text_structure.xml
30.3 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 21 grudnia 1978 r. Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, obradująca pod przewodnictwem posła Bolesława Strużka (ZSL), rozpatrywała kierunki usprawniania działalności spółdzielczości wiejskiej w obsłudze produkcyjnych potrzeb rolnictwa.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu Komisji uczestniczyli przedstawiciele: Ministerstwa Rolnictwa z wiceministrem Stefanem Zawodzińskim, Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu z wiceministrem Eugeniuszem Pacią, prezes Centralnego Związku Spółdzielczości Rolniczej „Samopomoc Chłopska” Jan Kamiński, wiceprezes CZSR Tadeusz Szelążek, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Najwyższej Izby Kontroli, Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Podstawą dyskusji był koreferat posła Tadeusza Maja (ZSL) do materiałów przygotowanych przez CZSR „Samopomoc Chłopska”: „Kierunki usprawniania działalności spółdzielczości wiejskiej w obsłudze produkcyjnych potrzeb rolnictwa”.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Działalność gospodarcza i społeczna wiejskiej spółdzielczości związana jest z obsługą rolnictwa poprzez różne formy obrotu towarowego, działalność produkcyjną i usługową oraz działalność społeczno-wychowawczą związaną ściśle ze środowiskiem wiejskim.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Do kierunków działalności związanej bezpośrednio z obsługą produkcyjnych potrzeb rolnictwa należą: zaopatrzenie w środki produkcji i dobra inwestycyjne, kontraktacja i skup produktów rolnych, przetwórstwo płodów rolnych, działalność usługowa towarzysząca działalności w sferze obrotu i produkcji.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Zaopatrzenie produkcyjne rolników realizowane jest poprzez rozbudowaną sieć handlową obejmującą ogółem 16.530 punktów sprzedaży środków produkcji.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Obok sieci handlowej działa wyspecjalizowana sieć handlowa obsługująca producentów specjalizujących się w produkcji warzyw i owoców oraz dostawców mleka. Producenci ogrodnicy i pszczelarze zaopatrywani są w specjalistyczne środki produkcji ogrodniczej przez 31 zakładów zaopatrzenia ogrodniczego, które dysponują 515 sklepami zaopatrzenia ogrodniczego, około 1.000 pomocniczymi punktami sprzedaży oraz 520 punktami sprzedaży materiału szkółkarskiego.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Spółdzielczość rolnicza jest również wytwórcą środków produkcji. Np. w systemie CZSR 262 mieszalnie pasz wyprodukowały 3.684 tys. t mieszanek paszowych w 1977 r. i 3.950 tys. t mieszanek w 1978 r.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Produkcja materiałów budowlanych w spółdzielczości rolniczej wynosiła w roku 1977 ogółem 629 tys. m3 prefabrykatów żelbetowych.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Stały wzrost dostaw środków produkcji stawia przed spółdzielczością wiejską nowe zadania w zakresie rozwiązań organizacyjnych i zabezpieczenia środków technicznych niezbędnych dla sprawnej obsługi rolnictwa. Wysiłki organizacyjne trzeba koncentrować na współdziałaniu z przemysłem w celu likwidowania występujących niedoborów asortymentowych, poprawie rytmiczności dostaw, kontroli jakości dostarczanych artykułów. Potrzeby rolnictwa związane z mechanizacją i ogólnym wzrostem wyposażenia technicznego wskazują na potrzebę stałego rozszerzania zakresu obsługi handlowej przez składnice maszyn i urządzeń rolniczych.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Poprawa obsługi rolników przez sieć handlową następuje głównie drogą organizacyjno-technicznego usprawnienia zaopatrzenia i wydatnego skracania czasu, jaki poświęca rolnik na ten cel. Wiąże się to z dalszą modernizacją sieci handlowej i poprawą jej wyposażenia, zwłaszcza w urządzenia przeładunkowe i transportu wewnętrznego.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Łącznie, do roku 1980 sieć punktów sprzedaży zaopatrujących rolnictwo w środki produkcji liczyć będzie 16.740 składów i magazynów oraz 4.190 sklepów, w tym o charakterze specjalistycznym 2.500. Doświadczenia organizacyjne w Warszawie, Wrocławiu i Olsztynie przemawiają na rzecz większych obiektów handlowych.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Realizacja zadań w kontraktacji i skupie produktów rolnych w 1979 r. wymagać będzie wzmożonego wysiłku ze strony GS i doskonalenia współdziałania z innymi organizacjami obsługującymi rolnictwo oraz dalszego usprawnienia obsługi producentów. Konieczne będzie lepsze wykorzystanie pracy własnego transportu (w tym roku transport STW przewiezie łącznie 127,5 mln t ładunków).</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Zwiększone zadania rolnictwa w roku 1979 wymagają m.in. prawidłowej rejonizacji planów lepszego współdziałania ze służbą rolną urzędów gmin i central branżowych, systematycznego rozliczania producentów z zawartych umów oraz wywiązywania się spółdzielni z zobowiązań względem rolników. Ważnym zadaniem jest zapewnienie odpowiedniego stanu technicznego i organizacyjnego punktów skupu oraz zwiększenie skupu bezpośrednio u producentów. Zakłada się, że w tej ostatniej formie spółdzielnie odbiorą z gospodarstw indywidualnych ok. 20% zwierząt rzeźnych i 40% zbóż. Organizacja skupu musi być znacznie lepsza, m.in. czas pracy punktów skupu dostosowany do wymagań rolników, ocena jakościowa - rzetelna i obiektywna. Spółdzielnie będą coraz bardziej włączane do rozwijania hodowli bydła. W latach 1978-85 będą: informowały rolników o możliwościach nabycia cieląt pochodzących z selekcji, przeznaczonych do dalszego chowu, sporządzały zamówienia zbiorcze na cielęta, otaczały opieką gospodarstwa specjalistyczne i zapewniały im usługi transportowe oraz zaopatrzenie w pasze treściwe.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Przewiduje się, że skup mleka w bieżącym roku wyniesie 10 mld litrów, w 1979 r. - 10,3 mld litrów, a w 1980 r. - 10,6 mld litrów. Powyższe wskaźniki określają potrzebę koncentracji przemysłu mleczarskiego na problemach: intensyfikacji produkcji mleka, zwiększenia towarowości gospodarstw, a co za tym idzie i podaży mleka, dalszego usprawnienia organizacji skupu mleka i transportu do mleczarni. Problemy te powinny być rozwiązywane za pośrednictwem służby poradnictwa i skupu zakładów mleczarskich, we współpracy ze służbą rolną urzędów gminnych, gminnymi kołami producentów bydła i kołami gospodyń wiejskich.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Przewidywana realizacja zadań spółdzielczości rolniczej w tym roku w zakresie rozwoju produkcji ogrodniczej i skupu oraz zadania na rok 1979 wymagają konsekwentnej realizacji wojewódzkich programów rozwoju produkcji ogrodniczej na lata 1976-80, opartych na wieloletniej kontraktacji i specjalizacji gospodarstw oraz zespołów producentów. Przewiduje się, że liczba gospodarstw specjalistycznych wzrośnie o ok. 14 tys. w 1978 r. do 17 tys. w roku 1979 i zespołów z 2.650 do 2.900. Potrzebne jest wzmożenie fachowego instruktarzu i rozwój różnorodnych form szkolenia w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych producentów.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">W zakresie usprawnienia obrotu owocami i warzywami potrzebne jest zwiększenie sieci punktów skupu (stałych z 970 w 1978 r. do 1050 w 1979 r., a sezonowych z 2.100 do 2.200), zwiększenie pojemności magazynów - przechowalni z 99,8 tys. t w 1977 r. do 120 tys. t w 1979 r., dalsza weryfikacja pracowników punktów skupu i magazynów, zwiększenie odbioru większych partii towaru bezpośrednio w gospodarstwach i zespołach, rozwój sprzedaży detalicznej owoców i warzyw.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Z opinii uzyskanych w siedmiu wojewódzkich związkach spółdzielczości rolniczej i wojewódzkich zespołach poselskich wynika, że główne przyczyny hamujące odczuwalną poprawę zaopatrzenia rynku wiejskiego tkwią w występowaniu rynku producenta w zakresie podaży maszyn i urządzeń, niedostatkach bazy handlowej i limitowaniu środków na zatrudnienie. Zależność rynku od przemysłu sprawia, że rolnicy nie mogą dokonywać wyboru sprzętu zgodnie z potrzebami. Zawodzi również system centralnego rozdzielnictwa, a handel często miast zajmować się swoimi głównymi zadaniami, zabiega u przemysłu o dotrzymanie uzgodnionych terminów, asortymentów etc. planowanych dostaw.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Baza handlu wiejskiego jest mniejsza pod względem powierzchni od przeciętnej krajowej. W wiejskiej sieci handlowej przeważają małe, przestarzałe sklepiki nieposiadające zaplecza. Niskie płace stwarzają dodatkową przyczynę porzucenia zawodu i migracji handlowców dla miast. W rezultacie zatrudnia się w sklepach wiejskich często ludzi o niskich kwalifikacjach. Usprawnieniu systemu handlowego na wsi nie pomaga obecny sztywny system ruchomych części wynagrodzenia.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Na zakończenie koreferatu poseł T. Maj przedłożył Komisji najpilniejsze wnioski wynikające z analizy działalności CZSR, dotyczące kierunków usprawniania obsługi rolnictwa w najbliższym czasie:</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">- radykalnej i szybkiej poprawie ulec powinna współpraca z przemysłem w celu zapewnienia rytmicznych, terminowych i odpowiednich pod względem asortymentowym i jakościowym dostaw;</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">- resort komunikacji powinien zapewnić pierwszeństwo dostaw środków produkcji dla rolnictwa;</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">- zapewnić należy preferencje inwestycyjne umożliwiające przyspieszenie rozwoju wiejskiej bazy handlowej;</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">- rozważyć należy możliwości modyfikacji systemu ekonomiczno-finansowego handlu wiejskiego;</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">- zmodyfikować trzeba system płacowy pracowników sklepowych przez zwiększenie udziału ruchomej części wynagrodzenia;</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">- dążyć należy do poprawy kwalifikacji kadry;</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">- w zakresie usprawniania kontraktacji: zwiększać trzeba udział umów wieloletnich, rozwijać odbiór surowców z pól, uruchamiać sezonowe przetwórnie produktów rolnych.</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#WładysławCabaj">Jaka jest ocena integracji poszczególnych pionów spółdzielczości rolniczej? Czy w centrali podejmuje się działania mające na celu oszczędzenie czasu rolnika w instytucjach spółdzielczych? Czy nie można wprowadzić systemu informacji dla rolników uprzedzających o dostawach węgla? Jak to się dzieje, że w jednym województwie jest dużo maszyn konnych szczególnie przydatnych w rejonach górskich, podczas gdy tam właśnie ich nie ma? W roku 1979 zamierzamy zebrać więcej owoców i warzyw, ale co zrobiono by zabezpieczyć skup i przetwórstwo?</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JózefBareła">Przykład krochmalni w woj. leszczyńskim pokazuje, jak wielkie trudności powstają wówczas, kiedy surowiec dowożony jest ze znacznych odległości. Miejscowi rolnicy indywidualni dostarczają tylko 20% niezbędnej krochmalni ilości ziemniaków, miejscowe PGR-y, zobowiązane do produkcji zboża, nie uprawiają ziemniaków, więc ziemniaki dowożone są z dalszych regionów, głównie z woj. lubelskiego. Bocznica jaką dysponuje krochmalnia nie mieści nadchodzących transportów, rozładunek się przedłuża, w rezultacie zakład płaci wysokie kary umowne. W okresie jesiennym, przy znaczniejszych różnicach temperatur między woj. leszczyńskim a terenami dostaw ziemniaki często przychodzą zmarznięte, co powoduje straty surowca. Niezbędne byłoby wyeliminowanie tych przerzutów. W tym celu Ministerstwo Rolnictwa powinno oddziałać na miejscowe PGR-y, aby podjęły uprawę ziemniaków.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JózefBareła">W tym roku cukrownie zobowiązały się do wysuszenia zboża i rzepaku. Suszenie to nie komplikuje właściwej pracy cukrowni, gdyż odbywa się w okresie przed kampanijnym. Trudność powstaje stąd, że do suszenia użytkowany jest węgiel niezbędny cukrowniom do wypalania wapna. Konieczne byłoby zatem wydzielić specjalną pulę węgla tym cukrowniom, które podjęły się suszenia ziarna.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#EwelinaSzyszko">Naczelnicy gmin dysponują pulą materiałów budowlanych na cele rynkowe, nie mogą jednak z tej puli przeznaczyć budulca niezbędnego np. dla remontu siedziby urzędu gminnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#EdwardGłodowski">Czy w związku z wprowadzeniem kontraktacji wieloletniej przewiduje się uproszczenie formalności spisywania umów kontraktacyjnych? Obecnie przy kontraktacji 300 szt. trzeba zawrzeć 300 odrębnych umów.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#EdwardGłodowski">Usprawnienie działalności spółdzielczości wiejskiej obsługującej rolnictwo wyraża się nie tylko w sferze czysto materialnej (lepsze wyposażenie techniczne), lecz także w sferze poza materialnej - w podnoszeniu poziomu zatrudnionych w tej spółdzielczości kadr oraz działania samorządu spółdzielczego. Trudno przecenić znacznie wpływu wysokiego poziomu kadr kierowniczych na dobrą obsługę produkcyjną wsi. W spółdzielczości rolniczej nie ma wielu ludzi z wyższymi kwalifikacjami, natomiast znaczny postęp osiągnięty został w zatrudnianiu kadr z wykształceniem średnim. Napływ absolwentów uczelni wyższych jest zdecydowanie za mały, podstawową przyczyną jest to, że zbyt mało uczelni powiązanych jest ze spółdzielczością wiejską. Ścisłe związki i współpracę nawiązało tylko kilka uczelni, jak np. SGPiS, SGGW, Uniwersytet M. Curie Skłodowskiej w Lublinie, uczelnia krakowska i kilka innych. Jak wiele może przynieść taka pogłębiona współpraca świadczy przykład woj. rzeszowskiego, w którym działa wydział ekonomiki produkcji i obrotu rolnego uczelni krakowskiej: m.in. dobrze zorganizowane tam zostały studia zaoczne dla pracowników spółdzielczości wiejskiej, absolwenci wydziału łatwo znajdują zatrudnienie w spółdzielniach Rzeszowszczyzny.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#EdwardGłodowski">Należy doprowadzić do tego, aby każdy sprzedawca w handlu wiejskim potrafił udzielić niezbędnych informacji o każdym oferowanym środku produkcji. Wieś otrzymuje coraz więcej nowoczesnych środków produkcji, w tym również chemicznych i ktoś musi nabywców instruować jak je prawidłowo wykorzystywać. Jak bardzo jest to potrzebne świadczy przykład nawozów, których nieumiejętne stosowanie przyczynia się do marnotrawstwa cennych surowców. Resort rolnictwa, wspólnie z CZSR powinien opracować popularne instrukcje, wydać je w masowych nakładach i zaopatrzyć punkty sprzedaży dla wręczania kupującym. Pewne ilości takich publikacji nawet są najczęściej jednak leżą zakurzone w biurach, zamiast znajdować się tam, gdzie są potrzebne.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#EdwardGłodowski">Dużo się mówi o słabościach samorządu spółdzielczego, a przecież nie wolno zapominać o wielkim dorobku tego samorządu w przeszłości. Ten dorobek świadczy, jak bardzo rozwój rolnictwa potrzebuje wsparcia przez coraz lepsze formy działania samorządowego. Województwo rzeszowskie ma bogate tradycje pod tym względem. Jest tam zrzeszonych ponad 150 tys. członków. To ogromna siła, która odpowiednio kierowana wiele może zdziałać dla unowocześnienia rolnictwa, dla zapewnienia lepszego zaopatrzenia wsi i sprawniejszego odbioru płodów rolnych. Niesłusznie na margines została zepchnięta rola komitetów członkowskich spółdzielni. To też jest siła, którą należy wykorzystać.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#EdwardGłodowski">Pracownikom spółdzielczości wiejskiej, którzy w tegorocznych trudnych warunkach ofiarnie pracowali, trzeba wyrazić uznanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#StefaniaAdamczak">Coraz częściej się zdarza, że dostawcy dużych ilości mleka nie mogą otrzymać w zlewniach zamówionego uprzednio masła. Rolnicy ci wyrabiają więc masło sami i w rezultacie albo zmniejszają dostawy mleka, albo też obniżają jego jakość.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#BolesławStrużek">Jaki wpływ wywarła integracja spółdzielczości wiejskiej na skup i zaopatrzenie w środki produkcji?</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#BolesławStrużek">Jakie przewiduje się inwestycje na rozwój bazy materialno-technicznej obsługi rolnictwa?</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#BolesławStrużek">Jak rozwijają się usługi produkcyjne spółdzielczości wiejskiej?</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#BolesławStrużek">Są obecnie dwa systemy organizacyjne spółdzielczości. W województwach północnych przeważają spółdzielnie rejonowe obejmujące swym zasięgiem większy obszar, w innych - spółdzielnie gminne. Czy bada się, który system zapewnia lepszą, bardziej sprawną obsługę rolnictwa?</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#BolesławStrużek">Czy system obsługi produkcyjnej gospodarstw specjalistycznych jest zadowalający?</u>
<u xml:id="u-7.5" who="#BolesławStrużek">Jaki jest zakres czynności i kwalifikacje instruktorów obsługi rolnictwa?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#CzesławJaroszewicz">Zapotrzebowanie na usługi ze strony rolników prowadzących gospodarstwa specjalistyczne jest coraz większe. Coraz trudniej też potrzeby te zaspokoić, np.: przy sprzęcie zboża kombajnem rolnicy chcieliby zboże to od razu sprzedawać, a nie magazynować u siebie, lecz trudno jest zapewnić potrzebne w tym celu środki transportu. Cytowany postulat rolników nie jest spowodowany niechęcią do dodatkowej pracy, lecz podyktowany racjonalnymi względami: bezpośredni odbiór z pola zmniejsza straty ziarna. Rolnicy postulują także, aby w przypadkach, kiedy nie ma spółdzielczych środków transportu i muszą sami odwozić zboże, Państwowe Zakłady Zbożowe zwracały koszty przewozu.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#CzesławJaroszewicz">Na stacjach kolejowych brak urządzeń mechanicznych do rozładunku wagonów, mimo że przerzuty towarów między wsią i miastem są coraz większe. Z konieczności prace przeładunkowe dokonywane są ręcznie, co przy braku ludzi opóźnia transport, powoduje przestoje wagonów i wzrost kosztów.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#CzesławJaroszewicz">Niepokojąco wzrasta liczba uszkodzeń i kradzieży maszyn rolniczych w czasie transportu koleją. Co się robi aby praktyki te ukrócić? Zdekompletowana maszyna, to nie tylko strata finansowa dla kupującego, lecz przede wszystkim strata produkcyjna. Kradzieże stają się zjawiskiem nagminnym. Poseł przytoczył fakt, że choć sam uczestniczył przy załadunku pustaków do wagonu, na stacji docelowej okazało się, że brak kilkudziesięciu sztuk.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#CzesławJaroszewicz">Wiceprezes CZSR „Samopomoc Chłopska” Tadeusz Szelążek: Spółdzielczość samopomocowa ma wieloletnie tradycje i w długim okresie swego istnienia ulegała różnym przekształceniom. Kiedyś jej sfera działania ograniczała się do handlu, obecnie realizuje ona zadania w dziedzinie szeroko pojętego obrotu towarowego. Spółdzielczość jest też wielkim kombinatem szkoleniowym: około 10 tys. pracowników uzupełnia wykształcenie średnie, 14 tys. młodzieży uczy się w szkołach prowadzonych przez spółdzielczość, 3 tys. studiuje na wyższych uczelniach. Żadna organizacja gospodarcza nie ma tak rozbudowanego systemu dokształcania pracowników. Kadra kierownicza spółdzielni ma obowiązek uczestniczenia w okresowych szkoleniach. Ścisłe są też związki z wyższymi uczelniami w kraju.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#CzesławJaroszewicz">Bogata jest treść działania samorządu spółdzielczego. Spółdzielczość wiejska coraz lepiej przystosowuje się do istniejących warunków, potrzeb i zadań wynikających z polityki rolnej. Włącza się w procesy przebudowy struktury agrarnej wsi, uwzględnia zmiany demograficzne zachodzące na wsi. Stoi przed nią szeroka skala zadań i wielka społeczna odpowiedzialność. Jest też bardzo wyczulona na wszelkie uwagi krytyczne. Pogłębia i doskonali system nadzoru i kontroli społecznej. Tematyką tą zajmowały się zjazdy wojewódzkich związków spółdzielni rolniczych.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#CzesławJaroszewicz">Pogłębia się współdziałanie spółdzielczości z przemysłem w celu poprawy zaopatrzenia wsi w środki produkcji i artykuły konsumpcyjne. Coraz ostrzejsza jest kontrola dostaw, co ma znaczenie przy istniejących napięciach rynkowych. Zamiast dotychczasowego rozliczania się z przemysłem na podstawie ogólnej puli dostaw, wprowadza się obecnie kwartalne analizy dostaw w ujęciu asortymentowym, co szybko ujawnia braki i pozwala je eliminować.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#CzesławJaroszewicz">Dobre perspektywy rysują się 1979 roku dla zaopatrzenia wsi w sprzęt rolny: m.in. wieś otrzyma o 5 tys. szt. więcej ciągników (poprawi się też zaopatrzenie w sprzęt towarzyszący),4 tys. rozsiewaczy wapna, 14 tys. roztrząsaczy obornika, 21 tys. grabi konnych, 3.500 dmuchaw, 3.600 bron talerzowych. Jest to stopień poprawy dotąd niespotykany, nie oznacza to jednak jeszcze pełnego pokrycia zapotrzebowania.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#CzesławJaroszewicz">W celu usprawnienia dystrybucji sprzętu rolnego zmienione zostały zasady rozdziału dostaw. Kierowane one będą przede wszystkim tam, gdzie podaż nie pokrywa zapotrzebowania. W tym celu bada się istniejące zapasy sprzętu, nasycenie rolnictwa oraz potrzeby.</u>
<u xml:id="u-8.8" who="#CzesławJaroszewicz">Wbrew różnym opiniom, globalne zapasy sprzętu konnego w składnicach nie są nadmierne. Nie wolno zapominać, że mamy na wsi jeszcze ok. 2 mln koni. Największe są zapasy pługów konnych (19 tys.) oraz bron (25 tys.). Zapasy innego sprzętu są znacznie mniejsze. Może się zdarzyć, że w niektórych województwach nagromadziło się zbyt wiele sprzętu, są to jednak zjawiska o zasięgu lokalnym.</u>
<u xml:id="u-8.9" who="#CzesławJaroszewicz">Zbyt krótki jest jeszcze okres działania zintegrowanego systemu spółdzielczości, aby w pełni ocenić jego efekty. Trzeba dłuższego czasu, aby nowa forma organizacyjna okrzepła. Z pewnością szereg spraw, jak np. gospodarowanie transportem, zaopatrzenie w środki produkcji ogrodników, podjęcie produkcji urządzeń niezbędnych dla mleczarstwa itp. łatwiej jest rozwiązywać w ramach zintegrowanego systemu. Integracja nie przekreśla dorobku osiągniętego przez dawne organizacje spółdzielcze, ani nie zatraca ich specyfiki.</u>
<u xml:id="u-8.10" who="#CzesławJaroszewicz">Zgłoszone w toku dyskusji uwagi na temat konieczności usprawnienia pracy aparatu administracyjnego, zabezpieczenia skupu warzyw i owoców w 1979 roku, poprawy informacji o dostawach węgla zostaną wzięte pod uwagę w bieżącej pracy spółdzielni.</u>
<u xml:id="u-8.11" who="#CzesławJaroszewicz">Nie ma potrzeby przy wieloletniej kontraktacji podpisywać na każdą sztukę oddzielnej umowy. Jeśli gdzieś fakt taki miał miejsce jest to przeżytek starej praktyki, kiedy sołtysi wydawali rolnikom taką tylko ilość kwitów, ile sztuk bydła dany punkt mógł przyjąć w ciągu dnia.</u>
<u xml:id="u-8.12" who="#CzesławJaroszewicz">Naczelnicy gmin mogą z puli rynkowej zakupywać materiały na niezbędne remonty siedzib urzędów. Zdarza się natomiast, że uprawnienie to zbyt szeroko wykorzystują, co zmniejsza ilość materiałów, które mogą kupić rolnicy.</u>
<u xml:id="u-8.13" who="#CzesławJaroszewicz">Trudności, jakie mieli dostawcy mleka z otrzymaniem masła wynikały z ogólnych niedoborów masła w kraju. Wobec dużego wzrostu popytu na masło, trzeba było pewne ilości importować.</u>
<u xml:id="u-8.14" who="#CzesławJaroszewicz">Spółdzielczość wiejska skieruje wiele uwagi na realizację programu rozwoju usług dla ludności wiejskiej. Postulowany w dyskusji wzrost usług transportowych będzie zależał od dostaw środków transportowych. Co do innych usług - planuje się uzyskać w 1979 r. dużą dynamikę wzrostu: radiowo-telewizyjne - 170 mln zł, ślusarsko-kowalskie - 420 mln zł, stolarskie - 138 mln zł, motoryzacyjne - 162 mln zł.</u>
<u xml:id="u-8.15" who="#CzesławJaroszewicz">Z ogólnej kwoty ponad 11 mld zł na inwestycje budowlane, 2 mld zł przeznacza się na rozbudowę sieci handlowej. Nie jest to suma w pełni odpowiadająca potrzebom, dlatego szereg prac będzie finansowanych z funduszów pozalimitowych. CZSR jest objęta ogólnymi rygorami finansowymi, dotyczy to także zatrudnienia i płac. Nie oznacza to jednak zatracenia elastyczności w działaniu i nie może mieć wpływu na poziom obsługi rolnictwa. W przypadkach spiętrzeń prac, np. żniwnych, CZSR uzyskuje decyzje rządowe pozwalające zachować elastyczność.</u>
<u xml:id="u-8.16" who="#CzesławJaroszewicz">Dotychczasowa sieć spółdzielni została sprawdzona w praktyce. Utrzymanie tego schematu pozwala uzyskiwać akumulację środków i niezbędny personel.</u>
<u xml:id="u-8.17" who="#CzesławJaroszewicz">Według badań CZSR około 50% informacji o środkach produkcji dla rolnictwa dociera do rolników poprzez handel wiejski. Dlatego uzasadnionym wydaje się postulat poselski aby nadal wzbogacać placówki handlowe w odpowiednie materiały informacyjne.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#EugeniuszPacia">Resortowi znana jest sytuacja zakładu przetwórstwa ziemniaczanego w Niechlowie. Jest on przykładem niepokrywania się bazy surowcowej z możliwościami przetwórczymi. Lepiej wygląda np. sytuacja w cukrownictwie. Malejący udział ziemniaka w strukturze upraw woj. leszczyńskiego zmusza do szukania innych sposobów wykorzystania mocy produkcyjnych tego zakładu. Myśli się o przebranżowieniu go lub o wspólnych z CZSR działaniach na rzecz racjonalizacji przewozów. Drugi wniosek posła Bareły jest słuszny: resort również dokłada starań, aby rozwijać uprawę i przetwórstwo ziemniaków w PGR-ach. W przypadku cukrowni biorących udział w tym roku w suszeniu zbóż to trzeba przyznać, że wykonały one dużo dobrej roboty przesuszając ponad 220 tys. t, zboża. Sygnalizowane obecnie kłopoty z węglem nie mają związku z udziałem cukrowni w suszeniu zbóż. Do dziś występują kłopoty z węglem, wiele cukrowni nie ma zapasów.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#EugeniuszPacia">Od 30 sierpnia 1978 r. na mocy decyzji rządowych płacimy rolnikom za dostarczanie zboża do punktów skupu własnym transportem.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#EugeniuszPacia">W uzupełnieniu tego, co powiedział wiceprezes T. Szelążek powiem, że umowy wieloletnie traktujemy jako zobowiązania ogólne. Ich uściślenie następuje na trzy miesiące przed realizacją.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#BolesławStrużek">Wydaje się, że istnieje potrzeba ewolucji pracy samorządu spółdzielczego w kierunku współpracy z kółkami rolniczymi i zrzeszeniami branżowymi. Ten rodzaj porozumienia służyć będzie zarówno produkcji rolnej, jak i lepszemu wykorzystaniu środków produkcji. Doskonalenia wymaga nadal system informacji ekonomicznej. Istnieją obecnie niezbędne warunki, aby informacje do producentów mogły docierać szybko i były wyczerpujące. Chodzi również o zwiększenie roli instruktażu dla rolników, zwłaszcza w przypadku stosowania nawozów. Poza utrzymaniem dotychczasowego dorobku warto, aby spółdzielczy instruktorzy współpracowali ze służbą rolną, podsuwając rolnikom najlepsze metody nawożenia. Również duże rezerwy tkwią w wykorzystaniu służby rolnej w pionie mleczarskim i owocowo-warzywniczym. Ten potencjał ludzki, 3 tys. doradców trzeba wykorzystać zgodnie z założeniami CZSR.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#BolesławStrużek">Nadal niepokoi jakość materiałów budowlanych dostarczanych rolnictwu przez szereg zakładów. Ten problem powinien znaleźć odbicie w dezyderacie naszej Komisji.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#BolesławStrużek">Rytmiczność i terminowość dostaw zależy od możliwości transportowych. Niezależnie od znanych trudności, CZSR powinno wzmagać starania o coraz lepsze wykorzystanie własnych możliwości transportowych. Podczas jednego z poprzednich posiedzeń. Komisja dyskutując nad planem 1979 r. wyrażała obawy o wchłonięcie planowanej, zwiększonej masy owoców i warzyw. Pełna realizacja tych zadań wymaga odpowiednio wczesnego podjęcia przygotowań. Gdy CZSR będzie przygotowywał program realizacji planu 1979 r., nasza Komisja chętnie zapozna się z jego szczegółami.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#BolesławStrużek">Proponuję, aby w wyniku wysłuchanego koreferatu i dyskusji opracować opinię wyrażającą podziękowanie i uznanie dla spółdzielczości wiejskiej, która w trudnych chwilach pomaga rolnictwu. Sformułowaniem tej opinii powinna zająć się podkomisja wniosków. Proponuję, aby podkomisja zajęła się również opracowaniem dezyderatu dotyczącego poprawy zaopatrzenia w środki transportu oraz w urządzenia załadunkowe i wyładunkowe. Drugi dezyderat dotyczyć powinien deficytu konwi do mleka, co jest zjawiskiem bardzo niepokojącym na tle zamiarów zwiększenia produkcji i skupu mleka.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#BolesławStrużek">Opinię i wnioski dezyderatowe Komisja przyjęła jednogłośnie.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>