text_structure.xml 11.8 KB
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 15 czerwca 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności w 1966 r.:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#">- Komitetu Nauki i Techniki, - Głównego Urzędu Statystycznego oraz uchwaliła dezyderaty dotyczące realizacji planu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z zastępcy Przewodniczącego - Bolesławem Adamskim i Wacławem Czachórskim;</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Głównego Urzędu Statystycznego z prezesem - Wincentym Kawalcem i wiceprezesami - Stanisławem Rogiem i Leonem Rzendowskim;</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem, dyrektorem Zespołu - Edwardem Demidowskim i dyrektorem departamentu - Aleksandrem Ivanką, oraz przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Urzędu Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#">Sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności. Komitetu Nauki i Techniki w 1966 r. złożył poseł Józef Łastowski (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Bronisław Warowny (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Władysław Kuszyk (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Zdzisław Siedlewski (SD), Eugeniusz Witek (ZSL) i Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili zastępcy Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - Wacław Czachórski i Bolesław Adamski.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#">Zarówno w sprawozdaniu, jak i w dyskusji wskazywano na poważne postępy osiągnięte przez Komitet Nauki i Techniki w działalności koncepcyjnej, planistycznej, koordynacyjnej, normatywnej i merytorycznej.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#">W wyniku działalności Komitetu osiągnięto poprawę w dziedzinie koncentracji i przyspieszenia badań naukowych, poprawę zaopatrzenia w aparaturę i urządzenia niezbędne do prowadzenia prac naukowo-badawczych. W większym niż dotychczas stopniu Komitet inspirował - zgodnie z potrzebami gospodarki narodowej - kierunki badań naukowych.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#">Zwracając uwagę na poprawę, jaką obserwuje się w dziedzinie koordynacji badań naukowych, wskazywano na konieczność dalszego jej pogłębienia, przy równoczesnym uwolnieniu Komitetu od wszelkiego rodzaju czynności administracyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#">Komitet zbyt szczegółowo zajmuje się rozwojem techniki i badań stosowanych w poszczególnych branżach przemysłowych, przy niedostatecznej koordynacji problemów międzyresortowych i między branżowych. Komitet powinien ograniczać się do wskazywania kierunków działania wynikających z ogólnych potrzeb państwa, bez zajmowania się szczegółami i rozpraszania swej działalności w ramach poszczególnych resortów i branż.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#">Mimo postępów w tej dziedzinie, badania naukowe są wciąż jeszcze nadmiernie rozproszone, zdarzają się wypadki dublowania badań naukowych. Koncentrując te badania, trzeba równocześnie ściślej wiązać je z potrzebami praktyki, głównie z potrzebami przemysłu.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#">Przedmiotem stałej troski Komitetu winien być taki dobór tematyki badań naukowych, który zapewniłby najwyższą efektywność nakładów ponoszonych na te badania.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#">Równie ważne jest zapewnienie szybkiego i sprawnego wdrażania osiągnięć nauki do praktycznej realizacji; postępy w tej dziedzinie, choć poważne, nie mogą być uznane za zadowalające.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#">Niezadowalające jest jeszcze wykorzystanie Funduszu Postępu Technicznego. To samo dotyczy funduszu nagród, którego dysponowanie należałoby - zdaniem niektórych dyskutantów - zdecentralizować i uelastycznić, przekazując część środków i uprawnień do zjednoczeń. Pozwoli to uczynić z nagród skuteczniejszy niż dotąd bodziec zarówno dla pracowników naukowo-badawczych, jak i dla praktyków.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#">Równocześnie z wdrażaniem do praktyki wyników własnych badań naukowych, konieczne jest szersze korzystanie z osiągnięć zagranicznych. Warunki do tego stworzyć może m.in. rozbudowa informacji naukowo-technicznej.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#">Wskazywano na występujące jeszcze nieprawidłowości w rozmieszczeniu wysoko kwalifikowanych kadr. Stosunkowo słaba ilościowo i jakościowo jest obsada komórek naukowo-badawczych w stosunku do zakładów produkcyjnych. Wewnątrz komórek naukowo-badawczych niedostateczna jest ilość pracowników technicznych pomocniczych, co powoduje obciążenie pracowników naukowo-badawczych pracami niewymagającymi wysokich kwalifikacji. Wskazywano również na konieczność bardziej starannego doboru kadr zaplecza naukowo-badawczego.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#">W wyższych uczelniach obserwuje się pewien separatyzm katedr naukowych, podczas gdy należałoby większą uwagę poświęcić badaniom prowadzonym na szerszej płaszczyźnie.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#">Komisja stwierdziła, że w 1966 r. Komitet Nauki i Techniki dokonał dużego wysiłku zmierzającego do dalszej poprawy organizacji i może się poszczycić dalszymi osiągnięciami tak na polu techniki, jak i nauki i wspólnego ich powiązania.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#">Komisja postanowiła przyjąć sprawozdanie Komitetu Nauki i Techniki z wykonania budżetu i działalności w roku 1966.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Głównego Urzędu Statystycznego w roku 1966. Sprawozdawcą był poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Zdzisław Balicki (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Krystyna Biernacka (SD), Józef Lastowski (PZPR) i Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Prezes Głównego Urzędu Statystycznego - Wincenty Kawalec oraz wiceprezesi - Stanisław Róg i Leon Rzendowski.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#">W dyskusji i referacie wysoko oceniono postępy w działalności GUS. Stwierdzono, że program prac GUS w 1966 r. został, w porównaniu do lat ubiegłych, znacznie poszerzony; GUS rozwijał zakres działalności i udoskonalał metody pracy. Wprowadzono szereg zmian organizacyjnych oraz powołano Zakład Badań Statystyczno-Ekonomicznych i jego pracownie regionalne. Udoskonalono system zbierania informacji i ogłaszania wyników badań, poprawiła się jakość analiz i komentarzy. Wzmożone starania o mechanizację i wyposażenie biur statystycznych w niezbędne środki techniczne oraz o podniesienie poziomu pracowników. Planowane badania w zasadzie wykonano w pełni.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#">Podjęto nowe formy walki z nielegalną sprawozdawczością. Przeprowadzono, w porozumieniu z prezydiami wojewódzkiej i miejskiej rady narodowej w Krakowie, eksperyment służący uproszczeniu i usprawnieniu terenowej sprawozdawczości statystycznej, osiągając pozytywne wyniki.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#">Postulowano w dyskusji dalsze rozszerzenie zakresu badań w skali regionów.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności GUS w 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja uchwaliła dezyderaty w sprawie usprawnienia procesu inwestycyjnego. Problem ten był przedmiotem obrad Komisji w dniu 19 kwietnia 1967 r. (por. BPS)371/IV kad.).</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#">Wprawdzie - jak stwierdził przewodniczący obradom-poseł Stanisław Cieślak - wiele z wysuniętych wówczas postulatów zostało już zrealizowanych, względnie jest w toku realizacji, co znalazło potwierdzenie na ostatnim posiedzeniu Sejmu, niemniej słuszne jest sprecyzowanie stanowiska Komisji w najważniejszych, jej zdaniem, sprawach.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#">W uchwalonych dezyderatach Komisja postuluje m.in.:</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#">- doskonalenie metody bilansowania materiałowego w oparciu o prawidłowo określone zapotrzebowanie na konkretne asortymenty materiałów budowlanych;</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#">- mniejsze inwestycje terenowe, zwłaszcza w pionach spółdzielczości i w dziale gospodarki komunalnej, w większym zakresie powinny być wykonywane systemem gospodarczym przez powoływane do tego celu brygady, zespoły itp. Wyniki ich pracy zależą w dużym stopniu od poziomu wyposażenia w lekki sprzęt budowlany; w planie na 1968-1969 przewidzieć należy wzrost produkcji tego sprzętu zarówno w przemyśle kluczowym, jak i w przemyśle terenowym podległym radom narodowym;</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#">- zwiększenie mocy przerobowych przedsiębiorstw budowlanych w m. Wrocławiu i województwie oraz w m. Kraków i województwie; aktualny potencjał wykonawczy przedsiębiorstw budowlanych na tych terenach uniemożliwia pełną realizację zadań inwestycyjnych;</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#">- zabezpieczenie realizacji opracowanych przez wojewódzkie zespoły poselskie programów zwiększenia terenowej produkcji materiałów budowlanych na potrzeby lokalne. Należy w szczególności rozważyć możliwości:</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#">a) wznowienia wypału cegły w lokalnych cegielniach dotychczas z rozmaitych powodów nieczynnych; Komisja wskazuje przy tym, że do rozważenia jest tu m.in. uelastycznienie cen cegły produkowanej przez drobnych wytwórców i sprzedawanej prywatnym odbiorcom,</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#">b) wykorzystania cegielni przewidzianych do likwidacji z powodu braku surowca lub z powodu, całkowitego zużycia maszyn i urządzeń - do produkcji prefabrykatów lub innych materiałów budowlanych przez spółdzielczość wiejską, spółdzielnie pracy, kółka rolnicze, chłopskie zespoły produkcji materiałów budowlanych lub nawet prywatnych producentów;</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#">c) lepszego rozpoznania złóż i zwiększenia wydobycia kruszyw naturalnych oraz racjonalnego zagospodarowania zasobów żużla i innych odpadów przemysłowych, nadających się do produkcji materiałów budowlanych;</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#">d) prowadzenia tam, gdzie to jest gospodarczo uzasadnione, w terenowych zakładach materiałów budowlanych pracy na dwie zmiany;</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#">e) reaktywowania działających w latach ubiegłych chłopskich zespołów materiałów budowlanych oraz stworzenia odpowiednich bodźców ekonomicznych zachęcających do tworzenia nowych tego typu zespołów;</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#">f) opracowania lokalnych programów szerszej popularyzacji nowych, zastępujących w budownictwie wiejskim cegłę i drewno, materiałów budowlanych oraz szkolenie rzemieślników wiejskich w ich stosowaniu;</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#">g) zwiększenia sieci wypożyczalni sprzętu budowlanego i urządzeń służących do produkcji na placu budowy niektórych materiałów budowlanych.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>