text_structure.xml 65.9 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#TomaszWójcik">Otwieram posiedzenie Komisji. Witam przedstawicieli rządu i wszystkich zaproszonych gości oraz członków Komisji.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#TomaszWójcik">Pierwszy punkt porządku dziennego poświęcony jest rządowemu programowi prywatyzacji do 2001 roku. Proszę o przedstawienie dokumentu pana ministra Wąsacza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#EmilWąsacz">Omawiany dokument pojawił się po raz pierwszy w Polsce. Dotychczas rozpatrywanym dokumentem były „Kierunki prywatyzacji...” na dany rok budżetowy. Po raz pierwszy rząd podjął wysiłek opracowania dokumentu wykraczającego poza perspektywę jednego roku. Uznaliśmy, że program powinien obejmować okres kadencji obecnego Sejmu i teoretycznie także rządu.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#EmilWąsacz">Jest to programowy dokument rządu. Perspektywa prywatyzacji tylko na następny rok była zdecydowanie za krótka. Procesy prywatyzacyjne przeważnie wykraczają poza ramy jednego roku. Nie ma projektów, które byłyby realizowane w trakcie tak krótkiego czasu.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#EmilWąsacz">Prowadzenie prywatyzacji pod potrzeby bieżącego roku uznaliśmy za błędne. Postanowiliśmy zbilansować popyt na środki z prywatyzacji, dopasować zakres prywatyzacji i wychodząc z przesłanek makroekonomicznych narzucić odpowiednie tempo prywatyzacji tak, aby dynamizowała ona przemiany gospodarcze w kraju. Nie muszę w tym gronie tłumaczyć makroekonomicznych podstaw prywatyzacji. Skoncentruję się na jednej z przesłanek mikroekonomicznych. Prywatyzacja ma przede wszystkim za zadanie zabezpieczenie bytu przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej. Doświadczenia pokazują, że firmy państwowe często oglądają się na swojego właściciela, a więc skarb państwa. Podczas każdego konfliktu pada pytanie, gdzie jest właściciel. Głównie chodzi o pieniądze, taka firma chce, aby państwo dostarczyło jej środków na zabezpieczenie bytu. Jest to filozofia przeciętnego przedsiębiorstwa państwowego.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#EmilWąsacz">Skarb państwa pozyskuje pieniądze z jednego źródła - z budżetu, a budżet w głównej mierze z podatków. Funkcjonowanie przedsiębiorstwa państwowego sprowadza się do gwarantowania jego bytu z pieniędzy podatników. Pracownicy danego przedsiębiorstwa, zarząd działają często bardzo opieszale i w długofalowej perspektywie obciążają kieszeń podatnika.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#EmilWąsacz">Kryterium takie jest głównym motywem prywatyzacji. Jeżeli przedsiębiorstwo nie spełnia kryteriów konkurencyjności, a rząd nie ma możliwości wspierania go z budżetu, to oznacza upadłość takiej firmy za wszystkimi skutkami, również likwidacją. Tą tezę potwierdza wiele przykładów.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#EmilWąsacz">Prywatyzacja, z mikroekonomicznego punktu widzenia, jest niezwykle ważna, ponieważ zapewnia byt przedsiębiorstwa, miejsca pracy i wpływy do budżetu z podatków bezpośrednich i pośrednich. Należy zadać pytanie, czy przedstawiany dokument ma charakter harmonogramu, czy też prognozy. Jest to prognoza i program będzie nieustannie podlegał modyfikacji w miarę upływu czasu, zmiany sytuacji na rynku czy dyskusji z inwestorami. Podając terminy zapisywaliśmy pewne przedziały czasowe. Oznacza to, że termin prywatyzacji będzie dostosowywany do potrzeb rynku. Można określić ściśle termin prywatyzacji. Ale zwykle byłoby to błędnym posunięciem.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#EmilWąsacz">Program prywatyzacji został państwu dostarczony i na pewno jest znany. Nie będę więc przedstawiać jego treści. Sądzę, że w związku z dokumentem pojawi się wiele pytań i wątpliwości. Jestem do państwa dyspozycji. Wraz ze mną na posiedzenie przybyły m.in. autorki materiału - pani minister Kornasiewicz i pani minister Sowińska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#TomaszWójcik">Otwieram debatę. Proszę o zgłaszanie się do dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#AntoniTyczka">Podstawowym elementem prywatyzacji powinien być program powszechnego uwłaszczenia. Odnoszę wrażenie, że rząd unika tego tematu. W przedstawionym materiale poświęcono tej sprawie miejsce, ale mówi się tu ogólnie, że program powszechnego uwłaszczenia będzie w miarę możliwości realizowany. Jeśli proces prywatyzacji będzie przebiegać zgodnie z przyjętym harmonogramem, to prawdopodobnie dla procesu powszechnego uwłaszczenia pozostanie mały majątek, który w niewielkim stopniu zaspokoi potrzeby tego procesu.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#AntoniTyczka">W dokumencie sprecyzowane są roszczenia obywateli, jednak należy dokładniej opracować zasady ich zaspokojenia. Przy bilansowaniu podanych wielkości zauważam nieścisłości. Działanie rządu w sferze powszechnego uwłaszczenia sprowadza się do oddalenia tego problemu w niesprecyzowaną przyszłość bez pomysłu na jego rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MarekOlewiński">Na stronie 3 czytam, że do końca 1997 roku procesami przekształceń własnościowych objęto ponad połowę ogólnej liczby przedsiębiorstw państwowych istniejących w 1990 roku. Rozumiem więc, że do 2001 roku pozostała do sprywatyzowania prawie połowa przedsiębiorstw państwowych.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#MarekOlewiński">Program jest materiałem seminaryjnym, który dla naszych potrzeb jest o wiele za mało szczegółowy. Z załącznika nr 1 wynika, iż do 2001 roku ma być sprywatyzowana reszta przedsiębiorstw państwowych. Czy dobrze zrozumiałem scenariusz prywatyzacji? Jaka część przedsiębiorstw ma być sprywatyzowana, chodzi mi o konkretną liczbę.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#MarekOlewiński">Na stronie 5 czytam, że w dalszej kolejności w miarę możliwości przewiduje się realizację programu uwłaszczenia. Czy ministerstwo zamierza realizować ten program na samym końcu? Czy najpierw przeprowadzimy prywatyzację wszystkimi możliwymi ścieżkami, a dopiero uwłaszczenie, jeżeli coś zostanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JanuszBrzeski">Kontynuując temat uwłaszczenia, uważam że program reprywatyzacji i rekompensat dla pracowników sfery budżetowej oraz emerytów i rencistów nie są zharmonizowane z programem powszechnego uwłaszczenia.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#JanuszBrzeski">W dokumencie na stronie 5 mowa jest o roszczeniach z różnych tytułów. Następnie pojawia się zapis: „W dalszej kolejności w miarę możliwości, przewiduje się realizację programu uwłaszczenia obejmującego obywateli”. Proszę, aby Ministerstwo Skarbu Państwa dokonało zmian w dokumencie i - jeśli będzie taka konieczność - przedstawimy to w formie dezyderatu. Ta rozbieżność powinna być usunięta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#RyszardMatusiak">Czy została sporządzona lista rekompensacyjna wszystkich osób, którym należy się odszkodowanie w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego? Chodzi o pieniądze należne emerytom i rencistom z racji pracy w szkodliwych warunkach.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#RyszardMatusiak">Jeszcze sprawa realizacji rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa w sprawie określenia na podstawie otrzymanych spisów uprawnionych wielkości emisji świadectw rekompensacyjnych. Na jednym z posiedzeń Komisji ten temat był już poruszany. Czy ta sprawa jest kontynuowana? Jaka to jest grupa ludzi i jaka kwota?</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#RyszardMatusiak">Mam jeszcze pytanie dotyczące sektora paliwowo-energetycznego. Jaka jest sytuacja w tym sektorze w odniesieniu do programu przyjętego przez KERM w lipcu br.? W przedłożonym materiale mowa jest tylko o pojedynczych przypadkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#WiesławKaczmarek">Pan minister Wąsacz mówił o celach mikroekonomicznych. Ja chciałbym zapytać, jakie są priorytety programu prywatyzacji do 2001 roku w odniesieniu do celów makro? Na ile dzisiaj Ministerstwo Skarbu Państwa uwzględnia w procesie prywatyzacji aspekt integracji Polski z Unią Europejską? Czy ma to związek z programami sektorowymi i decyzjami inwestycyjnymi?</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#WiesławKaczmarek">Chcąc przedstawić kolejną sprawę, muszę posłużyć się przykładem działań z przeszłości. Były one związane z wykorzystaniem majątku państwowego nie tylko w formule, którą można nazwać pozyskaniem przychodów dla skarbu państwa, ale w formule gwarancji majątkowej do uruchamiania inicjatyw gospodarczych. W zawoalowanej postaci idea ta powstała w formie Agencji Rozwoju Gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#WiesławKaczmarek">W dokumencie znajduje się fragment dotyczący regionalnych funduszy inwestycyjnych. Postawiono im jednak zadanie sprzedaży. Czy strategia zarządzania majątkiem dopuszcza również sytuację, w której regionalne fundusze inwestycyjne były masą majątkową będącą gwarancją dla uruchamiania małego i średniego biznesu w danym regionie? Czy taka aktywna polityka mieści się w strategii Ministerstwa Skarbu Państwa?</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#WiesławKaczmarek">Trzecie pytanie dotyczy raczej działań bieżących. Zapisano, że od 1999 roku NFI ma być strukturą prywatną. Dzisiaj wyraźnie zmieniła się doktryna poczynań skarbu państwa, który stał się aktywnie rozdającym karty w tym programie. Widać to w licznych zdarzeniach towarzyszących programowi. Co legło u podstaw przekształcenia biernego udziału skarbu państwa w udział aktywny?</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#WiesławKaczmarek">Czwarta sprawa wiąże się z tematem poruszonym przez posła Matusiaka. Chcę wyjaśnić, że z wielu doniesień prasowych wynika, iż w Ministerstwie Skarbu Państwa są prowadzone prace odmienne, niż to zapisano w programie prywatyzacji do 2001 roku, które dotyczą rekompensat. Miał to być system oparty na filozofii bonowej, a prasa donosi, że pracujecie państwo nad zastąpieniem bonów wypłatami gotówkowymi. Która wersja jest wersją obowiązującą?</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#WiesławKaczmarek">Jak Ministerstwo Skarbu Państwa widzi rolę Agencji Prywatyzacji? Wracając do motywów tworzenia tego urzędu, miało to być narzędzie przyspieszające prywatyzację. Nie chcę tego nazwać „sklepem z przedsiębiorstwami”, ale dziś Agencja znajduje się chyba w stanie letargu. Z dokumentu nie wynika, aby ministerstwo odchodziło - a takie było zamierzenie - od prywatyzacji na rzecz prywatyzacji realizowanej przez półkomercyjną strukturę, jaką jest Agencja Prywatyzacji. W programie nie widać tej misji.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#WiesławKaczmarek">Czy dzisiaj jest jeszcze rozpatrywany proces decentralizacji prywatyzacji, a więc wykorzystania struktury delegatur skarbu państwa i innych instytucji, które przyspieszyłyby proces?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MałgorzataOstrowska">Chciałabym odnieść się do rozdziału 6 tego dokumentu pt. „Szanse i zagrożenia”. Najbardziej zaniepokoiło mnie tu zdanie „Najbardziej realne aktualnie zagrożenia wiążą się z rozwiązaniami prawnymi”.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#MałgorzataOstrowska">Wyobrażam sobie, że po to się ma zaplecze polityczne w Sejmie, aby zagrożeń rozwiązaniami prawnymi nie było. Wiemy jednak, że uczestniczymy w pracach nad zupełnie rozbieżnymi uregulowaniami prawnymi. Niepokoi mnie to bardzo. Mówię o stanowisku rządu wobec uwłaszczenia, inaczej rozumianej kwestii prokuratorii, innym pojmowaniu zabezpieczenia programów społecznych itd. Rozbieżność między rządem a posłami jest tu widoczna.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#MałgorzataOstrowska">Przyznam, że nie zauważyłam, aby posłowie przeszkadzali w gromadzeniu niezbędnych środków do zabezpieczenia wszelkich programów społecznych opisanych wcześniej w dokumencie. Dzięki współpracy z resortem, lepszej lub gorszej, sprawy staraliśmy się zawsze rozwiązywać.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#MałgorzataOstrowska">Dziękuję panu ministrowi Wąsaczowi za przyjęcie nareszcie naszego zaproszenia. Czujemy wiele zagrożeń, czytamy o nich i wiemy wszyscy, że musimy przeprowadzić poważną rozmowę z udziałem pana ministra z członkami parlamentu. Powinniśmy wspólnie dojść do sformułowania odpowiedzi na pytanie, czemu ma w Polsce służyć prywatyzacja?</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#MałgorzataOstrowska">Pod ogólnymi celami, wymienionymi na wstępie programu, wszyscy się podpisujemy. Z niepokojem patrzymy, jak trudno jest zrealizować jeden z podstawowych celów, jakim jest dostarczenie do budżetu państwa środków z tytułu prywatyzacji. W jakim stopniu to zadanie jest zrealizowane do tej pory? Czy możemy liczyć na to, że działalność resortu będzie na tyle skuteczna, że zabezpieczy realizację omawianych programów?</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#MałgorzataOstrowska">W innych Komisjach pracujemy nad ubezpieczeniami społecznymi. Do dziś właściwie nie wiemy, co będzie zabezpieczeniem tych reform, jaki majątek. Upominamy się o takie informacje, ale ich nie dostajemy. Powstaje wrażenie, że żyjemy w próżni.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#MałgorzataOstrowska">Mówię to wszystko z troską. Jeśli pan minister pamięta nasze pierwsze spotkanie, pytałam czy wystarczy wam pieniędzy na obsługę projektów prywatyzacyjnych Wtedy powiedział pan, że tak. Dzisiaj piszecie, że pieniędzy jest za mało.</u>
          <u xml:id="u-9.7" who="#MałgorzataOstrowska">Naszą wspólną troską powinno być zapewnienie w przeddzień debaty budżetowej środków na projekty prywatyzacyjne, które w konsekwencji przyniosą dochód budżetu państwa, ale też zabezpieczą programy społeczne, o których mówiłam.</u>
          <u xml:id="u-9.8" who="#MałgorzataOstrowska">Niezbędne wydaje się rozumienie podstawowych celów realizowanych przez Ministerstwo Skarbu Państwa. Musimy pomyśleć kompleksowo o środkach na realizację wszystkich projektów, nie można spierać się o pojedyncze procesy prywatyzacji. Proponuję, aby w formie seminarium zapoznać nas z kwestiami zasadniczymi, aby potem nie wracać ciągle do tej samej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-9.9" who="#MałgorzataOstrowska">Wracając do rozdziału 6, chcę zapytać, jakie formy zmian prawnych proponują nam państwo, tak aby przyspieszyły one proces prywatyzacji i były zabezpieczeniem celów, o których mówię?</u>
          <u xml:id="u-9.10" who="#MałgorzataOstrowska">Napisali państwo „Należałoby zatem podjąć stosowne prace legislacyjne zmierzające do zmiany sposobu i formy realizacji wyżej wymienionych zobowiązań skarbu państwa”. Co państwo proponują?</u>
          <u xml:id="u-9.11" who="#MałgorzataOstrowska">W dokumencie zasugerowano, że utrudnieniem są sztywne wymogi sposobu finansowania analizy przedprywatyzacyjnej. Jak to się ma do pomysłu o prokuratorii? Już tu widzimy, że przedprywatyzacyjna analiza ma bardzo sztywne sposoby finansowania. Jeśli na to nałoży się teraz zasięganie opinii przed podjęciem decyzji, czy to wspomoże proces prywatyzacji, czy też nie? Czy zwiększy to gwarancję większej przejrzystości?</u>
          <u xml:id="u-9.12" who="#MałgorzataOstrowska">Sugeruję panu ministrowi, aby upomnieć się przy okazji dyskusji nad budżetem o środki na prywatyzację.</u>
          <u xml:id="u-9.13" who="#MałgorzataOstrowska">W dokumencie napisali państwo, że barierą finansową jest chłonność polskiego rynku kapitałowego. Jakie kroki zamierzają państwo podjąć, aby wzmocnić polski rynek kapitałowy. Jest on mocno zagrożony, a jego reakcje widzimy, chociażby po reakcji na wydarzenia w Rosji. Jak przekładają państwo na pomysły legislacyjne tezę zapisaną przez siebie w dokumencie, iż należy wprowadzić pakiety udziałów dużych, dobrych spółek na giełdy międzynarodowe? W jakiej skali zamierzają państwo otworzyć polski rynek kapitałowy na zasilanie zewnętrzne?</u>
          <u xml:id="u-9.14" who="#MałgorzataOstrowska">Jest to istotne pytanie, np. ze względu na rodzące się fundusze emerytalne, które mają ograniczenie ustawowe do lokowania 5%. Wiemy już, że fundusze powiernicze, które mogą dziś lokować 5% za granicą, nie robią tego, ponieważ jest to zbyt mały pakiet. Czy trwają prace nad zmianą tych przepisów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AdamBiela">Proponuję wyraźnie potraktować w dokumencie program uwłaszczenia jako formę prywatyzacji, nie oddzielanie jej od innych. Przyjęło się jako prywatyzację traktować tylko jedną jej formę - prywatyzację kapitałową. Nie chciałbym, aby w tym ważnym dokumencie prywatyzacja była tak zawężana.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#AdamBiela">Widzę potrzebę określenia ściślejszego związku między różnymi formami prywatyzacji a rozwojem infrastruktury rynku kapitałowego w Polsce. Jest to związane z koniecznością koncentracji kapitału, a nie jego rozpraszania, jak się popularnie interpretuje program powszechnego uwłaszczenia. Związek z instrumentami rynku kapitałowego również powinien się znaleźć w tym dokumencie.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#AdamBiela">Na stronie 12 w akapicie zatytułowanym „Instrumenty i terminy realizacji” wymienione są tylko niektóre projekty ustaw. Wydaje mi się, że należałoby współpracować z Komisją Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w celu zapisania w takim dokumencie projektów ustaw, które znajdują się już w procesie legislacyjnym. Są to przecież oficjalne druki sejmowe i stanowią przedmiot prac parlamentu. Chodzi o projekty poselskie, które należy uwzględnić, aby uniknąć np. faktu, iż projekt Prokuratorii Generalnej przychodzi do Sejmu już po 3 miesiącach od rozpoczęcia prac nad projektem poselskim. Projekty należy zsynchronizować, a już na pewno powinna być o tym mowa w programie prywatyzacji. Np. wymieniono tu projekt ustawy o narodowych funduszach uwłaszczeniowych, który też nie jest jeszcze obowiązującym prawem.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#AdamBiela">Precyzyjne wymienienie projektów pozwoliłoby uzdrowić sytuację i traktować program powszechnego uwłaszczenia jako jeden z programów prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#AdamBiela">Środki budżetowe do obsługi programu prywatyzacji można pozyskać tylko wtedy, gdy wyartykułuje się wyraźnie owe programy. W przeciwnym razie będziemy mieć problemy z uzyskaniem środków, podobnie jak w poprzednim roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#WładysławKielian">Trzy dni temu omawialiśmy dokument pokazujący mienie skarbu państwa. Widniała na nim data - czerwiec 1998 roku, zaś na omawianym dziś dokumencie mamy datę 15 lipca 1998 roku.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#WładysławKielian">Na stronie 5 wyszczególniono tutaj majątek - około 144 mld zł. We wcześniejszym opracowaniu na stronie 74 podano wartość majątku, pomijając dobra kultury, zasoby naturalne, grunty, drogi, obiekty budownictwa wodnego czy zbiory biblioteczne, wyliczyłem go na ok. 200 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#WładysławKielian">Apeluję, aby w późniejszym dokumencie znalazła się właściwa kwota - ok. 200 mld zł. Wymienione przeze mnie dobra trudne są do oceny i nie będą brane pod uwagę w procesie prywatyzacji, dlatego ich wartość może być pominięta.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#WładysławKielian">Proszę pana ministra o sporządzenie nowego dokumentu z właściwymi sumami. Wyrażam jednak uznanie dla pani minister Sowińskiej za sporządzenie omawianego dokumentu. Od 1991 roku domagaliśmy się zinwentaryzowania majątku i za to pani bardzo dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JanuszLewandowski">Moja wypowiedź będzie raczej komentarzem, a nie pytaniem.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#JanuszLewandowski">Z jednej strony mamy wizję 2001 roku i jest to bogata wiązka celów. Z drugiej strony jest roczny przebieg procesu prywatyzacji, który ma swoją dynamikę i po roku można już powiedzieć, co z tego wynika, jak się to ma do średniodystansowej wizji.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#JanuszLewandowski">Jesienią 1997 roku nastąpił wysyp pomysłów dotyczących wielkich programów masowych. Rodziły się nawet zbyt szybko. Była to szybka zapowiedź reprywatyzacji, zasilenia ubezpieczeń społecznych w wersji aportów majątkowych, a nie spieniężenia zasobów, rekompensaty w wersji bonowej, pomysły uwłaszczeniowe rodziły się w zbyt szybkim tempie.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#JanuszLewandowski">Co z tego wynikło po roku? Wszystko sprowadza się do wymiaru finansowego, czyli fiskalnego, niezależnie od kwalifikacji wpływów budżetowych, prywatyzacja spłaszczyła się nam do jednego wymiaru finansowego. Z bogatej wiązki pomysłów zostało wyciskanie pieniądza na cele budżetowe lub pokrycie deficytu. W niektórych wypadkach dobrze, że tak się stało, np. dotyczy to nierealnych wizji zasilenia ubezpieczeń społecznych, które stały się zapotrzebowaniem na pieniądz z prywatyzacji, co jest realniejszym wymiarem problemu. Ministerstwo próbuje przejść teraz z rekompensat bonowych do pieniężnych, co jest ułatwieniem rozwiązania problemu, o ile uda się znaleźć takie pieniądze. Dokonano inwentaryzacji, która powinna studzić zapędy uwłaszczeniowe i to też dobrze służy.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#JanuszLewandowski">Jednak pod presją polityki „wyciskania pieniądza z prywatyzacji”, zamiast bogatej wiązki celów i myślenia w kategoriach zróżnicowanych programów masowych, nie zostaje miejsca na politykę przemian strukturalnych w Polsce. W gruncie rzeczy sprowadza się to do tego, czy ministerstwo zdąży ze sprzedażą kapitałową na czas i zasili odpowiednio budżet w zapisane tam środki, czy też nie.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#JanuszLewandowski">Polityka budowania struktury podmiotowej polskiej gospodarki niekiedy kłóci się z polityką „wyciskania pieniądza z prywatyzacji”. Mamy ostatnie 3–4 lata na swobodne manewry, później przyjdzie epoka swobodnych przepływów kapitałowych i nie będą możliwe takie manewry. Martwi mnie to, bo wiem, że przez 3–4 lata, prowadząc świadomie politykę budowania struktury konkurencyjnej można zadbać o kilka „pulpitów sterowniczych”. Np. narodził się holding stoczniowy i to zupełnie inaczej niż kiedyś myślano, ponieważ nie od Szczecina, lecz od Gdyni, ale bez udziału Ministerstwa Skarbu Państwa. Być może, jeśli ministerstwo nie popełni błędu, narodzi się holding żeglugowy, o ile nie otworzy się tam „na ślepo” przetargu międzynarodowego. Być może taki nowy „pulpit sterowniczy” nie będzie potrzebować strategicznego zasilania z zewnątrz, tylko dobrej współpracy finansowej.</u>
          <u xml:id="u-12.6" who="#JanuszLewandowski">Martwi mnie spłaszczenie od myślenia wiązką celów i masowego wysypu pomysłów do czysto fiskalnego rozliczania prywatyzacji, które nie zostawia miejsca na programy przebudowy strukturalnej polskiej gospodarki. Nawet programy energetyczne i górnicze w zbyt wielkim stopniu rządzą się zapotrzebowaniem na pieniądz z prywatyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#BogdanPęk">W kwestii formalnej. Jak widzę, pan minister chce wkrótce opuścić nasze posiedzenie. Tymczasem drugi punkt porządku bez pana odbyć się nie może. Proszę, aby pan minister wziął to pod uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WiesławKaczmarek">Chciałbym uzupełnić moje wcześniejsze wystąpienie. Po wypowiedzi pana posła Lewandowskiego zrozumiałem, że można też wypowiadać się krytycznie.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#WiesławKaczmarek">Myślę, że kiedyś będzie jeszcze okazja do porozmawiania o istocie i strategii prywatyzacji. Chciałem jeszcze na jedno zwrócić uwagę. Jak Ministerstwo Skarbu Państwa rozumie swoją rolę w zabezpieczeniu reformy systemu ubezpieczeń społecznych? Chcę się pozbyć wrażenia, że myśli się kategorią posiadanego majątku i rezerwy majątkowej, a więc w następujący sposób: jakby się coś stało, to mamy jakiś majątek, który spieniężymy i będziemy zatykać dziury.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#WiesławKaczmarek">Obawiam się, że jest to fałszywa teza. Nie wiem, na ile Ministerstwo Skarbu Państwa monitoruje budowę systemu ubezpieczeń społecznych? Może się zdarzyć, że znajdziemy się w dramatycznym stanie, ponieważ gdy ruszy drugi filar, na rynku powstanie pewna liczba funduszy emerytalnych. Z uproszczonego rachunku wynika, że po 2–3 latach w drugim filarze będzie partycypować tylko 60% wszystkich uprawnionych świadczeniobiorców, co oznacza, że co miesiąc na rachunki funduszy emerytalnych będzie wpływać kwota rzędu 950 mln zł. Jeżeli partycypacja byłaby na poziomie 40%, to proporcjonalnie ok. 600 mln zł. Proszę sobie teraz wyobrazić, że mamy do czynienia ze strukturą finansową „połykającą” taką dawkę kapitału. To nie jest bank, który ma problemy z portfelem złych kredytów, lecz instytucja finansowa, która ma „gorący pieniądz”.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#WiesławKaczmarek">Czy w Ministerstwie buduje się dziś program zabezpieczenia reformy polegający na uruchomieniu całego mechanizmu instrumentów finansowych, który pozwoli na zagospodarowanie takiej ilości gotówki? Jeśli myślimy tylko kategorią spieniężenia zasobów, jest to strategia samobójcza. Np. w Chile ujście tej gotówki skierowano na budownictwo mieszkaniowe. Fundusze emerytalne stały się tam właścicielami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#ZygmuntBerdychowski">W rozdziale 5 dokumentu w trzecim akapicie znalazło się stwierdzenie, że w pierwszym etapie prywatyzacji pośredniej przedsiębiorstwa są przekształcane w jednoosobowe spółki skarbu państwa i jest to bardzo ważny etap w prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#ZygmuntBerdychowski">Jaka jest polityka resortu wobec firm już skomercjalizowanych, które czekają w kolejce na prywatyzację? Jest to ważne pytanie w odniesieniu do sektora farmaceutycznego. Czy tutaj komercjalizacja przedsiębiorstwa jest ostatnim krokiem do prywatyzacji każdego z tych przedsiębiorstw, czy można dopuszczać inną ewentualność?</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#ZygmuntBerdychowski">W wykazie zamieszczonym na końcu dokumentu pod pozycją 21 zobaczyłem CEFARM-y, które mają być prywatyzowane przez ministerstwo i wojewodów, zaś nie zobaczyłem nigdzie żadnej POLFY. Jest oczywiste, że gdy POLFY zostaną pozbawione ważnych związków z CEFARM-ami, to prywatyzacja POLF później będzie tylko „musztardą po obiedzie”.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#ZygmuntBerdychowski">W jakim zakresie w założeniach prywatyzacyjnych znajdzie odzwierciedlenie kryzys rosyjski i zagrożenia, które ze sobą niesie?</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#ZygmuntBerdychowski">Mam też pytanie dotyczące Banku Gospodarki Żywnościowej. Jesteśmy po wyborze nowego prezesa. Rada Nadzorcza przedstawiła kilka koncepcji. Kto będzie inicjatorem zmian w tym banku, czy to będzie Rada Nadzorcza, Ministerstwo Skarbu Państwa, parlament, czy zarząd banku? Ze względu na rolę tej instytucji w branży jest to sprawa bardzo istotna. Rola kreatora oznacza też przejęcie odpowiedzialności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#BogdanPęk">Nie chcę zadawać pytań, ale pozwolę sobie na komentarz z gorzką satysfakcją. Pod koniec poprzedniej kadencji, gdy tworzyliśmy urząd Ministra Skarbu Państwa, twierdzono, że nie potrzeba nam specjalisty od sprzedaży, lecz gospodarza majątku narodowego.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#BogdanPęk">Z całym szacunkiem, jest pan tylko „kierownikiem w dziale sprzedaży w sklepie z firmami polskimi”. Ma pan kilku magazynierów, z których część sprzedaje co chce, komu chce i jak chce. Nie stoi za tym żaden realny pomysł, jak prowadzić prywatyzację w kluczowych branżach.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#BogdanPęk">Z dokumentu wynika, że do 2001 roku mamy mieć totalną prywatyzację. Zakłada się więc, że sprzedajemy wszystko, co mamy do sprzedania, uzupełniając luki budżetowe. Na stronach 6 i 7 wymieniony jest katalog zobowiązań skarbu państwa. Pod tym wytłuszczonym drukiem napisano: „Przyjmowanie do realizacji kolejnych zobowiązań społecznych będzie możliwe tylko w sytuacji pełnego zabezpieczenia realizacji programów przyjętych wcześniej i znajdujących się w trakcie wdrażania”.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#BogdanPęk">Po raz kolejny mówię, że nie będzie żadnego uwłaszczenia. Wynika to z dokumentu jasno. Jeśli chcecie jakąś formę uwłaszczenia uzyskać, nie załatwicie tego na forum Sejmu, musicie załatwić to we własnym układzie władzy. Rozumiem, że sytuacja budżetowa jest dość napięta. Prowadzi się dość restrykcyjną politykę pieniężną. Wśród ekspertów toczą się spory, czy nie należy gospodarki „ochłodzić”, czy zmiany nie są zbyt szybkie. Ma to swoje odzwierciedlenie w gospodarowaniu majątkiem, co ma posłużyć zapełnianiu luk.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#BogdanPęk">Pan poseł Berdychowski wskazał na farmację. Kolejne branże to banki, a w tym Bank Gospodarki Żywnościowej, który jest synonimem nieprawidłowych nakładów finansowych, a przy tym największą wyspecjalizowaną strukturą do finansowania rolnictwa. Jest to kluczowy problem do rozwiązania przed wejściem do Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#BogdanPęk">Motywem szybkiej wyprzedaży jest obawa, że jeśli nie sprzedamy teraz, to we wspólnej Europie będą nas obowiązywać „wilcze prawa” kapitalizmu. W tej chwili sytuacja światowa komplikuje się i nie wiadomo, kiedy do Unii wejdziemy. Jednak państwo pozbawione systemu bankowego jest zależne od innych. Uważam, że program jest nastawiony tylko na jedno: czy minister zdąży dokonać wielkiej wyprzedaży, co oznacza w praktyce realny spadek cen firm. Nie wyrażę zgody na taki program.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#BogdanPęk">Apeluję do państwa o rozsądek. Majątek narodowy można sprzedać tylko raz i dla następnych układów nic nie zostanie.</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#BogdanPęk">Uwłaszczenie jest bardzo trudne do realnego wprowadzenia w życie. Sprawa może być rozwiązana przez istotne dofinansowanie systemu ubezpieczeń społecznych, emerytalno-rentowych i być może zdrowotnych. Muszą jednak pójść na to duże pieniądze w przemyślany sposób, tak aby tych pieniędzy nie dało się ludziom odebrać przez spekulację grabiącą całe narody. Główna myśl uwłaszczeniowa powinna być na tym zbudowana. Wszystkie inne pomysły na uwłaszczenie skończą się blokadą w Sejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#TomaszWójcik">Proszę teraz pana ministra Wąsacza o odpowiedzi na pytania posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#EmilWąsacz">Dziękuję za wszystkie uwagi i pytania. Postaram się na nie odpowiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#EmilWąsacz">Proszę pamiętać, że rząd jest organem wykonawczym. W niektórych pytaniach pojawiały się elementy wskazujące, iż rząd ma władzę ustawodawczą, że może kreować prawo. Rząd ma przede wszystkim za zadanie wykonywanie obowiązującego prawa. Ponieważ niektóre przepisy są trudne do realizacji, rząd występuje z propozycją zmian. Jest to podstawowa przesłanek, z której proponuję wychodzić przy wszelkich dyskusjach. To, co wykracza poza obowiązujące prawo, jest tylko życzeniem, które nie może być realizowane do dnia wejścia w życie odpowiedniej regulacji prawnej.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#EmilWąsacz">Przedłożony dokument w znakomitej większości bazuje na uchwalonym prawie. Dopóki przepisy nie zostaną zmienione, rząd - pomimo, że czasami ma ochotę postępować inaczej - musi działać zgodnie z istniejącym prawem.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#EmilWąsacz">Pragnę podziękować pani poseł Ostrowskiej za jej opinię. Jest to myślenie zgodne z moim i dlatego bardzo mi odpowiada. Trudności w realizowaniu ustaw są podstawą podejmowania odpowiednich działań. Może to zabrzmi jak truizm, ale proszę pamiętać, że obowiązuje nas ustawa o rekompensatach w obecnym kształcie. Uważamy, że jest ona prawie niewykonalna. Podejmujemy próbę jej nowelizacji i dopóki Sejm nie przyjmie nowelizacji, dopóty istnieje tylko jeden system.</u>
          <u xml:id="u-18.4" who="#EmilWąsacz">Opracowano już projekt, nad którym trwają dyskusje. Projekt nie zmusza ludzi do działań, do których nie są przyzwyczajeni. Wymaga to szerokiej analizy skutków budżetowych, inflacyjnych. Pomysł jest dobry i praktyczny, ale nie umiem powiedzieć, czy zostanie zrealizowany. Może się jednak zdarzyć, że jakieś przesłanki mogą przekreślić możliwość jego realizacji.</u>
          <u xml:id="u-18.5" who="#EmilWąsacz">Pan poseł Kaczmarek poruszył sprawę ubezpieczeń. I znowu muszę odpowiedzieć, że materia ta jest uregulowana ustawowo i wyznacza ona szczegółowo rolę Ministra Skarbu Państwa w tym procesie. Nie jest to minister wiodący, lecz obowiązany jest działać w ramach tej ustawy. W tej chwili z naszej strony nie przewidujemy żadnych projektów nowelizacji.</u>
          <u xml:id="u-18.6" who="#EmilWąsacz">Kolejne stwierdzenie, do którego muszę się odnieść, dotyczy charakteru prywatyzacji. Niektórzy z państwa określili go sklepowym lub typowo pieniężnym. Prywatyzacja ma taki charakter, jaki wynika z ustaw. Skoro ustawy nałożyły na Ministra Skarbu Państwa obowiązek pokrywania z tych środków pewnych programów, to minister musi się z tego wywiązać. Nieważne jest tu prywatne zdanie. Można tylko podjąć próbę nowelizacji.</u>
          <u xml:id="u-18.7" who="#EmilWąsacz">Prywatyzacja ma dwa aspekty - makroekonomiczny i mikroekonomiczny, które są ze sobą ściśle związane. Bogaty kraj, jak np. Niemcy, może pozwolić sobie na przeprowadzenie prywatyzacji tylko pod kątem uzyskania efektu sprawnych przedsiębiorstw, konkurencyjnych na rynku. Niemcy miały duży zapas środków finansowych.</u>
          <u xml:id="u-18.8" who="#EmilWąsacz">W Polsce przyjęto, moim zdaniem, słuszną ideę. Wpływy z prywatyzacji są jednorazowe i powinny być połączone z podobnym charakterem wydatków budżetowych w określonej koordynacji czasowej. Dotyczy to np. rekompensat, które załatwione będą jednorazowo, raz na zawsze. Powiązanie obu tych spraw jest trafne.</u>
          <u xml:id="u-18.9" who="#EmilWąsacz">Reforma systemu ubezpieczeń społecznych ma podobny charakter co do rodzaju i pochodzenia środków - pochodzą z prywatyzacji. Niektóre kraje przeznaczają środki z prywatyzacji np. na pokrycie deficytu państwa. W Polsce przyjęto inne rozwiązanie i nie kwestionuję go.</u>
          <u xml:id="u-18.10" who="#EmilWąsacz">Muszę się nie zgodzić z panem posłem Lewandowskim, który powiedział, że została zagubiona idea przebudowy struktury gospodarki. Cały czas we wszystkich działaniach jest to brane pod uwagę, ale efekty przebudowy nie są widoczne z miesiąca na miesiąc. Niektóre powiązania kreuje się latami, co pan wie najlepiej. Jako minister rozpoczynał pan realizację tematu, a sprawy nie zostały jeszcze zakończone. Chodzi m.in. o Petrochemię, cukrownictwo.</u>
          <u xml:id="u-18.11" who="#EmilWąsacz">Jak na tym tle rysuje się hasło uwłaszczenia? Zauważyli państwo, że kwestię tę poruszyłem w trzeciej kolejności. Nie dlatego, że jest to dla mnie mniej ważny temat. Teraz uwarunkowane jest to ustawowo. Jeśli parlament przyjmie inną ścieżkę, będę mógł również potraktować uwłaszczenie inaczej. Dziś jestem uzależniony od obowiązującego prawa. Mój prywatny pogląd nie ma tu znaczenia.</u>
          <u xml:id="u-18.12" who="#EmilWąsacz">Podkreślam, że jeżeli nie zostanie zmienione prawo, które zdecyduje, że odstępujemy od rekompensat i wspomagania systemu ubezpieczeń społecznych, to uwłaszczenie będzie dopiero w następnej kolejności. Taką decyzją jestem zobligowany.</u>
          <u xml:id="u-18.13" who="#EmilWąsacz">W moim ministerstwie jest przygotowywana opinia do poselskiego projektu ustawy uwłaszczeniowej. Projekt rządowy poddany jest natomiast uzgodnieniom międzyresortowym. Wkrótce trafi do Sejmu. Naszym zdaniem są dwie metody uwłaszczenia - bezpośrednie i pośrednie. Pierwsze z nich wycinkowo można realizować już w tej chwili przy pomocy innych ustaw. Uwłaszczenie pośrednie musi być poprzedzone ewidencją osób uwłaszczonych bezpośrednio. Dopóki nie zostanie zakończone uwłaszczenie bezpośrednie, nie można rozpoczynać realizacji uwłaszczenia pośredniego.</u>
          <u xml:id="u-18.14" who="#EmilWąsacz">Teraz możemy szacować liczbę osób, wielkość majątku itp., możemy dzielić i ustalać kolejność. Takie stanowisko proponuje rządowi Minister Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-18.15" who="#EmilWąsacz">Sporządzenie listy przedsiębiorstw opóźniło się, ponieważ musieliśmy oszacować majątek skarbu państwa. Bez tego nie mogliśmy dzielić środków na poszczególne programy. W tej chwili odbywa się dzielenie tematów zapisanych w programie prywatyzacji do 2001 roku. Departamenty przygotowują materiały na najbliższe posiedzenie kolegium. Przygotowywana jest też lista ok. 200 przedsiębiorstw dla Agencji Prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-18.16" who="#EmilWąsacz">W tym miejscu chcę zaznaczyć, kierując swoje zdanie do prasy, że KERM nie jest instytucją stanowiącą, nie jest decydentem, KERM jest instytucją opiniodawczą dla rządu. Mówię o tym, ponieważ nie można powiedzieć, że jest już przyjęty program rządowy dotyczący energetyki. Wszelkie dywagacje w tej sprawie są przedwczesne. Być może zostanie przyjęta dokładnie ta sama koncepcja, ale teraz nie ma decyzji w sprawie energetyki. Moim zdaniem, mówienie o konkurencyjności zakładu energetycznego w Słupsku w stosunku do zakładu w Rzeszowie jest pomyłką. Nigdy nie występowała taka konkurencja i występować nie będzie. Utrzymuje się tam naturalny monopol. Mówienie, że do dystrybucji wprowadzimy element gospodarki rynkowej, jest niewłaściwe. Nie należy liczyć, że w tej dziedzinie nastąpi pełne przejście do gospodarki rynkowej.</u>
          <u xml:id="u-18.17" who="#EmilWąsacz">Pan poseł Kaczmarek pytał o projekty makroekonomiczne i powiązanie z integracją z Unią Europejską. Wielokrotnie rozmawiałem w przedstawicielami Unii. Przede wszystkim interesuje ich, aby podmioty w Polsce nie były dotowane przez państwo. Jest to główna wytyczna Unii. W tym zakresie prywatyzacja jest właściwym kierunkiem. Nikt nie daje subwencji prywatnemu podmiotowi, zaś różnie to bywa w stosunku do podmiotów państwowych. Unia Europejska opowiada się więc za prywatyzacją, co nie oznacza, że jest to dla niej cel nadrzędny. Dla niej najważniejsze, aby podmiot państwowy miał takie same prawa i obowiązki jak każdy inny podmiot na rynku. Nie widzę więc sprzeczności między naszymi działaniami a wymogami Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-18.18" who="#EmilWąsacz">Nie zgadzam się z opinią pana posła Kaczmarka, który powiedział, że skarb państwa jest zbyt aktywny w Narodowych Funduszach Inwestycyjnych. Jest na tyle aktywny, na ile musi być. Państwo interweniuje tam, gdzie trzeba zabezpieczyć interesy osób posiadających jeszcze świadectwa udziałowe. W innych sprawach państwo tej aktywności nie wykazuje.</u>
          <u xml:id="u-18.19" who="#EmilWąsacz">Zgadzam się z panią poseł Ostrowską, że temat należy przedyskutować w węższym gronie w formie seminarium. Z chęcią deklaruję udział w takim spotkaniu.</u>
          <u xml:id="u-18.20" who="#EmilWąsacz">W sprawie prokuratorii pojawiły się dwa projekty - poselski i rządowy. Prowadzono dyskusję, aby znaleźć pośrednie wspólne rozwiązanie. Ministerstwo Skarbu Państwa starało się zmniejszyć różnice między projektami i tak się stało. Autopoprawki do projektu poselskiego powinny ograniczyć wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-18.21" who="#EmilWąsacz">Minister Skarbu Państwa nie jest głównym kreatorem rynku kapitałowego. Odpowiada za niego rząd i tu przygotowywany jest dokument pod nazwą „Rozwój polskiego rynku kapitałowego”. Obejmuje szereg aspektów, ale nie jest to dziś temat wiodący. Chcąc temat omówić dokładniej, należałoby zaprosić na posiedzenie także przedstawicieli innych ministerstw i instytucji.</u>
          <u xml:id="u-18.22" who="#EmilWąsacz">Niektórzy mówcy zauważyli pewne nieścisłości w datach i liczbach uważając, że dokument należy zmodyfikować. Oczywiście spotykając się co miesiąc zauważymy, że jakaś dana z dokumentu się zdezaktualizuje. Jest to ramowy program i nie sądzę, aby konieczne było zmienianie co tydzień wersji. Co pewien czas będzie pojawiać się dokument aktualizujący, zawierający dane z dnia redagowania.</u>
          <u xml:id="u-18.23" who="#EmilWąsacz">Stan majątkowy także nie jest jeszcze określony i zatwierdzony przez rząd. W projekcie mogą pojawić się zmiany.</u>
          <u xml:id="u-18.24" who="#EmilWąsacz">Program prywatyzacji do 2001 roku ma charakter pomocniczy dla rządu. Nie jest dokumentem podlegającym uchwaleniu przez Sejm. Nie widzę potrzeby poprawiać go zbyt często.</u>
          <u xml:id="u-18.25" who="#EmilWąsacz">Pan poseł Berdychowski zapytał, czy komercjalizacja to ostatni krok przed prywatyzacją. Założenie pierwszego prawa prywatyzacyjnego określonego potocznie jako PPP z 1989 roku brzmiało: komercjalizacja jest etapem przejściowym i nawet określono jej wymiar na 2 lata. Dzisiaj wiemy, że założenie to nie sprawdziło się, ponieważ życie jest bogatsze niż możemy przewidzieć.</u>
          <u xml:id="u-18.26" who="#EmilWąsacz">Przeważnie komercjalizacja jest wstępem do prywatyzacji. W tej chwili planujemy, że niektóre firmy będą mieć status spółki akcyjnej, a niekoniecznie będą przewidziane do prywatyzacji. Nie chcę szczegółowo opisywać sytuacji w poszczególnych branżach. Pan poseł pytał o przemysł farmaceutyczny. Szukamy teraz inwestorów. Po pierwszym przetargu „Polfarmy” nie otrzymaliśmy propozycji zgodnych z naszymi oczekiwaniami. Podobnie będzie w każdym innym przypadku. Jeśli uznamy, że inwestor nie spełnia naszych oczekiwań, odłożymy temat do powtórnej analizy.</u>
          <u xml:id="u-18.27" who="#EmilWąsacz">Co wynika z kryzysu rosyjskiego? Gospodarki sterowane przez państwo są bardziej wrażliwe na kryzys. Możemy tylko „uciekać” do przodu, a nie stać w miejscu. Podkreślam, że prywatyzacja to nie tylko wpływy do budżetu, ale też realizacja innych celów i one są o wiele ważniejsze. Zahamowanie prywatyzacji firmy z powodu mniejszego wpływu do budżetu może spowodować, że firma może upaść, zanim dojrzejemy do kolejnego kroku, przez co wpływy będą jeszcze mniejsze.</u>
          <u xml:id="u-18.28" who="#EmilWąsacz">Każdy przypadek jest przez nas analizowany indywidualnie. Inaczej wygląda sytuacja firmy prywatyzowanej na giełdzie, inaczej poprzez szukanie inwestora strategicznego. Temat jest obszerny i nie pora, aby go teraz drążyć. Pytano, kto wypracowuje koncepcję dla Banku Gospodarki Żywnościowej. Sytuacja jest specyficzna. Dla BGŻ stworzono specjalną ustawę. Gdyby jej nie było, odpowiedź na pytanie byłaby prosta - Minister Skarbu Państwa, czy też organ nadzorczy w spółce. Program restrukturyzacji BGŻ wymaga w wielu przypadkach zmiany ustawy o Banku Gospodarki Żywnościowej. Kreatorów jest więc wielu, co bardzo utrudnia sprawę. Nie wróżę tu szybkiego końca tego problemu. Uważam, że BGŻ powinien być normalnym bankiem, mimo jego specyfiki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#MarekOlewiński">Nie dostałem odpowiedzi na moje pytanie. Czy do 2001 roku wszystko zostanie sprywatyzowane, czy nie, a jeśli nie, to ile przedsiębiorstw pozostanie nie sprywatyzowanych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#EmilWąsacz">To wynika z dokumentu. W tej chwili ponad 1000 przedsiębiorstw pozostaje w gestii wojewodów i inicjatywa należy do nich. Proces decyzyjny jest zdecentralizowany. Dopóki wojewoda nie podejmuje decyzji i organem założycielskim jest wojewoda, w stosunku do tej firmy obowiązuje ustawa o przedsiębiorstwach państwowych. Nie mogę dokładnie odpowiedzieć na pytanie, ile sztuk przedsiębiorstw sprywatyzujemy do 2001 roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#MarekOlewiński">Dyskutujemy nad dokumentem rządowym, a wojewodowie są przedstawicielami rządu. Pytam pana jako przedstawiciela rządu, ile przedsiębiorstw będących dziś własnością skarbu państwa będzie sprywatyzowanych? Z materiału wynika, że zostaną sprywatyzowane wszystkie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Dla 1.680 przedsiębiorstw organem założycielskim jest wojewoda, dla 101 - Minister Skarbu Państwa. Około 422 przedsiębiorstw podlegałoby ustawie o samorządzie terytorialnym, powiatowym i wojewódzkim, jej art. 54. Przedsiębiorstwa oraz państwowe osoby prawne, które są niezbędne do realizacji statutowych zadań, których w każdej ustawie jest po 12. Będą one z mocy prawa przekazywane samorządom wojewódzkim i powiatowym.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Szacunek pierwszy, wskazujący na regionalny charakter tych przedsiębiorstw, oznacza, że ok. 400 przedsiębiorstw musielibyśmy przekazać, na mocy ustawy o samorządzie wojewódzkim i powiatowym, samorządowi.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Druga pula podlegająca bezpośredniej prywatyzacji zawiera 960 przedsiębiorstw i są to te firmy, które spełniają 3 podstawowe kryteria prywatyzacji bezpośredniej. Aktywizacja wojewodów ma tu małe szanse z punktu widzenia formalnoprawnego.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#AldonaKamelaSowińska">Pozostała pula, około 600, zawiera przedsiębiorstwa, które powinny być skomercjalizowane i wniesione albo do funduszy majątkowych, albo do funduszy inwestycyjnych, albo powinny być sprzedane.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#AldonaKamelaSowińska">101 przedsiębiorstw należących do Ministra Skarbu Państwa, a których wartość wynosi ok. 16 mld zł, będzie podlegać komercjalizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WiesławKaczmarek">Mam wrażenie, że się nie zrozumieliśmy. Rząd nie jest organem ustawodawczym, jest strukturą wykonawczą i musi realizować ustawy, ale rząd prowadzi też politykę. Można to czynić poprzez budowę programów, które nie wymagają nowych ustaw, które mieszczą się w pewnych ramach obowiązującego prawa, albo też przez inicjatywy legislacyjne. Są to instrumenty prowadzenia polityki.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#WiesławKaczmarek">Gdyby przyjąć wyłącznie pana argumentację, to - przejaskrawiając - można rozumieć następująco: muszę wykonać budżet, muszę pozyskać pieniądze. Można sobie w związku z tym wyobrazić sytuację, w której przy prywatyzacji jakiegoś przedsiębiorstwa zgłasza się klient dający dwa razy więcej. Pan bierze te pieniądze nie zastanawiając się, skąd taki inwestor przyszedł, jakie są jego plany na przyszłość itd.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#WiesławKaczmarek">Kryterium odnoszenia się tylko do ustaw jest kryterium niewystarczającym. Moje pytania o politykę makroekonomiczną i przygotowania do wejścia do Unii Europejskiej należy wiązać z dwoma prowadzonymi w tej chwili w resorcie skarbu projektami prywatyzacyjnymi. Jeden wiąże się z systemem bankowym. Czy najpierw sprzedajemy, a potem zastanawiamy się, co będzie dalej, czy też mamy pewną wizję sektora bankowego i prywatyzacja jest narzędziem, a nie mechanizmem?</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#WiesławKaczmarek">Drugi przykład dotyczy przemysłu stalowego i zabiegi o prywatyzację Huty Sendzimira i Huty Katowice. Z drugiej strony jest dyskusja o programie restrukturyzacji i możliwość uzyskania z Uni Europejskiej środków na restrukturyzację. Czy w dyskusjach z Unią jest miejsce na decyzję Ministra Skarbu Państwa o wyborze inwestora? Czy prowadzi się tego typu analizy? Czy z gry o zatwierdzenie programu restrukturyzacji hutnictwa coś w ogóle wynika dla prywatyzacji? Czy w naszym interesie jest sojusz strategiczny z Kruppem czy z Fest Alpine, czy z British Steel, czy jeszcze z kimś innym? Jak to się ma w odniesieniu do negocjacji z Unią o programie restrukturyzacji, przyjęciem na siebie wielu zobowiązań ograniczających, co wiąże się z przyjęciem środków na restrukturyzację? Byłbym ostrożny w formowaniu opinii, że kryzys rosyjski nas nie dotyczy, nie ma wpływu na prywatyzację. Możemy owszem powiedzieć, że nie dotyczy nas, bo nasze metody prywatyzacyjne doprowadziły do głębszych zmian w gospodarce polskiej. Jednak dotyczą nas przynajmniej w trzech aspektach. Ci, którzy grali tam spekulacyjnie na giełdzie, chcieli szybko osiągnąć zyski, co spowodowało tąpnięcie naszej giełdy.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#WiesławKaczmarek">Dla inwestorów zachodnich nasz obszar pozostaje wciąż powiązany ze Wschodem i w dalszym ciągu wiążą nas ze wschodnim sąsiadem. Kryzys w Rosji wpływa także na nasz rynek, ponieważ inwestorzy tracą dotychczasową determinację w aktywnych działaniach we wschodniej części Europy.</u>
          <u xml:id="u-23.5" who="#WiesławKaczmarek">Nasze firmy i inwestorzy zagraniczni ograniczają swoje programy inwestycyjne w Rosji, a Polska była dla nich zapleczem, a więc siłą rzeczy spada też ich zainteresowanie inwestowaniem w Polsce. Nie można więc mówić, że kryzys w Rosji nie ma wpływu na Polskę. Przecież ma to związek z popytem na nasze papiery wartościowe.</u>
          <u xml:id="u-23.6" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli Minister Skarbu Państwa nie jest odpowiedzialny za rozwój rynku kapitałowego w Polsce, to kto jest za to odpowiedzialny? Powinniśmy z wyprzedzeniem reagować na skutki budowania nowych instytucji finansowych wynikających z drugiego filaru funduszy emerytalnych. Przepraszam za wspominki, ale przypomina mi to sytuację w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych, kiedy nikt nie chciał rozwiązać problemu rekompensat. Wszyscy mówili, że problem jest, że są orzeczenia Trybunału, są protesty związków zawodowych, że sfera budżetowa i emeryci nie dostają tego, co im się należy. Doszło do tego, że Minister Przekształceń Własnościowych postanowił rozwiązać ten problem, choć ustawa jest trudna, ale nie jest niewykonalna. Wtedy mogłem powiedzieć „moja chata z kraja”, bo decyzje były podejmowane przez Ministra Finansów i Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.</u>
          <u xml:id="u-23.7" who="#WiesławKaczmarek">Obawiam się, że podobna sytuacja pojawia się teraz w odniesieniu do rynku kapitałowego. Specjalny urzędnik w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów odpowiada za przeprowadzenie reformy systemu ubezpieczeń społecznych, ale w sensie konstrukcji prawnej. Jednak pozostaje otoczenie finansowe. Ministerstwo Skarbu Państwa może zostać postawione w sytuacji, że ktoś może od was kiedyś zacząć wymagać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#TomaszWójcik">Przypominam państwu, że debatujemy nad konkretnym dokumentem. Proszę o jego ocenę, pytania lub zgłaszanie propozycji, ale tylko w tej sprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#MariaKleitzŻółtowska">W programie mowa jest o przygotowaniu projektów ustaw reprywatyzacyjnej i o narodowych funduszach uwłaszczeniowych. Jak zaawansowane są prace nad tymi projektami i kiedy możemy spodziewać się przedłożenia ich Sejmowi?</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#MariaKleitzŻółtowska">Drugie pytanie dotyczy rekompensat dla emerytów i „budżetówki”. Z przedstawionej informacji wynika, że wszelkie działania niezbędne do realizacji tego programu zostały wykonane, a sprawa rozbija się o przygotowanie rozporządzeń. Czy dzisiaj moglibyśmy usłyszeć, jaki byłby realny termin emisji świadectw rekompensacyjnych? Czy możemy usłyszeć datę realizacji tego programu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#ZygmuntBerdychowski">Chciałbym zwrócić państwa uwagę na przykład banku Pekao SA. Po skonsolidowaniu grupy banków okazuje się, że wartość tej grupy w całości jest na giełdzie znacząco wyższa niż każdego banku sprzedawanego osobno. Fakt ten stanowił punkt odniesienia do myślenia o branży farmaceutycznej. Jeśli przedsiębiorstwa tej branży sprzedajemy osobno, ich wartość będzie mniejsza. Jeżeli sprzedajemy je po prywatyzacji CEFARM-ów i osobno, wartość jest jeszcze niższa.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#ZygmuntBerdychowski">Na ile w prywatyzacji resort będzie uwzględniać to wszystko, co dzieje się na świecie? Są to fuzje wielkich przedsiębiorstw i inne zjawiska przebiegające w gospodarkach bardziej rozwiniętych.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#ZygmuntBerdychowski">Czy przedsiębiorstwa przed prywatyzacją będą mogły liczyć na świadomą politykę resortu skarbu państwa?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#MałgorzataOstrowska">Nie chcę powtarzać uwag pana posła Kaczmarka, ale jedna sprawa wymaga uwypuklenia. Z przedstawionych materiałów także wynika, że macie świadomość, że waszym zadaniem jest nie tylko wykonawstwo, ale także regulacja prawa.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#MałgorzataOstrowska">W rozdziale, na który ja zwróciłam uwagę, ponieważ dotyczy nas, legislatorów, wymieniacie państwo wszystkie aspekty wpływające na przebieg prywatyzacji. Świadczy to o tym, że postrzeganie w skali makro jest prawidłowe.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#MałgorzataOstrowska">Moją sugestię o seminarium pojął pan minister błędnie. Nie chodziło mi o seminarium dla posłów. W naszej Komisji panował niemalże zawsze konsens polegający na wspieraniu procesów przekształceniowych. Proponuję, aby koalicja rządząca zastanowiła się w swoim gronie, jaki program polityczny będziecie państwo reprezentować w Sejmie. Nie może być, że tracimy kilka miesięcy na rozstrzygnięcie sporów dotyczących formy pomysłu, a nie zastanawiamy się nad pełnym zabezpieczeniem procesów prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#MałgorzataOstrowska">Nie chcę używać wielu przykładów branżowych, ale jednym z nich muszę się posłużyć. Mówimy o formach prywatyzacji, zastanawiamy się, czy ma to być konsolidacja, holding, grupy regionalne. Nie ma jednej recepty na uzyskanie wyższej wartości branży lub przedsiębiorstwa. Na temat konsolidacji banków dyskutowaliśmy bardzo długo, powstała nawet ustawa o łączeniu banków. Okazało się jednak, że oddolne procesy były bardziej efektywne od wielkich programów konsolidacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#MałgorzataOstrowska">Chcę poruszyć sprawę holdingów cukrowniczych. Jest ustawa, choć być może ułomna. Dlaczego dzisiaj, kiedy istnieją struktury niepaństwowego aparatu upoważnione do prywatyzacji tej branży, nie czyni się tego? Pochodzę akurat z regionu, który stoi burakiem cukrowym i rolnikiem uprawiającym buraki cukrowe. Obserwuję, że cukrownie będące nawet w niezłej kondycji po tej kampanii będą notować straty. Czy będą więc lepszym kąskiem przy prywatyzacji, czy też gorszym?Czy przez zaniechanie nie pozbawiamy się możliwości uzyskania lepszych efektów ekonomicznych z procesu prywatyzacji?</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#MałgorzataOstrowska">Proszę jeszcze raz, aby korzystając z tych materiałów koalicja dokonała politycznego wyboru priorytetów prywatyzacji. Będzie nam wtedy łatwiej poruszać się w tym obszarze. Nie będzie pan minister musiał zapisywać w materiale, że zagrożeniem jest dla niego brak realizacji rozwiązań prawnych. Apeluję o aktywność w obszarze kreowania prawa, a także o porozumienie wewnątrz koalicji w tej kwestii. Opozycja byłaby spokojniejsza widząc, że macie państwo jakiś pomysł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WładysławKielian">Chcę złożyć wniosek o wystąpienie do Ministra Skarbu Państwa z dezyderatem, na podstawie art. 84 regulaminu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#WładysławKielian">Zebrałem wszystkie elementy, które powinny znaleźć się w takim dezyderacie, i odczytam je teraz.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#WładysławKielian">„1. Główną ścieżką prywatyzacji powinien być program powszechnego uwłaszczenia obywateli.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#WładysławKielian">- Program prywatyzacji oraz program rekompensat dla pracowników sfery budżetowej oraz emerytów i rencistów powinny być zharmonizowane z programem powszechnego uwłaszczenia, a nie przeciwstawione sobie.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#WładysławKielian">- Dane dotyczące ilości i wartości majątku skarbu państwa powinny być oparte na sprawozdaniu o stanie mienia skarbu państwa na dzień 31 grudnia 1997 roku, a nie na dzień 31 grudnia 1996 roku.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#WładysławKielian">- Należy precyzyjniej opracować roszczenia obywateli oraz dokładniejsze zasady ich zaspokajania.</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#WładysławKielian">- Terminy realizacji poszczególnych programów powinny być wskazane bardziej realistycznie.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#WładysławKielian">W instrumentach realizacji programu należy uwzględnić poselskie projekty ustaw dotyczących uwłaszczenia obywateli”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#MałgorzataOstrowska">Jeżeli mamy dzisiaj rozpatrywać projekt dezyderatu przedstawiony przez pana posła, to zastrzegam, że zaproponuję poświęcenie temu tematowi oddzielnego posiedzenia Komisji. Propozycja wymaga przemyślenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AdamBiela">Sądzę, że temat został przemyślany przez posłów, którzy opracowali ten projekt dezyderatu. Jeśli posłowie uznają, że jest to właściwy tekst, mogą głosować za jego przyjęciem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#EmilWąsacz">Moja wypowiedź może być różnie odczytana. Fakt, iż podkreślałem, że ministerstwo jest organem wykonawczym, oznaczał, że musimy wykonywać przyjęte już ustawy, a nie że rezygnujemy z dalszego inicjowania procesów legislacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#EmilWąsacz">Odpowiadając pani poseł Ostrowskiej, konsolidacja to bardzo obszerny temat. W jednym przypadku konsolidacja przynosi sukces, np. w przypadku banków. W drugim przypadku - w cukrownictwie - nie było to nic innego, jak właśnie konsolidacja, która nie przyniosła efektów. Nasza rola została teraz ograniczona. Nie zawsze dane rozwiązanie się sprawdza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#TomaszWójcik">Złożono dwie propozycje. Pierwsza z nich to podjęcie decyzji w sprawie przedstawionego dezyderatu na dzisiejszym posiedzeniu. Druga - ponownego spotkania Komisji i kontynuacji dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#BogdanPęk">Najpierw należy głosować nad projektem dezyderatu. Jeśli dezyderat zostanie przyjęty, możemy głosować nad całością. Jeśli zostanie odrzucony, złożę wniosek o odrzucenie całego programu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WładysławFrasyniuk">Mówimy o ważnym dokumencie kreującym m.in. politykę Ministerstwa Skarbu Państwa na przyszły rok. Proponuję, aby projekt dezyderatu trafił do prezydium Komisji, które po przejrzeniu jego treści zaproponuje projekt Komisji. Nie można szybko podejmować takich decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#ZygmuntBerdychowski">Jeżeli jest taka konieczność, zgłaszam wniosek formalny o przyjęcie programu prywatyzacji do 2001 roku.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#ZygmuntBerdychowski">Jeżeli wniosek zostanie odrzucony, będziemy dyskutować, pod jakimi warunkami jesteśmy gotowi program przyjąć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#TomaszWójcik">Sądzę, że Komisja nie przyjmuje programu rządowego. Może wydać opinię i uchwalić dezyderat w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#TomaszWójcik">Pan poseł Kielian zaproponował treść dezyderatu do Ministra Skarbu Państwa. Pytam, kto z państwa posłów jest za przyjęciem na dzisiejszym posiedzeniu dezyderatu dotyczącego programu prywatyzacji do 2001 roku?</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#TomaszWójcik">W głosowaniu wniosek został przyjęty większością 11 głosów, przy 4 głosach przeciwnych.</u>
          <u xml:id="u-36.3" who="#TomaszWójcik">Przechodzimy do głosowania nad projektem dezyderatu przedstawionym przez pana posła Kieliana. Proszę o przypomnienie jego treści.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#WładysławKielian">„Na podstawie art. 84 regulaminu Sejmu RP, Komisja Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji zwraca się do Rady Ministrów o dokonanie zmian w dokumencie Program Prywatyzacji do 2001 roku z dnia 15 lipca 1998 roku.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#WładysławKielian">- Główną ścieżką prywatyzacji winien być program powszechnego uwłaszczenia obywateli.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#WładysławKielian">- Program reprywatyzacji oraz program rekompensat dla pracowników sfery budżetowej oraz emerytów i rencistów winny być zharmonizowane z programem powszechnego uwłaszczenia, a nie przeciwstawiane sobie.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#WładysławKielian">- Dane dotyczące ilości i wartości majątku skarbu państwa powinny być oparte na sprawozdaniu o stanie mienia skarbu państwa na dzień 31 grudnia 1997 roku, a nie na dzień 31 grudnia 1996 roku.</u>
          <u xml:id="u-37.4" who="#WładysławKielian">- Należy precyzyjniej oszacować roszczenia obywateli oraz opracować dokładniejsze zasady ich zaspokajania.</u>
          <u xml:id="u-37.5" who="#WładysławKielian">- Terminy realizacji poszczególnych programów winny być wskazane bardziej realistycznie.</u>
          <u xml:id="u-37.6" who="#WładysławKielian">W instrumentach realizacji programów należy uwzględnić poselskie projekty ustaw dotyczące uwłaszczenia obywateli”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#TomaszWójcik">Czy są uwagi lub propozycje do przedstawionego projektu dezyderatu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#WładysławFrasyniuk">Chciałbym poznać opinię pana ministra Wąsacza na temat tego projektu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#TomaszWójcik">Nie ma takiej potrzeby. Rząd odpowie na dezyderat i wówczas poznamy jego opinię w tej sprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#WładysławFrasyniuk">W pkt 5 zaproponowano zapis, aby programy były bardziej realistyczne. Dodam, że dezyderaty Komisji też powinny być bardziej realistyczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#AdamBiela">Każdy ma prawo mieć własne zdanie na ten temat. Autorzy projektu dezyderatu na pewno uważają, że jest on realistyczny. Proponuję zdecydować w głosowaniu o losie projektu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#TomaszWójcik">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa posłów jest za przyjęciem zgłoszonego projektu dezyderatu Komisji?</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#TomaszWójcik">W głosowaniu projekt został przyjęty większością 13 głosów, przy 5 głosach przeciwnych.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#TomaszWójcik">Komisja przyjęła dezyderat i przez Marszałka Sejmu przekaże go panu premierowi.</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#TomaszWójcik">Zakończyliśmy procedowanie nad pierwszym punktem porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-43.4" who="#TomaszWójcik">Przechodzimy do omówienia punktu drugiego poświęconego prywatyzacji Domów Towarowych „Centrum”. Punkt jest zamknięty dla prasy. Proszę więc, aby osoby nieupoważnione opuściły salę.</u>
          <u xml:id="u-43.5" who="#komentarz">(Część zamknięta posiedzenia)</u>
          <u xml:id="u-43.6" who="#TomaszWójcik">Serdecznie dziękuję państwu za przyjęcie zaproszenia na dzisiejsze posiedzenie oraz aktywny udział w dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-43.7" who="#TomaszWójcik">Zamykam posiedzenie Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>