text_structure.xml
18.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 27 kwietnia 1967 r. Komisja Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, obradująca pod przewodnictwem posła Bronisława Drzewieckiego (ZSL), rozpatrzyła stan i strukturę środków trwałych w leśnictwie oraz potrzeby w tej dziedzinie.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z podsekretarzem stanu Walentym Bartoszewiczem, wicedyrektor Zespołu NIK - Henryk Wronecki, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów oraz Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Informację o stanie i strukturze środków trwałych w leśnictwie i potrzebach w tym zakresie przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Walenty Bartoszewicz.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#EugeniaKowal">Wyniki kontroli zagospodarowania osad leśnych przedstawił wicedyrektor Zespołu NIK - Henryk Wronecki.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#EugeniaKowal">Wyniki kontroli przeprowadzonej w 5 okręgowych zarządach lasów państwowych, pozwalają stwierdzić, że niektóre pilne potrzeby w zakresie zagospodarowania osad leśnych od wielu lat nie były dostatecznie uwzględniane w planach inwestycyjnych. Wynikało to z niewystarczającej wielkości nakładów inwestycyjnych, zmian w planach inwestycyjnych oraz z ograniczania nakładów na osady leśne w związku z koniecznością rozbudowy transportu leśnego.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#EugeniaKowal">Chociaż w ostatnim 5-leciu nakłady na budowę i remonty osad były większe niż poprzednio, nie zahamowano procesu dekapitalizacji. Pomimo wybudowania w latach 1945–1966 ok. 2,5 tys. osad - stan ilościowy i techniczny zabudowań nie jest zadowalający.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#EugeniaKowal">Nadal 5,5 tys. gajówek i leśniczówek mieści się w wynajętych budynkach, a 51 proc. budynków wybudowano przed 1920 r. Tymczasem spośród 9,2 tys. budynków zakwalifikowanych w 1960 r. do kapitalnego remontu w latach 1961–1965 wyremontowano zaledwie 2.370. Założenia bieżącej 5-latki w tym zakresie są wprawdzie 2-krotnie większe od wykonania planu poprzedniego 5-lecia, nie zaspokoją jednak wszystkich potrzeb. Dalsze przesuwanie terminu remontów grozi wyłączeniem budynków z użytkowania.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#EugeniaKowal">Kontrola NIK wykazała, że w niektórych nadleśnictwach wybudowano nowe budynki w miejsce dawnych, nadających się jeszcze do użytkowania. Wynikało to z braku wieloletnich programów budowlano-remontowych w poszczególnych okręgowych zarządach lasów państwowych, oraz z niedostatecznego rozeznania przez te zarządy hierarchii potrzeb i możliwości przerobowych poszczególnych jednostek organizacyjnych.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#EugeniaKowal">Wyniki kontroli wskazują także na nieracjonalne wykorzystanie pomieszczeń w niektórych osadach leśnych. Często przydzielano te osady jednemu pracownikowi bez względu na ilość izb i liczebność jego rodziny. Częściowo wynikało to z układu pomieszczeń, ale przy kapitalnych remontach nie wykorzystano możliwości rekonstrukcji budynku: wygospodarowania dodatkowych pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#EugeniaKowal">Niewystarczające były również starania nadleśnictw, zmierzające do odzyskania pomieszczeń zajętych przez osoby nie pracujące w leśnictwie.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#EugeniaKowal">Około 10 tys. osad leśnych nie jest dotychczas zelektryfikowanych. W ubiegłym 5-leciu planowano elektryfikację 3 tys. osad, zelektryfikowano 1732 osady. W latach 1966–1970 przewiduje się elektryfikację 380 osad rocznie, co nie zaspokaja potrzeb. Przeszkodą jest stosowanie w odniesieniu do osad leśnych tych samych norm odległościowych jak do indywidualnych gospodarstw rolnych.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#EugeniaKowal">Kontrola zagospodarowania osad leśnych wykazała konieczność:</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#EugeniaKowal">- dokonania zmian w planach resortowych tak, by zabezpieczyć środki na wykonanie zaległych remontów kapitalnych i zapobiegawczych;</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#EugeniaKowal">- ograniczenia budowy nowych osad leśnych tam, gdzie istnieją możliwości przejęcia zabudowań z Państwowego Funduszu Ziemi lub bardziej opłacalnego zakupu budynków;</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#EugeniaKowal">- przyśpieszenia elektryfikacji osad leśnych;</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#EugeniaKowal">- przywracania nadleśnictwom osad zajętych przez osoby niezatrudnione w służbie terenowej, z jednoczesnym podjęciem środków dla zabezpieczenia mieszkań pracownikom przechodzącym na rentę.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#EugeniaKowal">Dyskusja:</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#LeonOlszewski">Trudna sytuacja w zakresie zabezpieczenia remontów i konserwacji budynków w lasach jest niepokojąca. Należałoby zwiększyć możliwości udzielania pomocy leśnikom i robotnikom leśnym przy przeprowadzaniu remontów sposobem gospodarczym, we własnym zakresie.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#CzesławSadowski">Dekapitalizacja budynków i środków trwałych w leśnictwie postępuje. Z drugiej strony skromne środki przeznaczane na ochronę majątku trwałego nie są całkowicie wykorzystywane. Trzeba poprawić gospodarność poszczególnych zarządów lasów państwowych.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#CzesławSadowski">Ponieważ dysproporcje między potrzebami, wynikającymi z procesu dekapitalizacji, a możliwościami zabezpieczenia niezbędnych remontów, są znaczne, resort powinien wystąpić z wnioskami o przyznanie mu dodatkowych środków finansowych i materiałowych.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#CzesławSadowski">Znaczna część budynków ulega zniszczeniu na skutek wadliwego użytkowania i braku stałej konserwacji. Należałoby stosować rygory wobec użytkowników niedbających o stan budynków.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#CzesławSadowski">Trzeba rozważyć możliwość rozluźnienia sztywnych przepisów centralizujących działalność remontowo-budowlaną.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#StanisławRomanowski">W celu bardziej racjonalnego wykorzystania środków przeznaczonych na remonty i konserwację, resort powinien podejmować odpowiednie kroki, łącznie z naciskiem administracyjnym, aby zapewnić właściwe gospodarowanie majątkiem trwałym. Wiele remontów można prowadzić sposobem gospodarczym bez angażowania w to przedsiębiorstw budowlanych. Przede wszystkim jednak resort musi ubiegać się o uzyskanie dodatkowych środków na inwestycje.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#JerzySzukała">Należałoby postulować, aby pewną ilość środków inwestycyjnych przeznaczonych na rolnictwo - przeznaczać na potrzeby wspólnych inwestycji rolnictwa i leśnictwa takich jak melioracje, drogi i inne. Powinniśmy domagać się od resortu pełniejszego wykorzystania środków finansowych i materiałowych przeznaczonych na remonty i konserwacje.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#EugeniaKowal">Istnieje wyraźna dysproporcja między korzyściami, jakie gospodarce narodowej przynosi gospodarka leśna, a nakładami na rozwój tej gospodarki. Na szczególną troskę zasługują drogi leśne, których stan, zwłaszcza w województwach centralnych jest bardzo zły. Wiele gromadzkich dróg lokalnych ulega zniszczeniu przy wywózce drewna z lasu, a resort leśnictwa nie bierze udziału w ich remoncie.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#JózefMacichowski">W niektórych osadach leśnych i budynkach mieszkalnych służby leśnej, zwłaszcza na ziemiach zachodnich, zagęszczenie izb nie jest wielkie, ale w większości osad leśnych w Polsce na jedną izbę przypada ponad 3 osoby.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#JózefMacichowski">Resortowi należałoby przyznać środki na wykup enklaw położonych wśród lasów państwowych, jak również na zabezpieczenie budynków i obiektów opuszczonych bądź z różnych przyczyn chwilowo nieużytkowanych.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#JózefMacichowski">Akcja inwentaryzacyjna środków trwałych w leśnictwie miała wiele braków; zachodzi potrzeba aktualizacji uzyskanych danych. Przy ogólnym niedoinwestowaniu gospodarstwa leśnego, szczególnie ubogie w środki trwałe są okręgi Lublina, Białegostoku, Przemyśla i Siedlec. Podkreślić trzeba, że niski poziom środków przeznaczonych na remonty i konserwacje niweczy w poważnym stopniu efekty inwestycyjne. Prawidłowe gospodarowanie środkami trwałymi nie polega na wznoszeniu nowych inwestycji, ale głównie na prowadzeniu stałych remontów i konserwacji posiadanych już zasobów.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#JózefMacichowski">Wszyscy są na ogół przekonani o niedoinwestowaniu leśnictwa, ale nie wszyscy - o skutkach tego niedoinwestowania. A chodzi przecież o niebagatelną sprawę - o efektywność produkcyjną lasów. Aktualne kierunki inwestowania zmierzają do szybkiego pozyskiwania drewna. Tymczasem inwestować trzeba pod kątem podniesienia produkcji lasów, a nie ich eksploatowania.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#JózefMacichowski">Należy upowszechnić przekonanie, że prawidłowo realizowane inwestycje leśne podnoszą w perspektywie wieloletniej przyrost lasów i stwarzają realną możliwość zwiększenia dochodu narodowego.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#JózefMacichowski">Wynika stąd generalny wniosek, aby resort leśnictwa, w oparciu o naukowe opracowania, sporządził kompleksowy plan podniesienia produkcji lasów w Polsce i przedstawił go rządowi.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JózefZuj">Informacje wprowadzające i dyskusja potwierdziły wspólny nasz pogląd na rozmiary potrzeb leśnictwa, zwłaszcza na odcinku inwestycyjnym. Trzeba więcej uwagi poświęcić tym ważnym problemom, szukać rezerw w przemyśle drzewnym i wykorzystać możliwości tworzenia własnych ekip remontowo-budowlanych w leśnictwie. Należy wymagać większej odpowiedzialności nadleśnictw na przebieg podstawowych remontów i konserwacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#StanisławWójtowicz">W woj. lubelskim buduje się wiele osad leśnych, ale w wielu leśnictwach brakuje jeszcze gajówek. Bardzo wolno postępuje elektryfikacja gajówek i leśniczówek położonych w pobliżu wsi. Województwa wschodnie mają bardzo złe drogi leśne. Ludność wielu gromad pragnie dać 50 proc. wkładu na budowę dróg leśnych w postaci czynów społecznych, ale potrzeba na ten cel pewnych dotacji państwowych. Fundusze gromadzkie nie wystarczają na pokrycie tych potrzeb.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#StanisławCeberek">Budowanie gajówek i leśniczówek konieczne jest i z tego względu, aby uniezależnić leśniczych i gajowych od rolników, u których mieszkają. Rozważenia wymaga sprawa wynagrodzeń pracowników przedsiębiorstw budowlanych pracujących dla potrzeb leśnictwa w oddaleniu od osad ludzkich.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#LucynaAdamowicz">Stan majątku trwałego w woj. gdańskim przedstawia się niezadowalająco. Istnieje tam wielkie zapotrzebowanie na kapitalne remonty, których nie dokonywano w większości obiektów przez 20 lat.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#WalentyBartoszewicz">Sprawa udziału resortu leśnictwa w kosztach utrzymywania i remontu dróg lokalnych, po których przewożone są ładunki drewna jest uregulowana odpowiednimi przepisami. Leśnictwa zobowiązane są do udziału w konserwacji dróg, z których korzystają. Resort nie wszędzie jednak wywiązuje się z tych obowiązków z powodu braku środków finansowych. Nakłady na budowę i konserwację...</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#WalentyBartoszewicz">....</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#WalentyBartoszewicz">Natomiast elektryfikacja osad przebiega wolniej, głównie z powodu oddalenia budynków leśnych od linii elektrycznych.</u>
<u xml:id="u-13.4" who="#WalentyBartoszewicz">Resort nie wykorzystuje wszystkich środków przyznanych na inwestycje i kapitalne remonty przede wszystkim z powodu znacznego rozproszenia inwestycji. Poprawy wymaga organizacja prac remontowo-budowlanych.</u>
<u xml:id="u-13.5" who="#WalentyBartoszewicz">Niedawno powołano specjalny zespół fachowców, który opracowuje zagadnienie efektywności inwestycji w gospodarce leśnej. Idzie o zbadanie związku między nakładami inwestycyjnymi, a wynikami ekonomicznymi.</u>
<u xml:id="u-13.6" who="#WalentyBartoszewicz">Na wniosek przewodniczącego Komisji - posła Bronisława Drzewieckiego (ZSL), Komisja zleciła posłom: Józefowi Macichowskiemu (PZPR) i Jerzemu Szukale (PZPR) opracowanie projektu dezyderatów.</u>
<u xml:id="u-13.7" who="#WalentyBartoszewicz">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja uchwaliła dezyderaty w sprawie doinwestowania - w trakcie realizacji planu 5-letniego - Zjednoczenia Produkcji Leśnej „Las” z rezerwy inwestycyjnej do poziomu, który umożliwi realizację programu dalszego rozwoju produkcji tego Zjednoczenia. (Działalność tego Zjednoczenia była przedmiotem obrad Komisji w dniu 3 marca br. - por. BPS)347/ IV kad.).</u>
<u xml:id="u-13.8" who="#WalentyBartoszewicz">O STANIE I STRUKTURZE ŚRODKÓW TRWAŁYCH W LEŚNICTWIE ORAZ POTRZEBACH W TYM ZAKRESIE</u>
<u xml:id="u-13.9" who="#WalentyBartoszewicz">Informacja złożona przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Walentego Bartoszewicza na posiedzeniu Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w dniu 27 kwietnia 1967 r.</u>
<u xml:id="u-13.10" who="#WalentyBartoszewicz">Według danych za rok gospodarczy 1960/61 stan i struktura środków trwałych w gospodarce leśnej wykasują niski stopień mechanizacji prac leśnych oraz wysoki udział budynków w ogólnej wartości środków trwałych. Udział ten wynosi 70,4 proc. i jest znacznie wyższy niż w innych przedsiębiorstwach uspołecznionych.</u>
<u xml:id="u-13.11" who="#WalentyBartoszewicz">Budynki w leśnictwie, to przede wszystkim osady służbowe - administracyjno-mieszkalne i mieszkalne. Tylko 23,5 proc. budynków w leśnictwie pochodzi z inwestycji powojennych, reszta to budynki wzniesione bądź przed 1920 r., bądź w okresie międzywojennym. W skali krajowej natomiast prawie 44 proc. całości majątku trwałego pochodzi z inwestycji powojennych.</u>
<u xml:id="u-13.12" who="#WalentyBartoszewicz">Niedobór nakładów inwestycyjnych w leśnictwie i ograniczenie wielkości środków na kapitalne remonty sprawiają, że dokonywane są nieopłacalne często remonty bieżące. Niedobór środków na racjonalną gospodarkę remontową oraz inwestycje odtworzeniowe przyspiesza proces dekapitalizacji majątku trwałego. Spadek w stosunku do wartości początkowej budynków i budowli wynosi ok. 3 proc., podczas gdy w przedsiębiorstwach uspołecznionych w skali krajowej jedynie 0,1 proc. W skali krajowej nakłady na kapitalne remonty stanowiły w 1964 r. 1,2 proc. wartości środków trwałych, natomiast w leśnictwie jedynie 0,7 proc.</u>
<u xml:id="u-13.13" who="#WalentyBartoszewicz">Niedobór nakładów na remonty kapitalne w leśnictwie utrudnia zachowanie proporcjonalności podziału tych nakładów na poszczególne grupy środków trwałych. Najlepiej uwzględniane są potrzeby transportu, natomiast daleko nie w pełni - potrzeby remontowe w zakresie budynków oraz maszyn i urządzeń. W latach 1961–1965 wyremontowano 25,8 proc. budynków zakwalifikowanych do remontu.</u>
<u xml:id="u-13.14" who="#WalentyBartoszewicz">Wstrzymanie procesu dekapitalizacji wymagałoby poważnego zwiększenia limitów na remonty kapitalne, które powinno następować stopniowo już od roku 1968, tak aby w nadchodzącej 5-latce osiągnąć poziom remontów kapitalnych odpowiedni do stanu środków trwałych w leśnictwie.</u>
<u xml:id="u-13.15" who="#WalentyBartoszewicz">W latach 1963–1965 nastąpiła redukcja limitów inwestycyjnych w planach rocznych, co spowodowało zmniejszenie i tak niedostatecznego zakresu inwestycji w lasach państwowych. Następował stały wzrost nakładów na zakup środków transportowych i budowę zaplecza technicznego, co - w związku z mechanizacją i modernizacją gospodarstwa leśnego - jest prawidłowe. Natomiast zmniejszanie nakładów na budowę osad, dróg leśnych i gospodarkę wodną jest niekorzystnym zjawiskiem, gdyż w tej grupie środków trwałych występuje najwyższy wskaźnik dekapitalizacji.</u>
<u xml:id="u-13.16" who="#WalentyBartoszewicz">Przewidziane na lata 1966–1970 nakłady inwestycyjne zaspokajają zaledwie 61,2 proc. potrzeb lasów państwowych w nakładach ogółem i 45,9 proc. w robotach budowlano-montażowych. Niedoinwestowanie leśnictwa w minionym okresie oraz w bieżącej 5-latce uniemożliwia także zagospodarowanie niedostępnych lub trudno dostępnych terenów leśnych.</u>
<u xml:id="u-13.17" who="#WalentyBartoszewicz">Niezbędne jest pewne zwiększenie nakładów inwestycyjnych w bieżącej 5-latce, jak również uwzględnienie w planie perspektywicznym potrzeb związanych z realizacją programu rekonstrukcji gospodarstwa leśnego.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>