text_structure.xml
16.4 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#">Komisja Kultury i Sztuki, obradująca - w dniu 25 maja 1966 r. pod przewodnictwem posła Stanisława Kaliszewskiego (SD) omówiła rolę i miejsce ośrodków regionalnych radia i telewizji w programie ogólnopolskim oraz ich zadania lokalne.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Komitetu DS. Radia i Telewizji z wiceprezesami: Janem Stefańskim i Henrykiem Wernerem oraz dyrektorem generalnym - Aleksandrem Landauem, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z podsekretarzem stanu - Józefem Talmą, podsekretarz stanu w Ministerstwie Łączności - Konrad Kozłowski; przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Sztuki i Ministerstwa Handlu Wewnętrznego, wicedyrektor Zespołu NIK - Tadeusz Kosacz, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Finansów.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#">Informację o roli i miejscu ośrodków regionalnych radia i telewizji w programie ogólnopolskim i ich zadaniach lokalnych przedstawił dyrektor generalny Komitetu DS. Radia i Telewizji - Aleksander Landau (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#">Uwagi i wnioski podkomisji DS. radia i telewizji przedstawił poseł Marian Kubicki (ZSL).</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#">Regionalne ośrodki radia i telewizji są rozsadnikami aktywnej działalności politycznej, kulturalnej i społecznej. Działalność ich stanowi twórczy wkład w dzieło krzewienia kultury. Pracownicy ośrodków, mimo niejednokrotnie trudnych warunków pracy, dobrze wykonują postawione przed nimi zadania. We wszystkich województwach miejscowe społeczeństwo jest silnie związane z ośrodkami radia i telewizji, zaś te ośrodki - ze społeczeństwem.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#">Podkomisja dokonała wizytacji szeregu ośrodków regionalnych. W trakcie tych wizytacji stwierdzono zarówno poważny dorobek ośrodków regionalnych, jak i szereg trudności i braków. Tak np. pozytywnie oceniono dorobek Radiostacji Wrocławskiej, w związku z 20-leciem Ziem Zachodnich. Radiostacja nadała w tym okresie wiele cennych i wartościowych audycji. Mimo to możliwości polemiki Radiostacji Wrocławskiej z elementami rewizjonistycznymi w NRF są poważnie ograniczone, gdyż rozgłośnia nie jest dostatecznie zaopatrywana w prasę krajową i zagraniczną oraz w materiały dokumentalne. Wrocławski Ośrodek Telewizyjny, mimo ubogich środków technicznych, charakteryzuje się wysokim poziomem programu. Zasadniczej poprawy wymaga jednak słyszalność programów radiowego i telewizyjnego oraz jakość obrazu.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#">Na terenie woj. zielonogórskiego należy zwiększyć zasięg programu lokalnego i ogólnopolskiego. Pokrycie zasięgiem telewizyjnym całego woj. zielonogórskiego wymaga zwiększenia programów poświęconych problematyce Ziemi Lubuskiej na antenie telewizji poznańskiej i ogólnopolskiej.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#">W Krakowie stwierdzono m.in. niedostateczną prezentację dorobku środowiska literackiego i naukowego w programach ogólnopolskich. Rozgłośnia Krakowska posiada duże braki sprzętu technicznego. Ze względu na rzeźbę regionu, słyszalność Rozgłośni jest w wielu miejscowościach nie najlepsza. Posiadający szereg programowych osiągnięć Krakowski Ośrodek Telewizyjny już w niedalekiej przyszłości otrzyma własny ośrodek studyjny. W związku z tym ważną sprawą staje się zapewnienie kwalifikowanych kadr technicznych dla obsługi nowego ośrodka.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#">Lata najbliższe nakładają na Katowicki Ośrodek Telewizyjny zadanie systematycznego zwiększania usług. Tymczasem już obecnie podkomisja zetknęła się z poważnymi trudnościami Ośrodka; dotyczą one zarówno spraw inwestycyjnych i technicznych, jak też braku własnej bazy twórczej. Wydaje się, że stworzenie w Katowicach studia dubbingowego dla filmów, a w następnym etapie - wytwórni filmowej, stałoby się bodźcem do napływu na teren Śląska zdolnych ludzi pióra i sceny.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#">W wyniku dokonanych wizytacji, podkomisja sformułowała szereg wniosków, których realizacja mogłaby się przyczynić do poprawy sytuacji regionalnych ośrodków Radia i Telewizji oraz poprawy odbioru programu.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#">M.in. podkomisja uważa za celowe zwiększenie stanu etatów oraz funduszy na potrzeby programowe i techniczne w regionalnych ośrodkach radia i telewizji. Podkomisja postuluje podjęcie kroków zmierzających: do poprawy widzialności i słyszalności radia i telewizji, zwłaszcza na terenie województw: zielonogórskiego, krakowskiego (Podhale), wrocławskiego i opolskiego; do poprawy obsługi abonentów w zakresie napraw odbiorników, zwłaszcza na terenie wsi; w tym celu podkomisja proponuje nawiązanie ściślejszej współpracy z rzemiosłem.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#">Podkomisja widzi konieczność podjęcia kroków w celu zahamowania odpływu do przemysłu wysokokwalifikowanej kadry technicznej ośrodków radia i telewizji, rozszerzenia kształcenia średnich kadr radiowo telewizyjnych, rozwinięcia produkcji tanich odbiorników z zakresem fal ultrakrótkich, poprawy zaopatrzenia w części zamienne do telewizorów oraz unifikacji tych części.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#">Podkomisja uważa za celowe częstsze niż dotychczas prezentowanie w programie ogólnopolskim specyfiki poszczególnych regionów, znowelizowanie przepisów dotyczących telewizyjnych transmisji imprez sportowych w kierunku przystosowania ich do aktualnych potrzeb telewizji. Podkomisja uważa za ważne zadanie - wyposażenie wszystkich szkół w odbiorniki telewizyjne, by telewizyjne programy szkolne stały się rzeczywistym instrumentem procesu wychowania i nauczania.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Mieczysław Grad (ZSL), Witold Lassota (SD), Tadeusz Gutowski (PZPR), Stanisław Mojkowski (PZPR), Eugenia Błajszczak (bezp.), Stanisław Kaliszewski (SD), Mieczysław Róg-Świostek (PZPR), Barbara Pstrągowska (ZSL) i Jan Kaczor (ZSL).</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#">W dyskusji poruszono problemy: dysproporcji pomiędzy nasileniem abonentów radia i telewizji w poszczególnych regionach kraju, kształcenia kadr dla potrzeb radia i telewizji, udziału ośrodków regionalnych w programie ogólnopolskim, produkcji odbiorników radiowych z zakresem fal ultrakrótkich, jakości krajowych aparatów radiowych i telewizyjnych, sieci punktów naprawczych i poziomu świadczonych usług, współpracy z rzemiosłem w zakresie napraw radioodbiorników i telewizorów, wyposażenia szkół w telewizory.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego - Józef Talma, naczelny inżynier CZURiT - Jerzy Kniołek, dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego i Teletechnicznego - Stanisław Pilarowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Łączności - Konrad Kozłowski, wiceprezesi Komitetu DS. Radia i Telewizji - Jan Stefański i Henryk Werner, przedstawiciele Ministerstwa Handlu Wewnętrznego, wicedyrektor Bronisław Nowotny oraz koreferent - poseł Marian Kubicki.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#">Podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego - Józef Talma stwierdził m.in., iż przemysł ciężki podjął szereg kroków zmierzających do poprawy jakości produkowanych radioodbiorników i telewizorów. Wprowadzono limity kosztów napraw gwarancyjnych, których przekroczenie zmniejsza fundusz zakładowy przedsiębiorstwa i premie pracowników. Wprowadzono także premiowanie pracowników biur konstrukcyjnych w zależności od jakości produkcji. Równocześnie uległ zmianie system premiowania pracowników ZURiT; są oni obecnie zainteresowani materialnie w zmniejszaniu ilości napraw. W sumie bodźce te przyczyniły się do poprawy jakości produkcji, aczkolwiek resort nie uważa obecnego poziomu za zadowalający i czyni dalsze starania, by polskie odbiorniki nie ustępowały zagranicznym.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#">Podsekretarz stanu w Ministerstwie Łączności - Konrad Kozłowski: Resort wespół z Komitetem DS. Radia i Telewizji opracował 5-letni program modernizacji wyposażenia rozgłośni radiowych i ośrodków telewizyjnych.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#">Równocześnie dokonywana będzie modernizacja bazy nadawczej; m.in. zbudowana zostanie nowa stacja długofalowa, która do 1970 r. zapewni odbiór pierwszego programu radiowego na terenie całego kraju. Do 1970 r. we wszystkich województwach będzie już można odbierać program na falach ultrakrótkich. Przewiduje się, że do 1970 r. odbiorniki z zakresem UKF posiadać będzie około 2 mln abonentów.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#">Najbardziej niepokojącym problemem jest stan sieci abonentów radia i telewizji na wsi. Konieczne są poważne badania nad przyczynami małej liczby abonentów wiejskich oraz podjęcie szerokiej, wielokierunkowej ofensywy w tym kierunku.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Stanisław Kaliszewski (SD): Dyskusja dowiodła, że centralną sprawą rozwoju telewizji jest problem napraw odbiorników. Konieczne jest uruchomienie wszelkich środków w celu rozwiązania tego problemu. Dużą pomoc świadczyć tu może rzemiosło, o ile stworzy mu się korzystne do tego warunki. Doniosłość sprawy napraw znajdzie wyraz w dezyderatach, które uchwalone zostaną na kolejnym posiedzeniu Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#">W kolejnym punkcie porządku dziennego Komisja uchwaliła dezyderaty dotyczące działalności kulturalno-oświatowej w miejscowościach uzdrowiskowych i wypoczynkowych oraz koordynacji działalności kulturalnej. Sprawy te były przedmiotem obrad posiedzeń Komisji w dniach 24 lutego i 30 marca br. (por. BPS)115/IV kad. i BPS/140/IV kad./.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#">Dezyderaty dotyczące koordynacji działalności kulturalno-oświatowej postulują m.in.: wydanie aktów prawnych, które by umożliwiły świadczenia na cele kulturalne przez wszystkie lokalne ogniwa instytucji i organizacji oraz zakłady pracy; podjęcie kroków zapewniających aktywniejszy udział w działalności kulturalno-oświatowej nauczycieli, zainteresowanie sprawami koordynacji działalności kulturalnej prezydiów i Komisji rad narodowych, otoczenie przez Ministerstwo Kultury i Sztuki opieką społecznego ruchu kulturalnego oraz koordynowanie przez wydziały kultury rad narodowych wszelkiego rodzaju inwestycji kulturalnych na danym terenie.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#">Dezyderaty dotyczące działalności kulturalno-oświatowej w miejscowościach uzdrowiskowych i wypoczynkowych postulują m.in.: umocnienie funkcji koordynacyjnych w tym zakresie Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz rad narodowych; zrewidowanie planu inwestycji kulturalnych w tych miejscowościach w kierunku budowy większych sal, a w tych miejscowościach, które żadnej sali widowiskowej nie posiadają - wykorzystanie części wpływów z opłat uzdrowiskowych na rozwój bazy kulturalnej; nowelizację przepisów prawnych w kierunku zachęcenia teatrów oraz przedsiębiorstw estradowych i muzycznych do występowania w uzdrowiskach i ośrodkach wczasowych; szkolenie i doszkalania kadry kulturalno-oświatowej zatrudnionej w tych ośrodkach oraz pełniejsze wykorzystywanie amatorskich zespołów artystycznych danego regionu.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#">ROLA I MIEJSCE OŚRODKÓW REGIONALNYCH RADIA I TELEWIZJI W PROGRAMIE OGÓLNOPOLSKIM I ICH ZADANIA LOKALNE</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#">Informacja złożona przez dyrektora generalnego Komitetu DS. Radia i Telewizji - Aleksandra Landaua, na posiedzeniu Komisji Kultury i Sztuki w dniu 25 maja 1966 roku.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#">Fakt istnienia terenowych ośrodków radia i telewizji jest czynnikiem aktywizującym środowiska naukowe i artystyczne oraz życie kulturalne poszczególnych regionów.</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#">Lokalne programy radiowe nadaje 16 rozgłośni wojewódzkich, program lokalny nadają też: Warszawska „Fala” dla miasta Warszawy i „Głos Mazowsza” dla woj. warszawskiego. Lokalny program radiowy przekroczy w roku bieżącym 13,5 tys. godzin. Liczba rozgłośni lokalnych i rozmiary programu lokalnego w Polsce należą do największych w Europie.</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#">Baza studyjna rozgłośni regionalnych jest w większości przestarzała, zaś wyposażenie rozgłośni w magnetofony, wozy transmisyjne i inne urządzenia jest niewystarczające. Szczególnie ostro zarysowuje się problem bazy nadawczej. Wobec ograniczonej liczby fal średnich jakimi dysponuje Polska, zaistniała konieczność łączenia programów lokalnych przez sąsiednie rozgłośnie. Trudności w nadawaniu i odbiorze programów lokalnych na falach średnich stwarzają konieczność rozwiązania problemu programów lokalnych na falach ultrakrótkich. Aktualnie znajduje się w stadium końcowym pierwszy etap budowy sieci, nadajników UKF zlokalizowanych we wszystkich województwach. Możliwość wykorzystania tej sieci dla celów programowych uzależniona jest jednak od posiadania przez słuchaczy odbiorników z zakresem UKF. Obecnie jedynie około 600 tys. abonentów radiowych posiada odbiorniki z zakresem fal ultrakrótkich.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#">W okresie ostatniego 10-lecia rozmiary nadawanego programu lokalnego wzrosły o około 40 proc. Zmianom ilościowym towarzyszył proces przekształcania struktury programu. O ile w 1956 roku dominował program informacyjny, to obecnie rozgłośnie lokalne nadają szeroki wachlarz programów publicystycznych, artystycznych, literackich, rozrywkowych. Zapoczątkowany został proces tworzenia programów regionalnych, wykraczający poza granice województw.</u>
<u xml:id="u-1.30" who="#">Udział rozgłośni w ogólnopolskich programach Polskiego Radia stale wzrasta; w ub. roku wynosił on już przeciętnie ponad 6 godzin dziennie. Dalszy wzrost udziału rozgłośni w programie ogólnopolskim związany jest z tworzeniem stałych wejść na antenę w postaci audycji cyklicznych.</u>
<u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">(Np. program nocny, niedzielny „Kabaret polityczny”, czy „Wieczory” poszczególnych rozgłośni)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PosełJózefKnapik">Plany rozwoju rozgłośni regionalnych przewidują w okresie bieżącej 5-latki znaczne polepszenie stanu wyposażenia technicznego, zwiększanie rozmiaru lokalnych audycji radiowych oraz systematyczne zwiększanie udziału rozgłośni w programie ogólnopolskim.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PosełJózefKnapik">Telewizja dysponuje siedmioma ośrodkami terenowymi; liczba ta należy do największych w Europie. W 1965 r. nadały one - łącznie z filmem - 1 100 godzin programu lokalnego. Udział ośrodków terenowych w ogólnopolskim programie tzw. żywym, wyniósł w ub. roku 24 proc. Wzrost efektywności użytkowej programu telewizyjnego (stosunek całego programu nadawanego przez wszystkie ośrodki, łącznie z centralnym, do możliwości odbioru przez telewidza) nastąpić może drogą zwiększania udziału ośrodków terenowych w programie ogólnopolskim.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PosełJózefKnapik">Baza lokalowa i wyposażenie terenowych ośrodków telewizyjnych są niewystarczające. Plany rozwoju terenowych ośrodków nie przewidują zwiększania ich liczby, lecz jedynie doinwestowanie istniejących placówek, a także zwiększanie udziału ośrodków terenowych w programie ogólnopolskim do ponad 30 proc. w 1970 r. (W wypadku uruchomienia II programu TV - do 37 proc.).</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#PosełJózefKnapik">Powstanie terenowych ośrodków telewizyjnych niewątpliwie przyczyniło się do umasowienia telewizji. Niemniej jednak rozmieszczenie sieci abonentów TV jest bardzo nierównomierne. Przy średniej krajowej 65 abonentów na 1 000 mieszkańców, na wsi kieleckiej wypada 5 abonentów na 1 000 mieszkańców, na wsi białostockiej - 6, na wsi rzeszowskiej i lubelskiej - niewiele ponad 7.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>