text_structure.xml
58.9 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 2 lipca 1987 r. Komisja Kultury oraz Komisja Prac Ustawodawczych, obradujące pod przewodnictwem posła Emila Kołodzieja (ZSL) rozpatrzyły:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- sprawozdanie podkomisji o rządowym projekcie ustawy o kinematografii.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Sztuki z wiceministrem Jerzym Bajdorem, Najwyższej Izby Kontroli oraz Stowarzyszenia Filmowców Polskich z prezesem zarządu Januszem Majewskim.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Sprawozdanie podkomisji przedstawił poseł Piotr Stefański (SD):</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Projekt ustawy o kinematografii wpłynął do Sejmu 16 kwietnia br. W dyskusji plenarnej zabierali głos na ten temat minister kultury i sztuki oraz 9 posłów. Wynik debaty był bardzo ważny dla losów ustawy i prac podkomisji.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">W dyskusji panował jednolity pogląd, że po 35 latach obowiązywania starej ustawy zmiany są konieczne. Celowość uchwalenia nowej ustawy o kinematografii nie ulegała dla nikogo wątpliwości.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Debata wykazała jednak, że rozstrzyganie o przyszłym kształcie kinematografii napotka liczne trudności.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Świadectwem tego jest fakt, że mamy do czynienia już z 14 wersją projektu. Posłowie-członkowie Komisji Kultury pamiętali poza tym odbyte w lutym 1986 r. spotkanie z przedstawicielami środowiska filmowego. Wyciągnięte z niego wnioski jednoznacznie wskazywały na konieczność i pilność wprowadzenia nowych rozwiązań.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Podkomisja składała się z 12 posłów, przy czym w jej skład wchodziło 3 posłów - przedstawicieli Komisji Spraw Samorządowych. Podkomisja zbierała się 4 razy. W naszej pracy wzięliśmy pod uwagę zarówno fakt, iż trwa społeczna dyskusja nad projektem ustawy i ścierają się różne koncepcje i interesy, ale nadto także ułomność rozwiązań dotychczasowych.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Nowe rozwiązania zostały wypracowane przy aktywnym udziale i współpracy środowiska filmowego.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Wyszliśmy z założenia, że nowa ustawa musi wejść w życie w momencie, kiedy znany będzie całokształt ekonomicznych i organizacyjnych rozwiązań. Godziliśmy się nawet na dość długie vacatio legis. W obecnej wersji projektu proponuje się półtora miesiąca. Sądzę, że tempo i konsekwencja wdrażania ustawy są to jedne z najbardziej kluczowych zagadnień. W pracach podkomisja zbadała i wykorzystała szeroki materiał.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Trzeba było sięgnąć do ponad 150 uwag i propozycji merytorycznych. Dopiero w końcu maja otrzymaliśmy pozytywną opinię Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie, a na początku czerwca Zespołu Doradców Sejmowych. Oba te dokumenty pomogły nam w wypracowaniu stanowisk. Z przedłożonego projektu rządowego nie zmieniliśmy zaledwie 4 artykułów na 56. Jednocześnie w czasie prac legislacyjnych przybyło 7 artykułów, w tym 4 całkowicie nowe. Zmiany redakcyjne nastąpiły w preambule i 37 artykułach projektu, a zmiany merytoryczne w 15 artykułach. Wyodrębniliśmy także 1 nowy rozdział.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Chciałbym w zarysie omówić 7 głównych problemów związanych z tą ustawą. Pierwsza kwestia dotyczy stosunku ustawy o kinematografii do reformy gospodarczej. Mimo dużego stopnia poparcia dla ustawy pojawiły się uwagi skierowane przeciwko przyjętym w niej rozwiązaniom, a także zarzuty. Niektóre z nich były bardzo daleko idące. Zarzucano projektowi m.in., że idzie w kierunku centralizacji, i to wbrew tendencjom panującym obecnie w gospodarce. Zarzucano także, że dąży do umocnienia administracyjnego kierowania kulturą.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Nad tymi zastrzeżeniami należy się zastanowić. Weźmy tezy II etapu reformy. Ostrzega się w nich przed uniformizacją. Np. teza 130 podkreśla konieczność stosowania różnorodnych rozwiązań. W tym właśnie kierunku poszły rozwiązania projektu ustawy, proponując powołanie instytucji filmowych.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Teza 116 poświęcona kulturze eksponuje 3 główne elementy - doskonalenie istniejącego porządku prawno-organizacyjnego, zapewnienie stabilności dopływu środków finansowych i określenie nowych sposobów finansowania instytucji kultury. Ta sama teza 116 podkreśla także potrzebę określenia sposobów i warunków współpracy administracji państwowej ze społecznymi przedstawicielstwami twórców i odbiorców dóbr kultury. Z kolei teza 118 zwraca uwagę na rolę ciał społecznych w systemie organizacji władzy i administracji. Jest to właśnie konsekwencją koncepcji Komitetu Kinematografii. Jeżeli w reformie gospodarczej nie będziemy patrzeć tylko na hasło „3 S”, to tezy II etapu reformy są na pewno zbieżne z przyjętymi tutaj rozwiązaniami.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Była co prawda kontrowersja, czy art.14 projektu ustawy nie będzie kolidował z zamiarami dotyczącymi instytucji organu założycielskiego. Jednak teza 120 w I wariancie zakłada pozostawienie tego rozwiązania dla przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu. Tak więc i tutaj nie ma kolizji.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Drugi problem stanowi sama konstrukcja Komitetu Kinematografii. Zdaniem podkomisji, proponowane rozwiązanie zawiera pewien model, który - być może - w przyszłości znajdzie zastosowanie w innych sferach kultury. Chodzi o tworzenie układów społeczno-administracyjnych. Odwołam się do tez, gdzie mowa jest o konieczności unikania rozwiązań, w których organ administracji obudowany jest radami i ciałami społecznymi bez wyraźnego określenia ich kompetencji. My dążyliśmy do scalenia społecznego i administracyjnego zarządzania kulturą.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Chodzi więc o zapewnienie Komitetowi Kinematografii rzeczywistej sfery działania. Miałby on zająć pozycję centralnego organu administracji państwowej ds. kina. Stałby się więc urzędem, a rola jego przewodniczącego sprowadzałaby się do kierowania pracami komitetu i reprezentowania go na zewnątrz.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Komitet wykonywałby swoje zadanie przy pomocy urzędu. Wszystko to składa się na obraz ciała roboczego o określonej kompetencji.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">W samym rozwiązaniu dotyczącym powoływania przewodniczącego komitetu proponujemy dwie modyfikacje. Przewodniczący powinien być powoływany przez prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra kultury i sztuki, ale po zasięgnięciu opinii Narodowej Rady Kultury.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Trzecia kwestia dotyczy samorządu pracowniczego. Było w tej mierze dużo słusznych uwag. Projektowana w art.18 ust. 2 fakultatywność samorządu była trudna do przyjęcia. Co to znaczy, że samorząd „może uczestniczyć w zarządzaniu”? Jaki ma być tryb jego powoływania? W związku z tym wprowadziliśmy zasadę uczestniczenia samorządu w zarządzaniu. Od zasady tej są tylko nieliczne wyjątki, dotyczące zatwierdzania planu pracy przez przewodniczącego Komitetu Kinematografii. Następuje też wyłączenie z kompetencji rad pracowniczych tych zagadnień, które należą do rad artystyczno-programowych bądź repertuarowych. O tym, że nie jest to rozwiązanie tylko deklaratywne, lecz samorząd został głęboko wtopiony w treść ustawy, mogą świadczyć postanowienia art. 19, 21, 22, 32, 35 projektu.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Kwestię czwartą dało się stosunkowo prosto rozstrzygnąć. Dotyczyła ona relacji między instytucjami filmowymi a radami programowo-artystycznymi. Art. 36 rozstrzyga, że rady wybierane są na ogólnym zebraniu przedstawicieli twórców; w ich skład wchodzą także delegowani przedstawiciele rady pracowniczej oraz organizacji politycznych lub społecznych, a także właściwego stowarzyszenia twórców i związku zawodowego działających w instytucji filmowej. Jest to więc powszechnie znane rozwiązanie.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">W czasie prac podkomisji ujawniły się dążenia niektórych przedsiębiorstw rozpowszechniania filmów, aby zachować status przedsiębiorstwa państwowego i nie przekształcać się w instytucje filmowe. Trzeba powiedzieć wyraźnie, kinematografia musi być traktowana jako całość. Nie może być to konglomerat jednostek o różnym statucie, posiadających różne interesy.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Znane są przypadki, że przedsiębiorstwa rozpowszechniania nastawiając się na zysk broniły się przed promocją filmów produkcji krajowej. To tylko jeden z przykładów, ale trzeba mieć świadomość, że kinematografia musi stanowić całość.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Kwestia piąta budziła ogromne zainteresowanie, w tym nawet osób prywatnych, wiązała się bowiem ze sprawami wideo. Jak sprawy wideo zostały uregulowane w ustawie? Zwróciła na to uwagę również Rada Społeczno-Gospodarcza. Mamy do czynienia z pewnym pozornym paradoksem. Ustawa cały czas mówi o wideo, choć nie nazywa tego po imieniu. W podkomisji po długich dyskusjach doszliśmy do wniosku, że rozwiązanie przyjęte w projekcie ustawy jest słuszne. O co bowiem chodzi? - o określony środek techniczny. Dziś zapis filmowy może być optyczny albo magnetyczny. Nie są to jednak techniki jedyne. Istnieją już płyty wideo. Rozwija się technika odczytu laserowego. Możliwe są różne nośniki obrazu. Trwają prace nad zupełnie innymi rozwiązaniami związanymi z holografią. Byłoby błędem wikłać ustawę w to, co jest jedynie akcentem naszych lat. Stąd bierze się znaczenie definicji zawartych w art.3. Są to, oczywiście, definicje operatywne, a nie naukowe. Jest to rozwiązanie nowoczesne, przyszłościowe, choć zdaje sobie sprawę, że może być zagadką, dlaczego ustawa nie mówi nic expressis verbis na temat wideo.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Sprawy dystrybucji i rozwiązania zyskały jednolite rozwiązanie dla filmu i wideo w art.49 ust.2. Jest to uporządkowanie pewnej niedookreślonej sytuacji prawnej. Polega ono na tym, że przewodniczący Komitetu Kinematografii może udzielić w tych sprawach innym podmiotom niż jednostki organizacyjne kinematografii oraz Komitet ds. Radia i Telewizji upoważnienia do produkcji lub opracowywania filmów. Spotykaliśmy się z troskami właścicieli wypożyczalni prywatnych, zgłaszali się do nas nawet prywatni użytkownicy wideo z pytaniami, czy jeśli nagrają na swoim sprzęcie jakiś film, to nie będzie to przekroczeniem postanowień ustawy.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Uregulowanie art. 49 zawiera niezbędną elastyczność. Sprawa polityki udzielania upoważnień oddana jest przewodniczące mu Komitetu Kinematografii. Cała praktyczna strona porządkowa tej sytuacji została w ustawie dość dokładnie podkreślona w art. 50 ust. 4, art. 51 ust. 4, art. 59 i innych.</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Kwestia szósta dotyczyła wyłączeń spod działania ustawy co reguluje art.4. Liczba tych wyłączeń jest znaczna, odpowiada ona jednak wymogom współczesności, podkomisja uzupełniła tę listę o „zdarzenia z życia religijnego oraz o audiowizualne rejestracje dokonywane na użytek kościołów i innych związków wyznaniowych”.</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Występując w imieniu sekretariatu Episkopatu Polski arcybiskup Bronisław Dąbrowski wysunął inną propozycję, by po ust.2 art.4 dopisać ust.3, że postanowienia powyższe nie stosuje się również do filmów i zapisów wideo dotyczących zdarzeń religijnych i dokonywanych na potrzeby Kościoła.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Zdaniem podkomisji, zapis przez nas proponowany, jak i jego umiejscowienie są korzystniejsze.</u>
<u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Kwestia siódma polega na tym, że proponujemy nowy art.10 i w innym miejscu delegację dla ministra kultury i sztuki dla jego wykonania. Sprawa ma swój początek w uchwale Rady Krajowej PRON. Chodzi o ideę wideoteki narodowej, która gromadziłaby w oparciu o zapis wideo dorobek kultury i życia społecznego. Podkomisja uznała, że ewentualne odroczenie tej sprawy byłoby mało racjonalne, skoro nasuwa się okazja rozstrzygnięcia. Stąd propozycja, żeby wśród zadań przewodniczącego Komisji Kinematografii znalazły się sprawy związane z dokumentacją filmową. Ponieważ rozwiązania szczegółowe tych spraw będą bardzo złożona wydawało się słuszne, aby jedynie przesądzić w ustawie powołanie tej instytucji, a uregulowanie szczegółów powierzyć ministrowi kultury i sztuki. Zwiększa się w ten sposób do 8 liczba delegacji ustawowych. Komisja zapoznała się dotychczas z czterema gotowymi projektami aktów wykonawczych. Problem tych delegacji wiąże się z pilnością ustawy.</u>
<u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Krótkie vacatio legis wywołują potrzebę dużego wysiłku ze strony wykonawców ustawy oraz ze strony sejmowej Komisji Kultury, żeby w terminie wydać niezbędne akty wykonawcze, tak aby ustawa mogła zacząć funkcjonować. Rola naszej Komisji będzie polegała na zaopiniowaniu tych aktów.</u>
<u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">W imieniu podkomisji wnoszę, aby Komisje zechciały projekt przyjąć i przedstawić go Sejmowi do drugiego czytania.</u>
<u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#EmilKołodziej">Mamy więc jasno przedstawiony problem. Istnieje kwestia formalna. Czy przyjmujemy wniosek przewodniczącego podkomisji, by przekazać Sejmowi tekst jednolity, opracowany przez podkomisję.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#EmilKołodziej">Komisje wyraziły na to zgodę.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#EmilKołodziej">Czy są jakieś wnioski i uwagi natury ogólnej?</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JanChudy">Otrzymaliśmy tekst projektu ustawy dwukrotnie. Dzisiaj natomiast otrzymaliśmy nowy tekst.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JanChudy">W art. 1 projektu wprowadza się instytucje filmowe. Czy jest to pojęcie analogiczne z instytucjami artystycznymi, czy coś zupełnie nowego.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#JanChudy">W projekcie ustawy mówi się o obrocie filmami. Jest to pojęcie handlowe. Nigdzie natomiast w dalszej części projektu nie ma definicji pojęcia obrotów. Czy nie lepiej byłoby zastąpić je rozpowszechnianiem.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#JanChudy">Komitet Kinematografii jest tworem całkowicie nowym. Czy ma to być ciało operatywne, czy też reprezentatywne i opiniodawcze. Jeśli ma być operatywne i nieliczne, to dlaczego wprowadza się tam przedstawicieli rad pracowniczych, związków zawodowych itp., a przedstawicieli rad artystycznych tylko wtedy, gdy są one powoływane. Pomijam w tym miejscu zbędność takiego zapisu, bo jest jasne, że jeśli nie będą powoływane, to ich przedstawiciele nie będą wchodzili w skład Komitetu Kinematografii. W jednym z następnych przepisów mowa, że przewodniczący Komitetu Kinematografii powołuje dyrektorów po zasięgnięciu opinii Komitetu. Jeśli będzie to ciało operatywne i pracujące systematycznie, to wszystko w porządku. Jeśli natomiast ma się ono zbierać tylko 3–4 razy do roku, to będzie to stanowiło komplikacje.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PiotrStefański">Proponowałbym, aby na pytanie trzecie, dotyczące wizji pracy Komitetu Kinematografii, odpowiedział wiceminister kultury i sztuki Jerzy Bajdor. Staliśmy na stanowisku, że pojęcie instytucji filmowej nie jest nowe, i że zachodzi tu wiele analogii z instytucją artystyczną. W przypadku dyskusji nad kształtem instytucji artystycznej prowadziliśmy poszukiwania nad najlepszymi rozwiązaniami, dotyczącymi głównie sfery przedsiębiorstwa państwowego. Tamta kwestia wymagała uregulowania ustawodawczego. Instytucja filmowa nie pokrywa się we wszystkich aspektach z instytucją artystyczną - po części jest to instytucja artystyczna, ale posiada również sferę przemysłową. Motywowało nas to do szukania takich rozwiązań, aby np. utrzymać w instytucjach filmowych samorząd pracowniczy. Nowe rozstrzygnięcia ustawodawcze dotyczące instytucji filmowej byłyby - zdaniem naszej podkomisji - zbędne.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PiotrStefański">Obrót to nie tylko rozpowszechnianie i dystrybucja, ale również kupno, sprzedaż, rozwiązania dotyczące odstępowania praw autorskich. Największy kłopot sprawia fakt, że mamy do czynienia nie tylko z twórczością artystyczną, ale również z przemysłem i handlem, bo taka jest specyfika twórczości filmowej, i musiało to znaleźć odbicie w stosowanym przez nas języku.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#WojciechŻukrowski">Przy zaznaczeniu eksterytorialności Kościoła warto zaznaczyć, aby zezwolić jedynie na filmy religijne. Jeśli nie uregulujemy tej sprawy, to stworzymy możliwość produkcji filmów o innej niż religijna treści. Podnoszą tę sprawę, ponieważ ostatnio byłem obiektem ataków przy wykorzystaniu kaset wideo. Były to kasety wykorzystujące nagrania moich wystąpień w telewizji z podłożonym tekstem innych osób. Nie będę występował na drogę sądową, ale kwestia ta wymaga uregulowania prawnego. W tej samej sytuacji znalazł się gen. W. Jaruzelskiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#JerzyBajdor">Nie mam nic przeciwko propozycji rozwiązań zgłoszonej przez posła W. Żukrowskiego.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#JerzyBajdor">W trakcie dyskusji dotyczącej kształtu Komitetu Kinematografii byliśmy zgodni, aby było to ciało niefasadowe, robocze, stale pracujące. Komitet będzie podejmował decyzje we wszystkich zasadniczych sprawach. Chcieliśmy jednak zostawić kompetencje decyzyjne jego przedstawicielom.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#KlemensMichalik">Chciałem zgłosić pytanie pod adresem autorów projektu, dotyczące trybu powoływania przewodniczącego Komitetu Kinematografii. Art. 7 projektu stwierdza, że przewodniczącego powoływać będzie prezes Rady Ministrów. Jest to dla mnie niekonsekwentne, jeśli przypominam sobie wcześniejsze dyskusje nad projektem ustawy dotyczącej ubezpieczeń społecznych. Rządowe propozycje wskazywały wtedy na konieczność powoływania prezesa ZUS przez ministra pracy, płac i spraw socjalnych. W dyskusji zwracaliśmy uwagę, że zmniejszy to rangę prezesa i proponowaliśmy, aby mianował go prezes Rady Ministrów. Strona rządowa argumentowała, że takie rozwiązanie jest nie do przyjęcia w świetle obowiązujących przepisów prawa. Chciałbym prosić o wyjaśnienie, dlaczego w przypadku Komitetu Kinematografii możliwe są inne rozwiązania.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#JerzyBajdor">Nie dostrzegam tutaj niekonsekwencji, sytuacja jest inna, jeśli chodzi o usytuowanie Komitetu Kinematografii w systemie administracji państwowej. Komitet przewidziany jest jako centralny organ administracji państwowej, podległy ministrowi kultury i sztuki, ale prezes jego powinien być podsekretarzem stanu w tym ministerstwie.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#TadeuszMyślik">Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji powołuje premier. Nie widzę powodu, aby przewodniczącego Komitetu Kinematografii nie mógł powoływać również premier.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZdzisławFogielman">Poseł P. Stefański stwierdził, że dyskutowany projekt proponuje rozwiązanie minimum. Należy się zastanowić, czy szybko nie trzeba będzie nowelizować takiej ustawy?</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PiotrStefański">Jestem przekonany, że szybkie zmiany nowej ustawy nie będą konieczne. Długo pracowaliśmy nad poprawnością legislacyjną nowych uregulowań prawnych. Przedyskutowaliśmy 15 projektów rozwiązań ustawy o Komitecie Kinematografii. Wszystkie możliwości merytoryczne były wzięte pod uwagę. Przewodniczący Stowarzyszenia Filmowców Polskich J. Majewski przypomniał ogromny wkład środowiska filmowców w przygotowaniu projektu rozwiązań. W takiej sytuacji nie można się spodziewać, aby proponowane rozwiązania spotkały się z zasadniczymi zastrzeżeniami środowiska filmowców. Nie można jednak wykluczyć, że rozwiązania posiadające cechy nowatorstwa wzbudzą dyskusję. Oceny pojawią się jednak w przyszłości.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#JanPryszcz">Mam wątpliwości, czy rozwiązania dotyczące sfery kontrolnej zawierają dostateczne zabezpieczenie?</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#JerzyBajdor">Współpracowałem przy redakcji projektu ustawy o Komitecie Kinematografii i uważam, że dostatecznie zabezpieczono tam kontrolę - nie zgłaszam do tych rozwiązań zastrzeżeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#JózefWójcik">Wyjaśnienie wiceministra J. Bajdora dotyczące trybu powoływania przewodniczącego Komitetu Kinematografii nie jest wystarczające. Wynika z tego, że wyznaczony minister będzie przewodniczącym Komitetu.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#TadeuszMyślik">Proponując w ustawie, aby przewodniczącego Komitetu Kinematografii powoływał prezes Rady Ministrów chcieliśmy podnieść rangę tej instytucji. Zobowiązuje to premiera, aby na stanowisko przewodniczącego trafił człowiek o dużym autorytecie. Jeśli przewodniczącego powoływałby minister kultury i sztuki, obniżyłoby to rangę tego stanowiska.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#SzymonSzurmiej">Powstają uzasadnione obawy, czy nie mamy do czynienia z tworzeniem się odrębnego resortu.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#KlemensMichalik">Nie mam nic przeciwko temu, aby przewodniczącego Komitetu powoływał prezes Rady Ministrów. Jednak w sprawie powoływania prezesa ZUS wskazywano na niemożliwość zastosowania takiego rozwiązania z powodu obowiązywania odmiennych uregulowań prawnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#EmilKołodziej">W przypadku ZUS chodziło nie tylko o powoływanie prezesa, ale i o kwestię podporządkowania ZUS nie resortowi a prezesowi. W przypadku Komitetu Kinematografii sytuacja jest odmienna.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#HelenaMożejko">Czy podkomisji były przedstawione propozycje dotyczące przewidywanych aktów wykonawczych do ustawy?</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PiotrStefański">Prezentowano nam projekt uchwały Redy Ministrów w sprawie statutu Komitetu Kinematografii, trybu działalności Komitetu i powoływania jego członków, w sprawie realizacji filmów oraz w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej. Zwiększono liczbę delegacji w sprawach: „wideoteki Narodowej” (projekt naszej Komisji), stawki odpisów dewizowych (projekt Ministerstwa Finansów), zawodów filmowych (projekt Ministerstwa Kultury i Sztuki i Ministerstwa Pracy, Płac i Spraw Socjalnych).</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#JerzyBajdor">Prowadzimy rozmowy ze Stowarzyszeniem Filmowców Polskich, będziemy mieli gotowy projekt tego aktu do końca września.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Dyskutowany projekt ustawy o Komitecie Kinematografii odbiega znacznie od pozostałych wersji. Widać tu i pracę, i udział społecznych dyskusji. Mam jednak kilka pytań dotyczących szczegółowych rozwiązań. W jakiej relacji pozostaje tekst ustawy do trzech ustaw regulujących po części sprawy kultury, w tym również sprawy środowiska filmowców?</u>
<u xml:id="u-22.1" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Czy nowa ustawa nie narusza rozwiązań wcześniejszej ustawy o urzędzie ministra kultury? Z ustawy o upowszechnianiu kultury korzystają pracownicy sieci kin. Jak zmieni się ich sytuacja? Czy nowa ustawa ograniczy, czy też może umożliwi realizację ustawy o radach narodowych i samorządzie terytorialnym?</u>
<u xml:id="u-22.2" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Czy film amatorski będzie wyłączony spod ustawy?</u>
<u xml:id="u-22.3" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Z rozwiązań proponowanych w ustawie nie wypływa zobowiązanie dotyczące udziału filmów w kształtowaniu rozwoju kultury. Wielokrotnie podkreślaliśmy walory wychowawcze filmu i potrzeby rozwojowe w tym zakresie. Proponowane rozwiązania nie podkreślają tej kwestii.</u>
<u xml:id="u-22.4" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Ustawa nie akcentuje również ekonomicznych rozwiązań. Tym samym skazuje kinematografię na dotacje rządowe.</u>
<u xml:id="u-22.5" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Mam uwagi dotyczące art.30, ust.2, który brzmi: „Przewodniczący Komitetu może wydawać instytucji filmowej zalecenia dotyczące usunięcia braków i niedociągnięć stwierdzonych w jej działalności”. Użyte sformułowanie „może” nie zobowiązuje przewodniczącego do interwencji w każdej sytuacji związane j z nadużyciami.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PiotrStefański">Nowa ustawa niczego nie uchyla i nie jest sprzeczna z poprzednimi ustawami, dotyczącymi sfery kultury.</u>
<u xml:id="u-23.1" who="#PiotrStefański">Art. 49 ust.3 przesądza sprawę filmu amatorskiego. Film amatorski wyłączony jest spod działania nowej ustawy.</u>
<u xml:id="u-23.2" who="#PiotrStefański">Sprawę udziału filmu w społecznym nurcie kultury reguluje art.9 ust.8. Można się jednak zastanowić, czy nie szukać możliwości wzmocnienia tego wniosku.</u>
<u xml:id="u-23.3" who="#PiotrStefański">Gdyby ktoś chciał utrzymać tezę o samofinansowaniu się kinematografii - musiałby albo ogłosić upadek filmu, albo dopuścić produkcję na granicy pornografii. W skali naszego kraju, biorąc pod uwagę możliwości zbytu i koszty produkcji, samofinansowanie w tej dziedzinie jest niemożliwe. Kinematografia nie może być samofinansująca się, ale nasza idea jest taka, aby nie odprowadzała ona funduszy do budżetu.</u>
<u xml:id="u-23.4" who="#PiotrStefański">W art.30 ust.2 sformułowanie „może” zawiera nie tylko możliwość, ale również reakcje w sytuacji stwierdzenia braków i niedociągnięć w zespołach filmowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#JerzyBajdor">Staraliśmy się w ustawie określić rygor, jakiemu będzie podlegać produkcja filmowa, aż do bankructwa przedsiębiorstw włącznie.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#JerzyBajdor">Do działalności filmowej, w tej skali produkcji i audytorium, jakie posiadamy, trzeba dopłacać. Większość krajów boryka się z tymi samymi trudnościami, do wyjątków należą: USA, ZSRR, Indie.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#SzymonSzurmiej">Powinniśmy tutaj uwzględnić również aspekt ideowy i wychowawczy filmów. Kinematografia powinna to kryteria spełniać, i dlatego konieczne są dopłaty do tej działalności.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#JanuszMajewski">Nikogo nie będą satysfakcjonowały podwyżki cen biletów. Dysproporcja między kosztami a wpływami jest ogromna, a trzeba przy tym zwrócić uwagę na społeczny aspekt zagadnienia.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#JerzyBajdor">Zgadzam się z posłem S. Szurmiejem, ale chcę pozostać przy racji dotyczącej swego rodzaju pedagogiki społecznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Uważam, że należy zobowiązać kinematografię do stworzenia warunków na rzecz rozwoju społecznego ruchu kinowego oraz do jej popierania. Zapis w kwestii finansów mógłby wskazywać, że dąży się w kierunku udzielenia takiego poparcia.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#StanisławPartyła">Zwracam uwagę na kwestie relacji między Komitetem a przewodniczącym Komitetu, jak jest to ujęte w artykułach 9 i 10 projektu. Wylicza się tam liczne uprawnienia, ale słowo „w szczególności” oznacza, że mogą się pojawić także nowe. Już art.9 pkt 3 i art.10 ust.2 pkt 2 wskazują na pewną kolizję, czy podkomisja brała to pod uwagę w czasie swoich obrad.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#PiotrStefański">Dużo na ten temat dyskutowaliśmy. Art.9 precyzuje zadania Komitetu, natomiast art.10 przedstawia zespół podstawowych czynności podejmowanych przez przewodniczącego. Chcieliśmy uniknąć jednoznacznego rozdzielania tych funkcji poprzez ścisłe określenie kompetencji. I tak określi je praktyka. Trafnie poseł S. Partyła zauważył, że słowo „w szczególności” oznacza, iż mogą wystąpić jeszcze inne kompetencje. W niektórych przypadkach wyraźnie jest wyeksponowana zależność przewodniczącego od Komitetu, np. w art. 28.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#ZdzisławZałuska">Czy nie należałoby bardziej sprecyzować pojęcia instytucji filmowej?</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#JerzyBajdor">Według mego rozeznania dostatecznie precyzują to art. 13 i 15. Wydaje mi się, że ścisła definicja byłaby błędem. Idziemy tropem instytucji artystycznych, ale uwzględniając specyfikę filmu na tle innych dziedzin sztuki.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#AdamKluska">Nie uwzględniono w ustawie roli terenowych organów administracji państwowej. Czy to tylko błąd, czy też niedopatrzenie?</u>
<u xml:id="u-33.1" who="#AdamKluska">Wyjaśniono nam, że przewodniczący Komitetu będzie w randze podsekretarza stanu. Czy nie powinniśmy tego zapisać w ustawie?</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#PiotrStefański">Proszę zwrócić uwagę, że zaproponowana struktura administracji jest bardzo płaska. Występują jedynie Komitet i instytucje filmowe. Rady narodowe i terenowe organy administracji państwowej mogą ingerować jedynie na zasadach ogólnych.</u>
<u xml:id="u-34.1" who="#PiotrStefański">Nie chcielibyśmy przesądzać, że przewodniczącym Komitetu będzie zawsze podsekretarz stanu. Być może zmieni się nomenklatura w resorcie. Może zajść także wiele innych zmian i chyba lepiej nie rozstrzygać tego teraz.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#AdamKluska">Nie współpracując z terenowymi organami administracji państwowej instytucje filmowe, a szczególnie instytucje rozpowszechniania, nie będą miały wsparcia w dziedzinie remontów i inwestycji. Mimo wyjaśnień w dalszym ciągu budzi to mój niepokój.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#PiotrStefański">Dokonaliśmy przeglądu ustawy i nie znaleźliśmy punktu, w którym dałoby się to zapisać. Jestem przeciwny umieszczaniu w ustawach terminów: „należy”, „trzeba”, „powinno”.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#JerzyBajdor">Trudno w ustawie zapisać apel o dobrą współpracę.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#EmilKołodziej">Ministerstwo Kultury i Sztuki może oddziaływać na te sprawy poprzez wydziały kultury i sztuki urzędów terenowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#HelenaChodkowska">W art.9 pkt 1 mowa jest o rozwoju szkolnictwa artystycznego w dziedzinie filmu. Myślę, że dodanie słów „i jego upowszechniania” byłoby pewną satysfakcją dla pracowników tej dziedziny kultury.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#EmilKołodziej">Przechodzimy do dyskusji nad poszczególnymi artykułami. Czy są jakieś uwagi do tytułu ustawy i do preambuły? Proponuje się w preambule zastąpić słowo „rozwoju” słowem „działalności”. Zdanie brzmiałoby wówczas następująco: „W celu zapewnienia niezbędnych warunków działalności kinematografii jako części kultury narodowej zgodnych z zasadami socjalistycznego ustroju PRL stanowi się co następuje „.</u>
<u xml:id="u-40.1" who="#EmilKołodziej">Komisje przyjęły tytuł ustawy, preambułę i tytuł rozdziału I.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#JanPryszcz">W art.1 określającym zakres ustawy nie wymieniamy twórczości filmowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#PiotrStefański">Nie referowałem tego, ale w pracach podkomisji był to szczegółowo dyskutowany problem. Powoływaliśmy nawet eksperta. Doszliśmy ostatecznie do wniosku, że tak subtelnej działalności jak twórczość nie można regulować w ustawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#JerzyBajdor">W art. 1 mowa natomiast o materialnych wyrazach twórczości i jej ramach organizacyjnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#WojciechŻukrowski">Ja nie chcę, aby jakakolwiek ustawa regulowała moją twórczość.</u>
<u xml:id="u-44.1" who="#WojciechŻukrowski">Komisje przyjęły art. 1 bez zmian oraz art. 2 i 3 bez dyskusji.</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#PiotrStefański">W pkt c ust. 1 niezbędna jest zmiana. Idę tu za myślą posła W. Żukrowskiego. Po słowie „oraz” trzeba tu powtórzyć: „rejestracji o treściach religijno-moralnych na użytek Kościoła i innych związków wyznaniowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#AdamFerenc">Nie należy używać słowa „rejestracji”, bowiem jest ono wysunięte przed nawias, tzn. użyte w główce. Należałoby więc chyba sformułowanie to oznaczyć kolejną literą.</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#PiotrStefański">Dobrze, byłby to wtedy pkt „d”, a obecny pkt „d” stałby się punktem „e”. Punkt ten brzmiałby więc następująco: „O treści religijno-moralnej sporządzanej na użytek wewnętrzny Kościoła i innych związków wyznaniowych”.</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#JerzyBajdor">Słowo „sporządzanej” odnosi się wtedy i do rejestracji i do treści. Jest to więc stylistycznie niepoprawne.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#PiotrStefański">Może zatem: „zawierających treści religijno-moralne, sporządzanych na użytek…” W tej sytuacji w punkcie „c” należałoby skreślić wyrazy od słowa „oraz” aż do końca.</u>
<u xml:id="u-49.1" who="#PiotrStefański">Przedstawię wiec jeszcze raz tę propozycję: „sporządzany na użytek wewnętrzny kościołów i innych związków wyznaniowych, zawierających treści moralno-religijne”.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#EmilKołodziej">Pkt. 3 zyskuje wówczas nr 2.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#EmiliaWcisło">W Pkt 3 proponuję skreślenie słowa „osobistego”. Wystarczy sformułowanie „do własnego użytku”.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#AdamFerenc">Sformułowanie to zostało zaczerpnięte z prawa autorskiego. Lepiej byłoby więc zostawić je.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#PiotrStefański">Użytek własny nie zawsze jest użytkiem osobistym.</u>
<u xml:id="u-53.1" who="#PiotrStefański">Komisje przyjęły art.4 oraz zaaprobowały bez dyskusji art. 5–8.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#EmilKołodziej">W art.9 mamy autopoprawkę dotyczącą pkt. 5, która polega na dodaniu wyrazów: „tworzenie warunków do utrzymania w należytym stanie techniczno-eksploatacyjnym bazy kinematografii, jej stałej modernizacji oraz rozwoju w oparciu o najnowsze rozwiązania techniczne”.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#JerzyBajdor">Była też uwaga do pkt 1 i wydaje się ona słuszna. Polega na dodaniu na końcu „i jego rozpowszechniania”.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#EmiliaPogonowskaJucha">Czy nie będzie to zbędne i sprzeczne z poprzedzającą treścią artykułu? Mowa w nim o doskonaleniu i rozwoju sztuki filmowej, a także zaspokajaniu związanych z tym potrzeb. Czy słowo „potrzeby”, nie obejmuje w tym przypadku rozpowszechniania?</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#PiotrStefański">Z pewnością nie.</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#StanisławGiecewiczPilarska">W pkt.8 proponuję zamienić sformułowanie „na rzecz popierania społecznego ruchu filmowego” na „na rzecz rozwoju społecznego ruchu filmowego”. Będzie to bardziej zobowiązujące.</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#JerzyBajdor">To rzeczywiście jest lepsze sformułowanie.</u>
<u xml:id="u-59.1" who="#JerzyBajdor">Komisje przyjęły art.9 wraz z poprawkami.</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#EmilKołodziej">Po art.9 w ramach autopoprawek podkomisja proponuje art.9 prim: „W celu zapewnienia należytych warunków dokumentacji, o której mowa w art.9 pkt 9, tworzy się instytucję upowszechniania kultury „Wideoteki Narodowa”.</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#JerzyBajdor">Ta autopoprawka ulega modyfikacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#AdamFerenc">Chodzi o określenie tej instytucji, która ma powstać jako instytucja upowszechniania kultury. Sprawy te normuje ustawa o upowszechnianiu kultury. Aby pozostać z nią w zgodzie, należy opuścić słowa „instytucje upowszechniania kultury”.</u>
<u xml:id="u-62.1" who="#AdamFerenc">Komisje przyjęły tę propozycję i zaakceptowały art.9 prim.</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#ZdzisławZałuska">Jak należy rozumieć ust.2 pkt 1 art.10?</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#EugeniuszOchendowski">Wcześniej mamy jednak ust.1, którego sformułowanie jest niezgodne z dalszymi przepisami, choćby z ust.2. W ust.1 mowa, że przewodniczący Komitetu kieruje jego pracami oraz reprezentuje Komitet. Natomiast zaraz w ust.2 przyznaje się przewodniczącemu kompetencje jako organowi jednoosobowemu. W tej sytuacji ust. 1 wymaga uzupełnienia: „oraz wykonuje kompetencje określone w ustawie”.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#AdamFerenc">Po to właśnie ustanawia się dwa ustępy, że następuje tu pewne rozdzielenie materii.</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#EugeniuszOchendowski">Ust.2 nie może się zatem zaczynać od słowa: „Przewodniczący Komitetu w szczególności…”.</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#AdamFerenc">Kompetencji się nie wykonuje, lecz się je posiada.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#EugeniuszOchendowski">Nie spieram się o redakcję, tylko wskazuję na meritum sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#JerzyBajdor">Proponuję słowo „kompetencje” zastąpić wyrazem „zadania” i wówczas wszystko będzie w porządku.</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#EmilKołodziej">Propozycja posła E. Ochendowskiego brzmiałaby wówczas następująco: „oraz wykonuje zadania określone w ustawie”.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#JerzyBajdor">Proponuję w pkt. 1 ust.2 zamienić sformułowanie: „w sprawach programowych produkcji” na „w sprawach programu”.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#PiotrStefański">Trzeba jednak określić, jaki program chodzi, a więc powiedzieć „w sprawach programu produkcji”.</u>
<u xml:id="u-72.1" who="#PiotrStefański">Art.10 został przyjęty wraz z omówionymi poprawkami.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#AdamFerenc">W autopoprawkach proponuje się, aby w art. 11 dodać ust.3 w następującym brzmieniu: „Minister kultury i sztuki na wniosek przewodniczącego Komitetu określa organizację oraz zakres i tryb działania Wideoteki Narodowej”. Proponuję, aby zrobić z tego odrębny artykuł 11 prim.</u>
<u xml:id="u-73.1" who="#AdamFerenc">Wniosek ten Komisje przyjęły, przyjęły także tytuł rozdz. II oraz art. art. 12–14 bez dyskusji.</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#ZdzisławZałuska">Czy w art. 15 nie należałoby określić, na jakiejś zasadzie działa instytucja filmowa?</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#PiotrStefański">Określenie to znajduje się w art. 18 ust.1.</u>
<u xml:id="u-75.1" who="#PiotrStefański">Komisje przyjęły art. 15.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#JanPryszcz">W art. 16 mówi się, że aby powołać instytucję filmową trzeba przeprowadzić najpierw postępowanie przygotowawcze, polegające na zbadaniu i ocenie potrzeby jej utworzenia. Oceny tej dokonuje zespół powołany przez przewodniczącego Komitetu, Tymczasem w ust.3 mowa, że ustalenia zespołu podlegają ocenie Komitetu. W sumie jest to dosyć niejasne. Dla uniknięcia tej niejasności można by dodać w pkt.3, że ustalenia te podlegają „ostatecznej” ocenie Komitetu.</u>
</div>
<div xml:id="div-77">
<u xml:id="u-77.0" who="#HelenaChodkowska">Uważam ten zapis za zupełnie poprawny. Uzupełnienia są niepotrzebne.</u>
</div>
<div xml:id="div-78">
<u xml:id="u-78.0" who="#JanPryszcz">Powołujemy zespół, a potem Komitet ocenia ustalenia zespołu. Chyba chodzi nam o coś innego.</u>
</div>
<div xml:id="div-79">
<u xml:id="u-79.0" who="#SzymonSzurmiej">Przecież ostateczną decyzję podejmuje Komitet.</u>
</div>
<div xml:id="div-80">
<u xml:id="u-80.0" who="#TadeuszMyślik">Może zatem w ust.3 powiedzieć, że „ustalenia zespołu podlegają rozpatrzeniu przez Komitet”. Pewną niejasność wprowadza ust.1. Mowa tu bowiem o dwóch rodzajach ocen. Trzeba na kompetencje Komitetu znaleźć inny termin. Jeśli „rozpatrzenie” nie odpowiada posłom, to może użyć terminu „zatwierdzenie”.</u>
<u xml:id="u-80.1" who="#TadeuszMyślik">Komisje przyjęły art.16 w brzmieniu sprawozdania podkomisji oraz art.17 bez uwag.</u>
</div>
<div xml:id="div-81">
<u xml:id="u-81.0" who="#JanPryszcz">Zgłaszam uwagę do art. 18. Powołujemy się w nim na przepisy dotyczące samorządu załogi przedsiębiorstwa państwowego. Czy sformułowanie to dotyczy niniejszej ustawy, czy innej?</u>
</div>
<div xml:id="div-82">
<u xml:id="u-82.0" who="#AdamFerenc">Punkt ten nie wymaga dodatkowych wyjaśnień. Jeśli w ustawie powołuje się na rozwiązania prawne, to wiadomo, że dotyczą tej właśnie ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-83">
<u xml:id="u-83.0" who="#PiotrStefański">Nie ma przecież powołanej odrębnej ustawy w tej sprawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-84">
<u xml:id="u-84.0" who="#JanPryszcz">Może wobec tego wymienić Dziennik Ustaw, regulujący tę sprawę. Ustawa ta będzie czytana w przedsiębiorstwach i konieczne są jasne sformułowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-85">
<u xml:id="u-85.0" who="#AdamFerenc">W ustawie nie można wymieniać Dziennika Ustaw, ponieważ szczegółowe rozwiązania mogą ulec zmianie i wtedy byłaby konieczność przeprowadzenia zmian w ustawie. Nie stosuje się takich rozwiązań.</u>
</div>
<div xml:id="div-86">
<u xml:id="u-86.0" who="#EmilKołodziej">Ale to sformułowanie ogranicza działalność samorządu robotniczego.</u>
</div>
<div xml:id="div-87">
<u xml:id="u-87.0" who="#AdamFerenc">Zmiany w tym sformułowaniu naruszałyby zasady legislacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-88">
<u xml:id="u-88.0" who="#SzymonSzurmiej">Jeśli w art.18 ust.2 nie można dodać słowa „niniejszej”, trzeba przebudować tekst, aby był jasny.</u>
</div>
<div xml:id="div-89">
<u xml:id="u-89.0" who="#EmiliaPogonowskaJucha">Aby rozstrzygnąć tę kwestię, należy sięgnąć do art. 23 i 31 ust.2 - one wyjaśniają powstałe wątpliwości.</u>
<u xml:id="u-89.1" who="#EmiliaPogonowskaJucha">Komisje przyjęły art. 18, 19, 20.</u>
</div>
<div xml:id="div-90">
<u xml:id="u-90.0" who="#JanPryszcz">Uważam, że art. 21 ust.3 mówiący o tym, że dyrektor instytucji filmowej podejmuje decyzje samodzielnie, jest sprzeczny z ustaleniami dotyczącymi funkcjonowania samorządu pracowniczego i rady pracowniczej w przedsiębiorstwach filmowych. Czy pracownicy nie mają zastrzeżeń do tego sformułowania?</u>
</div>
<div xml:id="div-91">
<u xml:id="u-91.0" who="#JerzyBajdor">Jest to sformułowanie rutynowe, dotyczące wszystkich instytucji artystycznych.</u>
<u xml:id="u-91.1" who="#JerzyBajdor">Komisje przyjęły art. 21. 22, 23, 24 i 25.</u>
</div>
<div xml:id="div-92">
<u xml:id="u-92.0" who="#ZdzisławZałuska">W artykule 26 między ust.1 a ust. 3 występuje sprzeczność. W ust.1 mówi się o samodzielności zespołów filmowych, a w ust.3 o ograniczeniach tej samodzielności. Pozycja przewodniczącego zespołu filmowego jest w świetle tych ustępów niejasna.</u>
</div>
<div xml:id="div-93">
<u xml:id="u-93.0" who="#JerzyBajdor">Niekonsekwencja jest pozorna i oddaje tylko specyfikę przedsiębiorstw filmowych. W tych przedsiębiorstwach obowiązuje zasada podwójnego podporządkowania: w sprawach organizacyjnych decyduje dyrektor przedsiębiorstwa, a w sprawach merytoryczno-programowych - szef kinematografii. Ustawa ma nie tylko proponować nowe rozwiązania, ale również regulować istniejące. Rozwiązania proponowane w art.26 odnoszą się właśnie do reguł funkcjonujących w przedsiębiorstwach filmowych.</u>
<u xml:id="u-93.1" who="#JerzyBajdor">Komisje przyjęły art. 26 i 27.</u>
</div>
<div xml:id="div-94">
<u xml:id="u-94.0" who="#StanisławPartyła">Mam wątpliwości do sformułowań zawartych w art.28 ust.2. Proponowane sformułowania sugerują, że przewodniczący Komitetu może rozwiązać zespół na podstawie negatywnej oceny Komitetu. Nie wynika jednak z tego, czy tylko może, czy jest do tego zobligowany? Należałoby słowo „może” zmienić na słowo „rozwiązuje”.</u>
<u xml:id="u-94.1" who="#StanisławPartyła">Komisje przyjęły art. 28 po uwzględnieniu propozycji posła Stanisława Partyły.</u>
</div>
<div xml:id="div-95">
<u xml:id="u-95.0" who="#EugeniuszOchendowski">Mam wątpliwości dotyczące art. 29 ust. 2. W ustępie tym specyfikując działania kontrolne zastosowano różne kryteria. Czy było to zamierzone?</u>
</div>
<div xml:id="div-96">
<u xml:id="u-96.0" who="#PiotrStefański">Dość często w środowisku twórców pojawiają się postulaty, aby twórczość nie podlegała kontroli. W takiej sytuacji podjęliśmy właśnie wysiłek określenia kryterium kontroli twórczości artystycznej. Proszę autorów o przedstawienie swojej interpretacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-97">
<u xml:id="u-97.0" who="#EugeniuszOchendowski">Nie mam zastrzeżeń merytorycznych do sformułowania art, 29 ust.2, ale do zastosowania w bym ustępie rozbieżnych kryteriów.</u>
</div>
<div xml:id="div-98">
<u xml:id="u-98.0" who="#TadeuszMyślik">Nieporozumienie polega na tym, że działalność przedsiębiorstw filmowych nie musi być ani działalnością artystyczną, ani ekonomiczną. Punkt 1. ust.2 odnosi się do całokształtu działalności. Punkty 2, 3 ust.2 precyzują zakresy szczegółowe, które powinny być objęte kontrolą.</u>
</div>
<div xml:id="div-99">
<u xml:id="u-99.0" who="#JanPryszcz">Artykuły 28 i 29 odnoszą się do kwestii kontroli - w art. 28 działalność kontrolną przypisuje się Komitetowi, w art. 29 przewodniczącemu. Czy jest to zamierzone?</u>
</div>
<div xml:id="div-100">
<u xml:id="u-100.0" who="#JózefWójcik">Zgłaszam zastrzeżenia do sformułowania zawartego w art.29 ust.2 pkt 2, dotyczącego zaspokajania potrzeb kulturalnych społeczeństwa. Dlaczego zakłada się, że czynnik kontrolujący lepiej rozpozna potrzeby kulturalne społeczeństwa niż inni?</u>
</div>
<div xml:id="div-101">
<u xml:id="u-101.0" who="#PiotrStefański">Znane są przypadki filmów, które miały kilkutysięczną widownię. W tych sytuacjach twórcy twierdzili, że filmy te są wielkimi dziełami artystycznymi. Przewodniczący Komitetu powinien brać pod uwagę dwa kryteria w ocenie działalności twórczości filmowej: artystyczne i kryterium stopnia zaspokajania potrzeb społecznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-102">
<u xml:id="u-102.0" who="#JerzyBajdor">Uważam, że jest to problem, którego nie można uregulować ustawą, chociaż jest bardzo ważną kwestią, na ile film zaspokaja potrzeby kulturalne społeczeństwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-103">
<u xml:id="u-103.0" who="#JózefWójcik">Uważam, że twórczość filmowa powinna podlegać ocenie z punktu widzenia zaspokajania potrzeb społecznych, ale takie oceny powinien formułować ruch umysłowy, krytyka, życie publiczne. Uważam, że określanie potrzeb kulturalnych przez przewodniczącego Komitetu Kinematografii pozwala na subiektywizm.</u>
</div>
<div xml:id="div-104">
<u xml:id="u-104.0" who="#TadeuszMyślik">Dyskutujemy nad poważnym problemem, ponieważ art. 29 zakłada możliwości różnic między polityką kulturalną państwa a potrzebami społecznymi. Uważam, że przewodniczący musi stosować w swoich ocenach te dwa kryteria, tzn. np. oceniać na ile działalność przedsiębiorstw filmowych zgodna jest z polityką kulturalną państwa, a na ile zaspokaja gusty publiczności.</u>
<u xml:id="u-104.1" who="#TadeuszMyślik">Co może stanowić przesłankę dla ocen przewodniczącego Komitetu Kinematografii? Takiej wiedzy powinny dostarczyć ankiety socjologiczne, krytyka, ale w ustawie nie możemy tego wszystkiego zapisać. Potrzeby społeczne w zakresie kultury badają: Instytut Kultury i Centrum Badania Opinii Społecznej. Z wyników ich badań powinien korzystać przewodniczący. Proponuję, aby w art. 29 nie wprowadzać zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-105">
<u xml:id="u-105.0" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Popieram głos posła J. Wójcika.</u>
<u xml:id="u-105.1" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Komisje przy 4 głosach wstrzymujących się przyjęły art.29 ust.2. pkt 2 z poprawkami zaproponowanymi przez podkomisję.</u>
<u xml:id="u-105.2" who="#StanisławGiecewiczPilarska">W art. 30 pkt 2 mowa jest, iż przewodniczący Komitetu „może” wydawać instytucji filmowej zalecenia dotyczące braków i niedociągnięć w jej działalności. Można to odczytać w ten sposób, że na prawo, ale nie musi. Proponuję zastąpić termin „może wydawać” terminem „wydaje”. Pozbędziemy się w ten sposób wszelkich wątpliwości.</u>
</div>
<div xml:id="div-106">
<u xml:id="u-106.0" who="#PiotrStefański">Przeciwko terminowi „wydaje” jest argument, że jakby z góry przyjmujemy, iż takie niedociągnięcia będą miały miejsce.</u>
</div>
<div xml:id="div-107">
<u xml:id="u-107.0" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Wyraźnie mówi się tam, że chodzi o niedociągnięcia już stwierdzone.</u>
<u xml:id="u-107.1" who="#StanisławGiecewiczPilarska">Komisje przyjęły art. 30 z poprawką zaproponowaną przez poseł S. Giecewicz-Pilarską, a następnie przyjęły artykuły 31–35.</u>
</div>
<div xml:id="div-108">
<u xml:id="u-108.0" who="#JanPryszcz">Czy w art. 36 ust.1, pkt 1 chodzi o ogólne zebranie załogi, czy o ogólne zebranie twórców. pracujących w danej jednostce?</u>
</div>
<div xml:id="div-109">
<u xml:id="u-109.0" who="#JerzyBajdor">Chodzi o ogólne zebranie pracowników instytucji filmowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-110">
<u xml:id="u-110.0" who="#JanuszMajewski">W moim przekonaniu, chodzi wyłącznie o zebranie twórców.</u>
</div>
<div xml:id="div-111">
<u xml:id="u-111.0" who="#JerzyBajdor">Przychylam się do tego poglądu.</u>
</div>
<div xml:id="div-112">
<u xml:id="u-112.0" who="#ZdzisławZałuska">Rada artystyczno-programowa kieruje zespołem, ale jej przewodniczącego będzie mianował przewodniczący Komitetu Kinematografii. Do czego w takim razie sprowadza się rola samorządów w tej instytucji?</u>
</div>
<div xml:id="div-113">
<u xml:id="u-113.0" who="#JerzyBajdor">Osobiście nie mam inklinacji, by powoływać przewodniczącego rady wbrew jej opinii. Muszę stwierdzić, że wręcz postulowano w środowisku filmowym takie rozwiązanie, gdyż uniezależnia ono przewodniczącego rady od dyrektora instytucji.</u>
</div>
<div xml:id="div-114">
<u xml:id="u-114.0" who="#ZdzisławZałuska">Ale to kłóci się z ideą samorządności.</u>
</div>
<div xml:id="div-115">
<u xml:id="u-115.0" who="#PiotrStefański">W przypadku instytucji filmowych mamy do czynienia ze szczególnymi uwarunkowaniami i powinniśmy je uwzględnić.</u>
<u xml:id="u-115.1" who="#PiotrStefański">Komisje przyjęły art. art. 36–38 projektu ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-116">
<u xml:id="u-116.0" who="#WiktorPawlak">Czy świadomie w art. 39 w dwóch akapitach omówiono sprawy rad artystyczno-programowych oraz rady repertuarowej? Czy nie należałoby raczej skomasować tych przepisów w ten sposób, by wszystkie problemy dotyczące rady artystyczno-programowej znalazły się w art. 37, a rady repertuarowej - w 38.</u>
</div>
<div xml:id="div-117">
<u xml:id="u-117.0" who="#AdamFerenc">Zgodnie z zasadami techniki legislacyjnej na końcu umieszcza się normy określające tryb działania instytucji. Jest to bardziej czytelne.</u>
</div>
<div xml:id="div-118">
<u xml:id="u-118.0" who="#WiktorPawlak">Powtórzę jednak mój wniosek, by umieścić po art. 37 ust.1 art. 39, jako nowy artykuł, a art. 39, ust.2 dołączyć jako ust.3 do art. 3.8.</u>
</div>
<div xml:id="div-119">
<u xml:id="u-119.0" who="#AdamFerenc">Tyle, że podobną do obecnego brzmienia art. 39 technikę zastosowaliśmy w przypadku art.11. Chodzi o zgrupowanie wszystkich przepisów odsyłających w jednym miejscu.</u>
</div>
<div xml:id="div-120">
<u xml:id="u-120.0" who="#WiktorPawlak">Wycofuję swój wniosek.</u>
<u xml:id="u-120.1" who="#WiktorPawlak">Następnie Komisje przyjęły artykuły 39–41.</u>
</div>
<div xml:id="div-121">
<u xml:id="u-121.0" who="#ZdzisławZałuska">Art. 42 ust.1 stwierdza, że środkami funduszu dysponuje przewodniczący Komitetu, podczas gdy art. 9, pkt 11 podział środków funduszu kinematografii i ocenę ich wykorzystania pozostawia Komitetowi. Czy nie ma sprzeczności?</u>
</div>
<div xml:id="div-122">
<u xml:id="u-122.0" who="#EmilKołodziej">To jest raczej jasne - Komitet przydziela środki na określone cele, a przewodniczący nimi dysponuje w ramach przydziału.</u>
</div>
<div xml:id="div-123">
<u xml:id="u-123.0" who="#JanPryszcz">Wrócę na chwilę do art.40. Dlaczego środki dewizowe zostały umieszczone w ust.3, a nie w art.40 ust.2?</u>
</div>
<div xml:id="div-124">
<u xml:id="u-124.0" who="#TadeuszMyślik">Zapobiegnie to roszczeniom ministra finansów, jeżeli chodzi o odsprzedaż dewiz.</u>
<u xml:id="u-124.1" who="#TadeuszMyślik">Następnie Komisje przyjęły art. 43–62 wraz z poprawkami zaproponowanymi przez podkomisję oraz w art.54 z poprawką dotyczącą dopisania po „art.5, ust.4” wyrażenia „art.52”.</u>
</div>
<div xml:id="div-125">
<u xml:id="u-125.0" who="#EmilKołodziej">Czy od uchwalenia ustawy w połowie lipca do wejścia jej w życie od 1 września będzie możliwe wydanie aktów wykonawczych?</u>
</div>
<div xml:id="div-126">
<u xml:id="u-126.0" who="#JerzyBajdor">Tak. Gdyby jednak coś się stało, to istnieje zabezpieczenie art. 60. Nie grozi nam więc próżnia legislacyjna.</u>
<u xml:id="u-126.1" who="#JerzyBajdor">Komisje jednogłośnie przyjęły projekt ustawy o kinematografii.</u>
<u xml:id="u-126.2" who="#JerzyBajdor">Posłem sprawozdawcą, przy dwóch głosach wstrzymujących, wybrano posła J. Kawalerowicza (PZPR).</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>