PPC / ppc

text_structure.xml 446 KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 553 554 555 556 557 558 559 560 561 562 563 564 565 566 567 568 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636 637 638 639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671 672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 694 695 696 697 698 699 700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051 1052 1053 1054 1055 1056 1057 1058 1059 1060 1061 1062 1063 1064 1065 1066 1067 1068 1069 1070 1071 1072 1073 1074 1075 1076 1077 1078 1079 1080 1081 1082 1083 1084 1085 1086 1087 1088 1089 1090 1091 1092 1093 1094 1095 1096 1097 1098 1099 1100 1101 1102 1103 1104 1105 1106 1107 1108 1109 1110 1111 1112 1113 1114 1115 1116 1117 1118 1119 1120 1121 1122 1123 1124 1125 1126 1127 1128 1129 1130 1131 1132 1133 1134 1135 1136 1137 1138 1139 1140 1141 1142 1143 1144 1145 1146 1147 1148 1149 1150 1151 1152 1153 1154 1155 1156 1157 1158 1159 1160 1161 1162 1163 1164 1165 1166 1167 1168 1169 1170 1171 1172 1173 1174 1175 1176 1177 1178 1179 1180 1181 1182 1183 1184 1185 1186 1187 1188 1189 1190 1191 1192 1193 1194 1195 1196 1197 1198 1199 1200 1201 1202 1203 1204 1205 1206 1207 1208 1209 1210 1211 1212 1213 1214 1215 1216 1217 1218 1219 1220 1221 1222 1223 1224 1225 1226 1227 1228 1229 1230 1231 1232 1233 1234 1235 1236 1237 1238 1239 1240 1241 1242 1243 1244 1245 1246 1247 1248 1249 1250 1251 1252 1253 1254 1255 1256 1257 1258 1259 1260 1261 1262 1263 1264 1265 1266 1267 1268 1269 1270 1271 1272 1273 1274 1275 1276 1277 1278 1279 1280 1281 1282 1283 1284 1285 1286 1287 1288 1289 1290 1291 1292 1293 1294 1295 1296 1297 1298 1299 1300 1301 1302 1303 1304 1305 1306 1307 1308 1309 1310 1311 1312 1313 1314 1315 1316 1317 1318 1319 1320 1321 1322 1323 1324 1325 1326 1327 1328 1329 1330 1331 1332 1333 1334 1335 1336 1337 1338 1339 1340 1341 1342 1343 1344 1345 1346 1347 1348 1349 1350 1351 1352 1353 1354 1355 1356 1357 1358 1359 1360 1361 1362 1363 1364 1365 1366 1367 1368 1369 1370 1371 1372 1373 1374 1375 1376 1377 1378 1379 1380 1381 1382 1383 1384 1385 1386 1387 1388 1389 1390 1391 1392 1393 1394 1395 1396 1397 1398 1399 1400 1401 1402 1403 1404 1405 1406 1407 1408 1409 1410 1411 1412 1413 1414 1415 1416 1417 1418 1419 1420 1421 1422 1423 1424 1425 1426 1427 1428 1429 1430 1431 1432 1433 1434 1435 1436 1437 1438 1439 1440 1441 1442 1443 1444 1445 1446 1447 1448 1449 1450 1451 1452 1453 1454 1455 1456 1457 1458 1459 1460 1461 1462 1463 1464 1465 1466 1467 1468 1469 1470 1471 1472 1473 1474 1475 1476 1477 1478 1479 1480 1481 1482 1483 1484 1485 1486 1487 1488 1489 1490 1491 1492 1493 1494 1495 1496 1497 1498 1499 1500 1501 1502 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 1512 1513 1514 1515 1516 1517 1518 1519 1520 1521 1522 1523 1524 1525 1526 1527 1528 1529 1530 1531 1532 1533 1534 1535 1536 1537 1538 1539 1540 1541 1542 1543 1544 1545 1546 1547 1548 1549 1550 1551 1552 1553 1554 1555 1556 1557 1558 1559 1560 1561 1562 1563 1564 1565 1566 1567 1568 1569 1570 1571 1572 1573 1574 1575 1576 1577 1578 1579 1580 1581 1582 1583 1584 1585 1586 1587 1588 1589 1590 1591 1592 1593 1594 1595 1596 1597 1598 1599 1600 1601 1602 1603 1604 1605 1606 1607 1608 1609 1610 1611 1612 1613 1614 1615 1616 1617 1618 1619 1620 1621 1622 1623 1624 1625 1626 1627 1628 1629 1630 1631 1632 1633 1634 1635 1636 1637 1638 1639 1640 1641 1642 1643 1644 1645 1646 1647 1648 1649 1650 1651 1652 1653 1654 1655 1656 1657 1658 1659 1660 1661 1662 1663 1664 1665 1666 1667 1668 1669 1670 1671 1672 1673 1674 1675 1676 1677 1678 1679 1680 1681 1682 1683 1684 1685 1686 1687 1688 1689 1690 1691 1692 1693 1694 1695 1696 1697 1698 1699 1700 1701 1702 1703 1704 1705 1706 1707 1708 1709 1710 1711 1712 1713 1714 1715 1716 1717 1718 1719 1720 1721 1722 1723 1724 1725 1726 1727 1728 1729 1730 1731 1732 1733 1734 1735 1736 1737 1738 1739 1740 1741 1742 1743 1744 1745 1746 1747 1748 1749 1750 1751 1752 1753 1754 1755 1756 1757 1758 1759 1760 1761 1762 1763 1764 1765 1766 1767 1768 1769 1770 1771 1772 1773 1774 1775 1776 1777 1778 1779 1780 1781 1782 1783 1784 1785 1786 1787 1788 1789 1790 1791 1792 1793 1794 1795 1796 1797 1798 1799 1800 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 1882 1883 1884 1885 1886 1887 1888 1889 1890 1891 1892 1893 1894 1895 1896 1897 1898 1899 1900 1901 1902 1903 1904 1905 1906 1907 1908 1909 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 2026 2027 2028 2029 2030 2031 2032 2033 2034 2035 2036 2037 2038 2039 2040 2041 2042 2043 2044 2045 2046 2047 2048 2049 2050 2051 2052 2053 2054 2055 2056 2057 2058 2059 2060 2061 2062 2063 2064 2065 2066 2067 2068 2069 2070 2071 2072 2073 2074 2075 2076 2077 2078 2079 2080 2081 2082 2083 2084 2085 2086 2087 2088 2089 2090 2091 2092 2093 2094 2095 2096 2097 2098 2099 2100 2101 2102 2103 2104 2105 2106 2107 2108 2109 2110 2111 2112 2113 2114 2115 2116 2117 2118 2119 2120 2121 2122 2123 2124 2125 2126 2127 2128 2129 2130 2131 2132 2133 2134 2135 2136 2137 2138 2139 2140 2141 2142 2143 2144 2145 2146 2147 2148 2149 2150 2151 2152 2153 2154 2155 2156 2157 2158 2159 2160 2161 2162 2163 2164 2165 2166 2167 2168 2169 2170 2171 2172 2173 2174 2175 2176 2177 2178 2179 2180 2181 2182 2183 2184 2185 2186 2187 2188 2189 2190 2191 2192 2193 2194 2195 2196 2197 2198 2199 2200 2201 2202 2203 2204 2205 2206 2207 2208 2209 2210 2211 2212 2213 2214 2215 2216 2217 2218 2219 2220 2221 2222 2223 2224 2225 2226 2227 2228 2229 2230 2231 2232 2233 2234 2235 2236 2237 2238 2239 2240 2241 2242 2243 2244 2245 2246 2247 2248 2249 2250 2251 2252 2253 2254 2255 2256 2257 2258 2259 2260 2261 2262 2263 2264 2265 2266 2267 2268 2269 2270 2271 2272 2273 2274 2275 2276 2277 2278 2279 2280 2281 2282 2283 2284 2285 2286 2287 2288 2289 2290 2291 2292 2293 2294 2295 2296 2297 2298 2299 2300 2301 2302 2303 2304 2305 2306 2307 2308 2309 2310 2311 2312 2313 2314 2315 2316 2317 2318 2319 2320 2321 2322 2323 2324 2325 2326 2327 2328 2329 2330 2331 2332 2333 2334 2335 2336 2337 2338 2339 2340 2341 2342 2343 2344 2345 2346 2347 2348 2349 2350 2351 2352 2353 2354 2355 2356 2357 2358 2359 2360 2361 2362 2363 2364 2365 2366 2367 2368 2369 2370 2371 2372 2373 2374 2375 2376 2377 2378 2379 2380 2381 2382 2383 2384 2385 2386 2387 2388 2389 2390 2391 2392 2393 2394 2395 2396 2397 2398 2399 2400 2401 2402 2403 2404 2405 2406 2407 2408 2409 2410 2411 2412 2413 2414 2415 2416 2417 2418 2419 2420 2421 2422 2423 2424 2425 2426 2427 2428 2429 2430 2431 2432 2433 2434 2435 2436 2437 2438 2439 2440 2441 2442 2443 2444 2445 2446 2447 2448 2449 2450 2451 2452 2453 2454 2455 2456 2457 2458 2459 2460 2461 2462 2463 2464 2465 2466 2467 2468 2469 2470 2471 2472 2473 2474 2475 2476 2477 2478 2479 2480 2481 2482 2483 2484 2485 2486 2487 2488 2489 2490 2491 2492 2493 2494 2495 2496 2497 2498 2499 2500 2501 2502 2503 2504 2505 2506 2507 2508 2509 2510 2511 2512 2513 2514 2515 2516 2517 2518 2519 2520 2521 2522 2523 2524 2525 2526 2527 2528 2529 2530 2531 2532 2533 2534 2535 2536 2537 2538 2539 2540 2541 2542 2543 2544 2545 2546 2547 2548 2549 2550 2551 2552 2553 2554 2555 2556 2557 2558 2559 2560 2561 2562 2563 2564 2565 2566 2567 2568 2569 2570 2571 2572 2573 2574 2575 2576 2577 2578 2579 2580 2581 2582 2583 2584 2585 2586 2587 2588 2589 2590 2591 2592 2593 2594 2595 2596 2597 2598 2599 2600 2601 2602 2603 2604 2605 2606 2607 2608 2609 2610 2611 2612 2613 2614 2615 2616 2617 2618 2619 2620 2621 2622 2623 2624 2625 2626 2627 2628 2629 2630 2631 2632 2633 2634 2635 2636 2637 2638 2639 2640 2641 2642 2643 2644 2645 2646 2647 2648 2649 2650 2651 2652 2653 2654 2655 2656 2657 2658 2659 2660 2661 2662 2663 2664 2665 2666 2667 2668 2669 2670 2671 2672 2673 2674 2675 2676 2677 2678 2679 2680 2681 2682 2683 2684 2685 2686 2687 2688 2689 2690 2691 2692 2693 2694 2695 2696 2697 2698 2699 2700 2701 2702 2703 2704 2705 2706 2707 2708 2709 2710 2711 2712 2713 2714 2715 2716 2717 2718 2719 2720 2721 2722 2723 2724 2725 2726 2727 2728 2729 2730 2731 2732 2733 2734 2735 2736 2737 2738 2739 2740 2741 2742 2743 2744 2745 2746 2747 2748 2749 2750 2751 2752 2753 2754 2755 2756 2757 2758 2759 2760 2761 2762 2763 2764 2765 2766 2767 2768 2769 2770 2771 2772 2773 2774 2775 2776 2777 2778 2779 2780 2781 2782 2783 2784 2785 2786 2787 2788 2789 2790 2791 2792 2793 2794 2795 2796 2797 2798 2799 2800 2801 2802 2803 2804 2805 2806 2807 2808 2809 2810 2811 2812 2813 2814 2815 2816 2817 2818 2819 2820 2821 2822 2823 2824 2825 2826 2827 2828 2829 2830 2831 2832 2833 2834 2835 2836 2837 2838 2839 2840 2841 2842 2843 2844 2845 2846 2847 2848 2849 2850 2851 2852 2853 2854 2855 2856 2857 2858 2859 2860 2861 2862 2863 2864 2865 2866 2867 2868 2869 2870 2871 2872 2873 2874 2875 2876 2877 2878 2879 2880 2881 2882 2883 2884 2885 2886 2887 2888 2889 2890 2891 2892 2893 2894 2895 2896 2897 2898 2899 2900 2901 2902 2903 2904 2905 2906 2907 2908 2909 2910 2911 2912 2913 2914 2915 2916 2917 2918 2919 2920 2921 2922 2923 2924 2925 2926 2927 2928 2929 2930 2931 2932 2933 2934 2935 2936 2937 2938 2939 2940 2941 2942 2943 2944 2945 2946 2947 2948 2949 2950 2951 2952 2953 2954 2955 2956 2957 2958 2959 2960 2961 2962 2963 2964 2965 
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#WiesławaZiółkowska">Otwieram posiedzenie Komisji: Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów oraz Ustawodawczej.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#WiesławaZiółkowska">W związku z przyjęciem takiego, a nie innego trybu pracy nad projektem rządowym o zabranie głosu prosił pan dyrektor K. Pietraszkiewicz. Trudno mi tej prośbie odmówić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Proszę o wysłuchanie naszych argumentów, które obrazują, w jakich okolicznościach obradujemy nad nowelizacją ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Chcę zwrócić uwagę na fakt, że tylko 700 dni dzieli nas od wprowadzenia w Polsce zdecydowanie bardziej liberalnych rozwiązań dotyczących funkcjonowania instytucji finansowych. W związku z tym stawiamy sobie pytanie, czy na 700 dni przed tym istotnym momentem polski system bankowy jest w podobny sposób regulowany zarówno od strony ekonomicznych warunków działania, jak i pewnych ograniczeń formalnych.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Niestety, przeprowadzona analiza wiedzie nas do konkluzji, że polski system bankowy na skutek takich, a nie innych regulacji prawnych - nie wiąże się to wyłącznie z brakami w zakresie dostarczonego kapitału - znajduje się w niekorzystnej pozycji konkurencyjnej. Jeżeli owa niekonkurencyjna pozycja ustabilizowana rozwiązaniami prawnymi będzie się utrzymywać, to nie ma żadnych przesłanek ku temu, aby w najbliższych dwóch latach kondycja polskich banków i ich konkurencyjność uległy poprawie.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">W czym się to wszystko wyraża? Wyraża się to pewnymi faktami, które są bezsporne, a mianowicie - kilkakrotnie wyższym poziomem rezerw obowiązkowych aniżeli w krajach Unii Europejskiej. To powoduje obciążenie aktywów polskich banków w wysokości 5,6–5,8%. Chodzi tu o obciążenie banków z tytułu tworzenia wielu rezerw na kredyty w sytuacji nieregularnej (w ciężar zysków, a nie w ciężar kosztów). Wyraża się to także takimi rozwiązaniami formalnymi, jak: niekorzystne normy koncentracji, zmuszające polskie banki do tworzenia konsorcjów - są to przedsięwzięcia bardzo kosztowne i czasochłonne...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zdaje się, że gros spraw dotyczy Narodowego Banku Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#WiesławaZiółkowska">Widzę, że w posiedzeniu Komisji uczestniczą przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego z dyrektorem A. Jakubiakiem na czele. Nie ma natomiast ani prezesa, ani wiceprezesów NBP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">...wyraża się to także tym, że norma udziałów partycypacyjnych, w jakie mogą angażować się banki, jest kilkakrotnie niższa od normy przyjętej w krajach Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Na to wszystko nakłada się konieczność poniesienia przez banki w kilku najbliższych latach bardzo wysokich nakładów na komputeryzację, na wdrożenie szeregu nowych produktów bankowych, bez których polska bankowość nie będzie zdolna do pełnego konkurowania na rynku krajowym, a także na rynkach międzynarodowych.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Chcę powiedzieć, że jesteśmy w bardzo specyficznej sytuacji. Za kilka miesięcy czekają nas wybory parlamentarne. W związku z tym, aby tak naprawdę usunąć formalne bariery w zakresie ujednolicenia pozycji konkurencyjnej polskich banków, należałoby to zrobić w najbliższych kilku miesiącach. W przeciwnym razie znajdziemy się w sytuacji, kiedy z powodów prawnych, legislacyjnych, polska bankowość przy jakimkolwiek wysiłku nie będzie w stanie sprostać konkurencji.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Dlatego zwracam się do członków Komisji z serdeczną prośbą, abyśmy znaleźli jeszcze siłę i wytrwałość - liczę na ogromne zaangażowanie - i rozpatrzyli w stosunkowo krótkim czasie dokument pt. „Strategia umacniania systemu bankowego”. Wiązałoby się to z podjęciem w najbliższych miesiącach jeszcze 10 decyzji przy okazji omawiania projektów ustaw. Chodzi tu o 10 decyzji eliminujących bariery rozwoju polskiej bankowości i stawiające ją w niekorzystnej sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Rozumiejąc, że jest wiele słusznych propozycji odnoszących się np. do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, nasuwa się nam nieodparcie jedna refleksja, że koszty działań restrukturyzacyjnych i pomocowych w zakresie działalności licencjonowanej, nadzorowanej przez państwo mamy zamiar przerzucać wyłącznie na banki komercyjne.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Takie rozwiązanie nie jest znane większości krajów, które mają systemy funduszy gwarancyjnych. Najczęściej wspomniane koszty są rozkładane solidarnie pomiędzy państwo, bank centralny i banki komercyjne.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Dyskutując nad przedłożonym projektem ustawy, bardzo prosimy o uwzględnienie przytoczonych argumentów potwierdzających, że dla polskiej bankowości najbliższe miesiące i lata są naprawdę krytyczne. Mnożenie dalszych obciążeń banków, a także utrzymywanie niektórych egzystujących obecnie, jest - po prostu - niekorzystne.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Przepraszam za zabranie tych kilku minut, ale bez wypowiedzenia brutalnej prawdy dyskutowanie o uwarunkowaniach dotyczących działalności i rozwoju polskiej bankowości byłoby z naszej strony swego rodzaju nierzetelnością. Liczę na zrozumienie ze strony członków Komisji. Na zakończenie chcę powiedzieć, że czymś typowym w gospodarce rynkowej jest sprawny, mocny krajowy system finansowy. Prosimy o rozważenie tych kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przypominam, że mamy do opracowania pilny rządowy projekt ustawy. Pierwszym terminem, który mieliśmy wyznaczony przez marszałka Sejmu, był 4–5 stycznia 1997 r. Następnie zmieniono ten termin na 15 stycznia, czyli na dzień jutrzejszy. W związku z tym nie wiem, czy mamy taką możliwość - teoretycznie ją mamy - aby przełożyć prace nad wspomnianym projektem i najpierw zająć się „Strategią umacniania systemu bankowego”. Czy tak mam rozumieć propozycję pana dyrektora Pietraszkiewicza?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Wszystko zależy od trybu prac parlamentarnych. Dokument „Strategia umacniania systemu bankowego” - o ile dobrze się orientuję - już od trzech miesięcy znajduje się w parlamencie. Gdyby był on omówiony i gdyby zostały wyznaczone ścieżki jego realizacji, można by powiedzieć, że w tym kontekście każdy projekt ustawy musiałby być rozpatrywany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rzeczywiście, ów dokument znajduje się w parlamencie. Dysponuje nim Komisja Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów. Chcę jednocześnie przypomnieć, że wpłynął on do Sejmu w czasie rozpatrywania przez nas ustawy budżetowej. Ustawa budżetowa ma oczywiście priorytet. „Strategia umacniania systemu bankowego” wpłynęła do nas w listopadzie 1996 r. Jeśli wpływają dwa dokumenty: strategia i ustawa budżetowa, to zawsze priorytet będzie posiadała ustawa budżetowa.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#WiesławaZiółkowska">Dokumentem „Strategia umacniania systemu bankowego” możemy się zająć dopiero po zakończeniu prac budżetowych i po rozpatrzeniu przedłożonego przez rząd pilnego projektu ustawy. Jeżeli ze „Strategii (...)” wynikają jakieś wnioski dla pilnego rządowego projektu ustawy, to proszę je tutaj sygnalizować. „Strategią umacniania systemu bankowego” zajmiemy się zaraz po zakończeniu prac nad budżetem, tj. w tydzień po drugim i trzecim czytaniu ustawy budżetowej, jeśli taka będzie wola członków prezydium Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#JerzyEysymonttniez">Mam pytanie do pana dyrektora Pietraszkiewicza. Rzeczywiście, to, co dyrektor Pietraszkiewicz powiedział, jest w swoich treściach bardzo ważkie. Mam na myśli kwestie związane z systemem bankowym i jego rolą. Czy z tego wynika, że dotychczasowa wersja pilnego projektu ustawy nowelizującej ustawę o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym wnosi jakieś zagrożenia do tego, co pan dyrektor Pietraszkiewicz uważa za istotę uchronienia systemu bankowego przed degradacją konkurencyjną. Przyznam szczerze, że nie jest to dla mnie jasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Dwa lata temu, kiedy był dyskutowany projekt ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym - jest to zapisane w dokumentach parlamentarnych - padło zapewnienie, że koszty tworzenia Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zostaną bankom zrekompensowane. Niestety, poza tymi zapowiedziami mającymi swoje odzwierciedlenie w dokumentach parlamentarnych niewiele zostało uczynione.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Pragnę dodać, że w czasie dyskusji parlamentarnej w wyniku zgodnego wniosku posłów reprezentujących i koalicję i opozycję padła propozycja, aby przyszłe konstrukcje dotyczące działań restrukturyzacyjnych omówić przy okazji nowelizowania ustaw: o Narodowym Banku Polskim i Prawo bankowe. Owe konstrukcje miałyby być ukształtowane w taki sposób, aby ewentualne koszty działań restrukturyzacyjnych rozłożyć nie tylko na banki komercyjne, ale także na inne instytucje.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">W projekcie ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe mowa jest o rozszerzeniu pewnych działań Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. W związku z tym pragniemy zwrócić członkom Komisji uwagę na fakt, że już przestajemy mówić w tym kontekście o tym, skąd mają się wziąć na to środki. Jak mniemam, pozostaje jedyne źródło w postaci środków płynących z banków komercyjnych. To budzi nasz niepokój. Jest to odejście od ustaleń sprzed dwóch lat - wtedy zaobserwowano pewnego rodzaju zagrożenie w postaci generowania obciążeń banków komercyjnych.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Ośmielam się zwrócić uwagę, że jeżeli mówimy o działaniach sanacyjnych w sektorze bankowym, to powinniśmy się zastanowić nad alternatywnymi - być może dopiero począwszy od 1998 r. czy 1999 r. - źródłami zasilania skierowanych na wspomniane działania. W innym przypadku doprowadzimy do sytuacji paradoksalnej. Chcę powiedzieć, że działania restrukturyzacyjne w innych krajach, gdzie działają systemy bankowe naszych największych partnerów gospodarczych - w pewnym sensie możemy ich nazwać konkurentami - nie będą miały podobnych obciążeń. W związku z tym, szczególnie w działaniach na arenie międzynarodowej, nasza oferta produktowa będzie bardzo często nieatrakcyjna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#RyszardPazura">Przedłożony pilny projekt ustawy idzie w kierunku określonym w „Strategii umacniania systemu bankowego”, która jest dokumentem niezwykle ogólnym. Projekt rządowy nie zmierza w kierunku zwiększenia kosztów banków. Moim zdaniem, jest wręcz przeciwnie.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#RyszardPazura">Wspomniany projekt ma przede wszystkim za zadanie doprecyzować rozwiązania zawarte w aktualnie obowiązującej ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i wyeliminować wady, które zauważono.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#RyszardPazura">Nie zgodzę się z pewnym założeniem. Któż miałby być tym zewnętrznym partnerem w restrukturyzacji banków, skoro z jednej strony właśnie podatnicy uczestniczą w owej restrukturyzacji, dlatego że określone wpłaty są kosztem uzyskania przychodów, a więc w 40-procentach są finansowane przez podatników, a z drugiej strony w przypadku 10–11 banków w ostatnich kilku latach Skarb Państwa wyemitował obligacje, a następnie przyjęto założenie przyspieszenia wykupu tych obligacji w projekcie ustawy budżetowej? Chodzi tu o niebagatelną kwotę przeznaczoną na dokapitalizowanie banków - spółek Skarbu Państwa, a więc największych banków.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#RyszardPazura">Pragnę przypomnieć, że parlament przyjął ustawy podatkowe, w których poszerzono regulację - na ile to było możliwe - uznawania rezerw tworzonych przez banki za koszty uzyskania przychodów. Cały czas idziemy w tym samym kierunku. Sądzę, że nie da się najpierw zarysować w szczegółach harmonogramu, żeby potem go realizować. Byłaby to niepotrzebna strata czasu. Praktyka domaga się takich nowelizacji, które na obecnym etapie są możliwe do przeprowadzenia. Wcale nie wiąże się to ze wzrostem obciążeń banków w stosunku do stanu jaki istnieje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozpatrywania projektu ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#WiesławaZiółkowska">Do „Strategii umacniania systemu bankowego” powrócimy natychmiast po zakończeniu prac budżetowych i rozpatrzeniu pilnego projektu rządowego.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę dyrektora K. Pietraszkiewicza, aby ogólniki, którymi tu operował oraz zjawiska, które zasygnalizował, występujące w sektorze bankowym znalazły odzwierciedlenie w materiale przygotowanym przez Związek Banków Polskich, w którym operowano by już konkretnymi liczbami. Proszę, aby materiał ten został przygotowany w miarę szybko, tak, żebyśmy mogli traktować go jako materiał uzupełniający do „Strategii umacniania systemu bankowego”.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#WiesławaZiółkowska">Prace nad pilnym rządowym projektem ustawy w ubiegłym tygodniu zakończyliśmy na znowelizowanym art. 19 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Mieliśmy jeszcze powrócić do art. 2 pkt. 1 tej ustawy. Chodzi o sformułowanie rozszerzające pojęcie „deponenta”.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#WiesławaZiółkowska">Przepraszam, chodzi o inny przepis, a mianowicie o art. 2 pkt 5, w którym wyjaśnia się, co to jest suma aktywów ważonych ryzykiem. Przy okazji należałoby wrócić do art. 13. Przewodniczący W. Baka zaproponował sformułowanie, nad którym powinniśmy się zastanowić i ewentualnie dokonać jego korekty.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są propozycje odmiennych sformułowań art. 13 i art. 2 pkt 5 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym? Do tej pory swoje propozycje zgłosili:</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#WiesławaZiółkowska">- poseł H. Góralska, która opowiada się za pozostawieniem art. 2 pkt 5 w dotychczasowej wersji: „suma aktywów ważonych ryzykiem - suma aktywów oraz udzielonych gwarancji i poręczeń (...)”,</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#WiesławaZiółkowska">- rząd (chodzi o propozycję zmodyfikowaną z uwzględnieniem zapisu zaproponowanego przez przewodniczącego W. Bakę). Proponuje się pozostawić sformułowanie „zobowiązań pozabilansowych” w art. 5 pkt 5 oraz dodać w art. 13 nowy ust. 1a w brzmieniu: „W odniesieniu do niektórych rodzajów zobowiązań pozabilansowych Rada Funduszu w porozumieniu z prezesem Narodowego Banku Polskiego może określić stawki opłat na poziomie niższym od ogólnie obowiązujących”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#AndrzejJakubiak">Pani przewodnicząca Ziółkowska zobowiązała mnie na poprzednim posiedzeniu do zastanowienia się nad propozycją kompromisową, która byłaby usytuowana pomiędzy dwoma skrajnościami.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#AndrzejJakubiak">Przyznaję, że czyniłem w tym zakresie wysiłki; w rezultacie zostałem zobowiązany przez władze Narodowego Banku Polskiego do przedstawienia stanowiska, które wykracza poza obecną wersję zapisu. Nasza propozycja polega na skreśleniu w art. 2 pkt 5 wyrazów: „udzielonych gwarancji i poręczeń” i pozostawieniu w tym przepisie jedynie aktywów, dla których prezes Narodowego Banku Polskiego nadaje wagi ryzyka. Przypomnę, że do wyrażenia takiego stanowiska zostałem zobowiązany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę uzasadnić to stanowisko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#AndrzejJakubiak">W wyniku dyskusji, którą odbyliśmy w łonie Narodowego Banku Polskiego, przeważyło przekonanie, że dzisiaj funkcjonujące obciążenia banków, biorąc pod uwagę składkę na Bankowy Fundusz Gwarancyjny, są już tak wysokie, że ich dalsze powiększanie o zobowiązania pozabilansowe nie ma sensu.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#AndrzejJakubiak">Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, co mówiłem na poprzednim posiedzeniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan dyrektor Jakubiak mówił wtedy zupełnie co innego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AndrzejJakubiak">Zgadza się. Dlatego powtarzam, że do zaprezentowania określonego stanowiska zostałem po prostu zobowiązany.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#AndrzejJakubiak">Obciążenia banków z tytułu opłat na Bankowy Fundusz Gwarancyjny są zbyt wysokie. Dalsze obciążanie banków może skutkować tym, o czym mówił już pan dyrektor Pietraszkiewicz.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#AndrzejJakubiak">Przedstawiłem krótkie uzasadnienie stanowiska Narodowego Banku Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#AndrzejJakubiak">Teraz chciałbym odnieść się do propozycji, którą pani przewodnicząca Ziółkowska przed chwilą odczytała. Gdyby owa propozycja została przyjęta, prosiłbym, aby sam Bankowy Fundusz Gwarancyjny ustalał wysokość składki - już bez porozumienia z prezesem Narodowego Banku Polskiego - w zakresie zobowiązań pozabilansowych. W przeciwnym razie nastąpi „przerzucenie” części decyzji nałożonych ustawą. Chcę powiedzieć, że wysokość składki określa z mocy ustawy Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Nie ma tutaj miejsca - takie jest moje zdanie - dla organu zewnętrznego, jakim jest prezes Narodowego Banku Polskiego, który deleguje jedynie swoich przedstawicieli do Rady.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WiesławaZiółkowska">A więc Narodowy Bank Polski zmodyfikował w międzyczasie swoje stanowisko. Jest dla mnie zaskoczeniem, że w tak krótkim czasie doszło do diametralnej zmiany poglądów Narodowego Banku Polskiego. Oznacza to, że albo wtedy, albo teraz Narodowy Bank Polski nie przemyślał tego, co prezentuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#WładysławBaka">Biorąc pod uwagę daleko posuniętą zmienność stanowiska Narodowego Banku Polskiego i wyrażoną niechęć do angażowania się w sprawę - która nawiasem mówiąc - jest ustawowym obowiązkiem Narodowego Banku Polskiego oraz zajmowania się kwalifikowaniem rodzajów aktywów pozabilansowych z punktu widzenia ich ryzykowności, a tym samym stwarzaniem podstawy dla kształtowania składki, biorąc także pod uwagę zgłaszane podczas dyskusji wątpliwości, czy powinno się udzielać Radzie Funduszu delegacji do różnicowania stawek oraz generalną tendencję, żeby określone kwestie regulować raczej przy pomocy zapisów ustawowych, w łonie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przeprowadziliśmy dyskusję, której wynikiem były dalsze prace analityczne, symulacje uwzględniające zwłaszcza stanowisko prezentowane przez pana prezesa Stypułkowskiego.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#WładysławBaka">Od początku chcieliśmy wyjść na przeciw rozwiązaniom, ażeby poprzez stawki nie blokować wprowadzanie nowych produktów bankowych i nie obciążać ponad miarę banków.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#WładysławBaka">Uważamy, że drogą, która może prowadzić do pewnego kompromisu - w moim przekonaniu, optymalnego na dzień dzisiejszy - przyjęcie następującego przepisu...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chciałabym otrzymać jego treść na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#WładysławBaka">Tekst owego przepisu mamy przygotowany. W tej chwili go odczytam. Następnie tekst przepisu zostanie przekazany członkom Komisji.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#WładysławBaka">W art. 2 pkt 5 proponujemy zapisać: „suma aktywów ważonych ryzykiem na działalność pomocową Bankowego Funduszu Gwarancyjnego - suma aktywów bilansowych oraz zobowiązań pozabilansowych, którym w zależności od rodzaju podmiotu (...)”.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#WładysławBaka">Z art. 2 pkt 5 koresponduje art. 13. Ust. 1 tego przepisu brzmiałby następująco: „Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów:</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#WładysławBaka">1) stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych oraz gwarancji i poręczeń ważonych ryzykiem [jest to zgodne z propozycjami Banku handlowego SA],</u>
          <u xml:id="u-20.4" who="#WładysławBaka">2) stawki stanowiącej 0,5 stawki, o której mowa w pkt. 1 i sumy ważonej ryzykiem w odniesieniu do pozostałych zobowiązań pozabilansowych (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jeżeli pan przewodniczący Baka przychodzi z nową propozycją, to powinien mieć ją powieloną przynajmniej w kilkunastu egzemplarzach. Wtedy nie byłoby żadnych trudności. W opinii przewodniczącego pana Baki z 13 stycznia br. zostało to ujęte inaczej. Teraz mamy znowu inny tekst.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#WiesławaZiółkowska">Można wiedzieć, co pan przewodniczący Baka przed chwilą odczytał? Proszę dostarczyć mi ten tekst.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#WładysławBaka">Za chwilę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie rozumiem, o co tu chodzi. Czy członkowie Komisji rozumieją, o co chodzi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#JerzyOsiatyński">Chcę odnieść się do wypowiedzi przedstawiciela Narodowego Banku Polskiego, a zwłaszcza do tej jej części, która dotyczy wycofania się Narodowego Banku Polskiego z ustalania składki ważonej ryzykiem. Gdybyśmy tę propozycję Narodowego Banku Polskiego przyjęli, to w gruncie rzeczy mielibyśmy do czynienia z sytuacją porównywalną z upoważnieniem Ministra Finansów, żeby ustalał wysokość stawek podatkowych.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#JerzyOsiatyński">Bankowy Fundusz Gwarancyjny, który w sposób naturalny - tak, tak po prostu, jest ulokowany i temu się nie trzeba dziwić - jest zainteresowany w tym, żeby uzyskiwać maksymalnie duże środki na interwencje, będzie ustalał składkę, która określa ilość tych środków. Niezależnie od tego, że jestem przeciwny rozszerzaniu przedłożonej przez rząd propozycji na aktywa pozabilansowe, nawet gdyby owa propozycja została przeforsowana przez posłów koalicyjnych; wydaje mi się rzeczą niezwykle ryzykowną przyjęcie sugestii Narodowego Banku Polskiego. W moim przekonaniu, NBP powinien mocą ustawy zostać zobowiązany wspólnie z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym do ustalania odpisów w stosunku do pozabilansowych aktywów odpowiednio ważonych ryzykiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#AndrzejTopiński">Zmianę stanowiska Narodowego Banku Polskiego uważam za bardzo ważną. W moim przekonaniu sygnalizuje ona pewne zamierzenie w zakresie polityki Narodowego Banku Polskiego w przyszłym roku w kontekście różnych niepokojów co do „przegrzania” gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#AndrzejTopiński">Przypuszczam - być może, insynuuję, nie mam bowiem żadnych podstaw, żeby to na pewno stwierdzić; o wniosku Narodowego Banku Polskiego dowiedziałem się przed chwilą - że Narodowy Bank Polski rozumuje w ten sposób, że ze względu na obecną sytuację pieniężną trzeba będzie wykluczyć możliwość obniżenia rezerw obowiązkowych w roku 1997. Być może Narodowy Bank Polski rozważa nawet możliwość podwyższenia tych rezerw i w związku z tym nie chce doprowadzać do dalszego obciążenia banków po to, aby nie zwiększać tak zwanego spadku kredytowego, czyli rozwarcia pomiędzy kredytami a depozytami.</u>
          <u xml:id="u-25.2" who="#AndrzejTopiński">Osobiście wyczuwam tu taki podtekst. Ów podtekst należałoby wziąć pod uwagę. Być może, tak właśnie sprawa się przedstawia.</u>
          <u xml:id="u-25.3" who="#AndrzejTopiński">Po drugie, uważam, że najgorszym rozwiązaniem, które można by przyjąć, jest przyznanie jakichkolwiek uprawnień Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu (czy to samodzielnych, czy wspólnie z Narodowym Bankiem Polskim) do ustalania stawek. Bankowy Fundusz Gwarancyjny w swoim posadowieniu nie spełnia podstawowych warunków w zakresie możliwości rozważania wszystkich argumentów „za” i „przeciw”. Ów Fundusz jest tak ukonstytuowany i musi być tak ukonstytuowany, żeby nie miał uprawnień w zakresie stanowienia i różnicowania stawek.</u>
          <u xml:id="u-25.4" who="#AndrzejTopiński">Przechodzę do trzeciej sprawy. To, o co my prosimy - mam tu na myśli zarówno pana prezesa Stypułkowskiego, który ma w tym jakiś interes, jak i siebie, chociaż takiego interesu na razie nie mam - jest związane z wyłączeniem opłat na Bankowy Fundusz Gwarancyjny linii kredytowych. Chcemy, aby linie kredytowe miały stawkę zero. Jest to nasz postulat na dziś.</u>
          <u xml:id="u-25.5" who="#AndrzejTopiński">Popieramy i za najlepsze rozwiązanie uważamy ograniczenie się tylko do aktywów, a jeśli nie do aktywów, to co najwyżej do gwarancji i poręczeń. W każdym wypadku należałoby pominąć linie kredytowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#AndrzejJakubiak">Chcę odnieść się do wypowiedzi pana posła Osiatyńskiego. Mówiąc o tym, że nie widzimy miejsca dla prezesa Narodowego Banku Polskiego w zakresie ustalania wysokości składki, nie mówimy, czy jest to dobrze czy źle. Wcale nie uważam, że składka powinna być ustalana całkowicie dowolnie. Rozumiem, że będzie się to odbywało w granicach 0–0,4%. Więcej niż 0,4% być nie może. Tak to jest zapisane w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#AndrzejJakubiak">Dziękuję panu prezesowi Topińskiemu za wsparcie. Rzeczywiście tak jest, że patrząc na to wszystko, co się dzieje, zmienilibyśmy trochę front w stosunku do tego, co było przez nas prezentowane wtedy, kiedy projekt ustawy powstawał. Dzisiaj sytuacja jest trochę inna. Pamiętam, co mówiłem na poprzednim posiedzeniu Komisji. Teraz otrzymałem jednak inne dyspozycje. Stanowisko Narodowego Banku Polskiego uległo zmianie. Kilka dni temu Narodowy Bank Polski popierał projekt rządowy. Dzisiaj przedłożył własną propozycję.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#AndrzejJakubiak">Tyle mogę powiedzieć na usprawiedliwienie zmiany stanowiska Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#WiesławaZiółkowska">Widzę, że członkowie Komisji otrzymali już tekst części propozycji przedłożonych przez pana przewodniczącego Bakę. Rozumiem, że są to propozycje sygnowane również przez rząd. Czy dobrze rozumiem?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#RyszardPazura">Chcę powiedzieć, że sprzyjamy tego typu pro-pozycjom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy propozycję pana przewodniczącego Baki mogę nazwać zmodyfikowaną propozycją rządową? Ministerstwo Finansów nie zgłasza sprzeciwu. Aby propozycję tę prawidłowo odczytać, należy spojrzeć na opinię przewodniczącego Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego W. Baki z 13 stycznia 1997 r. Proszę popatrzeć na ust. 1 owej opinii dotyczący art. 2 pkt 5 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Na oddzielnej kartce członkowie Komisji otrzymali propozycję treści art. 13. Wspomniane dwie propozycje powinniśmy rozpatrywać łącznie jako zmodyfikowaną propozycję rządową.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#WiesławaZiółkowska">Mam nadzieję, że wszyscy odczytali jej tekst. W stosunku do poprzedniego posiedzenia Komisji nastąpiła istotna zmiana stanowiska. W chwili obecnej art. 2 pkt 5 proponuje się nadać brzmienie: „suma aktywów ważonych ryzykiem na działalność pomocową BFG - suma aktywów bilansowych oraz zobowiązań pozabilansowych, którym w zależności od rodzaju podmiotu będącego stroną umowy zawartej z bankiem, prezes Narodowego Banku Polskiego nadaje na podstawie odrębnych przepisów, wyrażoną procentowo wagę ryzyka”. Ciąg dalszy znajduje się w art. 13 ust. 1: „Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów:</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#WiesławaZiółkowska">1) stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem oraz gwarancji i poręczeń,</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#WiesławaZiółkowska">2) stawki stanowiącej 0,5 stawki, o której mowa w pkt. 1 i sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych - według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku poprzedzającego rok, w którym opłata ma być wniesiona”.</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#WiesławaZiółkowska">Bardzo proszę o ustosunkowanie się do tych propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#CezaryStypułkowski">Pragnę poruszyć dwie sprawy. Po pierwsze, nie ukrywam, że z zadowoleniem odnoszę się do stanowiska Narodowego Banku Polskiego w kontekście argumentów, które były tu prezentowane, a które dotyczą obniżenia obciążeń sektora bankowego. Tak się składa, że Narodowy Bank Polski ma wyjątkowy mandat w tej sprawie, ponieważ z jednej strony jest organem licencjonującym banki, a z drugiej - ustalającym pewne reguły ich postępowania. Jest on też silnie reprezentowany i ma częściowe władztwo w stosunku do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Stąd wydaje mi się, że autorytet tej instytucji powinien ważyć na jej stanowisku w szczególny sposób.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#CezaryStypułkowski">Po drugie, nie ma wątpliwości, że chciałbym wspierać myślenie w kategoriach ograniczenia obciążeń na Bankowy Fundusz Gwarancyjny do kategorii aktywów bilansowych. Jak prezentowaliśmy w naszym stanowisku, dla nas obszarem do przyjęcia - zarówno traktowanym ekspercko, jak i z punktu widzenia interesów instytucji finansowych - był obszar objęcia obciążeniami również gwarancji i poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#CezaryStypułkowski">Na tle samej propozycji chciałbym zwrócić uwagę, że stajemy przed dodatkowym problemem. Myślę, że był to jeden z elementów, który uwzględnił również Narodowy Bank Polski, choć nie było o tym mowy. Chodzi o kwestię systematyki samych zobowiązać pozabilansowych, która jest dość trudna i nie jest jednoznaczna. Stąd też nawet Bankowy Fundusz Gwarancyjny w swojej kalkulacji składki na dobrą sprawę posługuje się zbiorczymi, sprawozdawczymi danymi banków.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#CezaryStypułkowski">W odniesieniu do niektórych pozycji sprawa w ogóle jest dosyć trudna. Czym innym jest kalkulacja dla celów ważenia ryzykiem poszczególnych kategorii zobowiązań pozabilansowych, jak: akredytywy, akredytywy zabezpieczone depozytami, terminowe akredytywy przekraczające pewne ciągi czasowe. Z tego względu wydaje mi się, że posługiwanie się zbiorczym pojęciem zobowiązań pozabilansowych w dzisiejszej sytuacji byłoby trudne.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#CezaryStypułkowski">Zaprezentowane rozwiązanie kompromisowe, jak powiedział pan prezes Topiński, w istocie w odniesieniu zwłaszcza do nowo tworzonych instrumentów będzie poważnym instrumentem. Stąd skłaniam się do tego, aby poważnie rozpatrzeć stanowisko Narodowego Banku Polskiego, które ograniczałoby podstawę naliczania składki do kategorii aktywów bilansowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JerzyOsiatyński">Rozumiem, że w każdym razie będziemy głosowali wniosek o objęcie składką wyłącznie aktywów bilansowych, zgodnie zresztą z propozycją, która została przedłożona na poprzednim posiedzeniu Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#WiesławaZiółkowska">Na razie pani poseł Góralska zgłosiła wniosek o zachowanie dotychczasowej treści art. 2 pkt 5, w której mowa jest nie tylko o zobowiązaniach bilansowych, ale także o gwarancjach i poręczeniach. Wniosku będącego powieleniem propozycji Narodowego Banku Polskiego do tej pory nikt nie zgłosił. Może to zrobić pan poseł Osiatyński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#JerzyOsiatyński">Z całą pewnością nie wycofujemy wniosku złożonego przez panią poseł Góralską na poprzednim posiedzeniu Komisji. Jak rozumiem propozycja przewodniczącego pana Baki została przejęta przez stronę rządową. Wobec tego pozwolę sobie przejąć wniosek Narodowego Banku Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#JerzyOsiatyński">Pragnę przedstawić jeszcze jeden wniosek, w sumie pragnę przedstawić dwa wnioski. W przypadku gdyby wniosek dalej idący, zmierzający do tego, aby nie obejmować innych aktywów niż aktywa bilansowe, nie uzyskał aprobaty posłów, chciałbym zaproponować modyfikację wniosku pana przewodniczącego Baki, przejętego przez pana ministra Pazurę. W art. 13 ust. 1 pkt 2 proponuję dodać po przecinku następujące wyrażenie: „z wyłączeniem linii kredytowych, dla których stawka wynosi zero”. W całości treść art. 13 ust. 1 pkt 2 byłaby następująca: „stawki stanowiącej 0,5 stawki, o której mowa w pkt 1 i sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem linii kredytowych, dla których stawka wynosi zero”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WładysławBaka">Bankowy Fundusz Gwarancyjny został powołany przez Sejm. Posiada on określone funkcje. Niedobrze, że przy okazji rozpatrywania omawianych problemów, próbuje się przeciwstawić interesy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego interesom banków. Jak już powiedziałem, Bankowy Fundusz Gwarancyjny nie ma innych interesów jak troska o bezpieczeństwo, społeczne koszty funkcjonowania i konkurencyjność polskiego systemu bankowego, między innymi w kontekście postępującej integracji i otwarcia dla zagranicznych instytucji finansowych. Po drugie, Bankowy Fundusz Gwarancyjny dokłada wszelkich starań, aby obciążenia banków były jak najmniejsze. Wyrazem tego jest chociażby przyjęcie na ten rok decyzji o obniżeniu stawek związanych z tworzeniem funduszu środków gwarantowanych ze stosowanych poprzednio powszechnie dla banków w wysokości 0,4 do 0,18, co oznacza zmniejszenie o 45% oraz z 0,2 do 0,12, co oznacza zmniejszenie o 40% dla PKO BP, PKO SA i Banku Gospodarki Żywnościowej. Poza tym nieraz występowaliśmy do Narodowego banku Polskiego o obniżanie, tzn. zmianę formuły rezerw obowiązkowych po to, aby w szybszym tempie rekompensować bankom składkę na Bankowy Fundusz Gwarancyjny.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#WładysławBaka">Chciałbym zwrócić uwagę, że za zapisami, które są dziś rozważane, stoją bardzo konkretne wielkości i realne procesy. Jeśli przyjmiemy rozwiązanie, które ku mojemu zdziwieniu zaproponował Narodowy Bank Polski - zupełnie nie rozumiem przesłanek, którymi się kierował - polegające na ograniczeniu się do składki, tylko dla aktywów bilansowych, to zmniejszenie w związku z tym funduszu pomocowego prawdopodobnie sięgnie 30%. Jeśli natomiast chodzi o kolizję, jaka występuje pomiędzy interpretacją Ministerstwa Finansów, dotychczasową interpretacją Narodowego Banku Polskiego oraz interpretacją Bankowego Funduszu Gwarancyjnego a interpretacją Banku Handlowego SA, to owocowała ona zmniejszeniem funduszu o około 15%.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#WładysławBaka">Nasza propozycja, obecnie zmodyfikowana przez pana posła Osiatyńskiego, wnoszona przez Ministra Finansów prowadzi do zmniejszenia o około 8–9% opłat na fundusz pomocowy, a tym samym do zmniejszenia wielkości tego funduszu, w związku z tym, że przyjmujemy 0,5% stawki.</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#WładysławBaka">Tymczasem poważnie rosną zobowiązania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Pragnę zwrócić uwagę, że od 1997 r. Narodowy Bank Polski przestaje finansować, przestaje wspomagać procesy konsolidacyjne w bankowości spółdzielczej. Już w tej chwili są wystąpienia ze strony rządu, ze strony Narodowego banku Polskiego, aby Bankowy Fundusz Gwarancyjny przejął w całości wspieranie łączenia banków spółdzielczych. W ubiegłych dwóch latach było kierowane na ten cel po 40 mln zł z tego względu występuje naturalne zwiększenie zapotrzebowania na środki pomocowe.</u>
          <u xml:id="u-34.4" who="#WładysławBaka">Biorąc pod uwagę wymienione okoliczności oraz stojąc na gruncie realności i wyważonych potrzeb, proponuję przyjęcie koncepcji, która została przedłożona w ostatniej fazie dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan przewodniczący Baka powiedział, że na rok bieżący obniża się stawkę z 0,4 na - proszę przypomnieć: ile?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WładysławBaka">Z 0,4 na 0,18, ale dotyczy to tworzenia funduszu środków gwarantowanych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#RyszardPazura">W związku z propozycją pana posła Osiatyńskiego chcę zwrócić uwagę, że gdyby miały być wyłączone tzw. linie kredytowe otwarte, to musiałoby to być bardzo dokładnie sprecyzowane. Czytając zaproponowane sformułowanie, nie wiemy, co znaczy wyrażenie „linie kredytowe”. Rodzi się pytanie, czy chodzi o linie skonsumowane, w części skonsumowane, nieskonsumowane. Jest to duży dylemat. Nie wiem, czy sprawozdawczość zezwala na wyłączenie z taką precyzją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#AndrzejJakubiak">Pragnę odnieść się do dwóch spraw. Jedna dotyczy zgłoszonego projektu przepisów. Jeżeli propozycja ta miałaby być rozpatrywana, to sugeruję następujące uszeregowanie: 0,4 stawki od aktywów bilansowych i 0,5 stawki, co oznacza praktycznie 0,2 stawki od zobowiązań pozabilansowych, gdyż gwarancje i poręczenia są to też zobowiązania pozabilansowe. Wówczas prawdopodobnie, o czym wcześniej mówił pan prezes Stypułkowski, to, co Bank Handlowy SA niejako straciłby na otwartych liniach kredytowych, zyskałby poprzez to, że byłyby mniejsze obciążenia z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń. W związku z tym z punktu widzenia zmniejszenia lub zwiększenia obciążeń banku na dzień dzisiejszy wychodziłoby to prawdopodobnie mniej więcej na zero.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#CezaryStypułkowski">Na tle przeprowadzonej dyskusji chciałbym w twórczy sposób wykorzystać propozycję pana posła Osiatyńskiego. Pragnę zaproponować treść art. 13 ust. 1, która mogłaby znaleźć się w tekście ustawy nowelizującej ustawę o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i która spełniałaby wymogi legislacyjne. Brzmienie omawianego przepisu mogłoby być następujące:</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#CezaryStypułkowski">„Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów:</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#CezaryStypułkowski">1) stawki nie przekraczającej 0,4% sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem,</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#CezaryStypułkowski">2) stawki nie przekraczającej 0,2% sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem linii kredytów przyrzeczonych”.</u>
          <u xml:id="u-39.4" who="#CezaryStypułkowski">Odnoszę się w tym miejscu do tego, o czym mówił pan minister Pazura. Rzeczywiście, dążymy do...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę mi powiedzieć, w którym miejscu w ustawie pojawia się określenie „kredyt przyrzeczony”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#CezaryStypułkowski">Występuje ono w klasyfikacji Narodowego Banku Polskiego. Podobnie rzecz się ma z akredytywami.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#CezaryStypułkowski">Poprzednio w tekście ustawy było używane pojęcie „gwarancji i poręczeń”. Rezygnujemy z niego, zastępując je pojęciem zbiorczym „zobowiązań pozabilansowych”. Zamiast pozytywnie wymieniać gwarancje i poręczenia proponujemy negatywnie wymieniać linie kredytów przyrzeczonych, będące pozycją, która, jak rozumiem i jak trafnie zauważył pan prezes Topiński, na razie stanowi problem dla jednego z banków, ale w zasadzie, gdyby systematycznie objąć wszystkie kategorie ryzyka jednolitym traktowaniem, właściwie stałaby się problemem również dla innych banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#JerzyOsiatyński">Po wystąpieniu pana prezesa Stypułkowskiego właściwie niewiele mam do dodania.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#JerzyOsiatyński">Z przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 usuwamy wyrażenie: „gwarancji i poręczeń”, gdyż będą się zawierały w pozostałych zobowiązaniach pozabilansowych, o których mowa w pkt. 2. Sformułowanie „0,2%” rzeczywiście jest lepsze pod względem stylistycznym niż „0,5 stawki, o której mowa w pkt. 1”. Jeśli z pkt. 2 wykreślimy wyraz „pozostałych”, to w sformułowaniu „zobowiązań pozabilansowych” będą się również mieściły gwarancje i poręczenia, z wyłączeniem linii kredytowych przyrzeczonych. W tym miejscu pojawia się pewien problem, gdyż trzeba dopisać „według klasyfikacji Narodowego Banku Polskiego”, a Narodowy Bank Polski ma wolną rękę w definiowaniu klasyfikacji swoimi wewnętrznymi zarządzeniami.</u>
          <u xml:id="u-42.2" who="#JerzyOsiatyński">Wydaje mi się, że znaleźliśmy kompromis, który prawdopodobnie uwzględnia wszystkie sprzeczne interesy. Należałoby jeszcze zamiast określenia „według klasyfikacji Narodowego Banku Polskiego” przyjąć bardziej sztywne sformułowanie, to znaczy wpisać do projektu ustawy nowelizującej ustawę o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym definicję ujętą w owej klasyfikacji. Jest to jednak rzecz, którą możemy w czasie przerwy omówić z przedstawicielami Narodowego Banku Polskiego. Ogólnie wydaje mi się, że przedstawiono rozsądną propozycję kompromisową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Rzeczywiście rysuje się możliwość kompromisu i otwarcia. Chciałbym wszakże przedłożyć propozycję, która od dawna jest zapowiadana i która rozwiązywałaby szereg spraw. Proponuję, aby do tekstu, który zaproponował pan prezes Stypułkowski, i który poparł pan poseł Osiatyński, dodać jedno zdanie, na które zgodziłaby się też strona rządowa (mamy to na piśmie). Chodzi mi o zdanie: „Począwszy od 1998 r. tak ustalona opłata (tzn. wcześniej zacytowane stawki) będzie ulegała pomniejszeniu o 30%, tj. kwotę, którą będzie wnosić Narodowy Bank Polski”.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Zaraz powiem, z czego Narodowy Bank Polski będzie wnosił tę kwotę. Jest to bardzo ważne systemowe rozwiązanie. Jak wiadomo, od sześciu lat istnieje paradoksalne rozwiązanie, że część rezerw obowiązkowych jest oprocentowana i przekazywana na inny fundusz. Przed kilkunastoma miesiącami uzgodniliśmy z Ministerstwem Finansów, że instytucja ta powinna być zlikwidowana. W związku z tym, począwszy od 1998 r. moglibyśmy transferować kwoty z Narodowego Banku Polskiego do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Wówczas osiągnęlibyśmy następujące cele.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Po pierwsze, obciążenie banków byłoby troszeczkę mniejsze. Rząd partycypowałby w działaniach restrukturyzacyjnych, tak jak to wyjaśniał minister Pazura, poprzez 40% kosztów uzyskania przychodów. Partycypowałby w tym również bank centralny. Wreszcie mielibyśmy równoprawną sytuację, w której podejmowane decyzje restrukturyzacyjne obciążałyby w jednolity sposób trzy siły: banki komercyjne, bank centralny i Skarb Państwa.</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Zgłoszoną propozycją uzupełnioną o to zdanie, które zaowocowałoby za rok, jesteśmy w stanie bardzo mocno popierać. Bardzo prosimy o przyjęcie takiego rozstrzygnięcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WiesławaZiółkowska">Teraz głos zabierze przedstawiciel Narodowego Banku Polskiego, a potem chciałabym poznać stanowisko rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#AndrzejJakubiak">O ile dobrze pamiętam (jeszcze to sprawdzę), nie ma definicji przyrzeczonych linii kredytowych. Wprowadzenie tego pojęcia do ustawy wiązałoby się z koniecznością określenia przez Sejm legalnej definicji, co to jest przyrzeczona linia kredytowa. Sprawdzę, czy gdziekolwiek w aktach zewnętrznych kierowanych przez Narodowy Bank Polski do banków jest to zdefiniowane, ale obawiam się, że nie. Gwarancja jest instytucją wyraźnie określoną w prawie bankowym. Poręczenie stanowi instytucję prawa cywilnego. Przykro mi, ale nie ma legalnej definicji przyrzeczonych linii kredytowych. Jak mówiłem, jeszcze to sprawdzę, żeby mieć stuprocentową pewność, ale wedle mojej wiedzy na dzień dzisiejszy nie ma takiej definicji. Trzeba by zdefiniować, co to jest przyrzeczona linia kredytowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jeśli pan dyrektor Jakubiak chciałby to jeszcze sprawdzić, to musiałby to uczynić jeszcze dzisiaj. Jeśli mamy do czynienia z pilnym projektem ustawy, to już w drugim czytaniu nie możemy zgłaszać poprawek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#CezaryStypułkowski">Mam wrażenie, że nie ma też legalnej definicji zobowiązań pozabilansowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#RyszardPazura">Zobowiązania pozabilansowe są zdefiniowane w ustawie o rachunkowości i konsekwentnie w zarządzeniu prezesa Narodowego Banku Polskiego wydanym na podstawie tej ustawy. Akurat w tym miejscu nie ma problemu.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#RyszardPazura">Nasze stanowisko jest następujące. Nawiązując do wypowiedzi pana dyrektora Pietraszkiewicza przypominam, że przy omawianiu któregoś z projektów Prawa bankowego rząd zajmował już stanowisko w kwestii zmiany przeznaczenia kwot dotychczas kierowanych do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, wynikających z granicy oprocentowania rezerw, jakie banki wpłacają do Narodowego Banku Polskiego. Rząd stanął na stanowisku, że środki te powinny pochodzić z budżetu państwa oraz wracać do banków, które wpłacają pieniądze na rezerwy obowiązkowe.</u>
          <u xml:id="u-48.2" who="#RyszardPazura">W związku z tym sympatyzujemy z poglądem, aby w przyszłości Bankowy Fundusz Gwarancyjny był zasilany z tychże środków, pod warunkiem, że budżet państwa przejmie finansowanie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, co jest oczywiste. Nie może się to jednak stać wcześniej niż w budżecie na rok 1998, gdyż wymaga to zmiany ustawy - Prawo bankowe. Sama zasada zapisana jest w ustawie - Prawo bankowe lub w ustawie o Narodowym Banku Polskim. Jak już mówiłem, sympatyzujemy z wniesioną propozycją, ale może ona być wprowadzona dopiero po przeprowadzeniu dyskusji na temat wymienionych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-48.3" who="#RyszardPazura">O ile chodzi o gwarancje i poręczenia, to moim zdaniem, pobieranie od nich opłat jest ważniejsze niż pobieranie opłat od kredytów. Dlaczego. Otóż okazuje się, że w wielu przypadkach upadłości banków problem nie dotyczył tzw. złych kredytów, tylko zasadzał się na tym, co znajdowało się w szufladach z momentem ogłoszenia upadłości, a więc jak wyglądała sytuacja w zakresie gwarancji i poręczeń. W związku z powyższym stajemy na stanowisku, jakie zaprezentował pan przewodniczący Baka, że kredyty, gwarancje i poręczenia powinny być traktowane jednolicie. Zresztą od dnia 1 stycznia 1997 r. i w zakresie rezerw jest jednolite traktowanie.</u>
          <u xml:id="u-48.4" who="#RyszardPazura">Jeżeli chodzi o drugą część, możemy ustąpić jeszcze o pół procenta, co w moim przekonaniu, znacznie łagodzi kwestie, o których mówił prezes Stypułkowski. Gdyby w zakresie linii otwartych była pewna statystyka i sprawozdawczość, to moglibyśmy o tym rozmawiać, ale jak słyszeliśmy, statystyka ta wcale nie jest taka pewna.</u>
          <u xml:id="u-48.5" who="#RyszardPazura">Reasumując, pkt 1 zgłoszonej propozycji ma uzasadnienie merytoryczne. Dla osiągnięcia zgody bylibyśmy w stanie zgodzić się, aby w pkt. 2 z punktu widzenia bilansu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zamiast 0,2% było 0,15%, co znacznie łagodzi różne trudne problemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#JerzyOsiatyński">Zaczyna się tu proces, więc być może, rzeczywiście jesteśmy blisko osiągnięcia kompromisu.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#JerzyOsiatyński">Proponuję następujące rozwiązanie. Gwarancje i poręczenia w każdym bądź razie powinny być przeniesione do zobowiązań pozabilansowych, gdyż w gruncie rzeczy są one zobowiązaniami pozabilansowymi. Myślę, że można by pójść w nieco odwrotną stronę, a mianowicie, aby do art. 13 ust. 1 pkt 1 w ogóle nie wpisywać gwarancji i poręczeń, a w pkt. 2 ująć zobowiązania pozabilansowe. W konsekwencji art. 13 ust. 1 pkt 1 miałby następujące brzmienie: „stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem”, pkt 2 brzmiałby następująco: „stawki stanowiącej 0,25% i sumy ważonych ryzykiem zobowiązań pozabilansowych (do których z definicji wchodzą gwarancje i poręczenia), z wyłączeniem linii kredytowych (...)”.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#JerzyOsiatyński">W tym momencie rzeczywiście jest nam potrzebna chwila przerwy, aby móc spokojnie usiąść i zdefiniować, co to znaczy „przyrzeczone linie kredytowe”, tak aby nie budziło to żadnych wątpliwości. Wydaje mi się, że można to zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#WiesławaZiółkowska">Poddam pod głosowanie poszczególne propozycje. Jeśli propozycja posła Osiatyńskiego uzyska akceptację, to wówczas będzie sensownym doprecyzowanie, co oznacza pojęcie „linie kredytowe przyrzeczone”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#JanuszCichosz">Proszę o doprecyzowanie tego pojęcia już teraz, dlatego że muszę przyznać, iż nie wiem, za czym miałbym głosować. Jest to dla mnie dosyć niejasne. Trzeba zaproponować jednolitą treść przepisu art. 13 ust. 1 projektu ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, tak żeby było wiadomo, za czym głosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zgłoszono kilka wniosków. Zaraz je przedstawię i wówczas będzie wiadomo, za czym głosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#JanuszCichosz">Dyrektor Pietraszkiewicz proponował, aby po pkt. 2 dodać zdanie o partycypowaniu Narodowego Banku Polskiego od 1998 r. na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w wysokości 30%. Uważam, że należy uwzględnić i tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#JerzyEysymonttniez">Słyszeliśmy opinię, że na dzień dzisiejszy nie ma legalnej definicji przyrzeczonej linii kredytowej. Rozumiem, że gdyby definicja taka została tutaj wprowadzona, to miałaby ona charakter uniwersalny, tzn. nie byłaby określona tylko na użytek tejże ustawy, ale byłaby pierwszą legalną definicją przyrzeczonej linii kredytowej. Czy tak by było?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie widzę powodów, aby dzisiaj określać wspomniane 30%. Dlaczego miałoby być akurat 30, a nie 25, 15, 10 czy akurat 50%? Propozycja konkretnych udziałów Narodowego Banku Polskiego powinna być w jakiś sposób uzasadniona. Jeżeli od razu mielibyśmy określać źródło, z jakiego owa wpłata miałaby być dokonywana, to możemy dalej dyskutować. Jeżeli nie, to oznacza to, iż będzie to obciążać wpłaty Narodowego Banku Polskiego do budżetu. Moim zdaniem, oznacza to proste przełożenie na partycypację budżetu. Tak więc jednocześnie musi być wskazane źródło, z którego Narodowy Bank Polski ma pokrywać owe 30%, które zaproponował pan dyrektor Pietraszkiewicz i które poparł pan poseł Cichosz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#KatarzynaBorowska">Minister Pazura przed chwilą zaprezentował swoje stanowisko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę o jasną odpowiedź, czy Ministerstwo Finansów popiera zgłoszoną propozycję, czy nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#KatarzynaBorowska">Nie popiera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#AndrzejJakubiak">Z wypowiedzi pana ministra Pazury zrozumiałem, że rząd opowiada się za koncepcją partycypacji Narodowego Banku Polskiego, ale ze środków pochodzących z oprocentowania rezerw obowiązkowych, które dzisiaj są kierowane do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Jeżeli tak, to trzeba by było od razu przygotować odpowiedni zapis i nad nim dyskutować. Przy czym minister Pazura od razu zastrzegł, że w 1997 r. żadne zmiany w tym zakresie nie są możliwe; najwcześniej można je wprowadzać od 1998 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#KatarzynaBorowska">Dokładnie to minister Pazura powiedział przed chwilą. W związku z tym, że toczą się prace nad nowelizacją czy w ogóle nad projektem nowej ustawy o Narodowym Banku Polskim, w ramach których rozważa się rozwiązania polegające na przekazaniu środków z oprocentowania rezerw obowiązkowych, które obecnie kierowane są do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na inne cele związane z wprowadzeniem ich z powrotem do systemu bankowego, wprowadzanie proponowanej zmiany ustawą o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym wydaje się nieco przedwczesne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#JerzyOsiatyński">Mam wrażenie, że jeżeli Narodowy Bank Polski miałby uczestniczyć w tym wszystkim, to wymagałoby to nowelizacji ustawy o Narodowym Banku Polskim. Wydaje mi się, że nie powinniśmy wprowadzać zmian w ten sposób.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#JerzyOsiatyński">Mówimy o pośrednim, poprzez Narodowy Bank Polski, dofinansowaniu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez budżet, dlatego że oznaczałoby to zmniejszenie zysków NBP, które w 80% są odprowadzane do budżetu państwa. Chyba że dofinansowanie to miałoby się odbywać przy wykorzystaniu środków, które obecnie są przeznaczane dla Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ale nie jestem pewien, czy projektodawcy są tym uszczęśliwieni, jeśli nawet miałoby to mieć miejsce po 1997 r.</u>
          <u xml:id="u-61.2" who="#JerzyOsiatyński">Myślę, że w każdym bądź razie nie jesteśmy przygotowani do tego, aby w tej chwili do art. 13 ust. 1 dopisywać zdanie zaproponowane przez pana dyrektora Pietraszkiewicza. Mimo sympatii dla starań umacniania systemu bankowego sądzę, że jest to propozycja przedwczesna.</u>
          <u xml:id="u-61.3" who="#JerzyOsiatyński">Pan poseł Eysymontt postawił bardzo trafne pytanie, czy jeśli spróbujemy stworzyć definicję linii kredytowej przyrzeczonej, to czy będzie ona miała od tego momentu charakter obligatoryjny bądź uniwersalny? Chcę powiedzieć, że niestety, ale praktyka jest taka, iż to samo pojęcie jest redefiniowane na potrzeby naszej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-61.4" who="#JerzyOsiatyński">Jeśli chodzi o pojęcie ryzyka, to inaczej się je określa dla potrzeb rachunkowości, inaczej dla potrzeb Narodowego Banku Polskiego itp. Nie twierdzę, że powinniśmy podążać w tym kierunku. Nie chcę wszakże, abyśmy mieli wrażenie, że jeśli tutaj coś ustalimy, to będzie to opoką, na której ktoś będzie budował świat. Nie mówię już o tym, że jeśli się okaże, że dane pojęcie źle funkcjonuje, to będziemy je zmieniali; istnieje przecież możliwość powrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Wydaje mi się, że ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, wzorem rozwiązań w innych krajach europejskich, jest najlepszym miejscem, aby definitywnie powiedzieć, kto zasila Bankowy Fundusz Gwarancyjny środkami, jeśli chodzi o kwoty gwarantowane. Nikt nie proponuje tu żadnej rewelacji; pozostają banki komercyjne.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">W części restrukturyzacyjnej chodzi o to, aby członkowie Komisji przedyskutowali, czy model stosowany w innych krajach, gdzie partycypują trzy strony: banki komercyjne, bank centralny i Skarb Państwa, nie jest rozwiązaniem najwłaściwszym.</u>
          <u xml:id="u-62.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Ponieważ w sprawie likwidacji przesyłania środków z oprocentowania rezerw obowiązkowych na cele pozabankowe jest stanowisko rządu na piśmie - rząd uważa, że trzeba się z tego wycofać, i to pilnie, przy okazji proponowanej nowelizacji ustawy o Narodowym Banku Polskim - to w tym momencie istnieje najlepsza sposobność, aby konstytuując Bankowy Fundusz Gwarancyjny, wpisać na stałe przedłożone rozwiązanie. Dlatego rozumiejąc, że być może sprawa ta stanowi pewne zaskoczenie, mam prośbę - spodziewając się, że odbędzie się jeszcze jedno posiedzenie Komisji - aby to jedno zdanie...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie będzie jeszcze jednego posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Dobrze by było, gdyby w sprawie tego jednego zdania odbyły szybkie konsultacje i gdyby zgłoszone rozwiązanie zostało wprowadzone do ustawy o Bankowym Funduszu Gwarantowanym. Ustawa ta będzie stanowić konstytucję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez wiele lat.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Jeden problem byłby wówczas rozwiązany. Usunęlibyśmy jeden z elementów nadmiernych, ponadeuropejskich dociążeń polskiego systemu bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie przewiduje się następnego posiedzenia Komisji w sprawie omawianych ustaw. Dzisiaj będziemy pracować tak długo, aż zakończymy dyskusję nad projektami ustaw, które mamy rozpatrzyć w trybie pilnym. Termin został wyznaczony i osobiście nie mam żadnej możliwości, aby go przesunąć. Tylko rząd może zmienić ów termin. Gdybym ja to zrobiła, to złamałabym ustalenia regulaminu Sejmu, konstytucji i zapewne jeszcze jakieś inne. Dzisiaj pracujemy aż do skutku. Jeśli ktoś ma jakieś propozycje, to może wychodzić, konsultować je i wracać z tekstami gotowych zapisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#CezaryStypułkowski">W poszukiwaniu rozwiązania, które mogłoby zostać zaakceptowane oraz wobec braku legalnej definicji linii kredytów przyrzeczonych, pozwoliłem sobie na próbę stwierdzenia ad hoc takiej definicji. Żeby było to bardziej czytelne, odczytam ponownie proponowaną treść art. 13 ust. 1 projektu ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Nowe przedłożenie tego przepisu brzmiałoby następująco:</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#CezaryStypułkowski">„Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów:</u>
          <u xml:id="u-66.2" who="#CezaryStypułkowski">1) stawki nie przekraczającej 0,4% sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem,</u>
          <u xml:id="u-66.3" who="#CezaryStypułkowski">2) stawki nie przekraczającej 0,2% sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem linii kredytów przyrzeczonych, przez co rozumie się wynikającą z umowy kwotę zobowiązania do udzielania kredytu pomniejszoną o kwotę jego wykorzystania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy minister Pazura będzie w stanie ustosunkować się do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#RyszardPazura">Poproszę Narodowy Bank Polski, aby ocenił to w kontekście nowego planu kont i nowej sprawozdawczości. Ja nie jestem w stanie tego ocenić z punktu widzenia praktycznej wydolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#CezaryStypułkowski">Chcę powiedzieć, że oczywiście istnieje możliwość kształtowania legalnych definicji dla potrzeb poszczególnych ustaw. Wiadomo, że lepiej jest, jeśli systematyka jest uniwersalna, ale skoro nie ma na dziś legalnej definicji, to dla celów omawianej ustawy można ją stworzyć.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#CezaryStypułkowski">Przeczytam jeszcze raz treść art. 13 ust. 1 pkt 2: „stawki nie przekraczającej 0,2% sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem linii kredytów przyrzeczonych przez co rozumie się wynikającą z umowy kwotę zobowiązania do udzielenia kredytów pomniejszoną o kwotę jego wykorzystania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#AndrzejJakubiak">Jest to definicja jak każda inna. Patrząc z ekonomicznego punktu widzenia, co to jest linia kredytowa przyrzeczona, jest to definicja prawdziwa. Chcę zwrócić uwagę, że pojawią się pytania, dlaczego wyłączono tylko ten produkt, a nie inny, ale jest to już odrębny problem. Co do samej propozycji zdefiniowania w projekcie ustawy nowelizującej ustawę o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym przyrzeczonych linii kredytowych, mogę powiedzieć, że ekonomiczny sens został tu oddany. Na ile jest ona poprawna pod względem prawnym, to już jest inna kwestia. U mnie jako u prawnika nie budzi ona specjalnych awersji, za wyjątkiem tego, że będziemy mieli lex Banku Handlowego SA. Tak to odbieram.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#JózefKaleta">Mam trzy propozycje.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#JózefKaleta">Po pierwsze, proponuję nie rozpatrywać wniosku pana dyrektora Pietraszkiewicza, dotyczącego sytuacji w latach późniejszych. Czy uda się ten wniosek zrealizować, czy nie, będzie zależało od tego, jakie rozwiązania przyjmiemy w ustawie - Prawo bankowe i ustawie o Narodowym Banku Polskim. Dopiero po przyjęciu zmian w tych ustawach, możemy dokonywać korekty stosownego zapisu.</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#JózefKaleta">Druga moja propozycja jest zbieżna z tym, o czym mówił minister Pazura, żeby jednak nie definiować pojęcia „linii kredytów przyrzeczonych”. Taka definicja mogłaby budzić wiele wątpliwości. Tak jak już powiedział pan poseł Osiatyński, definicja linii kredytów przyrzeczonych jest sformułowana przez Narodowy Bank Polski, w jego wewnętrznych dokumentach klasyfikacji. Wobec tego nie możemy zdawać się tylko na Narodowy Bank Polski, dawać mu wolną rękę i uzależniać ważnej kwestii od tego, jak Narodowy Bank Polski w swojej wewnętrznej instrukcji zdefiniuje określone pojęcie.</u>
          <u xml:id="u-71.3" who="#JózefKaleta">Po trzecie, opowiadam się za utrzymaniem w art. 13 ust. 1 pkt 1 gwarancji i poręczeń, dlatego że straty z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji - mówił już o tym pan minister Pazura - są większe od strat z tytułu tzw. „złych kredytów”. Uważam to za bardzo ważną kwestię. Gwarancje i poręczenia należy, po prostu, wyżej opodatkować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#CezaryStypułkowski">Chcę wypowiedzieć się w dwóch sprawach.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#CezaryStypułkowski">Po pierwsze, pragnę odpowiedzieć na pytanie, dlaczego akurat linie kredytów przyrzeczonych powinny być wyłączone z kategorii pozostałych zobowiązań pozabilansowych. Otóż tak się składa, że polski rynek w coraz mniejszym stopniu akceptuje prowizję od tego typu zaangażowań. W praktyce oznacza to, że banki odprowadzałyby składkę w znaczącej wysokości od niedochodowych pozycji i instrumentów. Dlatego też tak bardzo akcentujemy potrzebę wyłączenia linii kredytów przyrzeczonych. Trudno sobie wyobrazić sytuację, że nawet, kiedy nie ma dochodów, występują znaczne obciążenia.</u>
          <u xml:id="u-72.2" who="#CezaryStypułkowski">Po drugie, chcę powiedzieć, że formułując legalną definicję pojęcia „linii kredytowych przyrzeczonych”, byłem motywowany chęcią sprostania zadaniu, które stanęło przed nami wobec deklaracji, iż takiej definicji w tej chwili nie ma. Mam nadzieję, że wypełnia ona należycie ekonomiczną treść pojęcia „linii kredytowych przyrzeczonych”. Ponadto pragnę dodać, że przynajmniej zgodnie z moim rozumieniem warsztatu prawnego mogłaby być udźwignięta przez ustawę o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
          <u xml:id="u-72.3" who="#CezaryStypułkowski">Na koniec chcę odnieść się do tego, o czym mówił pan poseł Kaleta. Mam wrażenie, że jesteśmy trochę przytłoczeni myśleniem w kategoriach poręczeń i gwarancji z tego tytułu, że są to bardziej znane instrumenty. Chcę powiedzieć, że takim samym instrumentem, który w równie dużym stopniu jako instrument pozabilansowy jest obciążany ryzykiem, jest akredytywa. Tak się składa, że bardzo mało banków operuje instrumentem akredytywy, gdyż jest to instrument dość trudny; jednak występuje jako kategoria pozabilansowa i z punktu widzenia definicji ryzyka kredytowego nie różni się istotnie od poręczenia czy zwłaszcza od gwarancji. W niektórych krajach gwarancja bankowa tak naprawdę nazywana jest jak u nas akredytywą. Oczywiście mam tu na myśli ujęcie językowe.</u>
          <u xml:id="u-72.4" who="#CezaryStypułkowski">Stąd też namawiałbym raczej do tego, aby w sposób jednolity traktować pozostałe zobowiązania pozabilansowe i dążyć do tego, żeby linie kredytów przyrzeczonych wyłączyć. Formułując ten pogląd, uważam że moglibyśmy nawet pozostać przy niższych rangą definicjach tworzonych poprzez wewnętrzne dokumenty Narodowego Banku Polskiego adresowane do banków. Szereg pojęć, które mają treść ustawową, w istocie legalnie definiowanych jest niższej rangi regulacjami Narodowego Banku Polskiego i nikomu to nie przeszkadza. Narodowy Bank Polski był i na pewno pozostanie głównym regulatorem dla definicji instrumentów. przyznawania wag ryzyka i szeregu innych czynności (np. wyceny instrumentów). My się z tym godzimy.</u>
          <u xml:id="u-72.5" who="#CezaryStypułkowski">Moim zdaniem, można by pozostać przy wyłączeniu linii kredytów przyrzeczonych i oczekiwać, że Narodowy Bank Polski z czasem w kolejnych swoich regulacjach będzie to dogłębniej definiował.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#WiesławaZiółkowska">Spróbuję podsumować propozycje, które zostały do tej pory zgłoszone. Czy ktoś pragnie wycofać swoją propozycję? Widzę, że pan poseł Cichosz ma jakieś pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#JanuszCichosz">Mam pytanie do pana prezesa Stypułkowskiego. O ile wiem, w sprawozdawczości zostały wyodrębnione linie kredytowe. Nie jestem pewien, czy została tam wyodrębniona pozycja linii kredytowych przyrzeczonych. Na podstawie czego bank będzie ustalał te wielkości? Skąd Bankowy Fundusz Gwarancyjny będzie wiedział, czy określone pozycje odpowiadają faktycznemu stanowi linii kredytowych przyrzeczonych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#CezaryStypułkowski">Formułując stosowną definicję, miałem na myśli kwotę zobowiązania - wynikającą z umowy - do udzielenia kredytu, pomniejszoną o jego wykorzystanie. W moim przekonaniu, w klasyfikacjach Narodowego Banku Polskiego (chodzi o dokumenty niższej rangi) pojęcie „linii kredytów przyrzeczonych” już się znajduje. Oczywiście w regulacjach wewnętrznych NBP można by je jeszcze doprecyzować, choćby w sposób, w jaki ja to ująłem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#WiesławaZiółkowska">Mamy następujący stan rzeczy. Mamy propozycję rządową, która została zmodyfikowana. Nie będę przytaczać tego, co dotyczy art. 2 pkt 5, którego treść nie ulega dalszym zmianom ponad to, co zaproponował w swoim piśmie pan przewodniczący Baka (pismo z dnia 13 stycznia 1997 r.).</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jeśli chodzi o art. 13 ust. 1, to jego zmodyfikowana (ostatnia) wersja przedłożona przez rząd brzmi następująco:</u>
          <u xml:id="u-76.2" who="#WiesławaZiółkowska">„Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów:</u>
          <u xml:id="u-76.3" who="#WiesławaZiółkowska">1) stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem oraz gwarancji i poręczeń,</u>
          <u xml:id="u-76.4" who="#WiesławaZiółkowska">2) stawki stanowiącej 0,15% i sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych</u>
          <u xml:id="u-76.5" who="#WiesławaZiółkowska">- według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku poprzedzającego rok, w którym opłata ma być wniesiona”.</u>
          <u xml:id="u-76.6" who="#WiesławaZiółkowska">Czy dobrze odczytałam propozycję rządową?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#RyszardPazura">Tak, z tym że przed „0,15%” należy zamiast „stanowiącej” zapisać „nie przekraczającej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przepraszam za tę pomyłkę. Kolejną propozycją jest propozycja pani poseł Góralskiej, która opowiada się za pozostawieniem dotychczasowej treści przepisów.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jest także propozycja, którą w dniu dzisiejszym zgłosili przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego i którą przyjął pan poseł Osiatyński. Chodzi o to, aby art. 2 pkt 5 brzmiał następująco: „suma aktywów ważonych ryzykiem - suma aktywów bilansowych (...)? A zatem w przepisie tym znalazłyby się tylko aktywa bilansowe. Nie wpisywalibyśmy tam ani gwarancji, ani poręczeń, ani innych zobowiązań pozabilansowych.</u>
          <u xml:id="u-78.2" who="#WiesławaZiółkowska">Jest jeszcze propozycja pana posła Cichosza. Czy poseł Cichosz ją podtrzymuje? Właściwie propozycję tę zgłosił dyrektor Pietraszkiewicz. Chodzi o to, aby wprowadzić do ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym następujące zdanie: „Począwszy od stycznia 1998 r. tak ustalona opłata ulega pomniejszeniu o 30%, którą to kwotę wnosić będzie Narodowy Bank Polski”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#JanuszCichosz">Podtrzymuję tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jest jeszcze druga propozycja pana posła Osiatyńskiego. Poseł Osiatyński proponuje w zmodyfikowanej propozycji rządowej wprowadzić pewne zmiany. Art. 13 ust. 1 pkt 1 brzmiałby wtedy następująco: „stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem, natomiast art. 13 ust. 1 pkt 2: „stawki nie przekraczającej 0,2% i sumy ważonych ryzykiem zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem linii kredytowych przyrzeczonych (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#JerzyOsiatyński">I dalej wpisałbym definicję linii kredytowych przyrzeczonych zaproponowaną przez pana prezesa Stypułkowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#WiesławaZiółkowska">Uzgodniłam z Biurem Legislacyjnym Kancelarii Sejmu następujący tryb głosowania: najpierw poddam pod głosowanie zmodyfikowaną propozycję rządową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#ZbigniewBomba">Wysłuchałem wszystkich propozycji. Nie wiem jednak, czy nie byłoby bardziej sensowne powielenie tych propozycji, żebyśmy mogli je zobaczyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#JózefKaleta">Po co? Wszystko zostało zapisane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#JerzyOsiatyński">Oczywiście, pani przewodnicząca Ziółkowska może nam zasugerować dowolną kolejność głosowań. Czy jedna nie powinniśmy rozpocząć od przegłosowania wniosków najdalej idących?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#WiesławaZiółkowska">Bardzo proszę. Nad porządkiem głosowań nie będziemy toczyć dłużej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że po kilkugodzinnych debatach w tej samej sprawie (mam na myśli posiedzenie z 9 stycznia 1997 r. i dzisiejsze) wszyscy mają wyrobione stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-86.2" who="#WiesławaZiółkowska">Moim zdaniem, wnioskiem najdalej idącym jest wniosek, który przejął pan poseł Osiatyński, a zgłosił pan dyrektor Jakubiak, dotyczący art. 2 pkt 5. Przepis ten brzmiałby następująco:</u>
          <u xml:id="u-86.3" who="#WiesławaZiółkowska">"suma aktywów ważonych ryzykiem - suma aktywów bilansowych, którym w zależności od rodzaju podmiotu będącego stroną umowy zawartej z bankiem, prezes Narodowego Banku Polskiego nadaje na podstawie odrębnych przepisów, wyrażoną procentowo wagę ryzyka”.</u>
          <u xml:id="u-86.4" who="#WiesławaZiółkowska">Jest to wniosek najdalej idący, najbardziej zmieniający istniejący stan rzeczy. Jak dobrze zrozumiałam - zresztą zostało to ustalone na poprzednim posiedzeniu Komisji - obecnie w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów bądź Rady Ministrów do wyliczenia sumy aktywów ważonych ryzykiem bierze się zarówno wszystkie aktywa bilansowe, jak i pozabilansowe. Gwarancje i poręczenia należą oczywiście do tych pozabilansowych.</u>
          <u xml:id="u-86.5" who="#WiesławaZiółkowska">Jeszcze raz powtarzam, że chodzi tu o najdalej idący wniosek, który teraz poddam pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-86.6" who="#WiesławaZiółkowska">Kto opowiada się za tym, aby przez sumę aktywów ważonych ryzykiem rozumieć tylko sumę aktywów bilansowych?</u>
          <u xml:id="u-86.7" who="#WiesławaZiółkowska">Za wnioskiem opowiedziało się 4 posłów, 11 było przeciwnych, 2 wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-86.8" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem, wniosek ten nie uzyskał akceptacji członków Komisji.</u>
          <u xml:id="u-86.9" who="#WiesławaZiółkowska">Kolejną propozycją, którą będziemy głosować, jest propozycja pani poseł Góralskiej. Poseł Góralska proponuje przyjąć następującą interpretację sumy aktywów ważonych ryzykiem: „suma aktywów bilansowych oraz udzielonych gwarancji i poręczeń”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#HelenaGóralska">Proponuję pozostawić niezmienioną dotychczasową treść art. 2 pkt 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#WiesławaZiółkowska">W art. 2 pkt 5 w obecnym kształcie nie używa się określenia „bilansowych”. O ile dobrze pamiętam, pani poseł Góralska uwzględniła to określenie w swojej propozycji, która została zgłoszona na poprzednim posiedzeniu Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#HelenaGóralska">Moja propozycja jest zbieżna pod względem merytorycznym z tym, co obowiązuje obecnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem, pani poseł Góralska proponuje zdefiniować sumę aktywów ważonych ryzykiem jako sumę aktywów bilansowych oraz udzielonych gwarancji i poręczeń. Kto opowiada się za tą propozycją?</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#WiesławaZiółkowska">Za propozycją pani poseł Góralskiej do art. 2 pkt 5 opowiedziało się 4 posłów, 10 było przeciwnych, 4 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#WiesławaZiółkowska">Następną propozycją, którą powinniśmy przegłosować jest propozycja pana prezesa Stypułkowskiego, którą przejął pan poseł Osiatyński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#HelenaGóralska">Moim zdaniem, najpierw powinniśmy głosować nad propozycją, której istota wyraża się w tym, aby gwarancje i poręczenia przenieść do art. 13 ust. 1 pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#WiesławaZiółkowska">Takiej propozycji nie było.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#JózefKaleta">Była.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#WiesławaZiółkowska">W takim razie, kto ją zgłosił?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#JózefKaleta">Była to propozycja pana posła Osiatyńskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#WiesławaZiółkowska">O ile dobrze pamiętam, pan poseł Osiatyński zmodyfikował propozycję pana prezesa Stypułkowskiego. Prezes Stypułkowski proponował, aby gwarancje i poręczenia znalazły się w art. 13 ust. 1 pkt 1. Czy tak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#JerzyOsiatyński">Nie. Powinny się one znaleźć w art. 13 ust. 1 pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że propozycja pana prezesa Stypułkowskiego do art. 13 ust. 1 pkt 1, przejęta przez posła Osiatyńskiego, brzmi tak: „stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem”, natomiast do art. 13 ust. 1 pkt 2: „stawki nie przekraczającej 0,2% i sumy ważonych ryzykiem zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem gwarancji, poręczeń oraz linii kredytowych (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#JerzyOsiatyński">Gwarancje i poręczenia nie powinny być wyłączone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem powinno być: „(...) sumy ważonych ryzykiem zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem (...)” i dalej nie musimy już pisać o gwarancjach i poręczeniach, gdyż gwarancje i poręczenia zawierają się w zobowiązaniach pozabilansowych. A więc, pani poseł Góralska nie miała racji mówiąc, że coś należy dopisać.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jeszcze raz odczytam proponowane brzmienie art. 13 ust. 1 pkt 2: „stawki nie przekraczającej 0,2% i sumy ważonych ryzykiem zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem przyrzeczonych linii kredytowych (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#JerzyOsiatyński">Dalej powinna następować definicja przyrzeczonych linii kredytowych zaproponowana przez pana prezesa Stypułkowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zgadza się. Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-102.1" who="#WiesławaZiółkowska">Za przyjęciem propozycji pana prezesa Stypułkowskiego, przejętej przez posła Osiatyńskiego, do art. 13 ust. 1 opowiedziało się 5 posłów, 11 było przeciwnych, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-102.2" who="#WiesławaZiółkowska">Teraz poddam pod głosowanie propozycję posła Cichosza, która jest uzupełnieniem propozycji rządowej. Nie, jednak nie. Najpierw powinniśmy przegłosować propozycję rządową, dopiero potem ewentualnie propozycję uzupełniającą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#JerzyOsiatyński">Najpierw powinniśmy przegłosować propozycję pana posła Cichosza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie zgadzam się. A co się stanie, gdy nie zostanie zaakceptowana propozycja rządowa?</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy poseł Cichosz chce jeszcze coś zmodyfikować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#JanuszCichosz">Chcę wyraźnie podkreślić, że opowiadam się przeciwko wyłączeniu linii kredytów przyrzeczonych. Nie odpowiedziano na moje pytanie...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#WiesławaZiółkowska">Sformułowanie: „linii kredytów przyrzeczonych” zostało wykreślone, gdyż propozycja pana prezesa Stypułkowskiego nie zyskała akceptacji członków Komisji.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#WiesławaZiółkowska">Odczytam teraz treść propozycji rządowej do art. 13 ust. 1:</u>
          <u xml:id="u-106.2" who="#WiesławaZiółkowska">„Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów:</u>
          <u xml:id="u-106.3" who="#WiesławaZiółkowska">1) stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem oraz gwarancji i poręczeń,</u>
          <u xml:id="u-106.4" who="#WiesławaZiółkowska">2) stawki nie przekraczającej 0,15% i sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych</u>
          <u xml:id="u-106.5" who="#WiesławaZiółkowska">- według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku poprzedzającego rok, w którym opłata ma być wniesiona”.</u>
          <u xml:id="u-106.6" who="#WiesławaZiółkowska">Propozycja posła Cichosza stanowi uzupełnienie propozycji rządowej. Właściwie zgłosił ją pan dyrektor Pietraszkiewicz. Teraz ją odczytam: „Począwszy od 1998 r. tak ustalona opłata ulega pomniejszeniu o 30%, którą to kwotę wnosić będzie Narodowy Bank Polski”.</u>
          <u xml:id="u-106.7" who="#WiesławaZiółkowska">Na razie jednak przegłosujemy samą propozycję rządową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#CezaryStypułkowski">Jeżeli już propozycja rządowa ma być przyjmowana, to uważam, że w art. 13 ust. 1 pkt 1 nie może być tak zarysowanej koniunkcji. Zapisano bowiem: „stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych ważonych ryzykiem oraz gwarancji i poręczeń”. Można by to rozumieć w ten sposób, że gwarancje i poręczenia nie są ważone ryzykiem. Nie taka była zapewne intencja projektodawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#WiesławaZiółkowska">A więc art. 13 ust. 1 pkt 1 powinien brzmieć następująco: „stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych oraz i gwarancji poręczeń ważonych ryzykiem”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#RyszardPazura">Zgadzam się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do głosowania nad propozycją rządową.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#WiesławaZiółkowska">Za przyjęciem propozycji rządowej do art. 13 ust. 1 opowiedziało się 14 posłów, 4 było przeciwnych, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-110.2" who="#WiesławaZiółkowska">W tej chwili przystępujemy do głosowania nad propozycją pana posła Cichosza polegającą na dodaniu w art. 13 zdania: „Począwszy od stycznia 1998 r. tak ustalona opłata ulega pomniejszeniu o 30%, którą to kwotę wnosić będzie Narodowy Bank Polski”. Być może w art. 13 należałoby dodać nowy ust. 2. Od strony legislacyjnej będziemy się nad tym zastanawiać w momencie, kiedy powyższa propozycja uzyska akceptację członków Komisji.</u>
          <u xml:id="u-110.3" who="#WiesławaZiółkowska">Za przyjęciem propozycji pana posła Cichosza opowiedziało się 10 posłów, 6 było przeciwnych, 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-110.4" who="#WiesławaZiółkowska">Bardzo proszę Biuro Legislacyjne KS o nadanie tej propozycji odpowiedniej formy legislacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-110.5" who="#WiesławaZiółkowska">Musimy jeszcze przegłosować art. 2 pkt 5 w brzmieniu przedłożenia rządowego, z którego jednak należy wykreślić wyrazy: „na działalność pomocową Bankowego Funduszu Gwarancyjnego”. Wówczas art. 2 pkt 5 przyjąłby treść następującą: „suma aktywów ważonych ryzykiem - suma aktywów bilansowych oraz zobowiązań pozabilansowych, którym w zależności od rodzaju podmiotu będącego stroną umowy zawartej z bankiem, prezes narodowego Banku Polskiego nadaje na podstawie odrębnych przepisów, wyrażoną procentowo wagę ryzyka”.</u>
          <u xml:id="u-110.6" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że sformułowanie „w zależności od rodzaju podmiotu” należy odczytywać: „w zależności od banków”. Czy tak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#AndrzejTopiński">Inaczej należy to odnosić do banku, inaczej do przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ale można to także zrozumieć: „w zależności od poszczególnych banków” Czy intencja projektodawcy jest taka, ażeby podmiotowe różnicowanie było tak daleko posunięte?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#AndrzejTopiński">Proszę uważnie przeczytać: „(...) od rodzaju podmiotu będącego stroną umowy zawartej z bankiem (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem, stroną umowy jest każdy bank.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#AndrzejTopiński">Nie. Chodzi o stronę umowy zawartej z bankiem. Mamy dwa podmioty: bank oraz stronę umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#WładysławBaka">Wyjaśnienie jest proste. Waga ryzyka zależy od tego, z kim bank zawiera stosunek, choćby kredytowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy to jest w ogóle potrzebne? Proszę zauważyć, że w art. 2 pkt 5 nie określamy zasad ważenia ryzykiem. W tej chwili mamy do czynienia z pewnym zamieszaniem, które można odczytać jako możliwość różnicowania sumy aktywów w zależności od podmiotu czyli od banku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#WładysławBaka">Tak to jest regulowane w dotychczasowym tekście ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Uważamy jednak, że tej kontrowersyjny passus „w zależności od rodzaju podmiotu” można wykreślić. Wystarczy, jeżeli zapiszemy: „(...) którym prezes Narodowego Banku Polskiego nadaje na podstawie odrębnych przepisów, wyrażoną procentowo wagę ryzyka”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#Wiesławaziółkowska">Wtedy art. 2 pkt 5 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym brzmiałby tak: „suma aktywów ważonych ryzykiem - suma aktywów bilansowych oraz zobowiązań pozabilansowych, którym prezes Narodowego Banku Polskiego nadaje na podstawie odrębnych przepisów, wyrażoną procentowo wagę ryzyka”.Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#Wiesławaziółkowska">Za przyjęciem art. 2 pkt 5 w przytoczonym przed chwilą brzmieniu opowiedziało się 12 posłów, 4 było przeciwnych, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-119.2" who="#Wiesławaziółkowska">Jeśli ktoś chciałby składać wnioski mniejszości do przepisów, które dzisiaj omawialiśmy, to bezwzględnie muszą to być wnioski na piśmie. Wnioski te będą przyjmowane jeszcze przez dwie godziny po zakończeniu dzisiejszego posiedzenia Komisji. Termin ten jest nieprzekraczalny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#RyszardPazura">Chcę zwrócić uwagę na jeszcze jeden moment. Ponieważ została przyjęta uzupełniająca propozycja pana posła Cichosza, chciałbym, aby została dołączona do tego argumentacja, że w ślad za tym zmieni się także źródło finansowania i zmienią się przepisy niektórych ustaw. Mówiono tu już o tym, że środki, które gromadzą banki i oprocentowanie od nich, powinny pozostawać w sektorze bankowym i w części powinny być przeznaczane na zasilenie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (oczywiście w tej części, która została zapisana).</u>
          <u xml:id="u-120.1" who="#RyszardPazura">Pewne sprawy musimy powiązać, żeby potem nie okazało się, że Narodowy Bank Polski w 1998 r. wypracuje przychody po pokryciu kosztów wynoszące zero albo będzie miał stratę, przez co nie będzie mógł czegoś tam sfinansować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś składa wniosek o reasumpcję głosowania? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#WiesławaZiółkowska">Zanim przejdziemy do art. 4, zatrzymamy się na moment przy art. 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#AndrzejTopiński">Chodzi o to, że konsekwencją przyjęcia określonego zapisu w art. 13 jest modyfikacja art. 14, który dotyczy trzech banków: PKO SA, PKO BP i BGŻ SA.</u>
          <u xml:id="u-122.1" who="#AndrzejTopiński">W związku z tym w art. 14 proponuję zamiast sformułowania „w wysokości nie przekraczającej 0,2% sumy aktywów ważonych ryzykiem” wpisać sformułowanie: „w wysokości połowy stawek, o których mowa w art. 13 ust. 1”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#RyszardPazura">Tak też trzeba uczynić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#AndrzejTopiński">W ten sam sposób należy zmodyfikować art. 25 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#RyszardPazura">Oczywiście, taka była konsekwencja zmiany dokonanej w art. 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem, art. 14 ust. 1 brzmiałby następująco: „dla banków Polska Kasa Opieki SA, Powszechna Kasa Oszczędności Bank Państwowy oraz Bank Gospodarki Żywnościowej SA obowiązkowa opłata roczna, o której mowa w art. 13 ust. 1, naliczana jest do dnia 31 grudnia 1999 r. w wysokości połowy stawek, o których mowa w art. 13 ust. 1”.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#WiesławaZiółkowska">Myślę, że ze względów stylistycznych w przepisie tym powinniśmy zawrzeć tylko jedno powołanie.</u>
          <u xml:id="u-126.2" who="#WiesławaZiółkowska">Nie widzę potrzeba przeprowadzania odrębnego głosowania w tym zakresie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#WładysławBaka">Chcę udzielić pewnego wyjaśnienia. Przy obecnym brzmieniu art. 14 Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego ma prawo zmniejszać stawki, chcąc szybciej doprowadzić do zrównania stawek obowiązujących ogół banków ze stawkami obowiązującymi wybrane 3 banki. Nawiasem mówiąc, przez naszych partnerów z Unii Europejskiej jesteśmy najbardziej krytykowani właśnie za ten przepis, ponieważ wprowadza on określone preferencje dla pewnej grupy banków.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#WładysławBaka">Naszym zdaniem, ustawodawcy chodziło o to, ażeby na początku wytworzyć sytuację poważnego zróżnicowania stawek: 0,4%–0,2%, aby potem w ciągu następnych 5 lat stworzyć możliwość dochodzenia do ich zrównania. Dlatego też na rok 1997, biorąc pod uwagę fundusz środków gwarantowanych, obniżyliśmy powszechnie stawki o 45%. Stawki dla PKO BP, PKO SA i BGŻ SA zostały obniżone o 40%, czyli o troszeczkę mniej. Jak z tego widać, powoli zmierzamy do zrównania poziomów stawek.</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#WładysławBaka">Jeśli zaaprobujemy propozycję pana prezesa Topińskiego do art. 14, to przyjmując zmniejszenie stawek dla ogółu o 50%, będziemy musieli o tyle samo je zmniejszać - będzie tu działał pewien automat - dla PKO BP, PKO SA i BGŻ SA.</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#WładysławBaka">A zatem, do końca grudnia 1999 r., kiedy ma nastąpić zrównanie stawek, będziemy mieli do czynienia z ich zróżnicowaniem (stawka ogólna będzie dwa razy wyższa od stawki stosowanej wobec trzech wybranych banków).</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#WładysławBaka">Wszystko teraz zależy od decyzji członków Komisji. Zostanie przyjęta taka bądź inna polityka w zależności od tego, jaka będzie wola posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#WiesławaZiółkowska">Po wystąpieniu pana prezesa Topińskiego, proszę o zaprezentowanie stanowiska rządu, żeby wszystko w tej sprawie było jasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#AndrzejTopiński">To, co zaprezentował pan przewodniczący Baka, jest interpretacją Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, która uważa, że jest uprawniona do stopniowego niwelowania różnicy pomiędzy stawką określoną dla 3 banków a stawką ogólną.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#AndrzejTopiński">Nie przypominam sobie, aby w trakcie prac nad ustawą o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym tego typu argument w ogóle padał, a tym bardziej, żeby był przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#AndrzejTopiński">Chcę przypomnieć, jakie było uzasadnienie wprowadzenia przepisu art. 14; na pewno nie było to uprzywilejowanie któregoś z trzech wymienionych banków. Tylko z tego powodu, że we wspomnianej strukturze stawek banki depozytowe są de facto obciążone mocniej, przyjęto rozwiązanie polegające na zróżnicowaniu stawek.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#AndrzejTopiński">Obecnie jako PKO BP - nie wiem, jak ta kwestia przedstawia się np. w BGŻ SA - płacąc na banki, które upadają, pokrywamy 15% kosztów ich sanacji. Nasz udział w sumie bilansowej banków wynosi 18%. Jestem uprzywilejowany o trzy punkty procentowe, które uchwałą Bankowego Funduszu Gwarancyjnego jego Rada łaskawie mi zabrała. Obecnie w odniesieniu do sumy bilansowej będę płacił więcej niż inne banki. Nie chodziło tu o żadne uprzywilejowanie. Chodziło o zmiarkowanie - przy tym zdefiniowaniu stawki - obciążeń banków depozytowych, czyli w gruncie rzeczy drobnych ciułaczy. Taka była idea.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#RyszardPazura">Nasze stanowisko jest takie: dla trzech banków powinna to być połowa stawek określonych dla innych banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że w art. 14 ust. 1 zapisalibyśmy „(...) w wysokości nie przekraczającej połowy stawek, o których mowa w art. 13 ust. 1”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#RyszardPazura">Zgadza się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan poseł Cichosz chce zabrać głos w tej samej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#JanuszCichosz">Podzielam pogląd pana prezesa Topińskiego w sprawie intencji wprowadzenia omawianego przepisu. Delegacja zawarta w ustawie nie powinna ulegać zmianie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#JerzyOsiatyński">Nad zmodyfikowanym wnioskiem pana ministra Pazury?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan minister Pazura nic teraz nie modyfikował. Powtórzył to, co mówił pół godziny czy piętnaście minut temu, a mianowicie użył sformułowania: „w wysokości nie przekraczającej połowy stawek”.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#WiesławaZiółkowska">Poddaję pod głosowanie wspomnianą zmianę w art. 14 ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-137.2" who="#WiesławaZiółkowska">Za wnioskiem opowiedziało się 13 posłów, nikt nie był przeciwny, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-137.3" who="#WiesławaZiółkowska">Czy mogę powrócić do artykułów, które wymagają wyjaśnień ze względu na to, iż wzbudziły wątpliwości na poprzednim posiedzeniu Komisji, i na temat których eksperci przygotowywali opinie?</u>
          <u xml:id="u-137.4" who="#WiesławaZiółkowska">Do art. 4 ust. 2 dodaje się pkt 11 w brzmieniu: „nabywanie akcji, a także wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia wypłacalności na okres sanacji banku”. Oczywiście bez rozszerzenia zadań Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WładysławBaka">Po zapoznaniu się z opiniami na ten temat i po konsultacji z Ministrem Finansów proponujemy pewną modyfikację tego przepisu, a mianowicie zrezygnowanie z możliwości akcji i udziałów przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. W art. 4 ust. 2 proponujemy zapisać: „Do zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania należy:</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#WładysławBaka">1) (...),</u>
          <u xml:id="u-138.2" who="#WładysławBaka">1a) nabywanie wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia wypłacalności na okres nie dłuższy niż okres postępowania uzdrawiającego.</u>
          <u xml:id="u-138.3" who="#WładysławBaka">Jest to zapisane w piśmie, które zostało przekazane pani przewodniczącej Ziółkowskiej i które jak sądzę, jest w posiadaniu wszystkich uczestników posiedzenia. Proszę spojrzeć na stronę 1 mojego pisma z 13 stycznia 1997 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w tej sprawie ktoś chciałby zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#WiesławaZiółkowska">Zaproponowano dodanie do art. 4 ust. 2 nowego pkt. 1a w brzmieniu „nabywanie wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia wypłacalności na okres nie dłuższy niż okres postępowania uzdrawiającego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Wobec kierunkowego rozstrzygnięcia, jakie zapadło kilkadziesiąt minut temu, wydaje się, iż rozwiązanie to jest na czasie i rzeczywiście będzie bardzo pomocne. Mam wszakże jedną uwagę, która, nie jestem pewien, czy wymaga ustawowego zapisu. Pod rozwagę kierownictwa Bankowego Funduszu Gwarancyjnego poddaję pytanie, czy tego typu działalność nie powinna być wykonywana przez wyodrębniony przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny podmiot? Jest to uwaga natury technicznej, która potem będzie miała znaczenie nadzorcze. Proszę ją rozważyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#AndrzejJakubiak">Na poprzednim posiedzeniu Komisji mówiłem, że Narodowy Bank Polski generalnie opowiada się za wspomnianymi propozycjami. Wydaje nam się jednak, że ten zapis jest zbyt ogólny i w naszym odczuciu wymaga uszczegółowienia.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#AndrzejJakubiak">Pozwolę sobie odczytać nasze propozycje - nie dysponowałem nimi wcześniej, otrzymałem je dopiero teraz - które były przedstawione, kiedy rozmawialiśmy o projekcie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Przypomnę tylko, iż proponowaliśmy powołanie specjalnej spółki dla wykupu wierzytelności. Określiliśmy warunki, ile środków może być w to angażowane. Została przeprowadzona bardzo obszerna dyskusja na temat tego, czy spółka, która będzie powołana, nie stanie się drugim FOZZ, itd. Pani przewodnicząca Ziółkowska stwierdziła, że do kwestii owej spółki trzeba będzie wrócić za jakiś czas.</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#AndrzejJakubiak">Proponuję, aby w uzupełnieniu omawianego zapisu przyjąć zapisy, o których wówczas była mowa w odniesieniu do zakupu wierzytelności przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Jak mówiłem, byłaby to jednoosobowa spółka Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, jej radę nadzorczą stanowiłby zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Spółka mogłaby wykupywać wierzytelności banków do wysokości nie przekraczającej 25% maksymalnej kwoty środków pieniężnych gwarantowanych przez Fundusz w banku ubiegającym się o wykup. Zaangażowanie kapitałowe spółki w wykup wierzytelności jednego banku nie mogłoby przekroczyć 25% jej kapitału zakładowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#WładysławBaka">Wszystkie sprawy poruszone przed chwilą przez pana dyrektora Jakubiaka są oczywiście bardzo ważne, ale uważamy, że w ustawie można ograniczyć się do sformułowania dopuszczającego określoną formę pomocy. Natomiast kwestie szczegółowe, tzn. warunki działania itd., a zatem sprawy, które podniósł zarówno pan dyrektor Pietraszkiewicz, jak i pan dyrektor Jakubiak, mogą z powodzeniem być ustalone w znowelizowanym statucie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Tak też chcielibyśmy to zrobić. Oczywiście mam na myśli statut nadany przez Radę Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#RyszardPazura">Rząd ma wątpliwości. Polegają one na tym, że normy ostrożnościowe powinny być w ustawie zawarte. Przy wykupie wierzytelności zawsze są problemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#JerzyOsiatyński">Czy rząd jest przeciwny tego typu rozwiązaniom?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#RyszardPazura">Nie. Uważamy, że w przyszłości powinno się działać przez odrębną osobę prawną, ale taka odrębna osoba prawna musiałaby mieć określone ustawowo normy ostrożnościowe swego działania, dlatego że można wykupić wierzytelności banku, który nie nadaje się do żadnej naprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co wobec tego pan minister Pazura proponuje zrobić w tej sytuacji, wobec zgłoszenia, które pan przewodniczący Baka - jak rozumiem - zaprezentował w uzgodnieniu z rządem? Czy może zostało ono zaprezentowane bez uzgodnienia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#RyszardPazura">Dopuszczamy wykup wierzytelności. Nie dyskutowaliśmy nad tym, jak technicznie miałoby to przebiegać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#AndrzejTopiński">Stanęliśmy wobec dużego problemu. Mamy olbrzymi konflikt argumentów merytorycznych, a jednocześnie sama propozycja została przygotowana szalenie słabo. Nie rozumiem, co to znaczy „na okres sanacji (bądź uzdrawiania) banku”? Jeżeli Bankowy Fundusz Gwarancyjny wykupi wierzytelność, to przecież do tego czasu, dopóki ją wyegzekwuje. Nie ma to w ogóle żadnego związku z okresem sanacji.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#AndrzejTopiński">Dla mnie podstawową sprawą - jeżeli podobne rozwiązanie zostałoby w jakiejś formie przyjęte, chociaż wątpliwości są ogromne - jest wmontowanie wykupu wierzytelności w limit kwot pomocowych, o których jest mowa w art. 20. Jeżeli wprowadza się tam nowy ustęp, to pomoc w postaci wykupu wierzytelności jest wyjęta z owych limitów. Nie podejrzewam, aby wnioskodawcy zrobili to celowo. Jest to element nieprzygotowania zgłoszonej propozycji, jej niewkomponowania w system pomocowy.</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#AndrzejTopiński">Nie wiem, czy damy radę sformułować wszystko w sposób odpowiedzialny. Jak mówił pan minister Pazura, kwestia norm ostrożnościowych musi być jakoś określona. Szukając kompromisu, przyjąłbym zasadę udziału w podmiotach wykupujących wierzytelności. Mam na myśli prawo do zakładania spółek. Powinniśmy też określić delegację, że ktoś to kiedyś uściśli. W art. 20 do limitów pomocowych należałoby wkomponować wykupywane wierzytelności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę rozważyć jeszcze jedną możliwość. W art. 4 ust. 3 mamy upoważnienie dla Rady Ministrów: „Rada Ministrów, na uzgodniony wniosek prezesa Narodowego Banku Polskiego i Ministra Finansów, może określić w drodze rozporządzenia, dodatkowe zadania Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania oraz tryb ich wykonania”. Praktycznie rzecz biorąc, omawiane rozszerzenie może być zrealizowane w trybie, o którym mowa w tym przepisie. Musiałoby to oznaczać, iż takie rozporządzenie reguluje szczegółowo wszystkie kwestie i w całości odpowiedzialność spada na Radę Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#WładysławBaka">Nawiązując do wypowiedzi pana prezesa Topińskiego, chciałbym zwrócić uwagę, że dyspozycja zawarta w art. 4 ust. 5 w odniesieniu do wszystkich form pomocy jest uwarunkowana tym, co zostało zapisane w art. 20...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#WiesławaZiółkowska">O którym ustępie art. 4 mówi pan przewodniczący Baka?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#WładysławBaka">Chodziło mi o art. 4 ust. 2. Wszystkie kierunki i formy udzielania pomocy, łącznie z nowo proponowanym kierunkiem zakupu wierzytelności, są uwarunkowane spełnieniem wymogów zawartych w art. 20, między innymi dotyczących ograniczenia jej wysokości, co jest określone w art. 20 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#AndrzejTopiński">W art. 20 ust. 1 czytamy: „Warunkiem udzielenia przez Fundusz pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1, jest w szczególności (...)”. Art. 4 ust. 2 pkt 1 brzmi: „udzielenie zwrotnej pomocy finansowej, zgodnie z zasadami określonymi w art. 19 i art. 20 ustawy (...)”. Gdyby zostało użyte sformułowanie: „w rym wykup wierzytelności”, to wszystko byłoby ujęte. Jeżeli jednak wprowadzamy pkt 1a, to należy albo w art. 20 powołać następny punkt, albo inaczej to skonstruować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WładysławBaka">Jest to uściślenie. Redakcja zaproponowana przez pana prezesa Topińskiego wprowadza uwarunkowanie, o którym myśleliśmy od samego początku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jeśli wszyscy rozumieją, o co chodzi, to dobrze, ale ja nie rozumiem. Nie poddam pod głosowanie tego wniosku, gdyż naprawdę jest to niejasne. Nie jest to także proste. Propozycje, które kiedyś rozważano, polegające na tym, że powołuje się spółkę, że jej zaangażowanie kapitałowe w wykuł wierzytelności jednego banku nie może przekroczyć 25% jej kapitału zakładowego, są nieco inne od tego, co proponuje się teraz. Rząd, praktycznie rzecz biorąc, opowiedział się za starymi regulacjami, które wcześniej były zgłoszone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#JerzyOsiatyński">Mam podobne wątpliwości jak pani przewodnicząca Ziółkowska. Można wykupić wierzytelności banku, który ostatecznie upadnie. Wówczas Bankowy Fundusz Gwarancyjny zostaje z owymi wierzytelnościami w swoim portfelu. Trzeba wtedy szukać ratunku dla samego Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#JerzyOsiatyński">Nie chcę twierdzić, że uda się nam wykluczyć tego typu sytuacje. W każdym bądź razie jest to sytuacja, kiedy muszą być zaangażowane pieniądze podatników. Z tego punktu widzenia wydaje mi się, że z uwagi na rozwiązanie, na które zwróciła również uwagę pani przewodnicząca Ziółkowska, to znaczy na możliwości wynikające z przepisu art. 4 ust. 3, proponowany zapis jest niepotrzebny. Jeżeli Rada Ministrów dojdzie do wniosku, że w jakimś przypadku jest potrzebny wykup wierzytelności, to będzie wiedziała co robić. Będzie wiedziała, że jeśli wykup wierzytelności nie pomoże i bank upadnie, to będzie musiała za to zapłacić w taki czy inny sposób, będzie musiała wyrównać straty, które poniesie Bankowy Fundusz Gwarancyjny.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#JerzyOsiatyński">Wydaje mi się, że przy rozciągliwości przepisu o uprawnieniach Rady Ministrów, zapis, który budzi różne wątpliwości - pisali o nich eksperci, nie tylko pan prezes Topiński, ale też prof. C. Kosikowski i inni - nie powinien być uwzględniany. Dlatego też stawiam wniosek o odrzucenie propozycji polegającej na dodaniu do art. 4 ust. 2 nowego pkt. 1a. Możliwości, które stwarzałby ten punkt, są zawarte w innym miejscu, które wskazała pani przewodnicząca Ziółkowska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#RyszardPazura">Proponujemy jednak uwzględnić w ustawie taką możliwość. Przypomnę, że początkowa propozycja była szersza, gdyż obejmowała wykup akcji. Po odbyciu dyskusji zrezygnowaliśmy z tego, z zastrzeżeniem, żeby przyjąć propozycję pana prezesa Topińskiego polegającą na umieszczeniu tego w kwotach, jakie są przeznaczone na cel pomocowy, a więc, żeby zapisać odpowiednie odniesienie do art. 4 czy też w art. 4...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakie są propozycje pana ministra Pazury?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#RyszardPazura">Najpierw przedstawię ideę. Uważam, że powinniśmy zapisać upoważnienie dla Rady Ministrów, która na wniosek prezesa Narodowego Banku Polskiego, określiłaby zasady i tryb wykupu wierzytelności. Taki zapis jesteśmy w stanie szybko przygotować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę więc go przygotować. Proszę też w czasie przerwy opracować redakcyjne uzupełnienie propozycji pana przewodniczącego Baki. Zatrzymaliśmy się na art. 4 ust. 2.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#WiesławaZiółkowska">Ogłaszam przerwę do godz. 14oo. Proszę w tym czasie powielić propozycje uzupełnienia dyskutowanych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-160.2" who="#komentarz">(Po przerwie.)</u>
          <u xml:id="u-160.3" who="#WiesławaZiółkowska">Wznawiam posiedzenie. Na początku muszę wyrazić pewien pogląd. Jestem niezadowolona z przygotowania rządowego projektu ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy Prawo bankowe. Jest to projekt dalece niedopracowany, który na dodatek został przekazany do parlamentu jako pilny. Przypomnę, że najpierw termin jego rozpatrzenia ustalono na 4 stycznia 1997 r., co już w ogóle uważam za wielkie nieporozumienie. Ponadto musimy na pana ministra Pazurę długo czekać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#RyszardPazura">Do tego ostatniego się przyznaję. Przepraszam za spóźnienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#WiesławaZiółkowska">A co z resztą uchybień?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#RyszardPazura">Do reszty się nie przyznaję. Projekt rządowy był zwarty. Bez żadnych problemów mógł być przegłosowany. Skoro jednak dopuszczamy różnych ekspertów, którzy mają różne poglądy, to jest, jak jest.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jak można pracować w Sejmie bez ekspertów? To może w ogóle nie jest potrzebny parlament, wystarczy podnieść rękę do góry i sprawa załatwiona. Żaden z nas nie jest znawcą wszystkich tematów, które są tutaj rozpatrywane. Eksperci są konieczni. Okazuje się, że w wielu sprawach co eksperci mają rację. Muszę powiedzieć, że jestem zaskoczona wypowiedzią pana ministra Pazury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#RyszardPazura">Muszę poszerzać sposób rozumienia projektu rządowego, jeśli zachodzą takie właśnie sytuacje. Czynię to, jak mogę najlepiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przystępujemy do pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#HelenaGóralska">Jeszcze przed przerwą chciałam zabrać głos w sprawie, o której pani przewodnicząca Ziółkowska wspomniała przed chwilą.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#HelenaGóralska">Omawiany projekt przedłożony w trybie pilnym, do którego rząd - nie eksperci - zgłasza dodatkowe wnioski. Protestuję przeciwko temu, co powiedział tu pan minister Pazura. Eksperci są zapraszani zawsze, na każde posiedzenie Komisji. Dotychczas nie zauważyłam, żeby eksperci wnosili dodatkowe zmiany w stosunku do tych, które zaproponował rząd.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#HelenaGóralska">Mam pewną propozycję, o której ostatecznym losie rozstrzygnie pani przewodnicząca Ziółkowska. Jeżeli ze strony rządu pojawia się dodatkowa propozycja, to oczywiście nikt z nas nie musi jej przyjmować. Pani przewodnicząca Ziółkowska zwyczajowo brała to na siebie, a przecież nie ma obowiązku przejmowania rządowych wniosków. Niedopracowywanymi propozycjami w ogóle nie powinniśmy sobie zawracać głowy. Albo niech rząd zniesie tryb pilny, albo przynajmniej niech wystąpi o jego zmianę. Wtedy będziemy mieli czas, żeby zajmować się tym, co było zaproponowane i co będzie proponowane w przyszłości. Wówczas pozbędziemy się tzw. presji czasu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przykro mi, ale mam nieco inny pogląd w tej sprawie. To nie są poprawki, z którymi rząd tu przyszedł, zanim rozpoczęła się praca Komisji, tylko pod wpływem argumentacji ekspertów przychylił się do niej i w konsekwencji zaczął modyfikować swoje stanowisko. Tak to wygląda.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#HelenaGóralska">Zgadza się. Niemniej nie przypominam sobie, aby zmianę polegającą na dodaniu do art. 4 ust. 2 nowego pkt. 1a zgłaszał którykolwiek z posłów bądź zaproszonych ekspertów. Jest to propozycja pana przewodniczącego Baki. Przewodniczącego Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego uważam za przedstawiciela rządu. Powtarzam, nie jest to wniosek żadnego z ekspertów, ani żadnego z posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#RyszardPazura">Proszę przypomnieć sobie poprzednie posiedzenie Komisji. Rzeczywiście dyskutowaną propozycję wysunęli przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Zostaliśmy zapytani o opinię. Podzieliliśmy zdanie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Na poprzednim posiedzeniu Komisji nie zajęto wyraźnego stanowiska. Mieliśmy dopracować tę kwestię. W efekcie zrezygnowaliśmy z dawania możliwości zakupu akcji i udziałów w bankach w ogóle. Ograniczyliśmy się do wierzytelności banków, które są zagrożone. To był nasz jedyny wkład jako rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#WiesławaZiółkowska">W pierwotnym projekcie takiego zapisu w ogóle nie było. Rozumiem, że w momencie, gdy rząd składał projekt do Sejmu, to zrobił to w konsultacji z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym. Nie mogło być inaczej. Określenie projektu jako niedopracowany jest najdelikatniejszym z wyrażeń, jakie można tu użyć; a jest to - moim zdaniem - określenie bardzo uprawnione.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przystępujemy do pracy nad art. 4. Rozumiem, że wszyscy otrzymali treść poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#HelenaGóralska">Rozumiem, że pani przewodnicząca Ziółkowska przejmuje zgłoszony wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tak; a co innego mogę zrobić? Czy przejmie go inny poseł?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#AndrzejJakubiak">Mam podstawowe wątpliwości co do pierwszej zmiany, wynikające z tego, jak cały przepis jest zbudowany i gdzie ma być usytuowany. Być może wynikają one z mojej nieznajomości rzeczy. Wydaje mi się, że jeśli do art. 4 ust. 2 wpiszemy dodatkowy pkt 1a, to wówczas zostaną zniesione wszystkie warunki, o których mowa w art. 20. Może zaistnieć taka sytuacja, iż bez podstawowego warunku, warunku sine qua non dla udzielenia pomocy, tzn. pokrycia strat przez środki dotychczasowych czy to akcjonariuszy, czy członków banku, w gruncie rzeczy zostanie wykupionych niemalże 100% banków. Można doprowadzić do następującej patologicznej sytuacji: środki gwarantujące są rozdrobnione, całość znajduje się w różnego rodzaju aktywach, 100% wierzytelności jest wykupionych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny bez jakiegokolwiek udziału akcjonariuszy. Jeżeli mylę się, to wycofam się ze swoich uwag. Jeżeli jednak się nie mylę i w rzeczywistości art. 20 nie odnosi się do przypadku nabywania wierzytelności, to pojawia się podstawowa wątpliwość, czy omawiany przepis może być tak sformułowany.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#AndrzejJakubiak">Do proponowanego przepisu art. 4 ust. 2a nie zgłaszam uwag, natomiast co do art. 4 ust. 1 pkt 1a - owszem, mam wątpliwości, które przed chwilą wypowiedziałem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan dyrektor Jakubiak ma konstruktywną propozycję innego brzmienia zakwestionowanego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#AndrzejTopiński">Rozwiązanie od strony redakcyjnej jest bardzo łatwe. Jeżeli w art. 4 ust. 2 pkt 1a zapiszemy: „nabywanie wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia (...)”, to w art. 20 ust. 1 należy stwierdzić: „Warunkiem udzielenia przez Fundusz pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 1a, jest w szczególności (...)” - dalej bez zmian aż do pkt. 3, gdzie w miejscu, w którym jest mowa o limicie pomocy dla banku, należy dodać wykup wierzytelności. Redakcyjnie wszystko będzie wówczas jasne, o ile jest słuszne merytorycznie, co jest kwestią do dyskusji. Powtarzam to, co dotyczy zalimitowania i warunkowania wypłat należy wprowadzić tam, gdzie jest do określone czyli do art. 20.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś wnosi sprzeciw wobec rozstrzygnięcia zaproponowanego przez pana prezesa Topińskiego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#JózefKaleta">Akceptujemy je.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że przepis art. 4 ust. 2a pozostaje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#JózefKaleta">Bez zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#AndrzejTopiński">Trzeba się zastanowić, czy rzeczywiście użyć sformułowania „zasady i tryb obrotu”. Właściwie, co ma określić Rada Ministrów? Rozumiem, że Rada Ministrów ma określić, w jakiej formie, tzn. czy bezpośrednio, czy przez subfundusz bądź spółkę oraz do jakiej granicy Bankowy Fundusz Gwarancyjny może być zaangażowany w wykup wierzytelności w stosunku do poszczególnych podmiotów. Nie wiem, czy sformułowanie „zasady i tryb obrotu” wyjaśnia tę drugą kwestię?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#AndrzejJakubiak">Czy wyjaśnia ją sformułowanie „zasady i tryb obrotu”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#AndrzejTopiński">Chyba nie wyjaśnia. Poza tym wydaje mi się, że powinniśmy tu uwzględnić również prezesa Narodowego Banku Polskiego, a nie samą Radę Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#AndrzejJakubiak">Uważam, że przepis art. 4 ust. 2 pkt 1a powinniśmy ograniczyć do brzmienia: „nabywanie wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia wypłacalności”, jeśli mamy przyjąć słuszną uwagę...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tak powiedział pan prezes Topiński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#AndrzejJakubiak">Myślę, że forma organizacyjna, zasady i tryb, wszystko to jest wyczerpane w tym, co mówił pan prezes Topiński. Tryb oznacza również to, w jaki sposób wierzytelności będą dalej „wpuszczane” do obrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ale nie wynika z tego, że zaangażowanie kapitałowe...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#AndrzejTopiński">Być może należałoby użyć określeń: „zakres, zasady i tryb”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chodzi o to, aby w tym określeniu mieściło się także pojęcie maksymalnego zaangażowania kapitałowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#AndrzejTopiński">Są to bardzo skomplikowane sprawy. A co z tworzeniem rezerw zgodnie z ustawą o rachunkowości? Jak taka konstrukcja funduszy, jaka jest - nie jestem księgowym, więc nie potrafię sobie tego wyobrazić...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Regulują to odrębne zasady rachunkowości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#AndrzejTopiński">Nie oznacza to, jak rozumiem, że równość pasywów i aktywów może być uchylona. Podobnie zasada tworzenia rezerw na należności wątpliwe i nieściągalne nie jest zasadą, którą można w trybie szczególnym uchylić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#AndrzejJakubiak">Mówimy o rachunkowości samego Bankowego Funduszu Gwarancyjnego czy też przyszłej formy organizacyjno-prawnej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#AndrzejTopiński">Mówimy o Funduszu, z którym jest skonsolidowany element wykupu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#AndrzejJakubiak">W szczegółowych zasadach rachunkowości Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, które zostały skreślone zarządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego, zostało rozstrzygnięte, że tam, gdzie istnieje potrzeba, tworzy się rezerwy na pożyczki. Jeżeli będzie inna forma organizacyjno-prawna, dajmy na to spółka, to wówczas obowiązują normalne zasady rachunkowości, takie jak dla wszystkich spółek. Jeżeli będzie jakaś wierzytelność zagrożona, trzeba utworzyć rezerwę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#WiesławaZiółkowska">W którym punkcie art. 20 należałoby dopisać wykup wierzytelności?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#AndrzejTopiński">Zostało to sformułowane w sposób wyjątkowo uporządkowany. Do art. 20 ust. 1 pkt 3 zaczynającego się w sposób następujący: „wykazanie, że wysokość wnioskowanych przez podmiot objęty systemem gwarantowanych pożyczek, gwarancji” należałoby dodać: „wykupionych wierzytelności (...)” - i dalej:„(...) i poręczeń byłaby nie niższa niż łączna maksymalna kwota (...)„.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#WiesławaZiółkowska">„(...) nie wyższa niż łączna maksymalna kwota (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#AndrzejTopiński">Należy uzupełnić wyliczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#WiesławaZiółkowska">„(...) gwarancji lub poręczeń, wykupionych wierzytelności...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#AndrzejTopiński">„(...) z środków Funduszu”, ponieważ może być spółka, która będzie wykupywała wierzytelności poza Funduszem. Tak więc trzeba zapisać „z środków Funduszu”, a nie „przez Fundusz”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem, należy zapisać: „gwarancji, poręczeń oraz (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#AndrzejTopiński">„(...) wykupionych (...)”</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#AndrzejJakubiak">Jest pewien problem, czy wysokość wykupionych wierzytelności będzie wysokością uwzględniającą ich wartość nominalną czy wartość rzeczywistą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#WiesławaZiółkowska">W związku z tym, jaką propozycję ma pan dyrektor Jakubiak? Jest on pierwszy, który doszukuje się problemu. Jednak nigdy nie ma propozycji jego rozwiązania. Czy w tej sprawie ktoś chce złożyć jakąś propozycję?</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jeszcze raz odczytam brzmienie art. 20 ust. 1 pkt 3: „wykazanie, że wysokość wnioskowanych przez podmiot objęty systemem gwarantowania pożyczek, gwarancji, poręczeń (...)”. Słyszę, że ktoś proponuje: „(...) środków przeznaczonych do wykupu (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#AndrzejJankowski">„(...) przeznaczonych do wykupu wierzytelności (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#AndrzejTopiński">Nie wiem, czy proponowane rozwiązanie jest merytorycznie słuszne. Jeżeli jakiemuś bankowi udziela się pomocy w postaci wykupu wierzytelności za 10% wartości nominalnej, to udziela się pomocy w wysokości 10% wartości nominalnej, a nie 100%. Nie bierze się pod uwagę wartości nominalnej długu, tylko wartość według cen zakupu. Takie rozwiązanie wydaje mi się merytorycznie słuszne.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#AndrzejTopiński">W art. 20 ust. 1 pkt 3 powinniśmy użyć sformułowania: „środków wydatkowanych”. Takie jest moje zdanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan prezes Topiński proponuje zapisać: „środków wydatkowanych na nabycie wierzytelności ze środków Funduszu (...)”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#AndrzejJankowski">Moim zdaniem, powinno być: „(...) do wartości przedstawionych do wykupu wierzytelności (...)”. To jest to, o co nam chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie jest to dobra propozycja. Trzeba też uwzględniać cenę rynkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#RyszardPazura">Zapiszmy: „(...) wydatkowanych (...)”</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#AndrzejTopiński">A więc, będzie tak: „(...) środków wydatkowanych na zakup wierzytelności (...)”</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#WiesławaZiółkowska">Raczej: „(...) środków wydatkowanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny na zakup wierzytelności (...)”.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#WiesławaZiółkowska">Odczytam teraz teksty propozycji, oczywiście uwzględniające dokonane modyfikacje.</u>
          <u xml:id="u-213.2" who="#WiesławaZiółkowska">A więc, w art. 4 ust. 2 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „nabywania wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia wypłacalności”.</u>
          <u xml:id="u-213.3" who="#WiesławaZiółkowska">W art. 4 dodaje się ponadto nowy ust. 2a. Czy nie powinien to być ust. 3? Czy może on pozostać jako ust. 2a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Może to być ust. 2a albo ust. 3a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#WiesławaZiółkowska">Bardziej pasuje oznaczenie „2a”. To, co jest zawarte w art. 4 ust. 3, stanowi szersze upoważnienie.</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#WiesławaZiółkowska">A więc, w art. 4 wprowadzamy dodatkowy ust. 2a w brzmieniu: „Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi formę organizacyjną, zasady i tryb obrotu (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Powinno być: „(...) szczegółowe zasady (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tak jest.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#AndrzejTopiński">Zamiast „tryb” powinno być „zakres”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#WiesławaZiółkowska">A więc: „(...) określi formę organizacyjną, szczegółowe zasady, tryb i zakres obrotu (...)”. Czy w określeniu „tryb” nie mieści się określenie „zakres”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#AndrzejTopiński">Tryb to jest pewnego rodzaju procedura.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jeszcze raz przytaczam brzmienie proponowanego art. 4 ust. 2a: „Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi formę organizacyjno-prawną, szczegółowe zasady, zakres i tryb obrotu przez Fundusz wierzytelnościami, o których mowa w ust. 2 pkt 1a”.</u>
          <u xml:id="u-221.1" who="#WiesławaZiółkowska">Konsekwentnie musimy zmienić przepis art. 20 ust. 1. W pierwszym zdaniu tego ustępu, po wyrazach „Warunkiem udzielenia przez Fundusz pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 (...)”, należy dodać „i 1a” i dalej jak w tekście „(...) jest w szczególności (...)”.</u>
          <u xml:id="u-221.2" who="#WiesławaZiółkowska">Poza tym, w art. 20 ust. 1 pkt 3 należy wyraz „lub” zastąpić przecinkiem; po wyrazie „poręczeń” należy zapisać „środków wydanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny na wykup wierzytelności”. Powinno być „wydanych” czy „wydatkowanych”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#AndrzejTopiński">Powinno być „wydatkowanych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zamiast „wydanych proszę wpisać „wydatkowanych”.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#WiesławaZiółkowska">Nad wszystkimi proponowanymi zmianami będziemy głosować łącznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#HelenaGóralska">Już pan prezes Topiński zwrócił uwagę na to, kto tak naprawdę ma wydać stosowne rozporządzenie: czy sama Rada Ministrów, czy w porozumieniu bądź w uzgodnieniu z kimś. Może Biuro Legislacyjne KS coś by nam podpowiedziało? Delegacje dla Rady Ministrów zawarte w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym - są 2–3 przypadki takich delegacji - zobowiązują rząd do wydawania aktów normatywnych na uzgodniony wniosek prezesa Narodowego Banku Polskiego i Ministra Finansów. Być może, tak samo powinna być skonstruowana delegacja zawarta w art. 4 ust. 2a. Inaczej będzie to jedyna delegacja samoistna dla Rady Ministrów w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Czy rzeczywiście Rada Ministrów jest najbardziej kompetentna w tym zakresie?</u>
          <u xml:id="u-224.1" who="#HelenaGóralska">Nie wnoszę żadnej konstruktywnej propozycji. Wyrażam tylko pewną wątpliwość, czy delegacja zawarta w art. 4 ust. 2a nie powinna być tak samo skonstruowana jak inne delegacje zawarte w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, w których używa się sformułowania „na uzgodniony wniosek”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie mamy nic przeciwko temu, żeby odbywało się to na uzgodniony wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#RyszardPazura">My nawet prosimy, żeby to było na uzgodniony wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#HelenaGóralska">Tak wygląda przygotowanie Ministerstwa Finansów w zakresie prezentacji rządowego projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#WiesławaZiółkowska">A więc art. 4 ust. 2a brzmiałby tak: „Rada Ministrów na uzgodniony wniosek prezesa Narodowego Banku Polskiego i Ministra Finansów określi w drodze rozporządzenia formę organizacyjno-prawną, szczegółowe zasady, zakres i tryb obrotu przez Fundusz wierzytelnościami, o których mowa w ust. 2 pkt 1a”.Zaraz przejdziemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#HelenaGóralska">Mam jeszcze jedno pytanie. Pan prezes Topiński mówił o tym, że we wspomnianym rozporządzeniu może być określone, iż odrębna spółka Bankowego Funduszu Gwarancyjnego będzie zajmowała się obrotem wierzytelnościami. W związku z tym mam pytanie do przedstawiciela Biura Legislacyjnego KS. Jak daleko sięga delegacja dla Rady Ministrów zawarta w art. 4 ust. 2a?</u>
          <u xml:id="u-229.1" who="#HelenaGóralska">Sprawa odrębnej spółki była już dyskutowana wtedy, kiedy pracowaliśmy nad ustawą o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Było to w 1994 r. Wówczas mówiło się o regulacji ustawowej. Teraz dajemy delegację dla Rady Ministrów. Czy w ramach tej delegacji, tak jak ona jest sformułowana, może powstać odrębna spółka i czy my tego chcemy, jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie pozytywna?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W swoim rozporządzeniu Rada Ministrów zapewne nic więcej nie może określić ponad to, co zostanie zawarte w delegacji ustawowej. A zatem, krąg podmiotów mogących dokonywać obrotu wierzytelnościami nie może być określony przez Radę Ministrów. Nie dajemy jej takiej kompetencji. W art. 4 ust. 2a mowa jest o szczegółowych zasadach, zakresie i trybie...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#HelenaGóralska">Jeżeli się mylę, proszę mnie skorygować. W art. 4 ust. 2a rzeczywiście mówi się o szczegółowych zasadach, zakresie i trybie. Czy w związku z tym może pojawić się ustalenie, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny powoła odrębną spółkę (BFG byłby jej jedynym udziałowcem)?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 4 ust. 2a mowa jest także o formie organizacyjno-prawnej, a więc, odpowiedź brzmi: „tak”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do głosowania nad propozycjami, których treść przed chwilą odczytałam (dotyczy to przepisów art. 4 ust. 2 pkt 1a, art. 4 ust. 2a i art. 20 ust. 1).</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#WiesławaZiółkowska">Za przyjęciem owych propozycji opowiedziało się 8 posłów, przy braku głosów przeciwnych i 2 wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-233.2" who="#WiesławaZiółkowska">Mam przed sobą kartkę z uwagami pana przewodniczącego Baki. Jedno z uwag dotyczy art. 3 ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Pan przewodniczący Baka proponuje dotychczasową treść art. 3 oznaczyć jako art. 3 ust. 2. Art. 3 ust. 1 otrzymałby brzmienie następujące: „Rada Ministrów dostosuje treść statutu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, nadanego rozporządzeniem z dnia 28 kwietnia 1994 r. w sprawie nadania statutu Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, do zmian wprowadzonych ustawą, w szczególności określi zasady i warunki nabywania akcji i zarządzania nimi przez Fundusz oraz zasady i warunki nabywania przez Fundusz (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#WładysławBaka">W świetle podjętych decyzji propozycja ta straciła aktualność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem. Czy mamy jakieś zaległości? Proszę o podpowiedź ze strony Biura Legislacyjnego KS. Zdaje się, że musimy powrócić do art. 19 ust. 2 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie zostało jeszcze rozstrzygnięte, jakie brzmienie przyjmie przepis art. 16 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#WiesławaGóralska">Co konkretnie nie zostało rozstrzygnięte?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie zostało wyjaśnione, czy środki Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mogą być gromadzone na rachunkach lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#HelenaGóralska">Pan dyrektor Jakubiak miał nam dostarczyć niezbędne informacje na ten temat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakie informacje przyniósł na dzisiejsze posiedzenie pan dyrektor Jakubiak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#AndrzejJakubiak">Przyniosłem taką oto informację: Narodowy Bank Polski nie prowadzi dla żadnych podmiotów rachunków lokat terminowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#AndrzejTopiński">A może prowadzić?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#AndrzejJakubiak">Jeżeli mówi się, że Narodowy Bank Polski ma nie prowadzić działalności komercyjnej, to chcę wyraźnie podkreślić, że prowadzenie rachunków lokat terminowych jest elementem owej działalności.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#AndrzejJakubiak">Trzeba mieć także na uwadze to, że Narodowy Bank Polski bezpośrednio rozlicza się z budżetem. Każde wyższe oprocentowanie środków na rachunku lokaty terminowej oznacza zmniejszenie wpływów do budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-243.2" who="#AndrzejJakubiak">Należy zadać pytanie przedstawicielom Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, jak duże środki posiadają na rachunku bieżącym i czy nie można nimi szybciej obracać. To już jest jednak zupełnie inna sprawa. Część środków musi oczywiście pozostawać na rachunku bieżącym, tak jak w każdej firmie. W przeciwnym razie będziemy mieli do czynienia z lokatami dwu-, trzydniowymi bądź tygodniowymi, które w normalnym obrocie występują bardzo rzadko. W ostatnim czasie stosuje się je coraz rzadziej, nawet w PKO BP.</u>
          <u xml:id="u-243.3" who="#AndrzejJakubiak">Osobiście nie mógłbym założyć lokaty trzydniowej.</u>
          <u xml:id="u-243.4" who="#AndrzejJakubiak">Proponuję pozostać na dotychczasowym poziomie gospodarowania środkami. To oznacza, że Narodowy Bank Polski prowadziłby rachunek bieżący Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, który jest rachunkiem oprocentowanym, owszem niżej niż rachunek lokaty terminowej. Można jednak oprocentowanie lokaty dwu-, trzydniowej ustalić na poziomie zbliżonym do oprocentowania rachunku bieżącego, jeżeli określilibyśmy, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny może lokować swe środki jedynie w Narodowym Banku Polskim.</u>
          <u xml:id="u-243.5" who="#AndrzejJakubiak">Jesteśmy przeciwni treści art. 16 ust. 4 w nowym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#KatarzynaBorowska">Podtrzymujemy propozycję zawartą w rządowym projekcie ustawy, w którym Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu dajemy możliwość utrzymywania rachunków lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#KatarzynaBorowska">Teraz pragnę zaprezentować argumentację naszego stanowiska. W ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym stwierdza się, że Fundusz ma obowiązek lokować swoje środki wyłącznie w pewne papiery wartościowe, papiery skarbowe. Chodzi tu o papiery w pełni gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, aby lokowane w nie środki były w pełni zabezpieczone.</u>
          <u xml:id="u-244.2" who="#KatarzynaBorowska">Ustawą narzucamy określonemu podmiotowi utrzymywanie środków w Narodowym Banku Polskim. Natomiast nie umożliwiamy mu utrzymywania środków na warunkach nieco korzystniejszych od rachunku bieżącego. Jeżeli na Bankowy Fundusz Gwarancyjny nakładamy pewne ograniczenie, że musi lokować w określonym podmiocie swoje wolne środki, to wydaje się, że powinien mieć on możliwość negocjowania warunków utrzymywania tych środków.</u>
          <u xml:id="u-244.3" who="#KatarzynaBorowska">Poza tym w obecnie obowiązującej ustawie o Narodowym Banku Polskim wcale się nie stwierdza, że Narodowy Bank Polski nie ma możliwości utrzymywania rachunków lokat terminowych. To, że Narodowy Bank Polski tego nie robi, właściwie dotyczy tylko obsługi budżetu państwa i środków budżetowych. Jest to sprawa praktyki.</u>
          <u xml:id="u-244.4" who="#KatarzynaBorowska">Chcę powiedzieć, że w art. 29 ustawy o Narodowym Banku Polskim wyraźnie stwierdza się, że NBP prowadzi rachunki bieżące innych banków, budżetu i jednostek budżetowych, innych osób prawnych oraz osób fizycznych za zgodą prezesa NBP. A zatem, tego rodzaju rachunki za zgodą prezesa NBP przy obecnym stanie prawnym mogłyby być prowadzone.</u>
          <u xml:id="u-244.5" who="#KatarzynaBorowska">Jeżeli wyraźnie wskazujemy w ustawie, że jakiś podmiot - w tym przypadku Bankowy Fundusz Gwarancyjny - ma obowiązek utrzymywania środków w Narodowym Banku Polskim, to wydaje się, że powinniśmy mu umożliwiać lokowanie środków na rachunkach korzystniejszych.</u>
          <u xml:id="u-244.6" who="#KatarzynaBorowska">Podtrzymujemy nasze stanowisko o konieczności utrzymywania środków Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w Narodowym Banku Polskim, choćby ze względu na całkowitą pewność tej instytucji oraz środków, które będą lokowane na jej rachunkach. Takiej pewności nie dawałoby lokowanie środków w jakimkolwiek innym banku.</u>
          <u xml:id="u-244.7" who="#KatarzynaBorowska">Przypomnę, że nasza propozycja w stosunku do PKO BP zagwarantowała temu bankowi 100-procentową pewność, ale tylko do 1999 r. Z końcem 1999 r. Skarb Państwa przestaje w pełni gwarantować środki banków państwowych. Wydaje się, że środki instytucji, która ma służyć systemowi bankowemu, powinny być lokowane w pewnych papierach wartościowych - członkowie Komisji już to przegłosowali. Jeżeli jeszcze pozostają wolne środki, to powinny być one lokowane w Narodowym Banku Polskim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#HelenaGóralska">Chcę powiedzieć, że pan dyrektor Jakubiak przyniósł nam informacje niepełne. W art. 11 ustawy budżetowej przewidziano możliwość dokonywania lokat terminowych przez budżet państwa. Należy to traktować jako wyjątek.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#HelenaGóralska">Na marginesie pragnę dodać, że przy rozpatrywaniu ustawy budżetowej zadawaliśmy pytanie pani minister Wasilewskiej-Trenkner.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#WiesławaZiółkowska">Odpo-wiedź pani minister Wasilewskiej-Trenkner wyjęłam dzisiaj ze skrzynki poselskiej. Wszyscy członkowie Komisji otrzymają kopie tej odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#HelenaGóralska">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#HelenaGóralska">Jeszcze raz powtarzam: budżet państwa jest tu jedynym wyjątkiem. W związku z tym propozycja rządowa mi się nie podoba. Doradca Ministra Finansów mówiła przed chwilą, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma różne słuszne cele. Wyobrażam sobie, jak to by było, gdyby posłowie wskazywali takie „różne słuszne cele”, np. rolnictwo i domagali się dla odpowiednich instytucji wprowadzenia możliwości prowadzenia lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim.</u>
          <u xml:id="u-247.2" who="#HelenaGóralska">Oczywiście przyjmuję do wiadomości, że żaden przepis ustawy o Narodowym Banku Polskim nie zakazuje prowadzenia przez Narodowy Bank Polski rachunków lokat terminowych, tym niemniej takiej praktyki nie ma. Co więcej, jedynym wyjątkiem jest tutaj budżet państwa - wynika to z zapisu ustawowego. Bez odpowiedniego zapisu w ustawie budżetowej - jak dobrze zrozumiałam - budżet państwa nie mógłby dokonywać lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim. W związku z tym proponuję nie wprowadzać takiego uprawnienia dla Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#AndrzejTopiński">Uważam, że są możliwe dwa logiczne rozwiązania: albo rachunek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przenosi się z Narodowego Banku Polskiego do banku komercyjnego, albo w ramach Narodowego Banku Polskiego stwarza się możliwości normalnego funkcjonowania gospodarki pieniężnej Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Rozwiązanie, zgodnie z którym rachunek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego musi być w Narodowym Banku Polskim, ale Fundusz nie ma możliwości prowadzenia normalnej gospodarki finansowej, w moim przekonaniu, jest niczym nieuzasadnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan dyrektor Jakubiak ma nową informację?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#AndrzejJakubiak">Myślę, że trzeba się zastanowić nad tym, co powiedział pan prezes Topiński. Problem tkwi w tym, że nie podano nam podstawowej informacji, jak długo leżą środki na rachunku bieżącym w Narodowym Banku Polskim, i co więcej - dlaczego one leżą. Po drugie, jeżeli dzisiaj zapiszemy, że jest możliwość utrzymywania rachunków lokat terminowych, to pojawi się niezwykle atrakcyjna pokusa, ażeby nie nabywać bonów, obligacji, tylko wszystkie pieniądze trzymać na oprocentowanej lokacie terminowej w NBP. Czy to jest słuszne - tego nie wiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w tej sprawie ktoś jeszcze pragnie zabrać głos? W takim razie poddaję pod głosowanie brzmienie art. 16 ust. 4 zgodnie z propozycją rządową. Rozpoczynamy głosowanie, jeżeli ktoś nie wie, czego dokładnie ono dotyczy, to powtarzam, że poddaję pod głosowanie przyjęcie przepisu art. 16 ust. 4 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#WiesławaZiółkowska">„Środki Funduszu są gromadzone na rachunkach bieżących, wyodrębnionych i rachunkach lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim. Fundusz może także posiadać rachunki w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych oraz rachunek rozliczeniowy w banku wskazanym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#HelenaGóralska">Końcówka miała być usunięta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co na to Biuro Legislacyjne KS?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Oczywiście, końcówka tego przepisu powinna być usunięta. Jest to konsekwencja przyjętego wcześniej rozwiązania. Na tym etapie nie uczyniono tego, ponieważ jeszcze nie było to przesądzone. W momencie głosowania należy skreślić wyrazy: „oraz rachunek w banku wskazanym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przepis art. 16 ust. 4 przyjmuje brzmienie: „Środki Funduszu są gromadzone na rachunkach bieżących, wyodrębnionych i rachunkach lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim. Fundusz może także posiadać rachunki w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych oraz rachunek rozliczeniowy w banku”.</u>
          <u xml:id="u-255.1" who="#WiesławaZiółkowska">Byłam nieobecna, kiedy zapadło rozstrzygnięcie w tej sprawie i nie wiem, co dokładnie ustalono. Biuro Legislacyjne KS podpowiedziało mi, jakie było ustalenie. Czy ktoś jeszcze chce się wypowiedzieć na ten temat?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#JanuszCichosz">Chciałbym, aby zostało sprecyzowane stanowisko strony rządowej. Ustaliliśmy, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny może posiadać rachunki w Narodowym Banku Polskim i Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, a teraz dodaje się jeszcze „oraz rachunek rozliczeniowy w banku”. W jakim banku? Skoro ma on lokować środki w Narodowym Banku Polskim, to jest tylko jeden taki bank.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#AndrzejTopiński">Ale biuro maklerskie ma w innym banku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#JanuszCichosz">To już jest co innego. W art. 16 ust. 4a stwierdzamy: „Fundusz może uczestniczyć w obrocie obligacjami skarbowymi za pośrednictwem biura maklerskiego”. Wykreśliliśmy z tego przepisu wyrazy: „wskazanego przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych”. Tak uzgodniliśmy na naszym ostatnim spotkaniu, z tym że z ostatecznym sprecyzowaniem stanowisk i sformułowaniem jednolitego tekstu postanowiliśmy wstrzymać się do wtorku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę o uzasadnienie końcówki przepisu art. 16 ust. 4 „oraz rachunek rozliczeniowy w banku”. Czemu miałby służyć ów rachunek rozliczeniowy w banku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#AndrzejTopiński">Proponowałem zapisać: „Fundusz może uczestniczyć w obrocie obligacjami skarbowymi także za pośrednictwem biura maklerskiego (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan prezes Topiński czyta treść art. 16 ust. 4a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#AndrzejTopiński">Rachunek bankowy miałby służyć do przeprowadzania tych rozliczeń. Nie znam terminu „rachunek rozliczeniowy”. Chodzi o rachunek bieżący. Fundusz jest uprawniony trzymać na rachunku bieżącym poza Narodowym Bankiem Polskim środki niezbędne do rozliczeń związanych z zakupem obligacji, bonów skarbowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę o opinię strony rządowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#RyszardPazura">W art. 16 ust. 4chodziło o rachunek rozliczeniowy, który dotyczy rozliczeń obrotu obligacjami skarbowymi za pośrednictwem biura maklerskiego, o czym jest mowa w ust. 4a. Wydawało się nam, że biuro maklerskie powinno być wskazane przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych, ponieważ funkcjonuje kilkadziesiąt biur maklerskich o różnym image. Chcieliśmy mieć pewność, że będzie to biuro maklerskie dużego banku. Stąd właśnie wziął się „rachunek rozliczeniowy” w przepisie art. 16 ust. 4 i potem został powiązany z przepisem art. 16 ust. 4a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#WiesławaZiółkowska">Na jakim etapie dyskusji zostało skreślone sformułowanie „w banku wskazanym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych”? W imię czego tak się stało?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#RyszardPazura">Mieliśmy się nad tym zastanowić. Uważamy, że zapis ten jest słuszny. Chodzi o biuro maklerskie, które w ocenie Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych jest w stanie zapewnić prawidłową obsługę. Chcieliśmy, aby to było pewne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#WiesławaZiółkowska">Propozycja pana prezesa Topińskiego, aby wspomniany rachunek przenieść do przepisu art. 16 ust. 4a wydaje mi się logiczna. Brzmiałby on wówczas w ten sposób: „Fundusz może uczestniczyć w obrocie obligacjami skarbowymi także za pośrednictwem biura maklerskiego wskazanego przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych i posiadać rachunek rozliczeniowy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#AndrzejTopiński">„(...) i posiadać rachunek bankowy do tych rozliczeń”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Proponuję następujący zapis, który, jak mi się wydaje, jest zgodny z pierwotną konstrukcję: „Środki Funduszu są gromadzone na rachunkach bieżących, wyodrębnionych i rachunkach lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim. Fundusz może posiadać także rachunki w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych oraz rachunek bieżący w wybranym banku”. Dlaczego proponuję odstąpić od dodania „wskazanym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych”? Ponieważ Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych nijak się nie ma do oceny banków.</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Po drugie, że określenie „rachunek rozliczeniowy” należy zastąpić określeniem „rachunek bieżący”. Dlaczego? Dlatego, że rachunek bieżący służy nie tylko do realizacji różnych operacji związanych z obrotem papierami wartościowymi, ale również do bieżącego funkcjonowania: wypłacania wynagrodzeń pracownikom, uiszczania opłaty czynszowej itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#AndrzejTopiński">Do tego służy drugi rachunek bieżący.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Wszystkie rozliczenia Bankowego Funduszu Gwarancyjnego są prowadzone przez Narodowy Bank Polski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mogą zaproponować nam jakieś rozwiązanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Zgodnie z dzisiejszym stanem rzeczy absolutnie wszystkie operacje Bankowego Funduszu Gwarancyjnego dokonywane są tylko i wyłącznie przez Narodowy Bank Polski, z jednym malutkim wyjątkiem, a mianowicie Narodowy Bank Polski odmówił nam prowadzenia funduszu socjalnego jako rachunku wybitnie detalicznego. Absolutnie wszystkie nasze rozliczenia są dokonywane tylko i wyłącznie przez Narodowy Bank Polski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy wskazanie dokonywane przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych jest potrzebne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Wolelibyśmy mieć pewną samodzielność działania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#WiesławaZiółkowska">W przepisie art. 16 ust. 4 należy więc skreślić wyrażenie zaczynające się od wyrazów: „oraz rachunek rozliczeniowy”, a przepisowi art. 16 ust. 4a nadać brzmienie: „Fundusz może uczestniczyć w obrocie obligacjami skarbowymi także za pośrednictwem biura maklerskiego (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">„(...) i posiadać rachunek do dokonywania rozliczeń”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan prezes Topiński zaproponował lepsze sformułowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#AndrzejTopiński">„(...) i posiadać rachunek bankowy do tych rozliczeń”. To, co zaproponowała pani prezes Kawecka-Włodarczyk, jest dobre.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę powtórzyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">„(...) i posiadać rachunek do przeprowadzania tych rozliczeń”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#WiesławaZiółkowska">Mamy do rozstrzygnięcia dwie sprawy. Po pierwsze, chodzi o przeniesienie rachunku rozliczeniowego z art. 16 ust. 4 do ust. 4a tegoż artykułu. Jeśli nie ma sprzeciwu, aby taki rachunek funkcjonował, to jest to raczej kwestia legislacyjna. Rozumiem, że sprzeciwu co do funkcjonowania takiego rachunku nikt nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-282.1" who="#WiesławaZiółkowska">Problemem merytorycznym jest natomiast, czy bank, w którym Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma mieć tenże rachunek, będzie wskazany przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych, czy nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#AndrzejTopiński">Dlaczego Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych ma dać preferencje jakiemuś bankowi, dlaczego ma stwierdzać, że bank „A” jest dobry, a bank „B” zły lub odwrotnie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#WładysławBaka">Nie rozumiem kursu na ograniczanie samodzielności w sprawach istotnych dla ekonomiki Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, jak chociażby w sprawie wyboru biura maklerskiego, przy pomocy którego mamy prowadzić operacje. Przy zapisie utrzymującym wskazanie przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych, to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych motywowany różnymi przesłankami będzie nam wskazywał, gdzie mamy prowadzić swój rachunek. Bankowy Fundusz Gwarancyjny jest bardzo dobrze uplasowany i wie, co się dzieje w polskiej bankowości, na rynkach kapitałowych. Na pewno Bankowy Fundusz Gwarancyjny dokona wszelkich starań, ażeby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i odpowiednią opłacalność przeprowadzanych transakcji, a zatem uda się on do takiego biura maklerskiego, które spełni wszystkie wymagania. Wobec tego podobne ograniczenia byłyby zupełnie niezrozumiałe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#WiesławaZiółkowska">Poddam pod głosowanie przepis ograniczający wybór banku i biura maklerskiego przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny poprzez wskazanie ich przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych.</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#WiesławaZiółkowska">Za wnioskiem nie opowiedział się żaden poseł, 12 posłów było przeciwnych, a 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-285.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy jeszcze ktoś chce zabrać głos w sprawie przepisów art. 16 ust. 4 i 4a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#HelenaGóralska">Pojawia się tu pojęcie „obligacji skarbowych”. Otóż, ani w Prawie budżetowym, ani w ustawach budżetowych, które przyjmowaliśmy takiego terminu nie ma. Albo są skarbowe papiery wartościowe, albo - zgodnie z omawianym projektem ustawy - obligacje pożyczek skarbowych, natomiast obligacji skarbowych nie ma. Opowiadam się za stosowaniem znanego nazewnictwa. Pod pojęciem „skarbowych papierów wartościowych” można rozumieć i bony, i obligacje. Nie wiem, jaka była intencja projektodawców. W każdym bądź razie terminu „obligacje skarbowe” nie ma. Wprowadzamy pojęcie, którego nie ma. Być może zwyczajowo gdzieś się go używa, ale osobiście tego nie słyszałam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#RyszardPazura">Proponuję użyć pojęcia „skarbowych papierów wartościowych”.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#RyszardPazura">Przypominam, że rozpatrywany projekt powstał przed kilkunastoma miesiącami (przed ponad rokiem). W międzyczasie były zmiany prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#HelenaGóralska">Nie było.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś jest przeciwko zmianie zaproponowanej przez pana ministra Pazurę? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-289.1" who="#WiesławaZiółkowska">Uzgodniliśmy, że art. 16 ust. 4 kończy się następującym sformułowaniem: „(...) może także posiadać rachunki w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych”. Natomiast art. 16 ust. 4a ma mieć brzmienie następujące: „Fundusz może uczestniczyć w obrocie skarbowymi papierami wartościowymi także za pośrednictwem biura maklerskiego i posiadać rachunek bankowy do przeprowadzania tych rozliczeń”. Czy tak? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-289.2" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia zmiany w art. 17 ust. 1. Proszę o uzasadnienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Na poprzednim posiedzeniu Komisji przyjęliśmy zmiany w tym artykule. Obecnie powinniśmy przejść do omówienia zmian w art. 20.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przystępujemy zatem do rozpatrzenia proponowanego brzmienia art. 20 ustawy o bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
          <u xml:id="u-291.1" who="#WiesławaZiółkowska">W jakiej sprawie chce się wypowiedzieć pan dyrektor Jakubiak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#AndrzejJakubiak">W sprawie lokat terminowych. Nie zostałem upoważniony do zabierania głosu na ten temat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#WiesławaZiółkowska">Poddaję pod głosowanie treść przepisów art. 16 ust. 4 i 4a, przedłożoną w projekcie rządowym z uwzględnieniem poprawek, na które przed chwilą zgodziliśmy się, w tym również poprawki dotyczącej lokat terminowych.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#WiesławaZiółkowska">Za wnioskiem głosowało 11 posłów, głosów przeciwnych nie było, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-293.2" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do art. 20. Proszę przedstawicieli rządu o uzasadnienie zmian proponowanych w tym artykule.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#KatarzynaBorowska">Artykuły 20 i 20a należy rozpatrywać łącznie, dlatego że oba te przepisy dotyczą materii, która obecnie jest regulowana w art. 20 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#KatarzynaBorowska">Idąc kolejno, art. 20 ust. 1 dotyczy warunków udzielenia pomocy. Warunki te pod względem merytorycznym właściwie się nie zmieniły. Przepis art. 20 ust. 1 nadal ma 4 punkty, których treść w stosunku do obecnego brzmienia ustawy została uściślona.</u>
          <u xml:id="u-294.2" who="#KatarzynaBorowska">W pkt. 1 wprowadzamy pewną zmianę stylistyczną. Użyliśmy sformułowania „uznanie przez Zarząd Funduszu”. W starym brzmieniu występowało określenie „przedstawienie”. W punkcie tym jest jeszcze jedna zmiana: zamiast wyrażenia „wyników przeprowadzonego badania audytorskiego” mamy sformułowanie „wyników badania sprawozdania finansowego”. Chodzi o to, że mniejsze banki, np. banki spółdzielcze, nie sporządzają audytów. Sporządzenie audytu jest rzeczą niezwykle kosztowną. Chcę powiedzieć, że sprawozdanie finansowe sporządzone i sprawdzone zgodnie z ustawami o rachunkowości i biegłych rewidentach jest warunkiem wystarczającym do udzielenia pomocy owym małym bankom. Zmiana polega na tym, że dopuszczono sprawozdania finansowe, a więc nie tylko badania audytorskie.</u>
          <u xml:id="u-294.3" who="#KatarzynaBorowska">W pkt. 2 został przedstawiony drugi warunek udzielenia pomocy. Warunek ten polega na przedstawieniu opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego. W obecnym brzmieniu art. 20 ust. 1 pkt 2 mowa jest o pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego co do udzielenia pomocy. Natomiast w projekcie rządowym mówi się o opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego. Niezależnie od tego, czy będzie to opinia pozytywna czy negatywna, będzie rozpatrywana przez organy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Ośrodkiem decyzyjnym jest Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Nie ma przerzucenia odpowiedzialności decyzyjnej na Narodowy Bank Polski.</u>
          <u xml:id="u-294.4" who="#KatarzynaBorowska">W pkt. 3 mamy zapisany warunek ograniczenia kwoty maksymalnej udzielenia pomocy. Jeśli chodzi o ową kwotę maksymalną, to nic się nie zmianie. Kwota udzielonej pomocy nie może przekraczać wysokości środków gwarantowanych.</u>
          <u xml:id="u-294.5" who="#KatarzynaBorowska">Pkt 4 pozostaje nie zmieniony, ale żeby redakcja art. 20 była jasna, to jest tu mowa o wykorzystaniu dotychczasowych funduszy własnych banku. Pan dyrektor Jakubiak często powtarzał na poprzednim posiedzeniu Komisji, że akcjonariusze koniecznie powinni zaangażować swoje własne środki.</u>
          <u xml:id="u-294.6" who="#KatarzynaBorowska">W art. 20 ust. 2 mamy dookreślenie tego, że „przejęcie banku”, który to termin jest używany w poprzednim ustępie, oznacza także nabycie przedsiębiorstwa bankowego lub jego części. Przejęcie banku nie oznacza zawsze przejęcia go w całości, ale obejmuje także przejęcie jego części, zgodnie z przepisami Prawa cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy nie powinno się to znaleźć w „słowniczku”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#KatarzynaBorowska">Być może ze względów redakcyjnych jest to słuszna uwaga.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#AndrzejWielowieyski">Co się dzieje z art. 20 ust. 3 i 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#KatarzynaBorowska">Ustępy te zostały przesunięte do art. 20a z projektu rządowego, dlatego na wstępie powiedziałam, że przepisy art. 20 i 20a należy rozpatrywać razem, gdyż obejmują one materię, która dotychczas była uregulowana w art. 20 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Dotychczasowy art. 20 jest niespójny, gdyż określa warunki udzielenia pomocy, następnie warunki ustanowienia kuratorem. W obecnym projekcie treść art. 20 została rozbita na dwa artykuły (art. 20 i art. 20a; w tekście jednolitym numeracja oczywiście ulegnie zmianie). Dotychczasowe przepisy art. 20 ust. 2 i 4 znajdą się w nowym art. 20a.</u>
          <u xml:id="u-298.1" who="#KatarzynaBorowska">Do tej pory omówiłam obecny art. 20 ust. 1 określający warunki udzielania przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny pomocy. Zostały one także zawarte w art. 20 z projektu rządowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#WiesławaZiółkowska">Właściwie w art. 20 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nowy art. 20 ust. 2 powinien być przeniesiony do „słowniczka”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś pragnie zabrać głos w sprawie art. 20?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#WładysławBaka">Rozpatrywana obecnie kwestia, która jest uregulowana w proponowanych art. 20 i 20a, dotyczy sposobu oraz kompetencji do podejmowania decyzji w sprawie udzielenia pomocy. W momencie tworzenia ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, kiedy nie było jeszcze instytucji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i trzeba było go tworzyć od podstaw, potrzebny był okres swoistej protekcji i wzmożonych kompetencji ze strony Narodowego Banku Polskiego w obszarze przygotowywania wniosków, ich oceny, podejmowania pomocy.</u>
          <u xml:id="u-302.1" who="#WładysławBaka">W miarę upływu czasu sytuacja się zmieniła. Przez dwa lata nabyliśmy poważnych doświadczeń, które skłaniają nas - przemawiam w tej chwili w imieniu Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego - do przekonania, że nawet najlepsze przepisy ustawy mogą nie funkcjonować, jeżeli strona organizacyjno-kompetencyjna zostanie określona w sposób zamazujący odpowiedzialność, komplikujący mechanizmy współdziałania, przenoszący odpowiedzialność nie w to miejsce, gdzie są uprawnienia.</u>
          <u xml:id="u-302.2" who="#WładysławBaka">Nawiasem mówiąc, owa cecha naszego obecnego systemu jest podnoszona w opiniach ekspertów. Przytoczę opinię prof. Z. Fedorowicza, który idzie dosyć daleko. Pisze on mianowicie tak: „Uzyskiwanie opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego musi przedłużać procedurę podejmowania decyzji przez organy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i ma służyć chyba tylko rozproszeniu odpowiedzialności za te decyzje między dwie niezależne od siebie instytucje. W moim przekonaniu niezależność Bankowego Fundusz Gwarancyjnego od banku centralnego powinna być podkreślana, a nie zamazywana, a odpowiedzialność za decyzje podejmowane przez Fundusz w sprawach udzielenia pomocy bankom powinna spoczywać wyraźnie i wyłącznie na organach BFG. Z tego też względu uważam za niecelowe wprowadzanie do ustawy o BFG art. 20a, który opisuje dokładnie procedurę uzgodnień decyzji w sprawie udzielania pomocy między BFG i prezesem NBP”.</u>
          <u xml:id="u-302.3" who="#WładysławBaka">Prof. Zdzisław Fedorowicz, podobnie jak obecny tu dr J. Solarz, opiniowali sprawozdanie z działalności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Ze sprawozdania tego wynika, że w roku 1995 Bankowy Fundusz Gwarancyjny mógł podjąć tylko jedną decyzję o udzieleniu pomocy, mimo że wniosków - ale bez opinii Narodowego Banku Polskiego - było ponad 30. Na dzień dzisiejszy udzielono pomocy 10 jednostkom.</u>
          <u xml:id="u-302.4" who="#WładysławBaka">W Bankowym Funduszu Gwarancyjnym mamy około 30 wniosków o udzielenie pomocy i tylko jeden przypadek pozytywnego zaopiniowania przez Narodowy Bank Polski. Taka jest prawda. Powoduje to, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny jest unicestwiony, jeśli chodzi o jego aktywność udzielania pomocy. Opiniowanie przechodzące przez tryby oddziałów okręgowych, następnie trafiające do centrali, wielokrotne sprawdzania powodują, że od momentu wystąpienia o opinię do jej przygotowania często mija kilka miesięcy. Sytuacja banków w tym czasie bardzo mocno się pogarsza. Pomoc staje się bezprzedmiotowa.</u>
          <u xml:id="u-302.5" who="#WładysławBaka">Uważamy, że ze względu na opisane doświadczenie, a także ze względu na potrzebę uwolnienia Narodowego Banku Polskiego od nadmiernego balastu, ponadto ze względu na konieczną szybkość oraz usprawnienie działalności pomocowej, i co jest rzeczą bardzo ważną - ze względu na doprowadzenie do jedności uprawnień, kompetencji i odpowiedzialności, należy dokonać zmian.</u>
          <u xml:id="u-302.6" who="#WładysławBaka">Przypomnę, że Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego składa się z trzech członków powoływanych przez Ministra Finansów, trzech powoływanych przez prezesa Narodowego Banku Polskiego - zatem jest tam reprezentacja Narodowego banku Polskiego - trzech powoływanych przez Związek Banków Polskich. Przewodniczący Rady jest powoływany przez prezesa Rady Ministrów po zaopiniowaniu przez Komisję Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów.</u>
          <u xml:id="u-302.7" who="#WładysławBaka">Sprawozdanie Rady co roku jest przedmiotem oceny Sejmu. Sankcja za nieprawidłowe działanie ze strony władz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego jest bardzo ostra, ponieważ odrzucenie sprawozdania oznacza natychmiastowy upadek organów Funduszu. Istnieje bardzo ostry, rygorystyczny mechanizm rozliczania z działalności pomocowej, z aktywności, z decyzji podejmowanych przez władze Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
          <u xml:id="u-302.8" who="#WładysławBaka">Uważamy, że potrzebne jest współdziałanie z Narodowym Bankiem Polskim. Nie podzielam opinii, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny powinien podejmować działania pomocowe bez zasięgania opinii Narodowego Banku Polskiego. Przeciwnie, jest potrzebne silne współdziałanie zarówno na poziomie operatywnym, jak i na wyższym poziomie, poprzez odpowiednie uregulowania ustawowe.</u>
          <u xml:id="u-302.9" who="#WładysławBaka">Wydaje się, że właściwe byłyby następujące zmiany. W art. 20 ust. 1 pkt 2 stwierdza się, że warunkiem udzielenia przez Fundusz pomocy jest „przedstawienie zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o planie wykorzystania pomocy, ujętym w programie postępowania uzdrawiającego”. Uważamy, że z prawem bankowym, zasadami funkcjonowania Narodowego Banku Polskiego i samodzielnością Bankowego Funduszu Gwarancyjnego byłaby spójna następująca formuła: „Warunkiem udzielenia przez Fundusz pomocy (...) jest (...) przedstawienie zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie uzdrowienia gospodarki banku albo o celowości przejęcia, połączenia się banków lub zakupu akcji (udziałów) innego banku”. Banki nie musiałyby przedstawiać NBP planu wykorzystania pomocy.</u>
          <u xml:id="u-302.10" who="#WładysławBaka">W tej chwili 600 banków spółdzielczych i 26 banków komercyjnych realizuje programy naprawcze. Nam jest potrzebna opinia Narodowego Banku Polskiego nie o tym, na co mają być przeznaczone środki, gdyż o tym, to my mamy decydować - jako Bank Funduszu Gwarancyjnego - wspólnie z bankiem. Nam jest potrzebna opinia Narodowego Banku Polskiego o sytuacji banku, czy program uzdrowienia został opracowany, czy jest on realizowany, jakie są rokowania.</u>
          <u xml:id="u-302.11" who="#WładysławBaka">Jednym słowem chodzi o to, aby Narodowy Bank Polski nie brał na siebie kwestii kwalifikowania, ocenę planu wykorzystania pomocy, i aby - jak to przewidują przepisy art. 20a ustępy 2, 3 i 4 - decyzje Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie uruchomienia pomocy nie były uzależniane od Narodowego Banku Polskiego. Sądzę, że wówczas znakomicie poprawiłaby się atmosfera.</u>
          <u xml:id="u-302.12" who="#WładysławBaka">Znaleźliśmy się w bardzo gorzkiej sytuacji, kiedy referowaliśmy problem niewłaściwego funkcjonowania mechanizmów pomocy. Obawiam się, że jeśli dzisiaj nie dokonamy zmian w duchu, o jakim mówiłem - zmieniając przepis art. 20 ust. 1 pkt 2, tzn. przechodząc do opiniowania na podstawie programu uzdrawiania, a nie planu wykorzystania pomocy oraz skreślając ustępy 2, 3 i 4 w art. 20a - to stan skomplikowania, opóźnień w udzielaniu pomocy, nieefektywnego wykorzystania środków będzie się pogłębiał.</u>
          <u xml:id="u-302.13" who="#WładysławBaka">Taka jest ocena Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Takie są oceny Związku Banków Polskich. Takie też są oceny ekspertów. Jedynie Narodowy Bank Polski, ze zrozumiałych względów, reprezentuje inną opinię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#AndrzejJakubiak">Muszę przyznać, że ze zdziwieniem wysłuchałem argumentów mających dowodzić, że opinia prezesa Narodowego Banku Polskiego nie jest konieczna. Jeśli nie jest ona konieczna, to może jej nie być. Zresztą chcę zwrócić uwagę, że wówczas, gdy powstawała ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, to w jej pierwotnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby pan dyrektor Jakubiak był precyzyjny i nie wprowadzał nas w błąd. Nie słyszałam, żeby pan przewodniczący Baka stwierdził, że niepotrzebna jest opinia prezesa Narodowego Banku Polskiego. Zaproponował jedynie, aby opinia ta dotyczyła nie planu wykorzystania pomocy, tylko programu postępowania uzdrawiającego. Proszę wysławiać się precyzyjnie i nie wprowadzać nas w błąd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#AndrzejJakubiak">Do tej pory koniecznym elementem - tak zostało to zapisane w art. 104 Prawa bankowego - było zatwierdzenie przez prezesa Narodowego Banku Polskiego programu uzdrowienia. Była to wyłączna kompetencja prezesa NBP.</u>
          <u xml:id="u-305.1" who="#AndrzejJakubiak">Jeżeli dany bank kwalifikuje się do udzielenia pożyczki bądź uzyskania pomocy z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, to środki uzyskane z Funduszu są jednym z elementów programu uzdrowienia. Ja rozumiem to w ten sposób, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny podejmuje stosowną decyzję niezależnie od tego, czy opinia prezesa Narodowego Banku Polskiego dotyczy planu wykorzystania pomocy, wielkości środków pomocowych i ich przeznaczenia.</u>
          <u xml:id="u-305.2" who="#AndrzejJakubiak">Nie do tego jednak chciałbym się odnieść. Naprawdę nie rozumiem, dlaczego prezes Narodowego Banku Polskiego najpierw ma przedstawić opinię o programie uzdrowienia, na podstawie którego Bankowy Fundusz Gwarancyjny podejmie potem decyzję, ile przydzielić środków. A zatem, czy prezes NBP, przyjmując program uzdrowienia, musi od razu rozstrzygnąć, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny musi tyle to a tyle środków przeznaczyć na pomoc w restrukturyzacji danego banku? Do tego to prowadzi.</u>
          <u xml:id="u-305.3" who="#AndrzejJakubiak">Chcę powiedzieć, że stosowny zapis został uzgodniony w trójkącie: Bankowy Fundusz Gwarancyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan dyrektor Jakubiak mówi dość emocjonalnie i chaotycznie. Naprawdę nie wiem, do czego się w tej chwili, do którego artykułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#AndrzejJakubiak">Odnoszę się do 20 ust. 1 pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#WiesławaZiółkowska">Do nowej czy starej wersji tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#AndrzejJakubiak">Odnoszę się do tej wersji, która została przedstawiona w projekcie rządowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co w tej wersji panu dyrektorowi Jakubiakowi się nie podoba?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#AndrzejJakubiak">Wszystko mi się podoba. Nie podoba mi się tylko argumentacja i propozycja przedstawiona przez przewodniczącego W. Bakę, która zmierza do odwrócenia uzgodnionej wcześniej kolejności i trybu postępowania. W projekcie rządowym, który wszyscy mamy przed sobą, stosowny zapis jest wynikiem uzgodnień poczynionych pomiędzy zarządem Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, Ministerstwem Finansów i Narodowym Bankiem Polskim. W pracach nad tym zapisem uczestniczyli także przedstawiciele Związku Banków Polskich.</u>
          <u xml:id="u-311.1" who="#AndrzejJakubiak">Został uzgodniony określony tryb postępowania. W konsekwencji nie mówi się już o pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego, która wiązałaby Bankowy Fundusz Gwarancyjny, pozbawiając go możliwości decyzyjnej. Na takie rozwiązanie Narodowy Bank Polski przystaje.</u>
          <u xml:id="u-311.2" who="#AndrzejJakubiak">Nie będziemy też protestować, jeżeli członkowie Komisji podejmą decyzję, że warunkiem przyznania pomocy niekoniecznie musi być opinia prezesa Narodowego Banku Polskiego. Natomiast nie możemy zgodzić się na to, że prezes NBP będzie zatwierdzał program uzdrowienia, który później będzie niejako weryfikowany przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Tak właśnie rozumiem propozycję pana przewodniczącego Baki. Poza tym chcę powiedzieć, że wniosków o udzielenie pomocy, które zostały pozytywnie zaopiniowane, jest więcej niż jeden.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chcę powiedzieć, że inaczej zrozumiałam propozycję pana przewodniczącego Baki. Pan przewodniczący Baka proponuje, aby art. 20 ust. 1 pkt 2 otrzymał następujące brzmienie: „przedstawienie Zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie postępowania uzdrawiającego (...)”. Chodzi tu o program postępowania uzdrawiającego bez planu wykorzystania pomocy.</u>
          <u xml:id="u-312.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy rzeczywiście pan dyrektor Jakubiak uważa, że nastąpiło tu odwrócenie ról?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#AndrzejJakubiak">Dokładnie tak uważam. Jak można skonstruować program postępowania uzdrawiającego, jeżeli nie wiadomo, ile środków otrzyma się w formie pożyczki z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego; a tego się nie wie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#RyszardPazura">Obie strony mają w tym przypadku rację. Cała sprawa polega na wcześniejszym informowaniu się o sytuacji banków. Chodzi tu o otrzymywanie przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny określonego zasobu informacji w określonych terminach. Kwestia ta została uregulowana w innych artykułach w końcowej fazie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. W moim przekonaniu, ma to zasadnicze znaczenie, chociaż może budzić określone kontrowersje.</u>
          <u xml:id="u-314.1" who="#RyszardPazura">Narodowy Bank Polski ma tutaj rację. Sentencją każdego programu uzdrowienia banku jest pomoc zewnętrzna. Najpierw wyczerpuje się źródła wewnętrzne: akcje, udziały, podwyższenie udziałów. Później dopiero szuka się środków zewnętrznych. W stosunku do środków zewnętrznych Bankowy Fundusz Gwarancyjny występuje czasami jako zasadniczy element pomocy, a czasami jako element uzupełniający.</u>
          <u xml:id="u-314.2" who="#RyszardPazura">W związku z tym trudno zaistniały spór rozstrzygnąć. Nie ma z prawdziwego zdarzenia programu uzdrowienia, jeśli jego elementem nie będzie program pomocy. To jest prawda. Z drugiej strony przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mówią w ten sposób: „Jeśli ktoś narzuca Funduszowi program pomocy, to tym samym ogranicza jego decyzje”. Sądzę, że nie da się tego zapisać w żadnej ustawie. Jest to kwestia wzajemnej współpracy na etapie przygotowywania programu uzdrawiania. Już na tym etapie Bankowy Fundusz Gwarancyjny powinien włączyć się bardzo silnie.</u>
          <u xml:id="u-314.3" who="#RyszardPazura">Jako Ministerstwo Finansów staraliśmy się tutaj pełnić funkcję, podmiotu kojarzącego strony. Efektem tego kojarzenia są przepisy, których treść zreferowała doradca Ministra Finansów K. Borowska. Chodzi o art. 20.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#HelenaGóralska">Mam pytanie do ministra Pazury. Nie wiem, czy teraz minister Pazura broni sformułowań zawartych w rządowym projekcie ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#RyszardPazura">Właśnie tych sformułowań bronię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#HelenaGóralska">Nie skończyłam swojej wypowiedzi. Czy może pan minister Pazura popiera poprawki do art. 20 i art. 20a, zgłoszone przez pana przewodniczącego Bakę? Chcę powiedzieć, że pan przewodniczący Baka zgłasza poprawki do rządowego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-317.1" who="#HelenaGóralska">„Znika” nie tylko sformułowanie o pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego - pozostaje opinia prezesa NBP. Wykreślenie sformułowania o pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego budziło zastrzeżenia niektórych ekspertów.</u>
          <u xml:id="u-317.2" who="#HelenaGóralska">Jeśli dobrze zrozumiałam wypowiedź pana przewodniczącego Baki, z art. 20a zostają wykreślone ust.ust. 2, 3 4, w których mowa jest o prezesie NBP. A więc prezes Narodowego Banku Polskiego także „znika”.</u>
          <u xml:id="u-317.3" who="#HelenaGóralska">Czy pan minister Pazura broni sformułowań projektu rządowego, czy raczej popiera poprawki, które zaproponował pan przewodniczący baka?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#RyszardPazura">Popieram stanowisko rządu zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe. Przed chwilą starałem się dodatkowo uzasadnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#AndrzejTopiński">Trudno mi się wypowiadać na temat wystąpienia pana przewodniczącego Baki, ponieważ nie wiem, czy precyzyjnie je odczytałem.</u>
          <u xml:id="u-319.1" who="#AndrzejTopiński">Nie zgadzam się z pewnymi ideologicznymi stwierdzeniami. Szkoda, że propozycji pana przewodniczącego Baki nie otrzymaliśmy na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-319.2" who="#AndrzejTopiński">Wydaje się, że rozwiązanie, które zostało tu przedstawione, iż Bankowy Fundusz Gwarancyjny podejmuje działanie po przedstawieniu opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego, w gruncie rzeczy nie zmienia siły uprawnienia prezesa NBP. Kiedy się mówi o miliardach starych złotych, nie wyobrażam sobie, żeby ktoś mógł podjąć decyzję pozytywną, jeżeli opiniodawca wskazany przez ustawę powiada: „Nie. To jest głupi pomysł”. Faktycznie mówimy o uprawnieniu Narodowego Banku Polskiego do wydania opinii, która nie jest opinią jednoznaczną. Taka opinia będzie przedstawiała pewną analitykę sytuacji, być może - bardzo trafną. Wnioski z owej analityki będzie wciągać Bankowy Fundusz Gwarancyjny.</u>
          <u xml:id="u-319.3" who="#AndrzejTopiński">Wydaje mi się, że z przyczyn trochę o charakterze bardziej ogólnym stanowisko Narodowego Banku Polskiego jako podstawa podjęcia określonej decyzji powinno być bardziej jednoznaczne. Nie powinniśmy wprowadzać do ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym przepisów, które w gruncie rzeczy prowadziłyby do ograniczenia kompetencji NBP.</u>
          <u xml:id="u-319.4" who="#AndrzejTopiński">Opowiadam się za pozostawieniem w art. 20 ust. 1 pkt 2 sformułowania o pozytywnej opinii Narodowego Banku Polskiego. Przy założeniu, że sformułowanie to pozostanie, przywiązywałbym znacznie mniejszą wagę do tego, czego ta opinia ma dotyczyć, czy ma ona dotyczyć programu uzdrowienia, czy zawartego w tym programie programu pomocy. Tak jak przy poważnych decyzjach kredytowych w banku obowiązuje zasada składania podpisów przez dwie osoby czy przez wszystkich członków zarządu, tak przy decyzjach o udzieleniu pomocy powinna obowiązywać zasada jednoczesnego konsensu dwóch instytucji, ponieważ te decyzje nigdy nie będą jednoznaczne. Chodzi tu bowiem o bardzo ryzykowne decyzje o bardzo niejednoznacznym - wynika to z ich natury - charakterze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#JanuszCichosz">Proszę, aby przewodniczący W. Baka jeszcze raz przedstawił swoje propozycje dotyczące art. 20 ust. 1 pkt 2. Jak rozumiem przepis ten brzmiałby następująco: „przedstawienie zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie postępowania uzdrawiającego lub o celowości (...)”. A zatem w art. 20 ust. 1 pkt 2 zostałyby wykreślone wyrazy „planie wykorzystania pomocy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#WładysławBaka">Chcę poczynić jedno dodatkowe wyjaśnienie. W art. 104 Prawa bankowego znajduje się wyraźna dyspozycja: „W razie powstania straty bądź groźby jej nastąpienia albo powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności zarząd banku niezwłocznie zawiadamia o tym prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz wszczyna postępowanie uzdrawiające. Zarząd banku jest zobowiązany w ciągu 1 miesiąca od daty powstania podstawy wszczęcia postępowania uzdrawiającego przedstawić prezesowi Narodowego Banku Polskiego program takiego postępowania”.</u>
          <u xml:id="u-321.1" who="#WładysławBaka">W prawie bankowym został określony pewien rytm, szybkość działania. Chcę, żeby teraz przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego zechcieli mi powiedzieć, czy program postępowania uzdrawiającego przygotowany na podstawie art. 104 Prawa bankowego jest przez Narodowy Bank Polski oceniany dobrze czy źle, opiniowany pozytywnie czy negatywnie. Być może Narodowy Bank Polski chciałby tam wskazać jeszcze jakieś warunki?</u>
          <u xml:id="u-321.2" who="#WładysławBaka">Powiem tylko, że chcieliśmy jak najbardziej skrócić czas potrzebny na podjęcie decyzji, gdyż czas jest tutaj rzeczą najważniejszą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#JanuszCichosz">Nie mogę pojąć tej rozbieżności zdań pomiędzy Bankowym Funduszem Gwarancyjnym a Narodowym Bankiem Polskim. Jeżeli w projekcie rządowym zostało zapisane, że w programie postępowania uzdrawiającego mieści się plan wykorzystania pomocy i jeżeli prezes Narodowego Banku Polskiego będzie wydawał opinię o tym programie, to można wysnuć wniosek, że rzeczywiście plan wykorzystania pomocy mieści się w programie postępowania uzdrawiającego. A więc, nie będzie tak, że nikt nie będzie się interesował tym, na co zostaną wykorzystane pieniądze Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Pieniądze te są przecież elementem programu uzdrowienia. Jest to forma pomocy w sanacji banku.</u>
          <u xml:id="u-322.1" who="#JanuszCichosz">Nie widzę tutaj żadnego wielkiego zagrożenia. Narodowy Bank Polski - moim zdaniem - nie powinien bronić właściwie trzech wyrazów, których merytoryczna treść zawiera się w sformułowaniu występującym dalej w art. 20 usta. 1 pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#AndrzejJakubiak">Chcę wrócić do tego, o czym mówił minister Pazura.</u>
          <u xml:id="u-323.1" who="#AndrzejJakubiak">Nie każdy program uzdrowienia w rozumieniu art. 104 Prawa bankowego zawiera w sobie ten element, który wiąże się z pomocą Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. To oznacza, że „plan wykorzystania pomocy” jest pojęciem węższym od pojęcia „program uzdrowienia”.</u>
          <u xml:id="u-323.2" who="#AndrzejJakubiak">Jeżeli teraz prezes NBP miałby zatwierdzić bądź przyjmować program uzdrowienia, którego jednym z elementów jest plan wykorzystania pomocy bądź pomoc ze strony Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, to jednocześnie decydowałby, nie oglądając się na Bankowy Fundusz Gwarancyjny, o kwocie, która powinna być udzielona, ażeby program uzdrowienia się „spinał” i mógł być realizowany. Należy się zastanowić, jaka byłaby wówczas samodzielność Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Decyzja zapadałaby przecież w Narodowym Banku Polskim.</u>
          <u xml:id="u-323.3" who="#AndrzejJakubiak">Obecnie wymaga się pozytywnej opinii NBP. W projekcie rządowym mówi się już tylko o opinii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#JanuszCichosz">Szkoda, że pan dyrektor Jakubiak nie dopowiedział, że w projekcie rządowym w art. 20a ust. 4 zapisano, że Narodowy Bank Polski będzie robił to samo, co dotychczas robi przy wydawaniu pozytywnej opinii. Fundusz nie udzieli pomocy, dopóki nie zostanie przyjęty program postępowania uzdrawiającego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#AndrzejJakubiak">To nie jest tak jak przedstawił poseł Cichosz.</u>
          <u xml:id="u-325.1" who="#AndrzejJakubiak">Proszę spojrzeć na art. 20a, gdzie w ust. 2 zostało zapisane: „Bank, po wstępnym uzgodnieniu z Funduszem planu wykorzystania pomocy, zwraca się o opinię do prezesa Narodowego Banku Polskiego, przedstawiając program, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2”.</u>
          <u xml:id="u-325.2" who="#AndrzejJakubiak">W dotychczasowej praktyce pojawiał się ten problem, że my opiniowaliśmy plan wykorzystania pomocy przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, zanim bank - czasami tak bywało - uzgodnił, na jaki okres, jaką kwotę, z jakim okresem karencji Bankowy Fundusz Gwarancyjny jest gotów jej udzielić.</u>
          <u xml:id="u-325.3" who="#AndrzejJakubiak">W art. 20a ust. 2 - chodzi oczywiście o projekt rządowy - mowa jest o opinii prezesa NBP. Po wydaniu opinii przez prezesa Narodowego Banku Polskiego o planie wykorzystania pomocy Bankowy Fundusz Gwarancyjny podejmuje samodzielną decyzję.</u>
          <u xml:id="u-325.4" who="#AndrzejJakubiak">Opierając się na dotychczasowej praktyce Narodowego Banku Polskiego mogę powiedzieć, że dla poszanowania pewnej swobody decyzyjności opinie o planie wykorzystania pomocy powinny być takie - z czego zarzut uczynił pan prezes Topiński - żeby pozostawiały pewien margines swobody. Niechże Bankowy Fundusz Gwarancyjny będzie instytucją, która podejmuje określone decyzje, gdyż została do tego powołana, w tym celu została stworzona. Jest to instytucja samodzielna i niezależna od NBP. Chciałbym, aby Bankowy Fundusz Gwarancyjny ponoszą za swoje decyzje pełną odpowiedzialność.</u>
          <u xml:id="u-325.5" who="#AndrzejJakubiak">Stąd wzięła się nasza aprobata dla pomysłu wyłączenia jednego z warunków udzielenia przez Fundusz pomocy w postaci pozytywnej opinii prezesa NBP.</u>
          <u xml:id="u-325.6" who="#AndrzejJakubiak">Jeżeli wreszcie zostanie uzgodniony i przyjęty przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny sposób udzielenia pomocy bankowej, kiedy bank wie, że dostaje pożyczkę na 1/3 stopy redyskonta na lat 8 z karencją na 2 lata, to wówczas ten bank może budować program uzdrowienia. Elementy takiego programu są bardzo liczne. Chodzi tu o działania o charakterze organizacyjnym, dodatkowe zaangażowanie akcjonariuszy i inne.</u>
          <u xml:id="u-325.7" who="#AndrzejJakubiak">Jeżeli prezes narodowego Banku Polskiego zatwierdzi program uzdrowienia, w który mowa jest o pomocy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, decyzję o zatwierdzeniu tego programu przesyła niezwłocznie Funduszowi.</u>
          <u xml:id="u-325.8" who="#AndrzejJakubiak">Występuje poszanowanie suwerenności, autonomii obu instytucji: Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie podejmowania decyzji, komu, ile i na jakich zasadach, Narodowego Banku Polskiego w zakresie podejmowania decyzji, czy program uzdrowienia należy przyjąć czy też lepiej go nie zatwierdzać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Po wysłuchaniu tych opinii wydaje się, że kluczem do rozwiązania sprawy jest to, co powiedział pan minister Pazura. Niemniej z zapisów zaproponowanych przez pana przewodniczącego Bakę wynika, że gdybyśmy dokonali kompilacji tego, co zaproponował z tym, co znajduje się w art. 20a, to każda ze wspomnianych dwóch instytucji zachowałaby swoją podmiotowość i mogłaby podejmować decyzje w stosownym, właściwym dla siebie trybie.</u>
          <u xml:id="u-326.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Po pierwsze, Bankowy Fundusz Gwarancyjny uzyskałby opinię o całym programie naprawczym, a nie tylko o planie wykorzystania pomocy. A zatem wiedziałby, czy może odpowiedzieć bankowi, że udzieli mu wsparcia finansowego po to, żeby za pewien czas - mam nadzieję, że szybko; najlepiej byłoby podać terminy - prezes Narodowego Banku Polskiego na tej podstawie mógł podjąć decyzję, z treści której można by wywnioskować, że program uzdrowienia jest realnym programem. Oczywiście prezes Narodowego Banku Polskiego uzyskiwałby stosowne potwierdzenia bądź nie od Ministra Finansów i innych instytucji, które partycypują we wspomnianym programie.</u>
          <u xml:id="u-326.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Kiedy prezes Narodowego Banku Polskiego podejmie decyzję akceptującą program uzdrowienia, to Bankowy Fundusz Gwarancyjny, wiedząc o tym wcześniej, uczestnicząc w tym procesie, podejmuje pozytywną decyzję i program może być realizowany. Moim zdaniem, propozycja pana przewodniczącego Baki wraz z przepisem art. 20a nie narusza niczyjego prestiżu ani pozycji i nie uzależnia decyzji Narodowego Banku Polskiego od decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Decyzja ta będzie suwerenna. Bankowy Fundusz Gwarancyjny będzie mógł uruchomić środki dopiero, gdy program uzdrowienia zostanie przyjęty przez bank centralny. Taki postulat zgłosił pan prezes Topiński.</u>
          <u xml:id="u-326.3" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Ze swej strony chciałbym dodać, iż uważam, że powinny być określone terminy, kto, w jakim terminie podejmuje decyzje, wydaje opinie. Do tej pory mankament stanowił fakt, iż wnioski leżały bardzo długo, czasami wiele miesięcy i w ogóle nie było wiadomo, czy będą rozpatrywane, czy jest na to szansa, czy jest nadzieja.</u>
          <u xml:id="u-326.4" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Zaproponowana konstrukcja wydaje się być poprawna. Faktem jest, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny coraz bardziej się rozrasta, ma coraz lepsze służby analityczne, ekonomiczne. Współpraca pomiędzy Narodowym Bankiem Polskim a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym układa się coraz lepiej. Sankcjonowałoby to całą procedurę. Moim zdaniem, wydaje się ona być czytelną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#RyszardPazura">Dylemat polega na tym, że jeśli nawet Bankowy Fundusz Gwarancyjny podejmie decyzję o udzieleniu pomocy bez wcześniejszego uzgodnienia planu pomocy czy pozyskania współpracy w tym zakresie, to prezes Narodowego Banku Polskiego wcale nie musi takiego programu zatwierdzić i może z własnej inicjatywy wystąpić o upadłość banku. Dylemat polega na tym, że w przypadku większych przedsiębiorstw bankowych procedura skonstruowania programu uzdrowienia może trwać - mieliśmy takie wypadki - nawet do dwóch lat.</u>
          <u xml:id="u-327.1" who="#RyszardPazura">Gdyby dało się określić jakieś terminy, wzajemne powiązania, to byłoby to korzystne, ale czy od tego jest ustawa? Sądzę, że od tego są procedury między dwoma podmiotami ustawowymi. Podmioty takie powinny się domówić w zakresie procedur. Szeroko dyskutowaliśmy nad tą kwestią. Nie da się tego zapisać w ten sposób, żeby nie łamać nie tyle prawa, co pewnych zasad. Powinna o tym przesądzić pragmatyka funkcjonowania.</u>
          <u xml:id="u-327.2" who="#RyszardPazura">My jesteśmy neutralni. Jesteśmy zainteresowani raczej szybkim działaniem, ale nie zawsze da się szybko przyjąć program bez głębszego zbadania sprawy. Często program jest budowany w oparciu o pozyskanie inwestorów zewnętrznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#AndrzejJakubiak">Chciałbym przedstawić konkretny przykład z zakresu bieżącego współdziałania między Bankowym Funduszem Gwarancyjnym w Narodowym Bankiem Polskim. W ostatnim czasie NBP zaopiniował program samodzielnej sanacji jednego z banków komercyjnych. Założenia, jakimi kierował się Narodowy Bank Polski, były następujące: środki, które zostaną pozyskane przez ów bank z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mają zapewnić nie tylko odpracowanie straty, ale również umocnienie pozycji, gdy pomoc będzie musiała być zwrócona. Przyjęto określone parametry dla udzielenia pomocy. Uzyskując pozytywną opinię, bank wystąpił do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Wiele wskazuje na to, iż Bankowy Fundusz Gwarancyjny uważa, że Narodowy Bank Polski przyjął zbyt wysoką kwotę pożyczki, na zbyt długi okres i na zbyt długą karencję.</u>
          <u xml:id="u-328.1" who="#AndrzejJakubiak">Proszę sobie wyobrazić następującą sytuację. Idziemy jeszcze dalej i jednocześnie prezes Narodowego Banku Polskiego zatwierdza program wdrożenia banku w trybie art. 104 Prawa bankowego, po czym Bankowy Fundusz Gwarancyjny stwierdza, że pomoc jest za wysoka, nie na ten okres i nie z tym oprocentowaniem. W gruncie rzeczy Bankowy Fundusz Gwarancyjny związany jest decyzją prezesa Narodowego Banku Polskiego zatwierdzającą program uzdrowienia. A może nie jest związany? Oznacza to wówczas, że prezes Narodowego Banku Polskiego zatwierdził zły program i powinien zweryfikować swoją zatwierdzającą decyzję. Tak ja to rozumiem. Taka by była kolejność, gdyby przyjąć, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny odejmuje coś z pożyczki, zmienia warunki udzielenia pomocy. Wówczas istnieje konieczność wydania nowej decyzji o zmianie programu i sformułowania nowego programu uzdrawiającego. Osobiście inaczej tego nie widzę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#JanuszCichosz">Podany przykład utwierdził mnie w przekonaniu, że chyba mamy rację. W pierwszym zdaniu uzasadnienia nowelizacji ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym czytamy, że po okresie rocznej praktyki wprowadza się zmiany, które mają uprościć, ułatwić i przyspieszyć pomoc Bankowego Funduszu Gwarancyjnego dla badań, które są zagrożone brakiem wypłacalności bądź upadkiem. W momencie, kiedy po roku działania Bankowy Fundusz Organizacyjny nabył doświadczenia i proponuje nam określone rozwiązania, wracamy do pierwowzorów, jakby tego roku w ogóle nie było.</u>
          <u xml:id="u-329.1" who="#JanuszCichosz">To, co powiedział przed chwilą pan dyrektor Jakubiak, utwierdza mnie w przekonaniu, że można mnożyć podobne przykłady i mamy sytuację, którą H. Sienkiewicz zobrazował w „Trylogii” słowami: „złapał Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma”. Bankowy Fundusz Gwarancyjny nie zrobi nic bez Narodowego Banku Polskiego, Narodowy Bank Polski nie pozwoli na coś tam Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu. Tak to wygląda.</u>
          <u xml:id="u-329.2" who="#JanuszCichosz">Proszę mi odpowiedzieć na pytanie, czy większość wniosków kierowanych do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w programach uzdrowienia przewiduje pomoc Funduszu, czy też większość wniosków takiej pomocy nie przewiduje? Jeżeli program uzdrowienia Banku zakłada pomoc, określa jej wysokość i program ten trafia do Narodowego Banku Polskiego, a Narodowy Bank Polski wypowiada swoją opinię na jego temat, to wydaje mi się, że dawanie następnych uwarunkowań wiążących Bankowy Fundusz Gwarancyjny jest niecelowe. Znów będziemy mieli do czynienia z sytuacją, na której istnienie zwróciliśmy uwagę podczas omawiania funkcjonowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Zwracano uwagę, że wnioski leżały kilka miesięcy, pół roku, a nawet dłużej. Cały nasz wysiłek do niczego nie doprowadzi, jeżeli na proponowane zmiany nie popatrzymy w kontekście przyspieszenia, ułatwienia pomocy. Naszym celem nie powinno być stwarzanie nowych ograniczników, które będą powodowały kolejne wydłużanie się okresu udzielania pomocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#AndrzejJankowski">Cały problem zasadza się na pewnego rodzaju nieporozumieniu. Narodowy Bank Polski jakby nie zauważył, że obok niego powstał podmiot, który powinien mieć choćby minimum samodzielności. Nie możemy prowadzić spraw w ten sposób, że jesteśmy zmuszeni do czekania z oceną na pozytywną opinię tego, co leży w gestii i ustawowym zakresie działalności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Jeżeli proponujemy, żeby bank przedstawił nam opinię prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie uzdrawiającym, to oznacza, iż chcemy wiedzieć, co prezes Narodowego Banku Polskiego myśli w zakresie swojego działania. Do naszego zakresu działania należy oddzielenie bądź nieudzielenie pomocy. Zresztą, jak już było powiedziane, elementem programu uzdrowienia jest również zaplanowane przez bank sięgnięcie do naszych środków. Przecież prezes Narodowego Banku Polskiego nie ocenia ani co do złotówki, ani co do dnia, nie powinien więc oceniać również karencji ani innych konkretnych rzeczy.</u>
          <u xml:id="u-330.1" who="#AndrzejJankowski">W pewnym stopniu wartości są przybliżone. W związku z tym dla usprawnienia naszej działalności każdy powinien działać na własnym polu. Prezes Narodowego Banku Polskiego powinien opiniować i oceniać to, co zostanie mu przedstawione w granicach jego działania. Nam powinno być pozostawione to, za co powinniśmy de facto odpowiadać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#AndrzejJakubiak">Jest różnica pomiędzy budowaniem programu opierającego się założeniu, że dostanie się 10 mln zł pożyczki z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego a budowaniem programu uzdrowienia, jeżeli de facto dostanie się 1 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-331.1" who="#AndrzejJakubiak">Proponuję wykreślenie z art. 20 ust. 1 pkt 2 wyrazów: „opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o planie wykorzystania pomocy”. Proponuję ograniczyć się tylko do przedstawienia Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu planu wykorzystania pomocy Funduszu. Będzie to oznaczało uszanowanie samodzielności, o której przed chwilą mówił mecenas Jankowski oraz utrzymanie rozdzielności kompetencyjnej pomiędzy Bankowym Funduszem Gwarancyjnym jako organem przydzielającym pożyczkę i ponoszącym za to odpowiedzialność a prezesem Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę pana dyrektora Jakubiaka o przeczytanie proponowanego brzmienia art. 20 ust. 1 pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#AndrzejJakubiak">Punkt ten brzmiałby w następujący sposób: „przedstawienie zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania planu wykorzystania pomocy lub planu przejęcia, połączenia się banków lub zakupu akcji (udziałów) inne banku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#HelenaGóralska">W takim razie art. 20a...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-335">
          <u xml:id="u-335.0" who="#AndrzejJakubiak">Konsekwentnie w art. 20a należy wykreślić ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-336">
          <u xml:id="u-336.0" who="#HelenaGóralska">Muszę przyznać, że pogubiłam się w tym wszystkim. Zaczyna mi się wydawać, że propozycje przedstawione przez rząd komplikują sprawę. Jestem skłonna przychylić się do wniosków pana przewodniczącego Baki.</u>
          <u xml:id="u-336.1" who="#HelenaGóralska">Mamy trzy podmioty: bank, który występuje o pomoc, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Narodowy Bank Polski. Po przeczytaniu przepisów art. 20 i 20a okazuje się, że będą one miały ze sobą więcej kontaktów niż to było dotychczas.</u>
          <u xml:id="u-336.2" who="#HelenaGóralska">Mam prośbę do pana przewodniczącego Baki lub prezes E. Kaweckiej-Włodarczyk. Jeśli przyjmiemy propozycje wykreślania niektórych kontaktów, to proszę mi powiedzieć, jak tylko można najprościej, jakie wówczas ruchy będą wykonywały owe trzy podmioty, od czego będzie się zaczynała cała procedura i jakie będą podejmowane kroki? Przepraszam za moją prośbę, ale jak mówiłam, im dłużej słuchałam, tym bardziej mi się to wszystko gmatwało.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-337">
          <u xml:id="u-337.0" who="#WładysławBaka">Wszystko zaczyna się od art. 104 Prawa bankowego. Prezes Narodowego Banku Polskiego zobowiązuje bank bądź też bank z własnej inicjatywy przygotowuje program uzdrowienia swojej gospodarki. Rygory i zasady są określone w art. 104 Prawa bankowego. Po drugie, bank zwraca się z wnioskiem do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego o udzielenie pomocy. Wśród innych warunków znajduje się warunek określony w art. 20 ust. 1 pkt 2.</u>
          <u xml:id="u-337.1" who="#WładysławBaka">Wymaganie jest następujące: przedstawienie zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie uzdrawiania gospodarki banku albo o celowości przejęcia, połączenia się banków, etc. Ponieważ NBP pracując wspólnie z bankiem nad programem uzdrowienia wie, jakie są wymagania ekonomiczne, jakie działania powinny być podejmowane, wobec tego my dowiadujemy się z opinii Narodowego Banku Polskiego, że w taki a taki sposób oceniano propozycje zawarte w programie uzdrowienia gospodarki banku. Mając do dyspozycji pewne środki, negocjujemy z bankiem. Sprawą banku jest zadbanie o „wpasowanie” owych środków w program uzdrawiania, kiedy jest przedmiotem uzgodnień z Narodowym Bankiem Polskim.</u>
          <u xml:id="u-337.2" who="#WładysławBaka">Są dwie linie, po pierwsze, program uzdrawiania, będący przedmiotem działań na styku bank - Narodowy Bank Polski, po drugie, udzielenie pomocy na styku bank - Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Oczywiście, nie każdy krok ma być opisany w ustawie. Chociażby za pośrednictwem trzech przedstawicieli Narodowego Banku Polskiego działających w Radzie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego oraz poprzez występujące kontakty i porozumienia będą miały miejsce ustalenia, określenia i wzajemna informacja, prowadzące do tego, aby podejmowane działania były spójne. Uważamy, że w ten sposób możemy wpłynąć na zasadnicze przyspieszenie całego procesu.</u>
          <u xml:id="u-337.3" who="#WładysławBaka">Jeżeli przyjmiemy przedłożony przepis art. 20a, to systemy biurokratycznych uzgodnień, prezentacji, etc., spowodują niewyobrażalne skutki, jeśli chodzi o sprawność funkcjonowania i odpowiedzialność za wykorzystywanie środków w ramach przyznanej pomocy.</u>
          <u xml:id="u-337.4" who="#WładysławBaka">Chcę zwrócić uwagę na - jak niektórzy określają - kuriozalny przepis: „Realizacja przez Fundusz umowy o udzieleniu pomocy może nastąpić dopiero po spełnieniu warunku (...)”. Oznacza to, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny przygotuje, podpisuje z bankami umowę, której realizacja zaczyna się dopiero po jakimś tam terminie. Prawnicy twierdzą, że takiej formuły nigdzie się nie spotyka.</u>
          <u xml:id="u-337.5" who="#WładysławBaka">Nie rozumiem, skąd się bierze chęć skrępowania instytucji, która została powołana aktem bardzo wysokiej rangi, która z punktu widzenia odpowiedzialności jest jednoznacznie uplasowana i określona. Dlaczego chce się drobiazgowo, punkt po punkcie reglamentować, co owa instytucja może zrobić? Skąd się bierze przekonanie, że nadzór bankowy będzie podejmował właściwsze decyzje dotyczące ukierunkowania pomocy aniżeli Bankowy Fundusz Gwarancyjny?</u>
          <u xml:id="u-337.6" who="#WładysławBaka">Uważam, że nowoczesna gospodarka musi opierać się na jednolitym określeniu zakresu uprawnień i odpowiedzialności. Jeżeli tego nie będzie, to bez przerwy będziemy „buksować”. Przykro mi to mówić, że w pierwszym roku w działalności pomocowej „buksowaliśmy”, w tym roku „buksujemy” nadal i jeżeli niczego nie zmienimy, to będziemy „buksować” dalej. Przez Sejm, przez społeczeństwo, przez banki będziemy oceniani jako układ niewydolny. Jest to przedmiotem mojej troski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-338">
          <u xml:id="u-338.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy któryś z posłów przejmuje wnioski pana przewodniczącego Baki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-339">
          <u xml:id="u-339.0" who="#ZbigniewBomba">Ja je przejmę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-340">
          <u xml:id="u-340.0" who="#HelenaGóralska">Czy pani przewodnicząca Ziółkowska zrezygnowała z przejmowania wniosków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-341">
          <u xml:id="u-341.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie chcę przejmować wszystkich wniosków.</u>
          <u xml:id="u-341.1" who="#WiesławaZiółkowska">Pomiędzy wnioskiem rządowym a wnioskiem pana przewodniczącego Baki jest pewna różnica. Jak pani poseł Góralska zauważyła, pan przewodniczący Baka nie zgłosił wniosku rządowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-342">
          <u xml:id="u-342.0" who="#WładysławBaka">Przedstawiłem wniosek Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-343">
          <u xml:id="u-343.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wniosek strony rządowej przejmuję automatycznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-344">
          <u xml:id="u-344.0" who="#AndrzejTopiński">Moja ocena propozycji udzielenia Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu szerokich uprawnień jest sceptyczna, bynajmniej nie z powodu braku zaufania do osób bądź do instytucji, tylko z powodu braku zaufania do pewnej logiki ustanowienia owej instytucji. Myślę, że lepiej nie można jej ustawić, stąd proszę nie traktować moich słów jako krytyki instytucji, która jest niezbędna, ani jej ustawienia, gdyż nie może ono być lepsze. Instytucja ta jest skazana na gospodarowanie w obrębie nieswoich środków i w ramach ekonomiki niedającej się mierzyć wynikami jednostki. Jest to instytucja, która ze swej natury jest upoważniona do ponoszenia strat w imieniu tak czy inaczej zdefiniowanych podatników. Mimo tego, jest jest to instytucja niezbędna, nie da się sformułować jasnych zasad jej odpowiedzialności.</u>
          <u xml:id="u-344.1" who="#AndrzejTopiński">Z przedstawionych powodów uważam, że decyzje o zaangażowaniu środków Bankowego Funduszu Gwarancyjnego powinny być podejmowane w pewnym stopniu wspólnie z Narodowym Bankiem Polskim, którego zakres odpowiedzialności jest szerszy. Narodowy Bank Polski nie jest ani lepszy, ani gorszy od Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Wydaje mi się jednak, że przy tego typu decyzjach współdziałanie jest uzasadnione. Wiem, że Narodowy Bank Polski chce jak najdalej odżegnać się od tego. Podczas prac nad ustawą o BFG zostało do niej wprowadzone pewne rozwiązanie wobec stanowiska Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-345">
          <u xml:id="u-345.0" who="#HelenaGóralska">Mam pytanie do pana prezesa Topińskiego. Przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego proponują wykreślenie przepisów art. 20a ustępy 2, 3 i 4, w których jest mowa o skomplikowanych procedurach. Gdyby ustępy te zostały wykreślone, a w art. 20 ust. 2 pkt 2 znalazł się zapis o pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego z zastrzeżeniem, że wszystko jedno, czego miałoby dotyczyć, to czy byłoby to rozwiązanie satysfakcjonujące?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-346">
          <u xml:id="u-346.0" who="#AndrzejTopiński">Wydaje mi się, że byłaby to pewna forma kompromisu, a rozstrzygnięcie musi być kompromisowe, ponieważ czysto rozsądnie nie da się rozwiązać. Jestem za tym, aby zakres opinii nie musiał być do końca jasno określony w ustawie, niemniej powinna to być opinia pozytywna. Jest ona wszakże określona w podtekście, gdyż mamy Prawo bankowe, program uzdrawiający. Nie jest tak, że zupełnie nie wiadomo, o co chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-347">
          <u xml:id="u-347.0" who="#PrzedstawicielWydziałuStudiówBudżetowychKancelariiSejmu">Zgodnie z obecnie obowiązującym stanem prawnym sytuacja wygląda tak, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny stara się udzielać bankom pomocy wtedy, kiedy ma pozytywną opinię prezesa Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-348">
          <u xml:id="u-348.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tak to reguluje obecnie obowiązujący przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-349">
          <u xml:id="u-349.0" who="#PrzedstawicielWydziałuStudiówBudżetowychKS">Zgadza się. W omawianym przedłożeniu rządowym takiego przepisu już nie ma. Jest to istotny element, który powoduje, że samodzielność Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie udzielania pomocy bankom wzrasta.</u>
          <u xml:id="u-349.1" who="#PrzedstawicielWydziałuStudiówBudżetowychKS">Osobiście jestem skłonna przychylić się do argumentacji prezentowanej przez pana dyrektora Jakubiaka, za wyjątkiem propozycji wykreślenia przedstawiania opinii w ogóle, co jak sądzę, stanowiło akt depresji, dlatego, że wówczas konsekwentnie należałoby wprowadzić zmiany w Prawie bankowym, a dokładnie w całym rozdziale X dotyczącym postępowania uzdrawiającego, likwidacji, upadłości banków. Nie o to chyba chodzi.</u>
          <u xml:id="u-349.2" who="#PrzedstawicielWydziałuStudiówBudżetowychKS">Utrzymanie wersji rządowej jest zasadne także dlatego że gdyby nie było opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego, niezależnie od tego, czy byłaby ona pozytywna czy negatywna, pomoc bankom mogłaby być udzielona dwutorowo, z jednej strony przez Narodowy Bank Polski, a z drugiej - przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Dlatego też zachowanie procedury określonej w przedłożeniu rządowym wydaje się być właściwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-350">
          <u xml:id="u-350.0" who="#AndrzejJakubiak">Pragnę nawiązać do wypowiedzi pana prezesa Topińskiego. Nie jest zupełnie obojętne, czy prezes Narodowego Banku Polskiego będzie opiniował program uzdrowienia, który w końcu sam przyjmuje - przekazywał opinię do programu, który ma w końcu sam zatwierdzać - czy też będzie pozytywnie opiniował plan wykorzystania pomocy będący tylko częścią owego programu. Moim zdaniem, jest to zasadnicza różnica. My się nie uchylamy od odpowiedzialności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-351">
          <u xml:id="u-351.0" who="#AndrzejTopiński">Rozumiem, że istnieje program uzdrowienia banku, który w pewnym momencie zostaje zatwierdzony. Po czym z realizacją tego programu bywa różnie, ponieważ odbywa się gorączkowe poszukiwanie inwestorów, przeprowadza się negocjacje z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym. W związku z tym w momencie, kiedy Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego rozpatruje program uzdrowienia, jak mniemam, może on być już nieco zdezaktualizowany, a w każdym razie mogą się pojawić dodatkowe elementy różne z punktu widzenia decyzji o udzieleniu bądź nieudzieleniu pomocy. Wszystko sprowadza się chyba do następującej kwestii: czy pomoc będzie skuteczna, czy wyłożone pieniądze nie zostaną stracone. Czy tak nie jest?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-352">
          <u xml:id="u-352.0" who="#AndrzejJakubiak">Muszą być określone wszystkie determinanty, które wiążą się z programem uzdrowienia. Jeśli chodzi o Bankowy Fundusz Gwarancyjny, są to: kwota, okres, oprocentowanie, w przypadku inwestycji kapitałowych - kto, w jakiej kwocie, na jakich warunkach. Poza tym nie zapominajmy o dodatkowym współdziałaniu ze strony Ministra Finansów. W grę wchodzi tu odroczenie płatności podatków. Ponadto jest to kwestia zwolnienia z rezerwy obowiązkowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-353">
          <u xml:id="u-353.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chciałabym wyrazić również swój pogląd. Pan dyrektor Jakubiak miał możliwość wyrażenia swojego stanowiska już kilkakrotnie.</u>
          <u xml:id="u-353.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jest niezaprzeczalnym faktem, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny jest jedyną instytucją, która na swój sposób pobiera pieniądze publiczne, gdyż szczerze powiedziawszy, pobiera parapodatek od banków. Instytucja ta staje przed Sejmem, zdaje sprawozdanie ze swej działalności i jeśli nie uzyska ono akceptacji, to -w zasadzie jest to jedyny taki przypadek - zawiesza się jej władze. Praktycznie rzecz biorąc jest to sytuacja analogiczna do udzielania absolutorium rządowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-354">
          <u xml:id="u-354.0" who="#HelenaGóralska">Moim zdaniem, chodzi tu o iluzoryczną odpowiedzialność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-355">
          <u xml:id="u-355.0" who="#WiesławaZiółkowska">Utrata takiej władzy jak dla kogo jest iluzoryczna. Moim zdaniem, chodzi tu o dużą odpowiedzialność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-356">
          <u xml:id="u-356.0" who="#WaldemarMichna">Jest to wzorcowe rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-357">
          <u xml:id="u-357.0" who="#WiesławaZiółkowska">Bardzo bym chciała, aby więcej funduszy czerpiących środki z budżetu państwa ponosiło konsekwencje nieprzyjęcia sprawozdania z ich działalności.</u>
          <u xml:id="u-357.1" who="#WiesławaZiółkowska">Doszliśmy do tego, że wymagane jest współdziałanie dwóch podmiotów: Narodowego Banku Polskiego i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Jeden bez drugiego nie podejmie tak naprawdę decyzji ani o wysokości pomocy, ani o programie uzdrowienia. Cały problem tkwi we wzajemnym przesyłaniu sobie informacji: kto, od kogo, itd. Jeżeli wolą przewodniczącego Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego jest, aby Fundusz posiadał tak daleko idącą odpowiedzialność, to ja bym mu taką odpowiedzialność dała, jeśli to miałoby usprawnić cały proces sanowania sektora bankowego. Cały czas mówimy, że z owym sektorem jest źle. Za jakiś czas może się okazać, że nie wytrzymamy konkurencji z Zachodem. Taki jest mój punkt widzenia.</u>
          <u xml:id="u-357.2" who="#WiesławaZiółkowska">Mam pytanie do przewodniczącego Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego: czy propozycja pani poseł Góralskiej, która zmierzała do tego, aby jednak pozostawić sformułowanie o pozytywnej opinii narodowego banku Polskiego - w związku z tym wykreślilibyśmy ustępy 2, 3 i 4 z art. 20a - o programie postępowania uzdrawiającego lub o celowości przejęcia, połączenia się banków lub zakupu akcji (udziałów) innego banku, czy nie jest rozwiązaniem trafniejszym? Czy to nie jest tak, jak mówił pan prezes Topiński, że chodzi tu o tak odpowiedzialne decyzje, iż wymagają one konsensu obu podmiotów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-358">
          <u xml:id="u-358.0" who="#WładysławBaka">Zdecydowanie opowiadam się za tym, żeby precyzując brzmienie art. 20 ust. 1 pkt 2 wzbogacić je o sformułowanie mówiące o uzyskiwaniu pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego jednak nie o planie wykorzystania pomocy, tylko o programie naprawczym. Programów naprawczych dla banków spółdzielczych jest 600, dla banków komercyjnych - 26. To banki te programy opracowały i teraz je realizują. Nas interesuje punkt widzenia Narodowego Banku Polskiego w zakresie tego, czy dany bank zmierza w dalszym kierunku. Nie chcemy natomiast by NBP wyręczał nas w rozliczaniu planu wykorzystania pomocy. Są to kwestie, które my mamy ustalić w umowie z bankiem. W ten sposób unikniemy całej mitręgi, wymiany różnego rodzaju informacji, skomplikowanej procedury.</u>
          <u xml:id="u-358.1" who="#WładysławBaka">Narodowy Bank Polski, działając zgodnie z art. 104 Prawa bankowego, wydaje opinię. Jeżeli opinia jest pozytywna, dla nas zapala się zielone światło i wchodzimy w negocjacje z bankiem. Oczywiście, dalej będziemy wymieniać z Narodowym Bankiem Polskim stosowne informacje, przeprowadzać konsultacje itd. Przyświeca nam bowiem wspólny interes.</u>
          <u xml:id="u-358.2" who="#WładysławBaka">Ze względu na takie a nie inne doświadczenia chcielibyśmy coś uzyskać, a mianowicie chcielibyśmy uzyskać na piśmie zobowiązanie NBP do nadesłania nam opinii albo pozytywnej, albo negatywnej, w jakimś czasie, np. w miesiąc od momentu wystąpienia o taką opinię. Mieliśmy już takie sytuacje, że mijały 3 miesiące, pół roku, rok od momentu wystąpienia, a opinii nie było. Nas to po prostu żenuje.</u>
          <u xml:id="u-358.3" who="#WładysławBaka">Gdybyśmy zapisali, że warunkiem udzielenia pomocy jest wydanie opinii przez prezesa Narodowego Banku Polskiego i że bank występuje o przedstawienie tej opinii Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-359">
          <u xml:id="u-359.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przepraszam, że przerwałam panu przewodniczącemu Bace, ale musimy przyspieszyć nasze prace, inaczej nie wiem, czy skończymy do północy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-360">
          <u xml:id="u-360.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Wydaje mi się, że propozycja, którą sformułowała pani przewodnicząca Ziółkowska, w warstwie ideowej wymaga bardzo precyzyjnego rozważenia. W moim przekonaniu, stanowi to klucz do rozwiązania całej sprawy. Czy w 1997 r. każda z instytucji - mam tu na myśli Narodowy Bank Polski, Ministra Finansów, Związek Banków Polskich - mając po trzech przedstawicieli w Radzie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, która to Rada podejmuje decyzje o zaangażowaniu finansowym bądź nie, ma na tyle zaufania do swoich przedstawicieli, żeby powierzyć im prawo podejmowania decyzji w sprawie udzielenia bądź nieudzielenia pomocy?</u>
          <u xml:id="u-360.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">W moim przekonaniu normalny mechanizm powinien być taki, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny od bardzo poważnej instytucji, posiadającej wszystkie niezbędne informacje otrzymuje opinię o programie naprawczym - należy podkreślić: niekoniecznie pozytywną. Chodzi tu o opinię o programie uzdrowienia. Bank wcześniej sobie uzgadnia, od kogo ewentualnie dostałby pieniądze; może oczywiście uzyskiwać stosowne promesy.</u>
          <u xml:id="u-360.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego złożona z przedstawicieli wspomnianych przeze mnie trzech instytucji podejmuje decyzję o przyznaniu bądź nieprzyznaniu bankowi pomocy; jeżeli zapada decyzja pozytywna, Rada Funduszu ustala jeszcze, w jakiej formie należy udzielić pomocy. Uważam, że w ciągu najbliższych kilku lat powinno być nas stać na podejmowanie takiej decyzji. Jeżeli Narodowy Bank Polski ma jakieś wątpliwości, powinien nakazać swoim przedstawicielom - ma do tego pełne prawo - wyrażenie negatywnej opinii i może starać się pozyskać innego partnera, czy to Ministra Finansów, czy to przedstawicieli środowiska bankowego. Oczywiście podobnie mogą działać Minister Finansów i przedstawiciele środowiska bankowego, jeżeli to oni mają wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-361">
          <u xml:id="u-361.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jeżeli w art. 20 ust. 1 pkt 2 użyjemy sformułowania „opinii”, to zgodnie z tym, co powiedział pan prezes Topiński, będzie to skutkowało tak naprawdę zrzucaniem odpowiedzialności. Nie wiadomo będzie, czy uzdrowienie banku nie udało się dlatego, że cały program uzdrowienia był do niczego, czy też może dlatego, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny, mimo negatywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego, udzielą jakiemuś bankowi pomocy, czy to w nieodpowiednim czasie, czy to w nieodpowiedniej wysokości. Ponieważ rzeczywiście chodzi tu o publiczne pieniądze, decyzje w tych sprawach nigdy nie będą jednoznaczne. Zawsze każdy podejmujący decyzję będzie miał wątpliwość, czy udzielono pomocy w odpowiednim czasie, w odpowiedniej wysokości.</u>
          <u xml:id="u-361.1" who="#WiesławaZiółkowska">W związku z tym uzyskanie tutaj konsensu pomiędzy prezesem Narodowego Banku Polskiego a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym - dwie strony muszą się wypowiedzieć pozytywnie - jest zabezpieczeniem o wiele lepszym od polegającego na tym, że jest opinia prezesa NBP, która może być niejednoznaczna (może ona np. nie zawierać końcowej kwintesencji), a potem tylko obie strony informują się nawzajem przy pomocy pism (może to trwać pół roku albo i dłużej).</u>
          <u xml:id="u-361.2" who="#WiesławaZiółkowska">Chcę trochę „podkraść” propozycję pani poseł Góralskiej. Proponuję, aby art. 20 ust. 1 pkt 2 otrzymał brzmienie następujące: „przedstawienie Zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie postępowania uzdrawiającego lub o celowości przejęcia, połączenia się banków lub zakupu akcji (udziałów) innego banku”. Wychodząc na przeciw prośbie pana przewodniczącego Baki, w art. 20 ust. 1 należałoby chyba dodać kolejny punkt, a mianowicie pkt 5 w brzmieniu: „Prezes Narodowego Banku Polskiego opinię, o której mowa w pkt. 2, wydaje w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-362">
          <u xml:id="u-362.0" who="#AndrzejJakubiak">Przyjęcie tej propozycji wymaga zmiany Prawa bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-363">
          <u xml:id="u-363.0" who="#WiesławaZiółkowska">Dlaczego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-364">
          <u xml:id="u-364.0" who="#AndrzejJakubiak">Właściwym do regulowania tej kwestii jest art. 104 Prawa bankowego, w którym należałoby ustalić odpowiedni termin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-365">
          <u xml:id="u-365.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chcąc uregulować kwestię wydawania przez prezesa NBP opinii o programie...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-366">
          <u xml:id="u-366.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie wiem, co należy zrobić. W geście rozpaczy powiem tylko, że nie jestem przekonany, czy jest możliwe takie rozwiązanie, żeby najpierw coś pozytywnie opiniować, a później to zatwierdzić. A więc prezes narodowego Banku Polskiego opiniuje pozytywnie program uzdrowienia, który później jest zatwierdzany, przyjmowany przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, w końcu wraca on do prezesa NBP, żeby ten go zatwierdził? Ja tego nie rozumiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-367">
          <u xml:id="u-367.0" who="#HelenaGóralska">Nic takiego nie ma miejsca. Rozumiem, że ze względu na honor prezesa Narodowego Banku Polskiego, pan dyrektor Jakubiak nie może się zgodzić na pewne zapisy. Jeżeli jednak pan dyrektor Jakubiak spojrzy na art. 20, to stwierdzi, że nie jest tam napisane, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny czy jakiekolwiek jego władze akceptują coś bądź nie akceptują. Chodzi tylko o przedstawienie opinii Zarządowi Funduszu i to wszystko. A więc żadnych uchybień w stosunku do nikogo tutaj nie ma.</u>
          <u xml:id="u-367.1" who="#HelenaGóralska">Przypomnę tylko, że proponowałam jeszcze wykreślenie ust.ust. 2, 3 i 4 z art. 20a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-368">
          <u xml:id="u-368.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jest to konsekwentna, całościowa propozycja.</u>
          <u xml:id="u-368.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jest jeszcze jeden problem. Co mamy zrobić z terminem, o którym przed chwilą wspomniałam?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-369">
          <u xml:id="u-369.0" who="#AndrzejTopiński">Jeśli chodzi o program uzdrowienia, to termin został określony w art. 104 Prawa bankowego: „Zarząd banku jest zobowiązany w ciągu jednego miesiąca od daty powstania podstawy (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-370">
          <u xml:id="u-370.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie chodziło mi o zarząd banku, tylko o prezesa Narodowego Banku Polskiego, który powinien w jakimś terminie - należy to określić - wydać swoją opinię. Tego nie reguluje art. 104 Prawa bankowego. Opinia prezesa NBP ma służyć zarządowi Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-371">
          <u xml:id="u-371.0" who="#AndrzejTopiński">Rozumiem, że procedura programu uzdrawiającego jest taka: zarząd banku jest zobowiązany w ciągu jednego miesiąca przedstawić program uzdrowienia, jeżeli ów program nie zadowala prezesa NBP albo, jeśli zarząd banku nie przedstawi go w terminie, albo przedstawiony program lub jego realizacja nie rokują poprawy sytuacji, wówczas ustanawia się zarząd komisaryczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-372">
          <u xml:id="u-372.0" who="#WiesławaZiółkowska">To się zgadza, ale pan prezes Topiński mówi już o innym etapie. Ja mówiłam o czym innym, mówiłam o etapie, kiedy zarząd banku w ciągu miesiąca przedstawił Narodowemu Bankowi Polskiemu program uzdrowienia. Narodowy Bank Polski ten program ma i teraz chodzi o to, żeby prezes Narodowego Banku Polskiego wtedy, kiedy istnieje potrzeba uruchomienia pomocy z Bankowego Funduszu Gwarantowanego, był zobowiązany w jakimś terminie - „nie później niż” - przedstawić zarządowi Funduszu opinię o programie uzdrowienia. Chodzi o to, żeby to nie trwało bardzo długo. Absolutnie nie chodzi tutaj o termin określony w art. 104 Prawa bankowego. Termin ten odnosi się do czegoś innego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-373">
          <u xml:id="u-373.0" who="#RyszardPazura">Nasze intencje są bardzo klarowne. Jest jednak do rozwiązania jeden problem. Składane przez zarządy banków własne programy uzdrowienia są - na ogół w terminach zgodnych z prawem - opiniowane przez Narodowy Bank Polski, a w zasadzie odrzucane. Są one także odrzucane przez Ministra Finansów. Dopiero od złożenia pierwszego planu rozpoczyna się praca, w której uczestniczą wszystkie zainteresowane podmioty. Czasami są przeprowadzane dodatkowe operacje polegające na tym, że przed sformułowaniem ostatecznego brzmienia programu naprawczego, czy uzdrawiającego szuka się zewnętrznych inwestorów, prowadzi się określone negocjacje. To nie jest tak, że bank złoży program, a NBP może wydać w ciągu 3 miesięcy opinię o tym programie. Chcę tylko kartka papieru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-374">
          <u xml:id="u-374.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że cały proces trwa. W końcu Narodowy Bank Polski przyjmuje program uzdrawiający i wydaje...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-375">
          <u xml:id="u-375.0" who="#RyszardPazura">Narodowy Bank Polski przed przyjęciem programu uzdrowienia musi go zbilansować i zapytać o zdanie Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz innych inwestorów, jeśli tacy są.</u>
          <u xml:id="u-375.1" who="#RyszardPazura">Mogę się tu posłużyć przykładem dużego banku. A mianowicie, były prowadzone rozmowy z zewnętrznym inwestorem, żeby „wszedł” w program uzdrowienia banku jako podmiot bilansujący program. Takich przykładów mógłbym podać więcej.</u>
          <u xml:id="u-375.2" who="#RyszardPazura">Nie sugerujmy się jakimś malutkim programem banku spółdzielczego. Nie o to tu chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-376">
          <u xml:id="u-376.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan minister Pazura chce w ten sposób uzasadnić, że nie da się określić terminu wydania przez prezesa NBP opinii o programie uzdrowienia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-377">
          <u xml:id="u-377.0" who="#RyszardPazura">Tak. Nie da się określić tego terminu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-378">
          <u xml:id="u-378.0" who="#AndrzejTopiński">Przedstawienie programu uzdrowienia to jedna sprawa. Potem odbywają się różnego rodzaju negocjacje. Upływa pewien czas. Następnie Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zastanawia się nad podjęciem stosownej decyzji. Program uzdrawiający ma się w tej sytuacji dosyć „lekko”. Może się mylę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-379">
          <u xml:id="u-379.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chcę, aby pan przewodniczący Baka wyjaśnił mi, dlaczego musi być określony termin wydania opinii przez prezesa Narodowego Banku Polskiego. Obecnie wydawanie takiej opinii może trwać pół roku albo i dłużej. Rozumiem, że poszukuje się inwestora. Jaka jest tego przyczyna?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-380">
          <u xml:id="u-380.0" who="#WładysławBaka">Przyczyna jest banalna. Działalność pomocowa dotyczy takiej sprawy, że czas jest na wagę złota. Stwierdziliśmy na podstawie dotychczasowej praktyki, że ten czynnik jest trwoniony. Uważamy w związku z tym, że w ustawie musi zostać wprowadzony termin, który by mobilizował, dyscyplinował podmiot zobowiązany do wydania opinii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-381">
          <u xml:id="u-381.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy zatem Narodowy Bank Polski specjalnie zatrzymuje całą procedurę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-382">
          <u xml:id="u-382.0" who="#WładysławBaka">Myślę, że nie, choć nie znam na tyle praktyki Narodowego Banku Polskiego. Wiem natomiast, że nie ma opinii, choć wielokrotnie wysyłaliśmy do NBP pisma, prośby o ich wydanie.</u>
          <u xml:id="u-382.1" who="#WładysławBaka">Uważam za konieczne, abyśmy określili termin, np. 3 miesięcy, w którym musi być wydana jakaś opinia. Będzie to stanowiło czynnik mobilizujący. Opinia będzie albo negatywna, albo pozytywna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-383">
          <u xml:id="u-383.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zwracam się do dyrektora Jakubiaka. Na 600 wniosków w ubiegłym roku, ile było pozytywnych opinii: 3, 4, a może 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-384">
          <u xml:id="u-384.0" who="#AndrzejJakubiak">Chciałbym to wszystko usystematyzować. Jest 600 programów uzdrowienia, co nie oznacza, że wpłynęło 600 wniosków o udzielenie pomocy z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-385">
          <u xml:id="u-385.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ile wniosków wobec tego wpłynęło?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-386">
          <u xml:id="u-386.0" who="#AndrzejJakubiak">30–40 wniosków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-387">
          <u xml:id="u-387.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ile było pozytywnych opinii?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-388">
          <u xml:id="u-388.0" who="#AndrzejJakubiak">10. Zaraz powiem, dlaczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-389">
          <u xml:id="u-389.0" who="#WiesławaZiółkowska">W jakim terminie były te opinie wydawane?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-390">
          <u xml:id="u-390.0" who="#AndrzejJakubiak">W różnych terminach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-391">
          <u xml:id="u-391.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czyli w jakich?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-392">
          <u xml:id="u-392.0" who="#AndrzejJakubiak">Od złożenia kompletnego planu wykorzystania pomocy przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny do wydania opinii przez prezesa NBP upłynęło niekiedy kilka dni, tydzień, dwa tygodnie, a czasami nawet trzy tygodnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-393">
          <u xml:id="u-393.0" who="#WiesławaZiółkowska">To ja już nic nie rozumiem.</u>
          <u xml:id="u-393.1" who="#WiesławaZiółkowska">Pan przewodniczący Baka domaga się od nas, abyśmy umieścili w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym stosowny termin, uzasadniając to tym, że wszystko trwa od 3 do 6 miesięcy albo i dłużej. Natomiast pan dyrektor Jakubiak wspomniał o terminach tygodniowych. Ktoś tutaj kłamie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-394">
          <u xml:id="u-394.0" who="#AndrzejJakubiak">Najpierw mamy zazwyczaj do czynienia z pismem, które w ocenie banku ma stanowić wniosek - czasami ów wniosek stanowi kartka papieru, na której jest napisane jedno zdanie: „Prosimy o udzielenie pomocy z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego”. Od momentu, kiedy takie pisemko wpływa do naszego oddziału okręgowego, do wydania opinii przez prezesa Narodowego Banku Polskiego upływa niekiedy sporo czasu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-395">
          <u xml:id="u-395.0" who="#WiesławaZiółkowska">Mam pytanie do prezes E. Kaweckiej-Włodarczyk. Czy pani prezes Kawecka-Włodarczyk przyjmuje takie wnioski o udzielenie pomocy z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego? Mam na myśli wnioski składające się z jednego zdania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-396">
          <u xml:id="u-396.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Jest to oczywiste nieporozumienie. Członkowie Komisji zapewne pamiętają nasze sprawozdanie z ubiegłego roku, w którym nazwaliśmy to wystąpieniami. Wniosek zawiera kompletną dokumentację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-397">
          <u xml:id="u-397.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ktoś tu nas wprowadza w błąd. Nie wiem, czy zdołamy wyjść z tego zamkniętego kręgu. Albo używa się półsłówek, albo niedomówień. Proszę mieć odwagę powiedzieć, o co tutaj chodzi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-398">
          <u xml:id="u-398.0" who="#HelenaGóralska">Pani przewodnicząca Ziółkowska niepotrzebnie się irytuje. Obie strony mówią tutaj prawdę. Żadna z nich nie kłamie.</u>
          <u xml:id="u-398.1" who="#HelenaGóralska">Nie wyobrażam sobie jakiegoś wstrzymywania z premedytacją wydawania opinii przez Narodowy Bank Polski. Prawdę mówiąc, szargałoby to opinię wyłącznie prezesa Narodowego Banku Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-398.2" who="#HelenaGóralska">Z omawianym tu problemem nie miałam nigdy do czynienia. Jeżeli jednak były gdzieś składane wnioski o dotację, to osoba, która o nią występowała, zaczynała liczyć okres wyczekiwania na przyznanie dotacji od złożenia pierwszego „świstka”, w którym było napisane: „Proszę mi udzielić (...)”. Tymczasem instytucja, która udziela np. dotacji, subwencji itp., ma swoje procedury. Czas na skompletowanie pełnej dokumentacji może być bardzo długi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-399">
          <u xml:id="u-399.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przypominam, że są specjalne druki wystąpień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-400">
          <u xml:id="u-400.0" who="#HelenaGóralska">Zgadza się. znam jednak życie, dlatego wiem, że nawet, jeżeli jest jakiś specjalny druk, to potrafi on być wypełniony jedynie w jakimś małym fragmencie; do tego jest dołączona kartka, na której zostało napisane: „Proszę mi udzielić, bo potrzebuję”.</u>
          <u xml:id="u-400.1" who="#HelenaGóralska">Wracając do meritum, wyobrażam to sobie tak: od momentu, kiedy Narodowy Bank Polski otrzyma pełną dokumentację, może w ciągu dnia czy tygodnia wydać opinię pozytywną bądź negatywną. Natomiast irytacja banków, które występują do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego o udzielenie pomocy, być może bierze się stąd - dotyczy to zwłaszcza różnie przygotowanych banków spółdzielczych - że po prostu, najzwyczajniej w świecie nie umieją wystąpić ze stosownym wnioskiem. Dlatego wydaje mi się, że obie strony mają tutaj rację.</u>
          <u xml:id="u-400.2" who="#HelenaGóralska">Aczkolwiek rozumiem postulat pana przewodniczącego Baki, to jednak skłaniam się do poglądu, że terminu zobowiązującego prezesa Narodowego Banku Polskiego do wydania opinii nie da się zapisać. Cały czas się nad tym zastanawiałam: może by ten termin określić, biorąc za punkt odniesienia moment przygotowania pełnej dokumentacji. Musielibyśmy jednak dochodzić, co oznacza „pełna dokumentacja”. Jeszcze raz powtarzam: dobrego terminu nie da się określić.</u>
          <u xml:id="u-400.3" who="#HelenaGóralska">Obie strony na pewno mają tutaj dobrą wolę. Tylko każda patrzy na sprawę z trochę innego punktu widzenia. Z tego powodu, że nie da się określić dobrego terminu, nie mogę poprzeć wniosku pana przewodniczącego Baki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-401">
          <u xml:id="u-401.0" who="#WiesławaZiółkowska">Mam jeszcze jedno pytanie do prezes Kaweckiej-Włodarczyk. Czy jest tak, że Zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przyjmuje niekompletny wniosek i następnie w oparciu o ten wniosek występuje do Narodowego Banku Polskiego o wydanie opinii o programie postępowania uzdrawiającego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-402">
          <u xml:id="u-402.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Jeśli chodzi o stawiane przez nas wymogi, to zostało to precyzyjnie określone w „Warunkach i trybie udzielania pomocy bankom przez bankowy Fundusz Gwarancyjny”. Jeszcze lepiej będzie to zrobione na 1997 r. Stosowna publikacja ukaże się jeszcze w tym tygodniu. Wszystko zostanie precyzyjnie określone: jakie należy złożyć dokumenty, w jakiej kolejności, kto powinien je złożyć, kiedy, jak i gdzie. W związku z tym chcę powiedzieć, że procedura składania przez bank do zarządu Funduszu dokumentów, które są niezbędne do udzielenia przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny pomocy - nie mówię tu o Narodowym Banku Polskim - zależy od sprawności banku. Niektóre banki są w stanie przedłożyć nam wszystkie dokumenty i wnioski zgoła idealne, spełniające wszystkie nasze oczekiwania. Są też wnioski z 1995 r., które prawdopodobnie nie doczekają się finału. Główny problem wiąże się z kadrą zarządzającą bankiem, przygotowującą stosowny wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-403">
          <u xml:id="u-403.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy jeżeli taki wniosek jest niedopracowany, również wysyła się pismo do Narodowego Banku Polskiego z prośbą o opinię?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-404">
          <u xml:id="u-404.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Oczywiście, że nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-405">
          <u xml:id="u-405.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan dyrektor Jakubiak wspomniał o wnioskach jednozdaniowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-406">
          <u xml:id="u-406.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Rozumiem, że nie to dyrektor Jakubiak chciał powiedzieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-407">
          <u xml:id="u-407.0" who="#WiesławaZiółkowska">Skończymy dyskusję na ten temat. Rozumiem, że po tej dyskusji każdy wyrobił sobie własny punkt widzenia.</u>
          <u xml:id="u-407.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przypominam, że mamy propozycję rządową do art. 20 i art. 20a. Czy rząd podtrzymuje swoją propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-408">
          <u xml:id="u-408.0" who="#RyszardPazura">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-409">
          <u xml:id="u-409.0" who="#WiesławaZiółkowska">Poza propozycją rządową mamy jeszcze propozycję poselską, która została skorygowana przez panią poseł Góralską i przeze mnie. Zgodnie z tą propozycją, art. 20 ust. 1 pkt 2 brzmiałby następująco: „przedstawienie zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania pozytywnej opinii prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie postępowania uzdrawiającego (...)” i dalej bez zmian. Poza tym, zgodnie z propozycją przyjętą przez posłów z art. 20a zostałyby wykreślone ustępy 2, 3 i 4.</u>
          <u xml:id="u-409.1" who="#WiesławaZiółkowska">Ponieważ dalej idącą propozycją jest propozycja poselska, ją pierwszą poddam pod głosowanie. Czy jest sprzeciw w tej sprawie? Nie widzę. Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-409.2" who="#WiesławaZiółkowska">Za przyjęciem propozycji poselskiej głosowało 9 posłów, przy braku głosów przeciwnych, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-409.3" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że Biuro Legislacyjne KS nie sprzeciwia się temu, żeby art. 20 ust. 2 został przeniesiony do „słowniczka”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-410">
          <u xml:id="u-410.0" who="#WładysławBaka">Jak rozumiem, przepisy art. 20a ustępy 1 i 5 pozostają bez zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-411">
          <u xml:id="u-411.0" who="#KatarzynaBorowska">Chcę wnieść drobną autopoprawkę. Popełniliśmy błąd w trakcie procesu legislacyjnego i teraz chcemy go poprawić. Błąd ten tkwi w art. 20 ust. 1 pkt 3. Naszym zdaniem, należałoby zapisać: „w bankach spółdzielczych będących uczestnikami zrzeszenia regionalnego” wyraz „członkami” zostałby zastąpiony wyrazem „uczestnikami”. W „słowniczku” mowa jest o uczestnikach, a nie członkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-412">
          <u xml:id="u-412.0" who="#AndrzejJakubiak">Zapomniałem o pewnej rzeczy, a mianowicie: w art. 20 ust. 1 pkt 4 jest chyba drobna pomyłka. Zgodnie z tym przepisem, warunkiem udzielenia przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny pomocy - w tym przypadku bankowi przejmującemu - jest wykorzystanie dotychczasowych funduszy własnych banku na pokrycie strat występujących w tym banku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-413">
          <u xml:id="u-413.0" who="#RyszardPazura">Chyba należałoby podkreślić, że chodzi o bank przejmowany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-414">
          <u xml:id="u-414.0" who="#AndrzejJakubiak">Uważam, że lepsze jest dotychczasowe brzmienie art. 20 ust. 1 pkt 4, w którym zostało użyte sformułowanie „banku ubiegającego się o pomoc lub przejmowanego”. W naszym brzmieniu tego przepisu należałoby wykreślić wyrazy „występujących w tym banku” i w to miejsce wpisać końcówkę dotychczasowego brzmienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-415">
          <u xml:id="u-415.0" who="#WiesławaZiółkowska">Może wypowie się wnioskodawca?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-416">
          <u xml:id="u-416.0" who="#RyszardPazura">To, co zaproponował pan dyrektor Jakubiak, wydaje się bardzo precyzyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-417">
          <u xml:id="u-417.0" who="#WiesławaZiółkowska">Po co właściwie rząd dokonywał zmiany art. 20 ust. 1 pkt 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-418">
          <u xml:id="u-418.0" who="#RyszardPazura">Było to wynikiem pewnej polemiki. Teraz już nie ma tego problemu. Chcę powiedzieć, że banki przejmujące zamiast angażować trochę własnych funduszy - potem mają przecież pożytki z banków przejmowanych - gremialnie występowały o ulgi w podatku dochodowym. Dlatego musieliśmy na to jakoś zareagować. To się już jednak skończyło, gdy Bankowy Fundusz Gwarancyjny wszedł w te procesy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-419">
          <u xml:id="u-419.0" who="#WiesławaZiółkowska">Teraz musimy popracować nad sformułowaniem. Czy przepis art. 20 ust. 1 pkt 4 mógłby otrzymać następujące brzmienie: „wykorzystanie dotychczasowych funduszy własnych banku na pokrycie strat banku ubiegającego się o pomoc lub przejmowanego”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-420">
          <u xml:id="u-420.0" who="#AndrzejJakubiak">Moim zdaniem - tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-421">
          <u xml:id="u-421.0" who="#HelenaGóralska">Mam jedno pytanie. Nie zrozumiałam propozycji pani Borowskiej do art. 20 ust. 1 pkt 3. Propozycja ta dotyczyła banków spółdzielczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-422">
          <u xml:id="u-422.0" who="#KatarzynaBorowska">W art. 20 ust. 1 pkt 3 zamiast „członkami zrzeszenia” należy wpisać „uczestnikami zrzeszenia”. Proszę zwrócić uwagę na art. 2 pkt 3 lit. a) ustawy o bankowym Funduszu Gwarancyjnym. W pkt. 3 definiuje się podmioty objęte systemem gwarantowania. Pod lit. a) czytamy: „banki prowadzące w Rzeczypospolitej Polskiej działalność (...) z wyjątkiem banków spółdzielczych, będących uczestnikami zrzeszeń regionalnych (...)”. A zatem w „słowniczku” zostało użyte sformułowanie „uczestnikami zrzeszeń”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-423">
          <u xml:id="u-423.0" who="#HelenaGóralska">Spojrzałam na proponowany art. 43a i coś mi tutaj nie pasowało. Teraz już wszystko rozumiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-424">
          <u xml:id="u-424.0" who="#AndrzejTopiński">Mam uwagę do art. 20 ust. 1 pkt 4. Określenie „fundusze własne banku” będące pewnego rodzaju uściśleniem w stosunku do dotychczasowego sformułowania „kapitał dotychczasowych właścicieli”, otwiera problem zobowiązań wobec właścicieli, które nie są zobowiązaniami kapitałowymi. W banku mogą znajdować się środki właścicieli - w różnej formie - nie zaliczone do kapitału, które zgodnie ze starym brzmieniem art. 20 ust. 1 pkt 4 powinny być przeznaczone na pokrycie strat, natomiast w naszym brzmieniu - nie zostały uwzględnione. Jest to pewien problem - moim zdaniem - nie tylko teoretyczny.</u>
          <u xml:id="u-424.1" who="#AndrzejTopiński">Czy powinniśmy używać określenia „fundusze właścicieli i środki akcjonariuszy”, czy raczej „fundusze własne banku”? W moim przekonaniu jest to bardzo istotna sprawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-425">
          <u xml:id="u-425.0" who="#WiesławaZiółkowska">Kto pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-426">
          <u xml:id="u-426.0" who="#WładysławBaka">Sprawę tę wyjaśni mecenas Jankowski, który nad tym pracował.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-427">
          <u xml:id="u-427.0" who="#AndrzejJankowski">Zmiana brzmienia art. 20 ust. 1 pkt 4 ma na celu jego sprecyzowanie. Ważne jest także odniesienie do systemu bankowego. W świetle dotychczasowego brzmienia art. 20 ust. 1 pkt 4 nie bardzo było wiadomo, o jakie kapitały, których właścicieli tu chodzi.</u>
          <u xml:id="u-427.1" who="#AndrzejJankowski">Pan prezes Topiński zauważył, że może dojść do takiej sytuacji, w której akcjonariusze nie tylko będą posiadali akcje banku, ale też będą mieli w nim swoje depozyty. Będą oni zawierali najrozmaitsze transakcje z bankiem, w wyniku których będą im przysługiwały wierzytelności. Jeżeli dobrze odczytałem intencję pana prezesa Topińskiego, te wierzytelności również - jeśli zajdzie taka potrzeba - powinny być zużyte na pokrycie strat banku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-428">
          <u xml:id="u-428.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie damy rady obronić tego stanowiska w Trybunale Praw Człowieka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-429">
          <u xml:id="u-429.0" who="#AndrzejJankowski">Wydaje mi się - i to było u podstaw dokonania zmiany w art. 20 ust. 1 pkt 4 - że w gruncie rzeczy złą gospodarkę prowadzi bank jako jednostka organizacyjna, jednostka gospodarcza. Akcjonariusze i tak są karani z tytułu ponoszenia przez bank strat za to, że nie pilnują prawidłowego działania banku. Po prostu ich kapitał w postaci funduszy własnych banku zostaje zużyty na pokrycie strat.</u>
          <u xml:id="u-429.1" who="#AndrzejJankowski">Natomiast kwestia umów cywilnoprawnych pomiędzy akcjonariuszem a bankiem nie powinna być tutaj brana pod uwagę. Słaba kondycja banku nie powinna rzutować na posiadane przez akcjonariuszy depozyty. Gdybyśmy utrzymali dotychczasowe brzmienie art. 20 ust. 1 pkt 4, akcjonariusze albo nie trzymaliby depozytów w swoim banku, albo by je szybko wyciągnęli i przenieśli do innego banku, co znakomicie przyczyniłoby się do pogorszenia sytuacji ich banku.</u>
          <u xml:id="u-429.2" who="#AndrzejJankowski">Trudno tu wyważyć pewne racje. Wydaje się jednak, że rozwiązaniem racjonalnym jest niekaranie osób prywatnych za działanie firmy. To firma, podmiot gospodarczy ponosić konsekwencje. Nie powinniśmy sięgać do „drugiego dna”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-430">
          <u xml:id="u-430.0" who="#KatarzynaBorowska">To, o czym mówił mecenas Jankowski, dotyczyłoby jedynie drobnych akcjonariuszy. Duzi akcjonariusze nie są deponentami w rozumieniu ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, jeżeli posiadają powyżej 5% akcji. A więc nie odzyskują swoich środków z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, tylko muszą czekać na ukształtowanie się masy upadłości. Może się zdarzyć - to występuje bardzo często - że nie odzyskają ich w ogóle albo odzyskują w znikomej części.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-431">
          <u xml:id="u-431.0" who="#AndrzejTopiński">Chodzi o to, aby akcjonariusze, pomimo kłopotów swego banku, mogli lokować w nim pewne środki.</u>
          <u xml:id="u-431.1" who="#AndrzejTopiński">Przedstawię sytuację tzw. banków NBP-owskich. Narodowy Bank Polski kupił jako ich akcjonariusz obligacje. Wobec tego wspomniane banki mają w stosunku do NBP wierzytelność. Co się teraz dzieje w sytuacji ich sanacji? Czy Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma prawo, czy nie ma prawa przejmować zobowiązań Narodowego Banku Polskiego? To samo może występować w innych bankach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-432">
          <u xml:id="u-432.0" who="#AndrzejJankowski">Bardzo przepraszam, ale czegoś tu nie rozumiem. Tu chyba nie chodzi o przejmowanie zobowiązań przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, tylko o zaliczanie czegoś na poczet strat, co z kolei warunkuje udzielenie przez Fundusz pomocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-433">
          <u xml:id="u-433.0" who="#WiesławaZiółkowska">To o co tu chodzi?</u>
          <u xml:id="u-433.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy rząd podtrzymuje swoje stanowisko w tej sprawie i opowiada się za pozostawieniem nowego brzmienia art. 20 ust. 1 pkt 4 bez zmian?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-434">
          <u xml:id="u-434.0" who="#RyszardPazura">Uważamy, że stosowny przepis został już wyklarowany. Błędy zostały usunięte. Nie powinniśmy posuwać się dalej, ażeby Skarb Państwa nie był zagrożony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-435">
          <u xml:id="u-435.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jeszcze uwagi do art. 20a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-436">
          <u xml:id="u-436.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2 użyto pojęcia „zakup akcji (udziałów). Proponujemy zapisać „zakup udziałów albo akcji”. Byłoby to zgodne z art. 19. Wówczas używalibyśmy jednolitej terminologii, o ile nie ma między tymi wyrażeniami merytorycznej różnicy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-437">
          <u xml:id="u-437.0" who="#AndrzejJankowski">Wobec nawału zmian nie chcieliśmy podnosić tej sprawy, ale w zasadzie nie ma terminu „zakup udziałów”. Zgodnie z Prawem spółdzielczym, jest „obejmowanie udziałów”. Jeżeli już przedstawiciel Biura Legislacyjnego KS zwrócił na to uwagę, to właśnie w całym projekcie ustawy tam, gdzie użyto sformułowania „zakup udziałów”, powinno się je zastąpić wyrażeniem „objęcie udziałów” albo „wniesienie środków na objęcie udziałów” bądź zakup akcji, gdyż właśnie te pojęcia są poprawne pod względem prawnym. Zależy to jednak od woli posłów. Niemniej terminologia ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym powinna być zgodna z terminologią innych ustaw. Jak mówiłem, według Prawa spółdzielczego nie ma „zakupu udziałów”, jest tylko „objęcie udziałów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-438">
          <u xml:id="u-438.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wszędzie tam, gdzie użyto wyrażenia „zakup akcji (udziałów)”, powinno być zapisane „zakup akcji, objęcie udziałów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-439">
          <u xml:id="u-439.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Z uwagi na przyjęty tryb prac nad projektem ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym podejrzewam, iż nie będzie czasu na przejrzenie całej ustawy. Nie można dokonać poprawki wyrywkowo w jednym punkcie, trzeba ich dokonać konsekwentnie w całej ustawie. Obawiam się, iż nie będzie fizycznej możliwości, żeby to zrobić, ponieważ sprawozdanie musi być oddane jutro, i to bardzo wcześnie, a dzisiejsze obrady, być może, przeciągną się do późnych godzin wieczornych. Miejmy nadzieję, że wspomnianą ułomność usuniemy przy okazji następnej nowelizacji. W zasadzie nie ma ona wpływu na merytoryczną treść ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-440">
          <u xml:id="u-440.0" who="#WiesławaZiółkowska">Świadczy to również o jakości przygotowanego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-440.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy zauważono jeszcze inne „ciekawe” sformułowania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-441">
          <u xml:id="u-441.0" who="#KatarzynaBorowska">Chcę zgłosić kolejną autopoprawkę. W art. 20a ust. 5 przy drugim powołaniu art. 1051 ustawy - Prawo bankowe powinno być zaznaczone, iż chodzi o art. 1051 ust. 8, dlatego że właśnie w tym ustępie jest mowa o wynagrodzeniu. Wówczas będzie dokładne wskazanie powoływanego przepisu. Końcówka art. 20a ust. 5 powinna brzmieć: „nie pobiera wynagrodzenia, o którym mowa w art. 1051 ust. 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe”. W pierwszym powołaniu nie potrzeba takiego sprecyzowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-442">
          <u xml:id="u-442.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam pytanie w związku z powołaniem w art. 20a ust. 1 art. 104 Prawa bankowego. W dotychczasowym tekście ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym jest powołanie art. 104 ust. 3 Prawa bankowego. Czy nastąpiło przeoczenie? Słyszę, że jednak pozostaje powołanie art. 104 ustawy - Prawo bankowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-443">
          <u xml:id="u-443.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 22. Proszę o uzasadnienie zmiany zaproponowanej w tym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-444">
          <u xml:id="u-444.0" who="#KatarzynaBorowska">Dodanie ust. 3 w art. 22 ma na celu określenie terminów, w których są wypłacane środki przez syndyka. Świadczenia pieniężne są płatne według terminarza uzgodnionego z zarządem Funduszu, nie później niż w 30 dni od otrzymania przez syndyka kwoty przekazanej przez Fundusz na wypłatę środków gwarantowanych. Określenie terminarza i 30-dniowego terminu, mobilizującego w pewien sposób syndyka, jest jedyną konkretną zmianą w art. 22. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje syndykowi środki na wypłaty deponentom. Powinien on tak zorganizować prace, aby wypłaty te były dokonane bezzwłocznie. Okres 30 dni wydaje się uzasadniony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-445">
          <u xml:id="u-445.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w tej sprawie ktoś chce zabrać głos? Czy jest sprzeciw wobec takiej regulacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-446">
          <u xml:id="u-446.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam drobną uwagę natury legislacyjnej. Z uwagi na to, że w przepisie art. 22 ust. 2 jest mowa o świadczeniu pieniężnym, to w proponowanym brzmieniu ust. 3 powinna być użyta liczba pojedyncza. Zamiast wyrazów: „Świadczenia pieniężne, o których mowa w ust. 2” powinny być użyte wyrazy: „Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2”. W przeciwnym razie - jeżeli liczby mnogiej nie zastąpimy pojedynczą - będzie to stanowiło podmiot kolejnej poprawki Senatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-447">
          <u xml:id="u-447.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 23.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-448">
          <u xml:id="u-448.0" who="#KatarzynaBorowska">W art. 23 zmienia się górna kwota odpowiedzialności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego za zdeponowane środki. Dotychczas górna granica odpowiedzialności stanowi równowartość 3000 ECU. Zgodnie z wcześniejszymi propozycjami Bankowego Funduszu Gwarancyjnego oraz wymogami związanymi z dostosowywaniem się do warunków obowiązujących w innych państwach musimy dążyć w kierunku podwyższania kwoty gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-449">
          <u xml:id="u-449.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ile wynosi obecnie kurs ECU?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-450">
          <u xml:id="u-450.0" who="#KatarzynaBorowska">Ponad 3 zł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-451">
          <u xml:id="u-451.0" who="#WładysławBaka">Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego od początku występowała - nadal podtrzymuje to stanowisko, a nawet go umocniła - z propozycją zmierzającą w kierunku podwyższenia kwoty ujętej w art. 22 z 4000 ECU do 5000 ECU. Ja powiadam, od ponad roku występujemy z taką inicjatywą. Jakie argumenty za tym przemawiają?</u>
          <u xml:id="u-451.1" who="#WładysławBaka">Ze względu na to, że proces wzrostu cen w Polsce jest szybszy niż proces dewaluacji, po dwóch latach obowiązywania ustawy de facto wartość 4000 ECU będzie niższa aniżeli wartość 3000 ECU w 1994 r. w relacji do płac itp.</u>
          <u xml:id="u-451.2" who="#WładysławBaka">Po drugie, we wszystkich państwach Europy Centralnej, są znacznie korzystniejsze warunki systemu gwarantowania środków. Na Węgrzech są gwarantowane środki do wysokości 7500 dolarów, a w Bułgarii są gwarantowane wszystkie depozyty ludności i połowa depozytów instytucji podmiotów gospodarczych.</u>
          <u xml:id="u-451.3" who="#WładysławBaka">Po trzecie - co jest bardzo ważne - istnieje wymóg Unii Europejskiej dochodzenia do 20.000 ECU jako minimum gwarantowanego. W roku 2000 lub 2002, kiedy to mamy perspektywy zostania pełnym członkiem Unii Europejskiej, powinniśmy osiągnąć lub przynajmniej znacznie się zbliżyć do tej wielkości. Czasu pozostało niewiele. Chodzi o to, aby już teraz rozpocząć wspomniany proces.</u>
          <u xml:id="u-451.4" who="#WładysławBaka">Następna kwestia również jest bardzo istotna. Podwyższenie o 1000 ECU poziomu gwarancji już przy okazji obecnej nowelizacji ustawy o Bankowym Funduszu Gospodarczym w istocie nie zwiększy obciążeń banków z tytułu składki na Fundusz. Jeżeli chodzi o wypłaty banków spółdzielczych, które w tej chwili są największym beneficjentem w tym względzie, to obecne gwarancje obejmują 96% depozytów, ponieważ są to proste depozyty. A zatem podwyższenie owej kwoty niewiele zmieni, jeśli chodzi o zobowiązania Funduszu.</u>
          <u xml:id="u-451.5" who="#WładysławBaka">Mając na uwadze wszystkie te okoliczności Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego uważa, że gdyby członkowie Komisji przychylili się do propozycji podwyższenia poziomu gwarancji, to byłby krok bardzo ważny i cenny. Miałoby to istotny aspekt międzynarodowy oraz istotny wyraz wewnętrzny, wskazujący na potwierdzenie bezpieczeństwa depozytów w naszych bankach, co z kolei rzutowałoby korzystnie na konkurencyjność naszych banków i ogólne poczucie stabilności systemu gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-452">
          <u xml:id="u-452.0" who="#WiesławaZiółkowska">Dlaczego rząd nie chce się zgodzić na 5000 ECU? Rzeczywiście w stosunku do zmiany kursu i poziomu inflacji 4000 ECU jest niską granicą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-453">
          <u xml:id="u-453.0" who="#RyszardPazura">Aprecjacja złotego - o to tutaj chodzi - jest zjawiskiem przemijającym. Tempo aprecjacji było wysokie jeszcze rok temu. Dzisiaj tego zjawiska nie zauważamy. W przyszłym roku aprecjacja będzie jeszcze występowała, ale będzie ona znikoma. Tak przynajmniej zakładamy. Nie sądzę, aby aprecjacja złotego tak szybko powodowała konieczność podwyższenia maksymalnej kwoty gwarancji do 5000 ECU. Musimy być ostrożni. Należy pamiętać, że nie jest to koniec, tylko początek procesu restrukturyzacji polskiej bankowości. Konkurencja w systemie bankowym bardzo gwałtownie narasta. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkich zjawisk, jakie mogą powstać na rynku. To jest jeden aspekt sprawy.</u>
          <u xml:id="u-453.1" who="#RyszardPazura">Drugi aspekt wiąże się z tym, że musimy patrzeć na nasze relacje w stosunku do Unii Europejskiej. Musimy jednak uwzględniać je w całej rozciągłości. Mam na myśli kwestie: wysokość dochodów osób fizycznych i oszczędności znajdujących się w bankach. Wszystko to nas skłania do przyjęcia ostrożnego kursu. W związku z tym, na 1997 r. proponujemy pozostać przy 4000 ECU, będąc otwartymi, jeśli chodzi o rok następny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-454">
          <u xml:id="u-454.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan minister Pazura dobrze wie, że tego później się nie zmieni. Po prostu, nie będzie takiej możliwości politycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-455">
          <u xml:id="u-455.0" who="#RyszardPazura">Nie skończyłem jeszcze swojej wypowiedzi. Uważam, że w nowelizowanej ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym można by wpisać, że kolejna podwyżka maksymalnej kwoty gwarancji do 5000 ECU będzie miała zastosowanie od roku obrotowego 1998.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-456">
          <u xml:id="u-456.0" who="#WiesławaZiółkowska">Kto w tej sprawie chciałby zabrać głos? W jakim procencie gwarantowane są środki banków, które w naszym kraju tak wspaniale funkcjonują?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-457">
          <u xml:id="u-457.0" who="#RyszardPazura">W takim samym jak innych banków. Na razie niepotrzebne są im jednak żadne gwarancje, gdyż chodzi tu o banki absolutnie pewne, które mają bardzo silne wsparcie kapitałowe ze strony swoich macierzystych banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-458">
          <u xml:id="u-458.0" who="#AndrzejJakubiak">Popieramy propozycję Ministra Finansów, ażeby utrzymać kwotę 4000 ECU. Popieramy ją z dwóch powodów.</u>
          <u xml:id="u-458.1" who="#AndrzejJakubiak">Po pierwsze, banki zagraniczne nie są klientem Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Ponieważ są one jednak podmiotami prawa polskiego, korzystają z takich samych gwarancji, jak banki o kapitale czysto polskim.</u>
          <u xml:id="u-458.2" who="#AndrzejJakubiak">Po drugie, niezwykle ostrożnie trzeba podchodzić do każdej propozycji podwyższenia kwot depozytów gwarantowanych. Dlaczego? Dlatego, że ludzie już zrozumieli, że należy depozyty rozdrabniać. Takiego rozdrobnienia powinny się spodziewać wszystkie banki.</u>
          <u xml:id="u-458.3" who="#AndrzejJakubiak">W związku z tym, że w ubiegłym roku przypadków upadłości banków spółdzielczych było zdecydowanie mniej niż w 1995 r., należy przypuszczać, że obciążenia Bankowego Funduszu Gwarancyjnego były niższe. W 1996 r. nie mieliśmy do czynienia z żadną upadłością większego banku komercyjnego. To wszystko jednak nie oznacza, że taki stan będzie trwał długo. Nie można wykluczyć, że już w tym roku pojawi się zagrożenie upadłością średniego banku komercyjnego. Jeżeli doszłoby do upadłości tego banku, to będzie to miało dotkliwe skutki dla całego systemu bankowego.</u>
          <u xml:id="u-458.4" who="#AndrzejJakubiak">Biorąc pod uwagę nasze warunki, jeżeli banki będą musiały się złożyć na kwotę 100, 200 czy 300 mln zł, będzie to już dla nich bardzo odczuwalne, jeśli chodzi o sytuację finansową.</u>
          <u xml:id="u-458.5" who="#AndrzejJakubiak">W związku z tym powinniśmy być szczególnie ostrożni. Zdaję sobie oczywiście sprawę z tych wszystkich uwarunkowań, o których wspomniał pan przewodniczący Baka, że w Unii Europejskiej gwarantuje się środki do wysokości 15 tys. ECU itd. Musimy jednak uwzględniać też nasze warunki, a mianowicie fakt, że nadal mamy dość niestabilny system bankowy. Jest dużo lepiej, ale to wcale nie oznacza, że jest świetnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-459">
          <u xml:id="u-459.0" who="#PrzedstawicielWydziałuStudiówBudżetowychKS">Chcę zwrócić uwagę na pewne fakty.</u>
          <u xml:id="u-459.1" who="#PrzedstawicielWydziałuStudiówBudżetowychKS">Obecna sytuacja sektora bankowego jest zdecydowanie lepsza niż w momencie powstawania projektu ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Poza tym uważam, że doświadczenie nadzoru bankowego w zakresie badania sytuacji banków i spieszenia im z pomocą powinno być zdecydowanie większe. Po trzecie, ostra konkurencja wśród banków nastąpi nieco później; na pewno nie nastąpi w tym roku. Ponadto skłonność do oszczędzania w systemie bankowym nie jest wysoka, gdyby zastosować wyższe kwoty gwarancji, o których mówił pan przewodniczący Baka, można by się było spodziewać tylko poprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-460">
          <u xml:id="u-460.0" who="#AndrzejTopiński">Nie chcę tu nikomu radzić, jak należy postąpić. Chcę tylko powiedzieć, że należy skonstruować pewną alternatywę.</u>
          <u xml:id="u-460.1" who="#AndrzejTopiński">Dla wszystkich jest jasne, że lepiej by było, gdyby kwota gwarancji była wyższa. Dlaczego by nie? To jest przecież takie oczywiste. Jeżeli nie powiemy sobie, ile za to zapłacimy, nie mamy parametru wyboru. Rozumiem, że przy kwocie gwarancji w wysokości 4000 ECU, przy istniejących prognozach co do kłopotów banków, ich upadłości, potrzebna jest składka na Bankowy Fundusz Gwarancyjny w wysokości X. Jeżeli kwotę gwarancji podnosimy o 20% - do 5000 ECU, musimy jednocześnie podwyższyć stawkę także o 20%, co w powiązaniu z ciągle wysokim poziomem rezerw obowiązkowych oznacza faktyczne opodatkowanie depozytów w określonej wysokości. A to z kolei szkodzi konkurencyjności i zdrowiu banków. Tak wygląda dylemat, przed którym stoimy.</u>
          <u xml:id="u-460.2" who="#AndrzejTopiński">Trzeba sobie jasno powiedzieć, że wyższa kwota gwarancji nie tylko powoduje to, że ludzie czują się bezpieczniej, ale że jest to także określony koszt.</u>
          <u xml:id="u-460.3" who="#AndrzejTopiński">Odnosząc to wszystko do rozważań perspektywicznych, uważam, że podwyższenie kwoty gwarancji powinno skutkować zmniejszeniem odpowiedzialności z tytułu odsetek po to, żeby banki, które wpadają w kłopoty, nie zadłużały się na koszt Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
          <u xml:id="u-460.4" who="#AndrzejTopiński">Powiedzmy, że jakiś bank ma kłopoty. Nie ma środków. Co robi? Ogłasza wysokie stopy. Później upada i wszystkie zobowiązania, czy to poprzez fundusz pomocowy, czy to poprzez fundusz świadczeń gwarantowanych przechodzę na Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Z tego też względu uważam, że powinny być zalimentowane zobowiązania z tytułu odsetek, żeby tych szaleńczych odsetek Bankowy Fundusz Gwarancyjny nie płaci. To już jest jakby inna sprawa.</u>
          <u xml:id="u-460.5" who="#AndrzejTopiński">Jeżeli jest określona uchwała Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w sprawie stawek, to ja rozumiem, że podjęcie teraz decyzji o podwyższeniu kwoty gwarancji z 4000 ECU na 5000 ECU spowoduje podniesienie owych stawek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-461">
          <u xml:id="u-461.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan prezes Topiński nakreślił tylko jedną stronę medalu. Drugą stronę medalu stanowi skłonność do oszczędzania. Taka jest prawda.</u>
          <u xml:id="u-461.1" who="#WiesławaZiółkowska">Limitowanie szaleńczych odsetek jest niczym innym jak cofaniem rynku finansowego. Jest to - w moim przekonaniu - rzecz niewyobrażalna. Dyskutowaliśmy już o tym na jednym z posiedzeń Komisji. Upłynęło od tego czasu kilka miesięcy. Taką dyskusję odbyliśmy chyba półtora roku temu. Były wtedy podejmowane próby limitowania. Wszyscy eksperci odrzucili jednak te propozycje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-462">
          <u xml:id="u-462.0" who="#WładysławBaka">Postaram się wyjaśnić wszelkie wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-462.1" who="#WładysławBaka">Według naszych bardzo gruntownych obliczeń, zakładając przyjęcie pewnej marży bezpieczeństwa, podwyższenie skali gwarancji do 5000 ECU nie zwiększy absolutnie obciążeń składką na Bankowy Fundusz Gwarancyjny, zwiększy natomiast o około 10% ciągnienie ze składki. Składka wyznaczona obecnie na 12% dla PKO BP i na 18% dla pozostałych banków nie wymaga żadnej dalszej zmiany. Nie ma potrzeby jej podwyższać.</u>
          <u xml:id="u-462.2" who="#WładysławBaka">Teraz przejdę do drugiej sprawy, która jest ciągle kontrowersyjna. Drogą kompromisu - zawarcie kompromisu jest konieczne, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności - można by przyjąć to, co w ostatniej części swojej wypowiedzi zaproponował minister Pazura, żeby w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym zapisać, że od roku następnego podwyższa się stawkę do 5000 ECU. W tym roku maksymalna kwota gwarancji wynosiłaby 4000 ECU. Należy jednak pamiętać o wydłużonym vacatio legis. A zatem przepis o 4000 ECU obowiązywałby dopiero od 1 lipca. W przyszłym roku natomiast byłoby to już 5000 ECU.</u>
          <u xml:id="u-462.3" who="#WładysławBaka">Chcę powiedzieć, że w międzyczasie nie będziemy zmieniać ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Trzeba jednak stworzyć pewną perspektywę minimalnego dostosowania skali gwarancji depozytów. O stronie nakładów z tym związanych już mówiłem.</u>
          <u xml:id="u-462.4" who="#WładysławBaka">Chcę także powiedzieć, że posiadamy precyzyjne oceny dotyczące skali upadłości banków. Z tych precyzyjnych ocen również wynika poparcie dla przedstawionej przeze mnie idei.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-463">
          <u xml:id="u-463.0" who="#JanSolarz">Chcę dodać do dyskusji jeszcze jeden argument, o którym warto pamiętać. Od 1 stycznia 1999 r. będzie miała miejsce pełna swoboda zakładania oddziałów banków zagranicznych. Wynika to z naszego przystąpienia do OECD. Chcę powiedzieć, że w oddziale każdego banku zagranicznego w danym kraju obowiązują normy w zakresie gwarancji kraju macierzystego, licencjonującego (w przypadku krajów Unii Europejskiej - 15–20 tys. ECU).</u>
          <u xml:id="u-463.1" who="#JanSolarz">Za pewien czas zderzymy się z kolejną falą dyskusji wokół gwarancji, tym bardziej że u nas są one bardzo niejednorodne. Powszechnie uważa się, że konkurencja gwarancyjna jest szkodliwa, wręcz bardzo niebezpieczna dla systemów bankowych. W związku z tym pewna stabilizacja w tym zakresie jest również ważna. Z tego punktu widzenia dyskusyjne jest również rozprawianie, czy udział własny w stratach, jaki został w Polsce wprowadzony, jest zgodny z prawem Unii Europejskiej, z pewnymi ustaleniami. Niektórzy uważają, że należałoby podnieść udział własny w stratach. Moim zdaniem, jest to budowanie jakichś rozwiązań, które nie przystają do rzeczywistości. Jeszcze raz powtarzam: 1 stycznia 1999 r. nie będziemy mieli wyboru, będziemy musieli sprostać twardej konkurencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-464">
          <u xml:id="u-464.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś jeszcze chce zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-464.1" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że propozycja do art. 23 ust. 2 jest propozycją rządową. Proszę teraz przedstawicieli Biura Legislacyjnego KS o pomoc. W art. 23 ust. 2 pkt 2 należałoby zapisać: „przekraczające równowartość w złotych 1000 ECU, a nie przekraczające równowartości w złotych 4000 ECU - w 90% wartości środków gwarantowanych w 1997 r., a od 1998 r. - 5000 ECU”. Jeżeli Biuro Legislacyjne uznaje tę regulację od strony legislacyjnej za niedopracowaną, to proszę o jej dopracowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-465">
          <u xml:id="u-465.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję to zapisać w formie przepisu przejściowego w ustawie o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe, z tym że kwota gwarancji w wysokości 5000 ECU obowiązywałaby od 1998 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-466">
          <u xml:id="u-466.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zgadzam się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-467">
          <u xml:id="u-467.0" who="#KatarzynaBorowska">Mam jedną małą uwagę. Chcę powiedzieć, że w przepisach końcowych przepis dotyczący kwoty 4000 ECU był jedynym przepisem, który wchodził w życie nie w 30 dni od uchwalenia ustawy, tylko od lipca br.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-468">
          <u xml:id="u-468.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jak rozumiem, Ministerstwo Finansów chce, aby kwota 4000 ECU obowiązywała od 1 lipca 1997 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-469">
          <u xml:id="u-469.0" who="#RyszardPazura">Tak, chcemy, żeby było to zgodne z terminami przyjętymi w sprawozdawczości itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-470">
          <u xml:id="u-470.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy do brzmienia art. 23 są jeszcze jakieś uwagi?</u>
          <u xml:id="u-470.1" who="#WiesławaZiółkowska">Widzę, że została wprowadzona zmiana w art. 23 ust. 5, który brzmiał: „Roszczenia z tytułu gwarancji przedawniają się po upływie 10 lat od dnia spełnienia warunków gwarancji”. Teraz zamiast „10 lat”, proponuje się „5 lat”. Proszę o uzasadnienie, dlaczego akurat proponuje się 5 lat?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-471">
          <u xml:id="u-471.0" who="#KatarzynaBorowska">Generalnie roszczenia przedawniają się po 10 latach. My proponujemy w art. 23 ust. 5 termin 5-letni i jest to odstępstwo od zasad ogólnych, cywilnoprawnych. Dlaczego zaproponowaliśmy skrócenie terminu? Dlatego, że generalnie dotyczy on depozytów. Procedura jest taka: depozyty są przekazywane przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny syndykowi, syndyk sporządza terminarz, a następnie wypłaca wspomniane depozyty. Niestety, część depozytów pozostaje. Przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mogą potwierdzić, że chodzi tu o depozyty, na których znajdują się nieznaczne kwoty. I teraz przez 10 lat takie depozyty nie mogą być uważane za przedawnione. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przez ten okres musi utrzymywać całą dokumentację każdego niezaspokojonego deponenta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-472">
          <u xml:id="u-472.0" who="#WiesławaZiółkowska">I to jest ten powód skrócenia terminu w art. 23 ust. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-473">
          <u xml:id="u-473.0" who="#KatarzynaBorowska">Większe są koszty związane z utrzymywaniem owych depozytów, aniżeli kwoty, które mogą być z nich wypłacone.</u>
          <u xml:id="u-473.1" who="#KatarzynaBorowska">Chcę powiedzieć, że o skrócenie okresu przedawnienia roszczeń z tytułu gwarancji bardzo mocno postulował Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Ten postulat znalazł odzwierciedlenie w proponowanym przez nas przepisie, w którym okres przedawnienia został określony na 5 lat, pomimo tego, że - jak pani przewodnicząca Ziółkowska słusznie zauważyła - stanowi to dość istotne odstępstwo od ogólnych zasad.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-474">
          <u xml:id="u-474.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co nowego w tej sprawie mają do powiedzenia przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-475">
          <u xml:id="u-475.0" who="#AndrzejJankowski">Skrócenie okresu przedawnienia na pewno zmniejszyłoby kłopoty Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Ma to także uzasadnienie merytoryczne. Właściwie roszczenia z tytułu gwarancji są roszczeniami, które wprost wynikają z roszczeń z tytułu rachunku bankowego, a te z kolei, zgodnie z Kodeksem cywilnym, przedawniają się z upływem 2 lat. Przy tworzeniu ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym uznano, że okres przedawnienia wynoszący 10 lat będzie dobrym okresem.</u>
          <u xml:id="u-475.1" who="#AndrzejJankowski">Biorąc pod uwagę przesłankę merytoryczną, która powinna zbliżać okres przedawnienia roszczeń z tytułu gwarancji do okresu przedawnienia roszczeń macierzystych, oraz techniczne względy, o których wspomniała pani Borowska, proponujemy zmodyfikować przepis art. 23 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-476">
          <u xml:id="u-476.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec przyjęcia w art. 23 ust. 5 okresu przedawnienia wynoszącego 5 lat? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-476.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia proponowanego brzmienia art. 25 ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-477">
          <u xml:id="u-477.0" who="#KatarzynaBorowska">W przepisie tym dokonujemy właściwie tylko zmian porządkowych. Zostało dookreślone, że wysokość funduszu ochrony środowiska gwarantowanych w kolejnym roku - chodzi tu bowiem o fundusz odnawialny - jest ustalana nie później niż do końca poprzedniego roku kalendarzowego. Chciałabym tutaj wnieść kolejną autopoprawkę - sformułowanie „w terminie określonym przez Radę Funduszu” oczywiście należy skreślić. Sformułowanie to znajdowało się w pierwotnej wersji proponowanego przepisu. W toku prac legislacyjnych zostało to dookreślone: „nie później niż do końca poprzedniego roku kalendarzowego”. Wprowadziliśmy termin ustawowy, wobec tego Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego nie musi tego terminu ustalać. Dalej treść art. 25 ust. 2 pozostaje bez zmian. Na końcu tego przepisu dodano wyrazy „za październik”. Wcześniej takiego sprecyzowania nie było. Z praktyki Bankowego Funduszu Gwarancyjnego wynika, że dane z końca października są już danymi pełnymi, na podstawie których można precyzyjnie skalkulować składkę na fundusz ochrony środków gwarantowanych na następny rok.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-478">
          <u xml:id="u-478.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy to dookreślenie „w kolejnym roku” jest prawidłowe? Czy nie powinno być „na dany rok? Słyszę, że może być „w kolejnym roku”.</u>
          <u xml:id="u-478.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w tej sprawie ktoś chciałby zabrać głos? Rozumiem, że w art. 25 ust. 2 wykreślamy wyrazy: „w terminie określonym przez Radę Funduszu”. Pozostawienie tego sformułowania byłoby ewidentnym błędem legislacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-478.2" who="#WiesławaZiółkowska">Stopień niedopracowania omawianego projektu ustawy przerasta stopień nie-do-pracowania innych projektów ustaw w sposób niesamowity.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-479">
          <u xml:id="u-479.0" who="#AndrzejTopiński">Chcę powrócić do sprawy, którą omawialiśmy przy okazji art. 14. Myślę, że w art. 25 ust. 3 powinniśmy określić, że dla trzech banków: PKO BP, PKO SA i BGŻ SA, wysokość funduszu ochrony środków gwarantowanych ustalona jest jako iloczyn połowy stawki - a nie stawki do 0,2% - i sumy środków pieniężnych, o których mowa w ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-480">
          <u xml:id="u-480.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakie stanowisko zajmuje w tej sprawie Ministerstwo Finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-481">
          <u xml:id="u-481.0" who="#HelenaGóralska">Wydaje mi się, że jest to prosta sprawa. Należałoby to uregulować analogicznie jak w art. 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-482">
          <u xml:id="u-482.0" who="#RyszardPazura">W art. 14 chodziło o fundusz pomocowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-483">
          <u xml:id="u-483.0" who="#HelenaGóralska">Uzasadnienie dla zmiany w art. 14 odnosi się także do proponowanej zmiany w art. 25 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-484">
          <u xml:id="u-484.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w art. 25 ust. 3 coś merytorycznie zmieniamy? Art. 14 dotyczył chyba czegoś innego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-485">
          <u xml:id="u-485.0" who="#AndrzejTopiński">W art. 25 ust. 3 została określona ulgowa stawka na okres 3 lat. Jednak to, co jest zapisane w dotychczasowym brzmieniu tego przepisu, nie załatwia sprawy. Sejm musi rozstrzygnąć, czy ta regulacja w swojej intencji oznaczała, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny ustala dla 3 wspomnianych banków stawkę w wysokości połowy stawki obowiązującej inne banki, czy też może sobie ustalić jakąkolwiek dla owych 3 banków inną wysokość stawki, byle tylko nie była ona wyższa od 0,2%. Jest to kwestia dointerpretowania odpowiedniego przepisu ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
          <u xml:id="u-485.1" who="#AndrzejTopiński">W przypadku funduszu pomocowego dodatkową kwestią wymuszającą taką a nie inną interpretację było to, że „pogrzebało się” w podstawach stawek. W związku z tym, tak czy inaczej, trzeba było zmienić art. 14 dotyczący 3 banków: PKO BP, PKO SA i BGŻ SA. W przypadku art. 25 ust. 3 chodzi wyłącznie o dointerpretowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-486">
          <u xml:id="u-486.0" who="#RyszardPazura">Jeśli dobrze zrozumiałem, to wszystko jest w porządku. Zmieniamy art. 25 ust. 2, gdzie jest mowa o wysokości stawki do 0,4%, a w ust. 3 pozostaje bez zmian 0,2% dla trzech wymienionych banków. Czytając łącznie wszystkie ustępy art. 25, myślę, że nie pojawiają się żadne problemy.</u>
          <u xml:id="u-486.1" who="#RyszardPazura">Problem może powstać w związku z kwestią podniesioną przez pana prezesa Topińskiego. Określenie „do 0,4%” i „do 0,2%” w pierwszym przypadku może oznaczać od zera do 0,4%, a w drugim - od zera do 0,2%; w efekcie może nie być proporcjonalności w zmniejszeniu odgórnej granicy. Sądzę wszakże, że Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i jego zarząd są rozsądni i stosują świętą zasadę jednolitych warunków funkcjonowania. Dotychczas nie było na tym tle problemów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-487">
          <u xml:id="u-487.0" who="#AndrzejTopiński">Były. Dlatego podniosłem tę kwestię. Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego ustaliła zmniejszenie stawki nieproporcjonalne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-488">
          <u xml:id="u-488.0" who="#HelenaGóralska">O ile przypominam sobie prace nad ustawą o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym w 1994 r., to były intencje, żeby przyjąć stawkę w wysokości połowy stawki obowiązującej inne banki. Być może Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przyznaje sobie prawo do zbyt szerokiej interpretacji przepisów. Teoretycznie - podkreślam teoretycznie, gdyż nikt spośród jej członków nie jest szaleńcem - można ustalić stawkę dla wszystkich innych banków na poziomie 0,2% lub nawet niższą i dla trzech wymienionych banków też przyjąć 0,2%, mieszcząc się jednocześnie w przepisach ustawy.</u>
          <u xml:id="u-488.1" who="#HelenaGóralska">Skoro w przepisie art. 14 uznaliśmy racje pana prezesa Topińskiego - połowa stawki - o których minister Pazura wypowiedział się pozytywnie, to wydaje mi się, że analogicznie w art. 25 ust. 3 powinniśmy przyjąć też połowę stawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-489">
          <u xml:id="u-489.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chodzi o połowę stawki, o której mowa w art. 25 ust. 2.</u>
          <u xml:id="u-489.1" who="#WiesławaZiółkowska">Mamy do czynienia z problemem wybitnie merytorycznym. Chodzi o to, czy chcemy gwałtownie, z dniem 1 stycznia 2000 r. dla banków PKO BP, PKO SA i BGŻ SA przyjąć stawki takie, jakie obowiązują pozostałe banki, czy też chcemy pozostawić możliwość stopniowego, elastycznego ich wyrównywania. Musimy rozstrzygnąć, czy chcemy przyjąć połowę stawki, a dopiero potem od 1 stycznia 2000 r. ma ona dwukrotnie wzrosnąć? Jest to dylemat merytoryczny.</u>
          <u xml:id="u-489.2" who="#WiesławaZiółkowska">Muszę przyznać, że zdziwiłam się nieco, kiedy minister Pazura „lekką ręką” wyraził pozytywną opinię w tym zakresie. Zgoda musi być ta sama.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-490">
          <u xml:id="u-490.0" who="#AndrzejTopiński">Rozumiem, że w obecnej ustawie na podstawie najrozmaitszych symulacji i obliczeń została przyjęta zasada połowy stawki na 3 lata. Oczywiście, obecnie można zakwestionować ją pod względem merytorycznym. Można przyjąć, że powinna to być np. stawka degresywna. Można tak zrobić, ale trzeba to odnieść do liczb. Nie można sobie tego powiedzieć ot tak. Trzeba zbadać obciążenia banków, ponieważ - w moim przekonaniu - w odniesieniu do PKO BP na pewno nie jest to żadna ulga. Płacimy proporcjonalnie do naszej sumy bilansowej i w strukturze naszej sumy bilansowej istotnie depozyty są znacznie większe niż w innych bankach. To nie jest żadna ulga. Można przyjąć stawkę dygresyjną, ale moim zdaniem, wymaga to analizy liczb. Przyjęcie rozwiązania, że tę kwestię ma rozstrzygnąć Bankowy Fundusz Gwarancyjny, kiedy chodzi o zobowiązanie quasi-podatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-491">
          <u xml:id="u-491.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chcę przypomnieć, że dotychczasowa regulacja, niestety, jest taka a nie inna. Określenia „do 0,4%” i „do 0,2%” absolutnie dają przewodniczącemu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego prawo do obniżania lub podwyższania stawki w różnym stopniu, niekoniecznie o połowę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-492">
          <u xml:id="u-492.0" who="#HelenaGóralska">Przypomnijmy sobie intencje tworzenia określonych uregulowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-493">
          <u xml:id="u-493.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przepis ustawowy jest taki a nie inny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-494">
          <u xml:id="u-494.0" who="#HelenaGóralska">Mówiłam już, że wyrażano intencje przyjęcia połowy stawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-495">
          <u xml:id="u-495.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie chcę stwarzać wrażenia, że opowiadam się „za” lub „przeciw” proponowanej zmianie.</u>
          <u xml:id="u-495.1" who="#WiesławaZiółkowska">Według tego, co pamiętam, intencje były inne. Tak się składa, że prowadziłam prace Komisji nad projektem ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-496">
          <u xml:id="u-496.0" who="#HelenaGóralska">Osobiście sprzeciwiałam się pozostawianiu określonych uprawnień Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, uważając, iż mogą przysługiwać np. Sejmowi, tym bardziej że chodzi tu o rodzaj parapodatku. Sprawę tą podnosiłam również przy okazji funduszy celowych. Skoro przyznaliśmy Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu nadmierne uprawnienia, tzn. uprawnienia do ustalania wysokości stawki, to trzymajmy się jednak tego, co wówczas zamierzaliśmy, a mianowicie, że przyjmiemy połowę stawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-497">
          <u xml:id="u-497.0" who="#WiesławaZiółkowska">Ponieważ nie mogliśmy dojść do porozumienia w tej sprawie - zdania były bardzo różne - w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym zawarliśmy elastyczny przepis, który, być może, nie zgadza się z twierdzeniem, że chodzi o parapodatek. Niemniej, przyjęliśmy tak elastyczny przepis z tego względu, że występowały bardzo duże różnice zdań. Pamiętam, że poseł H. Góralska rzeczywiście krytykowała to rozwiązanie. Dzisiaj mamy inny stan rzeczy.</u>
          <u xml:id="u-497.1" who="#WiesławaZiółkowska">Kto pragnie wypowiedzieć się w tej kwestii?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-498">
          <u xml:id="u-498.0" who="#RyszardPazura">Zagadnienie jest znaczne szersze, niżby się wydawało. Można postawić takie pytanie: czy dyskutowane rozwiązania nadają się w odniesieniu do banków oszczędnościowych, tzn. takich, które z samej zasady są powoływane do gromadzenia oszczędności? Bankiem o takim charakterze jest być może tylko w pewnym stopniu, PKO PB, BGŻ SA (wraz z bankami spółdzielczymi) również jest bankiem, który ma dużo oszczędności drobnych ciułaczy.</u>
          <u xml:id="u-498.1" who="#RyszardPazura">Wydaje mi się, że w kwestii funduszu pomocowego nasze stanowisko było chyba rozsądne. Natomiast w tej kwestii trzeba dać elastyczność Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu. Dotychczasowa formuła chyba była dobra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-499">
          <u xml:id="u-499.0" who="#AndrzejTopiński">Jako bank PKO BP w przyszłym roku mamy płacić więcej jak inne banki. Taka jest relacja. Intencją Sejmu było danie nam przywilejów w tym zakresie. Zgodnie z decyzją Bankowego Funduszu Gwarancyjnego - nie wiem, na jakiej podstawie, w oparciu o jakie przesłanki została ona podjęta - mamy w stosunku do naszych aktywów płacić więcej niż inne banki. Tak to wygląda. Proszę jasno sformułować swoje intencje, czy tak ma być.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-500">
          <u xml:id="u-500.0" who="#WiesławaZiółkowska">Nie rozumiem, o czym mówi prezes A. Topiński. Czy PKO BP płaci więcej niż inne banki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-501">
          <u xml:id="u-501.0" who="#AndrzejTopiński">W relacji do naszych sum bilansowych będziemy płacili więcej niż inne banki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-502">
          <u xml:id="u-502.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby pan przewodniczący Baka lub prezes E. Kawecka-Włodarczyk wyjaśnili nam, o co chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-503">
          <u xml:id="u-503.0" who="#WładysławBaka">PKO BP, PKO SA i BGŻ SA mają w swej strukturze dużo depozytów, które są przedmiotem naliczania środków odprowadzanych na rezerwę obowiązkową. W związku z tym, że banki te posiadają dużo depozytów, to, zgodnie z zasadami naliczania stawki na fundusz ochrony środków gwarantowanych, oczywiście płacą one odpowiednio więcej. Jeśli jakiś bank w ogóle nie ma depozytów, to nie płaci na fundusz ochrony środków gwarantowanych i nie korzysta z tego funduszu (ponieważ nie gwarantuje tam depozytów). Taka jest podstawowa logika.</u>
          <u xml:id="u-503.1" who="#WładysławBaka">Pierwotny przepis ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym przewidywał, że banki ogólnie płacą 0,4% wartości depozytów. Natomiast PKO BP, PKO SA i BGŻ - 0,2%. Bankowy Fundusz Gwarancyjny stanął na stanowisku - popartym ekspertyzami prawnymi - że ogranicza nas górny limit, tzn. że nie możemy zwiększyć stawki powyżej 0,4%, natomiast możemy zmniejszać ją do 0,3%, następnie 0,2%, 0,1% itd.</u>
          <u xml:id="u-503.2" who="#WładysławBaka">Pomiędzy Bankowym Funduszem Gwarancyjnym a prezesem A. Topińskim powstała różnica zdań. Chodzi o to, czy mamy postępować automatycznie, co oznacza, że jeśli zmniejszamy do 0,2% stawkę dla banków ogółem, to musimy jednocześnie zmniejszyć do 0,1% stawkę dla trzech wyznaczonych banków, czy też możemy postępować inaczej. Na przykład postąpiliśmy w ten sposób, że na rok 1997 zmniejszyliśmy do 0,18% stawkę dla banków ogółem i do 0,12% stawkę dla PKO BP, PKO SA i BGŻ SA, a zatem w pierwszym przypadku zmniejszyliśmy ją o 45%, a w drugim o 40%. Dokonaliśmy lekkiego zróżnicowania.</u>
          <u xml:id="u-503.3" who="#WładysławBaka">Celem Bankowego Funduszu Gwarnacyjnego nie jest posiadanie imperium wyznaczania stóp podatkowych - co stwierdził pan prezes Topiński - określania rzeczy, które powinien regulować ustawodawca, itp. My, po prostu, w najlepszej wierze i wedle najlepszego rozpoznania rzeczy wykonywaliśmy wprost nasze ustawowe obowiązki.</u>
          <u xml:id="u-503.4" who="#WładysławBaka">Teraz powstał następujący problem, czy należy zmienić obowiązującą zasadę i zamiast określania górnej granicy przyjąć połowę stawki ogólnej. Muszę powiedzieć, że z punktu widzenia polityki i samopoczucia Bankowego Funduszu Gwarancyjnego nic się nie zmieni. Jeśli ma to poprawić nastrój, polepszyć atmosferę, to chętnie przychylamy się do takiego wniosku. Wówczas jednak, co zauważyła pani przewodnicząca Ziółkowska, zniknie możliwość stopniowego wyrównywania stawek do roku 1999. Jak mówiłem, jeśli członkowie Komisji uznają, że można przyjąć propozycję pana prezesa Topińskiego i zamiast podawania konkretnej wielkości (0,2%) określić, że chodzi o połowę stawki, to z punktu widzenia działalności Bankowego Fundusz Gwarancyjnego nic się nie zmieni. Będzie on miał mniej obciążeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-504">
          <u xml:id="u-504.0" who="#AndrzejJakubiak">Trzeba zacząć od początku. Fundusz ochrony środków gwarantowanych obejmuje środki, które banki są obowiązane lokować w bony skarbowe lub obligacje Skarbu Państwa. Są to aktywa, które pracują na rzecz banków. Być może, środki te mogłyby być użytkowane w postaci kredytów czyli aktywów bardziej dochodowych. Właśnie o to chodzi.</u>
          <u xml:id="u-504.1" who="#AndrzejJakubiak">Z punktu widzenia prezesa A. Topińskiego nie ma znaczenie, czy, mając środki ulokowane w bankach skarbowych, przeznaczy ich mniej czy więcej na wspomniany fundusz. Gdy dojdzie do upadłości, dopiero wówczas rodzi się problem. Dopiero wtedy się płaci. Prezes A. Topiński jest w błędzie, jeżeli sądzi, że w przypadku, gdy ma ustaloną stawkę na poziomie połowy stawki odnoszącej się do innych banków i zabraknie środków na wypłatę depozytów gwarantowanych, to Bankowy Fundusz Gwarancyjny nie podwyższy funduszu ochrony środków gwarantowanych. Otóż, podwyższy go i prezes A. Topiński też będzie płacił - bo może, przełoży bony skarbowe z jednego kąta w drugi i będzie je upłynniał. Nie widzę tu wielkiego problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-505">
          <u xml:id="u-505.0" who="#AndrzejTopiński">Mogę utworzyć fundusz ochrony środków gwarantowanych nawet w wysokości 0,6% w bankach skarbowych i przekazać to do kasy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Oczywiście celowo to przesadzone. Naprawdę, nie zależy mi, w jakiej wysokości otworzę fundusz ochrony środków gwarancyjnych. Problem polega na tym, że kiedy przyjdzie zapłacić za upadający bank, to liczy się procent kosztów pokrycia strat banku od wielkości utworzonego funduszu. Nie chodzi mi o to, ile mam utajonych bonów skarbowych, gdyż mam ich dostatecznie dużo i nic mi nie zagraża. Mogę jednak otrzymać pismo z informacją, że gdzieś tam upada bank i prezes E. Kawecka-Włodarczyk prosi, żeby natychmiast przelać kwotę taką a taką, gdyż jest to 15,21% obciążeń. Wartość ta wynika z wielkości utworzonego funduszu. Powtarzam, że kwota ta obecnie jest proporcjonalna do naszych sum bilansowych. W moim przekonaniu, taka też była intencja ustawodawców. Nie chodziło o zrobienie przyjemności trzem wymienionym bankom, tylko o to, aby nie obciążać ich - a co za tym idzie drobnych ciułaczy - w nadmierny sposób.</u>
          <u xml:id="u-505.1" who="#AndrzejTopiński">Po trzech latach, miejmy nadzieję, zmienią się prawdopodobnie wysokości rezerw obowiązkowych, więc banki detaliczne, które są gnębione przez system rezerw obowiązkowych bardzo mocno, trochę odetchną. Poza tym nastąpi rozproszenie depozytywności - co obecnie powoli następuje - na inne banki. Za trzy lata cały problem będzie dużo mniejszy niż obecnie. Wydaje mi się - nie chcę się zarzekać, gdyż tego nie sprawdzałem - że obecnie w przypadku banku PKO BP 0,03%, o których mówiliśmy, to chyba oznacza 90 mld starych zł w przyszłym roku. Mam na myśli 0,03%, które stanowi różnicę pomiędzy 0,12% a 0,09%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-506">
          <u xml:id="u-506.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś jeszcze pragnie zabrać głos? Proponuję przystąpić już do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-507">
          <u xml:id="u-507.0" who="#JanuszCichosz">Pragnę poprzeć wystąpienie prezesa A. Topińskiego. Wydaje mi się, że ustawodawca, wprowadzając granicę roku 1999, właśnie to miał na myśli. Sądzę, że wprowadzanie zmian na okres dwóch lat jest nieuzasadnione i sprzeczne z intencją ustawodawcy. Co najważniejsze, jak mówił przewodniczący W. Baka, chyba nie chcemy psuć nastrojów i pogarszać dobrych stosunków. Nie na tym powinno nam zależeć, aby wprowadzać zmiany w stosunku do tego, co ustawodawca zakreślił granicznymi latami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-508">
          <u xml:id="u-508.0" who="#WiesławaZiółkowska">Podam pod głosowanie przyjęcie w przepisach art. 25 ust. 3 i 4 określenia „jako iloczyn połowy stawki i sumy środków pieniężnych, o których mowa w ust. 2”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-509">
          <u xml:id="u-509.0" who="#HelenaGóralska">Proszę zwrócić uwagę na datę występującą w art. 25 ust. 4. Jest tu mowa o 31 grudnia 1995 r. Data ta już minęła. Być może przedstawiciel Biura Legislacyjnego powinien wypowiedzieć się, czy w tym ustępie też należy przyjąć połowę stawki, czy nie. Mogą być przecież jakie sprawy sporne i w związku z tym zmiana w art. 25 ust. 4 może być według mnie ryzykowna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-510">
          <u xml:id="u-510.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wobec tego przepis art. 25 ust. 4 pozostawiamy bez zmian.</u>
          <u xml:id="u-510.1" who="#WiesławaZiółkowska">Poddaję pod głosowanie jedynie zmianę w art. 25 ust. 3. Przed chwilą wyjaśniłam, na czym ona polega.</u>
          <u xml:id="u-510.2" who="#WiesławaZiółkowska">Za wnioskiem opowiedziało się 5 posłów, nikt nie był przeciw, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-510.3" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 25 ust. 5. Głos oddaję pani Borowskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-511">
          <u xml:id="u-511.0" who="#KatarzynaBorowska">Przepis art. 25 ust. 5 dotyczy sytuacji korygowania funduszu ochrony środków gwarantowanych w ciągu roku. Zostało określone, że fundusz ten jest zwiększony lub zmniejszony w dniu 1 lipca każdego roku. W świetle dotychczasowego brzmienia ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym był on korygowany - zwiększany lub zmniejszany - dwa razy do roku, tzn. w połowie roku i pod koniec roku. Korygowanie funduszu pod koniec roku jest o tyle niecelowe, że dotyczy to tylko kilku dni, gdyż na początku każdego roku ustalany jest nowy fundusz ochrony środków gwarantowanych. Chodzi tu więc o operację czysto techniczną, która nie ma właściwie żadnego uzasadnienia. Dlatego też należało zmienić brzmienie art. 25 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-512">
          <u xml:id="u-512.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy do zmiany zaproponowanej przez rząd do art. 25 ust. 5 ktoś zgłasza sprzeciw? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-512.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy zatem do omówienia art. 25 ust. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-513">
          <u xml:id="u-513.0" who="#KatarzynaBorowska">Przepis art. 25 ust. 6 dotyczy właściwie tego samego. Pierwsza część tego przepisu jest dokładnym odwzorowaniem dotychczasowego brzmienia art. 25 ust. 6, do którego dodajemy sformułowanie: „i zmiany wysokości, o której mowa w ust. 5”. W momencie upadłości podmiot objęty systemem gwarantowania nie jest już zobowiązany do tworzenia funduszu ochrony środków gwarantowanych i zmiany jego wysokości, dlatego niezbędne jest tutaj doprecyzowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-514">
          <u xml:id="u-514.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy do zmiany zaproponowanej przez rząd do art. 25 ust. 6 ktoś zgłasza sprzeciw? Nie widzę. Przechodzimy do omówienia art. 26 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-515">
          <u xml:id="u-515.0" who="#KatarzynaBorowska">W art. 26 ust. 1 mowa jest o lokowaniu przez banki środków funduszu ochrony środków gwarantowanych w określonych papierach wartościowych, w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych lub na rachunku w Narodowym Banku Polskim. We wspomnianym przepisie dodano sformułowanie: „(...) lokować te aktywa na oprocentowanym rachunku bieżącym w Narodowym Banku Polskim”. Sformułowanie to dotyczy sytuacji, kiedy zakup bonów bądź obligacji czy to skarbowych, czy to Narodowego Banku Polskiego umożliwia pewne ulokowanie środków funduszu ochrony środków gwarantowanych, jednak zostaje jakaś „końcówka”, za którą nie można już nabyć bonów ze względu na ich nominały. Dlatego te „resztówki” trzeba gdzieś ulokować. My proponujemy, aby je ulokować na rachunku bieżącym w Narodowym Banku Polskim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-516">
          <u xml:id="u-516.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego zgłaszają sprzeciw wobec propozycji rządowej do art. 26 ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-517">
          <u xml:id="u-517.0" who="#ElżbietaGozdecka">Proszę o wyjaśnienie, dlaczego w art. 26 i art. 16 są używane różne określenia. W art. 16 mowa jest o skarbowych papierach wartościowych z pominięciem bonów pieniężnych. Natomiast w art. 26 mowa jest o bonach pieniężnych emitowanych przez Narodowy Bank Polski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-518">
          <u xml:id="u-518.0" who="#KatarzynaBorowska">Art. 16 odnosi się do sytuacji lokowania środków przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-519">
          <u xml:id="u-519.0" who="#ElżbietaGozdecka">Proszę spojrzeć na art. 16 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-520">
          <u xml:id="u-520.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pamiętam, że coś w tym przepisie zmieniliśmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-521">
          <u xml:id="u-521.0" who="#KatarzynaBorowska">Określenie „obligacje skarbowe” zmieniliśmy na określenie „skarbowe papiery wartościowe”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-522">
          <u xml:id="u-522.0" who="#ElżbietaGozdecka">Dlatego w art. 26 ust. 1 pojawiło się pojęcie „bony pieniężne”? Czy takie było zamierzenie Ministerstwa Finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-523">
          <u xml:id="u-523.0" who="#KatarzynaBorowska">Rzeczywiście, w art. 26 ust 1 używa się sformułowania „w skarbowych papierach wartościowych i bonach pieniężnych Narodowego Banku Polskiego”. Chcę powiedzieć, że papiery emitowane przez NBP nie są papierami skarbowymi. Wobec tego, w art. 26 ust. 1 słusznie używa się sformułowania „w skarbowych papierach wartościowych i bonach pieniężnych Narodowego Banku Polskiego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-524">
          <u xml:id="u-524.0" who="#ElżbietaGozdecka">Moje wątpliwości zostały wyjaśnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-525">
          <u xml:id="u-525.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec propozycji rządowej do art. 26 ust. 1? Nie widzę. Przechodzimy do omówienia art. 26 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-526">
          <u xml:id="u-526.0" who="#KatarzynaBorowska">Pierwsza część proponowanego przez nas przepisu jest dokładnym odwzorowaniem dotychczasowego brzmienia art. 26 ust. 3, do którego dodajemy sformułowanie: „(...) oraz nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej”. Chodzi o to, żeby aktywa stanowiące pokrycie funduszu ochrony środków gwarantowanych były w pełni dostępne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-527">
          <u xml:id="u-527.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec propozycji rządowej do art. 26 ust. 3? Nie widzę. Przechodzimy do omówienia art. 26 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-528">
          <u xml:id="u-528.0" who="#KatarzynaBorowska">Art. 26 ust. 4 w pkt.pkt. 1 i 2 precyzuje pewne terminy. Do tej pory banki były zobowiązane przekazywać stosowne informacje zarządowi Bankowego Funduszu Gwarancyjnego do 20 czerwca i 20 grudnia każdego roku. My natomiast proponujemy, aby informacje te były przekazywane do 15 grudnia i 15 czerwca każdego roku, ażeby można było zrobić pewne symulacje w Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, które ułatwiłyby podjęcie decyzji na kolejny rok.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-529">
          <u xml:id="u-529.0" who="#RyszardPazura">Przemawiają za tym względy praktyczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-530">
          <u xml:id="u-530.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec propozycji rządowej do art. 26 ust. 4? Nie widzę. Przechodzimy do omówienia art. 27.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-531">
          <u xml:id="u-531.0" who="#HelenaGóralska">Mam pytanie odnośnie art. 26 ust. 5, którego brzmienie nie jest zmieniane. Chcę powiedzieć, że ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw ciągle jest niewykonana. Podkreślając trwałość niewykonania tej ustawy, rząd proponuje zamieścić w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym art. 43a, który opisuje, co ma się dziać do czasu wykonania ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.</u>
          <u xml:id="u-531.1" who="#HelenaGóralska">Ponieważ w art. 26 ust. 5 stwierdza się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 4, wykonuje bank zrzeszający, pragnę zapytać, co się działo do tej pory, skoro jeszcze nie powstały wszystkie banki zrzeszające? Jak to dotychczas funkcjonowało? Co będzie się działo teraz?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-532">
          <u xml:id="u-532.0" who="#RyszardPazura">Tylko jeden bank regionalny nie otrzymał jeszcze koncesji - bank rzeszowski. Wszystkie pozostałe banki regionalne ją otrzymały. O ile dobrze pamiętam, jeżeli jakiś bank regionalny zabiega o uzyskanie koncesji, jego funkcje - do czasu uzyskania koncesji - pełni Bank Gospodarki Żynościowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-533">
          <u xml:id="u-533.0" who="#HelenaGóralska">Skoro wszystko zmierza do szczęśliwego końca, to po co wprowadzać do ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym art. 43a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-534">
          <u xml:id="u-534.0" who="#RyszardPazura">Ustawa o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej ma „wieczysty żywot”. Terminy w niej zawarte odnoszą się nawet do roku 1999. Do czasu wykonania tej ustawy przepisy ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym stosuje się odpowiednio do zrzeszeń i banków zrzeszających banki spółdzielcze na podstawie odrębnych przepisów, tzn. do banków, które zgodnie z Prawem bankowym i przyzwoleniem prezesa Narodowego Banku Polskiego powstały na podstawie innej ustawy. Tak rozumiem proponowany przepis art. 43a ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Przepis ten jest potrzebny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-535">
          <u xml:id="u-535.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy minister R. Pazura może sprecyzować, w stosunku do których banków będzie on miał zastosowanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-536">
          <u xml:id="u-536.0" who="#RyszardPazura">Chodzi o dwa banki, które nie działają w myśl ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej, które jednak także zrzeszają banki spółdzielcze. Mam tu na myśli BUG SA i bank wrocławski, którego nazwy nie mogę teraz sobie przypomnieć. Słyszę, iż ktoś podpowiada, że chodzi o Bank Gospodarczy Południowo-Zachodni. Wspomniane dwa banki powinny rozliczać się z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym na podobnych zasadach jak banki regionalne zrzeszające banki spółdzielcze, powstałe na bazie ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej. Mamy nadzieję, że banki te wstąpią w końcu do grupy krajowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-537">
          <u xml:id="u-537.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w tej sprawie ktoś jeszcze pragnie zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-538">
          <u xml:id="u-538.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Wszystko, co powiedział minister R. Pazura, jest wykonywane. Nie mamy z tym praktycznie żadnych kłopotów. Jeżeli jeszcze gdzieś nie ma banków regionalnych, to albo rozlicza się z nami BGŻ SA, albo któryś z dwóch banków, o których wspomniał minister Pazura. To samo odnosi się do sytuacji, kiedy banki regionalne nie podjęły jeszcze działań operacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-539">
          <u xml:id="u-539.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy teraz do omówienia art. 27 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-540">
          <u xml:id="u-540.0" who="#KatarzynaBorowska">Punkty 1, 2 i 3 w art. 27 ust. 1 pozwolę sobie omówić razem, gdyż zostały one tylko doprecyzowane. Warunki, które ma spełnić syndyk są dokładnie takie same. My je tylko precyzujemy. W punkcie 1 stwierdza się, że lista deponentów ma być sporządzona według wzoru określonego przez zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. To rozwiązanie właściwie już funkcjonuje. Bankowy Fundusz Gwarancyjna wie najlepiej, jakie informacje na liście deponentów są niezbędne. Punkt 2 dotyczy ustalenia kwoty płynnych środków banku wchodzących w skład masy upadłości. Zostało doprecyzowane, według jakiego stanu należy ustalić tę kwotę. Chcemy, żeby nie było żadnych wątpliwości co do określenia momentu odpowiedzialności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Zgodnie z proponowanym pkt. 3 syndyk informuje nie tylko o wysokości utworzonego przez bank funduszu ochrony środków gwarantowanych, ale także o wysokości nie wykorzystanej części tego funduszu, co pomniejsza zobowiązania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-541">
          <u xml:id="u-541.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec propozycji dopracowań art. 27 ust. 1 pkt 1, 2 i 3? Nie widzę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-542">
          <u xml:id="u-542.0" who="#HelenaGóralska">Nie wnoszę sprzeciwu. Zastanawiam się jednak, czy są to kwestie, które powinny być w ustawie. Czy nie powinny one zostać uregulowane w jakimś regulaminie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-543">
          <u xml:id="u-543.0" who="#WiesławaZiółkowska">Artykuł 27 ust. 1 opisuje relacje pomiędzy syndykiem z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-544">
          <u xml:id="u-544.0" who="#HelenaGóralska">Nie sprzeciwiam się, żeby to znalazło się w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-545">
          <u xml:id="u-545.0" who="#WiesławaZiółkowska">Muszę powiedzieć, że relacje pomiędzy syndykiem a Bankowym Funduszem gwarancyjnym są dosyć luźne. Trzeba poczynić wiele zabiegów, żeby dowiedzieć się, kto, za co odpowiada.</u>
          <u xml:id="u-545.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 27 ust. 1 pkt 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-546">
          <u xml:id="u-546.0" who="#KatarzynaBorowska">Punkt ten w art. 27 ust. 1 jest przepisem nowym. Chodzi tutaj o określenie wysokości wydatków związanych z wypłatą wynagrodzeń pracowników upadłego banku oraz kosztów związanych z wypłatą środków gwarantowanych deponentom. Wspomniane koszty i wydatki zmniejszają środki płynne banku, które są uwzględniane przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny przy wyliczaniu zakresu odpowiedzialności Funduszu. Ponieważ te koszty i wydatki muszą być ponoszone przez syndyka, zmniejszają środki płynne banku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-547">
          <u xml:id="u-547.0" who="#RyszardPazura">Żeby dobrze wyliczyć zobowiązania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, trzeba mieć te informacje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-548">
          <u xml:id="u-548.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zgadza się, tylko że syndyk ma 30 dni na wypłatę, licząc od momentu otrzymania środków. W ciągu tych samych 30 dni ma przekazać jakieś informacje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-549">
          <u xml:id="u-549.0" who="#KatarzynaBorowska">To nie jest tak. Chodzi tu o sytuację wcześniejszą. Jest moment, w którym bank upada; wtedy rozpoczyna pracę syndyk, który wylicza, jakie ma depozyty. Następnie przedkłada Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu listę deponentów, a także to, co zostało określone w art. 27 ust. 1 punkty 2 i 3, a więc informację o kwocie płynnych środków banku wchodzących w skład masy upadłości oraz o wysokości utworzonego przez bank funduszu ochrony środków gwarantowanych. Robi to dlatego, że na podstawie wspomnianych kwot Bankowy Fundusz Gwarancyjny może określić swoje zobowiązania. Na dobrą sprawę syndyk nie musiałby przesłać Funduszowi informacji o kwocie płynnych środków banku, o której mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2, jednak to robi - po to, żeby można było ściśle określić odpowiedzialność Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, ponieważ wydatki wymienione w ar.t 27 ust. 1 pkt 4 zmniejszają kwotę płynnych środków banku wchodzących w skład masy upadłości, wpływających z kolei na zakres odpowiedzialności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, są one wyraźnie wskazane w ustawie, żeby było wiadomo, iż syndyk ma obowiązek przekazać o nich informację Funduszowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-550">
          <u xml:id="u-550.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś ma jakieś zastrzeżenia do proponowanego brzmienia art. 27 ust. 1 pkt 4? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-550.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 27 ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-551">
          <u xml:id="u-551.0" who="#KatarzynaBorowska">Przepis ten dotyczy właściwie tego samego. Jest on jednak stosowany tylko w przypadku spełnienia warunku gwarancji w dniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) i c). Dotyczy to sytuacji, kiedy środki pochodzące z masy banku upadłego w sposób oczywisty nie pozwalają na prowadzenie postępowania upadłościowego i sędzia - komisarz oddala stosowny wniosek, i nie zarządza postępowania upadłościowego. Wówczas Bankowy Fundusz Gwarancyjny i tak z mocy ustawy ponosi pewną odpowiedzialność. Musi mieć jednak komu przekazać środki, które znowu ktoś musi przekazać deponentom. Bankowy Fundusz Gwarancyjny musi wobec tego na jakiejś podstawie określić swoją odpowiedzialność.</u>
          <u xml:id="u-551.1" who="#KatarzynaBorowska">W związku z tym w art. 27 ust. 2 proponuje się, żeby te wszystkie czynności, które są dokonywane przez syndyka w normalnej sytuacji, tzn. wtedy, kiedy bank upadł i został powołany syndyk...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-552">
          <u xml:id="u-552.0" who="#RyszardPazura">Sąd nie może wydać decyzji o ogłoszeniu upadłości ze względu na to, że masa upadłości jest niewystarczająca do pokrycia zobowiązań wynikających z Prawa upadłościowego, natomiast odpowiedzialność wobec tych, którzy zdeponowali swe środki w banku, ciąży na Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. W miejsce syndyka masy upadłości wchodzi zarząd banku upadłego. Wszystkie rzeczy, o których mowa w art. 27 ust. 2, wykonuje właśnie ów zarząd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-553">
          <u xml:id="u-553.0" who="#KatarzynaBorowska">To samo dotyczy art. 27 ust. 2 pkt. 2, 3 i 4. W punktach tych są powoływane przepisy, które regulują wzajemne relacje pomiędzy zarządem Bankowego Funduszu Gwarancyjnego a syndykiem. W przypadku art. 27 ust. 2 chodzi o relacje pomiędzy zarządem bankowego Funduszu Gwarancyjnego a zarządem banku upadłego. Zarząd banku upadłego obowiązują wszystkie terminy, które są zawarte w art. 27 ust. 1. Bankowy Fundusz Gwarancyjny w ramach sprawowania kontroli wydawania środków zwraca się już nie do sędziego-komisarza, gdyż postępowania upadłościowego właściwie nie ma, tylko do organu rejestrowego. Mowa jest o tym w art. 27 ust. 2, pkt. 3 i 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-554">
          <u xml:id="u-554.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chcę uregulować jedną kwestię porządkową. Bardzo proszę przedstawicieli klubów parlamentarnych, głównie koalicyjnych - przypominam, że omawiamy pilny rządowy projekt ustawy i dzisiaj upływa termin jego rozpatrywania - aby poprosili swoich kolegów, członków Komisji o przybycie na posiedzenie, gdyż inaczej nie przegłosujemy wspomnianego projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-555">
          <u xml:id="u-555.0" who="#AndrzejJankowski">Proponowane brzmienie art. 27 ust. 2 wymaga uzupełnienia o okoliczność, która faktycznie zaistniała. Może to zabrzmi niezręcznie, ale na dziś zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego jest nieco bezradny, ponieważ ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym nie przewiduje pewnej sytuacji. Chodzi o to, że najpierw sąd ogłosił upadłość. Z dniem ogłoszenia upadłości powstały wierzytelności deponentów upadłego banku w stosunku do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Syndyk podjął wstępne działania polegające na sporządzaniu listy deponentów, a następnie zgłosił do sądu wniosek o umorzenie postępowania upadłościowego z uwagi na brak środków potrzebnych do dalszego prowadzenia tego postępowania. Mimo „walki” prowadzonej przez Narodowy Bank Polski, w toku instancji sądy utrzymały w mocy postanowienia o umorzeniu postępowania upadłościowego. Syndyk nie sporządził ostatecznej listy deponentów. Wierzytelności deponentów wcześniej upadłego banku wobec Bankowego Funduszu gwarancyjnego nadal jednak istnieją. W tej sytuacji nie ma osoby, która by wskazała, kto ma sporządzić listę deponentów, komu Fundusz ma wypłacić pieniądze, a przede wszystkim - jak obliczyć kwotę wierzytelności. Te wszystkie zagadnienia związane z wypłatą środków gwarantowanych deponentów upadłego banku są nierozstrzygnięte. Tego nie rozstrzygają również regulacje przedłożone przez rząd. Aby to rozstrzygnąć, moim zdaniem, należy przeprowadzić prosty zabieg legislacyjny polegający na dopisaniu pół zdania w proponowanym art. 27 ust. 2. Dwukropek należałoby zastąpić przecinkiem i dalej zapisać: „lub w przypadku prawomocnego umorzenia postępowania upadłościowego ze względu na to, że majątek banku oczywiście nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-556">
          <u xml:id="u-556.0" who="#WiesławaZiółkowska">Myślę, że propozycję mecenasa A. Jankowskiego należałoby powielić. Jeżeli siedzimy tu już kilka godzin, to chyba warto przyjąć pewną zasadę, że jeśli proponuje się jakieś zmiany, to powinno się je mieć na piśmie przynajmniej w kilku egzemplarzach. Propozycja mecenasa A. Jankowskiego zawiera w sobie pewną poetykę. Proszę spojrzeć choćby na określenie „zaledwie nie wystarcza”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-557">
          <u xml:id="u-557.0" who="#AndrzejJankowski">Musi to być opisane w ten sposób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-558">
          <u xml:id="u-558.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy musi być „zaledwie nie wystarcza”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-559">
          <u xml:id="u-559.0" who="#AndrzejJankowski">Tak, gdyż jest to sformułowanie pochodzące z ustawy - Prawo upadłościowe, której przepisy dotyczą także momentu ogłoszenia upadłości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-560">
          <u xml:id="u-560.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w Prawie upadłościowym używa się określenia „zaledwie nie wystarcza”? Chodzi mi zwłaszcza o wyraz „zaledwie”.</u>
          <u xml:id="u-560.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś chce jeszcze zgłosić jakieś poprawki do omawianego projektu ustawy? Jeżeli tak, to proszę ich powielenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-561">
          <u xml:id="u-561.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W międzyczasie przedstawię członkom Komisji dwie drobne uwagi legislacyjne i jedną wątpliwość.</u>
          <u xml:id="u-561.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 27 ust. 2 powołujemy się na art. 2 pkt 4 lit. b) i c). Czy chodzi tutaj o koniunkcję dwóch terminów, a właściwie dni? Pod lit.lit. b) i c) kryją się różne dni. Prawdopodobnie zamiast „i” powinno się wpisać „lub”. Nie jest bowiem możliwe spełnienie tego samego warunku w dwóch różnych dniach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-562">
          <u xml:id="u-562.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co należy wpisać?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-563">
          <u xml:id="u-563.0" who="#AndrzejJankowski">Wyraz „lub”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-564">
          <u xml:id="u-564.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 27 ust. 2 pkt 3 i 4 należałoby dokonać drobnych zmian redakcyjnych. Czytając od początku art. 27 ust. 2 (uwzględniając w tym propozycję mecenasa Jankowskiego), natrafimy trzy razy na sformułowanie „w przypadku”. W związku z tym proponujemy, a by w art. 27 ust. 2 pkt 3 nie pisać już „w przypadku” tylko „w razie zaistnienia okoliczności”. Art. 27 ust. 2 będzie wtedy nieco „strawniejszy” do czytania.</u>
          <u xml:id="u-564.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 27 ust. 2 pkt 4 proponujemy zupełne odwrócenie szyku. W tej chwili przepis ten znacznie odbiega od standardów polskiej gramatyki. Proponujemy więc, aby otrzymał następujące brzmienie: „Zarząd Funduszu powiadamia właściwy organ rejestrowy o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w art. 27a ust. 3 i art. 28 ust. 7”.</u>
          <u xml:id="u-564.2" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Przedstawiłem propozycje drobnych zmian redakcyjnych. Ich przyjęcie spowoduje, że przepis art. 27 ust. 2 będzie poprawniejszy językowo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-565">
          <u xml:id="u-565.0" who="#WiesławaZiółkowska">Mamy już przed sobą treść propozycji mecenasa A. Jankowskiego do art. 27 ust. 2. Moim zdaniem, wymaga ona jednak pewnej modyfikacji umieszczając treść wspomnianej propozycji w art. 27 ust. 2 otrzymalibyśmy następujące brzmienie: „W przypadku spełnienia warunków gwarancji w dniu, o którym owa w art. 2 pkt 4 lit. b) lub c), lub w przypadku prawomocnego umorzenia postępowania upadłościowego (sformułowanie „w przypadku” pojawiło się już drugi raz) ze względu na to, że majątek banku oczywiście nie wystarcza (...)” Czy wyraz „oczywiście” był już gdzieś wcześniej używany? Myślę, że raczej powinniśmy zapisać: „(...) nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-566">
          <u xml:id="u-566.0" who="#KatarzynaBorowska">Nie jestem pewna, czy w Prawie upadłościowym nie używa się sformułowania „oczywiście”. Może należałoby zapisać: „(...) w sposób oczywisty nie wystarcza na zaspokojenie (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-567">
          <u xml:id="u-567.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co innego oznacza określenie „oczywiście nie wystarcza”, a co innego - „w sposób oczywisty nie wystarcza”.</u>
          <u xml:id="u-567.1" who="#WiesławaZiółkowska">W moim przekonaniu, jest to kwestia legislacyjna. Proszę sprawdzić, jakie sformułowanie używane jest w Prawie upadłościowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-568">
          <u xml:id="u-568.0" who="#RyszardPazura">Chcę powiedzieć, że Prawo upadłościowe pochodzi z 1934 r. i jest napisane pięknym językiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-569">
          <u xml:id="u-569.0" who="#HelenaGóralska">Zgadzam się z ministrem R. Pazurą, że Prawo upadłościowe pochodzące z 1934 r. zostało napisane w zupełnie innej poetyce. Nie wiem w związku z tym, czy do nowych ustaw powinniśmy przejmować ten sam język.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-570">
          <u xml:id="u-570.0" who="#WiesławaZiółkowska">A zatem, w art. 27 ust. 2 powinniśmy zapisać: „... majątek banku nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów (...)”</u>
        </div>
        <div xml:id="div-571">
          <u xml:id="u-571.0" who="#HelenaGóralska">Nie pamiętam, jakiego sformułowania używa się w Prawie upadłościowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-572">
          <u xml:id="u-572.0" who="#AndrzejJakubiak">Używa się tam sformułowania „oczywiście nie wystarcza”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-573">
          <u xml:id="u-573.0" who="#AndrzejJankowski">To sformułowanie występuje także w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-574">
          <u xml:id="u-574.0" who="#HelenaGóralska">Zgadzam się z ministrem Pazurą, że język ustaw z 1934 r. - dotyczy to także rozporządzeń z mocą ustawy - jest inny. My takiego języka, po prostu, nie używamy.</u>
          <u xml:id="u-574.1" who="#HelenaGóralska">Mamy dwa wyjścia: albo przenieść te „kwieciste” sformułowania do omawianego projektu ustawy, aby nie mieć wątpliwości, że chodzi o to samo, albo napisać to językiem prostszym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-575">
          <u xml:id="u-575.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy sformułowanie „w przypadku” będziemy powtarzać dwa razy? Proszę o pomoc przedstawicieli Biura Legislacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-575.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jeszcze raz odczytam proponowane brzmienie art. 27 ust. 2: „W przypadku spełnienia warunku gwarancji w dniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) i c) oraz w przypadku (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-576">
          <u xml:id="u-576.0" who="#KatarzynaBorowska">Może zamiast „w przypadku” zapiszmy „lub gdy”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-577">
          <u xml:id="u-577.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wyraz „lub” pojawia się po raz wtóry.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-578">
          <u xml:id="u-578.0" who="#KatarzynaBorowska">To może dobrym określeniem będzie „a także gdy”? Określenie to powinno zostać wpisane po powołaniu „w art. 2 pkt 4 lit. b) lub c)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-579">
          <u xml:id="u-579.0" who="#RyszardPazura">Powinno być: „(...) a także gdy nastąpi prawomocne umorzenie postępowania (...)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-580">
          <u xml:id="u-580.0" who="#WiesławaZiółkowska">„...upadłościowego ze względu na to, że majątek banku nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego - o syndyk nie wykonał obowiązków wynikających z ustawy (...)”.</u>
          <u xml:id="u-580.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jakieś zastrzeżenia do takiego brzmienia art. 27 ust. 2? Zastanawiam się, czy w tym przepisie potrzebny jest wyraz „nawet”. Raczej nie. Jest oczywiste, że chodzi tu o sytuację, kiedy majątek banku nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-581">
          <u xml:id="u-581.0" who="#RyszardPazura">Wyraz „nawet” musi pozostać. Został on przejęty z innych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-581.1" who="#RyszardPazura">Majątek może nie wystarczać na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego. Można je jednak prowadzić, jeżeli są jakieś środki, które mogą być przeznaczone na sam proces upadłości. Ludzie muszą, po prostu, z czegoś żyć. Mam na myśli osoby, które pracują w upadłej jednostce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-582">
          <u xml:id="u-582.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co w związku z tym minister Pazura proponuje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-583">
          <u xml:id="u-583.0" who="#RyszardPazura">Powinniśmy zapisać: „(...) nie wystarcza nawet...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-584">
          <u xml:id="u-584.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co oznacza sformułowanie „nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-585">
          <u xml:id="u-585.0" who="#JózefKaleta">To nie jest po polsku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-586">
          <u xml:id="u-586.0" who="#RyszardPazura">Jeszcze raz powtarzam, że chodzi tu o sytuację, kiedy jest z czego prowadzić postępowanie upadłościowe, ponieważ to nie wystarcza nie tylko na pokrycie zobowiązań, ale także na bieżące finansowanie kosztów owego postępowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-587">
          <u xml:id="u-587.0" who="#WiesławaZiółkowska">Moim zdaniem, mieści się to wszystko w sformułowaniu „zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego”.</u>
          <u xml:id="u-587.1" who="#WiesławaZiółkowska">Podtrzymuję swoją poprzednio propozycję: „majątek banku nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego”. W tym zawierają się obie części wypowiedzi pana ministra Pazury. Wykreślamy dwa wyrazy: „nawet” i „oczywiście”.</u>
          <u xml:id="u-587.2" who="#WiesławaZiółkowska">Ktoś proponował zapisać „w sposób oczywisty”. A co oznacza „w sposób nieoczywisty”?</u>
          <u xml:id="u-587.3" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 27a. Proszę o zabranie głosu przedstawiciela Ministerstwa Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-588">
          <u xml:id="u-588.0" who="#KatarzynaBorowska">Może zastąpiłby mnie przedstawiciel Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, gdyż proponowany przepis art. 27a ściśle wiąże się z dotychczasową praktyką Funduszu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-589">
          <u xml:id="u-589.0" who="#AndrzejJankowski">Konstrukcja art. 27a i jego zawartość służą pewnej kolejności postępowania. W przepisie tym są uregulowane kwestie: składania listy deponentów, uprawnień Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie kwestionowania trybu przyjęcia owej listy bądź jej nieprzyjęcia. Dotychczasowe przepisy ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym regulowały tę problematykę nader skromnie. Powodowało to rozliczne nieporozumienia z syndykami, ponieważ syndyk, co do zasady podlega Prawu upadłościowemu, sędziemu-komisarzowi. Ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym jest dla syndyków ustawą obcą, wpadkową, określającą dodatkowe obowiązki, których w ogóle nie przewiduje Prawo upadłościowe. Stąd zrodziła się konieczność wyjaśnienia wszystkich nieporozumień i rozstrzygnięcia wątpliwych przypadków, konieczność uregulowania prawnego całego etapu przyjmowania listy deponentów.</u>
          <u xml:id="u-589.1" who="#AndrzejJankowski">To samo dotyczy art. 28, w którym zostało opisane dalsze postępowanie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego po przyjęciu listy deponentów w trybie art. 27a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-590">
          <u xml:id="u-590.0" who="#RyszardPazura">Uważamy, że przepisy proceduralne powinny zostać zapisane zgodnie z przedłożeniem rządowym. Mamy duże kłopoty z rozstrzygnięciem pewnych problemów, które dotyczą deponentów. Czasami różnica jednego dnia ma bardzo duże znaczenie. Jeżeli zdecydujemy się na jednoznaczne zapisy, unikniemy bardzo wielu sporów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-591">
          <u xml:id="u-591.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jakieś zastrzeżenia do proponowanego brzmienia art. 27a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-592">
          <u xml:id="u-592.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam jedną bardzo drobną uwagę do art. 27a. Proponujemy, aby przepis ten mimo wszystko napisany był w czasie teraźniejszym, a nie w czasie przyszłym. Obecnie proponowane brzmienie byłoby jednym z wyjątków w całej ustawie. W proponowanym art. 27a używa się bowiem wyrazów: „sprawdzi”, „zwróci się” itd. Natomiast we wszystkich innych przepisach ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym używamy czasu teraźniejszego: „zwraca”, „stanie się” itd. A zatem cały art. 27a powinniśmy przeredagować i używając czasu teraźniejszego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-593">
          <u xml:id="u-593.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 28.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-594">
          <u xml:id="u-594.0" who="#KatarzynaBorowska">Pan mecenas Jankowski przedstawił już w ogólnym zarysie treść art. 28. Chciałabym uzupełnić, że w ust. 1 dookreśla się, co to znaczy „podawać do publicznej wiadomości”, dopisując, iż czyni się to „w drodze ogłoszenia w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym”. W ust. 2 pkt 1 występuje powołanie art. 27 ust. 1 pkt 4 w nowym brzmieniu, którego w dotychczasowej ustawie nie było, a który dotyczy wysokości wydatków związanych z wypłatą wynagrodzeń pracownikom upadłego banku oraz kosztami postępowania upadłościowego.</u>
          <u xml:id="u-594.1" who="#KatarzynaBorowska">Art. 28 dotyczy wzajemnych stosunków pomiędzy zarządem Bankowego Funduszu Gwarancyjnego a syndykiem, które zmierzają w tym duchu, o którym mówił mecenas Jankowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-595">
          <u xml:id="u-595.0" who="#WiesławaZiółkowska">Mam pytanie związane z art. 28 ust. 3, którego brzmienie jest następujące: „Syndyk masy upadłości jest obowiązany do dokonywania wypłat środków gwarantowanych na warunkach określonych ustawą oraz w uchwale zarządu Funduszu, o której mowa w ust. 1 zgodnie z terminarzem wypłat przez niego sporządzonym i zatwierdzonym przez zarząd Funduszu”. Jak ten przepis ma się do art. 22 ust. 3 o następującej treści: „Świadczenia pieniężne, o których mowa w ust. 2, płatne są według terminarza wypłat ustalonego w trybie przewidzianym w art. 28 ust. 3 - nie później niż w 30 dni (...)”. Widzę, że regulacje te są ze sobą spójne. To dobrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-596">
          <u xml:id="u-596.0" who="#HelenaGóralska">Mam pytanie dotyczące art. 28 ust. 1. W art. 27 ust. 1 pkt 1, który powołuje się w art. 28 ust. 1, zostało zapisane, że syndyk w terminie 30 dni ustala listę deponentów. Zgodnie z art. 27a ust. 1 zarząd Funduszu ma 14 dni na sprawdzenie tej listy, i rozumiem, że jeśli coś się nie zgadza - odesłanie jej do poprawki. Chciałabym wiedzieć, od jakiego momentu biegnie termin 7 dni, o którym mowa w art. 28 ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-597">
          <u xml:id="u-597.0" who="#KatarzynaBorowska">Od przyjęcia listy deponentów, a nie od momentu, kiedy zarząd Funduszu sprawdził ją i uznał, że spełnia warunki konieczne do uruchomienia środków Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Od momentu, gdy zarząd Funduszu uzna, że jest ona listą deponentów w rozumieniu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-598">
          <u xml:id="u-598.0" who="#HelenaGóralska">Oceniając „na zdrowy rozum” można się zgodzić, że procedura weryfikacji wspomnianej listy może trwać np. 1 miesiąc. Od momentu jej zaakceptowania jest 7 dni na podjęcie uchwały. Tyle, że nie ma - o ile to przeoczyłam, to proszę mi wskazać - dookreślenia, co to znaczy „przyjęcie listy”. Szukam wyjaśnienia tego pojęcia w przepisach art. 27 i 27a, ale nigdzie nie widzę. Zastanawiam się, czy nie trzeba tego dookreślić, aby uniknąć potem pretensji. Okres weryfikacji listy deponentów może być dosyć długi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-599">
          <u xml:id="u-599.0" who="#KatarzynaBorowska">Okres weryfikacji listy deponentów jest ograniczony przepisem art. 27a ust. 1. Zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w terminie 14 dni sprawdza ją pod kątem spełnienia określonych wymogów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-600">
          <u xml:id="u-600.0" who="#HelenaGóralska">Zetknęłam się z przypadkami wyczekiwania na wypłaty - nie wnikam, czy takie przeciąganie było słuszne, czy nie.</u>
          <u xml:id="u-600.1" who="#HelenaGóralska">Zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w ciągu 14 dni sprawdza listę deponentów i wysyła ją do syndyka do weryfikacji, syndyk odsyła, zarząd ma prawo jeszcze raz ją sprawdzić, gdyż fakt, że została ona przysłana przez syndyka nie oznacza, iż jest dobra. W którymś momencie zarząd Funduszu stwierdza, że teraz lista jest już w porządku. Od tego momentu biegnie termin 7 dni. Tylko że, jak już mówiłam, w art. 27a ust. 1 nie zostało sprecyzowane, co to znaczy „przyjęcie listy”. Czy w związku z tym nie będą powstawały jakieś kolizje? Ktoś może powiedzieć, że syndyk złożył listę deponentów w terminie 30 dni, upłynęło kolejne 14 dni potrzebne zarządowi Bankowego Funduszu Gwarancyjnego na jej sprawdzenie i już od tego momentu liczymy 7 dni, w ciągu których należy podjąć uchwałę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-601">
          <u xml:id="u-601.0" who="#AndrzejJankowski">Granicznym terminem jest 14 dni biegnących od dnia złożenia listy. Jeśli w ciągu owych 14 dni zarząd Funduszu nie zastosuje przepisu art. 27a ust. 3, to oznacza, iż jest ona przyjęta. Jeżeli zastosuje się przepis i odeśle listę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-602">
          <u xml:id="u-602.0" who="#KatarzynaBorowska">To zgodnie z art. 27a ust. 4 syndyk masy upadłości jest zobowiązany do usunięcia braków i przekazania w ciągu 7 dni poprawionej listy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-603">
          <u xml:id="u-603.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że po upływie 7 dni, ósmy dzień jest dniem przyjęcia listy deponentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-604">
          <u xml:id="u-604.0" who="#RyszardPazura">Podlega ona kolejnemu zweryfikowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-605">
          <u xml:id="u-605.0" who="#HelenaGóralska">Czy może się zdarzyć, że zarząd Funduszu dopatrzy się w niej kolejnych uchybień? Oczywiście, że może się tak zdarzyć. Jeżeli obecni na posiedzeniu Komisji wyrażają, że wszystko jest w porządku, to nie będę dłużej drążyć tego tematu i zabierać czasu. Uważam wszakże, iż należałoby doprecyzować, co oznacza pojęcie „przyjęcie listy”. Jeżeli przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego uznają, że nie jest to potrzebne, nie będę się upierać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-606">
          <u xml:id="u-606.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Zaproponowane przepisy wynikają z naszej praktyki, przede wszystkim dotyczącej Agrobanku, w którym to wszystko trwało bardzo długo. Dlatego też bardzo precyzyjnie zostały zapisane warunki: kto, kiedy, w jakim terminie lista wraca - co oznacza, iż nie leży ona w Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Oczywiście przedstawiamy na piśmie, co powinno być poprawione. W moim odczuciu, aktualnie zaproponowane regulacje nie powinny budzić żadnych wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-607">
          <u xml:id="u-607.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jeszcze jakieś uwagi do art. 28?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-608">
          <u xml:id="u-608.0" who="#KatarzynaBorowska">Można próbować zmodyfikować treść przepisu art. 28 ust. 1, zapisując „w sytuacji, gdy braki, o których mowa w art. 27a ust. 4 zostały usunięte, zarząd Funduszu przyjmuje listę i nie później niż w ciągu 7 dni (...)”. Jeżeli braki zostały usunięte i zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego nie zwraca listy, nie wszczyna procedury weryfikującej, jest to równoznaczne z jej przyjęciem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-609">
          <u xml:id="u-609.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś zgłasza propozycję zmiany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-610">
          <u xml:id="u-610.0" who="#KatarzynaBorowska">Wydaje się nam, że przedłożone przepisy są dostatecznie jasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-611">
          <u xml:id="u-611.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 29.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-612">
          <u xml:id="u-612.0" who="#KatarzynaBorowska">W art. 29 ust. 1 doprecyzowaliśmy, że chodzi o 7 dni roboczych od podania do publicznej wiadomości uchwały zarządu w drodze ogłoszenia w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym. Chcemy, aby nie było potrzeby zawiadamiania każdego banku, ale, aby uchwała zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego była podawana do publicznej wiadomości w drodze ogłoszenia w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-613">
          <u xml:id="u-613.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 29?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-614">
          <u xml:id="u-614.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam uwagę do art. 29 ust. 1. Nie wynika ona z materiału roboczego, ale z przedłożenia rządowego. W zmianie nr 19 brakuje skreślenia jeszcze jednego wyrazu. Jest to ewidentny błąd. Przeczytam stosowny fragment owej zmiany: „w ust. 1 po wyrazach: „7 dni” dodaje się wyraz „roboczych”, a wyrazy „otrzymania uchwały Zarządu” zastępuje się wyrazami (...)”. Należałoby zapisać: „a wyrazy „otrzymania uchwały Zarządu Funduszu”, gdyż w przeciwnym razie wyraz „Funduszu” pozostanie nieskreślony i powstanie ewidentny lapsus językowy. Skreślenie należy rozszerzyć o wyraz „Funduszu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-615">
          <u xml:id="u-615.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pani Borowska pracowała nad tekstem nowelizacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-616">
          <u xml:id="u-616.0" who="#KatarzynaBorowska">Całą odpowiedzialność biorę na siebie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-617">
          <u xml:id="u-617.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy prace legislacyjne mają odbywać się wyłącznie w Sejmie? Tyle osób nie zauważa takich błędów? Jest to niesamowite, tym bardziej że błędów jest tak dużo.</u>
          <u xml:id="u-617.1" who="#WiesławaZiółkowska">Do art. 29 ust. 2 nie proponuje się żadnych zmian. Przechodzimy do omówienia art. 29 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-618">
          <u xml:id="u-618.0" who="#HelenaGóralska">Osobiście nie rozumiem zmiany zaproponowanej do art. 29 ust. 3 Dotychczasowy przepis tego ustępu jest prosty. Po co dodaje się wyrazy: „do chwili likwidacji funduszu (pisane z małej litery) związanej z upadłością banku i przekazania przez Fundusz (pisane z dużej litery) kwot (...)”? Nic z tego nie rozumiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-619">
          <u xml:id="u-619.0" who="#AndrzejJankowski">Sprawa jest prosta. Przy dużej liczbie upadłości nierytmicznych, nakładających się na siebie Bankowy Fundusz Gwarancyjny - przynajmniej takie mieliśmy doświadczenia - nie był o nich informowany na bieżąco, a po wtóre, praca syndyków wyglądała w ten sposób, że mimo upadłości jakiegoś banku, przy niewiedzy o tej upadłości, określając wysokość opłat na konkretny inny upadły bank, uwzględnialiśmy fundusz ochrony środków gwarantowanych w banku X, który to bank de facto już upadł. Gdybyśmy pozostawili przepis stwierdzający, że z chwilą upadłości nie możemy, mówiąc potocznie „ciągnąć” z funduszu takiego banku, powstałaby luka w kwotach, które mieliśmy przekazać na upadłość innego banku. Wynikało to, jak mówiłem, z braku bieżących informacji w sytuacji nakładania się upadłości banków.</u>
          <u xml:id="u-619.1" who="#AndrzejJankowski">Technika jest następująca. Bank upada, syndyk sporządza listę deponentów. Bankowy Fundusz Gwarancyjny proporcjonalnie obciąża wszystkie pozostałe banki odpowiednimi wpłatami na rzecz tegoż upadłego banku. W międzyczasie upada kilka dalszych banków. My o tym nie wiemy. Banki te jeszcze nie sporządziły listy deponentów. Uwzględniamy je w uchwale dotyczącej pierwszego z upadłych banków. Stąd zrodziła się potrzeba nowego przepisu art. 29 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-620">
          <u xml:id="u-620.0" who="#HelenaGóralska">Teraz wszystko rozumiem, tylko że powinno to być inaczej zapisane. Jeżeli jakiś bank upadł, to nie każe mu się przecież dokonywać wpłat na rzecz innych upadłych banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-621">
          <u xml:id="u-621.0" who="#AndrzejJankowski">Taka jest zasada.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-622">
          <u xml:id="u-622.0" who="#HelenaGóralska">To wszystko rozumiem, ale z przepisu art. 29 ust. 3 nic takiego nie wynika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-623">
          <u xml:id="u-623.0" who="#AndrzejJankowski">Z chwilą upadłości banku fundusz ochrony środków gwarantowanych powinien być zlikwidowany. Nie zawsze faktycznie tak się dzieje. W rzeczywistości fundusz dalej istnieje; pomniejsza on świadczenia z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Nie zawsze z chwilą upadłości banku Bankowy Fundusz Gwarancyjny jest o tym powiadamiany. Wobec tego w swoich uchwałach w stosunku do innych banków uwzględnia tenże upadły bank.</u>
          <u xml:id="u-623.1" who="#AndrzejJankowski">Wytłumaczę to jeszcze raz. Są banki A, B, C. Upada bank A.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-624">
          <u xml:id="u-624.0" who="#HelenaGóralska">Ja to wszystko rozumiem, tylko to, co mówi mecenas Jankowski, w ogóle nie pasuje mi do przepisu art. 29 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-625">
          <u xml:id="u-625.0" who="#AndrzejJankowski">Jest to tu właśnie zapisane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-626">
          <u xml:id="u-626.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę odczytać głośno stosowny przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-627">
          <u xml:id="u-627.0" who="#AndrzejJankowski">„Wpłaty, o których mowa w ust. 1, pomniejszają fundusze (...)”, czyli wpłaty na inne banki upadłe. W każdym banku jest tworzony fundusz ochrony środków gwarantowanych, dlatego wyraz „fundusz” w tym miejscu jest pisany z małej litery. Chodzi tu o fundusz w postaci papierów wartościowych, który jest w każdym banku objętym systemem gwarantowania. Wpłaty na wypłaty deponentom jakiegokolwiek upadłego banku pomniejszają fundusze ochrony środków gwarantowanych wszystkich banków. Dzieje się tak do chwili likwidacji takiego funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-628">
          <u xml:id="u-628.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakiego funduszu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-629">
          <u xml:id="u-629.0" who="#AndrzejJankowski">Funduszu ochrony środków gwarantowanych w danym banku. Przepis art. 29 ust. 3 brzmi: „Wypłaty, o których mowa w ust. 1, pomniejszają fundusz ochrony środków gwarantowanych podmiotów objętych systemem gwarancji, do chwili likwidacji funduszu związanej z upadłością banku i przekazania przez Fundusz kwot na wypłatę środków gwarantowanych deponentom tego banku”.</u>
          <u xml:id="u-629.1" who="#AndrzejJankowski">Z przepisu tego wynik, że likwidacja funduszu następuje z chwilą przekazania przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny kwot na wypłatę środków gwarantowanych; nie następuje to wcześniej. Określiliśmy to tak po to, abyśmy właśnie do tego momentu mogli wykorzystywać fundusz danego banku na spłaty deponentom innych upadłych banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-630">
          <u xml:id="u-630.0" who="#WiesławaZiółkowska">Trzeba to inaczej sformułować, gdyż zaproponowane brzmienie jest niezrozumiałe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-631">
          <u xml:id="u-631.0" who="#JózefKaleta">Przepis art. 29 ust. 3 trzeba skonsultować pod względem językowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-632">
          <u xml:id="u-632.0" who="#AndrzejJankowski">Dlaczego przepis ten jest potrzebny? Zdarzało się, że syndycy...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-633">
          <u xml:id="u-633.0" who="#WiesławaZiółkowska">Trzeba zmienić drugą część owego długiego zdania stanowiącego treść przepisu art. 29 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-634">
          <u xml:id="u-634.0" who="#JózefKaleta">Pod względem merytorycznym nikt nie zgłasza żadnych zastrzeżeń do omawianego przepisu. Jest on jedynie niezręcznie sformułowany. Proponuję, aby prawnicy strony rządowej oraz prawnicy z Biura Legislacyjnego KS opracowali treść art. 29 ust. 3 tak, żeby był on zrozumiały. Rzeczywiście jest on źle skonstruowany. W tej chwili zapewne nie będziemy w stanie go poprawić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-635">
          <u xml:id="u-635.0" who="#WładysławBaka">Proponuję przyjąć wniosek pana posła Kalety. Chodzi tu o kwestię precyzji języka prawnego i wyłożenia intencji projektodawcy w sposób możliwie jasny. Idea przedstawiona przez pana mec. Jankowskiego nie budzi żadnych zastrzeżeń, ponieważ jej uzasadnienie i racje są oczywiste. Sam przepis pozostawmy do doredagowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-636">
          <u xml:id="u-636.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do art. 33 ust. 1. Proszę o uzasadnienie zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-637">
          <u xml:id="u-637.0" who="#KatarzynaBorowska">Proponujemy doprecyzowanie obecnego przepisu, w którym jest zapisane, że listę deponentów uzupełnia się o wierzytelności deponentów nie ujęte w księgach banku w dniu sporządzenia listy deponentów. Przepis ten odzwierciedla ideę tego, co ma mieć miejsce, ale jeżeli w momencie sporządzania listy deponentów oraz w momencie ogłoszenia upadłości banku deponent nie był ujęty w księgach banku, to nie jest on deponentem w rozumieniu ustawy. Dlatego też w przepisie art. 33 ust. 1 dopisaliśmy: „listę deponentów uzupełnia się o wierzytelności deponentów nie objęte listą”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-638">
          <u xml:id="u-638.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zakłada się, że mogą być deponenci, którzy nie są ujęci w księgach banku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-639">
          <u xml:id="u-639.0" who="#KatarzynaBorowska">Z dotychczasowego brzmienia omawianego przepisu można by było tak domniemywać, bowiem zapisano w nim, że listę deponentów uzupełnia się o wierzytelności deponentów nie ujęte w księgach banku w dniu sporządzania listy deponentów. Tym sposobem, jakby dopuszczało się możliwość, że są deponenci, którzy nie byli umieszczeni w księgach banku, co oczywiście....</u>
        </div>
        <div xml:id="div-640">
          <u xml:id="u-640.0" who="#RyszardPazura">...jest niedopuszczalne. Dotychczasowy przepis jest wadliwy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-641">
          <u xml:id="u-641.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przystępujemy do omówienia art. 35.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-642">
          <u xml:id="u-642.0" who="#AndrzejJankowski">Proponowany przepis art. 35 zmienia zasady rozliczania przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny kwot uzyskanych z masy upadłości. W naszej praktyce niejednokrotnie zetknęliśmy się uzupełniania syndykom kwot przekazywanych na wypłaty środków gwarantowanych. Chodziło o małe kwoty dla jednego bądź dwóch deponentów.</u>
          <u xml:id="u-642.1" who="#AndrzejJankowski">Wprowadzenie całej procedury dotyczącej zasadniczej listy deponentów narażałoby Bankowy Fundusz Gwarancyjny na znaczne straty, gdyż koszty byłyby niewspółmierne do przekazywanych środków. Ponadto obecnie obowiązująca ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym nieprecyzyjnie wskazywała, w jaki sposób rozdzielić uzyskane kwoty, tym bardziej że w gruncie rzeczy kwoty te, jak na dwa lata działania Funduszu, są stosunkowo niskie.</u>
          <u xml:id="u-642.2" who="#AndrzejJankowski">W związku z tym zaproponowaliśmy nowy sposób redystrybucji środków uzyskanych z masy upadłości banku, przede wszystkim dla oszczędności kosztów działania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, a jednocześnie - szybkiego zwrotu uzyskanych kwot z powrotem do banków.</u>
          <u xml:id="u-642.3" who="#AndrzejJankowski">Propozycja zasadza się na tym, że z kwot odzyskanych z masy upadłości Bankowy Fundusz Gwarancyjny może czerpać bezpośrednio na małe, uzupełniające wypłaty bez konieczności uruchamiania całej procedury. Znaczne kwoty w celu zapewnienia szybkości redystrybucji będą uwzględniane w kolejno podejmowanych uchwałach zasadniczych zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, obejmujących pełne listy deponentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-643">
          <u xml:id="u-643.0" who="#WiesławaZiółkowska">Muszę przyznać, że nie rozumiem konstrukcji przepisu art. 35 ust. 3. W jego pkt. 1 stwierdza się, że Fundusz pozostałe kwoty odzyskane z masy upadłości wykorzystuje w przypadkach konieczności drobnych wypłat. Co oznacza pkt 2, w którym zapisano: „uwzględnia przy podejmowaniu kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-644">
          <u xml:id="u-644.0" who="#AndrzejJankowski">Chodzi tu o duże wypłaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-645">
          <u xml:id="u-645.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Pomniejsza się kwoty ściągane z banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-646">
          <u xml:id="u-646.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pomniejsza się kwoty ściągane z banków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-647">
          <u xml:id="u-647.0" who="#AndrzejJankowski">Podejmując uchwałę, jednocześnie zwracamy się do banków o wpłaty na środki objęte uchwałą. Mając już wcześniej odzyskane z mas upadłości innych banków....</u>
        </div>
        <div xml:id="div-648">
          <u xml:id="u-648.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem o co chodzi. Uchwały zobowiązują do przekazywania środków w związku z upadłością. Po korekcie pozostałość jest zwracana bankom. Tylko, czy wynika to z art. 35 ust. 3 pkt 2? Brzmi on w sposób następujący: „uwzględnia się przy podejmowaniu kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-649">
          <u xml:id="u-649.0" who="#AndrzejJankowski">Czytając od początku przepis art. 35 ust. 3 chyba wszystko jest jasne: „Pozostałe kwoty Zarząd Funduszu (...) uwzględnia przy podejmowaniu kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-650">
          <u xml:id="u-650.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Zostało sprecyzowane: „Pozostałe kwoty Zarząd Funduszu wykorzystuje jedynie na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych (...)”. To, co z tytułu raz odzyskanych środków jest wypłacane z masy upadłości, może być przeznaczone wyłącznie na ten cel. To, co jest odzyskane, uwzględniane jest przy podejmowaniu kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych. Zostało to zapisane w art. 35 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-651">
          <u xml:id="u-651.0" who="#WiesławaZiółkowska">W którym artykule była mowa o przekazywaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-652">
          <u xml:id="u-652.0" who="#AndrzejJankowski">W art. 28 ust. 1 i 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-653">
          <u xml:id="u-653.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy nie powinniśmy zapisać: „uwzględnia przy podejmowaniu kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot, o których mowa (...)” - i tu podać właściwy artykuł? Muszę przyznać, że bez wyjaśnienia nie wiedziałabym, o co chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-654">
          <u xml:id="u-654.0" who="#AndrzejJankowski">Art. 28 ust. 1 został powołany w art. 35 ust. 3 pkt 1, a pkt 2 stanowi jakby dalszy ciąg pkt. 1. Być może, rzeczywiście należałoby tu coś poprzestawiać. Wydawało się, że czytając po kolei dwa punkty, wszystko będzie oczywiste.</u>
          <u xml:id="u-654.1" who="#AndrzejJankowski">W pkt. 1 użyliśmy sformułowania „powziętych uchwał w trybie art. 28 ust. 1”. W pkt 2 też trzeba byłoby powołać art. 28 ust. 1. Takie powtórzenie nie wydawało się konieczne. Cały art. 35 ust. 3 wydawał się jednoznaczny. Oczywiście, jeśli coś będzie potrzebne, to można to w każdej chwili dopisać. W pkt. 1 jest mowa o dotychczas powziętych uchwałach, a w pkt. 2 - o kolejnych uchwałach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-655">
          <u xml:id="u-655.0" who="#WiesławaZiółkowska">Art. 35 ust. 3 pkt 1 jest jasno sformułowany: „wykorzystuje w przypadkach konieczności powiększenia środków (...)”. Natomiast z treści pkt. 2 naprawdę nie wynika, że chodzi o zwrot środków, a nie o kolejne uchwały. Skąd mam wiedzieć, że chodzi tu o zwrot środków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-656">
          <u xml:id="u-656.0" who="#AndrzejJankowski">Nie chodzi o zwrot środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-657">
          <u xml:id="u-657.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tak tłumaczyli to przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Wobec tego, czego mogą dotyczyć kolejne uchwały?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-658">
          <u xml:id="u-658.0" who="#AndrzejJankowski">Kolejne uchwały dotyczą przekazania syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-659">
          <u xml:id="u-659.0" who="#JanuszCichosz">Chodzi o małe kwoty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-660">
          <u xml:id="u-660.0" who="#AndrzejJankowski">Małych kwot dotyczy pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-661">
          <u xml:id="u-661.0" who="#WładysławBaka">Nie ma uchwały o zwrocie środków. W jaki sposób on de facto następuje? Gdyby nie uruchamiało się pozostałych kwot, to dany bank musiałby wpłacić np. 100, ale w związku z tym, że uruchamia się tę resztę, zobowiązuje się go do wpłaty nie 100, ale np. 95. Taki jest sens tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-662">
          <u xml:id="u-662.0" who="#JanuszCichosz">Poza tym chodzi o małych deponentów, którzy nie znaleźli się na liście.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-663">
          <u xml:id="u-663.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tę kwestię reguluje art. 35 ust. 3 pkt 1. Pkt 2 dotyczy zupełnie czego innego, co zostało sformułowane w sposób mglisty, ale nie wiem, czy ktoś ma pomysł na lepszy zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-664">
          <u xml:id="u-664.0" who="#AndrzejJankowski">Można dopisać: „uwzględnia przy podejmowaniu kolejnych uchwał podejmowanych w trybie art. 28 ust. 1 (...)”, ale tu znów pojawia się dwukrotnie wyraz „podejmowanie”. Można też zapisać tak: „uwzględnia przy podejmowaniu w trybie art. 28 ust. 1 kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-665">
          <u xml:id="u-665.0" who="#WiesławaZiółkowska">W dalszym ciągu nic z tego nie wynika. Rozumiem, że zdarza się tak, iż jeśli jest za dużo masy upadłościowej, to oddaje się środki - i to jest jeden przypadek. Drugi przypadek polega na tym, że jeśli podejmuje się kolejną uchwałę o uruchomieniu środków i przekazaniu ich syndykowi, to w banku, który miał otrzymać nadwyżkę bilansuje się to i wówczas bank ten mniej wpłaca. Jednakże z zaproponowanego przepisu w ogóle to nie wynika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-666">
          <u xml:id="u-666.0" who="#JózefKaleta">Mam pytanie. Czy rzeczywiście potrzebne są dwa punkty? Podano w nich dwa przykłady. Czy nie wystarczyłoby art. 35 ust. 3 ograniczyć do takiej treści: „Pozostałe kwoty Zarząd Funduszu wykorzystuje jedynie na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych”? Wyrazy „w szczególności” i podane dwa przykłady nie są konieczne. Zapewne można podać kilka innych przykładów. Przepis musi być wyczerpujący i precyzyjny. Nie wiadomo, po co podano te dwa przykłady, tym bardziej że są one źle sformułowane i budzą wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-667">
          <u xml:id="u-667.0" who="#AndrzejJankowski">To nie są przykłady. To są wszystkie przypadki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-668">
          <u xml:id="u-668.0" who="#JózefKaleta">Wyrazy „w szczególności” znaczą „między innymi”. Myślę, że w przepisie prawa to nie jest najlepsze sformułowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-669">
          <u xml:id="u-669.0" who="#WiesławaZiółkowska">Po co użyto wyrazów „w szczególności”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-670">
          <u xml:id="u-670.0" who="#AndrzejJankowski">W naszej bogatej praktyce wiele rzeczy może się zdarzyć. Wymieniliśmy dwa zasadnicze przypadki, w których w określony sposób chcemy wykorzystać określone środki. Nie można wykluczyć, że pojawią się jakieś nowe sytuacje. Do tej pory inny przypadek się nie zdarzył.</u>
          <u xml:id="u-670.1" who="#AndrzejJankowski">Ustosunkowując się do propozycji pana posła Kalety, wydaje mi się, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny byłby usatysfakcjonowany, gdyby przepis art. 35 ust. 3 uzyskał takie brzmienie: „Pozostałe kwoty Zarząd Funduszu wykorzystuje jedynie na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych”. Jeżeli o nas chodzi, jako o najbardziej zainteresowanych kształtem ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, to nam to w zupełności wystarcza. Dodatkowe uściślenia zawarte w pkt. 1 i 2 zaproponowano z ostrożności i przymusu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-671">
          <u xml:id="u-671.0" who="#WiesławaZiółkowska">Szczerze powiedziawszy wolę przepisy sformułowane z ostrożności i przymusu. W interesie banków leży, aby było zapisane, co dzieje się z określonymi pieniędzmi; mimo że nie jest to doprecyzowane. W przypadku, kiedy pozostają znikome masy upadłości, to pół biedy, nikt nie będzie o to walczył. Załóżmy, że owa masa upadłości jest nieco większa. Wówczas z ogólnego przepisu wcale nie wynika, iż kolejną transzę wpłaty syndykowi trzeba zbilansować. Na podstawie zaproponowanych punktów można przynajmniej domyślać się, iż tak trzeba zrobić. Czy pan dyrektor Jakubiak ma jakiś pomysł?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-672">
          <u xml:id="u-672.0" who="#AndrzejJakubiak">Uważam, że propozycja pana posła Kalety była słuszna. Należy wykreślić wyrazy: „w szczególności”. Wówczas będziemy mieli zamknięty katalog dwóch przypadków. Jeśli miałby on obejmować również inne przypadku, to rodzi się pytanie - jakie? Na razie nie potrafimy ich określić. Jeżeli wydarzy się jakiś inny przypadek, to trudno. Zasadą jest, że środki powinny wracać do banków. To jest wyjątek od reguły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-673">
          <u xml:id="u-673.0" who="#WiesławaZiółkowska">Z art. 35 ust. 3 wykreślamy wyrazy: „w szczególności”. Czy ktoś jest temu przeciwny? Wiadomo, że treść pkt. 2 jest niedoprecyzowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-674">
          <u xml:id="u-674.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jeżeli wykreślimy wyrazy: „w szczególności” i zaczniemy czytać cały art. 35 ust. 3 wraz z obydwoma punktami, to okaże się, że trzeba dokonać w nim zmian, inaczej będzie on napisany zupełnie nie po polsku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-675">
          <u xml:id="u-675.0" who="#WiesławaZiółkowska">Dla celów redakcyjnych możemy użyć wyrazów „a mianowicie”. Czy jest sprzeciw wobec treści art. 35 ust. 3 po zastąpieniu wyrazów „w szczególności” wyrazami „a mianowicie”?</u>
          <u xml:id="u-675.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 38.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-676">
          <u xml:id="u-676.0" who="#HelenaGóralska">Warto jeszcze zwrócić uwagę na przepis art. 35 ust. 4, w którym stwierdza się, że art. 28 ust. 1 nie stosuje się do czegoś, czego tak naprawdę nikt z nas nie rozumie. Naprawdę nie rozumiem, do czego nie stosuje się art. 28 ust. 1, czy do uchwał wymagających ogłoszenia w prasie, czy do czegoś innego.</u>
          <u xml:id="u-676.1" who="#HelenaGóralska">Po wysłuchaniu całej dyskusji na temat art. 35 ust. 3 uważam, że przepis ten powinien kończyć się na wyrazach: „w zakresie wypłat środków gwarantowanych”. Pozostałą jego treść należy wykreślić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-677">
          <u xml:id="u-677.0" who="#WiesławaZiółkowska">W art. 35 ust. 4 znajduje się powołanie art. 35 ust. 3 pkt 1, który to przepis dotyczy wypłat realizowanych w przypadkach, gdy ktoś pierwotnie nie figurował na liście deponentów, a dopiero potem znalazł się na liście uzupełniającej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-678">
          <u xml:id="u-678.0" who="#AndrzejJankowski">Dotyczy to sytuacji, kiedy syndyk zapomniał kogoś wpisać na listę deponentów, jednak po pewnym czasie sobie o tym przypomniał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-679">
          <u xml:id="u-679.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chodzi o to, żeby nie stosować w tym przypadku procedury opisanej w art. 28 ust. 1: „(...) nie później niż w ciągu 7 dni podejmuje i podaje do publicznej wiadomości w drodze ogłoszenia w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym”, że jest jakiś człowiek, któremu jeszcze nie wypłacono pieniędzy. W związku z tym akurat pkt 1 w art. 35 ust. 3 bym pozostawiła, gdyż po co narażać kogoś na koszty opublikowania w prasie ogłoszenia, że pozostało jeszcze kilku facetów, którzy nie wzięli pieniędzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-680">
          <u xml:id="u-680.0" who="#AndrzejJankowski">Jeżeli ich będzie kilku, to pół biedy. Jeżeli jednak pozostanie tylko jeden deponent, który nie odebrał np. 90 mln starych złotych, a ogłoszenie w gazecie kosztuje 100 mln starych złotych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-681">
          <u xml:id="u-681.0" who="#WiesławaZiółkowska">Z tym akurat bym się zgodziła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-682">
          <u xml:id="u-682.0" who="#HelenaGóralska">Z art. 35 ust. 3 pkt 1, w którym powołujemy się na art. 28 ust. 1 wcale nie wynika, że zmienia się procedura, jeżeli pozostała tylko jedna osoba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-683">
          <u xml:id="u-683.0" who="#AndrzejJankowski">Wynika to ze sformułowania „wykorzystuje w przypadkach konieczności powiększenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-684">
          <u xml:id="u-684.0" who="#HelenaGóralska">W moim przekonaniu, chodzi tu o to, żeby zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego nie wypłacał jakichś dodatkowych premii itd., tylko żeby pozostałe kwoty wykorzystywał na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych. Tylko o to tu chodzi.</u>
          <u xml:id="u-684.1" who="#HelenaGóralska">Zgłaszam w związku z tym wniosek, aby art. 35 ust. 3 kończył się na sformułowaniu „na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-685">
          <u xml:id="u-685.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy rzeczywiście dodatkowe wypłaty uzasadniają zamieszczenie w prasie o ogólnokrajowym zasięgu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-686">
          <u xml:id="u-686.0" who="#EwaKaweckaWłodarczyk">Bezwzględnie tak - w każdym przypadku. Nawet, jeżeli pozostał jeden deponent, któremu należy wypłacić złotówkę, podejmowana jest uchwała zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Nie ma tu żadnego wyjątku. Natomiast opublikowanie wspomnianej uchwały w „Rzeczpospolitej” kosztuje 160 mln starych złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-687">
          <u xml:id="u-687.0" who="#WiesławaZiółkowska">Z art. 35 ust. 3 pkt 1 wcale nie wynika, że chodzi tu o małych deponentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-688">
          <u xml:id="u-688.0" who="#HelenaGóralska">Zgadzam się z panią przewodniczącą Ziółkowską.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-689">
          <u xml:id="u-689.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wynika to tylko z wyjaśnień przedstawicieli Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
          <u xml:id="u-689.1" who="#WiesławaZiółkowska">Jeszcze raz czytam art. 35 ust. 3 pkt 1: „wykorzystuje w przypadkach konieczności powiększenia środków przekazanych syndykom na podstawie dotychczas powziętych uchwał w trybie art. 28 ust. 1”. Powoływanie „powziętych uchwał w trybie” jest tutaj najmniej ważne. Wiadomo, że uchwały mają być podejmowane w tym trybie, że powinna być zachowana określona procedura.</u>
          <u xml:id="u-689.2" who="#WiesławaZiółkowska">W art. 35 ust. 3 pkt 1 powinniśmy zawrzeć określenie, z którego będzie wynikało, że chodzi o dodatkowe wypłaty dla deponentów pominiętych w kolejce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-690">
          <u xml:id="u-690.0" who="#AndrzejJankowski">Być może mamy tu do czynienia z pewnym skrzywieniem zawodowym. Jeżeli jednak w art. 28 i poprzedzających mówimy o całej procedurze, której ukoronowaniem jest podjęcie w trybie art. 28 uchwały przez zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego o przekazaniu środków syndykowi na wypłatę środków gwarantowanych, to z logiki tych przepisów wynika, że chodzi tu o uchwały dotyczące praktycznie wszystkich uprawnionych. Dlatego też - w tym kontekście - przepis art. 35 ust. 3 pkt 1 należy rozumieć w ten sposób, że dotyczy on małych dopłat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-691">
          <u xml:id="u-691.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakich małych dopłat? Gdybyśmy tak wszystko policzyli, to nie wiem, czy to byłyby małe dopłaty. Zresztą nie wynika to także z art. 35 ust. 3 pkt 1.</u>
          <u xml:id="u-691.1" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę pana mecenasa Jankowskiego, aby tak sprecyzował art. 35 ust. 3 pkt 1, żeby wynikało z niego, że chodzi o małe dopłaty. Niech mecenas Jankowski pokaże mi artykuł, w którym jest jasno napisane, że są możliwe małe dopłaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-692">
          <u xml:id="u-692.0" who="#AndrzejJankowski">Nie ma takiego artykułu, w którym stwierdza się, że mogą być małe dopłaty. Syndyk powinien objąć listą deponentów wszystkich deponentów. Jednak jest człowiekiem i może, po prostu, zapomnieć umieścić kogoś na liście, np. gminę, szkołę, czy Kowalskiego. Takie przypadki mają przecież miejsce. Mało tego, mieliśmy przypadek, że syndyk co tydzień przypominał sobie o kolejnym deponencie.</u>
          <u xml:id="u-692.1" who="#AndrzejJankowski">Przy braku stosownego zapisu czujemy się zobowiązani do podejmowania uchwał będących ukoronowaniem całej procedury i do ogłaszania ich w gazetach. Co tydzień musimy zamieszczać w „Rzeczpospolitej” które kosztuje 160 mln starych złotych, natomiast deponentom wypłacamy np. po 40 mln starych złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-693">
          <u xml:id="u-693.0" who="#HelenaGóralska">Została przecież wprowadzona procedura, o której mowa w art. 27a. Chodzi o sprawdzanie i weryfikację listy deponentów. W momencie, kiedy syndyk dopisuje do listy deponentów jakiegoś Kowalskiego, Bankowy Fundusz Gwarancyjny to sprawdza. Nie ma to jednak nic wspólnego z art. 35 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-694">
          <u xml:id="u-694.0" who="#AndrzejJankowski">Art. 35 ust. 3 dotyczy innej sytuacji. Zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego podjął już stosowną uchwałę i przekazał środki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-695">
          <u xml:id="u-695.0" who="#HelenaGóralska">Podtrzymuję swój wniosek do art. 35 ust. 3. Brzmienie tego przepisu powinno kończyć się na sformułowaniu: „zakresie wypłat środków gwarantowanych”. Rozumiem, że przepis art. 35 ust. 4 wykreślamy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-696">
          <u xml:id="u-696.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co w takim razie z ogłoszeniami w „Rzeczpospolitej” za 160 mln starych zł?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-697">
          <u xml:id="u-697.0" who="#HelenaGóralska">Może mają jakąś propozycję przedstawiciele Bankowego Funduszu Gwarancyjnego? Może powinno się przeprowadzać weryfikacje list deponentów? Wtedy należałoby określić końcowy moment tych weryfikacji.</u>
          <u xml:id="u-697.1" who="#HelenaGóralska">Biorąc pod uwagę to, co zostało nam zaproponowane - i wbrew treści art. 27a - nie został określony moment końcowy powstawania list deponentów. Chcę powiedzieć, że zdarzają się syndycy nieudolni bądź bardzo sprytni, którzy raz na jakiś czas będą wpisywać na listę deponentów jedno nazwisko. W związku z tym może jeszcze raz należałoby się zastanowić nad treścią art. 27a i art. 28? Przyjęcie listy deponentów powinno być etapem końcowym i nic nas więcej nie powinno obchodzić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-698">
          <u xml:id="u-698.0" who="#AndrzejJankowski">Musi to nas obchodzić. Ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym stanowi bowiem, że z dniem spełnienia warunku gwarancji powstaje między deponentem a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym (proszę zwrócić uwagę, że nie pomiędzy deponentem a syndykiem) stosunek prawny polegający na tym, że Fundusz musi coś deponentowi zapłacić. Jeżeli syndyk zapomni o jakimś deponencie, deponent przychodzi do nas i mówi: „Płaćcie”.Ma do tego prawo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-699">
          <u xml:id="u-699.0" who="#WiesławaZiółkowska">Być może, art. 35 ust. 3 pkt 1 powinien brzmieć następująco: „wykorzystuje w przypadkach konieczności powiększenia środków przekazanych syndykom w związku z uzupełnieniem listy wierzytelności deponentów, o której mowa w art. 33 ust. 1”. Mam nadzieję, że przepis ten da się jakoś sformułować. Proszę spojrzeć na art. 33 ust. 1, w którym stwierdza się: „listę deponentów uzupełnia się o wierzytelności deponentów nie objęte listą”. W związku z tym w art. 35 ust. 3 pkt 1 powinno się zapisać: „wykorzystuje w przypadkach konieczności powiększenia środków przekazanych syndykom w wyniku uzupełnienia listy deponentów, o której mowa w art. 33 ust. 1”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-700">
          <u xml:id="u-700.0" who="#AndrzejJankowski">Zgodnie z art. 33 listę deponentów powiększa się na podstawie ustalenia listy wierzytelności przez sędziego-komisarza. Jest to zupełnie inny przypadek.</u>
          <u xml:id="u-700.1" who="#AndrzejJankowski">W art. 35 ust. 3 chodzi o robocze uzupełnianie listy deponentów, z którym spotykamy się na co dzień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-701">
          <u xml:id="u-701.0" who="#WiesławaZiółkowska">W takim razie powinniśmy zapisać: „robocze uzupełnianie listy deponentów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-702">
          <u xml:id="u-702.0" who="#AndrzejJankowski">Tak nie można tego zapisać. Za chwilę postaram się przedstawić lepsze sformułowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-703">
          <u xml:id="u-703.0" who="#HelenaGóralska">W art. 27a i art. 28 mieliśmy zakończyć procedurę sporządzania list poprzez określenie „przyjęcie listy deponentów”. Jeżeli okazuje się, że wspomniana procedura nie została zakończona, gdyż codziennie może być wpisywana nowa osoba, może błędnie zostały sformułowane przepisy art. 27a i 28?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-704">
          <u xml:id="u-704.0" who="#AndrzejJankowski">W ten sposób nigdy nic nie zrobimy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-705">
          <u xml:id="u-705.0" who="#AndrzejJakubiak">Z tej wymiany zdań zrozumiałem, że cały problem tkwi w ogłoszeniu. Jeżeli proponuje się czegoś nie ogłaszać, to, po prostu, trzeba to zapisać: „Uchwał zarządu, o których mowa w art. 35 ust. 3 pkt 1, nie podaje się do publicznej wiadomości”. To wyłącza stosowanie art. 28 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-706">
          <u xml:id="u-706.0" who="#WiesławaZiółkowska">Pan dyrektor Jakubiak „wyskoczył jak Filip z konopi”. Pani poseł Góralska stwierdziła, że nie wiadomo, o które uchwały zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego tu chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-707">
          <u xml:id="u-707.0" who="#HelenaGóralska">Proszę spojrzeć na art. 35 ust. 3 pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-708">
          <u xml:id="u-708.0" who="#WiesławaZiółkowska">W tej chwili mówię o art. 35 ust. 3 pkt 2. O co tu właściwie chodzi? Chodzi o pojedynczych deponentów. To powinno wynikać z przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-709">
          <u xml:id="u-709.0" who="#HelenaGóralska">Proponuję, aby mecenas Jankowski razem z przedstawicielem Biura Legislacyjnego KS usiedli gdzieś na boku i zredagowali poprawnie przepis art. 35 ust. 3. Inaczej nie da się tego zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-710">
          <u xml:id="u-710.0" who="#RyszardPazura">Proponuję uprościć brzmienie art. 35 ust. 3. Rozumiem, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny chce mieć ustawowo określony bardzo szczegółowy tryb postępowania. Istota zmiany polega jednak na tym, że dotychczas pozostałe kwoty Fundusz zobowiązany był dzielić między banki, co rzeczywiście było bardzo uciążliwe; teraz należałoby go upoważnić do tego, żeby owe pozostałe kwoty wykorzystywał jedynie na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych. Tu należałoby postawić kropkę. Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu powinniśmy dać stosowne upoważnienie. Później można to weryfikować, sprawdzać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-711">
          <u xml:id="u-711.0" who="#HelenaGóralska">Jest jeszcze do rozważenia kwestia publikowania ogłoszenia. Moim zdaniem, jeżeli ogłoszenie uchwały w sprawie wypłaty Kowalskiemu miałoby kosztować 16o mln starych złotych, to szkoda na to pieniędzy. Powinniśmy najzwyczajniej w świecie zapisać, jakich uchwał się nie publikuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-712">
          <u xml:id="u-712.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czekamy na propozycję, którą właśnie opracowuje pan mecenas Jankowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-713">
          <u xml:id="u-713.0" who="#HelenaGóralska">Proszę uwzględnić sankcje karne dla syndyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-714">
          <u xml:id="u-714.0" who="#WiesławaZiółkowska">Kto jest autorem proponowanego brzmienia art. 35 ust. 3? Kto to wymyślił.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-715">
          <u xml:id="u-715.0" who="#AndrzejJankowski">Stworzyliśmy to wspólnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-716">
          <u xml:id="u-716.0" who="#WiesławaZiółkowska">Najlepiej powiedzieć „wspólnie”. Wtedy też mam wspólną odpowiedzialność.</u>
          <u xml:id="u-716.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do omówienia art. 38 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-717">
          <u xml:id="u-717.0" who="#KatarzynaBorowska">Widzę, że członkowie Komisji dostali na oddzielnych kartkach propozycję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego do art. 38. Proszę zatem przedstawicieli Funduszu o zaprezentowanie tej propozycji.</u>
          <u xml:id="u-717.1" who="#KatarzynaBorowska">Ja natomiast odniosę się do tego, co znalazło się w przedłożeniu rządowym. Na podstawie obecnie obowiązującego przepisu art. 38 ust. 3 Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu przysługuje prawo uzyskiwania informacji od Narodowego Banku Polskiego, Ministra Finansów i Najwyższej Izby Kontroli. Nam chodziło o to, ażeby Fundusz mógł również otrzymywać informacje niezbędne mu do wykonywania zadań bezpośrednio od banków.</u>
          <u xml:id="u-717.2" who="#KatarzynaBorowska">Chcę powiedzieć, że art. 38 ust. 5 (z przedłożenia rządowego) przy zmianie sprawozdawczości wprowadzonej od początku tego roku przez Narodowy Bank Polski jest nieadekwatny do obecnego stanu prawnego. Przepis ten był zgodny z zasadami sprawozdawczości obowiązującymi do końca ubiegłego roku. Zauważyłam, iż w propozycji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, którą członkowie przed chwilą otrzymali, został określony sposób wyjścia z tej sytuacji. Zakres informacji niezbędnych Funduszowi został tam zakreślony nie tak szczegółowo, jak w przedłożeniu rządowym; na mocy delegacji, upoważnienia właściwe organy mają ów zakres uszczegółowić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-718">
          <u xml:id="u-718.0" who="#WiesławaZiółkowska">Bardzo proszę o zabranie głosu przedstawiciela Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-719">
          <u xml:id="u-719.0" who="#WładysławBaka">Rzeczywiście chcę przedstawić sposób wyjścia z sytuacji stworzonej przez nowe zasady gromadzenia informacji i nowe kategorie wprowadzone uchwałą o statystyce i przetwarzaniu danych. Ponieważ powstało tutaj wiele niejasności, do stanu, jaki się wytworzył, powinniśmy dostosować określone przepisy.</u>
          <u xml:id="u-719.1" who="#WładysławBaka">W proponowanym art. 38 ust. 4 proponuję skreślić wyrazy „przez te podmioty oraz”. W moim przekonaniu, w przepisie tym powinny pozostać jedynie relacje informacyjne pomiędzy Bankowym Funduszem Gwarancyjnym a Narodowym Bankiem Polskim, Ministrem Finansów i Najwyższej Izby Kontroli. Nie powinniśmy do tego włączać podmiotów objętych systemem gwarantowania, czyli banków.</u>
          <u xml:id="u-719.2" who="#WładysławBaka">Proponuję także przeredagować art. 38 ust. 5. Na oddzielnej kartce została przedłożona członkom Komisji propozycja, którą pod wpływem sugestii ze strony przedstawiciela Związku Banków Polskich skłonni jesteśmy uściślić. Rzecz dotyczy bardzo delikatnej materii z punktu widzenia banków, dlatego też chcielibyśmy uwzględnić tę może nawet „nadwrażliwość” z ich strony. Chcemy, aby art. 38 ust. 5 brzmiał następująco: „Banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji, innych niż przekazywanych do Narodowego Banku Polskiego”. Chodzi o to, żeby te informacje, które są przekazywane do narodowego Banku Polskiego, załatwiane były w trybie art. 38 ust. 4. Chcemy zmniejszyć skalę informacji przekazywanych bezpośrednio do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, dlatego proponujemy zapis: „(...) innych niż przekazywanych do Narodowego Banku Polskiego, niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu”.</u>
          <u xml:id="u-719.3" who="#WładysławBaka">W art. 38 proponujemy też dodać nowy ust. 5a w brzmieniu: „Zakres informacji, o których mowa w ust. 5, określa prezes Narodowego Banku Polskiego w porozumieniu z Radą Funduszu i na jej wniosek”. Chodzi o to, że są pewne informacje dotyczące np. struktury depozytów z punktu widzenia ich wielkości. W innych wymiarach owe informacje nie są właściwie interesujące, natomiast dla Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mają zasadnicze znaczenie, ponieważ od wielkości depozytów, ich struktury zależy wielkość zobowiązań Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Ponieważ najbardziej wrażliwy układ w tym zakresie tzn. banki są skłonne przyjąć na siebie pewne dodatkowe obowiązki, myślę, że całą sprawę można uznać za konstruktywnie rozwiązaną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-720">
          <u xml:id="u-720.0" who="#AndrzejJakubiak">Myślę, że najbardziej wrażliwym elementem w całym tym układzie jest, niestety, Narodowy Bank Polski.</u>
          <u xml:id="u-720.1" who="#AndrzejJakubiak">Byliśmy gotowi przystać na propozycję, która przed chwilą została członkom Komisji rozdana, pod jednym wszakże warunkiem, że zakres informacji, o których mowa w art. 38 ust. 5 określa prezes Narodowego Banku Polskiego na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
          <u xml:id="u-720.2" who="#AndrzejJakubiak">Chcę powiedzieć, że dzisiaj jest sytuacja taka a nie inna, w przyszłości będzie jeszcze gorsza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-721">
          <u xml:id="u-721.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy zakresu informacji, o których mowa w ust. 5, prezes Narodowego Banku Polskiego nie powinien określać w porozumieniu z Radą Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i na jej wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-722">
          <u xml:id="u-722.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie wiem, czy „określanie w porozumieniu” jest właściwym legislacyjnie trybem wydawania zarządzenia przez prezesa Narodowego Banku Polskiego. Chodzi tu o porozumienie z organem kolegialnym. Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego musiałaby podjąć uchwałę, natomiast prezes Narodowego Banku Polskiego wydawałby zarządzenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-723">
          <u xml:id="u-723.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jaki zapis proponuje pan dyrektor Jakubiak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-724">
          <u xml:id="u-724.0" who="#AndrzejJakubiak">Proponuję zapisać: „(...) na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego”. Stosowny wniosek zostałby przygotowany przez zarząd Funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-725">
          <u xml:id="u-725.0" who="#WiesławaZiółkowska">Według propozycji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, miałaby to przygotowywać Rada.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-726">
          <u xml:id="u-726.0" who="#AndrzejJakubiak">Zgadzam się.</u>
          <u xml:id="u-726.1" who="#AndrzejJakubiak">Nie możemy się jednak pogodzić z tym, że Narodowy Bank Polski nadal miałby pełnić funkcję skrzynki pocztowej dla sprawozdawczości pomiędzy bankami a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym. Dzisiaj taką rolę pełnimy. Jeżeli ma być przekazywany do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego niemalże pełen zakres sprawozdawczości, banki same powinny to przekazywać bezpośrednio do Funduszu. Im będzie dużo łatwiej niż Narodowemu Bankowi Polskiemu. W ten sposób unikniemy jakichkolwiek opóźnień i stawiania NBP pod pręgierzem, że znowu coś zostało przekazane po czasie, że coś było nie tak. Niech banki przekazują informacje bezpośrednio Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-727">
          <u xml:id="u-727.0" who="#WiesławaZiółkowska">Interes Narodowego banku Polskiego jest jasny. Nikt nie chciałby pełnić roli skrzynki pocztowej. Z drugiej strony nałożylibyśmy na banki dodatkowy obowiązek. Czy tak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-728">
          <u xml:id="u-728.0" who="#AndrzejJakubiak">Nie. Wysyłałyby informacje tylko w dwa miejsca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-729">
          <u xml:id="u-729.0" who="#WiesławaZiółkowska">Może rzeczywiście propozycja dyrektora Jakubiaka jest logiczna? Po co banki mają przekazywać jakieś informacje NBP, skoro potem Narodowy Bank Polski przekazuje je Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-730">
          <u xml:id="u-730.0" who="#AndrzejJakubiak">Dzisiaj mamy taką sytuację, że prezes Narodowego Banku Polskiego zbiera od banków informacje, które potem przekazuje Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-731">
          <u xml:id="u-731.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę pana dyrektora Pietraszkiewicza, aby poszedł na ugodę z panem dyrektorem Jakubiakiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-732">
          <u xml:id="u-732.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Z pozoru może wydawać się, że chodzi tu o zabieg jedynie techniczny. W art. 38 ust. 4 mowa jest o tym, że Bankowemu Fun-duszowi Gwarancyjnemu przysługuje prawo uzyskiwania informacji dotyczących podmiotów objętych systemem gwarantowania mających wpływ na realizację jego zadań posiadanych przez Narodowy Bank Polski, Ministra Finansów i Najwyższą Izbę Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-732.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Proszę zwrócić uwagę, że nie tylko Narodowy Bank Polski został tu wymieniony. Bankowy Fundusz Gwarancyjny może uzyskiwać informacje nie tylko od Narodowego Banku Polskiego, ale i od Ministra Finansów i Najwyższej Izby Kontroli, daleko wykraczające poza te, które w prosty sposób przekazują banki w postaci zbiorczych informacji.</u>
          <u xml:id="u-732.2" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Chcę powiedzieć, że już teraz banki są bardzo obciążone różnego rodzaju obowiązkami sprawozdawczymi. To jest mniej więcej 4,5 tys. informacji, które muszą być zebrane i przetworzone. Są one 1,5 tys. razy w dużych bankach wzajemnie weryfikowane.</u>
          <u xml:id="u-732.3" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Dlatego proponujemy, aby te informacje, które są przekazywane do banku centralnego w formie elektronicznej i w formie zbiorczej Bankowy Fundusz Gwarancyjny uzyskiwał z Narodowego Banku Polskiego. Natomiast inne informacje, których narodowy Bank Polski nie uzyskuje, nie zbiera, a które są potrzebne Funduszowi, banki powinny przesyłać bezpośrednio do bankowego Funduszu Gwarancyjnego z tym że zakres tych informacji byłby określany w trybie zaproponowanym przez pana dyrektora Jakubiaka. Wtedy otrzymalibyśmy spójny, całościowy system.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-733">
          <u xml:id="u-733.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chciałabym, aby się wypowiedział ktoś kto nie jest bezpośrednio zainteresowany omawianą materią. Może pan minister Pazura rozsądzi całą sprawę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-734">
          <u xml:id="u-734.0" who="#RyszardPazura">Jeśli bank dostarcza informacje do Narodowego Banku Polskiego, może je także dostarczyć do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.</u>
          <u xml:id="u-734.1" who="#RyszardPazura">Muszę powiedzieć, że w wielu przypadkach Ministerstwo Finansów ma ten sam kłopot: otrzymuje informacje, które musi przekazywać dalej na swój koszt i na własne ryzyko. Właściwie czemu to robi?</u>
          <u xml:id="u-734.2" who="#RyszardPazura">Chcę powiedzieć, że zakres informacji przekazywanych dzisiaj przez banki do Narodowego Banku Polskiego jest tożsamy z zakresem informacji przekazywanych przez Narodowy Bank Polski do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Oczywiście mam na myśli tylko pewną część informacji. Chodzi tu tylko o tzw. problem techniczny, który powinien obciążać - łącznie z kosztami - zainteresowanego, czyli bank.</u>
          <u xml:id="u-734.3" who="#RyszardPazura">Sprzyjam tu wyraźnie stanowisku zajętemu przez Narodowy Bank Polski.</u>
          <u xml:id="u-734.4" who="#RyszardPazura">Ministerstwo Finansów nie ma tych problemów. Jest uczynne wobec każdego podmiotu, w tym wobec Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, gdyż informacji, o których teraz mówimy, mamy bardzo mało.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-735">
          <u xml:id="u-735.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś sprzeciwia się zaproponowanemu brzmieniu art. 35?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-736">
          <u xml:id="u-736.0" who="#WiesławCiesielski">Chcę zadać jedno pytanie. Czy są takie informacje o podmiotach objętych systemem gwarantowania, których nie dostarczyłyby same banki, a które może posiadać Narodowy Bank Polski? Czy jest taki rodzaj informacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-737">
          <u xml:id="u-737.0" who="#AndrzejJakubiak">Informacje takie dotyczą działań podejmowanych przez Narodowy Bank Polski wobec banków objętych systemem gwarantowania. Obecnie obowiązujące przepisy nakładają na Narodowy Bank Polski obowiązek dostarczania wszelkiego rodzaju informacji o działaniach podejmowanych przez banki. Trudno mi powiedzieć, jakie jeszcze informacje o charakterze sprawozdawczym posiada Narodowy Bank Polski poza tym pakietem, o którym mówiliśmy przed chwilą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-738">
          <u xml:id="u-738.0" who="#RyszardPazura">Panu posłowi Ciesielskiemu chodziło zapewne o autorskie materiały Narodowego Banku Polskiego, oceniające banki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-739">
          <u xml:id="u-739.0" who="#AndrzejJakubiak">Być może. Podstawowy problem jest jednak taki, czy wszystkie informacje, które dzisiaj napływają do Narodowego Banku Polskiego, są potrzebne Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu. Stąd też godzimy się, żeby zakres owych informacji był określany przez prezesa Narodowego Banku Polskiego na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Takie rozwiązanie kompromisowe jesteśmy w stanie zaakceptować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-740">
          <u xml:id="u-740.0" who="#WładysławBaka">Chcę przedstawić stanowisko Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Relacja między informacjami otrzymywanymi drogą pocztową przez Narodowy Bank Polski z informacjami niezbędnymi Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu do wykonywania jego ustawowych zadań jest taka, że wystarcza nam 30% informacji, które otrzymuje Narodowy Bank Polski, z tym że musimy mieć dodatkowo 5–6% informacji, których Narodowy Bank Polski nie otrzymuje, ale które muszą być specjalnie dla nas przetworzone. Chodzi tu o informacje o strukturze depozytów, ich wielkości; informacje te są dla nas kluczowe.</u>
          <u xml:id="u-740.1" who="#WładysławBaka">Musimy wybrać: albo przyjmiemy, że banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu informacji niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu i zakres tych informacji określi prezes Narodowego Banku Polskiego na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego - tak jak chce przedstawiciel Narodowego Banku Polskiego, albo przyjmiemy, że banki mają przekazywać Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu tylko takie informacje, których nie otrzymuje Narodowy Bank Polski.</u>
          <u xml:id="u-740.2" who="#WładysławBaka">Z punktu widzenia pracy, jaka musi być wykonana w Bankowym Funduszu Gwarancyjnym wariant I wydaje się być trudniejszy. Być może, ma on jednak swoje zalety, a Narodowy Bank Polski nie będzie miał odczucia, że jest tylko skrzynką przekaźnikową. W związku z tym bardzo chętnie przystaniemy na wariant I art. 38 ust. 5 w brzmieniu: „Banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu”. W art. 38 dodalibyśmy także nowy ust. 5a w brzmieniu: „Zakres informacji, o których mowa w ust. 5, określa prezes Narodowego Banku Polskiego na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego”.</u>
          <u xml:id="u-740.3" who="#WładysławBaka">Chciałbym, aby do tych propozycji odniósł się przedstawiciel Związku Banków Polskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-741">
          <u xml:id="u-741.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Wszyscy byliśmy świadkami, jak wiele zamieszania powstało ostatnio w związku z wprowadzeniem nowego systemu sprawozdawczości. Jeszcze raz powtarzam, że duże banki zbierają na potrzeby NBP 4,5 tys. informacji, które następnie przetwarzają. Informacje te przechodzą przez około 1,5 tys. procedur kontrolnych. Rzecz w tym, że jeżeli teraz wprowadzimy, według tej struktury, którą zaproponował pan przewodniczący Baka, tylko 30% informacji, ale w innym układzie i 5% dodatkowych informacji, w bankach będą musiały powstać dwa odrębne systemy sprawozdawcze.</u>
          <u xml:id="u-741.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Jako Związek Banków Polskich wnioskujemy o to, ażeby pomiędzy Narodowym Bankiem Polskim a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym doszło do porozumienia w sprawie owych 30% informacji. Mam na myśli porozumienie stałe. Chodzi o to, żeby Bankowy Fundusz Gwarancyjny przejmował informacje z Narodowego Banku Polskiego, natomiast 5% dodatkowych informacji, o których wspomniał pan przewodniczący Baka, przejmował bezpośrednio od banków. Inaczej nie unikniemy ogromnych ciężarów i kosztów sprawozdawczych. Chodzi tu o kwoty wielomiliardowe, które będzie musiał zapłacić każdy bank.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-742">
          <u xml:id="u-742.0" who="#WaldemarMichna">Może pan dyrektor Pietraszkiewicz zaproponuje zapis, który spełniałby cele, które przed chwilą wyraził.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-743">
          <u xml:id="u-743.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Popieram pierwotną propozycję pana przewodniczącego Baki. Dokładnie tę propozycję uzgodniliśmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-744">
          <u xml:id="u-744.0" who="#WaldemarMichna">Przejdźmy zatem do poszczególnych ustępów art. 38.</u>
          <u xml:id="u-744.1" who="#WaldemarMichna">Czy ktoś zgłasza sprzeciw do proponowanego brzmienia art. 38 ust. 4: „Funduszowi przysługuje prawo uzyskiwania informacji”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-745">
          <u xml:id="u-745.0" who="#WiesławCiesielski">Jak rozumiem, chodzi o brzmienie tego przepisu zaproponowane przez pana przewodniczącego Bakę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-746">
          <u xml:id="u-746.0" who="#WaldemarMichna">Zgadza się.</u>
          <u xml:id="u-746.1" who="#WaldemarMichna">Proszę pana przewodniczącego Bakę, aby jeszcze raz odczytał zaproponowane przez siebie brzmienie art. 38 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-747">
          <u xml:id="u-747.0" who="#WładysławBaka">Przepis ten brzmiałby następująco: „Funduszowi przysługuje prawo uzyskiwania informacji dotyczących podmiotów objętych systemem gwarantowania mających wpływ na realizację jego zadań posiadanych przez Narodowy Bank Polski, Ministra Finansów i Najwyższą Izbę Kontroli”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-748">
          <u xml:id="u-748.0" who="#WaldemarMichna">Widzę, że głos chce zabrać pan poseł Majewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-749">
          <u xml:id="u-749.0" who="#WitMajewski">To, co zaproponował pan przewodniczący Baka, jest tożsame z dotychczasowym brzmieniem art. 38 ust. 4. Nie musimy zatem nic zmieniać. Jeżeli pan przewodniczący Baka nie obejmuje w swej propozycji informacji posiadanych przez podmioty objęte systemem gwarantowania, to możemy pozostawić brzmienie art. 38 ust. 4 bez zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-750">
          <u xml:id="u-750.0" who="#WaldemarMichna">Proszę pana przewodniczącego Bakę, aby wyjaśnił różnicę pomiędzy swoją wypowiedzią a dotychczasowym brzmieniem art. 38 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-751">
          <u xml:id="u-751.0" who="#WładysławBaka">Dotychczasowe brzmienie tego przepisu jest następujące: „Funduszowi przysługuje prawo uzyskiwania informacji mających wpływ (...)”, natomiast ja proponuję inną treść: „Funduszowi przysługuje prawo uzyskiwania informacji dotyczących podmiotów objętych systemem gwarantowania mających wpływ (...)”. Proszę zwrócić uwagę, że wprowadzamy nowy element: „dotyczących podmiotów objętych systemem gwarantowania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-752">
          <u xml:id="u-752.0" who="#WaldemarMichna">Jak rozumiem, sprawa została wyjaśniona. Czy możemy przyjąć art. 38 ust. 4 w brzmieniu zaproponowanym przez pana przewodniczącego Bakę? Nie widzę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-752.1" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy zatem do art. 38 ust. 5. Przepis ten w wersji zaproponowanej przez pana przewodniczącego Bakę nie był kwestionowany. Tak mi się przynajmniej wydaje. Brzmi on następująco: „Zakres informacji, o których mowa w ust. 5, określa prezes Narodowego Banku Polskiego w porozumieniu z Radą Funduszu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-753">
          <u xml:id="u-753.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Pan przewodniczący Michna odczytał brzmienie art. 38 ust. 5a, z tym że zamiast wyrazów „w porozumieniu z Radą Funduszu”, mamy zapisać „na wniosek Rady Funduszu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-754">
          <u xml:id="u-754.0" who="#WaldemarMichna">Pan przewodniczący Baka chce coś zrekapitulować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-755">
          <u xml:id="u-755.0" who="#WładysławBaka">W odniesieniu do art. 38 ust. 5 mamy dwie propozycje zapisu. Przeczytam najpierw pierwszą propozycję: „Banki objęte systemem gwarantowania są są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji, innych niż przekazywanych do NBP, niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu”. Nazwijmy to wariantem A. Wariant B brzmiałby brzmiałby tak: „Banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu”. Dalej powinniśmy zapisać: „Zakres informacji określa prezes Narodowego Banku Polskiego na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-756">
          <u xml:id="u-756.0" who="#WaldemarMichna">Jak rozumiem, przed zdaniem: „Zakres informacji (...)”, są dwa warianty. Pan przewodniczący Baka stwierdził, że wariant I jest trudniejszy. Z tego wynika, że wariant II jest łatwiejszy. Po prostu łatwiej spełnić wymagania zawarte w tym wariancie. Czy dobrze zrozumiałem intencję pana przewodniczącego Baki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-757">
          <u xml:id="u-757.0" who="#WładysławBaka">Wariant I jest preferowany przez Narodowy Bank Polski. NBP nie chce być skrzynką przekaźnikową; życzyłby sobie, żeby Bankowy Fundusz Gwarancyjny sięgał bezpośrednio do banków. Wariant II dotyczy właśnie sytuacji sięgania przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny bezpośrednio do banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-758">
          <u xml:id="u-758.0" who="#WaldemarMichna">Jak rozumiem, Narodowy Bank Polski nie kwestionuje także wariantu II. Chciałbym uzyskać potwierdzenie ze strony przedstawicieli NBP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-759">
          <u xml:id="u-759.0" who="#AndrzejJakubiak">Chcemy, aby Bankowy Fundusz Gwarancyjny bezpośrednio sięgał do banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-760">
          <u xml:id="u-760.0" who="#WaldemarMichna">Czy wariant II jest do przyjęcia dla Bankowego Funduszu Gwarancyjnego? Słyszę, że jest. Myślę, że rząd nie musi tutaj wyrażać swojego stanowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-761">
          <u xml:id="u-761.0" who="#WitMajewski">Mam jedno pytanie. Który system jest społecznie tańszy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-762">
          <u xml:id="u-762.0" who="#WładysławBaka">W moim przekonaniu, społecznie tańszy byłby pierwszy system, tzn. z pośrednictwem Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-763">
          <u xml:id="u-763.0" who="#AndrzejJakubiak">Nikt takich wyliczeń nie przeprowadzał. Nie wiadomo, który system jest tak naprawdę tańszy, a który droższy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-764">
          <u xml:id="u-764.0" who="#WaldemarMichna">Wydaje mi się, że powinniśmy przyjąć wariant II, gdyż zainteresowani sięgnęli w tym zakresie konsens. Wariant I był kwestionowany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-765">
          <u xml:id="u-765.0" who="#WitMajewski">Głosujemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-766">
          <u xml:id="u-766.0" who="#WaldemarMichna">Zanim przystąpimy do głosowania, proszę mi najpierw wyjaśnić, co robimy z proponowanym przez pana przewodniczącego Bakę przepisem art. 38 ust. 5a w brzmieniu: „Zakres informacji, o których mowa w ust. 5, określa prezes Narodowego Banku Polskiego w porozumieniu z Radą Funduszu i na jej wniosek”. Pamiętam, że końcówka tego przepisu została zmieniona. Powinniśmy to wyjaśnić, żeby później do tego nie wracać.</u>
          <u xml:id="u-766.1" who="#WaldemarMichna">Proszę pana przewodniczącego Bakę, aby jeszcze raz odczytał końcówkę przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-767">
          <u xml:id="u-767.0" who="#WładysławBaka">Odczytam cały proponowany przepis art. 38 ust. 5a: „Zakres informacji, o których mowa w ust. 5, określa prezes Narodowego Banku Polskiego na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-768">
          <u xml:id="u-768.0" who="#WaldemarMichna">Teraz mamy rozstrzygnąć pomiędzy dwiema wersjami art. 38 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-769">
          <u xml:id="u-769.0" who="#WładysławBaka">Odczytam najpierw pierwszą wersję art. 38 ust. 5: „Banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji, innych niż przekazywanych do Narodowego Banku Polskiego, niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu”. Jest to wariant, który zakłada pośrednictwo Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-770">
          <u xml:id="u-770.0" who="#WaldemarMichna">Widzę, że Narodowy Bank Polski kwestionuje ten wariant.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-771">
          <u xml:id="u-771.0" who="#WładysławBaka">Teraz odczytam wariant II art. 38 ust. 5: „Banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-772">
          <u xml:id="u-772.0" who="#WaldemarMichna">Za chwilę przeprowadzimy głosowanie alternatywne. Jeżeli wariant I uzyska większość głosów, wariantu II nie będziemy w ogóle głosowali. Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-772.1" who="#WaldemarMichna">Za wariantem I art. 38 ust. 5 opowiedziało się 12 posłów, 1 poseł był przeciwny, nikt nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, że art. 38 ust. 5 otrzymuje brzmienie takie jak w wariancie I.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-773">
          <u xml:id="u-773.0" who="#AndrzejJakubiak">Pomimo tego, że odbyło się głosowanie, pragnę zgłosić pewną propozycję. Jest to propozycja uzupełniająca będąca konsekwencją nałożenia na Narodowy Bank Polski dodatkowego obowiązku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-774">
          <u xml:id="u-774.0" who="#WaldemarMichna">Każda ustawa nakłada na określone instytucje pewne obowiązki.</u>
          <u xml:id="u-774.1" who="#WaldemarMichna">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec proponowanego brzmienia art. 38 ust. 6? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 38 ust. 6 został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-774.2" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do art. 38 ust. 7. Czy ktoś zgłasza do tego przepisu jakieś uwagi bądź wnioski? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 38 ust. 7 został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-774.3" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do art. 38 ust. 8. Czy ktoś zgłasza do tego przepisu wnioski bądź uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 38 ust. 8 został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-774.4" who="#WaldemarMichna">Chcę powiedzieć, że do art. 35 powrócimy na końcu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-775">
          <u xml:id="u-775.0" who="#AndrzejJakubiak">Myślę sobie tak, skoro chodzi tu tylko o 30% informacji - tak stwierdził pan dyrektor Pietraszkiewicz - to trzeba by teraz dać Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu i prezesowi Narodowego Banku Polskiego upoważnienie do tego, żeby w trybie porozumienia - do tej pory nie mieliśmy upoważnienia do tego, żeby określić, co tak naprawdę mamy przekazywać - określiły, które informacje Bankowy Fundusz Gwarancyjny będzie otrzymywał od Narodowego Banku Polskiego. Chodzi tu o informacje sprawozdawcze przesyłane przez banki. Inaczej powstanie gigantyczny problem, co tak naprawdę powinno być przekazywane do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, czy wszystkie informacje, czy ich część.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-776">
          <u xml:id="u-776.0" who="#WacławMartyniuk">Czy pan dyrektor Jakubiak i pan przewodniczący Baka nie mogą uzgodnić tego między sobą?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-777">
          <u xml:id="u-777.0" who="#WaldemarMichna">Myślę, że jakieś porozumienie pomiędzy Narodowym Bankiem Polskim a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym musi być utrzymywane przez cały czas. Czy pan przewodniczący Baka widzi konieczność zmiany brzmienia art. 38 ust. 5a? Chcę powiedzieć, że pan dyrektor Jakubiak nie zgłosił w tej sprawie żadnego formalnego wniosku, poczynił jedynie uwagę. Jakie stanowisko zajmuje pan przewodniczący Baka wobec tej uwagi? Pan dyrektor Jakubiak nie przedstawił żadnego alternatywnego sformułowania do art. 38 ust. 5a. Wyraził tylko pewien pogląd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-778">
          <u xml:id="u-778.0" who="#WładysławBaka">Chciałbym zaprezentować swój pogląd. Jeżeli chcemy podchodzić do rzeczy bardzo proceduralnie, to po art. 38 ust. 4 należałoby dodać nowy ust. 4a. W art. 38 ust. 4 stwierdza się wyraźnie: „Funduszowi przysługuje prawo uzyskiwania informacji dotyczących podmiotów objętych systemem gwarantowania mających wpływ na realizację jego zadań posiadanych przez Narodowy Bank Polski (...)”. W art. 38 ust. 4a powinno się zatem napisać: „Zakres tych informacji, ich szczegółowość (...) określone zostaną w porozumieniu między Bankowym Funduszem Gwarancyjnym a prezesem Narodowego Banku Polskiego, Ministrem Finansów i Najwyższą Izbą Kontroli”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-779">
          <u xml:id="u-779.0" who="#WaldemarMichna">Czy przedstawiciel Ministerstwa Finansów chciałby się wypowiedzieć na ten temat?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-780">
          <u xml:id="u-780.0" who="#KatarzynaBorowska">Popieramy propozycję pana dyrektora Jakubiaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-781">
          <u xml:id="u-781.0" who="#WaldemarMichna">Czy chodzi o sformułowanie pana przewodniczącego Baki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-782">
          <u xml:id="u-782.0" who="#WładysławBaka">Myślę, że do art. 38 należy dopisać nowy ust. 4a, w którym stwierdzałoby się, że zakres informacji, o których mowa w ust. 4, zostanie określony w porozumieniu między prezesem Narodowego Banku Polskiego a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym, Ministrem Finansów i Najwyższą Izbą Kontroli. Taka praktyka już się zresztą ukształtowała. Teraz byśmy ją tylko nobilitowali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-783">
          <u xml:id="u-783.0" who="#WaldemarMichna">Czy wszystkie strony akceptują propozycję zaprezentowaną przed chwilą przez pana przewodniczącego Bakę? Nie widzę sprzeciwu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-784">
          <u xml:id="u-784.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proszę pana przewodniczącego Bakę o przedłożenie tej propozycji na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-785">
          <u xml:id="u-785.0" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do omówienia poprawek do art. 42. Proszę o ich zreferowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-786">
          <u xml:id="u-786.0" who="#WitMajewski">Mam jeszcze jedną uwagę do art. 38. To, co proponował dopisać w tym artykule jako ust. 4a pan przewodniczący Baka, można umieścić w ust. 7, który dotyczy kwestii udzielania informacji, o których mowa w ust. 4. Można to potraktować jako zdanie pierwsze ust. 7. Natomiast propozycję pana przewodniczącego Baki można zapisać jako zdanie drugie. Wtedy art. 38 ust. 7 objąłby całą kwestię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-787">
          <u xml:id="u-787.0" who="#WaldemarMichna">Chyba powinniśmy upoważnić Biuro Legislacyjne KS do tego, żeby jeszcze raz przemyślało całą sprawę. Nie dostrzegam żadnych merytorycznych różnic pomiędzy pierwszą a drugą koncepcją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-788">
          <u xml:id="u-788.0" who="#AndrzejJakubiak">W art. 38 ust. 7 proponuję skreślić wyrazy: „bez zbędnej zwłoki” i w to miejsce wpisać: „(...) w trybie i w zakresie określonym w odrębnych porozumieniach”. Te porozumienia będą określały terminy, to, co jest zbędne, co niezbędne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-789">
          <u xml:id="u-789.0" who="#WaldemarMichna">Czy ze strony Ministerstwa Finansów i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego ktoś zgłasza sprzeciw wobec propozycji pana dyrektora Jakubiaka?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-790">
          <u xml:id="u-790.0" who="#KatarzynaBorowska">Propozycję pana dyrektora Jakubiaka można by przyjąć, ale musiałoby być dookreślone, o jakie porozumienia chodzi. Przepraszam, wycofuję swoją uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-791">
          <u xml:id="u-791.0" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do omówienia poprawek do art. 42. Proszę o ich zreferowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-792">
          <u xml:id="u-792.0" who="#KatarzynaBorowska">Art. 42 ust. 1 jest przepisem karnym. Dotyczy odpowiedzialności karnej członków zarządu banku za nielokowanie środków w skarbowych papierach wartościowych. Proponujemy, aby ponosili oni także odpowiedzialność za to, że bank w ogóle nie utworzył funduszu ochrony środków gwarantowanych. Jest to odpowiedzialność dalej idąca. W związku z tym powinno to podlegać takiej samej penalizacji, jak fakt nielokowania środków w bezpieczne papiery wartościowe.</u>
          <u xml:id="u-792.1" who="#KatarzynaBorowska">W art. 42 ust. 2 mamy do czynienia z pewnego rodzaju lapsusem językowym. W dotychczasowym brzmieniu tego przepisu mowa jest o gwarancji depozytowej. Oczywiście chodzi o fundusz ochrony środków gwarantowanych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-793">
          <u xml:id="u-793.0" who="#WaldemarMichna">Czy ktoś zgłasza do art. 42 ust. 1 jakieś uwagi bądź wnioski? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 42 ust. 1 został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-793.1" who="#WaldemarMichna">Czy ktoś zgłasza uwagi do art. 42 ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-794">
          <u xml:id="u-794.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam uwagę do art. 42 ust. 1. Z tego względu, że jest to jedyny przepis karny w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, proponujemy nadać mu nowe brzmienie. Chcemy, aby przepis ten był bardziej czytelny. Oczywiście jest to drobna sprawa. Chcieliśmy jednak uzyskać zgodę członków Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-795">
          <u xml:id="u-795.0" who="#WaldemarMichna">Rozumiem, że Ministerstwo Finansów nie zgłasza sprzeciwu. Brzmienie art. 42 uważam za przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-795.1" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do omówienia art. 43a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-796">
          <u xml:id="u-796.0" who="#KatarzynaBorowska">Art. 43a był już dzisiaj dyskutowany. Pan minister Pazura mówił na jego temat przy okazji rozpatrywania przepisów dotyczących tworzenia funduszu ochrony środków gwarantowanych. Jak się nam wydawało, Komisje uznały treść art. 43a za zasadną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-797">
          <u xml:id="u-797.0" who="#WaldemarMichna">Czy ktoś zgłasza uwagi do art. 43a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-798">
          <u xml:id="u-798.0" who="#StanisławStec">Moim zdaniem, w przepisie tym występuje nieprecyzyjne sformułowanie „do czasu wykonania ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.”. Ta ustawa będzie wykonywana przez cały czas swego istnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-799">
          <u xml:id="u-799.0" who="#WaldemarMichna">Czy ktoś ma jakąś propozycję w tym zakresie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-800">
          <u xml:id="u-800.0" who="#WitMajewski">Chyba powinniśmy zapisać: „Do czasu wykonania art...” i dalej powinno się określić, o jaki artykuł chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-801">
          <u xml:id="u-801.0" who="#RyszardPazura">Ideą ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej jest to, żeby utworzyć jedną grupę banków spółdzielczych. W związku z tym w ustawie tej zawarto przepisy, które dają prawo bankom spółdzielczym zrzeszonym w zrzeszeniach regionalnych, powstałych na podstawie innych przepisów niż ta ustawa, do włączenia się w ową jedną grupę banków spółdzielczych. Mimo tego, że określone terminy już upłynęły, dwa banki z tego nie skorzystały. Są to banki także będące zrzeszeniami banków specjalnych. Chodzi o to, żeby na te banki były nałożone te same obowiązki, co na banki regionalne w rozumieniu ustawy z 24 czerwca 1994 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-802">
          <u xml:id="u-802.0" who="#StanisławStec">A więc nie tylko prawa, ale i obowiązki powinny być takie same.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-803">
          <u xml:id="u-803.0" who="#WaldemarMichna">Rozumiem, że pan poseł Stec po wyjaśnieniu pana ministra Pazury akceptuje brzmienie art. 43a. Stwierdzam, że art. 43a został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-803.1" who="#WaldemarMichna">Powracamy teraz do art. 35. Musimy bowiem zdecydować o ostatecznym brzmieniu art. 35 ust. 3.</u>
          <u xml:id="u-803.2" who="#WaldemarMichna">Czy w tej sprawie ktoś chciałby zabrać głos? Chcę powiedzieć, że stosowne propozycje do art. 35 ust. 3 i 4 zostały nam przedłożone na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-803.3" who="#WaldemarMichna">Art. 35 ust. 3 brzmiałby następująco: „Pozostałe kwoty zarząd Funduszu wykorzystuje jedynie na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych”.</u>
          <u xml:id="u-803.4" who="#WaldemarMichna">Przeczytam teraz proponowane brzmienie art. 35 ust. 4: „Uchwały Zarządu Funduszu o przekazaniu syndykowi masy upadłości dodatkowych kwot na wypłatę środków gwarantowanych w związku z uzupełnieniem przez syndyka listy deponentów nie podlegają publikacji przewidzianej w art. 28 ust. 1”.</u>
          <u xml:id="u-803.5" who="#WaldemarMichna">Myślę, że nad tymi dwoma ustępami powinniśmy dyskutować oddzielnie.</u>
          <u xml:id="u-803.6" who="#WaldemarMichna">Czy w sprawie art. 35 ust. 3 ktoś chciałby zabrać głos? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 35 ust. 3 został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-803.7" who="#WaldemarMichna">Czy art. 35 ust. 4 budzi jakieś zastrzeżenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-804">
          <u xml:id="u-804.0" who="#WacławMartyniuk">Przepis ten należy legislacyjnie dopracować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-805">
          <u xml:id="u-805.0" who="#WaldemarMichna">Proszę przedstawicieli Biura Legislacyjnego KS o dopracowanie pod względem legislacyjnym art. 35 ust. 4, o ile będzie to oczywiście możliwe.</u>
          <u xml:id="u-805.1" who="#WaldemarMichna">W ten sposób przyjęliśmy wszystkie zmiany proponowane w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-806">
          <u xml:id="u-806.0" who="#WiesławCiesielski">Nie wiem, czy ktoś zwracał na to uwagę, ale art. 45 w dotychczasowym brzmieniu czyni ustawę o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym po prostu niewykonalną. Nie wyobrażam sobie, aby Ministerstwo Finansów i Narodowy Bank Polski były w stanie przeznaczyć po 500 mld nowych złotych na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Tak to zostało zapisane w art. 45.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-807">
          <u xml:id="u-807.0" who="#WaldemarMichna">Oczywiście możemy ten przepis znowelizować, wpisując inną kwotę. Zdaje się jednak, że istnieje jakiś automatyczny przelicznik.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-808">
          <u xml:id="u-808.0" who="#JózefKaleta">Obecnie zajmujemy się rządowym projektem ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-809">
          <u xml:id="u-809.0" who="#WaldemarMichna">Za chwilę dokonamy wyboru posła sprawozdawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-810">
          <u xml:id="u-810.0" who="#WładysławBaka">W piśmie skierowanym przez premiera W. Cimoszewicza do marszałka Sejmu J. Zycha, oprócz tekstu projektu nowelizacji ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, znajduje się tekst projektu nowelizacji ustawy - Prawo bankowe. Na str. 18 tego pisma możemy odnaleźć art. 482 ustawy - Prawo bankowe, dotyczący pewnych kwestii związanych z tajemnicą bankową. Kwestie te odbiły się szerokim echem w mediach.</u>
          <u xml:id="u-810.1" who="#WładysławBaka">W tej chwili będziemy pracować nad naszym głównym dokumentem. Do tej pory pracowaliśmy nad dokumentem pomocniczym, który miał nam ułatwić przyjmowanie nowych zapisów.</u>
          <u xml:id="u-810.2" who="#WładysławBaka">Wspomniałem o art. 482. Chodzi tu o zmianę w Prawie bankowym. Razem z dyrektorem generalnym Związku Banków Polskich proponujemy do tekstu art. 482 ust. 1, który jest zawarty na str. 18 pisma premiera, wprowadzić pewnego rodzaju uściślenie, które pozwoli wyjaśnić wszelkie wątpliwości. Obecnie proponuje się następujące brzmienie art. 482 ust. 1: „Banki udzielają Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu informacji o udzielonych kredytach oraz o obrotach i stanach rachunków bankowych - w związku z udzielaniem przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny gwarancji depozytów, pożyczek, gwarancji kredytów i poręczeń”. Zostały tu użyte dość nieprecyzyjne zwroty. W związku z tym nie ma jednoznaczności, o jaki zakres dostępu do tajemnicy bankowej tu chodzi.</u>
          <u xml:id="u-810.3" who="#WładysławBaka">Proponowana nowa redakcja art. 482 ust. 1 jest następująca: „Banki, wobec których następuje realizacja gwarancji depozytów przez Fundusz oraz banki ubiegające się o pomoc BFG, określoną w rozdziale 3 ustawy o BFG, udzielają Funduszowi informacji o depozytach, udzielonych kredytach, pożyczkach, gwarancjach i poręczeniach oraz o obrotach i stanach rachunków bankowych”. Chodzi o to, żeby ograniczyć prawo Bankowego Funduszu Gwarancyjnego do tajemnicy bankowej do tych zakresów, które wiążą się ściśle z wykonywaniem ustawowych obowiązków przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Owe ustawowe obowiązki to: wykonywanie gwarancji depozytów - musimy mieć pełne rozpoznanie stanów na rachunkach bankowych, kiedy przygotowuje się listę deponentów, prowadzi rozliczenia i przeprowadza kontrolę; musimy znać nazwiska deponentów - oraz udzielanie kredytów, pożyczek, gwarancji i poręczeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-811">
          <u xml:id="u-811.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam prośbę do przedstawicieli Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i Związku Banków Polskich, aby powielili tekst swojej propozycji do art. 482 ust. 1, ponieważ nie jest to tekst propozycji rządowej, tylko jakaś jej modyfikacja. Nikt tego tekstu nie ma. Myślę, że byłoby dobrze, gdybyśmy zobaczyli, nad czym obradujemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-812">
          <u xml:id="u-812.0" who="#WaldemarMichna">Proszę o powielenie tekstu propozycji zaprezentowanej przez pana przewodniczącego Bakę.</u>
          <u xml:id="u-812.1" who="#WaldemarMichna">Proszę przedstawicieli Ministerstwa Finansów i Narodowego Banku Polskiego, ażeby ustosunkowali się do propozycji zgłoszonej przez pana przewodniczącego Bakę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-813">
          <u xml:id="u-813.0" who="#RyszardPazura">Popieramy tę propozycję, która chyba precyzyjniej niż zapis z przedłożenia rządowego oddaje istotę sprawy. Bankowy Fundusz Gwarancyjny, jeśli ma za coś płacić, musi mieć wgląd w to, co płaci. Inaczej nie będzie w stanie tego zweryfikować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-814">
          <u xml:id="u-814.0" who="#AndrzejJakubiak">Rozumiem, że mam się ustosunkować do propozycji rządowej. Bardziej mi się podoba to, co zostało zaprezentowane przez pana przewodniczącego Bakę, tylko że w sytuacji, gdy bank spełnia warunek realizacji gwarancji z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, tak czy inaczej tajemnicę bankową się uchyla. Sporządza się listę wierzytelności, która jest publicznie wykładana itd. Jeżeli miałyby być przekazywane informacje w tak szerokim zakresie, jak to zostało zapisane w propozycji rządowej, chcę spytać, po co Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnego są potrzebne informacje o kredytach udzielonych przez Bank Handlowy SA czy PKO BP. W jaki sposób ma to wpływać na realizację zadań Bankowego Funduszu Gwarancyjnego? Moim zdaniem, nie ma to żadnego wpływu. Byłby to tylko pewnego rodzaju „wytrych”. Chodzi o to, że w art. 48 ustawy - Prawo bankowe zostało bardzo ściśle uregulowane, w jakich sytuacjach możliwy jest dostęp do tajemnicy bankowej. W art. 482 chcemy stworzyć swoistą „furtkę” dla penetrowania sytuacji banków. W związku z tym musimy się zastanowić, czy taka jest intencja Sejmu. Jeżeli jest taka potrzeba, właściwe organy mogą uzyskać niezbędne informacje bezpośrednio z banku. Gwarantuje im to ustawa - Prawo budżetowe i ustawa o zobowiązaniach podatkowych. Jeżeli stosowne informacje są w posiadaniu Narodowego Banku Polskiego, właściwie organy mogą je uzyskać, jeżeli zachodzi tylko taka potrzeba.</u>
          <u xml:id="u-814.1" who="#AndrzejJakubiak">Mamy wątpliwości, czy rzeczywiście istnieje taka potrzeba, żeby wszystkie banki miały obowiązek przedstawiania tak szeroko posiadanych przez siebie informacji. W art. 482 ust. 1 stwierdza się: „Banki udzielają (...)”. Niestety, nie zostało sprecyzowane, jakie banki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-815">
          <u xml:id="u-815.0" who="#WaldemarMichna">Przedstawiciel Ministerstwa Finansów wyraził pozytywną opinię na temat propozycji przedstawionej przez pana przewodniczącego Bakę. Negatywną opinię wyraził przedstawiciel Narodowego Banku Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-815.1" who="#WaldemarMichna">Proszę jeszcze o zabranie głosu przedstawiciela Związku Banków Polskich, pana dyrektora Pietraszkiewicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-816">
          <u xml:id="u-816.0" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Chcę zwrócić uwagę, że pan dyrektor Jakubiak nie kwestionował propozycji pana przewodniczącego Baki - można powiedzieć, że pośrednio ją poparł - zakwestionował tylko pierwotną propozycję rządową, znajdującą się w przedłożeniu rządowym. Propozycja, którą przedłożył pan przewodniczący Baka, jest w zgodzie z tym, o czym mówił pan dyrektor Jakubiak. Nie wszystkie banki będą składać Bankowemu Funduszowi Gwarantowanemu informacje objęte tajemnicą bankową.</u>
          <u xml:id="u-816.1" who="#KrzysztofPietraszkiewicz">Takie informacje będą składać tylko te banki, które ubiegają się o pomoc i te, wobec których realizowane są gwarancje. Na tym polegało doprecyzowanie poczynione przez pana przewodniczącego Bakę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-817">
          <u xml:id="u-817.0" who="#WaldemarMichna">Czy mogę uznać, że został osiągnięty konsens w tej sprawie? Słyszę, że tak.</u>
          <u xml:id="u-817.1" who="#WaldemarMichna">Stwierdzam, że art. 2 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe został przyjęty w wersji zaproponowanej przez pana przewodniczącego Bakę. Art. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej zawiera nowe brzmienie art. 482 ustawy - Prawo bankowe.</u>
          <u xml:id="u-817.2" who="#WaldemarMichna">Wszystkie przepisy ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, które przyjęliśmy do tej pory, są objęte art. 1 ustawy nowelizującej. Przed chwilą przyjęliśmy art. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej.</u>
          <u xml:id="u-817.3" who="#WaldemarMichna">Teraz przechodzimy do art. 2 pkt. 2.</u>
          <u xml:id="u-817.4" who="#WaldemarMichna">W art. 78 ustawy - Prawo bankowe w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się nowe sformułowanie. Czy do art. 2 pkt 2 ustawy nowelizującej ktoś zgłasza uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 2 pkt 2 został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-817.5" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do art. 2 pkt 3.</u>
          <u xml:id="u-817.6" who="#WaldemarMichna">W art. 108 Prawa bankowego w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy: „o czym zawiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny, doręczając odpis wniosku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-818">
          <u xml:id="u-818.0" who="#ZbigniewBomba">Chcę jeszcze wrócić do art. 482 Prawa bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-819">
          <u xml:id="u-819.0" who="#StanisławStec">Przed chwilą przyjęliśmy nowe brzmienie art. 108 ust. 1 Prawa bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-820">
          <u xml:id="u-820.0" who="#ZbigniewBomba">Brzmienie art. 482 przyjęliśmy bez głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-821">
          <u xml:id="u-821.0" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do art. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej, który nadaje nowe brzmienie art. 109 Prawa bankowego. Czy do art. 2 pkt 4 są jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-822">
          <u xml:id="u-822.0" who="#StanisławStec">Czy pan minister Pazura ma jakieś propozycje odnośnie do art. 482 Prawa bankowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-823">
          <u xml:id="u-823.0" who="#RyszardPazura">Nie mam żadnych dodatkowych propozycji. Reprezentuję rząd. Propozycje rządowe są zapisane w projekcie rządowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-824">
          <u xml:id="u-824.0" who="#WaldemarMichna">Stwierdzam, że art. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej, dotyczący art. 109 Prawa bankowego, został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-824.1" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy teraz do art. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej, który nadaje nowe brzmienie art. 110 Prawa bankowego. Czy do art. 2 pkt 5 są jakieś uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 2 pkt 5, dotyczący art. 110 Prawa bankowego, został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-824.2" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do omówienia art. 3 ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe. Przepis ten brzmi następująco: „Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu”. Czy do art. 3 ustawy nowelizującej są jakieś uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 3 ustawy nowelizującej został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-824.3" who="#WaldemarMichna">Przechodzimy do omówienia ostatniego przepisu ustawy nowelizującej, art. 4. Czy do brzmienia tego przepisu są jakieś uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że art. 4 ustawy nowelizującej został przyjęty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-825">
          <u xml:id="u-825.0" who="#StanisławStec">Mam pytanie w związku z art. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej. Chodzi mi o przepis 482 ust. 2 Prawa bankowego, który brzmi: „Bankowy Fundusz Gwarancyjny udziela informacji, o których mowa w ust. 1, właściwym organom kontroli (...)”. Czy nie został tu zbytnio rozszerzony zakres upoważnień do udzielania informacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-826">
          <u xml:id="u-826.0" who="#WaldemarMichna">Proszę pana ministra Pazurę o ustosunkowanie się do kwestii podniesionej przez pana posła Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-827">
          <u xml:id="u-827.0" who="#RyszardPazura">O brzmieniu art. 482 ust. 2 w czasie posiedzenia rządu toczyły walkę różne organy. W związku z tym trudno mi się w tej sprawie wypowiedzieć. Osobiście uważam - i jest to zdanie Ministra Finansów, a nie przedstawiciela rządu - że jeżeli Najwyższa Izba Kontroli czy na przykład aparat skarbowy kontrolują Bankowy Fundusz Gwarancyjny, to tylko kontrolują ów Fundusz. Jeżeli natkną się na problemy konkretnego banku, któremu udzielono pomocy lub który jest w trakcie załatwiania sprawy, to przecież mają prawo wejścia tam, gdzie znajduje się źródło niepokojących informacji czyli mogą wejść do banku. Aparatowi kontroli skarbowej służy takie uprawnienie na podstawie ustawy o zobowiązaniach podatkowych, natomiast aparatowi Najwyższej Izby Kontroli - na podstawie odrębnej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-827.1" who="#RyszardPazura">Chcę powiedzieć, że we wstępnych projektach nie zakładaliśmy tego, że będzie jakiś pośredniczący podmiot, który udziela informacji objętych tajemnicą bankową. Uważamy, że takie informacje należy czerpać ze źródła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-828">
          <u xml:id="u-828.0" who="#WaldemarMichna">Teraz zabierze głos przedstawiciel Najwyższej Izby Kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-829">
          <u xml:id="u-829.0" who="#MarzennaZielińska">Chcę nawiązać do tego, że dyskusja na posiedzeniu Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i na posiedzeniu rządu była bardzo burzliwa, jeśli chodzi o przepis art. 482.</u>
          <u xml:id="u-829.1" who="#MarzennaZielińska">To nie jest zupełnie tak, jak przedstawił pan minister Pazura. Tajemnicę bankową opisuje art. 48 ust. 1 Prawa bankowego. Jest to tajemnica, którą objęte są obroty i stany rachunków bankowych. W art. 482 mowa jest o kredytach. W związku z tym nasuwa się pytanie, czy my jako Najwyższa Izba Kontroli coś możemy czy nie. Bardzo byśmy chcieli, żeby teraz nie przedłużać dyskusji. Proponujemy zachować art. 482 ust. 2 w wersji przedłożenia rządowego, zwłaszcza że jego treść była przedmiotem uzgodnień. Nie widzimy w tym przepisie żadnego zagrożenia. Proszę zwrócić uwagę na art. 482 ust. 3, który brzmi: „Do udzielenia informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 48 (Prawa bankowego”. Dopiero art. 48 daje podstawę do przeprowadzenia kontroli. Przepis art. 482 jest nam równie potrzebny ze względu na następujące rozbieżności pomiędzy pojęciem „rachunku bankowego, a pojęciami „kredytu”, „umowy kredytowej”, „rachunku kredytowego”. Dlatego apeluję o zachowanie art. 482 ust. 2 w wersji przedłożenia rządowego. Nie występujemy o szerszy dostęp do tajemnicy bankowej niż to zostało określone w art. 48 Prawa bankowego. W art. 482 ust. 3 jest wyraźne nawiązanie do art. 48.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-830">
          <u xml:id="u-830.0" who="#WaldemarMichna">Pragnę przypomnieć, że brzmienie art. 482 Prawa bankowego przyjęliśmy w drodze konsensu. Przedstawiciele Ministerstwa Finansów i Najwyższej Izby Kontroli odpowiadali na pytanie zgłoszone przez pana posła Steca. Pan poseł Stec uznał sprawę za wyjaśnioną.</u>
          <u xml:id="u-830.1" who="#WaldemarMichna">Czy możemy przejść do przegłosowania całości projektu ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe? Nie widzę sprzeciwu. Przechodzimy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-830.2" who="#WaldemarMichna">Za przyjęciem projektu ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe opowiedziało się 13 posłów, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-830.3" who="#WaldemarMichna">Powinniśmy teraz przejść do wyboru posła sprawozdawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-831">
          <u xml:id="u-831.0" who="#WładysławJasiński">Proponuję, aby posłem sprawozdawcą został pan poseł Cichosz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-832">
          <u xml:id="u-832.0" who="#WaldemarMichna">Czy są inne kandydatury? Nie widzę. Czy w drodze konsensu możemy przyjąć, że posłem sprawozdawcą będzie pan poseł Janusz Cichosz? Nikt nie zgłasza sprzeciwu. A więc, pan poseł Janusz Cichosz został posłem sprawozdawcą.</u>
          <u xml:id="u-832.1" who="#WaldemarMichna">Zamykam posiedzenie Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów oraz Ustawodawczej.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>