PPC / ppc

text_structure.xml 785 KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 553 554 555 556 557 558 559 560 561 562 563 564 565 566 567 568 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636 637 638 639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671 672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 694 695 696 697 698 699 700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051 1052 1053 1054 1055 1056 1057 1058 1059 1060 1061 1062 1063 1064 1065 1066 1067 1068 1069 1070 1071 1072 1073 1074 1075 1076 1077 1078 1079 1080 1081 1082 1083 1084 1085 1086 1087 1088 1089 1090 1091 1092 1093 1094 1095 1096 1097 1098 1099 1100 1101 1102 1103 1104 1105 1106 1107 1108 1109 1110 1111 1112 1113 1114 1115 1116 1117 1118 1119 1120 1121 1122 1123 1124 1125 1126 1127 1128 1129 1130 1131 1132 1133 1134 1135 1136 1137 1138 1139 1140 1141 1142 1143 1144 1145 1146 1147 1148 1149 1150 1151 1152 1153 1154 1155 1156 1157 1158 1159 1160 1161 1162 1163 1164 1165 1166 1167 1168 1169 1170 1171 1172 1173 1174 1175 1176 1177 1178 1179 1180 1181 1182 1183 1184 1185 1186 1187 1188 1189 1190 1191 1192 1193 1194 1195 1196 1197 1198 1199 1200 1201 1202 1203 1204 1205 1206 1207 1208 1209 1210 1211 1212 1213 1214 1215 1216 1217 1218 1219 1220 1221 1222 1223 1224 1225 1226 1227 1228 1229 1230 1231 1232 1233 1234 1235 1236 1237 1238 1239 1240 1241 1242 1243 1244 1245 1246 1247 1248 1249 1250 1251 1252 1253 1254 1255 1256 1257 1258 1259 1260 1261 1262 1263 1264 1265 1266 1267 1268 1269 1270 1271 1272 1273 1274 1275 1276 1277 1278 1279 1280 1281 1282 1283 1284 1285 1286 1287 1288 1289 1290 1291 1292 1293 1294 1295 1296 1297 1298 1299 1300 1301 1302 1303 1304 1305 1306 1307 1308 1309 1310 1311 1312 1313 1314 1315 1316 1317 1318 1319 1320 1321 1322 1323 1324 1325 1326 1327 1328 1329 1330 1331 1332 1333 1334 1335 1336 1337 1338 1339 1340 1341 1342 1343 1344 1345 1346 1347 1348 1349 1350 1351 1352 1353 1354 1355 1356 1357 1358 1359 1360 1361 1362 1363 1364 1365 1366 1367 1368 1369 1370 1371 1372 1373 1374 1375 1376 1377 1378 1379 1380 1381 1382 1383 1384 1385 1386 1387 1388 1389 1390 1391 1392 1393 1394 1395 1396 1397 1398 1399 1400 1401 1402 1403 1404 1405 1406 1407 1408 1409 1410 1411 1412 1413 1414 1415 1416 1417 1418 1419 1420 1421 1422 1423 1424 1425 1426 1427 1428 1429 1430 1431 1432 1433 1434 1435 1436 1437 1438 1439 1440 1441 1442 1443 1444 1445 1446 1447 1448 1449 1450 1451 1452 1453 1454 1455 1456 1457 1458 1459 1460 1461 1462 1463 1464 1465 1466 1467 1468 1469 1470 1471 1472 1473 1474 1475 1476 1477 1478 1479 1480 1481 1482 1483 1484 1485 1486 1487 1488 1489 1490 1491 1492 1493 1494 1495 1496 1497 1498 1499 1500 1501 1502 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 1512 1513 1514 1515 1516 1517 1518 1519 1520 1521 1522 1523 1524 1525 1526 1527 1528 1529 1530 1531 1532 1533 1534 1535 1536 1537 1538 1539 1540 1541 1542 1543 1544 1545 1546 1547 1548 1549 1550 1551 1552 1553 1554 1555 1556 1557 1558 1559 1560 1561 1562 1563 1564 1565 1566 1567 1568 1569 1570 1571 1572 1573 1574 1575 1576 1577 1578 1579 1580 1581 1582 1583 1584 1585 1586 1587 1588 1589 1590 1591 1592 1593 1594 1595 1596 1597 1598 1599 1600 1601 1602 1603 1604 1605 1606 1607 1608 1609 1610 1611 1612 1613 1614 1615 1616 1617 1618 1619 1620 1621 1622 1623 1624 1625 1626 1627 1628 1629 1630 1631 1632 1633 1634 1635 1636 1637 1638 1639 1640 1641 1642 1643 1644 1645 1646 1647 1648 1649 1650 1651 1652 1653 1654 1655 1656 1657 1658 1659 1660 1661 1662 1663 1664 1665 1666 1667 1668 1669 1670 1671 1672 1673 1674 1675 1676 1677 1678 1679 1680 1681 1682 1683 1684 1685 1686 1687 1688 1689 1690 1691 1692 1693 1694 1695 1696 1697 1698 1699 1700 1701 1702 1703 1704 1705 1706 1707 1708 1709 1710 1711 1712 1713 1714 1715 1716 1717 1718 1719 1720 1721 1722 1723 1724 1725 1726 1727 1728 1729 1730 1731 1732 1733 1734 1735 1736 1737 1738 1739 1740 1741 1742 1743 1744 1745 1746 1747 1748 1749 1750 1751 1752 1753 1754 1755 1756 1757 1758 1759 1760 1761 1762 1763 1764 1765 1766 1767 1768 1769 1770 1771 1772 1773 1774 1775 1776 1777 1778 1779 1780 1781 1782 1783 1784 1785 1786 1787 1788 1789 1790 1791 1792 1793 1794 1795 1796 1797 1798 1799 1800 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 1882 1883 1884 1885 1886 1887 1888 1889 1890 1891 1892 1893 1894 1895 1896 1897 1898 1899 1900 1901 1902 1903 1904 1905 1906 1907 1908 1909 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 2026 2027 2028 2029 2030 2031 2032 2033 2034 2035 2036 2037 2038 2039 2040 2041 2042 2043 2044 2045 2046 2047 2048 2049 2050 2051 2052 2053 2054 2055 2056 2057 2058 2059 2060 2061 2062 2063 2064 2065 2066 2067 2068 2069 2070 2071 2072 2073 2074 2075 2076 2077 2078 2079 2080 2081 2082 2083 2084 2085 2086 2087 2088 2089 2090 2091 2092 2093 2094 2095 2096 2097 2098 2099 2100 2101 2102 2103 2104 2105 2106 2107 2108 2109 2110 2111 2112 2113 2114 2115 2116 2117 2118 2119 2120 2121 2122 2123 2124 2125 2126 2127 2128 2129 2130 2131 2132 2133 2134 2135 2136 2137 2138 2139 2140 2141 2142 2143 2144 2145 2146 2147 2148 2149 2150 2151 2152 2153 2154 2155 2156 2157 2158 2159 2160 2161 2162 2163 2164 2165 2166 2167 2168 2169 2170 2171 2172 2173 2174 2175 2176 2177 2178 2179 2180 2181 2182 2183 2184 2185 2186 2187 2188 2189 2190 2191 2192 2193 2194 2195 2196 2197 2198 2199 2200 2201 2202 2203 2204 2205 2206 2207 2208 2209 2210 2211 2212 2213 2214 2215 2216 2217 2218 2219 2220 2221 2222 2223 2224 2225 2226 2227 2228 2229 2230 2231 2232 2233 2234 2235 2236 2237 2238 2239 2240 2241 2242 2243 2244 2245 2246 2247 2248 2249 2250 2251 2252 2253 2254 2255 2256 2257 2258 2259 2260 2261 2262 2263 2264 2265 2266 2267 2268 2269 2270 2271 2272 2273 2274 2275 2276 2277 2278 2279 2280 2281 2282 2283 2284 2285 2286 2287 2288 2289 2290 2291 2292 2293 2294 2295 2296 2297 2298 2299 2300 2301 2302 2303 2304 2305 2306 2307 2308 2309 2310 2311 2312 2313 2314 2315 2316 2317 2318 2319 2320 2321 2322 2323 2324 2325 2326 2327 2328 2329 2330 2331 2332 2333 2334 2335 2336 2337 2338 2339 2340 2341 2342 2343 2344 2345 2346 2347 2348 2349 2350 2351 2352 2353 2354 2355 2356 2357 2358 2359 2360 2361 2362 2363 2364 2365 2366 2367 2368 2369 2370 2371 2372 2373 2374 2375 2376 2377 2378 2379 2380 2381 2382 2383 2384 2385 2386 2387 2388 2389 2390 2391 2392 2393 2394 2395 2396 2397 2398 2399 2400 2401 2402 2403 2404 2405 2406 2407 2408 2409 2410 2411 2412 2413 2414 2415 2416 2417 2418 2419 2420 2421 2422 2423 2424 2425 2426 2427 2428 2429 2430 2431 2432 2433 2434 2435 2436 2437 2438 2439 2440 2441 2442 2443 2444 2445 2446 2447 2448 2449 2450 2451 2452 2453 2454 2455 2456 2457 2458 2459 2460 2461 2462 2463 2464 2465 2466 2467 2468 2469 2470 2471 2472 2473 2474 2475 2476 2477 2478 2479 2480 2481 2482 2483 2484 2485 2486 2487 2488 2489 2490 2491 2492 2493 2494 2495 2496 2497 2498 2499 2500 2501 2502 2503 2504 2505 2506 2507 2508 2509 2510 2511 2512 2513 2514 2515 2516 2517 2518 2519 2520 2521 2522 2523 2524 2525 2526 2527 2528 2529 2530 2531 2532 2533 2534 2535 2536 2537 2538 2539 2540 2541 2542 2543 2544 2545 2546 2547 2548 2549 2550 2551 2552 2553 2554 2555 2556 2557 2558 2559 2560 2561 2562 2563 2564 2565 2566 2567 2568 2569 2570 2571 2572 2573 2574 2575 2576 2577 2578 2579 2580 2581 2582 2583 2584 2585 2586 2587 2588 2589 2590 2591 2592 2593 2594 2595 2596 2597 2598 2599 2600 2601 2602 2603 2604 2605 2606 2607 2608 2609 2610 2611 2612 2613 2614 2615 2616 2617 2618 2619 2620 2621 2622 2623 2624 2625 2626 2627 2628 2629 2630 2631 2632 2633 2634 2635 2636 2637 2638 2639 2640 2641 2642 2643 2644 2645 2646 2647 2648 2649 2650 2651 2652 2653 2654 2655 2656 2657 2658 2659 2660 2661 2662 2663 2664 2665 2666 2667 2668 2669 2670 2671 2672 2673 2674 2675 2676 2677 2678 2679 2680 2681 2682 2683 2684 2685 2686 2687 2688 2689 2690 2691 2692 2693 2694 2695 2696 2697 2698 2699 2700 2701 2702 2703 2704 2705 2706 2707 2708 2709 2710 2711 2712 2713 
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Początek posiedzenia o godz. 9 min 06)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Maciej Płażyński oraz wicemarszałkowie Franciszek Jerzy Stefaniuk, Jan Król, Marek Borowski i Stanisław Zając)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#MaciejPłażyński">Proszę o zajęcie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#MaciejPłażyński">Otwieram posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#komentarz">(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#MaciejPłażyński">Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panie posłanki Dorotę Arciszewską-Mielewczyk, Irenę Marię Nowacką oraz panów posłów Adama Stanisława Szejnfelda i Marka Wikińskiego.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#MaciejPłażyński">W pierwszej części obrad sekretarzami będą panie posłanki Dorota Arciszewska-Mielewczyk i Irena Maria Nowacka.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#MaciejPłażyński">Protokół i listę mówców prowadzić będą...</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Dzień dobry. Panie marszałku, trzeba poprawić mikrofon, bo na sali niczego nie słychać.)</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#MaciejPłażyński">Proszę o ciszę, to będzie lepiej słychać.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#MaciejPłażyński">Protokół i listę mówców prowadzić będą pani posłanka Irena Maria Nowacka i pan poseł Marek Wikiński.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#MaciejPłażyński">Panie posłanki zajęły już miejsce przy stole prezydialnym.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#MaciejPłażyński">Protokół 112. posiedzenia Sejmu uważam za przyjęty wobec niewniesienia zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#MaciejPłażyński">Wysoka Izbo! Z przyjemnością komunikuję, że w tej chwili naszym obradom przysłuchuje się przewodniczący Zgromadzenia Unii Zachodnioeuropejskiej Tymczasowego Europejskiego Zgromadzenia Bezpieczeństwa i Obrony, pan Klaus Bühler. Serdecznie witam pana i pozostałych gości.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#komentarz">(Zebrani wstają, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#MaciejPłażyński">Przypominam, że na poprzednim posiedzeniu Sejm nie przeprowadził głosowania nad wnioskiem zgłoszonym w pierwszym czytaniu poselskiego projektu uchwały w sprawie Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu zawartego w druku nr 2995.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący przeprowadzenie tego głosowania.</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#MaciejPłażyński">Właściwe komisje przedłożyły sprawozdanie o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#MaciejPłażyński">Sprawozdanie to zostało paniom posłankom i panom posłom doręczone w druku nr 3152.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#MaciejPłażyński">Właściwe komisje przedłożyły dodatkowe sprawozdania o projektach ustaw: Prawo lotnicze, o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i o zmianie ustawy o kulturze fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#MaciejPłażyński">Sprawozdania te zostały paniom posłankom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 3043-A, 3010-A, 3020-A, 3017-A.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące przeprowadzenie trzecich czytań tych projektów ustaw.</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#MaciejPłażyński">Po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów podjąłem także decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący przeprowadzenie trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#MaciejPłażyński">Komisja nadzwyczajna - Komisja Prawa Europejskiego przedłożyła sprawozdanie o projekcie ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych oraz innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#MaciejPłażyński">Sprawozdanie to zostało paniom posłankom i panom posłom doręczone w druku nr 3169.</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym, na podstawie art. 56ze ust. 1 regulaminu Sejmu, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#MaciejPłażyński">Komisja Transportu i Łączności przedłożyła sprawozdanie o pilnym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#MaciejPłażyński">Sprawozdanie to zostało paniom posłankom i panom posłom doręczone w druku nr 3166.</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym, na podstawie art. 56e regulaminu Sejmu, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#MaciejPłażyński">Właściwe komisje przedłożyły sprawozdania o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#MaciejPłażyński">- o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#MaciejPłażyński">- o dostępie do informacji publicznej;</u>
          <u xml:id="u-2.32" who="#MaciejPłażyński">- o podpisie elektronicznym;</u>
          <u xml:id="u-2.33" who="#MaciejPłażyński">- o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości.</u>
          <u xml:id="u-2.34" who="#MaciejPłażyński">Sprawozdania te zostały paniom posłankom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 3156, 3112, 3140 i 3148.</u>
          <u xml:id="u-2.35" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące rozpatrzenie tych sprawozdań.</u>
          <u xml:id="u-2.36" who="#MaciejPłażyński">Proponuję, aby w przypadku sprawozdań z druków nr 3112, 3140 i 3148 Sejm wyraził zgodę na zastosowanie art. 47 pkt 3 regulaminu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.37" who="#MaciejPłażyński">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.38" who="#MaciejPłażyński">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.39" who="#MaciejPłażyński">Rada Ministrów przedłożyła projekt ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2001.</u>
          <u xml:id="u-2.40" who="#MaciejPłażyński">Projekt ten został paniom posłankom i panom posłom doręczony w druku nr 3178.</u>
          <u xml:id="u-2.41" who="#MaciejPłażyński">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący przeprowadzenie pierwszego czytania tego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-2.42" who="#MaciejPłażyński">Proponuję, aby w tym przypadku Sejm wyraził zgodę na zastosowanie art. 34 ust. 4 regulaminu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.43" who="#MaciejPłażyński">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.44" who="#MaciejPłażyński">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.45" who="#MaciejPłażyński">Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej wniósł o uzupełnienie porządku dziennego o przeprowadzenie pierwszego czytania poselskiego projektu uchwały w sprawie planu realizacji wydatków budżetu państwa w roku 2001.</u>
          <u xml:id="u-2.46" who="#MaciejPłażyński">Informuję, że po doręczeniu paniom posłankom i panom posłom tego projektu zamierzam uzupełnić porządek dzienny posiedzenia o ten punkt.</u>
          <u xml:id="u-2.47" who="#MaciejPłażyński">Prezydium Sejmu, po wysłuchaniu opinii Konwentu Seniorów, proponuje, aby Sejm przeprowadził debaty krótkie w pierwszym czytaniu projektu nowelizacji ustawy budżetowej oraz nad sprawozdaniem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności.</u>
          <u xml:id="u-2.48" who="#MaciejPłażyński">Prezydium Sejmu proponuje jednocześnie, aby Sejm wysłuchał 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół w dyskusjach nad sprawozdaniami komisji o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.49" who="#MaciejPłażyński">- dotyczących Fundacji Edukacji Narodowej,</u>
          <u xml:id="u-2.50" who="#MaciejPłażyński">- o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali,</u>
          <u xml:id="u-2.51" who="#MaciejPłażyński">- o transporcie drogowym,</u>
          <u xml:id="u-2.52" who="#MaciejPłażyński">- o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością,</u>
          <u xml:id="u-2.53" who="#MaciejPłażyński">- o towarach paczkowanych,</u>
          <u xml:id="u-2.54" who="#MaciejPłażyński">- o podpisie elektronicznym,</u>
          <u xml:id="u-2.55" who="#MaciejPłażyński">- o dostępie do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-2.56" who="#MaciejPłażyński">Prezydium Sejmu proponuje jednocześnie, aby Sejm wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół w dyskusjach nad pozostałymi punktami porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-2.57" who="#MaciejPłażyński">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.58" who="#MaciejPłażyński">Proszę, pan poseł Cymański.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#TadeuszCymański">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Chciałbym w imieniu grupy kilkudziesięciu posłów bardzo gorąco prosić Wysoką Izbę o zgodę na przeprowadzenie debaty średniej nad sprawozdaniem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#TadeuszCymański">Chciałbym podkreślić, że głównie chodzi nam o to, aby w tej debacie znaczące miejsce znalazł problem wpływu telewizji i mediów na wychowanie młodego pokolenia. Argumentując, chciałbym podkreślić, że problem ten został zauważony przez znaczną część opinii publicznej, przez wybitne autorytety, a także przez konstytucyjny organ państwa, jakim jest rzecznik praw obywatelskich. Ten problem właśnie był kanwą jego wystąpienia z grudnia ubiegłego roku do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#TadeuszCymański">Nasz szacunek do siebie oraz fakt, że w tej sprawie wystąpiło kilkudziesięciu posłów, co świadczy o tym, że ten problem ma duże znaczenie i wagę społeczną, a także szacunek, jakim Wysoka Izba darzy organy państwa, przywołany tutaj rzecznik praw obywatelskich - to jest chyba bardzo ważnym argumentem na rzecz debaty średniej i pozwala żywić nadzieję, że w przeciwieństwie do tego, co było w ubiegłym roku, tym razem Wysoka Izba, i o to proszę szanowne panie posłanki i szanownych panów posłów, przychyli się do naszej prośby. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#MaciejPłażyński">Czyli jaka jest prośba? Debata średnia, tak?</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Tak.)</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#MaciejPłażyński">Panie pośle, pana wniosek jest o debatę średnią, tak?</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#MaciejPłażyński">Pani poseł w tej samej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#MaciejPłażyński">Pan też w sprawie Krajowej Rady?</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#MaciejPłażyński">Może rozstrzygniemy to i wtedy dalej będziemy zgłaszać wnioski.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#MaciejPłażyński">Pod głosowanie poddam wniosek Prezydium Sejmu, w którym proponuje się, aby Sejm przeprowadził debatę krótką nad sprawozdaniem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#MaciejPłażyński">Prezydium Sejmu proponuje debatę krótką.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#MaciejPłażyński">Kto jest za debatą krótką, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku.</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-4.10" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-4.11" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 396 posłów. Za - 209, przeciw - 168, wstrzymało się 19.</u>
          <u xml:id="u-4.12" who="#MaciejPłażyński">Tak więc wniosek Prezydium Sejmu w sprawie debaty krótkiej nad sprawozdaniem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-4.13" who="#MaciejPłażyński">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-4.14" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł Kasprzyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#JacekKasprzyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym wnieść wniosek o przeprowadzenie debaty krótkiej nad sprawozdaniem Komisji Gospodarki o rządowym projekcie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#JacekKasprzyk">Problem hutnictwa jest dzisiaj bardzo napięty. Jest to kolejny program dotyczący restrukturyzacji sektora strategicznego dla państwa. Zakres nawarstwionych problemów, propozycji rozwiązań w moim odczuciu, w odczuciu mojego klubu, nie jest do rozwiązania w 5-minutowych oświadczeniach, wymaga głębszej analizy i głębszej dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#MaciejPłażyński">Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm wysłuchał 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół w dyskusji nad sprawozdaniem Komisji Gospodarki o projekcie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł proponuje debatę krótką.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#MaciejPłażyński">Pod głosowanie poddam wniosek Prezydium Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#MaciejPłażyński">Jego odrzucenie spowoduje, że będzie debata krótka.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#MaciejPłażyński">Jeśli przyjmiemy wniosek Prezydium Sejmu, będą oświadczenia 10-minutowe i 5-minutowe.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#MaciejPłażyński">Kto jest za wnioskiem Prezydium Sejmu, a więc za wysłuchaniem 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół w dyskusji nad sprawozdaniem komisji o projekcie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, proszę podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.8" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-6.9" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 398 posłów. Za - 204, przeciw - 175, wstrzymało się 19.</u>
          <u xml:id="u-6.10" who="#MaciejPłażyński">Wniosek Prezydium Sejmu został utrzymany, a więc mamy 10-minutowe oświadczenia w imieniu klubów i 5-minutowe oświadczenia w imieniu kół w dyskusji dotyczącej restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
          <u xml:id="u-6.11" who="#MaciejPłażyński">Pani poseł Wilczyńska, proszę bardzo. Również sprzeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.12" who="#komentarz">(Poseł Zofia Wilczyńska: Nie, w sprawie formalnej.)</u>
          <u xml:id="u-6.13" who="#MaciejPłażyński">W sprawie formalnej - na razie nie ma jeszcze takich spraw.</u>
          <u xml:id="u-6.14" who="#MaciejPłażyński">Prezydium Sejmu proponuje jednocześnie, aby Sejm wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół w dyskusjach nad pozostałymi punktami porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-6.15" who="#MaciejPłażyński">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-6.16" who="#MaciejPłażyński">Dalszych sprzeciwów nie ma.</u>
          <u xml:id="u-6.17" who="#MaciejPłażyński">Za chwilę przeprowadzimy głosowania: w trzecim czytaniu projektów ustaw: o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz projektu ustawy Prawo wodne, a także nad wnioskiem zgłoszonym w pierwszym czytaniu projektu uchwały w sprawie Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu.</u>
          <u xml:id="u-6.18" who="#MaciejPłażyński">Po głosowaniach rozpatrzymy kolejno sprawozdania komisji o projektach ustaw: dotyczących Fundacji Edukacji Narodowej; o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali; o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji; o utworzeniu Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku-Białej; o transporcie drogowym; o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości; o dostępie do informacji publicznej; o pilnym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne; o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu; o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej; o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych oraz o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych.</u>
          <u xml:id="u-6.19" who="#MaciejPłażyński">Przerwa w obradach zostanie zarządzona w dniu dzisiejszym od godz. 16 do godz. 17.</u>
          <u xml:id="u-6.20" who="#MaciejPłażyński">Jutro rano, po głosowaniach nad punktami rozpatrzonymi dzisiaj, przeprowadzimy trzecie czytanie projektów ustaw: o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej; ustawy Prawo lotnicze oraz o spółdzielniach mieszkaniowych.</u>
          <u xml:id="u-6.21" who="#MaciejPłażyński">Po głosowaniach przeprowadzimy pierwsze czytanie projektu nowelizacji ustawy budżetowej.</u>
          <u xml:id="u-6.22" who="#MaciejPłażyński">Następnie rozpatrzymy sprawozdania komisji o projektach ustaw: o podpisie elektronicznym; o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz o towarach paczkowanych.</u>
          <u xml:id="u-6.23" who="#MaciejPłażyński">Do rozpatrywania pytań w sprawach bieżących przystąpimy o godz. 17.30.</u>
          <u xml:id="u-6.24" who="#MaciejPłażyński">W godzinach wieczornych rozpatrzymy sprawozdania komisji o stanowiskach Senatu w sprawie ustaw: o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy; o kredycie konsumenckim; o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny; o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, a także inne sprawozdania o stanowiskach Senatu w sprawie ustaw - po ich przedłożeniu przez komisje.</u>
          <u xml:id="u-6.25" who="#MaciejPłażyński">W piątek rano, po głosowaniach nad punktami rozpatrzonymi wcześniej, planowane jest przeprowadzenie trzecich czytań projektów ustaw: o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii; o zmianie ustawy o kulturze fizycznej, a także innych - po przedłożeniu przez komisje dodatkowych sprawozdań.</u>
          <u xml:id="u-6.26" who="#MaciejPłażyński">Po głosowaniach rozpatrzymy sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności.</u>
          <u xml:id="u-6.27" who="#MaciejPłażyński">Następnie rozpatrzymy sprawozdania komisji o projektach ustaw: o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, a także o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych oraz innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-6.28" who="#MaciejPłażyński">Przewidywane jest także rozpatrzenie sprawozdań komisji o niektórych projektach ustaw - po ich doręczeniu.</u>
          <u xml:id="u-6.29" who="#MaciejPłażyński">Informuję, że Senat przyjął bez poprawek ustawy: o zmianie ustawy Prawo działalności gospodarczej; o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych; o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii; o zmianie ustawy Ordynacja wyborcza do Sejmu i do Senatu; o zmianie ustawy o izbach rolniczych; o zmianie ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej.</u>
          <u xml:id="u-6.30" who="#MaciejPłażyński">Co to za wniosek?</u>
          <u xml:id="u-6.31" who="#MaciejPłażyński">Proszę, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ZofiaWilczyńska">W sprawie formalnej.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#ZofiaWilczyńska">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Dnia 1 sierpnia 1997 r., dokładnie, uchwała Sejmu, która została przyjęta przez Wysoką Izbę, wezwała rząd i władze do działań na rzecz rozwiązywania problemów niepełnosprawnych poprzez Kartę praw osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#komentarz">(Głos z sali: To jest oświadczenie.)</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#ZofiaWilczyńska">To nie jest oświadczenie, to jest sprawa formalna i za chwilę sedno tej sprawy wyjawię.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#ZofiaWilczyńska">Do tego roku, panie pośle Łopuszański, ani razu nie wpłynęła do Wysokiej Izby informacja z realizacji tejże karty. A karta ta jest niezwykle ważna. Wnoszę więc prośbę do pana marszałka, ażeby dla tej rzeszy 5,5 mln osób niepełnosprawnych owa karta Anno Domini 2001 została rozpatrzona za rok 1998, 1999 i 2000. Bardzo proszę o wniesienie tego pod obrady Wysokiej Izby.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MaciejPłażyński">Pani poseł, to nie był wniosek formalny, bo tego typu wnioski powinien zgłaszać przedstawiciel pani klubu w czasie obrad Konwentu.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie było informacji rządu.)</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#MaciejPłażyński">Ta informacja rządu spłynęła już do nas, jest w komisji...</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Kiedy?)</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#MaciejPłażyński">Być może składał 2 tygodnie temu i na pewno uzyskał odpowiedź, że jest to w Komisji Polityki Społecznej. Komisja nie dała jeszcze sprawozdania. Tak to jest.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#MaciejPłażyński">Proszę, pan poseł Janowski, też pewnie wniosek formalny.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#GabrielJanowski">Pan marszałek już nauczył się prowadzić obrady.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#MaciejPłażyński">Może pan głośniej, bo nie mogę skomentować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#GabrielJanowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W nocy z piątku na sobotę podpisano umowę o sprzedaży 5 cukrowni kalisko-konińskich niemieckiemu koncernowi Pfeifer und Langen. Umowę tę zawarto wbrew woli parlamentu...</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo...)</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#GabrielJanowski">... decyzji prezydenta...</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo...)</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#GabrielJanowski">... ignorując opinię publiczną.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo...)</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#GabrielJanowski">Jest to umowa wysoce niekorzystna dla Polski. Szkodliwa. Dlatego pracownicy i plantatorzy cukrowni kalisko-konińskich postanowili bronić swojej własności i zawiązali w Cukrowni Zbiersk Komitet Obrony Własności Cukrowni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#MaciejPłażyński">Panie pośle, ale to jest naprawdę oświadczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#GabrielJanowski">Zwracają się do posłów, senatorów i marszałka, by poparli ów komitet.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo...)</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#GabrielJanowski">Jednocześnie chcę poinformować, że Przymierze dla Polski Komitet Wyborczy Wyborców, który reprezentuję...</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Co to ma znaczyć?)</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo...)</u>
          <u xml:id="u-13.6" who="#GabrielJanowski">... dnia 27 lipca w Gnieźnie, w kolebce państwowości polskiej, postanawia postawić przed trybunałem ludowym pana premiera i panią minister Kamelę-Sowińską za działalność szkodliwą dla państwa polskiego...</u>
          <u xml:id="u-13.7" who="#komentarz">(Głos z sali: To jest oświadczenie.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#MaciejPłażyński">Panie pośle, proszę zająć miejsce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#GabrielJanowski">... za wyprzedaż ziemi, energetyki i innych dóbr narodowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#MaciejPłażyński">Proszę zająć miejsce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#GabrielJanowski">Dziękuję, panie marszałku i liczę na poparcie komitetu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#MaciejPłażyński">Nie uzyska pan.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#MaciejPłażyński">Proszę o komunikaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">Komunikat marszałka Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">Marszałek Sejmu uprzejmie przypomina paniom posłankom i panom posłom, że z dniem 23 lipca br. upływa termin składania oświadczeń o stanie majątkowym posłów na koniec kadencji Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">Pan marszałek przypomina, że obowiązek ten wynika z art. 35 ust. 3 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Stosowne formularze oświadczeń zostały państwu doręczone. Po starannym wypełnieniu należy je składać w gabinecie marszałka Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">Spotkanie Polsko-Wietnamskiej Grupy Parlamentarnej z przedstawicielami organizacji wietnamskich w Polsce odbędzie się w dniu dzisiejszym, to jest 18 lipca 2001 r., o godz. 11 w sali konferencyjnej w nowym Domu Poselskim.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">Informuję, że za zgodą marszałka Sejmu w dniu dzisiejszym odbędą się posiedzenia następujących komisji:</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Obrony Narodowej - bezpośrednio po głosowaniach,</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Finansów Publicznych wspólnie z Komisją Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej - 15 minut po zakończeniu głosowań,</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Etyki Poselskiej - o godz. 11,</u>
          <u xml:id="u-19.8" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego - o godz. 11,</u>
          <u xml:id="u-19.9" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Polityki Społecznej wspólnie z Komisją Nadzwyczajną do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących problematyki ubezpieczeń społecznych - o godz. 11,</u>
          <u xml:id="u-19.10" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- do Spraw Służb Specjalnych - o godz. 12,</u>
          <u xml:id="u-19.11" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Edukacji, Nauki i Młodzieży wspólnie z Komisją Kultury Fizycznej i Turystyki - o godz. 12,</u>
          <u xml:id="u-19.12" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Małych i Średnich Przedsiębiorstw - o godz. 12,</u>
          <u xml:id="u-19.13" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Odpowiedzialności Konstytucyjnej wspólnie z Komisją Sprawiedliwości i Praw Człowieka - o godz. 12,</u>
          <u xml:id="u-19.14" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Kultury i Środków Przekazu - o godz. 13,</u>
          <u xml:id="u-19.15" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Sprawiedliwości i Praw Człowieka - o godz. 13,</u>
          <u xml:id="u-19.16" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Rolnictwa i Rozwoju Wsi - o godz. 14,</u>
          <u xml:id="u-19.17" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Edukacji, Nauki i Młodzieży wspólnie z Komisją Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji - o godz. 13.30,</u>
          <u xml:id="u-19.18" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Kultury Fizycznej i Turystyki - o godz. 14,</u>
          <u xml:id="u-19.19" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Polityki Społecznej - o godz. 14,</u>
          <u xml:id="u-19.20" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Finansów Publicznych - o godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-19.21" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - o godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-19.22" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji wspólnie z Komisją Transportu i Łączności - o godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-19.23" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Zdrowia - o godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-19.24" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Administracji i Spraw Wewnętrznych - o godz. 16.30,</u>
          <u xml:id="u-19.25" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Polityki Przestrzennej, Budowlanej i Mieszkaniowej - o godz. 18,</u>
          <u xml:id="u-19.26" who="#DorotaArciszewskaMielewczyk">- Zdrowia - o godz. 20.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 1. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Polityki Przestrzennej, Budowlanej i Mieszkaniowej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (druki nr 2970 i 3066) - trzecie czytanie.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#MaciejPłażyński">Sejm na poprzednim posiedzeniu wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Tadeusza Bilińskiego oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#MaciejPłażyński">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-20.4" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-20.5" who="#MaciejPłażyński">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.6" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 3066.</u>
          <u xml:id="u-20.7" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.8" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w brzmieniu proponowanym przez Komisję Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisję Polityki Przestrzennej, Budowlanej i Mieszkaniowej, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.9" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.10" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-20.11" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 409 posłów. Za - 406, przeciw - 2, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-20.12" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.</u>
          <u xml:id="u-20.13" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 2. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej o rządowym projekcie ustawy Prawo wodne (druki nr 1723, 2950 i 2950-A) - trzecie czytanie.</u>
          <u xml:id="u-20.14" who="#MaciejPłażyński">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Jerzego Madeja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JerzyStanisławMadej">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pozwolą państwo, że sprawozdanie połączonych komisji na temat stanowiska komisji w sprawie uchwały Senatu o poprawkach wniesionych do ustawy Prawo wodne rozpocznę cytatem z klasyki polskiego filmu komediowego i powiem, że oto „nadeszła wiekopomna chwila”. Podstawą do takiego stwierdzenia jest fakt, że po raz pierwszy w historii parlamentu III RP jest realna szansa uchwalenia ustawy Prawo wodne. Przypomnę, że w każdej kadencji wpływał projekt tej ustawy, ale przed końcem kadencji nie zdążono zakończyć postępowania legislacyjnego. W tej chwili taka szansa istnieje i mam nadzieję, że będzie ona wykorzystana.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#JerzyStanisławMadej">Jeśli idzie o meritum sprawy, to w drugim czytaniu, przepraszam, to nie chodzi o stanowisko Senatu, tylko oczywiście o drugie czytanie w Sejmie, zostało zgłoszonych 100 poprawek do tego projektu ustawy. Tak jak w przypadku ustaw dotyczących ochrony środowiska również w tej ustawie większość poprawek wynika z faktu, że równolegle uchwalane były ustawy i trzeba było dopiero w drugim czytaniu, a czasami dopiero w Senacie dopasowywać kolejną ustawę do ustaw już uchwalonych. I podobnie było w tym przypadku. Na 100 zgłoszonych poprawek 47 dotyczy dostosowania przepisów Prawa wodnego do Prawa ochrony środowiska, do ustawy o odpadach i do ustawy wprowadzającej ustawę o ochronie środowiska i ustawę o odpadach.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#JerzyStanisławMadej">23 poprawki zostały wycofane lub zmodyfikowane przez autorów w trakcie prac komisji, tak że pozostało do przegłosowania 77 poprawek. Jak już mówiłem, 47 poprawek to są poprawki dostosowujące ustawę do innych ustaw, natomiast 30 pozostałych poprawek to są poprawki merytoryczne, legislacyjne bądź terminologiczne, które wprowadzają zmiany do projektu przyjętego przez komisje.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#JerzyStanisławMadej">Jest rzeczą oczywistą, że 47 poprawek, nazwijmy to: dopasowujących do Prawa ochrony środowiska, uzyskało jednoznaczne poparcie połączonych komisji, natomiast z 30 pozostałych poprawek 10 zostało zaopiniowanych pozytywnie, a 20 poprawek zostało zaopiniowanych negatywnie.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#JerzyStanisławMadej">Z tych poprawek merytorycznych właściwie najistotniejsza jest poprawka 3., która dotyczy podziału obszaru Polski na obszary dorzecza, stanowiące podstawową jednostkę zarządzania gospodarką wodną zgodnie z dyrektywą ramową Unii Europejskiej. W projekcie, który przedstawiały komisje, była propozycja trzech takich obszarów, natomiast poprawka zgłoszona w czasie drugiego czytania przewiduje dwa obszary dorzeczy: obszar dorzecza Wisły i obszar dorzecza Odry. Ta poprawka również uzyskała poparcie połączonych komisji.</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#JerzyStanisławMadej">W związku z tym nie będę państwu szczegółowo już przedstawiał poszczególnych poprawek, natomiast jestem do państwa dyspozycji, jeżeli zajdzie taka potrzeba, w trakcie głosowania. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#MaciejPłażyński">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 2950.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#MaciejPłażyński">Komisje przedstawiają jednocześnie wnioski mniejszości oraz poprawki, nad którymi głosować będziemy w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 1. do art. 2 ust. 2 pkt 4 wnioskodawca proponuje, aby jednym z instrumentów zarządzania zasobami wodnymi był zintegrowany system informacyjny gospodarki wodnej, a nie - jak proponują komisje - kataster wodny.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#MaciejPłażyński">Z poprawką tą łączy się poprawka 66. do art. 153 ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-22.6" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-22.7" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich odrzucenie.</u>
          <u xml:id="u-22.8" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-22.9" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 1. i 66., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-22.10" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-22.11" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-22.12" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 402. Za - 148, przeciw - 251, wstrzymało się 3.</u>
          <u xml:id="u-22.13" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-22.14" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 2. do art. 2 wnioskodawca proponuje dodać ust. 7, stanowiący, że organ właściwy do stwierdzenia kwalifikacji prowadzi i aktualizuje rejestr osób posiadających wymagane kwalifikacje.</u>
          <u xml:id="u-22.15" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-22.16" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-22.17" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 2. do art. 2, polegającej na dodaniu ust. 7, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-22.18" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-22.19" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-22.20" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 401. Za - 395, przeciw - 4, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-22.21" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-22.22" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 3. do art. 3 ust. 2 wnioskodawca proponuje, aby obszary dorzeczy obejmowały również:</u>
          <u xml:id="u-22.23" who="#MaciejPłażyński">- obszar dorzecza Wisły - dorzecze Słupi, Łupawy, Łeby, Redy oraz rzek wpadających bezpośrednio do Zalewu Wiślanego, a także znajdujące się na tym terytorium dorzecza Świeżej i Pregoły,</u>
          <u xml:id="u-22.24" who="#MaciejPłażyński">- obszar dorzecza Odry - dorzecze Regi, Parsęty, Wieprzy, Ücker i rzek wpadających do Zalewu Szczecińskiego.</u>
          <u xml:id="u-22.25" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-22.26" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-22.27" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł wcześniej.</u>
          <u xml:id="u-22.28" who="#MaciejPłażyński">Proszę bardzo, pan poseł Skrzypek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WładysławJózefSkrzypek">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mam pytanie do pana posła sprawozdawcy.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#WładysławJózefSkrzypek">W trakcie prac podkomisji oraz połączonych komisji bardzo szeroko — mówił o tym pan poseł sprawozdawca — dyskutowana była poprawka 3. dotycząca ustanowienia obszarów zlewniowych. Ostatecznie przyjęto trzy obszary zlewniowe. Przedstawiona w dodatkowym sprawozdaniu poprawka proponuje dwa obszary — obszar dorzecza Odry i obszar dorzecza Wisły. Chciałbym zapytać pana posła sprawozdawcę, czy zdaniem pana posła podział Polski na dwa obszary — obszar zlewniowy Odry i obszar zlewniowy Wisły — będzie dobrze służył zlewniowemu zarządzaniu wodami? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#MaciejPłażyński">Proszę bardzo, pan poseł Czepułkowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JerzyCzepułkowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#JerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Pośle Sprawozdawco! W związku z tym, że autorem tej poprawki jest Sojusz Lewicy Demokratycznej, chciałbym, aby pan poseł sprawozdawca odpowiedział również na moje pytanie. Czy rzeczywiście dorzeczem, w sensie formalnym, można nazwać wszystkie rzeki Przymorza oraz rzeki wpadające do Zalewu Wiślanego i Zalewu Szczecińskiego, czy też one tym dorzeczem formalnie nie są? Czy tańsze - w sensie funkcjonowania całego systemu zarządzania gospodarką wodną - jest dokonanie podziału obszaru Polski na dwa, czy na trzy dorzecza? Chciałbym, żeby pan poseł sprawozdawca przedstawił dyskusję, która odbyła się na ten temat na posiedzeniu komisji. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł Maciej Jankowski, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#MaciejStanisławJankowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie. Zastanawiamy się, czy logiczny jest podział na dwa dorzecza. To prawda, że znajdzie się w nich jedna mała rzeka wpadająca do morza i druga ze zlewni Morza Czarnego. Nie taki ma to jednak sens. Uważam - i chciałbym uzyskać potwierdzenie od pana przewodniczącego, że padło to na posiedzeniu komisji - że jeden z ważnych argumentów dotyczy tego, co jest tańsze. Dzisiaj w naszym kraju koszty administracji i zarządzania są duże i ważne jest, co naprawdę jest tańsze. Myślę, że to była ważna wypowiedź na posiedzeniu komisji i ważne stwierdzenie: dwie dyrekcje są tańsze niż trzy. Chciałbym, żeby pan poseł to potwierdził lub temu zaprzeczył.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#MaciejPłażyński">Proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#JerzyStanisławMadej">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#JerzyStanisławMadej">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pytanie pana posła Skrzypka było kłopotliwe i niezgodne z regulaminem, bo nie mogę przedstawiać mojego osobistego punktu widzenia, któremu dałem wyraz podczas prac podkomisji i komisji.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#JerzyStanisławMadej">Problem polega na tym, że dyrektywa ramowa Unii Europejskiej w sposób jednoznaczny określa, że podstawową jednostką zarządzania gospodarką wodną jest obszar dorzecza. Podział na obszary dorzecza wewnątrz kraju jest już wewnętrzną sprawą danego państwa. Dlatego podczas prac podkomisji i komisji pojawiły się propozycje, żeby były trzy dorzecza, aby obszar rzek przymorza wpadających do Morza Bałtyckiego, do Zalewu Wiślanego i kilku rzek granicznych stanowił odrębny obszar, który nie byłby przedmiotem różnych uzgodnień z sąsiadami, co jest wymagane w tej dyrektywie ramowej Unii Europejskiej. To były argumenty przemawiające za trzema obszarami dorzeczy.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#JerzyStanisławMadej">Natomiast argument finansowy jest na pewno istotny, chociaż w tej chwili trudno powiedzieć o wysokości tych kosztów. Nie jest tak, jak mówił pan poseł Jankowski, że będą trzy czy dwie dyrekcje, bo będzie jeden Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, w którym znajdą się, prawdopodobnie, departamenty: albo będą departamenty dwóch dorzeczy, albo trzech dorzeczy. Na pewno będzie to kosztowało nieco więcej wtedy, kiedy będą trzy dorzecza niż wtedy, kiedy będą dwa dorzecza, nie mniej jednak trudno powiedzieć w tej chwili, czy będą to miliony, czy setki milionów złotych. Na pewno nie będą to setki milionów, ale koszty rzędu milionów, może dziesiątków milionów złotych. Wszystkie te argumenty były rozważane i, jak powiedziałem, po drugim czytaniu, po wniosku złożonym - jak słyszeliśmy - przez SLD i po uwzględnieniu stanowiska rządu, komisje opowiedziały się za podziałem obszaru Polski na dwa dorzecza. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 3. do art. 3 ust. 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 408 posłów. Za - 399, przeciw - 7, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.6" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.7" who="#MaciejPłażyński">W poprawkach 4. lit. a i b do art. 9 ust. 1 pkt. 20 lit. a oraz polegającej na dodaniu nowej litery wnioskodawca proponuje zmianę redakcyjną.</u>
          <u xml:id="u-30.8" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.9" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.10" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.11" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 4. lit. a i b, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.12" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.13" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.14" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 408 posłów. Za - 405, przeciw - 2, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.15" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.16" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 4. lit. c do art. 9 ust. 1 pkt. 20 lit. g wnioskodawca proponuje, aby z definicji urządzeń wodnych służących kształtowaniu zasobów wodnych skreślić wyrazy „oraz inne urządzenia na brzegu lub w wodzie”.</u>
          <u xml:id="u-30.17" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.18" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.19" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 4. lit. c do art. 9 ust. 1 pkt. 20 lit. g, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.20" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.21" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.22" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 398 posłów. Za - 202, przeciw - 193, wstrzymało się 3.</u>
          <u xml:id="u-30.23" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.24" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 5. do art. 9 ust. 1 pkt 26 wnioskodawca proponuje, aby wyraz „zakładach” zastąpić wyrazem „użytkownikach”.</u>
          <u xml:id="u-30.25" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.26" who="#MaciejPłażyński">Konsekwencją przyjęcia tej poprawki będzie zastąpienie w treści ustawy wyrazu „zakład” wyrazem „użytkownik”.</u>
          <u xml:id="u-30.27" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.28" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 5. do art. 9 ust. 1 pkt 26 wraz z konsekwencją, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.29" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.30" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.31" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405. Za - 184, przeciw - 219, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.32" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.33" who="#MaciejPłażyński">W poprawkach: 6. do art. 9 ust. 1, polegającej na skreśleniu pkt 11; 7. do art. 9 w ust. 1 pkt 15; 8. do art. 9 w ust. 1, polegającej na skreśleniu pkt. 27; 9. do art. 9 w ust. 2, polegającej na skreśleniu pkt 1 wnioskodawca proponuje dostosowanie tych przepisów do ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.34" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.35" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.36" who="#MaciejPłażyński">Przyjęcie poprawki 9. spowoduje bezprzedmiotowość poprawki 10.</u>
          <u xml:id="u-30.37" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.38" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 6.-9., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.39" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.40" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.41" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 399, przeciw - 5, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.42" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.43" who="#MaciejPłażyński">Poprawka 10. jest bezprzedmiotowa.</u>
          <u xml:id="u-30.44" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 11. do art. 9 ust. 2 pkt 4 wnioskodawca proponuje, aby przepis ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.45" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.46" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.47" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 11. do art. 9 ust. 2 pkt 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.48" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.49" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.50" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 409 posłów. Za - 399, przeciw - 9, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.51" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.52" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 12. do art. 21 ust. 2 wnioskodawca proponuje, aby obowiązek utrzymywania tworzących brzeg wody budowli lub murów niebędących urządzeniami wodnymi należał wyłącznie do ich właścicieli.</u>
          <u xml:id="u-30.53" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.54" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.55" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 12. do art. 21 ust. 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.56" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.57" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.58" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 411. Za - 20, przeciw - 390, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.59" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.60" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 13. wnioskodawca proponuje dodać art. 23a stanowiący, że utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych i brzegu morskiego nie może naruszać istniejącego dobrego stanu ekologicznego tych wód oraz warunków wynikających z ochrony wód.</u>
          <u xml:id="u-30.61" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.62" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.63" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 13., polegającej na dodaniu art. 23a, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.64" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.65" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.66" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 406. Za - 241, przeciw - 163, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.67" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.68" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 14. do art. 26 ust. 1 wnioskodawca proponuje, aby zabronione były grodzenie nieruchomości przyległych do powierzchniowych wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, a także zakazywanie lub uniemożliwianie przechodzenia przez ten obszar.</u>
          <u xml:id="u-30.69" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.70" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.71" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 14. do art. 26 ust. 1, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.72" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.73" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.74" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 399. Za - 388, przeciw - 9, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.75" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.76" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 15. do art. 27 ust. 1 wnioskodawca proponuje, aby właściciel nieruchomości przyległej do powierzchniowych wód publicznych był obowiązany umożliwić dostęp do wody również na potrzeby wykonywania rybactwa przez uprawnionego.</u>
          <u xml:id="u-30.77" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.78" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.79" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 15. do art. 27 ust. 1, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.80" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.81" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.82" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 410. Za - 45, przeciw - 364, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.83" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.84" who="#MaciejPłażyński">W poprawkach: 16. do art. 30 ust. 4 pkt 5, 17. do określonych w niej przepisów, 20. do art. 44 oraz 76. do art. 212 ust. 2 pkt 4 wnioskodawca proponuje, aby przepisy te dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.85" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.86" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.87" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.88" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 16., 17., 20. i 76., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.89" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.90" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.91" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 409 posłów. Za - 402, przeciw - 6, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.92" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.93" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 18. do art. 41 ust. 1 i 2 oraz polegającej na skreśleniu ust. 3 wnioskodawca proponuje, aby przepis ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.94" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.95" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.96" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 18. do art. 41 ust. 1 i 2 oraz polegającej na skreśleniu ust. 3, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.97" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.98" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.99" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 399 posłów. Za - 393, przeciw - 5, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.100" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.101" who="#MaciejPłażyński">W poprawkach 19. do art. 42 oraz 75. do art. 209 wnioskodawca proponuje, aby przepisy te dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.102" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.103" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.104" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.105" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 19. i 75., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.106" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.107" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.108" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 391, przeciw - 12, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.109" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.110" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 21. do art. 45 ust. 1 i polegającej na dodaniu ust. 1a oraz na skreśleniu ust. 4 wnioskodawca proponuje, aby artykuł ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.111" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.112" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.113" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 21. do art. 45 ust. 1 i polegającej na dodaniu ust. 1a oraz na skreśleniu ust. 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.114" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.115" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.116" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 410 posłów. Za - 408, przeciw - 1, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.117" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.118" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 22. do art. 46 wnioskodawca proponuje, aby artykuł ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.119" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.120" who="#MaciejPłażyński">Jej przyjęcie spowoduje bezprzedmiotowość poprawki 23.</u>
          <u xml:id="u-30.121" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.122" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 22. do art. 46, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.123" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.124" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.125" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 406 posłów. Za - 400, przeciw - 5, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.126" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.127" who="#MaciejPłażyński">Poprawka 23. - bezprzedmiotowa.</u>
          <u xml:id="u-30.128" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 24. do art. 48 wnioskodawca proponuje, aby przepisy dotyczące państwowego monitoringu środowiska dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.129" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.130" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.131" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 24. do art. 48, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.132" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.133" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.134" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 390, przeciw - 13, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.135" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.136" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 25. do art. 49 ust. 1–3 oraz do ust. 4 pkt 2 wnioskodawca proponuje, aby przepisy te dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.137" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.138" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.139" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 25. do art. 49 ust. 1–3 oraz do ust. 4 pkt 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.140" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.141" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.142" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 400 posłów. Za - 396, przeciw - 3, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.143" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.144" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 26. do art. 53 ust. 1 pkt 8 oraz do art. 122 ust. 1 pkt 9 wnioskodawca proponuje skreślić wyraz „chemiczny”.</u>
          <u xml:id="u-30.145" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.146" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.147" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 26. do art. 53 ust. 1 pkt 8 oraz do art. 122 ust. 1 pkt 9, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.148" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.149" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.150" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 411 posłów. Za - 408, przeciw - 1, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.151" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.152" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 27. do art. 53 ust. 1 pkt 10 wnioskodawca proponuje, aby na terenach ochrony pośredniej mogło być zabronione lub ograniczone wykonywanie robót oraz innych czynności powodujących zmniejszenie przydatności ujmowanej wody lub wydajności ujęcia, a w szczególności mycie pojazdów poza miejscami do tego przeznaczonymi.</u>
          <u xml:id="u-30.153" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.154" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.155" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 27. do art. 53 ust. 1 pkt 10, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.156" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.157" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.158" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 411. Za - 190, przeciw - 220, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.159" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.160" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 28. do art. 57 ust. 1, do art. 59, do art. 120 i do art. 196 pkt 6 wnioskodawca proponuje, aby strefę ochronną ustanawiać w drodze rozporządzenia, a nie - jak proponowały komisje - aktem prawa miejscowego.</u>
          <u xml:id="u-30.161" who="#MaciejPłażyński">Z poprawką tą łączą się poprawki 42. do art. 88 ust. 1 oraz 70. do art. 187 w ust. 1 i 2.</u>
          <u xml:id="u-30.162" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.163" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.164" who="#MaciejPłażyński">Konsekwencją przyjęcia tych poprawek będzie dodanie w art. 92 po ust. 1 nowego ustępu.</u>
          <u xml:id="u-30.165" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.166" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek: 28., 42. i 70., wraz z konsekwencją, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.167" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.168" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.169" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 412. Za - 405, przeciw - 6, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.170" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.171" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 29. do art. 59 wnioskodawca proponuje, aby skreślić przepis, że obszar ochronny ustanawiany jest na koszt skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-30.172" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.173" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.174" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 29. do art. 59, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.175" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.176" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.177" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 399. Za - 396, przeciw - 1, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.178" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.179" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 30. wnioskodawca proponuje skreślić art. 60, stanowiący, że przepisy, o których mowa w art. 57 ust. 1 i art. 59, są wiążące przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.</u>
          <u xml:id="u-30.180" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.181" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.182" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 30., polegającej na skreśleniu art. 60, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.183" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.184" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.185" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 408. Za - 403, przeciw - 3, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.186" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.187" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 31. do art. 61 wnioskodawca proponuje, aby za szkody poniesione w związku z wprowadzeniem w strefie ochronnej zakazów, nakazów oraz ograniczeń w zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wód właścicielowi nieruchomości położonej w tej strefie przysługiwało odszkodowanie od właściciela ujęcia wody na zasadach określonych w ustawie oraz aby zasady wypłaty odszkodowań w wyniku ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ustanowieniem obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych określały przepisy o ochronie środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.188" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.189" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.190" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 31. do art. 61, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.191" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.192" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.193" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 407. Za - 405, przeciw - 1, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.194" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.195" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 32. do art. 63 ust. 1 wnioskodawca proponuje, aby przy projektowaniu, wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych kierować się zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zachowaniem dobrego stanu ekologicznego wód i charakterystycznych dla nich biocenoz, potrzebą zachowania istniejącej rzeźby terenu oraz biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na obszarach zalewowych.</u>
          <u xml:id="u-30.196" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.197" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.198" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 32. do art. 63 ust. 1, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.199" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.200" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.201" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 410. Za - 232, przeciw - 176, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.202" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.203" who="#MaciejPłażyński">W poprawkach: 33. do art. 64 ust. 3 pkt 3, 54. do art. 125 pkt 1, 63. do art. 136 ust. 1 pkt 6, 68. do art. 156 ust. 3 wnioskodawca proponuje zmiany redakcyjne w tych przepisach.</u>
          <u xml:id="u-30.204" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.205" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.206" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.207" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek: 33., 54., 63. i 68., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.208" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.209" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.210" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 406 posłów. Za - 400, przeciw - 5, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.211" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.212" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 34. do art. 65 ust. 1 pkt 3 lit. d wnioskodawca proponuje, aby zabronione było wykonywanie w pobliżu urządzeń wodnych robót oraz innych czynności, które mogą powodować w szczególności uszkodzenie budowli regulacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-30.213" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.214" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.215" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 34. do art. 65 ust. 1 pkt 3 lit. d, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.216" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.217" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.218" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 409 posłów. Za - 403, przeciw - 5, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.219" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.220" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 35. do art. 70 wnioskodawca proponuje dodać ust. 4 stanowiący, że przy planowaniu, wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń melioracyjnych, wodnych, podstawowych i szczegółowych należy się kierować potrzebą zachowania zróżnicowanych biocenoz polnych i łąkowych.</u>
          <u xml:id="u-30.221" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.222" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.223" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 35. do art. 70 polegającej na dodaniu ust. 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.224" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.225" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.226" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 404 posłów. Za - 226, przeciw - 176, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.227" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.228" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 36. do art. 74 ust. 2 wnioskodawca proponuje, aby zwrot przez zainteresowanych właścicieli gruntów części kosztów w formie opłaty melioracyjnej za urządzenia melioracji wodnych szczegółowych wykonanych na koszt skarbu państwa stanowił dochód budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-30.229" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.230" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.231" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 36. do art. 74 ust. 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.232" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.233" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.234" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 403 posłów. Za - 394, przeciw - 7, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.235" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.236" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 37. wnioskodawca proponuje dodać art. 81a stanowiący, że koszt inwestycji z zakresu ochrony przeciwpowodziowej służącej ochronie danego obiektu lub obszaru, o których mowa w art. 84, nie może być wyższy od wielkości szkód, jakie może wyrządzić powódź, oraz że w rachunku kosztów, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się konieczność zwiększenia nakładów na działania z zakresu ochrony przeciwpowodziowej w dole zlewni powstałe na skutek zwiększenia zagrożenia powodziowego przez wykonanie inwestycji w jej górze.</u>
          <u xml:id="u-30.237" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.238" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.239" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 37. polegającej na dodaniu art. 81a, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.240" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.241" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.242" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 407 posłów. Za - 12, przeciw - 394, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.243" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.244" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 38. do art. 82 wnioskodawca proponuje skreślić ust. 4 stanowiący, że do postępowania organów administracji publicznej i właścicieli budowli piętrzących oraz wałów przeciwpowodziowych na obszarach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska dotyczące poważnych awarii.</u>
          <u xml:id="u-30.245" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.246" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.247" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 38. do art. 82 polegającej na skreśleniu ust. 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.248" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.249" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.250" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 410 posłów. Za - 405, przeciw - 4, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.251" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.252" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 39. do art. 83 ust. 1 pkt 2 wnioskodawca proponuje, aby na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią dozwolone było sadzenie drzew lub krzewów w celu odbudowy zdegradowanych ekosystemów lasów łęgowych.</u>
          <u xml:id="u-30.253" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.254" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.255" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 39. do art. 83 ust. 1 pkt 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.256" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.257" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.258" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 408. Za - 156, przeciw - 248, wstrzymało się 4.</u>
          <u xml:id="u-30.259" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.260" who="#MaciejPłażyński">W poprawkach: 40. do art. 83 ust. 2 pkt 3 oraz 41. do art. 85 ust. 4 wnioskodawca proponuje, aby czynności, o których mowa w tych przepisach, mógł nakazać - odpowiednio - dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej lub starosta, w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem przyrody.</u>
          <u xml:id="u-30.261" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami będziemy głosować łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.262" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich odrzucenie.</u>
          <u xml:id="u-30.263" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.264" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest przyjęciem poprawek 40. i 41., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.265" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.266" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.267" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 407. Za - 21, przeciw - 385, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.268" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.269" who="#MaciejPłażyński">W 1. wniosku mniejszości do art. 90 ust. 1 wnioskodawca proponuje dodać pkt 8 stanowiący, że prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej wykonuje zadania określone ustawą, w szczególności uzgadnia, w części dotyczącej gospodarki wodnej, projekty list programów priorytetowych Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, o których mowa w art. 425 ust. 5 pkt 1 ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.270" who="#MaciejPłażyński">W 2. wniosku mniejszości do art. 92 ust. 2 wnioskodawca proponuje dodać pkt 15 stanowiący, że do zadań dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej należy w szczególności także uzgadnianie, w zakresie przedsięwzięć dotyczących gospodarki wodnej na terenie regionu, projektów list przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o których mowa w art. 414 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.271" who="#MaciejPłażyński">Z wnioskami tymi łączy się 3. wniosek mniejszości do art. 153 ust. 3.</u>
          <u xml:id="u-30.272" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi wnioskami mniejszości głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.273" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.274" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem wniosków mniejszości od 1. do 3., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.275" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.276" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.277" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 407. Za - 401, przeciw - 4, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.278" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm wnioski mniejszości przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.279" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 43. do art. 92 ust. 2 wnioskodawca proponuje skreślić pkt 6 stanowiący, że do zadań dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej należy w szczególności opiniowanie gminnych, powiatowych i wojewódzkich planów gospodarki odpadami.</u>
          <u xml:id="u-30.280" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.281" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.282" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 43. do art. 92 ust. 2, polegającej na skreśleniu pkt. 6, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.283" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.284" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.285" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 404. Za - 398, przeciw - 3, wstrzymało się 3.</u>
          <u xml:id="u-30.286" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.287" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 44. do art. 97 ust. 1 wnioskodawca proponuje, aby Krajowa Rada Gospodarki Wodnej składała się z członków zgłoszonych również przez ogólnopolskie organizacje zrzeszające jednostki samorządu terytorialnego.</u>
          <u xml:id="u-30.288" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.289" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.290" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 44. do art. 97 ust. 1, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.291" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.292" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.293" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405. Za - 396, przeciw - 7, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.294" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.295" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 45. do art. 100 ust. 3 wnioskodawca proponuje, aby rada regionu składała się z członków zgłoszonych również przez organa administracji rządowej, organizacje ekologiczne oraz uczelnie i jednostki naukowo-badawcze związane z gospodarką wodną i ochroną środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.296" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.297" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.298" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 45. do art. 100 ust. 3 zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.299" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.300" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.301" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 402. Za - 30, przeciw - 371, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.302" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.303" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 46. do art. 112 pkt 4 wnioskodawca proponuje, aby planowanie w gospodarowaniu wodami służyło programowaniu i koordynowaniu działań mających na celu zmniejszenie ilości substancji i energii mogących negatywnie oddziaływać na wody, a wprowadzanych do wód lub do ziemi.</u>
          <u xml:id="u-30.304" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.305" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.306" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 46. do art. 112 pkt 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.307" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.308" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.309" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 395, przeciw - 6, wstrzymało się 4.</u>
          <u xml:id="u-30.310" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.311" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 47. do art. 115 ust. 1 pkt 2 wnioskodawca proponuje, aby wyraz „dorzecza” zastąpić wyrazami „regionu wodnego”.</u>
          <u xml:id="u-30.312" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.313" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.314" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 47. do art. 115 ust. 1 pkt 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.315" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.316" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.317" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 407 posłów. Za - 399, przeciw - 7, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.318" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.319" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 48. do art. 118 wnioskodawca proponuje, aby plany ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego uwzględnić w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.</u>
          <u xml:id="u-30.320" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.321" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.322" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 48. do art. 118, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.323" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.324" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.325" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 402, przeciw - 1, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.326" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.327" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 49. do art. 122 ust. 2 pkt 1 wnioskodawca proponuje, aby pozwolenie wodno-prawne było wymagane również na gromadzenie ścieków, a także innych materiałów, prowadzenie odzysku lub unieszkodliwianie odpadów.</u>
          <u xml:id="u-30.328" who="#MaciejPłażyński">Z poprawką tą łączy się poprawka 50. do art. 122, polegająca na skreśleniu ust. 4.</u>
          <u xml:id="u-30.329" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.330" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.331" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.332" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 49. i 50., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.333" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.334" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.335" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 406 posłów. Za - 402, przeciw - 3, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.336" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.337" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 51. do art. 123 wnioskodawca proponuje dodać ust. 4 stanowiący, że w przypadku gdy o wydanie pozwolenia wodno-prawnego ubiega się kilka zakładów prowadzących taką samą działalność pierwszeństwo mają zakłady istniejące, a następnie zakłady, których działalność związana jest z terenem, którego ma dotyczyć pozwolenie.</u>
          <u xml:id="u-30.338" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.339" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.340" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jesz za przyjęciem poprawki 51. do art. 123, polegającej na dodaniu ust. 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.341" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.342" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.343" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 174, przeciw - 229, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.344" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.345" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 52. do art. 124 wnioskodawca proponuje skreślić pkt 3 stanowiący, że pozwolenie wodno-prawne nie jest wymagane na wydobywanie kamienia, żwiru, piasku lub innych materiałów oraz wycinanie roślin w związku z utrzymaniem wód, torów żeglugowych oraz remontem urządzeń wodnych.</u>
          <u xml:id="u-30.346" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.347" who="#MaciejPłażyński">Przyjęcie tej poprawki spowoduje bezprzedmiotowość poprawki 53.</u>
          <u xml:id="u-30.348" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.349" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 52. do art. 124, polegającej na skreśleniu pkt. 3, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.350" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.351" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.352" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 403 posłów. Za - 9, przeciw - 393, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.353" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.354" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 53. do art. 124 pkt 3 wnioskodawca proponuje, aby pozwolenie wodno-prawne nie było wymagane m.in. na wydobywanie kamieni, żwiru, piasku i innych materiałów oraz wycinanie roślin w związku z utrzymywaniem szlaków żeglownych.</u>
          <u xml:id="u-30.355" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.356" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.357" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 53. do art. 124 pkt 3, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.358" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.359" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.360" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 399 posłów. Za - 390, przeciw - 7, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.361" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.362" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 55. do art. 125 pkt 3 wnioskodawca proponuje, aby skreślić wyraz „przyrody”.</u>
          <u xml:id="u-30.363" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.364" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.365" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 55. do art. 125 pkt 3, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.366" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.367" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.368" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 401 posłów. Za - 396, przeciw - 4, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.369" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.370" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 56. do art. 127 ust. 6, 57. do art. 128 ust. 1 pkt 4, 58. do art. 128 ust. 1 pkt 8 i art. 136 ust. 1 pkt 3, 59. do art. 130 ust. 6 oraz polegającej na skreśleniu ust. 4 i 5, 60. do art. 132 ust. 4 pkt 3 i ust. 5 pkt 4, 61. do art. 132 ust. 5 pkt 2 wnioskodawca proponuje, aby przepisy te dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.371" who="#MaciejPłażyński">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.372" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.373" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.374" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawek od 56. do 61., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.375" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.376" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.377" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 404 posłów. Za - 401, przeciw - 1, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.378" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.379" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 62. do art. 134 wnioskodawca proponuje, aby przepis ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.380" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.381" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.382" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 62. do art. 134, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.383" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.384" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.385" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 401 posłów. Za - 395, przeciw - 5, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.386" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.387" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 64. do art. 138 ust. 2 wnioskodawca proponuje, aby decyzją o wygaśnięciu lub cofnięciu pozwolenia wodno-prawnego można było nałożyć obowiązek usunięcia negatywnych skutków w środowisku wynikających z wykonywania pozwolenia wodno-prawnego.</u>
          <u xml:id="u-30.388" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.389" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.390" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 64. do art. 138 ust. 2, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.391" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.392" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.393" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 404 posłów. Za - 400, przeciw - 4.</u>
          <u xml:id="u-30.394" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.395" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 65. do art. 140 ust. 2 pkt 1 wnioskodawca proponuje, aby przepis ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.396" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.397" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.398" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 65. do art. 140 ust. 2 pkt 1, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.399" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.400" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.401" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 402 posłów. Za - 399, przeciw - 2, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.402" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.403" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 67. do art. 155 ust. 1 wnioskodawca proponuje, aby także właściciele urządzeń wodnych obowiązani byli do nieodpłatnego przekazywania danych niezbędnych do prowadzenia katastru wodnego.</u>
          <u xml:id="u-30.404" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.405" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.406" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 67. do art. 155 ust. 1, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.407" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.408" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.409" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 401 posłów. Za - 399, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.410" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.411" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 69. do art. 162 wnioskodawca proponuje dodać ust. 4 stanowiący, że przepisów ust. 1–3 nie stosuje się, jeżeli zaniedbania, o których mowa w ust. 1, dotyczą wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi.</u>
          <u xml:id="u-30.412" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.413" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.414" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 69. do art. 162, polegającej na dodaniu ust. 4, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.415" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.416" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.417" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405 posłów. Za - 401, przeciw - 2, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.418" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.419" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 71. do art. 192 wnioskodawca proponuje dodać ust. 3 stanowiący, że przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli korzystanie z wód dotyczy wprowadzenia ścieków do wód lub do ziemi.</u>
          <u xml:id="u-30.420" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.421" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.422" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 71. do art. 192 polegającej na dodaniu ust. 3, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.423" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.424" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.425" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 405. Za - 403, przeciw - 1, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.426" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.427" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 72. do art. 203 wnioskodawca proponuje, aby przepis ten dostosować do przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-30.428" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.429" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.430" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 72. do art. 203, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.431" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.432" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.433" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 404. Za - 403, nikt nie był przeciw, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.434" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.435" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 73. do art. 204 ust. 3 wnioskodawca proponuje, aby w sprawach opłat należnych za okres przed wejściem w życie ustawy stosować przepisy tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-30.436" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.437" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.438" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 73. do art. 204 ust. 3, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.439" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.440" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.441" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 385. Za - 50, przeciw - 333, wstrzymało się 2.</u>
          <u xml:id="u-30.442" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-30.443" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 74. wnioskodawca proponuje skreślić art. 205 dotyczący decyzji ostatecznych w sprawie ustanowienia stref ochronnych źródeł i ujęć wody, wydanych na podstawie art. 59 ustawy z dnia 24 października 1994 r. Prawo wodne.</u>
          <u xml:id="u-30.444" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.445" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.446" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 74. polegającej na skreśleniu art. 205, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.447" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.448" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.449" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 401. Za - 397, przeciw - 3, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.450" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.451" who="#MaciejPłażyński">W poprawce 77. wnioskodawca proponuje dodać art. 213a dotyczący sytuacji prawnej pracowników zatrudnionych w dotychczasowym Biurze Gospodarki Wodnej.</u>
          <u xml:id="u-30.452" who="#MaciejPłażyński">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.453" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.454" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 77. polegającej na dodaniu art. 213a, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.455" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.456" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.457" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 404. Za - 401, przeciw - 2, wstrzymał się 1.</u>
          <u xml:id="u-30.458" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.459" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-30.460" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy Prawo wodne w brzmieniu proponowanym przez Komisję Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisję Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej wraz z przyjętymi poprawkami, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.461" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.462" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.463" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 407. Za - 407.</u>
          <u xml:id="u-30.464" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę Prawo wodne.</u>
          <u xml:id="u-30.465" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-30.466" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję komisji za pracę.</u>
          <u xml:id="u-30.467" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Głosowanie nad wnioskiem zgłoszonym podczas pierwszego czytania poselskiego projektu uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu (druk nr 2995).</u>
          <u xml:id="u-30.468" who="#MaciejPłażyński">Przypominam, że na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu uchwały przedstawionego przez pana posła Józefa Zycha oraz przeprowadził dyskusję w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-30.469" who="#MaciejPłażyński">W dyskusji zgłoszono wnioski o przejście do drugiego czytania oraz o skierowanie projektu uchwały do Komisji Kultury i Środków Przekazu.</u>
          <u xml:id="u-30.470" who="#MaciejPłażyński">Pod głosowanie poddam wniosek o przejście do drugiego czytania.</u>
          <u xml:id="u-30.471" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.472" who="#MaciejPłażyński">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o przejście do drugiego czytania projektu uchwały w sprawie Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu, zawartego w druku nr 2995, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.473" who="#MaciejPłażyński">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.474" who="#MaciejPłażyński">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.475" who="#MaciejPłażyński">Głosowało 400. Za - 254, przeciw - 143, wstrzymało się 3.</u>
          <u xml:id="u-30.476" who="#MaciejPłażyński">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.477" who="#MaciejPłażyński">Drugie czytanie projektu uchwały przeprowadzimy dziś wieczorem jako ostatni punkt porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-30.478" who="#MaciejPłażyński">Koniec głosowań.</u>
          <u xml:id="u-30.479" who="#MaciejPłażyński">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 4. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji o:</u>
          <u xml:id="u-30.480" who="#MaciejPłażyński">1) poselskim projekcie ustawy o Narodowej Fundacji Stypendialnej,</u>
          <u xml:id="u-30.481" who="#MaciejPłażyński">2) obywatelskim projekcie ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej,</u>
          <u xml:id="u-30.482" who="#MaciejPłażyński">3) poselskim projekcie ustawy o Powszechnym Funduszu Stypendialnym (druki nr 1816, 2397, 2524 i 3162).</u>
          <u xml:id="u-30.483" who="#MaciejPłażyński">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji panią poseł Grażynę Staniszewską.</u>
          <u xml:id="u-30.484" who="#MaciejPłażyński">Proszę o zajęcie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-30.485" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-30.486" who="#MaciejPłażyński">Panowie posłowie, proszę o zajęcie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-30.487" who="#MaciejPłażyński">Pani poseł, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#GrażynaStaniszewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 17% dzieci w wieku szkolnym w Polsce żyje poniżej granicy ubóstwa. Ok. 10% nie kończy szkoły podstawowej, głównie z powodów finansowych, z powodu ubóstwa. Z drugiej strony wszyscy powoli zaczynamy zdawać sobie sprawę, że dobra edukacja to jest i gwarancja uzyskania dobrej pracy, i gwarancja rozwoju gospodarczego dla całego kraju. Właściwie z kadencji na kadencję system budżetowy nie jest w stanie rozwiązać wszystkich problemów wynikających właśnie z tej sytuacji, stworzyć rzeczywistych szans i mechanizmów wyrównywania dysproporcji, warunków, nierównego dziś, startu dzieci i młodzieży. Potrzebne jest, oprócz dobrego systemu budżetowego - i do takiego wniosku doszło już wiele krajów - zewnętrzne narzędzie, które będzie mobilizowało środki i budżetu centralnego, i budżetów lokalnych, i umożliwi współpracę z funduszami prywatnymi, z biznesem, przy czym będzie w stanie również angażować środki pomocowe służące wyrównaniu szans edukacyjnych, czyli tak naprawdę szans na lepszą pracę i szans na rozwój gospodarczy.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#GrażynaStaniszewska">Próbą rozwiązania tego problemu jest to, co zgłosiły dwa kluby parlamentarne w formie projektów poselskich: Polskie Stronnictwo Ludowe - projekt ustawy o Powszechnym Funduszu Stypendialnym, Akcja Wyborcza Solidarność - projekt ustawy o Narodowej Fundacji Stypendialnej, a także obywatelski projekt ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej. Te wszystkie trzy projekty próbują rozwiązać ten problem, stworzyć narzędzie - w oparciu o środki z prywatyzacji, rezerwy uwłaszczeniowej - właśnie wyrównywania szans.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#GrażynaStaniszewska">Szanowni Państwo! Wysoka Izbo! Połączone komisje: edukacji, finansów oraz skarbu proponują państwu sprawozdanie, które jest próbą połączenia tych trzech inicjatyw, przy czym przy łączeniu tych trzech inicjatyw postarano się o najszersze ujęcie problemu wyrównywania szans, ujęto go najszerszej, jak się dało. Przyjęto założenie, że środki skarbu państwa powinny być początkowym źródłem fundacji. Fundacja powinna mieć tak wysoki prestiż, żeby była w stanie powoli przyciągać, w miarę rozwoju gospodarczego, środki prywatne, żeby mogła przejąć środki pomocowe i w ten sposób pomnożyć swoje możliwości.</u>
          <u xml:id="u-31.3" who="#GrażynaStaniszewska">Połączone komisje przyjęły regułę, iż fundacja powinna finansować kompleksowe programy podnoszenia szans edukacyjnych i przygotowania do rynku pracy, aby uzyskać pełną mobilizację przede wszystkim samorządów i do minimum ograniczyć administrację Fundacji Edukacji Narodowej. Rezerwa uwłaszczeniowa, która zgodnie z tą propozycją powinna być sprzedana na ogólnych warunkach, a środki ze sprzedaży winny zasilić Fundację Edukacji Narodowej, ma służyć finansowaniu i dofinansowaniu, tak jak wspomniałam, kompleksowych programów podnoszenia szans edukacyjnych. Celem fundacji będzie wyrównanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z rodzin niezamożnych, zwiększenie udziału dzieci i młodzieży z rodzin niezamożnych, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci zamieszkujących wieś lub małe miasta, pobierających naukę w szkołach ponadgimnazjalnych oraz wyższych uczelniach, celem fundacji byłoby także udzielanie pomocy na pobieranie nauki w Polsce przez obcokrajowców pochodzenia polskiego. Środki fundacji skierowane byłyby do konkretnej osoby, do konkretnego dziecka, do dzieci i młodzieży. Pośrednikiem byłby tu samorząd czy też organizacja społeczna, organizacja pozarządowa, taka jak np. harcerstwo czy inne organizacje, przedstawiająca, przedkładająca program, którego elementem byłyby stypendia, ale chcielibyśmy, aby nie kończyło się na pomocy socjalnej, aby elementem programu były stypendia, aby w programie było przewidziane np. uruchomienie dodatkowej nauki języków obcych, uruchomienie takich form, które powodowałyby, że młodzież łatwiej znajdzie pracę nad lokalnym rynku.</u>
          <u xml:id="u-31.4" who="#GrażynaStaniszewska">Szanowni Państwo! Zapisaliśmy w sprawozdaniu, iż fundacja powinna lokować środki wyłącznie bezpiecznie, bo zakładamy, że te programy realizowane byłyby przede wszystkim z odsetek. Komisja wystąpiła do Ministerstwa Skarbu Państwa o szacunek mienia, z którego jest odkładana rezerwa uwłaszczeniowa. Ministerstwo Skarbu Państwa odpowiedziało, że nominalna cena powinna wynosić 1800 mln, ale ekspert komisji wyliczył, że tak naprawdę można by było liczyć najwyżej na miliard złotych ze sprzedaży rezerwy uwłaszczeniowej. Gdyby bezpiecznie ulokować te środki i tylko z odsetek co roku finansować programy, to np. można by było uzyskać corocznie około 100 tys. językowych wakacji dla dzieci wiejskich, około 50 tys. stypendiów dla młodzieży szkół ponadgimnazjalnych, 30 tys. stypendiów dla studentów i np. 10 tys. szkoleń dla młodych absolwentów, którzy ukończyli akurat taką szkołę, która nie bardzo ich przygotowała do pracy dostępnej na lokalnym rynku. Tak więc proponujemy, aby nie przejeść od razu tego kapitału, aby ten kapitał był bezpiecznie ulokowany i aby posługiwać się wyłącznie odsetkami, przynajmniej do czasu, kiedy fundusz ten zostanie zasilony przez środki prywatne czy też środki pomocowe. Komisje spróbowały także przeciwdziałać jakimś niejasnym machinacjom. Fundacja będzie zobowiązana co roku do zlecania audytu, do przedstawiania jakby opinii zewnętrznego organu o jej gospodarce finansowej, do składania sprawozdań i publikowania ich w dzienniku o ogólnopolskim zasięgu.</u>
          <u xml:id="u-31.5" who="#GrażynaStaniszewska">Wysoka Izbo! Organami fundacji jest rada fundacji, która na początku będzie składać się przede wszystkim z fundatorów, czyli z przedstawicieli skarbu państwa. W 11-osobowej radzie fundacji mają zasiadać reprezentanci ministra edukacji, ministra skarbu, ministra finansów, a także trzech przedstawicieli trzech samorządów trzech różnych szczebli. W skład rady fundacji ma także wchodzić trzech członków zaproponowanych przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Organy wykonawcze fundacji, które tak naprawdę są fundatorami, mają więc dominującą pozycję w radzie. Zakładamy także, iż wolą rady fundacji - po uzyskaniu aż 2/3 głosów, czyli przy bardzo wysokim progu - można dokooptować do rady z głosem doradczym ewentualnych przyszłych donatorów, fundatorów, sponsorów, którzy dołączą swoje środki do środków uzyskanych z prywatyzacji mienia państwowego. Rada fundacji powołuje zarząd fundacji. I to jest właściwie całe kierownictwo. Zakładamy, że zarząd fundacji, jeżeli zechce, może komuś powierzyć kierowanie finansami czy lokowaniem środków będących do dyspozycji fundacji. Może to zrobić, ale nie musi. To wszystko zależy od stopnia skomplikowania spraw i od bieżącej sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-31.6" who="#GrażynaStaniszewska">Nadzór nad fundacją będzie sprawował minister edukacji. Nadzorujący minister, jeśli zarząd fundacji w istotny sposób naruszy przepisy prawa lub postanowienia statutu, lub też będzie działał niezgodnie z celami fundacji, może wyznaczyć odpowiedni termin usunięcia uchybień, a jeżeli to nie poskutkuje, może powołać zarządcę komisarycznego. Reprezentanci rządu także mają pełen nadzór nad fundacją i mogą ingerować w razie nieprawidłowych działań jej zarządu.</u>
          <u xml:id="u-31.7" who="#GrażynaStaniszewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ustawa o Fundacji Edukacji Narodowej jest szansą na stworzenie nowoczesnej instytucji, która - tak jak mówiłam - nie tylko będzie wydawała środki publiczne, ale też poprzez programy mobilizowała środki samorządów terytorialnych, środki prywatne na niezwykle ważny cel, jakim jest wyrównanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży, szczególnie z małych miejscowości, wsi i miasteczek. Mamy szansę stworzyć narzędzie, które istnieje już na Zachodzie, a w Polsce takich instytucji jest właściwie niewiele. Powołane z innej inicjatywy - nie z inicjatywy rządu polskiego - działają już w Polsce takie fundacje, jak Fundacja Wodna przy Episkopacie Polski, która potrafiła zrealizować mnóstwo programów z zakresu gospodarki wodnej i ochrony środowiska oraz zmobilizować samorządy do przeznaczenia wkładów na pewien szlachetny cel.</u>
          <u xml:id="u-31.8" who="#GrażynaStaniszewska">Zamierzenie tej inicjatywy jest podobne. Chodzi o to, aby nie tylko wydawać środki, które pochodzą z prywatyzacji polskich przedsiębiorstw, ale także dołączyć do nich środki samorządu, środki prywatne, czyli jakby powielić pulę pieniędzy na szlachetny cel, jakim jest wyrównywanie szans.</u>
          <u xml:id="u-31.9" who="#GrażynaStaniszewska">W imieniu połączonych komisji gorąco apeluję do Wysokiej Izby, do wszystkich klubów parlamentarnych, o poparcie tej inicjatywy, jeżeli się da, niejako ponad podziałami.</u>
          <u xml:id="u-31.10" who="#GrażynaStaniszewska">Jedną rzecz udało nam się osiągnąć w tej kadencji. Udało się uruchomić komputeryzację polskich szkół. W tym wypadku nie było rozgrywek, nie było waśni, właściwie wszystkie kluby od początku popierały ten cel. Komputeryzacja to jest szansa na nowoczesność, na dostęp do zamówień publicznych, do nowoczesnej edukacji. Wartało by, aby drugie takie narzędzie, jakim jest Fundacja Edukacji Narodowej, również zyskało takie poparcie ponad podziałami. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-31.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#MaciejPłażyński">Sejm postanowił o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#MaciejPłażyński">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-32.3" who="#MaciejPłażyński">W imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej głos zabierze pan poseł Franciszek Potulski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#FranciszekPotulski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie ulega wątpliwości, że pęd do czynienia dobrych uczynków tuż przed wyborami wyraża się różnymi pomysłami. W końcu mało ważny jest efekt rzeczywisty, liczy się wydźwięk medialny. Jak pięknie, szlachetnie i dostojnie było przy zakładaniu fundacji kultury, teraz będzie pięknie, gdy zostanie założona Fundacja Edukacji, a jakże, Narodowej. Będzie biuro, parę etatów, adres no i mniej lub bardziej dyskretny szyld inicjatorów. Najlepiej słoneczko, trochę zmienione, żeby zbyt nachalnie nie kojarzyło się z Leszkiem Balcerowiczem.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#FranciszekPotulski">Tysiące stowarzyszeń, komitetów rodzicielskich i organizacji społecznych robi to samo. Fundują stypendia i pomagają zdolnym uczniom, ale bez fanfar i telewizyjnych przemówień. W Polsce od ponad 50 lat są udzielane stypendia. Sam dzięki pomocy stypendialnej ukończyłem studia, a i teraz istnieje cały system pomocy stypendialnej i wcale niemałe kwoty są przeznaczane na ten cel. To prawda, że wraz z rozszerzaniem się obszarów biedy w naszym kraju potrzeby są znacznie większe, ale przecież tysiące uczniów i studentów korzysta z tego systemu, tyle że nie ma konferencji prasowych i nie można obnosić swojej troski o oświatę, przypudrować niedostatków finansów oświatowych, zamazać drastycznego obniżenia środków na inwestycje oświatowe ministra Balcerowicza... Przepraszam najmocniej, próbowałem wyłączyć telefon, ale mi się nie udało. Nie można zamazać likwidacji przez minister Dzierzgowską dziesiątek szkół no i dziury oświatowej ministra Handkego. Projektem, jaki otrzymaliśmy od połączonych komisji, jestem rozczarowany. Części zapisów nie rozumiem, a część wręcz budzi sprzeciw.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#FranciszekPotulski">Pani poseł Staniszewska w swoim wystąpieniu wskazała, co ma zrobić rząd, żeby wspomóc tysiące młodych ludzi - przekazać środki do banku i żyć z procentów. Jeśli fundacja może tak zrobić ze środkami skarbu państwa, to może i rząd. Jest to w końcu jakiś pomysł. Gdyby pójść tym tropem, to warto byłoby powołać kilka fundacji do walki z biedą i rozdać pieniądze budżetu, zostawić tylko urzędy skarbowe, bo ktoś te środki w końcu musi zbierać. Problem w tym, że fundacja powołana do wspierania polskiej kultury narodowej nie jest najlepszym przykładem dobrego działania. Co autorzy ustawy, czyli większość w komisjach, chcieli osiągnąć, postanawiając, że fundacja ma działać też poza granicami kraju i to dla właściwej realizacji celów? Będziemy proponować poprawkę zmierzającą do skreślenia tego zapisu.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#FranciszekPotulski">Nie zgadzamy się też na jakieś wirtualne środki finansowe. Proponujemy wyraźnie w art. 13 zrezygnować w końcu z uwłaszczenia i skreślić art. 56a ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, a przychody tam przewidywane na rezerwę na cele uwłaszczenia przeznaczyć na rzecz fundacji, z tym że plan wielkości tych środków proponujemy zawrzeć corocznie w ustawie budżetowej, tak jak wszystkie przychody i wydatki państwa pochodzące ze źródeł publicznych.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#FranciszekPotulski">Wydaje się też zasadne, aby Sejm, powołując fundację i przeznaczając na jej działalność środki, miał prawo do wglądu w przeznaczanie tych środków. Komisje: edukacji i finansów publicznych, a chociażby komisja edukacji, powinny mieć prawo do oceny sposobu dysponowania tymi środkami.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#FranciszekPotulski">I sprawa najważniejsza, wywieranie wpływu, promocja działań proedukacyjnych — tak, ale sprzeciw wobec utworzenia instytucji dzielącej państwowe pieniądze, takiego Ministerstwa Edukacji Narodowej bis ignorującego istniejący system stypendialny, i ważna rola, jaką przy dziale pomocy stypendialnej odgrywa czynnik społeczny. Dlatego postulujemy zmiany w formach działania fundacji na rzecz wspierania programów i odstąpienie od przydzielania indywidualnych stypendiów. Wydaje nam się, że przedstawiciele ministerstw mogą pożyteczniej spędzać czas, a scedowanie zadań na urzędników fundacji nie wydaje się celowe. Chcemy też zaakcentować, że wspierać należy przede wszystkim programy komputeryzacji oświaty, szczególnie tam, gdzie jest jeszcze co nadrabiać, czyli na wsi i w małych ośrodkach miejskich. Internet w szkole to okno na świat, nauka języka obcego to wymóg cywilizacyjny najbliższych lat. I tak: proponujemy przeformułować fazy realizacji celów fundacji w art. 5. Bezwzględnie też będziemy się domagać, aby działalność w radzie fundacji była bezpłatna i żeby koszty działania z urzędu były kontrolowane przez ministra właściwego do spraw oświaty i szkolnictwa wyższego.</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#FranciszekPotulski">Panie Posłanki i Panowie Posłowie! W dalszym ciągu uważamy, że fundacja nie jest instytucją, która jest niezbędna, a jej zadania obecnie i w przyszłości z powodzeniem może realizować Ministerstwo Edukacji Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-33.7" who="#FranciszekPotulski">Jeśli jednak oczyścimy projekt ustawy z zadęcia propagandowego na rzecz rzeczywistych działań w sprawie edukacji, to przeanalizujemy stosunek klubu SLD do tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-33.8" who="#FranciszekPotulski">Panie Marszałku! Propozycje poprawek złożę na piśmie. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł Leszek Szewc, Akcja Wyborcza Solidarność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#LeszekMarianSzewc">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Akcji Wyborczej Solidarność chciałbym poprzeć omawiany w dniu dzisiejszym projekt ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej oraz o zmianie niektórych ustaw. Mój klub będzie głosował za ustanowieniem Fundacji Edukacji Narodowej dla naszych dzieci oraz młodzieży w rozpoczynającym się XXI w.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#LeszekMarianSzewc">Ponieważ pan poseł Franciszek Potulski jak zwykle ze swadą mówi o dobrych uczynkach, to chcę powiedzieć, że ja nie jestem św. Mikołajem, panie pośle, ale ilość zapowiedzi dobrych uczynków przez SLD tuż przed kampanią wyborczą jest wielkością niewyobrażalną w porównaniu z propozycją tegoż parlamentu w dniu dzisiejszym. To jest naprawdę kropla, jaką możemy zaproponować jako dobry uczynek.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#LeszekMarianSzewc">Wiele autorytetów życia publicznego uważa, że najbliższe sto lat będzie czasem dla nauki i edukacji. Klub Akcji Wyborczej Solidarność przychyla się do tej opinii, uważając, że procesy globalizacji, dostęp do nieograniczonej informacji mogą odbywać się w zgodzie z powołaniem człowieka do godnego życia poprzez edukację i kształcenie.</u>
          <u xml:id="u-35.3" who="#LeszekMarianSzewc">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Debata w trakcie pierwszego czytania obywatelskiego oraz poselskich projektów ustaw, jaka odbyła się w Sejmie, była znaczącą debatą, poszukującą odpowiedzi na pytanie, jak wspierać i rozwijać edukację w naszym kraju. Wbrew wygłaszanym wtedy opiniom i oświadczeniom niektórych parlamentarzystów pozwolę sobie przedstawić swoją ocenę - to była dobra i potrzebna debata. Dzisiejsza kontynuacja poprzedniej dyskusji potwierdza tezę, że Sejm III kadencji jest Sejmem przełomowym, jeśli chodzi o polską edukację.</u>
          <u xml:id="u-35.4" who="#LeszekMarianSzewc">Klub Akcji Wyborczej Solidarność uważa, że proponowany Wysokiej Izbie projekt jest potrzebnym dopełnieniem i spełnieniem przyrzeczeń wyborczych składanych w 1997 r. przez wszystkie ugrupowania zasiadające dzisiaj w ławach poselskich. Reformowanie edukacji było i jest dla Akcji Wyborczej Solidarność nie tylko hasłem wyborczym, ale odpowiedzią na wyzwanie, jakie stoi przed Polską, a szczególnie młodymi Polakami na progu XXI w.</u>
          <u xml:id="u-35.5" who="#LeszekMarianSzewc">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Jest to jedna z ostatnich debat w tej kadencji o przyszłości polskiej edukacji. Przy tej okazji trzeba podkreślić fakt, że bardzo często na tej sali różniliśmy się podczas debat, jak wypracować najlepszy projekt reformy edukacji, ale jeszcze częściej w pracach parlamentu, ponad podziałami politycznymi, krok po kroku staramy się, aby polskie szkoły i uczelnie mogły jak najlepiej uczyć i kształcić nasze dzieci.</u>
          <u xml:id="u-35.6" who="#LeszekMarianSzewc">Klub Akcji Wyborczej Solidarność uważa, że fundusze z prywatyzacji, które pierwotnie miały być przekazane na cele uwłaszczeniowe, będą od chwili przyjęcia przez Sejm tej ustawy służyć dobrze obecnym i przyszłym pokoleniom. Mamy nadzieję i wiarę, że określone w art. 5 cele fundacji będą realizowane skutecznie, sprawiedliwie i uczciwie.</u>
          <u xml:id="u-35.7" who="#LeszekMarianSzewc">Klub Akcji Wyborczej Solidarność ma nadzieję i wiarę, że rada fundacji, zgodnie z art. 10 ustawy, dopilnuje, by fundusze gromadzone w fundacji były wydatkowane sprawiedliwie, uczciwie i skutecznie.</u>
          <u xml:id="u-35.8" who="#LeszekMarianSzewc">Klub Akcji Wyborczej Solidarność jest pewien, że powołana decyzją tego parlamentu fundacja spełni oczekiwania nie tylko polityków, ale, szczególnie, polskich rodzin. Dlatego też, panie marszałku, Wysoki Sejmie, klub Akcji Wyborczej Solidarność jest za przyjęciem omawianej ustawy zawartej w druku sejmowym nr 3162. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-35.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł Jan Wyrowiński, Unia Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#JanWyrowiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Myślę, że zarówno w wypowiedzi pana posła Szewca, jak i pana posła Potulskiego brzmiała troska o to, aby warunki edukacyjne polskiej młodzieży były lepsze. Te wypowiedzi różniły się być może tylko co do sposobów dojścia do tego celu. Z uwagą wysłuchałem tego wszystkiego, co z tej trybuny przedstawił pan poseł Potulski. Myślę, że była w tym troska o to, aby wyrównywać poziom edukacji, różnice w dostępie do edukacji. Myślę, panie i panowie posłowie, że sprawa ma taki charakter, iż warto tutaj nieco wysiłku poświęcić temu, aby ta propozycja, która jest efektem wspólnych działań posłów Unii Wolności, posłów AWS - i, jak sądzę, będzie również efektem wspólnej pracy z posłami SLD - ujrzała światło dzienne. Skala potrzeb, panie i panowie posłowie, jest bowiem ogromna, i co do tego wszyscy się zgadzamy. Natomiast to, jak wyjść naprzeciw tym potrzebom, to jest oczywiście problem pewnej techniki, pewnych sposobów działania.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#JanWyrowiński">Otóż, panie i panowie posłowie, dlaczego fundacja? M.in. dlatego, że pieniądze, które mają ją zasilić, pochodzą jednak z pewnego specjalnego źródła. To źródło zostało mocą decyzji Wysokiej Izby ustanowione w postaci art. 56a ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. O sposobie wydatkowania dochodów pochodzących z realizacji tejże rezerwy na uwłaszczenie musi, jak sądzimy, rozstrzygać specjalna ustawa. Fundacja również dlatego, panie i panowie posłowie, że nie chodzi tylko o te pieniądze, bo ostatecznie przyjęliśmy - pan poseł Potulski być może o tym nie wie - taką zasadę, że tej fundacji nie obciążamy majątkiem, tylko zasilamy ją dochodami z prywatyzacji tego majątku, które to dochody będą wynikać z profesjonalnych, mamy nadzieję, działań resortu. Otóż przyjęliśmy taką zasadę, że ten szlachetny cel pozwoli skupić wokół tej fundacji nie tylko te pieniądze, które będą pochodziły z tego stałego źródła zasilania, ale również pieniądze osób szlachetnych, które zdecydują się na to, aby wesprzeć ten projekt, aby wesprzeć to działanie. Z reguły jest tak, panie i panowie posłowie, i takie jest doświadczenie również krajów znacznie od nas bogatszych, że osoby prywatne, donatorzy z niechęcią wkładają pieniądze w to wszystko, co jest firmowane przez rząd, natomiast z mniejszym wahaniem czynią to w sytuacji, kiedy ich pieniądze idą na cel, który realizowany jest przez instytucję będącą jednak trochę poza rządem. Taką instytucją jest fundacja. I liczymy na to - powiem więcej, mamy już pewne deklaracje - że wokół tej idei, idei niezwykle szlachetnej, skupią się również ludzie prywatni, sponsorzy, donatorzy. Taka formuła jest naszym zdaniem najefektywniejszą formułą gospodarowania środkami tych ludzi, zachęcania ich do tego, żeby się w to włączyli. Stąd taki, a nie inny skład na przykład rady fundacji. No, to jest niespotykane, żeby w radzie fundacji zasiadały osoby, które odznaczone są np. Orderem Orła Białego. To są mechanizmy, które naszym zdaniem... Oczywiście nie można być do końca pewnym tego, że to wszystko będzie funkcjonowało tak, jak sobie to wyobrażają ci, którzy temu służą. Natomiast jesteśmy przekonani, że szlachetny cel, jak również zaproponowany sposób funkcjonowania tej fundacji spowoduje, że nie trafi ona na pierwsze strony gazet z tytułu, który jest niekiedy podnoszony przez krytyków tego pomysłu.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#JanWyrowiński">Panie i Panowie Posłowie! Zawsze z tej trybuny padają zarzuty, że dochody z prywatyzacji idą na łatanie dziury budżetowej. Otóż teraz mamy szansę, żeby część dochodów z prywatyzacji, zamiast ładować je w dziurę budżetową, przeznaczyć na szlachetny cel. To jest szansa, ta fundacja, naszym zdaniem.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Na łatanie dziury budżetowej.)</u>
          <u xml:id="u-37.4" who="#JanWyrowiński">W związku z tym, jak sądzę, warto również, podejmując ostateczną decyzję, uświadomić to sobie. To jest jedna z nielicznych ustaw, które w taki właśnie sposób proponują zagospodarować dochody z prywatyzacji. Oczywiście nie tak wielkiej części majątku, jak nam się na początku wydawało, bo tutaj szacunki są już dosyć wiarygodne, będzie to ok. miliarda czy półtora miliarda złotych. To nie są małe pieniądze i sądzimy, że dla realizacji tego szlachetnego celu taki sposób zagospodarowania środków z prywatyzacji jest najwłaściwszy. Również idea uwłaszczenia przez edukację naszym zdaniem - jak sądzę, większość państwa podzieli tę opinię - służy temu, aby inwestować w przyszłość. Taki sposób wykorzystania pieniędzy z prywatyzacji na inwestycje w przyszłość, na inwestycje w to, co jest dla nas najważniejsze, czyli w podnoszenie poziomu edukacji polskiej młodzieży, jest godzien poparcia. Nie uchylamy się od krytyki. W gronie osób, które są przekonane o sensowności tego, spotkaliśmy się jeszcze z przedstawicielami wszystkich resortów i - jak sądzę - uzgodniliśmy taki kształt tej ustawy, zaproponowany przez nas w poprawkach, w którym bierze się pod uwagę również te obawy, o których mówił pan poseł Potulski. Jestem przekonany, że część poprawek, które zgłosił pan poseł Potulski, stanowi element naszych poprawek, które w tej chwili w imieniu grupy posłów zgłaszamy, aby tę ustawę jeszcze udoskonalić.</u>
          <u xml:id="u-37.5" who="#JanWyrowiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oczywiście istnieją różnorodne formy pomocy, ministerstwo i inne organizacje to robią. To ma być dodatkowa forma, specyficzna z uwagi na fakt, że takie, a nie inne jest źródło przychodów płynących do tej fundacji. Jest to sposób, aby zmniejszyć dysproporcje w dostępie do edukacji dzieci z rodzin niezamożnych i dzieci, które żyją w nieco lepszych warunkach. W związku z tym zwracam się w imieniu mojego klubu do wszystkich państwa posłów o to, abyśmy tę kadencję zakończyli ustawą, która stwarza szanse na efektywne, zgodne z oczekiwaniami społecznymi wykorzystanie środków pochodzących z prywatyzacji części majątku narodowego.</u>
          <u xml:id="u-37.6" who="#JanWyrowiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-37.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#MaciejPłażyński">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#MaciejPłażyński">Pan poseł Mirosław Pietrewicz, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#MirosławPietrewicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Po raz drugi dyskutujemy w Sejmie nad skutecznymi sposobami zwiększenia pomocy materialnej młodym ludziom z ubogich rodzin, zwłaszcza wiejskich i małomiasteczkowych, w skorzystaniu z konstytucyjnie przecież gwarantowanego im prawa do bezpłatnego kształcenia. Temu ma służyć - jak wynika z uzasadnienia - przedłożony przez trzy komisje sejmowe projekt ustawy przygotowany przez posłów Unii Wolności, rekomendowany, po odrzuceniu projektów poselskich Polskiego Stronnictwa Ludowego i Akcji Wyborczej Solidarność, Wysokiemu Sejmowi. Idea zwiększenia i rozszerzenia pomocy materialnej młodzieży z ubogich rodzin jest od kilku lat ważnym elementem programu Polskiego Stronnictwa Ludowego. W praktyce pomoc ta dotyczyłaby bowiem głównie młodzieży ze środowisk najsilniej dotkniętych negatywnymi skutkami realizowanych od prawie 12 lat przekształceń ustrojowych w Polsce. Niestety, przedstawiony w sprawozdaniu trzech komisji projekt ustawy powołujący Fundację Edukacji Narodowej realizacji tej idei nie gwarantuje, prowadzić może natomiast do marnotrawienia środków publicznych. W naszej ocenie jest on też niefunkcjonalny.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#MirosławPietrewicz">Najpoważniejsze wątpliwości budzi tworzenie nowego podmiotu w postaci fundacji, która dysponowałaby środkami publicznymi i miała daleko idące uprawnienia do zarządzania nimi. Fundacja, jak wiadomo, musi mieć radę i zarząd, a to kosztuje. Do wypełniania zakrojonych na szeroką skalę zadań musi mieć rozbudowany aparat wykonawczy bądź wynająć wyspecjalizowany podmiot, przedsiębiorstwo, agencję, a to może dużo kosztować. Koszty te pokrywane byłyby ze środków publicznych, które przecież mogłyby być przeznaczone na inny rodzaj pomocy lub też na pomoc materialną dla młodzieży, na co przeznaczane są środki publiczne, nie zaś na utrzymanie dodatkowej administracji.</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#MirosławPietrewicz">Fundacja jest ponadto formą, której tworzenie ze środków skarbu państwa jest stanowczo zakazane przez ustawę o finansach publicznych w jej art. 23. Zdaniem jednego z ekspertów bardzo źle się dzieje, jeśli dla incydentalnej sprawy ustawodawca zmienia jedną z ustrojowych zasad prawnych, niedawno zresztą wprowadzonych. Pisze ten ekspert, że „taki sposób działania ustawodawcy nie mieści w zasadach przyzwoitej legislacji i pośrednio w zasadzie demokratycznego państwa prawa”.</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#MirosławPietrewicz">Co więcej, panie marszałku, projekt ustawy, dając możliwość powierzenia zarządzania mieniem fundacji firmie prywatnej, dopuszcza, że ta firma - przedsiębiorstwo przecież prywatne, agencja - dysponowałaby mieniem skarbu państwa z możliwością również jego uszczuplenia. Taka może być bowiem niekiedy normalna konsekwencja niezbyt trafnych decyzji gospodarczych czy biznesowych. A kto odpowiadałby za uszczuplenie tego mienia? My w Polsce mamy już, niestety, niedobre doświadczenie ze zlecaniem zarządu nad majątkiem skarbu państwa obcym firmom, choćby w postaci narodowych funduszy inwestycyjnych.</u>
          <u xml:id="u-39.4" who="#MirosławPietrewicz">W projekcie ustawy w art. 10 pkt 3 stanowi się, że rada fundacji miałaby kompetencje do określania szczegółowych zasad w formie kryteriów udzielania pomocy finansowej. Oznacza to przekazanie radzie fundacji uprawnień do stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących, co jest - jak oceniamy - niedopuszczalne z punktu widzenia prawa polskiego. Wskazuje na to krytycznie nawet rząd w swoim stanowisku.</u>
          <u xml:id="u-39.5" who="#MirosławPietrewicz">Przedłożony projekt ustawy jest też sprzeczny z ustawą o fundacjach i tej sprzeczności, zawartej w art. 17 ust. 2, nie zmienia. Chodzi mianowicie o to, że zgodnie z ustawą o fundacjach minister właściwy może, jeśli stwierdzi działania zarządu fundacji niezgodne z prawem bądź postanowieniami statutu, zwrócić się do sądu o uchylenie podjętej uchwały. Projekt ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej daje ministrowi prawo do zawieszenia zarządu i ustanowienia zarządu przymusowego.</u>
          <u xml:id="u-39.6" who="#MirosławPietrewicz">Wysoki Sejmie! Za edukację społeczeństwa, za tworzenie warunków do korzystania z prawa do kształcenia odpowiada rząd. W jego składzie jest minister edukacji narodowej, który dysponuje rozbudowaną strukturą organizacyjną i instytucjonalno-prawną do wypełnienia tego zadania. Na te cele przeznaczane są też środki publiczne, centralne i samorządowe. Problem polega na tym, że środków tych jest zbyt mało wobec potrzeb ubożejącego społeczeństwa, wobec dużej liczby młodych ludzi, którym rodziny nie mogą zapewnić warunków do kształcenia na poziomie średnim i wyższym. To trzeba zmienić, lecz przedłożony projekt ustawy tego nie zmienia, bo nie tylko korzysta z ograniczonych środków publicznych, ale prowadzi do ich uszczuplenia, gdyż fundacja musi przecież stworzyć własną strukturę albo ją wynająć. Czy nie mogą powstać obawy, że chodzi tutaj o stworzenie pewnej instytucji, która jest poddana mniejszym rygorom kontrolnym, niż te, które wynikają z postanowień ustawy o finansach publicznych wobec dysponentów funduszów czy środków publicznych. Takie rozwiązanie jest dla posłów Polskiego Stronnictwa Ludowego nie do przyjęcia. Takiego rozwiązania Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego nie może poprzeć, ale wniesie do niego istotne poprawki, zmierzające do zachowania idei pomocy materialnej dla młodzieży z ubogich rodzin, bez tworzenia nowych struktur i niepotrzebnego wydawania pieniędzy publicznych. Chcemy, aby przyznawaniem i rozdzielaniem pomocy zajmowały się istniejące instytucje rządowe i samorządowe, aby środki, zamiast na szkodliwą reprywatyzację czy uwłaszczenie, szły na edukację tych, których na nią obecnie nie stać. Temu daliśmy wyraz przygotowując własny projekt ustawy o powszechnym funduszu stypendialnym, który niestety nie został przez połączone komisje uwzględniony. Teraz chcemy wprowadzić te idee wnosząc odpowiednie poprawki do zgłoszonej i dzisiaj dyskutowanej ustawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-39.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-39.8" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Franciszek Jerzy Stefaniuk)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zabranie głosu pana posła Michała Tomasza Kamińskiego w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#MichałTomaszKamiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość wobec ustawy o Powszechnym Funduszu Stypendialnym.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#MichałTomaszKamiński">Na wstępie chciałbym powiedzieć, że nasz klub popiera ten projekt. Uważamy, że niezależnie od zastrzeżeń, które były zgłaszane w debacie, a które można podzielić na zastrzeżenia o charakterze merytorycznym i politycznym, idea pomocy dzieciom i młodzieży z małych miast i terenów wiejskich, z ubogich rodzin, idea pomagania im w procesie edukacji jest ideą szczytną, którą trzeba ze wszech miar popierać.</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#MichałTomaszKamiński">Jednym z zasadniczych problemów, jaki w wymiarze cywilizacyjnym stoi przed Polską w kontekście zachodzącego dziś procesu globalizacji i w związku z procesem integracji europejskiej, w którym tak czy inaczej uczestniczymy, jest problem swego rodzaju luki edukacyjnej, jaka istnieje między naszym społeczeństwem a najbardziej rozwiniętymi społeczeństwami w Europie i na świecie. Projekt ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej w jakimś stopniu może ten problem rozwiązać.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#MichałTomaszKamiński">Dzieci i młodzież z ubogich rodzin, z małych miast i wsi to grupa społeczna, która dostęp do edukacji ma szczególnie utrudniony. Każdy, kto zetknął się z rodzinami ze wsi wysyłającymi swoje dzieci na studia do odległych miast, zdaje sobie sprawę, że żadna inna grupa społeczna w Polsce nie ponosi tak dużych kosztów związanych z edukacją uniwersytecką swoich dzieci, jak właśnie rolnicy, mieszkańcy polskich wsi. Trzeba im podać rękę. Dlatego popieramy ten projekt. Sądzimy też, że zarzuty o politycznym czy przedwyborczym charakterze tego projektu bardzo łatwo odrzucić, sprawiając, by stał się on projektem całej Izby. W sytuacji, w której zostanie on poparty przez wszystkie znaczące siły polityczne, trudno przypuszczać, by ktoś chciał wykorzystać ten projekt w swojej kampanii wyborczej. Jest przecież szansa, by wszyscy w tej Izbie, niezależnie od swoich poglądów politycznych, mogli zaprezentować go jako swój.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#MichałTomaszKamiński">Projekt jest godny poparcia, bowiem, jak powiedziałem już wcześniej, z naszego punktu widzenia problem edukacji dzieci i młodzieży jest jednym z najistotniejszych wyzwań cywilizacyjnych stojących przed naszym państwem w XXI w. Wszystkie działania mogące przyczynić się do tego, by młodzież, która ma dzisiaj utrudniony dostęp do edukacji, miała ten dostęp łatwiejszy, są celem, któremu warto przyklasnąć. Szczegółowe zapisy tego projektu określające kształt władz tej fundacji, które oprócz urzędników państwowych delegują do procesu kontroli nad wydawaniem pieniędzy także osoby zaufania publicznego, to mechanizmy, które w pewnym zakresie mogą rozwiać obawy, o jakich tutaj mówiono, że środki z tej fundacji mogą być w jakimś stopniu zmarnotrawione. Sądzę, że pieniądze wydawane na edukację dzieci wiejskich, dzieci z terenów, które są zapóźnione cywilizacyjnie - sam jestem posłem z okręgu wyborczego, w którym ten problem jest problemem bardzo istotnym... Bardzo wielu moich wyborców, z którymi się spotykam, ponosi ogromne koszty wysyłania swoich dzieci na studia, kształcenia ich już na poziomie licealnym. Dla rodzin rolniczych jest to często bardzo poważne obciążenie. Ten fundusz może w znaczący sposób pomóc tym grupom społecznym.</u>
          <u xml:id="u-41.5" who="#MichałTomaszKamiński">Dlatego też Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość, opowiadając się za tym, by prawo i sprawiedliwość obowiązywało w różnych dziedzinach naszego życia, także w edukacji, ten projekt popiera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zabranie głosu pana posła Ireneusza Niewiarowskiego w imieniu Klubu Parlamentarnego Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#IreneuszNiewiarowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jednym z podstawowych źródeł rozwoju, wzrostu gospodarczego i dobrobytu naszego kraju jest edukacja naszych dzieci i naszej młodzieży. Rozpatrujemy sprawozdanie trzech komisji o projekcie Fundacji Edukacji Narodowej, a ta fundacja, jeśli powstanie, będzie miała wpływ na edukację.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#IreneuszNiewiarowski">Wysoka Izbo! Należy przyznać, że okres transformacji uwidocznił nierówny dostęp młodzieży do zdobywania wiedzy. Z jednej strony w niezmiernie szybkim tempie rosła liczba młodzieży idącej na studia - z 400 tys. w roku akademickim 1990/1991 do 1432 tys. studentów w roku akademickim 1999/2000. Jest to wzrost ponad 3,5-krotny. Wzrosła też efektywność studiów, czyli procent młodzieży kończącej studia. Młodzi ludzie doskonale wiedzą, czego chcą, wiedzą, że nauka i studia wyższe to ich podstawowy kapitał, z jakim startują w dorosłe życie, kapitał, który, służąc ich osobistym celom, ich karierom, stanowi nasz wspólny kapitał - kapitał dalszego szybkiego rozwoju naszego kraju.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#IreneuszNiewiarowski">Panie Posłanki, Panowie Posłowie! Z drugiej strony wszyscy doskonale wiemy, że dostęp do nauki już na poziomie szkoły średniej, a obecnie licealnej, znacznie się zmniejszył. Zmniejszył się szczególnie dla dzieci z rodzin ubogich, z rodzin wiejskich i z małych miasteczek. Na tych obszarach już prosty koszt dojazdu do szkoły czy obiadu odciął część dzieci od możliwości zdobycia średniego wykształcenia. Wzrosły też same koszty kształcenia zarówno licealnego, jak i wyższego. Rosnące koszty edukacji i wykształcenia utrudniają dostęp do szkół, liceów i studiów wyższych, szczególnie dla rodzin z obszarów wiejskich i małych miasteczek. Sprawiają, że równolegle z rosnącą liczbą studentów rośnie liczba dzieci i młodzieży „wykluczonych”, „odciętych” od edukacji i wyższego wykształcenia.</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#IreneuszNiewiarowski">Wysoka Izbo! Że tak właśnie jest, nikogo na tej sali nie trzeba przekonywać. Wyraźnym świadectwem tego stanu rzeczy są właśnie przedkładane przez różne ugrupowania poselskie projekty fundacji lub funduszów stypendialnych dla dzieci z rodzin ubogich, z małych miasteczek. Ale chciałbym zwrócić uwagę, że to nie jest tylko tak, iż nic się nie robi, że wszyscy w napięciu czekają na głosowanie 460 posłów tu, na Wiejskiej, w sprawie Fundacji Edukacji Narodowej. Przez 10 lat przemian powstały i działają liczne inicjatywy lokalne i społeczne, powstają i działają stowarzyszenia samorządowe, które dzieciom i młodzieży dają szansę, udzielają stypendiów i pomocy materialnej tym, którzy jej potrzebują. Np. w Warszawie Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa już od 2 lat co najmniej realizuje program „wyrównywania szans” dzieci z rodzin popegeerowskich. Objęto tym programem tysiące dzieci. Oczywiście nie można pominąć działań resortu oświaty i wychowania oraz Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich. W kraju działa kilkadziesiąt organizacji pozarządowych przejawiających inicjatywę w tym zakresie. Sam mam przyjemność kierować takim funduszem stypendialnym towarzystwa samorządowego w rejonie konińskim.</u>
          <u xml:id="u-43.4" who="#IreneuszNiewiarowski">Panie Posłanki i Panowie Posłowie! Chciałbym na jedną jeszcze sprawę zwrócić uwagę. Przedkładany dzisiaj projekt ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej stanowi w art. 13, że do realizacji celów, o których mowa w art. 4, przekazuje się przychody skarbu państwa uzyskane z prywatyzacji rezerwy na cele uwłaszczenia. Uwłaszczenie nie doszło do skutku, ale chcę zwrócić uwagę, że uchwalenie przez nas na tej sali ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej to jest rzeczywiste uwłaszczenie. Tak, inwestycja w naukę, wiedzę naszych dzieci, młodych ludzi to jest kapitał, który będzie owocował bądź procentował dla nas wszystkich. Jeśli powiadamy, że nie wolno nam oszczędzać na przyszłym pokoleniu, to dajmy im szansę, dajmy szansę tym wszystkim, którzy na to zasługują.</u>
          <u xml:id="u-43.5" who="#IreneuszNiewiarowski">Panie Posłanki i Panowie Posłowie! Uznajemy wszyscy, że los naszych dzieci i los młodych ludzi jest sprawą ponad podziałami. Uznajmy zatem, że ci wszyscy, którzy są warci tej pomocy, którzy tej pomocy potrzebują, tę właśnie pomoc od nas uzyskają. Na tym opiera się, myślę, idea powołania Fundacji Edukacji Narodowej. Zatem po wprowadzeniu niezbędnych poprawek zabezpieczających przed ewentualnym marnotrawstwem środków publicznych należy tę ustawę przyjąć.</u>
          <u xml:id="u-43.6" who="#IreneuszNiewiarowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub SKL popiera uchwalenie projektu ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Były to wystąpienia w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zabranie głosu pana posła Stanisława Misztala, niezrzeszonego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#StanisławMisztal">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odnotowuję z satysfakcją osiągnięcie konsensusu - przynajmniej na szczeblu komisji sejmowych - w sprawie powołania Fundacji Edukacji Narodowej. Kwestia podniesienia poziomu wykształcenia naszego społeczeństwa, jak też, co nie mniej ważne, wyrównywania szans edukacyjnych przede wszystkim dzieci i młodzieży pochodzących ze wsi są szczególnie istotne, zwłaszcza w obliczu nieuchronnego wejścia Polski do Unii Europejskiej. Tak więc potrzeba powołania takiej fundacji nie może i nie powinna być poddawana w wątpliwość, gdyż jest ona zgodna z polskim interesem narodowym zarówno w aspekcie rozwoju kulturalnego oraz intelektualnego Polaków, jak też w kontekście konieczności ekonomicznych, a mówiąc wprost, dla zapewnienia konkurencyjności polskiej gospodarki oraz możliwości polskich obywateli na europejskim i światowym rynku pracy. W obliczu globalizacji są to konieczności oczywiste. Dlatego nie mam zastrzeżeń co do generalnej koncepcji powołania fundacji, moje wątpliwości zaś dotyczą rozwiązań bardziej szczegółowych. Pamiętajmy jednak, że diabeł tkwi w szczegółach i może być przyczyną zdyskredytowania nawet najsłuszniejszej idei.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#StanisławMisztal">Moje wątpliwości zwierają się w czterech grupach pytań do pani poseł sprawozdawczyni i do pana ministra.</u>
          <u xml:id="u-45.2" who="#StanisławMisztal">Po pierwsze, i chyba najważniejsze: na jakie środki finansowe fundacja może liczyć? Rezerwa uwłaszczeniowa skarbu państwa z wielu powodów jest trudna do oszacowania, co zresztą stwierdzają sami wnioskodawcy. Obawiam się zatem, czy idea fundacji nie zostanie zdezawuowana przez niedostateczne środki finansowe, które zapewniać powinny jej skuteczne funkcjonowanie.</u>
          <u xml:id="u-45.3" who="#StanisławMisztal">Po wtóre, i jest to równie ważne pytanie: jakie są gwarancje, że działania fundacji nie zostaną upolitycznione oraz ukierunkowane na realizację partykularnych i partyjnych interesów? W obliczu bowiem perspektywy, gdy jedna opcja polityczna przejmie wszystkie ośrodki władzy w Polsce, proponowany w projekcie ustawy tryb powołania rady fundacji na pewno tego nie zagwarantuje. Trzeba tu moim zdaniem zaproponować inne rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-45.4" who="#StanisławMisztal">Po trzecie: jak fundacja zamierza wyrównywać szanse oraz wspierać funkcjonowanie szkół niepublicznych, w tym zwłaszcza na poziomie wyższym? Szkoły te są bowiem de facto dyskryminowane zarówno gdy chodzi o pomoc stypendialną dla studentów i uczniów, jak też dotacje na inwestycje i rozwój. Trzeba przy tym pamiętać, że w szkołach niepublicznych, zwłaszcza na poziomie wyższym, wbrew obiegowym opiniom znaczną część, a niekiedy większość kształcących się stanowi młodzież pochodząca z rodzin ubogich, ze wsi i z małych ośrodków.</u>
          <u xml:id="u-45.5" who="#StanisławMisztal">I ostatnie, może trochę niestosowne, wobec realizowania w naszym kraju ortodoksyjnej koncepcji gospodarki rynkowej, pytanie, a mianowicie: dlaczego państwo polskie ma rezygnować ze wspomagania edukacji narodowej poprzez budżet centralny lub budżety samorządowe i jest zmuszone do powoływania fundacji edukacji? Uważam, że jest to zbyt ważne, aby poszukiwać takich rozwiązań oraz wprowadzać niejako tylnymi drzwiami finansowanie kluczowej dla Polski dziedziny.</u>
          <u xml:id="u-45.6" who="#StanisławMisztal">Kończąc, jako poseł z najbiedniejszego regionu w Polsce, tzn. z Zamojszczyzny, pragnę podkreślić, że moje pytania i wątpliwości nie są ukierunkowane na podważenie idei powołania fundacji. Popieram ją w całej rozciągłości, gdyż widzę w niej szansę awansu edukacyjnego również dla młodzieży Zamojszczyzny.</u>
          <u xml:id="u-45.7" who="#StanisławMisztal">Panie Marszałku! Pan marszałek najlepiej wie, był pan bowiem niejednokrotnie na ziemi zamojskiej, że biedni, często bezrobotni rodzice, rodziny wiejskie domagają się usilnie i słusznie pomocy materialnej dla bardzo zdolnej młodzieży z byłego woj. zamojskiego. Konieczna jest pomoc w nauce, pomoc w opłatach za domy studenckie; młodzież z terenów popegeerowskich na południu Zamojszczyzny w ogóle nie ma środków na kształcenie.</u>
          <u xml:id="u-45.8" who="#StanisławMisztal">Moje wątpliwości podyktowane są tym, aby środki fundacji zostały właściwie wykorzystane, a nie zmarnotrawione, jak to nieraz z różnymi fundacjami już niestety bywało. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Rulewskiego, posła niezrzeszonego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#JanRulewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rzeczywiście należy podkreślić wrażliwość przewodniczącej komisji edukacji pani posłanki Staniszewskiej, która dostrzegła, zresztą obok innych posłów, problem przeszło miliona dzieci i młodzieży uczęszczających do szkół i wyższych uczelni, którym często brakuje pieniędzy na podręczniki, na dojazd do szkoły, a to m.in. z racji likwidowanych tanich środków transportowych, nie mówię już o bilecie do kina, teatru czy dostępie do Internetu.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#JanRulewski">Jednakże w przedstawionym projekcie trzeba dostrzec pewne nieścisłości. Od odpowiedzi zawierającej ich wyjaśnienie uzależniam poparcie tej idei. Pytam zarówno rząd, jak i panią posłankę, jak wpłynie powstanie fundacji Jumbo, słoniowatej, powiedzmy sobie szczerze, gdyż opartej na państwowych środkach, popieranej przez najwyższe gremia polityczne, rozpowszechnionej w całym kraju, jak daleko to wejście słonia wpłynie na strukturę innych organizacji pozarządowych, w tym fundacji oświatowych, które przecież dzisiaj w niemałym, wręcz heroicznym trudzie podejmują działania, które są zapisane w ustawie?</u>
          <u xml:id="u-47.2" who="#JanRulewski">Moje wątpliwości budzą niezapisane w projekcie ustawy prawa podmiotowe, bo jeśli mówimy o uczniu czy studencie, to w tym projekcie nie przyznajemy im żadnych praw, mówimy tylko, jak ma być zorganizowana fundacja, czym się będzie zajmowała. Jeśli ma ona dystrybuować środki państwowe, to każdy obywatel ma prawo do tych środków. Jeśli ma prawo, to musi wiedzieć, dlaczego mu tego prawa odmówiono, gdy spełniał kryteria.</u>
          <u xml:id="u-47.3" who="#JanRulewski">Wreszcie trzeba też postawić pytanie, wypowiedź pani posłanki sprowokowała mnie do tego, bo te pieniądze mają być na rozruch, na start, zgoda, tylko że proces edukacji jest rozłożony na lata, na kilkanaście lat. Co się stanie, kto zagwarantuje kontynuację wysiłku edukacyjnego, jeśliby tych środków zabrakło? Taką złą okoliczność też należy przewidywać. Czy to oznacza, że uczeń czy student ma przerwać swoje działania?</u>
          <u xml:id="u-47.4" who="#JanRulewski">Wreszcie podstawowa wątpliwość, adresowana do całej Izby. Myślę, że zapoznali się państwo, panie posłanki i panowie posłowie, z zapisem konstytucji w art. 70. Otóż konstytucja nakłada obowiązek zabezpieczenia materialnego, zwłaszcza w wypadku młodzieży biednej, przez władze publiczne. Skoro władze publiczne konstytucyjnie nakazały kontynuowanie nauki do 18 roku życia, adekwatnie do tego konstytucja nakłada na władze publiczne obowiązek niesienia pomocy. Więcej, ta konstytucja mówi, że musi być stworzona ustawa, która określi prawo tego ucznia czy studenta, kogoś, kto uczęszcza do szkół. Chodzi o prawo, ono nie może być zawarte w rozporządzeniu i nie może być tylko wyrazem chęci władz publicznych. Dlatego przeszedłbym do tego rodzaju konkluzji, nad jaką pracuje Komisja Rodziny pod przewodnictwem posła Szymańskiego, która - wydaje się - zmierza do realizacji tej konstytucyjnej zasady.</u>
          <u xml:id="u-47.5" who="#JanRulewski">W triadzie różnego rodzaju instytucji powiada się, że najpierw państwo, władze publiczne, państwo i samorząd stworzą równe warunki startu, równe szanse edukacyjne, w tym materialne, dla młodzieży. Na pierwszym piętrze umieszcza się organizacje pozarządowe, a więc fundacje - wszędzie tam, gdzie państwo nie może działać, robi to źle lub nie chce z różnych powodów uczestniczyć w procesie kształcenia edukacyjnego. Przykładem jest wyławianie talentów. Urzędnikowi jest bardzo trudno wyłowić talenty z terenów odległych od Warszawy czy od siedziby władz województwa, więc może tu działać fundacja. Sport, inne działania, obszary nieokreślone w ustawach, np. popegeerowskie; wydawałoby się, że tam w ramach systemu, o który woła konstytucja, powinny znaleźć dla siebie miejsce organizacje pozarządowe, w tym oczywiście tak szczytne fundacje. Wreszcie drugie piętro systemu pomocy, o który - jak mówię - woła konstytucja, to działalność osób fizycznych, wszystkich sponsorów, ludzi dobrej woli, którzy już obecnie niosą pomoc. Należałoby tymi środkami sterować, kierować, podpowiadać, jak one mają wpływać na polepszenie kondycji każdego dziecka uczęszczającego do szkoły czy na uczelnię, przede wszystkim oczywiście ze wsi czy małych miast.</u>
          <u xml:id="u-47.6" who="#JanRulewski">Dlatego, jeśli Wysoka Izba pozwoli, zaapeluję o to w imieniu Komisji Rodziny, która zresztą wyznaczyła mnie na przewodniczącego podkomisji, aby praca nad systemem, o którym mówi konstytucja, obejmowała te trzy piętra pomocy, a więc - jeszcze raz przypominam - obowiązek władz publicznych, pracę i działalność organizacji pozarządowych i wreszcie działalność osób fizycznych, których udział w funkcjonowaniu dotychczasowego systemu oświaty trudno przecenić. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-47.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zabranie głosu pana posła Piotra Ikonowicza, także posła niezrzeszonego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PiotrIkonowicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ilekroć Unia Wolności chce coś zrobić dla biednych, to widomy znak, że idą wybory. Jeżeli do tego przedsięwzięcia dołącza się Akcja Wyborcza Solidarność, to pojawia się refleksja, dlaczego na dwa miesiące przed wyborami przypomniano sobie o milionach biednej młodzieży, która chciałaby się kształcić, dlaczego dopiero teraz przypomniano sobie o konstytucyjnych gwarancjach wykształcenia, dlaczego zapomniano o fakcie, że przecież przez ostatnie cztery lata można było bardzo wiele zrobić, a likwidowano szkoły, zamiast je budować.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#PiotrIkonowicz">Dostęp polskiej młodzieży do edukacji zmniejsza się, a potrzeba tej edukacji się zwiększa. Bardzo często słyszymy o tym, że państwo jest słabe, że państwo jest niewydolne. Tymczasem w projekcie ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej czytamy, że fundacja będzie wspierać państwo za środki, które są państwu należne. Jest dobrym prawem osób zamożnych i wielkodusznych, aby fundować stypendia, aby pomagać ubogiej albo szczególnie uzdolnionej młodzieży, ale nie jest dobrym rozwiązaniem przejmowanie pomocy zagranicznej i przejmowanie wpływów z prywatyzacji, aby wyręczyć państwo w jego zadaniach, aby tworzyć nowe struktury biurokratyczne, które w dużej mierze „spożywać” będą pieniądze potrzebne na edukację. Gwarancje konstytucyjne może zrealizować tylko państwo, tylko Ministerstwo Edukacji Narodowej, władze samorządowe, czyli te wszystkie organy, odpowiednie szczeble władzy, instancje, na które ma wpływ demokratycznie zorganizowane społeczeństwo.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#PiotrIkonowicz">Chcę powiedzieć, że żyjemy w sytuacji bardzo poważnego kryzysu społecznego, który przede wszystkim uderza w młode pokolenie pozbawione szans startu życiowego i z przyczyn obiektywnych odsunięte od edukacji. Skrócono czas kształcenia w szkole podstawowej do klas sześciu, jednocześnie presja sytuacji ekonomicznej w polskich rodzinach, tych najuboższych, bezrobotnych czy też ubogich rolników, powoduje, że bardzo często młodzi ludzie, zamiast dalej się uczyć, wchodzą na rynek pracy. Nie stworzyliśmy instrumentów, które by zachęcały do nauki bądź egzekwowały obowiązek szkolny. Myślę, że trzeba się nad tym zastanowić. I jest inicjatywa organizacji młodzieżowej Polskiej Partii Socjalistycznej, aby wprowadzić system subsydiowania tych rodzin, które muszą korzystać z pracy zarobkowej swoich dzieci, odwodząc je od nauki. Uważam, że to jest właściwy kierunek. Nie jest właściwym kierunkiem mówienie dzisiaj na wyrost, że potrzebny jest - chociaż jest potrzebny - komputer i Internet w każdej szkole, bo świadczy to o braku wyobraźni. Dzisiaj w każdej szkole potrzebny jest opał, właściwy transport i prawie w każdej szkole potrzebne jest dożywianie, aby dzieci rozumiały, czego się je uczy.</u>
          <u xml:id="u-49.3" who="#PiotrIkonowicz">Wreszcie same źródła finansowania tej fundacji i dalszego systemu edukacji pomyślane w filozofii tej ustawy są nieodnawialne, skończone i źle zaplanowane. Bo przecież, nie oszukujmy się, chodzi tu, jak zwykle i do znudzenia, o wpływy z prywatyzacji. Mam pytanie: za co chcecie kształcić polską młodzież, za co chcecie kształcić polskie dzieci, kiedy sprzedacie już ostatnią fabrykę, kiedy sprzedacie Polskie Sieci Energetyczne, kiedy sprzedacie Polski Koncern Naftowy Orlen, Polską Miedź, wszystkie te państwowe firmy i wielkie koncerny, które dzisiaj przynoszą olbrzymie zyski? Czyż nie lepiej jest przerwać to szaleństwo prywatyzacji, a wielkie zyski, jakie płyną z dochodowych firm państwowych, przeznaczyć na edukację? Chodzi o to, żebyśmy mieli te zyski i te pieniądze przez najbliższe dziesięciolecia, a nie najbliższych kilka lat, po których dochody z prywatyzacji siłą rzeczy się skończą, ponieważ państwo już nic nie będzie miało.</u>
          <u xml:id="u-49.4" who="#PiotrIkonowicz">Myślę również, że pieniądze można oszczędzić, ograniczając administrację, ograniczając delegacje, ograniczając liczbę fundacji, różnego rodzaju funduszy, które nieraz podlegały krytyce w Wysokiej Izbie. Przecież tą ustawą zmierzamy w kierunku, od którego mieliśmy się odwrócić - w kierunku rozbudowy pozarządowych biurokratycznych struktur, które pożerają pieniądze z naszych podatków. Polacy płacą podatki, Polacy nie mają pracy. Tymczasem dalej chce się prywatyzować. I czym to się skończy? Skończy się tym, że młodzież wykształcona za resztki magnackiej fortuny, czyli za resztki naszego majątku narodowego, który chcemy wyprzedać, nie będzie już miała gdzie pracować, bo kolejnym efektem prywatyzacji jest likwidacja miejsc pracy, a nie ich tworzenie.</u>
          <u xml:id="u-49.5" who="#PiotrIkonowicz">Proponowałem kiedyś, jeszcze ministrowi Wiesławowi Kaczmarkowi, żeby uznać za jedno z kryteriów skuteczności prywatyzacji wzrost zatrudnienia. Dowiedziałem się, że przecież prywatyzacja polega na wzroście bezrobocia. Dzisiaj jest wiele prywatnych uczelni traktowanych jako biznes edukacyjny, mają bardzo niski standard edukacyjny, a biorą olbrzymie pieniądze. Jeżeli chcecie dochody z pomocy zagranicznej, z naszych podatków, z prywatyzacji przeznaczyć na napychanie kieszeni biznesmenom edukacyjnym, którzy produkują menedżerów i specjalistów od marketingu, bujają się między bezrobociem a domokrążcami, którzy są wyrzucani drzwiami i wracają oknem, a tak naprawdę są bezrobotni, na to nie ma zgody.</u>
          <u xml:id="u-49.6" who="#PiotrIkonowicz">Oczywiście, jeżeli chcecie założyć fundację - wy, ludzie bogaci, których reprezentuje Unia Wolności, Platforma Obywatelska i częściowo AWS - jeżeli chcecie dać pieniądze ubogiej młodzieży, nie potrzebujecie ustawy i publicznych funduszy.</u>
          <u xml:id="u-49.7" who="#PiotrIkonowicz">Polska powinna być silnym państwem, które gwarantuje edukację, bo tylko edukacja jest naszą drogą do Europy. I chodzi o edukację dla wszystkich, a nie tylko dla najzdolniejszych. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-49.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-49.9" who="#komentarz">(Głos z sali: Słusznie.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Piętnastu posłów zgłosiło się do zadania pytań.</u>
          <u xml:id="u-50.3" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Informuję Wysoką Izbę, że zgodnie z regulaminem Sejmu przy omawianiu sprawozdań komisji nie ma już pytań, niemniej jednak marszałek Płażyński wyraził zgodę na ich zadanie.</u>
          <u xml:id="u-50.4" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Chciałem zapytać, czy jeszcze ktoś z pań posłanek i panów posłów chciał się zgłosić do zadania pytań? Nie widzę chętnych.</u>
          <u xml:id="u-50.5" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Zamykam listę pytających; w drodze wyjątku dopuszczam, ponieważ temat jest bardzo ważny.</u>
          <u xml:id="u-50.6" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Jacek Kasprzyk z SLD. Tylko proszę, żeby to były pytania... Jeszcze chwileczkę, panie pośle. Jest transmisja i jeśli to nie będą pytania, tylko dyskusja, to troszkę skompromitujecie się przed wyborcami, którzy powiedzą, że poseł nie potrafi nawet zadać pytania i nie wie, dlaczego wszedł...</u>
          <u xml:id="u-50.7" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#JacekKasprzyk">Dziękuję panu marszałkowi, ale sprawa dotyczy 2 mld nowych polskich złotych i pytanie może być trudne. Mam nadzieję, że marszałek również wziął to pod uwagę.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#JacekKasprzyk">Moje pierwsze pytanie dotyczy rozdziału 7. art. 18 i 19. Czy te dwa artykuły - państwo bowiem nie może tworzyć fundacji, a dzisiaj jest to wyjątkowo zmieniane dla jednej fundacji - nie będą podważone ze względu na zgodność z konstytucją?</u>
          <u xml:id="u-51.2" who="#JacekKasprzyk">Kolejne moje pytanie dotyczy zakresu kompetencji rady fundacji, czyli art. 10, którego pkt 3 brzmi: „określanie szczegółowych zasad, form i kryteriów udzielania pomocy finansowej”. Chciałem zapytać panią poseł sprawozdawcę, dlaczego kryteria i zasady udzielania pomocy powstaną dopiero po utworzeniu fundacji, a nie są znane dzisiaj, skoro zostanie na to przeznaczona tak wielka ilość środków finansowych z budżetu państwa. Jak powiedziałem, będzie to około 2 mld zł. Kto będzie kontrolował wydatkowanie środków publicznych, środków państwa polskiego przeznaczonych dla tej fundacji?</u>
          <u xml:id="u-51.3" who="#JacekKasprzyk">Kolejne pytanie. Czy komisja, podejmując decyzję o przedstawieniu sprawozdania, o utworzeniu projektu ustawy, zasięgnęła opinii rektorów i środowisk uczelnianych? Czy próbowano odpowiedzieć na pytanie, czy nie lepiej, prościej i skuteczniej byłoby przekazać te środki z budżetu państwa - zaznaczam, z budżetu państwa, a nie od innych sponsorów - wprost do uczelni na fundusze stypendialne, a zasady udzielania stypendiów mogłyby być jasne i precyzyjnie określone, z uwzględnieniem dochodu rodziny, jej sytuacji materialnej i innych pozycji?</u>
          <u xml:id="u-51.4" who="#JacekKasprzyk">Jak będzie się przedstawiał tryb pozwalający na uzyskanie świadczenia? Czy student będzie się zwracał do uczelni, czy do kogoś innego? Kto będzie to opiniował przed przesłaniem do rady fundacji? Jaki to będzie okres i na jaką konkretnie pomoc można liczyć w tej sytuacji?</u>
          <u xml:id="u-51.5" who="#JacekKasprzyk">I ostatnie moje pytanie do pani poseł sprawozdawcy. Czy kompromis, o którym mówiono przy okazji tej ustawy, miał polegać na tym, że Unia Wolności poparła Akcję Wyborczą Solidarność podczas obsadzania funkcji prezesa NIK i czy efektem tego jest dzisiaj oczekiwanie poparcia drugiej strony przy tak silnym zaangażowaniu środków publicznych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Marek Kaczyński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#MarekKaczyński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Art. 4 ust. 2 zwraca uwagę na bardzo ważny cel, a więc na zwiększenie udziału dzieci i młodzieży z rodzin niezamożnych, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci zamieszkujących wsie lub małe miasta. Kieruję swoje pytanie do pani poseł sprawozdawcy. Jest to zdecydowanie dobry zapis, jeżeli chodzi o jego ogólną treść, ale chciałbym zapytać, w jaki sposób będzie on realizowany w praktyce? Co projektodawcy tego zapisu mieli na myśli? Czy podczas przyznawania pomocy stypendialnej i innej pomocy, które określa ustawa w swoich celach, dominować będzie kryterium pochodzenia dzieci i młodzieży ze wsi i z małych miasteczek, czy najważniejsze będzie jednak kryterium dochodowości i zamożności rodzin? Chciałbym, żeby pani poseł odpowiedziała na to pytanie dosyć szczegółowo, bo bardzo ważne jest to, jak w praktyce będzie realizowany ten zapis, czy nie będzie on tylko martwym, nierealizowanym przepisem?</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#MarekKaczyński">Następne pytanie kieruję do pani poseł, a także - jak myślę - do pana ministra. Pytanie dotyczy art. 6 ust. 1 i 2. Zgodnie z tym artykułem, fundacja będzie mogła realizować programy stypendialne wspólnie z jednostkami samorządu terytorialnego lub organizacjami pozarządowymi. Wiadomo, iż w Polsce istnieje wiele fundacji lokalnych, które w zasadzie mają identyczne albo bardzo podobne cele, jakie według projektu ustawy ma realizować Fundacja Edukacji Narodowej. Czy na podstawie tego artykułu bądź projektu tej ustawy będzie możliwa współpraca Fundacji Edukacji Narodowej z tymi lokalnymi fundacjami? Czy będzie możliwe przekazywanie środków z Fundacji Edukacji Narodowej do tych fundacji? One bardzo często borykają się z problemami finansowymi, po prostu tych środków mają bardzo mało albo niewystarczającą ilość. Jak ta współpraca może tu przebiegać? W jaki sposób te środki mogą być przekazywane i czy jest taka możliwość?</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#MarekKaczyński">I pytanie dotyczące art. 13. Wielkość środków, jakie mogą być przeznaczone na realizację ustawy, była już tu wymieniana. Kieruję swoje pytanie do pana ministra: czy można już dzisiaj odpowiedzieć na pytanie, jaka liczba dzieci i młodzieży, ogólnie, może być objęta pomocą fundacji, w tym czy jest możliwość określenia już na dzień dzisiejszy, jaka to będzie liczba dzieci z rodzin wiejskich, z tych właśnie rodzin, które na mocy projektu ustawy mają być w szczególny sposób objęte pomocą? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pytanie zada pan poseł Stanisław Kalemba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#StanisławKalemba">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie do przedstawiciela rządu w kontekście właśnie art. 70 pkt 4, że władze publiczne zapewniają obywatelom powszechny i równy dostęp do wykształcenia.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#StanisławKalemba">Panie Ministrze! Jaka ilość młodzieży i dzieci ze względu na biedę jest pozbawiona, pana zdaniem, tych równych szans, gdzie państwo szczególnie powinno im pomóc? Jaki to jest zakres? Bo jeśli to dotyczy milionów, to czy to rozwiązanie pozwala skutecznie pomóc tym milionom dzieci i młodzieży?</u>
          <u xml:id="u-55.2" who="#StanisławKalemba">Panie ministrze, chciałbym znać jasne stanowisko rządu: czy rząd popiera koncepcję fundacji, w której w zasadzie nie będzie sprawował bezpośredniego nadzoru i kontroli nad wydawanymi środkami? Czy nie lepiej byłoby, gdyby rząd jednak poparł projekt Polskiego Stronnictwa Ludowego, gdzie wyraźnie mówiliśmy o funduszu w gestii ministra edukacji narodowej? To pytanie zadaję w kontekście niestety bardzo przykrych doświadczeń, które miały miejsce m.in. w związku z wspieraniem Fundacji Kultury Polskiej, dalej Narodowe Fundusze Inwestycyjne, FOZZ też nie był pod bezpośrednią kontrolą, a dzisiaj nawet mamy ewidentną sprawę afery, gdzie minister skarbu państwa nie nadzorował w PZU udziału skarbu państwa. Mam pytanie: jak rząd chce zabezpieczyć prawidłowy nadzór nad prawidłowym wydawaniem tych środków, które w skali rocznej wynosić będą może miliard, może kilka miliardów? Czy zdaniem pana ministra jednak te środki nie powinny być w budżecie Ministerstwa Edukacji Narodowej, gdzie już jest aparat, gdzie jest nadmiar nauczycieli, zwalnianie kadr itd., zamiast tworzyć nowe rady, zarządy, firmy zarządzające, którym to będzie przekazywane. Chciałbym tu znać jasne stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-55.3" who="#StanisławKalemba">Kolejne pytanie. Może trudno będzie uzyskać na nie odpowiedź, ale, panie ministrze i pani poseł sprawozdawco, czy to nie jest tak, że, zgadzając się co do celów, wybór fundacji, czyli zmniejszenia nadzoru administracji państwowej, rządu, jednak wyniknął z tego kontraktu, jeżeli chodzi o prezesa Najwyższej Izby Kontroli? Bo co do celów się zgadzamy, tylko dlaczego wybrano taką koncepcję?</u>
          <u xml:id="u-55.4" who="#StanisławKalemba">I ostatnie już pytanie: dlaczego eksponuje się, i słusznie, sprawę dzieci z obszarów wiejskich itd.? Przecież rząd czy Ministerstwo Edukacji Narodowej ma doświadczenia, wiadomo, że tam edukacja kosztuje zdecydowanie więcej, internaty itd., już mieliśmy odpowiednie algorytmy itd. A więc można to znakomicie rozwiązać, jeśli chodzi o te miliony dzieci, w sposób jednoznaczny. Może to zrobić rząd, Ministerstwo Edukacji Narodowej. I czy pan minister się nie obawia, że co do tych kolejnych pieniędzy - przy słabościach naszego nadzoru, braku odpowiedzialności za środki publiczne - to doprowadzi to do kolejnych afer w tym zakresie? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Krzysztof Baszczyński zada pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#KrzysztofBaszczyński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#KrzysztofBaszczyński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Ponieważ tutaj padały w dyskusji wielkie słowa o interesie narodowym, o wyrównywaniu szans, o wznoszeniu się ponad podziałami - o co apelowała pani poseł sprawozdawca - przyznam, że ciśnie się mi na usta jedno pytanie do pani poseł. Czy pani tak naprawdę wierzy w to, co pani w imieniu komisji mówiła, że powstanie fundacji, którą powoła Sejm, uratuje polską oświatę? Bo, pani poseł, miałbym pełne zaufanie do tych słów, gdyby padały one 4 lata temu, ale, patrząc z perspektywy na to, że co roku maleje udział oświaty w produkcie krajowym brutto, nie mogę w to po prostu uwierzyć. Pytam, po co tworzyć kolejny nowy byt, jeżeli to, co przeznacza się na oświatę z budżetu państwa, jest daleko niewystarczające?</u>
          <u xml:id="u-57.2" who="#KrzysztofBaszczyński">Ktoś tutaj powiedział, zresztą pani również o tym mówiła, że to jest szansa, że ta fundacja ma wyrównywać szanse czy że jest szansą. Pytanie do pani: Czy jest szansą dla tych, którzy będą wchodzili w skład tego aparatu administracyjnego, czy jest faktycznie szansą dla polskiej szkoły? Ja zresztą przez 4 lata słyszałem, że reforma oświaty ma być szansą na wyrównywanie poziomu oświaty, że powstanie nowej sieci szkolnej to wyrównywanie szans, że gimbusy to wyrównywanie szans itd. Proszę mi powiedzieć, pani poseł, dlaczego akurat ta fundacja, o której zdecyduje Sejm, czym ona się różni od innych fundacji, np. Fundacji Kultury? Czy ona nie będzie kolejną iluzją, czy to nie są kolejne słowa rzucane na wiatr?</u>
          <u xml:id="u-57.3" who="#KrzysztofBaszczyński">Chciałbym spytać panią poseł jeszcze o taką sprawę. Czy dzisiaj osoby szlachetne - bo tak wiele mówiono o szlachetności - nie mogą tej swojej szlachetności lokować w innych fundacjach, w innych stowarzyszeniach? Czy nie mają możliwości pomagać szkole? Czy trzeba rzeczywiście tworzyć instytucjonalnie, poprzez parlament, Fundację Edukacji Narodowej? Ja chciałbym pani przypomnieć, że w czasie pierwszego czytania zadałem pytanie przedstawicielowi rządu. Jest Fundacja Edukacji Narodowej stworzona 7 lat temu - i co z tego? Czy od tego zwiększyły się szanse dla polskiej szkoły? Jak te fundacje teraz ze sobą będą współdziałały?</u>
          <u xml:id="u-57.4" who="#KrzysztofBaszczyński">Mój kolega powiedział o dobrym uczynku. Rzeczywiście traktuję to jako może dobry uczynek, z tym że - pani poseł i panowie i panie z Unii Wolności, z Platformy, z SKL i z AWS - dobry uczynek to państwo nam już spełniliście. Za chwilę będziemy przyjmować nowelizację ustawy budżetowej i skutki tego dobrego uczynku, tej niefrasobliwości będzie polska szkoła odczuwała przez kolejne lata, począwszy od roku 2002. Pani wzywała, rekomendując tę ustawę, do wzniesienia się ponad podziałami. Czy nie lepiej było zrobić to, do czego wzywali m.in. posłowie Sojuszu Lewicy Demokratycznej, mówiąc: zastanówmy się, czy stać nas na tak drogą reformę oświaty. To było właśnie działanie ponad podziałami. Czy stać nas na nieprzemyślane decyzje? Ja uważam, i mówię to z pełną odpowiedzialnością za te słowa, że cel jest rzeczywiście szczytny, ale czy parlament musi podejmować decyzję o stworzeniu fundacji w takim wymiarze, o jakim pani tutaj mówiła?</u>
          <u xml:id="u-57.5" who="#KrzysztofBaszczyński">Chciałbym spytać również przedstawiciela rządu o to, jaki jest stosunek rządu do tej ustawy. Czy on się zmieni w stosunku do pierwszego czytania, czy jest on już dzisiaj zupełnie inny. Mówię to w kontekście takiej oto sprawy, pozwoli pan marszałek, że o tym powiem. Ostatnio dyrektorzy szkół specjalnych biją na alarm. Ministerstwo Edukacji Narodowej wstrzymało zakup książek, podręczników dla szkół specjalnych. Do tej pory ministerstwo to robiło. Wstrzymało ten zakup, bo nie ma pieniędzy. Pytam, jak ta szlachetna inicjatywa ma się do decyzji ministra edukacji narodowej o tym, że dzieci w szkołach specjalnych nie będą miały podręczników. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pani poseł Barbara Hyla-Makowska zada pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#BarbaraHylaMakowska">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Poseł! Panie Ministrze! Dzisiaj bardzo wiele słów padło na temat pomocy dzieciom, uczniom i studentom. My też z tej pomocy korzystaliśmy, ja i mnie podobni, przez całe lata. Myślę, że dzisiaj nie odkrywamy niczego nowego. Zamiast zaczynać od powoływania fundacji - mam pytanie, pani poseł - dlaczego nie rozpatrzono wcześniej, co dała polskiej kulturze fundacja na rzecz kultury. Dopiero wtedy należało wyjść z projektem powołania fundacji na rzecz edukacji.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#BarbaraHylaMakowska">Czy z powołania fundacji przybędzie pieniędzy na stypendia dla potrzebujących? Jaki jest stosunek rządu do tej fundacji, tym bardziej że problem zakupu podręczników dla szkół specjalnych dotarł również do mnie. Jak to jedno z drugim połączyć? Z jednej strony mówi się o pomocy dla dzieci, a z drugiej na pomoc dla tych co jest potrzebna i przez całe lata była udzielana nie ma dzisiaj pieniędzy. Dlaczego ignoruje się dotychczasowy system stypendialny, dotychczasowy sposób pomocy uczniom i studentom? Dlaczego, jak to powiedziała pani poseł Staniszewska, należy mobilizować samorządy do wspierania uczniów, do pomocy uczniom i studentom? Na moje rozeznanie tych samorządów nie potrzeba mobilizować, trzeba im dać pieniądze, uczelniom wyższym też. One naprawdę rozdzielą je najbardziej potrzebującej uczącej się młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-59.2" who="#BarbaraHylaMakowska">Mam jeszcze pytanie. Czy tę ustawę poparli rektorzy szkół wyższych? Bo wygląda na to, że tych resztek pieniędzy, które oni mieli, już zupełnie nie będą mieli, bo wszystko pójdzie przez fundację. Czy rząd wyszacował koszty utrzymania fundacji? Kto będzie odpowiadał za niewłaściwe decyzje biznesowe, które - tak jak tutaj przekonywał mnie pan poseł Wyrowiński - będą tam podejmowane? A jeżeli będą one niewłaściwe, kto będzie za nie odpowiadał, za straty w fundacji? No bo przecież to jest normalny skok na kasę państwową i jeżeli się nie powiedzie, po prostu kto za to będzie odpowiadał.</u>
          <u xml:id="u-59.3" who="#BarbaraHylaMakowska">Następne pytanie. Co chcieli osiągnąć autorzy projektu poprzez to, aby fundacja działała poza granicami kraju? Dlaczego w ustawie nie określono, kto i w jakich warunkach będzie miał możliwość skorzystania z pieniędzy tej fundacji? Tych pytań można zadać wiele. Myślę, że wystarczy dotychczasowy system stypendialny, oby tylko były pieniądze. Jest cała struktura ministerstwa edukacji, która może rozdzielać te pieniądze, a tutaj przecież musi powstać aparat do rozdzielania. Jak będzie wyglądała współpraca z innymi fundacjami? Ja sobie tego naprawdę nie wyobrażam. Czy dziecko będzie mogło chodzić od jednej fundacji do drugiej i korzystać z pomocy? Myślę, że nie będzie przez to miało za dużo, ale czy na pewno o to chodzi? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pani posłanka Ewa Sikorska-Trela.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#EwaSikorskaTrela">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Mam cztery pytania. Zmierzam do zadania pierwszego.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#EwaSikorskaTrela">W sytuacji, gdy kolejni ministrowie finansów wielokrotnie grzmieli z trybuny sejmowej, że wielką nieprawidłowością jest to, iż poza budżet państwa wypływają ogromne środki na różnego typu fundacje i fundusze, zgłaszany jest następny projekt ustawy tworzący nową fundację i to zasilaną ze środków z prywatyzowanego majątku skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-61.2" who="#EwaSikorskaTrela">Pytanie. Proszę panią poseł sprawozdawcę komisji o udowodnienie, że forma wspierania edukacyjnego biednej młodzieży przez fundację będzie sprawiedliwsza i skuteczniejsza niż pomoc poprzez budżet państwa, gdyby te same środki wpłynęły do budżetu państwa. Argumentacja pana posła Wyrowińskiego absolutnie mnie nie przekonuje.</u>
          <u xml:id="u-61.3" who="#EwaSikorskaTrela">Następne pytanie. Fundacja zasilana będzie głównie środkami publicznymi i z prywatyzowanego majątku skarbu państwa, tymczasem zarządzanie majątkiem fundacji, zgodnie z art. 15, mogłoby być powierzane różnego typu prywatnym firmom zarządzającym. Dla mnie jest to nieporozumienie nie do przyjęcia. Zgłaszam wniosek o wykreślenie ust. 1 i 2 w art. 15 i na ręce pana marszałka zaraz przekażę mój wniosek.</u>
          <u xml:id="u-61.4" who="#EwaSikorskaTrela">I następna sprawa. Wielokrotnie ta kwestia była już podnoszona, ale spróbuję jeszcze raz zadać to pytanie. Ile będzie kosztowało utrzymanie organów fundacji, to znaczy rady fundacji i zarządu fundacji?</u>
          <u xml:id="u-61.5" who="#EwaSikorskaTrela">Następne pytanie. Jaki będzie klucz wyboru i doboru, zaznaczam: doboru kandydatów do rady fundacji, czy nie będą to osoby wybierane z klucza politycznego? Bo w art. 9 propozycja przedłożona przez komisje wyraźnie do tego zmierza. A to byłby, uważam, zły wybór.</u>
          <u xml:id="u-61.6" who="#EwaSikorskaTrela">I ostatnie pytanie dotyczące art. 2. Mówi się, że fundacja działa na terytorium Rzeczypospolitej, ale dla właściwej realizacji celów fundacja może działać także poza granicami kraju. Czy to znaczy, pani poseł, że tworzone będą oddziały zagraniczne fundacji i nasze środki z prywatyzowanego majątku mogłyby w ten sposób być wyprowadzane poza granice Polski?</u>
          <u xml:id="u-61.7" who="#EwaSikorskaTrela">Oprócz tych, o których już państwo posłowie wspominali, działa również Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej. Tam również przekazywane są akcje w wysokości 2% prywatyzowanego majątku skarbu państwa, na rzecz właśnie Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Z tego co wiem, bardzo wąskie grono doktorantów i naukowców korzysta z pomocy tej fundacji. Czy pani poseł coś wie na temat tego, jak funkcjonuje ta fundacja, bowiem tam również odprowadzane są środki z prywatyzowanego majątku. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zadanie pytania pana posła Władysława Stępnia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#WładysławStępień">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#WładysławStępień">Swoje pytania chciałbym zgłosić pod adresem przedstawiciela wnioskodawców. Jestem oczywiście zdecydowanym zwolennikiem stosowania wszelkich rozwiązań, które mogłyby poprawić sytuację biednych dzieci. W szkołach tych biednych dzieci jest coraz więcej, a dystans edukacyjny, zamiast się zmniejszać w wyniku reformy rządu koalicyjnego, zaczyna się powiększać. Niemniej jednak chciałbym zadać te pytania dlatego, że kończy się kadencja tego parlamentu. Tego parlamentu i tego rządu, który jako pierwszy po wojnie zaczął likwidować szkoły w wyniku reformy oświaty. Ostatnio szkoły likwidowali zaborcy. Budował Józef Piłsudski, budował PRL, w obecnej kadencji parlamentu zaczęliśmy szkoły likwidować. I to jest smutne i przykre.</u>
          <u xml:id="u-63.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Smutne, bo dzieci nie ma.)</u>
          <u xml:id="u-63.3" who="#WładysławStępień">Dzieci nie ma dlatego, że w kraju jest bieda. W czasie PRL nie było biedy, to dzieci było dużo.</u>
          <u xml:id="u-63.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie żebrały po śmietnikach, jak teraz)</u>
          <u xml:id="u-63.5" who="#WładysławStępień">Teraz będę stawiał pytania.</u>
          <u xml:id="u-63.6" who="#WładysławStępień">Poseł Wyrowiński powiedział dziś z trybuny, że fundacja potrzebna jest m.in. dlatego, że struktury pozarządowe, przedsiębiorcy, korporacje nie bardzo chcą dać rządowi pieniądze. Ja temu rządowi też bym swoich pieniędzy nie powierzył.</u>
          <u xml:id="u-63.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Dlaczego?)</u>
          <u xml:id="u-63.8" who="#WładysławStępień">Chciałbym zapytać o taką sprawę. Za dwa miesiące będą wybory. Czy nie lepiej by było wejść do Sejmu i pomóc Sojuszowi Lewicy Demokratycznej zrealizować jego program w kwestii poprawy systemu edukacji narodowej, w kwestii wzbogacania budżetu? Przecież są elementy, instrumenty do tego, żeby organizacje pozarządowe mogły obecnie zasilać edukację.</u>
          <u xml:id="u-63.9" who="#WładysławStępień">Chciałbym zadać pytanie pani poseł. Dlaczego w ciągu czterech lat, w czasie których w ramach prywatyzacji sprzedano majątku narodowego za prawie 80 mld nowych złotych, 80 mld, nie proponowaliście państwo, żeby dawać pieniądze na oświatę, a łataliście dziury w budżetach, które kreował jeden z waszych znakomitych liderów? Chciałbym zapytać, dlaczego teraz proponujecie następnemu rządowi, żeby dawał na to środki z prywatyzacji. Następny rząd prawdopodobnie będzie wiedział, jak wesprzeć oświatę i mam nadzieję, że wszystkie kluby, które znajdą się w parlamencie, pomogą temu rządowi; tak należałoby zrobić.</u>
          <u xml:id="u-63.10" who="#WładysławStępień">Chciałbym zapytać, czy proponując przed wyborami to rozwiązanie, macie państwo świadomość dramatu finansów państwa, który będzie trwał przez pewien okres, bo nie jest możliwe opanowanie sytuacji finansowej w ciągu jednego roku, biorąc pod uwagę to, co się dzieje obecnie u schyłku kadencji.</u>
          <u xml:id="u-63.11" who="#WładysławStępień">Przedstawiając te pytania, chciałbym równocześnie zapytać, czy nie należałoby podjąć tych inicjatyw wraz z następną kadencją Sejmu. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-63.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zadanie pytania pana posła Jana Zaciurę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#JanZaciura">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam trzy pytania.</u>
          <u xml:id="u-65.1" who="#komentarz">(Głos z sali: To mało.)</u>
          <u xml:id="u-65.2" who="#JanZaciura">Jedno pytanie do pani poseł sprawozdawcy, dwa zaś do przedstawicieli rządu. Zacznę od kierowanych do przedstawicieli rządu.</u>
          <u xml:id="u-65.3" who="#JanZaciura">W czasie prac w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży nad projektami poselskimi odnoszącymi się do tworzenia szans edukacyjnych dzieci i młodzieży występowały bardzo znaczne różnice w stanowiskach przedstawicieli poszczególnych resortów do rozwiązań zawartych w przedłożonym projekcie. Zauważyłem to m.in. w wypowiedziach przedstawiciela Ministerstwa Skarbu Państwa, Ministerstwa Finansów, najbardziej optymistycznie odnosił się do tego - i myślę, że będzie się tak odnosił - pan minister Książek. W związku z tym mam pytania. Jakie jest ostateczne stanowisko rządu w kwestii przedłożonego projektu? W szczególności chodzi mi o art. 19, tzn. zmianę ustawy o finansach publicznych, gdzie po to, by można było utworzyć fundację, dopisuje się do tejże ustawy: „z wyjątkiem fundacji ustanowionych odrębną ustawą”. Dotyczy to też art. 18 - moim zdaniem budzi on znaczne kontrowersje - w którym nowelizuje się ustawę o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, a niektórzy specjaliści mówią, że tego typu zapis w nowelizacji ustawy o komercjalizacji nie jest zgodny z konstytucją.</u>
          <u xml:id="u-65.4" who="#JanZaciura">Drugie pytanie do przedstawiciela rządu odnosi się do zapisu art. 6 ust. 2, w którym jest następujące stwierdzenie: „fundacja może udzielać pomocy finansowej jednostkom samorządu terytorialnego i organizacjom pozarządowym”. Wprawdzie dalej się mówi, że „w trybie ustawy o zamówieniach publicznych”, ale mnie chodzi o stanowisko rządu, może ministra finansów, dotyczące tego, jak ta konstrukcja pasuje do pewnego porządku prawnego. Dotychczas wiedziałem, że organizacje rządowe, struktury rządowe - a taką strukturą publiczną, rządową jest jednostka samorządu terytorialnego, która odpowiada za prowadzenie szkół - udzielają pomocy, wspierają inicjatywy społeczne, przydzielają dotacje dla szkół niepublicznych, dla podmiotów, które prowadzą szkoły niepubliczne. Tymczasem tu jest taka konstrukcja, że mamy organizację państwa, w organizacji państwa jest budżet, ale temu budżetowi trzeba pomóc za pośrednictwem organizacji pozabudżetowej, pozarządowej - utworzonej wprawdzie w wyniku nadzwyczajnej ustawy - w tym przypadku fundacji. Czy taki powinien być porządek przy finansowaniu zadań publicznych, że jednostka samorządu terytorialnego odpowiedzialna z mocy ustawy za prowadzenie szkół, a więc za finansowanie i budżet państwa, oczekuje pomocy od jednostki dziś powołanej, w tym przypadku fundacji? Cóż to za konstrukcje tworzymy po to, żeby znalazły się pieniądze - moim zdaniem - dla wąskiej grupy tych, którzy będą zarządzali fundacją?</u>
          <u xml:id="u-65.5" who="#JanZaciura">Pytanie, które kieruję do pani przewodniczącej, jest tylko z pozoru proste czy wręcz infantylne: Czy pani przewodnicząca mogłaby bliżej opisać to, co zostało zapisane w art. 2 ust. 4, a mianowicie: Fundacja używa znaku graficznego stanowiącego załącznik do niniejszej ustawy? Państwo posłowie otrzymali załącznik. Nie wiem, czy tylko do Sojuszu Lewicy Demokratycznej dotarł on w czarnych kolorach. Myślę, że posłowie i z SKL, i z AWS, którzy tak się zachwycali, znają kolory tego znaku graficznego. Chciałbym, żeby pani poseł przybliżyła Wysokiej Izbie kolorystykę tego znaku graficznego. Na ile potrafię bowiem odczytać ten czarno-biały obraz, to sponad książki wyziera mi bardzo wyraźnie słoneczko Unii Wolności. W tej kwestii złożę wniosek o skreślenie ust. 4. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pani posłanka Bronisława Kowalska z klubu SLD zada pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#BronisławaKowalska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Niespełna pół roku temu — w styczniu 2001 r. — Sejm obradował nad projektami trzech ustaw dotyczących powołania Fundacji Edukacji Narodowej, Narodowej Fundacji Stypendialnej i Powszechnego Funduszu Stypendialnego. W związku z tym pierwsze pytanie kieruję do sprawozdawczyni komisji pani poseł Staniszewskiej. Szanowna pani poseł, czy znany jest pani poseł fragment listu wystosowany przez Fundację Crescendum Est — Polonia i studentów do rządu, w którym Unia Wolności sprawowała jeszcze władzę? Dziś prawdopodobnie Unia Wolności już nie jest w rządzie, choć w niektórych ministerstwach jeszcze mamy przedstawicieli Unii Wolności, na przykład w ministerstwie edukacji, w ministerstwie pracy. Fundacja napisała tak — i czy pani zgadza się z tym listem — Listem tym Fundacja Crescendum Est — Polonia pragnie zaprotestować i powiadomić opinię publiczną o niesympatycznej praktyce wykorzystywania nastrojów społecznych wobec zbliżających się wyborów parlamentarnych. Nie może być tak, że nagle kochamy naszą młodzież przed wyborami, a na długi czas przed tym nie widzimy żadnej możliwości pomocy jej. Pomysł pana Leszka Balcerowicza o zasilaniu funduszu mógłby być przecież wcześniej zrealizowany, zabrakło jednak dobrej woli. Odnalazła się ona dopiero teraz. Jesteśmy z całego serca przeciwni takiej praktyce politycznej i takiej lekcji politycznej obłudy.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#BronisławaKowalska">W związku z tym mam kolejne pytanie do pani przewodniczącej komisji edukacji, a także sprawozdawcy. Dlaczego dopiero tak późno, skoro przecież rządzące ugrupowania miały ogromną przewagę w parlamencie, tworzyły rządzącą koalicję, miały wystarczająco wiele możliwości, by nadać edukacji realny priorytet? Ta możliwość była tym większa, że ówczesny przewodniczący Unii Wolności pan Leszek Balcerowicz był ministrem finansów, i to ministrem w randze wicepremiera. Tymczasem - mówię to z wielkim żalem - lata rządów AWS i Unii Wolności zaowocowały nie tylko źle przygotowaną reformą edukacji, ale zupełnie bezzasadną reformą edukacji. W związku z tym, szanowni panowie posłowie i panie posłanki, czy nie uważacie, że, nie kwestionując wątpliwości co do czystości intencji ugrupowań, które zgłaszają ten projekt, można mieć jednak wątpliwości, co naprawdę kryje się za przedstawieniem tych projektów. Czy nie jest to tylko realizacja programu wyborczego Unii Wolności, za który mamy zapłacić wszyscy, polski parlament, a także budżet naszego państwa?</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#BronisławaKowalska">Mam jeszcze kolejne pytanie dotyczące przesunięcia dochodów budżetu państwa do fundacji. Pani poseł, oznacza to absolutne uszczuplenie dochodów w budżecie państwa. Zapytuję w związku z tym, czy przypadkiem nie zostaną z tego powodu zmniejszone wydatki na oświatę, a może także i na kulturę. Jaki zatem jest sens umniejszania dochodów budżetu państwa, tworząc fundację i wycofując pieniądze z budżetu państwa przy jednoczesnym przeznaczeniu tych pieniędzy na kredytowanie potrzeb budżetu?</u>
          <u xml:id="u-67.3" who="#BronisławaKowalska">Wreszcie, pani przewodnicząca, w projekcie ustawy nie ma określonych zasad podziału tych gromadzonych środków. Nie jest to dokładnie opisane w ustawach i nie są dokładnie sprecyzowane ani podziały tych środków, ani władze fundacji. W związku z tym mam pytanie: Ile będzie kosztować zarządzanie fundacją? Jakie będą wynagrodzenia dla osób zarządzających fundacją? Ile to naprawdę będzie nas kosztować?</u>
          <u xml:id="u-67.4" who="#BronisławaKowalska">Ostatnie pytanie. Szanowna pani poseł, mówiła pani w swoim wystąpieniu, że głównym celem fundacji, za którą optuje pani ugrupowanie, jest udzielanie stypendiów. Ależ, Wysoka Izbo, przecież w Polsce mamy system stypendialny. Istnieje, jest zorganizowany, ma swoje struktury. Pieniądze, które fundacja proponuje na stypendia, są niewystarczające. Czy nie lepiej pieniądze te skierować na inwestycje, inwestowanie w szkoły wiejskie, małomiasteczkowe, żeby wyposażyć je w komputery, pracownie internetowe. Nie jest bowiem tak, jak mówiła pani poseł Staniszewska, że wszystkie pracownie w gimnazjach i szkołach, zwłaszcza na wsiach, są wyposażone w komputery. Tych komputerów będzie jeszcze bardzo dużo i długo brakowało.</u>
          <u xml:id="u-67.5" who="#BronisławaKowalska">Czy jest zapis - być może nie doczytałam się tego, bo w takim pośpiechu studiujemy teraz wszystkie ustawy - że fundacja ta będzie także kupować te obiecane przez koalicję rządzącą kolorowe gimbusy, które miały się wić drogami wiejskimi wśród pól i łanów żyta, jak kolorowe wstęgi kwiatów? Tak mówił pan poseł Marcinkiewicz. Chcę zapytać: Ile pieniędzy fundacja przeznaczy na zakup tych gimbusów?</u>
          <u xml:id="u-67.6" who="#BronisławaKowalska">Czy nie jest tak, że nagle, na 60 dni przed wyborami, wszyscy kochają polską wieś, polskie dzieci i wszyscy mówią, jak bardzo tej wsi będziemy pomagać?</u>
          <u xml:id="u-67.7" who="#BronisławaKowalska">Zadaję więc pytanie: Ilu posłów i ile posłanek, szczególnie z Unii Wolności, było w wiejskich szkołach i widziało, jak są wyposażone wiejskie szkoły, jakie są klasy, jak dzieci się uczą? Bardzo proszę Wysoką Izbę o tę troskę przejawiającą się także w głosowaniu nad projektami tych ustaw. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-67.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zadanie pytania pana posła Grzegorza Woźnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#GrzegorzWoźny">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Muszę powiedzieć, że mam wiele wątpliwości, szereg pytań w sprawie inicjatywy powołania fundacji stypendialnej. Po pierwsze, chciałbym, żeby pani poseł Staniszewska odpowiedziała mi na pytanie: Na ile intencje powołania fundacji są intencjami szlachetnymi, czystymi, rzeczywistymi, w przypadku których chodzi o to, aby faktycznie złagodzić istotny problem wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży, a na ile jest to element kampanii wyborczej, fałsz i obłuda? Muszę powiedzieć, że po wysłuchaniu wypowiedzi i po szczegółowym zapoznaniu się z projektem ustawy mam bardzo duże wątpliwości, uważam bowiem, że jednak przeważył tutaj element kampanii wyborczej, że jest to mamienie społeczeństwa, że fundacja rozwiąże ten istotny problem wyrównywania szans i pomocy biednym, potrzebującym dzieciom i młodzieży z terenów wiejskich. Dlatego też kolejne pytanie kieruję do pana ministra: Jakie jest stanowisko rządu, stanowisko ministra edukacji narodowej? Czy popierając ten projekt, minister edukacji, minister szkolnictwa wyższego czuje się zwolniony z konstytucyjnego obowiązku realizacji tego jakże istotnego, ważnego zadania? Sądzę, że tak być nie powinno. Dlatego też kolejne pytanie kieruję do pana ministra: Panie ministrze, czy nie uważa pan, że jednak systemowe posunięcia powinny ten problem kompleksowo, globalnie rozwiązać, a nie poprzez tworzenie kolejnego bytu, bo przecież funkcjonuje wiele fundacji, wiele stowarzyszeń, wiele organizacji pozarządowych, które właśnie tym się zajmują? Kolejne pytanie: Czy rząd, czy inicjatorzy powołania fundacji mają wykaz wszystkich działających już organizacji pozarządowych, stowarzyszeń, fundacji i w jakim zakresie te organizacje łagodzą ten ważny problem? Ilu osobom - chodzi o dzieci i młodzież - te istniejące już dzisiaj fundacje pomagają? I ostatnie pytanie: Czy przy tworzeniu tej ustawy, przy pracy nad tym projektem ustawy wyciągnięto wnioski z przywoływanej już z tej trybuny niejednokrotnie Fundacji Kultury, powołanej przez byłą minister panią Izabellę Cywińską czy tę, która miała olbrzymi wpływ na prace tej fundacji? Czy wyciągnięto wnioski z tych nieprawidłowości, które wówczas również zaprzepaściły szlachetny i chlubny cel? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Zada pytanie pani posłanka Joanna Fabisiak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#JoannaFabisiak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Trzy pytania kieruję przede wszystkim do wnioskodawców. Nie dopatrzyłam się zapisu w projekcie ustawy, który zapewniałby, iż osoby pracujące w fundacji, poza jakąś niewielką grupą pracowników, byłyby to osoby pracujące społecznie. Ranga tej fundacji... Jest to fundacja rządowa, narodowa, ale tak naprawdę głównie desygnowana przez stronę rządową i wydaje się, że... Taką poprawkę zgłoszę, jeśli nie ma w ustawie stosownych zapisów, aby te osoby pracowały społecznie. Jeśli bowiem mają to być pieniądze z prywatyzacji, to powinny one w całości czy też w maksymalnie dużej części być przeznaczone na stypendia. Popieram pomysł, natomiast nie mam gwarancji, że te pieniądze będą dobrze wykorzystywane, a uważam że ludzie w fundacji winni pracować przede wszystkim społecznie.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#JoannaFabisiak">Drugie pytanie z tym się kojarzące — działalność gospodarcza. Istnieją fundacje, które mogą prowadzić działalność gospodarczą. Projekt jest niewielki, ale myślę, że należałoby tę kwestię doprecyzować. Jakiego typu działalność gospodarcza miałaby to być, osobiście uważam, że to nie jest dobre rozwiązanie. Bo cóż, czy te pieniądze z prywatyzacji fundacja puszczałaby w ruch, żeby wypracowywać zysk, czy tworzymy w ten sposób duże super rządowe przedsiębiorstwo — nie rozumiem tego zapisu i prosiłabym o bardzo precyzyjne rozwinięcie.</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#JoannaFabisiak">Czy jest wreszcie w ustawie, bo też się nie dopatrzyłam, jakaś zależność między skwitowaniem zarządu a środkami pozyskanymi, poza tymi z budżetu, przez zarząd, czy też zarząd miałby być takim nadzorcą i administratorem tych pieniędzy budżetowych? W uzasadnieniu przedstawionym przez panią poseł Staniszewską słyszałam, że mają być pozyskiwane pieniądze. To bardzo dobrze, takie są zasady, tak fundacje, organizacje pozarządowe otrzymują środki: na każde zadanie otrzymują tylko część środków, część muszą pozyskać. Myślę, że ta fundacja powinna kierować się podobnymi prawami i powinna być rozliczana z tego, czy pozyskuje środki zewnętrzne. Nie jest powiedziane, że mają to być tylko środki samorządów. Myślę, że mogłyby być, i powinny być, pozyskiwane środki zupełnie zewnętrzne. Czy zarząd będzie rozliczany z tego, nagradzany lub karany za brak pozyskiwania takich środków? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Marek Wikiński zada pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#MarekWikiński">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#MarekWikiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pani Poseł Sprawozdawco! Idea i cel powołania fundacji są szczytne i szlachetne. Jako student otrzymywałem zarówno stypendium socjalne, jak i stypendium za wysokie wyniki w nauce, a obecnie studenci obawiają się, że powołanie Fundacji Edukacji Narodowej spowoduje likwidację obecnego systemu pomocy materialnej. Studenci prywatnych wyższych uczelni na ostatnim spotkaniu w Radomiu mówili, że obawiają się, że powołanie fundacji spowoduje zakończenie funkcjonowania ustawy o pożyczkach i kredytach studentów, z których studenci prywatnych uczelni mogą korzystać. Prosiłbym panią poseł o ewentualne rozwianie tych wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#MarekWikiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ustawa nie określa, jakie gratyfikacje będą otrzymywać członkowie rady fundacji. Jest to, jak mówi art. 9 — 11 osób, ale w drodze uchwały rada fundacji może poszerzyć skład rady o różnych przedstawicieli. Czy przewiduje się ustanowienie jakichś gratyfikacji dla tych osób i jakie to będą gratyfikacje?</u>
          <u xml:id="u-73.3" who="#MarekWikiński">W art. 13 zapisano: „Fundacji przekazuje się przychody skarbu państwa uzyskane z prywatyzacji rezerwy na cele uwłaszczenia, utworzonej na podstawie artykułu ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych”. Pani poseł, panie ministrze, proszę o definitywną, jednoznaczną odpowiedź dla mieszkańców naszego kraju: Czy przyjęcie tego zapisu definitywnie przekreśla nadzieje polskiego społeczeństwa na powszechną prywatyzację? Ludzie pytają na spotkaniach, czy jest jeszcze cień szansy na powszechne uwłaszczenie i czy ten zapis nie przekreśli tych nadziei.</u>
          <u xml:id="u-73.4" who="#MarekWikiński">W art. 15 w ust. 2 jest napisane, że rada fundacji podejmuje na wniosek zarządu decyzję w przedmiocie powierzenia zarządu majątkiem fundacji, a wcześniej czytamy, że fundacja może powierzyć firmie lub firmom zarządzającym zarządzanie swoim majątkiem. Firmy zarządzające nie będą tego robić społecznie, nie będą tego robić z pobudek altruistycznych. Będą za to żądać wynagrodzenia. Jakie to mogą być pieniądze? Czy komisja zastanawiała się nad tym, ile będzie trzeba na to pieniążków, które można by przeznaczyć na stypendia?</u>
          <u xml:id="u-73.5" who="#MarekWikiński">Kolejne pytanie, tym razem skierowane do rządu: Czy jest jakaś koordynacja działań poszczególnych resortów, działań w komisjach sejmowych? Dzisiaj będziemy rozstrzygać kwestię tego, czy wprowadzimy ulgi podatkowe z tytułu fundowania stypendiów, pomocy materialnej dla uczniów i studentów, wypłacanych stypendiów przez przedsiębiorstwa, różnego rodzaju fundacje i stowarzyszenia oświatowe. Wnioskodawcami jest grupa posłów, a posłem, który to wnosi, jest poseł Henryk Wujec. Jak wynika tylko z pobieżnych szacunków, do budżetu państwa nie wpłynie około kilkaset milionów złotych z powodu luki podatkowej powstałej w przypadku przyjęcia proponowanych zapisów w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.</u>
          <u xml:id="u-73.6" who="#MarekWikiński">Kolejny artykuł, który nasuwa pewne wątpliwości - jeden z posłów już je przedstawiał - to art. 19. W ustawie o finansach publicznych, ustawie, która jest biblią finansów publicznych funkcjonującą w naszym kraju, do tej pory był zapis, że skarb państwa nie może tworzyć fundacji. Wystarczyło, że odszedł pan premier Balcerowicz, a już Unia Wolności proponuje w ustawie z druku nr 3162, żeby dodać w tym artykule wyrazy: z wyjątkiem fundacji ustanawianych odrębną ustawą. Czy to nie spowoduje całkowitego zburzenia tej filozofii, która uwidacznia się w ustawie o finansach publicznych?</u>
          <u xml:id="u-73.7" who="#MarekWikiński">Jeżeli można, panie marszałku, na pana ręce chciałbym złożyć kilka poprawek do ustawy, które, mam nadzieję, komisja zaopiniuje na najbliższym posiedzeniu. Dziękuję bardzo za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Ryszard Stanibuła zada pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#RyszardStanibuła">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę skierować kilka pytań do pani poseł sprawozdawcy i przedstawicieli rządu. Z jakimi kosztami wiązać się będzie obsługa funduszu, który jako podmiot winien posiadać zarząd i radę? Czy nie byłoby to wprost przekazaniem funduszy, majątku w ręce osób wybranych według klucza politycznego? Jakie będzie uposażenie osób pracujących w fundacji? Skoro obowiązek edukacji wynika wprost z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, to czy nie byłoby celowe, aby zamiast powoływania do życia dodatkowych pozarządowych tworów środki, które miały być zgromadzone na koncie fundacji, były bezpośrednio gromadzone na specjalnym subkoncie w Ministerstwie Edukacji Narodowej, a dysponowanie nimi było jawne i podlegało państwowej kontroli?</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#RyszardStanibuła">Zapis w projekcie komisyjnym w art. 17 zakłada całą skomplikowaną procedurę, ale związaną wyłącznie z funkcjonowaniem fundacji. Dlatego też trudno w części dyspozytywnej doszukać się opisu merytorycznego jej działania. Pytam więc wprost: Czy ustawa ta ma u schyłku tej kadencji zapewnić niektórym stanowiska pracy pod pozorem pseudotroski o biedne i zapomniane dzieci? A może ta propozycja wynika stąd, że zbliżają się już wybory parlamentarne? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o pytanie pana posła Jana Kulasa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pani Przewodnicząca Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży! Wysoki Sejmie! W moim przekonaniu każda inicjatywa ustawodawcza, która dotyczy pomocy dla uczniów, studentów, szczególnie z rodzin ubogich, zasługuje na poparcie. Czy nie tak, pani przewodnicząca, należy odczytać art. 1 określający pierwszy cel tejże fundacji edukacji narodowej - że jej głównym celem jest przyznawanie i finansowanie stypendiów i innych form pomocy finansowej uczniom i studentom pochodzącym z rodzin niezamożnych? Czy to nie jest kluczowy i koronny argument? Czy można być niewrażliwym na tę kwestię?</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Dwa pytania do pana ministra.</u>
          <u xml:id="u-77.2" who="#JanKulas">Panie ministrze, w jaki sposób ta inicjatywa ustawodawcza wpisuje się w cały system pomocy stypendialnej? Być może warto by było ten system trochę tu scharakteryzować, pokazać, na ile jest to po prostu uzupełnienie, wzbogacenie tej oferty.</u>
          <u xml:id="u-77.3" who="#JanKulas">Panie ministrze, w tej publicznej debacie przedstawione zostały jednoznaczne oceny, jeżeli chodzi o reformę edukacji, i dlatego zapytuję, jakie jest stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej w tej sprawie. Przypominam, że posłowie - niestety, głównie z SLD - mówili o źle przygotowanej reformie edukacji narodowej, kosztownej reformie, a jedna z posłanek przekroczyła już wszelkie granice, kiedy powiedziała o zupełnie bezzasadnej reformie edukacji.</u>
          <u xml:id="u-77.4" who="#JanKulas">Pani poseł sprawozdawco, teraz pytania odnośnie do tejże ustawy.</u>
          <u xml:id="u-77.5" who="#JanKulas">Pierwsze pytanie: W jaki sposób ta konkretna inicjatywa, nad którą się zastanawiam z najwyższą powagą i uwagą, wpisuje się właśnie w całe dzieło reformy edukacji?</u>
          <u xml:id="u-77.6" who="#JanKulas">I z pytań szczegółowych już jedynie kilka.</u>
          <u xml:id="u-77.7" who="#JanKulas">Mówimy tutaj w art. 9, że rada fundacji składa się z 11 członków, powoływanych m.in. przez prezydenta Rzeczypospolitej - tu chodzi o trzech członków powoływanych spośród osób odznaczonych Orderem Orła Białego. Ja to odczytuję - chcę się upewnić - jako podniesienie rangi, prestiżu tejże fundacji. Czy był już czas i możliwości zasięgnięcia opinii kancelarii prezydenta czy jego przedstawicieli w tej kwestii? - bo być może poparcie pana prezydenta, jak i Rady Ministrów, pana premiera w tej sprawie byłoby bardzo ważne i, jak mi się wydaje, ze wszech miar potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-77.8" who="#JanKulas">Pani poseł, w jakiej mierze tak naprawdę są uzasadnione obawy - bo nie brakowało tu demagogii i epitetów - jeżeli chodzi o nadzór kontrolny nad Fundacją Edukacji Narodowej? Przecież art. 16 mówi, że nadzór nad fundacją sprawują właściwi ministrowie do spraw oświaty i wychowania oraz szkolnictwa wyższego. Czy rację mają ci posłowie z opozycji, którzy sugerują, że fundacja będzie poza kontrolą? Czy fundacja nie będzie podlegała całemu systemowi kontroli, jaki jest przewidziany dla podmiotów prawnych, w tym np. Najwyższej Izby Kontroli?</u>
          <u xml:id="u-77.9" who="#JanKulas">Pani poseł, z jedną rzeczą bym się nie zgadzał, ale, jak mówię, zastanawiam się nad tym, czy nie byłoby zasadne jednak jeszcze raz rozważyć art. 2 ust. 2, jeżeli chodzi o działalność Fundacji Edukacji Narodowej na terenie Rzeczypospolitej. Czy nie lepiej byłoby jednak, skoro jest tyle wątpliwości, kontrowersji, usunąć możliwości - na ten czas przynajmniej, czy w ogóle - jeżeli chodzi o działalność poza granicami kraju? Czy nie lepiej skupić tu uwagę i zabiegać o poparcie, głosy z lewa i z prawa, bo one będą potrzebne, być może już jutro? Tak mi się wydaje, że to mógłby być dla niektórych posłów istotny argument, aby ta inicjatywa okazał się również skuteczna.</u>
          <u xml:id="u-77.10" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Ostatnie pytanie, do nas, parlamentarzystów: Jak możemy pomóc w tej ważnej sprawie? Jak możemy poprawić tę ustawę? Zakładam, że pani przewodnicząca jest otwarta - mam podstawy chyba, żeby tak sądzić - jeśli chodzi o poprawki, uzupełnienia, lepsze zapisy legislacyjne, i aby poprzeć te słowa czynem, swoją pracą, składam również dwie konkretne poprawki na piśmie. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Żeby poprawić, panie pośle, politykę pieniężną państwa trzeba zmienić, gospodarka będzie się rozwijała i zaczną się kończyć kłopoty.</u>
          <u xml:id="u-78.2" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Władysław Józef Skrzypek zada pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#WładysławJózefSkrzypek">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mam trzy pytania do pani poseł sprawozdawcy oraz do przedstawiciela rządu.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#WładysławJózefSkrzypek">Chciałem powiedzieć, że dobrze się stało, że dzisiaj w Wysokiej Izbie rozpatrujemy ustawy dotyczące powołania fundacji stypendialnej. Każda inicjatywa jest potrzebna, aby wspomóc młodzież, studentów z miast, wsi. A chciałem państwu powiedzieć, że do mojego biura poselskiego nie tylko we Włocławku, ale i w Toruniu, i w Grudziądzu przychodzą młodzi ludzie, nieraz bez pracy, którzy chcą się uczyć, i pytają: panie pośle, co zrobiliście, aby nam pomóc? Oni oczekują na pomoc i każda inicjatywa, która tutaj jest przedstawiana, jest potrzebna. Mimo że opozycja tak to krytykuje, trzeba się włączyć, aby pomóc tej młodzieży, i te działania nasze powinny iść w tym kierunku, by ta pomoc stypendialna była im przyznana. Dlatego też chciałbym zadać tu kilka pytań.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#WładysławJózefSkrzypek">Pytanie pierwsze. Jak duża - zdaniem pana ministra, pani poseł sprawozdawcy - liczba młodzieży z miast i wsi będzie objęta tą pomocą? Jaki to jest procent w stosunku do kształcącej się młodzieży? Chciałbym wiedzieć, jak wielka suma pieniędzy będzie na to przeznaczona?</u>
          <u xml:id="u-79.3" who="#WładysławJózefSkrzypek">I pytanie drugie. Takie fundacje działają w innych krajach Unii Europejskiej i się sprawdzają. Dlaczego u nas w Polsce ta fundacja nie miałaby się sprawdzić? Chciałbym, aby pani poseł podała przykłady takich fundacji działających w innych krajach Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-79.4" who="#WładysławJózefSkrzypek">Pytanie trzecie. Wysoki Sejmie, jakie będą kryteria przyznawania stypendiów młodzieży, bo ona już się tym interesuje i pyta, czy to obejmie młodzież bezrobotną i młodzież poszukującą pracy, jakie to będą kryteria i kiedy zostaną sprecyzowane. Czy w najbliższym czasie zostaną wytyczone kryteria dotyczące tej ustawy i wskazujące, jak ma ona obowiązywać? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Pan poseł Józef Lassota.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#JózefLassota">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam trzy pytania.</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#JózefLassota">Pierwsze już było podnoszone podczas dyskusji i pytań. Było wiele obaw, czy ta inicjatywa jest potrzebna, bo jest przecież bardzo wiele różnych form pomocy, stypendiów itd. Jest to pytanie do pani poseł sprawozdawcy, która ma ogromne doświadczenie w pracach nad poprawą sytuacji szkolnictwa i edukacji w Polsce, czy ograniczanie inicjatyw, sprowadzanie pomocy dla edukacji do jednej czy kilku form jest dobrym rozwiązaniem? Czy lepszym rozwiązaniem nie jest poszukiwanie i przygotowanie różnych form pomocy? W moim przekonaniu tylko różnorodność gwarantuje rzeczywistą poprawę. Myślę, że obawy pana posła Wikińskiego, iż ta fundacja zlikwiduje inne formy pomocy dla uczniów i studentów, są zupełnie bezpodstawne.</u>
          <u xml:id="u-81.2" who="#JózefLassota">Drugie pytanie dotyczy majątku fundacji, który przynajmniej na początku ma pochodzić z prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Czy w tej ustawie są wystarczające zabezpieczenia, by ten majątek, który - uważam, że słusznie - będzie przekazany ze skarbu państwa, nie został przejedzony, tylko pracował na pomnożenie majątku fundacji? To wydaje się niezwykle istotne i ważne, aby ten majątek pracował, a nie był przejadany.</u>
          <u xml:id="u-81.3" who="#JózefLassota">Trzecie pytanie nawiązuje niejako do sytuacji, o której w ostatnich dniach mówią media i ministrowie. Chodzi o wydarzenie związane z byłym prezesem PZU Życie, panem Wieczerzakiem, jak się okazuje funkcyjnym członkiem Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Instytucja PZU, tak jak fundacja, powinna być bowiem instytucją zaufania publicznego. Czy skład rady fundacji, o którym mowa w art. 9, nie budzi obaw, że 8 na 11 osób przewidywanych w radzie fundacji w zasadzie może pochodzić z nominacji partyjnej, bo przecież samorządy, niestety, są bardzo upartyjnione. Przedstawiciele poszczególnych ministrów w okresie, kiedy będzie rządziła jakaś opcja lub koalicja, również mogą być z nominacji partyjnej. Są tam więc w rzeczywistości tylko trzy osoby, do których można mieć pewne zaufanie. Czy ten skład i taka forma powoływania rady fundacji nie budzi obaw, że mimo sprawowania nadzoru przez rząd - podobnie jak w przypadku innych instytucji - nie dojdzie do takiej sytuacji, że w rzeczywistości działanie instytucji powołanej do tak szlachetnych celów, które wszyscy podnosili, zostanie w jakiś sposób wypaczone. Wydaje się, że każdy rząd powinien dbać o interes państwa, społeczeństwa, o podnoszenie edukacji, ale ostatnie doświadczenia, chociażby z panem Wieczerzakiem, pokazują, że nie zawsze rząd jest w stanie przypilnować wszystkiego do końca. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-81.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">I jako ostatni pytania zada pan poseł Mirosław Pawlak z klubu PSL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#MirosławPawlak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Trudno nie zgodzić z inicjatywą powołania w dobie wielkiej biedy stypendialnej fundacji narodowej, ukierunkowanej szczególnie na środowiska wiejskie, na tych, którzy chcą się edukować, kształcić, a sytuacja materialna i rodzinna na to nie pozwala. Nikt nie jest przeciwko takim inicjatywom, szkoda tylko, że w pracach komisji odrzucono obywatelski projekt ustawy o powszechnym funduszu stypendialnym i w dzisiejszej debacie mało się o tym mówiło. Pocieszające natomiast dla klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego jest to, że poseł Pietrewicz, który zabierał głos w imieniu naszego klubu, zgłosił szereg poprawek. Chciałoby się, ażeby uwzględniono je w dalszych pracach legislacyjnych na posiedzeniach komisji po to, żeby udoskonalić zamysł powołania narodowej fundacji stypendialnej, obojętnie jak ją nazwiemy. Chodzi o to, żeby pomóc tym, którzy chcą się kształcić na różnych poziomach pobierania nauki. A wiadomo, że dzisiaj oświata wygląda tak, znamy tę historię, jakby państwo pozbyło się tego obowiązku, konstytucyjnego obowiązku. Zepchnięto oświatę na samorządy, jest wiele kłopotów, ale o tym nie będziemy mówili, chcę natomiast zadać pytania.</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#MirosławPawlak">Każda fundacja jest postrzegana jako zjadacz pieniędzy. Zachodzą obawy, że i w tym wypadku również może do tego dojść. I dlatego, jeśli chodzi o skład rady fundacji, czy nie dałoby się podczas prac naszej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, połączonych komisji, porozmawiać na temat powoływania i wyboru tej rady w drodze konkursu, żeby nie było tak, że od razu narzucamy ten skład, pan prezydent daje trzech swoich przedstawili itd., itd. i to jest upolityczniona sprawa?</u>
          <u xml:id="u-83.2" who="#MirosławPawlak">Drugie pytanie dotyczy pieniędzy z prywatyzacji. Niewiele zostało tych zakładów do prywatyzacji i wiemy jak to się odbywa. Czy nie należałoby określić w ustawie, jaki będzie procentowy udział pieniędzy pochodzących z prywatyzacji zakładów, a przekazywanych na rzecz fundacji? I to by były dwa główne pytania, ponieważ nie ma sensu pytać o to, o co już pytali przedmówcy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-83.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej pana ministra Wojciecha Książka. Pan minister ma edukacyjne nazwisko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#WojciechKsiążek">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przede wszystkim chciałbym przedstawić stanowisko połączonych ministerstw w tej sprawie. Jest to stanowisko ministra edukacji narodowej, ale także ministrów skarbu i finansów, które staraliśmy się uzgodnić w ostatnich dniach. Jeżeli chodzi o oficjalne stanowisko Rady Ministrów, zostanie ono przedstawione w najbliższych dniach, bowiem nie było możliwości, żeby to przedłożenie uzyskało taką akceptację. Wydaje się, że przy zgodzie trzech głównych ministerstw, które zajmują się tą sprawą, nie będzie z tym problemów i przed następnym posiedzeniem komisji takie stanowisko już oficjalnie zostanie państwu przekazane.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o wypowiedź, to chciałbym ją ułożyć w ten sposób. Po pierwsze, chcę odnieść się do dwóch uwag, które wykraczają poza materię dzisiejszej debaty, w trybie sprostowania. Po drugie, pragnę wyjaśnić państwu posłom, że nie da się na poszczególne pytania odpowiadać, że postaram się przedstawić zbiorcze uwagi co do zgłoszonych pytań i problemów. Po trzecie, chciałbym przedstawić kilka faktów związanych z tym, co dzieje się z obecnym systemem pomocy materialnej. A po czwarte, chcę przedstawić kilka zasadniczych uwag szczegółowych, które uzgodniliśmy w ramach trzech ministerstw.</u>
          <u xml:id="u-85.2" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o sprostowanie, to nie zgadzam się z tym fragmentem wypowiedzi pana posła Stępnia, w którym mówił, że to rząd zamyka szkoły. To nie rząd zamyka szkoły, tylko dzieje się to z innych powodów. Są dwa zasadnicze powody.</u>
          <u xml:id="u-85.3" who="#WojciechKsiążek">Po pierwsze, samorządy gminne, które mają autonomię w tym zakresie, podejmują te decyzje z uwagi na niż demograficzny.</u>
          <u xml:id="u-85.4" who="#WojciechKsiążek">Po drugie, jest to jednak też jakaś tendencja, gdy tam, gdzie w miejsce obiektów słabszych, jeżeli chodzi o budynki, wyposażenie, tworzy się inne, to trudno się dziwić, że do tego rodzaju sytuacji dochodzi. Ażeby pokazać pewną prawdę, powiem, że chociażby w woj. małopolskim w latach 90. w porównaniu z latami 1970–1989 powstało ok. 5 razy więcej izb lekcyjnych, i to rzeczywiście na najwyższym poziomie. To daje mały obraz tej sytuacji. Wydaje się, proszę państwa, że polskiej edukacji dzisiaj potrzeba raczej inwestowania w obudowę szkół, sale gimnastyczne, hale sportowe, jak również udogodnienia architektoniczne dla dzieci niepełnosprawnych, dla młodzieży, sale komputerowe, środki technodydaktyczne, mniej natomiast w tworzenie następnych izb lekcyjnych; oczywiście mówię o szkołach, których stan użytkowy pozwala na normalny proces kształcenia i wychowania. To jedna uwaga.</u>
          <u xml:id="u-85.5" who="#WojciechKsiążek">Druga uwaga wiąże się z wypowiedzią pani poseł Bronisławy Kowalskiej. Chodzi o uwagę dotyczącą autobusów szkolnych. Część samorządów gminnych mówiła od samego początku: nie uszczęśliwiajcie nas autobusami, dajcie zwiększenie subwencji. To zrobiliśmy. Ogólnie na dzieci na terenach wiejskich, w przeliczeniu na uczniów w miastach, przekazujemy dodatkowo kwotę ok. 1,5 mld zł, w tym na organizację dowozu. Natomiast jeżeli chodzi o autobusy szkolne, nie można mówić, że ich nie ma. Rząd z budżetu państwa zakupił do tej pory 550 autobusów, w tym roku kupujemy prawie 150 następnych. Te autobusy produkują polskie zakłady pracy, czyli Jelcz i Autosan. Dajemy miejsca pracy, to jest kwota prawie 200 mln zł. 700 autobusów na ok. 1600 gmin wiejskich, bo tyle ich jest. Nie można więc mówić, że w ogóle tych autobusów nie ma. Chcielibyśmy, żeby było więcej, ale mówienie z tej trybuny o tego rodzaju sytuacji wymaga sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-85.6" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o materię, która dzisiaj nas tutaj skupia, proszę wybaczyć, ale panu posłowi Misztalowi, panu posłowi Kaczyńskiemu, panu posłowi Stanisławowi Kalembie, panu posłowi Baszczyńskiemu, pani poseł Hyli-Makowskiej, panu posłowi Władysławowi Stępniowi, panu posłowi Janowi Zaciurze, pani poseł Bronisławie Kowalskiej, panu posłowi Woźnemu, pani poseł Fabisiak, panu posłowi Wikińskiemu, panu posłowi Stanibule i panu posłowi Janowi Kulasowi odpowiem tym, co zawarliśmy w przedłożeniu ministra edukacji, przedłożeniu rządowym.</u>
          <u xml:id="u-85.7" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o fakty, na 6,9 mln uczniów uczących się w polskich szkołach ok. 1 mln uczniów żyje poniżej minimum egzystencjalnego. Jest taka kategoria. Czyli około 1/7 uczniów w przedziale wiekowym 7–19 lat wymaga stałego wsparcia materialnego.</u>
          <u xml:id="u-85.8" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o pobieranie stypendiów, to w 1997 r. pobierało je 73 tys. uczniów, w 1999 r. - 170 tys. uczniów. W zeszłym roku dzięki decyzji parlamentu rozpoczęliśmy odrębny program tzw. stypendiów wiejskich dla uczniów, którzy wybierają szkoły z maturami. Wystarcza to na około 100 tys. stypendiów dodatkowych. Uczniów ze wsi w szkołach średnich z maturami jest około 300 tys., czyli dla 1/3 mamy ten dodatkowy program. Oprócz tego jest specjalna rezerwa na dożywianie, na refundowanie kosztów w internatach i bursach, a więc to zwiększenie jest wyższe. Odrębne środki przeznaczamy na podręczniki.</u>
          <u xml:id="u-85.9" who="#WojciechKsiążek">W odpowiedzi na pytanie, ile potrzeba stypendiów. Od 1 września 2001 r. około 100 tys. stypendiów. Gdyby znalazła się dodatkowa kwota dołożona do tej puli, to byłaby ilość, która pozwoliłaby dyrektorom i szkolnym komisjom, które kwalifikują uczniów do stypendiów, na realizację tego zadania.</u>
          <u xml:id="u-85.10" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o szkolnictwo wyższe, to na 1,5 mln studentów około 14%, także z wyższych szkół niepublicznych, korzysta z różnego rodzaju form stypendiów socjalnych i naukowych, 10% natomiast - z nowego systemu kredytów studenckich. Wydaje się, że jest to ciekawa, ważna forma. Łącznie na te zadania ze środków budżetowych przekazuje się około 700 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-85.11" who="#WojciechKsiążek">Szanowni Państwo! Ministerstwo Edukacji Narodowej, a sądzę że w dużej mierze także rząd, widzą ten problem, po to decentralizowaliśmy Rzeczpospolitą, po to wprowadziliśmy od 1 stycznia 1999 r. powiaty i województwa do już funkcjonujących gmin, żeby to je głównie zasilać, jeżeli chodzi o finansowanie pomocy materialnej. Tak więc dość silne jest w tym rządzie i w Ministerstwie Edukacji Narodowej stanowisko przeciw różnego rodzaju agencjom i fundacjom. Natomiast problem, jaki się pojawił i który sprawił, że minister edukacji narodowej jest za tą inicjatywą fundacyjną, polega na tym, że nie osiągniemy zakładanych celów reformy, jeżeli nie będziemy mieli dodatkowego wsparcia finansowego na pomoc materialną dla uczniów i studentów. Jest to wyraźna bariera. Jakimi rezerwami dysponujemy, wiadomo. Dlatego też uważamy, że pozyskanie tych znaczących środków (co by nie mówić, te 7% z prywatyzacji nawet realnie, nie tylko nominalnie, daje znaczącą kwotę) jest dużym wsparciem w osiąganiu wskaźników, jakie założyliśmy. A te wskaźniki to 80% młodzieży z maturami i docelowo prawie 50% z nich - z dyplomami wyższych uczelni. Jako mieszkaniec wsi zaznaczę, że nie do zaakceptowania jest sytuacja, gdy cztery razy więcej osób z wyższym wykształceniem jest na terenach miejskich niż na wsi, a jeśli chodzi o matury, ta relacja kształtuje się na poziomie 2,5:1. To jest wyzwanie. Bez systemu pomocy materialnej go nie zrealizujemy. Rezerwy są niewystarczające. Samorządy powiatowe bez dodatkowego wsparcia też mu nie podołają.</u>
          <u xml:id="u-85.12" who="#WojciechKsiążek">Dlatego też mamy, proszę państwa, art. 91 ustawy o systemie oświaty, mamy rozporządzenia ministra edukacji narodowej, między innymi to z 1993 r. o systemie pomocy materialnej. Środki dodatkowe są tutaj niezbędnie potrzebne. Przygotowaliśmy nowelizację rozporządzenia. Wpisujemy tam obligatoryjność utworzenia funduszy stypendialnych przez samorządy terytorialne. Dwa tygodnie temu dała się zauważyć nawet swoista medialna reakcja samorządów terytorialnych: to jak to: „nowe zadania”, a gdzie pieniądze? Odpowiadamy: w subwencji oświatowej. Tym bardziej, że większość samorządów realizuje te programy. Niestety są to środki niewystarczające i stąd tego rodzaju dylematy.</u>
          <u xml:id="u-85.13" who="#WojciechKsiążek">Wydaje się też, że jeśli chodzi o problemy, które przed nami stoją, to staramy się w rozporządzeniu ministra edukacji narodowej to zapisać, być może to się też uda w tej ustawie o fundacji. To jest niezwykle ważny dla nas moment, kiedy młody człowiek, np. z rodziny chłopskiej, z rodziny wielodzietnej, ma talent, dobrze zdaje maturę, wie, że może w ten sposób zostać studentem takiej a nie innej uczelni już bez dodatkowym egzaminów itd. Natomiast jest problem niezwykle istotny, żeby wydłużyć czas pobierania stypendium za wyniki w nauce czy socjalnego na czas między czerwcem a październikiem. Jest to sprawa niezwykle ważna. Podobnie, jeśli chodzi o czas między gimnazjum a liceum. To jest też ważne, żeby młody człowiek wiedział, na co może liczyć w liceum. Na czas wakacji ma też pewne zabezpieczenie finansowe po to, żeby mógł wybrać jednak szkołę średnią z maturą i żeby mógł przekonać swoje środowisko, że oto ma stypendium i nie będzie nam uciekał do szkolnictwa zawodowego czy jakichś form związanych z pracą, a potem podejmował naukę w systemie edukacji ustawicznej.</u>
          <u xml:id="u-85.14" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o ogólną ocenę tego przedłożenia fundacyjnego, to uważam, że dobrze by było, żeby to było przejściowe, ale znaczony pieniądz na pomoc materialną dla samorządu, z którego mogłyby korzystać samorządy terytorialne, jest sprawą niezwykle ważną. To też jest szczególnie ważne dla dyrektorów szkół, którzy są często w dramatycznej sytuacji. Miałem okazję rozmawiania z dyrektorami m.in. z terenu powiatu człuchowskiego i sąsiednich i wiem, że dla nich jest to możliwość skorzystania z dodatkowych środków, z tego, że samorząd musi stworzyć program pomocy materialnej. Jest to dla nich sprawa niezwykle ważna.</u>
          <u xml:id="u-85.15" who="#WojciechKsiążek">Wydaje się, że drugą ważną kwestią tego projektu jest to - i o tym też będziemy mówili - że on promuje rozwiązania związane z pewnymi programami, to nie jest pomoc indywidualna, najpierw musi być inicjatywa oddolna, czy to samorządowa, np. centrum pomocy rodzinie w powiecie, czy także organizacji niepublicznych, stowarzyszeń niepublicznych, musi być przedłożenie, musi być projekt po to, żeby można było według pewnego systemu to przekazać.</u>
          <u xml:id="u-85.16" who="#WojciechKsiążek">Trzecim walorem tego projektu, o co prosiliśmy od początku prac w komisji, to jest to, że, jak rozumiem, jest to konsolidacja trzech projektów, obywatelskiego, którego reprezentantem jest m.in. pani poseł Staniszewska - nie lubię odniesień partyjnych do projektów, ale to może będzie bardziej czytelne - projektu AWS-owskiego z ubiegłego roku i bardzo ciekawego w mojej ocenie projektu PSL o funduszu stypendialnym. Tak więc powstał skonsolidowany materiał - te uwagi świadczą, że jednak nie do końca, ale przynajmniej taki był duch pracy nad tym wspólnym materiałem. Byłoby dobrze, jeśli chodzi o propozycje pana posła Jana Rulewskiego i pana posła Antoniego Szymańskiego, gdyby udało się połączyć pewne rozwiązania, ewentualnie niektóre z nich przenieślibyśmy obecnie do projektu nowelizacji rozporządzenia ministra edukacji narodowej. W każdym razie to, że jest to wspólne stanowisko, jest sprawą ważną. Żeby już wszystkie kluby zostały wymienione, to także w ubiegłej kadencji powstała nowelizacja tego rozporządzenia Rady Ministrów firmowana m.in. przez parlamentarzystów Sojuszu Lewicy Demokratycznej, czyli tam też było szereg różnych działań na rzecz tego, żeby odbudować system pomocy materialnej. Wyraźnie jego regres wystąpił na początku lat 90., w tej chwili jest to odbudowywane.</u>
          <u xml:id="u-85.17" who="#WojciechKsiążek">Szanowni Państwo! Teraz przejdę jednak do przedstawienia kilkunastu uwag szczegółowych po to, żeby one zostały odnotowane tutaj i były podstawą do dalszych ewentualnie prac w komisji nad projektem fundacji. Po zapoznaniu się z projektem ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej oraz o zmianie niektórych ustaw rząd - Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Skarbu Państwa i Ministerstwo Finansów - pragnie przedłożyć następujące stanowisko. Ustawa o systemie oświaty, jej art. 91 ust. 1, stanowi, iż uczniowi przysługuje prawo do pomocy materialnej. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1993 r. w sprawie warunków, form, trybu przyznawania i wypłacania oraz wysokości pomocy materialnej dla uczniów wymienia następujące świadczenia dla młodzieży szkolnej (to jest zawarte w naszym rozporządzeniu): stypendium socjalne, stypendium za wyniki w nauce, stypendium prezesa Rady Ministrów - to jest ok. 6 tys. stypendiów; otrzymuje je jeden uczeń każdej szkoły kończącej się maturą - stypendium ministra edukacji narodowej, stypendium ministra kultury, zakwaterowanie w internacie lub bursie, korzystanie z posiłków w stołówce szkoły, internatu lub bursy albo refundowanie opłat ponoszonych w stołówce prowadzonej przez inny podmiot, zasiłek losowy.</u>
          <u xml:id="u-85.18" who="#WojciechKsiążek">W naszej ocenie funkcjonujący system pomocy materialnej dla uczniów jest odpowiednio zdecentralizowany. Większość świadczeń dla uczniów ustala szkolna komisja ds. pomocy materialnej bądź bezpośrednio dyrektor szkoły. Natomiast problemem dla dyrektorów szkół, dla szkolnych komisji jest problem niewystarczającego dofinansowania systemu, gdyż zgodnie z tym rozporządzeniem świadczenia przyznaje się w ramach środków finansowych przeznaczonych na ten cel w budżecie szkoły, otrzymywanych przede wszystkim od prowadzącego ją organu.</u>
          <u xml:id="u-85.19" who="#WojciechKsiążek">Jeżeli chodzi o system pomocy materialnej dla studentów, to jest on finansowany z budżetu państwa i obejmuje takie świadczenia pomocy bezpośredniej jak: stypendia socjalne, stypendia za wyniki w nauce, stypendia ministra za osiągnięcia w nauce, stypendia specjalne dla osób niepełnosprawnych, zapomogi, dopłaty do zakwaterowania i wyżywienia. Uzupełniającą formę pomocy stanowi system pożyczek i kredytów studenckich, przypominam, na mocy decyzji parlamentu tej kadencji. Łącznie na ten cel przeznaczamy ponad 700 mln zł. W ramach tej formy z budżetu państwa przekazywana jest dotacja na Fundusz Pożyczek i Kredytów Studenckich, z którego Bank Gospodarstwa Krajowego pokrywa dopłaty do oprocentowania kredytów studenckich, na pomoc materialną dla studentów, która stanowi przychód funduszu pomocy materialnej dla studentów w poszczególnych szkołach wyższych.</u>
          <u xml:id="u-85.20" who="#WojciechKsiążek">Nawiązując do tego, o co pytał pan poseł Jan Zaciura, chcę powiedzieć, że system pomocy dla studentów nie jest finansowany na poziomie odpowiadającym potrzebom młodzieży studiującej nawet w zakresie przewidzianym przepisami, w tym w szczególności nie są finansowane w wystarczającym stopniu:</u>
          <u xml:id="u-85.21" who="#WojciechKsiążek">a) świadczenia pomocy dla studentów uczelni niepaństwowych,</u>
          <u xml:id="u-85.22" who="#WojciechKsiążek">b) rozszerzenie pomocy materialnej dla studentów studiów zaocznych i wieczorowych,</u>
          <u xml:id="u-85.23" who="#WojciechKsiążek">c) uruchomienie ustalonego przepisami ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich systemu pożyczek studenckich,</u>
          <u xml:id="u-85.24" who="#WojciechKsiążek">d) zapewnienie w najbliższych latach dotacji budżetowej odpowiadającej rosnącym wydatkom Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich z tytułu dopłat do oprocentowania kredytów udzielonych w latach 1998–2000,</u>
          <u xml:id="u-85.25" who="#WojciechKsiążek">e) zapewnienie środków na poręczenia kredytów studenckich.</u>
          <u xml:id="u-85.26" who="#WojciechKsiążek">Analizując stan obecny, należy stwierdzić, że funkcjonujący system pomocy materialnej dla młodzieży szkolnej oraz studentów, finansowany z budżetu państwa, jest zdecentralizowanym i rozbudowanym systemem. Zarazem jednak jest to system niewystarczająco dofinansowany.</u>
          <u xml:id="u-85.27" who="#WojciechKsiążek">Uwagi ogólne do projektu. Akceptując wymienione w art. 4 cele, należałoby ponownie przeanalizować zapis art. 2 ust. 2 mówiący o tym, że dla właściwej realizacji celów fundacja może działać także poza granicami kraju. Dla realizacji tego celu oraz udzielania pomocy materialnej studiującym w Polsce obcokrajowcom - art. 5 ust. 1 pkt 5 - nie jest konieczne działanie fundacji poza granicami kraju. Takie jest nasze stanowisko w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-85.28" who="#WojciechKsiążek">Sprawa druga dotyczy włączenia tego systemu w obecnie funkcjonujący system pomocy materialnej. O to zwracali się m.in. pan poseł Woźny, pan poseł Jan Kulas. Jest istotne, aby świadczenia udzielane przez fundacje w postaci pomocy materialnej i stypendialnej dla uczniów i studentów nie były źródłem dodatkowej nierówności szans. Z tego powodu programy edukacyjne przedstawione fundacji do oceny, a następnie finansowane czy dofinansowane przez fundację, i tu podkreślamy, muszą uwzględniać te zasady przyznawania indywidualnej pomocy materialnej uczniom i studentom, które określone są w obecnych przepisach systemu edukacji. W tym celu proponuje się doprecyzowanie przepisu art. 5 ust. 2 w taki sposób, aby wynikało z niego jednoznacznie, że przedstawiane fundacji i korzystające z jej dofinansowania lub finansowania programy edukacyjne samorządów terytorialnych i organizacji pozarządowych oraz szkół wyższych w zakresie odnoszącym się do przyznawania indywidualnej pomocy materialnej mają uwzględniać obowiązujące zasady regulujące udzielanie pomocy materialnej uczniom i studentom.</u>
          <u xml:id="u-85.29" who="#WojciechKsiążek">Kolejny nasz postulat niezastępowania przez fundację naczelnych organów państwa. Żeby jednoznacznie określić kompetencje fundacji, chodzi o art. 10 pkt 3, nie należy dawać radzie uprawnień do stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących polegających np. na określaniu szczegółowych zasad udzielania ze środków publicznych pomocy uczniom i studentom. Kompetencje dotyczące określania obowiązujących w szkołach i uczelniach warunków, form, trybu i wysokości pomocy materialnej uczniom i studentom mają właściwi ministrowie. W części wstępnej starałem się to przedstawić. Kompetencje rady powinny ograniczać się do określania kryteriów oceny i priorytetów w dofinansowaniu przedstawionych programów stypendialnych, pomocowych i edukacyjnych. Odstępując w projekcie ustawy od przepisów zastrzeżonych dla właściwych ministrów, należy zrezygnować z obecnego zapisu art. 5 ust. 2, który wkracza w istniejące regulacje prawne.</u>
          <u xml:id="u-85.30" who="#WojciechKsiążek">Następny postulat odstąpienia od udzielania pomocy indywidualnej przez fundację. Z przedstawionymi wyżej argumentami wiąże się postulat odstąpienia od udzielania przez fundację bezpośredniej pomocy indywidualnej uczniom i studentom. Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, poza wspieraniem składanych do oceny programów stypendialnych, pomocowych i edukacyjnych, fundacja udzielałaby również pomocy indywidualnej. Naszym zdaniem należałoby dążyć do stworzenia przepisów ustawy nieprzewidujących możliwości rozpatrywania przez fundację, radę fundacji, indywidualnych wniosków uczniów lub studentów, gdyż dopuszczenie takiej możliwości czyniłoby system pomocy materialnej niespójnym.</u>
          <u xml:id="u-85.31" who="#WojciechKsiążek">W opinii rządu fundacja powinna realizować swoje cele poprzez konkursową ocenę, a następnie finansowanie i dofinansowywanie programów edukacyjnych i stypendialnych proponowanych przez samorządy terytorialne, organizacje pozarządowe oraz szkoły wyższe. Należałoby więc zrezygnować z rozpatrywania przez fundację indywidualnych wniosków także z tego powodu, że wymagałoby to rozbudowania jej aparatu wykonawczego i zwiększało koszty działalności, a trafność podjętych decyzji o pomocy z dala od szkolnych i uczelnianych środowisk byłaby wątpliwa.</u>
          <u xml:id="u-85.32" who="#WojciechKsiążek">Zapewnienie wpływu naczelnych organów państwa na działalność fundacji. Trzeba zaznaczyć, że nowa wersja projektu zapewnia wystarczający udział przedstawicieli naczelnych organów państwa w radzie fundacji, w szczególności ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw skarbu państwa - chodzi o art. 9. Taki skład rady zapewnia wpływ naczelnych organów państwa na jego działalność. Inne zapisy zapewniają ich wpływ na statut fundacji (art. 12) oraz nadzór nad jej działalnością (art. 16).</u>
          <u xml:id="u-85.33" who="#WojciechKsiążek">Warto rozważyć, czy w wyszczególnieniu przedstawicieli naczelnych organów państwa w radzie fundacji nie powinna być silniej zaznaczona reprezentacja ministra właściwego do spraw skarbu państwa, faktycznie nadzorującego fundacje z udziałem skarbu państwa. Przedstawiciel jest też w ławach rządowych.</u>
          <u xml:id="u-85.34" who="#WojciechKsiążek">Z uwagi na fakt, że głównym celem działalności Fundacji Edukacji Narodowej jest wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z rodzin niezamożnych, w tym również z obszarów wiejskich, to jest propozycja ministra rolnictwa, zasadne wydaje się, aby w skład rady fundacji wchodzić mogli przedstawiciele ministra właściwego do spraw rolnictwa. Takie rozwiązanie pozwoliłoby na udział tego resortu w określaniu priorytetów dofinansowania programów stypendialnych dla młodzieży wiejskiej, która natrafia na największe bariery w dostępie do edukacji.</u>
          <u xml:id="u-85.35" who="#WojciechKsiążek">Dla zapewnienia wpływu organów naczelnych na działalność fundacji należałoby konsekwentnie dopuścić w pkt. 4 art. 12 dwie możliwości zmiany statutu fundacji, zarówno na wniosek rady, jak i samych ministrów.</u>
          <u xml:id="u-85.36" who="#WojciechKsiążek">Następna odpowiedź, która też wiąże się z państwa niepokojem, dotycząca zagwarantowania szczególnej ostrożności w gospodarowaniu przez fundację środkami publicznymi. Należy zwrócić uwagę, że głównym źródłem dochodów fundacji pozostają środki publiczne, wymagające szczególnej ostrożności w gospodarowaniu nimi i w związku z tym przepisy ustawy powinny być tak doprecyzowane, aby to umożliwić. W projekcie ustawy dotyczy to w szczególności przepisów, tj. m.in. uwaga pana posła Jana Zaciury, art. 6 ust. 2, w którym należałoby określić, na jakie cele fundacja może udzielić pomocy finansowej jednostkom samorządu terytorialnego, organizacjom pozarządowym oraz szkołom wyższym, i ewentualną dopuszczalną wysokość tej pomocy. Art. 15 ust. 1: skoro majątkiem fundacji mają być przede wszystkim środki z budżetu państwa - przychody z prywatyzacji, czyli środki pieniężne, a nie akcje skarbu państwa oraz odsetki od zakupów papierów wartościowych skarbu państwa i NBP, wątpliwości budzi możliwość powierzenia firmie zarządzającej zarządzania majątkiem fundacji. W takiej sytuacji fundacja powinna zarządzać swoimi siłami majątkiem będącym w jej dyspozycji, chodzi o niepowierzanie tego na zewnątrz.</u>
          <u xml:id="u-85.37" who="#WojciechKsiążek">Rząd poddaje pod rozwagę możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez Fundację Edukacji Narodowej. Brak rozstrzygnięcia tej kwestii w omawianym projekcie ustawy będzie oznaczał, że będą miały zastosowanie przepisy z ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jednolity w Dzienniku Ustaw z 1991 r. nr 46, poz. 203). W nowym projekcie ustawy ograniczono możliwość prowadzenia przez fundację takiej działalności gospodarczej, która może rodzić ryzyko dla środków publicznych, chodzi o art. 14 i 15. Fundacja może lokować środki finansowe na koncie bankowym, ale nie w akcje spółek handlowych, w obligacje przedsiębiorstw państwowych czy w nieruchomości.</u>
          <u xml:id="u-85.38" who="#WojciechKsiążek">Tutaj, proszę państwa, wątpliwość, która dotyczy kosztów obsługi fundacji. Zgłaszało ten problem wielu posłów, my również mieliśmy dużo wątpliwości. Pani poseł Fabisiak, pani poseł Hyla-Makowska, pan poseł Stanibuła, pani poseł Sikorska-Trela m.in. na ten temat zabierali głos. Nasze stanowisko jest następujące. Wadą projektu ustawy jest brak propozycji przepisów czy wyjaśnień w załączonym uzasadnieniu, które rzucałyby światło na zasady gospodarowania przez fundację publicznymi środkami finansowymi. Brakuje w szczególności oszacowania wysokości środków niezbędnych do zapewnienia statutowej działalności fundacji oraz określenia kosztów obsługi fundacji. W przypadku przyjęcia projektowanego rozwiązania zapewnienie właściwego funkcjonowania organów fundacji, w tym wynagrodzenia dla firmy, która ewentualnie miałaby zarządzać jej majątkiem, niewątpliwie pochłonie znaczną część środków. Istotne jest, aby w postanowieniach projektu przewidzieć zapis, w myśl którego środki na pokrycie kosztów funkcjonowania fundacji zostaną oddzielone od środków na pomoc materialną. Dla racjonalnego i oszczędnego gospodarowania środkami publicznymi przez fundację niezbędne jest wprowadzenie uregulowania, na przykład w art. 10, dotyczącego kompetencji rady fundacji, na mocy którego roczny plan finansowy fundacji, opracowany przez zarząd i przyjęty przez radę, byłby przedkładany do zatwierdzenia ministrom właściwym do spraw oświaty i szkolnictwa wyższego. W celu zminimalizowania kosztów funkcjonowania fundacji proponujemy wprowadzenie w art. 9 zapisu, że członkowie rady fundacji pełnią swoje funkcje nieodpłatnie. Ze względu na to, że budżet państwa stanowi podstawowe źródło finansowania fundacji, w projekcie ustawy powinien być zawarty przepis, iż Fundacja Edukacji Narodowej jest państwową osobą prawną.</u>
          <u xml:id="u-85.39" who="#WojciechKsiążek">Konieczność uzgodnienia projektu ustawy o fundacji z regulacjami innych ustaw. Należy zwrócić uwagę na główny i wielokrotnie podnoszony problem, że przewidziany w projekcie ustawy sposób finansowania fundacji zakłada odejście od idei uwłaszczenia obywateli - jest to także odpowiedź, jeśli chodzi o zgłoszone wątpliwości, co z tymi 7% z prywatyzacji - wyrażonej w szczególności w przepisach ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.</u>
          <u xml:id="u-85.40" who="#WojciechKsiążek">Propozycja nowelizacji art. 56a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r., tj. dodania ustępów dotyczących przekazania przychodów z prywatyzacji majątku skarbu państwa, stanowiącego rezerwę uwłaszczeniową, na rzecz Fundacji Edukacji Narodowej, jest niezgodna systemowo z nadal aktualnym celem wprowadzenia art. 56a w jego obowiązującej wersji.</u>
          <u xml:id="u-85.41" who="#WojciechKsiążek">Zgodnie z ustawą o komercjalizacji i prywatyzacji rezerwa uwłaszczeniowa obejmuje:</u>
          <u xml:id="u-85.42" who="#WojciechKsiążek">a) 7% akcji jednoosobowych spółek skarbu państwa powstałych w wyniku komercjalizacji;</u>
          <u xml:id="u-85.43" who="#WojciechKsiążek">b) mienie przedsiębiorstw państwowych, których organami założycielskimi są wojewodowie;</u>
          <u xml:id="u-85.44" who="#WojciechKsiążek">c) będące w posiadaniu skarbu państwa akcje spółek, w których skarb państwa posiada mniej niż 10% kapitału akcyjnego.</u>
          <u xml:id="u-85.45" who="#WojciechKsiążek">Należy podkreślić, że przepis art. 56a wskazuje, iż rezerwa mienia skarbu państwa została utworzona na cele uwłaszczenia, tymczasem przepisy projektu ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej oraz o zmianie niektórych ustaw dotyczą utworzenia systemu stypendialnego, co nie mieści się w zakresie pojęcia uwłaszczenia.</u>
          <u xml:id="u-85.46" who="#WojciechKsiążek">Projekt ustawy w art. 19 zakłada nowelizację ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, co jest sprawą niezbędną.</u>
          <u xml:id="u-85.47" who="#WojciechKsiążek">Kilka uwag szczegółowych. W art. 1 należałoby uwzględnić, że założycielem fundacji - taki wniosek można wyciągnąć z art. 19 - jest skarb państwa.</u>
          <u xml:id="u-85.48" who="#WojciechKsiążek">W art. 4 ust. 3 precyzuje się, że jednym z celów fundacji jest udzielanie pomocy na pobieranie nauki w Polsce dla obcokrajowców pochodzenia polskiego. Redakcja tych przepisów nie określa jednak, o jakiego rodzaju pomoc może ubiegać się obcokrajowiec pochodzenia polskiego. Należałoby doprecyzować, że jest to pomoc materialna, organizacyjna lub obie formy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-85.49" who="#WojciechKsiążek">W art. 5 ust. 1 pkt 1 zapis określający, że stypendium oraz inne formy pomocy finansowej przyznawane są uczniom i studentom pochodzącym z rodzin niezamożnych, jest zbyt ogólny; kryterium oceny niezamożności wymagałoby sprecyzowania. Myśląc z wyrównywaniu szans młodzieży z rejonów dotkniętych bezrobociem, można rozważyć dopisanie w ust. 1 pkt 4 zapisu: „oraz pomoc w przygotowaniu uczniów do aktywności na rynku pracy”.</u>
          <u xml:id="u-85.50" who="#WojciechKsiążek">Art. 5 ust. 1 pkt 2 należałoby uzupełnić, dopisując, że programy pomocy dotyczą ponoszenia kosztów nie tylko w szkołach ponadgimnazjalnych, ale też w szkołach wyższych. To dla nas ważne, aby ten system poprzez różne rozwiązania obejmował także studentów, szkolnictwo wyższe.</u>
          <u xml:id="u-85.51" who="#WojciechKsiążek">W art. 5 ust. 1 pkt 6 należałoby wskazać cel, zakres i formę współpracy fundacji z jednostkami samorządu terytorialnego, organizacjami pozarządowymi i fundacjami.</u>
          <u xml:id="u-85.52" who="#WojciechKsiążek">Jeśli chodzi o art. 5 ust. 1 pkt 7, rząd prezentuje stanowisko, że finansowanie i dofinansowanie programów edukacyjnych ze środków publicznych, którymi dysponowałaby fundacja, nie powinno dotyczyć zadań inwestycyjnych, ale powinno umożliwiać realizowanie w szkołach i szkołach wyższych tych programów pomocowych i stypendialnych, które trafiają przede wszystkim bezpośrednio do osób potrzebujących. Jest to wyraźne stanowisko ministra finansów - środki inwestycyjne, na inwestycje, powinny być wyłączone z działań fundacji.</u>
          <u xml:id="u-85.53" who="#WojciechKsiążek">W art. 5 ust. 2 - zgodnie z opinią rządu, że fundacja nie powinna udzielać pomocy indywidualnej - przepis ten nie powinien odnosić się do udzielania przez fundację pomocy indywidualnej i określenia zasad tej pomocy, ale do programów edukacyjnych. O tym już wcześniej była mowa.</u>
          <u xml:id="u-85.54" who="#WojciechKsiążek">W art. 6 ust. 1 należało w wyszczególnieniu jednostek, z którymi fundacja może wspólnie realizować programy stypendialne i pomocowe, przewidzieć także - to powtarzamy - szkoły wyższe.</u>
          <u xml:id="u-85.55" who="#WojciechKsiążek">W art. 9 powinny być określone zasady i tryb odwoływania członków rady fundacji, nie tylko powoływania.</u>
          <u xml:id="u-85.56" who="#WojciechKsiążek">W art. 10 pkt 3 proponowane przepisy ustawy dają radzie fundacji uprawnienia do stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących, co jest niedopuszczalne.</u>
          <u xml:id="u-85.57" who="#WojciechKsiążek">W art. 10 pkt 7 - to jest poprawka szczegółowa - w celu uzgodnienia stosowanej terminologii z przepisami ustawy o rachunkowości z 1994 r. proponuje się zastąpić wyraz „audytora” wyrazami „biegłego rewidenta”. Ponadto projekt ustawy nie precyzuje, jaki organ byłby uprawniony do zatwierdzania sprawozdań finansowych fundacji.</u>
          <u xml:id="u-85.58" who="#WojciechKsiążek">W art. 12 ust. 3 proponowane przepisy ustawy dają statutowi fundacji uprawnienia do stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących, co jest niedopuszczalne.</u>
          <u xml:id="u-85.59" who="#WojciechKsiążek">Art. 14 pkt 2. Zgodnie z art. 63 pkt 2 ustawy o finansach publicznych subwencje ogólne z budżetu państwa przeznaczane są dla jednostek samorządu terytorialnego, natomiast w świetle postanowień art. 73 tej ustawy dotacje przedmiotowe z budżetu państwa mogą być udzielane w ustawowo określonym zakresie. Omawiany projekt ustawy nie precyzuje tego zakresu. W związku z powyższym z art. 14 należałoby wykreślić pkt 2.</u>
          <u xml:id="u-85.60" who="#WojciechKsiążek">W art. 14 w pkt. 4 zapis „inne dochody” jest mało precyzyjny. Należałoby go uszczegółowić lub zrezygnować z niego. Proponuje się dopisać w dodanym ust. 2: „przychody fundacji przeznacza się na realizację celów statutowych i na koszty obsługi działalności fundacji”.</u>
          <u xml:id="u-85.61" who="#WojciechKsiążek">Art. 15 ust. 3. Wyrażając opinię, że generalnie środki publiczne, którymi dysponowałaby fundacja, nie powinny być przeznaczane na inwestycje, proponuje się wprowadzenie określenia kwoty, powyżej której każda inwestycja wymagałaby akceptacji rady, i rozszerzenie przepisu o bardziej szczegółowe wyliczenie ewentualnych inwestycji, których fundacja nie mogłaby dokonywać.</u>
          <u xml:id="u-85.62" who="#WojciechKsiążek">W art. 16 - to jest ważne doprecyzowanie - należałoby wprowadzić przepis, w myśl którego w szczególności w rocznym planie finansowym fundacji, zatwierdzanym przez właściwych ministrów, określa się proporcje między wydatkami na realizację celów a kosztami prowadzenia działalności statutowej fundacji.</u>
          <u xml:id="u-85.63" who="#WojciechKsiążek">Pomiędzy art. 16 i 18 projektu należałoby wprowadzić zapisy powołujące komisję rewizyjną i określające zasady jej działania oraz zakres uprawnień kontrolnych.</u>
          <u xml:id="u-85.64" who="#WojciechKsiążek">Art. 17. Skoro, jak wynika z ust. 1, chodzi o istotne naruszenie przepisów prawa, to reakcja ministrów nadzorujących nie może być fakultatywna, uznaniowa, ale powinna zobowiązywać do usunięcia uchybień, a w razie ich nieusunięcia, prowadzić do odwołania zarządu fundacji. Z tych między innymi powodów przeważający udział ministrów nadzorujących w radzie fundacji jest uzasadniony. To jest mocny zapis, ale wydaje się niezbędny, ponieważ chodzi o możliwość oddziaływania rządu, który reprezentuje skarb państwa.</u>
          <u xml:id="u-85.65" who="#WojciechKsiążek">W art. 18 należy wskazać na wadliwość zapisu nowego ust. 5, gdyż przychody z prywatyzacji nie mogą być przekazane na wskazany w ustawie cel z pominięciem budżetu państwa. Biorąc pod uwagę okoliczność, iż przedmiotowy przepis zakłada rozpoczęcie procedury prywatyzacyjnej w terminie trzech lat od wejścia w życie przepisów ustawy nowelizującej, tj. ustawy o Fundacji Edukacji Narodowej, regulacja taka powinna być zamieszczona w przepisach przejściowych tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-85.66" who="#WojciechKsiążek">Ponadto należy zauważyć, że proponowana nowelizacja art. 56a ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych spowoduje, iż rezerwa na cele uwłaszczenia zostanie w całości przeznaczona na majątek fundacji.</u>
          <u xml:id="u-85.67" who="#WojciechKsiążek">W art. 19 propozycja wprowadzenia zmiany w ustawie o finansach publicznych dopuszczająca możliwość tworzenia przez skarb państwa fundacji nie wydaje się być zasadna, gdyż główną intencją ustawodawcy było wyeliminowanie tworzenia przez skarb państwa fundacji - jednostek niezaliczanych do sektora finansów publicznych.</u>
          <u xml:id="u-85.68" who="#WojciechKsiążek">Wnioski:</u>
          <u xml:id="u-85.69" who="#WojciechKsiążek">a) rząd akceptuje cele projektu, uznając, że należy poszukiwać możliwości skutecznego wyrównywania szans edukacyjnych młodzieży. Wymienione cele fundacji związane z pomocą edukacyjną są zgodne z polityką rządu, który traktuje kształcenie młodzieży oraz wyrównywanie jej szans edukacyjnych nie jako formę pomocy socjalnej, ale inwestycje w społeczny i gospodarczy rozwój kraju. Stworzenie sprawnego systemu pomocy materialnej dla młodzieży szkolnej i studentów staje się obecnie jednym z najważniejszych warunków przełamania barier edukacyjnych;</u>
          <u xml:id="u-85.70" who="#WojciechKsiążek">b) rząd zwraca uwagę, że nie jest możliwa akceptacja projektu i decyzja o utworzeniu fundacji bez wyjaśnienia finansowych aspektów funkcjonowania fundacji - o czym mówiłem wcześniej - określenia zasad gospodarowania przez nią środkami publicznymi i zapewnienia możliwości kontroli finansowej fundacji. W szczególności zdaniem rządu niezbędne jest oszacowanie kosztów funkcjonowania fundacji. Niezbędne jest również oszacowanie skutków finansowych wprowadzenia proponowanej ustawy;</u>
          <u xml:id="u-85.71" who="#WojciechKsiążek">c) istotne jest zapewnienie w odpowiednich przepisach projektu ustawy, że udzielanie przez fundację pomocy na realizację edukacyjnych programów pomocy dzieciom, młodzieży i studentom nie pozostaje w sprzeczności z obowiązującymi w systemie edukacji przepisami dotyczącymi pomocy materialnej dla uczniów i studentów;</u>
          <u xml:id="u-85.72" who="#WojciechKsiążek">d) zdaniem rządu projekt powinien być przedmiotem dalszych prac komisji sejmowych w celu poprawienia proponowanych rozwiązań, korekty wskazanych zapisów i wyeliminowania dostrzeżonych uchybień.</u>
          <u xml:id="u-85.73" who="#WojciechKsiążek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowna Pani Sprawozdawczyni! Wyrażamy serdeczne podziękowania za dotychczasową pracę nad tą ważną ustawą dla polskiej młodzieży i polskiej reformy. Ze swojej strony deklaruję daleko idące wsparcie i Ministerstwa Edukacji Narodowej, i innych struktur rządu. Chodzi o to, aby po uwzględnieniu przedłożonych poprawek projekt ustawy mógł być jak najszybciej uchwalony i wdrożony w życie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-85.74" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Jan Król)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#JanKról">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu panią poseł Grażynę Staniszewską, posła sprawozdawcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#GrażynaStaniszewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przede wszystkim będę mówiła dużo krócej niż pan minister Książek. Nie będę się do wszystkiego odnosiła. Pełnię funkcję sprawozdawcy trzech komisji, a nie polityka Unii Wolności, tak więc ograniczę się wyłącznie do tych spraw, które są związane bezpośrednio ze sprawozdaniem trzech połączonych komisji. Pozwolę sobie tylko na jedną uwagę. Mianowicie mówi się, że kampania wyborcza natychmiast zaczyna się po wygraniu wyborów czy po wyborach, więc mam nadzieję, że każdy będzie występował w kwestii rozwiązywania problemów, a nie tylko podburzania i pisania tekstów na papierze. Myślę, że każdy z wnioskodawców, a sprawozdanie dotyczy trzech projektów: projektu Akcji Wyborczej Solidarność, projektu Polskiego Stronnictwa Ludowego i obywatelskiego projektu, pod którym podpisało się 200 tys. osób... Myślę, że to są próby rozwiązania problemów, które istnieją w rzeczywistości.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#GrażynaStaniszewska">Przechodząc zaś do samego sprawozdania, pozwolę sobie przypomnieć kilka spraw. Otóż wolą Wysokiej Izby ustanowiono rezerwę uwłaszczeniową: od każdego sprzedanego przedsiębiorstwa na rezerwę uwłaszczeniową miało być przeznaczone 7%. Pamiętacie państwo również prace nad projektem obywatelskim, na co owa rezerwa uwłaszczeniowa ma być przeznaczona. Po wielu perypetiach, po długim czasie okazało się, że nie jest możliwe w tej Izbie uchwalenie ustawy proponującej zagospodarowanie, rozdzielenie środków na uwłaszczenie. W tym czasie zresztą Sojusz Lewicy Demokratycznej - w momencie kiedy Andrzej Wajda i inne osoby będące autorytetami wystąpili z ideą przeznaczenia rezerwy uwłaszczeniowej na inną formę uwłaszczenia, mianowicie uwłaszczenia przyszłego pokolenia i pomoc w wyposażeniu go w największe dobro, jakim jest edukacja rzeczywiście stwarzająca dla niego szanse - powiedział, że to jest cenna inicjatywa, o wiele lepsza niż uwłaszczenie. Wtedy zaczęły się poszukiwania form realizacji tego pomysłu. Jedną z form, wcześniejszą, był projekt Akcji Wyborczej Solidarność dotyczący fundacji stypendialnej. Następnie był projekt obywatelski, w ostatnim momencie pojawił się projekt funduszu stypendialnego autorstwa Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
          <u xml:id="u-87.2" who="#GrażynaStaniszewska">Pomysł ten wcale nie wynika z zamiaru uszczuplenia dochodów budżetu państwa, one i tak są zamrożone w owej rezerwie uwłaszczeniowej. Pojawia się tylko pytanie, co zrobić. Czy ową zamrożoną rezerwę uwłaszczeniową przekazać wprost do budżetu państwa? Nie wiem, 12 lat jestem posłem i wiem, że takie przekazywanie wykorzystywane jest na łatanie bieżących dziur i nigdy nie udaje się stworzenie wydzielonego funduszu. Kiedyś, kiedy była debata na temat włączenia podatku do paliwa, mówiono, że to spowoduje powstanie funduszu drogowego, który rozwiąże wszystkie nasze problemy drogowe. Okazało się, że tak nie jest, okazało się, że cała kwota podatku włączonego do paliwa wykorzystywana jest na bieżące potrzeby budżetowe i tak dzieje się nie tylko podczas rządów tej koalicji.</u>
          <u xml:id="u-87.3" who="#GrażynaStaniszewska">Wychodząc niejako od tych doświadczeń, dwa projekty zaproponowały utworzenie zewnętrznej fundacji. Dlaczego ma to być fundacja zewnętrzna? Polskie Stronnictwo Ludowe niesłusznie uważa - co zresztą podkreślał pan minister Książek, obserwując prace połączonych komisji - że jego projekt został wyeliminowany. Wszystkie cele, wszystkie sposoby działania są identyczne z tymi w sprawozdaniu. Jest tylko jedna różnica, dwa projekty i za nimi sprawozdanie trzech połączonych komisji proponują utworzenie zewnętrznej fundacji, a projekt Polskiego Stronnictwa Ludowego - wewnętrznego funduszu. Związane są z tym konsekwencje w postaci wydzielonego subkonta etc.</u>
          <u xml:id="u-87.4" who="#GrażynaStaniszewska">W debatach zarówno podczas posiedzeń podkomisji, jak i komisji przeważył pogląd, że istnienie zewnętrznej instytucji zapewni „nieprzejedzenie” tych pieniędzy i zagwarantuje to, czego obawiał się Sojusz Lewicy Demokratycznej, żeby nie zmniejszyć środków pozostających w dyspozycji Ministerstwa Edukacji Narodowej. Jeżeli to będzie wewnętrzny fundusz, to głowę daję, że Rada Ministrów powie tak: te środki są bezpośrednio w budżecie Ministerstwa Finansów, a te macie na stypendia i innych środków w wydzielonym funduszu już nie będzie. Z troski o to, żeby taka sytuacja nie miała miejsca i żeby pieniądze, które pochodzą z prywatyzacji przedsiębiorstw spróbować pomnożyć, zdecydowano się na utworzenie fundacji zewnętrznej. Tylko ta forma... Nikt bowiem, ani firmy, ani fundusze pomocowe, nie zasilą wewnętrznego rządowego funduszu, one zasilą zewnętrzną instytucję, organizację pozarządową. Taka jest reguła na Zachodzie, taka jest reguła w Stanach Zjednoczonych. W Stanach Zjednoczonych wręcz inicjuje się powstawanie takich fundacji i potem się zachęca, aby do tych fundacji pewną część środków systematycznie przekazywał rząd, stany, niższe struktury, przekazywał biznes. W ten sposób tworzy się szansa na finansowanie ściśle określonych i nie szeroko, ale wąsko zakreślonych zadań. Próbujemy, być może po raz pierwszy w Polsce, taką instytucję stworzyć.</u>
          <u xml:id="u-87.5" who="#GrażynaStaniszewska">Jakimi środkami będzie dysponowała ta fundacja? W oficjalnym piśmie Ministerstwa Skarbu Państwa, jakie otrzymaliśmy, przedstawiono szacunek, z którego wynika, iż wedle nominalnej wyceny owa 7-procentowa rezerwa wynosić będzie ok. 1 mld 800 mln zł. Ekspert połączonych komisji wyliczył, że tak naprawdę można liczyć, iż uzyska się ze sprzedaży około 1 mld zł, nie 2 miliardy, nie więcej. Pan poseł Skrzypek pytał, ile dzieci może z tego skorzystać. Wprost w formie stypendialnej może z tego skorzystać rocznie ok. 100 tys. dzieci - to jest to, czego brakowało panu ministrowi Książkowi - jeżeli nie będziemy przejadali kwoty bazowej, tylko programy te będziemy finansowali z odsetek od dobrze, bezpiecznie ulokowanego kapitału. Tyle jest na początek. Jeżeli uda nam się pomnożyć fundusze, to zapewne pula stypendiów będzie większa. Do tego można byłoby dodać drugie tyle, czyli około 100 tys., wakacji językowych na przykład. Nie jest to forma stypendium, ale jest to inwestycja w niezwykle ważną rzecz.</u>
          <u xml:id="u-87.6" who="#GrażynaStaniszewska">Chcę jeszcze powiedzieć, że tak się złożyło, że w czasie debaty nad sprawozdaniem podkomisji w trzech połączonych komisjach nie zgłoszono żadnych wniosków. Sprawozdanie przyjęto, nie zgłaszając wniosków mniejszości. Niemniej debata była szalenie interesująca i sporo wnosiła w to, co wypracowała podkomisja. W związku z tym - z inicjatywy pani minister Wasilewskiej-Trenkner, za co jestem jej niezmiernie wdzięczna - w zeszłym tygodniu zebrali się przedstawiciele wnioskodawców i trzech resortów: ministerstwa edukacji, ministerstwa skarbu i Ministerstwa Finansów, i spróbowali jeszcze raz przepatrzyć całą ustawę pod kątem poprawek, które zgłaszał przed chwileczką pan minister Książek. Razem, z udziałem wnioskodawców, zaproponowaliśmy kilkanaście poprawek, które dzisiaj zostały wniesione przez wnioskodawców z Akcji Wyborczej Solidarność i Unii Wolności, zmierzających w tym kierunku, o którym mówił i który precyzyjnie określał pan minister. Gdy będziemy rozpatrywać poprawki, to się tym zajmiemy.</u>
          <u xml:id="u-87.7" who="#GrażynaStaniszewska">Wrócę jeszcze do jednej rzeczy, bo na większość pytań odpowiedział pan minister Książek. Tak jak mówiłam, nie na wszystkie pytania sama też jestem w stanie odpowiedzieć. Ale były tutaj pytania o to, jak zapewnić, aby rada fundacji działała praworządnie, żeby była odporna na różnego rodzaju pokusy i korupcje. Nie ma innej rady, w radzie fundacji muszą być przedstawiciele fundatorów. Tak są zawsze konstruowane organy każdej fundacji. Na razie fundatorem jest skarb państwa. Wobec powyższego w radzie w dominującej liczbie są przedstawiciele ministerstwa edukacji, finansów, ministerstwa skarbu. Są też przedstawiciele prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zaproponowaliśmy, by było w niej trzech przedstawicieli samorządu terytorialnego, po jednym z wojewódzkiego, powiatowego i gminnego, a dlatego nie większa ich liczba, że są to ewentualni beneficjenci tej fundacji, nie fundatorzy. Ich głos byłby jednak szalenie ważny w radzie fundacji wtedy, kiedy będzie ona nakreślała swoje plany działania. Ten głos, ale niedominujący, przyszłych beneficjentów powinien być słyszany. I teraz, jak spowodować, żeby to byli ludzie, nie wiem, nieposzlakowani, odporni na korupcję? Po prostu sposób jest taki - żeby ci ministrowie proponowali takie osobistości, które mają wiele do stracenia, które mają taki autorytet, że jakby nie będzie się im opłacało tego autorytetu niszczyć jakąś drobną gierką czy korupcyjnymi zamiarami. Tylko w taki sposób. Ale tak naprawdę to zależy od rządu. To zależy od tego, kogo poszczególni ministrowie wskażą, kogo się wybierze spośród samorządowców. Po prostu nie ma innej metody.</u>
          <u xml:id="u-87.8" who="#GrażynaStaniszewska">Kolejną metodą, która bardzo precyzyjnie w projekcie ustawy jest zapisana, jest publikowanie informacji o zamiarach, publikowanie sprawozdania, i to w ogólnopolskim dzienniku. Nie ma innej możliwości. Jak wiemy, to, że będzie to wewnętrzny fundusz rządowy, też nie gwarantuje uczciwości. Nie gwarantuje. Tak że tylko w taki sposób można próbować zapewnić przezroczystość, zapewnić pełną uczciwość.</u>
          <u xml:id="u-87.9" who="#GrażynaStaniszewska">I teraz, kto będzie jakby beneficjentem tych przyszłych stanowisk? Na pewno nikt z obecnego układu rządzącego. Tak że wszystkie posądzenia ze strony Sojuszu Lewicy Demokratycznej czy PSL są naprawdę niewłaściwe. Proszę państwa, jeżeli ustawa zostanie uchwalona, jeżeli poprawki Senatu zostaną rozstrzygnięte, a podpis prezydenta zostanie umieszczony, upłynie tyle czasu, że już będzie dawno po wyborach. Tak że tak naprawdę to jest narzędzie, o które zabiegamy dla przyszłych rządów. Nie powiem, że dla jednego, ale dla przyszłych rządów i w ogóle dla społeczeństwa polskiego, dla polskich dzieci i polskiej młodzieży. I tylko taki cel nam przyświeca. A to, co następny rząd zrobi z tym narzędziem, jakie osoby umieści w radzie fundacji... Mam nadzieję, że właśnie o nieposzlakowanej opinii, osoby o dużym autorytecie, którego nie będą chciały stracić. Wtedy nie będzie problemu po prostu, nie będzie żadnych podejrzeń o nadużycia.</u>
          <u xml:id="u-87.10" who="#GrażynaStaniszewska">Zdaniem podkomisji, zdaniem wnioskodawców - jak sądzę, też połączonych komisji - warto takie narzędzie stworzyć. Jest ono spotykane na całym świecie - w Polsce na razie rzadko, ale na świecie jest spotykane. Pomaga ono rozwiązywać wiele problemów, nie ingerując w fundusze, które resort edukacji będzie musiał otrzymywać co roku decyzją Rady Ministrów na realizację konstytucyjnych celów. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-87.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#JanKról">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#JanKról">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-88.2" who="#JanKról">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-88.3" who="#JanKról">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-88.4" who="#JanKról">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Gospodarki o rządowym projekcie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (druki nr 3071 i 3161).</u>
          <u xml:id="u-88.5" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Marka Wójcika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Panie Ministrze! - którego nie widzę - Wysoki Sejmie! W dniu 22 czerwca br. na posiedzeniu Komisji Gospodarki odbyło się pierwsze czytanie jakże długo oczekiwanego rządowego projektu ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (druk sejmowy nr 3071). Została powołana podkomisja nadzwyczajna do rozpatrzenia wyżej wymienionego projektu, co uczyniła w ciągu dwóch posiedzeń w dniach 26 czerwca i 3 lipca br. W dniu 5 lipca na posiedzeniu Komisji Gospodarki podkomisja przedstawiła sprawozdanie o tym projekcie.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Komisji Gospodarki przedstawić sprawozdanie zawarte w druku sejmowym nr 3161 o projekcie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#MarekJanWójcik">Zacznę od przedstawienia aktualnego stanu i kondycji polskiego hutnictwa żelaza i stali. Przychody ze sprzedaży produktów i usług wyniosły w 2000 r. 14,8 mld zł, natomiast łączna wielkość środków potrzebnych na sfinansowanie zobowiązań (8,6 mld zł), pomniejszonych o należności (2,1 mld zł), wynosząca 6,5 mld zł, stanowi 43,7% wartości sprzedaży. Wynik brutto w 2000 r. w stosunku do 1999 r. pogorszył się z 0,5 mld do 0,8 mln zł. Główną przyczyną ujemnego wyniku była strata na działalności finansowej w wysokości 1,5 mld zł. Zobowiązania długoterminowe wyniosły na koniec 2000 r. 1600 mln zł, a zobowiązania krótkoterminowe ponad 7 mld zł. W strukturze zobowiązań długoterminowych przeważają kredyty bankowe (700 mln zł), a w zobowiązaniach krótkoterminowych przeważały zobowiązania z tytułu dostaw i usług (3,8 mld zł). Zobowiązania całego sektora wobec instytucji publicznoprawnych na koniec 2000 r. wynoszą ponad 1200 mln zł, co stanowi ok. 14% wszystkich zobowiązań hutnictwa. Ok. 37% tych zobowiązań są to zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W przeważającej większości zobowiązania wobec instytucji publicznoprawnych to zobowiązania przeterminowane (ok. 71%). Łącznie w latach 1998–2000 na inwestycje w sektorze wydano 2,3 mld zł. Ze względu na bardzo trudną sytuację finansową sektora wydatki inwestycyjne w tych latach wyniosły odpowiednio 80%, 33% i 25% zaplanowanych wartości, w wyniku czego proces realizacji programów inwestycyjnych w sektorze został prawie zatrzymany. W spółkach ze 100-procentowym lub większościowym udziałem skarbu państwa w 2000 r. zobowiązania długoterminowe wynoszą prawie 1 mld zł (61% łącznych zobowiązań długoterminowych), natomiast zobowiązania krótkoterminowe tych spółek wynoszą 4,5 mld zł, co stanowi 69% wszystkich zobowiązań krótkoterminowych. Na to nakłada się utrata rynku wewnętrznego przez sektor - ponad 37% stali i wyrobów stalowych obecnych na rynku polskim pochodzi z importu.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#MarekJanWójcik">Przypominam, iż w czerwcu 1998 r. Rada Ministrów przyjęła program restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali w Polsce. Ze względu na zapaść polskiego hutnictwa dodatkowo opracowano „Program restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali - aktualizacja 2001”, który został przyjęty przez Radę Ministrów maju 2001 r. Celem strategicznym programu jest osiągnięcie możliwości oferowania przez polskich producentów konkurencyjnych wyrobów hutniczych swoim klientom na rynku polskim, regionalnym, światowym, zapewniając godne warunki pracy pracownikom, poszanowanie środowiska naturalnego, a przy tym działając zgodnie z regułami otwartego rynku. Osiągnięcie tego celu będzie możliwe w wyniku wykonania 10 głównych zadań. Te zadania to: konsolidacja produktowa hutnictwa, restrukturyzacja finansowa, restrukturyzacja zatrudnienia, program inwestycyjny, w tym zamierzenia proekologiczne, restrukturyzacja majątkowa, spójność z programami regionalnymi, prywatyzacja, pomoc publiczna, nadzór nad programem oraz uregulowania ustawowe. Wykonanie tych zadań wymaga właśnie tychże uregulowań ustawowych.</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#MarekJanWójcik">Ustawa o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali zapewni stabilność i przejrzystość zasad prowadzonej restrukturyzacji hutnictwa. Umożliwi, a niekiedy ułatwi proces restrukturyzacji finansowej, którego przeprowadzenie jest warunkiem niezbędnym odzyskania konkurencyjności przez polskie hutnictwo.</u>
          <u xml:id="u-89.5" who="#MarekJanWójcik">Projekt ustawy zawiera szereg narzędzi umożliwiających osiągnięcie zakładanych celów restrukturyzacyjnych w hutach, w szczególności w zakresie art. 1: restrukturyzacji finansowej, restrukturyzacji zatrudnienia, restrukturyzacji organizacyjnej, restrukturyzacji majątkowej, gospodarowania mieniem, sprawowania nadzoru nad realizacją tej restrukturyzacji. Zapewni on również właściwą kontynuację przyjętego i dostosowanego do obecnie istniejących warunków programu restrukturyzacji hutnictwa oraz osiągnięcie zakładanych celów.</u>
          <u xml:id="u-89.6" who="#MarekJanWójcik">W art. 2 określono zakres podmiotowy, czyli ustalono, kogo winny dotyczyć uregulowania ustawowe: wszystkich hut realizujących od czerwca 1998 r. przedsięwzięcia restrukturyzacyjne, bez względu na udział własności skarbu państwa. Gwarantuje to równe traktowanie podmiotów i jest zgodne z postanowieniami obowiązującego w Polsce prawa. Z zakresu tego zostaną wyłączone huty, w których prowadzony dotychczas proces restrukturyzacji zakończono ogłoszeniem upadłości lub całkowitą likwidacją, za wyjątkiem postanowień rozdziału 3. o restrukturyzacji zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-89.7" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podstawowym elementem działań naprawczych jest przeprowadzenie restrukturyzacji finansowej hut. Zasady tej restrukturyzacji zostały określone w przepisach rozdziału 2: Restrukturyzacja finansowa hut. Zgodnie z postanowieniami art. 3, restrukturyzacji finansowej podlegają zobowiązania pieniężne hut określonych w art. 2 wraz z odsetkami wobec: budżetu państwa z wyłączeniem zobowiązań pieniężnych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych; Funduszu Pracy z tytułu należnych składek; Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu należnych składek; Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z tytułu należnych wpłat; Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz właściwych wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej z tytułu opłat i kar w częściach dotyczących tych funduszy; powiatów i gmin za gospodarcze korzystanie ze środowiska oraz z tytułu należnych im kar za nieprzestrzeganie wymogów ochrony środowiska; Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu należnych składek na ubezpieczenia społeczne.</u>
          <u xml:id="u-89.8" who="#MarekJanWójcik">Zobowiązania zawarte w punktach od 1 do 6 podlegają restrukturyzacji finansowej według stanu z 31 grudnia 2000 r., a zobowiązania określone w pkt. 7 - według stanu z dnia 31 grudnia 1998 r. Zgodnie z postanowieniami ust. 3, można zastosować następujące sposoby restrukturyzacji: odroczenie terminu spłaty, rozłożenie na raty, umorzenie części lub całości zobowiązań, a także ich zamianę na akcje lub udziały. W przypadku części restrukturyzowanych zobowiązań wywołujących zmniejszenie wpływów jednostek terytorialnych muszą być przeprowadzone uzgodnienia i zawarte umowy z tymi jednostkami. Chodzi tu o samorząd terytorialny.</u>
          <u xml:id="u-89.9" who="#MarekJanWójcik">W art. 4 określono zasady przeprowadzania restrukturyzacji finansowej, zgodnie z którymi: odracza się termin spłaty zobowiązań głównych oraz odsetek do 2005 r. i przewiduje się ratalną spłatę odroczonych kwot od stycznia 2006 r. W okresie pierwszych dwóch lat 80%, w okresie następnych trzech lat - pozostałe 20% zobowiązań. Zasady te dotyczą wszystkich zobowiązań hut wymienionych w art. 3.</u>
          <u xml:id="u-89.10" who="#MarekJanWójcik">W art. 4 ust. 4 przewidziano również możliwość restrukturyzacji finansowej nowego podmiotu, czyli Polskich Hut Stali SA, poprzez podwyższenie kapitału zakładowego i objęcie nowej emisji akcji przez jego wierzycieli. Będą tutaj stosowane przepisy Kodeksu spółek handlowych. Działanie takie pozwoli zaangażować wierzycieli skonsolidowanego podmiotu w jego dalsze efektywne funkcjonowanie. W przypadku zamiany wierzytelności na akcje PHS SA wyłączono stosowanie niektórych przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Zgodnie z postanowieniami art. 5 w okresie odroczenia oraz spłaty zobowiązań nie stosuje się niektórych, określonych w art. 57 ordynacji podatkowej, przepisów dotyczących opłaty prolongacyjnej w razie wydania decyzji dotyczącej podatków stanowiących dochód budżetu państwa. Proces restrukturyzacji finansowej przeprowadzony zostanie w drodze określonego w art. 6 postępowania oddłużeniowego, które jest wszczynane na wniosek huty lub spółki powstałej w wyniku połączenia hut po zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki i programu ich restrukturyzacji.</u>
          <u xml:id="u-89.11" who="#MarekJanWójcik">Niezbędnym elementem jest opracowanie przez te przedsiębiorstwa w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - jest to art. 7 ust. 4 - programu restrukturyzacyjnego, który w szczególności powinien zawierać przedsięwzięcia restrukturyzacyjne oraz projekcję finansową huty na okres restrukturyzacji, gwarantujące jej stabilne funkcjonowanie po zakończeniu restrukturyzacji. Mówi o tym art. 6 ust. 3. Program powinien określać przewidywaną datę osiągnięcia zysku z działalności operacyjnej, jeśli huta przynosi straty. Określone w art. 6 ust. 4 dokumenty dołączone do programu restrukturyzacyjnego winny potwierdzać przyjęte przez hutę założenia restrukturyzacyjne oraz umożliwić ministrowi właściwemu do spraw gospodarki podjęcie decyzji dotyczącej zatwierdzenia bądź nie programu oraz wydanie stosownych zaleceń - jest to art. 7. Decyzja ta zostanie podjęta po uzyskaniu opinii kluczowych urzędów określonych w art. 7 ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-89.12" who="#komentarz">(Głos z sali: Za szczegółowo.)</u>
          <u xml:id="u-89.13" who="#MarekJanWójcik">Spokojnie. Prawem sprawozdawcy jest dokładne zapoznanie Izby.</u>
          <u xml:id="u-89.14" who="#MarekJanWójcik">W przypadku PHS SA, czyli Polskie Huty Stali, decyzja zostaje wydana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych. Odsetki mogą zostać umorzone w drodze umowy, o której mowa w art. 8. W przypadku uzgodnionego umorzenia kwot w drodze umowy między stronami mają zastosowanie przepisy art. 4 ust. 2.</u>
          <u xml:id="u-89.15" who="#MarekJanWójcik">Podczas trwania postępowania oddłużeniowego przedsiębiorca powinien, zgodnie z art. nr 9, spełniać następujące warunki: po pierwsze, terminowo regulować bieżące płatności od dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 8 ust. 1, z tytułu podatków, składek na ubezpieczenia zdrowotne, opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i kar za nieprzestrzeganie wymogów ochrony środowiska, ubezpieczeń społecznych finansowanych ze środków pracodawcy i ubezpieczonego oraz składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych; po drugie, nie powinien przekraczać maksymalnego rocznego wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego na zasadach określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców; po trzecie, nie powinien dokonywać darowizn, z wyjątkiem darowizn, o których mowa w art. 36; po czwarte, musi być spełniony warunek realizacji przez hutę albo PHS SA zatwierdzonego programu. W przypadku niespełnienia któregokolwiek z tych warunków, o których mowa w ust. 1, postępowanie oddłużeniowe podlega umorzeniu, a objęte restrukturyzacją zobowiązania wraz z odsetkami stają się wymagalne.</u>
          <u xml:id="u-89.16" who="#MarekJanWójcik">Warunki te powinny zabezpieczyć w sposób właściwy interesy wierzycieli oraz zagwarantować możliwość kontynuacji działalności przez restrukturyzowane przedsiębiorstwa. Postępowanie podlega umorzeniu również w przypadku ogłoszenia upadłości huty lub Polskich Hut Stali SA.</u>
          <u xml:id="u-89.17" who="#MarekJanWójcik">Art. 10 określa konieczność wstrzymania egzekucji restrukturyzowanych zobowiązań określonych w art. 3 ust. 1. Brak uregulowań w tej sprawie uniemożliwiłby przeprowadzenie w sposób właściwy restrukturyzacji finansowej. Postanowienia te dotyczą tych hut, wobec których wszczęte zostały postępowania oddłużeniowe.</u>
          <u xml:id="u-89.18" who="#MarekJanWójcik">Art. 11 mówi, że zobowiązania hut oraz Polskich Hut Stali SA wobec Polskich Kolei Państwowych SA podlegają restrukturyzacji w szczególności przez, po pierwsze, ich sprzedaż za zgodą ministra właściwego do spraw transportu po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki; po drugie, zamianę ich na akcje huty albo Polskich Hut Stali SA; po trzecie, zawieszenie ich spłaty i rozłożenie jej na raty.</u>
          <u xml:id="u-89.19" who="#MarekJanWójcik">Huty już w chwili obecnej realizują program restrukturyzacji finansowej.</u>
          <u xml:id="u-89.20" who="#MarekJanWójcik">Art. 12 reguluje sposób postępowania w przypadku, gdy dokonane zostały uzgodnienia z wierzycielami w okresie poprzedzającym wejście niniejszej ustawy w życie. Umożliwi on hutom wybór optymalnej ścieżki restrukturyzacji.</u>
          <u xml:id="u-89.21" who="#MarekJanWójcik">Art. 13 projektu ustawy przewiduje wsparcie procesu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali przez umożliwienie udzielania poręczeń i gwarancji skarbu państwa, które zostaną udzielone w 100% kwoty do 600 mln zł, spłaty zobowiązań wynikających z zaciągniętych przez Agencję Rozwoju Przemysłu SA kredytów lub wyemitowanych przez tę agencję obligacji. Pozyskane w ten sposób środki finansowe będą przeznaczone na restrukturyzację, w szczególności przez wykup przez Agencję Rozwoju Przemysłu SA powstałych do dnia 31 grudnia 2000 r. zobowiązań Polskich Hut Stali SA, w tym zobowiązań wobec ZUS z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zobowiązań finansowych, w tym kredytów bankowych wraz z odsetkami od tych kredytów, zobowiązań handlowych, a w szczególności: zobowiązań wobec przedsiębiorstw energetycznych oraz dostawców energii i paliw gazowych, zobowiązań wobec dostawców towarów i usług, w tym wobec PKP SA, dostawców węgla kamiennego i koksu oraz surowców i półproduktów do produkcji hutniczej.</u>
          <u xml:id="u-89.22" who="#MarekJanWójcik">W zamian za wykupione w wyniku restrukturyzacji zobowiązania PHS SA wyżej wymieniony wyda Agencji Rozwoju Przemysłu SA wycenione według wartości rynkowej w szczególności: rzeczy ruchome, nieruchome oraz akcje i udziały będące własnością PHS SA, którego zobowiązania wykupiono do wysokości wykupionych zobowiązań.</u>
          <u xml:id="u-89.23" who="#MarekJanWójcik">W przypadku gdy wartość rynkowa wydanych agencji składników majątkowych wymienionych wcześniej jest niższa od kwoty dokonanego wykupu zobowiązań, agencja w ramach rekompensaty otrzyma od PHS SA akcje w podwyższonym kapitale zakładowym wycenione według wartości rynkowej.</u>
          <u xml:id="u-89.24" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W rozdziale 3. „Restrukturyzacja zatrudnienia w hutach” określono cel, którym jest osiągnięcie konkurencyjności polskiego hutnictwa na otwartym rynku stali w zakresie produktywności poprzez zmniejszenie zatrudnienia w hutach objętych programem restrukturyzacji, tak aby w skali całej branży dojść do poziomu produkcji 400 ton stali surowej na jednego zatrudnionego. W związku z powyższym musi być zmniejszone zatrudnienie.</u>
          <u xml:id="u-89.25" who="#MarekJanWójcik">Ustawa przewiduje (art. 15), że w okresie restrukturyzacji zatrudnienia pracownikom huty albo PHS SA, którzy nie spełniają warunków określonych w odrębnych przepisach do uzyskania uprawnień emerytalno-rentowych oraz do świadczeń przedemerytalnych, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2 (”nie przysługują pracownikom huty, w stosunku do której postanowieniem właściwego sądu ogłoszono upadłość”):</u>
          <u xml:id="u-89.26" who="#MarekJanWójcik">1) doradztwo zawodowe i jednorazowe bezpłatne szkolenie,</u>
          <u xml:id="u-89.27" who="#MarekJanWójcik">2) świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy,</u>
          <u xml:id="u-89.28" who="#MarekJanWójcik">3) jednorazowa odprawa warunkowa.</u>
          <u xml:id="u-89.29" who="#MarekJanWójcik">Kolejne artykuły tego rozdziału opisują szczegółowo mechanizm zachowań i kolejność podejmowanych działań doprowadzających do wcześniej wymienionych rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-89.30" who="#MarekJanWójcik">Środki finansowe na realizację restrukturyzacji zatrudnienia zapewnia huta albo PHS SA, wykorzystując w tym celu środki własne, dotacje z budżetu państwa oraz inne źródła finansowania. Przewiduje się wykorzystanie dotacji pochodzących z budżetu państwa, przeznaczonych na ten cel w latach 2002–2003. Wyniesie to 40 mln zł w każdym roku.</u>
          <u xml:id="u-89.31" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozdział 4 „Restrukturyzacja organizacyjna hut” mówi o tym, że w związku z faktem, iż w procesie restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali odpowiada, zgodnie z podziałem kompetencji, minister właściwy do spraw gospodarki, na mocy art. 21 niektóre kompetencje ministra właściwego do spraw skarbu państwa zostaną przeniesione na ministra gospodarki. Dotyczy to w szczególności wykonywania uprawnień w sprawach majątkowych skarbu państwa oraz składania w jego imieniu oświadczeń woli o tworzeniu spółki lub przystąpieniu do spółki.</u>
          <u xml:id="u-89.32" who="#MarekJanWójcik">W programie restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali aktualizacja w roku 2001 zakłada wypełnianie przez Towarzystwo Finansowe „Silesia” Spółka z o.o. znacznej roli w realizacji zadań restrukturyzacyjnych. Jednocześnie minister właściwy do spraw gospodarki sprawować ma nadzór nad przebiegiem całego procesu oraz wykonywać niektóre kompetencje ministra właściwego do spraw skarbu państwa wobec hut realizujących program. Kompetencje te winny być realizowane wobec Towarzystwa Finansowego „Silesia”, dlatego też w art. 21 ustawy o restrukturyzacji wprowadzono Towarzystwo Finansowe „Silesia” Spółka z o.o.</u>
          <u xml:id="u-89.33" who="#MarekJanWójcik">Potrzebna jest konsolidacja polskiego hutnictwa. Pozwoli ona na obniżkę kosztów, bardziej efektywny i dynamiczny rozwój oraz na wzrost konkurencyjności polskiego hutnictwa. To z kolei ułatwi procesy prywatyzacji. Dlatego projekt zakłada przeprowadzenie konsolidacji hutnictwa na zasadzie produktywnej. Celem konsolidacji w sektorze jest koncentracja wybranych zdolności produkcyjnych i kapitału pod jednolitym kierownictwem dla zwiększenia skuteczności realizacji programu restrukturyzacji sektora i przyspieszenia osiągnięcia założonych celów programu poprzez utworzenie koncernu. Dlatego w art. 22 określono możliwość połączenia się - na zasadach określonych w przepisach Kodeksu spółek handlowych - czterech kluczowych hut będących 100-procentową własnością skarbu państwa w PHS SA (Polskie Huty Stali SA), w skład którego wejdą: Huta Cedler SA, Huta Florian SA, Huta Katowice SA, Huta im. Tadeusza Sendzimira SA. Połączenia dokona minister właściwy do spraw gospodarki, za zgodą Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-89.34" who="#MarekJanWójcik">Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie wniósł zastrzeżeń do przepisu zawartego w art. 22 ust. 3.</u>
          <u xml:id="u-89.35" who="#MarekJanWójcik">Zasadne jest zwolnienie czynności związanych z połączeniem hut z opłat cywilnoprawnych.</u>
          <u xml:id="u-89.36" who="#MarekJanWójcik">Art. 23 określa zachowanie przez pracowników łączonych hut prawa do akcji, na zasadach ogólnych, nieodpłatnie, do 15% akcji.</u>
          <u xml:id="u-89.37" who="#MarekJanWójcik">W art. 24 zakłada się zorganizowanie przetargów w trybie ustawy o zamówieniach publicznych na zarządzanie spółką powstałą z połączenia czterech wielkich hut. Ma to umożliwić poprawę zarządzania i sposobu sprawowania nadzoru nad dużą organizacją gospodarczą, która powstanie w wyniku połączenia hut.</u>
          <u xml:id="u-89.38" who="#MarekJanWójcik">Dla rozwoju skonsolidowanego podmiotu spółki zasadne jest połączenie z jednostką badawczo-rozwojową działającą w obszarze hutnictwa lub też, w przypadku realizacji zadań szczegółowych, z innym przedsiębiorstwem państwowym. Czynności związane z takim połączeniem określają przepisy art. 25.</u>
          <u xml:id="u-89.39" who="#MarekJanWójcik">Do restrukturyzacji hut stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych - art. 26.</u>
          <u xml:id="u-89.40" who="#MarekJanWójcik">Prywatyzacji hut dokonuje minister właściwy do spraw skarbu państwa, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-89.41" who="#MarekJanWójcik">Nadmieniam, że realizacja postanowień tego rozdziału nie pociąga za sobą skutków budżetowych.</u>
          <u xml:id="u-89.42" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W rozdziale 5: Restrukturyzacja majątkowa hut mówi się, że w hutach objętych procesem połączenia powierzchnia zbędnych terenów i związanej z nimi infrastruktury technicznej przekracza 1000 ha. Przepisy rozdziału 5 wspierają uporządkowanie problemów majątkowych hut poprzez nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, własności budynków i budowli pod warunkiem nienaruszenia praw osób trzecich.</u>
          <u xml:id="u-89.43" who="#MarekJanWójcik">Przepisy art. 28 zwalniają huty z obowiązku wniesienia pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego. Nabycie praw, o których wcześniej była mowa, potwierdza wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek huty.</u>
          <u xml:id="u-89.44" who="#MarekJanWójcik">Zgodnie z art. 29 ostateczna decyzja stanowi podstawę wpisu do ksiąg wieczystych oraz ewidencji gruntów i budynków. Rada Ministrów rozporządzeniem określi sposób potwierdzenia posiadania przez huty podlegające restrukturyzacji gruntów, w tym rodzaje dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach.</u>
          <u xml:id="u-89.45" who="#MarekJanWójcik">Przepisy art. 30 regulują wierzytelności skarbu państwa z tytułu nabycia przez huty budynków i innych obiektów, nieuiszczone w całości przed wejściem w życie ustawy. Postanowienia te zmniejszają obciążenia hut i regulują prawo własności, pozwalając na realizację zamierzeń związanych z zakończeniem restrukturyzacji majątkowej.</u>
          <u xml:id="u-89.46" who="#MarekJanWójcik">Nie jest zasadne, aby kwestie związane z uregulowaniem praw majątkowych pociągały dla restrukturyzowanej huty dodatkowe obciążenia majątkowe. Dlatego też celowe jest zastosowanie w tym przypadku art. 32, zgodnie z którym nieodpłatne nabycie praw majątkowych, wyszczególnione w tym rozdziale, zwolnione jest od podatku dochodowego.</u>
          <u xml:id="u-89.47" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W rozdziale 6: Zasady gospodarowania mieniem, mówi się, że jeśli chodzi o spółki prowadzące podstawową działalność hutniczą, nie powinny być wnoszone, lub powinny być z nich wydzielone, grunty, budynki, budowle, maszyny, urządzenia, które nie są niezbędne dla działalności, a także obiekty technologiczne, jak np. koksownie, zakłady energetyczne, do oddzielnych struktur właściwych branżowo. Majątek niehutniczy winien być wykorzystywany do celów restrukturyzacji finansowej: spłaty zobowiązań, konwersji itp., a także może być przekazany do oddzielnych struktur, np. lokalnych.</u>
          <u xml:id="u-89.48" who="#MarekJanWójcik">Należy oddzielić zarządzanie podstawowym majątkiem hutniczym od zarządzania pozostałym majątkiem, to jest niehutniczym i zbędnym. W art. 33 określono możliwość zrzeczenia się na rzecz Agencji Rozwoju Przemysłu SA odpowiednio własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niewykorzystanych na cele produkcyjne lub innych środków trwałych i obiektów trwale wyłączonych z eksploatacji jako mienie zbędne.</u>
          <u xml:id="u-89.49" who="#MarekJanWójcik">Gospodarować mieniem zbędnym będzie ARP SA na zasadach określonych w art. 34. PHS SA wniesie do agencji wkłady niepieniężne, w tym również wkłady i udziały w spółkach zależnych, oraz składniki materialne wyodrębnione z jej przedsiębiorstw. Mienie może być przekazywane w drodze umowy darowizny na własność gminie, oczywiście za jej zgodą, na cele związane z budownictwem mieszkaniowym, realizację urządzeń infrastruktury technicznej lub realizację innych celów publicznych, a także zadań własnych gminy.</u>
          <u xml:id="u-89.50" who="#MarekJanWójcik">Zgodnie z art. 35 sprzedaż nieruchomości odbywa się w drodze przetargu, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. W przypadku nieodpłatnego przekazania mienia zbędnego, zgodnie z postanowieniem art. 36, PHS SA albo Agencja Rozwoju Przemysłu SA mogą pomniejszyć, na podstawie art. 38, kapitał zapasowy o wartość księgową netto przekazywanego mienia zbędnego.</u>
          <u xml:id="u-89.51" who="#MarekJanWójcik">Zgodnie z postanowieniami art. 39 czynności cywilno-prawne, których stroną jest agencja, sprzedaż nieruchomości i ruchomości wchodzących w skład zasobów zwolnione są od opłat.</u>
          <u xml:id="u-89.52" who="#MarekJanWójcik">Agencja zwolniona jest również od opłat sądowych w sprawach cywilnych, dotyczących zasobu. Środki uzyskane ze sprzedaży mienia zbędnego oraz wartości niepieniężnych winny być, zgodnie z postanowieniami art. 40, przeznaczone przede wszystkim na wykup emitowanych w celu restrukturyzacji finansowej PHS SA obligacji. W przypadku uzyskania nadwyżki decyzję o dalszym przeznaczeniu i uzyskaniu w ten sposób środków podejmuje zebranie akcjonariuszy.</u>
          <u xml:id="u-89.53" who="#MarekJanWójcik">Rozdział 7: Nadzór nad restrukturyzacją hutnictwa żelaza i stali. Zgodnie z podziałem kompetencji sprawuje go minister właściwy do spraw gospodarki. Art. 41 - przebieg restrukturyzacji monitoruje przedsiębiorca wyłoniony w drodze przetargu nieograniczonego w trybie ustawy, o której mowa w art. 24. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawujący nadzór nad realizacją tego programu będzie monitorował podmioty realizujące programy restrukturyzacyjne i składał Radzie Ministrów roczne sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-89.54" who="#MarekJanWójcik">W rozdziale 8: Przepisy końcowe w art. 42 określono, że ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 14–17 i art. 19 zawartego w rozdziale 3: Restrukturyzacja zatrudnienia, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. i obowiązują do dnia 31 grudnia 2003 r.</u>
          <u xml:id="u-89.55" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałem dodać, że zarówno „Program restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali - aktualizacja w 2001”, jak i projekt ustawy były konsultowane z pracodawcami i związkami zawodowymi branży hutniczej w Polsce. Szacunkowe koszty budżetowe, wynikające z ustawy wyniosą:</u>
          <u xml:id="u-89.56" who="#MarekJanWójcik">— obciążenia budżetowe z tytułu realizacji programu — 87,4 mln zł (w tym restrukturyzacja zatrudnienia w latach 2002–2003, monitoring programu w latach 2002–2005);</u>
          <u xml:id="u-89.57" who="#MarekJanWójcik">— skutki restrukturyzacji finansowej (rozdział 2 ustawy): odroczenie wpływu do 2005 r. — łącznie 570, 4 mln zł; wpływy z tytułu odroczenia: w latach 2006–2007 — 114,1 mln zł; w latach 2008–2010 — 456,3 mln zł; ewentualne poręczenia obligacji do kwoty 600 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-89.58" who="#MarekJanWójcik">W opinii Komitetu Integracji Europejskiej z dnia 22 maja i 5 lipca 2001 r. sekretarz KIE pan Jacek Saryusz Wolski, sekretarz stanu, stwierdza, iż projekt ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-89.59" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Gospodarki wnoszę o jak najszybsze uchwalenie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (druki nr 3071 i 3161). Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-89.60" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#JanKról">Przechodzimy do dyskusji, podczas której wysłuchamy 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#JanKról">Otwieram debatę.</u>
          <u xml:id="u-90.3" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Szarawarskiego w imieniu klubu SLD.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#AndrzejSzarawarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wprowadziliśmy dziś nowy zwyczaj sprawozdawania poprzez czytanie tekstu ustawy. Ciekawy to sposób, ale chyba mało efektywny.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#AndrzejSzarawarski">Przystępujemy dzisiaj do drugiego czytania ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, ustawy bardzo potrzebnej, powszechnie oczekiwanej przez środowiska hutnicze i środowiska związane z hutnictwem, ustawy, która ma zapewnić prawne podstawy do realizacji rządowego programu przyjętego 5 czerwca. Tak się bowiem stało, że przy dużej bierności rządu w ostatnich latach sektor hutniczy znalazł się w krytycznej sytuacji. Zadłużenie wynosi ok. 10 mld nowych polskich złotych. Ubiegły rok mimo wzrostu sprzedaży przyniósł hutnictwu blisko 900 mln straty. Samodzielnie działające do tej pory huty zrealizowały własne programy restrukturyzacyjne, które pochłonęły ponad 2,5 mld dolarów. Prawdą jest, że po części unowocześniło to polskie hutnictwo, ale prawdą jest też, że nie zmieniło w sposób zadowalający struktury produkcji, w której ciągle dominuje produkcja półwyrobów. Nie podniosło także w znaczącym stopniu poziomu konkurencyjności naszych hut na rynkach światowych ani w aspekcie jakościowym, ani w aspekcie cenowym. Proces restrukturyzacji samodzielnych hut, pozbawiony należytego wsparcia i koordynacji ze strony państwa, przyniósł hutom olbrzymie zadłużenie, którego dzisiaj o własnych siłach huty nie są już w stanie udźwignąć.</u>
          <u xml:id="u-91.2" who="#AndrzejSzarawarski">Już w ubiegłym roku stało się jasne, że bez zdecydowanej ingerencji państwa i wypracowania jasnego programu restrukturyzacji dla całego sektora nie da się wyprowadzić polskiego hutnictwa z głębokiego kryzysu. Rząd naszym zdaniem zbyt długo pracował nad tym programem, ten program powinien się urodzić już pod koniec ubiegłego roku. Ale dobrze, że taki program w ogóle się urodził, bo polskie hutnictwo wymaga natychmiastowej pomocy ze strony państwa.</u>
          <u xml:id="u-91.3" who="#AndrzejSzarawarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jednym z najważniejszych obszarów wymagających szybkich i skutecznych działań jest restrukturyzacja finansowa hut. W stosunku do trzech grup podstawowych wierzycieli potrzebna jest jasna koncepcja oddłużenia. Hutnictwo jest bowiem, jak już powiedziałem, winne swoim wierzycielom ok. 10 mld zł, przy czym 3/4 tych zobowiązań to drogie krótkoterminowe zobowiązania, które huty muszą dzisiaj zaciągać. Pierwszą grupą wierzycieli są instytucje budżetowe i parabudżetowe, którym hutnictwo zalega ponad 1200 mln zł, czyli ok. 14%. 75% tych zobowiązań to zobowiązania przeterminowane. Mimo że stanowią one zaledwie kilkanaście procent, to są — z uwagi na ich egzekwowanie przez instytucje typu ZUS, budżet państwa itd. — bardzo dla hut uciążliwe. W tej grupie największym wierzycielem jest ZUS, którego zaległości szacuje się już na ponad 200 mln zł, i Fundusz Ochrony Środowiska — ponad 210 mln.</u>
          <u xml:id="u-91.4" who="#AndrzejSzarawarski">Ustawa przewiduje różne możliwości restrukturyzacji tego zadłużenia, m.in. odroczenie spłat na lata powyżej 2005 r., rozłożenie tych zobowiązań w tym czasie na raty, umorzenie części lub całości tych zobowiązań oraz ewentualnie zamiana podlegającego spłacie zadłużenia na akcje i udziały. W tej grupie znajdują się również samorządy, którym nie tylko hutnictwo, ale także i górnictwo, bo głównie dotyczy to terenu Śląska, zmniejszyło znacznie dochody. Nie będzie więc to proces łatwy, jeśli chodzi o negocjacje z wierzycielami.</u>
          <u xml:id="u-91.5" who="#AndrzejSzarawarski">Zastrzeżenia budzi jednak procedura oddłużeniowa, która jest opisana w art. 6–10. Zakłada ona bowiem konieczność budowania przez huty programów restrukturyzacyjnych w terminie do 6. miesięcy, zatwierdzanych przez ministra, nie zawiera jednak określenia, kiedy minister ma to zatwierdzić, czy za 5 dni, czy za 5 miesięcy. Istnieje również konieczność ogłoszenia tego w ciągu 21 dni w dziennikach o zasięgu ogólnopolskim. Jasno więc z tego wynika, że ta procedura trwa w czasie. Dopiero potem mogą się rozpocząć z wierzycielami negocjacje, które również nie mają ani ograniczenia czasowego, ani nie jest wmontowany w proces negocjacji arbitraż odpowiedzialnego ministra. Jak to się skończy, wiemy z trzech dotychczas obowiązujących ustaw restrukturyzacyjnych, m.in. z ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, którą przyjęto w 1998 r., a która do dnia dzisiejszego nie przyniosła żadnej spółce węglowej możliwości oddłużenia. Efekt - z 9 mld zł zadłużenie górnictwa wzrosło do 22 mld zł. O ile pójdziemy tą drogą co w ustawie, prawdopodobnie z hutnictwem stanie się to samo.</u>
          <u xml:id="u-91.6" who="#AndrzejSzarawarski">Poważną grupą wierzycieli są banki, którym huty winne są ponad 2,5 mld zł, co stanowi około 30% zadłużenia górnictwa.</u>
          <u xml:id="u-91.7" who="#AndrzejSzarawarski">Trzecią grupą są partnerzy handlowi, głównie dostawcy towarów i usług, w tym m.in. Polskie Koleje Państwowe, którym huty zalegają ponad 540 mln.</u>
          <u xml:id="u-91.8" who="#AndrzejSzarawarski">Zasadniczą rolę w procesie restrukturyzacji zadłużenia w stosunku do tej grupy wierzycieli przypisuje się Agencji Rozwoju Przemysłu, która drogą emisji obligacji i zaciągania kredytów, aby zdobyć środki na wykupienie najpilniejszych zobowiązań finansowych, w tym kredytów bankowych, zadłuża się. Ma ona spłacić m.in. zobowiązania wobec dostawców energii, paliw, węgla kamiennego, koksu oraz innych podstawowych surowców i półproduktów gwarantujących ciągłość produkcji hutniczej. Agencja ma również wykupić najgorętsze kredyty, a także składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne wraz z odsetkami. Na ten cel rząd przewidział gwarancje rządowe, poręczenia do kwoty 600 mln zł. To bardzo poważna kwota.</u>
          <u xml:id="u-91.9" who="#AndrzejSzarawarski">Proponuje się także redukcję zadłużenia poprzez zamianę wierzytelności na akcje i udziały. Ale w tej ustawie brak wystarczających zabezpieczeń, szczególnie dla Agencji Rozwoju Przemysłu, która przy tak głębokim zaangażowaniu w proces wykupywania zadłużeń hutniczych może sama popaść w tarapaty finansowe.</u>
          <u xml:id="u-91.10" who="#AndrzejSzarawarski">Bardzo ważnym elementem tego programu jest restrukturyzacja zatrudnienia. Trzeba zwrócić uwagę na fakt, że w ostatnich 10. latach zatrudnienie spadło ze 147 tys. w roku 1990 do 38 tys. w roku 2000. Program zakłada dalszą redukcję zatrudnienia w latach 2002–2003, łącznie 8 tys. ludzi, co pozwoliłoby uzyskać wydajność rzędu 400 ton stali surowej na jednego zatrudnionego. Jest to taki standard europejski. Jednak środki na redukcję tego zatrudnienia mają wygospodarować zadłużone i pozbawione zasobów finansowych huty przy częściowej pomocy państwa - po 40 mln zł w latach 2002–2003.</u>
          <u xml:id="u-91.11" who="#AndrzejSzarawarski">W tym roku kończy się działanie Hutniczego Pakietu Socjalnego, który daje hutnikom w miarę korzystne warunki odejścia. W przyszłym roku ustawa proponuje znacznie gorsze warunki odchodzenia, ponieważ część osłon z Hutniczego Pakietu Socjalnego nie może już dzisiaj być zastosowana z uwagi na brak środków finansowych. Tu kryje się pewne niebezpieczeństwo, jak ostatecznie zareagują związki zawodowe. Do tej pory redukcja zatrudnienia w hutnictwie odbywała się w miarę bezkonfliktowo, natomiast w latach 2002–2003 będą znacznie gorsze, trudniejsze warunki dla tych 8 tys. ludzi, którzy muszą odejść z hutnictwa. Myślę, że potrzebne są rozwiązania w postaci dalszych negocjacji ze związkami zawodowymi, które by ten problem złagodziły.</u>
          <u xml:id="u-91.12" who="#AndrzejSzarawarski">Jest w tym pakiecie związanym z redukcją zatrudnienia zapis art. 18, który zobowiązuje huty korzystające z dotacji na restrukturyzację zatrudnienia do niezatrudniania nowych pracowników. W hutnictwie pogłębia się od kilku lat niekorzystna struktura zatrudnienia. Załogi hutnicze się starzeją. Brakuje dopływu nowych ludzi z wysokimi kwalifikacjami, szczególnie takich, którzy będą otwarci na dostosowanie się do wymogów nowych technologii. Stąd uważamy, że przy dalszej redukcji zatrudnienia w hutnictwie problem luki pokoleniowej, jaka się tworzy, powinien być przez rząd i przez kierownictwa hut zauważony i odpowiednio rozwiązany.</u>
          <u xml:id="u-91.13" who="#AndrzejSzarawarski">Za jedną z kluczowych pozycji proponowanego przez rząd programu uważamy restrukturyzację organizacyjną hut. Konsolidacja podstawowych hut, Katowice, Sendzimira, od dawna stanowiła podstawowy klucz dający szansę na uporządkowanie procesów inwestycyjnych, na zmianę struktury produkcji, na lepsze zaopatrywanie rynku krajowego i większą konkurencyjność. Należy zauważyć, że rośnie ciągle import stali do Polski, że dzisiaj już 38% stali konsumowanej w Polsce to stal pochodząca z importu. Proponowana konsolidacja takich hut, jak: Katowice, Sendzimira, Florian i Cedler, może utworzyć nową jakość. W przyszłości powinna do nich dołączyć Huta Częstochowa. Natomiast proces ten nie będzie łatwy, gdyż majątki tych hut są zajęte, są zadłużenia finansowe. Wydaje się nam, że będzie to trudny problem.</u>
          <u xml:id="u-91.14" who="#AndrzejSzarawarski">Nie chciałbym się odnosić do innych zapisów ustawy dotyczących nadzoru, gospodarki mieniem. Chciałbym tylko jedno zauważyć: Sojusz Lewicy Demokratycznej uważa, że ta ustawa jest bardzo potrzebna. Nie będziemy rządowi przeszkadzać nie tylko w zastosowaniu tej ustawy, ale wręcz uważamy, że rząd bardzo ostro powinien się zająć, mając taki instrument prawny, realizacją przyjętego programu. Dlatego, mimo wielu krytycznych uwag, jakie budzi w nas zarówno przyjęty program, jak i proponowana w Wysokiej Izbie ustawa, poprzemy tę ustawę w głosowaniu i będziemy wspomagać rząd w realizacji programu hutnictwa, mając świadomość, że ten rząd już niewiele zrobi, że większość zobowiązań, jakie niesie ten program i ta ustawa, będzie musiał realizować następny rząd, wyłoniony po wyborach 23 września. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-91.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu pana posła Władysława Kieliana w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#WładysławKielian">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu klubu AWS przedstawić stanowisko do projektu ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#WładysławKielian">Ustawa o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali trafia wreszcie pod obrady Sejmu. Ten fakt należy przyjąć z zadowoleniem. Trudno wręcz przecenić znaczenie tego dokumentu, gdyż, będąc podstawowym instrumentem procesu restrukturyzacji hutnictwa, stwarza on realne nadzieje na uzdrowienie dramatycznej sytuacji tej branży. Szkoda, że dzieje się to dopiero teraz, to znaczy na dwa miesiące przed upływem kadencji obecnego Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-93.2" who="#WładysławKielian">Ustawa daje narzędzia służące restrukturyzacji organizacyjnej i finansowej hutnictwa. Jednym z jej filarów jest konsolidacja produktowa, której potrzeba wprowadzenia od dawna była postulowana przez środowisko hutnicze, oraz utworzenie spółki Polskie Huty Stali SA. Konsolidacja zapewnia optymalne wykorzystanie zdolności produkcyjnych, procesów technologicznych oraz osiągnięcie efektu skali działalności. Docelowo pozwoli także na lepsze zaplanowanie i wykorzystanie środków finansowych na inwestycje, zapobiegając ich ewentualnemu dublowaniu, co niejednokrotnie miało miejsce w przeszłości.</u>
          <u xml:id="u-93.3" who="#WładysławKielian">Innym z filarów ustawy, o ile nie najważniejszym, jest restrukturyzacja finansowa branży, jej przeprowadzenie warunkuje bowiem powodzenie samego programu restrukturyzacji. Ustawa precyzuje, jakie rodzaje zobowiązań podlegają restrukturyzacji finansowej, a także jakie są jej formy: odroczenie terminu spłaty zobowiązań na określony czas, rozłożenie spłaty zobowiązań na raty, umorzenie całości lub części zobowiązań, zamiana podlegających spłacie zobowiązań na akcje albo udziały hut. Należy podkreślić, iż restrukturyzacja ta nie następuje automatycznie i bezwarunkowo. Dla jej przeprowadzenia niezbędne jest przedstawienie przez zainteresowane huty programu restrukturyzacyjnego, który zawierać musi:</u>
          <u xml:id="u-93.4" who="#WładysławKielian">- określenie sposobu i środków działania, które zapewnią hucie albo PHS SA osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na działalności operacyjnej wraz ze wskazaniem terminu, w jakim to się stanie,</u>
          <u xml:id="u-93.5" who="#WładysławKielian">- opis zadań wykonywanych przez huty albo PHS SA w zakresie ochrony środowiska wraz z harmonogramem ich realizacji,</u>
          <u xml:id="u-93.6" who="#WładysławKielian">- analizę stanu i prognozę ekonomiczno-finansową huty albo PHS SA na okres restrukturyzacji,</u>
          <u xml:id="u-93.7" who="#WładysławKielian">- założenia i harmonogram realizacji restrukturyzacji zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-93.8" who="#WładysławKielian">Takie podejście zapewnia efektywne wykorzystanie pomocy publicznej, a więc gwarantuje udzielanie jej tylko tym podmiotom, które przedstawią wiarygodny i przekonujący program sanacyjny.</u>
          <u xml:id="u-93.9" who="#WładysławKielian">Mimo pozytywnej oceny faktu opracowania takiej ustawy, nasuwa się wiele wątpliwości dotyczących jej wykonalności. Oto najważniejsze z nich.</u>
          <u xml:id="u-93.10" who="#WładysławKielian">Restrukturyzacja finansowa, o której mowa w ustawie, dotyczy tylko zobowiązań hut wobec budżetu państwa oraz instytucji parabudżetowych. Zobowiązania te wynoszą 1,2 mld zł, co w strukturze zadłużenia ogółem hut stanowi zaledwie 14%. Ponadto należy podkreślić, że tylko część tej kwoty może być przedmiotem postępowania restrukturyzacyjnego. W samym programie restrukturyzacji, przyjętym przez Radę Ministrów 5 czerwca br., niewiele mówi się na temat sposobu restrukturyzacji pozostałych części zadłużenia. Sformułowania typu „należy przeprowadzić negocjacje” czy „wydaje się nieodzowne przeprowadzenie w niektórych przypadkach konwersji zadłużenia” należą, niestety, do znanej już z poprzedniej wersji programu kategorii pobożnych życzeń. Praktyka dnia dzisiejszego pokazuje, że żadne negocjacje, a tym bardziej propozycje zamiany wierzytelności na udziały nie spotykają się z zainteresowaniem ze strony wierzycieli hut. Co więcej, część firm współpracujących z branżą usztywnia swoje stanowisko, zaostrzając warunki współpracy. Dotyczy to np. Polskich Kolei Państwowych, które wprowadzają kaucje gwarancyjne lub gwarancje bankowe jako formę zabezpieczenia terminowego regulowania należności. Nie trzeba chyba dodawać, że spełnienie tych warunków przez huty jest bardzo trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Innym ze sposobów restrukturyzacji zadłużenia miałaby być sprzedaż przez PKP swoich wierzytelności. Droga ta prowadzi jednak donikąd, a dokładniej rzecz biorąc do szybkiej zagłady hut, ponieważ firmy pośredniczące w obrocie wierzytelnościami dokonują ich natychmiastowej egzekucji. Na marginesie warto zwrócić uwagę na inny aspekt sprawy, a mianowicie w ten oto sposób restrukturyzacja jednej spółki skarbu państwa odbywa się kosztem innych spółek również należących do skarbu państwa. Można zrozumieć konieczność gruntownej restrukturyzacji PKP, ale program ich naprawy powinien być skoordynowany z programem restrukturyzacji hutnictwa. Takiej koordynacji, jak widać, ciągle brakuje, a przecież sami autorzy programu mają świadomość, że bez rozwiązania tego problemu, tzn. spłaty zobowiązań wobec PKP wynoszących 0,5 mld zł, nie będzie możliwa restrukturyzacja hutnictwa.</u>
          <u xml:id="u-93.11" who="#WładysławKielian">Przeprowadzenie konsolidacji może być poważnie utrudnione, przeszkodą jest istniejące zabezpieczenie wierzycieli na majątku hut (przewłaszczenie, zastawy), a także warunki obowiązujących umów kredytowych, które w istotny sposób ograniczają swobodę dysponowania majątkiem, a tym samym możliwość przeprowadzenia restrukturyzacji i konsolidacji związanej z przekształceniami własnościowymi. Sytuacja ta dotyczy wielu hut, a szczególne znaczenie ma w przypadku Huty Katowice SA oraz Huty im. Tadeusza Sendzimira SA, których znaczna część majątku produkcyjnego jest przedmiotem zabezpieczeń. Brak akceptacji wierzycieli dla takiego procesu skutecznie zablokuje konsolidację branży.</u>
          <u xml:id="u-93.12" who="#WładysławKielian">Również względy społeczne mogą stanąć na przeszkodzie udanej konsolidacji. Konsolidacja w proponowanym kształcie, tzn. obejmująca 4 huty (Katowice, Cedler, Sendzimira i Florian), spotyka się bowiem z ogromnym sprzeciwem ze strony zarządów i załóg najmniejszych hut - Cedler oraz Florian. Swoje oficjalne negatywne stanowisko wyraziły również władze samorządowe Siemianowic i Świętochłowic, a więc miast, w których zlokalizowane są zakłady obu spółek. Oznacza to, że huty te nie zostały w dostateczny sposób przekonane o celowości konsolidacji, nie przedstawiono im korzyści związanych z takim posunięciem. Przełamanie tego oporu będzie bardzo trudne i z pewnością nawet jeśli nie uniemożliwi, to znacznie utrudni pomyślne przeprowadzenie całego procesu.</u>
          <u xml:id="u-93.13" who="#WładysławKielian">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Krajowe hutnictwo nie ma już zbyt wiele czasu na naprawę sytuacji. Prawdę mówiąc, może się okazać, że na jakiekolwiek zmiany i ratowanie branży jest już za późno. Świadczą o tym chociażby wyniki za pierwsze półrocze, opublikowane kilka dni temu. Można je określić jednym słowem: zatrważające. Przytoczę je w tym miejscu, ponieważ wydaje się, że część posłów, szczególnie niemających na co dzień do czynienia z hutnictwem, nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji, w jakiej znalazła się branża.</u>
          <u xml:id="u-93.14" who="#WładysławKielian">O ponad 14% spadła w pierwszym półroczu produkcja stali w odniesieniu do pierwszego półrocza 2000 r. Spadek produkcji dotknął wszystkie asortymenty. Najbardziej rentownych wyrobów gotowych wytworzono o ok. 15,4% mniej niż w tym samym okresie ubiegłego roku. Tymczasem dane za 5 miesięcy dla wszystkich krajów Europy Środkowowschodniej wskazują średnio na ok. 1,1-procentowy wzrost produkcji. Unia Europejska odnotowała, co prawda, spadek, ale tylko rzędu 1,2%. Średnio na świecie produkcja spadła minimalnie, tj. o ok. 0,2%. Z roku na rok rośnie o ok. 10–11% import, sięgając już prawie 40% krajowego zużycia wyrobów hutniczych. Oznacza to, że polskie huty tracą rynek. Tymczasem zachodnie koncerny nie tylko coraz więcej eksportują do Polski, ale często noszą się z zamiarem lokowania tu produkcji (np. ostatnio ogłoszone przez Eko-Stahl plany uruchomienia linii cynkowania i powlekania).</u>
          <u xml:id="u-93.15" who="#WładysławKielian">W pierwszym kwartale 2001 r. strata netto hutnictwa wyniosła ok. 274 mln zł i była dwukrotnie wyższa niż w tym samym okresie 2000 r. Wyniki finansowe za pierwsze półrocze znane będą prawdopodobnie w końcu lipca, jednak w drugim kwartale należy spodziewać się straty netto porównywalnej z wynikiem pierwszych trzech miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-93.16" who="#WładysławKielian">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Opracowanie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali można podsumować następująco: Dobrze, że jest, szkoda, że tak późno. Niestety, nie da się ukryć, że odpowiedzialność za tę sytuację spada przede wszystkim na rządy. Rząd pracował przez trzy lata, aby, po pierwsze, stwierdzić, że program restrukturyzacji w wersji przyjętej przez Radę Ministrów w czerwcu 1998 r. jest niewykonalny, po drugie, opracować aktualizację programu wraz z ustawą, która jest głównym narzędziem jego realizacji. Skutki tej opieszałości mogą być dla branży opłakane. Dlatego apeluję o jak najszybsze przyjęcie tej ustawy przez Sejm obecnej kadencji. Dalsza zwłoka w podjęciu kluczowych dla hutnictwa decyzji oznaczać będzie, że branża hutnicza w Polsce przestanie istnieć, a wszelka pomoc dla niej stanie się bezprzedmiotowa.</u>
          <u xml:id="u-93.17" who="#WładysławKielian">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu klubu AWS zgłaszam poprawki. Nie będę już ich omawiał, ponieważ i tak wszystkie poprawki będą omawiane na forum komisji. Przekażę poprawki na ręce pana marszałka. Bardzo proszę o szybkie skierowanie tych poprawek z drugiego czytania do pracy w Komisji Gospodarki. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#JanKról">Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu panią poseł Barbarę Imiołczyk w imieniu klubu Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#BarbaraImiołczyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Unii Wolności popiera projekt ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali i wnosi o to, aby ta ustawa mogła być szybko uchwalona. Nie zgłaszam w imieniu klubu poprawek do projektu. Mam nadzieję, że po wniesionych przez pana posła i ewentualnie, posłów reprezentujących inne kluby, poprawkach Komisja Gospodarki będzie mogła spotkać się jeszcze jutro po to, żeby te poprawki zaopiniować - dzisiaj, podpowiada tutaj pan poseł - po to, żebyśmy w piątek rano mogli tę ustawę przyjąć.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#BarbaraImiołczyk">Nie będę mówić o wątpliwościach i trudnościach w realizacji tej ustawy, bo w tym wyręczyli mnie moi przedmówcy. Chciałabym natomiast powiedzieć, że dobrze, że ta ustawa jest. Natomiast fatalnie, że jest dopiero teraz. Klub Parlamentarny Unii Wolności zabiegał o to, aby ustawa była możliwie wcześnie przygotowana przez rząd i przesłana do parlamentu. Wielokrotnie osobiście w tej sprawie kierowałam pytania do ministra gospodarki, do wicepremiera, do premiera. Z inicjatywy Klubu Parlamentarnego Unii Wolności wiosną tego roku odbyła się debata na temat sytuacji w hutnictwie i wtedy to na tej sali dostaliśmy informację, że w kwietniu zostanie przyjęty program restrukturyzacji, a projekt ustawy, jako pilny, również pod koniec kwietnia zostanie skierowany pod obrady Izby.</u>
          <u xml:id="u-95.2" who="#BarbaraImiołczyk">Rząd nie dotrzymał słowa danego parlamentowi. Wielokrotnie nie dotrzymał również słowa danego hutnikom na różnych spotkaniach.</u>
          <u xml:id="u-95.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-95.4" who="#BarbaraImiołczyk">Konsekwencje tego mogą być naprawdę bardzo poważne. Jak powiedział pan poseł Kielian, może i jest tak, że nie wszyscy posłowie zdają sobie sprawę z tego, jak trudna jest w tej chwili sytuacja branży. Na szczęście nie wszyscy muszą. Ale ja jestem posłanką z okręgu, gdzie ludzie od wielu miesięcy codziennie oczekują z przerażeniem, co stanie się w Hucie Katowice. Łamanie przez rząd kolejnych obietnic, niedotrzymywanie słowa, jest po prostu okłamywaniem tych ludzi. Nie tylko pracowników huty, ich rodzin, ale również i wielu firm, które zależą od funkcjonowania huty. Rząd nie dotrzymał słowa nie tylko w kwestii, która wydawałaby się stosunkowo prosta — przygotowania programu, projektu ustawy i przesłania jej do parlamentu. Rząd nie dotrzymał słowa również w innych kwestiach. Nie jest rozwiązana sprawa bieżącego funkcjonowania Huty Katowice. Według rządu po to zostało powołane Towarzystwo Finansowe „Silesia”, żeby zapewnić bieżące finansowanie huty. Nie zdało to egzaminu i to nie tylko z winy Towarzystwa „Silesia”, ale również z winy rządu, który wskazał towarzystwu wypełnianie innych zadań, które spowodowały, że akurat dla huty pieniędzy nie wystarczyło.</u>
          <u xml:id="u-95.5" who="#BarbaraImiołczyk">Dzisiaj, mając nadzieję, że ustawa zostanie uchwalona jeszcze w tym tygodniu, chciałabym zapytać przedstawiciela rządu w imieniu moich wyborców, kiedy ustawa wejdzie w życie? Konta Huty Katowice były już kilkakrotnie blokowane przez banki. Zbliża się kolejny termin. Czy program upadłości Huty Katowice to jest ten program, który rząd chce zrealizować? Mam nadzieję, że nie. Mówię o tym naprawdę z ogromną powagą, bo, proszę państwa, widzimy, że zagraża nam kataklizm i możemy ten kataklizm powstrzymać. Bo to będzie kataklizm. Dla tego regionu, dla tego obszaru to będzie kataklizm porównywalny z najgorszym kataklizmem.</u>
          <u xml:id="u-95.6" who="#BarbaraImiołczyk">Co do momentu wejścia w życie ustawy: Czy rząd zamierza doprowadzić do sytuacji, w której mógłby być wykonany program konsolidacji i byłoby zapewnione bieżące funkcjonowanie hut? Będę oczekiwała na odpowiedź pana ministra. Proszę wybaczyć, że nie będę obecna przez cały czas na sali posiedzeń, ponieważ w tym samym czasie odbywa się posiedzenie komisji, której współprzewodniczę. Poproszę jednak, aby w momencie, kiedy pan minister będzie odpowiadał, poproszono mnie na salę.</u>
          <u xml:id="u-95.7" who="#BarbaraImiołczyk">W imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności popieram projekt ustawy i wnoszę o jego szybkie uchwalenie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#JanKról">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#JanKról">Pana posła Bogdana Pęka nie widzą na sali, mimo że zapisał się do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-96.2" who="#JanKról">Pan poseł Jerzy Polaczek zabierze głos w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#JerzyPolaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość przedstawić stanowisko wobec sprawozdania Komisji Gospodarki o rządowym projekcie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali. Niektórzy moi przedmówcy zwracali już uwagę na pilność tego projektu i walkę z czasem. Jest to jedna z kluczowych kwestii, która nie została zapisana w tej ustawie, natomiast wpływa ona na skuteczność i wyniki, które, mam nadzieję, zostaną osiągnięte poprzez wdrożenie tej ustawy w życie. Chciałbym zwrócić uwagę na kilka elementów w tej ustawie.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#JerzyPolaczek">Po pierwsze, warto podkreślić, iż analogicznie do ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego mamy do czynienia z restrukturyzacją finansową. Ta restrukturyzacja finansowa hut ma odniesienie do budżetu państwa oraz do innych państwowych funduszy, w tym również powiatu i gminy. Postępowanie oddłużeniowe, na które czeka polskie hutnictwo, wszczyna się zgodnie z ustawą do 30 dni od dnia zatwierdzenia przez ministra gospodarki programu restrukturyzacyjnego, czyli wniosek jest ten sam, o czym powiedziałem na początku: czas goni wszystkie podmioty, wszystkie strony zainteresowane skuteczną restrukturyzacją finansową, majątkową polskich hut. Program ten powinien być przedłożony do zatwierdzenia w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, powinien również określać przewidywaną datę zysku operacyjnego z działalności. Chciałbym też zwrócić uwagę na bardzo silne umocowanie w procesie przekształceń i zmian Agencji Rozwoju Przemysłu, która uczestniczy w szeregu przekształceń, poręczeń i gwarancji wraz ze skarbem państwa; trzeba tu też podkreślić wysokość tych poręczeń i gwarancji, które są określone w ustawie - do poziomu 600 mln nowych złotych. Jeśli chodzi o restrukturyzację zatrudnienia, to warto podkreślić, iż pomimo niebezpieczeństwa utraty pracy czy groźby upadłości niektórych hut w Polsce te świadczenia, które są przewidziane na restrukturyzację zatrudnienia, mają również w części swoje odniesienie do ustawy, która też była omawiana i przyjęta w tym Sejmie. Chodzi oczywiście o restrukturyzację górnictwa węgla kamiennego. Co prawda ten pakiet socjalny nie jest tak bogaty, jak w tamtej ustawie, niemniej on daje ustawowe, rzeczywiste gwarancje w procesie przekwalifikowania w postaci kontraktów szkoleniowych czy w postaci odpraw warunkowych dla hutników.</u>
          <u xml:id="u-97.2" who="#JerzyPolaczek">Mam również pewne wątpliwości co do zapisów kilku artykułów i chciałbym, żeby były one potraktowane przez obecnego tutaj pana ministra Nowaka jako pytania. Mianowicie ustawa w art. 18 ust. 1 i 2 stwierdza, iż w przypadku huty bądź holdingu, który ma powstać w wyniku połączenia części hut - Polskie Huty Stali SA - dotacja przekazywana na restrukturyzację zatrudnienia jest jednocześnie obligiem dla tych podmiotów co do niezatrudniania nowych pracowników. Natomiast mówi się też o tym, że sam minister właściwy do spraw gospodarki podejmuje tego rodzaju decyzje. W mojej ocenie jest to - w procesie gospodarki rynkowej - rozwiązaniem nieskutecznym i bardziej formalnym niż gospodarczym. Chcę tutaj zwrócić jednak uwagę na to, iż na przykład absolwenci politechniki - wydziału hutnictwa - mogą zadać w tym momencie pytanie, w jakim trybie będą mogli uzyskać w przyszłości pracę po wejściu w życie tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-97.3" who="#JerzyPolaczek">Chcę zwrócić również uwagę na zapis art. 21, który niejako podnosi do rangi ustawowej, oprócz hut, jedną ze spółek prawa handlowego, której właścicielem jest skarb państwa. Wydaje się, że tutaj rząd może dokonać stosownej autopoprawki, żeby nie czynić tego rodzaju precedensów, lecz przenieść jedynie uprawnienia właścicielskie w tej spółce - chodzi o Towarzystwo Finansowe „Silesia” - z ministra skarbu na ministra gospodarki. Myślę, że to będzie bardziej właściwe i bardziej czytelne, jeśli chodzi o formułę prawną.</u>
          <u xml:id="u-97.4" who="#JerzyPolaczek">Dalej, chcę zwrócić uwagę na art. 24, przeciwko któremu chcę jednak zaprotestować. Mianowicie nie może być tak, że państwo angażuje setki milionów nowych złotych, angażuje swoje instytucje państwowe - tutaj przede wszystkim chodzi o Agencję Rozwoju Przemysłu - a jednocześnie przyjmuje się delegację dla ministra właściwego do spraw gospodarki, by w przyszłości mógł powierzyć zarządzanie tym konsorcjum hutniczym bądź poszczególnymi hutami podmiotowi, który ma być wybrany w drodze przetargu nieograniczonego. Można tu zadać następne pytanie: W jakim trybie ten podmiot gospodarczy będzie oceniany? Tutaj tworzy się taki dualizm: odpowiedzialność finansowa jest po stronie budżetu, po stronie instytucji państwowych, natomiast następuje swoista prywatyzacja zarządzania. Przeciwko takiemu rozwiązaniu chcę tutaj zaprotestować i wnoszę w jednej z poprawek o skreślenie tegoż artykułu.</u>
          <u xml:id="u-97.5" who="#JerzyPolaczek">I w kontekście tego, co powiedziałem przed chwilą - art. 41 również daje delegację w kwestii monitorowania przez przedsiębiorcę, który ma być wyłoniony w drodze przetargu, samego procesu restrukturyzacji. Uważam, że jest to druga niekonsekwencja w tym projekcie ustawy, gdyż jeśli zakładamy, iż budżet państwa angażuje setki milionów polskich złotych, tracą na tym państwowe fundusze i gminy - z tytułu postępowania oddłużeniowego - to nie może być tak, żeby te same instytucje państwowe, przede wszystkim Ministerstwo Gospodarki i np. Agencja Rozwoju Przemysłu, nie były zobligowane konsekwentnie do monitorowania tego procesu do roku 2010. Ja mam lepszą, powiedziałbym, ocenę trwałości takiego bytu, jakim jest Agencja Rozwoju Przemysłu, niż przedsiębiorcy państwowego czy prywatnego co do horyzontu czasowego, w którym się w tej ustawie poruszamy. Może się również pojawić w tym momencie pytanie o dodatkowe koszty związane z samym procesem zarządzania i monitorowania restrukturyzacji polskiego hutnictwa. Uważam, że nie należy do tych dodatkowych kosztów - może nie najważniejszych - dopuścić.</u>
          <u xml:id="u-97.6" who="#JerzyPolaczek">Pomimo tych wątpliwości, zastrzeżeń mój klub parlamentarny będzie wnosił o pilne uchwalenie tej ustawy, tak aby jeszcze na tym posiedzeniu Sejmu w piątek móc rozpatrzyć poprawki i przyjąć tę ustawę. Myślę, że jest to obecnie realne koło ratunkowe, które chroni miejsca pracy, daje oddech i możliwość stabilizacji finansowej polskim hutom, a przede wszystkim jest to ustawa, na którą czekają tysiące rodzin polskich hutników. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-97.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#JanKról">W imieniu klubu SKL głos zabierze pan poseł Wojciech Arkuszewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#WojciechArkuszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przemawiam jako ostatni w tej debacie. Myślę, że pan poseł sprawozdawca wystarczająco długo i szczegółowo wyjaśniał, po co jest ta ustawa, pozostali przedmówcy powiedzieli już chyba wszystko, co można na ten temat powiedzieć i w dodatku wszyscy tę ustawę poparli. Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe poprze tę ustawę, tak samo jak wszyscy pozostali, jest ona bowiem potrzebna.</u>
          <u xml:id="u-99.1" who="#WojciechArkuszewski">Ja natomiast chciałbym przedstawić jedną ogólną uwagę, jeżeli pan marszałek pozwoli. W ciągu ostatnich lat obserwowaliśmy restrukturyzację hutnictwa, górnictwa, zbrojeniówki, kolei państwowych, energetyki, gazownictwa. Można powiedzieć, że restrukturyzacja energetyki z kłopotami, ale powoli posuwa się do przodu, w tej kadencji uchwaliliśmy ustawę o restrukturyzacji górnictwa, zbrojeniówki, PKP, w tej chwili uchwalamy ustawę o restrukturyzacji hutnictwa - myślę, że gazownictwo zostawimy już naszym następcom w kolejnej kadencji - ale trzeba powiedzieć o jednej sprawie, że z tych wszystkich branż hutnictwo dokonało największego wysiłku restrukturyzacyjnego. Był to największy wysiłek z dwóch powodów, po pierwsze, redukcje zatrudnienia w hutnictwie były największe - wydaje mi się, że w żadnej branży nie zredukowano zatrudnienia prawie pięciokrotnie - a po drugie, największy wysiłek inwestycyjny. I prawdę powiedziawszy, z żalem trzeba przyznać, że nie zmieniło to podstawowych problemów hutnictwa, nadmiaru mocy produkcyjnych i problemu, że wyroby są słabo przetworzone, a te wyższej jakości ciągle importujemy. W moim przekonaniu chyba głównym problemem był jednak brak współpracy w tej branży, fakt, że wszyscy budowali linie ciągłego odlewania stali i wszyscy rzeczywiście inwestowali, ale owe inwestycje wszystkich hut nie rozwiązywały problemów, przed którymi stało hutnictwo. Wreszcie restrukturyzacja branży była zablokowana przez konflikt dwóch największych hut, konflikt ich zarządów w sytuacji, kiedy Huta Katowice jest hutą produkującą półwyroby i funkcjonowanie zależy tu od współpracy z innymi hutami.</u>
          <u xml:id="u-99.2" who="#WojciechArkuszewski">Pojawia się pytanie. Oczywiste jest, że ta ustawa jest spóźniona i że rośnie import. To wszystko prawda. Czy owa spóźniona ustawa i wszystko, co się stało w ciągu tych lat, dają jeszcze szansę na rozwiązanie problemów? W moim przekonaniu ustawa ta musi być uchwalona, ale być może trzeba będzie coś jeszcze zrobić w czasie następnej kadencji. Obecnie nie ma już sensu dzielenie włosa na czworo i zastanawianie się, co możemy jeszcze zrobić, bo jest już zbyt późno. Można tylko z żalem stwierdzić, że problemy polskiego hutnictwa są chyba przykładem powtórzenia po prawie 50 latach dyskusji w hutnictwie zachodnioeuropejskim, które też 50 lat temu cierpiało na nadmiar produkcji, na nadmiar mocy i w istocie rzeczy to doprowadziło do powstania Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, od której zaczęła się historia Unii Europejskiej. Można powiedzieć, że w skali Europy problemy hutnictwa miały bardzo daleko idące konsekwencje prowadzące do ich rozwiązania. Nie wiem, czy to, co u nas się stanie, będzie będzie miało też tak daleko idące skutki, ale możemy życzyć powodzenia wszystkim hutnikom.</u>
          <u xml:id="u-99.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#JanKról">Panie posłanki i panowie posłowie, mimo że w drugim czytaniu nie przewiduje się pytań - przypominam o tym, bo w tej chwili mamy rzeczywiście nawał pracy - to ja dopuszczę, ale do jednominutowych pytań. Sześciu posłów się zapisało. W zasadzie obecnie już nie dopuszczamy do pytań w trakcie drugiego czytania, regulamin tego nie przewiduje. Jeżeli jest zgoda, to po jednej minutce sześć pytań.</u>
          <u xml:id="u-100.2" who="#JanKról">Proszę bardzo, pan poseł Jacek Kasprzyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#JacekKasprzyk">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#JacekKasprzyk">Pierwsze moje pytanie kieruję do Prezydium Sejmu. Rozpatrujemy bardzo poważną ustawę, a jest tylko jeden przedstawiciel rządu, czyli resort ministra gospodarki. Dlaczego nie ma właściciela - Ministerstwa Skarbu Państwa, jak również nie ma przedstawiciela ministra finansów? Przecież ta ustawa pociąga za sobą określone środki finansowe i warto byłoby wiedzieć, czy będzie zabezpieczenie w realizacji tych środków finansowych. Moje pytanie wiąże się tu z jedną kwestią. Jeżeli zakłada się w projekcie ustawy, że prawie 500 mln zł będzie kosztowała restrukturyzacja, natomiast potrzeby dzisiaj restrukturyzacyjne hut wynoszą ponad 1300 mln zł, to co z pozostałą kwotą i jaka jest szansa, aby była ona zrealizowana?</u>
          <u xml:id="u-101.2" who="#JacekKasprzyk">Drugie moje pytanie kieruję do pana ministra. Panie ministrze, 10 lat jest realizowany program restrukturyzacji hutnictwa. W 1992 r. rząd podjął decyzję, że nie będzie żadnego specprogramu dla hutnictwa. Co się stało, że w 1998 r. przedłożono nam ponoć wspaniały program, a w 2001 r. jest potrzeba kolejnej weryfikacji tego programu i to nie w wyniku monitoringu, ale tragicznej sytuacji polskiego hutnictwa. Już nie będę mówił o skrajnościach, które występują w polskim hutnictwie, i dramatycznej sytuacji, w której zostało ono postawione.</u>
          <u xml:id="u-101.3" who="#JacekKasprzyk">Kolejne pytanie, które chciałbym zadać. Chodzi o inwestycje, które są realizowane w resorcie polskiego hutnictwa. Czy prawdą jest, że ten rodzaj restrukturyzacji finansowej spowoduje, że nastąpi spadek nakładów inwestycyjnych z 9 do 2 mld zł?</u>
          <u xml:id="u-101.4" who="#JacekKasprzyk">Kolejna sprawa: czy w wyniku przyjęcia tego programu restrukturyzacji polskiego hutnictwa nastąpi dalsza penetracja importu na rynku krajowym, sięgająca od 30 do 50% potrzeb spożycia na wyroby hutnicze w Polsce?</u>
          <u xml:id="u-101.5" who="#JacekKasprzyk">Chciałbym skierować kolejne pytanie do właściciela, jakim jest minister skarbu państwa, ponieważ istotna jest tutaj rola właściciela, a zakłada się uzdrowienie polskiego hutnictwa, uzdrowienie hut. Ja jestem pracownikiem Huty Częstochowa. Ta huta przeszła już bardzo ważny cykl - przeszła restrukturyzację organizacyjną, technologiczną, zatrudnieniową. Dzisiaj potrzebuje wsparcia poprzez podniesienie kapitału o kwotę 35 mln zł. Rząd proponuje tutaj wysokie kwoty, a od ponad pół roku nie może doczekać się decyzji ten zakład pracy ze strony ministra skarbu państwa. Panie marszałku, już kończę, ale to jest bardzo ważny problem. Chodzi o to, aby dokapitalizować ten zakład pracy, inaczej będą bardzo poważne konsekwencje. I będzie to trwało w czasie, ponieważ ten wniosek musi przygotować minister skarbu państwa i dopiero wtedy może podjąć decyzję Rada Ministrów. Czy dzisiaj możemy otrzymać gwarancję, że wniosek czekający pół roku w stosunku do Huty Częstochowy zostanie zrealizowany? Jest to zakład uznany za najnowocześniejszy w Polsce, gotowy do konkurencji z potentatem zewnętrznym i wewnętrznym i takie jest stanowisko ministerstwa skarbu. Ja chciałbym uzyskać tutaj konkretne gwarancje i konkretne odpowiedzi, czy ta pomoc zostanie udzielona czy też nie. Inaczej ta ustawa dla tej huty, jak i dla wielu innych hut, jest pod wielkim znakiem zapytania i będzie kolejną fikcją przygotowaną przed kampanią wyborczą. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-102.1" who="#JanKról">Odpowiadając panu posłowi - reprezentantem rządu jest pan minister Edward Nowak. Z punktu widzenia prowadzenia tego punktu, jak i każdego, to wystarczy. Natomiast rozumiem, że pan poseł wyraził pewne życzenie, że dobrze byłoby, gdyby byli również przedstawiciele innych resortów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#JacekKasprzyk">Panie marszałku, bardzo przepraszam, że jeszcze raz wchodzę, ale resort pana ministra Nowaka ma zupełnie inne kompetencje, niż resort właścicielski, jakim jest minister skarbu państwa i minister finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#JanKról">Ale, panie pośle, ja nie będę...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#JacekKasprzyk">I w kwestii wszystkich decyzji nie może odpowiadać tutaj minister gospodarki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#JanKról">Panie pośle, upoważnienie takie ma pan minister Nowak jako przedstawiciel ministra i rządu. I nic więcej tutaj zrobić jako prezydium nie możemy. Mam nadzieję, że pan minister Nowak działa z upoważnienia rządu i ma pełne kompetencje, żeby odnieść się do zadawanych pytań i toczonej debaty.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#JanKról">Pan poseł Zdzisław Kałamaga.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#ZdzisławKałamaga">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#ZdzisławKałamaga">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Ten projekt ustawy przewiduje pełną restrukturyzację finansową hut, które w przyszłości będą w koncernie Polskie Huty Stali. Na przykładzie Huty Ostrowiec chcę zadać pytanie, na przykładzie tych hut, które dzisiaj same siebie nazywają frajerami, bo uwierzyły 10 lat temu w hasło „bierz sprawę w swoje ręce”, dokonały samorestrukturyzacji na swój własny koszt, własne ryzyko, za swoje własne pieniądze, a dzisiaj nie będą objęte w pełni tą restrukturyzacją i tymi dobrodziejstwami, które wynikają z tej ustawy. W związku z tym pytanie jest następujące: co będzie w 2000 r. ze świadczeniami przedemerytalnymi? Jaka jest szansa współfinansowania jednorazowych odpraw bezwarunkowych? To może akurat pytanie w tym momencie nie do pana ministra gospodarki, a raczej do ministra skarbu państwa, ale: czy będzie możliwość skorzystania przez te huty, w których dzisiaj mniejszościowy jest udział skarbu państwa, ze środków z funduszu EFSAL i czy środki Agencji Rozwoju Przemysłu, o których mowa w art. 13 projektu ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, na wykup zobowiązań będą mogły obowiązywać także te huty, które nie będą w koncernie Polskie Huty Stali?</u>
          <u xml:id="u-107.2" who="#ZdzisławKałamaga">Ja pozwoliłem sobie przygotować osiem poprawek, które dotyczą właśnie takich zakładów, jak Huta Ostrowiec, ale również wielu innych polskich hut, po to, żeby umożliwić im pełny dostęp do środków finansowych przeznaczonych na restrukturyzację branży hutniczej. I te poprawki zostawiam panu marszałkowi. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#JanKról">Pan poseł Franciszek Szelwicki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#FranciszekSzelwicki">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-109.1" who="#FranciszekSzelwicki">Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Prawdą jest, że ta ustawa jest bardzo ważną ustawą, jak również bardzo późno omawianą. Zgadzam się z wypowiedzią pani posłanki Imiołczyk i pan posła Polaczka. Zadaję również pytanie kierowane do pana ministra: Dlaczego ta ustawa obejmuje tylko 4 huty? Co z pozostałymi? Tak jak mój poprzednik mówił, po wczytaniu się w tę ustawę, stwierdzam, że nie przewiduje ona żadnych korzyści dla pozostałych hut, które wcześniej przeprowadzały restrukturyzację. Na ręce pana marszałka chciałbym złożyć 7 poprawek. Szczególnie ważna jest poprawka odnośnie do art. 24. Chodzi o to, że znowu chce się wybierać jakieś zarządy tam, gdzie właścicielem jest ministerstwo skarbu, a w przyszłości będzie Ministerstwo Gospodarki. Tak że nie będę zabierał głosu. Skorzystałem z uprzejmości i pozwolenia pana marszałka i składam na jego ręce poprawki. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#JanKról">Pan poseł Grzegorz Walendzik.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#GrzegorzWalendzik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Sprawa była omawiana w Komisji Gospodarki i pamiętam, że było trochę wątpliwości dotyczących na przykład kwestii przeprowadzania procesu restrukturyzacji. Moje pytanie wiąże się również z poprawkami, które postaram się złożyć, a których nie będę omawiał, natomiast dotyczy generalnego pytania kierowanego do pana ministra. Chodzi tutaj o Agencję Rozwoju Przemysłu, która, jak wiemy, dla gospodarki jest instytucją, za pośrednictwem której dokonywane są różnego rodzaju procesy restrukturyzacyjne w różnych branżach. Myślę, że ta agencja się sprawdza i będzie nam potrzebna jeszcze przez wiele lat na rynku gospodarczym. Pytanie jest takie: Czy obecne przepisy ustawy dają gwarancję, że agencja udźwignie wszystkie ciężary spowodowane przekazywaniem majątku, przekazywaniem pewnych zobowiązań i innymi zobowiązaniami z tytułu choćby posiadania majątku, utrzymywania go, którymi będzie obarczona? Czy państwo to rozważyliście? Ja ze swojej strony składam szereg poprawek w tym temacie, jako że miałem tu wątpliwości. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#JanKról">Pan poseł Andrzej Gargaś.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#AndrzejGargaś">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-113.1" who="#AndrzejGargaś">Mam pytanie do pana ministra. Część hut znalazła się poza pakietem i, powiedzmy, jest uzasadnienie tej sytuacji. Chciałbym zapytać: Czy inne huty, które są poza pakietem, mogą liczyć na indywidualną ścieżkę wsparcia przez rząd i pomocy tym hutom z uwagi na ich sytuację? To jest pytanie do pana ministra, a także po części apel. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#JanKról">Pan poseł Zbyszek Zaborowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#ZbyszekZaborowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Moje pytania dotyczą polskich hut stali.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#ZbyszekZaborowski">Kiedy rząd zamierza dokonać tego połączenia 4 hut: Huty Cedler, Huty Florian, Huty Katowice i Huty Sendzimira? Dlaczego proces konsolidacji obejmuje tylko 4 huty? I dlaczego dzieje się to tak późno? Przecież konsolidacja polskiego przemysłu hutniczego jest potrzebna od dawna i w kwestii inwestycji, i w innych sprawach dotyczących funkcjonowania na rynku jest to widoczne niemal gołym okiem.</u>
          <u xml:id="u-115.2" who="#ZbyszekZaborowski">Druga sprawa. Z jakich środków będą finansowane niezbędne inwestycje w Hucie Sendzimira i w Hucie Katowice? Bez nowych inwestycji oczywiście te huty nie wyjdą na prostą, nie będą rentowne, ani cały ten nowy koncern. Zadłużenie jest tego rodzaju... Jeśli chodzi o stosunki z bankami, które udzieliły kredytów, to również nie zostało rozwiązane. Skąd będą środki na inwestycje, panie ministrze?</u>
          <u xml:id="u-115.3" who="#ZbyszekZaborowski">Trzecia kwestia dotyczy art. 24. Po co rządowi odrębna firma do zarządzania tym nowym koncernem? Mamy doświadczenie z narodowymi funduszami inwestycyjnymi, że są to dodatkowe koszty, natomiast poziom zarządzania i interes tych podmiotów gospodarczych nie zawsze jest respektowany przez firmę zarządzającą. Do czego ona jest potrzebna, panie ministrze? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#JanKról">Obecnie proszę o zabranie głosu pana ministra Edwarda Nowaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#EdwardEdmundNowak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ustawa, którą dzisiaj omawiamy podczas drugiego czytania, rzeczywiście ma kluczowe znaczenie dla realizacji programu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali w Polsce. Bardzo liczę na dynamiczne przyjęcie tej ustawy. Natomiast, zdaje się, sprawdza się także stare polskie porzekadło, że lepsze jest wrogiem dobrego. Mówiąc jednym zdaniem, że trzeba to zrobić szybko i dynamicznie, bo to wszystko jest za późno, złożyliście państwo ponad 40 poprawek. Taka konkluzja się więc nasuwa, że to może nie być wcale takie proste.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#EdwardEdmundNowak">Nie będę omawiał ustawy, programu, tego wszystkiego, co się z tym wiąże. Chcę natomiast odpowiedzieć na pytania państwa posłów, bo były poruszane ważne, istotne kwestie i chciałbym być dobrze wytłumaczony, dlaczego takie rozwiązania przyjęliśmy, dlaczego inne. Pragnę, aby państwo posłowie byli przekonani o tym, jakie intencje przyświecały rządowi, gdy formułował takie, a nie inne zapisy.</u>
          <u xml:id="u-117.2" who="#EdwardEdmundNowak">Pan poseł Szarawarski, przemawiając w imieniu klubu SLD, zwrócił uwagę na bardzo skomplikowaną procedurę oddłużeniową. Chcę powiedzieć, że zupełnie świadomie skonstruowaliśmy tak skomplikowaną procedurę oddłużeniową, gdyż mówimy o gospodarowaniu środkami publicznymi, o pomocy publicznej dla przedsiębiorstw i wydaje nam się, że ta pomoc publiczna powinna być kierowana tam, gdzie rząd posiada gwarancje, iż środki te będą wydatkowane w sposób racjonalny, gdzie udzielona pomoc publiczna spowoduje, że przedsiębiorstwo w długiej perspektywie czasowej stanie się przedsiębiorstwem efektywnym. Sprzeciwiamy się natomiast takiej sytuacji, w której angażowane są środki publiczne, a następnie te środki publiczne są przejadane. To nie daje efektów. Po jakimś czasie firma występuje o nowe środki publiczne i tak można bez końca. W hutnictwie są niestety przykłady permanentnego występowania o wsparcie publiczne - i bez właściwego rezultatu. Dlatego ta procedura przewiduje konieczność opracowania programów restrukturyzacji, bo dopiero całościowe spojrzenie na problematykę przedsiębiorstwa, całościowe podejście do naprawy tego przedsiębiorstwa może przekonać co do tego, że firma ma strategię, wie jak postępować, ma to przeliczone, przeanalizowane i dlatego mamy czyste sumienie, iż należy udzielić jej pomocy publicznej.</u>
          <u xml:id="u-117.3" who="#EdwardEdmundNowak">Drugim ważnym elementem procedury oddłużeniowej jest konieczność zasięgnięcia przez ministra gospodarki opinii tych ministrów i instytucji, wobec których następuje proces oddłużenia. To jest słuszna myśl, bo dokonując konwersji zadłużenia wobec ZUS, z tytułu opłat za środowisko bądź tego typu opłat, musimy liczyć się także z tym, że te instytucje mają prawo oczekiwać naprawy stosunków, naprawy relacji pomiędzy hutami a tymi instytucjami. Dlatego chcemy upewnić te instytucje, że podejmując trud restrukturyzacji zadłużenia wobec hut, mogą oczekiwać od nich bieżącego regulowania swoich należności.</u>
          <u xml:id="u-117.4" who="#EdwardEdmundNowak">Proszę Państwa! Następnym problemem często podnoszonym - podnosił go pan poseł Szarawarski i inni posłowie - był problem niezatrudniania nowych pracowników. Chodzi o art. 18, o to, że tworzy się luka pokoleniowa itd. Powiedziałbym tak: Rzeczywiście nie jest najlepsze sformułowanie zawarte w tym artykule, bo przecież minister gospodarki decyduje o tym, czy ktoś ma być przyjęty do huty, czy nie. To brzmi trochę sztucznie. Natomiast, proszę państwa, z dotychczasowej praktyki w zakresie procesów restrukturyzacji hutnictwa wynika, że jednym z elementów niepowodzenia tych programów było to, iż huty jedną bramą zwalniały ludzi, a drugą przyjmowały, my zaś na to wszystko wydawaliśmy środki publiczne, wspierając te działania. Tak być nie może. Ten przepis ma na celu tylko i wyłącznie postawienie tamy tego typu praktykom. Natomiast oczywiście takie zgody będą wydawane, chcemy jednak, żeby huty zachowywały się bardziej racjonalnie, bardziej odpowiedzialnie. Tylko i wyłącznie temu to służy. Poza tym proszę zwrócić uwagę na to, że taki obowiązek nakładamy tylko na te huty, które wystąpią do rządu o środki publiczne związane z procesem oddłużeniowym. Jeżeli nie przeprowadzają takich procesów, to nie ma żadnych przeszkód.</u>
          <u xml:id="u-117.5" who="#EdwardEdmundNowak">Konsolidacja PHS to będzie trudny proces. To jest kluczowy element restrukturyzacji polskiego hutnictwa - utworzenie koncernu, jak często mówię, Polskie Huty Stali czy przedsiębiorstwa Polskie Huty Stali. Proszę państwa, dlaczego tak, a nie inaczej? Przede wszystkim postanowiliśmy skupić się na naprawie tego, co jest w pełni państwowe, co w 100% jest własnością państwa, czyli są to cztery huty i Huta Częstochowa, która stała się elementem obok. Ten proces będzie trudny. Natomiast chcę powiedzieć państwu, że mamy opracowany biznesplan. Przedwczoraj biznesplan został skierowany do prezesów czterech łączonych hut. Biznesplan - przy przyjętych bardzo konserwatywnych założeniach - wychodzi dosyć dobrze. Natomiast kluczowym problemem, który może nam utrudnić realizację tej konsolidacji z całą pewnością jest sprawa tzw. historycznego zadłużenia. Likwidacja tego garbu, tej zapaści finansowej w czterech, a może przede wszystkim w tych dwóch hutach jest rzeczywiście sprawą kluczową.</u>
          <u xml:id="u-117.6" who="#EdwardEdmundNowak">Pan poseł Kielian przedstawił wątpliwości, że restrukturyzacja dotyczy tylko sfery budżetowej czy parabudżetowej i jakby nie dotyka pozostałej części, że trochę zawarto w niej pobożnych życzeń, że huta powinna to, tamto czy owo. Proszę państwa, być może są to pobożne życzenia, ale rząd nie ma prawa dysponować pieniędzmi innych podmiotów, może się odnosić tylko do tych zobowiązań, na które ma wpływ, natomiast nie może nakazać innym podmiotom likwidacji, konwersji czy jakichś innych elementów restrukturyzacji finansowej. Pokazujemy więc, jak się to powinno odbywać, nakreślamy główne i podstawowe kierunki działania, ale trudno nam w ustawie czy programie rządowym rozstrzygać o tym w sposób jednoznaczny. Możemy dawać narzędzia czy instrumenty, ale nie możemy nakazać podmiotom dokonania oddłużenia. Myślę więc, że podstawowe znaczenie w tej dziedzinie, o której mówił pan poseł Kielian, będą miały biznesplany. To biznesplan ma pokazywać sposób restrukturyzacji finansowej. Jeżeli państwo sięgniecie, na przykład do biznesplanu Polskich Hut Stali, to zobaczycie, jaka jest przewidywana ścieżka restrukturyzacji zobowiązań wobec banków z tytułu euroobligacji, kredytu konsorcjalnego, w jaki sposób zaplanowano tam oddłużenie związane z energetyką, z zaległościami za dostawy węgla czy innymi zobowiązaniami. To w biznesplanach pobożne życzenia dotyczące restrukturyzacji — jak pan poseł to nazwał — przeradzają się w konkrety.</u>
          <u xml:id="u-117.7" who="#EdwardEdmundNowak">PKP - bardzo ważny element. PKP to jeden z kluczowych wierzycieli hutnictwa. Zadłużenie sięga tutaj, proszę państwa, ponad 500 mln zł. Na pewno zwrócili państwo uwagę na to, że w ustawie problem PKP znajduje się w pewien sposób na czele, jest wyróżniony w szczególny sposób właśnie ze względu na kwotę zadłużenia. Proszę państwa, nie możemy jednak w ustawie hutniczej, restrukturyzując ten sektor, kreować sytuacji, w której będziemy podważać restrukturyzację Polskich Kolei Państwowych. Musimy zrobić wszystko, by skoordynować te procesy restrukturyzacyjne, aby nie doszło do sytuacji, że jeden proces walczy z drugim. To są wielkie firmy, wielkie struktury, które są na siebie skazane. Hutnictwo nie będzie istniało bez kolei - musi przywozić rudę, węgiel, koks i wywozić wyroby za jej pomocą - i myślę, że PKP doskonale to rozumie. Jesteśmy jakby skazani na dogadanie się. Problem oczywiście tkwi w czasie, ponieważ on nie stoi w miejscu. PKP rozpoczęło realizację swojej ustawy restrukturyzacyjnej i podejmuje różne, wynikające z niej działania. W ustawie hutniczej zapisaliśmy natomiast, iż sprawa obrotu wierzytelnościami będzie podlegała uzgodnieniu pomiędzy ministrem transportu i gospodarki. W ten sposób będziemy chcieli jakby złapać ten problem.</u>
          <u xml:id="u-117.8" who="#EdwardEdmundNowak">Bardzo istotną sprawę podniósł pan Władysław Kielian, mówiąc o społecznych aspektach czy społecznej akceptacji tego programu. W szczególności mówił o wątpliwościach wśród załóg Huty Cedler, Huty Florian czy w społeczeństwach lokalnych. Proszę państwa, rzeczywiście jest to trudny problem. Zdajemy sobie sprawę, że nie wszyscy chcą konsolidacji. Zresztą jedną z przyczyn niepowodzeń polskiego hutnictwa, tego, że przez 10 lat nie udało się dokonać restrukturyzacji tego sektora były właśnie lokalne ambicje ludzi, gmin, zarządów i związków zawodowych. Takie są powody tego, że robimy to 10 lat i nie osiągnęliśmy rezultatu. Mnie się wydaje — jesteśmy o tym przekonani — że te społeczności mogą być spokojne o przyszłość, dlatego że tworzenie konsolidacji jest rozwiązaniem światowym, jest realizowane w innych krajach. Jest to dawanie poczucia bezpieczeństwa tym załogom i tworzenie ścieżki rozwoju dla tych miast, w których znajdują się huty. Na pewno stanowi to olbrzymie zabezpieczenie przyszłości Huty Cedler i Huty Florian.</u>
          <u xml:id="u-117.9" who="#EdwardEdmundNowak">Chcę zwrócić uwagę na następującą sprawę. Dzisiaj padła także z tej trybuny uwaga, że Huta Florian na przykład obawia się integracji z Hutą Katowice, z Hutą Sendzimira i z Hutą Cedler, podnosi swoje walory, ale równocześnie ta sama huta obawia się obecnie czegoś zupełnie innego, mianowicie wybudowania inwestycji przez firmę Ekostahl, która być może śmiertelnie zagrozi Hucie Florian. A więc wracamy do odpowiedzi, iż integracja, konsolidacja, budowanie nowoczesnych systemów sprzedaży, zwiększenie przetwórstwa, poprawa obsługi klienta to są kierunki, które powinniśmy atakować. Nie bójmy się rynku. Sami twórzmy zwyczaje i rynkowe sposoby działania. Wtedy będziemy konkurencyjni. Z tej natomiast uwagi pana posła mogę wyciągnąć podstawowy wniosek, dla mnie i dla moich współpracowników: musimy rzeczywiście bardziej się przyłożyć do rozmowy z tymi środowiskami o tej kwestii, chociaż zdajemy sobie sprawę z tego, że te rozmowy nie będą łatwe. Do tej pory nie było może czasu na to, aby wystarczająco dużo czasu poświęcić na te rozmowy. Oczywiście rozmawialiśmy z władzami, rozmawialiśmy ze związkami zawodowymi tych hut. No ale tutaj jest sytuacja czarno-biała i rzeczywiście nie będzie to proces łatwy.</u>
          <u xml:id="u-117.10" who="#EdwardEdmundNowak">Pani poseł Barbara Imiołczyk powiedziała, że ten projekt ustawy co prawda jest, ale za późno, i że rząd nie dotrzymał słowa, bo ustawa miała być do końca kwietnia w Sejmie, i że tak deklarował rząd. Mówiąc: rząd, pani miała na myśli pewnie także moje słowa. Dlaczego jednak nie wywiązaliśmy się z tego zobowiązania? Tak, to prawda. Rzeczywiście do końca kwietnia deklarowałem na podstawie zobowiązania, które uczynił wobec mnie pan premier Buzek, skierowanie tego do Sejmu. Niestety, nie było to możliwe.</u>
          <u xml:id="u-117.11" who="#EdwardEdmundNowak">Proszę państwa, problemy, jakie zostały podjęte przez wielu ministrów: przez ministra finansów w szczególności, przez ministra pracy, przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, przez ministra skarbu, były niestety tak poważne, że budziło to niestety bardzo wiele emocji. Bardzo wiele prac musieliśmy wykonać, aby pokonać rozbieżności, jakie były pomiędzy resortami. Proszę zauważyć, że zakres pomocy publicznej zapisany w tej ustawie i w tym programie jest bardzo duży.</u>
          <u xml:id="u-117.12" who="#EdwardEdmundNowak">Ja oczywiście starałem się bronić potrzeby jak najgłębszej restrukturyzacji finansowej tego sektora, ale przecież nie mogę nie widzieć elementów związanych z zagrożeniami dla działalności Funduszu Pracy, Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dla opłat, które pobierają gminy. A więc tak naprawdę to była bardzo trudna dyskusja na temat oddłużania. Zadłużenie tego sektora jest olbrzymie, tak wielkie, że wcale nie było nam łatwo dojść do porozumienia. A jeszcze stało się tak, że właściwie w momencie, gdy dochodziliśmy już do końca tych uzgodnień, niestety podniosły się poważne głosy zastrzeżeń ze strony Brukseli. Banki zaczęły nagle wypowiadać nam porozumienia kredytowe. Narastała atmosfera zagrożenia i trzeba było z tymi instytucjami prowadzić bardzo uciążliwe rozmowy. To po prostu opóźniło cały program. Pan premier skierował do pana marszałku Sejmu projekt ustawy 18 czerwca, czyli spóźniliśmy się ponad miesiąc, 6 tygodni. Przepraszam bardzo, że tak się stało. Staram się wyjaśnić, że to rzeczywiście jest bardzo trudny program.</u>
          <u xml:id="u-117.13" who="#EdwardEdmundNowak">Proszę państwa, przez 10 lat próbujemy naprawiać hutnictwo i, jak powiedział pan poseł Arkuszewski, są sukcesy. Nie jest tak, że nie ma sukcesów. Rzeczywiście hutnictwo ma dzisiaj już dosyć dobre kadry, na miarę potrzeb, jest dobrze doinwestowane w części surowcowej, natomiast nie uzyskaliśmy jakby rezultatu tego wysiłku, który został podjęty w celu restrukturyzacji hutnictwa. Jeżeli przez 10 lat restrukturyzuje się jakąś branżę, to tak naprawdę nie tak łatwo jest przygotować program, który uwzględnia różne aspiracje, problemy, obawy.</u>
          <u xml:id="u-117.14" who="#EdwardEdmundNowak">Myślę, że pani poseł doskonale wie, o czym mówię, bo jest z tego regionu, który jest jednym z bardziej zagrożonych brakiem restrukturyzacji tego sektora, ale przecież może i w Dąbrowie Górniczej, w Nowej Hucie są przyczyny tego, że dzisiaj stoję tutaj na tej trybunie i mówię o restrukturyzacji zamiast podsumowywać jej pozytywne wyniki.</u>
          <u xml:id="u-117.15" who="#EdwardEdmundNowak">Pan poseł Polaczek bardzo zdecydowanie zaprotestował - zresztą nie tylko pan poseł Polaczek, kilka osób zaprotestowało żywiołowo przeciwko powierzaniu zarządzania polskimi hutami stali jakiemuś nowemu podmiotowi. Proszę państwa, to nie jest ideologia, to nie jest religia, ja się mogę z tego wycofać, dzisiaj na posiedzeniu komisji poważnie o tym porozmawiamy. Chcę tylko państwu posłom powiedzieć, że to, co było jakby u źródeł tej propozycji, wynika tylko i wyłącznie z przesłanek merytorycznych. Po prostu uważaliśmy, że powierzenie jednej osobie skomplikowanego zarządzania bardzo skomplikowanym organizmem, w sytuacji gdy trzeba będzie gruntownie przebudować zarządzanie podmiotami, gdy trzeba będzie spoić cztery organizacje o różnych kulturach, o różnej strukturze organizacyjnej, nie jest procesem łatwym i zaplecze intelektualne dobrej firmy mogłoby istotnie wspierać ten zarząd, który będzie w rezultacie powołany. Ja przy tym rozwiązaniu nie będę się upierał. Jeżeli państwo posłowie uznacie, że może za daleko idziemy, że może trzeba po prostu podejść do tego bardziej tradycyjnie, to nie będę się przy tym upierał. Było to spowodowane tylko i wyłącznie tym, że wydawało nam się, iż zarządzanie przez podmiot może być dużo skuteczniejsze i że ten zarząd, czując za plecami intelektualne wsparcie firmy, będzie robił to lepiej. Wybierać będziemy to w drodze przetargu nieograniczonego, a więc są możliwości wybrania rzetelnej firmy i na rzetelnych warunkach. Oczywiście rozumiem obawy państwa posłów, jeżeli to wydyskutujemy dzisiaj, to przyjmiemy, mam nadzieję, wspólne stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-117.16" who="#EdwardEdmundNowak">Natomiast nie zgodzę się z podobną wypowiedzią pana posła Polaczka dotyczącą monitoringu. Proszę państwa, mówiąc konkretnie, jeśli chodzi o monitoring, to nie ma w hutnictwie takiej instytucji, jaką w górnictwie jest Państwowa Agencja Restrukturyzacji Górnictwa. W związku z powyższym istnieje problem. Trzeba ten proces monitorować, bo z tego, co się działo w hutnictwie w ostatnich miesiącach, wyraźnie wynika, że bez sprawnego monitoringu tracone są szanse, tracony jest majątek państwa, powstają dramatyczne zagrożenia. A zatem trzeba wybrać tę instytucję. Do tej pory, proszę państwa, proces monitorowania, ale takiego, powiedziałbym, bardziej biernego, przeprowadzał Instytut Metalurgii Żelaza w Gliwicach. To jest instytut wyspecjalizowany w tych procesach, on bardzo nam pomagał w przygotowywaniu programu restrukturyzacyjnego i sądzimy, że byłby na pewno odpowiednią instytucją do prowadzenia tego monitorowania.</u>
          <u xml:id="u-117.17" who="#EdwardEdmundNowak">Uważamy jednak także, że trzeba postawić pewne nowe wymagania i trochę podnieść poprzeczkę, jeśli chodzi o wymagania wobec monitoringu i stąd wyjście z ideą przetargu nieograniczonego (zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych) na wykonywanie tego monitoringu polepszy jakość tego procesu. Monitoring jest z całą pewnością konieczny dla sprawowania dobrego nadzoru przez ministra gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-117.18" who="#EdwardEdmundNowak">Pan poseł Kasprzyk podniósł problem, że właśnie 10 lat się realizuje, w czerwcu 1998 była ta ustawa, dlaczego potrzeba tej noweli, co się właściwie stało, dlaczego ten program poprzedni nie zadziałał itd. Proszę państwa, gdybyśmy ten program, o którym dzisiaj mówię, przyjęli w 1992 r. - on się wtedy trochę inaczej nazywał, on się nazywał popularnie programem kanadyjskim czy programem konsorcjum kanadyjskiego, a tak naprawdę to, co my dzisiaj prezentujemy, jest ideowo zbliżone do tamtego programu, opiera się na tych samych zasadach - dzisiaj by oczywiście tego problemu nie było. Ale ówczesny rząd nie zdecydował się na podjęcie tego typu programu, uznał, że huty powinny samodzielnie wypracowywać swoją pozycję konkurencyjną. Tak naprawdę to dopiero obecny rząd w czerwcu 1998 r. przyjął program. Program ten w moim przekonaniu miał jedną dosyć istotną wadę - polegała ona na zbytnim zawierzeniu autonomii przedsiębiorstw, na zbytniej wierze, że te firmy, same walcząc na rynku konkurencyjnym, sobie poradzą. Sądzę, i wykazało tak niejako doświadczenie, że brak konsolidacji hutnictwa był jednym ze źródeł porażki tamtego programu. Ale przecież nie od razu było to widać. W ubiegłym roku, gdy rozpoczęliśmy bardzo dokładne analizowanie działania tego programu, wyszły na jaw pewne rzeczy. Proszę także zwrócić uwagę na to, że rząd podejmował liczne działania prywatyzacyjne i niepowodzenie tych działań było właściwie ostatnim sygnałem ostrzegawczym, że tak naprawdę musimy zmienić strategię. Stąd, panie pośle, proszę państwa, zmieniamy tę strategię. Przecież wystąpiliśmy o prywatyzację już nie poszczególnych hut, tylko tych czterech. Dzisiaj mija ostateczny termin złożenia ofert przez dwóch wybranych inwestorów do tzw. krótkiej listy. Jutro już będziemy wiedzieć, czy są oferty, a za parę dni będzie wiadomo, jakiej są one jakości. Do końca miesiąca rząd zobowiązał się sam wobec siebie, że dokona oceny tych ofert i podejmie decyzję, czy przeprowadzamy prywatyzację, czy realizujemy ścieżkę alternatywną, czyli konsolidację. A więc wyciągnęliśmy wnioski z niepowodzeń, z błędów, jakie popełniliśmy, i staramy się je zrealizować. Nie ma to absolutnie nic wspólnego z polityką czy wyborami; po prostu teraz przyszedł na to taki czas.</u>
          <u xml:id="u-117.19" who="#EdwardEdmundNowak">Proszę też zwrócić uwagę na to, że konsolidacja, o której tu dzisiaj mówię, jest programem alternatywnym, programem na wypadek niepowodzenia procesu prywatyzacji, co również niejako potwierdza, że wyciągnięto wnioski z błędów, jakie popełniliśmy w przeszłości.</u>
          <u xml:id="u-117.20" who="#EdwardEdmundNowak">Inwestycje. Pan poseł pyta, czy to prawda, że nastąpi znaczny spadek nakładów inwestycyjnych, z 9 mld na 2 mld zł; w podtekście jest niejako pytanie, dlaczego. Proszę państwa, myślę, że to, iż następuje ten spadek inwestycji, jest bardzo ważne; wbrew temu, co należałoby sądzić. Nie jest racjonalne robienie abstrakcyjnych planów inwestycyjnych. Jeżeli polskie huty stali sprzedawać będą za 8 mld zł, to naprawdę trudno sobie wyobrazić poziom inwestycji rzędu 9 mld czy 6 mld, czy 5 mld - to jest absurd, takich inwestycji się nie zrealizuje. Trzeba kroić to na miarę możliwości, trzeba patrzeć realnie. Stąd jednym z założeń programów jest minimalizacja nakładów inwestycyjnych i nakierowanie ich przede wszystkim na obsługę klienta i na sprawy o charakterze jakościowym - to jest wręcz zalecenie programowe.</u>
          <u xml:id="u-117.21" who="#EdwardEdmundNowak">Poza tym, proszę państwa, patrzmy, jak robią to inni. Na świecie, w hutnictwie światowym nakłady na inwestycje to ok. 1,17–1,20 wielkości amortyzacji. Czyli nie powinniśmy na amortyzację przeznaczać rocznie więcej niż wynosi kwota: amortyzacja plus 10–15%; i tak zakłada ten program. A źródłami sfinansowania tych inwestycji jest właśnie amortyzacja i zaciągnięte kredyty bankowe; cash flow w biznesplanie pokazuje, jak będą one spłacane.</u>
          <u xml:id="u-117.22" who="#EdwardEdmundNowak">Import; właściciel. Pan poseł podniósł też sprawę nadzoru właścicielskiego; Huta Częstochowa w kontekście tego nadzoru. Proszę państwa, ustawa przewiduje przekazanie funkcji właścicielskich wobec hutnictwa, a także wobec Towarzystwa Finansowego „Silesia” - jeden z panów posłów także o to pytał - ministrowi gospodarki, po to by w jednym ręku skupić zarówno sprawy formułowania programu i odpowiedzialności za program, jak i narzędzia kreowania tej odpowiedzialności. I chcę powiedzieć, że jeżeli Huta Częstochowa nie będzie w stanie zrealizować tego programu, który w tej chwili realizuje, restrukturyzacji finansowej opartej na zamianie zadłużenia na akcje, to będzie musiała wystąpić z ideą skorzystania z tej ustawy. I ta ustawa taką możliwość, i to dużą, jej z całą pewnością daje.</u>
          <u xml:id="u-117.23" who="#EdwardEdmundNowak">Pan poseł Kałamaga podniósł kwestię niedostatecznie równego traktowania tych czterech i innych hut. Rzeczywiście, może i jest to nierówne traktowanie. Ale, proszę państwa, huty, które są już sprywatyzowane, gdzie ten kapitał jest bardziej zróżnicowany, podlegały procesom przekształceń. My mamy szczególny obowiązek zadbać o to, co jest w pełni własnością państwową, i poddać to pewnym działaniom. Stąd użycie tych środków publicznych w tak dużym zakresie, szczególnie te obligacje, chcemy to nakierować właśnie na naprawę hutnictwa par excellence państwowego. Natomiast proszę zwrócić uwagę, że wszystkie huty, które znajdują się w programie, mogą korzystać ze wszelkich dobrodziejstw tej ustawy. Mogą korzystać ze wsparcia socjalnego, czyli z restrukturyzacji zatrudnienia; mogą skorzystać z restrukturyzacji majątkowej, uporządkować sobie stan majątkowy; mogą też korzystać z restrukturyzacji finansowej, bo przecież jeśli przedstawią programy, będą partycypować w programie na prawach jak inni. Tak naprawdę wyłączone są tylko z korzystania z obligacji, tylko z tego. Na marginesie mógłbym dodać, że odnosi się to także do uwag pana posła Szelwickiego. To nieprawda, że ustawa obejmuje tylko 4 huty. Ustawa obejmuje wszystkie huty, które nie są postawione w stan likwidacji czy upadłości, dotyczy to dokładnie 19 hut. W zakresie socjalnej osłony tego procesu dotyczy to także hut znajdujących się w stanie likwidacji i upadłości.</u>
          <u xml:id="u-117.24" who="#EdwardEdmundNowak">Pan poseł Walendzik podniósł kwestię... Pan również protestował przeciwko art. 24, już to wyjaśniałem. Pan poseł Walendzik podnosi bardzo ważną kwestię, czy ustawa daje gwarancję, że Agencja Rozwoju Przemysłu udźwignie tę ustawę, udźwignie ten proces. Jest ona rzeczywiście bardzo ważną instytucją uczestniczącą w tym procesie, w naprawie hutnictwa. Proszę państwa, staraliśmy się to robić roztropnie. Agencja Rozwoju Przemysłu jest również pod kontrolą ministra skarbu państwa i ministra gospodarki i sądzimy, że nie nadużyjemy bezpieczeństwa agencji, ta agencja jest nam rzeczywiście bardzo potrzebna. Rozmawiałem m.in. ze śp. panem Stanisławem Padykułą, wiceprezesem Agencji Rozwoju Przemysłu, przed tym dramatycznym wypadkiem na ten temat i uzgodniłem pewne możliwości koordynacji tej sprawy. Mam nadzieję, że dzisiaj na posiedzeniu komisji w pełni to uzgodnimy. Natomiast musimy też uniknąć takiej sytuacji, w której, tworząc jakieś protezy, jakieś poczucie bezpieczeństwa dla agencji, całkowicie uniemożliwimy działanie tej restrukturyzacji, bo obwarujemy ją takimi warunkami, że uniemożliwimy jej działanie. Proszę ciągle pamiętać o tym, że Agencja Rozwoju Przemysłu jest agendą rządową powołaną po to, by wykonywać pewne funkcje zlecone jej przez rząd, w szczególności przez ministra gospodarki i ministra skarbu państwa. A więc dbamy o bezpieczeństwo tej agencji; ona po to jest używana, po to została powołana, więc nie przesadzajmy.</u>
          <u xml:id="u-117.25" who="#EdwardEdmundNowak">Ostatnie pytanie, już naprawdę dwa ostatnie pytania, jak widzę, a właściwie jedno, bo o inwestycjach już powiedziałem, z jakich środków. PHS - kiedy. Proszę państwa, w tej chwili mógłbym powiedzieć, że opracowanie biznesplanu wyczerpuje właściwie ostatni warunek postawiony nam przez banki, by pomówić poważnie o restrukturyzacji finansowej tych 4 hut, może w szczególności Huty Katowice, ale także przecież Huty Sendzimira. Mamy program, mamy ustawę, mamy biznesplan, czyli będziemy mogli w tej chwili rozpocząć bardzo poważne rozmowy z wierzycielami. Kiedy powstaną Polskie Huty Stali? Sądzę, że do końca stycznia przyszłego roku powinny powstać, natomiast w tej chwili chcemy bardzo zintensyfikować naszą pracę, żeby przyspieszyć te procesy. Do dzisiaj nie mogłem wykonywać żadnych czynności związanych z konsolidacją, żeby w jakikolwiek sposób nie naruszyć procesów prywatyzacji, żeby nie stworzyć wrażenia, że rząd mówi o prywatyzacji, a tak naprawdę wcale jej nie chce. Chcemy tej prywatyzacji i dlatego staraliśmy się w żaden sposób nie naruszyć tej podstawowej idei, czekaliśmy na skończenie, na możliwość złożenia ofert przez inwestorów. Dzisiaj ten dzień mija i od jutra rozpoczynamy pewien cykl prac związanych z konsolidacją. Chcę państwu równocześnie powiedzieć, że niezależnie od tego w hutach działają, są powołane zespoły, które odpowiadają za przygotowanie procesów konsolidacyjnych, za inwentaryzację majątku, zbiór dokumentów. Jednym słowem to nie jest tak, że się nic nie robi, robi się bardzo dużo, natomiast pewnych działań, które są nam potrzebne, już o charakterze bardziej publicznym, do dzisiaj nie mogliśmy wykonywać.</u>
          <u xml:id="u-117.26" who="#EdwardEdmundNowak">Dziękuję bardzo państwu za uwagę. Przepraszam, że tak długo odpowiadałem, ale chciałem wyczerpująco odpowiedzieć w związku z tym, że nie było pierwszej debaty na temat tej ustawy na forum sejmowym. Chciałbym państwa jeszcze prosić na koniec o uchwalenie tej ustawy i o to, żebyśmy na forum Sejmu czy komisji dążyli do uchwalenia dobrej ustawy, niekoniecznie najlepszej, a ta ilość poprawek jest jakby w sprzeczności z tą generalną ideą. Przecież możemy ją poprawiać w przyszłym parlamencie, przyszły rząd może ją poprawiać, może nawet będzie taka konieczność. W tej chwili proszę i namawiam, błagam wręcz o to, żebyśmy zrobili ten pierwszy krok, żebyśmy rozpoczęli restrukturyzację hutnictwa naprawdę, żebyśmy uchwalili ustawę, która jest bardzo ważnym elementem tego programu, daje mu stabilność, przejrzystość, daje poczucie bezpieczeństwa. Dziękuję bardzo państwu za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#JanKról">Dziękuję, panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#JanKról">Pan poseł Kasprzyk w jakiej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#JacekKasprzyk">Panie Ministrze! Był pan uprzejmy nie odpowiedzieć mi na dwa pytania. Jedno dotyczące możliwości restrukturyzacji finansowej, kiedy potrzeby sięgają 1,3 mld, przewiduje się niespełna 600, i drugie dotyczące Huty Częstochowa, dokapitalizowania. Konkretnie chciałbym się dowiedzieć, czy jest akceptacja ministra skarbu na dokapitalizowanie kwotą 35 mln zł, czy nie, czy ta decyzja zostanie podjęta, czy też nie. Jeszcze raz, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-120.1" who="#JanKról">Pani poseł Imiołczyk, ale, przepraszam, w jakim trybie, pani poseł?</u>
          <u xml:id="u-120.2" who="#komentarz">(Poseł Barbara Imiołczyk: Chciałabym przypomnieć pytanie, jakie zadałam.)</u>
          <u xml:id="u-120.3" who="#JanKról">W trakcie wystąpienia, tak? I nie było odpowiedzi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#BarbaraImiołczyk">Chciałabym przypomnieć, panie marszałku, że w czasie wystąpienia zadałam pytanie panu ministrowi co do czasu wejścia w życie ustawy. Chodzi mi głównie o sytuację w Hucie Katowice. Jeśli pan minister nie może w tej chwili odpowiedzieć, to poproszę o odpowiedź na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#JanKról">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-122.1" who="#JanKról">Pana ministra poprosimy o jeszcze jedną krótką turę odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#EdwardEdmundNowak">Panie Marszałku! Proszę Państwa! Jeżeli chodzi o Hutę Częstochowa, rząd jest absolutnie zwolennikiem dokonania jej restrukturyzacji. Rzeczywiście jest to bardzo nowoczesna, dobra huta, która, niestety w przeszłości popełniła grzech pychy i olbrzymie pieniądze przeznaczyła na inwestycje, absolutnie przeinwestowała, i dzisiaj te kłopoty finansowe, inwestycje robione ze środków obrotowych, to jest jakby skutek złego zarządzania w tej hucie. Taka jest prawda. To nie rząd jest winny, to ówczesny zarząd Huty Częstochowa ponosi winę za sytuację. Dzisiaj oczywiście chcemy to ratować, jest zorganizowana cała skomplikowana inżynieria finansowa, niestety, w tym procesie oddłużania nie może wziąć udziału Zakład Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek należnych od pracowników, bo co się stało? - Huta Częstochowa zawłaszczała sobie składki pracownicze na swoje cele i te pieniądze nie podlegają restrukturyzacji i nie będą podlegać. Jest problem znalezienia 35 mln zł, żeby zamknąć tę inżynierię finansową, ale chciałbym pokazać mechanizm, który doprowadził do tej sytuacji. Bo dzisiaj mówi się do rządu: „daj!”. Ale może trzeba by się też uderzyć we własne piersi, jakie były przyczyny tego, że dopuszczono do takiej sytuacji w Hucie Częstochowa, że zabierano ludziom pieniądze i kupowano za to inne rzeczy, może mniej potrzebne. A więc tak naprawdę, proszę państwa, to jest też przyczyną tych problemów hutnictwa, dzisiaj jest problem, skąd wziąć te 35 mln. Wiem, że minister skarbu państwa robi wysiłki, by skonstruować taki projekt, i mam nadzieję, że taki projekt będzie skonstruowany, dlatego że Huta Częstochowa jest nam potrzebna, jest także potrzebna do przyszłej integracji z Polskimi Hutami Stali, a więc tutaj będziemy robić wszystko. Natomiast nie jest to proces łatwy, bo musimy znaleźć po prostu żywe pieniądze, 35 mln, które zapłacimy, a więc na pewno mogę zadeklarować, że pozycja i postawa rządu, mimo bardzo krytycznej oceny działalności huty w przeszłości, jest pozytywna, prosimy jednak o cierpliwość, bo znalezienie 35 mln to nie jest bagatelny problem, to naprawdę są olbrzymie pieniądze.</u>
          <u xml:id="u-123.1" who="#EdwardEdmundNowak">Jeżeli chodzi o Hutę Katowice, co będzie w tzw. międzyczasie — właściwie na ten temat trochę odpowiedziałem. Huta Katowice jest rzeczywiście bardzo zadłużona, jednym z problemów tego zadłużenia jest zaciągnięcie w przeszłości tzw. kredytu konsorcjalnego. I dzisiaj to konsorcjum banków dosyć systematycznie wypowiada warunki tego kredytu, zmuszając nas do płacenia kolejnych pieniędzy. Powstaje więc taka sytuacja, że pieniądze, które miały służyć upłynnieniu i napędzeniu działalności huty, także przy pomocy „Silesii”, która dzisiaj też była już krytykowana, tak naprawdę są wyrywane z tego organizmu i ta maszyna, która miała rozpędzać obrót w tej hucie, tak naprawdę zaciera się, bo zabierane są pieniądze.</u>
          <u xml:id="u-123.2" who="#EdwardEdmundNowak">Proszę państwa, banki pilnują własnych interesów, są rozliczane z własnej działalności i własnych zysków, prezentują twardą postawę. Mnie się wydaje, że jesteśmy na dobrej drodze ku porozumieniu, gdyż spełniliśmy wszystkie warunki, jakie banki stawiały. To banki będą w tej chwili analizować biznesplan Polskich Hut Stali. Jeżeli ta analiza wypadnie pozytywnie, to zakładamy, że zawrzemy porozumienie o konwersji zadłużenia z tymi bankami w ten sposób, że zostanie przesunięta spłata tego zadłużenia na przyszły rok. W biznesplanie Polskich Hut Stali przewidziany jest taki właśnie sposób uregulowania tych zobowiązań. Wiem oczywiście, że huta wysuwa tam bardziej radykalne pomysły, natomiast te radykalne pomysły, z tytułu braku w tej chwili pieniędzy, byłyby bardzo trudne do zrealizowania. Na przykład spłata 200 czy iluś tam mln zł - niestety stan budżetu nie daje nam takiej możliwości, nie mamy też innych środków, by to rozliczyć. A więc tak naprawdę będziemy zabiegać o konwersję.</u>
          <u xml:id="u-123.3" who="#EdwardEdmundNowak">Jeszcze jedna sprawa, o której pani zapewne wie, to sprawa obligacji. Moglibyśmy pokrywać ten dług obligacjami, ale wtedy, proszę zauważyć, mamy do czynienia z dwoma przypadkami. Po pierwsze, może się to odbyć nie wcześniej jak w 2002 r., prawdopodobnie w II kwartale, bo spodziewamy się, że dopiero wówczas uruchomione będą obligacje, a po drugie, spłacenie tego kredytu zabiera nam środki potrzebne na spłatę restrukturyzacyjnych zobowiązań handlowych wobec dostawców. Więc ta kołdra jest dosyć krótka. Mówiąc o tej krótkiej kołdrze, wracam do pytania pana Kasprzyka, który powiedział, że zadłużenia wobec instytucji publicznoprawnych są na 1,2 mld zł, a my tymczasem oddłużamy zaledwie na 600 mln zł, bo taką mniej więcej kwotę to oddłużenie obejmuje. Pozostała kwota musi być przedmiotem innych uzgodnień z tymi instytucjami. Powiedzieliśmy, jakie będą to instrumenty, w art. 3 te instrumenty są wymieniane. Musi dojść do zawarcia porozumienia pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, pomiędzy Funduszem Pracy, pomiędzy gminą, która ma należności z tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska a tą hutą i musi być zawarte porozumienie dotyczące pozostałej kwoty. Musi być także zawarte porozumienie dotyczące tych kwot, które nie są objęte ustawą, bo na przykład stoją w sprzeczności z ustawą o ZUS i z jej nowelizacją, z nowymi zasadami, jakie obowiązują od 1 stycznia 1999 r. A więc tak naprawdę musi nastąpić uzgodnienie. Znowu więc wracamy do programu restrukturyzacji, czyli całościowego podejścia do problemów przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#JanKról">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-124.1" who="#JanKról">I pan poseł sprawozdawca Marek Wójcik.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#MarekJanWójcik">Panie Marszałku! Pan poseł Szarawarski, wypowiadając się w imieniu klubu SLD, miał wątpliwości co do metody przedstawiania przeze mnie sprawozdania. Chcę tylko powiedzieć, że pan poseł Szarawarski był członkiem podkomisji i nie wziął udziału w ani jednym posiedzeniu, a więc jego obecność tutaj i praca na rzecz tejże ustawy była żadna. Tak szczegółowo zdawałem sprawę, bo Wysoka Izba jest świadkiem, że ministra Nowaka nie idzie zatrzymać w jego szczegółowych odpowiedziach, to po pierwsze.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#MarekJanWójcik">Po drugie, serdecznie chciałem podziękować w tym momencie panu ministrowi Nowakowi, bo bez niego nie byłoby tego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-125.2" who="#MarekJanWójcik">I po trzecie, chciałem podkreślić, że najważniejszą sprawą jest konsolidacja. Nie było dotąd klimatu społecznego, bo wszystkie dotychczasowe rządy bały się, obojętne jakiej były proweniencji politycznej, podjąć decyzję o połączeniu Huty Katowice z Hutą Sendzimira, a to jest po prostu clou sprawy. Jeżeli tego nie będzie, nie będzie restrukturyzacji i oddłużenia polskiego hutnictwa i nie będzie wcale tego hutnictwa.</u>
          <u xml:id="u-125.3" who="#MarekJanWójcik">Zastanawiano się wcześniej w rozmowach - mówiłem o tym, kiedy przedstawiałem sprawozdanie - kiedy był konsultowany projekt ustawy z branżą, czyli z pracodawcami, ze związkami zawodowymi, czy to ma być koncern lub holding i czy te cztery podmioty, które są konsolidowane, mają mieć osobowość prawną w formie ograniczonej. Chodziło o to, żeby nie było takich zaszłości, że ciężko byłoby wtedy tym wszystkim kierować, po prostu lepiej byłoby, gdyby to była struktura koncernu, jak to przedstawił pan minister. Mówiono wtedy bowiem o ograniczonych możliwościach, czyli o ograniczonej osobowości prawnej, o tym, żeby nie decydować o inwestycjach i żeby nie decydować o handlu w przypadku tego nowego podmiotu - koncernu Polskie Huty Stali SA. To tyle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#MarekJanWójcik">Panie marszałku, chciałem jeszcze tylko powiadomić, że o godz. 21 w sali nr 12 przedstawiciele Komisji Gospodarki będą czekać na poprawki.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#JanKról">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#JanKról">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-128.2" who="#JanKról">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania, o czym mówił pan poseł, zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Gospodarki w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-128.3" who="#JanKról">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-128.4" who="#JanKról">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-128.5" who="#JanKról">Mamy 15 minut do rozpatrzenia kolejnego punktu porządku obrad, więc na coś się zdecyduję, bo takie było życzenie posłów. Zawieramy jednak umowę, rozumiem, że z posłem sprawozdawcą oraz z mówcami, iż zmieścimy się w tym czasie, ponieważ o godz. 16 mamy posiedzenie Prezydium Sejmu i jest przewidziana przerwa.</u>
          <u xml:id="u-128.6" who="#JanKról">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 6. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (druki nr 2844 i 3108).</u>
          <u xml:id="u-128.7" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Antoniego Szymańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#AntoniSzymański">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Ta prośba z mojej strony, aby ten punkt był rozpatrywany w tej chwili w ciągu kwadransa, wynika stąd, że komisja kodyfikacyjna pracowała zgodnie; według relacji, które otrzymałem od poszczególnych klubów, będą one popierały przygotowany przez komisję kodyfikacyjną projekt.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#AntoniSzymański">Mam zaszczyt w imieniu Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach zaprezentować projekt nowelizacji ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Dotyczy on postępowania sądowego zmierzającego do odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, najczęściej dziecka, osobie nieuprawnionej. Celem przedstawionego projektu jest uproszczenie postępowania i przyspieszenie momentu powrotu dziecka do osoby uprawnionej do opieki nad nim. Komisja Rodziny, która wystąpiła z projektem zmian w tej sprawie, uznała, że obecny stan prawny w tym zakresie jest niezadowalający ze względu na nadmierny formalizm, który prowadzi do przewlekłości postępowania. Opinię tę podzieliła Komisja Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach. W dyskusji na jej posiedzeniu podkreślano, że obecna procedura jest mało skuteczna i pozwala osobie zobowiązanej na uchylanie się od wykonania orzeczenia, co podważa prestiż i powagę prawomocnych orzeczeń sądowych, a przede wszystkim powoduje sytuację zagrożenia dobra osoby podlegającej opiece, nad którą opiekę powinna sprawować osoba do tego uprawniona. Projekt nowelizacji zaproponowany Wysokiej Izbie przez Komisję Nadzwyczajną do spraw zmian w kodyfikacjach przewiduje, że podstawę materialno-prawną wniosku o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jeśli, zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi przez Komisję Nadzwyczajną, miejsce pobytu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub opiece nie jest znane, sąd przeprowadzi dochodzenie w celu ustalenia jej miejsca pobytu; może w tej sprawie skorzystać z pomocy Policji. Orzeczenie wydawane jest po przeprowadzeniu rozprawy. W orzeczeniu tym sąd określa, w jakim terminie zobowiązany jest do oddania uprawnionemu opieki nad osobą podlegającą władzy rodzicielskiej. W przypadku gdy osoba zobowiązana nie zastosuje się do orzeczenia sądu, na wniosek uprawnionego sąd zleci kuratorowi sądowemu przymusowe odebranie tej osoby. Obecnie orzeczenia o odebraniu dziecka wykonują komornicy. Najczęściej nie mają oni przygotowania pedagogicznego bądź psychologicznego pozwalającego na przeprowadzenie tej czynności w sposób jak najmniej negatywnie oddziałujący na dziecko. Dlatego uzasadnione jest powierzenie czynności związanych z przymusowym odebraniem dziecka działającemu przy sądzie rodzinnemu kuratorowi dysponującemu odpowiednim przygotowaniem merytorycznym. Kuratorem właściwym do wykonania orzeczenia będzie kurator działający w sądzie, w którego okręgu osoba ta faktycznie przebywa. Odebranie to odbywa się tylko w obecności osoby uprawnionej lub przedstawiciela instytucji przez niego upoważnionej. Jeśli odebranie osoby natrafia na przeszkody na skutek jej ukrycia lub innego działania udaremniającego jej odebranie kurator zawiadamia o tym prokuratora. Gdy osoba zobowiązana nie chce ujawnić miejsca pobytu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej, sąd zarządzi jego przymusowe sprowadzenie celem złożenia zeznań pod przyrzeczeniem. W przypadku przeszkadzania w wykonaniu orzeczenia na żądanie kuratora Policja usunie osoby przeszkadzające z miejsca wykonania orzeczenia.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#AntoniSzymański">Kurator, wykonując orzeczenie o odebraniu osoby, powinien zachować szczególną ostrożność i uczynić wszystko, by dobro tej osoby nie zostało naruszone. W przypadku gdy dobro osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką miałoby doznać poważnego uszczerbku, kurator sądowy wstrzyma się z wykonaniem orzeczenia, chyba że wstrzymanie wykonania orzeczenia stwarza poważniejsze zagrożenie dla tej osoby.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#AntoniSzymański">Komisja Nadzwyczajna do zmian w kodyfikacjach odmiennie niż w Komisja Rodziny uregulowała sprawę o odebranie osoby w księdze drugiej w dziale II w rozdziale 2, po oddziale 4 dodając oddział 5. Zrezygnowała też z nadmiernej restryktywności projektu, usuwając zapis o aresztowaniu osoby zobowiązanej, w przypadku gdy utrudnia oddanie osoby.</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#AntoniSzymański">Przepisy regulujące tryb wykonania orzeczeń zobowiązujących do wydania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką stosowałyby się również odpowiednio do wykonania orzeczenia o umieszczenie małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub rodzinie zastępczej, jednak wyłącznie wtedy, gdy dobro dziecka wymaga niezwłocznej zmiany środowiska wychowawczego, to jest w przypadkach stwierdzenia przejawów patologii i znęcania się nad dzieckiem.</u>
          <u xml:id="u-129.5" who="#AntoniSzymański">Przewidziana w art. 2 zmiana dotycząca kosztów sądowych w sprawach cywilnych jest wynikiem przyjęcia założenia, że osoba dochodząca przywrócenia stanu zgodnego z prawem nie powinna być obciążona koniecznością wniesienia opłaty od wniosku. Obowiązek poniesienia tych kosztów nakładał będzie natomiast sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie przy zastosowaniu reguł określonych w cytowanej ustawie.</u>
          <u xml:id="u-129.6" who="#AntoniSzymański">Zmiana w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji wynika z powierzenia czynności związanych z odebraniem osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką kuratorowi sądowemu. Przyjęcie ustawy nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa, ponieważ również obecnie obowiązujące przepisy przewidują przeprowadzenie postępowania w sprawach o odebranie osoby przez sąd. Zakres przedmiotowy przedstawianego projektu nie jest objęty prawem Unii Europejskiej. Dziękuję za uwagę. Gdyby nie zgłoszono wniosków, to wnosiłbym, żeby przejść do trzeciego czytania na obecnym posiedzeniu Sejmu. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#JanKról">Przechodzimy do oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-130.2" who="#JanKról">Przypominam, że zgodnie z art. 56s ust. 2 regulaminu Sejmu prawo wnoszenia poprawek do projektu tej ustawy przysługuje m.in. grupie co najmniej 15 posłów.</u>
          <u xml:id="u-130.3" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu panią poseł Elżbietę Pielę-Mielczarek w imieniu klubu SLD.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#ElżbietaPielaMielczarek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej poprzeć treść sprawozdania. Klub nie będzie składał poprawek do tego sprawozdania. Walory tej nowelizacji omówiłam w pierwszym czytaniu. Myślę, że w trakcie prac Komisji Nadzwyczajnej wątpliwości, które były zgłaszane, zostały rozwiane, więc oświadczam, że w całości popieramy treść sprawozdania. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-132.1" who="#JanKról">Pan poseł Krzysztof Śmieja w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#KrzysztofŚmieja">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-133.1" who="#KrzysztofŚmieja">Jeżeli chodzi o stanowisko mojego klubu, to jest ono identyczne. My też w całości popieramy przedłożone sprawozdanie. Uważamy, że to sprawozdanie zmierza do usprawnienia postępowania, poprawienia jego wyników, a zwłaszcza uzyskania pełnej skuteczności. Przypomnę, że regulacje dotychczasowe wywołują wątpliwości. Rozwiązanie polegające na tym, że postępowanie egzekucyjne prowadzone jest w myśl przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jest tutaj niezadowalające, gdyż nawet w pewnej fazie nakłada się na osobę uprawnioną obowiązek wyłożenia kosztów postępowania egzekucyjnego, z wątpliwym skutkiem. Te zmiany zostały wyeliminowane, postępowanie to zostało przeniesione i zaliczone do postępowania nieprocesowego. Większość czynności zostało przekazanych kuratorowi mogącemu w toku tych czynności korzystać z pomocy Policji i sądu, który może stosować środki przynaglające, a w ostateczności wymusić na osobie zobowiązanej złożenie oświadczenia, którego nieprawdziwość wywołuje takie skutki jak złożenie nieprawdziwych, fałszywych zeznań. Interesujące jest przyjęte rozwiązanie co do kosztów postępowania o odebranie dziecka, polegające zwłaszcza na tym, aby osoba uprawniona nie była tymi kosztami wstępnie obciążona, aby ich nie wykładała.</u>
          <u xml:id="u-133.2" who="#KrzysztofŚmieja">Z generalnych powodów popieramy ten projekt i oczekujemy, że Sejm szybko przyjmie tę ustawę. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#JanKról">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-134.1" who="#JanKról">Pan poseł Ryszard Ostrowski zabierze głos w imieniu klubu Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#RyszardAndrzejOstrowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#RyszardAndrzejOstrowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności chciałbym oświadczyć, iż moje stanowisko nie różni się od stanowiska moich poprzedników. Klub Parlamentarny Unii Wolności również - jeżeli poprawki nie zostaną zgłoszone w dwóch następnych wystąpieniach - wnosi o przejście do następnego czytania.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#RyszardAndrzejOstrowski">Klub Parlamentarny Unii Wolności dostrzega zalety polegające na uproszczeniu postępowania, przyspieszeniu momentu powrotu dziecka do osoby uprawnionej do opieki nad nim. Równocześnie zwraca uwagę na bardzo istotne zapisy art. 59812 - chodzi o to, aby przy odbieraniu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką kurator sądowy zachowywał szczególną ostrożność i uczynił wszystko, aby dobro tej osoby nie zostało naruszone, a zwłaszcza aby nie doznała ona krzywdy fizycznej lub moralnej.</u>
          <u xml:id="u-135.3" who="#RyszardAndrzejOstrowski">Wydaje się, że usytuowanie przepisów po pracach w Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach jest dużo bardziej właściwe niż w pierwotnym przedłożeniu, a zatem, tak jak na wstępie powiedziałem, Klub Parlamentarny Unii Wolności w pełni popiera to sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#JanKról">Pan poseł Aleksander Bentkowski zabierze głos w imieniu klubu PSL.</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#JanKról">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#AleksanderBentkowski">Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Ustawa jest bardzo ważna, bo zmienia formy bardzo wrażliwej egzekucji, egzekucji dotyczącej odebrania dziecka. Myślę, że komornicy bez żalu rozstają się z tą egzekucją, ponieważ wywoływała ona najczęściej wiele komplikacji i była mocno stresująca nie tylko dla dziecka, ale także dla osób wykonujących egzekucję.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#AleksanderBentkowski">Dziękuję, że koledzy pracujący nad tą ustawą uwzględnili wnioski, które składałem w pierwszym czytaniu. Myślę również, że Ministerstwo Sprawiedliwości przeprowadzi odpowiednie szkolenie komorników - nie, przepraszam, teraz już kuratorów - aby te egzekucje, jak powiedziałem, niezwykle delikatne, wrażliwe, były prowadzone z należytą kulturą i, co najważniejsze, w stopniu jak najmniej stresującym dla dziecka. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#JanKról">Dziękuję wszystkim mówcom za tak owocną współpracę; świetni prawnicy. W krótkich wypowiedziach też można zawrzeć wielką treść.</u>
          <u xml:id="u-138.2" who="#JanKról">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-138.3" who="#JanKról">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-138.4" who="#JanKról">Ogłaszam przerwę do godz. 17.</u>
          <u xml:id="u-138.5" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 15 min 58 do godz. 17 min 08)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#MarekBorowski">Wznawiam obrady.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#MarekBorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 7. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie ustawy o utworzeniu Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku-Białej (druki nr 3052 i 3144).</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji panią poseł Grażynę Staniszewską.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#GrażynaStaniszewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie ustawy o utworzeniu Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#GrażynaStaniszewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W toku prac komisji zgłoszono cały szereg poprawek do tego projektu ustawy - poprawek, można powiedzieć, czyszczących - oraz jedną główną, mianowicie żeby z uwagi na spełnienie warunków Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego od razu utworzyć Akademię Techniczno-Humanistyczną w Bielsku-Białej. Rada Główna wymaga, aby akademia zatrudniała na podstawie mianowania przynajmniej 40 nauczycieli akademickich z tytułem naukowym profesora lub stopniem naukowym doktora habilitowanego. Akademia powinna kształcić studentów co najmniej na dwóch kierunkach magisterskich oraz posiadać uprawnienia do nadawania stopnia doktora przynajmniej w dwóch dyscyplinach lub doktora habilitowanego przynajmniej w jednej dyscyplinie.</u>
          <u xml:id="u-140.2" who="#GrażynaStaniszewska">W chwili obecnej w usamodzielniającej się czy w tworzącej się na bazie filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej akademii zatrudnionych jest na podstawie mianowania 35 profesorów i doktorów habilitowanych, a 10 złożyło oświadczenie o woli zatrudnienia na podstawie mianowania z chwilą utworzenia akademii. Kształcenie studentów odbywa się na trzech kierunkach magisterskich, w filii Politechniki Łódzkiej wydziały mają prawo nadawania stopnia doktora w dwóch dyscyplinach i doktora habilitowanego w jednej dyscyplinie - czyli nie lub, ale oraz. Tak że nawet więcej warunków spełniono, niż wymagała Rada Główna Szkolnictwa Wyższego. Z tych to powodów komisja podzieliła wniosek środowisk lokalnych. Pozwalam sobie tu serdecznie powitać pana rektora filii Politechniki Łódzkiej, poprzedniego rektora i całe środowisko tej uczelni. Również pozwolę sobie złożyć wyrazy uznania, że ta inicjatywa w porównaniu do innych idzie drobnymi krokami i drobnymi krokami zmierza do tego, co wyartykułowało środowisko województwa bielskiego już w 1992 r.: że będzie zmierzało do utworzenia uniwersytetu na Podbeskidziu. Takie plany były już od początku lat 90. Chcę powiedzieć, że w momencie likwidacji województwa, wtedy, kiedy mówiono, że miasta, które dawniej były miastami wojewódzkimi, otrzymają jako rekompensatę wyższe uczelnie, nawet uniwersytety, ta potrzeba i to pragnienie utworzenia uniwersytetu w Bielsku-Białej wzmogły się znakomicie. Jednak władze uczelni i wszystkie środowiska opiniotwórcze doszły do wniosku, że zamiast używać nacisków politycznych tutaj, w Warszawie, czy to w Sejmie, czy w rządzie, lepiej się zabrać do roboty na miejscu i uruchamiać kolejne kierunki, gromadzić kadrę, aby w przyszłości, gdy dojdzie do utworzenia uniwersytetu, ten uniwersytet naprawdę był porządną uczelnią i nie zajmował ostatniego miejsca w rankingu. Myślę, że tym bardziej warto poprzeć wniosek o utworzenie akademii, która spełnia w tej chwili wszystkie wymogi, wszystkie kryteria stawiane akademii. Na pewno jest to pierwszy krok, i to dobry krok, w kierunku samodzielnej uczelni typu uniwersyteckiego, przy czym nie jest to budowanie na piasku, ale na solidnych podstawach.</u>
          <u xml:id="u-140.3" who="#GrażynaStaniszewska">Komisja wnosi o uchwalenie ustawy o utworzeniu akademii techniczno-humanistycznej w Bielsku-Białej. Chcę powiedzieć, że macierzysta uczelnia - Politechnika Łódzka podjęła uchwałę o usamodzielnieniu się filii w Bielsku-Białej. Nie rościła ona sobie żadnych pretensji do odszkodowań z tytułu przekazania mienia, a z takimi przypadkami mieliśmy tu już do czynienia, tak że jest to za obopólną zgodą. Politechnika Łódzka opiekuje się wydziałami tworzonej w tej chwili akademii techniczno-humanistycznej. Niektórymi kierunkami opiekuje się Uniwersytet Śląski, Akademia Ekonomiczna w Katowicach i ostatnio udało się pozyskać do opieki merytorycznej nad nowo tworzonymi wydziałami Uniwersytet Jagielloński. Tak więc promotorów ma ta inicjatywa znaczących, mających dobrą pozycję w świecie akademickim, co także dobrze rokuje tej inicjatywie.</u>
          <u xml:id="u-140.4" who="#GrażynaStaniszewska">W imieniu sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży proszę państwa o poparcie tego wniosku.</u>
          <u xml:id="u-140.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#MarekBorowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#MarekBorowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-141.3" who="#MarekBorowski">Jako pierwszy zabierze głos pan poseł Antoni Kobielusz w imieniu Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#AntoniKobielusz">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Dostojni Przedstawiciele Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej! Chciałem przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej w sprawie projektu ustawy o utworzeniu akademii techniczno-humanistycznej w Bielsku-Białej, druk nr 3144. Nikogo nie trzeba przekonywać, iż poziom wykształcenia społeczeństwa decyduje o jego miejscu i pozycji wśród narodów świata, o jego statusie kulturowym i cywilizacyjnym. W państwach Unii Europejskiej, do której zdążamy, odpowiedni wskaźnik ludzi z wyższym wykształceniem waha się od 16 do 44, w Polsce wynosi 10, a w rejonie Bielska-Białej poniżej 6%. Amerykański ekonomista profesor John Galbraith powiedział, że nie zdarza się, by dobrze wykształcona ludność była biedna, a niewykształcona nie była biedna. Jeżeli więc chcemy dołączyć do najbardziej rozwiniętych społeczeństw świata, musimy się kształcić.</u>
          <u xml:id="u-142.1" who="#AntoniKobielusz">Utworzona ponad 30 lat temu Filia Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej odegrała bardzo pozytywną rolę w rozwoju byłego woj. bielskiego. Stanowiła zaplecze badawcze i naukowe dla przemysłu włókienniczego i motoryzacyjnego, dostarczała kwalifikowanych kadr dla tych przemysłów. Wychodząc naprzeciw potrzebom okresu transformacji, poszerzyła zakres kształcenia o ochronę środowiska, zarządzanie, informatykę. Pragnę stwierdzić z tej wysokiej trybuny, że Filia Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej dobrze zasłużyła się swojemu miastu, niezależnie od istniejących konfiguracji politycznych w mieście i regionie. Myślę, że dlatego dziś jej starania o pełne usamodzielnienie się popierają wszyscy parlamentarzyści z Bielska-Białej, samorząd miejski, powiatowy i wojewódzki, wojewoda bielski, ksiądz biskup Tadeusz Rakoczy, rektor i senat macierzystej Politechniki Łódzkiej. Ta zgoda jest wartością, którą należałoby zachować w przyszłości.</u>
          <u xml:id="u-142.2" who="#AntoniKobielusz">Dwa lata temu Bielsko-Biała utraciła status miasta wojewódzkiego. Dziś obserwujemy regres w wielu dziedzinach. Były obietnice, niewiele z nich pozostało. W strategii rozwoju woj. śląskiego założono utworzenie w Bielsku-Białej wielokierunkowej samodzielnej uczelni państwowej. Liczące ok. 200 tys. mieszkańców Bielsko-Biała ma charakter ponadlokalny i naszym zdaniem powinno stawać się ważnym ośrodkiem akademickim w południowej części woj. śląskiego. Utworzenie samodzielnej wyższej uczelni będzie nobilitowało miasto, zwielokrotni szanse rozwojowe regionu, umożliwi zwiększenie liczby studiujących i uzyskujących stopnie i tytuły naukowe. Filia, na której bazie powstaje nowa uczelnia, posiada kadrę, warunki materialne i organizacyjne niezbędne do wykonania zadań naukowych, dydaktycznych stających przed nową uczelnią. Tworzona Akademia Techniczno-Humanistyczna ze względu na swoje położenie, a także zapotrzebowania rozwojowe regionu będzie mogła poszerzyć dotychczasową współpracę z odpowiednimi uczelniami Ostrawy w Republice Czeskiej, Żyliny w Słowacji, służąc rozwojowi przygranicznych regionów. Da też możliwość kształcenia Polaków mieszkających po drugiej stronie granicy.</u>
          <u xml:id="u-142.3" who="#AntoniKobielusz">Ważnym argumentem przemawiającym za utworzeniem samodzielnej uczelni jest aspekt społeczny. Zubożała młodzież Bielska, Śląska Cieszyńskiego czy Żywiecczyzny nie zawsze może sobie pozwolić na studiowanie w odległych ośrodkach akademickich Katowic czy Krakowa. Wyrażam też przekonanie, że połączenie kształcenia technicznego i humanistycznego w jednej uczelni dobrze będzie służyć wielokulturowej i wielowyznaniowej społeczności naszego regionu.</u>
          <u xml:id="u-142.4" who="#AntoniKobielusz">Klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w imieniu którego mam zaszczyt przemawiać, w pełni popiera zamiar utworzenia Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej i będzie głosował za uchwaleniem ustawy z druku nr 3144. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-142.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-142.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Wyjątkowo biję brawo posłowi SLD.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi Kobieluszowi.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#MarekBorowski">Teraz pan poseł Stanisław Szwed, Akcja Wyborcza Solidarność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#StanisławSzwed">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Rektorze wraz z Współpracownikami! W imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność mam zaszczyt przedstawić stanowisko do poselskiego projektu ustawy o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#StanisławSzwed">Wyrażam wielką radość w imieniu wnioskodawców, których miałem zaszczyt reprezentować, że po wielu latach starań Bielsko-Biała i Podbeskidzie dzięki Wysokiej Izbie będą miały samodzielną, wielokierunkową wyższą uczelnię opartą na filii Politechniki Łódzkiej. Politechnika działa w naszym regionie już ponad 30 lat i w ciągu tych lat dyplom ukończenia studiów otrzymało ponad 6 tys. absolwentów, a dzisiaj na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych kształci się ponad 5 tys. studentów. Miasto Bielsko-Biała, liczące ok. 200 tys. mieszkańców, jest centrum administracyjnym, przemysłowym i kulturalnym regionu zwanego Podbeskidziem, obecnie w woj. śląskim, położonym na Pogórzu Śląskim, otoczonym pięknymi górami Beskidu Śląskiego, znajdującym się w euroregionie Czech, Słowacji i Polski, dawniej zwanym miastem stu przemysłów, dzisiaj dynamicznie się zmieniającym i aspirującym do zbudowania dużego centrum edukacji młodzieży na bazie zarówno uczelni państwowej, jak i dynamicznie rozwijających się uczelni prywatnych. Takim krokiem jest utworzenie Akademii Techniczno-Humanistycznej w naszym mieście.</u>
          <u xml:id="u-144.2" who="#StanisławSzwed">Dlaczego takie połączenie? Zmiany, jakie zachodzą w naszym kraju po 1989 r., a szczególnie w gospodarce, spowodowały inne zapotrzebowanie na absolwentów, również w naszym regionie. Dlatego filia Politechniki Łódzkiej, która wcześniej kształciła studentów na kierunkach technicznych, również zmieniła i w dalszym ciągu zmienia profile kształcenia; stąd wydziały ochrony środowiska, informatyki, organizacji i zarządzania, nauk humanistycznych, a także nauk ekonomicznych, co do których jest bardzo duże zainteresowanie naszej młodzieży. Stąd też stała współpraca z Uniwersytetem Śląskim, Uniwersytetem Jagiellońskim oraz Instytutem Teologicznym w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-144.3" who="#StanisławSzwed">W latach 90. marzeniem wielu z nas było utworzenie Uniwersytetu Beskidzkiego, ale mamy świadomość, że aby je spełnić, musimy jeszcze wykonać wiele pracy. Pierwszym krokiem, ale jakże ważnym, jest właśnie utworzenie akademii. Filia Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej, na bazie której tworzy się uczelnię, bardzo dobrze przygotowała się do tego zadania. Spełnia wszystkie normy i wymagania, jakie stawia się przed uczelnią; jest więc odpowiednia liczba profesorów i doktorów habilitowanych, są wydziały, które mają prawa doktoryzowania i prawa habilitowania, odpowiednie zaplecze, w tym rozpoczętą budowę nowego budynku dydaktyczno-badawczego. I rzecz najważniejsza - podjęta jednomyślnie decyzja Senatu Politechniki Łódzkiej o utworzeniu na bazie filii samodzielnej Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Z tego miejsca serdecznie dziękuję Senatowi Politechniki Łódzkiej, z prof. rektorem Józefem Mayerem na czele, za przychylne poparcie naszych starań.</u>
          <u xml:id="u-144.4" who="#StanisławSzwed">Utworzenie uczelni z czterema wydziałami, w tym z istniejącym wydziałem budowy maszyn i informatyki, wydziałem inżynierii włókienniczej i ochrony środowiska, wydziałem zarządzania i informatyki oraz nowym wydziałem humanistycznym, opartym na współpracy z Uniwersytetem Śląskim, Uniwersytetem Jagiellońskim i Instytutem Teologicznym, spełnia oczekiwania wielu środowisk, aby stworzyć większe możliwości kształcenia się naszej młodzieży i aby Bielsko-Biała stała się dużym i prężnym ośrodkiem naukowym w naszym regionie. Będzie to zbieżne ze stanowiskiem rządu, zaakceptowanym przez Sejm, co do zaliczenia Bielska-Białej do miast o znaczeniu krajowym w polityce regionalnej państwa.</u>
          <u xml:id="u-144.5" who="#StanisławSzwed">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym w tym miejscu w sposób szczególny podziękować tym wszystkim, którzy nas mocno wspierali w naszych działaniach: Jego Ekscelencji księdzu Tadeuszowi Rakoczemu, ordynariuszowi Diecezji Bielsko-Żywieckiej, księdzu prof. Tadeuszowi Borutce, dyrektorowi Instytutu Teologicznego, władzom samorządowym miasta Bielska-Białej, wojewodzie bielskiemu i śląskiemu, Sejmikowi Województwa Śląskiego, rektorom uczelni śląskich i prorektorowi filii Politechniki Łódzkiej wraz ze współpracownikami, prof. Markowi Trombskiemu. Dziękuję wszystkim paniom posłom i panom posłom, którzy podpisali się pod wnioskiem i udzielili nam swojego wsparcia.</u>
          <u xml:id="u-144.6" who="#StanisławSzwed">Mój klub - klub Akcji Wyborczej Solidarność, w imieniu którego mogłem przemawiać, będzie głosował za przyjęciem sprawozdania komisji edukacji o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-144.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Zbigniewa Leraczyka z Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#ZbigniewLeraczyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt poprzeć w imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności projekt ustawy zawarty w druku nr 3052 dotyczący utworzenia w Bielsku-Białej samodzielnej państwowej szkoły wyższej. Chcę poinformować państwa, że od 32 lat na mocy decyzji wówczas jeszcze ministra szkolnictwa wyższego działa filia Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej. Przez ten czas ponad 6 tys. absolwentów otrzymało dyplomy ukończenia studiów wyższych. Absolwenci wyraźnie zasili kadrę techniczną i kierowniczą różnych zakładów pracy i instytucji byłego województwa bielskiego.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#ZbigniewLeraczyk">Obecnie na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych studiuje ponad 5 tys. studentów. Zmiany ustrojowe i gospodarcze naszego kraju wymuszają nowe kierunki studiów, w tym szczególnie w naszym regionie ekonomiczne i humanistyczne. Świadczą o tym stale pojawiające się na mapie Polski szkoły prywatne, jak i zbyt wielka liczba kandydatów ubiegających się o indeksy w uczelniach państwowych na wymienionych kierunkach. Moje spostrzeżenia z bezpośrednich spotkań, w tym także jako byłego prezydenta Bielska-Białej, z młodzieżą, z nauczycielami, z kadrą naukową potwierdzają występowanie uciążliwości z powodu braku możliwości studiowania w państwowej uczelni wielokierunkowej.</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#ZbigniewLeraczyk">Byłe województwo bielskie to dziś region Podbeskidzia, który liczy ok. 800 tys. mieszkańców, w tym ok. 200 tys. mieszkańców to mieszkańcy miasta Bielska-Białej. Zasługuje ten region - wręcz istnieje pilna potrzeba - na to, by utworzyć Akademię Techniczno-Humanistyczną w Bielsku-Białej. Aby miasto i region mogły się dalej intensywnie rozwijać, potrzebne są wykształcone elity, w tym elity z wykształceniem humanistycznym. Takie aspiracje ma to piękne miasto.</u>
          <u xml:id="u-146.3" who="#ZbigniewLeraczyk">Pragnę jednocześnie poinformować panie i panów posłów, że idea utworzenia samodzielnej uczelni wielokierunkowej popierana jest przez Porozumienie Rektorów Uczelni Śląskich, parlamentarzystów regionu Podbeskidzia, bez względu na opcję polityczną, co słyszymy tutaj z trybuny, wojewodę śląskiego, Sejmik Samorządowy Województwa Śląskiego, starostwa powiatowe powiatów bielskiego, żywieckiego, cieszyńskiego, Radę i Zarząd Miasta Bielska-Białej oraz księdza biskupa Tadeusza Rakoczego, ordynariusza Diecezji Bielsko-Żywieckiej. Również senat Politechniki Łódzkiej, pod przewodnictwem jej rektora prof. Józefa Mayera, 31 marca 2000 r. podjął jednogłośnie uchwałę o przekształceniu filii Politechniki Łódzkiej w samodzielną uczelnię państwową. W sprawie projektu ustawy o utworzeniu Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej pozytywną uchwałę podjęła także Rada Główna Szkolnictwa Wyższego. Akceptację wyraziło też Ministerstwo Edukacji Narodowej na posiedzeniu komisji edukacji.</u>
          <u xml:id="u-146.4" who="#ZbigniewLeraczyk">Akademia Techniczno-Humanistyczna funkcjonować będzie z czterema wydziałami: wydziałem budowy maszyn i informatyki, wydział ten ma prawo doktoryzowania i habilitowania; wydziałem inżynierii włókienniczej i ochrony środowiska, wydział posiada prawo doktoryzowania; wydziałem zarządzania i informatyki; wydziałem humanistycznym, dzięki pomocy Uniwersytetu Śląskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytutu Teologicznego w Bielsku-Białej. Wymóg Rady Głównej o konieczności zatrudnienia w akademii co najmniej czterdziestu samodzielnych pracowników naukowo-dydaktycznych na zasadzie mianowania jest spełniony z nadwyżką.</u>
          <u xml:id="u-146.5" who="#ZbigniewLeraczyk">Chciałem zwrócić jeszcze uwagę na dwa aspekty poruszonej sprawy.</u>
          <u xml:id="u-146.6" who="#ZbigniewLeraczyk">Po pierwsze, podkreślić chciałem solidarne pozytywne działanie środowisk naukowych filii Politechniki Łódzkiej na czele z prorektorem prof. Markiem Tromskim.</u>
          <u xml:id="u-146.7" who="#ZbigniewLeraczyk">Po drugie, w trakcie kilkuletnich prac nad utworzeniem samodzielnej uczelni bardzo aktywnie włączyło się w to przedsięwzięcie wiele organizacji pozarządowych, a przede wszystkim, co chciałem tu podkreślić, Bielskie Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki, którego mam przyjemność być przewodniczącym. Naszym zdaniem właśnie samodzielna uczelnia może być wizytówką miasta po tym, jak przestało ono pełnić funkcję miasta wojewódzkiego. Degradacji regionu można przeciwdziałać w ten właśnie sposób. Młodzież, zwłaszcza biedniejsza, powinna mieć możliwość nauki blisko miejsca zamieszkania czy urodzenia. Jest to szansa na tworzenie silnych, atrakcyjnych małych ojczyzn.</u>
          <u xml:id="u-146.8" who="#ZbigniewLeraczyk">Na zakończenie ponownie informuję, że, po uwzględnieniu wszystkich wymienionych argumentów, Klub Parlamentarny Unii Wolności w pełni popiera sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-146.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-147.1" who="#MarekBorowski">Z niepokojem czekamy teraz na opinię pana posła Józefa Mioduszewskiego z Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
          <u xml:id="u-147.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Dlaczego z niepokojem?)</u>
          <u xml:id="u-147.3" who="#MarekBorowski">Niepokoi to, czy zachowamy jednomyślność w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-147.4" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#JózefMioduszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bez niepokoju. Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego, w imieniu którego mam zaszczyt przemawiać, opowiada się za przyjęciem ustawy o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#JózefMioduszewski">Z inicjatywą ustawodawczą utworzenia Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku-Białej wystąpiła duża grupa posłów. Uznajemy zasadność utworzenia samodzielnej uczelni w dużym ośrodku miejskim, jakim jest Bielsko-Biała. Z uzasadnienia przedłożonego przy projekcie ustawy i omówionego przez panią poseł Grażynę Staniszewską jako posła sprawozdawcę komisji oraz reprezentanta wnioskodawców pana posła Stanisława Szweda za najważniejsze uważamy to, że: filia Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej funkcjonuje już ponad trzydzieści lat i posiada duży dorobek; istniejąca baza dydaktyczna i materialna jest wystarczająca do utworzenia samodzielnej uczelni; zmiany ustrojowe i gospodarcze powodują potrzebę zmian kierunków kształcenia i ich rozwijania, z uwzględnieniem kierunków ochrony środowiska, informatyki, organizacji i zarządzania, nauk ekonomicznych, a także nauk humanistycznych - te kierunki kształcenia będą mogły być rozwijane w warunkach funkcjonowania samodzielnej uczelni; powołanie samodzielnej uczelni jest inicjatywą społeczności Bielsko-Białej i regionu Podbeskidzia powstałą w wyniku działań środowiska naukowego związanego z istniejącą filią Politechniki Łódzkiej, przy szerokim poparciu społecznym, niezależnie od opcji czy też podziałów politycznych.</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#JózefMioduszewski">Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży w przedłożonym sprawozdaniu (druk nr 3144) proponuje utworzenie uczelni o nazwie Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej i zmiany w zasadzie porządkowo-legislacyjne w stosunku do przedłożenia projektu poselskiego.</u>
          <u xml:id="u-148.3" who="#JózefMioduszewski">Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego uznaje te propozycje za racjonalne i będzie popierał projekt ustawy przedstawiony przez Komisję Edukacji, Nauki i Młodzieży. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-148.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi Mioduszewskiemu.</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#MarekBorowski">Pan poseł Mirosław Styczeń, Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#MirosławAndrzejStyczeń">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przemawiać w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. W imieniu tego klubu chciałbym wyrazić całkowite poparcie dla idei powołania i utworzenia Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#MirosławAndrzejStyczeń">Ponieważ moi przedmówcy szeroko rozwodzili się na temat warunków materialnych, personalnych, lokalnych, regionalnych uwarunkowań, które całkowicie sprzyjają tej inicjatywie, ja, panie marszałku, chciałbym, korzystając z okazji, przybliżyć Wysokiej Izbie historię powstawania samodzielnej wyższej uczelni w mieście Bielsko-Biała. Tak się jakoś zdarzyło, że w przedziwny sposób życiorysy osób mówiących o tej uczelni, mówiących w imieniu klubów i sprawozdających w imieniu komisji projekt tej ustawy, w większości przeplatają się z historią powołania tej szkoły.</u>
          <u xml:id="u-150.2" who="#MirosławAndrzejStyczeń">Pan poseł Kobielusz, który występował w imieniu klubu SLD, przypomniał nam dramatyczne wskaźniki absolwentów w naszym mieście, w Bielsku-Białej. Cóż, trzeba sobie powiedzieć jasno, że te wskaźniki z czegoś wypływały. Pamiętam rok 1990, kiedy zostawałem wojewodą bielskim. Proszę państwa, wtedy w mieście wojewódzkim, prawie 200-tysięcznym, były zaledwie dwa licea ogólnokształcące. Niestety, w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej realizowano w Bielsku-Białej i okolicach bardzo ekstensywny model edukacyjny - wiele szkół zawodowych, kilkanaście techników i zaledwie dwa licea. Stąd liczba osób z wyższym wykształceniem oraz studentów była bardzo skromna. Dlatego już w czasach Sejmu kontraktowego, po wyborach 4 czerwca 1989 r., środowiska niepodległościowe, solidarnościowe przystąpiły do próby ukonstytuowania samodzielnej wyższej uczelni. W 1989 i 1990 r. ówczesny Komitet Obywatelski podjął starania, dzięki którym - jak również dzięki pozytywnej, właściwej postawie ówczesnego likwidatora Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, którym był pan poseł Antoni Kobielusz - szkolnictwo ogólnokształcące odzyskało budynek, w którym mieścił się wówczas komitet wojewódzki PZPR. Ulokowano tam liceum. Dzięki temu można było również przeprowadzić ówczesną filię Politechniki Łódzkiej do budynków koszar, z których wycofało się wojsko po likwidacji ówczesnej Obrony Terytorialnej Kraju. I tak łańcuszek ludzi dobrej woli sprawił, że uczelnia wyższa, filia Politechniki Łódzkiej, uzyskała właściwe, powiedziałbym, warunki materialne do kształcenia młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-150.3" who="#MirosławAndrzejStyczeń">W 1992 r. ówczesny prezydent miasta, a dzisiaj poseł, Zbigniew Leraczyk, pani poseł Sejmu I kadencji Grażyna Staniszewska i ówczesny wiceprzewodniczący zarządu regionu „Solidarności” wystąpili do ówczesnego wojewody bielskiego Mirosława Stycznia z projektem utworzenia Uniwersytetu Beskidzkiego jako samodzielnej uczelni. Wtedy ta inicjatywa spaliła na panewce, ale została wpisana na trwałe do strategii rozwoju nie tylko miasta, ale również organizacji społecznych, związkowych, politycznych. Jak widać, zaowocowała późno, ale w sposób nas satysfakcjonujący. Cieszymy się wszyscy - dotychczas wszystkie kluby poparły tę ideę, mam nadzieję, że również klub Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego ją poprze - że będziemy mieli samodzielną szkołę wyższą. Przy czym chciałbym od razu powiedzieć, że studentów w Bielsku-Białej jest więcej. Szacujemy, że w tej chwili jest ich prawie 15 tys., ponieważ działają punkty konsultacyjne, filie, oddziały różnych szkół wyższych. Wraz z filią Politechniki Łódzkiej i z Uniwersytetem Teologicznym im. św. Jana Kantego daje to już sporą liczbę studentów. Chcemy, aby było ich więcej.</u>
          <u xml:id="u-150.4" who="#MirosławAndrzejStyczeń">Na koniec przypomnę tylko, że do wskaźników Unii Europejskiej nam daleko. Miejmy nadzieję, że samodzielna uczelnia - Państwowa Techniczno-Humanistyczna Szkoła Wyższa w Bielsku-Białej - na trwałe wpisze się w tradycje szkolnictwa wyższego w Bielsku. Przypomnijmy, że przed wojną działała znakomita Wyższa Szkoła Techniczna w Bielsku-Białej, która kształciła najlepszych chyba inżynierów w II Rzeczypospolitej.</u>
          <u xml:id="u-150.5" who="#MirosławAndrzejStyczeń">Dziękuję Wysokiej Izbie i panu marszałkowi za uwagę. I jeszcze raz powtórzę: mój klub będzie głosował za tą ustawą, za powołaniem szkoły wyższej w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-150.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#MarekBorowski">Dziękujemy panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#MarekBorowski">Pan poseł Edward Maniura, Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#EdwardManiura">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Panie Rektorze! Pragnę w imieniu Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego przedstawić stanowisko klubu dotyczące sprawozdania Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie ustawy o utworzeniu Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku Białej.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#EdwardManiura">Od razu na wstępie chcę powiedzieć, że klub SKL w pełni popiera przedłożenie komisyjne i będzie głosował za utworzeniem Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej w Bielsku-Białej.</u>
          <u xml:id="u-152.2" who="#EdwardManiura">Myślę, że tu zostało już właściwie wszystko powiedziane. Chcę tylko zwrócić uwagę na to, że kiedy Bielsko-Biała utraciła status miasta wojewódzkiego, mówiło się, że miasta tej wielkości powinny coś dostać w zamian. Myślę, że to dzisiaj ma szansę się zmaterializować, niemniej uważam, że jest to co najmniej o dwa lata za późno. I szkoda, że tak długo nie doczekaliśmy się inicjatywy ze strony rządu w tej materii. Myślę, że byłoby to wypełnienie tej deklaracji rządu pana premiera Jerzego Buzka - nie w pośpiechu kończącej się kadencji, ale choćby w minionych dwóch latach można było tę kwestię pozytywnie rozstrzygnąć. Jeszcze raz chcę w imieniu klubu potwierdzić, że będziemy głosować za przyjęciem ustawy. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-152.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#MarekBorowski">Wszyscy posłowie zapisani do głosu się wypowiedzieli. Odnoszę wrażenie, iż wypowiedzieli się jednoznacznie oraz jednomyślnie, co nie przeszkadza, że podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej pan minister Jerzy Zdrada także chciałby się wypowiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-153.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Jako Małopolanin nie wyobrażam sobie, żeby powiedział coś innego.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#JerzyZdrada">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Skoro tutaj już była mowa o historii, to pragnę przypomnieć, że formalnie pierwsze prace nad utworzeniem - nad utworzeniem, nie chodzi o postulaty - akademii w Bielsku-Białej zostały podjęte wiosną zeszłego roku, kiedy Ministerstwu Edukacji Narodowej przedstawiona została koncepcja i kiedy - w maju zeszłego roku - na wyjazdowym posiedzeniu w Bielsku-Białej Senat Politechniki Łódzkiej przyjął odpowiednią uchwałę o usamodzielnieniu się tej szkoły.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#JerzyZdrada">Chciałbym stwierdzić w związku z pewną wypowiedzią sprzed kilku chwil, że uczelnia akademicka nie jest podarunkiem, a uczelnia w Bielsku tym bardziej nie jest podarunkiem. Jest to rezultat stanu organizacyjnego i potencjału, który został w Bielsku stworzony. Oczywiście wynika to również z potrzeb edukacyjnych, które doskonale rozumiemy. Był przygotowywany projekt rządowy, ale zrozumieliśmy, że tryb prac parlamentarnych - czas uciekał - mógłby stanąć na przeszkodzie jego uchwaleniu. Stąd z takim zadowoleniem powitaliśmy przejęcie inicjatywy przez posłów i przedstawienie projektu poselskiego. Dzięki temu dzisiaj możemy mieć drugie czytanie tego projektu w Izbie.</u>
          <u xml:id="u-154.2" who="#JerzyZdrada">Ministerstwo Edukacji Narodowej uważa, że zaproponowana w toku prac komisji zmiana nazwy - Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej zamiast Państwowej Techniczno-Humanistycznej Szkoły Wyższej - jest w pełni uzasadniona, ponieważ właśnie w toku prac, o których wspominałem wcześniej, i w toku prac ostatnio przeprowadzonych został uzupełniony stan kadry naukowej, liczba nauczycieli akademickich i obecnie wniosek spełnia wszystkie kryteria, jakie środowisko akademickie wyznaczyło szkole wyższej o nazwie akademia.</u>
          <u xml:id="u-154.3" who="#JerzyZdrada">Przekształcenie filii Politechniki Łódzkiej w samodzielną Akademię Techniczno-Humanistyczną uznać trzeba za inicjatywę wpisującą się znakomicie w cały nurt zmian struktury polskiego szkolnictwa wyższego, które prowadzi do wzmocnienia potencjału dydaktycznego i naukowego. W sposób naturalny dobra filia staje się samodzielną uczelnią akademicką, powstaje uczelnia o szerokim zakresie kształcenia, uczelnia przedstawiająca ofertę edukacyjną tak potrzebną lokalnemu środowisku, ale jednocześnie otwierająca perspektywę dalszego rozwoju i dalszego kształtowania swoich struktur edukacyjnych i swojego charakteru w przyszłości. Ten rozwój zapewnia współpraca naukowa z dużymi uczelniami regionu śląskiego, z uczelniami krakowskimi, z moim uniwersytetem, ale przecież także nadal z macierzystą Politechniką Łódzką, gdyż nie wątpię, że to co się dzisiaj dzieje tu w Wysokiej Izbie - utworzenie akademii techniczno-humanistycznej - jest osiągnięciem również akademickiego środowiska łódzkiego, które dostrzegło korzyści, jakie płyną dla szkolnictwa wyższego w Polsce z rozwoju filii, a następnie z prac prowadzących do usamodzielnienia w dużą uczelnię akademicką. Gratuluję Bielsku-Białej, że staje się miastem w pełni akademickim. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-154.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#MarekBorowski">Sprawozdawca komisji pani poseł Grażyna Staniszewska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#GrażynaStaniszewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja tylko krótko chciałam serdecznie podziękować za jednomyślność wszystkim klubom w imieniu Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz środowiska Podbeskidzia, które uzyskuje rzeczywiście ogromną szansę - jest to pierwsza w pełni samodzielna państwowa uczelnia w stolicy Podbeskidzia, która zapewne przyczyni się do rozwoju całego regionu. No i chcę powiedzieć, że to środowisko, które będzie miało w tej chwili możliwość budowania tej samodzielnej uczelni, też zdobyło ogromną szansę. Mam nadzieję, że powoli doprowadzimy wszyscy razem do placówki typu uniwersyteckiego. Jeszcze raz dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#MarekBorowski">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-157.2" who="#MarekBorowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-157.3" who="#MarekBorowski">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-157.4" who="#MarekBorowski">W związku z tak udanym przebiegiem rozpatrywania tego punktu proszę odnotować, że ja także przy tym byłem.</u>
          <u xml:id="u-157.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-157.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Dobrze.)</u>
          <u xml:id="u-157.7" who="#MarekBorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 8. porządku dziennego: Sprawozdanie komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego o rządowym projekcie ustawy o transporcie drogowym (druki nr 2644, 2644-A i 3134).</u>
          <u xml:id="u-157.8" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Bogusława Liberadzkiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#BogusławLiberadzki">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#BogusławLiberadzki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypadł mi w udziale zaszczyt przedstawiania sprawozdania komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego dotyczącego projektu ustawy o transporcie drogowym. Do rozpatrywania tego projektu ustawy była wyłoniona 5-osobowa podkomisja, miałem przyjemność tej podkomisji przewodniczyć. Niech mi będzie wolno podkreślić, iż przedstawiany projekt ustawy stanowi dość istotną zmianę w stosunku do przedłożenia rządowego, ale jednocześnie jest to przedłożenie dokonane w zgodzie ze stroną rządową, czyli wszelkie zmiany ze stroną rządową, jak też z partnerami społecznymi były uzgadniane i negocjowane. Tymi partnerami społecznymi byli przedstawiciele wszystkich najważniejszych sfer działalności polskiego transportu drogowego, czyli: Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Drogowych, krajowej izby gospodarczej i transportu samochodowego, związku pracodawców, regionalnych zrzeszeń przewoźników międzynarodowych, stowarzyszeń taksówkarzy, krajowej izby komunikacji miejskiej, wreszcie przedstawicieli związków zawodowych, a także przedstawicieli nauki akademickiej i instytutów badawczych resortu transportu.</u>
          <u xml:id="u-158.2" who="#BogusławLiberadzki">Ustawa ta jest dość szczegółowa - szczegółowa i szczególna. Dlaczego jest szczególna? Otóż dlatego, że dotyczy praktycznie wszystkich sfer transportu drogowego, nieobjęte są nią tylko pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, ale w niezarobkowym przewozie osób, oraz pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Jest to zatem regulacja jakościowo zupełnie nowa. Wydzielamy tu podstawowe obszary regulowane, tj. transport międzynarodowy i transport krajowy, transport osób i transport rzeczy, wreszcie tak specyficzną część, jak niezarobkowy transport, w tym międzynarodowy i krajowy, oraz przewóz taksówkowy. Po raz pierwszy tego rodzaju kompleksowe regulacje wprowadzane w naszych warunkach na samym początku rozpatrywania napotykały na swego rodzaju konstatacje, iż polski transport do czasu wejścia tej ustawy w życie jest transportem de facto nieregulowanym. Dopiero ta ustawa jest przedsięwzięciem regulującym. Owo regulowanie polega na tym, iż wykonywanie transportu drogowego będzie powszechnie wymagać posiadania licencji i licencji udzielać się będzie na okres nie krótszy niż dwa lata i nie dłuższy niż 50 lat. Ci, którzy posiadali dotychczas koncesje lub licencje, zależnie od tego, czy był to międzynarodowy, czy krajowy transport drogowy, będą mieli utrzymane te prawa, a zatem praw nabytych się nie likwiduje.</u>
          <u xml:id="u-158.3" who="#BogusławLiberadzki">Rzeczą nową w tej ustawie dotyczącą wszystkich przewoźników jest obowiązek posiadania zabezpieczenia — w postaci środków pieniężnych, licencji, poręczeń, gwarancji bankowych, poręczeń osób fizycznych, prawnych, obligacji państwowych, zastawu na papierach wartościowych gwarantowanych przez skarb państwa, gwarancji ubezpieczeniowych, polis ubezpieczeniowych autocasco lub weksli. Dlaczego to wymieniam? Otóż dlatego, że jest to duże obciążenie finansowe, ale jednocześnie jest to dywersyfikacja form, a z drugiej strony jest to wymóg europejski. Zabezpieczenie to musi wynosić 9 tys. euro na pierwszy pojazd, a na każdy następny — 5 tys. euro. To była różnica w stosunku do przedłożenia rządowego. Komisja proponuje Wysokiej Izbie zaakceptowanie rozłożenia dochodzenia w czasie do pełnego zabezpieczenia, czyli w roku 2002 — 30%, w 2003 — 30% i w 2004 — pozostała część. Przepraszam, 1/3, powinienem mówić „1/3”, a nie „30%”, odpowiednio, dochodząc do kwoty 9 tys. euro. Na każdy następny pojazd zabezpieczenie ma wynosić 5 tys. euro, odpowiednio w roku 2002 — 1 tys. euro, w 2003 — kolejne 2 tys. euro i w 2004 — brakujące 2 tys. euro. Wiązały się z tym bardzo długie negocjacje — i mam obowiązek przedstawić to Wysokiej Izbie — zwłaszcza ze strony przewoźników, dotyczące oczywiście skutków finansowych, jakie to rozwiązanie spowoduje. Przedłożone rozwiązanie jest daleko posuniętym, także z punktu widzenia przewoźników, ale wydaje się akceptowanym, także przez nich, kompromisem między przedłożeniem oryginalnym, tym 100-procentowym natychmiastowym kryterium dobroci europejskiej, a możliwościami naszych przewoźników.</u>
          <u xml:id="u-158.4" who="#BogusławLiberadzki">Licencja, której się udziela, może być cofnięta albo bywa cofana natychmiast - to jest także nowe rozróżnienie. Może być cofnięta, czyli ma charakter fakultatywny i określone są okoliczności, kiedy może tak się stać, jeżeli jest cofana, też określone są okoliczności, które muszą zaistnieć, by tak się stało. Licencję wydają zależnie od przedmiotu działania i obszaru - jeżeli jest to taksówka, to gmina, gmina na obszar gmin sąsiadujących, m.st. Warszawa jako związek komunalny. Jeżeli są to przewozy krajowe, licencję wydają starostowie, jest to reguła. Do wydania licencji potrzebne są zezwolenia, które wydają gminy, jeżeli to są operacje w skali gminy; starostowie, jeżeli są to operacje w skali powiatu i powiatów sąsiednich; marszałkowie województw, jeżeli te operacje dotyczą trzech i więcej powiatów, a także minister właściwy do spraw transportu, jeżeli są to operacje obejmujące trzy i więcej województw. Wprowadzenie kompetencji ministra transportu było novum w stosunku do przedłożenia rządowego. Motywacja komisji dla przedłożenia tego novum, czyli kompetencji ministra transportu, była następująca. Minister transportu jest uznany za odpowiedzialnego za odtworzenie systemu komunikacyjnego w skali całego kraju.</u>
          <u xml:id="u-158.5" who="#BogusławLiberadzki">Zmiany wprowadzane w międzynarodowym transporcie drogowym polegają na tym, że, po pierwsze, koncesję zastępuje się licencją, ale skutki prawne dla przedsiębiorstw i podział kompetencji dotychczas praktykowany nie ulega istotnie zmianie, czyli to, co było koncesją, staje się licencją i wydaje ją minister transportu i gospodarki morskiej. Tak więc jest to utrzymanie stanu rzeczy.</u>
          <u xml:id="u-158.6" who="#BogusławLiberadzki">Wydanie licencji jest decyzją administracyjną. Wobec tego zgodnie z art. 13 licencji nie można odstępować osobom trzecim ani przenosić uprawnień z niej wynikających na osobę trzecią, z zastrzeżeniem sytuacji, kiedy następuje śmierć osoby fizycznej posiadającej licencję, podział, połączenie, przekształcenie przedsiębiorstwa posiadającego licencję lub przejęcie przez innego przedsiębiorcę w całości lub w części działalności w zakresie transportu drogowego od przedsiębiorcy posiadającego licencję. Zostały określone także dość rygorystycznie okoliczności i warunki, jakie należy spełnić, aby takie przekazywanie było możliwe.</u>
          <u xml:id="u-158.7" who="#BogusławLiberadzki">Licencja wygasa z upływem okresu, na jaki została udzielona, i może być wznowiona, ale może też nie być wznowiona. Wygasa z momentem zrzeczenia się jej albo z momentem śmierci, o ile nie następuje przekazanie jej komuś następnemu jako spadkobiercy; wygasa także w sytuacji likwidacji lub postawienia w stan upadłości przedsiębiorcy, któremu została udzielona.</u>
          <u xml:id="u-158.8" who="#BogusławLiberadzki">Nowe jest także określenie, kiedy licencja zostaje wycofana. Prawo ubiegania się ponownie o licencję i uzyskania jej ponownie traci zarówno przedsiębiorstwo, jak i przedsiębiorca-właściciel na okres 3 lub 5 lat, zależnie od sfery, na jaką została wydana. Zapis o tym, by tracił to prawo przedsiębiorca lub by traciło je przedsiębiorstwo, które z jakiegoś określonego w ustawie powodu straciło licencję, był podyktowany tym, iżby nie tolerować sytuacji, kiedy złe przedsiębiorstwo, likwidowane, za chwilę odradza się pod inną nazwą i kontynuuje swoje tradycje.</u>
          <u xml:id="u-158.9" who="#BogusławLiberadzki">Rozdział „Transport drogowy osób” zawiera rozwiązania, które w jakimś stopniu konsumują postanowienia zawarte w dotychczasowej ustawie o transporcie zarobkowym osób obowiązującej w kraju, ale jednocześnie wprowadza nowe rozwiązania. Nowe rozwiązanie dotyczy zdobycia certyfikatu kompetencji zawodowych. Obowiązek zdobycia certyfikatu kompetencji zawodowych oznacza przyjęcie przez polską stronę, po pierwsze, programu szkoleń, po drugie, sposobu egzaminowania, czyli kryteriów egzekwowania wiedzy, po trzecie, ustanowienia dla całego kraju struktury szkolenia, jak i egzaminowania. Wiąże się to też - dlatego o tym wspominam - z kosztami, a także z obowiązkiem uzyskania certyfikatu i posługiwania się tym certyfikatem. Jest to jednak rozwiązanie niezbędne, jako warunek sine qua non funkcjonowania na europejskim rynku transportowym.</u>
          <u xml:id="u-158.10" who="#BogusławLiberadzki">Pragnę szczególnie podkreślić, jako rozwiązania ważne w tej ustawie, dotychczas niestosowane, rozwiązania dotyczące kabotażu, czyli wykonywania przez obcego przewoźnika przewozów na terenie Polski bez stosownego zezwolenia władz krajowych. Wprowadza się zatem zezwolenia i opłaty. Opłaty te są stosunkowo wysokie, porównywalne z opłatami, jakie obowiązują w innych krajach. Przyjęty mechanizm jest taki sam. Są wprowadzone bardzo wysokie kary za nieprzestrzeganie obowiązujących reguł wykonywania przewozów kabotażowych. Kara ta wynosi do 15 tys. zł i jest to porównywalne z innymi państwami, z którymi współpracujemy.</u>
          <u xml:id="u-158.11" who="#BogusławLiberadzki">Rzeczą nową jest także regulowanie spraw przewozów na potrzeby własne, czyli tzw. transportu niezarobkowego. Dlaczego to jest w ogóle ważny problem? Otóż dlatego, iż istnieje tendencja do tego, że jeżeli reguluje się przewozy zorganizowane, czyli transport zarobkowy, firmy nietransportowe, które nie korzystają z transportu zarobkowego, mają tendencję do tworzenia własnego transportu. Wprowadza się, na wzór europejski, wymóg stosowania zaświadczenia do wykonywania niezarobkowego przewozu rzeczy i osób, czyli przewozu na potrzeby własne. To zaświadczenie jest potwierdzeniem administracyjnym, iż nietransportowy przedsiębiorca może wykonywać przewozy drogowe. Jeżeli nie są przestrzegane warunki, na których zaświadczenie zostało wydane, może być odebrane na określony czas, czyli do trzech lat, prawo wykonywania przewozu samochodem, który został zakwestionowany.</u>
          <u xml:id="u-158.12" who="#BogusławLiberadzki">Ważną kwestią, która rodzi pozytywne skutki finansowe dla budżetu państwa, a dla przedsiębiorstw kosztowe, jest kwestia wysokości opłat z tytułu uzyskania stosownych licencji, zezwoleń, pozwoleń itd. Opłata za udzielenie licencji nie może być wyższa niż równowartość 1 mln euro, przy czym opłata może być zróżnicowana:</u>
          <u xml:id="u-158.13" who="#BogusławLiberadzki">a) od pojedynczego pojazdu,</u>
          <u xml:id="u-158.14" who="#BogusławLiberadzki">b) dla całego przedsiębiorstwa.</u>
          <u xml:id="u-158.15" who="#BogusławLiberadzki">Kwota 1 mln euro jest kwotą wyższą niż zaproponowano w przedłożeniu rządowym. Kwota od 1 pojazdu zaproponowana w przedłożeniu rządowym jest akceptowana. Propozycja dotycząca 1 mln euro wiąże się z tym, iż chcielibyśmy móc chronić nasz rynek przed napływem bardzo dużych przewoźników. Kwota ta została świadomie przyjęta jako kwota potencjalnie zaporowa. Opłatę wnosi się także za udzielenie zezwolenia na transport drogowy osób i nie może ona być wyższa niż równowartość 800 euro. Zostało zaproponowane znaczne obniżenie tej kwoty w stosunku do przedłożenia rządowego. Opłata za zezwolenie na przewóz kabotażowy nie może być wyższa niż równowartość 800 euro za jednorazowy przewóz. Jest tu zgoda z przedłożeniem rządowym, a także jest akceptacja polskich środowisk transportowych. Jeśli chodzi o wydanie zezwolenia zagranicznego, opłata wynosi 500 euro rocznie za wielokrotne zezwolenie i do 15 euro za zezwolenie jednorazowe. Ustawa wprowadza także odpowiedzialność tych, którzy wydają licencje, zezwolenia lub zaświadczenia, a także kontrolę stosowania się przedsiębiorców do reguł, według których powinni wykonywać przewozy.</u>
          <u xml:id="u-158.16" who="#BogusławLiberadzki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Do projektu ustawy rząd przedłożył autopoprawkę. Autopoprawką tą był de facto odrzucony w Wysokiej Izbie projekt ustawy o inspekcji transportu drogowego. Chciałbym także w sprawozdaniu poinformować Wysoką Izbę, iż Komisja Prawa Europejskiego autopoprawkę rządu odrzuciła. Stwierdzam zatem, iż taka autopoprawka była, nie przedkładam jej natomiast w projekcie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-158.17" who="#BogusławLiberadzki">W imieniu komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego, która jednogłośnie opowiedziała się za tym projektem ustawy, zwracam się do Wysokiej Izby o jej uchwalenie. Dziękuję za uwagę. Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#MarekBorowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#MarekBorowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#MarekBorowski">Przypominam, że zgodnie z art. 56ze ust. 2 regulaminu Sejmu prawo wnoszenia poprawek do projektu tej ustawy wraz z wynikającymi z nich konsekwencjami dla tekstu projektu przysługuje m.in. grupie co najmniej 5 posłów.</u>
          <u xml:id="u-159.4" who="#MarekBorowski">Pierwszy zabierze głos pan poseł Andrzej Szarawarski z Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#AndrzejSzarawarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dzisiaj dyskutujemy o wprowadzeniu w życie ustawy o wykonywaniu transportu drogowego, która ma zastąpić istniejącą ustawę o międzynarodowym transporcie drogowym i ustawę o warunkach wykonywania przewozu osób. Jest to ustawa, która dostosowuje polski transport drogowy do wymogów Unii Europejskiej, ustawa niezbędna, chociaż trzeba przyznać, że wiele jej zapisów będzie trudnych dla przewoźników, szczególnie w pierwszych trzech latach wdrażania tej ustawy, kiedy przewoźnicy będą musieli uzyskać niezbędne licencje, zezwolenia, kiedy przewoźnicy niezarobkowi będą musieli uzyskać stosowne zaświadczenia, kiedy przewoźnicy ubiegać się muszą o świadectwa kwalifikacji zawodowych, poddawać się wielu kontrolom i podlegać nowym karom, jakie ta ustawa przewiduje; będą musieli również wnosić opłaty za czynności administracyjne związane z wydawaniem dokumentów. Obciążenie przedsiębiorców, które wynika z obowiązków, jakie nakłada na nich ta ustawa, wyniesie ok. 700 mln zł. W warunkach dzisiejszych realiów, kiedy przedsiębiorstwa transportowe są w bardzo złej kondycji finansowej, wykazują niską rentowność, jest to dla nich zadanie trudne, chociaż trzeba obiektywnie powiedzieć, że w trakcie prac w komisji nadzwyczajnej znacznie zmieniono warunki obciążenia finansowego na korzyść przedsiębiorców. Gdyby przeszły standardy proponowane przez rząd, to obciążenie byłoby prawie dwukrotnie większe, wyniosłoby ponad 1300 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#AndrzejSzarawarski">Klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej uznaje konieczność wprowadzenia tej ustawy, chociaż mamy świadomość, że nie jest to dobry moment. Dwa lata wcześniej kondycja firm była znacznie lepsza i wprowadzenie tej ustawy byłoby bardziej zrozumiałe i lepiej przyjęte przez przewoźników. Przy okazji gorzka refleksja. Otóż na początku tej kadencji Sejmu wbrew opiniom środowisk pan premier Balcerowicz wylansował model likwidacji koncesji zezwoleń. Dzisiaj nie tylko nie zlikwidowaliśmy korupcji, nie zmniejszyliśmy biurokracji, ale z powrotem musimy wprowadzać obowiązujące powszechnie w Unii licencje, zezwolenia, a więc troszeczkę czasu straciliśmy. Te regulacje obowiązujące w europejskim transporcie można było spokojnie wprowadzić, bez hałasu, bez propagandy typu bez koncesji, bez licencji, kraj szczęśliwości. Gospodarka rynkowa jest dość precyzyjnie regulowana, a transport w krajach Unii Europejskiej jest bardzo precyzyjnie uregulowany.</u>
          <u xml:id="u-160.2" who="#AndrzejSzarawarski">Klub SLD również oświadcza, że poprze tę ustawę, ponieważ jej przyjęcie jest bardzo potrzebne polskiemu transportowi, natomiast nie poprzemy autopoprawki rządu, która bocznym torem próbuje wprowadzić odrzuconą przez Sejm ustawę o Inspekcji Transportu Drogowego. Uważamy, że nad tym aktem prawnym także potrzebnym trzeba popracować w formie odrębnej ustawy, która przede wszystkim będzie dobrym narzędziem do realizowania tej i innych ustaw związanych z transportem i drogownictwem. W imieniu klubu SLD deklaruję poparcie dla przyjęcia tej ustawy. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Józefa Korpaka w imieniu Akcji Wyborczej Solidarność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#JózefKorpak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec sprawozdania komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego o rządowym projekcie ustawy o transporcie drogowym. Celem projektowanej ustawy o transporcie drogowym jest wdrożenie szeregu aktów prawa wspólnotowego w obszarze transportu drogowego oraz przygotowanie podstaw prawnych i instytucjonalnych do bezpośredniego obowiązywania z chwilą uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej licznych w tym zakresie rozporządzeń wspólnotowych.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#JózefKorpak">Obecnie warunki wykonywania transportu drogowego uregulowane są dwoma aktami prawnymi rangi ustawowej, tj. ustawą z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego oraz ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób. W chwili obecnej nie ma natomiast przepisów, które określałyby kryteria dostępu do zawodu przewoźnika w krajowym transporcie drogowym rzeczy, a tym samym brakuje kompleksowej regulacji dotyczącej zasad dostępu do zawodu przewoźnika drogowego, jak również warunków dostępu do rynku przewozów drogowych.</u>
          <u xml:id="u-162.2" who="#JózefKorpak">Przedstawiony w sprawozdaniu Komisji Prawa Europejskiego projekt ustawy o transporcie drogowym reguluje te zagadnienia, wypełniając oczywistą lukę w obowiązującym prawie polskim, i dokonuje kompleksowej regulacji dostępu do zawodu przewoźnika w zakresie krajowego i międzynarodowego transportu drogowego rzeczy i osób, jak też warunków dostępu do rynku przewozów drogowych rzeczy i osób. Konieczność opracowania takiej kompleksowej regulacji rynku usług transportowych w zakresie transportu drogowego wynika również z ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej, na podstawie której z dniem 1 stycznia 2001 r. koncesje na transport międzynarodowy zostaną zastąpione licencjami przewozowymi. Z ustawy tej wynika również obowiązek ustawowego określenia w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ww. ustawy, czyli ustawy Prawo działalności gospodarczej, tj. do dnia 1 stycznia 2002 r., zakresu i warunków udzielania licencji przewozowej na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, a także wskazania informacji i dokumentów wymaganych do złożenia wniosków o wydanie takich licencji. Gdyby to nie zostało zrealizowane, to wówczas z mocy prawa wygaśnie obowiązek uzyskania licencji przewozowej. Będzie to miało takie negatywne konsekwencje, że przedsiębiorcy, którzy zechcą z dniem 1 stycznia 2002 r. rozpocząć działalność transportową, np. w drogowym transporcie międzynarodowym, nie będą zobowiązani prawem do uzyskania od ministra transportu i gospodarki morskiej licencji, a tym samym - do udowodnienia posiadania kompetencji zawodowych, dobrej reputacji oraz odpowiedniej kondycji finansowej. Taki przewoźnik nie zostanie uznany za przewoźnika drogowego w świetle wymagań Unii Europejskiej. Dlatego też wszyscy chcemy tej sytuacji uniknąć i dzisiaj rozpatrujemy ten projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-162.3" who="#JózefKorpak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Akcji Wyborczej Solidarność popiera przedstawiony w sprawozdaniu komisji projekt ustawy o transporcie drogowym i będzie głosował za jej przyjęciem. W szczególności popieramy zmiany wprowadzone przez Komisję Prawa Europejskiego - najpierw przez podkomisję, a później przez Komisję Prawa Europejskiego - a polegające, po pierwsze, na zmniejszeniu kwot zabezpieczenia prowadzonej działalności transportowej z 9 tys. euro do 3 tys. euro w przypadku użytkowania tylko jednego pojazdu samochodowego oraz z 5 tys. euro do 1000 euro na każdy następny pojazd samochodowy. Oczywiście do roku 2004, kiedy to planowane jest przyjęcie Polski do Unii Europejskiej, będziemy musieli zabezpieczyć działalność transportową w zakresie transportu drogowego w kwotach obowiązujących w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej, to znaczy będziemy musieli przyjąć kwoty zaproponowane w przedłożeniu rządowym. Niemniej jednak rozłożenie tego problemu finansowego przewoźników drogowych niejako na raty, w latach 2002, 2003, jest bardzo dobrym rozwiązaniem i za tym rozwiązaniem oczywiście się opowiadamy.</u>
          <u xml:id="u-162.4" who="#JózefKorpak">Po drugie, opowiadamy się się za odmienną regulacją art. 42, odnoszącą się do obowiązku uiszczania opłat za przejazd pojazdu samochodowego po drogach krajowych. W tym przypadku zmieniono wysokość maksymalnej opłaty z 1550 euro do 800 euro rocznie, z wyłączeniem: przedsiębiorców wykonujących transport drogowy taksówką, przejazdów po autostradach płatnych, transportu kombinowanego oraz zbiorowego transportu miejskiego. Należy zwrócić uwagę na uzasadnienie tych wyłączeń. W szczególności niezwykle potrzebne jest wyłączenie w przypadku zbiorowego transportu miejskiego oraz transportu kombinowanego. Dodatkowo Komisja Prawa Europejskiego w art. 63 zaproponowała kolejną zachętę dla rozwoju transportu kombinowanego, polegającą na zwrocie zapłaconego podatku od środków transportowych, uzależniając wielkość tego zwrotu od ilości wykonanych jazd, przyjmując, że przy wykonaniu 100 jazd z ładunkiem lub bez ładunku rocznie nastąpi 100-procentowy zwrot kwoty rocznego podatku od środków transportowych. Dobrze, że tego typu rozwiązania znalazły się w tym projekcie ustawy. Mamy nadzieję, że po przyjęciu tej ustawy będziemy bliżej realizacji hasła: tiry na tory.</u>
          <u xml:id="u-162.5" who="#JózefKorpak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pomimo ogólnego poparcia dla projektu ustawy o transporcie drogowym w imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność pragnę zgłosić jedną zasadniczą poprawkę do projektu z druku nr 3134. Poprawka ta polega na dodaniu rozdz. 8a pt. „Inspekcja Transportu Drogowego”. Oczywiście Wysoka Izba po raz kolejny zadecyduje, czy Inspekcja Transportu Drogowego ma w Polsce rozpocząć swoją działalność, czy też nie. Przypomnę, że projekt tej ustawy był długo rozpatrywany przez Komisję Transportu i Łączności, był doprowadzony do trzeciego czytania i niewielką ilością, kilku głosów, przez Wysoką Izbę został odrzucony. Niemniej jednak mój klub opowiada się za tym, aby taka instytucja na polskich drogach się pojawiła, gdyż Inspekcja Transportu Drogowego jest instytucją niezbędną dla zapewnienia przestrzegania prawa w zakresie transportu drogowego. Chodzi o takie zadania, jak kontrola dokumentów związanych z wykonywaniem transportu drogowego oraz przestrzegania warunków w nich określonych, dokumentów przewozowych związanych z wykonywaniem transportu, kontrola ruchu drogowego w zakresie transportu, pewnych elementów opisanych w ustawie Prawo o ruchu drogowym, takich jak ładowność samochodu, odpowiednie wyposażenie samochodu w sprzęt, który w transporcie zarobkowym jest niezbędny, a ponadto przestrzeganie przepisów dotyczących okresów prowadzenia pojazdu i obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowców. Niedawno Wysoka Izba uchwaliła ustawę o czasie pracy kierowców. Są potrzebne organy, żeby prowadzić kontrolę w tym zakresie. Nawiasem mówiąc, chcę zwrócić uwagę na to, że w sprawozdaniu Komisji Prawa Europejskiego w art. 54 Inspekcja Transportu Drogowego, o którą mój klub parlamentarny wnosi, jest zapisana, więc ustawa niejako, można powiedzieć, wprowadzałaby osoby ją wdrażające w błąd. Chcemy to naprawić i dlatego tę poprawkę składam.</u>
          <u xml:id="u-162.6" who="#JózefKorpak">Pragnę zwrócić uwagę, że poprawka ta różni się od rozwiązań przyjętych przez Komisję Transportu i Łączności, różni się również w pewnym zakresie od autopoprawki rządowej, która w maju została skierowana do Komisji Prawa Europejskiego, i te różnice chciałbym wyartykułować. Po pierwsze, chodzi o to, że poprawka, którą składam, przewiduje, że ustawa nie wejdzie w życie po 14 dniach od ogłoszenia, tylko od 1 listopada 2001 r. Po drugie, omijamy problem kadencyjności generalnego inspektora Inspekcji Transportu Drogowego. Chcemy unikać zarzutów, że chodzi tutaj o ustanowienie kolejnej administracji i obsadzenie kolejnymi osobami odpowiednich stanowisk w tej administracji. Jest również różnica, jeśli chodzi o treść zapisów co do Inspekcji Transportu Drogowego, gdyż to, co było wypracowane w Komisji Transportu i Łączności, nie mogło niestety obejmować obecnych rozwiązań ustawy o transporcie drogowym, bo ta ustawa pojawiła się troszkę później. Ta poprawka, idąca w ślad za autopoprawką rządu, już odnosi się do poszczególnych rozwiązań właśnie tej ustawy, nad którą dzisiaj dyskutujemy, czyli ustawy o transporcie drogowym.</u>
          <u xml:id="u-162.7" who="#JózefKorpak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność pragnę oświadczyć, że nasz klub popiera projekt ustawy o transporcie drogowym wraz ze zgłoszoną poprawką dotyczącą utworzenia Inspekcji Transportu Drogowego jako instytucji niezbędnej do kontroli przestrzegania przepisów w zakresie transportu drogowego oraz niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanego pojazdami samochodowymi. Mam nadzieję, że przyjęcie tej ustawy nie tylko dostosuje nasz ustrój prawny do prawa Unii Europejskiej, ale też wpłynie pozytywnie na rozwój podmiotów wykonujących transport drogowy, zarówno krajowy, jak i międzynarodowy, w zakresie przewozu osób i rzeczy. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-162.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Wiesława Wodę, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#WiesławWoda">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Analizując projekt ustawy o transporcie drogowym, zawarty w sprawozdaniu komisji nadzwyczajnej, stwierdzam, że nie budzi on zasadniczych zastrzeżeń mojego klubu. Nasuwa się jednak kilka uwag szczegółowych.</u>
          <u xml:id="u-164.1" who="#WiesławWoda">Po pierwsze, wątpliwości budzi wysokość opłat za udzielenie licencji, bardzo wysoka w transporcie międzynarodowym, zarówno jeśli chodzi o przewóz osób, jak i o przewóz rzeczy. Opłata pobierana ma być w jednakowej wysokości od każdego pojazdu zgłoszonego we wniosku - inaczej niż w transporcie krajowym, w którym za każdy następny pojazd wnosi się 1/10 opłaty. Z punktu widzenia obecnej kondycji finansowej firm transportowych zasadne byłoby przyjęcie podobnego rozwiązania w transporcie międzynarodowym.</u>
          <u xml:id="u-164.2" who="#WiesławWoda">Po drugie, wysokie są również proponowane zabezpieczenia niezbędne do uzyskania licencji, aczkolwiek porównując zapisy zawarte w art. 5 z druków nr 2644 i 3134, pozytywnie należy ocenić przyjęcie drogi stopniowego dochodzenia do maksymalnych kwot zabezpieczenia, czyli 9 i 5 tysięcy euro. W związku z tym wydaje się pewne, że wysokie opłaty będą stanowiły dla wielu firm barierę trudną do pokonania i spowodują upadek części z nich, co nie pozostanie bez wpływu na sytuację na rynku pracy i odbije się też zapewne na dochodach budżetu państwa. O ile wiele rozwiązań przyjętych w ustawie wynika z konieczności dostosowania naszych regulacji do prawa unijnego i niewiele tutaj można zmienić, o tyle kwestia wysokości opłat i zabezpieczeń zależy od woli ustawodawcy.</u>
          <u xml:id="u-164.3" who="#WiesławWoda">Po trzecie, oczekiwań firm transportowych związanych z prowadzeniem licencji nie spełniają rozwiązania przyjęte w projektowanej ustawie, odnoszące się do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego. Nadal bowiem licencje są reglamentowane i nie można mówić o swobodzie wykonywania przewozów międzynarodowych pomimo spełnienia warunków do udzielania licencji. Reglamentacja sprzyja korupcji, o czym tak głośno ostatnio w kraju.</u>
          <u xml:id="u-164.4" who="#WiesławWoda">Po czwarte, art. 15 przewiduje cofnięcie licencji w przypadku, gdy jej posiadacz przestał spełniać wymagania uprawniające do jej udzielenia, wśród których wymienia się m.in. dobrą reputację. Rodzi się w związku z tym pytanie, co w sytuacji, gdy członek organu zarządzającego, niespełniający tego warunku, zostanie odwołany. Czy licencja będzie przywrócona firmie, czy też trzeba będzie składać nowy wniosek, a co za tym idzie ponownie ponosić opłaty?</u>
          <u xml:id="u-164.5" who="#WiesławWoda">Po piąte, jednym z wymagań, jakie musi spełnić ubiegający się o licencję, jest zatrudnienie kierowców mających odpowiednie kwalifikacje. Art. 4 ust. 3 pkt 4 z druku nr 3134 precyzuje jedną z form zatrudnienia, a więc umowę o pracę, oraz dopuszcza inne formy spełniające wymóg zgodności z prawem. Uzasadnione byłoby skonkretyzowanie tych form. Jest to ważne, gdyż coraz częściej kierowcy są zatrudniani na innych warunkach niż umowa o pracę, co u niektórych budzi wątpliwości. Zostałyby one w ten sposób przecięte.</u>
          <u xml:id="u-164.6" who="#WiesławWoda">Po szóste, egzekwowanie zapisów ustawy wymaga rozbudowanej kontroli, a zwłaszcza dobrego przepływu informacji między różnymi organami państwa. Rodzą się poważne wątpliwości, czy jesteśmy w stanie naprawdę się do tego przygotować. W przeciwnym bowiem wypadku niektóre z zapisów będą martwe.</u>
          <u xml:id="u-164.7" who="#WiesławWoda">Odnoszę się do poprawki zgłoszonej przez pana posła Korpaka. Chcę powiedzieć, że będziemy przeciwni tworzeniu inspekcji transportu drogowego. Jako zasadniczy powód podaję to, iż obecnie Policji obniża się wydatki budżetowe. Grozi nam więc to, że w niektórych powiatach policjanci przestaną się poruszać po drogach. Tworzenie nowej, bardzo kosztownej formacji jeszcze uszczupli budżet. Uważamy, że przygotowanie, wyszkolenie odpowiedniej formacji w Policji będzie znacznie skuteczniejszą formą realizacji zadań stawianych przed Inspekcją Transportu Drogowego.</u>
          <u xml:id="u-164.8" who="#WiesławWoda">W imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego wnoszę o skierowanie sprawozdania do dalszych prac. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu panią poseł Zdzisławę Kobylińską w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#ZdzisławaKobylińska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Projekt ustawy o transporcie drogowym, którym dziś się zajmujemy, ma zastąpić dwie dotychczas obowiązujące regulacje: ustawę z 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego oraz ustawę z 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób. Projekt ten dostosowuje polskie prawo do rozwiązań wspólnotowych oraz do ustawy Prawo działalności gospodarczej. Dotyczy nie tylko zarobkowego przewozu drogowego - transport drogowy jako działalność gospodarcza polegająca na przewozie osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi - ale również niezarobkowego, tj. na potrzeby własne przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#ZdzisławaKobylińska">Projekt reguluje zasady dostępu do wykonywania zawodu przewoźnika transportu drogowego oraz warunki dostępu do samego rynku, czego nie ma w obowiązujących regulacjach. Chodzi o zastąpienie dotychczas przyznawanych koncesji oraz zezwoleń w zakresie działalności transportowej licencją na wykonywanie transportu drogowego. Licencja będzie przyznawana w drodze decyzji administracyjnej na okres od 2 do 50 lat, przez powiat - w przypadku krajowego transportu drogowego, oraz przez ministra transportu - w przypadku transportu międzynarodowego. Licencje nie będą już musiały określać liczby pojazdów wykorzystywanych do transportu; wyjątkiem będą licencje na międzynarodowy transport drogowy rzeczy, w tym przypadku licencja będzie określała liczbę pojazdów uprawnionych do tego międzynarodowego transportu drogowego, co wynika z przyznawanych Polsce zagranicznych pozwoleń wjazdowych w ramach kontyngentów. Liczba tych zezwoleń jest niska w stosunku do potrzeb krajowych przewoźników. Ograniczenie to prawdopodobnie przestanie obowiązywać, tak myślimy, po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-166.2" who="#ZdzisławaKobylińska">Udzielenie licencji będzie uzależnione od następujących wymogów: kwalifikacje zawodowe, dobra reputacja, odpowiednia kondycja finansowa, odpowiedni tabor, zatrudnienie wykwalifikowanych kierowców. Poza tym projekt ten reguluje tryb przyznawania zezwoleń na przewóz osób liniami regularnymi krajowymi i międzynarodowymi.</u>
          <u xml:id="u-166.3" who="#ZdzisławaKobylińska">Minister transportu będzie mógł wprowadzać w MTD opłatę retorsyjną na zasadzie wzajemności.</u>
          <u xml:id="u-166.4" who="#ZdzisławaKobylińska">Natomiast jeżeli chodzi o druk nr 2644-A, rządowa autopoprawka ma na celu wprowadzenie Inspekcji Transportu Drogowego w związku z nieuchwaleniem ustawy, która miała regulować sprawy dotyczące ITD. Inspekcja będzie organem kontrolnym w zakresie przestrzegania prawa w odniesieniu do transportu drogowego. ITD będzie też jednostką budżetową, tj. wpływy z kar pieniężnych będą dochodami budżetu państwa. Projekt wymaga szybkiego uchwalenia ze względu na przyjęty przez Polskę i Unię Europejską plan wdrażania tego systemu, w przeciwnym razie środki przeznaczone na ten cel w ramach funduszu PHARE przepadną; przypominam, jest to ok. 2 mln euro.</u>
          <u xml:id="u-166.5" who="#ZdzisławaKobylińska">W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość wnoszę o przyjęcie tego projektu, a zwłaszcza rządowej autopoprawki z druku nr 2644-A, która została odrzucona w pierwszym czytaniu. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Edwarda Maniurę, Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#EdwardManiura">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego przedstawić stanowisko w odniesieniu do sprawozdania komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego o rządowym projekcie ustawy o transporcie drogowym. Przedłożony projekt ustawy jest ważnym aktem regulującym funkcjonowanie transportu drogowego w Polsce, a zarazem dostosowującym w tym zakresie prawodawstwo do prawodawstwa unijnego. Zostały w tym projekcie określone zasady podejmowania i wykonywania transportu drogowego. W rozdziale 3 zostały określone zasady funkcjonowania transportu drogowego osób, a transport drogowy rzeczy jest opisany w rozdziale 4. Doprecyzowane zostały przepisy dotyczące przewozów na potrzeby własne.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#EdwardManiura">Chcę zwrócić uwagę na wyłączenie spod działania tych przepisów przewozów na potrzeby własne w zakresie działalności wytwórczej w rolnictwie dotyczącej upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa czy rybactwa śródlądowego. W rozdziale 8 przedłożonego projektu określone zostały opłaty związane z podejmowaniem i wykorzystywaniem transportu drogowego.</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#EdwardManiura">Na dłuższą chwilę pragnę zatrzymać się przy zapisie art. 54 ust. 1. Do ustępu tego wpisano nieistniejącą strukturę Inspekcji Transportu Drogowego. Przypomnę Wysokiej Izbie, że 25 maja br. Sejm odrzucił projekt ustawy o powołaniu Inspekcji Transportu Drogowego. W odczuciu mojego klubu była to zła decyzja Wysokiej Izby. Dzisiaj mamy olbrzymie problemy z egzekwowaniem prawa w obszarze transportu drogowego. Nie tylko przewoźnicy zagraniczni, ale również krajowi m.in. łamią nagminnie przepisy drogowe, uprawiają kabotaż, wwożą do kraju, dotyczy to podmiotów zagranicznych, olbrzymie ilości paliw silnikowych, bardzo często nie przestrzegają norm dotyczących dopuszczalnych ładowności, wykonują transport pojazdami w złym stanie technicznym. Taki stan rzeczy trwa już wiele lat i dotychczas żadna ekipa rządowa tego problemu nie rozwiązała. Kiedy Komisja Transportu i Łączności zakończyła prace nad projektem dotyczącym Inspekcji Transportu Drogowego, była nadzieja, że ten stan rzeczy się zmieni. Stało się jednak inaczej. Wczoraj uczestniczyłem w Sejmie w spotkaniu z prezydentem IRU panem Davidem Greenem, który bardzo wysoko ocenił pracę podobnych inspekcji w Anglii, Francji czy Niemczech. Pan poseł Liberadzki również w tym spotkaniu uczestniczył. Także przedstawiciele Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Drogowych, którzy bardzo aktywnie uczestniczyli w pracach podkomisji transportu i łączności, popierają propozycję utworzenia Inspekcji Transportu Drogowego. Duże wątpliwości wprawdzie budził zapis o możliwości dokonywania kontroli przez inspektorów inspekcji w siedzibach firm transportowych, ale, przypomnę, poprawka ta nie uzyskała akceptacji Wysokiej Izby, tak więc ostatnia kwestia budząca duże wątpliwości krajowych przewoźników została wyjaśniona.</u>
          <u xml:id="u-168.3" who="#EdwardManiura">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub SKL poprze przedłożony projekt ustawy łącznie z poprawką grupy posłów, która wprowadza do ustawy rozwiązania przyjęte przez Komisję Transportu i Łączności dotyczące powołania Inspekcji Transportu Drogowego.</u>
          <u xml:id="u-168.4" who="#EdwardManiura">I jeszcze jedna uwaga. Podczas trzeciego czytania pan poseł Liberadzki zwrócił uwagę na fakt, że najpierw powinniśmy przyjąć ustawę o transporcie drogowym, a dopiero potem o Inspekcji Transportu Drogowego. Jest okazja, panie pośle sprawozdawco, aby przyjąć obie ustawy w jednym akcie prawnym. Liczę, że Wysoki Sejm przyjmie przedłożone sprawozdanie wraz ze zgłoszoną poprawką. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#MarekBorowski">To wszyscy posłowie zapisani do głosu.</u>
          <u xml:id="u-169.2" who="#MarekBorowski">O umożliwienie zadania pytania poprosiła pani poseł Joanna Fabisiak. Jest pani poseł? Jest.</u>
          <u xml:id="u-169.3" who="#MarekBorowski">Prosimy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#JoannaFabisiak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałabym zadać panu posłowi sprawozdawcy pytanie dotyczące licencji. To ważny element tej ustawy. Kiedy licencja może być - może być, bo nie jest to obligatoryjne - cofnięta? I chciałabym spytać, czy rzeczywiście w sytuacjach, które były wymienione w projekcie rządowym - chodzi o te przekroczenia prawa, wykroczenia - które zostały alternatywnie dopuszczone przez komisję, w razie dopuszczenia takich zapisów, tak bardzo liberalnych, licencja może spełnić swoje bardzo ważne zadania. Czy licencja będzie dokumentem ważnym, czy też tak naprawdę będzie to znów forma zezwolenia, która nie wyeliminuje istniejących nieprawidłowości? Ja koncentrowałam się na problemie ogólnopolskim, może wąskim, ale ogólnopolskim problemie tzw. mafii taksówkowej. Wobec braku bezpieczeństwa osobistego i ekologicznego jest oczekiwanie społeczeństwa, nadzieja, że licencja, mówiąc hasłowo, kwestie te ureguluje. Jeśli dopuszcza się tak liberalne zapisy, jakie istnieją w ustawie, to czy w ogóle licencja może spełniać warunki, które spełniać powinna.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#JoannaFabisiak">Chciałabym złożyć poprawki do art. 6, 7 i 9 i prosić o odpowiedź. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej pana Krzysztofa Tchórzewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#KrzysztofTchórzewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odnosząc się do sprawozdania komisji, chciałbym podkreślić, że poprawki i zmiany, które zostały naniesione w trakcie prac w Komisji Prawa Europejskiego, zasadniczo nie naruszyły intencji, którymi kierował się rząd, przygotowując tę ustawę. Podstawowa intencja to jest dostosowanie do prawa europejskiego, do postanowień wynikających z dyrektyw Rady EWG oraz rozporządzeń, została spełniona. Właściwie chciałbym zwrócić tutaj uwagę na jeden przypadek. Otóż jeśli chodzi o nasz proces dostosowawczy, to właśnie ten trzeci szczebel kwot zabezpieczenia wprowadzony w 2004 r., czyli dojście do 9 tys. euro i 5 tys. euro za każdy następny pojazd, jest rozbieżny z naszym stanowiskiem negocjacyjnym. Niemniej jednak tutaj możemy mieć pewne problemy, jeśli chodzi o kontynuowanie procesu negocjacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#KrzysztofTchórzewski">Chciałbym też podkreślić, że te kryteria finansowe, które budzą takie emocje, nie polegają na wpłacie bezpośrednich kwot. Tutaj istnieje wiele możliwości, jeśli chodzi o zabezpieczenia. Są to poręczenia osób fizycznych, kaucje, gwarancje lub poręczenia bankowe. Mogą to być obligacje państwowe w formie zastawu, mogą to być nawet gwarancje ubezpieczeniowe czy też polisy ubezpieczeniowe autocasco, czy nawet weksle. Tak że ten system gwarancji został rozbudowany i takich emocji, jeśli chodzi o przedsiębiorców europejskich, nie wywołuje. Jeżeli trzeba by było bezpośrednio wpłacać kwoty, to by było bardzo trudne. To jest właściwie jedyna, podstawowa rozbieżność widoczna przy analizie całego projektu ustawy, który już jest przyjęty przez Komisję Prawa Europejskiego.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#KrzysztofTchórzewski">Odnosząc się do dzisiejszej dyskusji, chciałbym podkreślić, że rzeczywiście ta ustawa jest dla przewoźników trudna, ale wiele rozwiązań, które przyjmujemy w procesie dostosowania do Unii Europejskiej, jest trudnych, a zdecydowaliśmy się na to, żeby w tym kierunku iść. Chciałbym zauważyć, że ten sektor gospodarki jest dobrze przygotowany i tak naprawdę to nie my zabiegamy tutaj o okresy przejściowe. Komisja Europejska chciałaby je wprowadzić, ponieważ przewoźnicy zachodni patrzą z wielkim niepokojem na możliwości naszych przewoźników.</u>
          <u xml:id="u-172.3" who="#KrzysztofTchórzewski">Chciałbym przypomnieć to, co mówiłem już przy omawianiu poprzednich ustaw, że w roku ubiegłym, 2000, w zakresie wymiany handlowej, a więc zarówno eksportu, jak i importu razem biorąc, polscy przewoźnicy obsłużyli 72,7% w ogóle przewozów międzynarodowych, jeśli chodzi o eksport i import z Polski.</u>
          <u xml:id="u-172.4" who="#KrzysztofTchórzewski">Jeśli chodzi o Zachód, szczególnie o Niemcy, to tutaj polscy przewoźnicy dominują, o tej dominacji świadczy 92% w roku ubiegłym, jeśli chodzi o wymianę gospodarczą z Niemcami. Ta nasza pozycja i bardzo dobry tabor, ponieważ jako jedni z nielicznych w Europie mamy ponad 50% taboru ekologicznego, powoduje, że każdy argument, który będzie tutaj działał na naszą niekorzyść, jest argumentem, który może bardzo źle się odbić na środowisku. Chodzi o uznanie okresów przejściowych, bo nasi przewoźnicy bardzo liczą na otwarcie rynku europejskiego.</u>
          <u xml:id="u-172.5" who="#KrzysztofTchórzewski">Chciałbym odnieść się do wystąpienia pana posła Wody. Rzeczywiście w tym momencie licencje są reglamentowane, ale są reglamentowane w taki sposób, że od 3 lat jest taka sama ilość licencji, poprzednio koncesji. Właśnie w 1999 r., poprzez wprowadzenie zmiany do ustawy o międzynarodowym transporcie drogowym, wprowadziliśmy możliwość wymiany licencji bezpośrednio między przewoźnikami. To powoduje, że w tym wszystkim już administracja rządowa nie bierze udziału. W roku 2000 blisko 3 tys. licencji zostało wymienionych między poszczególnymi przedsiębiorstwami transportowymi. Ten przepływ działalności odbywa się już tylko w ten sposób, że ministerstwo przepisując licencję, bierze opłatę - 4 tys. zł. To jest wszystko, co jest związane z przekazaniem licencji od przedsiębiorcy do przedsiębiorcy. Natomiast w momencie kiedy skończą się zezwolenia na wjazd do krajów zachodnich, bo mamy największe problemy z uzyskiwaniem zezwoleń, zgodnie z ustawą o międzynarodowym transporcie drogowym minister nie będzie miał podstaw do limitowania ilości licencji. Chciałbym przypomnieć, że dzisiaj to limitowanie ma miejsce tylko dla przewozów w kierunku zachodnim, natomiast już jeśli chodzi o wszystkie kraje wschodnie, większość krajów południowych i północnych - tutaj już limitowania licencji nie ma, jest tylko spełnianie kryteriów. Dlatego otwarcie tego rynku jest niezwykle ważne. Dążenie do tego, żeby jednak została wraz z tą ustawą wprowadzona Inspekcja Transportu Drogowego, wynika z troski o dalszy etap negocjacji, o to, czy potrafimy w tej dziedzinie uniknąć okresów przejściowych. A nieprzyjęcie tej ustawy jest właściwie odejściem od procesu dostosowawczego. Chciałbym przypomnieć o inspekcji, już bez wymieniania, ale cztery ważne rozporządzenia i dyrektywy Unii Europejskiej zobowiązaliśmy się wspólnie przyjąć w procesie dostosowawczym. To budzi troskę. Stąd cieszę się, że zmiany, które wnieśli posłowie, umożliwią przyjęcie ustawy o inspekcji transportu drogowego według tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-172.6" who="#KrzysztofTchórzewski">Jeśli chodzi o opłaty za licencję, którą posiadają przewoźnicy, pozostają one bez zmian do czasu ich własnej decyzji czy, na przykład, zmiany siedziby przedsiębiorstwa lub w innych przypadkach. Wtedy dokonują zmiany licencji, przepisania - kosztuje to 100 złotych. A więc te opłaty zostały obniżone, natomiast podstawowa opłata nie wynika z ustawy tylko z rozporządzenia i w projekcie rozporządzenia utrzymujemy opłaty na takiej samej wysokości jak obecnie.</u>
          <u xml:id="u-172.7" who="#KrzysztofTchórzewski">Dlatego też myślę, że to nie będzie kosztowne dla przewoźników. Rzeczywiście, cały czas dyskutowana była sprawa opłat wynikających z wysokości opłaty drogowej. W ramach ustaleń Komisji Europejskiej opłaty maksymalne wynoszą 1550. Decyzją komisji maksymalne opłaty zostały bardzo znacznie obniżone na wniosek przewoźników, niemniej te opłaty, które zostały ustalone przez Komisję Prawa Europejskiego, nie są niższe od opłat obecnie stosowanych, rząd z tymi ustaleniami komisji się godzi.</u>
          <u xml:id="u-172.8" who="#KrzysztofTchórzewski">Dziękując za wspólną pracę nad tą ustawą, chciałbym prosić Wysoki Sejm o przyjęcie jej wraz z poprawką poselską. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#MarekBorowski">Teraz sprawozdawca komisji, pan poseł Bogusław Liberadzki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#BogusławLiberadzki">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#BogusławLiberadzki">Pani poseł Fabisiak zadała pytanie dotyczące postanowień art. 15 ust. 3: „licencja może być cofnięta, jeżeli jej posiadacz...” itd. Pani poseł była uprzejma powiedzieć, że to są dopuszczone alternatywy. Nie, to jest enumeracja okoliczności, w których licencja może być cofnięta. Dlaczego jest zapisane „może”? Ponieważ Unia Europejska ma następujące stopnie gradacji. Licencję się cofa — to jest art. 15 ust. 1. Licencję można cofnąć — to jest art. 15 ust. 3. Licencję można zawiesić częściowo lub w pełni na pewien okres — my takiej kategorii nie stosujemy, dlatego że nasze prawo na razie nie pozwala czasowo lub częściowo zawiesić realizację decyzji administracyjnej. Dlatego nasze przedłożenie jest wręcz ostrzejsze niż regulacja Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#BogusławLiberadzki">Czy licencja to jest ważny dokument? Tak. To jest ważny dokument, bo on daje prawo do wykonywania zawodu, prawo do prowadzenia działalności gospodarczej. W oparciu o tę licencję można dostać zezwolenie do operowania.</u>
          <u xml:id="u-174.3" who="#BogusławLiberadzki">Pani poseł była uprzejma odnieść się do sprawy taksówek. W tym przypadku taksówkarz musi uzyskać licencję i musi uzyskać prawo do operowania na terenie gminy lub gminy gminie przyległej albo też w przypadku miasta stołecznego Warszawy jako związku komunalnego. Licencja może być cofnięta w pewnych okolicznościach. Dlaczego: może. Zanim licencja będzie cofnięta, następuje gradacja sankcji. To może być mandat karny, policyjny, to może być kara administracyjna dla tego, kto jest wykonawcą prawa wynikającego z licencji, to jest dla kierowcy. Z punktu widzenia przewoźników, właścicieli wielu pojazdów, wielu kierowców pracujących na zmianę na danym pojeździe ważne jest, żeby złe zachowanie się czy postępowanie jednego kierowcy nie przewracało całego przedsiębiorstwa. W związku z tym są te zapisy: rażąco lub wielokrotnie narusza, zalega itd. Jako novum zresztą zaostrzające dotychczas obowiązujące przepisy czy praktyki przyjęto, że licencja może być cofnięta, jeżeli jej posiadacz zalega ze zobowiązaniami wobec kontrahenta, czyli kształtujemy wręcz rzetelny rynek. Tak więc chciałbym prosić panią poseł, Wysoką Izbę o uznanie tego, że licencja jest poważnym dokumentem. Licencja daje szansę na funkcjonowanie przedsiębiorstw. Cały system licencji kształtuje ustrój i strukturę podmiotową naszego rynku transportowego. Możliwość wycofania licencji jest groźbą realną. Natomiast powstanie, funkcjonowanie kiedyś mafii taksówkowych, o których mówiła pani poseł, nie będzie skutkiem takiego zapisu odnośnie do licencji, będzie skutkiem czy może być skutkiem nierespektowania prawa o transporcie drogowym albo też skutkiem słabego egzekwowania prawa ze strony tych, którzy to prawo mają egzekwować. I w przypadku stanowiska pani poseł to żądanie egzekwowania prawa nie wiąże się z Inspekcją Transportu Drogowego, to są dwie różne sprawy, bo tutaj do egzekwowania prawa wystarczy policja. Chciałbym bardzo zgodzić się z poglądem pana posła Maniury do pewnego momentu. Powołując się na mnie, mówił, iż z tej trybuny opowiadałem się za tym, by najpierw uchwalić ustawę o transporcie drogowym, tę, o której uchwalenie wnosimy, a potem o Inspekcji Transportu Drogowego. I nadal podtrzymuję to stanowisko. Tak, uchwalmy tę ustawę, która została przedłożona przez komisję nadzwyczajną - Komisję Prawa Europejskiego, a potem rozpatrzmy i uchwalmy ustawę o Inspekcji Transportu Drogowego w wersji, która będzie kompatybilna z tą ustawą. Natomiast myślę, że pan marszałek podzieli mój pogląd co do tego, że obie ustawy w jednym akcie prawnym to byłaby chyba dość skomplikowana sprawa. Myślę, że upieranie się ze strony rządu przy podtrzymywaniu na siłę, niemal na zasadzie „do trzech razy sztuka”, tym razem w formie autopoprawki projektu ustawy, której los tak się toczył, jak dotychczas, będzie szkodliwe. W ogóle w przypadku przyjmowania ustawy o transporcie drogowym będzie szkodliwe dla udowodnienia Unii Europejskiej, iż nasze intencje co do procesu integracji są intencjami szczerymi, ponieważ ustawa o Inspekcji Transportu Drogowego ma inne cele. To nie wynika expressis verbis z Unii Europejskiej, z acquis communautaire. Myślę, że jest też dobry moment, bo szukamy oszczędności budżetowych i, o ile pamiętam, w projekcie budżetu na rok 2001 na Inspekcję Transportu Drogowego przewidziano 13,5 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-174.4" who="#BogusławLiberadzki">Panie Ministrze! Wysoki Rządzie! Zaoszczędźcie te pieniądze. Może przydałyby się one na przykład dla powodzian na Pomorzu. Myślę, że mogę jako poseł sprawozdawca jeszcze raz podkreślić: Komisja Prawa Europejskiego była przeciwko tej autopoprawce. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#MarekBorowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-175.2" who="#MarekBorowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-175.3" who="#MarekBorowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-175.4" who="#MarekBorowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-175.5" who="#MarekBorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 9. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji o komisyjnym projekcie ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości (druki nr 3087 i 3148).</u>
          <u xml:id="u-175.6" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Adama Bielę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#AdamBiela">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na posiedzeniu Komisja Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w dniu 4 lipca 2001 r. odbyło się zgodnie z zaleceniem marszałka Sejmu pierwsze czytanie komisyjnego projektu ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości. W pierwszym czytaniu wprowadzono stosowne poprawki w odniesieniu do pierwotnego projektu ustawy, złożonego do laski marszałkowskiej (druk nr 3087). Poprawki te wynikały, po pierwsze, z zaleceń Komitetu Integracji Europejskiej, po drugie, z rozwiązań legislacyjnych zaproponowanych w ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez obywateli polskich oraz o zmianie niektórych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#AdamBiela">W czasie dyskusji nad projektem podkreślono, iż przedmiotowy projekt ustawy nie stoi w kolizji z przyjętą niedawno przez Sejm ustawą o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, gdyż dotyczy innej sytuacji przedmiotowej i podmiotowej. Faktycznie dotyczy osadniczych gospodarstw chłopskich na obszarze ziem zachodnich, na co zwracał uwagę przedstawiciel Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast obecny na posiedzeniu. W tym duchu złożę w tej chwili odpowiednie poprawki uściślające, uzgodnione z tym urzędem.</u>
          <u xml:id="u-176.2" who="#AdamBiela">Projekt ten nie stoi też w sprzeczności z konstytucją, gdyż dotyczy tylko nieruchomości gruntowych, co do których osoby fizyczne miały prawo użytkowania wieczystego przed dniem 27 maja 1990 r., a więc przed wejściem w życie przepisów wprowadzających ustawy o samorządzie terytorialnym. Przyjęcie tej ustawy ureguluje w sposób ostateczny stan własności na ziemiach Polski północnej i zachodniej.</u>
          <u xml:id="u-176.3" who="#AdamBiela">W imieniu Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji stawiam wniosek o uchwalenie projektu ustawy zawartego w druku nr 3148. W związku ze zgłoszonymi w drugim czytaniu poprawkami proszę o ponowne skierowanie projektu do Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-176.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-177.1" who="#MarekBorowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-177.2" who="#MarekBorowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-177.3" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Kochanowskiego z Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#JanKochanowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Projekt ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości (druki nr 3087 i 3148) jest kolejną próbą mającą na celu przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. Przypomnieć należy, iż obowiązuje ustawa w tym zakresie z 4 września 1997 r. Proponowany projekt ustawy przewiduje przekształcenie nieodpłatne. Wnioskodawcy sugerują, że wdrożenie ustawy nie pociąga za sobą żadnych skutków dla budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#JanKochanowski">Nie będę omawiał ustawy składającej się z trzech artykułów, natomiast pozwolę sobie przytoczyć kilka przykładów z opinii sejmowego Biura Studiów i Ekspertyz do komisyjnego projektu. Myślę, że te opinie dyskwalifikują ten projekt. Projekt przyznaje obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej będącym w dniu wejścia w życie ustawy użytkownikami wieczystymi lub współużytkownikami wieczystymi zabudowanej działki gruntu na cele mieszkaniowe lub nieruchomości rolnej prawo do nabycia bezpłatnego własności tych nieruchomości. Tym samym uszczupla majątek skarbu państwa i jednostek samorządu terytorialnego, pozbawiając te podmioty prawa własności i związanych z nimi opłat z tytułu użytkowania wieczystego.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#JanKochanowski">Trybunał Konstytucyjny uznał, że przyznanie prawa własności na preferencyjnych warunkach związane z naruszeniem prawa gmin tylko w wąskim zakresie znajduje usprawiedliwienie w wartościach konstytucyjnych. Dzieje się tak w odniesieniu do osób, które straciły swe mienie w wyniku działań wojennych, przesiedlenia i wywłaszczenia. Uprzywilejowanie tych grup podmiotów stanowi rekompensatę doznanego w przeszłości uszczerbku związanego ze szczególnym poświęceniem w walce o wolność i suwerenność narodu. Wynagrodzenie krzywd czyni zadość zasadom sprawiedliwości społecznej, realizuje postulat sprawiedliwości wyrównawczej, dlatego utrata dochodów m.in. w zakresie, w jakim stanowi ona cenę realizacji tego celu, nie narusza konstytucji. W pozostałym zakresie uszczuplenie prawa jednostek samorządu terytorialnego nie służyło realizacji wartości konstytucyjnych i dlatego uzasadniony był wniosek, jeśli chodzi o zaskarżoną ustawę, co do naruszenia art. 167 ust. 1 i 2 konstytucji. Przypomnę, że akurat te osoby mogą korzystać z tego zgodnie z ustawą już funkcjonującą. Trybunał Konstytucyjny uznaje, że preferencyjne, nieusprawiedliwione żadnymi obiektywnymi kryteriami uwłaszczenie grup osób fizycznych kosztem mienia państwowego i komunalnego oraz przerzucanie ciężaru tego uwłaszczenia na pozostałe podmioty, także będące beneficjentami dobra publicznego, pozostaje w sprzeczności z zasadami demokratycznego państwa prawnego. Trybunał Konstytucyjny krytycznie ocenia nieprzemyślane rozdawnictwo dobra wspólnego, które powinno być przeznaczone na zaspokojenie potrzeb wspólnoty ogólnonarodowej lub lokalnej i zabezpieczenie funkcjonowania państwa.</u>
          <u xml:id="u-178.3" who="#JanKochanowski">Powyższe argumenty mogą znaleźć zastosowanie również przy ocenie projektu ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości.</u>
          <u xml:id="u-178.4" who="#JanKochanowski">Jak podniesiono w uzasadnieniu projektu, nieodpłatność za nabycie nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym jest traktowana jako forma uwłaszczenia bezpośredniego. Okoliczność, że obywatele, którzy skorzystają z tej formy nabycia nieruchomości gruntowej, nie będą już mogli uczestniczyć w uwłaszczeniu innym majątkiem, jest argumentem złudnym, gdyż, jak wiadomo, koncepcja powszechnego uwłaszczenia nie uzyskała politycznego poparcia, a tylko taka koncepcja mogłaby uzasadniać dokonanie uwłaszczenia w zamierzonych przez projektodawcę ramach. Skoro natomiast uwłaszczeniem nie zostaje objęta większość obywateli w kraju, zatem uwłaszczenie tylko ich części kosztem majątku służącego zaspokajaniu potrzeb ogółu społeczeństwa napotyka te same zarzuty konstytucyjne, z jakimi spotkała się ustawa o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności.</u>
          <u xml:id="u-178.5" who="#JanKochanowski">Należy też podkreślić, że wbrew twierdzeniom projektodawców nie można przyjąć, że wdrożenie ustawy nie pociąga za sobą żadnych skutków dla budżetu państwa, gdyż pozbawia skarb państwa wpływów z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste.</u>
          <u xml:id="u-178.6" who="#JanKochanowski">Z tego wywodu jasno wynika, iż ustawa jest uporczywą próbą forsowania przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności pomimo jednoznacznego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w sprawie naruszania art. 167 ust. 1 i 2 konstytucji.</u>
          <u xml:id="u-178.7" who="#JanKochanowski">Wobec braku stanowiska rządu, o które prosiliśmy, braku wyliczenia skutków dla budżetu państwa oraz faktu, iż pierwsze czytanie, które odbyło się w komisji, nie zaowocowało nowymi rozwiązaniami, w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej składam wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-178.8" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Jan Król)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-179.1" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu pana posła Mirosława Kuklińskiego w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#MirosławKukliński">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Przypadło mi dziś w udziale zaprezentować stanowisko klubu Akcji Wyborczej Solidarność wobec sprawozdania Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji o komisyjnym projekcie ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości z druku sejmowego nr 3087.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#MirosławKukliński">Przypomnę, że projekt ustawy dotyczy możliwości nabywania nieruchomości gruntowych będących własnością skarbu państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, które są przedmiotem użytkowania wieczystego obywateli. Tereny, na których w sposób szczególny występuje prawo użytkowania wieczystego zamiast prawa własności - przynajmniej znamienita ich większość - są to przede wszystkim tereny Polski północnej i zachodniej. Po II wojnie światowej wielu repatriantów, nabywając nieruchomości po przesiedleniu, mogło nabyć je praktycznie tylko w oparciu o prawo wieczystego użytkowania. Jak powszechnie wiadomo, w latach PRL prawo własności było złem koniecznym, które ówczesna władza zaledwie tolerowała. Do chwili obecnej wielu posiadaczy nieruchomości uregulowało swój stan prawny i ma już prawo własności. Sytuacja ta nie zmieniła jednak radykalnie tego stanu rzeczy. Dlatego projektodawcy ustawy postanowili uregulować ten stan w sposób powszechny, tj. na mocy ustawy. Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, a tym samym nabycie nieruchomości na własność ma jednak przysługiwać tylko tym osobom, które użytkują nieruchomość gruntową co najmniej od wejścia w życie przepisów wprowadzających ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym. Ponadto, jak zapisali wnioskodawcy, przekształcenie będzie dokonywane na wniosek uprawnionego obywatela, który może złożyć stosowny wniosek we właściwym miejscowo organie samorządu terytorialnego. Przekształcenie ma się odbywać nieodpłatnie, zainteresowany obywatel pokrywa jedynie koszty pomiaru geodezyjnego nieruchomości gruntowej oraz wpisu do księgi wieczystej.</u>
          <u xml:id="u-180.2" who="#MirosławKukliński">Przypomnę jeszcze raz, choć mówił już o tym w swoim wystąpieniu pan poseł sprawozdawca, że sprawozdanie komisji uwzględnia zastrzeżenia Komisji Integracji Europejskiej co do zgodności ustawy z prawem Unii Europejskiej. Zastrzeżenia te były podnoszone również w opinii prawnej Biura Studiów i Ekspertyz. Ograniczenie zawężające uprawnienia ustawowe do obywateli polskich budziło wiele wątpliwości, szczególnie dziś, w kontekście przystąpienia Polski do Unii Europejskiej w niedalekiej - mamy nadzieję - przyszłości.</u>
          <u xml:id="u-180.3" who="#MirosławKukliński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Kończąc, pragnę stwierdzić, że klub Akcji Wyborczej Solidarność opowiada się za skierowaniem projektu do dalszych prac. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-180.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#JanKról">Pan poseł Paweł Bryłowski zabierze głos w imieniu klubu Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#PawełBryłowski">Szanowny Panie Marszałku! Szanowne Panie Posłanki! Szanowni Panowie Posłowie! Mam zaszczyt wystąpić w imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności w sprawie poselskiego projektu ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości. Dokumenty są zawarte w drukach nr 3087 i 3148. Ten ostatni druk jest sprawozdaniem komisji, jednej tylko komisji, do której pan marszałek był uprzejmy, z trudnego dla mnie do usprawiedliwienia powodu, przekazać rzecz całą do pierwszego czytania. Poważne zastrzeżenie budzi ten pośpiech, jak również ominięcie przy tej okazji dwóch istotnych dla tego rodzaju projektów komisji: Polityki Przestrzennej, Budowlanej i Mieszkaniowej oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. I od razu na wstępie przedstawię jeden z wniosków: jeżeli rzecz ma pójść - a jak widać z tej przyspieszonej procedury, pewnie pójdzie - do dalszych prac, to wnoszę, aby oprócz Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji również te dwie komisje mogły w tych pracach wziąć udział. Jest to dość oczywiste, gdyż w ostatnim czasie kilka projektów, w tym ustawy z 21 czerwca 2001 r., dotyczącej właśnie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności, było przez te komisje rozpatrywanych.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#PawełBryłowski">Drugi problem, natury formalnej, ale również merytorycznej, to fakt, iż wspomniana przeze mnie nowelizacja ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, ogłoszona już w Dzienniku Ustaw, zapewnia wszystkim zainteresowanym osobom, w bardzo szerokim zakresie, możliwość skorzystania z przekształcenia. Przedłuża mianowicie do końca roku 2002 termin składania wniosków, i to w odniesieniu do wszystkich nieruchomości, które znajdują się w wieczystym użytkowaniu. Wydaje się, że w tej sytuacji nie ma potrzeby powrotu do pomysłów uwłaszczeniowych, a przy okazji gmatwania sytuacji osób, które z obowiązującego ustawodawstwa już korzystają. Powtarzane co jakiś czas argumenty dotyczące tego, że coś zagraża osobom, które mieszkają na ziemiach północnych i zachodnich Polski, powtarzanie z takim uporem, że są to jakieś inne ziemie niż reszta ziem Rzeczypospolitej - chyba niekoniecznie służy racji stanu Rzeczypospolitej Polskiej, ponieważ integralność tych ziem jest aż nadto oczywista. Nie wiem, o jakim narodzie mówiąc, usiłuje mi teraz pan poseł przeszkodzić, nie jest to ważne. Żeby jednak można było mówić o prawie wieczystego użytkowania, to najpierw musi być czyjaś własność i księga wieczysta musi istnieć, i wpis do niej też musi być aktualny. A zatem używanie tego rodzaju argumentów jest jednak nadużyciem dokonywanym dla celów politycznych. W związku z tym, poza wnioskiem dotyczącym skierowania do pracy do dwóch pozostałych komisji, pragnę zwrócić uwagę na oczywiste kłopotliwe błędy tejże ustawy. Za moment dam panu marszałkowi propozycję tych poprawek na piśmie, choć wydaje się, że byłoby lepiej, gdyby rzecz po pierwszym czytaniu była oddalona. Otóż w art. 1 ust. 1 państwo projektodawcy używają słowa „użytkownikami”, chodzi o określenie użytkowników. Otóż określenie „użytkowanie” jest oddzielną instytucją w Kodeksie cywilnym i może się raptem okazać - gdyby w takiej wersji rzecz poszła już potem do wykonania jako gotowa ustawa - że nie tylko wieczyści użytkownicy, ale również użytkownicy na terenie Rzeczypospolitej są za darmo uwłaszczeni. To pierwsza sprawa.</u>
          <u xml:id="u-182.2" who="#PawełBryłowski">Druga sprawa: projektodawcy nic nie piszą o tym, czy decyzja o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania ma naruszać uprawnienia osób trzecich, czy ma tego nie robić. Jest to poważny feler, gdyż uwłaszczenie tutaj zastosowane jakby zupełnie pomija te uprawnienia. Ponadto pomija się również uprawnienia dotyczące drogi odwoławczej osób będących stroną w postępowaniu, a myślę, że to jest poważny feler. Nie ma też możliwości odmówienia wydania decyzji wtedy, kiedy toczy się jakieś postępowanie dotyczące sposobu dojścia do prawa wieczystego użytkowania, a przecież mogą być takie sytuacje, że prawa te są kwestionowane, i to kwestionowane w bardzo długich i skomplikowanych sporach.</u>
          <u xml:id="u-182.3" who="#PawełBryłowski">Reasumując, muszę stwierdzić, że jest to taki dziwny sposób obejścia w gruncie rzeczy, wypracowanej m.in. na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, noweli dotyczącej ustawy o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania. Przypomnę: wypracowanej w długim okresie, po wnikliwych i bardzo dokładnych omówieniach i pracach, i w poszczególnych komisjach, i w Wysokiej Izbie. W tej sytuacji, zgłaszając panu marszałkowi poprawki, jeszcze raz proszę o skierowanie do odpowiednich komisji. Prawdę mówiąc, zakończyć trzeba konkluzją, że rzecz nie powinna być przedstawiana Wysokiej Izbie w takiej formie i w takim czasie. Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#JanKról">Pan poseł Edward Maniura zabierze głos w imieniu SKL, ponieważ nie ma pana posła Bentkowskiego ani pana posła Schreibera.</u>
          <u xml:id="u-183.2" who="#JanKról">Tak? Nie ma, nie widzę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#EdwardManiura">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pragnę w imieniu Klubu Parlamentarnego Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego wyrazić stanowisko w sprawie poselskiego projektu ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#EdwardManiura">Mój klub pragnie stwierdzić, że regulacje prawne, umożliwiające przekształcenie prawa użytkowania wieczystego we własność, są już uregulowane ustawą z dnia 21.08.1997 r. oraz nowelą tej ustawy z dnia 21.06.2001 r. Klub SKL z uwagi na szereg usterek legislacyjnych nie może poprzeć przedłożenia komisyjnego w tej formie i proponuje ponowne przeanalizowanie projektu ustawy. Z uwagi na zgłoszone poprawki jest czas, aby te niezgodności i usterki legislacyjne usunąć i od tego uzależniamy ostateczne stanowisko naszego klubu co do poparcia przedłożenia komisji. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#MarekBorowski">Pani poseł Sikorska-Trela z pytaniem, tak? Proszę zapytać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#EwaSikorskaTrela">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Mam jedno pytanie. Otóż ustawa reprywatyzacyjna zakładała możliwość zwrotu mienia zastępczego zabużanom. Do tej pory w naszym województwie chociażby, w woj. pomorskim, około 10 tys. osób ma jeszcze prawo do tej formy zwrotu mienia zastępczego. Pytanie do pana posła sprawozdawcy: Czy część osób otrzymała już do tego momentu zwrot mienia zastępczego właśnie na prawach użytkowania wieczystego? Gdyby ta ustawa weszła w życie, czy te osoby, które dostały mienie zastępcze, tzw. zabużanie również mogliby skorzystać z dobrodziejstw tej ustawy i na jej podstawie przekształcić swoje prawo użytkowania wieczystego w prawo własności? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#MarekBorowski">Wyczerpaliśmy listę mówców i pytających.</u>
          <u xml:id="u-187.2" who="#MarekBorowski">Proszę obecnie pana Krzysztofa Górskiego wiceprezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast o udzielenie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#KrzysztofGórski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#KrzysztofGórski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym przedstawić stanowisko naszego resortu, resortu rozwoju regionalnego i budownictwa. Nie jest to stanowisko rządu, ponieważ czas na ustosunkowanie się do druku dotyczącego stanowiska komisji, który wpłynął wczoraj, był bardzo krótki. Chciałbym zaprezentować stanowisko ministra rozwoju regionalnego i budownictwa do poselskiego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#KrzysztofGórski">Poselski projekt ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości reguluje problematykę nabywania własności nieruchomości przez niektóre osoby fizyczne oraz kościelne lub wyznaniowe osoby prawne będące użytkownikami wieczystymi nieruchomości zabudowanych przeznaczonych na cele mieszkaniowe oraz nieruchomości rolnych. Nabycie własności ma następować nieodpłatnie. Przepisy ustawy miałyby zastosowanie tylko do tych osób, które nabyły prawo użytkowania wieczystego przed dniem 27 maja 1990 r. i posiadały to prawo przed dniem wejścia w życie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-188.3" who="#KrzysztofGórski">Odnosząc się do tej propozycji, stwierdzam, że regulacje prawne umożliwiające przekształcenie prawa użytkowania wieczystego we własność zasługują na poparcie. Zwracam jednak uwagę, że problematyka ta jest już uregulowana w obowiązujących przepisach prawnych, a w szczególności w art. 32 oraz 217 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz w ustawie z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. Przepisy te generalnie przewidują odpłatne przekształcanie prawa użytkowania wieczystego we własność, a jedynie w przypadkach szczególnych, gdy nabycie użytkowania wieczystego nastąpiło jako rekompensata za utratę prawa własności, przekształcenie następuje nieodpłatnie. Były one przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego, który orzeczeniem z dnia 12 kwietnia 2000 r. stwierdził niekonstytucyjność przepisów przewidujących przekształcenie bez należytej rekompensaty dla właściciela nieruchomości; głównie chodzi tu o gminy. Trybunał uznał natomiast za zgodne z konstytucją przepisy przewidujące nieodpłatne przekształcenie, jeżeli użytkowanie wieczyste zostało nabyte jako rekompensata za utraconą własność. Ze względu na to, że niektóre przepisy ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności nie uwzględniały w pełni tych zasad Trybunał stwierdził ich niekonstytucyjność. W związku z powyższym rząd podjął inicjatywę legislacyjną dla zastąpienia przepisów zakwestionowanych w tej mierze przez Trybunał, która zakończyła się uchwaleniem przez Sejm Rzeczypospolitej w dniu 21 czerwca br. ustawy zmieniającej ww. ustawę w kierunku wskazanym przez Trybunał Konstytucyjny. W świetle podanych powyżej faktów powstawała wątpliwość, czy poselski projekt ustawy zamieszczony w drukach nr 3087 i 3148 uwzględnia przedstawioną sytuację prawną. Jednak w związku ze zgłoszonymi w wystąpieniu pana posła sprawozdawcy poprawkami, zgłoszone wcześniej wątpliwości należy uznać - naszym zdaniem - za w dużej mierze wyjaśnione. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#JanKról">Dziękuję panu prezesowi.</u>
          <u xml:id="u-189.1" who="#JanKról">Poproszę obecnie pana posła sprawozdawcę, tak?</u>
          <u xml:id="u-189.2" who="#JanKról">Pan poseł Adam Biela zechce zabrać głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#AdamBiela">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym najpierw rozpocząć od konstatacji, iż uchwalona przez Sejm w dniu 21 czerwca ustawa, dotycząca materii przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności w trybie nieodpłatnym, dotyczy faktycznie, tak jak mówił właśnie pan prezes, mój przedmówca, tylko i wyłącznie repatriantów. Intencją wnioskodawców było ograniczenie się do pewnych kategorii osób, które należałoby również otoczyć taką klauzulą uprzywilejowania. Otóż są to osoby, które były osadnikami i o których mówi dekret osadniczy z 1951 r., rozciągając zakres terytorialny do tzw. ziem odzyskanych. I właściwie tych osób dotyczyłaby ta proponowana regulacja, stąd też w przedłożonych Wysokiej Izbie dzisiaj w czasie drugiego czytania poprawkach to zostało tak dokładnie sprecyzowane. Nie dotyczy to kogokolwiek, lecz osób, właściwie gospodarstw chłopskich, takie jest brzmienie tego dekretu o ochronie gospodarstw chłopskich, którym nadano te nieruchomości. Ta ustawa regulowałaby ich status własnościowy, czyli na pytanie pani poseł Ewy Treli chciałbym odpowiedzieć twierdząco. Jeśli osoby, niezależnie od ich historii, w tym również te osoby, o których mówiła pani, tzw. Zabużanie, uzyskały mienie zastępcze i nie uzyskały do niego prawa własności, lecz jedynie prawo użytkowania wieczystego, ta ustawa nadawałaby im możliwość uzyskania własności tych nieruchomości.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#AdamBiela">Chciałbym jeszcze raz podkreślić, iż tylko tych osób dotyczyłby ten przywilej nieodpłatnego przekazania własności, gdyż nie obejmuje ich uchwalona 21 czerwca ustawa ani też inne akty prawne. Stąd też taki jest właśnie powód, żeby ich również w tej sytuacji uwzględnić. I nie ma w tym projekcie żadnego straszenia, panie pośle Bryłowski, nikogo, po prostu jest to konstatacja, że warto by jednak tym rodzinom, które nie mają prawa własności, niezależnie od tego, jakiej są narodowości czy nawet jakie mają obywatelstwo, nadać to na własność, jeśli przed 27 maja faktycznie mieli prawo użytkowania wieczystego. Ta ustawa nie dyskryminuje nikogo ani ze względu na narodowość, ani na obywatelstwo.</u>
          <u xml:id="u-190.2" who="#AdamBiela">To wszystkie uwagi, które zanotowałem. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-191.1" who="#MarekBorowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-191.2" who="#MarekBorowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu ustawy poprawki, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-191.3" who="#MarekBorowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-191.4" who="#MarekBorowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-191.5" who="#MarekBorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 10. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o poselskim projekcie ustawy o dostępie do informacji publicznej (druki nr 2094 i 3112).</u>
          <u xml:id="u-191.6" who="#MarekBorowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Ryszarda Wawryniewicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#RyszardWawryniewicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt zaprezentować sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa obywateli do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, a także dotyczących jawności procedur decyzyjnych i grup interesów.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#RyszardWawryniewicz">Panie Marszałku! Komisja Nadzwyczajna podjęła na wstępie swoich prac decyzję o tym, że najpierw zajmiemy się ustawą o dostępie do informacji publicznej, wydzielając zakres dotyczący lobbingu do rozstrzygnięć w innym projekcie ustawy. W tej chwili jest gotowy projekt ustawy o dostępie do informacji publicznej, który mam zaszczyt prezentować. Muszę powiedzieć, że praca naszej komisji, jak również podkomisji, która została powołana, była bardzo żmudna, albowiem projekt ustawy jest pionierski, jeśli chodzi o odpowiednie uregulowania w naszym systemie prawnym; stąd też duże problemy, które przed nami stały, dotyczące właściwego sprecyzowania zarówno odpowiednich pojęć, jak i całej konstrukcji tej ustawy. Niemniej jednak dzięki wydatnej pomocy zarówno ekspertów, jak i Biura Legislacyjnego Sejmu, udało nam się przygotować, jak sądzę, projekt dobry, który będzie dobrze służył wolności słowa i wolności informacji w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-192.2" who="#RyszardWawryniewicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przystępując do omawiania projektu, chciałbym po kolei odnieść się do wszystkich artykułów, w największym skrócie prezentując to, co jest zawarte w ustawie, i sygnalizując zarazem problemy, nad którymi debatowaliśmy w trakcie naszych prac.</u>
          <u xml:id="u-192.3" who="#RyszardWawryniewicz">Rozdział 1. zawiera przepisy ogólne dotyczące omawianej materii. Po pierwsze, w art. 1 jest próba definicji informacji o sprawach publicznych. Muszę powiedzieć, że mieliśmy tu pewne problemy definicyjne; być może niektórzy mogliby nam zarzucić, że ta definicja jest niejako tłumaczeniem tego samego przez to samo, jednak po bardzo długich dyskusjach doszliśmy do wniosku, że w innej formie nie da się tej definicji, przynajmniej w obecnym stanie, sformułować. Definicja, którą tu proponujemy, była jedyną, co do której istniała zgoda, że może być zastosowana.</u>
          <u xml:id="u-192.4" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 2 określiliśmy, komu przysługuje prawo dostępu do informacji publicznej. Po dyskusji, chwilami bardzo burzliwej, komisja zgodziła się ze sprawozdaniem podkomisji, że prawo to przysługuje każdemu. Zaistniał problem, czy sformułować to w ten sposób, że prawo to przysługuje każdemu, czy też, jak podnoszono w dyskusji, że prawo to przysługuje tylko obywatelom polskim. Ostatecznie komisja zgodziła się z argumentacją, że teraz, kiedy Polska aspiruje do Unii Europejskiej, zasadne jest przyjęcie takiego rozwiązania, jakie funkcjonuje w traktacie Wspólnot Europejskich i które mówi, że każda osoba fizyczna lub prawna ma prawo dostępu do dokumentów instytucji Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem zasad przewidzianych w odrębnych przepisach. Doszliśmy do wniosku, że próba ograniczenia tego prawa tylko do obywateli polskich mogłaby rodzić pewne zjawiska korupcyjne. Nie ma bowiem żadnej przeszkody, żeby obywatel innego państwa zwrócił się do obywatela państwa polskiego o zdobycie na podstawie tej ustawy informacji, która go interesuje. W związku z tym zgodziliśmy się, że nie ma potrzeby sztucznego utrudniania dostępu do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-192.5" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 3 sprecyzowaliśmy, co się kryje pod tym ogólnym pojęciem „prawo do informacji publicznej”. Stwierdziliśmy zatem, że to prawo obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym również informacji przetworzonej, jak również uprawnienia do wglądu do dokumentów urzędowych oraz uprawnienia do dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów.</u>
          <u xml:id="u-192.6" who="#RyszardWawryniewicz">Jedna uwaga odnośnie do tego trzeciego punktu. Była dyskusja, w jaki sposób to sformułować. Padały pytania, czy na przykład posiedzenia Rady Ministrów powinny być w ten sposób dostępne dla każdego. Dlatego też zdecydowaliśmy się na zapis: organy władzy publicznej pochodzące z powszechnych wyborów, czyli na przykład posiedzenia Sejmu, Senatu - tak, natomiast posiedzenia Rady Ministrów - nie. To wynika również z pragmatyki. Trudno sobie wyobrazić Radę Ministrów funkcjonującą w sposób właściwy, gdyby każdy miał prawo wstępu na jej posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-192.7" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 4 sprecyzowaliśmy, kto jest obowiązany do udostępniania informacji publicznych. Sprecyzowaliśmy zatem, że obowiązane do udostępniania tej informacji są władze publiczne oraz - to jest istotne - podmioty wykonujące zadania publiczne. To jest ogólne określenie; dalej w pięciu kolejnych punktach sprecyzowaliśmy, co rozumiemy pod pojęciem „władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne”.</u>
          <u xml:id="u-192.8" who="#RyszardWawryniewicz">Gorącą dyskusję wzbudził ust. 2 w tym artykule. Mianowicie zapisaliśmy tutaj, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są związki zawodowe i ich organizacje oraz partie polityczne. Ostatecznie komisja przyjęła to rozwiązanie, które jest tutaj zapisane, mając pełną świadomość tego, że może to wzbudzić liczne kontrowersje. Nie ma jednak żadnego powodu, żeby zarówno związki zawodowe, jak i partie polityczne (zwłaszcza gdy te partie polityczne są finansowane z budżetu państwa) były wyjęte spod rygorów tej ustawy. Niewątpliwie jest tak, że jawność, przejrzystość życia publicznego wymaga, by również i te organizacje udostępniały wszelkie informacje publiczne, choć podkreślam raz jeszcze, że była tu spora kontrowersja i być może ona jeszcze powróci.</u>
          <u xml:id="u-192.9" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 5 zapisaliśmy, jakie są ograniczenia prawa do informacji publicznej. Określiliśmy przede wszystkim, że to są ograniczenia nakładane z mocy ustawy, czyli że prawo to podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Doszliśmy również do wniosku, że to prawo powinno podlegać ograniczeniu ze względu na prywatność osób fizycznych lub tajemnicę przedsiębiorcy. Przy czym od razu, mając na względzie pewne doświadczenia z życia publicznego, zapisaliśmy, że ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji oraz przypadku gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnuje z przysługującego mu prawa do prywatności lub tę informację upublicznia. Zatem na mocy ust. 2 w art. 5 nie będą możliwe takie praktyki, które w ostatnim czasie obserwowaliśmy, np. utajniania płac prezydentów, burmistrzów, wójtów jednostek samorządu terytorialnego.</u>
          <u xml:id="u-192.10" who="#RyszardWawryniewicz">W rozdziale 2 określiliśmy, jaki jest dostęp do informacji publicznej. Przede wszystkim określiliśmy, czym jest owa informacja publiczna. Zapisaliśmy, że udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o polityce wewnętrznej i zagranicznej, w tym o zamierzeniach działań władz ustawodawczej oraz wykonawczej, projektowaniu aktów normatywnych, programach, zakresie realizacji zadań publicznych, sposobie ich realizacji, wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań. Raz jeszcze podkreślę, że to jest bardzo szerokie ujęcie informacji publicznej po to, żeby nie było sytuacji, iż na etapie projektowania jakichś działań lub aktów ustawodawczych itd. informacje publiczne były utajniane.</u>
          <u xml:id="u-192.11" who="#RyszardWawryniewicz">Podobnie informacją publiczną podlegająca udostępnieniu jest informacja o podmiotach, o których wcześniej wspomniałem, wymienionych w art. 4, czyli podmiotach obowiązanych do udostępnienia informacji publicznych. Zatem informacje na temat np. statusu prawnego lub formy prawnej podmiotów wymienionych w art. 4 ust. 1 nie będą mogły być utajnione, nie będą mogły być nieudostępnione; odnosi się to także do majątku, przedmiotu działalności, struktury własnościowej. Również informacja publiczna o zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4, podlega upublicznieniu. Zatem tryb działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych, tryb działania państwowych i samorządowych osób prawnych, sposób stanowienia aktów publicznoprawnych, sposób przyjmowania i załatwiania spraw, co ważne, również stan przyjmowanych spraw, kolejność ich załatwiania lub rozstrzygania, jak również prowadzone rejestry, ewidencje i archiwa oraz sposoby ich udostępniania to wszystko jest informacją publiczną, która musi być udostępniana.</u>
          <u xml:id="u-192.12" who="#RyszardWawryniewicz">Chciałbym zwrócić uwagę na zapis art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. e, który mówi o tym, że jedną z informacji publicznych, która musi być ujawniona, upubliczniona jest stan przyjmowanych spraw i kolejność ich załatwiania lub rozstrzygania. Sądzę, że każdy zgodzi się z tym, iż jest to jeden z przepisów, które mogą ograniczyć korupcję w Polsce, niestety zdarza się bowiem tak, że urzędnik, zajmując się jakąś sprawą, jedną chowa do szuflady i załatwia ją np. po 9 miesiącach, a inną wyciąga jako pierwszą i załatwia w ciągu 24 godzin. W momencie upubliczniania informacji na ten temat tego typu praktyki powinny być znacznie utrudnione, powinniśmy marzyć o tym, żeby ten zapis nam to uniemożliwił.</u>
          <u xml:id="u-192.13" who="#RyszardWawryniewicz">Upublicznieniu podlegają także dane publiczne, w tym treść i postać dokumentów urzędowych, stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez organy władzy publicznej, treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej, jak również informacje o stanie państwa, samorządów i jednostek organizacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-192.14" who="#RyszardWawryniewicz">Bardzo długo dyskutowaliśmy nad pkt. 5 w art. 6 ust. 1, a mianowicie o tym, w jakim zakresie powinna być udostępniana informacja o majątku publicznym. Ostateczne rozstrzygnięcie komisji jest takie, że należy udostępniać informacje o majątku skarbu państwa i państwowych osób prawnych, informacje o innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego długach, informacje o majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządów zawodowych i gospodarczych oraz majątku osób prawnych samorządu terytorialnego, a także kas chorych.</u>
          <u xml:id="u-192.15" who="#RyszardWawryniewicz">Podobnie udostępnianiu podlegają informacje na temat majątku podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5. Przypomnę, że są to podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których skarb państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Jeszcze raz podkreślam, że jest to bardzo szerokie zakreślenie obowiązku udostępniania informacji publicznej. Mówimy tutaj, że udostępnianiu podlega informacja zarówno o majątku tych podmiotów, jak i o korzyściach, pożytkach pochodzących z zadysponowania tym majątkiem. Udostępnieniu podlega również informacja o dochodach i stratach spółek handlowych, w których podmioty, o których wcześniej była mowa, mają pozycję dominującą. Wszędzie tam, gdzie skarb państwa ma pozycję dominującą, na przykład w spółce, istnieje obowiązek pełnego informowania o dochodach i stratach oraz o dysponowaniu tymi dochodami i sposobie pokrywania strat. Udostępnianiu podlegają także informacje o długu publicznym, pomocy publicznej oraz o wszelkich ciężarach publicznych. Jeszcze raz podkreślam, że w sprawie tego artykułu toczyła się bardzo długa dyskusja z udziałem ekspertów i Biura Legislacyjnego, ponieważ chcieliśmy, żeby nie było żadnej furtki, która umożliwiałaby odmowę udostępniania informacji na ten temat.</u>
          <u xml:id="u-192.16" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 7 określiliśmy, jakie są ścieżki dostępu do informacji publicznej. Te ścieżki znalazły później swoją konkretyzację i obszerne omówienie w innych artykułach. Art. 7 ujmuje to w sposób całościowy. Otóż, po pierwsze, udostępnianie informacji publicznej następuje w drodze publikacji dokumentów urzędowych w Biuletynie Informacji Publicznej. Gdy będę omawiał art. 8 i 9, to powiem, jak ten biuletyn ma według nas wyglądać. Po drugie, udostępnianie informacji publicznej następuje na wniosek lub poprzez wywieszenie odpowiedniej informacji w sposób zwyczajowo przyjęty. Ta ścieżka udostępniania informacji jest określona w art. 10 i 11. Trzecia ścieżka dostępu do informacji publicznej jest to wstęp na posiedzenia organów, o których była mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3. Chodzi o dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. Określono, że na tej ścieżce organy te udostępniają materiały, w tym audiowizualne i teleinformatyczne, dokumentujące te posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-192.17" who="#RyszardWawryniewicz">Ważnym rozwiązaniem wprowadzonym na mocy rozstrzygnięcia naszej komisji, jest to, że od osoby, która żąda dostępu do informacji publicznej, nie wolno wymagać, by wykazała, że ma w tym interes prawny lub faktyczny. Ponadto w art. 7 jest zawarty zapis, że dostęp do informacji publicznej jest bezpłatny, z zastrzeżeniem przepisu art. 15, który mówi, że jeżeli dany podmiot w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia, to może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom. I to jest jedyne zastrzeżenie odnośnie do płatności za dostęp do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-192.18" who="#RyszardWawryniewicz">Art. 8 i 9 określają formę i sposób funkcjonowania Biuletynu Informacji Publicznej. Jest to rozwiązanie na naszym gruncie, jak sądzę, nowatorskie, w ten bowiem sposób wchodzimy niejako na ścieżkę udostępniania tego typu informacji poprzez Internet. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że to jest pewien proces, który będzie trwał dość długo, dlatego też w art. 26 w przepisach końcowych ten czas publikowania w Biuletynie Informacji Publicznej w zależności od podmiotu jest określony na 18, 24 lub 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Chodzi po prostu o to, by wszystkie podmioty, które są zobowiązane do publikowania informacji publicznych w tym biuletynie, miały czas się przygotować, bo to wymaga jednak dużej pracy organizacyjnej. Otóż na mocy tej ustawy tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny - Biuletyn Informacji Publicznej w celu powszechnego udostępniania informacji publicznych. Jego postacią jest system stron internetowych ujednoliconych, ale nieprowadzonych w systemie scentralizowanym, wręcz przeciwnie - każdy podmiot, który jest zobowiązany do udostępniania informacji publicznej, na własną rękę buduje taką stronę i musi oczywiście spełnić wymagania określone przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Dyspozycję dotyczącą rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji zawiera art. 9.</u>
          <u xml:id="u-192.19" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 8 określamy, które podmioty są zobowiązane udostępniać informacje - i jakie - w ramach tego biuletynu. Nakładamy również obowiązek, by w przypadku wyłączenia jawności informacji publicznej w biuletynie podać zakres wyłączenia, podstawę prawną wyłączenia jawności oraz wskazanie organu lub osoby, która tego wyłączenia dokonała. Jak sądzimy, jest kwestią istotną, by nie było takich oto sytuacji, że owszem informacja publiczna jest, wiemy, że jest, jest wyłączona jawność tej informacji publicznej, ale nie wiadomo, kto tak naprawdę za to odpowiada. Dalej określamy, że podmioty udostępniające informacje publiczne w tymże biuletynie są zobowiązane do oznaczenia informacji danymi określającymi podmiot, podania danych określających tożsamość osoby, która wytworzyła tę informację lub odpowiada za treść informacji, oraz dołączenia do tej informacji danych określających tożsamość osoby, która wprowadziła informację do Biuletynu Informacji Publicznej, a także oznaczenia czasu wytworzenia informacji i czasu jej udostępnienia. To jest kwestia bardzo istotna. Muszę powiedzieć, że ten biuletyn i ten sposób udostępnienia wywoływał bardzo żywe i gorące dyskusje. Problemem związanym z tym zapisem w pkt. 4 w ust. 6 art. 8 jest właśnie kwestia określenia czasu wytworzenia informacji i czasu jej udostępnienia, bo to są dwa różne czasy dokonania dwóch różnych czynności, co więcej - niekiedy może zaistnieć taka sytuacja, że w czasie między wytworzeniem dokumentu a udostępnieniem można podejrzewać, że wstrzymywanie jakiejś informacji mogło prowadzić do pewnego rodzaju praktyk korupcyjnych. Stąd też żądanie ze strony ustawodawcy, by były te dwa określenia.</u>
          <u xml:id="u-192.20" who="#RyszardWawryniewicz">Jak mówiłem, art. 9 to są dyspozycje dla Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, by określiło, jakie są standardy ujednoliconego systemu stron Biuletynu Informacji Publicznej, w szczególności struktura strony głównej. Ta strona główna jest tworzona przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Ma zawierać wykaz podmiotów, które są zobowiązane do udzielania tych informacji, i odnośniki umożliwiające połączenie z ich stronami. Natomiast te strony są już tworzone przez te podmioty, z zachowaniem standardów struktury stron, które właśnie to rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji powinno określić.</u>
          <u xml:id="u-192.21" who="#RyszardWawryniewicz">Pierwszą ścieżką dostępu jest biuletyn, drugą ścieżką jest udostępnienie informacji na wniosek. Informacja, która nie została udostępniona w biuletynie, jest udostępniona na wniosek. Wprowadziliśmy przy tym ust. 2 w art. 10 mówiący o tym, że informacja publiczna, która może być udostępniona niezwłocznie, jest udostępniana w formie ustnej lub pisemnej bez potrzeby składania pisemnego wniosku. Chodzi o to, by wyeliminować sytuacje, gdy urzędnik, mimo że wiadomo, iż jest dana informacja i urzędnik może jej w każdej chwili udzielić, kwestionuje, że nie złożono wniosku. Po to, by uniknąć tej zbędnej w wielu przypadkach biurokracji, został wprowadzony ust. 2. Istnieje natomiast obawa, że mimo wprowadzenia tego ustępu ze względu na biurokrację i tak za każdym razem będzie się żądało takiego wniosku. Komisja nie była jednak w stanie - jak powiedziałem - mimo pomocy ekspertów i Biura Legislacyjnego sformułować tego w inny sposób, taki, który by uniemożliwiał tego typu nadużycia. Informacja publiczna, która może być udostępniona niezwłocznie, może być również udostępniana w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych lub przy pomocy urządzeń zainstalowanych w miejscach, o których mowa w pkt. 1, umożliwiających zapoznanie się z tą informacją.</u>
          <u xml:id="u-192.22" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 12 określamy, jak powinny być oznakowane informacje udostępnione za pomocą ścieżki określonej w art. 10 i 11, jak również określamy, że podmiot, który udostępnia tę informację, jest zobowiązany zapewnić możliwość kopiowania informacji publicznej albo jej wydruku lub przesłania tej informacji na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji, z zastrzeżeniem art. 15 mówiącego o możliwości dodatkowej opłaty.</u>
          <u xml:id="u-192.23" who="#RyszardWawryniewicz">Art. 13, 14, 15 dotyczą terminów i formy. Art. 13 mówi o terminach, w jakich informacja publiczna jest udostępniana, art. 14 dotyczy formy, w jakiej informacja jest udostępniana, natomiast art. 15 zawiera zastrzeżenie odnośnie do opłaty.</u>
          <u xml:id="u-192.24" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 16 sformułowaliśmy, że odmowa udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji i że do tej decyzji stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że odwołanie od decyzji rozpoznaje się w terminie 14 dni, jak również określiliśmy, że w uzasadnieniu decyzji o odmowie udostępnienia informacji podaje się także imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji, oraz oznaczenia podmiotów, ze względu na których dobra, o których mowa w art. 5 ust. 2 - tam jest mowa o tajemnicy przedsiębiorcy i prywatności - wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji. Chodzi nam o to, by odmowa udzielenia informacji nie była anonimowa, żeby było maksymalnie dużo informacji mówiących o tym, kto jest odpowiedzialny zarówno za udostępnienie, jak i odmowę udostępnienia informacji.</u>
          <u xml:id="u-192.25" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 17 precyzujemy, że do rozstrzygnięć podmiotów obowiązanych do udostępnienia informacji, które nie są organami władzy publicznej, przepisy art. 14 stosuje się odpowiednio.</u>
          <u xml:id="u-192.26" who="#RyszardWawryniewicz">Art. 18, 19 i 20 precyzują trzecią ścieżkę dostępu do informacji publicznej, a mianowicie wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. Precyzujemy, że te posiedzenia są jawne i dostępne. Precyzujemy również, że posiedzenia kolegialnych organów pomocniczych, organów, o których mowa w ust. 1, są jawne i dostępne, o ile stanowią tak przepisy ustaw albo akty wydane na ich podstawie lub gdy organ pomocniczy tak postanowi. W ust. 3 tego artykułu stwierdzamy, że organy są obowiązane zapewnić lokalowe lub techniczne środki umożliwiające skorzystanie z tego prawa. W miarę potrzeby zapewnia się transmisję z posiedzeń organów, o których mowa. W ust. 4 jest zawarte bardzo ważne zastrzeżenie, że ograniczenie dostępu do posiedzeń organów z przyczyn lokalowych lub technicznych nie może prowadzić do nieuzasadnionego zapewnienia dostępu tylko wybranym podmiotom. Chodzi na przykład o taką sytuację, gdy posiedzenia rady gminy może filmować tylko jedna telewizja, natomiast inne nie mają na nie wstępu, bo na przykład powołano się na argument, że tylko jedna kamera mieści się na sali obrad. Tego typu ograniczeń nie będzie można wprowadzać.</u>
          <u xml:id="u-192.27" who="#RyszardWawryniewicz">To tyle, jeśli chodzi o te trzy ścieżki dostępu.</u>
          <u xml:id="u-192.28" who="#RyszardWawryniewicz">Artykuły 21 i 22 nakreślają, w jakiej formie można zaskarżyć decyzję o nieudostępnieniu informacji publicznej, w art. 21 mówimy o tym, że do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, z tym że przekazanie aktu i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi, a skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania aktu wraz z odpowiedzią na skargę.</u>
          <u xml:id="u-192.29" who="#RyszardWawryniewicz">Zdajemy sobie oczywiście sprawę, że możemy tutaj natrafić na protesty środowiska sędziowskiego, które będzie się powoływało na przeciążenie pracą, niemniej jednak informacja, która będzie upubliczniona - nie wiem, pół roku czy rok od dnia wystąpienia o jej udostępnienie - może być już po prostu informacją, i w wielu przypadkach tak będzie, całkowicie bezużyteczną. Wiemy doskonale, że w naszych czasach właśnie czas udostępnienia informacji odgrywa częstokroć rolę decydującą.</u>
          <u xml:id="u-192.30" who="#RyszardWawryniewicz">Art. 22 stanowi, że podmiotowi, któremu odmówiono prawa dostępu do informacji publicznej ze względu na wyłączenie jej jawności z powołaniem się na ochronę danych osobowych, prawo do prywatności oraz tajemnicę inną niż państwowa, służbowa, skarbowa lub statystyczna, przysługuje prawo wniesienia powództwa do sądu powszechnego o udostępnienie takiej informacji. Określamy również, który sąd jest właściwy do rozpatrzenia takiej skargi.</u>
          <u xml:id="u-192.31" who="#RyszardWawryniewicz">Muszę powiedzieć, że odnośnie do tej sprawy była bardzo duża dyskusja, bowiem w jednym z projektów był pomysł nie odwoływania się poprzez drogę sądową czy domagania się realizacji swojego prawa do informacji poprzez drogę sądową, lecz stworzenia specjalnej instytucji, która by nadzorowała realizację tego prawa. Ostatecznie, jak mówię, po długiej dyskusji doszliśmy do wniosku, że mimo wszystko z pełną świadomością ograniczeń i stanu sądownictwa w Polsce należy jednak przyjąć taką drogę. Nie chcieliśmy, mówiąc w największym skrócie, tworzyć instytucji swego rodzaju cenzury, która by decydowała o tym, która informacja jest udostępniona, a która nie. Choć, tak jak mówię, w innych krajach i takie rozwiązania są stosowane. Mieliśmy wybór, ostatecznie komisja przychyliła się do takiego rozstrzygnięcia. W art. 23 określamy kary, które będą groziły tym, którzy będą łamali prawo dotyczące udostępniania informacji publicznych.</u>
          <u xml:id="u-192.32" who="#RyszardWawryniewicz">W przepisach przejściowych i końcowych zmieniamy tylko w jednym, niezbędnym zakresie Prawo prasowe. Nie chcieliśmy głębiej wchodzić w materię Prawa prasowego, aczkolwiek, jak sądzę, wszyscy w parlamencie zdają sobie sprawę z tego, że jest to prawo już bardzo przestarzałe, prawo, które wielokrotnie było nowelizowane i powinno być jak najszybciej uchwalone na nowo.</u>
          <u xml:id="u-192.33" who="#RyszardWawryniewicz">W art. 26, tak jak już wspomniałem, określamy terminy wejścia w życie tej ustawy. Terminem generalnym jest 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem ust. 3 art. 8, który mówi o tworzeniu Biuletynu Informacji Publicznej, tego teleinformatycznego biuletynu. Po to, by to mogło być dobrze przygotowane, dla poszczególnych podmiotów są zakreślone trzy terminy: 18, 24 i 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-192.34" who="#RyszardWawryniewicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Muszę powiedzieć, że praca nad tą ustawą była bardzo trudna. Sądzę jednak, że wszyscy możemy mieć powody do satysfakcji, bowiem zwłaszcza w tej chwili prawo obywateli do informacji publicznej powinno być skonkretyzowane i powinno być w stu procentach przestrzegane. Wszyscy w komisji mieli takie oto przeświadczenie, że ta ustawa może zapobiegać bardzo wielu negatywnym zjawiskom, które obecnie w naszym życiu publicznym obserwujemy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-192.35" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#JanKról">Przechodzimy do 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-193.2" who="#JanKról">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-193.3" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu pana posła Piotra Gadzinowskiego w imieniu klubu SLD.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#PiotrGadzinowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Projekt ustawy o dostępie do informacji publicznej ma niewątpliwie pionierski charakter i zapewne poszerzy prawo obywatela do wolności. Nie ma bowiem wolności bez wiedzy, bez informacji o działalności organów publicznych, bez informacji o sprawach publicznych. Wolności, która ulegać może ograniczeniom tylko w przypadkach uzasadnionych dobrem jednostki, wspólnoty obywateli oraz państwa.</u>
          <u xml:id="u-194.1" who="#PiotrGadzinowski">Projekt ustawy jest pionierski, komisja pracowała bardzo intensywnie i warto jeszcze na temat przedłożonego projektu parę uwag poczynić i parę poprawek zgłosić.</u>
          <u xml:id="u-194.2" who="#PiotrGadzinowski">Otóż w art. 3 pkt 1 określa się zakres dostępu, uzyskania informacji przetworzonej, przez formułę klauzuli generalnej: jeżeli jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Nasuwa to w praktyce wątpliwości co do tego, kto rozstrzyga o spełnieniu tego warunku i jakie winien stosować kryteria. Zapewne określi to wykładnia Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego, sądów powszechnych. Jeżeli jednak jej nie ma, czy nie lepiej byłoby takich dodatkowych kryteriów nie wprowadzać? Tym bardziej że w dalszych artykułach ustawy, np. w art. 5, określa się wyraźnie ograniczenia w dostępie do informacji publicznej. Prowadzi to do wniosku, że w art. 3 ust. 1 pkt 1 wyrazy po słowie „przetworzonej” należy pominąć. Nie ograniczy to zakresu informacji niejawnych, albowiem informacje przetworzone mogą być chronione jako tajne.</u>
          <u xml:id="u-194.3" who="#PiotrGadzinowski">Uważam również, że w art. 5 ust. 3 należy pominąć wyrazy po słowach: „cywilnym, ze względu na ochronę interesu strony”, ze względu również na pewne zawężenia.</u>
          <u xml:id="u-194.4" who="#PiotrGadzinowski">W art. 6 ust. 2 budzi wątpliwość definicja dokumentu urzędowego. W ppkt. d, gdzie mowa o „organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach”, proponowałbym, aby nanieść poprawkę rozszerzającą: „organach i osobach pełniących funkcje publiczne”.</u>
          <u xml:id="u-194.5" who="#PiotrGadzinowski">Chciałbym też zwrócić uwagę na art. 7 ust. 2, który brzmi: „Od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego”. Intencja zapewne jest słuszna, ale efekt może być odwrotny do zamierzonego. Zabiegający o dostęp do informacji publicznej może winien po prostu przedstawić się i w ten sposób wykaże swój interes prawny. Dlatego zgłaszam poprawkę, aby ten ustęp wykreślić.</u>
          <u xml:id="u-194.6" who="#PiotrGadzinowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej popiera podstawowe założenia projektu ustawy. Ta ustawa pozwoli nam rozszerzyć wolności obywatelskie. Po rozpatrzeniu zgłoszonych poprawek Wysoka Izba zapewne przyjmie ustawę i pozostanie nam obserwować, jak będzie ona działała w praktyce. Być może praktyka ujawni pewne słabości ustawy, które mogą być ze względu na jej pionierski charakter, ale uważamy, że dla urzeczywistnienia prawa obywateli do wolności warto takie ryzyko podjąć i taką ustawę w życie wprowadzić. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-195.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Andrzeja Osnowskiego o zabranie głosu w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#AndrzejOsnowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność przedstawić stanowisko do sprawozdania Komisji Nadzwyczajnej o projekcie ustawy o dostępie do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#AndrzejOsnowski">Kto ma informacje, ten ma władzę. Jak wielka jest rola informacji, a zwłaszcza siła dezinformacji, niech świadczą trzy hasła wypisane na białej fasadzie orwellowskiego Ministerstwa Prawdy: Wojna to pokój; Wolność to niewola; Ignorancja to siła. Komentując te sentencje, trzeba stwierdzić, że istnieje delikatna, bardzo cienka linia między informacją, prawdą, półprawdą a propagandą wreszcie.</u>
          <u xml:id="u-196.2" who="#AndrzejOsnowski">„Według zapowiedzi Ministerstwa Obfitości produkcja obuwia w IV kwartale miała wynieść 145 mln par. Według ostatnich danych wyprodukowano 62 mln. Jednakże Winston, korygując zapowiedzi, zmniejszył tę liczbę do 57 mln, aby można było, jak zwykle, twierdzić, że planowana produkcja została przekroczona. Każdy wiedział tylko, iż na papierze co kwartał produkowano ich astronomiczną liczbę, podczas gdy połowa obywateli chodziła boso”. Tyle Orwell.</u>
          <u xml:id="u-196.3" who="#AndrzejOsnowski">Chciałoby się zapytać, skąd my to znamy? Z nieodległej przecież przeszłości i rzeczywistości ustroju socjalistycznego Polski Ludowej.</u>
          <u xml:id="u-196.4" who="#AndrzejOsnowski">Wysoka Izbo! Konstytucja wśród katalogu wolności i praw politycznych obywateli wymienia prawo do uzyskania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, jednak prawa tego nie konkretyzuje. Dlatego do dzisiaj nie było ono w pełni realizowane. O złożoności problematyki, której rozwiązania podjęła się Komisja Nadzwyczajna, niech świadczy to, że przedłożenie komisyjne jest ze wszech miar nowatorskie w polskim systemie prawnym, ale również i to, że komisja pracowała nad tym projektem bardzo intensywnie, co podkreślam, bez mała rok.</u>
          <u xml:id="u-196.5" who="#AndrzejOsnowski">Mój klub uważa, że ustawa będzie korzystna w wymiarze społecznym i politycznym, albowiem stwarza obywatelom realne możliwości wykorzystywania i obrony ich praw konstytucyjnych wobec władzy publicznej. Jest również krokiem do urzeczywistnienia państwa prawa. Można się spodziewać, że wpłynie stabilizująco na gospodarkę, sprzyjając respektowaniu standardów etycznych i utrudniając w jakimś stopniu korupcję.</u>
          <u xml:id="u-196.6" who="#AndrzejOsnowski">Projekt ustawy tworzy szansę na nową jakość życia publicznego, którą wyznaczy przejrzystość stanowionego prawa i podejmowanych decyzji. Wiedza na ten temat ma być dostępna każdemu obywatelowi, jeśli tylko będzie chciał z niej skorzystać. Jak uczy doświadczenie państw demokratycznych, jawność i przejrzystość procesów demokratycznych i decyzyjnych to jeden z podstawowych warunków ograniczenia korupcji, a powszechny udział obywateli i ich organizacji w podejmowaniu decyzji publicznych nie tylko gwarantuje większą skuteczność, lecz ma także zasadnicze znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania demokracji.</u>
          <u xml:id="u-196.7" who="#AndrzejOsnowski">Wysoka Izbo! Według projektu każdemu przysługuje prawo do informacji o stanie państwa, samorządów i instytucji publicznych oraz ich majątku. Informacja ma być jawna, dostępna i bezpłatna. Projekt zobowiązuje władze publiczne i inne osoby oraz jednostki organizacyjne, na których spoczywa obowiązek udostępniania informacji publicznej, do przekazywania wszystkich informacji o instytucjach, procedurach, majątku publicznym oraz polityce i planach władz publicznych, a w szczególności o polityce zagranicznej, obronnej, gospodarczej, społecznej, kulturalnej i finansach publicznych. Są to również informacje o zamierzeniach legislacyjnych, programach i sposobie realizacji zadań państwa i samorządu. Z obowiązku udostępniania wyłącza się informacje, o których mówi ustawa o ochronie informacji niejawnych, informacje objęte tajemnicą skarbową, bankową, objęte ochroną danych osobowych czy wreszcie naruszające prywatność osób fizycznych lub tajemnicę przedsiębiorcy. Wyłączeniem nie są objęte informacje o warunkach pracy i płacy dotyczące osób pełniących funkcje publiczne. Do udostępniania informacji publicznej byłyby zobowiązane organa władzy publicznej, osoby reprezentujące skarb państwa, organa samorządów gospodarczych i zawodowych, partie polityczne i związki zawodowe, o czym jest mowa w art. 4. Jawne i dostępne - stwierdza projekt - są posiedzenia organów władz publicznych pochodzących z powszechnych wyborów (art. 3). Projekt wyklucza selektywne dopuszczanie zainteresowanych na takie posiedzenia z przyczyn lokalowych lub technicznych, jak mówi art. 16. Udostępnianie informacji odbywać się będzie przez publikowanie ich w internetowym Biuletynie Informacji Publicznej, przekazywanie indywidualnym osobom zainteresowanym nimi, umożliwianie wstępu na posiedzenia i udostępnianie materiałów z posiedzeń kolegialnych władz publicznych. Przewiduje się, że zainteresowany uzyskaniem informacji musiałby złożyć stosowny wniosek w jednostce zobowiązanej do jej udzielenia, a ta w ciągu 14 dni miałaby obowiązek informację w żądanej formie ujawnić lub wydać decyzję o odmowie. W razie odmowy dostępu do informacji lub nieudzielenia jej w terminie zainteresowanemu przysługuje skarga do sądu powszechnego (art. 20).</u>
          <u xml:id="u-196.8" who="#AndrzejOsnowski">Wysoki Sejmie! Omawiana ustawa ma więc charakter ustrojowy. Rozwija i precyzuje konstytucyjną zasadę, że informacja publiczna jest jawna, wyznacza zakres tej jawności oraz określa prawo dostępu do tej informacji w porządku prawnym Rzeczypospolitej. Ustrój demokratyczny musi charakteryzować się jawnością, a dawkowanie informacji przez urzędnika i uznaniowość są sprzeczne z fundamentalną zasadą sprawiedliwości. Tak więc jedyną alternatywą jest ustawa o wolności informacji. Dlatego mój klub, klub Akcji Wyborczej Solidarność, wyraża satysfakcję z finalizacji prac nad projektem i będzie głosował za przyjęciem ustawy zawartej w druku nr 3112. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-196.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-197.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Henryka Wujca o zabranie głosu w imieniu klubu Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#HenrykWujec">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wydaje mi się, że ta ustawa, jak tu słusznie zauważył poseł Osnowski, jest bardzo ważną ustawą ustrojową. Niestety pora jest późna, czas nietelewizyjny, a wydawałoby się, że należałoby temu poświęcić więcej uwagi publicznej, bo jest to właściwie ustawa rewolucyjna. O jej rewolucyjnym charakterze mówił poseł Osnowski, powołując się na Orwella. Mnie w tym momencie skojarzył się raczej Andersen - chodzi o to, jak wielką rewolucję w tym społeczeństwie wywołało powiedzenie dziecka, które przekazało informację: król jest nagi. To spowodowało rewolucję. Tak więc okazuje się, że ten dostęp do informacji publicznej jest niesłychanie ważny. Jest on ważny dla dziennikarzy, dla mediów, ale także coraz częściej jest ważny dla zwykłego obywatela. Rozwiązania tej ustawy mają zatem bardzo szeroki zakres i na pewno są one niesłychanie potrzebne dziennikarzom, mediom. Przede wszystkim jednak ustawa jest napisana w taki sposób, by służyła każdemu obywatelowi. Zaczęło się od tego, że w konstytucji w art. 61 jest wyraźnie powiedziane o konieczności dostępu do informacji publicznej, ale, paradoksalnie, stało się tak, że, zamiast realizować to prawo dostępu, najpierw zostały wprowadzone ustawy o ochronie informacji niejawnych, o ochronie danych osobowych, powołaliśmy generalnego inspektora danych osobowych, są jeszcze ustawy o ochronie tajemnicy skarbowej i inne ustawy, które chronią informacje. Okazało się, że te ustawy - oczywiście słuszne, konieczne - były nadużywane. Mamy wiele przykładów na to, jak często, niejednokrotnie w sposób śmieszny, te ustawy lub przepisy były nadużywane. Na przykład samorząd gminy nie chciał udostępnić protokołów posiedzeń rady zwykłemu obywatelowi, mieszkańcowi. Wymagało to specjalnej procedury sądowej. W Lublinie sąd nie chciał udostępnić wokandy spraw, uważając je za tajne. Rzecznik jednego ministerstwa nie chciał mówić o tym, jaka jest struktura tego ministerstwa. Powinno być oczywiste, że ponieważ są to instytucje publiczne, służą publiczności, wobec tego powinien być do nich powszechny dostęp.</u>
          <u xml:id="u-198.1" who="#HenrykWujec">W tym właśnie celu, żeby zrealizować to prawo, zostały zgłoszone dwa projekty - rok temu, prawie w tym samym czasie - o dostępie do informacji publicznej i drugi o jawności procedur decyzyjnych, grupach interesów i publicznym dostępie do informacji.</u>
          <u xml:id="u-198.2" who="#HenrykWujec">Została powołana Komisja Nadzwyczajna, której mam zaszczyt być przewodniczącym. Komisja skupiła się najpierw na fundamencie, na pracy nad dostępem do informacji publicznej. Teraz przedstawia swój produkt, rezultat pracy. Szkoda, że nie starczy nam czasu na to, żeby zająć się jeszcze drugą ustawą, która mogłaby być w konsekwencji tej pierwszej także bardzo szybko przyjęta; potrzebna jest również ustawa o grupach interesów, bo to budzi bardzo duże zaniepokojenie publiczne, gdy chodzi o nadużywanie różnych wpływów, i o procedurach decyzyjnych, które też powinny być prześwietlone. Mam nadzieję, że to będzie spadek dla następców, którzy zrealizują te zamierzenia, ponieważ takie są oczekiwania publiczne.</u>
          <u xml:id="u-198.3" who="#HenrykWujec">Materia była bardzo trudna i, jak powiedział poseł Gadzinowski, był to pionierski projekt ustawy, dlatego że nie ma również ugruntowanej teorii prawnej, między specjalistami toczą się spory. Właściwie torowaliśmy drogę naszą długotrwałą pracą. Nawet w Unii Europejskiej nie ma w tym względzie stałych regulacji. Jest Zielona Księga Komisji Wspólnoty Europejskiej, która mówi o wytycznych, o tym, jak powinno się kształtować ustawodawstwo, ale nie jest to gotowa ustawa, nie jest to dyrektywa.</u>
          <u xml:id="u-198.4" who="#HenrykWujec">Dlatego też chciałbym w szczególności bardzo podziękować tym, którzy intensywnie nad tym pracowali, panu Janowi Stefanowiczowi, który był doradcą komisji, panu prof. Michałowi Kuleszy, prof. Hubertowi Izdebskiemu. Szczególnie gorąco pragnę podziękować pani minister Annie Grzymisławskiej. Zwłaszcza w ostatnim okresie bez jej pomocy być może nie skończylibyśmy tak szybko tej pracy. Dziękuję Biuru Legislacyjnemu Sejmu, panu Tomaszowi Osińskiemu i Piotrowi Kędziorze, którzy też dołożyli bardzo wiele wysiłku, żeby tę ustawę napisać możliwie precyzyjnie i prosto.</u>
          <u xml:id="u-198.5" who="#HenrykWujec">Rezultat został państwu przedstawiony, omówiony przez posła Wawryniewicza, posła sprawozdawcę, ale myślę, że o pewnych fundamentach warto jeszcze dwa słowa powiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-198.6" who="#HenrykWujec">Po pierwsze, zgodnie z wytycznymi Zielonej Księgi Unii Europejskiej, projekt ustawy definiuje, co jest informacją publiczną. Co prawda art. 1 może budzić niezadowolenie, jednak w art. 6 niesłychanie szczegółowo, w wielu szczegółowych rozpisaniach jest powiedziane, co jest informacją publiczną.</u>
          <u xml:id="u-198.7" who="#HenrykWujec">Dla przykładu warto może powiedzieć o czymś, co zawsze budzi szczególne zaciekawienie, a mianowicie jak to jest z tym majątkiem publicznym. Wszystko, co dotyczy majątku publicznego, majątku skarbu państwa i państwowych osób prawnych i wszystko, co dotyczy praw majątkowych przysługujących państwu, jego długów, to wszystko jest informacją publiczną, powszechnie dostępną. Również majątek jednostek samorządu terytorialnego, samorządów zawodowych i gospodarczych - o tym mówi zresztą konstytucja - majątek osób prawnych samorządu terytorialnego, a także kas chorych. Wymieniliśmy to po prostu, ponieważ trudno było przyporządkować to jakiejś określonej grupie. Majątek podmiotów pochodzący z dysponowania tym majątkiem oraz pożytki z tego majątku, jego obciążenia. Ciągle pojawiają się informacje o nadużywaniu majątku skarbu państwa. Tutaj będzie możliwy dostęp do tej informacji. O długu publicznym, pomocy publicznej, ciężarach publicznych - te wszystkie elementy są bardzo szczegółowo celowo wymienione, żeby nie można było potem wniosku o taką informację odrzucić. Ważne jest, kto ma prawo do informacji publicznej. Poszliśmy tutaj trochę dalej niż konstytucja, która mówi o obywatelach. My mówimy, że każdy ma prawo do dostępu do informacji, takie są też wytyczne Zielonej Księgi Komisji Wspólnoty Europejskiej. Jeśli chodzi o przedmiotowy zakres prawa do informacji, jest to prawo do uzyskania informacji publicznej, w tym przetworzonej. Wyjaśniam posłowi Gadzinowskiemu: może być taki przypadek, że obywatel zechce zbiorczej informacji w jakiejś dziedzinie, na przykład, jakie są wynagrodzenia w zarządach spółek skarbu państwa. Można to uznać za informację przetworzoną, bo trzeba byłoby pozbierać te dane. Do takich informacji obywatel też ma prawo. Teraz może być odesłany z odpowiedzią, że informacji nie ma, że może być o konkretnej spółce, a zbiorczej informacji nie ma. Dzięki temu wpisowi taką informację zbiorczą też będzie mógł uzyskać.</u>
          <u xml:id="u-198.8" who="#HenrykWujec">Szczegółowo wymieniono wszystkie instytucje, które są zobowiązane udzielić informacji, a w szczególności - i to może budzić pewne kontrowersje - związki zawodowe lub partie polityczne. Ale przecież związki zawodowe uczestniczą w decyzjach dotyczących funduszy publicznych, dlatego że biorą udział w Komisji Trójstronnej. To samo dotyczy partii politycznych, które zgodnie z naszymi ustawami korzystają z funduszy publicznych, a więc powinny się rozliczać, w jakim stopniu z nich korzystają. Sądzę, że to jest daleko idące posunięcie w celu ujawnienia tego wszystkiego, na co obywatele łożą ze swoich finansów i mają prawo oczekiwać informacji o tym, jak to jest wykorzystywane.</u>
          <u xml:id="u-198.9" who="#HenrykWujec">W jaki sposób ta informacja będzie udostępniana? Była oczywiście o tym mowa. Trzeba podkreślić, że to jest nowatorskie rozwiązanie, bo tu chodzi o technikę internetową. Każdy obywatel, nie pytając się, nie prosząc, będzie mógł z tego skorzystać. Można powiedzieć, że nie każdy ma dostęp do Internetu, ale w tym celu Internet będzie udostępniany w urzędach administracji publicznej. Przewidywane są w związku z tym specjalne rozwiązania prawne i rozporządzenia Rady Ministrów. Dostęp będzie znacznie uproszczony, a także nastąpią rozstrzygnięcia prawne w przypadku przyjęcia ustawy o podpisie elektronicznym. Sądzę, że to się uda i wtedy przepisy będą prostsze.</u>
          <u xml:id="u-198.10" who="#HenrykWujec">Następny problem to, jak będą rozstrzygane sprawy sporne. Naczelny Sąd Administracyjny będzie rozstrzygał proceduralne kwestie, ale wprowadziliśmy również możliwość zaskarżenia merytorycznego, żeby nie tylko proceduralne kwestie były rozpatrywane, ale również merytoryczne, żeby można było oceniać, czy rzeczywiście odmowa ma charakter merytoryczny. Jak powiedział poseł sprawozdawca, wymaga to zmiany Prawa prasowego, które jest z roku 1984.</u>
          <u xml:id="u-198.11" who="#HenrykWujec">Wprowadzenie naszej ustawy będzie wymagało radykalnych zmian. Po jeszcze dokładniejszej lekturze tych, które zostały wprowadzone, sądzę, że należałoby pójść troszkę dalej i w tym celu złożę odpowiednie poprawki. Ale teraz, żeby nie przedłużać wystąpienia, nie będę ich prezentował. Są konsekwencją przyjęcia tej ustawy, bo ustawa mówi tylko o udzielaniu informacji prasie, a przecież chcemy nie tylko prasie udostępniać informacje, ale wszystkim, każdemu obywatelowi. Poprawki, które zgłoszę, będą z tym związane.</u>
          <u xml:id="u-198.12" who="#HenrykWujec">Dla nas pracujących w komisji było również satysfakcjonujące, że po zakończeniu prac, oczywiście zgodnie z procedurą, wystąpiliśmy o ekspertyzę Komisji Integracji Europejskiej i w tej ekspertyzie przywołano Zieloną Księgę Komisji Wspólnoty Europejskiej. Warto tutaj przypomnieć kilka jej postulatów: powinno być wyraźnie powiedziane, co to jest prawo do informacji i czym jest sektor publiczny. W naszych postanowieniach bardzo szczegółowo to określamy. Autorzy Zielonej Księgi oczekują: limitowania wyjątków od wolnego dostępu do informacji i rygorystycznej wykładni tych wyjątków, żeby nie było to nadużywane; stosowania zasady dowodu - a więc nie będzie wystarczało uprawdopodobnienie przez organ publiczny, że dana informacja nie może zostać udostępniona, potrzebne będzie bowiem udowodnienie tej tezy; stosowania zasady kontroli, która ma prowadzić do konieczności szczegółowej kontroli sektora publicznego. W szczególnych przypadkach można się nawet odwołać do sądu - była tu rozważana instytucja ombudsmana, a myśmy wybrali drogę sądową. Ponadto ma być przestrzegana zasada dużej bazy danych - to byłby właśnie Biuletyn Informacji Publicznej, bardzo szeroki, łatwo dostępny przez Internet; zasada bezpłatności informacji, zasada niedyskryminacji i zasada aktywności rynkowej sektora publicznego na rynku informacyjnym, którą będziemy mogli realizować przez Biuletyn Informacji Publicznej.</u>
          <u xml:id="u-198.13" who="#HenrykWujec">W konkluzji minister, podpisując tę informację, stwierdza, że projekt w obecnej wersji realizuje powyższe cele i że jest zgodny z prawem Unii Europejskiej. I to jest dla nas satysfakcjonujące. Sądzę, że to bardzo ważne, iż dzięki wspólnej pracy udało się osiągnąć taki wynik, który z jednej strony będzie radykalną zmianą, jeśli chodzi o dostęp do informacji publicznej zwykłych obywateli, w szczególności zaś dziennikarzy, a z drugiej strony będzie pewną pionierską regulacją, która oczywiście będzie miała swoje wady i będzie musiała podlegać zmianom, ale otworzy obywatelom wrota dostępu do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-198.14" who="#HenrykWujec">W imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności wnoszę o to, żeby ten projekt został przyjęty z odpowiednimi poprawkami. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Waldemara Pawlaka o zabranie głosu w imieniu klubu PSL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#WaldemarPawlak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego PSL pragnę przedstawić stanowisko w sprawie projektu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Na początku, nawiązując do poetyki wystąpienia pana posła Osnowskiego z AWS, chciałbym zwrócić uwagę, że wprawdzie dwa pierwsze hasła Orwella odeszły wraz z czasami słusznie minionymi, jednakże trzecie hasło: ignorancja to siła, przeżywa niestety ostatnio niesłychany renesans.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#WaldemarPawlak">Przechodząc do spraw związanych z ustawą, chciałbym zwrócić uwagę, żebyśmy nie popełnili pewnej nadgorliwości. Skoro w art. 2 proponuje się każdemu udostępnić wszelkie informacje publiczne, podczas gdy prawo do głosowania, wybierania, oceny władz publicznych mają obywatele, proponuję, aby w art. 2 zastąpić słowo: każdy słowem: obywatel - wtedy będziemy mieli pewną symetrię co do praw i obowiązków. Nie będę tutaj rozwijał kwestii ewentualnych konsekwencji. Skoro każdy mógłby się domagać uzyskania informacji publicznej, także na drodze sądowej, to rozumiem, że również i ci, którzy niekoniecznie dobrze życzą Polsce i władzom publicznym i niekoniecznie w naszym kraju mieszkają, mogliby takie wymagania stawiać i mogliby w pewien sposób zamulać instytucje publiczne. W tej sytuacji przypomnę tylko stare wojskowe powiedzenie, że nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu.</u>
          <u xml:id="u-200.2" who="#WaldemarPawlak">Następnie, biorąc pod uwagę pionierski wysiłek komisji, proponuję unikać nawiązywania do starej retoryki i posługiwać się terminologią bardziej współczesną. Otóż w art. 8 proponuje się wprowadzenie zapisu: „Tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny”. Wydaje się uzasadnione, by tę starą retorykę zastąpić słowami powszechnie stosowanymi dzisiaj i zapisać to w ten sposób: tworzy się serwis informacyjny - Biuletyn Informacji Publicznej. I dalej to, co jest już w treści ust. 1: że ten serwis ma być ujednoliconym systemem stron w sieci teleinformatycznej, ale moglibyśmy darować sobie słowo publikator. Kolejna uwaga dotyczy także art. 8. Trwają w tej chwili prace nad podpisem elektronicznym, więc dla zachowania pełnej wiarygodności tych informacji, które są publikowane w Internecie, warto, żeby art. 8 został uzupełniony o ust. 7, który by brzmiał następująco: informacje, o których mowa w ust. 6, potwierdzone są kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Tak więc sprawy autoryzacji, czasu i identyfikacji osoby, która wytworzyła te dokumenty, będą w sposób bardzo praktyczny i konkretny rozwiązane.</u>
          <u xml:id="u-200.3" who="#WaldemarPawlak">Kolejną sprawą o charakterze merytorycznym, którą trudno przełożyć na zapis prawny, ale myślę, że minister właściwy do spraw administracji publicznej będzie mógł uregulować te kwestie w rozporządzeniu wykonawczym, byłby postulat, aby dokumenty w Biuletynie Informacji Publicznej były publikowane w formie elektronicznej, tak żeby to nie było skanowanie obrazków, lecz publikowanie takich informacji, które mogą podlegać dalszemu przetwarzaniu, bo wtedy dopiero możemy mówić o przejściu na nową technologię.</u>
          <u xml:id="u-200.4" who="#WaldemarPawlak">Sumując, oświadczam, że klub Polskiego Stronnictwa Ludowego udziela poparcia proponowanej ustawie, odnosząc się z dużym uznaniem dla prac komisji, która tę ustawę bardzo gruntownie przepracowała. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-200.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-201.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Grzegorza Schreibera o zabranie głosu w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#GrzegorzSchreiber">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość, w imieniu którego mam zaszczyt przemawiać, przyjmuje z satysfakcją fakt, że Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa obywateli do uzyskiwania informacji oraz dotyczących działania grup interesów zdążyła przygotować projekt ustawy o dostępie do informacji publicznej w terminie, który pozwala mieć nadzieję, iż w tym Sejmie uda nam się zakończyć nad nią prace. Niestety, i trzeba to od razu powiedzieć, nie ma już w tym parlamencie żadnych szans na realizację drugiej części zadania, jakie zostało komisji powierzone - na przygotowanie projektu ustawy o działaniu grup interesu, czyli o tzw. lobbyingu. A zatem patrząc na to od strony lobbystów, mamy oto do czynienia z sytuacją wręcz wymarzoną - z jednej strony, niemal pełny dostęp do informacji publicznej, a z drugiej strony, żadnych ram dla działań grup interesu. Należy w tym miejscu powiedzieć, że nawet projekt posłów Unii Wolności, który był jednym z dwóch projektów rozpatrywanych w pierwszym czytaniu, choć napisano go, ujmując ten problem z perspektywy lobbystów, stawiał jednak pewne wymogi, jeśli chodzi o działanie grup interesu. Tamten projekt takie wymogi, minimalne, bo minimalne, ale stawiał. Sytuacja, która będzie miała miejsce po uchwaleniu obecnie omawianej ustawy wprowadzającej całkowicie jednostronne rozwiązanie, to pełna swoboda działania lobbystów przy otwartym dostępie do informacji publicznej, czyli inaczej mówiąc, z jednej strony, jawność informacji i przejrzystość zasad dostępu do niej, z drugiej strony, nieformalne, niejawne, ukryte przed opinią publiczną zasady funkcjonowania lobbystów. Można powiedzieć, że wszystkie osiągnięcia, które staną się naszym udziałem po uchwaleniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, a jest to uzyskanie niewątpliwie większej kontroli, zapobieganie nadużyciom władzy, przeciwdziałanie korupcji, znacząco osłabiamy przez brak ustawy o lobbyingu. Jeżeli mielibyśmy patrzeć wyłącznie z tej perspektywy, wyłącznie z tej pozycji, to należałoby się naprawdę mocno zastanawiać, czy w tej sytuacji przyjmować omawiany projekt.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#GrzegorzSchreiber">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Oprócz lobbystów są jednak jeszcze zwykli obywatele. A im, nie patrząc już na nic innego, po prostu należy się łatwy dostęp do dokumentów, jawność i przejrzystość decyzji podejmowanych w życiu publicznym. Należy im się udział w procesach kontroli administracji publicznej. Te prawa obywatelskie ustawa o dostępie do informacji publicznej niewątpliwie zapewnia, dając każdemu obywatelowi możliwość uzyskiwania interesujących go informacji, m.in. o pracach organów władzy publicznej, samorządów gospodarczych i zawodowych, o podmiotach prawnych samorządu terytorialnego, a nawet o pracach związków zawodowych czy partii politycznych.</u>
          <u xml:id="u-202.2" who="#GrzegorzSchreiber">Należy w tym miejscu stwierdzić, że Komisja Nadzwyczajna dokonała znaczącej poprawy w stosunku do tekstu projektu poselskiego. O ile projekt poselski podchodził do problemu - można powiedzieć - dość idealistycznie, o tyle projekt komisyjny bardziej stąpa po ziemi, rzeczywiście w dużej mierze uwzględnia realia funkcjonowania naszego państwa. Precyzuje on wyraźniej przedmiot udostępniania informacji publicznej, precyzuje zakres ograniczeń tej dostępności i - co najważniejsze - dokładnie wskazuje obywatelom ścieżki dostępu do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-202.3" who="#GrzegorzSchreiber">Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość popiera rozwiązania prawne, które zmniejszają dystans między państwem a jego obywatelami. Ta ustawa służy temu celowi, dlatego pomimo moich wstępnych zastrzeżeń powinna zostać uchwalona, a ustawę o lobbingu zostawiamy niejako w testamencie nowemu parlamentowi, czyniąc zeń swojego rodzaju papierek lakmusowy woli kontynuacji walki z korupcją, walki, którą obecny parlament niewątpliwie rozpoczął. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-202.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-203.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Krzysztofa Oksiutę o zabranie głosu w imieniu klubu SKL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#KrzysztofOksiuta">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego SKL mam zaszczyt ustosunkować się do sprawozdania Komisji Nadzwyczajnej powołanej do rozpatrzenia projektu ustawy o dostępie do informacji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#KrzysztofOksiuta">Nasz klub generalnie popiera zgłoszony projekt ustawy. Niemniej mamy zastrzeżenia co do art. 15, który określa zasady odpłatności za informacje wymagające niejako specjalnego przygotowania. Wcześniej koledzy mówili tu dużo o dostępie do Internetu. Polska jest jeszcze trochę inna niż państwa wyobrażenie. Dzisiaj dostęp do Internetu ma jednak margines społeczeństwa. Spójrzmy na strony internetowe, też poselskie, jak prezentuje się aktualizowanie informacji i częstotliwość odwiedzania stron, a będziemy być może lepiej, więcej wiedzieć o tym, jak to wygląda naprawdę.</u>
          <u xml:id="u-204.2" who="#KrzysztofOksiuta">Zapis zawarty w art. 15 najprawdopodobniej doprowadzi do tego, że w każdym urzędzie gminnym będzie inna stawka za udostępnienie informacji. Wyobraźmy sobie informację taką, że... Tam się mówi o zwrocie kosztów, opłaty...</u>
          <u xml:id="u-204.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Przetworzonej, przetworzonej.)</u>
          <u xml:id="u-204.4" who="#KrzysztofOksiuta">Przetworzonej, dobrze, przetworzonej. Nie jest jednak doprecyzowane, co oznacza przetworzenie tejże informacji. W każdym urzędzie gminy będzie po prostu inny koszt przetworzenia. Państwo chcecie doprowadzić do tego, żeby nie było cenników, nie było taryfikatorów w tej materii i żeby każdy wyceniał, ile u niego kosztuje przetworzenie. Wówczas za tę samą informację w jednym miejscu będzie stawka taka, w drugim wyższa bądź niższa. Kwestia ta musi być jakoś uregulowana. Ja tylko zwracam państwu na to uwagę, broń Boże, nie mam zamiaru w żaden sposób dyskredytować pracy komisji, o której dużo już tu mówiono, i popieram wszystkie rozwiązania, które zostały tu przez państwa zawarte. Zgadzam się z opinią, że ta ustawa jest nowatorska, potrzebna, niezbędna itd., ale o tym mówiliśmy już przy czytaniu poselskich projektów pół roku temu. Niemniej rozumiem też sens wprowadzenia tego typu zapisu, są bowiem koszty, które będą musiały być ponoszone. Chodzi tylko o to, żeby te koszty, opłaty były w jakiś sposób unifikowane według odpowiednich stawek. Rozumiem sens tego zapisu też w ten sposób, że chcemy uniknąć nadmiaru osób, które niekoniecznie chcą pogłębić swoją wiedzę o funkcjonowaniu instytucji publicznych, a po prostu chcą nękać urzędy. Jest kategoria obywateli polskich, którzy mają taką manię dowiadywania się o tym, co się dzieje w danym urzędzie i mogą ze zwykłej złośliwości czasami utrudniać pracę urzędów, dlatego taka rzecz jest niezbędna. Mimo tego jednak ważnego, naszym zdaniem, mankamentu, popieramy całą ustawę i w imieniu klubu potwierdzam to. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#JanKról">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#JanKról">Pan poseł Wrona, o ile wiem, zgłosił się do zadania pytania, tak? Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#TadeuszWrona">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Też chciałem dołączyć do tych, którzy bardzo pozytywnie wypowiadali się o konieczności przyjęcia przez Wysoki Sejm tej ustawy. Zanim przejdę do pytania związanego z art. 18, chcę powiedzieć, że to, co zostało w art. 18 zapisane, a dotyczy jednostek samorządu terytorialnego, zostało również wpisane w kwietniu tego roku, kiedy nowelizowaliśmy ustawę o samorządzie gminnym, powiatowym i wojewódzkim. Przypomnę króciutko tylko zapis w tej ustawie: Działalność organów gminy, powiatu i województwa jest jawna, ograniczenia jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw. Jawność działania organów gminy obejmuje w szczególności prawo obywateli do uzyskiwania informacji i wstępu na sesje rady gminy, powiatu i województwa i posiedzenia ich komisji, a także dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych, w tym protokołów posiedzeń organów gminy, powiatu i województwa i ich komisji. Zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich określa statut gminy. Odnoszę tylko wrażenie, że to był język prostszy, bardziej klarowny niż te zapisy, które są w art. 18.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#TadeuszWrona">Jeśli chodzi o pytanie do pana posła sprawozdawcy, otóż w art. 18 w ust. 3, gdzie mówi się o tym, że organy kolegialne wybrane w wyborach powszechnych są obowiązane zapewnić lokalowe lub techniczne środki umożliwiające wykonywanie tego prawa itd., jest takie zdanie: „W miarę potrzeby zapewnia się transmisję z posiedzeń organów, o których mowa”. „W miarę potrzeby” jest to stwierdzenie nieostre, nie wiadomo po czyjej stronie leży obowiązek zapewnienia transmisji. Sądzę, że intencją, pan poseł sprawozdawca na pewno to skomentuje, było to, że jeżeli warunki dostępu dla osób, które chcą być obecne na posiedzeniach tych organów, nie były spełnione, wtedy należy poprzez transmisję na zewnątrz budynku, na zewnątrz sali czy w jakiś inny sposób te informacje rozpowszechnić. Sądzę jednak, że ten nieostry zapis może być interpretowany zupełnie inaczej, po prostu ktokolwiek może zgłosić potrzebę transmisji z posiedzenia np. rady miasta czy stałej transmisji i obowiązek tej transmisji będzie leżeć po stronie samorządu. Uważam, i taką poprawkę chciałem tutaj zgłosić, że przede wszystkim chodzi o jawność, czyli o możliwość transmitowania po prostu tychże obrad. A więc nie nieostre sformułowanie, że: w miarę potrzeby zapewnia się transmisję, tylko że: posiedzenia organów, o których mowa, mogą być transmitowane przez zainteresowane środki społecznego przekazu. Krótko mówiąc, jeżeli ktokolwiek chce transmitować obrady jakiejkolwiek np. jednostki samorządu terytorialnego, to nikt nie może powiedzieć nie. Mało tego, nie może tu być monopolu np. jednej telewizji kablowej, tylko po prostu ma to być coś otwartego. Ktoś chce transmitować - nie ma żadnych zakazów, jest pełna jawność. Sądzę, że to wymaga dointerpretowania i prosiłbym o odpowiedź pana posła sprawozdawcę. Natomiast stosowną poprawkę zgłaszam panu marszałkowi. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#JanKról">Lista mówców została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-207.2" who="#JanKról">Pan poseł sprawozdawca Ryszard Wawryniewicz, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#RyszardWawryniewicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Tylko kilka słów komentarza do wypowiedzi i odpowiedzi na pytania.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#RyszardWawryniewicz">Zacznę może od tego ostatniego pytania pana posła Wrony. W ust. 3 w art. 18 mówi się, że organy, o których mowa w ust. 1, a więc kolegialne organy władzy publicznej pochodzące z powszechnych wyborów, są obowiązane zapewnić lokalowe lub techniczne środki umożliwiające wykonywanie prawa dostępu do informacji publicznej; w miarę potrzeby zapewnia się transmisję z posiedzenia organów, o których mowa.</u>
          <u xml:id="u-208.2" who="#RyszardWawryniewicz">W trakcie naszej dyskusji rozumieliśmy to jednoznacznie, a więc jeśli jest sala, gdzie się mogą zgromadzić wszyscy zainteresowani, to nie ma potrzeby np. wystawiania głośników na zewnątrz, jeśli zaś jest tyle osób zainteresowanych, że trzeba przeprowadzić np. transmisję poprzez telewizję kablową, to ten organ jest zobowiązany zapewnić taką transmisję, ale nie w takiej formie, że płaci za tę transmisję albo organizuje specjalną telewizję miejską, tylko umożliwia dostęp wszelkim środkom społecznego przekazu do tego posiedzenia, oczywiście bez tej dyskryminacji, o której również pan poseł mówił, czyli nie można powiedzieć, że ta telewizja tak, a inna już nie, bo już się nie mieści. Takiej możliwości nie powinno być. Oczywiście, jeśli poprawka pana posła będzie to precyzowała tak, żeby zamknąć tu wszelkie furtki, to będziemy wdzięczni i sądzę, że komisja taką poprawkę przyjmie.</u>
          <u xml:id="u-208.3" who="#RyszardWawryniewicz">Co do uwag pana posła Gadzinowskiego - otóż, panie pośle, problem związany z tym ust. 1 w art. 3 polega nie na dostępie do informacji publicznej, bo to jest bezdyskusyjne, ale na przetwarzaniu informacji i dostępie do informacji przetworzonej. Często się spotykaliśmy w trakcie naszej dyskusji z takim oto problemem, że z jednej strony jest oczywiście prawo nadrzędne obywatela do tej informacji, ale z drugiej strony jest również prawo administracji, w cudzysłowie, do sprawnego funkcjonowania. I jeśli obywateli będą żądali ogromnej ilości informacji przetworzonych, a to przetworzenie wymaga czasu, sił i środków administracji, to może wystąpić problem swego rodzaju paraliżu pracy tej administracji. Oczywiście może ktoś powiedzieć, że to jest wydumany problem, ale niemniej jednak - i to było już również na tej sali podkreślane - to może być problem rzeczywisty. Problemem nie jest udostępnienie np. jakiejś informacji w postaci dokumentu prostego, kartka A-4, kopia itd., problem jest wtedy, kiedy np. obywatel - choć ja nie przypuszczam, żeby zwykły obywatel w ten sposób korzystał ze swojego prawa do informacji, ale np. dziennikarze lub reprezentanci firm różnego typu, którzy będą chcieli uzyskać informacje przetworzone, bo to dla nich oznacza oszczędność czasu i środków, bo czym innym jest np., kiedy przedstawiciel jakiejś firmy, dajmy na to, lobbystycznej, który musi zebrać informacje z ostatniej kadencji parlamentu dotyczące jednej kwestii, chce skorzystać z tego prawa i mówi, że chce uzyskać tę informację przetworzoną. To właśnie może powodować albo paraliż, albo dodatkowe koszty funkcjonowania administracji. A dlaczegóż to osoba zainteresowana uzyskaniem tej informacji sama nie spróbuje jej zebrać i przetworzyć, bo przecież ta informacja jest dostępna czy to w biuletynie, czy będzie dostępna na wniosek, ale ona będzie dostępna właśnie w formie nieprzetworzonej. Oczywiście to jest pewien problem, sądzę, że komisja raz jeszcze powinna przy rozpatrywaniu tej poprawki zająć się tym problemem i myślę, że tak się na jutrzejszym posiedzeniu stanie.</u>
          <u xml:id="u-208.4" who="#RyszardWawryniewicz">Co do definicji dokumentu urzędowego - ja nie odkryję żadnej tajemnicy, ale każdy z kilkunastu w sumie prawników, którzy byli na posiedzeniach naszej komisji i podkomisji, jak sądzę i jak to deklarowali, był w stanie przynieść co najmniej kilka definicji dokumentu urzędowego, które byłyby w miarę poprawne.</u>
          <u xml:id="u-208.5" who="#RyszardWawryniewicz">I w związku z tym znowu mieliśmy problem, jak ostatecznie tę definicję sformułować, by była ona w miarę pełna. Nie sądzę, że bylibyśmy w stanie wybrać tę jedną jedyną, która nie budziłaby żadnych zastrzeżeń czy wątpliwości. Jeśli jednak pan poseł będzie w stanie przekonać komisję do innego rozwiązania, to ani ja, ani komisja, jak sądzę, nie będzie miała nic przeciwko temu.</u>
          <u xml:id="u-208.6" who="#RyszardWawryniewicz">Co do wypowiedzi pana posła Pawlaka, co do kwestii, dlaczego każdy, a nie obywatel, to występując po raz pierwszy, tłumaczyłem, dlaczego komisja przyjęła takie rozwiązanie. Co do serwisu informacyjnego to nie mam tutaj zastrzeżeń, ale jeszcze raz podkreślę, że były istotne problemy definicyjne, zwłaszcza w tym obszarze rozwiązań teleinformatycznych, bo w tym przypadku na dobrą sprawę ani słownictwo, ani rozwiązania nie są jeszcze w pełni przyjęte. I nie wiem, czy np. w opinii Biura Legislacyjnego, w którym toczyliśmy długie dyskusje nad tym, czym jest w ogóle ten publikator teleinformatyczny, czym ten biuletyn ma być, jak ma wyglądać i jak ma być zdefiniowany w ustawie, czy to w pełni będzie odzwierciedlało to, o co nam chodzi.</u>
          <u xml:id="u-208.7" who="#RyszardWawryniewicz">Co do uzupełnienia o ust. 7 art. 8, to jak najbardziej tak. W trakcie naszych prac mieliśmy nadzieję w pewnym momencie, że najpierw będzie definicja podpisu elektronicznego i ta ustawa, zanim nasza ustawa wejdzie w życie, bo to oszczędziłoby nam wielu dyskusji na temat znakowania czasem itd., chodziłoby o to wszystko, co umożliwia bezbłędną identyfikację podmiotu i osoby odpowiedzialnej za udostępnianie informacji. Jeśli w tej chwili możemy już to przyjąć, to można się tylko z tego cieszyć.</u>
          <u xml:id="u-208.8" who="#RyszardWawryniewicz">Jeśli chodzi o opłaty, to nie ma jednolitego standardu np. kopiarek w urzędach gmin. W każdym urzędzie może być inna kopiarka, a koszty użytkowania kopiarek różnych firm, różnych marek, są po prostu różne. Tak więc może być z tym, nie mówiąc już o innych nośnikach, np. dyskietkach komputerowych, różnie. Próba zaś ujednolicenia tych wszystkich opłat może wiązać się z trudnościami, choć oczywiście można próbować odesłać to do rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji.</u>
          <u xml:id="u-208.9" who="#RyszardWawryniewicz">I ostatnia kwestia dotycząca ustawy o lobbingu, której już nie będzie w tej kadencji. W trakcie prac naszej komisji, na samym początku przyjęliśmy rozstrzygnięcie, że najpierw zajmujemy się ustawą... czy może inaczej: równolegle zajmujemy się dwiema ustawami, jedną ustawą, bazującą na projekcie grupy posłów z AWS z dodaniem tych rozwiązań, które prezentowała grupa posłów z Unii Wolności w swoim projekcie w zakresie dostępu do informacji - ten projekt właśnie w tej chwili po opracowaniu prezentuję, czyli ustawę o dostępie do informacji publicznej - i drugą ustawą o lobbingu. Uznaliśmy bowiem, że łączenie tych dwóch kwestii w jednym projekcie byłoby dość sztuczne. Natomiast podkomisja, która się zajmuje ustawą o lobbingu, nie zakończyła swoich prac, co mogę tylko z ubolewaniem w tym momencie stwierdzić. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-208.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#JanKról">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-209.2" who="#JanKról">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Nadzwyczajnej w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-209.3" who="#JanKról">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-209.4" who="#JanKról">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-209.5" who="#JanKról">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 11. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Transportu i Łączności o pilnym rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne (druki nr 2656 i 3166).</u>
          <u xml:id="u-209.6" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Tadeusza Jarmuziewicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#TadeuszJarmuziewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Transportu i Łączności przedstawiam stanowisko komisji wobec rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne (druk nr 2656).</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#TadeuszJarmuziewicz">Już na pierwszym posiedzeniu komisja wystąpiła do rządu o zrezygnowanie z trybu pilnego ze względu na bardzo złożony charakter proponowanej zmiany oraz inne propozycje dokonania zmian w ustawie Prawo telekomunikacyjne. Reakcja rządu była bardzo niejasna, a raczej jej brak spowodował niejasność w intencji rządu. W międzyczasie powołana podkomisja kontynuowała pracę. W czasie prac wielokrotnie wracała sprawa trybu pilnego, pojawiały się werbalne zapewnienia przedstawiciela rządu o rozważanej możliwości rezygnacji z tego trybu. Omówię za chwilę merytoryczne problemy pojawiające się w czasie prac podkomisji. Uprzedzę jednak efekt jej prac i powiem, że podkomisja jednogłośnie odrzuciła proponowany projekt nowelizacji, zaś Komisja Transportu i Łączności zdecydowaną większością głosów również rekomenduje Wysokiej Izbie odrzucenie projektu w całości. Pracom podkomisji towarzyszyło kilka ekspertyz i od samorządu telekomunikacyjnego, i od podmiotów gospodarczych funkcjonujących na rynku telekomunikacyjnym w Polsce. Wszystkie miały charakter niezwykle krytyczny dla przedstawianego projektu. Oto kilka głównych uwag, które pojawiały się w czasie prac podkomisji oraz Komisji Transportu i Łączności.</u>
          <u xml:id="u-210.2" who="#TadeuszJarmuziewicz">Wprowadzenie w art. 3 w ust. 1 pkt. 3, nakładającego obowiązek uzyskania zezwolenia telekomunikacyjnego na eksploatację międzynarodowej sieci telekomunikacyjnej, uprawnia prezesa - tryb, który będę stosował może być niejasny, powinienem raczej powiedzieć: uprawniał prezesa - do wydania, jak i odmowy wydania zezwolenia telekomunikacyjnego. Umożliwi to ograniczenie dostępu podmiotom, które zamierzają eksploatować międzynarodową sieć telekomunikacyjną. Uzyskanie zezwolenia telekomunikacyjnego jest procedurą bardziej skomplikowaną niż dokonanie zgłoszenia działalności telekomunikacyjnej. Zmianę tę komisja uznała za zbędną.</u>
          <u xml:id="u-210.3" who="#TadeuszJarmuziewicz">Niezrozumiały jest cel wprowadzenia zmian w art. 75 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Proponowana zmiana zawęża prawo dochodzenia przez użytkownika w postępowaniu sądowym roszczeń, po wyczerpaniu drogi postępowania reklamacyjnego, do roszczeń wynikających ze stosunku z operatorami świadczącymi usługi powszechne. Oznacza to, że w stosunku do operatorów świadczących inne niż powszechne usługi telekomunikacyjne użytkownik może wystąpić na drogę sądową z roszczeniem bez konieczności wyczerpania drogi postępowania reklamacyjnego. Jest to przepis, który różnicuje pod względem praw i obowiązków uczestników rynku telekomunikacyjnego i jako taki podkomisja oraz Komisja Transportu i Łączności uznały za nieuzasadniony.</u>
          <u xml:id="u-210.4" who="#TadeuszJarmuziewicz">Zmiany w art. 93 wzbudziły bodaj największe emocje. Wynikłe różnice zdań miała wyjaśnić kolejna opinia Biura Studiów i Ekspertyz. Przytaczana opinia nie wniosła kompletnie nic, a niejasności pozostały w dalszym ciągu. Zmiana w art. 93, dotycząca dopuszczenia przez prezesa URT do czasowego używania urządzeń telekomunikacyjnych, wynika z faktu nieprzygotowania na czas odpowiednich rozporządzeń wykonawczych do istniejących ustaw, tj. ustawy o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw oraz ustawy Prawo telekomunikacyjne. Cel wprowadzenia zmian w art. 93 ustawy jest nieuzasadniony, niezrozumiały i nieprzekonujący jest również argument zmian do powyższego przepisu ustawy Prawo telekomunikacyjne w trybie pilnym ze względu na ochronę interesów państwa. Trudno się takiego interesu dopatrzeć. Stanowiłoby to raczej krok w kierunku ograniczenia procesu liberalizacji rynku telekomunikacyjnego. Ponadto proponowane zmiany w art. 93 nie określają terminu posiadania przez prezesa URT powyższego prawa, stanowiąc, że prezes URT może wydawać decyzję, dopuszczając czasowe używanie urządzeń do czasu wydawania certyfikatów zgodności lub znaków zgodności przez uprawniony organ. Podkomisja uznała, że zamiast dokonywać zmian w ustawie należy jak najszybciej określić listę akredytowanych laboratoriów zgodnie z pkt. 2 tego artykułu. Uznaliśmy ponadto, że taka sytuacja może być szczególnie szkodliwa dla rynku, ponieważ może spowodować wprowadzanie do eksploatacji urządzeń niespełniających obowiązujących wymagań i powodujących zakłócenia.</u>
          <u xml:id="u-210.5" who="#TadeuszJarmuziewicz">Podkomisja oraz Komisja Transportu i Łączności podzieliły opinię Komitetu Integracji Europejskiej dotyczącą niezgodności z prawem Unii proponowanych zmian do art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Kolejne ograniczenie możliwości świadczenia usług międzynarodowych do 31 grudnia 2002 r. za pomocą sieci eksploatowanych, nałożone na podmiot, w stosunku do którego podmiot zagraniczny lub spółka z udziałem podmiotów zagranicznych jest podmiotem dominującym, nie zmierza w kierunku wypełniania przez Polskę harmonogramu zmian legislacyjnych przyjętego w Narodowym programie przygotowania do członkostwa w Unii Europejskiej. Ponadto proponowany przepis art. 135 ust. 1 pkt 2 nie jest dostosowany do powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Obowiązująca od 1 stycznia tego roku ustawa o działalności gospodarczej uchyliła ustawę z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym. Ustawa o działalności gospodarczej nie zna pojęcia podmiotu zagranicznego ani pojęcia spółki z udziałem podmiotów zagranicznych. Użyte w art. 4 ustawy o działalności gospodarczej określenia to: osoba zagraniczna lub przedsiębiorca zagraniczny. Posługiwanie się więc w przepisie art. 135 ust. 1 pkt 2 terminologią niezgodną z ustawą o działalności gospodarczej jest sprzeczne z innymi przepisami prawa i powodując rozbieżności interpretacyjne, może się stać źródłem sporów między firmami a administracją państwa.</u>
          <u xml:id="u-210.6" who="#TadeuszJarmuziewicz">W świetle powyższych i innych uwag Komisja Transportu i Łączności rekomenduje Wysokiej Izbie odrzucenie w całości projektu nowelizacji ustawy Prawo telekomunikacyjne, przedstawionej przez rząd, zawartej w druku nr 2656. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-211.1" who="#JanKról">Przychodzimy do 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-211.2" who="#JanKról">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-211.3" who="#JanKról">Pan poseł Stefan Macner zabierze głos w imieniu klubu SLD.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#StefanMacner">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej przestawić stanowisko wobec projektu nowelizacji ustawy Prawo telekomunikacyjne, zawartego w druku nr 2656, z dnia 27 lutego br. - projektu pilnego. Pierwsze czytanie tego projektu ustawy odbyło się 7 marca br. w Komisji Transportu i Łączności, po dyskusji projekt został przekazany do podkomisji celem opracowania. Jednocześnie komisja stwierdziła, że zachodzi potrzeba dalszych poprawek, jednak klauzula pilności uniemożliwia dalsze procedowanie. Rząd jednak na zapytania i sugestie komisji nie odpowiadał przez 3 miesiące. Podkomisja w dniach 27 kwietnia, 9 maja, 22 maja i 4 lipca poddała wnikliwej analizie przedstawiony projekt Prawa telekomunikacyjnego, posługując się opiniami prawnymi Biura Studiów i Ekspertyz Sejmu w sprawie konstytucyjności projektu, jak również w sprawie zakresu unormowania art. 93. Podkomisja zapoznała się również z opiniami Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji oraz innych operatorów telekomunikacyjnych na naszym rynku.</u>
          <u xml:id="u-212.1" who="#StefanMacner">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rząd, przedstawiając projekt ustawy, był w posiadaniu opinii Komitetu Integracji Europejskiej - przypominam, była to opinia z dnia 7 lutego, czyli wydana prawie 3 tygodnie wcześniej - która negatywnie ocenia wymieniony projekt; mimo to rząd uzasadniał i potrzebę zmian, i pilność tego projektu. Tego rodzaju działania oceniamy jako naganne i negatywne.</u>
          <u xml:id="u-212.2" who="#StefanMacner">W trakcie kolejnych posiedzeń podkomisji, przyjmując argumentację posłów, rząd wycofywał się z kolejnych punktów z art. 1, pozostając przy pkt. 5 i 7. Poprawka 5. ma charakter ściśle redakcyjny, natomiast poprawka 7., dotycząca art. 93, ma za zadanie dopuszczenie przez prezesa URT do czasowego używania urządzeń telekomunikacyjnych i nosi znamiona nie zmiany ustawy, lecz rozpisania rozporządzenia. Obecnie ten obszar regulują przecież dwa akty prawne: ustawa z 28 kwietnia 2000 r. o systemie zgodności akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw i ustawa z 27 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne. Oba akty prawne dostosowują nasze prawo do prawa unijnego w zakresie oceny zgodności i certyfikacji, tj. certyfikacji jakości produkcji i wykonywania usług oraz certyfikacji bezpieczeństwa (tzn. oznakowanie literami CE). Dzisiaj, można właściwie powiedzieć, że w ciągu tego tygodnia, bo z dniem 11 lipca br., jest opublikowana informacja prezesa URT w sprawie wprowadzenia do obrotu handlowego urządzeń telekomunikacyjnych podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z wymaganiami zasadniczymi oraz ubiegania się o pozwolenia na używanie urządzeń radiowych. I jest to dodatkowy argument, że nie zachodzi potrzeba nowelizacji art. 93. Mając to wszystko na uwadze, Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej będzie głosował za odrzuceniem projektu ustawy z druku nr 2656.</u>
          <u xml:id="u-212.3" who="#StefanMacner">Chciałbym jeszcze, jeśli pan marszałek pozwoli, powiedzieć o takiej sprawie. Otóż, podkomisja, a właściwie przewodniczący podkomisji poseł Karol Działoszyński otrzymał pismo pana Jacka Saryusza-Wolskiego, sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej, który w tych uzgodnieniach przekazuje wiadomość, że strona polska poinformowała stronę unijną, iż w najbliższym czasie zostanie przygotowany przez Ministerstwo Łączności oraz Urząd Regulacji Telekomunikacji odpowiedni projekt nowelizacji Prawo telekomunikacyjne. Myślę, że jeżeli rząd rzeczywiście miał na uwadze ustalenia z Komisją Europejską, powinien przedstawić całościowe zmiany do Prawa telekomunikacyjnego, tym bardziej że zostały one przecież enumeratywnie również w tym piśmie wyszczególnione. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Józefa Korpaka o zabranie głosu w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#JózefKorpak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność mam zaszczyt przedstawić stanowisko do sprawozdania Komisji Transportu i Łączności o pilnym rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne.</u>
          <u xml:id="u-214.1" who="#JózefKorpak">Celem ww. projektu ustawy jest dokonanie zmian w zakresie regulacji dotyczących międzynarodowych sieci telekomunikacyjnych oraz zasad dopuszczania do czasowego używania urządzeń telekomunikacyjnych podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami bez dokumentu lub znaku potwierdzającego spełnienie zasadniczych wymagań. Projekt ustawy ma również na celu pewne zmiany redakcyjne, które pojawiły się w art. 22 ust. 3 oraz w art. 75 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne.</u>
          <u xml:id="u-214.2" who="#JózefKorpak">Jeśli chodzi o pierwszą zasadniczą kwestię - zwiększenia nadzoru nad eksploatacją międzynarodowych publicznych sieci telekomunikacyjnych, co zawiera art. 1 pkt. 1 i 2, jest to istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i obronności państwa, a także ochrony interesów podmiotów działających na polskim rynku telekomunikacyjnym oraz w harmonizacji przepisu art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z przepisami ustawy Prawo działalności gospodarczej, która weszła w życie 1 stycznia 2001 r. W pierwszej z wymienionych propozycji projektuje się rozszerzenie zakresu obowiązku uzyskiwania zezwolenia telekomunikacyjnego na podmioty eksploatujące wszystkie transgraniczne sieci telekomunikacyjne niezależnie od ich charakteru - wewnętrzne czy publiczne - oraz rodzaju usług telekomunikacyjnych świadczonych za ich pomocą. Mając na uwadze fakt, iż procedura wydawania zezwolenia telekomunikacyjnego ma charakter formalny określony wyłącznie przepisami ustawy, proponowana nowelizacja nie spowoduje ograniczenia dostępu do polskiego rynku telekomunikacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-214.3" who="#JózefKorpak">Druga z przedstawionych propozycji zmian, tj. art. 1 pkt 3, prowadzi do likwidacji niespójności w systemie prawnym związanej ze zmianą w związku z wejściem w życie ustawy Prawo działalności gospodarczej znaczenia pojęcia „podmiot zagraniczny” — o czym wspomniał już pan poseł sprawozdawca — co pozwala na proste, zdaniem naszego klubu, obejście przepisu art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo telekomunikacyjne drogą powierzenia przez spółkę z zagranicznym kapitałem operatorstwa międzynarodowej sieci telekomunikacyjnej fikcyjnej kontrolowanej przez siebie spółce córce, która w myśl nowych przepisów będzie już w 100% spółką polską. Obowiązująca od dnia 1 stycznia br. ustawa Prawo telekomunikacyjne nakłada obowiązek posiadania zezwolenia telekomunikacyjnego, co uprawnia do świadczenia za pomocą publicznej sieci telefonicznej lub sieci publicznej przeznaczonej do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych na obszarze całego kraju wszelkich usług telekomunikacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-214.4" who="#JózefKorpak">Międzyresortowy zespół do spraw zbadania legalności światłowodów wzdłuż gazociągu jamalskiego stwierdził, iż zawierane umowy o dzierżawienie sieci telekomunikacyjnej wchodzącej w skład systemu gazociągów tranzytowych zmieniły charakter tej sieci, która utraciła status wewnętrznej sieci telekomunikacyjnej. W rozumieniu ustawy Prawo telekomunikacyjne ma ona obecnie charakter publicznej sieci telekomunikacyjnej. Był to jeden z zasadniczych powodów skierowania tego projektu rządowego o charakterze pilnym do rozpatrzenia przez Wysoką Izbę. Zdaniem mojego klubu, klubu Akcji Wyborczej Solidarność, nie może być tak, by sieci telekomunikacyjne, które mają charakter międzynarodowy, praktycznie rzecz biorąc, znalazły się poza kontrolą instytucji państwowych.</u>
          <u xml:id="u-214.5" who="#JózefKorpak">Jeśli chodzi o drugą zasadniczą kwestię, to znaczy art. 93 Prawa telekomunikacyjnego, który reguluje zasady dopuszczania do czasowego używania urządzeń telekomunikacyjnych, podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, bez dokumentu lub znaku potwierdzającego spełnienie zasadniczych wymagań, to należy stwierdzić, że oczywiście można poczynić zarzut, że mamy dwie ustawy i nie przygotowano rozporządzeń wykonawczych, niemniej jednak ta sytuacja, która jest w chwili obecnej, może skutkować tym, że prezes URT będzie musiał wyłączyć z eksploatacji urządzenia nieodpowiadające wymaganym standardom i niemające wymaganych znaków, co spowodowałoby pewien problem, przede wszystkim dotyczący central telefonicznych funkcjonujących na terenach słabo zurbanizowanych, technicznie zużytych, które były w eksploatacji przed dniem 1 stycznia 1995 r.</u>
          <u xml:id="u-214.6" who="#JózefKorpak">Jest jeszcze jedna kwestia dotycząca zgodności z prawem Unii Europejskiej. Nie zgadzam się z panem posłem sprawozdawcą, że ten pilny rządowy projekt ustawy jest niezgodny z prawem Unii Europejskiej. W konkluzji podpisanej przez sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej sekretarza stanu pana Jacka Saryusza-Wolskiego napisano, że projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne nie zawiera postanowień sprzecznych z prawem Unii Europejskiej. Jednocześnie sekretarz Komitetu Integracji Europejskiej informuje, że ta nowelizacja nie znosi niezgodności z prawem Unii Europejskiej przepisu art. 135 ustawy Prawo telekomunikacyjne, czyli artykułu, który został uchwalony i wszedł w życie. Na tym polega ta niezgodność. Nowelizacja tej niezgodności nie usuwa. Ale to nie znaczy, że sama nowelizacja jako taka wprowadza jakieś dodatkowe zapisy, które byłyby niezgodne z prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-214.7" who="#JózefKorpak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mając na uwadze przedstawione wcześniej przeze mnie argumenty, w imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność pragnę oświadczyć, że nasz klub będzie głosował za przyjęciem rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne, a tym samym przeciw wnioskowi Komisji Transportu i Łączności o odrzucenie projektu ustawy z druku nr 2656. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu pana posła Karola Działoszyńskiego w imieniu klubu Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#KarolDziałoszyński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Koncepcja pilnej nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego pojawiła się w styczniu zaraz po wejściu w życie nowej ustawy, w pierwszych tygodniach działania nowego Urzędu Regulacji Telekomunikacji.</u>
          <u xml:id="u-216.1" who="#KarolDziałoszyński">Pod naciskiem wrzawy prasowej na temat hipotetycznych zagrożeń związanych z kablem budowanym wzdłuż rury gazowej postanowiono złamać podstawowe założenie polityki telekomunikacyjnej, do którego przyzwyczailiśmy się w Polsce od wprowadzenia ustawy o łączności w 1990 r. Chodzi o pogląd, promowany również we wszystkich innych krajach świata, że najlepszą metodą zwiększenia dostępności usług telekomunikacyjnych, poprawy jakości i atrakcyjności oraz zmniejszania cen jest wprowadzanie konkurencji.</u>
          <u xml:id="u-216.2" who="#KarolDziałoszyński">Liberalizacja wiąże się m.in. z eliminowaniem sytuacji, w których ktoś, kto chce rozpocząć działalność gospodarczą, jest zdany na uznaniową decyzję urzędnika. Zgodnie z tego typu tendencjami znowelizowano w Polsce Prawo działalności gospodarczej. Zgodnie z tymi samymi tendencjami zmieniono system uzyskiwania uprawnień w nowym Prawie telekomunikacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-216.3" who="#KarolDziałoszyński">Zgodnie z tendencjami światowymi większość rodzajów działalności telekomunikacyjnej można obecnie wykonywać na podstawie zgłoszenia, a dwa rodzaje działalności, które wymagają uzyskania zezwolenia, to eksploatacja sieci telefonicznych, gdzie rynek ogranicza tradycyjny system przydzielania numerów, oraz eksploatacja sieci telewizji kablowych, dla których w mocy pozostają uwarunkowania wynikające z ustawy o radiofonii i telewizji.</u>
          <u xml:id="u-216.4" who="#KarolDziałoszyński">Podczas dyskusji w komisji do spraw rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne zgodnie uznano, że wprowadzenie trzeciego rodzaju zezwolenia do systemu nadawania uprawnień, który już obowiązuje, przyniesie dla rynku więcej szkód niż korzyści i burzy koncepcję, do której przekonywał nas przez wiele miesięcy ten sam rząd.</u>
          <u xml:id="u-216.5" who="#KarolDziałoszyński">Przed uchwaleniem ustawy takie rozwiązanie było możliwe, ale po wejściu w życie liberalizujących przepisów, kiedy przedsięwzięcia inwestycyjne podjęło kilkadziesiąt firm, nie można się było spodziewać pozytywnych skutków koniecznej lustracji uczestników rynku. Znamienne jest również to, że tego rodzaju sieci zliberalizowano w Europie Zachodniej już wiele lat temu, bo w roku 1993.</u>
          <u xml:id="u-216.6" who="#KarolDziałoszyński">Nie przekonała argumentacja stosowana w uzasadnieniu ustawy, gdyż nikt nie jest w stanie przekonująco wytłumaczyć, kto i jakie korzyści, poza oczywiście TP SA, miałby osiągnąć z tego powodu, że wprowadzi się nowy rodzaj zezwoleń w warunkach, kiedy Polska cechuje się nadal jednym z najgorszych wskaźników rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej. Ceny za łącza międzynarodowe są kilkakrotnie wyższe niż średnie oferowane obecnie w Europie.</u>
          <u xml:id="u-216.7" who="#KarolDziałoszyński">Ponieważ w kontekście proponowanej nowelizacji znajdowała się tematyka tranzytowego kabla wzdłuż rury gazowej, nie sposób było nie zauważyć, że całkowicie fałszywa jest jeszcze jedna prasowa sugestia, że administracyjne oznaczenie, że ten, a nie inny podmiot ma zarabiać na tranzycie przez Polskę, może zwiększyć nasze dochody, gdyż w każdym przypadku trafiają one do przedsiębiorców, a na każdym z nich ciąży taki sam obowiązek podatkowy.</u>
          <u xml:id="u-216.8" who="#KarolDziałoszyński">Ustawa, która weszła w życie na początku tego roku, zliberalizowała zatem cały rynek transmisji danych, gdzie nie ma uzasadnienia dla administracyjnej kontroli liczby podmiotów. Ustawa pozostawiła regulacyjne mechanizmy chroniące obecnych na rynku operatorów sieci telefonicznych.</u>
          <u xml:id="u-216.9" who="#KarolDziałoszyński">Trzeba tu jednak zwrócić uwagę na to, że ograniczenie rynku lokalnych sieci telefonicznych nie jest bezwzględne, gdyż bez zezwolenia, tylko na podstawie zgłoszenia można budować lokalne sieci telefoniczne na obszarze nie większym niż gmina, choćby była to gmina Warszawa Centrum.</u>
          <u xml:id="u-216.10" who="#KarolDziałoszyński">Liberalizacja rynku transmisji danych oznacza, że bez żadnych administracyjnych ograniczeń każdy może budować w Polsce sieci transmisji danych, bez względu na zasięg terytorialny czy użytą technologię. Czasowe ograniczenia dotyczą wyłącznie sieci międzynarodowych eksploatowanych przez spółki z kapitałem zagranicznym.</u>
          <u xml:id="u-216.11" who="#KarolDziałoszyński">Taką koncepcję rynku zaproponował nam rząd w projekcie przesłanym do Sejmu w 1999 r. Chciałbym w związku z tym podkreślić, że nie jest prawdą informacja, która pojawiła się w prasie, że to posłowie w sobie znanym celu zmanipulowali przepisy ustawy, by wyłączyć z obowiązku uzyskania zezwolenia niektóre inne niż wymienione przeze mnie rodzaje działalności telekomunikacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-216.12" who="#KarolDziałoszyński">Można powiedzieć, że jest odwrotnie, bo w zarzuconym na usilne prośby ministra łączności projekcie przygotowanym w naszej komisji przewidywano znacznie mniej liberalny system, gdzie zezwolenia były potrzebne na wszystkie sieci większe niż obszar miejscowości. Jedyne zmiany wprowadzone w trakcie prac nad Prawem telekomunikacyjnym wynikały z konieczności dostosowania do zmienionego Prawa działalności gospodarczej i zaproponował je przedstawiciel rządu.</u>
          <u xml:id="u-216.13" who="#KarolDziałoszyński">Również z informacji, które napływają z rynku, wynika, że zrealizowanie opłacalnych przedsięwzięć w telekomunikacji wcale nie jest łatwe, a wizje terabitowego tranzytu telekomunikacyjnego przez Polskę to teoretyczne założenia inżynierów, których w tej chwili nie potwierdzają profesjonalni analitycy rynku. Po wstępnej analizie zaproponowanych zapisów było również jasne, że jedynym narzędziem, które mógłby użyć prezes URT, odmówić zezwolenia, byłoby wsparcie się negatywną opinią szefa Urzędu Ochrony Państwa, co prowadziłoby do sytuacji, w której ten urząd decydowałby o kształcie rynku telekomunikacyjnego. Ważne było to, że podczas prac nad ustawą Prawo telekomunikacyjne przedstawiciele UOP i WSI uznali instrumenty kontrolne zawarte w tej ustawie za wystarczające do realizacji swoich celów. Jest ich w obowiązującej ustawie wiele i są one zgodne z tendencjami światowymi.</u>
          <u xml:id="u-216.14" who="#KarolDziałoszyński">Inną zmianą, która w praktyce zabrała nam w komisji znacznie więcej czasu niż dyskusja nad pierwszą kwestią, było to, że prezes URT uznał, że nie jest w stanie wprowadzić w krótkim czasie procedur dopuszczania do rynku urządzeń końcowych i radiowych. Mechanizmy te wynikają z uchwalonych przed półtora rokiem przepisów ustawy o systemie oceny zgodności wyrobów i akredytacji.</u>
          <u xml:id="u-216.15" who="#KarolDziałoszyński">Niestety zaproponowany w nowelizacji inny niż założono mechanizm nie zbliża, ale oddala wprowadzanie przepisów, które już obowiązują w innych krajach. Zaproponowano pozornie przejściowe rozwiązanie, które w praktyce byłoby powrotem do powszechnie krytykowanego mechanizmu homologowania urządzeń telekomunikacyjnych przez urząd, który odpowiedniej akredytacji jeszcze nie posiada. Ewentualnym obrońcom polskiego rynku przypominam, iż tu ich argumenty nie mają zastosowania, bo na razie telefonów komórkowych w Polsce nikt nie produkuje. Argumenty rządu broniące proponowanej koncepcji znowelizowanych przepisów były niestety niejasne w przekonaniu wielu posłów pracujących w komisji. Zauważono również, że nie wyczerpano chyba możliwości, jakie kryją się w przepisach, które w ustawie już są, oraz w przepisach wykonawczych, tym bardziej że dotychczas w wystarczającej i należytej ilości ich nie wydano.</u>
          <u xml:id="u-216.16" who="#KarolDziałoszyński">Znamienne jest również to, że środowisko producentów i dostawców sprzętu przyjęło raczej pozycję wyczekującą i nie są komisji znane żadne próby sformułowania jednolitej opinii na ten temat. Zdecydował argument, że jeżeli zapisy ustawy istotnie wymagają nowelizacji, to należy je inaczej sformułować, a komisja nie jest w stanie zajmować tym pod presją trybu pilnego i to był jeden z argumentów, dla których posłowie w trakcie pracy wnioskowali o odpilnienie. To co mówił pan poseł Macner jest słuszne. Okazało się teraz, już po zakończeniu prac komisji, po jednym z ostatnich posiedzeń, gdzie musiano się jak gdyby przyznać do tego, że ta druga część nie jest w ogóle istotna z punktu widzenia funkcjonowania rynku. Właśnie prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji wydał opinię, informację w sprawie wprowadzania do obrotu handlowego urządzeń telekomunikacyjnych. Zgodnie z tym, o czym dyskutowaliśmy, uchwalając Prawo telekomunikacyjne, takiego mechanizmu blokującego nie wprowadziliśmy i ten rynek zgodnie z zaleceniami Unii Europejskiej na tych samych prawach funkcjonuje i każdy może na nim, że tak powiem, działać.</u>
          <u xml:id="u-216.17" who="#KarolDziałoszyński">W imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności informuję, że będziemy rekomendować głosowanie przeciw przyjęciu proponowanej nowelizacji ustawy. Bardzo dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-217.1" who="#JanKról">Proszę pana posła Edwarda Maniurę o zabranie głosu w imieniu klubu SKL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#EdwardManiura">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Bardzo krótko, nie będę przytaczał argumentów wygłoszonych przez moich kolegów z Komisji Transportu i Łączności, pragnę jedynie stwierdzić, że Klub Parlamentarny Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego będzie za odrzuceniem pilnego rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#JanKról">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-219.1" who="#JanKról">Czy pan poseł sprawozdawca chce zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-219.2" who="#JanKról">Panie pośle sprawozdawco, czy pan chce zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-219.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie, nie.)</u>
          <u xml:id="u-219.4" who="#JanKról">Bardzo mi miło.</u>
          <u xml:id="u-219.5" who="#JanKról">W takim razie zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-219.6" who="#JanKról">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską...</u>
          <u xml:id="u-219.7" who="#JanKról">Jeszcze powrócę na chwilę do poprzedniego punktu.</u>
          <u xml:id="u-219.8" who="#JanKról">W związku z tym, że poprawki nie zostały zgłoszone, do głosowania przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-219.9" who="#JanKról">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu, podpisanej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r. (druki nr 2989 i 3157).</u>
          <u xml:id="u-219.10" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Grzegorza Piechowiaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#GrzegorzPiechowiak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Komisji Spraw Zagranicznych przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie komisji w sprawie projektu ustawy o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu, podpisanej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r.</u>
          <u xml:id="u-220.1" who="#GrzegorzPiechowiak">Zawarcie tej konwencji wynika z dwóch podstawowych przyczyn. Pierwszą z nich jest niezbędność zastąpienia dawnej konwencji konsularnej z 1991 r. między PRL a byłym ZSRR w zmienionych realiach politycznych spowodowanych rozpadem Związku Radzieckiego. Druga przyczyna to w pełni uzasadnione dążenie do zapewnienia pomocy i opieki konsularnej licznym skupiskom Polaków na terenie Kazachstanu.</u>
          <u xml:id="u-220.2" who="#GrzegorzPiechowiak">Podpisana konwencja całkowicie spełnia wymogi współczesnego prawa międzynarodowego. Jej główne założenia są wzorowane na konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 24 kwietnia 1963 r., a preambuła wyraża zobowiązującą deklarację, że postanowienia konwencji konsularnej stosowane będą w sprawach, które nie zostały wyraźnie uregulowane w podpisanej 27 listopada 1997 r. konwencji. Konwencja ta ustanawia zasady uzyskiwania terenów, budynków, mieszkań na potrzeby urzędu konsularnego oraz w szerszym zakresie niż przepisy art. 31 konwencji wiedeńskiej zapewnia nietykalność pomieszczeń konsularnych, obejmując nią także pomieszczenia mieszkalne członków urzędu konsularnego.</u>
          <u xml:id="u-220.3" who="#GrzegorzPiechowiak">Podpisana konwencja reguluje stosunki konsularne między umawiającymi się stronami na zasadach jak najdalej idących ułatwień w ochronie interesów ich obywateli. Konwencja zobowiązuje państwo przyjmujące do udzielania urzędowi konsularnemu państwa wysyłającego wszelkiej pomocy w wykonywaniu jego funkcji oraz zastosowania niezbędnych środków, aby członkowie urzędu mogli wykonywać swoje funkcje urzędowe i w pełni korzystać z przyznanych im ułatwień i przywilejów oraz immunitetów.</u>
          <u xml:id="u-220.4" who="#GrzegorzPiechowiak">Konwencja przyznaje także urzędnikom konsularnym i członkom ich rodzin nietykalność osobistą, a immunitet od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej oraz swobodę poruszania się wszystkim członkom urzędu konsularnego i członkom ich rodzin, przy czym swoboda poruszania się dotyczy całego terytorium państwa przyjmującego, podczas gdy podpisana konwencja z byłym Związkiem Radzieckim ograniczała tę swobodę tylko do obszaru okręgu konsularnego i nie przyznawała jej rodzinom członków urzędu konsularnego.</u>
          <u xml:id="u-220.5" who="#GrzegorzPiechowiak">Konwencja określa również zakres środków łączności będących do dyspozycji urzędu konsularnego i zobowiązuje władze państwa przyjmującego do ochrony swobody porozumiewania się urzędu konsularnego we wszystkich sprawach przy wykonaniu funkcji konsularnej.</u>
          <u xml:id="u-220.6" who="#GrzegorzPiechowiak">Należy również zauważyć, że w konwencji z 1997 r. dokonano, wzorem innych konwencji konsularnych podpisanych dotychczas przez Rzeczpospolitą Polską, istotnego rozszerzenia uprawnień i zakresu funkcji konsulów zarówno w porównaniu z dawną konwencją ZSRR, jak i samą konwencją wiedeńską. Konwencja konsularna z 1997 r. daje również szerokie uprawnienia urzędom konsularnym w zakresie popierania stosunków gospodarczych, handlowych, kulturalnych, naukowych i turystycznych między umawiającymi się państwami. Wychodzi także naprzeciw życzeniom i oczekiwaniom środowisk polonijnych w Kazachstanie.</u>
          <u xml:id="u-220.7" who="#GrzegorzPiechowiak">Komitet Integracji Europejskiej stwierdził, że projektowana regulacja jest zgodna z prawem Unii Europejskiej. Natomiast konwencja ta nie wprowadza nowych norm prawnych sprzecznych z obowiązującymi w Rzeczypospolitej ustawami, a realizacja jej postanowień nie wymaga wydawania normatywnych aktów wykonawczych.</u>
          <u xml:id="u-220.8" who="#GrzegorzPiechowiak">Komisja Spraw Zagranicznych zaopiniowała Wysokiej Izbie omawiany projekt jednomyślnie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-221.1" who="#JanKról">Przechodzimy do 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-221.2" who="#JanKról">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-221.3" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu pana posła Tadeusza Iwińskiego w imieniu klubu SLD.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#TadeuszIwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej chciałem generalnie wyrazić poparcie dla idei ratyfikacji owej konwencji konsularnej. Ze względu na swoją rangę zasługuje ona na ratyfikację za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie w oparciu o art. 89 konstytucji.</u>
          <u xml:id="u-222.1" who="#TadeuszIwiński">Gdy analizuje się tekst tej konwencji - dość obszernej, składającej się z 5 rozdziałów, 52 artykułów - można stwierdzić, że mieści się ona w klasycznym ujęciu tego typu dokumentów międzynarodowych. Niemniej na dwa elementy chciałem zwrócić uwagę. Po pierwsze, dawna konwencja, która była zawarta ponad 30 lat temu... Nawiasem mówiąc, w opinii prawnej Biura Studiów i Ekspertyz pisze się o konwencji z 1991 r. między PRL a byłym Związkiem Radzieckim. Rozumiem, że jest to błąd drukarski - Związek Radziecki, jako żywo, istniał jeszcze w 1991 r., do grudnia. A zatem: po ponad 30 latach, w sytuacji gdy niepodległy Kazachstan będzie za kilka miesięcy obchodził 10-lecie swojej niepodległości, istnieje potrzeba odpowiednich regulacji, tym bardziej że w kraju tym - miałem okazję być dwukrotnie w niepodległym Kazachstanie w ostatnich kilku latach - mieszka znacząca społeczność pochodzenia polskiego, szacowana oficjalnie na 50 tys. osób, nieoficjalnie nawet na 100 tys. Istnieje więc potrzeba ochrony obywateli polskiego pochodzenia, ponieważ liczba Polaków turystów i ludzi prowadzących działalność gospodarczą jest znacznie mniejsza.</u>
          <u xml:id="u-222.2" who="#TadeuszIwiński">Moje zdziwienie, któremu dałem zresztą wyraz na posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych, budzi fakt, że dokument podpisany prawie 4 lata temu tak długo czekał na ratyfikację. Wyjaśnienie, które złożył wiceminister Sikorski, absolutnie do mnie nie przemawia. Zawsze najłatwiej jest użyć argumentu, że to strona kazachska długo zwlekała, a później nie można było uzgodnić procedury ratyfikacji. To rzecz zupełnie niespotykana, żeby w sytuacji tak pilnej potrzeby tak długo czekać na ratyfikację. Uważam, że jest to po prostu porażka polskiej dyplomacji, oczywiście nie najważniejsza i nie szczególnie dotkliwa. W każdym razie chciałem powiedzieć, że ten dokument, jeśli chodzi o jego jakość, spełnia podstawowe wymogi, ponieważ jest oparty na regułach, na kręgosłupie klasycznej konwencji wiedeńskiej z kwietnia 1963 r. i rozszerza w potrzebnych momentach tę konwencję zgodnie z normami współczesnymi. Ten kraj jest coraz ważniejszy w naszych kontaktach. Niedługo, we wrześniu, do Kazachstanu przyjedzie papież - to także będzie miało swoje istotne znaczenie.</u>
          <u xml:id="u-222.3" who="#TadeuszIwiński">Na koniec pragnę zaakcentować, że istnieje potrzeba utworzenia konsulatu polskiego w Kazachstanie, w rejonie bliskim obszarowi zamieszkałemu przez Polaków — to jest głównie północ, rejon Kokczetawu. Jeżeli polska placówka zostanie przeniesiona do Astany, nowej stolicy, która znajduje się 1000 km na północ od Ałmaty, dawnej Ałma Aty, to wtedy będzie bliżej tych środowisk, ale sam konsulat w Ałmaty czy ambasada w Astanie może nie wystarczyć do stworzenia warunków pomocy dla obywateli Kazachstanu polskiego pochodzenia, ponieważ należą oni do osób żyjących w bardzo trudnych warunkach materialnych i przejazd kilkuset czy 1000 km wiąże się dla nich z ogromnymi kosztami.</u>
          <u xml:id="u-222.4" who="#TadeuszIwiński">Myślę więc, że ratyfikacja tej konwencji ułatwi działalność polskiej placówki, a w przyszłości polskich placówek. Rzeczą pilną jest natomiast zastanowienie się, jaki powinien być geograficzny układ tych placówek w Kazachstanie, żeby zapewniały one Polakom odpowiednią ochronę konsularną. Na pewno na taką decyzję nie można czekać 4 lata, czyli prawie tyle, ile upłynęło od podpisania owego dokumentu do momentu jego ratyfikacji. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#JanKról">Pan poseł Grzegorz Piechowiak zabierze głos w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#GrzegorzPiechowiak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Najpierw chcę powiedzieć panu posłowi Iwińskiemu, że pan poseł lepiej wie ode mnie, jak w dyplomacji jest, że nie wszystkie rzeczy załatwia się w dyplomacji od ręki, pewne sprawy wymagają dużo czasu od obu stron, żeby można je było przeprowadzić. Dlatego śmiem bronić tutaj Ministerstwa Spraw Zagranicznych, bo to nie jest tak, że winą się obarcza tylko polski MSZ. Sądzę, że ratyfikacja tej konwencji konsularnej jest dlatego ważna, że ona przede wszystkim wychodzi naprzeciw oczekiwaniom szeregu skupisk Polaków, reguluje wszystkie kwestie dotyczące obsługi konsularnej, opiera się, co najważniejsze, na konwencji wiedeńskiej, w pewnych elementach rozszerza również tę konwencję, która była zawarta z byłym Związkiem Radzieckim. Myślę, że to dobrze, że jeszcze podczas tej kadencji zdążymy ją uchwalić. W imieniu klubu Akcji Wyborczej Solidarność chcę powiedzieć, że klub nasz oczywiście poprze tę ratyfikację. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-225.1" who="#JanKról">Pani poseł Olga Krzyżanowska zabierze głos w imieniu klubu Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#OlgaKrzyżanowska">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Unii Wolności popiera w całości proponowaną ustawę mówiącą o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu, podpisanej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r. Wyrażamy opinię, że bardzo dobrze się stało, że nareszcie zostało to podpisane, że nareszcie Sejm się tą sprawą zajmuje - z dwóch powodów.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#OlgaKrzyżanowska">Po pierwsze, jest to kolejny krok Polski do unormowania swoich stosunków konsularnych ze wszystkimi krajami, a szczególnie z krajami, które powstały po rozpadzie Związku Radzieckiego. Kazachstan jest nam chyba szczególnie bliski z tego powodu, że jest tam wielu Polaków, których los podczas ostatniej wojny i w poprzednich latach skazał na pobyt w tym kraju. Mamy w stosunku do nich ogromne zobowiązania, które nie zawsze jesteśmy w stanie zgodnie z wolą i pragnieniami tych ludzi spełnić. Niemniej powinniśmy im chociaż zapewnić porządną opiekę konsularną, dobry konsulat, dobre umowy, które będą chroniły ich prawa i ludzi, którzy będą Rzeczpospolitą Polską w tym kraju reprezentowali. Wydaje nam się, że Wysoka Izba powinna się przychylić do ratyfikacji tej umowy. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#JanKról">Pan poseł Janusz Dobrosz zabierze głos w imieniu klubu PSL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#JanuszDobrosz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Po rozpadzie Związku Radzieckiego powstało szereg państw, z którymi nasz kraj ma wspólne interesy wynikające z historycznych, kulturalnych i gospodarczych więzi. Smutny, acz i tragiczny los sprawił, że tysiące naszych rodaków zostało przez stalinowski reżim wygnanych do dalekiego Kazachstanu. Zatem naszym wspólnym polskim interesem jest takie ukształtowanie stosunków z Republiką Kazachstanu, by były one jak najbliższe i by miały charakter uprzywilejowany, by nasze polskie placówki konsularne były wyposażone w mechanizmy prawne i organizacyjnie maksymalnie ułatwiające działania na rzecz Polaków w Kazachstanie.</u>
          <u xml:id="u-228.1" who="#JanuszDobrosz">Nie ulega wątpliwości, że podpisana konwencja konsularna między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu reguluje stosunki konsularne między umawiającymi się stronami na zasadach jak najdalej idących ułatwień w ochronie interesów i praw obywateli zarówno Kazachstanu, jak i Polski. Co szczególnie istotne, zakres podmiotowy odpowiedniego stosowania postanowień dotyczących obywateli państwa wysyłającego rozszerzono nie tylko na osoby prawne, ale także na inne podmioty niemające osobowości prawnej o ile tylko zostały one ustanowione zgodnie z prawem państwa wysyłającego i mają siedzibę w tym państwie. To rozszerzenie daje szansę na wzajemny rozwój stosunków nie tylko w związku z przebywającymi tam Polakami, ale stosunków gospodarczych rozumianych szerzej. Może nareszcie sternicy naszej gospodarki zrozumieją, że szanse dla naszego eksportu są również choćby w Kazachstanie, a nie tylko w krajach Europy Zachodniej czy innych obszarach należących do zachodniej kultury, które tak mocno przecież bronią się przed naszymi towarami. Nie będzie to łatwe, ale przynajmniej jakiś krok na tej drodze zostanie uczyniony.</u>
          <u xml:id="u-228.2" who="#JanuszDobrosz">Konwencja szczególny nacisk kładzie na zakres nietykalności osobistej. Konwencja między Polską a Kazachstanem idzie w tej materii znacznie dalej niż konwencja wiedeńska, gdyż nie tylko nie dopuszcza żadnych możliwości stosowania ograniczeń nietykalności osobistej urzędników konsularnych i ich rodzin, ale ustanawia to do końca.</u>
          <u xml:id="u-228.3" who="#JanuszDobrosz">Dodatkowym walorem konwencji jest m.in. art. 10 dopuszczający możliwość mianowania i przyjmowania honorowych urzędników konsularnych. To też jest bardzo ważny element tej współpracy, zwłaszcza z polskiej strony.</u>
          <u xml:id="u-228.4" who="#JanuszDobrosz">Na tle ostatnich afer z wielopaszportowymi urzędnikami polskiego państwa pełniącymi najwyższe funkcje, za bardzo trafne należy uznać kategoryczne wyłącznie możliwości wyjątkowego mianowania na stanowisko urzędnika konsularnego osoby niemającej obywatelstwa państwa wysyłającego.</u>
          <u xml:id="u-228.5" who="#JanuszDobrosz">Reasumując, Klub Parlamentarny PSL w pełni popiera ratyfikację Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu podpisaną w Warszawie 27 listopada 1997 r. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-229.1" who="#JanKról">Pan poseł Marian Piłka zabierze głos w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#MarianPiłka">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Konwencje konsularne nie budzą zwykle wielkiego zainteresowania opinii publicznej. Przy okazji ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Kazachstanem chciałem jednak zwrócić uwagę na trzy elementy, które umykają zazwyczaj naszej uwadze.</u>
          <u xml:id="u-230.1" who="#MarianPiłka">Pierwszy to przypomnienie, że podstawowym obowiązkiem państwa jest troska o swoich obywateli, a obywatel polski poszukując kontaktu z placówką Rzeczypospolitej trafia właśnie na urzędników pionu konsularnego. Powinniśmy zadbać, by z jednej strony konsulowie mieli zawsze otwarte drzwi dla Polaków, a z drugiej, by stworzyć im właściwe warunki pracy. Konwencja, którą omawiamy, spełnia ten drugi warunek. Między innymi odchodząc od sowieckiej metody ograniczania możliwości działania dyplomatów np. przez limitowanie możliwości swobodnego poruszania się stwarza warunki do efektywnej opieki konsularnej.</u>
          <u xml:id="u-230.2" who="#MarianPiłka">Prawo i Sprawiedliwość w swoim programie docenia znaczenie dyplomacji obywatelskiej. Dlatego też ze szczególną satysfakcją przyjmujemy dokumenty poprawiające ochronę Polaków przebywających zagranicą. Bardzo długi proces negocjowania ratyfikowanej dziś konwencji wiązał się m.in. z faktem zamieszkiwania w Kazachstanie licznej grupy obywateli pochodzenia polskiego. Pragnę przypomnieć, że to my, Sejm obecnej kadencji, stworzyliśmy ramy prawne umożliwiające Polakom z Kazachstanu repatriację do ojczyzny, ale nie powinniśmy rezygnować z szansy, jaką dla kontaktów z tym ważnym krajem stwarza zamieszkiwanie w nim Polaków. Opieka konsularna nad obywatelami Kazachstanu o polskiej narodowości będzie ułatwiona przez przyjęcie konwencji, którą dziś omawiamy.</u>
          <u xml:id="u-230.3" who="#MarianPiłka">Na koniec chciałbym zwrócić uwagę, że Kazachstan i cała Azja Środkowa stanowią i w najbliższym czasie stanowić będą jeden z kluczowych obszarów, na których będzie rozwijała się polityka światowa. Kazachstan jest jednym z najobficiej wyposażonych w surowce krajów świata. Obserwowaliśmy z uwagą wizytę Jiang Zemina w Moskwie. Pamiętajmy, że przyszłość stosunków rosyjsko-chińskich będzie się kształtowała m.in. w relacjach tych państw z Kazachstanem. Chciałbym skorzystać z okazji, by zwrócić uwagę przedstawicielom rządu na sprawę Azji Środkowej. Ten region jest kluczowy z punktu widzenia przyszłości tranzytu i wydobycia surowców energetycznych w skali światowej.</u>
          <u xml:id="u-230.4" who="#MarianPiłka">Klub Prawo i Sprawiedliwość przywiązuje szczególną wagę do zapewnienia opieki nad Polakami za granicą i z satysfakcją poprze upoważnienie prezydenta RP przez Wysoki Sejm do ratyfikacji konwencji konsularnej. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-230.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-231.1" who="#JanKról">Lista mówców została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-231.2" who="#JanKról">Prosiła o głos jeszcze pani minister Grażyna Bernatowicz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#GrażynaBernatowicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałabym odpowiedzieć na zarzut - skądinąd słuszny, bo jest on ewidentny, ratyfikacja konwencji trwała 3 lata - posła Iwińskiego, że resort aż tak długo zwlekał z ratyfikacją tej konwencji. Oczywiście, żeby zdjąć choć częściowo odium nieudolności, chciałabym powiedzieć, że jednakowoż zaistniały co najmniej 3 przesłanki obiektywne, które spowodowały, że rzeczywiście trwało to dość długo.</u>
          <u xml:id="u-232.1" who="#GrażynaBernatowicz">Pierwsza z nich była już tutaj poruszona przez pana posła sprawozdawcę, a dotyczyła poprawek wniesionych przez stronę kazachską, które utrudniły procedowanie; mimo że nie były to poprawki głębokie merytorycznie, niemniej jednak utrudniły procedowanie nad konwencją.</u>
          <u xml:id="u-232.2" who="#GrażynaBernatowicz">Drugą przyczyną była zmiana po przystąpieniu już do procesu opracowywania konwencji trybu jej uchwalenia, a mianowicie na skutek opinii ekspertów prawnych ten tryb został zmieniony właśnie na tryb, który obecnie się proponuje, czyli ratyfikowanie konwencji poprzez zgodę wyrażoną w ustawie. Zresztą poprawka ta jest w pełni słuszna, dlatego że rzeczywiście konwencja rozszerza postanowienia konwencji wiedeńskiej, która - jak wiadomo - ma rangę wyższą od ustawy, w szczególności jeśli chodzi o przepisy dotyczące immunitetów i przywilejów dyplomatycznych oraz określające funkcje konsularne.</u>
          <u xml:id="u-232.3" who="#GrażynaBernatowicz">Trzeci powód tak długiego procedowania to był fakt, że w tym czasie, a mianowicie w kwietniu 2000 r., weszła w życie ustawa o umowach międzynarodowych, która nakazała specjalny sposób procedowania przy zawieraniu umów międzynarodowych i trzeba było tę gotową już konwencję dostosować do wszystkich procedur. Tyle, jeśli chodzi o wyjaśnienia.</u>
          <u xml:id="u-232.4" who="#GrażynaBernatowicz">Trzeba natomiast rzeczywiście przyznać, że w związku z wprowadzeniem obowiązku wizowego w naszych kontaktach z Kazachstanem od stycznia bieżącego roku lawinowo wzrosła liczba wydawanych wiz i o ile w okresie całego roku 2000 wydano ich 1750, o tyle w drugim kwartale tego roku liczba ta przekroczyła 10 tys. Konsulat w Ałma-Acie nie jest w stanie podołać tym wszystkim obowiązkom i już dzisiaj zgłaszany jest postulat, aby powstał przynajmniej punkt repatriacyjno-wizowy w Astanie, jeśli już nie wydział konsularny, i do tego oczywiście będzie się trzeba istotnie przymierzyć, z jednym zastrzeżeniem, o ile nie będzie sytuacji, że po prostu zabraknie na to środków budżetowych, co byłoby najgorszym z możliwych rozwiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#JanKról">Dziękuję pani minister.</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Iwiński: W trybie sprostowania, króciutko.)</u>
          <u xml:id="u-233.2" who="#JanKról">Pan poseł chce sprostować, czyli pan poseł nie będzie już pytał pani minister, tylko sprostuje.</u>
          <u xml:id="u-233.3" who="#JanKról">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#TadeuszIwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dziękując pani minister za istotne, ważne wyjaśnienia, chciałbym sprostować, jeśli chodzi o jeden tylko element, którego nie rozumiem; myślę, że być może pani minister go przeoczyła. Otóż, umowa została podpisana w listopadzie 1997 r., a więc w miesiąc po wejściu w życie nowej konstytucji. Mówię o tym jako człowiek, który przez cztery lata wchodził w skład Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Jeżeli więc ktoś wnikliwie czytał konstytucję, która już wtedy obowiązywała, nie mógł mieć wątpliwości, że taka ustawa winna być ratyfikowana zgodnie z art. 89 obowiązującej już konstytucji i niejako przypisywanie wyjątkowo dużego, bo czteroletniego, opóźnienia temu elementowi uważam, łagodnie mówiąc, za niefortunne. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-235.1" who="#JanKról">Pani minister, ja tu dodam przy okazji, gdyż ostatnio do mnie też wpłynęła interwencja ze strony ambasadora Litwy, że nie jest ratyfikowane porozumienie i umowa graniczna między Polską a Litwą, też podpisana w 1997 r. I podobno także toczy się spór między MSW a MSZ co do trybu ratyfikacji, a sprawa jest ważna. Ja mam jeszcze nadzieję, że może nam się uda, bo to jest też w zasadzie tryb pilny. Rozmawiając z panią minister Tuge-Erecińską, podejmuję właśnie tego próby, ale pozostaje niejako poza świadomością rządu, że takie fakty mają miejsce — umowy podpisane przez ministrów spraw zagranicznych i nieratyfikowane ze względu spory proceduralne, które można rozstrzygać w bardzo szybkim trybie.</u>
          <u xml:id="u-235.2" who="#JanKról">Mamy zatem jeszcze nadzieję, że tę umowę o współpracy Straży Granicznej... Chodziło bowiem o taką umowę, która by podobno bardzo przyspieszyła odprawy i w ogóle troszkę udrożniła ruch graniczny. Proszę więc przy tej okazji o zwrócenie uwagi również na tę sprawę, bylibyśmy przecież w stanie jeszcze i taką umowę ratyfikować, może za tydzień, a może na sierpniowym czy wrześniowym posiedzeniu Sejmu. Bardzo proszę o to, jeśli już w ramach rządu państwo porozumiecie się, bo Sejm, zdaje się, ani Komisja Spraw Zagranicznych nie miałaby większych wątpliwości co do tego.</u>
          <u xml:id="u-235.3" who="#JanKról">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-235.4" who="#JanKról">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-235.5" who="#JanKról">Już po północy mieliśmy to omawiać według planu, mamy istotne przyspieszenie.</u>
          <u xml:id="u-235.6" who="#JanKról">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 13. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (druki nr 3032 i 3159).</u>
          <u xml:id="u-235.7" who="#JanKról">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Zbigniewa Wawaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#ZbigniewWawak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie połączonych Komisji: Spraw Zagranicznych oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Posłużę się fragmentem uzasadnienia do tego przedłożenia rządowego: „Konwencja w skali uniwersalnej reguluje problematykę prewencji, ścigania i karania przestępczości zorganizowanej, wypełniając istniejącą dotychczas lukę w prawnokarnym systemie współdziałania państw; jest ważnym narzędziem walki ze zjawiskiem, które szczególnie w ostatnich latach przekroczyło granice państw, stając się poważnym zagrożeniem dla społeczności międzynarodowej. Mając na uwadze wyraźny wzrost zagrożenia przestępczością zorganizowaną w naszym kraju, jak również fakt, że Polska zainicjowała prace nad konwencją oraz brała aktywny udział w posiedzeniach komitetu, należy dążyć do jak najszybszej ratyfikacji konwencji”. I rzeczywiście w maju 1996 r. na forum ONZ podczas obrad V sesji Komisji ds. Zapobiegania Przestępczości i Wymiaru Sprawiedliwości to Polska zgłosiła inicjatywę opracowania konwencji wymierzonej przeciwko przestępczości zorganizowanej. Po trwających dwa lata pracach powołany w tym celu komitet w 2000 r. przyjął tekst projektu konwencji oraz protokołów dodatkowych; trwają jeszcze prace nad innymi protokołami. I tak do dzisiaj zgodnie z przepisami dotyczącymi ratyfikacji wejścia w życie tej umowy została ona podpisana przez ponad 120 państw. Natomiast jedynie 2 kraje dokonały ratyfikacji tej konwencji. Dzisiaj debatujemy nad wyrażeniem przez Sejm zgody na dokonanie ratyfikacji przez Polskę, a w imieniu Rzeczypospolitej przez prezydenta. Byłoby dobrze, aby Rzeczpospolita, skoro zainicjowała ten projekt, ratyfikowała go jako jedno z pierwszych państw - stron konwencji. I mam nadzieję, że tak się stanie. Zgodnie z art. 38 konwencji wejdzie ona w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty złożenia czterdziestego dokumentu ratyfikacyjnego. Zatem jutro, kiedy, mam nadzieję, będziemy już w trakcie ratyfikowania, Polska jako trzecie państwo przystąpi dopiero do tej konwencji i do skutecznego jej wejścia w życie trzeba będzie jeszcze 37 ratyfikacji i 3 miesięcy. W imieniu połączonych Komisji: Spraw Zagranicznych oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka rekomenduję Wysokiej Izbie przyjęcie ustawy o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej bez poprawek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#JanKról">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-237.1" who="#JanKról">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-237.2" who="#JanKról">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-237.3" who="#JanKról">W imieniu klubu SLD głos zabierze pan poseł Jerzy Szteliga.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#JerzySzteliga">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W związku z tym, że sprawozdanie pana posła sprawozdawcy wyczerpało, jak się wydaje, materię, nie ma tu żadnych punktów spornych - w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej chciałbym zarekomendować Wysokiej Izbie uchwalenie projektu ustawy z druku nr 3032 bez poprawek. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-239.1" who="#JanKról">Pan poseł Waldemar Pawłowski zabierze głos w imieniu klubu AWS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#WaldemarPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Również w imieniu klubu Akcji Wyborczej Solidarność chciałbym wypowiedzieć się za tym, by Wysoka Izba przyjęła projekt ustawy dotyczącej ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i upoważniła prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, by ją ratyfikował. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-241.1" who="#JanKról">Pan poseł Edward Wende w imieniu klubu Unii Wolności, proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-241.2" who="#JanKról">To będzie dłuższe przemówienie, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#EdwardWende">Panie Marszałku! Tempo zaiste imponujące. W imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności popieram w całości omawianą konwencję i proszę o wyrażenie zgody przez Wysoką Izbę na ratyfikowanie tej konwencji przez pana prezydenta. Po tym, co już zostało powiedziane na ten temat, na temat tej ważnej konwencji, właściwie niewiele już można dodać. Powiedziałem: ważnej. Tak, ważnej w świecie borykającym się z szalejącą przestępczością, zwłaszcza tą zorganizowaną typu mafijnego. Mamy, my, Polacy, powód do pewnej dumy, bo to my zgłosiliśmy inicjatywę opracowania tej konwencji w maju 1996 r. W tym samym roku prezydent RP przedstawił Zgromadzeniu Ogólnemu Narodów Zjednoczonych projekt tej konwencji. W lipcu 2000 r., kiedy zakończono pracę nad nią, sygnował ją, bez przesady można powiedzieć, cały świat. Definiuje ona szereg ważnych pojęć i ustanawia szereg instytucji do zwalczania zorganizowanej przestępczości. Wszystkie te uregulowania konwencji, jako warunek sine qua non, dają szanse na skuteczne zwalczanie groźnego zjawiska, jakim jest przestępczość zorganizowana. Świat wypowiedział wojnę międzynarodowym gangom przestępczym. Musimy mieć w tym swój udział i pomagać. A możemy! Oto ostatnio w wywiadzie dla polskiego tygodnika dyrektor Biura ds. Bezpieczeństwa NATO, Wine Rejczak, ocenił bardzo wysoko osiągnięcia polskiego Urzędu Ochrony Państwa i zapowiedział dalszą współpracę. W tym kontekście wyraźnie widać dysproporcję w ocenie pracy tych służb — obiektywną. Kiedy nasi politycy próbują manipulować służbami specjalnymi, każdym bez mała zarzutem wobec polityka obciążane są służby specjalne. Stały się one takim chłopcem do bicia. To nie ja, mówią politycy, to prowokacja służb specjalnych. Bez żadnych zresztą ku temu podstaw dowodowych. Byłoby to śmieszne, proszę państwa, gdyby nie było groźne dla budowania zaufania społeczeństwa wobec organów ścigania, a więc ich skuteczności. Przy okazji więc wzywam do opamiętania w tym zakresie. Bo społeczeństwo w 42% pozytywnie ocenia działalność Urzędu Ochrony Państwa. Tylko 15% się z tym nie zgadza. Chciałbym, aby następny rząd o tym pamiętał, bo UOP jest ważną służbą NATO, a większość wykonywanych zadań wynika z naszego członkostwa w NATO. Warto o tym pamiętać, zanim zacznie się wokół nich majstrować i wprowadzać „rewelacyjne” zmiany, bo można łatwo wylać dziecko z kąpielą. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#JanKról">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#JanKról">Pan poseł Bogdan Pęk zabierze głos w imieniu klubu PSL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#BogdanPęk">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Polskie Stronnictwo Ludowe poprze oczywiście ratyfikację tej konwencji - w przekonaniu, że Polska, będąc, jak wynikało z wypowiedzi pana posła sprawozdawcy, niejako pionierem wśród cywilizowanych krajów Europy w tej materii, wkroczy również na drogę skutecznego zwalczania przestępczości zorganizowanej.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#BogdanPęk">Wydaje się, że w tej niesłychanie skomplikowanej materii jest kilka elementów, o których powiedzieć trzeba niezależnie od ratyfikacji formalnych rozwiązań prawnych. Otóż zwalczanie przestępczości zorganizowanej, w ogóle zwalczanie przestępczości na większą skalę w sposób skuteczny będzie możliwe wówczas, gdy zlikwidowane zostaną pralnie brudnych pieniędzy, raje podatkowe, gdy będzie pełna jawność życia politycznego i stanu posiadania elity politycznej.</u>
          <u xml:id="u-244.2" who="#BogdanPęk">W tej chwili warto przypomnieć, że z niewiadomych powodów od dłuższego czasu nie możemy uchwalić ważnej ustawy w tej materii, dotyczącej polskich parlamentarzystów. Pozwolę sobie wyrazić pogląd w imieniu Polskiego Stronnictwa Ludowego, że Prezydium Sejmu dotrzyma słowa i na następnym posiedzeniu ta ustawa ujrzy światło dzienne i że zostanie uchwalona przed końcem tej kadencji.</u>
          <u xml:id="u-244.3" who="#BogdanPęk">Kończąc, chcę stwierdzić, że dzisiejszy świat, idący w kierunku globalizacji, w kierunku łączenia się w coraz większe podmioty różnego rodzaju układów produkcyjnych, kapitałowych i handlowych, będzie miał coraz więcej problemów ze zwalczaniem przestępczości zorganizowanej i tylko radykalne, bezwzględne działania, poparte szczegółowymi, dokładnymi rozwiązaniami prawnymi, a także wspólna wola wielu narodów, wielu państw, wielu rządów i parlamentarzystów, którzy są rzeczywiście za zwalczaniem zorganizowanej przestępczości, może przynieść poprawę w tej materii. Rozwiązania częściowe, rozwiązania niezbyt szczerze wdrażane nie mają sensu, nie przyczynią się bowiem do szybszego zwalczania tej dżumy dzisiejszych czasów.</u>
          <u xml:id="u-244.4" who="#BogdanPęk">Myślę także, że te państwa, które dzisiaj mają w świecie najwięcej do powiedzenia, zaczną wpływać w sposób skuteczny na likwidację nadmiernej tajemnicy bankowej, na likwidację owych pralni i innych elementów i spowodują, że możliwości zdobywania pieniędzy na przestępstwie - na przestępstwach szczególnie groźnych, takich, jak handel narkotykami, handel bronią, ciągnięcie korzyści z nierządu wśród nieletnich, a więc tych najcięższych, najniebezpieczniejszych dla społeczeństw świata - będą mogły w ten sposób być skutecznie likwidowane. Jeżeli będą tylko deklaracje czy ratyfikacje różnego rodzaju porozumień i rozwiązań prawnych, a tamte mechanizmy nie zostaną ukrócone, myślę, że bardzo trudno nam będzie skutecznie prowadzić taką walkę. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-244.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-244.6" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Stanisław Zając)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Marcina Libickiego w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#MarcinLibicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Nazwa klubu, w imieniu którego mam zaszczyt przemawiać, Prawo i Sprawiedliwość, odpowiada na pytania o nasz stosunek do ratyfikacji konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Prawo do obrony przed mafią i sprawiedliwość dla jej ofiar to kluczowy element programu mojego ugrupowania.</u>
          <u xml:id="u-246.1" who="#MarcinLibicki">Polska należała do inicjatorów prac nad tą konwencją i aktywnie uczestniczyła w tworzeniu jej zapisów. W grudniu ubiegłego roku została ona podpisana przez ministra Lecha Kaczyńskiego.</u>
          <u xml:id="u-246.2" who="#MarcinLibicki">W polityce międzynarodowej, o czym często nie pamiętamy, liczy się solidność i konsekwencja. Dlatego tak ważne jest, aby Polska znalazła się wśród pierwszych państw, które ukończą procedurę ratyfikacyjną konwencji.</u>
          <u xml:id="u-246.3" who="#MarcinLibicki">Pragnę jednak zdecydowanie podkreślić, że rozpatrywany dzisiaj przez Wysoką Izbę dokument nie ma bynajmniej charakteru symbolicznego. Przyjęcie konwencji skłonić powinno do zmian w polskim prawie karnym, przede wszystkim zaostrzających ustawodawstwo antykorupcyjne, na przykład poprzez penalizację osiągania nienależnych korzyści majątkowych czy też rozszerzenie odpowiedzialności osób prawnych za działania o charakterze korupcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-246.4" who="#MarcinLibicki">Ciężka choroba korupcji zagraża polskiemu życiu publicznemu. Prawo i Sprawiedliwość opowiada się za twardym i twardo egzekwowanym prawem. Będzie to oddaniem sprawiedliwości ogromnej większości uczciwych obywateli, urzędników i przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-246.5" who="#MarcinLibicki">Polska jest krajem, który w coraz wyraźniejszy sposób zagrożony jest zorganizowaną przestępczością o charakterze międzynarodowym. Często mówiliśmy w ubiegłych latach o rezydentach mafii spoza naszej wschodniej granicy. Działania prokuratury i Policji w mijających miesiącach pokazały, że nasi rodzimi bandyci również weszli do obiegu międzynarodowego. Gangi mają swoich ministrów spraw zagranicznych i ambasadorów za granicą. Jeżeli mamy z nimi skutecznie walczyć, musimy to robić w ramach struktur międzynarodowych. Nie bez znaczenia jest i to, że zakorzenienie się w naszym prawie, a zwłaszcza w naszej obyczajowości prawnej standardów narzuconych przez takie dokumenty, jak konwencja, o której dzisiaj dyskutujemy, nie pozwoli na traktowanie Policji i prokuratury jako politycznych synekur.</u>
          <u xml:id="u-246.6" who="#MarcinLibicki">W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość deklaruję poparcie dla ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Krzysztofa Oksiutę w imieniu Klubu Parlamentarnego Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#KrzysztofOksiuta">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W 1996 r. na forum ONZ Polska zgłosiła inicjatywę opracowania konwencji przeciwko przestępczości zorganizowanej. Powołany komitet opracował projekt konwencji, podpisało ją kilkadziesiąt państw, wśród nich Polska, którą reprezentował wspomniany tutaj już minister Lech Kaczyński. Jak mówi sama nazwa konwencji jej celem jest skuteczna walka z przestępczością zorganizowaną, której warunkiem jest bliska współpraca międzynarodowa państw, w których stała się ona poważnym problemem. W Polsce walka z przestępczością zorganizowaną stała się jednym z głównych celów polityki kryminalnej i bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Dlatego ratyfikacja konwencji powinna być jak najszybciej uchwalona, zwłaszcza że, jak zaznaczyłem na wstępie, jest to polska inicjatywa międzynarodowa.</u>
          <u xml:id="u-248.1" who="#KrzysztofOksiuta">Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe od samego początku swojego istnienia olbrzymi nacisk kładło na walkę z tym zjawiskiem. Niezależnie od naszego miejsca, czy to w Akcji Wyborczej Solidarność, czy w Platformie Obywatelskiej, zawsze podkreślamy olbrzymią wagę, jaką przywiązujemy do walki z przestępczością. Poparliśmy zmiany kodeksów karnych, a niektórych jesteśmy współautorami, jak np. zmian dotyczących kar za kradzież samochodów.</u>
          <u xml:id="u-248.2" who="#KrzysztofOksiuta">Tekst konwencji w niewielkim stopniu różni się od funkcjonującego w Polsce ustawodawstwa, bowiem w ostatnich latach uchwaliliśmy szereg ustaw dostosowujących stan prawny do obowiązującego w Unii Europejskiej. Niemniej są takie wyjątki, jak chociażby ten, który jest inaczej regulowany w konwencji niż w polskim Kodeksie karnym, dotyczący zwalczania korupcji polegającej na osiąganiu korzyści niemajątkowych przez osoby trzecie. Art. 228 i 229 Kodeksu karnego nie penalizują tego typu działalności. Generalnie konwencja odnosi się do dwóch grup przestępstw. Pierwsza grupa to udział w zorganizowanej grupie przestępczej, pranie pieniędzy, korupcja, przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości. Druga grupa to przestępstwa zdefiniowane jako poważne, czyli podlegające maksymalnej karze pozbawienia wolności w wysokości co najmniej 4 lat.</u>
          <u xml:id="u-248.3" who="#KrzysztofOksiuta">Podstawową wartością konwencji jest określenie zasad współpracy międzynarodowej w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej. Dotychczasowa praktyka, jak można było zauważyć na przykładzie ostatnio prowadzonych śledztw względem pewnych grup przestępczych w Polsce, w zwalczaniu przestępczości międzynarodowej wykazywała, że brak jasnych procedur określających współpracę działa na korzyść grup przestępczych. W wyniku konwencji łatwiej będzie ścigać przestępców, dokonywać ich ekstradycji i karać przed sądami. Państwa, które ratyfikują konwencję, będą udzielały sobie wzajemnej pomocy prawnej, technicznej i organizacyjnej w zwalczaniu przestępczości. Współpraca organów ścigania na zasadach określonych w konwencji doprowadzi do tego, że w najbliższym czasie przestępcy nie będą mogli bezkarnie poruszać się po całym świecie, unikając sądów krajów, w którym popełnili przestępstwo. Rozwój technik informatycznych doprowadzi do tego, że każdy z narodowych organów ścigania będzie miał dostęp do międzynarodowego rejestru osób popełniających przestępstwa bądź ściganych za nie.</u>
          <u xml:id="u-248.4" who="#KrzysztofOksiuta">Konwencja duży nacisk kładzie również na prewencję w zwalczaniu przestępczości, chodzi tu głównie o podjęcie odpowiednich działań o charakterze ustawodawczym, administracyjnym, które chroniłyby zwłaszcza sektor publiczny przed penetracją grup przestępczych.</u>
          <u xml:id="u-248.5" who="#KrzysztofOksiuta">W ocenie Klubu Parlamentarnego Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego ratyfikowanie konwencji będzie poważnym wkładem Polski w walkę z przestępczością zorganizowaną, powinno również poprawić skuteczność polskiego wymiaru sprawiedliwości. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-249.1" who="#StanisławZając">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-249.2" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Zbigniewa Wawaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#ZbigniewWawak">W dyskusji, Wysokie Sejmie, zabrakło chyba jednego akcentu, o którym warto powiedzieć. Niedawno w Sejmie tej kadencji uchwaliliśmy ustawę, która w ramach systemu prawa wewnętrznego ma przeciwdziałać zjawisku prania brudnych pieniędzy. To jest chyba jeden z najistotniejszych elementów walki ze zorganizowaną przestępczością. Jest to osiągnięcie nie tylko dlatego, że wyprzedziliśmy tę konwencję i że jej zobowiązania dzięki tej ustawie już zrealizowaliśmy. Przy okazji tej ustawy znowelizowaliśmy Kodeks karny w zakresie przepadku przedmiotów stanowiących korzyści uzyskane z przestępstwa, co pozwala prześledzić proceder uzyskiwania korzyści w wypadku prania brudnych pieniędzy. Ponadto warto powiedzieć, że powołany do tego urząd, generalny inspektor informacji finansowej, nawiązał już współpracę na arenie międzynarodowej w zakresie zwalczania zorganizowanej przestępczości i jego praca, przygotowanie systemu, już nawiązane kontakty międzynarodowe polegające na wymianie informacji i na wspólnym zwalczaniu zjawiska prania brudnych pieniędzy są wysoko notowane w tych organizacjach i w ramach współpracy międzynarodowej między krajami Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych. Warto o tym powiedzieć, że już w prawie wewnętrznym wyprzedziliśmy postanowienia konwencji, które dopiero będą ratyfikowane. Oby te postanowienia stały się normą w całym cywilizowanym świecie, w cały świecie Organizacji Narodów Zjednoczonych.</u>
          <u xml:id="u-250.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#StanisławZając">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-251.2" who="#StanisławZając">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-251.3" who="#StanisławZając">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 14. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie dnia 15 maja 1999 r. (druki nr 3083 i 3158).</u>
          <u xml:id="u-251.4" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Waldemara Pawłowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#WaldemarPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Moje sprawozdanie będzie bardzo krótkie, osobom bowiem, które zasiadają w ławach, jak widzę po ich twarzach, są doskonale znane zarówno uzasadnienie potrzeby ratyfikowania tego projektu ustawy, jak i jego merytoryczny sens.</u>
          <u xml:id="u-252.1" who="#WaldemarPawłowski">Na posiedzeniu połączone Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka opowiedziały się jednogłośnie za przyjęciem tego projektu ustawy polegającym na wyrażeniu zgody, by prezydent ją ratyfikował. Tak że komisja proponuje Wysokiej Izbie przyjęcie tego projektu ustawy bez jakichkolwiek poprawek. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-253.1" who="#StanisławZając">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-253.2" who="#StanisławZając">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-253.3" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Mieczysława Jedonia w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#MieczysławJedoń">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej przedstawić stanowisko wobec projektu ustawy o ratyfikacji umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie w dniu 15 maja 1999 r. Nie jest to pierwsza umowa tego typu w naszych wzajemnych stosunkach. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych została podpisana w Bukareszcie dnia 25 stycznia 1962 r. i weszła w życie dnia 6 grudnia 1962 r. Natomiast w Warszawie 14 września 1972 r. po 10 latach została ona zmieniona przez podpisany protokół, który wszedł w życie dnia 18 lipca 1973 r.</u>
          <u xml:id="u-254.1" who="#MieczysławJedoń">Z inicjatywy strony polskiej w latach 80. doszło do rokowań w celu zawarcia nowej umowy. Nie doszło jednak do jej podpisania. Zaistniała rozbieżność, która dotyczyła przepisu regulującego kwestię zasad przekazywania przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub stanowiących dowody rzeczowe w postępowaniu karnym, i rozbieżność ta nie została usunięta. W następnych latach Polska kilkakrotnie podejmowała starania o ponowne podjęcie rokowań nowej umowy. Negocjacje polsko-rumuńskie nad nowym projektem odbyły się w latach 1997–1998. Został uzgodniony tekst, który uwzględnia rozwiązania przyjęte w innych umowach dwustronnych, dotychczas zawartych przez Polskę, jak również w umowach wielostronnych.</u>
          <u xml:id="u-254.2" who="#MieczysławJedoń">Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej popiera przedłożony projekt ustawy, tym bardziej że dotychczasowa umowa sprzed 30 lat nie odpowiada aktualnym potrzebom obrotu prawnego, zwłaszcza w zakresie spraw rodzinnych. Ponadto zostaje unormowana współpraca w sprawach cywilnych, w tym rodzinnych, handlowych i pracowniczych. Umowa składa się z sześciu rozdziałów. Najważniejsze regulacje dotyczą zagadnień:</u>
          <u xml:id="u-254.3" who="#MieczysławJedoń">- zrównania ochrony prawnej obywateli jednego państwa na terytorium drugiego państwa,</u>
          <u xml:id="u-254.4" who="#MieczysławJedoń">- zwolnienia dokumentu od legalizacji,</u>
          <u xml:id="u-254.5" who="#MieczysławJedoń">- przesyłania aktów stanu cywilnego i innych dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-254.6" who="#MieczysławJedoń">Ponadto umowa:</u>
          <u xml:id="u-254.7" who="#MieczysławJedoń">- reguluje kwestie uprawnień przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych w zakresie pomocy prawnej,</u>
          <u xml:id="u-254.8" who="#MieczysławJedoń">- zawiera regulacje dotyczące właściwości sądów i prawa w poszczególnych kategoriach spraw cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i handlowych.</u>
          <u xml:id="u-254.9" who="#MieczysławJedoń">Omawiana umowa będzie stanowić podstawę do zwiększenia zakresu ochrony prawnej, przyznawanej obywatelom jednego państwa na terytorium drugiego państwa.</u>
          <u xml:id="u-254.10" who="#MieczysławJedoń">Wysoki Sejmie! Polskę i Rumunię łączą wieloletnie więzy historyczne, gospodarcze, kulturalne, turystyczne i polityczne. Należy szczególnie podkreślić, że w ostatnich latach między Polską a Rumunią rozwijają się ożywione kontakty w wielu dziedzinach. W Sejmie gościliśmy niedawno parlamentarzystów grupy rumuńsko-polskiej, przeprowadzono rozmowy z przewodniczącym OBWE, odbyła się bardzo ważna wizyta prezydenta Rumunii w naszym kraju. Należy dodać bardzo aktywną współpracę ambasady rumuńskiej z parlamentarną grupą polsko-rumuńską. Wspominam o tym również jako przewodniczący polsko-rumuńskiej grupy parlamentarnej. Z tego też względu dodatkowo popieram omawiany projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-254.11" who="#MieczysławJedoń">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej będzie głosował za przyjęciem ustawy.</u>
          <u xml:id="u-254.12" who="#MieczysławJedoń">Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-255.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Waldemara Pawłowskiego w imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#WaldemarPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Akcji Wyborczej Solidarność opowiada się za przyjęciem przez Wysoką Izbę projektu ustawy o ratyfikacji umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie dnia 15 maja 1999 r.</u>
          <u xml:id="u-256.1" who="#WaldemarPawłowski">Dziękuję Wysokiej Izbie za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-257.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu panią poseł Olgę Krzyżanowską w imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#OlgaKrzyżanowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jak wspominali moi przedmówcy, dotychczasowa umowa sprzed prawie 40 lat między Polską a Rumunią, dotycząca stosunków prawnych, nie odpowiada aktualnemu stanowi prawnemu i politycznemu naszych krajów, szczególnie w sprawach rodzinnych. Umowa, której ratyfikację dzisiaj omawiany, dotyczy unormowania współpracy w sprawach cywilnych, rodzinnych, handlowych i pracowniczych. Uznano, że Polska i Rumunia są stronami umów międzynarodowych o charakterze wielostronnym, nie jest więc konieczna obustronna szczegółowa regulacja zagadnień ekstradycji, przekazywania skazanych i pomocy prawnej w sprawach karnych. Rozwiązania przyjęte w omawianej umowie, dotyczące udzielania pomocy prawnej, przyczynią się do usprawnienia współpracy sądów w obu krajach i pomocy prawnej. Warto też zwrócić uwagę, że przyjęte rozwiązania przyznają sądom polskim jurysdykcję w stosunku do małoletnich obywateli rumuńskich pozostawionych czy porzuconych w Polsce. Jest to problem dość niestety aktualny w tej chwili dla nas wszystkich, szczególnie dla tych dzieci.</u>
          <u xml:id="u-258.1" who="#OlgaKrzyżanowska">Klub Unii Wolności opowiada się za przyjęciem ustawy o ratyfikacji umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie dnia 15 maja 1999 r. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#StanisławZając">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-259.1" who="#StanisławZając">Proszę pana posła Janusza Dobrosza o zabranie głosu w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#JanuszDobrosz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dzisiejsza debata daje szansę szerszej rozmowy również o stosunkach polsko-rumuńskich. Wspólnie zapominamy, że w okresie międzywojennym w zasadzie jedynym państwem, które łączyły z Polską partnerskie, przyjazne stosunki, było Królestwo Rumunii. Zapominając o tym fakcie, nie do końca widzimy wagę stosunków z naszymi partnerami rumuńskimi, zapatrzeni często jedynie w zachodnie kierunki. Ze strony Rumunii też aż takich wielkich gestów, jeśli chodzi o współpracę, nie było. Dlatego ta regulacja stwarza szansę na takie kształtowanie stosunków międzyludzkich, które może ułatwiać, zwłaszcza w zakresach prawnych, w kwestiach cywilnych, rodzinnych obywateli naszych państw poszerzenie tego wszystkiego, co się z tym wiąże. Ponadto, jeśli chodzi o sprawy związane szerzej, trzeba powiedzieć wyraźnie, że to bardzo ułatwi orzecznictwo, bo przecież umowa zawiera regulacje dotyczące właściwości sądów i prawa w poszczególnych kategoriach spraw cywilnych, pracowniczych, handlowych. To jest bardzo istotna kwestia.</u>
          <u xml:id="u-260.1" who="#JanuszDobrosz">Należy też zwrócić uwagę na szczegółowe unormowanie spraw, jak tutaj pani marszałek mówiła, w zakresie prawa rodzinnego. Jeśli chodzi o to, co nas dzisiaj często dotyka, to właśnie obywatele rumuńscy pochodzenia cygańskiego często właśnie przysparzają dzisiaj w Polsce tego rodzaju kłopotów. To jest dość powszechny obrazek w wielkich miastach. Regulacja art. 33 ust. 3 wydaje się jak najbardziej rozsądna i wychodząca naprzeciw wszystkim tym niepokojącym zjawiskom. Co najważniejsze, rozwiązania przyjęte w umowie dotyczące udzielania pomocy prawnej przyczyniać się będą do usprawnienia współpracy zarówno sądowej, jak i bezpośredniej, jeśli chodzi o porozumienia handlowe pomiędzy naszymi podmiotami gospodarczymi. Faktem jest, że ostatnio na szczeblu ogólnym, na szczeblu państw, pewna współpraca się intensyfikuje, ale zawsze można powiedzieć, że to jest jeszcze niewystarczające, tym bardziej że nie należy zapominać, że - tak jak o tym poprzednio rozmawialiśmy przy okazji konwencji dotyczącej Kazachstanu - jest spora grupa Polaków mieszkających na Bukowinie. Bezpośrednio aż tak ta umowa, te rozwiązania nie będą ich dotyczyły, jednak w pewnych kategoriach spraw na pewno ułatwi to współpracę. Dlatego też Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego wyraża w pełni poparcie dla ratyfikacji tej umowy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-260.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-261.1" who="#StanisławZając">Proszę pana posła Marcina Libickiego o zabranie głosu w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#MarcinLibicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jednym z zadań, przed jakimi stoi nasza dyplomacja, jest uporządkowanie struktury prawno-traktatowej pomiędzy Polską a krajami dawnego bloku sowieckiego. Umowy zawierane w obozie komunistycznym były zazwyczaj nakierowane na pomoc dla reżimów poszczególnych państw w walce z obywatelami swoimi i cudzoziemcami. Ich przydatność w czasach współczesnych jest ograniczona.</u>
          <u xml:id="u-262.1" who="#MarcinLibicki">Polska i Rumunia są obecnie krajami aspirującymi do Unii Europejskiej, krajami, które wzajemne stosunki układają na zasadach znanych od dziesięcioleci w cywilizowanym świecie. Naczelną z nich jest zasada maksymalnego wzajemnego ułatwiania życia swoim obywatelom - zasada, którą kieruje się mój klub w ocenie umów z dziedziny problematyki międzynarodowej. Umowa o pomocy prawnej, zawarta pomiędzy Polską a Rumunią, spełnia to zasadnicze kryterium. Po jej ratyfikacji obywatele naszych krajów będą mogli lepiej czuć się na terenie drugiego z krajów.</u>
          <u xml:id="u-262.2" who="#MarcinLibicki">Nie bez znaczenia jest też fakt, że konsekwentna współpraca prawna Polski i Rumunii, w szczególności możliwość uwierzytelnienia dokumentów, mogą wpłynąć hamująco na niebezpieczne zjawisko żebractwa i prostytucji, w których uczestniczyli obywatele Rumunii na terenie naszego państwa, o czym zresztą w pewnym sensie mówili moi przedmówcy. Nie zlikwiduje go, albowiem umowa odnosi się przede wszystkim do aspektów prawa cywilnego, ale, tworząc dobre pole współpracy organów obu państw, powinna ułatwić wspólną walkę z patologiami. Powtórzę raz jeszcze: Naczelnym celem Prawa i Sprawiedliwości jest budowa państwa bezpiecznego i przyjaznego uczciwym obywatelom oraz państwa bardzo nieprzyjaznego dla przestępców. Naszym celem jest również budowanie jak najlepszej współpracy Polski z państwami regionu. Europa Środkowa jest naszym środowiskiem naturalnym i każda inicjatywa wzmacniająca naszą rolę w regionie jest przez nas witana z uznaniem.</u>
          <u xml:id="u-262.3" who="#MarcinLibicki">Rozpatrywana dziś przez Wysoką Izbę umowa spełnia oba kryteria. Wzmacniając ochronę prawną obywateli, jednocześnie likwiduje jeden z potencjalnych punktów spornych w relacjach z ważnym partnerem regionalnym, jakim jest Rumunia. Dlatego klub nasz popiera przedłożenie rządowe.</u>
          <u xml:id="u-262.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-263.1" who="#StanisławZając">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-263.2" who="#StanisławZając">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-263.3" who="#StanisławZając">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-263.4" who="#StanisławZając">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 15. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (druki nr 2862 i 3076).</u>
          <u xml:id="u-263.5" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Wiesława Andrzeja Szczepańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw o komisyjnym projekcie ustawy o zamówieniach publicznych, zawarte w druku nr 3076. Komisja w dniu 20 czerwca br. przyjęła sprawozdanie podkomisji i postanowiła rekomendować Sejmowi projekt w przedstawionej dziś treści.</u>
          <u xml:id="u-264.1" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W dniu 29 czerwca br. na ręce pana marszałka wpłynęło pismo prezesa Najwyższej Izby Kontroli pana Janusza Wojciechowskiego w sprawie ponownego rozpatrzenia przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw projektu zmian ustawy o zamówieniach publicznych, zawartego w druku nr 2862. NIK w swoim piśmie wysunął cztery uwagi co do przedstawionego przez komisję projektu, albowiem zarzucono projektowi niekonstytucyjność rozwiązań przyznających organizacjom pracodawców lub przedsiębiorców prawa do wnoszenia środków odwoławczych jakoby daleko przekraczające uprawnienia oferentów. Uwagi NIK budził obowiązek powoływania komisji przetargowej. Zdaniem NIK nie do przyjęcia były rozwiązania przyznające prawo dochodzenia odszkodowań oferentom od zamawiającego, jeśli z winy zamawiającego unieważniono by przetarg. Ponadto prezes Janusz Wojciechowski za zbędny uznał obowiązek publikacji ogłoszeń o zamówieniach publicznych na stronach internetowych zamawiającego, wskazując, że właściwą formą byłoby publikowanie wszystkich ogłoszeń na stronach internetowych Urzędu Zamówień Publicznych.</u>
          <u xml:id="u-264.2" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Stanowisko NIK było przedmiotem obrad Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw w dniu 4 lipca br. Komisja nie podzieliła obaw prezesa NIK i postanowiła rekomendować Wysokiej Izbie projekt w niezmienionej treści. W dniu 10 lipca br. wiceprezes NIK pan Jacek Uczkiewicz skierował pismo do przewodniczącego Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw, do wiadomości marszałka Sejmu, podtrzymujące stanowisko NIK z 29 czerwca br.</u>
          <u xml:id="u-264.3" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W tym miejscu chciałbym jednocześnie podziękować panu marszałkowi Sejmu, iż podzielił pogląd komisji i umożliwił debatę nad tym projektem jeszcze na tym posiedzeniu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-264.4" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Parlament nie tak dawno uchwalił już zmianę ustawy o zamówieniach publicznych, jednakże tamta nowelizacja miała na celu dostosowanie polskiego systemu zamówień publicznych do prawa funkcjonującego w Unii Europejskiej; z tego względu nie można było przyjąć tam rozwiązań proponowanych dzisiaj.</u>
          <u xml:id="u-264.5" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Na tę nowelizację oczekują nie tylko mali i średni przedsiębiorcy. Ustawa o zamówieniach publicznych według przedsiębiorców ciągle stawia w uprzywilejowanej pozycji zamawiającego. Ten projekt ma na celu chociaż pewne wyrównanie szans, jak też poprawę przejrzystości procedur przetargowych i wyjście naprzeciw sektorowi małych i średnich przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-264.6" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Proponowana nowelizacja zmienia 22 artykuły dotychczasowej ustawy. Jeśli Wysoka Izba pozwoli, to przedstawię najważniejsze rozwiązania zaproponowane przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-264.7" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Komisja proponuje w art. 9 dotychczasowej ustawy, dotyczącym obowiązku prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, aby do zadań prezesa należało ponadto publikowanie w Biuletynie Zamówień Publicznych otrzymanych ogłoszeń, informacji zbiorczych o dostawcach i wykonawcach, którym w poprzednim roku udzielone zostało zamówienie publiczne o wartości przekraczającej 500 tys. euro. Ponadto prezes prowadzić będzie listę organizacji przedsiębiorców uprawnionych do wnoszenia środków odwoławczych. Konsekwencją tej zmiany będą również zmiany w art. 36, 79a, 86, 88 i 89 dotychczasowej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-264.8" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Według Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw jest to jeden z ważniejszych zapisów w ustawie. Dziś w wielu przypadkach oferenci nie zgłaszają protestu wobec sporządzanych przez zamawiającego specyfikacji istotnych warunków zamówienia z obawy przed konsekwencjami nieotrzymania zleceń w przyszłości. Ustawa daje możliwość protestu i odwołania organizacjom przedsiębiorców zrzeszających dostawców i wykonawców, wpisanych na listę prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Przez organizacje te należy rozumieć organizacje, o których mowa w art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. To na ich wniosek prezes urzędu decyzją administracyjną wpisywać będzie ich na listę dającą prawo do składania środków zaskarżenia. Protest organizacje te będą mogły zgłosić nie później niż na 6 dni przed upływem terminu składania ofert, a więc praktycznie na specyfikację istotnych warunków zamówienia. Chodzi o to, jak już mówiłem wcześniej, iż skarga ta ma być bezimienna, a więc wydaje się, że organizacje pracodawców mają większą możliwość kontroli sporządzania specyfikacji istotnych warunków zamówienia.</u>
          <u xml:id="u-264.9" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Ten zapis zakwestionowała NIK, o czym już mówiłem wcześniej, twierdząc, że organizacjom pracodawców i przedsiębiorców przyznano o wiele szersze uprawnienia niż uczestnikom postępowania, co jest zapisem niekonstytucyjnym. Komisja nie podzieliła tego stanowiska. Również Biuro Legislacyjne Sejmu twierdzi, iż ustawa jest zgodna z konstytucją. W trakcie prac w komisji w dniu 10 czerwca br., w których uczestniczyło dwóch przedstawicieli NIK, ten zarzut nie był podnoszony.</u>
          <u xml:id="u-264.10" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Komisja w dalszej części zmian art. 9 proponuje, aby w przypadku ujawnienia naruszenia dyscypliny finansów publicznych prezes urzędu zawiadamiał właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych.</u>
          <u xml:id="u-264.11" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W zmianie 2. do art. 19 ust. 1 pkt 3 proponuje się, aby nie wykluczać z przetargu również dostawców i wykonawców, którzy otrzymali zgodę na wstrzymanie w całości wykonania decyzji organu podatkowego.</u>
          <u xml:id="u-264.12" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W zmianie 3. do art. 20 komisja proponuje, aby osoby występujące w imieniu zamawiającego w przetargu publicznym składały oświadczenia, że nie pozostają w zależności z oferentami, a zaistnienie tej okoliczności skutkować będzie wyłączeniem tej osoby z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.</u>
          <u xml:id="u-264.13" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W zmianie 4. proponuje się dodanie nowego art. 20a, który reguluje obowiązkowe powoływanie komisji przetargowej w przetargach o wartości powyżej 30 tys. euro.</u>
          <u xml:id="u-264.14" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Komisje złożone z pracowników zamawiającego proponować będą wybór oferty najkorzystniejszej, a propozycję tę zatwierdzać ma kierownik jednostki. Szczegółowe zasady powoływania i tryb pracy komisji ma określić Rada Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-264.15" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Przyjęte w nowelizacji rozwiązanie jest prawie wierną kopią rozwiązania zaproponowanego przez rząd w dniu 5 września 2000 r. podczas prac Komisji Nadzwyczajnej do spraw ustawy o zamówieniach publicznych. Wówczas w pracach komisji uczestniczyła przedstawicielka NIK, która mówiła: „Jest powszechną praktyką, że zamawiający powołują komisje przetargowe. Ten przepis niczego nie zmienia poza wprowadzeniem obowiązku powoływania komisji w przypadkach przetargu o wartości 30 tys. euro”.</u>
          <u xml:id="u-264.16" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Również podczas posiedzenia komisji małych i średnich przedsiębiorstw w dniu 10 czerwca br. NIK nie zajmował stanowiska w tej sprawie. Trudno zatem rozumieć argumentację NIK z 29 czerwca, który twierdzi, że nie do przyjęcia jest tego rodzaju rozwiązanie prawne, aby wskazania organu doradczo-opiniodawczego były wiążące dla organu powołującego komisję, tym bardziej że odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych przypisywana będzie kierownikowi jednostki, który naruszy ustawę. Według komisji stanowisko NIK w tym zakresie jest błędne, albowiem, jak wynika wprost z ust. 3 art. 20a nowelizacji, komisja przetargowa tylko i wyłącznie proponuje wybór oferty najkorzystniejszej, a samego wyboru dokonuje kierownik jednostki. W tak drażliwej sprawie jak wydatkowanie pieniędzy byłoby rzeczą nieprawdopodobną, aby kierownik nie sprawdzał tego, co przedstawi mu komisja, zwłaszcza iż dyscyplinarnie odpowiada za podjęte decyzje.</u>
          <u xml:id="u-264.17" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Zmiana 5. zmierza do tego, aby w protokóle z postępowania o zamówienie publiczne umieszczać imię i nazwisko osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie przetargu, jak też występujących w imieniu zamawiającego. Ponadto oferty, opinie, wszelkiego rodzaju oświadczenia stanowią załączniki do protokółu.</u>
          <u xml:id="u-264.18" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Komisja w zmianie 6. proponuje zapisać, aby w art. 27a zamawiający zobowiązany był odrzucić ofertę, jeśli zawiera błędy w obliczeniu cen.</u>
          <u xml:id="u-264.19" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Zmiana 7. zaproponowana przez komisję zmierza do przedstawienia przypadków, kiedy zamawiający może unieważnić przetarg, a jednocześnie w przypadku unieważnienia przetargu z winy zamawiającego, jeśli nie dopełni on obowiązku publikacji ogłoszenia o przetargu w biuletynie zamówień czy też kiedy nastąpią zmiany okoliczności powodujące, że przeprowadzenie przetargu lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego wcześniej nie można było przewidzieć, oferent może dochodzić odszkodowania stanowiącego zwrot uzasadnionych kosztów uczestnictwa w postępowaniu, a w szczególności kosztów przygotowania oferty. Możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych zawężona jest do dwóch sytuacji, o których już mówiłem. Jednocześnie odszkodowania można dochodzić tylko wtedy, gdy postępowanie unieważnione zostało z winy zamawiającego, której dowiedzie sąd, a więc w sytuacjach wyjątkowych, w których wskutek działań zawinionych przez osoby występujące w imieniu zamawiającego doszło do naruszenia zasad udzielania zamówień publicznych. Rację ma zatem NIK, że nie ma przymusu ubiegania się o zamówienie publiczne, natomiast ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej nie powinno obejmować kosztów zawinionych błędnych decyzji zamawiającego.</u>
          <u xml:id="u-264.20" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Komisja Małych i Średnich Przedsiębiorstw zaproponowała również, aby ogłoszenia o wszystkich przetargach powyżej 3 tys. euro zamawiający publikował na stronie internetowej. Przy kwocie od 30 tys. euro, przy przetargu nieograniczonym, na zamawiającym ciążyć będzie również obowiązek publikowania ogłoszenia o zamówieniu publicznym w miejscu publicznym co najmniej 7 dni przed terminem składania ofert. Zapis o publikacji ogłoszeń w Internecie miałby wejść w życie po roku od ogłoszenia ustawy.</u>
          <u xml:id="u-264.21" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Protest przeciwko publikacji na stronie internetowej ogłoszeń o zamówieniach publicznych zgłosił, jak już mówiłem wcześniej, NIK. Według NIK realizacja tego obowiązku pociągnie za sobą znaczne koszty i utrudni dostęp do zamówień małym i średnim przedsiębiorcom. Zdaniem komisji oraz rządu wprowadzenie z 12-miesięcznym vacatio legis obowiązku publikacji ogłoszeń na stronie internetowej pociągnie za sobą niewielkie koszty. Publikacja w Internecie jest bowiem najtańszym z możliwych sposobów upublicznienia informacji. Realizacja tego obowiązku w istotny sposób ułatwi dostęp do zamówień sektorowi małych i średnich przedsiębiorstw, ponieważ po raz pierwszy nałożony zostanie obowiązek publikacji ogłoszeń o zamówieniach o wartości poniżej 30 tys. euro, o które to zamówienia ze względu na ich charakter ubiegają się małe i średnie przedsiębiorstwa. Dodatkowo wskazać należy, że publikacja tych informacji przez zamawiającego udostępni te informacje przede wszystkim firmom lokalnym z terenu danej gminy, powiatu, co nie zostałoby osiągnięte przez publikację ogłoszeń na stronach internetowych Urzędu Zamówień Publicznych.</u>
          <u xml:id="u-264.22" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Komisja uważa, że zamawiający będzie miał prawo żądać specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wskazania przez dostawcę lub wykonawcę w ofercie części zamówienia, której wykonanie zamierza on powierzyć osobie trzeciej. Poszerza się gamę środków należytego zabezpieczenia wykonania umowy o ustanowienie zastawu rejestrowego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Pozwoli to małym i średnim firmom, w razie braku środków finansowych, na odciążenie swoich finansów. Ponadto Rada Ministrów ma określić rodzaje oraz wartość zamówień, co do których konieczne jest wniesienie należytego zabezpieczenia wykonania zamówienia, wysokość zabezpieczenia oraz sposób jego wnoszenia i zwrotu.</u>
          <u xml:id="u-264.23" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W zmianie 22. komisja postanowiła unormować drażliwy dziś problem arbitrów. Chodzi o to, iż często pojawiają się skargi na ich postępowanie, nierzetelność rozstrzygania spraw, niesprawiedliwe wyroki, stronniczość. W związku z powyższym komisja zaproponowała danie prezesowi Urzędu Zamówień Publicznych ustawowego prawa skreślenia z listy arbitrów, o których mowa w nowym art. 92 ust. 3. W ust. 4 tego artykułu zdefiniowano pojęcie rażącego naruszenia obowiązków arbitra. Skreślenie arbitra z listy arbitrów następować będzie w drodze decyzji administracyjnej prezesa urzędu.</u>
          <u xml:id="u-264.24" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W artykułach przejściowych zaproponowano, aby do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, zawartych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, stosować przepisy dotychczasowe, a wykonawcze nie dłużej niż przez 12 miesięcy. Ustawa miałaby wejść w życie 3 miesiące od daty opublikowania, z wyjątkiem ogłoszeń na stronie internetowej, które miałyby zafunkcjonować po upływie 12 miesięcy od daty ogłoszenia ustawy.</u>
          <u xml:id="u-264.25" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Na zakończenie chciałbym powiedzieć, iż projekt nie rodzi znacznych skutków finansowych dla budżetu państwa i uzyskał pozytywną opinię Komitetu Integracji Europejskiej i rządu.</u>
          <u xml:id="u-264.26" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zwracam się do Wysokiej Izby o przychylne rozpatrzenie sprawozdania i skierowanie projektu do trzeciego czytania. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-264.27" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-265.1" who="#StanisławZając">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-265.2" who="#StanisławZając">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-265.3" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Zdzisława Kałamagę w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#ZdzisławKałamaga">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#ZdzisławKałamaga">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Prezesie! Tak się akurat składa, że miesiąc temu robiliśmy już jedną nowelizację dostosowującą prawo o zamówieniach publicznych do rozwiązań Unii Europejskiej. Gdyby lepsza była koordynacja prac w parlamencie, można by było jedną i drugą inicjatywę w tej kwestii połączyć i byłoby mniej problemów z tym związanych.</u>
          <u xml:id="u-266.2" who="#ZdzisławKałamaga">Panie Marszałku! Chcę powiedzieć, że zapisy dotyczące art. 9, zdaniem Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zamawiającym nic nie dają, nie ma tam bowiem informacji o tym, czy zamówienie zostało wykonane z należytą starannością, a nawet czy w ogóle zostało wykonane, bo mowa jest o udzielonych zamówieniach, nie zaś o wykonanych zamówieniach. Mamy bardzo poważną wątpliwość, jeśli chodzi o przepisy dotyczące organizacji przedsiębiorców zrzeszających dostawców lub wykonawców uprawnionych do wnoszenia środków odwoławczych. Uważamy, że ten zapis jest pewnego rodzaju fikcją, dlatego że należy wprowadzić w ustawie takie konstrukcje, aby to zamawiający bał się składającego protest wykonawcy, nie zaś takie, aby wykonawca chował się pod płaszczem organizacji. Bardzo istotna jest również odpowiedź na pytanie, które organizacje są reprezentatywne, bo takie sformułowanie jest, i jakimi kryteriami będzie się posługiwał prezes Urzędu Zamówień Publicznych, wydając decyzje, o których mowa w art. 79b ust. 3. Według stanu proponowanego należy rozumieć, że pozostawiono to jego uznaniu, co wydaje się rozwiązaniem niezbyt trafnym.</u>
          <u xml:id="u-266.3" who="#ZdzisławKałamaga">Jeśli chodzi o zmiany w art. 19, powodują one, że wracamy w jakiś sposób do punktu wyjścia, bo nie wiemy cały czas, o jakie opłaty chodzi. Przy obowiązującym zapisie można było dojść do interpretacji, że chodzi o opłaty lub składki na ubezpieczenia, a w nowym brzmieniu będzie zapewne chodziło o wszelkie możliwe opłaty lokalne, z tytułu czynności cywilnoprawnych, ale także np. abonamentowe za używanie odbiorników radiowych i telewizyjnych itd. Czy nie będzie to fikcja? Na jakiej bowiem podstawie będziemy weryfikować prawdziwość oświadczenia, że wykonawca opłaca np. abonament radiowo-telewizyjny?</u>
          <u xml:id="u-266.4" who="#ZdzisławKałamaga">Art. 20 wprowadza pojęcie komisji przetargowej. Mamy wątpliwość, dlaczego ma być ona obligatoryjna tylko przy zamówieniach o wartości powyżej 30 tys. euro. I co to znaczy, że członkowie komisji przygotowują i przeprowadzają postępowanie? Zdaniem Klubu Parlamentarnego SLD przygotowanie i przeprowadzenie postępowania powinno należeć wyłącznie do zamawiającego, który może to zresztą zlecić podmiotowi zewnętrznemu. Komisja przetargowa powinna wykonywać jedynie czynności od otwarcia ofert włącznie. Proponujemy w poprawkach inny zapis tego punktu.</u>
          <u xml:id="u-266.5" who="#ZdzisławKałamaga">W ust. 4 art. 20a jest zapis, że wyboru najkorzystniejszej oferty - podkreślam, wyboru oferty najkorzystniejszej - dokonuje kierownik jednostki, zatwierdzając propozycję komisji przetargowej. Jest to pewnego rodzaju sprzeczność. Jeżeli kierownik ma zatwierdzić propozycję komisji, to na czym polega jego wybór? A co w przypadku, gdy kierownik stwierdzi uchybienia w pracy komisji? Chociaż zgadzamy się z tezą, że na podstawie innych przepisów kierownik jednostki, zamawiający jest i tak za wszystko odpowiedzialny, także za rozstrzygnięcia komisji przetargowej.</u>
          <u xml:id="u-266.6" who="#ZdzisławKałamaga">W art. 25 mówi się o osobach odpowiedzialnych za przeprowadzenie postępowania. W tym kontekście, o którym mówiłem wcześniej, mam pytanie: Czy to jest kierownik jednostki zamawiającej, czy członkowie komisji przetargowej, a może biegli rzeczoznawcy, czy wreszcie ktoś inny?</u>
          <u xml:id="u-266.7" who="#ZdzisławKałamaga">Jeśli chodzi o art. 27a, tu pewne nieporozumienie chyba jednak występuje i trzeba je wyjaśnić na posiedzeniu komisji, bo trzeba rozróżnić całkowicie błędnie sporządzony kosztorys szczegółowy, ofertowy, od drobnej, oczywistej omyłki w treści oferty. Może być przecież tak, że oferta z drobną omyłką w obliczeniu ceny oferty może być wyraźnie najkorzystniejsza.</u>
          <u xml:id="u-266.8" who="#ZdzisławKałamaga">W art. 27b proponujemy, żeby wyraz „przeznaczył” zamienić na wyrazy „może przeznaczyć”, bo jeśli tej zmiany nie będzie, to będzie to prowadziło do jeszcze większej możliwości manipulacji postępowaniami, prowadzącej do ich unieważnień, praktycznie zawsze, gdy zamawiający zechce to uczynić.</u>
          <u xml:id="u-266.9" who="#ZdzisławKałamaga">Zamysł zawarty w ust. 3 art. 27b jest godny poparcia, tylko tyle, że powstają pytania: Kto będzie orzekał o winie zamawiającego i co to oznacza, jakie koszty są uzasadnione i kto będzie rozstrzygał o ich wysokości? Bo może być taka sytuacja, że oferent przygotował ofertę we własnym zakresie, co kosztowało go np. 2 dni pracy i 200 zł, ale mógł jednocześnie zlecić to na zewnątrz i to kosztowało go kwotę np. 10 razy większą. Które z tych kosztów są uzasadnione i czy zamawiający może stwierdzić, że oferent mógł sam przygotować ofertę, bez zlecania tego podmiotowi zewnętrznemu?</u>
          <u xml:id="u-266.10" who="#ZdzisławKałamaga">W art. 29 jest zapis o zamieszczeniu ogłoszenia na stronie internetowej. Zgadzam się i wszyscy się tutaj zgadzamy, że trzeba ten przekaz informacyjny ucywilizować, dostosować do czasów nam współczesnych, natomiast mamy wątpliwości, czy akurat w tym akcie prawnym obligatoryjne tworzenie ogłoszeń czy stron internetowych jest zgodne z konstytucją, a jeżeli jest, to czemu te informacje w końcu miałyby służyć. Chyba nikt nie wyobraża sobie, że wykonawcy będą codziennie przeglądać kilkadziesiąt tysięcy, a może nawet i więcej, stron internetowych, żeby znaleźć te ogłoszenia, chyba że na publikacje ogłoszeń udostępni swoją stronę Urząd Zamówień Publicznych. Proponujemy, żeby spowodować, aby nie było obowiązku tworzenia strony internetowej, aby to było fakultatywne, bo co będzie na przykład w przypadku, kiedy zamawiający incydentalnie, raz na 10 lat, będzie składał zamówienie w trybie ustawy o zamówieniach publicznych?</u>
          <u xml:id="u-266.11" who="#ZdzisławKałamaga">Również pomysł dotyczący możliwości przedłużenia czasu związania ofertą o kolejne 45 dni (zmiana w art. 40) wydaje się co najmniej dyskusyjny, bo poza opieszałym działaniem zamawiającego trudno znaleźć jakiekolwiek uzasadnienie. W jakiej to sytuacji będzie potrzebował aż 90 dni na przeprowadzenie oceny, wybór oferty najkorzystniejszej i podpisanie umowy? Przypomnę, że termin 90 dni był już w ustawie i w nowelizacji z 1997 r. został zmieniony na 45 dni.</u>
          <u xml:id="u-266.12" who="#ZdzisławKałamaga">Zmiany art. 40, 42 i 43 moim zdaniem są w tym momencie nie za bardzo potrzebne, dlatego że nowelizują zapisy dopiero co znowelizowane, miesiąc temu. Po drugie, na dobrą sprawę niczego istotnego nie wprowadzają.</u>
          <u xml:id="u-266.13" who="#ZdzisławKałamaga">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej składa 17 poprawek i będzie głosował w zależności od sposobu ich rozpatrzenia przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw. Wnoszę o skierowanie projektu do ponownego rozpatrzenia w Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-267.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Rejczaka w imieniu Klubu Poselskiego...</u>
          <u xml:id="u-267.2" who="#StanisławZając">Nie widzę pana posła.</u>
          <u xml:id="u-267.3" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Józefa Gruszkę w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#JózefGruszka">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Kolejna nowelizacja ustawy o zamówieniach publicznych z dnia 10 czerwca 1994 r. Nowelizacji właśnie w tej ustawie było bardzo dużo. Czemu to przypisać? Dlaczego się tak dzieje? Rzecz wygląda w ten sposób, że z jednej strony intencją parlamentu jest to, żeby coraz bardziej uszczelnić korzystanie z pieniędzy publicznych przez wykonawców i dać czytelne ramy wykonaniu zadań na rzecz instytucji publicznych. To jest oczywiście jasne i nie może wywoływać kontrowersji.</u>
          <u xml:id="u-268.1" who="#JózefGruszka">Kolejna nowelizacja, nad którą dzisiaj się zastanawiamy i której się przypatrujemy, jest zredagowana przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw. Stare przysłowie powiada, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Myślę, że to warto zauważyć akurat w tym miejscu. Dlaczego? Ponieważ intencje są tutaj bardzo różnie widziane. To jedna sprawa. Druga sprawa: kończy się kadencja Sejmu. Właściwie brakuje nam jeszcze tylko bodajże trzech posiedzeń, by zakończyć III kadencję.</u>
          <u xml:id="u-268.2" who="#JózefGruszka">Teraz pytanie do Wysokiej Izby. Myślę, że stawiamy je sobie wszyscy. Również Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego zastanawia się nad tym, co lepiej zrobić: Czy zgodzić się na rozwiązania przedkładane przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw, czy też próbować jeszcze bardziej poprawiać tę bardzo ważną ustawę. Nie ma prostej odpowiedzi na tak postawione pytanie. To chciałbym bardzo mocno podkreślić.</u>
          <u xml:id="u-268.3" who="#JózefGruszka">Mógłbym oczywiście starać się po raz kolejny omawiać zmiany, ale myślę, że pan poseł przemawiający w imieniu wnioskodawców jako sprawozdawca, pan poseł Szczepański zrobił to znakomicie i katalog zmian został przedstawiony.</u>
          <u xml:id="u-268.4" who="#JózefGruszka">Polskie Stronnictwo Ludowe na tym etapie nie zgłasza poprawek z tego względu, że, jak powiadam, chcielibyśmy również zauważyć i podnieść intencje, które kierowały wnioskodawcami. Myślę, że na początku następnej kadencji trzeba będzie do tego tematu wrócić. Natomiast chciałbym, żeby nadzieja, jaką małe i średnie przedsiębiorstwa wiążą z tą nowelizacją się zmaterializowała i mogła zaskutkować.</u>
          <u xml:id="u-268.5" who="#JózefGruszka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego będzie głosował za sprawozdaniem. Oczywiście w tej chwili mamy 16 poprawek zgłoszonych przez SLD, na pewno komisja zbierze się raz jeszcze, ale będziemy głosowali zgodnie z intencją, jaka jest zawarta w sprawozdaniu. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Rejczaka w imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#JanRejczak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przypadł mi w udziale obowiązek przedstawienia Wysokiej Izbie stanowiska klubu Akcji Wyborczej Solidarność w sprawie komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. Pragnę podkreślić, że ustawa z 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych jest podstawowym aktem normującym wydatkowanie środków publicznych. Od momentu napisania tej ustawy wiele zmieniło się w życiu naszej ojczyzny. Sama ustawa też była kilkakrotnie nowelizowana. W tym roku 11 maja Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. Tę nowelizację przedstawił Wysokiej Izbie rząd Rzeczypospolitej Polskiej, a intencją nowelizacji było dostosowanie prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej w zakresie zamówień publicznych. Omawiany dziś projekt zmieniający ustawę o zamówieniach publicznych jest przedstawiony i przygotowany przez sejmową Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw. Jego celem jest ustawowe uwzględnienie w obszarze zamówień publicznych potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw. Jest pewna obawa i wątpliwość, czy w kilka dni po podpisaniu przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej poprzedniej nowelizacji, o której mówiłem, zasadne jest dokonywanie kolejnej, tym bardziej że większość zaproponowanych poprawek w niewielkim zakresie zmienia ustawę, a najbardziej zasadnicza poprawka przedstawiona w art. 79a i 79b może nawet przynieść efekty odwrotne do zamierzonych. Są też inne wątpliwości wynikające stąd, że chyba jest potrzeba, aby na nowo napisać ustawę o zamówieniach publicznych, a więc jest potrzebna szersza nowelizacja. Proponowane tutaj zmiany zostały jednak pozytywnie ocenione i przyjęte przez Radę Ministrów. Klub Akcji Wyborczej Solidarność również wnosi o przyjęcie sprawozdania Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zamówieniach publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-271.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Jerzego Feliksa Budnika w imieniu Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#JerzyFeliksBudnik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Prezesie! Mam zaszczyt odnieść się w imieniu Klubu Parlamentarnego Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego do komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych z druku nr 2862. Nie jest to pierwsza nowelizacja tej ustawy, na co zwrócili uwagę moi przedmówcy. W obecnej kadencji Sejmu było ich już kilka. Celem tej jest uwzględnienie w ustawie o zamówieniach publicznych potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw. Zaproponowane w projekcie rozwiązania wychodzą naprzeciw uczestnikom postępowania o udzielenie zamówień publicznych z tego właśnie sektora, który czuje się dyskryminowany, jeżeli chodzi o dostęp do zamówień publicznych. Do takich właśnie rozwiązań służących małym i średnim przedsiębiorstwom należą m.in. nowe przepisy pozwalające na wnoszenie środków odwoławczych przez organizacje przedsiębiorców i pracodawców zrzeszających dostawców lub wykonawców wpisanych na listę prowadzoną przez prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. To te organizacje mają przecież statutowy obowiązek bronienia interesów swoich członków, szczególnie tych najsłabszych, których nie stać na zatrudnienie fachowej pomocy prawnej, a bez niej w sporze z zamawiającymi stają oni na straconej pozycji.</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#JerzyFeliksBudnik">Zupełnie inną sprawą jest to, że korzystanie ze środków odwoławczych ze względu na lokalne powiązania i układy polityczno-towarzysko-biznesowe bywa dla skazanego na funkcjonowanie w takim układzie przedsiębiorcy wręcz zabójcze. I z tego powodu nie w każdym przypadku nawet ewidentnego naruszenia przepisów ustawy przedsiębiorcy decydują się na sięganie po zagwarantowane im w ustawie środki odwoławcze. Teraz to się może zmienić.</u>
          <u xml:id="u-272.2" who="#JerzyFeliksBudnik">Niewątpliwie do większej jawności postępowania przetargowego przyczyni się nowy przepis nakazujący zamawiającemu publikowanie ogłoszeń o przetargu na stronie internetowej oraz w siedzibie zamawiającego w miejscu publicznie dostępnym co najmniej na 7 dni przed terminem składania ofert, jeżeli wartość zamówienia nie przekracza równowartości kwoty 30 tys. euro. Podkreślić trzeba, że wiele rozwiązań proponowanych w projekcie komisyjnym Urząd Zamówień Publicznych postulował już w raporcie na temat patologii w zamówieniach publicznych z kwietnia 2000 r. Nie chcąc o tak późnej porze przedłużać debaty nad tym niekontrowersyjnym, mam nadzieję, projektem, tym bardziej że bardzo obszernie został on omówiony przez pana posła sprawozdawcę, chcę zadeklarować, że mój klub parlamentarny, klub Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, udziela poparcia komisyjnemu projektowi ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych z druku nr 2862 i wyraża nadzieję, że zostanie on w wersji zaproponowanej przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw jak najszybciej uchwalony. Uważamy bowiem, że przedstawione w projekcie rozwiązania przyczynią się do poprawy przejrzystości procedur przetargowych oraz do dalszego porządkowania systemu zamówień publicznych, a przy tym, co było przecież głównym celem tej nowelizacji, ułatwią małym i średnim przedsiębiorstwom dostęp do zamówień publicznych.</u>
          <u xml:id="u-272.3" who="#JerzyFeliksBudnik">Na koniec mam uwagę. Szkoda, że pan poseł Kałamaga nie przekazał uwag wcześniej swojemu koledze klubowemu. Pracujemy teraz pod presją czasu, na co zwrócił uwagę pan poseł Gruszka. Ta ustawa pewnie nie będzie nigdy doskonała, będzie jeszcze wiele razy nowelizowana, a chodzi o to, i takie są oczekiwania sektora małych i średnich przedsiębiorstw, żebyśmy zdążyli z tą nowelizacją jeszcze w tej kadencji. Nie wiem, czy po wniesieniu tylu poprawek zdążymy. Muszę powiedzieć, że inicjatorami projektu komisyjnego byli właśnie koledzy klubowi pana posła Kałamagi, a najbardziej pracowitym posłem w podkomisji był jej przewodniczący pan poseł Szczepański. Udało nam się uzyskać w tej sprawie porozumienie ponad podziałami. Ten projekt został przyjęty w Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw jednogłośnie, także przez posłów z klubu SLD. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-273.1" who="#StanisławZając">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-273.2" who="#StanisławZając">Panie pośle, to nie może być polemika.</u>
          <u xml:id="u-273.3" who="#StanisławZając">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#ZdzisławKałamaga">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Chciałbym zabrać głos w trybie sprostowania, żeby nie zostało odebrane to w ten sposób, że jest to inicjatywa klubowa. Jest to niewątpliwie inicjatywa mojego kolegi Wiesława Szczepańskiego. Natomiast jest pewne nieszczęście z procedowaniem nad tą ustawą, panie pośle. Komisja Małych i Średnich Przedsiębiorstw załatwia dla małych i średnich przedsiębiorstw interesy dzięki zapisom zawartym w tej ustawie, a za chwilę jakaś inna komisja załatwi swoje własne interesy, natomiast wątpliwości pozostaną. Rzeczywiście potrzebna jest kompleksowa nowelizacja tej ustawy. Gdyby do końca zostały doprowadzone prace Komisji Nadzwyczajnej, która była powołana do pracy nad projektem chyba z druku nr 1720, jeśli dobrze pamiętam, to nie mielibyśmy dzisiaj tego typu wątpliwości. Interesy wszystkich, i zamawiających, i wykonawców, są dla mnie jako występującego w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej jednakowo ważne. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-275.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu prezesa Urzędu Zamówień Publicznych pana Mariana Lemke.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#MarianLemke">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Tak się składa, że w zeszłym tygodniu pan prezydent podpisał ustawę nowelizującą ustawę o zamówieniach publicznych i oto chwilę później mamy do czynienia z następnym projektem zmian w ustawie o zamówieniach publicznych. Ta świeżo podpisana nowelizacja ustawy o zamówieniach publicznych z 22 czerwca, uchwalona z inicjatywy rządu, miała na celu dostosowanie polskiego prawa o zamówieniach publicznych do prawa europejskiego. I to zadanie w ramach tej nowelizacji zostało wykonane. Natomiast przygotowany z inicjatywy Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw projekt zmian w ustawie o zamówieniach publicznych jest projektem niezależnym od poprzedniego, jest jego ważnym uzupełnieniem, i nic nie stoi na przeszkodzie, żeby obie te zmiany zostały przyjęte. Nie ma tutaj sprzeczności.</u>
          <u xml:id="u-276.1" who="#MarianLemke">Projekt, nad którym dzisiaj dyskutujemy, zawiera przepisy porządkujące, zwiększa dostęp do zamówień publicznych, zwiększa przejrzystość procedur, zwiększa konkurencyjność. Zmiany, które są zaproponowane, są wprowadzone nie tylko w interesie małych i średnich przedsiębiorstw. Nie można o tym projekcie mówić, że jest to wąski projekt, mający na celu tylko i wyłącznie uwzględnienie interesów małych i średnich przedsiębiorstw, dlatego że zmiany, które powodują łatwiejszy dostęp do informacji, które zwiększają pozycję oferenta, które wzmacniają prawa i również wzmacniają narzędzia ochrony interesów oferentów, działają nie tylko na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw, ale i na rzecz wszystkich firm, wszystkich przedsiębiorstw, które będą się ubiegać o zamówienia publiczne w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-276.2" who="#MarianLemke">Stanowisko rządu względem tego projektu, które zostało złożone na ręce marszałka w dniu 3 lipca br., jest pozytywne. Warto przypomnieć również, iż stanowisko Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw wobec uwag Najwyższej Izby Kontroli do tego projektu, o którym obszernie mówił pan poseł sprawozdawca, również jest całkowicie zgodne ze stanowiskiem rządu. W stanowisku rządu przede wszystkim trzy zmiany, trzy grupy poprawek zasługują na szczególną uwagę i tak się równocześnie składa, że te trzy grupy zmian wywołały w dniu dzisiejszym polemikę.</u>
          <u xml:id="u-276.3" who="#MarianLemke">Po pierwsze, na pozytywną opinię rządu zasługują zaproponowane w nowelizacji zmiany dotyczące nałożenia obowiązku publikacji ogłoszeń o zamówieniach publicznych na stronach internetowych. Warto przypomnieć, że takie same rozwiązania są przewidywane w rządowym programie rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce na lata 2001–2006. Do uwag, które odnośnie do tego rozwiązania zostały zgłoszone, chciałbym jeszcze dorzucić następujące słowa komentarza.</u>
          <u xml:id="u-276.4" who="#MarianLemke">Wprowadzenie obowiązku publikacji ogłoszeń dotyczy przede wszystkim, co najważniejsze, ogłoszeń o postępowaniach o wartości poniżej 30 tys. euro, w przedziale od 3 tys. euro do 30 tys. euro, a więc takich, które w obowiązującym stanie prawnym nie muszą być publikowane i do których powszechny dostęp publiczny jest ułomny, często fikcyjny. Publikacja tego typu ogłoszeń w znacznym stopniu powinna zwiększyć nieskrępowany publiczny dostęp do tych zamówień.</u>
          <u xml:id="u-276.5" who="#MarianLemke">Nie jest to, wbrew temu, co się mówi, rozwiązanie kosztowne. Zgadzam się tu całkowicie z panem posłem Szczepańskim, że publikacja informacji w Internecie jest najtańszym z możliwych sposobów publikacji informacji. Dodatkowo przepis ten wchodzi w życie po okresie 12-miesięcznego vacatio legis, tak że zamawiający będą mieli możliwość przygotowania się do tego nowego obowiązku.</u>
          <u xml:id="u-276.6" who="#MarianLemke">Nie jest również tak, ażeby ten przepis nakładał obowiązek na każdego zamawiającego prowadzenia własnej strony internetowej. Sposób sformułowania tego zapisu w projekcie ustawy zmieniającej ustawę o zamówieniach publicznych dopuszcza na przykład takie rozwiązanie, jakie już od paru lat funkcjonuje na przykład w Krakowie, gdzie zarząd miasta prowadzi internetowy lokalny biuletyn zamówień publicznych, w którym publikowane są ogłoszenia wszystkich jednostek komunalnych. I nie jest wcale tak, ażeby każda szkoła musiała prowadzić własny serwer internetowy. Reasumując stanowisko rządu, to jest ono w kwestii publikacji ogłoszeń w Internecie całkowicie zgodne ze stanowiskiem zawartym w sprawozdaniu komisji. Zmiana zaproponowana dzisiaj przez pana posła Kałamagę, ażeby w miejsce obowiązku publikacji ogłoszeń wprowadzić możliwość takich publikacji, tak naprawdę pozbawia ten przepis skuteczności, ponieważ możliwość publikacji takich ogłoszeń w Internecie istnieje już obecnie, a brak obowiązku spowoduje, że nadal rzadko administracja będzie z tej możliwości korzystać. Rząd w swoim stanowisku popiera także zawarte w projekcie propozycje uregulowania w ustawie o zamówieniach publicznych kwestii funkcjonowania komisji przetargowych. Warto zresztą zauważyć, że propozycja ustawowego uregulowania funkcjonowania, zasad powoływania i uprawnień komisji przetargowej była podnoszona już od pewnego czasu w materiałach Urzędu Zamówień Publicznych. Mówiąc szczerze, dodawany w tej nowelizacji art. 20a dotyczący komisji przetargowej jest w miarę jasny i nie powinien budzić wątpliwości. Z jednej strony nakłada on obowiązek powołania komisji przetargowej na zamawiającego, jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 30 tys. euro, z drugiej strony w ust. 2 wprowadza ważną zasadę - regulując w istotny sposób sprawę, która dzisiaj budzi różne wątpliwości - że członkami komisji przetargowej mogą być wyłącznie pracownicy zamawiającego, a inne osoby niebędące pracownikami mogą uczestniczyć w pracach komisji wyłącznie w charakterze doradców, nie mogą za zamawiającego w żaden sposób uczestniczyć w podejmowaniu decyzji. W żadnym razie tekst ustawy zaproponowany przez Komisję Małych i Średnich Przedsiębiorstw nie zmienia zasady, że wyboru najkorzystniejszej oferty dokonuje kierownik jednostki lub osoba przez niego upoważniona. Tenże kierownik ponosi oczywiście odpowiedzialność za dokonany wybór, natomiast członkowie komisji przetargowej wyłącznie proponują wybór oferty najkorzystniejszej; kierownik jednostki zamawiającej ma prawo tę propozycję przyjąć, zatwierdzając ją, i w ten sposób dokonać wyboru bądź też nie przyjąć tej propozycji i w ten sposób odrzucić propozycję komisji przetargowej. Natomiast w propozycji poprawek do projektu przedłożonych przez pana posła Kałamagę, wydaje się wbrew uzasadnieniu, które zostało przedstawione, wprowadzono zasadę odwrotną: mianowicie komisja przetargowa dokonuje wyboru oferty najkorzystniejszej, jako że czytam w tym projekcie na końcu nowego proponowanego ust. 3 art. 20a, że komisja przetargowa wskazuje ofertę najkorzystniejszą. W tym wypadku nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, kto zatem odpowiada za ewentualnie nieprawidłowy wybór oferty, za ewentualne naruszenia ustawy o zamówieniach publicznych przy dokonywaniu wyboru oferty. Rząd pozytywnie w swoim stanowisku ocenił propozycję umożliwienia organizacjom zrzeszającym dostawców i wykonawców wnoszenia środków odwoławczych. Uzasadnienie zostało przez pana posła Budnika przedstawione w sposób bardzo klarowny. Rzeczywiście jest tak, że dzisiaj mimo istniejących możliwości, w szczególności na rynkach lokalnych, oferenci, mając pełne podstawy do wniesienia protestów i do odwołań, obserwując ewidentne wręcz naruszenia ustawy o zamówieniach publicznych, boją się skorzystać z przysługującego im prawa, boją się, że zostaną w następnych postępowaniach przez zamawiającego ukarani za to, że ośmielili się kierować protesty do Urzędu Zamówień Publicznych. Umożliwienie organizacjom pracodawców i przedsiębiorców zrzeszających dostawców i wykonawców wnoszenia protestów, przy uwzględnieniu, co zostało zrobione w sprawozdaniu komisji, pewnych zastrzeżeń rządu co do poprzedniej wersji tego zapisu, a mianowicie tak jak jest w sprawozdaniu komisji, kiedy przepisy jednoznacznie regulują kwestie terminów, w jakich mogą być wnoszone protesty, kwestie zakresu tych protestów. Wydaje się, że te przepisy są z jednej strony klarowne, z drugiej jak najbardziej potrzebne, jak najbardziej zasadne i powinny być skutecznym narzędziem korygowania nieprawidłowo przygotowywanych i prowadzonych postępowań, i to na bardzo wstępnym etapie, mianowicie na etapie przygotowania dokumentacji przetargowej przed złożeniem ofert, przed ostatecznym rozstrzygnięciem postępowania.</u>
          <u xml:id="u-276.7" who="#MarianLemke">Reasumując, zgodnie ze stanowiskiem rządu projekt przygotowany z inicjatywy Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw generalnie zasługuje na poparcie. Te zmiany czy zastrzeżenia przedstawione w stanowisku rządu w stosunku do projektu komisyjnego zostały w toku prac komisji całkowicie uwzględnione. Zatem projekt ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych zawarty w sprawozdaniu Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw w druku nr 3076 w opinii rządu zasługuje na całkowite poparcie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu prezesowi.</u>
          <u xml:id="u-277.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji, pana posła Wiesława Andrzeja Szczepańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W kilku punktach chciałbym się odnieść do wypowiedzi mojego kolegi parlamentarnego, który zakwestionował parę artykułów tej nowelizacji. Przede wszystkim 90% tych artykułów zostało w pełni przepisanych i wynegocjowanych w poprzedniej nowelizacji z druku nr 1720. Jak pamiętamy, komisja dojechała do druku nr 102 w swoich projektach i te artykuły nie budziły kontrowersji, zostały wynegocjowane w trakcie prac tej podkomisji i w związku z tym zostały tu przeniesione, jak już mówiłem wcześniej. Nie miały one możliwości zaistnienia w tej nowelizacji, która dostosowała polskie prawo do prawa Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Pan poseł kwestionuje art. 25, proponując wykreślić ust. 16 mówiący, że nie powinno być zmiany dotyczącej imienia i nazwiska osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie postępowania o zamówienie publiczne, ponieważ nie ma możliwości stwierdzenia, kto to jest. Chciałbym, żeby pan poseł sięgnął do zmiany 3 w art. 20a, która mówi, iż członkowie komisji przetargowej przygotowują i przeprowadzają postępowanie przetargowe. W związku z tym już tu mamy wskazanie, kim mają być te osoby. Są to członkowie komisji przetargowej, ponieważ oni są odpowiedzialni za przeprowadzenie przetargu. Tak więc definicję tych osób mamy już wcześniej, czyli będzie...</u>
          <u xml:id="u-278.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Za co kierownik jest odpowiedzialny?)</u>
          <u xml:id="u-278.3" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Kierownik jest odpowiedzialny za wybór, za zatwierdzenie wyboru oferty, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-278.4" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Jeśli chodzi o propozycje pana posła do art. 40, mówiącego o tym, iż zbędne wydaje się przedłużenie o następne 45 dni związania z ofertą, że jest to już 90 dni, to przypomnę, że w dotychczasowym brzmieniu art. 40 ust. 2 jest zapis, który mówi, iż przed upływem terminu związania złożoną ofertą zamawiający może zwrócić się do dostawców i wykonawców o przedłużenie terminu o czas oznaczony. Co to oznacza? Że może żądać nawet 120 dni i dostawcy nie mogą zaprotestować. Myśmy przyjęli zapis, który mówi, że maksymalnie okres związania z ofertą może trwać tylko 90 dni. Natomiast dzisiaj zapis w ustawie dawał pozwolenie zamawiającemu na przedłużenie na czas nieokreślony, to znaczy oznaczony, ale mówiący nawet o 100 dniach związania z ofertą i oferent nie mógł się wycofać z tego przetargu, jeśli dalej chciał w nim uczestniczyć.</u>
          <u xml:id="u-278.5" who="#WiesławAndrzejSzczepański">Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze dwie dość ważne sprawy. Kwestia związana z karami, a właściwie z winą, o której pan poseł wspominał. Przede wszystkim my mówimy o tym, iż winę musi udowodnić sąd. Trudno, aby oferent ponosił koszty tego, iż zamawiający nie ogłosił w biuletynie zamówień publicznych kwestii przetargowej po to, żeby poznać tylko cenę oferty i za chwilę unieważnić przetarg. Chciałbym zwrócić uwagę na opinię sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej, który mówi, że przyjęta przez projektodawcę w ramach nowego brzmienia art.27b konstrukcja przysługującego dostawcy lub wykonawcy roszczenia o zwrot uzasadnionych kosztów uczestnictwa w postępowaniu, w szczególności kosztów przygotowania oferty - w przypadku unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne we wskazanych przypadkach - odpowiada konstrukcji środka odwoławczego w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektyw: 89/665 oraz 92/13. Czyli jest to zapis zgodny z prawem Unii Europejskiej. Jak również zapis mówiący o tym, iż dajemy prawo samorządom gospodarczym, w sensie ogólnym, do złożenia protestu i odwołań, jest zgodny z prawem Unii Europejskiej, ponieważ w pkt. 4 opinii KIE jest napisane, iż proponowane w przepisie art. 79a rozszerzenie kręgów podmiotów uprawnionych do składania środków odwoławczych względem czynności zamawiającego nie wykracza poza dopuszczalny zakres podmiotowy wyznaczony przez regulacje przepisów dyrektyw nr 89 i 92, zgodnie z którymi środki odwoławcze są dostępne co najmniej każdemu podmiotowi, który miał interes prawny w uzyskaniu danego zamówienia.</u>
          <u xml:id="u-278.6" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W związku z tym chodzi o jedną sprawę, o której wspomniałem, samorząd, który został zdefiniowany na podstawie tych czterech ustaw, a wcześniej określony w ustawie o agencji wspierania przedsiębiorczości, rzeczywiście - jak tu kolega wspomniał - będzie miał szansę, przede wszystkim ma ludzi do tego, żeby ocenić, czy specyfikacja jest właściwie sporządzona, czy nie, już pod konkretnego oferenta. Dziś bowiem jest tak, iż czasami, ogłaszając przetarg, ktoś szykuje specyfikację specjalnie pod określoną firmę. A przedsiębiorca nie będzie protestował z jednego względu - jak powiedziałem - bo wie o tym, że tego przetargu np. w gminie już nie wygra, a opinia o nim będzie taka, iż próbuje protestować, odwoływać się.</u>
          <u xml:id="u-278.7" who="#WiesławAndrzejSzczepański">W tym momencie samorządowi dajemy prawo do protestowania tylko w związku ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia na 6 dni przed składaniem ofert - my specjalnie przyjęliśmy w swoich zapisach to, że nie ma możliwości protestowania, jeśli chodzi o wynik przetargu, gdybyśmy bowiem protestowali w związku z wynikiem przetargu, to byłoby jednoznaczne, w czyim imieniu występuje samorząd, wiadomo, że występuje w imieniu tego, który przegrał albo który chciałby złożyć protest - dzisiaj występuje on bezimiennie, ponieważ w dobrej wierze, dbając o środki publiczne, protestuje w związku z tym, czego dokonuje zamawiający, z tym, że łamie ustawę o specyfikacji istotnych warunków zamówienia poprzez niewłaściwe jej przygotowanie. Dlatego nie chcieliśmy również dawać tego trzeciego prawa, które ma dziś oferent, czyli pójścia do sądu, bo to wydłużyłoby procedurę. Mówimy tylko jedno - 6 dni przed składaniem ofert to jest czas, kiedy jeszcze można pewne sprawy wyprostować albo wyjaśnić. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-278.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-279.1" who="#StanisławZając">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-279.2" who="#StanisławZając">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Małych i Średnich Przedsiębiorstw w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-279.3" who="#StanisławZając">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-279.4" who="#StanisławZając">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-279.5" who="#StanisławZając">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 16. porządku dziennego: Drugie czytanie poselskiego projektu uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu (druk nr 2995).</u>
          <u xml:id="u-279.6" who="#StanisławZając">Sejm na poprzednim posiedzeniu przeprowadził pierwsze czytanie projektu uchwały, wysłuchując uzasadnienia przedstawionego przez pana posła Józefa Zycha.</u>
          <u xml:id="u-279.7" who="#StanisławZając">Sejm w głosowaniu przyjął zgłoszony podczas debaty wniosek o niezwłoczne przystąpienie do drugiego czytania projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-279.8" who="#StanisławZając">Przystępujemy zatem do drugiego czytania.</u>
          <u xml:id="u-279.9" who="#StanisławZając">Proponuję, aby w dyskusji Sejm wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-279.10" who="#StanisławZając">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-279.11" who="#StanisławZając">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-279.12" who="#StanisławZając">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-279.13" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu panią poseł Aleksandrę Jakubowską w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#AleksandraJakubowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub SLD w czasie pierwszego czytania wnioskował o skierowanie projektu uchwały do Komisji Kultury i Środków Przekazu, uważając, że Sejm - najwyższa władza ustawodawcza w Polsce - swoim autorytetem powinien wspierać przedsięwzięcia wielkie, które ogarniają swoim zakresem nie tylko jednostkowe dobra kultury narodowej, ale mają charakter bardziej perspektywiczny, szerszy. Decyzją Wysokiej Izby ten wniosek nie został przyjęty. Projekt uchwały skierowano do drugiego czytania. Nie będę powtarzała argumentów, które w imieniu klubu przedstawiałam w czasie pierwszego czytania, mówiąc o tragicznej sytuacji wielu instytucji kulturalnych rozsianych po całej Europie, a nie tylko Europie, bo również w Ameryce Północnej, w Ameryce Południowej. Te argumenty zostały przedstawione i nie ma potrzeby, żeby teraz do nich powracać.</u>
          <u xml:id="u-280.1" who="#AleksandraJakubowska">Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w obecnej sytuacji budżetu znajduje się czasami w roli petenta u ministra finansów. Marne, mizerne środki budżetowe, które są przeznaczone dla tego resortu, uniemożliwiają ministrowi kultury i dziedzictwa narodowego dokonywanie działań w kierunku ochrony tego dziedzictwa nie tylko na terenie naszego kraju, bo jest wiele jednostek przekazanych samorządom, które po prostu sobie nie radzą, ale również ograniczają jego możliwości działania poza granicami kraju; tam, gdzie są przechowywane różne ważne dla kultury narodowej, dla historii, dobra materialne i duchowe.</u>
          <u xml:id="u-280.2" who="#AleksandraJakubowska">Oczywiście Sejm swoim autorytetem powinien wspierać wielkie przedsięwzięcia. Ale są również takie sytuacje, w których bez uchwały Sejmu powstają ciała społeczne, które działają na rzecz ochrony dziedzictwa narodowego. Takim przykładem może być powstała nie tak dawno Rada Dziedzictwa Archiwalnego, której przewodniczy prezydent Ryszard Kaczorowski. Jest to rada, która działa na rzecz ochrony naszego dziedzictwa archiwalnego poza granicami kraju, a swoją działalność prowadzi bez uchwały Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-280.3" who="#AleksandraJakubowska">Minister kultury i dziedzictwa narodowego nie może ograniczać swojej roli do próśb o wspomożenie budżetu ministerstwa z budżetu państwa, nie może być petentem u ministra finansów, nie może być również osobą, która otwiera, przecina, patronuje. Musi być również inicjatorem różnych działań społecznych, które będą gromadziły pieniądze pozabudżetowe, związane z mecenatem prywatnym, z przedsiębiorstwami, z firmami działającymi na terenie Polski; chodzi także o wsparcie wielu Polaków mieszkających za granicą, którzy znajdują się w lepszej sytuacji materialnej niż większość Polonii.</u>
          <u xml:id="u-280.4" who="#AleksandraJakubowska">Nasze dziedzictwo narodowe jest również ważnym argumentem w naszych negocjacjach, w staraniach o wejście do Unii Europejskiej. O tym, czy Polska zostanie członkiem Unii Europejskiej, będą oczywiście decydowały parlamenty i politycy, ale muszą oni słuchać opinii swoich wyborców, opinii społeczeństw. Polska kultura, historia Polski, kraju, który jest w Europie już od setek lat, ale który ma również żywą kulturę, dobrze promowana za granicą, właściwie pokazywana tamtym społeczeństwom, przekona wielu wyborców i polityków, którzy będą decydowali o tym, czy Polska stanie się członkiem Unii Europejskiej, do tego, że warto poprzeć nasz kraj, że warto cieszyć się z tego dziedzictwa narodowego, które do Unii wniesiemy, i z tej kultury, którą obecnie uprawiamy, a która może również wzbogacić kulturę europejską.</u>
          <u xml:id="u-280.5" who="#AleksandraJakubowska">W poprzednim swoim wystąpieniu pan poseł Zych raczył nazwać nieelegancką moją propozycję zwrócenia się z apelem do miliona wiernych, do miliona pielgrzymów, którzy odwiedzają każdego roku wzgórze Kahlenberg, o to, żeby symboliczną złotówką wsparli ten zabytek; to miejsce potrzebujące zdaniem posłów wnioskodawców takiej pomocy. Otóż, panie pośle, chcę powiedzieć, że nie widzę w tym nic nieeleganckiego. Bo czymże innym jest powołanie Narodowej Fundacji na Rzecz Kahlenbergu - w uzasadnieniu pisze się, że nie będzie ona korzystała z środków budżetowych - jak wyciągnięciem ręki po pieniądze? Tyle że nie chodzi o symboliczną złotówkę od pielgrzyma, tylko o większe pieniądze od sponsorów.</u>
          <u xml:id="u-280.6" who="#AleksandraJakubowska">W wielu kościołach polskich widzę puszki z prośbą o ofiarę na budowę organów, na renowację ołtarza, na odnowienie dachu, bo przecieka. Nie ma w tym nic eleganckiego. Wielokrotnie zwracamy się do społeczeństwa o pomoc w sytuacjach, które tej pomocy wymagają. U nas, w kuluarach Sejmu, stoją puszki - zbieramy pieniądze dla ludzi dotkniętych tragedią powodzi na Wybrzeżu i nie widzę w tym nic eleganckiego. Jeżeli możemy się zwrócić do tych, którzy za własne pieniądze jadą, żeby obejrzeć wzgórze Kahlenberg, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby wrzucili tę jedną złotówkę do puszki stojącej na tym wzgórzu; milion złotych rocznie dla tego obiektu na pewno stanowiłby wielkie wsparcie.</u>
          <u xml:id="u-280.7" who="#AleksandraJakubowska">Chcemy w przyszłym Sejmie, jako SLD, czynić zabiegi o wsparcie, o pieniądze na utrzymanie i ratowanie dziedzictwa narodowego poza granicami kraju. Chcemy, żeby minister kultury zupełnie inaczej traktował swoją rolę, żeby stał się osobą, która skupia wokół siebie wszelkie inicjatywy społeczne, ale również żeby z trybuny sejmowej apelował o pieniądze dla kultury, o pieniądze na zabytki, o środki przeznaczone na wsparcie wszystkich wielkich placówek polskiej kultury, które znajdują się za granicami kraju, poczynając od Muzeum Polonii w Chicago, poprzez Bibliotekę Polską w Paryżu, a kończąc na archiwum „Kultury” Jerzego Giedroycia.</u>
          <u xml:id="u-280.8" who="#AleksandraJakubowska">SLD poprze projekt uchwały w sprawie Narodowej Fundacji na Rzecz Kahlenbergu, ponieważ nie uważamy za stosowne kontestować jakąkolwiek inicjatywę obywatelską, która zmierza do tego, aby dobra polskiej kultury zostały uratowane. Mamy również nadzieję, że w przyszłym Sejmie, jeżeli nasz klub tam się znajdzie i wystąpi z różnorodnymi inicjatywami na rzecz ratowania polskiej kultury materialnej na terenie Polski i za granicami kraju, to zyskamy poparcie zarówno wnioskodawców dzisiejszego projektu uchwały, jak i tych przedstawicieli klubów, którzy wspierali już w pierwszym czytaniu ten projekt uchwały. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-280.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#StanisławZając">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-281.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Czesława Ryszkę w imieniu Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#CzesławRyszka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie chciałbym być specjalnie złośliwy, ale miałem wrażenie, że uczestniczę w spotkaniu, wiecu wyborczym Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Dzisiaj w „Wiadomościach” słyszałem, że zakończyły się już konwencje wyborcze, a jednak okazuje się, że w Sejmie nadal trwają.</u>
          <u xml:id="u-282.1" who="#komentarz">(Poseł Aleksandra Jakubowska: Ja występuję w imieniu klubu SLD.)</u>
          <u xml:id="u-282.2" who="#CzesławRyszka">Pani poseł, debatujemy nad uchwałą Sejmu o społecznej fundacji na rzecz Kahlenbergu - o grupie osób, które chcą wesprzeć tylko tę inicjatywę, a jeżeli rzeczywiście w przyszłym Sejmie będziecie chcieli uchwalić fundację na rzecz wszystkich polskich miejsc poza granicami kraju i znajdziecie na to więcej pieniędzy niż tylko po złotówce od odwiedzających polskich turystów czy pielgrzymów, to szczęść wam Boże.</u>
          <u xml:id="u-282.3" who="#CzesławRyszka">Natomiast a propos uchwały Sejmu o Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu chcę powiedzieć, że inicjatywa ta od początku spotkała się z pełnym poparciem klubu Akcji Wyborczej Solidarność, klubu, w którego imieniu w drugim czytaniu przemawiam. Inicjatywa ta ma też poparcie Kościoła, co jest bardzo ważne, ponieważ od Kościoła, a konkretnie od gospodarzy tych obiektów Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców będzie w dużej mierze zależała realizacja celów fundacji.</u>
          <u xml:id="u-282.4" who="#CzesławRyszka">Już mi wiadomo, że w kwestiach uregulowań własnościowych jest dobra wola strony austriackiej, prymasa Austrii, co nie jest bez znaczenia.</u>
          <u xml:id="u-282.5" who="#CzesławRyszka">Najwięcej sporów jest natomiast w kwestiach pozyskania pieniędzy. Ta, jak myślę, niezbyt szczęśliwa inicjatywa czy pomysł pani posłanki, żeby po złotówce od pielgrzyma zbierać... Owszem, wszędzie są puszki na ofiary, ale w tym rzecz, że co innego jest ofiara, datek, dar, a co innego jakieś myto. Dlatego myślę, że to jest nieszczęśliwy pomysł czy inicjatywa; powiedziałbym nawet, że jest niemądra.</u>
          <u xml:id="u-282.6" who="#CzesławRyszka">Skoro o pieniądzach mowa, chciałbym, tak by już nie było pytań, zapytać wnioskodawców o sposoby pozyskiwania środków na realizację celu fundacji. Mianowicie - może pytam przedwcześnie - czy państwo macie już przyrzeczone jakieś kwoty? Gdyby tak było, to wszelkie poszerzanie zakresu podmiotów, które należałoby ogarnąć tymi środkami, które już są przyrzeczone na cel fundacji Kahlenbergu, byłoby może nawet nieetyczne. Niezależnie jednak od odpowiedzi na to pytanie Akcja Wyborcza Solidarność jest za przyjęciem uchwały o Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu bez poprawek i przejście do trzeciego czytania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-282.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-283.1" who="#StanisławZając">Pani poseł w jakiej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#AleksandraJakubowska">Sprostowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#StanisławZając">Proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#komentarz">(Głos z sali: A propos wiecu... to było moje odczucie.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#AleksandraJakubowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Być może z powodu późnej pory naszej debaty pan poseł Ryszka nie zauważył, że występuję w imieniu klubu SLD. Pomawianie mnie o jakąkolwiek agitację wyborczą z trybuny, w momencie kiedy nie ma nawet takich możliwości - bo agitacja jest raczej uprawiana wtedy, kiedy są transmisje telewizyjne - jest po prostu nietaktem i wypraszam sobie tego typu uwagi.</u>
          <u xml:id="u-286.1" who="#AleksandraJakubowska">Po drugie, nie mówiłam o mycie, mówiłam o ofiarności Polaków, którzy wtedy, gdy obiekty sakralne są w potrzebie, zawsze z własnej woli i z własnego serca złotówkę mogą wrzucić. Jeżeli pan poseł Ryszka uważa, że Polaków nie stać na taką ofiarność, to widocznie ma bardzo złe zdanie o swoich rodakach. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#StanisławZając">Nie dopuszczam do polemiki, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#komentarz">(Poseł Czesław Ryszka: Ad vocem.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#StanisławZając">Nie ma ad vocem, panie pośle. Nie ma w Sejmie formuły ad vocem. Nie, to jest na wiecach. Nie ma takiej formuły, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-288.1" who="#komentarz">(Poseł Czesław Ryszka: Pani posłanka przekręciła moją wypowiedź.)</u>
          <u xml:id="u-288.2" who="#StanisławZając">A to proszę sprostowanie, ale nie polemika, panie pośle, nie ad vocem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#CzesławRyszka">W trybie sprostowania. Ja nie powiedziałem, że pani agituje, ja tylko powiedziałem, że czuję się tak jak na wiecu wyborczym SLD, to jest jednak różnica.</u>
          <u xml:id="u-289.1" who="#komentarz">(Poseł Aleksandra Jakubowska: Wyjątkowa różnica!)</u>
          <u xml:id="u-289.2" who="#CzesławRyszka">Poza tym pani posłanka powiedziała, żeby każdy pielgrzym dał złotówkę. No, to jest to myto, bo ja na przykład daję na Kahlenbergu 100 zł, a nie złotówkę tylko.</u>
          <u xml:id="u-289.3" who="#komentarz">(Poseł Aleksandra Jakubowska: Bo pana stać, a pielgrzyma nie stać!)</u>
          <u xml:id="u-289.4" who="#CzesławRyszka">Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#StanisławZając">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-290.1" who="#StanisławZając">Sądzę, że już rozstrzygnęliśmy tę kwestię.</u>
          <u xml:id="u-290.2" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Józefa Gruszkę w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#JózefGruszka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mamy drugie czytanie projektu uchwały o fundacji na rzecz Kahlenbergu. Myślę, że jest to bardzo ważna inicjatywa z jednej strony, z drugiej strony zaś Kahlenberg to miejsce szczególne nie tylko ze względu na kult religijny, ale miejsce szczególne dlatego, że znajduje się poza granicami państwa polskiego, a tak bardzo często jest odwiedzane przez pielgrzymów, którzy jadą tam do Austrii, czy, powiedzmy, jadąc w kierunku Rzymu, zatrzymują się po drodze na Kahlenbergu. Myślę, że warto jak najszybciej podjąć działania na rzecz odnowienia tego zabytku, bo to też świadczy w jakiś sposób nie tylko o naszej zamożności, ale o naszym spojrzeniu na kulturę. Pewno, że w świecie, w Europie znajduje się bardzo wiele zabytków, pereł, do których powinniśmy i moglibyśmy wracać. Myślę, że w miarę jak będzie nas na to stać, będziemy się starali upiększać te miejsca, odnawiać je, żeby one świadczyły o naszym narodzie, generalnie przecież o to chodzi. Natomiast raz jeszcze powtórzę: ta uchwała ma na celu ochronę tego szczególnego miejsca, powołanie fundacji, która gromadziłaby pieniądze na rzecz odnowienia właśnie tej historycznej perły. Dlatego, panie marszałku, mój klub Polskiego Stronnictwa Ludowego, po pierwsze, zwraca się do pana marszałka, aby jutro przejść do głosowania nad projektem tej uchwały, po drugie, głosować będzie oczywiście za jej przyjęciem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-292.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców pana marszałka Józefa Zycha.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#JózefZych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Proszę na wstępie pozwolić, że podziękuję wszystkim klubom za poparcie. I jeżeli pani poseł Jakubowska pozwoli, bo odniosłem wrażenie, że pani poseł poczuła się dotknięta moim zwrotem, to ja przepraszam panią poseł, natomiast wyjaśnię, dlaczego tak postawiłem sprawę.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#JózefZych">Wysoki Sejmie! Znalazła się grupa ponad 100 osób, tu odpowiadam również panu posłowi Ryszce, w tym biznesmeni, naukowcy, cały nasz klub Polskiego Stronnictwa Ludowego, które widząc, jaka jest sytuacja, postanowiły utworzyć fundację jako darczyńcy i oczywiście biorąc pod uwagę te wszystkie potrzeby, a więc jest to absolutnie dobra wola określonych osób. Mamy pełne deklaracje i dalsze poparcie. A zatem, odnosząc się teraz do tej symbolicznej złotówki i do tego apelu, miałem na myśli tylko jedną rzecz, pani poseł, że skoro my tworzymy tę społeczną grupę ludzi, to nie musimy zwracać się do pielgrzymów, bo w różnych okolicznościach oni tam się znajdują. I cieszę się z tego poparcia również klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Pani poseł, oświadczam i osobiście, i w imieniu moich kolegów, że jeżeli my znajdziemy się w Sejmie przyszłej kadencji i będą podobne inicjatywy, na pewno je poprzemy. Chciałem także podkreślić, że pani miała absolutną rację, jeżeli chodzi o polską kulturę, o potrzeby. Prawda, tyle jest tych potrzeb, widzi się to, a jednak tych działań nie było za wiele.</u>
          <u xml:id="u-293.2" who="#JózefZych">Chciałbym, panie marszałku, jeszcze dla podkreślenia, jak jest to ważna sprawa, przytoczyć dane, które z ostatniej chwili mamy, a które skierował do wnioskodawców ks. Jerzy Smoliński, rektor. Ksiądz rektor m.in. pisze, że zachodzi konieczność uregulowania kwestii własnościowych, a więc kwestii własności kościoła i cmentarza zasłużonych, będącego w opłakanym stanie, która jest od chwili przejęcia kościoła przez zgromadzenie zmartwychwstańców, a więc od dnia 9 maja 1906 r., nieuregulowana. Można by powiedzieć, Wysoki Sejmie, jak to się dzieje, jak to się działo przez sto lat, że tylu Polaków, tyle władz tam przybywało i nikt za tę kwestię się nie zabrał. Ponieważ w składzie naszej fundacji są prawnicy, chcemy doprowadzić do uregulowania tych kwestii własnościowych.</u>
          <u xml:id="u-293.3" who="#JózefZych">Jest także problem budowy muzeum, wykonania prac konserwatorskich w kościele i wokół kościoła oraz przeprowadzenia remontu znajdujących się w pobliżu pomieszczeń dla polskich pielgrzymów. Pisze następnie ksiądz rektor, że znajdujące się w pobliżu budynki, m.in. hotel, który w chwili obecnej jest odrażającą ruiną, nie stanowią własności zgromadzenia i że należy wszystkie te sprawy uregulować. Zatem określając cele naszej fundacji, zakładamy, że jest potrzeba otoczenia szczególną troską i wszechstronną opieką Kahlenbergu jako miejsca będącego dla wszystkich Polaków w kraju i za granicą symbolem zwycięstwa, wiary, nadziei, umiłowania wolności oraz zachowania go dla przyszłych pokoleń.</u>
          <u xml:id="u-293.4" who="#JózefZych">Fundacja realizuje swoje cele statutowe poprzez opracowanie programów niesienia pomocy w utrzymaniu w należytym stanie zabytków znajdujących się na Kahlenbergu, w tym przeprowadzenie prac konserwatorskich w kościele i wokół kościoła, a także remontu pomieszczeń dla polskich pielgrzymów, budowę muzeum gromadzącego pamiątki związane z odsieczą wiedeńską i udziałem w niej Polaków, opracowywanie informacji naukowych i popularnonaukowych o roli i znaczeniu Kahlenbergu w historii Polski i Europy oraz popularyzowanie tej wiedzy w kraju i za granicą. A zatem jest to niewątpliwie sprawa niezwykle ważna. I jeszcze pozwolę sobie uzupełnić: do dnia 13 maja 2001 r. w ciągu 5 lat nawiedziło sam kościół 7 012 894 osoby, w tym 125 257 osób innych narodowości, a więc jest to rzeczywiście sprawa niezwykle ważna.</u>
          <u xml:id="u-293.5" who="#JózefZych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dziękując za to poparcie, chcemy jeszcze jedno podkreślić, a mianowicie to, że zwracając się o przyjęcie tej uchwały mieliśmy na myśli jedną rzecz - to, o czym również mówiła szerzej pani poseł Jakubowska, że my nie występujemy do Sejmu o jakiekolwiek środki, tylko żeby zwrócić uwagę na to szczególne miejsce, jakim jest Kahlenberg. Pani poseł Jakubowska ma rację mówiąc, że takich miejsc jest bardzo dużo. Myślę, że skoro inni do tego się nie biorą, np. w różnych okresach ministrowie kultury, czy to ze względu na brak środków, czy z innych względów, to Sejm powinien dać przykład - i za to bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-293.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#StanisławZając">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#StanisławZając">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-294.2" who="#StanisławZając">Do głosowania nad projektem uchwały przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-294.3" who="#StanisławZając">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktów porządku dziennego w dniu dzisiejszym.</u>
          <u xml:id="u-294.4" who="#StanisławZając">Informuję, że zgłosili się posłowie w celu wygłoszenia oświadczeń poselskich: pan Józef Gruszka i pan Jan Chmielewski.</u>
          <u xml:id="u-294.5" who="#StanisławZając">Nikt więcej się nie zgłasza, a zatem zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-294.6" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Józefa Gruszkę z Polskiego Stronnictwa Ludowego i wygłoszenie oświadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#JózefGruszka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu dzisiejszym upływa akurat 100 lat od dnia urodzin jednego z najwybitniejszych Polaków XX w. - Stanisława Mikołajczyka. W dniu 18 lipca 1901 r. w Westfalii w rodzinie polskich robotników sezonowych przyszedł na świat chłopiec, któremu rodzice nadali imię Stanisław. Mając trzy lata, wrócił z Westfalii do ówczesnego zaboru niemieckiego na ziemiach polskich i zamieszkał z rodzicami w Strzyżewie, gmina Dobrzyca, powiat Pleszew.</u>
          <u xml:id="u-295.1" who="#JózefGruszka">Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę na Uniwersytecie Ludowym w Dalkach. Jako młodzieniec rozpoczął działalność w ruchu ludowym. Mając 19 lat, brał udział w wojnie bolszewickiej. Po powrocie z tej wojny podjął dalsze działania w ruchu młodzieżowym, ale również rozpoczął działalność w Wielkopolskim Towarzystwie Kółek Rolniczych. Już jako dojrzały mężczyzna godził pracę na roli z działalnością społeczną. W roku 1938 jako prezes Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych przewodniczył wielkiej pielgrzymce rolników na Jasną Górę. Wtedy w imieniu rzeszy pielgrzymów i rolników Wielkopolski, ale myślę, że również i Polski, złożył królowej Polski ślubowanie. We wrześniu 1939 r. znowu chwyta za broń, aby walczyć z hitlerowskim okupantem. Po klęsce wrześniowej ucieka najpierw do Rumunii, dalej przez Węgry do Francji i Anglii. Wchodzi w skład rządu polskiego na uchodźstwie. Po tragicznej śmierci generała Władysława Sikorskiego, ówczesnego premiera rządu na emigracji, zostaje premierem rządu RP. Prowadzi otwartą politykę wśród emigrantów, zabiega wszędzie o to, żeby wyposażać armię polską na uchodźstwie. I tak jest do końca wojny. Spotyka się dwukrotnie z Józefem Stalinem. Wchodzi w skład Rządu Jedności Narodowej po wyzwoleniu i pokazuje, że trzeba walczyć o demokratyczną Polskę. Wie, kto to jest Stalin, wie, co grozi Polsce, ale mimo to działa z wielką determinacją, chce pokazać tym, którzy wrócili, ale przede wszystkim tym, którzy zostali na emigracji, że ich miejsce jest tutaj, w Polsce. Wierzy w to, że zdoła się obronić, aczkolwiek pamięta o tym, jakie są podpisane porozumienia zarówno w Teheranie, jak i w Jałcie. Najpierw referendum, potem wybory, 1947 r., musi uchodzić z kraju. Oczywiście propaganda sowiecka ani na PSL, ani na Mikołajczyku nie pozostawia suchej nitki, nazywając go zdrajcą. Również PSL musi zgodzić się na inicjatywę połączenia się ze Stronnictwem Ludowym i powstaje ZSL, po to, żeby ochronić rzeszę działaczy. Mikołajczyk w Stanach Zjednoczonych pełni rolę emigracyjnego przywódcy. Jest długoletnim prezesem Międzynarodowej Unii Chłopskiej. Umiera w 1966 r. Prochy jego wracają do kraju dopiero po prawie 30 latach, w ubiegłym roku, z inicjatywy, z którą w 1995 r. wystąpiło Polskie Stronnictwo Ludowe. Powstała wtedy uchwała o sprowadzeniu prochów do Polski, jednak zmaterializowana została dopiero w roku 2000.</u>
          <u xml:id="u-295.2" who="#JózefGruszka">Dzisiaj możemy głęboko zadumać się na tym, co ten wielki Polak znaczył dla Polski, nie tylko wtedy, kiedy był po raz drugi na emigracji, ale myślę, że szczególnie w okresie transformacji musimy być przekonani, co znaczy dla nas, dla mieszkańców Rzeczypospolitej, dzisiaj. Musimy brać z niego przykład. Dlatego, panie marszałku, Wysoka Izbo, w stulecie urodzin wygłaszam to oświadczenie, żeby złożyć hołd temu wielkiemu Polakowi, jednemu z największych w XX wieku, który dał nam przykład, jak trzeba walczyć o to, żeby nadzieje demokratyczne się spełniły. Przykład to wielki i dlatego warto go naśladować. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-295.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-296.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Chmielewskiego z Akcji Wyborczej Solidarność i wygłoszenie oświadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#JanChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie posłanki i panowie posłowie otrzymali niedawno warte podkreślenia wydawnictwo, a mianowicie pierwszy raport Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji pt. „Niepełnosprawni - normalna sprawa”, który został przygotowany m.in. przez Międzynarodową Komisję Prawników - Sekcję Polską oraz Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich. Według autorów podstawowym celem raportu jest przedstawienie obecnej sytuacji osób niepełnosprawnych w Polsce oraz rozpoczęcie oczekiwanej przez liczne środowiska, organizacje pozarządowe dyskusji na ten temat. Raport jest również efektem kampanii społecznej „Niepełnosprawni - normalna sprawa” rozpoczętej na początku 2000 r., czyli na trzy lata przed Światowym Rokiem Osób Niepełnosprawnych ogłoszonym przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Na rok 2003 jako społeczeństwo polskie powinniśmy się właściwie przygotować.</u>
          <u xml:id="u-297.1" who="#JanChmielewski">Faktem jest, że rozwinięte kraje świata wyprzedziły nasz kraj nie tylko pod względem ekonomicznym i ustrojowym, ale także w kwestii naszego stosunku do osób niepełnosprawnych mimo, co trzeba podkreślić, bardzo znaczących postępów w porównaniu choćby z latami 80. i to, dodajmy, w bardzo trudnym a koniecznym okresie transformacji ustrojowej naszego kraju. Na pewno słusznie stwierdzają autorzy, iż przez najbliższe 1,5 roku nie nadrobimy dzielącego nas dystansu, ale jesteśmy w stanie uczynić jedno, to jest nie udawać, że nie ma problemu. Podzielam przekonanie autorów raportu, że należy zacząć traktować niepełnosprawnych nie jako osoby, którym trzeba jedynie pomagać, bo to tak naprawdę w wielu wypadkach najwygodniejsze, lecz jako pełnoprawnych obywateli naszego państwa, którym należy stwarzać coraz to większe szanse obywatelskiego współistnienia.</u>
          <u xml:id="u-297.2" who="#JanChmielewski">Wszystkim zainteresowanym, a zwłaszcza szanownym parlamentarzystom po zapoznaniu się z treścią omawianego raportu zalecam tę bardzo interesującą lekturę m.in. ze względu na to, iż Wysoka Izba ma w swoim planie szereg rozwiązań legislacyjnych dotyczących tej grupy osób. Przekonany jestem po wnikliwej osobistej lekturze tego dokumentu, iż raport „Niepełnosprawni - normalna sprawa” ułatwi analizę aktualnej sytuacji osób niepełnosprawnych w naszej ojczyźnie. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-297.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-298.1" who="#StanisławZając">Zamknąłem listę posłów zgłoszonych do oświadczeń, niemniej jednak z uwagi na znaczne przyspieszenie i chyba pewne zaskoczenie panów posłów w drodze wyjątku proszę o wygłoszenie oświadczenia pana posła Adama Słomkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#AdamSłomka">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-299.1" who="#AdamSłomka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Otrzymałem pismo od pana Ryszarda Cybulskiego, przedstawiciela komitetu protestujących rolników i plantatorów buraka cukrowego z Poznańsko-Pomorskiej Spółki Cukrowej, i zostałem poproszony przez przedstawicieli protestujących o odczytanie pisma, które skierowali do Sejmu Rzeczypospolitej, również na ręce pana marszałka.</u>
          <u xml:id="u-299.2" who="#AdamSłomka">Pracownicy oraz rolnicy i plantatorzy buraka cukrowego, okupujący, ale nieutrudniający pracy pracownikom Poznańsko-Pomorskiej Spółki Cukrowej w Poznaniu, ul. Mickiewicza 35, oczekują od Sejmu RP podjęcia natychmiastowych działań w celu upublicznienia i powstrzymania wszelkich prób sprzedaży jakiejkolwiek cukrowni ze wszystkich dotychczas niesprywatyzowanych cukrowni polskich do momentu wejścia w życie uchwalonej ustawy cukrowej. Jednocześnie protestujący plantatorzy i rolnicy wyrażają dezaprobatę i sprzeciw wobec prób sprzedaży cukrowni w czasie trwania procesu legislacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-299.3" who="#AdamSłomka">Pozwoliłem sobie przeczytać to oświadczenie, ponieważ uważam, iż wart jest ten protest, protest spontaniczny, oddolny, dobrze zorganizowany, jawnie, pokojowo, zgodnie z prawem, w godnej sprawie, polskiej sprawie obrony naszych interesów ekonomicznych, naszej suwerenności ekonomicznej, żeby ta sprawa miała swoje odbicie w stenogramie Sejmu, żeby była do wglądu Wysokiej Izby, tym bardziej że jest spory sukces: ministerstwo ustami pani minister zapowiedziało dzisiaj, iż rzeczywiście większość tych cukrowni będzie miała szansę być w holdingu Polski Cukier. Trzeba mieć nadzieję, że właśnie presja zainteresowanych środowisk, pracowniczych, jak również innych, obywatelskich, społecznych, politycznych, wymusi obronę polskich interesów ekonomicznych, polskiej racji stanu, i również inne cukrownie, te, które mają szansę działalności ekonomicznej w tym polskim holdingu, będą mogły pozostać w naszych rękach, służyć polskiemu społeczeństwu, polskim rolnikom, plantatorom.</u>
          <u xml:id="u-299.4" who="#AdamSłomka">Na prośbę zainteresowanych, na prośbę poznańskiej struktury Konfederacji Polski Niepodległej - Obóz Patriotyczny to oświadczenie czytam. Chciałbym, żeby wszyscy posłowie zostali z tym zapoznani i żeby w naszym tutaj roztropnym działaniu również ta sprawa została uwzględniona. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-300.1" who="#StanisławZając">Proszę o zabranie głosu pana posła Pawła Nowoka z Akcji Wyborczej Solidarność i wygłoszenie oświadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#PawełNowok">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dzisiejszym czasopiśmie „Wprost” opublikowano artykuł pt. „Spółka sejmowa”, w którym podano nieprawdziwe dane. Dane uzyskane w Kancelarii Sejmu przez panią redaktor Dorotę Macieję, która nie zadała sobie trudu, aby wyjaśnić, kiedy uległy zmianie dane zawarte w ankietach rejestru korzyści, złożone przez posłów na początku kadencji, w 1997 r.</u>
          <u xml:id="u-301.1" who="#PawełNowok">Aby uzyskać od 1 czerwca ubiegłego roku uposażenie zawodowego parlamentarzysty, musiałem otrzymać zgodę marszałka Sejmu i co najmniej w dwóch biurach Kancelarii Sejmu załatwiać formalności z udokumentowaniem zaprzestania wcześniejszej działalności zawodowej. Dlatego zastanawia mnie, panie marszałku, dlaczego z Kancelarii Sejmu wychodzą informacje niepełne. Uważam, że Kancelaria Sejmu powinna wystąpić do redakcji czasopisma „Wprost” o sprostowanie nieprawdziwych danych opublikowanych w numerze 29 tego czasopisma w artykule „Spółka sejmowa”. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#StanisławZając">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-302.1" who="#StanisławZając">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
          <u xml:id="u-302.2" who="#StanisławZając">Zarządzam przerwę w posiedzeniu do jutra, to jest 19 lipca 2001 r., do godz. 9.</u>
          <u xml:id="u-302.3" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu o godz. 23 min 52)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>