text_structure.xml 45.4 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 20 września 1979 r. Komisja Przemysłu Lekkiego, obradująca pod przewodnictwem poseł Dobromiły Kulińskiej (PZPR), rozpatrzyła stan bazy wczasowej i sanatoryjnej w przemyśle lekkim oraz odpowiedzi na dezyderaty i opinie.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Mirosławą Wąsowicz, Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług z wiceministrem Albinem Kostrzewskim, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego z wiceministrem Jerzym Kłopotowskim, Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej z wiceministrem Ryszardem Brzozowskim, Komisja Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu, Ministerstwa Rolnictwa, Najwyższej Izby Kontroli oraz Centralnej Rady Związków Zawodowych i Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Podstawą dyskusji nad stanem bazy wczasowej i sanatoryjnej przemysłu lekkiego były przedłożone na piśmie informacje resortu przemysłu lekkiego, ZG Zw. Zawod. Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego oraz sprawozdania 4 zespołów poselskich, które wizytowały ośrodki wczasowe i sanatoryjne przemysłu lekkiego.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Jak wynika z informacji Ministerstwa Przemysłu Lekkiego, ośrodki wczasowe powstałe przed 1970 r. charakteryzowały się małą liczbą miejsc, nietrwałymi formami budownictwa, a obiekty przejęte na cele wczasowe z reguły były w złym stanie technicznym. Po 1971 r. resort wspólnie z ZG ZZPPWOiS zbadał potrzeby w zakładach istniejących i projektowanych i na tej podstawie opracował program budowy nowych ośrodków wczasowych i rekonstrukcji wielu istniejących.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Ogółem w latach 1971-1978 wydatkowano na inwestycje o charakterze wypoczynkowym 1.927 mln zł, w tym ze środków CFIS-u 152,6 mln zł. Zbudowano, rozbudowano i zmodernizowano 107 ośrodków wczasowych i wypoczynku świątecznego, uzyskując ponad 7.600 miejsc noclegowych (w tym w istniejących ośrodkach w wyniku modernizacji 2.100) oraz 1000 miejsc jadalniach. Wszystkie nowe i zrekonstruowane obiekty posiadają wysoki standard techniczny i wyposażeniowy. Wiele obiektów zmodernizowano drogą wymiany zużytych domków campingowych, budowy urządzeń sanitarnych, zaplecza gospodarczego, klubo-kawiarni itp. Jednakże proces modernizacji bazy wczasowej postępuje stosunkowo powoli, gdyż obowiązują limity finansowe, inwestycyjne i przerobowe (zapewnienie własnego wykonawstwa). Kontynuowana jest budowa 8 ośrodków wczasowych i wypoczynku świątecznego, w tym 3 dużych nowoczesnych ośrodków. Plan modernizacji w 1978 r. przy udziale środków CFIS obejmował 40 ośrodków wczasowych o łącznej wartości kosztorysowej robót 140,3 mln zł. Modernizacja ośrodków wiąże się także z wymianą mebli i wyposażenia. Na podstawie dotychczasowych prac, resort postuluje podjęcie produkcji mebli lekkich, trwałych, funkcjonalnych dla wyposażenia obiektów wypoczynkowych.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Baza wczasowa przemysłu lekkiego rozmieszczona jest w 38 województwach i obejmuje łącznie 245 ośrodków wczasowych. W 1978 r. resort dysponował 18.832 miejscami w zakładowych ośrodkach wczasowych. Baza ta nie zaspokaja potrzeb i w związku z tym wynajmowane są kwatery i kupowane skierowania w FWP, „Turyście”, „Gromadzie”, itp. W 1978 r. podwyższone zostały ceny skierowań w tych jednostkach i wprowadzono limity najmu kwater. Ograniczyło to znacznie liczbę osób kierowanych na te wczasy. W związku ze wzrostem kosztów wczasów oraz niedoborem środków z funduszów socjalnych podjęto działania na rzecz jak najlepszego wykorzystania zakładowej bazy wczasowej. Mimo to, liczba korzystających z wczasów ogółem zmniejszyła się z 235.570 osób w 1977 r. do 207.360 osób w 1978 r. (o 12%); w zakładowych ośrodkach wczasowych wypoczywało ok. 10.800 osób więcej (o 11%) niż w 1977 r.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Resort dysponuje 72 ośrodkami wypoczynku świątecznego z 2.253 miejscami noclegowymi. Ośrodki te są z reguły usytuowane na terenach rekreacyjnych, w odległości kilkunastu lub kilkudziesięciu km od zakładu pracy. W większości powstały ze środków zakładów pracy i przy znacznym udziale czynów społecznych załóg. Są one sukcesywnie wyposażane w urządzenia do uprawiania gier i sportów, sprzęt wodny i do biwakowania. Popularność tych ośrodków wśród załóg i ich rodzin jest duża, coraz więcej osób przebywa w nich na kilkudniowych urlopach.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Koszty organizacji turystyki i wypoczynku w 1977 r. wynosiły 50,4 mln zł, a w 1978 r. - 49,8 mln zł (98,8%); odpłatność uczestników analogicznie 10,1 mln zł i 11,5 mln zł (113,9%).</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Istotną formą opieki zdrowotnej, świadczonej pracownikom i ich rodzinom jest leczenie uzdrowiskowe. Potrzeby resortu w tym zakresie określa się na ok. 35 tys. skierowań w ciągu roku i corocznie wzrastają w związku z przyznaniem pracownikom cierpiącym na schorzenia spowodowane uciążliwymi i szkodliwymi warunkami pracy, prawa do korzystania z leczenia sanatoryjnego w ramach czasowej niezdolności do pracy. Większość skierowań do sanatoriów dla pracowników przemysłu lekkiego jest przydzielana przez Zarząd Główny Związku Zaw. Prac. Przem. Wł. Odzież. i Skórz., Zjednoczenie „Uzdrowiska Polskie” oraz Fundusz Wczasów Pracowniczych. Oprócz tego, staraniem Zarządu Głównego ZZPPWOiS przy udziale resortu wybudowane zostało całoroczne sanatorium w Busku (250 miejsc w turnusie). Wobec deficytu miejsc sanatoryjnych, na cele lecznictwa sanatoryjnego wykorzystuje się po sezonie 7 nowoczesnych obiektów wczasowych resortu: (w Kołobrzegu, Dźwirzynie, Polańczyku, Ustroniu Morskim, Międzyzdrojach, Żegiestowie, Ustce) dysponujących 1.004 miejscami w turnusie. Ogółem w latach 1975-1978 z leczenia uzdrowiskowego skorzystało ponad 170 tys. osób, w tym w ośrodkach resortowych prowadzących działalność sanatoryjną 15.635 osób.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Pomimo znacznego postępu, potrzeby w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego są nadal nie zaspokojone: w roku 1978 pozostało nie załatwionych ponad 10 tys. wniosków, w tym blisko 6,5 tys. ze schorzeniami reumatologicznymi i narządów ruchu. Potwierdza to potrzebę budowy całorocznego sanatorium w Ciechocinku, o co resort zabiega, ale bezskutecznie. Do 1980 r. planuje się zorganizować leczenie sanatoryjno-profilaktyczne w trzech ośrodkach wczasowych: w Świnoujściu, Polanicy i Mrzeżynie. Znajdujące się w budowie dwa ośrodki wczasowe w Wysowej i w Jarnołtówku zostaną również przystosowane do lecznictwa sanatoryjno-profilaktycznego.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Dochody zakładowego funduszu socjalnego w r. 1978 w porównaniu do 1977 r. zwiększyły się o 32,2 mln zł (2,1%) i wynosiły 1,542,9 mln zł, w tym odpis od funduszu płac, stanowiący podstawowe źródło dochodów wzrósł o 17,5 mln zł (2,3%) i wynosił 778,6 mln zł. Wskaźnik odpisu od funduszu płac średnio w resorcie utrzymał się na poziomie roku poprzedniego tj. 2,3%, w zakładach natomiast wskaźnik ten ukształtował się: w 225 na poziomie 2% w 91 od 2,0 - 2,5%; w 48 od 2,5 do 3, 9% i w 42 ponad 3%. Oznacza to, że w ponad 44% zakładów zatrudniających 51% ogółu pracowników w resorcie, odpis od funduszu płac dokonywany jest i będzie w przyszłych latach kwotowo, na poziomie lat poprzednich. Dotyczy to przede wszystkim przedsiębiorstw dużych, posiadających duże obiekty i urządzenia socjalne, których utrzymanie i konserwacja jest kosztowna.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">W kosztach zakładowej działalności socjalnej największą pozycję (52%) stanowią wydatki na organizację wypoczynku urlopowego i świątecznego załóg i ich rodzin.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">W informacji Zarządu Głównego Zw. Zaw, Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego podaje się, że w latach 70-tych nastąpił duży, 35-procentowy wzrost liczby miejsc w zakładowych ośrodkach wczasowych. O skali wysiłku w tym zakresie świadczy fakt, iż wydatkowano na ten cel blisko 2 mld zł. Zakładowa baza wczasowa w resorcie przemysłu lekkiego w latach 1971-78 wzbogaciła się o 57 nowych obiektów wczasowych, wiele z nich - to nowoczesne ośrodki o wysokim standardzie.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Ośrodki o zabudowie campingowej stanowią około 70% całej bazy wczasowej przemysłu lekkiego. Ośrodki te powstały w różnym okresie, większość z nich pochodzi z lat 60-tych. Charakteryzują się one wysokim stopniem zużycia technicznego. Niektóre z nich wymagają gruntownej przebudowy i modernizacji. Wymaga to dużych nakładów finansowych, których nie są w stanie zapewnić zakłady pracy. Część kosztów pokrywają dotacje z Centralnego Funduszu Inwestycji Socjalnych, które w latach 1973-78 wyniosły 152,6 mln złotych (przewidywana pomoc z CFIS-u w 1979 r, wyniesie około 45 mln zł).</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Stosunkowo duży udział w finansowaniu modernizacji bazy wczasowej ma związek zawodowy: w latach 1976-79 zakłady pracy otrzymały na ten cel z Zarządu Głównego 66,9 mln złotych.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Obowiązujące kryteria przyznawania dotacji na modernizację ze środków Centralnego Funduszu Inwestycji Socjalnych z góry wykluczają te zakładowe ośrodki wczasowe, które nie posiadają co najmniej 100 miejsc w turnusie, nie mają zapewnionego (z powodu szczupłości ZFS) 50% udziału w kosztach własnych środków zakładu, lub w których zakres koniecznej modernizacji przekracza kwotę 3 milionów zł, do której to wysokości nie jest wymagany limit inwestycyjny. Zarząd Główny Związku zwrócił się do CRZZ o rozważenie złagodzenia tych przepisów, co umożliwiłoby przyśpieszenie modernizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Na uszczuplenie istniejącej bazy wczasowej mogą wpłynąć decyzje władz terenowych o konieczności likwidacji w rejonach nadmorskich ośrodków wczasowych o zabudowie nietrwałej i dużym stopniu zużycia.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Dalsza poprawa standardu zakładowej bazy wczasowej uzależniona jest nie tylko od zwiększenia nakładów finansowych, ale także od zaangażowania i gospodarności całego aktywu społeczno-gospodarczego przedsiębiorstw. Sprzyja temu ogłoszony w tym roku z inspiracji Zarządu Głównego Związku i Ministerstwa Przemysłu Lekkiego konkurs o tytuł „Najlepszego ośrodka wypoczynkowego w przemyśle lekkim”, do którego przystąpiło 74 ośrodki, w tym 63 sezonowe i 11 całorocznych. Jest to odpowiedź na ogólnokrajowy konkurs na najlepszy ośrodek wczasowy i najwyższy poziom świadczonych usług, organizowany przez Centralną Radę Związków Zawodowych wspólnie z Ministerstwem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, Głównym Komitetem Turystyki, Polskie Radio i Telewizja, „Kurier Polski” oraz magazyn turystyczny „Światowid”.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Duże zainteresowanie załóg wypoczynkiem świątecznym wpływa na rozwój i doskonalenie tej formy spędzania czasu wolnego. Wiele inicjatyw przejawiają w tym zakresie zakładowe rady kultury fizycznej i turystyki, które w 1978 roku przeprowadziły 8.116 imprez turystyczno-rekreacyjnych, w tym również wycieczek krajoznawczych, z udziałem 800 tys. pracowników i członków rodzin. Konieczne jest, aby przy aglomeracjach miejskich, w których dominuje przemysł lekki, np. w Łodzi, Częstochowie, Bielsku, Tomaszowie, Żyrardowie, Zielonej Górze, Bielawie - powstały dalsze ośrodki wypoczynku sobotnio-niedzielnego.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Istotną rolę w wypoczynku pracowników i ich rodzin spełniają pracownicze ogrody działkowe, które ponadto wpływają na poprawę zaopatrzenia w warzywa i owoce i na poprawę budżetów rodzinnych. Zainteresowanie załóg i aktywu związkowego dalszym rozwojem POD wzrasta. Powierzchnia ogrodów działkowych na koniec 1978 r. (wg danych MPL) wynosiła 792 ha i jest użytkowana przez 17.323 pracowników. W stosunku do roku 1976 nastąpił wzrost areału POD o 49 ha a liczby użytkowników o 1.257 osób. Mimo to, postęp jest niewystarczający. Nowe grunty pod działki pracownicze powinny być przydzielane w pierwszej kolejności rodzinom wielodzietnym i pracownikom zatrudnionym w warunkach uciążliwych dla zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">W dziedzinie lecznictwa sanatoryjnego istnieje potrzeba, obok omówionych przez resort przedsięwzięć, stworzenia możliwości takiego leczenia matkom pracującym wraz z dziećmi. W ośrodku „Włókniarz” w Dźwirzynie organizuje się po raz pierwszy turnus leczniczy dla 180 matek ze schorzeniami górnych dróg oddechowych wraz z dziećmi w wieku przedszkolnym.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Rozwój lecznictwa sanatoryjnego limitowany jest także wielkością środków finansowych na ten cel. Dotacje ZUS (188 zł na tzw. osobodzień) nie pokrywają w pełni kosztów pobytu i leczenia w zakładowych ośrodkach wczasowych. Mając na uwadze to i potrzeby przystosowania dalszych obiektów wczasowych do celów lecznictwa sanatoryjnego, Związek podjął uchwałę o utworzeniu tzw. funduszu sanatoryjnego, pochodzącego ze składek związkowych. Wielkość tego funduszu jest jednak ograniczona w związku z innymi potrzebami związanymi z działalnością statutową. Należałoby więc rozważyć możliwość podwyższenia dotacji z budżetu państwa, przyznawanej za pośrednictwem ZUS-u.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Uwagi zespołu, który wizytował 11 ośrodków wypoczynkowych w województwach elbląskim, gdańskim, olsztyńskim i słupskim przedstawiła poseł Stanisława Świderska (PZPR): Spośród wizytowanych ośrodków tylko 2 miały zabudowę trwałą: ośrodek Zakładów Przemysłu Wełnianego „Lodex” w Jastrzębiej Górze i ośrodek tego samego przemysłu w Ustce. Ten ostatni wykorzystywany jest po sezonie letnim jako ośrodek sanatoryjno-wypoczynkowy. Pozostałe ośrodki mają zabudowę typu kempingowego, niektóre wymagają gruntownej przebudowy i modernizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Wizytacja poselska wskazuje, że zakłady pracy borykają się z dużymi trudnościami w utrzymaniu ośrodków nadmorskich, zwłaszcza że władze miejscowe wystąpiły o likwidację obiektów o zabudowie nietrwałej i dużym stopniu zużycia. Większość ośrodków ma wypowiedziane umowy. Trzeba przy tym stwierdzić, że niektóre decyzje wydają się nieuzasadnione. Jaskrawy przykład stanowi decyzja władz administracyjnych w Gdańsku, które zamierzają tereny zajęte obecnie przez ośrodki wczasowe przemysłu lekkiego przekazać osobom prywatnym, które budują luksusowe domy i odnajmują je w sezonie, biorąc za jedno łóżko 70-120 zł dziennie.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Delta” w Łodzi dysponują dobrze zagospodarowanym budynkiem o zabudowie trwałej w Jastrzębiej Górze. Chciałyby one wybudować własną stołówkę przy tym ośrodku, dysponują środkami na ten cel, ale nie mogą doczekać się decyzji o przydziale sąsiedniej działki, nie wykorzystywanej przez prywatnego właściciela, który mieszka w Warszawie.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">W Mikoszewie miejscowe władze rozwiązują umowę o wynajem obiektu i terenu należącego do tamtejszej fabryki wyrobów runowych „Runotex”, podczas gdy obok znajduje się piękny zalesiony teren przeznaczony na pole campingowe, na którym w dniu wizytacji poselskiej (druga połowa czerwca) stał zaledwie 1 namiot.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Przykładów takich można by podać znacznie więcej, słusznie więc pracownicy przemysłu lekkiego uważają, że wiele decyzji władz terenowych wymaga rewizji. Na swoich spotkaniach z wyborcami i w czasie wizytacji posłowie spotykali się zwłaszcza z żądaniami pracowników przemysłu lekkiego uchylenia niesłusznych decyzji władz terenowych w sprawie likwidacji niektórych zakładowych ośrodków wypoczynkowych w pasie nadmorskim.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">W latach 1970-1975 nastąpił duży rozwój bazy wypoczynkowej w przemyśle lekkim, ale obecnie możliwości inwestycyjne w tym zakresie kurczą się. Trzeba przy tym uwzględniać, że zakładowe ośrodki wypoczynkowe cieszą się dużą popularnością wśród załóg przemysłu lekkiego, gdyż można w nich wypoczywać całym rodzinami z małymi dziećmi, natomiast skierowania z FWP takich możliwości nie dają; przyjmuje się tam dzieci dopiero od lat trzech, a w niektórych ośrodkach nawet starsze. Ciągłość produkcji w przemyśle lekkim ogranicza możliwość wykorzystywania urlopów latem raz na 3-4 lata. Nic więc dziwnego, że matki chcą spędzić urlop nad morzem z dziećmi.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Jak wynika z przedstawionych informacji resortu i Zarządu Głównego Związku Zawodowego, mimo poprawy i rozbudowy bazy wczasowo-sanatoryjnej na przestrzeni ostatnich lat, 70% tej bazy wymaga przebudowy i modernizacji. Ponadto ośrodki wypoczynkowo-sanatoryjne mają duże trudności z zaopatrzeniem się w meble, sprzęt kuchenny, naczynia, pościel, środki do utrzymania czystości. Problem ten należy rozwiązać centralnie. Powinno się wyznaczyć zakłady, lub wydziały fabryczne do produkcji niezbędnego wyposażenia dla wszystkich środków wczasowo-wypoczynkowych, o jednolitym standardzie. Urządzenia te powinny być funkcjonalne i trwałe, ażeby nie było potrzeby częstego ich wymieniania. W większości wizytowanych ośrodków sygnalizowano posłom przekroczenie preliminowanych kosztów eksploatacji. Istnieje potrzeba podjęcia energicznych starań o należytą koordynację w zakresie zaopatrzenia, transportu konserwacji obiektów wczasowych i kulturalno-oświatowych, wywożenia nieczystości na terenie uzdrowiska, czy miejscowości wypoczynkowej. Utrzymywanie osobnych służb zaopatrzeniowych i transportowych w poszczególnych ośrodkach podraża koszty eksploatacji. Należałoby również oszczędniej budować i bardziej racjonalnie wykorzystywać miejsca w resortowych i zakładowych ośrodkach wczasowych różnych branż. Posłowie zaobserwowali przypadki rozrzutności pod tym względem budowania przez niektóre przemysły bardzo luksusowych ośrodków, które nie są w pełni wykorzystane. W trakcie wizytacji w Jastrzębiej Górze posłowie widzieli ośrodek Zakładów Przemysłu Celulozowego w Świeciu, o niezwykle luksusowym wyposażeniu (m.in. meble sprowadzane z importu, nawet szkło okienne ma być sprowadzane z Jugosławii). Takie szastanie pieniędzmi i środkami społecznymi nie powinno mieć miejsca. Wywołuje to zrozumiałe oburzenie większości ludzi, którzy korzystają ze skromnych warunków wypoczynkowych na jakie stać ich zakłady pracy lub FWP.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Wycinkowa wizytacja poselska nie dała możliwości uchwycenia wszystkich problemów, nie ulega wątpliwości, że wiele trudności można byłoby zlikwidować dzięki należytej koordynacji działania i racjonalnych decyzji władz nadrzędnych i terenowych.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">W końcowych wnioskach poseł S. Świderska zwróciła uwagę na konieczność:</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">- wyłączenia z funduszu socjalnego nakładów przeznaczanych na remonty bazy wczasowej;</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">- podniesienia limitu z 3 do 10 mln zł wartości robót wykonywanych w ramach inwestycji pozalimitowych;</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">- umożliwienia wykorzystania środków finansowych z funduszu mieszkaniowego na rozbudowę bazy socjalnej.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">Uwagi zespołu, który wizytował ośrodki wczasowe w woj. nowosądeckim przedstawił poseł Bronisław Cieniewski (PZPR):</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">Zespół wizytował m.in. ośrodek wypoczynkowy Andrychowskich Zakładów w Zakopanem budowany w 1975 r. Ośrodek ma 45 miejsc w turnusie, własną stołówkę, która może wydawać 150 obiadów dziennie (żywią się w niej również wczasowicze z innych ośrodków zakładowych). Sygnalizowano tam duże trudności z zaopatrzeniem w podstawowe artykuły żywnościowe m.in. mięso, wędliny i nabiał. Ośrodek prowadzony jest dobrze, cieszy się dużą popularnością. W okresie zimowym, czynna jest wypożyczalnia sprzętu turystycznego i sportowego.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">Kolejnym wizytowanym ośrodkiem był dom wypoczynkowy „Szczęsna” w Piwnicznej, własność Zakładów Konfekcji Technicznej „Gumownia” w Trzebini. Jest to dom dzierżawiony od 1963 r. Umowa dzierżawna wygasa w roku przyszłym, właściciel obiektu, który jest równocześnie kierownikiem ośrodka przechodzi na emeryturę i nie przewiduje wznowienia umowy.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">W okresie posezonowym obiekt wykorzystywany jest przez pracowników innych przedsiębiorstw, a część miejsc wynajmowana przedsiębiorstwu „Poprad” w Nowym Sączu. Podobnie jak w ośrodku w Zakopanem, zwracano uwagę na duże trudności zaopatrzeniowe oraz brak możliwości wymiany zużytego sprzętu, niektórych urządzeń kuchennych i naczyń.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">Zakłady Przemysłu Garbarskiego w Krakowie prowadzą ośrodek wypoczynkowy w Żegiestowie w dwóch obiektach: DW „Ciżemka” i willa „Maryśka”. W okresie posezonowym obiekty te wykorzystywane są jako baza sanatoryjna. Zamierza się rozbudować i zmodernizować te obiekty i rozszerzyć bazę sanatoryjną. Konieczne jest jednak zwiększenie nakładów inwestycyjnych na ten cel i zapewnienie wykonawcy.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">Zespół wizytował ośrodek wypoczynkowy „Polski Len” w Polańczyku uruchomiony w 1975 r. Od r. 1977 uruchomiono w tym ośrodku sezonową działalność sanatoryjną. Liczba miejsc w tym ośrodku wynosi 160, lecz 25% wykorzystane jest na mieszkania dla personelu. Wczasowicze korzystają z zabiegów w innych sanatoriach zakładowych, jednak od 1981 r. istniejące umowy będą rozwiązane. Dlatego planuje się rozbudowę własnej bazy leczniczej. Na ten cel potrzebne są odpowiednie nakłady finansowe oraz zwiększenie etatów dla personelu lekarskiego i pielęgniarskiego. Rozbudowa własnej bazy mieszkaniowej pozwoliłaby zwolnić pomieszczenia zajmowane obecnie na ten cel w ośrodku wypoczynkowym.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Cora” prowadzą w Uściu Gorlickim ośrodek wypoczynkowy w 18 domkach campingowych, dobrze wyposażonych. Żywienie wczasowiczów odbywa się w wydzielonej sali w gospodzie GS; żywienie jest na ogół dobre. Konieczne jest zabezpieczenie tam niezbędnych środków na remonty oraz uregulowanie usług pralniczych, gdyż obecnie ani pralnie w Uściu Gorlickim, ani w innych okolicznych miastach nie chcą przyjmować prania od instytucji państwowych.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">We wszystkich wizytowanych ośrodkach wczasowicze sygnalizowali duże trudności z dojazdami. Wycofanie wielu pociągów osobowych, a nawet pośpiesznych oraz ograniczenia w komunikacji autobusowej utrudniają dojazdy do wielu miejscowości. Konieczne jest rozwiązanie problemu dowozu pracowników do ośrodków wczasowych. Problem nie jest łatwy; trzeba by może uruchomić wspólny przewóz do kilku ośrodków, ażeby wykorzystać miejsca w autokarach. Sprawa jest paląca i wymaga generalnego rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">Przy okazji poseł B. Cieniewski zasygnalizował problem niskich stawek na żywienie dzieci w przedszkolach. Stawka ta od wielu lat nie była rewidowana i wynosi 12 zł dziennie na dziecko. Czyni się starania, ażeby w miarę możliwości i ze środków zakładowych lub rad narodowych zwiększać nakłady na ten cel, ale nie zawsze się to udaje.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">Uwagi zespołu, który wizytował ośrodki wypoczynkowe w woj. koszalińskim przedstawił poseł Kazimierz Fortuna (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">Zespół wizytował m.in. ośrodek wypoczynkowy Zakładów Przemysłu Skórzanego w Dźwirzynie. Ośrodek ten mieści się w budynkach o zabudowie trwałej i zapewnia dobre warunki wypoczynku wczasowiczom. Zupełnie inna sytuacja jest w ośrodku wypoczynkowym w Sarbinowie, który zlokalizowany jest w kilku obiektach wydzierżawionych od prywatnych właścicieli. Ośrodek ten ilustruje występujące trudności z uzyskaniem lokalizacji na obiekty wypoczynkowe w pasie nadmorskim i dotychczas nie udało się załatwić z władzami terenowymi spraw własnościowych. Jest to jedyny ośrodek wypoczynkowy zakładów „Kompur” w Strzegomiu. Zakład ten dysponuje stosunkowo skromnymi środkami z odpisu na fundusz socjalny, wynoszącymi 575 tys. zł rocznie. Koszty wybudowania ośrodka wypoczynkowego o 70 miejscach obliczono na ok. 6 mln zł. Zwracano się o pomoc do Zjednoczenia, które niestety też nie ma środków. Trzeba zbadać inne możliwości dofinansowania funduszu socjalnego tego zakładu. Poseł zwrócił uwagę na duże dysproporcje w wyposażeniu poszczególnych ośrodków wypoczynkowych zarówno w obrębie resortu przemysłu lekkiego jak i pomiędzy różnymi resortami. Wizytowana baza wypoczynkowo-sanatoryjna w woj. koszalińskim ma dużo wyższy i mniej zróżnicowany standard techniczny niż w całym przemyśle lekkim. Posłowie oglądali duże, nowoczesne lub zmodernizowane ośrodki. Jednakże i w tym wypadku potwierdza się ocena zawarta w informacji resortu, iż baza wczasowa przemysłu lekkiego jest stale jeszcze zbyt zróżnicowana. Wydaje się, że powinny zostać określone jednolite normy nie tylko dla stanu technicznego, ale także wyposażenia i zaplecza sportowo-rekreacyjnego. Najwyższy standard powinny posiadać ośrodki całoroczne, typu sanatoryjnego, takie jak np. „Włókniarz” czy „Klimczok”. Resort powinien też pomóc w rozwiązywaniu problemów małych ośrodków, pozostających w gestii mniejszych (i uboższych) zakładów pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">Trudnym problemem jest nieuzbrojenie terenów w pasie nadmorskim. Dokuczliwy jest brak oczyszczalni ścieków. Problemem jest również zamrożenie środków w inwestycjach rozpoczętych, ale wstrzymanych. W przyszłości należy unikać tego typu sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">W czasie wizytacji sanatorium w Dźwirzynie informowano posłów, że tzw. osobodzień kosztuje tam ponad 300 zł, podczas gdy w materiałach Związku Zawodowego wymienia się kwotę 231 zł.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">Uwagi zespołu, który wizytował ośrodki wypoczynkowe w woj. szczecińskim przedstawił poseł Bronisław Jurkiewicz (PZPR): Posłowie spotkali się z dużą dbałością kierownictw poszczególnych ośrodków o stworzenie wczasowiczom dobrych warunków wypoczynku. Wizytowane ośrodki borykają się jednak z kłopotami finansowymi. Natomiast w wyniku dobrego porozumienia i współpracy kierownictw ośrodków z miejscowymi władzami, nie notuje się tam większych trudności z zaopatrzeniem w żywność.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">Poseł B. Jurkiewicz wypowiedział się za kontynuacją campingowej formy wypoczynku. Doskonale zorganizowany tego typu ośrodek zwiedzili posłowie w Pobierowie. Posiada on doskonałą bazę pozwalającą na pełny wypoczynek całym rodzinom, w tym również matkom z dziećmi.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">W oparciu o spostrzeżenia poczynione przez posłów w czasie wizytacji mówca stwierdził, iż najgorszą bazę wypoczynkową mają zakłady przemysłu lniarskiego. Dążyć należy do tego, aby wygospodarować dodatkowe fundusze pozwalające na poprawienie standardu wspomnianych ośrodków.</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#komentarz">Wskazane byłoby wydłużenie okresu pracy ośrodków zakładowych nad morzem, często bowiem zdarza się, że we wrześniu stoją one puste. Wydaje się, że w niektórych ośrodkach (”Sandra”, „Cotex”) można z powodzeniem wprowadzić zabiegi przyrodolecznicze.</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#komentarz">Z przeprowadzonych w czasie wizytacji rozmów wynika, iż władze lokalne są zainteresowane dalszym rozwojem bazy wypoczynkowej. Np. w Międzywodziu opracowane są konkretne plany w tym względzie. Są jeszcze wolne tereny do dalszych inwestycji, np. w Międzyzdrojach. Dążyć należy do szybkiego ich wykorzystania.</u>
          <u xml:id="u-1.52" who="#komentarz">Istnieje nadal duże zróżnicowanie w standardzie i wyposażeniu poszczególnych ośrodków. Czasami ma ono charakter wręcz groteskowy, w Międzywodziu np. posłowie widzieli ośrodek „Zastalu”, w którym zainstalowano wyciąg krzesełkowy z domu wczasowego na plażę.</u>
          <u xml:id="u-1.53" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JaninaMłynarczyk">Na przykładzie kłopotów z jakimi borykają się ośrodki w Piaskach koło Krynicy lub w Mikoszewie, stwierdzić można brak odpowiednich porozumień z władzami terenowymi, co do statusu tych ośrodków. Podobne problemy ma „Intermoda” z Wrocławia ze swoim ośrodkiem na Helu, gdzie do tej pory władze lokalne nie wyrażają zgody na odpowiednie uregulowanie statusu ośrodka. Zasłaniają się one argumentem, że teren zajmowany przez ośrodek będzie przeznaczony do wypoczynku sobotnio-niedzielnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#GenowefaKocańda">Organizowanie wypoczynku w dużym stopniu zależy od operatywności władz wojewódzkich i kierownictw poszczególnych ośrodków. Mimo nieraz trudnych warunków, w wielu wypadkach ludzie dobrze i aktywnie wypoczywają i odwrotnie, zdarza się również, iż w nowym komfortowym ośrodku kierownictwo nie potrafi zapewnić należytych warunków spędzania wolnego czasu. W Łebie np. spotkaliśmy się z przypadkiem, iż w 2-osobowych domkach campingowych zakwaterowywano 4-osobowe rodziny. Na uznanie zasługuje działalność ośrodka w Starej Rusi, należącego do Zakładów Odzieżowych „Truso” w Elblągu, woj. olsztyńskie. Staraniem kierownictwa ośrodka zorganizowano tam jeden turnus dla dzieci upośledzonych ruchowo. Na podstawie przeprowadzonych wizytacji wydaje się, że konieczne jest staranne dobieranie personelu w ośrodkach, szczególnie ich kierownictwa. Powinni to być ludzie doświadczeni, sprawdzeni w praktycznym działaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#JadwigaDymała">Podzielam opinię przedmówców, że organizowanie atrakcyjnych form spędzania czasu zależy przede wszystkim od kierownictwa ośrodka. Z obserwacji poczynionych w czasie wizytacji poselskiej wynika, że raczej nie należy budować dużych obiektów typu hotelowego, a raczej małe pawilony, zapewniające bliższy kontakt z przyrodą i pełniejszy relaks. Większej uwagi wymaga zabezpieczenie rozrywek kulturalnych. Wydaje się, iż szczególny nacisk położyć należy na organizowanie wypoczynku dla matek z małymi dziećmi. Szereg krytycznych uwag wczasowiczów dotyczyło funkcjonowania komunikacji w ośrodkach nadmorskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ReginaGłąb">W Sarbinowie spotkaliśmy się z brakami w wyposażeniu, zwłaszcza w naczynia kuchenne oraz słabym zaopatrzeniem żywnościowym. W nowych obiektach wstępuje nieraz zupełny brak dbałości o należyte zagospodarowanie przyległych terenów. Wydaje się, że należy aktywniej zachęcać kierownictwa ośrodków do rywalizacji o miano najlepszego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#EdwardGłodowski">W materiałach Związku Zawodowego mówi się o kłopotach w zaopatrzeniu w sprzęt. W woj. nowosądeckim spotkaliśmy się z przypadkiem, że urząd wojewódzki nie dysponuje w ogóle limitami na ten cel. Należałoby zróżnicować rozdział limitów i uprzywilejować województwa, w których zlokalizowanych jest szczególnie dużo ośrodków wypoczynkowych.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#EdwardGłodowski">Zrewidować należy warunki płacowe w ośrodkach zakładowych przemysłu lekkiego; kwalifikowani pracownicy nęceni lepszymi zarobkami odchodzą często do ośrodków innych resortów. Problemem jest szybki i sprawny odbiór prowiantu w domach wczasowych. Popieram wniosek resortu o wyłączenie kwot remontowych z funduszu socjalnego i przeniesienie ich do kosztów ogólnozakładowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#CzesławWilczyński">W ciągu ostatnich lat wiele zrobiono dla poprawy warunków wypoczynku pracowników przemysłu lekkiego. Mamy już ośrodki odpowiadające standardom europejskim, np. w Ustroniu Morskim. Istnieje jednak nadal duże zróżnicowanie w tym zakresie. Resort powinien podejmować wysiłki dla wyrównania istniejących dysproporcji i zapewnienia lepszych warunków wypoczynku, szczególnie pracownikom przemysłu lniarskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MariaSzałajda">Na leczenie sanatoryjne powinni być kierowani ludzie, których stan zdrowia faktycznie tego wymaga. W praktyce nie zawsze tak jest.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#MariaSzałajda">Istotnym problemem jest kategoryzacja obiektów wypoczynkowych. Standard poszczególnych domów jest zbyt zróżnicowany. Powinna być powołana specjalna komisja, która uregulowałaby te sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MariaOlczyk">Popieram postulat resortu uzyskania zgody na budowę sanatorium w Ciechocinku oraz rozbudowę istniejącej bazy w Szczawnicy i Augustowie. Komisja powinna opracować opinię skierowaną do Ministerstwa Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, aby każda decyzja o wypowiedzeniu dzierżawy czy odmowie lokalizacji obiektu wypoczynkowego była gruntownie zbadana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#BarbaraSurma">Na poparcie zasługuje wniosek o dokładną analizę kryteriów przyznawania dotacji z centralnego funduszu tym ośrodkom, które nie posiadają więcej niż 100 miejsc w turnusie. Ośrodki wypoczynkowe w szerszym stopniu powinny być udostępniane matkom z małymi dziećmi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#KazimieraGrzegorczyk">Istotną przeszkodą w rozwoju pracowniczych ogródków działkowych są niejednokrotnie trudności z uzyskaniem materiałów na budowę altanki działkowej. W czasie spotkań poselskich spotykam się z postulatami przydziału z funduszu mieszkaniowego kredytów na budowę tego typu obiektów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#TadeuszStasiak">Zachodzi potrzeba bardziej przemyślanego inwestowania w naszej bazie wypoczynkowej. Zdaję sobie sprawę, iż zróżnicowanie w wyposażeniu poszczególnych ośrodków będzie występować nadal, powinno ono być jednak mniejsze. Potrzebna jest kontrola ze strony organizacji związkowych długości okresu li stopnia wykorzystania ośrodków wypoczynkowych.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#TadeuszStasiak">Wzrastać będzie liczba dni wolnych od pracy. Dążyć więc trzeba do zwiększenia możliwości odpoczynku sobotnio-niedzielnego w promieniu ok. 60 km od poszczególnych aglomeracji miejskich.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#TadeuszStasiak">We wszystkich działach przemysłu mamy stanowiska pracy wymagające odpoczynku w ośrodkach odnowy i rehabilitacji, gdzie można regenerować siły ludzi pracujących w szczególnie trudnych warunkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#JerzyRakoczy">Realizujemy powszechną kategoryzację bazy wczasowej. Pozwoli to lepiej rozpoznać posiadane możliwości i sprawiedliwy rozdział miejsc wczasowych. Jednym z efektów ma być również prawidłowość decyzji o remontach istniejących obiektów.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#JerzyRakoczy">Podejmować będziemy kroki w sprawie stosowania jednolitych zasad systemu płac pracowników ośrodków wczasowych.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#JerzyRakoczy">Do lepszego wykorzystania dotychczasowej bazy przyczyni się niewątpliwie kompleksowy system organizacyjny w postaci tzw. banku wczasów.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#JerzyRakoczy">Opracowujemy program efektywnego wypoczynku, instalowania urządzeń sportowo-rekreacyjnych, ścieżek zdrowia, tworzenia placówek kulturalnych. Istotną kwestią jest zabezpieczenie odpowiednich kadr. Zamierzamy dokonać przeglądu kwalifikacji pracowników, zorganizować system dokształcania.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#JerzyRakoczy">Obecnie w ponad 100 miejscowościach istnieją rady koordynacyjne do spraw wczasów pracowniczych. Upatrujemy w ich działalności szansę na poprawę efektywności gospodarowania i lepsze wykorzystanie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#JerzyRakoczy">Ponad 70% bazy wypoczynkowej przemysłu lekkiego stanowią ośrodki o bardzo niskim standardzie, wymagające znacznych modernizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#BarbaraNatorska">Wypoczynek urlopowy ma w znacznej mierze charakter sezonowy. Upowszechnił się u nas model wczasów rodzinnych, dlatego największe zapotrzebowanie na miejsca wczasowe występuje w okresie przerw szkolnych.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#BarbaraNatorska">Dokładać musimy starań do rozwoju bazy wypoczynkowej sezonowej i poprawy jej poziomu. Mimo pewnej poprawy, nadal występują w tym zakresie duże zaniedbania. Ponad 70% bazy, to ośrodki o nietrwałej zabudowie posiadające ok. 100 miejsc. Występowaliśmy wielokrotnie z postulatami do Ministerstwa Pracy, Płac i Spraw Socjalnych i CRZZ o poparcie wysiłków kierowanych na poprawę obecnego stanu rzeczy. Apelujemy o zwiększenie limitów modernizacyjnych. Wydaje się, że zwiększonej pomocy mogłoby udzielić nam Ministerstwo Finansów.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#BarbaraNatorska">Od 1976 r. notujemy spadek liczby osób korzystający z wczasów. Wynika to m.in. zapewne ze zwiększenia odpłatności za pobyt na wczasach, trudności z uzyskaniem kwater oraz pogorszenia się komunikacji.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#BarbaraNatorska">Ośrodki posiadające najwyższy standard przystosowywać będziemy do potrzeb sanatoryjnych. Znane są obowiązujące kryteria przyznawania skierowań na leczenia sanatoryjne, decydujące znaczenie ma tu opinia lekarza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#MirosławaWąsowicz">Na działalność socjalną przeznaczamy znaczne środki. Zajmujemy się wypoczynkiem nie tylko naszych pracowników, lecz całych rodzin w tym również oczywiście i dzieci. Ograniczone środki zmuszają nas do lepszego wykorzystania istniejącej bazy. Szczególnie atrakcyjne są ośrodki lokalizowane nad morzem. Z uwagi na możliwość całorocznego wykorzystywania wiele z nich powstało również w górach. Posiadamy obecnie 245 ośrodków. 62 z nich, to obiekty duże, mające ponad 100 miejsc, 90 domów są to ośrodki średniej wielkości, 93 obiekty - małe, od 10 do 40 miejsc; 94 ośrodki znajdują się nad morzem, 35 w górach, pozostałe nad jeziorami i w lasach.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#MirosławaWąsowicz">W wielu wypadkach zagospodarowanie ośrodków i terenów przyległych odbywa się dzięki czynom społecznym. Na remonty i modernizację bazy wczasowej wydaliśmy w 1977 r. 78 mln zł zaś w roku ubiegłym 101 mln zł. Kwoty na remonty i modernizacje są daleko niewystarczające, toteż w miarę możliwości uzupełnia się je z centralnego funduszu inwestycji socjalnych. Saldo środków przeznaczonych na remonty z roku na rok zmniejsza się.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#MirosławaWąsowicz">Decyzje władz terenowych o likwidacji ośrodków wczasowych, zwłaszcza w województwach nadmorskich są coraz częstsze. Żąda się niejednokrotnie dokonywania kosztownych inwestycji komunalnych, których resort nie jest w stanie podjąć, a mógłby jedynie w nich partycypować, proporcjonalnie do swego stanu posiadania.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#MirosławaWąsowicz">Do roku 1980 przewiduje się budowę 3 nowych ośrodków wypoczynkowych oraz rozbudowę i modernizację 5 ośrodków.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#MirosławaWąsowicz">Na przestrzeni ostatnich lat zwiększają się koszty wynajmu kwater, rośnie również odpłatność za skierowania, co odbija się w konsekwencji na budżetach poszczególnych rodzin.</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#MirosławaWąsowicz">Koszty utrzymania sanatoriów poważnie obciążają resort przemysłu lekkiego. W tej chwili nie ma możliwości zwiększenia nakładów na budowę ośrodków sanatoryjnych. Dąży się zatem do wiązania wypoczynku wczasowego z leczeniem rehabilitacyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#DobromiłaKulińska">Problematyka dyskutowana na dzisiejszym posiedzeniu ma istotne znaczenie z punktu widzenia potrzeb załóg przemysłu lekkiego. Problem rozwoju bazy wczasowej i sanatoryjnej w przemyśle lekkim niejednokrotnie przewijał się już na posiedzeniach naszej Komisji. Niepokojącym jest to, że wiele trudności, których usunięcia posłowie się domagali w poprzednich dyskusjach, istnieje nadal, a na niektórych odcinkach - nawet pogłębia się. Doceniamy dotychczasowe osiągnięcia i starania zarówno resortu przemysłu lekkiego, jak i Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego w zakresie rozbudowy i modernizacji bazy wczasowo-sanatoryjnej. Z drugiej jednak strony, niepokoi nas fakt, że potrzeby w tym zakresie stale rosną, i że w ostatnich latach zarysowuje się tendencja do zmniejszania się liczby pracowników korzystających ze skierowań na wczasy i do sanatoriów przemysłu lekkiego; w roku ubiegłym liczba ta zmniejszyła się blisko o 12%. Sytuacja jest tym bardziej niepokojąca, że w większości zakładów odpisy na fundusz socjalny nie zwiększą się, co spowoduje dalsze pogłębianie się trudności.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#DobromiłaKulińska">W tych warunkach niezbędne jest podjęcie wszelkich możliwych działań, które przyczynią się, jeżeli nie do zwiększenia, to przynajmniej do bardziej racjonalnego wykorzystania i eksploatacji istniejących ośrodków wczasowych i sanatoryjnych w przemyśle lekkim. Lepszemu wykorzystaniu tej bazy służyć powinna także właściwa polityka urlopowa.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#DobromiłaKulińska">Działalność leczniczo-sanatoryjną rozwijać należy również w ośrodkach wypoczynkowych, w których jest baza lecznicza innych resortów, poprzez udzielanie skierowań na zabiegi m.in. w ośrodkach usługowych Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej. Dążyć należy do tego, ażeby planowane w resorcie inwestycje sanatoryjne w Ciechocinku, Szczawnicy i Piwnicznej zostały ukończone do końca 1980 r.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#DobromiłaKulińska">W dyskusji słusznie zwracano uwagę, iż zbyt rażące są różnice w standardzie technicznym i wyposażeniu ośrodków wczasowych i sanatoryjnych w przemyśle lekkim i w innych przemysłach.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#DobromiłaKulińska">Opinia resortu i posłów była zgodna co do konieczności zmiany niektórych przepisów, m.in. zwiększenia limitów na inwestycje pozalimitowe i remonty. Dobrze, że Centralna Rada Związków Zawodowych podejmuje starania w tym kierunku, chociaż ich rezultaty nie są na razie odczuwalne.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#DobromiłaKulińska">Komisja postanowiła opracować opinie i dezyderaty w oparciu o przebieg obrad.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#DobromiłaKulińska">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła i przyjęła odpowiedzi na dezyderaty w sprawie rozwoju przemysłu lniarskiego, zagospodarowania maszyn i urządzeń pochodzących z importu, ochrony bydła przed szkodnikami niszczącymi skórę, usprawnienia uboju bydła i trzody chlewnej oraz zdejmowania i skupu skór. Poszczególne odpowiedzi przedstawił i skomentował poseł Edward Głodowski (ZSL):</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#DobromiłaKulińska">Komisja rozpatrzyła i przyjęła odpowiedzi na dezyderaty w sprawie zmiany przepisów w zakresie uznawania reklamacji, zwiększenia produkcji i dostaw środków chemicznych dla przemysłu lekkiego oraz na opinie w sprawie zaopatrzenia rynku w wyroby przemysłu lekkiego, dostaw dla handlu wyrobów przemysłu lekkiego. Te odpowiedzi przedstawiła i skomentowała poseł Stefania Pachnowska (SD).</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>