text_structure.xml 102 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#JanuszLewandowski">Otwieram posiedzenie Komisji. Witam wszystkich obecnych. W porządku obrad mamy omówienie problemów dotyczących prywatyzacji przemysłu zbrojeniowego. Ministerstwo Skarbu Państwa, które prowadzi tę prywatyzację, reprezentuje na dzisiejszym posiedzeniu pani minister Aldona Kamela-Sowińska. Otrzymałem informację, że minister Chronowski nie może wziąć udziału w naszym posiedzeniu.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#JanuszLewandowski">Proszę, żeby pani minister wypowiedziała się na temat udziału przedstawicieli mediów w dzisiejszym posiedzeniu Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#AldonaKamelaSowińska">W dniu wczorajszym wysłaliśmy do ponad stu dziennikarzy zaproszenia na konferencję prasową. Będzie to pewnego rodzaju seminarium, poświęcone prywatyzacji sektora zbrojeniowego. Konferencja odbędzie się w dniu 21 listopada br.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Uważam, że w pierwszej kolejności z naszymi propozycjami powinni zapoznać się posłowie. W związku z tym sugeruję, żeby dziennikarze poczekali na konferencję, na którą otrzymali zaproszenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JanuszLewandowski">W tej sytuacji dzisiejsze obrady odbędą się wyłącznie w gronie posłów i zaproszonych gości. Proszę przedstawicieli mediów o opuszczenie sali.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#JanuszLewandowski">Przystępujemy do realizacji dzisiejszego porządku obrad. Najpierw udzielę głosu przedstawicielom Ministerstwa Skarbu Państwa. Jak widzimy, przygotowali oni prezentację audiowizualną. Później udzielę głosu przedstawicielom innych instytucji, którzy uczestniczą w posiedzeniu. Następnie przeprowadzimy dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KrystynaŁybacka">Chcę zabrać głos w sprawie formalnej. Chcę zapytać dlaczego materiały na dzisiejsze posiedzenie otrzymaliśmy dopiero na posiedzeniu Komisji. Każdy z posłów powinien być merytorycznie przygotowany do posiedzenia. Trudno jest prowadzić dyskusję, gdy materiały dostarczone zostały tak późno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#JanuszLewandowski">Podzielam to zastrzeżenie. Sądzę, że to pytanie powinno być skierowane do pani minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WiesławCiesielski">Sądzę, że tę uwagę należy wykorzystać. Proponuję, żebyśmy dzisiejsze posiedzenie kontynuowali np. w przyszłym tygodniu. Po dokładnym zapoznaniu się z materiałami będziemy mogli powrócić do odpowiedzialnej dyskusji. Proponuję, żebyśmy na dzisiejszym posiedzeniu nie uznali, że sprawa została załatwiona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#JanuszLewandowski">Decyzję w tej sprawie podejmiemy w końcowej fazie posiedzenia. Sądzę, że zgłoszona propozycja jest zasadna. Podzielam pogląd, że jeśli spotkanie ma być dobrze przygotowane, materiały powinny być dostarczone wcześniej.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#JanuszLewandowski">Proszę panią minister o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Dziękuję za umożliwienie mi prezentacji założeń wykonawczych programu prywatyzacji polskich spółek przemysłu obronnego. Dzisiejsze posiedzenie Komisji odbywa się z inicjatywy Ministerstwa Skarbu Państwa. Wielokrotnie prezentowałam na posiedzeniach Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji różne zagadnienia. Na tych posiedzeniach usłyszałam, że byłoby dobrze, gdybyśmy przedstawili programy prywatyzacyjne, które realizuje rząd. W pełni akceptowałam takie wypowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#AldonaKamelaSowińska">W dniu 10 października br., miesiąc po objęciu funkcji sekretarza stanu, przydzielono mi nadzór nad Departamentem Spółek Obronnych, który jest odpowiedzialny za prywatyzację sektora zbrojeniowego. Jedną z pierwszych decyzji, którą podjęłam, było zaprezentowanie państwu tego zagadnienia. Chcemy podzielić się tym, w jaki sposób rząd i Ministerstwo Skarbu Państwa widzi problem prywatyzacji przemysłu zbrojeniowego.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Materiały, które państwu dostarczyliśmy, mają charakter informacyjny. Wspomagać one będą zaprezentowanie naszej wizji. Rozumiem, że ten temat będzie kontynuowany na następnych spotkaniach, co pozwoli posłom na przygotowanie się do dyskusji. Z góry dziękuję za te spotkania.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#AldonaKamelaSowińska">Przedstawię państwu założenia prywatyzacji polskiego potencjału obronnego. Program prywatyzacji został przygotowany przez Departament Spółek Obronnych. W posiedzeniu uczestniczą dyrektorzy tego departamentu, wraz z osobami towarzyszącymi, którzy przygotowali technicznie ten program.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#AldonaKamelaSowińska">Program został przygotowany według stanu prawnego, obowiązującego w Polsce w końcu października 2000 r. Zacznę od przedstawienia jak wyglądał polski potencjał obronny w latach 1981–1999. W 1981 r. mieliśmy 150 podmiotów, które były charakteryzowane jako przedsiębiorstwa o charakterze obronnym. W tych przedsiębiorstwach zatrudnionych było 215 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#AldonaKamelaSowińska">W 1987 r. w sektorze obronnym zatrudnionych było 250 tys. osób, ale przedsiębiorstw było już tylko 89. W 1999 r. do sektora zbrojeniowego zaliczano 38 podmiotów, w których zatrudnionych było 72 tys. osób. Te dane zostały przygotowane zgodnie z art. 2 ustawy o wspieraniu i restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego. Ten termin jest zgodny z zapisami ustawy. Popularnie mówi się o prywatyzacji tzw. zbrojeniówki. Tego terminu używa także prasa. Ten termin trafia do ludzi.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#AldonaKamelaSowińska">Formalnie należy mówić o przemysłowym potencjale obronnym, gdyż taki termin został przyjęty w ustawie. Ten termin został zdefiniowany. Przemysłowy potencjał obronny to zasoby materialne i niematerialne, istniejące w przemyśle RP, zabezpieczające potrzeby obronne państwa, w tym potrzeby sił zbrojnych w uzbrojenie i sprzęt. W dalszej prezentacji będę używała tego terminu.</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#AldonaKamelaSowińska">Istnieje także regulacja prawna, która wskazuje podmioty wchodzące w skład przemysłowego potencjału obronnego. O tej sprawie mówi ustawa oraz dwa rozporządzenia. Jednym z nich jest rozporządzenie z dnia 17 listopada 1990 roku w sprawie wykazu spółek, przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo rozwojowych, prowadzących działalność na rzecz bezpieczeństwa państwa. Istnieje także rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie spółek realizujących obrót specjalny. Podmioty tego sektora zostały jednoznacznie określone w przepisach prawa.</u>
          <u xml:id="u-8.8" who="#AldonaKamelaSowińska">Obecnie istnieje 41 spółek przemysłowego potencjału obronnego, w tym 38 spółek produkcyjnych. W tej grupie mamy 28 jednoosobowych spółek skarbu państwa. Dziewięć z nich to spółki z większościowym udziałem skarbu państwa. W jednej spółce skarb państwa ma udział mniejszościowy. Istnieją także trzy spółki, które realizują obrót specjalny. Mamy także 12 przedsiębiorstw państwowych, których organem założycielskim jest minister obrony narodowej. Istnieje także 10 jednostek badawczo rozwojowych, które nadzoruje minister gospodarki. Dla informacji podam, że w kraju mamy 221 jednostek badawczo rozwojowych, według stanu na koniec 1999 r.</u>
          <u xml:id="u-8.9" who="#AldonaKamelaSowińska">Przedstawię teraz zakres podmiotowy prywatyzacji. Prywatyzacja sektora przemysłu obronnego została określona w przyjętej w lutym 1999 r. uchwale Rady Ministrów w postaci programu restrukturyzacji przemysłu obronnego i wsparcia w zakresie modernizacji technicznej sił zbrojnych. W tej uchwale założono, że prywatyzacji podlegać będzie 26 spółek. Zgodnie z programem prywatyzacji nie będzie podlegać 6 spółek produkcyjnych oraz 3 spółki realizujące obrót specjalny.</u>
          <u xml:id="u-8.10" who="#AldonaKamelaSowińska">Program z 1999 r. nie obejmował prywatyzacji Polskich Zakładów Lotniczych w Mielcu. Dodatkowo prywatyzacji mogą podlegać trzy stocznie remontowe, których nie uwzględniono w programie. Te stocznie zostały wpisane na listę spółek przemysłowego potencjału obronnego w późniejszym terminie.</u>
          <u xml:id="u-8.11" who="#AldonaKamelaSowińska">Powiem państwu, o jakich podmiotach w tej chwili mówimy. W pierwszej grupie znalazły się przedsiębiorstwa przemysłu lotniczego. Jest to nasz autorski podział, do którego nie jesteśmy zbyt mocno przywiązani. Postanowiliśmy jednak w pewien sposób podzielić te przedsiębiorstwa na grupy. W grupie przedsiębiorstw przemysłu lotniczego znalazły się spółki: Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”, Państwowe Zakłady Lotnicze „Warszawa - Okęcie”, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Warszawa II”, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Kalisz” oraz Kombinat „PZL - Hydral” we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-8.12" who="#AldonaKamelaSowińska">W grupie przedsiębiorstw przemysłu elektronicznego i precyzyjnego znalazły się: Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej „Radwar”, Zakłady Radiowe „Radmor”, Zakłady Elektroniczne „Warel”, Gdańskie Zakłady Elektroniczne „Unimor”, Zakłady Sprzętu Precyzyjnego „Niewiadów” oraz Bydgoskie Zakłady Elektroniczne „Belma”.</u>
          <u xml:id="u-8.13" who="#AldonaKamelaSowińska">Mamy także grupę przedsiębiorstw przemysłu chemicznego, które wytwarzają przede wszystkim materiały wybuchowe. Do tej grupy przedsiębiorstw zaliczamy Zakłady Tworzyw Sztucznych „Nitron”, Zakłady Tworzyw Sztucznych „ERG - Bieruń”, Zakłady Tworzyw Sztucznych „Gamrat” oraz Zakłady Sprzętu Przeciwpożarowego „Progaz”. Są to bardzo znane firmy.</u>
          <u xml:id="u-8.14" who="#AldonaKamelaSowińska">Mamy także trzy stocznie - Szczecińską Stocznię Remontową „Gryfia”, Stocznię Remontową „Nauta” i Morską Stocznię Remontową. Uznaliśmy, że można również wyodrębnić przedsiębiorstwa przemysłu maszynowego. W tej grupie znalazły się Zakłady Mechaniczne „Tarnów”, Huta „Stalowa Wola”, Zakłady Mechaniczne „Bumar-Łabędy”, Zakłady Mechaniczne „PZL-Wola” oraz Fabryka Łożysk Tocznych „Kraśnik”.</u>
          <u xml:id="u-8.15" who="#AldonaKamelaSowińska">W segmencie przedsiębiorstw przemysłu gumowego znalazły się trzy firmy. Są to: Przedsiębiorstwo Sprzętu Ochronnego „Maskpol”, Stomil Poznań oraz Grudziądzkie Zakłady Przemysłu Gumowego „Stomil”. Tak wygląda struktura branżowa w obszarze sektora obronnego.</u>
          <u xml:id="u-8.16" who="#AldonaKamelaSowińska">Zgodnie z programem rządowym prywatyzacji nie będą podlegać Zakłady Metalowe „Mesko”, które produkują rakiety GROM, Zakłady Metalowe „Łucznik” - obecnie w upadłości, Tłocznia Metali „Pressta” w Bolechowie, Zakłady Metalowe „Dezamet”, Zakłady Chemiczne „Nitrochem” - główny wytwórca materiałów wybuchowych oraz Zakłady Tworzyw Sztucznych „Pronit”, które także są w upadłości.</u>
          <u xml:id="u-8.17" who="#AldonaKamelaSowińska">Obrót specjalny realizują trzy spółki - Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe „Cenrex”, CENZIN oraz Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Bumar”. W programie nie przewidziano prywatyzacji tych spółek.</u>
          <u xml:id="u-8.18" who="#AldonaKamelaSowińska">Powiem państwu teraz o sytuacji ekonomicznej spółek przemysłowego potencjału obronnego. Na planszy widzą państwo przychody ze sprzedaży realizowane przez 31 przedsiębiorstw. Są to przedsiębiorstwa przeznaczone do prywatyzacji. Widzą państwo, że ich przychody są malejące. Są to przychody nominalne. Gdybyśmy uwzględnili wskaźnik inflacji, przychody byłyby jeszcze niższe.</u>
          <u xml:id="u-8.19" who="#AldonaKamelaSowińska">Jednak sam przychód nic nam nie mówi. Musimy porównać przychody z kosztami. Dopiero wtedy widzimy skutki gospodarowania tych firm. Po porównaniu tych danych otrzymamy wynik finansowy. Na planszy widzą państwo wynik finansowy netto oraz zysk nadzwyczajny, wynikający z restrukturyzacji. Widzą państwo, że w 1997 r. był niewielki dodatni wynik finansowy. W latach 1998–1999 gwałtownie powiększały się straty tych przedsiębiorstw. Łączny wynik 31 przedsiębiorstw jest coraz gorszy.</u>
          <u xml:id="u-8.20" who="#AldonaKamelaSowińska">Na kolejnej planszy widzą państwo zobowiązania i należności tej grupy przedsiębiorstw. Widać, że zobowiązania 31 przedsiębiorstw rosną. Należności pozostają na takim samym poziomie, lub maleją. Oznacza to, że firmy zaciągają coraz większy dług. Generalne dane bilansowe omawianych 31 spółek na koniec 1999 r. wskazują, że produkcja sprzętu i uzbrojenia jest niska.</u>
          <u xml:id="u-8.21" who="#AldonaKamelaSowińska">Spowodowane jest to przede wszystkim małą liczbą zamówień. Zakłady wykorzystują jedynie 30 proc. swoich mocy produkcyjnych. W zakładach przemysłowego potencjału obronnego prowadzona jest także produkcja cywilna. O związanych z tym problemach będę mówiła później. Widać, że firmom brakuje kapitału obrotowego i specjalistycznego oprzyrządowania. Obecnie w omawianych 31 firmach zatrudnionych jest 66,5 tys. pracowników.</u>
          <u xml:id="u-8.22" who="#AldonaKamelaSowińska">Księgowa wartość majątku tych firm wynosi 2235 mln zł. Księgowa wartość majątku nie odzwierciedla potencjału rynkowego. Jest to jedyna wartość dodatnia, która dotyczy wielkości majątku. Zobowiązania przekraczają 1,5 mld zł. Łączne straty netto osiągnęły 150 mln zł. Można powiedzieć, że ogólna ocena sytuacji ekonomicznej tych firm jest zła. Suma aktywów to suma majątku księgowego netto i zobowiązań. Aktywa wynoszą zaledwie 3,8 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-8.23" who="#AldonaKamelaSowińska">Chcę zwrócić państwa uwagę na szczególną sytuację prywatyzacji tego sektora. Prywatyzacja tego sektora jest unikalna. Ministerstwo Obrony Narodowej dokonuje zakupów uzbrojenia na potrzeby armii. Można powiedzieć, że rynek jest w Ministerstwie Obrony Narodowej. Funkcje właścicielskie sprawuje Ministerstwo Gospodarki. Ma nadzór nad spółkami, obsadza rady nadzorcze i zarządy oraz dokonuje restrukturyzacji spółek. Finansuje także Centralny Program Mobilizacji Gospodarczej czyli rezerwowe moce produkcyjne.</u>
          <u xml:id="u-8.24" who="#AldonaKamelaSowińska">W rękach ministra skarbu państwa pozostała jedynie prywatyzacja tych spółek oraz generalny nadzór nad majątkiem, co wynika z ustawy o wykonywaniu uprawnień ministra skarbu państwa. Na tej podstawie minister skarbu państwa wyraża zgodę na zbycie majątku państwowych osób prawnych o wartości przekraczającej 50 tys. euro.</u>
          <u xml:id="u-8.25" who="#AldonaKamelaSowińska">Minister skarbu państwa nie reguluje rynku. Nie ma w tym zakresie prawa do podejmowania żadnych decyzji. Rynek ma szczególny charakter, gdyż pozostaje w rękach Ministerstwa Obrony Narodowej. Ministerstwo Gospodarki sprawuje nadzór. Minister skarbu państwa ma jedynie uprawnienia do zbycia akcji skarbu państwa. Tych uwarunkowań nie można pominąć.</u>
          <u xml:id="u-8.26" who="#AldonaKamelaSowińska">Tylko sektor zbrojeniowy jest w takiej sytuacji. W tak trudnej sytuacji należało sformułować cele prywatyzacji. Musimy wiedzieć, co chcemy uzyskać w wyniku prywatyzacji - czemu ma ona służyć. Podjęliśmy próbę skatalogowania tych celów. Rozłożyliśmy je na elementy.</u>
          <u xml:id="u-8.27" who="#AldonaKamelaSowińska">W wyniku prywatyzacji chcemy zapewnić funkcjonowanie i rozwój spółek przemysłu obronnego oraz wdrażanie nowych technologii. Prywatyzacja będzie miała charakter restrukturyzacyjny. Jej celem będzie uratowanie firm. Struktury przemysłu zbrojeniowego powinny zostać włączone w struktury euroatlantyckiego systemu obronnego, w sensie produkcyjnym. Celem jest pozyskanie nowych technologii i rozwiązań organizacyjnych. W kraju ma być produkowany sprzęt na potrzeby naszej armii oraz armii innych krajów NATO.</u>
          <u xml:id="u-8.28" who="#AldonaKamelaSowińska">Dla wszystkich jest jasne, że polskie przedsiębiorstwa nie są w stanie samodzielnie wyprodukować takiego sprzętu. Kolejnym celem jest rozwój prac badawczych i naukowych. W procesie prywatyzacji w istotny sposób brany jest pod uwagę element dotyczący utrzymania, a następnie wzrostu zatrudnienia. W sektorze pracuje ogromna liczba ludzi. Jest to odczuwalne w takich zakładach jak np. „Łucznik”, czy „Pronit”.</u>
          <u xml:id="u-8.29" who="#AldonaKamelaSowińska">Celem prywatyzacji jest także uzyskanie dochodów. Zgodnie z ustawą o restrukturyzacji sił zbrojnych dochody z tej prywatyzacji w całości przeznaczone są na restrukturyzację spółek oraz zakupy sprzętu i uzbrojenia dla armii. Jest to jedyny dochód z prywatyzacji, który nie jest przekazywany do budżetu. Pierwsze wpływy z prywatyzacji będą siłą napędową do restrukturyzacji i do następnych pieniędzy. Takie rozwiązanie przyjęto w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-8.30" who="#AldonaKamelaSowińska">Prywatyzacja ma aspekty zewnętrzne. Pierwszym z nich są wymogi dotyczące uzbrojenia NATO. Innym aspektem jest program restrukturyzacji armii, który jest opracowywany przez Ministerstwo Obrony Narodowej. Zewnętrznym aspektem prywatyzacji jest także wielkość zamówień. Zamówienia są zdeterminowane budżetem. Zamówienie sprzętu w konkretnych spółkach jest zdeterminowane działaniem Ministerstwa Obrony Narodowej. Prywatyzacją zajmuje się Ministerstwo Skarbu Państwa, lecz nadzór nad spółkami sprawuje Ministerstwo Gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-8.31" who="#AldonaKamelaSowińska">Specyfikę tej prywatyzacji w aspektach wewnętrznych pokazują trzy przykłady, do których wrócę później. Mamy spółki, w których przeważa produkcja cywilna i rynkowa. Przykładem może być Fabryka Łożysk Tocznych „Kraśnik” lub Bydgoskie Zakłady Elektroniczne „Belma”. Istnieje możliwość wyodrębnienia produkcji specjalnej przed prywatyzacją.</u>
          <u xml:id="u-8.32" who="#AldonaKamelaSowińska">W Kraśniku jesteśmy już na ostatnim etapie prac nad tym problemem. Fabryka Łożysk Tocznych „Kraśnik” jest jednoosobową spółką skarbu państwa. Możliwe jest wyodrębnienie spółki przemysłu obronnego ze struktury całego zakładu. Fabryka zajmuje się przede wszystkim produkcją cywilną. Produkcja specjalna jest niewielka.</u>
          <u xml:id="u-8.33" who="#AldonaKamelaSowińska">Mamy także spółki, które produkują wyroby o podwójnym przeznaczeniu. Tu przykładem może być Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Rzeszów”, która produkuje silniki lotnicze. Te silniki mogą być używane w samolotach wojskowych i cywilnych. W takim przypadku nie jest możliwe wyodrębnienie produkcji specjalnej. Takie spółki są na liście przedsiębiorstw prowadzących produkcję na potrzeby obronne.</u>
          <u xml:id="u-8.34" who="#AldonaKamelaSowińska">Mamy także spółki, w których zdecydowaną przewagę ma produkcja specjalna. Przykładem takich spółek może być Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej „Radwar” oraz Zakłady Radiowe „Radmor”. Tu także nie jest możliwe wyodrębnienie produkcji specjalnej. Firmy te produkują radiostacje, radary i sprzęt radiolokacyjny. Jest to przede wszystkim sprzęt o przeznaczeniu militarnym.</u>
          <u xml:id="u-8.35" who="#AldonaKamelaSowińska">W związku z tymi uwarunkowaniami powstaje pytanie o charakter prywatyzacji. Mogę powiedzieć, że zdecydowanie nie ma ona charakteru budżetowego. Przychody z prywatyzacji mają być przeznaczone na konwersję i koncentrację produkcji, na działalność badawczo rozwojową, na promocję eksportu wytwarzanego uzbrojenia, na dofinansowanie kredytów inwestycyjnych oraz wspieranie modernizacji sił zbrojnych, w tym na zakupy sprzętu.</u>
          <u xml:id="u-8.36" who="#AldonaKamelaSowińska">Uznaliśmy, że prywatyzacja tego sektora powinna mieć charakter inwestycyjno-restrukturyzacyjny. Powinna ona zapewnić spółkom kapitał, know-how, rynki i restrukturyzację organizacyjną. Istnieją poważne zagrożenia dla procesów prywatyzacji. Na obecnym etapie podstawowym zagrożeniem jest brak gwarancji rządowych na zakupy sprzętu, ze względu na malejący budżet obronny. Z faktami się nie dyskutuje. Budżet nie może zagwarantować składania dużych zamówień w spółkach naszego przemysłowego potencjału obronnego.</u>
          <u xml:id="u-8.37" who="#AldonaKamelaSowińska">Drugim zagrożeniem jest pogarszająca się sytuacja ekonomiczna. Zagrożeniem jest także niestabilne zainteresowanie inwestorów. Dobrym przykładem tego zagrożenia może być Fabryka Łożysk Tocznych „Kraśnik”. Nie zdradzę żadnej tajemnicy, jeśli powiem państwu, że do tego zakładu zgłosiło się trzech bardzo słabych inwestorów. Łożyska są przedmiotem normalnego obrotu rynkowego. Rynek jest nimi nasycony. Trudno będzie nam znaleźć dobrego inwestora.</u>
          <u xml:id="u-8.38" who="#AldonaKamelaSowińska">Za zagrożenie uważam również potrzebę pozyskania akceptacji społecznej dla programu prywatyzacji. Prywatyzacja przemysłu zbrojeniowego jest bardzo trudnym problemem. Jednym z założeń prywatyzacji jest oddanie własności potencjału obronnego. Musimy uzyskać akceptację społeczną dla tego programu. Trzeba podjąć odpowiednie działania w tym kierunku. Tego problemu nie można zignorować.</u>
          <u xml:id="u-8.39" who="#AldonaKamelaSowińska">Następnym zagrożeniem jest tzw. ustawa offsetowa. W procesach prywatyzacji będzie można ją uwzględnić jedynie w minimalnym stopniu. Można powiedzieć, że nie będzie ona miała większego znaczenia.</u>
          <u xml:id="u-8.40" who="#AldonaKamelaSowińska">Wszystkie wskazane zagrożenia składają się na jedno ogromne zagrożenie, którym jest czynnik czasu. Musimy sobie odpowiedzieć na pytanie dotyczące terminu przeprowadzenia prywatyzacji. Jeśli nie zrobimy tego teraz, to kiedy? Jeśli zrobimy to później, to w jaki sposób? Czy zdążymy to zrobić? Możemy nie zdążyć przeprowadzić prywatyzacji, przede wszystkim ze względu na złą kondycję tych firm.</u>
          <u xml:id="u-8.41" who="#AldonaKamelaSowińska">Przejdę teraz do omówienia stanu przygotowań do prywatyzacji. Zgodnie z wolą rządu przyjęliśmy, że proces prywatyzacji będzie realizowany zgodnie z rządowym programem. W trakcie realizacji jest jedno zaproszenie do rokowań. Dotyczy to Fabryki Łożysk Tocznych „Kraśnik”.</u>
          <u xml:id="u-8.42" who="#AldonaKamelaSowińska">Przygotowane zostały analizy przedprywatyzacyjne dla 8 firm. Ogłoszono wybór doradców prywatyzacyjnych dla 14 firm. Ukazały się już ogłoszenia o wyborze doradców. W tej chwili jesteśmy na etapie weryfikacji zgłoszonych ofert. Sądzę, że do końca stycznia powinniśmy podpisać umowy przedprywatyzacyjne. Musimy przygotować także inne etapy prywatyzacji, jakim jest np. restrukturyzacja.</u>
          <u xml:id="u-8.43" who="#AldonaKamelaSowińska">W dniu 25 września 2000 r. w Kraśniku wybrano do dalszych negocjacji dwóch inwestorów, ze Stanów Zjednoczonych i z Japonii. Prowadzimy z nimi rozmowy. Jeśli rozmowy te nie dadzą do końca listopada konkretnych efektów, ponownie rozpoczniemy proces poszukiwania inwestora.</u>
          <u xml:id="u-8.44" who="#AldonaKamelaSowińska">Analizy przedprywatyzacyjne zostały przygotowane dla Państwowych Zakładów Lotniczych „Warszawa-Okęcie”, Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”, Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”, Bydgoskich Zakładów Elektronicznych „Belma”, Stomilu Poznań, Zakładów Radiowych „Radmor”, Centrum Naukowo-Produkcyjnego Elektroniki Profesjonalnej „Radwar” oraz Gdańskich Zakładów Elektronicznych „Unimor”.</u>
          <u xml:id="u-8.45" who="#AldonaKamelaSowińska">Przedstawię państwu komentarz o stanie przygotowań do prywatyzacji. W Państwowych Zakładach Lotniczych „Warszawa-Okęcie” sytuacja jest bardzo trudna. Wynik finansowy jest bliski zera. Firma jest świetnie zlokalizowana. Produkuje sprzęt lotniczy i małe samoloty. W produkcji są trzy typy samolotów, w tym samolot szkoleniowy „Orlik” i samolot „Kruk”. Są to samoloty do użytku cywilnego. Bez prywatyzacji firmie tej trudno będzie przetrwać.</u>
          <u xml:id="u-8.46" who="#AldonaKamelaSowińska">Byłam w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Rozmawiałam z załogą. Pamiętają państwo, że firma została dokapitalizowana, żeby uratować ją przed upadłością. Bardzo dobrze wypadł proces restrukturyzacji. Firma została uratowana. Znacznie zredukowane zostało zatrudnienie. Jednak w tej chwili zakład stoi. Spłacił długi, ale nie ma żadnych perspektyw. Jedyną szansą dla firmy jest znalezienie odpowiedniego inwestora i prywatyzacja, jeśli nie chcemy, żeby pieniądze przeznaczone na dofinansowanie firmy zostały zmarnotrawione.</u>
          <u xml:id="u-8.47" who="#AldonaKamelaSowińska">Sytuacja Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów” jest inna. Jest to jedna z niewielu dobrych firm, która przeszła przez bardzo trudny okres restrukturyzacji. Produkuje silniki lotnicze. W porównaniu z innymi spółkami jest w dobrej kondycji. Jest to jedna z trzech firm, które chcemy sprywatyzować w pierwszej kolejności. Prywatyzacja tej spółki może stać się kołem zamachowym prywatyzacji innych zakładów. Pieniądze z jej prywatyzacji mogą być wykorzystane na restrukturyzację, modernizację i prywatyzację innych spółek.</u>
          <u xml:id="u-8.48" who="#AldonaKamelaSowińska">Bydgoskie Zakłady Elektroniczne „Belma” także są przygotowywane do prywatyzacji. Odebraliśmy już analizy przedprywatyzacyjne. Ciekawym przypadkiem jest Stomil Poznań. Jest to przykład ograniczeń prywatyzacji. Nie podałam tego przykładu w zagrożeniach. Analiza prywatyzacyjna wskazała, że wobec firmy Stomil Poznań usytuowanej nad Wartą zgłaszane są ogromne roszczenia reprywatyzacyjne. Dotyczą one także nazwy zakładu „Stomil Poznań SA”, która była używana przed wojną.</u>
          <u xml:id="u-8.49" who="#AldonaKamelaSowińska">Bez uregulowania stosunków własnościowych dotyczących gruntów, obiektów oraz nazwy, proces prywatyzacji nie może być przeprowadzony. W tej chwili pod tą samą nazwą zarejestrowane są dwie firmy. W związku z tym nie możemy złożyć wiarygodnej oferty inwestorowi. Najpierw musimy przeprowadzić proces ustanowienia własności w taki sposób, żeby móc przygotować ofertę prywatyzacyjną. Można z dużą pewnością powiedzieć, że proces prywatyzacyjny tej firmy zostanie zatrzymany.</u>
          <u xml:id="u-8.50" who="#AldonaKamelaSowińska">Zakłady Radiowe „Radmor” w Gdyni produkują radiostacje. Jesteśmy już po rozmowach. Jest to dobra firma, która produkuje wysokiej klasy sprzęt. Są to jedne z najlepszych urządzeń, które są w pełni akceptowane przez wojska NATO. Zapytałam zarząd firmy i załogę czego im potrzeba, żeby zakład mógł dobrze funkcjonować. Dowiedziałam się, że nie ma rynku. Nie wiem, czy uda nam się sprywatyzować tę firmę w taki sposób, żeby inwestor zapewnił jej rynek.</u>
          <u xml:id="u-8.51" who="#AldonaKamelaSowińska">Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej „Radwar” w Warszawie produkuje sprzęt o charakterze wojskowym. Podobnie jest w Gdańskich Zakładach Elektronicznych „Unimor”. W obu firmach jesteśmy na etapie odbioru analiz przedprywatyzacyjnych. Zobaczymy, co będzie dalej.</u>
          <u xml:id="u-8.52" who="#AldonaKamelaSowińska">Zgodnie z rządowym programem prywatyzacji w grupie firm dokonywany jest wybór doradcy prywatyzacyjnego. Po podpisaniu kontraktów przygotowane zostaną analizy prywatyzacyjne. Przewiduję, że proces ten zostanie zakończony do końca 2001 r. lub później. Musimy jednak rozpocząć te działania.</u>
          <u xml:id="u-8.53" who="#AldonaKamelaSowińska">Przedstawię także sytuację pozostałych spółek przemysłowego potencjału obronnego. Pierwszy przetarg dotyczący Huty „Stalowa Wola” był nieudany. Lada dzień ukaże się w prasie ogłoszenie o drugim przetargu. Morską Stocznię Remontową przygotowuje do prywatyzacji Agencja Prywatyzacji. W Szczecińskiej Stoczni Remontowej „Gryfia”, w Stoczni Remontowej „Nauta” oraz Polskich Zakładach Lotniczych w Mielcu nie rozpoczęto jeszcze przygotowania analiz prywatyzacyjnych. Nie przystąpiono także do wyboru doradców.</u>
          <u xml:id="u-8.54" who="#AldonaKamelaSowińska">Na następnych planszach przedstawiona została sytuacja wszystkich 31 spółek, które są przygotowywane do prywatyzacji. Omówię sytuację tych zakładów w dużym skrócie. W Fabryce Łożysk Tocznych „Kraśnik” zatrudnionych jest prawie 4 tys. osób. W 1999 r. przychody wyniosły 210 mln zł. Nie wiem, czy powinnam przedstawić państwu w tej chwili sytuację każdej ze spółek. Słyszę, że nie. Ja także sądzę, że nie jest to potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-8.55" who="#AldonaKamelaSowińska">Przejdę w takim razie do kryteriów wyboru inwestora. Sytuacja spółek jest bardzo trudna. Składa się na nią wiele różnych czynników. Spółki mają produkty, ale nie mają rynku. W związku z tym postanowiliśmy opracować kryteria wyboru inwestorów dla tych spółek. Pierwszym kryterium jest pakiet inwestycyjny. Drugim kryterium jest transfer do Polski know-how. Musi to być najlepsze know-how, jakie ci inwestorzy mogą nam przynieść.</u>
          <u xml:id="u-8.56" who="#AldonaKamelaSowińska">Po rozmowie z wielkimi firmami, które są zainteresowane tym rynkiem mam świadomość, że nie przyniosą nam one najlepszych technologii. Najlepsze technologie zatrzymuje się we własnym kraju, we własnych zakładach. Nie zmienia to jednak sytuacji. Musimy podjąć działania zmierzające do tego, żeby inwestorzy przynieśli najlepsze technologie, jakie mogą przynieść.</u>
          <u xml:id="u-8.57" who="#AldonaKamelaSowińska">Ważnym kryterium jest dostęp do rynku. To także jest trudna sprawa. Poseł Janusz Lewandowski powiedział mi dzisiaj, że podjęłam się niewykonalnego zadania. Jestem pewna, że jeśli nie podejmiemy działań zmierzających do prywatyzacji, nikt ich nie skończy. Nie twierdzę, że wszystko nam się uda. Na pewno nie jest to możliwe. Musimy jednak ten proces zacząć.</u>
          <u xml:id="u-8.58" who="#AldonaKamelaSowińska">Poważnie będziemy brali pod uwagę gwarancje w zakresie ochrony środowiska. Te gwarancje będą miały wpływ na ocenę inwestora. Ważnym elementem będzie cena. Będziemy badać wiarygodność finansową inwestorów. Pod uwagę brany będzie także pakiet pracowniczy, chociaż minister skarbu państwu nie został do tego zobowiązany w przepisach obowiązującego prawa. Pakiet socjalny będzie gwarantem realizacji warunku, który bierzemy pod uwagę. Dotyczy on ochrony miejsc pracy.</u>
          <u xml:id="u-8.59" who="#AldonaKamelaSowińska">W przemyśle zbrojeniowym zatrudnionych jest ponad 40 tys. osób. Każda z tych osób musi mieć pracę. Tej zasady będziemy przestrzegać przy każdej prywatyzacji. Moja prezentacja pokazuje, że mamy słabe firmy i wielkie oczekiwania. W związku z tym należy podkreślić, że oprócz złej kondycji firm możemy zaoferować inwestorom dobrą kadrę inżynierską i menedżerską.</u>
          <u xml:id="u-8.60" who="#AldonaKamelaSowińska">Wszyscy inwestorzy podkreślają, że mamy dobrze przygotowanych inżynierów. Mamy także dobre załogi, które w wielu zakładach przeszły przez trudne procesy restrukturyzacji. Obecnie załogi z wielką pokorą patrzą na rzeczywistość. Są to świetne załogi, które mogą być partnerem. Mamy także coś, co jest unikalne - rynek. Jest to rynek na produkty specjalne oraz na produkty powszechnego użytku, które są produkowane przez zakłady zbrojeniowe.</u>
          <u xml:id="u-8.61" who="#AldonaKamelaSowińska">Mamy także doświadczenie w handlu na rynkach wschodnich, co jest nie bez znaczenia. Mamy także warunki do inwestowania. Polska ma stać się członkiem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-8.62" who="#AldonaKamelaSowińska">Na ostatniej planszy przedstawiony został harmonogram przebiegu prywatyzacji. Pokazano także pakiety akcji, które zostaną zbyte zgodnie z programem przyjętym przez rząd. Jako przykład podam, że w Fabryce Łożysk Tocznych „Kraśnik” sprzedanych ma zostać 80 proc. akcji. W Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik” w pierwszym etapie do sprzedaży przeznaczono 36,7 proc. akcji. Mówiłam wcześniej, że firma została dokapitalizowana. Akcje aportowe mogą być sprzedane po dwóch latach. Następne akcje zostaną sprzedane w drugim etapie.</u>
          <u xml:id="u-8.63" who="#AldonaKamelaSowińska">Mogę powiedzieć, że w większości przypadków rząd wyraził zgodę na zbycie większościowego pakietu akcji. Jest to rozwiązanie zgodne z postulatem, który dotyczy przezroczystości procesu prywatyzacji. Jeśli jest na to zgoda, powinien znaleźć się nowy właściciel, który zapłaci stosowną cenę oraz przejmie odpowiedzialność, zarówno w procesie prywatyzacji jak i później.</u>
          <u xml:id="u-8.64" who="#AldonaKamelaSowińska">Dziękuję za możliwość przedstawienia państwu tej prezentacji. Chętnie wysłucham wszystkich uwag, także krytycznych. Wierzę, że przyjmą państwo tę informację jako wstęp do kolejnych spotkań. Po raz pierwszy przedstawiono taką prezentację przed rozpoczęciem procesów prywatyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#JanuszLewandowski">Dziękuję za tę prezentację. Pani minister zwróciła uwagę na unikalne cechy prywatyzacji tego sektora, dotyczące rozłączenia gestii właścicielskich i prywatyzacyjnych. Nie zdarza się to w innych sektorach. Wpływy z prywatyzacji tego sektora nie będą miały przeznaczenia budżetowego, co także nie zdarza się w innych sektorach. Można było zauważyć, że straty w sektorze obronnym rozpoczęły się od momentu uzyskania przez Polskę członkostwa w NATO. Sądzę, że zbieżność tych dat jest przypadkowa.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#JanuszLewandowski">Czy przedstawiciele innych instytucji chcieliby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę zgłoszeń. W związku z tym otwieram dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#BogdanPęk">Chcę zadać pytanie przedstawicielom Ministerstwa Obrony Narodowej, gdyż nie jestem fachowcem. Czy istnieje doktryna, zgodnie z którą musimy u siebie produkować np. broń strzelecką i amunicję? Czy w tej sprawie określone jest jakieś minimum? Czy ta sprawa została ujęta w programie prywatyzacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#StanisławJanas">Dlaczego w ustawie budżetowej na 2000 r. przeznaczono 95 mln zł z prywatyzacji sektora zbrojeniowego na restrukturyzację przemysłu zbrojeniowego? W żadnych znanych posłom dokumentach nie mówi się o takiej kwocie. Można sądzić, że rząd był przekonany o tym, iż uda mu się skądś uzyskać te pieniądze. Nie wiemy skąd. Nie wynika to również z dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#StanisławJanas">Główną przyczyną upadłości kolejnych zakładów zbrojeniowych jest to, że w tym roku w budżecie nie ma tej kwoty. Nie ma żadnych środków na restrukturyzację tych zakładów.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#StanisławJanas">Ze smutkiem mogę stwierdzić, że uchwaliliśmy ustawę o wspieraniu restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego, która jest martwa. Przewidywano, że w pierwszej kolejności nastąpi oddłużenie zakładów zbrojeniowych, jednak nikt tego nie robi. Przewidziane było także doinwestowanie, czyli zrestrukturyzowanie tych przedsiębiorstw ze środków z prywatyzacji, których nie ma w 2000 r. Z tego powodu upadają kolejne zakłady zbrojeniowe. Upadły już zakłady w Radomiu i w Pionkach. Zapewne wkrótce upadną kolejne firmy. Ministerstwo Skarbu Państwa podejmuje próby prywatyzacji zakładów zbrojeniowych, jednak robi to dość nieudolnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#KrystynaŁybacka">Muszę stwierdzić, że pani minister przedstawiła nam bardzo ciekawą informację. Proszę, żeby do tej informacji ustosunkował się przedstawiciel Ministerstwa Gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#KrystynaŁybacka">W art. 9 ust 3 ustawy o wspieraniu restrukturyzacji przemysłu obronnego znajduje się zapis, który mówi, że prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego dokonuje minister właściwy do spraw skarbu państwa po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki. Proszę o przedstawienie takiej opinii.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#KrystynaŁybacka">Zadam także kilka pytań. W art. 5 ust. 1 lit. c cytowanej przed chwilą ustawy zapisane zostało zobowiązanie, które dotyczy ministra gospodarki oraz ministra skarbu państwa. W tym przepisie napisano: „Przeznaczanie części przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego należy skierować na promocję eksportu wytworzonego w Polsce uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, wyprodukowanych w zakładach przemysłowego potencjału obronnego lub spółkach zależnych”.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#KrystynaŁybacka">Ten problem nie był poruszony przez panią minister. Proszę o omówienie tego problemu. Przy tej okazji zadam pytanie szczegółowe. Czy polski rząd podjął rozmowy w sprawie propozycji skierowanej do nas przez Jordanię?</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#KrystynaŁybacka">Proszę także o wyjaśnienie następujących spraw. W materiale dotyczącym założeń wykonawczych do programu prywatyzacji przemysłu obronnego, na stronie 10 znalazło się następujące zastrzeżenie: „Ministerstwo Skarbu Państwa będzie analizowało i rozważało możliwość zmiany procentowego wskaźnika zbywanych pakietów akcji dla niektórych spółek i po konsultacjach z zainteresowanymi resortami wnosiło o korektę zapisów tego programu, zmierzających do rezygnacji z kapitałowej kontroli skarbu państwa nad spółką, bądź też do zapewnienia jej w innym trybie”.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#KrystynaŁybacka">Przy takim zapisie należy uznać, że wszystko co napisano w tym materiale powinno być zapisane w trybie warunkowym. Ministerstwo będzie dążyło do zmiany. Mamy dość przykre doświadczenia, o których w tej chwili nie będę mówić. Proszę, żeby pani minister rozwinęła ten wątek. Zapis ten sygnalizuje, że informacje zawarte w przedstawionym posłom materiale mogą ulec zmianie.</u>
          <u xml:id="u-12.6" who="#KrystynaŁybacka">Przewiduje się, że w ciągu najbliższych 2–3 lat proces prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego powinien zostać zakończony, jednak pod warunkiem, że znajdą się odpowiedni inwestorzy i nie wystąpią przeszkody formalnoprawne w realizacji procedur prywatyzacyjnych. Wcześniejsza lektura przedstawianych materiałów stwarza wrażenie, że prywatyzacja sektora będzie niezwykle trudna. Zgadzam się z opinią posła Janusza Lewandowskiego. W tej sytuacji ten zapis jest truizmem. Na pewno wystąpią różne przeszkody i trudności.</u>
          <u xml:id="u-12.7" who="#KrystynaŁybacka">Jeżeli napisano, że prywatyzacja zostanie zrealizowana jeśli przeszkody nie wystąpią, należy czytać ten zapis w taki sposób, że prywatyzacji nie będzie. Proszę, żeby pani minister uspokoiła mnie, że tak się nie stanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#LonginPastusiak">Istnieją trzy dziedziny, o których powszechnie mówi się, że żadne państwo na świecie nie może pozwolić sobie na całkowite uzależnienie się w tych dziedzinach od zagranicy. To twierdzenie dotyczy przemysłu żywnościowego, energetycznego i obronnego.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#LonginPastusiak">W związku z tym chciałbym zadać pytanie, dotyczące relacji między inwestorami krajowymi a zagranicznymi. Jaka jest potencjalna liczba inwestorów krajowych w porównaniu do inwestorów zagranicznych?</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#LonginPastusiak">Drugie pytanie dotyczy strategii prywatyzacyjnej. Do prywatyzacji przeznaczone zostały bardzo dobre zakłady. Wśród nich wymienić można Zakłady Radiowe „Radmor” i Stocznię Remontową „Nauta”. Jednocześnie prywatyzowane będą zakłady, które upadają. Czy z punktu widzenia strategii lub taktyki prywatyzacji nie byłoby lepiej w pierwszej kolejności sprywatyzować słabsze zakłady? Dopiero po pozbyciu się gorszych przedsiębiorstw należałoby prywatyzować te spółki, które przynoszą dochody skarbowi państwa.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#LonginPastusiak">Jeśli tak się nie stanie, sprywatyzujemy najlepsze zakłady i zostaniemy z tymi, do których będziemy musieli dopłacać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JanuszOnyszkiewicz">Ja także chcę zadać kilka pytań. Jaka jest kondycja „Radmoru” i „Unimoru”? W prasie pojawiła się informacja, że te dwa przedsiębiorstwa zawiązały spółkę komandytową z podmiotem prywatnym. Umowa została zawarta w taki sposób, że podmiot prywatny ma w tej spółce uprawnienia do podejmowania wszystkich ważnych decyzji. Jaka jest aktualna sytuacja tych zakładów? To zaangażowanie jest dość niepokojące.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#JanuszOnyszkiewicz">Jak wygląda współpraca międzynarodowa, związana z naszym zaangażowaniem w programy OKAR? Jak wygląda sprawa przystąpienia Polski do porozumienia europejskiego WEAG? Złożyliśmy podanie o przyjęcie. Jak wygląda ta sprawa? Rozumiem, że pytanie to jest raczej skierowane do przedstawicieli Ministerstwa Obrony Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#JanuszOnyszkiewicz">Muszę przyznać, że z dużym zaniepokojeniem odnotowałem zapewnienie, że program prywatyzacyjny będzie realizowany przy utrzymaniu, a w przyszłości przy zwiększeniu zatrudnienia. W całym przedsiębiorstwie British Aerospace pracuje ok. 60 tys. osób. Nie muszę chyba mówić, jak duża jest produkcja i eksport w tym przedsiębiorstwie. Niedawno byłem w Finlandii. W firmie, która eksportuje towary o wartości 2 mld dolarów, zatrudnionych jest tam kilka tysięcy pracowników.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#JanuszOnyszkiewicz">Rozumiem w pełni intencje leżące u podstawy tego stwierdzenia. Jednak utrzymanie zatrudnienia jest nierealne, jeśli zakłady te mają być konkurencyjne. Proszę, żeby pani minister podała dane porównawcze o zatrudnieniu w zakładach przemysłu zbrojeniowego w innych krajach. Chciałbym wyrobić sobie pogląd w tej sprawie. Obawiam się, że 60 tys. osób to kilka razy za dużo, jeśli weźmiemy pod uwagę, co możemy w tej chwili produkować i jaki jest nasz udział w rynkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#HelenaGóralska">Uważam, że wystąpienie pani minister było uczciwe i rzetelne. Jasno pokazano, że prywatyzacji nie da się zrobić, na co zwróciła uwagę posłanka Krystyna Łybacka. Napisano, że prywatyzacja zostanie przeprowadzona, jeśli nie będzie przeszkód. Jeśli będą jakieś przeszkody, nie da się tego zrobić.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#HelenaGóralska">Odnoszę wrażenie, że w tej sytuacji należałoby znaleźć niekonwencjonalne sposoby podejścia do tego tematu. Pani minister przedstawiła nam kryteria wyboru inwestorów. Można powiedzieć, że nie są to jakieś specjalne kryteria, które rząd ma zamiar stosować przy prywatyzacji przedsiębiorstw przemysłu obronnego. We wszystkich prywatyzacjach, które były przeprowadzane do tej pory, brano pod uwagę względy ochrony środowiska, pakiety socjalne i inne kryteria, wskazane przez panią minister.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#HelenaGóralska">Ministrowie, którzy zajmowali się prywatyzacją byli oskarżani, że sprzedawali firmy za przysłowiową złotówkę. Ministrowie tłumaczyli te decyzje potrzebą ochrony środowiska, pakietem socjalnym, know-how i innymi względami. W pani wystąpieniu nie było nic nadzwyczajnego.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#HelenaGóralska">Powiedziała pani o dotychczasowych efektach. W tej chwili mamy tylko jedno zaproszenie do rokowań. Taka jest brutalna prawda. Powiedziała pani, że jeśli nie będzie przeszkód, prywatyzację sektora da się przeprowadzić w ciągu dwóch lub trzech lat. Otrzymaliśmy materiał, w którym znalazł się wyciąg z programu prywatyzacji przemysłu obronnego, który został przyjęty w lutym 1999 r. W programie określone zostały przewidywane terminy przeprowadzenia prywatyzacji. Mówiono, że zostanie ona przeprowadzona w latach 1999–2000.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#HelenaGóralska">W tej chwili okazuje się, że żadna prywatyzacja nie została zrealizowana. W tej chwili wszystko zaczyna się od nowa. Odnoszę wrażenie, że nic nie osiągniemy, jeśli nadal będziemy postępować w taki sposób. W tej sytuacji powstaje pytanie, do jakich grup powinny być kierowane zaproszenia do rokowań?</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#HelenaGóralska">Przedsiębiorstwa, które mamy sprzedać nie są zbyt atrakcyjne. Trzeba to jasno powiedzieć. Jeśli będziemy chcieli przeprowadzić prywatyzację w normalnym trybie, nic nie da się zrobić. Wtedy na pewno wystąpią przeszkody, o których wspomniano w przedstawionym Komisji materiale. Czy mają państwo świadomość, że w tej sprawie należy podjąć niekonwencjonalne działania?</u>
          <u xml:id="u-15.6" who="#HelenaGóralska">Nie wiem, do kogo mam skierować następne pytanie. Związane jest ono z ustawą o wspieraniu restrukturyzacji przemysłu obronnego. W ustawie jest mowa o wszczęciu postępowań oddłużeniowych i o restrukturyzacji firm. Ile spółek wystąpiło już o wszczęcie postępowania oddłużeniowego na podstawie przepisów tej ustawy? Przypomnę, że ustawa obowiązuje od roku. Czy w tej sprawie składane były jakiekolwiek wnioski? Jeśli tak, jakie spółki składały wnioski w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#MieczysławSzczygieł">Nie zgadzam się z tą wypowiedzią. Mogę powiedzieć, że w dwóch spółkach, usytuowanych w województwie lubelskim, zrobiono bardzo dużo. Ta uwaga dotyczy Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik” oraz Fabryki Łożysk Tocznych „Kraśnik”. Nie jest prawdą, że nic nie zrobiono. Tyle tylko, że jest to niezwykle trudna sprawa.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#MieczysławSzczygieł">Dobrze znam sytuację Fabryki Łożysk Tocznych „Kraśnik”. Wiem, jaki jest etap jej prywatyzacji i co jest jeszcze przed nami. Bardziej niepokoję się sytuacją Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Proszę o krótką informację na temat tej spółki.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#MieczysławSzczygieł">Nie zgadzam się także z wypowiedzią posła Janusza Onyszkiewicza na temat zatrudnienia. Pan poseł powiedział, że w przemysłach obronnych innych krajów zatrudnienie jest dużo mniejsze. Nasze spółki zbrojeniowe przeszły już przez kilka etapów restrukturyzacji zatrudnienia. W chwili obecnej w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik” nie da się utrzymać potencjału produkcyjnego przy redukcji zatrudnienia. Do produkcji potrzebna jest określona liczba pracowników.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#MieczysławSzczygieł">Jestem zaniepokojony sytuacją Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”, choć wiem co zrobiono dla tego zakładu. Wiele zrobiono w sprawach dotyczących własności. Zrestrukturyzowano załogę. Ta restrukturyzacja trwała przez trzy lata. Wcześniej w zakładzie pracowało 7 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#MieczysławSzczygieł">Niepokoi mnie to, że w programie rządowym przewidziano zakończenie prywatyzacji do końca 2000 r. Jednak termin prywatyzacji oddala się. Może to obrócić się przeciwko firmie. W związku z tym zadam konkretne pytanie. Kiedy rozpocznie się prywatyzacja zakładów w Świdniku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WiesławKaczmarek">Myślę, że jest kilka wątków, o których możemy rozmawiać na dzisiejszym posiedzeniu Komisji. Brak czasu uniemożliwia jednak tak szeroką debatę.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#WiesławKaczmarek">Poruszę tylko kilka ważnych spraw. Nie zgadzam się z filozofią zaprezentowaną w tym programie. Przyjęto, że prywatyzowane będą kolejno poszczególne zakłady. Nie wiem, z jakich powodów przyjęto takie założenie. Nie wiem, dlaczego minister gospodarki i minister skarbu państwa zrezygnowali z koncepcji konsolidacji tego sektora poprzez utworzenie grup przemysłowo-finansowych związanych z sektorem lotniczym, przemysłem chemicznym, bronią strzelecką, sprzętem elektronicznym i sprzętem ochronnym.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#WiesławKaczmarek">Sądzę, że byłoby dużo łatwiej prywatyzować takie grupy, wykorzystując efekt synergii. Po utworzeniu grup dużo łatwiej byłoby wyodrębnić majątek, który może być przekazany do spółek cywilnych. Tego rozwiązania nie przyjęto, w związku z tym realizowany jest bardzo prymitywny scenariusz. Moim zdaniem próba sprzedaży kolejnych zakładów nie uda się i to z kilku powodów.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#WiesławKaczmarek">Żaden z poważnych inwestorów nie będzie zainteresowany tego typu przedsiębiorstwami. Możliwość produkowania przez firmy zbrojeniowe towarów konsumpcyjnych miała być jednym z motywów wchodzenia inwestorów do zakładów przemysłu zbrojeniowego. Trzeba być bardzo naiwnym inwestorem, żeby zainwestować pieniądze w przedsiębiorstwo, które ma wiele różnych problemów tylko po to, aby podjąć produkcję towarów konsumpcyjnych. Istnieją dziesiątki różnych możliwości prowadzenia takiego przedsięwzięcia poza sektorem zbrojeniowym. Ta motywacja na pewno nie może być brana pod uwagę.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#WiesławKaczmarek">Dyskusja o prywatyzacji i restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego ma sens tylko wtedy, gdy będziemy wiedzieć jak wyglądać będzie popyt. Mamy dwa rodzaje popytu. Popyt wewnętrzny jest kreowany przez tzw. resorty mundurowe, które muszą korzystać ze sprzętu o charakterze specjalnym. Mamy także popyt zewnętrzny. Jednak możemy o nim zapomnieć ze względu na to, że rozmontowane zostały dawne układy, które nie zostały skutecznie zastąpione nowymi.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#WiesławKaczmarek">O eksporcie możemy zapomnieć także dlatego, że w chwili obecnej dysponujemy takimi technologiami, które można sprzedawać jedynie w trudnych regionach. W tym zakresie oczekiwania osób nadzorujących resort gospodarki nie są zgodne z polityką prowadzoną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Mówię to na podstawie własnych doświadczeń. Jeśli moglibyśmy gdzieś sprzedać nasz sprzęt okazuje się, że ze względów politycznych nie jest to możliwe.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#WiesławKaczmarek">Dziesiątki tego typu przykładów mogą podać zakłady zbrojeniowe. Żaden projekt w tym zakresie nie został zrealizowany. Jest to wynikiem polityki, której - szczerze przyznam - czasami nie rozumiałem. W tej sytuacji pozostaje nam tylko rynek wewnętrzny.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#WiesławKaczmarek">Rynek wewnętrzny nie jest zależny od ministra skarbu państwa ani od ministra gospodarki, lecz od ministra obrony narodowej. Nie możemy określić potrzeb tego rynku dopóki minister obrony narodowej nie określi jasno, czego i kiedy oczekuje. Jednocześnie minister obrony narodowej powinien określić sposób finansowania potrzebnych zakupów. Od razu powiem, że nie chodzi tu o środki budżetowe. Łatwo jest tłumaczyć swoją niezdolność do działania brakiem środków budżetowych. Istnieje wiele mechanizmów inżynierii finansowej, które pozwalają realizować projekty w tym zakresie. Jednak od wielu lat nikt w resorcie obrony narodowej nie chce z nich korzystać.</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#WiesławKaczmarek">W prezentacji pojawiła się pewna niedokładność. Pani minister powiedziała, że spółki zajmujące się obrotem specjalnym nie będą prywatyzowane. Jednak te spółki nie są w stu procentach własnością skarbu państwa. „Bumar” i CENZIM są w części własnością skarbu państwa, a w części własnością spółek, o których prywatyzacji mówimy. Należy przyjąć, że spółki te podlegać będą prywatyzacji pośredniej.</u>
          <u xml:id="u-17.9" who="#WiesławKaczmarek">Przejdę teraz do konkretnych przykładów. Co powinno interesować inwestora w branży lotniczej? Decyzji o wyborze samolotu wielozadaniowego towarzyszy ogromny tumult. Dlaczego tym kontraktem ma być zainteresowany Bombardier lub Boeing, jeśli wiadomo, że ma wygrać Lockheed. Najpierw należy podjąć kluczowe decyzje strategiczne z punktu widzenia armii. Jeśli tego nie zrobimy, nie ma sensu mówienie o prywatyzacji sektora zbrojeniowego. Będzie to zupełnie nierealna, wirtualna prywatyzacja.</u>
          <u xml:id="u-17.10" who="#WiesławKaczmarek">Ta sama uwaga dotyczy innych sektorów. Z gorzką satysfakcją słucham o obecnej sytuacji Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Można zapytać, czym w ciągu ostatnich trzech lat został zastąpiony „Huzar”? „Huzar” był konkretną ofertą, która temu przedsiębiorstwu oraz Zakładom Metalowym „Mesko” dawała dobry produkt. Okazuje się, że ten produkt istnieje, działa i jest produktem eksportowym. Jednak odebraliśmy fabryce możliwość wytwarzania tego produktu przez trzy lata. Był to klasyczny przypadek pokazujący, w jaki sposób można przeprowadzić prywatyzację przedsiębiorstwa z nowoczesnym sprzętem i transferem technologii.</u>
          <u xml:id="u-17.11" who="#WiesławKaczmarek">Przemysłu zbrojeniowego nie można prywatyzować w taki sposób, jak prywatyzuje się np. przedsiębiorstwa produkujące śruby. Prezentacja jest kopią tego, co próbowano robić przez ostatnie 10 lat. Przemysł zbrojeniowy ma zupełnie inny charakter. Jeśli mamy przeprowadzić prywatyzację tego przemysłu, musimy mieć świadomość, jakie są oczekiwania i możliwości armii. Mamy tu do czynienia z rynkiem regulowanym. Żaden inwestor nie wejdzie na ten rynek, nie wiedząc co się na nim stanie.</u>
          <u xml:id="u-17.12" who="#WiesławKaczmarek">Jeśli ktoś z państwa nie wierzy, że w Polsce mamy w tym zakresie złe doświadczenia, podam przykład przedsiębiorstwa Pafawag. Brak jasnej polityki ze strony PKP powoduje, że projekt prywatyzacyjny przedsiębiorstwa Pafawag nie może być zrealizowany. Lokomotywę produkuje się na konkretne zamówienie. Nie jest to towar konsumpcyjny powszechnego użytku.</u>
          <u xml:id="u-17.13" who="#WiesławKaczmarek">Jeśli rynek nie jest uregulowany, żaden z inwestorów nie wejdzie na ten rynek, ryzykując swoim kapitałem i reputacją. Dodatkowo sektor zbrojeniowy posiada nadwyżki mocy produkcyjnych, o czym mówił poseł Janusz Onyszkiewicz. Ta nadwyżka zlokalizowana jest poza Polską. Nie ma większego sensu wchodzenie na ten rynek, dopóki nie wiadomo jak będzie on wyglądał w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-17.14" who="#WiesławKaczmarek">Pierwszym warunkiem prowadzenia odpowiedzialnej dyskusji o prywatyzacji sektora zbrojeniowego jest znajomość programu modernizacji armii. Trzeba wiedzieć czego będzie potrzebować armia i inne służby. Bez tego nie warto tracić pieniędzy na rozpoczynanie kolejnych przetargów.</u>
          <u xml:id="u-17.15" who="#WiesławKaczmarek">Kolejna uwaga dotyczy technologii prywatyzacji. Jeśli prywatyzacja ma pomagać zakładom zbrojeniowym, nie może być prowadzona poprzez sprzedaż akcji. Trzeba świadomie podjąć decyzję, że prywatyzacja prowadzona będzie wyłącznie poprzez podwyższenie kapitału. W ten sposób dajemy inwestorowi gwarancję, że nie będzie płacił dwa razy - najpierw skarbowi państwa za akcje, a później za restrukturyzację przedsiębiorstwa i transfer technologii. Trzeba zainwestować w firmę. Jeśli nie chcemy nadal tracić czasu, musimy zdecydować się na technologię podwyższania kapitału.</u>
          <u xml:id="u-17.16" who="#WiesławKaczmarek">Unikalność tej prywatyzacji polega na tym, że trzeba wykorzystywać instrument offsetu. Wtedy stawiamy inwestora wobec pewnego przymusu. Realizując duże zamówienia rządowe możemy zmusić inwestora do uruchomienia programów, które będą służyły procesowi konwersji i wykorzystania majątku służącego obecnie do produkcji specjalnej. Sądzę, że tego majątku mamy za dużo. Część tego majątku można wykorzystać do prowadzenia produkcji cywilnej.</u>
          <u xml:id="u-17.17" who="#WiesławKaczmarek">Przykładów takiego działania na świecie mamy aż za wiele. Dobrym przykładem może być sektor telekomunikacyjny w Finlandii. Cały ten sektor został zbudowany w wyniku operacji offsetowej, związanej z zakupem samolotów. British Aerospace zainwestował w koncern Nokia, żeby wytworzyć nowe produkty.</u>
          <u xml:id="u-17.18" who="#WiesławKaczmarek">Przeprowadzanie prywatyzacji na takiej zasadzie, że ogłasza się przetarg, oferując do sprzedaży 60 proc. akcji, jest od samego początku skazane na niepowodzenie. Zbyt dużo elementów nie jest określonych w takim przypadku. Myślę, że żaden inwestor nie podejmie takiego ryzyka, szczególnie po ostatnich doświadczeniach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JerzySzmajdziński">Przedstawię państwu uwagę o charakterze proceduralnym. Za chwilę kontynuować będziemy zadawanie pytań. Następnie pani minister udzieli odpowiedzi na pytania dotyczące Ministerstwa Skarbu Państwa. Jednak zadano wiele pytań, które nie dotyczą tego resortu. Idąc za wnioskiem zgłoszonym przez posła Wiesława Ciesielskiego proponuję, żeby potraktować dzisiejsze posiedzenie jako pierwszą część dyskusji na ten temat. Obrady zakończylibyśmy o godzinie 18.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#JerzySzmajdziński">W tej sprawie zwołamy następne wspólne posiedzenie. Komisja Obrony Narodowej proponuje, żeby posiedzenie to odbyło się w dniu 29 listopada br. Ustalimy ten termin z prezydium Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. Chcielibyśmy, żeby w następnym posiedzeniu wzięli udział ministrowie Henryk Ogryczak i Romuald Szeremietiew. Musimy porozmawiać o korelacji programu prywatyzacji z planem modernizacji armii. Będziemy musieli także poruszyć temat planu zamówień na przyszły rok. Musimy poruszyć problemy dotyczące koncentracji oraz wszystkie inne aspekty prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#JerzySzmajdziński">Dzisiejsze posiedzenie traktowalibyśmy jako spotkanie informacyjne. Powinniśmy konsekwentnie zmierzać do tego, żeby powstała spójna koncepcja trzech resortów, które prowadzą działania w sektorze zbrojeniowym. Mam na myśli Ministerstwo Gospodarki, Ministerstwo Obrony Narodowej oraz Ministerstwo Skarbu Państwa, które wypełnia rolę techniczną. Pozostałe resorty muszą przygotować koncepcję i instrumenty oraz ponosić odpowiedzialność za przygotowane projekty.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#JerzySzmajdziński">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu uznam, że ta propozycja została przyjęta. Będziemy kontynuować posiedzenie ze świadomością, że będzie ono miało dalszy ciąg. Sprzeciwu nie słyszę. Uznaję, że propozycja została przyjęta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#ZbyszekZaborowski">Ja także chcę zadać kilka pytań. Posłanka Helena Góralska przytoczyła daty dotyczące realizacji programu restrukturyzacji przemysłu obronnego i wsparcia w zakresie modernizacji. Program został przyjęty w lutym 1999 r. Ustawa offsetowa i ustawa o restrukturyzacji zostały uchwalone w październiku 1999 r. Od tego czasu minął już rok. Czy pani minister nie ma poczucia, że ten czas został stracony? Przedstawione przez panią efekty pracy są dosyć skromne.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#ZbyszekZaborowski">Zaprezentowała nam pani cele prywatyzacji polskiego przemysłu obronnego. Wskazała pani, że jednym z celów jest zaopatrzenie polskiej armii oraz armii krajów NATO. W przeciwieństwie do posła Wiesława Kaczmarka mam nadzieję, że nie oznacza to rezygnacji z innych rynków zbytu. Mam na myśli potencjalne rynki zbytu oraz te, na których występujemy aktualnie, choć w ograniczonym stopniu. Dotyczy to np. krajów arabskich. Prosiłbym o wyjaśnienie tej sprawy. Po prezentacji mam w tej sprawie wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#ZbyszekZaborowski">Druga kwestia szczegółowa dotyczy Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Pani minister powiedziała, że restrukturyzacja tego zakładu udała się. Firma została dokapitalizowana. Chciałbym dowiedzieć się, co będzie produkowane w Świdniku w sytuacji, gdy zablokowany został program „Huzar”? Jaka ma być przyszłość tej firmy? Ministerstwo Obrony Narodowej nie przewiduje żadnych zamówień.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#ZbyszekZaborowski">Następne pytanie dotyczy przetargu na samolot wielozadaniowy. Trudno będzie wyjaśnić tę sprawę pod nieobecność ministra Romualda Szeremietiewa. Ustawa offsetowa w dużym stopniu przygotowana została pod kątem tego przetargu. Jednak do tej pory przetarg nie został rozpisany. Tę sprawę próbuje się załatwić w zupełnie inny sposób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzySzmajdziński">Kilka pytań dotyczyło Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Warto przypomnieć, że firma Bell wysłała pismo, w którym wyraziła zainteresowanie tym zakładem. Od wielu miesięcy firma ta oczekuje na odpowiedź. Nikogo nie namawiam do tego, żeby ta firma została wybrana na inwestora. Potrzebna jest jednak informacja o dalszym trybie prywatyzacji tego zakładu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#WiesławCiesielski">Chcę zapytać o dwie sprawy szczegółowe. W materiałach napisano, że prywatyzacja Polskich Zakładów Lotniczych w Mielcu odbędzie się po zakończeniu procesu restrukturyzacji. Co miał na myśli autor tego zapisu? Polskie Zakłady Lotnicze są nową spółką. Czy po roku od jej powołania trzeba ją restrukturyzować? Sądzę, że chodzi tu o coś innego. Proszę o wyjaśnienie tej sprawy. Jakich kłopotów i zagrożeń należy oczekiwać podczas tego enigmatycznego procesu restrukturyzacji?</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#WiesławCiesielski">Patrzę na przedstawiony harmonogram. Czytam o różnych uwarunkowaniach. Zaznaczono, że jest to dokument planistyczny, który może ulec zmianie. Jak w chwili obecnej oceniana jest możliwość utrzymania terminów określonych przy prywatyzacji Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”? Tempo prywatyzacji ma być dość szybkie. Już w grudniu mają być odebrane analizy prywatyzacyjne. W styczniu ma być ogłoszone zaproszenie do rokowań. W październiku przyszłego roku ma być podpisana umowa o zbyciu akcji. Czy realizacja tego harmonogramu jest realna? Czy występują tu jakieś zagrożenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#RyszardMatusiak">Ja także zadam dwa pytania. Rozumiem, że celem działania Ministerstwa Skarbu Państwa jest uporządkowanie spraw własnościowych i sprzedaż przedsiębiorstw. Jaki jest pogląd ministra gospodarki i ministra obrony narodowej na temat prywatyzacji zakładów, które mają być szczególnie chronione? W materiałach przedstawiony został wykaz przedsiębiorstw, które nie będą prywatyzowane. W jaki sposób wykaz ten odnosi się do potrzeb Ministerstwa Obrony Narodowej?</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#RyszardMatusiak">Poseł Wiesław Kaczmarek mówił o potrzebie konsolidacji. Należy wypracować nowe rozwiązania, a dopiero potem szukać inwestorów strategicznych. Pojedyncze podmioty są zbyt słabe, żeby oferować je do sprzedaży. Nie mają one możliwości konkurowania na rynku. Następne pytanie dotyczy produkcji czołgu na potrzeby armii. Czy minister skarbu państwa, minister gospodarki i minister obrony narodowej mają wiedzę na ten temat? Jak będzie wyglądała ta produkcja? W Łabędach funkcjonuje zakład przemysłu ciężkiego, który jest związany z restrukturyzowanym hutnictwem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#AndrzejGargaś">Na wstępie podzielę się z państwem pewną refleksją. Z przemysłem zbrojeniowym jestem związany od dawna. Pamiętam, że pierwsze rozmowy na temat prywatyzacji rozpoczęły się w dniu 15 lutego 1991 r. Od tego czasu wielokrotnie uczestniczyłem jako związkowiec w posiedzeniach Komisji Obrony Narodowej. Zawsze słyszałem, że występują ogromne problemy z prywatyzacją tego sektora, w związku z czym nie da się tego zrobić.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#AndrzejGargaś">Pojawiało się wiele koncepcji prywatyzacyjnych. Firmy konsultingowe zarobiły na opracowaniach dotyczących tych koncepcji sporo pieniędzy. Jednak kolejne opracowania były składane na półkach. Do tej pory sytuacja nie uległa zmianie. W tym czasie branża pozbywała się kolejnych tysięcy pracowników i inżynierów, traciła kontakt z technologią europejską i światową. Taki stan trwa do dnia dzisiejszego.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#AndrzejGargaś">Pojawiały się różne koncepcje. Poseł Wiesław Kaczmarek powiedział o jednej z nich - i łączeniu zakładów w grupy. Ta koncepcja nie została zrealizowana. Pojawiła się konkurencja pomiędzy poszczególnymi zakładami. Pojawiły się wątpliwości dotyczące łączenia biednych i bogatych przedsiębiorstw. Poza biednymi zakładami nikt na to nie chciał się zgodzić.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#AndrzejGargaś">Dzisiaj nadal jesteśmy w tym samym punkcie, tyle tylko, że kolejne dwie firmy ogłosiły upadłość. Sam pracowałem w zakładzie zbrojeniowym. W chwili obecnej załogi tych przedsiębiorstw nie mają żadnych wątpliwości, że prywatyzacja jest niezbędna. Nie ma szansy, żeby w inny sposób uratować przynajmniej część z tych zakładów. Bardzo się cieszę, że po raz pierwszy od 10 lat możemy na ten temat dyskutować. Nie wiem czy planowana prywatyzacja przyniesie jakieś skutki. Jednak powinniśmy podjąć taką próbę.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#AndrzejGargaś">Dopiero teraz można powiedzieć, że po raz pierwszy podjęte zostały jakieś działania. Rozpoczęte zostały przetargi. Coś zaczyna się dziać. Do tej pory jedynie dyskutowaliśmy w Sejmie kolejnych kadencji i nic się nie działo. Uważam, że uzasadniony jest wniosek o to, żeby dyskusja o prywatyzacji odbywała się w kontekście przygotowania planu modernizacji sił zbrojnych. Uważam, że ten program ma kluczowe znaczenie dla prywatyzacji przedsiębiorstw z tego sektora.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#BogdanPęk">Pokutuje mit, że prywatyzacja jest niezbędna. Prywatyzacja jest tylko środkiem do osiągnięcia pewnego celu. W związku z tym powstaje pytanie o cel tej prywatyzacji. Musimy zacząć od znalezienia odpowiedzi na to pytanie. W tej chwili nie wiemy, jaki jest cel prywatyzacji sektora zbrojeniowego.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#BogdanPęk">W tej chwili prywatyzacja sektora zbrojeniowego ma przewagę nad prywatyzacją innych sektorów w tym sensie, że wszystkie środki uzyskane w wyniku prywatyzacji będą przeznaczone na restrukturyzację przedsiębiorstw. W innych sektorach te środki są przejadane i nie służą rozwojowi przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#BogdanPęk">Nie przekonuje mnie stwierdzenie, że załogi są przekonane o tym, iż prywatyzacja zakładów jest dla nich jedyną szansą. Znam takie prywatyzacje, przy których zamiary inwestora były zupełnie odwrotne od deklarowanych. Zdarza się, że inwestor chce wykorzystać środki do uruchomienia innej produkcji, albo tereny. Czasami inwestor pozyska kredyty i robi coś innego niż deklarował. Nie ma sposobu, żeby to zmienić.</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#BogdanPęk">Poseł Janusz Onyszkiewicz, który jeszcze 5 miesięcy temu osobiście zarządzał resortem obrony narodowej, zadał dobre pytania. Należałoby zapytać, jakie były plany resortu kilka miesięcy temu? Może pan poseł podzieliłby się z nami informacją na ten temat. Dobrze byłoby wiedzieć, jakie miał pan plany, co się nie udało i dlaczego. Posłowie nie mają zbyt wiele informacji na ten temat.</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#BogdanPęk">W prezentacji pokazana została wizja, która będzie możliwa do realizacji dopiero wtedy, gdy będziemy wiedzieć jakie są plany Ministerstwa Obrony Narodowej oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie przyszłych zamówień. Musimy wiedzieć, jakie środki zostaną przeznaczone na ten cel z budżetu państwa. Dopiero na tej podstawie będzie można zbudować jakiś plan, który nie zawali się przy pierwszym podmuchu wiatru.</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#BogdanPęk">Wydaje się, że problemy przemysłu zbrojeniowego mogą szybko narastać. Działania dotyczące wyboru samolotu wielozadaniowego oraz programu „Huzar” trwają zbyt długo. Nie ma czasu na zabawę. Można zapytać, o co tu chodzi?</u>
          <u xml:id="u-24.6" who="#BogdanPęk">Zabawa skończyła się. Szkoda, że państwo nie słyszeli, co mówili robotnicy Zakładów Metalowych „Łucznik”. Połowa z nich straci pracę, chociaż obiecano im coś innego. Sprawa może skończyć się w taki sposób, że wszyscy ludzie związani z władzą będą musieli mieszkać w chronionych osiedlach. Warto zaznaczyć, że posłowie są zaliczani do tej grupy. Robotnicy uważają, że posłowie nic w tej sprawie nie zrobili.</u>
          <u xml:id="u-24.7" who="#BogdanPęk">Przepraszam za tę wypowiedź. O tych sprawach mówimy na wszystkich posiedzeniach komisji branżowej. Słyszę, że Komisja Obrony Narodowej także wie o tym problemie.</u>
          <u xml:id="u-24.8" who="#BogdanPęk">Uważam, że dzisiejszego posiedzenia nie powinniśmy kontynuować. Pani minister zapisała sobie wszystkie pytania. Sądzę, że ma prawo do tego, żeby przygotować się do udzielenia odpowiedzi, gdyż tą problematyką zajęła się niedawno. Mówiono o tym, że na następne posiedzenie Komisji zostaną zaproszeni także przedstawiciele resortów obrony narodowej i gospodarki, co najmniej w randze wiceministra.</u>
          <u xml:id="u-24.9" who="#BogdanPęk">Opowiadam się za tym, żebyśmy zaprosili także przedstawiciela ministra spraw wewnętrznych i administracji, który także dokonuje zakupów dla różnych służb mundurowych. Podległe mu służby używają broni, amunicji i innych wyrobów produkowanych przez przemysł obronny. Należałoby także zaprosić przedstawiciela Ministerstwa Finansów. Sądzę, że problemy budżetowe najlepiej mogłaby nam zaprezentować minister Halina Wasilewska-Trenkner. W innym przypadku może się okazać, że budowany jest program, na który nie ma żadnego pokrycia w budżecie.</u>
          <u xml:id="u-24.10" who="#BogdanPęk">Zgłaszam wniosek formalny o zakończenie dzisiejszego posiedzenia. Następne posiedzenie może się odbyć 29 listopada br. Przewodniczący Komisji spowodują, żeby na tym posiedzeniu pojawili się odpowiedzialni urzędnicy. Wtedy będziemy mogli przeprowadzić poważną dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JerzySzmajdziński">Zgłoszony został wniosek formalny. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w sprawie tego wniosku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#HelenaGóralska">Ustaliliśmy wcześniej, że posiedzenie będzie trwało do godziny 18. Sądzę, że pani minister może w dniu dzisiejszym odpowiedzieć przynajmniej na niektóre pytania. Jeśli nie wszystkie odpowiedzi będą wyczerpujące, będziemy mogli zadać pytania na następnym posiedzeniu. Jeśli poseł Bogdan Pęk ma inne ważne zajęcia, może nie uczestniczyć w posiedzeniu Komisji. Proponuję, żebyśmy pracowali zgodnie z wcześniejszym uzgodnieniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#JerzySzmajdziński">Popieram tę propozycję. Do zabrania głosu zgłosiło się jeszcze trzech posłów.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#JerzySzmajdziński">Poddam wniosek formalny pod głosowanie. Poseł Bogdan Pęk zaproponował, żeby zakończyć posiedzenie. Posłanka Helena Góralska, z którą się zgadzam, zaproponowała kontynuowanie posiedzenia do godziny 18.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#JerzySzmajdziński">Kto z państwa jest za tym, żeby posiedzenie było kontynuowane?</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#JerzySzmajdziński">Stwierdzam, że wniosek posła Bogdana Pęka został odrzucony. Do głosu zgłosili się jeszcze posłowie Wiesław Kaczmarek, Małgorzata Ostrowska, Stanisław Janas i Adam Śnieżek. Na tym zamykam listę mówców. Po zadaniu pytań pani minister będzie mogła udzielić odpowiedzi w takim zakresie, jaki uzna za konieczny. Kolejnych mówców proszę o krótkie wypowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WiesławKaczmarek">Chcę krótko odnieść się do wypowiedzi posła Andrzeja Gargasia. Ani świat ani problem prywatyzacji nie jest tak prosty i jasny, jak przedstawił to pan poseł. Sektor zbrojeniowy systematycznie uciekał przed Ministerstwem Przekształceń Własnościowych. Proszę przypomnieć sobie ustawę, która została uchwalona w 1993 r. w wyniku lobbingu związkowców.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#WiesławKaczmarek">Później przeprowadzona była zmiana centrum. Doskonale pamiętam rozmowy z przedstawicielami związków zawodowych w Hucie „Stalowa Wola”. Związkowcy mówili, że prywatyzacji tego sektora nie będzie, gdyż jest to sektor strategiczny. Tyle tylko, że sektor strategiczny to taki sektor, w którym produkowana jest broń o charakterze strategicznym. Nasz przemysł zbrojeniowy nie był sektorem strategicznym.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#WiesławKaczmarek">Nie szukajmy dzisiaj winnych, gdyż byłoby ich wielu. Sytuacja przedsiębiorstw przemysłu obronnego jest krytyczna. Apeluję o pozytywne myślenie i poszukiwanie dobrych rozwiązań. Nie należy licytować się, kto był proprywatyzacyjny, a kto antyprywatyzacyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#MałgorzataOstrowska">Przypominam sobie, że wyjazdowe posiedzenia naszej Komisji odbywały się w różnych zakładach tego sektora. Odwiedzaliśmy m.in. Hutę „Stalowa Wola”, o której wspominano. W trakcie takich spotkań odbywały się rozmowy, o których mówił już poseł Wiesław Kaczmarek.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#MałgorzataOstrowska">Chciałabym odnieść się do wypowiedzi pani minister, która powiedziała, że pakiety socjalne zawierać będą gwarancje pełnego zatrudnienia. Powiedziała pani jednoznacznie, że żaden pracownik z tego sektora nie może stracić pracy. Przypomnę, że właśnie ta sprawa była głównym powodem, dla którego związkowcy i załogi blokowały przez długi czas proces prywatyzacji i restrukturyzacji. Ten punkt widzenia jest zrozumiały.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#MałgorzataOstrowska">Czy pani minister jest przekonana, że w chwili obecnej, gdy nie mamy poważnych inwestorów, możemy złożyć taką obietnicę pracownikom? Czy postawienie tezy, że nikt nie może zostać zwolniony, nie jest obłudne? Inwestorów praktycznie nie ma. Nie znamy ich stanowiska w sprawie przyjęcia takiego pakietu socjalnego. Czy sformułowanie tego warunku nie jest wyłącznie zachętą do prywatyzacji tych zakładów? Czy nie chodzi o to, żeby pozbyć się pewnego problemu gospodarczego? Na pewno w ten sposób nie rozwiążemy problemów związanych z obronnością kraju.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#MałgorzataOstrowska">Czy można w ten sposób rozmawiać z ludźmi? Jeśli przedstawiciele związków zawodowych przyjmą te obietnice, będziemy mogli złożyć pani minister gratulacje. Jestem jednak ciekawa, w jaki sposób ta obietnica zostanie zrealizowana?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#StanisławJanas">Dlaczego rząd ogłasza upadłość kolejnych zakładów zbrojeniowych? Okazuje się, że te upadłości są ogłaszane przez rząd. Wiem o czym mówię. Uczestniczyłem w negocjacjach rządowych na temat Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu, Zakładów Metalowych „Łucznik”, a ostatnio także Zakładów Tworzyw Sztucznych „Pronit”.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#StanisławJanas">Sejm uchwalił ustawę o restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP, do której celowo wprowadzona została możliwość oddłużenia poszczególnych zakładów oraz ich późniejszego zrestrukturyzowania. Miało to umożliwić im normalne funkcjonowanie. Teraz rząd ogłasza kolejne upadłości. Ministerstwo Skarbu Państwa nie będzie mogło sprywatyzować tych zakładów, gdyż nie ma takiej możliwości.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#StanisławJanas">Stosuje się bardzo ciekawą metodę restrukturyzacji poprzez upadłość w taki sposób, jak zrobiono to w Stoczni Gdańskiej. Ogłasza się upadłość zakładu. Następnie tworzy się spółkę, która nie ma żadnej wartości. Później odkupuje się od syndyka masy upadłościowej majątek upadłej spółki. Przyznam, że tego nie rozumiem. Byłoby dobrze, gdyby ktoś szczegółowo przeanalizował ten proces. Czy realizacja tego typu koncepcji w ogóle się kalkuluje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#AdamŚnieżek">Wielokrotnie padało stwierdzenie, że prywatyzacja sektora nie uda się. W związku z tym chcę zapytać, czy istnieje zainteresowanie inwestorów tym sektorem? Czy do pani minister trafiają sygnały, że poważne firmy są zainteresowane polskimi zakładami obronnymi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JerzySzmajdziński">Na tym zakończyliśmy zadawanie pytań. Proszę panią minister o udzielenie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Zanotowałam wszystkie pytania i wypowiedzi. Przyznaję, że czuję się jak fotograf, któremu zarzucono, iż jest winny temu, że fotografia jest zła. Przedstawiłam taką sytuację, jaka jest. W najlepszej wierze przedstawiłam sytuację, tak jak ją widzę.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Najpierw odniosę się do wypowiedzi, które dotyczyły spraw systemowych. Te sprawy poruszył poseł Wiesław Kaczmarek, poseł Jerzy Szmajdziński oraz poseł Stanisław Janas, który wspominał o istniejącej niemocy. Zgadzam się, że w pierwszej kolejności powinien zostać przygotowany program uzbrojenia polskiej armii. Powinny zostać wytypowane zakłady, które będą realizować ten program. Następnie należałoby poszukać inwestora, który wspomoże realizację tego programu. Nie zaprzeczam, że tak właśnie powinno być. Tyle tylko, że tak nie jest.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Stoimy przed następującym wyborem. Program uzbrojenia armii na pewno się kiedyś pojawi. Nie potrafię powiedzieć, czy stanie się to za pół roku, za rok, czy za dwa lata. Jeśli będziemy czekać na ten program, sytuacja zakładów zbrojeniowych ulegnie dalszemu pogorszeniu. Może się zdarzyć, że zamiast dwóch zakładów w upadłości będą wszystkie przedsiębiorstwa przemysłowego potencjału obronnego. Jest to tragiczny dylemat.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#AldonaKamelaSowińska">Jestem reprezentantem właściciela, a nie zarządcy tych firm i rynku. Próbuję przerwać krąg niemocy. Ktoś musi wykonać pierwszy krok. Poseł Longin Pastusiak mówił o dobrych i złych firmach oraz o kolejności ich prywatyzowania. Strategię w zakresie kolejności prywatyzowania firm ustaliłam w następujący sposób. Najpierw sprywatyzowana zostanie dobra firma. Uzyskane w ten sposób pieniądze zostaną wykorzystane na restrukturyzację kolejnych firm.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#AldonaKamelaSowińska">W pierwszej kolejności sprywatyzowana zostanie Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”. Firma ta ma dość uniwersalny produkt o podwójnym przeznaczeniu. Następnie sprywatyzowana zostanie Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik” oraz Państwowe Zakłady Lotnicze „Warszawa-Okęcie”. Te zakłady trzeba uratować. Może uda się to zrobić za pieniądze z pierwszej prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#AldonaKamelaSowińska">Ktoś musi rozpocząć proces prywatyzacji. W innym przypadku w majestacie niemocy upadną wszystkie pozostałe zakłady. Ten problem będzie istniał bez względu na to, kto będzie rządził. Musimy zacząć rozwiązywać ten problem. Jeśli nie zrobimy tego już dziś, będziemy mieć poczucie straconego czasu. Może przemawia przeze mnie huraoptymizm. Może bohaterstwem jest, że próbuję to zrobić. Jeśli nie spróbuję i nie stanę do dyspozycji załóg z koncepcją, którą przedstawiłam, będę miała ogromne wyrzuty z powodu nieodpowiedzialności. Dlatego podejmę ten trud.</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#AldonaKamelaSowińska">Pytali państwo, czy inwestorzy są zainteresowani prywatyzacją tego sektora. Nieomal codziennie przyjmuję inwestorów, którzy ciągle składają oferty. Przyjmuję ich w biurze. W towarzystwie dyrektorów departamentów wysłuchuję co inwestorzy mają do powiedzenia. Inwestorzy są zainteresowani Wytwórnią Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów” oraz Wytwórnią Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Inwestorzy oczekują na hasło.</u>
          <u xml:id="u-33.7" who="#AldonaKamelaSowińska">Na pewno problem tkwi w szczegółach. Może okazać się, że te zaloty nie skończą się mariażem. Dlatego właśnie w materiale pojawił się zapis, na który zwrócili państwo uwagę. Chcę dobrze przeprowadzić prywatyzację. Jednak jeśli jej nie rozpocznę, nikt nie będzie mógł jej skończyć. Taka jest idea.</u>
          <u xml:id="u-33.8" who="#AldonaKamelaSowińska">Nie mam optymalnych danych do podejmowania decyzji. Wiem, że powinnam mieć takie dane. Jednak nie mogę dyskutować o faktach. Tych danych po prostu nie mam. Czy w związku z tym mam czekać, aż upadnie Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”? Jak wtedy mogłabym stanąć przez Komisją? Zakład w Świdniku można uratować przez prywatyzację.</u>
          <u xml:id="u-33.9" who="#AldonaKamelaSowińska">Można dobrze sprywatyzować Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”, którą zainteresowani są dobrzy inwestorzy, m.in. General Electrics i Pratt and Whitney. Są to ogromne firmy. Chcą zwiększyć produkcję o 200 proc. Podają szczegółowe dane na temat produkcji. Mówią jaki typ silnika i turbin wysokoprężnych chcą produkować. Oferują nową technologię. Przedstawiają w tej sprawie oferty. Nie wiem czy zostanie ona potwierdzona w trakcie konkretnych rozmów. Jednak takie oferty trafiają do mnie jeszcze przed rozpoczęciem prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-33.10" who="#AldonaKamelaSowińska">Grupa pytań dotyczyła problemów zatrudnienia. Gdybym miała przyjąć, że proces prywatyzacji zachowa istniejące status quo, czemu miałaby ona służyć? Ma to być dynamiczny proces. Przedstawiciele jednej z firm mówią, że wezmą udział w przetargu. Jeśli otrzymają firmę i akcję obiecują zwiększenie zatrudnienia. Muszą to zrobić, gdyż chcą przenieść do Polski linię technologiczną z Kanady. Nie mam powodów, żeby nie wierzyć tak dużym firmom.</u>
          <u xml:id="u-33.11" who="#AldonaKamelaSowińska">Zgłaszają się do mnie inwestorzy, którzy chcą zainwestować w Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Świdnik”. Każdemu z potencjalnych inwestorów mówię, że nie mamy jeszcze programu uzbrojenia polskiej armii. Nie mogę zaoferować nic oprócz firmy. Każdego pytam, czy wiąże prywatyzację przedsiębiorstwa z zamówieniami wojskowymi. Mam świadomość, że moja oferta nie jest dobra. Jeśli nie rozpoczniemy procesu prywatyzacji, nigdy z tego tytułu do budżetu państwa nie wpłynie ani jedna złotówka. Wtedy sytuacja będzie jeszcze gorsza.</u>
          <u xml:id="u-33.12" who="#AldonaKamelaSowińska">Poseł Stanisław Janas mówił o tym, że w budżecie nie ma przewidzianych na restrukturyzację zakładów zbrojeniowych 95 mln zł. Chcę rozpocząć prywatyzację po to, żeby w przyszłym roku te pieniądze znalazły się w budżecie. Dotyczy to tych 95 mln zł, a także kwoty zaplanowanej na przyszły rok. Taka jest idea moich działań.</u>
          <u xml:id="u-33.13" who="#AldonaKamelaSowińska">Zgadzam się z posłem Wiesławem Kaczmarkiem, że powinna istnieć kompleksowa koncepcja prywatyzacji. Jednak co mam zrobić, jeśli takiej koncepcji nie ma? Kto weźmie odpowiedzialność za to, że nie rozpocznę procesu prywatyzacji? Taka jest idea przystąpienia do prywatyzacji 31 spółek zbrojeniowych. Na pewno ten proces nie będzie przeprowadzony w krótkim czasie i jednocześnie we wszystkich zakładach.</u>
          <u xml:id="u-33.14" who="#AldonaKamelaSowińska">Posłanki Krystyna Łybacka i Helena Góralska zauważyły, że w programie napisano, iż prywatyzacja zostanie przeprowadzona, jeśli spełnione zostaną określone warunki. Podałam przykład dotyczący warunków, których niespełnienie nie uniemożliwia przeprowadzenia prywatyzacji. Dobrym przykładem jest Stomil Poznań. Zakład ma nieuregulowany status własnościowy. Sytuacja jest tak skomplikowana, że nie będzie można go sprywatyzować. O tych problemach przekonaliśmy się dopiero po przeprowadzeniu porządnej analizy prawnej.</u>
          <u xml:id="u-33.15" who="#AldonaKamelaSowińska">Wykonuję kolejne kroki, mając świadomość, że na pewno zmierzam do celu, który ma być osiągnięty poprzez prywatyzację. Posłanka Helena Góralska stwierdziła, że nie powiedziałam nic nadzwyczajnego. To prawda. Nie przyszłam tu z żadnymi sensacjami. Chciałam pokazać, w jaki sposób można rozwiązać istniejący problem.</u>
          <u xml:id="u-33.16" who="#AldonaKamelaSowińska">Mają państwo rację, że prywatyzacja nie jest sukcesem. Musimy rozwiązać problem. Prywatyzacja jest jedynie narzędziem do rozwiązania tego problemu. Jeśli będę nadal czekała na przygotowanie programu uzbrojenia armii, będziemy mogli zaorać polskie zakłady zbrojeniowe. Jest to jedyne co mogę zaoferować, jeśli nic nie będę robiła. Tu właśnie jest całe nieszczęście.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WiesławKaczmarek">Może pani doprowadzić do tego, że zarobi pani na prywatyzacji Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”, ale straci pani na prywatyzacji wszystkich pozostałych firm. Chodziło mi o to, żeby nie marnować pieniędzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Na których firmach miałabym stracić?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WiesławKaczmarek">Załóżmy, że zarobi pani na sprzedaży zakładu w Rzeszowie, co ma uratować cały przemysł zbrojeniowy. Te pieniądze trzeba będzie wydać na inne firmy. Na ile czasu wystarczy pieniędzy? Może wystarczy ich na dwa lata. Zmarnuje pani pieniądze, które zarobi pani na pierwszej prywatyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Sądzę, że jest to błąd w założeniu. Nie stracę tych pieniędzy. Każda następna prywatyzacja będzie związana ze spełnieniem określonych przeze mnie kryteriów i oczekiwań. Jeśli nie zostaną one spełnione, nie przeprowadzę takiej prywatyzacji. Nie można z góry przyjąć założenia, że wszystko pójdzie źle. Z takim założeniem nie można przystępować do działań.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Popieram pana apel o pozytywne myślenie. Nie możemy od razu zakładać, że prywatyzacja się nie uda. Trzeba przyjąć, że pieniądze z pierwszej prywatyzacji pomogą następnym zakładom. Nie będziemy prywatyzować jednocześnie wszystkich firm.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Mówił pan o syndykalizacji akcji. Każda z firm produkuje inne elementy. Jedna firma produkuje samoloty, inna silniki, a inna materiały wybuchowe.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#AldonaKamelaSowińska">Nie jestem w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania, które państwo zadali. Odpowiem jednak na niektóre pytania szczegółowe. Zapytano, czy zgodnie z ustawowym zapisem doszło do uzgodnień z ministrem gospodarki. Minister Henryk Ogryczak obiecał mi, że weźmie udział w posiedzeniu Komisji. Nie wiem, dlaczego tak się nie stało. Jesteśmy w stałym kontakcie i uzgadniamy wszystkie elementy, co może potwierdzić dyrektor Witold Misiowiec.</u>
          <u xml:id="u-37.4" who="#AldonaKamelaSowińska">Poseł Janusz Onyszkiewicz pytał o spółkę komandytową utworzoną przez „Unimor” i „Radmor”. Ministerstwo Skarbu Państwa nie wie nic na ten temat. O sprawie dowiedziałam się z interpelacji posła Stanisława Janasa, która wpłynęła do Ministerstwa Skarbu Państwa. Odesłałam ją do Ministerstwa Gospodarki. Sądzę, że już wkrótce pan poseł otrzyma odpowiedź na tę interpelację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#StanisławJanas">Mogę odpowiedzieć na to pytanie. Dowiedziałem się, że w czwartek spółka komandytowa została rozwiązana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Działania te nie odbywały się za wiedzą Ministerstwa Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Poseł Zbyszek Zaborowski pytał o inne rynki zbytu niż rynki krajów NATO. Jest oczywiste, że będziemy brali pod uwagę każdy rynek zbytu, który będzie w stanie zapłacić za produkty zgodnie z regułami uczciwości handlowej.</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Pytano o oddłużenie firm zbrojeniowych. Wnioski o oddłużenie zgłosiło 35 z 38 firm z sektora zbrojeniowego. Proces akceptacji tych wniosków i oddłużenia prowadzi Ministerstwo Gospodarki. Wiem, że wnioski te są w trakcie rozpatrywania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#HelenaGóralska">Rozumiem, że 35 firm wystąpiło z wnioskami o oddłużenie. Jestem ciekawa ile wniosków zostało zaakceptowanych? Rozumiem, że ta sprawa leży w gestii Ministerstwa Gospodarki. Chcę poprosić, żeby minister gospodarki odpowiedział na to pytanie na piśmie przed następnym posiedzeniem połączonych Komisji. Powinniśmy dowiedzieć się, jaki będzie los wniosków złożonych przez te firmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#JerzySzmajdziński">Przyjmujemy tę propozycję. Wystąpimy do ministra gospodarki o przedstawienie informacji na ten temat na piśmie. Ministerstwo Gospodarki przygotowuje informację dla członków Komisji Obrony Narodowej. Ta informacja ma do nas trafić przed 29 listopada br. Wszyscy posłowie otrzymają tę informację. Będziemy mogli porozmawiać na ten temat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Pytano, czy realne jest utrzymanie terminów związanych z prywatyzacją Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL - Rzeszów”. Odebraliśmy już analizy przedprywatyzacyjne. Przygotowywane jest memorandum. Ogłoszony zostanie przetarg. Sądzę, że stanie się to między 15 a 20 stycznia 2001 r. Po przetargu będziemy rozpatrywać oferty inwestycyjne.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Później odbędzie się klasyczny proces negocjacji. Prywatyzacja będzie uzależniona od tempa procesu negocjacji. Uważam, że pierwsze pieniądze z tej prywatyzacji powinny wpłynąć do sektora zbrojeniowego przed końcem 2001 r. Zostaną one przeznaczone na cele określone w ustawie. Posłanka Krystyna Łybacka pytała o problemy dotyczące promocji eksportu. Problem polega na tym, że minister skarbu państwa zajmuje się prywatyzacją i przekazuje uzyskane z niej środki. W tym przypadku środki nie zostaną przekazane do budżetu. Należy sądzić, że będą one gromadzone jako środek specjalny Ministerstwa Gospodarki, w celu zagospodarowania uzyskanych w ten sposób kwot.</u>
          <u xml:id="u-42.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Nigdy nie będziemy dysponentami tych środków. Naszym zadaniem jest przeprowadzenie prywatyzacji i przekazanie uzyskanych kwot do dalszego wykorzystania. Także w chwili obecnej minister skarbu nie zajmuje się promocją eksportu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#KrystynaŁybacka">To pytanie łączyło się z pytaniem o uzgodnienia z Ministerstwem Gospodarki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#AldonaKamelaSowińska">Jeszcze raz powtórzę, że jestem w stałym kontakcie z ministrem Henrykiem Ogryczakiem, z którym uzgadniamy stanowisko. Pan minister miał przybyć na dzisiejsze posiedzenie. Nie wiem dlaczego nie przyszedł. Ministerstwo Gospodarki jest reprezentowane przez dyrektora Witolda Misiowca. Wczoraj spotkałam się z panem ministrem w sprawie dzisiejszego posiedzenia połączonych Komisji.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#AldonaKamelaSowińska">Poseł Zbyszek Zaborowski zapytał, czy mam poczucie straconego czasu. Właśnie dlatego objęłam nadzór nad Departamentem Spółek Obronnych, który jest odpowiedzialny za prywatyzację sektora zbrojeniowego. Także dlatego zdecydowałam się stanąć przed Komisją i pokazać na jakim etapie jesteśmy w chwili obecnej. Chciałam omówić istniejące problemy, żeby przyspieszyć proces prywatyzacji. Od momentu objęcia nadzoru nad Departamentem Spółek Obronnych podjęłam szybkie - określone prawem i naturalnym tempem prywatyzacji - działania, żeby przyspieszyć ten proces.</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#AldonaKamelaSowińska">Poseł Stanisław Janas pytał o upadłość zakładów zbrojeniowych. Powiedział, że rząd ogłasza upadłość tych zakładów. Jeśli spojrzymy na sprawę z formalnoprawnego punktu widzenia, nie robi tego rząd, lecz zarząd spółki. Pan poseł powiedział, że powtarzany jest sposób prywatyzacji Stoczni Gdańskiej. Muszę stwierdzić, że te procesy prowadzone są przez Ministerstwo Gospodarki. Z mojej wiedzy wynika, że tym razem nie mieliśmy do czynienia z przypadkami, które miały miejsce w Stoczni Gdańskiej. W stoczni część mienia została wniesiona aportem do nowej spółki. Jednak ten zamiar nie został zrealizowany ze względu na skargę pauliańską.</u>
          <u xml:id="u-44.3" who="#AldonaKamelaSowińska">Taka formuła funkcjonowała w dawnej ustawie o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów Kodeksu karnego, która została inkorporowana do obecnego Kodeksu karnego. Z tego przepisu wynika, że wniesienie aportem mienia do spółki jest karane z mocy prawa w przypadku, gdy na podmiocie ciąży dług w stosunku do jednego lub wielu dłużników. Jestem przekonana, że mieliśmy do czynienia z klasyczną umową kupna-sprzedaży.</u>
          <u xml:id="u-44.4" who="#AldonaKamelaSowińska">Wiem, że ta formuła została zastosowana po to, żeby długów ciążących na podmiocie, w tym niewypłaconych wynagrodzeń pracowniczych, nie przenosić na podmiot, który został oddłużony. Tyle wiem o tej formule restrukturyzacji. Jeśli zakład podlega likwidacji, wypłata zaległych wynagrodzeń może nastąpić z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych. Ten Fundusz był gwarantem wypłaty wynagrodzeń dla byłych pracowników. Taka jest konstrukcja upadłości w celu restrukturyzacji, która realizowana jest w Zakładach Mechanicznych „Łucznik”.</u>
          <u xml:id="u-44.5" who="#AldonaKamelaSowińska">Mówiłam już o tym, że zgłaszają się do nas inwestorzy. Zadają nam pytania, składają oferty i odwiedzają zakłady. Oczekują na nasze propozycje. Będziemy się starać, żeby doszło do zawarcia kontraktów. Gdyby nie było inwestorów nie miałabym żadnej przesłanki, żeby rozpoczynać proces prywatyzacji zakładów przemysłu obronnego.</u>
          <u xml:id="u-44.6" who="#AldonaKamelaSowińska">Na pewno nie odpowiedziałam na wszystkie pytania. Na niektóre odpowiadałam zbyt emocjonalnie. Proszę mi to wybaczyć. Dziękuję za wszystkie zgłoszone uwagi. Wykorzystam je po to, żeby lepiej przygotować i przeprowadzić proces prywatyzacji. Będę chciała przygotować ten proces na tyle, żeby każdy mój następca mógł go dokończyć dla dobra firm zbrojeniowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#JerzySzmajdziński">Dziękuję pani minister za udzielenie odpowiedzi. Po dzisiejszym posiedzeniu nasuwa się wiele wniosków. Jednak jeden wniosek nie budzi żadnych wątpliwości wśród członków Komisji Obrony Narodowej. Chcielibyśmy, żeby ten wniosek był przyjęty także przez Komisję Gospodarki oraz przez Komisję Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#JerzySzmajdziński">Wniosek ten powinien stać się mechanizmem ostatecznego nacisku, jeśli nie zostaną podjęte decyzje wykonawcze o realizacji strategicznych programów, dotyczących samolotu wielozadaniowego, śmigłowca uderzeniowego, transportera opancerzonego oraz rakiety przeciwpancernej. Bez tych decyzji prywatyzacja sektora zbrojeniowego będzie prywatyzacją ułomną i przypadkową. Spowoduje to wiele różnych kłopotów i trudności.</u>
          <u xml:id="u-45.2" who="#JerzySzmajdziński">Można przypuszczać, że w takiej sytuacji z procesu prywatyzacji wycofa się wielu inwestorów, którzy wiążą swoje nadzieje z możliwością podjęcia trwałych inwestycji. Nie można podchodzić do sprawy w ten sposób, że nie ma pieniędzy na zakup samolotu wielozadaniowego, w związku z czym tę sprawę trzeba załatwić w inny sposób. Już w chwili obecnej istnieją odpowiednie warunki do tego, żeby przygotować umowy offsetowe, rozłożenie spłaty na raty z odpowiednią karencją.</u>
          <u xml:id="u-45.3" who="#JerzySzmajdziński">Problem należy widzieć w ten sposób, że wydatki na zakup samolotu powinny być rozłożone na raty z odpowiednią karencją. Jednocześnie należy przygotować offset w postaci inwestycji lub zakupów w polskim przemyśle zbrojeniowym. Jest to chyba jedyna szansa na rozwiązanie tego problemu. Jeśli trzy komisje nie zmuszą rządu wspólnym dezyderatem do podjęcia koniecznych decyzji, na kolejnych posiedzeniach będziemy otrzymywać informację o zwiększaniu się strat w przedsiębiorstwach przemysłu zbrojeniowego.</u>
          <u xml:id="u-45.4" who="#JerzySzmajdziński">Decyzje te wcale nie muszą wiązać się z wydatkami budżetowymi w 2001 r. Jeśli nawet w wyniku podjęcia tych decyzji powstanie konieczność poniesienia pewnych wydatków, nie będą one tak duże jak w przypadku normalnego zakupu pojedynczych produktów, za które od razu trzeba zapłacić. Bez tych decyzji nie osiągniemy znaczącego postępu. Na pewno może zdarzyć się coś dobrego, gdyż widoczna jest aktywność i przygotowania ze strony Ministerstwa Skarbu Państwa. Jednak minister obrony narodowej oraz minister gospodarki wspólnie z ministrem skarbu państwa muszą wspólnie przeforsować przyjęcie tych decyzji przez rząd. Podjęcie tych decyzji służyć będzie podjęciu pożądanych działań w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-45.5" who="#JerzySzmajdziński">Przepraszam za tę długą, nieplanowaną wypowiedź. Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#KrystynaŁybacka">W moim pierwszym wystąpieniu protestowałam przeciwko zbyt późnemu dostarczeniu materiałów na dzisiejsze posiedzenie. Muszę powiedzieć, że po pobieżnym przejrzeniu tych materiałów przyznaję z szacunkiem, że rzadko zdarza się, iż materiały są tak kompletne. Chcę za to podziękować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#JerzySzmajdziński">Dziękuję za tę wypowiedź. Zgodnie z podjętą decyzją dyskusję będziemy kontynuować na następnym posiedzeniu połączonych Komisji.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#JerzySzmajdziński">Dziękuję państwu za udział w obradach. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>