text_structure.xml
37.9 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PiotrStefański">Dnia 6 grudnia 1983 r. Komisja Mandatowo-Regulaminowa, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Gałeckiego (PZPR), rozpatrzyła:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PiotrStefański">- informację zespołu posłów Komisji Mandatowo-Regulaminowej dotyczącą wniosków i sugestii zgłoszonych na spotkaniu Prezydium Sejmu z przewodniczącymi i sekretarzami wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#PiotrStefański">W posiedzeniu udział wzięli przewodniczący wojewódzkich zespołów poselskich z Warszawy i Siedlec.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#RyszardSocha">Wspólnie z posłem Marianem Sokołowskim opracowaliśmy dokument zawierający opinię 11 wojewódzkich zespołów poselskich oraz nasze bezpośrednie odczucia z wizytacji. Chciałbym przypomnieć, że wnioski i sugestie zawarte w referacie Prezydium Sejmu oraz zgłoszone w czasie dyskusji na spotkaniu w kwietniu br. dotyczyły następujących zagadnień:</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#RyszardSocha">- wzmocnienia statusu wojewódzkich zespołów poselskich w regulaminie Sejmu, - zsynchronizowania planów pracy wojewódzkich zespołów poselskich z planami działalności Sejmu, - spotkań posłów z wyborcami, - udziału posłów w pracach rad narodowych i komisjach, - ustalenia zasad współpracy wojewódzkich zespołów poselskich z wojewódzkimi radami PRON, - udziału wojewódzkich zespołów poselskich w inicjowaniu ustawodawstwa i programach legislacyjnych, - organizacji konsultacji społecznych szczególnie ważnych aktów prawnych uchwalanych przez Sejm, - działalności kontrolnej wojewódzkich zespołów poselskich i współdziałania z wyspecjalizowanymi organami kontroli, - przyjmowania i załatwiania skarg oraz wniosków obywateli przez wojewódzkie zespoły poselskie i posłów, - udziału wojewódzkich zespołów poselskich we wdrażaniu reformy gospodarczej i współdziałaniu z organami samorządu pracowniczego przedsiębiorstw, - form współdziałania wojewódzkich zespołów poselskich z kierownictwami miejscowych placówek środków masowego przekazu, - techniczno-organizacyjnej obsługi wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#RyszardSocha">W celu uzyskania aktualnych informacji i stanowiska w powyższych sprawach, Prezydium Komisji zwróciło się do 14 wojewódzkich zespołów poselskich z prośbą o udzielenie informacji i zgłoszenie uwag. 11 wojewódzkich zespołów poselskich udzieliło odpowiedzi, natomiast 4 WZP (Warszawa, Białystok, Poznań i Tarnów) poinformowały telefonicznie, że nie mają uwag i innych propozycji w tych sprawach.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#RyszardSocha">Należy podkreślić, że powyższymi zagadnieniami Komisja Mandatowo-Regulaminowa zajmowała się kilkakrotnie w VII i VIII kadencji. W wyniku wizytacji kilku wojewódzkich zespołów poselskich przez członków Komisji VII kadencji opracowano szczegółowe wnioski w sprawie form i metod pracy terenowej posłów oraz działalności WZP, które w dniu 16 października 1978 r. zostały zatwierdzone przez Prezydium Sejmu. W VIII kadencji Sejmu komisja dwukrotnie omawiała na swoich posiedzeniach niektóre tematy z powyższych zagadnień.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#RyszardSocha">Z materiałów opracowanych przez zespół posłów wizytujących niektóre wojewódzkie zespoły poselskie wynika, że praca WZP i działalność terenowa posłów z bieżącej kadencji odbywa się w szczególnie skomplikowanych warunkach politycznych i społeczno-ekonomicznych. Działalność poselska w terenie w warunkach różnych napięć i bardzo skomplikowanych wielu problemów, poddawana jest silnym presjom społecznym i środowiskowym. Rzutuje to na formy i metody pracy WZP. Stąd też bardzo duże jest zróżnicowanie natężenia prac poszczególnych wojewódzkich zespołów poselskich. W wyniku tego niektóre zespoły znacznie ograniczyły zakres swojej działalności. Poważnie zmniejszyła się liczba dyżurów i spotkań poselskich. Niemniej podstawowe zadania WZP realizowane są na ogół prawidłowo, chociaż występują znaczne niedomagania tej działalności. M.in. występuje niedostateczna koordynacja prac zespołów poselskich z tematyką prac Sejmu i wojewódzkich rad narodowych. Posłowie nie biorą poważniejszego udziału w pracach komisji WRN nawet tych, których tematyka jest zbieżna z pracami komisji sejmowych, w których uczestniczy dany poseł. Nie wypracowano formy współdziałania zespołów poselskich w rozwiązywaniu problemów międzywojewódzkich czy też spraw dotyczących makro okręgów. Słaby jest udział posłów szczebla centralnego w pracach wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#RyszardSocha">Powyższy stan ulega powolnej poprawie, aczkolwiek nie we wszystkich formach działania. Znaczna poprawa następuje w liczbie odbywanych dyżurów i spotkań poselskich oraz w podejmowaniu interwencji.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#RyszardSocha">Z danych uzyskanych z wojewódzkich zespołów poselskich wynika, że wnioski ze spotkania Prezydium Sejmu z przewodniczącymi i sekretarzami WZP są słuszne i celowe, a ich realizacja w znacznym stopniu wpływa na aktywniejszą działalność WZP i terenową pracę posłów. Niemniej niektóre wojewódzkie zespoły poselskie zgłaszają uwagi i propozycje sugerujące zbliżone lub odmienne rozwiązania w niektórych kwestiach.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#RyszardSocha">1. W sprawie wzmocnienia statusu wojewódzkich zespołów poselskich wszystkie zespoły wypowiedziały się pozytywnie, z wyjątkiem zespołów w Katowicach i Lublinie, które nie zajęły stanowiska, ponieważ uznały, że wniosek jest zbyt ogólny i nie zawiera merytorycznej propozycji.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#RyszardSocha">2. 70% WZP - do których zwróciła się komisja - zajęło stanowisko w sprawie zsynchronizowania planów pracy WZP z planami działania Sejmu i jego organów, tj. ustalania kalendarza prac Sejmu. Znaczna część wojewódzkich zespołów poselskich akceptuje propozycję, aby dwie dekady w miesiącu przeznaczyć na prace posłów w komisjach i posiedzeniach Sejmu, a trzecią dekadę zarezerwować na terenową działalność posłów. Niektóre WZP wyrażają obawę, że wprawdzie wniosek jest bardzo słuszny i celowy, ale wydaje się mało realny do wykonania choćby z tych przyczyn, że posłowie są pracownikami określonych zakładów pracy i w pierwszym rzędzie muszą wykonywać powierzone im obowiązki zawodowe. Ponadto od dłuższego czasu nastąpiło bardzo duże spiętrzenie prac w komisjach i posiedzeniach Sejmu, co uniemożliwia planową działalność WZP i terenową pracę posłów.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#RyszardSocha">3. Wszystkie WZP zajęły pozytywne stanowisko w sprawie wzmocnienia roli spotkań poselskich z wyborcami i wprowadzenia szerokiej konsultacji w określonych środowiskach nad projektami ustaw dyskutowanymi w Sejmie oraz zapoznawaniu wyborców z treścią uchwalonych ustaw. Wojewódzkie zespoły poselskie z reguły realizują, powyższe zalecenia. Kilka WZP sygnalizuje, że duża liczba wnoszonych do Sejmu projektów ustaw oraz uczestnictwo w ich przygotowaniu wąskich zespołów (podkomisji), jak też krótki okres trwania prac legislacyjnych uniemożliwiają posłom gruntowne poznanie ich materii prawnej. Często na spotkaniach posłowie stają bezradni wobec szczegółowych pytań.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#RyszardSocha">Zdaniem niektórych WZP, posłowie powinni być zobligowani do konsultowania swego stanowiska z czynnikiem społecznym, tj. odpowiednimi komisjami rad narodowych, PRON oraz wyspecjalizowanymi organizacjami społecznymi działającymi w danej dziedzinie. Znaczna część WZP uważa za pilną potrzebę uregulowania sprawy planowania i organizacji spotkań poselskich z wyborcami. Zarówno plan spotkań jak i jego realizacja powinny być prowadzone przez biura rad wojewódzkich PRON ze względu na bezpośredni ich kontakt z szerokim aktywem społecznym.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#RyszardSocha">4. Udział posłów w pracach rad narodowych i ich komisjach jest realizowany przez wszystkie wojewódzkie zespoły poselskie w różnym stopniu. Ogólnie WZP sygnalizują o znacznych trudnościach w systematycznym utrzymywaniu więzi z radami narodowymi i ich organami. Do powszechnie występujących trudności zaliczają duże obciążenie posłów pracami w Sejmie, szczególnie w komisjach sejmowych i brak synchronizacji działania Sejmu z pracą wojewódzkich zespołów poselskich. Generalnie WZP opowiadają się za wzmocnieniem więzi posłów z terenowymi organami przedstawicielskimi.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#RyszardSocha">5. Wszystkie WZP w większym lub mniejszym stopniu nawiązały kontakt z wojewódzkimi radami PRON i ich komisjami. Powszechnie stosowaną formą współdziałania są wspólne posiedzenia wojewódzkich zespołów poselskich z kierownictwem wojewódzkiej rady PRON i rozstrzyganie istotnych spraw lokalnych. Niektóre zespoły opracowały zasady współdziałania, które przewidują m.in. udział posłów w posiedzeniach rad wojewódzkich PRON, konsultowanie z odpowiednimi komisjami rad wojewódzkich PRON projektów ustaw, odbywanie spotkań poselskich z wyborcami razem z przedstawicielami organów PRON, włączenie się posłów do udziału w pracach klubów dyskusyjnych prowadzonych przez PRON, udział przedstawicieli PRON w posiedzeniach wojewódzkiego zespołu poselskiego.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#RyszardSocha">6. W bardzo wąskim zakresie podejmowane są przez wojewódzkie zespoły poselskie inspiracje wobec organów posiadających inicjatywę ustawodawczą, aczkolwiek wniosek ten jest ogólnie pozytywnie akceptowany jako słuszny. Należy przy tym zauważyć, że 5 wojewódzkich zespołów poselskich (Warszawa, Gdańsk, Katowice, Kraków, Poznań) z uwagi na swoją liczebność (ponad 15 posłów) mogą stanowić samodzielne grupy do podejmowania inicjatywy ustawodawczej. Natomiast powszechnie stosowana jest forma zgłaszania uwag przez wojewódzkie zespoły poselskie i poszczególnych posłów do projektów ustaw, nad którymi toczy się dyskusja w Sejmie.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#RyszardSocha">7. W zakresie sprawowania kontroli, zdaniem wojewódzkich zespołów poselskich, nie powinny one kontrolować funkcjonowania administracji państwowej. Kontrola nie jest spójna z charakterem działalności WZP, której głównym zadaniem jest zorganizowanie pracy terenowej posłów. Mogą one i powinny oceniać pracę administracji państwowej na podstawie wyników kontroli przeprowadzanych przez NIK i inne wyspecjalizowane organy kontroli, z którymi zespół powinien ściśle współdziałać.</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#RyszardSocha">8. Wojewódzkie zespoły poselskie wyrażają jednolity pogląd, że instytucja skarg i wniosków i interwencji poselskich jest bardzo ważnym instrumentem w terenowej pracy posłów w utrzymywaniu więzi z wyborcami. W związku z tym należy doskonalić metody i formy podejmowania oraz inspiracji posłów w załatwianiu spraw obywateli. Zdaniem wielu WZP angażowanie się posłów, załatwianie indywidualnych spraw wyborców jest nieuniknione, szczególnie podczas pełnienia dyżurów. Poseł powinien nie tylko przyjmować skargi, ale także śledzić sposób ich załatwiania. Zdaniem WZP, posłowie powinni być zapoznawani z okresowymi informacjami wojewody o wpływie i sposobie załatwiania skarg, wniosków i interwencji poselskich.</u>
<u xml:id="u-2.16" who="#RyszardSocha">9. W sprawach dotyczących udziału wojewódzkich zespołów poselskich we wdrażaniu reformy gospodarczej i współdziałania z organami samorządu pracowniczego przedsiębiorstw konkretne uwagi zgłosiło kilka WZP. Wynika z nich, że nie mają one decydującego wpływu na wdrażanie reformy gospodarczej. Ich działania sprowadzają się do nawiązywania kontaktów z załogami zakładów pracy i organami samorządu pracowniczego w celu ustalenia w jakim stopniu realizowane są ustawy w tej dziedzinie, udzielania samorządom porad, dokonywania okresowych ocen przebiegu wdrażania reformy gospodarczej i na tym tle do wysuwania wniosków do rządu i komisji sejmowych.</u>
<u xml:id="u-2.17" who="#RyszardSocha">10. Niewiele uwag dotyczyło formy współdziałania wojewódzkich zespołów poselskich z kierownictwami miejscowych placówek środków masowego przekazu. Szczególne trudności w zakresie obsługi prasowej napotykają te zespoły, na których terenie nie ma takich placówek. Niektóre zespoły sugerują zapraszanie przedstawicieli miejscowej prasy na ważniejsze posiedzenia zespołu, organizowanie okresowych konferencji prasowych.</u>
<u xml:id="u-2.18" who="#RyszardSocha">11. Wniosek dotyczący dokonywania przez Prezydium Sejmu oceny działalności posłów i spotykania się z wyróżnionymi posłami z okazji świąt państwowych nie znalazł szerszej aprobaty. Niektóre zespoły wysuwają zastrzeżenia co do formy takiej oceny, która, ich zdaniem, nie spowoduje wzrostu aktywności posłów, a może nasuwać krytyczne uwagi dotyczące trafności typowania posłów wyróżnionych. Poza tym podkreślają, że posłowie podlegają powszechnej ocenie wyborców, co nie wyklucza dokonywania ocen np. przez kluby poselskie.</u>
<u xml:id="u-2.19" who="#RyszardSocha">12. W nadesłanych materiałach wojewódzkie zespoły poselskie nie sygnalizują braku informacji politycznej ze strony wojewódzkich instancji partyjnych i stronnictw politycznych, jak również nie zgłaszają żadnych uwag w tej kwestii.</u>
<u xml:id="u-2.20" who="#RyszardSocha">13. Nie zgłoszono żadnych sugestii i uwag co do zaostrzenia wymogów wobec administracji państwowej o lepsze przygotowanie materiałów na posiedzenia wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
<u xml:id="u-2.21" who="#RyszardSocha">14. W sprawie propozycji przekazania części diet poselskich (10–15%) na rzecz macierzystych, wojewódzkich zespołów poselskich, większość zespołów akceptuje wniosek, część nie wypowiedziała się na ten temat.</u>
<u xml:id="u-2.22" who="#RyszardSocha">15. W sprawie wniosku dotyczącego techniczno-organizacyjnej obsługi wypowiedziały się krytycznie wszystkie wojewódzkie zespoły poselskie. Aktualny stan obsady pracowników obsługujących zespoły jest niezadowalający i w wielu zespołach nie zabezpiecza wykonania najpilniejszych prac. Z chwilą rozwiązania FJN część zespołów pozbawiona została pracowników, którzy z ramienia tej instytucji zapewniali obsługę kancelaryjno-techniczną. Obecnie wojewódzkie zespoły poselskie są w większości obsługiwane przez pracowników biur wojewódzkich rad narodowych. Są to osoby zazwyczaj nieprzygotowane, a poza tym obciążone wieloma innymi pracami.</u>
<u xml:id="u-2.23" who="#RyszardSocha">Wszystkie WZP postulują pod adresem Kancelarii Sejmu jak najszybsze uregulowanie tej sprawy. Zdaniem zespołów obsługę kancelaryjno-techniczną powinni sprawować pracownicy biur wojewódzkich rad narodowych o wysokich kwalifikacjach zawodowych i dużym wyrobieniu społeczno-politycznym, całkowicie oddelegowani do tych prac oraz personalnie i merytorycznie podporządkowani przewodniczącemu WZP.</u>
<u xml:id="u-2.24" who="#RyszardSocha">W sprawie zabezpieczenia środków transportowych na potrzeby wojewódzkich zespołów poselskich, znaczna ich część wypowiedziała się, aby samochody były zabezpieczane przez urzędy wojewódzkie.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#AleksanderGertz">W moim odczuciu i z obserwacji działalności wojewódzkich zespołów poselskich, przedstawione opracowanie daje obraz tego, jakie trudności napotyka się w terenie. Chciałbym jednak zaznaczyć, że po ostatnim spotkaniu przewodniczących wojewódzkich zespołów poselskich z Prezydium Sejmu widać pozytywne zmiany. Jest faktem, że mamy do czynienia z dużym nasileniem prac w Sejmie. Grudzień także będzie należał do pracowitych nie tylko w Sejmie, ale także i w terenie, gdyż zaplanowanych zostało wiele spotkań.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#AleksanderGertz">Nadal jednak zdarza się, że o posiedzeniach komisji sejmowych dowiadujemy się po przyjeździe do Warszawy z tablicy informacyjnej. Niekiedy późno otrzymujemy materiały merytoryczne co sprawia, że nie zawsze wystarcza czasu na gruntowne zapoznanie się z nimi.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#MarianSokołowski">Chciałbym zwrócić uwagę, że w niektórych województwach, jak np. w katowickim, obsługę kancelaryjno-techniczną zapewniają 3 osoby, podczas gdy w innych tylko jedna. Wydaje mi się, że trzech pracowników to trochę za dużo i nawet przy największych zespołach poselskich wystarczyłoby dwóch. Jest to kwestia do rozważenia zespołu i od potrzeb. Należy uznać za potrzebne wprowadzenie ramowych wytycznych, ale niezbędne jest też zachowanie odpowiedniego marginesu działalności zespołu. Zgadzam się z poglądem, że trzyosobowa obsługa w zespole jest zbędna. Wystarczą dwie osoby. Ktoś musi prowadzić ewidencję, przyjmować uwagi i wnioski dla ich przekazania posłom, a także sugerować podjęcie pewnych problemów. Gdy chodzi o sprawę transportu to w zasadzie jest ona od wielu lat źródłem różnych trudności. Bardzo często posłowie jeżdżą na dyżury z radnymi. Co do dyżurów w urzędzie wojewódzkim to ustaliliśmy je w ten sposób, aby zawsze byli obecni kierownicy wydziałów. Dzięki temu można prosić dyrektora wydziału o kompetentne wyjaśnienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Komisji Mandatowo-Regulaminowej i Kancelarii Sejmu należy się uznanie za to, że podjęły problematykę wojewódzkich zespołów poselskich. Po zakończeniu działalności Frontu Jedności Narodu, a nawet jeszcze wcześniej sytuacja zespołów stała się trudna. Mają one dużo zadań. Często szwankuje obsługa zespołów. Chodzi o to, aby autorytet zespołów stale wzrastał. Od tego zależy bowiem autorytet Sejmu i władzy. Kiedy praca zespołów jest słaba, to ich efektywność bywa niska; nie bada się skuteczności interwencji, nie pilnuje, aby postanowienia były realizowane. Posłowie sami czują nikłość swych wysiłków.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W myśl regulaminu władze wojewódzkie powinny udzielać zespołom pomocy. W województwie stołecznym warszawskim wyodrębniono w związku z tym pewne środki. Nie chodzi o to, aby zatrudniać wiele osób. W mniejszym zespole wystarcza jeden pracownik obsługi. W warszawskim wojewódzkim zespole poselskim mamy dwóch pracowników oraz jednego posła oddelegowanego do pracy w zespole. Różnie to oceniano. Wydaje się, że praca posła w zespole daje większe efekty niż praca innej osoby. Tak, gdzie nie przebije się urzędnik z pewnością przebije się poseł. Decyduje o tym zarówno mandat jak i charakter osoby. Często jeden urzędnik zbywa drugiego. W przypadku posła jest to trudniejsze.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ważnym zadaniem posłów w terenie jest udział w sesjach rad narodowych. Gdy chodzi o kontakty z wyborcami to trzeba pamiętać, że zwracają oni szczególną uwagę na skuteczność wystąpień. Jeśli nie uda się niczego załatwić, to już drugi raz nie przyjdą uważając tę formę za całkowicie nieefektywną. Można zwrócić się do NIK o to aby zbadano, co dzieje się z tego rodzaju sprawami.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Nasz zespół na swych posiedzeniach plenarnych zajmował się problemami budownictwa, sytuacją rencistów i emerytów, warunkami pracy i życia studentów. Trzeba, aby zespół poselski pracował nad tym co rzeczywiście ważne z punktu widzenia mieszkańców, aby miał z nimi kontakty.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Nie należy zapominać o sytuacji posłów pracujących w zespołach poselskich. Są oni przeciążeni swą pracą sejmową i działalnością w terenie. Pełnienie dyżurów - to ciężka praca. Przychodzi tłum ludzi, domagając się mieszkań, telefonów, czy rent. Pamiętajmy, że wielu posłów ma takie same płace w swych zakładach pracy, jak parę lat temu. Nie powinniśmy przechodzić nad tym do porządku dziennego. Wielu posłów musi obszernie się tłumaczyć dokąd wychodzi z pracy; trzeba się wpisywać do rozmaitych książek. Stawianie posłom szczególnych wymogów w tym względzie obniża ich autorytet. Tymczasem posłowie często załatwiają wiele spraw dla swych zakładów. W okresie, kiedy nie działały jeszcze związki zawodowe, posłowie podejmowali rozmaite interwencje w sprawach pracowników oraz w sprawach ważnych dla ich macierzystych zakładów. Robili to i robią wiele innych potrzebnych dla zakładów rzeczy, a traktuje się ich niewłaściwie. Należy się przyjrzeć, jak wygląda sytuacja poszczególnych posłów, jak sobie radzą i jak się z nimi postępuje. Warunki pracy w Sejmie też nie są najlepsze. Trzeba często przygotowywać materiały, a na to nie ma miejsca. Lokale klubów są małe, brak miejsca w Domu Poselskim. Posłowie są przemęczeni częstymi dojazdami. Każda posłanka ma przecież także wiele obowiązków domowych. Powinniśmy dążyć do tego, aby wojewódzkie zespoły poselskie pomogły posłom w ich własnych sprawach. Weźmy choćby sprawę odznaczeń. Wielu posłów nie ma odznaczeń państwowych. Nie było ich w zakładzie kiedy dawano odznaczenia, a jak ich nie było, to i odznaczeń nie mają.</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Nie domagam się tutaj żadnych przywilejów. Kiedy przychodzi do rozmowy z deputowanymi z innych krajów, to po prostu wstyd mówić jaka jest nasza sytuacja. Nie chodzi zresztą o przywileje, ale o ludzkie traktowanie ludzi. Pamiętajmy, że obecna kadencja jest szczególnie denerwująca. Przeżywamy wiele stresów. Sytuacja wymaga od nas zaangażowania i aktywności.</u>
<u xml:id="u-5.6" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Należy podjąć problem właściwej obsługi posła przez urzędy wojewódzkie. Nie powinny być stosowane żadne ograniczenia w dostępie do korzystania z samochodów. Urząd wojewódzki powinien udostępnić posłowi samochód. W wielu urzędach wojewódzkich wykorzystanie samochodów jest zresztą bardzo problematyczne. Pracujemy w interesie społecznym i należy nam stworzyć odpowiednie warunki.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#WitDrapich">W okresie ostatnich kilku lat praca wojewódzkich zespołów poselskich uległa istotnym zmianom. Miałem możność obserwowania tej pracy w ciągu kilku kadencji. Takiego obciążenia, jak w bieżącej kadencji jeszcze w Sejmie nie było. Do tego dochodzi praca w terenie. Obecnie nie ma należytej organizacji obsługi posłów i trzeba to szybko zorganizować. Należy odtworzyć strukturę obsługi posłów na terenie województw. Jednostka zajmująca się tymi sprawami powinna być usytuowana przy biurze wojewódzkiej rady narodowej. Urząd wojewódzki nie ma z reguły wystarczających etatów. Etaty te powinna kreować Kancelaria Sejmu. Muszą one być na tyle wysokie, aby pozwalały na zaangażowanie wysoko kwalifikowanych i doświadczonych specjalistów, którzy będą znali pracę posłów i radnych. Powinno być tylu pracowników ile jest potrzebnych, a więc np. jeden czy trzech. Może okazać się potrzebny sekretarz i dwaj pomocnicy. Tego rodzaju jednostka przy biurze WRN korzystałaby z zaplecza rady i urzędu wojewódzkiego, zajmując się udzielaniem pomocy indywidualnym posłom.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#WitDrapich">Trzeba wyraźnie powiedzieć, że posłowie w tej kadencji okazali się najpracowitsi i najskromniejsi. Powinniśmy jako komisja położyć akcent na te rozwiązania, które są naszym zdaniem konieczne dla działalności posłów. Trzeba zorganizować niezbędną pomoc dla posłów dojeżdżających z terenu do pracy w Sejmie. Chodzi tu więc o zebranie materiałów z terenu i przygotowanie wyjazdu. Wojewódzki zespół poselski stanowi ogólną płaszczyznę funkcjonowania posłów. W parlamencie mamy ugrupowania polityczne. Praca posła w terenie służy w pierwszym rzędzie rozwijaniu więzi parlamentu z wyborcami. Może służyć temu utrzymywanie ścisłych kontaktów z wojewódzkimi radami narodowymi. Powinno to być obowiązkiem zespołów poselskich, które nie mogą jednak zastępować rad wojewódzkich w ich działalności. Muszą one wzmacniać rady swoim autorytetem. Chodzi o to, aby przenosić pewne myśli, inicjatywy i koncepcje z rad wojewódzkich do Sejmu i odwrotnie. Posłowie powinni mieć osobiste kontakty z komisjami i prezydiami wojewódzkich rad narodowych, aby orientować się w działalności rady i wspierać jej inicjatywy. Powinni być zapraszani na sesje rad narodowych, co jest praktykowane i zasługuje na pozytywną ocenę. Więź z radą narodową jest szczególnie ważna, ponieważ wzmacnia pozycję posła i autorytet rady narodowej. Posłowie powinni mieć otwartą drogę w urzędach wojewódzkich. Nie są oni przecież zwykłymi petentami. Mamy tu różne doświadczenia, w niektórych województwach sytuacja jest bardzo dobra, a w innych normalna, tzn. posłowie nie mają żadnych udogodnień w dostępie do urzędników.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#WitDrapich">Istotne znaczenie ma obsługa kontaktów posłów z wyborcami. Spotkania z wyborcami powinny odbywać się z udziałem radnego. Niezbędna jest także obecność przedstawiciela urzędu wojewódzkiego. Powinien od zarejestrować wnioski wyborców i poinformować posła o losie tych wniosków. Posłowie nie mogą pracować za urzędników.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#WitDrapich">Dobrą formą kontaktów z wyborcami są dyżury. I tutaj istotne znaczenie ma obsługa dyżurów przez odpowiedniego urzędnika.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#WitDrapich">Kancelaria Sejmu, lub Komisja Mandatowo-Regulaminowa powinny dokonywać wymiany doświadczeń między wojewódzkimi zespołami poselskimi. Nie wydaje się celowe normowanie tego zagadnienia w regulaminie.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#WitDrapich">Wojewódzkie zespoły poselskie wypełniały i wypełniają bardzo ważne funkcje. Ich praca powinna być zorganizowana dobrze, a obsługa posłów wszechstronna i przemyślana. Wiąże się z tym wiele spraw, które należy załatwić. Wskutek skromności i zapracowania posłów, ich osobista pozycja jest nader zaniedbana. Niektóre sprawy dotyczące sytuacji posłów wymagają pilnego uregulowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#AlojzyBryl">Chciałbym poruszyć problemy związane ze stosunkiem pomiędzy wojewódzkimi zespołami poselskimi a radami wojewódzkimi PRON. Nie należy ich formalizować ani też nadawać obligatoryjną formę. Zakres współpracy powinien być określany na wspólnych posiedzeniach stosownie do potrzeb. Jest to szczególnie istotne dla posłów ze względu na to, że wiele projektów ustaw wymaga konsultacji, czym powinien zająć się właśnie PRON, gdyż jest to jego programowe zadanie. Płaszczyzna ta nie jest wciąż jeszcze wykorzystywana.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#AlojzyBryl">Pracownicy zajmujący się obsługą wojewódzkich zespołów poselskich powinni działać przy wojewódzkich radach narodowych pod ścisłą opieką merytoryczną i przy pomocy instruktażu Kancelarii Sejmu. Nie każdy z nich będzie przecież dysponował odpowiednim doświadczeniem. Zgadzam się z wnioskiem zawartym w informacji, a wskazującym na potrzebę udziału wojewódzkich zespołów poselskich w rozpatrywaniu i załatwianiu skarg obywateli. Będzie to czynnikiem mobilizującym urzędy wojewódzkie. Należy podkreślić potrzebę ściślejszej współpracy wojewódzkich zespołów poselskich z Najwyższą Izbą Kontroli, zwłaszcza w takich dziedzinach jak ocena realizacji ustaw, czy też procesy zachodzące w gospodarce. Nie wszystkie możliwości są tu wykorzystywane.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#AlojzyBryl">Stosowana w Poznańskiem praktyka dyżurów co dwa tygodnie zarówno w Poznaniu, jak i w terenie zdaje egzamin. Obywatele mogą dotrzeć do wojewódzkiego zespołu poselskiego i przedstawić swoje problemy.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#BernardRośkiewicz">Podjęcie rozpatrywanego dziś problemu w dużym stopniu przyczyniło się do zainspirowania wojewódzkich zespołów poselskich, aby usystematyzowały swą pracę po okresie zachwiania. Plany pracy wojewódzkich zespołów poselskich powinny być zsynchronizowane z pracą Sejmu, z planami wojewódzkich rad narodowych, urzędów wojewódzkich, rad wojewódzkich PRON, a także z programami partii, stronnictw i organizacji społeczno-zawodowych. Przy organizacji terenowej pracy posłów należy wykorzystywać zebrania różnych organizacji. A więc sesje rad narodowych, na których debatuje się o najważniejszych problemach w terenie. Trzeba także wykorzystać posiedzenia komisji wojewódzkich rad narodowych, a także rejonowe i gminne spotkania aktywu, odbywające się pod przewodnictwem przewodniczącego wojewódzkiej rady narodowej z udziałem przewodniczących gminnych i miejsko-gminnych rad narodowych. Udział posłów w tego rodzaju spotkaniach pozwala na sformułowanie wniosków dotyczących zwłaszcza założeń planu społeczno-gospodarczego.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#BernardRośkiewicz">Obecnie PZPR i ZSL prowadzą na wsi pracę jesienno-zimową. W ramach tej pracy do końca marca mają się odbywać otwarte zebrania poświęcane problemom odbudowy hodowli i produkcji rolnej. Idzie o to, aby wyjść od problemów opłacalności produkcji rolnej, realizacji ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników oraz prawa spółdzielczego i problematyki socjalnej. Odpowiednie wykorzystanie tych spotkań wydaje się bardzo ważne.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#BernardRośkiewicz">Obsługa wojewódzkich zespołów poselskich przedstawia różnie w różnych województwach. W województwie wrocławskim obsługa zorganizowana jest na odpowiednim poziomie. Zajmuje się tymi sprawami zastępca dyrektora Biura Wojewódzkiej Rady Narodowej. Jest on prawnikiem i dobrze wykonuje powierzone mu zadanie. Współdziałanie z NIK jest konkretne i systematyczne.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#HenrykOrzechowski">W naszym województwie obsługa techniczno-kancelaryjna była początkowo związana etatowo z biurem wojewódzkiej rady narodowej, a później z FJN. Zmiana ta okazała się jednak niekorzystna. Teraz etaty znajdują się ponownie w gestii biura WRN i jest to zmiana na lepsze. Podaję ten przykład na poparcie tego, że etaty powinny być w gestii biur WRN.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#HenrykOrzechowski">Druga sprawa dotyczy udziału w sesjach WRN. Gdybyśmy pragnęli być wszędzie tam, gdzie nas zapraszają, to nie starczyłoby czasu na odwiedziny domu. Jeżeli chodzi o środki lokomocji to pragnąłbym stwierdzić, iż wielu posłów wykorzystuje swoje samochody do wyjazdów na różne spotkania, czy chociażby do oddalonej niekiedy o kilkadziesiąt kilometrów siedziby władz wojewódzkich. Ci co ich nie mają, niekiedy muszą wstać o 4 rano, aby dojechać autobusem. Posłowie czekają 2 lata na przydział samochodu.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#BogdanGawroński">Podzielam pogląd, że sprawą zasadniczą jest kwestia obsługi wojewódzkich zespołów poselskich. W Warszawie podobnie jak w Katowicach, są 3 etaty i nie zawsze one były w całości wykorzystane. Wydaje mi się celowe, aby obsługę techniczno-materialną wojewódzkich zespołów poselskich zapewniały także wydziały urzędów wojewódzkich. Chodzi tu np. o samochody czy telefony. Wszystkie problemy związane z działalnością WZP powinny być rozwiązywane przez wydziały UW i nadzorowane przez wojewodów. Poszczególne wydziały urzędów wojewódzkich powinny być także przygotowane do merytorycznej obsługi posłów nie tylko w sprawach interwencyjnych. Opowiadam się za usytuowaniem etatów obsługi kancelaryjno-technicznej wojewódzkich zespołów poselskich w biurach rad narodowych. Praktycznie pracownicy ci muszą jednak podlegać przewodniczącym WZP.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#BogdanGawroński">Jest też problem podnoszony przez posłów, a dotyczący stworzenia im takich warunków wypełniania obowiązków wynikających ze sprawowanego mandatu, aby nie kolidowało to z pracą zawodową, z interesami przedsiębiorstw, w których są zatrudnieni. Wydaje mi się celowe opracowanie statusu posła także i po to, aby pewne uprawnienia zachował on po wygaśnięciu mandatu, podobnie jak ma to miejsce z działaczami związków zawodowych i samorządu pracowniczego.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#BogdanGawroński">Dobrze się stało, że podniesiona została kwestia współdziałania z radami narodowymi. Jest to problem skomplikowany, ale taka współpraca jest bardzo potrzebna. Prezydium Sejmu i Rada Krajowa PRON powołała mieszaną komisję ds. współdziałania wojewódzkich zespołów poselskich z ogniwami terenowymi PRON. Jej zadaniem jest opracowanie propozycji kierunków, form metod współdziałania. Trzeba jednak pozostawić dość szerokie pole swobody. Bardzo cenny wydaje mi się postulat zawarty w przedstawionym materiale, aby WZP współdziałały nie tylko z PRON, ale i innymi organizacjami zawodowymi i społecznymi.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#StanisławGałecki">Jesteśmy świadomi tego, że nasza kadencja upływa w bardzo złożonych warunkach. Przez pryzmat przemian w tym okresie należy patrzeć na prace posłów, i w Sejmie i terenie. Z materiałów i własnych odczuć wynika, że następuje normalizacja pracy posłów. Był bowiem czas, że wojewódzkie zespoły poselskie były osamotnione. Pamiętamy, że zdarzało się, iż nawet autobusy PKS nie zabierały posłów, którzy byli bojkotowani. Jest faktem także i to, że jeszcze nie wszyscy nauczyli się współpracować. Jest jednak z obu stron dużo dobrej woli. Myślę, że dzisiaj mamy do czynienia z zupełnie inną jakościowo sytuacją, niż rok czy 2 lata temu. Inny jest też stosunek WZP i władz terenowych. Rzeczywiście wciąż jeszcze nie mamy wypracowanych metod merytorycznej obsługi posła w terenie. Trzeba, aby miał on zapewnioną pomoc ze strony władz wojewódzkich. Niedawno otrzymałem pismo Szefa Kancelarii Sejmu informujące o tym, że Prezes Rady Ministrów przyznał 58 etatów dla obsługi wojewódzkich zespołów poselskich. Decyzja zostanie przekazana wojewodom, łącznie z poleceniami dotyczącymi technicznej obsługi WZP, Pracownicy WZP są podporządkowani służbowo przewodniczącemu wojewódzkiego zespołu poselskiego. Sądzę, że to czy etaty będą w odrębnej jednostce organizacyjnej, czy też w biurze rady narodowej należy pozostawić do uznania WZP.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#StanisławGałecki">Z materiałów i dyskusji wynika, że do rozwiązania jest jeszcze kilka spraw, w których trzeba będzie pomóc WZP. Wciąż nie są jeszcze skorelowane prace Sejmu i wojewódzkich zespołów poselskich. Bardzo mocno akcentowałbym potrzebę takiego skorelowania. Służą temu spotkania wojewódzkich zespołów poselskich z prezydiami rad narodowych. Musimy też dbać o należytą pozycję WZP. Poseł ani WZP nie może być petentem wobec władz województwa, ale chodzi o stworzenie warunków do wykonywania mandatu poselskiego.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#StanisławGałecki">Kwestią o dużym merytorycznym znaczeniu jest współdziałanie wojewódzkich zespołów poselskich, rad narodowych i ogniw PRON. Dobrze byłoby sformułować opinię na ten temat.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#StanisławGałecki">Kolejna sprawa dotyczy spotkań z wyborcami. Jest pozytywnym faktem to, że w woj. poznańskim spotkania takie wynikają z planu. Obawiam się jednak, że nie ma charakteru powszechnego. Dzisiaj jadę na spotkanie z wyborcami w Markach, ale, jak wiadomo, możliwość uczestniczenia w nim ze strony wyborców jest ograniczona. Podobnie ostatnio podejmując temat warunków życia studentów, spotykaliśmy się tylko z ich przedstawicielami.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#StanisławGałecki">Zgadzam się z głosami dotyczącymi dyżurów i ich obsługi. Poseł nie może być na nich sam. Wojewódzka rada narodowa i urząd wojewódzki powinny zapewnić stosowną pomoc. Czy nie byłoby dobrze zasugerować WZP, aby dokonały przeglądu spraw zgłoszonych przez posłów do organów administracji. Należałoby rozliczyć się z tych spraw.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#StanisławGałecki">Poseł B. Koziej-Żukowa mówiła o sytuacji materialnej posłów w warunkach reformy gospodarczej. Regulaminy w zakładach pracy stanowią jednoznacznie, że np. 3-dniowa nieobecność w miesiącu pozbawia premii. Należałoby zgłosić Kancelarii Sejmu postulat z prośbą o zbadanie tej sprawy. W dyskusji mówiono też o przydziale samochodów dla posłów. Proponuję, abyśmy tę sprawę zawarli we wnioskach z dzisiejszego posiedzenia skierowanych do Prezydium Sejmu. Jest to w końcu narzędzie pracy posła. Został zgłoszony postulat opracowania statusu posła. Proponuję, abyśmy przekazali go Prezydium Sejmu. Celowe będzie sporządzenie także z dzisiejszego posiedzenia informacji zawierającej poruszone problemy i opinie w celu przesłania jej do Prezydium Sejmu i wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>