text_structure.xml 95.7 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#AnnaBańkowska">Otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Na wstępie chciałabym powiedzieć, że zgłoszono propozycję rozszerzenia porządku dziennego o dwa punkty. Czy są uwagi do porządku dziennego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#ArturZawisza">Zgłaszam sprzeciw do porządku, ponieważ został on rozszerzony o dwa projekty ustaw, a my nie zostaliśmy wcześniej o tym poinformowani. Przypominam, że pierwszy punkt dotyczy projektu ustawy o zmianie ustawy o cywilnych ofiarach wojny, natomiast drugi dotyczy projektu zmiany ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Pierwszy projekt dotyczy przesunięcia o jeden rok wejścia w życie tej ustawy. Oznaczono go datą 5 grudnia 2003 r., tak więc został on stworzony bardzo szybko. Kilka dni temu znalazł się w Sejmie, a w uzasadnieniu czytamy, że „w związku z proponowaną nowelizacją nie przeprowadzono konsultacji społecznych”. Uważam, że nie powinniśmy pracować nad takim projektem, ponieważ treść uzasadnienia jest nie do przyjęcia. Czytamy w nim o wątpliwościach konstytucyjnych. Jeżeli istnieją takie wątpliwości, to zaskarża się ustawę do Trybunału Konstytucyjnego. Taka ustawa działa, a przesuwanie jej wejścia w życie nie jest wyjaśnieniem domniemanych wątpliwości. W uzasadnieniu czytamy, że „od czasu uchwalenia ustawy nie wzrosła wiedza na temat rzeczywistej liczby uprawnionych”. Jeżeli rząd nie wie, to niech się dowie, lecz nie przesuwa wejścia w życie ustawy. Są to powody dla których nie powinniśmy pracować nad tym projektem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#MariaNowak">Pan poseł Artur Zawisza powiedział o pierwszym punkcie. To samo można powiedzieć, o drugim punkcie porządku dziennego, ponieważ ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych również nosi datę 5 grudnia 2003 r. i dopiero w dniu wczorajszym mogliśmy się z nią zapoznać. Jeżeli mamy stanowić dobre prawo, a nasze decyzje mają być odpowiedzialne, to nie zrobimy tego w tak szybkim tempie. Uważam, że oba te punkty powinny zostać wycofane z porządku obrad.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#TeresaPiotrowska">Chciałam zwrócić uwagę, że w dniu wczorajszym otrzymaliśmy od marszałka Sejmu wskazanie, w jaki sposób powinniśmy odnosić się do nowych projektów zmian ustaw. W pkt 2 tego pisma - egzekwowany jest obowiązek przedkładania projektów aktów wykonawczych lub ich założeń, wraz z projektem ustawy. Do projektu nr 2292 zgłoszono trzy odnośniki, czyli rozporządzenia ministra finansów uzgodnione z ministrem gospodarki, pracy i polityki społecznej. Nie mamy tych założeń, czyli robimy wszystko na opak, a zobowiązuje się nas do przestrzegania pewnych reguł podczas tworzenia prawa. Wobec tego składam protest i wnoszę o zdjęcie tych punktów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#TadeuszCymański">Chciałbym spytać, co zmieni projekt ustawy o cywilnych ofiarach wojny? Niczego w nim nie ma poza przesunięciem terminu oraz zaoszczędzeniem środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#AnnaBańkowska">Nie dyskutujemy nad zawartością merytoryczną projektu, tylko rozpatrujemy porządek dzienny. Jeżeli go przyjmiemy, to będziemy starali się odpowiadać na pana pytania. Posłowie zgłosili sprzeciw do dwóch pierwszych punktów porządku dziennego i w związku z tym, powinniśmy je przegłosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#TadeuszCymański">Uważam, że nasze wypowiedzi uzasadniają potrzebę odrzucenia tych punktów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AnnaBańkowska">Ustawy te należy traktować jako ustawy okołobudżetowe i ich projekty mogły wpłynąć wraz z projektem budżetu. Tak się jednak nie stało i wpłynęły dzisiaj. Tego typu rozwiązania zawsze miały priorytet. Nie odpowiada mi taka procedura, lecz nie ma innego wyjścia. Te ustawy regulują kwestie budżetowe i są objęte przyspieszonym trybem. Przypominam państwu, że w dniu wczorajszym przyjmowaliśmy porządek sejmowy. Pan marszałek zapowiedział, że drugie czytanie tych ustaw nastąpi dzisiaj po godz. 22.00. Żadne z ugrupowań nie wniosło wtedy sprzeciwu do tej propozycji. Nie ma wyjścia i poddaję pod głosowanie poszczególne punkty porządku dziennego. Kto z państwa posłów opowiada się za umieszczeniem pierwszego punktu dotyczącego pierwszego czytania rządowego projektu o zmianie ustawy o cywilnych ofiarach wojny w porządku dziennym Stwierdzam, że Komisja 14 głosami za, przy 14 przeciwnych i braku wstrzymujących się, postanowiła przyjąć punkt pierwszy. W takiej sytuacji patowej mój głos jest decydujący. Regulamin Sejmu mówi, że w sytuacjach, gdzie nie nastąpiło rozstrzygnięcie decydujący jest głos przewodniczącego. Proszę, aby Biuro Legislacyjne zabrało głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#BogdanCichy">Moim zdaniem ten wniosek nie uzyskał większości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AnnaBańkowska">Mam rozumieć, że ten punkt został wykreślony z porządku dziennego. Pytanie moje brzmiało, kto opowiada się za przyjęciem tego punktu. Nie wiem dokładnie, jakie zadałam pytanie, kto jest za przyjęciem, czy kto jest za odrzuceniem? Rozumiem, że wszystko jest zależne od pytania, które postawiłam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ArturZawisza">Wiadomo jaki był wniosek, ponieważ wynika to z głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#AnnaBańkowska">Ważne jest w jaki sposób zostało postawione pytanie. Jeżeli zapytałam, kto opowiada się za odrzuceniem tego punktu, to mamy jasną sytuację. Jeżeli pytanie zostało sformułowane inaczej, to punkt został odrzucony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#TadeuszTomaszewski">Posłowie Komisji otrzymali zawiadomienie o posiedzeniu wraz porządkiem obrad, który przewiduje rozpatrzenie tych dwóch punktów. W związku z tym, poseł wnioskodawca wnosił o zdjęcie tych punktów. Tak powinno być i w związku z tym wniosek nie uzyskał stosownej większości. Nie pamiętam, w jaki sposób pani poseł Anna Bańkowska postawiła pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#ArturZawisza">Wnosiłem o nieumieszczanie tych punktów w porządku obrad. Uważam, że jasne jest pytanie, które pani zadała. Przypominam, że 14 posłów głosowało za wnioskiem, a 14 przeciw. Jeszcze raz powtarzam, że 14 posłów głosowało za umieszczeniem tego punktu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#TadeuszCymański">Uważam, że nie jest problemem sprawdzić, czy głosowaliśmy za umieszczeniem tego punktu, lecz pozostaje nam także pewna logika i spójność całości. Posłanka Anna Bańkowska dobrze poprowadziła tę część posiedzenia, ponieważ powiadomiła nas, że przewiduje się dodatkowe punkty i dlatego my, jako Komisja mieliśmy je przyjąć. Odbyło się głosowanie, czy chcemy przyjąć punkt pierwszy. Wszystko się zgadza, tylko nie zgadza się wynik głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AndrzejMańka">Chciałem zwrócić uwagę, że pierwotny porządek obrad składał się z jednego punktu dotyczącego sprawozdania podkomisji. Natomiast dopiero wczoraj uzyskaliśmy informację, że porządek zostanie rozszerzony o dwa punkty. Taka była logika naszego głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#BogdanCichy">Chciałbym zwrócić uwagę na art. 150 ust. 1 pkt 2 regulaminu Sejmu, z którego wynika, że prezydium Komisji kolegialnie kieruje pracami Komisji, a w szczególności ustala terminy i porządek dzienny posiedzeń. Z pkt 5, tegoż samego artykułu wynika, że prezydium Komisji podejmuje uchwałę większością głosów, a w przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego Komisji. Jeżeli otrzymali państwo informację o porządku, to został on przyjęty w trybie art. 150 ust. 1 pkt 2, czyli prezydium ustaliło porządek dzienny posiedzenia. Chcieliśmy na to zwrócić uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#AnnaBańkowska">Pierwszy punkt nie uzyskał większości, w związku z tym, zwołuję posiedzenie Komisji w dniu dzisiejszym o godz. 17.00. Przystępujemy do głosowania nad drugim punktem porządku. Kto z państwa opowiada się za wyłączeniem drugiego punktu z porządku obrad?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#AndrzejMańka">Chciałbym zabrać głos w sprawie formalnej. W pierwszym przypadku głosowaliśmy przyjęcie punktu pierwszego do porządku obrad, a teraz głosujemy odrzucenie drugiego punktu. To jest nielogiczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#AnnaBańkowska">Jest to logiczne, ponieważ wysłuchaliśmy opinii przedstawiciela Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AndrzejMańka">Teraz wychodzi na to, że jeden punkt istniał, a drugi nie. Tutaj nie ma logiki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AnnaBańkowska">Tak się stało. Mogłam postawić pytanie odwrotnie, lecz chciałam siebie sprawdzić. Wiem, że sposób pytania jest ważny. Powracamy do głosowania. Stwierdzam, że Komisja 15 głosami za, przy 15 przeciwnych i braku wstrzymujących się, postanowiła przyjąć punkt drugi do porządku dziennego. Zapytuję Biuro Legislacyjne, co zrobić w tej sytuacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#BogdanCichy">Rozumiem, że wniosek dotyczył odrzucenia tego punktu. Jeżeli wynik głosowania jest patowy, to wniosek nie uzyskał większości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#AnnaBańkowska">Wniosek nie uzyskał poparcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#AndrzejMańka">Chciałem się dowiedzieć, ilu jest posłów na sali, ponieważ nie zgadzają mi się wyliczenia. Proszę sprawdzić listę obecności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#AnnaBańkowska">Lista obecności nie może być podstawą, ponieważ nie wszyscy posłowie się podpisali. Chciałabym zapytać, czy ktoś jest przeciwny punktowi trzeciemu? Nie widzę. Porządek dzienny składa się z dwóch punktów. Przechodzimy do procedowania, czyli do rozpatrzenia obecnego pierwszego punktu porządku dziennego, a jest nim pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Projekt uzasadnia pani minister Halina Wasilewska-Trenkner. Usłyszałam, że jeszcze nie dotarli przedstawiciele ministerstwa i w związku z tym, ogłaszam przerwę.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#komentarz">[Po przerwie]</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#AnnaBańkowska">Otwieram posiedzenie Komisji po przerwie. Oddaję głos przedstawicielom Ministerstwa Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Projekt rządowy jest związany z sytuacją budżetu państwa w 2004 r. Jak państwu wiadomo Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zostanie zasilony dotacją w wysokości 750 mln zł. Ta dotacja dzieli się na dwie części. Pierwsza część dotyczy rozliczenia z jednostkami samorządu terytorialnego z tytułu ulg podatkowych, natomiast druga jest związana z dotacjami przekazywanymi dla pracodawców osób niepełnosprawnych. Chodzi tutaj o to, by ułatwić pracodawcom organizację pracy dla osób niepełnosprawnych oraz o rekompensatę zwiększonych kosztów stanowisk pracy. Zgodnie z proponowaną ustawą dotacje wynikające z art. 26a powinny być całkowicie finansowane przez budżet państwa. Jednak dotacja z budżetu państwa nie pokrywałaby 100% wydatków. Cała dotacja do PFRON obejmuje pełen rok dopłat, lecz nie jest to związane z rokiem kalendarzowym, ponieważ ustawa przewiduje dwumiesięczne rozliczenia. W 2004 r. doszłoby do 10 dopłat i byłaby potrzebna nam mniejsza suma, lecz nadal większa od założeń budżetowych. Z tego tytułu prace rządowe zmierzały w dwóch kierunkach. Z jednej strony rząd zaproponował działania znajdujące wyraz w tej nowelizacji, a z drugiej strony posłowie - analizując wydatki budżetu - sugerowali oszczędności i część z nich została skierowana na pomoc społeczną oraz na PFRON. Jednak stale tych pieniędzy jest za mało, aby wprowadzić tę ustawę w niezmienionym brzmieniu. Z tego powodu zaproponowaliśmy zmianę ustawy. Nasz projekt zawiera dwa najważniejsze nurty. Pierwszy nurt dotyczy uściślenia zapisów, jakie zostały zawarte w pierwotnej ustawie. Po głębszej analizie doszliśmy do wniosku, że niektóre przepisy zostały sprecyzowane dość mętnie i zaproponowaliśmy uściślenie ich definicji. Drugi nurt dotyczy zaostrzeń w warunkach przyznawania dotacji związanych z dofinansowaniem wynagrodzeń osób niepełnosprawnych. Chodziło nam także o to, aby w 2004 r. zapewnić PFRON większe możliwości dysponowania środkami. Jeżeli państwo pozwolą, to chciałabym przejść do szczegółowej analizy każdego zapisu. W art. 10d ust. 2 poprzedniej ustawy zaznaczano, że o wpis do rejestru powinny ubiegać się ośrodki uprawnione do organizowania turnusów lub przyjmujące grupy turnusowe. Uważamy, że taki rejestr jest bardzo ważny, gdyż istotne są warunki, w jakich ci ludzie będą odbywali turnusy rehabilitacyjne, a mniej ważnym jest, kto organizuje ten turnus. Warunki na turnusie powinny być określone szczegółowo. Z tego też powodu w tym artykule proponujemy poprawkę, w której jest mowa o ośrodkach przyjmujących grupy turnusowe. Dalsza część zapisu nie ulega zmianie. Zmiany w art. 13 należy zaklasyfikować do drugiej grupy zmian, o których mówiłam na początku mojej wypowiedzi. Jest to próba uściślenia zakresu stosowania pomocy z PFRON na rzecz osób niepełnosprawnych. Obecny zapis mówi, że osoba niepełnosprawna prowadząca działalność gospodarczą może otrzymać dofinansowanie w wysokości 50% oprocentowania kredytu bankowego zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności. Taka osoba nie powinna wcześniej korzystać z pożyczki, lub jeżeli z niej skorzystała, to powinna być ona w całości spłacona.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Wprowadzamy jeden istotny warunek. Chodzi nam o to, by z tej pomocy mogły skorzystać osoby w wieku przedemerytalnym. Ma to być forma pomocy w osiągnięciu aktywności zawodowej, a nie dodatkowe dofinansowanie osób niepełnosprawnych. Z tego powodu wprowadziliśmy ten warunek. Podobna jest filozofia zmiany zapisów w art. 26a. Tutaj proponujemy także dopisanie jednego warunku, że osoba zatrudniona jest osobą w wieku aktywności zawodowej, czyli nie osiągnęła wieku emerytalnego. Zmiany proponowane w art. 22 mają na celu zwiększenie dochodów, jakie może osiągać PFRON. Chodzi nam tutaj o doprecyzowanie rozliczania z podatku między przedsiębiorstwami pracy chronionej. Zmiany art. 22 i art. 25 prowadzą do precyzyjnego rozliczania udziału osób niepełnosprawnych w ogólnej liczbie zatrudnionych w różnych sytuacjach pracy. Chodzi nam tutaj o przedsiębiorstwa produkcyjne i ajencyjne. To są wskazania czysto techniczne doprecyzowujące dość skomplikowany system. Wydaje nam się, że taki zapis jest bardziej czytelny. Najbardziej istotną kwestią są zmiany zaproponowane w art. 26a. Ten artykuł miał następujące brzmienie: „Pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne ujęte w ewidencji PFRON, z wyłączeniem pracodawców nie osiągających 6% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przysługuje z zastrzeżeniem ust. 2–4, 8 miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych wypłacane raz na dwa miesiące zwane dalej miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie...”. Tak skonstruowany zapis jest trudnym zapisem. Proponujemy nową redakcję w brzmieniu: „Pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne, które nie osiągnęły wieku emerytalnego i zostały ujęte w ewidencji prowadzonej przez Fundusz, o której mowa w art. 26b ust. 1, przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń tych pracowników niepełnosprawnych, wypłacane raz na dwa miesiące, zwane dalej „miesięcznym dofinansowaniem, w kwocie:...”. W tym zapisie mamy art. 26b ust. 1, który wprowadza następujący warunek, że „zatrudnienie i wskaźnik, o którym mowa w art. 26a ust. 1, ust. 1a i ust. 2 ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i ust. 5 oraz art. 28 ust. 3”. To, co zostało wtrącone zostaje przeniesione do art. 26b, po to, by zwiększyć czytelność. Powiem teraz o proponowanych kwotach. Wynosiły one - 130% najniższego wynagrodzenia w wypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności, 110% najniższego wynagrodzenia dla osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz 50% najniższego wynagrodzenia dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do najniższego stopnia niepełnosprawności. Nowelizacja nie zmienia tych kwot, ponieważ uważamy, że wynikają one z norm agronomicznych, humanitarnych i ekonomicznych. Chcemy jednak, ażeby były kierowane do osób zawodowo aktywnych w wieku przedemerytalnym. Po ust. 1 wprowadzamy ust. 1a w brzmieniu: „Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągającemu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6%”. Zapis ten jest czytelny. Chodzi o to, by co najmniej 6% pracowników było osobami niepełnosprawnymi, wtedy gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 25 pracowników. Poniżej tego kryterium jest inaczej. Art. 26a ust. 2 brzmi: „Pracodawcy zatrudniającemu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6% przysługuje miesięczne dofinansowanie w wysokości: 1.70% kwot, o których mowa w ust. 1, 2.90% kwot, o których mowa...”. Kwoty nie zostały zmienione, lecz wprowadzono dokładne warunki dla pracodawców. Jeżeli liczba osób niepełnosprawnych jest równa lub wyższa, to pracodawcy przysługuje wsparcie. Jeżeli jest inaczej, to pracodawca musi wnosić opłaty na rzecz PFRON. Kwoty zawarte w pkt 1 dotyczą wcześniej podanych przeze mnie wskaźników 130%, 110% i 50%. Natomiast 90% kwot dopłaty dotyczy osób chorych psychicznie, upośledzonych umysłowo, chorych na epilepsję oraz pracowników niewidomych. Jest to powtórzenie dotychczasowych zapisów. Art. 26c w dotychczasowym brzmieniu stanowił, że „pracodawca, o którym mowa w art. 26a, składa zarządowi Funduszu miesięczne informacje o wynagrodzeniach, zatrudnieniu i stopniach niepełnosprawności...”. Nasza zmiana polegała na wykreśleniu wyrazu „zarządu”, ponieważ uznaliśmy, że pracodawca składa te informacje Funduszowi, gdyż on jest jednostką, która się rozlicza, a nie zarząd. Art. 26c pkt. 2 brzmiał następująco: „wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania - w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącach, których wniosek dotyczy, przez transmisję danych w formie dokumentu elektronicznego, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz pobiera drogą elektroniczną potwierdzenie wysłanej informacji lub wniosku”. Wniosek płynął tradycyjną drogą, natomiast informacja o wypłatach biegła drogą elektroniczną. Staraliśmy się to uporządkować nie od strony merytorycznej, lecz od strony formy przekazu. Chodziło nam o taki zapis, aby informacje mogły być przekazywane drogą elektroniczną w wypadku dużego przedsiębiorstwa lub w formie pisemnej, jeżeli przedsiębiorstwo jest małe. W art. 26c proponujemy rozbudowanie ust. 4. W ust. 4 jest mowa o tym, że Fundusz przekazuje miesięczne dofinansowanie na rachunek bankowy pracodawcy w terminie 7 dni od dnia uzgodnienia salda. My proponujemy szersze podejście do sprawy, czyli przewidujemy sytuację, w której saldo nie zostało uzgodnione. Zgodnie z regulacją saldo powinno być uzgodnione w ciągu 7 dni od dnia przekazania wniosku. Jednak różne są przypadki i my dodaliśmy ust. 4a i ust. 4b. Ust. 4a mówi, że „W przypadku nieuzgodnienia salda w terminie do końca miesiąca po miesiącu złożenia wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania, Fundusz wydaje decyzję o odmowie wypłaty tego dofinansowania”. Dlaczego wprowadziliśmy decyzję? Po to, by można było w art. 4b wprowadzić tryb odwoławczy. Jeżeli postępowanie Funduszu nie zostało zakończone decyzją, to pracodawca nie miał możliwości odwołania. Uważamy, że wzorem wszystkich regulacji powinna być dwuinstancyjność oraz tryb odwołania. Decyzja Funduszu może być zbadana przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Taki system chroni interesy osób niepełnosprawnych, pracodawców oraz PFRON. W art. 26c ust. 6 była zawarta delegacja dla właściwego ministra, aby w drodze rozporządzenia rozstrzygnął tryb oraz zasady przekazywania i rozliczania dofinansowań oraz wzory informacji i wniosków. Podobna jest regulacja ust. 6, lecz rozszerzyliśmy go o tryb uzgadniania salda oraz o warunki, jakie muszą spełniać pracodawcy, przekazując informacje w formie elektronicznej.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Zapis jest tożsamy merytorycznie z obecnym, lecz zostały wprowadzone pewne korekty do innych zapisów, tak więc i on musiał ulec zmianie. Art. 31 dotychczasowej ustawy mówił, że „prowadzący zakład pracy chronionej lub aktywności zawodowej jest zwolniony z: 1. a) podatku, z zastrzeżeniem ust. 2, z tym że z podatku od nieruchomości rolnej i leśnego, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, b) podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli czynność przez niego dokonana pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzeniem zakładu, 2. opłat, z wyjątkiem opłaty skarbowej”. Proponujemy, aby rozszerzyć zapis „opłat o charakterze skarbowym oraz opłat o charakterze sankcyjnym”. Chodzi nam o to, że istnieją różnego rodzaju opłaty sankcyjne, czyli odsetki, mandaty i inne. Wnosimy o zwolnienie tylko z niektórych tego typu opłat. Taki wykaz będzie regulowany w drodze rozporządzenia, które będzie wydawane przez ministra finansów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego. Chodzi nam o precyzyjność. Natomiast rozporządzenie jest wprowadzone dlatego, że nie istnieje w polskim porządku prawnym pojęcie „opłaty sankcyjnej”. Musimy je zatem formułować na bieżąco. Ponadto cała gama opłat jest wprowadzana w miarę zmian w dziedzinach ochrony środowiska czy ochrony produktów. Chcielibyśmy, aby istniała możliwość rozszerzania tej listy wtedy, kiedy będą pojawiały się nowe tytuły opłat bez konieczności dokonywania zmian w ustawie. Taki proces może komplikować działalność pracodawców. W art. 33 ust. 2 pkt 5 proponujemy zmianę związaną z porządkowaniem ustaw rachunkowych i księgowych. Dotychczasowe brzmienie tego zapisu było następujące: „Fundusz rehabilitacji tworzy się z różnego rodzaju oszczędności...”. W pkt 5 zapisano: „ze środków pochodzących ze sprzedaży środków trwałych zakupionych ze środków Funduszu w części niezamortyzowanej”. Proponujemy zapisać to bardzo precyzyjnie: „ze środków pochodzących ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków Funduszu, w części niezamortyzowanej”. Poprzedni zapis był dość szeroki. Nam chodzi o to, by przekazywać na Fundusz środki pochodzące ze zbycia tych środków. W poprzednim układzie zabrakło tego wyrazu. Art. 35 dotyczy zobowiązań samorządów województwa realizowanych w ramach omawianej ustawy. Chcielibyśmy, aby te zadania zostały sprecyzowane oraz dostosowane do obecnych warunków i ustaw. Stąd proponujemy, aby ust. 1 pkt. 1 został zmieniony. Obecne jego brzmienie jest następujące: „opracowywanie i realizacja wojewódzkich programów dotyczących wyrównywania szans osób niepełnosprawnych i przeciwdziałania ich wykluczeniu społecznemu”. Proponujemy następujące brzmienie: „opracowanie i realizacja wojewódzkich programów dotyczących wyrównywania szans osób niepełnosprawnych i przeciwdziałania ich wykluczeniu społecznemu oraz pomocy w realizacji zadań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych”. Pkt 2 zawierał podobny zapis, lecz proponujemy go uchylić. Natomiast proponujemy rozszerzyć pkt 5, który mówił o dofinansowaniu budowy i rozbudowy obiektów służących rehabilitacji, o dofinansowanie robót budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, z wyjątkiem rozbiórki tych obiektów. Art. 35 ust. 3 brzmiał następująco: „Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, zadania samorządu województwa, które mogą być dofinansowane ze środków Funduszu oraz zasady i tryb dofinansowania i rozbudowy obiektów służących rehabilitacji, mając na względzie zasady realizacji zadań na rzecz osób niepełnosprawnych”.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Wprowadziliśmy tutaj zmianę redakcyjną wynikającą z poprzednich zapisów, czyli pkt 1 i pkt 5. Dopisaliśmy: „... oraz warunki i tryb dofinansowywania robót budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, mając na względzie potrzeby w zakresie realizacji zadań na rzecz osób niepełnosprawnych”. Z różnych obserwacji wynika, że podczas budowy nowego obiektu wszyscy pamiętają o osobach niepełnosprawnych, lecz gorzej jest podczas remontów istniejących obiektów. Jest to ważne, ponieważ nie wszystkie obiekty będą budowane od nowa i wiele z nich będzie modernizowanych. Art. 35a ust. 1 pkt 1 przewidywał zadania dla powiatu. Do nich należało opracowywanie i realizacja powiatowych programów działań na rzecz osób niepełnosprawnych zgodnych ze strategią województwa. Chodziło tutaj o rehabilitację społeczną, zawodową, zatrudnianie oraz przestrzeganie praw osób niepełnosprawnych. Powiat nie został wpisany w strategię rozwoju województwa. Unikając takich nieporozumień, wprowadziliśmy zapis: „zgodnych z powiatową strategią integracji i polityki społecznej”. Zakres jest ten sam, tylko zmienia się nazwa dokumentu i inaczej jest on uporządkowany. Art. 47, w dotychczasowym zakresie, przewidywał możliwości udziału Funduszu w finansowaniu działań. Artykuł ten stanowił, że środki Funduszu poza zadaniami wymienionymi w ustawie w wysokości do 30% wydatków przeznacza się na różne cele. Nie zmieniamy tych celów, lecz proponujemy je uzupełnić o wykorzystywanie środków pochodzących z programów Unii Europejskiej. Kolejna zmiana dotyczy dodania w art. 68 zapisu przejściowego. W dotychczasowym kształcie ustawa zawiera art. 68, który stwierdza, że „do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak aniżeli 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze jeżeli nie są sprzeczne z ustawą”. Po tym artykule był zapis art. 68a, który przewidywał to, co się będzie działo w 1998 r. My proponujemy dopisanie art. 68b przewidującego, to co się będzie działo w 2004 r. Podam treść: „w 2004 r. zadanie, o którym mowa w art. 26a, może zostać sfinansowane ze środków Funduszu, poza dotacją celową z budżetu państwa, do wysokości 45% środków zapewniających jego realizację”. Chodzi nam o zachowanie wypłaty na rzecz pracodawców dających zatrudnienie osobom niepełnosprawnym. To wszystko zostało zawarte w art. 1 niniejszej ustawy. Art. 2 niniejszej ustawy mówi o terminie wykonania nowych przepisów wykonawczych do tej ustawy. Zostały one już uzgodnione i znajdują się w fazie ostatniej obróbki legislacyjnej. Pytają państwo, jakie są efekty proponowanych zmian? Wyliczyliśmy, że w ten sposób jesteśmy w stanie doprowadzić do sytuacji, w której nie będzie niedoboru środków w PFRON. W ustawie budżetowej pierwotnie zaplanowano kwotę 648 mln zł. Mam nadzieję, że wolą parlamentu zostanie przekazana jeszcze kwota, która w sumie wyniesie 778 mln zł. Brakujące 600 mln zł mamy wypracowane w ramach tych oszczędności. Uważamy, że w 2004 r. PFRON będzie miał wszystkie środki na realizację zadań przewidzianych w ustawie. Nasza propozycja powinna wejść w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#AnnaBańkowska">Otwieram dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#TadeuszCymański">Chciałbym prosić panią minister Halinę Wasilewską-Trenkner o doprecyzowanie konkluzji finansowej. Rozumiem, że kwota w wysokości 1,5 mld jest kwotą niezbędną na zabezpieczenie środków związanych z tą ustawą, lecz - jak zrozumiałem - na dzień dzisiejszy tych środków jest 648 mln zł. 130 mln zł to oszczędności proponowane przez Komisję Finansów Publicznych, a to razem daje nam sumę 778 mln zł. Rozumiem, że ta ustawa da oszczędności 600 mln zł i w ten sposób rozwiążemy cały problem. Jest to bardzo ważne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#WłodzimierzCzechowski">Chodzi mi o obciążenia dla małych i średnich przedsiębiorstw. Generalnie w ratowaniu finansów publicznych istnieje teza mówiąca o tym, że praca jest bardzo obciążona podatkami. Z tego wynika, że bardzo restrykcyjnie będą ściągane opłaty na ten Fundusz. Proszę o dokładniejsze omówienie tego problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#AnnaBańkowska">Nie ulega wątpliwości, że posłowie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny żyją problemem braku środków na pełną realizację ustawy. Byliśmy w wielkim kłopocie, ponieważ musieliśmy zgłosić sprzeciw wobec budżetu PFRON. Wiedzieliśmy, że brakuje 750 mln zł na pełną realizację ustawy, która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. Nie mieliśmy żadnego wsparcia ze strony rządu ani informacji, że zostaną poczynione starania w tym zakresie. Wystąpiliśmy z opinią do Komisji Finansów Publicznych, w której wskazaliśmy na groźbę braku możliwości realizacji tej ustawy. Próbowaliśmy uzupełnić te środki. Żenujące były nasze prace nad budżetem, ponieważ skupialiśmy się na dwóch kwestiach: uzupełnienie środków na pomoc społeczną i PFRON. Wymyślaliśmy tytuły do cięć. Byłam nieobecna na posiedzeniach Komisji Finansów Publicznych, ponieważ nie chciałam być świadkiem tego, jak jakiś poseł będzie szydził z naszej propozycji, gdyż uzna, że nie została ona dopracowana. Naszą rolą było ofiarowanie tego, co obiecaliśmy. Mam pytanie. Dlaczego Ministerstwo Finansów nie wyszło z inicjatywą ustawy okołobudżetowej? Tylko przeciągnęło nas przez tego typu procedury. Jest to niedopuszczalne. Jestem krytykowana przez opozycję, że wprowadzam zawrotne tempo w uchwalaniu ustaw. Jest to słuszne, lecz muszę się czuć odpowiedzialna za sprawy formalne, ponieważ jestem posłem koalicji a nie opozycji. Dziennikarze pytają mnie, co pani sądzi o budżecie? Odpowiadam: brakuje 750 mln zł. To pani jest z koalicji i musi pani takie rzeczy wykrywać w budżecie? Uważam, że coś jest nie w porządku. To wszystko powinno zostać objęte ustawą okołobudżetową. Dzisiaj nie musiałabym tłumaczyć się posłom z tak szybkiego procedowania, ponieważ ustawa okołobudżetowa rządzi się własnymi prawami. Muszę powiedzieć, że wiele propozycji na pierwszy rzut jest do przyjęcia. Wielu z posłów się ze mną zgodzi. Chciałam powiedzieć, że nic się nie zmieniło personalnie w Ministerstwie Finansów oraz Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Wygląda na to, że jedno ministerstwo poprawia drugie, a odbywa się to za pośrednictwem Sejmu. Ta ustawa została stworzona przez rząd. Pracowaliśmy nad nią wielokrotnie. Spotykaliśmy się z zarzutami przedstawicieli zakładów pracy chronionej, że zabieramy im pieniądze. Słyszeliśmy także pochwały ze strony środowisk, które mówiły: chcemy pracować na rynku pracy. Uznaliśmy, że te rozwiązania są stabilne i dobrze przygotowane. Okazało się, że w tym momencie dokonujemy zmian. Uważam, że powinno nas to niepokoić, ponieważ Sejm nie jest miejscem do naprawiania problemów, które powinny być uzgadniane podczas dyskusji międzyresortowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#TadeuszTomaszewski">Chciałbym zadać pytanie, co do art. 68b. Jest tu mowa o tym, że jest przewidywane świadczenie z art. 26a, które może być finansowane od 2004 r. ze środków Funduszu. Czy nie jest to zapowiedź pojawienia się kolejnej ustawy okołobudżetowej na 2005 r.? Śledząc stan prac nad uporządkowaniem finansów publicznych. nie widzę gwarancji pokrycia środków w 2005 r. Czy ta ustawa została stworzona z myślą jej przedłużenia na kolejne lata?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#MariaNowak">Ustosunkuję się do projektu, a potem zadam dwa pytania. Uważam, że większość rozwiązań jest do przyjęcia. Mamy tutaj dostosowania do prawa budowlanego. To nie wymaga pośpiechu, w jakim procedujemy. Mogę zgodzić się co do zasadności zapisów dotyczących osób w wieku emerytalnym. To nie będą znaczące oszczędności. Cały ich ciężar spoczywa na zmianie w art. 68b. Moje pytania. Nie mogę dopatrzyć się nawet tak dużych oszczędności w art. 68b. Chyba, że liczba miejsc pracy osób niepełnosprawnych tak zmaleje, że nie będzie komu dopłacać? Jeżeli tak ma być, to ja ani mój klub nie możemy się na to zgodzić. Funkcjonowanie obecnej ustawy spowodowało znaczny spadek liczby zakładów pracy chronionej oraz liczby osób w nich zatrudnionych. Moje dane dotyczą województwa śląskiego. Proszę panią minister Jolantę Banach o podanie danych dotyczących całego kraju. Jako Komisja Polityki Społecznej i Rodziny powinniśmy robić wszystko, aby pomóc osobom niepełnosprawnym. Czy tym zapisem nie doprowadzamy do dalszego zmniejszenia liczby miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych? Ostatnia uwaga. W uzasadnieniu zapisano, że wejście w życie tej ustawy nie spowoduje żadnych istotnych zmian na rynku pracy. Czy pani minister Jolanta Banach w to wierzy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#JacekKasprzyk">Pozwolę sobie wyrazić zdziwienie, że Ministerstwo Finansów prezentuje tę ustawę. Odnoszę wrażenie, że mówimy o słupkach, co odbiło się na jakości ustawy oraz na zrozumieniu istoty problemu. Pani minister Halina Wasilewska-Trenkner tak to przedstawiła, że chodzi tu o cięcia oraz racjonalizację. Nie jest to wyjaśnienie w obszarze polityki społecznej. Dziwię się, że resort finansów kształtuje tę politykę w sposób jednoznaczny. Myślę, że dość niepotrzebnie wywołano burzę wokół całego problemu, ponieważ do resortu finansów sygnały napłynęły znacznie wcześniej aniżeli w połowie grudnia br. Uważam, że gdyby resort finansów nie brał wszystkiego, to mielibyśmy czas na podjecie rozsądnej decyzji. Poprzednią ustawę przyjmowaliśmy w innych warunkach, czyli wtedy kiedy pracodawcy mieli inne obciążenia podatkowe, wtedy CIT i PIT wynosił 20%. Teraz jest to 19%, a więc są inne koszty funkcjonowania pracodawców. Zgadzam się z refleksją, że należy się zastanowić nad wysokością tego wsparcia. Może część z tych rozwiązań jest próbą odpowiedzi na te pytania. Uważam, że obniżenie stawek oznacza zmniejszenie zasilania budżetu. Cała istota zmian powinna polegać na racjonalizacji wydatków publicznych, a jednocześnie na wsparciu osób niepełnosprawnych i ich pracodawców w celu znalezienia się na rynku pracy. Dzisiaj usłyszałem, że w związku z racjonalizacją wydatków i obniżeniem kosztów dla pracodawców mamy możliwość kierowania środków do najbardziej potrzebujących. Pani minister Halina Wasilewska-Trenkner nie powiedziała, że zmierza to w kierunku zwiększenia zatrudnienia w obszarach znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Nie mówiła pani o tym, że chodzi także o próbę wsparcia osób wieku produkcyjnym. To są dwa najistotniejsze rozwiązania. Nie do końca prawdziwe są rozwiązania mówiące o tym, że ustawa zawiera 750 mln zł oszczędności. Po pierwsze, nie są to oszczędności, tylko niewydatkowane pieniądze. Po drugie, zostały one inaczej skierowane i przekazane. Proszę mi powiedzieć, jakie uwagi zgłaszało środowisko osób niepełnosprawnych oraz pracodawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#JózefMioduszewski">Nie sposób kwestionować wszystkich propozycji zmian, ponieważ wydają się one bardzo słuszne. Niezrozumiałe jest dla mnie jednak to, iż problem jest stary, a dopiero teraz rząd go rozwiązuje. Z tego powodu byłem przeciwny tej ustawie. Rząd doskonale wie, jaki jest tok pracy Sejmu, a mimo to pan premier dopiero 5 grudnia 2004 r. podpisuje ustawę. Ta ustawa nie ma klauzuli pilności, a musi być uchwalona jeszcze w tym roku. Oznacza to, że rządowi się nie śpieszyło, a nam musi. Jest to nie do przyjęcia. Pani minister Halina Wasilewska-Trenkner mówiła tak przekonująco, że można uznać, iż wszystkie te zmiany są konieczne i niezbędne. Zastanawia mnie to, że w konsultacjach społecznych ten projekt został oceniony negatywnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#AnnaBańkowska">Nowa ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. Tutaj także państwo proponują tę zmianę. Czy nie powinniśmy wprowadzić zakładki czasowej, po to by zdeaktualizować to co ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.? W tym momencie z dniem 1 stycznia 2004 r. w życie wchodzą dwa przeciwstawne przepisy. Tutaj jest błąd, lecz będziemy to omawiać podczas rozpatrywania poszczególnych zapisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#TadeuszCymański">Chciałbym uściślić moją wypowiedź. Ja rozumiem, że nie jest to wyliczenie lecz szacunek skutków. Więc gdzie przewidywany jest skutek? Największe kontrowersje budzi zmiana art. 68b, ponieważ jest tam mowa, że składka może być sfinansowana ze środków Funduszu w wysokości nie większej niż 45%. Co w praktyce oznacza ten zapis? Czy jest to asekuracja?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#BogdanGrzybowski">Chciałbym się odnieść do pytania pana posła Józefa Mioduszewskiego dotyczącego negatywnej opinii środowiska. Pani posłanka Anna Bańkowska na początku swojej wypowiedzi powiedziała, że wszyscy posłowie z Komisji z wielką troską zajmowali się brakiem tych środków. W imieniu OPZZ chciałbym im podziękować. Negatywna opinia dotyczyła trybu stanowienia prawa. Z dotychczasowego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego wynika sześć zasad. Pozwolę sobie wymienić tylko trzy: zasada zaufania obywateli do państwa i stanowionego prawa, pewności prawa i stabilności. Już te zasady mówią o tym, że nowelizacja czegoś czego jeszcze nie ma narusza zasady państwa prawnego. Tego dotyczyły nasze uwagi, a nie zawartości merytorycznej zapisów. Większość z tych zapisów ma charakter techniczny. Można to wprowadzić później, a w ustawach okołobudżetowych można zawrzeć art. 22 i art. 68b. Nasza negatywna opinia wynikała również z troski o wysokość środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Opinia OPZZ nie była jedyną taką opinią. Proszę mnie zwolnić od odpowiedzi na dalsze kwestie z tym związane. Kolejna sprawa dotyczyła tego, dlaczego Ministerstwo Finansów, a nie Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej zajęło się tym problemem. Sam pan poseł w dalszej części swojej wypowiedzi udzielił odpowiedzi na to pytanie. Większość protestów dotyczących dalszej sytuacji PFRON wpłynęła do Ministerstwa Finansów. W ostateczności rząd podjął decyzję, że tą sprawą zajmie się minister finansów. Nie łatwo było nam ustalić, jak dalekie powinny być zmiany w tej ustawie. Nawet nie przypuszczają państwo, że pani minister Jolanta Banach i ja mamy odmienny pogląd w tej sprawie. Nie czuję się pewnie w problematyce osób niepełnosprawnych. Staram się wprowadzić państwa w problem, lecz na pewno w tej kwestii lepsza byłaby pani minister Jolanta Banach. Pytają państwo o dokładne wyliczenia. Proszę mi pozwolić omówić je tak, jak to wynika z obecnej ustawy z pominięciem sytuacji finansowej przedsiębiorców, którym się obniża podatek CIT. Specjalnie nie mieszałam zagadnień, ponieważ decyzja została podjęta i musimy się z nią liczyć. Powinniśmy to brać pod uwagę, lecz pracodawcy z którymi rozmawialiśmy nie bardzo widzieli korelację i liczyli to tak, jakby podatki pozostały niezmienione. Opłaty na rzecz PFRON są liczone wedle tych samych zasad. Pracodawca jest zwolniony z tych opłat, jeżeli zatrudnia co najmniej 6% osób niepełnosprawnych z ogólnej liczby zatrudnionych. To jest zasada ogólna i ta ustawa nie zamierza jej naruszać. Według naszych obliczeń zakładano, że jeżeli budżet musi zwrócić wszystko to, co wyda PFRON na dofinansowanie wypłat osób niepełnosprawnych, to będzie to suma 1.553.821 tys. zł. Wszystkie rozliczenia dokonywane są co dwa miesiące, wobec tego w 2004 r. to obliczenie obejmuje 10 miesięcy. W 2004 r. niezbędną sumą jest 1.214.851 tys. zł. Zmniejszenie tej kwoty poprzez zlikwidowanie dotacji dla osób w wieku emerytalny wynosi 96 mln zł. Chodzi nam o to, aby pomoc była kierowana do osób w wieku produkcyjnym. To odpowiednio zmniejsza nam wydatki. Licząc dalej, potrzebne nam jest 528 mln zł, ponieważ dotacja wynosi 686 mln zł. Chcielibyśmy sfinansować to, łamiąc zasadę, że wszystko jest pokrywane z budżetu państwa, tak więc potrzebna jest część środków, które znajdują się w Funduszu na pokrycie art. 26a. Przy założeniu, że budżet nie ma już więcej środków, Komisja Finansów Publicznych znalazła dodatkowe środki na uzupełnienie tej luki w wysokości 165 mln zł. A więc pozostało nam 363 mln zł na zatrudnienie osób niepełnosprawnych. Te środki są w PFRON, lecz zostały one przekazane na inne cele. To jest cała istota wyliczeń. Jest mi bardzo trudno odpowiedzieć na pytanie, czy zmiana ta będzie dotyczyła tylko 2004 r. Sądzę, że uczciwa odpowiedź jest taka, że po raz pierwszy będziemy realizowali tę ustawę w 2004 r., a to nam pozwoli na lepsze rozpoznanie, kto i gdzie jest zatrudniony. Po raz pierwszy otwieramy wolny rynek dla osób niepełnosprawnych. Jest to bardzo trudne oraz pożądane. Te doświadczenia pozwolą nam na określenie strumieni finansowania oraz na wprowadzenie kolejnych rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Nie wiem, czy nie popełniliśmy błędu. Ustawa wydaje się koncepcyjnie zwarta, lecz rzeczywistość może być bardziej skomplikowana i będziemy musieli wprowadzić korekty. Nasze rozwiązania muszą być pewne, ponieważ dobrze by było, aby system był pewny. Wydaje się, że jeżeli pracodawcy w rzetelny sposób przedstawią nam swoje wyliczenia, a my równocześnie będziemy mogli pobierać od nich opłaty na PFRON, to wówczas będziemy mogli realizować nasza politykę bez zmian. Porządkowanie wydatków oraz dochodów publicznych ma wiele aspektów. Jednym z nich jest dyscyplinowanie tych, którzy są zobowiązani do wnoszenia opłat. Nie wiadomo, czy nam się to uda, ponieważ doświadczenie wskazuje, że nie zawsze można to wykonać. Zaległości są nadal. Może one są mniejsze, lecz nie wiadomo, czy wynika to z lepszej egzekucji, ponieważ nie zawsze można dociec, czy dany pracodawca jest zobowiązany do płacenia składek. Prosiłabym, aby w tej odpowiedzi wsparła mnie pani minister Jolanta Banach, ponieważ minister finansów został upoważniony tylko w tym roku. Przepraszam panią poseł Annę Bańkowską, że rząd nie pracował wcześniej nad tą ustawą. Niezwykle trudne było zachowanie głównej idea ustawy, czyli otwarcia rynku pracy dla niepełnosprawnych. Nasza dbałość dotyczy osób w wieku produkcyjnym, a także nie pogarsza sytuacji pracodawców. Wydawało nam się, że niezbędne jest wypracowanie takiego stanowiska. Potem konieczny był jeszcze czas na uzgodnienie tych rozwiązań z partnerami społecznymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#JolantaBanach">Chciałabym wyjaśnić powody późnego przekazania tego projektu do rozpatrzenia przez Sejm. Wyjaśnienia składała pani minister Halina Wasilewska-Trenkner, lecz chciałabym je uzupełnić. Rząd pracując nad projektem ustawy okołobudżetowej, nie miał wpływu na budżet instytucji, które same ustalają sobie ten projekt. Jednocześnie rząd szacował, że oszczędności z tego tytułu mogą wynosić około 400 mln zł, ponieważ dynamika wydatków w niektórych instytucjach i urzędach była dosyć wysoka. Biorąc pod uwagę wskaźnik wzrostu cen i usług, szacowano, że będzie to taka kwota. Ten argument był argumentem spowalniającym czujność przy pracach nad tą ustawą. Potem okazało się, że osiągnięcie takich oszczędności jest bardzo trudne, a posłowie w Komisji Finansów Publicznych bardzo krytycznie patrzyli na ustanowienie osobnej dotacji dla PFRON. Niezbędna jest jednak wymiana informacji między Komisjami. Uczestniczę w posiedzeniach Komisji Finansów Publicznych i wiem, że bardzo słaba jest tam skłonność do przekazywania dodatkowych środków na finansowanie osób niepełnosprawnych. Istnieje oficjalne stanowisko rządu w tej sprawie. Program reprezentuje minister finansów, a nie minister gospodarki, pracy i polityki społecznej, ponieważ zmiany nie mają charakteru merytorycznego. Cały rząd nie kwestionuje kierunku zmian zawartego w tej ustawie, lecz problem polega na jej finansowaniu, ponieważ nastąpiło obniżenie podatku dochodowego od osób prawnych. Za tym również optowali pracodawcy zatrudniający osoby niepełnosprawne. Z nimi jest taka sytuacja, że są oni beneficjentami tych środków, a mimo to nadal są zainteresowani zmniejszaniem obciążeń fiskalnych. Kolejne problemy związane ze sfinansowaniem tej ustawy dotyczyły prac parlamentarnych. Przypomnę, że zwiększono wydatki na rzecz rodziny o ponad 100 mln zł. Nie mówię już o przyznawaniu dodatku pielęgnacyjnego. Narastały problemy ze sfinansowaniem tej ustawy, tak więc mają one charakter fiskalny a nie merytoryczny. Z tego powodu problemem zajął się minister finansów. Przejdę do odpowiedzi na pytania. W tej materii nie dochodziło do sporów ambicjonalnych między resortami. Problemy były takie, jak już wcześniej mówiłam. Odpowiem panu posłowi Tadeuszowi Tomaszewskiemu. Ustawa ma charakter incydentalny, ponieważ w tej chwili toczy się publiczna debata dotycząca racjonalizacji wydatków publicznych, a w jej ramach znalazły się zmiany w modelu zatrudniania osób niepełnosprawnych. Jeżeli będą państwo zainteresowani tym problemem, to służę pomocą, ponieważ trwają prace eksperckie. Prace te dotyczą dalszego poziomu obciążenia pracodawców wpłatami na rzecz PFRON w wysokości 40% przeciętnego średniego wynagrodzenia oraz statusu pracy chronionej jako ogniwa pomiędzy otwartym rynkiem pracy, a organizacjami non-profit zatrudniającymi osoby niepełnosprawne. Eksperci badają także zasadność istnienia tego typu podmiotów oraz związanej z tym wysokości wsparcia dla pracodawców. Dyskusje dotyczą także orzecznictwa lekkiego stopnia niepełnosprawności oraz związanego z tym sposobu liczenia dodatkowych kosztów zatrudnienia osoby niepełnosprawnej.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#JolantaBanach">Reasumując, jeżeli toczy się tak poważna dyskusja wokół PFRON oraz modelu wspierania osób niepełnosprawnych, to trudno wprowadzać stały mechanizm, który polegałby na tym, iż nagle robimy rewolucję zamieniając go w instytucję finansującą jedynie składki i wynagrodzenia osób niepełnosprawnych. To jednorazowe rozwiązanie jest związane z pewnymi faktami. W naszej dyskusji pominęliśmy efekt finansowy, jaki daje zmiana art. 22. Ma ona charakter nie tylko finansowy, lecz także społeczny. Obecny art. 22 umożliwiał obniżanie wpłat na PFRON tym podmiotom, które robiły zakupy u pracodawcy zatrudniającego osoby niepełnosprawne, w tym osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności. Opłacało się zatrudnić dużo osób z lekkim stopniem niepełnosprawności, ponieważ zaniżało to wpłaty na PFRON. W tej nowelizacji proponujemy obniżenie wpłat dla zatrudniających osoby o znacznym i niepełnym stopniu niepełnosprawności. To może spowodować zainteresowanie do zatrudniania tych osób, ponieważ będzie to dawało większą gwarancję powodzenia sprzedaży własnych produktów i usług. Efekt fiskalny z tego tytułu szacujemy na 291 mln zł. Ulgi we wpłatach na PFRON w 2002 r. wynosiły 748 mln zł. Tyle mogli sobie odliczyć pracodawcy z tytułu dokonanych zakupów. To wszystko głównie dotyczyło osób o niskim poziomie niepełnosprawności. Tak więc ta zmiana powinna wejść na stałe powodując wzrost przychodów PFRON o 291 mln zł. O co tutaj chodzi? Aby PFRON mógł wydać te środki na dofinansowanie wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, to musi on mieć prawo przeznaczenia tych pieniędzy do 45% na ten cel. To jest zasada symetrii. Zmienia się art. 22, to także musi zmienić się art. 68b. Trwa dyskusja i na razie pozostawiamy rozwiązanie jednoroczne. Jeżeli art. 22 wejdzie na stałe, to wtedy PFRON będzie musiał mieć rozwiązanie, pozwalające mu elastycznie interweniować w dofinansowaniu składek i wypłat dla niepełnosprawnych. Taka była filozofia powołania PFRON. Miał on na wsparcie w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Posłanka Maria Nowak pokazuje nam przykład Śląska, gdzie następuje likwidacja i zmniejszenie miejsc pracy w zakładach pracy chronionej. My znamy ten problem, ponieważ jest to specyficzny region. Tam większość zakładów pracy chronionej związała swój profil produkcji i usług z wydobyciem węgla kamiennego. Śląsk jest przykładem zmniejszenia liczby zakładów pracy chronionej, lecz w innych regionach kraju ich liczba rośnie. W tej chwili na otwartym i chronionym rynku pracy zatrudnionych jest około 237 tys. osób niepełnosprawnych. Od 2002 r. obserwujemy dynamiczny wzrost. Rozmawiamy z pracodawcami ze Śląska. Czynimy odpowiednie starania, ponieważ w tym rejonie trzeba indywidualnego podejścia do każdego podmiotu gospodarczego. Pan poseł Jacek Kasprzyk pytał, dlaczego partnerzy społeczni ocenili ten projekt negatywnie. Pan Bogdan Grzybowski mówił o tym. Byłam obecna na posiedzeniu Komisji Trójstronnej, a problem dotyczył trybu i tempa a nie zawartości merytorycznej. My również uważamy, że jeżeli ustawa nie weszła w życie, to trzeba dać jej szansę. W związku z tym, w porozumieniu z ministrem finansów, staraliśmy się zanalizować stronę dochodową PFRON i wyeliminować pomoc publiczną na tworzenie miejsc pracy dla osób w wieku emerytalnym.</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#JolantaBanach">Wydaje mi się, że to nie powinno budzić zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#AnnaBańkowska">Zamykam dyskusję i przechodzimy do procedowania. Tytuł ustawy rozpatrzymy na końcu. Przechodzimy do art. 1 i poprawki nr 1. Zmiana ta dotyczy art. 10d ust. 2. Chodzi tutaj o wprowadzenie pojęcia „ośrodki przyjmujące grupy turnusowe”. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 1? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła przyjąć poprawkę nr 1. Przechodzimy do poprawki nr 2. Dotyczy ona art. 13 ust. 1. Chodzi tutaj o ograniczanie limitów dofinansowywania do osób, które nie osiągnęły wieku emerytalnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#TadeuszCymański">Nie wszystko zostało wyjaśnione. Pani minister Jolanta Banach powiedziała, że ograniczenie dodatków do osób w wieku przedemerytalnym spowoduje oszczędności w wysokości 96 mln zł. Jak rozumiem tutaj chodzi o zmianę nr 5. Chciałbym się dowiedzieć, jakie tutaj będą oszczędności?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#JolantaBanach">Należy rozumieć, że to zostało razem policzone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#TadeuszCymański">Rozumiem, że dodajemy poprawki nr 2 i nr 5, a skutek finansowy wynosi 96 mln zł. Przy czym zmiana nr 5 wnosi oszczędności rzędu 80 mln zł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#AnnaBańkowska">Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 2? Stwierdzam, że Komisja 15 głosami za, przy 1 przeciwnym i 3 wstrzymujących się, postanowiła przyjąć poprawkę nr 2. Przechodzimy do poprawki nr 3, która eliminuje naliczanie ulgi od zatrudniania osób o niskim stopniu niepełnosprawności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#AndrzejMańka">Chciałem zapytać panią minister Jolantę Banach, czy tego typu propozycja nie będzie miała negatywnego wpływu na ogólne zatrudnianie osób niepełnosprawnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#JolantaBanach">Bardzo skrupulatnie zastanawialiśmy się nad tym problemem. Mieliśmy jeszcze jedno rozwiązanie dotyczące obniżenia wysokości dofinansowania. Art. 22 pozostał w tej samej formie od początku powstania tej ustawy. On nigdy nie powodował zwiększenia zatrudnienia w zakładach pracy chronionej, ponieważ dotyczył on tylko chronionego rynku pracy. Jeżeli ktoś kupił produkcję lub usługi na wolnym rynku, to odliczał sobie wszystkich niepełnosprawnych od należności na PFRON. Dochodziło do tego, że ten przepis osłabiał przymus zatrudnienia 6% osób niepełnosprawnych. Idealną sytuacją było nie zatrudnianie tych osób i niepłacenie składki na PFRON. Decyzją państwa posłów rozszerzyliśmy działanie art. 22 na chroniony i otwarty rynek pracy. Nie ważne jest to, czy się ma status zakładu pracy chronionej, jeżeli zatrudnia się niepełnosprawnych i sprzedaje się usługi, to kupujący obniża sobie wpłaty na PFRON. Obawialiśmy się, że może wystąpić podobne zjawisko, jak w zakładach pracy chronionej. Opłacało się zatrudnić jak najwięcej osób o niskiej niepełnosprawności, a jak najmniej osób o umiarkowanym i wysokim stopniu niepełnosprawności, ponieważ ulga była i tak najbardziej efektywna. Co to oznaczało? Wysokość ulg była tak duża, że nie można było jej wykorzystać w ciągu roku. Przechodziła ona z roku na rok. Jeżeli ograniczymy to do wysokiego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, to naszym zdaniem nie powinno to mieć wpływu na stan zainteresowania zatrudnianiem, tym bardziej że działa drugi instrument, czyli dofinansowanie do wynagrodzeń, które jest znacznie bardziej atrakcyjne aniżeli sprzedawanie usług czy produktów. Każdy pracodawca dostaje dofinansowanie, lecz nie każdemu udaje się sprzedać produkty i usługi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#WaldemarCzechowski">Chciałbym zapytać, czy mogę zabrać głos, ponieważ nasze stanowisko jest przeciwne od stanowiska pani minister Jolanty Banach. Chciałem powiedzieć, że taka ulga stanowi dla wielu pracodawców gwarancję świadczenia pracy i funkcjonowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#AnnaBańkowska">Przed chwilą zamknęłam pierwsze czytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#TadeuszCymański">Proponuję, abyśmy pozwolili zabrać głos przedstawicielowi środowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#AnnaBańkowska">Mogę zrozumieć, że pan jest tu pierwszy raz i nie wiedział, kiedy można zabrać głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#WaldemarCzechowski">Chciałem powiedzieć, że rada składa się z różnych przedstawicieli społecznych, od pracodawców poprzez organizacje osób niepełnosprawnych, jak i przedstawicieli administracji samorządowej. Takie ograniczenie wpłynie na funkcjonowanie zakładów zatrudniających osoby niepełnosprawne, ponieważ przekłada się to na możliwość sprzedaży swoich produktów. Jeżeli chodzi o dalsze kwestie, to chciałbym zadać pytanie. W zmianie nr 8 jest mowa o tym, że wykaz wpłat o charakterze sankcyjnym określi w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Moim zdaniem to powinno odbywać się w drodze ustawowej, ponieważ w innym przypadku dopuszczamy do incydentalnych rozwiązań, a taki katalog nie powinien być często zmieniany. Jesteśmy zgodni, co do ograniczania wieku. Jednak nasze wątpliwości dotyczą art. 68b. Czy przy tych wątpliwościach jest pewne, że Fundusz jest w stanie zrealizować te 45%? Może należy zastanowić się nad mniejszą skalą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do głosowania zmiany nr 3. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 3? Stwierdzam, że Komisja 10 głosami za, przy 4 przeciwnych i 3 wstrzymujących się, postanowiła przyjąć poprawkę nr 3. Przechodzimy do poprawki nr 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">W zmianie nr 4 opisany jest sposób liczenia osób niepełnosprawnych w ogólnej liczbie zatrudnienia. Jest to potrzebne, aby ustalić liczbę osób o znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Jest to konsekwencja zmiany nr 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 4? Stwierdzam, ze Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem zmiany nr 4. Przechodzimy do poprawki nr 5. Tutaj chodzi o eliminowanie osób, które osiągnęły wiek emerytalny. Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 5? Stwierdzam, że Komisja 15 głosami za, przy 3 przeciwnych i 2 wstrzymujących się, postanowiła przyjąć poprawkę nr 5. Przechodzimy do poprawki nr 6. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 6? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła przyjąć poprawkę nr 6. Przechodzimy do poprawki nr 7. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 7? Stwierdzam, że Komisja 16 głosami za, przy 1 przeciwnym i 1 wstrzymującym się, postanowiła przyjąć poprawkę nr 7. Przechodzimy do poprawki nr 8. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawek nr 8, 9 i 10? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawek nr 8, 9 i 10. Przechodzimy do poprawki nr 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#JolantaBanach">Komisja Polityki Społecznej i Rodziny pracuje teraz nad ustawą o pomocy społecznej. Jak dobrze pamiętam, to zmianie uległ tytuł powiatowych strategii. To nie są już strategie integracji i polityki społecznej. Mam dylemat legislacyjny, którego nie mogę teraz wyjaśnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#AnnaBańkowska">Uważam, że nie powinniśmy jeszcze dokonywać takich zmian, ponieważ ustawa o pomocy społecznej nie została uchwalona. Ta ustawa wejdzie później, więc będziemy mogli dokonać zmian. Nie możemy teraz wprowadzić terminologii, której nie ma. Pan poseł Tadeusz Cymański proponuje wykreślić wyrazy „zgodnych z powiatową strategią”, a zapisać „dotyczących powiatowej strategii”. Nie skupiajmy się na mniej ważnych sprawach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#JolantaBanach">W sprawozdaniu podkomisji ta strategia nazywa się strategią rozwiązywania problemów społecznych. To nie jest nazwa własna i można uznać propozycję pana posła Tadeusza Cymańskiego, zapisując „opracowywanie i realizacja zgodnych z powiatową strategią dotyczącą rozwiązywania problemów społecznych...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#AnnaBańkowska">Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 11? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła przyjąć poprawkę nr 11. Przechodzimy do poprawki nr 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#WłodzimierzCzechowski">Jestem szczególnie wrażliwy na różnice regionalne. Pochodzę z regionu, który był latami wykorzystywany przez cały kraj, a teraz nie ma mu kto pomóc. Uważam, że różnicowanie regionów jest sposobem na przesuwanie środków do tych, którzy się lepiej starają. Proponuję ograniczenie z 30% na 10%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#AnnaBańkowska">Pańska propozycja nie jest tożsama z tym, co pan powiedział. Proszę zgłosić swoją poprawkę na piśmie. Co to znaczy, że cała Polska czerpała ze Śląska? Ja jeździłam tam po bieliznę, ponieważ nie miałam jej dla dzieci. Nie dostawałam jej, ponieważ nie miałam kartek górniczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#TadeuszCymański">Chciałem powiedzieć, że najwyższy wskaźnik zachorowalności na raka jest na Pomorzu a nie na Śląsku. Dobrze, że pani posłanka Anna Bańkowska zaprotestowała, ponieważ nieprawdą jest, że regiony o wysokim bezrobociu są nieudolne. Opowiadam się za utrzymaniem obecnego zapisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#AnnaBańkowska">Jako Komisja powinniśmy zająć się problemem wyrównywania różnic. Sama mam szereg wątpliwości co do klasyfikowania algorytmów stosowanych w PFRON.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#JolantaBanach">Ta zmiana pozwoli nam na skuteczne dofinansowanie regionów. Do tej pory PFRON nie mógł wspomagać zadań przewidzianych dla samorządów. To nie była tylko kwestia algorytmów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#AnnaBańkowska">Otrzymałam już poprawkę zgłoszoną przez pana posła Włodzimierza Czechowskiego. „Proponuję, aby w zmianie nr 12 art. 47 ust. 1 pkt 1 wyrazy „środki Funduszu, w wysokości do 30% wydatków...” zastąpić wyrazami „środki Funduszu, w wysokości do 10% wydatków...””. W pierwszej kolejności głosujemy propozycję rządową. Jeżeli nie uzyska ona akceptacji, to wtedy przegłosujemy propozycję pana posła Włodzimierz Czechowskiego. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 12 w wersji rządowej? Stwierdzam, że Komisja 17 głosami za, przy 2 przeciwnych i braku wstrzymujących się, postanowiła przyjąć poprawkę nr 12. Propozycja pana posła Włodzimierza Czechowskiego została odrzucona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#MariaNowak">Głosowałam za, lecz chciałabym mieć pewność. Co oznacza zapis „między regionami”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#MarianLeszczyński">W Polsce funkcjonuje ustawa o polityce regionalnej, która określa regiony i podregiony. Dla celów tego zapisu przyjęliśmy taką klasyfikację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#AnnaBańkowska">Uważam, że ten problem musimy omówić na innym posiedzeniu Komisji. Teraz nie jest czas na to. Przechodzimy do poprawki nr 13. Zmiana ta została szczegółowo omówiona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#TadeuszCymański">Jaka grupa osób niepełnosprawnych będzie zagrożona? Uważam, że pewna część tych osób straci prace, ponieważ nie będzie atrakcyjna dla pracodawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#MariaNowak">Jeżeli część środków z PFRON zostanie przeznaczona na dofinansowanie pracujących osób niepełnosprawnych, to jakie zadania nie będą realizowane? Moje obawy dotyczą rehabilitacji społecznej, ponieważ wymaga ona dużych nakładów środków. Czy nie powinniśmy obniżyć tych 45%? Istnieje niebezpieczeństwo, że dodatek może być mniejszy. Jest to prawie połowa środków posiadanych przez PFRON.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#TadeuszCymański">Rozumiem, że zostały stworzone realne możliwości przesłania strumienia pieniędzy dla PFRON. To jest szacunek skutków. Te pieniądze są rekompensatą za konieczność dofinansowania kosztów pracy. W szczegółowym rachunku wychodzi na to, że brakuje 360 mln zł. Powstaje tu pewna różnica, która musiałaby być pokryta z PFRON. Nie dopuszczamy myśli, że osoby w wieku przedemerytalnym nie otrzymają tych pieniędzy, lecz pytanie brzmi: skąd je wziąć? Posłanka Maria Nowak pytała, czy jednak nie zabraknie tych środków. Może być tak, że pieniądze wynikające ze zmiany nr 3 nie pokryją tych niedoborów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#JolantaBanach">Tak staraliśmy się przygotować tę ustawę, aby zwiększone przychody z tego tytułu oraz zmniejszenie wydatków pokryły tę różnicę. Podam liczby. Brakuje nam 750 mln zł. 245 mln zł jest 6 ratą wypłaconą w 2005 r., czyli od 750 mln zł musimy odjąć tę sumę. Zwiększamy przychody o 291 mln zł. To jest zmiana nr 3. Kolejne dwie zmiany nr 2 i nr 5 przynoszą dochód 96 mln zł. Komisja Finansów Publicznych planuje przekazać nam kwotę w wysokości około 130 mln zł. PFRON jest w stanie pokryć kwotę 50 mln zł z wyraźnej dynamiki wzrostu przychodu wynikającego ze wzrostu gospodarczego. Prawdopodobnie nie będzie takiej możliwości, aby ograniczać realizację zadań finansowanych ustawowo przez PFRON. Około 14 tys. osób w wieku poprodukcyjnym jest zatrudnionych. Są to renciści i emeryci. Takie osoby są uprawnione do dodatku pielęgnacyjnego. Chcę powiedzieć, że jeżeli pracodawca chce utrzymać swój poziom, to zatrudni osoby w wieku produkcyjnym, a wśród tej grupy bezrobocie jest największe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#AnnaBańkowska">Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 13? Stwierdzam, że Komisja 16 głosami za, przy braku przeciwnych i 2 wstrzymujących się, postanowiła przyjąć poprawkę nr 13. Przechodzimy do art. 2. Są to przepisy wprowadzające.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#BogdanCichy">Proponujemy rozważenie skreślenia wyrazów: „nie dłużej niż do dnia 30 września 2004 r.”. Czasami było tak, że istniało jedno rozporządzenie, a była dyspozycja do wykonania następnego. Minął czas, a ono się nie ukazało i powstawały trudne sytuacje prawne, ponieważ stare już nie działało, a nowego jeszcze nie było. Proponujemy rozważyć skreślenie tej daty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Rząd wpisywał tę zmianę, opierając się na obecnych przepisach ustawy, ponieważ tam został zawarty ten termin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#AnnaBańkowska">Przychylamy się do propozycji Biura Legislacyjnego i wykreślamy ten zapis. Czy są inne uwagi? Nie widzę. Zaraz przejdziemy do art. 3, czy nie powinniśmy tutaj dokonać jeszcze jakiś zmian. Może cała ustawa powinna wejść w życie z dniem 30 grudnia 2003 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#BogdanCichy">Wydawało mi się, że nadal rozpatrujemy art. 2, a pani poseł mówi już o art. 3. Jednak mogę wyrazić swoją opinię. Tutaj jest dokonywana nowelizacja ustawy, która została znowelizowana i w związku z tym, proponujemy, aby te zapisy weszły wcześniej w życie. Dlatego proponujemy zapisać na końcu w art. 3: „z wyjątkiem pkt 3–7, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2003 r.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#AnnaBańkowska">Musi tak być, ponieważ zmieniamy przepisy, które jeszcze nie weszły w życie. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 2? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie art. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#TadeuszTomaszewski">Chciałbym prosić o uwzględnienie dwóch problemów, to znaczy: zmianę tytułu ustawy oraz jej merytoryczną konsekwencję. Ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie wprowadziliśmy obowiązek zlecania zadań publicznych w 24 sferach życia publicznego na zasadzie otwartego konkursu ofert. Tylko pomoc społeczna została zwolniona z tej opcji, ponieważ pan Hubert Izdebski pisze w komentarzu, iż „będzie to zlecane na zasadach wynikających z tej ustawy”. Zgodnie z nowelizacją ustawy projekty budżetów gmin i województw są przygotowywane do 15 grudnia. Uchwalanie tych budżetów następuje w styczniu lub lutym. W związku z powyższym realizacja zadań na podstawie konkursu ofert będzie możliwa dopiero w kwietniu i maju. Otrzymuję wiele telefonów w tej sprawie od organizacji pozarządowych, które informują, że samorządy nie mogą zlecić zadań w pierwszym kwartale, ponieważ jest taka procedura. Partnerzy społeczni podczas konsultacji z panem ministrem Dagmirem Długoszem sygnalizowali potrzebę zmiany przepisu dotyczącego zlecania zadań na zasadzie otwartego konkursu ofert. Mam dwie propozycje. Pierwsza to zmiana tytułu ustawy. Druga - dodanie w art. 23 nowego ust. 1a, który miałby następujące brzmienie: „W okresie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego przepisu jednostki samorządu terytorialnego mogą zlecać realizację zadań publicznych w sferze określonej w art. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w trybie określonym w uchwale stanowiącej przepis prawa miejscowego, wydanego na podstawie art. 118 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 17, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszego przepisu”. To, co do tej pory obowiązywałoby na podstawie ustawy o finansach publicznych, mogłoby funkcjonować jeszcze przez 5 miesięcy. Następnie przepisy uległyby zmianie. Jeżeli tego nie wprowadzimy, to będziemy mieli podobną sytuację co z art. 118 ustawy o finansach publicznych. Obecnie jest tak, że wiele gmin nie ma tych uchwał. Terminarz prac nad budżetami powoduje opóźnienie i z tego powodu chciałem zgłosić taką zmianę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#AnnaBańkowska">Proponuję, abyśmy teraz wypowiedzieli się na temat art. 3. Później ogłoszę przerwę, a po niej poprosimy pana ministra Dagmira Długosza, aby zabrał głos w tej sprawie. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 3? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła przyjąć art. 3. Ogłaszam przerwę do godz. 14.3.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#komentarz">[Po przerwie]</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#AlicjaMurynowicz">Otwieram po przerwie posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Przypominam, że pan poseł Tadeusz Tomaszewski zgłosił dwie poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#DagmirDługosz">Te poprawki wynikają z różnorakich działań związanych z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Odbyłem kilkanaście wizyt w różnych województwach. Minister finansów dość późno przekazał jednostkom samorządu terytorialnego dane do budżetu na 2004 r. Zapisy przejściowe w ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie nie są wystarczające. Projektując ustawę, zakładaliśmy, że jeszcze w tym roku będą obowiązywały zawarte już umowy. Odpowiedni zapis istnieje i wiele jednostek samorządowych zawarło takie umowy, które wygasną dopiero w przyszłym roku. Jednak okazało się, że część jednostek samorządowych złożyła pewnego rodzaju promesę dla organizacji pozarządowych na realizację zadań w formie zlecenia. Zostały podjęte uchwały oraz publiczne postępowania, ale nie zawarto jeszcze umów. W związku z tym podjęliśmy próbę analizy tych przepisów. Wspólnie z ministrem finansów zastanawialiśmy się, czy wystarczy pewna interpretacja. Poprosiliśmy regionalną izbę obrachunkową o sprawdzenie, czy ta interpretacja jest wystarczająca. Okazało się, że na taki przypadek nie jest ona wystarczająca, co pociąga za sobą odpowiednie konsekwencje. Powstałaby tu luka. Nie byłaby to luka prawna, lecz byłby to pewien zbieg okoliczności. To znaczy zostałaby podjęta uchwała, lecz nie zawarto by umowy. Propozycja pana posła Tadeusza Tomaszewskiego pozwoliłaby na przejście do drugiego systemu w sposób płynny. Okres 5-miesięczny jest słuszny, ponieważ nie narusza to reguł konkursu. Popieramy tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#BogdanCichy">Nie zgłaszam zastrzeżeń. Mam tylko uwagę redakcyjną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#AlicjaMurynowicz">Chciałabym zapytać panią minister Halinę Wasilewską-Trenkner o stanowisko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Ta sytuacja zaistniała podczas prac nad innymi ustawami. Trudna jest koordynacja wszystkich zapisów. Tak się złożyło, że w roku bieżącym długo trwały prace nad ustawą o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z tymi zapisami minister finansów wydał informację do dnia 1 grudnia 2003 r. o planowanym budżecie oraz kwotach subwencji. Przepisy wprowadzające do ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie zawierały zapis konfliktowy. Nie zajmowano się tą sprawą do czasu otrzymania sygnałów od zainteresowanych. Ten element nie był poruszany podczas prac nad ustawą o jednostkach samorządu terytorialnego. Problem, o którym mówimy nie bardzo pasuje do tej ustawy, lecz decyzja pozostaje w gestii Komisji. Ta regulacja ułatwi zachowanie i działanie jednostek organizacyjnych przez jakiś czas. Jest to krótkotrwały zapis. Nie był on przedmiotem dyskusji podczas omawiania ustawy o rehabilitacji społecznej i zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ponieważ jeszcze wtedy nie otrzymaliśmy tych sygnałów. Tutaj jest najważniejsza opinia legislacyjna. Jeżeli jest ona pozytywna, to stanie się zadość sprawom formalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#AlicjaMurynowicz">Wszystko się zgadza od strony formalnej. Czy ktoś chciałby zabrać głos w sprawie merytorycznej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#MirosławaKątna">Oczywiście, nie mam żadnych propozycji merytorycznych. Popieram inicjatywę pana posła Tadeusza Tomaszewskiego, ponieważ ułatwi ona działanie samorządów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#AlicjaMurynowicz">Czy są inne uwagi? Nie widzę. Proszę Biuro Legislacyjne o zgłoszenie poprawek redakcyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#BogdanCichy">Proponuję zamienić wyrazy: „w okresie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego przepisu” na „do dnia 1 czerwca 2004 r.”. Taki zapis jest wyraźniejszy, ponieważ od razu widać termin i nie trzeba dokonywać przeliczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#AlicjaMurynowicz">Czy pan poseł Tadeusz Tomaszewski przyjmuje tę propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#TadeuszTomaszewski">Oczywiście, uważam, że jest ona bardzo dobra, ponieważ przepis jest bardziej czytelny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#AlicjaMurynowicz">Przypomnę całą treść poprawki zgłoszonej przez pana posła Tadeusza Tomaszewskiego. „Tytuł ustawy: po słowie niepełnosprawnych dodaję wyrazy: „oraz o zmianie ustawy przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i wolontariacie”. Nowy art. 1a w brzmieniu: W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96 poz. 874) wprowadza się następującą zmianę: w art. 23 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: Do dnia 1 czerwca 2004 r. jednostki samorządu terytorialnego mogą zlecać realizację zadań publicznych w sferze określonej w art. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w trybie określonym w uchwale stanowiącej przepis prawa miejscowego, wydanej na podstawie art. 118 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 17, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszego przepisu””. Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za zmianą tytułu ustawy oraz przyjęciem propozycji pana posła Tadeusza Tomaszewskiego? Stwierdzam, że Komisja 13 głosami za, przy braku przeciwnych i 2 wstrzymujących się, opowiedziała się za zmianą tytułu i przyjęciem propozycji pana posła Tadeusza Tomaszewskiego. Teraz przyjmujemy projekt w całości. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem w całości projektu ustawy ze zgłoszonymi poprawkami? Stwierdzam, że Komisja 12 głosami za, przy braku przeciwnych i 4 wstrzymujących się, postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie projektu w całości. Pozostał nam wybór posła sprawozdawcy. We wszystkich pracach nad tą ustawą posłem sprawozdawcą był poseł Jacek Kasprzyk i jego kandydaturę zgłaszam. Czy są inne kandydatury? Nie widzę. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem kandydatury posła Jacka Kasprzyka na posła sprawozdawcę? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem kandydatury posła Jacka Kasprzyka na posła sprawozdawcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#ElżbietaBuczkowska">KIE nie zgłasza uwag do rządowego projektu zmiany ustawy ani żadnych zgłoszonych poprawek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#AlicjaMurynowicz">Zamykamy pracę nad tą ustawą, co tym samym powoduje przejście do drugiego punktu porządku dziennego, a jest nim rozpatrzenie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej dotyczącego ustawy o pomocy społecznej. Oddaję prowadzenie Komisji pani poseł Annie Bańkowskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#AnnaBańkowska">Teraz będziemy rozpatrywali sprawozdanie podkomisji. Proszę panią Alicję Murynowicz, aby scharakteryzowała wszystkie wnioski, które były zgłaszane na posiedzeniach podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#AlicjaMurynowicz">Podkomisja, której mam przyjemność przewodniczyć, zbierała się osiem razy. Dysponowaliśmy wieloma opiniami. Dokonaliśmy wiele zmian w stosunku do pierwotnego projektu. Wielu posłów zgłaszało autopoprawki. Dokonaliśmy takiego zestawienia poprawek. Nie uwzględniliśmy propozycji Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych, ponieważ wykraczały one poza materię tej ustawy, a wręcz były lobbingiem jednego środowiska. Ominęliśmy także poprawki zgłoszone przez stowarzyszenia domów opieki i pensjonatów dla seniorów. Ich propozycje wprowadzały nowe pojęcia do nieistniejącej dotąd instytucji rodzinnego domu seniora. Wszyscy członkowie podkomisji mogli zapoznać się z poprawkami. Jeżeli dana propozycja przekonała kogoś z posłów, to zgłaszaliśmy ją do głosowania. Podczas opracowywania poszczególnych artykułów będę odpowiadała na wszelkie pytania. Chciałabym powiedzieć o kilku sprawach. Otrzymaliśmy pismo od Polskiego Związku Niewidomych Domu Pomocy Społecznej w Chorzowie. Ich prośba nie została uwzględniona, jak i prośba regionalnych domów pomocy społecznej w Dąbku i Gdyni, ponieważ umieszczenie ich w tej ustawie byłoby nierównym traktowaniem podmiotów. Polskie Towarzystwo Pracowników Socjalnych wniosło wiele cennych poprawek. W dużej części uwzględniliśmy poprawki Rady Pomocy Społecznej. Z prośbą zwróciła się do nas krakowska szkoła wyższa im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego o wprowadzenie nowego kierunku studiów - nauki o rodzinie. Prośba ta została napisana w taki sposób, jakbyśmy chcieli ten kierunek zlikwidować. My, niczego nie likwidujemy, natomiast definiujemy, kim jest pracownik socjalny oraz jakie powinien mieć studia. Na nasze posiedzenie został zaproszony przedstawiciel Związku Powiatów Polskich. Część poprawek została uwzględniona. Związek Biur Porad Obywatelskich miał swoje uwagi i zostały one uwzględnione. Swoje propozycje zgłaszała organizacja pozarządowa „WRZOS”. Jej poprawki nie zostały uwzględnione, natomiast inne organizacje nie nadesłały swoich uwag. Chodzi mi tutaj o organizację „KLON”. Podczas rozmowy z przedstawicielem „KLON” wyniknęła pewna sprawa. Chodzi tutaj o art. 2, gdzie organizacje pozarządowe miały za złe, że dopisano w tym artykule, iż „pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa”. Tak powinno być, a powołuję się na art. 67 Konstytucji RP, ponieważ państwo ma obowiązek zabezpieczenia społecznego obywateli i nie możemy tego przekazywać komuś innemu. Podkomisja uznała, że jest to potrzebne i ważne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#AnnaBańkowska">Przystępujemy do pracy. Czy są uwagi do tytułu? Nie widzę. Przechodzimy do art. 1–3. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 1–3? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 1–3. Przechodzimy do art. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#TadeuszCymański">Chciałbym zapytać, czy rodziny i osoby mają współdziałać ze sobą czy z ośrodkiem pomocy społecznej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#AnnaBańkowska">Wszyscy muszą ze sobą współpracować, czyli szukać rozwiązań, aby wyjść z trudnej sytuacji. Jeżeli ograniczymy zapis do współdziałania, to na przykład osoby zobowiązane do alimentacji mogłyby nie płacić. Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 4–5? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 4–5. Przechodzimy do art. 6, który zawiera słowniczek pojęć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#JanuszWoźniak">W art. 6 jest taka sytuacja, że kwoty świadczeń są pomniejszane o miesięczne obciążenie podatkiem od osób fizycznych. Chodzi tutaj o renty i kwoty uzyskiwane z majątku dziecka. Wydaje nam się, że te sformułowania są zbędne wobec brzmienia art. 8 ust. 3, który definiuje dochód, jako sumę miesięcznych dochodów pomniejszonych o miesięczne obciążenia podatkiem dochodowym od osób fizycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#AlicjaMurynowicz">Nie zgadzam się z panem, ponieważ art. 6, to jest słowniczek. Jeżeli coś zdefiniujemy w słowniczku, to później to musi w takiej formie występować w całej ustawie. Chciałam przypomnieć, że to była propozycja ministerstwa finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#EugeniuszWycisło">Moje zastrzeżenia dotyczą ust. 5, w którym pojawia się regionalny ośrodek polityki społecznej. Co to jest? Czy to jest jednostka nadrzędna nad powiatowymi ośrodkami? Czy to już funkcjonuje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#KrystynaWyrwicka">Regionalne ośrodki polityki społecznej funkcjonują w systemie pomocy społecznej na poziomie marszałka województwa w strukturze samorządowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#AnnaBańkowska">Czy pan Janusz Woźniak podtrzymuje swoją propozycję.?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#JanuszWoźniak">Tak podtrzymuję. Proponowałbym zmianę tej poprawki, ponieważ ta propozycja wymagałaby zmiany zapisu dochodu dziecka. Proszę o poprawkę na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#AnnaBańkowska">Przeczytam propozycję pana Janusza Woźniaka: „Dochód, do którego zalicza się kwotę otrzymanej renty wraz z dodatkiem dla sierot zupełnych, zasiłek pielęgnacyjny, dodatek pielęgnacyjny, otrzymywane alimenty oraz kwotę odpowiadającą dochodom uzyskiwanym z majątku dziecka”. Pani Jolanta Banach oraz posłanka Alicja Murynowicz popierają tę propozycję. Przechodzę do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 6 ust. 2 w zaproponowanej wersji? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za zgłoszoną propozycją. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 6? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 6. Przechodzimy do art. 7, który mówi, kiedy udzielana jest pomoc społeczna. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 7? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 7. Przechodzimy do art. 8.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#WłodzimierzCzechowski">Chciałbym jeszcze raz usłyszeć, skąd wyniknęły kwoty 416 zł i 316zł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#JolantaBanach">Jeszcze raz pragnę przypomnieć, że konstrukcja kryterium dochodowego uprawniającego do świadczeń z pomocy społecznej oraz świadczeń rodzinnych została oparta na podobnej metodologii. Ten dokument został państwu zaprezentowany podczas pierwszego czytania. Instytut pracy określił koszyk potrzeb dla rodzin ubogich i oszacował ich wartość. W związku z tym przyjęliśmy kryteria kwotowe. Jednak są one różne dla pierwszej osoby w rodzinie i drugiej osoby dorosłej. Jeżeli chodzi o gospodarstwo domowe jednoosobowe, to poziom pomocy społecznej nie ulega zmianie, ponieważ pozostaje kwota 461 zł. Instytut pracy oszacował, że ta kwota powinna wynosić 410 zł, lecz szanując prawa nabyte, a szczególnie wysokość sztywnych wydatków, nie obniżaliśmy kryterium w stosunku do stanu obecnego. Jeżeli chodzi o rodzinę wieloosobową, to zaproponowany koszyk jest obliczony dla rodziny czteroosobowej. Jest on korzystniejszy, ponieważ dotychczasowe kryterium dyskryminowało rodziny wielodzietne. Na osobę poniżej 15 roku życia przewidywano o połowę mniej środków aniżeli na osobę dorosłą. Oznaczało to, że im więcej dzieci tym gorzej. Zacytuję kilka porównań. Dzisiaj w rodzinie trzyosobowej z jednym dzieckiem poniżej jednego roku życia kryterium dochodowe wynosi 922 zł, natomiast wedle projektu jest to 948 zł. W rodzinie czteroosobowej 1132 zł, a nasza propozycja wskazuje na 1264 zł. Pięcioosobowa rodzina - 1342 zł, a w naszej propozycji - 1538 zł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#AnnaBańkowska">Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 8? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 8. Przechodzimy do art. 9, który wprowadza nowe kryteria dochodowe. Zasady ustalania progu zostaną podane w rozporządzeniu. Podobne rozwiązania omawialiśmy podczas rozpatrywania ustawy o świadczeniach na rzecz rodziny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#JolantaBanach">Komisja Trójstronna uznała, że kryteria w ustawie o pomocy społecznej są niższe aniżeli w świadczeniach na rzecz rodziny. Tak więc obligatoryjnie co roku rząd ma przedstawiać kryterium uprawniające do pomocy z minimum egzystencji. Jeżeli kryterium zbliży się lub będzie równe z minimum egzystencji, to wtedy Komisja Trójstronna występuje do rządu o przeprowadzenie wcześniejszej weryfikacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#WłodzimierzCzechowski">Czy mam rozumieć, że ust. 1 będzie zmieniony?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#AnnaBańkowska">Proszę przeczytać ust. 8, który brzmi: „Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przedkłada corocznie do dnia 15 kwietnia Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, informację o wysokości minimum egzystencji ustalonego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych. Jeśli w danym roku kalendarzowym kwota kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej i kwota kryterium dochodowego na osobę będzie równa lub niższa minimum egzystencji, Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych może wystąpić do Rady Ministrów z wnioskiem o zweryfikowanie kwot kryteriów dochodowych. W takim przypadku ust. 1–7 stosuje się odpowiednio”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#WłodzimierzCzechowski">Chciałbym jednak powrócić do ust. 1. Jeżeli weryfikacja wskaźnika nie jest prowadzona co roku, to powoduje to straty dla osoby, która pobiera zapomogę. Jeżeli weryfikacja będzie przebiegała co dwa lata, to w pierwszym roku rzeczywista strata wyniesie 33%, ponieważ przez 12 miesięcy osoby te muszą ponosić koszty zwiększonego utrzymania. Po trzech latach strata wyniesie 43,3%. To są niewielkie kwoty. Proszę zauważyć, że brak waloryzacji emerytur spowoduje brak 13 zł miesięcznie. Te kwoty mają ogromne znaczenie w tego typu uposażeniach. W naszych ustawach powinniśmy unikać kilkuletnich weryfikacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#AnnaBańkowska">Jest to kryterium dochodowe i dlaczego mamy zakładać, że inflacja spowoduje spory uszczerbek. Dzięki naszej uwadze nie spowodowaliśmy waloryzacji ujemnej. Szacunki wskazują na to, że ludzie będą wydawać więcej, mimo że inflacja nie ulegnie wzrostowi. Jeżeli istniałyby prognozy wzrostu inflacji, to nikt nie zgłosiłby takiej propozycji. Minęły czasy, kiedy baliśmy się dużej inflacji. Pamiętam, że na początku kadencji pan poseł Włodzimierz Czechowski proponował waloryzację cenową. Jeżeli podejmiemy się tego tematu, to nie wiem, czy pan znowu nie będzie protestował.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#JolantaBanach">Proszę pamiętać, że dotychczasowe mechanizmy waloryzacyjne w pomocy społecznej doprowadziłyby nas do konieczności obniżania kryteriów, ponieważ inflacja i deflacja działa w obie strony. Jeżeli waha się wskaźnik wzrostu cen i usług, to w sposób nieobliczalny manipuluje się przy tego typu kwestiach. Mówimy o weryfikacji, czyli strukturze wydatków. Ona rozpoczyna się już w drugim roku. Może się okazać, że w gospodarstwach zmieniają się potrzeby. Proszę zauważyć, że jeżeli coś się będzie działo, to te kryterium może zostać zwiększone przez Radę Gminy oraz Komisja Trójstronna może wystąpić do rządu o przeprowadzenie kolejnej weryfikacji. Najpierw przegłosujemy art. 9 ust. 1. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 9 ust. 1? Stwierdzam, że Komisja 15 głosami za, przy 1 przeciwnym i braku wstrzymujących się, postanowiła przyjąć art. 9 ust. 1. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 9? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 9. Przechodzimy do art. 10–11. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 10–11? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 10–11. Przechodzimy do art. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#WłodzimierzCzechowski">W tym zapisie skupiliśmy się na sytuacji materialnej rodzin, lecz wiadomo mi, że również inne czynniki wpływają na jej sytuację. Czasami jest tak, że wszystkie osoby muszą wyjść z domu i nie mogą zająć się osobą chorą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#AlicjaMurynowicz">Ten artykuł mówi o sytuacji odmówienia pomocy w wypadku stwierdzenia lepszej sytuacji materialnej aniżeli wskazywana. Nie ma tutaj mowy o opiece nad osobą chorą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#EugeniuszWycisło">Czy istnieje jakiś tryb odwoławczy od takiej decyzji? Spotkałem się z taką sytuacją, że pracownik socjalny odmówił pomocy pewnej osobie, ponieważ posiadała ona zasobny księgozbiór. Dodam, że ta osoba pracowała kiedyś jako nauczycielka. Czy są przewidziane takie sytuacje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#JacekKasprzyk">W jaki sposób pracownik socjalny może sprawdzić stan zasobów pieniężnych? Czy nie jest to zapis martwy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#AnnaBańkowska">Podam pewien przykład. W mieszkaniu nie ma żadnych zasobów, lecz danej osobie pozostał dom, którego z różnych przyczyn nie może zamienić na mieszkanie. Co wtedy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#JolantaBanach">Oczywiście, można odwołać się od takiej decyzji. Cała ustawa opiera się o Kodeks postępowania administracyjnego. Każda przyznana decyzja jest decyzją administracyjną i przysługuje od niej odwołanie. Stan majątkowy danej osoby stwierdza się na podstawie wywiadu środowiskowego, który jest przeprowadzany w miejscu zamieszkania. Na miejscu ustala się, czym dysponuje dana rodzina. W tym przypadku musimy zaufać pracownikom socjalnym oraz samorządom. Często pracownicy socjalni zgłaszają nam swoje uwagi. Chodzi o Polskę północną i zachodnią, ponieważ tam ludzie jeżdżą za granicę i przywożą pieniądze. Często jest tak, że te osoby korzystają ze świadczeń lub dodatku mieszkaniowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 12? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 12. Przechodzimy do art. 13–14. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 13–14? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 13–14. Tym samym zakończyliśmy dzisiejsze prace nad tą ustawą. Zamykam posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>