PPC / ppc

text_structure.xml 542 KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 553 554 555 556 557 558 559 560 561 562 563 564 565 566 567 568 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636 637 638 639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671 672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 694 695 696 697 698 699 700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051 1052 1053 1054 1055 1056 1057 1058 1059 1060 1061 1062 1063 1064 1065 1066 1067 1068 1069 1070 1071 1072 1073 1074 1075 1076 1077 1078 1079 1080 1081 1082 1083 1084 1085 1086 1087 1088 1089 1090 1091 1092 1093 1094 1095 1096 1097 1098 1099 1100 1101 1102 1103 1104 1105 1106 1107 1108 1109 1110 1111 1112 1113 1114 1115 1116 1117 1118 1119 1120 1121 1122 1123 1124 1125 1126 1127 1128 1129 1130 1131 1132 1133 1134 1135 1136 1137 1138 1139 1140 1141 1142 1143 1144 1145 1146 1147 1148 1149 1150 1151 1152 1153 1154 1155 1156 1157 1158 1159 1160 1161 1162 1163 1164 1165 1166 1167 1168 1169 1170 1171 1172 1173 1174 1175 1176 1177 1178 1179 1180 1181 1182 1183 1184 1185 1186 1187 1188 1189 1190 1191 1192 1193 1194 1195 1196 1197 1198 1199 1200 1201 1202 1203 1204 1205 1206 1207 1208 1209 1210 1211 1212 1213 1214 1215 1216 1217 1218 1219 1220 1221 1222 1223 1224 1225 1226 1227 1228 1229 1230 1231 1232 1233 1234 1235 1236 1237 1238 1239 1240 1241 1242 1243 1244 1245 1246 1247 1248 1249 1250 1251 1252 1253 1254 1255 1256 1257 1258 1259 1260 1261 1262 1263 1264 1265 1266 1267 1268 1269 1270 1271 1272 1273 1274 1275 1276 1277 1278 1279 1280 1281 1282 1283 1284 1285 1286 1287 1288 1289 1290 1291 1292 1293 1294 1295 1296 1297 1298 1299 1300 1301 1302 1303 1304 1305 1306 1307 1308 1309 1310 1311 1312 1313 1314 1315 1316 1317 1318 1319 1320 1321 1322 1323 1324 1325 1326 1327 1328 1329 1330 1331 1332 1333 1334 1335 1336 1337 1338 1339 1340 1341 1342 1343 1344 1345 1346 1347 1348 1349 1350 1351 1352 1353 1354 1355 1356 1357 1358 1359 1360 1361 1362 1363 1364 1365 1366 1367 1368 1369 1370 1371 1372 1373 1374 1375 1376 1377 1378 1379 1380 1381 1382 1383 1384 1385 1386 1387 1388 1389 1390 1391 1392 1393 1394 1395 1396 1397 1398 1399 1400 1401 1402 1403 1404 1405 1406 1407 1408 1409 1410 1411 1412 1413 1414 1415 1416 1417 1418 1419 1420 1421 1422 1423 1424 1425 1426 1427 1428 1429 1430 1431 1432 1433 1434 1435 1436 1437 1438 1439 1440 1441 1442 1443 1444 1445 1446 1447 1448 1449 1450 1451 1452 1453 1454 1455 1456 1457 1458 1459 1460 1461 1462 1463 1464 1465 1466 1467 1468 1469 1470 1471 1472 1473 1474 1475 1476 1477 1478 1479 1480 1481 1482 1483 1484 1485 1486 1487 1488 1489 1490 1491 1492 1493 1494 1495 1496 1497 1498 1499 1500 1501 1502 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 1512 1513 1514 1515 1516 1517 1518 1519 1520 1521 1522 1523 1524 1525 1526 1527 1528 1529 1530 1531 1532 1533 1534 1535 1536 1537 1538 1539 1540 1541 1542 1543 1544 1545 1546 1547 1548 1549 1550 1551 1552 1553 1554 1555 1556 1557 1558 1559 1560 1561 1562 1563 1564 1565 1566 1567 1568 1569 1570 1571 1572 1573 1574 1575 1576 1577 1578 1579 1580 1581 1582 1583 1584 1585 1586 1587 1588 1589 1590 1591 1592 1593 1594 1595 1596 1597 1598 1599 1600 1601 1602 1603 1604 1605 1606 1607 1608 1609 1610 1611 1612 1613 1614 1615 1616 1617 1618 1619 1620 1621 1622 1623 1624 1625 1626 1627 1628 1629 1630 1631 1632 1633 1634 1635 1636 1637 1638 1639 1640 1641 1642 1643 1644 1645 1646 1647 1648 1649 1650 1651 1652 1653 1654 1655 1656 1657 1658 1659 1660 1661 1662 1663 1664 1665 1666 1667 1668 1669 1670 1671 1672 1673 1674 1675 1676 1677 1678 1679 1680 1681 1682 1683 1684 1685 1686 1687 1688 1689 1690 1691 1692 1693 1694 1695 1696 1697 1698 1699 1700 1701 1702 1703 1704 1705 1706 1707 1708 1709 1710 1711 1712 1713 1714 1715 1716 1717 1718 1719 1720 1721 1722 1723 1724 1725 1726 1727 1728 1729 1730 1731 1732 1733 1734 1735 1736 1737 1738 1739 1740 1741 1742 1743 1744 1745 1746 1747 1748 1749 1750 1751 1752 1753 1754 1755 1756 1757 1758 1759 1760 1761 1762 1763 1764 1765 1766 1767 1768 1769 1770 1771 1772 1773 1774 1775 1776 1777 1778 1779 1780 1781 1782 1783 1784 1785 1786 1787 1788 1789 1790 1791 1792 1793 1794 1795 1796 1797 1798 1799 1800 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Wznowienie posiedzenia o godz. 9 min 02)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Włodzimierz Cimoszewicz oraz wicemarszałkowie Józef Zych, Donald Tusk i Kazimierz Michał Ujazdowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#Marszalek">Dzień dobry paniom posłankom i panom posłom. Proszę o zajmowanie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#Marszalek">Wznawiam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#Marszalek">Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panów posłów Andrzeja Grzesika i Jana Orkisza.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#Marszalek">Protokół i listę mówców prowadzić będzie pan poseł Andrzej Grzesik.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#Marszalek">Proszę obu posłów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#Marszalek">Czy mamy komunikaty? Proszę o przedstawienie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#SekretarzPoselJanOrkisz">Wysoki Sejmie! Uprzejmie informuję, że w dniu dzisiejszym odbędzie się posiedzenie Komisji Infrastruktury wspólnie z Komisją Gospodarki -bezpośrednio po zakończeniu głosowań około godz. 10.30. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#Marszalek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#Marszalek">Komisja Finansów Publicznych oraz Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa przedłożyły dodatkowe sprawozdanie o projekcie ustawy o ustanowieniu wieloletniego programu ˝Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba na lata 2005-2010˝.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#Marszalek">Sprawozdanie to zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 3581-A.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#Marszalek">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący trzecie czytanie tego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#Marszalek">Dodany punkt rozpatrzymy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#Marszalek">Informuję, że 13 posłów wycofało swoje poparcie dla projektu uchwały w sprawie przyszłości Poczty Polskiej, zawartego w druku nr 3596.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#Marszalek">W związku z tym, zgodnie z art. 36 ust. 3 regulaminu Sejmu, projekt uchwały uważa się za wycofany.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#Marszalek">W konsekwencji punkt 33. porządku dziennego obejmujący rozpatrzenie sprawozdania komisji o tym projekcie, który miał być przedmiotem obrad w dniu dzisiejszym, stał się bezprzedmiotowy.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#Marszalek">Wysoka Izbo! Przypominam, że prezes Rady Ministrów zawiadomił Sejm o zamiarze przedłożenia prezydentowi do ratyfikacji umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Albanii o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisanej w Tiranie dnia 12 listopada 2003 r., której ratyfikacja, zdaniem rządu, nie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-4.10" who="#Marszalek">Trwa posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-4.11" who="#Marszalek">Do Komisji Spraw Zagranicznych w ustalonym terminie nie zgłoszono zastrzeżeń do wybranego trybu ratyfikacji tej umowy.</u>
          <u xml:id="u-4.12" who="#Marszalek">Komisja przedłożyła sprawozdanie, w którym również nie zgłosiła zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-4.13" who="#Marszalek">Sprawozdanie to zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 3775.</u>
          <u xml:id="u-4.14" who="#Marszalek">Zgodnie z art. 120 ust. 4 regulaminu Sejmu informuję o braku zastrzeżeń co do wybranego przez Radę Ministrów trybu ratyfikacji tej umowy.</u>
          <u xml:id="u-4.15" who="#Marszalek">Prezydium Sejmu, po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów, przedłożyło wniosek w sprawie zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-4.16" who="#Marszalek">Wniosek ten został paniom i panom posłom doręczony w druku nr 3783.</u>
          <u xml:id="u-4.17" who="#Marszalek">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt dotyczący tej sprawy.</u>
          <u xml:id="u-4.18" who="#Marszalek">Punkt ten rozpatrzymy w dzisiejszym bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-4.19" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 15. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Zdrowia o poselskim projekcie ustawy o ochronie wypłaty wynagrodzenia za pracę pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.</u>
          <u xml:id="u-4.20" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Stanisława Piosika oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-4.21" who="#Marszalek">W związku ze zgłoszonymi w dyskusji poprawkami Sejm ponownie skierował projekt ustawy do komisji w celu ich rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-4.22" who="#Marszalek">Dodatkowe sprawozdanie zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 3768-A.</u>
          <u xml:id="u-4.23" who="#Marszalek">Przystępujemy do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-4.24" who="#Marszalek">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Stanisława Piosika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PoselSprawozdawcaStanislawPiosik">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W trakcie drugiego czytania poselskiego projektu ustawy o ochronie wypłaty wynagrodzenia za pracę pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej zgłoszono sześć poprawek. Komisja te poprawki rozpatrzyła w dniu wczorajszym, czyli 3 marca 2005 r. W trakcie prac zostały wycofane dwie poprawki. W związku z tym Komisja Zdrowia rekomenduje Wysokiemu Sejmowi przyjęcie czterech poprawek. Chciałbym też uprzejmie poinformować pana marszałka, że nad poprawkami nr 1, 3 i 4 należałoby głosować łącznie. W razie przyjęcia przez Sejm poprawek nr 1, 3 i 4 należałoby nadać nowe brzmienie art. 1, w którym byłaby mowa o tym, że ustawa określa zasady ochrony wypłaty wynagrodzeń osób zatrudnionych w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej. Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#Marszalek">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#Marszalek">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 3768.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#Marszalek">Komisja przedstawia także poprawki, nad którymi będziemy głosować w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#Marszalek">W poprawkach: 1., 3. i 4. wnioskodawcy proponują, aby przepisy ustawy określały zasady ochrony wypłaty wynagrodzeń nie tylko pracowników, ale także innych osób zatrudnionych w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#Marszalek">Przyjęcie tych poprawek spowoduje zmianę w brzmieniu art. 1.</u>
          <u xml:id="u-6.8" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.9" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek: 1., 3. i 4. wraz z konsekwencją, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-6.10" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.11" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-6.12" who="#Marszalek">Oddano 432 głosy. 431 - za poprawkami, 1 głos wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-6.13" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawki: 1., 3. i 4.</u>
          <u xml:id="u-6.14" who="#Marszalek">W 2. poprawce do art. 2 wnioskodawcy proponują, aby przepisy ustawy stosować do samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, w stosunku do których toczy się postępowanie egzekucyjne na podstawie przepisów ustawy Kodeks postępowania cywilnego.</u>
          <u xml:id="u-6.15" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-6.16" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.17" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-6.18" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.19" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-6.20" who="#Marszalek">Oddano 434 głosy. 433 - za poprawką, 1 - wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-6.21" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę nr 2.</u>
          <u xml:id="u-6.22" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-6.23" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ochronie wypłaty wynagrodzenia za pracę pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Zdrowia, wraz z przyjętymi poprawkami, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-6.24" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.25" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-6.26" who="#Marszalek">Oddano 431 głosów. Wszystkie za przyjęciem ustawy.</u>
          <u xml:id="u-6.27" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ochronie wypłaty wynagrodzeń osób zatrudnionych w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej.</u>
          <u xml:id="u-6.28" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały wzywającej premiera Marka Belkę do rezygnacji z zajmowanego stanowiska.</u>
          <u xml:id="u-6.29" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu uchwały przedstawionego przez pana posła Romana Giertycha oraz przeprowadził dyskusję, a także podjął decyzję o przystąpieniu do drugiego czytani.</u>
          <u xml:id="u-6.30" who="#Marszalek">W drugim czytaniu nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-6.31" who="#Marszalek">Przechodzimy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.32" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.33" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu uchwały wzywającej premiera Marka Belkę do rezygnacji z zajmowanego stanowiska, zawartego w druku nr 3230, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-6.34" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.35" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-6.36" who="#Marszalek">Oddano 435 głosów. Za przyjęciem uchwały - 213, przeciw - 215, 7 osób wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-6.37" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-6.38" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił uchwałę wzywającą premiera Marka Belkę do rezygnacji z zajmowanego stanowiska.</u>
          <u xml:id="u-6.39" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Poprawione sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy...</u>
          <u xml:id="u-6.40" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-6.41" who="#Marszalek"> Proszę o spokój.</u>
          <u xml:id="u-6.42" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Poprawione sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-6.43" who="#Marszalek">Proszę państwa, proszę skupić się na tym, co jest przedmiotem obrad.</u>
          <u xml:id="u-6.44" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Michała Turkiewicza i przeprowadził dyskusję, w trakcie której zgłoszono poprawki.</u>
          <u xml:id="u-6.45" who="#Marszalek">W związku z tym Sejm postanowił o ponownym skierowaniu tego projektu ustawy do komisji.</u>
          <u xml:id="u-6.46" who="#Marszalek">Dodatkowe sprawozdanie komisji zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 3739-A.</u>
          <u xml:id="u-6.47" who="#Marszalek">Przystępujemy do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-6.48" who="#Marszalek">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Michała Turkiewicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PoselSprawozdawcaMichalTurkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W trakcie ponownego drugiego czytania rządowego projektu ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, druk nr 3393, zgłoszono 13 poprawek. Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z rządowym ˝Programem uporządkowania i ograniczenia wydatków publicznych˝ na posiedzeniu 3 marca br. pozytywnie zaopiniowała 12 poprawek, a co do jednej poprawki, tj. poprawki 5., wnosi o odrzucenie. Nad poprawkami nr 7 i 8 należy głosować łącznie, a następnie nad poprawkami 10. i 12. oraz w trzecim bloku nad poprawkami 11. i 13. Chcę również dodać, że w trakcie prac komisji zgłoszono dwa wnioski mniejszości. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#Marszalek">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#Marszalek">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu z druku nr 3739.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#Marszalek">Komisja przedstawia jednocześnie wnioski mniejszości i poprawki, które będziemy rozpatrywać w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#Marszalek">W 1. poprawce do art. 4 wnioskodawcy przez dodanie ust. 4 proponują, aby miesięczne koszty związane z organizowaniem pracy wykonywanej przez skazanych na karę ograniczenia wolności oraz pracę społecznie użyteczną za czyn określony w art. 209 Kodeksu karnego refundowane były z Funduszu Pracy do wysokości nieprzekraczającej połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-8.8" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-8.9" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-8.10" who="#Marszalek">Oddano 406 głosów. Wszystkie za poprawką.</u>
          <u xml:id="u-8.11" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę nr 1.</u>
          <u xml:id="u-8.12" who="#Marszalek">W 2. poprawce wnioskodawcy przez dodanie art. 4a proponują, aby w przypadku złożenia przez podmiot uprawniony wniosku o ściganie za przestępstwo określone w art. 209 § 1 Kodeksu karnego organ właściwy dłużnika kierował do starosty wniosek o zatrzymanie prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-8.13" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-8.14" who="#Marszalek">Tym razem ja jako poseł pozwolę sobie skierować pytanie do posła sprawozdawcy: Czy komisja rozpatrzyła konsekwencje przyjęcia tej poprawki dotyczące np. takich przypadków, gdy dysponowanie prawem jazdy jest warunkiem koniecznym do wykonywania zawodu, zarabiania pieniędzy i płacenia alimentów, bądź też czy rozpatrywano takie przypadki, gdy osoba zobowiązana do płacenia świadczeń alimentacyjnych jest np. inwalidą, który w celu dojechania do pracy musi korzystać z własnego samochodu? Chciałbym prosić pana posła sprawozdawcę o odpowiedź na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PoselMichalTurkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ta poprawka wzbudziła na posiedzeniu komisji najwięcej uwag. Proponuje się w niej czasowe zatrzymanie prawa jazdy dłużników alimentacyjnych, którzy nie płacą alimentów, odmawiają podjęcia pracy na zasadach organizowanych robót publicznych, a organ właściwy dłużnika, czyli wójt, burmistrz, prezydent gminy właściwej ze względu na zamieszkanie dłużnika, wystąpi z wnioskiem o ściganie za przestępstwo określone w art. 209 § 1, czyli o niealimentację. Na podstawie tego wniosku wójta starosta wydaje decyzję o wstrzymaniu prawa jazdy. Zwrot prawa jazdy następuje na wniosek wójta, burmistrza, prezydenta po stwierdzeniu ustania przyczyn zatrzymania tego prawa jazdy, czyli gdy dłużnik podjął pracę i płaci alimenty.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#PoselMichalTurkiewicz">Instrument ten dotyczy egzekucji alimentów, jest najbardziej rygorystyczny i będzie chyba najbardziej skuteczny. Taka regulacja obowiązuje, jak przedstawiono nam podczas posiedzenia komisji, m.in. w Wielkiej Brytanii.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#PoselMichalTurkiewicz">Oczywiście argumenty za wprowadzeniem tej poprawki są takie, że część dłużników alimentacyjnych pracuje na czarno, przekazuje alimenty do ręki i państwo ponosi dodatkowe koszty. Często wysokość alimentów to jedno tankowanie samochodu, czyli jeśli kogoś stać na jazdę samochodem, to powinno go również stać na płacenie alimentów. Sankcja ta powinna poprawić ściągalność alimentów.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#PoselMichalTurkiewicz">I teraz pytanie, które postawił pan marszałek. Jeśli ktoś odmawia płacenia alimentów, a proszę zauważyć, że ta sankcja jest stosowana wtedy, gdy wójt, burmistrz czy prezydent zwróci się do organów prokuratury o ściganie dłużnika alimentacyjnego na podstawie art. 209 § 1 Kodeksu karnego, czyli dłużnika, który nagminnie unika płacenia alimentów, jak również nie podjął pracy proponowanej mu przez starostę na zasadach organizowanych robót publicznych i w związku z powyższym również pracy, która mogła być związana z prowadzeniem pojazdu, a więc taka osoba, ten dłużnik nie jest zainteresowany żadną pracą, również pracą, można by powiedzieć, za kierownicą, to nie jest mu w związku z tym potrzebne prawo jazdy. Ten argument odnosił się do kierowców.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#PoselMichalTurkiewicz">Jeśli chodzi o argumenty przeciw, bo te na posiedzeniu komisji również były omawiane, mówiono, że ta regulacja na etapie zgłoszonej poprawki nie dotyczy treści ustawy, że wychodzi poza zakres ustawowy. Były też głosy, że równolegle powinny być regulacja dotycząca Kodeksu karnego oraz regulacja w ustawie Prawo o ruchu drogowym. Niemniej jednak większość komisji przy 11 głosach za, 2 przeciw i 1 osobie wstrzymującej się pozytywnie zaopiniowała tę poprawkę. Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#Marszalek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#Marszalek">Pytanie? Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PoselJolantaBanach">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#PoselJolantaBanach">Ja bym chciała zapytać pana ministra w kontekście ważnego pytania pana marszałka: Czy prawdą jest, że ten przepis w żadnym przypadku nie może dotyczyć dłużników alimentacyjnych, którzy dojeżdżają do pracy, pobierają środki za tę pracę? Czy prawdą jest, że odebranie prawa jazdy poprzedzone jest wywiadem środowiskowym, który ustala, czy dłużnik nie płaci, bo nie chce, czy nie płaci, bo nie ma pracy? I czy prawdą jest na końcu, że po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego prawo jazdy odbiera się tylko tym, którzy nie chcą płacić, a nie tym, którzy płacić nie mogą? Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#Marszalek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#Marszalek">Ja rozumiem, że pani sama udzieliła odpowiedzi na te pytania.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#Marszalek">Panie ministrze, czy prawdą jest? Prawdą jest. Dobrze.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.6" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-12.7" who="#Marszalek">Oddano 414 głosów. Za poprawką - 307, przeciw - 101, 6 posłów wstrzymało się.</u>
          <u xml:id="u-12.8" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę nr 2.</u>
          <u xml:id="u-12.9" who="#Marszalek">W 3. poprawce do art. 7 wnioskodawcy poprzez nadanie nowego brzmienia ust. 1 i 4 proponują, aby zaliczka alimentacyjna przysługiwała do określonej w tym artykule wysokości albo różnicy, nie więcej jednak niż:</u>
          <u xml:id="u-12.10" who="#Marszalek">1) w przypadku gdy w rodzinie jest jedna lub dwie osoby uprawnione do zaliczki - 170 zł dla osoby uprawnionej albo 250 zł, jeżeli osoba ta legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;</u>
          <u xml:id="u-12.11" who="#Marszalek">2) w przypadku gdy w rodzinie jest troje lub więcej osób uprawnionych do zaliczki - 120 zł dla osoby uprawnionej albo 170 zł, jeżeli osoba ta legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.</u>
          <u xml:id="u-12.12" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-12.13" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.14" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 3. poprawki, zechce podnieść rękę i przycisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.15" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.16" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-12.17" who="#Marszalek">Oddano 426 głosów, 425 - za poprawką, 1 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-12.18" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę 3.</u>
          <u xml:id="u-12.19" who="#Marszalek">W poprawce 4. do art. 10 ust. 1 wnioskodawcy przez nadanie nowego brzmienia pkt. 3 proponują, aby organ właściwy wierzyciela wstrzymywał wypłatę zaliczki w przypadku odmowy udzielenia przez osobę uprawnioną do zaliczki lub jej przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego informacji mających wpływ na skuteczność egzekucji lub podanie informacji nieprawdziwych.</u>
          <u xml:id="u-12.20" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-12.21" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.22" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 4. poprawki, zechce podnieść rękę i przycisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.23" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.24" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-12.25" who="#Marszalek">Oddano 421 głosów, wszystkie za przyjęciem poprawki.</u>
          <u xml:id="u-12.26" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę 4.</u>
          <u xml:id="u-12.27" who="#Marszalek">W 5. poprawce do art. 11 wnioskodawcy przez nadanie nowego brzmienia ust. 2, 5 i 6 proponują m.in., aby 50% kwoty wpłacanej organowi właściwemu wierzyciela przez dłużnika alimentacyjnego z tytułu zwrotu zaliczek wypłaconych osobie uprawnionej stanowiło dochód własny gminy, a pozostałe 50% dochód budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.28" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-12.29" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.30" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 5. poprawki, zechce podnieść rękę i przycisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.31" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.32" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-12.33" who="#Marszalek">Oddano 425 głosów, 309 - za poprawką, przeciw - 114, 2 wstrzymujące.</u>
          <u xml:id="u-12.34" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę 5.</u>
          <u xml:id="u-12.35" who="#Marszalek">W 6. poprawce wnioskodawcy przez nadanie nowego brzmienia art. 16 proponują uregulować w drodze rozporządzenia sposób sporządzania sprawozdań rzeczowo-finansowych o wydatkach na zaliczki alimentacyjne poniesionych ze środków budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.36" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-12.37" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.38" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 6. poprawki, zechce podnieść rękę i przycisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.39" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.40" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-12.41" who="#Marszalek">Oddano 425 głosów, 424 - za poprawką, 1 wstrzymujący.</u>
          <u xml:id="u-12.42" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę 6.</u>
          <u xml:id="u-12.43" who="#Marszalek">W 7. poprawce do art. 17 ust. 2 wnioskodawcy proponują, aby w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosować przepisy o świadczeniach rodzinnych, a także przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.</u>
          <u xml:id="u-12.44" who="#Marszalek">Z poprawką tą łączy się poprawka 8. do art. 25 zawierającego zmiany do ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W poprawce tej wnioskodawcy, przez nadanie nowego brzmienia art. 25 ust. 2c proponują, aby wójt, burmistrz lub prezydent miasta, jeżeli przyznał osobie świadczenie pielęgnacyjne, mógł wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o udzielenie informacji o przebiegu ubezpieczenia oraz za jaki okres za tę osobę powinien opłacać składkę na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.</u>
          <u xml:id="u-12.45" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-12.46" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-12.47" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.48" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 7. i 8., zechce podnieść rękę i przycisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.49" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.50" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-12.51" who="#Marszalek">Oddano 421 głosów, wszystkie za przyjęciem obu poprawek.</u>
          <u xml:id="u-12.52" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawki 7. i 8.</u>
          <u xml:id="u-12.53" who="#Marszalek">Poprawki od 9. do 12. oraz wnioski mniejszości 1. i 2. zostały zgłoszone do art. 26 zawierającego zmiany do ustawy o świadczeniach rodzinnych.</u>
          <u xml:id="u-12.54" who="#Marszalek">W 1. wniosku mniejszości do art. 5 wnioskodawcy przez nadanie nowego brzmienia ust. 8 proponują, aby w przypadku gdy rodzina lub osoba ucząca się utrzymuje się z gospodarstwa rolnego przyjąć, że miesięczny dochód z 1 ha przeliczeniowego odpowiada 20% kwoty, o której mowa w ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-12.55" who="#Marszalek">Chciałbym wiedzieć, jakie jest stanowisko komisji, bo nie ma takiej informacji.</u>
          <u xml:id="u-12.56" who="#Marszalek">Pytanie?</u>
          <u xml:id="u-12.57" who="#Marszalek">Proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-12.58" who="#Marszalek">Przepraszam, to jest wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie do posła sprawozdawcy. Czym komisja kierowała się, nie przyjmując poprawki zgłoszonej w tym zakresie? Dotychczasowy zapis eliminuje bowiem możliwość wielu rodzin, nie tylko rolniczych, korzystania z dostępu do świadczeń rodzinnych. Przykład mieliśmy przy stypendiach udzielanych ostatnio, kiedy dużej części młodzieży tylko z tego powodu, że ich rodzice posiadają niewielkie działki, wyeliminowano dostęp do gospodarstwa. Czy komisja rozważała ten problem i jakie było stanowisko komisji? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#Marszalek">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#Marszalek">Także pytanie?</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#Marszalek">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PoselMarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze Rolnictwa! Myślę, że przed głosowaniem nad tym wnioskiem należałoby pewne rzeczy wyjaśnić i prosiłbym o uwagę.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#PoselMarekSawicki">Otóż Wysoka Izbo, z uwagi na cele finansowe, kredytowe dochód z 1 ha w rolnictwie uznawany jest na poziomie około 800 zł. Rok temu ze względu na cele polityki społecznej Wysoka Izba ustaliła, że dochód z hektara wynosi 2600 zł. W tej ustawie dochód rośnie w zastraszającym tempie, bo Wysoka Izba proponuje, aby dochód z hektara wynosił 3360 zł.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#PoselMarekSawicki">Panie ministrze, co trzeba uprawiać, żeby mieć takie dochody?</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#PoselMarekSawicki"> 11 ton żyta z hektara lub 8,5 tony pszenicy z hektara daje zaledwie przychód tej wysokości. Aby można było mieć dochód w wysokości 3360 zł, trzeba więc mieć co najmniej 25 ton pszenicy. Czy to jest możliwe, panie marszałku i panie ministrze rolnictwa? </u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#Marszalek">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#Marszalek">Przepraszam, ale to pytanie jednak wbrew pozorom nie dotyczy wniosku mniejszości, natomiast pytanie do posła sprawozdawcy o przyczyny, dla których ta propozycja została wnioskiem mniejszości, a nie uzyskała poparcia większości, jest aktualne. Proszę udzielić odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#GlosZSali">(Panie marszałku, to jest parodia, naprawdę.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PoselMichalTurkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypominam, że jest to wniosek mniejszości, a więc nie uzyskał poparcia komisji. Wnioskodawca proponuje, aby w przypadku gdy rodzina lub osoba ucząca się utrzymuje się z gospodarstwa rolnego, miesięczny dochód z 1 ha przeliczeniowego odpowiadał 20%, a nie jak dotychczas w ustawie wysokości 50% kwoty 504 zł, czyli kwoty, która jest progiem do przyznania zasiłku rodzinnego. To znaczy dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód na osobę uczącą się nie może przekraczać właśnie 504 zł. Wnioskodawca uważa, że taki wskaźnik uniemożliwia przyznawanie świadczeń rodzinnych dla wielu rodzin wiejskich. Minister pracy i polityki społecznej stwierdził, że obliczanie kryterium dochodowego rolników jest olbrzymim problemem. Ministerstwo ma pozyskane środki - to może potwierdzić pan minister, bo taka informacja padła podczas prac komisji - i chce do maja br. zakończyć prace nad obliczeniem nowego kryterium dochodowego. Dotychczasowe kryterium obliczane według kwintala żyta stosowane jest od lat 80. i nie przystaje do dzisiejszych realiów podatkowych, do KRUS, ani do systemu pomocy społecznej, ani do świadczeń rodzinnych. Tę sprawę trzeba uporządkować i rząd nad tym pracuje. Dziękuję serdecznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#Marszalek">Pan poseł Stefaniuk proszę bardzo, ale proszę mnie wysłuchać: to nie jest debata o dochodach w rolnictwie. Proszę zadawać pytania dotyczące tej konkretnej kwestii, tego wniosku mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PoselFranciszekJerzyStefaniuk">Panie Marszałku! Wobec tego, że poseł sprawozdawca powołał się na opinię ministra, który twierdził, że jest olbrzymi problem dotyczący ustalenia dochodowości z hektara, chciałbym przypomnieć, że każdego roku prezes Głównego Urzędu Statystycznego w obwieszczeniu ogłasza szacunkową realną dochodowość z hektara. Za rok ubiegły kształtuje się ona w granicach ponad 800 zł z 1 ha. A tu mamy do czynienia z 3600 zł. To jest różnica.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#Marszalek">Z przykrością stwierdzam, że nie było to pytanie. Było to naruszenie regulaminu. I to czyni pan, panie pośle, a kiedyś był pan wicemarszałkiem Sejmu i doskonale zna pan regulamin i problemy związane z prowadzeniem posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#PoselFranciszekJerzyStefaniuk">(Mam pełną świadomość tego.)</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.4" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. wniosku mniejszości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.5" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.6" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-20.7" who="#Marszalek">Oddano 422 głosy. 207 - za przyjęciem wniosku mniejszości, 206 - przeciw, 9 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-20.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-20.9" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął 1. wniosek mniejszości.</u>
          <u xml:id="u-20.10" who="#Marszalek">W 2. wniosku mniejszości do art. 12 wnioskodawcy proponują, aby utrzymać dotychczasowe brzmienie ust. 3, 4 i 5.</u>
          <u xml:id="u-20.11" who="#Marszalek">Czy są pytania? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-20.12" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.13" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. wniosku mniejszości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.14" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.15" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-20.16" who="#Marszalek">Oddano 416 głosów. 183 - za, 232 - przeciw, 1 osoba wstrzymała się.</u>
          <u xml:id="u-20.17" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił 2. wniosek mniejszości.</u>
          <u xml:id="u-20.18" who="#Marszalek">W 9. poprawce do art. 17 wnioskodawcy poprzez nadanie nowego brzmienia ust. 5 proponują rozszerzyć katalog podmiotów, którym nie przysługiwałoby świadczenie pielęgnacyjne.</u>
          <u xml:id="u-20.19" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-20.20" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.21" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 9. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.22" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.23" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał od głosu?</u>
          <u xml:id="u-20.24" who="#Marszalek">Oddano 424 głosy. 336 - za poprawką, 87 - przeciw, 1 osoba wstrzymała się.</u>
          <u xml:id="u-20.25" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę nr 9.</u>
          <u xml:id="u-20.26" who="#Marszalek">W poprawce 10. do art. 30 wnioskodawcy poprzez nadanie nowego brzmienia ust. 3, 6 i 8 proponują między innymi, aby należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych ulegały przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca te należności stała się ostateczna, a nie, jak stanowi przepis obowiązujący, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej te należności.</u>
          <u xml:id="u-20.27" who="#Marszalek">Z poprawką tą łączy się poprawka 12.</u>
          <u xml:id="u-20.28" who="#Marszalek">Będziemy nad nimi głosować łącznie.</u>
          <u xml:id="u-20.29" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-20.30" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.31" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 10. i 12., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.32" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.33" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-20.34" who="#Marszalek">Oddano 423 głosy. 420 - za, 1 - przeciw, 2 osoby wstrzymały się.</u>
          <u xml:id="u-20.35" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawki 10. i 12.</u>
          <u xml:id="u-20.36" who="#Marszalek">W 11. poprawce wnioskodawcy proponują skreślić dodawany art. 47a stanowiący, że w okresie od dnia 1 września 2005 r. do dnia 31 sierpnia 2006 r. dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej przysługuje w wysokości 50 zł miesięcznie na czwarte i na każde następne dziecko.</u>
          <u xml:id="u-20.37" who="#Marszalek">Z poprawką tą łączy się poprawka 13.</u>
          <u xml:id="u-20.38" who="#Marszalek">Będziemy nad nimi głosować łącznie.</u>
          <u xml:id="u-20.39" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-20.40" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-20.41" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 11. i 13., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.42" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.43" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-20.44" who="#Marszalek">Oddano 424 głosy. 422 - za, 2 - przeciw, nikt nie wstrzymał się.</u>
          <u xml:id="u-20.45" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawki 11. i 13.</u>
          <u xml:id="u-20.46" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-20.47" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Nadzwyczajną, wraz z przyjętymi zmianami, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-20.48" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-20.49" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-20.50" who="#Marszalek">Oddano 424 głosy. 317 - za, 104 - przeciw, 3 posłów wstrzymało się.</u>
          <u xml:id="u-20.51" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-20.52" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 10. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
          <u xml:id="u-20.53" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Cezarego Grabarczyka oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-20.54" who="#Marszalek">W dyskusji zgłoszono poprawki.</u>
          <u xml:id="u-20.55" who="#Marszalek">W związku z tym Sejm podjął decyzję o ponownym skierowaniu projektu ustawy do komisji.</u>
          <u xml:id="u-20.56" who="#Marszalek">Dodatkowe sprawozdanie komisji zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 3763-A.</u>
          <u xml:id="u-20.57" who="#Marszalek">Przystępujemy do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-20.58" who="#Marszalek">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Cezarego Grabarczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PoselSprawozdawcaCezaryGrabarczyk">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W trakcie drugiego czytania do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu zgłoszono dwie poprawki. Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka w dniu 3 marca br. rozpatrzyła te poprawki i rekomenduje Wysokiej Izbie odrzucenie 1. poprawki i przyjęcie 2. poprawki. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#Marszalek">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#PoselAntoniMacierewicz">(Mam pytanie.)</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#Marszalek">Za chwilę, kiedy będą omawiane poprawki, dopuszczę do zadania pytania.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#Marszalek">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 3763.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#Marszalek">Nad zgłoszonymi poprawkami głosować będziemy w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-22.6" who="#Marszalek">W 1. poprawce wnioskodawcy w nowym brzmieniu art. 1 proponują między innymi, aby:</u>
          <u xml:id="u-22.7" who="#Marszalek">- prezes Instytutu Pamięci Narodowej na wniosek informował, w formie zaświadczenia, na podstawie zachowanych akt archiwalnych, czy dane osobowe wnioskodawcy znajdują się w zasobach archiwalnych instytutu i w jakim charakterze: funkcjonariusza, współpracownika, kandydata na współpracownika organów bezpieczeństwa państwa lub innej osoby oraz</u>
          <u xml:id="u-22.8" who="#Marszalek">- prezes IPN najpóźniej na 2 tygodnie przed terminem wyborów podawał do wiadomości publicznej, w jakim charakterze nazwisko kandydata na posła lub senatora występuje w materiałach archiwalnych IPN.</u>
          <u xml:id="u-22.9" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-22.10" who="#Marszalek">Jej przyjęcie spowoduje bezprzedmiotowość poprawki 2.</u>
          <u xml:id="u-22.11" who="#Marszalek">Pańskie pytanie dotyczy tej poprawki?</u>
          <u xml:id="u-22.12" who="#PoselAntoniMacierewicz">(Tak.)</u>
          <u xml:id="u-22.13" who="#Marszalek">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PoselAntoniMacierewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie do posła sprawozdawcy. Panie pośle, poprawka, nad którą będziemy za chwilę głosowali, w pkt. 2 wprowadza obowiązek prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, by przed wyborami podawał do wiadomości publicznej dane informujące, w jakim charakterze kandydaci na posłów i senatorów występują w tych archiwach. Gdyby ta poprawka przeszła, wyborcy po raz pierwszy rzeczywiście mogliby głosować z pełną świadomością, kto jest kim. Chciałbym się dowiedzieć, dlaczego pan i Platforma Obywatelska jesteście przeciwko tej poprawce? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#Marszalek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#Marszalek">Być może mogę wyręczyć posła sprawozdawcę: ponieważ w trakcie żmudnych i nacechowanych dobrą wolą ze strony wszystkich klubów prac Konwentu Seniorów ustalono, że ograniczamy tę nowelizację ustawy o IPN do jednego niewielkiego fragmentu związanego z koniecznością stworzenia podstawy do uzyskiwania szybkiej informacji o tym, czy nazwisko figurujące na ujawnionej niedawno liście należy do osoby, która o to pyta. Uzgodniono to, panowała zgoda. Ta poprawka, wydaje się, wykracza poza zakres tego uzgodnienia. Oczywiście regulamin dopuszczał jej złożenie i została złożona, jest odnotowana. Komisja do niej się odniosła. Rozstrzygniemy o jej losie w głosowaniu.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#PoselAntoniMacierewicz">(Panie marszałku...)</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#Marszalek">Panie pośle, nie dopuszczam do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#PoselAntoniMacierewicz">(Ale pan marszałek powiedział nieprawdę. Nie było takiego uzgodnienia.)</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#PoselDonaldTusk">(Było takie uzgodnienie.)</u>
          <u xml:id="u-24.6" who="#Marszalek">Zadał pan pytanie, uzyskał pan odpowiedź.</u>
          <u xml:id="u-24.7" who="#Marszalek">W 1. poprawce, którą już przedstawiłem, mamy propozycje dotyczące informowania o zachowanych aktach archiwalnych. Przepraszam, nie będę tego wszystkiego powtarzał. Przedstawiłem treść tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.8" who="#Marszalek">Przypominam, że komisja wnosi o odrzucenie jej.</u>
          <u xml:id="u-24.9" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.10" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.11" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.12" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.13" who="#Marszalek">Oddano 421 głosów. 138 - za poprawką, 276 - przeciw, 7 - wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.14" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę nr 1.</u>
          <u xml:id="u-24.15" who="#Marszalek">W 2. poprawce do art. 1 wnioskodawcy, w nowym brzmieniu ust. 1, proponują, aby prezes Instytutu Pamięci Narodowej, na wniosek, informował w ciągu 14 dni w formie zaświadczenia, czy dane osobowe wnioskodawcy są tożsame z danymi osobowymi, które znajdują się w katalogu funkcjonariuszy, współpracowników, kandydatów na współpracowników organów bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5, oraz innych osób, udostępnionym w Instytucie Pamięci Narodowej od dnia 26 listopada 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-24.16" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.17" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.18" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.19" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.20" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.21" who="#Marszalek">Oddano 423 głosy. 419 - za przyjęciem poprawki, 2 - przeciw, 2 wstrzymujące się.</u>
          <u xml:id="u-24.22" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawkę nr 2.</u>
          <u xml:id="u-24.23" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-24.24" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Sprawiedliwości i Praw Człowieka, wraz z przyjętą poprawką, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.25" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.26" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.27" who="#Marszalek">Oddano 423 głosy. 418 jest za, nie było przeciwnych, 5 - wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.28" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
          <u xml:id="u-24.29" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 25. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o Krajowym Funduszu Kapitałowym.</u>
          <u xml:id="u-24.30" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią posłankę Ewę Marię Janik oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-24.31" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.32" who="#Marszalek">Przypominam, że Sejm odrzuca poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.</u>
          <u xml:id="u-24.33" who="#Marszalek">Jeżeli Sejm nie odrzuci poprawki Senatu bezwzględną większością głosów, uważa się ją za przyjętą.</u>
          <u xml:id="u-24.34" who="#Marszalek">Głosować będziemy nad wnioskami o odrzucenie poprawek Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.35" who="#Marszalek">W 1. poprawce do art. 9 ust. 1 Senat proponuje zmianę o charakterze redakcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-24.36" who="#Marszalek">Komisja wnosi o jej przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.37" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.38" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 1. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.39" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.40" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.41" who="#Marszalek">Oddano 418 głosów. Większość bezwzględna wynosi 210. Za - 7, 411 - przeciw, nie było wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.42" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.43" who="#Marszalek">W 2. poprawce do art. 9, polegającej na skreśleniu ust. 3, Senat proponuje, aby szczegółowy tryb wyłączenia, o którym mowa w art. 9 ust. 1, określał wyłącznie regulamin Komitetu Inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-24.44" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.45" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.46" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 2. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.47" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.48" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.49" who="#Marszalek">Oddano 415 głosów. Większość bezwzględna wynosi 208. Za odrzuceniem poprawki oddano 337 głosów, przeciw - 77, 1 wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-24.50" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę Senatu nr 2 bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.51" who="#Marszalek">W 3. poprawce do art. 12 ust. 6 pkt 7 Senat proponuje, aby oferta w konkursie przeprowadzanym przez Krajowy Fundusz Kapitałowy zawierała m.in. dane osobowe osób, które mają istotny wpływ na decyzje inwestycyjne funduszu kapitałowego, w tym w szczególności członków jego organu zarządzającego albo osób prowadzących sprawy funduszu, wraz z opisem ich kwalifikacji i doświadczeń zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-24.52" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.53" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.54" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 3. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.55" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.56" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.57" who="#Marszalek">Oddano 414 głosów. Większość bezwzględna wynosi 208, za odrzuceniem poprawki - 8 głosów, przeciw - 406, nie było wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.58" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów przyjął poprawkę Senatu nr 3.</u>
          <u xml:id="u-24.59" who="#Marszalek">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o Krajowym Funduszu Kapitałowym.</u>
          <u xml:id="u-24.60" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 26. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Gospodarki o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy Prawo energetyczne oraz ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-24.61" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Marka Sawickiego oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-24.62" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.63" who="#Marszalek">Głosować będziemy zgodnie z zasadami stosowanymi w poprzednim punkcie porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-24.64" who="#Marszalek">Poprawki od 1. do 14. Senat zgłosił do art. 1 ustawy nowelizującej, zawierającego zmiany do ustawy Prawo energetyczne.</u>
          <u xml:id="u-24.65" who="#Marszalek">W poprawkach: 1., 6. oraz 18. Senat proponuje zmienić sposób obliczania opłaty zastępczej.</u>
          <u xml:id="u-24.66" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-24.67" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.68" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.69" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu: 1., 6. i 18., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.70" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.71" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.72" who="#Marszalek">Oddano 411 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206, za - 2, 409 - przeciw, nie było wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.73" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawki Senatu: 1., 6. i 18.</u>
          <u xml:id="u-24.74" who="#Marszalek">W 2. poprawce do art. 9e ust. 2 pkt 4 i ust. 4 pkt 4 Senat proponuje, aby świadectwo pochodzenia energii oraz wniosek o jego wydanie zawierały w szczególności określenie okresu, w którym energia elektryczna została wytworzona, z uwzględnieniem podziału na kwartały kalendarzowe.</u>
          <u xml:id="u-24.75" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.76" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.77" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 2. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.78" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.79" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.80" who="#Marszalek">Oddano 414 głosów. Większość bezwzględna wynosi 208. Za - 1, wszystkie pozostałe 413 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.81" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawkę Senatu nr 2.</u>
          <u xml:id="u-24.82" who="#Marszalek">W 3. poprawce do art. 9e, polegającej na dodaniu ust. 11a, Senat proponuje określić dane, które powinien zawierać dokument stwierdzający prawa majątkowe, o których mowa w ust. 11.</u>
          <u xml:id="u-24.83" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.84" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.85" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest odrzuceniem 3. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.86" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.87" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.88" who="#Marszalek">Oddano 411 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. Za odrzuceniem poprawki - 404, przeciw - 6, 1 wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-24.89" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.90" who="#Marszalek">W poprawkach: 4., 15. lit. b., 17. oraz 22. Senat proponuje m.in., aby sprzedawców z urzędu wyłaniał prezes Urzędu Regulacji Energetyki w drodze przetargu.</u>
          <u xml:id="u-24.91" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-24.92" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.93" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.94" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu: 4., 15. lit. b, 17. oraz 22., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.95" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.96" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.97" who="#Marszalek">Oddano 404 głosy. Większość bezwzględna wynosi 203, za - 2, 402 - przeciw, nie było wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.98" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawki Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.99" who="#Marszalek">W 5. poprawce, polegającej na dodaniu art. 9k, Senat proponuje, aby operator systemu przesyłowego działał w formie spółki akcyjnej, której jedynym akcjonariuszem jest Skarb Państwa.</u>
          <u xml:id="u-24.100" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.101" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.102" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 5. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.103" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.104" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.105" who="#Marszalek">Oddano 418 głosów. Większość bezwzględna wynosi 210. Za odrzuceniem poprawki oddano 84 głosy, przeciw - 332, 2 wstrzymujące się.</u>
          <u xml:id="u-24.106" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.107" who="#Marszalek">Poprawkę 6. już rozpatrzyliśmy.</u>
          <u xml:id="u-24.108" who="#Marszalek">W 7. poprawce do art. 32 ust. 1 pkt 1 Senat proponuje, aby wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła w źródłach o łącznej mocy nieprzekraczającej 5 MW, niezaliczanych do odnawialnych źródeł energii, nie wymagało uzyskania koncesji.</u>
          <u xml:id="u-24.109" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.110" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.111" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 7. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.112" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.113" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.114" who="#Marszalek">Oddano 416 głosów. Większość bezwzględna wynosi 209. Za - 3, 412 - przeciw, 1 wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-24.115" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 7. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.116" who="#Marszalek">W 8. poprawce do art. 45a ust. 7 Senat proponuje, aby wszyscy właściciele lub zarządcy budynków, o których mowa w tym przepisie, byli zobowiązani do ich wyposażenia w układy pomiarowo-rozliczeniowe umożliwiające rozliczenie kosztów zakupu ciepła na poszczególne budynki.</u>
          <u xml:id="u-24.117" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.118" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.119" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 8. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.120" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.121" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.122" who="#Marszalek">Oddano 413 głosów. Większość bezwzględna wynosi 207. Za - 2, 411 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.123" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 8. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.124" who="#Marszalek">W 9. poprawce do art. 45a ust. 8 pkt 1 lit. a Senat proponuje, aby koszty zakupu ciepła w części dotyczącej ogrzewania lokali mieszkalnych i użytkowych rozliczało się według wybranych metod pomiaru.</u>
          <u xml:id="u-24.125" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.126" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.127" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 9. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.128" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.129" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.130" who="#Marszalek">Oddano 410 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. Za odrzuceniem - 386, przeciw - 22, 2 - wstrzymujące się.</u>
          <u xml:id="u-24.131" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił 9. poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.132" who="#Marszalek">W 10. poprawce do art. 45a ust. 12 Senat proponuje, aby w ustawie nie określać szczegółowych wytycznych do regulaminu rozliczeń za ciepło w budynkach, o których mowa w tym przepisie.</u>
          <u xml:id="u-24.133" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.134" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.135" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 10. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.136" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.137" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.138" who="#Marszalek">Oddano 413 głosów. Większość bezwzględna wynosi 207. Głosów za było 18, przeciw - 395, nie było wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-24.139" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 10. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.140" who="#Marszalek">W 11. poprawce do art. 45a Senat proponuje skreślić ust. 13 dopuszczający zlecenie przez właściciela lub zarządcę budynku prowadzenia rozliczeń za ciepło innemu podmiotowi.</u>
          <u xml:id="u-24.141" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.142" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.143" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 11. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.144" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.145" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.146" who="#Marszalek">Oddano 412 głosów. Większość bezwzględna wynosi 207. Wszystkie głosy były przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.147" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 11. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.148" who="#Marszalek">W 12. poprawce do art. 47, polegającej na dodaniu pkt. 1-3 w ust. 2a, Senat proponuje określić warunki, po spełnieniu których prezes Urzędu Regulacji Energetyki może zatwierdzić na 3 lata taryfę zawierającą ceny i stawki opłat.</u>
          <u xml:id="u-24.149" who="#Marszalek">Z poprawką tą łączy się 20. poprawka Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.150" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-24.151" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.152" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.153" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu nr 12 i nr 20, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.154" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.155" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.156" who="#Marszalek">Oddano 413 głosów. Większość bezwzględna wynosi 207. Za odrzuceniem - 2 głosy, pozostałe 411 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.157" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 12. i 20. poprawki Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.158" who="#Marszalek">W 13. poprawce do art. 47, polegającej na dodaniu ust. 2d, Senat proponuje, aby taryfy dotychczasowej nie stosować, jeżeli decyzja prezesa URE, odmawiająca zatwierdzenia taryfy, jest uzasadniona koniecznością obniżenia cen i stawek opłat poniżej cen i stawek opłat zawartych w dotychczasowej taryfie i wynika z udokumentowanych i opisanych zmian zewnętrznych warunków wykonywania przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-24.159" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.160" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.161" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 13. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.162" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.163" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.164" who="#Marszalek">Oddano 411 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. 3 głosy za, pozostałe 408 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.165" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 13. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.166" who="#Marszalek">W poprawkach 14. i 19. Senat proponuje, aby co 5 lat sprawdzać, czy urządzenia, instalacje i sieci spełniają wymagania kwalifikacyjne, oraz aby świadectwa kwalifikacyjne, wydane bezterminowo na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowały moc przez okres 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-24.167" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-24.168" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.169" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.170" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu nr 14 i nr 19, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.171" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.172" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.173" who="#Marszalek">Oddano 412 głosów. Większość bezwzględna wynosi 207. Za odrzuceniem poprawek oddano 125 głosów, 286 - przeciw, 1 wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-24.174" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 14. i 19. poprawki Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.175" who="#Marszalek">Poprawkę 15. lit. b już rozpatrzyliśmy.</u>
          <u xml:id="u-24.176" who="#Marszalek">W poprawkach 15. lit. a i 21. Senat proponuje zmiany o charakterze redakcyjno-legislacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-24.177" who="#Marszalek">Komisja wnosi o przyjęcie tych poprawek.</u>
          <u xml:id="u-24.178" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.179" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu: 15. lit. a i 21., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.180" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.181" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.182" who="#Marszalek">Oddano 411 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. Głosów za było 6, pozostałe 405 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.183" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawki Senatu nr 15 lit. a i nr 21.</u>
          <u xml:id="u-24.184" who="#Marszalek">W 16. poprawce do art. 10 ustawy nowelizującej Senat proponuje, aby obowiązek świadczenia usługi kompleksowej do 30 czerwca 2007 r., a od tej daty do dnia rozstrzygnięcia przetargu dotyczącego wyłonienia sprzedawcy z urzędu, spoczywał na przedsiębiorstwie wyodrębnionym z przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo, z którego wyodrębniono już operatora systemu przesyłowego.</u>
          <u xml:id="u-24.185" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.186" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.187" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 16. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.188" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.189" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.190" who="#Marszalek">Oddano 410 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. Głosów za było 403, przeciw - 5, wstrzymujących się - 2.</u>
          <u xml:id="u-24.191" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił 16. poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.192" who="#Marszalek">Poprawki od 17. do 22. już rozpatrzyliśmy.</u>
          <u xml:id="u-24.193" who="#Marszalek">W 23. poprawce do art. 22 ustawy nowelizującej, polegającej na dodaniu pkt. 3, Senat proponuje, aby art. 45 ust. 5 ustawy Prawo energetyczne, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.</u>
          <u xml:id="u-24.194" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.195" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.196" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 23. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.197" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.198" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.199" who="#Marszalek">Oddano 412 głosów. Większość bezwzględna wynosi 207. Za odrzuceniem poprawki - 409, przeciw - 3.</u>
          <u xml:id="u-24.200" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił 23. poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.201" who="#Marszalek">Na tym Sejm zakończył rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o zmianie ustawy Prawo energetyczne oraz ustawy Prawo ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-24.202" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 27. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Gospodarki oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-24.203" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji, przedstawionego przez pana posła Jerzego Budnika, oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-24.204" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.205" who="#Marszalek">Głosować będziemy zgodnie z zasadami stosowanymi poprzednio.</u>
          <u xml:id="u-24.206" who="#Marszalek">W 1. poprawce do art. 60 Senat proponuje, aby specjalny zespół negocjacyjny powoływało się niezwłocznie po ogłoszeniu przez właściwe organy spółek uczestniczących planu połączenia, utworzenia holdingowej spółki europejskiej, zależnej spółki europejskiej albo przekształcenia spółki akcyjnej w spółkę europejską.</u>
          <u xml:id="u-24.207" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.208" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.209" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 1. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.210" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.211" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.212" who="#Marszalek">Oddano 407 głosów. Większość bezwzględna wynosi 204. Głosów za było 4, przeciw - 403.</u>
          <u xml:id="u-24.213" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 1. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.214" who="#Marszalek">W 2. poprawce do art. 60 Senat proponuje, aby wyrazy ˝zależnej spółki europejskiej albo przekształcenia spółki akcyjnej w spółkę europejską˝ zastąpić wyrazami ˝przekształcenia spółki akcyjnej w spółkę europejską albo uzgodnienia planu powstania zależnej spółki europejskiej˝.</u>
          <u xml:id="u-24.215" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.216" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.217" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 2. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.218" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.219" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.220" who="#Marszalek">Oddano 411 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. Głosów za było 2, pozostałe 409 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.221" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 2. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.222" who="#Marszalek">W 3. poprawce do art. 69 ust. 2 Senat proponuje, aby mandat członka specjalnego zespołu negocjacyjnego będącego przedstawicielem reprezentatywnej organizacji związkowej, o której mowa w art. 65 ust. 1, wygasał również w razie jego śmierci.</u>
          <u xml:id="u-24.223" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.224" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.225" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 3. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.226" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.227" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.228" who="#Marszalek">Oddano 411 głosów. Większość bezwzględna wynosi 206. Głosów za było 13, przeciw - 397, 1 - wstrzymujący.</u>
          <u xml:id="u-24.229" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 3. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.230" who="#Marszalek">W poprawkach od 4. do 6, 8., 10. i 12. Senat proponuje zmiany o charakterze legislacyjno-redakcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-24.231" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-24.232" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.233" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.234" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek od 4. do 6., 8., 10. i 12, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.235" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.236" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.237" who="#Marszalek">Oddano 407 głosów. Większość bezwzględna wynosi 204. Głosów za było 3, przeciw - pozostałe 404.</u>
          <u xml:id="u-24.238" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął poprawki Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.239" who="#Marszalek">W 7. poprawce do art. 88 Senat poprzez nadanie nowego brzmienia ust. 1 proponuje, aby członkowie organu przedstawicielskiego w liczbie ustalonej zgodnie z art. 64 ust. 1-3 byli wyznaczani lub wybierani zgodnie z prawem państwa członkowskiego lub praktyką tego państwa.</u>
          <u xml:id="u-24.240" who="#Marszalek">Z poprawką tą łączy się poprawka 9.</u>
          <u xml:id="u-24.241" who="#Marszalek">Będziemy nad nimi głosować łącznie.</u>
          <u xml:id="u-24.242" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-24.243" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.244" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu 7. i 9., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.245" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.246" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.247" who="#Marszalek">Oddano 407 głosów. Większość bezwzględna wynosi 204. 1 głos - za, pozostałe 406 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.248" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 7. i 9. poprawki Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.249" who="#Marszalek">Poprawkę 10. rozpatrzyliśmy.</u>
          <u xml:id="u-24.250" who="#Marszalek">W 11. poprawce do art. 94. Senat proponuje skreślić wyrazy ˝obecnych członków˝, a tym samym umożliwienie podejmowania uchwał przez organ przedstawicielski poza posiedzeniami.</u>
          <u xml:id="u-24.251" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.252" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.253" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 11. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.254" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.255" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.256" who="#Marszalek">Oddano 407 głosów. Większość bezwzględna wynosi 204. Wszystkie głosy były przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.257" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 11. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.258" who="#Marszalek">Poprawkę 12. rozpatrzyliśmy.</u>
          <u xml:id="u-24.259" who="#Marszalek">W 13. poprawce do art. 134 zawierającego zmiany do ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym Senat proponuje, aby w art. 38 pkt 2a wyrazy ˝ustalaniu wspólności majątkowej˝ zastąpić wyrazami ˝powstaniu rozdzielności majątkowej˝.</u>
          <u xml:id="u-24.260" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.261" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.262" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 13. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.263" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.264" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.265" who="#Marszalek">Oddano 408 głosów. Większość bezwzględna wynosi 205. Głosów za było 2, przeciwnych - 405, 1 - wstrzymujący.</u>
          <u xml:id="u-24.266" who="#Marszalek">Stwierdzam, że wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów Sejm przyjął 13. poprawkę Senatu.</u>
          <u xml:id="u-24.267" who="#Marszalek">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-24.268" who="#Marszalek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 28. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu.</u>
          <u xml:id="u-24.269" who="#Marszalek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Czesława Marca oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-24.270" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.271" who="#Marszalek">Głosować będziemy zgodnie z zasadami stosowanymi w poprzednim punkcie porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-24.272" who="#Marszalek">Wszystkie poprawki Senatu dotyczą art. 1 ustawy nowelizującej zawierającego zmiany do ustawy o nawozach i nawożeniu.</u>
          <u xml:id="u-24.273" who="#Marszalek">W 1. poprawce do art. 2 pkt 9 Senat proponuje uzupełnić adres publikacyjny aktów prawa Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-24.274" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.275" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.276" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 1. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.277" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.278" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.279" who="#Marszalek">Oddano 405 głosów. Większość bezwzględna wynosi 203. Głosów za było 400, pozostałe 5 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-24.280" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę nr 1 Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.281" who="#Marszalek">W 2. poprawce do art. 11b Senat proponuje m.in., aby minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określił, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dotyczące przechowywania gnojówki i gnojowicy oraz zbiorników do ich przechowywania.</u>
          <u xml:id="u-24.282" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.283" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.284" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 2. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.285" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.286" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.287" who="#Marszalek">Oddano 403 głosy. Większość bezwzględna wynosi 202. Za odrzuceniem - 232, przeciw - 168, 3 - wstrzymujące.</u>
          <u xml:id="u-24.288" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-24.289" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.290" who="#Marszalek">W 3. poprawce do art. 19 ust. 1 Senat proponuje, aby zadania związane z agrochemiczną obsługą rolnictwa, o których mowa w art. 20a ust. 1 pkt. 1, 3 i 4, realizowały także inne podmioty gospodarcze posiadające akredytację na przeprowadzanie badań.</u>
          <u xml:id="u-24.291" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.292" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.293" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 3. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.294" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.295" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.296" who="#Marszalek">Oddano 401 głosów. Większość bezwzględna wynosi 201. 396 głosów - za, 4 - przeciw, 1 - wstrzymujący.</u>
          <u xml:id="u-24.297" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę 3. Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.298" who="#Marszalek">W 4. poprawce Senat proponuje utrzymać dotychczasowe brzmienie przepisu art. 20h stanowiącego, że wojewódzki inspektor ochrony środowiska w przypadku stwierdzenia stosowania nawozów naturalnych niezgodnie z planem nawożenia może wstrzymać prowadzenie chowu lub hodowli.</u>
          <u xml:id="u-24.299" who="#Marszalek">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-24.300" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-24.301" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 4. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-24.302" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-24.303" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-24.304" who="#Marszalek">Oddano 405 głosów. Większość bezwzględna wynosi 203. Głosów za było 230, przeciw - 173, 2 się wstrzymało.</u>
          <u xml:id="u-24.305" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-24.306" who="#Marszalek">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu.</u>
          <u xml:id="u-24.307" who="#Marszalek">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 30. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (druki nr 3663, 3727 i 3727-A) - trzecie czytanie.</u>
          <u xml:id="u-24.308" who="#Marszalek">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Stanisława Kopcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PoselSprawozdawcaStanislawKopec">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podczas drugiego czytania zgłoszono jedną kompleksową poprawkę dotyczącą funduszu promocji. Komisja rozpatrzyła ją 1 marca i rekomenduje Wysokiej Izbie jej przyjęcie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#Marszalek">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#Marszalek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#Marszalek">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 3727.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#Marszalek">Przedstawia także wniosek mniejszości oraz poprawki, rozpatrzymy je w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#Marszalek">W poprawkach od 1. do 6. wnioskodawcy proponują, aby nie likwidować Funduszu Promocji Mleczarstwa.</u>
          <u xml:id="u-26.5" who="#Marszalek">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-26.6" who="#Marszalek">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-26.7" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.8" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek od 1. do 6., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.9" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.10" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.11" who="#Marszalek">Oddano 397 głosów. 255 - za, przeciw - 141, 1 się wstrzymał.</u>
          <u xml:id="u-26.12" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął poprawki od 1. do 6.</u>
          <u xml:id="u-26.13" who="#Marszalek">W jedynym wniosku mniejszości dotyczącym art. 21 w ustawie o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych wnioskodawcy proponują w nowym brzmieniu ust. 1 i w dodawanym ustępie 1a, aby minister właściwy do spraw rynków rolnych określał, w drodze rozporządzenia, laboratoria referencyjne do badań zawartości tłuszczu w mleku, a nie, jak proponuje komisja, laboratorium referencyjne.</u>
          <u xml:id="u-26.14" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.15" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku mniejszości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.16" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.17" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.18" who="#Marszalek">Oddano 400 głosów. 211 - za wnioskiem, 188 - przeciw, 1 się wstrzymał.</u>
          <u xml:id="u-26.19" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm przyjął wniosek mniejszości.</u>
          <u xml:id="u-26.20" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-26.21" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi, wraz z przyjętymi poprawkami, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.22" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.23" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.24" who="#Marszalek">Oddano 402 głosy. 401 - za, 1 - przeciw.</u>
          <u xml:id="u-26.25" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych.</u>
          <u xml:id="u-26.26" who="#Marszalek">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 31. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o komisyjnym projekcie ustawy o ustanowieniu wieloletniego programu ˝Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba na lata 2005-2010˝ (druki nr 3247, 3581 i 3581-A) - trzecie czytanie.</u>
          <u xml:id="u-26.27" who="#Marszalek">Wysoka Izbo! Informuję, że wszystkie poprawki zgłoszone w trakcie drugiego czytania zostały wycofane.</u>
          <u xml:id="u-26.28" who="#Marszalek">W związku z tym przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.29" who="#Marszalek">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 3581.</u>
          <u xml:id="u-26.30" who="#Marszalek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.31" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ustanowieniu wieloletniego programu ˝Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba na lata 2005-2010˝, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Finansów Publicznych oraz Komisję Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.32" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.33" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.34" who="#Marszalek">Oddano 402 głosy. 366 - za, 34 - przeciw, 2 się wstrzymało.</u>
          <u xml:id="u-26.35" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ustanowieniu programu wieloletniego ˝Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba w latach 2006-2010˝.</u>
          <u xml:id="u-26.36" who="#Marszalek">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 32. porządku dziennego: Zmiany w składach osobowych komisji sejmowych (druk nr 3783).</u>
          <u xml:id="u-26.37" who="#Marszalek">Prezydium Sejmu na podstawie art. 20 ust. 1 regulaminu Sejmu, po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów, przedłożyło wniosek w sprawie zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-26.38" who="#Marszalek">Czy ktoś z pań i panów posłów pragnie zabrać głos w sprawie przedstawionych propozycji?</u>
          <u xml:id="u-26.39" who="#Marszalek">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-26.40" who="#Marszalek">Przystępujemy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.41" who="#Marszalek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem zmian w składach osobowych komisji sejmowych, w brzmieniu proponowanym w druku nr 3783, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.42" who="#Marszalek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.43" who="#Marszalek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.44" who="#Marszalek">Oddano 393 głosy. 385 - za, 8 - wstrzymujących, nie było głosów przeciw.</u>
          <u xml:id="u-26.45" who="#Marszalek">Stwierdzam, że Sejm dokonał zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-26.46" who="#Marszalek">Na tym zakończyliśmy głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.47" who="#Marszalek">Trzy minuty przerwy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 10 min 16 do godz. 10 min 19)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Proszę o zajmowanie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#WicemarszalekJozefZych">Wznawiam obrady.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#WicemarszalekJozefZych">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 35. porządku dziennego: Informacje rządu o działaniach podejmowanych w 2002 r. i 2003 r. na rzecz realizacji postanowień uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 1997 r. ˝Karta Praw Osób Niepełnosprawnych˝ (druki nr 1888 i 3142) wraz ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 3309).</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#WicemarszalekJozefZych">O zabranie głosu proszę sekretarza stanu w Ministerstwie Polityki Społecznej pana Leszka Zielińskiego.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#WicemarszalekJozefZych">Proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Specyficzne potrzeby osób niepełnosprawnych uwzględnione zostały w dziesiątkach przepisów prawa, dotyczących niemal wszystkich aspektów organizacji i funkcjonowania społeczeństwa, w tym w przepisach dotyczących ochrony zdrowia, edukacji i pomocy społecznej, budownictwa, transportu, komunikacji, łączności i kultury fizycznej. Istnieje też odrębne ustawodawstwo regulujące szczególnie istotną dla niepełnosprawnych obywateli sferę rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Przed 8 laty Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej z dnia 1 sierpnia 1997 r. W dokumencie tym poza definicją prawa osób niepełnosprawnych do niezależnego, samodzielnego, aktywnego i wolnego od przejawów dyskryminacji życia zawarto również katalog 10 praw. Pozwolą państwo, że je przypomnę - to jest szczególny dekalog dla osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po pierwsze, prawo do dostępu do dóbr i usług umożliwiających pełne uczestnictwo w życiu społecznym.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po drugie, prawo do dostępu do leczenia i opieki medycznej, wczesnej diagnostyki, rehabilitacji i edukacji leczniczej, a także do świadczeń zdrowotnych, uwzględniających rodzaj i stopień niepełnosprawności, w tym do zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze, sprzęt rehabilitacyjny.</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po trzecie, prawo do dostępu do wszechstronnej rehabilitacji, mającej na celu adaptację społeczną.</u>
          <u xml:id="u-29.5" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po czwarte, prawo do nauki w szkołach wspólnie z pełnosprawnymi rówieśnikami, jak również do korzystania ze szkolnictwa specjalnego lub edukacji indywidualnej.</u>
          <u xml:id="u-29.6" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po piąte, prawo do pomocy psychologicznej, pedagogicznej i innych rodzajów pomocy specjalistycznej, umożliwiającej rozwój, zdobycie lub podniesienie kwalifikacji ogólnych i zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-29.7" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po szóste, prawo do pracy na otwartym rynku pracy zgodnie z kwalifikacjami, wykształceniem i możliwościami oraz do korzystania z doradztwa zawodowego i pośrednictwa, a gdy niepełnosprawność i stan zdrowia tego wymaga, prawo do pracy w warunkach dostosowanych do potrzeb niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.8" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po siódme, prawo do zabezpieczenia społecznego, uwzględniającego konieczność ponoszenia zwiększonych kosztów, wynikających z niepełnosprawności, jak również uwzględnienia tych kosztów w systemie podatkowym.</u>
          <u xml:id="u-29.9" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po ósme, prawo do życia w środowisku wolnym od barier funkcjonalnych, w tym praw do dostępu do urzędów, punktów wyborczych i obiektów użyteczności publicznej, swobodnego przemieszczania się i powszechnego korzystania ze środków transportu, dostępu do informacji, możliwości komunikacji międzyludzkiej.</u>
          <u xml:id="u-29.10" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Po dziewiąte, prawo do posiadania samorządnej reprezentacji swego środowiska oraz do tego, by konsultowane z nim były wszelkie projekty aktów prawnych dotyczących osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.11" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">I dziesiąte prawo to prawo do pełnego uczestnictwa w życiu publicznym, społecznym, kulturalnym, artystycznym, sportowym oraz do rekreacji i turystyki odpowiednio do zainteresowań i potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-29.12" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Tym samym wskazane zostały najważniejsze obszary, w których niezbędne są intensywne działania mające na celu zmniejszenie lub zniesienie spowodowanych chorobą lub kalectwem ograniczeń, utrudniających osobom niepełnosprawnym funkcjonowanie w życiu codziennym.</u>
          <u xml:id="u-29.13" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Zanim przejdę do omówienia informacji o działaniach podejmowanych w latach 2002 i 2003, pozwolę sobie przedstawić dane dotyczące populacji osób niepełnosprawnych, wynikające z ostatniego narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań, przeprowadzonego przez Główny Urząd Statystyczny w roku 2002, oraz dane z przeprowadzanego kwartalnie badania aktywności ekonomicznej ludności, tzw. BAEL-u. Według wyników narodowego spisu powszechnego liczba osób niepełnosprawnych prawnie i biologicznie w Polsce wynosiła w momencie badania blisko 5,5 mln, przy czym prawne potwierdzenie niepełnosprawności posiadało ponad 4,4 mln osób, w tym 4,3 mln osób w wieku 15 lat i więcej.</u>
          <u xml:id="u-29.14" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Celem wyjaśnienia powiem tylko, iż biologiczna niepełnosprawność to niepełnosprawność, do której przyznają się same osoby niepełnosprawne, czyli deklarują one, że odczuwają całkowicie lub poważnie ograniczoną zdolność do wykonywania czynności podstawowych, nie posiadają natomiast prawnego potwierdzenia tej niepełnosprawności, czyli orzeczenia wydanego przez uprawniony organ.</u>
          <u xml:id="u-29.15" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Ta ostatnia liczba, 4,3 mln osób niepełnosprawnych w wieku 15 lat i więcej, jest zbliżona do liczby otrzymanej z badania BAEL w analogicznym okresie, to jest w drugim kwartale 2002 r., kiedy to stwierdzono, że osób niepełnosprawnych prawnie w tym wieku jest 4,3 mln. Według BAEL liczebność osób niepełnosprawnych w tym wieku wyniosła w 2002 r. 4298 tys., z czego ponad 2,5 mln to osoby w wieku produkcyjnym, czyli w wieku od 18 do 59 lub 64 lat, zaś w 2003 r. zidentyfikowana liczebność osób niepełnosprawnych okazała się niższa, odpowiednio 4175 tys. i 2462 tys. W celu zobrazowania dynamiki problemu należy dodać, że w okresie od 1993 do 2003 r. zarówno liczba osób niepełnosprawnych prawnie w wieku 15 lat i więcej, jak i częstość niepełnosprawności prawnej osiągnęły najwyższy poziom w roku 1997 r. Wówczas liczby te osiągnęły wartości aż 4,6 mln i 15,6%, a w latach następnych systematycznie wartości te spadały, aż do 4175 tys. i 13,5% w 2003 r.</u>
          <u xml:id="u-29.16" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Z samego charakteru niepełnosprawności wynika fakt, że odsetek osób niepełnosprawnych w ogólnej liczbie ludności zwiększa się w starszych grupach wiekowych. I tak w 2003 r. w grupie wiekowej 15-29 lat niepełnosprawna prawnie była co 46. osoba, w grupie 30-39 lat - co 25., w grupie 40-49 lat już co 10., w grupie 50-59 lat - co 4., w grupie osób w wieku 60 lat i więcej - co 3.</u>
          <u xml:id="u-29.17" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Charakterystyczną cechą zjawiska niepełnosprawności prawnej w Polsce jest znaczny wzrost częstości niepełnosprawności wśród osób będących jeszcze w średnim wieku, a więc tych, które powinny być najbardziej aktywne zawodowo. W efekcie struktura ludności pod względem wieku jest zdecydowana odmienna w populacjach osób niepełnosprawnych i sprawnych. Osoby starsze, tj. w wieku 60 lat i więcej, stanowiły w 2003 r. 47,4% ogółu osób niepełnosprawnych i 21,4% ogółu sprawnych w wieku 15 lat i więcej. Z kolei osoby w wieku poniżej 40 lat stanowiły 9,2% populacji osób niepełnosprawnych i 44% populacji osób sprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.18" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Starszy wiek osób niepełnosprawnych jest czymś naturalnym, jednak udział w tej grupie osób w wieku produkcyjnym, czyli od 18 do 59 lub 64 lat, jest niepokojący - to jest 59%.</u>
          <u xml:id="u-29.19" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Od wielu lat populacja osób niepełnosprawnych w Polsce cechuje się rosnącą z roku na rok biernością zawodową. W rezultacie w 2003 aż 83,5% osób niepełnosprawnych w wieku 15 lat i więcej była bierna zawodowo, przy czym stanowiło to aż 76,3% osób w wieku produkcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-29.20" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Pragnę wyjaśnić, że bierni zawodowo to ci, którzy nie są zainteresowani podjęciem jakiejkolwiek działalności, jakiejkolwiek pracy. Wydawałoby się, że wzrastający odsetek osób niepełnosprawnych biernych zawodowo to wynik uciekania z trudnego i coraz bardziej wymagającego rynku pracy, jednak teza ta nie znajduje jednoznacznego potwierdzenia w deklaracjach badanych biernych osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.21" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Jedynie 0,8% z nich stwierdziło, iż przyczyną ich bierności jest zniechęcenie bezskutecznością poszukiwania pracy. Zdecydowanie najczęściej deklarowano chorobę lub niepełnosprawność (ponad 73% osób), w dalszej kolejności emeryturę (21,9%). Czyli ci, którzy deklarowali chorobę, korzystają z rent, a prawie 22% korzysta z emerytur; zatem ponad 90% niepełnosprawnych nie było zainteresowanych żadną pracą. Inne przyczyny są marginalne.</u>
          <u xml:id="u-29.22" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Mimo wzrostu współczynnika bierności zawodowej struktura populacji biernych osób niepełnosprawnych niemal nie zmieniła się od 2001 r. Można stwierdzić jedynie niewielki, aczkolwiek niepokojący wzrost udziału osób w mobilnym wieku produkcyjnym w 2003 r. w porównaniu z rokiem 2002.</u>
          <u xml:id="u-29.23" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Z punktu widzenia rynku pracy podstawowym problemem jest niska aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych, co jest szczególnie istotne w przypadku osób w wieku produkcyjnym. Średnio w 2003 r. aktywnych zawodowo było 16,5% osób niepełnosprawnych w wieku 15 lat i więcej oraz 23,7% osób w wieku produkcyjnym. W odniesieniu do osób sprawnych wskaźniki te wynosiły odpowiednio 60,7% i 75,8%. Aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych w ostatnich latach cechuje się tendencją spadkową. W 2001 r. średni współczynnik aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 26,1%, w 2002 r. - 25,7%, a w 2003 r. - 23,7%.</u>
          <u xml:id="u-29.24" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych z natury rzeczy obniża się wraz ze wzrostem stopnia niepełnosprawności. Dane wymownie obrazują trudności na rynku pracy osób z gorszym stanem zdrowia. Wskaźnik aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych z lekkim stopniem niepełnosprawności wynosił odpowiednio: 26,3% w 2003 r., z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności - 12,9%, zaś ze znacznym stopniem - 3,7%.</u>
          <u xml:id="u-29.25" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Na koniec grudnia 2003 r. zarejestrowano w urzędach pracy 69 770 bezrobotnych osób niepełnosprawnych, tj. o 13 237 osób więcej niż na koniec 2002 r., i 32 276 osób poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu. Pragnę nadmienić, że osoby te korzystają z innych form wsparcia przez państwo.</u>
          <u xml:id="u-29.26" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W roku 2003 zatrudnionych było średnio 574 tys. osób niepełnosprawnych, z czego na tzw. otwartym rynku pracy zatrudnionych było ok. 367 tys. osób, w tym 57,7 tys. osób pracowało jako pracownicy najemni. Według stanu na dzień 31 grudnia 2003 r. w 2864 zakładach pracy chronionej zatrudnionych było blisko 209 tys. osób niepełnosprawnych na prawie 194 tys. etatów. Mimo że liczba zakładów pracy chronionej w 2003 r. zmniejszyła się o 218, zatrudnienie niepełnosprawnych zwiększyło się jednak o 6 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-29.27" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W 2003 r. wypłacono 651 pożyczek na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej. Przeciętna pożyczka została udzielona w wysokości 29 851 zł. Dla porównania: w 2002 r. wypłacono 568 takich pożyczek w przeciętnej wysokości 24 854 zł.</u>
          <u xml:id="u-29.28" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Natomiast w 2004 r., w wyniku zmian systemowych dotyczących pomocy publicznej, ujawniła się tendencja zmian w strukturze zatrudniania osób niepełnosprawnych. Pojawiają się symptomy wzrostu zatrudnienia osób o znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, co moim zdaniem potwierdza słuszność polityki przyjętej w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-29.29" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Rozwiązania wprowadzone znowelizowaną w 2002 r. ustawą o rehabilitacji okazały się nie w pełni spójne ze wspólnym rynkiem w świetle przepisów rozporządzenia 2204 z 2002 r. Komisji Europejskiej. Ustawa nie określała precyzyjnie dopuszczalności pomocy publicznej dla przedsiębiorców zatrudniających osoby niepełnosprawne, jak i dla samych osób niepełnosprawnych rozpoczynających bądź kontynuujących działalność gospodarczą. W tej sytuacji niezbędne okazało się przygotowanie szeregu programów pomocowych, rozporządzeń Rady Ministrów lub ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w celu określenia tych warunków. Brak takich programów uniemożliwiłby stosowanie jakiejkolwiek pomocy publicznej dla przedsiębiorców po dniu akcesji. Od dnia akcesji do chwili obecnej wprowadzono kilka programów pomocowych. W 2004 r. w pracach nad tymi rozwiązaniami uczestniczyli bardzo aktywnie m.in. przedstawiciele organizacji pracodawców osób niepełnosprawnych. Prowadziliśmy przez szereg miesięcy ciągły dialog z organizacjami pozarządowymi. Zaowocowało to wypracowaniem wspólnego stanowiska, co pozwoliło uspokoić i ustabilizować sytuację na rynku pracy w 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-29.30" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W latach 2002-2004 w przepisach Kodeksu pracy i w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy dokonano implementacji dyrektyw europejskich dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu. Przepisy Kodeksu pracy implementują zapisy dyrektywy w sprawie równego traktowania osób, bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne, oraz w sprawie ogólnych zasad równego traktowania w zakresie zatrudnienia i działalności zawodowej. W wyniku dokonanych zmian od dnia 1 stycznia 2004 r. jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy, jest niedopuszczalna.</u>
          <u xml:id="u-29.31" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Przechodząc do prezentacji przedłożonej Wysokiej Izbie informacji o działaniach podejmowanych w latach 2002-2003 na rzecz realizacji uchwały Sejmu Karta Praw Osób Niepełnosprawnych, pragnę wyjaśnić, że zostały one opracowane głównie na podstawie materiałów nadesłanych przez poszczególne ministerstwa i urzędy centralne. Omówione w nich zostały działania, jakie były realizowane na rzecz tych osób, a także obowiązujące w tym zakresie uregulowania prawne odnoszące się do każdego z wymienionych w uchwale praw oraz zmiany, jakie zostały dokonane w tych uregulowaniach. Wskazano także sfery, które wymagają zwiększenia działań zmierzających do wyrównania szans osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.32" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż w ostatnich latach można zaobserwować korzystne zmiany w postrzeganiu problemów dotyczących niepełnosprawności i sytuacji osób, a także kształtowanie się w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań wobec osób niepełnosprawnych, sprzyjających ich integracji i niedyskryminacji. W 2003 r. impulsem do takich działań na rzecz osób niepełnosprawnych był obchodzony w naszym kraju Europejski Rok Osób Niepełnosprawnych. Jednym z celów ustanowionego decyzją Rady Unii Europejskiej w dniu 3 grudnia 2001 r. Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych było podniesienie publicznej świadomości dotyczącej praw osób niepełnosprawnych, pozytywnych wartości, jakie osoby niepełnosprawne wnoszą w życie społeczne, a także ich problemów i różnych form dyskryminacji, na jakie osoby te są narażone.</u>
          <u xml:id="u-29.33" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Chcąc w kilku zdaniach podsumować dokonania Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych, pragnę zauważyć, że otrzymujemy szereg sygnałów świadczących o rosnącym zainteresowaniu różnych podmiotów kwestią osób niepełnosprawnych. Do jednych z najbardziej zadowalających należy zaliczyć coraz liczniejsze deklaracje i konkretne działania dotyczące rozwijania współpracy pomiędzy organizacjami działającymi na rzecz niepełnosprawnych. Ma to szczególne znaczenie, gdyż organizacje te reprezentują osoby niepełnosprawne z różnymi rodzajami i stopniami niepełnosprawności. Często sygnalizują odmienne problemy, a porozumienia między nimi nie należą do najłatwiejszych. Jest szczególnie istotne, aby ta różnorodność nie ograniczała, lecz motywowała do twórczego spojrzenia na problemy osób niepełnosprawnych, ponieważ, jak podkreśla deklaracja madrycka, organizacje reprezentujące osoby niepełnosprawne powinny uważać się za ambasadorów roku i ponoszą główną odpowiedzialność za to, by europejski rok został uwieńczony sukcesem.</u>
          <u xml:id="u-29.34" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Na zmianę stereotypów i postaw społecznych wobec osób niepełnosprawnych ogromny wpływ mają media. I w tym miejscu chciałbym, szczególnie w odniesieniu do roku 2003, podziękować polskiej telewizji publicznej, która obszernie i systematycznie prezentowała problemy tego środowiska - i prezentuje je nadal - a także wprowadziła szereg programów na rzecz tego środowiska.</u>
          <u xml:id="u-29.35" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Nie wszystkie kampanie społeczne, publikacje ze względu na duże koszty mogą zostać zrealizowane na zamówienie i sfinansowane. Niepełnosprawni są widzami i czytelnikami. Fakt, że osoby niepełnosprawne stanowią pokaźny i rosnący odsetek ogółu społeczeństwa europejskiego, powinien wpłynąć na zwiększenie zainteresowania świata mediów ogólnopolskich i lokalnych problemami tych osób.</u>
          <u xml:id="u-29.36" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Obecnie kontynuowane są działania służące zmianom świadomości społecznej i postrzeganiu osób niepełnosprawnych jako potrzebujących wsparcia, ale aktywnych członków społeczeństwa. Różnorodne działania podejmowane w ramach Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych przez organizacje pozarządowe i samorządy lokalne uzyskały wsparcie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach programu finansowania obchodów Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych. Z okazji tego roku Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych ogłosiły dwa konkursy: na najlepszy program samorządowy na rzecz osób niepełnosprawnych pt. ˝Żyjmy bez barier˝ oraz na najlepszą pracę magisterską dotyczącą problematyki osób niepełnosprawnych ˝Otwarte drzwi˝. Pragnę podkreślić, że zainicjowane wtedy programy przyjęły się i są nadal, rok po roku, kontynuowane. Celem konkursów było zwrócenie uwagi na problemy osób niepełnosprawnych, promowanie inicjatyw na rzecz osób niepełnosprawnych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz organizacje pozarządowe z nimi współpracujące. Komitet Honorowy Obchodów Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych, mając na celu promowanie idei roku osób niepełnosprawnych, objął dotychczas swym patronatem 60 przedsięwzięć realizowanych przez organizacje pozarządowe, jednostki samorządu terytorialnego i instytucje. Wśród nich znalazły się akcje promocyjne, na przykład promujące możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu oraz wykorzystywania potencjału własnego osób niepełnosprawnych, konkursy, na przykład ogólnopolski konkurs na ˝bank dostępny˝ mający służyć zwiększeniu dostępności do banków dla osób niepełnosprawnych, konferencje, na przykład konferencje poświęcone problematyce osób niepełnosprawnych w Unii Europejskiej, możliwości kształcenia i podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wydawnictwa, np. biuletyny informujące o uprawnieniach osób niepełnosprawnych, imprezy mające na celu promowanie pozytywnego wizerunku osób niepełnosprawnych i zwiększenie świadomości społeczeństwa w zakresie możliwości przeciwdziałania praktykom dyskryminującym osoby niepełnosprawne oraz szereg imprez sportowych, integracyjnych, artystycznych.</u>
          <u xml:id="u-29.37" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Ograniczenia funkcjonalne, jakie niesie ze sobą niepełnosprawność, stanowią zasadniczą barierę, często niemożliwą do samodzielnego pokonania. Dlatego też wszelkie działania mające na celu zniesienie tych ograniczeń, w tym działania zmierzające zarówno do zapewnienia osobom niepełnosprawnym zaopatrzenia w odpowiedni sprzęt, pomoc techniczną i usługi specjalistyczne, jak i do umożliwienia tym osobom korzystania z przysługujących im ulg i uprawnień, a także z powszechnie dostępnych dóbr i usług, stanowią klucz do rozwiązywania wielu problemów, które osoby niepełnosprawne napotykają w codziennej egzystencji. W znacznej części problemy te wynikają z niedostatków funkcjonowania służby zdrowia i dotyczą wszystkich pacjentów, także niepełnosprawnych, niemniej konieczna jest większa aktywność samorządów powiatowych w realizacji tego zadania wykonywanego przy wsparciu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.38" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Podstawową rolę w działaniach na rzecz realizacji praw osób niepełnosprawnych mają do spełnienia samorządy terenowe, zarówno na szczeblu gminy i powiatu, jak i na szczeblu województwa. Właśnie na szczeblu lokalnym, w miejscu zamieszkania osób niepełnosprawnych, możliwe jest najszybsze rozpoznanie i zbilansowanie ich potrzeb, a w konsekwencji uwzględnienie zadań na rzecz osób niepełnosprawnych w programach gminnych, powiatowych, a także w programach wojewódzkich, poprzez które realizowana jest strategia rozwoju województwa. Niestety, jak wykazała analiza powiatowych i wojewódzkich programów działań na rzecz osób niepełnosprawnych, w większości przypadków nie odniesiono się do jakiejkolwiek diagnozy sytuacji osób niepełnosprawnych, w tym do oceny stopnia realizacji ich praw wynikających z ustawy zasadniczej oraz innych aktów prawnych. Działania na rzecz osób niepełnosprawnych projektowane były głównie na podstawie powszechnej wiedzy na temat niepełnosprawności i ogólnie znanych problemów z niej wynikających.</u>
          <u xml:id="u-29.39" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Coraz większe znaczenie w realizacji zadań na rzecz osób niepełnosprawnych mają organizacje pozarządowe, w szczególności stowarzyszenia i fundacje. Nie nastawiając się na osiąganie zysku, wypełniają lukę w dostarczaniu obywatelom usług w tych sferach, w których usługi te nie są wykonywane lub są wykonywane w sposób niewystarczający przez sektor publiczny czy prywatny. Dotyczy to w szczególności działań z zakresu ochrony zdrowia i rehabilitacji, pomocy społecznej, edukacji i oświaty. Organizacje pozarządowe funkcjonujące w środowisku osób niepełnosprawnych w znaczącej większości ukierunkowują swoje działania na pomoc grupom określonym według rodzaju schorzeń lub dysfunkcji (na przykład niewidomi, niesłyszący, z upośledzeniem umysłowym, ze schorzeniami narządu ruchu).</u>
          <u xml:id="u-29.40" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Podkreślenia wymaga fakt podjęcia i zrealizowania przez organizacje pozarządowe inicjatywy utworzenia wspólnej, jednolitej reprezentacji ruchu niepełnosprawnych w Polsce. W maju 2003 r. w Warszawie zarejestrowane zostało, będące związkiem apolitycznym i prowadzące działalność o charakterze niezarobkowym, Polskie Forum Osób Niepełnosprawnych. Misją forum jest jednoczenie sił społecznych i instytucjonalnych dla tworzenia warunków wyrównywania szans osób niepełnosprawnych, ich równego uczestnictwa w życiu społecznym oraz walki ze wszelkimi przejawami dyskryminacji osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.41" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Działania podejmowane w roku 2003 miały charakter szczególny, ponieważ wiązały się właśnie z obchodami Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych. To w pewien sposób rzutuje na optykę widzenia problemów osób niepełnosprawnych. Dlatego, zanim przejdę do szczegółowego przedstawienia niektórych zagadnień obrazujących działania podejmowane na rzecz osób niepełnosprawnych w latach 2002-2003, chciałbym, abyśmy spróbowali odpowiedzieć sobie na pytanie, jak na tę, tak zdiagnozowaną, sytuację odpowiada system rozwiązań prawnych. W przedstawionej państwu za okres 2 lat informacji takiego opisu spróbowano dokonać.</u>
          <u xml:id="u-29.42" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Należy podkreślić, że spektrum rozwiązań prawnych uwzględniających potrzeby osób niepełnosprawnych, co pokazuje zawarta w informacji analiza aktów prawnych służących realizacji poszczególnych praw osób niepełnosprawnych, z roku na rok poszerza się. Proces ten być może nie przebiega tak dynamicznie i w takim zakresie, jak oczekiwałyby tego same osoby niepełnosprawne, ale ja chciałbym zwrócić uwagę na inny aspekt tego problemu. Wiąże się on bezpośrednio z obiektywną możliwością skorzystania przez osoby niepełnosprawne z rozwiązań prawnych, które w swoim założeniu powinny rekompensować ograniczenia funkcjonalne, jakie dotykają te osoby. Na przykładzie rozwiązań przyjętych w przepisach Prawa o ruchu drogowym, czyli karty parkingowej dla osób mających trudności w poruszaniu się oraz dla placówek zajmujących się opieką, edukacją i rehabilitacją tych osób, można ocenić skuteczność rozwiązań prawnych. Stworzone zostały na użytek osób niepełnosprawnych instrumenty w pełni rekompensujące ograniczenia funkcjonalne. Niestety tylko w niewielkim stopniu wpłynęło to na poprawę sytuacji osób niepełnosprawnych, ponieważ nadal mają one trudności z parkowaniem wynikające nie tylko ze zbyt małej liczby miejsc parkingowych przeznaczonych dla nich, ale również z niemożności korzystania z tych miejsc, gdyż są one zajmowane przez nieuprawnionych do tego uczestników ruchu drogowego. To tylko przykład, że nie zawsze uchwalone prawo sprawdza się w życiu. Oznacza to, że bardzo często większym problemem jest nie tyle tworzenie rozwiązań prawnych, ile właściwe ich egzekwowanie. Bierność podmiotów odpowiedzialnych za przedstawiony w tym przykładzie stan rzeczy rzutuje na ocenę przyjętych rozwiązań prawnych w sposób negatywny, wywołując u osób niepełnosprawnych wrażenie niedostrzegania ich problemów. Kluczem do poprawy sytuacji jest więc, obok rozwiązań prawnych, stosunek otoczenia do potrzeb i problemów osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.43" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Wśród problemów, z jakimi spotykają się osoby niepełnosprawne w codziennym życiu, szczególne znaczenie odgrywają zagadnienia związane z realizacją prawa do dostępu do leczenia i opieki medycznej, wczesnej diagnostyki, rehabilitacji i edukacji leczniczej, a także do świadczeń zdrowotnych uwzględniających rodzaj i stopień niepełnosprawności, w tym do zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze, sprzęt rehabilitacyjny, oraz prawa do dostępu do wszechstronnej rehabilitacji mającej na celu adaptację społeczną. Stosowane metody terapii i rehabilitacji leczniczej dają osobom niepełnosprawnym szansę na rozwój i poprawę stanu zdrowia, pod warunkiem zapewnienia fachowej, intensywnej opieki i świadczeń zdrowotnych. Niestety sytuacja w tym zakresie jest nadal niezadowalająca mimo pomocy udzielanej na ten cel osobom niepełnosprawnym ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Osoby niepełnosprawne wskazują przede wszystkim na problemy z dostępem do leczenia z zastosowaniem nowoczesnych technologii, z uzyskaniem opieki specjalistycznej, jak również na trudności w zaopatrzeniu w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, co spowodowane jest głównie brakiem środków na pokrycie udziału własnego w ich zakupie. Dzieje się tak, pomimo iż w ramach zadania dofinansowania ze środków PFRON zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze samorządy wypłaciły w 2003 r. 52 190 288 zł, z tego: 36 843 561 zł na rzecz 63 962 dorosłych osób niepełnosprawnych, 15 346 727 zł na rzecz 20 272 dzieci niepełnosprawnych i młodzieży niepełnosprawnej. W stosunku do roku 2002 samorządy powiatowe wykorzystały na realizację tego zadania kwotę wyższą o 21 836 000 zł, tj. o 42% środków więcej.</u>
          <u xml:id="u-29.44" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Ważnym zadaniem mającym wpływ na stan zdrowia osób niepełnosprawnych jest umożliwienie tym osobom uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych. Na realizację zadania w zakresie dofinansowania turnusów rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych samorządy powiatowe wydały ze środków PFRON ponad 70 mln zł na rzecz 136 755 osób. Kwota ta była wyższa o 20 895 974 zł od wydatkowanej na ten cel w 2002 r., a z uczestnictwa w turnusach skorzystało 36 377 osób więcej niż w roku 2002.</u>
          <u xml:id="u-29.45" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Kolejną formą rehabilitacji społecznej jest możliwość uczestniczenia przez osoby niepełnosprawne w warsztatach terapii zajęciowej. W roku 2002 tworzenie i działalność warsztatów terapii zajęciowej finansowane były w głównej mierze ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a ich uczestnikami były przede wszystkim osoby, wobec których orzeczono znaczny, a w przypadku osób ze schorzeniami psychicznymi lub upośledzeniem umysłowym umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zarząd PFRON ustalił na rok 2002 wysokość dofinansowania na 1 uczestnika warsztatów w kwocie 14 076 zł rocznie, tj. 1173 zł miesięcznie. Na dzień 31 grudnia 2002 r. było ogółem 450 warsztatów terapii zajęciowej. Natomiast od 2003 r. - na podstawie znowelizowanych przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - koszty związane z tworzeniem i finansowaniem warsztatów były współfinansowane ze środków PFRON, samorządu terytorialnego lub z innych źródeł. Podejmowanie decyzji w sprawie dofinansowania tych kosztów ze środków PFRON należało wyłącznie do kompetencji samorządów powiatowych.</u>
          <u xml:id="u-29.46" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W 2003 r. do powiatów wpłynęło 96 wniosków o dofinansowanie kosztów utworzenia warsztatu terapii zajęciowej na łączną kwotę 32 636 772 zł. Starostowie zawarli 79 umów na kwotę 15 281 031 zł. Natomiast samorządy powiatowe wykorzystały kwotę w łącznej wysokości 10 870 047 zł na dofinansowanie kosztów utworzenia 72 warsztatów terapii zajęciowej. Wśród nowo utworzonych warsztatów 57 rozpoczęło działalność jeszcze w 2003 r., a na dofinansowanie kosztów ich działalności wykorzystano w 2003 r. ze środków państwowego funduszu rehabilitacji kwotę w wysokości 1 745 530 zł. Do warsztatów tych według stanu na dzień 31 grudnia 2003 r. uczęszczało 1660 osób, w tym 662 osoby to kobiety, a 287 to młodzież niepełnosprawna w wieku do 18 lat. Później postaram się przedstawić progresywnie, jak przedstawiały się w kolejnych latach te koszty i liczba uczestników.</u>
          <u xml:id="u-29.47" who="#PoselZofiaWilczynska">(My to mamy w materiale, panie ministrze.)</u>
          <u xml:id="u-29.48" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Dobrze, ale sprawozdanie dotyczy działalności i myślę, że nie tylko my jesteśmy zainteresowani tym problemem, jak realizujemy Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.49" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Jak wynika ze sprawozdania z realizacji planu finansowego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w 2003 r., w stosunku do roku poprzedniego liczba działających warsztatów była wyższa o 96, tj. o 23%. Kwota wykorzystana w ramach puli środków przekazanych powiatom według algorytmu na zadania dotyczące dofinansowania kosztów tworzenia warsztatów terapii zajęciowej w 2003 r. wynosiła 208 674 405 zł i była wyższa od wykorzystanej w 2002 r. o 39 031 961 zł, tj. o 23%.</u>
          <u xml:id="u-29.50" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Przejdziemy teraz do kwestii związanych z resortem edukacji.</u>
          <u xml:id="u-29.51" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Podejmowane przez resort edukacji działania umożliwiające dzieciom niepełnosprawnym i młodzieży niepełnosprawnej kształcenie się we wszystkich typach szkół najbliżej ich miejsca zamieszkania oraz zapewnienie realizacji obowiązku szkolnego w sposób dostosowany do tempa ich rozwoju korzystnie wpływają na wyrównywanie szans w stosunku do pełnosprawnych rówieśników.</u>
          <u xml:id="u-29.52" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W edukacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych istotnym działaniem wspomagającym było zapewnienie im dodatkowej pomocy i wsparcia dydaktycznego w osiągnięciu powodzenia w nauce szkolnej. W tym celu resort edukacji przyjął rozwiązania umożliwiające m.in.:</u>
          <u xml:id="u-29.53" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- korzystanie z zerowego etapu edukacyjnego uczniom sześcioletnich szkół podstawowych specjalnych, którzy nie byli objęci wychowaniem przedszkolnym;</u>
          <u xml:id="u-29.54" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- stosowanie programów wychowania opracowanych w danym przedszkolu albo programów wybranych z zestawu programów dopuszczonych przez ministra edukacji narodowej i sportu w przedszkolnych oddziałach specjalnych, naukę w szkolnych oddziałach specjalnych według planów nauczania odpowiedniego typu szkół specjalnych;</u>
          <u xml:id="u-29.55" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- korzystanie z zajęć rewalidacyjnych, w zależności od rodzaju niepełnosprawności, np. korekcyjnych, logopedycznych, orientacji przestrzennej i poruszania się, nauki języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji;</u>
          <u xml:id="u-29.56" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- wydłużenie każdego etapu edukacji co najmniej o jeden rok;</u>
          <u xml:id="u-29.57" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- organizowanie mniej licznych oddziałów szkolnych - od 2 uczniów z autyzmem do 16 uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim;</u>
          <u xml:id="u-29.58" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- zatrudnianie w szkołach lub oddziałach integracyjnych nauczyciela wspomagającego;</u>
          <u xml:id="u-29.59" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- zatrudnianie pomocy nauczyciela w klasach od I do IV szkół dla dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym, głuchoniemych, z innymi zaburzeniami sprężonymi oraz niepełnosprawnych ruchowo - w uzasadnionych przypadkach istniała możliwość zatrudniania pomocy nauczyciela także w klasach V i VI szkół podstawowych oraz w gimnazjach;</u>
          <u xml:id="u-29.60" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- przystąpienie do sprawdzianu lub egzaminu w formie dostosowanej do dysfunkcji na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej lub innej publicznej poradni specjalistycznej;</u>
          <u xml:id="u-29.61" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- możliwość zwolnienia z nauki drugiego języka obcego ucznia niesłyszącego, na podstawie pisemnego wniosku rodziców oraz pisemnej opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.</u>
          <u xml:id="u-29.62" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Ponadto wyrównywaniu szans edukacyjnych uczniów niepełnosprawnych w stosunku do ich pełnosprawnych rówieśników służyły:</u>
          <u xml:id="u-29.63" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- możliwość wydłużenia realizowania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki do 17 roku życia na poziomie szkoły podstawowej, do 21 roku życia na poziomie gimnazjum, do 24 roku życia na poziomie szkoły ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w oddziałach przysposabiających do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym;</u>
          <u xml:id="u-29.64" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- zaopatrzenie w podręczniki szkolne.</u>
          <u xml:id="u-29.65" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W 2002 r. na podręczniki do szkół podstawowych i gimnazjów dla uczniów z upośledzeniem umysłowym i uczniów niesłyszących Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu wydatkowało kwotę 3143 tys. zł oraz na podręczniki i czasopisma dla dzieci niewidomych - 1915 tys. zł. Natomiast w roku 2003 na dofinansowanie zakupu podręczników szkolnych do kształcenia specjalnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym, niesłyszących, niewidzących oraz słabo widzących przeznaczono środki w wysokości 7 330 301 zł.</u>
          <u xml:id="u-29.66" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Dodatkowym ważnym instrumentem wspierającym kształcenie dzieci niepełnosprawnych i młodzieży niepełnosprawnej było zapewnienie im bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do szkoły podstawowej, gimnazjum, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego lub ośrodka umożliwiającego dzieciom z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim udział w zajęciach wychowawczych i rewalidacyjnych. Z danych opracowanych przez MENiS wynika, że w 2002 r. liczba uczniów dowożonych do szkół podstawowych i gimnazjów wynosiła 10 795, w tym 4413 mieście oraz 6382 na wsi. Natomiast w roku 2003 z tej formy pomocy skorzystało 5819 niepełnosprawnych uczniów szkół podstawowych, w tym 2207 w mieście oraz 3612 na wsi.</u>
          <u xml:id="u-29.67" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Obserwowane w oświacie i wychowaniu zmiany wynikają zarówno z przebiegu procesów demograficznych, jak i przeobrażeń systemowych - reformy ustroju szkolnego, począwszy od roku szkolnego 1999/2000. W ostatnich latach w związku z ogólnoświatowym programem ˝Edukacja dla wszystkich˝ rozwijane są formy integrowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w środowisku szkół ogólnodostępnych. Umożliwienie dzieciom niepełnosprawnym funkcjonowania w społeczności dzieci zdrowych jest jednym z priorytetowych zadań polityki edukacyjnej, społecznej i zdrowotnej. Mimo że w 2003 r. liczba nieomal wszystkich roczników objętych systemem edukacji była mniejsza niż w 2000 r., to na przestrzeni tych lat znacznie wzrosła liczba klas integracyjnych i uczniów niepełnosprawnych w szkołach podstawowych i gimnazjach. Liczba uczniów niepełnosprawnych w szkołach podstawowych wzrosła dwukrotnie, liczba uczniów niepełnosprawnych w gimnazjach w porównaniu z rokiem szkolnym 2000/2001 wzrosła ponadtrzykrotnie. Liczba uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wzrosła również w liceach ogólnokształcących. W roku szkolnym 1999/2000 wynosiła 1642, a w 2003/2004 wzrosła do 6284. Coraz powszechniejsze dostrzeganie potrzeb edukacyjnych dzieci i młodzieży wpływać powinno w najbliższych latach na stały wzrost wykształcenia w populacji osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.68" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Jednakże podkreślenia wymaga fakt, iż w dalszym ciągu pomimo zachodzących zmian niewielki procent uczniów niepełnosprawnych kształci się na poziomie szkoły średniej, a co za tym idzie - niewielu uzyskuje świadectwa maturalne. Jest to jedna z głównych przyczyn niewielkiej liczby osób niepełnosprawnych kształcących się na poziomie wyższym. Dlatego tak dużego znaczenia nabierają wszystkie działania wspierające edukację osób niepełnosprawnych na poziomie wyższym. Jednym z nich, skierowanym do indywidualnych studentów niepełnosprawnych, jest realizowany od 2002 r. program celowy ˝Student˝, w ramach którego niepełnosprawni studenci mogą otrzymać pomoc finansową w formie dofinansowania wydatków związanych m.in. z opłatą czesnego, zakwaterowania, dojazdów, zakupu przedmiotów ułatwiających lub umożliwiających naukę czy też uczestnictwa w zajęciach mających na celu poprawę sprawności fizycznej lub psychicznej. Na ten cel w roku 2002 wydatkowane zostały środki w wysokości 3 478 486 zł. Kwota ta pozwoliła na udzielenie dofinansowania 1670 niepełnosprawnym studentom. Natomiast w roku 2003 fundusz udzielił pomocy 2689 studentom niepełnosprawnym, wydatkując na ten cel środki w wysokości 6 372 411 zł.</u>
          <u xml:id="u-29.69" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Podejmowane działania przyczyniły się do istotnego wzrostu liczby osób niepełnosprawnych kształcących się na poziomie wyższym. Według danych GUS z dnia 30 listopada 2003 r. we wszystkich typach uczelni studiowało 7106 osób niepełnosprawnych o różnych rodzajach i stopniach niepełnosprawności, w tym 5751 osób na studiach dziennych, co stanowiło 0,4% ogółu studentów. W stosunku jednak do danych liczbowych z roku 2002 stanowi to wzrost o 52%.</u>
          <u xml:id="u-29.70" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Mimo niewielkich nakładów na sport osób niepełnosprawnych realizowanych w ramach budżetu Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu w latach 2002-2003 wzrosła liczba uczestników zajęć sportowych i liczba zadań realizowanych w ramach tego dofinansowania o ok. 5%. W sferze sportu i rekreacji dla osób niepełnosprawnych widać dwie tendencje - pozytywną, polegającą na większym zrozumieniu potrzeb tych osób i wzrastającej akceptacji dla tej sfery aktywności, i negatywną, związaną z utrzymywaniem się bardzo niskiego wsparcia finansowego aktywności sportowej osób niepełnosprawnych. W działaniach na lata następne konieczne stanie się istotne powiększenie wydatków na sport i rekreację osób niepełnosprawnych. Wystarczającym argumentem przemawiającym za takim rozstrzygnięciem są bardzo dobre wyniki polskich paraolimpijczyków na igrzyskach w Atenach. Także te zadania były dodatkowo znacząco wspierane przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.71" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Jednym z praw wymienionych w Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych jest obowiązek zapewnienia im świadczeń z tytułu zabezpieczenia społecznego - i to świadczeń, które uwzględniają podwyższone koszty funkcjonowania rodzin osób niepełnosprawnych. W latach 2002-2003 osoby niepełnosprawne o niskich dochodach znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej korzystały z różnych form pomocy przysługującej na mocy przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej.</u>
          <u xml:id="u-29.72" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Świadczenia z tytułu pomocy społecznej z powodu niepełnosprawności w roku 2003 otrzymały ogółem 530 854 rodziny, w tym na wsi 214 315, przy czym w rodzinach tych liczba osób wynosiła 1 489 779. W porównaniu z rokiem 2002 nastąpiło zwiększenie o 38 926 liczby rodzin, które otrzymały wyżej wymienione świadczenie, w tym o 15 056 liczby rodzin na wsi i o 110 359 liczby osób w rodzinach, które z powodu niepełnosprawności wymagają wsparcia finansowego. W rodzinach emerytów i rencistów pomoc otrzymało ogółem 419 486 rodzin, w tym na wsi 178 711 rodzin, przy czym najwięcej było rodzin jednoosobowych - 157 545 osób żyło samotnie, w tym na wsi 48 037 osób.</u>
          <u xml:id="u-29.73" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Jedną z ważniejszych form wspierania osób niepełnosprawnych były usługi opiekuńcze, które obejmowały pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych osób niepełnosprawnych, opiekę higieniczną zleconą przez lekarza, pielęgnację oraz zapewnienie w miarę możliwości kontaktów z otoczeniem. W 2003 r. usługami opiekuńczymi objęto 81 700 osób, które skorzystały z 33 885 499 świadczeń na kwotę 261 313 637 zł, w tym 4462 osoby skorzystały z 1 279 868 świadczeń specjalistycznych usług opiekuńczych. W porównaniu z rokiem ubiegłym, czyli rokiem 2002, z usług opiekuńczych skorzystało o 9,4% osób więcej.</u>
          <u xml:id="u-29.74" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Wsparciem pomocy środowiskowej dla osób niepełnosprawnych były również mieszkania chronione. Taka forma umożliwiała samodzielne życie osoby, która m.in. ze względu na niepełnosprawność nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez dom pomocy społecznej, natomiast usługi opiekuńcze w miejscu jej zamieszkania są niewystarczające lub niemożliwe do realizacji.</u>
          <u xml:id="u-29.75" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Osoby niepełnosprawne mające ograniczone możliwości poruszania się lub komunikowania z otoczeniem mogły uzyskać pomoc w ramach pracy socjalnej w celu umożliwienia im pełnienia społecznie aktywnej roli i integracji ze środowiskiem. Była to jedna z tych form wspierania osób niepełnosprawnych, które w szczególnie skuteczny sposób umożliwiają osobom niepełnosprawnym jak najpełniejsze uczestnictwo w życiu społecznym. Świadczenie takie polegało w szczególności na pomocy w uzyskaniu i korzystaniu ze środków łączności oraz przekazu informacji, jak również w przystosowaniu mieszkań do ograniczeń wynikających z niepełnosprawności.</u>
          <u xml:id="u-29.76" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W roku 2003 pomoc w ramach pracy socjalnej uzyskało ogółem 1 261 773 rodziny, w tym 440 041 rodzin na wsi, z 3 861 282 osobami, wśród których były osoby niepełnosprawne. Pomoc taką uzyskało o 343 936 rodzin więcej niż w roku 2002.</u>
          <u xml:id="u-29.77" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Osobie pełnoletniej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu inwalidztwa powstałego przed ukończeniem 18 roku życia, do 30 września 2003 r. przysługiwało na podstawie ustawy o pomocy społecznej prawo do renty socjalnej, wypłacanej niezależnie od dochodu przez ośrodki pomocy społecznej. Natomiast od 1 października 2003 r. renta socjalna jest wypłacana na mocy ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ze środków ubezpieczenia społecznego, a prawo do jej uzyskania przysługuje osobie pełnoletniej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:</u>
          <u xml:id="u-29.78" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- przed ukończeniem 18 roku życia,</u>
          <u xml:id="u-29.79" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25 roku życia,</u>
          <u xml:id="u-29.80" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.</u>
          <u xml:id="u-29.81" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Zgodnie z przepisami o rencie socjalnej nie może ona być przyznana na okres stały, jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała, lub na określony czas, jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa. Świadczenie to od 1 października 2003 r. jest wypłacane przez ZUS ze środków ubezpieczenia społecznego.</u>
          <u xml:id="u-29.82" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Informacje dotyczące realizacji zadań pomocy społecznej w 2003 r. zostały uwzględnione w sprawozdaniu z udzielonych świadczeń pomocy społecznej - pieniężnych, w naturze i usługach za styczeń-grudzień 2003 r. Z opracowania tego wynika, że wydatki na niektóre świadczenia przyznane osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom przedstawiały się następująco:</u>
          <u xml:id="u-29.83" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">1. W ramach zadań zleconych gminom:</u>
          <u xml:id="u-29.84" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- renty socjalne przyznano 252 090 osobom; liczba wypłaconych świadczeń wynosiła 2 101 115 - na kwotę 846 086 447 zł, przy czym z pomocy tej skorzystało 242 716 rodzin; w stosunku do 2002 r. liczba osób korzystających z tego świadczenia była wyższa o 21 102 osoby;</u>
          <u xml:id="u-29.85" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- zasiłki okresowe z powodu niepełnosprawności przyznano 13 889 osobom, wypłacono 32 426 świadczeń na kwotę 4 464 667 zł, tj. 13 779 rodzinom; w porównaniu z rokiem 2002 ze świadczenia tego skorzystało mniej o 5434 osoby;</u>
          <u xml:id="u-29.86" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- zasiłki pielęgnacyjne przyznano 106 677 osobom, wypłacono 913 379 świadczeń na kwotę 128 943 126 zł; otrzymało je o 612 osób więcej niż w 2002 r.</u>
          <u xml:id="u-29.87" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">2. W ramach zadań własnych gmin:</u>
          <u xml:id="u-29.88" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- usługi opiekuńcze ogółem przyznano 81 700 osobom w wymiarze 33 885 449 świadczeń na kwotę 261 313 637 zł, tj. objęto tą pomocą 79 554 rodziny; z usług tych skorzystało o 515 osób więcej niż w 2002 r.</u>
          <u xml:id="u-29.89" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W ramach zadań własnych gminy udzielały m.in. świadczenia w zakresie:</u>
          <u xml:id="u-29.90" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- poradnictwa specjalistycznego (prawnego, psychologicznego) - ogółem 177 372 rodzinom, tj. o 5543 świadczenia więcej niż w roku 2002;</u>
          <u xml:id="u-29.91" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">- pomocy w załatwianiu spraw urzędowych i innych - ogółem 322 371 rodzinom (znowu więcej o 7731), w tym 953 744 osobom, tj. o 18 379 osób więcej niż w roku 2002.</u>
          <u xml:id="u-29.92" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Zbliżam się do omawiania kolejnego punktu Karty Praw Osób Niepełnosprawnych, tj. do zdefiniowanych...</u>
          <u xml:id="u-29.93" who="#GlosZSali">(Te dane są w sprawozdaniu.)</u>
          <u xml:id="u-29.94" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Nie, pani poseł, to nie jest tylko sprawozdanie dla tych, co znają problematykę, to jest sprawozdanie dla tych, którzy jej nie znają. Informacja o pomocy państwa, o możliwościach nie dociera do wszystkich i o tym mówimy. Jest okazja, żeby o tym powiedzieć w tym punkcie. Pani poseł przykro mi, że...</u>
          <u xml:id="u-29.95" who="#GlosZSali">(Już pan mówi godzinę czasu.)</u>
          <u xml:id="u-29.96" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">...zabieram ten czas, ale wydaje mi się, że jest raz na jakiś czas okazja, żeby te informacje przekazać za pośrednictwem Wysokiej Izby całemu społeczeństwu, zwłaszcza informacje o możliwościach korzystania z różnorakiej pomocy, o czym będę jeszcze mówił.</u>
          <u xml:id="u-29.97" who="#GlosZSali">(Panie ministrze, jak na razie, to pan podaje tylko liczby i statystykę...)</u>
          <u xml:id="u-29.98" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Tak jest, bo jest bardzo ważna. Na koniec powiem o perspektywach.</u>
          <u xml:id="u-29.99" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Zbliżam się już, tak jak powiedziałem, do omawiania kolejnych, ostatnich punktów Karty Praw Osób Niepełnosprawnych, do zdefiniowanych po kolei obszarów wyrównywania szans. Jednym z nich, bardzo ważnym, wręcz o fundamentalnym znaczeniu, jest dostępność obiektów, zwłaszcza użyteczności publicznej, dla osób niepełnosprawnych. Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane stanowią o konieczności projektowania i budowania obiektu budowlanego w sposób zapewniający niezbędne warunki do korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne. Zgodnie z art. 93 ustawy Prawo budowlane osoba, która przy projektowaniu bądź wykonywaniu robót w sposób rażący nie przestrzega tych przepisów, podlega karze grzywny.</u>
          <u xml:id="u-29.100" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Należy w tym miejscu dodać, że omawiana ustawa Prawo budowlane obowiązuje od 1 stycznia 1995 r. i ma zastosowanie jedynie do nowych obiektów, zaś do budynków powstałych przed tą datą tylko o tyle, o ile podlegają one gruntownym remontom. Jeśli nie jest przeprowadzony remont, to właściciel może pozostawić obiekt bez przystosowania. W przepisach budowlanych nie ustalono bowiem obowiązku dostosowania do potrzeb osób niepełnosprawnych istniejących już obiektów użyteczności publicznej, dlatego też jeśli nie ma potrzeby wykonania remontu, to obiekt taki nie jest przystosowywany.</u>
          <u xml:id="u-29.101" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W konsekwencji wiele osób niepełnosprawnych nadal napotyka w życiu codziennym bariery architektoniczne uniemożliwiające im właściwe funkcjonowanie. Jednym z działań podejmowanych w celu poprawy tej sytuacji jest możliwość ubiegania się przez osoby niepełnosprawne o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych likwidacji barier architektonicznych w związku z ich indywidualnymi potrzebami. W 2003 roku samorządy powiatowe wypłaciły na ten cel środki w kwocie 60 712 672 zł dla 8713 osób. Średnie dofinansowanie wynosiło 6968 zł.</u>
          <u xml:id="u-29.102" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Jako przykład dobrej praktyki w tym zakresie i dowód na to, że likwidacja barier architektonicznych jest możliwa nie tylko dzięki środkom Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, chciałbym w kilku słowach przybliżyć Wysokiej Izbie działania podejmowane przez państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Poczta Polska, które w roku 2003 kontynuowało działania inwestycyjne w zakresie adaptacji placówek pocztowych na potrzeby osób niepełnosprawnych. W ramach zadań inwestycyjnych na rzecz tych osób przeprowadzono następujące prace: wykonano budowę podjazdów dla wózków inwalidzkich w 61 urzędach pocztowych, przeprowadzono modernizację drzwi wejściowych w 44 urzędach, obniżono nadawcze skrzynki pocztowe, zamontowano sygnalizację dźwiękową, zamontowano windy w 6 urzędach, utwardzono dojazdy do 18 placówek pocztowych. Koszt tych robót wyniósł 1051,88 tys. zł i finansowany był ze środków poczty.</u>
          <u xml:id="u-29.103" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Stan przystosowania 5328 urzędów pocztowych do obsługi osób niepełnosprawnych kształtował się następująco: w 1848 urzędach, czyli 35%, nie występowały bariery architektoniczne, w 1218 urzędach, tj. 23%, nie jest możliwe usunięcie barier architektonicznych, w 2262 urzędy, tj. 42%, wymagają przystosowania na potrzeby osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.104" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W wyniku analizy danych widać szereg pozytywnych tendencji. Coraz racjonalniej i efektywniej adresujemy środki finansowe poprzez programy celowe. Widać reakcję na bieżące potrzeby, ale przede wszystkim widać stymulację procesów wieloletnich.</u>
          <u xml:id="u-29.105" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Wychodząc naprzeciw potrzebom dzieci niepełnosprawnych i ich rodziców w zakresie działań leczniczych i edukacyjnych Rada Ministrów 14 września 2004 r. przyjęła w formie pilotażu na lata 2005-2007 program rządowy ˝Wczesna, wielospecjalistyczna, kompleksowa, skoordynowana i ciągła pomoc dziecku zagrożonemu niepełnosprawnością lub niepełnosprawnemu oraz jego rodzinie˝. Jednym z ważnych celów programu pilotażowego jest ilościowe i jakościowe określenie potrzeb i problemów medycznych, socjalnych i edukacyjnych, związanych z występowaniem niepełnosprawności wśród dzieci w wieku od 0 do 7 lat życia. Program ma służyć między innymi zapobieganiu występowaniu lub pogłębianiu się niepełnosprawności w rozwoju psychoruchowym dziecka, pomocy dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału rozwojowego, systematycznemu dążeniu do poprawny jakości życia dziecka oraz przygotowania dziecka z niepełnosprawnością fizyczną, zmysłów, intelektualną i psychiczną do korzystania z edukacji i współżycia w społeczeństwie. Adresatami programu są również rodzice dzieci niepełnosprawnych, którym program ma pomóc w procesie adaptacji do warunków życia wynikających z faktu wychowywania dziecka niepełnosprawnego oraz do kompetentnego organizowania jego życia.</u>
          <u xml:id="u-29.106" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Odpowiedzią na liczne problemy dostrzegane na poziomie samorządów wojewódzkich i powiatowych było w 2003 r. ustawowe włączenie środowisk osób niepełnosprawnych do dialogu społecznego poprzez zobowiązanie do powołania wojewódzkich, powiatowych, społecznych rad do spraw osób niepełnosprawnych. Stwarza to osobom niepełnosprawnym lepsze warunki do wpływania na politykę realizowaną przez samorządy.</u>
          <u xml:id="u-29.107" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W 2004 r. z inicjatywy organizacji pozarządowych kontynuowano szereg działań o charakterze informacyjnym skierowanych zarówno do samych osób niepełnosprawnych, jak i pracodawców. W oddziałach PFRON uruchomiono specjalne punkty informacyjne. W wyniku porozumienia pomiędzy Stowarzyszeniem Przyjaciół Integracji a Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych uruchomiono również specjalną kampanię informacyjną ˝Sprawni w pracy˝. To ważne, że w konkretnych działaniach spotkały się strona rządowa i pozarządowa. To przykład pozytywny dialogu i pracy.</u>
          <u xml:id="u-29.108" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Coraz lepiej docieramy z dodatkową pomocą do osób niepełnosprawnych, o czym świadczy progresja wydatków w realizowanych programach Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Przedstawię kilka przykładów.</u>
          <u xml:id="u-29.109" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Szkolenia i przekwalifikowanie wykonywane przez samorządy powiatowe -w 2000 r. wydatkowano 4 008 871 zł dla 5041 osób, w roku 2003 r. już 5 898 632 zł dla 7261 osób, a w 2004 r. - 7 228 056 zł dla 7411 osób.</u>
          <u xml:id="u-29.110" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Pożyczki na rozpoczęcie działalności - kwota 14 117 199 zł, objęto nią w 2002 r. 568 osób. W roku 2003 nastąpił wzrost do 19 432 694 zł dla 651 osób. W 2004 r. kwota ta wynosiła już 18 590 861 zł dla 568 osób.</u>
          <u xml:id="u-29.111" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Turnusy rehabilitacyjne - w 2002 przeznaczono kwotę ponad 49 mln zł, w 2003 już ponad 70 mln zł, w 2004 r. prawie 85 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-29.112" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Bariery architektoniczne - ponad 25 mln zł w 2002 r., ponad 60 mln zł w 2003 r. i prawie 75 mln zł w 2004 r. Taka jest progresja wydatków na ten cel.</u>
          <u xml:id="u-29.113" who="#GlosZSali">(Pan tylko pokazuje liczby.)</u>
          <u xml:id="u-29.114" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Pokazuję progresję, pani poseł. Jest 2005 r. i to jest ważna informacja.</u>
          <u xml:id="u-29.115" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Sprzęt rehabilitacji, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze - w 2002 r. ponad 30 mln zł, w 2003 r. ponad 56 mln zł, w 2004 r. ponad 82 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-29.116" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">WTZ-y. W ubiegłym roku dodatkowo powstało 60 WTZ-ów. Zwiększyła się liczba uczestników z 12 tys. w 2002 r. do 16, 5 tys. w 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-29.117" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Zakłady aktywności zawodowej: w 2002 r. - 12, w 2003 r. - 22, w 2004 r. - 25. Kolejne 7 w 2004 r. rozpoczęło etap tworzenia.</u>
          <u xml:id="u-29.118" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">To są po prostu efekty tej naszej polityki.</u>
          <u xml:id="u-29.119" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Dodatkowo finansowano z programu ˝Pegaz˝, poza środkami Narodowego Funduszu Zdrowia, znowu z PFRON-u, wózki, drogie wózki elektryczne, dla osób niepełnosprawnych - w 2002 r. 279 pożyczek, w 2003 r. 1074 dofinansowania, w 2004 r. prawie 2 tys. dofinansowań. W ramach programu ˝Komputer dla Homera˝ dla młodzieży, dla dzieci w 2002 r. objęto tą formą pomocy 940 osób, w 2003 r. - już 3444 osoby, a w 2004 r. - 5065 osób. Dodatkowe stypendia dla studentów; chodzi o studiujące osoby niepełnosprawne. Oprócz tego, że korzystają normalnie z przysługujących im stypendiów, mogą korzystać dodatkowo ze stypendiów z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. I korzystają. Dzięki temu zwiększa się liczba studentów. Chciałbym, żeby to też było wiadome. W 2002 r. - 2138 umów, w 2003 r. - 3800 umów, w 2004 r. - 6284 umowy. Takie są wyniki. I to są też możliwości, o których muszą wiedzieć ci, którzy może nas dziś słuchają. Chodzi o to, że w przypadku problematyki osób niepełnosprawnych nie pozostajemy obojętni. W ramach programu ˝Pegaz˝ przewidziano dodatkowo komputery dla studentów - oprócz programu ˝Komputer dla Homera˝ dla dzieci i młodzieży - w 2002 r. - 1537 osób, w 2003 r. - 1997 osób, w 2004 r. - już 7577 osób. Taka jest progresja.</u>
          <u xml:id="u-29.120" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W ramach współpracy z organizacjami pozarządowymi PFRON wspiera zadania realizowane przez organizacje pozarządowe działające na rzecz osób niepełnosprawnych. Między innymi w ramach programów ˝Partner˝ i ˝Papirus˝ w 2003 r. udzielono wsparcia 386 organizacjom pozarządowym na łączną kwotę 43 mln zł. W 2004 r. wsparcie uzyskało o prawie 20% organizacji więcej na łączną kwotę 49 mln zł. Przykładowo podam, proszę bardzo, bo to może kogoś zainteresować, skoro już jesteśmy przy tym programie. W przypadku ˝Partnera˝ na przykład Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym: dofinansowanie w roku 2002 - 5950 tys. zł, organizacja pozarządowa, w 2003 r. - 6447 tys. zł, w 2004 r. - 6600 tys. zł. Kolejna organizacja pozarządowa - Fundacja Aktywnej Rehabilitacji, proszę bardzo: 1748 tys. zł - w 2003 r., 1 872 200 zł - w 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-29.121" who="#GlosZSali">(To są tylko liczby.)</u>
          <u xml:id="u-29.122" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Pokazuję progresję, pani poseł. Przepraszam, że... W 2002 r. - dodaję, proszę bardzo - 1772 tys. zł.</u>
          <u xml:id="u-29.123" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Także organizacje pracodawców otrzymały wsparcie z programu ˝Partner˝ Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Krajowa Izba Gospodarczo-Rehabilitacyjna: w 2002 r. - 1100 tys. zł, w 2003 r. - 1130 tys., w 2004 r. - 1130 tys. Jest więc znaczna liczba tych organizacji, które otrzymują ciągłe wsparcie. Być może struktura dotacji dla organizacji pozarządowych powinna ulec zmianie, być może zamiast wspomagać finansowo organizacje zajmujące się reprezentowaniem i lobbingiem środowisk niepełnosprawnych należałoby większe środki przekazać w teren do organizacji sprawujących rzeczywiście bezpośrednią opiekę nad niepełnosprawnymi. Myślę o tzw. dole, miastach, miasteczkach, gminach i powiatach. Tam potrzeby są największe, a warunki lokalizacyjne, co często miałem okazję widzieć, są fatalne. Tam widać ogrom pracy i poświęcenie ludzi dla tego celu.</u>
          <u xml:id="u-29.124" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Są kolejne programy: ˝Telepraca˝, ˝Osoby niepełnosprawne w służbie publicznej˝, ˝Wyrównywanie różnic między regionami˝. Udzielono dofinansowania na tworzenie stanowisk pracy. Przyznano pieniądze na zakup 276 mikrobusów, 62 autobusów przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych, 3 mikrobusów. W ramach programu ˝Pegaz˝ zakupiono 300 pojazdów samochodowych. Udzielono dofinansowania do oprocentowania kredytów bankowych zaciągniętych przez 484 zakłady pracy chronionej, zatrudniające 33 697 osób niepełnosprawnych. Chciałem więc państwu zobrazować, jaka jest różnorodność programów i różnorodność pomocy. Pomimo systematycznej poprawy sytuacji osób niepełnosprawnych brakuje im i ich rodzinom wielu rzeczy. Niedostatek i brak pracy znacznie częściej dotyczy tych osób niż innych Polaków. Nie zmienił tego zasadniczo ani Europejski Rok Osób Niepełnosprawnych, chociaż odegrał istotną rolę, ani integracja z Unią. Uczciwie trzeba powiedzieć, że na radykalną poprawę w wielu kwestiach trzeba będzie pracować przez długie lata. Wiele zmienić może wola dialogu, zrozumienia i otwartości. Stopniowo, krok po kroku, ewolucyjnie musimy poprawić sytuację tego środowiska. Do tego jest potrzebna codzienna, zwykła, żmudna praca. Praca, którą z zaangażowaniem i pasją podjęły tysiące osób zrzeszonych w organizacjach pozarządowych, stowarzyszeniach i fundacjach. Za to poświęcenie tym osobom w imieniu rządu Rzeczypospolitej dziękuję. Dziękuję za wasze wsparcie, zaangażowanie samorządów, za coraz sprawniejszy system wsparcia. Dzięki temu państwo może realnie poprawiać warunki życia osób niepełnosprawnych i ich rodzin. W tym miejscu chcę podkreślić także, że niezależnie od barw klubowych posłanki i posłowie wykazują duże zaangażowanie i dużą wrażliwość na problemy tego środowiska. Część posłanek i posłów bezpośrednio opiekuje się warsztatami terapii zajęciowej. W czasie mojej wizyty na Śląsku miałem przyjemność poznać osobę niewidomą od urodzenia, która znalazła zatrudnienie u jednego z posłów w biurze poselskim. Jak sam powiedział, jest to doskonały pracownik. Duża grupa posłów interesuje się zakładami pracy chronionej i zatrudnionymi tam osobami niepełnosprawnymi. Jeden z senatorów prowadzi zakład pracy chronionej. Otworzył przy zakładzie WTZ i zakład aktywności zawodowej. Pozwoliłem sobie podać te znane mi przykłady, bo są godne naśladowania, bo obie Izby naszego parlamentu przywiązują dużą wagę do tych problemów.</u>
          <u xml:id="u-29.125" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Pomimo systematycznej pracy i zaangażowania wielu środowisk, chcąc znacząco poprawić sytuację osób niepełnosprawnych, konieczne staje się przyjęcie nowej perspektywy działania. Musi ona brać pod uwagę obecne trudności i uwarunkowania, a w szczególności: utrzymywanie się stanu, w którym niepełnosprawni postrzegani są jako potencjalni beneficjenci pomocy, a nie osoby mogące wnieść własny wkład w rozwój ekonomiczny i społeczny; utrwalanie postaw uzależniania oraz sankcjonowanie społecznej zgody na marginalizację tej grupy, co nie może mieć miejsca; pomijanie w strategiach rozwoju aspektu różnorodności i nadmierne dążenie do unifikacji rozwiązań. Umacnia to wykluczenie i zwiększa obciążenie państwa opiekuńczego. Na realizację celów takiego państwa nadal nie mamy wystarczających środków. Przykładem takiego działania są budynki i infrastruktura zaprojektowane dla przeciętnego użytkownika, czego efektem jest ograniczanie dostępu i utrwalanie kultury zależności.</u>
          <u xml:id="u-29.126" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Nowa perspektywa coraz bardziej widoczna w działaniach podejmowanych przez samorządy powinna uwzględniać potrzeby niepełnosprawnych obywateli już na etapie projektowania procesów społecznych i gospodarczych. W tych okolicznościach konieczne jest promowanie wszelkich działań zmierzających do tworzenia społecznej świadomości i lepszego rozumienia celów społeczeństwa otwartego na obywateli niepełnosprawnych. Konieczne staje się zobowiązanie władz publicznych do uwzględniania perspektywy osób niepełnosprawnych w formułowaniu strategii rozwojowych na każdym poziomie zarządzania państwem. Resorty i urzędy centralne powinny systematycznie włączać do swoich prac problematykę osób niepełnosprawnych i określać sposoby wspierania tej grupy w ramach inicjatyw regionalnych lub lokalnych. Władze regionalne i samorządy terytorialne powinny określić własną odpowiedzialność w odniesieniu do realizacji praw osób niepełnosprawnych. Elementem nowej perspektywy musi stać się wzmocnienie egzekucji istniejących przepisów prawa w zakresie realizacji specyficznych potrzeb osób niepełnosprawnych. Obecnie mamy bowiem stosunkowo dobre regulacje formalne, a bardzo słabe ich wykonanie nawet tam, gdzie nie łączy się to z nakładami finansowymi.</u>
          <u xml:id="u-29.127" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Należy starannie rozważyć tam, gdzie jest to konieczne, wzmocnienie sankcji za nieprzestrzeganie przepisów zapewniających uwzględnienie potrzeb osób niepełnosprawnych. Bez jednoznacznych rozstrzygnięć w tym zakresie część dobrych i niezbędnych, potrzebnych przepisów będzie nadal miała jedynie charakter deklaratywny. Niezbędne będzie określenie jasnych zasad oceny zakładanych celów i wprowadzenie jasnych zasad diagnozowania potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-29.128" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Nowym elementem musi stać się zintegrowane podejście do problemów ludzi niepełnosprawnych, zapewnienie przez to stałej i sprawnej współpracy różnych podmiotów realizujących działania na rzecz tego środowiska. Istotne jest, aby przez takie zorganizowane działania na rzecz niepełnosprawnych w maksymalnym stopniu wykorzystać możliwości finansowe, jakie niosą ze sobą europejskie fundusze strukturalne oraz Inicjatywa Wspólnotowa Equal. Realizacja nowej perspektywy wymaga opracowania nowej strategii.</u>
          <u xml:id="u-29.129" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Wszystkie osoby niepełnosprawne i ich rodziny powinny mieć swobodny dostęp do informacji wysokiej jakości. Muszą powstać odpowiednie bazy danych gwarantujące osobom niepełnosprawnym dobre rozeznanie w sferze usług czy możliwości prawnych. Tworzenie polityki informacyjnej powinno być połączone z realizacją systemów szkoleń dla organizacji pozarządowym w celu ich aktywnego włączania w budowanie sieci informacji dla osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Takie działanie może dodatkowo stanowić dobrą okazję do poszerzenia możliwości pracy dla osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.130" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">I wreszcie ostatnia sprawa, ale nie najmniej ważna: wdrażanie idei disability mainstreamingu. Niezbędna jest dalsza ewolucja w kierunku zasady włączania problematyki niepełnosprawności w główny nurt polityk realizowanych na różnych szczeblach zarządzania państwem oraz dalsze stopniowe odchodzenie od tworzenia specjalnych systemów i struktur przeznaczonych wyłącznie dla osób niepełnosprawnych na rzecz pełniejszego uwzględniania potrzeb tych osób w ramach systemów budowanych dla ogółu.</u>
          <u xml:id="u-29.131" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Nie wolno zapominać, że polityka w zakresie niepełnosprawności nie obejmuje wyłącznie polityki społecznej, zabezpieczenia społecznego i zatrudnienia, ale daleko poza nie wykracza. Polityka w zakresie niepełnosprawności obejmuje wszystkie sfery funkcjonowania jednostki i społeczności. Dlatego też uwzględnienie perspektywy osób niepełnosprawnych w strategiach dotyczących wszystkich sfer społecznego funkcjonowania jest celem, który powinien zostać jak najpełniej urzeczywistniony.</u>
          <u xml:id="u-29.132" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Przyjęcie nowej perspektywy dla rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych nie może i nie powinno zastępować tych instrumentów oraz inicjatyw, w których obecnie się sprawdzają i wykazują niezbędną skuteczność.</u>
          <u xml:id="u-29.133" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Dla realizacji nowego spojrzenia na kwestie niepełnosprawności istotne jest także skoordynowanie działań podejmowanych w poszczególnych resortach z misją realizowaną przez pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych w sposób zwiększający szansę na realizację rozwiązań systemowych o powszechnym zasięgu. Dziękuję Wysokiej Izbie za cierpliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#WicemarszalekJozefZych">Nie widzimy pana posła sprawozdawcy.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#GlosyZSali">(Jest, jest.)</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#WicemarszalekJozefZych">Ach, jest, przepraszam bardzo. Ja połączyłem to z zupełnie innym nazwiskiem.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#WicemarszalekJozefZych">O zabranie głosu proszę sprawozdawcę komisji pana posła Jacka Kasprzyka w celu przedstawienia stanowiska komisji - przepraszam, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Nie ma żadnego problemu, panie marszałku. Cichutko siedziałem i wysłuchiwałem wystąpienia pana ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Teraz niech on posłucha.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Ja postaram się bardzo syntetycznie przedstawić informację komisji polityki społecznej przynajmniej z dwóch powodów: po pierwsze, bardzo szczegółowo sprawozdanie powtórzył pan minister, po drugie, nie mogę wychodzić poza uprawnienia, które wynikają z funkcji posła sprawozdawcy zabierającego głos w imieniu komisji, więc żadnych osobistych uwag uczynić nie mogę.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Komisja Polityki Społecznej i Rodziny w dniu 6 października rozpatrzyła dwie rządowe informacje o działaniach podejmowanych na rzecz uchwały Sejmu z 1997 r. Chodzi o Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych za lata 2002 i 2003.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele zarówno rządu, łącznie z panem ministrem, jak i Polskiego Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych, związków zawodowych, organizacji pozarządowych.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Chciałbym również powiedzieć, że w czasie tej 3-letniej pracy komisji polityki społecznej nie tylko opieraliśmy się na dokumentach źródłowych, na przedkładanych informacjach, ale również była bardzo wysoka aktywność członków komisji polityki społecznej w bezpośrednich kontaktach zarówno ze środowiskiem osób niepełnosprawnych, ich organizacjami, w których są zrzeszeni, organizacjami pracodawców, jak również z samorządem terytorialnym.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">To sprawozdanie było poprzedzone sprawozdaniem stałej podkomisji, jak również było poprzedzone wizytą w terenie, gdzie w kilku ośrodkach działających na rzecz osób niepełnosprawnych mieliśmy okazję zapoznać się, jak w rzeczywistości karta jest realizowana.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Chciałbym serdecznie podziękować parlamentarzystom - zaznaczam - wszystkich ugrupowań reprezentowanych na tej sali. Tak się akurat dobrze składa, że osoby zajmujące się polityką społeczną i osobami niepełnosprawnymi, problematyką związaną z osobami niepełnosprawnymi będą dzisiaj występować, i myślę, że wiele ciekawych uwag i informacji Wysokiej Izbie, jak również słuchaczom przekażą.</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Chciałbym podziękować pani Teresie Piotrowskiej, pani Marii Nowak, panu Andrzejowi Mańce, panu Edmundowi Stachowiczowi, serdeczne słowa podziękowania dla pani Zofii Wilczyńskiej, przewodniczącej Parlamentarnego Zespołu do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Ta inicjatywa jest bardzo cenna zarówno dla pracy parlamentarnej, myślę, że też dla pracy rządu, jak również przede wszystkim dla samych osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-33.7" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Wysoka Izbo! Ja nie chciałbym, tak jak powiedziałem, już powtarzać wielu danych, wielu informacji, natomiast komisja rozpatrzyła te dane bardzo szczegółowo. Mamy pełną świadomość skali niepełnosprawności w Polsce, bo przecież podał te dane również pan minister. Jest to skala prawie 5,5 mln osób w Polsce, a więc co ósmy obywatel naszego kraju określa się jako osoba z pewną dysfunkcją, która utrudnia mu codzienne sprawne funkcjonowanie. Mamy również analizę środków finansowych przeznaczonych na całą tę problematykę, jak również osiągniętych efektów. Oczywiście zdajemy sobie w pełni sprawę z tego, że potrzeby są znacznie większe aniżeli ich możliwości realizacyjne i jednocześnie te elementy zrealizowane.</u>
          <u xml:id="u-33.8" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Komisja polityki społecznej po przeanalizowaniu tych wszystkich materiałów, jak również własnych rekomendacji, spostrzeżeń proponuje Wysokiej Izbie przyjęcie tejże informacji, mając świadomość, że jest to informacja z lat 2002 i 2003, a więc nie został zachowany termin wskazany w Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych, że sprawozdanie to powinno być przedstawione z dniem 30 czerwca następnego roku. Powoduje to, że sytuacja lat 2002 i 2003 jest niewątpliwie odmienna od sytuacji roku 2005. Wracamy się i jest to pewna niedoskonałość, niemniej jednak chcemy zwrócić uwagę na to, że wnioski, które zgłaszane były i w czasie pracy podkomisji, i w czasie prac Parlamentarnego Zespołu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, wykorzystywane były później w pracach nad dalszymi zmianami w zakresie wsparcia na różnych obszarach osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-33.9" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Jednocześnie komisja polityki społecznej pragnie zwrócić uwagę na potrzebę pełnego i ciągłego monitorowania danych o osobach niepełnosprawnych w celu precyzyjnego określenia ich potrzeb oraz wypracowania doraźnych i perspektywicznych przedsięwzięć służących zaspokajaniu potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności w zakresie rehabilitacji leczniczej, rehabilitacji społecznej i zawodowej, warunków bytowych osób niepełnosprawnych, uzyskania stosownego poziomu wykształcenia z wykształceniem wyższym włącznie, likwidacji barier i utrudnień w komunikacji, budownictwie i dostępie do obiektów publicznych. Zwracamy również uwagę na poprawę systemu dofinansowania i zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny, co jako pewien mankament zauważyła również strona rządowa.</u>
          <u xml:id="u-33.10" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Komisja Polityki Społecznej i Rodziny wskazuje Wysokiej Izbie i rządowi potrzebę zintensyfikowania działań w zakresie profilaktyki rehabilitacyjnej i wczesnej rehabilitacji medycznej. Jednocześnie komisja stwierdza, że w Polsce występuje utrudniony dostęp osób niepełnosprawnych do specjalistycznej opieki zdrowotnej, co jest bardzo istotnym mankamentem w całym systemie opieki nad osobą niepełnosprawną. Stwierdzamy również, że specjalistyczna pomoc w obsłudze osób niepełnosprawnych w urzędach i placówkach świadczących usługi jest niedostateczna.</u>
          <u xml:id="u-33.11" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Chciałbym podać bardzo kuriozalny przykład, kiedy w jednym z urzędów interweniowała poseł poprzedniej kadencji, pani poseł Tomaszewska, bo strażnik nie chciał wpuścić do tego urzędu osoby niedosłyszącej. Mówił jej, że wpuści ją, jeżeli uzyska telefoniczne potwierdzenie z sekretariatu, do którego udaje się. Nie można powiedzieć, że to jest śmieszna sytuacja, ale wręcz tragiczna. To jest problem niezrozumienia potrzeb osób niepełnosprawnych, pewnego umiaru i dosyć znikomego zainteresowania.</u>
          <u xml:id="u-33.12" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Komisja Polityki Społecznej i Rodziny zwraca się również do rządu z wnioskiem o: po pierwsze, wypracowanie skutecznych rozwiązań w zakresie kształcenia osób dorosłych, a po drugie, przeanalizowanie wprowadzenia w ustawie o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych stałych relacji przeznaczania środków finansowych na wspomaganie miejsc pracy oraz inne cele. Jest problem, który wynika z rozdzielnictwa środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ile tych środków ma być przeznaczonych na tzw. aktywizację zawodową, a więc ile ma iść na obszar gospodarczy, a ile tych środków musi jednak znaleźć się w obszarze zabezpieczenia społecznego. Myślę, że ostatnie dyskusje związane z warsztatami terapii zajęciowej, z ZAZ i w ogóle tą typową rehabilitacją zawodową dla grup osób niepełnosprawnych z określoną niepełnosprawnością nasuwają potrzebę dokładnej analizy i pilnego podjęcia działań w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-33.13" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Komisja Polityki Społecznej i Rodziny zwraca się również do rządu z wnioskiem o wypracowanie kompleksowego harmonogramu działań na rzecz skutecznego i systemowego rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych. Nie mamy czegoś takiego jak pewna perspektywa i określone cele, sposoby dochodzenia do nich, rozliczanie, rozeznanie, co nam jeszcze zostało, jakie działanie musimy podjąć. Myślę, że równie istotne, jest to, że nie pokazuje się bezpośredniego problemu osoby niepełnosprawnej - chodzi tutaj o terminowe składanie informacji.</u>
          <u xml:id="u-33.14" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">Pragnę przypomnieć, że to dzięki aktywności Parlamentarnego Zespołu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, pań i panów posłów z Komisji Polityki Społecznej i Rodziny Sejm tej kadencji jako pierwszy rozpatrzył realizację Karty Praw Osób Niepełnosprawnych. Powstała ona w sierpniu 1997 r. i do 2001 r., praktycznie do 2002 r., nie była w ogóle omawiana. Przyjęto bardzo istotne rozwiązania, natomiast nikt nie zastanawiał się nad tym, co z tego wynika. Błąd zaniechania poprzedników naprawia ten Sejm. Ważne jest, aby w zmieniającej się sytuacji, ta informacja była bieżąca, aby była możliwość reagowania na bieżąco. Problematyka związana ze wsparciem osób niepełnosprawnych nie może ograniczać się tylko do jednej kadencji, musi mieć określoną perspektywę, pewne uzgodnienia, które są systemowe i realizowane bez względu na to, jaka jest reprezentacja w polskim parlamencie, bo akurat wsparcie tej grupy nie może być zastąpione kolorytem społecznym czy politycznym.</u>
          <u xml:id="u-33.15" who="#PoselSprawozdawcaJacekKasprzyk">W imieniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny dziękuję Wysokiej Izbie za wysłuchanie informacji.</u>
          <u xml:id="u-33.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#WicemarszalekJozefZych">Przypominam, iż Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#WicemarszalekJozefZych">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#WicemarszalekJozefZych">O zabranie głosu proszę panią poseł Zofię Wilczyńską, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PoselZofiaWilczynska">Panie Marszałku! Panie, Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Dzień 1 sierpnia 1997 r. to pewne wydarzenie, które wpisało się w karty działania na rzecz osób niepełnosprawnych. Dnia 1 sierpnia 1997 r. Sejm II kadencji uchwalił Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych, która jest pewnego rodzaju dekalogiem - powtarzam - dekalogiem praw odnoszących się między innymi do dostępu do dóbr i usług umożliwiających pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Prowadzi do nauki w szkołach ze swoimi pełnosprawnymi rówieśnikami, dalej, daje prawo do pracy na otwartym rynku zgodnie z kwalifikacjami, prawo do posiadania samorządnej reprezentacji swego środowiska oraz konsultowania z nim wszystkich aktów prawnych, dotyczących osób niepełnosprawnych, oraz inne prawa zapisane w dekalogu.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#PoselZofiaWilczynska">Uchwała jednak w § 3, co podkreślam z całą mocą, określiła termin składania informacji o podjętych przez rząd działaniach w celu urzeczywistnienia praw osób niepełnosprawnych do dnia 30 czerwca każdego roku. Powtarzam: do dnia 30 czerwca każdego roku. Chcę powiedzieć państwu, że w latach 1997-2001, pomimo ogromnych starań parlamentarzystów, Karta Praw Osób Niepełnosprawnych nie była ani razu omawiana. Jest to pewnego rodzaju kuriozum pozytywne i w pewnym sensie negatywne, ponieważ dopiero w 2005 r. omawiamy 2002 i 2003 rok. To jest nieprawidłowość, tym bardziej że po drodze mieliśmy ogromne wydarzenia, był Europejski Rok Osób Niepełnosprawnych. W 2003 r. powinniśmy byli na tej sali omówić, co zrobiliśmy w Europejskim Roku Osób Niepełnosprawnych, co nam zostało jeszcze do zrobienia. Wydawałoby się, sądząc po dzisiejszej wypowiedzi pana ministra, że naprawdę w naszym kraju już wszystko, co było możliwe do zrobienia, zostało zrobione. Statystyka przerażała mnie trochę, bo była zawarta w informacji, była podawana, a nie wiem, czy trzeba było w tak absolutnie statystyczny sposób odnosić się do tego wszystkiego. Skoro jednak tak było, to niech leci w eter, tym bardziej że ta trybuna dzisiaj służyła raczej do pochwalenia się, niż do przedstawienia prawdziwych faktów takimi, jakie są.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#PoselZofiaWilczynska">Termin ten jest i powinien, powiem jeszcze raz: powinien być przestrzegany bez względu na to, jaka jest opcja polityczna, gdzie zasiadamy i po której stronie. Tak samo, jak wszystkie dzieci są nasze, tak problemy osób niepełnosprawnych też są nasze, bo zasiadamy tutaj. Dzisiaj właśnie zapoznaliśmy się z informacją, została ona przeczytana z druku nr 1888 i z druku nr 3142.</u>
          <u xml:id="u-35.3" who="#PoselZofiaWilczynska">Szanowni Państwo! Mój klub, który reprezentuję dzisiaj w swojej wypowiedzi, bardzo dokładnie poprzez nasze wystąpienia omówił wszelkie dane wymienione w informacji i stwierdza, że zdecydowana większość z 10 przyjętych zapisów karty jest realizowana w części. Opis jest skondensowany i w opracowaniu złożonej informacji pokazuje działania władz publicznych i instytucji na rzecz osób niepełnosprawnych. Większość działań pokazanych jest poprzez wysokość nakładów i mieliśmy tu dzisiaj autentyczny przykład - ile osób, jakie nakłady. Tylko czasami musimy zadać sobie pytanie: czy te nakłady przesyłane do powiatów, do innych instytucji są właściwie i zgodnie wykorzystywane? Zaraz będę mówiła o tym, choć nie chciałabym zabierać państwu czasu. Większość działań pokazywanych jest poprzez wysokość nakładów na zadania oraz poprzez podanie liczb i danych osób niepełnosprawnych korzystających lub uczestniczących w danych przedsięwzięciach, czyli w tych wszystkich programach, działaniach, turnusach rehabilitacyjnych, itd. To dobrze, to bardzo dobrze. Wszyscy pamiętamy zresztą niepokoje - bo wtedy byliśmy razem - związane z nowymi zasadami, jakie miały obowiązywać od 2005 r., a dotyczące warsztatów terapii zajęciowej czy wspaniale tworzonych zakładów aktywności zawodowej, chociaż na ten temat są różne zapatrywania. Dobrze się stało i to jest wpisane w karcie w pkt. 3.</u>
          <u xml:id="u-35.4" who="#PoselZofiaWilczynska">Mój klub, a także Parlamentarny Zespół do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz stała Podkomisja ds. osób niepełnosprawnych przy Komisji Polityki Społecznej i Rodziny swoją pracą przyczyniły się do powrotu dawnych zasad finansowania warsztatów terapii zajęciowej i zakładów aktywności zawodowej, przedłużając obowiązywanie zasad finansowania na dalsze lata w wyniku nowelizacji ustawy. Z ogromną radością zostało to przyjęte na konferencji poświęconej rehabilitacji zawodowej w dniu 21 stycznia, która odbyła się w sali kolumnowej i w której uczestniczyło 350 osób z Polski; zaproszenia były skierowane do samorządów terytorialnych.</u>
          <u xml:id="u-35.5" who="#PoselZofiaWilczynska">Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Jest pewne - i dzisiaj o tym się przekonaliśmy - że ciągle za mało mówimy o problemach dotyczących osób niepełnosprawnych. A jeżeli już mówimy, to mówimy bardzo długo i czasami zbyt namiętnie. W Polsce jest ogromna rzesza osób niepełnosprawnych - mówili tu o tym pan minister i pan poseł sprawozdawca - to jest ponad 5 mln osób. Podstawowy problem stanowi według mnie znalezienie pracy i brak pracy na otwartym rynku pracy - o czym mówi karta - pracy w ZPCh, w ZAZ po części, pracy w spółdzielniach.</u>
          <u xml:id="u-35.6" who="#PoselZofiaWilczynska">Podstawą do podjęcia pracy jest rehabilitacja zawodowa. Jak jest prowadzona? Przecież za to odpowiadają powiaty, samorządy terytorialne, które otrzymują na to dość duże kwoty finansowe, powiedziałabym, proszę państwa, ogromne. Ile udzielono pożyczek na uruchomienie działalności gospodarczej w roku 2002 i w 2003 r. - mówił o tym pan minister, chociaż się z tym nie zgadzam - na podjęcie pracy? Jakie są podejmowane inne działania?</u>
          <u xml:id="u-35.7" who="#PoselZofiaWilczynska">I jednocześnie jak są, proszę państwa, panie ministrze, kontrolowane zasady wydawania pieniędzy na rehabilitację zawodową przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i inne jednostki kontrolujące? Gdyby była inna możliwość, to powiedziałabym, na co są przeznaczane pieniądze, które powinny być przeznaczone w starostwie na rehabilitację zawodową. Czy są takie dane? Przeprowadziłam, proszę państwa, w dwóch województwach wyrywkową, że tak powiem, analizę i z przerażeniem państwu mówię, że pieniądze nie są wydawane na rehabilitację zawodową, ale na rehabilitację społeczną.</u>
          <u xml:id="u-35.8" who="#PoselZofiaWilczynska">Zwrócę się z prośbą do pana ministra - i do państwa - i powiem tak: szkoda, wielka szkoda, że nie stosuje się dawnego podziału finansów na rehabilitację społeczną i zawodową. Dlaczego? Dlatego że w ten sposób zobowiązuje się starostwo do podjęcia działań na rzecz rehabilitacji zawodowej, prowadzenia szkoleń, udzielania pożyczek przewidzianych na to, aby niepełnosprawny mógł wejść na otwarty rynek pracy. Chodzi o to, proszę państwa, żeby pod koniec roku kalendarzowego nie było beznadziejnego rozdawnictwa pieniędzy na lodówki, pralki, które nie są, na litość Boga, dostosowane do tego, ażeby mogły z nich korzystać osoby niepełnosprawne. Na przykład osobom niedosłyszącym, głuchym lub głuchoniemym powinno się przekazywać pralki, które mają zamontowane światełka, które te osoby będą mogły widzieć, ponieważ one nie słyszą. Pan przewodniczący mówił tutaj o kuriozalnym przypadku dotyczącym osoby niedosłyszącej.</u>
          <u xml:id="u-35.9" who="#PoselZofiaWilczynska">To jest rozdawnictwo pieniędzy, powiaty powinny być z tych pieniędzy rozliczane. Jeszcze raz powiem z całą odpowiedzialnością: jeżeli sprzęt ma służyć osobom niepełnosprawnym do polepszenia życia, to niech on będzie przekazywany, ale jeżeli chodzi tylko o to, żeby wydać pieniądze, to jest to niewłaściwe, bardzo nieetyczne, ponieważ osoby niepełnosprawne przede wszystkim powinny się edukować, uczyć, zakładać rodziny i normalnie mieszkać i żyć. Tak wydawane pieniądze mają sens.</u>
          <u xml:id="u-35.10" who="#PoselZofiaWilczynska">Z informacji wynika, iż osoby niepełnosprawne uzyskują znacznie niższe wykształcenie niż osoby pełnosprawne. W 2003 r. 46% osób niepełnosprawnych w wieku 15 lat i więcej miało co najwyżej wykształcenie podstawowe. To jest problem, proszę państwa. Wykształcenie średnie policealne miało 16,3% osób, a wykształcenie wyższe zaledwie 4,5% osób niepełnosprawnych - już kończę, panie marszałku - a w przypadku osób pełnosprawnych 11%, a więc więcej. Należy zadać pytanie: dlaczego tak mało, dlaczego to jest taki niski procent? Odpowiedź jest prosta: decydują o tym bariery architektoniczne oraz bariery społeczne. Myślę, że brakuje inicjatywy ze strony władz gminnych i powiatowych, bo Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, pełnomocnik robią bardzo dużo. Na przykład w szkołach wybudowanych wcześniej nie ma możliwości uruchomienia windy. To trzeba zrobić, bo to decyduje o przyszłości tych osób.</u>
          <u xml:id="u-35.11" who="#PoselZofiaWilczynska">Szanowni Państwo! Informacje zawarte w druku nr 3142 są bardzo dokładne. Omawiane są zasady dofinansowania, wynagradzania, kwestie dotyczące ubezpieczenia społecznego osób, które pracują. Na s. 27 zawarta jest dokładna informacja o tym, jak powiatowe urzędy pracy mają inicjować i organizować szkolenia dla bezrobotnych osób niepełnosprawnych lub innych osób poszukujących pracy, które nie są zatrudnione, a są zarejestrowane w powiatowych urzędach pracy. Jak to się przedstawia w powiatach? Można byłoby się temu przyjrzeć. Proponowałabym nawet wysłać tę informację przede wszystkim do powiatowych urzędów pracy. Najważniejsza jest rehabilitacja zawodowa, edukacja. Myślę, że byłoby dobrze zwrócić szczególną uwagę na ten problem w przyszłym roku.</u>
          <u xml:id="u-35.12" who="#PoselZofiaWilczynska">Szanowni Państwo! Nie sposób omówić wszystkiego. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że już mija 10 minut. W imieniu parlamentarnego zespołu zajmującego się tymi sprawami, w imieniu mojego klubu, klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej oraz w imieniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, o czym mówił sprawozdawca, proponuję, ażeby Wysoki Sejm raczył przyjąć stanowisko komisji z druku nr 3309 i przedstawioną dzisiaj informację (druki nr 1888 i 3142). Niezależnie od tego, panie marszałku, uważam, że zanim ten Sejm się rozwiąże, bez względu na to, kiedy to nastąpi, powinna odbyć się szeroka debata na temat problematyki osób niepełnosprawnych. I o to na zakończenie dzisiaj do pań posłanek i do panów posłów wnoszę, prosząc o taką debatę.</u>
          <u xml:id="u-35.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#WicemarszalekJozefZych">O zabranie głosu proszę panią poseł Teresę Piotrowską, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PoselTeresaPiotrowska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Karta Praw Osób Niepełnosprawnych nakłada na rząd obowiązek składania corocznych sprawozdań z realizacji praw zapisanych w Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych, które wynikają z ustawy zasadniczej. Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska wyraża żal, że ta niezwykle ważna problematyka dotycząca ponad 5 mln obywateli naszego kraju nie doczekała się szerokiej debaty publicznej w tej kadencji parlamentu, z udziałem przedstawicieli środowisk osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#PoselTeresaPiotrowska">Szkoda, panie ministrze, że nie spełnił pan oczekiwań związanych z taką inicjatywą i do takiej debaty nie spróbował wspólnie z Komisją Polityki Społecznej i Rodziny doprowadzić. 10-minutowe wystąpienia klubowe na temat realizacji Karty Praw Osób Niepełnosprawnych w roku 2002 i 2003 r. to stanowczo za mało wobec problemów, z jakimi borykają się każdego dnia osoby niepełnosprawne.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#PoselTeresaPiotrowska">Panie i Panowie Posłowie! O zapisanych i realizowanych w 2002 r. prawach osób niepełnosprawnych mówią sami zainteresowani na łamach pisma ˝Nasze Sprawy˝. Podkreślają, że, po pierwsze, liczba osób zagrożonych ubóstwem jest o 3% wyższa w gospodarstwach domowych z co najmniej 1 osobą niepełnosprawną i aż o ponad 6% w przypadku, gdy jest to niepełnosprawne dziecko poniżej 16 roku życia.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#PoselTeresaPiotrowska">Po drugie, osoby niepełnosprawne nadal mają utrudniony dostęp do lekarzy specjalistów i badań diagnostycznych, a także ogromne problemy z dostępem do rehabilitacji. Często poruszany jest problem oczekiwania na kontynuację rehabilitacji po udarze mózgu czy problem braku punktów wczesnej interwencji oraz ośrodków, które kontynuowałyby kompleksowy program rehabilitacji, zwłaszcza u małych dzieci.</u>
          <u xml:id="u-37.4" who="#PoselTeresaPiotrowska">Po trzecie, biorąc pod uwagę niskie dochody, zbyt wysokie są ceny leków i przedmiotów ortopedycznych lub wózków inwalidzkich. Środowiska osób niepełnosprawnych, oceniając sprawozdanie za rok 2002, zwracały również uwagę na sprawę niezadowalającego poziomu zabezpieczenia potrzeb w zakresie rehabilitacji zawodowej i społecznej, a zwłaszcza w zakresie podwyższania poziomu wykształcenia. Pogarsza się również sytuacja osób niepełnosprawnych na chronionym i otwartym rynkach pracy. Niestety, systematycznie wzrasta liczba rodzin, które z powodu niepełnosprawności stały się klientami pomocy społecznej. Również - jak twierdzą osoby niepełnosprawne - ciągle zbyt wolno następuje likwidacja barier architektonicznych, a także dostosowywanie środków publicznego transportu do potrzeb inwalidów. Zwracano również uwagę na to, że kolejny raz pojawia się wniosek o utworzenie krajowej reprezentacji osób niepełnosprawnych, co można odczytać - zdaniem środowisk osób niepełnosprawnych - jako wyraz nieumiejętności strony rządowej w porozumiewaniu się z istniejącymi już organizacjami.</u>
          <u xml:id="u-37.5" who="#PoselTeresaPiotrowska">Nie jest to, panie i panowie posłowie, laurka dla obszernego sprawozdania. Problemy te są trudne, często delikatne, wymagają współdziałania i koniecznie muszą być szeroko konsultowane ze środowiskiem osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-37.6" who="#PoselTeresaPiotrowska">Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej zorganizował w tej kadencji w gmachu Sejmu dwie konferencje poświęcone problematyce osób niepełnosprawnych. Była to między innymi reakcja na próbę zamknięcia systemu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. Wspólnie z ponad 300-osobową reprezentacją osób niepełnosprawnych udało się wywalczyć system otwarty. Przedstawione argumenty dotarły do rządzących. Mamy nadzieję, że już nikomu nie przyjdzie do głowy kontraktowanie świadczeń w przedmiotowym zakresie czy tworzenie kolejek po środki ortopedyczne. Mamy też nadzieję, że systematycznie rozszerzany będzie dostęp do sprzętu, tak przecież niezbędnego w procesie leczenia i rehabilitacji. Brak odpowiednich przedmiotów ortopedycznych uniemożliwia osiągnięcie przez osoby niepełnosprawne życiowej samodzielności, a także ogranicza ich aktywność w sferze społecznej i zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-37.7" who="#PoselTeresaPiotrowska">Panie i Panowie Posłowie! Osoby niepełnosprawne nie potrzebują litości. Nie potrzebują słownej wrażliwości. Osoby niepełnosprawne oczekują równego traktowania w każdej dziedzinie życia społecznego, bo zwyczajnie mają do tego prawo, zapisane w konstytucji. Osoby niepełnosprawne mają prawo do pracy zgodnie z kwalifikacjami, wykształceniem i możliwościami. Mają prawo do korzystania z doradztwa zawodowego i pośrednictwa, a gdy niepełnosprawność i stan zdrowia tego wymagają, prawo do pracy w warunkach dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. To zapis z omawianej Karty Praw Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-37.8" who="#PoselTeresaPiotrowska">A jaką mamy rzeczywistość? Z badań wynika, że w 2003 r. było w Polsce prawie 4200 tys. osób niepełnosprawnych, a zatrudnionych na otwartym rynku pracy i w zakładach pracy chronionej niewiele ponad 10% ogółu tych osób. Sprawozdanie opisuje, co w tej materii zrobiono. Wygląda jednak na to, że efekty tych działań są ciągle zdecydowanie niewystarczające. Nieustannie zmieniające się przepisy i wysokie podatki nie zachęcają pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-37.9" who="#PoselTeresaPiotrowska">Wysoka Izbo! Postulat środowisk osób niepełnosprawnych dotyczący powołania krajowej reprezentacji znalazł odzwierciedlenie w sprawozdaniu z 2003 r. Wynika z niego, że zarejestrowane zostało Polskie Forum Osób Niepełnosprawnych, które jako cel stawia sobie jednoczenie sił społecznych i instytucjonalnych do tworzenia warunków wyrównywania szans, równego uczestnictwa w życiu społecznym oraz walki ze wszelkimi przejawami dyskryminacji osób niepełnosprawnych. To dobry znak. Platforma Obywatelska będzie wsłuchiwać się w głosy osób niepełnosprawnych. Będziemy wspierać działania forum, mając nadzieję, że jest to prawdziwa reprezentacja środowisk osób niepełnosprawnych. W tym miejscu należy pochylić czoło i powiedzieć ˝dziękuję˝ wszystkim organizacjom pozarządowym, samorządom, które są bardzo ważnym partnerem w realizowaniu i kreowaniu polityki na rzecz osób niepełnosprawnych. To w dużej mierze dzięki działalności organizacji pozarządowych powoli następuje w tej dziedzinie naszego życia społecznego zmiana podejścia: litość i akcentowanie bezradności powoli zamieniamy na takie działania, aby społeczeństwo i otaczająca rzeczywistość przystosowały się do potrzeb osób niepełnosprawnych. To jest właściwy kierunek działania nas wszystkich.</u>
          <u xml:id="u-37.10" who="#PoselTeresaPiotrowska">Wysoka Izbo! Aby te działania mogły zostać uwieńczone sukcesem, potrzebna jest konsekwencja w stosowaniu obowiązujących przepisów ze strony wszystkich podmiotów, które mogą wnieść wkład w budowanie społeczeństwa otwartego na problemy osób niepełnosprawnych. Podejmowanie kluczowych inicjatyw na rzecz osób niepełnosprawnych musi zawsze zostać poprzedzone szerokimi konsultacjami ze środowiskiem tych osób. Zwiększa to bowiem trafność projektowanych działań i rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-37.11" who="#PoselTeresaPiotrowska">Diagnoza potrzeb, zawarta w przedstawionych materiałach, pozwoli na kontynuację dobrych i oczekiwanych przez środowisko działań. Dotyczy to na pewno warsztatów terapii zajęciowej, których jest ciągle za mało w stosunku do potrzeb. Konieczne jest uruchomienie w większym zakresie świetlic środowiskowych, zakładów aktywizacji zawodowej jako drugiego szczebla przygotowującego osoby niepełnosprawne do otwartego rynku pracy. Taki bowiem był cel postawiony wtedy, kiedy tworzyliśmy pierwsze warsztaty terapii zajęciowej. Trzeba do tego wrócić i konsekwentnie realizować. Trzeba też zwrócić uwagę i wesprzeć wszelkie działania na rzecz osób niepełnosprawnych w środowiskach wiejskich.</u>
          <u xml:id="u-37.12" who="#PoselTeresaPiotrowska">Panie i Panowie Posłowie! Platforma Obywatelska podkreśla, że istotą społeczeństwa obywatelskiego są jego aktywni obywatele. Osoby niepełnosprawne mają prawo do aktywności obywatelskiej, a my wszyscy jesteśmy zobowiązani im w tym pomagać, niekoniecznie za pomocą długich sprawozdań omawianych w Wysokiej Izbie co 2 lata, ale rozwiązując konkretne problemy środowiska i podejmując corocznie szeroką debatę w Wysokiej Izbie z udziałem środowisk osób niepełnosprawnych. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-37.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#WicemarszalekJozefZych">O zabranie głosu proszę panią poseł Marię Nowak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PoselMariaNowak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przypadł mi w udziale zaszczyt przedstawienia Wysokiej Izbie oświadczenia Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość na temat informacji rządu o działaniach podejmowanych w 2002 i 2003 r. na rzecz realizacji postanowień uchwały Sejmu RP Karta Praw Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#PoselMariaNowak">Realia polityczne, w jakich znalazł się nasz kraj po 1989 r., stworzyły nowe możliwości, stawiając jednakże przed niepełnosprawnymi i całym społeczeństwem rozliczne nowe wyzwania. Patrząc z perspektywy ostatnich 15 lat, można stwierdzić, że wiele się zmieniło w podejściu społeczeństwa do niepełnosprawności. Stało się tak za przyczyną wielu czynników. Nie bez znaczenia w tym procesie były prace poprzednich parlamentów i obecnego. W wyniku tych prac powołany został w 1991 r. Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a w 1997 r. uchwalona została Karta Praw Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#PoselMariaNowak">Nie bez znaczenia była możliwość powoływania stowarzyszeń, organizacji, promowanie inicjatyw oddolnych i wewnątrzśrodowiskowych, w wyniku czego prawdziwymi partnerami i sojusznikami tych organizacji, jak i osób niepełnosprawnych były i są samorządy lokalne. Dzięki temu wiele się zmieniło na lepsze. Jednak absolutnie nie można powiedzieć, że już wszystko zostało zrobione i że cel został osiągnięty.</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#PoselMariaNowak">To, że co pewien czas Sejm analizuje informację rządu o podjętych działaniach, pozwala posłom, ale także Radzie Ministrów, na podsumowanie dotychczasowych działań oraz zaplanowanie prac na przyszłość. Szkoda tylko, że to podsumowywanie nie odbywa się regularnie. Do podobnych analiz ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zostały zobowiązane władze lokalne. Według przedstawionej informacji 60% wszystkich powiatów do końca 2003 r. opracowało i realizuje powiatowe programy działań na rzecz osób niepełnosprawnych. Ufam, że w najbliższym czasie we wszystkich powiatach takie programy powstaną i będą realizowane.</u>
          <u xml:id="u-39.4" who="#PoselMariaNowak">Działania te są nie do przecenienia. Informacja rządu, nad którą dzisiaj debatujemy, a która - pragnę zauważyć - przedstawia zmiany dokonane w ciągu 15 ostatnich lat, pokazuje, że są dziedziny, w których nastąpiła znaczna poprawa. Są jednak także obszary, w których sytuacja - od ostatniej takiej debaty, która, przypomnę, miała miejsce w 2003 r., a debatowaliśmy wtedy nad działaniami za rok 2001 - w wielu miejscach nie poprawiła się, a nawet się pogorszyła.</u>
          <u xml:id="u-39.5" who="#PoselMariaNowak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! We wtorek członkowie podkomisji stałej do spraw osób niepełnosprawnych odwiedzili trzy ośrodki dla osób niepełnosprawnych prowadzone przez Caritas Archidiecezji Katowickiej. Z zadowoleniem i podziwem zapoznaliśmy się z działalnością Domu Pomocy dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością ruchową, przy którym działa zakład aktywizacji zawodowej, warsztaty terapii zajęciowej, zakład pracy chronionej, są klasy życia, mieszkania chronione. Byliśmy zbudowani tym, co zobaczyliśmy w trzech odwiedzanych placówkach. I z tego miejsca pragnę wszystkim tym, którzy do tego się przyczynili, którzy tam pracują, serdecznie podziękować.</u>
          <u xml:id="u-39.6" who="#PoselMariaNowak">Wykorzystując sytuację prawną, o której na wstępie mówiłam, zrobiono na przestrzeni ostatnich 15 lat bardzo wiele, o czym zresztą mówili sami niepełnosprawni mieszkańcy tych ośrodków. Wiemy, że tak dobrze działające placówki są także w innych miejscach naszego kraju, ale i tam zwracano nam uwagę na problemy, które wymagają pilnego rozwiązania. Uwagi płynące ze środowisk osób niepełnosprawnych muszą być szczególnie brane pod uwagę. Otóż zwracano nam tam uwagę na fakt, że w wyniku wprowadzonych rozwiązań spora część mieszkańców domów pomocy utraciła możliwość uczestniczenia w zajęciach oferowanych przez warsztaty terapii zajęciowej, bowiem zgodnie z rozporządzeniem ministra wysokość kwoty dofinansowania ze środków PFRON, kosztów uczestnictwa w warsztatach osób niepełnosprawnych przebywających w innych jednostkach zobowiązanych do zapewnienia terapii zajęciowej, jest ograniczona. W przypadku domu pomocy dla dzieci i młodzieży jest to sytuacja krzywdząca. Ufamy, że ten problem uda się w najbliższym czasie rozwiązać i ten apel kieruję do pana ministra.</u>
          <u xml:id="u-39.7" who="#PoselMariaNowak">Inny problem to mieszkania dla osób, w tym także małżeństw, niepełnosprawnych. Mieliśmy okazję spotkać się tam z takimi małżeństwami niepełnosprawnych. Są samorządy, które przeznaczają mieszkania socjalne o odpowiednim standardzie, bez barier architektonicznych, osobom niepełnosprawnym, ale jest ich ciągle niewystarczająca ilość. Zdaniem Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość sprawa ta wymaga szybkiego rozwiązania. Osoby niepełnosprawne, jeżeli tylko ich stan zdrowia na to pozwala, powinny mieć możliwość pełnej integracji ze środowiskiem, prowadząc niezależne, aktywne życie na miarę swoich możliwości.</u>
          <u xml:id="u-39.8" who="#PoselMariaNowak">Bardzo ważnym, ale i bardzo trudnym zadaniem jest zwiększenie liczby miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych. W informacji rządu nie ma przejrzystej, porównawczej analizy, jak w latach 2002-2003 przedstawiała się liczba miejsc pracy w zakładach pracy chronionej i na otwartym rynku pracy - jak rozkłada się to na poszczególne województwa. Mogę jedynie stwierdzić, że w przypadku woj. śląskiego nastąpił duży wzrost bezrobocia osób niepełnosprawnych, co obrazuje skalę problemu. I jeżeli nie zostaną tu podjęte zdecydowane kroki, w najbliższych latach problem ten może jeszcze się pogłębić. Na rynku pracy wzrasta konkurencyjność, a obecne działania polegające na zmniejszaniu środków wspierających zatrudnianie niepełnosprawnych zwiększa tylko bezrobocie. Uważamy, że w naszych uwarunkowaniach społeczno-ekonomicznych koniecznym się stało wprowadzenie systemu zachęt dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne, tak na otwartym rynku pracy, jak i w zakładach pracy chronionej. Wyrównywanie jedynie kosztów, widzimy, zatrudnienia niestety nie zwiększa, a wręcz przeciwnie, te miejsca pracy ulegają likwidacji. Należy dokonać wnikliwej analizy tego stanu rzeczy. Niepełnosprawni są pracownikami rzetelnymi, sumiennymi, ale nie są w stanie podjąć rywalizacji o miejsce pracy na konkurencyjnym rynku bez wsparcia ze strony rządu. Praca to źródło utrzymania, ale także czynnik rehabilitacji zawodowej i społecznej.</u>
          <u xml:id="u-39.9" who="#PoselMariaNowak">Mówiąc o rehabilitacji, nie można nie zauważyć pogarszającej się sytuacji w systemie opieki zdrowotnej. Zmiany w służbie zdrowia, których jesteśmy świadkami, najbardziej dotykają najsłabszych, do których zaliczają się także niepełnosprawni. Pogorszył się dostęp do lekarzy specjalistów, do badań, lecznictwa sanatoryjnego. Kolejną rzeczą, która wymaga szybkich zmian, jest dostępność do usług socjalnych, takich jak przystosowany transport, szkolenia usprawniające, pomagające w samodzielnym funkcjonowaniu, pomoc asystentów, dostęp do Internetu.</u>
          <u xml:id="u-39.10" who="#PoselMariaNowak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawiona przez rząd informacja jest obszerna. Jednakże opisuje ona sytuację, jaka miała miejsce w 2003 r., do której dochodzono przez lata. Z przedstawionego obrazu widać, że na przestrzeni 15 lat udało się wiele osiągnąć - tego nie można negować - lecz wciąż jeszcze jest wiele do zrobienia, przed nami nadal daleka droga do pokonania.</u>
          <u xml:id="u-39.11" who="#PoselMariaNowak">Zdaniem Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość brakuje w tej informacji wskazania na priorytety, które postawił sobie rząd do zrealizowania, zwłaszcza w roku 2003, który był, ogłoszonym przez parlament, rokiem osób niepełnosprawnych, a także oceny tego, co udało się zrealizować w 2002 r. i 2003 r., wskazania na niepowodzenia i brakuje analizy ich przyczyn. Należało także na przykład odnieść się do uwag i wniosków Najwyższej Izby Kontroli, która, według przedstawionego Wysokiej Izbie sprawozdania z 2003 r., przeprowadziła w tym roku kontrolę: organizacji i finansowania kształcenia osób niepełnosprawnych w szkołach publicznych, gospodarowania zakładowym funduszem rehabilitacji osób niepełnosprawnych w zakładach pracy chronionej, organizacji i finansowania turnusów rehabilitacyjnych przy udziale środków z PFRON. Oczekiwalibyśmy informacji, czy wnioski i zalecenia pokontrolne zostały zrealizowane, a było ich tam sporo.</u>
          <u xml:id="u-39.12" who="#PoselMariaNowak">Reasumując, Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość uznaje, że w przyszłości nadal należy intensywnie analizować i rozwiązywać problemy osób niepełnosprawnych, stanowić jeszcze lepsze prawo w tej dziedzinie i zabiegać o pełną jego realizację. Temu na pewno służyłaby szeroka debata, o której już panie posłanki, moje przedmówczynie, mówiły. Pamiętajmy, że to, jak społeczeństwo odnosi się do słabszych, niepełnosprawnych, świadczy o poziomie rozwoju cywilizacyjnego narodu, stanowi wskaźnik naszego człowieczeństwa. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-39.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#WicemarszalekJozefZych">O zabranie głosu proszę pana posła Mieczysława Kasprzaka, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Jak to dobrze, że dzisiaj w spokoju, w powadze możemy dyskutować o problemach osób niepełnosprawnych, jakże te dzisiejsze obrady różnią się od wczorajszych. Myślę, że dzień wczorajszy niczego nie wniósł, a dzisiejsza debata przyczyni się do lepszego spojrzenia na problemy osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Karta praw osób niepełnosprawnych pochodzi z końcówki drugiej kadencji, z okresu, kiedy to Polskie Stronnictwo Ludowe uczestniczyło w sprawowaniu władzy wspólnie z Sojuszem Lewicy Demokratycznej. I dobrze, że wtedy udało się, rzutem na taśmę, taką ustawę przyjąć. Bardzo istotne działania podejmowane po roku 1990, jak chociażby stworzenie Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, mogły znacznie wpłynąć na poprawę losu, bytu osób niepełnosprawnych w Polsce. Ale, jak pokazuje już praktyka, zajmowanie się tymi sprawami zależy w dużej mierze od wrażliwości społecznej poszczególnych rządów, chociażby taki fakt, że Sejm w poprzedniej kadencji nie zajmował się analizą, a miał taki obowiązek, Kartą Praw Osób Niepełnosprawnych. Dzisiaj już po raz drugi w tej kadencji mamy możliwość rzetelnej, uczciwej dyskusji na ten temat.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Wysoka Izbo! Ludziom niepełnosprawnym żyje się znacznie gorzej niż ludziom sprawnym. Mają utrudniony dostęp do oświaty. Znacznie wyższe bezrobocie jest w tej grupie. To jest szczególnie widoczne przy wzroście bezrobocia. Tam spadek zatrudnienia jest znacznie bardziej widoczny. Jest mniej ofert pracy. Mamy z tym do czynienia na dzień dzisiejszy. Dochody osób niepełnosprawnych są znacznie niższe niż mogących pracować. To również związane jest ze wskaźnikiem bezrobocia. 85% osób niepełnosprawnych praktycznie żyje z różnego rodzaju świadczeń, a chcę powiedzieć, że praktycznie ludzie żyjący ze świadczeń znajdują się w grupie o najniższych dochodach, poniżej minimum biologicznego, za 8 zł niektórzy muszą przeżyć dzień, a takich mamy w kraju 5 milionów. Większość tych osób to głównie osoby upośledzone i niepełnosprawne. Utrudniony jest dostęp z tego również tytułu do przedmiotów ortopedycznych, bo jak ktoś nie ma pieniędzy, to nie stać go na ten zakup. Utrudniony jest dostęp do służby zdrowia, bo dzisiaj już za wiele usług trzeba płacić.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Tu chcę zwrócić uwagę, że w szczególnie złej sytuacji znaleźli się mieszkańcy wsi, bo te sprawy, o których wcześniej powiedziałem, w znacznie większym stopniu przekładają się na mieszkańców wsi, chociażby dostęp do światy - mniej klas integracyjnych, bo nie ma takiej możliwości, samorządy nie mają na to pieniędzy. Rozdrobnienie szkół, odległość do poszczególnych szkół powoduje, że wiele osób praktycznie wyłączonych jest z możliwości skorzystania z oświaty, chociażby to były nawet osoby zdolne. Dostęp do komunikacji - mieszkańcy wsi praktycznie nie mają jakiejkolwiek możliwości wyjechania ze swojego środowiska, dostania się do autobusu czy do pociągu po to, żeby załatwić jakąś swoją sprawę w mieście czy chociażby dojechać do szkoły. Większość, jak powiedziałem wcześniej, tych mieszkańców żyje na poziomie minimum socjalnego czy biologicznego. Każde pogorszenie, a z tym mamy do czynienia dzisiaj, Wysoka Izbo, sytuacji materialnej społeczeństwa w pierwszej kolejności z dużym uderzeniem trafia, że tak powiem, do osób niepełnosprawnych, bo te osoby żyją ze świadczeń.</u>
          <u xml:id="u-41.5" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Kolejny problem - chcę odnieść się do dzisiejszej już debaty i liczenia dochodów mieszkańców wsi. Czasami nawet mieszkańcy wsi nie mają takiej świadomości, ale poprzez to, że zawyżamy dochodowość, eliminujemy praktycznie większość mieszkańców wsi, i nie tylko wsi, z korzystania z jakichkolwiek świadczeń w zakresie pomocy społecznej, z korzystania ze stypendiów. Bo jeżeli wyliczymy, że 3 tysiące są z hektara, to eliminuje to całkowicie, i tutaj nie podlega to żadnej dyskusji. Dobrze się stało, że dzisiaj Sejm podjął próbę zmiany tego i na wniosek Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego dochody do świadczeń rodzinnych będą liczone w inny sposób, bardziej racjonalny.</u>
          <u xml:id="u-41.6" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Doskonale pamiętam, że kiedy byłem jeszcze dzieckiem, to niepełnosprawny na wsi nie miał w ogóle miejsca. Wiele niepełnosprawnych osób praktycznie całkowicie było zdane na łaskę losu, nie chciano ich trzymać w mieszkaniach, mieszkali gdzieś ze zwierzętami. Takie sytuacje zdarzały się. To było żenujące, te osoby były jakimś pośmiewiskiem. Dzisiaj mamy generalnie zmienioną sytuację, a to na skutek tego, że państwo przejęło na siebie odpowiedzialność za te osoby i tak musi być, państwo w pierwszej kolejności musi zwracać na to uwagę, bo nie zawsze samorządy, chociaż tu była o tym dyskusja, są w stanie, będą w stanie przy swoich środkach ponosić ten ciężar, a lepiej jest, jeżeli odgórnie te sprawy mogą być sterowane.</u>
          <u xml:id="u-41.7" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Pamiętam również sprawę WTZ-ów, kiedy wywołało to ogromną burzę. Chcę z przykrością stwierdzić, że kiedy uczestnicy WTZ-ów zaczęli protestować, to niektórzy posłowie odcinali się od tego, nie chcieli rozmawiać z protestującymi. Jakie to było przykre, kiedy przyszli do mnie i zaczęli mi o tym opowiadać, że nawet nie chce się ich wysłuchać, ich problemów. To było takie bardzo drażliwe.</u>
          <u xml:id="u-41.8" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Organizacje pozarządowe, które działają, a jest ich wiele - tym ludziom należy się uznanie, bo, po pierwsze, organizują tych niepełnosprawnych, po drugie, bezgranicznie swój czas, swoje pieniądze angażują w to, żeby rozwiązywać wiele problemów osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-41.9" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Niedawno uczestniczyłem w spotkaniu zarządu okręgu osób niewidomych. Chcę powiedzieć, że mogłem się przekonać co do wielu problemów, na które niejednokrotnie nie zwracamy uwagi. A są to niejednokrotnie sprawy, które można w jakiś sposób rozwiązać. Osoby niewidome, słabo widzące szczególnie mają problem na przykład z poruszaniem się w środkach komunikacji, bo okazuje się, że w różnych miastach są różne ceny biletów komunikacji miejskiej i taka osoba niedowidząca ma ogromny problem, naraża się na karę, bo przyjeżdżając do jakiegoś miasta, nie wie, jaki bilet ma wykupić. Nie dość, że ma problem ze skasowaniem tego biletu, to spotkałem się z wieloma przypadkami, że osoba była karana, dostawała mandat czy też, że tak powiem, nie była zaakceptowana przez ogół jadących, dlatego że zły bilet skasowała. Myślę, że tym problemem trzeba by się zająć, skoro w komunikacji publicznej, państwowej są ulgi ujednolicone. Jest też problem z kasowaniem tych biletów. Często bilet podany gdzieś do kasownika, bo osoba niewidząca nie ma możliwości przejścia po autobusie, nie wraca do tej osoby i też są problemy. Wydawać by się mogło, że prosta sprawa, a naraża to osoby niepełnosprawne na pewne niedogodności.</u>
          <u xml:id="u-41.10" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Nie zawsze środki na zakłady pracy chronionej, też są takie sygnały, są racjonalnie wykorzystywane. Ten problem kiedyś występował w większym nasileniu, dzisiaj częściowo został rozwiązany, ale zdarzają się również takie sytuacje, że niepełnosprawni mają wiele uwag do tego tematu.</u>
          <u xml:id="u-41.11" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Myślę, że dobrze, że dzisiaj możemy wysłuchać tej informacji i przekonać się, oczywiście w czasie poważnej dyskusji, ile spraw jeszcze wymaga załatwienia. To, tak jak powiedziałem, zależy w dużej mierze od stwarzania dobrego klimatu dla osób niepełnosprawnych, od naszej tutaj wrażliwości posłów, od wrażliwości członków rządu, którzy mają duże możliwości, aby inicjować wiele spraw, spotykają się na co dzień z tymi problemami.</u>
          <u xml:id="u-41.12" who="#PoselMieczyslawKasprzak">Chcę w tym miejscu podziękować szczególnie wszystkim stowarzyszeniom, tym osobom, z którymi niejednokrotnie przyszło mi się gdzieś zetknąć, które rzeczywiście bezgranicznie angażują się w tej problemy. Chcę powiedzieć, że klub Polskiego Stronnictwa Ludowego w dalszym ciągu będzie pochylał się bardzo mocno nad tymi sprawami. Wszelkie przyszłe inicjatywy i wszelkie wnioski płynące z terenu będziemy wspierać, aby w ten sposób doprowadzić do tego, żeby osoby niepełnosprawne miały jak największe wsparcie, chodzi także o uchwaloną w 1997 r. Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych; kiedyś będziemy mogli powiedzieć, że zrobiliśmy wszystko, że ta karta w pełni jest realizowana, jest realizowany ten dekalog. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-41.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Obecnie głos zabierze pan poseł Jacek Kasprzyk, Socjaldemokracja Polska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PoselJacekKasprzyk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam przyjemność przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Socjaldemokracji Polskiej. W pełni świadomi potrzeb, kłopotów i niedociągnięć przyjmujemy tę informację, bo jest to tylko informacja o tym, jaka jest skala problemów, jakie są podejmowane wysiłki. Ta informacja dotyczy lat 2002 i 2003, a więc lat, którymi Socjaldemokracja jest bardzo żywotnie zainteresowana. W tym okresie pełnomocnikiem rządu do spraw osób niepełnosprawnych była szefowa naszego klubu parlamentarnego pani Jolanta Banach i myślę, że te dwa lata były pozytywnie oceniane. Wyciągnięto wnioski z raportów NIK-owskich. Zmiany ustawowe spowodowały albo wyeliminowanie, albo bardzo istotne ograniczenie nieprawidłowości, które NIK wskazywał w wielu obszarach. Myślę, że największym sukcesem, który był i tutaj podnoszony, był rok 2003, czyli Europejski Rok Osoby Niepełnosprawnej. To w tym roku opinia publiczna została szerzej poinformowana, że problem, na który musimy zwrócić uwagę, to jest problem, który w swoim życiu ma osoba niepełnosprawna, że osoba niepełnosprawna to jest równy nam współobywatel i jakiekolwiek działania podejmiemy na rzecz osoby niepełnosprawnej, to będą to tylko działania wyrównawcze. Nie będzie to uprzywilejowanie osoby niepełnosprawnej, ale wyrównanie możliwości, aby osoba niepełnosprawna na równi z każdą inną osobą mogła na miarę swoich możliwości i warunków, w których żyje, cieszyć się życiem. Ci ludzie żyją, czują, kochają, mają prawo do takiego samego życia i ochrony, jak każdy inny obywatel. W roku 2003 po wielu rozwiązaniach prawnych, które zostały wprowadzone, i tych trudnych, rodzących się w bólach, i tych bardzo koniecznych, będących wynikiem sytuacji finansowej państwa, następowała pewna poprawa, ale jednocześnie nastąpił odwrót od pewnej wrażliwości społecznej i założeń programowych, które towarzyszyły powstawaniu rządu. Wówczas pani minister Banach złożyła dymisję, nie mogąc firmować wielu rozwiązań ekonomicznych, które nie miały pozytywnego przełożenia, w tym również na sytuację osób niepełnosprawnych. To jest prawidłowa postawa socjaldemokraty i uważam, że każdy powinien na to zwrócić uwagę.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#PoselJacekKasprzyk">Jak powiedziałem, przyjmiemy tę informację, współpracując na co dzień, można powiedzieć, z biurem pełnomocnika, z panem ministrem i z organizacjami pozarządowymi. Staramy się nie tylko dyskutować o problemach osób niepełnosprawnych, ale - jak państwo wiedzą - wnosić wiele rozwiązań z tego obszaru, nie tylko w ustawie o rehabilitacji, ale również w wielu innych ustawach, gdzie Socjaldemokracja ma swój istotny wkład. Niemniej jednak, jeżeli pan minister pozwoli, nie w formie krytyki, proszę tego tak nie odbierać, bo bardzo łatwo jest krytykować, chciałbym wskazać kilku problemów, które być może przyczynią się do innego spojrzenia i podejścia do rozwiązywania zagadnień związanych z osobami niepełnosprawnymi.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#PoselJacekKasprzyk">Przede wszystkim mamy w Polsce różnego rodzaju dane dotyczące osób niepełnosprawnych. Są różnice pomiędzy danymi GUS-u i BAEL-u. Świadczy to o tym, że generalnie brakuje precyzyjnych danych. Również z pańskiej wypowiedzi, z raportu i z naszych obserwacji wynika, że tak naprawdę to w Polsce na żadnym szczeblu, czy to będzie gmina, czy to będzie powiat, czy to będzie województwo, a także w skali kraju, nie mamy sprecyzowanej liczby osób niepełnosprawnych, w zależności od stopnia niepełnosprawności i potrzeb tych osób. Jeżeli jest taka sytuacja, to w zasadzie nie jesteśmy w stanie podjąć żadnego realnego działania, nie mając rozpoznania. W takiej sytuacji tworzymy programy w oparciu o ogólną wiedzę o liczbie osób niepełnosprawnych, ogólną wiedzę o ich problemach, problemach wynikających z niepełnosprawności.</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#PoselJacekKasprzyk">Jak pan był uprzejmy powiedzieć, w 60% powiatów przyjęte są programy, natomiast po analizie ich nie widać konkretnych możliwości realizacji. Drugi bardzo istotny problem: są środki. Te środki są zwiększane, coraz większa liczba osób jest objęta tą opieką, ale na żadnym szczeblu nie ma dokładnej analizy skutków wydawanych środków, zamierzonych efektów, które miały być osiągnięte, a więc nie jest to bardzo precyzyjne. Nie bardzo jesteśmy w stanie powiedzieć, czy na danym obszarze zamieszkania osoby niepełnosprawnej ta pomoc była skuteczna, czy tylko została udzielona; tu jest bardzo wiele do zrobienia.</u>
          <u xml:id="u-43.4" who="#PoselJacekKasprzyk">Bardzo istotna jest również kwestia związana z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych. W 2003 r. było ich 574 tys., z czego 367 tys. na otwartym rynku. W 284 tys. zakładów pracy chronionej zatrudnionych było 209 tys. osób, a więc mniej niż na otwartym, natomiast kładziono nacisk na zakłady pracy chronionej, główna dyskusja tego dotyczyła. Dopiero ostatnio wprowadzone w nowelizacji ustawy zmiany mają szansę spowodować, że będzie większa chęć zatrudniania osób niepełnosprawnych na otwartym rynku. Myślę, panie ministrze, że naprawdę warto bardzo poważnie podyskutować i podjąć decyzję, czy akurat sektor gospodarczy i sektor usług są tymi najlepszymi sektorami dla osoby niepełnosprawnej. Troszeczkę sztucznie chronimy struktury samorządu, struktury administracji państwowej, służby zdrowia, generalnie struktury budżetowe, przed przymuszeniem nawet do zatrudniania osób niepełnosprawnych; to jest chyba najbardziej bezpieczne środowisko dla osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-43.5" who="#PoselJacekKasprzyk">Kolejny problem, na który chcieliśmy zwrócić uwagę, jest taki, że w 1997 r., kiedy ustawa powstawała, były troszeczkę inne warunki niż w latach 2002-2003, a nawet i obecnie. Wtedy było to bardziej scentralizowane, dzisiaj jest potrzeba większej aktywności samorządów. To nie jest tak, że tych pieniędzy jest za mało, chociaż na pewno nie jest to wystarczająca ilość, ale powinien być również raport, informacja powinna zostać uzupełniona o raporty przynajmniej ze szczebla wojewódzkiego. Bo nie jest prawdą, że sam rząd czy sam parlament jest w stanie rozwiązać problemy ponad 5 mln osób.</u>
          <u xml:id="u-43.6" who="#PoselJacekKasprzyk">Drugi element jest taki, że musimy zwrócić uwagę na bardzo istotną kwestię: Polska jest krajem, który przestał być państwem opiekuńczym, przynajmniej z zapisów, a w zapisach ma państwo pomocnicze. Oznacza to, ni mniej, ni więcej, że państwo tylko wspomaga, natomiast grupa osób niepełnosprawnych, która wraz z innymi grupami znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, dodatkowo jest pokrzywdzona niepełnosprawnością i pewne grupy osób, szczególnie najciężej dotkniętych, o znacznym stopniu niepełnosprawności, bez opieki sobie nie poradzą. A więc musimy sprecyzować, jeśli chodzi o te 5 mln, a w zasadzie potwierdzona jest liczba 4400, komu tak naprawdę w pierwszej kolejności możemy pomóc. Nie chcemy, ale możemy, bo wszystkim chyba nie jesteśmy w stanie. Sugerujemy, aby ta pomoc szła do najsłabszych ekonomicznie i do tych najciężej dotkniętych przez los. Wtedy będziemy mogli robić to krok po kroku.</u>
          <u xml:id="u-43.7" who="#PoselJacekKasprzyk">Bardzo istotną kwestią jest przyjęcie dwóch ustaw. Jedna to jest ustawa o pożytku publicznym. Przecież tą ustawą stworzyliśmy mechanizm, w którym organizacje społeczne przy wsparciu poprzez różnego rodzaju zaniechania podatkowe, możliwości dodatkowego zasilania społecznego mogą, a wręcz powinny zająć się osobami będącymi w najtrudniejszej sytuacji, w tym osobami niepełnosprawnymi.</u>
          <u xml:id="u-43.8" who="#PoselJacekKasprzyk">Brakuje, panie ministrze, takiej oceny, wiem, że w tamtych latach jeszcze nie obowiązywało to rozwiązanie, ale według zapisów tej ustawy w maju powinniśmy dostać opinie na temat skutków działania ustawy o pożytku publicznym, warto również bardzo dokładnie przyjrzeć się, jak wykorzystano środki, jakie osiągnięto cele i jak to skutkuje. To dotyczy również problemów zatrudnienia osób niepełnosprawnych, a z tym wiązałaby się ustawa o pracy tymczasowej. To aż się prosi, żeby wśród osób niepełnosprawnych wykorzystać możliwość krótkookresowego zatrudnienia tych osób.</u>
          <u xml:id="u-43.9" who="#PoselJacekKasprzyk">I kwestia bardzo istotna. Pan słusznie poruszył, że najbardziej zainteresowany na rynku pracy jest pracodawca, który może zatrudnić osoby niepełnosprawne z lekkim stopniem niepełnosprawności. Tutaj należy jeszcze bardziej naszym zdaniem dążyć do tego, aby głównym zainteresowanym była osoba o znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Wtedy to osoba niepełnosprawna będzie podmiotem, a nie podmiot gospodarczy, beneficjentem idącej za nim pomocy.</u>
          <u xml:id="u-43.10" who="#PoselJacekKasprzyk">Przepraszam, panie marszałku, jeszcze jedna sprawa dotycząca rynku pracy, w czasie konsultacji zwrócono nam na to uwagę, chodzi o ustawę o ochronie danych osobowych. Organizacje pozarządowe, nawet instytucje zajmujące się rynkiem pracy na rzecz osób niepełnosprawnych mają kłopoty z dotarciem do informacji, do biur pracy, o osobach niepełnosprawnych. Ustawa o ochronie danych po prostu blokuje to. Trzeba by się temu przyjrzeć i spróbować znaleźć jakieś rozwiązanie. Myślę, że najlepszym lekarstwem, próbą podjęcia działania na rzecz osób niepełnosprawnych będzie objęcie ich opieką od urodzenia aż po ostatnie dni, bo inny jest element tej rehabilitacji zdrowotnej, potem oświaty, następnie aktywności zawodowej i spokojnych już lat odpoczynku. W różnych okresach różnie to się układa, ale miejmy nadzieję, że dzięki temu, iż w Polsce coraz otwarciej mówimy o tym, że wśród nas żyją nasi przyjaciele, których los dotknął, nie tylko z tej mównicy, ale na różnych szczeblach i w różnych miejscach, w których się znajdujemy, będziemy się starali wspomagać, traktować równo. I taką filozofię postępowania w tej sprawie dostrzega Socjaldemokracja, zachęcając jednocześnie innych do normalnego spojrzenia na niepełnosprawność w Polsce. Dziękuję bardzo za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-43.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WicemarszalekJozefZych">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#WicemarszalekJozefZych">Wysoki Sejmie! Zanim przekażę prowadzenie kolejnemu panu marszałkowi, chciałbym powiedzieć, że w latach 1996-1997, uczestnicząc czynnie w przygotowaniu wówczas Karty Praw Osób Niepełnosprawnych, byliśmy inspirowani przez wielu społecznych działaczy, którym dzisiaj z tej trybuny dziękowano. Jedną z takich osób, które nie tylko mnie inspirowały, ale które przez 20 lat czynnie działały i w naszym kraju, i za granicą, organizując pomoc, jest ks. prałat Konrad Hermann z Zielonej Góry, który pomógł setkom ludzi. Szczególnie pamiętam okres stanu wojennego, kiedy trudno było o wszystko, w tym także o leki. I dziś tym wszystkim ludziom warto to powiedzieć i bardzo dobrze, że o nich pamiętamy, że im dziękujemy. Trzeba wspomnieć także i o tych, którzy organizują różnego rodzaju formy, m.in. hipoterapię. W mojej parafii w Zielonej Górze mamy 22 konie. Ks. Kaźmierczak wykonuje wspaniałą robotę od wielu lat. Myślę, że dziś w Polsce mamy tysiące takich bezimiennych ludzi, bo wszystkich nie jesteśmy w stanie znać i wymienić. I dzisiaj chciałbym we własnym imieniu, sądzę, panie ministrze, również w imieniu pana i całego Sejmu podziękować tym ludziom i prosić ich, aby nadal wykazywali takie zainteresowanie, bo to jest potrzebne, bo to jest piękne, bo to jest wartościowe.</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-44.3" who="#WicemarszalekJozefZych">Bardzo proszę o zabranie głosu panią poseł Wandę Łyżwińską, Samoobrona Rzeczypospolitej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PoselWandaLyzwinska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec informacji rządu o działaniach podejmowanych w 2002 r. i w 2003 r. na rzecz realizacji postanowień uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 1997 r. Karta Osób Niepełnosprawnych oraz stanowiska komisji.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#PoselWandaLyzwinska">Niepełnosprawną jest osoba, której stan fizyczny lub psychiczny trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie zadań życiowych i ról społecznych, osoba, która ze względu na sytuację, w której się znajduje, wymaga szczególnego wsparcia. Zadaniem polityki społecznej wobec osób niepełnosprawnych jest integrowanie tej grupy ze społeczeństwem na płaszczyźnie zawodowej i społecznej oraz stwarzanie tym osobom równych szans we wszelkich sferach życia i możliwości korzystania z zagwarantowanych praw. Ponieważ jesteśmy w Unii Europejskiej, to wszelkie nasze dążenia powinny być w pełni spójne z istniejącymi tam rozwiązaniami. Na wstępie kilka danych statystycznych na ten temat.</u>
          <u xml:id="u-45.2" who="#PoselWandaLyzwinska">Osoby niepełnosprawne w Unii Europejskiej stanowią od 1% wśród noworodków do 60% wśród ludności powyżej 65. roku życia. Unia Europejska w polityce społecznej wobec niepełnosprawnych dąży przede wszystkim do tworzenia miejsc pracy i zawodowej integracji tej grupy osób na rynku pracy. Szacuje się, że przeciętnie co dziesiąty obywatel Unii Europejskiej jest osobą niepełnosprawną. Ogółem jest to około 38 mln ludzi. Na terenie całej Unii Europejskiej osoby niepełnosprawne napotykają bariery związane nie tylko z poszukiwaniem pracy, lecz także z dostosowaniem budynków, przystosowaniem środków transportu, dostępem do edukacji, szkoleń. Wszelkiego tego typu bariery uniemożliwiają niepełnosprawnym pełne uczestnictwo w życiu społecznym i zawodowym.</u>
          <u xml:id="u-45.3" who="#PoselWandaLyzwinska">Aby osoby nie w pełni sprawne mogły korzystać z równych szans, konieczne jest opracowanie kompleksowej i długofalowej strategii, która obejmowałaby m.in. walkę z dyskryminacją, ułatwienie samodzielnego życia, promowanie większej integracji społecznej, zwiększenie możliwości edukacji, szkoleń i zatrudnienia. Mimo osiągniętego dotychczas postępu, nadal pozostaje wiele do zrobienia w sprawie poprawy sytuacji osób niepełnosprawnych. Do zapewnienia tym osobom sprawnym inaczej równych szans potrzebne są bardziej skoordynowane wysiłki promujące lepsze zrozumienie tego, czym jest niepełnosprawność.</u>
          <u xml:id="u-45.4" who="#PoselWandaLyzwinska">Postawy nie ulegają zmianom automatycznie. Jest to złożony proces wymagający zintegrowanej polityki na wszystkich szczeblach społeczeństwa, skierowanej na podniesienie świadomości i usunięcie barier społecznych oraz środowiskowych przy dużym współudziale osób niepełnosprawnych. Dotychczasowym aktem prawnym, który reguluje podstawowe uprawnienia osób niepełnosprawnych w zakresie rehabilitacji zawodowej i społecznej, jest ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. Ustawa ta podlegała wielu zmianom wraz z reformami administracji publicznej, zmianami systemu terytorialnego kraju, reformą ubezpieczeń społecznych oraz reformą systemu opieki zdrowotnej. Niektóre zmiany wynikały także ze zobowiązań podjętych w procesie negocjacji Polski o członkostwo w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-45.5" who="#PoselWandaLyzwinska">Proponowane obecnie zmiany w ustawie są wynikiem prowadzonej na bieżąco analizy efektywności i praktycznego działania istniejących przepisów. Z analizy tej wynika, że niektóre z obowiązujących rozwiązań prawnych nie działają zgodnie z zamierzeniami ustawodawcy, a nawet dają pole do nadużyć albo też sprzyjają niepewności sytuacji prawnej ich użytkowników.</u>
          <u xml:id="u-45.6" who="#PoselWandaLyzwinska">Reasumując, obecny stan rehabilitacji zawodowej i wspierania zatrudnienia osób niepełnosprawnych wymaga modyfikacji, w szczególności ze względu na proces integracji z Unią Europejską, poprzez ujednolicenie ustawodawstwa, w tym dostosowanie przepisów o nadzorowaniu i pomocy publicznej, jasne ukierunkowanie PFRON na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych. Powinniśmy także jednoznacznie określić i usystematyzować hierarchię placówek zajmujących się rehabilitacją społeczną i zawodową osób niepełnosprawnych. Proponowany przez nas układ powinien przedstawiać się następująco. Na najniższym poziomie rehabilitacji powinny działać świetlice terapeutyczne, warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy. Na średnim poziomie powinny działać warsztaty terapii zajęciowej jako zakłady rehabilitacji społecznej. Na wyższym stopniu powinny działać zakłady aktywności zawodowej i zakłady pracy chronionej. Ostatnim, otwartym poziomem tej hierarchii powinien być otwarty rynek pracy, gdzie niepełnosprawni mogliby spotykać się z możliwością zatrudnienia dotowanego.</u>
          <u xml:id="u-45.7" who="#PoselWandaLyzwinska">System rehabilitacji społecznej i zawodowej powinien przede wszystkim opierać się na rozróżnieniu obu wyżej wymienionych rehabilitacji, to jest zawodowej i społecznej. Powinno także nastąpić dostosowanie definicji zakładu pracy chronionej do definicji unijnej, zawartej w rozporządzeniu Komisji Europejskiej WE/2204/2202, oraz przeniesienie zatrudnienia chronionego do sfery zatrudnienia socjalnego, które nie jest nastawione na zysk, lecz dotowane przez budżet. Przeniesienie regulacji prawnych dotyczących zatrudnienia chronionego z ustawy o rehabilitacji społecznej i zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych do ustawy o zatrudnieniu socjalnym może dać możliwość uruchomienia systemu pracy dotowanej.</u>
          <u xml:id="u-45.8" who="#PoselWandaLyzwinska">Powinniśmy także spowodować nałożenie na wszystkie placówki zajmujące się rehabilitacją społeczną, to jest warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy i inne, ustawowego obowiązku przenoszenia części uczestników po pewnym czasie na kolejne poziomy. Nie dotyczyłoby to tylko tych podopiecznych, którzy nie rokują nadziei na dalszy rozwój. Kwalifikowaniem uczestników do takiej kategorii powinny zajmować się niezależne osoby trzecie.</u>
          <u xml:id="u-45.9" who="#PoselWandaLyzwinska">Należy zadbać także o to, aby placówki zajmujące się rehabilitacją społeczną były finansowane z budżetu państwa na zasadach analogicznych do zasad stosowanych do pozostałych świadczeń z pomocy społecznej. Mniej więcej rok temu, na początku marca 2004 r. rząd rozesłał do konsultacji kolejny projekt założeń zmiany systemu wspierania pracy osób niepełnosprawnych. Projekt ten i sposób jego wprowadzenia zrodziły wiele poważnych pytań. Nie wiadomo, czyj to był projekt, czy byłej pani pełnomocnik, czy też nowego pana pełnomocnika, i tak naprawdę do dziś nie wiadomo, z kim merytorycznie dyskutować i kto ponosi za niego odpowiedzialność.</u>
          <u xml:id="u-45.10" who="#PoselWandaLyzwinska">Poprzednia ustawa, z 1997 r., doczekała się ponad 30 nowelizacji, a w takiej sytuacji trudno mówić o rozwiązaniach systemowych, jakie miały podobno z niej wynikać. Nie należy popełniać błędów naszych poprzedników. U podstaw założeń nowej regulacji ustawodawczej powinno leżeć stwierdzenie, że jest źle, bo pracuje za mało niepełnosprawnych - obecnie pracuje ich około 17%, to jest trzy razy mniej niż w większości krajów Unii Europejskiej. Zbyt wielu niepełnosprawnych utrzymuje się z renty, to jest 130 na 1000 mieszkańców, czyli dwukrotnie więcej niż w krajach wysoko rozwiniętych. Tylko 5% pracodawców wyraża zainteresowanie zatrudnieniem niepełnosprawnych. Występujące w Polsce zjawisko, zwane ucieczką w niepełnosprawność, w powiązaniu z niską aktywnością zawodową oraz wielkością kręgu rencistów obrazuje skalę systemowej bezradności, czyli to, jak dramatycznie i nieuchronnie wielu ludzi wpędza się w ślepy zaułek. Sytuacja taka pociąga za sobą ogromne koszty społeczne, chociażby związane z marginalizacją i wykluczeniem społecznym wielu osób niepełnosprawnych, oraz nie mniejsze koszty budżetowe w postaci dopłat do ZUS czy KRUS. Dochodzą do tego oczywiście koszty pomocy społecznej oraz rosnącej wciąż biurokracji.</u>
          <u xml:id="u-45.11" who="#PoselWandaLyzwinska">W takich warunkach należałoby się spodziewać ofensywy nowych pomysłów, zachęt dla pracodawców, różnorodnych form motywacji dla niepełnosprawnych lub przynajmniej kampanii informacyjnej o charakterze społecznym. Nic z tego jak na razie nie miało miejsca i chyba tak pozostanie.</u>
          <u xml:id="u-45.12" who="#PoselWandaLyzwinska">Są dokumenty, w których jednoznacznie określa się kierunki i metody działań. Mówię między innymi o uchwalonej w marcu 2000 r. strategii lizbońskiej, stanowiącej dokument programowy Unii Europejskiej do 2010 r., która określa poziom zatrudnienia w roku 2005 - ma to być 67%, a w końcówce programu poziom aktywności zawodowej powinien osiągnąć nawet 70%. Są to dla nas granice obecnie nieosiągalne, ale nie jest to niemożliwe w przyszłości. Do ich osiągnięcia może posłużyć mądra i głęboko przemyślana ustawa. Jej cele należy zatem sformułować zgodnie z metodologią i wskazaniami przyjętymi w krajach Unii Europejskiej. Powinniśmy wprowadzać regulacje oparte na doświadczeniach krajów wysoko rozwiniętych, ich celem powinna być budowa nowoczesnej gospodarki w powiązaniu z aktywnym i spójnym modelem społecznym. Powinniśmy także tak gospodarować środkami socjalnymi, aby stworzyć nowe miejsca pracy, co zaowocowałoby wzrostem poziomu życia niepełnosprawnych i ich rodzin.</u>
          <u xml:id="u-45.13" who="#PoselWandaLyzwinska">Rząd Rzeczypospolitej Polskiej w swojej informacji o działaniach podejmowanych w latach 2002 i 2003 na rzecz Karty Praw Osób Niepełnosprawnych wykazał całkowitą niezdarność. Nic, co byłoby płodne intelektualnie i organizacyjnie, co byłoby działaniem na rzecz niepełnosprawnych, nie zostało podjęte ani zrealizowane.</u>
          <u xml:id="u-45.14" who="#PoselWandaLyzwinska">Pomimo uwag, które przedstawiłam, Klub Parlamentarny Samoobrony przyjmuje sprawozdanie, chociaż pozostawia sobie ono wiele do życzenia. Uważamy, że bez konkretnych rozwiązań systemowych nie jesteśmy w stanie rozwiązać tego problemu. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Donald Tusk)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Andrzej Mańka, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PoselAndrzejManka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Ligi Polskich Rodzin w sprawie rządowej informacji o działaniach podjętych w latach 2002 i 2003 na rzecz realizacji postanowień uchwały Sejmu RP z dnia 1 sierpnia 1997 r. ˝Karta Praw Osób Niepełnosprawnych˝, która oprócz wymienionych w niej praw zawiera zapis zobowiązujący rząd do przedstawiania corocznej informacji o ich realizacji.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#PoselAndrzejManka">Z przykrością trzeba stwierdzić, że zapis ten nie jest w pełni przestrzegany i realizowany. Mówiono tu już o tym na tej sali. Sprawozdanie za rok 2002 wpłynęło do Sejmu 7 sierpnia 2003 r., zaś za rok 2003 - 27 lipca 2004 r., a my omawiamy je dopiero 3 marca 2005 r. Pojawia się pytanie, dlaczego tak późno, i jednocześnie wątpliwość, czy przypadkiem nie omawiamy tej karty dlatego, że wymaga tego od nas prawo, a nie faktycznie z powodu troski o los osób niepełnosprawnych. Przecież zapisy przedłożonej Sejmowi przez rząd informacji dotyczą, według wyników narodowego spisu powszechnego przeprowadzonego w 2002 r., 5457 tys. osób, w tym 4450 tys. osób posiadających prawnie potwierdzoną niepełnosprawność. Ze względu na ponad roczny dystans czasowy dzielący nas od okresu, który został omówiony w sprawozdaniu rządu, w swoim wystąpieniu będę odnosił się do aktualnej sytuacji osób niepełnosprawnych w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-48.2" who="#PoselAndrzejManka">Cele wyznaczone każdemu kolejnemu polskiemu rządowi przez zapisy Karty Praw Osób Niepełnosprawnych są słuszne. Realizacja zapisów tego dokumentu jest warunkiem osiągnięcia pełnoprawności przez niepełnosprawnych Polaków, jednak trzeba pamiętać o tym, że niepełnosprawnym obywatelom dużo trudniej jest żyć w niesprawnym państwie, a przecież naszego państwa nie można uznać za w pełni sprawne. Mówię to w kontekście roli Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, bez którego środków i aktywności niewątpliwie wielu osobom niepełnosprawnym nie udałoby się uczestniczyć w pełni w życiu publicznym. Zwracam na to uwagę z tego względu, że pojawiały się i pojawiają w tej Izbie w debacie publicznej postulaty likwidacji PFRON. Mój klub będzie się sprzeciwiał tego typu postulatom właśnie z tego powodu, że w tej szczególnej sytuacji, w jakiej znajduje się nasze państwo, bez środków gromadzonych przez PFRON na dobrą sprawę nie byłoby można prowadzić rehabilitacji osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-48.3" who="#PoselAndrzejManka">Niezadowalająca sytuacja Polski, nie tylko w aspekcie ekonomicznym i finansowym, w dużym stopniu rzutuje na sytuację Polaków, w tym także niepełnosprawnych. Na szczęście środowisko osób niepełnosprawnych miało i ma liczną grupę aktywnych liderów, którzy wiele lat temu wywalczyli uchwalenie ustawy o rehabilitacji społecznej i zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a także Karty Praw Osób Niepełnosprawnych, a obecnie motywują władze szczebla centralnego i - co może jeszcze ważniejsze - wojewódzkiego czy powiatowego do ich przestrzegania. Chciałbym tu wspomnieć o takich organizacjach ogólnopolskich, jak środowisko skupione wokół czasopisma ˝Integracja˝ czy środowisko zajmujące się dziećmi z upośledzeniem umysłowym, ale również i o takich organizacjach, jak działające zamojskie stowarzyszenie ˝Krok za krokiem˝, z panią Marią Król, lokalne, ale znane już nie tylko w Polsce, ale poza granicami naszego kraju, czy też o fundacji Fuga Mundi, z którą swego czasu blisko współpracowałem. Bez takich liderów, bez tych organizacji również trudno by było dzisiaj mówić o skutecznym systemie rehabilitacji w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-48.4" who="#PoselAndrzejManka">W tym miejscu należy zaznaczyć, że sprawdził się wprowadzony do ustawy o rehabilitacji zapis gwarantujący obowiązek powołania przy samorządzie województwa i starostwach społecznych rad do spraw osób niepełnosprawnych. Stworzył on bowiem, a czasami wręcz wymusił możliwość współpracy środowiska z organami samorządu terytorialnego, umożliwił też zdrowy i sprawny lobbing na szczeblu lokalnym, co niewątpliwie powinno w przyszłości przyczynić się do rozwiązania problemów specyficznych dla poszczególnych środowisk lokalnych. Myślę, że jest to niezwykle istotne.</u>
          <u xml:id="u-48.5" who="#PoselAndrzejManka">Wiele ważnych zadań z zakresu działań na rzecz osób niepełnosprawnych powierzono samorządowi powiatowemu, i jest to niewątpliwy plus. Minusem jest natomiast to, że powiaty wciąż są pozbawione środków własnych w wysokości wystarczającej na prowadzenie aktywnej rehabilitacji. Było to bardzo wyraźnie widoczne podczas dyskusji na temat finansowania warsztatów terapii zajęciowej. Niestety w uchwalonej przez ten Sejm ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nie stworzono zapisów, które umożliwiłyby samorządom powiatowym aktywną politykę w obszarze rehabilitacji nie tylko z pieniędzy PFRON; bo trzeba jasno powiedzieć, że powiaty realizują tę rehabilitację tylko albo prawie tylko za pieniądze PFRON.</u>
          <u xml:id="u-48.6" who="#PoselAndrzejManka">Następny problem, który daje się zaobserwować, to ogromna przepaść między obszarami miast, wojewódzkich i powiatowych, a małymi miejscowościami i wioskami, jeśli chodzi o dostęp do rehabilitacji społecznej, zawodowej i leczniczej, o możliwości korzystania z dóbr kultury, pomocy psychologicznej, odpowiedniej edukacji. Np. w 2003 r. 911 bezrobotnych osób niepełnosprawnych, które nie osiągnęły wieku emerytalnego, ubiegało się o pożyczkę na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej; wypłacono 651 takich pożyczek, z czego tyko 24 trafiły do rolników. Moim zdaniem na wyrównanie tych różnic powinno się przeznaczyć w najbliższym czasie zdecydowanie większe środki. Jest to bardzo poważny problem. Zaniedbania te, można tak określić, są pokoleniowe, jeśli chodzi o różnice między dużymi miejscowościami a np. wioskami.</u>
          <u xml:id="u-48.7" who="#PoselAndrzejManka">Istnieje wprawdzie realizowany przez PFRON program wyrównywania różnic między regionami, ale, po pierwsze jego zakres nie obejmuje wszystkich różnic, a po drugie, przyjmuje się w nim nierealistyczne kryteria, o czym świadczy chociażby sytuacja wielu gmin w woj. lubelskim, najbiedniejszym regionie nie tylko w Polsce, ale i w Unii Europejskiej, w którym wiele gmin nie może skorzystać z tego programu. Przeszkodą jest niski wskaźnik zarejestrowanych niepełnosprawnych osób bezrobotnych. Wynika to z tego, że ludzie na wsi nie widzą szans na uzyskanie pracy i nie rejestrują się. Można powiedzieć, że jest to kryterium nieobiektywne. Należałoby się więc zastanowić nad zmianą kryteriów przyznawania pomocy w ramach tego bardzo potrzebnego programu.</u>
          <u xml:id="u-48.8" who="#PoselAndrzejManka">Innym problemem dotykającym boleśnie całe polskie społeczeństwo, w tym także osoby niepełnosprawne, jest problem bezrobocia. Ze sprawozdania rządowego wynika, że aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych w ostatnich latach wykazuje tendencje spadkową. W 2003 r. współczynnik aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił nieco więcej niż 23% i był niższy o 2% w stosunku do roku 2002, w tym: na otwartym rynku pracy zatrudnionych jest 367 tys. osób, w ZPCh-ach blisko 209 tys. osób. Tutaj problem zatrudnienia jest chyba najbardziej bolesny, w największym stopniu wymaga szybkiego rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-48.9" who="#PoselAndrzejManka">Już chyba nie istnieje polski system rehabilitacji; można powiedzieć wiele. Nie ma jednego spójnego systemu, który wspierałby zatrudnienie osób niepełnosprawnych. Znowu wrócę do dyskusji na temat warsztatów terapii zajęciowej. Padło w niej wiele argumentów na to, że istnieje pewna luka w systemie rehabilitacji zawodowej, którą niewątpliwie trzeba by wypełnić, aby to naprawić. Niezwykle ważna jest kwestia zwiększenia środków na powstawanie zakładów aktywności zawodowej czy też skierowania środków na umożliwienie zatrudnienia wspomaganego. Niewątpliwie należałoby też wprowadzić przepis umożliwiający przekształcanie niektórych warsztatów terapii zajęciowej np. w ZAZ-y. Ułatwiłoby to pewną rotację uczestników, wpłynęło na wzrost zatrudnienia i zwiększenie konkurencyjności osób niepełnosprawnych na rynku.</u>
          <u xml:id="u-48.10" who="#PoselAndrzejManka">Priorytetem w najbliższym czasie powinny być działania zmierzające do zwiększenia liczby wykształconych osób niepełnosprawnych. Mimo coraz liczniejszych szkół z klasami integracyjnymi, dostosowania przez kolejne uczelnie budynków i sprzętu, a także przygotowania kadry do nauczania osób niepełnosprawnych, w tym także niewidomych i niesłyszących, oraz stworzenia systemu dofinansowania nauki studentom niepełnosprawnym, wyniki są niestety niezadowalające. W 2003 r. aż 46% osób niepełnosprawnych w wieku 15 lat i więcej miało co najwyżej wykształcenie gimnazjalne, 16% osób niepełnosprawnych miało wykształcenie średnie zawodowe i policealne, a jedynie 4,5% wykształcenie wyższe. Jest to również jeden z bardzo poważnych problemów i trzeba zrobić wszystko, żeby te proporcje się zmieniły. Należy zadbać o to, aby wysokość środków z PFRON-owskiego programu ˝Partner˝ oraz z Narodowego Funduszu Zdrowia, przeznaczonych na rehabilitację prowadzoną przez organizacje pozarządowe, nie miała tendencji spadkowej. Moim zdaniem program ˝Partner˝ jest programem bardzo celowym i wprowadzającym pewną stabilność finansowania rehabilitacji. Większość tych środków powinna trafiać na tereny najbiedniejsze, a więc przede wszystkim na tzw. ścianę wschodnią, gdzie trudno o sponsorów i o pozyskanie dodatkowych środków. Chciałbym tu wspomnieć o pewnym bardzo bolesnym problemie dotyczącym niesprawiedliwego zróżnicowania w finansowaniu rehabilitacji leczniczej. Miedzy woj. lubelskim a np. woj. mazowieckim różnice są bardzo znaczne, chociaż teoretycznie rehabilitację realizuje się w taki sam sposób. Jedne ośrodki otrzymują większe wsparcie, inne zaś mniejsze. Zróżnicowanie to nie jest niczym uzasadnione.</u>
          <u xml:id="u-48.11" who="#PoselAndrzejManka">Konieczne jest stworzenie systemu zapewniającego ciągłą, kompleksową rehabilitację, w szczególności niepełnosprawnych dzieci i młodzieży, w ośrodkach rehabilitacyjno-terapeutycznych, w warunkach dziennego pobytu. Należy położyć większy nacisk na wczesną diagnostykę, która pozwoli na skuteczną rehabilitację. Jeśli wydamy złotówkę na rehabilitację dziecka, to potem nie wydamy 10 zł na rehabilitację dorosłego. Taki system byłby bardzo oszczędny. Trzeba też zwrócić uwagę na udrożnienie orzecznictwa, szybsze rozpatrywanie wniosków przez powiatowe zespoły do spraw orzecznictwa o stopniu niepełnosprawności.</u>
          <u xml:id="u-48.12" who="#PoselAndrzejManka">Aktualny jest postulat rozszerzenia i unowocześnienia katalogu ofert kierowanych przez szkoły zawodowe do młodzieży niepełnosprawnej, tak by maksymalnie urealnić perspektywę jej zatrudnienia na wolnym rynku pracy. To wielki problem. Szkoły po prostu nie uczą dzieci zawodów, które są akurat aktualnie pożądane.</u>
          <u xml:id="u-48.13" who="#PoselAndrzejManka">Stopniowo zmienia się obraz środowiska osób niepełnosprawnych i roli, jaką może ono odgrywać w społeczeństwie. Zmianę tego obrazu osoby niepełnosprawne zawdzięczają przede wszystkim sobie, swojej sprawności w działaniu. Wiele spośród nich to osoby niepełnosprawne ciałem, ale nie duchem. Rok 2003, ogłoszony Europejskim Rokiem Osób Niepełnosprawnych, był niewątpliwie ich sukcesem. Całe społeczeństwo mogło się przekonać o ich wybitnych osiągnięciach w kulturze, sporcie, pracy społecznej i zawodowej. Chciałbym tu wspomnieć o niezwykłych osiągnięciach osób niepełnosprawnych na olimpiadzie w Grecji, które chyba niewątpliwie jednoznacznie pokazały ich rolę i możliwości, szczególnie na tle wyników, jakie osiągali sprawni sportowcy. Było to dla mnie osobiście bardzo uderzające i bardzo pozytywne. Okazało się, że wśród niepełnosprawnych jest wiele osób, które swoim dorobkiem, aktywnością i doświadczeniem mogą służyć jako wzór dla osób sprawnych. Wiele spośród osób niepełnosprawnych już w tej chwili jest liderami społeczności lokalnej. Mam nadzieję, że już w tym roku na wiosnę zasilą również grono tej Izby. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Orkisz, Unia Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#PoselJanOrkisz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Dzisiejsza debata dotyczy dokumentu, który jest wyrazem dążenia państwa do pełnego upodmiotowienia i wprowadzenia prawdziwie równego traktowania osób niepełnosprawnych. Uchwała Sejmu z 1 sierpnia 1997 r. stworzyła instrument do prowadzenia nowoczesnej polityki państwa wobec osób niepełnosprawnych, wprowadzając jednocześnie obowiązek składania przez rząd sprawozdań z realizacji postanowień karty. Wiemy wszyscy, że nie jest to wystarczająca gwarancja systemowa jakościowej poprawy sytuacji niepełnosprawnych w Polsce. Wiemy to choćby z danych zamieszczonych w rozpatrywanych dzisiaj sprawozdaniach. Najprostszy przykład: zaledwie 0,4% studentów to osoby niepełnosprawne. Trudno przyjąć, że ten poziom odpowiada standardom państwa europejskiego. Ale dzięki temu, że możemy dziś toczyć na ten temat debatę w Sejmie, dzięki temu, że minister zobowiązany jest do sporządzania corocznej diagnozy, przynajmniej dowiadujemy się, jak wielki jest poziom zaniedbania, ile jeszcze trzeba zrobić i czy posuwamy się do przodu.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#PoselJanOrkisz">Wysoki Sejmie! Z danych narodowego spisu ludności i mieszkań przeprowadzonego przez GUS w 2002 r. wynika, że liczba osób niepełnosprawnych w Polsce wyniosła prawie 5,5 mln. Co ósmy Polak więc jest niepełnosprawny. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosił średnio w 2003 r. 13,7%. W latach 2002-2003 rosło bezrobocie wśród osób niepełnosprawnych i rośnie do dziś. Aż 85% osób niepełnosprawnych utrzymuje się z niezarobkowych źródeł materialnych, czyli z renty, świadczenia z pomocy społecznej i świadczenia rodzinnego. Nie mówię tego po to, żeby wzruszyć Wysoką Izbę opisem trudnego losu osób niepełnosprawnych pozbawionych pracy. Pragnę tylko zwrócić uwagę, że prowadzenie aktywnej polityki państwa i rehabilitacja zdrowotna, społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych to czysty zysk dla budżetu państwa i w konsekwencji wszystkich podatników. Statystycznie każda rodzina, w której jest osoba niepełnosprawna, ma niższy dochód na głowę niż w rodzinie niedotkniętej niepełnosprawnością. Mitem jest twierdzenie, że niepełnosprawni to grupa czerpiąca najwięcej z kieszeni pracodawców płacących składki na PFRON i wszystkich innych, którzy składają się na budżet państwa. To państwo jest odpowiedzialne za budowę takiego systemu, który pozwoli potraktować wypłacane świadczenia, dofinansowanie miejsc pracy, środki medyczne, sprzęt rehabilitacyjny jako inwestycję, jako sposób - w perspektywie kilkudziesięciu lat - na zdrowsze społeczeństwo, które w pełni będzie potrafiło wykorzystać potencjał każdej jednostki, zamiast marnotrawić środki budżetowe, środki pomocy społecznej, traktując je jak jałmużnę.</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#PoselJanOrkisz">Obecny brak spójności w finansowaniu zadań państwa wobec osób niepełnosprawnych widoczny jest na każdym kroku i stanowi popełniony już kilka rządów temu grzech pierworodny całego systemu. Lubimy akcje i wielkie osiągnięcia. W Polsce przeprowadza się setki niezwykle kosztownych, wysoce specjalistycznych operacji, dzięki którym znakomici lekarze ratują ludziom życie. Tu jednak akcja się kończy. Po wydaniu setek tysięcy złotych na operację brakuje kilku tysięcy na rehabilitację. Osoba, której uratowano życie, a która pozostała nie w pełni sprawna, pozostawiana jest sama sobie, bez szans na rynku pracy, ze znikomymi szansami na kontynuowanie edukacji, bez dużych perspektyw na poprawę stanu zdrowia. Czy na tym ma polegać konsekwentna i efektywna polityka państwa?</u>
          <u xml:id="u-50.3" who="#PoselJanOrkisz">Panie i Panowie Posłowie! Z analizy przedłożonych w sprawozdaniach informacji wynika, że brak jest w Polsce głębszej diagnozy co do skuteczności podejmowanych działań na rzecz osób niepełnosprawnych. To prawda - dysponujemy danymi statystycznymi, brakuje jednak odpowiedzi na pytanie o efekty podejmowanych działań, programów, wydanych pieniędzy. Systematycznie zwiększają się nakłady na aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych, a poziom jej aktywizacji spada.</u>
          <u xml:id="u-50.4" who="#PoselJanOrkisz">Dlaczego tak się dzieje, panie ministrze? Czy w wyniku pańskich działań, działań rządu i organizacji pozarządowych poprawiła się sytuacja osób niepełnosprawnych? Co na ten temat sądzą organizacje społeczne? Jaka jest rola krajowej rady do spraw osób niepełnosprawnych i jej wojewódzkich odpowiedników? Analiza przedstawionych sprawozdań wskazuje na brak rzetelnej diagnozy systemowych i organizacyjnych działań jednostek samorządu terytorialnego i urzędów wojewódzkich na rzecz osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-50.5" who="#PoselJanOrkisz">Panie marszałku, jeszcze chwilę.</u>
          <u xml:id="u-50.6" who="#PoselJanOrkisz">Dlaczego informacji na ten temat nie przedstawiają jednostki samorządu terytorialnego i wojewodowie, tak byśmy mogli dziś dyskutować nie tylko nad diagnozą, ale nad proponowanymi rozwiązaniami na najbliższe lata? To zapewne właśnie dlatego, że brak jest analizy, jak naprawdę kształtuje się zatrudnienie osób niepełnosprawnych. Do dziś nie wprowadzono mechanizmu ułatwiającego pracę w jednostkach samorządu terytorialnego, administracji publicznej czy oświacie. Tymczasem w całej Europie to właśnie takie struktury kreują standardy zatrudnienia osób niepełnosprawnych, zapewniając im bezpieczeństwo i szanse rozwoju. Brakuje też informacji na temat różnic w poziomie życia osób niepełnosprawnych żyjących w miastach i na wsi. Bez tak podstawowych danych niemożliwe jest przecież kształtowanie polityki państwa.</u>
          <u xml:id="u-50.7" who="#PoselJanOrkisz">Trudno jest oceniać przedłożone materiały, skoro brak w nich odniesień do wcześniejszych sprawozdań i odpowiedzi na postulaty posłów z poprzednich lat. A pragnę przypomnieć, że jednym z najważniejszych postulatów zgłaszanych wówczas było podniesienie uchwały pod tytułem ˝Karta Praw Osób Niepełnosprawnych˝ do rangi ustawowej.</u>
          <u xml:id="u-50.8" who="#PoselJanOrkisz">I jeszcze jedna sprawa. Dlaczego informacja za rok 2002 omawiana jest z prawie trzyletnim opóźnieniem? Debatujemy 4 marca 2005 r., a Komisja Polityki Społecznej i Rodziny rekomendowała sprawozdania 6 października ubiegłego roku. Wyraźnie widać, że tryb prac rządowych i parlamentarnych w sprawie Karty Praw Osób Niepełnosprawnych wymaga naprawy, choć trzeba przyznać, że Sejm obecnej kadencji jest pierwszym, w którym debaty na ten temat w ogóle się odbywają z pewną cyklicznością.</u>
          <u xml:id="u-50.9" who="#PoselJanOrkisz">Wysoki Sejmie! Mimo mankamentów przedstawionych dziś informacji na temat realizacji Karty Praw Osób Niepełnosprawnych posłowie Unii Pracy będą głosować za przyjęciem sprawozdań zawartych w drukach nr 1888 i 3142, zgodnie ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Uważamy bowiem, że przedstawione sprawozdania są dobrą podstawą do zrealizowania głównego postulatu komisji, zawartego w punkcie 4 jej stanowiska. Cytuję: ˝Komisja zwraca się do rządu o opracowanie kompleksowego harmonogramu działań na rzecz skutecznego i systemowego rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych˝. O taki harmonogram wnioskują również posłowie Unii Pracy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-50.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Roman Jagieliński, Partia Ludowo-Demokratyczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PoselRomanJagielinski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Koła Poselskiego Partii Ludowo-Demokratycznej chcę przedstawić stanowisko w sprawie sprawozdania z realizacji uchwały Sejmu RP z dnia 1 sierpnia 1997 r. dotyczącej Karty Praw Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#PoselRomanJagielinski">Przede wszystkim chciałbym zwrócić uwagę na termin, w którym to rozpatrujemy. Co prawda jeśli są wnioski w tym terminie, czyli bardzo późnym, wyciągnięte, one też będą na pewno korzystnie wpływać na zmianę pewnej zasady funkcjonowania czy Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, czy też pełnomocnika. Trzeba też odnieść się do tego, że przecież w tymże czasie jest już trzeci pełnomocnik do spraw osób niepełnosprawnych. Pan poseł Kasprzyk mówił bardzo pozytywnie o działalności pełnomocnika - pani minister Jolanty Banach. Później był pan minister Krzysztof Pater, dzisiaj jest pan minister Leszek Zieliński, ale ten czas, który dzisiaj analizujemy, dotyczy przede wszystkim działalności li tylko pani Jolanty Banach. I co najważniejsze, że wreszcie od kilkunastu lat zajmujemy się osobami niepełnosprawnymi. Bo był taki okres, że polskie społeczeństwo tak jakby było bardzo zdrowe i niepełnosprawności psychicznej czy fizycznej nie zauważaliśmy. Mimo że jest to bardzo trudny okres gospodarczy, okres transformacji ustrojowej, to jednak jesteśmy w stanie dzięki Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wygospodarować środki i wesprzeć te środowiska.</u>
          <u xml:id="u-52.2" who="#PoselRomanJagielinski">Chociaż powiem tak bardzo szczerze, że nasza Izba na pewno nie ma pełnej perspektywy, jeśli chodzi o postrzeganie tego problemu, chociażby z tego względu, że podchodzimy do niego bardzo teoretycznie. Jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności dobór członków parlamentu, czy to na poziomie Sejmu czy na poziomie Senatu, jest taki, że nigdy nie odzwierciedla układu społecznego, niepełnosprawnych, bo tutaj praktycznie niepełnosprawnych niema. Chociaż mam tu pewne wątpliwości i wypowiadając się, niejednokrotnie kładłem na to akcent, że jeśli chodzi o niepełnosprawność, to w tym parlamencie u niektórych posłów występuje niepełnosprawność psychiczna. Gorzej jest z zauważaniem niepełnosprawności fizycznej, bo widać, że w wielu kręgach uprawiają nawet piłkę nożną, a w niejednym przypadku odznaczają się dosyć dobrymi wynikami sportowymi.</u>
          <u xml:id="u-52.3" who="#PoselRomanJagielinski">Ale przechodzę do sprawy zasadniczej. Jest problem warsztatów terapii zajęciowej, gdzie rząd chce sporo zmienić, co widać w świetle tego sprawozdania, chociażby z tego względu, że chce ograniczyć środki, które przekazuje samorządowi na szczeblu powiatu. I to by wywołało bardzo duże oburzenie tych środowisk. Na szczęście się z tego wycofaliśmy. Rząd zadeklarował, że jednak tych działań nie będziemy wykonywać tak restrykcyjnie, i to bardzo uspokaja te środowiska. Mówiłem o spojrzeniu parlamentarzystów na problem osób niepełnosprawnych, chciałbym więc zaproponować, żeby każdy z parlamentarzystów w najbliższym tygodniu odwiedził chociaż jeden warsztat terapii zajęciowej. Jak się patrzy na to, to, z jednej strony, widzi się to ludzkie nieszczęście, niepełnosprawność psychiczną czy niepełnosprawność fizyczną, ale, z drugiej strony, widzi się szczęście związane z tym, że te warsztaty pracują przy bardzo wielkim zaangażowaniu społecznym, przy niewielkich zarobkach opiekunów, ogromną radość i twórczość zarazem osób, które tam są, jak to określamy, rehabilitowane, a ja uważam, że te osoby są tam w odpowiedni sposób zagospodarowywane czy przystosowywane do życia.</u>
          <u xml:id="u-52.4" who="#PoselRomanJagielinski">Jednym z problemów tych środowisk jest brak pracy. Mimo że mamy zakłady pracy chronionej, odsetek zatrudnianych po przystosowaniu w warsztacie terapii zajęciowej jest minimalny. Ten problem musi być inaczej rozwiązywany. Instrumenty finansowe, które są stosowane, według nas są zdecydowanie mniej korzystne niż poprzednie. Kiedyś specjalnie się właściciele zakładów pracy ubiegali o zatrudnienie niepełnosprawnego, żeby ich firmy uzyskały status zakładu pracy chronionej. Dzisiaj reformy, które przeprowadzamy przez ostatnie lata, jeśli chodzi o uszczelnianie systemu finansowania zakładów opieki chronionej, według mej oceny przynoszą jednak skutek negatywny.</u>
          <u xml:id="u-52.5" who="#PoselRomanJagielinski">W ramach tej karty jest 10 punktów. Dziesiąty punkt mówi o tym, że niepełnosprawni potrzebują też rehabilitacji fizycznej, a przede wszystkim sportowej. Mam tu określone spojrzenie, chociażby z tego względu, że, z jednej strony, był ogromny sukces polskich niepełnosprawnych zawodników na paraolimpiadzie, ogromny sukces, zdecydowanie przytłaczające były ich wyniki dla tych, którzy jako sprawni występowali w Atenach, a, z drugiej strony, obserwuję, że jak gdyby rehabilitacja przez sport kończyła się. Jestem przewodniczącym Rady Głównej Zrzeszenia Ludowe Zespoły Sportowe od wielu lat. W latach 2002-2003 mieliśmy w ramach tego programu możliwość funkcjonowania na takiej zasadzie, że niepełnosprawnych łączyliśmy w wielu środowiskach wiejskich czy małomiasteczkowych ze sprawnymi i urządzaliśmy wspólne imprezy. Jednakże przepisy zostały tak skonstruowane, że już od 2004 r. tych działań jako Zrzeszenie Ludowe Zespoły Sportowe nie możemy podejmować. A to chociażby z tego względu, że nie możemy się ubiegać o jakiekolwiek dofinansowanie mimo możliwości integracji osób niepełnosprawnych. Dla mnie jest wyjątkowym zaskoczeniem to, że coś takiego robimy, tak jakbyśmy chcieli z naszego społeczeństwa jednakże wyizolować w określonych obszarach samych tylko niepełnosprawnych, wiedząc o tym, że jest to grupa kilku milionów osób. Według mnie to nie jest to, co się określa jako przywracanie do życia i tworzenie szansy niepełnosprawnym, chociażby z tego względu, że jeśli popatrzymy na statystykę, która jest podana w sprawozdaniu, to zobaczymy, że przecież każda rodzina, każde gospodarstwo domowe z osobą niepełnosprawną ma dochód na jednego członka rodziny zdecydowanie na niższym poziomie niż rodziny z pełnym kompletem osób pełnosprawnych. I trzeba tym osobom zdecydowanie pomóc, zdecydowanie bardziej poszerzać zakres pomocy. Dyskutowałem ten problem niejednokrotnie z dzisiaj sprawującym funkcję pełnomocnika panem ministrem Leszkiem Zielińskim. Okazuje wielkie zrozumienie dla tej sprawy. Jestem przekonany, że w najbliższych miesiącach nastąpi zmiana i szersze otwarcie, tak żeby ci, którzy zajmują się upowszechnianiem sportu masowego czy nawet sportu wyczynowego, mogli zdecydowanie bardziej integrować tych, którzy funkcjonują w sporcie niepełnosprawnych, ze środowiskiem. Zresztą panu pełnomocnikowi w imieniu Partii Ludowo-Demokratycznej i koła poselskiego życzę pełnej realizacji tych zadań. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-52.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pytania.</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Teresa Piotrowska, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#PoselTeresaPiotrowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#PoselTeresaPiotrowska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Na początku roku środowisko osób niepełnosprawnych zaniepokojono informacją, iż w zeznaniach podatkowych za rok 2004 osoby niepełnosprawne są zobowiązane wpisać jako przychody z innych źródeł kwoty, które stanowią równowartość otrzymanego od fundacji sprzętu rehabilitacyjnego, przyznanego turnusu rehabilitacyjnego czy innej pomocy. Okazuje się, że jeśli ktoś skorzystał z takiej formy pomocy, ma dzisiaj problem, bo jest zobowiązany do zapłacenia 19-procentowego podatku, a przecież zwyczajnie nie ma na to pieniędzy. Nie było go stać na zakup wózka inwalidzkiego, a dzisiaj każemy mu zapłacić podatek. Jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie i jakie podjął pan działania, aby ten problem rozwiązać?</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#PoselTeresaPiotrowska">I pytanie drugie. Ustawą z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym stworzyliśmy możliwość tworzenia centrów integracji społecznej, które miały zapobiegać wykluczeniu społecznemu osób długotrwale bezrobotnych, w tym również osób niepełnosprawnych. Panie ministrze, ile takich centrów powstało? Ile osób niepełnosprawnych znalazło tam swoje miejsce? Czy uważa pan, że jest to dobra forma wspierania aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych? Jakie środki przeznaczono na ten cel w budżetach lat 2004 i 2005? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Maria Nowak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PoselMariaNowak">Panie Ministrze! W związku z licznymi pytaniami ze strony organizacji pozarządowych świadczących pomoc na rzecz osób niepełnosprawnych zwracam się w sprawie braku w programie operacyjnym SPO RZL zapisów dotyczących szkoleń zawodowych dla osób niepełnosprawnych. Dlatego proszę o odpowiedź na pytanie: Czy podjęto jakieś negocjacje, a jeżeli tak, to na jakim etapie są te negocjacje, z Komisją Europejską w sprawie wprowadzenia zapisu w programie SPO RZL dotyczącego realizacji szkoleń zawodowych dla osób niepełnosprawnych? W jakim terminie można spodziewać się pomyślnego sfinalizowania przedmiotowych negocjacji i uruchomienia programu w zakresie szkolenia osób niepełnosprawnych? Mówiliśmy tutaj, że ciągle osoby niepełnosprawne nie dorównują poziomem wykształcenia pozostałym środowiskom. Szkolenia są naprawdę bardzo ważne, aby na konkurencyjnym rynku pracy niepełnosprawni mogli sprostać wymaganiom. Jakie ewentualnie alternatywne źródła finansowania szkoleń zawodowych dla osób niepełnosprawnych wskazałby pan minister, tak aby szkoda, na jaką w jakiś sposób to środowisko na dzień dzisiejszy jest narażone, mogła być wyrównana? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Danuta Polak, Unia Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PoselDanutaPolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Chciałabym spytać, z jakich świadczeń Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych może skorzystać osoba niepełnosprawna, która po kilku latach pobierania renty utraciła ją. Zgodnie z aktualnym orzeczeniem lekarskim jest częściowo zdolna do pracy, chociaż jej niepełnosprawność pogłębia się z wiekiem i nie ma możliwości podjęcia pracy. Takich osób po weryfikacji jest bardzo dużo. Nie mają one środków ani na utrzymanie, ani na leczenie, natomiast renta socjalna względnie zasiłek socjalny jest kilkukrotnie niższy od pobieranej renty, więc żyją na granicy ubóstwa.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#PoselDanutaPolak">Chciałabym w związku z tym spytać, czy pan minister w swoich planach zamierza objąć jakimiś świadczeniami dodatkowymi te właśnie osoby, które nie dość, że nie rokują powrotu do zdrowia, to utraciły możliwość życia w minimalnych warunkach godnych człowieka i są właściwie skazane na ubóstwo. Ponieważ takich interwencji w biurze poselskim mam bardzo dużo, prosiłabym o odpowiedź. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-58.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Elżbieta Kruk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PoselElzbietaKruk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Rzecznik praw obywatelskich w informacji za 2003 r., a więc za ten sam okres, który obejmuje pana sprawozdanie, w rozdziale dotyczącym ochrony praw dziecka, rodziny i osób niepełnosprawnych pisze, że nie jest realizowana potrzeba rzetelnego monitorowania szeregu programów rządowych, w tym programu pomocy dziecku niepełnosprawnemu i jego rodzinie, i że wynika to z faktu usytuowania problematyki dziecka i rodziny w różnych resortach, co nie sprzyja realizacji spójnej i kompleksowej polityki prorodzinnej.</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#PoselElzbietaKruk">Brak ośrodka, który kreuje tę politykę, sprawia, że w różnych przedsięwzięciach, w tym legislacyjnych, pomijane są szczególne cechy i funkcje rodziny, m.in. związane właśnie z opieką nad niepełnosprawnymi w rodzinie. Problem ten ujawnia się zarówno w kontekście zabezpieczenia podstawowych praw, jak i wyrównywania szans. Dlaczego brak analizy tego problemu w sprawozdaniu, panie ministrze?</u>
          <u xml:id="u-60.2" who="#PoselElzbietaKruk">W zakresie realizacji prawa do nauki rzecznik podniósł bardzo istotną kwestię specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych. Otóż informacje zebrane przez rzecznika w tych ośrodkach właśnie w latach 2000-2003 pokazały, że od 2000 r. placówki te działały na podstawie nieobowiązującego rozporządzenia. Jak jest dzisiaj?</u>
          <u xml:id="u-60.3" who="#PoselElzbietaKruk">Według danych GUS w ośrodkach tych w 2002 r. na przykład przebywało prawie 30 tys. dzieci, w tym ponad 20 tys. dzieci upośledzonych w stopniu lekkim. Ponad 600 dzieci przebywało tam bez orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Były tam dzieci z zaburzeniami zachowania (ok. 2 tys.), choć placówki te z założenia są przeznaczone dla dzieci niepełnosprawnych, a zaburzenie zachowania w tym pojęciu się nie mieści. W tej sprawie rzecznik interweniował u ministra edukacji narodowej, uzyskał zapewnienie o gruntownej reformie, niestety tak się nie stało. Dziś niestety też nie dowiedzieliśmy się, czy i jak ta sprawa została rozwiązana. Informacje rzecznika pokazują, iż dotychczasowa koncepcja kształcenia specjalnego w tym zakresie nie do końca się sprawdziła.</u>
          <u xml:id="u-60.4" who="#PoselElzbietaKruk">Rzecznik pisze: Jeżeli dzieci mają się wychowywać poza rodziną, to musi to być uzasadnione. Upośledzenie w stopniu lekkim nie jest uzasadnieniem dla pozbawienia dzieci prawa do wychowania w rodzinie. Państwo winno zwiększyć sieć szkół specjalnych, klas integracyjnych w szkołach ogólnodostępnych, tak aby ograniczyć liczbę dzieci, które ze względu na konieczność kształcenia się pozbawione są przez lata środowiska rodzinnego.</u>
          <u xml:id="u-60.5" who="#PoselElzbietaKruk">Jak pan minister widzi rozwiązanie tych problemów dzisiaj? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-60.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Aleksander Szczygło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PoselAleksanderSzczyglo">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Otóż Karta Praw Osób Niepełnosprawnych zawiera katalog dziesięciu praw, z których osoby niepełnosprawne powinny korzystać, w tym prawo do nauki, a szczególnie prawo do nauki dzieci niepełnosprawnych. Formy dostępu do takich możliwości mogą być różne. Można tworzyć zamknięte szkoły, tylko dla takiej kategorii osób, ale można też tworzyć zintegrowane szkoły, gdzie zarówno dzieci niepełnosprawne, jak i pełnosprawne razem się uczą, razem przebywają, razem dorastają. Nie muszę mówić, nie muszę udowadniać, jak istotne jest to dla obu grup.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#PoselAleksanderSzczyglo">W związku z tym mam pytanie do pana ministra dotyczące tego, ile jest w Polsce szkół integracyjnych, ilu uczniów spośród niepełnosprawnych chodzi wspólnie do szkoły z pełnosprawnymi uczniami. Czy doświadczenie dotychczasowe nie powinno skłaniać rządu, ale i samorządu, do zwiększania ilości takich placówek oświatowych? Takie placówki oświatowe stają się doskonałą szkołą, w tym szerszym pojęciu, szczególnie dla dzieci pełnosprawnych, szkołą szacunku - tu słowo tolerancja nie jest dobrym słowem - dla odmienności losów dzieci, które dotknęło jakieś kalectwo. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-62.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Stanisław Kalemba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#PoselStanislawKalemba">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mówimy o realizacji Karty Praw Osób Niepełnosprawnych. Niektórzy pięknie mówią, że są to osoby sprawne inaczej, często są sprawniejsze w wielu sprawach od nas chociażby w tej Izbie.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#PoselStanislawKalemba">Ale ja mam takie pytanie do pana ministra - sprawa utrzymania dofinansowania warsztatów terapii zajęciowej. Tu występowały zagrożenia, mieliśmy mnóstwo interwencji z wielu takich ośrodków. Jaka polityka będzie realizowana w najbliższych latach? Tu nie mamy wątpliwości, że jest oczekiwanie, iż zwiększy się dofinansowanie. Ja nie będą mówił o zaletach tego systemu, szczególnie w małych ośrodkach.</u>
          <u xml:id="u-64.2" who="#PoselStanislawKalemba">Drugie pytanie - wiele dzieci sprawnych inaczej, właśnie szczególnie w szkołach wiejskich, uczy się w normalnych klasach. I to jest prawidłowe. Ale, panie ministrze, niestety za zgodą czy wskutek decyzji ministra edukacji narodowej nastąpiła zmiana algorytmu na niekorzyść właśnie tych szkół wiejskich. I dzisiaj wójtowie, burmistrzowie ze względów finansowych stoją przed bardzo trudną decyzją likwidacji tych szkół wiejskich, do których uczęszcza 100 czy nawet więcej dzieci. Przecież to jest też, powiedziałbym, bardzo niekorzystne dla tych dzieci, które tam mieszkają i tam uczęszczają do szkoły.</u>
          <u xml:id="u-64.3" who="#PoselStanislawKalemba">I następna sprawa. Jaka będzie polityka, jeżeli chodzi o zatrudnienie osób sprawnych inaczej? Na pewno powinno nastąpić przesunięcie tego akcentu z zakładów pracy chronionych na normalne zakłady i oczywiście ze wspomaganiem finansowym. Tu chodzi o to, żeby i dzieci, i młodzież, i dorośli, funkcjonowali w tym normalnym środowisku. To jest potrzebne tym osobom, a tak samo tym, które po prostu funkcjonują na zasadach normalnych. Faktycznie to, co się dzieje w tym zakresie, jest zasługą opiekunów, rodzin, różnych stowarzyszeń, czego jesteśmy nieraz świadkami. Mnie tutaj wypada wspomnieć znakomitej klasy pedagoga pana profesora Hulka, a chociażby w moim Swarzędzu Leszka Grajka, który był oddany tej sprawie bez reszty. Umarł w młodym wieku, ale dzisiaj Stowarzyszenie Dzieci Specjalnej Troski nosi jego imię. To świadczy o tym, że te środowiska też są bardzo wdzięczne za to oddanie w pracy dla nich, wspomaganie ich. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-64.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Gabriela Masłowska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PoselGabrielaMaslowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#PoselGabrielaMaslowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Z moich kontaktów ze środowiskami osób niepełnosprawnych w związku z pełnieniem mandatu posła wynika, że grupą osób niepełnosprawnych, niedostrzeganych albo, powiedzmy, mniej dostrzeganych w ich odczuciu wśród ogółu niepełnosprawnych są niepełnosprawni psychicznie. Pytałam: dlaczego? Oni twierdzą, że zarówno w programach rządowych, jak i w akcji pomocy, jeśli taka w ogóle jest na poziomie samorządów, są niedostrzegani, ich kalectwo jest jakby niewidoczne wśród osób z wadami ruchu czy wadami wzroku. Taka sytuacja jest szczególnie bolesna dla ludzi, którzy mieszkają na wsiach, i to nie tylko ze względu na gorsze warunki życia rodziny wiejskiej, ale chodzi tutaj o to, że dochodzi tam jeszcze taki czynnik jak poczucie wstydu, ukrywanie tego nieszczęścia, a więc także izolacja. Brak jest na przykład powszechnie, panie ministrze, mieszkań chronionych, gdzie osoba, która wyszła ze szpitala lub okresowo ma szansę uczestniczyć w normalnym życiu, przez pewien czas, a nie może z różnych powodów przebywać w domu, pozbawiona jest takiej możliwości jak przebywanie w mieszkaniu chronionym. Samorządy generalnie nie dysponują takimi mieszkaniami. W moim mieście na kilkaset tysięcy osób żyjących w tym mieście są zaledwie dwa, trzy takie mieszkania. I to właściwie czasem są to pomieszczenia jedynie zaadaptowane przez nich samych. To jest oczywiście kropla w morzu potrzeb. Rozwiązanie tego problemu, rozumiem, że wymaga wrażliwości i konsekwencji różnych środowisk, czego przykładem była wspólna praca zarówno tychże środowisk, jak i parlamentu oraz rządu w odniesieniu do warsztatów terapii zajęciowej, dzięki czemu udało się przesunąć ten problem, bo nie rozwiązać, a załagodzić, przesunąć jedynie na dwa lata, ale to już jest pewne osiągnięcie.</u>
          <u xml:id="u-66.2" who="#PoselGabrielaMaslowska">Panie ministrze, czy pan, czy ministerstwo, posiada takie rozeznanie, jaka jest ilość osób psychicznie chorych obecnie i ile ich będzie w najbliższym czasie? Bo wiadomo jednak, że to nieszczęście jest coraz bardziej powszechne, wśród młodzieży szczególnie, wśród studentów, wyraźnie wykazują to statystyki. Czy ministerstwo dysponuje danymi, ile jest takich osób? Ile będzie w najbliższym czasie? Czy posiada jakieś specyficzne, specjalne programy rozwiązania ich problemów, a także wsparcia finansowego, na które oni zasługują? Czy państwo dostrzegacie w ogóle ten problem? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-66.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Michał Figlus.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#PoselMichalFiglus">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#PoselMichalFiglus">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Czy zechciałby pan odpowiedzieć, co było i jest przyczyną, że bardzo duża ilość zakładów pracy chronionej upada, nowe nie powstają, czy w tej kwestii się coś zmienia i czy się zmieni?</u>
          <u xml:id="u-68.2" who="#PoselMichalFiglus">Jak nam wiadomo, niepełnosprawni mieli być też zatrudniani w służbie publicznej i w Policji. Co jest z ich zatrudnieniem, jak wygląda ta sprawa, czy są jakieś przeszkody w ich zatrudnianiu i z jakich przyczyn zatrudnia się tylko niewielką ilość osób?</u>
          <u xml:id="u-68.3" who="#PoselMichalFiglus">Czy nie uważa pan minister, że system opieki państwa jest za mało opiekuńczy dla niepełnosprawnych, a szczególnie dla małych dzieci i młodzieży? Za mało jest środków rehabilitacji, a także kadry wyspecjalizowanej w tych zawodach do leczenia tych młodych ludzi i przystosowania ich do życia.</u>
          <u xml:id="u-68.4" who="#PoselMichalFiglus">Czy państwo ma nadzór i prowadzi kontrolę nad orzecznictwem o stopniach niepełnosprawności, żeby nie powtórzyły się sytuacje, jakie miały miejsce na Śląsku kilka lat wstecz? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-68.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Stanisław Dulias.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PoselStanislawDulias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Wnikliwe wyeksponowanie najważniejszych problemów w informacji zasługuje na uznanie, daje pełny obraz obecnego stanu, ale i też pokazuje wiele zagrożeń. Zgodnie z art. 68 i 69 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej niepełnosprawni mają zagwarantowane swoje prawa. Władze publiczne są zobowiązane do zapewnienia szczegółowej opieki zdrowotnej. Władze publiczne udzielają pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji. Dlatego stan i wzrost liczby osób niepełnosprawnych zobowiązuje państwo do optymalizacji wydatków, które są coraz bardziej ograniczane, tak aby były one skuteczne i obejmowały wszystkich niepełnosprawnych, dzieci, młodzież, dorosłych. Zapis, okazuje się, że to jest jedna strona, a praktyka i życie pokazuje stan inny.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#PoselStanislawDulias">Bardzo istotnym problemem przy właściwej polityce na tym odcinku jest prowadzenie odpowiedniej profilaktyki, aby zmniejszyć koszty leczenia zaawansowanej niepełnosprawności. Tu nie może być takiej sytuacji, a taka występuje, że niepełnosprawni będą mieli coraz bardziej ograniczane możliwości korzystania z porad specjalistów. Co w tym zakresie zamierza uczynić rząd? Jakie działania podejmie?</u>
          <u xml:id="u-70.2" who="#PoselStanislawDulias">Podobna jest sytuacja przy zakupie przedmiotów ortopedycznych i sprzętu medycznego. Ograniczane są środki na ten cel, co nie może być akceptowane przecież przez państwo. Należy tu podjąć niezbędne działania dla poprawy sytuacji. Jakie skuteczne decyzje w tej sprawie podejmie minister, rząd, państwo w najbliższym okresie? Sytuacja się zaostrza. Zwiększa się ilość zachorowań na cukrzycę.</u>
          <u xml:id="u-70.3" who="#PoselStanislawDulias">Panie ministrze, co rząd zrobi, aby przywrócić dofinansowanie ze środków ubezpieczenia zdrowotnego lub innych środków do niezbędnych urządzeń, np. do pomp insulinowych? I jakie zmiany przewiduje rząd w gospodarowaniu funduszem dla niepełnosprawnych? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-70.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Andrzej Mańka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#PoselAndrzejManka">Panie Ministrze! Dwa pytania. Jedno szczegółowe. Czy nie dałoby się uchylić zapisów rozporządzenia z maja 2003 r. w sprawie określenia zadań samorządu województwa, które mogą być realizowane ze środków PFRON, a w zasadzie § 6 tego rozporządzenia mówiącego o tym, że dofinansowanie robót budowlanych nie może być przyznane podmiotom, które w ciągu 3 lat przed złożeniem wniosku uzyskały dofinansowanie ze środków PFRON na zadania polegające na budowie obiektów służących rehabilitacji? Zapis tego rozporządzenia hamuje, że tak powiem, w wielu miejscach możliwość ukończenia rozpoczętych inwestycji budowlanych, szczególnie w tych regionach, które są bardzo biedne, i często PFRON jest jedynym źródłem znacznego finansowania tych inwestycji. I to by było pierwsze pytanie.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#PoselAndrzejManka">Drugie pytanie. Panie ministrze, rząd pracował nad nową ustawą o rehabilitacji. Jej projekt tutaj w Sejmie się pojawił. Chciałbym zapytać: jakie są dalsze plany związane z tym projektem? Czy będzie on forsowany w Sejmie, pomimo że wybory się zbliżają szybkimi krokami? Projekt jest niezwykle ważny i będzie bardzo, myślę, dotkliwy dla środowisk niepełnosprawnych, szczególnie jeśli chodzi o rehabilitację zawodową. Tak mi się przynajmniej wydaje. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-72.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Głos zabierze pan minister Leszek Zieliński.</u>
          <u xml:id="u-73.3" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dziękuję serdecznie wszystkim paniom posłankom i panom posłom za dyskusję w debacie. Myślę, że większość wyrażonych poglądów, wniosków była zbieżna z oceną, która była zawarta w informacjach, a także z tym, co zostało zawarte w pewnej perspektywie działania. Chciałbym zwrócić tutaj uwagę na pewną podstawową rzecz, jaką jest to, że przede wszystkim rząd w tym zakresie - w zakresie pomocy dla osób niepełnosprawnych - nie zamierzał i nie zamierza robić żadnych oszczędności. Wręcz przeciwnie. Notujemy pewne dodatkowe wpływy dzięki bardzo dobrej polityce funduszu, który ma coraz lepszą ściągalność, czyli w ten sposób coraz większe środki są przeznaczone na potrzeby osób niepełnosprawnych. Mamy zbieżne poglądy, to także z tej dyskusji wynikało, co do przyszłości, że trzeba odbyć poważną debatę, że trzeba się porozumieć, że trzeba rozwiązywać te problemy, że nie należy uprawiać wobec osób niepełnosprawnych - środowiska szczególnie wrażliwego - polityki, ale podejść konstruktywnie do wszystkich problemów i stworzyć jeden system. Moim zdaniem jesteśmy bardzo blisko tego, bo większość wypowiedzi, które słyszałem w debacie, mimo że często mówiono być może innym językiem, używając innych sformułowań, ale w gruncie rzeczy zmierzano do tego samego - do tego samego, że istnieje potrzeba - powiem może językiem informatycznym - żeby ten system był kompatybilny, że musimy zacząć od zera do pełnej starości po kolei załatwiać problemy poprzez różne stopnie, czyli wczesne ostrzeganie, czyli cały program specjalistyczny już wychwytywania niepełnosprawności u dzieci, później u młodzieży, stworzenie systemu edukacji, stworzenie systemu później aktywnego otwierania się na społeczeństwo, na życie, wyciągnięcie osób niepełnosprawnych z gett, w jakich jeszcze do niedawna byli, stworzenie im warunków do normalnego życia w społeczeństwie. Wszyscy byli w tym zakresie zgodni, także te kierunki zaprezentowane przeze mnie były przedstawiane w tym duchu. WTZ muszą się rozwijać, świetlice integracyjne, środowiskowe muszą się rozwijać, następnie zakłady aktywności zawodowej, które powinny to uzupełniać. I tu dochodzimy do tego, co jest najważniejsze - praca, czyli rehabilitacja zawodowa. Najlepszą rehabilitacją jest rehabilitacja zawodowa - dla tych osób dorosłych, które są w stanie oczywiście tę pracę wykonywać. I tutaj także jesteśmy zgodni, że należy - zgodnie zresztą ze strategią lizbońską, o czym też była mowa w wystąpieniach - że powinniśmy doprowadzić do stworzenia takich możliwości, żeby osoba niepełnosprawna, poprzez system zachęt, dopłat, była pracownikiem poszukiwanym na otwartym rynku pracy. I tu, nawiązując do jednego z ostatnich pytań, powiem, że w tej chwili jest w Sejmie propozycja nowej ustawy, przedmiotem uzgodnień międzyresortowych jest autopoprawka do tej ustawy, która jak gdyby postulaty wyrażone w tej dyskusji i także zaprezentowane przeze mnie konsumuje. Czyli nie chcemy ograniczać obecnej pomocy, chcemy ją tak przekonstruować, żeby ona dotyczyła wszystkich przedsiębiorców w takim samym zakresie, jak w zakładach pracy chronionej, czyli na otwartym rynku - żeby pracownik, jeżeli chce pracować, był pracownikiem chętniej przyjmowanym. Szwankuje tutaj oczywiście także informacja, ale myślę, że - mówiłem o tym - z tym sobie również poradzimy. To było chyba ostatnie pytanie odnośnie do zaawansowania w sprawie ustawy i zmian w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">W związku z tym, że większość zadanych pytań to były pytania bardzo konkretne i szczegółowe, jeżeli państwo pozwolicie, postaram się w miarę szybko i pilnie odpowiedzieć pisemnie i szczegółowo na wszystkie te pytania, żeby tutaj nie stwarzać wrażenia, że na jedne odpowiadamy, a na drugie nie. To są bardzo precyzyjne kwestie, były przedstawiane informacje, trzeba do nich sięgnąć. Dotyczy to np. centrów integracji - to jest zadanie samorządu. Było kilka spraw z zakresu zadań samorządu i musimy sięgnąć do raportów samorządowych, żeby określić, jaka jest liczba tych placówek na poziomie samorządów. Wtedy wszystkim obecnym, którzy zadali pytania, ta informacja, bardzo precyzyjna, zostanie udzielona.</u>
          <u xml:id="u-74.2" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">O ile mi wiadomo - odpowiadam na pierwsze, bardzo bulwersujące pytanie - choć być może się mylę, nie ma obowiązku odprowadzania podatku, 19%, od sprzętu rehabilitacyjnego. Ale ja jeszcze się upewnię. Jestem zaskoczony, myślę, że jest tu jakieś nieporozumienie. Dokładnie to sprawdzimy i pani poseł także szczegółowo odpowiemy. A jeżeli jest problem, to oczywiście będziemy reagować. Bo muszę państwu powiedzieć, że mój urząd stał się takim urzędem właściwie już nie pełnomocnika rządu, ale bardziej rzecznika osób niepełnosprawnych. Często mamy tysiące interwencji, tysiące zapytań, spraw, które załatwiamy. Interweniujemy w innych ministerstwach, piszemy w różnych sprawach, często, muszę powiedzieć, skutecznie je załatwiamy. Ogrom zadań, o których państwo mówiliście, dotyczących tak wielu osób, każdej dziedziny życia, stwarza określoną sytuację. Nie możemy ze wszystkim nadążyć, nie jesteśmy w stanie wszystkim od razu pomóc tak, jak byśmy tego oczekiwali, bo takie jest powszechne oczekiwanie, żeby doprowadzić do jakiejś znaczącej poprawy. Dlatego mówiłem, że to jest rozłożone na lata, że tu musi być systematyczna poprawa, że nie da się tu nic przyspieszyć. Dlatego często apeluję, żebyśmy pozostawili to środowisko, szczególnie wrażliwe na zmiany, jak tu też mówiono, poza polityką, żebyśmy wspólnie rozwiązywali te kwestie. I myślę, że do tej debaty, o którą tu kilka osób apelowało, dojdzie niebawem, powinno dojść - przy okazji właśnie rozpatrywania ustawy będącej w parlamencie, po przyjęciu autopoprawki przez rząd, mam nadzieję - w tej Izbie. W całej naszej działalności, w okresie mojego prawie rocznego już urzędowania cały czas prowadzę dialog z organizacjami pozarządowymi. Oczywiście on jest trudny, bo także często są rozbieżne postulaty, często jest walka o pozycję, o te same pieniądze, które są jak gdyby określone i w tych ramach musimy się poruszać. I tu chodzi o to, żebyśmy razem to wypośrodkowali, wypracowali w stosunku do aktualnych potrzeb taki system, który by tę sprawę rozwiązywał w bieżącej sytuacji i także powodował, o czym mówiłem, stymulację pewną planu na przyszłość, żeby każdy rok był rokiem poprawy życia osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-74.3" who="#SekretarzStanuWMinisterstwiePolitykiSpolecznejLeszekZielinski">Dziękuję bardzo za uwagę Wysokiej Izbie, dziękuję za tę dyskusję, która naprawdę wniosła bardzo dużo. Myślę, że dobrze się stało, iż mogliśmy dłużej podyskutować w tej sprawie. I wszystkie te opinie zostaną wzięte pod uwagę w pracach naszego, mojego Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych już w najbliższym czasie. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-74.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Głos zabierze sprawozdawca komisji pan poseł Jacek Kasprzyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PoselJacekKasprzyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W odpowiedzi panu posłowi Jagielińskiemu, kwestia terminu. Komisja polityki społecznej 6 października rozpatrzyła dwie informacje. Pięć miesięcy upłynęło - to nie jest wola komisji, żeby w takim czasie było to rozpatrywane, była to niewątpliwie decyzja Prezydium Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#PoselJacekKasprzyk">Osoby niepełnosprawne w życiu społeczno-publicznym - coraz więcej osób niepełnosprawnych znajduje swoje miejsce w życiu społeczno-publicznym. Pragnę pana posła zapewnić, że, często pomimo braku widocznej niepełnosprawności, świadczy o tym to, że są osoby w Sejmie, także z niepełnosprawnością widoczną, bardzo aktywne, które pracują w komisjach. I skoro nikt nie zauważa u nich tej niepełnosprawności, to znaczy, że dobrze postrzegamy te osoby w naszym własnym gronie, potrafimy je uszanować i cieszyć się z ich pracy. Natomiast, proszę mi wybaczyć, nie będę się odnosił do kwestii niepełnosprawności umysłowej posłów, bo myślę, że to nie wypada, także z uwagi na miejsce, w którym się znajdujemy. Nie jest czymś właściwym, jeżeli taka niepełnosprawność umysłowa kogoś dotyka, publiczne jej zarzucanie, a raczej pomoc - i to jest miara wrażliwości społecznej.</u>
          <u xml:id="u-76.2" who="#PoselJacekKasprzyk">Kwestia finansowania WTZ. Jest to problem bardzo istotny. Komisja polityki społecznej - wcześniej była dyskusja z rządem i wewnątrzklubowa - podjęła decyzję o zmianie tych zasad, o przesunięciu. Natomiast jest to problem o tyle poważniejszy, że w Polsce mamy za małą liczbę WTZ w stosunku do potrzeb. Ale trzeba bardzo uczciwie powiedzieć, że za tym muszą iść środki finansowe. Tu chodzi głównie o finansowanie PFRON. Organizacje pozarządowe i wiele środowisk jest zainteresowanych w 100% finansowaniem tego z budżetu centralnego. Proszę zwrócić uwagę, że został zdecentralizowany budżet PFRON, i to jest w dużej części zadanie również własne samorządu. No, trzeba się zdecydować, czy basen, czy inne zadania bardzo istotne, czy też to, co jest najbardziej potrzebne osobie niepełnosprawnej, czyli WTZ. WTZ, myślę, w zamierzeniu miał pełnić rolę przejściową, ale on bardziej jest takim dziennym domem wsparcia osoby niepełnosprawnej i tak to należy też postrzegać. I za tym idą środki. Jeżeli w przypadku każdej ustawy budżetowej, na wniosek komisji polityki społecznej, będzie pozytywna reakcja i będziemy mieli tych środków budżetowych więcej, z wielką przyjemnością wspomożemy większą ilość WTZ, bo to są naprawdę dobre placówki i trzeba je rozwijać.</u>
          <u xml:id="u-76.3" who="#PoselJacekKasprzyk">Natomiast myślę, że jest bardzo istotna kwestia związana z tą dyskusją, tj. próba zastanowienia się nad tym, czy pewnych zadań z zakresu pracy na rzecz osób niepełnosprawnych nie powinniśmy organizować w formie konkursu, w formie pewnego przetargu. A więc żeby można było prowadzić w miarę spójną tę politykę, powinien być dystrybutor środków, natomiast przy tym forma konkursu - ocena realizacji tego zadania i zlecenia. Wtedy jest to bardziej skuteczne aniżeli rozdrabnianie tych środków - co powiat, to inna polityka społeczna i wspomagania osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-76.4" who="#PoselJacekKasprzyk">Na końcu chciałbym jeszcze raz serdecznie podziękować wszystkim paniom i panom posłom za zaangażowanie w tę sprawę. Czujemy to w ramach komisji polityki społecznej. Pracujemy nad kilkoma projektami ustaw z zakresu społecznego, w tym dotyczących osób niepełnosprawnych. Będziemy bardzo zobowiązani, dlatego też apeluję w imieniu pani przewodniczącej poseł Anny Bańkowskiej o ścisły kontakt z komisją, z posłami z różnych klubów zasiadających w tej komisji. Za chwilę mamy ustawę o rehabilitacji zawodowej i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Dobrze byłoby, aby wszystkie emocje, a przede wszystkim najważniejsze propozycje znalazły swoje odbicie w pracach nad ustawą, a niekoniecznie w dyskusji o tej ustawie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-77.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Komisja wnosi o przyjęcie przedstawionych informacji, zawartych w drukach nr 1888 oraz 3142, do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-77.3" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Jeżeli nie usłyszą sprzeciwu, będę uważał, że Sejm wniosek komisji przyjął.</u>
          <u xml:id="u-77.4" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-77.5" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 29. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej (druk nr 3487).</u>
          <u xml:id="u-77.6" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców, pana posła Franciszka Potulskiego w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PoselFranciszekPotulski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypadł mi w udziale zaszczyt przedstawienia projektu ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej. Powstanie takiego funduszu ma już w naszym parlamencie swoją dosyć długą historię. Były próby utworzenia funduszu stypendialnego wcześniej przez PSL, w tej kadencji próbowali to uczynić również koledzy z klubu Samoobrony. Przedstawiany obecnie projekt wyraźnie różni się od dotychczasowych propozycji, różni się też od państwowego systemu stypendialnego, który w kompleksowej formie uchwaliliśmy pod koniec ubiegłego roku. U podstaw idei powołania funduszu stypendialnego legły dwie przesłanki.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#PoselFranciszekPotulski">Pierwsza to skala potrzeb. W budżecie na rok 2005 na pomoc materialną dla uczniów szkół prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego przeznaczono około 250 mln zł, niecałe 250 mln zł. Jest to o wiele więcej niż w roku 2001, ale wciąż zbyt mało. Pomocą można objąć około 300, może 400 tys. uczniów. Tymczasem szacuje się, że uczniów, których rodziny spełniają kryteria dochodowe upoważniające do ubiegania się o pomoc, jest około 1,5 mln, na łączną liczbę uczniów w naszym systemie - niecałe 6,5 mln. Znaczną część potrzeb pokryje pomoc materialna - przy pomocy środków unijnych - dla młodzieży wiejskiej, pochodzącej z terenów wiejskich, na której wsparcie w budżecie przeznaczono również niemałą kwotę. Niemniej jednak pozostaje jeszcze może 500, może 600 tys. dzieci, którym trzeba i należy pomóc w obniżeniu barier materialnych w dostępie do edukacji.</u>
          <u xml:id="u-78.2" who="#PoselFranciszekPotulski">Druga przesłanka powołania tego funduszu to stosunek części samorządów do finansowania zadań oświatowych, w tym pomocy materialnej dla uczniów. W 2003 r. i 2004 r. jst przeznaczyły na pomoc materialną dla uczniów po około 10 mln zł. Jest to mniej, niż zakładano, przekazując do jst udziały w dochodach PIT i CIT.</u>
          <u xml:id="u-78.3" who="#PoselFranciszekPotulski">Nacisk innych zadań, chociaż nie tylko, sprawia, że potrzeby w tym zakresie są przesuwane na dalszy plan. Są oczywiście gminy, w których oświata jest pierwszoplanowym zadaniem, a pomoc dla uczniów szczególnym priorytetem. Na ogół jednak jest tendencja oczekiwania, że to państwo załatwi środki na ten cel. Trochę nawet niepokoi to, że jeśli budżet państwa angażuje się na wsparcie jakiegoś działania, to jednostki samorządu terytorialnego wycofują się niekiedy z własnego zaangażowania w dane przedsięwzięcie, przyjmując, że zadanie w całości zostanie sfinansowane przez państwo. Tak wiec środki funduszu mają być przekazywane do gmin w zależności od udziału środków własnych jst, przeznaczonych na cel realizowany przez fundusz - art. 4 ust. 3. Zakłada się też, że świadczenia będą miały charakter rzeczowy i że cały proces będzie na bieżąco monitorowany przez radę funduszu, głównie złożoną z przedstawicieli samorządu terytorialnego, oraz że Sejm corocznie rozpatrzy sprawozdanie z działalności funduszu.</u>
          <u xml:id="u-78.4" who="#PoselFranciszekPotulski">Pozostaje mi jeszcze zasygnalizować Wysokiej Izbie źródła dochodów funduszu. W tym roku budżetowym odłożyliśmy na realizację celów funduszu nieco ponad 100 mln zł. Ważnym źródłem dochodów będą środki niezadysponowane przez podatników na wsparcie organizacji pożytku publicznego. Środki te są już odliczone, niejako odżałowane przez ministra finansów i można liczyć, że będzie to kolejne 100 mln zł. Wydaje się, iż warto przyjąć, że począwszy od roku budżetowego 2006 fundusz będzie również wspierany odpisem - w wysokości 0,5% - od podatku od osób prawnych, czyli będzie to kolejne 100 mln zł, i 1-procentowym odpisem od wpływów z prywatyzacji. Szczególnie ta ostatnia pozycja ma swój głęboki sens, aby sprzedaż dorobku ojców przeznaczyć chociaż w części na edukację dzieci.</u>
          <u xml:id="u-78.5" who="#PoselFranciszekPotulski">Wysoka Izbo! Projekt ustawy wpłynął do Sejmu 5 listopada 2004 r. i można było uwzględnić jego skutki w ustawie budżetowej na rok 2005. Tak się jednak nie stało i ustawa wymaga w związku z tym pewnych zmian, które mam nadzieję, że decyzją Sejmu zostaną dokonane w trakcie prac w komisji. Wnoszę, aby Wysoka Izba rozpatrzyła przedstawiony projekt i zechciała ustawę uchwalić. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-78.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-79.3" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Ryszard Hayn, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PoselRyszardHayn">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Powszechnie wiadomo, że obserwujemy w Polsce zjawisko niepokojącego rozwarstwienia społeczeństwa, będącego wynikiem różnic w wysokości osiąganych dochodów. Właśnie dzieci i młodzież to grupa najbardziej w związku z tym zjawiskiem dotknięta, skala ubóstwa rośnie bowiem niestety wraz ze wzrostem dzietności rodzin. Jak wynika z badań Głównego Urzędu Statystycznego, około 20% dzieci i młodzieży w wieku 7-19 lat pochodzi właśnie z rodzin znajdujących się czy funkcjonujących poniżej ustawowego kryterium ubóstwa. Jest oczywiste, że budżety rodzin najuboższych uwzględniają przede wszystkim potrzeby egzystencjalne - myślę tu o pierwszej potrzebie, jak to się mówi - których zaspokojenie nie może być odłożone. Do takich potrzeb nie są zaliczane potrzeby edukacyjne, co jest oczywiste. W związku z tym działania na rzecz wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży są niezwykle istotne z każdego punktu widzenia, zarówno z punktu widzenia interesu pojedynczej osoby, poszczególnej rodziny, jak też całego społeczeństwa, a więc wyrównywanie szans to jest niejako nasz wspólny społeczny obowiązek.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#PoselRyszardHayn">Projekt ustawy, jak się wydaje, wychodzi naprzeciw tym problemom. Ustanawia się Fundusz im. Komisji Edukacji Narodowej jako państwowy fundusz celowy. Fundusz będzie dysponował czy powinien dysponować określonymi w ustawie budżetowej środkami. Podstawowym założeniem tej ustawy jest decentralizacja wydatkowania środków funduszu, a jak się szacuje, będzie to około 250-300 mln zł; środki te byłyby przekazywane do gmin i tam wydatkowane na zaspokajanie potrzeb uczniów z danej gminy. Myślę, że jest to rozwiązanie najbardziej sensowne, bowiem jednostka podstawowa, jaką jest gmina, ma najlepsze rozeznanie w warunkach materialnych i potrzebach uczniów. Oczywiście pomoc udzielana byłaby uczniom, którzy spełniają określone kryteria, co w ustawie jest określone.</u>
          <u xml:id="u-80.2" who="#PoselRyszardHayn">I jeszcze jedno ważne stwierdzenie na koniec: w ustawie nie mówi się o pomocy finansowej, lecz mówi się o pomocy rzeczowej. Chodzi o zapobieżenie sytuacjom, kiedy to w trudnych warunkach materialnych pieniądze przeznaczane na młodzież, przeznaczane na dzieci bardzo często bywają spożytkowane w rodzinach na inne cele, czemu może nie należy się dziwić, ale byłoby to w sprzeczności z założeniami tej ustawy. Intencją wnioskodawców było, aby w zaspokajanie potrzeb edukacyjnych uczniów zaangażowane były gminy i żeby ta ustawa zakładała powszechny charakter pomocy edukacyjnej. Pomoc z tego funduszu świadczona ma być niezależnie od wszelkich innych form pomocy stypendialnej i materialnej.</u>
          <u xml:id="u-80.3" who="#PoselRyszardHayn">Występując w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, chciałbym zaapelować do Wysokiej Izby o zaakceptowanie propozycji przedstawionej w druku nr 3487. Mimo że jest to propozycja grupy posłów z Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, wyrażam przekonanie, wierzę głęboko, że zostanie ona poparta przez wszystkie ugrupowania kierujące się interesem młodego pokolenia i rozumiejące wagę zapewnienia równych szans edukacyjnych młodzieży. Jestem przekonany, że jest to z pewnością jedna z tych dziedzin życia publicznego, o których można i trzeba mówić ponad podziałami.</u>
          <u xml:id="u-80.4" who="#PoselRyszardHayn">Mam również wrażenie, że jeśli chodzi o trwające obecnie rozedrganie polityczne w naszej Izbie i skądinąd słuszne zarzuty, iż Sejm za bardzo zajmuje się problemami marginalnymi, nieistotnymi z punktu widzenia zwykłego obywatela, jak również, jak to wczoraj powiedział pan premier Belka, z punktu widzenia interesu państwa, ustawa ta daje możliwość zademonstrowania nam innej filozofii i innego oblicza Wysokiej Izby.</u>
          <u xml:id="u-80.5" who="#PoselRyszardHayn">Dlatego klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej opowiada się za jak najsprawniejszą pracą nad tym projektem ustawy i szybkim jej przyjęciem dla dobra wspólnego, dla dobra powszechnego.</u>
          <u xml:id="u-80.6" who="#PoselRyszardHayn">Dla formalności zwrócę uwagę na to, o czym mówił pan poseł reprezentujący wnioskodawców, że jest rzeczą oczywistą, iż art. 15 ust. 1 trzeba uaktualnić ze względu na to, o czym też była mowa, że projekt ten jest rozpatrywany dopiero po czterech miesiącach. Przewidywał on wejście w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.</u>
          <u xml:id="u-80.7" who="#PoselRyszardHayn">Kończąc, panie marszałku, wnoszę o skierowanie projektu do dalszych prac w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-80.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Krystyna Szumilas, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PoselKrystynaSzumilas">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Ja z uwagą, bardzo starannie przeczytałam projekt ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej i nie znalazłam właściwie niczego, co różni ten projekt od uchwalonej przez Sejm w grudnia 2004 r. nowelizacji ustawy o systemie oświaty, ustawy w części dotyczącej stypendiów szkolnych. Obie ustawy, ta uchwalona w grudniu i ten przedstawiony dzisiaj projekt, dotyczą tej samej materii, tzn. pomocy rzeczowej na cele edukacyjne. Wymienione są elementy, na które można tę pomoc przeznaczyć, czyli w jednej i w drugiej ustawie czytamy, że będą refundowane środki na podręczniki, że będą refundowane środki potrzebne na bilety na dojazd do szkoły, że będą opłacane dodatkowe zajęcia dla uczniów, którzy tego potrzebują.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#PoselKrystynaSzumilas">Obie ustawy proponują, aby środki na pomoc rzeczową pochodziły z budżetu państwa, żeby były dzielone algorytmem dla poszczególnych gmin i żeby były wypłacane przez wójtów, burmistrzów i prezydentów. Ja więc mimo bardzo dużych chęci naprawdę nie widzę różnicy między tym, co zapisaliśmy w ustawie uchwalonej w grudniu 2004 r., a tym, co jest proponowane w projekcie ustawy z przedłożenia poselskiego. Zastanawiam się, po co nam dwa prawie identyczne rozwiązania. Po co ta druga ustawa? Chyba pojawia się dlatego, że zbliżają się wybory, że zbliża się kampania wyborcza...</u>
          <u xml:id="u-82.2" who="#PoselRyszardHayn">(Litości!)</u>
          <u xml:id="u-82.3" who="#PoselKrystynaSzumilas">...a po rządach pani minister Łybackiej SLD musi odbudować swój wizerunek ugrupowania dbającego o edukację, bo został on trochę zdruzgotany. Ja myślę, że nie należy szukać nowych sposób, nowych dróg do odbudowy tego wizerunku, tylko trzeba pójść prostą drogą, która już została przez ten Sejm przyjęta i wyznaczona - poprzez stypendia szkolne proponowane w systemie oświaty, w nowelizacji ustawy, która była przyjęta przez Sejm w grudniu 2004 r. Powoływanie nowego funduszu na ten sam cel spowoduje tylko to, że środki zamiast na stypendia będą trafiały na diety, delegacje, noclegi dla tych, którzy w pocie czoła będą dzielić środki pomiędzy samorządy. Może lepiej zrobić to łącznie, może lepiej będzie, jeśli zrobi to jedna komisja raz, ale dobrze, może lepiej pójść tą drogą.</u>
          <u xml:id="u-82.4" who="#PoselKrystynaSzumilas">Jeżeli naprawdę chodzi o wyrównywanie szans edukacyjnych i pomoc najbiedniejszym, to jest prosta droga: należy zwiększyć środki, które przeznaczone są w dotacji celowej na fundusz stypendialny i które już dzisiaj powinny znaleźć się w gminach. Jeżeli posłowie SLD i rząd widzą możliwości zwiększenia tych środków, to nie trzeba w tym celu tworzyć nowej ustawy. Wystarczy zwiększyć pulę środków i rozdzielić ją już dzisiaj między samorządy. W gminach są tysiące wniosków rodziców, którzy już do 31 stycznia tego roku złożyli wnioski o stypendia szkolne dla uczniów. Niestety gminy nie mogą ich wypłacać, ponieważ minister edukacji rozporządzenie w sprawach podziału dotacji celowej podpisał dopiero 22 lutego, ale do dzisiaj jeszcze nie powiedział gminom, jakie pieniądze na ten cel dostaną.</u>
          <u xml:id="u-82.5" who="#PoselKrystynaSzumilas">Dlatego Platforma Obywatelska proponuje odrzucenie tego projektu ustawy w pierwszym czytaniu i proponuje, aby te środki finansowe, które chcemy przeznaczyć na stypendia szkolne, bo chcemy takie środki przeznaczyć, jeżeli jest możliwość, to będziemy za tym głosować, dzielić między samorządy poprzez istniejący już system, a nie budować dodatkowych struktur, tworzyć dodatkowych miejsc pracy i mnożyć dodatkowych kosztów. Liczymy na to, że takie stanowisko zostanie poparte również przez inne kluby. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-82.6" who="#PoselRyszardHayn">(Jakie miejsca pracy?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Maria Nowak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#PoselMariaNowak">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mówimy dzisiaj o poselskim projekcie ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej. Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w tym temacie.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#PoselMariaNowak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! We wrześniu 2004 r. Rada Ministrów zaakceptowała Narodowy Program Stypendialny, który - jak poinformował rząd - jest podstawą do tworzenia polityki państwa w zakresie wyrównywania szans edukacyjnych, wspierania edukacji uczniów wymagających szczególnej troski, w tym uczniów niepełnosprawnych, oraz wspierania rozwoju uczniów zdolnych.</u>
          <u xml:id="u-84.2" who="#PoselMariaNowak">Należy także zauważyć, że to w tej kadencji Wysoka Izba kilkakrotnie debatowała już nad projektami ustaw mówiących o różnego typu stypendiach. I tak w wyniku decyzji Sejmu mamy na dzień dzisiejszy pomoc materialną dla uczniów, słuchaczy i wychowanków funkcjonującą na podstawie ustawy o systemie oświaty. Mamy pomoc materialną skierowaną do studentów w ramach systemu szkolnictwa wyższego. Mamy stypendia udzielane przez właściwych ministrów oraz na podstawie programów rządowych, w tym także stypendia premiera. Mamy stypendia sportowe, stypendia ze środków unijnych, programy wsparcia materialnego uczniów, studentów przy współpracy z samorządem terytorialnym.</u>
          <u xml:id="u-84.3" who="#PoselMariaNowak">Ta długa lista mogłaby stwarzać wrażenie, że system pomocy materialnej skierowanej do uczniów i słuchaczy jest wystarczający czy wręcz wzorcowy, ale nic podobnego, bo ta liczba form wcale nie wpływa korzystnie na wysokość przyznawanych środków.</u>
          <u xml:id="u-84.4" who="#PoselMariaNowak">Ostatnio Wysoka Izba, o czym była już mowa, przyjęły rządowy projekt pomocy materialnej skierowany do uczniów, w przypadku którego przyznawane stypendia - mówią o tym wstępne szacunki - będą średnio w wysokości 40 zł. Warto w tym miejscu zauważyć, panie ministrze, że do dnia dzisiejszego nie został opublikowany Dziennik Ustaw z rozporządzeniem ministra o wysokości i terminie przekazywania dotacji przeznaczonej na pomoc dla uczniów. Zainteresowanie w gminach tą pomocą jest naprawdę bardzo duże. Oto dzisiaj posłowie SLD przedstawiają kolejną propozycję dotyczącą pomocy stypendialnej dla uczniów. W art. 1 tego projektu czytamy: ustawa określa zasady, formy oraz środki wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży szkolnej. Nie wiemy, co myśleć o tym projekcie. Czy to znaczy, że posłowie SLD nie ufają swojemu rządowi, nie współpracują z nim, uważają, że to, co zaproponował rząd, a Sejm uchwalił, jest niedobre? A może ta propozycja to tylko pewne pozorowane działania mające przynieść jakąś korzyść wyborczą?</u>
          <u xml:id="u-84.5" who="#PoselMariaNowak">Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość był i jest za przejrzystym i klarownym systemem stypendialnym, który będzie faktycznie wyrównywał szanse. Pracując nad budżetem, proponowaliśmy zwiększenie wydatków na pomoc stypendialną. Niestety nie znalazło to uznania i poparcia w koalicji rządowej. Skoro obecnie SLD uważa, że są środki, które można w budżecie państwa wygospodarować na pomoc materialną, to jesteśmy z tego bardzo zadowoleni. Uważamy tylko, że powinny one zasilić ten budżet stypendialny już istniejący. Nie zgadzamy się, aby z budżetu wypływały środki na kolejny fundusz specjalny. W art. 5 czytamy, że środki w tym projekcie przewidziane są na zakup podręczników, przyborów szkolnych, pokrycie kosztów przejazdu ucznia do szkoły. Przecież te zadania są realizowane, ale na pewno dobrze byłoby zwiększyć środki na ich realizację.</u>
          <u xml:id="u-84.6" who="#PoselMariaNowak">Dalej w projekcie czytamy, że to rada będzie uchwalała regulamin udzielania tych świadczeń, a wójt, burmistrz lub prezydent, będzie je przyznawał. W art. 10 określony jest skład Społecznej Rady Funduszu liczącej 12 członków, którym zgodnie z zapisem przysługiwać będą diety, zwrot kosztów podróży do Warszawy i noclegów.</u>
          <u xml:id="u-84.7" who="#PoselMariaNowak">Reasumując, muszę stwierdzić, że Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość nie widzi zasadności tworzenia kolejnych nowych ciał, regulaminów, form pomocy. W tej nieprzejrzystej, mglistej atmosferze może się zdarzyć, że co sprytniejsze osoby będą korzystały z różnych form pomocy materialnej, a mniej zaradne nie otrzymają pomocy wcale lub w symbolicznej tylko kwocie. Za takimi rozwiązaniami nie możemy się opowiadać, ale dalej podtrzymujemy to, co mówiliśmy o tym, że nakłady na pomoc stypendialną należy zwiększyć i takie rozwiązania zwiększające budżet przeznaczony na stypendia będziemy na pewno popierać. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-84.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Bronisław Dutka, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PoselBronislawDutka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego wygłosić oświadczenie w sprawie poselskiego projektu ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#PoselBronislawDutka">Polityka edukacyjna państwa od początku transformacji kształtowana jest pod wpływem koncepcji neoliberalnych, które ograniczają funkcje państwa chroniące system oświaty i wychowania. W wyniku przyjętej polityki społecznej państwo radykalnie ograniczyło środki na stypendia, dotacje, utrzymanie placówek, subwencje na opiekę specjalistyczną, rewalidacyjną i resocjalizacyjną. Dopuszczono do takich regulacji prawnych, które pozwalają na komercjalizowanie części instytucji i usług oświatowo-wychowawczych, nie bacząc na interes społeczny ani interes dzieci czy młodzieży. Skrajnym przykładem jest edukacja dorosłych, która w tej chwili jest w całości rynkowa. Pod słusznym hasłem uspołecznienia i demokratyzacji systemu zostały przekazane samorządom przedszkola, szkolnictwo podstawowe i średnie, a równocześnie subwencje dla samorządów zostały tak naliczone, że tych pieniędzy po prostu brakuje. Doprowadziło to do likwidacji wielu szkół, zwłaszcza tych mniejszych, do drastycznego ograniczenia opieki zarówno przedszkolnej, jak i szkolnej. Często pozbawiano całe wsie jakichkolwiek ośrodków kulturalnych. W efekcie owych ˝demokratyzujących˝ i ˝uspołeczniających˝ posunięć Polska jest dziś krajem, w którym mamy jeden z najniższych wskaźników opieki przedszkolnej. Pogorszeniu uległa również sieć szkolnictwa podstawowego. Oświata stała się instytucjonalnie i funkcjonalnie elementem rynku. Z najwyższym niepokojem należy odnieść się do zmian w prawie oświatowym, a tym bardziej socjalnym. Następuje dzisiaj polaryzacja sieci szkolnej na dobrze prosperujące i nieźle wyposażone szkoły bogatych gmin i dramatycznie ubogie szkoły gmin biednych.</u>
          <u xml:id="u-86.2" who="#PoselBronislawDutka">W tym wszystkim mamy dziś kolejny projekt ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej. Przypomnę tylko, że art. 70 konstytucji mówi, że każdy ma prawo do nauki, bo nauka do 18. roku życia jest obowiązkowa, a nauka w szkołach publicznych bezpłatna. Władze publiczne zapewniają obywatelom powszechny i równy dostęp do wykształcenia, w tym celu tworzą i wspierają system indywidualnej pomocy finansowej i organizacyjnej dla uczniów i studentów. Warunki te powinna określić zgodnie z konstytucją ustawa. Dziś w naszym prawie funkcjonuje kilka ustaw wspierających młodzież i studentów z uboższych rodzin. Czy potrzebna jest nam kolejna? Bardzo w to wątpię. Polskie Stronnictwo Ludowe na początku tej kadencji i powtórnie w styczniu tego roku składało projekt ustawy o powszechnym funduszu stypendialnym. Jego zamysłem jest wyłączenie środków na stypendia z budżetu państwa, gdyż tam zwykle brakuje pieniędzy. Jeżeli przychodziło do oszczędzania, to dość często w ciągu ostatnich 15 lat działo się tak, że oszczędzało się po prostu na oświacie, a przez to na najuboższych.</u>
          <u xml:id="u-86.3" who="#PoselBronislawDutka">Jeżeli przedstawiony projekt jest pierwszym zamysłem, aby utworzyć taki fundusz i włączyć do niego nie tylko dzieci i młodzież szkolną, ale również studentów, to jesteśmy za. Jeżeli zaś ma to być kolejny twór zaciemniający całą sytuację, będziemy temu przeciwni. Fundusz zakłada, że środki te będą wyłączone. My również to proponowaliśmy, jeśli chodzi o dochody z prywatyzacji, używając tej samej argumentacji, jaką przedstawili tu przede mną posłowie SLD, że dorobek naszych ojców powinien przechodzić na następne pokolenia. To jedna z szans i z okazji, aby to przekazać. Jesteśmy jednak za tym, aby kierować na to znacznie większe środki. Według naszego projektu było to 15 %.</u>
          <u xml:id="u-86.4" who="#PoselBronislawDutka">Wydaje się, że najwyższy czas na ustawę całościową. Słyszymy takie głosy ze strony Ministerstwa Edukacji, że poglądy rządu, poglądy ministra edukacji są nieco inne niż poglądy przedstawione w tymże projekcie. Myślę, że stałoby się dobrze, gdyby pan minister, nawet w toku naszej dyskusji, zechciał przedstawić stanowisko rządu wobec tej ustawy i zamysły co do przyszłości systemu stypendialnego. Skróciłoby to pewnie dyskusję i wiedzielibyśmy, w jaki sposób podejść do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-86.5" who="#PoselBronislawDutka">Wniosek o odrzucenie został już zgłoszony, nie ma potrzeby zgłaszać drugiego. Zgłoszę wniosek, jeżeli ten projekt nie zostanie odrzucony, aby skierować go również do Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej, ponieważ nie da się kwestii tej ustawy rozstrzygnąć, nie zwracając uwagi na to, że jej realizatorem będzie samorząd. Dlatego też nasza ostateczna decyzja w sprawie głosowania nad odrzuceniem całości projektu w pierwszym czytaniu będzie zależna od tego, w jaki sposób projekt ten wpisuje się w całość myślenia o pomocy stypendialnej dla uboższych, nieco mniej zamożnych rodzin. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-86.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Czesław Pogoda, Socjaldemokracja Polska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#PoselCzeslawPogoda">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Przed rozpoczęciem tej debaty miałem możliwość rozmawiać w kuluarach z panami posłami wnioskodawcami. Zwróciłem ich uwagę na to, że mogą się narazić na zarzut - co oczywiście nastąpiło w przypadku posłów Platformy Obywatelskiej - że zgłaszają ten zacny, cokolwiek powiedzielibyśmy, projekt, ważny projekt, w okresie kampanii wyborczej, która w zasadzie już się rozpoczęła.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#PoselCzeslawPogoda">Abstrahując od stwierdzenia, które wyraziła pani poseł, należy mimo wszystko zająć się tym projektem ustawy, dlatego że jest on szczytny, a poza tym odnosi się w swoim tytule do ważnej historycznie nazwy: Komisji Edukacji Narodowej. Jeżeli ten szczytny zamiar, ważny cel, który poprzez tę ustawę chcemy osiągnąć, ma pomóc biednym, nieraz żyjącym w skandalicznych i trudnych warunkach, dzieciom, zwłaszcza ze środowisk wiejskich, to trzeba zająć się tą ustawą i bardzo poważnie nad nią popracować w komisjach.</u>
          <u xml:id="u-88.2" who="#PoselCzeslawPogoda">Kieruję te słowa do posłów wnioskodawców, bo przypominam sobie dyskusję, jaka toczyła się rok temu, kiedy najbiedniejszemu środowisku, jakim jest środowisko popegeerowskie, któremu wiele uwagi poświęcała Agencja Nieruchomości Rolnych, kierując co roku ze swoich przychodów środki w wysokości około 170 mln zł na pomoc tym dzieciom w sprawach edukacyjnych, ale również wszelkich innych, zabraliśmy środki.</u>
          <u xml:id="u-88.3" who="#PoselCzeslawPogoda">Zabraliśmy Agencji Nieruchomości Rolnych z jej przychodów prawie 900 mln zł, zasilając budżet państwa. Z analizy mojego klubu wynika, że środki w tej wielkości, które były przedtem przekazywane z Agencji Nieruchomości Rolnych, do tego środowiska wiejskiego nie trafiają. W związku z tym mój klub w trakcie prac, mam nadzieję, w tych dwóch komisjach opowie się za tym, aby kierować nie 1% z prywatyzacji, panie pośle Potulski, ale 5% z prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-88.4" who="#PoselCzeslawPogoda">Chodzi nie tylko o środki z prywatyzacji mienia Skarbu Państwa. Myślimy o dużych prywatyzowanych organizmach gospodarczych czy też resztówkach, które również będą, panie ministrze, prywatyzowane czy też pójdą do obrotu. Mówimy również o Agencji Mienia Wojskowego, która zbywa ogromny majątek, i o Agencji Nieruchomości Rolnych, która zbywa jeszcze większy majątek. Gdyby to było 5% przychodów z tytułu prywatyzacji, które wynoszą co roku średnio około 5 mld zł, to dałoby to nam około 250 mln zł. Zakładając, że będą jeszcze wpływy z innych wymienionych przez posła wnioskodawcę przychodów, może to być znacząca kwota.</u>
          <u xml:id="u-88.5" who="#PoselCzeslawPogoda">Na pewno wymaga to przemyślenia i bardzo poważnej pracy nad celowym funduszem, zwłaszcza że gminy - wszyscy o tym wiemy - wydatkują ze swoich środków, poza subwencją, którą otrzymują, olbrzymie środki finansowe, fundują stypendia, do czego w zasadzie nie są powołane, a co czynią. Gminy w sposób najbardziej racjonalny i mądry są w stanie wydać te środki. W związku z tym należy podzielić pogląd, że rozdysponowaniem środków powinny zająć się gminy.</u>
          <u xml:id="u-88.6" who="#PoselCzeslawPogoda">Dobrze, że ta ustawa jest skierowana do środowisk najbardziej ubogich, które żyją poniżej kryterium ubóstwa, do rodzin, które same sobie pomóc już nie mogą. To są środowiska małomiasteczkowe, środowiska gmin popegeerowskich, które borykają się z olbrzymimi problemami. Zabierając głos w imieniu klubu Socjaldemokracji Polskiej, pragnę zapewnić kolegów posłów wnioskodawców, że dołożymy wszelkich starań w pracach w komisji, aby ta ustawa przybrała taki charakter, który będzie zgodny z oczekiwaniami najbardziej ubogich środowisk. Dziękuję serdecznie.</u>
          <u xml:id="u-88.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Henryk Ostrowski, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#PoselHenrykOstrowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie poselskiego projektu ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej. Projekt dotyczy sfery bardzo istotnej według Samoobrony, bo chodzi w nim o realizację konstytucyjnych zapisów o powszechnym i równym dostępie do oświaty.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#PoselHenrykOstrowski">Zanim przejdę do oceny proponowanych przez grupę posłów rozwiązań, chciałbym zwrócić uwagę na kilka spostrzeżeń natury ogólnej. Otóż w naszym Sejmie po raz kolejny - i pewnie nie ostatni - obserwujemy pewien paradoks. Zasiadają w Wysokiej Izbie ludzie, którzy współtworzyli kształt polskiej transformacji po 1989 r. Jest ich tu naprawdę wielu, choć dziś występują pod odświeżonymi szyldami, jako rzekomi przedstawiciele nowych sił wołających o sanację polskiej polityki.</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#PoselHenrykOstrowski">Ci ludzie firmowali neoliberalny model przekształceń własnymi nazwiskami, wchodzili w skład gabinetów rządzących na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, uchwalali obowiązujące prawo. Tymczasem mieliśmy możliwość zapoznania się z danymi Głównego Urzędu Statystycznego na temat zjawiska skrajnej nędzy w Polsce. I co się okazało?</u>
          <u xml:id="u-90.3" who="#PoselHenrykOstrowski">Okazało się, że 60% Polaków, czyli ok. 23 mln osób, żyje poniżej granicy minimum socjalnego. Dochody na jego poziomie lub wyższe pozwoliłyby na minimalne uczestnictwo obywatela w systemie oświaty, życiu intelektualnym, kulturze po zapewnieniu elementarnych potrzeb bytowych.</u>
          <u xml:id="u-90.4" who="#PoselHenrykOstrowski">Samoobrona od lat mówiła o tej zatrważającej statystyce, ale z ostatniego raportu GUS dowiedzieliśmy się czegoś jeszcze bardziej wstrząsającego. Otóż prawie 8 mln Polaków żyje w rodzinach dysponujących dochodami niższymi niż ustalone według tzw. ustawowej stopy ubóstwa, czyli prawie co czwarty obywatel Rzeczypospolitej wegetuje w skrajnej nędzy.</u>
          <u xml:id="u-90.5" who="#PoselHenrykOstrowski">Nie ma już potrzeby udowadniania, że wspomnianych milionów Polaków po prostu nie stać na zapewnienie jakichkolwiek szans edukacyjnych swoim dzieciom, tym bardziej że - tu znów uwaga do dużej części zasiadających w tej Izbie - rosną ceny książek, pomocy szkolnych etc., a rosną dlatego, że to wy domagaliście się na przykład wprowadzenia podatku VAT na wydawnictwa szkolne. Milionów Polaków nie stać także na normalne wyżywienie swoich dzieci. Przecież wszyscy doskonale wiemy, ilu uczniów przychodzi na zajęcia szkolne po prostu głodnych.</u>
          <u xml:id="u-90.6" who="#PoselHenrykOstrowski">Uczyniliście z Polski ewenement w skali światowej, wobec którego najwybitniejsi ekonomiści rozkładają bezradnie ręce, mówiąc, że nigdy nie rozpatrywali tak szczególnego przypadku transformacji przez destrukcję. To decyzje wasze, kolejnych rządów po 1989 r., doprowadziły do tego, że konstytucyjna gwarancja powszechnego i równego dostępu do oświaty pozostaje tylko na papierze.</u>
          <u xml:id="u-90.7" who="#PoselHenrykOstrowski">W ciąg inicjatyw mających poprawić wam wizerunek wpisuje się ustawa zakładająca powołanie Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej. Ma ona rzekomo zmniejszyć przerażające dysproporcje w sferze dostępu do oświaty, ma rzekomo zabezpieczyć minimalną pomoc materialną dla uczniów z rodzin najuboższych.</u>
          <u xml:id="u-90.8" who="#PoselHenrykOstrowski">Jej cele są bez wątpienia szczytne, ale wypada w tym miejscu zapytać, dlaczego Sojusz Lewicy Demokratycznej, wykazujący rzekomą wrażliwość społeczną, przypomina sobie o tym dopiero teraz, prawie 4 lata po tym, jak zdobył w tym Sejmie przewagę? Dlaczego podobnego projektu wsparcia najuboższych uczniów nie złożyliście w 2001 r., w 2002 r., w 2003 r., nawet w 2004 r.?</u>
          <u xml:id="u-90.9" who="#PoselRyszardHayn">(Złożyliśmy.)</u>
          <u xml:id="u-90.10" who="#PoselHenrykOstrowski">Powiedzmy.</u>
          <u xml:id="u-90.11" who="#PoselHenrykOstrowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Konserwatywny kanclerz Bismarck z obawy przed rosnącą siłą socjaldemokratów wprowadził w życie pod koniec XIX w. postulowane przez nich radykalne reformy społeczne. Dziś wy, w obawie zapewne przed gniewem wyborców, będąc neoliberałami, próbujecie wprowadzić cząstkowe reformy socjalne. Jaka kwota będzie bowiem przekazana do rozdysponowania przez fundusz? Projektodawca twierdzi, że 250-300 mln zł rocznie.</u>
          <u xml:id="u-90.12" who="#PoselHenrykOstrowski">W świetle przytoczonych przed chwilą danych GUS domniemywać można, że będzie to kwota zdecydowanie zbyt skromna. Dodajmy do tego przewidywane źródła finansowania funduszu. Na jego rzecz planuje się przekazać 1% dochodów z prywatyzacji. A co się stanie, gdy największe operacje prywatyzacyjne zostaną już przeprowadzone, słowem, gdy zabraknie dochodów ze sprzedaży majątku narodowego? Taka propozycja nie ma zatem nic wspólnego z planowaniem długofalowej pomocy, i zapewnieniem całorocznych środków na pomoc najuboższym.</u>
          <u xml:id="u-90.13" who="#PoselHenrykOstrowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Omawiany projekt ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej stanowi krok pozorny. Oszukiwanie społeczeństwa jest usiłowaniem zagłuszenia wyrzutów sumienia polityków mieniących się ludźmi lewicy.</u>
          <u xml:id="u-90.14" who="#PoselHenrykOstrowski">Samoobrona swoją propozycję w dziedzinie wyrównywania szans edukacyjnych przedstawiła, lansując koncepcję powołania do życia Narodowego Funduszu Stypendialnego. Przedstawiona przez posłów Samoobrony RP propozycja powołania Narodowego Funduszu Stypendialnego obejmuje wszystkich zainteresowanych i około 4 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-90.15" who="#PoselHenrykOstrowski">Zachęcam pana marszałka, panie i panów posłów do pochylenia się z uwagą nad tą propozycją. Nic nie przeszkadza temu, żeby oba projekty spotkały się w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Wówczas może się okazać, że omawiany projekt ustawy jest bezprzedmiotowy. Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Stanisław Papież, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#PoselStanislawPapiez">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedłożony dzisiaj przez SLD projekt może najbardziej dobitnie świadczy o sposobie myślenia lewicy na temat edukacji. Mamy oto do czynienia z kolejnym projektem, który tak naprawdę pogłębia te wszystkie zapaści, które w edukacji istnieją. Otóż nie jest możliwe - podkreślali to już moi przedmówcy - aby powołanie kolejnego ciała, niewątpliwie biurokratycznego, mogło cokolwiek zmienić w edukacji. Problem jest o wiele bardziej złożony i wielowarstwowy.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#PoselStanislawPapiez">Chciałbym zauważyć, że to myślenie lewicy o edukacji jest bardzo zmienne, kapryśne, ale zawsze nadbudowane obowiązującą ideologią. W czasach PZPR państwo lansowaliście ideologiczny model edukacji, który był tzw. treningiem intelektualnym. Tak było. Kiedy nastąpiła zmiana, państwo zmieniliście także swoje poglądy w drugą stronę, ale problem pozostawał zawsze taki sam. Nigdy nie sięgnięto do edukacji, która wyrasta z kultury i tradycji narodu polskiego. Dzisiaj mówienie znowu o kolejnej fasadzie, która ma coś zmienić, stwarzać ludziom pewne złudzenia, że w ten sposób edukację się uzdrowi albo też pomoże się rodzinom poprzez taki system, usiłuje tworzyć horrendalne złudzenie.</u>
          <u xml:id="u-92.2" who="#PoselStanislawPapiez">Liga Polskich Rodzin uważa, że sposób rozwiązania tego problemu jest o wiele bardziej prosty i jasny. To jest to, przed czym państwo z lewicy przez cały czas się bronicie, a mianowicie przed wprowadzeniem bonu edukacyjnego. To jest istotne rozwiązanie, które zarówno ratuje upadające szkoły, jak i powoduje świadczenie owej pomocy, której dotyczące zapisy państwo obłudnie umieszczacie w tym projekcie. To jest właściwe rozwiązanie, bo rodzice mają prawo ze swoich środków finansowych finansować szkoły, ponieważ szkoła jest przedłużeniem tego procesu nauczania i wychowania, który przynależy rodzinie. Dlaczego - może ktoś z państwa odpowie w sposób prawdziwy i rzetelny - nigdy w ciągu ostatnich lat nie poparliście pomysłu bonu edukacyjnego?</u>
          <u xml:id="u-92.3" who="#PoselStanislawPapiez">Oczywiście nie twierdzę, że to jest remedium na wszystkie problemy szkolnictwa, ale to jest droga czysta, uczciwa i to by rozwiązywało wiele spraw, zwłaszcza tej biedy. W tym projekcie natomiast mamy sytuację taką, że to rady, urzędnicy, burmistrzowie, wójtowie, prezydenci będą z góry określać, kto jest ubogi, kto potrzebuje, a kto nie. Wiadomo, że w takiej sytuacji...</u>
          <u xml:id="u-92.4" who="#PoselRyszardHayn">(Przeczytaj, co tam jest napisane.)</u>
          <u xml:id="u-92.5" who="#PoselStanislawPapiez">Panie pośle, ja panu nie przeszkadzałem. Uprzejmie proszę też nie przeszkadzać.</u>
          <u xml:id="u-92.6" who="#PoselStanislawPapiez">Jest sytuacja taka, że wtedy rodziny, które rzeczywiście są potrzebujące, nie uzyskają tej pomocy. Praktyka to pokazuje. System biurokratyczny w edukacji jest całkowicie złudny i nieprawdziwy. Czary goryczy tego projektu dopełnia to, że państwo chcecie się ochrzcić imieniem Komisji Edukacji Narodowej. No przecież, na litość boską, wiemy, czym była Komisja Edukacji Narodowej. Tam patrzono na edukację z pełnym poświęceniem, zaangażowaniem. Tam nie tworzono funduszy, które mają prowadzić złudzenia. Tam chodziło o to, aby rzeczywiście wychować człowieka szlachetnego, mądrego, wychowanego do pełni człowieczeństwa. To jest piękna, chlubna karta narodu polskiego. Dziwne jest to, że państwo, serwując taki projekt, powołujecie się na tak piękne i wzniosłe karty narodu polskiego, a działacie w odwrotną stronę.</u>
          <u xml:id="u-92.7" who="#PoselStanislawPapiez">Liga Polskich Rodzin przychyla się oczywiście do wniosku o odrzucenie tego projektu w pierwszym czytaniu. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-92.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Danuta Polak, Unia Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PoselDanutaPolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Inicjatywa poselska o powołaniu Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej zyskała akceptację posłów Unii Pracy, choć mamy wątpliwości co do tego, czy tak wiele form pomocy nie wprowadzi zamieszania i czy nie utrudni udzielania wsparcia tym, którzy tego potrzebują. Dlatego posłowie Unii Pracy proponują, by Fundusz im. Komisji Edukacji Narodowej był zintegrowany z Narodowym Programem Stypendialnym, by środki i działania były właściwie kierowane, wykorzystane i kontrolowane. Dobrze, że fundusz będzie gromadził środki z różnych źródeł, między innymi z odpisów podatkowych, wpływów z prywatyzacji, odsetek od lokat bankowych, spadków, darowizn obywateli polskich i ze źródeł zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#PoselDanutaPolak">Szkoda, że inicjatywa Unii Pracy, polegająca na wprowadzeniu dodatkowej stawki podatkowej 50%, zakończyła się niepowodzeniem, albowiem dodatkowe wpływy do budżetu miały być przeznaczone właśnie na pomoc kształcącej się młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-94.2" who="#PoselDanutaPolak">Zgromadzone przez fundusz środki, po akceptacji Społecznej Rady Funduszu, będą przekazane przez ministra do spraw oświaty do gmin na wyodrębniony rachunek, według przyjętego algorytmu. Pomoc z funduszu będzie udzielana na wniosek rodziców, uczniów czy dyrektora szkoły. Wniosek ma być wcześniej złożony w urzędzie gminy.</u>
          <u xml:id="u-94.3" who="#PoselDanutaPolak">Cieszy nas to, że pomoc będzie wyłącznie w formie rzeczowej i będzie przeznaczona na zaspokojenie potrzeb edukacyjnych, co w konsekwencji wpłynie na wyrównanie szans młodzieży kształcącej się, i to przede wszystkim z rodzin uboższych, a takich jest coraz więcej. Z tych środków będzie można kupić podręczniki, przybory szkolne, pokryć koszty podróży czy dodatkowych zajęć spowodowanych chorobą ucznia czy zajęć pozalekcyjnych organizowanych przez szkołę. Prawo do korzystania z pomocy funduszu będą mieć, zgodnie z konstytucją, zarówno uczniowie szkół publicznych, jak i niepublicznych, niezależnie od innych form pomocy materialnej i stypendialnej, pod warunkiem że dochód na osobę nie przekroczy minimalnego wynagrodzenia. Mamy więc nadzieję, że zintegrowana pomoc, w postaci zasiłku, stypendium socjalnego, stypendium motywacyjnego i pomocy z Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej, stworzy wielu zdolnym uczniom warunki do wszechstronnego rozwoju, a bieda nie będzie dziedziczona.</u>
          <u xml:id="u-94.4" who="#PoselDanutaPolak">Posłowie Unii Pracy popierają omawiany projekt i są za skierowaniem go do dalszych prac w komisji. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-94.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Teraz pytania.</u>
          <u xml:id="u-95.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Krystyna Szumilas, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#PoselKrystynaSzumilas">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pytanie o stanowisko rządu w sprawie tej ustawy już padło, myślę więc, że pan minister nam to stanowisko przedstawi.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#PoselKrystynaSzumilas">Korzystając z obecności pana ministra, zadam pytanie. Ponieważ zarówno w tej ustawie, proponowanej przez grupę posłów SLD, jak i w ustawie o systemie oświaty mówi się o odpłatnych zajęciach, finansowanych w ramach funduszu stypendialnego, prowadzonych przez szkoły. Mam pytanie, czy polskie prawo dopuszcza, aby szkoły publiczne prowadziły zajęcia pozalekcyjne dla swoich uczniów odpłatnie? Do wnioskodawców mam pytanie, w jaki sposób widzą zabezpieczenie wydawania publicznych środków z funduszu w kontekście tego, że uczniowie będą się mogli starać o pieniądze na to samo z dwóch różnych źródeł: z funduszu stypendialnego, tego w ramach odrębnej ustawy, i ze stypendiów szkolnych w ramach ustawy o systemie oświaty. I jeszcze kolejne pytanie. W budżecie mamy 260 mln jako dotację celową dla gmin na stypendia szkolne w ramach ustawy o systemie oświaty. Czy te środki już zostały podzielone? Czy ministerstwo wie, ile tych stypendiów, tych wniosków, które już są w gminach, zostanie w ramach tych 260 mln zł zrealizowanych? Czy to są wystarczające środki, czy trzeba ich np. trzy razy więcej na zadanie, które już w ramach ustawy o systemie oświaty jest prowadzone. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-96.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Danuta Polak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PoselDanutaPolak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! W ustawie jest zapis, że z pomocy funduszu mogą korzystać dzieci i młodzież. Czy należy rozumieć, że słuchacze policealnych szkół też będą mogli korzystać? Czy do tej pomocy z funduszu nie należałoby wpisać również słuchaczy?</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#PoselDanutaPolak">Drugie pytanie do wnioskodawcy. Skoro ustawa wchodzi w życie od 1 września tego roku, to pewnie na koncie funduszu nie będzie zbyt wiele środków i czy w takiej sytuacji będzie realizowany program ˝Wyprawka szkolna˝? Czy ten program będzie zastąpiony już pomocą z Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-99.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Proszę o zabranie głosu pana ministra Mirosława Sawickiego.</u>
          <u xml:id="u-99.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Może na początek, zanim przedstawię stanowisko rządu, a potem będę prezentował odpowiedzi na pytania, chciałem zwrócić uwagę na dwie sprawy. Pierwsza, że według analizy wykonania budżetu za 2003 r. - analizy wykonania budżetu przez gminy za 2004 r. jeszcze nie posiadamy - na całą pomoc materialną gmin dla uczniów było przeznaczonych łącznie w kraju 10 mln zł - dokładnie tyle. Chcę zwrócić uwagę na fakt - to jest poza stanowiskiem rządu w tym momencie, to jest takie tło całej sprawy, z którym coś trzeba będzie w końcu zrobić - że na pomoc materialną dla 1 875 000 studentów, bo tylu ich mamy, przeznaczonych jest mniej więcej, w zaokrągleniu, 1,5 mld zł. Mamy 6,5 mln uczniów. Narodowy Program Stypendialny przewiduje na pomoc materialną dla uczniów 242,5 mln zł, bo w projekcie ustawy budżetowej z kwoty na wypoczynek zdjęto ok. 15 mln, więc jest 242, 5 mln zł. To, o czym mówimy, przy okazji projektu zgłoszonego przez Klub Parlamentarny SLD, to jest jeszcze 103 mln zł, które są zapisane na ten cel w rezerwie nr 69 ustawy budżetowej. I to jest tło sprawy. To rozwiązanie ustawowe stanowi w gruncie rzeczy integralną część, jeśli patrzymy na rozwiązania i kształt Narodowego Programu Stypendialnego, w ramach którego przewidywana jest także realizacja działań mających na celu wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów współfinansowanych ze środków wspólnotowych.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Będę czytał tylko fragment stanowiska rządu, jako że całość materiału przekazałem.</u>
          <u xml:id="u-100.2" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">W art. 2 ust. 2 poselskiego projektu ustawy przewiduje się, że Fundusz im. Komisji Edukacji Narodowej byłby państwowym funduszem celowym w rozumieniu art. 22 ustawy o finansach publicznych. Jednakże poselski projekt ustawy nie zawiera regulacji dotyczących ogólnych zasad gospodarki finansowej funduszu. Ponadto, biorąc pod uwagę, iż fundusz byłby państwowym funduszem celowym, stanowiącym wyodrębniony rachunek bankowy, bezprzedmiotowa jest regulacja zawarta w art. 2 w ust. 3 przewidująca nadanie funduszowi przez prezesa Rady Ministrów statutu określającego organizację, szczegółowe zasady oraz tryb działania funduszu. Wydaje się, że zasadnicze kwestie dotyczące organizacji funduszu powinna regulować ustawa, a nie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów, podobnie jak w przypadku innych funduszy celowych, których dysponentem jest właściwy minister. Ustawa powinna określać na przykład to, przy pomocy jakiej jednostki organizacyjnej minister właściwy do spraw oświaty i wychowania będzie realizował zadania ustawowe, w jakim trybie będzie powoływany, zatrudniany kierownik tej jednostki oraz czy przewiduje się placówki, oddziały terenowe.</u>
          <u xml:id="u-100.3" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">W świetle art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1998 r. o finansach publicznych nie do zaakceptowania są regulacje zawarte w art. 3 ust. 1 pkt. 1, 3 i 5 oraz w art. 14 poselskiego projektu ustawy, gdyż środki publiczne pochodzące z poszczególnych tytułów, będące dochodami budżetu państwa, nie mogą być przeznaczane na finansowanie imiennie wymienionych wydatków i stanowić przychodów funduszy. Przepisy projektu ustawy godzą w zasady jedności budżetu.</u>
          <u xml:id="u-100.4" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Z art. 3 ust. 1 poselskiego projektu ustawy wynika, iż przychodem funduszu byłby m.in. 1% odpis od wpływów z prywatyzacji. Należy zauważyć, że wpływy z prywatyzacji stanowią element przychodów budżetowych i przeznaczone są na reformę systemu ubezpieczeń społecznych, realizację programów społecznych i na potrzeby restrukturyzacji gospodarki, restrukturyzację przemysłu obronnego i modernizację sił zbrojnych - to są takie trzy cele. Należy podkreślić, że zaplanowane rozmiary prywatyzacji w 2005 r. są wypadkową kilku czynników, w tym działań zmierzających do podniesienia konkurencyjności przedsiębiorstw, potrzeb budżetu państwa, rozpoznania ryzyka związanego z procesami prywatyzacji, dążeniem do utrzymania wysokiej jakości procesów prywatyzacyjnych. Zgodnie z ustawą budżetową... Nie, ja chyba nie będę czytał całości tego stanowiska, jako że zostało ono przedstawione na piśmie. Pozwolę więc sobie przeczytać tylko konkluzję tego, ostatnie akapity: Biorąc powyższe pod uwagę - czyli całość tego stanowiska rządu - popierając co do zasady wszelkie działania zmierzające do optymalizacji systemu pomocy materialnej dla uczniów, wskazuje, że nowe rozwiązania systemowe w zakresie pomocy materialnej dla uczniów, przyjęte w Narodowym Programie Stypendialnym, są zbieżne lub wręcz pokrywają się z rozwiązaniami zawartymi w poselskim projekcie ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej. Jednocześnie należy podkreślić, że środki budżetowe przeznaczone w rezerwie celowej nr 55 na realizację zadań wynikających z Narodowego Programu Stypendialnego są znacząco niższe niż oszacowane potrzeby w tym zakresie. Ten szacunek pokazywałem na wstępie, kreśląc tło sprawy.</u>
          <u xml:id="u-100.5" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Na obecnym etapie najwłaściwszym rozwiązaniem jest zintegrowanie wszystkich dostępnych środków w już funkcjonującym systemie pomocy materialnej dla uczniów - Narodowym Programie Stypendialnym. Rząd stoi na stanowisku, iż na realizację tego programu winny być przeznaczone wszelkie możliwe środki zaplanowane na potrzeby edukacji w rezerwach celowych budżetu państwa. Taka jest konkluzja stanowiska rządu, które pozwoliłem sobie przedstawić Wysokiej Izbie.</u>
          <u xml:id="u-100.6" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Odpowiadając na pytania. Jeśli by przyjąć jako realne kryterium udzielania pomocy materialnej, stypendialnej dla uczniów, które wynika z ustawy o pomocy społecznej, to potrzeba 1,7 mld zł. Taka jest sytuacja. Czy możliwe są odpłatne zajęcia wyrównawcze w ramach pomocy stypendialnej? Tak, są możliwe. Prawo tego nie zabrania, to można robić niezależnie od prac związanych z Kartą nauczyciela.</u>
          <u xml:id="u-100.7" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Czy wiemy, ile stypendiów, czy trzeba więcej środków? Trzeba więcej środków, przed chwilą podałem kwotę, w ramach Narodowego Programu Stypendialnego. Zgodnie z zaleceniami Trybunału Konstytucyjnego programem stypendialnym mogą być objęci uczniowie i słuchacze wszystkich szkół wchodzących w skład systemu oświaty; także dla dorosłych, także policealnych, także kolegia. To był wymóg Trybunału Konstytucyjnego. To, co zostało zapisane w ramach nowelizacji z 16 grudnia ustawy o systemie oświaty i ustawy o podatkach dochodowych od osób fizycznych, dotyczy sposobu podziału środków, później uszczegółowionego w rozporządzeniu podpisanym rzeczywiście 22 lutego, tak jak pani poseł powiedziała. W ciągu najbliższych dni gminy dostaną informację, jakie kwoty z tego dla nich wynikają. Niestety, od 22 lutego czekamy na druk w Dzienniku Ustaw, ale na stronie internetowej jest algorytm i w tej chwili jest kończone policzenie, ile która gmina dostatnie. Chcę powiedzieć, że to jest algorytm, który pozwala podzielić każdą kwotę, także 2 mld. Czyli to nie jest algorytm dostosowany do kwoty, która istnieje, którą dysponujemy w tym momencie, tylko do sposobu uwzględnienia warunków, kryteriów, z których może wynikać podział na poszczególne gminy. Tak to wygląda.</u>
          <u xml:id="u-100.8" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Wyprawka szkolna będzie oczywiście. Nie pamiętam, kto z państwa posłów o to pytał. Pani poseł pytała, tak. Wyprawka szkolna będzie, to jest niezależne od tego.</u>
          <u xml:id="u-100.9" who="#MinisterEdukacjiNarodowejISportuMiroslawSawicki">Zdaje się, że chyba na wszystkie pytania odpowiedziałem. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Czy pan poseł Potulski zabierze głos?</u>
          <u xml:id="u-101.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Proszę uprzejmie, wnioskodawca poseł Franciszek Potulski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#PoselFranciszekPotulski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-102.1" who="#PoselFranciszekPotulski">Pytania do mnie też były. Muszę powiedzieć, że będę jeszcze mówił o badaniach PISA przeprowadzonych w naszym kraju w 2000 r. i w 2003 r. Tak się składa, że po trzech czy po dwóch latach funkcjonowania ministerstwa w nowym układzie, czyli jak gdyby w nieco jednak innej koncepcji, ale przypomnę, niestety, mam takie wrażenie, nie wiem, skąd się biorą te skojarzenia, ale tam w tych badaniach wyszło w tym 2000 r., że nasze dzieci mające 16 lat, wówczas w trzeciej klasie gimnazjum, nie rozumieją pomimo to, że mówią, że bardzo starannie przeczytały tekst, nie rozumieją tego, co w tym tekście było.</u>
          <u xml:id="u-102.2" who="#PoselFranciszekPotulski">Trzy sprawy, nim przejdę do bardziej szczegółowych. Po pierwsze, myśmy złożyli ten projekt pod koniec października. Data, jaka jest na dokumencie, to 5 listopada. Strasznie spieszyliśmy się z tym, zaraz powiem, dlaczego to się opóźniło - głównie dlatego, że chcieliśmy, żeby konsekwencje finansowe tego projektu były w ustawie budżetowej na rok 2005. Nawiasem mówiąc, pani poseł Szumilas wszystko kojarzy się z wyborami. Jak trzeci etap Karty nauczyciela został wdrożony, bo tak było w ustawie budżetowej zapisane i został wdrożony we wrześniu, to też z tej trybuny pani poseł mówiła, że to jest kiełbasa wyborcza, bo są wybory samorządowe, zapominając, że myśmy wtedy dokładnie tak jak teraz państwu mówili o konieczności wyborów samorządowych w czerwcu. No, jasne, moim zdaniem, ogólnie rzecz biorąc, wybory są przez całe cztery lata. Wszystko, co się robi, jest na rzecz wyborów. Potem w ostatnim roku są różne ruchy, jedni zakładają inne partie, inni platformy, inni parę tam jeszcze innych rzeczy. Jest parę takich ruchów, które są podporządkowane ewidentnie wynikom wyborczym, natomiast tutaj chcieliśmy, żeby w 2005 r. ta sprawa ujrzała światło dzienne już w budżecie tego roku, licząc na to, że do jesiennych - jak państwo wiedzą, za tym optowaliśmy, czy optujemy w dalszym ciągu - wyborów i tak wszyscy już o tym zapomną, kto był autorem, byleby to rzeczywiście funkcjonowało. Trochę opóźnienia, to, że to był 5 listopada, wynikało z tego, że negocjowaliśmy z Ministerstwem Finansów źródła dochodów. Trochę stanowisko, o którym mówił pan minister, w tej chwili dziwi, ale po prostu wrócimy do ustaleń z ministrem finansów w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-102.3" who="#PoselFranciszekPotulski">Druga rzecz, i to jest to, co jest najważniejsze, być może, że nieudolnie to wyartykułowałem, to jest tak - Narodowy Fundusz Stypendialny to jest kwota, to jest fundusz, który jest skierowany do ucznia, dla którego gmina jest pośrednikiem, ważnym, istotnym, ale pośrednikiem. Ministerstwo przygotowało, zaopiniowany zresztą przez zespół oświatowy Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu, algorytm podziału środków zgodnie z wytycznymi, jakie w tym zakresie są zapisane w ustawie. W ustawie to zapisano i gmina otrzymuje te środki, ustala regulamin. Jest pewna relacja pomiędzy wielkością tych środków a regulaminem gminy, bo trochę inaczej ustala się regulamin, wiedząc, ile ma się środków do dyspozycji. Natomiast to, co w tej chwili proponujemy, to z jednej strony ma być zintegrowany, bo gestorem jest, czy będzie minister edukacji, ale z drugiej strony zależy nam na tym, żeby to był fundusz rozdzielny i ma być stymulatorem aktywności samorządu terytorialnego w zakresie niesienia pomocy stypendialnej uczniom, nie dla uczniów tylko dla samorządów, które przeznaczają środki na stypendia dla uczniów. Takich samorządów jest w Polsce wiele, ale nie wszystkie. Zwracam uwagę na art. 4 ust. 3, gdzie mówimy o tym, że wkład własny samorządu ma być jednym z elementów i na tej bazie samorząd otrzyma pieniądze. Nawiasem mówiąc, nie tylko wkład własny, bo oczywiście dochodowość przeliczoną na mieszkańca trzeba też uwzględnić, dlatego że inaczej należy potraktować wkład własny gminy Warszawa i wkład własny gminy Linia w powiecie wejherowskim, w Gdańskiem. Ta druga jest po prostu biedniejsza i dla niej złotówka przeznaczona na pomoc materialną może być wsparta dwoma złotymi ze strony funduszu, a w przypadku Warszawy być może aż tak daleko idąca pomoc nie musi być. Inaczej mówiąc, generalna różnica jest taka, że Narodowy Fundusz Stypendialny to środki państwa, środki budżetowe adresowane do uczniów, natomiast ten - środki, które mają pomagać, wyzwalać aktywność samorządu terytorialnego w zakresie niesienia pomocy materialnej uczniom.</u>
          <u xml:id="u-102.4" who="#PoselFranciszekPotulski">Nie przewiduje fundusz powoływania oddziałów terenowych. Myślę, że nawet do tego rozporządzenia, które pan minister przygotowuje, jeden człon dodatkowego algorytmu w zupełności wystarczy, byle on był rzeczywiście uzgodniony i to jest wyraźnie tutaj zapisane. W składzie rady funduszu są przedstawiciele samorządu. To mają być ich środki adresowane do najaktywniejszych z nich, mają wyzwalać również tę aktywność. Kwota 1,7 mld, o której mówił pan minister, jest obliczona przy tej liczbie uczniów, którzy spełniają kryteria dochodowe, a jednocześnie byłaby taka, gdyby wszyscy otrzymali maksymalną możliwą kwotę, jaka wynika z zapisanych w ustawie środków. No pewnie, ja już o tych liczbach mówiłem, wydaje mi się, że w tej chwili Narodowy System Stypendialny będzie w stanie objąć mniej więcej 1/3 spełniających kryteria, inne środki pomocowe, te oparte o unijne, następną 1/3. Została jeszcze 1/3 i chcielibyśmy właśnie przy pomocy tego funduszu wyzwolić aktywność samorządów w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-102.5" who="#PoselFranciszekPotulski">Jeżeli chodzi o ten rodzaj zapaści, to właściwie powinienem pani poseł Szumilas podziękować, że przy tej okazji rozpoczęła debatę o edukacji. Nie chciałbym może aż tak bardzo przedłużać czasu mojego wystąpienia, ale jak było pytanie, mógłbym odpowiedzieć. Powiem tylko o tym, że w 2000 r. wyniki badań zewnętrznych w naszym kraju wypadły, mówiąc najdelikatniej, nie najlepiej dla polskich uczniów, w 2003 r. ta sama populacja 16-latków w trzeciej klasie gimnazjum miała wyniki zupełnie przyzwoite, z szokującą skokową poprawą. Jeżeli to jest zdruzgotany wizerunek oświaty za czasów rządów pani Łybackiej, gratuluję pani poseł poczucia humoru.</u>
          <u xml:id="u-102.6" who="#GlosZSali">(Przypisuje pan sobie...)</u>
          <u xml:id="u-102.7" who="#GlosZSali">(Przypisuje pan sobie efekty reformy.)</u>
          <u xml:id="u-102.8" who="#PoselFranciszekPotulski">Powiedziała pani poseł: zwiększyć pulę środków i rozdzielić je na samorządy. Mnie się wydaje, że tu zdecydowanie się różnimy. To jest zaprzeczenie idei samorządności. Rzeczywiście część kolegów z samorządów mówi: zwiększyć środki, dać je nam i dać już. Właśnie o to chodzi - kiedyś w końcu przyjdzie nam w każdej gminie żyć na własny rachunek i wydaje mi się, że to jest krok w tym kierunku. Mają być środki, które będą stymulować aktywność gmin w tym właśnie zakresie.</u>
          <u xml:id="u-102.9" who="#PoselFranciszekPotulski">O 5 listopada, czy o tej dacie wcześniejszej, mówiłem, wspominała o tym również pani poseł Nowak. Nie ma w budżecie takich środków, jakie są... Ta propozycja, jak powiedziałem, jest troszeczkę uzgodniona, jak się okazuje, jeśli chodzi o wystąpienie pana ministra, nie do końca uzgodniona z ministrem finansów, ale pragniemy, żeby wolą Sejmu wskazać, że właśnie z tych źródeł, dochodów powinny się znaleźć środki na cele stypendialne. Panie pośle Pogoda, może 5%, jak się nam uda przekonać, może i 15% z dochodów, bo osobiście uważam, że dochody z prywatyzacji majątku powinny iść przede wszystkim na stary portfel emerytów i na stypendia dla uczniów, może wymyślimy jeszcze parę innych rzeczy, ale nie na łatanie dziury budżetowej, o czym też za chwilę.</u>
          <u xml:id="u-102.10" who="#PoselFranciszekPotulski">Jeżeli chodzi o tych sprytnych, którzy mają dostać z kilku źródeł, to muszę powiedzieć, że być może nawet tak by było, ale przypomnę, że ponieważ ten projekt złożyliśmy do Sejmu pod koniec października, o Narodowym Funduszu Stypendialnym, ustawa o zmianie ustawy o systemie oświaty wpłynęła 15 października, to w Sejmie zabraliśmy się za to dosyć późno - była zmiana rządu, była zmiana obsady w ministerstwie, cała sprawa się nieco opóźniła. Robiliśmy to bardzo szybko, usiłując nawet doprowadzić do tego, żeby przejąć ewentualne poprawki Senatu. Tak prawdę powiedziawszy, pracując nad tamtym projektem ustawy, tym o Narodowym Funduszu Stypendialnym, o systemie stypendialnym w Polsce, pamiętaliśmy o możliwych różnych dochodach. Tam, przypomnę, jest zapis, że pomoc materialna, jaką otrzymuje uczeń, nie może łącznie przekraczać określanej kwoty w ciągu roku. Jeśli teraz gestorem tych środków będzie wójt, ten sam, to myślę, że mogę powiedzieć, że mam w tym zakresie pełne zaufanie do kolegów z samorządu terytorialnego.</u>
          <u xml:id="u-102.11" who="#PoselFranciszekPotulski">Pan poseł Ostrowski pytał, dlaczego teraz, a nie w 2001 r. Właściwie powinienem powiedzieć - dziękuję za to pytanie, dlatego że to znowu byłaby okazja do przypomnienia wszystkim, jaki był stan państwa, stan finansów publicznych i stan gospodarki w roku 2001. Pana posła Ostrowskiego nie ma, ale będę mu odpowiadał na takiej zasadzie, że być może jak przyjedzie w przyszłym tygodniu, to przeczyta w diariuszu sejmowym, w stenogramie, przypomnienie o tym, że wówczas było 80 mld dziury budżetowej, wzrost gospodarczy był żaden, prawie zerowy i na dobrą sprawę rok 2002 był rokiem rozpaczliwej próby zahamowania regresu. Gdyby nie było pytania, nie przypominałbym tego, bo wydaje mi się, że nie byłoby źle, gdybyśmy sobie to darowali, mówiąc o stypendiach dla uczniów, wyborach i paru jeszcze innych rzeczach.</u>
          <u xml:id="u-102.12" who="#GlosZSali">(O PRL-u.)</u>
          <u xml:id="u-102.13" who="#PoselFranciszekPotulski">I o PRL-u, czy jeszcze dalej, trudno mi powiedzieć. Uczyłem w PRL-owskiej szkole i sądząc po wypowiedzi pana posła Papieża, z jednym się zgadzam: ten system chyba nie był najlepszy.</u>
          <u xml:id="u-102.14" who="#GlosZSali">(Zły był.)</u>
          <u xml:id="u-102.15" who="#PoselFranciszekPotulski">Chyba był zły, tak. Sądząc po pańskiej wypowiedzi, chyba jednak nie był najlepszy.</u>
          <u xml:id="u-102.16" who="#PoselFranciszekPotulski">Natomiast jeśli chodzi o wprowadzenie bonu edukacyjnego. Chcę przypomnieć, że bon edukacyjny istnieje. Ubolewam nad tym, że autorem tego bonu jest samorząd kwidzyński. Komisja edukacji 6 czy 7 lat temu była w Kwidzynie zauroczona bonem edukacyjnym. Pieniądze na edukację do gminy są przekazywane w postaci bonu, wprawdzie tam jest ten bon podstawowy, potem są jeszcze wagi i parę jeszcze innych rzeczy, ale to jest dokładnie bon. Prawdę powiedziawszy, mam pewne obawy, że ten Narodowy Fundusz Stypendialny, który na skutek ingerencji Ministerstwa Finansów będzie przekazywany do gmin w miesięcznych ratach, wcześniej czy później po prostu wejdzie do tego bonu i znowu się to jakby zamaże i po jakimś czasie koledzy będą mówili: przecież w bonie nie ma pieniędzy na stypendia. Ten bon ma swoje dobre i złe strony, tak jak większość rozwiązań, natomiast, niestety, nie jest czysty. Wprowadzenie bonu edukacyjnego jest jedną z przyczyn likwidacji małych szkół, nie tylko i nie wprost, nie bezpośrednio, ale jedną z ważniejszych przyczyn. W tym miejscu chcę się zatrzymać, bo miałem parę cierpkich uwag pod adresem części kolegów z samorządu, ale na tle wypowiedzi pana posła Papieża chcę wyraźnie powiedzieć: bronię samorządowców. Nie jest prawdą to, co powiedział pan poseł Papież, że tam są przekręty na tle stypendiów czy też okrada się wydatki oświatowe. Jest pochylanie się nad każdym groszem w zdecydowanej większości samorządów i wydaje mi się, że tego typu poglądów, wygłaszać nie można.</u>
          <u xml:id="u-102.17" who="#PoselFranciszekPotulski">Kwestię dodatkowych zajęć pan minister wyjaśnił. Powiedziałbym: dziwię się, nie dlatego, że w mojej szkole występowałem do gminy, że chcę wprowadzić - w ogóle uważam, że wprowadzenie w szkole opłat od uczniów za dodatkowe zajęcia jest co najmniej mało moralne, mówię o zajęciach uzupełniających czy wyrównawczych. Natomiast poszedłem do gminy i powiedziałem: panie prezydencie, mamy trochę słabszy rok, trzeba zrobić zajęcia wyrównawcze. On mówi: dobrze, ale skąd wezmę na to pieniądze i drapie się w głowę. To właśnie na to mają być pieniądze, zarówno z tamtego funduszu, jak i z tego, tak jest w normalnej praktyce szkolnej. Tak, jak rozumiem, było również w jednostce samorządu terytorialnego, w której pani zarządzała sprawami oświaty.</u>
          <u xml:id="u-102.18" who="#PoselFranciszekPotulski">Przepraszam najmocniej, że trochę przedłużyłem, choć pamiętam o tym, że czasami nie należy na wszystko odpowiadać, bo to i tak nic nie zmieni, ale mam nadzieję, że tym razem zrobimy coś pożytecznego. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-102.19" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-103.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-103.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Do głosowania nad tym wnioskiem przystąpimy na następnym posiedzeniu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-103.3" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 23. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (druki nr 3602 i 3687).</u>
          <u xml:id="u-103.4" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Eugeniusza Kłopotka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PoselSprawozdawcaEugeniuszKlopotek">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu Komisji Ustawodawczej przedstawić komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, prosząc jednocześnie Wysoką Izbę, aby raczyła uchwalić przedłożony projekt ustawy bez poprawek.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#PoselSprawozdawcaEugeniuszKlopotek">Istota zmiany, którą przedkładamy, polega na tym, iż musimy naprawić ewidentny błąd, który wkradł się w toku prac legislacyjnych, nie został, niestety, przez nikogo zauważony, ani przez Sejm, ani przez Senat, ani przez rząd, a zwrócił na niego uwagę, i słusznie, prezes Trybunału Konstytucyjnego.</u>
          <u xml:id="u-104.2" who="#PoselSprawozdawcaEugeniuszKlopotek">Małe przypomnienie. Otóż 10 grudnia 2003 r. rzecznik praw obywatelskich zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z prośbą, z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej cytowanej na wstępie ustawy, a przede wszystkim kilkoma jej rozstrzygnięciami. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 21 kwietnia 2004 r. podzielił w części uwagi, zastrzeżenia rzecznika prac obywatelskich, m.in. uchylił art. 12 ust. 1 i 6 cytowanej ustawy, jak również art. 17 ust. 1 pkt 3. Do czego sprowadzała się istota przepisu art. 12 ust. 1, a mianowicie do tego, iż w tej ustawie producenci byli zobowiązani do wprowadzenia do obrotu w każdym roku kalendarzowym biokompotentów w ilościach określonych w rozporządzeniach Rady Ministrów, które miały być wydawane co roku na podstawie ust. 6 tego samego artykułu. Natomiast w art. 17 ust. 1 pkt 3 założono przepisy karne w postaci kary grzywny za niestosowanie tego przepisu art. 12. Trybunał Konstytucyjny, tak jak wcześniej powiedziałem, podzielił zastrzeżenia rzecznika praw obywatelskich, na mocy własnego wyroku uchylił te przepisy i z dniem 12 maja 2004 r. utraciły one moc obowiązującą.</u>
          <u xml:id="u-104.3" who="#PoselSprawozdawcaEugeniuszKlopotek">Tymczasem 2 lipca 2004 r. została uchwalona ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, a jednocześnie z ustawą przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. I cóż się stało? Otóż w tych przepisach wprowadzających ustawę o swobodzie działalności gospodarczej zostały również przemycone czy zaproponowane przepisy zmieniające dotyczące innych ustaw, a mianowicie w tym konkretnym przypadku ponownie w ustawie o biokomponentach przywrócono art. 17 mówiący o karze grzywny, tyle tylko, że na tym skończono. Nie przywrócono, bo to już miałoby jakąś logiczną treść, art. 12, czyli karać, ale za co? Okazuje się, że przywróciliśmy karanie, ale nie wiadomo za co.</u>
          <u xml:id="u-104.4" who="#PoselSprawozdawcaEugeniuszKlopotek">Oczywiście i tak przywrócenie tego przepisu art. 17 było naruszeniem ostatecznego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. I słusznie prezes Trybunału Konstytucyjnego w piśmie z 14 września 2004 r. zwrócił na to uwagę i skierował to pismo do marszałka Sejmu. Marszałek Sejmu, uznając zasadność tej uwagi, skierował z kolei prośbę do Komisji Ustawodawczej, aby podjęła inicjatywę ustawodawczą, by ten ewidentny błąd i tę sprzeczność po prostu usunąć, błąd naprawić, sprzeczność usunąć. W związku z tym nasza komisja przygotowała projekt ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, odbyło się pierwsze czytanie. Podczas pierwszego czytania wszyscy członkowie komisji i komisja jako całość podzieliła stanowisko prezesa Trybunału Konstytucyjnego, nie wniesiono żadnych poprawek, również rząd podzielił to stanowisko, nie wniósł zastrzeżeń do proponowanej zmiany.</u>
          <u xml:id="u-104.5" who="#PoselSprawozdawcaEugeniuszKlopotek">W związku z tym nie pozostaje mi nic innego i tak jak na wstępie w imieniu Komisji Ustawodawczej wnoszę, aby Wysoki Sejm raczył uchwalić proponowany projekt ustawy bez poprawek. Jeśli uchwalimy, usuniemy ewidentny błąd. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-104.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-105.2" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Marcin Wnuk, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#PoselMarcinWnuk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Niniejszy projekt ustawy ma na celu usunięcie, o czym już dzisiaj była mowa, legislacyjnego błędu powstałego w tekście ustawy w związku z wejściem w życie w dniu 21 sierpnia 2004 r. przepisów ustawy o swobodzie gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#PoselMarcinWnuk">W art. 62 pkt 3 tej ustawy znalazła się treść, która jest sprzeczna z treścią orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 kwietnia 2004 r. Proponowane w projekcie ustawy zmiany spowodują, że ustawa o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych będzie bardziej czytelna i poprawna z punktu widzenia legislacyjnego. Wejście w życie niniejszej ustawy, poza skutkami prawnymi w postaci usunięcia ewidentnego błędu, nie będzie miało skutków dla sektora finansów publicznych, budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, a także w sferze społecznej.</u>
          <u xml:id="u-106.2" who="#PoselMarcinWnuk">Pamiętając atmosferę, w jakiej tworzyły się kolejne ustawy w tym zakresie dotyczące biopaliw i komponentów stosowanych w paliwach ciekłych, uznajemy, że niniejszy projekt ustawy jest ze wszech miar potrzebny, uzupełniający całokształt norm prawnych regulujących tę tak ważną dziedzinę działalności gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-106.3" who="#PoselMarcinWnuk">Posłowie Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej będą głosować za przyjęciem ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, zawarty w sejmowym druku nr 3602. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-106.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Leszek Samborski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PoselLeszekSamborski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej przychyla się do wniosków zawartych w sprawozdaniu Komisji Ustawodawczej (druk nr 3687) dotyczącym komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Wobec odrzucenia przez Trybunał Konstytucyjny art. 12 ust. 1 i 6 oraz popełnienia błędu legislacyjnego w art. 17 ust. 1 bezprzedmiotowe stają się dotychczasowe zapisy ustawy w tych artykułach w ust. 2 i ust. 7 pkt 3. Wobec tego Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska będzie głosował jak we wniosku przedstawionym przez Komisję Ustawodawczą. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-109.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Antoni Mężydło, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#PoselAntoniMezydlo">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość wobec sprawozdania Komisji Ustawodawczej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Komisyjny projekt ustawy, którą dzisiaj omawiany, ma charakter czysto formalny, legislacyjny, gdyż porządkuje tylko stan prawny po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 kwietnia 2004 r., w którym Trybunał Konstytucyjny uchylił z dniem 12 maja 2004 r. art. 12 ust. 1 i 6 oraz art. 17 ust. 1 pkt 3. Następnie przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej przywróciły z dniem 21 sierpnia 2004 r. art. 17 ust. 1 pkt 3. Niniejsza ustawa ma na celu usunięcie tego błędu legislacyjnego, gdyż tak naprawdę te przepisy nie przywróciły nic w ustawie o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych. Przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie przywróciły art. 12 ust. 1 i ust. 6, do którego odwoływał się art. 17, poza tym, dla porządku, w omawianym dzisiaj projekcie uchyla się również ust. 2 i 7 art. 12, gdyż one też odnoszą się do uchylonych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego art. 12 ust. 1 i 6. Tak naprawdę po wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który uchylił obowiązek stosowania biokomponentów w paliwach ciekłych, ta ustawa i tak właściwie nie funkcjonuje i nie ma praktycznie żadnego znaczenia.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#PoselAntoniMezydlo">Zatem jeżeli dzisiaj dla większego porządku uchylilibyśmy całą ustawę, nic by się nie stało, gdyż ona nie ma żadnego znaczenia ani dla społeczeństwa, ani dla gospodarki. Jak pisze się w uzasadnieniu do tej ustawy, nie wnosi ona nic nie tylko do finansów publicznych, budżetu państwa i samorządów lokalnych. Myślę, że trzeba wyraźnie powiedzieć i przypomnieć, czym był program biopaliw. Otóż był on jednym z głównych elementów programu gospodarczego rządu SLD, rządu Leszka Millera i Jerzego Hausnera. Po raz pierwszy projekt ten został zgłoszony w sztandarowym programie gospodarczym Jerzego Hausnera ˝Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca˝. Miał on przyczynić się do rozwoju gospodarczego, miał stworzyć wiele nowych miejsc pracy - docelowo miało to być 70 tys. miejsc. Miał on poprawić dochodowość rolników poprzez poszerzenie rynków zbytu jeśli chodzi o produkcję rolniczą w segmencie nieżywnościowym, miał chronić środowisko przez zmniejszenie wydzielania gazów cieplarnianych, miał poprawić bezpieczeństwo energetyczne kraju, zrównoważyć gospodarkę zasobami energetycznymi przez zwiększenie udziału paliw odnawialnych. Miał również zmniejszyć obciążenie bilansu w handlu zagranicznym oraz miał doprowadzić do zagospodarowania ziem odłogowanych.</u>
          <u xml:id="u-110.2" who="#PoselAntoniMezydlo">Jeśli chodzi o wyliczenia, premier Hausner pokazywał, że w sumie - przy zniesieniu pewnych obciążeń, co było związane ze zwolnieniem z podatku akcyzowego, a było to obciążenie dla budżetu państwa - korzyści z VAT, z podatku dochodowego, ze zmniejszenia zasiłku dla bezrobotnych oraz z tytułu zlikwidowania dopłat do eksportu i podatków lokalnych miały docelowo przewyższyć o pół miliarda rocznie te straty dla budżetu. Czyli miało to wychodzić na plus. I co dzisiaj mamy? Pola są nadal odłogowane, zanieczyszczenie środowiska postępuje, dziura budżetowa jest równie duża, zadłużenie kraju wzrosło przez te 3 lata, tak że właściwie nie ma co liczyć nawet na to, żeby w najbliższym czasie wejść do strefy euro.</u>
          <u xml:id="u-110.3" who="#PoselAntoniMezydlo">Pytam więc: Co się stało z programem biopaliw? Program ten legł w gruzach, tak jak cały program gospodarczy SLD, o czym zakomunikował na początku 2003 r. pan premier Hausner. Teraz trzeba zapytać, czy działania premiera Hausnera w tym wypadku poprawiały sytuację gospodarczą i społeczną naszego kraju, czy szkodziły jej. Co będzie z następnymi pomysłami pana premiera Hausnera? Czy te propozycje - dzisiaj polityczne - szkodzą, czy nie szkodzą? Czy uzdrawianie sytuacji lewej strony sceny politycznej kosztem społeczeństwa i gospodarki jest celowe? Czy jest celowe, żeby premier, który buduje, chce odnawiać scenę polityczną i działać politycznie, sprawował funkcję wicepremiera?</u>
          <u xml:id="u-110.4" who="#PoselAntoniMezydlo">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub parlamentarny oczywiście poprze komisyjny projekt ustawy bez poprawek, gdyż porządkuje on system prawny, a jest całkowicie obojętny dla rzeczywistości społeczno-politycznej kraju. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-110.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pan poseł Marek Sawicki, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PoselMarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Wysokie, prawie nieobecne już dzisiaj w Sejmie media! Polskie Stronnictwo Ludowe popiera tę nowelizację, nowelizację porządkującą, ale trochę inaczej niż poseł Mężydło. Chcę przypomnieć, że ustawa o biopaliwach nie zaczęła funkcjonować nie dlatego, że była niepotrzebna, tylko dlatego, że przeciw niej stanęła ogromna siła wielkiego koncernu i wielkiego pieniądza - siła PKN Orlen.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#PoselMarekSawicki">Chciałbym się dowiedzieć - Komisja Śledcza to wyjaśnia - ile pieniędzy ten koncern wydał na kampanię antybiopaliwową i które media przerobiły te pieniądze. Chciałbym się także dowiedzieć, dlaczego minister gospodarki i pracy do chwili obecnej nie wydał rozporządzenia w sprawie wymagań jakościowych odnośnie do estrów metylowych i etylowych, mimo że już od 9 listopada jest w tej sprawie Polska Norma, mimo że wcześniej takie normy mieli Amerykanie, miała je także Europa.</u>
          <u xml:id="u-112.2" who="#PoselMarekSawicki">Dlaczego koncern PKN Orlen, rafinujący olej rzepakowy w Trzebini, nie sprzedaje tego oleju i nie wprowadza na polski rynek, tylko sprzedaje na rynek niemiecki? Czy dlatego, że polskim samochodom i polskim silnikom, jak to wszechobecnie tłumaczyły media, szkodzą biokomponenty? Nie, nie dlatego. Dlatego, że akurat Światowa Karta Paliw, którą podpisały główne koncerny paliwowe, dopuszcza 10-procentowy dodatek estrów, bioetanolu i pozostałych biokomponentów. Ale dlatego nie wprowadza na polski rynek, bo widać wyraźnie zmowę ministra finansów, ministra gospodarki, ba, także ministra rolnictwa z tym wielkim koncernem przeciw biopaliwom.</u>
          <u xml:id="u-112.3" who="#PoselMarekSawicki">Polska zobowiązana jest dyrektywą Unii Europejskiej do tego, żeby w tym roku jeśli chodzi o dolewanie biokomponentów osiągnąć poziom 2%, a w roku 2010 - 7,5%. A co jest z naszym paliwem w Polsce? Ano to, że w 1994 r. mieliśmy już dodatek 2,4% etanolu w benzynach, a dziś spadł on poniżej 1%.</u>
          <u xml:id="u-112.4" who="#PoselMarekSawicki">Pytam: Dlaczego wielki koncern PKN Orlen od lipca ubiegłego roku nie wprowadza na polski rynek etanolu i eteru wyprodukowanego na bazie etanolu, tylko nadal szerokim strumieniem importowany jest metanol i wprowadzany jest eter metylowy? Jego stosowanie zostało zabronione już w wielu państwach Unii Europejskiej i świata, bo udowodniono, że metanol jest szkodliwy, rakotwórczy. Gdzie są media, te wspaniałe media, które martwiły się o silniki polskich samochodów czy samochodów w Polsce? Nie ma ich dzisiaj, nie martwią się o zdrowie polskich dzieci i Polaków, którzy chodzą ulicami i ciągle wdychają kancerogenny metanol. Gdzie są te media?</u>
          <u xml:id="u-112.5" who="#PoselMarekSawicki">Dalej. Jaką ma siłę, ile zapłacił PKN Orlen ministrowi rolnictwa i producentom spirytusu, którzy w pewnym momencie wsparli ten wielki koncern, aby tego etanolu do paliw nie dolewać? Chcę zapytać także, jak to się dzieje, że jest rozwiązanie finansowe, jest ulga ministra finansów jeśli chodzi o stosowanie dodatków biokomponentowych do paliw, polegająca na tym, że do 1 litra wlanego biokomponentu w ramach normy między 2 a 5% stosowana jest ulga 1,5 zł, a koncerny nie chcą tego stosować? A jeśli stosujemy tego biokomponentu w wysokości od 5 do 10%, to ta ulga wynosi 1,80 zł.</u>
          <u xml:id="u-112.6" who="#PoselMarekSawicki">Nie ma w Niemczech 10-procentowego paliwa z dodatkiem biokomponentów? Są wyznaczone do tego dystrybutory. A w Polsce nie można tego robić? Otóż nie można. W Polsce nie można tego robić, bo powszechnie znana jest zła jakość polskich paliw, nadużycia na rynku polskich paliw i wiemy, że gdyby wprowadzono do polskich paliw spirytus, to paliwa te podlegałyby szczególnemu nadzorowi podatkowemu, podwójnej kontroli. Wtedy skończyłoby się przekręcanie, oszukiwanie budżetu państwa, wtedy skończyłoby się chrzczenie paliwa, skończyłoby się udawanie i kupowanie mediów, by mówiły, że biokomponenty w paliwach szkodzą.</u>
          <u xml:id="u-112.7" who="#PoselMarekSawicki">Już kończę.</u>
          <u xml:id="u-112.8" who="#PoselMarekSawicki">Na jeszcze jedno chcę zwrócić uwagę, panie marszałku. Jak to się stało, że Trybunał, uzasadniając swoją decyzję uchylającą obowiązek dolewania biokomponentów, nie powoływał się na przepisy konstytucyjne Rzeczypospolitej, a przede wszystkim na Unię Europejską i ograniczenie dostępu tamtych producentów paliw na rynek polski. A w styczniu tego roku na konferencji w Grazu ministrowie Austrii, Anglii, zapowiadali, że w swoich państwach wprowadzą obowiązek dolewania, po to by społeczeństwo było zdrowsze, także po to, by gospodarka mogła się lepiej rozwijać. Zulu Gula by powiedział: Polska to piękny kraj. 2,5 mln ha odłogów. Gorzelnie się rozwalają, bo nie komu od nich kupić spirytusu po 1,60 zł. Minister finansów płaci PKN-owi i innym producentom paliw 1,50 zł, 1,80 zł, 2,20 zł do litra, a oni nie chcą tego stosować.</u>
          <u xml:id="u-112.9" who="#PoselMarekSawicki">Na czym więc to polega? Na tym, że spirytus dolewany do paliw jest kontrolerem ich jakości. Do paliwa złej jakości, do kancerogennych rozpuszczalników spirytusu dolać nie można. I to jest oczywista prawda o tym, dlaczego w Polsce nie ma biopaliw, panie pośle. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-112.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-113.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Czesław Pogoda, Socjaldemokracja Polska.</u>
          <u xml:id="u-113.2" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PoselCzeslawPogoda">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Z dużą uwagą wysłuchaliśmy wystąpienia mojego przedmówcy, który jest bezspornie dużym autorytetem w tej kwestii i trudno się z nim nie zgodzić. Nie ma przedstawicieli mediów na galerii, ale myślę, że tak się stało, iż to akurat media nas ˝rozjechały˝ w całym tym procesie legislacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#PoselMarekSawicki">(Pytanie, za ile.)</u>
          <u xml:id="u-114.2" who="#PoselCzeslawPogoda">Panie pośle, pan zadaje takie pytanie, a ja myślę, że w swoich pracach Komisja Śledcza również powinna się temu wątkowi przyjrzeć. Ta rzeczywiście w tym czasie zmasowana akcja wywarła wielką presję na naszą pracę w Wysokiej Izbie, jak również na zachowania tych, którzy ewentualnie z biopaliw czy biokomponentów w paliwach mieliby korzystać.</u>
          <u xml:id="u-114.3" who="#PoselCzeslawPogoda">W trakcie naszej debaty, jeśli chodzi o to, co było rok, półtora roku czy dwa lata temu, w sposób namacalny mógłbym udowodnić, ile w tym czasie wjechało do Polski z terenu Republiki Czeskiej paliw produkowanych w systemie biopaliw ciekłych czy paliw z biokomponentami. Oczywiście była to wielka zorganizowana działalność sfery interesów. Nie mówię, żeby w Polsce nie robić interesów, z tym że dobrze by było, żebyśmy robili interesy na bazie własnego przemysłu, własnej produkcji rolnej, opierając się na naszych pomysłach technologicznych, i żebyśmy ten produkt sprzedawali w Polsce, a nie ściągali go z zewnątrz.</u>
          <u xml:id="u-114.4" who="#PoselCzeslawPogoda">Mój klub, Socjaldemokracja Polska, oczywiście będzie głosował za usunięciem tego legislacyjnego błędu. Niemniej jednak trzeba się zgodzić z tym, że ustawa ta może nawet nie jest warta kartki papieru. Dziękuję serdecznie.</u>
          <u xml:id="u-114.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Maria Zbyrowska, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PoselMariaZbyrowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej pragnę wyrazić nasze stanowisko wobec projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (druki nr 3602 i 3687).</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#PoselMariaZbyrowska">Celem tej ustawy jest usunięcie błędów legislacyjnych powstałych w tekście wzmiankowanej ustawy w związku z wejściem w życie w dniu 21 sierpnia 2004 r. przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jest to konieczne ze względu na ich sprzeczność z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 kwietnia 2004 r., który uznał, iż część zapisów ustawy o biokomponentach jest niezgodna z art. 20 i 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-116.2" who="#PoselMariaZbyrowska">Jako że konieczność zawarowania w ustawie powyższych zmian wynika z zasad techniki prawodawczej, nasz klub popiera uchylenie wskazywanych przez projektodawców przepisów ustawy w taki sposób, aby zachować ciągłość ich nieobowiązywania, począwszy od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Opowiadamy się za takim rozwiązaniem w związku z tym, że orzeczenie to wymaga uchylenia art. 12 ust. 2 i 7 ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Jak bowiem wiemy, wspomniane przepisy odnoszą się właśnie do przepisów już nieobowiązujących, gdyż uchylił je wyrok Trybunału Konstytucyjnego.</u>
          <u xml:id="u-116.3" who="#PoselMariaZbyrowska">Biorąc pod uwagę, że ustawa w proponowanej postaci wypełnia luki prawne, które dotychczas uniemożliwiały wejście w życie ustawy o biopaliwach i blokowały polskim producentom rolnym możliwości korzystania z jej dobrodziejstwa, Klub Parlamentarny Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej popiera tę ustawę i wnosi o przekazanie jej do dalszych prac w Komisji Ustawodawczej. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-116.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#WicemarszalekDonaldTusk">Pani poseł Halina Murias, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#PoselHalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin mam zaszczyt przedstawić stanowisko do projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych (druki nr 3602 i 3687). Jak pamiętamy, ustawa o biopaliwach po wielkich trudach została uchwalona i weszła w życie w 2003 r. Analizy wskazywały na to, że wejście w życie ustawy spowoduje utworzenie kilkudziesięciu tysięcy nowych miejsc pracy w obszarze rolnictwa i jego otoczeniu, poprawę dochodów rolników oraz poszerzenie rynków zbytu na produkty rolnicze nieżywnościowe, ochronę środowiska naturalnego, zagospodarowanie ok. 2 mln ha odłogów, a także będzie miało wpływ na bezpieczeństwo energetyczne państwa. Takie założenia mogłyby się zrealizować tylko przy dobrej woli rządu, a także Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#PoselHalinaMurias">W czasie, kiedy pracowaliśmy nad tą ustawą, zajmowałam się tym w imieniu klubu Ligi Polskich Rodzin i duży nacisk kładłam wówczas na to, aby ustawa służyła przede wszystkim polskiej wsi, polskiemu rolnikowi, polskim przetwórcom i wytwórcom. Nie było w tej sprawie przychylności ani rządu, ani większości Sejmu. Obecnie obserwujemy, że w związku z tworzeniem się rynku biopaliw w Europie i na świecie tworzą się nowe miejsca pracy za granicą. Pytanie: Dlaczego nie robi się tego u nas? Dlaczego u nas nie zagospodarowuje się ziemi?</u>
          <u xml:id="u-118.2" who="#PoselHalinaMurias">Są nawet wątpliwości, czy ministerstwo wywiązało się z obowiązku wydania rozporządzeń. Mówił już o tym pan poseł Sawicki. Niedawno Krajowy Związek Producentów Spirytusu i Technologów Gorzelnictwa we Wrocławiu sygnalizował, że Ministerstwo Gospodarki nie wydało rozporządzenia dotyczącego określenia wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych. Ludzie ci piszą, że znów marnuje się możliwości dania pracy i zarobku tysiącom naszych rodaków, marnuje się szansę korzystania przez nas z paliwa tańszego i czystszego. Przedstawiciele tego krajowego związku piszą, że paliwo, które obecnie produkują, muszą sprzedawać do Niemiec.</u>
          <u xml:id="u-118.3" who="#PoselHalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jak to jest, że inne państwa na biopaliwach chcą zarobić, wykorzystują energię z odnawialnych źródeł energii, a my - jak wskazują ci związkowcy - nie potrafimy nawet tego, co umie dziecko: powielić od innych? W tym miejscu pytam pana ministra: Czy nadal występuje blokowanie możliwości produkcji biopaliw innym podmiotom, spoza przemysłu rafineryjnego? Bardzo proszę na to pytanie odpowiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-118.4" who="#PoselHalinaMurias">Następna kwestia, którą chcę poruszyć, dotyczy już samego projektu ustawy. Komisja proponuje, aby obecną nowelizacją dopełnić formalności związanych z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Z uzasadnienia rządowego wynika, że projekt ustawy ma na celu usunięcie legislacyjnego błędu powstałego w tekście ustawy w związku z wejściem w życie w dniu 21 sierpnia 2004 r. przepisów ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. Ustawa ta nadała nowe brzmienie art. 17 ust. 1 ustawy o biokomponentach. Jak projektodawca podaje, jest to w sprzeczności z treścią orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Nie będę odnosić się do tych szczegółów, ponieważ przed chwilą już panowie posłowie na ten temat mówili, a nie będziemy podważać i komentować orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego ani też zasad techniki prawodawczej, do której odwołują się wnioskodawcy projektu.</u>
          <u xml:id="u-118.5" who="#PoselHalinaMurias">Chcę natomiast skupić się jeszcze nad inną kwestią. Według nas jest to kwestia najważniejsza w odniesieniu do tego projektu ustawy. Sprawa dotyczy okresu przejściowego dla polskich producentów rzepaku i roślin oleistych. Przypomnę o tym, że kiedy pracowaliśmy nad projektem ustawy o biopaliwach, kilkakrotnie wnosiłam w imieniu klubu Ligi Polskich Rodzin poprawki zmierzające do tego, aby biokomponenty mogły być produkowane wyłącznie z polskich surowców; oczywiście poza sytuacją uniemożliwiającą to, kiedy byłaby np. klęska urodzajowa czy inna. Nasze poprawki odrzucano już na posiedzeniu komisji. Mówię: kilkakrotnie, dlatego że pamiętamy, że było kilka projektów ustawy dotyczącej biopaliw. Następnie w kwietniu ubiegłego roku grupa senatorów wniosła projekt ustawy nowelizujący ustawę o biopaliwach zmierzający w zapisach do tego, aby do 2013 r....</u>
          <u xml:id="u-118.6" who="#PoselHalinaMurias">Panie marszałku, bardzo proszę pozwolić mi mówić jeszcze chwilę.</u>
          <u xml:id="u-118.7" who="#PoselHalinaMurias">...polscy rolnicy mieli okres ochronny, aby do tego czasu wytwarzanie biopaliwa odbywało się wyłącznie z polskich biokomponentów. Ten projekt senatorów przeszedł pewien etap ścieżki legislacyjnej, nawet długi, bo w Senacie został pozytywnie przegłosowany i przez Komisję Ustawodawczą w Sejmie 16 czerwca 2004 r. został dopuszczony do dalszych prac. I dopiero w Komisji Nadzwyczajnej do spraw programu ˝Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca˝ - której nazwa brzmi szumnie, a komisja jest pod kierownictwem pani poseł Janik z SLD - projekt upadł.</u>
          <u xml:id="u-118.8" who="#PoselHalinaMurias">Dzisiaj, mając okazję nowelizacji ustawy o biopaliwach, chcę ponownie w imieniu klubu Ligi Polskich Rodzin złożyć poprawki do projektu idące w tym samym kierunku, czyli uchwalenia okresu ochronnego dla polskich rolników. Za chwilę złożę stosowne poprawki na ręce pana marszałka. Myślę, że Wysoka Izba powinna argumentację dotyczącą wniesionych poprawek przyjąć i poprzeć je. Moje uzasadnienie jest następujące. Otóż Parlament Europejski przyjął zmiany we Wspólnej Polityce Rolnej tuż przed wejściem Polski do Unii Europejskiej. Parlament Unii Europejskiej skorzystał z art. 23 traktatu akcesyjnego, w którym jest zawarte, że Rada Unii Euroepejskiej może jednostronnie podejmować zmiany w polityce rolnej. Ale uważamy, że Parlament Europejski wykorzystał to bezpodstawnie i podstępnie na niekorzyść Polski. Nawiasem mówiąc, Liga Polskich Rodzin ostrzegała rząd przed podpisaniem traktatu akcesyjnego o tym, że istnieje duże niebezpieczeństwo wynikające z tego artykułu. Rząd ignorował wówczas ostrzeżenia. Teraz wiadomo jest, że mieliśmy rację. Już się stało. Unia wykorzystała ten zapis. Polska za to płaci. Jeszcze przed 1 maja 2004 r., czyli przed wejściem Polski do Unii Europejskiej, a już po podpisaniu traktatu akcesyjnego, Parlament Europejski w marcu 2004 r. przyjął zmianę Wspólnej Polityki Rolnej jeszcze bardziej na niekorzyść Polski. Otóż wprowadził dopłaty do rzepaku i roślin oleistych energetycznych dla rolników, ale - uwaga - z korzyścią dla państw ˝piętnastki˝. To rolnicy starej Unii do roku 2013 będą otrzymywać dofinansowanie wystarczające do tego, aby byli konkurencyjni w stosunku do polskich rolników. A więc polscy rolnicy zostali znowu wyrzuceni za burtę. Dla polskich rolników nie ma okresu ochronnego. Powstała więc bardzo duża strukturalna nierówność w traktowaniu rolników polskich w stosunku do rolników państw ˝piętnastki˝. W tym układzie polscy rolnicy nie mają żadnych szans na opłacalność produkcji i sprzedaż swoich surowców, w tym przypadku energetycznych, pomimo iż biopaliwa w Polsce będą produkowane i sprzedawane.</u>
          <u xml:id="u-118.9" who="#PoselHalinaMurias">Regulacja ta nie była objęta postanowieniami traktatowymi i nie ma konsekwencji jej wprowadzenia w okresie przejściowym. W związku z tym nie należy się godzić z takim podejściem Unii Europejskiej i gorszym traktowaniem polskich rolników, należy podjąć działania. Chciałabym zapytać w tym miejscu pana ministra, który reprezentuje w tej kwestii rząd: Czy rząd wystąpił w tej sprawie do właściwego trybunału europejskiego? Ale jeżeli nawet wystąpił, to zdaję sobie sprawę z tego, że droga będzie długa i że pomimo tego musimy podjąć jakieś działania. Postępowania w sądach trwają długo, a do tego czasu polscy rolnicy mogliby już znaleźć się w o wiele gorszej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Kazimierz Michał Ujazdowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Pani poseł, bardzo proszę o powolne kończenie, bo jest przekroczenie limitu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PoselHalinaMurias">Bardzo dziękuję. Zaraz kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#PoselHalinaMurias">Niezależnie od tego powinniśmy podjąć działania legislacyjne w celu załatwienia tego problemu, gdyż na dzień dzisiejszy w Polsce z punktu widzenia czysto ekonomicznego produkcja rzepaku i roślin energetycznych jest nieopłacalna. Konsekwencją tego jest zwiększenie się bezrobocia oraz związanej z nim nędzy na obszarach rolnych w Polsce, gdzie była jakaś nadzieja na zaradzenie biedzie dzięki uprawie rzepaku lub innych roślin oleistych. Przyjęcie poprawki Ligi Polskich Rodzin wychodzi naprzeciw oczekiwaniom wielu rolników, zapobiega negatywnym konsekwencjom dla polskiego rolnictwa wynikającym ze zmiany polityki rolnej. Przyjęcie tej poprawki spowoduje...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Bardzo proszę o zakończenie wystąpienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PoselHalinaMurias">Zaraz kończę, panie marszałku, jeszcze moment.</u>
          <u xml:id="u-123.1" who="#PoselHalinaMurias">Bardzo dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-123.2" who="#PoselHalinaMurias">Przyjęcie tej poprawki spowoduje pozytywne skutki dla polskiego społeczeństwa i polskiego budżetu. Pozwolę sobie uzmysłowić tylko jeszcze jedną rzecz, panie marszałku - sprawa ta była podnoszona również w Senacie - że zwłaszcza Niemcy, nasi zachodni sąsiedzi, szykują się w tej chwili do ekspansji na tereny polskie ze swoimi surowcami energetycznymi i biopaliwami. Z tego, co mi wiadomo, nawet obniżyli podatki od biokomponentów w Niemczech.</u>
          <u xml:id="u-123.3" who="#PoselHalinaMurias">Konkludując, chcę poinformować, że składam poprawki w imieniu klubu Ligi Polskich Rodzin. Mają one na celu złagodzenie skutków zmian wprowadzonych przez Parlament Europejski. Uważamy, że tylko trochę dobrej woli Sejmu w zakresie dostrzeżenia potrzeby pomocy naszym rolnikom, zadbania o sprawy interesu narodowego może poprawić sytuację wielu ludzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PoselHalinaMurias">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-126.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu ustawy...</u>
          <u xml:id="u-126.3" who="#PoselMarekSawicki">(Jeszcze sprawozdawca...)</u>
          <u xml:id="u-126.4" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Pan poseł sprawozdawca chce jednak zabrać głos.</u>
          <u xml:id="u-126.5" who="#PoselEugeniuszKlopotek">(Koniecznie.)</u>
          <u xml:id="u-126.6" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PoselEugeniuszKlopotek">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#PoselEugeniuszKlopotek">Chciałbym jednak odnieść się przynajmniej do dwóch kwestii, które zostały w trakcie debaty podniesione. Bardzo serdecznie dziękuję wszystkim klubom parlamentarnym za poparcie komisyjnego projektu ustawy. Niczego innego się nie spodziewałem, bo ten ewidentny błąd legislacyjny trzeba usunąć. Natomiast są dwie kwestie, do których chciałbym na moment nawiązać.</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#PoselEugeniuszKlopotek">Po pierwsze, pan poseł Antoni Mężydło, reprezentujący klub PiS-u, po części ma trochę racji, że po wyroku Trybunału Konstytucyjnego ważny cel społeczno-gospodarczy, który był uwzględniony w tej ustawie, niestety nie został osiągnięty. Natomiast jako członek Komisji Ustawodawczej daleki byłbym od tego, by twierdzić, że tak naprawdę cała ustawa jest do wyrzucenia, ponieważ ona jednak pewne inne kwestie reguluje, chociażby sprawę wytwarzania, magazynowania, umów kontraktacyjnych, dostaw, produkcji i obrotu biopaliwami, przewiduje kary pieniężne, jak również wprowadza pewne zmiany w innych ustawach.</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#PoselEugeniuszKlopotek">Mam prośbę i uwagę do pani poseł Haliny Murias z Ligi Polskich Rodzin. Pani poseł, proszę się nie gniewać, reprezentuję Komisję Ustawodawczą, do naszego zakresu pracy nie należy przygotowywanie czy akceptowanie poprawek merytorycznych, zmierzających do zmiany istoty danego przepisu prawnego. Najprawdopodobniej ta poprawka złożona na ręce pana marszałka trafi do Komisji Ustawodawczej, ale wszystko na to wskazuje, że tę poprawkę komisja będzie rekomendowała: ˝odrzucić˝, jako Komisja Ustawodawcza. I proszę tego nie potraktować tak, że Komisja Ustawodawcza nie potwierdza słuszności tego, o czym pani mówiła. Szkoda tylko jednak, że dużo, dużo wcześniej wasz klub takiej poprawki nie złożył do merytorycznej komisji sejmowej, jaką jest Komisja Nadzwyczajna do spraw pakietu ˝Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca˝, bo ona chyba to prowadzi. I mam taką prośbę do pani poseł, aby wasz klub przygotował projekt nowelizacji tej ustawy, a być może jeszcze zdążymy przy akceptacji pana marszałka, dobrej woli pana marszałka, rozpocząć procedowanie i na pewno po pierwszym czytaniu, gdyby taki projekt nie został odrzucony, byłby on skierowany do merytorycznej komisji. Natomiast sama poprawka niestety najprawdopodobniej w Komisji Ustawodawczej nie uzyska akceptacji, bo nie jest rolą Komisji Ustawodawczej rozpatrywać zasadne merytorycznie poprawki.</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#PoselEugeniuszKlopotek">I tylko tyle chciałbym powiedzieć, przepraszając panią poseł za kilka tych uwag przedstawionych w dobrej wierze, podkreślam raz jeszcze, a panu marszałkowi dziękując za umożliwienie mi zabrania głosu.</u>
          <u xml:id="u-127.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-128.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu ustawy poprawki, proponuję, aby Sejm ponownie skierował projekt do Komisji Ustawodawczej w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-128.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-128.4" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-128.5" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 24. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich o poselskim projekcie uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (druki nr 2784 i 3682).</u>
          <u xml:id="u-128.6" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji panią poseł Danutę Ciborowską.</u>
          <u xml:id="u-128.7" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie i Panowie Posłowie...</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#PoselEugeniuszKlopotek">(Mikrofon nie działa)</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">A to nie wiem, z jakiego powodu. Już działa. Widzicie państwo, już jest tak późno, że mikrofony przestają działać.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">W imieniu Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie o poselskim projekcie uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (druk sejmowy nr 3682).</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">W druku sprawozdania, szanowni państwo, uchwała składa się z dwóch artykułów. Dotyczy zmiany w art. 18 regulaminu, a dokładniej w art. 18 w ust. 1 po pkt 19 jest propozycja dodania pkt 19a w brzmieniu: ˝równego statusu kobiet i mężczyzn˝, a to oznacza, że przyjmując ten zapis i przyjmując tę uchwałę, Wysoka Izba wyrazi zgodę na powołanie w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej Komisji Równego Statutu Kobiet i Mężczyzn.</u>
          <u xml:id="u-129.5" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">W pkt 2 art. 1 zostały zapisane zadania i sprawy, które będą rozpatrywane przez tę komisję, jeżeli taka oczywiście będzie wola Wysokiej Izby.</u>
          <u xml:id="u-129.6" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Art. 2 nowelizacji regulaminu to jest zapis o wdrożeniu w życie uchwały i mówi się w nim, że jest to 14 dni od dnia ogłoszenia.</u>
          <u xml:id="u-129.7" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podstawą dzisiejszej debaty i sprawozdania, które mam zaszczyt przedstawić, jest druk sejmowy nr 2784, złożony do laski marszałkowskiej i datowany 2 kwietnia 2004 r., a więc jeszcze tylko niecały miesiąc i będzie to rok od momentu, kiedy ten druk został złożony.</u>
          <u xml:id="u-129.8" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Pozwolę sobie na przypomnienie kilku spraw, wszak pierwsze czytanie tego projektu odbyło się w Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, następnie komisja regulaminowa skierowała wymieniony przeze mnie projekt uchwały do podkomisji, podkomisja pracowała na swoich merytorycznych posiedzeniach, następnie sprawozdanie podkomisji zostało rozpatrzone przez komisję regulaminową i dzisiaj debatujemy w Wysokiej Izbie.</u>
          <u xml:id="u-129.9" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">W uzasadnieniu tej propozycji czytamy m.in.: Poselski wniosek o powołanie stałej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn wynika z potrzeby stworzenia dodatkowych gwarancji dla realizacji konstytucyjnej zasady równych praw obu płci oraz ratyfikowanych konwencji i umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw kobiet, a także z konieczności dostosowywania polskiego ustawodawstwa do wymogów Unii Europejskiej w zakresie polityki równościowej.</u>
          <u xml:id="u-129.10" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Przestrzeganie zasady równych praw kobiet i mężczyzn zawartych w art. 33 Konstytucji RP napotyka w naszym kraju liczne bariery wynikające z uwarunkowań historycznych, kulturowych, obyczajowych, społecznych oraz prawnych.</u>
          <u xml:id="u-129.11" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Komisja Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn spełniałaby kontrolną funkcję w zakresie przestrzegania, zgodnie z konstytucją, równych praw obu płci w procesie legislacyjnym. Spełniałaby także funkcję kontrolną w stosunku do rządu zobowiązanego zgodnie z ratyfikowanymi konwencjami i traktatami do ochrony praw kobiet i stosowania praktyk równościowych. Należy także podkreślić, iż polityka równego traktowania i równości szans kobiet i mężczyzn stanowi jeden z priorytetów polityki społecznej w Europie i w Unii Europejskiej, której członkami jesteśmy. Wkrótce będzie rok naszego członkostwa.</u>
          <u xml:id="u-129.12" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Komisja Regulaminowa i Spraw Poselskich, przedtem podkomisja, dzięki pomocy ekspertów, proszę państwa, dysponowała bardzo szerokimi materiałami i opracowaniami, zarówno polskimi, jak i rangi światowej. To były dokumenty z Unii Europejskiej, z Parlamentu Europejskiego, z Organizacji Narodów Zjednoczonych. Badania prowadzono na ten temat w bardzo wielu krajach. Nie od rzeczy też będzie powiedzenie przeze mnie, że szczególną rolę odegrało Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, bo wszelkie informacje dotyczące rozwiązań tego typu były w sposób niezwykle rzetelny przygotowywane i przedstawiane na posiedzeniach zarówno podkomisji, jak i komisji.</u>
          <u xml:id="u-129.13" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Dyskusja zarówno w podkomisji, panie marszałku, Wysoka Izbo, jak też w komisji była niezwykle owocna, by nie powiedzieć, że miejscami bardzo emocjonująca, ale takiż to temat, który potrafi wzbudzić emocje. Powiem, że na posiedzeniu komisji został także postawiony wniosek, by odrzucić ten projekt, a głosy były naprawdę bardzo różne. Posłowie z komisji regulaminowej zobowiązali mnie do tego, bym przynajmniej kilka głosów w dyskusji tutaj Wysokiej Izbie przedstawiła. Proszę pozwolić, że niektóre bardzo charakterystyczne głosy w tej kwestii Wysokiej Izbie przedstawię.</u>
          <u xml:id="u-129.14" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">I tak, jeden z posłów stwierdził: Stawiam wniosek, by odrzucić ten projekt. Uważam, że Komisja Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn jest niepotrzebna. Konstytucja gwarantuje równość wobec prawa każdego obywatela i nie można robić wyróżników ze względu na płeć. Nie uważam, żeby w Sejmie panie posłanki były dyskryminowane na rzecz panów posłów. Dlatego uważam, że z punktu widzenia ideologicznego nie można powrócić do zasady z lat 50. -˝kobiety na traktor˝. Jest to niepoważne. Jest on szkodliwy i ma charakter czysto ideologiczny, w związku z kampanią wyborczą.</u>
          <u xml:id="u-129.15" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Przypomnę, że druk nosi datę 2 kwietnia 2004 r., a więc prawie rok temu, kiedy o wyborach jeszcze, tak prawdę mówiąc, właściwie nikt z nas nie myślał.</u>
          <u xml:id="u-129.16" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Inny głos, bardzo charakterystyczny głos, bo powtarzający się, jednej z pań posłanek, cytuję: Kiedy odbywa się dyskusja o równym statusie kobiet i mężczyzn, to zawsze my, kobiety czujemy się tak, jakbyśmy coś zawiniły. Nie wiem, dlaczego tak jest. Natomiast mężczyźni odnoszą się krytycznie do inicjatywy kobiet, a przecież tytuł uchwały jest jednoznaczny, dotyczy równego statusu kobiet i mężczyzn. I myślę, że zmiana mentalności, podejścia do sprawy, patrzenie na sprawę pod kątem równościowym, a nie jakichś szczególnych praw dla kobiet, prowadzić będzie do większego zrozumienia konieczności funkcjonowania tego organu. Przecież my nie żądamy dla siebie czegoś więcej, a z tytułu wynika, że są obszary życia społecznego, w których mężczyźni są też traktowani w nierówny sposób.</u>
          <u xml:id="u-129.17" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">I jeszcze jeden głos, który uznałam za bardziej charakterystyczny: ˝Nie jestem zwolennikiem ani przeciwnikiem powoływania tej komisji. Miałem szansę uczestniczyć w podkomisji, która pracowała nad projektem uchwały w sprawie równego statusu kobiet i mężczyzn. Z pracy w podkomisji mam doświadczenie, że to właśnie mężczyźni są często poszkodowani, np. w kwestii przypisywania sobie emerytury w przypadku śmierci jednego z małżonków kobieta ma taką możliwość, a mężczyzna nie. A dzisiaj kobiety zarabiają często więcej niż mężczyźni, a więc i emerytury mogą mieć większe.˝</u>
          <u xml:id="u-129.18" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Inna kwestia dotyczyła, proszę państwa, daty wejścia w życie projektu uchwały. Jeden z kolegów posłów członków komisji regulaminowej zwrócił uwagę na to, czy nie lepiej byłoby, zamiast daty wejścia w życie: po upływie 14 dni od dnia uchwalenia, wpisać po prostu: od nowej kadencji. Otóż nie jest to możliwe z bardzo prostej przyczyny - Sejm kolejnej kadencji ustala swoją decyzją ilość komisji, skład komisji, wielkość komisji, a więc cokolwiek byśmy w tym parlamencie uchwalili, co dotyczyłoby nowego parlamentu, i tak nie będzie to miało żadnego znaczenia. A przy tym sprawa, o której dzisiaj debatujemy i którą państwu jako sprawozdawca przedstawiam, nie staje po raz pierwszy w Wysokiej Izbie. W 1999 r. stawała w Wysokiej Izbie, na początku, o ile pamiętam, tej kadencji i teraz ponownie. Niestety ta problematyka nie miała szczęścia i Wysoka Izba nie przyjęła projektów, które poruszały ten temat.</u>
          <u xml:id="u-129.19" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">I na koniec w odniesieniu do poruszanych przeze mnie kwestii, by oddać rzeczywiście przebieg dyskusji, jaka miała miejsce w komisji, jeszcze jeden głos, który zachęca do spojrzenia na to zagadnienie bez emocji, do podejścia prawie naukowego, do tego, by prześledzić tę kwestię, poczytać o argumentach - dlaczego mówi się o dyskryminacji pośredniej, bezpośredniej, dlaczego próbuje się ustalić limity dla kobiet przy różnych wyborach, dlaczego robią to partie i państwa. I nie chodzi tu o to, że to robią, tylko dlaczego to robią. A więc warto się z tym zapoznać, a szczególnie z opracowaniami, które w sprawach równościowych przedstawia Organizacja Narodów Zjednoczonych.</u>
          <u xml:id="u-129.20" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Komisja Regulaminowa i Spraw Poselskich w wyniku głosowania - 8 głosów za, 5 głosów przeciwnych, 1 głos wstrzymujący się - przyjęła projekt uchwały i rekomenduje Wysokiej Izbie przyjęcie tegoż projektu.</u>
          <u xml:id="u-129.21" who="#PoselSprawozdawcaDanutaCiborowska">Na koniec swojego wystąpienia chcę zaznaczyć, że państwo posłowie członkowie komisji regulaminowej, którzy głosowali przeciwko tej propozycji, prosili, bym powiedziała, co niniejszym czynię, że wprawdzie głosowali przeciwko, ale są także przeciw dyskryminacji kobiet i są za przestrzeganiem konstytucyjnej zasady równości kobiet i mężczyzn. To jest niezwykle ważne, bo często w tej kwestii czynione są uproszczenia. I myślę, że nic się złego nie stanie, a wręcz przeciwnie, na pewno stanie się dużo dobrego, jeżeli Wysoka Izba podzieli pogląd komisji regulaminowej w tej kwestii, o co w jej imieniu proszę. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-129.22" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-130.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-130.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę o zabranie głosu panią poseł Teresę Jasztal, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PoselTeresaJasztal">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-131.1" who="#PoselTeresaJasztal">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozpatrywany dzisiaj przez Wysoką Izbę poselski projekt uchwały w sprawie zmiany regulaminu Sejmu dotyczy oczywiście powołania sejmowej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. I, tak jak powiedziała pani poseł sprawozdawca, nie jest to pierwsza inicjatywa. Otóż w 1999 r. posłowie i posłanki Sojuszu Lewicy Demokratycznej, Polskiego Stronnictwa Ludowego i Unii Wolności wnieśli stosowny projekt uchwały. Niestety zabrakło właściwie jednego głosu do jego uchwalenia. Z kolejną inicjatywą w 2000 r. wystąpili parlamentarzyści Unii Wolności. Ten projekt jednak nie doczekał się rozpatrzenia. Kiedy się czyta uzasadnienia tych uchwał, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że są one tożsame. Wszystkie podkreślają, że mimo zapisów konstytucyjnych konieczne jest ustanowienie dodatkowych gwarancji przestrzegania konstytucyjnej zasady równości praw kobiet i mężczyzn. Wszystkie uzasadnienia upatrują w komisji organu Sejmu, który będzie pełnił funkcję inspirującą i kontrolną w stosunku do rządu zobowiązanego do realizacji ratyfikowanych przez Polskę międzynarodowych konwencji. Wskazują również na istnienie podobnych komisji w parlamentach świata i Europy.</u>
          <u xml:id="u-131.2" who="#PoselTeresaJasztal">Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Międzynarodowa społeczność już dawno dostrzegła, że we wszystkich społeczeństwach w mniejszym lub większym stopniu kobiety należą do grup szczególnie upośledzonych. W 1997 r. pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych została przyjęta Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet. Tę konwencję ratyfikowała Polska. Ta konwencja zobowiązuje rządy do przeciwdziałania nierównościom ze względu na płeć we wszystkich sferach życia, zarówno publicznego, jak i prywatnego. Nałożyła również obowiązek sporządzania cyklicznych raportów z wdrażania zawartych w tej konwencji postanowień. Niestety Polska się z tego zobowiązania nie wywiązuje. Ale kto o tym wie? Kto monitoruje działalność rządu w sprawach polityki równościowej?</u>
          <u xml:id="u-131.3" who="#PoselTeresaJasztal">W tym roku mija 10 lat od konferencji pekińskiej. I znowu dokumenty tzw. Platformy Pekińskiej rząd polski przyjął bez uwag. W tym roku pewnie będziemy składali sprawozdanie z realizacji postanowień w niej zawartych. Trzeba się będzie wytłumaczyć przed społecznością międzynarodową.</u>
          <u xml:id="u-131.4" who="#PoselTeresaJasztal">Wysoka Izbo! Od pierwszej próby powołania Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn minęło prawie 6 lat. Wiele się w polskim prawodawstwie zmieniło również dzięki rosnącemu przekonaniu, że osiągnięcie równości przyczyni się do znacznej wolności, wzmocni demokrację, ale także w wyniku starań o przyjęcie Polski do Unii Europejskiej. To właśnie w znowelizowanym Kodeksie pracy znalazły się dyrektywy unijne. Dzisiaj Polska jest pełnoprawnym członkiem Unii, a jednym z jej politycznych priorytetów jest zrównoważone promowanie równości płci, zmierzające do doprowadzenia do zbalansowanego udziału kobiet i mężczyzn we wszystkich dziedzinach życia i w każdym procesie podejmowania decyzji. Kraje Wspólnoty Europejskiej już w latach 70. podjęły działania na rzecz zagwarantowania równych szans kobietom i mężczyznom. Oprócz ustawodawstwa równościowego, o które tak trudno w Polsce, powołano organy odpowiedzialne za promowanie i realizację równych szans. Organy te są usytuowane zarówno w ramach struktur rządowych, jak i parlamentarnych krajów Unii Europejskiej, a także w Parlamencie Europejskim. Są to instytucjonalne rozwiązania, których w Polsce wciąż brakuje.</u>
          <u xml:id="u-131.5" who="#PoselTeresaJasztal">Równość kobiet i mężczyzn to fundamentalna wartość i zasada przyjęta przez wszystkie państwa członkowskie Unii, a więc także przez Polskę. W Polsce, mimo wielu korzystnych zmian dotyczących zrozumienia, że społeczeństwo składa się z kobiet i mężczyzn i że to kobiety i mężczyźni muszą móc określać sposób, w jaki społeczeństwo, w którym żyją, ma być zorganizowane i prowadzone we wspólnym interesie, wciąż się jednak utrzymują szkodliwe stereotypy podziału ról społecznych, wciąż wielu polityków odmawia kobietom prawa do decydowania o własnym życiu, do udziału w życiu publicznym i do pełnej realizacji kariery zawodowej. Wciąż jest jeszcze bardzo wiele do zrobienia w zakresie nierówności na rynku pracy, nierówności w płacy za taką samą pracę, nierówności w awansowaniu, przemocy w rodzinie. W polskim parlamencie nie przewidziano monitorowania problematyki równego statusu kobiet i mężczyzn. Nie robi tego również rząd. Robią to organizacje pozarządowe i zdecydowanie więcej w tym zakresie robią ośrodki międzynarodowe.</u>
          <u xml:id="u-131.6" who="#PoselTeresaJasztal">Ja już kończę, panie marszałku. 5 minut to krótko.</u>
          <u xml:id="u-131.7" who="#PoselTeresaJasztal">Nie chciałam odnosić się do tej problematyki demagogicznie. Chcę ciągle przekonywać wszystkich, i mężczyzn, i kobiety, że komisja sejmowa nie będzie zajmowała się ani aborcją, ani zgłaszaniem projektów, które budzą tak duże kontrowersje wśród polskiego społeczeństwa, ale będzie monitorowała ustawy, będzie starała się zwrócić uwagę rządu, kontrolować to, co on robi właśnie w zakresie polityki równościowej, bo polityka równościowa w naszym kraju, ale nie tylko, jest ciągle na marginesie. Mamy ważniejsze sprawy do załatwienia - ja to rozumiem - ale polityka równościowa rządu, do której zobowiązał się on wobec międzynarodowych organizacji i państw na forum międzynarodowym, jest po prostu konieczna.</u>
          <u xml:id="u-131.8" who="#PoselTeresaJasztal">Chcę powiedzieć, że Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej, żeby nie być posądzony, że zgłasza tę propozycję, zresztą nie sam, tuż przed wyborami, w sprawach równości nie zmienia poglądów niezmiennie od 1999 r. Wnoszę również, panie marszałku, w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej o niezwłoczne przejście do trzeciego czytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-132.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Pani poseł Marta Fogler, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-132.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Bardzo proszę o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PoselMartaFogler">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-133.1" who="#PoselMartaFogler">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Druki nr 2784 i 3682, które omawiamy, dotyczą zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie powołania stałej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn w celu, jak czytamy w uzasadnieniu, stworzenia dodatkowych gwarancji dla realizacji konstytucyjnej zasady równych praw obu płci oraz ratyfikowanych konwencji i umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw kobiet, a także powołanie to wynika z konieczności dostosowywania polskiego prawa do wymogów Unii Europejskiej w zakresie polityki równościowej.</u>
          <u xml:id="u-133.2" who="#PoselMartaFogler">Jak zawsze im dłuższe uzasadnienie, tym większe znaki zapytania. Otóż tak naprawdę trudno dopatrzyć się celu powołania tej komisji. Po pierwsze, czwarta kadencja Sejmu RP dobiega kresu, do wyborów pozostały nam zapewne trzy miesiące. Po drugie, samo to, że ten punkt rozpatrujemy pod sam koniec obrad przy kompletnie pustej sali...</u>
          <u xml:id="u-133.3" who="#PoselTeresaJasztal">(To już nie nasza wina.)</u>
          <u xml:id="u-133.4" who="#PoselMartaFogler">Został przesunięty z dnia wczorajszego, ale świadczy to o tym, że Prezydium Sejmu do spraw równego statusu nie przywiązuje wagi.</u>
          <u xml:id="u-133.5" who="#PoselMartaFogler">W ogóle sprawa równego statusu kobiet i mężczyzn miała w tej kadencji pecha. Projekt senackiej ustawy do spraw równego statusu dostał numer sejmowy 1313 i do tej pory nie został uchwalony. Trudno oczekiwać, by miał być uchwalony teraz, tym bardziej że gdyby przyszła komisja do spraw równego statusu została powołana, to z pewnością w ciągu dwóch miesięcy nie zdoła niczego uzgodnionego i nowego wypracować. Jej powołanie to naszym zdaniem próba wytłumaczenia się przed lewicowym elektoratem, dlaczego niczego dla kobiet rządy lewicy nie zrobiły i niczego nie przyniosły. Ciężko się lewicy tłumaczyć z likwidacji funduszu alimentacyjnego, skrócenia urlopów macierzyńskich itd., itd.</u>
          <u xml:id="u-133.6" who="#PoselMartaFogler">Czy coś pomoże stworzenie tak na koniec tej komisji? Oczywiście ani nie pomoże, ani niczego nie załatwi. Chcecie pokazać, lewa strona chce pokazać, że sprawy kobiet są im bliskie. Możemy o tym porozmawiać po wyborach, ale na pewno nie tak, że będziemy powoływać kolejne komisje, kolejne ciała. Ani urzędy, ani uchwały, ani ustawy niczego nie załatwią. Dobrym kobietom sztuczna promocja nie jest potrzebna. Mamy tego przykłady w naszej partii: pani prof. Zyta Gilowska, pani Hanna Gronkiewicz-Waltz. A czy biednym i samotnym matkom pomoże jakaś ustawa, uchwała, czy pomoże im jakaś komisja? O nich ta koalicja rządowa kompletnie zapomniała i robi wszystko, żeby nie pomagać ludziom, tylko wyłącznie sobie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-134.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Marian Piłka, Prawo i Sprawiedliwość. Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PoselMarianPilka">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Na początku obecnej kadencji znany socjolog doktor Tomasz Żukowski postawił tezę, że SLD wróci do projektów ustaw aborcyjnych i innych skrajnych postulatów w sytuacji zagrożenia utratą władzy. Dziś w rzeczywistości SLD już nie tylko grozi utrata władzy, ale nawet zniknięcie ze sceny politycznej. Ta groźba spowodowała, że to postkomunistyczne ugrupowanie, przyparte do muru, rezygnuje z różnych ˝umiarkowanych˝ przebrań i ujawnia swój nihilistyczny, wywrotowy, głęboko aspołeczny charakter. W ostatnim czasie to środowisko występuje z projektami przywrócenia mordowania dzieci nienarodzonych, legalizacji dewiacji homoseksualnych, tzw. związków partnerskich. Niedawno z tego środowiska wyszedł kuriozalny i zbrodniczy pomysł mordowania ludzi starych i schorowanych, to projekt pani prof. Szyszkowskiej. Ostatnio zaproponowano legalizację narkotyków, co wprawia w przerażenie matki zagrożone uzależnieniem dzieci. Zaś w ustawie o działalności gospodarczej, uchwalonej na początku tej kadencji, przyjęto rozwiązania, które faktycznie ubezwłasnowolniły prezydentów i burmistrzów miast w walce ze stręczycielstwem i prostytucją, czyli najbardziej ordynarną formą upodlenia kobiet. W tych projektach postkomunizm ujawnia swój aspołeczny, nihilistyczny charakter.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#PoselMarianPilka">Dziś SLD zgłasza projekt zmiany regulaminu Sejmu w celu wprowadzenia do organizacji naszego parlamentu stałej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. Uzasadnienie tego projektu ocieka zatroskaniem o los kobiet w Polsce. Rzeczywiście, los kobiet w Polsce nie jest do pozazdroszczenia. Ogromne bezrobocie, stosunkowo niski poziom wykształcenia w porównaniu z innymi krajami europejskimi, często - na przykład w supermarketach - przymus pracy w niedzielę oraz niskie uposażenie. Listę tych problemów można by mnożyć, ale na ogół ich źródłem nie jest współczesne prawo, a zacofanie ekonomiczne i cywilizacyjne, odziedziczone po komunizmie. Czterdzieści pięć lat komunizmu w Polsce uczyniło życie polskich kobiet ciężkim i trudnym, tak jak uczyniło ciężkim i trudnym życie polskich mężczyzn. Ciężar zacofania komunistycznego i wynikające problemy z jego przezwyciężania to główne źródło trudnej sytuacji polskich kobiet, a to dziedzictwo, które jak kamień u szyi wisi polskiemu społeczeństwu, jest nie tylko bronione przez inicjatorów projektu tej zmiany regulaminu, ale to właśnie oni aktywnie uczestniczyli w tworzeniu tego totalitarnego systemu i w jego obronie przed wolnościowymi aspiracjami polskiego społeczeństwa. Dziś to postkomunistyczne środowisko swoje nihilistyczne i feministyczne postulaty ubiera w kostium troski o polskie kobiety. To wy jesteście odpowiedzialni za wiele nieszczęść i trudności, jakie dziś przeżywają polskie rodziny i polskie kobiety.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#PoselMarianPilka">Ubieranie tego feministycznego projektu w maskę troski o sytuację polskich kobiet jest hipokryzją, a prawdziwe oblicze inicjatorów obnaża ich działalność ustawodawcza. W rzeczywistości nie chodzi tu bowiem o dobro i prawa kobiet, ale o destrukcję wartości społecznych, zwłaszcza o destrukcję polskiej rodziny. Inicjatorzy tego projektu głosowali za skróceniem urlopów macierzyńskich, odebrano polskim kobietom dłuższe urlopy macierzyńskie, głosowali za zmniejszeniem dodatków rodzinnych, za wyższym podatkiem VAT na część artykułów dziecięcych, za zniesieniem zasiłków porodowych. W poprzedniej kadencji SLD głosowało przeciwko prawu kobiet zatrudnionych w supermarketach do wypoczynku niedzielnego, prawu do zajęcia się w niedzielę rodziną. To środowisko przegłosowało ustawę o świadczeniach rodzinnych, zmuszającą ekonomicznie słabe rodziny do rozwodów. A przecież największą ofiarą rozwodów są nie tylko dzieci, ale i matki je wychowujące. To w tym środowisku powstał projekt wydłużenia wieku emerytalnego dla kobiet do 65 lat, wycofany obecnie ze względów wyborczych. Ileż w tej kadencji przegłosowaliście rozwiązań antyspołecznych, uderzających w tych, którzy są jedynym oparciem niejednej kobiety - ich ciężko pracujących mężczyzn. Wystarczy wspomnieć projekt ograniczenia zarobków za pracę w nadgodzinach. To uderza w kobiety, w ich poczucie bezpieczeństwa ekonomicznego.</u>
          <u xml:id="u-135.3" who="#PoselMarianPilka">Wojujący feminizm jest zagrożeniem dla kobiet, jest próbą wystawienia kobiet na zagrożenie rozwodów i zagrożenie aborcyjne. Inicjatorzy tego projektu głosowali za upowszechnieniem zabijania dzieci nienarodzonych, pomimo że współczesne badania doskonale rozpoznały charakter syndromu poaborcyjnego, syndromu niszczącego kobietę. Ofiarą aborcji jest nie tylko zamordowane dziecko, ale także jego matka, która ulega degradacji w swojej kobiecości. Upowszechnienie aborcji to atak na kobietę, to próba jej unieszczęśliwienia, próba zniszczenia jej samorealizacji jako kobiety.</u>
          <u xml:id="u-135.4" who="#PoselMarianPilka">Już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-135.5" who="#PoselMarianPilka">W rzeczywistości celem tego projektu jest stworzenie feministycznego instrumentu do niszczenia normalnego społeczeństwa, przeprowadzenia tzw. rewolucji obyczajowej, instrumentu zagrażającego normalnie funkcjonującej polskiej wspólnocie, bowiem każde państwo, każdy naród, każda wspólnota, aby się rozwijać, musi kierować się dobrem wspólnym wyrażonym w wartościach, zasadach i strukturach życia społecznego.</u>
          <u xml:id="u-135.6" who="#PoselMarianPilka">Wojujący, nihilistyczny postkomunizm atakuje najbardziej fundamentalną jednostkę życia społecznego, jaką jest rodzina, i tym samym atakuje kobiety. Postkomunistyczny feminizm jest zagrożeniem dla polskich kobiet, bowiem wbrew powszechnym przekonaniom feminizm najbardziej nienawidzi nie mężczyzn, ale kobiety, kobiety jako kochające matki i żony, kobiety mające udane życie rodzinne, kobiety, które w wolnej Polsce coraz bardziej będą w stanie realizować, po wychowaniu dzieci, swoje zawodowe i społeczne aspiracje.</u>
          <u xml:id="u-135.7" who="#PoselMarianPilka">Do tego niepotrzebna jest żadna komisja sejmowa ani żaden rządowy pełnomocnik. To tylko przeszkody w normalnym funkcjonowaniu państwa. I dlatego ten projekt trzeba odrzucić. Jeśli nawet dzisiaj go nie zdołamy odrzucić, to w przyszłym Sejmie powędruje on najprawdopodobniej na śmietnik, bo tam jest jego miejsce.</u>
          <u xml:id="u-135.8" who="#PoselMarianPilka">I ostatnia rzecz, pani poseł sprawozdawco. Jest koniec kadencji. Chcecie ustalić charakter prac rządu, organizacji parlamentu dla przyszłego parlamentu. Zostawcie to przyszłemu parlamentowi. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Pani poseł Maria Dziuba, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Bardzo proszę panią poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PoselMariaDziuba">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Zaproponowana zmiana wynika z potrzeby dostosowania prac w parlamencie do nadzoru i kontroli oraz właściwego funkcjonowania pełnomocnika rządu do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn, a w przyszłości do szeroko rozumianego nadzoru nad Urzędem do Spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#PoselMariaDziuba">Obecne działania pełnomocnika, a w przyszłości urzędu wynikają z potrzeby respektowania konstytucyjnej zasady równości kobiet i mężczyzn. Zasada równości napotyka poważne przeszkody wynikające z wielu uwarunkowań, między innymi obyczajowych, historycznych, kulturowych, społecznych, prawnych i innych. Można by wyliczać przykłady ograniczenia praw obu płci, nierównowagi szans po obu stronach, zarówno kobiet jak i mężczyzn.</u>
          <u xml:id="u-137.2" who="#PoselMariaDziuba">Powołana komisja umożliwi wypracowanie takich aktów prawnych, które pozwolą zachować równy status kobiet i mężczyzn, a także uruchomić mechanizmy kontroli. Od składu, kompetencji i zaangażowania osób, które będą pracować w tej komisji, będą zależały kierunki jej działania i zagadnienia, jakimi będzie się zajmować. Być może będą to problemy przemocy, bezrobocia wśród kobiet, które jest przecież wyższe niż bezrobocie wśród mężczyzn, może działania podejmowane na rzecz wspierania kobiet w procesie wyrównywania życiowych szans i ochrony praw, w trudnych przecież warunkach ekonomicznych i gospodarczych państwa polskiego. Komisja zapewne stworzy mechanizmy kontroli nad pełnomocnikiem rządu, nad jego działalnością, a w przyszłości urzędu do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn.</u>
          <u xml:id="u-137.3" who="#PoselMariaDziuba">Pełnomocnik rządu działa już od 2002 r. jako odpowiedź na wymagania unijne i międzynarodowe w tym zakresie. Dodać należy, że przez Polskę zostały podpisane dokumenty prawne: Karta Narodów Zjednoczonych, Deklaracja Pekińska, traktat amsterdamski, Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej i inne. Powołanie pełnomocnika rządu do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn pozwoliło sporządzić raporty z wykonania ratyfikowanej przez Polskę konwencji ONZ.</u>
          <u xml:id="u-137.4" who="#PoselMariaDziuba">Na mocy podpisanych dokumentów oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego, zalecających państwom Unii Europejskiej zintensyfikowanie działań politycznych, społecznych i gospodarczych na rzecz wyrównania szans bez względu na płeć, wymagane zapisy powinny być wprowadzone w życie do dnia 5 października 2005 r.</u>
          <u xml:id="u-137.5" who="#PoselMariaDziuba">Pełnomocnik rządu ma co roku w dyspozycji ok. 2 mln zł plus na pokrycie kosztów osobowych około 1400 tys. zł oraz w latach 2003-2004 z funduszy pomocowych PHARE pozyskano około 14 mln zł. W przyszłych latach napłyną jeszcze większe środki finansowe, a będą to - jak wynika z wypowiedzi pełnomocnika rządu pani minister Magdaleny Środy wygłoszonej w debacie parlamentarnej w dniu 22 września 2004 r. - dziesiątki milionów euro. Wobec tego, że środki finansowe będące w dyspozycji pełnomocnika rządu muszą być wydawane zgodnie z prawem i muszą podlegać kontroli, powołanie sejmowej komisji jest konieczne.</u>
          <u xml:id="u-137.6" who="#PoselMariaDziuba">Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego będzie głosował za zmianą regulaminu Sejmu, jednak przez szczególny szacunek dla kobiet posłowie Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego proponują zmianę nazwy komisji z Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn na Komisję do Spraw Kobiet. Tę poprawkę składam panu marszałkowi. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-137.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos zabierze pani poseł Renata Beger, Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej. Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PoselRenataBeger">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie poselskiego projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#PoselRenataBeger">Poselski projekt uchwały w sprawie zmiany regulaminu Sejmu dotyczy powołania stałej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. Zadaniem takiej komisji będzie kontrola w zakresie przestrzegania, zgodnie z konstytucją, równych praw obu płci w procesie legislacyjnym. Spełniałaby także funkcję kontrolną w stosunku do rządu, zobowiązanego, zgodnie z ratyfikowanymi konwencjami i traktatami, do ochrony praw kobiet, w tym kontroli przestrzegania wypełniania Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet, Deklaracji o eliminacji przemocy wobec kobiet oraz deklaracji i platformy działania IV Światowej Konferencji ONZ w Sprawach Kobiet.</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#PoselRenataBeger">Projekt zmiany uchwały w sprawie regulaminu Sejmu rozpatrywany był przez Komisję Regulaminową i Spraw Poselskich na posiedzeniach w dniach 28 lipca 2004 r. i 19 stycznia 2005 r. Komisja Regulaminowa i Spraw Poselskich rekomenduje Wysokiej Izbie przyjęcie projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#PoselRenataBeger">Klub Parlamentarny Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej zgadza się ze stanowiskiem komisji i będzie głosował zgodnie z jej rekomendacją. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-139.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pani poseł Danuta Polak, Unia Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PoselDanutaPolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Poselski projekt uchwały w sprawie zmiany regulaminu Sejmu dotyczy powołania Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. Nowelizacja regulaminu oznacza, że ta komisja zostanie powołana po raz pierwszy. Takie komisje od wielu lat funkcjonują między innymi w Parlamencie Europejskim i w wielu państwach Unii Europejskiej. Mają one wpływ na politykę równego traktowania i stwarzania równych szans kobietom i mężczyznom zarówno w życiu społecznym, gospodarczym, jak i politycznym.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#PoselDanutaPolak">Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich uznał zasadę równości za fundamentalną. W polskim parlamencie namiastką takiej komisji jest działająca od 1991 r. Parlamentarna Grupa Kobiet skupiająca posłanki ponad podziałami politycznymi. Podstawowym zadaniem są działania wynikające z konstytucyjnej zasady równości praw obu płci oraz umacnianie pozycji kobiet w różnych obszarach życia społecznego. Rolę Parlamentarnej Grupy Kobiet dla powołania komisji, o której mówimy, mogą ocenić tylko ci, którzy współpracowali z nią i uczestniczyli w wielu konferencjach tematycznych, w działalności interwencyjnej i publicystycznej.</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#PoselDanutaPolak">W naszym kraju przestrzeganie równych praw kobiet i mężczyzn napotyka na duży opór społeczny, wynikający z warunków historycznych, kulturowych, prawnych i zwyczajowych. Stereotypy funkcjonujące w wielu polskich rodzinach wynikają ze szczególnych uwarunkowań. I tak kobiety są postrzegane w kontekście rodziny i macierzyństwa z pominięciem ich politycznych i społecznych ról, a z kolei mężczyźni mają ograniczone prawa do opieki nad dzieckiem i również w wielu innych obszarach. Dyskryminacja płci jest najbardziej widoczna w zatrudnianiu, wynagradzaniu i awansie zawodowym na niekorzyść kobiet.</u>
          <u xml:id="u-141.3" who="#PoselDanutaPolak">Posłowie Unii Pracy uważają, że kobiety, które zajmują się wychowywaniem dzieci, czy opiekują się członkami rodziny, powinny otrzymywać świadczenia finansowe i mieć zagwarantowane ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, wszak wykonują pracę wychowawczą, edukacyjną, opiekuńczą, menedżerską czy psychologiczną trudną do wycenienia. Trudna sytuacja na rynku pracy spowodowała to, że na zatrudnienie patrzy się przez pryzmat możliwości pracy i zarobkowania, a gospodarstwem domowym i wychowywaniem dzieci zajmuje się druga osoba. Unia Pracy, mając w grupie posłów liderkę do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn, wyraża nadzieję, że dzięki zintegrowanym działaniom polityków, instytucji, organizacji i samych zainteresowanych w następnej kadencji Sejmu będzie więcej kobiet. Przypomnę tylko, że po wyborach w roku 2001 w klubie Unii Pracy był najwyższy wskaźnik kobiet.</u>
          <u xml:id="u-141.4" who="#PoselDanutaPolak">Jeśli chodzi o projekt, będziemy głosować za dalszymi pracami w komisji. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-141.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-142.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Na tym zakończyliśmy wystąpienia w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-142.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zgłosił się pan poseł Marian Piłka z wolą sformułowania pytania.</u>
          <u xml:id="u-142.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Czy są jeszcze zgłoszenia?</u>
          <u xml:id="u-142.4" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-142.5" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PoselMarianPilka">Panie Marszałku! Mam pytanie do pani poseł sprawozdawcy. W Polsce przeżyliśmy pewien okres, był to okres stalinowski, forsownej polityki równościowej, w wyniku której polskie kobiety zostały zapędzone do kopalń i na traktory. Chciałem się zapytać o skutki zdrowotne tej równościowej polityki? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#PoselAndrzejBrachmanski">(Były bardzo zdrowe.)</u>
          <u xml:id="u-144.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma sprawozdawca komisji pani poseł Danuta Ciborowska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#PoselDanutaCiborowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W czasie pana wystąpienia, panie pośle, odniosłam wrażenie, że pan w ogóle najlepiej wie, co czują kobiety, w związku z tym pana pytanie mnie dziwi, bo i to pan powinien wiedzieć, ale skoro nie, to odpowiem.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#PoselDanutaCiborowska">Otóż informuję pana, że debatujemy w roku 2005, jak państwo to podkreślacie, jest to III Rzeczpospolita, a chcecie budować kolejną, IV Rzeczpospolitą i rzeczywistość zdecydowanie się zmieniła, a o skutki zdrowotne zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn, myślę, martwimy się wszyscy i będziemy martwić się nadal, tworząc dobre prawo, bez względu na to, czy jest to początek, czy koniec kadencji. To tyle na marginesie pana pytania.</u>
          <u xml:id="u-145.2" who="#PoselDanutaCiborowska">Jeszcze chciałabym się ustosunkować do niektórych kwestii tu wygłoszonych i przedstawianych. W wielu wypowiedziach przewijało się stwierdzenie, że projekt został zgłoszony w ostatniej chwili, z tego czy innego powodu, nie będę wnikała, bo to kluby winny odpowiadać, kiedy na ich temat się wypowiadają. Przypomnę tylko raz jeszcze, że projekt, nad którym dzisiaj debatujemy, został zgłoszony... druk sejmowy nosi datę 2 kwietnia 2004 r., a więc upłynął rok.</u>
          <u xml:id="u-145.3" who="#PoselDanutaCiborowska">Jedna z pań posłanek w swojej wypowiedzi wielokrotnie powtarzała: po co to wszystko, skoro mamy koniec kadencji? Idąc tym tokiem rozumowania, to po co w ogóle cokolwiek tu robimy, skoro jest koniec kadencji? Sejm pracuje tak długo, jak długo trwa kadencja. Nie jestem w stanie odpowiedzieć, czy to będą 2 miesiące, 3 miesiące czy to będzie 5 miesięcy, kiedy będą wybory. Być może ktoś wie lepiej, a ja czekam na oficjalne ogłoszenie w tej kwestii i pracuję zarówno w komisjach, jak i tu, w Wysokiej Izbie, by był z tego pożytek. Nie przyłączę się do głosu pani poseł, bo uważam, że popełnilibyśmy błąd, nic nie robiąc z tego powodu, że zbliża się koniec kadencji.</u>
          <u xml:id="u-145.4" who="#PoselDanutaCiborowska">Ostatnia kwestia. Pan poseł Piłka zwrócił się do mnie, żebym nie urządzała, czy też nie wiem, kogo miał na myśli, posłom przyszłej kadencji tutaj życia. Nie mam takiego zamiaru, bo parlament każdej kadencji sam reguluje swoje sprawy organizacyjne, i uczyni to na pewno parlament przyszłej kadencji, powołując najlepsze jego zdaniem komisje, składy, decydując o ich wielkości itd. Natomiast w tej kadencji, oczywiście jeżeli Wysoka Izba tak zdecyduje, jeżeli Wysoka Izba przyjmie projekt uchwały proponowany przez Komisję Regulaminową i Spraw Poselskich, będzie to historyczne w moim przekonaniu wydarzenie, bo po raz pierwszy w polskim parlamencie w regulaminie Sejmu zostanie wpisana Komisja ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn lub też, jak proponuje pani poseł z Polskiego Stronnictwa Ludowego, Komisja ds. Kobiet, ale o tym zdecyduje Wysoka Izba. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-145.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu uchwały poprawki, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-146.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-146.4" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-146.5" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 36. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Skarbu Państwa o poselskim projekcie uchwały zobowiązującej Rząd do niezawierania ugody z EUREKO BV oraz zwrócenia się Rządu RP do KNUiFE o zbadanie legalności prywatyzacji I etapu PZU SA (druki nr 3507, 3507-A i 3742)</u>
          <u xml:id="u-146.6" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Czesława Pogodę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PoselSprawozdawcaCzeslawPogoda">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Zostałem zobowiązany przez Komisję Skarbu Państwa do przedłożenia sprawozdania z druku nr 3742 o poselskim projekcie uchwały zobowiązującej rząd do niezawierania ugody z Eureko BV oraz do zwrócenia się przez rząd RP do KNUiFE o zbadanie legalności prywatyzacji I etapu PZU SA (druk nr 3507).</u>
          <u xml:id="u-147.1" who="#PoselSprawozdawcaCzeslawPogoda">Projekt uchwały, o którym mówimy, został opatrzony tytułem: w sprawie ugody pomiędzy Skarbem Państwa a Eureko BV, dotyczącej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Spółka Akcyjna. W tym projekcie uchwały Sejm Rzeczypospolitej wzywa Radę Ministrów do zapewnienia w treści negocjowanego porozumienia z Eureko rozwiązań, które z uwzględnieniem obowiązującego prawa europejskiego oraz zwyczajów i akceptowanych praktyk rynku kapitałowego, umożliwiałyby zachowanie tożsamości i charakteru PZU SA jako narodowego ubezpieczyciela. W szczególności Sejm Rzeczypospolitej apeluje, aby porozumienie to uniemożliwiło, bez zgody Skarbu Państwa, posiadanie większościowych udziałów w kapitale zakładowym PZU SA oraz zapewniało Skarbowi Państwa wpływ na kluczowe decyzje dotyczące spółki.</u>
          <u xml:id="u-147.2" who="#PoselSprawozdawcaCzeslawPogoda">Wysoka Izbo! Jak wiemy, trwają w tej chwili intensywne czynności Komisji Śledczej, również Prokuratura Apelacyjna w Gdańsku prowadzi w tej sprawie postępowanie, w związku z tym w projekcie uchwały znalazł się zapis, który mówi, że ewentualna ugoda z Eureko BV nie może ograniczyć możliwości wszczęcia i prowadzenia przez właściwe organy państwowe postępowań mających na celu zbadanie procesu prywatyzacji PZU SA.</u>
          <u xml:id="u-147.3" who="#PoselSprawozdawcaCzeslawPogoda">Panie i Panowie Posłowie! Do tego projektu zgłoszono również wniosek mniejszości, który zawiera opinię, żeby minister skarbu państwa prowadził w dalszym ciągu negocjacje z Eureko BV, a ostateczną decyzję dotyczącą ugody w sprawie PZU podjął po zakończeniu prac sejmowej Komisji Śledczej do zbadania prawidłowości prywatyzacji oraz postępowania w Prokuraturze Apelacyjnej w Gdańsku. Komisja Skarbu Państwa, większość jej członków, rekomenduje Wysokiej Izbie przyjęcie tego projektu uchwały. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-148.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Ryszarda Zbrzyznego, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam przyjemność w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej przedstawić stanowisko klubu w przedmiotowej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-149.2" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Otóż prace nad projektem tejże uchwały trwają już od kilku miesięcy, treści tej uchwały zmieniają się wraz ze zmieniającą się rzeczywistością towarzyszącą prywatyzacji PZU SA, a ta rzeczywistość jest bardzo labilna, zmieniająca się w przestrzeni czasu w sposób znaczący. Przypomnę, że w okresie od momentu złożenia projektu uchwały do dnia dzisiejszego powołana została i pracuje już sejmowa Komisja Śledcza do zbadania prawidłowości procesu prywatyzacyjnego PZU SA. Wznowiła prace prokuratura gdańska, a właściwie prokuratura gdańska rozpoczęła prace badające proces prywatyzacji PZU SA, bo wcześniej tę prywatyzację badała prokuratura warszawska. Komisja Skarbu Państwa wielokrotnie dyskutowała kwestię tegoż projektu uchwały, ostatecznie pojawił się projekt przedłożony przez Komisję Skarbu Państwa na dzisiejsze posiedzenie. Do tego projektu dołączony jest wniosek mniejszości, który w dużej części koresponduje z tą rzeczywistością, z którą mamy do czynienia, a mianowicie koresponduje z faktem prac Komisji Śledczej i prokuratury gdańskiej.</u>
          <u xml:id="u-149.3" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Wypowiadając się tutaj w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, mogę zadeklarować, że klub poprze ten wniosek mniejszości, jeżeli oczywiście dojdzie do głosowania, bowiem nierozsądne byłoby podejmować uchwałę Sejmu RP dającą możliwość zawarcia ugody z Eureko rządowi Rzeczypospolitej Polskiej, nie bacząc na to, co się dzieje wokół, co się dzieje w sprawie. A więc dzieje się wiele i im dalej w las, tym więcej drzew. Komisja Śledcza, która bada proces prywatyzacyjny PZU SA, dochodzi do pewnych wniosków, które potwierdzać będą tezę, że ten proces odbył się z naruszeniem czy ominięciem prawa polskiego, że pojawiają się dowody na to, iż mamy do czynienia ze zjawiskami korupcyjnymi, ze zjawiskami mieszania się polityki z biznesem, a więc świata polityki ze światem biznesu. Pojawiają się nazwiska osób, które wykorzystywały fakt bycia decydentem czy współdecydentem w procesie prywatyzacyjnym PZU, a jednocześnie prowadziły działalność gospodarczą na własny rachunek, oczywiście korzystając z tych dwóch faktów w celu pomnażania własnego majątku. Powiem, że istotny w całym tym procesie jest fakt, że nieprzypadkowo - śmiem twierdzić - doradcą prywatyzacyjnym w prywatyzacji PZU był ABN AMRO, bank, który nie miał żadnych doświadczeń, jak do tej pory, na polskim rynku jeśli chodzi o proces prywatyzacyjny. Być może ten bank został wybrany dlatego, że w jego tle była rada dyrektorów składająca się z wielu prominentnych działaczy politycznych i gospodarczych, nie tylko polskich, także międzynarodowych. Myślę, że nieprzypadkowo pospiesznie 5 listopada 1999 r. podpisano umowę prywatyzacyjną po dramatycznych nocnych rozmowach z udziałem przedstawicieli kierownictwa AWS w Ministerstwie Skarbu Państwa, kiedy porozumienie dotyczące tejże prywatyzacji wisiało na włosku. A więc pojawiła się cała plejada polityków Akcji Wyborczej Solidarność, pojawiła się także cała plejada polityków ówczesnej koalicji z Unią Wolności, ludzi, którzy dzisiaj tworzą nową partię i mówią, że trzeba wyplenić z polskiej polityki, z polskiej gospodarki klientelizm polityczny, obłudę, zakłamanie i zwykłe przestępstwa gospodarcze. Jakimś dziwnym trafem wtedy, kiedy byli przy władzy, nie potrafili tego zrobić.</u>
          <u xml:id="u-149.4" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Pojawiają się dowody na to, że zupełnie z kimś innym prowadzono negocjacje związane z prywatyzacją PZU SA, a zupełnie z kimś innym podpisano umowę prywatyzacyjną. Czyżby było to obejście prawa ubezpieczeniowego? Pakiet 25% akcji wymagał zgody Ministerstwa Finansów. Kto był wówczas ministrem finansów? Pewnie doskonale państwo pamiętają. Później był okres po podpisaniu umowy prywatyzacyjnej. Dlaczego, jeżeli było tak dobrze, była prawidłowo przeprowadzona prywatyzacja, pojawił się wniosek o powołanie komisji śledczej? To był luty roku 2000. Ubolewam nad tym, że ówczesna koalicja tej komisji śledczej nie powołała, bowiem nie byłoby aneksów do umowy i nie byłoby zakończenia, z jakim mamy do czynienia.</u>
          <u xml:id="u-149.5" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Reasumując, Panie Marszałku, Wysoka Izbo, powiem, że Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej chce dać możliwość negocjowania rządowi polskiemu z Eureko nowych warunków tejże umowy prywatyzacyjnej, bowiem aktualnie ona trwa, jest faktem, nie ma co do tego żadnych wątpliwości. A więc chcemy dać możliwość negocjowania rządowi polskiemu innych, lepszych, korzystnych dla nas warunków prywatyzacji PZU SA, oczywiście mając jednocześnie na względzie toczące się w tle prace Komisji Śledczej i prace prokuratury gdańskiej. A więc będziemy głosować za przyjęciem wniosku mniejszości i znowelizowanego projektu uchwały, który będzie uwzględniał wprowadzenie wniosku mniejszości do projektu przedłożonego przez Komisję Skarbu Państwa. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Leszek Samborski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PoselLeszekSamborski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bardzo się cieszę, że mój przedmówca w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej uznał w tej chwili, że wniosek mniejszości przygotowany przez Platformę Obywatelską ma rację bytu. Mówiliśmy o tym już wcześniej. Niestety, w Komisji Skarbu Państwa przegraliśmy to głosowanie jednym głosem - o ile sobie dobrze przypominam. Ale lepiej późno niż wcale. Przewidywaliśmy, że sytuacja będzie się tak rozwijała, jak to w tej chwili obserwujemy, dlatego proponowaliśmy w projekcie tej uchwały zapis, który daje możliwość negocjowania rządowi polskiemu warunków ugody z Eureko, ale bez opisywania w uchwale warunków, które rząd ma wynegocjować, bo to jest od razu akt pewnego kapitulanctwa. Nie można przystępować do negocjacji, ogłaszając z góry wszystkie warunki, które chce się osiągnąć, tym bardziej, że akurat warunki, które zostały zapisane w projekcie uchwały, tak naprawdę nie wnoszą do tej umowy niczego nowego. Strona polska na warunkach ugody, która została opisana w art. 1, nie osiąga żadnych dodatkowych korzyści ponad to, co już zostało zapisane w umowie prywatyzacyjnej z Eureko. Bo cóż oznacza zapis mówiący, żeby wynegocjować w porozumieniu z Eureko rozwiązania, które będą uwzględniały prawo europejskie oraz zwyczaje i akceptowane praktyki rynku kapitałowego i umożliwiały zachowanie tożsamości i charakteru PZU SA? W praktyce handlowej nie oznacza to po prostu nic. Cóż to ma oznaczać? Że siedziba PZU będzie w Polsce, w Warszawie? Dobrze, ale to nie jest żaden warunek handlowy, który by wpływał na wartość PZU czy też na to, co z tego porozumienia, z tej umowy, będzie miała strona polska. Dlatego też od początku byliśmy przeciwni tak sformułowanej uchwale mówiącej o ugodzie z Eureko.</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#PoselLeszekSamborski">Przecież Eureko, mając w tej chwili 30% akcji PZU i gwarancje nabycia kolejnych akcji, właściwie posiada kontrolę nad największym polskim ubezpieczycielem. Nigdy Eureko nie zapłaciło Skarbowi Państwa należnej premii za pakiet większościowy. A w ugodzie ten aspekt jest całkowicie pominięty, w ogóle się na ten temat nie wspomina.</u>
          <u xml:id="u-151.2" who="#PoselLeszekSamborski">Proponowana ugoda jest także niekorzystna dla PZU, jeśli chodzi o skład przyszłego zarządu oraz rady nadzorczej. Tak naprawdę strona polska nie będzie miała na to żadnego wpływu. Jeżeli Eureko jeszcze nabyłoby dodatkowe akcje, a ma możliwość, żeby je nabyć, to właściwie przejmuje kontrolę w całej spółce i strona polska nie ma tutaj żadnego wpływu. Mamy olbrzymie wątpliwości, czy zachowanie 25% akcji PZU w gestii Skarbu Państwa jest wystarczającym instrumentem zachowania kontroli nad spółką; to mało. Wątpliwości budzi również niejasna rola w tej ugodzie Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, który ma nabyć 5% i mieć dodatkowy głos w radzie nadzorczej.</u>
          <u xml:id="u-151.3" who="#PoselLeszekSamborski">Padają argumenty, również w tej uchwale się o tym wspomina, że Eureko nie może mieć pakietu większościowego. Ale cóż to oznacza w praktyce? Przecież mamy choćby przykład z Telekomunikacją Polską, gdzie France Telecom ma 25% udziałów, a tak naprawdę jest właścicielem i ma absolutny wpływ na to, co się dzieje w telekomunikacji. Nie jest to więc kwestia posiadania 51% udziałów, tylko odpowiednich zapisów w samej umowie.</u>
          <u xml:id="u-151.4" who="#PoselLeszekSamborski">Oczywiście oprócz wszystkich zastrzeżeń, o których wspominałem, dotyczących treści proponowanej ugody, musimy przecież, o czym mówiliśmy również na kolejnych posiedzeniach Komisji Skarbu Państwa... Platforma Obywatelska podnosiła tę sprawę. Przecież powołaliśmy Komisję Śledczą w określonym celu. Skoro komisja ta została powołana, domniemywaliśmy wszyscy, że coś jest nie w porządku, a przynajmniej, że coś należy sprawdzić. Skoro tak, to musimy czekać na to, jakie będą tego wyniki. A już po krótkim okresie działalności komisji widzimy, że nasuwa się coraz więcej wątpliwości co do całego procesu prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-151.5" who="#PoselLeszekSamborski">Już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-151.6" who="#PoselLeszekSamborski">W tej sytuacji Platforma Obywatelska będzie głosowała za przyjęciem uchwały przedstawionej przez Komisję Skarbu Państwa, ale oczywiście w wersji, która została zaproponowana we wniosku mniejszości. Uważamy, że to będzie stwarzało możliwość zabezpieczenia polskich interesów, interesów Skarbu Państwa w spółce PZU SA. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-151.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Kazimierz Marcinkiewicz, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! PZU to perełka, jeśli chodzi o firmy działające na polskim rynku i nie tylko polskim rynku ubezpieczeniowym. To firma wielka, firma z tradycjami i firma z dobrą przyszłością. Firma PZU to jest firma bardzo polska, bardzo z Polską dobrze kojarzona. To jest dobra marka. Nie dziwię się w związku z tym, że w tej firmie, w PZU, mamy cały czas do czynienia z różną działalnością polityczną. Właściwie nie było roku, żeby nie wybuchł jakikolwiek skandal związany z działalnością w PZU. Prawie przyzwyczailiśmy się do tego, że o PZU mogliśmy czytać nie tylko na stronach gospodarczych, ale także na stronach politycznych. Z tym oczywiście kiedyś trzeba skończyć.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">Dziś czekamy na wynik arbitrażu. Bardzo niedobrze się stało, że do tego arbitrażu doszło. Niepotrzebnie. Nie tam jest miejsce rozwiązywania sporów, co zawierała umowa prywatyzacyjna - wskazywała sądy polskie. Eureko nie wytrzymało i podało polskie państwo, polski skarb do arbitrażu. I dziś, nie ukrywajmy tego, znajdujemy się w bardzo trudnej sytuacji. W sytuacji, w której mamy jedną z najgorszych prywatyzacji, z jaką mieliśmy do czynienia w ciągu ostatnich 15 lat. Nie boję się tego powiedzieć. To bardzo bezmyślna, źle przeprowadzona, bez celu prywatyzacja. Nawet jeśli ktoś chciał zarobić, jeśli rząd, który to rozpoczynał, chciał zarobić pieniądze do budżetu, to sprzedawanie tego akurat w tym okresie było pewnie najgorszym rozwiązaniem. W okresie trudności finansowych pereł się nie sprzedaje. Bardzo źle się stało, że tak właśnie to funkcjonuje.</u>
          <u xml:id="u-153.2" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">Gdybyśmy na temat tej ugody rozmawiali w listopadzie i grudniu, tak jak rozpoczęliśmy to w komisji skarbu, to być może wtedy rzeczywiście można było tę ugodę poprawiać, naprawiać, pokazywać inne rozwiązania, pokazywać możliwości wykupu od Eureko posiadanych przez nich walorów czy przyszłych walorów, można było pokazywać inne możliwości, jak chociażby stworzenie bipolarnego układu pomiędzy tymi firmami. Ale dziś wydaje się, że na jakiś czas jest za późno.</u>
          <u xml:id="u-153.3" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">Najpierw chcę zwrócić się z apelem do szefów Eureko. Chcę zwrócić się z apelem do nich, bo stali się częścią polskiej perły. Chcę zwrócić się z apelem nie politycznym, tylko czysto biznesowym. Wokół PZU mamy dziesiątki, jeśli nie setki, a może nawet tysiące pytań, mamy tak wiele znaków zapytania, mamy tak wiele nieporozumień, mamy tak wiele zasłoniętych kurtyn, mamy tak wiele pokładów niewiedzy i niepewności, że dla dobra tej firmy, dla dobra jej przyszłości musimy to odkryć. Po to parlament powołał Komisję Śledczą do zbadania tej sprawy. I do czasu zakończenia prac Komisji Śledczej rzeczywiście z wykonywaniem jakichkolwiek ruchów - prócz rozmowy, dyskusji, debaty, bo to zawsze jest możliwe i potrzebne, w biznesie, w polityce, w małżeństwie, wszędzie i zawsze - musimy poczekać na rezultaty. Dla dobra tej firmy. Przed PZU jest świetlana przyszłość. To będzie firma, która się będzie musiała dobrze rozwijać, bo polski rynek ubezpieczeń jest ciągle nieprawdopodobnie płytki. To jest co najwyżej dwadzieścia parę procent tego, co jest w Europie, w tzw. 15. W związku z tym będziemy mieli do czynienia z rozwojem. Co więcej, PZU może dokonać ekspansji w Europie Środkowo-Wschodniej. Może takiej ekspansji dokonać. Jest to dobra firma. Ale żeby tak było, musimy wszystko wyjaśnić. Dlatego też Prawo i Sprawiedliwość uważa, że Sejm nie powinien w ogóle podejmować żadnej uchwały w tej sprawie, najlepiej bowiem, jeśli jest tak, jak być powinno. Rząd i minister skarbu biorą odpowiedzialność za podejmowane przez siebie działania. Ale jeśli już trzeba taką uchwałę podjąć, to propozycja, która została złożona w czasie posiedzenia Komisji Skarbu Państwa i widnieje tu jako wniosek mniejszości zgłoszony przez Platformę Obywatelską, jest najrozsądniejsza. Niech Komisja Śledcza wyjaśni wszystko, co jest do wyjaśnienia, a następnie będziemy budowali siłę PZU. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Jan Bury, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#PoselJanBury">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Dzisiejsza debata jest moim zdaniem debatą spóźnioną. Ale może lepiej, bo dzisiaj możemy już wiedzieć więcej. Cała Izba, członkowie Komisji Skarbu Państwa, Komisji Śledczej, prokuratura, opinia publiczna także, dzięki mediom i prasie, wiedzą więcej o kulisach prywatyzacji PZU, wiedzą więcej o tym, co się działo przy prywatyzacji PZU. Polskie Stronnictwo Ludowe w tej sprawie nie ma wątpliwości. Naszym zdaniem trzeba dać szansę prokuraturze. Szkoda, że przerwano postępowanie dwa lata temu. Dzisiaj prokuratura byłaby z tym o dwa lata dalej. Być może bylibyśmy już u finału sprawy całego procesu prywatyzacji. Postępowanie w tej sprawie dwa lata temu umorzono. Ale dziś trzeba dać szansę Prokuraturze Okręgowej w Gdańsku, w Warszawie, Komisji Śledczej, aby wyjaśniły do końca to, co dotyczyło prywatyzacji PZU - czy nastąpiło naruszenie prawa, czy też nie, czy była korupcja przy prywatyzacji PZU, czy też nie. Jeśli nie było, to PZU się może rozwijać jako firma transparentna, z dobrym inwestorem, proszę bardzo. A jeśli były, to nie tylko jest to problem PZU, tak jak mówił na jednym ze spotkań z nami prokurator krajowy, ale i być może matryca do pokazania, jak w Polsce przebiegały inne prywatyzacje, w których dochodziło do naruszania prawa, korupcji ze strony urzędników państwowych.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#PoselJanBury">Dzisiaj jak wgłębiamy się w materiały prokuratury, przesłuchujemy kolejnych świadków w Komisji Śledczej, to widać, iż byli tacy urzędnicy państwowi, którzy w sposób ewidentny przy prywatyzacji PZU wykorzystywali swoje stanowisko do prywatnych interesów i celów. Ale przy tej prywatyzacji widać także inne rzeczy. Być może nie bez znaczenia będzie podejrzenie ze strony wielu dziennikarzy, polityków, iż przy prywatyzacji PZU miało miejsce obejście prawa polskiego. Bo jakże inaczej nazwać to, iż zamiast wybrać transparentny, duży podmiot europejski albo światowy, który mógł być inwestorem w PZU, wybiera się marną, nieznaną, nawet niedziałającą na rynku ubezpieczeniowym firmę, która jeszcze nie wchodzi w to sama, tylko szuka sobie konsorcjum, być może po to, żeby obejść polskie prawo ubezpieczeniowe? Być może to było świadome obejście i świadome utworzenie konsorcjum po to, żeby nie poddać się wszystkim rygorom polskiego prawa ubezpieczeniowego. Pan minister Morysiak był dyrektorem Departamentu Instytucji Finansowych w Ministerstwie Finansów, kiedy badano kto, co, jakie własne zasoby finansowe ma firma Eureko. To pan przygotowywał dla ministra Zagórnego propozycje odpowiedzi dla rządu, dla członków rządu, dla ministra finansów także. Myślę, że pan ma również dużą wiedzę, pewnie pan ją ma, a może ta wiedza była oparta o dokumenty, których nigdy nie pozyskamy. Nie wiem, czy warto wierzyć mediom, prasie, która dzisiaj donosi o notatkach ówczesnego UOP-u, o informacjach z rynku finansowego, ubezpieczeniowego, kim była firma Eureko. Nie wiem, czy dzisiaj wierzyć zeznaniom niektórych polityków czy ministrów skarbu chociażby o tym, iż kupiono PZU za pieniądze PZU. Ale to wszystko dzisiaj trzeba wyjaśnić.</u>
          <u xml:id="u-155.2" who="#PoselJanBury">Bez wyjaśnienia dogłębnie tych wszystkich pytań, które stawiane są codziennie, coraz więcej i coraz szerzej, bo każdy świadek przynosi kolejne rewelacje, myślę, że nie może być zgody Polskiego Stronnictwa Ludowego na ugodę z Eureko.</u>
          <u xml:id="u-155.3" who="#PoselJanBury">Uważamy, iż w tej sytuacji, jaka ma miejsce, należy dokładnie sprawdzić cały proces prywatyzacji. Nasz klub ceni sobie ministra Sochę, który dzisiaj przy wielu prywatyzacjach ma trzeźwy pogląd, chce prywatyzować transparentnie, m.in. przez giełdę - bo w ten sposób wyklucza się jakiekolwiek próby dokonywania wycen niezgodnych z rzeczywistą wartością firm, to giełda wycenia, a nie ABN AMRO czy jakaś inna firma audytorska - cenimy sobie pana ministra Sochę, ale jestem przekonany, że jakby pan minister Socha był wtedy ministrem skarbu, to na pewno by tego inwestora nigdy nie wybrał. Jakby dzisiaj minister Socha wraz ze swymi urzędnikami chciał dokładnie zbadać, prześledzić całą procedurę prywatyzacji PZU, mechanizmy, jakie towarzyszyły tej prywatyzacji PZU, jakby dzisiaj rząd pana premiera Belki uruchomił ABW, uruchomił MSWiA i urzędników ministerstwa skarbu, to nie trzeba by było nawet prokuratury, aby udowodnić, iż ta prywatyzacja była przeprowadzana z naruszeniem polskiego prawa, być może z dużym udziałem urzędników, polityków, były prawdopodobnie tam zjawiska korupcyjne. Niektóre raporty, dzisiaj jeszcze tajne, o takich zjawiskach także mówią.</u>
          <u xml:id="u-155.4" who="#PoselJanBury">Klub Polskiego Stronnictwa Ludowego nie będzie głosował za propozycją zawarcia ugody z Eureko. Być może rozważymy - mamy na to jeszcze kilka dni - propozycje Platformy, aby zaczekać na ostateczne wyniki dochodzenia prowadzonego przez Komisję Śledczą i prokuraturę. Dopiero wtedy możemy rozważyć, czy taka propozycja może mieć miejsce. Dzisiaj, według naszego stanu wiedzy, ta ugoda byłaby zgniłą ugodą. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Czesław Pogoda, Socjaldemokracja Polska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#PoselCzeslawPogoda">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Należy przychylić się do stwierdzenia wyrażonego przez przewodniczącego Komisji Skarbu Państwa, który jednocześnie wygłosił apel do Eureko, aby ważyło zachowania w obecnym stanie rzeczy. To polski Sejm powołał Komisję Śledczą, która bardzo usilnie pracuje nad tym, aby wyjaśnić wszystkie wątpliwości dotyczące tej umowy prywatyzacyjnej, która, jak powiedział przewodniczący Komisji Skarbu Państwa - tak ją wszyscy oceniamy - była czy też jest umową skandaliczną, najgorszą z tych, jakie w tej Izbie dotychczas widzieliśmy. Musimy spojrzeć na jedną kwestię, pan minister Jacek Socha, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności - a najważniejszą okolicznością jest to, że znajdujemy się przed trybunałem arbitrażowym, gdzie nasza sytuacja jest bardzo ciężka, a Eureko usztywnia swoje stanowisko - próbował ratować sytuację, podjął próbę negocjacji i przygotował wraz z Eureko projekt ugody. Musimy zważyć, Wysoka Izbo, również na to, że pan minister Socha w imieniu Skarbu Państwa czynił to przed powołaniem Komisji Śledczej i przed podjęciem czynności prokuratorskich przez prokuraturę gdańską. Potem sytuacja się lawinowo zmieniała, w tej chwili pracuje Komisja Śledcza i prokuratura. Minister skarbu państwa podjął próbę renegocjacji tego projektu ugody z Eureko, chcąc dokonać takich zapisów, które by umożliwiły po stwierdzeniu naruszenia polskiego prawa uznanie, że ugoda jest nieważna. Pan minister taką próbę podjął. Oczywiście Eureko nie wyraziło na to zgody, twierdząc, że projekt ugody... A jeszcze była próba przesunięcia terminu z czerwca do końca roku. Eureko stwierdziło, że nie zaakceptuje powyższej propozycji i terminem granicznym jest 7 luty br. Pozycja ministra skarbu państwa w tej sytuacji wymaga wsparcia przez polski parlament.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#PoselCzeslawPogoda">Dlatego uważam, i tak uważa klub Socjaldemokracji Polskiej, że projekt uchwały czy też uchwała podjęta w konsekwencji przez Sejm byłaby pomocna dla dalszych czynności, jakie podejmuje minister skarbu państwa. Jeśli chodzi o próby dalszych renegocjacji projektu ugody, to byłoby wyraźne wzmocnienie i wsparcie parlamentu dla ministra Sochy. Myślę, że w momencie kiedy wróci, bo zapewne wróci - w imieniu klubu również zgłaszam poprawkę do tego projektu uchwały - będziemy mieli możliwość jeszcze pracy nad tym projektem uchwały. Nie wykluczamy możliwości powrotu do tego wniosku mniejszości, który przedstawiła Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-157.2" who="#PoselCzeslawPogoda">Panie Marszałku! Zgłaszam do projektu uchwały poprawkę, która brzmi w następujący sposób, byłby to art. 3: W ewentualnej ugodzie rząd powinien zawrzeć klauzulę, iż zawarcie ugody nie stanowi przeszkody do podniesienia wobec Eureko roszczeń wykraczających poza zakres ugody, w szczególności do podjęcia kroków prawnych w kierunku unieważnienia umowy, jeżeli potrzeba takich działań wynika z pracy Komisji Śledczej i postępowań sądowych. Dotychczasowy art. 3 stałby się art. 4. Wnoszę to w imieniu klubu Socjaldemokracji Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-157.3" who="#PoselCzeslawPogoda">Proszę bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Poseł Kazimierz Wójcik, Samoobrona, bardzo proszę o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#PoselKazimierzWojcik">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#PoselKazimierzWojcik">Sprawozdanie Komisji Skarbu Państwa o poselskim projekcie uchwały zobowiązującej rząd do niezawierania ugody z Eureko oraz zwrócenia się rządu Rzeczypospolitej Polskiej do Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych o zbadanie legalności prywatyzacji I etapu PZU SA, druki nr 3507, 3507-A i 3742.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#PoselKazimierzWojcik">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Chciałbym dzisiaj zwrócić uwagę Wysokiej Izby tylko na jeden z wniosków, jakie niedwuznacznie wynikają z wczorajszego wystąpienia premiera Belki - wniosku łączącego się właśnie z problemami, które są przedmiotem obecnej debaty. Otóż pan premier Belka kolejny już raz dobitnie podkreślił, że zostając premierem, miał do spełnienia misję, którą zakończy, tak jak to zapowiadał wcześniej, ale dopiero po roku - ostatnio mówi, że do 5 maja br.</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#PoselKazimierzWojcik">I jakąż to misję do wypełnienia miał i ma widać nadal pan premier? Czy to jest może zmniejszenie bezrobocia? Czy może pchnięcie polskiej gospodarki na szybką ścieżkę rozwoju? A może uzdrowienie chorej polskiej służby zdrowia? Nie, proszę państwa, w tych sprawach rząd Marka Belki tylko pozoruje działania, czekając, że może problemy się rozwiążą. Jakie zadania obejmuje ta misja, którą premier Belka tak bardzo chce wypełnić, a której jeszcze nie wypełnił, bo tak uparcie broni dziś swego stołka? Odpowiedź kryje się chociażby w przekazanym Sejmowi stanowisku rządu wobec poselskiego projektu uchwały, nad którą obecnie debatujemy. Na końcu tego rządowego dokumentu możemy przeczytać: Rada Ministrów stoi na stanowisku, że podjęcie przez Sejm uchwały zobowiązującej rząd do niezawierania ugody z Eureko oraz zbadanie legalności prywatyzacji I etapu PZU SA jest niecelowe. Powtarzam - jest niecelowe. Dlaczego? Właśnie to! Polski rząd uważa, że uchwała Sejmu miałaby na celu ochronę największego polskiego ubezpieczyciela, mającego - jak rząd sam przyznaje - ˝decydujący wpływ na kształt polskiego rynku finansowego˝.</u>
          <u xml:id="u-159.4" who="#PoselKazimierzWojcik">Zwróćmy uwagę, że już w poprzedniej kadencji Sejm w uchwale i w siódmym dezyderacie Komisji Skarbu Państwa zwracał ówczesnemu rządowi uwagę na problem prywatyzacji PZU. Również tamten rząd tłumaczył, uspokajał, ale robił swoje, bo wbrew składanym zapewnieniom, że nie utracimy wpływu na zarządzenie PZU SA, oddał władzę Eureko. Dzisiaj zaś, mówiąc wprost, rząd sobie nie życzy, by Sejm wstrzymywał prywatyzację PZU. Niektórzy tu na sali, przedmówcy, też sobie tego nie życzą. Widocznie uczestniczą w tym rozkradaniu majątku narodowego. A może za taką decyzją stoją jakieś inne racje? Czy to może jest dobre dla Polski? Nie, bo Polska oddaje w obce ręce władzę nad 40 mld zł, które wiele znaczą na naszym rynku finansowym. Może więc jest to dobre dla PZU? Też nie, bo na wejściu konsorcjum do PZU spółka ta nic nie zyskała, a wręcz nawet poniosła straty. Ubezpieczyciele, zamiast odzyskać swoje środki z tytułu poniesionych szkód, ubezpieczając się w tej firmie, wyprowadzają pieniądze niektórzy panowie właśnie, a najgorsze, że to ci panowie, którzy są wybierani przez naród. To jest najgorsze. No to może skorzystają na tym osoby ubezpieczone? Również nie, bo głównym celem przejęcia PZU nie było prowadzenie i rozwijanie ubezpieczeń, lecz utrzymanie stałego akcjonariatu BIG Banku Gdańskiego. A więc, mówiąc dosadnie, jedyną racją przemawiającą za oddaniem Eureko kolejnych 21% akcji PZU jest chęć dokonania ˝skoku na kasę˝, i to wielką kasę. Na operacji tej zarobią akcjonariusze Banku Millennium, dawnego BIG Banku Gdańskiego, i Eureko oczywiście.</u>
          <u xml:id="u-159.5" who="#PoselKazimierzWojcik">Dokończenie prywatyzacji PZU SA było jednym z głównych zadań, które miał wykonać rząd Marka Belki. Premier doskonale zna problemy prywatyzacji PZU SA, był czynnym uczestnikiem tego procesu od samego początku, prowadził rozmowy, interweniował, gdy Deutsche Bank próbował przejąć kontrolę nad BIG Bankiem Gdańskim. Ta interwencja premiera, który wtedy był w Radzie Nadzorczej BIG Banku Gdańskiego, nie wynikała z pobudek patriotycznych, nie chodziło o ochronę polskiego banku przed bankiem niemieckim. Deutsche Bankowi umożliwiono zaraz przejęcie innego nomeklaturowego banku polskiego, krakowskiego Banku BWR SA, z którego wpierw wyprowadzono prawie 500 mln zł. Oczywiście, jak to zwykle bywa przy nomenklaturowych aferach, prokuratura nie stwierdziła przestępstwa. Pół miliarda zginęło, ludzie zdobyli majątki nielegalnie, ale winnych nie ma. Pytanie - gdzie konstytucyjna władza sądownicza? Broniąc BIG Banku Gdańskiego przed Deutsche Bankiem, pan premier za wiedzą, a może nawet na polecenie prezydenta Kwaśniewskiego, działał wtedy ręka w rękę z niektórymi politykami AWS, chociaż, jak to wynika z zeznań pana Talone, politycy AWS chcieli przejąć władzę w BIG Banku Gdańskim. Ciekawe, czy Komisja Śledcza ujawni, dlaczego politycy AWS, wbrew swemu politycznemu interesowi, zjednoczyli się z obozem prezydenta Kwaśniewskiego, dlaczego obronili BIG Bank Gdański, bank obozu prezydenckiego?</u>
          <u xml:id="u-159.6" who="#PoselKazimierzWojcik">Politykom SLD, którzy tak bardzo oburzają się dzisiaj, że politycy AWS zbudowali swoją telewizję za pieniądze spółek Skarbu Państwa, warto przypomnieć, że to oni pierwsi wymyślili sposób na wyprowadzanie pieniędzy z firm państwowych do prywatnych kieszeni. Właśnie prywatny BIG powstał za pieniądze państwowych firm, m.in. Poczty Polskiej, Uniwersalu, Warty, PZU, Expolco Holding, a wśród założycieli była Fundacja Rozwoju Żeglarstwa z panem Rakowskim, panem Kottem i panem Kwaśniewskim, która potem założyła spółkę Interster zasiloną dużymi, umarzanymi kredytami. Udziałowcem banku była też spółka Transakcja założona przez KC PZPR, ZSMP, w której radzie nadzorczej zasiadał pan Siwiec, pan Miller, a potem pan Huszcza i pan Szynalski. Podobnych dochodowych dla niektórych spółek powstawało w Polsce więcej. O Banku BWR już mówiłem, ale takiej prywatnej spółce Wawel-Imos podarowano z państwowych pieniędzy 8 mln dolarów, że już nie wspomnę losów państwowego Juventuru pod kierownictwem Marka Ungiera i Almaturu pod kierownictwem późniejszego prezesa PKN Orlen pana Wróbla. Ta radosna twórczość gospodarcza zabezpieczała byt i pieniądze na działalność polityczną.</u>
          <u xml:id="u-159.7" who="#PoselKazimierzWojcik">SLD rozpada się, powstają różne kanapowe partyjki. Pieniądze będą potrzebne, żeby przetrwać trudne czasy, gdy władzę będą sprawować inni. Prezydent kończy kadencję, gorączkowe poszukiwania następcy wśród ludzi obozu prezydenckiego nie dają efektu. Trzeba więc zakonserwować w gospodarce swoje wpływy, trzeba zabezpieczyć sobie dopływ gotówki. A zrobić to trzeba tak, by nikt nie mógł tego odkręcić. I to jest sedno misji pana premiera prof. Marka Belki. Dokończenie transakcji wzmocni bank, który zabezpieczy przetrwanie w ciężkich czasach pozbawienia władzy. Dlatego Sejm musi, dlatego musimy - dla dobra kraju, dla dobra polskiej gospodarki - zabronić rządowi podejmowania decyzji w sprawie ugody z Eureko. Musimy wpierw poznać kulisy prywatyzacji PZU SA. Nie może być tak, by prywatyzacja PZU była objęta tajemnicą. Dlatego Klub Parlamentarny Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej opowie się za przyjęciem uchwały zakazującej rządowi podpisywania z Eureko ugody i zobowiązującej Komitet Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych do zbadania legalności prywatyzacji I etapu PZU SA. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Zygmunt Wrzodak, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#PoselZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawiam stanowisko Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin wobec poselskiego projektu uchwały zobowiązujacej rząd RP do niezawierania ugody z Eureko. Z tej uchwały, którą złożył Klub Parlamentarny Ligi Polskich Rodzin, został tylko tytuł. Dwie uchwały, które były autorstwa posłów LPR, niestety zostały odrzucone na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa w momencie, kiedy czasowo nałożyło się to z przesłuchaniem pana Belki. Jestem również członkiem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W tym czasie odbywało się przesłuchanie pana Belki, w tym czasie zarządzono posiedzenie Komisji Skarbu Państwa, na którym byłem również posłem sprawozdawcą tych dwóch uchwał.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#PoselZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mamy tu do czynienia nadal z tym, że niektórzy uparci posłowie, którzy widzą interes narodowy, walczą o to, by Skarb Państwa nie pozbył się 51% udziałów w PZU. To jest ewenement, że od kilku miesięcy próbujemy namawiać, przedstawiać argumenty merytoryczne, hasłowe, dość ostre słowa, mające na celu przekonanie Ministerstwa Skarbu Państwa i pana Belki do tego, by żadnej ugody nie podpisywał, bo to jest po prostu niezasadne, ponieważ Eureko świetnie wiedziało o tym, że bierze udział w grze nieczystej. I pójście na ugodę, pozbawienie Skarbu Państwa 51% udziałów i kontroli nad PZU jest po prostu haniebne.</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#PoselZygmuntWrzodak">Przypomnę kilka faktów, żebyście państwo wiedzieli. Przecież tak naprawdę to nie minister, ten siedzący tutaj, nie Socha decyduje o projekcie ugody. To pan Kratiuk decyduje, to KNS decyduje, to tam się załatwia sprawy PZU. A tutaj wmawia się nam, że niby próbują oni coś negocjować. To oni decydują. I w imieniu Skarbu Państwa o tej sprawie decyduje Kratiuk i kancelaria KNS. Panie ministrze, jeśli mówię nieprawdę, to proszę podać mnie do sądu.</u>
          <u xml:id="u-161.3" who="#PoselZygmuntWrzodak">Proszę państwa, ABN AMRO - doradca prywatyzacyjny Skarbu Państwa, jednocześnie jeden z założycieli konsorcjum, które finansowało zakup akcji PZU. ABN AMRO wyceniało te akcje, a jednocześnie jednym z głównych doradców tego ABN AMRO był pan Belka, obecnie premier. Czyli ewidentnie Eureko nie miało pieniędzy na zakup akcji PZU. Również BIG Bank Gdański... przecież nawet Komisja Śledcza jest w posiadaniu dokumentów do pana Chronowskiego, minister przyjmuje, Departament Spółek Strategicznych i Instytucji Finansowych, mówi: w związku z przekazaniem ponad 2 mld zł na rzecz Skarbca 2, transfer tej kwoty około 2 mld zł, skąd PZU do BIG Banku Gdańskiego za pośrednictwem funduszu inwestycyjnego Skarbiec... itd. Są ewidentnie dokumenty, że ani Eureko, ani BIG Bank Gdański nie miały pieniędzy na zakup akcji PZU. I rząd po prostu nadal nam wmawia, z posłów robi idiotów i tak po prostu gramy w ping-ponga przez kilka miesięcy, kiedy fakty są oczywiste. Dlaczego jeszcze rząd nie złożył pozwu zgodnie z umową podpisaną między konsorcjum Eureko-BIG Bank Gdański a rządem polskim, bo od tych spraw jest polski powszechny sąd? Macie tam zapisane w umowie. Dlatego składamy dzisiaj tę poprawkę, jedną z takich poprawek, która obliguje was do złożenia pozwu, sprawa cywilna, domaganie się unieważnienia tej umowy. Dokąd będziemy się bawić? Towarzystwo, które urządziło sobie wokół PZU, zapraszając zarazem Eureko, biesiadę. Dopraszało się różnych kumpli i po prostu się czerpało, ile tylko się mogło. Każdy teraz jest powiązany w różny sposób. Jak się zaatakuje Eureko, a może jak pozbawimy Eureko kontroli nad PZU i odsuniemy ich od PZU, to może pan Talone, pan Jansen zaczną sypać różnymi nazwiskami. A może w końcu pan Talone powie, jaką rolę odgrywał pan Belka, jaką rolę pan Krzaklewski, a jaką rolę odgrywali pan Kasza, pan Wąsacz, pan Buzek, Kornasiewicz, pan Balcerowicz? Może w końcu zaczną sypać? Co robiła w tym czasie Komisja Papierów Wartościowych i Giełd z ówczesnym panem przewodniczącym Sochą? Może zaczną po prostu pokazywać się materiały?</u>
          <u xml:id="u-161.4" who="#PoselZygmuntWrzodak">Przecież gdyby rząd polski rzeczywiście ponosił trochę odpowiedzialności w tej sprawie, to czytając zeznania pana Jansena, które złożył bodajże we wrześniu roku 2004... On sam się przyznaje i mówi przed sądem arbitrażowym, cytuję: ˝Przedstawiciele Skarbu Państwa wciąż powtarzali, że powinniśmy mieć także świadomość, że zważywszy na ograniczenia praw głosu, jakie wynegocjowaliśmy, w zasadzie przejęlibyśmy kontrolę nad spółką po ofercie publicznej, nawet gdybyśmy nie dokupili kolejnych akcji˝. Pan Jansen mówi: ˝Kiedy jest się właścicielem 30% udziału w spółce, w której 5% należy nadal do Skarbu Państwa, a reszta jest porozrzucana po innych firmach i w ofercie publicznej nikt nie może zgromadzić samodzielnie wielkiego pakietu akcji, właściwie nie trzeba kupować zbyt wielu akcji, by mieć faktyczną kontrolę nad spółką. I to właśnie miałem tu na myśli. Sądzę, że mieli rację, mówiąc to nam, bo właśnie dlatego domagaliśmy się ograniczeń praw głosu innych akcjonariuszy˝.</u>
          <u xml:id="u-161.5" who="#PoselZygmuntWrzodak">Jak widać, minister Socha zapomniał przekazać posłom na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa, w Sejmie tego drobnego szczegółu dotyczącego zalet tej ugody, panie ministrze. Pan tego po prostu nam nie powiedział.</u>
          <u xml:id="u-161.6" who="#PoselZygmuntWrzodak">Jansen mówi dalej, że Eureko musi mieć 30% plus rozproszony lub sprzyjający akcjonariat EBOiR, że dla Eureko ważna jest jedna rzecz: pozbawić Skarb Państwa 51% akcji PZU. To jest doktryna Eureko i w tym zespole gra obecny układ Ministerstwa Skarbu Państwa, bo tak każe szef, pan Marek Belka. I odzywa się wielki chór. Dzisiaj jest dyskusja na temat naszej uchwały, otwieramy gazetę: ˝Rzepa˝, czyli ˝Rzeczpospolita˝, podaje piórem jednej pani to samo nazwisko, już pisze artykuły, które mają naprowadzić Sejm, w ˝Gazecie Wyborczej˝ dwie panie, które piszą o Eureko, mają naprowadzić, czyli jest już uruchomiona przez Eureko propaganda na rzecz swoich interesów. To samo jutro: jest przesłuchanie pana Wieczerzaka. Niektórym już trzęsą się portki. Dziennikarze już piszą w innym kierunku, żeby po prostu pokazywać inne scenariusze. A może śledczy z komisji PZU nabiorą się i będą słuchać według ich życzeń? To, co się wyprawia, jest po prostu szokujące.</u>
          <u xml:id="u-161.7" who="#PoselZygmuntWrzodak">Jeżeli mówimy o panu premierze, to kiedy był doradcą ABN AMRO, była zaniżona wartość akcji PZU. Jednocześnie był kupującym i sprzedającym akcje PZU. Utworzono amerykański fundusz inwestycyjny TDA - 225 mln zł przerzucone do tego funduszu, a radzie tego funduszu jest pan Belka. W czyim interesie, panie ministrze, wy działacie? Komu macie po prostu służyć? Pana Kwaśniewskiego też napuściliście i dał gwarancje, że Eureko miało pieniądze, bo on dokładnie wiedział z innych źródeł, że Eureko miało środki własne na zakup akcji PZU. Niech pokaże te środki własne. Czyim on głosem mówi? To prezydent włącza się w takie rozgrywki? To jest po prostu szokujące, co wy wyprawiacie. Trafił się rzecznik interesu Eureko - prezydent Kwaśniewski.</u>
          <u xml:id="u-161.8" who="#PoselZygmuntWrzodak">Skończyć z tą zabawą, panie ministrze. Dzisiaj mamy w tym parlamencie mniej do powiedzenia, ale żebyście wiedzieli, że za kilka miesięcy czy za kilka tygodni będziemy mieli w parlamencie o wiele, wiele więcej do powiedzenia. Będziemy ścigać was na każdym jednym kroku, żebyście takich rzeczy nie robili, żebyście po prostu nie robili z posłów idiotów, bo wychodzicie na ewidentnych w moim znaczeniu krętaczy, a z nas chcecie zrobić idiotów.</u>
          <u xml:id="u-161.9" who="#PoselZygmuntWrzodak">W związku z tym, panie marszałku, składam dwie poprawki. Pierwsza dotyczy nienegocjowania żadnej ugody, zobligowania rządu do nienegocjowania ugody, a druga zobligowania rządu do złożenia pozwu cywilnego do polskiego sądu powszechnego celem rozwiązania tej umowy. I przestać się po prostu bawić w ciuciubabkę w sprawie PZU, bo PZU potrzebuje naprawy, normalnego rządzenia i normalnej reklamy, żeby się rozwijało i żeby Polacy się tam ubezpieczali. Nie można pozwolić na to, żeby niszczyć taką instytucję, która jest warta dziesiątki miliardów złotych, a rząd razem z Eureko chce pozbawić państwo polskie 51% udziałów w PZU. Przecież to jest po prostu szokujące. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-161.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pani poseł Halina Szustak, Koło Poselskie ˝Dom Ojczysty˝.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#PoselHalinaSzustak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#PoselHalinaSzustak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Koła Poselskiego ˝Dom Ojczysty˝ mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie sprawozdania komisji o projekcie uchwały zobowiązującej rząd do niezawierania ugody z Eureko oraz o zbadanie legalności prywatyzacji PZU SA.</u>
          <u xml:id="u-163.2" who="#PoselHalinaSzustak">W obliczu największego skandalu prywatyzacyjnego, jakim niewątpliwie jest przestępcza prywatyzacja PZU SA, powołany w celu ukrycia tego przekrętu rząd składający się z ludzi pana premiera Marka Belki, ministra finansów Mirosława Gronickiego i ministra skarbu państwa Jacka Sochy uporczywie chce ukryć prawdę o prywatyzacji PZU SA na rzecz Eureko-BIG Bank Gdańskiego, proponując Sejmowi RP ugodę, pomimo iż już dziś wiadomo, bez najmniejszej wątpliwości, że przy prywatyzacji PZU SA popełniono szereg przestępstw, w tym możliwy jest nowy wątek korupcyjny. Dlaczego rząd RP, a zwłaszcza minister skarbu pan Jacek Socha, wspólnie z obecnymi władzami PZU SA, prezesem Cezarym Stypułkowskim tak prą do tej prywatyzacyjnej ugody? Czy to ma być ten przysłowiowy skok na kasę i kolejne milionowe pensje? Zarówno prokuratura, jak i sejmowa Komisja Śledcza dysponują dzisiaj olbrzymią ilością dowodów, materiałów, które niezbicie świadczą o tym, że PZU sprzedano konsorcjum Eureko-BIG Bank Gdański bezprawnie, łamiąc uchwałę Rady Ministrów, ustawy ubezpieczeniowe, prawo bankowe. Przetarg ukartowano, wybrano najgorszego oferenta, zapłacono grosze, sprzedano więcej władzy w spółce, niż wynikało to z umowy prywatyzacyjnej itd., itd.</u>
          <u xml:id="u-163.3" who="#PoselHalinaSzustak">Kto dzisiaj tak naciska na umowę prywatyzacyjną, były marszałek Sejmu Marek Borowski odpowiedzialny za skandaliczną prywatyzację Banku Śląskiego? A Stefan Kawalec również związany z prywatyzacją Banku Śląskiego jest dzisiaj doradcą posła Rokity, który typuje go na przyszłego ministra finansów. To również pan Stefan Kawalec odpowiada dzisiaj w PZU SA u boku prezesa Cezarego Stypułkowskiego za obecną prywatyzację spółki. Bardzo dwuznaczną postawę zajmuje w tej sprawie przewodniczący Komisji Skarbu Państwa pan Marcinkiewicz z PiS, a przecież inny członek PiS z Komisji Śledczej Przemysław Gosiewski złożył wniosek do prokuratury w sprawie przestępstw przy prywatyzacji PZU.</u>
          <u xml:id="u-163.4" who="#PoselHalinaSzustak">Pan Kaczyński powinien zdyscyplinować posłów PiS, skoro zamierzają w przyszłości rozprawiać się z aferami.</u>
          <u xml:id="u-163.5" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">(Może coś konkretnego.)</u>
          <u xml:id="u-163.6" who="#PoselHalinaSzustak">Proszę?</u>
          <u xml:id="u-163.7" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">(Jak już po nazwisku...)</u>
          <u xml:id="u-163.8" who="#PoselHalinaSzustak">Możemy porozmawiać w Komisji Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-163.9" who="#PoselKazimierzMarcinkiewicz">(Nie, dawać tu!)</u>
          <u xml:id="u-163.10" who="#PoselHalinaSzustak">Ta ugoda proponowana Sejmowi RP ma uczynić Sejm i posłów współodpowiedzialnymi za złodziejską prywatyzację, dać alibi dla kolejnego skoku na kasę. Skorzystał na takiej decyzji jedynie poseł Andrzej Leppper, który już głosi pogląd, że złodzieje rozliczą się sami.</u>
          <u xml:id="u-163.11" who="#PoselHalinaSzustak">Nie dajmy przyzwolenia panu ministrowi skarbu państwa Jackowi Sosze, by kolejni przyjaciele dworu prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego uwłaszczyli się przy pełnym poparciu premiera Marka Belki, który sam jest zamieszany w tę haniebną prywatyzację. Już w sobotę przed Komisją Śledczą stanie kolejny bardzo ważny świadek - były prezes PZU Życie, który odsłoni, mamy nadzieję, nowe porażające dowody i informacje o grupie trzymającej władzę w polskiej prywatyzacji. Sejm nie może uczestniczyć w tym i pomagać przestępcom oraz ludziom, którzy zawarli poufne porozumienia z zagranicznymi inwestorami, którzy nabyli PZU za pieniądze PZU i polskich klientów tej firmy. Komisja Śledcza odsłania dziś kulisy powiązań nielegalnych transferów, roli skarbnika SLD i otoczenia prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, prezesa BIG Banku Gdańskiego pana Bogusława Kotta i daje szansę polskiemu społeczeństwu poznania tej smutnej prawdy o polskiej prywatyzacji. Mamy do czynienia z kolejną wielką aferą prywatyzacyjną, a stwarza się sytuację socjotechniczną, w której za pomocą mediów zaangażowanych w prywatyzację i polityków wszystkich opcji z nią związanych usiłuje się wmówić społeczeństwu konieczność podpisania ugody i możliwość wielkich strat państwa w przypadku, gdy do takiej ugody nie dojdzie.</u>
          <u xml:id="u-163.12" who="#PoselHalinaSzustak">Tak naprawdę mamy do czynienia z sytuacją, w której wszystkie argumenty są po stronie państwa, ponieważ to ono zostało oszukane, okradzione, a dla tego celu z premedytacją złamano obowiązujące w nim prawo. W przygotowaniu i przeprowadzeniu tego procederu uczestniczyły wszystkie siły polityczne i zaangażowały do tego wszystkie instytucje państwa, które z pozoru wydają się obiektywne i niezależne.</u>
          <u xml:id="u-163.13" who="#PoselHalinaSzustak">Proces zakłamywania złodziejskiej prywatyzacji majątku państwa trwa do dziś, z małym wyjątkiem - ministra Chronowskiego. Najbardziej kompromitujące w tym procederze jest to, że uczestniczące w prywatyzacji osoby publiczne i instytucje, pomimo widocznych już dzisiaj, gołym okiem, dla przeciętnego obywatela korupcji w sprawie prywatyzacji PZU, nadal używają wszystkich dostępnych środków masowej manipulacji, aby kontynuować grabieżczą prywatyzację i przejąć za darmo majątek państwowy.</u>
          <u xml:id="u-163.14" who="#PoselHalinaSzustak">Koło Poselskie ˝Dom Ojczysty˝ nie wyraża zgody na zawarcie ugody. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-163.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-164.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Na tym zakończyliśmy wystąpienia w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-164.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zgłosił się pan poseł Ryszard Zbrzyzny w celu zadania pytań.</u>
          <u xml:id="u-164.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Korzystając z faktu, że na sali jest pan minister Socha, chciałbym zadać kilka pytań dotyczących Trybunału Arbitrażowego. Kiedy jest oczekiwany wyrok Trybunału Arbitrażowego i czy trybunał może się uznać za niewłaściwy do rozstrzygnięcia tego sporu? Jakie są relacje między wyrokiem tego trybunału, niezależnie od tego, jaki on będzie, a umową prywatyzacyjną zawartą między Eureko a Skarbem Państwa?</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#PoselRyszardZbrzyzny">Chciałbym się także dowiedzieć, czy wydanie i doręczenie wyroku Trybunału Arbitrażowego powoduje automatycznie skutki prawne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mianowicie chodzi mi o to, czy wyrok ten ma moc na równi z wyrokiem sądu państwowego, sądu powszechnego na terytorium Rzeczypospolitej i czy ewentualnie będzie musiało być w wyniku tego wyroku Trybunału Arbitrażowego podjęte odrębne postępowanie przed polskim sądem powszechnym. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę ministra skarbu państwa pana Jacka Sochę o sformułowanie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadam na pytania pana posła Zbrzyznego. Nie wiem, kiedy będzie wyrok w sprawie. Arbitrzy nie informują stron o tym, jak i kiedy się spotykają. Jak wiem, może on zapaść w najbliższym czasie. Trybunał może uznać się za niewłaściwy. Jednym z punktów, które wnosimy w naszej odpowiedzi na pozew, jest to, iż uważamy, iż właściwym do rozstrzygnięcia tego sporu, jeżeli Eureko uważa, iż jest spór, jest sąd powszechny w Polsce, tak jak to zostało zapisane w umowie prywatyzacyjnej. Eureko uznało, iż może wywieść z traktatu o ochronie i popieraniu inwestycji między Polską a Królestwem Holandii wniosek taki, że mamy do czynienia z inwestycją poczynioną w Polsce przez Eureko, a tym samym może wystąpić do trybunału międzynarodowego o ochronę poczynionych inwestycji. Tak też zrobiło. My uważamy, że tego, co Eureko definiuje jako inwestycje, nie należy rozumieć jako inwestycji, ponieważ umowa prywatyzacyjna podpisana w kwietniu 2001 r., za którą Eureko nie zapłaciło środków, nie jest to żaden punkt bilansowy. Jest to swoiste zobowiązanie rządu do sprzedania w przyszłości 21% akcji.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Jeżeli chodzi o relacje wyroku arbitrażowego i umowy prywatyzacyjnej, to ten wyrok Trybunału Arbitrażowego nie dotyczy określenia ważności umów prywatyzacyjnych. One zostały podpisane i w tej kwestii nie ma wniosku, aby uznać te umowy za takie, które miałyby ulec zmianie. Strona polska oświadczyła, że te podpisane w 2001 r. umowy będzie realizowała.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Jeżeli chodzi o wyrok Trybunału Arbitrażowego, mamy do czynienia w tej chwili z wyrokiem, który będzie określał, czy strona polska naruszyła traktat o ochronie i popieraniu wzajemnych inwestycji i w jakim zakresie, w jakiej części. Będzie pisemne uzasadnienie. Eureko może - nie musi - wystąpić z pozwem o zasądzenie określonego odszkodowania z tytułu poniesionych, jak będzie udowadniało, strat, żeby skutki prawne były na terenie Polski. Taki wyrok Trybunału Arbitrażowego musi mieć klauzulę wykonalności nadaną przez sąd polski. W związku z tym do tego jest jeszcze daleka droga.</u>
          <u xml:id="u-167.3" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Jeżeli chodzi o dyskusję i uchwałę, panie marszałku i Wysoka Izbo, to rzeczywiście ta uchwała jest już stosunkowo długo przez Wysoką Izbę procedowana, rzeczywiście więc sytuacja jest inna, aniżeli była w końcu listopada.</u>
          <u xml:id="u-167.4" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Przypomnę tylko, że rząd polski może podpisać umowy, co do których ma świadomość, że mogą być realizowane i wdrożone w życie. Wynegocjowana ugoda i umowa prywatyzacyjna z Eureko, która mogła być podpisana do 7 lutego - Eureko między innymi określiło, że oczekuje na podpisanie tej umowy - byłaby zdaniem ministra skarbu państwa niewykonalna w świetle tego, jakie zdarzenia nastąpiły w tym czasie (powołanie Komisji Śledczej, jak również prace prokuratury w Gdańsku). Podpisanie umowy, która nie jest możliwa do zrealizowania, prowadziłoby do pogorszenia sytuacji Polski w postępowaniu arbitrażowym.</u>
          <u xml:id="u-167.5" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Można dyskutować - jak tu zostało powiedziane - dlaczego nie ma premii i w kwestii składu rady nadzorczej. Przypomnę, panie pośle, że została podpisana w kwietniu 2001 r. umowa, która daje Eureko prawo nabycia 21% w ofercie publicznej, i to w tamtej umowie wynegocjowano, że nie ma żadnych dodatkowych premii za nabycie, mało tego, akcje będą nabywane z dyskontem po cenie oferty publicznej, a nie cenie notowania na rynku giełdowym.</u>
          <u xml:id="u-167.6" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Mówmy więc o umowie, która była negocjowana przeze mnie, tylko przeze mnie. Pana Kratiuka nigdy nie widziałem - nie ma pan tutaj akurat dobrych informacji - nigdy w życiu i żadnych instrukcji mi nie dawał. To jest ugoda i umowa, której zapisy negocjowałem sam osobiście. Jest ona osadzona w określonej sytuacji prawnej, jaka powstała po podpisywaniu umów prywatyzacyjnych z 2001 r. i z 1999 r. W związku z tym trzeba na to popatrzeć w szerszym kontekście i popatrzeć na to, co jest zawarte w podpisanych umowach, a co jest zapisane i wynegocjowane w nowej ugodzie, która i tak nie jest możliwa do podpisania, bo jest niemożliwa do zrealizowania. Sejm poprzez swoje działania, jak i dzisiejsze wystąpienia, wyraźnie pokazuje, że kierunek działań Sejmu byłby taki, aby ta umowa nie była zrealizowana.</u>
          <u xml:id="u-167.7" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Prawda jest taka, że zanim jeszcze było sprawozdanie Komisji Skarbu Państwa, zaproponowałem Eureko wynegocjowanie zmiany pewnych punktów w tej umowie. Nie będę wchodził w szczegóły, jeżeli chodzi o to, co jest w tej ugodzie.</u>
          <u xml:id="u-167.8" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Pan poseł mówił też, że jest niewłaściwy skład rady nadzorczej. Prosiłbym, żeby popatrzeć na to, co jest w tych umowach dzisiejszych, a co było w tej nowej umowie. Zaproponowałem, aby zmienić dwa punkty. Pierwszy punkt to jest to, że umowa nie będzie realizowana do końca czerwca, tak jak chciało i zaproponowało Eureco jako jeden z punktów bardzo twardych w negocjacjach, tylko że do końca roku, to znaczy tak, aby można było zakończyć pracę Komisji Śledczej i prokuratury. Po drugie, żeby był zawarty taki zapis, że jeżeli Komisja Śledcza przedstawi wniosek do prokuratury, na podstawie, i tu się odnoszę do tych wszystkich posłów, którzy mówili - zaraz powiem też o tej poprawce, którą wniósł pan poseł Wrzodak - żeby umowy nie realizować, gdyby były wnioski do prokuratury kierowane przez Komisję Śledczą. Eureco te propozycje odrzuciło i nie chciało ich uwzględnić, w związku z czym nowej umowy prywatyzacyjnej będącej jednocześnie ugodą nie podpisałem.</u>
          <u xml:id="u-167.9" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Jeżeli chodzi o kwestię poprawek, to ja powiem tak, że zawsze elementem postępowania arbitrażowego jest ugadzanie się stron. I taka jest prawda każdego postępowania, które ma na celu określić, kto jest winny, kto poniósł straty. W związku z czym uważam, że prowadzenie rozmów mających na celu doprowadzenie do znalezienia rozwiązania kompromisowego jest zawsze lepsze niż szukanie rozwiązań, które są rozwiązaniami, które takie umowy, ugody uniemożliwiają, z jednym zastrzeżeniem oczywiście, że ja nie wiem, co pan, państwo posłowie, którzy tak łatwo przechodzicie do konkluzji, konkluzji, które nie mają być konkluzjami politycznymi tylko konkluzjami merytorycznymi, które pozwolą obronić w sądzie wniosek o unieważnienie umowy.</u>
          <u xml:id="u-167.10" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Nawiasem mówiąc, art. 2 bym w poprawce pana posła Wrzodaka przeredagował, ponieważ jest zupełnie nielogiczny. Jest tu sprzeczność wewnętrzna, bo umowa nie przewiduje, że należy unieważnić umowę, ponieważ umowa przewiduje, że ewentualnie wszelkie spory wynikające z realizacji tej umowy są rozstrzygane przed sądem polskim. W związku z czym to jest, bym powiedział, szkolny błąd konstrukcji zdania, gdzie wniosek ostateczny miesza się z samą treścią. Bo jeżeli się przeczyta, że Sejm zobowiązuje rząd do złożenia wniosku z pozwem cywilnym do polskiego sądu o unieważnienie umowy zawartej między rządem a konsorcjum Eureco + BIG BG, jak przewiduje umowa. Umowa nie przewiduje unieważnienia, w związku z czym należałoby to przeredagować, żeby to miało wewnętrzną logikę.</u>
          <u xml:id="u-167.11" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Generalnie uważam, iż te wersje uchwały Sejmu, które w tej chwili pozwolą rządowi na szukanie rozwiązania z Eureco, są rozwiązaniami lepszymi, ponieważ one patrzą na taką rzeczywistość, jaka ona jest naprawdę. Naprawdę jest ona taka, że podpisy zostały złożone pod umowami prywatyzacyjnymi w 1999 r. i 2001 r. I wydaje mi się, że to nie jest skomplikowane działanie, aby dowiedzieć się od prawników, którzy mieliby reprezentować stronę, jakie musiałyby być postawy i przesłanki do wystąpienia z wnioskiem o unieważnienie umowy prywatyzacyjnej. Bo powiedzenie, że umowa prywatyzacyjna powinna być unieważniona, bo ktoś spotkał się przed 5 listopada 1999 r. i politycznie dyskutował sprawę albo że akcje zostały sprzedane za tanio, albo że ktoś zasiadał w radzie dyrektorów, to nie są te dowody, które mogą być podstawą unieważnienia umowy.</u>
          <u xml:id="u-167.12" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Ja nie wiem, jakie pan poseł Wrzodak zna argumenty mówiące o tym, że umowa została zawarta z naruszeniem prawa, gdzie ona jako taka miała być drogą do popełnienia przestępstwa, bo to są te wnioski, które mnie prawnicy przedstawiają jako możliwe do ewentualnego podważania umów prywatyzacyjnych. W związku z czym są dwa światy, jest świat pewnych deklaracji politycznych i świat, który należy uzasadnić w sposób rzetelny i właściwy w sądzie, żeby sprawę wygrać. Ja uważam, że szukanie rozwiązania w sytuacji, w jakiej znalazł się rząd polski po podpisaniu umów prywatyzacyjnych, które nie zostały przez nikogo zakwestionowane, jest rozwiązaniem lepszym, aniżeli w tej chwili stwierdzenie, że Eureco jest złym, niedobrym, niepotrzebnym inwestorem i obojętnie, czy się komuś podoba to, czy nie, bo są dwie kwestie, czy się komuś podobają procesy prywatyzacyjne, czy też nie, a co innego jest to, jak wyglądają podpisane umowy. Gdyby w Sejmie przeszła uchwała, która umożliwiłaby rządowi, ale to rząd zawsze może, prowadzenie negocjacji i podpisanie umowy po zakończeniu prac Komisji Śledczej i prokuratury, albo wersji, która została przedstawiona przez pana posła Pogodę, że podpisać ugodę, umowę wraz z klauzulami, które zabezpieczałyby pełne wyjaśnienie procesów prywatyzacji, zwrócę się wówczas do Eureko z takimi propozycjami, aby prowadzić dalej negocjacje i znaleźć rozwiązanie, które byłoby korzystne dla stron. Powiem między innymi, że podnosiłem w rozmowach ze stroną Eureko, iż proces, który się toczy w Polsce w tej chwili... Między innymi to było podstawą mojego wniosku do Eureko i do Trybunału Arbitrażowego, aby zawiesić postępowanie arbitrażowe, że Polska ma prawo sprawdzić procesy prywatyzacyjne i wyciągnąć stosowne wnioski. W tej chwili, w sytuacji, jaką mamy w Polsce, oprócz tych sformułowań politycznych, jest praca Komisji Śledczej, która musi się oprzeć na faktach i rzetelnych dowodach, które będzie brała pod uwagę, jak i praca prokuratury. I załóżmy, że jeżeli z nich coś wyjdzie, to będzie wiadomo, jakie podjąć ewentualnie działania. Jeżeli nie, wyjdą z tego elementy, które dawałyby możliwość podważenia umowy prywatyzacyjnej; po prostu mówię wtedy Eureko, wtedy sprawa jest w pełni wyjaśniona, nawet jeżeli prywatyzacja, a są osoby, które uważają, że jest ona niewłaściwa, została zakończona i sprawdzona. W tym momencie stajecie się inwestorem, który przeszedł bardzo głęboki, powiedziałbym, proces sprawdzenia przebiegu prywatyzacji, w której uczestniczył. Mogę powiedzieć, że konkluzja ze strony Eureko była jedna, zresztą to zostało też przedstawione trybunałowi, że zostali przeze mnie niejako obrażeni, bo oni przez polski rząd zostali wybrani jako inwestor już w 1999 r. i przyszli tutaj na życzenie rządu polskiego, sami się nie pchając.</u>
          <u xml:id="u-167.13" who="#MinisterSkarbuPanstwaJacekSocha">Tak że sprawa jest w arbitrażu i w moim przekonaniu będzie zdecydowanie lepiej, aby mieć możliwość prowadzenia rozmów, aby sprawę tak czy inaczej rozwiązać, nie przeszkadzając jednocześnie w pracy Komisji Śledczej oraz prokuratury. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu uchwały poprawki, proponuję, aby Sejm skierował ten projekt uchwały do Komisji Skarbu Państwa w celu przedstawienia sprawozdania o zgłoszonych poprawkach.</u>
          <u xml:id="u-168.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-168.4" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-168.5" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Na tym wyczerpaliśmy porządek dzienny 98. posiedzenia Sejmu RP.</u>
          <u xml:id="u-168.6" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Informuję, że zgłosili się posłowie w celu wygłoszenia oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-168.7" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Czy są jeszcze zgłoszenia?</u>
          <u xml:id="u-168.8" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Poza posłem Tadeuszem Samborskim, posłem Tadeuszem Iwińskim i posłem Zygmuntem Wrzodakiem nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-168.9" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Listę posłów zgłoszonych do oświadczeń uważam zatem za zamkniętą.</u>
          <u xml:id="u-168.10" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę posła Tadeusza Samborskiego o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#PoselTadeuszSamborski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#PoselTadeuszSamborski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dziś otrzymałem korespondencję od naszych rodaków ze Lwowa, list poparty 90 podpisami, a sprawa dotyczy Domu Polskiego we Lwowie. Domu, którego nie ma, domu, o który Polacy we Lwowie zabiegają, i domu, który im się bezwzględnie należy, mając na uwadze tradycje tego miasta, wkład w rozwój kultury polskiej, zasługi historyczne przed narodem. Miasta, które budzi w nas prawdziwe wzruszenie i sympatię. W tym mieście nie ma czegoś takiego, co umownie nazywamy Domem Polskim. Na szczęście są takie instytucje w innych środowiskach polskich. Na Litwie jest wspaniały Dom Kultury Polskiej w Wilnie, są takie domy w mniejszych miejscowościach, takich jak Baranowicze, czy też w Stryju na przykład także jest mały dom polski, natomiast we Lwowie nie ma Domu Polskiego. W tej oto sprawie nasi rodacy przesłali list.</u>
          <u xml:id="u-169.2" who="#PoselTadeuszSamborski">My, Polacy, mieszkańcy Lwowa i członkowie Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej, jesteśmy zaniepokojeni zaistniałą sytuacją dotyczącą zakupu pomieszczeń na Dom Polski we Lwowie. Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej od początku swego istnienia zwracało się do władz miasta z prośbami o przydzielenie odpowiedniego pomieszczenia dla różnorodnej działalności Polaków we Lwowie. Później TKPZL stale zwracało się do władz Polski o możliwość powołania we Lwowie Domu Polskiego, w którym mogłyby prowadzić działalność również inne polskie organizacje, jak harcerze, lekarze, Uniwersytet Trzeciego Wieku, redakcja ˝Gazety Lwowskiej˝, Polskie Towarzystwo Radiowe itd. Obecna siedziba Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej przy placu Rynek 17, dzierżawiona od Urzędu Wojewódzkiego, zajmuje cztery pokoje o łącznej powierzchni około 100 m2, gdzie mieści się redakcja ˝Gazety Lwowskiej˝, prowadzona jest działalność towarzystwa i jego pokrewnych stowarzyszeń, jak chór ˝Echo˝, chór ˝Lutnia˝ i inne. Nie wszyscy członkowie, w tym także starsi ludzie, mogą się zmieścić na zebraniach w dusznym pokoju o powierzchni około 30 m2, a dla pokrewnych stowarzyszeń często nie wystarcza czasu i miejsca, np. Stowarzyszenie Lekarzy Polskich we Lwowie, które dotychczas nie posiada własnego lokalu, tylko w każdy wtorek może okazywać charytatywną pomoc medyczną w siedzibie czy w gabinecie, w pokoju prezesa Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej. Jest to stanowczo niewystarczające i nie daje możliwości korzystania z otrzymanego z Fundacji ˝Pomoc Polakom na Wschodzie˝ sprzętu medycznego.</u>
          <u xml:id="u-169.3" who="#PoselTadeuszSamborski">W 1999 r. Fundacja ˝Pomoc Polakom na Wschodzie˝ zakupiła dwa mieszkania o łącznej powierzchni 160 m2 przy ul. Rylejewa 9/6 we Lwowie w ramach celowego tworzenia jakby polskiej rozgłośni radiowej. Adaptację strychu nad mieszkaniami zakupionymi za środki Senatu RP przeprowadzono w 2001 r. i przeznaczono na potrzeby prywatnej gazety ˝Lwowskie Spotkania˝ oraz nieistniejącego wtedy jeszcze Lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Ogólna powierzchnia tego mieszkania po remoncie stanowi około 300 m2, lecz służy to organizacjom zrzeszającym zaledwie kilkanaście osób. Decyzja ówczesnego Zarządu Fundacji ˝Pomoc Polakom na Wschodzie˝ w 1999 r. była demonstracyjnie ignorancka i krzywdząca dla Polaków Lwowa i Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej. Zastrzeżenia wzbudził także ekonomiczny aspekt zakupu, remontu i adaptacji lokalu przy ul. Rylejewa 9 za 200 tys. dolarów amerykańskich, co znacznie przewyższyło istniejące wtedy ceny na rynku nieruchomości we Lwowie, ale, jak piszą rodacy, to już pewnie jest sprawa Najwyższej Izby Kontroli w Polsce. Uważamy, że grosza publicznego, także właśnie tego napływającego z macierzy, trzeba strzec. Do dnia dzisiejszego lokal przy ul. Rylejewa pozostaje jednak nadal lokalem mieszkalnym i w świetle prawa ukraińskiego obowiązujące przepisy nie pozwalają na przekształcenie go w lokal użyteczności publicznej.</u>
          <u xml:id="u-169.4" who="#PoselTadeuszSamborski">Ostatnio coraz częściej pojawiają się w prasie polskiej różne artykuły. Mamy wrażenie, a właściwie jesteśmy przekonani, że są one pisane na zamówienie, np. artykuł pani Haliny Kowalik w tygodniku ˝Przegląd˝ z 21 listopada 2004 r. i artykuł Katarzyny Heike w ˝Gazecie Polskiej˝ z 19 stycznia 2005 r., które tendencyjnie, nie opierając się na sprawdzonych faktach, wyświetlają domniemane, wymyślone realia życia Polaków we Lwowie i działalności Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej we Lwowie. Uważamy, że to świadczy o nieuczciwości dziennikarskiej w Polsce autorów właśnie tych artykułów. Stąd pytanie: Komu potrzebne są takie artykuły, po przeczytaniu których zostaje gorzki niesmak? Naszym zdaniem cel może być tylko jeden: poróżnić wszystkich Polaków we Lwowie i w dalszym ciągu odłożyć sprawę zakupu Domu Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-169.5" who="#PoselTadeuszSamborski">Kompromitacją Ministerstwa Spraw Zagranicznych jest postawa Konsulatu Generalnego we Lwowie, który łamie prawo, organizując w lokalu o statusie mieszkania publiczne imprezy niekiedy z udziałem ponad 100 osób, nie mając przecież ekspertyzy wytrzymałości drewnianego stropu w ponadstuletniej kamienicy, nie wspominając już o tym, że na tym budynku przy ul. Rylejewa 9, który przecież jest własnością Polski, nie ma tablicy o działalności towarzystw i trzeba wchodzić cichaczem, czyli prawie konspiracyjnie, bo mieszkańcy nie życzą sobie publicznej działalności i już nie raz pisali skargi na zakłócenie ich spokoju.</u>
          <u xml:id="u-169.6" who="#PoselTadeuszSamborski">W zaistniałej sytuacji Polacy we Lwowie zwracają się z prośbą do nowego Zarządu Fundacji ˝Pomoc Polakom na Wschodzie˝ i do Ministerstwa Spraw Zagranicznych o wystąpienie z konkretną propozycją do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej o zakup we Lwowie Domu Polskiego, w którym można by pomieścić wszystkie polskie organizacje, a także te podmioty, dla których przeznaczony był lokal przy ul. Rylejewa 9.</u>
          <u xml:id="u-169.7" who="#PoselTadeuszSamborski">Łączymy serdeczne pozdrowienia - piszą rodacy we Lwowie - oraz wyrazy szacunku i prosimy o odpowiedź.</u>
          <u xml:id="u-169.8" who="#PoselTadeuszSamborski">Z poważaniem: Polacy - mieszkańcy Lwowa, członkowie Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej i Uniwersytetu Trzeciego Wieku.</u>
          <u xml:id="u-169.9" who="#PoselTadeuszSamborski">Od siebie dodam, że tę prośbę polecam gorąco uwadze władz polskich, zwłaszcza Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a szczególnie panu podsekretarzowi stanu Jakubowi Wolskiemu, którego jedynym do tej pory przejawem aktywności na tej niwie było zawłaszczenie Fundacji ˝Pomoc Polakom na Wschodzie˝, czyli przekształcenie jej z organizacji pozarządowej w agendę rządową, której prowadzenie zlecił swoim byłym kolegom, emerytowanym pracownikom. Tym samym pozbawił ją elementów społecznego zaangażowania, a pasja ta jest niezbędna w kontaktach z naszymi rodakami. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos ma pan poseł Tadeusz Iwiński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PoselTadeuszIwinski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Po raz trzeci w ciągu minionego roku zmuszony jestem złożyć oświadczenie w związku z naruszeniem moich dóbr osobistych przez media.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#PoselTadeuszIwinski">Nie świadczy to bynajmniej o mojej nadwrażliwości na słowo pisane czy mówione, chętnie utrzymuję kontakty z dziennikarzami, wysoko sobie cenię rolę odgrywaną przez środki masowego przekazu, w tym rolę kontrolną, która doprowadziła do swoistej rewizji klasycznego monteskiuszowskiego podziału władz i ukucia pojęcia ˝czwarta władza˝.</u>
          <u xml:id="u-171.2" who="#PoselTadeuszIwinski">Media to nieodzowny instrument umacniania porządku demokratycznego i funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego wszędzie, także w Polsce. Jednakże część mediów - i to jest prawdopodobnie nie do uniknięcia - goni wyłącznie za sensacją. Pół biedy, jeśli zgadzają się fakty - interpretacje mogą być dowolne. Tzw. tabloidy, w tym - na polskim rynku - ˝SuperExpress˝ i ˝Fakt˝, też są przecież potrzebne i spełniają istotną rolę, jednak nierzadko nie stosują się do tych wspomnianych wyżej minimalnych wymogów. O takich ludziach, jak niektórzy z pracujących w tych gazetach, generał de Gaulle - sam nigdy nie użyłbym takich słów - powiedział dobitnie przed laty, cytuję: niektórym dziennikarzom zamiast atramentu wycieka z pióra mocz. Było to jeszcze w epoce przedkomputerowej.</u>
          <u xml:id="u-171.3" who="#PoselTadeuszIwinski">Zabieram głos w związku z tym, iż w ostatnim weekendowym wydaniu ˝Faktu˝ w obszernym, okraszonym ogromnymi zdjęciami tekście ˝Pazerność posłów nie zna granic˝ w zupełnie nieprawdziwy sposób przedstawiono treść rozmowy telefonicznej, jaką przeprowadził ze mną podający się za pracownika programu ˝Miles &amp; More˝ dziennikarz gazety. Została dorobiona do tego absurdalna teza mijająca się kompletnie z faktami.</u>
          <u xml:id="u-171.4" who="#PoselTadeuszIwinski">W świetle tego artykułu moje postępowanie wygląda na wysoko nieetyczne. Jak zaś było faktycznie? Otóż, na pytanie rzekomego pracownika LOT-u, czy punkty za przeloty, które mam na swoim koncie - a mam ich prawie milion - zamienię na nagrody rzeczowe. Mimo namów udzieliłem zdecydowanie negatywnej odpowiedzi. Na prośbę zaś o uwagi do programu odparłem, że często punkty za loty nie są naliczane, i to wszystko - cała reszta jest fantazją. Nie wykluczam, że odnosi się to także do innego opisywanego w tekście posła pana Mirosława Drzewieckiego z Platformy Obywatelskiej.</u>
          <u xml:id="u-171.5" who="#PoselTadeuszIwinski">Od ponad 10 lat, jak tysiące często podróżujących samolotami pasażerów, uczestniczę w tzw. programach wierności, w ramach których gromadzone są punkty premiowe za przeloty - w moim przypadku zarówno za loty prywatne, jak i z ramienia instytucji międzynarodowych, zwłaszcza Rady Europy, ale też polskiego Sejmu. Sam z tych punktów praktycznie nie korzystam, dlatego mam ich tak dużo. Kilkakrotnie natomiast - choć niezręcznie mi o tym mówić - fundowałem taki bilet osobom w potrzebie. Nie wymieniam również punktów na żadne nagrody. Uważam, że zachowuję się absolutnie fair. Dbam bardzo o właściwe postępowanie nawet z punktami naliczonymi za rozmowy z telefonów komórkowych.</u>
          <u xml:id="u-171.6" who="#PoselTadeuszIwinski">Gdy kilka miesięcy temu redakcja ˝Faktu˝ zajęła się kwestią punktów za przeloty parlamentarzystów, opowiedziałem się zdecydowanie za rozwiązaniem stosowanym przez niemiecki Bundestag, w którym odróżnia się premie z lotów prywatnych i służbowych. Być może Sejm i Senat wprowadzą to w następnej kadencji. W mojej sytuacji czuję się szczególnie dotknięty absurdalnymi zarzutami, tym bardziej na miejscu wydawałoby się sprostowanie i przeprosiny. I na to w swej naiwności liczyłem. Ale redaktor naczelny gazety Grzegorz Jankowski nie reaguje na żadne próby kontaktu, nie publikuje też sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-171.7" who="#PoselTadeuszIwinski">Pragnę z całą mocą zaprotestować przeciwko takim metodom postępowania. Rozważę nawet wystąpienie na drogę sądową, chociaż nie mam na tym polu najlepszych doświadczeń, gdyż mój proces z ˝SuperExpressem˝ trwał 9 lat. A co mają czynić tak zwani zwykli obywatele. Przytoczę więc jedynie na koniec słowa Aleksandra Fredry: Czasem moralista jest jak kominiarz, czyści jakieś kominy, a sam jest brudny. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-171.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Głos zabierze poseł Zygmunt Wrzodak, Liga Polskich Rodzin.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PoselZygmuntWrzodak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#PoselZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na 95. posiedzeniu Sejmu, podczas mojego wystąpienia na temat polityki dotyczącej bezpieczeństwa energetycznego kraju, w sprawie importu ropy, jak również funkcjonowania Nafty Polskiej, wypowiedziałem słowa, które dość mocno dotknęły prezesa Nafty Polskiej, pana Żyndula, który w związku z tym ze swoim adwokatem zwrócił się do marszałka o to, że chce pozbawić mnie immunitetu poselskiego i podać do sądu, ponieważ jakobym podał nieprawdziwe informacje.</u>
          <u xml:id="u-173.2" who="#PoselZygmuntWrzodak">Rzeczywiście dyskusja była dosyć wyrazista, padały dość mocne słowa. Co do słów, które wypowiedziałem, oczywiście musiałbym je udowodnić, nie wątpię, że tak by się stało, z tym że nie mam na to odpowiedniego czasu ani intencji chodzenia po sądach. Uzgodniłem z mecenasem pana Żyndula treść ugody, którą chciałbym zacytować:</u>
          <u xml:id="u-173.3" who="#PoselZygmuntWrzodak">Jako poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, wyrażam głębokie ubolewanie, iż w debacie sejmowej w dniu 21 października 2004 r. podałem do wiadomości publicznej nieprawdziwe informacje odnoszące się do pana Krzysztofa Żyndula, mogące podważyć jego autorytet i zaufanie, niezbędne do wykonywania przez niego obowiązków służbowych, a nadto naruszające jego dobra osobiste. Przepraszam za te działania pana Krzysztofa Żyndula.</u>
          <u xml:id="u-173.4" who="#PoselZygmuntWrzodak">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Informacja o wpływie interpelacji i zapytań oraz odpowiedzi na nie została paniom i panom posłom doręczona w druku nr 3726.</u>
          <u xml:id="u-174.3" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Na tym kończymy 98. posiedzenie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-174.4" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Protokół posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Sekretariacie Posiedzeń Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-174.5" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Porządek dzienny 99. posiedzenia Sejmu, zwołanego na dni 9, 10 i 11 marca 2005 r., został paniom i panom posłom doręczony.</u>
          <u xml:id="u-174.6" who="#WicemarszalekKazimierzMichalUjazdowski">Zamykam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-174.7" who="#komentarz">(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)</u>
          <u xml:id="u-174.8" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia o godz. 18 min 28)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>