text_structure.xml 120 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#AleksanderBentkowski">Otwieram posiedzenie połączonych Komisji.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#AleksanderBentkowski">Przypominam posłom, że tylko przy dużym zdyscyplinowaniu mamy szansę na to, że ustawa zostanie uchwalona. Jest to ważny społecznie problem i do tej pory nieuregulowany. Dlatego zależy nam na tym, aby ustawa została uchwalona.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#AleksanderBentkowski">Chcę zapytać, czy do tytułu ustawy są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#AleksanderBentkowski">Czy są uwagi do art. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Chcę zgłosić poprawkę redakcyjną, polegającą na skreśleniu w wyrazie „zwanym” litery „m”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#AleksanderBentkowski">Art. 1 uzyskał brzmienie: „Komornik sądowy, zwany dalej „komornikiem”, jest funkcjonariuszem publicznym, działającym przy Sądzie Rejonowym”.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 2, w którym rozszerza się uprawnienia komornika. Czy są uwagi do tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KazimierzPańtak">Mam uwagę do ust. 4 pkt 2. Dlaczego wymieniono tylko „publicznymi licytacjami ruchomości”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MarekSadowski">Nieruchomości są sprzedane przez sąd i nie będą sprzedane przez komornika. Chodzi o to, że komornicy nie mają przygotowania do prowadzenia licytacji nieruchomości w ramach wykonywanego zawodu. Dlatego w projekcie ustawy nie dążymy do tego, aby komornik mógł sprzedawać nieruchomości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#AleksanderBentkowski">Panu posłowi chodziło o inną sytuację, kiedy ktoś chce sprzedać nieruchomość i chce to zadanie zlecić neutralnemu podmiotowi, np. może to dotyczyć gminy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#KazimierzPańtak">Taki miał być sens tego przepisu. Dlatego uważam, że należy skreślić wyraz „ruchomości”, jeśli gmina chce skorzystać z usług komornika przy sprzedaży budynku, ponieważ w innym wypadku nie mogłaby powierzyć tego zadania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MarekSadowski">To jest tylko problem wyboru, czy komornicy będą mogli prowadzić licytację nieruchomości. Jeśli stowarzyszenie komorników wyrazi pozytywną opinię w tej sprawie, to nie ma przeszkód, aby rozszerzyć ten zapis na wszystkie licytacje. Zwracam uwagę, że umowa sprzedaży nieruchomości i tak musi być zawarta w formie aktu notarialnego po zakończeniu licytacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#HenrykHajdukiewicz">Propozycja jest o tyle trafna, że rozszerza ona ten zapis o sprzedaż wierzytelności. Na ostatnim posiedzeniu komisji kodyfikacyjnej proponowano zmianę Kodeksu postępowania cywilnego polegającą na rozszerzeniu uprawnień w egzekucji w zakresie sprzedaży wierzytelności i prowadzenia egzekucji z wierzytelności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#MieczysławPiecka">Proponuję skreślić wyraz „ponadto” w ust. 4, bo odnosi się wrażenie jakby był to dalszy ciąg praw, a w ust. 3 mówimy raczej o obowiązkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję zamienić wyraz „ponadto” sformułowaniem „poza zadaniami określonymi w ust. 3”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#AleksanderBentkowski">Skreślamy w pkt. 2 wyraz „licytacji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam wątpliwość czy będzie to spójne z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. Licytacje z nieruchomości prowadzi bowiem sąd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#MarekSadowski">W postępowaniu egzekucyjnym sprzedaż nieruchomości będzie prowadził sąd, ponieważ skutkiem zakończenia licytacji jest przesądzenie prawa własności, natomiast sprzedaż poza egzekucją będzie prowadził komornik, jednak z obowiązkiem zamknięcia sprawy aktem notarialnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam poprawkę redakcyjną do pkt. 2. Czy potrzebny jest wyraz „urzędowego”? Co oznaczałoby to sformułowanie „urzędowego nadzoru”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#MarekSadowski">Chodzi o to, że komornik nie występuje jako osoba prywatna, ale reprezentuje powagę pełnionego urzędu. Sądzę, że wszystkie prawa urzędnika zostaną zachowane nawet wtedy, kiedy zostanie wykreślony wyraz „urzędowego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#AleksanderBentkowski">Sądzę, że ten wyraz należy pozostawić, bo komornik po to jest proszony do udziału w licytacji, aby sprawować nadzór, a nie przeprowadzać egzekucję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#KazimierzKorzan">Sądzę, że ten przepis należy pozostawić w obecnym brzmieniu, albo dodać wyrazy „na wniosek organizatora poza egzekucją”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#AleksanderBentkowski">W projekcie ustawy wyraźnie zaznaczono, że chodzi o inny rodzaj licytacji, który nie jest oparty o Kpc.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#MieczysławPiecka">Komornik podlega ustawom i orzeczeniom. Czy inne tytuły wykonawcze mieszczą się w tym pojęciu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#MarekSadowski">Tu nie chodzi o podległość związaną z Kpc, który określa w jakim zakresie komornik jest ograniczony tytułem wykonawczym. To pojęcie jest pełne, czyli dotyczy także innych tytułów egzekucyjnych m.in. orzeczenia takiego jak tytuły wykonawcze, bankowe, umowy notarialne zaopatrzone w klauzulę wykonywalności. W ogólnych zasadach podległości komornika chodziło o jego pewną niezależność od poleceń administracyjnych, ponieważ w toku egzekucji sąd może wydawać orzeczenia nakładające na komornika różne obowiązki. W związku z tym należało o nich wspomnieć w tym przepisie. Nie uchyla to komornika od związania treścią tytułu wykonawczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#KazimierzKorzan">Mam wątpliwości dotyczące tego przepisu. Opowiadam się za skreśleniem wyrazu „orzeczenia”, ponieważ art. 758 par. 2 jasno określa tę sprawę. Dlatego nie ma powodu, aby wprowadzać trudności tam, gdzie nie jest to potrzebne. Przypominam, że formułowanie przepisów prawa powinno być ścisłe. Sąd może z urzędu wydawać komornikowi zarządzenia zmierzające do zapewnienia należytego wykonania zadania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#MarekSadowski">W art. 3 ust. 1 nie uchyla się przepisów prowadzenia egzekucji, a zarządzenie sądu wydane w trybie art. 759 par. 2 też jest postanowieniem. Zatem nie ma żadnej kolizji.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#MarekSadowski">Musimy odróżnić funkcję komornika od zawodu sędziego, w którego przypadku, w ustroju sądowym napisano, że podlega tylko ustawom. Wszystkie inne zawody podlegają także innym dyrektywom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#KazimierzPańtak">Uważam, że ten przepis należy pozostawić. Nie ma w tym żadnej kolizji, ponieważ komornik jest organem sądowym i wykonuje orzeczenia. Jest to przepis informacyjny dla komorników i osób, które chcą korzystać z jego usług.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#KazimierzPańtak">Jak będzie rozstrzygnięta skarga na czynności komornika i jak sąd zleci wykonanie zalecenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#AleksanderBentkowski">Zarządzenie sądu jest orzeczeniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#KazimierzKorzan">Nie wprowadzajmy zamętu w podziałach praktycznych i naukowych. Wyrok, postanowienie i zarządzenie są innymi kategoriami. Zarządzenie tymczasowe wydaje się w formie postanowienia, a zarządzenie zwykłe nie może być orzeczeniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#AleksanderBentkowski">Jeżeli ktoś z posłów zgłosi wniosek, to poddamy go pod głosowanie. Teraz jednak nie będziemy dalej omawiać tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#KazimierzPańtak">Jeśli skreślimy wyraz „orzeczenia”, to komornik będzie traktowany jak sędzia. Przypomina to sytuację z jaką mieliśmy do czynienia przy omawianiu ustawy o wykonywaniu zawodu pielęgniarki. Sugerowano wówczas, że nie mogą one wykonywać poleceń lekarza, ponieważ są samodzielne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#MieczysławPiecka">Zadałem pytanie, ponieważ miałem wątpliwość czy ten zapis obejmuje pełen zakres czynności. Skoro jednak nie zgłoszono żadnego zastrzeżenia, dlatego nie zgłaszam wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W ust. 4 w zdaniu drugim należy wykreślić powołanie na ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#WiesławOpęchowski">Czy nie należy dodać, że komornik używa okrągłej pieczęci urzędowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#AleksanderBentkowski">Dziękuję za trafną uwagę, ponieważ ta kwestia mogłaby później budzić wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 5 i art. 6.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#AleksanderBentkowski">Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#KazimierzPańtak">Zwracam uwagę, że zgodnie z nową konstytucją zarządzenie nie jest źródłem prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#MarekSadowski">W tym przepisie nie chodzi o stanowienie prawa, ale o utworzenie jednostek egzekucyjnych i ustalenie rewiru. Do tej pory taki obowiązek spoczywał na prezesie sądu, a teraz przenosimy go na ministra. Jest to uprawnienie decyzyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Art. 93 nowej konstytucji mówi, że rozporządzenia będą aktem powszechnie obowiązującym i publikowanym, który dotyczy ogółu. W świetle tego zapisu zarządzenia będą aktami wewnętrznymi, regulującymi wewnętrzną strukturę. W tym wypadku chodzi o rewiry komornicze i dlatego nie powinniśmy zmieniać formy na rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#KazimierzPańtak">Sądzę, że powinniśmy użyć formy rozporządzenia, ponieważ przepisy nie dotyczą tylko komornika, ale stanowią także informacje skierowane do wszystkich obywateli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#AleksanderBentkowski">Jeśli zachodzi obawa, czy powstaną nowe rewiry, to trzeba zastosować formę rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#KazimierzKorzan">Przychylam się do tej propozycji ponieważ rozporządzenie musi być podane do publicznej wiadomości i każdy będzie wiedział, gdzie ma się zgłosić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 8.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Dla spójności tekstu w art. 8 ust. 2 po wyrazie „rewiru” należy dodać „komorniczego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#AleksanderBentkowski">Czy są inne uwagi do tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#DariuszPodkański">Mam poprawkę redakcyjną, polegającą na dodaniu litery „r” do wyrazu „rewiu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#MarekSadowski">Skoro w ust. 1 art. 7 piszemy, że minister ustanawia i znosi rewiry komornicze, to powinniśmy dodać „zwane dalej rewirami” i wówczas posługiwalibyśmy się pojęciem rewiru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W ten sposób określilibyśmy trzecie pojęcie w ustawie po kancelarii komorniczej, zwanej kancelarią i komorniku sądowym zwanym komornikiem. Sądzę, że to pojęcie nie budzi żadnych wątpliwości redakcyjnych w dalszym tekście ustawy i dlatego proponuję nie wprowadzać tej zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 9.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#AleksanderBentkowski">Czy są uwagi do tego przepisu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-46.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów rozdziału 2 - Powoływanie i odwoływanie komorników.</u>
          <u xml:id="u-46.3" who="#AleksanderBentkowski">Do art. 10 zgłoszono dwa warianty do ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#KazimierzPańtak">Regularnie zgłaszam już uwagę dotyczącą nieskazitelnego charakteru. Uważam, że powinno być użyte sformułowanie: „daje rękojmię należytego wypełniania obowiązków”.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#KazimierzPańtak">Pomimo tego, że jestem prawnikiem uważam, że ekonomiści mogą pełnić funkcję komornika i dlatego opowiadam się za przyjęciem wariantu II.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#DariuszPodkański">Być może pomysł rozszerzenia grupy osób mogących wykonywać ten zawód na osoby o wyższym wykształceniu ekonomicznym ma pewien sens. Zdecydowanie opowiadam się jednak za wariantem I, albowiem chcemy stworzyć zawód prawniczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#AleksanderBentkowski">W dniu wczorajszym minister Kubicki poinformował nas, że w tym roku studia ukończy 10 tys. prawników. Skoro w tym zawodzie bardziej potrzebna jest wiedza prawnicza niż ekonomiczna, to pozostawmy preferencje dla prawników. Wówczas jednoznacznie będzie określone, że w wymiarze sprawiedliwości pracują tylko prawnicy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#KazimierzKorzan">Z tych samych powodów co pan poseł jestem za przyjęciem wariantu I.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#KazimierzKorzan">Proponuję pozostawić pkt 2 w art. 10 w obecnym brzmieniu: „jest nieskazitelnego charakteru” ponieważ nie oznacza to tego samego, co daje rękojmię wykonywania zawodu. Takie określenie było używane w komunizmie, kiedy urzędnik musiał chronić państwa ideologicznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#KazimierzPańtak">Gdybyśmy w pełni chcieli przestrzegać formuły „nieskazitelnego charakteru”, to wiele osób nie powinno piastować swojego urzędu. Nie zgłaszam jednak wniosku, gdyż nie został on już przyjęty we wcześniejszych ustawach.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#KazimierzPańtak">Nie wiem dlaczego mielibyśmy zabraniać wykonywania tego zawodu osobom posiadającym wyższe wykształcenie ekonomiczne. Jestem prawnikiem i wariant I byłby mi na rękę, ale dlaczego tworzymy zamknięty klan. W tym zawodzie potrzebna jest wiedza i reprezentowanie odpowiedniego poziomu, ale komornik nie spotyka się z takimi sprawami, których nie potrafiłby rozwiązać, jest to tylko kwestia przygotowania i egzaminu. Nie możemy przy tym przesądzać, że powinni ten zawód wykonywać tylko prawnicy, gdyż obawiam się, że będziemy mieli do czynienia z przypadkiem ustawy o doradcach podatkowych, gdzie ten zawód może wykonywać nawet ornitolog.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#KazimierzKorzan">Uważam, że niemożliwe jest, aby ktoś inny niż prawnik wykonywał ten zawód. To wcale nie jest prawda, że komornikiem może być każdy bez wyższego wykształcenia. Dziś postępowanie egzekucyjne jest tak skomplikowane, że nawet fachowcy sobie z nim nie radzą. Dodatkowym argumentem za przyjęciem wariantu I jest to, że prawnicy kończą studia i nie mogą znaleźć zatrudnienia w swoim zawodzie. W tym wypadku potrzebna jest wiedza prawnicza, a nie ekonomiczna, jeżeli pozostawimy studia administracyjne, to i tak łagodzimy wymagania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#KazimierzPańtak">Obecnie na 450 działających komorników, wyższe wykształcenie posiada tylko 150 osób. Są takie okręgi, gdzie żaden z komorników nie ma wyższego wykształcenia. Rozumiem, że dążymy w określonym kierunku, ale nie można dokonywać tak gwałtownych przeskoków. Dlatego zgadzam się na określenie w ustawie cenzusu wyższego wykształcenia.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#KazimierzPańtak">Chcę zaznaczyć, że oba zawody są pokrewne. Komornik ma do czynienia ze skomplikowanymi sytuacjami, ale są to powtarzalne czynności, postanowienia, druki itd. Komornik musi myśleć, a my tymczasem możemy zamknąć dostęp do tego zawodu i będą problemy z obsadzeniem tych stanowisk. Jeżeli przyjmiemy wariant II, to będzie konkurencja na rynku, a znam ekonomistów, którzy lepiej orientują się w przepisach niż prawnicy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#MieczysławPiecka">Tu nie chodzi tylko o skuteczność egzekucji, ale o takie sprawy, gdzie brak wiedzy prawniczej może doprowadzić do niezamierzonych efektów. Dlatego opowiadam się za wariantem I. Jestem za tym, aby obecny stan rzeczy usankcjonować, a w przyszłości ten zawód może być wykonywany tylko przez prawników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#BolesławChyrudziński">W dużej części argumenty, których użyli posłowie wyczerpały dyskusję na ten temat. Chcę podkreślić jedynie wagę problemu. Obecnie wśród osób, które przechodzą aplikację komorniczą są także ekonomiści, są to wspaniali fachowcy i dlatego nie uważam, że można zamknąć możliwość wykonywania zawodu tylko dla absolwentów prawa. Sądzę, że samo życie szybko zweryfikuje tę kwestię, gdyż prawnicy lepiej dadzą sobie radę i wygrają z konkurencją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#MarekSadowski">W trakcie prac nad ustawą Ministerstwo Sprawiedliwości cały czas zajmowało stanowisko wyłączności zawodu komornika dla prawników. Nie znaczy to, że nie dostrzegamy wniosków, aby rozszerzyć kategorię uprawnień na ekonomistów. Minister Kubicki nie oponował przeciwko takiemu rozwiązaniu, jednak wolelibyśmy, aby byli to wyłącznie prawnicy, ponieważ egzekucja związana jest ze sprawowaniem wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#MarekSadowski">Wnioski przeciwne nie są do odrzucenia, skoro komornikami mogą być dzisiaj także technicy i osoby, które ukończyły liceum. Bardzo sprawnie przeprowadzają oni egzekucję i jeśli mają zachować swój status, to nie można tak ostro sprzeciwiać się wykonywaniu zawodu przez ekonomistów, którzy posiadają przecież bardzo ogólne przygotowanie prawnicze. Wobec tego nie sprzeciwiamy się przyjęciu wariantu II, który i tak stanowi znaczący postęp w stosunku do stanu obecnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#AleksanderBentkowski">Stoimy przed dylematem, ewentualnie możemy pozostawić tę sprawę nierozstrzygniętą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#LidiaBłądek">Skoro minister sprawiedliwości nie ma żadnych obiekcji, to przyjmujmy wariant II.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#KazimierzKorzan">Nie zgadzam się z tym wnioskiem. Obecnie przeprowadzane są tak skomplikowane sprawy egzekucyjne, z którymi sam ledwo sobie radzę, a przecież tylko ja opublikowałem, w jaki sposób prowadzi się egzekucję z obligacji. W związku z tym musimy utrzymać wariant I.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#KazimierzKorzan">Jestem zdumiony tym, że minister sprawiedliwości nie ma żadnych sprzeciwów wobec zgłoszonych wariantów. W ustawie chodziło nam o to, aby zawód wykonywali prawnicy i dlatego teraz nie możemy odstąpić od tej zasady. Komornik musi posiadać podobne kwalifikacje jak sędzia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#AleksanderBentkowski">W ustawie zmierzamy do podniesienia rangi zawodu, a zwłaszcza umiejętności. Skoro tak bardzo podkreślamy łączność zawodów prawniczych i w późniejszych artykułach mowa jest o tym, kto może zostać komornikiem bez aplikacji i wymienia się dr. habilitowanego nauk prawnych, to ktoś mógłby się spytać, dlaczego komornikiem nie może być dr habilitowany nauk ekonomicznych, skoro on także dysponuje dużą wiedzą. Jednak w ten sposób zburzymy koncepcję tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#AleksanderBentkowski">Proponuję, abyśmy przyjęli wariant I i ewentualnie w II czytaniu będziemy zastanawiać się nad wariantem II.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#KazimierzPańtak">Rozumiem, że nie każdy potrafi przeprowadzić egzekucję z papierów wartościowych. Jednak w ramach apelacji klient może wybrać komornika, który zna się na tym zagadnieniu.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#KazimierzPańtak">W Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Ustawodawczej większość członków stanowią prawnicy, jednak obawiam się, czy Sejm nie rozszerzy tego przepisu także na ornitologów, podobnie jak w przypadku ustawy o doradcach podatkowych. Chcę zachować godność tego zawodu, aby wykonywały go osoby przygotowane merytorycznie. Nie złożę teraz wniosku, jednak ostrzegam, że w II czytaniu zostanie zgłoszonych wiele poprawek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#AleksanderBentkowski">Kiedy wytłumaczymy posłom, że zawód dotyczy wykonywania wyroku sądowego i że powinien wykonywać go prawnik po wyższych studiach to sądzę, że zrozumieją, że tych czynności nie może wykonywać ekonomista. Jeżeli ktoś zada pytanie, kto dziś wykonuje ten zawód, to odpowiem, że wykonują go osoby o różnym przygotowaniu zawodowym i dlatego egzekucja tak źle przebiega.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#KazimierzPańtak">Trzeba było taką argumentację przedstawić posłom PSL, kiedy wczoraj głosowaliśmy nad ustawą o doradcach podatkowych. Prezydent i prof. Raczyński zgłosili wniosek, aby zawód mogli wykonywać radcowie i adwokaci, zgłoszono także wniosek mniejszości, że jeżeli zawód mają wykonywać prawnicy, to tylko posiadający wyższe wykształcenie. Tymczasem przyjęto takie rozwiązanie, że zawód mogą wykonywać wszyscy, nie ma cenzusu wykształcenia i dlatego przed Naczelnym Sądem Administracyjnym i Sądem Najwyższym może występować każdy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#AleksanderBentkowski">Będę interweniował w Senacie, aby ten oczywisty błąd naprawić. Byłoby nonsensem, gdyby przed sądem mógł występować nie prawnik. Komornik bardzo często występuje przed sądem i dlatego powinien być prawnikiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#BolesławChyrudziński">Nie zgadzam się ze stanowiskiem pana posła i opowiadam się za przyjęciem wniosku posła Pańtaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#KazimierzPańtak">Sądzę, że nie ma potrzeby, abyśmy przechodzili do głosowania w tej sprawie. W związku z tym zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#AleksanderBentkowski">Przyjęliśmy wariant I, wariant II stanowi wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#MarekSadowski">Zwracam uwagę, że w ust. 2 nie zaznaczono, że chodzi o dr. nauk prawnych. W ten sposób zawód mogłyby wykonywać osoby posiadające inne wykształcenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#AleksanderBentkowski">Z całą pewnością chodzi o dr. nauk prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#KazimierzPańtak">Należy wykreślić wyrazy „pracownicy naukowi”. Skoro dana osoba posiada doktorat z prawa, to na pewno jest dobrze przygotowana do wykonywania zawodu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#LidiaBłądek">Proponuję dodać także sformułowanie „a także posiadający co najmniej tytuł doktora nauk prawnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie ma potrzeby dodawać wyrazów „co najmniej”, ponieważ habilitację otrzymuje się po tytule doktora.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#AleksanderBentkowski">Zastanawiam się, czy w przepisie ma być wymieniony tytuł, czy stopień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#KazimierzKorzan">Z całą pewnością trzeba zaznaczyć, że chodzi o stopień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 11. Czy do tego przepisu są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam poprawkę redakcyjną, polegającą na skreśleniu wyrazu „działania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 13 i art. 14. Czy do wymienionych artykułów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 15.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję dodać w ust. 4 wyraz „prawomocnym” i wykreślić wyraz „komornika”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#KazimierzPańtak">Czy automatycznie nie powinno pozbawiać się praw, jeżeli przestępstwo było przeciwko mieniu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#LidiaBłądek">Minister sprawiedliwości zawsze może dyscyplinarnie zwolnić takiego pracownika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#KazimierzPańtak">Mnie chodzi o pewnego rodzaju automat, ponieważ sądy dyscyplinarne są sądami wewnętrznymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PawełKasprzyk">W przepisie wyraźnie zaznaczono, że chodzi o osobę, która została skazana prawomocnym wyrokiem. Musi być zatem zachowany warunek nieskazitelnego charakteru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#MarekSadowski">Czy o charakterze człowieka ma źle świadczyć nieumyślne przestępstwo?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#LidiaBłądek">Sądzę, że tę kwestię trzeba pozostawić do uznania ministrowi sprawiedliwości, czy będzie wszczynał postępowanie dyscyplinarne. Ktoś może być skazany z przyczyn nieumyślnych i z tego tytułu nie można karać podwójnie, pozbawiając prawa wykonywania zawodu. Musimy zaufać ministrowi sprawiedliwości, któremu i tak w ustawie ograniczyliśmy uprawnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#KazimierzPańtak">Uważam, że proponowany przepis jest w interesie ministra sprawiedliwości. Jeżeli ktoś dokonał przestępstwa przeciwko mieniu, to następnie staje przed sądem korporacyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#AleksanderBentkowski">W pierwszej instancji orzeka jeden komornik i dwóch sędziów, w drugiej instancji trzech sędziów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#MieczysławPiecka">Uważam, że pkt. 4 i 6 jest dobrze sformułowany i dlatego nie ma powodu, aby wprowadzać modyfikację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#KazimierzPańtak">W ustawie nie można stosować postępowania automatycznego, jeśli ktoś został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko mieniu, fałszowanie danych itd. Jeżeli ktoś został skazany, to nie ma powodu, aby sąd dyscyplinarny po raz drugi rozpatrywał tę sprawę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#AleksanderBentkowski">Jeżeli w ten sposób chcielibyśmy formułować przepis, to trzeba by go szczegółowo opisać i z tym mielibyśmy duży kłopot.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#MarekSadowski">Jeżeli sąd powszechny będzie rozpatrywał sprawę przeciwko komornikowi o zabór mienia, to konsekwencją takiego rozstrzygnięcia będzie orzeczenie kary dodatkowej zakazu wykonywania zawodu. Zbyt ogólna klauzula jest niebezpieczna. Może zdarzyć się sytuacja, że komornik uszkodzi teściowej telewizor i kwalifikuje się to jako przestępstwo przeciwko mieniu. Czy to ma go dyskwalifikować z zawodu? Mam wątpliwości. Dlatego sądzę, że przykłady, o których wspomniał poseł Pańtak zawsze będą pociągać za sobą karę zawodową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#KazimierzPańtak">W takim razie po co istnieje pkt 4, jeśli stosujemy przepisy Kkw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#MarekSadowski">Istnieją takie sytuacje, kiedy odwołuje się komornika, w tym celu stworzono przepisy wykonawcze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chcę zapytać, czy zgłoszona propozycja została przyjęta?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#AleksanderBentkowski">Poprawka została przyjęta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję wprowadzić jeszcze poprawki redakcyjne, polegające na zmianie w pkt. 5 wyrazu „narusza” na wyraz „naruszył” oraz wyrazu „sądowymi” na wyrazy „orzeczeniami sądu”. Pkt 6 powinien uzyskać brzmienie „został pozbawiony prawomocnym orzeczeniem sądu dyscyplinarnego...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#AleksanderBentkowski">Przyjmujemy te poprawki redakcyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#MarekSadowski">W pkt. 6 przyjęliśmy koncepcję komisji dyscyplinarnej, a nie sądu. Drugą instancją jest sąd pracy i dlatego proponuję użyć sformułowania „prawomocnym orzeczeniem w postępowaniu dyscyplinarnym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 16.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#KazimierzPańtak">Skoro w przepisie wymieniono samorząd, to należy także wymienić pojęcie etyki. W związku z tym proponuję dopisać „zgodnie z etyką”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#AleksanderBentkowski">Art. 16 uzyskał brzmienie: „Komornik jest obowiązany postępować zgodnie z przepisami prawa i złożonym ślubowanie i zasadami etyki zawodowej oraz podnosić kwalifikacje zawodowe”.</u>
          <u xml:id="u-99.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 17.</u>
          <u xml:id="u-99.2" who="#AleksanderBentkowski">Czy nie jest wskazane, abyśmy w ustawie określili kształt tablicy. Wiem, że notariusze o to zadbali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#LidiaBłądek">Ta sprawa została uregulowana wewnątrz samorządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 18. Czy są uwagi do tego przepisu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 19.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#KazimierzPańtak">Sądzę, że komornik może wykonywać czynności także w soboty. Kiedyś sobota była traktowana jako dzień wolny od pracy, a obecnie dni wolne ustala sam pracodawca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#KazimierzKorzan">Sądzę, że nie powinno chodzić o zgodę sądu, który ma orzekać, ale prezesa sądu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#AleksanderBentkowski">Sądzę, że pkt 1 powinien uzyskać brzmienie: „Komornik może wykonywać czynności urzędowe w dni robocze i soboty”.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#AleksanderBentkowski">W jakiej formie ma być udzielana zgoda?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#LidiaBłądek">Prezes wykonuje czynności administracyjne, gdy tymczasem chodzi o postanowienie sądu, od którego stronie przysługuje zażalenie. Nawet jeżeli zostanie wydane postanowienie, od którego nie przysługuje zażalenie, to w razie skargi na postępowanie egzekucyjne można podnosić pewne okoliczności. To nie jest czynność zwykła i dlatego nie mogę zgodzić się na taką zmianę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#KazimierzPańtak">Pewne egzekucje trzeba przeprowadzić z zaskoczenia. Mieszkam na pograniczu i często mam do czynienia z sytuacją, kiedy osoba, przeciwko której toczy się postępowanie, przyjeżdża do domu tylko w soboty i w niedziele. Dlatego nie ma mowy o odwołaniu, czy sąd ma zawiadamiać, że w nocy rozpocznie się egzekucja. Uważam to za nieporozumienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#LidiaBłądek">Jeżeli zostaną naruszone dobra własne, to można w postępowaniu podnosić to jako okoliczność szczególną. Niemniej jednak nie może być to zarządzenie prezesa, ale postanowienie sądu, które z zaskoczenia powinno być doręczone stronie. Jest to istotna różnica.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#MarekSadowski">Art. 810 Kpc reguluje wydawanie zezwolenia na dokonywanie czynności w porze nocnej i dni świąteczne przez prezesa sądu rejonowego. Gdybyśmy przyjęli koncepcję zgody sądu, to trzeba byłoby uprościć postępowanie w tym zakresie, jak w przypadku zarządzenia tymczasowego, podlegającego wykonaniu, poprzez odpowiednią modyfikację art. 810, która nie była przewidziana w projekcie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#MarekSadowski">Ostrzegam jednak, że zgoda sądu będzie oddalać podjęcie decyzji. Prezes sądu jest urzędującym pracownikiem sądu i pracuje codziennie, albo jest zastępowany przez innego sędziego. Tymczasem sędziego egzekucyjnego można nie zastać i komornik będzie czekał kilka dni na decyzję, aby móc wykonać swoje czynności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#AleksanderBentkowski">Jeżeli ten przepis ma przyspieszyć egzekucję, to proponuję, abyśmy go przyjęli z dodaniem sformułowania „prezesa sądu rejonowego”. Przypominam, że poseł Błądek złożyła wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#KazimierzPańtak">Proponuję rozszerzyć przepis o dodanie wyrazów „prezesa sądu rejonowego, właściwego dla dłużnika”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#MarekSadowski">Chodziło nam o prezesa sądu, przy którym działa komornik.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#KazimierzPańtak">Nie zgadzam się z tym wnioskiem. Powinien to być prezes sądu właściwego dla dłużnika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#AleksanderBentkowski">Jeżeli ten przepis ma być skuteczny, to powinien być to ten prezes sądu, do którego komornik ma najbliżej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#MarekSadowski">W ust. 2 trzeba skreślić wyraz „sądu”, ponieważ czynności mogą być prowadzone bez zgody, o której mowa w ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 20. Czy ktoś z posłów ma uwagi do tego artykułu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 21.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję w ust. 2 wyraz „właściwej” przenieść po wyrazie „prezesa” i wówczas ustęp uzyska brzmienie „Dodatkowe zatrudnienie komornika może podjąć za zgodą prezesa właściwego sądu apelacyjnego i rady izby komorniczej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#AleksanderBentkowski">Jeżeli Biuro Legislacyjne posiada inne poprawki redakcyjne, które należy wprowadzić, to proszę tego dokonać, a my przyjmiemy je z całym zaufaniem, jeżeli nie dotyczą kwestii merytorycznych.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#KazimierzKorzan">Sądzę, że w ustawie nie trzeba dodawać wyrazów „sądu apelacyjnego”, ponieważ tworzy to biurokrację. Jak wiadomo, z komornikami połączona jest funkcja wizytatora w sądzie wojewódzkim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#AleksanderBentkowski">Ta poprawka burzy logikę całej ustawy i dlatego nie przyjmiemy jej.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 23.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#KazimierzKorzan">Art. 221 Kodeksu cywilnego stwierdza, że Kodeks cywilny nie ma zastosowania, jeżeli zagadnienie odpowiedzialności jest uregulowane w innych przepisach, a tak się stało w art. 769. Jeśli chcemy wprowadzić odpowiedzialność z Kodeksu cywilnego, to musimy wykreślić Kodeks postępowania cywilnego, ponieważ oba pojęcia przeczą sobie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#LidiaBłądek">Pan profesor nie brał udziału w żadnym posiedzeniu podkomisji, w których uczestniczyli: sędzia Sądu Najwyższego i przedstawiciele Krajowej Rady Sądownictwa. W ustawie rozszerzamy zakres uprawnień komorniczych i w tej sytuacji ten przepis jest konieczny. Takie przepisy obowiązują także w odniesieniu do innych zawodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#KazimierzKorzan">Kilkakrotnie polemizowałem z orzeczeniami Sądu Najwyższego i sąd przyznał mi rację. Możemy w tym przepisie przyjąć Kodeks cywilny i skreślić Kodeks postępowania cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#MarekSadowski">Art. 769 Kpc określa zasady odpowiedzialności komornika, a raczej okoliczności wyłączające tę odpowiedzialność. Solidarność komornika i skarbu państwa istnieje tylko w postępowaniu egzekucyjnym, tymczasem ustawa dotyczy także innych postępowań. Jak stwierdzili prawnicy z komisji kodyfikacyjnej, taki przepis będzie oznaczał, że w zakresie egzekucji komornik odpowiada na zasadzie art. 769 Kpc, w zakresie innych czynności na zasadzie przepisów określonych w Kodeksie cywilnym. Gdybyśmy tego przepisu nie przyjęli, to komornik odpowiadałby tylko z art. 769, czyli byłby pracownikiem i wszystkie skutki ponosiłby skarb państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#KazimierzKorzan">Jestem zdumiony taką argumentacją. Literatura przewiduje, że w pewnych przypadkach za tzw. czyny niedozwolone komornik odpowiada na normalnych zasadach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#KazimierzPańtak">Łamiemy zasadę Kodeksu pracy, że pracodawca odpowiada za szkody wyrządzone przez pracownika. Zwracam uwagę, że chcemy uwolnić skarb państwa od odpowiedzialności. W jaki sposób komornik może odpowiadać za zniszczenie przedsiębiorstwa wartego olbrzymią kwotę? W czyim zatem interesie jest ten przepis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#AleksanderBentkowski">Po to zobowiązujemy komornika do zawarcia umowy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej, aby była gwarancja. Równie dużą szkodę może wyrządzić notariusz i dlatego w odpowiednich przepisach jest mowa o odpowiedzialności notariusza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#MarekSadowski">Art. 769 nie wyłącza odpowiedzialności skarbu państwa, a wręcz ją określa. W uchwale Sądu Najwyższego wyjaśniono stosunek art. 769 Kpc do art. 120 Kodeksu pracy. Tymczasem proponuje się, że jest to odpowiedzialność bezpośrednia skarbu państwa, a nie odpowiedzialność pracodawcy. Ta zasada nie jest naruszona w art. 23, ale rozszerza odpowiedzialność komornika za czynności nie związane z postępowaniem egzekucyjnym. Chodzi o to, aby komornik odpowiadał za swoje czyny, ponieważ posiada ogromny zakres uprawnień. W innym przypadku chowałby się za plecami pracodawcy za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności nieegzekucyjnych. Chodzi o nowe zadania komornika określone w przepisach ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#KazimierzKorzan">Komornik odpowiada za czyny niedozwolone na zasadach Kodeksu cywilnego. Kodeks pracy nie ma w tym przypadku zastosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#LidiaBłądek">Mam uwagę w sprawie formalnej. Ustawa jest przygotowywana do II czytania i w dyskusji głos powinni zabierać tylko członkowie Komisji. Eksperci i zainteresowane strony powinny wypowiadać się tylko wtedy, gdy zostaną do nich skierowane pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#KazimierzPańtak">Chcemy przyjąć tę ustawę i dlatego zastanawiam się, co mogłoby się stać, gdyby art. 23 został skreślony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#KazimierzKorzan">Tą problematyką zajmuję się od 30 lat i dlatego mogę powiedzieć, że art. 769 wyłącza przepisu Kodeksu pracy, z czym zgodził się Sąd Najwyższy, jednak nie dotyczy czynów niedozwolonych. Dlatego dziwi mnie zarzut poseł Błądek iż nie mam racji. Proszę najpierw przeczytać przepisy i dopiero wówczas prowadzić dyskusję. Jeżeli pozostawimy obecne brzmienie, to będzie to kompromitujące rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#KazimierzPańtak">Składam wniosek o skreślenie art. 23, ponieważ istnieją duże wątpliwości, a przy szybkiej ścieżce legislacyjnej możemy popełnić błąd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#LidiaBłądek">Jak już mówiłam, ten przepis dotyczy innego zakresu uprawnień. Dość samodzielny komornik będzie pracował na własny rachunek, jednak z tego tytułu nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności, skoro tak, to po co przeprowadzamy tę reformę. Nie możemy komuś dawać władzy, bez odpowiedzialności. Sąd Najwyższy, Ministerstwo Sprawiedliwości i Krajowa Rada Sądownictwa wypowiedziały się na ten temat. Nie będę przytaczała argumentów, przemawiających za przyjęciem art. 23 i art. 24. Jeżeli zostaną one zmienione, to ta reforma nie ma sensu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#AleksanderBentkowski">Rozumiem, że poseł Pańtak zgłosi wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#MarekSadowski">Najprostszym zabiegiem legislacyjnym, który nie wyrządziłby szkody, ani temu przepisowi, ani zasadom odpowiedzialności komornika, określonym w Kodeksie postępowania cywilnego, byłoby skrócenie tego przepisu do: „Komornik ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu czynności”. Wówczas wiadomo, że w kwestiach nie objętych art. 769 będzie ponosił odpowiedzialność na zasadach Kodeksu cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów artykułów 24, 25, 26 i 27. Czy do wymienionych artykułów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 28 w brzmieniu: „Za podstawę naliczania składki na ubezpieczenie społeczne komornika przyjmuje się wyłącznie jego wynagrodzenie zasadnicze”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#KazimierzPańtak">Zasady tego przepisu są obusieczne, ponieważ składki na ZUS będą niskie, ale niska będzie także emerytura.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#AleksanderBentkowski">Obawiam się, czy nie wynikną trudności ze strony Ministerstwa Finansów. Składka ZUS obejmuje wszystkie świadczenia pieniężne m.in. nagrody i diety, a w tym przypadku prowizja ma nie być objęta taką składką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#MarekSadowski">Jeżeli skreślimy art. 28, to odrębnie trzeba określić zasady odprowadzania składek od prowizji. Kiedy dojdziemy do przepisów dotyczących wynagradzania komornika, to okaże się, że tylko część jest płatna przez prezesa sądu (uposażenie zasadnicze), natomiast prowizja w ramach gospodarki opłatami komorniczymi jest odprowadzana przez samego komornika od dochodów, podobnie jak podatek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#AleksanderBentkowski">Jak ta sytuacja została uregulowana w przypadku notariuszy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#LidiaBłądek">Nie można porównywać komornika do zawodu notariusza lub adwokata, które są zawodami wolnymi, działającymi na zupełnie innych zasadach. W tym przypadku zakładamy, że komornicy będą związani umową o pracę. Notariusze zawierają umowy z ZUS odnośnie wysokości ubezpieczenia i dlatego założyliśmy towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych. W przypadku komorników uznaliśmy, że prezes sądu będzie odprowadzał składki od pensji, natomiast prowizja powinna być wolna od obciążeń i takie prawo posiada ustawodawca. Zastanawiałam się, czy taki przepis nie skrzywdzi komorników, ale dowiedziałam się, że chcą oni utworzyć towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych i samodzielnie opodatkują się na ten cel. Jest to zgodne z ustawą o działalności ubezpieczeniowej jeśli uzyskają akceptację ministra finansów.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#LidiaBłądek">Nie wiadomo co się stanie z ZUS, kiedy odejdziemy na emeryturę, chociaż płacimy tak duże składki. Sądzę, że jeśli będzie więcej swobody to komornicy potrafią zadbać o swoje interesy. Jeśli minister finansów nie będzie kwestionował tego zapisu, to po co mamy się martwić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#KazimierzPańtak">Sądzę, że przepis powinien uzyskać brzmienie: „zasady opłacania składki określi rozporządzenie ministra sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem finansów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#AleksanderBentkowski">Zwracam uwagę, że nie chodzi o podatek dochodowy, lecz o składkę ZUS. Obecny przepis jest podobnym do tych, które zostały zastosowane w ustawie o adwokaturze i notariuszach. Płacą oni niższe składki i mają możliwość dodatkowego ubezpieczenia.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 4 - Aplikanci i asesorzy komorniczy.</u>
          <u xml:id="u-143.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia artykułów 29, 30, 31, 32 i 33. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-143.3" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 5 - Koszty działalności egzekucyjnej komornika i kancelaria.</u>
          <u xml:id="u-143.4" who="#AleksanderBentkowski">Czy do tytułu rozdziału są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#MarekSadowski">Jeżeli będzie inny tytuł tego rozdziału to art. 37 i art. 38 nie będą do niego pasowały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#AleksanderBentkowski">Sądzę, że tytuł rozdziału powinien uzyskać brzmienie - Koszty działalności egzekucyjnej komornika i zasady prowadzenia kancelarii.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 34, który określa, jakie koszty komornik musi pokryć z opłaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#MarekSadowski">Komornicy zwrócili uwagę, że pominęliśmy koszty szkolenia m.in. związane z aplikantami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#AleksanderBentkowski">Komornicy będą odprowadzali składki na samorząd, które wlicza się do kosztów działalności i w ramach tego punktu może odbywać się szkolenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#LidiaBłądek">Jestem przeciwna wliczaniu kosztów szkolenia. Każdy ma obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych, płaci się składkę na samorząd, która jest kosztem i z której pokrywa się koszty szkolenia. Nie można wymienić tej pozycji, ponieważ może to prowadzić do nadużyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PawełKasprzyk">Chcę jeszcze powrócić do art. 31. Jeśli ust. 1 i 3 uzyskają nowe brzmienie, to wówczas nie będzie wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#LidiaBłądek">Zgadzam się na zmianę ust. 3, natomiast nie zgadzam się na zmianę ust. 1, ponieważ nie można narzucać ministrowi sprawiedliwości, gdzie ma się odbywać egzamin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PawełKasprzyk">W ten sposób zostanie rozwiązany problem kosztów nie w rozdziale 5, ale w art. 31.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#AleksanderBentkowski">Komornicy mogą egzaminy organizować poza siedzibą Krajowej Rady Komorniczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PawełKasprzyk">Wycofuję poprawkę związaną z ust. 1, ale możemy przyjąć nowy ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#AleksanderBentkowski">W art. 34 nie wyliczymy kosztów szkolenia w związku z poruszonymi wątpliwościami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Pkt 5 w brzmieniu: „inne koszty niezbędne do wykonywania czynności egzekucyjnych oraz czynności przewidzianych przepisami ustawy, jeżeli nie są pokrywane w trybie określonym przepisami rozdziału 6”, nie powinien dotyczyć wszystkich kosztów, ponieważ dwa artykuły dotyczą funkcjonowania kancelarii. Dlatego trzeba ograniczyć się tylko do wymienienia art. 39.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#AleksanderBentkowski">Przyjmujemy zgłoszoną poprawkę.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 35 i art. 36. Czy są uwagi do wymienionych przepisów? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 37.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#LidiaBłądek">Z egzekucji nie możemy wyłączać przedmiotów niezbędnych do osobistej pracy. Dlatego zgłaszam wniosek o wykreślenie tej części ust. 1. Komornik może bowiem do stanu posiadania kancelarii wpisać dobra luksusowe i kiedy obywatel będzie miał wobec niego roszczenie, to okaże się, że nie ma czego egzekwować ponieważ wszystko będzie stanowić wyposażenie kancelarii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#MarekSadowski">Nie jest to prywatne biuro komornika, choć zachowuje on prawo do wyposażenia, musi ono zapewnić egzekucję. Jeżeli z przyczyn osobistych komornik zostanie zadłużony i wyposażenie kancelarii zostanie wyegzekwowane, to przestanie działać komornik na danym terenie. Zapewnienie funkcjonowania komornika należy do ministra sprawiedliwości. Chodzi nie o zabezpieczenie bezpieczeństwa komornika, ale bezpieczeństwa stron. Jeżeli notariusza się zlicytuje, to inny notariusz może wykonywać jego obowiązki. Komornicy są powoływani w rewirach i jeżeli nie ma go w rewirze, to nie ma właściwego komornika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#AleksanderBentkowski">Ile może istnieć takich przypadków, jeden na 100 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#LidiaBłądek">Jeżeli komornicy będą nadużywać uprawnień, to przeprowadzimy nowelizację ustawy w przyszłej kadencji Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#AleksanderBentkowski">Przyjmujemy art. 37 bez zmian.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 38. Czy do wymienionego przepisu są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 39.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#LidiaBłądek">Obawiam się, czy nie jest to rozszerzenie art. 34 pkt 5. Czy w ten sposób nie są nakładane na obywatela dodatkowe koszty? Sądzę, że ust. 1 powinien uzyskać brzmienie: „Wydatki pokrywa komornik z uzyskanych opłat egzekucyjnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#MarekSadowski">W postępowaniu sądowym płaci się opłatę sądową, jednak kiedy żąda się powołania nowych biegłych, to trzeba ponieść dodatkowe koszty. Jeżeli wierzyciel lub dłużnik żąda nowego biegłego, to jaki argument przemawia za tym, aby te koszty pokryć z opłaty wniesionej przez inną osobę. Przepis ten dotyczy szczególnych przypadków, które nie występują przy każdej egzekucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#AleksanderBentkowski">Zwracam uwagę na ust. 2, który mówi o charakterze wydatków, w tym: należności biegłych, koszty ogłoszeń w pismach, koszty przymusowego otwarcia zamkniętych pomieszczeń. Ogłoszenia w gazecie są znacznie skuteczniejszą formą, jednak są także kosztowniejsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#LidiaBłądek">Policja jest utrzymywana z pieniędzy podatników i ma pewne obowiązki wobec obywatela i państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#AleksanderBentkowski">W pkt. 3 chodzi o taką sytuację, kiedy trzeba wezwać fachowca do otworzenia drzwi. Trudno, aby taką czynność pokrywał komornik w ramach kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#MarekSadowski">Taka treść ust. 1 została uzgodniona na ostatnim posiedzeniu podkomisji, w którym udział wziął minister Kubicki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#AleksanderBentkowski">Dyskutujemy na temat nietypowej sytuacji. Koszty przymusowego otwarcia nie są aż tak duże, aby trzeba było je wymieniać w ustawie. Sądzę, że gdyby tego punktu nie było, to nikt by na tym nie stracił, a duży katalog dodatkowych kosztów wywiera złe wrażenie. Nie wiem, czy warto się upierać przy tym przepisie.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#AleksanderBentkowski">Najczęściej czynność wymieniona w pkt. 3 jest wykonywana przy pomocy ochroniarza, natomiast w przypadku kasy pancernej korzystać się będzie z usług specjalisty, ponieważ otwieranie siłą byłoby znacznie kosztowniejsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#DariuszPodkański">Jeśli ten punkt ma być przyczyną przedłużania się dyskusji, to proponuję go wykreślić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#AleksanderBentkowski">W pkt. 4 wymienione są koszty transportu specjalistycznego, przejazdu poza miejscowość, która jest siedzibą komornika, przechowywania i ubezpieczania zajętych ruchomości, a w pkt. 5 należności osób powołanych, na podstawie odrębnych przepisów do udziału w czynnościach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#LidiaBłądek">Jestem przeciwna pozostawieniu pkt. 5, 6 i 7. Nikt mnie nie zwraca kosztów, jeżeli biorę pieniądze od obywatela i wpłacam do urzędu skarbowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#MarekSadowski">Jest to nieporozumienie, gdyż nie chodzi o czynności notariusza. Zawód komornika polega na odbieraniu pieniędzy jednym i dawaniu drugim. Jeżeli tego przepisu nie będzie to powtórzy się sytuacja, że komornicy oszczędzając na opłatach wzywali wierzycieli do odbioru i w ten sposób po alimenty trzeba było dojeżdżać 80–100 km.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#LidiaBłądek">Dlaczego zatem są tak wysokie opłaty?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#MarekSadowski">Trzeba znać strukturę wydatków i nie porównywać kancelarii notarialnej z komorniczą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#AleksanderBentkowski">Czy poza poseł Błądek ktoś kwestionuje pkt 5? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#AleksanderBentkowski">Czy ktoś kwestionuje pkt 6? Nie słyszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W pkt. 6 trzeba wprowadzić poprawkę redakcyjną, powołanie na art. 8.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#MarekSadowski">Pkt 6 wynika z przyjętego art. 8 i dlatego wyłączenie prowadzi do wewnętrznej sprzeczności ustawy. W art. 8 napisaliśmy, że kiedy wierzyciel wybiera komornika z innego rewiru, to pokrywa koszty szczególne, które wynikają z tego tytułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#AleksanderBentkowski">Czy są inne uwagi? Nie słyszę. Znam taki przypadek, kiedy jedna z firm ubezpieczeniowych zastanawia się, czy nie tańsze będzie wynajęcie kuriera, niż ponoszenie opłat pocztowych.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 40.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#LidiaBłądek">Proponuję określić maksymalną wysokość zaliczki np. nie może przekroczyć przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#MarekSadowski">Jeżeli komornik ma dokonać oszacowania fabryki i w tym celu powołuje biegłych, to poniesie duże wydatki. Dlatego nie możemy wprowadzać limitu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 41 i art. 42. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do przepisów rozdziału 7 - Opłaty egzekucyjne.</u>
          <u xml:id="u-181.2" who="#AleksanderBentkowski">Czy do treści art. 43 w brzmieniu: „Za prowadzenie egzekucji i inne czynności wymienione w ustawie komornik pobiera opłaty egzekucyjne”, są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-181.3" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do przepisów art. 44.</u>
          <u xml:id="u-181.4" who="#AleksanderBentkowski">Czy są uwagi do treści art. 44 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-181.5" who="#AleksanderBentkowski">„1. W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych, komornik pobiera opłaty stosunkowe, zależne od wartości egzekwowanego świadczenia. W razie rozszerzenia egzekucji co do wysokości egzekwowanego świadczenia, pobiera się także opłatę stosunkową od różnicy tego świadczenia.</u>
          <u xml:id="u-181.6" who="#AleksanderBentkowski">2. W razie wyboru przez wierzyciela więcej niż dwóch sposobów egzekucji świadczeń pieniężnych, opłata stosunkowa ulega podwyższeniu o 1/10 część za każdy następny sposób egzekucji”.</u>
          <u xml:id="u-181.7" who="#AleksanderBentkowski">Najczęściej egzekucję rozpoczyna się z wynagrodzenia i ruchomości, kiedy ta egzekucja nie przyniesie skutków, to wskazuje się następny sposób egzekucji np. z nieruchomości i wówczas cena usługi ulegnie podwyższeniu o 1/10.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#LidiaBłądek">Jestem przeciwna temu zapisowi, ponieważ wierzyciel skazuje majątek, który można wyegzekwować od dłużnika. Komornik w momencie przyjmowania wniosku powinien służyć radą, jaki sposób egzekucji będzie najlepszy. Ten przepis stwarza duże pole do nadużyć, a przecież chodzi o zabezpieczenie prawa wierzyciela. Nie możemy uchwalić takiej ustawy, kiedy ze 100 zł przyznanych alimentów, aż 50 zł będą stanowić koszty komornika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#MarekSadowski">Chodzi o wzajemne zabezpieczenie praw i obowiązków stron egzekucji, także przez modyfikator opłatowy. Często wnosi się o nadmierną liczbę sposobów egzekucji, zamiast o sposoby celowe, jednak jest to wola strony. Naganne jest składanie wniosków o egzekucję według wszystkich pięciu sposobów egzekucji pieniężnej. Jest to bezsensowne i bezcelowe. Tylko taki modyfikator może powstrzymać przed podjęciem takich kroków.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#MarekSadowski">Komornik nie jest doradcą. Notariusz może doradzić jaki wybrać sposób załatwienia sprawy i powstrzymać strony przed popełnieniem błędu. Komornikowi tego uczynić nie wolno, ponieważ przychodzi do niego jedna strona przeciwko drugiej, a do notariusza przychodzą obydwie strony razem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#AleksanderBentkowski">Proponuję w ust. 1 art. 44 uzupełnić zdanie drugie o wyrazy „w razie rozszerzenia przez wierzyciela”. Znam bowiem taki przypadek, kiedy po dwóch latach bezczynności w postępowaniu egzekucyjnym wierzyciel zwrócił się z pytaniem do komornika o przebieg egzekucji. Pierwszą czynnością, jaką wówczas podjął komornik było wezwanie wierzyciela o dalszą opłatę, ponieważ narosły odsetki. Wierzyciel wnosił o 100 mln zł i 20 mln zł odsetek. Przez dwa lata odsetki wzrosły do 50 mln zł. Nastąpiło więc rozszerzenie kwoty egzekwowanej ze 120 do 150 mln zł. Opłata była pobrana od 120 mln zł, a obecnie komornik wnosi o wyrównanie do 150 mln zł. Chodzi nam o to, aby komornik w przyszłości nie mógł tak postępować.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#AleksanderBentkowski">W praktyce często mamy do czynienia z takimi sytuacjami, o których nie sądziłem, że można o nich pomyśleć. Nigdy bym na to nie wpadł, jak można interpretować prosty przepis o pełnomocnictwie.</u>
          <u xml:id="u-184.2" who="#AleksanderBentkowski">Muszę zwrócić uwagę panu Podkańskiemu, który po zmianie artykułu dotyczącego pełnomocnictw, niezbyt przychylnie komentował mój wniosek. Znam jednak postanowienia sądów rejonowych i wojewódzkich, które budzą zdumienie, jednak nie można się było od nich odwołać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#HenrykHajdukiewicz">Opłaty pobierane są od kwoty wyegzekwowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#AleksanderBentkowski">Przyjmujemy zasadę, że komornik pobiera 7% od wysokości egzekwowanego roszczenia, czyli od kwoty głównej i odsetek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#HenrykHajdukiewicz">Ten przepis działa przeciwko pieniaczom, kiedy wierzyciel będzie wybierał kolejne banki itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#LidiaBłądek">Wycofuję swój wniosek dotyczący ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#AleksanderBentkowski">Gdybym nie spotkał się z przypadkiem, o którym mówiłem, kiedy komornik zwiększył opłatę, a następnie umorzył postępowanie, to nie miałbym zastrzeżeń do tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#MarekSadowski">Proponuję rozszerzyć ten przepis o dodanie wyrazów „przez wierzyciela”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisu art. 45. Wierzyciel składając wniosek wnosi opłatę wynoszącą 7% egzekwowanego świadczenia, pozostałe 14% nalicza się tylko z kwoty wyegzekwowanej i dzieli ją proporcjonalnie między siebie i wierzyciela. Zastanawiam się, czy nie należy napisać, że komornik może rozłożyć tę opłatę na raty. Mogą istnieć specyficzne okoliczności, kiedy komornik może rozpocząć swoje czynności przy wniesieniu 2% opłaty. Jest to decyzja zależna tylko od komornika i będzie mógł on z tego przepisu korzystać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#MarekSadowski">Chodzi o takie przypadki, kiedy nie zwalnia się strony z opłaty, ale ma ona przejściowe trudności płatnicze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#AleksanderBentkowski">Inny przykład dotyczy sytuacji, kiedy egzekucja jest prosta, szybko można odzyskać pieniądze, a wierzyciela nie stać na wpłacenie całej kwoty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#HenrykHajdukiewicz">Przypominam, że 14,5% spraw prowadzonych przez komornika, to sprawy zaliczkowe, pozostałe dotyczą egzekucji należności sądowych i alimentów. Jeżeli sądowi będzie przekazywana zaliczka w ratach, to strona nigdy nie skorzysta z innego sposobu. Już dzisiaj stoimy przed problemem, skąd ministerstwo weźmie środki na egzekucję należności sądowych. Dlatego proponuję, aby dla 14,5% spraw nie komplikować tej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#AleksanderBentkowski">Tylko od komornika zależy, czy zastosuje on opłaty w ratach. Podobne prawo ma także adwokat. Chodzi o takie przypadki, kiedy komornik będzie chciał przeprowadzić egzekucję, jednak wierzyciel nie będzie miał 7%. Ten przepis jest zatem na rękę komornikom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#LidiaBłądek">Proponuję, aby po art. 42 dodać nowy artykuł dotyczący odpowiedzialności komornika. Komornik będzie ze swego wynagrodzenia zwracał koszty i wydatki poniesione przez strony w związku z wnoszonymi słusznie skargami na czynności komornika, jeżeli skarga okazała się uzasadniona. Zabezpieczy to przed manipulacjami i nadużyciami. Sąd może orzec o zwrocie kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#KazimierzKorzan">W takich sprawach korzysta się z Kodeksu postępowania cywilnego i musimy trzymać się zasady, że koszty rozlicza się między stronami. Moim zdaniem, wskazane jest rozłożenie opłat na raty, ponieważ przyspieszy to postępowanie, zatem stworzenie takiej możliwości jest wysoce potrzebne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#DariuszPodkański">Popieram wniosek o możliwości rozłożenia zaliczki na raty. Jest to wyjście naprzeciw społecznym oczekiwaniom i uzmysławia, że egzekucja będzie tańsza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#AleksanderBentkowski">Proponuję po ust. 1 dodać ust. w brzmieniu: „Komornik może opłatę wierzyciela rozpocząć na raty i wszcząć egzekucję po wpłaceniu przez wierzyciela, ustalonej przez komornika części opłaty stosunkowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#MarekSadowski">Proponuję, aby ustęp uzyskał brzmienie: „Komornik może rozłożyć na raty opłatę wnoszoną przez wierzyciela w ust. 1, wszczynając egzekucję po wpłaceniu pierwszej, ustalonej przez niego raty”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie musimy mówić o wysokości pierwszej raty. Proponuję dodać także ust. 5 w brzmieniu: „Do skarbu państwa będą odprowadzane płacone środki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#MarekSadowski">Skarb państwa partycypuje nie w tym co wpłaci wierzyciel, ale w tym, co się ściąga od dłużnika. W dalszych zapisach wprowadziliśmy zasadę, że udział skarbu państwa zależy od efektywności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#LidiaBłądek">Przypominam, że na posiedzeniach podkomisji była mowa, że w ust. 1 zostanie wymienione 6%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#AleksanderBentkowski">Regułą jest, że żaden wierzyciel nie wpłaca mniej, niż 25% kwoty, która jest egzekwowana. Wprowadzamy zasadę, że wierzyciel wpłaca nie więcej niż 7%. W moim przypadku jest to duże udogodnienie dla wierzycieli. Kwota 7%, wynika z faktu, że poprzestanie na 18% kosztów, nie wystarczy. Do końca nie jestem przekonany do takiej wysokości, ale okaże się w praktyce, czy przepis jest zasadny.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#AleksanderBentkowski">Pozostawiliśmy dużą możliwość tworzenia nowych rewirów. Jeżeli zobaczymy, że są komornicy, którzy osiągają bardzo znaczne dochody to wyjściem będzie podzielenie rewiru. Sądzę, że na to stanowisko kandydaci się znajdą. Już teraz minister sprawiedliwości obawia się, czy sędziowie nie będą chcieli zmienić swojego zawodu.</u>
          <u xml:id="u-204.2" who="#AleksanderBentkowski">Bardzo źle została rozwiązana sprawa z notariuszami i aby nie powtórzyć tego błędu musimy wprowadzić ten przepis. W obydwu zawodach bardzo dokładnie można ustalić rewiry, tylko na podstawie dochodów. Minister sprawiedliwości nie ma ograniczeń w tworzeniu nowych rewirów i musi tylko zasięgać opinii rady. Istnieje zatem możliwość ustalenia liczby komorników w stosunku do potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-204.3" who="#AleksanderBentkowski">Nie można podejrzewać, że komornicy będą ukrywali swoje dochody przez nie prowadzenie egzekucji, ponieważ wystarczy udowodnić im przewlekłe postępowanie. Będziemy mieli jednak z takimi przypadkami do czynienia, ponieważ komornicy będą chcieli zachować jakąś rezerwę, ale musi być ona w rozsądnych granicach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#LidiaBłądek">Dlaczego w art. 46 ust. 1 do wartości egzekwowanego roszczenia stanowiącego podstawę ustalenia opłaty egzekucyjnej wlicza się wszystkie koszty. Chciałabym, aby stanowiło ją świadczenie główne, a tymczasem wlicza się także odsetki, koszty i inne należności podlegające egzekucji wraz ze świadczeniem głównym. Przy pobieraniu zaliczki nie są znane jeszcze koszty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#MarekSadowski">W tym przypadku nie chodzi o koszty postępowania egzekucyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#AleksanderBentkowski">Pani poseł może mieć rację. Gdybyśmy dodali „z chwilą złożenia tytułu wykonawczego”, to wówczas byłoby wiadomo, że chodzi o odsetki zawarte w tytule. Musimy przyjąć takie rozwiązanie, które wyeliminuje przypadki, o których mówiłem wcześniej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#MarekSadowski">Istnieje zasada podziału wierzytelności w trakcie egzekucji. Wierzyciel może dochodzić całej kwoty, albo tylko części. Opłaty ustala się w dwóch momentach: przy wszczynaniu egzekucji opłatę należną pobiera się od wierzyciela i wówczas nie ma mowy o innej sumie, jak tylko wymagalnej w tym momencie. Dlaczego wlicza się odsetki? Czasem egzekucja świadczenia należnego wynosi tylko 10% całej egzekucji. Wierzyciel może trzymać tytuł wykonawczy 9 lat i dopiero wówczas złożyć wniosek, kiedy suma odsetek wielokrotnie przekracza należność główną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie kwestionujemy odsetek, nie chcemy jednak, aby wartość egzekwowanego roszczenia narastała w trakcie postępowania, aby nie stanowiła pretekstu do podnoszenia opłaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#KazimierzKorzan">Obydwa przepisy dotyczą chwili złożenia tytułu wykonawczego. Można jednak rozszerzyć tytuł i wówczas zostanie pobrana opłata dodatkowa. W związku z tym proponuję nie zmieniać przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#LidiaBłądek">Proponuję dodać do art. 46 sformułowanie „z chwilą złożenia tytułu wykonawczego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#DariuszPodkański">Adwokaci w praktyce często stosują takie rozwiązanie, aby płacić mniejszą zaliczkę, iż ograniczają wniosek do małej części kwoty wymienionej w tytule wykonawczym, a później rozszerzają wniosek, kiedy egzekucja okaże się skuteczna. Tego typu zapis jest tylko zabezpieczeniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#LidiaBłądek">W związku z tym wyjaśnieniem proponuję dodać także „w zakresie objętym wnioskiem”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#AleksanderBentkowski">Sytuacja, o której mówił prezes Podkański jest często spotykana. Celowo zgłasza się częściowy wniosek egzekucyjny dla sprawdzenia, czy jest sens przeprowadzić egzekucję. Nielogiczne byłoby wpłacanie opłaty komornikowi, który umorzy egzekucję już po pierwszych czynnościach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#LidiaBłądek">Mój wniosek zmierza właśnie do tego, że nawet przy częściowej egzekucji chodzi o pełny zakres.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#KazimierzKorzan">Jeżeli przyjmiemy tę poprawkę, to wówczas należy dodać również przepis o rozszerzeniu egzekucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#MarekSadowski">Proponuję, aby dodać sformułowanie „w chwili złożenia wniosku lub rozszerzenia egzekucji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 47 i art. 48. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 49. Mój klub ma zastrzeżenia do górnej granicy - 50-krotności miesięcznego wynagrodzenia, jaką może pobierać komornik od obywatela z tytułu prowadzonej egzekucji. Wyliczyliśmy, że stanowi to 50 tys. zł. Uważamy, że jest to zbyt duża kwota za przeprowadzenie czynności egzekucyjnych, zwłaszcza że wprowadziliśmy art. 39, gdzie oprócz głównego wynagrodzenia, wierzyciel będzie musiał pokrywać wydatki. Dlatego uważamy, że ta granica jest zbyt wysoka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#LidiaBłądek">Zostałam upoważniona do zgłoszenia wniosku, aby zastąpić 50-krotność - 10-krotnością. 10 tys. zł przy dodatkowych wydatkach stron związanych z egzekucją jest wystarczającą kwotą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#AleksanderBentkowski">Ta populistyczna poprawka będzie trafiała do posłów. Obawiam się, że kiedy ten problem zostanie nagłośniony, to wówczas wszystkie poprawki zostaną przyjęte, jeżeli posłowie przeliczą ile komornik może zarobić z jednej egzekucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#MieczysławPiecka">Jakie argumenty przemawiają za tym, aby wymienić 50-krotność?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#MarekSadowski">Jeżeli przyjmuje się zasadę stosunkowości opłat, to można nie wyznaczać górnej granicy i wówczas przy dużych roszczeniach opłata stosunkowa będzie bardzo wysoka. W opłatach sądowych wprowadzono maksymalny reduktor w wysokości 1 mld zł. Tutaj chcieliśmy zastosować system parametryczny, ponieważ w ustawie ustala się wysokość opłat, dla ustabilizowania systemu, dlatego użyliśmy minimalnej i maksymalnej granicy, czyli odniesienia się do wartości zmiennej, ale powszechnie znanej i publikowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie chodzi nam o średnie wynagrodzenie, ale o wielokrotność, która została zastosowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#LidiaBłądek">Poza tą opłatą obywatel będzie ponosił pozostałe wydatki, m.in. opłaty adwokackie i koszty sądowe. Dlatego Klub Unii Wolności uznał, że górna granica powinna być obniżona do 10-krotności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#MarekSadowski">W projekcie rządowym była mowa o 30-krotności - podkomisja przyjęła 50-krotność - przy wyliczeniu, że tylko 18% egzekucji jest płaconych, a pozostałe postępowania są przeprowadzane za darmo. Istnieje zatem konieczność, aby ktoś zapłacił za tych, którzy nie płacą. Wierzyciele w 70% ustawowo, albo orzeczeniami sądów są zwalniani od kosztów sądowych. Są to z reguły egzekucje nieskuteczne, ponieważ społeczeństwo jest biedne i dlatego ktoś inny musi ponieść koszty egzekucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#MieczysławPiecka">Zadałem pytanie, jakie racje przemawiają za ustaleniem takiej granicy. Skoro rząd w projekcie określił 30-krotność to sądzę, że były przygotowywane symulacje. Czy ma to być okazja do tego, aby tylko z tego tytułu ściągnąć jeszcze więcej pieniędzy? Wydaje mi się, że ten aparat ma służyć obywatelowi w egzekwowaniu jego należności, a nie temu, aby ktoś miał okazję do dodatkowych korzyści.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#MieczysławPiecka">Rozumiem, że ten przepis miał służyć pokrywaniu kosztów związanych z nie pobieraniem opłat od niektórych egzekucji. Zawsze jednak należy przedstawić uzasadnienie do składanych wniosków. Kiedyś mówiliśmy o pensjach notariuszy, a niedługo będziemy mówili, że omawiana ustawa postawiła komorników w wyśmienitej sytuacji. Na czyjejś biedzie będą oni uzyskiwali duże profity.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#MarekSadowski">W projekcie ustawy 30-krotność została ustalona przy innych progach. Wierzyciel płacił 12%, a cała opłata wynosiła 24%. Dzisiaj przerzuciliśmy ciężar opłat na ściągnięte świadczenia. Pomimo górnej granicy 50-krotności opłat, w tym wypadku opłata wniesiona przez wierzyciela maksymalnie wyniesie 1/3 i 50-krotność nie ma żadnego uzasadnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#LidiaBłądek">Skoro 50-krotność nie ma żadnych podstaw, co potwierdził przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości, to poważnie musimy podejść do tego tematu, skoro rozszerzyliśmy zakres wydatków pokrywanych przez wierzyciela. Sądzę, że powinniśmy obniżyć wysokość opłaty stosunkowej do 30-krotności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#HenrykHajdukiewicz">Rząd przyjął 30-krotność po analizie struktury spraw. Do komorników w skali kraju wpływa tylko 0,5% spraw przewyższających 1 mld zł. W związku z tym, że taki przypadek może zajść uwzględniliśmy górną granicę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#LidiaBłądek">Zgłaszam wniosek o zmianę maksymalnej wysokości opłaty do 30-krotności. mam nadzieję, że łatwiej będzie mi przekonać posłów mojego klubu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#AleksanderBentkowski">Życzę komornikom, aby jak najwięcej spraw dotyczyło 1 mld zł, ale chciałbym uniknąć dyskusji na forum Sejmu na temat maksymalnej wysokości opłat. Nikt nie będzie mówił o tysiącach drobnych spraw, ale wszyscy będą mówić o jednej dotyczącej wysokiej kwoty. Obawiam się, że jeżeli choćby jeden poseł zgłosił wniosek o obniżenie opłaty z 50 tys. zł do 20 tys. zł, to zostanie ona przyjęta, pomimo że będę starał się bronić naszego stanowiska.</u>
          <u xml:id="u-231.1" who="#AleksanderBentkowski">Jeżeli poseł Błądek zgadza się na przyjęcie wersji rządowej i poseł Piecka przekona swój klub, to mamy dużą szansę na przyjęcie proponowanego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#DariuszPodkański">Opłata w wysokości 50-krotności średniej pensji nie została podana przypadkowo. Jak powiedział dyrektor Sadowski, przeprowadzona analiza dotyczyła maksymalnej granicy w wysokości 30-krotności przy 24% opłacie stosunkowej. Tylko dokładne badania mogą posłużyć jako dowód na to, która wysokość jest lepsza.</u>
          <u xml:id="u-232.1" who="#DariuszPodkański">Nie możemy przy tym mówić, że cała opłata stanowi wynagrodzenie komornika. Jest ona przeznaczona na utrzymanie kancelarii i inne wydatki, kwota, która pozostaje stanowi dopiero dochód komornika. W związku z tym proponuję pozostawienie wariantowego rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#AleksanderBentkowski">Możemy się zgodzić na takie rozwiązanie, ale obawiam się, czy w trakcie II czytania ktoś z posłów nie zgłosi wniosku o obniżenie maksymalnej opłaty do 10-krotności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#LidiaBłądek">Proponuję przyjąć wersję rządową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#DariuszPodkański">Wycofuję swoją propozycję i zgadzam się na 30-krotność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#AleksanderBentkowski">Proszę panią poseł, aby przekonała członków swojego klubu do przyjęcia tego wariantu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#LidiaBłądek">Będę starała się przekonać posłów. Zdaję sobie sprawę, że ten przepis nie dotyczy 30% spraw komorników. Posiadam opracowanie na ten temat i rozdam je posłom. Zwrócę na to uwagę na posiedzeniu zespołu ustrojowego. Podobna sytuacja dotyczy także notariuszy. Są tacy, którzy zarabiają tylko kilka milionów i prowadzą głównie sprawy alimentowe, jednak są także tacy, którzy zarabiają bardzo dużo. Pracują oni głównie w 4 kancelariach zajmujących się prywatyzacją, na co mają wyłączność. Tymczasem ogólnie się mówi jak to notariusze dużo zarabiają. W Ustrzykach notariusz zarabia 800 zł, a w Poznaniu urzędnik w kancelarii zarabia kilkakrotnie więcej. Dochodzimy do takich absurdów.</u>
          <u xml:id="u-237.1" who="#LidiaBłądek">Mam nadzieję, że średnia płaca wyrówna się i w przypadku komorników zobaczymy, jak te przepisy będą funkcjonować w praktyce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#AleksanderBentkowski">Powracamy do wersji rządowej i mam nadzieję, że nie wywoła ona dyskusji w Sejmie.</u>
          <u xml:id="u-238.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 50.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#MarekDyduch">Należy wprowadzić jednolite pojęcie przeciętnego wynagrodzenia, gdyż w art. 48 dotyczy to miesięcznego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, a w innych może dotyczyć np. w gospodarce narodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#MarekSadowski">Zwracam uwagę na art. 49.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#MarekDyduch">Wycofuję swoje pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia przepisów artykułów: 51, 52, 53, 54, 55 i 56. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 57.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W obecnej formie ust. 5 nie będzie wywierał żadnych skutków prawnych. Aby zrealizować ideę ust. 5 trzeba znowelizować konkretny artykuł w ustawie o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym. Art. 8 ustawy podatkowej stanowi, że ulgi i ogólne zwolnienia podatkowe udzielane na podstawie odrębnych ustaw nie mają zastosowania do podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Rok temu do ustawy o VAT Sejm wprowadził art. 12a, który mówi, że organa egzekucyjne określone w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu Kpc są płatnikami podatku od towarów i usług. Zgodnie z przyjętą zasadą, w takiej sprawie Komisje powinny zasięgnąć opinii ministra finansów oraz Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#MarekSadowski">Zaproponowaliśmy ust. 5 jako wyraz usunięcia obaw, że fiskus przy tak znaczącym stopniu wolności finansowej komornika będzie uważał, że jego usługi są sprzedażą usług i że można od czynności komornika żądać opłat VAT. Byłoby to błędną interpretacją, ponieważ komornik działa jako pracownik, a nie jako samodzielny podmiot.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#MarekSadowski">W związku z powyższym uważam, że ust. 5 jest zbędny, ponieważ zachęca do traktowania komornika jako wykonującego usługi, a przecież on prowadzi egzekucję oraz może spowodować trudności z przyjęciem ustawy. Problem podatku VAT zostanie rozwiązany w ustawie podatkowej.</u>
          <u xml:id="u-244.2" who="#MarekSadowski">Przy obecnym brzmieniu ust. 1 „Opłatę nie uiszczoną przez wierzyciela oraz pozostałą część opłaty nie obciążającą wierzyciela komornik ściąga od dłużnika”. Nie wiadomo o co chodzi i dlatego należy dodać po wyrazie „wierzyciela” wyrazy „zwolnionego od kosztów”. W egzekucji istnieje zasada, że zwolnienie od kosztów sądowych zwalnia od kosztów egzekucyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#AleksanderBentkowski">Czy ta zasada została wyrażona w Kpc?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#KazimierzKorzan">Art. 771 mówi, że zwolnienie od kosztów rozciąga się na egzekucję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#MarekSadowski">Ust. 4 powinien uzyskać brzmienie „Z części opłat egzekucyjnych ściągniętych od dłużnika, o których mowa w ust. 1, 20% stanowi dochód skarbu państwa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#AleksanderBentkowski">Sądzę, że ust. 4 powinien zawierać stwierdzenie: „od 14% opłaty egzekucyjnej nie pobranej od wierzyciela”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#MarekSadowski">Jeżeli trzeba by dalej rozbudowywać ten ustęp, to sądzę, że lepiej pozostawić obecne brzmienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 58. Czy są uwagi do tego przepisu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-250.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 59. Sądzę, że art. 59 powinien być umieszczony po art. 56, a art. 57 powinien być ostatnim artykułem przed delegacją.</u>
          <u xml:id="u-250.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 60. Czy są uwagi do tego przepisu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-250.3" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 8 - Wynagradzanie komorników.</u>
          <u xml:id="u-250.4" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 61 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-250.5" who="#AleksanderBentkowski">„1. Komornik otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia.</u>
          <u xml:id="u-250.6" who="#AleksanderBentkowski">2. Komornik oprócz wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, pobiera wynagrodzenie prowizyjne z uzyskanych opłat egzekucyjnych”.</u>
          <u xml:id="u-250.7" who="#AleksanderBentkowski">Sądzę, że poseł Błądek nie będzie optowała za wnioskiem, aby w przypadku uzasadnionej skargi na czynności komornika, kosztami obciążyć komornika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#KazimierzKorzan">Jest to nie spotykana nigdzie zasada.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#AleksanderBentkowski">Mam nadzieję, że ten wniosek nie zostanie zgłoszony w II czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-252.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 62.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W ust. 1 należy zmienić powołanie na art. 59, a nie na art. 57.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#AleksanderBentkowski">Zwracam uwagę na treść ust. 3, że w zakresie wynagrodzenia prowizyjnego, komornik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#LidiaBłądek">Komornik jest podatnikiem podatku dochodowego i płaci on podatek od osób fizycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#MarekSadowski">W tym przepisie mówimy tylko kto ma odprowadzić podatek do skarbu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#LidiaBłądek">Taki obowiązek spoczywa na komorniku. Do kogo urząd skarbowy będzie miał roszczenia, jeżeli podatek nie zostanie odprowadzony?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#AleksanderBentkowski">W sprawozdaniu Komisji zostanie użyte sformułowanie płatnik i można zgłosić wniosek mniejszości w tej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#LidiaBłądek">Proszę o konsultację w tej sprawie z Komisją Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#AleksanderBentkowski">Biuro Legislacyjne już konsultowało te przepisy i uważa, że jest to dobre sformułowanie.</u>
          <u xml:id="u-260.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 63. Czy są uwagi do tego przepisu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-260.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 9 - Nadzór nad komornikami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#MarekSadowski">Chcę jeszcze wrócić do art. 63, ponieważ trzeba wprowadzić poprawkę redakcyjną, polegającą na dodaniu sformułowania „pobiera zasiłek z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby lub macierzyństwa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów art. 64 i art. 65. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-262.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 66.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zgłaszam poprawkę redakcyjną polegającą na zamianie wyrazu „zarządzenia” na wyraz „rozporządzenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia artykułów, 67, 68, 69 i 70. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-264.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 10 - Odpowiedzialność dyscyplinarna.</u>
          <u xml:id="u-264.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 71. Czy do tego przepisu są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-264.3" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 72.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję nowe brzmienie ust. 2, które w pełni odda intencje: „kara nagany oraz kara pieniężna pociąga za sobą utratę biernego prawa wyborczego do organów samorządu komorniczego na czas 3 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#MarekSadowski">W art. 15 ust. 6 wprowadziliśmy kategorię: przyczyny odwołania komornika w razie pozbawienia prawa wykonywania zawodu. Tymczasem w art. 72 nie ma mowy o takiej karze i dlatego w pkt. 4 należy wymienić karę zgodnie z art. 15.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#MarekSadowski">Sądzę, że w obu przypadkach powinna być mowa o wydaleniu ze służby komorniczej, ponieważ wydalenie skutkuje odwołaniem. W art. 15 pkt 7 należy napisać: „został ukarany prawomocnym orzeczeniem w postępowaniu dyscyplinarnym karą wydalenia ze służby komorniczej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#KazimierzKorzan">Uważam, że ten przepis nie jest najlepiej sformułowany, ponieważ to minister sprawiedliwości odwołuje komornika. Postępowanie dyscyplinarne jest pierwotne i dopiero później może w grę wchodzić odwołanie, które jest czynnością następczą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#MarekSadowski">W art. 15 pkt 6 za podstawę odwołania komornika przyjęto orzeczenie sądu dyscyplinarnego, pozbawiające prawa wykonywania zawodu. Tymczasem takiej kary nie przewidziano w ustawie. Dlatego musimy zsynchronizować te dwa przepisy i dlatego zgłosiłem propozycję nazwania tej kary, karą wydalenia ze służby, a nie odwołania ze stanowiska komornika.</u>
          <u xml:id="u-268.1" who="#MarekSadowski">Kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu nie powinno się wymierzać w postępowaniu dyscyplinarnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#PawełKasprzyk">Opowiadam się za przyjęciem tej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 15 ust. 1 pkt 6 należy napisać: „został ukarany prawomocnym orzeczeniem w postępowaniu dyscyplinarnym karą wydalenia ze służby komorniczej”. W art. 72 ust. 1 pkt 4 należy napisać: „wydalenie ze służby komorniczej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#MarekSadowski">Ust. 4 w art. 72 uzyska brzmienie: „Wydalenie ze służby komorniczej pociąga za sobą zakaz wykonywania zawodu przez okres 5 lat”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W ust. 4 należy określić datę, od kiedy liczy się 5 lat. Sądzę, że od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#MarekSadowski">Uważam, że należy napisać „od dnia wykonania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#MarekDyduch">Który z tych terminów jest poprawny?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#MarekSadowski">Może się okazać, że z jakichś przyczyn minister sprawiedliwości nie będzie mógł wykonać tej kary i w ten sposób termin ulegnie skróceniu. Niemniej jednak nie optujemy za żadną z wersji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#MarekDyduch">W projekcie musimy zdecydować się na jeden termin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W ust. 5 mówi się o zatarciu po upływie 3 lat i chyba chodzi o dzień wykonania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#MarekSadowski">W tym przepisie stosujemy analogię do Kodeksu pracy, który liczy termin zatarcia kar porządkowych od wymierzenia kary, czyli od dnia prawomocnego orzeczenia.</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#MarekSadowski">Przypominam, że w art. 76 także należy zmienić nazwę kary.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#MarekDyduch">Rozumiem, że poprawka zostanie wprowadzona do wszystkich artykułów, które dotyczą tej kary.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 73. Czy są uwagi do tego przepisu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-280.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 74.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W przepisie jest mowa, że wniosek mogą złożyć prezesi sądów, jednak nie określono których sądów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#MarekSadowski">W tym przepisie chodzi o wszystkie sądy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#KazimierzKorzan">Z art. 72 ust. 5 „Kary, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, ulegają zatarciu po upływie 3 lat”. Wynika, że odwołanie nie ulega zatarciu, gdy tymczasem nawet ciężkie przestępstwa ulegają zatarciu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#MarekSadowski">Ekspert wskazuje nam na to, że zostawiliśmy niezatartą karę wydalenia ze służby. Skoro pociąga ona za sobą 5-letni zakaz wykonywania zawodu, to należy dopisać także ust. 4 w brzmieniu: „Kary, o których mowa w ust. 1 pkt 4 ulegają zatarciu z upływem okresu, o których mowa w ust. 4”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do rozpatrzenia artykułów: 76, 77 i 78. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 11 - Samorząd komorniczy.</u>
          <u xml:id="u-285.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia artykułów: 79, 80, 81, 82, 83 i 84. Czy są uwagi do wymienionych przepisów? Nie słyszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#MarekDyduch">W art. 72 ust. 5 ustosunkowaliśmy się do ust. 1 pkt 4, natomiast w art. 78 znajduje się odniesienie w ust. 4 pkt 2. Czy oba przepisy nie pokrywają się?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie sądzę, aby te artykuły pokrywały się. Może być orzeczona kara w ust. 4, ustaje zawieszenie i komornik może wykonywać czynności, pomimo że orzeczenie nie jest prawomocne. Dlatego w ust. 4 art. 79 musimy dodać, że chodzi o chwilę prawomocnego orzeczenia kary, określonej w art. 72.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#AleksanderBentkowski">Wyłącza się przypadek, kiedy zostaje orzeczona kara wydalenia ze służby. Każda kara, która została wymierzona powinna skutkować ustaniem zawieszenia, tymczasem po jednym orzeczeniu, drugie postępowanie może trwać nawet rok.</u>
          <u xml:id="u-287.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia przepisów artykułów: 85, 86, 87 i 88. Czy są uwagi do wymienionych przepisów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#PawełKasprzyk">Chcę powrócić do art. 85, ponieważ w ust. 7 pkt 1 jest mowa o organizowaniu egzaminów na stanowisko komornika. Nie zostało to sprecyzowane w art. 31 i dlatego proszę o dodanie: „Aplikacja komornicza kończy się egzaminem komorniczym, składanym w Krajowej Radzie Komorniczej przed komisją egzaminacyjną powołaną przez ministra sprawiedliwości”.</u>
          <u xml:id="u-288.1" who="#PawełKasprzyk">W art. 16 po wyrazach „przepisach prawa” należy skreślić spójnik „i”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#MarekSadowski">Aby przepis uzyskał spójne brzmienie, należy napisać: „Aplikacja komornicza kończy się egzaminem komorniczym organizowanym przez Krajową Izbę Komorniczą, składanym przed komisją egzaminacyjną powołaną przez ministra sprawiedliwości”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia artykułów: 89, 90, 91, 92, 93 i 94. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-290.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 12 - Zmiany w przepisach obowiązujących.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#MarekSadowski">W stosunku do pierwotnego projektu zmieniliśmy zasady egzekucji i dlatego konieczne jest wprowadzenie innych zmian. Zmiana 1 powinna uzyskać brzmienie: „sąd dokonywa doręczeń przez pocztę, komornika lub przez woźnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Aby nie raziło brzmienie tej poprawki można napisać, dodaje się wyraz „komornika”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#MarekSadowski">Przyjęto konstrukcję, że przy wszystkich przepisach o właściwości miejscowej komornika wprowadza się szczególny przepis dotyczący możliwości wyboru komornika. Sądzę jednak, że lepiej dodać art. 7591 Kpc w brzmieniu: „Przepisy kodeksu dotyczące właściwości miejscowej komorników nie uchybiają prawu wyboru komornika, określonemu w odrębnych przepisach”.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#MarekSadowski">W art. 770 Kpc wprowadzamy prawo komornika do składania zażaleń na postanowienia sądów w kwestii kosztów. Nie wiem, czy to jest dobre sformułowanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#KazimierzKorzan">Zgadzam się na przyjęcie tego przepisu, choć i bez niego można składać zażalenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#MarekSadowski">Niektóre sądy uważają inaczej i dlatego trzeba wprowadzić ten przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#KazimierzKorzan">Problem dotyczy postępowania sądowego. Koszty w postępowaniu rozpoznawczym wynoszą czasami miliardy złotych i przekraczają wartość przedmiotu sprawy. Chcę udowodnić, że w tym przypadku należy dopuścić kasację, ponieważ inaczej grozi ona bankructwem wierzyciela.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#MarekSadowski">Interpretacja nowej wersji art. 770 Kpc pozwala interpretować, że przysługuje kasacja.</u>
          <u xml:id="u-297.1" who="#MarekSadowski">Trzeba znowelizować art. 772 Kpc, ponieważ problem taksy został rozwiązany w ustawie i wobec tego należy skreślić wyrazy „oraz taksy za czynności komorników” oraz całe zdanie drugie. Nowe rozporządzenie jest tak przygotowywane, aby nie przekraczać upoważnienia ustawowego.</u>
          <u xml:id="u-297.2" who="#MarekSadowski">Proponuję nie nowelizować art. 773 Kpc i pozostawić zbieg egzekucji administracyjnej i komorniczej, tak jak jest to w tej chwili. Należy dodać przy tym art. 7731 Kpc w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-297.3" who="#MarekSadowski">„Ust. 1. W przypadku zbiegu egzekucji do tych samych rzeczy, wierzytelności lub praw, dalszą egzekucję prowadzi komornik, który pierwszy wszczął egzekucję.</u>
          <u xml:id="u-297.4" who="#MarekSadowski">2. Przepisu poprzedzającego nie stosuje się do egzekucji z nieruchomości”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#PawełKasprzyk">Czy nie można określić pojęcia „mienia”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#MarekSadowski">Jest to zbyt szerokie pojęcie i nie dotyczy przedmiotu egzekucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#AleksanderBentkowski">Jak zostanie rozwiązany problem w przypadku nieruchomości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#MarekSadowski">W tym przypadku stosuje się wyłączną właściwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#AleksanderBentkowski">Jakie będzie postępowanie w przypadku kolejnych zaspokojeń?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#MarekSadowski">W przypadku nieruchomości, jeżeli toczy się kolejna egzekucja, istnieje obowiązek połączenia egzekucji.</u>
          <u xml:id="u-303.1" who="#MarekSadowski">Nie ma potrzeby zmiany 4 dotyczącej art. 810 Kpc.</u>
          <u xml:id="u-303.2" who="#MarekSadowski">W zmianie 5 powinniśmy zmodyfikować par. 2 „komornik, który wszczął egzekucję z niektórych ruchomości dłużnika, jest właściwy do przeprowadzenia tej egzekucji z pozostałych ruchomości dłużnika, chociażby znajdował się w okręgu innego sądu.</u>
          <u xml:id="u-303.3" who="#MarekSadowski">Chodzi o to, aby wierzyciel nie musiał wielokrotnie wszczynać egzekucji, w zależności od położenia rzeczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#KazimierzKorzan">Przypominam, że nadal będzie dopuszczalne prowadzenie pomocy egzekucyjnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#MarekSadowski">Chcemy zlikwidować taką możliwość. Jeśli komornik wszczął egzekucję w swoim okręgu, a inne znajdują się w innym okręgu, to powinien kontynuować swoje czynności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#KazimierzKorzan">Czy w takim wypadku nie trzeba uwzględniać kosztów celowych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#MarekSadowski">Dzisiaj między komornikami krążą akta, a egzekucja nie jest przeprowadzana. Tymczasem wierzyciel ma obowiązek pokryć wzrost kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#KazimierzKorzan">Jeśli dłużnik złożył oświadczenie, że nie ma mienia, a komornik zwrócił się o poszukiwanie majątku do prywatnej firmy, to takie koszty należy uznać za celowe.</u>
          <u xml:id="u-308.1" who="#KazimierzKorzan">W art. 865 Kpc par. 1 należy zmienić brzmienie: „Zajęte ruchomości nie używane, stanowiące przedmiot obrotu handlowego, komornik na wniosek strony sprzeda przedsiębiorcy prowadzącemu handel takimi ruchomościami po cenie hurtowej, a gdy cena ta nie zostanie udokumentowana, po cenach o 25% niższych od wartości szacunkowej ruchomości”.</u>
          <u xml:id="u-308.2" who="#KazimierzKorzan">Używamy pojęcia przedsiębiorcy, które zostało wprowadzone do systemu prawa w ustawie o krajowym rejestrze sądowym i w ustawie o działalności gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-308.3" who="#KazimierzKorzan">Czy proponowany zapis był porównywany z art. 853 Kpc?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#MarekSadowski">Niezależnie od tego przepisu komornik będzie musiał oszacować wartość ruchomości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#PawełKasprzyk">Na dłużniku ciąży obowiązek udokumentowania ceny, jednak nie podano terminu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#MarekSadowski">To nie dłużnik powinien dokumentować cenę, ponieważ wniosek o sprzedaż według ceny hurtowej może zgłosić wierzyciel. Obie strony postępowania mają w tym interes, aby ruchomość była sprzedana po cenie rynkowej, ponieważ wierzyciel chce uzyskać pieniądze, a dłużnik jak najwięcej w ten sposób spłacić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#KazimierzKorzan">W art. 853 par. 2 Kpc ustalono, że wycena jest dokonywana przez biegłego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#MarekSadowski">Ta zmiana jest potrzebna choć dziś obowiązują przepisy, które pozwalają sprzedać komornikowi ruchomość po cenach hurtowych. Art. 865 Kpc stanowi, że zajęte ruchomości nie używane sprzedaje komornik właściwym jednostkom handlu uspołecznionego, w tym przypadku dokonuje się tylko tej zmiany, a nie idei przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia zmiany 6b.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#KazimierzKorzan">Możemy zrezygnować z tej zmiany i odesłać do innych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie wprowadzamy już innych zmian, chyba że w II czytaniu lub w Senacie. Przepis jest czytelny, ponieważ obie strony są zainteresowane w udokumentowaniu ceny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#KazimierzKorzan">Art. 853 par. 2 Kpc mówi nie o cenie hurtowej, lecz cenie rzeczywistej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#MarekSadowski">Art. 865 Kpc odsyła do cen skupu, których już nie ma. Dziś tę funkcję przejęły ceny hurtowe. Zgodnie z art. 853 Kpc wartość ruchomości szacuje komornik, a jeżeli zaistnieje spór, to biegły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia zmiany 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#MarekSadowski">Zmiana ta jest zbędna, ponieważ zastosowaliśmy generalną klauzulę o nie naruszaniu prawa wyboru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia zmian 8, 9 i 10. Czy są uwagi do tych przepisów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#MarekSadowski">Są to klauzule szczególne, które zostały zawarte w klauzuli generalnej. W związku z tym proponujemy skreślić te zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 96 i art. 97. Czy są uwagi do tych przepisów? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-323.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia rozdziału 13 - Przepisy przejściowe i końcowe.</u>
          <u xml:id="u-323.2" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia artykułów: 98, 99 i 100. Czy są uwagi do tych przepisów? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-323.3" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 101.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zwracam uwagę na ust. 1 i ust. 3 w art.101. Z ust. 1 wynika obowiązek uzupełnienia wyższego wykształcenia, natomiast ust. 3 mówi, że to zobowiązanie może nałożyć w drodze decyzji minister sprawiedliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#AleksanderBentkowski">Sądzę, że ust. 3 można skreślić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#MarekSadowski">Trzeba określić termin, w którym należy uzupełnić wykształcenie, np. 10 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#AleksanderBentkowski">Zakładając, że każdy rok studiów jest powtarzany, to maksymalnie potrzeba 10 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#MarekSadowski">Należy wziąć pod uwagę także to, że na studia nie można się dostać za pierwszym razem. W związku z tym należy wymienić 10 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#AleksanderBentkowski">W art. 101 skreślamy ust. 3, pozostawiamy przy tym ust. 2, ponieważ minister sprawiedliwości powinien mieć możliwość zwolnienia komornika z wypełnienia wymogów ze względu na różne sytuacje.</u>
          <u xml:id="u-329.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 102. Sądzę, że w ust. 2 powinniśmy napisać, że wartość oblicza się według ceny rynkowej pomniejszonej o stopień amortyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#DariuszPodkański">Dla wyceny po cenie rynkowej trzeba powołać biegłego, a przy cenie nabycia wystarczą zapisy w księgach komornika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#KazimierzKorzan">W tym przypadku należy stosować zasady Kodeksu cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 103.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#MarekSadowski">Jest to przepis przejściowy, który musi być wprowadzony, ponieważ zaburzeniu mogłyby ulec egzekucje w toku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 104.</u>
          <u xml:id="u-334.1" who="#AleksanderBentkowski">Chcę zapytać, ile wynosi kwota funduszu rezerwowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-335">
          <u xml:id="u-335.0" who="#MarekSadowski">Fundusz rezerwowy wynosił 6-krotność płacy pracowników zatrudnionych w kancelarii. Trzeba liczyć się z tym, że zanim wpłyną pierwsze opłaty według nowych zasad, to trzeba dysponować środkami na działalność bieżącą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-336">
          <u xml:id="u-336.0" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia artykułów: 105, 106, 107 i 108. Czy do wymienionych przepisów są uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-336.1" who="#AleksanderBentkowski">Przechodzimy do omówienia art. 109.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-337">
          <u xml:id="u-337.0" who="#MarekSadowski">Zastanawiam się, czy nie byłoby lepiej określić datę 1 stycznia 1998 r. Jeżeli ustawa wejdzie w życie w ciągu roku budżetowego, to powstanie problem z rozliczeniami. Można przypuszczać, że oba terminy pokryją się, bo parlament skończy prace nad ustawą we wrześniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-338">
          <u xml:id="u-338.0" who="#AleksanderBentkowski">Utrzymujemy obecne brzmienie art. 109. Ewentualną korektę będzie można wprowadzić w Senacie, kiedy będzie znana dokładna data uchwalenia ustawy.</u>
          <u xml:id="u-338.1" who="#AleksanderBentkowski">Czy są inne uwagi? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-338.2" who="#AleksanderBentkowski">Jak państwo wiecie następuje przerwa w pracy parlamentu do sesji odbywającej się na przełomie lipca i sierpnia, trzeba zatem skierować pismo do marszałka Sejmu, aby II czytanie odbyło się na pierwszym posiedzeniu Sejmu. Wówczas będziemy mieli 10 dni na omówienie poprawek i III czytanie odbędzie się w połowie sierpnia. Miesiąc czasu będzie miał Senat na wprowadzenie poprawek i na ostatnim posiedzeniu we wrześniu prawdopodobnie ustawa zostanie uchwalona. Jeżeli choćby tylko jeden z tych terminów nie został dotrzymany, to ustawy nie będzie.</u>
          <u xml:id="u-338.3" who="#AleksanderBentkowski">Dziękuję za udział w obradach.</u>
          <u xml:id="u-338.4" who="#AleksanderBentkowski">Zamykam posiedzenie połączonych Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>