text_structure.xml
29.4 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 1 kwietnia 1977 r. Komisje: Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług oraz Przemysłu Lekkiego, obradujące na wspólnym posiedzeniu pod kolejnym przewodnictwem posłów: Bolesława Koperskiego (PZPR) i. Zbigniewa Rudnickiego (SD), rozpatrzyły problem zaopatrzenia rynku w wyroby przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług z wiceministrami: Albinem Kostrzewskim i Markiem Wieczorkiem, Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Wiesławem Szymczakiem, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Najwyższej Izby Kontroli oraz Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy, CZSS „Społem” i CZSR „Samopomoc Chłopska”.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Podstawą dyskusji był referat wspólnej podkomisji powołanej przez obie komisje, który przedstawiła poseł Stanisława Świderską (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Podkomisja wizytowała zakłady odzieżowe, dziewiarskie i obuwnicze oraz domy towarowe i sklepy patronackie w Warszawie, Łodzi, Poznaniu i Gnieźnie oraz zapoznała się z wyrobami, prezentowanymi na giełdzie towarowej „Wiosna 77”.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">W latach 1971-75 nastąpiła w przemyśle lekkim intensywna odnowa potencjału wytwórczego; zbudowano 70 nowych zakładów i zmodernizowano 130, wyposażając je w nowoczesne maszyny i urządzenia. Pozwoliło to podwoić dostawy na rynek wewnętrzny, zwiększyć eksport oraz znacznie unowocześnić produkcję. Mimo to przemysł lekki nie nadąża za szybko rosnącą siłą nabywczą społeczeństwa, „jego wyroby pod względem asortymentu, wzornictwa i jakości nie zawsze odpowiadają zapotrzebowaniu.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Do obiektywnych przyczyn rozbieżności między popytem a podażą wyrobów przemysłu lekkiego zaliczyć należy przede wszystkim nierytmiczne dostawy i niewłaściwą jakość surowców i chemikaliów z krajowego przemysłu chemicznego. Niska jakość np. przędzy bistorowej, czy elastilowej wpływa nie tylko na pogorszenie jakości wyrobów, lecz utrudnia lub uniemożliwia także produkcję określonych asortymentów. Dlatego niezbędna jest zdecydowana poprawa jakości i terminowości dostaw dla przemysłu lekkiego krajowych surowców i produktów chemicznych.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">W związku z niedoborem na rynku tkanin bawełnianych i wełnianych, niezbędne jest przyśpieszenie modernizacji zakładów przemysłu bawełnianego oraz egzekwowanie terminowej realizacji inwestycji w tym przemyśle.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">W przemyśle lekkim istnieją rezerwy, których uruchomienie pozwoliłoby zwiększyć produkcję i podnieść jakość. Istotną rezerwą jest szybsze reagowanie na zmienne potrzeby rynku, zaprzestanie wytwarzania „na magazyn”, przyspieszenie informacji o potrzebach rynku, dostarczanych przez handel i skrócenie cyklu wprowadzania nowych wyrobów do seryjnej produkcji. Próby skrócenia drogi wzoru do towaru zapoczątkowały w swoim czasie z dużym powodzeniem warszawskie Domy Towarowe „Centrum”. Rezerwowały one moce produkcyjne głównie w zakładach spółdzielczych i przemysłu terenowego i dostarczały im gotowe wzory odzieży na parę tygodni przed sezonem. Praktyka ta z trudem toruje sobie drogę w przemyśle kluczowym. Warto by więc rozważyć sprawę przekazania spółdzielczości pracy produkcji najmodniejszych oraz młodzieżowych i krótkoseryjnych wyrobów odzieżowych.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Spółdzielczość pracy dostarcza obecnie prawie 50 proc. gotowej konfekcji i ma większe możliwości niż przemysł kluczowy dokonywania zmian asortymentu i wzornictwa. Wymagałoby to jednak wyposażenia spółdzielczych zakładów w nowoczesne maszyny i urządzenia oraz zapewnienia im dostaw właściwych surowców i tkanin.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Przyśpieszać cykl produkcji i lepiej przystosowywać ją do potrzeb rynku można także w kluczowym przemyśle odzieżowym. Konieczne jest jednak, by producenci tkanin mieli stale powiązania z określonymi zakładami konfekcyjnymi i wytwarzali tkaniny o takim wzornictwie i kolorystyce, jakie są tym zakładom potrzebne. Podobnie ma się sprawa z produkcją podszewek, wszelkiego rodzaju dodatków oraz wyrobów przemysłu dziewiarskiego. Usprawnienie międzyzakładowej i międzybranżowej kooperacji stanowi bowiem istotną rezerwę poprawy zaopatrzenia rynku w wyroby przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Jednym z czynników powodującym okresowe niedobory na rynku jest nierytmiczna produkcja poszczególnych wyrobów przemysłu lekkiego, a w ślad za tym nierytmiczne dostawy do handlu. Wśród przedsięwzięć podejmowanych dla przeciwdziałania temu należałoby uwzględnić postulat wysuwany od lat przez sejmową Komisję Przemysłu Lekkiego, w sprawie tworzenia w poszczególnych branżach rezerw podstawowych surowców i półproduktów oraz barwników i środków pomocniczych, niezbędnych do wytwarzania wyrobów powtarzalnych.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Jakość wyrobów przemysłu lekkiego pozostawia wciąż wiele do życzenia. Według danych MHWiU wartość konfekcji reklamowanej przez handel wzrosła w 1976 r. o 26 proc. w stosunku do 1975 r.~ ~wyrobów dziewiarskich - o 23 proc., wyrobów pończoszniczych - o 13 proc., a obuwia o 10 proc. Również ilość reklamacji składanych przez indywidualnych nabywców do terenowych przedsiębiorstw handlu wewnętrznego znacznie zwiększyła się. Powodem złej jakości wielu wyrobów przemysłu lekkiego jest nie tylko niewłaściwa jakość surowców, półfabrykatów, barwników czy klejów, lecz także błędy konstrukcji i montażu, wyrobów oraz niedbalstwo w wykonywaniu poszczególnych operacji produkcyjnych. Złej jakości możną i trzeba przeciwdziałać, usprawniając kontrolę wewnętrzna w przemyśle. Pamiętać jednak należy, że o jakości decyduje przede wszystkim dobra praca na wszystkich stanowiskach roboczych. Należy więc uczyć dobrej roboty, dbać o odpowiednie przygotowanie zawodowe, załóg oraz pomagać tym przedsiębiorstwom, których produkcja ma niższy poziom od przeciętnego w danej branży. Również placówki zaplecza naukowo-badawczego powinny pilotować zakłady, stosujące nową technikę i technologię wytwarzania do czasu, aż ich produkcja nie osiągnie właściwej jakości.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">O lepszym zaopatrzeniu rynku w znacznym stopniu decyduje również wzornictwo. Pogoń za wprowadzaniem coraz większej liczby „nowości”, co najłatwiej można osiągnąć przez zmianę wzorów, opracowywanych przez liczne zakładowe komórki, doprowadziła do tego, że pojawiło się na rynku wiele towarów w złym guście, przeładowanych ozdobami i źle skomponowanych kolorystycznie. A jednocześnie umknęła z pola widzenia troska o wypracowanie dobrego standardu, zwłaszcza podstawowych ubiorów damskich. Modele awangardowe czy toalety na wielkie okazje są oczywiście potrzebne. W produkcji przemysłowej jednak muszą być zachowane właściwe proporcje między potrzebami przeważającej masy nabywców i tych, którzy chcą ubierać się zgodnie z wymogami najnowszej mody.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Przemysł lekki nie potrafi się dotychczas uporać z problemem tzw. rozmiar wzrostów. Produkuje się u nas odzież w 46 rozmiarach i mimo tego nabywcy mają trudności z doborem odzieży do swojej figury, Tymczasem za granicą stosuje się tylko 6-7 wymiarów konfekcji i każdy znajduje to, co mu jest potrzebne. Tajemnica tkwi w prawidłowym kroju i odpowiednich proporcjach. Nasze zakłady konfekcyjne, które od lat szyją dla zagranicznych odbiorców ubiory wg zagranicznej numeracji znają zasady kroju tej odzieży i nic nie stoi chyba na przeszkodzie, by je powszechnie stosować.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Realizacja zadań eksportowych jest ze wszech miar korzystna, gdyż stanowi doskonałą lekcję nowoczesnej technologii wytwarzania i modnego wzornictwa wyrobów przemysłu lekkiego, co wpływa korzystnie na poziom produkcji przeznaczonej na rynek wewnętrzny.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Korzyści te mogłyby być jednak większe, gdyby przemysł śmielej wydłużał atrakcyjne serie wyrobów eksportowych przeznaczając je na rynek wewnętrzny, a także gdyby zjednoczenia bardziej dbały o upowszechnienie w całej branży innowacji technologicznych czy usprawnień organizacji produkcji, które wprowadzają u siebie przodujące zakłady eksportowe.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Stan zaopatrzenia rynku w wyroby przemysłu lekkiego jest w znacznym stopniu zależny od prawidłowego funkcjonowania handlu. Ogólną bolączką naszego handlu tymi wyrobami jest niewystarczająca sieć sklepów i za mała powierzchnia sprzedaży oraz brak dostatecznej bazy magazynowej. Trudną sytuację w magazynach pogarsza jeszcze ich przeładowanie niechodliwymi towarami. Wydaje się celowe, by handel dokonywał przeceny niemodnych artykułów, bezpośrednio po sezonie. Obliczono bowiem, że przetrzymywanie tych towarów w magazynach do następnego sezonu jest bardzo kosztowne.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Handel powinien również zwiększyć troskę o kulturę obsługi klientów, zapewnić im pełną informację o sprzedawanych towarach, której dostarczać powinien przemysł.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Współpraca handlu wewnętrznego z przemysłem lekkim musi być szczególnie bliska w obecnej sytuacji rosnącego wciąż popytu na artykuły przemysłowe i wymagań jakościowych ze strony nabywców. Wielkie organizacje handlowe powinny nadal rezerwować moce produkcyjne w przemyśle i wdrażać do produkcji własne wzornictwo, zwiększać zakres powiązań patronackich, zawierać porozumienia z wiodącymi zjednoczeniami lub też inicjować produkcję własnych kolekcji towarowych. Duże znaczenie może też mieć uczestnictwo przedstawicieli handlu w pracach komisji oceny wzorów w przemyśle, wspólna z przemysłem weryfikacja wzorów przed giełdami oraz spotkania pogiełdowe, dla uzgodnienia ewentualnej dodatkowej produkcji określonych wyrobów. Aby jednak wszystkie te formy współdziałania przemysłu i handlu dawały oczekiwane rezultaty, potrzebna jest rzetelna wiedza handlu o prawdziwych potrzebach rynku, oparta o prawidłowy system analizy popytu.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Z ust wielu przedstawicieli handlu słyszy się ostatnio opinię, że przemysł powinien dostarczać modnych i nowoczesnych towarów bez względu na ich cenę. Ten punkt widzenia jest zbieżny z dążeniem przemysłu do produkowania drogich wyrobów, gdyż zakłady rozliczane są wg wartości sprzedanej produkcji. Ani producentowi tkanin, ani producentowi odzieży nie opłaca się więc wytwarzanie tanich wyrobów. Jest to jednak niesłuszne ze społecznego punktu widzenia.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Wspólną troską przemysłu i handlu powinno być maksymalne wykorzystanie istniejących mocy produkcyjnych do jak najlepszego zaspokojenia potrzeb rynku.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Modernizacja zakładów przemysłu lekkiego przyniosła wyraźną poprawę poziomu produkcji i warunków bhp. Takie spostrzeżenia nasuwają się wszystkim, którzy odwiedzają dziś fabryki znane im sprzed lat, a także zapoznają się z nowymi zakładami. Nie oznacza to jednak, że dotychczasowe osiągnięcia uznać można za zadowalające. Występują bowiem różnice w poziomie bhp poszczególnych fabryk tych samych branż. I tak np. w zakładach przemysłu obuwniczego w Mińsku hale produkcyjne są wyciszone, a załoga podobnych zakładów w Gnieźnie pracuje w hałasie. Niepokoi niezadowalający poziomi fachowy części załóg pracujących na nowoczesnych maszynach, co wpływa na obniżenie jakości produkcji. Ponadto - co warto podkreślić - niekorzystnie odbija się na świadomości pracowników fakt, że na eksport produkuje się wyroby o wyższym standardzie niż na rynek wewnętrzny. W wielu wypadkach budzi zastrzeżenia zachowanie się przedstawicieli eksporterów, którzy nadzorują w fabrykach produkcję wykonywaną na ich zlecenie.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Stale narzekamy na niską kulturę sprzedaży w naszym handlu. Sieć sklepów jest niedostateczna, przeważają w niej placówki małe i nieodpowiednio wyposażone. Ale nowe, duże obiekty - domy towarowe i pawilony borykają się z trudnościami w magazynowaniu towarów. Z tego stanu trzeba wyciągnąć wnioski dla projektowania tych obiektów. Chodzi o to, aby wreszcie stworzyć warunki do właściwej gospodarki towarami na zapleczu i ekspozycji w salach sprzedażowych.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Wizytacje poselskie na giełdach towarowych w Poznaniu potwierdzają, że w dalszym ciągu niektórzy producenci traktują giełdy jako wystawę, bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, że przedstawiają wyroby w seriach po 3–4 tys. sztuk, co nie wystarcza nawet dla kilku sklepów w dużym mieście. Stale aktualny jest problem wyprzedaży i przeceny artykułów przestarzałych i nie cieszących się popytem. Warto się zastanowić nad organizacją systematycznej, powszechnej wyprzedaży tych towarów po zbonifikowanych cenach.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#DanutaBartosz">Duża liczba reklamacji na obuwie jest plagą handlu tej branży. Najskuteczniej, można temu przeciwdziałać poprzez poprawę jakości produkcji. Ale weryfikacji wymaga też dotychczasowy system uprawnień do reklamacji. Nie można stosować takich samych zasad przy zastrzeżeniach dotyczących obuwia w cenie kilkuset złotych, jak do trampek, pantofli domowych itp.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#KazimieraGrzegorczyk">Niewłaściwe warunki transportu odzieży, magazynowania jej na zapleczach handlowych, a także w sklepach powodują, że do klienta dociera często konfekcja wymięta i poplamiona, Wynikają z tego straty, nie mówiąc już o niezadowoleniu nabywców. Ponieważ w komisjach sejmowych ciągle powraca temat nieodpowiedniej jakości obuwia, a wśród zastrzeżeń wysuwa się m. in. złą jakość kleju, należałoby skutecznie rozwiązać ten problem.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#BarbaraSurma">Metki handlowe dołączane do odzieży i wyrobów dziewiarskich nie zawierają informacji niezbędnych dla klientów.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#BarbaraSurma">Przemysł odzieżowy nie może uporać się z trudnościami w zakresie dodatków do konfekcji z tego impasu trzeba wreszcie znaleźć wyjście. Mowa tu o guzikach, sprzączkach, wieszakach itp., które podnoszą standard wyrobów.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#BarbaraSurma">W zakresie spraw dotyczących sprzedaży artykułów przemysłu lekkiego podkreślić należy, że w niektórych miastach odczuwa się dotkliwy brak dużych placówek handlowych. Tak jest np. w Poznaniu, gdzie jedyny, stosunkowo niewielki dom towarowy nie jest w stanie zapewnić należytej obsługi ludności.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#ZenonKomender">Do wypowiedzi na temat niewłaściwych warunków transportu gotowej odzieży, niewłaściwego jej przechowywania i eksponowania w handlu dodać należy jeszcze kilka uwag. Warto mianowicie powiedzieć, że złe oświetlenie większości sklepów z konfekcją utrudnia klientom orientację co do kolorów wyrobów, a przymierzalnie - zbyt ciasne i prymitywne nie zachęcają do kupna towaru. Nadal wielkim problemem jest zlecenie nawet najdrobniejszych poprawek gotowych ubiorów.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#ZenonKomender">Od lat występuje brak guzików, sprzączek, okuć kaletniczych i dziesiątek innych drobnych wyrobów, które podnoszą jakość konfekcji. Można by temu przeciwdziałać rozwijając produkcję drobnych artykułów w rzemiośle i spółdzielczości. Będą to jednak dla producentów artykuły zaopatrzeniowe, a nie rynkowe, których produkcja jest preferowana. Wydaje się, że sztuczny podział na artykuły rynkowe i zaopatrzeniowe wymaga weryfikacji. Kolejnym źródłem zwiększenia dostaw dodatków mogłoby być chałupnictwo, z tym jednak, że zorganizować należy dla tych wytwórców zaopatrzenie materiałowe i dostarczyć im właściwe oprzyrządowanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#LidiaWołowiec">Resort przemysłu lekkiego powinien skuteczniej oddziaływać na profil kształcenia studentów w wyższych szkołach plastycznych. Dotyczy to zwłaszcza Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Jej studenci powinni zapoznawać się z nowoczesnymi technologiami w przemyśle lekkim, aby mogli później właściwie projektować wyroby.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#BronisławCieniewski">Komisje Przemysłu Lekkiego i Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług obradowały wspólnie przed czterema laty nad tematyką zaopatrzenia rynku w wyroby przemysłu Lekkiego. Od tego czasu nastąpił w tej dziedzinie wielki postęp, co znajduje wyraz w wyposażeniu w maszyny i w poprawie warunków bhp. Ogólna produkcja przemysłu lekkiego została też znacznie zwiększona. Resort boryka się jednak nadal z różnymi trudnościami, których w ciągu 4 lat nie udało się przezwyciężyć. I tak np. niewielkie są zmiany we współpracy z przemysłem chemicznym - dostawcą włókien syntetycznych, barwników i innych chemikaliów. Zwiększenie dostaw i poprawa jakości produktów chemicznych radykalnie wpłynęłaby na poprawę wyrobów wielu branż przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#BronisławCieniewski">Obecny plan 5-letni przeniesie modernizację i rozwój przemysłów włókienniczych - bawełnianego i wełnianego. Jest to kierunek bardzo słuszny ponieważ potrzeby w tych dziedzinach są ogromne i zaspokojenie ich pilnie pożądane. Chodzi zwłaszcza o rozwój produkcji i poprawę jakości tkanin.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#BronisławCieniewski">Wielu posłów poruszało w swych wystąpieniach niezadowalające warunki sprzedaży w handlu miejskim; ten problem szczególnie jaskrawo rysuje się w handlu wiejskim. Dlatego też obok rozbudowy sieci sklepów powinno się w strefie wiejskiej organizować większą liczbę kiermaszy, jarmarków itp., które ułatwiają zakupy.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#BernardKus">Wydaje się, że sprzedaż męskich garniturów, okryć itp. konfekcji w małych sklepach wiejskich jest nieracjonalna. Nie można bowiem w tak małych punktach zgromadzić nawet podstawowego wyboru, a to co jest, w ciasnocie sprzedają się trudno. Bardzo przykre są dla ludności wiejskiej występujące od kilku miesięcy poważne braki ciepłej bielizny dla dorosłych i dla dzieci. Rolnicy nie mogą się zaopatrzyć w ubrania robocze, odzież nieprzemakalną, odpowiednie do pracy buty itp. Mają też kłopoty z zakupami garniturów mężczyźni wysocy i tędzy.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#CzesławWilczyński">Ponieważ bawełna jest surowcem importowanym i deficytowym na naszym rynku, należy dążyć do racjonalnego jej przerobu w przemyśle. Bawełną powinna służyć przede wszystkim na bieliznę osobistą i wyroby dla małych dzieci. Niedopuszczalne jest stosowanie jej tam, gdzie z powodzeniem wykorzystać można inne włókna - chemiczne, jak np. w produkcji zasłon, tkanin technicznych itp.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#StefaniaPachnowska">Narzekamy na brak bielizny bawełnianej, a równocześnie posiadane wyroby użytkujemy krótko, ponieważ są one niskiej jakości, wyciągają się, zniekształcają i prują.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#StefaniaPachnowska">Ponieważ mamy na rynku za mało włóczki i to nie tylko wełnianej, ale również mieszanek zawierających niewielki udział wełny, warto się zastanowić nad szerszym wykorzystaniem szmat do przetwarzania na włóczkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#StanisławaKirach">Produkuje się w ostatnich latach znacznie więcej niż dawniej ubiorów dla dzieci. Wyroby te są jednak często wytwarzane z surowców nieodpowiednich dla dzieci: bistoru, stylonu i innych Syntetyków.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#StanisławaKirach">Występują zbyt duże różnice w poziomie produkcji między najlepszymi zakładami przemysłu lekkiego i tymi, które z różnych powodów nie osiągnęły jeszcze właściwego standardu produkcji. Te słabe zakłady marnują niestety wartościowe surowce wełnę, skórę itp., co powoduje poważne straty i niezadowolenie społeczne. Trzeba bardziej skutecznie przeciwdziałać temu zjawisku. W podciąganiu poziomu słabszych producentów mogłaby spełnić pożyteczną rolę organizacja międzyzakładowego szkolenia i wymiana doświadczeń.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#StanisławaKirach">Wiele kłopotów w zaopatrzeniu województw powodują opóźnienia terminów dostaw wyrobów przemysłu lekkiego. Np. handel woj. bialsko-podlaskiego jeszcze w ostatnich dniach marca br. nie otrzymał od dostawców wszystkich artykułów przewidzianych na I kwartał br. Trzeba się liczyć z tym, że część towarów sezonowych, które nadejdą z opóźnieniem będzie magazynowane przez wiele miesięcy tracąc przy tym na wartości.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#AlicjaWawrzeńczyk">Nowe i towary docierają na rynek wiejski z dużym opóźnieniem, a podstawową masę artykułów stanowią wyroby raczej przestarzałe. Ponadto na rynku wiejskim odczuwa się dotkliwe braki najpotrzebniejszych wyrobów takich jak ciepła bielizna, flanelowe koszule, robocze spodnie i wygodne buty. W odzież roboczą rolnicy zaopatrują się przeważnie na bazarach w pobliskich miastach, gdzie oferuje się tego typu wyroby przydzielone przez zakłady pracownikom przemysłu.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#CzesławSłowek">Wizytacje poselskie na giełdach w Poznaniu były dobrą okazją do zapoznania się z przeglądem produkcji rynkowej. Niepokojące jest jednak to, że zawierano jedynie wstępne porozumienia o dostawach, a nie konkretne umowy. Czy to nie zakłóci terminarza dostaw? Z ostatnich wypowiedzi kierownictwa resortu handlu wewnętrznego i usług na forum Komisji sejmowej wynikało, że resort przystępuje do bardziej skrupulatnego i kategorycznego egzekwowania właściwej jakości produkcji rynkowej. Jak przedstawia się realizacja tej koncepcji?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#ReginaGłąb">Jednym z dotkliwych niedostatków zaopatrzenia naszego rynku jest brak bielizny przeciwreumatyczne j i elastycznych pończoch zdrowotnych. Czy można liczyć na poprawę w tej dziedzinie?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#MieczysławMarynowicz">Niewłaściwa jakość skór na wierzchy do obuwia i klejów - to dwa zasadnicze powody reklamacji. Ze względu na ekonomiczne i społeczne skutki wadliwej produkcji obuwia należy jak najszybciej doprowadzić do usunięcia tych przyczyn.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#MieczysławMarynowicz">Dodatkowych informacji i wyjaśnień udzielili posłom wiceministrowie handlu wewnętrznego i usług oraz przemysłu lekkiego - Albin Kostrzewski i Wiesław Szymczak.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#BolesławKoperski">W referacie i dyskusji zgłoszono wiele ważnych wniosków, które powinny znaleźć się w opracowanych przez Prezydia obu Komisji dezyderatach. Należałoby w nich również wskazać na konieczność udzielenia pomocy przez kierownictwo przemysłu lekkiego zakładom produkującym wyroby dziecięce, a także na potrzebę sprawdzenia zapasów towarowych w magazynach handlu. Należałoby również nadać większą rangę bieżącej analizie wyników przecen stosowanych przez handel.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#BolesławKoperski">Przebieg dyskusji potwierdził potrzebę podniesienia rangi kooperantów przemysłu lekkiego przez ustanowienie skutecznego systemu [tekst nieczytelny w pliku PDF].</u>
<u xml:id="u-17.2" who="#BolesławKoperski">... nego systemu premiowania produkcji kooperacyjnej. Słusznie też podnoszono w dyskusji wagę współpracy przemysłu i handlu w dziedzinie szybkiej i szerokiej informacji klientów o wartościach użytkowych tosterów produkowanych z coraz nowszych surowców i materiałów.</u>
<u xml:id="u-17.3" who="#BolesławKoperski">Przewodniczący Komisji Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług - poseł Zbigniew Rudnicki (SD): W trakcie dyskusji wskazano nie tylko na zasadnicze braki w zaopatrzeniu rynku w wyroby przemysłu lekkiego, lecz podkreślono także powszechnie dostrzegalny niezaprzeczalny rozwój tego przemysłu. Zwrócono uwagę na konieczność likwidacji dysproporcji w rezultatach działalności przedsiębiorstw o podobnych profilach i warunkach techniczno-organizacyjnych produkcji.</u>
<u xml:id="u-17.4" who="#BolesławKoperski">W dyskusji koncentrowano uwagę na działalność przemysłu lekkiego, współpracy tego przemysłu z handlem oraz działalności handlu w dziedzinie zaopatrzenia rynku w wyroby odzieżowe, dziewiarskie, skórzane i obuwie. Za węzłowy problem przemysłu lekkiego uznano słusznie rozwój „trafionej” produkcji, wskazując na straty, które powodują wyroby niezgodne z zapotrzebowaniem i gustami nabywców. Dla produkowania zaś tego, co jest potrzebne i poszukiwane na rynku decydujące znaczenie ma uruchamianie wszelkich rezerw doskonalenia jakości, a także szersze niż dotychczas włączanie drobnej wytwórczości do zaspokojenia potrzeb rynku.</u>
<u xml:id="u-17.5" who="#BolesławKoperski">W referacie i dyskusji pozytywnie oceniono współpracę przemysłu i handlu, wskazując jednocześnie na konieczność jak najszybszego rozwinięcia poszerzonych badań rynku. Natomiast w działalności handlu niezbędne jest m. in. podniesienie kwalifikacji pracowników handlowych służb kontraktujących i organizujących dostawy z przemysłu, oraz likwidacja luk we współdziałaniu hurtu i detalu. Pamiętać należy bowiem, że to handel właśnie decyduje o tym, co nadaje się a co nie nadaje do użytku dla szerokich rzesz konsumentów.</u>
<u xml:id="u-17.6" who="#BolesławKoperski">Komisja postanowiła powierzyć prezydiom obu Komisji opracowanie dezyderatów, zawierających wnioski z referatu i dyskusji dotyczącą zaopatrzenia rynku w artykuły przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-17.7" who="#BolesławKoperski">Po wspólnym posiedzeniu obu Komisji odbyły się oddzielne obrady.</u>
<u xml:id="u-17.8" who="#BolesławKoperski">Komisja Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług zapoznała się z odpowiedziami na dezyderaty. Odpowiedzi Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług dotyczyły zachowania właściwego profilu produkcji spółdzielczości inwalidzkiej, poprawy warunków pracy i wydzielenia odpowiedniej bazy rehabilitacyjnej oraz analizy produkcji, którą poprzednio realizowały zakłady państwowego przemysłu terenowego. CZSS „Społem” udzieliło odpowiedzi w sprawie funkcjonowania i rozwoju berów mlecznych. Ministerstwo Komunikacji ustosunkowało się do dezyderatów w sprawie przewozów towarowych, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych mające pod swym nadzorem ochronę przeciwpożarową udzieliło wyjaśnień dotyczących usług kominiarskich i zmian organizacyjnych w ich zakresie, związanych z nowym podziałem administracyjnym kraju.</u>
<u xml:id="u-17.9" who="#BolesławKoperski">Komisja przyjęła odpowiedzi na dezyderaty uznając je za wystarczające i postanowiła śledzić dalszą ich realizację.</u>
<u xml:id="u-17.10" who="#BolesławKoperski">Komisja przemysłu Lekkiego uchwaliła dezyderaty w sprawach zapewnienia krajowej bazy surowców naturalnych dla przemysłu lekkiego przez: [tekst nieczyteleny w pliku PDF] - kompleksowe rozwiązanie problemów zabezpieczenie potrzeb surowcowych przemysłu lniarskiego oraz stworzenie w tym przemyśle odpowiedniej bazy technicznej;</u>
<u xml:id="u-17.11" who="#BolesławKoperski">- zapewnienie rozwoju owczarstwa i wzrostu skupu wełny oraz skór owczych;</u>
<u xml:id="u-17.12" who="#BolesławKoperski">- zmniejszenie ubytków surowcowych, przy zdejmowaniu skór bydlęcych spowodowanych nieprawidłowym ubojem bydła i trzody;</u>
<u xml:id="u-17.13" who="#BolesławKoperski">- ustalenie prawidłowych relacji cen importowanych i krajowych surowców w przemyśle lnierskim i futrzarskim.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>