text_structure.xml 41.8 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#TadeuszAziewicz">Otwieram posiedzenie Komisji. Witam wszystkich gości, witam pana ministra Jana Burego, prezesa Najwyższej Izby Kontroli pana Stanisława Jarosza, prezesów firm farmaceutycznych. Wobec niewniesienia zastrzeżeń stwierdzam przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia. W porządku obrad mamy jeden punkt – ocena prywatyzacji i restrukturyzacji sektora farmaceutycznego. Czy są jakieś uwagi do porządku obrad? Nie słyszę. Stwierdzam przyjęcie porządku obrad.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#TadeuszAziewicz">Przystępujemy do jego realizacji. Oddaję głos panu ministrowi Buremu, który przedstawi informację o prywatyzacji i restrukturyzacji sektora farmaceutycznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JanBury">Szanowni państwo, panie przewodniczący, panie i panowie posłowie. Po raz pierwszy na temat sytuacji w przemyśle farmaceutycznym rozmawialiśmy kilka miesięcy temu podczas posiedzenia Komisji Skarbu Państwa. Dzisiaj uczestniczymy już w drugim spotkaniu.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#JanBury">Chciałbym w imieniu ministra skarbu państwa przekazać najbardziej aktualne informacje dotyczące tego sektora, choć nie mogę wykluczyć, iż w najbliższym czasie mogą one ulec niezbędnym korektom związanym z wciąż zmieniającą się sytuacją na rynkach finansowych. Praktycznie każdego dnia, każdego tygodnia rynki te przynoszą nam niespodzianki i zaskoczenia – ta sytuacja może mieć istotny wpływ na wydarzenia na rynkach finansowych w przeciągu najbliższych kilku lat, i może przełożyć się na procesy prywatyzacyjne w wielu branżach, w tym również na prywatyzację branży farmaceutycznej.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#JanBury">W nadzorze właścicielskim ministra skarbu państwa znajduje się 12 spółek sektora farmaceutycznego, w tym: 4 jednoosobowe spółki Skarbu Państwa: Polski Holding Farmaceutyczny SA – w 100% własność Skarbu Państwa, Wytwórnia Surowic i Szczepionek BIOMED Sp. z o. o., Centrala Farmaceutyczna CEFARM – Warszawa SA, CEFARM – Białystok SA, a także 5 spółek z częściowym udziałem Skarbu Państwa: Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa SA, Pabianickie Zakłady Farmaceutyczne Polfa SA, Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa SA – są to spółki, w których główny pakiet kontrolny ma Polski Holding Farmaceutyczny, Skarb Państwa jest posiadaczem tylko niewielkiego pakietu – oraz spółki: CEFARM-Rzeszów SA, CEFARM-Wrocław Centrum Zaopatrzenia Farmaceutycznego SA, które zostały praktycznie sprywatyzowane kilka lat temu, Skarb Państwa ma w nich niewielki pakiet kontrolny, jest posiadaczem jedynie resztówek aktywów. W najbliższym okresie spółki te zostaną sprywatyzowane w pełni – prywatyzacja CEFARM – Rzeszów i CEFARM – Wrocław jest w tej chwili na etapie końcowym. Jeśli nie wydarzy się nic nieprzewidzianego, to do końca 2008 roku inwestorzy strategiczni wykupią resztę akcji należących do Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#JanBury">Jestem również przekonany, że do końca tego roku, bądź też najpóźniej do pierwszego kwartału roku 2009, zostanie sprywatyzowana w pełni spółka CEFARM-Białystok. Procesy prywatyzacyjne tej spółki zbliżają się do końca – została już wyłoniona krótka lista podmiotów, które zakwalifikowały się do drugiego etapu. Podmioty te będą miały prawo do przeprowadzenia wewnętrznego due diligence. Jeśli wszystkiego uda się dokonać zgodnie z harmonogramem, to tak, jak już wspominałem, CEFARM-Białystok zostanie sprywatyzowany do końca 2008 r.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#JanBury">Podobnie sytuacja przedstawia się w Centrali Farmaceutycznej CEFARM SA z siedzibą w Warszawie. W spółce tej trwa obecnie „proces naprawczy”. W ostatnich dwóch latach, w 2006 r. i 2007 r., spółka ta, przy przychodach rzędu 700 mln zł, generowała stratę. Na półrocze tego roku udało się jej, po raz pierwszy od wielu lat, zachować przychody na poziomie porównywalnym lub wyższym w stosunku do okresów poprzednich. Co więcej, wyniki za pierwsze półrocze 2008 r. pokazują, że spółce udało się wygenerować ok. 6 mln zł zysku, co pozwala nam szacować, iż pod koniec bieżącego roku Warszawska Centrala Farmaceutyczna osiągnie wynik ok. 15 mln zł zysku. Wszystko wskazuje na to, że koniec przyszłego roku będzie to dobry moment, aby po ogłoszeniu wyników za rok 2008, przystąpić do prywatyzacji spółki.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#JanBury">W chwili obecnej z najtrudniejszą sytuacją mamy do czynienia w trzech „Polfach”– w Tarchomińskich Zakładach Farmaceutycznych Polfa SA, Pabianickich Zakłady Farmaceutyczne Polfa SA oraz Warszawskich Zakładach Farmaceutycznych Polfa SA. „Polfy” te, jak państwo wiecie, zostały w 2004 r., w ramach realizacji „Strategii dla przemysłu farmaceutycznego 2008”, wniesione do Polskiego Holdingu Farmaceutycznego SA. Holding ten został utworzony w celu realizacji szeregu ambitnych zadań, m.in. skonsolidowania „Polfy”, przeciwdziałania bezrobociu, realizowania polityki społecznej poprzez dostęp do tanich leków, stworzenia silnej narodowej grupy producentów leków, generowania wymiernych oszczędności w związku z prowadzeniem racjonalnej polityki refundacji leków, zmniejszania importu produktów leczniczych, wzmocnienia rozwoju rynku kapitałowego poprzez poddanie się prywatyzacji na Giełdzie Papierów Wartościowych, zwiększenie efektywności ekonomicznej, uruchomienie w Polsce produkcji nowej generacji leków generycznych poprzez własne prace badawczo-rozwojowe, przygotowanie Polski do sprostania konkurencji w związku z wejściem do UE.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#JanBury">PHF SA nie sprostał praktycznie żadnemu z powierzonych mu zadań. Zarówno załogi pracownicze „Polf”, jak również strona społeczna oraz zarządy spółek były niechętne procesowi konsolidacji sektora farmaceutycznego, to nadzór właścicielski doszedł do wniosku, że będzie to najlepsza metoda na uratowanie polskiej branży farmaceutycznej. Uwierzono, że możliwa jest produkcja tanich i jednocześnie najlepszych leków nowej generacji. Brzmi to jak „nowa ekonomia księżycowa”, ale niestety, taki pomysł się wtedy zrodził. Do dzisiaj zarządowi PHF SA nie udało się wdrożyć żadnego z ambitnych pomysłów. Wręcz przeciwnie, udało się doprowadzić do zawarcia negatywnej w swoich skutkach umowy społecznej – zwolnienie pracownika w ramach restrukturyzacji jest rzeczą praktycznie niemożliwą.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#JanBury">Trzy „Polfy” zmniejszyły swój udział w rynku farmaceutycznym w Polsce. „Polfa Warszawa” i „Polfa Pabianice” są w relatywnie dobrej kondycji finansowej, ale mogłyby być w jeszcze lepszej, gdyby udało im się na czas znaleźć inwestora strategicznego. Jeśli zaś chodzi o „Polfę Tarchomin”, to boryka się ona obecnie z wielkimi problemami. Spółka ta wciąż czeka na nowe, racjonalne rozwiązania, które pomogą jej zacząć normalnie funkcjonować. Sytuacja w „Polfie Tarchomin” jest bardzo trudna – zatrudnienie w spółce od kilku lat nie było redukowane. Zwolnienie części załogi, która jest za duża do produkcji bieżącej o kilkuset pracowników, wiązałoby się obecnie z poniesieniem dużych kosztów. Zarząd spółki wysunął propozycję wdrożenia trudnego programu odejść dobrowolnych – program ten byłby pewna formą zgody ze strony związków zawodowych na to, aby pominąć umowę społeczną – ale nawet na ten dobrowolny i relatywnie tańszy program potrzebne są olbrzymie pieniądze.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#JanBury">W związku z zaistniałą sytuacją minister skarbu państwa skierował we wrześniu tego roku do Rady Ministrów wniosek o zmianę strategii dla przemysłu farmaceutycznego. Zakładamy, że już w październiku Komitet Społeczny Rady Ministrów, a później Rada Ministrów podejmą taką decyzję. Pragniemy, aby wszystkie trzy „Polfy”, w których Skarb Państwa ma pakiet mniejszościowy, posiadaczem zaś głównego pakietu jest PHF SA, zostały przez ten holding sprywatyzowane. Po dokonaniu prywatyzacji Polski Holding Farmaceutyczny SA ma ulec likwidacji. Prezes PHF SA zamieścił już ogłoszenia w prasie o wyborze doradcy do prywatyzacji „Polfy Tarchomin”. Być może prezes zdecyduje się również na to, aby prywatyzacją „Polfy Warszawa” i „Polfy Pabianice” zajmował się jeden doradca, wybrany w drodze konkursu.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#JanBury">Ambitny plan Skarbu Państwa zakłada, że do końca przyszłego roku wszystkie trzy „Polfy” będą sprywatyzowane, ale w kolejności takiej, aby „Polfa Tarchomin”, ze względu na swoje największe potrzeby finansowe i problemy z płynnością, została sprywatyzowana jako pierwsza. Muszę tutaj dodać, że bank wypowiedział „Polfie Tarchomin” dość dużą umowę kredytową i Skarb Państwa wraz z PHF SA dążą do tego, aby znaleźć sposób na uporanie się z tą nową trudnością. Jednakże należy zaznaczyć, że żadne formy wsparcia finansowego, czy to oferowane przez bank, czy też przez Agencję Rozwoju Przemysłu w postaci pożyczki na kilka miesięcy, nie pozwolą „Polfie Tarchomin” funkcjonować dalej bez inwestora zewnętrznego, bez zewnętrznych środków, które mogłyby doprowadzić do tego, aby poprawiła ona swoją efektywność, swoje wyniki, a przede wszystkim zainwestowała w produkty, które są jej niezbędne do tego, żeby przetrwała na rynku.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#JanBury">Reasumując, Ministerstwo Skarbu Państwa pragnie, aby PHF SA w pierwszej kolejności dokonał prywatyzacji „Polfy Tarchomin”, a następnie dwóch pozostałych spółek – „Polfy Warszawa” i „Polfy Pabianice”.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#JanBury">W przypadku Wytwórni Surowic i Szczepionek BIOMED Sp. z o. o. Ministerstwo Skarbu Państwa zakłada, że prywatyzacja spółki powinna się odbyć w najbliższym czasie – do końca 2009 r.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#JanBury">To tyle, jeśli chodzi o sytuację w polskim sektorze farmaceutycznym. Informacje, które państwu przedstawiłem wydają mi się bardzo istotne, szczególnie to dotyczące „Polf”, gdyż zatrudniają one dość dużą liczbę pracowników. Niestety, spółki te od wielu lat nie wprowadzają na rynek nowych generyków, utrzymują się praktycznie „siłą rozpędu”, bo nie mają środków na duże inwestycje, które w przemyśle farmaceutycznym na całym świecie są niezbędne, żeby firma mogła zachować swoją pozycję na rynku. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję bardzo panie ministrze. Szanowni państwo, otrzymaliśmy wszyscy, w ramach materiałów przygotowanych na dzisiejsze posiedzenie, opracowaną przez Najwyższą Izbę Kontroli „Informację o wynikach kontroli prywatyzacji i restrukturyzacji sektora farmaceutycznego”. Informacje zawarte w tym dokumencie są bardzo ciekawe i wiele wnoszą, jeżeli chodzi o możliwość oceny tego, co działo się w „Polfach”. Będę wdzięczny panu prezesowi NIK za przedstawienie syntezy wyników przeprowadzonej kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#StanisławJarosz">Dziękuję bardzo panie przewodniczący. Szanowni państwo, „Informacja o wynikach kontroli prywatyzacji i restrukturyzacji sektora farmaceutycznego” została rozesłana do parlamentarzystów w czerwcu tego roku.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#StanisławJarosz">Najwyższa Izba Kontroli badała procesy restrukturyzacji i prywatyzacji sektora farmaceutycznego w szczególności w tej części, o której mówił pan minister Bury, jak również realizację „Strategii dla przemysłu farmaceutycznego do roku 2005” i „Strategii dla przemysłu farmaceutycznego do roku 2008”. Skontrolowaliśmy wiele różnych podmiotów, w tym Polski Holding Farmaceutyczny, trzy „Polfy”, jak również Ministerstwo Skarbu Państwa, Ministerstwo Gospodarki i Ministerstwo Zdrowia. Chcieliśmy znaleźć odpowiedź na pytanie o przyczyny niepowodzenia konsolidacji trzech „Polf” pozostających w gestii państwa. Chcieliśmy również przyjrzeć się działaniom wojewodów związanym z prywatyzacją przedsiębiorstw zajmujących się dystrybucją leków.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#StanisławJarosz">NIK negatywnie oceniła działania Ministra Skarbu Państwa, Ministra Gospodarki i Ministra Zdrowia w procesie restrukturyzacji i prywatyzacji podmiotów sektora farmaceutycznego w latach 2004–2006. W naszej ocenie, w rezultacie nierzetelnych i niecelowych działań tych organów nie uzyskano poprawy konkurencyjności podmiotów sektora. Zasadniczą przyczyną niepowodzenia konsolidacji trzech „Polf” w ramach PHF SA były, zarówno błędy popełnione na etapie tworzenia koncepcji konsolidacji przez autorów „Strategii”, czyli Ministerstwo Gospodarki i Ministerstwo Skarbu Państwa, jak i niekonsekwentne działania Ministra Skarbu na etapie prób realizacji przyjętych koncepcji rządowych.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#StanisławJarosz">W ocenie NIK „Strategia” została opracowana nierzetelnie, zakładane do realizacji cele społeczne były niespójne z celami ekonomicznymi, a przy opracowywaniu koncepcji konsolidacji nie wykorzystano – zasadnych w ocenie NIK – uwag innych resortów. Minister Skarbu Państwa nie przeprowadził analizy zasadności koncepcji konsolidacji poprzez utworzenie holdingu, mimo że do wykonania takich analiz zobowiązała go Rada Ministrów, przyjął natomiast jedną koncepcję holdingu. Realizując koncepcję rządową Minister Skarbu Państwa, w naszej ocenie, ulegał naciskom niechętnych konsolidacji zarządów i związków zawodowych spółek zależnych od PHF SA. Przez to holding, mimo że posiadał większość udziałów i akcji spółek córek, nie miał wpływu na ich funkcjonowanie, bowiem Minister Skarbu Państwa zbyt późno przekazał zarządowi PHF SA narzędzia niezbędne do sprawowania nadzoru właścicielskiego – prawo do powoływania większości członków rad nadzorczych oraz dokonania takich zmian w statutach spółek córek, które dałyby mu prawo do otrzymywania informacji i do wpływania na funkcjonowanie spółek. Koncepcja holdingu, która zakładała wpływ na zarządzanie operacyjne spółkami córkami nie mogła być realizowana w sytuacji, gdy zarządy spółek córek były niechętne temu procesowi, a PHF SA nie posiadał narzędzi wpływu właścicielskiego, bo miał tylko po jednym przedstawicielu w ich radach nadzorczych. Utrudniało to podejmowanie uchwał pozwalających na realizację koncepcji konsolidacji, która była głównym zadaniem PHF SA. Wyniki kontroli pokazują, że Minister Skarbu Państwa nie reagował na płynące z holdingu sygnały o konieczności zmiany koncepcji konsolidacji, co w ostateczności doprowadziło do funkcjonowania podmiotu, który w latach 2004–2006 generował wyłącznie straty. Nie prowadził on praktycznie działalności, ponieważ nie miał narzędzi do wpływania na podległe mu spółki córki. NIK zakwalifikowała te działania jako przestępstwo i w związku z tym skierowała wniosek do prokuratury w trybie art. 231 ustawy – Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r., oskarżając funkcjonariuszy publicznych Ministerstwa Skarbu Państwa o zaniechanie działań w latach 2004–2006, a przez to narażenie na szkodę interesu publicznego.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#StanisławJarosz">Na proces funkcjonowania PHF SA możemy patrzeć z dwóch stron – możemy przyjąć, taka jak minister Bury, że cała koncepcja utworzenia holdingu była zła. Rzeczywiście, wyniki naszej kontroli pokazują, że podczas wypracowywania koncepcji konsolidacji podmiotów sektora farmaceutycznego nie analizowano należycie koncepcji alternatywnych, mimo że Rada Ministrów wyraźnie zaleciła Ministrowi Skarbu Państwa zbadanie różnych możliwości. Z drugiej strony widać wyraźnie, że po dokonaniu wyboru koncepcji konsolidacji holding nie został zaopatrzony w niezbędne narzędzia, żeby tę koncepcję móc realizować. Właśnie w tym miejscu pojawiają się podstawy do skierowania wniosku do prokuratury. Przedstawiciele holdingu, kolejne zarządy z dość dużą częstotliwością występowały do Ministra Skarbu Państwa o umożliwienie im realizacji ich funkcji. Ze strony Ministerstwa Skarbu Państwa był brak odpowiednich reakcji – albo obiecywano zmianę w nieokreślonym czasie, albo odwoływano zarząd holdingu i powoływano następny.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#StanisławJarosz">Jesteśmy bardzo ciekawi, jak nasza ocena zostanie potraktowana przez organy ścigania. Mamy obecnie rok 2008, badania sektora farmaceutycznego przeprowadzone przez NIK kończą się na roku 2007. Sytuacja w „Polfach” jest nadal trudna. Jest to konsekwencją zarówno przyjęcia błędnej koncepcji konsolidacji, jak również jej nierealizowania – trwania w stanie, w którym formalnie koncepcja obowiązywała, PHF SA funkcjonował, ale nie był w stanie przejąć od spółek córek i wykonywać funkcji operacyjnych, ponieważ zarządy tych spółek były temu niechętne. PHF SA nie dostał uprawnień w postaci większości w radach nadzorczych spółek córek, w ten sposób został pozbawiony podstawowych narzędzi do własnego funkcjonowania i do zarządzania podległymi mu spółkami.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#StanisławJarosz">W naszej „Informacji” piszemy również o procesach, które działy się na poziomie województw, o których mówił także pan minister. „Informacja” zawiera również dane dotyczące umowy społecznej. Umowa ta została przez NIK oceniona negatywnie. Zawarcie przez zarząd PHF SA, jej spółki celowe oraz związki zawodowe umowy społecznej i podpisanie się pod nią Ministra Skarbu Państwa stworzyło barierę dla planowanych w programie rządowym zmian. NIK, mając na uwadze oczekiwania strony społecznej, ocenia zawarcie umowy społecznej jako działanie niecelowe. Cele społeczne zostały w „Strategii” bardzo szeroko rozpisane, zostały określone na bardzo wysokim poziomie i w związku z tym stały w sprzeczności z celami ekonomicznymi. Realizacja wszystkich zakładanych w „Strategii” celów okazała się niemożliwa – cele wzajemnie się wykluczały. Nie można zakładać jednocześnie, że spółka będzie produkowała leki tanie i drogie, zapewniając tym samym wyższe płace swoim pracownikom.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#StanisławJarosz">Jeżeli chodzi o prywatyzacje, które odbywały się województwach, to największe nasze zastrzeżenia budzi fakt, że w większości przypadków doprowadziły one do tego, że prywatyzowane firmy funkcjonują obecnie w nieodpowiednich formach organizacyjnych. Forma prywatyzacji, która została przyjęta, czyli wnoszenie przedsiębiorstw do spółek – w części przypadków polegało to na tym, że prywatyzowane przedsiębiorstwa były wykupywane przez swoich głównych konkurentów. Doprowadzało to do takiej sytuacji, że udziały mniejszościowe, które Skarb Państwa sobie pozostawił, stawały się mniej wartościowe i w wielu przypadkach były sprzedawane za cenę na poziomie wartości księgowej.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#StanisławJarosz">W przypadku przedsiębiorstw dystrybucyjnych sieci CEFARM nasuwają się nam pewne wątpliwości, co do wybranej formy prywatyzacji. Porównaliśmy prywatyzację tych przedsiębiorstw w Krakowie i w Białymstoku. Ocena post factum jest oczywiście łatwiejsza, dzisiaj widać jednakże, że nietrafione operacje doprowadziły do tego, że mimo iż Skarb Państwa zachował sobie dosyć pokaźne udziały – 45%, 48%, 49% – to możliwości pozyskania znacznych pieniędzy z ich sprzedaży praktycznie przestały istnieć w sytuacji, kiedy jedynym zainteresowanym kupnem był posiadacz udziału większościowego, czyli konkurent. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku prywatyzacji sieci dystrybucyjnych CEFRAM w Krakowie. NIK zalecała, aby Ministerstwo spróbowało pozbyć się udziałów mniejszościowych, ponieważ nie dają one istotnego wpływu na zarządzanie, na możliwość pozyskania dywidendy, natomiast istnieje niebezpieczeństwo, że im dłużej będą utrzymywane tym bardziej będą się stawały bezwartościowe.</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#StanisławJarosz">Reasumując – na ocenę negatywną zasługuje cały proces prywatyzacji trzech „Polf”, koncepcja utworzenia PHF S.A., przyjęcie niewłaściwej strategii i jej realizacja. Są jeszcze inne obszary, w których wykryliśmy działania mające, naszym zdaniem, charakter przestępczy. W związku z nimi NIK skierowała kilka wystąpień do prokuratury i do Centralnego Biura Antykorupcyjnego. Zobaczymy, jak te przypadki zostaną potraktowane przez organy ścigania. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję bardzo panie prezesie. Otwieram dyskusję. Jako pierwszy chciałby zabrać głos poseł Karpiński. Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WłodzimierzKarpiński">Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, panie ministrze, dawno nie widzieliśmy takiego raportu. Zapewne bywały już gorsze, ale muszę przyznać, że informacje, których wysłuchaliśmy są porażające. W zasadzie raport ten należałoby zadedykować wszystkim miłośnikom własności państwowej i zwolennikom maczania przez polityków palców w życiu gospodarczym. Pan prezes w swoich wypowiedziach był bardzo oględny, ale w tym raporcie praktycznie nie ma strony, na której NIK nie oceniałaby negatywnie procesów prywatyzacji i restrukturyzacji polskiego przemysłu farmaceutycznego. Z „Informacji” możemy dowiedzieć się o nieuzasadnionym wyborze koncepcji konsolidacji, o trwaniu w zaniechaniu, przerwaniu procesów konsolidacji bądź o ich niekonsekwentnym realizowaniu. NIK informuje o nierzetelnych działaniach poszczególnych ministrów. W świetle tego raportu wystąpienia do organów ścigania wydaje się być w pełni uzasadnione.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#WłodzimierzKarpiński">Omawiamy już przypadek kolejnego sektora, w którym nagromadziło się tyle problemów. Prowadziliśmy już polityczną debatę o stoczniach, prowadziliśmy, w mniejszym zakresie, debatę o sektorze spirytusowym. Wszędzie dochodzi do podobnych sytuacji – politycy, urzędnicy najwyższego szczebla, ministrowie chcą uzdrowić jakiś sektor gospodarki zgodnie ze swoimi ideologicznymi założeniami. Zadanie to można by najnormalniej w świecie zrealizować, gdyby struktura kapitałowa tych sektorów była inna. Prywatyzacja sektora farmaceutycznego odbywała się w sposób skandaliczny, biorąc pod uwagę liczbę zatrudnionych w tej branży osób, mamienie tych pracowników i efekty takiego postępowania. Na posiedzeniach Komisji Skarbu Państwa w poprzedniej kadencji dyskutowaliśmy już na temat przemysłu farmaceutycznego parokrotnie. Z każdego naszego spotkania wynikało, że sytuacja w tym sektorze jest skandaliczna. Dwa pierwsze lata działalności holdingu są nam dobrze znane. Chciałbym lepiej zobrazować państwu skalę nieprawidłowości, do jakich dochodziło w prywatyzowanych spółkach i dlatego pozwolę sobie przytoczyć fragment z „Informacji o wynikach kontroli prywatyzacji i restrukturyzacji sektora farmaceutycznego” dotyczący nieefektywnych wydatków promocyjnych ponoszonych przez „Polfę Tarchomin”, spółkę, która znajduje się obecnie w bardzo trudnej sytuacji finansowej.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#WłodzimierzKarpiński">„ W celu przeprowadzenia w 2002 r. akcji promocyjnych Polfa Tarchomin SA w dniu 26 listopada 2001 r. wynajęła od Stowarzyszenia Race 2000 za kwotę 950 tys. zł katamaran i pokrywała dodatkowe koszty związane z obsługą gości, w tym koszty przelotu do miejsca cumowania katamaranu – miejscem cumowania katamaranu były Wyspy Kanaryjskie – wynoszące 882 tys. zł. Akcje te prowadzono bez określania celu, grup docelowych oraz mierników skuteczności pozwalających dokonać oceny efektów działań”. Na tym jednak nie koniec – w celu stworzenia pozytywnego wizerunku i prowadzenia działań promocyjnych „Polfa Tarchomin” podpisała dwie umowy z grupą doradztwa strategicznego na kwotę blisko 1,5 mln zł, zalecając m.in. opracowanie strategii poprawy komunikacji z opinią publiczna, administracją publiczną oraz środowiskami medycznymi.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#WłodzimierzKarpiński">Rozmawiamy teraz o przemyśle farmaceutycznym, ale jestem święcie przekonany, że w większości przypadków, gdy politycy delegują swoich dygnitarzy do przeprowadzania zmian prywatyzacyjnych dochodzi do podobnych nieprawidłowości. W związku z powyższym pragnąłbym podziękować panu ministrowi, że z tą praktyką wreszcie skończyliśmy.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#WłodzimierzKarpiński">Chciałbym zapytać o jedną rzecz – z informacji, które do mnie docierały na temat „Polfy Tarchomin” wynika, że przygotowywana jest emisja czy submisja akcji, jest generowany wewnętrzny kapitał w spółce, po to, aby znaleźć pomysł na uratowanie firmy. Proszę o szczegóły. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję bardzo panie przewodniczący. Kto z państwa chciałby zabrać głos w dyskusji? Bardzo proszę pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MarzennaDrab">Ja mam pytanie dotyczące spółki CEFARM-Białystok. Otrzymaliśmy informację, że 18 sierpnia b.r. w dzienniku „Rzeczpospolita” zostało zamieszczone zaproszenie do rokowań w sprawie nabycia akcji spółki CEFARM-Białystok. Termin składania ofert upłynął 15 września. Termin minął i zastanawiam się, czy pan minister mógłby nas poinformować, czy wpłynęły jakiekolwiek oferty i jakie było zainteresowanie tą spółką.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#MarzennaDrab">Dnia 9 września 2008 r. zostały skierowane stanowiska negocjacyjne związane z procesem prywatyzacji spółki ACP PHARMA, termin zakończenia prywatyzacji został wyznaczony do 31 grudnia tego roku. Chciałabym usłyszeć kilka słów na temat tego, jak zaawansowane są prace.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#MarzennaDrab">Mam podobne pytanie w sprawie spółki CEFARM-Wrocław. Zakończenie procesu prywatyzacji zostało przewidziane również do 31 grudnia b.r., podejrzewam, że w chwili obecnej prace są na etapie odbioru przez Ministerstwo szacowania wartości spółki, chciałabym jednakże zapytać o szczegóły tego postępowania. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję bardzo pani poseł. Pan poseł Zbrzyzny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#RyszardZbrzyzny">Z wielkim zainteresowaniem wysłuchałem wystąpienia pana ministra, szczególnie tego wątku dotyczącego „Polfy Tarchomin”. Z materiałów, które otrzymaliśmy wynika, że Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa SA są spółką córką Polskiego Holdingu Farmaceutycznego, a Skarb Państwa jest zaangażowany w granicach 16% kapitału akcyjnego. Biorąc pod uwagę bezpośredni udział w kapitale, można powiedzieć, że Skarb Państwa jest udziałowcem mniejszościowym, ale skoro PHF SA jest w 100% spółką Skarbu Państwa, to nie za bardzo rozumiem, jakie zobowiązania wziął na siebie zarząd „Polfy Tarchomin” poprzez zawarcie umowy społecznej. Przecież w tym przypadku nie nastąpiła żadna prywatyzacja. „Polfa Tarchomin” jest nadal spółką państwową, tylko zorganizowaną w inny sposób. Jest częścią składową holdingu farmaceutycznego, którego właścicielem jest Skarb Państwa. Nie rozumiem, skąd wzięły się te zobowiązania, z czego wynikają, co było przesłanką do tego, żeby spisać umowę społeczną z pracownikami. Umowa ta dużo kosztuje, staje się ciężarem dla spółki, która już drugi rok z rzędu generuje straty. Skąd ta umowa społeczna? Nie nastąpiła tutaj klasyczna prywatyzacja, jest ten sam właściciel, tylko zostało to inaczej zorganizowane, niż miało to miejsce przed powołaniem PHF SA.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#RyszardZbrzyzny">Kolejna sprawa dotyczy zobowiązań kredytowych „Polfy Tarchomin”. Rozumiem, że ten dokument był przygotowywany dla Komisji Skarbu Państwa dużo wcześniej, ale z informacji w nim zawartych wynika, że spółka posiada krótkoterminowe kredyty na kwotę ok. 45 mln zł. Jest to znacząca pozycja, jeśli chodzi o zobowiązania spółki. Termin spłaty przypadał na maj 2008 r. i już dawno upłynął. Bank bądź też konsorcjum banków, które udzielały tych kredytów, wyraziło zgodę na odroczenie spłaty do września, ale termin ten również upłynął. Chciałem zapytać, jak obecnie przedstawi się sytuacja spłaty tych zobowiązań? Jak się zachowuje bank w sytuacji, gdy walne zgromadzenia akcjonariuszy spółki nie wyraziło zgody na ustanowienie zastawu rejestrowego? Czy podjął już decyzje w tej sprawie? Jeżeli podjął, to jakie są to decyzje? Gdyby bank zechciał rzeczywiście wyegzekwować swoje należności, to mogłoby to mieć dramatyczny wymiar dla spółki.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#RyszardZbrzyzny">W „Informacji” opracowanej przez NIK możemy przeczytać również o roszczeniach reprywatyzacyjnych zgłaszanych pod adresem „Polfy Tarchomin”. Informacje te dotyczą 95 tys. m² pokrytych budynkami. Nie wiem, na ile jest to istotny majątek dla spółki, być może jest to majątek niechciany, a więc jego oddanie polepszyłoby sytuację „Polfy Tarchomin”. Jednakże, jeśli jest to istotny majątek dla spółki, to chciałbym się dowiedzieć, jak bardzo istotny i w jaki sposób może wpłynąć na dalsze funkcjonowanie „Polfy” jako spółki prawa handlowego.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#RyszardZbrzyzny">Myślę, że na tym etapie są to wszystkie pytania. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję bardzo panie pośle. Czy są jakieś inne pytania? Jakieś inne głosy w dyskusji? Nie słyszę. Proszę zatem pana ministra o udzielenie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JanBury">Jeśli chodzi o informacje prezesa NIK zawarte w przedstawionym dokumencie pokontrolnym, to rzadko się zdarza, aby opinia Ministra Skarbu Państwa była tak zgodna z raportem, który przygotowują inspektorzy NIK. W tym przypadku nie mamy do raportu żadnych zastrzeżeń, wręcz moglibyśmy się pod tym raportem podpisać. Uwagi, które przedstawiła NIK, dotyczące okresu od 2004 r. do 2007 r., są absolutnie zgodne z tym, co już od kilku miesięcy jest przez Ministerstwo obserwowane. Dlatego też zdecydowaliśmy się na zmianę strategii odnoszącej się do przemysłu farmaceutycznego, bo uważamy, że kontynuacja dotychczasowych pomysłów nie jest możliwa.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#JanBury">PHF SA funkcjonuje w tej chwili tylko i wyłącznie po to, aby dokonać prywatyzacji trzech „Polf”. To jest jego główny i jedyny cel. Polskiemu Holdingowi Farmaceutycznemu nie są potrzebne do realizacji tego celu żadne grupy doradztwa, żadne firmy marketingowe, ani żadne firmy PR. PHF SA rozpisał już konkurs na wybór doradcy do prywatyzacji trzech „Polf”. Jest to jedyny wydatek, jaki poniesie w przeciągu najbliższego roku i 4 miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#JanBury">Teraz chciałbym odnieść się do pytań posłów. CEFARM-Białystok jest ostatnią tak dużą spółką skarbową, sieciową, w związku z tym zainteresowanie jej prywatyzacją jest bardzo duże. Wpłynęło 11 ofert. Zakończyliśmy już etap wstępny i z tych 11 ofert wyłoniliśmy 5 najkorzystniejszych. Proponowane kwoty były duże, minimalna kwota opiewała na kilkadziesiąt mln zł. Nie mogę podać, ile wyniosła oferta najwyższa, ponieważ zostało to objęte tajemnicą, mogę tylko powiedzieć, że była trzykrotnie wyższa od kwoty minimalnej. 5 firm umieszczonych na liście ostatecznej zostanie dopuszczonych do dalszego etapu. Firmy te mają prawo wejścia do CEFARM-u. Ustaliliśmy, o ile dobrze pamiętam, że będą 5-dniowe okresy, w których firmy te będą mogły wziąć udział w wewnętrznym due diligence, aby przekonać się „od środka”, jaka jest kondycja spółki, czy wszystkie zawarte w ogłoszeniu informacje potwierdzają się.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#JanBury">CEFARM-Rzeszów jest spółką, w której Skarb Państwa posiada 49% udziałów, w ACP PHARMA SA Skarb Państwa ma 51% udziałów, natomiast w CEFARM-Wrocław – 43%. W przypadku „Cefarmów” prowadzimy w tej chwili rozmowy z inwestorem strategicznym. Chcielibyśmy, aby do końca tego roku odkupili oni od Skarbu Państwa resztę akcji. Obecnie negocjujemy cenę, która byłaby najkorzystniejsza z punktu widzenia interesów Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#JanBury">Chciałbym się teraz odnieść do pytań pana posła Zbrzyznego. Podczas posiedzeń Komisji Skarbu Państwa w 2004 r. i 2005 r. rozmawialiśmy o strategii dla przemysłu farmaceutycznego, która była wspólną propozycją ówczesnych ministrów: zdrowia, skarbu państwa i gospodarki. Ich pomysł polegał na zbudowaniu jednego, dużego koncernu farmaceutycznego. Jego zadaniem miało być przejęcie wszystkich trzech „Polf” oraz prowadzenie, jako jeden duży koncern narodowy, spójnej polityki farmaceutycznej. W związku z tym, że wszystkie trzy „Polfy” były niechętne konsolidacji i stworzeniu koncernu, zarządy tych spółek wraz ze stroną społeczną wynegocjowały, że ceną za ich zgodę na taka formę konsolidacji będzie zawarcie umowy społecznej. Umowa ta została podpisana w 2004 r. przez ówczesnego ministra Sochę. Każdy kolejny minister ambitnie kontynuował plany związane z budową koncernu, niestety, skończyło się to wszystko nie najlepiej. Raport NIK przedstawia historię działalności Polskiego Holdingu Farmaceutycznego.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#JanBury">Uważam, że należy jak najszybciej dokonać konsekwentnej i świadomej prywatyzacji „Polf”. Dlatego też Ministerstwo Skarbu Państwa zarekomendowało Radzie Ministrów zmianę strategii dla tego sektora. Dla ścisłości – była to wprawdzie rekomendacja ministra gospodarki, ale w związku z tym, że minister nie zdołał tego w odpowiednim czasie przygotować, to nasze Ministerstwo zaproponowało tę zmianę podczas posiedzenia Rady Ministrów. Chcemy skrócić obowiązywanie strategii do minimum. Nawet te ostatnie trzy miesiące jej obowiązywania są dla nas bardzo istotne. Nie chcemy narażać się na zarzuty, że minister skarbu państwa, czy też Polski Holding Farmaceutyczny, działając w imieniu Skarbu Państwa dokonywał pewnych procedur, które nie były zgodne ze strategią rządową.</u>
          <u xml:id="u-12.6" who="#JanBury">Poruszane dzisiaj zostały również kwestie majątku i zobowiązań kredytowych „Polfy Tarchomin”. Spółka ta posiada olbrzymi majątek – ok. 80 ha gruntów. Większość z nich, bo 74 ha, to grunty warszawskie, 6 ha leży poza granicami Warszawy. Większość z tych gruntów ma nieuregulowany stan prawny, do części z nich zostały zgłoszone roszczenia. Zapadł już jeden niekorzystny dla „Polfy Tarchomin” wyrok dotyczący roszczeń byłych właścicieli.</u>
          <u xml:id="u-12.7" who="#JanBury">Jeśli chodzi o sytuację finansową to do końca września b.r. „Polfa Tarchomin” miała linię kredytową na przeszło 40 mln zł. Termin spłaty kredytu wygasł. Obecnie bank razem z „Polfą” negocjuje nowe warunki. Oczekiwania banku są dość drastyczne, ma to na pewno związek z zaistniałą sytuacją na rynku finansowym – wszystkie banki pragną zabezpieczyć swój majątek. W międzyczasie „Polfa Tarchomin” wystąpiła o przyznanie pomocy publicznej, rozmowy trwają już kilka miesięcy, nie są one łatwe. Mamy nadzieję, że do końca listopada, najpóźniej na początku grudnia, pomoc zostanie przyzna przez Agencję Rozwoju Przemysłu. Będzie to pożyczka w wysokości ok. 20 mln zł, którą „Polfa” miałaby przeznaczyć na niezbędne cele – realizację programu dobrowolnych odejść i na inwestycje, których musi dokonać, żeby utrzymać się na rynku w najbliższych miesiącach. Z uwagi na napięte terminy i sytuację podbramkową, w jakiej znalazła się spółka, dążymy do tego, aby znaleźć jak najszybciej inwestora strategicznego, który pomógłby „Polfie” stanąć na nogi, uratować majątek i pracowników. Chciałbym dodać, że „Polfa Tarchomin” jest jednym z niewielu w Europie i jedynym w Polsce producentem insuliny, leku bardzo potrzebnego.</u>
          <u xml:id="u-12.8" who="#JanBury">O przedstawienie informacji dodatkowych na temat „Polfy Tarchomin” chciałbym poprosić pana prezesa Polskiego Holdingu Farmaceutycznego.</u>
          <u xml:id="u-12.9" who="#JanBury">Jeszcze informacja dla pana posła Zbrzyznego – Skarb Państwa ma we wszystkich „Polfach” niewielki, kilkunastoprocentowy pakiet kontrolny, natomiast jest jedynym właścicielem udziałów w PHF S.A. Właśnie poprzez nadzór właścicielki w PHF SA. Skarb Państwa próbuje realizować swoją politykę. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję panie ministrze. Teraz pan prezes, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#ArturWoźniak">Chciałem się państwu przedstawić, nazywam się Artur Woźniak, w historii Polskiego Holdingu Farmaceutycznego jestem dziesiątą osobą zarządzającą tym przedsiębiorstwem, funkcję prezesa sprawuję jako szósta lub siódma osoba z kolei. To taka krótka historia czteroletniej działalności tego holdingu.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#ArturWoźniak">Obejmując w marcu tego roku funkcję prezesa Polskiego Holdingu Farmaceutycznego podjąłem się misji jego sprywatyzowania. Mając doświadczenie w prywatyzacji, wziąłem na siebie to zadanie z pełną odpowiedzialnością i przystąpiłem do jego realizacji. Być może zauważyliście państwo, że w prasie ukazały się ogłoszenia o wyborze doradcy prywatyzacyjnego i prawnego dla „Polfy Tarchomin”. Ze względu na specyfikę tej spółki zdecydowaliśmy się na przeprowadzenie dwóch oddzielnych przetargów i wyłonienie dwóch doradców.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#ArturWoźniak">Do „Polfy Tarchomin” należą grunty o łącznej powierzchni 73,5 ha – z czego uregulowaną sytuację prawną mają jedynie grunty o powierzchni 3,5 ha. Do 9,5 ha gruntów zgłoszone zostały roszczenia reprywatyzacyjne, natomiast pozostałe grunty nie maja uregulowanej sytuacji prawnej, przy czym 6 ha gruntów zajmuje ośrodek wczasowy niedaleko Pisza. Zarząd PHF SA zakłada, że 17 października spłyną oferty do wyboru doradcy prywatyzacyjnego, do 20 października oferty do wyłonienia dorady prawnego. Prace trwają, zgodnie z naszym harmonogramem wewnętrznym w maju lub też czerwcu przyszłego roku „Polfa Tarchomin” zostanie sprywatyzowana.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#ArturWoźniak">Jeśli chodzi o drugą w kolejności do sprywatyzowania „Polfę Pabianice” oraz o „Polfę Warszawa”, która jest właścicielką bardzo atrakcyjnego terenu – blisko 5ha w centrum Warszawy – to procesy prywatyzacyjne tych spółek pragniemy sfinalizować do końca przyszłego roku.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#ArturWoźniak">Wraz z początkiem 2010 r. pragniemy postawić PHF SA w stan likwidacji. Doświadczenie zdobyte w procesach prywatyzacyjnych pozwala mi twierdzić, że jest to realny program. Mamy już skompletowany zespół do prywatyzacji. Zarząd PHF SA skupia się głównie na bieżącym zarządzaniu i na procesach prywatyzacji. Jeśli są jeszcze jakieś pytania, to z przyjemnością udzielę na nie odpowiedzi. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#TadeuszAziewicz">Dziękuję bardzo. Nie słyszę żadnych pytań.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#TadeuszAziewicz">Szanowni państwo, coraz częściej na posiedzeniach naszej Komisji pojawia się wyrażenie „porażająca informacja”. Nie lubię takich określeń, ale kiedy słucham o firmie, która w 2001 roku wynajmowała katamaran na Wyspach Kanaryjskich za prawie milion zł, a w chwili obecnej zabiega o 20 mln zł pomocy publicznej, po to, aby się utrzymać na rynku, to wówczas cisną mi się na usta słowa dużo mocnej brzmiące.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#TadeuszAziewicz">Jeżeli nie usłyszę głosów sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła informację, smutną i porażającą informację ministra skarbu państwa na temat prywatyzacji i restrukturyzacji sektora farmaceutycznego w Polsce. Były to smutne doniesienia, jeśli chodzi o przeszłość funkcjonowania tego sektora, ale na szczęście nie zostaliśmy całkowicie pozbawieni nadziei na przyszłość. Rozumiem, że mamy tutaj do czynienia z podręcznikowym przykładem tego, jak boli zaniechanie prywatyzacji. Życzmy panu ministrowi, aby tę prywatyzację jak najszybciej doprowadził do szczęśliwego końca.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#TadeuszAziewicz">Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#TadeuszAziewicz">Zamykam posiedzenie Komisji. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>