text_structure.xml 87.1 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Witam wszystkich przybyłych. Porządek obrad został państwu dostarczony. Czy są pytania lub uwagi do porządku obrad? Nie słyszę. Uznaję, że Komisja zaakceptowała proponowany porządek obrad. Informuję jednak, że dzisiaj pracujemy do godz. 12.00, a 5 marca spotkamy o godz. 14.15 po zakończeniu debaty o sytuacji kobiet polskich i będziemy kontynuować pracę. Wybraliście mnie państwo na sprawozdawcę, więc przedstawię sprawozdanie dotyczące projektu ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych. Dotychczasowy III filar systemu emerytalnego przejawia się w około 200 programach emerytalnych w skali całego kraju. Miał on być uzupełnieniem oszczędzania na okres starości, czyli uzupełniać źródła dochodów pochodzące z I filaru - Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i z II filaru - Otwartych Funduszy Emerytalnych. III filar miał być przejawem zapobiegliwości indywidualnej i grupowej w postaci pracowniczych programów emerytalnych. Ustawa o pracowniczych programach emerytalnych była jednak tak skonstruowana, że mitręga biurokratyczna powodowała, iż bardzo trudno było ten proces uruchomić. Ponadto sytuacja na rynku pracy, czyli nadmiar pracowników, nie motywuje pracodawców do tego, aby tworzyć pracownicze programy emerytalne, które mają sprawić, że część pieniędzy z wypłat dla zatrudnionych lokowana jest w ramach pracowniczego programu emerytalnego z pożytkiem dla pracowników na przyszłość i z pożytkiem dla pracodawców, bowiem przewidziane są ustawowe ulgi w zakresie zobowiązań względem budżetu i Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Otóż rząd proponuje osobom, które myślą o starości, wprowadzenie nowej formuły indywidualnych kont emerytalnych. Jest to forma oszczędzania indywidualnego regulowana ustawowo, nieco odmienna od tej, kiedy każdy z nas idzie do banku i wpłaca na konto pieniądze. Inna, ponieważ rząd przewiduje zwolnienie kwot zgromadzonych na indywidualnych kontach emerytalnych z podatku od dochodów kapitałowych, co mogłoby się stać powodem - gdyby nie było regulacji ograniczającej wysokość składki - gromadzenia przez ludzi, których na to stać na tych kontach pieniędzy, żeby uniknąć podatku od dochodów kapitałowych. W związku z tym rząd zaproponował, a podkomisja przyjęła, żeby roczne wpłaty na indywidualne konta emerytalne nie mogły przekroczyć 150% przeciętnego wynagrodzenia. Podczas posiedzenia podkomisji były zgłaszane propozycje, aby ten limit podwyższyć. Jednak podkomisja podzieliła stanowisko rządu, ponieważ uznaliśmy, że musi to być system dość powszechny, a jednocześnie nie może premiować w sposób szczególny, z racji ubytków w budżecie państwa, ludzi o wyższych zasobach. Jeśli przyjmiemy granicę 150% przeciętnego wynagrodzenia, to i tak suma wpłat na III filar będzie wyższa niż suma wpłat na II filar w takim samym okresie. Przewidziano, że każdy może oszczędzać tylko na jednym koncie. Stworzono ustawową możliwość transferu środków z indywidualnych kont emerytalnych do pracowniczych programów emerytalnych i z pracowniczych programów emerytalnych - w przypadku ich likwidacji, kiedy na przykład zakład pracy upada - na indywidualne konto emerytalne. Założono, że najniższą granicą wiekową upoważniającą do wpłat na konto jest 16 lat.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Nie chcieliśmy bowiem, aby bogaci rodzice zakładali swoim dzieciom indywidualne konta emerytalne, by uciec od opłat kapitałowych. Prowadziliśmy długą dyskusję na ten temat i w sprawozdaniu zaproponowaliśmy 16 lat. Odbyła się także dyskusja na temat, kto może prowadzić indywidualne konta emerytalne. Otóż mogą je prowadzić fundusze inwestycyjne, zakłady ubezpieczeniowe, biura maklerskie a podkomisja dodała banki. Związek Banków Polskich wystąpił z propozycją, aby bankom również umożliwić prowadzenie indywidualnych kont emerytalnych, w skrócie IKE - takim skrótem będziemy w dalszej części prac operować. W bankach jest nadzór bankowy, są gwarancje do określonej kwoty, gwarancje wypłat i wiele innych zabezpieczeń, oprócz tego liczy się nawyk ludzi i dostępność banków. Związek Banków Polskich argumentował, że dzięki pieniądzom, które zostaną zgromadzone na tych kontach, będzie można zwiększyć możliwości kredytowania małych i średnich przedsiębiorstw, natomiast środki zgromadzone w innych instytucjach finansowych, np. zasilające giełdę, będą wydatkowane w zupełnie w inny sposób. Był to trudny problem, który jednak został rozstrzygnięty na korzyść banków. Staraliśmy się bardzo szczegółowo uregulować poszczególne kwestie w ustawie. Muszę powiedzieć, że zarówno ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych, jak i następna o pracowniczych programach emerytalnych są dość zbiurokratyzowane, to znaczy nakładają na instytucje prowadzące IKE konieczność przekazywania wielu informacji jeszcze w formie papierowej, np. informacje do urzędów skarbowych, by mogły one kontrolować, czy ktoś nie posiada kilku IKE ze względu na referencje finansowe. Na posiedzeniach podkomisji zgłoszono wiele poprawek zarówno przez uczestników posiedzenia, jak i rząd, który starał się wychodzić naprzeciw zgłaszanym postulatom oraz sam znajdował luki w ustawach i wychodził z inicjatywami zmian. Proszę jednak pamiętać, że mamy do czynienia z całkiem nową materią. Nie będę tych merytorycznych zmian omawiać szczegółowo, bo jest ich sporo. Sądzę, że przedstawiłam istotę sprawy. Czy pan minister chce coś jeszcze uzupełnić?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieGospodarkiPracyiPolitykiSpołecznejKrzysztofPater">Nie, nie ma czego uzupełniać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Omówiłam ustawę dość szczegółowo, abyśmy mogli nad nią szybko pracować. Wszystkie, zagadnienia na wielu posiedzeniach, rozpatrzyli członkowie podkomisji. Odbyliśmy 5 długich, całodniowych posiedzeń na temat obu ustaw. Przepraszam, jestem winna jeszcze jedną informację. Kiedy można wybrać pieniądze z IKE. Otóż wtedy, kiedy oszczędzający ukończy 60 lat, albo ukończy 55 lat, ale nabył uprawnienia do emerytury. Ten wyjątek opatrzony jest warunkiem, iż połowa wpłat na IKE przypada na okres pięciu lat przed terminem wycofania środków. Taka jest generalna zasada. To nie są pieniądze na bieżące wydatki w okresie, kiedy człowiek pracuje. Kiedy upada pracowniczy program emerytalny, zgromadzone środki można przeznaczyć na wiele różnych spraw, natomiast, jeżeli ktoś chce wziąć pieniądze z IKE, może to zrobić dopiero po osiągnięciu wieku 60 lat. Jeżeli wybierze je wcześnie, to musi zapłacić podatek od dochodów kapitałowych, którego nie płacił w związku z tym, że gromadził pieniądze na IKE. I to już chyba wszystko, co należało powiedzieć. Proponuję, abyśmy omawiali artykuły. Ja krótko scharakteryzuję każdy z nich, wysłuchamy pytań, uwag lub zgłoszonych poprawek, potem każdy artykuł przegłosujemy. Każdy artykuł reguluje jakąś kwestię i dlatego nie ma sensu rozbijać ich na ustępy. Czy do takiego toku procedowania są zastrzeżenia? Nie słyszę. Uznaję, że Komisja przyjęła zaproponowany sposób procedowania. Przystępujemy zatem do pracy. Sprawozdanie wszyscy mamy przed oczami, jest to druk opatrzony datą 7 stycznia 2004 r. Rozdział 1, Przepisy ogólne. Czy są pytania, uwagi lub poprawki do przepisów ogólnych, które regulują zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych oraz zasady wypłat i wypłat transferowych. Wiem, że pan minister będzie miał kilka uwag technicznych i kilka merytorycznych, więc proszę o ich zgłaszanie, kiedy będziemy omawiać poszczególne artykuły. W art. 1 wprowadziliśmy kilka zmian o charakterze precyzującym, zamieniliśmy pewne określenia, np. zamiast „reguluje” wprowadziliśmy „określa”. Czy są uwagi lub pytania do art. 1? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 1. W art. 2 mamy słowniczek. Pracowaliśmy nad nim długo, ponieważ są to ważne kwestie. Chcę podkreślić, że indywidualne konto emerytalne to zawsze wyodrębniony zapis w rejestrze uczestników funduszu inwestycyjnego, a pieniądze mogą być ulokowane w funduszach czy papierach wartościowych o różnym stopniu ryzyka. To właściciel konta decyduje o sposobie lokowania środków. Jest to indywidualna decyzja osoby zainteresowanej. Czy są pytania lub uwagi do art. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Zgłoszę kilka propozycji o charakterze technicznym i legislacyjnym. Wynikają one bądź z konsultacji z Biurem Legislacyjnym KS, bądź z faktu, że najpierw rozpatrywaliśmy ustawę o indywidualnych kontach emerytalnych, a potem ustawę o pracowniczych programach emerytalnych i pojawiła się konieczność ujednolicenia niektórych przepisów, bądź też z naszych spostrzeżeń, które pojawiły się przy kolejnym czytaniu tekstu projektu. Wszystkie te propozycje mają charakter techniczny lub legislacyjny, więc żadnych rewolucyjnych merytorycznie zmian nie przygotowaliśmy. W art. 2 pkt 13 po wyrazach „zgromadzonych na IKE z IKE zmarłego na IKE osoby uprawnionej” proponujemy dopisanie wyrazów „lub do programu emerytalnego, do którego uprawniony przystąpił”, bo przewidujemy również możliwość transferu środków zgromadzonych na IKE do programu emerytalnego. Jest to niejako naturalna konieczność, bo w momencie rozpatrywania tej ustawy nie było jeszcze takiej możliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy pan złożył w sekretariacie te poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Wszystkie przekazałem do Biura Legislacyjnego KS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Podpisane?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Nie, ale zaraz je podpiszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Taka jest procedura. W art. 2 pkt 13 mamy definicję pojęcia „wypłata transferowa”. „Wypłata transferowa - przeniesienie środków zgromadzonych przez oszczędzającego na IKE do innej instytucji finansowej lub przeniesienie środków zgromadzonych na IKE z IKE zmarłego na IKE osoby uprawnionej lub jednoczesne odkupienie jednostek uczestnictwa w jednym funduszu inwestycyjnym i nabycie jednostek uczestnictwa w innym itd.”. Rząd chce uzupełnić ten zapis o sformułowanie, że wypłatą transferową będzie przeniesienie środków z IKE zmarłego na IKE osoby uprawnionej lub do programu emerytalnego, do którego uprawniony przystąpił. Czyli należy rozumieć, że chodzi o środki po osobie zmarłej. W takim razie wszystko się zgadza. Po wyrazach „z IKE zmarłego na IKE osoby uprawnionej” dodajemy wyrazy „lub do programu emerytalnego, do którego uprawniony przystąpił”. Dalej tekst pozostaje niezmieniony. Mówimy o sytuacji, kiedy ktoś umarł, spadkobierca uprawniony do tych pieniędzy, przekazuje je na swoje IKE - do tej pory przewidzieliśmy tylko taką możliwość - teraz dopisujemy, że może je również wpłacić do programu emerytalnego, którego jest uczestnikiem. Czy Biuro Legislacyjne KS ma uwagi? Nie. Czy posłowie mają pytania lub uwagi? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 2 pkt 13 w nowym brzmieniu. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2 pkt 13 w nowym brzmieniu. Rząd proponuje jeszcze w art. 2 dodać pkt 17a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">W ustawie posługujemy się w kilku miejscach pojęciem „syndyk”, czyli zarządzający instytucją finansową, która jest w stanie upadłości. Tymczasem instytucją finansową w stanie upadłości może zarządzać również nadzorca sądowy lub zarządca w rozumieniu ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze. Żeby nie wprowadzać do ustawy w tych kilku miejscach całej listy osób mogących zarządzać instytucją finansową w stanie upadłości, proponujemy uzupełnić słowniczek o następujący zapis: „syndyk - oprócz syndyka także nadzorcę sądowego lub zarządcę w rozumieniu ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze”. W ten sposób pod jednym słowem rozumiemy wszystkie osoby, które wykonują te same czynności, a zgodnie z ustawą - Prawo upadłościowe i naprawcze nazywają się inaczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuBogdanCichy">Proponujemy nieco zmodyfikować ten zapis, aby brzmiał: „Syndyk - nadzorcę sądowego lub zarządcę w rozumieniu ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze”. Czyli proponujemy skreślenie wyrazów „oprócz syndyka także”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła poprawkę polegającą na dopisaniu pkt 17a w brzmieniu zaproponowanym przez Biuro Legislacyjne KS. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę do art. 2 pkt 17a. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 2 wraz z dwiema zmianami w stosunku do sprawozdania. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2. Art. 3 określa, że wpłat na IKE może dokonywać osoba fizyczna, która ukończyła 16 lat. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 3? Przepraszam, ale widzę, że poseł Artur Zawisza złożył w sekretariacie propozycje zmian. Nie ma pana posła Artura Zawiszy. Nie mam możliwości analizowania w tym momencie każdej myśli złożonej przez posłów. Jeżeli pan poseł uzna za stosowne, to zgłosi swoje poprawki w drugim czytaniu, chyba że któryś z obecnych posłów omówi te poprawki. Czy są uwagi do art. 3? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 3. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 3. Art. 4 mówi o tym, że każdy oszczędzający ma prawo do zwolnienia podatkowego. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 4? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 4. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 4. Art. 5 mówi o tym, że na IKE oszczędności może gromadzić tylko jeden oszczędzający. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 5? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 5. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5. Art. 5a brzmi: „Osoba fizyczna, która dokonała w roku kalendarzowym wypłaty transferowej z IKE do programu emerytalnego nie może w tym roku zawrzeć umowy o prowadzenie IKE”, czyli albo jedno, albo drugie. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 5a? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 5a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5a. Art. 6 określa jakie warunki musi spełnić osoba fizyczna przed zawarciem IKE i jakie oświadczenia musi złożyć. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 6? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 6. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 6. Panie pośle Zawisza, nie jestem w stanie za pana zgłaszać poprawek. Mam już poprawki rządowe i sprawozdanie, a nie ma takiego obowiązku, by przewodniczący zgłaszał poprawki za posłów. Dobrze, że pan przyszedł. Proszę więc śledzić postęp prac, a poprawki do artykułów, które już przyjęliśmy, zgłosi pan w drugim czytaniu. Przechodzimy do art. 7, który mówi w jakiej formie prowadzone jest indywidualne konto emerytalne. Prowadzone jest na podstawie pisemnej umowy. Strona rządowa doskonale wie o czym mówimy, bo to są eksperci od tych spraw, Biuro Legislacyjne KS również orientuje się w danej materii, sekretariat też zna sprawę, część posłów uczestniczyła w pracach podkomisji.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">To co mówię, mówię dla tej grupy, która akurat najbardziej zajęta jest rozmową, więc może nie warto tracić czasu. Proszę zadeklarować, że będziemy głosować bez dyskusji i szybko zakończymy pracę. Dziękuję. Art. 7 mówi, że jest pisemna umowa, w oparciu o którą prowadzi się IKE, z kim ona jest zawarta, jakie oszczędzający ma uprawnienia do zmiany instytucji finansowej. W tym artykule rząd proponuje wprowadzenie dodatkowego ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Jest to efekt dyskusji na posiedzeniu podkomisji. Obiecaliśmy wtedy, że przedstawimy propozycję zapisu ust. 4. Problem sprowadza się do tego, że osoby, które już w chwili obecnej mają rachunek papierów wartościowych w domu maklerskim, nie muszą w ramach systemu indywidualnych kont emerytalnych otwierać drugiego rachunku czy zawierać drugiej umowy. Mogą je prowadzić w ramach swojej dotychczasowej umowy, byle tylko mogły gromadzić środki na IKE w sposób wyodrębniony. Tę sama procedurę zastosowaliśmy w odniesieniu do ubezpieczycieli, o czym mówi ust. 3 tego artykułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Ponieważ propozycje zmian otrzymaliśmy przed chwilą, możemy ustosunkować się do nich na bieżąco. Wydaje się nam, że należałoby rozważyć w dodawanym ust. 4 wykreślenie wyrazu „dotychczasowej”. Nie do końca jest dla nas jasna intencja wnioskodawców. Czy intencją jest to, aby ta zasada obowiązywała tylko w chwili wejścia w życie ustawy, czy też ma to być zasada obowiązująca zawsze? Czyli czy kilka lat po wejściu w życie ustawy, jeżeli zostanie zawarta umowa na świadczenie usług brokerskich i prowadzenie rachunku papierów wartościowych, ta norma również będzie miała zastosowanie? Jeżeli ta norma ma mieć charakter prawa powszechnie obowiązującego, to wydaje się nam, że lepiej jest skreślić wyraz „dotychczasowej”, ponieważ wprowadza niejasność, bo nie wiadomo co znaczy „dotychczasowa”. Czy „dotychczasowa” oznacza umowę zawartą przed dniem wejścia w życie ustawy, czy również tę po wejściu ustawy w życie. Gdyby miało to dotyczyć tylko umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, to wtedy ust. 4 należałoby przenieść do przepisów przejściowych i wyraźnie napisać, że odnosi się on do umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy. Konkludując, jeżeli norma ta ma mieć charakter normy prawa powszechnie obowiązującego i obowiązywać stale, to wyraz „dotychczasowej” jest zbędny. Natomiast jeżeli zasada, o której mowa w art. 7 ust. 4, miałby dotyczyć tylko tych umów, które zostały zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy, to przepis ten należy umieścić w przepisach przejściowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Tu jest wyraźnie powiedziane, że dotyczy to umowy zawartej przed podpisaniem umowy o prowadzenie IKE. Ja rozumiem, że punktem odniesienia nie jest data wejścia w życie ustawy, tylko moment decyzji o założeniu IKE.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">W takim przypadku wystarczy skreślić wyraz „dotychczasowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Zaproponowany przez nas ust. 4 został skonstruowany dokładnie tak, jak ust. 3 zawarty w sprawozdaniu. Dotyczy on innej kategorii podmiotów, ale w sensie merytorycznym jest taki sam. Naszym zdaniem wyraz „dotychczasowej” jest rozwiązaniem jaśniejszym. Oczywiście ma to być norma powszechna, aby klient, posiadając już umowę z daną instytucją finansową, mógł zawsze podpisać umowę o prowadzenie IKE. Na posiedzeniu podkomisji dość dokładnie prześwietliliśmy ust. 3, a ust. 4 nie tworzy nowej jakości. Proponuję, abyśmy nie wracali do rekonstrukcji ust. 3, bo siłą rzeczy one są ze sobą merytorycznie i konstrukcyjnie powiązane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PosełWłodzimierzCzechowski">Mam prośbę. Ponieważ to jest dość obszerna zmiana, a ja nie mam na piśmie jej treści, to albo przeczytajmy ją w całości, żeby się zorientować o czym rozmawiamy, albo uda się nam otrzymać ją w formie pisemnej. Może w takim razie również powielić poprawki posła Artura Zawiszy, żebyśmy mogli szybko i sprawnie pracować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">To nie jest tak, że co złoży każdy poseł, to my musimy zabiegać o to, aby to powielić. Procedura jest taka, że poseł przychodzi na posiedzenie Komisji, zgłasza poprawkę, my nad nią chwilę pochylamy głowy i decydujemy. Wszystkie poprawki muszą być podpisane. A pana posła Artura Zawiszy znowu nie ma i nie wiemy czy on chce nam je przekazać. Panie mecenasie, omawiając ust. 3 mówiliśmy, że „dotychczasowej” należy rozumieć nie jako od dnia wejścia w życie ustawy, tylko od momentu zmiany formuły oszczędzania, jeśli można to tak określić. Zostawmy to tak, jak proponuje rząd, bo inaczej musielibyśmy poprawić ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Proponujemy rozważenie wykreślenia wyrazu „dotychczasowej” z obu ustępów - trzeciego i czwartego, chociaż nie upieramy się przy tej propozycji. Chodzi nam o to, że wyraz „dotychczasowej” może być mylący w wykładni prawnej i powodować wątpliwości interpretacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Jeśli w ust. 4 wykreślimy wyraz „dotychczasowej”, to musimy to zrobić również w ust. 3. Dobrze. Obiecuję, że do końca mojego przewodnictwa, nie będę się opowiadać po stronie poprawek rządowych dopóki rząd ostatecznie nie podejmie decyzji. Rząd zmienił zdanie i zgadza się na wykreślenie wyrazu „dotychczasowej”. Biuro Legislacyjne KS mówiło o wykreśleniu, ja opowiedziałam się za propozycją rządu. Teraz nie mam zdania. Rozumiem, że rząd dokonuje poprawki polegającej na skreśleniu...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Rząd nie zmienia zdania, ale nie zgłasza mocnego sprzeciwu wobec propozycji Biura Legislacyjnego KS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Panie mecenasie, proponuje pan skreślić wyraz „dotychczasowej” w ust. 3 i ust. 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Tak. Nie jest to jakaś wielka sprawa, ale może budzić wątpliwości interpretacyjne. Jeżeli państwo zdecydowali się w dodawanym ust. 4 skreślić wyraz „dotychczasowej”, to proponujemy w konsekwencji wykreślić ten sam wyraz w ust. 3, jeżeli jest taka intencja w stosunku do tych dwóch podmiotów finansowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czyli jeżeli mówimy o tym, że to ma nie dotyczyć daty wejścia w życie ustawy, tylko ma działać również w przyszłości, to zdaniem Biura Legislacyjnego KS wyraz „dotychczasowej” może być mylący?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Panie mecenasie, rozumiem, że w przyszłości może być mylący, ale co z umową, którą dotychczas zawarłam i dotychczas prowadzę? Wykreślenie tego słowa przyszłościowo niejako niweluje moją dotychczasową umowę, co też będzie stwarzało trudności w interpretacji. Wydaje mi się, że gdzieś jest granica kompromisu. Przecież ustawa, która wchodzi w życie i reguluje kwestie przyszłościowe, musi uregulować również to, co mam w tej chwili. Wydaje mi się, że pozostawienie tego słowa niczego złego nie spowoduje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Proszę pamiętać, że my nie regulujemy tylko stanu na dzisiaj - i w tym jest problem - my regulujemy stan, jaki będzie miał miejsce za rok, za dwa i za pięć. Załóżmy, że przepis ten ma być skonsumowany przez osobę fizyczną za pięć lat. Ma ona umowę na świadczenie usług brokerskich i za pięć lat decyduje się założyć sobie IKE i w takiej sytuacji korzysta z tego przepisu. Jedna osoba mogła zawrzeć umowę na usługi brokerskie dzisiaj, druga osoba zawrze ją za dwa lata, ale obie za lat pięć zdecydują się założyć IKE. Ten przepis ma stwierdzić, że umowa na prowadzenie usług brokerskich zawarta przed wejściem w życie ustawy, jak i umowa zawarta po jej wejściu oznacza to samo, jest „dotychczasowa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Chcę być dobrze zrozumiana. Jest zawarta jedna umowa i jest zawarta druga umowa, a IKE będzie założone w przyszłości. Chodzi mi o dotychczasową umowę i tę, która dopiero zostanie zawarta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Dotyczy to również umowy zawartej w przyszłości, umowy, której dzisiaj jeszcze nie ma, ale będzie zawarta za dwa lata.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Tylko o to mi chodziło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Ponieważ ten przepis ma regulować kwestię zarówno umowy zawartej przed wejściem w życie ustawy, jak i umowy zawartej po wejściu w życie ustawy i skonsumowanej na rzecz IKE, to wydaje mi się, że wyraz „dotychczasowej” będzie odczytywany jak do dnia wejścia w życie ustawy, a przecież nie o to nam chodzi. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zaakceptowała propozycję Biura Legislacyjnego KS polegającą na skreśleniu wyrazu „dotychczasowej” w ust. 3 i ust. 4 w art. 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Zgłaszam sprzeciw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mamy sprzeciw, więc głosujemy art. 7 ust. 4. W pierwszej kolejności poddaję pod głosowanie ust. 4 z poprawką Biura Legislacyjnego KS w brzmieniu: „Oszczędzający może gromadzić środki na IKE w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich i prowadzenie rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego, służącego do jego obsługi, zawartej przed dniem podpisania umowy o prowadzenie IKE, pod warunkiem, że środki gromadzone na IKE są odrębnie ewidencjonowane”. Kto jest za przyjęciem tej propozycji? Stwierdzam, że 21 posłów opowiedziało się za takim brzmieniem ust. 4. Kto jest za tym, aby wyraz „dotychczasowej” pozostał w treści ust. 4? Stwierdzam, że 1 osoba jest za tym, aby wyraz „dotychczasowej” pozostał.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#komentarz">Głos z sali: Mamy jeden głos przeciw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PosłankaAlicjaMurynowicz">Ja nie jestem przeciwna brzmieniu ust. 4, tylko za tym, aby w jego treści pozostał wyraz „dotychczasowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Sprawa jest już rozstrzygnięta. Teraz poddam pod głosowanie cały art. 7 łącznie z ust. 4. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 7 łącznie z ust. 4 i skreślonym wyrazem „dotychczasowej” w ust. 3. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7. Art. 8 określa wszystko to, co musi być zawarte w umowie o prowadzenie IKE. Długo dyskutowaliśmy na ten temat, rozważaliśmy, czy tych elementów umowy musi być aż tyle. Przedstawiciele Izby Ubezpieczeń byli bardzo sceptycznie nastawieni do takich szczegółowych informacji, jednak większość członków podkomisji uznała, że tak musi być. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 8? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 8. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8. Art. 8a dotyczy spraw technicznych. Mówi on o tym, że instytucja finansowa przyjmująca oświadczenie, o którym mowa w art. 6, musi wydać potwierdzenie zawarcia umowy. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 8a? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 8a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8a. Art. 9 określa komu można dać dyspozycję na wypadek śmierci i co się dzieje, jeżeli nie została wskazana taka osoba. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 9? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 9. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9. W art. 10 podkomisja dokonała zmiany w stosunku do przedłożenia rządowego dodając pkt 4, ponieważ rozszerzyliśmy możliwość prowadzenia IKE przez banki. Artykuł ten reguluje zasady prowadzenia IKE, a także tryb i warunki zawarcia i rozwiązania umowy o prowadzenie IKE. Mówimy, że te zasady określa statut funduszu inwestycyjnego, regulamin prowadzenia rachunku papierów wartościowych, ogólne warunki ubezpieczenia oraz regulaminy ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych i umowa rachunku bankowego. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 10? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 10. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10. Art. 11 określa wysokość wpłat, sposób jej ustalania, obwieszczanie oraz co się robi z nadwyżką, która wpłynie na IKE. W tym artykule podkomisja wprowadziła zmianę w stosunku do przedłożenia rządowego dodając ust. 1a w związku z przyjęciem zasady, iż w przypadku umowy zawartej z zakładem ubezpieczeń limit dotyczy tylko części składki ubezpieczeniowej stanowiącej wpłatę na IKE. To jest bardzo ważna sprawa, pozostawiamy bowiem do uznania ubezpieczonego w jakiej wysokości będzie opłacał koszty ochrony. Na ten temat odbyła się dyskusja, bo to nie jest obojętny zapis. Chodzi o to, żeby koszty ochronne nie „pożarły” wpłaty, która powinna być dokonywana na zabezpieczenie starości. Chodziło nam o to, aby jak najmniej pieniędzy szło na oboczne cele, a jak najwięcej na oszczędzanie na starość.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 11?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PosełTadeuszParchański">Złożyłem na piśmie poprawkę do ust. 1. Chcę wrócić do dyskusji na podkomisji i zaproponować, aby wpłaty na IKE w roku kalendarzowym nie mogły przekroczyć kwoty 250% przeciętnego wynagrodzenia. Wracam do tej sprawy, ponieważ podkomisja była w skromniejszym składzie. Dzisiaj jest nieco więcej posłów, więc być może Komisja w pełnym składzie podzieli ten pogląd. Chcę wrócić do uzasadnienia, które rząd zawarł w projekcie ustawy, bo w moim przekonaniu mamy do czynienia z dwoma wykluczającymi się argumentami. Z jednej strony podniesienie progu powoduje - i tego rząd się obawia - że będą większe wpłaty na IKE, co oznacza większe kwoty zwolnione od podatku od dochodów kapitałowych, czyli większy uszczerbek dla budżetu. Natomiast z drugiej strony w uzasadnieniu rządowym mamy takie zdanie: „Analizując skutki budżetowe wprowadzenia IKE, nie można zapomnieć o tym, że środki gromadzone na IKE będą inwestowane w obligacje skarbowe, co obniży koszty obsługi długu publicznego”. Czyli drugi argument idzie w przeciwnym kierunku. One się jakoś nawzajem znoszą. Z wyliczeń rządowych zawartych w uzasadnieniu do ustawy wynika, że skutki dla budżetu wyniosłyby zaledwie około 10,5 mln złotych. Czyli podniesienie progu ze 150% do 250% przeciętnego wynagrodzenia nie spowodowałoby w moim przekonaniu i w oparciu o wyliczenia rządowe jakiejś wielkiej „dodatkowej dziury budżetowej”. Skutki dla budżetu byłyby stosunkowo niewielkie i w związku z tym niegroźne, natomiast mielibyśmy w systemie więcej pieniędzy, które zgodnie z uzasadnieniem wpływałyby na obniżenie kosztów obsługi długu publicznego. Dochodzi do tego jeszcze jeden argument. Podniesienie progu powodowałoby większą zachętę dla ludzi, których będzie na to stać, do zakładania kont indywidualnych. Sądzę, że nie należy obawiać się masowego przekraczania progu półtorakrotności, ponieważ nawet sam rząd przyznaje, że nie wszystkie osoby z pierwszej i drugiej grupy podatkowej skorzystają z tej możliwości. Będzie to stosunkowo niewielka grupa ludzi. Trudno bowiem wyobrazić sobie, żeby miliony osób założyło sobie IKE, a szczególnie ci, którzy zarabiają 800–1000 złotych miesięcznie. Proszę jeszcze raz rozważyć ten argument.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#PosłankaAnnaFilek">Chcę się ustosunkować do uzasadnienia rządu, na które powołał się poseł Tadeusz Parchański. Uważam, że to uzasadnienie było raczej nieszczęśliwe. Oznacza ono mniej więcej, że my będziemy mieć o powiedzmy 1 mln złotych mniej w budżecie i za to będziemy musieli wyprodukować obligacje i jeszcze zapłacić procent. To uzasadnienie nie ma miejsca. To jest kosztowne dla budżetu. W związku z tym, jak sądzę, w tej sprawie musi wypowiedzieć się przede wszystkim Ministerstwo Finansów, bo to ono ma wyliczenia jaki to ubytek dla budżetu. Zwracam uwagę, że my w tej chwili robimy wszystko, żeby zrównoważyć budżet, a to będzie powodowało uszczerbek dla budżetu. Ja jestem przeciwko podniesieniu progu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zwracam uwagę na jedną sprawę. Gdybyśmy całość naszego myślenia skupiali w kategoriach li tylko tego, o ile uszczuplimy dochody budżetu, to właściwie powinniśmy zrezygnować z jakichkolwiek preferencji i z całej ustawy w efekcie. Nic za darmo nie ma. Nikt nie jest naiwny na tyle, żeby swoje pieniądze oddać bez żadnych korzyści. Na tym jest oparta cała filozofia tej ustawy. Tak nie można myśleć. W projekcie zostało to jakoś zrównoważone. Jestem przeciwna patrzeniu tylko przez pryzmat budżetu, bo narasta luka w budżecie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PosełMichałTurkiewicz">Nawiązując do przedmówców, chcę zapytać czy są jakieś obliczenia, do których moglibyśmy się odnieść, żeby wyrobić sobie zdanie, jaka skala uszczuplenia budżetu będzie przy progu 250%, co proponuje poseł Tadeusz Parchański. Na jakichś danych oparto przecież propozycję półtorakrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Gdybyśmy wiedzieli, jakie skutki przyniosłoby podniesienie progu, może łatwiej byłoby nam wyrobić sobie zdanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosełWłodzimierzCzechowski">Ten temat był już dyskutowany i ja mam wyrobiony pogląd na sprawę. Wiadomo, że nowy system emerytalny będzie stwarzał gorsze warunki po przejściu na emeryturę, niż obecnie funkcjonujący system. Rozumiem, że wszystkie wysiłki rządu zmierzają w kierunku, aby grupie 95% Polaków będących w pierwszej grupie podatkowej, czyli nisko zarabiających, można było stworzyć warunki poprawiające ich byt w przyszłości. Uważam, że podniesienie progu to stworzenie dla 5% Polaków możliwości dalszego oszczędzania. Tych zarabiających tyle pieniędzy, że są w drugiej lub trzeciej grupie podatkowej, stać na indywidualne działania i raczej nie popieram tej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Skutki finansowe na najbliższe lata będą niewielkie, ponieważ są one liczone jako utrata potencjalnego dochodu od przychodów z tytułu podatku od dochodów kapitałowych. Małe kwoty ulokowane w systemie, małe potencjalne podatki, małe utracone dochody. W perspektywie lat kilkunastu i więcej z roku na rok skutki budżetowe rozumiane jako ubytek potencjalnych dochodów, będą rosły. Jest to zależne od zbyt wielu elementów, żebyśmy silili się na szacunki, co będzie za lat dwadzieścia. Wiadomo, że jakie przyjmie się założenia, taki wynik się otrzyma. Chcę jednak zwrócić uwagę na podstawową przesłankę, o której mówił poseł Włodzimierz Czechowski. W dzisiejszych realiach 150% przeciętnego wynagrodzenia to 3435 złotych, czyli rocznie oszczędzający może wpłacić na konto 3435 złotych. To jest bardzo duża kwota i już w tej chwili rzadko kogo stać na odłożenie takiej kwoty. Trzeba było znaleźć granicę, powyżej której nie ma sensu, aby państwo zachętami podatkowymi motywowało do oszczędzania, bo i tak te osoby wolne środki będą lokowały w różnej formie, ponieważ ich bieżąca konsumpcja jest mniejsza niż przychody. Miejmy świadomość, że jeżeli podejmuje się różnego rodzaju działania, czasami gesty - przepraszam, ale to co rozpatrywane jest dzisiaj na posiedzeniu plenarnym, czyli sprawa trzynastek poselskich i trzynastek dla „R”, to są gesty - to robi się je dla świadomości społecznej. Wydaje się, że podniesienie progu 150% przeciętnego wynagrodzenia, co zostało uzgodnione na Komisji Trójstronnej, mogłoby być odebrane jako ruch w przeciwną stronę. Także w stosunku do ruchu, który parlament będzie czynił w odniesieniu do trzynastek, o których mówi się od kilku dobrych miesięcy i który wywoływał do niedawna tyle emocji, a teraz znaleziono rozsądne rozwiązanie. Proponujemy pozostanie na poziomie 150% ze świadomością, że w miarę poprawy sytuacji społecznej, poprawy poziomu życia należy próg ten podnosić, ale w sposób taki, żeby był dostępny dla więcej niż kilku procent społeczeństwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Teraz mamy już jasność. Mamy wniosek posła Tadeusza Parchańskiego, żeby 150% zastąpić 250%. To jest najdalej idący wniosek w stosunku do przedłożenia. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem wniosku posła Tadeusza Parchańskiego polegającego na zastąpieniu progu 150% progiem w wysokości 250%? Stwierdzam, że Komisja przy 2 głosach za, 17 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, odrzuciła wniosek. Teraz poddaję pod głosowanie cały art. 11. Kto jest za przyjęciem art. 11? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła art. 11. Art. 12 odnosi się do sytuacji, które nie są codziennością na rynku finansowym, dlatego wprowadza się obowiązek dodatkowego o nich informowania oszczędzającego. Art. 12 określa jakie informacje ma zawierać takie powiadomienie. Ono może mieć wpływ na decyzje o dalszym dysponowaniu przez oszczędzającego zgromadzonym kapitałem. Podkomisja wprowadziła zmianę w stosunku do przedłożenia rządowego. Przyjęła m. in. propozycje partnerów społecznych. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 12?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PosełWłodzimierzCzechowski">Zwracam uwagę na tiret w ust. 1 po pkt 3: - „instytucja ta lub syndyk”. W słowniczku wprowadziliśmy dodatkowo definicję syndyka. Czy nie trzeba się tu na nią powołać?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Dzięki temu nie musimy już nic zmieniać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Mamy trzy propozycje drobnych korekt o charakterze techniczno-legislacyjnym. W ust. 2 pkt 1 po wyrazach „potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego” proponujemy dopisać „o którym mowa w przepisach o pracowniczych programach emerytalnych”, ponieważ w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych mowa jest o potwierdzeniu przystąpieniu. Jest to poprawka o charakterze legislacyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Ja mam zestawienie poprawek, w którym ta poprawka brzmi: „o którym mowa w przepisach o pracowniczych programach emerytalnych zwanym dalej potwierdzeniem przystąpienia do programu emerytalnego”. To jak ma być?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Mamy to samo pytanie, które zadała pani przewodnicząca. My również mamy na piśmie inne brzmienie poprawki, niż to, co powiedział pan minister. Jednak czy w dalszej części ustawy rzeczywiście używamy tych wyrazów? Jeżeli ich używamy, to wszystko jest w porządku. Jeżeli nie używamy, to wyrazy „zwanym dalej potwierdzeniem” są zbędne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">To są poprawki takiego typu, że przewodniczącej trudno się do nich ustosunkować, ponieważ one nie są merytoryczne. Trzeba przejrzeć całą ustawę, aby nie zrobić tymi dopiskami wielkiego zamieszania. To są poprawki uściślające, które muszą zgadzać się z pozostałą częścią tekstu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Odpowiem na pytanie pana mecenasa. W art. 30 ust. 2 na końcu mowa jest o potwierdzeniu przystąpienia do programu. To jest miejsce, w którym używamy tego sformułowania. I dlatego powstaje pytanie, czy ta druga część „zwanym dalej” powinna być zapisana czy nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Proszę przedstawić pozostałe poprawki do art. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">W ust. 5 proponujemy skreślić po wyrazie „syndyk” wyraz „zarządca”. Jest to konsekwencja zmiany, którą wprowadziliśmy w słowniczku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Do słowniczka wprowadziliśmy definicję pojęcia „syndyk”, a pod tym pojęciem rozumiemy również zarządcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Trzecia poprawka dotyczy ust. 6. Proponujemy zastąpić wyrazy „do programu emerytalnego, do którego oszczędzający przystąpił” wyrazami „do zarządzającego programem emerytalnym w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych, do którego oszczędzający przystąpił”, ponieważ informację dostaje nie program, tylko konkretny podmiot, którym jest zarządzający programem. To jest konsekwencja pewnych doprecyzowań, które były czynione w trakcie prac nad ustawą o pracowniczych programach emerytalnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Chodzi o to, aby informacja docierała nie do programu emerytalnego, tylko do zarządzającego programem emerytalnym. Nie wiem czy potrzebne jest powoływanie się na przepisy o pracowniczych programach emerytalnych „do którego oszczędzający przystąpił zwanego dalej zarządzającym”. Nie wiem czy my nie dajemy za dużo określeń. W związku z tym ogłaszam krótką przerwę, podczas której biuro Legislacyjne KS omówi z rządem poprawki do art. 12.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Wracamy do pracy. Rząd zaproponował trzy poprawki do art. 12. Art. 12 ust. 2 pkt 1, gdybyśmy przyjęli propozycję rządu, brzmiałby następująco: „Powiadomienie - mówimy o tym, że w przypadku likwidacji lub upadłości instytucje finansowe są obowiązane do powiadomienia oszczędzającego o tym - o którym mowa w ust. 1, powinno ponadto zawierać co najmniej informację o:” - i teraz przeczytam tekst po poprawce rządu -...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Po rozmowie z rządem stwierdzamy, że poprawka dotycząca tego punktu jest przeregulowaniem i proponujemy zrezygnować z niej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mnie też się tak wydaje. Boję się tych nadregulacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Jesteśmy za drugą i trzecią propozycją do art. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy rząd jest gotów podzielić tę opinię? Nie regulujmy wszystkiego tak dokładnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Po konsultacjach z Biurem Legislacyjnym KS podzielamy tę opinię. Poprawka wynikała z dyskusji na posiedzeniu podkomisji, kiedy to goście i przedstawiciele instytucji finansowych próbowali doprecyzować przepisy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Rząd wycofuje pierwszą poprawkę. Przechodzimy do drugiej poprawki. Rząd proponuje, aby w art. 12 ust. 5 skreślić wyraz „zarządca”. Ten wyraz możemy skreślić z czystym sumieniem, ponieważ dzisiaj w art. 2, czyli słowniczku, dołożyliśmy definicję „syndyka”, że jest to i syndyk, i zarządca, i nadzorca sądowy. Nie ma więc sensu pozostawienie wyrazu „zarządca”. Po skreśleniu tego wyrazu ust. 5 brzmiałby: „W przypadku spełnienia przez oszczędzającego warunków, o których mowa w ust. 3, odpowiednio instytucja finansowa, syndyk lub Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny”. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła poprawkę do ust. 5 polegającą na wykreśleniu wyrazu „zarządca”. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę do ust. 5. Przechodzimy do ust. 6, który rząd proponuje rozszerzyć. Przeczytam ust. 6 już w wersji rozszerzonej... Proszę, może pan minister to zrobi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">„Po dostarczeniu potwierdzenia zawarcia umowy albo potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego, o których mowa w ust. 3, odpowiednio instytucja dotychczas prowadząca IKE oszczędzającego lub syndyk przesyła, w ciągu 14 dni, liczonych od dnia dostarczenia potwierdzenia, do instytucji finansowej, z którą oszczędzający zawarł umowę o prowadzenie IKE lub do zarządzającego programem emerytalnym, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych, do którego oszczędzający przystąpił, informację, o której mowa w art. 18 ust. 2”. Zdanie wyszło bardzo złożone i trudne do przeczytania jak i zrozumienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Chciałam, aby rząd sam przekonał się jak ten przepis brzmi. To są zdania nie do rozebrania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Proponuję w tej chwili zostawić ust. 6. Na drugie czytanie przygotujemy przepis w nowym, zdecydowanie prostszym zapisie, bo merytorycznie wszystkie te elementy muszą być uwzględnione, ale nie mogą być w takiej redakcji. Przekroczyliśmy w tym przypadku granicę odesłań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przeczytam teraz ust. 6 po poprawce i kto ma to pojąć: „Po dostarczeniu potwierdzenia zawarcia umowy albo potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego, o których mowa w ust. 3, odpowiednio instytucja dotychczas prowadząca IKE oszczędzającego lub syndyk przesyła, w ciągu 14 dni, liczonych od dnia dostarczenia potwierdzenia, do instytucji finansowej, z którą oszczędzający zawarł umowę o prowadzenie IKE lub do zarządzającego programem emerytalnym, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych, do którego oszczędzający przystąpił, zwanego dalej zarządzającym, informację, o której mowa w art. 18 ust. 2”. Tak brzmiałoby to zdanie po poprawce. Ponieważ wyraz „zarządzający” jest potrzebny, żeby uchwycić sens przepisu, proponuję przyjąć tę poprawkę, a rząd zastanowi się nad podziałem tego przepisu na kilka zdań. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła poprawkę do ust. 6. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę do ust. 6. Przechodzimy do głosowania całego art. 12. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 12 łącznie z poprawkami do ust. 5 i 6. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12. Przechodzimy do art. 13. To jest bardzo ważna regulacja, mówiąca o tym, że środki zgromadzone na IKE mogą być obciążone zastawem, a zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej zastawem z IKE jest traktowane jako zwrot. Ust. 2 „Zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej zastawem ze środków zgromadzonych na IKE powoduje, że środki pozostałe na IKE są przekazywane oszczędzającemu w formie zwrotu”. Czyli umożliwiamy dokonanie zastawu na środkach zgromadzonych na IKE. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 13? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 13. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 13. Art. 14 określa, kto sprawuje nadzór na IKE. „Nadzór nad prowadzeniem IKE przez instytucje finansowe sprawują określone w przepisach właściwych dla tych instytucji organy nadzoru”. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 14? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 14. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 14. Art. 14a dodała podkomisja. W ust. 1 wprowadza on dla instytucji finansowych obowiązek przekazywania organom nadzoru informacji w formie półrocznych i rocznych raportów. Odbyła się na ten temat gorąca dyskusja. Raporty, które obecnie instytucje finansowe przekazują swoim organom nadzoru, zawierają oprócz danych dotyczących sytuacji finansowej również dane przydatne do ustalenia strategii polityki działania oraz służące opracowywaniu kampanii marketingowych. W większości są to dane, które będą niezbędne do sporządzenia raportów, o których mówimy w nowym art. 14a ust. 1 i dlatego nie można uznać, że obowiązki nadane tym artykułem będą stanowiły nadmierne obciążenie. Tak skwitowaliśmy dyskusję, chociaż zdania były podzielone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Wysłaliśmy założenia do wszystkich organizacji samorządu zrzeszającego instytucje finansowe z prośbą o zgłoszenie uwag i opinii. W odpowiedzi otrzymaliśmy tylko drobne komentarze o charakterze bardziej technicznym niż merytorycznym, ponieważ jest to rzeczywiście bardzo ograniczony zestaw informacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 14a? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 14a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 14a. Art. 15 zawiera zastrzeżenie określenia nazwy indywidualne konto emerytalne i jej skrótu. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 15? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 15. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 15. Przechodzimy do Rozdziału 2 Oznakowanie IKE i kontrola systemu. Art. 16 został rozbudowany przez podkomisję w stosunku do propozycji rządowej o sytuację banków, a określa gdzie i w jaki sposób są rejestrowane środki zgromadzone na IKE - na wyodrębnionym zapisie, rachunku papierów wartościowych, rachunku w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym oraz rachunku bankowym. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 16? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 16. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 16. Przechodzimy do art. 17. Chodzi o to, aby pieniądze i informacje dotyczące IKE były wyodrębnione i nie mieszały się z innymi. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 17? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 17. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Art. 18 określa jakie informacje i komu są przekazywane w przypadku dokonywania transferu środków. Co się dzieje, jeżeli oszczędzający da dyspozycję wypłaty transferowej do innej instytucji finansowej lub do programu emerytalnego. Jakie dotychczasowa instytucja musi przekazać informacje tej nowej lub zarządzającemu i w jaki sposób dokonuje wypłaty transferowej, co się dzieje przy dokonywaniu wypłaty transferowej po zmarłym. Regulujemy te sprawy bardzo precyzyjnie. Uznaliśmy, że nic więcej nie można tu doprecyzować. Jest tu też delegacja dla ministra właściwego do spraw finansów, który w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi w drodze rozporządzenia wzór informacji, o których ten artykuł mówi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Proponujemy, aby w ust. 5 na samym końcu dopisać „lub z instytucji finansowej do programu emerytalnego”. Jest to konsekwencja możliwości przesyłania środków z IKE do pracowniczych programów emerytalnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zgadza się. To jest rezultat kolejnych zmian w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych. Jak rozumiem Biuro Legislacyjne KS nie ma nic przeciwko tej poprawce. Czyli w ust. 5 skreślamy na końcu zdania kropkę i dopisujemy wyrazy „lub z instytucji finansowej do programu emerytalnego”. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 18? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 18 wraz z zaproponowaną zmianą. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 18. Art. 19 nakłada na instytucje finansowe obowiązek przekazywania urzędom skarbowym informacji o założeniu i zlikwidowaniu IKE. Instytucje finansowe zapewniają ściągalność podatku, bo to one są płatnikami podatku dochodowego od dochodów kapitałowych. Naliczają ten podatek i odprowadzają do urzędów skarbowych. Informacja do urzędów skarbowych jest niezbędna, gdyż urząd skarbowy dokonuje weryfikacji, czy dana osoba może założyć IKE i czy nie ma już takiego konta, bo przewidujemy kary za posiadanie podwójnych kont. Kary te są dość znaczne, jeśli chodzi o wysokość odprowadzonego podatku z tytułu niesłusznie gromadzonych środków. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 19? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 19. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 19. Do tej pory opisywaliśmy indywidualne konto emerytalne, a teraz wprowadzamy regulacje dotyczące różnych typów instytucji finansowych, które mogą prowadzić IKE. Rozdział 3 jest poświęcony indywidualnym kontom emerytalnym w funduszach inwestycyjnych, czyli pierwszej z możliwych form lokowania pieniędzy. Art. 7 ust. 1 pkt 1 mówi, że oszczędzający może zawrzeć umowę o prowadzenie IKE z funduszem inwestycyjnym. Art. 20 określa, że mogą to być różne fundusze inwestycyjne, ale zarządzane przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, czyli mogą to być różne fundusze, ale w tym samym towarzystwie. Jednak jest zastrzeżenie, że łączna suma wpłat nie może przekroczyć w ciągu roku kalendarzowego ustalonych 150% przeciętnego wynagrodzenia. Przyjęcie tego rozwiązania pozwoli oszczędzającym zdywersyfikować ryzyko inwestycyjne i w efekcie mieć szanse na wyższe świadczenia. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 20? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 20. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 20. Art. 21 stwierdza: „Oszczędzający może dokonać konwersji jednostek uczestnictwa funduszu na jednostki uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych prowadzących IKE zarządzanych przez to samo towarzystwo”. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 21? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 21. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 21. Art. 22 ust. 1 wskazuje, że w przypadku połączenia dwóch funduszy inwestycyjnych prowadzonych przez to samo towarzystwo, fundusz przejmujący powiadamia oszczędzającego w ciągu 14 dni o zajściu tego zdarzenia oraz liczbie zgromadzonych jednostek. Ust. 2 wskazuje, że w przypadku, gdy statut funduszu przejmującego nie dopuszcza możliwości oszczędzania na IKE, powiadomienie zawierać musi informację o konieczności dokonania konwersji środków do funduszu, który dopuszcza taką możliwość.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Nie wszystkie bowiem fundusze muszą prowadzić IKE. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 22? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 22. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 22. Konieczność przyjęcia art. 23 wynika z przyjęcia w art. 20 zasady, iż oszczędzający może inwestować w fundusze zarządzane tylko i wyłącznie przez jedno towarzystwo funduszy inwestycyjnych. W przypadku gdy następuje przejęcie zarządzania funduszem przez inne towarzystwo musi nastąpić wypłata transferowa z przejętego funduszu do innego funduszu towarzystwa dotychczas zarządzającego jego środkami. Trudne są to zapisy, ale konieczne. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 23? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 23. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23. Przechodzimy do Rozdziału 4 IKE w instytucjach prowadzących działalność maklerską. Art. 24 definiuje jakie papiery wartościowe mogą być przedmiotem inwestycji w podmiotach prowadzących działalność maklerską ograniczając lokowanie środków w papiery wartościowe do papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu i do instrumentów pochodnych służących wyłącznie zabezpieczeniu ryzyka inwestycyjnego. Czym się kierowano robiąc takie zastrzeżenie? Ma ono na celu ograniczenie ryzyka strat środków, czyli jest to możliwie najbezpieczniejsze lokowanie środków w papiery wartościowe. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 24? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 24. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 24. Art. 25 mówi, że w przypadku wydania przez organ nadzoru decyzji nakazującej przeniesienie papierów wartościowych i środków pieniężnych w sytuacji wygaśnięcia lub cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, podmiot prowadzący taką działalność jest zobowiązany zachować identyfikację środków zgromadzonych na IKE. Powiedziano, po jakim czasie od daty zawiadomienia oszczędzający może zawrzeć umowę o prowadzenie IKE z podmiotem, do którego zostały przeniesione środki, w przypadku kiedy podmiot prowadzący działalność maklerską, do którego zostały przeniesione papiery wartościowe i środki pieniężne, nie prowadzi IKE. Jak się traktuje te środki. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 25? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 25. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 25. Przechodzimy do Rozdziału 5 IKE w zakładzie ubezpieczeń. Art. 26 mówi generalnie o tym, że z wpłat na IKE dokonywanych w ramach umowy ubezpieczenia na życie nie mogą być potrącane koszty ochrony ubezpieczeniowej. Koszty powinny pochodzić z pozostałej części składki, jaką oszczędzający wpłaca do zakładu ubezpieczeń. Z wpłat na IKE, podobnie jak i w przypadku pozostałych instytucji finansowych, zakład ubezpieczeń będzie mógł potrącać koszty administracyjne, koszty transakcyjne oraz koszty związane z zarządzaniem ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, w ramach którego lokowane są oszczędności.</u>
          <u xml:id="u-69.2" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Chodzi o to, aby maksymalna ilość środków była przeznaczona na przyszłe świadczenie, żeby nie można było na ochronę bieżącą wyciągnąć ile się da. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 26? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 26. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 26. Art. 27 ma zapobiec sytuacji, w której zmniejszałaby się kwota oszczędności zgromadzonych przez oszczędzającego w instytucjach uprzednio prowadzących IKE przez np. pobieranie kosztów administracyjnych. Przepis ten jest konsekwencją art. 26. To są dobre przepisy, chroniące interes ubezpieczonego. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 27? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 27. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 27. Art. 28, podobnie jak w przypadku funduszy inwestycyjnych, dopuszcza gromadzenie środków w różnych funduszach zarządzanych przez dany zakład ubezpieczeń. Jednak w takim przypadku zakład ubezpieczeń musi posiadać informacje o sumie wpłat, co jest oczywiste. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 28? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 28. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 28. Rozdział 5a jest nowym rozdziałem związanym z dopuszczeniem możliwości prowadzenia IKE również przez banki. To była decyzja podkomisji, Komisja to potwierdziła, więc muszą być regulacje dotyczące banków. Art. 28a określa rodzaj umowy, w oparciu o którą mogą być gromadzone środki na IKE w banku. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 28a? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 28a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 28a. Art. 28b określa w jaki sposób będą oprocentowane środki zgromadzone na IKE w banku w momencie wypłaty transferowej lub zwrotu środków, gwarantując, że do tych środków zostaną doliczone odsetki tak jakby oszczędzający dokonywał wypłaty. W tym przypadku eliminuje się sytuację, w której oszczędzający pozbawiony jest odsetek, albo są one zaniżone za zerwanie umowy z bankiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">W art. 28b wyraz „lub” proponujemy zastąpić wyrazem „albo”, ponieważ to są działania wykluczające się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Pytam Biuro Legislacyjne KS o opinię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Popieramy tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 28b wraz z poprawką. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 28b. Przechodzimy do Rozdziału 6 Wypłata, wypłata transferowa i zwrot środków zgromadzonych na IKE. Jest to bardzo ważny rozdział, bo mówi o uprawnieniach oszczędzającego. Art. 29 nie przewiduje obowiązku wypłaty tych środków w określonym czasie. Ten moment pozostaje do decyzji oszczędzającego. Czyli nie ma warunku, że jeśli ukończyłeś 70 lub 80 lat, to musisz wycofać zgromadzone środki. Natomiast jest powiedziane, kiedy wcześniej nie można tych środków z profitami wycofać. Wypłata środków następuje wyłącznie na wniosek oszczędzającego - bo nie ma obowiązku wycofania tych pieniędzy, są spadkobiercy przecież - po osiągnięciu przez niego 60 lat lub nabyciu uprawnień emerytalnych i ukończeniu 55 roku życia pod warunkiem, że dokonywano wpłat na IKE co najmniej w 5 dowolnych latach kalendarzowych albo połowa wartości była wpłacona nie później niż na 5 lat przed dniem złożenia wniosku o dokonanie wypłaty. Jeżeli oszczędzający nie ukończył 60 lat, przed dokonaniem wypłaty obowiązany jest do przedstawienia decyzji organu rentowego o przyznaniu prawa do emerytury. Oznacza to, że środki może wycofać tylko wtedy, kiedy albo ukończył 60 lat, albo nabył uprawnienia do emerytury. Wypłata powinna być dokonana nie później niż 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jeżeli oszczędzający zmarł, to sprawa niejako sama się rozwiązała. I bardzo ważny przepis mówiący o tym, że oszczędzający, który dokonał wypłaty, nie może ponownie założyć IKE. W toku dyskusji padały propozycje, aby można było środki te wypłacić w młodszym wieku. Uznaliśmy jednak, że nie chodzi o to, aby w wieku aktywności zawodowej środki te przejeść, tylko żeby z nich korzystać na starość. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 29? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 29. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 29. Art. 30 określa pomiędzy jakimi instytucjami może nastąpić przeniesienie środków i jakie przeniesienie traktuje się jako wypłatę transferową. Powiedziano jakie dokumenty należy przedstawić przy dokonywaniu wypłaty transferowej, określono również termin rozwiązania umowy o prowadzenie IKE z chwilą przekazania środków. Mówiliśmy wcześniej, że można wykonywać ruchy tymi pieniędzmi. Nie trzeba być przywiązanym do jednej instytucji finansowej. Można dokonać wypłaty transferowej z instytucji finansowej do innej instytucji finansowej, z instytucji finansowej do pracowniczego programu emerytalnego i odwrotnie. Cały czas środki te są chronione, żeby pieniądze mogły płynąć w różne strony, ale nie traciły swojego charakteru oszczędności na starość. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 30? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 30. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 30. Art. 31 mówi o tym, że można dokonać wypłaty lub wypłaty transferowej środków tylko w całości. Nie można ich dzielić i z częścią coś robić. W ust. 2 dokonaliśmy zmiany w stosunku do przedłożenia rządowego.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Jest to umożliwienie transferu pieniędzy z IKE do pracowniczego programu emerytalnego, bo sytuacje są różne. Ktoś zatrudnił się w firmie, która prowadzi pracowniczy program emerytalny i chce tam te pieniądze przekazać. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 31? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 31. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 31. Art. 32 określa przypadki, w których mówimy, że następuje zwrot środków i konsekwencje z tym związane. Ust. 3 reguluje istotny problem. Przewidziano bowiem dodatkową sankcję w postaci przelewu 30% równowartości sumy składek podstawowych wpłaconych przez pracodawcę. Ponieważ środki te były objęte różnymi wyjątkowymi regulacjami, czyli nie wpływały na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, to określamy co dzieje się w przypadku, gdy na IKE oszczędzającego przyjęto wypłatę transferową z programu emerytalnego, ponieważ tam regulacje szczególne powodowały wyjątkowość sytuacji, jeżeli chodzi o sumę zgromadzonych pieniędzy i stosunek tych pieniędzy do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jest tutaj przepis, który mówi, że jeśli taki transfer następuje, to równocześnie trzeba przekazać na rachunek bankowy wskazany przez ZUS kwotę 30% sumy składek podstawowych wpłaconych do programu emerytalnego. Chodzi o zabezpieczenie interesu ubezpieczonego w pracowniczym programie emerytalnym na starość w postaci wyższej emerytury wypłacanej przez Fundusz Ubezpieczeń Społecznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Mamy propozycję, aby w ust. 3c dodać pewien element. Przeczytam proponowane brzmienie tego ustępu. „Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego, określi w drodze rozporządzenia - tu stawiamy dwukropek - 1) szczegółowy zakres danych, w tym w szczególności dotyczących instytucji finansowej i oszczędzającego, podanych przez instytucje finansową na dokumencie płatniczym, przy pomocy którego przekazywana jest kwota, o której mowa w ust. 3 i dodatkowy pkt 2 2) sposób i tryb przeliczania kwoty, o której mowa w ust. 3, na podstawę wymiaru świadczenia, jeżeli emerytura ma być obliczona od podstawy wymiaru”. Chodzi o to, aby była określona w systemie prawnym ścieżka jak zwracane kwoty na IKE, o których mowa w ust. 3, wpływają na wysokość przyszłej emerytury dla osób, które będą miały tę emeryturę wyliczoną od podstawy wymiaru. Proponujemy dopisać pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy ta część „jeżeli emerytura ma być obliczona od podstawy wymiaru” jest potrzebna? Nie jest potrzebna, bo w rozporządzeniu zostanie powiedziane jakiego przypadku to dotyczy. Pkt 2 mógłby brzmieć: „Sposób i tryb przeliczania kwoty, o której mowa w ust. 3, na podstawę wymiaru świadczenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PrzedstawicielZakładuUbezpieczeńSpołecznychJerzyHiszpański">Chodzi o to, aby wskazać w sposób instrukcyjny, że przy starej emeryturze środki z IKE będą również uwzględniane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zgoda, tylko uprośćmy zapis, jeżeli to możliwe. Mówiąc: „sposób i tryb przeliczania kwoty, o której mowa w ust. 3, na podstawę wymiaru świadczenia”, mówimy wszystko. W rozporządzeniu zaś będzie, „jeżeli emerytura ma być obliczona od podstawy wymiaru”. Proponuję wykreślenie tej końcowej części pkt 2. Pkt 2 brzmiałby: „Sposób i tryb przeliczania kwoty, o której mowa w ust. 3, na podstawę wymiaru świadczenia”. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła nową treść art. 32 ust. 3c ze zmianą, którą zaproponowałam. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32 ust. 3c w nowym brzmieniu. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32. Przechodzimy do art. 33, który mówi, że wypłata, wypłata transferowa i zwrot środków to zawsze jest pieniądz, nie żadne papiery. W ust. 2 przewiduje się wyjątki od tej zasady. Mogą to być papiery wartościowe, kiedy to one a nie ich wartość ustalana w środkach pieniężnych są przedmiotem wypłaty transferowej. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 33? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 33. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 33. Art. 34 ma na celu zapobieganie sytuacji, w której oszczędzający zawarłby umowę z instytucją finansową, a następnie w krótkim czasie rozmyśliłby się i dokonał wypłaty przez co instytucja finansowa poniosłaby koszty nadmierne w stosunku do uzyskanych korzyści. Ponadto przepisy art. 34 skłaniają oszczędzającego, żeby najpierw pomyślał, a potem podejmował decyzję. Podkreślenia wymaga fakt, że przepis ustawy nie nakłada obowiązku, a jedynie możliwość pobrania tej opłaty. O tym, czy ją pobierać, zadecydują w swej ofercie instytucje finansowe, co zostanie zapisane w umowie o prowadzenie IKE. O wszystkim ubezpieczający się będzie wiedział i powiem więcej, będzie miał to na piśmie. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 34? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 34. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 34. Przechodzimy do Rozdziału 7 Przepisy karne. Przeczytam art. 35, aby wszystko było jasne. Ust. 1 brzmi: „Kto, nie będąc do tego upoważnionym, używa do określenia prowadzonej działalności lub reklamy określenia „indywidualne konto emerytalne” lub skrótu „IKE”, podlega grzywnie do 1.000.000 zł lub karze pozbawienia wolności do lat 3”. Ust. 2 brzmi: „Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub interesie innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej”. To jest kara maksymalna, ale ona powinna odstraszyć od chęci manipulowania informacjami. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 35? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 35. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 35. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących. Art. 36 zmieniamy art. 3 pkt 5 w ustawie o podatku od spadków i darowizn, w którym wyliczone zostały wyłączenia z opodatkowania podatkiem na skutek nabycia niektórych rzeczy i praw majątkowych. W nowym brzmieniu, czyli tym, które wprowadzamy, wyłączone z opodatkowania będą również środki zgromadzone na IKE nabyte w drodze spadku. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 36? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 36. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 36. Art. 37 wprowadza zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące zwolnień od podatku dochodowego. W tych zwolnieniach ujmujemy: dochody z tytułu oszczędzania na IKE, czyli zwalniamy środki zgromadzone na IKE od podatku kapitałowego. W zmianie 2 mówimy o karze dla kogoś, kto miał kilka IKE. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 37? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 37. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 37. Art. 38 dostosowuje przepisy Ordynacji podatkowej do treści wynikających z ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych. Wszystkie zakłady, które prowadzą IKE są traktowane w Ordynacji podatkowej jak pozostałe instytucje. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 38? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 38. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 38. Art. 38a reguluje przepisy o Narodowym Banku Polskim, w których należy dopisać wyrazy „oraz środków pozyskanych na podstawie umów o prowadzenia IKE”, bo wprowadziliśmy banki jako instytucje prowadzące IKE. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 38a? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 38a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 38a. Przechodzimy do Rozdziału 9 Przepisy przejściowe i końcowe. Przepisy przejściowe określają łagodniejsze warunki wypłaty środków zgromadzonych na IKE dla osób urodzonych do 31 grudnia 1948 r., czyli tych, których obejmuje jeszcze stary system emerytalny. Pkt 1 brzmi: „Wypłata środków zgromadzonych na IKE: 1) oszczędzającym urodzonym do dnia 31 grudnia 1945 następuje na wniosek oszczędzającego po spełnieniu warunku: a) dokonania wpłat na IKE co najmniej w 3 dowolnych latach kalendarzowych - przypominam, że wcześniej była mowa o 5 latach, teraz skracamy ten okres do 3 b) dokonania ponad połowy wartości wpłat nie później niż na 3 lata przed dniem złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty” - powszechne przepisy wymagają 5 lat, a te osoby mają krótszy okres, bo są po prostu starsze. Pkt 2 brzmi: „oszczędzającym urodzonym w okresie między 1 stycznia 1946 a 31 grudnia 1948 r. następuje na wniosek oszczędzającego po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat bądź nabyciu wcześniejszych uprawnień emerytalnych i ukończeniu 55 roku życia - co będzie dość powszechna sprawą w tym przedziale wiekowym, dla kobiet szczególnie, ale nie tylko, dla górników, dla nauczycieli - oraz spełnieniu warunku: a) dokonywania wpłat na IKE co najmniej w 4 dowolnych latach kalendarzowych albo b) dokonania ponad połowy wartości wpłat nie później niż na 4 lata przed dniem złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty”. Czyli jeżeli ktoś ukończył 60 lat i złożył wniosek o dokonanie wypłaty, to minimum połowę środków musiał wpłacić od momentu, kiedy miał niespełna 56 lat i w czterech ratach musiał je wpłacić. Bardzo ważna informacja, żeby nie było przekonania, że IKE dotyczy tylko ludzi młodych. Dotyczy również tych, którzy nie mieli prawa ubezpieczać się w II filarze i są ludźmi w kwiecie wieku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Zgłaszamy korektę o charakterze czysto logicznym. W pkt 2 mamy zwrot „i ukończenia 55 roku życia”. Ten zwrot proponujemy skreślić, ponieważ te osoby już ukończyły 55 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Jasne, skoro urodziły się między rokiem 1946 a 1948, to mają ponad 55 lat. Dobrze, w takim razie wykreślamy wyrazy „i ukończenia 55 roku życia”. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 39? Nie słyszę. A może jeszcze łagodniejsze warunki wprowadzić, może przewidzieć jakieś preferencje szczególne dla tych ludzi, może dla kobiet? Umówmy się, że w tej chwili przyjmiemy art. 39 w przedstawionym brzmieniu, a 5 lutego podczas debaty na temat sytuacji kobiet w Polsce możliwe, że zaproponujemy coś dodatkowego. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 39 z wykreśleniem. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 39. Zanim przejdziemy do art. 40, rząd ma jeszcze jakąś propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Proponujemy dopisanie art. 39a. Chodzi o to, że przewidzieliśmy swoistą karę za to, że ktoś przerzuca środki z pracowniczego programu emerytalnego na IKE i później chce je wycofać. Taki zabieg obciążony jest, zgodnie z tym co przyjęliśmy, zryczałtowanym transferem do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na poziomie 30%. Instytucje finansowe prowadzące IKE muszą rozróżniać środki, czyli składki podstawowe i dodatkowe. Do tej pory nie musiały tego robić. W związku z tym ta swoista sankcja może dotyczyć tylko pieniędzy, które wejdą do systemu pracowniczych programów emerytalnych po wejściu w życie przepisów, bo wtedy dopiero instytucje będą je rozgraniczać. Stąd też zapis, że przepis art. 32 ust. 3 stosuje się do składek podstawowych wpłaconych do programu emerytalnego po dniu wejścia w życie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">To musi być wprowadzone, bo narobilibyśmy bałaganu i zaistniałby obowiązek działania prawa wstecz. Art. 39a brzmiałby więc: „Przepis art. 32 ust. 3 stosuje się do składek podstawowych wpłaconych do programu emerytalnego po dniu wejścia w życie ustawy z dnia... o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U.... Nr..., poz...)”, bo my te ustawę dopiero uchwalimy. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 39a? Nie słyszę. Jaka jest opinia Biura Legislacyjnego KS?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Nie zgłaszamy zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 39a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 39a. Przechodzimy do art. 40, który jest bardzo istotny, bo określa termin, kiedy minister wyda po raz pierwszy obwieszczenie. Brzmi on: „Obwieszczenie, o którym mowa w art. 11 ust. 3, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, wyda po raz pierwszy nie później niż 15 dni przed dniem wejścia w życie ustawy”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 40. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 40. Art. 41 dotyczy terminu wejścia w życie ustawy i brzmi: „Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia z wyjątkiem art. 11 ust. 3 i art. 40, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia”. Art. 11 ust. 3 mówi o tym, że „minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKE, w drodze obwieszczenia, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ponieważ dzisiaj jesteśmy bliżsi końca, proponuję zapis podobny jak w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych, który brzmi: „Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2004 r., z wyjątkiem art. 11 ust. 3 i art. 40, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Taki termin zapisaliśmy w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych i mamy ambicję dotrzymać tego terminu. Jeżeli się nie uda, to Senat poprawi, ale tak trzeba zrobić, bo inaczej byłby dualizm dwóch ustaw, które są ze sobą ściśle powiązane. Czy Biuro Legislacyjne KS ma jakieś uwagi? Nie. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 40? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 40. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 40. W takim razie przechodzimy do głosowania nad całą ustawą. Kto jest za rekomendowaniem Sejmowi przyjęcia ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie rekomendowała Sejmowi przyjęcie ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych. Dziękuję wszystkim posłom, którzy pracowali w podkomisji oraz stronie rządowej i wszystkim instytucjom, które z nami współpracowały, przedstawicielom Biura Legislacyjnego KS i sekretariatu Komisji. Dziękuję za dobrą współpracę i dobrą merytoryczną dyskusję. Teraz musimy wybrać posła sprawozdawcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PosłankaAnnaFilek">Zgodnie ze zwyczajem panującym w naszej Komisji proponuję kandydaturę posłanki Anny Bańkowskiej, która przewodniczyła podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Tym razem przeważa raczej argument, że szkoda byłoby mi kogoś, kto musiałby wchodzić w zawiłości ustawy. Wyrażam zgodę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zaakceptowała moją kandydaturę. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja powierzyła mi funkcję posła sprawozdawcy. Termin dostarczenia przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej opinii na temat zgodności ustawy z prawem Unii Europejskiej wyznaczamy na 5 marca. Spotykamy się 5 marca na posiedzeniu poświęconym ustawie o pracowniczych programach emerytalnych. Zbieramy się 15 minut po zakończeniu debaty na temat sytuacji kobiet w Polsce, a debata przewidziana jest mniej więcej do godz. 14.00. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>