text_structure.xml
10.5 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 5 maja 1967 r. Komisja Handlu Zagranicznego, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Kuzińskiego (PZPR). rozpatrzyła działanie nowego rachunku opłacalności eksportu, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji uchwały Rady Ministrów w sprawie nagradzania za efektywność eksportu.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Handlu Zagranicznego z podsekretarzami stanu - Zygmuntem Furtakiem i Tadeuszem Olechowskim, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z podsekretarzem stanu Zdzisławem Nowakowskim, Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z podsekretarzem stanu Aleksandrem Olszewskim, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Handlu Wewnętrznego, dyrektorzy zespołów NIK - Edward Demidowski, Franciszek Kusto, Jerzy Miżyński oraz wicedyrektor Zakładu Badania Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego - Witold Trzeciakowski.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#">Sprawozdanie zespołu poselskiego z wizytacji zakładów przemysłu lekkiego przedstawiła poseł Maria Mielczarek (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#">Zespół wizytował 2 zakłady przemysłu wełnianego w Bielsku, 3 zakłady przemysłu odzieżowego w Bytomiu i Łodzi, 3 zakłady przemysłu dziewiarsko-pończoszniczego oraz 2 zakłady przemysłu obuwniczego. Na zakończenie wizytacji zespół spotkał się z kierownictwem zjednoczeń, którym podlegają powyższe zakłady oraz z kierownictwem central handlu zagranicznego „Confexim”, „Skórimpex” i „Ce-Te-Be”.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#">Sprawozdanie zespołu poselskiego z wizytacji zakładów przemysłu ciężkiego złożył poseł Jerzy Olszewski (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#">Zespół zwizytował 6 zakładów przemysłu ciężkiego na terenie woj. katowickiego, a ponadto oparł się na szczegółowej analizie materiałów statystycznych otrzymanych z 34 zakładów w woj. katowickim, 14 w woj. gdańskim i 30 w woj. krakowskim.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Grzywiński (SD) Tadeusz Wysocki (PZPR), Jerzy Pryma (PZPR), Barbara Gruszkiewicz (bezp.), Andrzej Borodzik (PZPR), Józef Macichowski (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Maria Mielczarek (PZPR) dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego - Aleksander Olszewski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego - Zdzisław Nowakowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego - Tadeusz Olechowski oraz wicedyrektor Zakładu Badania Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego - Witold Trzeciakowski.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#">Zarówno w referatach jak i w dyskusji stwierdzono, że nowy system obliczenia efektywności eksportu i nagradzania za rozwój efektywnego eksportu działa jeszcze zbyt krótko, by móc dać pełną ocenę jego skuteczności.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#">Niemniej jednak już dziś stwierdzić można, że w zakładach produkujących na eksport stał się on w większości przedsiębiorstw najsilniejszym pozapłacowym bodźcem ekonomicznym. Doprowadzony bezpośrednio do zakładów nowy rachunek opłacalności eksportu spowodował wzrost zainteresowania załóg ekonomiką produkcji eksportowej, pobudził wiele inicjatyw, ściślej związał interesy producenta z interesami handlu zagranicznego.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#">W funkcjonowaniu tego systemu zaobserwowano jednak pewne nieprawidłowości.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#">System obliczania efektywności należy tak doskonalić, aby przeciwdziałać tendencji do unikania produkcji eksportowej mniej opłacalnej dla zakładu, ale bardzo potrzebnej z punktu widzenia interesów gospodarki kraju. Dla tego celu będą szerzej wykorzystane specjalna fundusze MHZ działające niezależnie od wyników bezpośredniego rachunku opłacalności eksportu. Należy też - zdaniem posłów - działać systemem bodźców w takim kierunku, aby uniemożliwić rozwijanie się tendencji do podejmowania produkcji eksportowej kosztem rynku wewnętrznego oraz do wzrostu eksportu wyrobów mniej przetworzonych, których efektywność eksportu bywa wyższa. Zarówno resort handlu zagranicznego jak i resorty gospodarcze powinny na bieżąco analizować działanie rachunku opłacalności eksportu i podejmować skuteczne środki przeciwdziałające rozwijaniu się takich tendencji.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#">Wiele uwagi poświęciły zespoły i uczestnicy dyskusji podziałowi funduszu nagród za rozwój efektywnego eksportu wewnątrz przedsiębiorstw.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#">Jak stwierdził zespół wizytujący zakłady przemysłu lekkiego spośród 10 wizytowanych zakładów, fundusz nagród w II półroczu 1966 r. uzyskało 7 zakładów. W zakładach, w których rozdysponowano ten fundusz uderza fakt, że odsetek nagrodzonych pracowników umysłowych jest znacznie wyższy aniżeli odsetek pracowników fizycznych, że stosunkowo znaczne są również różnice wysokości nagród wypłacanych tym dwóm grupom pracowników.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#">Zespół wizytujący zakłady przemysłu ciężkiego sygnalizował rozmaitą praktykę stosowaną w tym zakresie i brak jasności czy ograniczać nagradzanie tylko do tych pracowników, którzy biorą bezpośredni udział w produkcji eksportowej i pomijać pracowników, którzy w pośredni sposób przyczyniają się do jej rozwoju.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#">Zarówno w przemyśle lekkim jak i w przemyśle ciężkim nie została w pełni i konsekwentnie rozwiązana sprawa podziału funduszu nagród między wytwórcą produktu finalnego i jego kooperantami.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#">Zespół wizytujący zakłady przemysłu ciężkiego postulował rozważenie możliwości rozszerzenia systemu nagradzania również za korzystne, kompleksowe transakcje importowo-eksportowe.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#">Zespół wizytujący zakłady przemysłu lekkiego zwrócił uwagę, że w warunkach długoletniego niedoinwestowania naszego przemysłu lekkiego walka o opłacalność produkcji eksportowej w tym przemyśle jest bardzo trudna. Tym niemniej wprowadzenie nowego rachunku opłacalności umożliwiło wyzwolenie szeregu inicjatyw dotyczących pożądanych zmian asortymentu produkcji, urealnienia niektórych cen fabrycznych, podwyżek cen dewizowych itp. Jednakże wszystkie dotychczasowe wysiłki dokonane zarówno w tym przemyśle jak i w handlu zagranicznym nie przyniosły w eksporcie wyrobów przemysłu lekkiego zasadniczej poprawy opłacalności. W przemyśle tym bodźcowe działanie nowego systemu nagradzania jest słabsze niż w innych gałęziach przemysłu.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#">Rozważano stosowanie w przemyśle lekkim kosztów średnio branżowych jako podstawy cen fabrycznych.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#">Rozważano również metody kalkulacji opłacalności eksportu, w wypadku otrzymania przez przedsiębiorstwo narzutów do cen fabrycznych z tytułu atrakcyjności wyrobu (cena nowości) i znaku jakości.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#">Zdaniem zespołu wizytującego zakłady przemysłu ciężkiego, wyniki wizytacji wskazują na potrzebę uelastycznienia możliwości szerszego korzystania przez zakłady produkujące na eksport z funduszu postępu technicznego, którego dysponentami są w praktyce resort oraz Komitet Nauki i Techniki.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#">Zespół postuluje również ponowienie podjętej analizy w roku przyszłym i przygotowanie, w oparciu o tę analizę, wniosków do planu inwestycyjnego na lata 1971-1975.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#">Zespół badający efektywność eksportu w przemyśle lekkim zwrócił też uwagę na zagadnienie nie związane bezpośrednio z rachunkiem opłacalności, lecz rzutujące na efektywność eksportu wyrobów tego przemysłu. I tak, zdaniem zespołu, rozważenia wymaga sprawa elastycznego stosowania Polskich Norm w produkcji eksportowej, właściwego zagospodarowania odrzutów eksportowych, co wymaga odpowiedniego współdziałania między przemysłem, handlem zagranicznym i handlem wewnętrznym; zabezpieczenia atrakcyjnych opakowań dla produkcji eksportowej przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#">Przewodniczący Komisji poseł Stanisław Kuziński (PZPR) zwrócił uwagę, że nowy system obliczania efektywności eksportu i nagradzania za tę efektywność traktować należy jako jeden z etapów udoskonalenia rachunku ekonomicznego w przedsiębiorstwach. Badania przeprowadzone przez zespoły poselskie jak również wypowiedzi uczestników dyskusji dają w wyniku szereg cennych uwag, które powinny być uwzględnione przy określaniu dalszych dróg rozwojowych tego systemu.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#">W szczególności można i należy ulepszyć zasady podziału nagród wewnątrz przedsiębiorstw między pracowników umysłowych i fizycznych, przeciwdziałać nadmiernemu rozdrabnianiu nagród, eliminować wszelkie przejawy przypadkowości w rozdziale nagród. Osiągnie się to tylko wówczas jeśli problemy te zostaną bardziej zbliżone do załóg, do organizacji związkowych i Konferencji Samorządu Robotniczego. W większym niż dotychczas stopniu należy pogłębiać wśród załóg zrozumienia znaczenia nowego systemu obliczania efektywności eksportu. Do takiego działania powinien szerzej włączyć się aparat central handlu zagranicznego. Pogłębianie współpracy między zakładami produkującymi na eksport, a aparatem handlu zagranicznego przynieść może poważne korzyści obu kontrahentom.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#">W przemyśle lekkim szczególnej uwagi wymaga sprawa skojarzenia umownych warunków dostaw eksportowych z obowiązującymi normami; działać należy w ten sposób, by nie spowodować nadmiernych odrzutów.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#">Usprawnieniu wymaga w ogóle gospodarka odrzutami eksportowymi; dla osiągnięcia poprawy w tym zakresie niezbędne jest pogłębienie współpracy między producentami a organizacjami handlu wewnętrznego i handlu zagranicznego.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#">W tym kierunku powinny być sformułowane dezyderaty Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>