text_structure.xml 34.5 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniach 27 i 28 czerwca 1966 r. Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa., obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów: Józefa Niedźwieckiego (PZPR) i Jerzego Bukowskiego (bezp.), rozpatrzyła wykonanie planu i budżetu na 1965 r. przez Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego oraz przez Urząd Pełnomocnika Rządu do spraw Wykorzystania Energii Jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W obradach udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z podsekretarzami stanu - Janem Chylińskim, Franciszkiem Kaimem i Janem Szewczykiem, Urzędu Pełnomocnika Rządu do spraw Wykorzystania Energii Jądrowej z Pełnomocnikiem Rządu - Wilhelmem Billigiem, Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorami Zespołów - Edwardem Demidowskim i Mieczysławem Haberem, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów i CRS „Samopomoc Chłopska” oraz dyrektor naukowy Instytutu Badań Jądrowych - prof. Paweł Nowacki.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Posłowie otrzymali na piśmie materiały informacyjne opracowane przez Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli zreferował dyrektor Zespołu NIK - Edward Demidowski.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">W 1965 r. Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego osiągnęło korzystne wyniki w realizacji wskaźników Narodowego Planu Gospodarczego; przekroczone zostały plany produkcji globalnej. i towarowej, nastąpił wzrost produkcji wielu ważnych dla gospodarki narodowej maszyn, urządzeń i artykułów rynkowych. Podjęte zostały w omawianym okresie przedsięwzięcia zmierzające do poprawy jakości i poziomu technicznego produkcji. Wartość eksportu była o 8 proc. wyższa aniżeli w 1964 r.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Nakłady inwestycyjne wykorzystane zostały z nadwyżką; zmniejszono też zapasy niezagospodarowanych maszyn i urządzeń inwestycyjnych. Prawidłowo kształtowała się realizacja zadań w zakresie akumulacji i kosztów.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">W działalności gospodarczej resortu wystąpiły jednak pewne zjawiska niekorzystne, I tak, pomimo ogólnego wykonania planów produkcyjnych, nie wszystkie zjednoczenia przemysłu maszynowego zrealizowały swe zadania. Dotyczy to m. innymi przemysłu maszyn włókienniczych, przemysłu taboru kolejowego. Wystąpiły pewne nieprawidłowości w strukturze dostaw niektórych artykułów rynkowych: sprzętu radiotechnicznego, maszyn do szycia, pralek itp. W hutnictwie żelaza i stali, które plan produkcji globalnej wykonało z niewielkim tylko niedoborem, wystąpiły opóźnienia wykonawstwa planowych zadań w produkcji rur, taśm zimnowalcowanych, blach ocynowanych, wyrobów ze stali jakościowych.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Resort przemysłu ciężkiego podjął w 1965 r, intensywne działania zmierzające do osiągnięcia poprawy jakości produkowanych wyrobów. Uzyskano dzięki temu znaczne efekty, jednakże, nieprawidłowości i zaniedbania z lat poprzednich nie są możliwe do szybkiego usunięcia, co stwarza konieczność dalszego koncentrowania uwagi na tych zagadnieniach. Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła w 1965 roku kontrolę jakości wielu wyrobów przemysłu maszynowego, zwłaszcza elektronicznego. Stwierdzono, że jedną z podstawowych przyczyn niezadowalającej jeszcze jakości produkcji w tym przemyśle było: niezapewnienie dostaw surowców, materiałów i części odpowiadających ustalonym wymaganiom technicznym, niedostateczne opanowanie procesów technologicznych wielu części, podzespołów, jak również brak prawidłowej i kompletnej dokumentacji technicznej, W wielu zakładach produkcyjnych stwierdzono niewłaściwą organizację, nie wystarczające wyposażenie oraz wadliwe funkcjonowania systemu kontroli technicznej. Nie wykorzystano w pełni wszystkich bodźców ekonomicznych; niedostateczne było zwłaszcza powiązanie jakości produkcji z systemem premiowania.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Mimo że w 1965 r. udział maszyn i urządzeń w ogólnym eksporcie resortu wzrósł do 71 proc. z 48 proc. w 1960r., niezadowalający jest nadal rozwój eksportu gotowych artykułów przemysłowych szerokiego użytku. Jedną z przyczyn było niepełne dostosowanie tych wyrobów do wymagań odbiorców zagranicznych. Dla usunięcia tych niedomagań resort podjął w 1965r. szereg przedsięwzięć organizacyjnych, m. in. uruchomiony został Branżowy Ośrodek Koordynacji Produkcji i Techniki Artykułów Konsumpcyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">W e. 1965 w wyższym niż w latach poprzednich stopniu wykonany został resortowy plan rozwoju techniki. M. in. przystąpiono do realizacji programu poprawy poziomu technicznego i nowoczesności produkcji w oparciu o ocenę nowoczesności wyrobów. W realizacji planu rozwoju techniki wystąpiły jednak zjawiska pomniejszające uzyskiwane efekty. Przy słusznej tendencji do koncentracji tego planu na kluczowych zagadnieniach, za bardzo ograniczano ilość zadań, przez co nie ujęto w NPG i w planie resortu wielu ważnych zadań dla niektórych branż przemysłu maszynowego. W dalszym ciągu występowały, sygnalizowane już poprzednio przez NIK, ujemne zjawiska, do których m. in. należy niedostateczne przygotowanie organizacyjno-techniczne, brak właściwego nadzoru nad realizacją założonych zadań, nie należyte skoordynowanie planów rozwoju techniki na szczeblu zjednoczenia i zakładów z innymi planami tych jednostek. Niedostateczna była efektywność ruchu wynalazczości pracowniczej.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">W roku 1965 resort wykorzystał po raz pierwszy w 5-leciu nakłady inwestycyjne, jednakże nie został wykonany w pełni rzeczowy plan inwestycji. Nadal przewlekła była realizacja wielu inwestycji, nadal koszty budowy były wyższe aniżeli to przewidywały kosztorysy.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Nakłady na remonty kapitalne były w omawianym okresie w wysokim stopniu przekroczone; zakres wykonywanych remontów nie zawsze jednak odpowiadał rzeczywistym potrzebom, co zwłaszcza dało się odczuć w hutnictwie żelaza i stali. Niedostateczny był też rozwój produkcji części zamiennych dla potrzeb gospodarki remontowej.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">W 1965 r. przyrost produkcji uzyskano głównie w wyniku wzrostu zatrudnienia. Niekorzystnie układały się proporcje między wielkością produkcji, zatrudnieniem i wydajnością pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Mimo braków i niedociągnięć występujących w niektórych dziedzinach realizację zadań przez Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego w 1965r. uznać można za zadowalającą.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">W imieniu podkomisji przemysłu, maszynowego koreferat przedstawił poseł Tadeusz Młyńczak (SD).</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Przemysł maszynowy ogółem w 1965 r. wykonał plan produkcji globalnej i towarowej z niewielką nadwyżką; niektóre zjednoczenia tego przemysłu nie zrealizowały jednak swych zadań; dotyczy to m. in. Zjednoczenia Przemysłu Maszyn Włókienniczych, Zjednoczenia Przemysłu Maszyn i Aparatów Elektrycznych, Zjednoczenia Przemysłu Taboru Kolejowego.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Korzystne zmiany zaszły w strukturze przemysłu maszynowego, co znalazło m. innymi potwierdzenie w rosnącym udziale produkcji towarowej. Zadań planu asortymentowego nie zrealizowano, m. in. w silnikach okrętowych, niektórych obrabiarkach i w elementach automatyki, kotłach i turbinach parowych oraz niektórych wyrobach rynkowych.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Fundusz postępu techniczno-ekonomicznego w przemyśle maszynowym wykorzystany został zaledwie w 72 proc., jest to jednak daleko lepszy wskaźnik aniżeli w 1964r. Nie wykonane zostały w tym okresie zadania dotyczące niektórych nowych uruchomień opracowań nowych konstrukcji, prototypów i technologii, nie osiągnięto założonych zadań w pracach naukowo-badawczych.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">85 proc. wartości produkcji towarowej przemysłu maszynowego poddane zostało w r.1965 ocenie nowoczesności. Na podkreślenie zasługuje wzrost udziału produkcji wyrobów grupy „A”. Proces koncentracji i specjalizacji produkcji w przemyśle ma-, szynowym w zakresie wyrobów finalnych nie został jeszcze ostatecznie zakończony.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">W 1965 r. wzrosła ilość pracowników inżynieryjno-technicznych zatrudnionych w zapleczu technicznym tego przemysłu. Jest to zjawisko pozytywne. Natomiast nadmierny wzrost zatrudnienia w grupie robotników spowodował niewykonanie zadań w zakresie wydajności pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">W gospodarce materiałowej przemysłu maszynowego niższy był przyrost zapasów materiałowych aniżeli wzrost produkcji. Sytuacja uległa poprawie pod koniec 1965 r., równocześnie jednak zmniejszyły się zapasy produkcji niezakończonej, co odbiło się ujemnie na sytuacji w I kwartale rb.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Przemysł maszynowy uzyskał znaczny postęp w rozwoju produkcji eksportowej, nie wykonał jednak zadań w eksporcie maszyn i urządzeń do krajów kapitalistycznych. Podjęte zostały, kroki mające na celu zacieśnienie współpracy przemysłu maszyn nowego z handlem zagranicznym. Podjęto też środki, mające zapewnić zwiększenie samodzielnego działania przemysłu w zakresie eksportu.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Pozytywnym zjawiskiem w działalności inwestycyjnej przemysłu maszynowego było zwiększenie udziału maszyn i urządzeń w całości inwestycji oddawanych do eksploatacji. Negatywnym objawem było niezakończenie szeregu ważnych obiektów, na, co wpływ miały opóźnienia dostaw, opóźnienia robót budowlano-montażowych. W 1965r, uzyskano poprawę stopnia przygotowania inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Ogólne wyniki uzyskane przez przemysł maszynowy pozwalają na zgłoszenie wniosku o przyjęcia sprawozdania z wykonania Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu w części dotyczącej przemysłu maszynowego.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">W imieniu podkomisji do spraw hutnictwa koreferat przedstawił poseł Antoni Daniel (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Pracę hutnictwa w 1965 r. charakteryzował postęp zarówno w dziedzinie techniczno-produkcyjnej, jak i ekonomicznej. Nastąpiło dalsze zwiększenie stopnia intensyfikacji procesów produkcyjnych oraz poprawa techniczno-organizacyjnych warunków pracy; osiągnięto wzrost wydajności pracy, poprawie uległo wykorzystanie urządzeń produkcyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Produkcja globalna wykonana została przez hutnictwo w 1965 r. w 100,6 proc. a produkcja towarowa w 101,5 proc. Zrealizowano zadania w zakresie produkcji większości podstawowych asortymentów, między innymi znacznie przekroczono produkcję stali o podwyższonej wytrzymałości i odporności na korozję, przekroczono również produkcję wielu asortymentów wyrobów walcowanych ze stali jakościowych.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Prace w zakresie postępu technicznego w przemyśle hutniczym i przemyśle materiałów ogniotrwałych koncentrowały się w 1965 r. na: intensyfikacji procesów technologicznych, rozszerzeniu automatyzacji i mechanizacji tych procesów, wprowadzeniu nowej technologii i nowych wyrobów o zwiększonych parametrach wytrzymałości. Realizacja zadań z tego zakresu przyniosła poważne efekty, polegające na poprawie podstawowych wskaźników techniczno-ekonomicznych. Realizacja zadań postępu technicznego w wielkopiecownictwie koncentrowała się na dalszej intensyfikacji procesu wielkopiecowego oraz na obniżeniu jednostkowego zużycia koksu.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">W 1965 r. podjęto produkcję szeregu nowych gatunków stali. Ni~e~ zostało jednak zrealizowane jedno u podstawowych przedsięwzięć postępu technicznego założone na ten rok, jakim było oddanie do ruchu pierwszej w kraju stalowni konwertorowotlenowej w hucie im. Lenina. Stalownia ta oddana została do eksploatacji w marcu rb.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Pomimo znacznego wzrostu produkcji wyrobów walcowanych o podwyższonej wytrzymałości, co było jednym z rezultatów zastosowania postępu technicznego w walcowniach, nie zaspokojono jednak wszystkich potrzeb krajowych w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Również w hutnictwie metali nieżelaznych, poza nielicznymi, zadaniami z zakresu rozwoju techniki, których realizacja przesunięta została na 1966 r., plan rozwoju techniki został wykonany.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Plan nakładów inwestycyjnych w hutnictwie wykonany został w 99,3 proc. Na niepełnej realizacji zadań zaważyły głównie opóźnienia w realizacji inwestycji priorytetowych. Ogólnie jednak w działalności inwestycyjnej hutnictwa nastąpiła w stosunku do okresu poprzedniego znaczna poprawa.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">W celu zapewnienia właściwych kierunków rozwoju hutnictwa uwaga w roku bieżącym powinna się koncentrować na:</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">- stałej intensyfikacji procesów produkcyjnych oraz na zwiększeniu stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych;</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">- dalszej poprawie jakości i nowoczesności wyrobów w oparciu o analizy porównawczo produkcji krajowej i zagranicznej;</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">- dalszym usprawnianiu i podnoszeniu efektywności działalności inwestycyjnej;</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">- reorganizacji systemu wykonywania remontów i pracy służb remontowych;</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">- usprawnianiu gospodarki materiałowej i poprawie, zaopatrzenia w podstawowe wyroby hutnicze;</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">- pogłębianiu bieżących i okresowych analiz kosztów produkcji •raz dalszym usprawnianiu systemu ewidencji i rozliczania kosztów drogą rozszerzania normatywnego rachunku kosztów, jako instrumentu kierowania produkcją;</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">- rozwijaniu i doskonaleniu mierników produkcji i wyników ekonomicznych w celu zwiększenia efektywności metod gospodarowania;</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">- opracowywaniu nowych statutów jednostek różnych szczebli w oparciu o uchwały IV Plenum KC KPZR;</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">- kontynuowaniu eksperymentów gospodarczych oraz analizowaniu skuteczności nowych metod planowania i zarządzania.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">Na pytania posłów: Teresy Gąsiorkiewicz (PZPR), Władysława Pucha (PZPR), Władysław Marka (ZSL), Stanisława Sulimy (PZPR), Józefa Trojoka (PZPR), Stanisława Prüfera (PZPR), Bolesława Gregorka (PZPR), Władysława Budzika (PZPR), Jerzego Bukowskiego (bezp.), Barbary Gruszkiewicz (bezp.), Kazimierza Kandzierskiego (PZPR) i Józefa Niedźwieckiego (PZPR) - odpowiedzi udzielił podsekretarze stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego - Jan Chyliński i Jan Szewczyk. Wyjaśnienia dotyczyły m. in.:</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">- realizacji zadań postępu technicznego, wprowadzania nowych technologii i nowych uruchomień w skali resortu i poszczególnych zjednoczeń w roku 1965, przyczyn zmniejszonej w stosunku do roku poprzedniego ilości zgłoszonych, rozpatrzonych i przyjętych do zastosowania projektów racjonalizatorskich, respektowania przez administrację przemysłową przepisów prawa wynalazczego w odniesieniu do określania wysokości wynagrodzeń wynalazców, liczby zatrudnionych w resorcie rzeczników patentowych oraz obsady komórek postępu technicznego i wynalazczości w podległych resortowi zakładach, - organizacji pracy w zakładach przemysłu ciężkiego i maszynowego, norm technicznie uzasadnionych, - metod przeciwdziałania produkcji wybrakowanej, - dyscypliny dostaw kooperacyjnych, metod przeciwdziałania stratom ponoszonym przez zakłady z winy kooperantów, - realizacji planów inwestycyjnych, proporcji pomiędzy zatrudnieniem, funduszem płac a wydajnością pracy, a także sposobów przeciwdziałania niepełnemu wykorzystaniu przewidzianych nakładów na inwestycje, kapitalne remonty w dziedzinie bhp i urządzeń socjalnych.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">Sprawozdanie podkomisji nadzwyczajnej badającej sytuację w przemyśle maszyn i narzędzi rolniczych przedstawi! poseł Jan Dąb-Kocioł (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">Produkcję maszyn i narzędzi rolniczych prowadzi 20 zakładów podległych Ministerstwu Przemysłu Ciężkiego oraz 16 zakładów znajdujących się w gestii Komitetu Drobnej Wytwórczości.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">W 1965 r. wartość produkcji zakładów podległych MPC wyniosła 3.300 mln zł, z tego 2.600 mln zł - to maszyny ciągnikowe. Produkcja maszyn i narzędzi rolniczych jest stosunkowo niewielkim dziełem produkcji resortu. Cała ta gałąź produkcji, nowa w naszych warunkach, pozostaje w tyle w stosunku do innych branż i nie jest należycie dostosowana do potrzeb rolnictwa. Jeszcze bardziej niezadowalająco kształtuje się sytuacja w zakładach drobnej wytwórczości.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">Podjęte w ostatnim okresie decyzje rządu stworzyły lepsze warunki rozwoju przemysłu maszyn rolniczych. Powołany został Pełnomocnik Rządu DS. Produkcji Maszyn Rolniczych, nie otacza on jednak dostateczną troską tej gałęzi produkcji; niedostateczna znajomość potrzeb wsi powoduje, że asortyment produkowanych maszyn nie jest właściwy. Zjednoczenie Przemysłu Maszyn Rolniczych podległe MPC, mimo że jest zjednoczeniem wiodącym, nie wypełnia swej funkcji w stosunku do zakładów drobnej wytwórczości tej branży, nie otacza ich opieką i nie udziela pomocy technicznej i organizacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">Jakość dostarczonych wsi maszyn i narzędzi rolniczych ulega z roku na rok poprawie. Istotne znaczenie ma tu działalność Komisji Technicznej Oceny Maszyn Rolniczych podległej Ministrowi Rolnictwa. Jednakże na spotkaniach poselskich padają jeszcze zarzuty dotyczące jakości maszyn i ich stosunkowo małej wytrzymałości. Chłopi postulują przedłużenie okresu gwarancji na niektóre asortymenty maszyn.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">Zarówno chłopi indywidualni jak i kółka rolnicze poszukują niektórych asortymentów maszyn rolniczych; i tak np. brak ciągników jednoosiowych „Dzik” o mocy 10 KM, brak konnych kosiarek, kopaczek, snopowiązałek, ładowaczy i roztrząsaczy obornika, siewników nawozowych, dojarek elektrycznych itd. Stopień mechanizacji podstawowych prac polowych jest u nas jeszcze stosunkowo niski, duże różnice występują w tej dziedzinie między poszczególnymi rejonami kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#komentarz">Realizacja poważnie rosnących planów produkcji rolniczej, przy stałym odpływie siły roboczej ze wsi, nie będzie możliwa bez podniesienia stopnia mechanizacji prac rolnych. To postuluje konieczność podniesienia produkcji maszyn zarówno traktorowych jak i konnych przystosowanych do potrzeb mniejszych gospodarstw rolnych. Rolnicy zwracają ponadto uwagę na potrzebę podniesienia wysokości i przedłużenia terminów spłat kredytów...</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JózefNiedźwiecki">... na kupno maszyn, analogicznie jak to ma miejsce przy kredytach inwestycyjnych, Pewna ilość maszyn i narzędzi rolniczych produkowana jest w dostatecznej ilości; jednakże niedostateczna reklama i propaganda, brak dostatecznej informacji - utrudnia ich szerszy zbyt.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#JózefNiedźwiecki">W celu lepszego zorientowania producentów maszyn rolniczych o potrzebach wsi, w celu opiniowania produkcji i postulowania kierunków jej rozwoju należałoby zwiększyć zasięg konsultacji przemysłu z odbiorcami.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#komentarz">(DYSKUSJA)</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#JózefNiedźwiecki">Poseł Antoni Rybak (ZSL) - zaopatrzenie wsi w maszyny rolnicze poprawiło się; coraz mniej słyszy się skarg na złą jakość produkcji. Niemniej należałoby zwrócić uwagę na istniejące jeszcze niedociągnięcia. Trzeba w pierwszym rzędzie wzmocnić konstrukcję niektórych części maszyn, szybciej się zużywających. Odczuwa się również brak mniejszych maszyn; rolnictwo drobnotowarowe nie jest dostatecznie zaopatrzone w maszyny konne: kosiarki i kopaczki. W magazynach sprzętu rolniczego powstały duże zapasy maszyn - są to głównie maszyny ciężkie, na które nie ma obecnie tak dużego zapotrzebowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#StanisławBaliński">W fabryce maszyn rolniczych „Kraj” w Kutnie od wielu lat wynosi się nową halę produkcyjną i do dziś nie wiadomo kiedy będzie ona oddana do użytku. Tymczasem załoga narzeka na zła warunki produkcyjne - część prac wykonuje się nawet pod gołym niebem. Należy przyspieszyć budowę tego obiektu, jak zresztą i innych inwestycji przemysłu maszyn rolniczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Przy pełnej realizacji zadań produkcyjnych, plany postępu technicznego wykonywane są w poszczególnych zjednoczeniach w granicach od 70–85 proc. Do planów rozwoju techniki wprowadza się dużo zmian, co utrudnia ich wykonywanie. Trudnością w realizacji tych planów jest nieodpowiednie przygotowanie techniczno-organizacyjne oraz brak kontroli ze strony inwestycji nadrzędnych. Brak także powiązania planu postępu technicznego z planem techniczno-ekonomicznym.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Rozwój wynalazczości w przemyśle maszynowym nie jest zadowalający. W zakładach pracy na opory napotyka niekiedy zastosowanie nowych wynalazków i wymaga to niejednokrotnie zmiany planów i przysparza kłopotów kierownictwu, tym więcej, że i niektóre zjednoczenia nie stwarzają odpowiedniej atmosfery dla wynalazczości. W podległych resortowi zakładach i zjednoczeniach za mało jest zatrudnionych rzeczników patentowych. Należałoby stworzyć resortowy ośrodek szkolenia rzeczników patentowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#TadeuszJędruch">Przygotowywane jest rozporządzenie o kierowaniu na złom traktorów wycofywanych z kółek rolniczych, jeśli ich zużycie przekracza 60 proc. Tymczasem wielu chłopów kupiłoby te traktory.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#TadeuszJędruch">Wydaje się konieczne opracowanie generalnych zasad polityki cen jeśli chodzi o narzędzia rolnicze. Niektóre z nich są wycenione za wysoko, co utrudnia ich zbyt i zastosowanie.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#TadeuszJędruch">Poseł Stanisław Prüfer (PZPR): Mamy już pierwsze wyniki batalii o nowoczesność w przemyśle maszynowym. Świadczy o tym chociażby ekspozycja polskich maszyn i urządzeń na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Nasz przemysł zaprezentował tam wiele pięknych wyrobów. Będzie to miało duże znaczenie dla lepszego wyposażania naszych fabryk.jak również dla wzrostu eksportu. Nie wolno jednak zapominać o występujących jeszcze brakach. Zbyt wiele jest jeszcze braków w produkcji, zawodzi kooperacja i dostawy materiałów. Dla zabezpieczenia rytmicznej produkcji, zakłady przemysłu maszynowego „chomikują” wiele materiałów, narażając się nawet na płacenie odsetek. Pogarsza to również i tak już napiętą sytuację w zaopatrzeniu materiałowym.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#TadeuszJędruch">W ostatnim okresie członkowie nadzwyczajnej podkomisji do spraw maszyn i narzędzi rolniczych zwiedzili szereg zakładów zajmujących się tą produkcją. Po tej wizycie stwierdzono m. in.:</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#TadeuszJędruch">- cykl uruchomienia seryjnej produkcji maszyn i sprzętu rolniczego w zakładach wytwórczych jest za długi. Wynika to ze szczupłości zaplecza konstrukcyjno-technologicznego w przemyśle maszyn rolniczych. Zbyt długo trwają próby i badania prototypów;</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#TadeuszJędruch">- zakłady wyznaczone odpowiednimi uchwałami władz nadrzędnych do produkcji maszyn i narzędzi rolniczych, nie posiadają w pełni ustalonych odpowiednich programów produkcyjnych; często zajmują się one produkcją dla innych gałęzi przemysłu;</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#TadeuszJędruch">- zakłady, które utrzymują kontakt z użytkownikami maszyn i urządzeń rolniczych mają lepsze rozeznanie ich potrzeb i wymagań, trafniej wybierają drogi usprawnienia i polepszenia swej produkcji; nie wszystkie jednak zakłady produkujące maszyny i sprzęt rolniczy korzystają z tej możliwości, - jakość i asortyment wyrobów służących do produkcji maszyn rolniczych nie odpowiadają potrzebom;</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#TadeuszJędruch">- niektóre zakłady produkujące maszyny nie posiadają zadowalających warunków lokalowych dla prawidłowego przebiegu procesu produkcyjnego. Cykl wykonawstwa inwestycyjnego jest za długi. Zakłady, które posiadają odpowiednie środki inwestycyjne, nie mogą ich często wykorzystać z braku odpowiedniej mocy przerobowej przedsiębiorstw remontowo-budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-5.8" who="#TadeuszJędruch">- hutnictwo nie najlepiej wywiązuje się z zadań wobec przemysłu maszyn rolniczych. Zastrzeżenie budzi terminowość dostaw materiałów hutniczych, ich jakość i zgodność z normami. Program walcowania polskich hut nie zawsze przewiduje profile potrzebne do produkcji maszyn i urządzeń rolniczych, które powinny być lekkie, przy zachowaniu odpowiednich wskaźników wytrzymałościowych. Z braku potrzebnych materiałów przerywa się niejednokrotnie produkcję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JerzyBukowski">Niedostateczny Jest postęp w miniaturyzacji sprzętu elektronicznego - zbyt duży dystans dzieli nas w tej dziedzinie od krajów przodujących. Powinno to być wzięte pod uwagę przy modernizacji produkcji elektronicznej. Inaczej albo nadal będziemy pozostawać w tyle, albo będziemy musieli importować znaczną ilość elementów zminiaturyzowanych dla produkcji wyrobów elektronicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#StanisławOpałko">Obejrzenie ekspozycji przemysłu maszynowego na MTP pozwala na stwierdzenie dużej poprawy jakości i nowoczesności produkcji. Czy będzie to trwała tendencja zależy m. in. od poprawy jakości materiałów i surowców, od poprawy zaopatrzenia w materiały hutnicze. Nie wszystkie postulaty dotyczące modernizacji fabryk są realizowane, notuje się trudności w remontach i inwestycjach - to wszystko nie sprzyja podnoszeniu jakości. Trudno też postulować dobrą jakość, jeżeli plany produkcyjne trzeba niejednokrotnie z powodu nierytmicznych dostaw materiałowych szybko realizować w trzeciej dekadzie miesiąca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#ZdzisławDrewka">Niski poziom współpracy kooperacyjnej i brak materiałów (zwłaszcza hutniczych) sprawia, że zakłady przeżywają duże trudności. Trzeba zwrócić większą uwagę na wykonywanie planu kapitalnych remontów, co może się przyczynić do przedłużenia żywotności maszyn.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#ZdzisławDrewka">W woj. zielonogórskim potrzebna jest placówka „Centrostalu”. Usprawni ona pracę miejscowych zakładów; obecnie zaopatrzeniowcy odbywają długie podróże do sąsiednich województw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#AndrzejBorodzik">Wyrazem dużego postępu, bardziej rzetelnego zajęcia się całokształtem spraw związanych z eksportem - jest bardzo udana ekspozycja przemysłu maszynowego na MTP. Chodzi obecnie o to, aby jak najszybciej podjąć seryjną produkcję eksponowanych na Targach maszyn. Należy zapewnić dostawy drobnych elementów podnoszących „elegancję” i estetykę maszyn. W innych krajach specjalne zakłady zajmują się masową produkcją tych elementów, U nas robi się to ubocznie lub w małych zakładach; efekt jest taki, że w dobrze wykonanej maszynie rażą niekiedy niedobrane elementy uzupełniające.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#AndrzejBorodzik">Produkcją niektórych bardzo udanych urządzeń pomiarowych zajmują się u nas małe zakłady i spółdzielnie. Nie mają one możliwości prowadzenia produkcji masowej i z tych względów trudno nam jest konkurować na rynkach zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#AndrzejBorodzik">Należy dążyć do zacieśnienia współpracy przemysłu i handlu zagranicznego. Konieczne są ostrzejsze formy kwalifikacji eksponatów na międzynarodowe wystawy i targi.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#AndrzejBorodzik">Dodatkowych wyjaśnień udzielił dyrektor Zespołu NIK - Edward Demidowski oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego - Franciszek Kaim.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#AndrzejBorodzik">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Niedźwiecki: Z referatów podkomisji i dyskusji wynika, że Komisja w zasadzie ocenia pozytywnie osiągnięcia resortu, tak w części hutniczej, jak też przemysłu maszynowego. Należy jednak podkreślić, że już w 1965 r. zarysowało się w przemyśle maszynowym zjawisko pogorszenia rytmiczności pracy.</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#AndrzejBorodzik">Jakość i nowoczesność produkcji - to zagadnienia o bardzo doniosłym znaczeniu. Komisja widzi osiągnięcia na tym odcinku, widzi wysiłki resortu, jego prace związane z oceną poziomu technicznego produkcji, przeglądem przygotowanych nowości. Komisja widzi jednak także niedociągnięcia w tej dziedzinie. Są pewne branże przemysłowe, w których postęp może i musi być szybszy od osiąganego; należą do nich np. elektronika i elektrotechnika. Te i niektóre inne gałęzie mają decydujące znaczenie dla rozwoju innych gałęzi przemysłu i całej gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#AndrzejBorodzik">Mimo na ogół pozytywnej oceny hutnictwa, zwracają wagę pewne, narastające problemy. Wymienić tu trzeba m. in. niepełne wykonywanie zamówień odbiorców, niedostateczne opanowanie procesu inwestycyjnego itd.</u>
          <u xml:id="u-9.7" who="#AndrzejBorodzik">Z oceny pracy resortu w 1965 r. w roku bieżącym wynikają podstawowe zadania, na których powinna obecnie koncentrować się jego uwaga. Należy tu wymienić:</u>
          <u xml:id="u-9.8" who="#AndrzejBorodzik">- sprawy zaopatrzenia i kooperacji (obserwuje się osłabienie dyscypliny dostaw kooperacyjnych);</u>
          <u xml:id="u-9.9" who="#AndrzejBorodzik">- problemy rekonstrukcji i modernizacji fabryk przemysłu elektromaszynowego ze szczególnym uwzględnieniem unowocześnienia technologii wytwarzania, - problemy wewnątrzorganizacyjne, w tym zwłaszcza sprawy koncentracji i specjalizacji produkcji.</u>
          <u xml:id="u-9.10" who="#AndrzejBorodzik">Jeśli idzie o maszyny i sprzęt rolniczy, to niewątpliwie słuszne są podnoszone głosy krytyki.</u>
          <u xml:id="u-9.11" who="#AndrzejBorodzik">Komisja przyjęła sprawozdanie Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z wykonania planu i budżetu w roku 1965.</u>
          <u xml:id="u-9.12" who="#AndrzejBorodzik">Referat n. t. wykonania planu i budżetu na rok 1965 przez Urząd Pełnomocnika Rządu do spraw Wykorzystania Energii Jądrowej przedstawił - w imieniu podkomisji - poseł Stanisław Sulima (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-9.13" who="#AndrzejBorodzik">Wskazał on na poważny dorobek osiągnięty przez polskich naukowców w dziedzinie działalności podstawowej (badania naukowo-przyszłościowe); dorobek polskich naukowców znajduje wysoką ocenę w świecie.</u>
          <u xml:id="u-9.14" who="#AndrzejBorodzik">Równolegle rozwija się technika izotopowa, która jest coraz szerzej wdrażana do przemysłu, Oszczędności osiągnięte w 1965 r. przez przemysł w wyniku stosowania energii izotopowej przekroczyły wartość 500 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-9.15" who="#AndrzejBorodzik">Urząd rozszerzył zakres i formy ochrony przed promieniowaniem.</u>
          <u xml:id="u-9.16" who="#AndrzejBorodzik">Prawidłowo rozwija się współpraca międzynarodowa polskich atomistów.</u>
          <u xml:id="u-9.17" who="#AndrzejBorodzik">Uwagi NIK przedstawił dyrektor Zespołu NIK - Mieczysław Haber, który stwierdził, że Urząd wykonał zadowalająco planowane zadania rzeczowe. Na szczególne podkreślenie zasługuje koncentracja uwagi na rozwijaniu współpracy z resortami gospodarczymi oraz przekazaniu im do praktycznego stosowania różnych urządzeń opartych o technikę jądrową.</u>
          <u xml:id="u-9.18" who="#AndrzejBorodzik">W dyskusji udział wzięli posłowie: Andrzej Borodzik (PZPR), Łucja Matuszewska (bezp.), Henryk Szafrański (PZPR), Antoni Daniel (PZPR); Mirosław Zawadzki (PZPR) i Jerzy Bukowski (bezp.), dodatkowych wyjaśnień udzielił Pełnomocnik Rządu do spraw Wykorzystania Energii Jądrowej - Wilhelm Billig.</u>
          <u xml:id="u-9.19" who="#AndrzejBorodzik">W dyskusji podkreślono znaczenie, jakie ma zacieśnienie współpracy między Urzędem Pełnomocnika Rządu do Spraw wykorzystania Energii Jądrowej i resortami gospodarczymi. Pracującą w przemyśle aparaturę izotopową należy otaczać fachową opieką. Naukowcy jeszcze bardziej powinni się zbliżyć do przemysłu, pomagać mu w rozwiązywaniu konkretnych problemów. Zwiększenie pomocy i opieki ze strony nauki nad przemysłem pozwoli zwiększyć zaufanie praktyków z przemysłu do proponowanych nowych rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-9.20" who="#AndrzejBorodzik">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania planu i budżetu w 1965 r. przez Urząd Pełnomocnika Rządu do spraw Wykorzystania Energii Jądrowej.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>