text_structure.xml
22.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 18 października 1972 r. Komisja Oświaty i Wychowania, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów: Haliny Kiliś (SD) i Jaremy Maciszewskiego (PZPR), rozpatrzyła problemy kształcenia kadr technicznych na poziomie średnim.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Oświaty i Wychowania z ministrem Jerzym Kuberskim i wiceministrem Michałem Godlewskim, dyrektor Zespołu NIK — Tadeusz Sztajnert oraz przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">Podstawą dyskusji były materiały opracowane przez resort oświaty i wychowania pt. „Kształcenie kadr technicznych na poziomie średnim”.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">Uwagi podkomisji szkolnictwa zawodowego przedstawił poseł Władysław Szczepański (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">System kształcenia kadr technicznych w obowiązującym aktualnie modelu był kształtowany w warunkach dużego zapotrzebowania kadrowego dynamicznie rozwijającej się gospodarki narodowej. W tych warunkach koncentrowano się przede wszystkim na pełnym zaspokojeniu potrzeb ilościowych poszczególnych działów gospodarki narodowej, mniej uwagi poświęcano poziomowi przygotowania.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Jak wynika z obserwacji poczynionych w terenie przez posłów, jak i przedłożonych Komisji materiałów oraz licznych publikacji. Obecny model kształcenia średnich kadr technicznych i nomenklatura zawodów budzą szereg zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Wytyczony w uchwale VI Zjazdu PZPR program postępu technicznego we wszystkich dziedzinach życia wymaga przebudowy aktualnego systemu kształcenia zawodowego.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">W roku szkolnym 1971/72 w szkołach zawodowych podlegających resortowi oświaty i wychowania kształciło się 65 proc. ogółu uczniów szkół zawodowych, pozostała część — w szkołach zawodowych podległych kilkunastu resortom. Szacuje się, że ilość absolwentów średnich szkół zawodowych w latach 1971–1975 może przekroczyć zapotrzebowanie; dotyczy to zwłaszcza absolwentów szkół o zbyt wąskiej specjalności.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Rozmieszczenie średnich szkół zawodowych przede wszystkim w miastach o dużym skupieniu zakładów przemysłowych utrudnia udostępnienie tych szkół młodzieży z mniejszych ośrodków z powodu braku internatów. Absolwenci tych szkół nie zaspokajają potrzeb kadrowych małych miast, zwłaszcza w dziale usług i rolnictwa. Potwierdzają to ilustracje przeprowadzone przez posłów w województwach: olsztyńskim, gdańskim i warszawskim, gdzie odczuwa się poważny deficyt średnich kadr zawodowych w przemyśle terenowym, usługach, rolnictwie, handlu i w organach terenowej administracji państwowej.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Wiele nieprawidłowości występuje — według sygnałów Najwyższej Izby Kontroli — w prawidłowej realizacji programów nauczania. Głównymi przyczynami tego stanu rzeczy są: niedostatki bazy lokalowe oraz słabe wyposażenie w pomoce dydaktyczne i środki audiowizualne.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Niezadowalająca jest nadal sytuacja w zakresie zaopatrzenia średnich szkół zawodowych w podręczniki szkolne oraz w lekturę pomocniczą; problem ten był szczegółowo rozważany na ostatnim posiedzeniu Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Kuratoria nie mają pełnego rozeznania zapotrzebowania na kadrę wykwalifikowaną; nie rzadko pod naciskiem władz lokalnych organizują one szkolenie w specjalnościach, których zdobycie nie gwarantuje znalezienia pracy. Powoduje to podejmowanie przez absolwentów szkół średnich pracy w innym niż wyuczony zawodzie.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Poczynione, na terenie m.st. Warszawy i woj. warszawskiego, próby przejścia na planowanie kształcenia średniej kadry technicznej w oparciu o bilanse podregionów dają dobre rezultaty i powinny być upowszechnione.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Niepokojącym zjawiskiem są sygnalizowane przez resort oświaty i wychowania trudności w dziedzinie zapewnienia zatrudnienia dziewczętom w różnych specjalnościach. Podstawową przyczyną tego stanu rzeczy jest nadal pokutująca niechęć zakładów pracy do zatrudnienia kobiet, nawet w zawodach deficytowych.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">O ile poziom przygotowania nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących i pomocniczych w technikach i liceach zawodowych jest zadowalający, to tylko 58 proc. nauczycieli przedmiotów zawodowych posiada pełne wykształcenie wyższe ze stopniem magistra, a 20 proc. — przygotowanie pedagogiczne. Jest to również jedna z wielu przyczyn niepowodzeń w pracy średnich szkół zawodowych, jak i trudności w realizacji ambitnego programu modernizacji i unowocześnienia kształcenia technicznego.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Drugim niemniej istotnym zagadnieniem jest niedostateczne przygotowanie nauczycieli zawodu. W szkołach resortu oświaty ponad 24 proc. tych nauczycieli nie ma niezbędnych kwalifikacji zawodowych i pedagogicznych. Jeszcze gorzej przedstawia się sytuacja w szkołach resortowych, gdzie ponadto obserwuje się dużą fluktuację kadry instruktorów zawodu.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">W szkołach zawodowych 45 proc. kadry nauczającej pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Wprawdzie pożyteczne jest zatrudnianie dochodzących z przemysłu nauczycieli, ale pod warunkiem, że będą to przodujący inżynierowie, typowani przez zakład pracy, a nie przypadkowi, jak ich nazywają „doskakiwacze”.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Konieczne jest opracowanie programu kształcenia i doskonalenia nauczycieli przedmiotów zawodowych, opartego o bazę naukowo-dydaktyczną wyższych uczelni bądź instytutów. System doskonalenia tych kadr oparty głównie na samokształceniu w ramach rad pedagogicznych oraz istniejący system informacji naukowo-technicznej, nie dają gwarancji poprawy sytuacji kadrowej.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Zastrzeżenia budzą programy nauczania fizyki, które w technikach kończy się na klasie trzeciej, a obowiązujący program tego przedmiotu odbiega znacznie od programu szkoły średniej. Jest to niezrozumiałe w warunkach szybkiego postępu technicznego. Niesłuszne jest również ograniczenie nauczania języków obcych tylko do języka rosyjskiego.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#Sprawozdawca">Wydają się słuszne propozycje resortu oświaty i wychowania, które do chwili wprowadzenia nowego modelu szkolenia zawodowego, opartego na raporcie Komitetu Ekspertów — zmierzają do:</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#Sprawozdawca">— usprawnienia funkcjonowania szkół zawodowych oraz dostosowania struktury kształcenia do potrzeb życia gospodarczego;</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#Sprawozdawca">— tworzenia większych jednostek szkolnych, zapewniających bardziej wydajną i lepszą pracę dydaktyczno-wychowawczą;</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#Sprawozdawca">— ściślejszego powiązania kształcenia zawodowego z działalnością gospodarczą przez szersze włączanie uczniów w końcowym etapie kształcenia do pracy produkcyjnej;</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#Sprawozdawca">— doskonalenia programów nauczania i uwzględniania w nich zmian techniczno-technologicznych na tle ogólnego postępu technicznego w kraju;</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#Sprawozdawca">— rozszerzenia kształcenia młodzieży na poziomie średnim w liceach zawodowych oraz pełniejszego zaspokojenia zapotrzebowania na kwalifikowanych robotników.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#MichałGodlewski">Uwagi podkomisji zbieżne są z kierunkami działania resortu.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#MichałGodlewski">Istotnie w pierwszej kolejności zwrócić trzeba uwagę na pogłębienie koordynacji szkolenia zawodowego z zapotrzebowaniem na poszczególne zawody w gospodarce narodowej. Trzeba zdawać sobie sprawę, że tylko poprzez doskonalenie metodyki planowania perspektywicznego nie osiągniemy poprawy w tym zakresie. To, co niekiedy nazywamy nadprodukcją w niektórych zawodach jest niejednokrotnie problemem dyskusyjnym. Taka „nadprodukcja” fachowców w niektórych dziedzinach otwierała niejednokrotnie perspektywy rozwodu określonych branż czy przemysłów.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#MichałGodlewski">Wspomniany w referacie podkomisji nadmiar absolwentów średnich szkół technicznych powinien być wchłonięty przez terenowo przedsiębiorstwa spółdzielczo, przez przemysł terenowy, gdzie występuje obecnie poważny deficyt kadr ze średnim wykształceniem technicznym.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#MichałGodlewski">Niezbędne jest uelastycznienie systemu szkolenia zawodowego i do w dwóch kierunkach: zawężania i rozszerzania specjalizacji.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#MichałGodlewski">Dążyć należy do takiego ułożenia programu szkolenia zawodowego, ażeby pierwsze 3–3,5 roku poświęcać przygotowaniu ogólnozawodowemu, a ostatni okres nauki — specjalizacji. Taki układ programu szkolenia pozwoliłby na lepsze dostosowanie profilu szkolenia zawodowego do potrzeb gospodarki narodowej.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#MichałGodlewski">Odrębnym, dotychczas niedostatecznie rozwiązanym problemem, jest kształcenie i dokształcanie zawodowe pracujących. Nieustanne kształcenie zawodowe stało się koniecznością. Powołano w resorcie oświaty i wychowania departament, którego podstawowym zadaniem jest wypracowanie jednolitego systemu kształcenia, dokształcania i modernizacji kadr.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#MichałGodlewski">Obecnie szkolnictwo zawodowe dla pracujących organizowane jest „na komornem” w szkołach dziennych dla młodzieży i to nie tylko w sensie lokalowym. Dotyczy to również kadry nauczającej, która nie zawsze legitymuje się najwyższymi kwalifikacjami. W raporcie Komitetu Ekspertów o stanie oświaty w Polsce problemom szkolnictwa dla dorosłych poświęca się wiele uwagi i wysuwa wnioski co do przygotowania kadr nauczycielskich, programów nauczania i podręczników dla potrzeb szkolenia dorosłych.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#MichałGodlewski">Trzeba podkreślić, że z dużą pomocą w zakresie przygotowania kadr nauczycielskich przychodzi resort nauki, szkolnictwa wyższego i techniki poprzez uruchomienie specjalnych zakładów kształcenia pedagogicznego na wyższych uczelniach technicznych, ekonomicznych i rolniczych. Kształcenie to odbywa się w formie rocznych studiów podyplomowych. Dobry początek w tym zakresie dały wyższe uczelnie warszawskie, które przy Politechnice Warszewskiej, SGPiS i SGGW uruchomiły już odpowiednie zakłady i instytuty.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#MichałGodlewski">Słusznie w uwagach podkomisji podkreśla się konieczność sprasowania nowej nomenklatury zawodów dostępnych dla kobiet. Jest to problem nie tylko szkolenia, ale również podjęcia radykalnych kroków zmierzających do rozszerzenia możliwości zatrudniała kobiet. Okazuje się, że w niektórych zawodach wymagających niesłychanej precyzji, dokładności i higieny jak np. w elektronice praca kobiet jest nie do zastąpienia. Duże możliwości zatrudnienia otwierają się dla kobiet w biurach projektowych oraz w zapleczu naukowo-konstrukcyjnym wszystkich działów gospodarki narodowej.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#EwelinaSzyszko">Konieczne jest zapewnienie lepszego przygotowania pedagogicznego nauczycieli średnich szkół technicznych. Ulepszenia wymaga system koordynacji nauczania w średnich szkołach zawodowych podległych resortowi oświaty i innymi resortom. Występują nadal między tymi szkołami nie tylko różnice w programach nauczania, lecz również w warunkach materialnych uczniów i szkół, w zaopatrzeniu w pomoce naukowe. Występują nieprawidłowości rozmieszczeniu szkół o podobnym profilu nauczania. Nauczyciele postulują umożliwienie im większej swobody przy wykładaniu przedmiotów technicznych; umożliwi to - ich zdaniem - przekazywanie uczniom nowinek technicznych. Ogólny problem, jaki rysuje się w szkolnictwie zawodowym, to niedostateczne nasycenie programu przedmiotami ogólnymi.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#JaninaKocemba">Trosce o należyte przygotowanie nauczycieli szkół zawodowych towarzyszyć muszą wysiłki służące dokształcaniu nauczycieli pracujących w tym szkolnictwie. Organizowane przez kuratoria kursy nie spełniają należycie tego zadania, ich program jest przestarzały. Słuchacze tych kursów nie uczestniczą w hospitacjach, nie otrzymują wskazówek, jak przygotować młodzież do adaptacji w zakładzie pracy po skończeniu nauki.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#JaninaKocemba">Program średnich szkół zawodowych jest zbyt ubogi w zakresie nauczania fizyki i języków obcych. Ogranicza to możliwości absolwentów tych szkół do uzyskania miejsca na wyższych uczelniach.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#MariaGilewska">Niewłaściwie rozmieszczona jest sieć średnich szkół zawodowych; ilość szkolonych nie odpowiada zapotrzebowaniu gospodarki w przekroju terytorialnym i ogólnokrajowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#WładysławSzczepański">Podstawowe znaczenie ma zbilansowanie ilości miejsc pracy i absolwentów średnich szkół zawodowych. Trzeba jednak widzieć tendencję do zatrudniania przez zakłady pracy przyuczonych do zawodu, a nie absolwentów średnich szkół zawodowych. Należałoby zobowiązać kierownictwa zakładów pracy, aby przede wszystkim zatrudniały absolwentów średnich szkół zawodowych, zgodnie ze zdobytą przez nich specjalnością. Niezbędnym jest opracowanie, poza programem długofalowym, bieżącego programu zatrudnienia absolwentów średnich szkół zawodowych. Program taki powinien być stale aktualizowany.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#WładysławSzczepański">Resort oświaty nie ma przy obecnej strukturze średniego szkolnictwa zawodowego, możliwości jego koordynacji. Zdarza się, że w jednym powiatowym mieście działają szkoły o tym samym profilu nauczania, podległe trzem różnym resortom.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#ZbigniewZałuski">Konieczność zbilansowania ilości absolwentów szkół zawodowych i miejsc pracy nie jest problemem nowym. Wysuwany był już przez Komisję w poprzedniej kadencji. Należy jednak wziąć pod uwagę, że przy rozwiązywaniu tego problemu napotyka się na dość istotną sprzeczność. Resort oświaty zainteresowany jest umożliwieniem uczniom i absolwentom praktycznego zapoznania się z produkcją. Zakłady pracy mają opory w dopuszczaniu do nowoczesnych urządzeń ludzi całkowicie z tymi urządzeniami nieobeznanych. Stąd tendencja zakładów do dawania priorytetu robotnikom przyuczonym, z dużą praktyką, na niekorzyść absolwentów średnich szkół zawodowych. Program średniej szkoły zawodowej musi więc umożliwić uczniom poznanie nowoczesnych rozwiązań technicznych. W tym kierunku powinny zmierzać zmiany w systemie średniego kształcenia zawodowego. Należy absolwentowi szkoły zawodowej dać taki rodzaj wiedzy, który umożliwiłby w momencie rozpoczęcia pracy szybkie zapoznanie się z nowymi rozwiązaniami technologicznymi. Zbytnia specjalizacja w nauczaniu powoduje konieczność niemalże całkowitego przestawienia się absolwenta i rozpoczęcia nauki w zakładzie pracy praktycznie od początku.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#ZbigniewZałuski">Czynnikiem hamującym przyjmowania absolwentów średnich szkół zawodowych do zakładów pracy jest niechęć do dyktowanej potrzebami wymiany kadry. Niechęć ta wyraża się w różnych formach, łącznie z oddziaływaniem „grup koleżeńskich”. Wyjściem z tej sytuacji byłoby prowadzenie przez wydziały zatrudnienia planowej i uzasadnionej wymiany kadr. Ministerstwo Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, któremu podlegają urzędy zatrudnienia, musi stać się generalnym gospodarzem wykwalifikowanej siły roboczej.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#KazimierzCzernecki">Bardzo istotnym zagadnieniem jest również podnoszenie poziomu wykształcenia ogólnego i kultury absolwentów średnich szkół zawodowych po podjęciu przez nich pracy zawodowej. W tym celu należałoby wykorzystać domy kultury. Niezbędne jest w tym celu współdziałanie resortów oświaty i wychowania oraz kultury i sztuki.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#MariaGilewska">Konieczne jest stworzenie absolwentom liceów ogólnokształcących szerszych możliwości zdobywania zawodu.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#TeresaSkubała">Należy zastanowić się kto powinien szkolić praktycznie uczniów szkół zawodowych - szkoła ozy zakład pracy? Obecnie zakłady pracy nie są do tej roli przygotowane. Nie są one również przygotowane do prawidłowego zajęcia się absolwentami podejmującymi pracę. Trzeba wprowadzić do nauczania w szkołach zawodowych element przygotowania do adaptacji w zakładzie pracy. W zakładach pracy trzeba stworzyć warunki takiej adaptacji.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#TeresaSkubała">W systemie zatrudniania absolwentów szkół zawodowych istnieje w tej chwili wielotorowość. Brak ogniwa, które by kompleksowo podejmowało tę sprawę.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#TeresaSkubała">Poruszana już sprawa bilansu ilości absolwentów i miejsc pracy jest trudna, ponieważ faktycznie nikt na roboczo i na bieżąco nią się nie zajmuje. Każdy zajmujący się tą problematyką organ państwowy usiłuje rozwiązać ją na swój sposób.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#EugeniaŁoch">Praktyki uczniów i absolwentów średnich szkół zawodowych w zakładach pracy są rzeczą konieczną. Będą one jednak spełniały swoje zadanie dopiero wtedy, kiedy zarówno szkoła, jak i zakład pracy będą do nich przygotowane.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#EugeniaŁoch">Obserwuje się ostatnio zmniejszającą się liczbę nauczycieli zawodu bez przygotowania pedagogicznego. Jest to objaw pozytywny.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#EugeniaŁoch">Należy w dalszym ciągu dążyć do ujednolicenia programów szkół dziennych i szkół dla pracujących. Nie można się zgodzić z sytuacją, w której absolwent szkoły dla pracujących jest uboższy w wiedzę od absolwenta szkoły dziennej.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#EugeniaŁoch">Dodatkowych wyjaśnień udzielił wiceminister oświaty i wychowania - Michał Godlewski.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#JaremaMaciszewski">W dyskusji stwierdzono konieczność daleko idących zmian w systemie średniego szkolnictwa zawodowego. Zmiany te powinny doprowadzić do tego, by średnie szkoły zawodowe nie ograniczały się do przygotowania swoich absolwentów do zajmowania ściśle określonych stanowiska pracy. Muszą one zapewnić swoim uczniom odpowiedni poziom wykształcenia ogólnego i teoretycznego. Niedostatek takiej wiedzy utrudnia dziś absolwentom średnich szkół zawodowych szybkie opanowywanie nowych technologii.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#JaremaMaciszewski">W tym kierunku idą projektowane zmiany programowe w średnim szkolnictwie zawodowym. Realizacja tych zmian wymaga już teraz podjęcia szeregu prac nad doskonaleniem programów nauczania, przebudową bazy technicznej tych szkół jak i szkolenia i dokształcenia nauczycieli średniego szkolnictwa zawodowego.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#JaremaMaciszewski">W najbliższych latach podejmuje się szeroką akcję dokształcania już pracujących nauczycieli. Należy dążyć do zapewnienia maksymalnej efektywności tego szkolenia oraz do wypracowania najwłaściwszych metod nauczania.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#JaremaMaciszewski">Zapewnić trzeba szybsze uaktywnienie działalności nowo powołanego Instytutu Kształcenia Zawodowego.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#JaremaMaciszewski">Niezbędne jest dokonanie zasadniczych zmian w pracy wydziałów zatrudnienia prezydiów rad narodowych. Muszą one w większym niż dotychczas stopniu stać się instrumentem państwa w realizowaniu polityki zatrudnienia. Obecnie niektóre z nich działają nawet nieźle, ale obejmują tylko problemy swego województwa. Zdarza się niejednokrotnie, że poszczególne województwa występują o uruchomienie szkół przygotowujących do określonego zawodu, podczas gdy istnieją nadwyżki w tej specjalności w skali ogólnokrajowej. Translokacja kadr nastręcza nadal wiele trudności nie tylko pomiędzy województwami, ale nawet między powiatami.</u>
<u xml:id="u-12.5" who="#JaremaMaciszewski">Istotne zmiany muszą nastąpić również w świadomości kadry kierowniczej w przemyśle. Kierownicy zakładów muszą zrozumieć, że zakłady pracy kształci nie tylko ucznia czy praktykanta szkoły zawodowej, lecz nawet młodego inżyniera. Do czasokresu nauki zawodu doliczać trzeba także pewien czas na kształcenie bezpośrednio na określonym stanowisku pracy. Brak kwalifikacji i wiedzy teoretycznej staje się bowiem niejednokrotnie hamulcem postępu technicznego.</u>
<u xml:id="u-12.6" who="#JaremaMaciszewski">Zgłoszone w uwagach podkomisji i w toku dyskusji wnioski dotyczące doskonalenia pracy resortu powinny być uwzględniane w toku dalszych prac resortu.</u>
<u xml:id="u-12.7" who="#JaremaMaciszewski">Komisja uchwaliła dezyderaty dotyczące polityki wydawniczej, zaopatrzenia wychowanków zakładów opiekuńczo-wychowawczych w odzież zimową oraz realizacji inwestycji szkolnych. Relację z tej części obrad podamy w kolejnym biuletynie.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>