text_structure.xml
23.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#">W dniach 11 i 12 grudnia 1968 r. Komisja Handlu Zagranicznego, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów Stanisława Kuzińskiego (PZPR), Zdzisława Grudnia (PZPR) i Zdzisława Tomala (ZSL) rozpatrzyła projekt planu i budżetu na 1969 r. oraz podstawowych założeń planu na 1970 r. w części dotyczącej handlu zagranicznego.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciel Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Ministerstwa Handlu Zagranicznego z Ministrem Witoldem Trąmpczyńskim i podsekretarzem stanu - Tadeuszem Olechowskim, Ministerstwa Komunikacji z Ministrem - Piotrem Lewińskim, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z podsekretarzem stanu - Tadeuszem Markowskim, Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z podsekretarzem stanu - Zdzisławem Przygodą. Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu z podsekretarzem stanu - Stanisławem Lindbergiem, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego, Urzędu Rady Ministrów oraz Najwyższej Izby Kontroli.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#">W ramach prac przygotowawczych do dyskusji nad projektem planu handlu zagranicznego na 1969 r. zespoły poselskie zwizytowały specjalizujące się w eksporcie zakłady produkcyjne sześciu branż przemysłu: odzieżowego, dziewiarskiego, wełnianego, meblarskiego, maszyn włókienniczych.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#">Projekt planu w części dotyczącej handlu zagranicznego wyrobami przemysłu ciężkiego, maszynowego, chemicznego i górnictwa zreferował poseł Zdzisław Grudzień (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#">Z analizy projektu planu wynika, że założone w nim wskaźniki, charakteryzujące dynamikę rozwojową naszego handlu zagranicznego, w prawidłowy sposób odzwierciedlają zarówno nasze potrzeby, jak i możliwości gospodarcze. Projekt planu zawiera zadania trudne, na niektórych odcinkach napięte, lecz w pełni realne. Pełna, prawidłowa realizacja planu zadecyduje o poprawie naszego bilansu handlowego, o dalszych korzystnych zmianach struktury towarowej eksportu, jak również o pełniejszym zaspokojeniu potrzeb gospodarki narodowej określonych uchwałami V Zjazdu Partii.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#">W porównaniu do skorygowanego planu roku 1968 projekt planu na 1969 r. zakłada ogólny wzrost obrotów o. 10,3 proc., przy czym eksport wzrosnąć ma o 10,1 proc., a import - o 10,6 proc.; zakłada się w eksporcie dalszy wzrost udziału wyrobów gotowych, który osiągnąć ma 56 proc. Najpoważniej wzrasta eksport maszyn i urządzeń (o 13,4 proc.) i artykułów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego (o 18,4 proc.).</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#">Szczególnego znaczenia w projekcie planu na rok 1969 nabiera eksport przemysłu elektro-maszynowego. Warunkiem osiągnięcia wysoko założonego wzrostu eksportu tej branży jest dalsze pogłębianie procesu specjalizacji i koncentracji produkcji w zakładach specjalizujących się w eksporcie. W związku z tym szczególnie pilne staje się rozwiązanie kilku zagadnień, do których należy zaliczyć: ustalenie bardziej prawidłowych powiązań kooperacyjnych, podniesienie jakości i poprawę terminowości dostaw z kooperacji, usprawnienie trybu uruchamiania produkcji nowych asortymentów, poprawę organizacji i planowania produkcji oraz unowocześnienie konstrukcji maszyn i technologii ich wytwarzania.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#">Poseł Grudzień omówił następnie szczegółowo zadania eksportowe w dziedzinie przemysłu obrabiarkowego, maszyn budowlanych, maszyn włókienniczych, przemysłu motoryzacyjnego, okrętowego, stwierdzając, że dla pełnej realizacji planowanych na 1969 r. zadań eksportowych w tych przemysłach niezbędne jest m.in.:</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#">- konsekwentne i terminowe wcielanie w życie opracowanych przez zakłady i branże specjalizujące się w eksporcie programów rekonstrukcji i modernizacji produkcji. W oparciu bowiem o te programy zawierane są pomiędzy producentami a handlem zagranicznym umowy na poszczególne lata;</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#">- konsekwentne dążenie przy określaniu optymalnych założeń organizacyjnych i technicznych dla zakładów specjalizujących się w eksporcie - do stopniowego porządkowania profilu produkcji, co jest warunkiem szerszego wdrażania postępu technicznego; zgodnie z zaleceniami V Zjazdu Partii, należy koncentrować produkcję w dużych zakładach, o zamkniętym cyklu produkcyjnym, współpracujących z zakładami satelitarnymi, dysponujących wyspecjalizowaną kadrą i pracujących w oparciu o nowoczesne technologie;</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#">- właściwsze niż dotąd wykorzystywanie dla celów wzrostu produkcji eksportowej rezerwowego funduszu dewizowego.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#">Oceny zarówno przemysłu, jak i handlu zagranicznego wskazują. że wprowadzone w ostatnich latach bodźce ekonomiczne w dziedzinie handlu zagranicznego zdały praktyczny egzamin. Podniosły one poziom zainteresowania załóg przedsiębiorstw produkcyjnych i pracowników central handlu zagranicznego poszukiwaniami metod podnoszenia opłacalności eksportu. Projekt planu na rok 1969 przewiduje dalsze zwiększanie w eksporcie udziału towarów o wysokich wskaźnikach opłacalności. Realizacja tego zadania wymagać będzie od resortów i zjednoczeń wysiłków zmierzających do obniżania kosztów własnych produkcji, podejmowania produkcji wyrobów, na które rynki zagraniczne zgłaszają szczególne zapotrzebowanie, a od central handlu zagranicznego - pogłębienia znajomości rynków, uzyskiwania wyższych cen, poprawy informacji dla przemysłu o aktualnych wymogach odbiorców-itp. Decydujące znaczenie dla wzrostu opłacalności eksportu ma rozwój produkcji specjalizowanej.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#">W myśl założeń projektu planu na 1969 r. poważne zmiany nastąpią w obrotach wyrobami hutniczymi. Do roku bieżącego eksportowaliśmy tonażowo więcej wyrobów hutniczych, aniżeli wynosił import. W 1969 r. mimo iż eksport hutnictwa wzrasta w stosunku do roku bieżącego, import przewyższy eksport. Na rynku krajowym zarysowuje się ostro deficyt wyrobów hutniczych. Stąd też opracowanie koncepcji rozwoju przemysłu hutniczego jest pilną koniecznością. Dla uzyskania szybkiej poprawy sytuacji w dziedzinie handlu zagranicznego wyrobami hutniczymi, niezbędne jest skoncentrowanie wysiłków na produkcji bardziej uszlachetnionych asortymentów hutniczych.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#">Rosnące z roku na rok wydobycie węgla umożliwia wzrost jego eksportu, który ma duże perspektywy dalszego rozwoju. Pełne powodzenie i realność ambitnych programów dalszego rozwoju tego eksportu zależy jednak nie tylko od wyników pracy przemysłu węglowego, ale w równym stopniu od tempa rozwoju transportu kolejowego i morskiego oraz zdolności przeładunkowych w naszych portach. Rosnąca nieustannie dysproporcja między zwiększającą się masą towarową a zdolnością przewozową doprowadzić może do zakłóceń. Konieczne jest podjęcie zdecydowanego działania dla poprawy tej sytuacji.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#">Wzrost obrotów handlu zagranicznego założony na rok przyszły, dynamiczny rozwój eksportu wyrobów gotowych, specjalizacja branż i zakładów w produkcji eksportowej nakładają na przedsiębiorstwa handlu zagranicznego coraz bardziej odpowiedzialne zadania. Sprostanie tym zadaniom nie będzie możliwe bez dalszego usprawnienia ich działalności, co może osiągnąć m.in. drogą łączenia niektórych jednostek, przemyślanego likwidowania słabych ogniw, podnoszenia kwalifikacji pracowników.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#">Rozwój współpracy gospodarczej i wymiany handlowej naszego kraju z krajami socjalistycznymi doprowadził do powstania trwałych więzi. Pogłębianie, zacieśnianie tych powiązań jest koniecznym warunkiem dalszego wzrostu naszego potencjału gospodarczego. W krajach socjalistycznych następują w coraz szerszym zakresie zmiany form zarządzania i planowania. Z tych przeobrażeń nasz handel zagraniczny musi wyciągać odpowiednie wnioski zmierzające do dostosowywania się do nowych warunków. Dążyć należy również do umacniania pozycji naszych towarów na rynkach krajów kapitalistycznych.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#">Zrealizowanie ambitnego planu handlu zagranicznego w roku 1969 zależeć będzie w dużym stopniu od zwiększenia skuteczności naszego działania i efektywności wszystkich przedsięwzięć - zarówno przemysłu jak i aparatu handlu zagranicznego - związanych z rozwojem i strukturą towarową naszych obrotów zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Tadeusz Wysocki (PZPR), Antoni Walaszek (PZPR). Józef Macichowski (PZPR), Jerzy Olszewski (PZPR), Maria Mielczarek (PZPR), Stanisław. Grzywiński (SD), Tadeusz Młyńczak/SD/, Józef Raźny (SD), Antoni Chudziński (ZSL), Wiktor Zyzik (PZPR), Zdzisław Grudzień (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Minister Komunikacji - Piotr Lewiński, podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego -Tadeusz Markowski oraz Minister Handlu Zagranicznego - Witold Trąmpczyński.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#">Podsumowując dyskusję, przewodniczący Komisji poseł Stanisław Kuziński (PZPR) stwierdził, że projekt planu handlu zagranicznego na rok 1969 jest napięty, lecz w pełni realny.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#">W dyskusji słusznie zwracano uwagę na prawidłowość ustalonych w projekcie planu kierunków i proporcji handlu zagranicznego, na fakt, że określone w nim zadania są bardzo ambitne, w pełni odpowiadające potrzebom naszej gospodarki narodowej. Dyskusja koncentrowała się wokół kilku zagadnień. Jednym z nich jest problem licencji. Stoimy obecnie przed koniecznością realizacji programu modernizacji produkcji i wdrażania zdobyczy postępu technicznego. W związku z tym poważnie musi wzrosnąć zakup licencji, dlatego też niezbędne jest udoskonalanie dotychczasowej praktyki w dziedzinie ich zakupu i wdrażania. Należy szczególnie troskliwie badać zarówno warunki, tego zakupu, jak i możliwości opanowania produkcji podjętej na bazie zakupionej licencji oraz perspektywy zbytu wyrobów wyprodukowanych w oparciu o tę licencję. Równocześnie konieczne jest podniesienie wymogów wobec ogniw gospodarki odpowiedzialnych za zakup licencji i jej wykorzystanie w produkcji.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#">W minionych latach nastąpił szczególnie dynamiczny rozwój przemysłu chemicznego; przy rozbudowie tego przemysłu przyjęliśmy słuszny w tamtym okresie kierunek rozwijania go jako przemysłu antyimportowego. W obecnej sytuacji należy zastanowić się nad dalszym programem rozwoju polskiej chemii z punktu widzenia perspektyw eksportowych. Dotyczy to zwłaszcza tych gałęzi przemysłu chemicznego, w których zdolności produkcyjne niektórych obiektów przekraczają potrzeby krajowe. Sprecyzowanie programu specjalizacji eksportowej tego przemysłu ma szczególne znaczenie przy opracowywaniu koncepcji następnego planu 5-letniego.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#">Kolejnym zagadnieniem są perspektywy rozwoju eksportu statków. Chodzi o ustalenie generalnych kierunków rozwoju tego przemysłu, który stał się naszą narodową specjalnością. Przy opracowywaniu takiego programu uwzględnić trzeba rozbudowę i modernizację bazy produkcyjnej oraz rozbudowę zaplecza kooperacyjnego.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#">Wiele uwagi w dyskusji poświęcono dysproporcji między rosnącą masą towarową w obrocie zagranicznym, a zdolnościami przewozowymi i przeładunkowymi kolei i portów, Problem ten rozpatrzony powinien-być szczegółowo wspólnie z zainteresowanymi komisjami sejmowymi. Podobnie, wspólnie z Komisją Przemysłu Ciężkiego należałoby rozpatrzyć sytuację w dziedzinie bazy kooperacyjnej przemysłu ciężkiego i maszynowego.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#">Usprawnianie systemu organizacyjnego central handlu zagranicznego nie osiąga zadowalającego tempa. Wdrażanie zaleceń VII Plenum KC PZPR postępuje zbyt wolno. Podniesienie poziomu obsługi klienta zagranicznego jak i pogłębianie kontaktów z przemysłem - to zadania handlu zagranicznego, do których Komisja powinna powrócić na jednym z kolejnych posiedzeń.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#">Projekt planu w części dotyczącej handlu zagranicznego wyrobami przemysłu lekkiego zreferowała poseł Maria Mielczarek (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#">Projekt planu na rok 1969 zakłada wzrost wartości eksportu artykułów przemysłu lekkiego o 11,7 proc. w stosunku do przewidywanego wykonania w roku bieżącym. Wzrasta w eksporcie udział branż specjalizujących się w produkcji eksportowej, jak również udział wyrobów charakteryzujących się wyższym stopniem przetworzenia. Zmiany w strukturze eksportu pozwalają na uzyskanie dalszej poprawy jego opłacalności.</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#">Realizacja tych zadań uzależniona jest w poważnej mierze od prawidłowego przebiegu realizacji zapoczątkowanego w przemyśle lekkim szerokiego programu modernizacji i rekonstrukcji technicznej, a zwłaszcza tych jego gałęzi, które mają istotny udział w eksporcie, a których poziom technologii i struktura parku maszynowego nie mogą obecnie zapewnić nowoczesności, ani wysokiej jakości produkcji. Na modernizację i rekonstrukcję, przemysłu lekkiego przeznacza się poważne środki; jest rzeczą niezmiernie ważną, aby zostały one prawidłowo i w pełni wykorzystane.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#">W resorcie przemysłu lekkiego przewidziane zostały do specjalizacji eksportowej trzy branże: odzieżowa, dziewiarsko-pończosznicza, obuwnicza. Ich udział w całości eksportu artykułów przemysłu lekkiego wzrosnąć ma - w myśl projektu planu na rok 1969 - do 56,3 proc.</u>
<u xml:id="u-1.30" who="#">Poseł Mielczarek omówiła z kolei szczegółowo zadania, jakie na te trzy branże nakłada projekt planu na rok 1969, jak również kroki podejmowane dla zwiększenia opłacalności i efektywności dewizowej w tym eksporcie, prezentując pogląd, że działanie zarówno przemysłu jak i handlu zagranicznego w tej dziedzinie jest niedostateczne, co wiąże się z niedomogami obecnego systemu nagradzania za produkcję eksportową.</u>
<u xml:id="u-1.31" who="#">Rozpatrując projekt planu na rok 1969, zwrócić należy uwagę na problem tzw. szerokiej wymiany z krajami socjalistycznymi. Wymiana taka, pomyślana jako droga zbywania nadwyżek towarowych rynku wewnętrznego w zamian za nadwyżki towarowe innego kraju, miała na celu umożliwienie resortowi handlu wewnętrznego poprawienie zaopatrzenia rynku wewnętrznego.</u>
<u xml:id="u-1.32" who="#">Tymczasem obserwuje się, że eksport w ramach tej szerokiej wymiany przybiera charakter niezgodny z tymi założeniami; zbyt częste są wypadki wprowadzania do szerokiej wymiany towarów zamówionych uprzednio przez handel wewnętrzny w przemyśle, z góry przewidzianych do takiej wymiany. Taka konkurencja central handlu wewnętrznego i zagranicznego na rynku zagranicznym pociąga za sobą ujemne skutki dla transakcji handlu zagranicznego. Zakres szerokiej wymiany wymaga jednoznacznego określenia.</u>
<u xml:id="u-1.33" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Tadeusz Wysocki (PZPR), Józef Macichowski (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Jerzy Pryma (PZPR), Barbara Gruszkiewicz (bezp.); dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarze stanu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego - Zdzisław Przygoda, w Ministerstwie Handlu Zagranicznego - Tadeusz Olechowski oraz Minister Handlu Zagranicznego - Witold Trąmpczyński.</u>
<u xml:id="u-1.34" who="#">Przewodniczący Komisji poseł Stanisław Kuziński (PZPR) podkreślił, że w dyskusji a szczególnie wiele uwagi poświęcono programowi rekonstrukcji przemysłu lekkiego, wskazując na wagę realizacji tego programu z punktu widzenia potrzeb handlu zagranicznego. Program inwestycyjny w tym resorcie nie wykonywany jest od lat z uwagi na brak mocy przerobowej i niedostateczne przygotowanie dokumentacji. Zadania inwestycyjne w projekcie planu 1969 r. poważnie rosną, nie zaspokoją jednak w pełni potrzeb. Przestarzały park maszynowy tego przemysłu utrudnia podejmowanie produkcji nowoczesnych, wysokojakościowych wyrobów, znajdujących łatwy zbyt na rynkach zagranicznych. Dlatego też rozwój krajowej produkcji maszyn dla przemysłu lekkiego, jak również wzrost importu nowoczesnych urządzeń stanowią pilną konieczność.</u>
<u xml:id="u-1.35" who="#">Tempo prac zmierzających do wprowadzenia pełnej koordynacji branżowej w przemyśle lekkim jest niedostateczne. Opracowanie projektów statutów zjednoczeń wiodących, które obejmą zarówno zakłady podległe resortowi przemysłu lekkiego, jak i zakłady drobnej wytwórczości, opóźnia się; koordynacja branżowa przemysłu lekkiego nie została jeszcze do końca usystematyzowana. Należy życzyć sobie zakończenia tych prac w 1969 r., gdyż wprowadzenie pełnej koordynacji branżowej umożliwi wydobycie poważnych rezerw produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-1.36" who="#">W niektórych branżach przemysłu lekkiego uzyskany został znaczny postęp w dziedzinie wzornictwa; dotyczy to m.in. dziewiarstwa, galanterii skórzanej. Ogólnie jednak oceniając, uznać należy poziom wzornictwa nadal za niezadowalający. Dotyczy to nie tylko przemysłu lekkiego, lecz również meblarstwa. Bez wydatnej poprawy w tej dziedzinie, trudno myśleć o sprostaniu konkurencji na rynkach zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-1.37" who="#">Projekt planu w części dotyczącej handlu zagranicznego artykułami rolno-spożywczymi zreferował poseł Tadeusz Stefaniak (ZSL).</u>
<u xml:id="u-1.38" who="#">Eksport artykułów rolno-spożywczych stanowić będzie w 1969 r. 12,9 proc. w ogólnej strukturze eksportu, utrzymując się w zasadzie na poziomie założonym na 1968 r. Import, w porównaniu do 1968 r. zmniejsza się o 3,5 proc., na co poważny wpływ ma zmniejszenie importu zbóż.</u>
<u xml:id="u-1.39" who="#">Jakkolwiek udział eksportu artykułów rolno-spożywczych w ogólnych obrotach handlu zagranicznego ma tendencje spadkowe, to znaczenie tego eksportu z punktu widzenia potrzeb gospodarki i bilansu handlu zagranicznego pozostaje nadal bardzo duże.</u>
<u xml:id="u-1.40" who="#">Eksport artykułów rolno-spożywczych charakteryzuje coraz lepsza struktura, co wpływa na wzrost opłacalności. W eksporcie tym coraz większy jest udział artykułów pochodzenia roślinnego i to artykułów o wysokim stopniu przetworzenia, przy zmniejszającym się udziale surowców.</u>
<u xml:id="u-1.41" who="#">Dalsze unowocześnianie produkcji i modernizacja przemysłu rolno-spożywczego są niezbędnym warunkiem podniesienia jakości produkcji eksportowej i zwiększenia jej efektywności. Należy również dążyć do poprawy poziomu opakowań towarów przeznaczonych na eksport, w celu zwiększenia ich atrakcyjności. Na przeszkodzie uzyskiwania bardziej korzystnych cen za eksportowane przez nas artykuły rolno-spożywcze stoi niedostateczna powierzchnia magazynowa i chłodnicza. Rozbudowa sieci magazynów i chłodni jest więc pilną koniecznością.</u>
<u xml:id="u-1.42" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Maria Mielczarek (PZPR), Tadeusz Wysocki (PZPR), Wiktor Zyzik (PZPR): Antoni Chudziński (ZSL), Stanisław Turski (ZSL), Jerzy Pryma (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL) - przedstawiciel Komisji Planu Gospodarczego Budżetu i Finansów, Józef Maciechowski (PZPR), Zdzisław Tomal (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego - Tadeusz Olechowski, dyrektor departamentu w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu Zdzisław Dąbkowski oraz podsekretarz stanu w tym Ministerstwie - Stanisław Lindberg.</u>
<u xml:id="u-1.43" who="#">W dyskusji podkreślano ścisły związek jaki zachodzi pomiędzy rozwojem produkcji rolnej, przemysłu rolno-spożywczego oraz eksportem artykułów rolno-spożywczych. Toteż przy opracowywaniu koncepcji kolejnego planu 5-letniego zwrócić trzeba szczególną uwagę na te branże, które mają duże perspektywy rozwijania eksportu, zabezpieczają wysoki uzysk dewizowy, przy mniejszej ilościowo masie eksportowanego towaru i odpowiednio do tego planować rozwój pewnych kierunków produkcji rolnej, zwłaszcza ogrodniczej i sadowniczej, jak też inwestycje w przemyśle rolno-spożywczym.</u>
<u xml:id="u-1.44" who="#">Wskazywano, że choć eksport artykułów rolno-spożywczych w ogólnych obrotach handlu zagranicznego spada, to jednak w dalszym ciągu przynosi on poważne korzyści dewizowe. To stanowi o wadze i konieczności zwiększania wysiłku idącego w kierunku rozwijania tego eksportu.</u>
<u xml:id="u-1.45" who="#">W stosunku do możliwości eksportowych oraz dynamiki rozwoju produkcji rolnej, przemysł rolno-spożywczy, mimo że został w minionych latach poważnie rozbudowany, jest niedoinwestowany. Poważny postęp jaki następuje w tym przemyśle w innych krajach zmusza nas do szybkiej modernizacji przemysłu rolno-spożywczego, o ile nie chcemy stracić swej pozycji nowoczesnego wytwórcy oraz utrzymać dobrą markę, jaką uzyskały nasze towary rolno-spożywcze na rynkach zagranicznych. Nie mniej ważną sprawą jest rozbudowa bazy chłodniczej i magazynowej, umożliwiająca lepsze zagospodarowanie skupionej masy towarowej i lepsze wykorzystanie koniunktury zagranicą.</u>
<u xml:id="u-1.46" who="#">Wyższą opłacalność produkcji eksportowej przemysłu rolno-spożywczego uzyskać można tylko w drodze obniżania kosztów produkcji i wykorzystywania sezonowych wahań cen.</u>
<u xml:id="u-1.47" who="#">Projekt budżetu na 1969 r. Ministerstwa Handlu Zagranicznego zreferował poseł Józef Raźny (SD).</u>
<u xml:id="u-1.48" who="#">Komisja przyjęła projekt planu i budżetu na rok 1969 oraz podstawowych założeń planu na rok 1970 w części dotyczącej handlu zagranicznego, w. brzmieniu przedłożenia rządowego.</u>
<u xml:id="u-1.49" who="#">Referentem sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w 1967 r. przez Ministerstwo Handlu Zagranicznego był poseł Jerzy Olszewski (PZPR). Wskazał on na zgodność danych i wskaźników zawartych w sprawozdaniu rządu z rozpatrywanym przez Komisję w dniu 16 lipca br. (patrz BPS nr 636)IV kad./ sprawozdaniem Ministerstwa Handlu Zagranicznego z wykonania planu i budżetu w 1967 r.</u>
<u xml:id="u-1.50" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu w 1967 r. w części dotyczącej Ministerstwa Handlu Zagranicznego.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>