text_structure.xml 47.2 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 29 kwietnia 1980 r. Komisja Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa, obradująca pod przewodnictwem, posła Henryka Szafrańskiego (PZPR), rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">informację o zakresie działania i zadaniach wynikających z uchwał VIII Zjazdu PZPR Ministerstwa Hutnictwa, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego oraz Ministerstwa Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Hutnictwa z ministrem Franciszkiem Kaimem, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego z ministrem Aleksandrem Kopciem i wiceministrem Edwardem Meisnerem, Ministerstwa Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych z wiceministrem Eugeniuszem Szatkowskim, przedstawiciele Urzędu Rady Ministrów, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów oraz Najwyższej Izby Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Podstawę dyskusji stanowiły materiały nadesłane przez resorty. W części dotyczącej hutnictwa uzupełnił je minister Franciszek Kaim.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">W programie rozwoju naszego kraju, ustalonym przez VIII Zjazd PZPR ważne i odpowiedzialne zadania przypadają, hutnictwu. Produkcja stali powinna osiągnąć w 1985 r. ok. 23-24 mln ton wyrobów walcowanych 16,5 -17 mln ton, a miedzi 500 tys. ton. Założenia te zgodne są z tendencjami występującymi w świecie, gdzie produkcja stali wzrasta dynamicznie z 596 mln ton w 1970 r. do 745 mln ton w 1979 r., a prognozy na rok 1985 przewidują produkcję stali w wysokości 1,1 mld ton.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Polska ma korzystne warunki dla rozwoju hutnictwa, gdyż dysponuje bazą surowcową w postaci węgla, dolomitów, kwarcytów, wapieni i innych minerałów używanych w tym przemyśle. Import surowców do produkcji hutniczej (rudy żelazne, niektóre, żelazostopy, nikiel, wanad, kobalt) stanowi w ogólnej wartości hutniczej tylko ok. 8%.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Mimo występujących trudności w zaopatrzeniu w energię i gaz oraz trudności transportowych, które były przyczyną niewykonania planu w ostatnich 2 latach hutnictwo w I kwartale br. uzyskało dobre wyniki, m.in. w produkcji koksu wykonano 25% zadań rocznych, w produkcji surówki 24, 4%, stali 24, 4%, wyrobów walcowanych - 24,1%, miedzi - 23,5% planu rocznego. Dostawy hutnictwa na rynek wewnętrzny zrealizowano w 30,1%. Obecnie ważnym zadaniem jest utrzymanie wysokiej dynamiki produkcji osiągniętej w I kwartale br. Hutnictwo dąży, aby w I półroczu wykonać 50% zadań rocznych.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Podstawowym zadaniem hutnictwa jest rytmiczne i prawidłowe zaopatrzenie gospodarki w pełny asortyment wyrobów hutniczych. Przede wszystkim coraz większą wagę przywiązuje się do poprawy jakości produkcji oraz polepszenia asortymentu wytwarzanych wyrobów. W przemysłach przetwarzających wyroby hutnicze zmienia się i unowocześnia technika, rośnie zapotrzebowanie na nowe materiały o nowych trudniejszych do opanowania parametrach użytkowych. Szczególnie duże wymagania stawiają licencje np. na ciągniki, samochody, telewizory.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">W bieżącym 5-leclu hutnictwo dokonało znacznego postępu, uruchamiając produkcję ponad 200 nowych wyrobów przeznaczonych głównie dla: telewizji kolorowej, licencyjnego ciągnika rolniczego, energetyki konwencjonalnej i atomowej, górnictwa węglowego i naftowego, przemysłu okrętowego, przemysłu elektromaszynowego, motoryzacji i innych. Udało się rozwiązać wiele trudności w zaopatrzeniu przemysłu krajowego, ale pojawiają się nowe problemy, którym hutnictwo musi sprostać. Np. w bardzo krótkim czasie opanowano w hucie Katowice produkcję grodzic wodoszczelnych niezbędnych do realizacji programu „Wisła”.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">W latach 1975-1980 nastąpił poważny wzrost produkcji wyrobów ze stali jakościowej, wyrobów ze stali o podwyższonej wytrzymałości i odporności na korozję. Dzięki temu 35% produkcji wyrobów walcowanych stanowią wyroby uszlachetnione, co umożliwia lepsze zaspokojenie potrzeb odbiorców, a jednocześnie stwarza warunki do ograniczenia importu wielu wyrobów hutniczych z krajów II obszaru płatniczego, co stanowiło w poprzednich latach poważne obciążenie naszego bilansu płatniczego. Kierunek ten będzie szczególnie preferowany, zgodnie z postanowieniami VIII Zjazdu, dotyczącymi podnoszenia efektywności gospodarowania.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Wychodząc naprzeciw potrzebom gospodarki oraz w celu zapewnienia warunków do podejmowania trudnej i skomplikowanej produkcji, resort hutnictwa opracował projekt nowych mierników produkcji i oceny pracy hut w oparciu o rzeczywistą pracochłonność, a nie jak dotychczas na podstawie tonażowego wykonania produkcji. Wdrożenie tego systemu powinno sprzyjać rozszerzeniu asortymentu produkcji oraz podejmowaniu przez hity produkcji wyrobów trudnych i skomplikowanych. Stworzy to lepsze warunki do dalszej eliminacji importu oraz podejmowania opłacalnego eksportu.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Poprawa jakości i asortymentu produkcji wymaga szybkiej modernizacji starego hutnictwa, przede wszystkim przez budowę nowoczesnych wydziałów przetwórczych oraz prowadzenie małej modernizacji, polegającej na usprawnieniach technicznych, racjonalizacji, nowych technologiach. To z kolei wymagać będzie lepszego wyposażenia wydziałów w maszyny, urządzenia, piece do obróbki cieplnej, urządzenia do obróbki mechaniczno-galwanicznej itp. Jednocześnie modernizacja starego hutnictwa powinna wpłynąć na poprawę ochrony środowiska w regionie katowickim. Równolegle z budową dużych hut, hutnictwo realizuje program rozbudowy i modernizacji hut małych, zgodnie z potrzebami kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Poważnym zadaniem hutnictwa jest uzyskanie dalszego postępu w zakresie racjonalizacji obrotów wyrobami hutniczymi z krajami II obszaru płatniczego. Globalny eksport hutnictwa do tych krajów w latach 1975-1980 wzrośnie blisko 2-krotnie. Jest to głównie efektem uruchomienia produkcji w hucie Katowice, rozwoju przemysłu miedziowego oraz postępu w produkcji, zwłaszcza trudnych asortymentów w starych hutach. Dzięki temu nastąpiła poprawa salda obrotów wyrobami hutniczymi i w bieżącym roku przewiduje się zlikwidowanie ujemnego salda z II obszarem płatniczym. Nawet więcej - hutnictwo chce uzyskać saldo dodatnie, traktując to jako swój wkład w poprawę bilansu płatniczego. Oprócz wyrobów hutniczych, do poprawy naszego salda obrotów z krajami II obszaru płatniczego przyczynia się eksport miedzi i srebra, który w latach 1975-1980 wzrośnie blisko 3-krotnie.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Ważnym problemem w hutnictwie jest gospodarka materiałami i surowcami oraz wykorzystanie surowców odpadowych. Każdy 1% poprawy wykorzystania materiałów daje w skali resortu oszczędność około 2 mld zł. Działania w tym zakresie powinny obejmować: oszczędności materiałów w samym hutnictwie oraz wykonywanie takiej produkcji hutniczej, która zapewni poważne oszczędności u użytkowników stali.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Podstawowym problemem jest oszczędność paliw i energii. Hutnictwo bowiem należy do przemysłów o dużej energochłonności. W latach 1975-1980 zakłady hutnictwa uzyskają oszczędność blisko 1, 5 mln ton paliwa umownego. W następnym 5-leciu podjęte mają być dalsze zadania modernizacyjne i usprawniające energochłonne procesy produkcyjne hutnictwa. Zakłada się, że średnie oszczędności roczne wyniosą 390 tys. ton paliwa umownego. Zamierzenia te wymagać będą wielu działań o charakterze technicznym, a więc modernizacji urządzeń, dalszego doskonalenia reżimu i dyscypliny technologicznej, rozszerzenia automatycznych systemów regulacji i sterowania w zakresie gospodarki paliwowo-energetycznej oraz zwiększenia stopnia wykorzystania ciepła odpadowego, powstającego w procesach metalurgicznych.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Lepsze wykorzystanie materiałów w hutnictwie stawia przed służbami technicznymi i ekonomicznymi przedsiębiorstw hutniczych zadania związane z uzyskaniem lepszych wyników ekonomicznych. Poważne źródło osiągania znacznych efektów stanowić będzie wykorzystanie tzw. surowców towarzyszących takich jak: srebro, nikiel, ren, selen, kobalt i inne, których wartość rekompensuje koszty wydobycia i przeróbki jednej tony miedzi. W celu uzyskania oszczędności stali i metali nieżelaznych resort hutnictwa podjął współpracę z przemysłem maszynowym mającą na celu sprecyzowanie potrzeb materiałowych tej gałęzi produkcji i odpowiednie do tego ustawienie kierunków produkcji hutniczej w latach 1980-1985. Podobna współpraca została nawiązana z resortem górnictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Przemysł hutniczy podejmuje również działania w celu lepszego zaspokojenia zapotrzebowania rynku na wyroby hutnicze, koks oraz wyroby ze srebra i złota. Wszystkie przedsięwzięcia resortu mają na celu przede wszystkim zasadniczą poprawę efektywności gospodarowania.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Zadania przemysłu maszynowego wynikające z uchwał VIII Zjazdu PZPR przedstawił minister Aleksander Kopeć: Lata 70-te były okresem dynamicznego i harmonijnego rozwoju tego przemysłu, który zgodnie wytycznymi VI i VII Zjazdu Partii, rozwijał produkcję szybciej niż rozwijała się cała gospodarka i dokonał zasadniczych zmian w jej strukturze, polegających na zwiększeniu w niej udziału produkcji na eksport i rynek wewnętrzny. Przemysł maszynowy realizował ok. 40 różnych zadań wynikających z uchwał VI i VII Zjazdu Partii. Jednakże trzy bardzo ważne dla gospodarki zadania nie zostały wykonane w całości. Nie zdołał on rozwiązać w pełni problemów komunikacji publicznej przez odpowiedni rozwój produkcji autobusów o dużej pojemności, zapewnić odpowiedniego rozwoju produkcji ciężkiego sprzętu samochodowego oraz rozwiązać sprawę kooperacji przemysłowej. Zagadnienia te są obecnie w centrum uwagi resortu.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Resort przemysłu maszynowego wytwarza obecnie 55% produkcji krajowego przemysłu elektromaszynowego. Jego udział w całej krajowej produkcji, który w 1970 r. wynosił 9,5%, w tym roku wzrośnie do 15%. Przemysł ten dostarcza blisko 24% eksportu krajowego przemysłu oraz blisko 1/4 dóbr konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">W latach 1970-1980 produkcja sprzedana przemysłu maszynowego wzrośnie ponad 3-krotnie, eksport ponad 4,5 raza, a eksport do krajów II obszaru płatniczego - 10-krotnle. Produkcja rynkowa zwiększy się z 27 mld zł z 1970 r. do ponad 119 mld w br. Na inwestycje przeznaczono w tym czasie 260 mld zł, tj. ponad połowę środków przeznaczonych na ten cel w całym przemyśle elektromaszynowym.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">W marcu br. wpływami z eksportu spłacone zostały wszystkie zaciągnięte na rozwój przemysłu maszynowego kredyty z krajów strefy dolarowej i do końca roku załogi wypracują saldo dodatnie sięgające 2 mld zł dew.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Uwzględniając zadania wynikające dla resortu z expose premiera Edwarda Babiucha resort opracował program działania, zakładający m. in. zmniejszenie wydatków na administrację gospodarczą. Zamierza się np. zmniejszyć od 1 maja br. ilość departamentów w ministerstwie z 18 do 14, co w konsekwencji przyniesie także zmniejszenie liczby stanowisk kierowniczych i zatrudnienia. Zakłada się podporządkowanie dalszych ugrupowań przemysłowych bezpośrednio ministerstwu.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">W I kwartale br. wszystkie zjednoczenia i kombinaty podległe MPM wykonały zadania planowe. Dobrze realizowane są zadania w zakresie eksportu do krajów II obszaru płatniczego. W I kwartale zrealizowano w tej dziedzinie 24,4% zadań rocznych, uzyskując największą dynamikę wzrostu w obecnym 5-leciu. Wysoki jest również wzrost dostaw części zamiennych dla rolnictwa i komunikacji.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Wystąpiły na początku tego roku także zjawiska negatywne. Na skutek niskiego zaawansowania dostaw elementów kooperacyjnych z importu z krajów kapitalistycznych niektórym zakładom grożą przerwy w pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">W uchwałach VIII Zjazdu PZPR ok. 30 zadań adresowanych jest bezpośrednio do załóg resortu przemysłu maszynowego, a 70 adresowanych do nich w sposób pośredni. Zadania te znajdują odbicie w programach działania resortu w tym roku i kierunkach jego rozwoju w następnym 5-leciu. Przemysł podejmuje m.in. przedsięwzięcia mające służyć rodzinie. Rozwija się pracę nakładczą, dającą zatrudnienie przede wszystkim kobietom. Szuka się możliwości powiązania funduszu socjalnego z wynikami w oszczędności materiałów, surowców i energii. Uzyskane tą drogą dodatkowe środki funduszu socjalnego będzie można przeznaczyć np. na budowę przyzakładowych przedszkoli i żłobków. Bardzo poważne zadania wynikają dla przemysłu maszynowego również z programu ochrony zdrowia; około 85% sprzętu, w który wyposażone są obecnie szpitale, pochodzi z jego zakładów.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Zamierza się ściślej wiązać wyniki pracy z wysokością płac. Uwzględniając zasadę lepszej płacy za lepszą pracę, od 1 lipca br. w odlewniach i kuźniach podległych MPM zamierza się wprowadzić regulację płac w sposób podobny jak w resorcie hutnictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Dążyć się będzie do zwiększenia asortymentu i poprawy jakości produkcji rynkowej. Dotyczy to zarówno wyrobów standardowych jak i luksusowych sprzedawanych po odpowiednio wyższych cenach. Nastąpi dalszy rozwój usług motoryzacyjnych. W tym roku oddana zostanie do użytku setna stacja obsługi samochodów zbudowana przez wyspecjalizowane przedsiębiorstwo budowlane resortu. W przyszłej 5-latce zamierza się rozwinąć na znaczną skalę usługi z dziedziny sprzętu gospodarstwa domowego i sprzętu radiowo-telewizyjnego. Resort podejmuje także wielostronne działania mające zapewnić rozwój zakładowego budownictwa mieszkaniowego oraz poprawę warunków pracy i wypoczynku załóg.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Poprawę efektywności gospodarowania zamierza się uzyskać przede wszystkim drogą oszczędności materiałów, paliw i energii. Wielkie znaczenie ma realizacja kompleksowego programu racjonalizacji gospodarki paliwami płynnymi. Widzi się przede wszystkim potrzebę zmiany struktury produkcji samochodów ciężarowych. Zamierza się ograniczyć produkcję samochodów 4-6 tonowych na rzecz samochodów ciężkich 12 - 18-tonowych i dostosować do nich produkcję naczep i przyczep. W dziedzinie samochodów osobowych główny kierunek rozwoju stanowić będą wozy małolitrażowe. Oszczędność paliw wiąże się z koniecznością usprawnienia obsługi technicznej pojazdów, elektronizację samochodów, wprowadzeniem silników wysokoprężnych. Działania te mają ogromną wagę. Oszczędność 200 tys. ton paliwa rocznie daje możność wprowadzenia na rynek 100 tys. dodatkowych samochodów osobowych.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Wspólnie z Ministerstwem Energetyki i Energii Atomowej resort opracował program oszczędności energii. Jego realizacja pozwoli w latach 1981- 85 zrezygnować z budowy nowej elektrowni o mocy ok. tysiąca MW. Budowa takiej elektrowni kosztuje 15-18 mld zł, a jeśli doliczyć do tego koszty budowy kopalni węgla brunatnego, czy transportu węgla kamiennego koszt ten będzie znacznie większy. O wiele tańsze są działania polegające na konstruowaniu energooszczędnych maszyn, urządzeń i systemów napędowych, a także wprowadzaniu oszczędnych źródeł światła, jakimi są np. wysokoprężne lampy sodowe. Opracowany przez oba resorty program w tej dziedzinie wniesiony zostanie wkrótce pod obrady Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Osobny problem to oszczędność stali. 25 tys. pracowników i 15 tys. obrabiarek pracuje w przemyśle maszynowym przy „produkcji” wiórów. Wysoki udział obróbki wiórowej wynika zarówno z nieodpowiedniej struktury wyrobów hutniczych jak i ze zbyt niskiej zdolności obróbki plastycznej. Wspólnie z resortem hutnictwa opracowano program podniesienia efektywności wykorzystania stali w przemyśle maszynowym w latach 80-tych. Program ten po raz pierwszy podjęty został na szeroką skalę przez zaplecze naukowo-badawcze resortu i stowarzyszenia techniczne. Wprowadzenie do praktyki przemysłowej założeń tego programu może przynieść w nadchodzącym 5-leciu oszczędność do 1,5 mln ton stali. Pracuje się także nad oszczędnością węgla i innych paliw zużywanych w przemyśle maszynowym do celów grzewczych.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Zgodnie z uchwałą VIII Zjazdu produkcja przemysłu maszynowego ma w latach 1981-85 wzrosnąć o 33%. Wprowadzając bardziej racjonalną strukturę produkcji, rozwijając wytwórczość wyrobów zbywalnych w eksporcie i poszukiwanych w kraju, można będzie uzyskać większy przyrost produkcji. Do przemysłów, których rozwój będzie popierany, należą: elektroniczny i elektrotechniczny, sprzętu medycznego i aparatury naukowo-badawczej. Poważne zadania dla resortu wynikają również z potrzeb budownictwa, transportu i handlu zagranicznego. Rozwijana będzie więc produkcja maszyn i urządzeń oraz wyposażenia dla budownictwa mieszkaniowego i ochrony środowiska, a także produkcja narzędzi gospodarczych. Branżami proeksportowymi, rozwijanymi w szybkim tempie pozostaną nadal przemysły: lotniczy i silnikowy, maszyn budowlanych oraz motoryzacyjny. Uchwałą VIII Zjazdu zobowiązała przemysł maszynowy do kompleksowej modernizacji przestarzałej hutniczej części huty „Stalowa Wola”. Program jej modernizacji jest w fazie przygotowań i będzie przedstawiony wkrótce Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Uchwały VIII Zjazdu PZPR wskazywały na konieczność doskonalenia systemu funkcjonowania gospodarki, potrzeb umocnienia roli planu centralnego i dalszego usprawniania systemu ekonomiczno-finansowego. Opracowujemy nowy system ekonomiczno-finansowy. Chcemy uzyskać jego akceptację i pracować w myśl jego zasad w latach 80-tych. System ten ma sprzyjać wysokoefektywnej produkcji, wprowadzaniu nowych wyrobów i poprawie ich jakości, zamierza się również ściślej wiązać wysokość funduszu socjalnego zakładu z osiągniętymi przezeń wynikami, wysokości płac z efektami pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">W końcowej fazie są prace nad znowelizowaną uchwałą o kooperacji dotyczącą całej gospodarki. Zamierza się w niej nadać szczególną rangę wieloletnim umowom kooperacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">Dobre wyniki dają wprowadzone w resorcie w 1978 r. zasady osiągania projektowanego poziomu kosztów własnych wyrobów nowych i zmodernizowanych. W tym roku natomiast wprowadzone zostaną powszechnie w całym przemyśle wytyczne stosowania wewnątrzzakładowego rozrachunku gospodarczego. Weryfikowane są również resortowe zasady normatywnego rachunku kosztów. Zasady te stosuje od kilku lat z powodzeniem 200 zakładów przemysłu maszynowego.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">W przygotowaniu znajduje się kompleksowy resortowy program realizacji uchwał VIII Zjazdu Partii. Będzie on mógł uzyskać końcową postać w chwili, gdy znane będą główne założenia planu na lata 1981 - 85 w całej gospodarce. Kierownictwo resortu zwróciło się do 50 uczonych z różnych branż o wypowiedzenie się, jakie ich zdaniem powinny być kierunki rozwoju przemysłu maszynowego w latach 80-tych.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">Przedstawioną Komisji informację Ministerstwa Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych uzupełnił wiceminister Eugeniusz Szatkowski: Od realizacji zadań wytyczonych przed resortem na VIII Zjeździe PZPR uzależnione będzie osiągnięcie priorytetowych celów gospodarki narodowej. Resort ma bowiem znaczny udział w dostawach całego przemysłu elektromaszynowego na rynek (ponad 18%), będąc dominującym dostawcą wyrobów metalowych, maszyn i narzędzi rolniczych oraz wyrobów instalacyjno-sanitarnych. Wiele organizacji gospodarczych resortu specjalizuje się w produkcji eksportowej. Za granicę sprzedaje się m.in. 90% budowanych statków, kompletne obiekty przemysłowe i linie technologiczne, znaczne ilości taboru kolejowego. Resort jest głównym producentem urządzeń dla kompleksu żywnościowego, dostarcza rolnictwu maszyny rolnicze, ciągniki i części zamienne, linie produkcyjne i specjalne maszyny, urządzenia chłodnicze dla przemysłu spożywczego, handlu i przechowalnictwa oraz statki dla rybołówstwa. Dla budownictwa mieszkaniowego przemysł dostarcza wiele wyrobów instalacyjno-sanitarnych, a jednocześnie urządzenia niezbędne do tworzenia infrastruktury osiedli i budownictwa komunalnego. Przyrost produkcji lokomotyw, wagonów i statków ma z kolei istotny wpływ na sytuację transportu.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">W tym roku wartość produkcji sprzedanej resortu powinna osiągnąć 217,9 mld zł. Plan eksportu przewiduje uzyskanie wartości blisko 7,4 mld zł dew., w tym do krajów II obszaru płatniczego - 2,1 mld zł dew. Oznacza to w porównaniu z wykonaniem w ub. roku wzrost eksportu ogółem o 8,6%, w tym do II obszaru - o 21%. Wartość planowanych dostaw na rynek wyniesie 33,6 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">Dostawy maszyn i urządzeń oraz ciągników osiągną w br. 33,5 mld zł, a produkcja części zamiennych zwiększy się do 11,5 mld zł. Wzrośnie także produkcja części zamiennych do innych maszyn, urządzeń i środków transportu.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">Dążąc do zapewnienia maksymalnej sprawności znajdujących się w eksploatacji maszyn, urządzeń i środków transportu resort rozwija również działalność remontową. O 9,4% zwiększą się w br. remonty statków. Kontynuowane będą remonty lokomotyw i silników spalinowych. Przemysł taboru kolejowego przejmując z resortu komunikacji produkcję wagonów-węglarek, stworzy równocześnie warunki do zwiększenia remontów wagonów w zakładach naprawczych taboru kolejowego.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">Program poprawy efektywności gospodarowania kładzie szczególny nacisk na lepsze gospodarowanie materiałami, surowcami, paliwami i energią, zwiększenie efektywności działań w gospodarce związanych z zatrudnieniem i funduszem płac oraz zwiększenie dyscypliny finansowej. Zakłada się zmniejszenie importochłonności produkcji o 8%, stalochłonności - o 4,3%, zmniejszenie kosztów materiałowych o 1,6% i wzrost wydajności pracy o 5,5%, przy zmniejszonym w stosunku do ub. roku zatrudnieniu o ponad 4 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">Wyniki pracy przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych w I kwartale br. nie są w pełni zadowalające. Roczny plan produkcji sprzedanej zaawansowano w 23,8%, a fundusz płac w 24,9%. Niepełne wykonanie eksportu do krajów II obszaru spowodowane zostało opóźnieniem w przekazaniu armatorom zagranicznym 3 statków, co z kolei było spowodowane spóźnionymi dostawami kooperacyjnymi z importu. Pozostałe zjednoczenia wykonały, a nawet przekroczyły planowane na I kwartał br. zadania eksportowe.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">O 1,1 mld zł przekroczono w I kwartale dostawy rynkowe, które w porównaniu z analogicznym okresem ub. roku wzrosły aż o 17,2%. Produkcja części zamiennych wyniosła 3,2 mld zł, co oznacza zaawansowanie planu rocznego w wysokości 27,7%.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">W I kwartale przemysł maszyn ciężkich i rolniczych napotykał na trudności wynikające z niepełnych dostaw materiałów i surowców z hutnictwa i chemii, nierytmicznych dostaw kooperacyjnych z różnych resortów oraz niepełnych dostaw z importu. Wspólnie z zainteresowanymi resortami podejmowane są przedsięwzięcia, mające zapewnić przezwyciężenie tych trudności. Resort przyjął dodatkowe zadania w eksporcie do krajów II obszaru płatniczego oraz analizuje możliwości zwiększenia dostaw na rynek wewnętrzny.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">Oprócz działań doraźnych mających na celu osiągnięcie konkretnych, bliskich efektów, prowadzone są prace systemowe, mające na celu kompleksowe uporządkowanie działalności przemysłu w różnych jej dziedzinach. Chodzi tu przede wszystkim o uporządkowanie bazy normatywnej, a zwłaszcza normowania zużycia materiałów, norm pracy i normatywnego rachunku kosztów.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">Resort ma stosunkowo niewielki udział w zużyciu energii i paliw w procesach wytwarzania (2,5% krajowego zużycia). Jest natomiast producentem maszyn i urządzeń, ma więc wpływ na ich energochłonność w eksploatacji, a tym samym na zużycie paliw i energii przez inne przemysły. Toteż podejmuje się prace konstrukcyjne zmierzające do zmniejszenia energochłonności produkowanych w resorcie urządzeń.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">W ostatnich latach resort zmniejszał systematycznie importochłonność produkcji. Działalność ta będzie kontynuowana w br. i w latach następnych. Większe wymagania stawiane będą służbom zaopatrzeniowym, które muszą prowadzić racjonalną politykę w zakresie importu surowców. W odniesieniu do wyrobów o dużym udziale importu, których ograniczenie produkcji nie wywoła napięć gospodarczych, wielkość tej produkcji uzależniać się będzie od tempa uruchamiania wytwórczości elementów i materiałów krajowych.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">Duże rezerwy istnieją w wykorzystaniu czasu pracy. Na stanowiskach pracy tracone jest od 8 do 10, a niekiedy nawet do 20% czasu pracy. Równolegle zaś występuje znaczna liczba przepracowanych godzin nadliczbowych. Przeciwdziałanie tym zjawiskom wymagać będzie bardziej energicznego działania dozoru technicznego i kierownictw wszystkich przedsiębiorstw resortu. W wielu zakładach bowiem występuje nierytmiczna realizacja zadań, koncentrowanie wysiłków w końcu miesiąca, czy kwartału. Pracę w godzinach nadliczbowych ograniczać się będzie do przypadków niezbędnie koniecznych. Brak dyscypliny w tym zakresie jest bowiem jednym z elementów przekraczania funduszu płac. Będzie się dokonywać uzasadnionych korekt norm pracy, prowadzić systematyczną obserwację wykorzystania dni pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">Intensyfikowane są działania zmierzające do poprawy organizacji pracy. Jako ważne zadanie traktujemy upraszczanie struktur organizacyjnych, doskonalenie struktury zatrudnienia poprzez zmniejszenie liczby pracowników na stanowiskach nierobotniczych. W przemyśle okrętowym konsekwentnie wdrażany jest system organizacji pracy połączony z rzeczowym planowaniem zadań produkcyjnych i odpowiednią modyfikacją zasad wynagradzania.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">Podjęte zostały prace nad rozszerzeniem stosowania wydziałowego rozrachunku gospodarczego i upowszechnieniem rachunku kosztów normatywnych opartych o aktualizowaną bazę normatywną. Działania te pozwolą na stworzenie odpowiednich warunków do szerszego wyzwalania i pobudzania inicjatyw pracowniczych niezbędnych do dalszej poprawy gospodarowania na wszystkich odcinkach działalności resortu.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#RomanRurański">Przedstawiona Komisji informacja o zadaniach Ministerstwa Hutnictwa, wynikających z uchwał VIII Zjazdu PZPR oraz zaprezentowany przez kierownictwo resortu program przedsięwzięć mających zapewnić efektywną realizację tych zadań naświetlają podstawową problematykę hutnictwa.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#RomanRurański">W dziedzinie produkcji hutniczej - oprócz ilościowego jej wzrostu - za sprawę pierwszoplanową należy uznać stałą poprawę struktury i unowocześniania tej produkcji, podnoszenie jej jakości, rozwijanie produkcji wyrobów o wysokich parametrach technicznych i walorach użytkowych, stwarzających warunki do optymalnego wykorzystania stali przez konstruktorów i przemysł przetwórczy. Zadaniom tym - jak wynika z przedstawionej informacji - nadano w programach działania resortu wysoką rangę.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#RomanRurański">Aby hutnictwo mogło sprostać stawianym mu zadaniom, niezbędne jest jednak zintensyfikowanie prac związanych z modernizacją jego starej bazy. Niedostateczny postęp w tej dziedzinie w ostatnich latach podniesiony został m.in. w sprawozdaniu Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa z działalności w okresie VII kadencji Sejmu PRL.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#RomanRurański">Trzeba również zahamować obserwowaną w ostatnich 2 latach tendencję osłabienia tempa rozwoju produkcji wyrobów ze stali jakościowych. Wymaga to lepszego zaopatrzenia hutnictwa w żelazostopy oraz usprawnienia dostaw wsadu w ramach obrotów międzyhutniczych, z równoczesną odbudową zapasów półwyrobów.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#RomanRurański">Wysoko należy ocenić podejmowane przez resort działania w zakresie realizacji obrotów zagranicznych, zwłaszcza wyrobami hutniczymi. Miarą osiągnięć w tej dziedzinie jest podwojenie w stosunku do 1975 r. eksportu do krajów II obszaru płatniczego oraz systematyczne likwidowanie ujemnego salda obrotów z tymi krajami. Postęp w tej dziedzinie pozbawiony jest przy tym elementów akcyjności i ma charakter ciągły. Z informacji resortu wynika, że i w tym roku podjęto działania w celu zwiększenia eksportu ponad zadania ustalone w NPSG.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#RomanRurański">Coraz bardziej znaczącą pozycję w eksporcie stanowią miedź i srebro, których ceny na rynkach światowych kształtują się wyjątkowo korzystnie. Uzyskanie w tej dziedzinie większych jeszcze wpływów dewizowych i poprawy efektywności dewizowej eksportu wymaga pełniejszego wykorzystania nowoczesnego potencjału produkcyjnego, zainstalowanego w przemyśle miedziowym, a przede wszystkim wyprowadzenia z impasu produkcyjnego huty miedzi w Głogowie.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#RomanRurański">Duża energo- i materiałochłonność produkcji hutniczej stawiają przed hutnictwem szczególnie poważne zadania oszczędnościowe. Ten kierunek działania ma być - według informacji kierownictwa resortu - uwzględniony w dalszej rozbudowie i modernizacji hutnictwa oraz realizowany w procesach technologiczno-produkcyjnych, Osiągane przez hutnictwo wyniki wskazują zwłaszcza na potrzebę koncentrowania uwagi na obniżeniu wybraków i nie trafionych wytopów oraz poprawie uzysków. Należy również zapewnić najbardziej racjonalne gospodarowanie materiałami ogniotrwałymi oraz złomem.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#RomanRurański">Przy ograniczonych środkach na inwestycje, szczególnej wagi nabiera zapewnienie maksymalnej efektywności przedsięwzięciom inwestycyjno-modernizacyjnym. Efektywność ta nie zawsze dotychczas była zadowalająca. Wynikało to niekiedy z niekompleksowego i nie w pełni skoordynowanego rozwiązania problemów, z niezapewnienia dla nowych obiektów wymaganych materiałów, oprzyrządowania i części zamiennych z niekompleksowego przekazywania obiektów do eksploatacji. Uniemożliwiało to osiąganie projektowych zdolności produkcyjnych w ustalonych cyklach.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#RomanRurański">Poprawie efektywności gospodarowania w hutnictwie służyć ma - niezależnie od przedsięwzięć technicznych - ogólne wzmocnienie dyscypliny realizacji zadań planowych, poprawa dyscypliny pracy, dyscypliny technologicznej i inwestycyjnej. Nasuwa się potrzeba dalszego doskonalenia struktur organizacyjnych i organizacji pracy, a także rygorystycznego egzekwowania odpowiedzialności, szczególnie z tytułu pełnienia funkcji kierowniczych i nadzoru.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#RomanRurański">Należy podkreślić, że program podniesienia efektywności gospodarowania w hutnictwie został opracowany przy współudziale szerokiego aktywu hutniczego, z wykorzystaniem wniosków z dyskusji przed VIII Zjazdem Partii i wniosków zgłaszanych na przedzjazdowych naradach załóg hutniczych. Pozytywnie ocenić należy szybkie zapoznanie załóg ze skonkretyzowanymi już zadaniami oraz przystąpienie do ich realizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#ZdzisławFogielman">Minister przemysłu maszynowego mówił o szybkim tempie wzrostu dostaw części zamiennych. A jak się to przedstawia w sztukach, w odniesieniu do poszczególnych asortymentów tych części?</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#ZdzisławFogielman">Jakie zyski osiągamy ze sprzedaży statków za granicę, zwłaszcza do ZSRR?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#TadeuszHaładaj">Resorty przemysłu maszynowego oraz maszyn ciężkich i rolniczych mają decydujący wpływ na nasz bilans handlu zagranicznego. Czy resorty te w porozumieniu z Ministerstwem Handlu Zagranicznego ustaliły już dokładnie asortyment produkcji eksportowej, którą zamierzamy rozwijać w nadchodzącym 5-leciu?</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#TadeuszHaładaj">Są już podjęte i zaawansowane prace nad nowym systemem ekonomicznym w jednostkach eksportujących resortu przemysłu maszynowego. Czy wiadomo już kiedy ten system będzie wdrażany?</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#TadeuszHaładaj">W informacji Ministerstwa Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych mówi się o potrzebie uruchomienia produkcji nowych wyrobów w przyszłej 5-latce. Czy resort ma już wyrobiony pogląd, w jakim stopniu ta nowa produkcja będzie mogła powstawać na bazie posiadanych obecnie zdolności produkcyjnych, a w jakim stopniu wymaga inwestycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ZdzisławWydrzyński">Czy przewiduje się wprowadzenie systemu premiowania za oszczędność paliw?</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#ZdzisławWydrzyński">Czy w przyszłej 5-latce resort przemysłu maszynowego przewiduje również wybudowanie 100 nowych stacji dla obsługi prywatnych samochodów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#HenrykSzafrański">Czy zakładane w przyszłym 5-leciu zwiększenie produkcji koksu jest realne? Wiadomo, że wiele baterii jest przestarzałych i wymaga zatrzymania. Czy uda się wybudować nowe koksownie nim te stare się rozsypią?</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#HenrykSzafrański">Modernizacja starego hutnictwa wymaga dostaw odpowiednich maszyn i urządzeń. Czy hutnictwo jest w stanie własnymi siłami „Hutmaszu” zapewnić te dostawy? Jak wygląda rozbudowa bazy remontowej hutnictwa, jak wyglądają dostawy niezbędnych do modernizacji urządzeń np. tyrystorowych z innych resortów?</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#HenrykSzafrański">Przemysł maszynowy dokonał prawdziwego skoku technologicznego. Nowo zainstalowane urządzenia pracują już jednak kilka lat i wymagają odpowiedniej konserwacji i remontu. Czy są zapewnione części zamienne do tych nowoczesnych urządzeń? Czy przemysł maszynowy podejmuje ich produkcję we własnym zakresie, czy jest skazany na import? Powstało zjednoczenie „Techma” dla modernizacji przemysłu maszynowego. Jaki ma ono program rozwoju?</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#HenrykSzafrański">Nasza baza obrabiarek zespołowych nie rozwija się w takim tempie jakby to było potrzebne do modernizacji przemysłu maszynowego. Czy na jej rozwój położy się w najbliższych latach większy nacisk? Mamy dużego producenta tych maszyn - fabrykę „Ponar-Poznań” i niewielką fabrykę w Warce. Czy ich produkcja zaspokoi potrzeby?</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#HenrykSzafrański">W latach 70-tych przemysłowi maszynowemu nie udało się w pełni rozwiązać trzech ważnych problemów gospodarczych. Nie udało mu się zapewnić dostatecznego rozwoju produkcji autobusów o dużej pojemności, ciężkich samochodów ciężarowych oraz rozwiązać skomplikowanych problemów kooperacji. Tym sprawom, a zwłaszcza usprawnieniu kooperacji, trzeba poświęcić więcej uwagi i serca. Nie powinno być tak, że „Unima” produkująca linie technologiczne dla przemysłu elektronicznego nie może dostać z podległego temu samemu resortowi zakładu potrzebnych jej sprzęgieł elektromagnetycznych. Musi je wykonywać sama, znacznie większym kosztem. Należy się dziwić, że taka prosta sprawa we własnym resorcie nie może znaleźć odpowiedniej siły przebicia.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#HenrykSzafrański">Resort przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych jest wiodący w odlewnictwie i spawalnictwie. Odlewnie we wszystkich trzech resortach mają kłopoty z zatrudnieniem. Ludzie nie chcą tak ciężko pracować. Jak więc resort widzi produkcję maszyn dla modernizacji odlewnictwa. Bez unowocześnienia odlewni ludzie nie zechcą w nich pracować.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#HenrykSzafrański">Nowoczesne linie technologiczne wymagają narzędzi też na bardzo wysokim poziomie. Mamy kombinat narzędziowy „Vis”, który eksportuje narzędzia a nie zaopatruje w kraju. Problem eksportować, czy importować narzędzia wymaga dokładnego rachunku. Trzeba wiedzieć dokładnie, co się bardziej opłaca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#FranciszekKaim">Szybsze modernizowanie starego hutnictwa jest jednym z najważniejszych zadań. Od unowocześnienia hut zależy w dużym stopniu poprawa jakości produkcji i wzbogacenie asortymentu wyrobów hutniczych. Zbudowaliśmy Hutę Katowice, która zaspokoi zapotrzebowanie kraju na wyroby masowe, ale potrzebne są również małe zakłady wytwarzające wyroby specjalistyczne. Przyczyną zahamowania prac modernizacyjnych jest ograniczenie inwestycji i brak środków. Dlatego też modernizacja hutnictwa przebiega obecnie w zwolnionym tempie, zgodnie z aktualnymi możliwościami kraju. Aby choć w części poprawić sytuację postawiono w hutnictwie program modernizacyjny wykonywać własnymi siłami, a to m.in. drogą zwiększenia zakresu remontów, wzrostu produkcji maszyn hutniczych oraz materiałów ogniotrwałych.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#FranciszekKaim">Ograniczenia w dostawach energii wpłynęły niekorzystnie na realizację zadań hutnictwa w ostatnich latach, a przede wszystkim przerwy te spowodowały postój pieców elektrycznych, co spowodowało brak niektórych wyrobów. Największe kłopoty są z wykonaniem zadań w przemyśle koksowniczym. Przestarzałe baterie, pracujące nawet po kilkadziesiąt lat, wymagają wymiany. W związku z tym opracowany został program rozwoju przemysłu koksowniczego, który w miarę możliwości będzie realizowany.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#FranciszekKaim">W przemyśle odlewniczym podstawowe sprawy do rozwiązania, to szybsze unowocześnienie tej branży i zapewnienie lepszych warunków pracy załogom w celu zahamowania fluktuacji kadr. Konieczne jest również zwiększenie dostaw nowoczesnych materiałów chemicznych niezbędnych do produkcji hutniczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AleksanderKopeć">Rozwój produkcji części zamiennych podawany jest w materiałach resortu w cenach porównywalnych. W tym pięcioleciu produkcja przemysłu maszynowego ma wzrosnąć o 30%, a części zamiennych o 216%. Tymczasem z punktu widzenia racjonalnej gospodarki wykorzystanie części zamiennych w naszym kraju wymaga zdecydowanej poprawy. Stałe zwiększenie ich produkcji odbywa się bowiem kosztem wyrobów finalnych, co przynosi gospodarce określone straty. Ocenia się, że około 200 tys. samochodów ciężarowych stoi z powodu braku części zamiennych. Nie jest to jednak prawdą, gdyż wiele pojazdów nie może wyruszyć na trasy z różnych przyczyn techniczno-organizacyjnych, m.in. z powodu braku kierowców. W krajach zachodnich problem części zamiennych nie nastręcza takich trudności; więcej bowiem uwagi przywiązuje się tam do właściwej eksploatacji pojazdów i do regeneracji części. Produkcja części zamiennych stanowi tam zaledwie 7–8% globalnej produkcji, a u nas np. w niektórych maszynach rolniczych sięga już ok. 50%.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#AleksanderKopeć">Resort przemysłu maszynowego podejmuje wiele działań, by problem ten rozwiązać we właściwy sposób. Jak wynika z badań Politechniki Radomskiej, szybkiemu zużyciu ulega tylko niewielka liczba elementów, to jest ok. 150 części. I to właśnie powinno się brać pod uwagę w programowaniu produkcji części zamiennych.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#AleksanderKopeć">Eksport przemysłu maszynowego w latach 1981–1985 obejmie przede wszystkim (w 60%) wyroby przemysłu motoryzacyjnego, samoloty i maszyny budowlane. W tych dziedzinach obserwuje się najszybszy wzrost obrotów z zagranicą. Eksport ten jest bowiem oparty na umowach wieloletnich ze znanymi firmami zagranicznymi. Te umowy, racjonalny podział pracy i właściwe stosowanie systemu finansowania umożliwiają zapewnienie wysokiego, wyprzedzającego eksportu.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#AleksanderKopeć">Nawiązując do systemu ekonomiczno-finansowego minister Aleksander Kopeć wyjaśnił, że jest on obecnie przedmiotem pracy Komisji Rządowej i przypuszczalnie w czerwcu br. wyniki zostaną przedstawione na posiedzeniu Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#AleksanderKopeć">Wiele uwagi resort przemysłu maszynowego poświęca oszczędności paliw, energii i innych materiałów, jednak problem oszczędności wymaga obecnie nowego spojrzenia. Nie zdaje bowiem egzaminu nagradzanie za wycinkowe oszczędności. Dlatego też należy zastanowić się nad możliwościami stworzenia odpowiednich bodźców np. za dobrą eksploatację pojazdów łącznie z uzyskanymi oszczędnościami w dziedzinie paliw, czy ogumienia.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#AleksanderKopeć">W przyszłym 5-leciu przewiduje się budowę 20–25 stacji rocznie, co powinno przynieść dalszą poprawę obsługi samochodów. Podczas gdy w poprzednich latach w budowie przemysłu motoryzacyjnego korzystaliśmy z wielu licencji, to obecnie modernizując niektóre zakłady możemy już wykorzystać wiele własnych urządzeń technologicznych.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#AleksanderKopeć">Niezbyt skuteczny system finansowo-ekonomiczno-organizacyjny nie sprzyja sprawnej realizacji zadań kooperacyjnych. Często zdarzają się wypadki, że producent planując wytwarzanie nowych wyrobów nie zapewnia sobie współdziałania kooperantów. W tej dziedzinie w ostatnich latach nastąpiła pewna poprawa. Jest ona jeszcze niedostateczna i dlatego resort przemysłu maszynowego kontynuuje działania nad doskonaleniem kooperacji.</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#AleksanderKopeć">Kombinat „Vis” rozwija produkcję wielu specjalistycznych narzędzi poszukiwanych nie tylko w kraju, ale również cieszących się dużym popytem na rynkach zagranicznych. W tym roku ze względu na duże potrzeby krajowe postanowiono, że kombinat narzędziowy zwiększy dostawy swych wyrobów na rynek wewnętrzny. Nawet te zwiększone dostawy nie zaspokoją jednak w pełni dużego zapotrzebowania na nowoczesne narzędzia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#EugeniuszSzatkowski">W bieżącym roku produkcja części zamiennych w resorcie przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych osiągnie wartość ok. 11 mld zł, szczególnie zwiększone zostaną dostawy części dla potrzeb rolnictwa. W sprawach tych przeprowadzono wiele rozmów z Ministerstwem Rolnictwa i wspólnie określono zakres produkcji części zamiennych, podkreślono potrzebę lepszej, staranniejszej eksploatacji maszyn i konieczność zwiększenia zakresu regeneracji części.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#EugeniuszSzatkowski">W bieżącym roku dostawy ciągników dla rolnictwa wyniosą około 58 tys., w tym 35 tys. tych maszyn otrzymają rolnicy indywidualni. Z każdym rokiem zaopatrzenie w ciągniki będzie lepsze, gdyż wzrastać będzie ich produkcja. W perspektywicznym planie przewiduje się zwiększenie tej produkcji do 115 tys. rocznie, w tym 75 tys. ciągników licencjonowanych w 30 różnych odmianach oraz 45 tys. zmodernizowanych ciągników, wytwarzanych obecnie w zakładach „Ursus”.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#EugeniuszSzatkowski">Przemysł maszyn ciężkich i rolniczych wiele uwagi poświęca problemom eksportu statków. Jest to eksport bardzo opłacalny, zwłaszcza że nasz kraj podejmuje produkcję bardzo trudnych statków specjalistycznych. Jedną z ich odmian będą statki wiertnicze, służące do wydobycia z szelfów ropy naftowej.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#EugeniuszSzatkowski">Im trudniejsza jest budowa statków, im wyższy ich standard, tym eksport staje się bardziej opłacalny. Na eksport statków, kompletnych obiektów przemysłowych oraz na tabor kolejowy zawarto już wcześniej kontrakty, gdyż ich produkcja wymaga dłuższego czasu i dlatego konieczne jest znaczne wyprzedzenie.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#EugeniuszSzatkowski">Branża odlewnicza wymaga szybkiego unowocześnienia, w przeciwnym bowiem razie występować będą trudności związane z zapewnieniem kadr. Konieczna jest przede wszystkim poprawa warunków pracy załóg, szczególnie na najbardziej uciążliwych wydziałach, Wymagać to będzie wprowadzenia w odlewniach mechanizacji, automatyzacji i pełnej wentylacji. Dąży się do poprawy struktury produkcji odlewów. Powinny one być coraz bardziej nowoczesne, wytrzymałe i lżejsze. Opracowany został program modernizacji przemysłu odlewniczego, który resort zamierza wykonać własnymi siłami. Spośród ok. 103 odlewni, przeszło 70 stanowią małe zakłady, zaniedbane pod względem technicznym. Ich unowocześnienie jest sprawą pilną i konieczną.</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#EugeniuszSzatkowski">Przewodniczący Komisji poseł Henryk Szafrański (PZPR) podkreślił na zakończenie obrad, że posiedzenie rozpoczęło pracę posłów tej Komisji w nowej kadencji. Przedstawione informacje stanowią wprowadzenie do problemów przemysłu ciężkiego, maszynowego i hutnictwa, którym Komisja poświęcać będzie swoją uwagę.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#EugeniuszSzatkowski">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja uchwaliła plan pracy do września 1980 r.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>