text_structure.xml 240 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#KrzysztofJanik">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw o zamówieniach publicznych. Przypominam, że na poprzednim posiedzeniu zakończyliśmy pracę na art. 63. Wspólne dzieło Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu i Zespołu ds. Systemu Zamówień Publicznych Urzędu Rady Ministrów otrzymaliście państwo w postaci jednolitego wydruku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JerzyEysymontt">Mam pytanie w kwestii formalnej. Na poprzednim posiedzeniu pan poseł J. Osiatyński zgłosił wniosek dotyczący dostarczenia przez stronę rządową założeń (co najmniej) aktów wykonawczych do projektu ustawy o zamówieniach publicznych. Otrzymaliśmy zestawienie aktów wykonawczych przewidywanych w projekcie ustawy. Wykaz ten jest bardzo obszerny. Chciałbym dla porządku powiedzieć, że nie widząc aktów, ale przewidując sprawy do rozstrzygnięcia, widzę co najmniej 20 poważnych problemów, które należy rozważyć. Chciałbym zapytać, czy materiał ten zostanie nam dostarczony przez stronę rządową?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#MarianLemke">Materia najważniejszego z rozporządzeń budzących wątpliwości została przeniesiona do ustawy. Mianowicie, w art. 23 zrezygnowaliśmy z delegacji dla Rady Ministrów do ustalenia kwalifikacji wstępnej i te postanowienia włączone zostały do ustawy.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#MarianLemke">W najbliższych dnia dostaną państwo wstępną, roboczą wersję kolejnego, najważniejszego - jak wydaje się - projektu rozporządzenia. Chodzi o rozporządzenie o szczególnych zasadach prowadzenia zamówień, związanych z bezpieczeństwem i tajemnicą państwową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KrzysztofJanik">Czy pan poseł J. Eysymontt jest - choćby częściowo - usatysfakcjonowany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#JerzyEysymontt">Zaledwie częściowo. Widzę bowiem, jak w wielu artykułach projektu ustawy są odniesienia do rozporządzeń, a pan dyrektor powiedział zaledwie o dwóch. Przyjmuję tę informację do wiadomości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#KrzysztofJanik">Myślę, że ten problem stanie się integralną częścią finalizacji naszych prac.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#JózefŁochowski">Jednak dobrze byłoby, żebyśmy mieli jasność co do tego, czy do końca naszych prac strona rządowa będzie na tyle przygotowana, żeby przynajmniej te główne rozporządzenia (bo porządkowe możemy sobie darować), rozporządzenia stanowiące, dać nam do wglądu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MichałKulesza">W zestawieniu, które dostarczyliśmy państwu są trzy grupy aktów wykonawczych. Pierwsza grupa aktów najważniejszych, to ta, o których mówił pan dyrektor M. Lemke. Zostały one złożone. Przygotowanie dwóch pozostałych grup aktów możliwe jest dopiero wtedy, kiedy już działać będzie instytucja zamówień publicznych. Polityka zamówień publicznych bowiem może być prowadzona dopiero na gruncie ustawy i przy istnieniu urzędu zamówień publicznych czy też stosownych władz, mechanizmów i procedur, które właśnie ta ustawa wprowadza. Zatem ani zarządzeń o charakterze technicznym, które dopiero wyda prezes urzędu, ani szczególnych rozporządzeń, w których polityka rządu ma kształtować zasady wykonywania ustawy, przed uchwaleniem ustawy i przed wdrożeniem normalnych mechanizmów jej funkcjonowania, nie jesteśmy w stanie przedłożyć. Dlatego ustawa ma takie długie vacatio legis, aby można było przygotować właściwe rozporządzenia i zarządzenia. Sądzimy, że te trzy rozporządzenia: o preferencjach, o zakupach dla sfery szczególnej i to, co tutaj budziło wątpliwość - sprawy kwalifikacji wstępnej, które zostały włączone do ustawy, mają najważniejsze znaczenie. Te rozporządzenia rzeczywiście decydują o normatywnym kształcie zamówień publicznych. Podkreślam, normatywnym, a nie w cudzysłowie: politycznym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#KrzysztofJanik">Myślę, że w końcowej części dzisiejszych obrad zdecydujemy, które z tekstów projektów rozporządzeń niezbędne są w naszej pracy i poprosimy rząd o ich przygotowanie.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#KrzysztofJanik">Rozpoczynamy pracę merytoryczną. Otwieram obrady nad rozdziałem 6pt.: „Inne tryby udzielania zamówień publicznych”. Czy są uwagi do całego rozdziału, jego konstrukcji, zawartości merytorycznej? Nie widzę. Dziękuję. Czy chciałby ktoś zgłosić uwagi do art. 64?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKancelariiSejmu">Chciałabym tu zwrócić uwagę na słowa: „z odpowiednią liczbą dostawców”. Pod to sformułowanie można podciągnąć wszystko. Rozumiem, że chodzi tu o taką liczbę dostawców, która zapewnia warunki konkurencji. Jednak uważam, że musi zostać określona liczba minimalna, np. 3 dostawców, 4 dostawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#WojciechGóralczyk">Chciałbym poprzeć propozycję, żeby zmienić ten zapis. Można by sformułować ten zapis „...z odpowiednią liczbą dostawców, nie mniejszą niż...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#StanisławBiernat">Wydaje mi się, że ten przepis powinien być przebudowany, bo on jest nawet dość śmieszny. Proszę zwrócić uwagę, że część, którą definiuje się, jest dokładnie powtórzeniem: „Negocjacje z zachowaniem konkurencji, to tryb, w którym negocjuje się z odpowiednią liczbą (...)”, zapewniającą konkurencję. Nawet stylistycznie jest to dosyć nieszczęśliwe sformułowanie. Gdyby podać liczbę, to wówczas można by wyeliminować „zapewniająca konkurencję”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#MarianLemke">Liczba jest w przepisie zawarta. Jest to liczba 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JózefŁochowski">W art. 30 ust. 6 mamy już precedens. Piszemy: „nie mniej niż 4”. Zastosujmy więc we wszystkich przypadkach tę formułę. W przepisach ogólnych napiszmy, że jeżeli mówi się o „odpowiedniej liczbie”, to oznacza to nie mniej niż 4 albo powtórzmy to samo, co jest w art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#MarianLemke">Chciałbym zwrócić uwagę na fakt, że negocjacje z zachowaniem konkurencji są trybem wyjątkowym, co jest podkreślone w art. 65. Nie ma co ukrywać, jest to tryb najmniej konkurencyjny i z tego też powodu stosowany zupełnie wyjątkowo. Stąd - to się zresztą powtórzy w następnych artykułach - opis trybu jest taki, nazwijmy to luźny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#KrzysztofJanik">Czy rząd zgodziłby na się dopisanie słowa „dwóch”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#MarianLemke">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JerzyOsiatyński">Jeżeli mówimy o dwóch, to jest tak bardzo łatwo o kolizyjne porozumienie celowe, dotyczące bardzo ważnych warunków, że to naprawdę jest śmieszne. Wobec tego poparłbym wniosek współprzewodniczącego Komisji, aby napisać „nie mniej niż czterech”. Tu nie chodzi przecież o kurs logiki formalnej, że liczba mnoga musi oznaczać co najmniej dwóch, tylko, panie przewodniczący, chodzi o to, jaka liczba zapewnia, aby była konkurencja. Nacisk w tym zdaniu jest na odpowiednią liczbę, na liczbę mnogą. Propozycja, aby było co najmniej czterech, jest ze wszech miar stosowna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#KrzysztofJanik">Panie profesorze, czy nie sądzi pan, że w tej sytuacji byłoby rozsądne przeniesienie art. 65 na pierwszą pozycję w tym rozdziale, który wyraźnie wyjaśnia, że ten tryb jest trybem wyjątkowo stosownym? Rozumiem pana intencje, ale w logice myślenia o całych negocjacjach (że mówimy o trybie wyjątkowym), kiedy nie wpłynęła wymagana liczba ważnych ofert albo wszystkie oferty odrzucono, a można przypuszczać, że powtórny przetarg nie doprowadzi do zawarcia umowy. Sądzę, być może mylę się, za co z góry przepraszam, że jest to taki tryb, który stosuje się, gdy nie możemy zastosować innych trybów. Podnoszenie pułapu do minimum czterech doprowadzi do tego, że będzie to zapis pusty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzyOsiatyński">Panie przewodniczący, ja myślę, że bez względu na to, czy pan postawi art. 65 przed artykułem 64 czy też odwrotnie, to sprawa, o której mówimy w tej chwili, pozostaje. Podtrzymuję wniosek pana posła J. Łochowskiego odnośnie artykułu oznaczonego w tej chwili nr 64 dlatego, że sformułowanie oparte na logice formalnej, że musi być dwóch, naprawdę nie spełnia, w moim przekonaniu, warunku określonego w dalszym ciągu zdania, gdzie się mówi o „odpowiedniej liczbie dostawców lub wykonawców, zapewniającej konkurencję”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JózefŁochowski">Może znaleźć pośrednie wyjście, żeby w sytuacji, w której nie ma możliwości, żeby było czterech konkurentów, znaleźć jakiś tryb.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#MarianLemke">Wpisując liczbę 4 uniemożliwiamy to, o czym była mowa przy okazji przetargu ograniczonego, że jeżeli niemożliwe jest zorganizowanie przetargu ograniczonego ze względu na brak chętnych, to wtedy przechodzimy do trybu negocjacji z zachowaniem konkurencji. Jeżeli w art. 64 wprowadzamy wymóg czterech oferentów, wtedy albo wpadamy w sytuację bez wyjścia, albo wpadamy w jeszcze mniej konkurencyjną procedurę, tzn. zamówienie z wolnej ręki. Zatem można starać się o lepsze sprecyzowanie, tylko ostrożnie, żebyśmy nie zlikwidowali w ogóle tej instytucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WojciechGóralczyk">Wydaje mi się, że trzeba na całą sprawę spojrzeć bardziej systemowo pamiętając, że jest jeszcze bardziej nadzwyczajna formuła zamówienia, to znaczy zapytanie o cenę, gdzie nie ma żadnej konkurencji. Dlatego ja nie boję się propozycji, żeby napisać „co najmniej czterech”. Jeśli zajdzie taka sytuacja, że nie można tych czterech zebrać, a zachodzą warunki szczególne, to mamy jeszcze wyjście zawarcia zamówienia w ogóle bez konkurencji, tj. poprzez zapytanie o cenę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#MichałKulesza">W tej sytuacji sami sobie uchylamy możliwość wyboru spośród dwóch. Mamy do dyspozycji albo czterech, albo tylko jeden.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#LeszekZalewski">Pan doc. W. Góralczyk myli się mówiąc o zapytaniu o cenę, że to nie jest tryb konkurencyjny.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#LeszekZalewski">Art. 64 pełni chyba w całej ustawie najważniejszą rolę. Doświadczenia wszystkich innych krajów dowodzą, że ucieczka z przetargu ograniczonego, ucieczka od przetargu nieograniczonego, prowadzi do trzeciego stopnia właśnie negocjacji z zachowaniem konkurencji. Stąd ja także opowiadam się za zagwarantowaniem pewnej minimalnej liczby uczestników. Będzie to kluczowy element.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#MarianLemke">Może zawarlibyśmy kompromis na wysokości trzech uczestników. Powtórzę tutaj swój najważniejszy argument - jeżeli wpiszemy wymóg czterech uczestników, to likwidujemy różnicę między sytuacją, w której stosujemy przetarg ograniczony, a sytuacją wyjątkową, w której stosujemy negocjacje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#StanisławBiernat">Wbrew pozorom ta propozycja jest rozsądna. Poprzednim razem dyskutowaliśmy na temat przetargu ograniczonego. Podczas dyskusji na temat art. art. 29 i 30 mieliśmy wątpliwości co do przesłanek organizowania przetargu ograniczonego. Wysuwany był m. in. przeze mnie argument, że łatwo będzie uciekać od przetargu nieograniczonego. Wtedy powstał problem, co będzie, jeżeli zamawiający dobierze mniejszą liczbę oferentów albo wykluczy ich na drugim etapie. Powiedzieliśmy: no to przejdzie się na negocjacje z zachowaniem konkurencji. Zatem już na samym początku istnieje niebezpieczeństwo dobrania niewielkiej liczby potencjalnych kontrahentów i w efekcie przejścia na tryb art. 64. Więc liczba 3 jest, arytmetycznie biorąc, lepsza z punktu widzenia konkurencyjności niż liczba 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#JerzyOsiatyński">Ale gorsza od 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#StanisławBiernat">Oczywiście tak. Jednak chciałem zwrócić uwagę, że w przepisie, który już wcześniej krytykowałem, a mianowicie w art. 30 ust. 6, pojawia się liczba 4. Dobranie liczby cztery tu i tam powoduje, że jest pat. Wtedy w grę wchodzi najwyżej zapytanie o cenę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#KrzysztofJanik">Myślę, że wszystkie argumenty już padły, więc proponuję, żebyśmy rozstrzygnęli sprawę w drodze głosowania. Wycofuję propozycję, żeby było dwóch kontrahentów, przychylam się do propozycji trzech. Pan poseł J. Łochowski zgłosił propozycję czterech.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JózefŁochowski">Nie komplikujmy sprawy. Argumentacja pana prof. S. Biernata przekonała - sądzę - większość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#KrzysztofJanik">Dziękuję. Czy ktoś z państwa ma zastrzeżenia odo liczby 3? Nie widzę. Przyjęliśmy. Przystępujemy do art. 65.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#JerzyEysymontt">Razi mnie sformułowanie „w szczególnie uzasadnionych wypadkach”. To sformułowanie może wyjaśniać wszystko. Dalej w tym artykule jest określone, że negocjacje z zachowaniem konkurencji można stosować „gdy spełnione są warunki określone w art. 54”. Moja wątpliwość polega na tym czy w tej sytuacji potrzebne jest stwierdzenie, co do którego zawsze będę miał wątpliwości: „w szczególnie uzasadnionych wypadkach”. Jeśli jest potrzebne, to czy to oznacza, że nie wystarczy spełnienie warunków, o których mówi art. 54, a jeszcze muszą być spełnione dodatkowe, jakby zawężające to, co jest w art. 54? W ogóle brzmienie art. 65 jest bardzo niejasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#MarianLemke">Intencją było podkreślenie, że to ma być sposób stosowany najrzadziej, w wyjątkowych wypadkach. Może zgodzić się na wykreślenie zwrotu „w szczególnie uzasadnionych wypadkach”, ale wtedy zniknie podkreślenie, że „negocjacje z zachowaniem konkurencji” powinny być stosowane wyjątkowo, jako najgorszy sposób zamawiania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#MichałKulesza">Zgadzam się zupełnie, że jest to niedobra formuła. Mam propozycję następującą: w art. 65 proponuję pozostawić to, co jest po słowie „gdy” rozdzielając dalsze przesłanki słowem „albo”, żeby było wiadomo, że są rozdzielne, a nie łączne. Natomiast ten zwrot „w szczególnie uzasadnionych wypadkach” można z powodzeniem przesunąć do art. 64, bo tam on nie wadzi. On wówczas podkreśla, że to jest rzadki tryb. Kiedy go się stosuje - jest napisane oddzielnie w art. 65.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#MichałKulesza">Chciałbym zachować intencję, o której mówił pan dyrektor M. Lemke, poprzez przeniesienie tych słów do art. 64, wtedy mają one tylko znaczenie wartościujące, a nie prawne. Prawne przesłanki są wyłącznie w art. 65.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#LeszekZalewski">Cieszę się z propozycji pana ministra przeniesienia słów „w szczególnie uzasadnionych wypadkach” do góry. Chciałbym zaproponować dwa uszczegółowienia w art. 65. Zastosowanie negocjacji z zachowaniem konkurencji proponowałbym stosować w przypadkach, kiedy nastąpiły nagłe wypadki nie przewidziane przez zamawiającego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#MichałKulesza">Przepraszam, ale czy te „nagłe wypadki” chciałby pan wprowadzić jako przesłankę samoistną, czy jako przesłankę łączną z jakąś inną, następną?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#LeszekZalewski">Jako przesłankę samoistną. Dlatego, że w art. 72 w pkt. 6 jest mowa o szczególnych okolicznościach gospodarczych lub społecznych, które powodują wymaganie natychmiastowego wykonania zamówienia. Chodzi mi o to, aby w art. 65 wyraźnie stwierdzić, że w nagłych przypadkach nie należy odwoływać się do zakupów wolnych, tylko spróbować czy nie da się tego załatwić w trybie konkurencyjnym.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#LeszekZalewski">Chciałbym zwrócić państwa uwagę jeszcze na inną sytuację. Przeprowadzono przetarg, nie wpłynęła wymaga liczba ofert itd. W transakcjach międzynarodowych po różnych doświadczeniach - na co zwraca się uwagę: uwagę zwraca się na to, że można tak zorganizować przetarg, by rzeczywiście nie wpłynęła żadna oferta. Można też wszystkie oferty unieważnić. Można tak działać po to, żeby dać sobie furtkę do ustawienia zamówienia na zupełnie innym poziomie. Zabezpieczeniem przed tym są tego typu klauzule, że wprowadza się możliwość przejścia na tryb negocjacji z zachowaniem konkurencji, ale w takiej sytuacji nie może dojść do istotnej zmiany warunków zamówienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#KrzysztofJanik">Czy ktoś ma zdanie przeciwne do sugestii pana profesora? Nie ma głosów przeciwnych. W związku z tym prośba do pana prof. L. Zalewskiego i pana prof. M. Kuleszy o pomoc w redakcji tego przepisu. Czy ktoś ma jeszcze jakieś uwagi do art. 65? Nie ma uwag. Przystępujemy do art. 66 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#WojciechGóralczyk">Jest tu problem pojęcia ofert wstępnych. Kodeks cywilny nie zna takiego pojęcia. Albo więc trzeba użyć innego terminu, albo zdefiniować o co chodzi, czy to jest oferta, która ma wszystkie skutki kodeksu cywilnego czy też nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Wcześniej było już wyjaśnione, że oferta wstępna to taka, przy której nie podaje się ceny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#WojciechGóralczyk">Czy tamto wyjaśnienie będzie obejmowało ten rozdział? Chodzi mi o to, czy wyjaśnienie nie jest uwikłane w tamtym przepisie. Mnie bardziej odpowiadałoby „zgłoszenie” niż oferta wstępna, gdyż oferta ma pewien walor w kodeksie cywilnym, a nie wchodziłbym na grunt kodeksu cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#LeszekZalewski">Broniłbym tego sformułowania, zwłaszcza że jest zdefiniowane, a dodanie słowa „wstępna” uchyla ten wiążący charakter ofertowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">To wynika z definicji oferty, jeżeli nie ma ceny, to nie może wiązać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#KrzysztofJanik">Proszę o uwagi do ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#LeszekZalewski">Proszę się nie śmiać, ale proponowałbym skreślenie tego ustępu ze względów legislacyjnych, to znaczy skreślenie punktów 1–4. Akty prawne mają mieć też cel informacyjny. Ustęp ten pokrywa się, a nawet jest trochę gorszy, z punktami 1–4 art. 56. Napisałbym po prostu: zaproszenie do składania ofert wstępnych zawiera co najmniej treść wskazaną w art. 56 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#KrzysztofJanik">Czy ktoś jest przeciwny propozycji pana profesora? Nie ma sprzeciwów. Czy jeszcze są jakieś uwagi do art. 66? Nie słyszę. Przystępujemy do art. 67. Ust. 1. Nie ma uwag. Ustęp 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#LeszekZalewski">Uważam, że po słowie „poufny” powinna być kropka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Zastanawiałyśmy się nad sankcją dla normy zawartej w ust. 2. Co stanie się, jeżeli któraś ze stron ujawni poufne informacje. Może jakoś powiązać to z ustawą o nieuczciwej konkurencji? W art. 11 w ust. 4 tej ustawy napisane jest, że przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, handlowe lub organizacyjne przedsiębiorstwa, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Jeżeli wyraźnie nie odwołamy się do tego ustępu w art. 67, to będą kłopoty z zastosowaniem sankcji, które przewiduje ustawa o nieuczciwej konkurencji. Zatem proponujemy zapisać, że informacje, które są przedmiotem negocjacji stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o nieuczciwej konkurencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#LeszekZalewski">A urząd czy URM pani też nazwie przedsiębiorstwem? Przecież żadna ze stron nie może ujawnić. Zostawiłbym to w takim kształcie, jak w projekcie rządowym. Po co zawężać poprzez odsyłanie do ustawy o nieuczciwej konkurencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#MarianLemke">Chodzi o informacje związane z konkretnymi, właśnie trwającymi negocjacjami, jak np. wysokość ceny ofertowej. To nie musi pokrywać się, może, ale nie musi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#WojciechGóralczyk">Uważam, że odwołanie się do ustawy o nieuczciwej konkurencji odnosi się tylko do zakresu tajemnicy i chyba jest rzeczywiście zbyteczne. Zakres bowiem wiąże się z konkretnymi negocjacjami i niekoniecznie wiąże się z przedsiębiorstwem. Natomiast to nie przesądza kwestii sankcji. Ten przepis pozostaje nadmiernie miękki dlatego, że pozostaje normalna odpowiedzialność deliktowa, a w przypadku, gdy ujawni urząd państwowy, to wszystko wiąże się z ujawnieniem tajemnicy służbowej, chyba że będzie element tajemnicy państwowej. Zastanawiam się, czy będzie to wystarczające. Czy będzie wystarczające, jeżeli ujawnienia dopuści się inny partner czy urząd. Od strony urzędu jesteśmy tu zabezpieczeni. Natomiast, jeśli ten, kto negocjował coś ujawni, np. o co go pytano, jaki był przebieg negocjacji - co wtedy? Jeżeli z powodu tego ujawnienia powstanie szkoda, którą bardzo zresztą trudno udowodnić, to może odpowiadać na zasadzie ogólnej deliktowej. Ale mam wątpliwość czy to wystarcza. Czy nie należałoby przewidzieć jakiejś mocniejszej sankcji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#MichałKulesza">Rozumiem te wątpliwości, ale nie ma chyba na nie żadnej rady. Albo rzecz jest do udowodnienia i wtedy jest normalna odpowiedzialność deliktowa, albo nie jest do udowodnienia. I wtedy o czym my mówimy, o jakiej sankcji?</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#MichałKulesza">Ten przepis jest jakby bezpodmiotowy. Nie można ujawnić bez zgody drugiej strony. Zatem, jeżeli się coś ujawniło, czyli publiczność czy prasa, czy ktokolwiek coś wie, ale nie wiadomo gdzie był przeciek informacji, to jaką sankcję i w stosunku do kogo można zastosować? Natomiast, jeśli można udowodnić związek przyczynowo-skutkowy, to mamy normalną odpowiedzialność z innego tytułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#WojciechGóralczyk">Tam, gdzie nie można udowodnić, gdzie był przeciek, to i tak i tak nic się nie udowodni. Natomiast ja mówiłem o przypadku, kiedy wiadomo, kto ujawnił, bo ktoś to publicznie zrobił, natomiast nie uda się udowodnić szkody, np. że skarb państwa stracił na tym tyle i tyle złotych. Czy taki przypadek powoduje sankcje, czy też nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Z tego powodu, że trudno udowodnić przestępstwo, nie wynika wniosek, że należy zrezygnować z określenia przestępstwa w kodeksie karnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#JózefŁochowski">Nie znam się na tych formułach, ale mam pytanie: czy jeśli udowodni się, to jest to ścigane i karane z mocy prawa? Niezależnie czy zostanie to zapisane w ustawie o zamówieniach publicznych czy też nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#MarianLemke">Wydaje mi się, że odpowiedź padła na początku tej dyskusji. Jeżeli ujawni urzędnik państwowy bądź pracownik jednostki zamawiającej, to ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, również na mocy nowelizacji wprowadzonej na mocy tej ustawy do prawa budżetowego. Natomiast, jeżeli ujawni oferent, to jest odpowiedzialność deliktowa. Dyskutujemy nie o tym czy jest, czy nie ma odpowiedzialności, bo ona jest, tylko o sankcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Może wprowadzić sankcję w postaci możliwości niedopuszczenia do innych przetargów. W miejscu, gdzie napisaliśmy, że można wykluczyć z określonych powodów, można dopisać, że można wykluczyć także, jeśli naruszył tajemnicę w przypadkach określonych w tej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#JózefŁochowski">Ale oferent może ujawnić tajemnicę już kiedy odpadł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Byłby wykluczony w przyszłości. I byłaby to wtedy dotkliwa sankcja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#WojciechGóralczyk">Nie mówimy o ujawnieniu tajemnicy przez zamawiającego, tylko przez oferenta. Wyobraźmy sobie sytuację, że idzie oferent zagraniczny na negocjacje, przegrywa te negocjacje i potem ujawnia, że np. „jeżeli w komisji powiemy to i to, to jest taka reakcja komisji: a ten jest mocniejszy, a tego można przechytrzyć w taki sposób”. Tutaj szkoda materialna dla skarbu państwa nie powstanie, natomiast utrudni to kolejne negocjacje. Uważam, że sankcja za to powinna być i podzielam pogląd, że należy odwołać się do tego repertuaru sankcji, który jest już w ustawie, np. wykluczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#MarianLemke">Myślę, że sprawa nie dotyczy tylko i wyłącznie art. 67. Takie same sankcje powinny być wprowadzone do art. 19 i do tych wszystkich artykułów, które wiążą się z tajemnicą.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#MarianLemke">Chciałbym też, jeżeli jesteśmy zgodni co do sankcji, podyskutować o propozycji zapisu. Chodzi o to, żeby nie dać narzędzia do wykluczania na podstawie pomówień, które nie są udowodnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Wydaje mi się, że odpowiedzialność deliktowa absolutnie nie załatwia tutaj sprawy. Bardzo trudno jest skorzystać z możliwości odszkodowania na podstawie odpowiedzialności deliktowej. Trzeba udowodnić szkodę. Po to jest np. ustawa o nieuczciwej konkurencji, że tutaj już z samym faktem dokonania czynu nieuczciwej konkurencji wiążą się określone uprawnienia dla tego, kogo interes został naruszony, np. zaniechanie niedozwolonych działań, usunięcie skutków niedozwolonych działań, naprawienie wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych. Myślę, że powiązanie z ustawą o nieuczciwej konkurencji byłoby słuszne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#MichałKulesza">Słuszna jest intencja wzmocnienia przepisu. Ale jeżeli napiszemy, że mają zastosowanie przepisy o nieuczciwej konkurencji, to tym samym nie napiszemy, że mają zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego, kodeksu karnego i kilkunastu innych ustaw. Boję się tego kroku, rozumiejąc potrzebę stworzenia dolegliwości, o której pani mówi. Taki przepis bowiem może powodować patologie najróżniejszego rodzaju. Pani recepta, jest receptą na jedną z chorób, która może tutaj wystąpić. Natomiast jeśli okaże się, że zło tkwi nie w stronach, które przystąpiły do procedury przetargowej, tylko w działaniu urzędnika, to powstaje pytanie, czy taki zapis nie wyklucza zastosowania np. kodeksu karnego lub odpowiedzialności deliktowej z kodeksu cywilnego. Jest to bardzo trudne i nie mamy jednoznacznych propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#StanisławBiernat">Zastanawiam się, czy nie dałoby się - nie wiem czy w tym miejscu, czy w jakimś innym - rozdzielić, na czym polegałaby odpowiedzialność zamawiającego, a na czym kontrahenta. Można ograniczyć to do jednej strony przyjmując, że odpowiedzialność drugiej strony wynika już z innych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-65.1" who="#StanisławBiernat">Merytorycznie podobałaby mi się możliwość, o której wspomniała pani poseł A. Skowrońska-Łuczyńska, tzn. wykluczenie na jakiś czas z dalszych przetargów. Ale wówczas trzeba by uregulować procedurę. Ktoś musiałby stwierdzić, że coś się stało i tym stwierdzającym musiałby być sąd. Dochodzimy więc do tego, że musiałby to być rodzaj odpowiedzialności cywilnej, nie tyle deliktowej, czyli winy w kontraktowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#MarekMazurkiewicz">Konstrukcja art. 67 ust. 2 bardzo bliska jest konstrukcjom przyjętym w prawie o publicznym obrocie papierami wartościowymi, gdzie wprowadzono również normatywnie znacznie szerszy niż potocznie przyjęty, w tym także w kodeksie handlowym, zakres tajemnicy zawodowej (tam nazywa się to tajemnicą zawodową) związany z zawodem obrotu papierami wartościowymi. Tutaj chodzi, jak wydaje mi się po analizie tego przepisu, o dwie sytuacje. W obydwu jest bardzo trudno udowodnić szkodę, w związku z tym odsyłanie na drogę postępowania cywilnego, to jest odsyłanie do nieba.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#MarekMazurkiewicz">Natomiast w jednej sytuacji w trakcie prowadzenia pertraktacji następuje zmowa kontrahentów i w wyniku wymiany między nimi informacji, dochodzi do ustalenia odpowiedniej wysokiej poprzeczki w pertraktacjach albo blokują kogoś, kto daje korzystne warunki. To jest w trakcie prowadzenia pertraktacji działania na szkodę bądź zamawiającego, bądź jednego z kontrahentów. Druga sytuacja, o której powiedział pan minister, to taka, kiedy już po zamknięciu postępowań, na zasadzie przecieków i plotek, niezadowolony uczestnik zaczyna uchylać tajemnic alkowy i opowiada, jak to było przy tych negocjacjach. Tej drugiej sytuacji raczej nie uniknie się. jeżeli były nieprawidłowości i to jest sprawa prokuratorska. Natomiast najniebezpieczniejsza jest sytuacja złamania zasady poufności pertraktacji w sprawie udzielenia zamówienia publicznego w momencie, kiedy one trwają bądź kiedy do nich przystępuje się. Złamanie wtedy poufności powoduje szkody najczęściej po stronie udzielającego zamówienia, trudne do szczegółowego sprecyzowania. W ustawie o obrocie papierami wartościowymi wprowadzono drakońskie sankcje w postaci kar pieniężnych w postępowaniu przed Komisją Obrotu Papierami Wartościowymi. W ustawie o zamówieniach publicznych - jak rozumiem - tych sankcji nie ma. Najostrzejszą sankcją w przypadku udowodnienia - bo jeżeli nie ma dowodu, to w ogóle nie ma sprawy - to jest sankcja z art. 19: jeżeli ktoś złamał zasady tajemnicy postępowania o zamówienie, może być wyeliminowany z postępowania w przyszłości. W tej chwili ten przepis jest podobny do zalecenia: bądźcie dzieci grzeczne i przepuszczajcie staruszków do tramwaju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#KrzysztofJanik">Jeśli będziemy go czytać łącznie z art. 19 pkt. 4 i 5, to przynajmniej teoretycznie po stronie dostawców mamy jaką taką sankcję. Natomiast - jak rozumiem - rzecz dotyczy także udzielającego zamówienia. Jakie byłyby propozycje? Zmierzajmy do konkluzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Uważam, że odpowiedzialność z ustawy o nieuczciwej konkurencji absolutnie nie uchyla odpowiedzialności służbowej, która wynika z innych przepisów. Nie widzę żadnego niebezpieczeństwa. Natomiast w ustawie o nieuczciwej konkurencji w sposób klarowny jest uregulowana odpowiedzialność cywilna, odpowiedzialność karna, są ewidentne przepisy. Może dla przykładu przytoczę art. 23: „Kto wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi w stosunku do przedsiębiorcy ujawnia innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej informację, stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy, podlega karze pozbawienia wolności do lat dwóch, ograniczenia wolności albo grzywny”. Jest szereg sankcji łatwych do zastosowania, sankcji konkretnych, które mogą mieć zastosowanie w stosunku do zamówień publicznych. Tego, że sztucznie odwołujemy się do tajemnicy przedsiębiorcy w zastosowaniu do urzędu nie bałabym się. Jest to sztuczna definicja, ale przecież takie definicje już tworzyliśmy. Nazwać to tajemnicą przedsiębiorcy w rozumieniu tej ustawy nie jest żadnym niebezpieczeństwem. Oczywiście, jeśli macie państwo lepsze definicje, to bardzo proszę. Ale tak czy owak sankcja jest potrzebna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#MichałKulesza">Muszę powiedzieć, że nie mam odpowiedzi. Jestem bardzo niepewny, gdybym teraz miał udzielić odpowiedzi, miałbym ogromne trudności. Proponuję pozostawić tę sprawę, zanotować i zostawić ją otwartą. W moim przekonaniu głosowanie dzisiaj będzie niedobre. Ja nie chciałbym dzisiaj głosować, bo nie wiedziałbym jak. Na szczęście nie jest to mój obowiązek. Mam nadzieję, że niedługo Komisja dojdzie do przepisów końcowych, tam są różne przepisy sankcyjne. To, o czym pani mówi ma szersze znaczenie cały ten problem sankcji.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#MichałKulesza">Nie mamy w materii tej ustawy żadnej praktyki, jest to całkowite novum. Sankcje przewidywane przez projekt są słabiutkie, ale bez żadnej praktyki trudno jest zbudować hipotezę przepisu precyzyjnie. Czasami autorom projektu wydawało się, że lepiej, żeby sankcji w ogóle nie było niż żeby okazało się za jakiś czas, że zbudowana została ona fałszywie Odłóżmy to i wróćmy za jakiś czas.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Optuję za tym, żeby wykluczenie w przyszłości za naruszenie tajemnicy znalazło się w art. 19 ust. 2, gdzie jest mowa o fakultatywnym wykluczaniu, z możliwością składania protestów w przypadku takiego wykluczenia. Nie chodzi tylko o przestępstwa. Przecież w większości wypadków w ogóle nie będzie stanowiło przestępstwa ujawnienie tajemnicy. Jest to skądinąd czyn niekaralny. I tylko na gruncie tej ustawy, sankcjami z tej ustawy, byłby karany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#KrzysztofJanik">Czy jeszcze ktoś chciałby odnieść się do ust. 2? Bardzo proszę panią poseł A. Skowrońską-Łuczyńską, aby wzięła udział w obradach nad tym punktem, kiedy będzie głosowanie. Przystępujemy do ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#WojciechGóralczyk">Mam uwagę natury raczej językowej, terminologicznej. Jest tu taka konstrukcja, że kończą się negocjacje, po czym następuje złożenie ostatecznych ofert. Nie wiem, czy to co miało miejsce przed złożeniem oferty, to są rzeczywiście negocjacje. Przez negocjacje bowiem rozumiem takie rozmowy, których celem i istotą jest dokonanie pewnych ustaleń. A więc trudno już wtedy mówić o składaniu ofert. Zastanawiam się czy nie należałoby tu zastosować innego terminu, np. przeprowadzenie rozmów, pertraktacji, nie wiem, jak to określić. Na pewno jednak negocjacje, a jeszcze lepiej rokowania - bo to bardziej odpowiada duchowi kodeksu cywilnego - zawsze prowadzą do ustaleń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#LeszekZalewski">Zdecydowanie bronię sformułowania rządowego, bo rząd przychylił się do mojej wcześniejszej prośby - wniosku. W poprzedniej wersji projektu nie było wspomniane o ofercie. A przecież istotą negocjacji jest składanie nie wiążących oświadczeń. Celem negocjacji jest zawarcie umowy, ale do samego ich końca można wycofać się z negocjacji. Stąd prosiłem o zaakcentowanie, że one muszą się skończyć. W każdych negocjacjach można dojść do końca poprzez uzgodnienie wszystkich punktów, ale też można je skrócić przechodząc na tryb jak gdyby ofertowy. W pewnym momencie przedstawia się ofertę i wtedy sytuacja jest jasna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#StanisławBiernat">Muszę powiedzieć, że jeśli przyjrzymy się artykułom 67 i 66, to to jest wysoce niejasne. Bo składa się oferty wstępne, które są oświadczeniem woli zamawiającego - z tym, że niepełne, bez ceny. Przypuśćmy, że kilku oferentów złożyło oferty wstępne, zaczynają się jakieś pertraktacje, rozmowy i nie wiemy, co dalej dzieje się z tymi ofertami. Oferty mogą się zmieniać (mówiliśmy o poufności). Krótko mówiąc nie widzę procedury przejścia do kolejnego etapu. Moim zdaniem, chyba powinno to być zaproszenie do rokowań. Wtedy nie mamy problemu, że jest oferta wstępna, negocjacje tajne czy poufne, urząd zwraca się do wszystkich o oferty ostateczne. Dlaczego zresztą miałby zwracać się do wszystkich? Być może niektórych już wcześniej wyeliminuje. Taki, być może, byłby sens tej procedury kilkustopniowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#MichałKulesza">Przed chwilą ustaliliśmy, że kontrahentów ma być trzech, co najmniej trzech. Ustaliliśmy tak, żeby zachować pewne wymogi konkurencji. Moim zdaniem, tryb jest dość oczywisty. Najpierw zapraszamy, oni składają - nazwijmy to - oferty wstępne, z kolei prowadzi się z każdym negocjacje. Negocjacje są poufne. Po nich muszę powiedzieć: skończyłem negocjacje, proszę wszystkich państwa o złożenie ofert. Być może ktoś w międzyczasie wycofa się. Jeżeli my w trakcie negocjacji odrzucimy kandydatów, to tak, jakbyśmy zastosowali inny tryb.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#MichałKulesza">Może panowie mają rację, że to jest niejasno napisane, ale sądzę, że konstrukcyjnie ten przepis sformułowany jest prawidłowo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#JózefŁochowski">Widzę jeszcze taką możliwość: jeden z tych trzech preferowanych dostanie na końcu informację, ile dają ci poprzedni dwaj. Mówi mu się: złożysz o tę złotówkę taniej i ciebie wybieram. Czy to, co zapisane jest w projekcie, wykluczałoby taką nieuczciwość zamawiającego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#MichałKulesza">Oczywiście nie. Ale przed chwilą o tym rozmawialiśmy rozważając problem, co zrobić z „przeciekami”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#LeszekZalewski">Chciałbym odpowiedzieć panu posłowi, że to samo może dać mu do zrozumienia w trakcie negocjacji. Tego nie uniknie się nigdy. Już na początku mówiliśmy, że ten tryb traktowany jest jako szczególny.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#LeszekZalewski">Odpowiadając panu prof. S. Biernatowi - na gruncie naszego prawa w negocjacjach do końca każdy może się wycofać. Nie mamy żadnej ochrony osób ani w ogóle przepisów na temat culpa in contrahento. Inne systemy prawne już to wypracowały. Z drugiej strony mamy nieszczęśliwie sformułowany przepis kodeksu cywilnego, art. 72, szalenie restryktywny. Na gruncie tego artykułu każdy drobiażdżek trzeba uzgodnić, żeby uznać, że umowa została zawarta. W związku z tym, to że ktoś składa ofertę i w tym momencie wchodzi w ręce zamawiającego, a ten może ze spokojem tę ofertę wybrać. Z drugiej strony nie da się wykluczyć, że zamawiający „mrugnie do kogoś” i powie jak ma postępować. Tego, po prostu, nie uniknie się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#WojciechGóralczyk">Czy „zakończenie negocjacji” jest tu wyrazem właściwym? Zakończeniem negocjacji jest przecież zawarcie umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#MichałKulesza">Autorom chodziło o to, żeby z przepisu jasno wynikało, że: najpierw prowadzisz negocjacje, potem jest taki moment, że wiesz, że już skończyłeś i dopiero wtedy zwracasz się do wszystkich o złożenie ofert.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#JózefŁochowski">Ale już wiem, którego wybiorę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#MichałKulesza">To jest inna sprawa. Ten przepis jest próbą, zapewne nieudolną, formalnej gwarancji zasady równości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#JózefŁochowski">Absolutnie nie możemy odstąpić od złożenia ostatecznych ofert, bo to jest ujawnienie się wszystkich na papierze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#MichałKulesza">Poza tym, to pozwala kontrolować w przyszłości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#JózefŁochowski">Czy to, co jest w tych ofertach, jest publicznie ujawnione, czy nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Ten etap już powinien być jawny. W momencie, kiedy zbiera się oferty od wszystkich, powinna już obowiązywać jawność i każdy z uczestników postępowania powinien mieć dostęp do ofert. To powinno być wyraźnie zapisane w ustawie. Zasada jawności jest jedną z podstawowych zasad w ogóle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#JózefŁochowski">W ust. 4 trzeba by zapisać, że oferty ostateczne są jawne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#StanisławBiernat">Wydaje mi się, że to powinno być zapisane w przepisach ogólnych. Kiedy dyskutowaliśmy na ten temat, podczas poprzednich spotkań pamiętam, że zapisaliśmy różnicę w jawności zależnie od etapu postępowania o zamówienie publiczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#MichałKulesza">Sprawdzam w tej chwili. W art. 25, kiedy mówi się o protokole postępowania o zamówienie publiczne, wspomina się na ten temat. Ale jest pytanie, czy ten protokół odnosi się do naszego przepisu? W moim przekonaniu - tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">W moim przekonaniu, powtórzenie nie jest potrzebne, bo o protokole jest mowa, kiedy ogólnie mówi się o zamówieniach publicznych. Natomiast chciałabym zwrócić uwagę na art. 15, z którego wynika, że poniżej 20 tys. ECU żadnego zapisu nie sporządza się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#MichałKulesza">W art. 26 piszemy, że w postępowaniu, o którym mowa w art. 15, zamawiający obowiązany jest posiadać dokumentację podstawowych czynności związanych z postępowaniem. 20 tys. ECU, to oczywiście dużo pieniędzy. Nie mam w tej chwili odpowiedzi na swoje pytanie - bo każda pozytywna odpowiedź zwiększa sterty papierów, które trzeba wypełniać w milionach postępowań - czy w przepisie art. 67 nie zamieścić jakiegoś dodatkowego elementu przebiegu działań? Ale, być może, niekoniecznie przez protokół. Po prostu nie wiem, jak postąpić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#JózefŁochowski">Czy rozszerzać protokół na wszystko?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#MichałKulesza">Protokołu na wszystko rozszerzać nie można. Jest zapisana zasada pisemności postępowania. Wynika ona z ustawy. Czyli nawet, jak kupuje się dwie ryzy papieru, to trzeba sporządzić odpowiednią notatkę. Zastanawiam się czy tutaj nie napisać, że do wyboru oferty stosuje się przepis odpowiedniego artykułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#StanisławBiernat">Nie byłem obecny podczas dyskusji nad art. 15, który uważam za wadliwy, dlatego nie chcę otwierać dyskusji na ten temat. Wydaje mi się jednak, że w sposób, jaki państwo proponuję, sprawy nie załatwi się. Na pewno bowiem jest jeszcze kilka takich miejsc, gdzie przy tych mniejszych, ale przecież jakże znaczących zamówieniach, powinny być jakieś ślady materialne. Wydaje mi się, że w każdym wypadku powinien być wymóg pisemności i protokołu. To przy okazji załatwiałoby sprawę jawności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#MarianLemke">W świetle art. 25 zrobienie protokołu jest czynnością kłopotliwą, ponieważ artykuł ten wylicza 15 punktów, jakie powinien zawierać protokół. Natomiast art. 26 mówi o obowiązku spisania notatki służbowej, która obrazuje podstawowe czynności. Natomiast nie jest sprecyzowane, co w tej notatce powinno być po to, żeby nie prowadzić tego rygorystycznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#JózefŁochowski">Czy to wytłumaczenie jest satysfakcjonujące?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#StanisławBiernat">Trudno tu mówić o satysfakcji. Ja wyrażam tylko swój pogląd. W moim przekonaniu powinna być jeszcze jakaś bariera. Przecież 20 tys. ECU, to jest mnóstwo pieniędzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#WojciechGóralczyk">Czy jest przewidywane przygotowanie wzorów jakichś formularzy dla tych protokołów i notatek? Jeśli tak, to wątpliwości byłyby mniejsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#MichałKulesza">Tak, jest przewidywane. Nie chcę wracać do dyskusji nad art. 15, bo powody zastosowania takiego, a nie innego progu szeroko dyskutowaliśmy. Mamy tylko problem czy bądź w art. 26, czy też bądź w art. 67 nie wpisać małego zdania, które łatwo wzmocniłoby jawność, bez zastosowania całej materii protokólarnej. Na przykład dopisać, że niezależnie od wysokości kwoty ujawnia się sprawy wymienione w art. 25 w punktach, które państwo uznają za stosowne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Mam jeszcze jedną propozycję, być może, konkurencyjną. Chcę zwrócić uwagę, że to o czym mówimy dotyczy tylko negocjacji z zachowaniem konkurencji. Natomiast ten problem pojawia się nam we wszystkich pozostałych trybach. Zatem propozycja moja zmierza do tego, żeby uszczegółowić art. 26 poprzez dodanie „a w szczególności podstawowych czynności uznanych przez ustawodawcę dla wszystkich trybów, które są przewidziane w ustawie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#JózefŁochowski">Natomiast ja chciałem zapytać pana ministra, czy do artykułu 26 przewidywane jest zarządzenie określające, co ma być zawarte w dokumentacji? Jeśli jest przewidywane, to odpowiada za realizację prezes urzędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#MarianLemke">Z prawdziwą przyjemnością zgadzamy się na rozszerzenie art. 26 poprzez rozbudowanie, zmianę ostatniej kropki na przecinek, dopisanie „a w szczególności” i wyliczenie. Jeżeli to zrobimy, nie ma potrzeby wprowadzania uszczegółowienia w art. 67, ponieważ będzie to dotyczyło wszystkich trybów i wszystkich postępowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#JózefŁochowski">Jeśli tak, to skończyliśmy szczególny tryb i przechodzimy do art. 68.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">W artykule tym jest mowa o najkorzystniejszej ofercie. W rzeczywistości jednak nie chodzi o najkorzystniejszą ofertę w myśl definicji zawartej w art. 2, tylko o ofertę o najniższej cenie. Z art. 69 wynika bowiem, że jakość jest taka sama, że chodzi o przedmioty, które mają taki sam standard. W związku z tym proponuję, żeby zamiast „najkorzystniejszej oferty” wpisać wybór oferty o najniższej cenie.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Proponujemy ponadto, aby trzymać się pojęcia „najniższa cena” we wszystkich artykułach, w których o taką cenę właśnie chodzi, bo jest mowa o artykułach standardowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#MarianLemke">Chciałem powiedzieć, że tak naprawdę w zapytaniu o cenę chodzi tak, jak wszędzie indziej, o wybór najkorzystniejszej oferty, a nie o wybór oferty o najniższej cenie. Jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty jest cena. W związku z tym nie przypadkiem w art. 70 jest najniższa cena, bo to jest to jedyne kryterium, które stosujemy. Natomiast celem postępowania jest wybór najkorzystniejszej oferty. Na etapie formułowania warunków tego zapytania o cenę musimy uwzględnić wymagania jakościowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#MichałKulesza">Rozumiem, że w art. 68 ma zostać „najkorzystniejsza”, natomiast w art. 70 „najniższa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#JózefŁochowski">Jeśli są dwie paczki herbatników różnych firm o różnym smaku, jedna jest dla mnie najkorzystniejsza. Tak sobie kojarzę, że znacząca jest tylko cena. Może być ten sam artykuł, o tych samych parametrach wagowych, cenowych, itp. ale czymś tam jednak różni się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">W tym momencie zachodzi pewna sprzeczność między art. 68, gdzie chodzi o to, żeby zebrać dostawców i wykonawców, którzy zaoferują wybór najkorzystniejszej oferty (najkorzystniejsza oferta jest zdefiniowana szerzej niż najkorzystniejsza cena) i art. 78, gdzie ewidentnie mamy wymóg wyboru tego oferenta, który zaoferuje najniższą cenę. Chodzi o to, żeby ustawa wskazywała to samo kryterium w dwóch miejscach, a nie w jednym miejscu inne kryterium, a w drugim miejscu inne kryterium.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#MarianLemke">Tu chodzi o takie zakupy, w których cechy jakościowe są standardowe, łatwe do wskazania. Jeżeli np. kupujemy komputery w trybie zapytania o cenę, to dokładnie, za pomocą jednoznacznych określeń, wskazujemy o co chodzi. Czyli precyzyjnie definiujemy, jakie są wymagania techniczne. Jeżeli mamy precyzyjnie określone standardy, to w tym momencie jedynym kryterium jest tylko cena. I dlatego w art. 70 jest zapisana tylko cena.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#MichałKulesza">Widzę tu pewną rozbieżność między przedstawicielami projektodawców. Jeżeli mamy taką sytuację, o której mówił przed chwilą pan M. Lemke, że mamy do czynienia z wyrobem technicznym o parametrach jasno i precyzyjnie określonych, to oczywiście nikt nie neguje, że jedynym kryterium jest cena. Natomiast pan przewodniczący J. Łochowski pół żartem podał bardzo dobry przykład. Każdy ze wspomnianych rodzajów herbatników jest troszeczkę inny. Jedne są troszeczkę droższe, inne troszeczkę tańsze. Tak samo jest z ziemniakami, które są trochę lepsze albo trochę gorsze, trochę droższe lub trochę tańsze. I nie ma innego trybu niż zapytanie o cenę. Bo jeżeli nie ten tryb, to wpadamy w zakupy z wolnej ręki, czyli do jednego kontrahenta, a to jest niedobrze. Teraz mówimy o najdrobniejszych zakupach, masowych, a jednocześnie drobnych, codziennych, gdzie na rynku występuje różnorodność podobnych towarów o podobnych standardach, a my tych standardów nie umiemy dokładnie określić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#JózefŁochowski">Chciałbym, żebyśmy nie wykluczyli poprzez tego typu zapis „najkorzystniejszą cenę” wyboru lepszych jakościowo, a niewiele różniących się cenowo artykułów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#MichałKulesza">Proponuję zostawić „najkorzystniejszą cenę”, bo mamy w art. 69 pewną definicję:... gdy przedmiotem zamówienia są dobra gotowe - i to są np. herbatniki pana posła - „lub usługi powszechne o ustalonych standardach jakościowych”. To wcale nie znaczy, że musimy dokładnie określić, jakie są to herbatniki, tylko mówimy: herbatniki. I mamy różne oferty. I nie kupimy takich herbatników, które będą najtańsze, tylko takie, jakie lubimy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Ale pojęcie „najkorzystniejsza cena” nie jest nigdzie w ustawie zdefiniowana i dlatego nie możemy go tutaj zastosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#LeszekZalewski">Spór dotyczy tego, czy chcemy zostawić zamawiającemu margines swobody czy też nie. Przewodnik Banku Światowego posługuje się kryterium najniższej ceny. I wtedy nie ma żadnych wątpliwości. Przejście na pojęcie najkorzystniejszej ceny - w takich przypadkach, jak wspomniane tu herbatniki - spowoduje, że nikt nie będzie w stanie zorientować się. Przypominam sobie przykłady z lat 70., kiedy mówiło się o korzystnej umowie. Kiedy zwracałem uwagę, że nie ma przewidzianych w umowie kar umownych, uzyskiwałem odpowiedź: no tak, ale cena jest bardzo dobra. Jeśli inwestycja legła, to już cena później nie grała roli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#JózefŁochowski">Powróćmy do zasadniczego tematu dyskusji. Trzeba rozstrzygnąć czy te trzy artykuły mają zdecydować o tym, czy dopuszczamy do wolności wyboru towaru z tytułu innych kryteriów czy też tylko z tytułu kryteriów cenowych. Jeżeli rozstrzygamy, że tylko z tytułu kryteriów cenowych, to w ogóle nie dyskutujemy i zapisujemy tak, jak państwo mówili w art. 68: korzystniejsza oferta, najniższa cena. Byłbym skłonny, żeby tutaj ograniczyć zakupy, w związku z tym, że nie są to aż tak istotne rzeczy. Ograniczyć wyłącznie do decyzji cenowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#MarianLemke">Opieranie się wyłącznie na cenie jest istotą tego trybu. A przykłady, które były podane przeciw temu zapisowi wskazują co najwyżej, że nie zastosowano odpowiedniej procedury do sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#JózefŁochowski">W związku z tym zostawiamy art. 68 tak jak jest i zmieniamy w art. na „najniższa cena”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Co innego jest najkorzystniejsza oferta, a co innego najniższa cena.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#MichałKulesza">W tym wypadku najkorzystniejsza oferta zdefiniowana jest przez najniższą cenę. Art. 68 odnosi się do zamawiającego. Zamawiający kieruje pytanie o cenę do takiej liczby dostawców, która zapewnia wybór najkorzystniejszej oferty. Liczba dostawców ma zapewnić wybór najkorzystniejszej oferty cenowej. Jak zwrócę się do stosownej liczby dostawców, czterech co najmniej, to wtedy spośród nich wybiorę najniższą cenę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#JarosławMaćkowiak">Tu jest sprzeczność z art. 2 pkt 8. Tam mamy, że przez najkorzystniejszą ofertę należy rozumieć ofertę z najniższą ceną przy takiej samej ilości lub ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans. Natomiast w tym momencie rozumiemy włącznie najkorzystniejszą ofertę jako najniższą cenę. Jest to odstępstwo od ogólnej zasady.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Wszystko jest jasne. W art.68 mówimy o najkorzystniejszej ofercie, a w momencie, kiedy wybieramy ofertę, mówimy już o najniższej cenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#JózefŁochowski">Przechodzimy do art. 71. Kto z państwa ma uwagi? Nie widzę. Art. 72. Tu zgłoszone zostały pewne uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#MichałKulesza">Chciałbym w sprawie dokonywania zamówień publicznych w dziedzinie kultury i sztuki. W tej materii mieliśmy trudne i długotrwałe rozmowy z Ministerstwem Kultury i Sztuki. Problem polega - po prostu mówiąc w skrócie - na tym, że jest tylko jeden Wajda. Nie chodzi zatem o to, żeby zrobić film, tylko liczy się Wajda. Sankcjonuje się wybór autora indywidualnego, tego konkretnego. To to samo, co byłoby, gdyby państwo chcieli opinie w sprawie zamówień publicznych, tylko od prof. S. Biernata, a nie zrobić przetarg czy konkurs na eksperta. Państwo już wiedzą, kto jest w stanie dostarczyć dzieło sztuki czy kultury. Ten przepis jest tak sformułowany, żeby umożliwić wybór indywidualizowany, a nie wybór oparty na jakiejkolwiek konkurencyjnej procedurze. Z góry wiemy, że chodzi nam o tę, a nie inną osobę. KBN jest wyłączony. Ma własną ustawę. Natomiast kultura i sztuka nie ma własnej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#StanisławBiernat">Mimo to, że zostałem użyty jako przykład, mam zastrzeżenia co do pkt. 2 i pkt. 4 Widzę potrzebę zróżnicowania postępowań, gdy chodzi o kulturę i sztukę, ale jednocześnie jest tradycją organizowanie konkursów na rzeźbę, na inne prace. Rozumiem, że tu chodzi o jedne przypadki indywidualizowania, a o inne nie. Ale nie wiem, czy ten punkt nie posłuży jako podstawa do wyeliminowania wszelkich konkursów artystycznych. To, co powiedziałem, odnosiło się do pkt. 4. Co do pkt. 2 też rozumiem, że względy ekonomii wymagają, żeby nie ogłaszać konkursu na każde badania naukowe, ale może to załatwia ten wysoki próg z art. bodajże 15. Natomiast, jeśli chodzi o duże pieniądze i duże ekspertyzy w naukach technicznych czy przyrodniczych organizowane poza KBN z innych pieniędzy, nie wiem czy jest dobrym pomysłem wyłączenie nie tak generalnie, w art. 72, jakiejkolwiek konkurencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#WojciechGóralczyk">Jeśli chodzi o sprawy kultury związane z prawdziwą indywidualnością, unikalnością, to wiadomo, że nie będzie innej procedury niż przewidziana w projekcie. Natomiast, jeśli jest festyn w gminie i zaprasza się współczesnego piosenkarza, to zalecana byłaby konkurencja między tymi piosenkarzami. Myślę, że trudno byłoby zmienić przepis projektu. Natomiast sądzę, że trzeba byłoby dobudować do tego przepisu nowe elementy. Chodzi o to, żeby to musiało być gdzieś uzasadnione i żeby gmina musiała napisać, dlaczego wybrała piosenkarza X a nie Y bez konkursu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#MarianLemke">W odpowiedzi panu prof. S. Biernatowi chciałbym powiedzieć, że sprawa nie jest zapisana w art. 72. Obowiązek udzielania wszystkich tego typu zamówień w trybie zamówienia z wolnej ręki nie przekreśla istniejącej tradycji np. konkursów artystycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#StanisławBiernat">Wydaje mi się, że akurat przy tej ustawie trzeba patrzyć na wszystkie przepisy pod tym kątem, czy są możliwości przechodzenia do trybów mniej konkurencyjnych. Tutaj ta możliwość jest wielka. Oczywiście, że można robić konkursy, ale można ich też nie robić. I o to mi chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#MichałKulesza">Chciałbym powiedzieć o czymś o czym już chyba mówiliśmy. Cała problematyka usług, a szczególnie usług intelektualnych jest trudna i nie może być tutaj w żaden usztywniony sposób umieszczona. Absolutnie ważną rzeczą jest, aby urząd państwowy miał swobodę wyboru eksperta. Nie może być tu oporu przepisu prawnego.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#MichałKulesza">Natomiast jeśli chodzi o zamówienia z zakresu kultury i sztuki, to - jest mi przykro - ale jeśli gmina chce kogoś zaprosić, np. panią X, to może uzasadnić jak chce. Nie poszukujmy uzasadnień w sprawach, które zdecydowanie wymykają się spod regulacji prawnej. Chociaż zgadzam się z panem prof. S. Biernatem, że przepis jest otwarty, to nalegam na to, żeby nie wprowadzać dodatkowych ograniczeń, jeżeli chodzi o kulturę i sztukę oraz ekspertyzy naukowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#JózefŁochowski">Rozumiem, że przyjęliśmy ten artykuł i tym samym zakończyliśmy prace nad rozdziałem 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#StanisławZalewski">Trzeba zdać sobie sprawę, że w tej ustawie nie ma mowy o konkursach. Ta kwestia wraca. Mówił o tym pan prof. S. Biernat, wspominałem ja, wspominał ekspert, zajmujący się sprawami architektury. Ale może nie poruszajmy tego na razie, a za jakiś czas trzeba będzie wrócić do zagadnienia konkursów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#MichałKulesza">Ta sprawa jest rzeczywiście nieuregulowana w ustawie. Zastanawiam się, czy w art. 72 nie dać przepisu negatywnego, który wskazywałby, że ta ustawa nie reguluje różnego rodzaju konkursów stosowanych w poszczególnych dziedzinach. Bo przedstawiciele SARP, Ministerstwa Kultury i Sztuki i innych instytucji mówią, że jeżeli nic nie napiszemy w ustawie, to oni będą musieli stosować zapytania o cenę, albo stosować przetarg - nie wiem - ograniczony albo nieograniczony np. do konkursu architektonicznego. Jest to nonsensem. Więc nie chodzi o o to, żeby cokolwiek uregulować w tej materii, tylko wykluczyć nonsens.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#MarianLemke">Z dużą ostrożnością podchodziłbym do tego pomysłu. Słowo „konkurs” nie jest zdefiniowane ani w tej ustawie, ani nigdzie indziej. Konkursy są organizowane raczej zwyczajowo niż na podstawie przepisów ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#WojciechGóralczyk">Wydaje mi się, że trzeba rozróżnić dwie sytuacje. Są konkursy, których efektem jest tylko uznanie, że czyjaś praca, osiągnięcie naukowe czy artystyczne jest lepsze niż kogoś innego. Są też konkursy, których efektem ma być zawarcie transakcji. W drugim przypadku trzeba się jednak odnieść do ustawy o zamówieniach publicznych i albo przyjąć, że włączamy i że mieści się to w postępowaniu ofertowym, albo - wręcz przeciwnie - odwołać się do innych przepisów, jeśli takie istnieją i zrobić tak, jak zaproponował pan minister M. Kulesza, tzn. sformułować przepis negatywny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#MichałKulesza">Jeszcze raz powtórzmy. Jeżeli konkurs ma na celu wybór oferty, to trzeba - chyba - wpisać, że to jest stosowny tryb przetargowy nazwany konkursem. Natomiast jeśli to jest konkurs, który nie prowadzi do wyboru oferty, to trzeba napisać, że to się nie mieści w ustawie o zamówieniach publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#StanisławBiernat">Rozumiem, że mówimy - wyrażając się z grubsza - o konkursach artystycznych. One mają regulację prawną. One w świetle prawa traktowane są jako przyrzeczenie publiczne. Jest to rodzaj przyrzeczenia publicznego uregulowanego w kodeksie cywilnym plus w regulaminach. Nawiasem mówiąc, te regulaminy są często wadliwie sformułowane, ale jest to już sprawa praktyki. Osobiście zgadzam się w pełni, że to nie powinno być normowane tą ustawą. Sądzę, że to powinno być wyłączone w art. 6. Przez odwołanie się do terminologii z kodeksu cywilnego, ktoś może wybrać konkurs i nie stosuje się tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#MarianLemke">Obawiam się, że mimo poprzednich starań, żeby tego nie zrobić, teraz lekką ręką wprowadziliśmy najłatwiejszą furtkę do ominięcia tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#KrzysztofJanik">Pojęcie konkursu jest nieostre. Żeby nie popełnić błędu miałbym propozycję - pytanie. Czy tej kwestii nie załatwilibyśmy przeredagowując pkt 4 w art. 72: „dokonuje zamówienia publicznego z zakresu twórczości artystycznej”. Architektura jest rodzajem twórczości artystycznej. Nie jest to dobra propozycja, państwa zdaniem?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WojciechGóralczyk">Kiedy np. ktoś zamawiałby dzieło sztuki już istniejące, chciałby je odkupić - czy to podpadałoby pod ten przepis, czy też nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#JózefŁochowski">Odłóżmy temat do jutra. Zanotujmy wątpliwości i poprosimy przedstawicieli Biura Legislacyjnego, Biura Studiów i Ekspertyz, ekspertów, aby pomogli nam na jutro sformułować te przepisy w różnych wariantach. Jutro zdecydujemy.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#JózefŁochowski">Przechodzimy do rozdziału 7. Czy ktoś ma uwagi do całego rozdziału? Rozdział ten mówi o zamówieniach o charakterze międzynarodowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#WojciechGóralczyk">Uważam, że ten rozdział nic szczególnego, nowego nie wnosi, że całość regulacji jest wystarczająca. Czy w ogóle jest on potrzebny? Prosiłbym przedstawicieli rządu o uzasadnienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#MarianLemke">Wnosi. Nakłada obowiązek publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#WojciechGóralczyk">Mamy gdzie indziej przepis, że umowy międzynarodowe stosuje się, więc jak gdzieś zobowiążemy się, że będziemy je stosować, np. przy traktatach wspólnotowych, że będziemy ogłaszać, to będziemy ogłaszać z innego tytułu. Póki co, nie mamy tego obowiązku. Czy nie jest wadliwe przedwczesne wprowadzanie obowiązku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#LeszekZalewski">Chodzi o tak zwane otwieranie się. Jesteśmy obserwowani i oceniane będą nasze starania na przyszłość. Będzie to wskazówka, że mamy na uwadze standardy europejskie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#MarianLemke">Są tu dwie istotne rzeczy. Po pierwsze, cały ten rozdział 7 w żaden sposób nie uchyla całej problematyki preferencji krajowych, które będą regulowane rozporządzeniem na podstawie art. 18. To więc, że w dzienniku brukselskim pojawi się ogłoszenie wcale nie oznacza pełnego otwarcia na oferentów z Unii Europejskiej. Po drugie, tak jak mówił pan profesor, ten przepis pełni rolę wskazania naszej woli otwarcia i wskazania naszej woli wypełniania zobowiązań, wynikających z art. 67 Układu Stowarzyszeniowego. Natomiast nie pociąga za sobą sytuacji, że od 1 stycznia 1996 r. jesteśmy całkowicie otwarci na konkurencję krajów z Unii Europejskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#JózefŁochowski">Jeżeli to zapiszemy, to okaże się, że jeżeli będą preferencje krajowe, to musimy zastosować szczególny tryb postępowania. Czyli już wchodzimy w kolizję z kimś, kto nas będzie obserwował, bo dojdzie do wniosku, że już czynimy jakieś tam odstępstwa. Rozumiem tutaj intencje pana W. Góralczyka, że jeśli będziemy chcieli udać się po konkurencję, to brak takiego rozdziału nie wyklucza nam takiej możliwości. Zatem dlaczego stwarzać taką sytuację, żeby potem bronić się? Chciałbym przypomnieć, że kilka firm polskich takie zastrzeżenia także złożyło. Musimy wiedzieć czego chcemy politycznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#MarianLemke">Jeśli chodzi o pewną rozbieżność opinii między Polską a Komisją Unii Europejskiej, to ta rozbieżność już jest. W ekspertyzie, którą otrzymaliśmy z Komisji Unii Europejskiej na temat polskiego projektu, generalnie pozytywnej, podniesiono zastrzeżenia, co do pomysłu preferencji krajowych. Cały proces dostosowywania polskiego prawa i polskiej praktyki zamówień publicznych do wymagań Unii Europejskiej będzie procesem długotrwałym i niejednokrotnie konfliktogennym. Natomiast artykuły 73 i 74 są inkorporacją, z rocznym opóźnieniem, do polskiego systemu prawnego pewnych zasad obowiązujących w Unii Europejskiej. Powtarzam: publikacja ogłoszenia nie oznacza obowiązku otwarcia się. Jest to najbezpieczniejsze miejsce, w którym otwieramy się na wymagania wynikające z Traktatu Stowarzyszeniowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Mamy też wątpliwości. Jak mówi pan dyrektor M. Lemke, coś tutaj jest z Układu Stowarzyszeniowego. Ale czy wszystko? Powstał twór kadłubowy. Poza kwestią dyskusyjną, o której powiedział pan przewodniczący, tzn, kryterium, jest przede wszystkim sprawa konsekwencji. Po co nadaje się charakter międzynarodowy zamówieniom o określonej kwocie? Jeżeli jedyną konsekwencją ma być obowiązek publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, to jest to konsekwencja niepoważna. Jeśli tworzy się rozdział pod szumnym tytułem: zamówienia o charakterze międzynarodowym, to czytelnik od razu zastanawia się: po co są te zamówienia o charakterze międzynarodowym, jakie przynoszą skutki, jakie konsekwencje prawne powoduje nadanie zamówieniu charakteru międzynarodowego. A w tym rozdziale otrzymuje się tylko informację, że musi być opublikowane w Dzienniku Urzędowym zamówienie o charakterze międzynarodowym. Jeżeli miałyby być tylko dwa artykuły w rozdziale, to taki rozdział wygląda podejrzanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#StanisławBiernat">Jeżeli rzeczywiście przepisy te miałyby zostać, to chyba nie w tym rozdziale. Nie ma chyba sensu tworzyć osobnego rozdziału, tylko należy te przepisy dołączyć do przepisów, mówiących gdzie ogłasza się zamówienia, chodzi mi o Biuletyn Zamówień Publicznych itp.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#StanisławBiernat">Chciałbym prosić o precyzyjną odpowiedź, bo niestety, nie mam przy sobie Układu Stowarzyszeniowego. Czy już jesteśmy zobowiązani do tego, o czym jest mowa w rozdziale 7, czy jest to „wyjście przed orkiestrę” w celu pokazania, że dostosowujemy się. Podejrzewam, że jest to ta druga sytuacja, ponieważ w ustawie o zamówieniach publicznych jest powiedziane, że prezes niekiedy może zwolnić od obowiązku ogłaszania się. Zatem jeśli może zwolnić, to zapewne nie wynika to z Układu Stowarzyszeniowego.</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#StanisławBiernat">Natomiast jeśli chcemy się już trochę wcześniej otworzyć na Wspólnotę Europejską, to podzielam wątpliwości pana przewodniczącego, że formalnie to jest tylko ogłoszenie się na zewnątrz, ale w podtekście to jest, że czekamy na oferty z zewnątrz. Jeśli czekamy na oferty z zewnątrz, to trzeba zharmonizować to z przepisami o preferencjach krajowych. Czy rzeczywiście nie okaże się tak, że zapraszamy, a potem na etapie przetargu czy jego wyników pozbędziemy się konkurenta zagranicznego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#JózefŁochowski">Ogłoszenie publiczne wyklucza preferencje krajowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#MarianLemke">Obawiam się, że jest pan w błędzie. Rzeczywiście niezręczne było wyróżnienie tego jako osobnego rozdziału. Przychylamy się do propozycji pana profesora S. Biernata, żeby to przesunąć w te miejsce, w których jest mowa o ogłoszeniach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#LeszekZalewski">Wybiegamy troszeczkę przed orkiestrę. Ale np. rząd szwedzki zupełnie skopiował ustawodawstwo EWG - co widziałem na własne oczy w Szwecji w ub. roku - chcąc jak najszybciej obalić wszelkie bariery celne i inne.</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#LeszekZalewski">Odnosząc się do kwestii ogłoszeń, jest to kluczowa kwestia, gdy chodzi o zamówienia publiczne - odpowiadam tu na zarzut przedstawicielki Biura Studiów i Ekspertyz KS.</u>
          <u xml:id="u-151.2" who="#LeszekZalewski">Nie możemy też się publicznie przyznać, że konkurencja międzynarodowa jest niezdrowa. Jako konsumentom, też nam zależy na tej konkurencji. Jest problem - jak możemy zbudować granice przed naporem zagranicznej konkurencji? Uważam, że mimo istnienia przepisów dotyczących zamówień międzynarodowych, preferencje idą swoją drogą. O to, między innymi, idzie cała walka między krajami EWG, które zmuszone zostały do pełnego otwarcia, tzn. otwarcia powyżej tych sum, ale poniżej nich zaczynają się już mnożyć pewnego rodzaju ograniczenia. Generalnie Wspólnota dopuszcza pewien margines preferencji krajowych, w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Mimo że po ogłoszeniu przetarg będzie miał charakter międzynarodowy, to - jak sądzę - bronić będziemy się różnymi sposobami. Sposobami są np. bardzo krótkie terminy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#JózefŁochowski">Panie profesorze, nie docenia pan tego, co dzieje się wokół polskiego rynku. Chciałbym, jeszcze przed dyskusją, przypomnieć, że tu nie chodzi o wykluczenie konkurencji. Nikt nikomu nie zabroni np. kupować kawy Jacobs. Nie musi jej jednak kupować burmistrz gminy Żelazowa Wola, bo może kupować inną. Chodzi o wydawanie pieniędzy publicznych, a nie o konkurencję w ogóle. Jeśli ktoś będzie chciał „strzelić sobie” piękny budynek i zaprosi do wybudowania go firmę szwedzką, to proszę bardzo. Ale jeżeli będziemy budować ten budynek ze środków państwowych - to dlaczego nie zaprosić Exbudu. O to nam chodzi cały czas, żebyśmy się tu dobrze rozumieli. Raz już całkowicie odkryliśmy się na świat. Dzięki temu mamy dzisiaj prawie 3 mld deficytu budżetowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#KrzysztofJanik">Myślę, że te wszystkie uwagi są słuszne. Rozpatrzmy więc taką propozycję: może by art. 74 ulokować w miejsce 11 a. Nie możemy z tego zrezygnować, bo te teksty mają walor polityczny. Propozycja zmierza do zlikwidowania rozdziału o zamówieniach o charakterze międzynarodowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Moja propozycja wiązała się z pytaniem do przedstawicieli rządu, czy rzeczywiście Układ Stowarzyszeniowy, na który pan dyrektor powoływał się, nie łączy żadnych konsekwencji prawnych z uznaniem zamówienia na zamówienie międzynarodowe. Konsekwencji innych niż wymóg ogłoszenia. Chodziło mi o to, czy ustawa o zamówieniach publicznych jest zgodna z ustawodawstwem europejskim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#WojciechGóralczyk">Czy wszystko to budujemy pod kątem naszego przyszłego stowarzyszenia ze Wspólnotami Europejskimi? Nie wiem czy nie ma tam takiego wymogu, że w pewnym zakresie będziemy musieli stosować preferencję europejską, czyli np. odrzucić firmę amerykańską, bo ona nigdy nie będzie we Wspólnocie Europejskiej, odrzucić japońską albo rosyjską. To jest moje pytanie, bo ja tego po prostu nie wiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#MarianLemke">Odpowiadam. Art. 67 Układu Stowarzyszeniowego w ogólny sposób mówi o dwóch sprawach: o zbliżaniu procedur do procedur europejskich i o stopniowym otwieraniu się na rynek zamówień publicznych. Te dwa przepisy mają wejść w życie od 1 stycznia 1996 r. W związku z tym ich skreślenie bądź nie skreślenie nie ma na dziś znaczenia praktycznego, ma natomiast znaczenie polityczne. Zamieszczenie tych przepisów w projekcie jest pewnego rodzaju deklaracją naszej woli, właśnie realizacji Traktatu Stowarzyszeniowego, który od 1 lutego obowiązuje.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#MarianLemke">Wychodząc naprzeciw dyskusji, w której uczestniczymy, powtarzam propozycję, żeby treść, którą zawiera art. 74 przesunąć w okolice art. 11 (według nowej numeracji). Proponuję - będę to jeszcze musiał skonsultować z panem prof. M. Kuleszą - aby zrezygnować z pojęcia „zamówienia o charakterze międzynarodowym” i zredukować te dwa przepisy do tego, o co tu naprawdę chodzi, czyli do nałożenia obowiązku publikacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#JózefŁochowski">Jeśli dodamy do tego art. 18 mówiący o tym, że dostawcy i wykonawcy powinni być jednakowo traktowani, myślę że powinno to wszystkich usatysfakcjonować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#MarianLemke">Art. 17 ust. 1 jest taki „chytry”, bo oni traktowani są jednakowo, ale stosownie do przepisów ustawy, która pozwala wprowadzać nierówne traktowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#KrzysztofJanik">Jeśli dobrze zrozumiałem intencje pana dyrektora, to art. 74 ulegnie przeredagowaniu tak, żeby w ust. 1 były kwoty, które są w art. 73 i artykuł ten znajdzie się w pozycji 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#WojciechGóralczyk">Pan dyrektor nie rozwiał moich wątpliwości, czy zostaną wprowadzone takie przepisy, które pozwolą eliminować oferentów spoza Wpólnoty Europejskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#StanisławBiernat">Nie jestem z rządu ani z koalicji, ale mogę spróbować odpowiedzieć. Sprawę tę załatwia chyba art. 18 ust. 5. Odsyła on do umów międzynarodowych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską więc może być tak, że w miejsce preferencji krajowych wejdą preferencje wspólnotowe. Wtedy być może granica przebiegałaby tak, jak ja rozumiem ten przepis: nie między krajowymi i innymi, a między wspólnotowymi i innymi.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#StanisławBiernat">Natomiast art. 74 ust. 3, w którym mowa o zwalnianiu przez prezesa urzędu zamawiającego z obowiązków ogłaszania jest istotny. Miałbym tylko propozycję, żeby ten przepis przeredagować. Trzeba, moim zdaniem, napisać nie tylko „zwolnić zamawiającego”, bo inicjatywa nie zawsze musi wychodzić od zamawiającego, ale także trzeba dać inicjatywę zwalniania prezesowi urzędu. Więc gdyby tutaj mogło być, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach prezes urzędu może odstąpić od obowiązku wynikającego z ust. 1 art. 74, zarówno na wniosek, jak i z własnej inicjatywy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#JózefŁochowski">Czyli rozumiem, że zginął nam rozdział 7, tzn. jego przepisy przeniesione zostały gdzie indziej. Przystępujemy do następnego rozdziału, który będzie nosić numer 7 - umowy w sprawach zamówień publicznych. Czy są uwagi do tego rozdziału?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Mam uwagi do art. 75. Używa się tam sformułowania „stosuje się przepisy prawa cywilnego”. Chyba należałoby zapisać „kodeksu cywilnego”, bo to, że stosuje się przepisy prawa cywilnego, to nie ma wątpliwości, gdyż jest to materia cywilistyczna. W stosunku do art. 76 zaproponowałabym, aby zanim przejdziemy do formy zawarcia umowy, poprzedziłabym zapis fundamentalnym stwierdzeniem, że bez względu na tryb udzielenia zamówienia publicznego umowa zostaje zawarta z chwilą jej podpisania przez obie strony. Jest to istota konstrukcji przyjęta w ustawie, że inaczej niż w kodeksie cywilnym, przy systemie ofertowym stosuje się odstępstwo. Także przy systemie negocjacji, których też nie wyjaśniliśmy w tym sensie, że nie wiemy, na ile ma zastosowanie przepis o rokowaniach, chodzi mi o to, żeby było wyraźnie sformułowane, w którym momencie dochodzi do zawarcia umowy.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">W art. 76 jest napisane, że umowy w sprawach zamówieni publicznych wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. Dopisałabym „chyba, że z przepisów szczególnych wynika obowiązek zachowania formy notarialnej lub innej formy szczególnej”. Ktoś już chyba wcześniej zgłaszał tę propozycję, o ile pamiętam, to pan W. Góralczyk. Wydaje mi się ze wszech miar godne poparcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Mam wątpliwości, czy to trzeba zapisywać. Skoro obowiązuje forma pisemna umowy, to umowa w formie pisemnej zawarta jest z chwilą podpisania jej przez obie strony. Nie potrzeba w odrębnym zdaniu jeszcze raz tego wprost powtarzać, prawda?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Może ja przeczytam przepis z kodeksu cywilnego: np. art. 70: „W razie wątpliwości poczytuje się umowę za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu...”. Tu też jest forma pisemna, pisemna jest oferta kodeksu cywilnego. Inny przepis, art. 72: „Jeżeli strony prowadzą rokowania w celu zawarcia oznaczonej umowy, umowa zostaje zawarta, gdy strony dojdą do porozumienia co do wszystkich jej postanowień, które były przedmiotem rokowań”. Chodzi o to, żeby w ustawie o zamówieniach publicznych było wyraźnie napisane, że tutaj nie wystarczy dojście do porozumienia.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Podstawowe problemy pojawiają się przy art. 77. Wcześniej, już kilka razy, była tutaj podnoszona w dyskusji kwestia co to jest ta instytucja, która tu się pojawia, czyli zabezpieczenie należnego wykonania umowy. Rząd odpowiadał, że to jest instytucja, która będzie omówiona później, w odpowiednim rozdziale. Dochodzimy do odpowiedniego rozdziału, do art. 77, z którego po prostu nic nie wynika. Instytucja ta może jest znana w sprawie gdzieś za granicą, ale nie jest znana na gruncie polskiego prawa. Trzeba więc dokładnie określić, jakie tu są sankcje, jaka ma być wysokość tego zabezpieczenia, w którym momencie to wręcza się, czy to ma zastosowanie przy każdym trybie, pod jakim rygorem. W projekcie tego wszystkiego po prostu nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#JózefŁochowski">Zwyczajowo od kontraktu jest to 2%, w kontraktach handlowych. Do art. 77 jest prawie cała strona uwag. Zgłasza m. in. Najwyższa Izba Kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#JarosławMaćkowiak">Z treści wcześniejszych przepisów, zwłaszcza z art. 39 ust. 2 pkt. 3 czy art. 52 można było wnioskować, że zabezpieczenie jest zawsze obligatoryjne. Numery podaję według pierwotnego tekstu projektu. Wprowadzenie obligatoryjności wydaje się słuszne, z punktu widzenia interesów skarbu państwa. Tymczasem z art. 77 można wnioskować, że to zabezpieczenie jest fakultatywne, wynika to zarówno z ust. 1, jak i z ust. 2. W ust. 2 duże uprawnienia w tym zakresie przyznano ministrowi gospodarki przestrzennej i budownictwa. Wydaje się, że należałoby to unormować w sposób jednolity. Jeżeli ma to być obligatoryjne, za czym Najwyższa Izba Kontroli optuje, to należałoby to zamieścić w jednym przepisie i sformułować możliwości odstępstwa w przypadkach enumeratywnie wyliczonych. Jeśli natomiast zabezpieczenie ma być fakultatywne, to też powinno to w sposób jasny i jednoznaczny wynikać ze wszystkich przepisów. Jak już powiedziałem Najwyższa Izba Kontroli jest za wprowadzeniem obligatoryjności w zakresie składania zabezpieczeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#JózefŁochowski">Proszę jednak zwrócić uwagę na materiał dostarczony nam przez inżynierów-projektantów, którzy postulują, żeby te warunki omawiała umowa. Przecież trudno przy każdej drobnej np. dostawie składać zabezpieczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#KazimierzDukaczewski">To nie tylko chodzi o umowę. Tu idzie szczególnie o roboty budowlane, roboty, które trwają kilka lat. Można w tej umowie zapisać, że w przypadku wadliwego wykonania stosuje się np. kary umowne. Ale firma budowlana może paść. Bo kontrakt jest np. realizowany kilka lat. Zatem trzeba mieć możliwość, kiedy np. budowa będzie „rozgrzebana”, zatrudnienia innego wykonawcy. Wiąże się to przecież z określonymi kłopotami. Wtedy będę miał gwarancję bankową, będę miał zabezpieczenie, mimo że wykonawca „padnie”, ogłosi upadłość, zerwie umowę itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Obligatoryjne zabezpieczenie wykonania umowy, o którym mówił tutaj pan przedstawiciel Najwyższej Izby Kontroli, mieści się w rozdziale o przetargu nieograniczonym. Tego dotyczy wadium. Jest ono obligatoryjne.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Ale nie każda umowa wymaga zabezpieczenia. Przecież co innego umowa długoterminowa, gdzie istnieje ryzyko jej niewykonania. Dlatego dla ministra budownictwa zawarowano zabezpieczenie w ust. 2. Jednak umowa zakupu nie wymaga żadnego zabezpieczenia, jest realizowana od ręki i obligatoryjne jej zabezpieczenie niczemu nie służy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#JarosławMaćkowiak">Przepraszam bardzo, ale mnie nie chodziło o to, że trzeba zabezpieczać umowę o tę przysłowiową już dostawę herbatników. Chodziło o to, żeby generalnie, w sposób jednoznaczny uregulować sprawę zabezpieczenia. Żeby nie było wątpliwości czy jest to obligatoryjne czy fakultatywne, a jeżeli obligatoryjne, to w stosunku do jakich umów. Ustawa odnosi się tylko do spraw budowlanych. Natomiast chodzi także o inne sprawy, nie tylko budowlane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#MarianLemke">Właśnie taki podział jest dokładnie zamierzony w projekcie ustawy. Obligatoryjne zabezpieczenie będzie stosować się odnośnie robót budowlanych przekraczających pewną wartość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#JózefŁochowski">Jednak musimy to dokładnie określić. Co pan proponuje? Czy wartościowe klasyfikowanie, czy tematyczne? Kiedy się płaci. Bo jeżeli mi ktoś coś dostarcza, to ja mu nigdy nie płacę przed dostarczeniem tylko po dostarczeniu. Jeżeli coś jest niedobre, to ja mu nie płacę, bo nie przyjmuję. Może zabezpieczenie np. umowy dostawy w formie przedpłaty? Ale to już jest chyba kwestia „dogadania się” w umowie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Chciałam jeszcze wrócić do sprawy, którą przed chwilą podniosłam. Co innego bowiem czy wniesienie zabezpieczenia ma być obligatoryjne, czy fakultatywne, a co innego, co to w ogóle jest zabezpieczenie. Pan przewodniczący ma rację mówiąc, że różne rzeczy można uregulować w umowie, bo w ramach swobody umów strony zawsze mogą wymyślić sobie różne formy zabezpieczenia. Chodzi jednak o to, że jeżeli ustawa wspomina o zabezpieczeniu, wprowadzając instytucję, która nie jest znana w kodeksie cywilnym, to ustawa powinna sprecyzować instytucję, którą wprowadza. Jest tu niedostatek regulacji. Tymczasem w ustawie brakuje podstawowych rzeczy: kiedy wręcza się zabezpieczenie, w jakiej ma być wysokości, jakie spowoduje konsekwencje. W projekcie jest tymczasem tylko delegacja do wydania rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#KrzysztofJanik">Czy satysfakcjonowałoby panią, gdyby zapisać: formę i treść zabezpieczenia określają umawiające się strony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Po to, żeby je określić w sposób, jak się proponuje, to w ogóle nie trzeba tego zapisywać w ustawie. Wszystko co jest fakultatywne strony zawsze mogą określić w umowie. Natomiast jeżeli chce się coś wprowadzić, trzeba to bliżej określić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#JarosławMaćkowiak">Na gorąco myślę, w jakich jeszcze umowach, oprócz dotyczących budownictwa, może być konieczność zabezpieczenia. Nasuwa mi się przykład, że istnieją w Polsce trzy elektrownie atomowe. Jedna firma dostaje koncesję na dostawę uranu. Nie wywiązuje się, uran stoi za granicą. Elektrownie stają. Dochodzenie w trybie cywilno-prawnym odszkodowań trwa długo. Elektrownie przestają działać, mamy w Polsce klapę. Podobna sytuacja może dotyczyć paliw. Czy zdaniem strony rządowej sprawy budownictwa wyczerpują wszystkie przypadki, gdy konieczne jest zabezpieczenie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#MarianLemke">Nie jest tak do końca, jak mówiła przedstawicielka Biura Studiów i Ekspertyz KS, że rozporządzenie ministra jest niepewne, bo ono jest obligatoryjne. To rozporządzenie jest kluczowe. Zależy nam jednoznacznie na tym, żeby w odniesieniu do robót budowlanych powyżej pewnej wartości zabezpieczenia były obligatoryjne. Stąd ta delegacja. Gdybyśmy skreślili ust. 1 w projekcie ustawy o zamówieniach publicznych, macie państwo pełne prawo, żeby to zrobić - wtedy stworzylibyśmy fałszywe przekonanie, że w stosunku do innych rodzajów zamówień niż roboty budowlane nie ma możliwości wprowadzenia zabezpieczenia. Dlatego - ponieważ ma pani rację, że to jest za słabo zdefiniowane - strona rządowa przedstawi propozycję lepszego zdefiniowania. Nie zmieniając konstrukcji, że jest to fakultatywne, lepiej sprecyzujemy instytucję zabezpieczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#JózefŁochowski">Proponowałbym powiązać to z warunkami umowy. Pewna gwarancja w postaci zabezpieczenia powinna być. Umowy dotyczące różnych dziedzin powinny mieć szansę zabezpieczenia na równych prawach jak roboty budowlane. Nie należy wykluczać dostaw, bo życie jest bogatsze niż możemy przewidzieć i trzeba przygotować odpowiednie formuły prawa. Chcemy zaproponować rozszerzenie tej formuły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#StanisławBiernat">Tu jest mnóstwo kwestii. Gdyby okazało się, że trzeba zabezpieczać inne dziedziny poza robotami budowlanymi, to można by załatwić to w ten sposób, że przebuduje się ust. 2 i upoważni Radę Ministrów do wydania stosownego rozporządzenia. Wtedy przedmiotem rozporządzenia mogłoby być ustalenie dziedzin, gdzie można by wprowadzać zabezpieczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#MarianLemke">Nie mogę i nie ma prawa do zmiany tej decyzji. Rada Ministrów zadecydowała, że roboty budowlane są szczególnie wymagające zabezpieczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#JózefŁochowski">Chodzi nam o to, żeby dokonać rozszerzenia tej formuły tak, żeby nie wykluczała stosowania zabezpieczenia w innych dziedzinach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#KrzysztofJanik">Proponuję przyjąć pewną procedurę postępowania. Po pierwsze, ustaliliśmy, że minister gospodarki przestrzennej i budownictwa ma obowiązek wydania rozporządzenia. Natomiast istnieje obszerna część życia gospodarczego (pan z NIK mówił o uranie, ja mogę podać przykłady prostsze z praktyki codziennej urzędów gmin, gdzie wydaje się, że zabezpieczenia są nawet dzisiaj stosowane, nie wiem czy legalnie, czy nielegalnie i czy są egzekwowane), w której jest potrzeba umożliwienia stosowania zabezpieczenia. Teraz chodzi o to, żeby to zapisać, usankcjonować, że zabezpieczenia mogą być stosowane w różnych dziedzinach życia gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#KrzysztofJanik">Problem dotyczy sprawy podniesionej przez panią z Biura Studiów i Ekspertyz KS. Chodzi o lepsze sprecyzowanie ust. 1. Dyrektor M. Lemke zobowiązał się, że przyniesie na jutro rano propozycję tekstu. Być może, że będzie on wmontowany w całość ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#StanisławBiernat">Rozumiem tutaj intencje pana z Najwyższej Izby Kontroli, ale akurat przykłady nie były dobre. Chodzi mi o ideę. W ustawie z 1988 r. o działalności gospodarczej, po nowelizacji z 1991 r. jest fakultatywnie przewidziane zabezpieczenie, które może być wymagane przy udzielaniu koncesji. Czyli inną sprawą jest zabezpieczenie przy podejmowaniu pewnej działalności gospodarczej, a inną sprawą jest zabezpieczenie jako pewien składnik umowy konkretnej. Muszę powiedzieć, że dla mnie akurat ust. 1 jest jasny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#JózefŁochowski">Żeby - proszę państwa - była jasność. Absolutnie zachowujemy formułę zabezpieczenia pod wykonywane usługi. Takie zabezpieczenie powinno być ze względu na to, aby nikt nie próbował oszukać skarb państwa, płatnika publicznego. Tę zasadę zachowujemy i co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Jeśli można przystępujemy do art. 78.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Zrodziła się we mnie jeszcze jedna wątpliwość. Na którym etapie powinien zamawiający podać do publicznej wiadomości, że będzie żądać zabezpieczenia? Jest to ważne, bo jeśli tego nie określimy, może to posłużyć jako instrument do wyeliminowania kogoś, kto wygrał przetarg.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#MarianLemke">Przed rozpoczęciem przetargu trzeba to podać do publicznej wiadomości. Jest to zapisane w art. 34 ust. 1 pkt 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#JózefŁochowski">Czy ktoś z państwa ma uwagi do art. 78?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#KazimierzDukaczewski">Wrócę jeszcze do budownictwa w kontekście sformułowania artykułu: „chyba, że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy”. Są roboty budowlane, przy których okazuje się, że grunt nie był dokładnie zbadany, leje się woda i trzeba wykonać dodatkowe prace. A to nie było zawarte w umowie. W art. 78 chodzi właśnie o takie sprawy. Chodzi o to, żeby umowa nie była zmieniana na zasadzie takiej, że ktoś wygrywa przetarg, a za miesiąc zmienia cenę na zasadnicze prace, bo są jakieś tam przeszkody.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#JózefŁochowski">Przystępujemy do art. 79.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Mamy uwagę natury redakcyjnej. Proponuję z tego artykułu zrobić ust. 3 w art. 78.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#JózefŁochowski">Czy wszyscy zgadzają się? Czyli mamy o jeden artykuł mniej. Przystępujemy do art. 80.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#StanisławBiernat">Czy nie dałoby się tego przepisu tak przeformułować, żeby tutaj włączyć także, czy też powołać się na art. 19? Chodzi mi o przypadki, kiedy nie można ubiegać się o zamówienie publiczne. W art. 19 jest mowa o etapie wstępnym, przed rozpoczęciem całej procedury. Art. 80, tak jak go rozumiem, odnosi się do sytuacji, kiedy mowa jest już zawarta, natomiast okazuje się, że coś tam było w chwili zawarcia umowy, o czym nie wiedziano. Ja proponowałbym, żeby ten przepis sformułować mniej więcej tak: „gdy ujawnia się okoliczności, o których mowa w art. 19 lub nie, które nie były zamawiającemu znane w chwili podpisywania umowy...”. Proponuję, żeby ten artykuł rozszerzyć. Zostawić to, co jest w nim w tej chwili zawarte i powołać się na art. 19. Nie byłem obecny, jak dyskutowaliście państwo nad art. 19, ale on odnosi się, przynajmniej werbalnie - do sytuacji przed zawarciem umowy, czy też w ogóle przed rozpoczęciem procedury. Mam natomiast pytanie - co będzie, kiedy ktoś nie zauważy, że była któraś z przesłanek art. 19 i doszło do zawarcia umowy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#MarianLemke">Wprowadzilibyśmy zbyt dużą niepewność w obrocie prawnym, gdybyśmy ingerowali zbyt daleko. Art. 19 ust. 2 mówi, że samo wszczęcie postępowania odnośnie osoby prawnej ma poważne konsekwencje. Wszczęcie postępowania karnego wobec członka zarządu dużej spółki mogłoby spowodować zerwanie dużej umowy, prowadzonej przez tę spółkę. Taka byłaby konsekwencja tego, co pan profesor zaproponował.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#StanisławBiernat">Nie, gdyż zostałoby to, co jest w obecnym art. 80, czyli chodzi o okoliczności, które nie były zamawiającemu znane w chwili podpisania umowy. Ale okoliczności te już wtedy istniały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#MarianLemke">Jednak art. 19 - mówiąc obrazowo - ma charakter sita, które odsiewa na początku postępowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#StanisławBiernat">Mam na myśli sytuację, kiedy ktoś zataił te okoliczności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#MarianLemke">Rozumiem to, ale boję się, że idziemy zbyt daleko i na dodatek mieszamy dwie materie. Przepraszam, ale głośno myślę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#KrzysztofJanik">Art. 19 dotyczy sytuacji przed rozpoczęciem postępowania, a nawet przed podpisaniem umowy. A my tu mówimy o sytuacji, gdy wykonawca zaczyna zawijać rękawy, a tu okazuje się, że prezes siedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Art. 70 zabezpiecza tę sytuację, nie musimy odwoływać się do art. 19.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#StanisławBiernat">Mówimy o okolicznościach, które nie były znane zamawiającemu w chwili podpisania umowy, i których nie można było przewidzieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#LeszekZalewski">Można skorzystać z instytucji błędu, podstępu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#JózefŁochowski">Weźmy taki przykład: gdyby w 1989 r. zamówiono wielki pomnik Lenina i okazało się, że po wyborach ten pomnik jest niepotrzebny, to co - dalej będą go budować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#StanisławBiernat">Tak to rozumiem, że wykonanie umowy nie leży w interesie publicznym.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#StanisławBiernat">W tej sytuacji nie upieram się, żeby zrobić jeden przepis, ale zostawiam panom posłom pod rozwagę pytanie czy art. 19 nie powinien mieć jakiegoś znaczenia później, czy on ma być tylko brany pod uwagę na początku postępowania czy także potem?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem, że zostanie to wyjaśnione, bo intuicyjnie podzielam wątpliwości pana prof. S. Biernata. Weźmy pod uwagę sytuację: toczy się postępowanie, o którym nie wiemy, prowadzi je UOP dyskretnie, po cichu. Podpisaliśmy umowę, a po tym fakcie, okazuje się, że takie postępowanie toczyło się. Teraz to postępowanie wychodzi na jaw, staje się publiczne, jest ogłoszone w gazetach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#JózefŁochowski">Jednak jeżeli wykonawca złożył odpowiednie zabezpieczenie, robota idzie dobrze, mamy gwarancje i zabezpieczenie, to co nas obchodzi, że np. prezes siedzi. Niech sobie siedzi.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#JózefŁochowski">Natomiast, proszę państwa, do tych obydwu artykułów, do 78 i 79 łącznie, mam uwagę, którą zgłoszono mi przy różnych dyskusjach, a poza tym sam jestem tego zdania, że w tych artykułach, jak zresztą i w całej ustawie, nie ma niczego, co broniłoby oferenta i dostawcę. Tymczasem - po pierwsze, nie zawsze urząd jest wypłacalny, po drugie, następują opóźnienia w płatności, czego już dzisiaj mamy przykłady. Znam przykład z mojego okręgu, że nie było zapłaty za szpital, które wykonały zakłady, przez dwa lata i dalej jej nie ma. Dlaczego np. mówimy w art. 78, że zakazuje się zmian niekorzystnych dla zamawiającego. A dla dostawcy można? Jest to nierówne traktowanie podmiotów umowy. Czy nie powinniśmy pomyśleć tutaj o tej drugiej stronie i jej także zagwarantować ustawowo równe prawa? Przecież nie występujemy tylko w imieniu zamawiającego, reprezentujemy szersze interesy. Bo rząd tak, ale Sejm...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#MarianLemke">Ochrona oferenta, zresztą z obu stron, w trakcie realizacji umów opiera się nie tyle na tej ustawie, tylko na kodeksie cywilnym.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#MarianLemke">Tam są wystarczające gwarancje. Natomiast te dwa artykuły mają charakter wyjątkowy. Art. 78 ma przeciwdziałać zmowie, która ujawnia się po rozstrzygnięciu przetargu. Wprowadzenie tego - nie ukrywam - kontrowersyjnego artykułu wynika z faktu, że obserwuje się powszechnie praktykę, że zasady uczciwości są omijane. Nie na etapie przetargu, tylko po prostu po przetargu, kiedy dochodzi do wykonania umowy okazuje się, że ta umowa jest zmieniana poprzez aneksy w trakcie realizacji. Zmiany są takie, że gdyby oferent tak stawiał sprawy przed przetargiem, to nigdy nie wygrałby przetargu. Jest to przepis specjalny. Tak samo art. 80, gdzie daje się możliwość odstąpienia w sytuacji wyjątkowej. Należy zaniechać realizacji zamówienia, żeby nie marnować pieniędzy na coś, co jest sprzeczne z interesem publicznym. Natomiast taka konstrukcja w żadnym wypadku nie znaczy, że interesy oferenta nie są chronione. One są chronione po prostu kodeksem cywilnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#JarosławMaćkowiak">Mam sugestię, żeby może wskazać konsekwencje prawne odstąpienia od umowy w sytuacji przewidzianej w art. 80.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#JózefŁochowski">Jest oczywiste, że oferent nie może wyłącznie ponosić konsekwencji. Działa normalnie kodeks cywilny.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#JózefŁochowski">Przystępujemy do art. 81. Jest uwaga do tego artykułu, że za mocno wkracza on w sprawy firmy. Co przedstawiciele rządu na to?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#MarianLemke">Nie wiem, co sądzą o tym posłowie. Rzeczywiście, przepis ten wzbudził wiele wątpliwości, wszyscy go krytykowali. Jeżeli taka jest państwa wola, to jesteśmy skłonni zrezygnować z tego przepisu, ponieważ są inne możliwości badania wiarygodności oferenta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#KazimierzDukaczewski">Chodziło tylko o taką sytuację, że jeżeli została zawarta taka umowa o roboty budowlane i strony umówiły się, że będzie realizowana 2–3 lata, że cena będzie zmieniana wraz ze stopniem wzrostu inflacji i wówczas już nie będzie robiło się całego kosztorysu, nie będzie się przeszacowywało na tę całą robotę budowlaną, tylko będzie się np. kierowało stawką robocizny, czy też cenami dostaw materiałów (wzrost o tyle i tyle). Zamawiający mógłby sprawdzić wykonującego robotę czy ten rzeczywiście podniósł stawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#JózefŁochowski">Wykonujący sam przyniesie i pokaże, kiedy podniesie stawki. Zatem czy rezygnujemy z zapisu art. 81, panie dyrektorze?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#MarianLemke">Rząd jest jeszcze zainteresowany w stanowisku Najwyższej Izby Kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#JarosławMaćkowiak">Nie zgłaszaliśmy uwag do tego przepisu uważając, że jest on potrzebny. W czasie kontroli ułatwia jej prowadzenie. Zamawiający też ma wgląd, więc można skontrolować czy wywiązał się ze swoich obowiązków, czy też nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#JózefŁochowski">Zachowajmy jednak pewną dozę zaufania. Myślę, że trzeba też dać satysfakcję zgłaszającym uwagi. A stwierdzali, że to szczyt ingerencji.</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#JózefŁochowski">Przystępujemy do art. 82.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#StanisławBiernat">Mam pytanie. Nie wiem czy to jest tylko kwestia terminologii. Tu jest mowa o postępowaniu reklamacyjnym. Domyślam się, że to jest coś innego niż to, o czym będzie za chwilę mowa w rozdz. 9.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#JózefŁochowski">Tak, to co innego. W uwagach do tego przepisu czytamy, że przepis proponuje opieszałość. Są tu wykluczające się uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Przyłączam się do tej części uwag, które mówią, że opieszałość jest premiowana przez ten przepis. Premiowana jest też bezczynność. Nie znam w prawie takiego zapisu, który mówiłby, że brak odpowiedzi poczytuje się za odmowę. Raczej brak odpowiedzi poczytuje się za zgodę, za uznanie roszczeń. To jest jeden przypadek. Za moment, kiedy rozpatrywać będziemy sprawę protestów i odwołań w projekcie, będzie drugi taki przypadek. Moim zdaniem, powinniśmy przyjąć, że brak odpowiedzi jest uznawany za uznanie roszczeń. Jednak zamawiający musi wykazać jakieś minimum aktywności.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Moim zdaniem, termin 21 dni dla zamawiającego jest terminem zbyt długim. To jest - oczywiście - do uznania państwa. Z kolei przy protestach wszyscy bardzo się spieszą. Dla dostawcy i wykonawcy są bardzo krótkie terminy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#MarianLemke">Postępowanie reklamacyjne jest bardzo podobnie uregulowane w ustawie o łączności. Łącznie z tymi krytykowanymi rozwiązaniami, że brak odpowiedzi poczytuje się za odmowę. Także nie jest takie novum.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#KrzysztofJanik">Nie wiem czy klienci są zadowoleni z funkcjonowania łączności. Opieszałość, to jest bardzo delikatnie powiedziane. My sankcjonujemy coś takiego, że w przypadku, gdy kogoś nie stać, nie chce, nie umie odpowiedzieć, to nie odpowiada i dobrze na tym wychodzi. To jest, moim zdaniem, niesłuszne.</u>
          <u xml:id="u-220.1" who="#KrzysztofJanik">Dyrektor marian Lemke: Tak naprawdę, to nie będziemy się upierać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#JarosławMaćkowiak">Mam uwagę natury technicznej. Może należałoby rozważyć jakiś zapis, który wyraźnie ograniczałby postępowanie reklamacyjne i odwoławcze. W przyszłości, przy stosowaniu tych przepisów, postępowania te mogą się mylić. Jeżeli jeszcze zwróci się uwagę na to, że nie będzie to tylko dotyczyć zamówień na szczeblu centralnym, ale także w gminach, gdzie nie zawsze jest dobra obsługa prawna, to może mylić się, co jest postępowaniem reklamacyjnym, a co odwoławczym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#JózefŁochowski">Bardzo przepraszam, ale co innego jest tryb całego postępowania o zamówienia, a co innego po wykonaniu. To jest zupełnie jasne.</u>
          <u xml:id="u-222.1" who="#JózefŁochowski">Proponuję w sprawie terminów: 21 dni zamieniamy na 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Broniłabym wykonawców. Przecież dużo tych zamówień, to będą skomplikowane technicznie zamówienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#JózefŁochowski">Bronię wykonawców, przecież skracamy terminy zamawiającym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Ale zamawiający też musi sprawdzić zasadność reklamacji. Na dodatek tu jest napisane: „Od chwili zgłoszenia roszczeń”, a nie „Od chwili otrzymania tej reklamacji”. Może to trzeba rozumieć - od chwili doręczenia? 21 dni, to wcale nie jest dużo przy skomplikowanych sprawach. A takie to będą sprawy. Do czego reklamacja odnosi się? Głównie do wymagań technicznych. Do poprawności wykonania umowy. Jeśli chodzi o zakup zeszytu w kratkę, to rozumiem, że można tego dokonać w krótkim czasie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#JózefŁochowski">Rozumiem, że tu najczęściej chodzić będzie o zapłatę. Chodzi też o to, żeby nie było tej opieszałości, o której państwo mówili.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#StanisławBiernat">Wbrew temu, co powiedziała pani przedstawicielka Biura Studiów i Ekspertyz KS, ja nie zgadzam się. Bo brak odpowiedzi, to jest jednak odmowa. Taka jest zasada.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#KrzysztofJanik">Rzecz dotyczy pewnej kultury prawnej. Opowiadam się za tym, aby urząd administracji publicznej był jednak w gorszej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#StanisławBiernat">Dobrze, to pomijam tę kwestię. Niech tak będzie. Ale obawiam się, że i tak korzystać będzie się z art. 83 i tak będzie szło się do sądu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#MarianLemke">Efekt będzie taki, że będzie więcej odpowiedzi negatywnych. Ale rozumiem panów posłów, kiedy chcą działać wychowawczo na administrację, co nie zawsze będzie skuteczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#JózefŁochowski">Może zostawmy te 21 dni, ale zmieńmy „odmowę” na „uznanie”.</u>
          <u xml:id="u-231.1" who="#JózefŁochowski">Czy możemy skreślić art. 83, czy to o czym mówi jest oczywiste?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#MarianLemke">Dla pełnej jednoznaczności umiejscowienia instytucji reklamacji on tu znalazł się. Ale i tak byłoby wiadomo. Gdyby tego artykułu nie było, to może byłyby wątpliwości, czy nie zamykamy drogi sądowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#JózefŁochowski">Zatem zostaje. Przystępujemy do rozdziału 9.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#LeszekZalewski">Przedstawicielka Biura Studiów i Ekspertyz KS zawężyła art. 75 do kodeksu cywilnego. A proszę mi powiedzieć czy w kodeksie cywilnym znajdzie pani odpowiedź na stosunek wzajemny postępowania reklamacyjnego i sądowego? Rzucam tylko pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">To jest co innego. Mówiąc o art. 75 mówimy o przepisach prawa materialnego. Natomiast w tym samym rozdziale zamieszczamy przepisy natury procesowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#LeszekZalewski">A jak jest ten rozdział zatytułowany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#LeszekZalewski">Czyli art. 75 odnosi się do umowy w sprawach zamówień publicznych,</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Nie rozumiem problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#LeszekZieliński">Jeżeli ktoś pójdzie do sądu, to nie znajdzie pani w przepisach kodeksu postępowania cywilnego, co sąd ma zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Nie. Jak pójdzie do sądu, to na podstawie ogólnych przepisów dotyczących niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.</u>
          <u xml:id="u-241.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Sąd musi postąpić zgodnie z ustawą o zamówieniach, czyli odesłać do postępowania reklamacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#StanisławBiernat">Moim zdaniem, sąd powinien oddalić powództwo, jako przedwczesne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#MarianLemke">Na podstawie kodeksu postępowania cywilnego, a nie na podstawie kodeksu cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#JózefŁochowski">Jak skreślałem tamten przepis to pytałem, czy dotyczy sprawa również kodeksu postępowania cywilnego. Powiedzieliście państwo, że tak i w dalszej części miało to zostać zapisane. W związku z tym, że tego nie ma, profesor słusznie to zapamiętał i teraz pyta o to. Pytamy o to wspólnie!</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#StanisławBiernat">Moim zdaniem, jest to sprawa prosta. Skoro mamy w ustawie przepis 82 ust. 1, z którego wynika, że musi być wcześniej postępowanie reklamacyjne, potem mamy art. 83 o sądzie, to sąd ma nie tylko kodeks cywilny, kodeks postępowania cywilnego, ale ma także i tę ustawę. Oddali sprawę jako przedwcześnie wniesioną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#MarianLemke">Jednak wniosek jest inny. Tak naprawdę dotyczy tego czy w art. 75 nie przywrócić „prawa cywilnego”, jako że to zwrot bezpieczniejszy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#JózefŁochowski">Czy będzie błędem użycie odesłania do kodeksu cywilnego, pytam fachowców. Jeżeli nie, to proponuję zostawić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#LeszekZalewski">Chciałbym zwrócić uwagę na jedną sprawę. Przykładem jest tu art. 82, który ostatnio rozważaliśmy. Już od początku omawiania projektu ustawy o zamówieniach publicznych notowałem, na ile i gdzie wkraczamy w kwestię realizacji umowy. I teraz spójrzcie państwo na art. 1 ustawy. I na art. 82. Żebyśmy nie zgubili w świadomości - art. 82 wkracza w realizację umowy, w wykonanie umowy. W art. 1 tego nie ma. Jest napisane w art. 82: „...w toku postępowania o udzielenie zamówienia”. Natomiast później mówimy o realizacji. Jest to generalna filozofia tej ustawy. Tu się zgodzono, bo rząd przedłożył taki projekt, że polskim wzorem będzie zajęcie trybem udzielenia zamówienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#KrzysztofJanik">Trybem zamówienia i realizacji zamówień publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#JózefŁochowski">Realizacja zawiera również sprawę reklamacji. Proponowałbym, żeby jednak pan profesor powiedział nam swoją propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#LeszekTalewski">Nie mam propozycji, tylko tak dla czystości przepisów, żeby nam nie zarzucano, że wchodzimy w inną materię nieregulowaną. Zgadzam się z zapisem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#StanisławBiernat">To jest prawda, że art. 1 ustawy jakby mniej zapowiada. Z drugiej strony rozdział 8 wydaje mi się potrzebny. Zgadzam się, że minimalnie treść wykracza poza to, co jest w art. 1. Trudno rozwijać tę część realizacyjną, a z drugiej strony to jest to minimum, które musi znaleźć się albo w tej ustawie, albo w jakiejś innej. Lepiej, żeby znalazło się w tej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Jestem absolutnie przeciwna zmienianiu delegacji art. 75 na „stosuje się przepisy prawa cywilnego”. To jest masło maślane. Wiadomo, że jeśli odsyła się, to odsyła się do konkretnych ustaw, a nie do przepisów prawa cywilnego. Jeżeli regulujemy stosunki cywilno-prawne, bo takie są tutaj przedmiotem uregulowań, to wiadomo, że stosuje się przepisy prawa cywilnego.</u>
          <u xml:id="u-253.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Pamiętam różne przepisy, które przewidywały tryb reklamacyjny. Nigdzie tak nie pisało się, przy zastosowaniu trybu reklamacyjnego, że trzeba było odsyłać do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Proponuję zostawić tak, jak jest.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#KrzysztofJanik">Chciałbym, żebyśmy art. 1 tak jak jest, wyrażając nadzieję, że niejedna habilitacja powstanie na ten temat pod kierunkiem pana prof. L. Zalewskiego, czego panu jak najszczerzej życzymy.</u>
          <u xml:id="u-254.1" who="#KrzysztofJanik">Natomiast jeśli chodzi o art. 75. Sformułowanie „prawo cywilne” może rzeczywiście powodować pewną nieostrość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#StanisławBiernat">Zdaje się, że sens art. 75 leży w jego drugiej części „o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej”. Ustawiamy na płaszczyźnie lex specialis te kilka przepisów, lex generalis - cała reszta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Tak, ale przepisy tej ustawy też mają charakter cywilno-prawny. To jest to: stosujemy przepisy prawa cywilnego o ile przepisy prawa cywilnego nie stanowią inaczej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#StanisławBiernat">Tak. Proszę zobaczyć, choćby art. 76 czy tam jeszcze bardziej zmodyfikowany artykuł dotyczący formy. Z ogólnych przepisów kodeksu cywilnego wynikałoby co innego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Właśnie z kodeksu cywilnego, a nie prawa cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Ależ panowie, lex specialis nie tylko w stosunku do kodeksu cywilnego, ale i kodeksu postępowania cywilnego, czego najlepszym dowodem jest art. 82.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#JózefŁochowski">Proszę państwa, pytałem wyraźnie przy powrocie do tekstu pierwszego - czy to jest niezgodne z legislacją, z prawem, czy będzie to odstępstwem od reguł legislacyjnych. Odpowiedzieliście państwo, że nie. Proponowałbym, żeby było to ujęte szerzej. Albo możemy to zawiesić do dnia jutrzejszego i głosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#KrzysztofJanik">Mam pytanie do pani z Biura Studiów i Ekspertyz KS. Czy nie rozwiałoby to pani wątpliwości, gdyby ten przepis przeredagować i zacząć go od tyłu. Nic co prawda by to nie dało, ale...będzie pani miała czyste sumienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#JózefŁochowski">Jutro zajmiemy się tą sprawą. Przystępujemy do art. 84. Czy mają państwo uwagi do całości rozdziału 9? Nie widzę. Do art. 84?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Mam uwagę do ust. 2. Naszym zdaniem, w tym ustępie niepotrzebny jest pkt 3, bo został on wyczerpany przez pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#JózefŁochowski">Czy zgadzają się państwo? Przystępujemy do art. 85. Jest propozycja, żeby słowo „protest” zastąpić słowem „sprzeciw”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">„Sprzeciwy i odwołania” - tak będzie lepiej brzmieć ten tytuł. Może jeszcze pomyślimy. Aby już wyprzedzić wszystkie pytania należy wyraz „rozstrzygnięcia” przynajmniej w niektórych artykułach zamienić na „rozpatrywanie”. W art. 85 to powinno brzmieć tak: „wobec działań i czynności podjętych przez zamawiającego”. Tu jeszcze zamawiający o niczym nie rozstrzyga, nie podejmuje żadnych decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Ależ on podejmuje rozstrzygnięcia. Na przykład wykluczył kogoś z udziału w całym postępowaniu. Jest to rozstrzygnięcie. Co prawda nie rozstrzyga to o istocie zamówienia, natomiast jest to jedno z kolejnych rozstrzygnięć.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Mam jeszcze jedną generalną uwagę. Jeśli mowa o rozstrzygnięciach. Konieczne jest ustalenie, jakie rozstrzygnięcia może podejmować zespół arbitrów. To nigdzie w projekcie nie jest napisane. Co w ogóle może zrobić zespół arbitrów. Czy może unieważnić przetarg, czy może komuś przywrócić termin do założenia czy nie może? Czy może kogoś wykluczonego dopuścić do przetargu? Musimy to tu zapisać. To nie jest regulaminowa materia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Może trzeba przyjąć definicję dla tej ustawy, co rozumiemy przez rozstrzygnięcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#MarianLemke">Tak naprawdę w tym przepisie chodziło o działania i decyzje w sensie potocznym. Stąd znalazło się słowo „rozstrzygnięcia”. Głośno zastanawiam się czy nie wystarczy jedno słowo „działania”. Wtedy podjęcie decyzji jest również działaniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#JózefŁochowski">Ale żeby nie było wątpliwości, że od decyzji jest również odwołanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#StanisławBiernat">Nie chcę szukać dziury w całym, ale jeśli się przyjrzeć na co mogą być protesty, to mogą one być także na zaniechania. Na przykład jest powiedziane, że jak zmienia się specyfikację, to trzeba wszystkich zawiadomić. I niech ktoś tego nie zrobi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#JózefŁochowski">Zostawiamy to jeszcze do przemyślenia, specjalistom, do jutra. Przechodzimy do art. 86.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Jakie uprawnienia przysługują oferentowi, który przecież poniósł różne nakłady: w celu sporządzenia oferty, w celu wzięcia udziału w przetargu, jeżeli jego interes został naruszony. Jeżeli został odsunięty, bo nie spełniono w stosunku do niego jakichś przesłanek, o których stanowi ustawa? Chodzi mi o sytuację, kiedy zamawiający świadomie narusza różne postanowienia ustawy nakładające na niego obowiązki względem oferentów, po czym szybciutko zaprasza tego, którego sobie wybrał i zawiera z nim umowę. Co wtedy z interesami pozostałych oferentów.</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Dlatego sformułowanie art. 86, o wniesieniu protestu - skoro intencją rozdziału jest wykluczenie innych form dochodzenia swoich uprawnień przez oferenta przed sądem - jest, wydaje mi się, bardzo wątpliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#JózefŁochowski">Wiąże się to także z inną kwestią, że jeżeli już zawarta jest umowa, to może już nastąpić świadczenie usług czy dostawa. I wtedy jest rzeczywiście problem. Chociaż to nie wyklucza wzajemnego wyjaśnienia sobie sprawy: dlaczego, co i jak. Tyle, że czasami będzie to post factum, nie do odrobienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#MarianLemke">Nie jest zamknięta droga odpowiedzialności deliktowej zamawiającego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#JózefŁochowski">Czy nie można by zastosować pewnej formuły, że jeżeli zaistnieją przypadki niezgodnego z tą ustawą postępowania przedumownego czy doprowadzającego do podpisania umowy, to wtedy jednak przepis art. 86 dotyczy tej sytuacji, tzn. po zawarciu umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#MarianLemke">Cały rozdział 9 dotyczy zachowań niezgodnych z przepisami tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-276.1" who="#MarianLemke">Zawsze oferenci, którzy przegrali powoływać się będą na to, że zamawiający rozstrzygnął niezgodnie z przepisami. Stąd tutaj jest pomysł, żeby rozstrzygnąć to, iż w ciągu 7 dni. Ten przykład, który państwo podali zawsze będzie przywoływany, w związku z tym art. 86 stałby się bezprzedmiotowy. Czyli protesty zawsze byłyby wnoszone po zawarciu umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#KrzysztofJanik">Jednak przykład, który przywołała pani z Biura Studiów i Ekspertyz KS polega na tym, że zamawiający naruszył reguły postępowania przed udzieleniem zamówienia, czyli w poniedziałek rozstrzygnął przetarg, a we wtorek podpisał umowę. Wtedy ten, który zamierza złożyć protest, jak sądzi, uzasadniony, jest bez wyjścia. Jest już po wszystkim. Czy nie można byłoby zamiast tego ust.1 w art. 86 napisać, że wniesienie protestu dopuszczalne jest nie później niż 7 dni od momentu podpisania umowy. W toku postępowania i w ciągu 7 dni od podpisania umowy. O to chyba chodziło?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Podam przykład: negocjacje z zachowaniem konkurencji, gdzie negocjuje się z zachowaniem tajemnicy z każdym z kontrahentów, a w pewnym momencie jeden z uczestników dowiaduje się, że już umowa jest podpisana. Nie nastąpił drugi etap. Zamawiający zebrał oferty, nie ogłosił, wybrał jedną i podpisał umowę. Nie ma protestu. I jak wykazać szkodę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#JózefŁochowski">Byłbym za tym, żeby nie zamykać momentem podpisania umowy możliwości składania protestów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#MarianLemke">Łamie się wtedy pewną konstrukcję. Art. 89 zakłada zawieszenie postępowania. A kiedy byłyby skutki po zawarciu umowy? Czy zawieszenie wykonania umowy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#StanisławBiernat">Wydaje mi się, że trzeba to rozwiązać w taki sposób: trzeba ustalić jakiś czas na składanie protestu i postanowić, że nie może być zawarta umowa póki nie upłynął czas na wykorzystanie tej procedury. Jak już będzie umowa, to znając nasze sądy i pewien konserwatyzm, który w gruncie rzeczy jest dosyć zrozumiały, strasznie trudno jest doprowadzić do nieważności takiej umowy. W ogóle mało kto zdecyduje się na proces.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#JózefŁochowski">Pan profesor proponuje jakby vacatio legis dla wejścia w życie umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#StanisławBiernat">Mogą to być protesty na bardzo różnych etapach. Mogą być wtedy, kiedy jeszcze będzie toczyć się postępowanie o zamówienie publiczne, kiedy nie będzie jeszcze wchodzić w grę zawarcie umowy. Jednak mogą być protesty, które dotyczą wyboru kontrahenta. I jeśli to nie ma być fikcja, to musi być taka kolejność, że zawiadamia się wszystkich o wyborze kontrahenta i zostawia jakiś czas na sprzeciwy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#KrzysztofJanik">W art. 51 jest to tak napisane: „Zawiadomienie o wyborze oferty doręcza się niezwłocznie wybranemu oferentowi, określając termin zawarcia umowy, nie krótszy niż 7 dni”. Czy nie można by tego przepisu przeredagować, żeby tu wygospodarować czas na protesty?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#StanisławBiernat">Tak przeredagować, żeby zamawiający musiał zawiadomić odrzuconych. Termin 7 dni jest zresztą bardzo krótki, bo trzeba zapoznać się z jakimiś dowodami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#KrzysztofJanik">W artykułach 50 i 51 mówi się, że zawiadomienie doręcza się niezwłocznie. Jeżeli przyjmiemy, że te dwa artykuły wyczerpują możliwość zawiadomienia wszystkich oferentów o stanowisku zamawiającego, to czy dajemy jakąś szansę tym, których oferty nie zostały wybrane do oprocentowania tego, czy nie dajemy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#MarianLemke">Z całą pewnością nie możemy oprzeć momentu zawarcia umowy tylko na wyczerpaniu się czasu na składanie protestu, ponieważ składanie protestu jest możliwe od momentu, kiedy zamawiający powziął świadomość. To jest termin bardzo ruchomy. Nie dobrze byłoby więc, gdybyśmy na tym się oparli.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#MarianLemke">Trzeba do machinacji z terminami podchodzić z bardzo dużą ostrożnością, bo pamiętajmy, że to dotyczy wszystkich umów. W niektórych stosujemy specjalne tryby ze względu na pilność zamówień. Zatem trzeba postępować bardzo ostrożnie, jeśli chodzi o wydłużanie terminów. Jeżeli protest jest złożony i nie jest oczywiście bezzasadny, to zawiesza się postępowanie. Różne scenariusze są - oczywiście - możliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#StanisławBiernat">Wydaje mi się, że najczęściej protesty będą dotyczyć tego, że „nie mnie wybrali, tylko kogoś innego”. W art. 51 jest 7 dni od momentu, kiedy dowie się wybrany. Czyli nie można wykluczyć, że zawiadomienie o odrzuceniu do innych oferentów dotrze później. Wtedy już skraca się te 7 dni. Chodzi mi o kwestię istotną. Chodzi mi o to, żeby nie tylko był termin na złożenie protestu, ale o to, żeby ten protest - chyba - wstrzymał zawarcie umowy. Jak jest umowa, to nie ma już o czym mówić. Arbitrzy zbiorą się, ustalą, że powinno być inaczej, ale umowa jest już zawarta i wykonywana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#MarianLemke">Przepraszam, może nieudolnie, ale jest to zapisane w art. 89. Może uzupełnić to jednoznacznie o to, co powiedział pan profesor, że nie wolno zawrzeć umowy. Być może. Natomiast zawiesza się postępowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#RobertFilipowski">Proszę państwa, to są dwie odrębne kategorie, co innego postępowanie o udzielenie zamówienia, a co innego możliwość zawarcia umowy. Zawieszenie postępowania dotyczy tylko procedury, dalszych kroków w celu udzielenia zamówienia, natomiast możliwość zawarcia umowy, to jest odrębna kategoria.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#MarianLemke">Jeśli jest jakaś możliwość, to wprowadzamy autopoprawkę, że nie można zawrzeć umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#StanisławBiernat">Teraz patrzę od drugiej strony. To może trwać miesiącami. Czy to nie spowoduje, że trudno będzie zawrzeć umowę jakąkolwiek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Wszystkiego chyba na tle tej ustawy nie rozstrzygniemy. Pozostaje nam art. 58 kodeksu cywilnego, który mówi, że czynność prawna sprzeczna z ustawą, a więc również z tą, albo mającą na celu obejście ustawy, jest nieważna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Chcę zwrócić uwagę, że art. 86 tak czy owak wymaga innego zredagowania. W obecnej postaci ust. 2 jest sprzeczny z ust. 1. Aby nie było to sprzeczne wewnętrznie, trzeba by zacząć od ust. 2, że protest można wnieść w ciągu 7 dni, itd., nie później niż do dnia zawarcia umowy. Inaczej w ogóle następuje sprzeczność - i być może - dlatego się nam tak trudno dyskutuje. Ust. 2 określa początek biegu terminu, a tu chodzi w ust. 1 o określenie końcowego terminu.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Może zacząć od ust. 2 i potem napisać „nie później jednak” od wyboru oferenta. Jeżeli odrzucony oferent nie zostanie zawiadomiony, to zorientuje się, gdy ukaże się ogłoszenie. I umowę zawrzeć można nie później niż w jakimś terminie od ukazania się ogłoszenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#KrzysztofJanik">Ale odnosi się to tylko do ogłoszeń w Biuletynie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#StanisławBiernat">Gdyby skreślić art. 86 ust. 1 i przeredagować art. 51 byłaby sytuacja taka, że jest termin na wniesienie protestu - 7 dni i równocześnie jest art. 97. Zatem jeżeli ktoś wnosiłby protest od razu, to wówczas wstrzymuje się zawarcie umowy. Jeśli nie ma protestu, to zawiera się umowę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Ale musi mieć czas na wniesienie protestu. Od momentu, kiedy dowiedział się, że go nie wybrano.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#StanisławBiernat">Może zmienić terminy albo uzupełnić art. 50 do tego momentu np., jak ktoś otrzyma wiadomość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#KrzysztofJanik">Możemy tu manewrować tylko czasem, że potencjalny dostawca będzie interesować się rozstrzygnięciami. Złej woli nie wyeliminujemy. Jeżeli zamawiający wyśle zawiadomienia do 9 oferentów, a do dziesiątego nie, to nie mamy na to wpływu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Przepraszam, ale dlaczego przepisy nie przewidują obowiązku zawiadomienia pozostałych oferentów w odniesieniu do innych trybów? Przecież powinny przewidywać. I wtedy nie byłoby problemu. Trzeba by taki przepis umieścić w części ogólnej. Art. 50 trzeba przenieść do części ogólnej i wtedy sprawa jest załatwiona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#MarianLemke">Pomysł przeniesienia art. 50, a i 49 zapewne też, do części ogólnej jest bardzo dobry i słuszny, natomiast nie zapobiega tym negatywnym zdarzeniom, których przykłady tu wcześniej podawano. Jeśli bowiem zamawiający naruszy te przepisy - niezależnie czy są one w części ogólnej, czy w części dotyczącej przetargu - to i tak stoimy przed jedną z dwóch możliwości. Mianowicie - albo ryzykujemy i te terminy ustalamy możliwie krótko, albo wydłużamy i w ten sposób otwieramy następną furtkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#StanisławBiernat">Nie da się w takim gronie zredagować ustawy. Wydaje mi się, że jak pojawia się taki problem, to niestety, ale trzeba całą ustawę przepatrzyć pod jakimś kątem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#LeszekZalewski">Ciąży nad nami przykład, że zamawiający dziś rozstrzyga nieprawidłowo, a jutro podpisuje umowę. Chodzi o to, żeby istniała możliwość ingerencji w tok zamówienia, żeby pilnowano jego przebiegu. I sprostowano wszelkie próby złego postępowania. Nie sądzę, żeby było dużo przypadków, jak we wspomnianym casusie.</u>
          <u xml:id="u-303.1" who="#LeszekZalewski">Jeśli zamówienie jest podpisane lub rozpoczęta została realizacja, to - jak powiedział pan profesor - sądy są w praktyce bezsilne. Czy wobec tego nie powinniśmy pójść w tym kierunku, że wnoszenie protestu jest dopuszczalne najpóźniej do momentu rozpoczęcia realizacji umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#JózefŁochowski">To okaże się, że już wykonawca poczynił pewne kroki. Nie „ugotujmy się” w morzu tych protestów, odwołań i tego tyłu historii. To ma być sprawnie funkcjonujący system.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#StanisławBiernat">Czy my trochę nie komplikujemy sprawy? W gruncie rzeczy chodzi przecież o coś dosyć prostego. Mianowicie, musi być tak, że: urząd zawiadamia wszystkich, jak rozstrzygnął postępowanie o zamówienie publiczne; zostawia się czas na protesty i my musimy tylko określić ile go ma być, w każdym razie niezbyt wiele; wreszcie - jak ten termin minie, nie ma protestu i można zawrzeć umowę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#KrzysztofJanik">Cały czas o tym dyskutujemy, tylko wywołaliśmy dodatkowy wątek, mianowicie - od którego momentu zaczyna biec ten czas. W art. 86 jest sprytne wyjście, mówiące, że od dnia, w którym dostawca lub wykonawca powziął lub mógł powziąć wiadomość. Gdybyśmy zostawili tylko „mógł powziąć”, to istnieje domniemanie, że w momencie, kiedy publicznie ogłoszony został wynik przetargu, to jest termin, od którego biegnie okres na składanie protestów.</u>
          <u xml:id="u-306.1" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem, że w art. 52 uzupełniamy, że ogłoszenie w siedzibie urzędu oznacza, że „mógł powziąć”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#StanisławBiernat">Urząd powinien wysyłać list polecony. Ma wtedy zaświadczenie, że wysłał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#MarianLemke">W identyczny sposób, jak ogłaszano o przetargu, informuje się o jego rozstrzygnięciu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#KrzysztofJanik">Przyjmujemy redakcję w kierunku zaproponowanym przez prof. S. Biernata zgodnie z propozycją Biura Studiów i Ekspertyz KS, przenosimy przepisy o zawiadomieniach do części ogólnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#MarianLemke">Aby uniknąć sytuacji, w której zamawiający wymyka się spod odwołań proponowałbym, aby datą nie było faktyczne zawarcie umowy, ale najwcześniejszy termin, w którym umowa mogła być zawarta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#KrzysztofJanik">Proszę o uwagi do art. 87. Nie ma. Proszę więc o uwagi odo art. 88.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Tu będzie jednak „rozpatruje protest”, a nie - „rozstrzyga protest”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#JózefŁochowski">Brak rozstrzygnięcia protestu w przewidzianym terminie poczytuje się za oddalenie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Tu jest wybór: albo, albo. Wracamy do art. 82.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#MarianLemke">Jest tu propozycja działania na korzyść skarżącego się oferenta. Zwłoka ze strony zamawiającego otwiera oferentowi pole do odwołań. Umożliwia mu dalsze prowadzenie postępowania, które, gdybyśmy przyjęli rozwiązanie odwrotne, byłoby zamknięte.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#KrzysztofJanik">Proponuję to zostawić. Proszę o uwagi do art. 89.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#StanisławBiernat">Każdy z tych punktów budzi moje wątpliwości. Co to znaczy „oczywiście niezasadny”, „szkoda nieproporcjonalnie większa w stosunku do tej, która grozi wnoszącemu protest”, „ważny interes publiczny”. Pod to można wiele podciągnąć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#MarianLemke">Pierwsza uwaga: protest można wnosić nie tylko w momencie czy po momencie ostatecznego wyboru, lecz podczas całej procedury. Ten przepis jest wprowadzony po to, żeby utrudnić paraliż całego postępowania. Każdy w innym wypadku mógłby wnosić protest, że np. że zawiadomiono go o godzinę za późno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#KrzysztofJanik">Jest to próba ograniczenia pieniactwa. Przystępujemy do art. 90.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#KazimierzPańtak">Mnie interesują proceduralne przepisy. Czy to jest instytucja prawa materialnego, czy formalnego? Czy tu stosuje się datę stempla pocztowego, jak w kodeksie postępowania cywilnego, czy trzeba w ciągu trzech dni dostarczyć do urzędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#MarianLemke">Art. 91 odsyła do kpc, nie widzę chyba problemu.</u>
          <u xml:id="u-321.1" who="#MarianLemke">[...] sy kodeksu postępowania cywilnego, ale czy do wniesienia? Trzeba to wyraźnie zapisać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#KrzysztofJanik">Kto ma uwagi do art. 90 i 91 łącznie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Trzeba zapisać jakiego rodzaju rozstrzygnięcia może wydawać sąd polubowny. W projekcie napisane jest, że stosuje się przepisy kpc w sądzie polubownym. Według mnie można by stosować tylko jeden rozdział kpc, o postępowaniu przed sądem polubownym. Księga trzecia kodeksu, odnosząca się do sądu polubownego ma jeszcze rozdziały: zapis na sąd polubowny, arbitrzy itp. Tych przepisów nie będzie stosować się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#MarianLemke">Jeżeli chodzi o pierwszą uwagę pani poseł, to na jutro przygotujemy propozycję - co mogą, a czego nie mogą arbitrzy. Do drugiej sprawy: zapis na sąd polubowny - oczywiście - nie stosuje się, ale jeśli chodzi o zaskarżenie do sądu polubownego, to się stosuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Według mnie, jest to w ogóle niemożliwe. Sąd polubowny, według kodeksu postępowania cywilnego, nie rozpatruje spraw tego rodzaju, odnoszących się do procedury przedumownej. To w ogóle nie jest sprawa cywilna, a więc nie podlega rozpoznania sądu. Według przepisów kpc o sądzie polubownym, rozstrzyga się przed nim spory o prawa majątkowe. Przedmiotem postępowania tutaj przed zespołem arbitrów nie są spory o prawa majątkowe, tylko spory o to, czy stosowano tryb ustawy o zamówieniach publicznych. To nie może pójść do sądu cywilnego o uchylenie tego postępowania. To jest całkiem inna materia. Zasady udzielania zamówień, to nie są w ogóle sprawy cywilne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#MarianLemke">Jedną z naszych intencji było stworzenie możliwości odwołania się do sądu powszechnego, przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 712 kpc. Mówię to po konsultacjach z Ministerstwem Sprawiedliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Być może, że pani poseł ma rację, że należy tu zasięgać opinii innych osób. Moim zdaniem, jak najbardziej poruszamy się w obrębie prawa cywilnego i w obrębie praw o charakterze majątkowym. Sprawy dotyczą trybu zawierania umów, trybu udzielania zamówień, co jest ewidentnie materią prawa cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#StanisławBiernat">Nie wpadłbym na to, co tutaj powiedział pan dyrektor M. Lemke, że tutaj przewiduje się jeszcze procedurę sądową. Myślałem, że intencja jest taka, że to się kończy. Jeżeli w grę wchodzi sąd, to lepiej dla obywateli, dla wszystkich stron.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#KazimierzPańtak">Ma pan rację, praktycznie są bardzo rzadkie przypadki odwołań od sądów polubownych. Generalnie, merytorycznie wyrok nie jest weryfikowany w drugiej instancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#StanisławBiernat">Chyba trzeba przyjąć, że ten sąd polubowny czy ten zespół arbitrów działa tylko kasacyjnie. Nie wyobrażam sobie, żeby mógł o czymś decydować za zamawiającego. Orzeczenie może albo utrzymywać w mocy, albo kasować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#KazimierzPańtak">Uważam, że pani poseł A. Skowrońska-Łuczyńska zgłosiła poważne wątpliwości. Rozstrzygnąć ją powinno grono ekspertów i cywilistów, nie my.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#JózefŁochowski">Jesteśmy od rozstrzygania o polityce, a nie o sprawach legislacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-332.1" who="#JózefŁochowski">Chciałbym zgłosić jeszcze jedną uwagę. W projekcie ustawy jest sporo przepisów „gąbczastych”, np. „jeżeli nie zachodzi interes”. Kto ma to rozstrzygnąć? Jeżeli np. zamawiający uważa, że coś jest istotnym interesem gminy i upiera się, a protestujący uważa, że to nie jest interes gminy, kto ma to rozstrzygnąć? To przecież nie ma nic wspólnego z procedurą... Jeżeli spór nastąpi nie co do procedury, co do zgodności z całą procedurą zamówień, ale co do interpretacji pewnych spraw, np. z najlepszymi ofertami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#StanisławBiernat">Jeśli popatrzyć na sprawę z drugiej strony, to trzem arbitrom przyznaje się prawo decydowania o strasznych pieniądzach publicznych. Wyobrażam sobie to tak, że rozstrzygnięcia urzędu będą umotywowane i arbitrzy także umotywują, dlaczego uchylają werdykt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Mamy jeszcze jedną, ostatnią już uwagę, o charakterze generalnym do projektu. Z całą ostrością wypływa to, co mamy ogólnie do tej ustawy. Ponieważ ustawa nie przewiduje sankcji dla poszczególnych obowiązków zamawiającego, przy procedurze ujawnia się to, co była uprzejma zasygnalizować poseł A. Skowrońska-Łuczyńska. Brak podstaw materialnych do rozstrzygnięć proceduralnych. Bardzo ładnie jest opisane, kiedy można odrzucić protest, natomiast zupełnie nie wiadomo, jakie mają być skutki uwzględnienia protestu. To znaczy jakiej treści orzeczenie wydają arbitrzy czy prezes w momencie uwzględnienia protestu. Nie wiadomo, jakie sankcje przysługują w wypadku naruszenia poszczególnych praw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-335">
          <u xml:id="u-335.0" who="#MarianLemke">Ta uwaga padła już wcześniej, zobowiązaliśmy się na jutro przygotować stosowną odpowiedź. Proszę nie wracać więc do tej sprawy dzisiaj.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-336">
          <u xml:id="u-336.0" who="#KrzysztofJanik">Dziękuję bardzo, zamykamy dyskusję. Przystępujemy do art. 92.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-337">
          <u xml:id="u-337.0" who="#KazimierzPańtak">Mówiłem o tym na forum Sejmu - kto to mają być ci arbitrzy. Myślę, że pozostawienie tego do uznania - tak jak to wynika z projektu - prezesowi Urzędu, nie jest wystarczające.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-338">
          <u xml:id="u-338.0" who="#MarianLemke">Oczekujemy propozycji, chyba taka jest odpowiedź.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-339">
          <u xml:id="u-339.0" who="#KrzysztofJanik">Rozpatrzyliśmy to 2–3 tygodnie temu i zapisaliśmy w art. 9. Prezes ustala listę w porozumieniu z właściwymi ministrami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-340">
          <u xml:id="u-340.0" who="#KazimierzPańtak">Ja upieram się, panie przewodniczący. Muszą być kryteria ustawowe. Nie mówię, żeby były szczegółowe, ale muszą być jakieś wskazówki w ustawie. Inaczej przejdziemy na rozstrzyganie przez urzędników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-341">
          <u xml:id="u-341.0" who="#KrzysztofJanik">Jeśli my z góry zakładamy, że oto prezes Rady Ministrów będzie chciał dla swojego człowieka, który będzie prezesem urzędu powołać samych niekompetentnych, mało tego - że zamawiający lub dostawca wyznaczą durniów, to wtedy my wracamy do modelu prawa, z którym walczyliśmy na pierwszym posiedzeniu. Jest to model prawa nadregulowanego. Jeśli powiemy, że arbitrzy mają mieć takie to, a takie wykształcenie, to skończymy na pochodzeniu klasowym. Nie wiem, czy to nie jest sprzeczne z Konstytucją, bo nie wiem czy nie ma prawa być wybitny specjalista z zakresu robót budowlanych, kiedy chodzi o zamówienie z tej dziedziny. Nie komplikujmy sprawy ponad zdrowy rozsądek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-342">
          <u xml:id="u-342.0" who="#StanisławBiernat">Jest art. 96. Warunki wpisu na listę arbitrów określi prezes Urzędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-343">
          <u xml:id="u-343.0" who="#KazimierzPańtak">Posługując się tymi samymi przesłankami, co pan przewodniczący osiągnę całkiem inny rezultat rozumowania. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych będzie kształtował listę arbitrów na wzór i podobieństwo swoje. Mogą na niej znaleźć się koledzy-urzędnicy, ustali dla nich jakąś odpłatność i będzie działo się to, co dzieje się w radach nadzorczych różnych przekształconych przedsiębiorstw. Ograniczy się działalność arbitrów do tego, że urzędnicy będą dalej rozstrzygać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-344">
          <u xml:id="u-344.0" who="#KrzysztofJanik">Możemy zapisać, że muszą być kompetentni i uczciwi. Tylko, że to nie jest żadna gwarancja. Gwarancją jest konfliktowy interes zamawiającego i dostawcy. Oni wyznaczą ludzi, którzy potrafią załatwiać ich sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-345">
          <u xml:id="u-345.0" who="#StanisławBiernat">Nie wiem czy nie ma jakiejś sprzeczności między art. 9 ust. 1 pkt 2 i art. 96. Na podstawie art. 96 można sądzić, że są pewne kryteria ustalone przez prezesa Urzędu i chętni zgłaszają się, spełniają warunki i są potencjalnymi arbitrami. Z kolei w art. 9 ust. 1 pkt 2 wygląda tak, jak mówi pan poseł K. Pańtak, że każdy minister daje jakąś grupę ludzi i z tego tworzy się korpus arbitrów. Wydaje mi się, że to jest kwestia, którą trzeba rozstrzygnąć, bo merytorycznie, to ja myślę, że celowa byłaby różnorodność profesji. Z jednej strony prawnik, ale z drugiej ktoś, kto zna się na sprawie merytorycznie. Chociaż w konkretnym składzie arbitrów tego nie da się osiągnąć, bo strony w istocie decydują o tym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-346">
          <u xml:id="u-346.0" who="#MarianLemke">Brak w ustawie określenia kwalifikacji wynika z naszej bezradności przewidzenia. Obejmujemy tu wszystkie rodzaje zamówień, i komputery, i ziemniaki itd. Tego zdefiniować się nie da.</u>
          <u xml:id="u-346.1" who="#MarianLemke">O ile nie było intencją rządu, żeby ta lista składała się z urzędników, o tyle będziemy stanowczo protestować przeciwko zakazowi wpisywania na listę arbitrów urzędników państwowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-347">
          <u xml:id="u-347.0" who="#KrzysztofJanik">Panie pośle (poseł Pańtak), proszę przedstawić propozycję, która ograniczy swobodny wybór przez prezesa Urzędu kandydatów na listę arbitrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-348">
          <u xml:id="u-348.0" who="#StanisławBiernat">Widziałbym pewną propozycję, tylko to nie jest do załatwienia teraz. Mianowicie: uspołecznić - nie bójmy się tego słowa - tryb zgłaszania kandydatów. Mogą ich wysuwać izby gospodarcze lub stowarzyszenia przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-349">
          <u xml:id="u-349.0" who="#JózefŁochowski">Jest zespół arbitrów przy Krajowej Izbie Arbitrażu i rozstrzyga wszystkie sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-350">
          <u xml:id="u-350.0" who="#KazimierzPańtak">Tylko jest ta mała różnica, że ja mogę zapisać się na ten sąd, a nie muszę. A tu muszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-351">
          <u xml:id="u-351.0" who="#MarianLemke">Próba kompromisu. Może zapisalibyśmy coś w tym rodzaju, że prezes Urzędu w drodze zarządzenia w porozumieniu z przedstawicielami środowisk działaczy gospodarczych wyznacza arbitrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-352">
          <u xml:id="u-352.0" who="#KazimierzPańtak">Mam propozycję, żeby prezes mógł powoływać spośród biegłych sądowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-353">
          <u xml:id="u-353.0" who="#JarosławMaćkowiak">Już w kilku ustawach spotykamy się z odsyłaniem do porozumienia z przedstawicielami samorządu gospodarczego. A w tej chwili nie ma samorządu gospodarczego. Są dziesiątki izb gospodarczych, ale przynależność jest fakultatywna. Trzeba by poczekać, aż będzie ustawa o samorządzie gospodarczym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-354">
          <u xml:id="u-354.0" who="#JózefŁochowski">Bardzo przepraszam, ale jest ustawa z 30 maja 1989 r. Samorząd jest fakultatywny, ale jak ktoś nie chce do niego należeć, to jest sprawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-355">
          <u xml:id="u-355.0" who="#BarbaraImiołczyk">Mam wrażenie, że zapędziliśmy się w tej dyskusji w kozi róg. Proponowałabym, żebyśmy mieli trochę zaufania do władz, które - w końcu - wybieramy sami. Trochę zaufania do mądrości premiera i do tego, że premier wybierze dobrego prezesa Urzędu. Z kolei prezes, jeśli będzie mądry, to sam sobie wyda odpowiednie zarządzenia i będzie współpracował ze wszystkimi możliwymi samorządami, bo nie jest to ustawowo ograniczone. Szczegółowe unormowanie jest - moim zdaniem - niemożliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-356">
          <u xml:id="u-356.0" who="#StanisławBiernat">Jest dylemat, co powinno być w ustawie, a co pozostawić prezesowi Urzędu. Sądzę, że kwestia wyższego wykształcenia mogłaby być zapisana w ustawie. Konsultacje z jakimiś organizacjami, jeśli panowie posłowie uznaliby to, mogłyby być zapisane w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-357">
          <u xml:id="u-357.0" who="#KazimierzPańtak">Bardzo państwa przepraszam, nie chciałem zburzyć tutaj błogiego spokoju tylko dlatego, że występowałem w tej sprawie w Sejmie, tylko uważam, że jest to doskonały temat do zaskarżenia do Trybunału Konstytucyjnego. Dlatego, że w państwie prawa rozstrzygania sporów nie można powierzać przypadkowi i wierzyć, że urzędnik państwowy najwyższej rangi, który ma zaufanie premiera tak sobie fajnie dobierze ludzi i taki super stworzy regulamin. Mają to być mechanizmy prawne.</u>
          <u xml:id="u-357.1" who="#KazimierzPańtak">Rozstrzyganie w sprawie jednej z ważniejszych dziedzin, mające ukrócić korupcję, powinno być poddane kryteriom ustawowym.</u>
          <u xml:id="u-357.2" who="#KazimierzPańtak">Chodzi także o to, żeby prezes podejmując decyzję wiedział, jakimi kryteriami ma kierować się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-358">
          <u xml:id="u-358.0" who="#KrzysztofJanik">Wrócimy do tej sprawy. Przechodzimy teraz do art. 92. Czy są uwagi? Nie ma. Art. 93. Jeżeli są tylko poprawki redakcyjne, proszę o ich dokonanie przez Biuro Legislacyjne KS i Biuro Studiów i Ekspertyz KS. Przystępujemy do art. 94. Nie ma uwag. Art. 95.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-359">
          <u xml:id="u-359.0" who="#JózefŁochowski">Mam wątpliwość związaną z kosztami, o których mówi ten artykuł. Może koszty ponosiłby ten, który wniósł sprawę. Wyhamowałoby to pieniactwo. Podobnie jak w sądach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-360">
          <u xml:id="u-360.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Popieram, powinno być tak jak w sądach. Przegrywający ponosi koszty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-361">
          <u xml:id="u-361.0" who="#StanisławBiernat">To co mówi pan poseł J. Łochowski jest trafne, bo chodzi o to, żeby koszty nie spadały na państwo. Ale rozstrzygnięcie art. 95 jest zapewne przemyślane i nie zamierzam z tym polemizować. Każdy ponosi swoje koszty. Czy nie ma tu tej zasady, jak w postępowaniu cywilnym, że strona przegrywająca pokrywa koszty wygrywającemu. I od tego raczej nie odstępowałbym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-362">
          <u xml:id="u-362.0" who="#JózefŁochowski">Swoje koszty, tzn. koszty dojazdu. Ale nie koszty arbitra i ekspertów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-363">
          <u xml:id="u-363.0" who="#MarianLemke">Przychylamy się do propozycji, żeby koszty ponoszone były stosownie do wyników postępowania. Nie wydaje się natomiast dobry pomysł wnoszenia opłaty manipulacyjnej, bo to byłoby tak naprawdę dodatkowe wadium.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-364">
          <u xml:id="u-364.0" who="#KrzysztofJanik">Pan poseł J. Łochowski chciał, żeby ta opłata pełniła rolę czynnika odstraszającego. Przechodzimy do art. 96. Nawiązując do wypowiedzi pana prof. S. Biernata proponowałbym, aby ten artykuł podzielić na dwie części. W części pierwszej zawrzeć kwestię regulaminu, a w drugiej części - sprawę arbitrów. Wyszedł oczywiście poseł K. Pańtak i jak wróci następnym razem, to będzie przy innym artykule, do którego też podejdzie ze znajomością rzeczy i zaangażowaniem. W odpowiedzi na to, że straszył nas Konstytucją chcę przeczytać, że „Arbitrem może być każda osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca w pełni z praw publicznych i obywatelskich praw honorowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-365">
          <u xml:id="u-365.0" who="#MarianLemke">Przepraszam, może niezupełnie poważnie, ale może ustalić wymóg cenzusu majątkowego, żeby utrudnić korupcję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-366">
          <u xml:id="u-366.0" who="#KrzysztofJanik">Zatem zgadzają się państwo, aby rozbić na dwie części art. 96 Mamy pytanie - czy w art. 9 ust. 2 nie można by zrobić następującego posunięcia: wyrzucić słowa „we współdziałaniu z właściwymi ministrami”, a wpisać: „w porozumieniu z właściwymi ministrami i organami samorządu gospodarczego i terytorialnego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-367">
          <u xml:id="u-367.0" who="#MarianLemke">To jest dość dziwaczna konstrukcja, kiedy w tym samym przepisie nakłada się obowiązek konsultacji wewnątrzrządowej i z organami spoza administracji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-368">
          <u xml:id="u-368.0" who="#StanisławBiernat">Mam propozycję merytoryczną. Mogłoby być tak, że arbitrów powołuje prezes Urzędu spośród kandydatów zaproponowanych przez organizacje samorządowe. Mnie nie raziłoby połączenie samorządu gospodarczego, który w szerokim rozumieniu jest częścią administracji publicznej z administracją w jednym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-369">
          <u xml:id="u-369.0" who="#MarianLemke">Trzymajmy się tego pierwotnego pomysłu, że „w porozumieniu”. A ustalenie czegokolwiek w porozumieniu z dużym gronem jest trudne. Gdybyśmy ustali, że warunki wpisu prezes Urzędu ustala w porozumieniu z organami samorządu gospodarczego. Natomiast zgodnie z tymi ustalonymi warunkami, już sam by wpisywał. Warunki wpisu byłyby wtedy określone w konsultacji społecznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-370">
          <u xml:id="u-370.0" who="#KrzysztofJanik">Intencją byłoby, żeby zapisać w pierwszej części art. 96, że prezes Urzędu w drodze zarządzenia określa regulamin postępowania przy rozpatrywaniu odwołań, a w drugiej części, że w ust. 1 prezes Urzędu określa warunki wpisu, natomiast w ust. 2, że wpisuje na listę arbitrów spośród kandydatów przedstawionych przez ministrów oraz organy samorządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-371">
          <u xml:id="u-371.0" who="#MarianLemke">I jeszcze przez siebie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-372">
          <u xml:id="u-372.0" who="#KrzysztofJanik">Przez siebie nie, bo poseł K. Pańtak sprzeciwił się. Jednak mamy tu pewną sprzeczność i musimy na coś zdecydować się. Czy to jest ciało rządowe i reprezentujące interesy rządowe? O tyle poseł K. Pańtak ma rację, że może dojść do takiej sytuacji, że arbiter nie będzie identyfikował się z dostawcą. Będą arbitrami sami dyrektorzy departamentów inwestycji z resortów i...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-373">
          <u xml:id="u-373.0" who="#MarianLemke">Projektodawcy nie mieli intencji, żeby było to ciało rządowe. Przeciwnie, mieliśmy intencję uspołecznienia tego postępowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-374">
          <u xml:id="u-374.0" who="#StanisławBiernat">Powiem krótko jakie byłyby plusy. Byłby bardzo zróżnicowany krąg podmiotów-organów, które zgłaszają kandydatury. Z kolei prezes Urzędu wybierałby ich w taki sposób, żeby powstało ciało zróżnicowane. (Mamy zaufanie do prezesa Urzędu).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-375">
          <u xml:id="u-375.0" who="#MarianLemke">Nie sprzeciwiamy się, przeciwnie jesteśmy za uspołecznieniem wyboru arbitrów. Natomiast mam pewne wątpliwości związane z tym, że uspołecznienie list jest na poziomie przedstawiania kandydatur. Ale jeżeli taka będzie wola parlamentu, to jest wyobrażalne, żeby wdrożyć taką konstrukcję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-376">
          <u xml:id="u-376.0" who="#KrzysztofJanik">Wobec tego spróbujmy zredagować ten artykuł tak jak wyżej mówiłem. Przystępujemy do art. 97. Jest pytanie, czy ten zapis powinien być w tym miejscu ustawy czy wcześniej. Wydaje mi się, że wcześniej. Sprawę powierzam państwu z Biura Legislacyjnego KS.</u>
          <u xml:id="u-376.1" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do rozdziału 10.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-377">
          <u xml:id="u-377.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Tytuł rozdziału będzie „Przepisy przejściowe”, a nie „wprowadzające”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-378">
          <u xml:id="u-378.0" who="#JarosławMaćkowiak">Może być tak, że umowa o zamówienie publiczne musi być podpisana. Z różnych względów. Czy nie należy więc przewidzieć możliwości jej podpisania bez czekania na rozstrzygnięcia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-379">
          <u xml:id="u-379.0" who="#MarianLemke">Jeżeli w ten sposób zmieniamy postępowanie odwoławcze, to musimy dać możliwość podpisania umowy o - powiedzmy - oczywiste zamówienie. W szczególności, gdy jest to przesłanka nagła, nieprzewidziana i konieczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-380">
          <u xml:id="u-380.0" who="#KrzysztofJanik">Czy nie można by tego zrobić w art. 84 ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-381">
          <u xml:id="u-381.0" who="#MarianLemke">To powinien być ust. 2 do art. 97, który to artykuł z kolei powinien znaleźć się w innym miejscu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-382">
          <u xml:id="u-382.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Tytuł rozdziału 10 będzie: „Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-383">
          <u xml:id="u-383.0" who="#KrzysztofJanik">Czy są uwagi do art. 98? Widzę, że artykuł ten nie budzi wątpliwości. Czy są uwagi do art. 99?</u>
          <u xml:id="u-383.1" who="#KrzysztofJanik">Chciałbym zapytać pana dyrektora M. Lemke, czy zaproponowana poprawka w art. 57 ust. 1 prawa budżetowego nie wyczerpuje postulatu zgłaszanego przez panią z Biura Studiów i Ekspertyz KS, domagającego się sankcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-384">
          <u xml:id="u-384.0" who="#MarianLemke">Od początku mam odpowiedź na te powtarzające się zarzuty, że ustawa nie jest bez sankcji, tylko ustawa tą drogą wprowadza sankcje za jej naruszenie. Inny problem - czy to jest wystarczająco mocno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-385">
          <u xml:id="u-385.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Chodziło mi o to, że dla hipotez i dyspozycji, które tworzymy, nie ma w wielu wypadkach odpowiedników w prawie cywilnym. Tak jest w większości przypadków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-386">
          <u xml:id="u-386.0" who="#MarianLemke">Pani odwoływała się - zresztą bardzo słusznie - do ustawy o nieuczciwej konkurencji. Czy można prosić panią o propozycję jakiegoś zapisu, który by powiązał i odesłał do ustawy o nieuczciwej konkurencji tak jak jest tu odesłane do prawa budżetowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-387">
          <u xml:id="u-387.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraStudiówiEkspertyzKS">Proponowałam takie powiązanie tylko w miejscu, gdzie w ustawie o zamówieniach publicznych jest mowa o tajemnicy handlowej. Natomiast nie wyczerpuje to problemu innych orzeczeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-388">
          <u xml:id="u-388.0" who="#KrzysztofJanik">Przepraszam, ja wszcząłem ten wątek. Wrócimy do niego wieczorem i spróbujemy przygotować propozycję pod jutrzejsze obrady Komisji.</u>
          <u xml:id="u-388.1" who="#KrzysztofJanik">Art. 100 jest nam już niepotrzebny, jako że kwoty określiliśmy w ECU.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-389">
          <u xml:id="u-389.0" who="#MarianLemke">Nie, dlatego, że zmiana, którą wprowadziliśmy w sposobie określania progów wychodzi naprzeciw tylko jednemu z dwóch motywów, dla których art. 100 znalazł się w projekcie. Wprowadzając taką możliwość dla Rady Ministrów, projektodawcom chodziło nie tylko o dostosowywanie do inflacji, ale także o to, by Rada Ministrów mogła prowadzić politykę gospodarczą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-390">
          <u xml:id="u-390.0" who="#KrzysztofJanik">Oczywiście, przepraszam, tylko trzeba to inaczej zredagować. Czy są uwagi do art. 101?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-391">
          <u xml:id="u-391.0" who="#StanisławBiernat">Mam uwagę redakcyjną. Co to znaczy „rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy”. Czy to znaczy, że zawarta jest już umowa, czy może, że ogłoszono przetarg?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-392">
          <u xml:id="u-392.0" who="#KrzysztofJanik">Zwłaszcza, że okaże się, że jest wiele „rozpoczętych”, choć tak naprawdę jeszcze nic nie zrobiono.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-393">
          <u xml:id="u-393.0" who="#MarianLemke">Powinna tu zostać wniesiona poprawka redakcyjna: „postępowań w sprawie zamówień”. Ale ona i tak nie zlikwiduje problemu, o którym pan przewodniczący był łaskaw przed chwilą powiedzieć. Można bowiem w tej chwili rozpisać przetarg według starych zasad. Przeciwko temu nie możemy nic zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-394">
          <u xml:id="u-394.0" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do art. 102.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-395">
          <u xml:id="u-395.0" who="#MarianLemke">Tu jest autopoprawka, uzgodniona z Biurem Legislacyjnym KS, do początku ust. 3. Jeśli akceptujemy powyższe terminy to będzie napisane: „W okresie od 1 stycznia 1995 r. do 1 stycznia 1996 t. rada gminy może postanowić...”. Dotychczasowe sformułowanie było niezręczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-396">
          <u xml:id="u-396.0" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem, że poprawki redakcyjne zostaną naniesione. Ale dlaczego autorzy projektu decydują się na opóźnienie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-397">
          <u xml:id="u-397.0" who="#MarianLemke">Mówiąc banalnie: ze strachu, że nie zdążymy przygotować się w 2500 gmin i w związkach komunalnych. Mówić „my”, to znaczy odpowiedzialni za szkolenie, przygotowanie dokumentów itp. Ten projekt ustawy był dyskutowany z przedstawicielami samorządu terytorialnego i taka była również wola z tamtej strony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-398">
          <u xml:id="u-398.0" who="#KrzysztofJanik">Wierzę, że prezes Urzędu Zamówień Publicznych szybko zorientuje się, co w tej ustawie nie funkcjonuje dobrze. Mam następującą propozycję co do dalszego toku pracy. Proponuję, żebyśmy nie uznawali, że jest to ten akt legislacyjny, za który oddamy życie. W każdym razie myślę, że zrobiliśmy w tej chwili wszystko w miarę naszych sił i naszych umiejętności. Proponuję, żeby Komisja spotkała się jutro. Mam prośbę do Biura Legislacyjnego KS, do przedstawicieli rządu, do Biura Studiów i Ekspertyz KS, abyśmy spotkali się jeszcze dziś i przygotowali na jutro cały projekt ustawy z uwzględnieniem wszystkich poprawek. Oczywiście moglibyśmy nie spotykać się jutro, ale to oznacza opóźnienie całego procesu legislacyjnego. Być może jutro uda się podejść kompleksowo do całej ustawy i zakończyć nasze prace.</u>
          <u xml:id="u-398.1" who="#KrzysztofJanik">Rząd przedstawił wykaz delegacji ustawowych do wydania aktów wykonawczych. Mam świadomość, że nie ma nas tutaj dużo kolegów-posłów. Tymczasem w tej sprawie zmagania pomiędzy rządem i posłami J. Osiatyńskim i J. Eysymonttem będą trwały długo - jak sądzę. Boję się, że będziemy je musieli rozstrzygać drogą władczą. Spróbujmy pójść maksymalnie na rękę obydwu stronom. Rozumiem, że de facto mamy 7 delegacji dla Rady Ministrów. Umówmy się, że nie będziemy wnikali w zarządzenia prezesa Urzędu Zamówień Publicznych i w rozporządzenia ministrów, bo to mijałoby się z celem. Proponuję: mamy jeden tekst w całości, to znaczy preferencje krajowe, drugi przypadek mamy skonsumowany w tekście ustawy, to jest wstępna kwalifikacja, rozporządzenie, dla którego wydania jest delegacja w art. 25 ust. 4 ma charakter techniczny, więc miejmy nadzieję, że posłowie nie będą upierać się. Zostaje nam art. 4 ust. 2, „Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, określi rodzaje zamówień publicznych, które ze względu na ochronę bezpieczeństwa narodowego, ochronę tajemnicy państwowej, stan klęski żywiołowej lub ważny interes państwa nie podlegają przepisom niniejszej ustawy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-399">
          <u xml:id="u-399.0" who="#MarianLemke">Tak jak mówił pan minister M. Kulesza na poprzednich posiedzeniach rozumiemy, że oczekuje się od nas nieoficjalnych dokumentów rządowych, tylko roboczych materiałów. Tylko dostarczenie takich materiałów jest możliwe. Niemożliwe jest uzgodnienie ich w tak krótkim terminie z innymi członkami Rady Ministrów. Roboczy projekt rozporządzenia państwo posłowie otrzymają jutro.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-400">
          <u xml:id="u-400.0" who="#KrzysztofJanik">Zapraszam w takim razie jutro na godz. 9.00.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-401">
          <u xml:id="u-401.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Panie przewodniczący, to nie jest takie proste. Potrzeba więcej czasu, aby rezultat nie był taki, że Komisja zamiast pracować merytorycznie zajmuje się jakimiś niedokładnościami. Bylibyśmy zobowiązani za późniejszą godzinę jutro, np. moglibyśmy umówić się najwcześniej na godzinę 11oo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-402">
          <u xml:id="u-402.0" who="#KrzysztofJanik">Dobrze, spotykamy się zatem jutro o godz. 11.00.</u>
          <u xml:id="u-402.1" who="#komentarz">(Drugi dzień obrad)</u>
          <u xml:id="u-402.2" who="#KrzysztofJanik">Witam państwa w drugim dniu posiedzenia Komisji. Przystępujemy do ostatniego - miejmy nadzieję - etapu pracy nad ustawą o zamówieniach publicznych. Część z państwa była wczoraj nieobecna. Chciałbym przypomnieć lub poinformować, że w dniu wczorajszym, w późnych godzinach popołudniowych zakończyliśmy prace nad pierwszą wersją projektu ustawy. Dzięki zaangażowaniu i ofiarności Biura Legislacyjnego KS i rządu w godzinach późnonocnych zakończyła się praca nad tekstem, w którym uwzględniono wszystkie uwagi zgłoszone wczoraj do projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-402.3" who="#KrzysztofJanik">Mam następującą propozycję, żeby nie tracąc czasu przystąpić do czytania projektu. Z góry przepraszamy państwa, że otrzymali państwo ten tekst tak późno, ale możliwości techniczno-poligraficzne Sejmu są właśnie takie, że dopiero dziś na godzinę 11oo byliśmy w stanie ten tekst przygotować.</u>
          <u xml:id="u-402.4" who="#KrzysztofJanik">Chciałbym zaproponować procedurę następującą: abyśmy przystąpili do wymiany uwag i poglądów rozdziałami. Pierwsza część rozdziału w nowej wersji redakcyjnej o tyle się zmieniła, o ile wczoraj zdecydowaliśmy o przesunięciu niektórych artykułów na wcześniejsze miejsce w ustawie. Przypominam, że zlikwidowaliśmy dotychczasowy rozdział 7. Znalazł się on w rozdziale 2 w postaci art. 12. Jeśli wolno, proszę abyśmy próbowali formułować uwagi w sposób zawierający konkluzje, z propozycją nowej redakcji tekstu bądź zasadniczymi zastrzeżeniami. Mam też prośbę, żeby nie wracać do debat, które już odbywaliśmy, a ich rozstrzygnięcia znalazły się w tekście. Czy zgadzają się państwo na taki tryb procedowania? Jeśli tak, to proponuję, żebyśmy przeszli do pracy nad tekstem projektu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-403">
          <u xml:id="u-403.0" who="#JerzyOsiatyński">Ponieważ ten tekst jest jak „ciepła bułeczka”, a część z nas nie mogła być do końca wczoraj na obradach, proszę nam dać 15 minut, abyśmy mogli zapoznać się ze zmianami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-404">
          <u xml:id="u-404.0" who="#KrzysztofJanik">Jeśli Komisja wyrazi zgodę, to bardzo proszę. Ogłaszam kwadrans przerwy.</u>
          <u xml:id="u-404.1" who="#KrzysztofJanik">Rozpoczynamy pracę nad tekstem, który - jak rozumiem - jest już państwu znany. Proszę o uwagi do rozdziału 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-405">
          <u xml:id="u-405.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Dysponuję tekstem tzw. „matką” i jeśli państwo nie będą mogli odnaleźć jakichś artykułów, które są przemieszczone, powiem, gdzie są przemieszczone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-406">
          <u xml:id="u-406.0" who="#KrzysztofJanik">Jeśli nie ma uwag do rozdziału 1, to chciałbym zapytać czy przeprowadzamy głosowanie rozdziałami, czy też nad całością tekstu chcieliby państwo podyskutować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-407">
          <u xml:id="u-407.0" who="#KazimierzPańtak">Głosować powinniśmy poszczególne artykuły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-408">
          <u xml:id="u-408.0" who="#KrzysztofJanik">Protestuję przeciwko głosowaniu nad artykułami. Przecież artykuły pojedynczo rozstrzygaliśmy. Stwierdziliśmy, że nie ma uwag i nie widzę powodu, żeby to jeszcze raz roztrząsać.</u>
          <u xml:id="u-408.1" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za zaakceptowaniem tekstu rozdziału 1, który macie państwo przed sobą, proszę o podniesienie ręki.</u>
          <u xml:id="u-408.2" who="#KrzysztofJanik">10 osób. Kto jest przeciw?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-409">
          <u xml:id="u-409.0" who="#KazimierzPańtak">Stawiam wniosek formalny, żeby głosować artykułami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-410">
          <u xml:id="u-410.0" who="#KrzysztofJanik">Dobrze, szkoda tylko, że pan poseł postawił ten wniosek już w trakcie głosowania rozdziału 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-411">
          <u xml:id="u-411.0" who="#KazimierzPańtak">Nie, zgłosiłem wcześniej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-412">
          <u xml:id="u-412.0" who="#KrzysztofJanik">Ale tak jakoś mało zdecydowanie. Proponuję, żebyśmy przegłosowali najpierw wniosek pana posła K. Pańtaka. Pan poseł K. Pańtak zgłosił wniosek dalej idący, abyśmy głosowali artykułami. Kto z państwa jest za tym wnioskiem proszę o podniesienie ręki. - 5 osób. Kto z państwa jest przeciw? - 3 osoby. Kto z państwa wstrzymał się - 3 osoby,</u>
          <u xml:id="u-412.1" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem, że w tej sytuacji głosować będziemy poszczególne artykuły.</u>
          <u xml:id="u-412.2" who="#KrzysztofJanik">Art. 1. Za - 12 osób, Przeciw - 0. Wstrzymujących się - 0,</u>
          <u xml:id="u-412.3" who="#KrzysztofJanik">Art. 2. Za - 12 osób, przeciw - 0, wstrzymujących się - 0.</u>
          <u xml:id="u-412.4" who="#KrzysztofJanik">Art. 3. Za - 10 osób, przeciw - 0, wstrzymujących się - 1 osoba.</u>
          <u xml:id="u-412.5" who="#KrzysztofJanik">Art. 4. Za - 11 osób, przeciw - 0, wstrzymujących się - 1 osoba.</u>
          <u xml:id="u-412.6" who="#KrzysztofJanik">Art. 5. Za - 12 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-412.7" who="#KrzysztofJanik">Art. 6. Za - 12 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-412.8" who="#KrzysztofJanik">Art. 7. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-412.9" who="#KrzysztofJanik">Art. 8. Za - 10 osób, przeciw - 1 osoba, wstrzymujących się - 1 osoba.</u>
          <u xml:id="u-412.10" who="#KrzysztofJanik">Art. 9. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - 1 osoba.</u>
          <u xml:id="u-412.11" who="#KrzysztofJanik">Art. 10. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - 1 osoba.</u>
          <u xml:id="u-412.12" who="#KrzysztofJanik">Art. 11. Za - 10 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - 2 osoby.</u>
          <u xml:id="u-412.13" who="#KrzysztofJanik">Art. 12. Za - 10 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - 2 osoby.</u>
          <u xml:id="u-412.14" who="#KrzysztofJanik">Art. 13. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - 1 osoba.</u>
          <u xml:id="u-412.15" who="#KrzysztofJanik">Art. 14. Za - 12 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-412.16" who="#KrzysztofJanik">Przepraszam, nie dopełniłem pewnej formalności w odpowiednim miejscu. Czy do rozdziału 1 ktoś zgłasza wniosek mniejszości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-413">
          <u xml:id="u-413.0" who="#BogusławKaczmarek">W art. 4 ust. 5 proponuję powrót do wersji rządowej: „inne podmioty, a w szczególności spółdzielnie, fundacje i stowarzyszenia w zakresie w jakim dysponują środkami publicznymi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-414">
          <u xml:id="u-414.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Ale wtedy mamy w art. 4 ust. 3 „Rada Ministrów może wskazać, w drodze rozporządzenia, inne podmioty dysponujące środkami publicznymi, które obowiązane są stosować przepisy ustawowe”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-415">
          <u xml:id="u-415.0" who="#KrzysztofJanik">Może to przekona pana posła?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-416">
          <u xml:id="u-416.0" who="#BogusławKaczmarek">Chcę jednak złożyć wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-417">
          <u xml:id="u-417.0" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem.</u>
          <u xml:id="u-417.1" who="#KrzysztofJanik">Czy jest sygnalizacja wniosków mniejszości w sprawie rozdziału 2? Nie ma. Przechodzimy do rozdziału 3.</u>
          <u xml:id="u-417.2" who="#KrzysztofJanik">Art. 15. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.3" who="#KrzysztofJanik">Art. 16. Za - 0 osób, przeciw - 2 osoby, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.4" who="#KrzysztofJanik">Art. 17. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się, nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.5" who="#KrzysztofJanik">Art. 18. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.6" who="#KrzysztofJanik">Art. 19. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.7" who="#KrzysztofJanik">Art. 20. Za - 9 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - 2 osoby.</u>
          <u xml:id="u-417.8" who="#KrzysztofJanik">Art. 21. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.9" who="#KrzysztofJanik">Art. 22. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.10" who="#KrzysztofJanik">Art. 23. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.11" who="#KrzysztofJanik">Art. 24. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.12" who="#KrzysztofJanik">Art. 25. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.13" who="#KrzysztofJanik">Art. 26. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.14" who="#KrzysztofJanik">Art. 27. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.15" who="#KrzysztofJanik">Art. 28. Za - 11 osób, przeciw - nie ma, wstrzymujących się - nie ma.</u>
          <u xml:id="u-417.16" who="#KrzysztofJanik">Czy mamy wnioski mniejszości do rozdziału 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-418">
          <u xml:id="u-418.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Dwa wnioski. Pierwszy był zgłoszony, chodzi o kwotę graniczną, dotyczy art. 16.</u>
          <u xml:id="u-418.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Drugi wniosek zapowiadam. Do art. 20 ust. 1. Będzie chodzić o zmianę tekstu. Zamiast „nie mogą ubiegać się” - „wykluczeni są”. W ust. 2 art. 20 chodzi o uzupełnienie zapisu o możliwość wykluczenia osób, które naruszyły tajemnicę w rozumieniu tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-419">
          <u xml:id="u-419.0" who="#JerzyOsiatyński">Odbiega to od procedury, którą przyjęliśmy, ale jeśli chodzi o pierwszą poprawkę, to ma ona charakter redakcyjny. Pani poseł zaproponowała, żeby ust. 1 art. 20 zaczynał się nie słowami „O zamówienia publiczne nie mogą ubiegać się”, tylko, że z tego postępowania są „wykluczeni”. To jest ściślejsze sformułowanie, gdyż ktoś podejmuje decyzję i powiadamia o tym stronę, że jest wykluczona. Jest to sformułowanie jaśniejsze z punktu widzenia stosowanych procedur. Możemy to zgłosić jako wniosek mniejszości, ale może byśmy przedyskutowali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-420">
          <u xml:id="u-420.0" who="#KrzysztofJanik">Trzeba najpierw zaproponować procedurę negocjacyjną z zachowaniem konkurencji...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-421">
          <u xml:id="u-421.0" who="#JerzyOsiatyński">Dobrze. Na czym polegać ma owa procedura?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-422">
          <u xml:id="u-422.0" who="#KrzysztofJanik">Spróbujmy przymierzyć się do art. 16. Chciałbym przypomnieć, że argumenty, które w dyskusji padły i, w wyniku których ten wniosek ma szansę stać się wnioskiem mniejszości. Argument podstawowy to taki, że ustawa budżetowa może być przyjęta już w toku roku kalendarzowego i określone w niej parametry będą przez trzy miesiące nieaktualne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-423">
          <u xml:id="u-423.0" who="#JerzyOsiatyński">To stwierdzenie polega na niezrozumieniu albo przeoczeniu zapisu prawa budżetowego, które powiada, że ustawa budżetowa obowiązuje od momentu złożenia, a musi być złożona przed początkiem roku, do czasu kiedy Sejm albo ją uchwali, albo nie. I wobec tego to, co przewidziane zostało w projekcie jest obowiązujące Na tej podstawie realizowane są wszystkie wydatki, na tej podstawie normalnie rokrocznie funkcjonujemy, nie ma żadnych powodów, dla których akurat w miejscu zamówień mielibyśmy nie funkcjonować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-424">
          <u xml:id="u-424.0" who="#JózefŁochowski">Ale część wydatków jest realizowana na bazie wykonania ubiegłego roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-425">
          <u xml:id="u-425.0" who="#JerzyOsiatyński">Cokolwiek by się nie działo, to fakt, że ustawa budżetowa nie jest zatwierdzona, nie jest uchwalona przez Sejm, nie jest podstawą do tego, żeby nie realizować wydatków, nie realizować wszystkich zapisów, które są złożone w projekcie. W tym także zapisu, który określałby kwotę, która ma być górną granicą tych zamówień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-426">
          <u xml:id="u-426.0" who="#KrzysztofJanik">Proszę w tej sytuacji o wniosek mniejszości, bo widzę, że pole manewru jest niewielkie.</u>
          <u xml:id="u-426.1" who="#KrzysztofJanik">Art. 20. „Ubiegać się” albo „wykluczeni”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-427">
          <u xml:id="u-427.0" who="#JerzyOsiatyński">Obecny zapis polega na przekonaniu, że ci, którzy będą ubiegać się, będą działać w dobrej wierze. Zatem jeśli ktoś wie, że nie spełnia warunków, to nie złoży wniosku. Ale jeśli ktoś, mimo że nie może ubiegać się, będzie się ubiegać, to powinien zostać wykluczony. Wobec tego proponujemy od początku zapis „wykluczeni”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-428">
          <u xml:id="u-428.0" who="#MarianLemke">Zgadzamy się z tym wnioskiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-429">
          <u xml:id="u-429.0" who="#KrzysztofJanik">W takim razie czy Komisja zaakceptuje tę poprawkę?</u>
          <u xml:id="u-429.1" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za brzmieniem art. 20 z poprawką?</u>
          <u xml:id="u-429.2" who="#KrzysztofJanik">W głosowaniu 13 osób było za, przy braku osób przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-429.3" who="#KrzysztofJanik">Druga sprawa dotyczy tajemnicy postępowania. Debatowaliśmy i doszliśmy do wniosku, że może to być zapis pusty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-430">
          <u xml:id="u-430.0" who="#MarianLemke">Gorzej, doszliśmy do wniosku, że może to być pole do manipulacji dla zamawiającego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-431">
          <u xml:id="u-431.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Dlatego proponujemy umieścić wykluczenie naruszającego tajemnicę w ust. 2, gdzie będzie fakultatywne. Poza tym wykluczenie rodzi możliwość złożenia protestu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-432">
          <u xml:id="u-432.0" who="#JózefŁochowski">Przypominam, że skłoniliśmy się ku temu, że tajemnica obowiązuje przede wszystkim zamawiającego. Chodziło o to, żeby nie zdradzał, ile dawał poprzednik jakiegoś oferenta, żeby ten wygrał przetarg.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-433">
          <u xml:id="u-433.0" who="#JerzyOsiatyński">Zgodnie z regulaminem cechą znamienną wniosku mniejszości jest to, że składa go mniejszość. Sygnalizujemy więc sprawę w tym miejscu. Jak dojdziemy do wniosku, że nie ma ten wniosek racji bytu, to możemy zrezygnować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-434">
          <u xml:id="u-434.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Chcę zapytać, jak po przyjętej poprawce brzmieć będzie według pani poseł ust. 2 art. 20? Moim zdaniem, już będzie niepotrzebny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-435">
          <u xml:id="u-435.0" who="#JerzyOsiatyński">Wydaje mi się, że nie ma pani racji. Tam mówimy o tym, że z ubiegania się są wykluczeni. To zakłada, że sprawy ujęte w punktach 1–5 zostały udowodnione. Można powiedzieć, że postępowanie zostało zakończone. Natomiast w pkt. 2 mówi się, że samo wszczęcie postępowania może także stanowić podstawę wykluczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-436">
          <u xml:id="u-436.0" who="#KrzysztofJanik">To jest jasne. Zamykam debatę w sprawie rozdziału 2. Zostały zgłoszone dwa wnioski mniejszości.</u>
          <u xml:id="u-436.1" who="#KrzysztofJanik">Przechodzimy do rozdziału 4. Czy pan poseł K. Pańtak byłby zdecydowany pójść na pewne ustępstwa i zwolnić nas z zadawania pytania: kto jest za, a poprzestaniu na pytaniu, czy są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-437">
          <u xml:id="u-437.0" who="#KazimierzPańtak">Zwolniłbym, ale mój wniosek był rozpatrywany przez Komisję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-438">
          <u xml:id="u-438.0" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem.</u>
          <u xml:id="u-438.1" who="#KrzysztofJanik">Art. 29. Za - 12 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-438.2" who="#KrzysztofJanik">Art. 30.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-439">
          <u xml:id="u-439.0" who="#KazimierzPańtak">Zgłaszam poprawkę do ust. 1, który miałby brzmienie: „Zamawiający zaprasza do udziału w przetargu nieograniczonym, informując o nim poprzez wywieszenie ogłoszenia w swojej siedzibie oraz zamieszczając...”. Dyskutowaliśmy o tym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-440">
          <u xml:id="u-440.0" who="#MarianLemke">Poprawka jest uwzględniona w ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-441">
          <u xml:id="u-441.0" who="#KrzysztofJanik">To jest poprawka pana posła K. Pańtaka i to jest naturalne, że zadbał na wszelki wypadek.</u>
          <u xml:id="u-441.1" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za art. 30?</u>
          <u xml:id="u-441.2" who="#KrzysztofJanik">W głosowaniu 13 osób było za, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.3" who="#KrzysztofJanik">Art. 31. Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.4" who="#KrzysztofJanik">Art. 32. Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.5" who="#KrzysztofJanik">Art. 33. Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.6" who="#KrzysztofJanik">Art. 34. Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.7" who="#KrzysztofJanik">Art. 35. Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.8" who="#KrzysztofJanik">Art. 36. Ta - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-441.9" who="#KrzysztofJanik">Art. 37. Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-442">
          <u xml:id="u-442.0" who="#JerzyOsiatyński">Mogą być takie sytuacje, w których wiadomo, że nie ma krajowych wykonawców. Wyobrażam sobie wobec tego, że cała procedura pozyskania konkurencyjnych oferentów musi być adresowana do zagranicznych wykonawców. Czy będziemy od nich wymagali, żeby sporządzali oferty w języku polskim, skoro wiadomo, że chodzi o wykonawców, którzy wytwarzają rzeczy unikalne, których w kraju nikt nie wykona? Myślę, że w szczególnych wypadkach powinna być możliwość odstąpienia od zasady ofert w języku polskim, abyśmy nie przyjęli rozwiązania, które uniemożliwi jakiekolwiek postępowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-443">
          <u xml:id="u-443.0" who="#MarianLemke">Podczas jednego z poprzednich posiedzeń próbowałem sprowokować dyskusję na ten temat, ale nie udało się. Proponuję przyjąć propozycję pana posła J. Osiatyńskiego z takimi elementami jak: „szczególnych przypadkach - za zgodą prezesa Urzędu ds. Zamówień Publicznych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-444">
          <u xml:id="u-444.0" who="#KazimierzPańtak">Problem istnieje. Chodzi o ofertę, którą składa ten, kto chce sprzedać towar. Możemy dopuścić zapis, ale on nic nie zmieni. Ofertę powinno składać się w języku polskim. Jeżeli złożona jest w innym języku, to musi być załączone tłumaczenie wykonane przez tłumacza przysięgłego. Dla sprzedawcy to nie stwarza żadnego problemu. We wszelkich kontraktach jednym z najważniejszych zapisów jest w jakim języku ma być sporządzona umowa. Często wymienia się kilka języków jako równoprawne. Jeżeli ustawodawca zrobi wyjątek, to może to powodować różnego rodzaju perturbacje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-445">
          <u xml:id="u-445.0" who="#JerzyŁochowski">Myślę, że jak nam ktoś coś sprzedaje, to nie robi wielkiej łaski, że zrobi dla nas ofertę. Dane techniczne mogą już być w języku oryginalnym lub angielskim. Ale oferta jest często bardzo prostą sprawą i nie sądzę, żeby to był aż taki problem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-446">
          <u xml:id="u-446.0" who="#MarianLemke">Tłumaczenia ofert są bardzo złym pomysłem, ponieważ od razu wpadamy w różnice związane z tłumaczeniami. Powtórzę nasze stanowisko: bardzo ważną zasadą jest, żeby wszystkie postępowania o zamówienia toczyły się w języku polskim i były dostępne dla instytucji kontrolnych, które nie musiałyby zatrudniać całych rzesz tłumaczy, znających języki obce. Natomiast - uwzględniając możliwość istnienia wypadków wyjątkowych - proponuję dodać w art. 37, po przecinku, uwzględnienie sytuacji szczególnych, bo rzeczywiście możemy wpaść w sytuację absurdalną, o której mówił pan poseł J. Osiatyński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-447">
          <u xml:id="u-447.0" who="#JerzyOsiatyński">Mam nadzieję, że nie będę tego musiał zgłaszać jako wniosek mniejszości. Wydaje mi się, że są takie sytuacje, w której nasz rząd, władze miejskie lub gminne, nie będą mogły dyktować warunki koncernowi, który ma monopol na robienie czegoś. Może być, że ze względu na szczupłość środków budżetowych, będziemy chcieli zamówić jednostkę czy trzy jednostki i firmie, która to robi, nie będzie opłacać się. Nie będą zatem bawić się i robić dokumentację w języku polskim, która w tamtym kraju będzie ich kosztować znacznie więcej niż w Polsce. I w tych wyjątkowych przypadkach wydaje mi się rzeczą uzasadnioną, żeby koszty przygotowania tłumaczenia były przejęte przez stronę polską, przez zamawiającego. Uważam, że zastrzeżenie to będzie na wniosek prezesa Urzędu, zabezpiecza, iż będzie to w wyjątkowych sytuacjach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-448">
          <u xml:id="u-448.0" who="#KrzysztofJanik">Pan dyrektor M. Lemke zwerbalizuje ten wniosek i będziemy głosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-449">
          <u xml:id="u-449.0" who="#MarianLemke">„Ofertę sporządza się w języku polskim, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach, na wniosek prezesa Urzędu, w języku zwyczajowo używanym w handlu międzynarodowym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-450">
          <u xml:id="u-450.0" who="#JerzyOsiatyński">Powinno być: „w języku oferenta”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-451">
          <u xml:id="u-451.0" who="#MarianLemke">Przepraszam, panie pośle, ale musimy żądać, żeby to też zostało sformułowane. Jeżeli zagraniczny oferent sprzedaje coś na świecie, to też musi to tłumaczyć na język używany w kontraktach międzynarodowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-452">
          <u xml:id="u-452.0" who="#KrzysztofJanik">Myślę, że propozycja pana dyrektora M. Lemke jest lepsza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-453">
          <u xml:id="u-453.0" who="#KazimierzPańtak">Myślę, że pan prof. J. Osiatyński myli pojęcie oferty z różnego rodzaju załącznikami. Niekoniecznie załączniki są częścią składową oferty.</u>
          <u xml:id="u-453.1" who="#KazimierzPańtak">Mam wniosek, żeby napisać: „Jeżeli oferta jest sporządzona w języku obcym, musi być załączone jej uwierzytelnione tłumaczenie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-454">
          <u xml:id="u-454.0" who="#KrzysztofJanik">Zamykam dyskusję. Przystępujemy do głosowania. Mam trzy wnioski. Są one rozbieżne. Proponuję, żebyśmy głosowali je w kolejności następującej: najpierw głosujemy po kolei każdy wniosek. Dwa, które uzyskają największą liczbę głosów przechodzą do drugiej tury i wtedy rozstrzygamy.</u>
          <u xml:id="u-454.1" who="#KrzysztofJanik">Jest wniosek zapisany w art. 37.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-455">
          <u xml:id="u-455.0" who="#JózefŁochowski">Ale rząd chce zgłosić autopoprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-456">
          <u xml:id="u-456.0" who="#KrzysztofJanik">Nie, bo rząd nie ma tu już prawa nanoszenia autopoprawek. Rozmawiamy o projekcie poselskim, komisyjnym, a nie rządowym. Jest wniosek, który sformułował pan dyrektor M. Lemke, który ja jako poseł podtrzymuję. I jest to wniosek pana posła K. Pańtaka.</u>
          <u xml:id="u-456.1" who="#KrzysztofJanik">Chcę zapytać: kto z państwa jest za przyjęciem art. 37 w brzmieniu dotychczas zapisanym w tekście? - 11 osób.</u>
          <u xml:id="u-456.2" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za propozycją pana dyrektora M. Lemke, a podtrzymywaną przeze mnie? - 13 osób.</u>
          <u xml:id="u-456.3" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za propozycją pana posła K, Pańtaka? - 3 osoby.</u>
          <u xml:id="u-456.4" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem, że dalszego głosowania nie będziemy już przeprowadzać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-457">
          <u xml:id="u-457.0" who="#LeszekZalewski">Wobec zmiany art. 37 chciałbym zasugerować wprowadzenie wzmianki na temat języka w art. 35 ust. 1 pkt 10, gdzie jest mowa o specyfikacji, w art. 31 oraz w innych. Trzeba dać znać w jakim języku oferent ma odzywać się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-458">
          <u xml:id="u-458.0" who="#JerzyOsiatyński">W ten sposób wchodzilibyśmy w kazuistykę. Jeśli organ, który staje do przetargu chce pozyskać zagranicznych oferentów, to pisze do nich i informuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-459">
          <u xml:id="u-459.0" who="#KrzysztofJanik">Dziękuję bardzo. Czy do art. 37 są inne uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-460">
          <u xml:id="u-460.0" who="#KazimierzPańtak">Czy w związku z tym, że została złożona oferta w języku obcym i oferty w języku polskim przewiduje się wspólny język do rozpatrywania ofert?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-461">
          <u xml:id="u-461.0" who="#KrzysztofJanik">Całe postępowanie o zamówienie publiczne toczy się w języku polskim.</u>
          <u xml:id="u-461.1" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do art. 38.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-462">
          <u xml:id="u-462.0" who="#AndrzejBrachmański">Uważam, że należałoby skrócić terminy składania ofert. Uważam, że minimalny termin 3 tygodnie jest wystarczający. Nic nie stoi na przeszkodzie, by przy większych zamówieniach zamawiający ten termin wydłużał. Natomiast przy zamówieniach standardowych wydłuża to niepotrzebnie sprawę. Proponuję 4 tygodnie w obydwu wypadkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-463">
          <u xml:id="u-463.0" who="#MarianLemke">Jeżeli chodzi o negocjacje, to proponuję 6 tygodni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-464">
          <u xml:id="u-464.0" who="#AndrzejBrachmański">6 tygodni na przetarg nieograniczony to strasznie długo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-465">
          <u xml:id="u-465.0" who="#JózefŁochowski">Ale z ust. 3 wynika, że prezes Urzędu może termin skrócić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-466">
          <u xml:id="u-466.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Ale wtedy trzeba by wyznaczyć terminy krótsze i dłuższe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-467">
          <u xml:id="u-467.0" who="#KrzysztofJanik">Zamykam dyskusję. Jest propozycja pana posła A. Brachmańskiego, aby w art. 38 ust. 2 pkt 1 cyfrę 8 zastąpić cyfrą 6.</u>
          <u xml:id="u-467.1" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za przyjęciem tej propozycji?</u>
          <u xml:id="u-467.2" who="#KrzysztofJanik">Wynik głosowania: 10 - za, przeciw - 3, przy braku wstrzymujących się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-467.3" who="#KrzysztofJanik">Drugi wniosek pana posła jest, aby w ust. 2 w pkt. 2 cyfrę 6 zastąpić cyfrą 4. Kto z państwa jest za taką propozycją?</u>
          <u xml:id="u-467.4" who="#KrzysztofJanik">Za - 10 osób, przeciw - 3 osoby, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-467.5" who="#KrzysztofJanik">Inne uwagi do art. 38? Kto jest za przyjęciem tego artykułu?</u>
          <u xml:id="u-467.6" who="#KrzysztofJanik">Za - 13 osób, przy braku głosów przeciwnych i 3 wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-467.7" who="#KrzysztofJanik">Art. 39. Za - 13 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-467.8" who="#KrzysztofJanik">Art. 40. Za - 13 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-467.9" who="#KrzysztofJanik">Art. 41. Za - 13, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-467.10" who="#KrzysztofJanik">Art. 42. Za - 13, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-467.11" who="#KrzysztofJanik">Art. 43. Za - 13, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-467.12" who="#KrzysztofJanik">Art. 44. Za - 13, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się,</u>
        </div>
        <div xml:id="div-468">
          <u xml:id="u-468.0" who="#AndrzejZalewski">Chciałbym zaproponować pewne zmiany do problematyki odrzucenia oferty. W art. 45 jest: „ofertę odrzuca się, jeżeli: 1. nie spełnia wymagań określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia; natomiast w art. 49 mamy taką samą hipotezę, ale napisane jest, że można odrzucić”. Mamy dwie identyczne hipotezy. Moja propozycja byłaby, aby skreślić art. 49.</u>
          <u xml:id="u-468.1" who="#AndrzejZalewski">Zamiast art. 44 ust. 4 mówiącym o możliwości rozpatrywania tylko takich ofert, które odpowiadają określonym zasadom i wymaganiom specyfikacji, proponuję w art. 45 zmienię ust. 1 w ten sposób, że „ofertę odrzuca się, jeżeli nie spełnia zasad określonych w ustawie i nie odpowiada wymaganiom określonym w specyfikacji istotnych warunków zamówienia”. W ten sposób cała sytuacja będzie uregulowana w art. 45 ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-468.2" who="#AndrzejZalewski">Jeszcze tylko chciałbym zwrócić uwagę, że w art. 46 mowa jest o unieważnieniu przetargu, natomiast o odrzuceniu ofert w artykułach 50 i 51. Proponowałbym całość o odrzuceniu w jednym miejscu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-469">
          <u xml:id="u-469.0" who="#MarianLemke">Wydaje mi się, że pan profesor ma rację we wszystkim z wyjątkiem pomysłu skreślenia art. 49. W innych ustawodawstwach jest powszechny osobny przepis, który jest podstawą do odrzucenia wszystkich ofert, a nie poszczególnych. Pan profesor nie protestuje zresztą przeciw tej normie, tylko przeciw jej zapisowi. Dla bezpieczeństwa lepiej zostawić osobny artykuł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-470">
          <u xml:id="u-470.0" who="#JózefŁochowski">W innym miejscu mówimy o procedurze unieważnienia. Czy zatem nie zachodziłaby potrzeba przeredagowania, że w przypadku odrzucenia wszystkich ofert, unieważnia się - jak gdyby - przetarg. Nie mówię o szczegółach, ale jest to trochę powielanie. Odrzucamy wszystkie, a potem kolejno, aż wszystkie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-471">
          <u xml:id="u-471.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Pozostawienie art. 49, tak jak jest w tej chwili, może sugerować, że zamawiający może odrzucić wszystkie oferty, jeśli choćby jeden czy niektórzy z oferentów nie spełnili warunków specyfikacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-472">
          <u xml:id="u-472.0" who="#MarianLemke">Myślę, że propozycja, którą sformułował pan poseł J. Łochowski jest najlepsza, że w wypadku odrzucenia unieważnia się...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-473">
          <u xml:id="u-473.0" who="#JózefŁochowski">Konkluzja jest taka, że art. 46 ust. 1 miałby brzmienie: „Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada zasadom określonym w ustawie i nie spełnia wymagań określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia”.</u>
          <u xml:id="u-473.1" who="#JózefŁochowski">W konsekwencji tego skreślamy ust. 4 art. 44 i zmieniamy brzmienie art. 49.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-474">
          <u xml:id="u-474.0" who="#MarianLemke">Ja proponowałbym w art. 46: „W przypadku złożenia mniej niż dwóch ważnych ofert lub odrzucenia wszystkich, przetarg unieważnia się...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-475">
          <u xml:id="u-475.0" who="#JózefŁochowski">Tak będzie jeszcze lepiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-476">
          <u xml:id="u-476.0" who="#KrzysztofJanik">Rozumiem, że przyjęliśmy art. 45 w nowym brzmieniu. Kto jest za przyjęciem?</u>
          <u xml:id="u-476.1" who="#KrzysztofJanik">Za przyjęciem głosowało 12 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.2" who="#KrzysztofJanik">Art. 46. Za - 12 osób przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.3" who="#KrzysztofJanik">Art. 47. Za - 12 głosów, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.4" who="#KrzysztofJanik">Art. 48. Za - 12 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.5" who="#KrzysztofJanik">Kto jest za skreśleniem art. 49?</u>
          <u xml:id="u-476.6" who="#KrzysztofJanik">Za głosowało 12 osób, przeciwnych i wstrzymujących się nie było.</u>
          <u xml:id="u-476.7" who="#KrzysztofJanik">Art. 50. Za - 12 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.8" who="#KrzysztofJanik">Art. 51. Za - 12 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.9" who="#KrzysztofJanik">Art. 52. Za - 12 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.10" who="#KrzysztofJanik">Art. 54. Za - 12 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-476.11" who="#KrzysztofJanik">Czy ktoś z państwa sygnalizuje wniosek mniejszości do rozdziału 4? Nie ma wniosków.</u>
          <u xml:id="u-476.12" who="#KrzysztofJanik">Przed przejściem do rozdziału 5 zaproponuję kolejny etap upraszczania procedury, jeżeli nie wzbudzi to oporu pana posła K. Pańtaka. Nie będę pytać kto jest za, a kto przeciw, tylko będę patrzył badawczo po sali. Każdy kto ma uwagi będzie podnosić rękę.</u>
          <u xml:id="u-476.13" who="#KrzysztofJanik">Czy są uwagi do rozdziału 5? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-476.14" who="#KrzysztofJanik">Artykuły 55, 56, 57, 58? Przyjęliśmy jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-476.15" who="#KrzysztofJanik">Do art. 59 jest poprawka pana posła A. Brachmańskiego, aby zmienić cyfrę 8 na 6. Czy są uwagi do tej poprawki? Nie ma, dziękuję, jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-476.16" who="#KrzysztofJanik">Artykuły 60, 61, 62, 63, 64 przyjęliśmy jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-476.17" who="#KrzysztofJanik">Czy do rozdziału 5 sygnalizują państwo wnioski mniejszości? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-476.18" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do rozdziału 6. Czy do tego rozdziału są jakieś uwagi? Artykuły 66, 67, 68, 69, 70 przyjęliśmy jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-476.19" who="#KrzysztofJanik">Art. 71. - jest uwaga.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-477">
          <u xml:id="u-477.0" who="#KazimierzPańtak">Czy cena musi być podana kwotowo? Spotkałem się podczas przetargu z taką sytuacją, że oferent zapisał, że daje cenę powiększoną o pewną kwotę powyżej najwyższej ceny, jaką poda inny konkurent.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-478">
          <u xml:id="u-478.0" who="#LeszekZalewski">To, o czym pan poseł przed chwilą powiedział, to są tzw. oferty referencyjne. W Polsce nie mamy pod tym względem żadnego sądowego doświadczenia. Jest jednak bardzo ciekawy casus sądu angielskiego, który wykazał na tym tle różnice między aukcją a przetargiem. Na aukcji jeden patrzy na drugiego i relatywizuje swoje propozycje w stosunku do innych. W przetargu jest to niedopuszczalne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-479">
          <u xml:id="u-479.0" who="#KrzysztofJanik">Artykuły 71, 72, 73? Przyjęliśmy. Nie ma żadnych wniosków mniejszości do rozdziału 6.</u>
          <u xml:id="u-479.1" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do rozdziału 7. Czy są uwagi do tego rozdziału? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-479.2" who="#KrzysztofJanik">Artykuły 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80? Przyjęliśmy jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-479.3" who="#KrzysztofJanik">Rozdział 8. Czy są uwagi do całego rozdziału? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-479.4" who="#KrzysztofJanik">Artykuły 81, 82, 83, 84?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-480">
          <u xml:id="u-480.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Trzeba dopisać, że dni „robocze”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-481">
          <u xml:id="u-481.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">To wynika z kodeksu cywilnego, jeżeli data przypada na dzień wolny od pracy, to przenosi się termin na dzień następny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-482">
          <u xml:id="u-482.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Mnie chodzi o sytuację, gdy wypada np. 1 maja, niedziela, 3 maja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-483">
          <u xml:id="u-483.0" who="#KrzysztofJanik">Czy pani poseł postanowiła swój wniosek sformalizować? Czy może jest pani gotowa wycofać się z tego pomysłu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-484">
          <u xml:id="u-484.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Zapowiadam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-485">
          <u xml:id="u-485.0" who="#KrzysztofJanik">Zaraz, niech pani poseł nie zapomina. Głosujemy, a potem zobaczymy.</u>
          <u xml:id="u-485.1" who="#KrzysztofJanik">Mamy do rozstrzygnięcia w art. 84 ust. 1 wniosek o dopisanie słowa „robocze”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-486">
          <u xml:id="u-486.0" who="#ZofiaGrzebiszNowicka">W poprzednich artykułach też mowa jest o dniach, więc wszędzie musielibyśmy dodawać „robocze”. Mam zatem pytanie, czy dopisanie określenia „dni robocze” odnosiłoby się tylko do tego artykułu, czy także do kolejnych następnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-487">
          <u xml:id="u-487.0" who="#KrzysztofJanik">Proponuję, żebyśmy zrobili tak: jest poprawka pani poseł A. Skowrońskiej-Łuczyńskiej do art. 84 ust. 1. Jeśli przejdzie ona w głosowaniu, to jej konsekwencje będziemy uwzględniali. Jeśli poprawka nie przejdzie, to pytanie pani poseł Z. Grzebisz-Łuczyńskiej jest niezasadne.</u>
          <u xml:id="u-487.1" who="#KrzysztofJanik">Kto z państwa jest za poprawką wniesioną przez panią poseł A. Skowrońską-Łuczyńską, zechce podnieść rękę. Za - 1 osoba. Kto jest przeciwny? - 5 osób. Kto się wstrzymał - 5 osób. Wniosek upadł. Czy ktoś ma inne uwagi do art. 84? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-487.2" who="#KrzysztofJanik">Artykuły 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91 przyjęliśmy jednogłośnie. Art. 92?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-488">
          <u xml:id="u-488.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy drobne uwagi redakcyjne. Ust. 3 pkt 1 będzie brzmiał: „nakazać dokonania powtórzenie lub unieważnienie czynności zamawiającego, z wyjątkiem podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-489">
          <u xml:id="u-489.0" who="#MarianLemke">Oprócz poprawki redakcyjnej jest tu poprawka merytoryczna. „Nakazać dokonania czynności” - tego wcześniej nie było. Jest to istotny dodatek. Jeżeli zamawiający uchyla się od podjęcia jakiejś czynności, można mu nakazać dokonania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-490">
          <u xml:id="u-490.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">„Nakazać dokonanie” jest odrębną czynnością, np. ktoś został wykluczony, zespół arbitrów rozpatrując stwierdził, że to było bezzasadne i dopuszcza... Czy to jest to „dokonanie”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-491">
          <u xml:id="u-491.0" who="#KrzysztofJanik">Nie, to jest powtórzenie. Dokonanie jest, jak np. zamawiający nie chce czegoś zrobić.</u>
          <u xml:id="u-491.1" who="#KrzysztofJanik">Czy są jeszcze jakieś uwagi do art. 92?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-492">
          <u xml:id="u-492.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Rząd ma jeszcze jakąś autopoprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-493">
          <u xml:id="u-493.0" who="#MarianLemke">Korzystając z art. 43 Regulaminu Sejmu. Trzeba tu dopisać, być może jako ust. 4, co oczywiście uzgodnimy z Biurem Legislacyjnym KS, o orzeczeniu, o kosztach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-494">
          <u xml:id="u-494.0" who="#KrzysztofJanik">Bardzo proszę zaproponować poprawkę merytoryczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-495">
          <u xml:id="u-495.0" who="#MarianLemke">Proponuję, aby w ust. 2 napisać: „Rozpatrując odwołanie zespół arbitrów uwzględnia lub oddala odwołanie oraz orzeka o kosztach postępowania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-496">
          <u xml:id="u-496.0" who="#KrzysztofJanik">Czy jest na to zgoda? W art. 93 obciążamy jedną ze stron tymi kosztami, a ktoś musi powiedzieć, ile one wynoszą. Czy do art. 92 są jeszcze jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-497">
          <u xml:id="u-497.0" who="#AndrzejZalewski">W ust. 1 chciałbym zasugerować skreślenie drugi raz występującego słowa „odwołanie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-498">
          <u xml:id="u-498.0" who="#JózefŁochowski">Mam pytanie, czy zespół arbitrów orzeka tylko o wysokości kosztów czy także - kto płaci?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-499">
          <u xml:id="u-499.0" who="#KrzysztofJanik">To przesądzimy, kiedy dojdziemy do art. 93.</u>
          <u xml:id="u-499.1" who="#KrzysztofJanik">Kto jest przeciwny takiej treści, już po trzech poprawkach art. 92? Jeszcze raz przeczytam: ust. 1 - „Zespół arbitrów rozpatruje odwołanie w terminie 14 dni od jego złożenia”, ust. 2 - „Rozpatrując odwołanie zespół arbitrów uwzględnia lub oddala odwołanie oraz orzeka o kosztach postępowania”, ust. 3 - „Uwzględniając odwołanie zespół arbitrów może: 1. nakazać dokonania, powtórzenia czynności lub unieważnić czynność”.</u>
          <u xml:id="u-499.2" who="#KrzysztofJanik">Jeszcze raz pytam, kto jest przeciwny takiej treści tego artykułu?</u>
          <u xml:id="u-499.3" who="#KrzysztofJanik">Za głosowało - 16 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-499.4" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do art. 93.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-500">
          <u xml:id="u-500.0" who="#MarianLemke">Poprawka nie tyle merytoryczna co redakcyjna: skreślić słowa „związane ze swym udziałem w tym postępowaniu”. Artykuł miałby brzmienie: „Uczestnicy postępowania ponoszą koszty postępowania stosownie do jego wyników”. To jest ważny przepis, bo on określa zasady rozkładu kosztów. Po wczorajszym posiedzeniu zasada została zmieniona. Do wczoraj było, że każdy ponosi koszty związane ze swoim udziałem, a wczoraj postanowiliśmy, że stosownie do rozstrzygnięcia. To jest do doprecyzowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-501">
          <u xml:id="u-501.0" who="#KrzysztofJanik">Kto jest za przyjęciem art. 93? Za przyjęciem głosowało 16 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się. Przystępujemy do art. 94.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-502">
          <u xml:id="u-502.0" who="#KazimierzPańtak">Teraz ten przepis już jest praktycznie dobry. Mam tylko pytanie, kto będzie publikować listę arbitrów. Jaka będzie dostępność listy dla oferentów. Przecież strona ma podać arbitra. Jeśli nie będzie miała informacji, kto jest arbitrem, to jej prawa będą ograniczone. Musi być jakiś sposób publikowania list. Jeżeli strona mieszka w jakiejś wiosce, ma parę dni na wyznaczenie arbitra, bo przecież nie będzie jechać czy telefonować, żeby szukać listy. Powinny być publikowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-503">
          <u xml:id="u-503.0" who="#MarianLemke">Rozważymy problem, jesteśmy skłonni przychylić się do uwag pana posła K. Pańtaka, ale nie w tym miejscu ustawy, tylko w artykule poprzednim, tam gdzie się mówi, że prezes ustala i prowadzi listę arbitrów oraz ogłasza ją w Biuletynie Zamówień Publicznych.</u>
          <u xml:id="u-503.1" who="#MarianLemke">Jeszcze chciałbym wprowadzić poprawkę do ust. 2 art. 94. Proponujemy podzielić ust. 2 na punkty, by spowodować, ażeby był bardziej czytelny. Będzie brzmiał następująco: „Prezes Urzędu wpisuje na listę arbitrów osoby wybrane spośród kandydatów zgłoszonych przez”. Teraz wymienimy punkty, które redakcyjnie dopracujemy, a treść ich będzie:</u>
          <u xml:id="u-503.2" who="#MarianLemke">1. z własnej inicjatywy;</u>
          <u xml:id="u-503.3" who="#MarianLemke">2. przez ministrów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów;</u>
          <u xml:id="u-503.4" who="#MarianLemke">3. ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego i regionalne izby obrachunkowe;</u>
          <u xml:id="u-503.5" who="#MarianLemke">4. stowarzyszenia zawodowe oraz samorządy i inne organizacje gospodarcze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-504">
          <u xml:id="u-504.0" who="#KrzysztofJanik">Czy są uwagi do tej propozycji zmiany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-505">
          <u xml:id="u-505.0" who="#JerzyOsiatyński">Chciałbym zapytać, jakie spowoduje konsekwencje zgłaszanie kandydatów przez te grona:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-506">
          <u xml:id="u-506.0" who="#MarianLemke">Konsekwencja pierwsza jest taka, że z całą pewnością komplikuje się i utrudnia proces wyłaniania owych arbitrów, ale z kolei realizowana jest tu zasada uspołeczniania tego procesu. Była o tym mowa wczoraj.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-507">
          <u xml:id="u-507.0" who="#JerzyOsiatyński">Liczba arbitrów jest znana?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-508">
          <u xml:id="u-508.0" who="#MarianLemke">Nie podejmujemy się w tej chwili oszacować liczby arbitrów. Nie ma w tej chwili możliwości ustalania nawet szacunkowo. To sprawa potrzeb.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-509">
          <u xml:id="u-509.0" who="#KazimierzPańtak">Może być taka sytuacja - bo wybiera prezes Urzędu - że nie wybierze niewygodnych. Byłoby wskazane, żeby wybierał proporcjonalnie spośród kandydatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-510">
          <u xml:id="u-510.0" who="#KrzysztofJanik">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-511">
          <u xml:id="u-511.0" who="#KazimierzPańtak">Już słyszałem, że prezes jest dobry, uczciwy i w porządku, prezesa Rady Ministrów reprezentuje...Ale co stoi na przeszkodzie, żeby prezes Urzędu wybierał spośród kandydatów proporcjonalnie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-512">
          <u xml:id="u-512.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Może nie będzie potrzeby wybierać jakiejś grupy arbitrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-513">
          <u xml:id="u-513.0" who="#KrzysztofJanik">Zaraz zaczniemy pisać tak: po jednym z województwa, kobieta, mężczyzna, pochodzenie społeczne.</u>
          <u xml:id="u-513.1" who="#KrzysztofJanik">Czy ktoś ma inne uwagi do art. 94? Kto jest za obecnym brzmieniem artykułu? Za - 16 osób, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-513.2" who="#KrzysztofJanik">Czy ktoś ma uwagi do całości rozdziału 9? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-513.3" who="#KrzysztofJanik">Art. 95. Za - 16 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-513.4" who="#KrzysztofJanik">Art. 96. Za - 16 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-513.5" who="#KrzysztofJanik">Art. 97. Za - 16 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-513.6" who="#KrzysztofJanik">Art. 98. Za - 16 osób, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-513.7" who="#KrzysztofJanik">Czy ktoś do całego rozdziału chciałby wnieść jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-514">
          <u xml:id="u-514.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Co to znaczy, że zamówienie jest rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy? Czy znaczy to, że jest ogłoszone, czy wykonanie jest rozpoczęte?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-515">
          <u xml:id="u-515.0" who="#MarianLemke">Ogłoszone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-516">
          <u xml:id="u-516.0" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do głosowania nad całością ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-517">
          <u xml:id="u-517.0" who="#KazimierzPańtak">Czy moglibyśmy wrócić do poprawki mniejszości wniesionej przez pana posła B. Kaczmarka do art. 4 ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-518">
          <u xml:id="u-518.0" who="#KrzysztofJanik">Dyskutowałem - oczywiście nieoficjalnie - z panem posłem B. Kaczmarkiem powiadamiając, że intencje jego są prawidłowe. Przypominam, że pan poseł proponuje, aby w art. 4 ust. 1 pkt 5 brzmiał w wersji rządowej, tzn. „inne podmioty, a w szczególności spółdzielnie, fundacje i stowarzyszenia w zakresie, w jakim dysponują środkami publicznymi”. Moja wątpliwość zmierza do tego, czy propozycja pana posła B. Kaczmarka nie wyczerpuje dyspozycja zawarta w ust. 3 tego artykułu. Powiadamy tu, że Rada Ministrów może wskazać w drodze rozporządzenia inne podmioty. Przypominam, że intencja była taka, że jeżeli zapiszemy „inne podmioty” w ust. 1, to będzie to zasada generalna. Natomiast tak jak to zapisaliśmy do tej pory, to oznacza, że Rada Ministrów musi jednak pomyśleć, że ten, ten, ten i ten. Zawęża to pole działania dla Rady Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-519">
          <u xml:id="u-519.0" who="#MarianLemke">Chciałbym powiedzieć, że po krótkich konsultacjach w ramach przedstawicieli rządu oświadczamy, że zapis pkt. 5 w ust. 1 art. 4 satysfakcjonuje Radę Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-520">
          <u xml:id="u-520.0" who="#KrzysztofJanik">Teraz pan poseł B. Kaczmarek zdecyduje, czy podtrzymuje swój wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-521">
          <u xml:id="u-521.0" who="#BogusławKaczmarek">Podtrzymuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-522">
          <u xml:id="u-522.0" who="#JerzyEysymontt">Ponieważ wróciliśmy do art. 4, chcę upewnić się w sprawie dla mnie dość istotnej. Czy sformułowanie w ust. 2, tzn. upoważnienie dla Rady Ministrów, w obecnym brzmieniu, oznacza de facto nie ma wyłączonych spoza zamówień publicznych obszarów, jest tylko inna procedura?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-523">
          <u xml:id="u-523.0" who="#MarianLemke">Są to szczególne zasady, tzn. że rzeczywiście spod ustawy nie ma wyłączeń, natomiast mogą być wyłączone spod niektórych jej przepisów, na przykład zamówienia wojskowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-524">
          <u xml:id="u-524.0" who="#JerzyEysymontt">Ale jest to istotna zmiana w stosunku do brzmienia pierwotnego, które wyłączało. Tu nie ma wyłączenia, jest możliwość zastosowania innego rodzaju procedury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-525">
          <u xml:id="u-525.0" who="#MarianLemke">Tak. Nawet niekoniecznie innego rodzaju procedury, ale tych samych procedur z ograniczeniem np. jawności, publikacji ogłoszeń, dostępu do protokołów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-526">
          <u xml:id="u-526.0" who="#JerzyOsiatyński">Chciałbym wrócić do art. 3. Przepraszam, że tego, co w tej chwili powiem nie powiedziałem, kiedy zajmowaliśmy się tym artykułem. Jest w tym art. ust. 2 powiadający, że zamawiający nie może dzielić zamówienia na części. Wydaje mi się, że jest to dosyć rygorystyczny zapis. Mogę sobie bowiem wyobrazić przypadek dużego zamówienia, które składa się z różnych części i nie ma potrzeby, żeby był generalny inwestor.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-527">
          <u xml:id="u-527.0" who="#KrzysztofJanik">Panie profesorze, w tym artykule jest wyraźnie napisane „w celu uniknięcia stosowania procedur”. Chodzi o to, żeby jeśli jest zamówienie na 502 miliony nie dzielić go na dwa zamówienia, za 200 milionów i za 302 miliony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-528">
          <u xml:id="u-528.0" who="#JerzyOsiatyński">W takim razie myślę, że ze względu na to, że przepis ten będą czytać ludzie o różnym wykształceniu, trzeba wprowadzić zmianę redakcyjną. Bo w tej redakcji budzi to wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-529">
          <u xml:id="u-529.0" who="#KrzysztofJanik">Chcę zaproponować, żebyśmy dziś zamknęli prace, ale poprosili Biuro Legislacyjne KS i upoważnili się wzajemnie do postępowania następującego: niewykluczone, że jeszcze wyniknąć mogą jakieś kwestie, więc może jeszcze raz spotkamy się w razie potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-529.1" who="#KrzysztofJanik">Teraz głosujemy: Kto z państwa jest za przyjęciem całości projektu ustawy i skierowaniem go do drugiego czytania, proszę podnieść rękę.</u>
          <u xml:id="u-529.2" who="#KrzysztofJanik">Za - 15 osób. Kto jest przeciwny? Nie widzę. Kto się wstrzymał od głosu? 2 osoby.</u>
          <u xml:id="u-529.3" who="#KrzysztofJanik">Przechodzimy do wyboru posła-sprawozdawcy. Chcę zapytać, czy są propozycje kandydatur osoby, która mogłaby być posłem-sprawozdawcą? Jeśli mi wolno chciałbym zgłosić kandydaturę pana posła J. Łochowskiego, przewodniczącego Komisji Systemu Gospodarczego i Przemysłu, biorącego cały czas czynny udział w naszych obradach. Czy są inne kandydatury?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-530">
          <u xml:id="u-530.0" who="#JerzyOsiatyński">Chcę zgłosić panią poseł Barbarę Imiołczyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-531">
          <u xml:id="u-531.0" who="#KrzysztofJanik">Czy są jeszcze inne kandydatury? Nie ma. Czy kandydaci zgadzają się?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-532">
          <u xml:id="u-532.0" who="#BarbaraImiołczyk">Nie zgadzam się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-533">
          <u xml:id="u-533.0" who="#JózefŁochowski">Zgadzam się, ale mam obiekcje, czy pan poseł K. Janik nie zrobiłby tego lepiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-534">
          <u xml:id="u-534.0" who="#KrzysztofJanik">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-534.1" who="#KrzysztofJanik">Kto z pań i panów posłów jest za powierzeniem panu posłowi J. Łochowskiemu obowiązków posła-sprawozdawcy, proszę podnieść rękę. Za - 16 osób. Kto jest przeciwny? Nie ma. Kto wstrzymał się od głosu? - 1 osoba, poseł J. Łochowski.</u>
          <u xml:id="u-534.2" who="#KrzysztofJanik">Przechodzimy do sprawy, która ma poważne znaczenie dla pomyślności naszych prac. Zgodnie z Regulaminem Sejmu pilny projekt rządowy powinien zawierać projekty aktów wykonawczych. Nie wiem czy wszyscy państwo mają przy sobie dokument, który dwa tygodnie temu otrzymaliśmy od rządu. Jest to „Wykaz delegacji ustawowych do wydawania aktów wykonawczych zawartych w projekcie ustawy o zamówieniach publicznych”. Chcę zaproponować następującą procedurę postępowania. Projekt ustawy, który przyjęliśmy, zawiera trzy rodzaje aktów wykonawczych. Po pierwsze - przewiduje on zarządzenia prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Myślę, że trudno, żeby projekty tych zarządzeń były przedmiotem naszej uwagi, skoro jeszcze nie powołano ani urzędu, ani prezesa. Proponowałbym zatem, żebyśmy przyjęli z góry założenie, że tymi aktami zajmować się nie będziemy i uznali, że to jest poza pojęciem aktów wykonawczych. Druga grupa - to są dwa rozporządzenia ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa. Jedno z nich ma mówić o zasadach sporządzania kosztorysu inwestorskiego, drugie, w którym minister ma ustalać w drodze rozporządzenia wartość robót budowlanych, co do których konieczne jest zabezpieczenie na wypadek niewykonania umowy. Proponuję ten sam wniosek - żebyśmy uznali, że nie są to akty, które merytorycznie mogą wpływać na realizację ustawy. Są to dokumenty, które muszą na bieżąco być przez resort przygotowane i będą ulegały zmianom - w pewnej mierze - wraz ze zmianami warunków obrotu gospodarczego. Proponuję, żeby Komisja uznała, że zwalnia rząd z przedstawienia projektów tych dokumentów, oczywiście przed uchwaleniem ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-535">
          <u xml:id="u-535.0" who="#JerzyOsiatyński">Nie wiem czy to jest możliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-536">
          <u xml:id="u-536.0" who="#MarianLemke">O ile dobrze pamiętam mała konstytucja mówi o projektach podstawowych aktów wykonawczych, a nie o wszystkich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-537">
          <u xml:id="u-537.0" who="#JerzyOsiatyński">Musimy uściślić co to są „podstawowe”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-538">
          <u xml:id="u-538.0" who="#KrzysztofJanik">Myślę, że Komisja może interpretować zawężająco lub rozszerzająco konstytucyjne pojęcie podstawowego aktu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-539">
          <u xml:id="u-539.0" who="#JerzyOsiatyński">Kto jest władny dokonać tej interpretacji? Czy to nie Sejm? A może Prezydium Sejmu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-540">
          <u xml:id="u-540.0" who="#MarianLemke">Jest jeszcze kolejna możliwość, że to rząd decyduje, które akty wykonawcze są podstawowe, wnosząc do Sejmu projekt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-541">
          <u xml:id="u-541.0" who="#KrzysztofJanik">Przepraszam, ale wróćmy do meritum, bo odeszliśmy. W sumie pozostaje kilka delegacji dla Rady Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-542">
          <u xml:id="u-542.0" who="#KazimierzPańtak">My tu nie mamy teraz nad czym dyskutować. Mógł na to zwrócić uwagę Sejm w pierwszym czytaniu i odesłać projekt z powrotem do rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-543">
          <u xml:id="u-543.0" who="#KrzysztofJanik">Natomiast ja przypominam, że pan poseł nie protestował, kiedy pan poseł J. Osiatyński i pan poseł J. Eysymontt bardzo mocno postulowali wniesienie projektów aktów podstawowych. Moja propozycja idzie w kierunku pewnego porozumienia. Możemy bowiem iść tą drogą, którą pan podpowiada i uznać, że rząd uznał, że jedynym ważnym aktem jest projekt rozporządzenia o preferencjach krajowych i on jest załączony. W ten sposób można zamknąć sprawę, zostawiając nie wyjaśnioną kwestię postulatów naszych kolegów - posłów. Mamy też iść w kierunku porozumienia. W moim przekonaniu pole kompromisu jest tu następujące: w toku prac nad ustawę część delegacji ustawowych zamieniła się w ustawę. Przypominam: kwalifikacja wstępna jest sprecyzowana w ustawie. To co było w art. 25 też jest w ustawie. Część rozporządzeń ma charakter techniczny, np. zakres i tryb przekazywania przez zamawiających do Urzędu informacji o planach zamówień publicznych. Naprawdę dwie delegacje mają charakter poważny. Jedna to jest preferencja krajowa, której projekt rozporządzenia jest. Druga delegacja dotyczy art. 4 ust. 2. Czy panie i panowie posłowie uznają, że jeśli do dziś po południu rząd doręczy nam do skrytek poselskich w dolnej palarni ten drugi projekt, roboczy, rozporządzenia z art. 4 ust. 2, to to nas usatysfakcjonuje? Poseł-sprawozdawca zamelduje Sejmowi, że na prośbę Komisji rząd dołączył projekt tego rozporządzenia. I nie będziemy dalej wszczynać sporu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-544">
          <u xml:id="u-544.0" who="#KazimierzPańtak">Myślę, że rząd może dostarczyć druk jeśli to nakaże marszałek Sejmu. My nie możemy tym zajmować się. Weźmy Regulamin Sejmu. Przecież ktoś nas wyśmieje. To wszystko trzeba było załatwiać podczas pierwszego czytania. Skoro ustawa przeszła przez pierwsze czytanie, to nie możemy teraz kwestionować, że ona była źle uzasadniona. Przepraszam, ale Komisja nie powinna głosować. Dobrze, niech rząd dostarczy, bo może to zostać podniesione podczas dyskusji w czasie drugiego czytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-545">
          <u xml:id="u-545.0" who="#JózefŁochowski">Zgodziliśmy się na wniosek pana posła J. Osiatyńskiego, że rząd dołączy jeszcze inne, dodatkowe akty prawne. Dobrze byłoby, żeby dołączył. Dobrze byłoby patrzeć na jeden i drugi akt wykonawczy. Myślę, że to rozszerza sprawę, a nie zawęża ją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-546">
          <u xml:id="u-546.0" who="#KrzysztofJanik">Rząd o niczym innym nie marzy, tylko o tym, żeby przynieść nam tej projekt do skrytek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-547">
          <u xml:id="u-547.0" who="#JózefŁochowski">I nawet strasznie spieszy się i już dzisiaj po południu chce to dać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-548">
          <u xml:id="u-548.0" who="#JerzyOsiatyński">Mnie to satysfakcjonuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-549">
          <u xml:id="u-549.0" who="#MarianLemke">Chcę powtórzyć oświadczenie, które złożył pan minister M. Kulesza. W dniu dzisiejszym dostarczymy roboczy, nieuzgodniony projekt rozporządzenia. Nie ma możliwości dostarczyć projektu uzgodnionego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-550">
          <u xml:id="u-550.0" who="#JerzyOsiatyński">Chciałbym przypomnieć, że proponowałem wówczas termin 3–4 dni. Było to ze dwa tygodnie temu. Wobec tego chcę poprosić o zapisanie do protokołu ubolewania, że nie tylko w ciągu tych dni, ale także w ciągu tygodni rząd nie był w stanie tych projektów dostarczyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-551">
          <u xml:id="u-551.0" who="#KrzysztofJanik">Panie pośle, rozumiem, że to jest oświadczenie do protokołu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-552">
          <u xml:id="u-552.0" who="#JerzyOsiatyński">Tak jest. Pan dyrektor był tu łaskaw złożyć oświadczenie, ja też składam oświadczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-553">
          <u xml:id="u-553.0" who="#KrzysztofJanik">Zamykamy zatem sprawę z propozycją następującą: jutro po południu jednolity tekst projektu po poprawkach będzie w skrytkach. Proszę o naniesienie uwag w ciągu 1–2 dni. Uwag nie merytorycznych, a redakcyjnych. Jeżeli ich nie będzie, to skierujemy do Marszałka Sejmu pismo o zakończeniu prac. Wtedy 26 maja na posiedzeniu Sejmu mogłoby odbyć się drugie czytanie. Około 1 czerwca jest posiedzenie Senatu. Jeśli będzie potrzeba, spotkamy się przed posiedzeniem Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-553.1" who="#KrzysztofJanik">Dziękuję państwu bardzo. Zamykam posiedzenie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>