text_structure.xml
31 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dzień dobry. Witam panie i panów posłów. Witam pana ministra oraz zaproszonych gości.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dzisiejszy porządek obrad przewiduje pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały w sprawie ustanowienia dnia 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji, zawartego w druku nr 2879. Przedstawicielem wnioskodawców jest pan poseł Dariusz Dziadzio. Przekazuję głos panu posłowi wnioskodawcy w celu uzasadnienia projektu uchwały o ustanowieniu dnia 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji. Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Dziękuję, panie przewodniczący. Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, panie ministrze, szanowni państwo, co roku w Polsce około 16 tys. osób doznaje amputacji. Najczęściej są to amputacje w wyniku urazów doznanych w wypadkach komunikacyjnych, w rolnictwie, przy pracy, w zdarzeniach losowych, w gospodarstwach domowych, ale są też konsekwencją chorób cywilizacyjnych, takich jak cukrzyca, choroby naczyniowe, a także choroby nowotworowe. Grupą szczególnie narażoną na urazy prowadzące do amputacji, zwłaszcza w okresie letnim, są dzieci i młodzież szkolna. Amputacja dla wielu osób oznacza, niestety, problemy związane z wykluczeniem społecznym oraz zawodowym.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Ustanowienie dnia 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji pozwoli na zwrócenie społecznej uwagi na problemy tej grupy oraz konieczność zbudowania dla niej kompleksowego wsparcia medycznego, psychologicznego, społecznego oraz zawodowego. Dzięki temu w Polsce rozpocznie się publiczna debata nad zrozumieniem potrzeb osób po amputacji. Pozwoli to też dotrzeć środowisku osób po amputacji ze swoimi działaniami i przekazem do dużej części polskiego społeczeństwa, dzięki czemu dojdzie do zwiększenia świadomości społecznej, co w konsekwencji doprowadzi do zmniejszenia problemu wykluczenia społecznego i stygmatyzacji osób po amputacjach.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Ustanowienie dnia 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jest wyrazem głębokiej akceptacji środowiska osób po amputacji, a także szacunku i zrozumienia ich sytuacji i potrzeb. Niniejsza uchwała przyczyni się do włączenia wielu specjalistów w dyskusję oraz działania na temat nowoczesnej rehabilitacji i systemu przywracania osób po amputacji do funkcjonowania w społeczeństwie i na rynku pracy oraz będzie wyrazem zamiaru zapewnienia osobom po amputacji równego dostępu do wszelkich dziedzin życia społecznego. Dlatego, panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, zwracam się z prośbą o uchwalenie dnia 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję bardzo. Zapraszam do dyskusji. Czy ktoś z pań i panów posłów chciałby zabrać głos? Bardzo proszę, w kolejności – pani poseł Hrynkiewicz, pan poseł Ziętek i pani poseł Sławiak.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PoselJozefaHrynkiewicz">Panie przewodniczący, panie ministrze, szanowni państwo, jakkolwiek wszelkie zainteresowanie osobami, które z różnych powodów mają mniejsze możliwości, są poszkodowane przez los, jest bardzo ważnym działaniem, to jednak wydaje mi się, że zabrakło tu profilaktyki, która prowadziłaby do tego, żeby amputacji było mniej. Bo nie o to chodzi, żeby tym ludziom powiedzieć, że bardzo im współczujemy i zrobimy wszystko jako społeczeństwo, żeby oni te braki odczuwali w jak najmniejszym stopniu. To jest oczywiste i wynika ze zwykłej ludzkiej postawy wobec bliźnich. Myślę jednak, że bardzo ważną sprawą jest – i chyba takie jest też zadanie Komisji Zdrowia – podjęcie działań, które by to bardzo ograniczały, szczególnie, jeśli chodzi o urazowość dzieci i młodych ludzi, którzy z powodów braku wiedzy i kwalifikacji, ale i braku odpowiedzialności dorosłych, ponoszą ogromne szkody i bardzo cierpią, często przez długie życie, które jest im darowane dzięki leczeniu. Tego mi tu brakuje w tym ważnym dokumencie, który tu panie i panowie posłowie przedstawiają.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję za ten interesujący głos w dyskusji. Bardzo proszę, pan poseł Ziętek.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Poseł Jerzy Ziętek (niez.):</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję serdecznie, panie przewodniczący. Podzielam zdanie pani poseł, że być może w tym uzasadnieniu zabrakło tego, że Narodowy Dzień Osób po Amputacji wiąże się też z pewnymi kampaniami edukacyjnymi przeprowadzanymi właśnie w tym dniu. Ja chciałbym tylko zwrócić uwagę, z medycznego punktu widzenia, na samo nazwanie tego dnia Narodowym Dniem Osób po Amputacji, bo amputacje w medycynie są bardzo różne. O mastektomii też mówimy amputacja piersi – prosta, tradycyjna, oszczędzająca – w ginekologii mówimy o amputacji trzonu macicy itd., więc nie jest to jednoznaczne, tym bardziej, że państwo piszą w uzasadnieniu: „...dzięki czemu polskie społeczeństwo będzie miało okazję poznać najczęstsze przyczyny konieczności podjęcia zabiegu amputacji...”. Czyli, znajdziemy tutaj i raka piersi, i raka trzonu macicy czy mięśniaki macicy. To będą osoby po amputacji. Czy one też będą mieć ten swój narodowy dzień? Dziękuję.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Bardzo dziękuję za ten ciekawy głos pana posła Ziętka. Ja również podzielam tę uwagę z punktu widzenia medycznego. Rozwinę to. Pan, panie pośle, jako świetny fachowiec ginekolog doskonale wie, że również jest coś takiego jak zespół taśm owodniowych, więc dzieci rodzące się bez kończyn są dziećmi po amputacji. To dzieje się wewnątrzmacicznie. Zatem, ponieważ rodzajów amputacji mamy dużo, nie wiem, czy to jest szczęśliwy dobór słowa, ale będziemy o tym jeszcze dyskutować. Bardzo proszę, pani poseł Sławiak, i zapraszam kolejne osoby do głosu.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PoselBozenaSlawiak">Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, szanowni państwo, chciałabym się dowiedzieć, czy gdzieś na świecie, w jakimś kraju jest ustanowiony taki dzień. Czy może jest taki międzynarodowy dzień?</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję bardzo. To pytanie do posła wnioskodawcy, ale o tym za chwilę. Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PoselJacekKwiatkowski">Ja też mam pytanie do posła wnioskodawcy. Czy jakiekolwiek środowiska osób, które przeszły amputacje jakichś części ciała, zwracały się o ustanowienie takiego dnia? Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">To drugie pytanie. Czy ktoś jeszcze z pań i panów posłów chciałby zabrać głos w tej sprawie? W takim wypadku, ja też powiem kilka zdań.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Oczywiście, jest to bardzo szczytny cel, bo każda kampania informacyjna, zwłaszcza taka nie post factum, pokazuje, co dzieje się z tymi osobami, bo wymagają one pomocy, protezowania, jeśli jest ono możliwe w danych schorzeniach, czy wsparcia, tak jak w przypadku osób po amputacjach piersi, bo jest to długotrwałe leczenie obejmujące zarówno protezowanie, jak i leczenie psychologiczne, a także leczenie następowe, jeżeli był to nowotwór – chemio- czy radioterapii... Są też kwestie dotyczące profilaktyki, czyli niedopuszczenia do takich sytuacji. Natomiast ja pragnąłbym zwrócić uwagę zarówno pana posła wnioskodawcy, jak i przedmówców, na to, że większość tych przypadków, jeśli chodzi o osoby dotknięte tego typu urazami, mieści się w różnych obszarach medycznych, w ramach których się poruszamy. Czyli, jeśli są osoby po amputacji w związku z cukrzycą i powikłaniami cukrzycy, to mamy już ustanowiony Dzień Chorych na Cukrzycę. Jeśli są to osoby dotknięte niepełnosprawnością w ogóle, to również taki dzień mamy. Zastanawiam się, czy w szczytnym celu powołania Narodowego Dnia Osób po Amputacji i pewnie w sferze informacyjnej – bo autorzy projektu nie zawarli tu żadnego wniosku czy postępowania legislacyjnego dotyczącego, poza informacyjnym, jakiegoś konkretnego wsparcia tych osób, czy tych grup, a te grupy są bardzo szerokie – tak naprawdę – a, jak pan poseł Ziętek powiedział, z medycznego punktu widzenia każda operacja usunięcia jakiegoś narządu może być nazwana amputacją – nie ujęlibyśmy tej informacji zbyt szeroko i niezbyt precyzyjnie, i czy dobrze byśmy ją adresowali. Jeśli więc mamy „Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych”, mamy dni osób chorych na cukrzycę czy choroby nowotworowe i inne poszczególne dni tego typu, z którymi część tych osób mogłaby związać swoją niepełnosprawność – tak bym to nazwał, bo osoby po amputacjach odniosły uszczerbek na zdrowiu – to w jaki sposób wnioskodawcy zapatrują się na to zagadnienie? Poprosiłbym więc pana posła wnioskodawcę o odpowiedź na pytania, które padały z sali i na moje ogólne pytanie w kontekście uchwalenia innych dni, które praktycznie odnoszą się do większości tych przypadków, zwłaszcza, że nie mamy precyzyjnej definicji tego, co będziemy nazywać amputacją, bo sami wnioskodawcy – jak tu państwo usłyszeli w odpowiedziach – trochę zawęzili ten problem. Bardzo proszę, jeszcze pani przewodnicząca Dąbrowska.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PoselAlicjaDabrowska">Mam jedną uwagę. Czy do tej grupy osób, które byłyby zawiązane z tym dniem osób po amputacji, należałyby osoby, które miały amputację z powodu błędów medycznych lekarzy? Jak by to się kwalifikowało? Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Czy to już wszystkie pytania? Dobrze. Panie przewodniczący, dziękuję bardzo za pytania. Szanowni państwo, odpowiem krótko – nie ma światowego dnia osób po amputacji, niemniej jednak nie widzę powodu, żeby Polska nie była liderem w ustanowieniu dnia osób po amputacji jako dnia na razie narodowego.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Jeżeli chodzi o zgłaszanie się tych osób – pytał o to pan poseł Kwiatkowski – powiem, że żadna grupa tego nie zgłosiła. Przynajmniej o takiej grupie nie wiem. Widzę jednak, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby to Sejm wyszedł z taką inicjatywą, i Komisja Zdrowia, i wyznaczył ten dzień jako Narodowy Dzień Osób po Amputacji.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Szanowni państwo, zostały tu wymienione różne choroby – pan poseł Ziętek o tym mówił. Mówiłem wcześniej, że chodzi też o choroby nowotworowe. Tak więc, wymienione przez pana jednostki chorobowe zaliczają się do chorób nowotworowych, a tym samym dzień, który tu wprowadzamy, dotyczy też tych amputacji.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Kolejna rzecz. Zgadzam się z państwem, że jest coś takiego jak Dzień Pacjenta z Cukrzycą, tylko, że on, jeśli przyjrzymy się działaniom profilaktycznym i edukacyjnym, które my zawieramy również w naszym uzasadnieniu odnośnie do działań wobec pacjentów po amputacji, dotyczy najczęściej tego, jak pojawia się cukrzyca i jak się przed nią zabezpieczyć, natomiast nie pojawia się nigdy informacja na temat powikłań, do których należy, na przykład, stopa cukrzycowa. Jest to pomijane. W tym wypadku stopa cukrzycowa również wchodziłaby w zakres innej nowoczesnej metody leczenia – na przykład, stosuje się specjalistyczne opatrunki do leczenia ran – a byłoby to dobrym asumptem do wykorzystania tego systemu w leczeniu.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Jeżeli chodzi o błędy medyczne, to jeśli pani poseł sobie tego życzy, możemy dopisać w uzasadnieniu, w czasie pracy na sali plenarnej, że ten dzień będzie również dotyczyć błędów medycznych. Niemniej jednak uważam, że ten dzień jako dzień edukacyjny, który będzie się wpisywać również w profilaktykę dość szerokiego działania, jakim są amputacje w medycynie, będzie wspaniałym momentem do rozpoczęcia zarówno debaty, jak i działania oraz współpracy wielu specjalistów, do profilaktyki, żeby społeczeństwo dowiedziało się, czego przyczynami są amputacje, czym jest amputacja, by zabezpieczyć wiele osób przed wykluczeniem, jakiemu podlegają w wyniku amputacji. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję, panie pośle. Chciałbym zachęcić do zabrania głosu zaproszonych gości. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos? Bardzo proszę. Pan poseł Ziętek za chwileczkę. Za chwilę zwrócę się też z pytaniem do resortu zdrowia.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PrezesPorozumieniaPracodawcowOchronyZdrowiaBozenaJanicka">Proszę, panie pośle.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#PrezesPorozumieniaPracodawcowOchronyZdrowiaBozenaJanicka">Poseł Jerzy Ziętek (niez.):</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#PrezesPorozumieniaPracodawcowOchronyZdrowiaBozenaJanicka">Ja króciutko. Pan poseł był uprzejmy wymienić stopę cukrzycową. To jest tak, jak ze wskaźnikiem umieralności okołoporodowej czy umieralności noworodków, który w położnictwie jest wskaźnikiem znaczącym. Tak samo stopa cukrzycowa i amputacja stopy cukrzycowej to wskaźniki opieki nad chorymi na cukrzycę. Tak więc ostrożniej mówiłbym na ten temat, bo jest to duży wskaźnik i wszystkie państwa porównują, ile amputacji dokonano z powodu stopy cukrzycowej, bo przeważnie jest to wtedy cukrzyca zaniedbana. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję bardzo. Bardzo proszę, pani prezes Janicka.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PrezesPPOZBozenaJanicka">Ja bardzo krótko. Bożena Janicka, Porozumienie Pracodawców Ochrony Zdrowia. Z jednej strony, chciałabym przestrzec, a z drugiej strony, jak najbardziej poprzeć. Zacznę od tego, co chcę poprzeć – stop amputacjom! Jak najbardziej jest to właściwe. Dzień, w którym będziemy mówić właśnie o tym, o czym pan poseł mówił w uzasadnieniu – kiedy amputować, dlaczego amputujemy, o wypadkach w rolnictwie, o wypadkach w pracy i wypadkach z dziećmi. Stop amputacjom!</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#PrezesPPOZBozenaJanicka">Natomiast, przed czym chcę przestrzec. Jeżeli ustalą państwo Dzień Osób po Amputacjach – ja znam swoich pacjentów, i państwo też – będzie się to zaraz wiązać z pytaniem, a co dla mnie z tego wynika, bo jestem po amputacji ginekologicznej, po obcięciu palca czy małżowiny usznej – idę w skrajności. Chciałabym więc przestrzec przed tym, bo społeczeństwo odbierze to w ten sposób, że coś im się daje, a przecież, tak naprawdę, jest to określenie stopnia niepełnosprawności, i to jest już zupełnie inna ustawa, inne przepisy. Natomiast, stop amputacjom w każdym zakresie, i w przypadku cukrzycy, i – przede wszystkim w środowiskach wiejskich – urazów u dzieci. Idzie wiosna, idzie lato. Wczoraj młody człowiek – 16 lat – stracił pół ręki, bo pomagał tatusiowi przy krajzedze. To, niestety, się dzieje. Zatem, tak, stop amputacjom – jeżeli mogę wyrazić swoje zdanie – natomiast, odnośnie do chorych, należy działać bardzo delikatnie. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Bardzo proszę, pan poseł Ziętek, i pan poseł Hok. Dobrze, pan poseł Hok.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PoselMarekHok">Panie przewodniczący, obiema rękami podpisuję się pod każdą akcją polegającą na promocji, profilaktyce, zapobieganiu wszystkim chorobom, ale w przypadku amputacji, o których tu mówimy, i to wśród lekarzy, którzy większość działań medycyny naprawczej czy powypadkowej mogą sprowadzić do różnego rodzaju amputacji, jest chyba zbyt ryzykowne, panie pośle wnioskodawco, żebyśmy o tak szerokim zakresie związanym z amputacją mówili w ciągu jednego dnia – o wypadkach na roli, o amputacji z powodu stopy cukrzycowej, o operacjach ginekologicznych. To chyba zbyt ryzykowny i daleko idący projekt. Mówię tak każdemu projektowi promującemu zdrowie, profilaktykę zdrowia, ale w tym przypadku należy zachować ostrożność. To jest moje zdanie. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dziękuję również. Pani prezes Janicka wywołała jeszcze jeden temat, o którym wcześniej myślałem. Otóż, do części z tych amputacji dochodzi niezależnie od działania służby zdrowia, to znaczy, w wypadkach – na przykład, w rolnictwie. To są te przypadki szczególne, jeśli chodzi o medycynę. Część amputacji jest integralną częścią procesu medycznego. Nie wiem, czy wrzucanie do jednego worka tak szerokiego spektrum amputacji, a jeszcze – jak zapytała pani przewodniczącą Dąbrowska – amputacji, które są wynikiem zawinionych czy niezawinionych błędów medycznych, nie doprowadzi do całkowitego rozmycia tego, o co – jak myślę – chodzi autorom projektu. Jestem bowiem przekonany, że jeśli lekarze wykonują amputacje ratując często życie pacjenta, to działają w najlepszej wierze, by zabezpieczyć go zarówno przed rozwojem choroby nowotworowej czy konsekwencjami tego, na przykład, że danej kończyny nie da się uratować ze względu na powikłania angiopatii cukrzycowej czy przebieg zakażenia w wyniku jakiegoś urazu. To naprawdę otwiera bardzo szerokie spektrum, które, z jednej strony, zawiera się w różnych narodowych programach z celowanym leczeniem, jak programy, o których mówiłem wcześniej, a z drugiej strony, będzie powodować, że Dzień Osób po Amputacji będzie tylko służyć wywołaniu tematu, a jak państwo dobrze zdają sobie z tego sprawę, chyba każdy z nas chciałby, żeby celowane leczenie czy celowana protezoterapia, czy jakiekolwiek postępowanie zmierzające do walki z niepełnosprawnością tych osób, było lepiej dedykowane... Poprosiłbym jeszcze pana ministra o stanowisko resortu w tej sprawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieZdrowiaPiotrWarczynski">Dziękuję. Panie przewodniczący, państwo posłowie, odnośnie do dobrych intencji i szczytnego celu nie mamy żadnych wątpliwości, natomiast, poruszyliśmy tutaj wiele kwestii, które budzą nasze wątpliwości, i również moje, a mianowicie, o jaki zakres tych amputacji chodzi, bo pamiętajmy, że są jeszcze oczy, piersi, śledziona, jajniki. Czy to miałoby obejmować tak szeroki zakres?</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieZdrowiaPiotrWarczynski">I jest jeszcze jeden aspekt sprawy. Uzgodniliśmy już, że są to na pewno osoby niepełnosprawne – zaliczają się do tej grupy – a osoby niepełnosprawne z innych powodów niż amputacje nie mają swojego narodowego dnia. I tym pytaniem chciałbym zakończyć moją wypowiedź. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Czy ktoś z pań i panów posłów chciałby jeszcze zabrać głos? Może pan poseł wnioskodawca odniesie się do wypowiedzi, między innymi, ze strony resortu zdrowia, na temat tego, że tak jak niepełnosprawność jest bardzo różnego rodzaju, tak samo różne są amputacje i ich przyczyny oraz konsekwencje. Zatem, czy rezultatem takiego dość ogólnego zdefiniowania – bez uszczegółowienia tematu i w takim wymiarze semantycznym, jak nazwanie tego Dniem Osób po Amputacji – nie będzie coś zupełnie innego niż myślą wnioskodawcy.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Panie przewodniczący, szanowni państwo, panie ministrze, chciałbym powiedzieć, że pracując nad tym projektem i proponując ustalenie Dnia Osób po Amputacji chcieliśmy zwrócić uwagę na wykluczenie społeczne i zawodowe. Chcielibyśmy też spowodować – biorąc pod uwagę to, że jest faktycznie szeroki wachlarz rodzajów amputacji – powstanie programu dyskusji na temat profilaktyki i zapobiegania. To nie musi być corocznie, w ten sam dzień – poruszamy temat amputacji spowodowanej, na przykład, stopą cukrzycową czy chorobą nowotworową – ale ustalenie działań, które pokażą, że te amputacje są naprawdę szerokie, a program profilaktyki może w dużym stopniu wykluczyć wiele amputacji w naszym społeczeństwie, zaczynając do urazów w rolnictwie, urazów w czasie wakacji, czy tych, które są spowodowane powikłaniami w wyniku różnego rodzaju chorób. Myślę, że takie postępowanie, że ten dzień nie dotyczy konkretnej jednostki, umożliwi w dniu 24 lipca prowadzenie dyskusji na różnych poziomach, jeżeli chodzi o amputację. Takie przynajmniej było nasze założenie odnośnie do tego wniosku. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dobrze, dziękuję za informację. W takim razie, jeśli nie ma innych głosów, przystąpiliśmy do przegłosowania tego projektu uchwały w sprawie ustanowienia dnia 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji.</u>
<u xml:id="u-23.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem... Dobrze. Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#LegislatorAdamNieweglowski">Szanowna Komisjo, mamy dwie propozycje poprawek redakcyjnych, które przedstawilibyśmy w uzgodnieniu z językoznawcami sejmowymi. Jeżeliby przedstawiciel wnioskodawców je przejął, to weszłyby one do tekstu. Może przeczytam, jak brzmi ta propozycja.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#LegislatorAdamNieweglowski">Akapit pierwszy: „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia dzień 24 lipca Narodowym Dniem Osób po Amputacji”. Zdanie drugie akapitu pierwszego: „Jest to wyraz pełnej akceptacji osób po amputacji, szacunku dla nich, a także zrozumienia ich sytuacji i potrzeb”. Poza trochę innym szykiem w zdaniu drugim, po wyrazie „środowiska”, wyrazy „Osób po Amputacji” były pisane z wielkiej litery. O ile tytuł „Dzień Osób po Amputacji” należy zapisać wielkimi literami, o tyle, jeśli to przywołujemy i mówimy w zdaniu drugim akapitu pierwszego o osobach po amputacji, to byłoby to pisane z małych liter. Mówię to, ponieważ tego nie widać, kiedy to czytam. Tak by brzmiał pierwszy akapit po poprawkach zaproponowanych przez językoznawców.</u>
<u xml:id="u-24.2" who="#LegislatorAdamNieweglowski">Akapit drugi brzmiałby: „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że ustanowienie Narodowego Dnia Osób po Amputacji pozwoli na zwrócenie uwagi społeczeństwa na problemy tych osób oraz na konieczność zbudowania dla nich kompleksowego wsparcia”. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Panie przewodniczący, zgadzam się i przejmuję te poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Dobrze. Chciałbym państwa zapytać odnośnie do samej treści tej uchwały, dlatego, że – tak, jak rozmawialiśmy – pojawia się tu, na przykład, stwierdzenie „konieczność zbudowania dla nich kompleksowego wsparcia”. Mamy już sporo programów czy działań leczniczych obejmujących wsparcie dla osób dotkniętych amputacjami z różnego powodu. Nie wiem, co autorzy mieli na myśli.</u>
<u xml:id="u-27.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Bardzo proszę, pani poseł Czeszejko, bo – jak powiedziałem – otwieramy tu bardzo szeroki i nieprecyzyjny temat. Cel jest bardzo szczytny, ale czy akurat ta formuła najlepiej będzie służyć tym osobom? Bardzo proszę, pani poseł.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#PoselEwaCzeszejkoSochacka">Chciałabym się odnieść właśnie do tego, co powiedział pan przewodniczący przed chwilą, i również podkreślić fakt, że nie możemy dzielić chorych na lepszych i gorszych, bo przecież kompleksowego wsparcia potrzebują, na przykład, chorzy na stwardnienie rozsiane i wiele innych chorób. Większość chorych na stwardnienie leży, nie chodzi, i ma potworne życie. To jest też życie ludzi odrzuconych. Zmierzam do tego, że w ten sposób uruchamiamy spiralę oczekiwań, bo osób, które by chciały być objęte takim systemem, jest na pewno dużo więcej. Jest dużo więcej chorób, i wszystkie są tak samo bolesne.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Wspomnę jeszcze jedną grupę różnorodnych chorób, z którymi boryka się niewielka część społeczeństwa, a które bardzo dotykają tych chorych. Są to choroby rzadkie. Jest tu pani poseł Barbara Czaplicka, która konsekwentnie, wraz ze swoimi koleżankami i kolegami, przez całą kadencję bardzo szczegółowo tym się zajmuje. Poza tym, resort przygotowuje się, między innymi, do ustawy dotyczącej objęcia takim... Dlatego – jak powiedziałem – ważyłbym każde słowo i każde zdanie, bo w momencie, kiedy taki Narodowy Dzień Osób po Amputacji zostanie ustanowiony, to najgorsze byłoby, gdyby to miała być tylko intencja. Chodzi o to, żeby za tym rzeczywiście poszło coś, co warto byłoby, żeby autorzy do projektu dołączyli, czyli jakieś kompleksowe programy, a mówiąc o kompleksowym programie dajemy bardzo dużą nadzieję osobom po amputacjach z różnych powodów. I nie wiem, czy to nie jest wyłącznie dawanie nadziei, a nie konsekwentne działania w tym kierunku. Pani poseł Czaplicka.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#PoselBarbaraCzaplicka">Dziękuję bardzo za wywołanie do wypowiedzi, panie przewodniczący. Chciałabym powiedzieć państwu jeszcze jedno – że w przypadku Światowego Dnia Chorób Rzadkich, który przypada zawsze na ostatni dzień lutego, w założeniu jest narodowy program dla chorób rzadkich. I w tym pakiecie mieszczą się choroby rzadkie, czyli takie, że choruje nie więcej niż 5 osób na 10 tys. mieszkańców, z tym, że tych chorych jest u nas około trzech milionów. Trzeba tak liczyć.</u>
<u xml:id="u-30.1" who="#PoselBarbaraCzaplicka">Proszę państwa, każdy program pociąga za sobą koszty. Jeżeli w tej chwili wejdziemy w następny program – bo mówimy o programie – to musimy liczyć się z kosztami. Jeżeli chodzi o choroby rzadkie, będą wprowadzane poszczególne elementy modułowe, a nie takie rozwiązanie, że w pewnym momencie wejdzie program dla chorób rzadkich, więc mamy na to pieniądze. Nie. To jest wiele aspektów tej sprawy. Wydaje mi się, że tutaj musimy być naprawdę ostrożni. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Bardzo proszę, pan przewodniczący Hoc.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#PoselCzeslawHoc">Chciałbym zapytać posła wnioskodawcę, z jakiej grupy inicjatywnej to jest... Tak? To powiem w ten sposób, bo wiem z doświadczenia, że panie amazonki – kobiety po amputacji piersi – nie chcą, żeby ktoś o tym wiedział i nie chcą, żeby społeczeństwo...</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Panie przewodniczący, ja bardzo szanuję pana głos, ale...</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#PoselCzeslawHoc">Dobrze, to dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">...ponieważ pan często opowiada ludowe przysłowia, przytoczę jedno: „Kto późno przychodzi...”</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#PoselCzeslawHoc">„...sam sobie szkodzi”. Dobrze, dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Mówiliśmy na ten temat, panie przewodniczący. Zapraszamy do dyskusji wcześniej, ale, oczywiście, to bardzo cenny głos.</u>
<u xml:id="u-37.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Jeszcze raz pan poseł wnioskodawca odnośnie do rozbieżności na temat interpretacji zdania dotyczącego budowania kompleksowego wsparcia, bo – jak już powiedzieliśmy – jest to bardzo różnorodna grupa.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#PoselDariuszCezarDziadzio">Panie przewodniczący, mam propozycję. Może pozostańmy przy tym, że przeredagujemy tę uchwałę i dopiero wtedy przejdziemy do głosowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">W taki razie nie zakończyłbym dzisiejszego posiedzenia Komisji głosowaniem. Posła wnioskodawcę wraz z autorami projektu poprosiłbym o jak najbardziej precyzyjne zredagowanie tego, żebyśmy ogłaszając taki dzień nie spowodowali, że damy komuś nadzieję, i to będzie wszystko, co możemy zaproponować.</u>
<u xml:id="u-39.1" who="#PrzewodniczacyposelMaciejOrzechowski">Zamykam posiedzenie Komisji. Wrócimy do tego tematu ponownie.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>