text_structure.xml
13 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 9 grudnia br. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła projekt budżetu państwa na rok 1969 w częściach dotyczących Ministerstwa Finansów oraz Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Państwowej Komisji Cen. Komisja rozpatrzyła również sprawozdanie rządu z wykonania budżetu państwa w 1967 r. w części dotyczącej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Państwowej Komisji Cen. (Sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za rok 1967 przez Ministerstwo Finansów Komisja rozpatrzyła w dniu 11 października br. Por. BPS)Nr 654/IV kad./.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W obradach udział wzięli przedstawiciele: Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, Ministerstwa Finansów z Ministrem - Stanisławem Majewskim, Państwowej Komisji Cen z Prezesem PKO - Piotrem Karpiukiem, Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem NIK - Feliksem Pisulą.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Projekt budżetu Ministerstwa Finansów na rok 1969 zreferował poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Referat posła Łubieńskiego objął analizę cyfrową projektu budżetu oraz analizę zadań aparatu finansowego.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Na szczególne podkreślenie zasługują - zdaniem sprawozdawcy - m.in. prace nad dalszym umacnianiem i doskonaleniem systemu finansowego przemysłu kluczowego, nad ulepszeniem funkcjonowania funduszu rozwoju, rezerwowego, ryzyka i przecen, nad reformą cen artykułów zaopatrzeniowych.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Konieczna są także dalsze prace nad udoskonaleniem systemu finansowego w takich zwłaszcza branżach jak: budownictwo, PGR-y i komunikacja.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Jeśli chodzi o handel zagraniczny, jednym z głównych zadań jest usprawnienie systemu rozliczeń dewizowych.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">W dziedzinie zagadnień związanych z RWPG najważniejszym problemem będzie doskonalenie całokształtu współpracy w zakresie stosunków walutowo-finansowych między krajami członkowskimi.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Słuszne są kierunki działalności Ministerstwa Finansów zmierzające do kontynuowania i pogłębiania procesu uekonomicznienia polityki finansowej.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Konieczne jest utrzymywanie dyscypliny finansowej przy równoczesnym uelastycznieniu gospodarki budżetowej i stopniowym wychodzeniu na przeciw procesom decentralizacji.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">W dyskusji udział wzięli posłowie: Józef Raźny (SD), Stanisław Kozioł (ZSL), Stanisław Hasiak (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Zdzisław Siedlewski (SD), Bolesław Bednarek (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Józef Łastowski (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”). Dodatkowych wyjaśnień udzielił Minister Finansów - Stanisław Majewski.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">W dyskusji wyrażono poparcie dla polityki umacniania dyscypliny finansowej. Wskazywano na duży postęp w dziedzinie samofinansowania gospodarki narodowej (pokrywanie dużej części potrzeb bieżących i rozwojowych ze środków własnych przedsiębiorstw).</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Podkreślano, że uelastycznienia systemu finansowania gospodarki narodowej towarzyszyć muszą postępy w dziedzinie planowania i zarządzania.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Jako elementy, które powinny dominować w najbliższych pracach resortu finansów, uznano ulepszanie systemu finansowania handlu, budownictwa, transportu i łączności oraz PGR-ów, dalsze usprawnienie systemu kredytowania inwestycji.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Podkreślając postęp w systemie finansowania gospodarki terenowej, wskazywano, na potrzebę podjęcia prac zmierzających do ustalania dla rad narodowych 5-letnich wskaźników określających wysokość dochodów i wydatków w miejsce obecnie obowiązujących wskaźników jednorocznych.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Podkreślano, że słusznie nie przewiduje się generalnych zmian w polityce podatkowej w stosunku do rzemiosła. Niezbędne jest natomiast selektywne działanie aparatu finansowego - zwrócenie większej uwagi na tę grupę osób, u których obserwuje się nadmierne dochody, nieuzasadnione efektywną ich pracą. Zasady opodatkowania w stosunku do podstawowej masy rzemieślników pozostają bez zmian, zakłada się dalszy wzrost zatrudnienia w rzemiośle, istnieją więc warunki dalszego rozwoju rzemiosła.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Komisja przyjęła projekt budżetu Ministerstwa Finansów na rok 1969 w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">W kolejnym punkcie porządku dziennego Komisja rozpatrzyła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za 1967 r. oraz projekt budżetu na 1969 r. w części dotyczącej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Sprawozdawcą była poseł Ewa Trojanowska (bezp.).</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Analiza wykonania budżetu w 1967 r. przez Komisję Planowania przy Radzie Ministrów pozwala na stwierdzenie, że wykonanie tego budżetu cechowała legalność, celowość i gospodarność. Rok 1967 był okresem wdrażania programu doskonalenia metod planowania i zarządzania, zgodnie z uchwałą IV Plenum KC PZPR. Harmonogram zadań wynikających z tej uchwały dla Komisji Planowania przewidywał opracowanie projektów szeregu aktów normatywnych oraz wprowadzenie rozwiązań zmierzających do usprawnienia systemu planowania i zarządzania w gospodarce narodowej. M.in. dotyczyło to opracowania zasad kompleksowej reformy ekonomicznej i organizacyjnej zjednoczeń, programu udoskonalenia bodźców materialnego zainteresowania, programów rekonstrukcji organizacyjnej branż, rozwijania i doskonalenia w procesie planowania zasad rachunku ekonomicznego, analiz ekonomicznych, bilansów materiałowych, ograniczenia ilości obowiązujących wskaźników dyrektywnych itd.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Większość nałożonych zadań Komisja Planowania wykonała bądź realizuje w sposób ciągły. Dotyczy to zwłaszcza wzmocnienia ciągłości planowania, uwzględniania w planowaniu gospodarczym prac związanych z koordynacją planów w ramach RWPG, doskonalenia techniki bilansowania; większa jest elastyczność planowania dzięki zabezpieczeniu w planach rezerw środków i mocy produkcyjnych. Rozwinięcie planowania 2-letniego stworzyło lepsze perspektywy działania przedsiębiorstw i zjednoczeń. Jednakże uzyskanie docelowych efektów przy wdrażaniu nowych metod planowania i zarządzania ulega pewnemu opóźnieniu, gdyż nie zostały rozwiązane do końca sprawy dotyczące kompleksu zagadnień związanych z doskonaleniem systemu bodźców ekonomicznych oraz innych Instrumentów ekonomicznego oddziaływania na działalność gospodarczą przedsiębiorstw i zjednoczeń, jak też nie została do końca przeprowadzona zmiana funkcjonowania i organizacji zjednoczeń. Zjednoczenia nie wypełniają jeszcze swej roli gospodarza branż odpowiedzialnego za należyty ich rozwój.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Realizacja zamierzeń w dziedzinie planowania i zarządzania, wynikających z uchwał IV Plenum KC PZPR, obok efektów gospodarczych, przyniosła szereg pozytywnych rezultatów w postaci zwiększonego zainteresowania kierownictw i załóg przedsiębiorstw wynikami ekonomicznymi; uległa zwiększeniu rola samorządu robotniczego w procesie opracowywania i zatwierdzania planów.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Zgodnie z uchwałami V Zjazdu Partii, głównym zadaniem w dziedzinie dalszego doskonalenia metod planowania i zarządzania w latach 1969-1970 jest stworzenie jednolitego, zgodnego wewnętrznie systemu ekonomicznego. Zasadą jest prawidłowe kojarzenie planowania centralnego z inicjatywą przedsiębiorstw i zjednoczeń, opierających w coraz większym stopniu swą działalność o pogłębiany rachunek ekonomiczny. Na czoło wysuwa się dalsze ograniczanie wskaźników dyrektywnych dotyczących wielkości produkcji ważniejszych artykułów, co pozwoli na dalsze zwiększenie elastyczności planowania. Od 1969 r. resorty ustalać będą dla podległych im zjednoczeń, a te z kolei dla przedsiębiorstw, zadania produkcyjne przy pomocy branżowych mierników produkcji. Pozwoli to na bardziej precyzyjne zaplanowanie funduszu płac i wydajności pracy, co wielokrotnie postulowała Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Cechą podjętych prac w zakresie doskonalenia systemu planowania i zarządzania jest zwiększenie elastyczności działania przedsiębiorstw i zjednoczeń, łączenie zmian w planowaniu ze zmianami w systemie finansowym, doskonalenie i lepsze zharmonizowanie bodźców materialnego zainteresowania. Temu służyć będzie rozwinięcie systemu rezerw uniezależniających realizację zadań gospodarczych od zmieniających się warunków i potrzeb oraz umożliwiających operatywne dostosowywanie się przedsiębiorstw do potrzeb odbiorców. Temu służy wreszcie wzmocnienie roli systemu cen jako ważnego instrumentu polityki gospodarczej państwa.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Kierunki zmian wytyczone przez V Zjazd Partii będą realizowane i wprowadzane do praktyki gospodarczej sukcesywnie, w miarę ich gruntownego przygotowania.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">W dyskusji udział wzięli posłowie: Ryszard Reiff (bezp. PAX), Jan Kołder (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Edward Graliński (PZPR), Józef Łastowski (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i zastępca przewodniczącego Komisji Planowania - Zbigniew Januszko.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">W dyskusji podkreślono poważny postęp osiągnięty w dziedzinie usprawniania planowania i zarządzania. Wdrażanie nowego systemu planowania i zarządzania nie zostało jeszcze zakończone. Doświadczenia uzyskane w tym okresie pozwalają jednak jak wskazywali posłowie - na stwierdzenie, że doskonalenie tego systemu jest w dalszym ciągu pilną koniecznością.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Planowanie nasze cechuje zbyt mała jeszcze elastyczność, co wynika głównie z niedostatecznych postępów w metodologii planowania na szczeblu zjednoczeń i resortów. Umocnienie myślenia kategoriami ekonomicznymi wśród pracowników służb planistycznych, pogłębienie ich wiedzy fachowej ma w tych warunkach szczególnie istotne znaczenie. Ważnym zadaniem dla Komisji Planowanie jest położenie większego nacisku na szerokie szkolenie planistów zatrudnionych na różnych szczeblach gospodarki narodowej.</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Widząc w Komisji Planowania centralny organ koordynujący działalność planistyczną ministerstw i zjednoczeń, posłowie postulowali większe nasycenie prac planistycznych tego organu elementami planowania programowego. Skoncentrowanie większej uwagi na planie perspektywicznym określającym podstawowe kierunki naszego rozwoju gospodarczego w powiązaniu zwłaszcza z rozwojem gospodarczym państw obozu socjalistycznego, z postępującym procesem integracji ekonomicznej w ramach RWPG - to, zdaniem posłów - podstawowe zadanie Komisji Planowania.</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Wiele miejsca w dyskusji poświęcono potrzebie ściślejszego powiązania planów gospodarczych z regionalnymi planami przestrzennego zagospodarowania kraju. W nowym systemie planowania coraz bardziej rośnie ranga planowania regionalnego, którego dorobek w dziedzinie metodologii jest u nas w skali światowej największy. Pilną koniecznością jest obecnie umocnienie dyscypliny realizacji zatwierdzonych planów regionalnych oraz niedopuszczanie do rozbieżności między praktyką gospodarską a ustaleniami tych planów.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Komisja przyjęła projekt budżetu państwa na rok 1969 w części dotyczącej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz sprawozdanie rządu z wykonania budżetu państwa za rok 1967 w części dotyczącej Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Komisja rozpatrzyła również projekt budżetu, państwa na rok 1969 w części dotyczącej Państwowej Komisji Cen. Sprawozdanie z tej części posiedzenia podamy w kolejnym biuletynie.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>