text_structure.xml 24 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 24 kwietnia 1974 r. Komisja Przemysłu Lekkiego, obradująca pod przewodnictwem posła Bronisławy Sokołowskiej (PZPR), rozpatrywała problemy gospodarki surowcowo-materiałowej w przemyśle lekkim, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystywanie surowców importowanych.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli — przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Marianem Sobolewskimi, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Państwowej Rady Gospodarki Materiałowej oraz Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorem Zespołu Jerzym Mężyńskim.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">Podstawą dyskusji były materiały informacyjne opracowanie przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego, Państwową Radę Gospodarki Materiałowej i Najwyższą Izbę Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">Sprawozdawcą podkomisji był poseł Bronisław Jurkiewicz (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">Podkomisja, w składzie posłowie: Bronisław Cieniewski (PZPR), Maria Grzelka (PZPR), Bronisław Jurkiewicz (PZPR), Józef Sapierzyński (ZSL), Anna Wojtczak (PZPR) wizytowała zakłady przemy słupeckiego w Łodzi oraz przeprowadziła rozmowy w zjednoczeniach branżowych.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Udział kosztów surowcowo-materiałowych stanowi w przemyśle lekkim ponad 3/4 ogólnych kosztów wytwarzania, a około 60 proc. zużywanych przez ten resort surowców włókienniczych i 50 proc. surowców skórzanych sprowadza się z zagranicy. Określa to znaczenie prawidłowej gospodarki surowcowej w zakładach tego przemysłu.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">W 1973 r. przemysł lekki wykonał z nadwyżką założenia rządowego programu oszczędności materiałów i surowców. W myśl tego programu koszty materiałowe miały być obniżone o 2,1 proc., obniżka wyniosła 2,84 proc.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Nie oznacza to jednak, że wyniki są w pełni zadowalające, a gospodarka w tej dziedzinie prawidłowa. Wskazują na to m.in. przeprowadzone przez NIK kontrole. I tak np. wysokie były w końcu ub. roku ponadplanowe zapasy w branży skórzanej, w przemyśle odzieżowym, a także w zakładach podległych. Zjednoczeniu Przemysłu Wełnianego — Północ. Nagromadziły się one, ponieważ część produkcji ilościowo i jakościowo nie odpowiadała zapotrzebowaniu odbiorców i nie była dostarczona w ustalonych terminach. W przemyśle bawełnianym np. udział tkanin pierwszego gatunku w ogólnej produkcji wyniósł w 1973 r. 86 proc., tzn. był o 0,8 proc. niższy niż w 1972 r., wzrosła równocześnie ilość reklamacji.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">W przemyśle dziewiarsko-pończoszniczym zanotowano wyższe od ustalonych norm zużycie surowców, jak również niezadowalającą jakość niektórych wyrobów; usprawnienia wymaga tu system rozliczania surowców i gospodarka magazynowa. Zbyt duże są straty materiałowe przy konfekcjonowaniu dzianin.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Ponadplanowe wyroby zapasów gotowych zarejestrowano w końcu 1975 r. w przemyśle skórzanym; świadczy to o niedostosowaniu produkcji — pod względem jakości i wyboru — do potrzeb odbiorców.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">W związku z rozwojem produkcji przemysłu lekkiego, znaczenia nabiera sprawa zagospodarowania odpadów, które stanowią wartościowe surowce wtórne. Podjąć należy badania nad opracowaniem takich technologii, które by pozwoliły na przetwarzanie odpadów i stosowanie ich w produkcji.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">W planie poprawy gospodarki materiałami i surowcami opracowanym przez MPL na 1974 r. zakłada się dalsze poczynania organizacyjne mające na celu uzyskanie wydatniejszych efektów. Resort powinien dołożyć wszelkich starań, aby planowane zamierzenia zostały w pełni zrealizowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JerzyMężyński">Wielostronne działania podjęte przez resort przemysłu lekkiego umożliwiły osiągnięcie w 1973 r. wymiernych efektów. Według danych resortu, zadania wynikające z rządowego programu efektywnego wykorzystania surowców i materiałów zostały przekroczone przynosząc oszczędności o 1,2 mld zł wyższe niż zakładano. Ponad 80 proc. tej kwoty stanowią oszczędności osiągnięte w drodze poprawy wskaźnika zużycia i wykorzystania surowców i półfabrykatów, stosowania substytutów i zwiększenia udziału surowców chemicznych w procesach produkcyjnych.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#JerzyMężyński">Dokonane przez NIK w 1973 r. i w I kwartale 1974 r. badania efektywności gospodarowania surowcami i materiałami wykazały, że nie wszystkie zjednoczenia przemysłu lekkiego przyczyniły się w stopniu zadowalającym do osiągniętych przez resort tych pomyślnych wyników.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#JerzyMężyński">Postęp w gospodarce materiałowej przemysłu lekkiego osiągnięty został głównie w drodze wyzwalania tzw. prostych rezerw. Dalsze działania w tym zakresie powinny zmierzać do zmniejszania materiałochłonności wyrobów, co musi łączyć się z poprawą ich jakości, nowoczesności i funkcjonalności. Wymaga to skoordynowanego działania na szczeblu zjednoczeń, współdziałania między branżami oraz ścisłej współpracy z zapleczem naukowo-badawczym. Upowszechniać trzeba nowoczesne technologie, nowe konstrukcje wyrobów oraz zmiany w strukturze zużycia surowców. Niektóre bowiem zjednoczenia ograniczają się do tradycyjnych działań; nieprawidłowe jest zwłaszcza traktowanie w przedsiębiorstwach i zjednoczeniach programów usprawniania gospodarki materiałowej i zadań wynikających z planów jako spraw odrębnych.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#JerzyMężyński">Ulepszenia wymaga gospodarka zapasami. Nadal występuje zjawisko narastania zapasów nieprawidłowych, powodowane głównie niedociągnięciami organizacyjnymi, nieprzestrzeganiem dyscypliny asortymentowej w produkcji oraz nieodpowiednią jakością wyrobów.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#JerzyMężyński">Z gospodarką surowcowo-materiałową ściśle wiąże się sprawa zagospodarowania odpadów surowców włókienniczych. Podjęte w tym zakresie przez resort przemysłu lekkiego prace nie są dostatecznie zaawansowane w stosunku do potrzeb. Należy określić w sposób kompleksowy zadania rozwiązania tego istotnego dla gospodarki narodowej problemu, zwłaszcza w sytuacji pogłębiającego się w świecie deficytu surowców.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#StanisławWróbel">Z wizytacji zakładów przemysłu lekkiego wynika, że mają one opracowane programy racjonalizacji zużycia surowców i materiałów. Mankamentem jest brak efektywnej kontroli realizacji tych programów ze strony jednostek nadrzędnych. Nie wystarczają tu działania administracyjne, analizowanie sprawozdań, które nie zawsze odzwierciedlają faktyczny stan rzeczy.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#StanisławWróbel">Naoczne spostrzeżenia potwierdzają, że w zakładach nastąpiła pewna poprawa w dziedzinie gospodarki surowcami i materiałami, uporządkowano ich składowanie, nie walają się zbytecznie jak to bywało, w halach fabrycznych. Zwiększona została w pewnej mierze baza magazynowa.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#StanisławWróbel">Należy położyć obecnie silniejszy nacisk na usunięcie istniejących jeszcze niedociągnięć. Występują one m.in. w gospodarce częściami zamiennymi. W warunkach przeprowadzanej na szeroką skalę modernizacji przemysłu lekkiego, służby głównego mechanika powinny mieć lepsze niż obecnie rozeznanie, kiedy poszczególne maszyny zostaną wycofane z użytku, aby nie zamawiać już do nich części zamiennych. Bywa, że równocześnie z dostawą części zamiennych, zapada decyzja przeznaczenia maszyny na złom.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#StanisławWróbel">Zastrzeżenia budzi sposób gospodarowania powierzchnią magazynową, Zdarza się, że w skromnych pomieszczeniach magazynowych przechowuje się nie te dobra, które powinny być otoczone specjalną troską.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#StanisławWróbel">Wiele zakładów nadal dotkliwie odczuwa brak magazynów. Przesuwanie ich budowy na dalszy termin przynosi wielkie straty. Magazynowanie celnych surowców pod plandekami, jak to ma miejsce w Gubinie, nie działa wychowawczo na załogi zachęcane do racjonalnej gospodarki surowcami i materiałami. Są przypadki, że dopiero na interwencję posłów włącza się do planu inwestycyjnego budowę magazynu fabrycznego. W nowoczesnym zakładzie „Silwana” w Gorzowie w ogóle nie zaprojektowano budowy magazynu. Stary zakład w Nowej Soli nie uzyskał po modernizacji ani jednego metra kwadratowego powierzchni magazynowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#BronisławCieniewski">Tam, gdzie samorząd robotniczy, a zwłaszcza rady robotnicza, przywiązują należytą wagę do gospodarki surowcami i materiałami, osiąga się w tej dziedzinie rzeczywiste postępy.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#BronisławCieniewski">Przebieg wizytacji wskazał jak poważnym problemem jest zagospodarowanie odpadów w przemyśle włókienniczym, które w większości nie nadają się do dalszej przeróbki w ramach resortu przemysłu lekkiego. Uderza tu brak współdzielenia z innymi resortami, Nie można np. porozumieć się z przemysłem papierniczym w sprawie zużytkowania odpadów bawełnianych do produkcji papieru. Odpady te eksportujemy. Warto by wyjaśnić czy bardziej opłaca się ten eksport, czy też użytkowanie odpadów w kraju i oszczędzenie drewna na produkcję papieru.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#BronisławCieniewski">Nie układa się należycie współpraca przemysłu lekkiego z Centralą Surowców Wtórnych. Przesyłki odpadów wędrują tam i z powrotem.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#BronisławCieniewski">Włókiennicze spółdzielnie pracy nie kwapią się do przeróbki odpadów włókienniczych, gdyż dysponują dostatecznymi ilościami przędzy w pierwszym gatunku. A przecież ich zadaniem jest właśnie wykorzystanie odpadów. Nasuwa się pytanie czy spółdzielnie pracy i zakłady przemysłu terenowego nie powinny podjąć np. produkcji czyściwa do samochodów i maszyn z nieorganicznych odpadów włókienniczych. Zapotrzebowanie na ten artykuł jest duże. Czy placówki spółdzielcze i przemysłu terenowego nie powinny m.in. produkować z tychże odpadów elementów urządzeń dla wychowu inwentarza zamiast stosowania takich elementów z drewna?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MariaAntczak">Wszystkie przedsiębiorstwa przemysłu lekkiego w Kaliszu i pow. kaliskim biorą udział w lokalnym konkursie o tytuł „Mistrza gospodarności zapasami”. Wyniki dwuletniego uczestnictwa w tym współzawodnictwie są korzystne. Najlepszy efekty uzyskują Zakłady Przemysłu Jedwabniczego „Wistil”, które m.in. dzięki bardziej racjonalnemu zużyciu przędzy produkują nowocześniejsze i dobrej jakości wyroby.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#MariaAntczak">Ogólnie jednak niewłaściwa konstrukcja wyrobów - wyrażająca się m.in. w tym, iż nasze artykuły są średnio o 20 proc. cięższe niż podobne artykuły zagraniczne - wymaga zmian. W tym zakresie powinny podjąć badania komórki zaplecza naukowo-technicznego. Należy bowiem wykorzystywać nie tylko proste rezerwy surowcowe, ale też sięgać po możliwości wyższego rzędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JadwigaGrześkowiak">Materiały opracowane przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego, Państwową Radę Gospodarki Materiałowej oraz Najwyższą Izbę Kontroli i występujące w nich rozbieżności nasuwają szereg refleksji dotyczących oceny wyników w dziedzinie gospodarowania materiałami i surowcami w poszczególnych branżach resortu. Warunkiem prawidłowości ocen jest poprawa pracy własnego aparatu kontroli w przemyśle lekkim. Meldunki zakładów dotyczące wyników w dziedzinie gospodarki materiałowej nie mogą być bezkrytycznie przyjmowane. Wymagają one wnikliwszej oceny fachowej.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#JadwigaGrześkowiak">Z informacji uzyskiwanych w zakładach przemysłu lekkiego wynika, że premie za oszczędności surowcowe i racjonalną gospodarkę materiałami przypadają głównie kierownictwom zakładów, niedostateczny jest natomiast system zachęt do podejmowania działań w tej dziedzinie przez robotników.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#JadwigaGrześkowiak">Część odpadów surowców włókienniczych eksportujemy do krajów - ekonomicznie rozwiniętych. Jeśli odbiorcom opłaca się przerób tych odpadów, dlaczego nie staramy się ich zagospodarować we własnym zakresie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ZenonMęczykowski">Opracowując roczne plany produkcji eksportowej zakłady przemysłu obuwniczego określają zapotrzebowanie materiałowe w zasadzie na wyczucie, nie wiedzą bowiem, jakie typy obuwia i dla jakich odbiorców będą wytwarzać, informacji na ten temat nie dostarczają im eksporterzy. Odpowiedzialność za zaopatrzenie surowcowe obciąża wyłącznie producenta, natomiast dysponenci nie ponoszą z tego tytułu ryzyka.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#ZenonMęczykowski">W końcu ubiegłego roku nagromadziła się nadmierna ilość wyrobów gotowych przemysłu obuwniczego. Powodem tego była m.in. rezygnacja handlu z części zakupów, zastrzeżenia co do jakości i proponowanych terminów dostaw. W rezultacie, obuwie składane jest w magazynach fabrycznych. Przeceny następują dopiero wówczas, gdy wyprodukowane wzory stają się całkowicie niemodne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#CzesławWilczyński">Można podać wiele przykładów świadczących o postępach w gospodarce materiałowej w zakładach przemysłu lekkiego. Warto by zdobyte w tej dziedzinie doświadczenia upowszechniać.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#CzesławWilczyński">Zagospodarowanie odpadów produkcyjnych uwarunkowane jest prawidłową organizacją ich skupu. Komisja niejednokrotnie wysuwała postulaty w tej sprawie, jednak bez większych skutków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MieczysławMarynowicz">Niezależnie od konieczności udoskonalenia systemu skupu odpadów przez Centralę Surowców Wtórnych, która jest agendą Państwowej Rady Gospodarki Materiałowej, podjąć trzeba starania o lepsze wykorzystywanie surowców odpadowych w skali przemysłowej. Podjąć trzeba odpowiednie badania takiej możliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#EdwardGłodowski">W roku 1973 przemysł lekki osiągnął poważne wyniki w usprawnianiu gospodarki surowcowo-materiałowej, nadal jednak nie wykorzystuje on nawet wielu rezerw prostych; równolegle z ich wykorzystaniem powinno się podjąć prace nad ujawnianiem i uruchamianiem rezerw złożonych polegających na zmniejszeniu jednostkowego zużycia surowców, przy podnoszeniu jakości funkcjonalności wyrobów.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#EdwardGłodowski">Na koniec ubiegłego roku duży udział w zapasach przemysłu lekkiego miały wyroby gotowe: odzież, obuwie itp. Wydaje się, że wzrost zapasów obuwia wynika z nieodpowiedniej jego jakości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#JózefSapierzyński">Na tle sygnalizowanej przez resort ogólnej poprawy wskaźników wykorzystania surowców i materiałów w przemyśle lekkim należałoby bardziej dociekliwie badać, jakie są przyczyny częstego jeszcze marnotrawstwa, analizować, czy bodźce materialnego zainteresowania załóg działają skutecznie na rzecz racjonalnego użytkowania surowca i zmniejszenia tym samym ilości odpadów.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#JózefSapierzyński">Odpady i surowce wtórne oraz ich wykorzystanie - to problem dotyczący nie tylko przemysłu lekkiego. Wiadomo, że w kraju istnieją duże zasoby niezagospodarowanych surowców wtórnych, w tym pochodzących z gospodarstw domowych.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#JózefSapierzyński">Należałoby postulować rozwiązanie tego problemu w szerszej skali. Łączy się to z koniecznością ustalenia, jakimi ilościami surowców wtórnych i odpadów dysponujemy i w jakich grupach, co z tego może być przetworzone w przemyśle lekkim, a co w innych gałęziach przemysłu; czy i ile powinniśmy eksportować, bądź przetwarzać w kraju i jakie są niezbędne w tym celu inwestycje. Niezbędny jest też bliższy kontakt placówek naukowych z przemysłem dla podejmowania opracowań w dziedzinie przetwórstwa poszczególnych rodzajów tego surowca i wdrażania wyników tych prac.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#ZSzymanowski">W gospodarce surowcami i materiałami w przemyśle lekkim osiągnięto w 1973 r. pewien postęp w porównaniu z latami ubiegłymi.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#ZSzymanowski">Prawidłowość gospodarki materiałowej obrazują najpełniej stan i struktura zapasów. Kształtują się one w zależności od tego, czy wyrób znalazł nabywcę. Pod tym względem odnotowano w niektórych gałęziach przemysłu lekkiego zjawiska niekorzystne. Występują one również w pierwszych miesiącach bież. roku, powodowane szeregiem różnych czynników.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#ZSzymanowski">W związku z sytuacją surowcową w świecie przywiązuje się obecnie wiele uwagi do wtórnego wykorzystywania surowców już użytych. Uchwała Rady Ministrów nakłada na resorty obowiązek zagospodarowania odpadów powstałych w procesie produkcji. Istnieją podstawy prawno-organizacyjne do regulowania tej dziedziny oraz podstawy do podejmowania inwestycji służących przetwórstwu. Ustalono, jakie ilości odpadów mają być w bież. roku przerobione w przemyśle lekkim, drobnym i drzewnym. Podjęto szereg działań zmierzających do zużytkowania w maksymalnym stopniu pozostałej, niezagospodarowanej jeszcze puli tego surowca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#MarianSobolewski">W ub. roku osiągnięto w przemyśle lekkim poważny, niekwestionowany przez posłów postęp w dziedzinie gospodarki materiałowej, wyrażający się wymiernymi oszczędnościami. Gospodarka ta stanowiła i stanowić będzie nadal dla resortu problem o decydującej wadze, przede wszystkim ze względu na coraz bardziej kosztowny import surowców oraz materiałów pomocniczych użytkowanych przez przemysł lekki. Słuszne krytyczne uwagi zawarte w referacie i dyskusji poselskiej oraz w materiałach NIK zostaną przez resort uwzględnione w toku dalszej działalności.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#MarianSobolewski">Program na lata 1973–1975 zakłada coraz bardziej efektywne wykorzystywanie surowców i materiałów w oparciu o nowe techniki i technologie, przeszkolone kadry. Słuszny jest postulat wzmożenia nadzoru nad realizacją tego programu w poszczególnych zjednoczeniach i przedsiębiorstwach, zwłaszcza przemysłu dziewiarskiego, bawełnianego i skórzanego.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#MarianSobolewski">W roku bieżącym kontynuowane będą główne kierunki działania, które resort sobie wytyczył oraz podejmowane inne jeszcze przedsięwzięcia mające na celu dalsze usprawniania gospodarki materiałowej: stosowanie substytutów, zmniejszanie wagi tkanin itd. Wiele tych przedsięwzięć już daje efekty.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#MarianSobolewski">Generalnie obowiązuje w przemyśle lekkim takie ustawienie [nieczytelne] technologicznych, aby odpadów było jak najmniej. Te, które powstają powinny być zagospodarowane. Słuszne są wnioski dotyczące zarówno podejmowania w tej dziedzinie inwestycji, jak i badań naukowych. Realizuje się już budowę szeregu zakładów przetwórstwa surowców wtórnych. Do uregulowania pozostają sprawy skupu i współpracy z Centralą Surowców Wtórnych.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#MarianSobolewski">Podkreślić należy, że sprawy gospodarki materiałowej są przedmiotem współdziałania resortu z branżowym związkiem zawodowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#BronisławaSokołowska">Podjęty przez Komisję problem ma istotne znaczenie dla wyników ekonomicznych przemysłu lekkiego, z uwagi na wysoki udział kosztów materiałowych w ogólnych kosztach produkcji i znaczny udział surowców pochodzących z importu.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#BronisławaSokołowska">Rok 1973 przyniósł oszczędność w zużyciu surowców i materiałów. Zadania w tej dziedzinie wykonane zostały w stopniu wyższym niż w roku 1972. Było to możliwe dzięki szerokiemu stosowaniu w przemyśle włókienniczym i skórzanym surowców chemicznych zamiast surowców naturalnych. Rozbudowie uległa baza magazynowa, co wpłynęło na zmniejszenie strat wynikających z niewłaściwego przechowywania surowców i materiałów. Zwiększała się ilość produkcji I gatunku w przemysłach włókienniczym i odzieżowym.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#BronisławaSokołowska">Nie wykorzystano jednak jeszcze wielu możliwości usprawniania gospodarki materiałowej i bardziej efektywnego wykorzystania tkwiących w niej rezerw. Dlatego też do ważnych zadań resortu zaliczyć należy m.in.:</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#BronisławaSokołowska">— przeciwdziałanie nadmiernemu wzrostowi zapasów produkcji w toku i wyrobów gotowych, zwłaszcza tych, które wytwarzane są z deficytowych, importowanych surowców. Wiąże się to z lepszym niż dotychczas dostosowaniem produkcji do możliwości surowcowych, do zapotrzebowania rynku wewnętrznego i eksportu;</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#BronisławaSokołowska">— ulepszenie organizacji pracy, dyscypliny produkcyjnej i gospodarności w niektórych przedsiębiorstwach; ujęcie w programach zakładowych wszystkich zadań przewidzianych przez zjednoczenia w zakresie racjonalizacji gospodarki materiałowej; dokonywanie przez zjednoczenia merytorycznej oceny tych programów oraz kontroli ich wykonania; ściślejsze rozliczanie poszczególnych branż z realizacji zadań usprawniania gospodarki materiałowej;</u>
          <u xml:id="u-14.5" who="#BronisławaSokołowska">— stosowanie wszędzie, gdzie to jest uzasadnione, bodźców materialnych, zwłaszcza dla pracowników bezpośredniej obsługi i średniego dozoru, zachęcających do właściwej gospodarki materiałami i surowcami;</u>
          <u xml:id="u-14.6" who="#BronisławaSokołowska">— bardziej konsekwentne rozwiązywanie problemu wykorzystania odpadków włókienniczych, zarówno w sferze badań naukowych, jak i tworzenia technicznej bazy przetwórstwa.</u>
          <u xml:id="u-14.7" who="#BronisławaSokołowska">Sformułowana na podstawie przebiegu posiedzenia opinia usprawniania gospodarki surowcowej uzależniona jest również od lepszego zaspokojenia zapotrzebowania przemysłu lekkiego na surowce krajowego pochodzenia, barwniki, środki pomocnicze i części zamienne, jak również zagospodarowanie przez inne resorty odpadków włókienniczych.</u>
          <u xml:id="u-14.8" who="#BronisławaSokołowska">Uwagi i wnioski wynikające z przebiegu obrad, przekazane zostaną Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, która pełni funkcję wiodącą w temacie: „Gospodarka materiałowa i surowcowa”.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>