text_structure.xml 15.5 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 10 kwietnia 1969 r. Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej, obradująca pod przewodnictwem posła Alicji Musiałowej (PZPR), wysłuchała informacji o realizacji wniosków i dezyderatów uchwalonych w toku IV kadencji Sejmu w zakresie służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej z Ministrem Janem Kostrzewskim, podsekretarzami stanu Ryszardem Brzozowskim i Janem Rutkiewiczem i dyrektorem generalnym Romanem Secomskim, wicedyrektor Zespołu NIK — Henryk Zieleniewski oraz przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#">Informację o realizacji wniosków i dezyderatów Komisji w zakresie służby zdrowia przedstawił Minister Zdrowia i Opieki Społecznej — Jan Kostrzewski (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#">Na pytania posłów: Witolda Adamuszka (PZPR), Leona Niteckiego (SD), Józefa Ciupińskiego (SD), Olgi Szwałkiewicz (bezp.), Teodozji Borkowskiej (PZPR), Alicji Musiałowej (PZPR), Bolesławy Maciejewskiej (bezp.) — odpowiedzi udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej — Ryszard Brzozowski, dyrektor generalny — Roman Secomski, dyrektor departamentu — Bronisław Saldak oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej — Jan Kostrzewski.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#">Wyjaśnienia dotyczyły spraw ujętych w dezyderatach Komisji bądź podnoszonych w dyskusji na posiedzeniach Komisji, m.in. opracowania programu opieki i rehabilitacji dzieci upośledzonych wskutek różnych wad i schorzeń, uproszczenia i obiegu w ślad za pacjentem dokumentacji chorobowej; usytuowanie pracowników z wyższym wykształceniem — nie lekarzy — zatrudnionych w służbie zdrowia; przygotowania projektów ustaw: o ochronie zdrowia psychicznego, o zawodzie lekarza, farmaceuty, pielęgniarki, o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#">Jak wynikało z wyjaśnień, problemy te są w toku rozwiązywania, a przygotowanie projektów ustaw — daleko zaawansowane.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#">Przewodnicząca Komisji — poseł Alicja Musiałowa oceniła realizację uchwalonych wspólnie z innymi komisjami dezyderatów w sprawach służby zdrowia skierowanych pod adresem innych resortów. Wskazała ona, że nie notuje się poważniejszych postępów w dziedzinie usprawnienia i skrócenia cyklu realizacji inwestycji służby zdrowia, co Komisja postulowała w uchwalonych dezyderatach. Należy oczekiwać, że postanowienia II Plenum KC PZPR wpłyną na osiągnięcie niezbędnej w tej dziedzinie poprawy.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#">W dezyderatach skierowanych do Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego Komisja zwracała uwagę na konieczność większego zainteresowania się władz szkolnych stanem opieki zdrowotnej nad młodzieżą szkolną i stanem sanitarnym szkół. W wyniku podjęcia szeregu kroków został uzyskany pewien postęp w tej dziedzinie. Sytuacja nadal jednak nie jest zadowalająca.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#">Wiele dezyderatów Komisji miało charakter długofalowy; ważniejsze problemy ujęte w tych dezyderatach komisja przekaże w swym sprawozdaniu Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej następnej kadencji dla ewentualnego dalszego śledzenia za ich realizacją.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#">Kierownictwo i aparat resortu zdrowia i opieki społecznej wychodziły naprzeciw wysiłkom Komisji; Komisja otrzymywała starannie i terminowo przygotowywane materiały. Przedstawiciele resortu wnikliwie traktowali, poza przyjętymi do realizacji dezyderatami, uwagi zawarte w wypowiedziach posłów; były one uwzględniane w toku bieżących prac resortu. Podkreślić należy wysiłek terenowych pracowników służby zdrowia, którzy pomagali przeprowadzającym badania terenowe zespołom poselskim wniknąć w sedno złożonych i dyskusyjnych niekiedy problemów służby zdrowia. Pomoc w pracach Komisji udzieliły odpowiednie zespoły Najwyższej Izby Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#">Minister Zdrowia i Opieki Społecznej — Jan Kostrzewski wskazał, że opinie i wnioski zawarte w dezyderatach Komisji oraz zgłaszane w toku dyskusji stanowiły dla resortu cenną pomoc. Pozwalały one poznać społeczną ocenę wyników pracy służby zdrowia, a tym samym podejmować w miarę posiadanych środków działania służące zaspokojeniu najpilniejszych potrzeb społecznych.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#">O REALIZACJI WNIOSKÓW I DEZYDERATÓW KOMISJI ZGŁOSZONYCH W TOKU IV KADENCJI SEJMU W ZAKRESIE SŁUŻBY ZDROWIA</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#">Streszczenie informacji złożonej przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej — Jana Kostrzewskiego na posiedzeniu Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej w dniu 10 kwietnia 1969 r.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#">W okresie bieżącej kadencji Sejmu Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej skierowała do resortu zdrowia i opieki społecznej 65 dezyderatów. 37 dezyderatów dotyczyło problematyki lecznictwa i profilaktyki, 2 dezyderaty — zagadnień rehabilitacji i lecznictwa sanatoryjnego, 9 — zagadnień inwestycyjnych, 3 — zagadnień sanitarno-epidemiologicznych, 7 — zagadnień zaopatrzenia medycznego, 7 — problematyki planu i budżetu oraz zatrudnienia i płac.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#">Dezyderaty Komisji były przez resort przyjmowane jako wytyczna działania; na przeszkodzie pełnej realizacji niektórych spośród nich stał niedostatek środków, jakie resort miał do dyspozycji. Realizacja części dezyderatów Komisji wymagała długofalowego działania, które było przez resort podejmowane; niektóre dezyderaty resortu stały się bodźcem do opracowania programów działania na dłuższy okres czasu.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#">W zakresie lecznictwa i profilaktyki podstawowa część dezyderatów dotyczyła usprawnienia lecznictwa otwartego, wyrównania dysproporcji zarówno w lokalizacji rozwoju jak i w wyposażeniu placówek służby zdrowia pomiędzy poszczególnymi terenami kraju, silniejszego powiązania lecznictwa zamkniętego z lecznictwem otwartym. Resort w porozumieniu z radami narodowymi opracował perspektywiczny program rozwoju sieci placówek służby zdrowia z orientacyjnymi wskaźnikami rozwojowymi dla poszczególnych województw.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#">Za czynnik warunkujący poprawę otwartej opieki zdrowotnej Komisja uznała zabezpieczenie prawidłowego dopływu kadr lekarskich do placówek otwartej służby zdrowia oraz stabilizację kadr kierowniczych. Obecnie przybywa rocznie około 100 lekarzy rejonowych w poradniach ogólnych dla dorosłych. Poza zatrudnieniem etatowym, poważną rolę odgrywa zatrudnienie lekarzy w systemie godzinowym.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#">Najszybszy przyrost kadr lekarskich notuje się w województwach: białostockim, gdańskim, krakowskim, opolskim i warszawskim. W latach 1966-1968 przybyło 178 pediatrów zatrudnionych w poradniach dla dzieci. Ilość pacjentów przypadających na jednego pediatrę zmniejszyła się z 11 tys. do 8,7 tys.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#">Mimo osiąganych postępów, braki kadrowe są nadal dotkliwe i powodują, że na niektórych terenach wobec przeciążenia pracą działalność profilaktyczna nie rozwija się jeszcze zadowalająco. Resort będzie nadal podejmował kroki zmierzające do zapewnienia dopływu odpowiedniej ilości kadr na wszystkie tereny kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#">Resort podejmuje na szeroką skalę szkolenie kierowniczych kadr dla przychodni w otwartej służbie zdrowia. Zwraca się większą uwagę na właściwy dobór kandydatów na te stanowiska.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#">Wiele uwagi — zgodnie z postulatami Komisji — poświęca się zabezpieczeniu możliwie pełnej obsady lekarzy specjalistów w lecznictwie otwartym. Od r. 1966 wprowadzono system nadzoru specjalistycznego ze strony ordynatorów szpitali nad działalnością przychodni specjalistycznych w terenie. Jest to jedna ze skutecznych form współdziałania między zespołami lekarzy szpitalnych i przychodni terenowych. Podjęto również szereg istotnych kroków dla wzmocnienia wiodącej roli szpitala nad placówkami otwartej służby zdrowia w terenie.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#">W toku bieżącej kadencji, Komisja skierowała kompleks dezyderatów poświęconych sprawom organizacji i rozwoju placówek służby zdrowia na wsi. Przeprowadzona w tym okresie analiza działalności otwartej służby zdrowia na terenach wiejskich wskazuje na stopniową poprawę sytuacji. W r. 1966 na 1 mieszkańca wsi przypadało 1,45 porad lekarskich, a w r. 1968-1,61 porad. Można również mówić o poprawie opieki zdrowotnej nad dzieckiem na wsi zarówno w wieku przedszkolnym jak i szkolnym, o rozszerzaniu opieki środowiskowej i nadzoru higieniczno-sanitarnego. Duży nacisk kładzie się na wzmożenie działalności profilaktycznej w stosunku do pracowników zatrudnionych w zakładach rolnych między innymi poprzez rozwijanie badań okresowych.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#">Od r. 1966 obserwuje się stopniową poprawę w zakresie lecznictwa stomatologicznego na wsi. Do końca 1968 r. przybyło na wsi 210 poradni stomatologicznych, w tym 45 gabinetów szkolnych. W okresie tym uruchomiono krajową produkcję ambulansów dentystycznych, przeznaczonych dla zapewnienia opieki stomatologicznej nad szkołami wiejskimi.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#">W wyniku dezyderatów Komisji realizowany jest program planowego zaopatrywania wiejskich ośrodków zdrowia w podręczne zestawy laboratoryjne dla przeprowadzenia badań podstawowych. Obecnie przeważająca ilość zarówno państwowych jak i spółdzielczych ośrodków zdrowia dysponuje takimi zestawami, których produkcja została podjęta w kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#">Brak środków transportowych oraz niedorozwój sieci telefonicznej uniemożliwił organizowanie postulowanych przez Komisję lekarskich „dyżurów pod telefonem”, które pozwoliłyby na zabezpieczenie całodobowej pomocy lekarskiej dla mieszkańców wsi i odciążenia tą drogą pogotowia ratunkowego.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#">Brak środków inwestycyjnych ograniczył możliwości budownictwa mieszkań zwłaszcza dla średniego personelu medycznego na wsi. Nowopowstające na wsi ośrodki zdrowia buduje się wraz z mieszkaniami dla lekarza i stomatologa.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#">Sukcesywnie realizowane są dezyderaty Komisji postulujące objęcie możliwie całej młodzieży szkolnej opieką lekarską i profilaktyczną. Nadzór fachowy na szczeblu powiatu w tym zakresie zlecono specjalnym poradniom medycyny szkolnej. Organizowanie opieki zdrowotnej nad szkołami wiejskimi należy do obowiązków wiejskich ośrodków zdrowia. Zasięg działalności lekarskiej w tym zakresie na niektórych terenach jest jeszcze niewystarczający. W tych warunkach koniecznością stało się, w miarę potrzeb i możliwości, zlecanie organizowania opieki zdrowotnej nad szkołą niektórym szpitalom terenowym.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#">W roku 1965 Komisja skierowała do resortu szereg dezyderatów, dotyczących wykrywania i prawidłowego leczenia wad wrodzonych u dzieci; realizując te dezyderaty opracowano plan badań naukowych w zakresie ochrony zdrowia dziecka; koordynację tych badań zlecono Instytutowi Matki i Dziecka. Instytut powołał ogólnopolski zespół dla koordynacji prac w dziedzinie epidemiologii, teratologii oraz wczesnego rozpoznawania i leczenia wad wrodzonych. Do badań w tej dziedzinie włączono 9 klinik specjalistycznych w całym kraju. Opracowano szczegółowy program działania zarówno w dziedzinie badań naukowych jak i leczenia oraz zapobiegania wadom wrodzonym.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#">Rozpatrując problematykę rehabilitacji inwalidów, Komisja skierowała do resortu szereg dezyderatów, w których zwróciła uwagę na potrzebę zabezpieczenia rozwoju i unowocześnienia rehabilitacji w lecznictwie zamkniętym. Problem ten jest należycie doceniany przez resort; szczególny nacisk kładzie się na rozwój działalności rehabilitacyjnej w szpitalach psychiatrycznych poprzez organizowanie warsztatów terapii zajęciowej. Nadal niekorzystnie kształtuje się sytuacja w zamkniętym lecznictwie psychiatrycznym; zbyt wolno w stosunku do potrzeb wzrasta ilość miejsc w tego rodzaju zakładach. Sprawie tej resort poświęcać będzie więcej uwagi.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#">Resort poświęcił wiele uwagi aktywizacji fachowych pracowników służby zdrowia w zakresie pracy oświatowo-zdrowotnej. Prowadzi się specjalne kursy i szkolenie pracowników służby zdrowia w tym zakresie. Dzięki zorganizowaniu sieci stałych punktów kolportażu wydawnictw oświatowo-zdrowotnych dla wsi, wyniki w zakresie szerzenia oświaty zdrowotnej są coraz lepsze. Działalność wydawniczą skoncentrowano na kilku podstawowych problemach, jak np.: opiece nad matką i dzieckiem, zwalczaniu chorób społecznych, problematyce żywienia, profilaktyce.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#">W działalności inwestycyjnej resort skoncentrował się na słusznych dezyderatach Komisji postulujących stopniową likwidację dysproporcji w rozwoju sieci placówek służby zdrowia jak i w wyposażeniu tych placówek w niezbędny sprzęt i urządzenia medyczne. Podjęto szereg istotnych przedsięwzięć mających na celu usprawnienie procesu inwestycyjnego oraz zabezpieczenie potencjału wykonawczego dla inwestycji służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#">Podkreślić należy duży postęp — do którego w niemałym stopniu przyczyniły się dezyderaty Komisji — w zakresie poprawy zaopatrzenia placówek służby zdrowia w niezbędne urządzenia i sprzęt medyczny. Obok stałego zwiększenia dostaw zarówno z produkcji krajowej jak i z importu zdołano zorganizować sieć warsztatów naprawczych oraz zabezpieczyć dla nich dopływ kadr wykwalifikowanych.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#">W okresie bieżącej kadencji Sejmu, realizując dezyderaty Komisji, resort poświęcił wiele uwagi problematyce zwalczania niektórych chorób społecznych, zwłaszcza chorób wenerycznych.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#">Podjęto kroki zmierzające do usprawnienia systemu rejestracji, prowadzenia kart choroby i obiegu dokumentacji lekarskiej, mając na względzie zarówno zabezpieczenie ciągłości leczenia i lepszej opieki lekarskiej nad chorym, jak również zachowanie tajemnicy lekarskiej.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#">W okresie bieżącej kadencji Sejmu regulowano, w wyniku realizacji dezyderatów Komisji, szereg istotnych spraw bytowych pracowników służby zdrowia, jak również zdołano zabezpieczyć poprawę warunków materialnych chorych w placówkach lecznictwa zamkniętego. Zwiększone zostały normy przeznaczone na żywienie i wydatki gospodarcze szpitali.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#">Resort czynić będzie nadal wszystko, by dezyderaty Komisji były w pełni realizowane.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>