text_structure.xml
32.7 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 3 marca br. Komisja Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, obradująca pod przewodnictwem posła Bronisława Drzewieckiego (ZSL), rozpatrywała:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- stan i perspektywy rozwoju przemysłu meblarskiego;</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- odpowiedzi na dezyderaty.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciel sejmowej Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, przedstawiciele Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z podsekretarzem stanu Janem Grudzińskim, przedstawiciele Komitetu Drobnej Wytwórczości z zastępcą przewodniczącego KDW - Mieczysławem Hoffmannem, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Jan Dusza, dyrektor zespołu NIK - Henryk Wronecki, dyrektor Zespołu w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Edmund Nowicki, przedstawiciele Zjednoczenia Przemysłu Meblarskiego oraz sekretarz Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Edward Kulesza i przedstawiciel KC PZPR - Tadeusz Olejnik.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Informację o dotychczasowym stanie i perspektywach rozwoju przemysłu meblarskiego w Polsce złożył podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Jan Grudziński. Informację o stanie i perspektywach rozwoju przemysłu meblarskiego Drobnej Wytwórczości złożył zastępca przewodniczącego KDW - Mieczysław Hoffmann (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">W imieniu zespołu, który wizytował zakłady przemysłu drzewnego w woj. poznańskim uwagi przedstawiła poseł Lucyna Adamowicz (bezp.). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Józef Macichowski (PZPR), Jerzy Szukała (PZPR), Józef Sasak (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Zespół zwizytował dwa zakłady przemysłu meblarskiego: Swarzędzką Fabrykę Mebli i Jarosińską Fabrykę Mebli.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Fabryka Mebli w Swarzędzu dysponuje trzema zakładami, z których dwa znajdują się na terenie Swarzędza, a jeden w Kostrzynie (woj. poznańskie). Zakłady te produkują meble tapicerskie, skrzyniowe oraz krzesła i stoły. Roczny plan produkcji tych zakładów wynosi około 320 mln zł, z czego produkcja o wartości 150 mln zł przeznaczona jest na eksport. Przewiduje się, że wartość produkcji w roku 1970 wyniesie około 500 mln zł. Zakłady mają dobre osiągnięcia w zakresie wydajności pracy. Średni wskaźnik zmianowości pracy w tych zakładach wynosi 1,7.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">W związku z tym, że produkcja przeznaczona na eksport nie przekracza 50 proc. wartości ogólnej produkcji zakładów, zakłady nie są objęte uchwałą rządu nr 245, przyznającą szereg przywilejów m.in. w zakresie zaopatrzenia. Swarzędzkie Zakłady Mebli odczuwają poważne braki w zakresie zaopatrzenia w drewno, jak i inne materiały pomocnicze. Wprowadzanie materiałów zastępczych nie zawsze idzie w parze z możliwością obniżania kosztów własnych produkcji, gdyż są one jeszcze stosunkowo drogie. Tym min. można tłumaczyć znikomą obniżkę cen produkowanych mebli.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Jarocińska Fabryka Mebli zarządza zakładami znajdującymi się w Jarocinie i Łopatówce. Fabryka ta całość swojej produkcji przeznacza na eksport, w związku z czym ma ona mniejsze trudności z zaopatrzeniem w surowce i materiały, ale i tutaj zwracano uwagę na występujące jeszcze braki w zaopatrzeniu w takie materiały jak: okleiny, niektóre lakiery i farby. Zwracano uwagę na konieczność określania produkcji zakładów na dłuższy okres czasu. W tej chwili np. Jarocińska Fabryka Mebli ma zawarte umowy handlowe na okres 4 miesięcy, nie ma jasności, co do tego, czy po tym okresie produkcja jej będzie nadal przeznaczana na eksport.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Fabryki mebli zużywają dużą ilość drewna na opakowania. Stwierdzono, że w Zjednoczeniu Przemysłu Meblarskiego przeznacza się rocznie na ten cel ponad 35 tys. m3 drewna. W całej więc produkcji przemysłu meblarskiego są to poważne ilości. Należałoby zwrócić większą uwagę czy opakowania te są zwracane lub też we właściwy sposób powtórnie zużytkowane.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Wspólnych uzgodnień pomiędzy przemysłem a handlem wymaga wzornictwo mebli przeznaczonych na rynek krajowy. Wydaje się, że byłoby słuszne powołanie na szczeblu centralnym komisji złożonej z przedstawicieli obu zainteresowanych resortów, która podejmowałaby decyzje dotyczące asortymentu mebli produkowanych dla potrzeb rynku wewnętrznego.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">W obu wizytowanych zakładach stwierdzono duże niedostatki powierzchni magazynowej. Sprawa ta wymaga chyba generalnego rozwiązania w całym przemyśle meblarskim. Stwierdzono, że wyprodukowane meble są źle zabezpieczone, często ulegają uszkodzeniom. Rozstrzygnięcia wymaga sprawa ceny mebli, które, produkowane na eksport, nie zostały przyjęte przez handel zagraniczny. Meble te nie są przyjmowane do sprzedaży przez handel wewnętrzny, gdyż są stosunkowo drogie. Wydaje się, że ustalenie na nie ceny sprzedażnej w ramach ceny kosztów własnych pozwoliłoby na rozładowanie niepotrzebnych remanentów.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Drugi zespół wizytował zakłady mebli giętych w Radomsku. Uwagi zespołu przekazał poseł Stanisław Ceberek (ZSL), w skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Bronisław Drzewiecki (ZSL), Eugenia Kowal (PZPR), Walenty Kubica (PZPR), Władysław Matys (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Meble gięte produkowane są z drzewa bukowego i konieczne jest dostarczanie zakładom większych partii tego drewna, przynajmniej na okres 1 roku, tak ażeby zapewnić ciągłość produkcji i nie dopuszczać do wprowadzania do produkcji drzewa zawilgoconego.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Zakłady w Radomsku pracują w bardzo trudnych warunkach. Hale produkcyjne nie są dostosowane do wielkości produkcji zakładów, gorzej jeszcze przedstawia się sprawa magazynów.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Podobnie jak i w innych fabrykach przemysłu meblarskiego stwierdzono duże zakłócenia rytmiczności dostaw materiałów, jak również stale występujące braki dostaw lakierów, śrub i kleju. Kooperanci nie dotrzymują terminów dostaw.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Stwierdzono, że odpady drewna są wykorzystywane właściwie; wytwarzane z nich płyty wiórowe przesyłane są do fabryki w Poznaniu; byłoby słuszniejsze rozwijanie na miejscu produkcji z tego surowca i uniknięcie zbędnego transportu.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Wprawdzie meble z drzewa jeszcze nie prędko zostaną wycofane z użytku, ale mimo to tam, gdzie to jest możliwe, w szerszym zakresie należy rozwijać produkcję z różnego rodzaju tworzyw sztucznych i materiałów zastępczych. Meble takie z korzyścią mogą być wykorzystywane przez kluby, kawiarnie, biblioteki itp.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Należałoby podjąć badania czy do produkcji mebli giętych nie dałoby się zastosować innego drewna niż drewno bukowe, które w naszych warunkach jest stosunkowo drogie i trudne do osiągnięcia.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Poseł Zofia Tomczyk (ZSL)/Kom. Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości/: Przemysł Meblarski może poszczycić się dużymi osiągnięciami, jednak jakość produkcji mebli w wielu jeszcze przypadkach odbiega od ustalonych norm; jakość mebli przeznaczonych na rynek wewnętrzny jest daleko gorsza od tych, które przeznacza się na eksport.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Dużą trudność przy zakupie mebli sprawia skompletowanie mebli w jednym kolorze czy też w podobnym asortymencie. Niejednokrotnie meble prezentowane na wystawach w sklepach nie są dostępne w magazynach przemysłu meblowego, a w każdym razie odbiegają od wzoru.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Należałoby zwrócić uwagę, ażeby rozmiary mebli odpowiadały rzeczywistym potrzebom odbiorców. Kładziemy duży nacisk na rozwijanie produkcji mebli dostosowanych do małych mieszkań. Nie oznacza to, że nie mają one być dostosowane do wymiarów normalnego człowieka. Niektóre krzesła, fotele są bardzo niewygodne i właściwie nie nadają się do użytku domowego. Problem właściwej funkcjonalności produkowanych mebli powinien być szerzej badany.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Większą również uwagę należy zwracać na właściwe i estetyczne wykańczanie mebli. Wiele krytycznych uwag słyszy się o jakości, trwałości, jak i kolorach tkanin produkowanych przez przemysł lekki dla potrzeb przemysłu meblarskiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#WalentyKubica">W większym niż dotychczas stopniu należy badać możliwości rozwoju produkcji przemysłu meblarskiego w ramach istniejącej bazy produkcyjnej. Nie zostały wykonane w tej gałęzi przemysłu założenia planu 5-letniego w zakresie wydajności pracy; na tym odcinku istnieją jeszcze poważne rezerwy.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#WalentyKubica">Pracujące dla potrzeb przemysłu meblarskiego instytuty naukowe i laboratoria powinny śmielej występować z projektami unowocześnienia produkcji. To co nazywamy obecnie meblami nowoczesnymi, nie odpowiada daleko warunkom, jakie powinny być stosowane przy nowoczesnej produkcji. Należy zwrócić uwagę na trafność rozwiązań w produkcji mebli importowanych z NRD. Odznaczają się one dużą estetyką, szerokim stosowaniem różnego rodzaju tworzyw sztucznych, jak również obić, okryć i innych materiałów wykończeniowych. Nasz sprzęt meblarski w pewnej mierze dostosował swoją produkcję do potrzeb małych mieszkań, ale nie są to jeszcze meble naprawdę nowoczesne.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#WalentyKubica">W niektórych rejonach kraju, np. na Śląsku, nowoczesne meble są prawie niedostępne. W wielu przypadkach wykonują je prywatni stolarze.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#EugeniaKowal">Warunki socjalno-bytowe załóg zatrudnionych w zakładach przemysłu meblarskiego nie są zadowalające. Braki te odczuwa się nawet w nowo wybudowanych obiektach.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#EugeniaKowal">Zespół zwrócił uwagę, że zakłady w Radomsku budowane są dosyć rozrzutnie. Hale produkcyjne porozrzucane są na stosunkowo dużym terenie. Nie przewidziano żadnej sali na zebrania, na stołówkę, kioski dla robotników, brak również biurowca. Ambulatorium zakładów pracuje w złych warunkach. Gorzej jeszcze przedstawia się rozbudowa magazynów i garaży.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#EugeniaKowal">Konieczne jest dostosowanie produkcji przemysłu meblarskiego do faktycznego zapotrzebowania. Gusty odbiorców jak również unowocześnienie produkowanych mebli powinny zostać uwzględnione w planie perspektywicznym.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#JerzySzukała">Wyjazdy posłów pozwoliły na obiektywną ocenę sytuacji w przemyśle meblarskim. Niepokojącym zjawiskiem jest fakt, że deficyt mebli na rynku wewnętrznym w najbliższej 5-latce nie zostanie zlikwidowany, a nawet pogłębi się. Wydaje się nawet, że szacunki podane przez resort są stosunkowo optymistyczne. Wysiłek resortu powinien w większym niż dotychczas stopniu zmierzać do zwiększenia produkcji przeznaczonej dla potrzeb rynku wewnętrznego.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#JerzySzukała">W niedostatecznym jeszcze stopniu wykorzystana jest istniejąca moc produkcyjna zakładów przemysłu meblarskiego. Wydaje się, że współczynnik zmianowości 1,3 jest zbyt niski i wskazuje na możliwość zwiększenia produkcji. Na możliwość tę wskazuje również fakt stosunkowo łatwego i wysokiego przekraczania planów produkcyjnych przez zakłady podległe zarówno przemysłowi kluczowemu, jak i Komitetowi Drobnej Wytwórczości. Planowanie produkcji jest chyba w tych zakładach zbyt ostrożne. Konieczne jest dokonanie obiektywnej oceny istniejących możliwości i właściwego wykorzystania obecnych warunków dla rozwoju produkcji.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#JerzySzukała">Zbyt ostrożnie chyba planuje się wzrost produkcji przeznaczonej na eksport. Udział tej produkcji kształtuje się na poziomie 16 proc. ogólnej produkcji przemysłu meblarskiego zarówno w roku 1965, jak i w roku 1970. Bardziej wnikliwie należy również badać wskaźnik opłacalności produkcji eksportowej.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#JerzySzukała">Należy w większym stopniu zwrócić uwagę na wyeliminowanie czynników subiektywnych, które wpływają na obniżenie poziomu produkcji.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#JerzySzukała">Słusznie podnoszono konieczność zwrócenia większej uwagi na poprawę warunków bhp i warunków socjalnych w zakładach przemysłu meblarskiego. Konieczne jest opracowanie programu minimum, który mógłby być zrealizowany w stosunkowo krótkim czasie.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#JerzySzukała">Zarówno przemysł kluczowy, jak i drobna wytwórczość odczuwają brak baz remontowych dla przemysłu meblarskiego. Czy niesłuszne byłoby, wobec tego rozwiązanie tej sprawy wspólnymi siłami?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#BronisławJuźków">Jedną z głównych przyczyn powodujących, że meble dostarczane na rynek są złej jakości, że wady produkcyjne uwidaczniają się w nich nieraz po roku używania, jest zły surowiec. Przedsiębiorstwa przemysłu meblowego nie posiadają wysezonowanego drewna, które później w toku produkcji nie ulegałoby zniekształceniom i pęknięciom. Zamki przy meblach, zawiasy i inne drobiazgi metalowe nie są zabezpieczone przed korozją, niedbale wykonane. Materiały obiciowe mają nie najlepszą kolorystykę, a równocześnie szybko płowieją. Zastrzeżenie budzi wartość funkcjonalna mebli, zwłaszcza jeśli chodzi o meble dostarczane na wieś.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#JanSabik">Wartość produkcji przemysłu meblarskiego najlepiej określa opinia nabywców tych mebli. Meble z przemysłu kluczowego są poszukiwane, a sprzedawcy awizują każdy transport tych mebli swoim klientom. Meble te są lepiej wykonane, z lepszego surowca i tańsze niż meble wytwarzane przez spółdzielczość pracy lub przemysł terenowy. Różnice w cenach sięgają niejednokrotnie 30 proc.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#JanSabik">Powstaje pytanie - dlaczego mimo to ludzie kupują meble produkowane przez drobną wytwórczość? Odpowiedź jest prosta: w sklepach, szczególnie w małych miasteczkach, nie ma wyboru. Na zwiększone wydatki i nabywanie mniej trwałych mebli narażone są przeważnie młode małżeństwa i ludzie otrzymujący nowe mieszkania.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#JanSabik">Precyzując wnioski w sprawie poprawy jakości wyrobów przemysłu meblowego, trzeba w pierwszym rzędzie postulować uzdrowienia stosunków między przemysłem kluczowym i drobną wytwórczością, tak, by oba piony wspólnymi wysiłkami eliminowały złą produkcję; trzeba stworzyć warunki zdrowej konkurencji, która prowadziłaby do poprawy jakości mebli ku zadowoleniu klienta.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#JózefMacichowski">Przedsiębiorstwa przemysłu meblarskiego w pogoni za wykonaniem planów, często posługują się surowcami zastępczymi lub gorszej jakości. Niedostateczna jest troska o wartość użytkową mebli. Obecnie w wielu krajach nawet konstrukcja zwykłego krzesła jest przedmiotem badań naukowców; od jego wygody zależy stworzenie warunków lepszego wypoczynku. Przemysł meblarski troszczyć się więc musi nie tylko o efekty ekonomiczne, lecz również o interesy odbiorcy.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#JózefMacichowski">Jakość produkcji przemysłu meblarskiego uzależniona jest od surowców dostarczanych przez inne gałęzie przemysłu. Dostawy surowców i materiałów do produkcji ze strony przemysłu chemicznego i włókienniczego nie zaspokajają potrzeb ani pod względem ilościowym, ani pod względem jakościowym.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#JózefMacichowski">Rozwój przedsiębiorstw przemysłu meblarskiego i jego unowocześnianie zapoczątkowane zostały dopiero w ub. 5-latce. Jednak realizacja planów inwestycyjnych nie przebiega zadowalająco, terminy wielu przedsięwzięć inwestycyjnych są stale przesuwane. Przemysł ten szczególnie dotkliwie odczuwa brak powierzchni magazynowych (brak ok. 100 tys. m2).</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#JózefMacichowski">Przewodniczący Komisji - poseł Bronisław Drzewiecki (ZSL): W czasie wizytacji poselskich stwierdzono złe warunki pracy w niektórych zakładach; i tak np. w Radomsku niektóre oddziały tamtejszych zakładów mieszczą się w zabudowaniach starych, nie wyposażonych w urządzenia wentylacyjne i klimatyzacyjne. Praca w tych warunkach jest szkodliwa dla zdrowia. Nawet w nowej części tych zakładów nie ma pomieszczeń na obiekty socjalne.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#JózefMacichowski">Przedstawiciel Wydziału Ekonomicznego KC PZPR - Tadeusz Olejnik: Na jakość mebli wpływa wiele czynników. Przede wszystkim pogorszyła się jakość materiału drzewnego. Dotkliwy brak suszarni powoduje używanie do produkcji drewna niedosuszonego. Niezadowalająca jest jakość oklein, jak również maszyn i sprzętu dostarczanego fabrykom mebli przez przemysł ciężki; tkaniny meblowe są w zasadzie dobrej jakości i nie ustępują zagranicznym, ale nie przyciągają kolorystyką.</u>
<u xml:id="u-7.5" who="#JózefMacichowski">Od ub. roku prowadzona jest ocena wzorów wytwarzanych mebli. Ilość dyskwalifikowanych przez komisje weryfikujące wzorów świadczy, że dotychczasowy asortyment był niedobry. Z tego m.in. wynika przeładowanie magazynów meblami, które nie znajdują odbiorców przy równoczesnym braku mebli na rynku.</u>
<u xml:id="u-7.6" who="#JózefMacichowski">Sekretarz Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Drzewnego - Edward Kulesza: Z roku na rok rośnie rozpiętość między planami produkcyjnymi, a zaopatrzeniem przemysłu w surowce. Aby spowodować poprawę zaopatrzenia, Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Drzewnego porozumiewał się z innymi związkami branżowymi w sprawie zwiększenia dostaw potrzebnych surowców. Jednak w branżach kooperujących plany produkcyjne są również napięte i bez zwiększenia mocy produkcyjnych w tych przemysłach nie uda się poprawić zaopatrzenia przemysłu meblarskiego.</u>
<u xml:id="u-7.7" who="#JózefMacichowski">Na jakość mebli dostarczanych odbiorcy poważnie wpływa brak odpowiednich środków transportowych. Wagony z meblami są przeładowywane. Wiele mebli przewożonych jest samochodami niedostosowanymi do transportu tego rodzaju towarów.</u>
<u xml:id="u-7.8" who="#JózefMacichowski">Brak urządzeń socjalnych w zakładach przemysłu meblowego spowodowany jest oszczędnościami inwestycyjnymi. Tak np. w Radomsku skreślone zostały w planach inwestycje socjalne, bez których obecnie niemożliwy jest dalszy rozwój zakładu.</u>
<u xml:id="u-7.9" who="#JózefMacichowski">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Jan Grudziński, dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Meblarskiego - Henryk Królikowski, dyrektor Zakładów Mebli Giętych w Radomsku - Wacław Szatkowski, zastępca Przewodniczącego KDW - Mieczysław Hoffmann, wicedyrektor Zespołu w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Władysław Ejmocki oraz dyrektor Zespołu Komisji Planowania - Edmund Nowicki.</u>
<u xml:id="u-7.10" who="#JózefMacichowski">Komisja zleciła zespołowi poselskiemu opracowanie projektu dezyderatów, które zostaną przedłożone do zatwierdzenia na następnym posiedzeniu.</u>
<u xml:id="u-7.11" who="#JózefMacichowski">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła odpowiedzi na dezyderaty. Przyjęto do wiadomości odpowiedź na dezyderat w sprawie zagospodarowania nadleśnictwa Tarnawa w Bieszczadach. Komisja Planowania przy Radzie Ministrów Informuje, że zagospodarowanie nadleśnictwa uzależnione jest od budowy drogi, która już w bieżącym roku oddana będzie do użytku.</u>
<u xml:id="u-7.12" who="#JózefMacichowski">Przyjęto również odpowiedź na dezyderat w sprawie rozwoju produkcji pił i łańcuchów.</u>
<u xml:id="u-7.13" who="#JózefMacichowski">W związku z odpowiedzią na dezyderat w sprawie dostaw mundurów i ubrań ochronnych dla leśników i robotników leśnych, Komisja zwróciła się do resortu leśnictwa o nadesłanie dodatkowych informacji w sprawie trudności, na jakie napotyka resort przy zaopatrzeniu w sukno i drelichy; po otrzymaniu tych wyjaśnień Komisja skieruje odpowiedni dezyderat pod adresem Ministra Przemysłu Lekkiego.</u>
<u xml:id="u-7.14" who="#JózefMacichowski">STAN DOTYCHCZASOWY I PERSPEKTYWY ROZWOJU PRZEMYSŁU MEBLARSKIEGO W POLSCE</u>
<u xml:id="u-7.15" who="#JózefMacichowski">Informacja złożona przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Jana Grudzińskiego na posiedzeniu Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w dniu 3 marca 1966 r.</u>
<u xml:id="u-7.16" who="#JózefMacichowski">W latach 1945–1956, a więc w pierwszym etapie rozwoju przemysłu meblarskiego, dokonana została poważna praca zmierzająca do uporządkowania technologii produkcji meblarskiej, utrwalenia przemysłowej organizacji pracy oraz wyszkolenia odpowiedniej kadry. Głównym zadaniem w tym okresie było dostarczenie na rynek możliwie dużych ilości prostych i tanich mebli. Począwszy od roku 1957 wzrastają zadania eksportowe tego przemysłu.</u>
<u xml:id="u-7.17" who="#JózefMacichowski">Główne kierunki działania w przemyśle meblarskim to:</u>
<u xml:id="u-7.18" who="#JózefMacichowski">- intensyfikacja produkcji wachlarza asortymentowego, poprawa jakości i ekonomiki produkcji;</u>
<u xml:id="u-7.19" who="#JózefMacichowski">- rozszerzenie produkcji eksportowej pod względem wartościowym i asortymentowym z równoczesnym dążeniem do systematycznego poprawiania jej opłacalności dewizowej;</u>
<u xml:id="u-7.20" who="#JózefMacichowski">- specjalizacja i kooperacja przedmiotowa i technologiczna;</u>
<u xml:id="u-7.21" who="#JózefMacichowski">- koordynacja branżowa;</u>
<u xml:id="u-7.22" who="#JózefMacichowski">- racjonalizacja zużycia drewna;</u>
<u xml:id="u-7.23" who="#JózefMacichowski">- chemizacja procesów produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-7.24" who="#JózefMacichowski">Produkcją mebli poza przemysłem meblarskim zarządzanym przez Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego zajmują się również w dużym zakresie zakłady nadzorowane przez Komitet Drobnej Wytwórczości i Centralny Związek Spółdzielczości Pracy. Jednakże w przemyśle terenowym i w spółdzielczości pracy wskaźniki kosztów produkcji oraz wydajności pracy kształtowały się znacznie gorzej, a potencjał produkcyjny wykorzystany był w niedostatecznym stopniu. Realizacja uchwał w sprawie koordynacji branżowej umożliwiła wprowadzanie postępowej techniki i metod produkcji również i do tych przedsiębiorstw bez naruszania ich przynależności organizacyjnej. Porozumienia branżowe objęły w sumie ponad 1000 zakładów produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-7.25" who="#JózefMacichowski">Udział przemysłu meblarskiego, skoncentrowanego w resorcie leśnictwa i przemysłu drzewnego, w zaspokojeniu potrzeb rynku wewnętrznego jest mniejszy od udziału przemysłu drobnego; w 1965 r. resort leśnictwa i przemysłu drzewnego dostarczył na rynek wewnętrzny 45 proc. dostaw globalnych mebli. (Z czego Zjednoczenie Przemysłu Meblarskiego - 40 proc., a Zakłady Mebli Giętych - 5 proc.). Natomiast zaspokaja on prawie w całości potrzeby eksportowe. Łączny eksport mebli giętych i skrzyniowych osiągnął w 1965 r. wartość ponad 80 mln zł dew., z czego na rynki kapitalistyczne - 22 mln zł dewizowych.</u>
<u xml:id="u-7.26" who="#JózefMacichowski">Jakość mebli produkowanych przez zakłady podległe resortowi budzi poważne zastrzeżenia. Główną przyczyną tego stanu rzeczy jest wciąż jeszcze zła jakość lakierów, kleju, materiałów tekstylnych, hutniczych itp. Dla poprawy sytuacji opracowano długofalowy program działania, w którym przewiduje się m.in. opracowywanie projektów mebli przez zespół złożony z plastyków i technologów, zabezpieczenie stałego nadzoru plastycznego nad produkowanymi wzorami mebli, zorganizowanie laboratoriów zakładowych dla badania wytrzymałości mebli i poprawności rozwiązań konstrukcyjnych, zwiększenie kontroli technicznej.</u>
<u xml:id="u-7.27" who="#JózefMacichowski">W latach 1961–1965 nakłady inwestycyjne na rozwój przemysłu meblarskiego w resorcie leśnictwa i przemysłu drzewnego wyniosły ponad 1 mld zł. W tym okresie zakończono budowę fabryk w Opolu i Nowem, w Wyszkowie nad Bugiem i Goleniowie, Zamościu, Kozienicach oraz rozpoczęto budowę montowni mebli w Warszawie i budowę fabryki krzeseł w Zwierzyńcu.</u>
<u xml:id="u-7.28" who="#JózefMacichowski">Plan inwestycyjny na lata 1966–1980 przewiduje nakłady inwestycyjne w wysokości 8 240 mln zł; większość środków przeznacza się na inwestycje w istniejących już zakładach.</u>
<u xml:id="u-7.29" who="#JózefMacichowski">Rozwój przemysłu meblarskiego w planie perspektywicznym w dalszym ciągu cechować będzie duża dynamika wzrostu produkcji. Zakłada się pełne zaspokojenie rosnących potrzeb ludności oraz rozszerzenie eksportu; w coraz większym stopniu w eksporcie półfabrykaty zastępowane będą wyrobami gotowymi. Wartość produkcji eksportowej w 1970 r. ma osiągnąć 2,3 mld zł, co stanowi wzrost w stosunku do 1965 r. o 64 proc.</u>
<u xml:id="u-7.30" who="#JózefMacichowski">Podstawowe kierunki perspektywicznego planu postępu technicznego w przemyśle meblarskim zakładają kompleksową mechanizację procesu produkcyjnego w zakładach przemysłu kluczowego, wprowadzenie i powszechne stosowanie nowych materiałów i nowych metod technologicznych, umożliwiających możliwie maksymalnie ograniczenie zużycia drewna w produkcji mebli. Zakłada się, że w okresie planu perspektywicznego powszechne zastosowanie w produkcji mebli znajdą rożnego rodzaju folie z uszlachetnioną powierzchnią imitującą wzory i strukturę drewna, nowe lakiery, tworzywa sztuczne konstrukcyjne, mogące zastąpić drewno liściaste w różnego rodzaju meblach szkieletowych. Dla zapewnienia realizacji tych zamierzeń resort leśnictwa i przemysłu drzewnego dużą wagę przykłada do właściwego rozwoju produkcji nowych materiałów zastępczych, a zwłaszcza płyt wiórowych i pilśniowych.</u>
<u xml:id="u-7.31" who="#JózefMacichowski">Pełna realizacja założonego planu rozwoju przemysłu meblarskiego w znacznym stopniu uzależniona będzie jednak od zapewnienia dostaw przez przemysły kooperujące, głównie chemiczny i lekki.</u>
<u xml:id="u-7.32" who="#JózefMacichowski">Zdaniem resortu, szczególnie ważne jest uruchomienie przez przemysł maszynowy dla potrzeb przemysłu meblarskiego stałej produkcji różnych narzędzi skrawających do obróbki drewna, szczególnie zaś narzędzi z utwardzonymi ostrzami. Sprawa ta nie znalazła dotychczas rozwiązania mimo licznych wystąpień.</u>
<u xml:id="u-7.33" who="#JózefMacichowski">STAN I PERSPEKTYWY ROZWOJU PRZEMYSŁU MEBLARSKIEGO DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI</u>
<u xml:id="u-7.34" who="#JózefMacichowski">Informacja złożona przez zastępcę przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości Mieczysława Hoffmana, złożona na posiedzeniu Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w dniu 3 marca 1964 r.</u>
<u xml:id="u-7.35" who="#JózefMacichowski">Drobna wytwórczość pokrywa ponad 60 proc. całego krajowego zapotrzebowania na meble, produkuje ok. 2 tys. wzorów mebli z drewna, wikliny, metalu, tworzyw oraz konstrukcji mieszanej. Meble produkują zakłady podległe radom narodowym, Centralnemu Związkowi Spółdzielczości Pracy, CRS „Samopomoc Chłopska”, ZSS „Społem”, Centralnemu Związkowi Rzemieślniczych Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu, zakłady różnych organizacji społecznych oraz rzemiosło. W sumie uspołeczniona drobna wytwórczość posiada ok. 800 przemysłowych zakładów meblarskich.</u>
<u xml:id="u-7.36" who="#JózefMacichowski">W większości zakłady te nie były dostosowane do produkcji przemysłowej, nie posiadały odpowiednich pomieszczeń, a maszyny i urządzenia, którymi dysponują jeszcze obecnie są nadal często przestarzałe.</u>
<u xml:id="u-7.37" who="#JózefMacichowski">W celu usprawnienia działalności przemysłu meblarskiego resort leśnictwa i przemysłu drzewnego w porozumieniu z Komitetem Drobnej Wytwórczości powołał zjednoczenie wiodące dla przemysłu meblarskiego. Komitet Drobnej Wytwórczości w porozumieniu z wojewódzkimi radami narodowymi i centralami spółdzielczymi zorganizował zjednoczenia terenowo wiodące przemysłu meblarskiego; ponadto powołany został międzyresortowy zespół rzeczoznawców, który opracował kompleksowy program organizacji ośrodków w przemyśle meblarskim. Opracowano też grupy asortymentowe mebli o różnym przeznaczeniu, dokonano podziału produkcji mebli w tych grupach między resortami. W rezultacie przedsięwzięć techniczno-organizacyjnych zdołano przyspieszyć tempo wzrostu produkcji i wykonano zadania globalne planu 5-letniego już w połowie października ubiegłego roku. Przemysł terenowy na koniec ubiegłego roku niemal podwoił produkcję mebli w stosunku do roku 1960;</u>
<u xml:id="u-7.38" who="#JózefMacichowski">Zakłady CRS „Samopomoc Chłopska” w tym samym czasie prawie 5-krotnie zwiększyły produkcję mebli; w pionie Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy produkcja mebli wzrosła o około 70 proc.</u>
<u xml:id="u-7.39" who="#JózefMacichowski">Przy dynamicznym rozwoju przemysłu meblarskiego niewystarczające środki inwestycyjne i niedostateczne zaopatrzenie musiało się odbić na jakości produkowanych mebli. Jakkolwiek poprawie uległo wzornictwo przemysłowe - w meblach produkowanych przez zakłady drobnej wytwórczości - pozostawia ono jeszcze wiele do życzenia. Duży wpływ na jakość mebli wywarł brak wysuszonej tarcicy, oklein, brak odpowiednich okuć meblowych, trudności w uzyskaniu takich surowców pomocniczych jak - kleje, lakiery, wyściółki tapicerskie itd.</u>
<u xml:id="u-7.40" who="#JózefMacichowski">W projekcie planu na lata 1966–70 zakłada się, że produkcja mebli w resorcie drobnej wytwórczości wzrośnie przeciętnie o 50 proc., w stosunku do wartości produkcji mebli w roku 1965. Jednakże przewidywany w tym okresie wzrost produkcji materiałów drzewnych nie pokryje w pełni zakładanego wzrostu produkcji mebli z drewna, który wynosi przeciętnie 57,5 proc. Równocześnie zmniejszona będzie produkcja tarcicy. Wydaje się celowe, aby niedobór drewna pokrywany był przez rozwijanie produkcji odpowiednich substytutów deficytowego surowca drzewnego.</u>
<u xml:id="u-7.41" who="#JózefMacichowski">W ramach usprawnień organizacyjnych resort drobnej wytwórczości zamierza zakończyć wprowadzaną koncentrację produkcji i specjalizację zakładów meblarskich. Dalsze niezbędne moce produkcyjne zamierza się uzyskać drogą rozbudowy i modernizacji zakładów. Ponadto zamierza się usprawnić działalność resortowego zaplecza naukowo-technicznego, przeprowadzić weryfikację projektowanych i wprowadzonych do produkcji nowych wyrobów. W programie postępu technicznego resort przewiduje dalsze rozwijanie prac nad projektowaniem i produkcją mebli dostosowanych do potrzeb odbiorców, ze szczególnym uwzględnieniem wsi. Nadal rozwijana będzie produkcja mebli z wikliny, metalu i o konstrukcji mieszanej.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>