text_structure.xml
11.4 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 11 czerwca 1975 r. Komisja Przemysłu Lekkiego obradująca pod przewodnictwem posła Bolesława Koperskiego (PZPR), rozpatrywała problemy dotyczące zaopatrzenia przemysłu lekkiego w surówce, półprodukty i artykuły pomocnicze pochodzenia chemicznego.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— przedstawiciele Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">— przedstawiciele Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Wiesławem Szymczakiem, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego z wiceministrem Henrykiem Konopackim, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Handlu Zagranicznego, Ministerstwa Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, wiceprzewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego — Tadeusz Czechowicz, dyrektorzy Zespołów NIK — Jerzy Mężyński i Jan Pojda.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">Podstawą dyskusji były materiały opracowane przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego, Ministerstwo Przemysłu Chemicznego, Najwyższą Izbę Kontroli oraz wyniki wizytacji przeprowadzonej przez 3 zespoły poselskie w zakładach produkcyjnych przemysłu chemicznego i lekkiego w Łodzi, Gorzowie, Toruniu oraz woj. skierniewickim i wrocławskim.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Sprawozdawcą była poseł Zofia Łęgowik (bezp.).</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Zarówno obecny, jak i dalszy rozwój przemysłu lekkiego, nowoczesność i funkcjonalność jego wyrobów uzależnione są w znacznym stopniu od równoległego rozwoju przemysłu chemicznego. Chemizacja przemysłu lekkiego stała się sprawą przesądzoną i nieuniknioną. Już dziś produkty chemiczne stanowią 57 proc. zużywanych w Polsce surowców włókienniczych.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">W ciągu kilkunastu minionych lat zbudowaliśmy w kraju nowy przemysł włókien chemicznych na poziomie światowym. Produkcja tych włókien wzrosła ze 104 tys. ton w 1965 r. do 225 tys. ton w bieżącym roku; w produkcji włókien syntetycznych wzrost ten był jeszcze szybszy. Produkujemy w kraju wszystkie podstawowe grupy włókien chemicznych i cały przyrost produkcji przemysłu włókienniczego opiera się niemal wyłącznie o surowce krajowe.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Chemia nie tylko wykonuje, lecz przekracza założenia obecnego planu 5-letniego w produkcji włókien chemicznych, a mimo to nie pokrywa w pełni zapotrzebowania przemysłu lekkiego. Modernizacja i rozbudowa przemysłu lekkiego spowodowały niespotykany dotychczas wzrost zapotrzebowania i wymagań jakościowych, którym nie zawsze potrafi sprostać przemysł chemiczny. Powoduje to w ostatnich latach wzrost importu surowców chemicznych dla włókiennictwa.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Rekonesans poselski w terenie ujawnił brak rytmiczności dostaw i niejednolity standard włókien chemicznych. Kłopoty spowodowane niezadowalającą jakością włókien występowały w wizytowanych przez posłów zakładach branży jedwabniczej, dziewiarskiej i wełnianej. Zmusza to niejednokrotnie przemysł włókienniczy do doraźnych zmian ilości i asortymentu produkowanych wyrobów, stwarza trudności technologiczne, powoduje obniżenie wydajności pracy i jakości wyrobów.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">W wizytowanych zakładach przemysłu chemicznego wskazywano, że przyczyny niezadowalającej jakości produkcji są często od fabryki niezależne. Wynikają one m.in. z niedostatecznego zaopatrzenia w importowane surowce, pogorszenia ich jakości, a także z utrzymywania w ruchu starych instalacji. Obok tych przyczyn obiektywnych występowały również i takie, których usunięcie leżało w możliwości zakładów. Wydaje się, że realizacja sprezentowanych w zakładach chemicznych programów działania przyniesie wkrótce odczuwalne efekty.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Równocześnie stwierdzić trzeba, że jakość wyrobów włókienniczych obniżają nieprawidłowości i niedomagania w procesach przetwarzania chemicznych surowców w zakładach przemysłu lekkiego. Przy występujących niedoborach ilościowych, trzeba podjąć starania nad zagospodarowaniem włókien gorszych gatunków. Można by z nich uzyskać gatunkowo gorsze, ale i tańsze wyroby, które są także poszukiwane przez społeczeństwo. Niższe gatunki włókien, które nie interesują przemysłu krajowego znajdują odbiorców zagranicą.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Przemysł chemiczny poważnie zwiększył produkcję i rozszerzył asortyment barwników i w tej dziedzinie nie nadąża jednak za rosnącym zapotrzebowaniem przemysłu lekkiego. Import barwników stale wzrasta. W wizytowanych przez posłów zakładach przemysłu lekkiego zwracano uwagę m.in. na niejednorodność konsystencji i stężenia, a także zbyt wąski asortyment dostarczanych barwników. Program rozwoju produkcji barwników na najbliższe lata jest zgodny z tendencjami światowymi i z przewidywanymi kierunkami rozwoju przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Wiele uwagi trzeba poświęcić rozwojowi produkcji środków pomocniczych dla włókiennictwa. Szczególnie szybkiego i radykalnego rozwiązania wymaga poprawa ich jakości oraz rozszerzenie asortymentu. Dalszy rozwój produkcji szlachetnych, wielofunkcyjnych środków wykończeniowych wymaga zdecydowanego działania i intensyfikacji badań. Przemysł chemiczny powinien również poświęcić wiele uwagi rozwojowi produkcji tworzyw sztucznych dla przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">Postępująca chemizacja przemysłu lekkiego stwarza konieczność ścisłego współdziałania obu resortów i podległych im zjednoczeń; opierać się ono powinno na dobrej znajomości potrzeb i wymagań, na możliwie precyzyjnym ich formułowaniu, na odpowiednio wczesnej informacji o kierunkach rozwoju i nowych rozwiązaniach technicznych i technologicznych.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Przemysł lekki powinien ponadto poświęcić więcej uwagi kształtowaniu upodobań i gustów szerokiego kręgu odbiorców na te wyroby, których produkcja pozwoliłaby w sposób bardziej racjonalny wykorzystać krajową bazę surowców chemicznych. Do wszystkich tych prac trzeba włączać resortowe placówki zaplecza naukowo-badawczego. Efektywność działalności tych placówek w obu resortach nie jest jeszcze zadowalająca.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli przedstawił wicedyrektor Zespołu — Jan Pojda.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">W dyskusji wzięli udział posłowie: Hieronim Jańczyk (PZPR), Maria Grzelka (PZPR), Jadwiga Grześkowiak (SD), Bronisław Cieniewski (PZPR), Czesław Wilczyński (PZPR), Anna Kiełcz (PZPR), Kazimiera Wawro (PZPR), Stanisława Świderska (PZPR), Bronisława Sokołowska (PZPR), Stanisław Wróbel (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Powołując się na spostrzeżenia poczynione w czasie wizytacji zakładów przemysłu lekkiego i chemicznego wskazywano, że niezadowalająca jakość włókien sztucznych i barwników powoduje obniżenie jakości wielu wyrobów przemysłu włókienniczego. Nierytmiczne są dostawy wyrobów przemysłu chemicznego.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#Sprawozdawca">Poseł Bronisław Cieniewski (PZPR) stwierdził, że jakość włókien chemicznych utrzymuje się od 5 lat na tym samym poziomie, natomiast nowe, zautomatyzowane agregaty zainstalowane w wielu zakładach włókienniczych nie stwarzają możliwości wykorzystywania włókien gorszego gatunku, niemożliwa jest bowiem ręczna regulacja tempa przędzenia.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#Sprawozdawca">Niejednolita jakość barwników powoduje różne wybarwienia poszczególnych partii przędzy. Za niezbędne uznano podniesienie wymogów w zakresie standaryzacji barwników.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#Sprawozdawca">Rozważano czy nie byłoby słuszne przekazanie resortowi przemysłu lekkiego dyspozycji środkami dewizowymi przeznaczonymi na import chemikaliów dla tego przemysłu. Fakt pozostawania tych środków w gestii przemysłu chemicznego stwarza mu nadmiernie uprzywilejowaną w stosunku do przemysłu lekkiego pozycję.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#Sprawozdawca">Przemysł lekki powinien, zdaniem posłów, lepiej i precyzyjniej określać zapotrzebowanie na produkty chemiczne. Pozwoliłoby te uniknąć gromadzenia nadmiernych zapasów niektórych surowców chemicznych przy równoczesnym braku innych.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#Sprawozdawca">Podkreślano, znalazło to m.in. wyraz w wystąpieniu poseł Stanisławy Świderskiej (PZPR), że niedostateczna jest współpraca z przemysłem chemicznym ośrodków badawczo-rozwojowych przemysłu.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#Sprawozdawca">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: wiceminister przemysłu chemicznego — Henryk Konopacki oraz wiceminister przemysłu lekkiego Wiesław Szymczak.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#Sprawozdawca">Wiceminister Henryk Konopacki podkreślił m.in., że prawie 1/4 nakładów inwestycyjnych przeznaczonych na rozwój przemysłu chemicznego w latach 1971–75 skierowana została na rozwój branż pracujących na potrzeby przemysłu lekkiego. W efekcie osiągnięto poważny wzrost produkcji włókien chemicznych, barwników i środków pomocniczych dla włókiennictwa, tworzyw sztucznych, gum, kauczuków, klejów i innych surowców chemicznych zastępujących importowane surowce. Miniony rok był dla przemysłu chemicznego wyjątkowo trudny ze względu na trudności z nabyciem za granicą wielu surowców. Trzeba było stosować zastępcze surowce i technologie, to zaś odbiło się niekorzystnie na jakości produkcji. W tym roku sytuacja uległa wyraźnej poprawie.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#Sprawozdawca">Wiceminister Wiesław Szymczak wskazał, że udział włókien chemicznych w całej produkcji przemysłu włókienniczego wzrósł z 47 proc. w 1970 r. do blisko 58 proc. w bieżącym roku. Przemysł lekki rozwija się w tempie szybszym niż to zakładał obecny plan 5-letni. Dlatego też produkcja i dostawy włókien chemicznych i innych surowców z tego resortu nie zaspokajają w pełni potrzeb. Rozwój przemysłu lekkiego cechuje obecnie i cechować będzie w najbliższych latach dalszy wzrost udziału surowców chemicznych stosowanych w produkcji, unowocześnienie procesów farbiarskich i wykańczających.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#BolesławKoperski">Narastają dysproporcje między rozwojem przemysłu chemicznego i lekkiego. Trzeba zdać sobie sprawę, że bez intensywnej pomocy chemii przemysł lekki nie będzie bowiem w stanie odpowiedzieć na społeczne zapotrzebowanie i dostarczać większej ilości nowoczesnych i dobrych towarów.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>