text_structure.xml 58.6 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Otwieram wspólne posiedzenie Komisji: Polityki Społecznej i Rodziny oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Porządek dzienny naszego wspólnego posiedzenia obejmuje rozpatrzenie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, zawartym w druku nr 3639. Serdecznie witam przedstawicieli rządu i zaproszonych gości. Czy są uwagi do porządku dziennego? Nie słyszę. Rozumiem, że porządek dzienny został przez członków Komisji zaakceptowany. Proszę przewodniczącą podkomisji posłankę Krystynę Ozgę o zreferowanie prac nad projektem ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Mam zaszczyt w imieniu podkomisji zaprezentować Komisjom: Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Polityki Społecznej i Rodziny sprawozdanie z druku nr 3639 o rządowym projekcie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Pragnę poinformować, że projekt, który dziś rozpatrujemy wzbudził duże kontrowersje społeczne - co uwidoczniło się również podczas pierwszego czytania w Sejmie omawianego projektu. Mam świadomość, że projekt może nie jest doskonały pod względem formalno-prawnym, ale wychodzi naprzeciw oczekiwaniom od kilku lat, a może od kilkunastu lat, środowisk dotkniętych tym problemem. W trakcie prac podkomisji ścierały się różne kontrowersyjne poglądy i stanowiska uczestniczących stron. W pracach podkomisji bardzo aktywnie uczestniczył pan minister Cezary Miżejewski wraz ze swoim współpracownikami, pani prof. Eleonora Zielińska - ekspert podkomisji, pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego, dyrektor Centrum Praw Kobiet - pani Urszula Nowakowska, Biuro Legislacyjne, które było reprezentowane przez pana mecenasa Henryka Dąbrowskiego, jak również przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości, które było reprezentowane przez prokurator Prokuratury Krajowej - panią Grażynę Stanek, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, organizacji pozarządowych, takich jak Stowarzyszenie „Damy radę”, Instytutu Psychologii Zdrowia PTP, Pogotowia „Niebieska Linia”, sekretariatu Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, jak również Biura Rzecznika Praw Dziecka. Informuję, że podkomisja odbyła 8 posiedzeń roboczych, w wyniku których przyjęto w drodze konsensu sprawozdanie w kształcie przedłożonym paniom i panom posłom. Zwróciłam się także o opinię prawną Biura Studiów i Ekspertyz dotyczącą końcowego opracowania prac podkomisji. Opinia ta została państwu doręczona. Odnosząc się do niej, stwierdzam, że jest ona w części pozbawiona cech obiektywizmu. Generalnie nie zgadzam się z jej treścią. Podobne stanowisko zajęła również pani prof. Eleonora Zielińska - ekspert podkomisji. Na uzasadnienie i uwiarygodnienie tego chcę przytoczyć - oczywiście w uzgodnieniu z panią profesor - pogląd chociażby do art.13: „Nie podzielam poglądu, że art. 13 stanowi superfluum ustawowe względem art. 304 par. 1 i 2, gdyż po pierwsze obowiązek zawiadomienia wymieniony w par. 1 tego przepisu ma charakter społeczny, zaś obowiązek wyrażony w par. 2 dotyczy jedynie instytucji państwowych lub samorządowych, a sporne jest, czy również jednostek tworzonych przez te instytucje. Zgadzam się z tym, że poprawne z legislacyjnego punktu widzenia, byłoby wprowadzenie zmian przepisów karnych poprzez odpowiednią modyfikację k.k. i k.p.k. (czemu dałam wyraz w mojej pierwszej opinii). Niemniej jednak w chwili obecnej byłoby to przedwczesne, w związku z przyjęciem przez Sejm ustawy antypedofilskiej, która wprowadza podobne środki do proponowanych w niniejszym projekcie.”. Chcę również poinformować państwa, że w uzgodnieniu z rządem i z ekspertem podkomisji panią prof. Eleonorą Zielińską będziemy proponowali w trakcie czytania sprawozdania 3 poprawki, które wynikają m.in. z uwag wniesionych przez tę ekspertyzę. Chciałabym zaakcentować, że przedmiotowy projekt zmierza głównie i ma na celu podniesienie świadomości o potrzebie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, jako problemu ciągle rosnącego. Projekt kładzie nacisk na oddziaływanie edukacyjne na osoby stosujące przemoc w rodzinie, jak również rozwija system pomocy osobom dotkniętym tą przemocą, z dużym podkreśleniem, aby ofiary przemocy z rodzinie znalazły stosowną pomoc ze strony instytucji państwowych, jak również samorządowych, organizacji pozarządowych zajmujących się tą problematyką. Projekt wprowadza przyjęcie Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz powołanie przy Prezesie Rady Ministrów organu opiniodawczo-doradczego do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie, zwanego Radą. Skład tej Rady dokładnie określa art. 12. Pragnę zaznaczyć, iż projekt nakłada określone zadania na jednostki samorządu terytorialnego, w zakresie przeciwdziałania zjawiskom przemocy w rodzinie. Biorąc pod uwagę rozmiar zjawiska, jakim jest przemoc w rodzinie, jak również utrudnione działania, m.in. organizacji pozarządowych zajmujących się tą problematyką, oraz samorządów, wnosimy - jako podkomisja - o przyjęcie przedłożonego sprawozdania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy na tym etapie pan minister chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwiePolitykiSpołecznejCezaryMiżejewski">Nie, dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Ponieważ podczas pierwszego czytania odbyła się szeroka dyskusja, proponuję abyśmy przystąpili do pracy nad sprawozdaniem rozpatrując po kolei artykuł po artykule. Oczywiście będę prosiła za każdym razem przewodniczącą podkomisji o krótki komentarz, następnie ewentualne pytania, uwagi i głosowanie. Czy jest sprzeciw wobec tej formy procedowania? Nie słyszę. Zatem przystępujemy do pracy. Zaczynamy od preambuły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">W preambule zawarte jest, iż „w celu zwiększenia skuteczności przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz inicjowania i wspierania działań polegających na podnoszeniu świadomości społecznej w zakresie przyczyn i skutków przemocy w rodzinie, stanowi się, co następuje”. Preambuła była przedmiotem dość długiej debaty, analiz i ostatecznie proponujemy właśnie taką wersję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły preambułę. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły preambułę. Przechodzimy do art. 1. Proszę o komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 1 wymienia zadania ustawy: w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, postępowania wobec osób dotkniętych przemocą w rodzinie, postępowania wobec osób stosujących przemoc w rodzinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Jakie jest stanowisko rządu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Za przyjęciem art. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 1. Przechodzimy do art. 2, który jest słowniczkiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Proponujemy tu poprawkę, o której wcześniej wspomniałam. Poprawka dotyczy pkt 1, który proponujemy w następującym brzmieniu: „członku rodziny - należy przez to rozumieć osobę najbliższą w rozumieniu art. 115 par. 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.), a także inną osobę wspólnie zamieszkującą i gospodarującą;”. Uzasadnienie - stosunek zależności jest pojęciem zbyt szerokim, ponieważ sugeruje, że sprawcą przemocy w rodzinie może być również pracodawca. Również nie bez znaczenia dla stosowania przepisów niniejszej ustawy jest okoliczność, czy sprawca i ofiara przemocy wspólnie zamieszkują i gospodarują.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Rozumiem, że świadomie państwo zamieniliście liczbę mnogą na pojedynczą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi do zgłoszonej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Myślę, że opinia prawna wprowadziła tu trochę zamieszania. Poprzednia definicja była definicją oczywistą - chodziło o uwzględnienie tych osób pozostających w rodzinie, które są zdefiniowane w Kodeksie karnym oraz innych przypadków, niezależnie od tego czy te osoby wspólnie zamieszkują, czy nie, co pewnie miało na celu uwzględnienie wszystkich przypadków przemocy od osób uzależnionych, ale niekoniecznie wspólnie zamieszkujących. Ja rozumiem, że ta poprawka jest rezultatem uwzględnienia krytycznej opinii. Jednak zwracam się z pytaniem do eksperta podkomisji - czy taka definicja nie jest definicją zawężającą?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#EkspertpodkomisjiEleonoraZielińska">Ta definicja jest zawężająca, ale tylko w odniesieniu do niektórych podmiotów. Mianowicie tych, które nie są wymienione w art. 115 par. 11. Podczas prac w podkomisji jedna z pań posłanek zgłosiła wątpliwość czy np. dziecko osoby pozostającej w konkubinacie będzie mogło być przedmiotem ochrony tej ustawy. W tej chwili, przy tej definicji, będzie objęte ochroną jeśli wspólnie zamieszkuje. Tu dodam, że proponowałam, żeby było sformułowanie „lub gospodaruje”, a nie „i gospodaruje”, ale to nie przeszło. Reasumując, rzeczywiście jest to zawężenie w stosunku do poprzedniego brzmienia, natomiast rozszerzenie w stosunku do pierwotnego przedłożenia rządowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są inne uwagi? Czy są propozycje zmian?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Wnoszę, żeby jednak potraktować w sposób alternatywny to wspólne zamieszkiwania i gospodarowanie. Proponuję, aby wyraz „i” zamienić na „lub”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Proszę złożyć poprawkę na piśmie. Przypominam, że rozmawiamy o art. 2 pkt 1. Czy są inne uwagi lub propozycje do tego punktu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Prosiłabym, aby strona rządowa wypowiedziała się na temat poprawki posłanki Jolanty Banach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Opowiadamy się za sformułowaniem „wspólnie zamieszkującą i gospodarującą”, ponieważ tak wynika z definicji rodziny z ustawy o pomocy społecznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Ja to stanowisko podzielam, ale tylko w odniesieniu do ustawy o pomocy społecznej. Tam ta definicja jest potrzebna dla uzyskania świadczeń. Ta ustawa ma nieco inny charakter. Dlatego sugeruję, panie ministrze, abyśmy się wspólnie zastanowili czy ta analogia definicyjna w przypadku dwóch różnych celów jest uzasadniona. Bo nam tu chodzi o wykładnię rozszerzającą, natomiast w ustawie o pomocy społecznej chodzi o wykładnię zawężającą, żeby świadczenia były trafniej adresowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Chciałbym jednak dowiedzieć się czy można wspólnie gospodarować a nie zamieszkiwać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Można.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy pani posłanka podtrzymuje swoją poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Zatem do art. 2 pkt 1 mamy dwie poprawki. Jedną wniesioną przez podkomisję, drugą przez posłankę Jolantę Banach. Najpierw poddam pod głosowanie poprawkę zgłoszoną przez przewodniczącą podkomisji posłankę Krystynę Ozgę. W momencie kiedy przyjmiemy tę poprawkę poddam pod głosowanie poprawkę posłanki Jolanty Banach - bo to jest poprawka do poprawki. Czy wszystko jest jasne? Dziękuję. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki zgłoszonej przez posłankę Krystynę Ozgę? Stwierdzam, że Komisje 19 głosami, przy 1 przeciwnym i 1 wstrzymującym się przyjęły poprawkę posłanki Krystyny Ozgi. Kto jest za przyjęciem poprawki posłanki Jolanty Banach? Stwierdzam, że Komisje 14 głosami, przy 8 przeciwnych i 1 wstrzymującym się przyjęły poprawkę posłanki Jolanty Banach. Przechodzimy do art. 2 pkt 2. Proszę o komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Pkt 2 definiuje przemoc w rodzinie. Tu chciałabym zasygnalizować, że będziemy mieli propozycję poprawki, która będzie skutkowała dodaniem pkt 3 jako definicji osoby stosującej przemoc - zgodnie z sugestią opinii prawnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PosełAndrzejMańka">Przepraszam, ale chciałbym wrócić do kwestii głosowania. Otóż w moim przekonaniu jeżeli przyjęliśmy poprawkę zaproponowaną przez przewodniczącą podkomisji, to zmiany do tej poprawki są już nieuzasadnione. Skoro w całości się poprawkę przyjmuje i ona uzyskała większość, to poprawka w takiej formie powinna obowiązywać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Ja bardzo wyraźnie powiedziałam o sposobie głosowania. Najpierw przyjęliśmy poprawkę do zapisu ze sprawozdania podkomisji i dopiero kiedy ta poprawka stała się zapisem sprawozdania można było wnosić poprawkę i ją głosować. Tak się stało w przypadku poprawki posłanki Jolanty Banach. Jeszcze raz powtarzam - ja o tym mówiłam głośno i wyraźnie przed głosowaniem i nikt z państwa nie wniósł sprzeciwu. Nie mogłam inaczej głosować poprawki posłanki Jolanty Banach z powodu braku treści.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosełAndrzejMańka">Jednak jeśli są dwie poprawki i głosujemy jedną z nich i zostaje ona przyjęta, to rozumiem, że jest to poprawka aktualna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Poprawka, która została przegłosowana jako pierwsza najpierw stanowi treść sprawozdania i dopiero do treści sprawozdania możemy wnosić poprawki. I dlatego przegłosowaliśmy poprawkę posłanki Jolanty Banach. W tej chwili jesteśmy w art. 2 pkt 2, przy którym przewodnicząca podkomisji zgłosiła poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Do pkt 2 nie wnoszę żadnej poprawki. Ja tylko zasygnalizowałam, że w art. 2 będę chciała zaproponować dodanie pkt 3. Pkt 2 proponuję przyjąć w wersji ze sprawozdania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi do pkt 2? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły pkt 2 w art. 2. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły pkt 2 w art. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Proponujemy dodanie pkt 3 w art. 2. Wynika on z konieczności wprowadzenia do projektu ustawy definicji osoby stosującej przemoc. Sformułowanie „osoba stosująca przemoc” pojawia się kilkakrotnie w ustawie, natomiast według opinii prawnej jest ono niejasne i nasuwa wątpliwości. Stąd konieczność wprowadzenia definicji. Proponujemy dodać pkt 3 w brzmieniu: „osoba stosująca przemoc - osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec członka rodziny”. Poprawka jest zasugerowana przez rząd, ja przejmuję ją jako poprawkę własną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#WiceprzewodniczącyTowarzystwaPsychologicznegoJerzyMellibruda">Jestem również kierownikiem Katedry Psychologii, Uzależnień, Przemocy i Sytuacji Kryzysowych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz założycielem „Niebieskiej Linii”. Chciałem zwrócić uwagę na to, że jeżeli nowa definicja „osoby stosującej przemoc” będzie zawierała sformułowanie „osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa” to w bardzo istotny sposób zostanie dokonane zawężenie znaczenia słowa „sprawca przemocy”. Miałem okazję uczestniczyć w ostatnim posiedzeniu podkomisji i proponowałem wówczas, żeby posługiwać się pojęciem „sprawca przemocy”, ponieważ taka nazwa jest przyjęta na całym świecie w podręcznikach, w dokumentach międzynarodowych, w dokumentach Organizacji Narodów Zjednoczonych, a w dodatku funkcjonuje społecznie. Ponieważ wszystko dzieje się w ogromnym pośpiechu, a chodzi o to, by ustawa ujrzała światło dzienne, więc w rezultacie wycofałem się. Jednak jeśli teraz zdecydowalibyśmy się na definicję, że jest to osoba podejrzana o przestępstwo, będzie to pojęcie bardzo wąskie, ponieważ to od razu nas wprowadza w system funkcjonowania kodeksów karnych. Trzeba pamiętać o tym, że przeciwdziałanie przemocy w rodzinie nie może być oparte na funkcjonowaniu wymiaru sprawiedliwości. Na całym świecie zaledwie od 3 do 5 przypadków przemocy w rodzinie trafia do systemu wymiaru sprawiedliwości. Cała reszta, to jest działanie oparte na interwencjach społecznych organizacji pozarządowych, sąsiedzkich, członków rodziny itd. W związku z tym jest bardzo niebezpieczne, jeżeli się kluczowe definicje zbytnio wiąże z zapisami kodeksowymi. Bardzo bym przed tym przestrzegał. Proponuję, aby poprzestać na tym sformułowaniu, jakie jest. Ono jest bardzo dokładne - osoba stosująca przemoc, to jest taka osoba, która narusza to, co jest wymienione, czyli: narusza dobra osobiste, powoduje cierpienie itd. Ta definicja jest przyjęta na całym świecie. Dodam, że dokładnie 10 lat temu Sejm przyjął deklarację o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, w której zobowiązał się - i wszystkie władze - do tego, żeby w tej sprawie prowadzić zorganizowaną działalność. I pojęcie „sprawca przemocy” na użytek systemu interwencji jest dość dobrze określone w tym aktualnym zapisie. Natomiast na użytek interwencji karnej - to i tak sąd będzie się musiał odwoływać do kategorii „znęcanie nad rodziną”. Przecież ta ustawa nie jest ustawą karną. Jej największym walorem jest tworzenie systemu, zobowiązywanie gminy, powiatu, żeby coś robiły w tej sprawie. Dlatego proponuję, aby zostawić zapis, który jest do tej pory.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Po uzgodnieniu z ekspertem, Biurem Legislacyjnym i stroną rządową wycofujemy poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PosłankaMirosławaKątna">W tym momencie mam jednak wątpliwość. Otóż jeżeli w tzw. słowniczku nie będziemy definiować kto to jest sprawca przemocy, to czy dalej jest gdzieś ta definicja? Może jednak warto byłoby skorzystać z tego, co mówi prof. Jerzy Mellibruda i zacząć nazywać w tej ustawie „po imieniu” tego, kto tę przemoc stosuje, czyli nazywać go sprawcą przemocy. Może tak szybko nie rezygnujmy z możliwości dodania pkt 3, aczkolwiek w innym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Mam ogromną prośbę do wszystkich zabierających głos - jeśli dyskutujemy, to nie tylko po to żeby sobie „pogadać”, ale żeby zakończyć to jakąś konkluzją, poprawką. Dlatego bardzo proszę o przedstawianie poprawek na piśmie. Ja zawsze mogę chwilę poczekać. Natomiast jeśli nie mamy takiej poprawki do końca przemyślanej, to nie róbmy tego „na kolanie”, w pośpiechu, bo nic dobrego z tego nie wyjdzie. Jest drugie czytanie, jest czas na przemyślenie pewnych spraw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PosłankaMirosławaKątna">Ja nie jestem zwolennikiem pisania czegoś na kolanie. Ale ponieważ posłanka Krystyna Ozga wycofała poprawkę, a nie modyfikuje jej w kierunku, o jakim mówił prof. Jerzy Mellibruda, to ja tylko dzielę się z państwem swoją wątpliwością. Nie twierdzę, że ta poprawka powinna być tu być wyartykułowana. Jeśli prawnicy twierdzą, że w tym momencie nie jest konieczne definiowanie sprawcy przemocy, to w porządku - ja się dalej tego nie „czepiam”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Tu nie chodzi o to czy pani posłanka się „czepia”, czy nie. Pani przemyślenia są na pewno bardzo ważne i wynikają z racjonalnych pobudek. Ja tylko chciałabym, żeby ta nasza dyskusja czymś się zakończyła. Pan prof. Mellibruda proponował, żeby nie wprowadzać pkt 3, ponieważ jest pkt 2 i na tym etapie on to konsumuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WiceprzewodniczącyPTPJerzyMellibruda">Jeżeli jest to określenie „osoba stosująca przemoc” i jest zdefiniowana przemoc - to wystarczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Zatem nie ma pkt 3 i nie ma do czego się odnosić. Przechodzimy do art. 3. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 3 mówi o formach, jakie będą stosowane przy udzielaniu pomocy osobie dotkniętej przemocą w rodzinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jakie jest stanowisko rządu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Za przyjęciem art. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 3. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 3. Przechodzimy do art. 4. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 4 mówi o tym, że wobec osób stosujących przemoc w rodzinie stosuje się środki mające na celu zapobieganie kontaktowaniu się z osobami pokrzywdzonymi oraz oddziaływania korekcyjno-edukacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Rozumiem, że jeśli rząd się nie zgłasza, to znaczy, że jest za przyjęciem. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 4. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 4. Przechodzimy do art. 5. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Przy art. 5 proponujemy poprawkę. Proponujemy następujące brzmienie art. 5: „Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, standard podstawowych usług świadczonych przez specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, a także szczegółowe kierunki prowadzenia oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych, uwzględniając konieczność dostosowania zakresu pomocy do sytuacji oraz potrzeb ofiar przemocy”. Opinia, o której już mówiłam, podważała użycie sformułowania „tryb udzielania pomocy ofiarom przemocy w rodzinie”. Stąd delegacja tej ustawy upoważnia ministra do określenia standardu. Wykreślone również zostały ośrodki interwencji kryzysowej, ponieważ zostały one już uregulowane w ustawie o pomocy społecznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Zwracam się do przewodniczącej podkomisji. Proszę zauważyć, że w art. 4 w tych formach pomocy osobom dotkniętym przemocą - przewidujemy działania korekcyjno-edukacyjne, ale także działania mające na celu niekontaktowanie się ofiary przemocy ze sprawcą przemocy. Tym niemniej w pozostałych artykułach nie znajdują rozwinięcia działania, które miałyby na celu niedopuszczenie do osobistego kontaktu sprawcy i ofiary. W tym zakresie nie zmienia się też polski Kodeks karny, czyli w polskim Kodeksie karnym nie stosuje się tych instytucji, jakie zostały skatalogowane w latach dziewięćdziesiątych w podręczniku ONZ dotyczącym pewnych form instrumentów przeciwdziałających przemocy - czyli np. zakaz zbliżania się do domu ofiary. Nie ma też delegacji, która pozwalałaby odpowiedniemu ministrowi rozwijać formy zapobiegania kontaktom sprawcy i ofiary. Czy, w związku z tym, nie jest to jedno z tych miejsc, które ze względów legislacyjnych kwestionuje opinia? I czy nie warto byłoby - w związku z tym - może na końcu prac legislacyjnych bądź w drugim czytaniu jeszcze raz podejść do wypracowania tych form, które zapobiegają owym kontaktom? Chyba, że była już o tym mowa na podkomisji i z jakiś powodów te rzeczy się tu nie znalazły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PosłankaAleksandraŁuszczyńska">Wydaje mi się, że ten zapis nie załatwia zasadniczej sprawy. Dlaczego my nadal tworzymy noclegownie, ośrodki dla prześladowanych, a nie robimy noclegowni dla tych, którzy prześladują? Tak jest np. w Niemczech. Tam natychmiast, jeśli jest skarga, zabiera się taką osobę i izoluje od pozostałych domowników, do chwili wyjaśnienia sprawy. Tu natomiast nadal utrzymujemy stan, jaki jest obecnie. Ja przepraszam za emocje, ale pod biurem poselskim mam noclegownię dla kobiet. W 130. tysięcznym mieście przez pół roku było tam 2800 kobiet z dziećmi. W żadnym z tych przypadków nie zdarzyło się, żeby sprawcę wyrzucono z domu. My cały czas mówimy tu o formach pomocy dla ofiar. Im przede wszystkim potrzebny jest spokój.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Przepraszam bardzo, ale w tej chwili jesteśmy przy art. 5, w którym mówi się o rozporządzeniu ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Poza tym zwracam uwagę, że istnieje ustawa o ochronie praw lokatora, w której tego typu rzeczy są zawarte. Należy tylko chcieć czasem z nich skorzystać. Przypominam, że posłanka Krystyna Ozga wniosła poprawkę do art. 5 i nie uzyskałam żadnych innych wniosków. Zatem przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 5 z poprawką. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 5 z poprawką. Przechodzimy do art. 6. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Są tu wyartykułowane zadania, które będą realizowane jako zadania własne gmin, jako zadania własne powiatów, jako zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez powiat i jako zadania własne samorządu województwa. Mówimy tu również o środkach na realizację i obsługę zadań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#WiceprzewodniczącyPTPJerzyMellibruda">Mam uwagę co do ust. 2 pkt 1. Moim zdaniem jest to jeden z najważniejszych zapisów w tej ustawie, bowiem nakłada na gminy obowiązek prowadzenia systematycznych działań, które mają na celu przeciwdziałanie przemocy w rodzinie. Ponieważ w ust. 1 te działania są określone jako „przeciwdziałanie przemocy w rodzinie”, proponuję, żeby nazwa gminnego programu była taka sama, tzn. gminny program przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Sformułowanie zawarte w pkt 1 mówi wyłącznie o ofiarach przemocy. A przecież wiemy, że na terenie gminy i tylko tam najskuteczniej mogą być podejmowane interwencje wobec sprawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Co na to przewodnicząca podkomisji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Prosiłabym o stanowisko strony rządowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Prawdę mówiąc chcieliśmy wyspecyfikować, że chodzi o profilaktykę i pomoc, ale nie mamy nic przeciwko propozycji pana profesora. To nie jest rzecz, o która należałoby „kruszyć kopie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy ktoś z posłów przejmuje poprawkę zgłoszoną przez pana profesora?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#PosłankaBożenaKizińska">Przejmuję. Proponuję, by pkt 1 w ust. 2 brzmiał: „tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy jest sprzeciw wobec tak sformułowanemu pkt 1 w ust. 2? Nie słyszę. Czy są inne uwagi do art. 6? Nie słyszę. Zatem przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 6 z poprawką. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 6 z poprawką. Przechodzimy do art. 7. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Wymienione są tu zadania, jakie będzie wykonywał wojewoda.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 7. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 7. Przechodzimy do art. 8. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Wyartykułowane są tu zadania, które będą realizowane przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 8. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 8. Przechodzimy do art. 9. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 9 mówi o współdziałaniu organizacji rządowych i samorządowych z organizacjami pozarządowymi, kościołami i związkami wyznaniowymi. Ten temat był bardzo długo dyskutowany i ostatecznie ustaliliśmy o możliwości szerokiej współpracy organizacji pozarządowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 9. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 9. Przechodzimy do art. 10. Proszę o krotki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Jest to bardzo ważny artykuł, ponieważ mówi o przyjęciu przez Radę Ministrów Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, określający szczegółowe działania w zakresie zapewnienia ochrony i udzielenia pomocy osobom dotkniętym przemocą, oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych na osoby stosujące przemoc i podnoszenia świadomości społecznej na temat przyczyn i skutków przemocy w rodzinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#PosłankaAleksandraŁuszczyńska">Prosiłabym o wyjaśnienie na czym ma polegać to oddziaływanie korekcyjno-edukacyjne na osoby stosujące przemoc.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#WiceprzewodniczącyPTPJerzyMellibruda">Od szeregu lat na całym świecie, w Polsce od kilku lat, wdraża się programy dla sprawców przemocy. Na ogół w tych programach uczestniczą ludzie, którzy są pod jakąś presją, bo dobrowolnie sprawcy raczej się nie zgłaszają. Najważniejszą sprawą jest w nich korekcja postaw, sposobu myślenia i sposobu zachowania. Najczęściej koryguje się ich zachowanie agresywne. Powszechnie zostało przyjęte takie określenie „korekcyjno-edukacyjne” bo samo słowo „edukacyjne” byłoby zbyt wąskie. To nie chodzi o to, żeby przekazać im wiedzę, tylko oni muszą zmienić swoje zachowanie - stąd „korekcyjne”. Zmiana zachowań i postaw w języku psychospołecznym nazywa się korekcją postaw i zachowań. Czasem używa się słowa „terapia”, ale wobec tego się protestuje, bo oznaczałoby to, że sprawca to osoba chora, a przecież on jest odpowiedzialny za swoje czyny. Dlatego właśnie używa się określenia „korekcyjno-edukacyjne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są inne uwagi do art. 10? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 10. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 10.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#WiceprzewodniczącyPTPJerzyMellibruda">Jest jeszcze jedna ważna rzecz. Otóż w tym, artykule mówi się, że Rada Ministrów ten program przyjmuje. A kto go opracowuje? Może dopisać to do zadań tej Rady? Ktoś przecież musi ten program opracować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Na razie jednak mówimy o tym kto go przyjmuje. Do opracowania dojdziemy dalej. Przechodzimy do art. 11. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Odpowiadając na wątpliwości pana profesora dodam, że leży to po stronie Rady Ministrów. Ten kto przyjmuje - również opracowuje. Jeśli chodzi o art. 11 - zobowiązuje on Radę Ministrów do składania Sejmowi corocznego sprawozdania z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Sugerowałam uzupełnienie tego sprawozdania o analizę, ocenę istniejących rozwiązań prawnych oraz innych działań w zakresie przeciwdziałania przemocy. Myślę, że na posiedzeniach podkomisji przetoczyła się dyskusja dotycząca wprowadzenia rozwiązań quasi karnych, takich jakie stosowane są na świecie. Wiem też, że z różnych powodów, przy krytycznym stanowisku rządu, tych rozwiązań nie zastosowano. Nie ma implementacji rozwiązań quasi karnych w polskim systemie przeciwdziałania przemocy. Zazwyczaj Ministerstwo Sprawiedliwości w takich razach mówi, że te instrumenty prawne, które mamy, są wystarczające do rozprawienia się z przemocą w rodzinie. W związku z tym, że ta ustawa jest wynikiem jakiegoś tam konsensu podkomisji i jakimś początkiem drogi, może warto zobowiązać organy rządowe do tego, żeby co roku w Sejmie pojawiła się analiza skuteczności obowiązujących rozwiązań prawnych. Stąd moja poprawka - za chwilę złożę ją na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PosłankaAnnaBoruckaCieślewicz">Zastanawiam się czy to sformułowanie, jakie jest w art. 11, nie nakłada już obowiązku na rząd, żeby przy składaniu sprawozdania odnosić się do dotychczasowych środków prawnych, w tym zakresie? Czy to w ogóle można w oderwaniu od tego robić?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Proszę pana ministra o odpowiedź.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Mnie również wydaje się dosyć jasne, że jeżeli mówimy o pewnych działaniach i ich realizacji, to w tym mieści się również ocena istniejących instrumentów prawnych, które są do dyspozycji. Bo przecież nie mówimy tylko ile wydaliśmy pieniędzy i czy właściwie, tylko czy instrumenty, które są stosowane, są właściwe, czy niewłaściwe, czy być może należałoby je skorygować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Przedstawię jeszcze dwa argumenty. Otóż moim zdaniem zawartość Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie - ujęta w art. 10 - nie stawia „kropki nad i”. Zatem nie jest wcale jednoznaczne, że sprawozdanie musi zawierać część analityczno-prawną. Ja znam takie sprawozdania z ustawy o planowaniu rodziny - to jest opis działań podjętych. Drugi argument - opis nie zawsze oznacza ocenę. Pan minister ma poniekąd rację - to jest takie „postawienie kropki nad i”, ale mówimy tu o problemie szczególnym. O przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i niechęci polskich kolejnych rządów do implementacji rozwiązań szczególnych. I właśnie z tego powodu proponuję wzmocnienie analizy sytuacji prawnej i jej ocenę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Za chwilę poddam pod głosowanie poprawkę posłanki Jolanty Banach, która proponuje, by w art. 11 na końcu zamienić kropkę na przecinek i dodać wyrazy „zawierające ocenę skuteczności przyjętych rozwiązań prawnych oraz innych zadań z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie”. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem tej poprawki? Stwierdzam, że Komisje przy 7 głosach za, 7 przeciwnych i 2 wstrzymujących się odrzuciły poprawkę do art. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosłankaJolantaBanach">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są inne uwagi do art. 11? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 11. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 11. Przechodzimy do art. 12. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 12 zawiera 3 ustępy. Ust. 1 mówi o tworzeniu organu opiniodawczo-doradczego przy Prezesie Rady Ministrów do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie, zwany Radą. Ust. 2 mówi o składzie Rady. Praktycznie jest to katalog zamknięty. Dodam, że w pkt 10 mówi się, iż w skała Rady wchodzą również przedstawiciele organizacji pozarządowych, do których zadań należy przeciwdziałanie przemocy w rodzinie. Ust. 3 mówi, że Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb powołania Rady oraz jej zadania i tryb działania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 12. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 12. Przechodzimy do art. 13. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 13 mówi o tym, że osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły podejrzenie o popełnieniu przestępstwa z użyciem przemocy wobec członków rodziny, powinny niezwłocznie powiadomić o tym policję lub prokuratora.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#WiceprzewodniczącyPTPJerzyMellibruda">Mam wątpliwość czy obowiązki służbowe pokrywają się z obowiązkami zawodowymi. Czy to co np. lekarz wykonuje podczas prywatnej praktyki jest obowiązkiem służbowym, czy zawodowym? Bo znaczna liczba miejsc, w których dochodzi do przekazania informacji o przemocy w rodzinie, dokonuje się poza obszarem instytucji, w których występuje pojęcie „obowiązek służbowy”. Myślę, że tę wątpliwość powinni rozstrzygnąć prawnicy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaSprawiedliwościGrażynaStanek">Odpowiedź może być jedna - nie. Lekarz prowadzący prywatną praktykę takiego obowiązku, z mocy projektowanej ustawy, mieć nie będzie. Są zapisy obligujące do zawiadomienia o przestępstwie jakimkolwiek w Kodeksie postępowania karnego - mówię o art. 304, który w par. 1 stanowi, że każdy ma społeczny obowiązek powiadomienia o przestępstwie ściganym z oskarżenia publicznego. Obowiązek dalej idący, bo tyczący również zabezpieczenia miejsca przestępstwa, mają określone instytucje. Personalnie ten obowiązek ciąży na przedstawicielu, osobie upoważnionej do reprezentowania instytucji. Obowiązek zapisany w art. 13 niniejszej ustawy, jest obowiązkiem pośrednim. Nie jest on obowiązkiem stricte społecznym - jak stanowi o tym Kodeks postępowania karnego w art. 304 - ponieważ mówimy: „osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych”. Musi więc być relacja pracy, którą można określić obowiązkiem służbowym. Jednak proszę zważyć i na to, że ma instrument jakby wykonalności tego obowiązku w postaci restrykcji służbowych dla osoby, która z niego się nie wywiąże. Odpowiadając dalej na wątpliwość pana profesora - nie można dopisać do ustawy „wykonując obowiązki zawodowe” ponieważ ta regulacja byłaby za daleko idąca i bez żadnych konsekwencji dla osoby, która się z takiego obowiązku nie wywiąże. W dodatku stwarzająca jeszcze jedno niebezpieczeństwo, bowiem w przypadku zawodów zaufania społecznego: adwokata, lekarza, itd., byłaby daleko idąca kolizja obowiązków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Myślę, że wątpliwości zostały wyjaśnione. Czy są inne uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 13. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 13. Przechodzimy do art. 14. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 14 daje możliwość sądowi, zgodnie z nowelizacją Kodeksu karnego, określenia sposobu kontaktu skazanego z pokrzywdzonym lub wydania zakazu zbliżania się skazanego do pokrzywdzonego w określonych warunkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 14. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 14. Przechodzimy do art. 15. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 15 mówi, że sąd może zamiast tymczasowego aresztowania zastosować dozór policji, pod warunkiem, że oskarżony zobowiąże się do opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, w wyznaczonym przez sąd terminie, i pobytu w określonym miejscu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#PosłankaAleksandraŁuszczyńska">Proponowałabym zastosować tu formę obligatoryjną, tzn. zamiast sformułowania „pod warunkiem, że oskarżony zobowiąże się do opuszczenia lokalu” sformułowanie „pod warunkiem, że oskarżony opuści lokal”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Proszę przygotować poprawkę na piśmie. W tym czasie proszę stronę rządową o stanowisko wobec poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#PrzedstawicielkaMSGrażynaStanek">Jest to chyba najbardziej represyjna zmiana w projektowanej ustawie. Jest to jakby wprowadzenie do systemu prawnego formy izolacji sprawcy przemocy od ofiary. Jednocześnie jest to forma wprowadzona w ten sposób, żeby nie pozostawała w kolizji z obowiązującymi regulacjami Kodeksu postępowania karnego, a już w żadnym wypadku nie naruszała standardów konstytucyjnych. W trakcie prac w rządzie, jak również w trakcie prac podkomisji zastanawialiśmy się jak wprowadzić ów nakaz opuszczenia miejsca zamieszkiwania, który jakkolwiek oczekiwany, musi budzić kontrowersje wśród osób, które zetknęły się z przemocą. Bo jeżeli by wprowadzić nakaz sensu stricto, to byłaby to pierwsza sytuacja, kiedy państwo mocą władczą wyzuwa osobę z prawa własności. Nadto powstawałyby daleko idące kolizje prawne, co robić w sytuacji, kiedy mieszkanie jest własnościowe, jak to się ma do ochrony lokatorów itd. Stąd taka konstrukcja tego przepisu. Teraz przejdę do kwestii poprawki. Instytucja proponowana w art. 15 jest pomyślana jako środek zapobiegawczy, będący formą dozoru policji. Jest ona zapisana w ten sposób, żeby miała jednocześnie instrument wykonawczy. Zwracam uwagę: nie władczy, a wykonawczy. Jest pomyślana w ten sposób, żeby stanowiła również pewną formę edukacyjną wobec sprawcy, deklarowaną w początkowych artykułach ustawy, a mianowicie wywoływała takie zachowanie u podejrzanego, które skłaniałoby go do zmiany zachowania wobec rodziny. Forma tego przepisu jest dostosowana do terminologii użytej w Kodeksie postępowania karnego, w szczególności tych przepisów k.p.k., gdzie tymczasowe aresztowanie zaleca jeśli inne środki zapobiegawcze są niewystarczające i jednocześnie jest dostosowana do art. 275, gdzie podobną formułę przyjmuje się, jeśli chodzi o poręczenie majątkowe jako formę, od której można uzależnić niestosowanie tymczasowego aresztowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy wobec tych wyjaśnień pani posłanka podtrzymuje swoją poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PosłankaAleksandraŁuszczyńska">Tak, podtrzymuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PosełAdamMarkiewicz">Jak ten przepis będzie działał w przypadku, kiedy jest domek jednorodzinny i sąd zastosuje zamiast tymczasowego aresztowania dozór policji, pod warunkiem że oskarżony zobowiąże się do opuszczenia lokalu. Jak będzie wyglądała sprawa jego własności domu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#PosełAndrzejMańka">Pytanie do Biura Legislacyjnego. Czy art. 15 uwzględniający poprawkę posłanki Aleksandry Łuszczyńskiej będzie zgodny z konstytucją?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Najpierw proszę stronę rządową o udzielenie odpowiedzi na pytanie posła Adama Markiewicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PrzedstawicielkaMSGrażynaStanek">Jeżeli zachodzą przesłanki do tymczasowego aresztowania - a te są opisane w Kodeksie postępowania karnego, jakkolwiek nie ma obligatoryjnego stosowania aresztu - zawsze przesłuchuje się osobę podejrzaną i od tego wyjątku nie ma. Robi to zarówno prokurator, jak i sąd, do którego wpłynął wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Sprawca przestępstwa przeciwko rodzinie jest to tego rodzaju sprawca, który nie wymaga izolacji w ogóle, bo tu nie chodzi o zakaz zbliżania się czy korzystania z mieszkania, tylko o nakaz opuszczenia mieszkania - to w tych kategoriach rozmawiamy. Otóż prokurator czy sąd w trakcie takiego przesłuchania uznając, że sprawca nie wymaga izolacji wobec bliżej nieokreślonego kręgu osób - bo temu służy tymczasowe aresztowanie - a wymaga izolacji od rodziny - bo to jest taki charakter przestępstwa - z którą najczęściej mieszka, składa propozycję: jeżeli podejrzany zobowiąże się na czas postępowania do opuszczenia mieszkania i wskazania miejsca gdzie będzie przebywał, to trafia on pod dozór policji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Proszę Biuro Legislacyjne o odpowiedź na pytanie posła Andrzeja Mańki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuHenrykDąbrowski">Zaproponowana w sprawozdaniu w art. 15 przesłanka dobrowolnego zobowiązania się jak najbardziej wychodzi naprzeciw obowiązującemu ustawodawstwu konstytucyjnemu. Poprawka niestety wykracza i może być przedmiotem skargi konstytucyjnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy w świetle tych wyjaśnień pani posłanka nadal podtrzymuje wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PosłankaAleksandraŁuszczyńska">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Zatem poddaję głosowaniu poprawkę posłanki Aleksandry Łuszczyńskiej, która zmierza do tego, aby w art. 15 ust. 1 wyrazy „pod warunkiem że oskarżony zobowiąże się do opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym” zamienić na wyrazy „pod warunkiem że oskarżony opuści lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzonym”. Kto jest za przyjęciem poprawki? Stwierdzam, że Komisje 7 głosami, przy 4 przeciwnych i 2 wstrzymujących się przyjęły poprawkę w art. 15 ust. 1. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 15 z poprawkami. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 15 z poprawkami. Przechodzimy do art. 16. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Art. 16 wprowadza konieczne zmiany w Kodeksie karnym. Dotyczą one art. 67 par. 3 i art. 72 par. 1 pkt 6 i 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 16. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 16. Przechodzimy do art. 17. Proszę o krótki komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">W art. 17 mówimy, że w ustawie o pomocy społecznej dodaje się art. 87a, w którym mówimy, iż wychowawca zatrudniony w placówce opiekuńczo-wychowawczej oskarżony o popełnienie przestępstwa z użyciem przemocy zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych na czas trwania postępowania. Mówimy również, że dyrektor placówki opiekuńczo-wychowawczej rozwiązuje stosunek pracy z wychowawcą, który został prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione z użyciem przemocy. Chciałabym poinformować, że rząd proponuje, by w art. 17 wprowadzić jeszcze dodatkowe zmiany w ustawie o pomocy społecznej. Prosiłabym, aby strona rządowa je zaprezentowała.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#DyrektorDepartamentuIntegracjiiPomocySpołecznejwMinisterstwiePolitykiSpołecznejKrystynaWyrwicka">Zmiany dotyczą art. 47 i 97 z ustawy o pomocy społecznej. Zmiana w art. 47 ust. 1 dotyczy określenia celów interwencji kryzysowej, które w dotychczasowych przepisach są dość nieprecyzyjne. W ust. 3 tegoż artykułu mówimy o natychmiastowej specjalistycznej pomocy psychologicznej i w zależności od potrzeb również poradnictwa. W art. 97 regulujemy kwestię opłat za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy są pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Pytanie do strony rządowej. Otóż w art. 97 mówimy „jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty kryterium dochodowego”. O jaką tu kwotę chodzi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#DyrektordepartamentuwMPSKrystynaWyrwicka">Tu właśnie mówimy, że to nie ma znaczenia. Do tej pory było tak, że w ośrodkach wsparcia i w ośrodkach interwencji kryzysowej ponoszona była odpłatność przez te osoby, jeśli dochód przekraczał kryterium ustawy o pomocy społecznej - na dzisiaj jest to dochód 316 zł w przypadku osoby żyjącej w rodzinie. Tu mówimy, że jeżeli osoba jest w kryzysie, to w czasie 3 miesięcy nie ponosi żadnej odpłatności za pobyt w ośrodku, beż względu na sytuację finansową rodziny. Tak więc tutaj nie ma znaczenia jaki jest dochód w rodzinie, bo to jest niezależne od dochodu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Przejmuję poprawki rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Czy do art. 17 z poprawkami są uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje przyjęły art. 17 z poprawkami. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 17 z poprawkami. Przechodzimy do art. 18, który mówi o dacie wejścia w życie ustawy oraz o wyjątkach dotyczących art. 6 ust. 4 i 5. Czy są uwagi? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że komisje przyjęły art. 18. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisje przyjęły art. 18.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PodsekretarzstanuwMPSCezaryMiżejewski">Na chwilę wrócę do art. 15. Otóż tam Komisje zdecydowały, że mówimy nie o zobowiązaniu do opuszczenia lokalu, ale o opuszczeniu lokalu. W związku z tym w ust. 2 trzeba zmienić wyrazy „złożenia zobowiązania” na wyraz „opuszczenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">To jest konsekwencja i rozumiem, że Biuro Legislacyjne nad tym czuwa. Czy tak, panie mecenasie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSHenrykDąbrowski">Oczywiście.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Przystępujemy do przegłosowania całości sprawozdania. Kto jest za przyjęciem sprawozdania w całości, wraz z przyjętymi poprawkami? Stwierdzam, że Komisje 13 głosami, przy braku przeciwnych i 5 wstrzymujących się przyjęły sprawozdanie podkomisji wraz z poprawkami. Zanim wybierzemy posła sprawozdawcę chciałabym bardzo serdecznie podziękować podkomisji, stronie rządowej, organizacjom pozarządowym, ekspertom, a szczególnie pani przewodniczącej Krystynie Ozdze, którą namówiłam do przyjęcia tej funkcji oraz Biuru Legislacyjnemu i sekretariatowi, za pracę. Myślę, ze zrobiliśmy mały krok w bardzo dobrym kierunku. Proponuję, aby posłem sprawozdawcą pozostała posłanka Krystyna Ozga. Czy są inne kandydatury? Nie słyszę. Czy pani posłanka wyraża zgodę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PosłankaKrystynaOzga">Tak. Dziękuję za przyjęcie sprawozdania podkomisji. Dziękuje wszystkim za pracę w podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Dziękuję. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisje powierzyły funkcję sprawozdawcy posłance Krystynie Ozdze. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że posłem sprawozdawcą została wybrana posłanka Krystyna Ozga. Termin dla UKIE ustalamy do 1 lipca br. Dziękuję wszystkim. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>