text_structure.xml 37.2 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#MirosławSekuła">Witam wszystkich. Stwierdzam, że jest kworum. Otwieram posiedzenie Komisji Finansów Publicznych, w trakcie którego odbędzie się pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (druk nr 2605). Czy są uwagi do porządku obrad dzisiejszego posiedzenia Komisji Finansów Publicznych? Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja akceptuje porządek obrad. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zaproponowany porządek obrad. Przechodzimy do pkt. 1 porządku obrad. Tytułem wstępu informuję, że reprezentujący Ministerstwo Gospodarki sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, Bernard Błaszczyk, zmuszony będzie opuścić posiedzenie Komisji przed jej zakończeniem, proszę więc o zadawanie skierowanych do niego pytań w pierwszej kolejności. Proszę ministra Bernarda Błaszczyka o przedstawienie pierwszego czytania rządowego projektu ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#BernardBłaszczyk">Przedstawiany rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych opracowany został w związku z przyjęciem w dniu 24 października 2000 r. przez Radę Ministrów dokumentu „Strategia dla przemysłu lekkiego na lata 2000-2005”, z którego wynika „Realizacja pozostałych zadań restrukturyzacyjnych”. Odpowiedzialnymi za realizację tego działania są Minister Gospodarki oraz podmioty gospodarcze, w których przebiegał będzie proces restrukturyzacji, jak również organy nadzoru sprawujące kontrolę nad ich przebiegiem. Na realizację tego zadania zgodnie z przedstawianym projektem ustawy zabezpieczyliśmy w budżecie państwa środki w wysokości ok. 20 mln zł. Przemysł lekki, jak wszyscy wiemy, znajduje się w bardzo trudnej sytuacji. Jest on przedmiotem szczególnego zainteresowania ze strony zarówno Unii Europejskiej, jak również Światowej Organizacji Handlu - WTO, ze względu na występującą w tym sektorze nadprodukcję. W związku z tym funkcjonowanie tego przemysłu jest objęte specyficznymi rozwiązaniami prawnymi zarówno w ramach Światowej Organizacji Handlu, jak i Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#BernardBłaszczyk">Przedstawiony projekt ustawy ma charakter pomocy publicznej. W świetle tego przygotowywany projekt nie narusza przepisów pomocy publicznej określonej w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#BernardBłaszczyk">Projekt ustawy przewiduje, że realizacja dopłat będzie prowadzona w ramach środków przeznaczonych do dyspozycji Ministra Gospodarki. Ministerstwo gospodarki podpisze stosowną umowę z bankiem na realizację dopłat do kredytów dla przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#BernardBłaszczyk">Stąd proponujemy, aby tak znowelizować ustawę z dnia 5 stycznia 1995 roku o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, która reguluje kwestię dopłat ze środków budżetu państwa do kredytów zaciąganych na cele rolnicze, skup i przechowanie zapasów ryb morskich, żeby regulacje te objęły również zadania związane z restrukturyzacją przemysłu lekkiego.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#BernardBłaszczyk">W latach 2001–2003 na dopłaty do kredytów przewiduje się kwotę w wysokości 20 mln złotych na każdy rok, natomiast w latach 2004–2005 kwotę w wysokości 15 mln zł na każdy rok. Chcemy, żeby całkowita kwota przeznaczona na realizację tych zadań kształtowała się na poziomie 90 mln zł. Wspomniałem już, że projekt ustawy jest zgodny z prawem Rzeczypospolitej Polskiej, ale wzbudzał również kontrowersje, czy wobec tego, że mowa jest o pomocy publicznej, nie stoi on w sprzeczności z prawem Unii Europejskiej. W odpowiedzi na tę kwestię Komitet Integracji Europejskiej autorytatywnie wydał opinię, że projekt ustawy nie stoi w sprzeczności z prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#BernardBłaszczyk">Proponuję, żeby przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki omówili poszczególne artykuły projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#MirosławSekuła">Zanim udzielę głosu przedstawicielom Ministerstwa Gospodarki, zapytam, czy są pytania do ministra Bernarda Błaszczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#AndrzejWoźnicki">Proszę o objaśnienie sprawy dofinansowywania kontraktów eksportowych. Jak wygląda to zagadnienie w kontekście planów Ministerstwa Gospodarki? O ile dobrze pamiętam, dofinansowanie takich kontraktów w tym roku pochłonie kwotę ok. 60 mln zł. Jak przedstawia się strategia na lata przyszłe, o ile w ogóle Ministerstwo Gospodarki zamierza stosować te dopłaty w przyszłości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#BernardBłaszczyk">Pytania posła Andrzeja Woźnickiego nie dotyczą projektu ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Projekt tej ustawy jest konkretną realizacją zadań przedstawionych w dokumencie „Strategia dla przemysłu lekkiego na lata 2000-2005”. Zabezpieczone w budżecie środki na realizację projektowanej ustawy wynoszą w 2001 roku 19,5 mln zł. Natomiast pytanie zadane przez posła Andrzeja Woźnickiego dotyczy całej polityki korporacji ubezpieczeń kredytów eksportowych i przyjętego tam programu. Ten program przewiduje łącznie kwotę ok. 1 mld zł przeznaczoną na pomoc podmiotom gospodarczym, i teoretycznie jest to górna granica kwoty, którą można by wykorzystać na dofinansowanie kredytów eksportowych. Przedstawienie całej polityki związanej z działalnością korporacji byłoby bardzo czasochłonne i musiałoby odbyć się na osobnym posiedzeniu Komisji poświęconym tylko temu zagadnieniu. Mówiąc ogólnie, ta kwota została podzielona między dwa kierunki: 60 proc. tej kwoty przeznaczono na aktywizację działalności eksportowej na rynkach wschodnich, zaś 40 proc przypada na realizację tych przedsięwzięć na pozostałych rynkach. W przypadku rynku wschodniego istnieje ścisła współpraca między korporacją, naszymi bankami i bankami rosyjskimi. Mamy podpisane umowy z 10 bankami, które bezpośrednio zajmują się obsługą tych przedsięwzięć. Przeprowadziliśmy dużą akcję promocyjną, również w Moskwie, w trakcie której wyjaśnialiśmy, w jaki sposób zamierzamy wspierać i aktywizować eksport. Tutaj trzeba mieć na uwadze dwa przypadki. Jeśli kwota kontraktu nie przekroczy 10 mln zł, gwarancje będą udzielane na okres roku, w przypadku zaś kwot przekraczających 10 mln zł, gwarancje udzielane będą na okres od 2 do 5 lat. Kolejnym zagadnieniem są dopłaty do całej działalności promocyjnej eksportu. Podzieliliśmy działalność wystawienniczą i targową na 3 kategorie: A, B i C. Kategoria A obejmuje 9 przedsięwzięć o charakterze wystaw narodowych, kategoria B obejmuje ok. 140 przedsięwzięć, w których wystawca może liczyć na dofinansowanie rzędu 15 tys. zł, a kategoria C obejmuje przedsięwzięcia w których dofinansowanie wynosi ok. 5 tys. zł. Tak wygląda przedstawiony w skrócie system promocji i aktywizacji eksportu na wszystkie rynki świata, ze szczególnym uwzględnieniem rynku wschodniego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#MirosławSekuła">Przechodzimy do dyskusji w ramach pierwszego czytania. Kto z posłów pragnie zabrać głos? Nie widzę chętnych, wobec czego pierwsze czytanie uznaję za zakończone. Przechodzimy zatem do prac nad projektem ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Proszę o zabranie głosu przedstawicielkę Ministerstwa Gospodarki i przedstawienie szczegółowych informacji na temat projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#AlicjaWołukanis">Przechodząc do analizowania poszczególnych artykułów projektu ustawy, chciałabym przypomnieć, że minister Bernard Błaszczyk omówił zmiany w brzmieniu art. 1 ust.1 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Przejdę więc do omówienia zmian w art. 3 ust. 1 tej ustawy. Zmiana polega na dodaniu pkt. 4 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#AlicjaWołukanis">„4) realizację zadań związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego zgodnie z polską Klasyfikacją Działalności według działów 17, 18, 19.” Oznacza to, że dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych obejmować będą przedsiębiorstwa, które prowadzą działalność zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, w dziale 17, 18, 19. Dział 17 obejmuje włókiennictwo, dział 18 - odzieżownictwo, a dział 19 - przemysł skórzany, który obejmuje garbarstwo i przemysł obuwniczy. Następnie w art. 3 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#AlicjaWołukanis">„3. Do udzielania dopłat stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców”. Jest to nowa ustawa, która zmieniła w sposób zasadniczy zasady udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Uznaliśmy, że zmieniając ustawę z dnia 5 stycznia 1995 r o trzeba odnieść się do tej ustawy. Zgodnie bowiem z art. 25 tej ustawy wszelka pomoc publiczna jest nadzorowana. Organem nadzorującym w myśl ustawy jest Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Projekt ustawy był konsultowany na posiedzeniach Komisji Trójstronnej ze związkami zawodowymi i pracodawcami z branży przemysłu tekstylnego. Było tutaj bardzo wiele wątpliwości. Proponując taki przepis, chcieliśmy nakłonić przedsiębiorców, by zapoznając się z brzmieniem ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, już wcześniej mogli się w odpowiedni sposób przygotować do nowych warunków. Tym bardziej że obecnie do tej ustawy wydawane są różne akty wykonawcze. Zmiany w art. 4 polegają na dodaniu ust. 4 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#AlicjaWołukanis">„4. Finansowanie zadań związanych z restrukturyzacją techniczną, technologiczną i organizacyjną, w tym zatrudnienia, dotyczy przedsiębiorstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 4”. Ust. 4 reguluje więc, jakie przedsiębiorstwa mogą liczyć na pomoc publiczną i na jakie cele owa pomoc będzie udzielana. Dodatkowo możemy się w tym przypadku odwołać do bardziej precyzyjnego zapisu w rozporządzeniu, w którym stwierdza się, że ze środków budżetu państwa mogą być udzielane dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych przeznaczonych na zakup maszyn i urządzeń, modernizację maszyn i urządzeń, zakup technologii, patentów, licencji, jak również na zadania budowlano-montażowe związane z instalacją nowych maszyn i urządzeń oraz pokrycia kosztów związanych ze zmianami strukturalno-organizacyjnymi, w tym restrukturyzacji zatrudnienia. W art. 5 dodaje się pkt. 4 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#AlicjaWołukanis">„4) 48 miesięcy do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 4, do dnia 31 grudnia 2005 r.” Dodany punkt określa maksymalną długość czasu trwania kredytu, który może zostać objęty dopłatami publicznymi, z zastrzeżeniem, że kredyt musi się skończyć przed 31 grudnia 2005 r. Taki przepis wynika z dokumentu „Strategia dla przemysłu lekkiego na lata 2000 - 2005”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MirosławSekuła">Widzę, że posłowie orientują się w treści projektu ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Proponuję zatem byśmy przerwali szczegółowe przedstawianie treści projektu ustawy i rozpoczęli zadawanie pytań przedstawicielce Ministerstwa Gospodarki. Rozpoczynam więc prace komisji nad projektem ustawy. Proponuję, abyśmy rozpatrywali projekt ustawy w kontekście całych artykułów. W pierwszym art. znajduje się 9 zmian. Czy są jakieś pytania, wypowiedzi bądź stanowiska względem art. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#AndrzejWielowieyski">Chciałbym zapytać się, jaka będzie skala pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Przecież, biorąc pod uwagę kwotę przeznaczoną na realizację tych zadań w ciągu roku i robiąc założenie, że dofinansowanie oprocentowania kredytu zaciągniętego przez jedno przedsiębiorstwo pochłonie kwotę od 100 do 300 tys. złotych, owa pomoc publiczna skierowana będzie do 100–200 przedsiębiorstw. Trzeba pamiętać, że przedsiębiorstwa, których działalność zalicza się do owych trzech działów, są bardzo liczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AndrzejWoźnicki">Czy w projekcie ustawy i projekcie rozporządzenia RM w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów bankowych przeznaczonych na realizację związanych z restrukturyzacją przemysłu lekkiego zostały ustalone kryteria kwalifikacyjne, które przedsiębiorstwa muszą spełnić, starając się o dopłaty do oprocentowania kredytu? Mam na myśli takie kryteria jak: wypełnianie obowiązków podatkowych, wobec ZUS czy inne. Jeśli ustalono takie kryteria, proszę wskazać miejsca w wymienionych przeze mnie projektach, bądź też innych ustawach bądź rozporządzeniach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#StanisławKracik">Uważam, że projekt ustawy brzmi bardzo sensownie, ponieważ z jednej strony jest zwięzły, z drugiej zaś - nawiązuje do dokumentu „Strategia dla przemysłu lekkiego na lata 2000-2005” oraz ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Czy dobrze rozumiem, że wolą ustawodawcy było, żeby ustawa miała charakter temporalny, ponieważ, jak mniemam, przestanie działać na 48 miesięcy przed 31 grudnia 2005 r. Artykuł 1 przewiduje dodanie pkt. 8 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#StanisławKracik">„8. Dopłaty ze środków budżetu państwa do kredytów, na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 4, nie mogą przekraczać oprocentowania naliczanego według stopy stanowiącej 0,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski. Proszę wytłumaczyć, czy sformułowanie „nie mogą przekraczać” oznacza, że dopłaty mogą być niższe. Jeśli tak, to interesuje mnie, kto będzie ustalał poziom dopłat publicznych. Jak Ministerstwo Gospodarki zamierza poradzić sobie z tym problemem? Gdyby napisane było, że „wynosi 0,5”, wówczas nie widziałbym problemu. Interesuje mnie również, kto, kiedy i na jaki okres ustala stopę redyskontową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#AlicjaWołukanis">Na pewnym etapie prac nad projektem ustawy i rozporządzenia przeprowadziliśmy symulację łącząc wysokość dopłat do oprocentowania kredytów bankowych z liczbą przedsiębiorstw, które mogłyby z nich skorzystać. Jeżeli założymy, że w budżecie państwa mamy zarezerwowane na realizację tych zadań 19 mln 750 tys. zł, i przyjmiemy, że roczna stopa oprocentowania kredytu będzie wynosiła 24 proc., zakładając jednocześnie, że kredytobiorcy, którzy będą chcieli skorzystać z dopłat publicznych, zaciągną kredyt w wysokości 6 mln zł, wówczas z obliczeń wynika, że dopłaty obejmą 27 przedsiębiorstw. Jeśli zaś założymy, że każde przedsiębiorstwo zaciągnie kredyt w wysokości 2 mln zł, wówczas dopłaty obejmą 83 przedsiębiorstwa. Im niższy więc będzie kredyt, tym większa liczba przedsiębiorstw objętych dopłatami publicznymi. Szacowaliśmy również, jaka będzie wysokość dostępnej linii kredytowej. Z naszych szacunków wynika, że wyniesie ona ok. 167 mln zł. Odnośnie do pytania posła Andrzeja Woźnickiego, chciałabym wyjaśnić, że kryteria, które muszą spełniać przedsiębiorcy ubiegający się o dopłaty publiczne do oprocentowania kredytów, są określone w projekcie rozporządzenia. Nie jest to oczywiście ostateczna redakcja tekstu. Zawarliśmy tam jednak pewne informacje na temat warunków, które należy spełnić. Kredyt mianowicie będzie udzielany na wniosek przedsiębiorcy złożony do Banku Gospodarstwa Krajowego. Do wniosku trzeba będzie dołączyć opinię prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, stwierdzającą zgodność udzielenia dopłat do oprocentowania kredytów z warunkami dopuszczalności pomocy publicznej dla przedsiębiorców oraz opinię ministra właściwego do spraw gospodarki, dotyczącą oceny, zakresu rzeczowego i planowanych efektów restrukturyzacji, wynikających z planu restrukturyzacji. Ponadto kredyt będzie musiał spełnić warunki normalnego kredytu udzielanego przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Przedsiębiorstwo więc musi spełnić warunki wymagane przez bank, który zgodnie ze swoimi kryteriami ocenia efektywność tych przedsięwzięć, a także żąda odpowiednich zabezpieczeń na poczet spłacanego kredytu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#StanisławKracik">Proszę o odpowiedź na moje pytanie dotyczące treści poprawki polegającej na dodaniu w projekcie omawianej ustawy art. 6 ust. 8 mówiącego, że: „dopłaty ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów, na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 4, nie mogą przekraczać oprocentowania naliczonego według stopy stanowiącej 0,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.” Ponadto chciałbym zapytać, jak wysoką prowizję przewiduje się dla Banku Gospodarstwa Krajowego za obsługę dopłat publicznych. Wiemy przecież, że BGK brał udział w realizacji tzw. kredytów studenckich oraz w szeregu innych przedsięwzięć finansowanych z funduszy publicznych. W tych przypadkach prowizje zawsze były określone w ustawach i rozporządzeniach. W związku z tym, że nie widzę w projekcie ustawy wzmianki o wysokości prowizji dla BGK, chciałbym dowiedzieć się, jak rozwiązano ten problem w tym przypadku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#AlicjaWołukanis">Umowa z BGK na kredytowanie omawianych zadań zostanie dopiero podpisana. Nie przewidujemy jednak żadnej prowizji dla BGK z kwoty zapisanej w projekcie ustawy. Natomiast bankowy koszt obsługi kredytu, czyli prowizja, pośrednictwo, poręczenia i inne, który wyniesie około 5–6 proc. kwoty kredytu, zostanie pokryty ze środków kredytobiorcy. Tak wynika z dotychczasowych ustaleń między Ministerstwem Gospodarki a BGK. Podam przykład ilustrujący, ile wyniesie realne oprocentowanie kredytu zaciągniętego przez przedsiębiorcę. Jeżeli przyjmiemy, że bank udziela kredytu oprocentowanego w wysokości 24 proc. w skali roku, i założymy, że stopa redyskontowa weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski wynosi 21,5 proc., wówczas odejmując od oprocentowania kredytu, czyli 24 proc., połowę stopy redyskontowej weksli, czyli 10,75 proc., otrzymujemy, zgodnie z projektem ustawy, realne oprocentowanie w wysokości około 13,25 proc.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#StanisławKracik">Nie chciałbym sprowadzać rzeczy ad absurdum, ale obawiam się, że przy prognozowanej obniżce stóp procentowych, okaże się, że zaistnieje konieczność subsydiowania ze środków publicznych BGK. Przecież może okazać się, że w rzeczywistości BGK przejmie połowę dopłat publicznych. Nie wiem, na czym to polega, i wydaje mi się, że trzeba sprecyzować warunki umowy z BGK w ustawie, tak jak robiliśmy to do tej pory. Nie można pozostawiać tej kwestii bez rozstrzygnięcia. To są środki publiczne i należy przeprowadzić przetarg, w drodze którego można będzie wyłonić inny bank, który zaproponuje lepsze warunki obsługi dopłat publicznych. Jeżeli Ministerstwo Gospodarki chce przeznaczyć 6 proc. kwoty 90 mln zł, przeznaczonych na dopłaty publiczne w latach 2001–2005, dla BGK to mamy do czynienia z subsydiowaniem banku i ja w tej sytuacji protestuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AndrzejMaciejWoźnicki">Proszę wymienić inne wymagane kryteria i warunki, które musi spełniać przedsiębiorstwo, by uzyskać kredyt i dopłatę do oprocentowania kredytu. Rozumiem, że Ministerstwo Gospodarki w trakcie negocjacji z BGK omawiało te kryteria i warunki. Czy Ministerstwo Gospodarki planuje, obok kryteriów i warunków wymienionych przed chwilą, brać pod uwagę np. zaległości podatkowe, zaległości wobec ZUS. Warto by było, żebyśmy byli tego świadomi. Wspominam o tym nie bez powodu. Pamiętamy przecież, jak wielkie problemy mieli przedsiębiorcy z ulgami inwestycyjnymi, gdzie wystarczyło mieć zaległości podatkowe na kwotę ledwie kilku złotych, by utracić prawo do ulgi. Chcielibyśmy znać dokładnie warunki i kryteria udzielania dopłat do oprocentowania kredytu. Ponadto nawiązując do wypowiedzi posła Stanisława Kracika, proszę wyjaśnić, dlaczego w treści projektu ustawy nie wymieniono BGK, natomiast wymieniono BGK w projekcie rozporządzenia. Proszę wyjaśnić, jak wybór w drodze regulacji rozporządzeniem jednego podmiotu, który obsługiwać będzie całe przedsięwzięcie, ma się do ustawy o zamówieniach publicznych. Przecież to nic innego jak subsydiowanie z budżetu państwa BGK. Czy Ministerstwo Gospodarki rozważa możliwość ogłoszenia przetargu na obsługę tego przedsięwzięcia, zwłaszcza, że koszt obsługi kredytu jest bardzo wysoki? Rozumiem, że BGK będzie współpracował z innymi bankami udzielającymi kredytów - od jakiej więc kwoty naliczane będzie owe 6 proc. kosztów obsługi kredytu? Jeżeli będzie naliczane od całej kwoty kredytu, to wydaje się, że będzie to znacznie zawyżony koszt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#AlicjaWołukanis">O wyborze BGK zadecydowało jego doświadczenie w udzielaniu kredytów objętych dopłatami zgodnie z ustawą z dnia 5 stycznia 1995 r o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Mając na względzie fakt, że jest to bank państwowy, który ma bogate doświadczenia w obsłudze tego rodzaju kredytów, chcemy powierzyć BGK realizację tego przedsięwzięcia. Na razie jest to sprawa otwarta, bo przeprowadzono dopiero wstępne rozmowy z BGK. Trzeba przedyskutować i sprecyzować pewne kwestie i zawrzeć je w projekcie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów bankowych przeznaczonych na finansowanie zadań związanych z restrukturyzacją przemysłu lekkiego. Podkreślam jednak jeszcze raz, że najważniejszym kryterium było doświadczenie BGK zdobyte przy okazji obsługi tego rodzaju przedsięwzięć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#WojciechMaj">Myślę, że istotne są dwie sprawy. Pierwsza sprawa - to kwota 20 mln zł potrzebna na dopłaty do oprocentowania kredytów. Potrzebna jest ona po to, by kredyty były osiągalne dla znajdujących się w trudnej sytuacji przedsiębiorstw przemysłu lekkiego prowadzących działalność zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, w dziale 17, 18, 19, które będą chciały się restrukturyzować. Ze względu zaś na fakt, że przedsiębiorstwa te znajdują się w bardzo trudnej sytuacji, trudno byłoby znaleźć bank, który udzieliłby im kredytu. Jeśli dzisiaj któreś z polskich przedsiębiorstw przemysłu lekkiego zwróciłoby się do banku z prośbą o udzielenie kredytu, to z całą pewnością nie otrzyma go. Z tego również względu wybór padł na BGK, który jest bankiem państwowym. Na podstawie umowy z Ministerstwem Gospodarki BGK może uruchomić linię kredytową w wysokości ok. 170 mln zł. Te pieniądze zostaną przeznaczone na kredyty dla przedsiębiorstw przemysłu lekkiego, które spełnią warunki określone w ustawie, a przede wszystkim w rozporządzeniu. Nawiasem mówiąc, najważniejszym kryterium będzie spójny plan restrukturyzacji przedsiębiorstwa. Dla BGK obsługa takiego przedsięwzięcia wcale nie musi być dobrym interesem. Powiedziałbym, że jest nawet bardzo ryzykownym interesem, ale z uwagi na fakt, że jest bankiem państwowym powołanym do realizacji tego typu zadań w polskiej gospodarce, będzie musiał stworzyć linię kredytową w wysokości 170 mln zł. Przecież to jest realizacja zadania postawionego przez Ministerstwo Gospodarki w oparciu o stosowną umowę. Jeżeli chodzi o bankowy koszt obsługi kredytu, który oszacowaliśmy na 5–6 proc., to zaznaczam, że jest to ocena wstępna z grudnia 2000 r. Mogę podać przykład. W przypadku Agencji Techniki i Technologii, która udziela podobnych kredytów oprocentowanych w wysokości połowy stopy redyskontowej weksli, narzucone prowizje powodują, że oprocentowanie jest zbliżone do stopy redyskontowej weksli. My jednak będziemy chcieli uniknąć takiej sytuacji. Te 5–6 proc. to wstępne założenie potrzebne do przeprowadzenia symulacji. Ale zaznaczam, że nie wiemy jeszcze, jakie będą koszty banku. Chcemy doprowadzić do sytuacji, w której koszt obsługi bankowej będzie zbliżony do realnych kosztów. Tu nie ma mowy o prowizji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#MirosławSekuła">Sądzę, że nasza dyskusja wyszła poza zakres projektu ustawy. W tej chwili debatujemy na temat projektu rozporządzenia, a przecież zgodnie z projektem ustawy art. 8 otrzymuje brzmienie: „Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady, zakres i tryb udzielania dopłat do oprocentowania kredytów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 1, 2 i 4, uwzględniając w szczególności potrzebę zapewnienia podwyższenia opłacalności produkcji rolniczej i rybołówstwa morskiego albo zwiększenia efektywności restrukturyzacji przedsiębiorstw przemysłu lekkiego, wskazując także bank lub osobę prawną, której zostaną powierzone czynności związane z dokonywaniem dopłat”. Sądzę, że powyższe sformułowanie nie budzi wątpliwości, natomiast budzi je projekt rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#HenrykDykty">Chciałbym zapytać się, dlaczego do tej pory nie przedstawiono konkretnych kosztów obsługi bankowej, a jedynie szacunkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AndrzejWoźnicki">Dobrze, że poseł Mirosław Sekuła kieruje naszą dyskusję w stronę projektu ustawy, bo taki jest przecież cel posiedzenia Komisji. Ale art. 8 projektu ustawy mówi, że czynności związane z dokonywaniem dopłat zostaną powierzone bankowi lub osobie prawnej. W związku z tym projekt rozporządzenia wybiega poza regulację projektu ustawy, ponieważ w projekcie rozporządzenia mowa jest nie tylko o obsłudze dopłat, ale również o obsłudze całego kredytu. Dlatego należy wrócić do dyskusji nad projektem ustawy, bo mam wrażenie, że projekt rozporządzenia nie jest adekwatny do treści projektu ustawy. Uważam, że postulat posła Stanisława Kracika, żeby rozszerzyć obsługę kredytową, jest słuszny. Przecież istnieją poręczenia międzybankowe, wobec tego byłoby pożyteczne, gdybyśmy zapisali art. 8 w taki sposób, by uniknąć możliwości zmonopolizowania obsługi kredytowej. Wprawdzie doświadczenie BGK jest cenne, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby przedsiębiorstwo próbowało uzyskać kredyt z innego banku, a zadaniem BGK byłaby obsługa dopłat do oprocentowania. Ministerstwo Gospodarki twierdzi, a ja zgadzam się z tym, że jest to trudne, jednak trzeba rozpatrzyć taką możliwość. Zastanowię się więc nad możliwością zapisania brzmienia art. 8. Konstytucja RP zobowiązuje ustawodawcę do takiego zapisania brzmienia ustawy, żeby na jej podstawie można wydać rozporządzenie, by rząd, wydając rozporządzenie, nie mógł dowolnie interpretować brzmienia ustawy. Chciałbym więc zauważyć, że trudno będzie nam debatować nad projektem ustawy bez odwoływania się do projektu rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#MirosławSekuła">Ponieważ paragraf 5 projektu rozporządzenia i następne paragrafy budzą uzasadnione wątpliwości, składam wniosek, aby przedstawiciele rządu przygotowali dla Komisji Finansów Publicznych poszerzoną pisemną informację, dlaczego wybrano do obsługi dopłat publicznych do kredytów oraz samych kredytów Bank Gospodarstwa Krajowego, oraz czy inne banki mogą uczestniczyć w tym przedsięwzięciu. Myślę, że gdy otrzymamy taką informację, będziemy mogli zastanowić się, czy istnieje potrzeba wprowadzania zmian do projektu ustawy i na czym te zmiany miałyby ewentualnie polegać. Taka procedura nie powinna chyba zahamować naszych prac nad treścią projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#AndrzejWielowieyski">Zgadzam się z obawami posłów Stanisława Kracika i Andrzeja Woźnickiego. Być może nie chodzi tu o bardzo duże pieniądze, ale należy przestrzegać ustalonych zasad, być może dzięki temu uda się zaoszczędzić kilkaset tys. zł, co nie jest sprawą bez znaczenia. Rozumiem wyjaśnienia przedstawiciela Ministerstwa Gospodarki, które mają uzasadnienie w rzeczywistości, że nie najlepsza sytuacja finansowa przedsiębiorstw, których dotyczy projekt ustawy, może powodować trudności w zdobyciu kredytu z powodu uzasadnionych obaw banków. Musimy się zapoznać z wyjaśnieniami na ten temat i dlatego popieram wniosek posła Mirosława Sekuły. Nie powinno nam wystarczać stwierdzenie, że nie ma banków, które mogłyby się podjąć udzielania kredytów dla tych przedsiębiorstw, i w związku z tym musimy podpisać umowę z BGK. Sądzę, że sprawa ta wymaga bardzo wnikliwego sprawdzenia. Należy pamiętać, że projekt ustawy przewiduje obniżenie oprocentowania kredytów udzielanych przedsiębiorcom prawie o połowę. Jest to duża pomoc, ponieważ koszty kredytów udzielanych na normalnych warunkach są bardzo wysokie. Stwarza to szansę dla przedsiębiorstw przemysłu lekkiego, ale także dla banków. Wynika to z faktu, że dzięki dopłatom publicznym koszt całej operacji jest niższy. Uważam, że dyskusję nad brzmieniem art. 8 można odłożyć na termin późniejszy. Chciałbym jednak, żebyśmy zastanowili się, czy nie można by zapisać w art. 8, że Rada Ministrów określi tryb wskazania banku lub innej osoby prawnej zajmującej się udzielaniem kredytów i obsługą dopłat publicznych do oprocentowania. Przecież istnieją możliwości zastosowania innych procedur, które obniżą koszty. Wskazanie banku nie jest jedynym i najtańszym rozwiązaniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#MirosławSekuła">Kiedy Ministerstwo Gospodarki będzie w stanie przedstawić Komisji Finansów Publicznych poszerzoną pisemną informację na temat omawianych pytań i wątpliwości? Jeżeli Ministerstwo Gospodarki będzie w stanie dokonać tego przed następnym posiedzeniem Sejmu RP, zakładając że marszałek Sejmu RP zarządzi drugie czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, wówczas w trakcie drugiego czytania projektu ustawy posłowie, znając stanowisko Ministerstwa Gospodarki, zadecydują, czy zgłaszać poprawki do art. 8 projektu ustawy, czy ich nie zgłaszać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#WojciechMaj">Myślę, że Ministerstwo Gospodarki będzie gotowe przedstawić poszerzoną pisemną informację na dzień 26 lutego 2001 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#MirosławSekuła">Zatem proszę dostarczyć pisemną informację Komisji Finansów Publicznych nie później niż do godz. 12, dnia 27 lutego 2001 r. Jeśli wyjaśnienia zadowolą Komisję, przyjmiemy projekt ustawy bez poprawek, jeśli nie - zgłosimy stosowne poprawki do projektu ustawy. Czy oprócz wątpliwości odnośnie zmian w brzmieniu art. 8 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych ktoś ma jeszcze uwagi, wnioski lub wątpliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Mam wątpliwości względem brzmienia zmiany zapisanej w art. 1 projektu ustawy, dotyczącej art. 1, ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Uważam, że zamiast „Ustawa określa zasady stosowania dopłat” powinno zostać zapisane „Ustawa określa zasady udzielania dopłat”. Uważam, że poprawka taka powinna zostać wprowadzona, ponieważ w dalszej części projektu ustawy stosowany jest termin „udzielania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WojciechMaj">Uważam, że ta uwaga jest słuszna i należy stosować takie same sformułowania, a co za tym idzie, zmienić wyraz „stosowania” na „udzielania” w art. 1 projektu ustawy dotyczący art. 1, ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. Tytułem wytłumaczenia, powiem, że zwrot „stosowanie dopłat” użyte było w art. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych i stąd błędnie pojawiło się również w projekcie ustawy o zmianie tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#MirosławSekuła">Poddam zatem pod głosowanie poprawkę do art. 1 projektu ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych zgłoszoną przez przedstawicielkę Biura Legislacyjnego KS, polegającą na zmianie słowa „stosowania” na słowo „udzielania”. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki? Kto przeciw? Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#MirosławSekuła">Stwierdzam, że Komisja 3 głosami za, przy braku przeciwnych i 5 wstrzymujących się, przyjęła poprawkę zgłoszoną przez Biuro Legislacyjne KS do art. 1 projektu ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#MirosławSekuła">Czy ktoś ma wnioski, uwagi lub wątpliwości dotyczące brzmienia art. 2? Nikt się nie zgłasza. Czy ktoś ma wątpliwości, wnioski lub uwagi dotyczące art. 3? Nikt się nie zgłasza. Zatem będziemy głosować nad przyjęciem treści projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#MirosławSekuła">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem brzmienia projektu ustawy? Kto przeciw? Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#MirosławSekuła">Stwierdzam, że Komisja 8 głosami za, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się, przyjęła brzmienie projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-29.5" who="#MirosławSekuła">Zaproponowano posła Andrzeja Woźnickiego na sprawozdawcę. Rozumiem, że poseł Andrzej Maciej Woźnicki wyraża zgodę. Przystępujemy zatem do głosowania nad powierzeniem funkcji posła sprawozdawcy posłowi Andrzejowi Woźnickiemu. Kto jest za? Kto jest przeciw? Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-29.6" who="#MirosławSekuła">Stwierdzam, że Komisja Finansów Publicznych 8 głosami za, przy braku przeciwnych i wstrzymujących się, powierza posłowi Andrzejowi Woźnickiemu funkcję posła sprawozdawcy.</u>
          <u xml:id="u-29.7" who="#MirosławSekuła">Składam wniosek o wyznaczenie godz. 15 dnia 27 lutego 2001 r. jako terminu dla Komitetu Integracji Europejskiej na przygotowanie opinii odnośnie do art. 8 projektu ustawy i wątpliwości, które pojawiły się w czasie dzisiejszego posiedzenia Komisji. Pozwoli to nam porównać ją z pisemną poszerzoną informacją Ministerstwa Gospodarki na ten temat. Wówczas Marszałek Sejmu RP będzie mógł zdecydować, co zrobić z projektem ustawy.</u>
          <u xml:id="u-29.8" who="#MirosławSekuła">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła mój wniosek. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-29.9" who="#MirosławSekuła">Stwierdzam, że Komisja przyjęła wniosek o wyznaczenie dla Komitetu Integracji Europejskiej czasu do godz. 15 dnia 27 lutego 2001 r. na przygotowanie opinii względem brzmienia art. 8 projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-29.10" who="#MirosławSekuła">Stwierdzam wyczerpanie porządku obrad posiedzenia Komisji. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>