text_structure.xml
30.5 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 20 lipca 1978 r. Komisja Przemysłu Lekkiego, obradująca pod przewodnictwem posła Bolesława Koperskiego (PZPR), rozpatrzyła działalność i perspektywy rozwoju zaplecza naukowo-badawczego przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W obradach udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Władysławem Jabłońskim, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Najwyższej Izby Kontroli.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Materiały informacyjne opracowane przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego zostały uprzednio posłom dostarczone.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Referat zespołu poselskiego przedstawiła poseł Bronisława Sokołowska (PZPR): Rozwój przemysłu lekkiego, wprowadzanie nowych technik i technologii, zmiany w strukturze używanych surowców oraz realizowana na dużą skalę odnowa asortymentu wyrobów, postawiła przed placówkami naukowo-badawczymi resortu trudne i odpowiedzialne zadania. W celu lepszego rozpoznania działalności tego zaplecza, zespół posłów w składzie: Stanisława Świderska (PZPR) Zofia Łęgowik (bezp. - przedst. Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii), Bronisław Jurkiewicz (PZPR) i Bronisława Sokołowska (PZPR), zaznajomił się z pracą 13 placówek naukowo-badawczych przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Koordynację prac w zakresie technologii włókiennictwa prowadzi Instytut Włókiennictwa pod bezpośrednim nadzorem ministra przemysłu lekkiego. Pozostałe placówki reprezentują branżowe zaplecze naukowo-badawcze i podlegają dyrektorom poszczególnych zjednoczeń, poza ośrodkiem doskonalenia kadr „Dosko” i ośrodkiem ekonomiki i organizacji „Ekarno”, które są bezpośrednio nadzorowane przez ministra przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Przyjęte w resorcie podziały zadań i obszary działania placówek naukowo-badawczych i rozwojowych są, zdaniem zespołu poselskiego, prawidłowe. Wydaje się jednak, że praca Instytutu Włókien Naturalnych i Instytutu Przemysłu Skórzanego dawałaby lepsze efekty, gdyby były one bezpośrednio nadzorowane przez ministra przemysłu lekkiego. Pozwoliłoby to m.in. na lepsze wykorzystanie kadr i potencjału doświadczalnego.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Efekty działalności placówek naukowo-badawczych zależne są od wielu czynników, z których najważniejszym są kwalifikacje kadr oraz podnoszenie poziomu tych kwalifikacji. W zapleczu naukowo-badawczym resortu zatrudnionych jest 6760 pracowników, w tym 680 pracowników naukowo-badawczych. Ich udział w stosunku do ogółu zatrudnionych w przemyśle lekkim utrzymuje się od lat prawie na tym samym poziomie ok. 1% (średnia krajowa 1,3 %). W ciągu ostatnich lat następowało systematyczne zmniejszanie zatrudnienia głównie w grupach pracowników inżynieryjno-technicznych, administracyjno-biurowych, obsługi itp. W ubiegłych 5 latach wzrósł udział pracowników naukowo-badawczych z tytułem doktora o 48,6%, z tytułem doktora habilitowanego o 200%, nadal jednak niedostateczna jest liczba pracowników z tytułem profesora i stopniem doktora habilitowanego. Należy więc kontynuować działania zmierzające do podnoszenia kwalifikacji pracowników drogą studiów doktoranckich, specjalistycznych kursów itp.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Zespół poselski sugeruje nawiązanie współpracy z wyższymi uczelniami (również poza Łodzią) oraz podjęcie rozmów z resortem nauki i szkolnictwa wyższego w sprawie umożliwienia pracownikom placówek naukowo-badawczych przemysłu lekkiego, kontynuowanie studiów doktoranckich szczególnie w tych specjalnościach, które są istotne dla rozwoju przemysłu lekkiego. Występuje zwłaszcza niedobór specjalistów z zakresu technologii odzieży i obuwia. Wprawdzie Politechnika Łódzka i Politechnika Świętokrzyska podjęły kształcenie specjalistów z tego zakresu, jednak zdaniem posłów nie zabezpieczy to potrzeb przemysłu. Potrzebna jest zatem pomoc innych uczelni.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Dalsze zmniejszanie stanu zatrudnienia w placówkach naukowo-badawczych nie może odbywać się kosztem potencjału wykonawczego, tzn. pracowników inżynieryjno-technicznych, gdyż mogłoby to hamować proces wdrażania wyników prac badawczych do praktyki.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Wartość wyposażenia placówek w aparaturę naukowo-badawczą wzrosła w latach 1971-1977 o 93% przy wzroście o 2,5% liczby osób zatrudnionych bezpośrednio przy pracach naukowo-badawczych. A zatem tempo wzrostu nakładów na aparaturę było wyższe niż wzrost zatrudnienia, co jest zjawiskiem korzystnym. Jednakże wyposażenie techniczne poszczególnych placówek jak i warunki ich pracy, są zróżnicowane: np. Instytut Włókiennictwa nie dysponuje bazą do prowadzenia eksperymentów w skali technicznej. Przedłużające się terminy oddania do użytku hali technologicznej Instytutu oraz całej jego nowej siedziby oddala rozwiązanie tego problemu. W związku z tym, że inne placówki również nie mają dostatecznych możliwości wdrażania nowych technik i technologii, nasuwa się wniosek, by resort zastanowił się nad wyznaczeniem zakładów dysponujących nowoczesnym parkiem maszynowym i możliwościami kadrowymi, do prowadzenia prac naukowo-badawczych. Pozwoliłoby to na szybszą realizację wdrożeń oraz równoczesne przygotowanie pracowników do nowych technologii.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Ponoszone koszty z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego na prace związane z rozwojem techniki są - w stosunku do wartości sprzedaży wyrobów przemysłu lekkiego - niższe niż podobne relacje w innych resortach przemysłowych.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Pozytywnie ocenić można wartość produkcji uzyskanej w wyniku wdrażanych prac zaplecza naukowo-badawczego. Prace te były wielokierunkowe i dotyczyły rozległych dziedzin nowych technik, technologii, ekonomiki i organizacji pracy, jakości produkcji, właściwej gospodarki materiałowej oraz właściwego wykorzystania potencjału ludzkiego. Placówki naukowo-badawcze angażowały się w sprawy działalności podstawowej, naukowo-badawczej, usługowej na rzecz przemysłu oraz ogólnotechnicznej związanej z takimi zagadnieniami jak: normalizacja, orzecznictwo oraz informacja naukowo-techniczna i technologiczna.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">W Instytucie Włókiennictwa, jako jednostce wiodącej w resorcie, 80% potencjału jest rozdysponowane na realizację problemów węzłowych i resortowych, 10% na realizację problemów niepełnocyklowych, 10% na prace o charakterze rozpoznawczym. Taki rozkład potencjału uwidacznia, że rozwój przemysłu włókienniczego opierać się będzie na rezultatach własnych prac badawczych. W placówkach branżowych udział prac badawczych kształtuje się w granicach 50%, z czego wynika, że działalność branżowego zaplecza skierowana jest na sferę usług dla przemysłu. Głównie opracowywane są nowe techniki i technologie - wzornictwo, marketing, informacja. Nadmienić trzeba, że wdrażanie nowych technologii w niektórych placówkach odbywa się na prototypach maszyn skonstruowanych przez nie we własnym zakresie.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Wskaźnik efektywności nakładów finansowych na zaplecze jest korzystniejszy w przemyśle lekkim niż średnio w kraju. Również udział prac wdrożeniowych, w stosunku do liczby prac przekazanych do zastosowania, wykazuje tendencję wzrastającą i przewyższa średnią krajową. Z porównania liczby tematów zakończonych wynika, że w całym cyklu tworzenia faza wdrożeniowa jest najtrudniejsza. Występujące tu opory i trudności wymagają wyeliminowania z praktyki przemysłowej. W dostarczonych przez resort materiałach nie ma informacji jak długo trwają cykle wdrożeniowe. Zrozumiałe, że długość cyklu uzależniona jest od skali trudności podejmowanej pracy. Nadal dążyć należy do maksymalnego skracania cykli wdrożeniowych, gdyż kryją się tu jeszcze poważne rezerwy.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Wszystkie jednostki naukowo-badawcze zwiększają swój udział w pracach nad takimi tematami jak: gospodarka surowcami, maksymalne wykorzystanie krajowej bazy surowcowej, zagospodarowanie odpadów (szczególnie z włókien chemicznych), jakość produkcji, zmiany technologii pod wpływem zmniejszającego się zatrudnienia. Wszystkie jednostki mogą poszczycić się opracowaniami naukowymi na wysokim poziomie. Istnieją jednak trudności z zastosowaniem niektórych opracowań w produkcji z uwagi na brak odpowiedniego parku maszynowego.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Pozytywnie ocenić należy prace biur projektów, opracowujących dokumentacje nowych inwestycji. Istnieje w tym zakresie ścisła współpraca z jednostkami naukowo-badawczymi danej branży. Ostatnio zwiększyło się zainteresowanie tą współpracą przy wszystkich rozwiązaniach modernizacyjnych oraz rekonstrukcji obiektów i zakładów. Tendencja ta powinna być utrwalana.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Zespół poselski wizytował również ośrodek doskonalenia kadr przemysłu lekkiego, którego zadaniem jest doskonalenie i podwyższenie kwalifikacji kadr kierowniczych i specjalistycznych. Praca ośrodka zapewnić powinna poprawę organizacji pracy i zarządzania, w których to dziedzinach istnieje niewątpliwie sporo jeszcze rezerw. Pozytywnie ocenić należy szeroką współpracę ośrodka z wyższymi uczelniami, które stawiają też do dyspozycji ośrodka pracowników naukowych i dydaktycznych.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Wizytowany przez zespół poselski ośrodek ekonomiki i organizacji „Ekarno” zajmuje się kompleksowo problemami organizacji, normowania pracy, zagadnieniami ekonomicznymi oraz informatyką w przemyśle lekkim. 80 proc. prac ośrodek prowadzi na zlecenie ministerstwa, z pozostałych 20% korzystają te zakłady, którymi ośrodek specjalnie się zajmuje. W związku z tym inne zakłady przemysłowe uskarżają się, że odczuwają bezpośrednią działalność ośrodka tylko w niewielkim stopniu. Ponadto wydaje się, że ośrodek zbyt mało uwagi poświęca problemom właściwej organizacji pracy i zarządzania w przedsiębiorstwach oraz sterowania jakością produkcji. Pozytywnie ocenia się natomiast pracę ośrodka w zakresie informatyki. Ostatnie prace projektowo-wdrożeniowe nad systemem informatycznym dla kierownictwa resortu obejmują m.in. gospodarkę artykułami chemicznymi, analizę efektywności w eksporcie, informację o potrzebach rynku i sterowanie produkcją.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Zespół poselski wyraża opinię, że współpraca placówek naukowo-badawczych z przemysłem w latach 1971-1977 przyniosła pożądane efekty w postaci wielu wyrobów o ciekawym wzornictwie i wysokiego stopnia odnawialności struktury asortymentowej. Przemysł lekki jako wytwórca dóbr konsumpcyjnych ulegających częstym zmianom dyktowanym przez modę, nie może jednak zadowalać się uzyskanymi osiągnięciami. Dalszy rozwój przemysłu lekkiego musi zmierzać do intensyfikacji produkcji w oparciu o istniejący potencjał wytwórczy. Sądzić należy, że prace prognostyczno-programowe ośrodków naukowych pozwolą na dokonanie wyboru właściwych kierunków działania.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Na podstawie materiałów informacyjnych resortu oraz wizytacji posłanka Sokołowska przedstawiła następujące wnioski:</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">— kierownictwo resortu i zjednoczenia branżowe powinny w większym stopniu wpływać na placówki naukowo-badawcze, aby szerzej podejmowały one nowatorskie prace związane z perspektywicznym rozwojem poszczególnych branż;</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">— zacieśnić należy współpracę szczególnie z resortem przemysłu maszynowego w zakresie konstrukcji maszyn włókienniczych w oparciu o nowoopracowane techniki i technologie;</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">— szerzej wykorzystywać należy współpracę z wyższymi uczelniami i konsekwentnie realizować program rozwoju kadry zaplecza naukowo-badawczego oraz podejmowania takiej tematyki prac dyplomowych, które mogłyby być szerzej wykorzystywane w praktyce przemysłowej;</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">— instytuty branżowe i ośrodek „Ekarno” powinny do rad naukowych zapraszać przedstawicieli branżowych ośrodków badawczych, co pozwoliłoby lepiej koordynować prace i wykorzystać istniejące zaplecze;</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">— rozwijać należy współpracę z Polską Akademią Nauk w kierunku pogłębiania badań antropometrycznych, co przyczyni się do poprawy walorów użytkowych odzieży i obuwia;</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">— słuszne byłoby zwiększanie funkcji kontrolnych placówek badawczych w zakresie jakości i nowoczesności produkowanych przez przemysł wyrobów oraz wdrażania metod kompleksowego sterowania jakością;</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">— nadal należy działać na rzecz rozwoju zakładowego zaplecza naukowo-badawczego;</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">— udoskonalić i ujednolicić trzeba metody oceny efektywności działania placówek naukowo-badawczych;</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">— zjednoczenia powinny więcej uwagi poświęcać pracom wdrożeniowym w podległych im zakładach.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PosełBronisławJurkiewicz">W toku wizytacji poselskiej zwrócono uwagę na niezwykle ważny, zwłaszcza w przemyśle lekkim, problem utylizacji odpadów włókien naturalnych i syntetycznych. Cieszy fakt, że problem ten jest doceniany i rozwiązywany przez placówki naukowo-badawcze. W znacznym stopniu wykorzystywane są odpady powstające przy przeróbce bawełny (15 tys. t rocznie), pozostaje jednak niezagospodarowanych jeszcze w ciągu roku ok. 10 tys. t, które mogłyby być użyte do wytwarzania wyrobów o wysokiej użyteczności.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PosełBronisławJurkiewicz">Proces wdrażania gotowych już opracowań przebiega opieszale. Np. szybszego, niż podano w materiale resortu, rozwiązania wymaga problem krótkich włókien lnu, wiąże to się bowiem ze zmniejszeniem importu oraz zwiększeniem puli krajowego surowca do wyrobu poszukiwanych artykułów rynkowych. Rozpocząć trzeba od eliminowania włókien krótkich przez uprawianie lepszych odmian lnu.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PosełBronisławJurkiewicz">Odpady włókien syntetycznych pozostają nadal w 15% niewykorzystane. Dla wdrożenia istniejących rozwiązań należałoby szybciej podjąć niezbędne inwestycje.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Problemy zaplecza naukowo-badawczego przemysłu lekkiego były już wielokrotnie omawiane przez Komisję. Z satysfakcją można stwierdzić, że czynne na tym zapleczu kadry starają się rozwiązywać stawiane przed nimi zadania. Istnieją jednak hamulce zarówno w zakresie rozwiązań jak i szybkich wdrożeń. Np. opracowane zostały technologie produkcji ubiorów jednorazowego użytku z włókniny dla potrzeb służby zdrowia i innych tego rodzaju nowości, będących dziełem naszych inżynierów. Wątpliwe, czy dotrze to do użytkowników, ponieważ surowca i chemikaliów starczy tylko na krótkie serie. Jest to przyczyną braku satysfakcji pracowników zaplecza naukowego z rezultatów ich pracy.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Placówki naukowo-badawcze chcą jak najszerzej włączyć się w sprawy utylizacji odpadów. Na 25 tys. t. odpadów skórzanych tylko 15 tys. przerabia się na żelatynę klejową, a mogłyby one być również użyte jako wartościowe dodatki do pasz, brak jednak odpowiednich urządzeń do przeróbki tego ubocznego surowca. Czy nie warto zdobyć się na kupno kilku takich młynów?</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Nareszcie dostrzeżono potrzebę szkolenia i doskonalenia kwalifikacji mistrzów. Zajmuje się tym ośrodek doskonalenia kadr „Dosko”. Szkoli się mistrzów z różnych branż, ludzi o różnym poziomie, w związku z czym występują niekiedy trudności z przyswajaniem wiedzy. Należałoby więc tworzyć odpowiednio zróżnicowane grupy szkolonych. Wysoko wykwalifikowane kadry „Dosko” nie korzystają z dodatków. Ośrodek ten powinien podlegać resortowi przemysłu lekkiego - a nie jak dotychczas - resortowi oświaty i wychowania.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Z tytułem mistrza dyplomowanego wiąże się 800 zł dodatku, po uzyskaniu stopnia naukowego dodatek wynosi tylko 300 zł. Czy są to właściwe relacje?</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Zbyt słaba jest rotacja kadr z przemysłu do placówek naukowo-badawczych i odwrotnie. Zbyt długa praca na zapleczu badawczym oddala kadry od zagadnień i potrzeb przemysłu. Rotacja niezbędna jest również dla odmłodzenia kadry pracowników naukowo-badawczych.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#PosełStanisławaŚwiderska">W zakładach przemysłu lekkiego nie są znane opracowania ośrodka ekonomiki i organizacji „Ekarno”, gdyż pracuje on dla potrzeb Ministerstwa Przemysłu Lekkiego. Jego opracowania nie docierają do zakładów, są jakoby zbyt skomplikowane i trudne. Ale, jak wskazuje przykład nowego systemu organizacji pracy w zakładach pończoszniczych „Zenit”, dzięki któremu przy nie zwiększonej obsadzie uzyskano znaczny wzrost wydajności - trzeba szerzej nowe zasady organizacji, a nie nauczać, że niewygodne lub trudne. Nakazem jest tu przede wszystkim rosnący deficyt siły roboczej w przemyśle lekkim. I to właśnie powinno być głównym zadaniem ośrodka „Ekarno”, nie zaś np. opracowanie systemu pobierania materiałów z magazynu, co w efekcie dało 77 tys. zł oszczędności, jeśli nie liczyć uposażeń osób, które się tym usprawnieniem zajmowały. Tego typu usprawnieniami mogą zajmować się zakłady bez pomocy z zewnątrz.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Należy uczynić wszystko, aby nie przedłużała się budowa hali technologicznej Instytutu Włókiennictwa. Czekają na zainstalowanie sprowadzone z Zachodu maszyny, nie zabezpieczone należycie przed wilgocią. Czy tak trudno przykryć dachem te maszyny?</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#PosełStanisławaŚwiderska">Są zarzuty w prasie i telewizji, że istnieje Instytut Przemysłu Skórzanego, pracują tam naukowcy, docenci, a masowo odklejają się spody obuwia. Zarzuty te są krzywdzące, ponieważ zły klej produkuje chemia.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PosełBronisławCieniewski">Istnieje faktycznie poważny problem klejonek i kleju dla potrzeb przemysłu włókienniczego i skórzanego. Chodzi o kleje wytwarzane nie na bazie ziemniaka. Stosowanie ich daje znaczne efekty ekonomiczne i oszczędność skrobi ziemniaczanej, składnika wyżywienia. Należy ściślej współpracować w tej dziedzinie z przemysłem chemicznym.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PosełCzesławWilczyński">Więcej uwagi w pracy badawczej poświęcić należy problemowi opakowań z drewna; trzeba bardziej cenić ten surowiec.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#PosełCzesławWilczyński">Należy w szerszym zakresie pokrywać teflonem koła zębate, co przyczyniłoby się do zmniejszenia dokuczliwego i szkodliwego hałasu w halach fabrycznych.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#PosełCzesławWilczyński">Szerzej wykorzystywać trzeba zmiotki powłókiennicze do produkcji papy.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PosełBolesławKoperski">Z materiałów resortu i z własnego oglądu wynika, że przemysł lekki osiągnął znaczny postęp w dziele unowocześniania produkcji, w czym niemały jest udział zaplecza naukowo-badawczego tegoż przemysłu.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#PosełBolesławKoperski">Słabą stroną zaplecza jest jego wkład w poprawę organizacji pracy i lepszego wykorzystania siły ludzkiej, zwłaszcza w obliczu dokonanej już i nadal postępującej modernizacji przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#PosełBolesławKoperski">Sam klimat w resorcie, zjednoczeniach i zakładach pracy nie sprzyja tak jak należy postępowi organizacyjnemu. Jak wszędzie, tak i tutaj decydują kadry: nie ich ilość, lecz ich jakość. W materiale resortu mowa jest o postępie w zdobywaniu kwalifikacji przez kadry zaplecza naukowo-badawczego. Miernikiem tego postępu są również uzyskiwane stopnie naukowe, a tu wyniki są mierne.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#PosełBolesławKoperski">Kierownictwo resortu powinno stawiać wymóg zdobywania tytułów naukowych w określonym czasie; jest to w pełni uzasadnione w sytuacji, kiedy wzrost liczby wysokokwalifikowanych kadr z różnych dziedzin jest w kraju znaczny. Trzeba też stosować bodźce ekonomiczne, nie rozdzielać automatycznie nagród, premii, dodatków, lecz przyznawać je za efektywne osiągnięcia. Konieczne jest stawianie kadrze wyższych wymogów, gdyż inaczej sytuacja stanic się żenująca.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#PosełBolesławKoperski">Niepokoi wykazany w materiale dość znaczny w ostatnich latach spadek nakładów na zaplecze naukowo-badawcze.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#PosełBolesławKoperski">Zawarte w materiale resortu wnioski są słuszne, jednakże sformułowane zbyt ogólnikowo. Brak zaakcentowania szczególnie ważnych problemów (przykładowo: rozwiązanie sprawy klejów, zagadnienia organizacji pracy). Wobec tej ogólnikowości trudno nawet będzie Komisji sprawdzić, czy i jak poszczególne problemy zostały rozwiązane.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#PosełBolesławKoperski">W szczególności zająć się należy ośrodkiem „Ekarno”, nie poprzestawać na sprawach małych, przeciwdziałać krążącym teoriom, że opracowania tego ośrodka są zbyt trudne, aby można je było praktycznie stosować.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#PosełBolesławKoperski">Niezbędne jest ściślejsze powiązanie, kadr naukowych z przemysłem. Absolwentów szkół wyższych o specjalnościach interesujących przemysł lekki nie należy kierować wprost do pracy w zapleczu naukowo-badawczymi niech przedtem popracują w przemyśle, bo bez tego cóż na przykład wiedzieć może pracownik zaplecza naukowego o hałasie w hali fabrycznej? Obserwuje się wśród absolwentów chęć ulokowania się po studiach raczej w spokojnym zakątku, za jaki uważana jest placówka naukowo-badawcza, podczas gdy potrzeba tam ludzi śmiałych, ludzi z inwencją, rozumiejących potrzeby przemysłu i mogących rozwiązywać jego problemy.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#PosełBolesławKoperski">Mając do czynienia z określoną sytuacją kadrową w zapleczu naukowo-badawczym, proponuje, aby placówki badawcze zostały ściślej powiązane z liczącymi się przedsiębiorstwami poszczególnych branż i by obydwie strony były odpowiedzialne za postęp i efektywność produkcji. W Łodzi omawiano ten problem z ludźmi nauki i przemysłu, którzy opowiedzieli się za podjęciem takiej próby.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Resort stara się dostosowywać strukturę organizacji zaplecza naukowo-badawczego do zmieniających się potrzeb przemysłu. Zlokalizowanie problematyki zaplecza w resorcie powinno bardziej sprzyjać wdrożeniom.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Obecna ocena działalności zaplecza wypada pozytywnie. Jest to wynikiem usunięcia jednego z podstawowych niedomagań zaplecza tj. działania jego placówek na zbyt rozległym froncie.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Resort również niepokoi się problemem niedostatecznych formalnych kwalifikacji kadry badawczej. Uwzględnić jednak trzeba, że nie zawsze formalne kwalifikacje odpowiadają faktycznym. W uczelniach jest wielu takich ludzi, którzy pracują „na stopień”. Zachęca się kadry zaplecza do podnoszenia kwalifikacji. Instytut Włókiennictwa uzyskał prawo do nadawania stopnia doktora habilitowanego nauk technicznych i prawo to ma wykorzystywać z rozwagą. Trudności z uzyskiwaniem habilitacji wynikają z istnienia jednej tylko wyspecjalizowanej uczelni. Mimo to, resort dążyć będzie do wprowadzenia wymogu uzyskiwania stopni naukowych, zwłaszcza, że podstawowa kadra starzeje się i daje się to odczuć głównie w dziedzinie opracowań technologicznych.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Słuszna jest uwaga wskazująca na konieczność kształcenia inżynierów w zakresie technologii odzieży, obuwia, dodać do tego należy lniarstwo i przywrócić tę specjalność na poziomie szkoły wyższej.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Czynić się będzie starania o przyspieszenie budowy hali technologicznej Instytutu Włókiennictwa, zwłaszcza, że w skali doświadczalnej produkuje się tam wiele wyrobów unikalnych o dużej wartości.</u>
<u xml:id="u-7.5" who="#WiceministerWładysławJabłoński">W związku z omawianiem niedawno zagadnień współpracy instytutów naukowo-badawczych z biurami projektowymi ustalono, że w projektach inwestycji problemy organizacji pracy powinny mieć tę samą rangę co inne dziedziny. Stąd poważne zadania dla ośrodka „Ekarno”.</u>
<u xml:id="u-7.6" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Powstawały trudności we współpracy Instytutu Włókien Naturalnych z przemysłem. Dlatego też rolę wiodącą - w celu zbliżenia problematyki badawczej do potrzeb przemysłu - przyznano Instytutowi Włókiennictwa, co przyniosło już pewne efekty.</u>
<u xml:id="u-7.7" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Istnieje nowy, opracowany przez resort nauki, projekt metody oceny efektywności pracy placówek naukowo-badawczych, który umożliwić powinien większą porównywalność dokonywanych ocen.</u>
<u xml:id="u-7.8" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Przemysł reprezentowany był w radach naukowych instytutów przez dyrektorów zjednoczeń. Udział ich jednak był nieefektywny ze względu na brak równorzędnych uprawnień z naukowcami.</u>
<u xml:id="u-7.9" who="#WiceministerWładysławJabłoński">W zakresie technologii utylizacji odpadów włókienniczych pozostało już niewiele do zrobienia. Niezbędne są tylko do tego celu odpowiednie inwestycje. Wespół z Ministerstwem Gospodarki Materiałowej opracowany został raport w tej materii oraz projekt uchwały Rady Ministrów zawierający m.in. ustalenia w sprawie przetwórstwa odpadów ich skupu i przerobu używanej odzieży. Błąd polegał na tym, że możliwości przetwórstwa upatrywano tylko w dużych zakładach, obecnie przewiduje się, że każdy zakład powinien przerabiać powstające na miejscu odpady. W zapleczu naukowo-badawczym przemysłu lekkiego opracowano problem technologii produkcji papy na bazie odpadów włókienniczych, jednakże przemysł lekki nie może podjąć się zastosowania tej technologii na wielką skalę przemysłową. Jest to tylko jeden z przykładów tworzenia nowych technologii na tej bazie. Problem jest rozległy, ale jego rozwiązaniu sprzyjać będzie realny program.</u>
<u xml:id="u-7.10" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Zagadnienie eliminacji krótkich włókien lnianych nigdzie jeszcze nie zostało w pełni rozwiązane, również z uwagi na jego ekonomiczne aspekty.</u>
<u xml:id="u-7.11" who="#WiceministerWładysławJabłoński">Działalność ośrodka „Ekarno” zawsze wydawała się kontrowersyjna. Realizuje on ważne prace z zakresu informatyki niezbędne dla kierownictwa resortu w związku ze sterowaniem sztabowym. Opracowuje konkretne projekty organizacji nowych zakładów. Jak wynikało z wyjaśnień ośrodka, kompleksowy program organizacyjny obejmuje również sprawy charakteru i liczebności formularzy magazynowych i innych. Opracowania „Ekarno” nie zawsze nadają się do zaaplikowania w przemyśle. Jeśli wykonywane były inne, budzące wątpliwości prace, to tylko na zlecenie przemysłu. Niemniej resort nadal uważnie przyglądać się będzie pracom tej placówki.</u>
<u xml:id="u-7.12" who="#WiceministerWładysławJabłoński">„Dosko” zajmuje się również specjalizacją inżynierów z przemysłu. Poziom kształcenia jest wysoki i wykładowców specjalistów resort zamierza odpowiednio honorować.</u>
<u xml:id="u-7.13" who="#WiceministerWładysławJabłoński">W odróżnieniu od poprzedniego okresu, istnieje obecnie bardziej sprzyjający klimat dla wprowadzania postępu organizacyjnego w zakładach, a to głównie ze względu na coraz bardziej odczuwalny niedobór siły roboczej - nawet do wykonywania zadań bieżącego planu.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełBolesławKoperski">Stwierdzić trzeba, że resort podejmował w minionym okresie energiczne działania dla pobudzenia aktywności swego zaplecza naukowo-badawczego. Obecnie jednak należy w zakresie postępu naukowo-technicznego w większym stopniu liczyć na własne siły z uwagi na sytuację w handlu zagranicznym, wzrastający protekcjonizm w krajach zachodnich.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełBolesławKoperski">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja uchwaliła opinię w wyniku dokonanej w maju br. oceny stanu przepisów prawnych obowiązujących w resorcie przemysłu lekkiego. W opinii Komisja stwierdza m.in., że działanie resortu zmierzające do porządkowania prawa przyniosły w latach 1972–1977 znaczne efekty, uważa jednak za konieczne kontynuowanie prac w tym zakresie.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>