text_structure.xml
31.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 31 maja 1973 Komisja Przemysłu Lekkiego, obradujące pod przewodnictwem posła Bolesława Koperskiego (PZPR), rozpatrzyła:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">— problemy dochodzenia do projektowanych zdolności produkcyjnych nowych i modernizowanych obiektów przemysłu lekkiego;</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— aktualny sten realizacji inwestycji socjalno-kulturalnych w resorcie przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Władysławem Jabłońskim, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z wiceministrem Edwardem Dobiją, Ministerstwa Finansów, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, przewodniczący Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego — Barbara Natorska oraz dyrektor Zespołu NIK — Jerzy Mężyński.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">Podstawą dyskusji nad wykorzystaniem zdolności produkcyjnych nowych i modernizowanych zakładów przemysłu lekkiego były wyniki wizytacji przedsiębiorstw przemysłu lekkiego, przeprowadzanych przez 3 zespoły poselskie.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Zespół pierwszy w składzie posłowie: Maria Grzelka (PZPR) — przewodnicząca zespołu, Wacław Koral (ZSL), Mieczysław Marynowicz (SD), Czesław Rachel (SD) i Stanisława Świderska, wizytował na terenie woj. łódzkiego: Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Sigmatex”, w Piotrkowie Trybunalskim i oddział konfekcji w Radomsku, Zakłady Przemysłu Pończoszniczego „Symtex” w Łowiczu, Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego, Łęczyckie Zakłady Przemysłu Wełnianego „Watima” oraz ośrodek kolonijny Zakładów Przemysłu Wełnianego im. Barlickiego w Justynowie koło Łodzi. W imieniu zespołu uwagi przedstawiła poseł Maria Grzelka (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Zespół drugi w składzie posłowie: Bronisława Sokołowska (PZPR) — przewodnicząca zespołu, Genowefa Kocemba (ZSL), Czesław Wilczyński (PZPR) i Stanisław Wróbel (PZPR) wizytował na terenie woj. wrocławskiego Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego w Lubawce, Zakłady Przemysłu Bawełnianego w Lubaniu oraz przedszkole w Uniegoszczy i inne obiekty socjalne. W imieniu zespołu uwagi przedstawiła poseł Bronisława Sokołowska (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Zespół trzeci w składzie posłowie: Bronisław Cieniowski (PZPR) — przewodniczący zespołu, Edward Głodowski (PZPR), Jan Janczura (PZPR), Monika Szczęsna (bezp.) i Janina Szeliga (PZPR) wizytował na terenie województw lubelskiego i rzeszowskiego: Zakłady Przemysłu Wełnianego „Biawena” w Białej Podleskiej, Fabrykę Firanek w Skopaniu, Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Jarlan” w Jarosławiu, Fabrykę Firanek w Brzozowie. W imieniu zespołu uwagi przedstawił poseł Bronisław Cieniewski (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Z wizytacji tych wynika, że szereg zakładów osiąga w terminie planowane zdolności produkcyjne. Np. Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego osiągnęły nawet pewne wyprzedzenie terminu projektowanych zdolności. Nie było opóźnień w procesie inwestycyjnym, a doświadczona kadra pracowników z dużym zaangażowaniem i troską dążyła do tego, aby maszyny uzyskały pełną wydajność. W porę przeszkolono mistrzów i tkaczy, którzy przystąpili do pracy na nowych krosnach. Obecnie wyroby w pierwszym gatunku wynoszą 98,5 proc. ogólnej produkcji.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Fabryka Firanek w Skopaniu poddana została modernizacji, polegającej na wymianie maszyn. Większość tych prac przeprowadzona została własnymi siłami załogi, a ostateczny termin zakończenia modernizacji — jak się to zapowiada — będzie dotrzymany. W miarę montowania nowych maszyn uzyskuje się planowaną produkcję; możliwe to jest dzięki szkoleniu załogi przeprowadzonemu z odpowiednim wyprzedzeniem.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Wciąż jednak w wielu nowych obiektach przemysłu lekkiego nie osiąga się projektowanej zdolności produkcyjnej.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Z wizytacji wynika, że główne przyczyny tego stanu rzeczy to:</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">— opóźnienie oddawania obiektów do użytku, wynikające przede wszystkim z niedoboru mocy przedsiębiorstw budowlano montażowych oraz ze złego przygotowania inwestycji;</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Nieosiągnięcie pełnych zdolności produkcyjnych przez Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Sigmatex” w Piotrkowie Trybunalskim spowodowane było opóźnieniem budowy dziewiarni i wykańczalni o 17 miesięcy. Budowa Przędzalni Bawełny w Lubaniu trwała o 24 miesiące dłużej, niż przewidywały to założenia planu. Powodem — opóźnień były wady dokumentacji i związane z tym zmiany w projektach, a także nieterminowe dostawy maszyn.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">— nie zawsze realnie ustalone możliwości produkcyjne maszyn i urządzeń, zwłaszcza importowanych;</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Zdarzają się przypadki zbyt pobieżnego sprawdzania sprawności technicznej maszyn w okresie ich kontraktacji oraz nie zapewnianie dostaw części zamiennych niezbędnych do konserwacji i drobnych remontów. I tak np. Oddział Koronek w Brzozowie wyposażono w japońskie maszyny, których wydajność obliczono zbyt wysoko. Zakłady „Lubawka” miały po zainstalowaniu maszyn osiągnąć wydajność 4 tys. ton dzianiny rocznie. Osiągnięcie takich wyników napotyka na duże trudności.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">— nieprzygotowanie wykwalifikowanych kadr dla obsługi nowo instalowanych maszyn, nowo uruchamianych działów zakładów produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Zakłady Przemysłu Pończoszniczego „Syntex” nie osiągają pełnej zdolności produkcyjnej wskutek braku kadry mistrzowskie, zakład zbudowany jest w rejonie bez tradycji przemysłowych. Podobnie przedstawia się sytuacja w wizytowanych zakładach na terenie województwa lubelskiego i rzeszowskiego. Tam, gdzie zadbano o wcześniejsze przeszkoleń nie załogi osiąga się dobre wskaźniki techniczne.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Jak stwierdzono w toku prowadzonych wizytacji, dużej poprawie uległy warunki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz warunki socjalno-bytowe w zakładach podległych resortowi przemysłu lekkiego. W dalszym działaniu więcej troski wykazać trzeba o rozbudowę obiektów socjalnych (żłobków, przedszkoli), zwłaszcza dla nowo budowanych zakładów, gdzie przeważającą część stanowią załogi kobiece. Na niektórych terenach niezbędne jest zapewnienie dowozu pracowników do zakładów pracy oraz usprawnienie komunikacji miejskiej i PKS.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#Sprawozdawca">O tym, że rady narodowe nie wszędzie realizują ciążące na nich w tej mierze zadania, świadczyć może przykład Radomska. Tamtejsze władze terenowe postulowały zbudowanie w tym mieście szwalni zakładów „Sigmatex”. Postulat ten zrealizowano. Zakład zatrudnia około 1700 osób w tym większość kobiet. Blisko połowa załogi dojeżdża do pracy z pobliskich miejscowości i ze względu na niedostatki komunikacyjne na z tym poważne trudności. Bywa, że na jednej zmianie produkcyjnej nieobecnych jest 100 szwaczek. Władze administracyjne, które domagały się uprzednio budowy zakładu, od trzech lat odmawiają lokalizacji na budowę żłobka dla 200 dzieci.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#JerzyMężyński">W 1971 roku w wyniku zrealizowania 114 zadań inwestycyjnych, wartość produkcji przemysłu lekkiego wzrosła o blisko 12 mld zł. W roku 1972 zrealizowano 164 zadania inwestycyjne, co umożliwiło przyrost wartości produkcji o 15,8 mld zł. Inwestycje te pozwoliły nie tylko na wzrost ilości towarów przeznaczonych na rynek krajowy i na eksport, lecz również na rozszerzenie asortymentu, na szersze stosowanie nowych surowców, na stworzenie lepszych warunków pracy i na osiągnięcie lepszych efektów ekonomicznych.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#JerzyMężyński">W działalności tej wystąpiło jednak szereg nieprawidłowości, które ograniczały efektywność wysiłku inwestycyjnego. Nieprawidłowości te poległy przede wszystkim na przyjmowaniu do eksploatacji obiektów nie w pełni zakończonych i sprawnych oraz na niedostatecznym przygotowaniu zakładów do podjęcia nowej produkcji na skalę przemysłową. Zanotowano przypadki nieprawidłowości, a czasem nierzetelności komisji powołanych do odbioru inwestycji. One to podejmowały decyzje o przyjmowaniu od wykonawców inwestycji nie w pełni gotowych i sprawnych; takie działania osłabiały poczucie odpowiedzialności za jakość i prawidłowość realizacji nowych inwestycji. Nie negując możliwości, a nawet konieczności dokonywania w sporadycznych wypadkach korekty projektowanych zdolności produkcyjnych instalowanych maszyn czy nawet całych obiektów nie można się zgodzić, aby korekt tych dokonywały komisje odbioru, w skład których wchodzą przedstawiciele wykonawcy i inwestora, zainteresowani w szybkim oddaniu obiektów do eksploatacji i w ustalaniu łatwych do osiągnięcia zdolności produkcyjnych. W niektórych przypadkach wnioskowano ustalone zdolności produkcyjne nowo uruchamianych, względnie modernizowanych zakładów na poziomie niższym od faktycznie osiąganych.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#JerzyMężyński">Niedostateczny jest brak nadzoru nad pracami planistycznymi i ich koordynacja ze strony zjednoczeń.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#JerzyMężyński">Problemy te były przedmiotem prac kolegium Ministerstwa Przemysłu Lekkiego; wydane zostały zarządzenia w sprawie usunięcie występujących nieprawidłowości; zarządzania te, jak wskazują wyniki kontroli, nie są realizowane. Należałoby zastosować sankcje w stosunku do osób niestosujących się do tych zarządzeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#StanisławWróbel">Ogromne znaczenie dla prawidłowej realizacji inwestycji przemysłu lekkiego ma pomoc udzielane inwestorowi i wykonawcy przez władze terenowe. Dzięki zainteresowaniu władz województwa wrocławskiego inwestycje były tam realizowane z mniejszymi trudnościami i przeszkodami niż na terenach, gdzie władze miejscowe nie udzieliły takiej pomocy.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#StanisławWróbel">Budowie nowych obiektów i modernizacji istniejących towarzyszyć musi przygotowywanie kadr, zwłaszcza pionu technicznego. Szczególne znaczenie ma przygotowanie majstrów, ponieważ na nich spoczywa obowiązek szkolenia robotników.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#StanisławWróbel">Więcej uwagi poświęcić należy wyposażeniu działów głównego mechanika w nowo uruchamianych i modernizowanych zakładach. Słabość tego pionu stwarza trudności w szybkim usuwaniu drobnych awarii, co z kolei powoduje zakłócenia w rytmiczności i ciągłości produkcji.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#StanisławaŚwiderska">Konieczne jest udzielenie większej niż dotychczas pomocy nowo budowanym i modernizowanym zakładom we właściwym organizowaniu pracy w szkoleniu załóg. Pomoc w dziedzinie udzielana przez resort i zjednoczenie sprzyjać będzie osiąganiu planowanych zdolności produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#StanisławaŚwiderska">W niektórych nowo budowanych zakładach występują dysproporcje: moce produkcyjne wykańczalni są daleko większe, aniżeli innych działów produkcyjnych. Profil produkcyjny nowych zakładów musi być zgodny z zapotrzebowaniem rynku. Np. Zakłady „Syntex” w Łowiczu nie mają zapewnionego zbytu na wyroby.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#StanisławaŚwiderska">Istotnym warunkiem osiągania projektowanych czynności jest zaangażowanie załóg i kierownictwa zakładów, ich związanie z zakładem. Nie sprzyja takiemu związaniu fakt, że członkowie dyrekcji nie mieszkają w jego pobliżu. Tak jest w Łęczycy, gdzie cała dyrekcja dojeżdża do pracy z Łodzi.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#StanisławaŚwiderska">Wśród zakładów okręgu łódzkiego, które nie osiągnęły planowanych zdolności produkcyjnych, 5 - to nowoczesne zakłady dziewiarskie. Nie mogą tego zrozumieć załogi starych zakładów pracy, pracujące w znacznie gorszych warunkach.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#StanisławaŚwiderska">Nie wystarczy świadomość przyczyn trudności na jakie napotykają zakłady przemysłu lekkiego w dochodzeniu do zdolności produkcyjnych. Trzeba, by resort opracował konkretny, realny program przezwyciężania tych trudności i egzekwował jego realizację.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#MieczysławMarynowicz">Budowa ośrodka wypoczynkowego w Justynowie postępuje bardzo powoli; wszystko wskazuje na to, że obiekt ten nie zostanie oddany do użytku w terminie. Nieporozumieniem jest chyba ustalenie terminu zakończenia budowy na wrzesień. Nie przewiduje się urządzeń umożliwiających korzystanie z ośrodka w zimie; tak więc tuż po zakończeniu budowy obiekt przez szereg miesięcy nie będzie wykorzystywany.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#MieczysławMarynowicz">Przyjmowanie inwestycji do eksploatacji z szeregiem niedoróbek utrudnia nie tylko dochodzenie do projektowanych zdolności produkcyjnych, lecz również obniża zarobki pracowników. Nie dość uwagi poświęca się prawidłowej organizacji pracy w nowo powstających zakładach.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#AnnaKielcz">Zakłady Przemysłu Wełnianego im. Sierżana w Białymstoku — to zakłady stare, o zużytym parku maszynowym. Nie ma możliwości wprowadzenia nowych technologii. Niezadowalający jest tam stan bezpieczeństwa pracy. Warunki higieniczno-sanitarne oraz socjalne.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#AnnaKielcz">Zakłady, w porozumieniu ze Zjednoczeniem Przemysłu Wełnianego Północ w Łodzi, podpisały w sierpniu 1971 r. umowę z Centralnym Laboratorium Przemysłu Wełnianego w Łodzi na opracowanie założeń techniczno-ekonomicznych budowy zakładu odtworzeniowego o produkcji docelowej 3,5 miliona metrów tkanin rocznie. W marcu bieżącego roku Ministerstwo Przemysłu Lekkiego wstrzymało te prace. Decyzja ta wywołała zaniepokojenie załogi.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#EdwardGłodowski">Modernizowane i nowo budowane zakłady powinny posiadać własne ośrodki szkolenia robotników, a szczególnie kadry technicznej. Szkolenie powinno obejmować także problematykę społeczną. Zwraca się uwagę, że w nowych zakładach występuje olbrzymia rozpiętość wydajności pracy poszczególnych robotników. Wiele jest w przemyśle lekkim zakładów dysponujących dobrymi, zaangażowanymi załogami, gdzie nie prowadzi się modernizacji, co hamuje dalsze podnoszenie wydajności pracy.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#CzesławRachel">O dochodzeniu do projektowanych zdolności produkcyjnych w poważnej mierze decyduje przygotowanie załogi; większy nacisk położyć trzeba na szkolenie pracowników, przede wszystkim młodzieży; niejednokrotnie nowoczesne i drogie maszyny obsługiwane są przez niedouczonych robotników. Cykl szkolenia powinien być długi, gwarantujący pełne przygotowanie robotnika do zawodu. Wszelkimi dostępnymi środkami przeciwdziałać trzeba płynności kadr.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#CzesławRachel">Każdy zakład powinien posiadać własne warsztaty naprawcze; pozwoli to na uniknięcie tak częstych przestojów maszyn wywoływanych drobnymi awariami.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#CzesławWilczyński">Nowe zakłady powstają często na terenach niemających tradycji przemysłowych. Załogi tych zakładów są niedoświadczone. Instalowanie w takich zakładach maszyn niesprawdzonych, tworzenie tam poligonów doświadczalnych przynieść noże tylko straty.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#CzesławWilczyński">Tworzone przy zakładach szkoły zawodowe powinny być wyposażone w nowoczesne maszyny; często się jeszcze zdarza, że pracownik szkolony na przestarzałych maszynach podejmuje pracę po skończeniu nauki na maszynie nowoczesnej, której nie umie obsłużyć.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZenonMęczykowski">Przyjmowanie od wykonawcy obiektów z niedoróbkami i tandetnie wykończonych - to główny powód opóźnień w osiąganiu planowanych zdolności produkcyjnych. Często zdarza się, że tuż po rozpoczęciu produkcji, trzeba podejmować szeroko zakrojone prace remontowe.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#ZenonMęczykowski">Nie mniej istotna przyczyna opóźnień w osiąganiu planowanych zdolności produkcyjnych - to płynność kadr. Najostrzej występuje ona w tych regonach, gdzie w fabrykach zatrudniani są rolnicy, których podstawowym warsztatem pracy pozostaje gospodarstwo rolne.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#ZenonMęczykowski">Maszyny eksploatowane w naszych wkładach często zużywają się dużo szybciej niż przewidują to normatywy. Trzeba zbadać przyczyny tego niepokojącego zjawiska. Zakupy maszyn, szczególnie zagranicą, powinny być dokonywane przez ludzi, którzy będą bezpośrednio związani z tymi maszynami w produkcji.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#JózefRospęk">Nie rzadko zdarza się, że osiągnięcie planowanej zdolności produkcyjnej opóźniają trudności, jakie powstają w jednym tylko wydziale. Trzeba takim zakładom pomagać poprzez organizowanie ich z innymi zakładami. Nie wolno dopuszczać do tego, by słaba praca, czy niska sprawność jednego wydziału obniżała zdolność produkcyjną całego zakładu.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#JózefRospęk">Dodatkowych wyjaśnień udzielił wiceminister przemysłu lekkiego - Władysław Jabłoński.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#JózefRospęk">Zapewnił on, że wszystkie krytyczne uwagi, jakie padły w toku dyskusji będą wzięte przez resort pod uwagę w działalności resortu.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#JózefRospęk">Uznając słuszność wielu uwag krytycznych stwierdzić trzeba, że nastąpiło znaczne skrócenie okresów osiągania projektowanych zdolności produkcyjnych. Słuszne są uwagi dotyczące szkolenia kadr i przeciwdziałania ich fluktuacji. Jest to tym ważniejsze, że produkcja przemysłu lekkiego jest uzależniona w większej mierze niż w innych gałęziach przemysłu od manualnych umiejętności pracowników.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#JózefRospęk">W dalszym ciągu - jak to wynika z przebiegu dyskusji - otwarta jest sprawa, czy celowe jest lokalizowanie nowych zakładów na terenach nieuprzemysłowionych.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#JózefRospęk">Zakładana w projektach zdolność produkcyjna poszczególnych urządzeń jest w praktyce czysto teoretyczna; jej osiągnięcie wymaga spełnienia tak wielu warunków, że okazuje się to czasem nierealne.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#JózefRospęk">O zakupie nowych maszyn decydują zawsze pracownicy zakładu, dla którego maszyny są przeznaczone. Jeżeli importowane maszyny nie spełniają wymaganych warunków, dostawca obciążany jest karami, bądź musi maszyny wymienić. Nie obroni to jednak zakładów od konieczności zmniejszenia produkcji.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#JózefRospęk">Fakt, że wykańczalnie mają większą zdolność produkcyjną, niż działy podstawowe jest zjawiskiem pozytywnym. Umożliwia to lepsze przygotowanie produkcji do wymogów rynku.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#JózefRospęk">Budowa zakładu odtworzeniowego w Białymstoku, mimo wstrzymania prac projektowych, zostanie rozpoczęta zgodnie z planem - w roku 1975.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#BolesławKoperski">Uwagi zgłoszone przez posłów powinny być wnikliwie przez resort rozpatrzone. Nowe zjawisko jakim jest przyspieszanie oddawania do eksploatacji obiektów zaskakuje często odbiorcę obiektu, przez co nie może on w określonym czasie osiągnąć pełnej zdolności produkcyjnej. Należy więc właściwie planować okres trwania budowy, aby uniknąć tego rodzaju sytuacji.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#BolesławKoperski">Podkreślana niejednokrotnie przez posłów sprawa szkolenia kadry jest bardzo istotnym czynnikiem warunkującym terminowe osiąganie zdolności produkcyjnych. Szczególnie wiele uwagi poświęcić trzeba szkoleniu młodzieży. Jak wykazują doświadczenia nie daje dobrych rezultatów obsadzanie nowych zakładów wyłącznie przez młodych. Załogi należy kompletować zarówno z ludzi starszych, doświadczonych, jak i z ludzi młodych, pełnych zapału i energii.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#BolesławKoperski">Poważny wpływ na zahamowanie płynności załóg ma stworzenie pracownikom odpowiednich warunków mieszkaniowych. W czasie szkolenia pracownik korzysta z internatu, po podjęciu pracy staje wobec konieczności przezwyciężenia trudności mieszkaniowych. Planując budowę zakładów, należy zabezpieczać mieszkania dla przyszłej załogi.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#BolesławKoperski">W toku szkolenia należy położyć większy nacisk na społeczne podejście do pracy, wpajać szacunek do pracy, do własności społecznej.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#BolesławKoperski">Nowy zakład powinien być otoczony większą opieką ze strony resortu i zjednoczenia, wbrew pozorom trudniej w nim często pracować i osiągać zaplanowane efekty, niż w zakładzie mniej nowoczesnym, ale mającym duże tradycje i doświadczoną załogę.</u>
<u xml:id="u-12.5" who="#BolesławKoperski">Nie należy oceniać wyników osiąganych przez nowo powstałe i zmodernizowane zakłady w sposób sumaryczny, globalnie. Trzeba mieć pełną jasność, jak kształtuje się sytuacja w poszczególnych zakładach i branżach. Nie można przecież kompensować produkcji złych butów, produkcją dobrych pończoch.</u>
<u xml:id="u-12.6" who="#BolesławKoperski">W kolejnym punkcie porządku obrad, Komisja rozpatrzyła stan realizacji inwestycji socjalno-kulturalnych w resorcie przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-12.7" who="#BolesławKoperski">Podstawą dyskusji była informacja, którą przedstawił wiceminister przemysłu lekkiego Władysław Jabłoński.</u>
<u xml:id="u-12.8" who="#BolesławKoperski">Mimo podjęcia w ostatnich latach poważnych wysiłków zmierzających do poprawy stanu urządzeń socjalno-kulturalnych w zakładach przemysłu lekkiego, nie udało się odrobić zaniedbań, które narastały w ciągu lat.</u>
<u xml:id="u-12.9" who="#BolesławKoperski">W bieżącym 5-leciu przeznacza się na inwestycje w tej dziedzinie 3 mld zł, tj. 7 razy więcej, niż w poprzedniej 5-latce. W ramach tych środków zamierza się oddać do użytku 362 nowe obiekty różnego typu.</u>
<u xml:id="u-12.10" who="#BolesławKoperski">Stan zaawansowania tych inwestycji nie jest zadowalający. Występują poważne opóźnienia w wykonawstwie, jak również trudności ze znalezieniem przedsiębiorstw, które podjęłyby się budowy.</u>
<u xml:id="u-12.11" who="#BolesławKoperski">70 proc. nakładów inwestycyjnych w dziedzinie socjalno-kulturalnej przypada na lata 1974–1975, troską resortu jest zabezpieczenie możliwości realizacji tych zadań. Resort widzi możliwość poprawy stanu realizacji inwestycji socjalnych w latach 1974–1975 w drodze zakupu gotowych obiektów socjalnych z importu (z NRD i CSRS).</u>
<u xml:id="u-12.12" who="#BolesławKoperski">Opracowany w 1971 program inwestycji socjalno-kulturalnych wymaga weryfikacji; trzeba ten program dostosować do zmian jakie dokonane zostały w planie inwestycji produkcyjnych resortu, urealnić koszty, przewidzieć w nim budowę obiektów o wyższym standardzie, lepiej dostosować do potrzeb załóg. Trzeba np. zwiększyć ilość budowanych przedszkoli, ograniczyć w jakimś stopniu ilość uruchamianych żłobków, budować więcej stołówek. Generalnej rewizji wymaga koncepcja budowy nowych ośrodków wczasowo-wypoczynkowych; zdaniem resortu należy rezygnować z budowy małych ośrodków zakładowych i organizować duże kompleksy wypoczynkowe o charakterze ogólnoresortowym. Weryfikacja programu ma być dokonana do końca września br.</u>
<u xml:id="u-12.13" who="#BolesławKoperski">W ramach określonych przepisami możliwości resort podejmie działania mające na celu materialne zainteresowanie załóg przedsiębiorstw budowlanych terminowym oddaniem do eksploatacji nowych obiektów socjalno-kulturalnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#JerzyMężyński">Resort podejmuje wysiłki, aby ambitny program rozbudowy urządzeń socjalno-kulturalnych został wykonany. Mino tych wysiłków występują poważne trudności zakłócające tok realizacji tych zamierzeń. Wynikają one m.in. z rozproszenia zadań inwestycyjnych; poważną przeszkodę stanowi brak wykonawców; w związku z tym front robót ogranicza się, a terminy wydłużają.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#JerzyMężyński">W ubiegłym roku plan inwestycji socjalno-kulturalnych przemysłu lekkiego nie został wykonam. Nie oddano do użytku lub nie rozpoczęto budowy 12 obiektów. Zagrożona jest również realizacja zadań tegorocznych.</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#JerzyMężyński">Zdaniem NIK program inwestycji socjalno-kulturalnych w resorcie przemysłu lekkiego wymaga aktualizacji.</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#MariaGrzelka">Wiele mówi się o tym, że fundusze przeznaczane na budownictwo socjalno-kulturalne powinny być wykorzystywane racjonalnie. Tymczasem są przykłady dowodzące, że praktyka jest inna. W Justynowie, pod Łodzią buduje się obiekt wczasowy nieogrzewany, a więc przystosowany do użytkowania tylko w okresie letnim. Powinien to być ośrodek czynny przez cały rok, ponieważ stele mogliby z niego korzystać pracownicy łódzkiego okręgu przemysłu lekkiego: w pełni sezonu letniego - załogi fabryczne, a w innych sezonach - emeryci, dzieci przedszkolne itp.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#MariaGrzelka">Ustalone zostało, że wraz z budową nowych obiektów przemysłowych powstawać będą obiekty socjalne. Kombinat „Teofilów”, który ma docelowo zatrudniać około 10 tys. pracowników, ma w swym programie budowę aż 6 obiektów socjalno-wypoczynkowych, ale budowa żadnego z nich nie została jeszcze rozpoczęta.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#MariaGrzelka">Od kilku lat nie może doczekać się rozwiązania sprawa budowy żłobka i stołówki przy oddziale „Sigmatexu” w Radomsku — zatrudniającym 1700 osób.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#BronisławCieniewski">Niezależnie od budowy nowych obiektów, zakłady przemysłu lekkiego powinny się wnikliwie zainteresować możliwością przystosowywania do celów socjalnych istniejących już budynków. Chodzi np. o dawne siedziby gromadzkich rad narodowych zwolnione w związku z organizacją gmin. Trzeba też stosować szerszą wymianę między zakładami, aby nie utrzymywała się taka sytuacja jak obecnie, że do tych samych zakładowych domów dzieci wyjeżdżają kolejno przez kilka lat.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#BarbaraNatorska">Trzeba sobie uświadomić, że na realizacji obecnego programu inwestycyjnego opiera się cały program poprawy warunków załóg przemysłu lekkiego w dziedzinie opieki nad dziećmi, ochrony zdrowia, żywienia zbiorowego i wypoczynku. Niepokoić musi w tych warunkach niepełna realizacja tego programu. Inwestycje socjalno-kulturalne są nadal traktowane przez wykonawców jako drugoplanowe. Aby ten stan uległ zmianie, przemysłowi lekkiemu musi udzielić wydatniejszej pomocy resort budownictwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#StanisławaŚwiderska">Plany przestrzennego zagospodarowania poszczególnych województw, w których koncentruje się ruch wczasowo-turystyczny przewidują, że zakłady przemysłowe budujące tam nowe obiekty socjalne będą musiały partycypować w ogólnych kosztach uzbrojenia i zagospodarowania terenu. Wynika z tego, że koszty budowy staną się jeszcze wyższe, a szanse przemysłu lekkiego bardziej ograniczone.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#BronisławaSokołowska">Resort budownictwa podjął zobowiązanie, że przedstawi Komisji dodatkowe możliwości przyjęcia do realizacji inwestycji socjalno-kulturalnych. Pragnęlibyśmy uzyskać w tej sprawie odpowiedź.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#BronisławaSokołowska">Dodatkowych wyjaśnień udzielili wiceminister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych - Edward Dobija. Poinformował on, że roczny plan budowy wznoszonych przez jego resort obiektów socjalno-kulturalnych przemysłu lekkiego wykonany został w ciągu pierwszych 4 miesięcy br. tylko w 16 proc. Nie jest to stan zadowalający. Ogólna sytuacja w budownictwie zadecyduje, czy resort budownictwa przyjmie do realizacji jeszcze w br. 10 dodatkowych obiektów tego typu. Godne poparcia są postulaty w sprawie zakupu gotowych obiektów socjalnych - głównie żłobków i przedszkoli; przyśpieszyłoby to wydatnie proces inwestycyjny.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#BolesławKoperski">Brak wykonawców to bynajmniej nie jedyna przeszkoda utrudniająca realizację planu inwestycji socjalno-kulturalnych resortu przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#BolesławKoperski">Wiele kłopotów przysparza również uzyskanie lokalizacji na budowę tych obiektów. Decydują tu rady narodowe i nawiązanie z nimi ściślejszego kontaktu mogłoby ułatwić sfinalizowanie wielu spraw. Opóźnienia inwestycyjne wynikają z braku projektów np. na przedszkola i żłobki. Powinno się korzystać z typowych projektów, ewentualnie adaptować dokumentację już istniejącą. Podobnie można postępować w odniesieniu do projektów ośrodków wczasowych.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#BolesławKoperski">Resort budownictwa zakupił ostatnio m.in. fabryki domów o uniwersalnym zakresie; mogłyby one choć częściowo przyjść z pomocą resortowi przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-19.3" who="#BolesławKoperski">W budownictwie stołówek, potrzebna jest ściślejsze koordynacja między redami narodowymi i zakładami. Stołówki zakładowe wykorzystywane są tylko przez kilka godzin, a gdyby w ich budowie partycypowały również rady, można by stołówki wykorzystywać w godzinach wcześniejszych jako szkolne czy osiedlowe.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>