text_structure.xml
66.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PosełZbigniewWassermann">Otwieram posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Porządek dzisiejszego posiedzenia przewiduje rozpatrzenie sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. (druk 2969) wraz z analizą NIK w zakresie: 1) części budżetowej 04 - Sąd Najwyższy, 2) części budżetowej 05 - Naczelny Sąd Administracyjny, 3) części budżetowej 06 - Trybunał Konstytucyjny, 4) części budżetowej 08 - Rzecznik Praw Obywatelskich, 5) części budżetowej 10 - Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, 6) części budżetowej 13 - Instytut Pamięci Narodowej, 7) części budżetowej 15 - Sądy powszechne, 8) części budżetowej 37 - Sprawiedliwość, 9) części budżetowej 83 - Rezerwy celowe. Czy ktoś z państwa ma uwagi do porządku obrad? Nie widzę. Stwierdzam, że porządek obrad został przyjęty.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PierwszyprezesSąduNajwyższegoLechGardocki">W kwestii dochodów planowanych i wykonanych budżetu Sądu Najwyższego chcę powiedzieć, że planowaliśmy dochody w wysokości 268 tys. zł, a osiągnęliśmy 114.500 zł. Ta rozbieżność wynika z faktu, że nastąpiły rzeczy trudne do zaplanowania. Mianowicie sędziowie, którzy otrzymali pożyczki mieszkaniowe, wcześniej je spłacili, niż to było wymagane w umowie. Ponadto otrzymaliśmy kwoty z rozliczeń ze współużytkownikami gmachu, w którym urzędujemy, z Sądem Apelacyjnym i Instytutem Pamięci Narodowej. Wydatki na 2003 r. planowaliśmy w wysokości 56.602 tys. zł. Wykonanie wyniosło 53.375 tys. zł, co stanowi 94,3 proc. planu. Niższe wykonanie było spowodowane kilkoma sprawami. Po pierwsze w zakresie opieki społecznej były niższe wydatki na zasiłki pielęgnacyjne i rodzinne, w zakresie ubezpieczeń społecznych na uposażenia sędziów w stanie spoczynku. W ciągu roku 2003 żaden z sędziów, którzy mogli przejść w stan spoczynku, mając ukończone 65 lat, tego nie zrobił. Poza tym w tym samym okresie zmarło 6 sędziów w stanie spoczynku oraz jedna osoba pobierająca uposażenie rodzinne, co ilościowo zmieniło wydatki na ten cel. W zakresie naczelnych organów sądownictwa wydatki były również niższe od zaplanowanych. Po pierwsze, z powodu kilku wakatów na stanowiskach sędziowskich. Po drugie, nastąpiło wyraźne zmniejszenie wydatków w dziale uposażenia żołnierzy zawodowych, ponieważ w maju 2003 r. wskutek działania przepisu ustawy o Sądzie Najwyższym nastąpiło rozformowanie Izby Wojskowej jako jednostki wojskowej i żołnierze zostali przeniesieni do rezerwy. W związku z tym te środki zostały przeniesione do innej pozycji. Także znaczne niższe od planowanych były wydatki w zakresie zakupu towarów i usług. To wynika z faktu, że nie da się ich precyzyjnie zaplanować, w tym zakupów energii elektrycznej, które zależą od warunków pogodowych. Podobnie rzecz się przedstawia z usługami remontowymi, które nie do końca są przewidywalne, zwłaszcza w sytuacjach pewnych awarii. Poza tym pewne oszczędności nastąpiły w związku z tym, że wbrew naszym założeniom udało się nam wynegocjować bardziej korzystną umowę obsługi technicznej gmachu. Ponadto niewiele pieniędzy wydaliśmy na Trybunał Stanu, co też nie jest do końca przewidywalne. Jak wiadomo, nie było żadnej sprawy przed Trybunałem. Ale gdyby była, to zwiększyłyby się wydatki na podróże, diety sędziów i inne pozycje z tym związane. Takie wydatki musimy planować, chociaż nie zawsze występują. W związku z tymi oszczędnościami dokonałem, w ramach swoich uprawnień, pewnych przesunięć między paragrafami. W ten sposób wzrosły wydatki majątkowe w ramach globalnej sumy wydatków zaplanowanych, w tym na zakup kserokopiarek, lokale służbowe dla sędziów zamiejscowych, komputery i oprogramowanie. Kupiliśmy także urządzenie do prześwietlania przesyłek i listów, samochody i laptopy. To są najważniejsze wydatki majątkowe, które mogły nastąpić po dokonaniu pewnych przesunięć między paragrafami. W kwestii zatrudnienia chcę poinformować, że planowaliśmy ogółem zatrudnienie w Sądzie Najwyższym w liczbie 319 etatów, wykonanie zaś wyniosło 311. Ta liczba obejmuje pracowników orzecznictwa, żołnierzy, pracowników administracji. Było kilka wakatów w dziale pracowników orzecznictwa, co spowodowało niższe wykorzystanie zarówno środków finansowych, jak i limitów etatowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PosełZbigniewWassermann">Otwieram dyskusję. Czy są uwagi do sprawozdania? Nie widzę. W takim razie przedstawię dwie swoje. Jedna dotyczy niepełnego wykorzystania etatów, które spowodowało oszczędności. Druga pozycja, która może być interesująca, to są oszczędności na wydatkach na świadczenia pieniężne wynikłe z niewykorzystywania przewidzianych w planie opinii biegłych w postępowaniach przygotowawczych. Jest to specyficzna pozycja, która trochę zderza się z sytuacją, występującą na niższych poziomach wymiaru sprawiedliwości, gdzie właśnie z uwagi na brak środków dochodzi do sytuacji, do których nie powinno dochodzić, tzn. sięga się po złych czy słabych biegłych.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PierwszyprezesSNLechGardocki">Sprawa wakatów dotyczy głownie stanowisk sędziowskich. Co roku usiłujemy zapewnić pełną obsadę stanowisk, ale jest określona procedura, której kilku kandydatów nie przeszło. Sytuacja się zmieniła w i tej chwili tylko jeden etat jest wolny. Pozostałe zostały obsadzone. Jest to nieprzewidywalne, ponieważ niektórzy kandydaci przepadają w głosowaniu. W związku z tym, mimo naszych starań, jakiś czas te wakaty pozostają wolne. Sprawa opinii biegłych w postępowaniu przygotowawczym odnosi się do rzecznika interesu publicznego. Jest to podobna sytuacja do poprzedniej. Rzecznik musi zaplanować jakieś kwoty na opinie. Natomiast w konkretnych sprawach nie zachodziła aż tak często potrzeba powoływania biegłych, tak jak to zaplanowano. Niemniej mogła zajść i w związku z tym zaplanowanie tych środków nie było błędem.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#DyrektorDepartamentuAdministracjiPublicznejNajwyższejIzbyKontroliCzesławaRudzkaLorenc">Nasza ocena wykonania budżetu w części 04 dotyczącej Sądu Najwyższego jest pozytywna zarówno jeśli chodzi o realizację dochodów i wydatków w tej części, jak i o ocenę rzetelności i prawidłowości sprawozdań budżetowych. Zwróciliśmy uwagę na drobne uchybienia w prowadzeniu rachunkowości. Głównie chodziło o daty zatwierdzenia dowodu księgowego jako daty operacji gospodarczej, co może skutkować niedokładnym sprawozdaniem kwartalnym na temat zobowiązań. Jeśli chodzi o ogólną ocenę sprawozdawczości, uznaliśmy ją za rzetelną i prowadzoną bezbłędnie pod względem formalno-rachunkowym na podstawie sprawozdań jednostkowych i własnych sprawozdań jednostkowych Sądu Najwyższego. Wniosek pokontrolny po kontroli ubiegłorocznej, który dotyczył pewnego opisywania dokumentów księgowych, został zrealizowany. Realizacja wydatków wyniosła, jak wiadomo, 94,3 proc. planowanej wielkości. Nie dopatrzyliśmy się jakichkolwiek nieprawidłowości. Wydatki były realizowane zgodnie z planem, celowo i oszczędnie. Dochody były bardzo rzetelnie pozyskiwane i odprowadzane na rachunek budżetu państwa. Wydatki majątkowe zostały przeznaczone na zakup dwóch mieszkań, co wynikało z istotnych, uzasadnionych potrzeb Sądu. Jest to związane z obowiązkiem zapewnienia sędziemu mieszkającemu w innej miejscowości bezpłatnego zakwaterowania w Warszawie. Dokonano również zakupu trzech samochodów osobowych i jednego towarowo-osobowego, przy czym, zgodnie z zapewnieniem prezesa, część starych samochodów zostanie sprzedana, czyli de facto to była wymiana. Jeszcze raz chcę powiedzieć, że ocena jest w pełni pozytywna.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PosełZbigniewWassermann">Czy są uwagi? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 04 dotyczącej Sądu Najwyższego. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia części budżetowej 06 - Trybunał Konstytucyjny.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#SzefBiuraTrybunałuKonstytucyjnegoMaciejGraniecki">Chciałbym przeprosić za nieobecność prezesa Trybunału związaną z pracami orzeczniczymi Trybunału. Przedstawiliśmy sprawozdanie z wykonania budżetu, stąd chciałbym przedstawić tylko podstawowe dane przybliżające w sposób ogólny wykonanie naszego budżetu. W roku 2003 dochody były planowane w wysokości 70 tys. zł, a zostały wykonane w kwocie 86 tys. zł, czyli o ok. 23 proc. więcej niż zakładał plan. Było to związane z faktem, iż otrzymaliśmy dodatkowe zwroty i rozliczenia z ZUS oraz inne majątkowe rozliczenia nieplanowane uprzednio, a także ze zwiększeniem nakładu, powiedziałbym popytu, na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego. Wydatki były planowane w kwocie 21.318 tys. zł. Wykonanie nastąpiło w wysokości 20.696 tys. zł, co stanowi 97,1 proc. planu. Połowa z reszty sumy została zablokowana i oddana do dyspozycji ministra finansów w momencie, kiedy okazało się, że część świadczeń sędziowskich nie będzie wykorzystana. Chciałbym tylko wspomnieć, że jeden z sędziów w stanie spoczynku zmarł w zeszłym roku. Dwóch zaś zawiesiło pobieranie zasiłku dla sędziów w stanie spoczynku z uwagi na inne funkcje. Druga połowa niewykorzystanych środków pochodziła z niewykorzystanych odpraw emerytalnych pracowników i częściowo z dwóch niewykorzystanych etatów. Wszystkie wydatki, w naszym przekonaniu, realizowaliśmy zgodnie z planem i z celami, którym miały służyć. Były to przede wszystkim płace sędziów i pracowników Biura Trybunału, zasiłki pielęgnacyjne, świadczenia dla sędziów w stanie spoczynku oraz wydatki eksploatacyjne i na bieżącą działalność Trybunału. W zakresie spraw majątkowych chciałbym przypomnieć, że gros środków było przeznaczonych na dokończenie rozbudowy siedziby Trybunału. Z końcem marca ubiegłego roku oddaliśmy do eksploatacji nową salę rozpraw Trybunału. Resztę środków majątkowych przede wszystkim przeznaczono na kontynuowanie procesu modernizacji sprzętu komputerowego i naszej infrastruktury informatycznej. Dodam, że w tym roku skończyliśmy całkowicie cały proces modernizacji i wymiany sprzętu komputerowego. Według naszej oceny, nie odnotowaliśmy żadnych przekroczeń, jeśli chodzi o wydatki i ich rodzaje. Z zachowaniem planowanych poziomów zrealizowano m.in. wydatki w zakresie kontaktów zagranicznych, a także te przedsięwzięcia remontowe, które były planowane w ubiegłym roku, a są konieczne z uwagi na to, że już blisko 9 lat siedziba Trybunału była eksploatowana i siłą rzeczy pewne elementy infrastruktury i wnętrze wymagają remontowania. Przeciętne wynagrodzenie brutto pracowników Biura Trybunału wyniosło 5188 zł liczone ze wszystkimi wypłatami, włącznie z rocznym wynagrodzeniem dodatkowym. Tzw. angażowe, przeciętne wynagrodzenie pracowników wynosi 4020 zł. Średnie zatrudnienie kształtowało się na poziomie 100 pracowników.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PosełZbigniewWassermann">Nie mam żadnych uwag krytycznych do sprawozdania Trybunału Konstytucyjnego. To, na co warto zwrócić uwagę, to fakt, że uporano się z dużą inwestycją. Inwestycja została rozliczona. Budynek został oddany i służy wymiarowi sprawiedliwości. Rzeczywiście nastąpił wzrost wydatków w pozycjach, które wymagałaby analizy. Wzrost nastąpił w zakresie wydatków majątkowych na zakup materiałów wyposażenia, czasopism i wydawnictw, a także środków trwałych. Więcej również wydano na prace zlecone, co wiązało się z koniecznością przetłumaczenia na język angielski orzecznictwa Trybunału. W ubiegłym roku ta pozycja nie występowała. Na zakończenie chcę powiedzieć, że nie można mieć zastrzeżeń do realizacji budżetu Trybunału Konstytucyjnego. W związku z tym proponuję przyjąć przedstawione sprawozdanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 06 dotyczącej Trybunału Konstytucyjnego. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia części budżetowej 08 dotyczącej rzecznika praw obywatelskich.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#RzecznikprawobywatelskichAndrzejZoll">Zeszły rok był dla rzecznika praw obywatelskich, jeśli chodzi o problem budżetu, na tyle może nietypowy, że po raz pierwszy Sejm dokonał bardzo znacznej redukcji zaplanowanych środków. Plan zakładał 25.890 tys. zł, a Sejm zredukował ten budżet o 3 mln zł. To spowodowało konieczność bardzo daleko idących oszczędności w pracy Biura rzecznika praw obywatelskich, a także i ograniczenie jego działalności, co ma dużo bardziej istotne znaczenie. Musiałem zrezygnować z przeprowadzenia jednej wizytacji województwa. Zawsze planowaliśmy przynajmniej dwie takie wizytacje, ale w 2003 r. mogłem odbyć tylko jedną. Ograniczenia budżetowe spowodowały znaczne zredukowanie kontroli przestrzegania praw człowieka na miejscu, a więc wizytacji w zakładach karnych, szpitalach i innych tego rodzaju placówkach. Zwracam uwagę, że w jakiś sposób odbiło się to na możliwości czuwania nad przestrzeganiem praw człowieka, a więc realizacją konstytucyjnych obowiązków rzecznika praw obywatelskich. Największą grupę wydatków tak ograniczonego budżetu stanowiły wynagrodzenia i pochodne od wynagrodzeń pracowników Biura Rzecznika, tj. 75,2 proc. planu. Pozostałe wydatki, w tym wydatki majątkowe, zostały określone na kwotę 843 tys. zł. Z tych środków zakupiono sprzęt komputerowy i techniczny na sumę 203 tys. zł. Oprogramowanie systemu centralnego i systemów użytkowych kosztowało 546 tys. zł. Zakupiono również samochód osobowy Skoda za 94 tys. zł. Wspomniane przez mnie konieczności oszczędności spowodowały przeprowadzenie pewnej restrukturyzacji w Biurze Rzecznika. Powstały również nowe zadania, które były związane z nieudaną reformą systemu ochrony zdrowia, co wymagało zintensyfikowania moich działań, jeśli chodzi o kontrolę przestrzegania praw pacjentów, które musiałem wykonywać na miejscu. Powstał odrębny zespół do spraw ochrony zdrowia, który w dużym stopniu pracuje w terenie. Inne nowe zdania, które spowodowały reorganizację Biura, to konieczność powołania zespołu zajmującego się sprawą prawa europejskiego i jego przestrzeganiem przez władze publiczne. To wymagało innego usytuowania szeregu pracowników. W zeszłym roku nastąpił wzrost ilości spraw o ponad 3 tysięcy w porównaniu z 2002 r. W sumie mieliśmy 55.286 zgłoszonych spraw. Bardzo dużo osób przyjmujemy na miejscu. Jest ich ponad 3,5 tys. rocznie. Udzielamy również bardzo wiele informacji telefonicznych. W 2003 r. dzwoniło do nas 16 tys. osób.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PosełZbigniewWassermann">Jak powiedział rzecznik praw obywatelskich, w ubiegłym roku jego biuro wykonało więcej zadań przy bardziej ograniczonych środkach finansowych w stosunku do 2002 r. Oczywiście spowodowało to ograniczenia również w sferze wydatków. Myślę, że warto zwrócić uwagę na niektóre pozycje, w tym wydatki na wynagrodzenia. W 2003 r. na wynagrodzenia osobowe przeznaczono 14.206 zł. W porównaniu z 2002 r. wydatki w tej pozycji wzrosły o 4,7 proc. Przeciętne zatrudnienie średnioroczne w 2003 r. wyniosło 228 etatów i wzrosło o 3 etaty w stosunku do roku 2002 r. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto łącznie z dodatkowym wynagrodzeniem rocznym i nagrodą jubileuszową na jedną osobę wyniosło 5192 zł i w porównaniu z 2002 r. wzrosło o 3%. Warto podkreślić, że w Biurze Rzecznika znalazły zatrudnienie osoby niepełnosprawne oraz to, że zrealizowano dochody w wysokości 49.500 zł, które były wyższe o 22.500 zł od zaplanowanych. Ten wzrost wynikał głównie ze znaczącej sprzedaży wydawnictw merytorycznych, w tym materiałów pokonferencyjnych. Kontrola finansowa działalności budżetowej Biura przeprowadzona przez Najwyższą Izbę Kontroli jest pozytywna. Sądzę, że w takiej sytuacji nie pozostaje mi nic innego, jak tylko zaproponować przyjęcie przedstawionego sprawozdania w tej części.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 06, dotyczącej Trybunału Konstytucyjnego. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia części budżetowej 10, dotyczącej generalnego inspektora ochrony danych osobowych.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Generalny inspektor ochrony danych osobowych Ewa Kulesza : Na 2003 r. zostały zaplanowane wydatki na poziomie 9946 tys. zł. Wykonanie wyniosło 9697 tys. zł, co stanowi 97,5 proc. planu. Niewykorzystanie środków wynikało zarówno z tego, że generalny inspektor zrezygnował z wydatkowania części kwoty pod wpływem sugestii ministra finansów, jak i z faktu, że w grudniu minister finansów nie przekazał kwoty 159 tys. zł, o czym zawiadomił pismem. Osiągnięte dochody w kwocie 5500 zł wynikały ze zwrotu za bilet lotniczy, z rozliczenia prenumeraty, odszkodowań za zaginione listy. W związku z tym trudno jest mówić, iż to były dochody. I na pewno takich dochodów nie można planować. Największa kwota wydatków dotyczyła wynagrodzeń. Zatrudnienie w Biurze zostało zrealizowane na zaplanowanym poziomie 105 etatów. Drugą znaczącą kwotą były wydatki na czynsze przekraczające 1 mln zł. Wydatki majątkowe były zaplanowane na poziomie 200 tys. zł. Były maksymalnie okrojone. Podczas tworzenia budżetu generalnego inspektora zrezygnowaliśmy z zakupu samochodu, co miało kosztować 100 tys. zł. Wszystkie wydatki majątkowe były związane z uzupełnianiem zestawu komputerowego z oprogramowaniem stacji roboczych, z wydatkami na licencje, serwery, wyposażenie dodatkowego systemu informatycznego. Wykonanie wydatków inwestycyjnych wyniosło 95,3 proc. planu. Wykonanie budżetu generalnego inspektora zostało pozytywnie ocenione przez Najwyższą Izbę Kontroli.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PosłankaBożenaKizińska">Chciałam powiedzieć, że budżet generalnego inspektora ochrony danych osobowych był realizowany w sposób prawidłowy, oszczędny. Dochody zaplanowano w wysokości 400 zł, a wpłacono do Ministerstwa Finansów 5500 zł. W dobie oszczędności wydatków budżetu państwa godzi się podkreślić, że ten budżet był na bieżąco weryfikowany oraz analizowany. W związku z tym udało się zdyscyplinować wydatki oraz zrezygnowano z niektórych zadań, przesuwając je na następne lata. Dotyczy to przede wszystkim zamrożenia płac kadry kierowniczej w Biurze. Zrezygnowano z zakupu samochodu osobowego. Tak więc oceniam pozytywnie wykonanie budżetu generalnego inspektora i proponuję przyjąć przedstawione sprawozdanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 10, dotyczącej generalnego inspektora ochrony danych osobowych. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia części budżetowej 13 dotyczącej Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrezesInstytutuPamięciNarodowejLeonKieres">W 2003 r. Instytut Pamięci Narodowej realizował swoje zadania w trzech grupach. Po pierwsze, gromadzenie, udostępnianie i archiwizowanie dokumentów. Po wtóre, prowadzenie śledztw przez Komisje Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz zadania w zakresie edukacji publicznej. Budżet został opracowany zgodnie z wytycznymi ministra finansów, które zostały nam przekazane w założeniach do ustawy budżetowej. Budżet IPN został zaakceptowany przez Sejm, ale po znaczącym jego obniżeniu. Ustalono, że nasze wydatki budżetowe miały wynosić 85.122 tys. zł, a dochody budżetowe 73 tys. zł. W zasadzie nie ma dochodów, ponieważ są to przede wszystkim spłaty pożyczek mieszkaniowych udzielanych prokuratorom czy to jeszcze przed powstaniem Instytutu, czy też po jego powstaniu. W naszych wydatkach budżetowych najwyższą pozycję zajmują wydatki bieżące zarówno na wynagrodzenia, jak i różnego rodzaju zakupy majątkowe. Wydatki majątkowe, w tym w gruncie rzeczy inwestycyjne, to kwota 10 mln zł. Świadczenia na rzecz osób fizycznych różnego rodzaju wyniosły 899 tys. zł. Dotacja celowa w kwocie 255 tys. zł dla ośrodka KARTA, którą Instytut, zgodnie z decyzją Sejmu, corocznie przekazuje. Nasze wydatki zostały zrealizowane praktycznie w pełnej wysokości. W kwestii świadczeń na rzecz osób fizycznych w zakresie wynagrodzeń chcę poinformować, że przy liczbie 1098 osób zatrudnionych w Instytucie przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto, wliczając wypłaty z zakładowego funduszu nagród, wynosiło 3367 zł. Byłoby jeszcze niższe, gdyby nie wynagrodzenie prokuratorów, bowiem ich stawki ustala w formie rozporządzenia Rada Ministrów. Przeciętne wynagrodzenie prokuratora w Instytucie wynosiło 8.617 zł. To nasze wynagrodzenie przeciętne, o którym przed chwilą mówiłem, wzrosło w 2003 r. w porównaniu z 2002 r. o 4,76 proc., czyli o 155 zł na jednego zatrudnionego. Nie wykorzystaliśmy wszystkich środków na wynagrodzenia osobowe prokuratorów. Nie osiągnęliśmy też limitu 115 etatów. Zgodnie z ustawą o Instytucie Pamięci Narodowej prokuratorów Instytutu powołuje prokurator generalny, prezes Instytutu składa tylko wniosek w sprawie powołania konkretnej osoby na stanowisko prokuratora. Jeśli idzie o wydatki majątkowe w kwocie 13.497 tys. zł, najistotniejsza pozycję stanowią wydatki inwestycyjne na sumę 10.047 tys. zł, które są przede wszystkim przeznaczone na adaptację przekazanych nam przez Skarb Państwa w formie trwałego zarządu nieruchomości zwykle zdekapitalizowanych, które wymagają bardzo znaczących nakładów inwestycyjnych. Mam nadzieję, że roboty budowlane w Instytucie zakończą się w roku przyszłym. Wracając do zatrudnienia, pracownicy merytoryczni stanowią 54,4 proc. ogółu zatrudnionych. Natomiast obsługa administracyjna 15,6 proc. Budżet był, jak co roku, kontrolowany przez Najwyższą Izbę Kontroli. Wyniki postępowania kontrolnego znajdują się w dokumencie przekazanym Komisji. Ocena pokontrolna jest pozytywna.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PosłankaBożenaKizińska">Sporządzone przez Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu sprawozdanie jest bardzo dokładne. Poszczególne pozycje zarówno dotyczące dochodów, jak i wydatków są opisane w sposób szczegółowy. Na podstawie tego sprawozdania można stwierdzić, że budżet w 2003 r. ogółem w stosunku do budżetu 2002 r. wynosił 102,16 proc. Natomiast wykonanie wyniosło 98,93 proc. Wydatki bieżące, w tym na wynagrodzenia, stanowią najwyższą jego część. W tym roku została dokonana kontrola Najwyższej Izby Kontroli, która oceniła, że budżet Instytutu został prawidłowo wykonany. Nie stwierdzono nieprawidłowości. Według Izby wymaga poprawienia jedynie planowanie przez oddziały IPN wydatków w poszczególnych paragrafach klasyfikacji budżetowej w zakresie sporządzania układu wykonawczego. Nadzór nad wykonaniem budżetu był również wykonany prawidłowo. Przy IPN zostało utworzone gospodarstwo pomocnicze, które zajmuje się gospodarowaniem nieruchomościami pozostającymi w dyspozycji IPN, obsługą samochodów, świadczeniem wszelkich usług. Działalność budżetowa tego gospodarstwa także odbywała się w sposób prawidłowy. Gospodarstwo pomocnicze wykazało zysk w wysokości 28 tys. zł, z czego 14 tys. zł wpłaciło do budżetu państwa. Zysk ten jest wyższy od zakładanego. Generalnie, gdyby przyszło mi ocenić wykonanie dochodów i wydatków budżetu IPN za 2003 r., stwierdzam, że ze starannością gospodarowano wszelkimi środkami. Proponuję więc przyjąć przedstawione sprawozdanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 13 dotyczącej Instytutu Pamięci Narodowej. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia części budżetowej 15 dotyczącej sądów powszechnych, części 37 - Sprawiedliwość oraz części 83 - Rezerwy celowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawiedliwościSylweriuszKrólak">Dokonam wprowadzenia do części budżetowych 15 i 37, bowiem dysponentem obu tych części jest minister sprawiedliwości. Chciałbym poinformować, że szczegółowe dane liczbowe wykonania planu dochodów i wydatków budżetu zostały przedstawione Komisji na piśmie. W związku z tym pominę je w moim wstępnym wystąpieniu. Chciałem stwierdzić, że ogólnie można przyjąć, iż budżet resortu w 2003 r. był bardzo dla nas korzystny. Pozwolił na kontynuację procesu wychodzenia z wieloletnich zapóźnień i odrabiania tych strat i zaległości, które zaistniały w ostatnich latach. W 2003 dochody wynosiły 94.347 tys. zł, z czego zobowiązania wymagalne stanowiły tylko 8 tys. zł. W stosunku do stanu na koniec roku 2002 zobowiązania w tej części zmniejszyły się aż o 32.262 tys. zł, z czego zobowiązania wymagalne o 11.742 tys. zł. Jest to bardzo znacząca poprawa. W części 15 dotyczącej sądów powszechnych zobowiązania na dzień 31 grudnia wynosiły 173.094 tys. zł, w tym wymagalne 9339 tys. zł. Oznacza to spadek w stosunku do 2002 r. odpowiednio o 156.163 tys. zł. Rok 2003 był kolejnym okresem znacznego wzrostu wpływu spraw do polskich sądów. Ogólna ich liczba wyniosła 9600 tys. Jest to wzrost o 9,5 proc. w stosunku do 2002 r. W 2003 r. zanotowano przy tym wzrost o prawie 974 tys. spraw w stosunku do roku 2002, przy czym nie był to skutek przejmowania przez sądy powszechne nowych kategorii spraw, lecz efekt zwiększonego wpływu i poszukiwania przez obywateli i podmioty prawne rozstrzygnięć o ich prawach i interesach. Zatem, mimo wielkiego wzrostu wpływu spraw, możemy się pochwalić, że po raz pierwszy rok 2003 był rokiem, w którym wpływ spraw nie tylko został opanowany, lecz także w którym załatwiono o 160 tys. spraw więcej. To jest dowód na to, że m.in. działania w sferze budżetowej dotyczące zwiększenia nakładów na sądownictwo przynoszą wymierne rezultaty. Po raz pierwszy wszyscy możemy się poszczycić tym, że polskie sądy zaczęły odrabiać wieloletnie zaległości i że z 2222 tys. spraw już 160 tys. zostało załatwionych. Oczywiście wyzwanie nadal pozostaje ze względu na tak wielki wpływ nowych spraw. Ale jest to bardzo solidna oznaka, że sądy zaczęły sobie radzić z zaległościami. Jest to spowodowane nie tylko inwestycjami, lecz również zmianami organizacyjnymi oraz prawnymi, szczególnie w zakresie procedur. Chciałbym również zwrócić uwagę, że 2003 r. był okresem wysiłku w zakresie informatyki resortu. Możemy się poszczycić realizacją programów inwestycyjnych związanych zarówno z komputeryzacją sądu, prokuratur, jak i więziennictwa. Zakończono już całkowicie komputeryzację sal rozpraw w sądach okręgowych. W 2003 r. dodatkowo skomputeryzowano sale rozpraw w 44 sądach rejonowych przy ogólnej ich liczbie 305, co przyspiesza postępowania i sprawia duży komfort obywatelom, którzy przychodzą do sądu w różnym charakterze. Nie muszę przypominać, że kwestie związane z protokołami są zasadnicze również dla ochrony praw obywateli. Ta sprawa wymaga jeszcze dużych nakładów budżetowych, ale idziemy w bardzo dobrym kierunku i skutecznie.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawiedliwościSylweriuszKrólak">To także dotyczy komputeryzacji prokuratur, gdzie jest wdrażany system informatyczny, który poprawia stan naszego bezpieczeństwa, bo dotyczy w szczególności takich zjawisk jak zwalczanie przestępczości zorganizowanej. Polega to na m.in. szybkiej wymanianie informacji między prokuraturami, korzystaniu ze scentralizowanych baz danych, dostępu do prokuratorskich repertoriów. Zgodnie z harmonogramem jest realizowany program tzw. nowej księgi wieczystej, który jest wykonywany w ramach zintegrowanego systemu katastralnego, a więc za środki programu PHARE, w którym oprócz Ministerstwa Sprawiedliwości uczestniczą także Ministerstwo Finansów w części kataster i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji w tym zakresie, w jakim jest to związane z ewidencją gruntów. Szybki dostęp do informacji i do księgi wieczystej jest ulepszoną gwarancją obrotu nieruchomościami, a więc znacząca przesłanką poprawy naszych zdolności absorpcji środków inwestycyjnych, w tym zagranicznych, o co bardzo ubiegają się przedsiębiorcy. Poprawiono warunki pracy sędziów i prokuratorów. W 2003 r. w sądownictwie przybyło 36.788 m2 dodatkowej powierzchni. W prokuraturach trochę mniej, bo 5957 m2. Ale i tutaj jest zauważalny postęp. Problem cały czas występuje w więziennictwie. Populacja osób pozbawionych wolności wzrosła w ciągu ostatnich lat o 50 proc. W tym samym zaś okresie liczba funkcjonariuszy służby więziennej tylko o 2,6 proc. Dla niemal 11 tys. osadzonych brakuje miejsca. Nie muszę mówić, jakie to ma znaczenie z punktu widzenia również autorytetu państwa. Część zakładów karnych i aresztów śledczych eksploatuje obiekty, które pochodzą już nie tylko z XIX wieku czy XVIII, ale są w posiadaniu Centralnego Zarządu Służby Więziennej takie jak trzynastowieczny zakład karny w Koronowie mieszczący się w pomieszczeniach poklasztornych. Pozostawiam to bez komentarza. To nie jest wyjątkowa sytuacja. W tych warunkach, mimo trudnych przesłanek do prowadzenia działań, które ustawy nakładają na służbę więzienną, udaje się pewne obiekty pozyskiwać przy zachowaniu jako takich standardów, bo nie zawsze w tej sytuacji można mówić o dobrych i właściwych standardach. W wymiarze budżetowym wyraża się to tym, że nastąpiła redukcja poziomu zobowiązań w więziennictwie. W 2002 r. więziennictwo było zadłużone. Miało zobowiązania na poziomie 56.500 tys. zł, z czego wymagalne wynosiły 11.300 tys. zł. Na koniec 2003 r poziom zobowiązań wyniósł 21.300 tys. zł, ale bez żadnych zobowiązań wymagalnych, co jest bardzo istotne. Świadczy to o odpowiedzialnej postawie kadry służby więziennej. Reasumując, chciałbym podkreślić, że minister sprawiedliwości wykonując obowiązki dysponenta głównego zarówno części 15 - sądy powszechne jak i w części 37 - sprawiedliwość czyni wszelkie starania, aby zadania budżetowe były wykonywane z najwyższą starannością i odpowiedzialnością. Stosujemy dosyć surowe kryteria. Jest to wyraz troski o stan finansów publicznych. Istnieje także określone wsparcie ze strony nowej, od kilku lat istniejącej w polskim sądownictwie instytucji dyrektorów sądów i wdrażanej świeżo w życie kierowników finansowych dla sądów rejonowych. Ta diagnoza, którą przed chwilą przedstawiłem, wydaje się być potwierdzona również w materiałach Najwyższej Izby Kontroli, która wskazuje na pewne uchybienia, ale można je uznać za drobne. I chcę zadeklarować, że są one na bieżąco eliminowane.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#PosełAdamMarkiewicz">Po tak szczegółowym wystąpieniu ministra Sylweriusza Królaka trudno jest mi coś dodać, ponieważ wskazał na wszystkie te sprawy i elementy realizacji budżetu w 2003 r., które rzutowały na funkcjonowanie zarówno sądów powszechnych, jak również części 37. Chciałbym tylko podkreślić, że drugi rok z kolei zwiększony budżet Ministerstwa Sprawiedliwości przynosi pozytywne efekty jego działalności, ponieważ przy nawet 9,5 procentowym wzroście napływu spraw w sądach powszechnych nastąpił spadek spraw zaległych. W 2003 r. sądy powszechne otrzymały 1880 etatów, w tym 368 sędziowskich, 82 asesorów sądowych, 700 urzędniczych, 200 asystentów sędziowskich, 350 kuratorów, 100 referendarzy. Jest to więc znaczące wzmocnienie sądownictwa, które, jak myślę, dzięki temu zaczyna lepiej funkcjonować. Wydatki majątkowe przeznaczone na zadania w 2003 r. przyczyniły się do zwiększenia powierzchni sądów, co znacznie ułatwiło ich pracę oraz obsługę interesantów. Ocena NIK w sprawie sprawozdania z wykonania części 15 - Sądy powszechne jest pozytywna. W niektórych tylko przypadkach zwrócono uwagę na pewne niedociągnięcia. W kwestii części 37 - sprawiedliwość można powiedzieć, że realizacja budżetu była prawidłowa i rzetelna. Wydatki zrealizowano w 99,66 proc. w stosunku do planu, w tym wydatki majątkowe również prawie w 100 proc. Zatrudnienie zrealizowano w 93,7 proc. w stosunku do planu, ale to wynikało z faktu, że nie zawsze procedura zatrudnienia nadążała za potrzebami. W prokuraturze i w więziennictwie przybyło 500 etatów, w tym 100 prokuratorskich, 100 urzędników prokuratury, 300 funkcjonariuszy więziennictwa, co też w pewnym sensie rozwiązało problem nadgodzin w więziennictwie, których liczba z roku na roku wzrastała. W Piotrkowie Trybunalskim zakończono budowę aresztu śledczego na 619 miejsc, w tym 36 dla osadzonych szczególnie niebezpiecznych. Pozostałe wydatki inwestycyjne zrealizowano w 99 proc., wykonując wiele zadań dla oddziałów, w których są przetrzymywane osoby szczególnie niebezpieczne. Najwyższy wzrost wydatków w prokuraturze i więziennictwie pozwolił na ograniczenie zobowiązań na koniec 2003 r. Uległy one zmniejszeniu o 24,3 proc. Natomiast zobowiązania wymagalne prawie zniknęły, bo tylko 0,1 proc. pozostało. W kwestii rezerwy celowej przyznane z niej środki zostały w całości rozdysponowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Niewielkie kwoty zostały zwrócone do budżetu. Nie mam większych uwag do realizacji przez jednostki organizacyjne środków specjalnych. W sprawie miejsc w więzieniach chcę powiedzieć, że mamy około 11 tys. skazanych, którzy nie odbywają kary pozbawienia wolności. Jest to problem, który w przyszłości musi być rozwiązany. Biorąc pod uwagę całość przedstawionego sprawozdania z realizacji budżetu, dochodów i wydatków w roku 2003 r. w części budżetowej 15 - Sądy powszechne, w części 37 - Sprawiedliwość proponuję przyjąć przedstawione sprawozdanie w całości wraz z rezerwą celową oraz środków pochodzących z PHARE.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#WicedyrektorDepartamentuAdministracjiPublicznejNajwyższejIzbyKontroliDariuszZielecki">Wydana na podstawie wyników kontroli ocena Izby części 15 - Sądy powszechne jest pozytywna z nieprawidłowościami. Jednak, biorąc pod uwagę skalę dochodów i wydatków realizowanych w tej części, kwoty stwierdzonych nieprawidłowości były stosunkowo niewielkie i generalnie można powiedzieć, że rzeczywiście następuje poprawa w realizacji budżetu zarówno zresztą w części 15, jak i w części 37. Jeśli chodzi o część 15, kontrolę przeprowadzono w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz w 10 sądach apelacyjnych, co jest pewną różnicą w stosunku do poprzedniego roku, gdzie kontrolę przeprowadzono wyłącznie w Ministerstwie Sprawiedliwości. Było to 10 sądów apelacyjnych, których dyrektorzy są dysponentami głównymi w obszarach apelacji. W wyniku kontroli poszczególnych apelacji oceniono pozytywnie z uchybieniami wykonanie budżetu w dwóch sądach apelacyjnych w Poznaniu oraz w Białymstoku oraz pozytywnie z nieprawidłowościami w pozostałych ośmiu. Należy dodać, że wydatki centrali Ministerstwa Sprawiedliwości jako urzędu obsługującego ministra będącego jednocześnie dysponentem części 15 i części 37, były klasyfikowane i ponoszone wyłącznie w części 37. Natomiast całość środków planowanych w części 15/1 Ministerstwo Sprawiedliwości została przeniesiona w ciągu roku budżetowego do budżetu dysponentów w obszarach apelacji. Obszar, gdzie występowały nieprawidłowości w realizacji dochodów i wydatków, skupiał się prawie wyłącznie w wymienionych sądach apelacyjnych. Stwierdzone uchybienia i nieprawidłowości dotyczyły przede wszystkim uszczuplenia dochodów w wysokości 6500 zł w sądach apelacyjnych w Poznaniu, w Rzeszowie i w Lublinie. Polegało to na tym, że środki, które powinny być dochodami, przeznaczono na wznowienie wydatków. Stanowi to jednocześnie naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Ponadto stwierdzono nieprzestrzeganie zasad zamówień publicznych łącznie zamówień na kwotę ponad 160 tys. zł. To są sądy apelacyjne w Warszawie, Rzeszowie i Lublinie. Tutaj można wskazać na pomijanie przepisów ustawy przy zawieraniu umów, zawieraniu umów na dostawy w ilościach większych niż określone specyfikacje w istotnych warunkach zamówienia. Te czyny również stanowią naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Ponadto stwierdzono nielegalny wydatek w kwocie 1400 zł w sądzie apelacyjnym w Lublinie. To było rozliczenie kosztów podróży osobom nieuprawnionym. Stwierdzono przypadek wykorzystania kwoty 13.500 zł z rezerw celowych niezgodnie z przeznaczeniem. Polegało to na tym, że pieniądze przeznaczone z rezerwy celowej na zakupy majątkowe w sądzie apelacyjnym zostały przekazane do sądów niższego szczebla. Te zakupy tam także odbywały się niezgodnie z celem określonym w ustawie. W sądzie apelacyjnym w Szczecinie również wystąpiło przekroczenie planu finansowego, co narusza dyscyplinę finansów publicznych. Występowały przypadki od kilku do kilkunastu dni nieterminowego odprowadzenia dochodów w łącznej kwocie 933 tys. zł. Było to w sądach apelacyjnych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i w Białymstoku.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#WicedyrektorDepartamentuAdministracjiPublicznejNajwyższejIzbyKontroliDariuszZielecki">Poza tym w sądzie apelacyjnym w Lublinie kontrola wykazała, że nie podzielono pełnej kwoty wydatków w układzie wykonawczym i utworzono rezerwę w kwocie ponad 1400 tys. zł. Nasza ocena uwzględnia również nieprawidłowości w łącznych i w jednostkowych sprawozdaniach rocznych, a także oceny cząstkowej w zakresie ewidencji i formalnej poprawności dowodów księgowych, gdzie stwierdzono uchybienia, w tym również mające wpływ na sprawozdanie. W kwestii opinii o rzetelności i prawidłowości sprawozdań budżetowych NIK wydało opinię pozytywną z zastrzeżeniami. Stwierdzono bowiem, że łączne sprawozdanie o stanie środków na rachunkach bankowych RB23, RB27 i RB28 zostały sporządzone na podstawie sprawozdań dziesięciu dysponentów poprzez prawidłowe pod względem formalno-rachunkowym przeniesienie danych z tych sprawozdań. Jednak wykazano, że dane wykazane w RB23 w zakresie wykonania planów środków specjalnych były niezgodne z analogicznymi danymi wykazanymi w sprawozdaniu RB32 dotyczącym środków specjalnych. Sprawozdanie w zakresie środków specjalnych jest sporządzone wspólnie zarówno w części 37, jak i w części 15. Przychody środka specjalnego są pozyskiwane w części 37, a wydatki na poprawę kondycji sądownictwa w części 15. Przy okazji opinii o rzetelności sprawozdań łącznych, w części 37 ta opinia będzie podobna do tej dotyczącej części 15. Już w trakcie kontroli podjęto szereg działań, które miały na celu skorygowanie tych sprawozdań i w zasadzie do zakończenia kontroli nie udało się osiągnąć pełnej zgodności. Z informacji uzyskanych od ministra sprawiedliwości już po zakończeniu kontroli wynika, że na chwilę obecną te korekty zostały wykonane i obecne sprawozdania przedstawiają rzetelny i prawidłowy obraz. W kwestii sprawozdań z obszarów apelacji należy wskazać, że dysponent główny dokonywał szeregu korekt przesłanych już do Ministerstwa Sprawiedliwości sprawozdań RB27 i RB28. Dotyczyło to głównie błędów w zakresie wykazywania kwot należności i zaległości budżetowych w tych sprawozdaniach. Niemniej te sprawozdania zostały do zakończenia kontroli skorygowane i obecnie przedstawiają prawidłowy obraz. Kontrolerzy stwierdzali również nieprawidłowości w sprawozdaniach sporządzanych przez sądy apelacyjne jako dysponentów trzeciego stopnia. Sprawozdania te zawierały błędy spowodowane m.in. zaliczaniem kwot dochodów budżetowych na wznowienie wydatków, błędnym klasyfikowaniem dochodów i wydatków, czyli umieszczaniu ich w niewłaściwych paragrafach, lub nie wykazywaniem wszystkich zobowiązań dotyczących końca roku. Podczas kontroli w Ministerstwie Sprawiedliwości sprawdzono stan realizacji wniosków pokontrolnych z kontroli przeprowadzonych wcześniej przez NIK i ustalono, że wniosek dotyczący części 15 w zakresie poprawienia skuteczności egzekucji należności sądowych grzywien i kar nie został w pełni zrealizowany. Co prawda w resorcie podejmowano szereg działań dyscyplinujących poszczególne apelacje i osiągnięto pewne sukcesy w postaci obniżenia wskaźników pozyskiwania tych należności, jednak, jak ustalono, kwota nieuiszczonych należności w stosunku do 2002 r. wzrosła. Dlatego NIK w swoich wystąpieniach i w informacji zwraca się o kontynuowanie działań w zakresie poprawienia wyników w zakresie skuteczności egzekucji należności. Dochody, z wyjątkiem tych kilku przypadków opóźnień oraz przekazaniu w trzech przypadkach dochodów na wydatki, były realizowane w sposób prawidłowy. Wykonano je w 107 proc. Należności były nieco wyższe niż w roku poprzednim. Zaległości wyższe o 19 proc. Największe zaległości występują w egzekucji mandatów i innych kar pieniężnych od ludności.</u>
<u xml:id="u-20.2" who="#WicedyrektorDepartamentuAdministracjiPublicznejNajwyższejIzbyKontroliDariuszZielecki">NIK nie wniosła uwag do dokonywania przez jednostki sądownictwa umorzeń należności. Stwierdziliśmy, że te umorzenia były dokonywane w granicach prawa i w sposób zasadny. Wydatki realizowano zgodnie z planem finansowym w sposób celowy i oszczędny. Dokonywane wydatki na realizację inwestycji i zakupy środków trwałych wynikały z uzasadnionych potrzeb resortu. Wcześniej już wspomniałem o przypadkach naruszeń dyscypliny finansów publicznych po stronie wydatków. Należy podkreślić znaczący spadek zobowiązań w części 15. Zobowiązania wymagalne, które na koniec 2003 r. wyniosły 9300 tys. zł, w tym główną kwotą były należności dla osób represjonowanych. Ale w stosunku do roku poprzedniego zaległości spadły o 92 proc. Jest więc znaczący postęp. Osiągnięto go po części w związku ze wzrostem środków przeznaczonych na wydatki dla Ministerstwa Sprawiedliwości w 2003 r., ale trzeba podkreślić, że również w związku z szeregiem działań racjonalizujących wydatki ze strony dysponenta głównego. Poza jednym wspomnianym przez mnie przypadkiem nie stwierdzono przypadków wykorzystania środków z rezerw celowych niezgodnie z przeznaczeniem. W 2003 r. przeciętne zatrudnienie było niższe od planowanego o 534 osoby, co w stosunku do ponad 40 tys. osób nie jest wielkością zbyt oszałamiającą. Powodem niepełnego obsadzenia etatów była długotrwała procedura naboru oraz niemożność pozyskania pracowników o odpowiednich kwalifikacjach. Nadzór nad realizacją budżetu przez ministra, z wyjątkiem obszaru sprawozdawczości, był realizowany prawidłowo. Podobnie dysponenci w obszarach apelacji dokonywali okresowych ocen realizacji budżetu, przy czym stwierdzano uchybienia w tym zakresie. W pięciu sądach apelacyjnych w Warszawie, Poznaniu, Krakowie, Wrocławiu i w Białymstoku nie wyodrębniono oddziałów finansowo-kontrolnych, które, stosownie do przepisów ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, powinny sprawować funkcje kontrolne w podległych sądach, chociaż tymi sprawami zajmowały się inne struktury organizacyjne. Pozytywnie oceniono funkcjonowanie w resorcie systemu kontroli finansowej. Audytorzy wewnętrzni wykonywali swoje zadania w sposób prawidłowy. NIK w związku z kontrolą skierowała wystąpienia do wszystkich kontrolowanych jednostek. W odniesieniu do wniosków kierownicy tych jednostek poinformowali o sposobach ich realizacji. W kwestii części budżetowej 37 ocena NIK jest również pozytywna z nieprawidłowościami. Kontrolę przeprowadzono w Ministerstwie Sprawiedliwości, w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej oraz, co jest nowością, w innych jednostkach podległych zarówno drugiego stopnia - czterech inspektoratach służby więziennej, jak i trzeciego stopnia - szesnastu zakładach karnych i aresztów śledczych. Należy podkreślić, że nieprawidłowości i uchybienia koncentrowały się w jednostkach organizacyjnych więziennictwa. Polegały na nieprzestrzeganiu zasad i trybów udzielania zamówień publicznych o łącznej wartości prawie 110 tys. zł, zaciąganiu zobowiązań przekraczających plan finansowy w łącznej kwocie 422 tys. zł, głównie w aresztach śledczych w Mysłowicach i Koszalinie. Odsetki z tytułu nieterminowych płatności wyniosły prawie 6 tys. zł. Jedynym usprawiedliwieniem może być to, że odsetki od tych nieterminowych płatności były jakby efektem wcześniejszych niedoborów powstałych w wyniku blokad środków podejmowanych w latach wcześniejszych. Ponadto w ocenie uwzględniono niedokonanie przez dysponenta głównego pełnego podziału kwoty określonej w układzie wykonawczym pomiędzy podległych dysponentów. Należy wskazać, że jest to kolejny rok, w którym nie dokonuje się takiego podziału, aczkolwiek należy stwierdzić, że kwoty nie rozdzielone są coraz mniejsze. Podczas kontroli w Ministerstwie Sprawiedliwości i w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej sprawdzono stan realizacji wniosków pokontrolnych z kontroli przeprowadzonych przez NIK we wcześniejszym okresie i ustalono, że spośród trzynastu wniosków 9 w pełni zrealizowano, 2 zrealizowano częściowo, 1 nie zrealizowano. Nie w pełni zrealizowane wnioski dotyczyły zaniechania tworzenia quasi rezerw budżetowych w Ministerstwie Sprawiedliwości.</u>
<u xml:id="u-20.3" who="#WicedyrektorDepartamentuAdministracjiPublicznejNajwyższejIzbyKontroliDariuszZielecki">To jest ta kwota nierozdzielona na podległe jednostki, chociaż należy zaznaczyć, że z tej całej kwoty w wysokości 13.500 tys. zł 11.800 tys. zł stanowiły wydatki specyficzne, których jednorazowe rozdysponowanie, również zdaniem Izby, jest praktycznie niemożliwe na etapie planowania. Dlatego kwestionowaliśmy tylko resztę nierozdysponowanych środków w kwocie nieco ponad 1400 tys. zł. Kolejny wniosek dotyczył kontynuowania działań w celu wyegzekwowania od przywięziennych przedsiębiorstw i gospodarstw pomocniczych zaległości z tytułu należności budżetu państwa i funduszowi pomocy postpenitencjarnej. Stwierdzono, że wysokość zaległości z tego tytułu została obniżona z kwoty ponad 600 tys. zł na koniec 2002 r. do 134 tys. zł na koniec 2003 r. Kolejny wniosek dotyczył Centralnego Zarządu Służby Więziennej jako dysponenta trzeciego stopnia. Ustalono, że dyrektor generalny służby więziennej zapisał w planie finansowym CZSW wydatki w 2003 r. w wysokości 114.300 tys. zł. W trakcie 2003 r., podobnie jak w roku ubiegłym, w wyniku decyzji dyrektora generalnego zmniejszono plan wydatków CZSW łącznie o 74.300 tys. zł, tj. o 65,5 proc., zwiększając jednocześnie plany wydatków innych podległych jednostek organizacyjnych więziennictwa. Utworzenie wyżej wymienionej rezerwy było uzasadnione koniecznością zabezpieczenia środków na wydatki, których nie można przewidzieć na etapie planowania. Jednak w ocenie NIK ujmowanie takich planowanych kwot wydatków jednostek budżetowych w planie finansowym innej jednostki budżetowej jest nieprawidłowe. Izba nie kwestionuje więc celowości posiadania przez dysponenta głównego pewnych kwot, które w ciągu roku mogłyby być rozdysponowane pomiędzy dysponentów niższego stopnia w zależności od potrzeb. Jednak należy zauważyć, że cel ten powinien zostać osiągnięty w inny sposób, poprzez specjalne uregulowanie w przepisach lub zagwarantowanie środków w rezerwach celowych budżetu państwa. Zdaniem NIK nie zrealizowano w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej wniosku dotyczącego prawidłowego klasyfikowania wydatków budżetowych, gdyż podczas kontroli stwierdzono w dalszym ciągu takie nieprawidłowości. Dochody, za wyjątkiem dwóch przypadków opóźnień w przekazywaniu dochodów, były realizowane w sposób prawidłowy. Stwierdzono niewykonanie planu dochodów o ponad 35 proc., co wynikało, w ocenie NIK, z przyczyn niedających się przewidzieć na etapie planowania, tj. braku miejsc dla skazanych i zmiany przepisów powodujących, że od września 2003 r. część wynagrodzeń przestała być dochodem budżetu państwa. Należności i zaległości budżetu były niższe niż w roku poprzednim, a powstały głównie z tytułu niezrealizowania dochodów z wynagrodzeń za pracę skazanych oraz niedokonanych przez osadzonych zwrotów kosztów leczenia samouszkodzeń. Wydatki realizowano zgodnie z planem finansowym w sposób celowy, oszczędny. Reasumując, wyniki budżetów zarówno w części 27 jak i 15 są coraz lepsze i nie ma żadnych powodów, żeby wnosić odrzucenie sprawozdania. Wręcz przeciwnie wykonanie było dobrze realizowane. Natomiast omówione przez mnie nieprawidłowości dotyczyły w sumie niewielkich kwot. Co prawda, niektóre z nich powtarzają się co roku. W pewnym zakresie są uzasadnione, w pewnym zaś wymagałyby kontynuowania prac w celu ich ograniczenia. Jednak generalnie oceniamy wykonanie budżetu pozytywnie. Natomiast ocena pozytywna z nieprawidłowościami, trzecia w kolejności, czyli trójka, wynika przede wszystkim z błędów w sprawozdawczości, gdzie upatrywałbym podstawowego obszaru, na który należałoby zwrócić uwagę podczas realizacji budżetu kolejnego roku.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 15 dotyczącej sądów powszechnych, części 37 - Sprawiedliwość oraz części 83 - Rezerwy celowe. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia części budżetowej 05, dotyczącej Naczelnego Sądu Administracyjnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PrezesNaczelnegoSąduAdministracyjnegoRomanHauser">Sprawozdanie z wykonania budżetu Naczelnego Sądu Administracyjnego w formie pisemnej zostało przekazane Komisji. Przedstawię zatem kilka problemów, które wymagają wyjaśnienia. Po pierwsze, w 2003 r. dochody Naczelnego Sądu Administracyjnego zostały zrealizowane w kwocie niższej od planowanej o 3456 tys. zł. Jest to związane z mniejszą skalą spraw wpływających do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ponieważ to są dochody głównie związane z wpisami tych spraw. 92 proc. dochodów pochodzi z wpływów ze skarg wpływających do Sądu. Jeśli wpływają skargi o mniejszej wartości przedmiotu sporu, to wyliczany wpis sądowy jest niższy. Stąd mamy spadek dochodów. Na to nie ma żadnego wpływu. To zależy od tego, jakiej kategorii i w jakim zakresie sprawy wpływają do Sądu. Po drugie w mniejszym zakresie, niż planowaliśmy, było wykorzystanie świadczeń na rzecz osób fizycznych. To są środki przewidziane na uposażenie sędziów w stanie spoczynku. Planujemy te uposażenia w stosunku do tych sędziów, którzy w danym roku spełniać będą warunki, aby korzystać z tego przywileju. Sędziowie chcą dalej pracować. W związku z tym te środki nie zostały wykorzystane i przekazaliśmy je do budżetu państwa. W odniesieniu do wydatków bieżących związanych z wynagrodzeniami i pochodnymi chciałbym powiedzieć, że zostały zrealizowane w mniejszym zakresie, ponieważ miało to związek z reformą sądownictwa administracyjnego, która nastąpiła z dniem 1 stycznia 2004 r. W trakcie jej realizacji Sąd dochodził do przewidywanej liczby zatrudnionych sędziów i pracowników administracyjnych, z tym że rzeczywiste skutki tego zatrudnienia pojawiły się z dniem 1 stycznia 2004, kiedy w Naczelnym Sądzie Administracyjnym orzekanie rozpoczęły nowe grupy orzeczników, mianowicie 80 sędziów wojewódzkich sądów administracyjnych i 51 asesorów wojewódzkich sądów administracyjnych. Wydatki majątkowe zostały zrealizowane w 100 proc., co pozwoliło przygotować substancję techniczną całego sądownictwa administracyjnego do rozpoczęcia z dniem 1 stycznia orzekania w warunkach dwuinstancyjnego sądownictwa administracyjnego. Chciałem poinformować, że już obserwujemy w sprawozdawczości wojewódzkich sądów administracyjnych znaczące efekty wzmocnienia kadrowego sądów administracyjnych pierwszej instancji. Jest już spora liczba wojewódzkich sądów administracyjnych, które nie tylko zlikwidowały zaległości, ale możemy się spodziewać, że w ciągu najbliższych trzech miesięcy orzekanie w sądach będzie następowało na bieżąco. Jednocześnie jest już skierowany do Prezydenta RP projekt rozporządzenia w sprawie powołania sędziów dwóch ostatnich wojewódzkich sądów administracyjnych - w Kielcach dla województwa świętokrzyskiego i w Gorzowie dla województwa lubuskiego. Zatem organizacyjna sfera działań powinna być w najbliższym czasie zakończona.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia wykonanie części budżetowej 05, dotyczącej Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sprzeciwu nie słyszę. Proponuję tekst opinii Komisji dla Komisji Finansów Publicznych o następującej treści: Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka na posiedzeniu w dniu 29 czerwca br. rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. druk 2969 wraz z analizą NIK druk 2994 w zakresie części budżetowej 04 - Sąd Najwyższy, części budżetowej 05 - Naczelny Sąd Administracyjny, części budżetowej 06 - Trybunał Konstytucyjny, części budżetowej 08 - Rzecznik Praw Obywatelskich, części budżetowej 10 - Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, części budżetowej 13 - Instytut Pamięci Narodowej, części budżetowej 15 - Sądy powszechne, części budżetowej 37 - Sprawiedliwość oraz części budżetowej 83 - Rezerwy celowe. Komisja po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz uzyskaniu wyjaśnień przedstawicieli wymienionych wyżej instytucji pozytywnie opiniuje wykonanie budżetu państwa w 2003 r. w rozpatrywanych częściach. Pozostaje wybór przedstawiciela Komisji na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych. Proponuję posła Adama Markiewicza. Czy poseł Adam Markiewicz się zgadza?</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#PosełAdamMarkiewicz">Tak, zgadzam się.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja zgodziła, aby poseł Adam Markiewicz przedstawił opinie Komisji. Sprzeciwu nie słyszę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja przyjęła proponowany tekst opinii Komisji dla Komisji Finansów Publicznych. Sprzeciwu nie słyszę. Przystępujemy do rozpatrzenia sprawozdania z działalności NIK za 2003 r. w zakresie Departamentu Administracji Publicznej oraz Departamentu Budżetu i Finansów.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#WicedyrektordepartamentuNIKDariuszZielecki">Przedstawione sprawozdanie zawiera dane statystyczne charakteryzujące struktury organizacyjną, dane osobowe pracowników oraz budżet NIK. W obszernym fragmencie przedstawiamy działalność kontrolną w 2003 r. Wskazano w nim na priorytety kontroli wyznaczone przez Kolegium NIK na lata 2003–2005, które warunkują całość naszej działalności. Objęły one pięć obszarów działalności państwa, tj. deficyt budżetowy i dług publiczny, restrukturyzacja gospodarki, ochrona zdrowia i prawa socjalne, bezpieczeństwo narodowe oraz procesy integracji z Unią Europejską. Określono także priorytety merytoryczne w czterech obszarach, tj. kontroli wykonania budżetu państwa. Tutaj zaszły istotne zmiany, na które chciałbym zwrócić uwagę, w podejściu kontrolnym, polegające na konsekwentnym i intensywnym wdrażaniu w kontrolach budżetu audytu finansowego w celu poświadczenia prawidłowości w poświadczeniu realizacji budżetu w poszczególnych częściach. W zakresie kontroli wykonania zadań NIK koncentruje się, oprócz badania zgodności z prawem, także na badaniu oszczędności, wydajności i skuteczności działania organów państwa. Badania zagrożeń korupcją przewiduje się już w każdej prowadzonej przez NIK kontroli. Podobnie w przypadku kontroli wewnętrznej, co jest istotne z punktu widzenia prawidłowego określenia ryzyka kontroli i zaplanowania działań kontrolnych w odpowiedniej skali do występujących obszarów zagrożeń. W swojej działalności NIK wykorzystuje sugestie zgłaszane przez komisje sejmowe, Senat, prezesa Rady Ministrów, rzecznika praw obywatelskich, prezesa NSA. Z 48 tematów zaproponowanych w 2003 r. przez komisje sejmowe przyjęto i wykorzystano w realizacji 42. Łącznie w 2003 r. zakończono 175 kontroli planowych oraz 238 kontroli doraźnych, którymi objęto łącznie ponad 3 tys. jednostek. W wyniku przeprowadzonych kontroli NIK przekazała w 2003 r. organom powołanym do ścigania przestępstw 104 zawiadomienia, a komisjom orzekającym i rzecznikom dyscypliny finansów publicznych 186 spraw. Podczas kontroli wykorzystujemy statystyczny dobór próby do kontroli, co pozwala na właściwe ekstrapolowanie wyników badania. Wykorzystujemy w tym celu również narzędzia informatyczne. NIK opracowała przy badaniu budżetu w częściach budżetu państwa narzędzie informatyczne do sprawdzania poprawności dowodów księgowych. Kolejnym zagadnieniem szeroko opisanym w sprawozdaniu jest omówienie ważniejszych wyników kontroli ze wskazaniem istotnych nieprawidłowości w wybranych obszarach działalności państwa. Te obszary są odpowiednikami priorytetów Izby. Z kontroli pozostających w kręgu zainteresowań Komisji należy w szczególności zwrócić uwagę na kontrolę wykonania budżetu państwa, która wcześniej była omawiana w kilku częściach. Wspomnieć wypada, że po raz pierwszy, oprócz dysponentów głównych, objęto kontrolą również dysponentów podległych. Z uwagi na osiągnięte wyniki tych kontroli myślę, że ten kierunek jest prawidłowy i godny kontynuowania. Z przeprowadzonych w obszarze sprawiedliwości innych kontroli należałoby wymienić przede wszystkim kontrolę gospodarki finansowej Centralnego Zarządu Służby Więziennej oraz zakładu budżetowego usług wypoczynkowych CZSW i jego oddziałów, która w 2003 r. była koordynowana przez Departament Administracji Publicznej. Celem tej kontroli była ocena gospodarki finansowej więziennictwa w zakresie dochodów i wydatków Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, ośrodków doskonalenia kadr służby więziennej oraz przychodów i wydatków zakładu budżetowego usług wypoczynkowych.</u>
<u xml:id="u-26.1" who="#WicedyrektordepartamentuNIKDariuszZielecki">Przeprowadzono kontrolę w centralnym w zakładzie budżetowym oraz w 11 ośrodkach doskonalenia kadr, w jednym areszcie śledczym i w 14 ośrodkach wypoczynkowych. W jej wyniku NIK stwierdziła, finansowanie z budżetu państwa bazy szkoleniowej służby więziennej w dotychczasowym zakresie jest niecelowe i niegospodarne, gdyż prowadzi do wykorzystania znacznej części środków budżetowych przeznaczonych na szkolenie służby więziennej na dofinansowanie działalności wypoczynkowej, która powinna być zorganizowana na zasadzie samofinansowania. W badanym okresie baza szkoleniowa była wykorzystana w 50 proc. Jednak jej wykorzystanie na cele stricte szkoleniowe służby więziennej nie przekraczało 8 proc. W pozostałym zakresie wykorzystywano ją na działalność wypoczynkową i komercyjną. W wyniku przeprowadzonych kontroli NIK sformułowała m.in. wniosek o określenie optymalnej wielkości bazy szkoleniowej służby więziennej w celu zapewnienia poprawy jej wykorzystania dla celów statutowych, dla których te ośrodki doskonalenia kadr zostały powołane, a także zracjonalizowania wydatków na jej utrzymanie. W czasie wykonywania kontroli budżetu państwa sprawdziliśmy również wykonanie tych wniosków z wcześniejszej kontroli. Zakład budżetowy, który prowadził te ośrodki wypoczynkowe, działał na bazie ośrodków doskonalenia kadr, jest w tej chwili w fazie likwidacji. Do końca czerwca proces likwidacji powinien się zakończyć. Na jego miejsce wprowadza się prowadzenie tej działalności w formie ośrodka specjalnego. W kwestii optymalizacji bazy szkoleniowej uzyskaliśmy w wyjaśnieniach dyrektora generalnego służby więziennej zapewnienie, że taka optymalizacja nastąpi po zakończeniu roku szkoleniowego, tj. we wrześniu 2004 r. Służba więzienna podejmie działania w celu zapewnienia bardziej racjonalnego wykorzystania tej bazy, ewentualnie jej ograniczenia. W kwestii innych kontroli w 2003 r. miała miejsce kontrola skargowa przeprowadzona przez delegaturę w Kielcach w zakresie rozbudowy i modernizacji obiektów sądu rejonowego w Kielcach. W wyniku tej kontroli ustalono, że inwestycja ta była wykonana zgodnie z projektem oraz kosztorysami. Natomiast stwierdzono uchybienia polegające na rozszerzeniu przedmiotu zamówienia na podstawie aneksu do umowy na kwotę 1500 tys. zł z pominięciem ustawy o zamówieniach publicznych. Kolejnym dużym przedsięwzięciem, które w 2003 r. Izba zaczęła, a której generalne wykonanie jest przewidziane na rok 2004, jest kontrola koordynowana przez delegaturę w Białymstoku funkcjonowania przywięziennych zakładów pracy. W ubiegłym roku przeprowadzono dwie kontrole rozpoznawcze w tym zakresie. Jej wyniki wskazały na pewne uchybienia w działalności tych zakładów przywięziennych, de facto gospodarstw pomocniczych działających przy jednostkach budżetowych. Natomiast w roku bieżącym planuje się przeprowadzenie dużej skoordynowanej kontroli w tym zakresie w 31 jednostkach organizacyjnych. O wynikach tej kontroli Sejm zostanie poinformowany. Jest to niejako odzew na sugestie zgłaszane przez komisje w sprawie nieprawidłowości dotyczących udzielania zamówień publicznych gospodarstwom pomocniczym, które następnie zlecają podwykonawcom wykonywanie prac. Nie muszę dodawać, że zamówienia dla gospodarstw pomocniczych są udzielane z pominięciem przepisów ustawy o zamówieniach publicznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Dyrektor Dariusz Zielecki wspomniał, że w każdej kontroli bada się zagrożenie korupcją. W jaki sposób jest to badane?</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#WicedyrektordepartamentuNIKDariuszZielecki">Są określone przez NIK obszary, które są zagrożone korupcją. To może być m.in. rozpatrywanie sprawy od początku do końca przez jednego urzędnika. Niejasne przepisy regulujące procedury, który są załatwiane przez urzędników. W każdej kontroli, którą przeprowadzamy, a dotyczy wykonania zadań, wskazuje się obszary, gdzie takie zagrożenie istnieje. Kontroler idąc na kontrolę z takim programem kontroli jest już ukierunkowany, gdzie ma zwrócić szczególną uwagę i stwierdzić, czy sytuacje korupcjogenne w danej działalności nie występują.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#WicedyrektorDepartamentuBudżetuiFinansówNIKAndrzejŁodyga">Departament, który reprezentuję, realizuje z zakresu działania Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka kompetencje kontrolne w zakresie wykonania budżetu rzecznika praw obywatelskich, generalnego inspektora danych osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej. Zarówno w roku 2002 r., jak i w 2003 r. zadania w tym zakresie, w moim pojęciu, w pełni zrealizowaliśmy. Przeprowadziliśmy kontrolę budżetową w tych jednostkach i przedłożyliśmy Komisji informacje o wynikach tych kontroli. Wszystkie te trzy części budżetowe uzyskały pozytywną opinię Komisji w zakresie wykonania budżetu za rok 2003 i również opinia NIK w przypadku z każdej tych trzech części budżetowych jest pozytywna.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#PosłankaKatarzynaPiekarska">Czy są uwagi w tej sprawie? Nie widzę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja pozytywnie ocenia sprawozdanie z działalności NIK za 2003 r. w zakresie Departamentu Administracji Publicznej oraz Departamentu Budżetu i Finansów. Sprzeciwu nie słyszę. Proponuję tekst opinii nr 22 Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, uchwalonej w dniu 29 czerwca br. dla Komisji do spraw Kontroli Państwowej o następującej treści: Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka na posiedzeniu w dniu 29 czerwca 2004 r. rozpatrzyła sprawozdanie z działalności Departamentu Administracji Publicznej oraz Departamentu Budżetu i Finansów Najwyższej Izby Kontroli w 2003 r. w zakresie problematyki dotyczącej działania Komisji. Komisja pozytywnie oceniła powyższe sprawozdanie. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja przyjęła proponowany tekst opinii Komisji dla Komisji do spraw Kontroli Państwowej. Sprzeciwu nie słyszę. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>