text_structure.xml
24.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 3 marca br. Komisja Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, obradująca pod przewodnictwem posła Bronisława Drzewieckiego (ZSL), rozpatrzyła działalność Zjednoczenia Produkcji Leśnej „Las”.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli: podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Walenty Bartoszewicz, wicedyrektor Zespołu NIK - Henryk Wronecki, dyrektor Zjednoczenia Produkcji Leśnej - Stanisław Dobrodziej, dyrektor zespołu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Edmund Nowicki, dyrektor CRS „Samopomoc Chłopska” - Stanisław Czuja.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#">Na sali, w której odbyła się posiedzenie Komisji zaprezentowano posłom ekspozycję wyrobów zakładów i przedsiębiorstw podległych Zjednoczeniu Produkcji Leśnej „Las”: talerze z drewna, koszyki z wikliny, dżemy i kompoty, konserwy i przetwory z dziczyzny i grzybów, wina owocowe, miody pitne i soki pitne z owoców leśnych. Posłowie zapoznali się z tablicami ilustrującymi dynamikę rozwoju produkcji leśnej niedrzewnej oraz tablicą rozmieszczenia baz surowcowych borówki czernicy (głównego gatunku owoców leśnych, zbieranych w polskich lasach).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#">Informację o działalności Zjednoczenia Produkcji Leśnej „Las” złożył dyrektor Zjednoczenia - Stanisław Dobrodziej (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#">Koreferat przedstawiła poseł Lucyna Adamowicz (bezp.).</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#">„Las” jest zjednoczeniem wiodącym w zakresie gospodarowania dziczyzną i płodami runa leśnego.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#">W roku 1966 wartość produkcji Zjednoczenia przekroczyła 2 mld zł. Na szczególne podkreślenie zasługuje przy tym stały wzrost eksportu. 95 proc. towarów eksportowych przez „Las” kieruje się na bardzo trudne rynki zachodnie.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#">W bieżącym sezonie wyeksportowano ok. 2 200 ton mrożonej dziczyzny, 160 tys. bitych kuropatw i ok. 19 tys. dzikich kaczek. Najbardziej opłacalny jest jednak eksport żywej zwierzyny łownej, zwłaszcza zajęcy i kuropatw. Zwiększenie tego rodzaju eksportu uniemożliwia jednak brak odpowiednich sieci do odłowu.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#">Ważną pozycję w eksporcie zajmują przetwory owoców runa leśnego: kompoty, moszcze, owoce pasteryzowane, grzyby solone i suszone.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#">W myśl założeń planu 5-letniego, udział produkcji towarowej Zjednoczenia „Las” w ogólnej wartości produkcji resortu leśnictwa wzrosnąć ma z 10,6 proc. w 1966 r. do 14,3 proc. w 1970 r. Realizacja tych zamierzeń wymaga zarówno odpowiednich środków inwestycyjnych jak też wykwalifikowanych kadr i właściwych warunków pracy. Wobec poważnego niedoinwestowania tego przemysłu, środki inwestycyjne przyznane Zjednoczeniu w bieżącym planie 5-letnim w wysokości 175 mln zł są niewystarczające, zwłaszcza dla zabezpieczenia pełnej realizacji zadań eksportowych. Aktualny poziom wyposażenia przedsiębiorstw „Las” w maszyny i urządzenia jest niski, co zmusza do stosowania - w bardzo szerokiej skali - pracy ręcznej, podraża koszty i powoduje spadek rentowności. Doinwestowania wymaga również produkcja wikliniarska.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#">Drugim problemem, obok inwestycji, wymagającym pilnego rozwiązania, jest w Zjednoczeniu sprawa zatrudnienia. Obowiązujący od 1962 r. zbiorowy układ pracy wymaga korekty i nowelizacji. Stawki uposażenia utrudniają uzyskanie i utrzymanie w placówkach „Las” wysoko kwalifikowanych kadr oraz powodują znaczną fluktuację zatrudnionych.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#">Według informacji zebranych z terenu woj. gdańskiego, baza surowcowa runa leśnego ciągle się zmniejsza. Stwierdzono na tym terenie fakty dewastacji środowiska leśnego, zwłaszcza przez turystów i wycieczkowiczów zbierających grzyby i jagody. Należałoby zbadać jak stan bazy surowcowej przedstawia się na innych terenach i w skali całego kraju.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#">Poseł Leon Olszewski (ZSL) - W bazie surowcowej runa leśnego tkwią jeszcze rezerwy, możliwe do wykorzystania. Wydaje się jednak, że organizacyjne scalenie całego pozyskiwania runa leśnego w Zjednoczeniu „Las” nie jest konieczna. Nie zawsze bowiem zmonopolizowanie kierownictwa jakąś dziedziną działalności gospodarczej daje dobre wyniki. Zarzuty dotyczące rabunkowej gospodarki runem leśnym należy kierować nie do innych jednostek gospodarczych organizujących zbieranie jagód czy grzybów, lecz do turystów i wycieczkowiczów.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#">Poseł Stanisław Romanowski (ZSL) - Zjednoczenie „Las” ma bogaty dorobek, który mierzyć można zarówno wpływami dewizowymi jak też zaangażowaniem w działalności gospodarczej tego Zjednoczenia - rencistów i kobiet, którzy uzyskują w ten sposób dodatkowe środki. Nakłady na rzecz Zjednoczenia „Las” są jednak od dłuższego czasu nieproporcjonalne do osiągnięć na rzecz tego Zjednoczenia; jedna złotówka nakładów przynosi tu 10 zł wartości produkcji. W świetle powyższego wydaje się nie podlegać dyskusji konieczność doinwestowania placówek Zjednoczenia „Las”.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#">W skali kraju trudno chyba mówić o kurczeniu się bazy surowcowej runa leśnego. W woj. zielonogórskim np. daleko jeszcze do jej pełnego wykorzystania. Rzecz jednak w tym, żeby nie nadmiernie eksploatować runo leśne, a racjonalnie nim gospodarować. A temu niewątpliwie sprzyjać powinno jednolite kierownictwo działalnością w tym zakresie. Jak bardzo brak takiego kierownictwa podraża koszty i komplikuje realizację zadań, widać na przykładzie województwa zielonogórskiego, gdzie np. 80 punktów odbioru i skupu runa podległych gminnym spółdzielniom pokrywa się terytorialnie z 60-ma punktami tego rodzaju, prowadzonymi przez „Las”.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#">Poseł Władysław Kozdra (PZPR) - Lubelskie przedsiębiorstwo „Las” ma bogaty dorobek, o którym świadczą m.in. wyniki ekonomiczne uzyskiwane przez nie w produkcji spożywczej, w przetwórstwie dziczyzny, w zbiorze i przetwórstwie owoców, grzybów i ziół. Przedsiębiorstwo to pracuje jednak w bardzo trudnych warunkach; tylko 2 zakłady są odpowiednio wyposażone, reszta, a zwłaszcza 380 punktów pozysku runa - działa w prymitywnych warunkach.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#">Niedoinwestowanie nie jest jednak jedynym hamulcem rozwoju produkcji przedsiębiorstwa. Drugim - jest duża fluktuacja kadr zarówno pracowników fizycznych jak i umysłowych.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#">W ub. roku woj. lubelskie dostarczyło 3 300 ton czarnej jagody, co stanowi 14 proc. krajowego uzysku. Mógłby on być jeszcze większy, gdyby rozbudować zaplecze produkcyjno-magazynowe, zwłaszcza niezbędna jest budowa chłodni specjalistycznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PosełJanSabik">Na terenie woj. rzeszowskiego, po przyznaniu placówkom „Lasu” prawa wyłączności w zakresie skupu runa leśnego, gospodarka w tym zakresie została usprawniona, potrzeby rynku w pełni zabezpieczone; „Las” wywiązał się w pełni z obowiązków wobec CRS „Samopomoc Chłopska” dostarczając jej potrzebne do przetwórstwa i na rynek ilości owoców leśnych.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PosełJanSabik">W rejonie Bieszczad placówki „Lasu” podjęły wypalanie węgla drzewnego. W roku ub. dostarczyły one 1 tys. ton tego węgla, a plan na rok bieżący przewiduje dostarczenie 4 tys. ton. Pozwoli to na wyeliminowanie importu węgla drzewnego. Zadania te zostaną wykonane pod warunkiem zabezpieczenia odpowiedniej ilości środków transportu i zorganizowania magazynów chroniących produkowany węgiel przed wilgocią.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PosełWalentyKubica">Ładne etykiety i dobre opakowania wyrobów przedsiębiorstw „Las” odbijają korzystnie od jakości opakowań wyrobów w innych działach produkcji.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PosełWalentyKubica">Problemy inwestycyjne Zjednoczenia można byłoby rozwiązywać drogą podejmowania przedsięwzięć wspólnych z innymi przedsiębiorstwami; np. wspólne magazyny i chłodnie, pełne wykorzystanie potencjału produkcyjnego winiarni podległych CRS „Samopomoc Chłopska” i ZSS „Społem” itp.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PosełStanisławCeberek">Jednostki „Lasu” powinny być jedynymi przedsiębiorstwami prowadzącymi gospodarkę w dziedzinie produkcji leśnej niedrzewnej.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PosełStanisławCeberek">Więcej uwagi należy poświęcić rozwojowi wikliniarstwa i koszykarstwa. Można by podjąć sadzenie drzew i krzewów owocowych przy lasach. Na szersze poparcie zasługuje hodowla zwierząt futerkowych oraz pieczarek.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#PosełStanisławCeberek">Należałoby w sposób bardziej racjonalny regulować ilości zwierzyny łownej, trzebiąc więcej zwierzyny grubej, zwłaszcza tam, gdzie czyni ona znaczne szkody w rolnictwie, przy jednoczesnym rozwijaniu i ochronie hodowli kuropatw i bażantów.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PosełJózefMacichowski">Z przedstawionych Komisji materiałów wynika, że wiele trudności i niedomagań w Zjednoczeniu Produkcji Leśnej „Las” spowodowanych jest dynamicznym rozwojem tego przedsiębiorstwa w ostatnich latach i jego niedoinwestowaniem. Zaciążyły na tym pojęcia o sferze działania tego przedsiębiorstwa, którą określano jako produkcję uboczną, niedrzewną - co oznaczało - mało ważną. Tymczasem działalność Zjednoczenia i podległych mu przedsiębiorstw posiada doniosłe znaczenie, stanowi bowiem rozszerzenie rynku żywnościowego, dostarczania na ten rynek wysokowitaminowych pożywnych produktów. Z tego względu przedsiębiorstwa „Lasu” oraz ich działalność traktować trzeba w sposób zbliżony do rolnictwa. Korzystać one winny z tych samych dobrodziejstw i przywilejów, co gospodarstwa rolne i przemysł spożywczy.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#PosełJózefMacichowski">Borówka czernica jest towarem deficytowym w Europie i na świecie. W polskich lasach jest jej pod dostatkiem. Mamy wiele bogatych baz tego cennego i wartościowego owocu. Niedostatecznie jeszcze dbamy o pełne wykorzystanie możliwości zaopatrzenia rynku krajowego w odpowiednie ilości borówki i grzybów.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#PosełJózefMacichowski">Ogromną rolę w gospodarce leśnej odgrywają grzyby. Trzeba zwrócić uwagę, że społeczny ruch rekreacyjny, konieczny i słusznie popierany, czyni poważne spustoszenia w grzybowiskach. Ruchowi temu i turystyce niedzielnej musi towarzyszyć szeroka akcja uświadamiająca o tym, jak należy zachowywać się w lesie, który jest terenem gospodarczym i potrzebuje szczególnej opieki i ochrony.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#PosełJózefMacichowski">Las powinien mieć tylko jednego gospodarza odpowiedzialnego za wszystko, co dzieje się na terenach leśnych. Wpuszczenie na tereny leśne przedstawicieli CRS „Samopomoc Chłopska” czy nawet „Herbapolu” powoduje wiele nieporozumień. Powierzenie przedsiębiorstwom „Las” zbioru owoców runa leśnego i grzybów nie oznacza wprowadzenia monopolu na obrót i przetwórstwo tych surowców. Wynika to z racjonalnego założenia, że w lesie musi być jeden gospodarz, działający zgodnie z interesami środowiska leśnego i zapewniający reprodukcję bazy jagodowej oraz grzybowisk.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#PosełJózefMacichowski">Już przed kilku laty zwrócono uwagę na ujemne zjawisko konkurowania na rynkach zagranicznych pomiędzy centralami sprzedającymi płody runa leśnego i przetworów. Uznano wówczas taką sytuację za tymczasową. Trzeba ostro wystąpić przeciw tym praktykom.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PosełJózefZuj">Konieczność inwestycji w przedsiębiorstwach Zjednoczenia „Las” jest oczywista. Wydaje się jednak, że należałoby ustalić najpilniejsze potrzeby w tym zakresie. W poszczególnych województwach bowiem różnie przedstawiają się obecnie warunki produkcji oraz możliwości jej usprawnienia i rozwoju. W woj. zielonogórskim np. istnieją bardzo duże możliwości zwiększania zarówno stopnia zagospodarowania runa leśnego, jak też rozwoju innych gałęzi niedrzewnej produkcji leśnej.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#PosełJózefZuj">Dyrektor CRS „Samopomoc Chłopska” - Stanisław Czuja: „Las” jest Zjednoczeniem wiodącym w stosunku do pozostałych uczestników branżowego porozumienia, którymi są CRS „Samopomoc Chłopska”, CZSP, ZSS „Społem” i Centrala Spółdzielni Ogrodniczych. W dyskusji wskazywano na to, jakoby gminne spółdzielnie w sposób niewłaściwy współpracowały z „Lasem” w zakresie skupu i eksportu runa leśnego. Tą niewłaściwą współpracą uzasadniano postulat wyłączności dla Zjednoczenia „Las” w dziedzinie skupu runa leśnego.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#PosełJózefZuj">Zasady działania CRS „Samopomoc Chłopska” w skupie, przetwórstwie i eksporcie runa leśnego uregulowane są przepisami branżowego porozumienia zawartego w 1963 r. Ponadto podział zadań w omawianej dziedzinie sprecyzowano dokładnie w porozumieniu zawartym ze Zjednoczeniem „Las”. Co roku również odbywają się narady wszystkich uczestników porozumienia, na których ustala się wytyczne skoordynowanego działania w zakresie wykonawstwa planowych zadań.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#PosełJózefZuj">Skup runa leśnego przez CRS „Samopomoc Chłopska” stanowi w całości skupu naszej Centrali jedynie 0,2 proc. Utrzymuje się on od kilku lat na jednakowym prawie poziomie. Również prowadzony przez CRS eksport runa leśnego osiąga od kilku lat wartość około 5 mln zł dewizowych rocznie. CRS nie ma ambicji rozbudowy skupu runa leśnego kosztem Zjednoczenia „Las”, pragnie jedynie zapewnić odpowiedni surowiec swoim przetwórniom. I dlatego, w przypadku, gdy w pobliżu tych przetwórni nie ma placówek „Las”, organizuje własne punkty skupu runa leśnego.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#PosełJózefZuj">Przedstawiciel CRS - Leszek Wnęk: Problem rozmieszczenia i działania punktów skupu runa leśnego CRS i „Las” można rozwiązać drogą koordynacji zadań w tym zakresie na poszczególnych terenach, w zależności od potrzeb zarówno przetwórni CRS jak i należących do „Lasu”. Jeżeli w pobliżu przetwórni spółdzielczej brak jest punktów skupu prowadzonych przez „Las” to zrozumiałe jest, że w interesie tych przetwórni będzie stworzenie spółdzielczych punktów skupu runa leśnego. Jeśli natomiast będą tam punkty „Las” to tak jak to się już dziś dzieje w rzeszowskim i opolskim - przetwórnie te otrzymują surowiec od punktów skupu „Las”.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#PosełJózefZuj">Na pytania posłów: Józefa Macichowskiego (PZPR), Jerzego Szukały (PZPR), Lucyny Adamowicz (bezp.) i Leona Olszewskiego (ZSL) odpowiedzi udzielił podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Walenty Bartoszewicz.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#PosełJózefZuj">Urodzaj runa leśnego zależy od wielu czynników i charakteryzuje się dużymi wahaniami. Powoduje to ograniczone możliwości pełnego wykorzystania baz surowcowych runa leśnego. Dotyczy to również określenia zasobności lasów w grzyby. W programie racjonalnego wykorzystania bazy surowcowej lasu przewiduje się taką działalność, która jest celowa z punktu widzenia interesów całej gospodarki leśnej i najbardziej ekonomicznie uzasadniona. Gospodarstwo leśne stanowi jedną całość i podlega jednolitym zasadom ochrony i pielęgnacji. Stąd wynika potrzeba jednego gospodarza w lesie. Najbardziej celowe byłoby oparcie sieci punktów skupu owoców runa leśnego o zespoły ludzi zatrudnionych w administracji leśnej, przede wszystkim o leśników, ale gwałtowny rozwój zbioru i skupu przekracza możliwości tych pracowników, najbardziej wykwalifikowanych i odpowiedzialnych za gospodarkę leśną. Nie można zlikwidować wszystkich punktów skupu nie podległych przedsiębiorstwom „Lasu”, ale nie można również utrzymywać dublujących się punktów skupu. Konkurencja między sąsiadującymi punktami skupu prowadzi do obniżenia jakości surowca.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#PosełJózefZuj">Inwestowanie w przedsiębiorstwa „Lasu” jest bardzo tanie z punktu widzenia kosztów jednego stanowiska pracy (koszt ten wynosi zaledwie 70 tys. zł). Inwestycje te przynoszą więc efekty zarówno dla rozwoju produkcji i eksportu, jak i w dziedzinie zatrudnienia. Są to inwestycje szybko rentujące.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#PosełJózefZuj">Inwestycje związane z produkcją węgla drzewnego w Bieszczadach będą całkowicie zrealizowane.</u>
<u xml:id="u-6.9" who="#PosełJózefZuj">Gospodarka Leśna wpływa pośrednio na poziom gospodarki rolnej i dlatego oba te działy należy traktować jednakowo.</u>
<u xml:id="u-6.10" who="#PosełJózefZuj">Przewodniczący Komisji - poseł Bronisław Drzewiecki (ZSL): Problem dyskutowany na posiedzeniu Komisji nie jest dostatecznie znany szerokiemu ogółowi. Należałoby wzmóc propagandę wokół spraw racjonalnego wykorzystywania środowiska leśnego dla celów gospodarczych, wspólnej społecznej opieki nad bogactwem znajdującym się na terenach leśnych.</u>
<u xml:id="u-6.11" who="#PosełJózefZuj">Wszystkie nasze przedsiębiorstwa, zarówno państwowe jak i spółdzielcze, muszą kierować się wspólnym interesem gospodarczym i z tego punktu widzenia trzeba rozpatrywać sprawy organizacji, zbieractwa i skupu owoców runa leśnego. Problem jednego gospodarza w lesie wysunięto właśnie w trosce o najracjonalniejsze wykorzystanie bogactwa lasu.</u>
<u xml:id="u-6.12" who="#PosełJózefZuj">O DZIAŁALNOŚCI ZJEDNOCZENIA PRODUKCJI LEŚNEJ „LAS”</u>
<u xml:id="u-6.13" who="#PosełJózefZuj">Informacja dyrektora ZPL „Las” - Stanisława Dobrodzieja złożona na posiedzeniu Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w dniu 3 marca 1967 r.</u>
<u xml:id="u-6.14" who="#PosełJózefZuj">W okresie minionego 20-lecia działalność w dziedzinie wykorzystania i zagospodarowania płodów runa leśnego ujęta była w wiele form organizacyjnych. W ciągu tego okresu stworzono podstawy realizacji szerokiego programu ubocznego użytkowania lasu i jego bogactw. Rozwinęła się sieć jednostek organizacyjnych - wojewódzkich przedsiębiorstw „Las” i wzrosła ilość punktów pozyskania rozmieszczanych proporcjonalnie do zasobności baz surowcowych.</u>
<u xml:id="u-6.15" who="#PosełJózefZuj">Obecnie terenowe jednostki produkcji leśnej „Las” pozyskują 20 rodzajów owoców leśnych, 20 gatunków grzybów, 16 gatunków ziół, 11 rodzajów dziczyzny oraz miód leśny, ślimaki, materiały melioracyjne i różne odpady leśne. W branży spożywczej Zjednoczenia produkuje się ogółem 274 asortymenty wyrobów z owoców leśnych i grzybów; w przedsiębiorstwach branży drzewnej - 311 różnego rodzaju wyrobów z drewna, w branży wikliniarsko-trzciniarskiej - 462 rodzaje wyrobów, w branży hodowlanej prowadzi się hodowlę 3 odmian lisów i 7 odmian norek.</u>
<u xml:id="u-6.16" who="#PosełJózefZuj">Stały wzrost działalności gospodarczej, występujący w ostatnich latach, tak w zakresie pozyskania owoców leśnych, grzybów i dziczyzny na rynek krajowy oraz na eksport, dowodzi słuszności koncepcji ubocznego użytkowania lasu oraz słuszności działania w ramach resortu leśnictwa państwowej organizacji koordynującej pozyskanie i przetwórstwo surowców do produkcji leśnej niedrzewnej.</u>
<u xml:id="u-6.17" who="#PosełJózefZuj">Zjednoczenie „Las” ma znaczny dorobek w dziedzinie szkolenia i przygotowania do pracy wielu tysięcy zbieraczy runa leśnego i prawidłowego eksploatowania baz surowcowych przy współpracy z terenowymi organami gospodarki leśnej.</u>
<u xml:id="u-6.18" who="#PosełJózefZuj">W miarę zwiększania się popytu na owoce leśne i grzyby na rynku krajowym i za granicą podjęto badania zasobności baz surowcowych i prace nad ustaleniem prawidłowej ich eksploatacji. Zakład Ubocznego Użytkowania Lasu w Instytucie Badawczym Leśnictwa podjął szereg prac naukowo-badawczych, głównie w celu ustalenia zasad kompleksowego i racjonalnego wykorzystania baz surowcowych.</u>
<u xml:id="u-6.19" who="#PosełJózefZuj">Przedsiębiorstwa branży spożywczej podległe Zjednoczeniu są terenowo bardzo mocno powiązane z bazami surowcowymi. Zorganizowano własne zaplecze doświadczalno-badawcze w celu wydobycia wysokich walorów odżywczych i smakowych owoców leśnych i grzybów. O osiągnięciach w tej dziedzinie świadczą wysokie oceny przetworów, z których wiele uzyskało znaki jakości i medale na międzynarodowych wystawach żywnościowych. Pracą Zjednoczenia zainteresowało się szereg krajów w ramach RWPG, udzieliliśmy pomocy technicznej i organizacyjnej Czechosłowacji, Węgrom, Bułgarii i Rumunii, w zakresie organizacji pozyskiwania i przetwórstwa owoców runa leśnego i dziczyzny.</u>
<u xml:id="u-6.20" who="#PosełJózefZuj">Obserwuje się rosnące zainteresowanie zagospodarowywaniem płodów runa leśnego ze strony spółdzielczych organizacji gospodarczych, a także przedsiębiorstw prywatnych. Przyznanie przez Ministerstwo Handlu Zagranicznego kilku przedsiębiorstwom handlu zagranicznego uprawnień eksportera płodów runa leśnego stworzyło szereg trudności i nieporozumień w dziedzinie gospodarki zbiorami runa leśnego. W rezultacie konkretnych ustaleń podpisano porozumienie branżowe, którego uczestnikami są jednostki zrzeszone w CRS „Samopomoc Chłopska”, Centrali Spółdzielni Ogrodniczych, Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy, ZSS „Społem” oraz przedsiębiorstwa i zakłady przemysłu owocowo-warzywnego. Te słuszne gospodarczo decyzje w sprawie współpracy i koordynacji pozyskiwania i przetwórstwa płodów runa leśnego nie zawsze są prawidłowo realizowane w terenie. Uczestnicy porozumienia branżowego zainteresowani głównie skupem jagód borówki czernicy, a z grzybów jednego tylko gatunku - kurki, i to na terenach, gdzie te płody runa leśnego występują najobficiej, dublują działalność jednostek „Lasu”. Powoduje to szereg nieprawidłowości w gospodarce płodami runa leśnego, jak nieekonomiczne wykorzystanie środków transportu, zatrudnienie dodatkowych sił roboczych, obniżka jakości surowca.</u>
<u xml:id="u-6.21" who="#PosełJózefZuj">Nadmiernie eksploatacyjny charakter takiej gospodarki zagraża zasobności baz surowcowych i naruszeniem równowagi biologicznej w zespołach leśnych. Należałoby przeanalizować zgłaszany przez pracowników naukowych, pracowników terenowej administracji leśnej i pracowników przedsiębiorstw „Las” wniosek, aby leśna produkcja uboczna była powierzona zarówno na odcinku zagospodarowania jak i użytkowania wyłącznie jednej organizacji działającej w ramach resortu leśnictwa oraz dysponującej odpowiednią strukturą organizacyjną i wykwalifikowanym personelem. Ustalone w planie pionów spółdzielczych zadania skupu i eksportu płodów runa leśnego należałoby przekazać Zjednoczeniu „Las”.</u>
<u xml:id="u-6.22" who="#PosełJózefZuj">Zjednoczenie dysponuje niedostatecznymi środkami inwestycyjnymi, co w znacznym stopniu ogranicza rozwój produkcji i eksportu surowców i przetworów; m.in. ogranicza to możliwość rozszerzania produkcji łubianek i innych poszukiwanych opakowań.</u>
<u xml:id="u-6.23" who="#PosełJózefZuj">Limit inwestycyjny na lata 1966–1970 określony kwotą 175 mln zł jest niewystarczający dla realizacji opracowanego przez Zjednoczenie programu rozwoju produkcji, modernizacji zakładów, budowy magazynów itp. Inwestycje te są gospodarczo opłacalne i nie nastręczają większych trudności w wykonawstwie. Przedsiębiorstwa handlu zagranicznego „Agros”, „Animex” i „Paged” wydały pozytywną opinię o planowanych przez Zjednoczenie „Las” inwestycjach, służących w poważnej mierze rozwojowi eksportu.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>