text_structure.xml 31.6 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 27 marca 1973 r. Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, obradująca pod przewodnictwem posła Jana Garlickiego rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- aktualną sytuację i kierunki rozwoju w dziedzinie budowy i utrzymania dróg, ulic i placów w miastach do 1990 r.,</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- problemy eksportu budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z ministrem Jerzym Kusiakiem i wiceministrem Michałem Zubelewiczem, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z wiceministrem Januszem Anuszewskim, Ministerstwa Komunikacji z wiceministrem Marianem Olewińskim, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Handlu Zagranicznego oraz dyrektorzy Zespołów NIK - Edmund Twardowski i Józef Ciesielski.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Podstawą dyskusji były dostarczone posłom na piśmie materiały opracowane przez:</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">- Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska na temat programu rozwoju drogownictwa miejskiego (Streszczenie informacji zamieszczamy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">- Ministerstwo Komunikacji na temat prognozy rozwoju sieci drogowej i program jej unowocześnienia w latach 1971-1990.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Aktualną sytuację oraz kierunki rozwoju budowy i utrzymania dróg, ulic i placów w miastach zreferował poseł Henryk Stawski (SD).</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Szybki rozwój miast i wzrost ludności miejskiej oraz dynamiczny rozwój motoryzacji powodują, że ilość, stan i wyposażenie placów i ulic w miastach stanowi coraz istotniejszy problem z punktu widzenia potrzeb gospodarczych, komunalnych i wzrostu poziomu życia mieszkańców. Program drogownictwa miejskiego do roku 1990 musi uwzględniać stopień urbanizacji oraz zależności od krajowych układów komunikacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Na podstawie materiałów z województw: katowickiego, rzeszowskiego, kieleckiego, łódzkiego oraz Wrocławia i Zielonej Góry, stwierdza się wielkie zróżnicowanie struktury, stanu i zagospodarowania dróg i ulic miejskich.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Z materiałów NIK wynika, że zwiększeniu uległa powierzchnia jezdni i chodników, zwłaszcza w nowych osiedlach, wzrosła długość jezdni o nawierzchni ulepszonej, zainstalowano nowe punkty oświetleniowe i sygnalizacji drogowej. W niektórych większych miastach podjęto prace związane z przebudową tras przelotowych i unowocześnieniem skrzyżowań.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Jednakże dotychczasowa wielkość środków przeznaczonych na przystosowanie układu sieci ulic do szybko rozwijającej się motoryzacji i komunikacji miejskiej w miastach, limitowała zakres prac. Nie mniej istotnym hamulcem był brak materiałów i wykonawców. Zadania remontowe, modernizacyjne i inwestycyjne nie były kompleksowo ujęte w jednym programie. Programowanie i planowanie cechowała wycinkowość i brak powiązania z całokształtem gospodarki komunalnej oraz z programami zagospodarowania przestrzennego miast. Np. w Lublinie budowę wiaduktu, który miał połączyć dzielnicę przemysłowo-składową „Wrotków” z dzielnicą mieszkaniową „Rury”, odłożono na okres po 1975 r. W konsekwencji połączenie tych dzielnic odbywa się drogą okrężną wydłużoną o 6 km przez przeciążone ulice śródmieścia; koszty takiej komunikacji pokryłyby już koszty planowanej inwestycji. Niedopracowania w koncepcji układu komunikacyjnego we Wrocławiu powodowały szereg zahamowań w projektowaniu urządzeń uzbrojenia podziemnego ulic, niezbędnych dla realizacji zadań budownictwa mieszkaniowego. Ewidencja techniczna i dokumentacja drogowa w większości miast nie zawierały danych o stanie technicznym obiektów wymagających remontu. Występowały znacznie niedomogi w przygotowaniu robót drogowych do realizacji. Np. w Rzeszowie spośród 31 obiektów przekazanych przez przedsiębiorstwo robót komunalnych do użytku w 1971 r. i w pierwszym półroczu 1972 r., 14 wykonano bez wymaganej dokumentacji projektowo-kosztorysowej. W Łodzi spośród 34 obiektów drogowych wskutek nieprzygotowania dokumentacji lub nieudostępnienia placu budowy, na 6 obiektach rozpoczęto budowę z kilkumiesięcznym opóźnieniem, a do budowy 4 nie przystąpiono.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Rozmiar prowadzonych remontów jakkolwiek wzrósł, to jednak w stosunku do potrzeb był niewystarczający. Ilość ulic o niezadowalającym stanie technicznym nawierzchni sięgała 30 i więcej procent. Nie nastąpiła poprawa w eliminowaniu nieskoordynowanego rozkopywania ulic. Nie egzekwowano od użytkowników urządzeń podziemnych terminowego zgłaszania robót. M.in. w Łodzi nieskoordynowanie robót modernizacyjnych przy ul. Traktorowej z przewidywaną rozbudową 3 zakładów przemysłowych zlokalizowanych przy tej ulicy spowodowało dodatkowe koszty przy doprowadzaniu nowych połączeń wodno-kanalizacyjnych, energii cieplnej itp. Opieszale usuwa się uszkodzenia jezdni i chodników po rozkopach.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">W ostatnich latach, wyposażenie komunalnych przedsiębiorstw drogowych i służb drogowych w sprzęt i tabor uległo zwiększeniu, ale występują jeszcze w tym zakresie znaczne braki.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Odczuwane dotkliwie zjawisko niezadowalającej trwałości nawierzchni jezdni ma swoje przyczyny w nieodpowiedniej jakości materiałów, w nieprzestrzeganiu ustalonego procesu technologicznego; niewystarczający jest nadzór techniczny.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Niedomagania w miejskiej gospodarce drogowej wynikają także ze słabości służb drogowych, zwłaszcza w małych miastach. Część przedsiębiorstw nie zatrudniała obchodowych i drogomistrzów, nie organizowano ekip dla usuwania drobnych uszkodzeń.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">W zakresie oświetlenia ulic uzyskano znaczną poprawę, ale plany modernizacji oświetlenia nie były w pełni realizowane. Niewystarczające oświetlenie ulic było spowodowane także niedomaganiami w konserwacji i obsłudze urządzeń oświetleniowych.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Stosowane przez służbę drogową metody oczyszczania jezdni ze śniegu i lodu odbiły się ujemnie na zieleni miejskiej.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Niezbędne jest usprawnienie systemu zarządzania drogownictwem miejskim przez wydzielenie w resorcie centralnego zarządu drogownictwa miejskiego, który zajmie się zarządzaniem i koordynacją, bieżącym i studialnym projektowaniem oraz koordynacją w zakresie produkcji i rozdziału sprzętu, maszyn i urządzeń. Również przy wojewódzkich zrzeszeniach gospodarki komunalnej powinny istnieć zarządy dróg miejskich zorganizowane na zasadzie przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Proponuje się rozważenie możliwości rozbudowy przedsiębiorstwa „Madro”, który jest głównym producentem maszyn drogowych. Szczególnie szybko trzeba zwiększyć produkcję remonterów do asfaltowania i remontów dróg. Należy doprowadzić do jednolitej w skali kraju organizacji zaplecza technicznego. W szerszym niż dotąd zakresie trzeba stosować asfaltobitumiczne chodniki o udoskonalonej jakości.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Resort powinien dysponować odpowiednią rezerwą środków i sprzętu materiałowego, aby popierać samorzutną inicjatywę mieszkańców i władz terenowych przy instalowaniu oświetlenia ulic i sygnalizacji drogowej. Sygnalizacja świetlna jest w wielu miastach przestarzała.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Dla każdego miasta w Polsce powyżej 10 tysięcy mieszkańców powinien zostać opracowany lub zaktualizowany program perspektywiczny i etapowy rozwoju oraz modernizacji układów komunikacyjno-drogowych. Dotyczy to zwłaszcza miast położonych w strefie pogranicza z NRD, coraz liczniej odwiedzanych przez turystów. Należy tam przystąpić bezzwłocznie do uporządkowania ulic i placów, m.in. przy pomocy środków pozostających w dyspozycji GKKFiT.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#MieczysławMedeński">Przedstawiony Komisji program opracowano w lipcu ub.r. i już są skreślenia. Czy to, co pozostawiono jest już ostateczną wersją, która będzie realizowana?</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#MieczysławMedeński">Pod uwagę trzeba wziąć także potrzeby małych miast, zwłaszcza tych, które stały się siedzibami gmin. W zasadzie na rozbudowę i konserwację dróg przeznacza się fundusz gminny. Jednakże z funduszu tego pokrywa się szereg innych potrzeb - na drogi, zieleń oraz oświetlenie pozostaje stosunkowo niewielka jego część. Tymczasem sieć dróg: lokalnych i gruntowych musi być stale ulepszana, bowiem od tego zależy czy uda się w pełni zrealizować program mechanizacji i modernizacji rolnictwa, a więc program podniesienia gospodarki rolnej. Rozpatrzenia wymaga także sprawa centralizacji zarządzania drogami. W powiecie działa zarząd dróg państwowych i zarząd dróg lokalnych. Wydaje się, że celowe byłoby połączenie ich w jedno, silne przedsiębiorstwo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#WładysławJanik">Wiadomo, że z materiałami drogowymi są poważne trudności. Czy resort opracował program takiego rozwoju produkcji tych materiałów, by zaspokojone zostały przewidywane potrzeby?</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#WładysławJanik">Przewiduje się znaczny wzrost zatrudnienia, zwłaszcza inżynierów i techników. Tymczasem już dziś występują bardzo poważne trudności w tym zakresie. Czy program zaprezentowany Komisji jest uzgodniony z planem resortów oświaty i szkolnictwa wyższego?</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#WładysławJanik">Każdy resort pragnie jak najlepiej rozwiązywać problemy, które przed nim stoją. Nie wydaje się jednak, by prawidłową drogą do zapewnienia sobie maszyn, urządzeń i materiałów, była budowa własnej bazy produkcyjnej. Prowadzi to niejednokrotnie do dublowania produkcji. Nie byłoby np. słuszne, by resorty komunikacji i gospodarki terenowej wyręczały resort przemysłu maszynowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#JanMariański">Z dostarczonych Komisji materiałów nie wynika czy program uwzględnia szybki rozwój turystyki, a więc rozbudowę sieci stacji benzynowych, moteli, parkingów itd. i ich estetyzacji. Jest to konieczne, zwłaszcza w województwach zachodnich i północnych.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#JanMariański">Przechodzimy na konteneryzację przewozów. Ciężkie ładunki pojadą po naszych drogach. Nie są do tego przystosowane nawierzchnie dróg miejskich, które już dziś nie wytrzymują zwiększonego obciążenia. Zbyt niskie są prześwity wiaduktów, zbyt słabe mosty, zbyt ostre zakręty itd. Ponieważ trudno dziś jeszcze postulować budowę obwodnic - trzeba pomyśleć o modernizacji dróg miejskich.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#JanMariański">Wkrótce w kraju będziemy mieli 5 mln samochodów. Garaży w miastach nie ma. Hektary jednokondygnacjowych boksów - to za mało. Dwa wielopoziomowe garaże — w Warszawie i Krakowie — sprawy nie rozwiązują.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#JanMariański">Konieczne wydaje się skorygowanie norm na cementowe płyty chodnikowe, do których produkcji trzeba będzie jednak wrócić. To, co się teraz robi jest marnotrawstwem materiałów i pracy ludzi.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#JanMariański">Należy więc szukać nowych rozwiązań i to szybko, bowiem wstrzymanie produkcji tych płyt trzeba chyba traktować jako tymczasowe, wywołane okresowym brakiem cementu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ZdzisławKwieciński">Zarządzenie Ministerstwa Górnictwa i Energetyki oraz Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska zakazuje przedsiębiorstwom energetycznym inwestowania w oświetlenie ulic. Inwestycje te prowadzi gospodarka komunalna, która przekazuje urządzenia do eksploatacji przedsiębiorstwom energetycznym. Trzeba uchylić to zarządzenie, ponieważ hamuje ono rozwój sieci oświetleniowej miasta. Inwestycje te powinno prowadzić Ministerstwo Górnictwa i Energetyki.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#ZdzisławKwieciński">Swego czasu, bodajże w Busku, opracowano metodę wykonywania słupków drogowych ze zużytych opon. Były to doskonałe pachołki. Ich stosowanie umożliwiało znaczne oszczędności cementu i kosztowało znacznie taniej. Metodę zaakceptowano i na tym się skończyło. Wydaje się, że warto ją rozpowszechnić, ponieważ cementu mamy za mało, a starych opon za dużo.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#ZdzisławKwieciński">Minister gospodarki terenowej i ochrony środowiska - Jerzy Kusiak: Resort rozważał koncepcję powołania Centralnego Zarządu Dróg Miejskich. Oznaczałoby to jednak konieczność powołania innych centralnych zarządów, np. elektryfikacji, gazownictwa itd. W efekcie ograniczyłoby to kompetencje rad narodowych. Zważywszy wszystkie za i przeciw - zrezygnowano z tej koncepcji. Centralnie będzie się organizować pomoc dla rad narodowych w rozwiązywaniu tych problemów.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#ZdzisławKwieciński">Na rozwój usług dla turystyki i motoryzacji oraz na estetyzację otoczenia przekazano już miastom na ziemiach zachodnich 100 mln złotych. Pomoc ta wzrośnie w następnych latach. Deficyt cementu traktujemy jako zjawisko przejściowe i szukamy tymczasowych rozwiązań. Stąd wstrzymanie produkcji płytek chodnikowych i konieczność wylewania chodników bitumicznych. Resort uzgodnił program rozwoju produkcji materiałów drogowych - z resortem komunikacji. Program ten przewiduje taką produkcję, która zaspokoi potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#ZdzisławKwieciński">Resorty komunikacji i gospodarki terenowej rozwijają produkcję tylko niektórych typów maszyn, zgodnie ze specjalizacją międzyresortową; główny ciężar produkcji maszyn tego typu spoczywa na kluczowym przemyśle maszynowym i ciężkim. Oczywiście radom narodowym nie można jeszcze dostarczyć wszystkich maszyn i materiałów, których żądają i w żądanych ilościach. Ale z każdym rokiem jest lepiej.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#ZdzisławKwieciński">Resort rozważa kilka koncepcji i w najbliższej przyszłości wybierze optymalny wariant rozwiązania sprawy garaży. Podkreślić trzeba jednak, że w tej chwili nie jest to sprawa najważniejsza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#MarianMatera">Należy jednak rozważyć w sposób kompetentny, czy całokształtu problemów budownictwa i konserwacji dróg lokalnych, miejskich i państwowych nie powierzyć jednemu resortowi. Pozwoliłoby to na bardziej racjonalne gospodarowanie sprzętem, materiałami, kadrami, na zrównanie praw i obowiązków służb drogowych, na podniesienie ich poziomu a także na bardziej racjonalne wykorzystanie środków na inwestycje i kapitalne remonty.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#MarianMatera">Nabierają coraz większego znaczenia sprawy transportu środków produkcji na wieś i odebrania produktów rolnych. Uzależnione to jest przede wszystkich od ilości środków transportowych, ale i od gęstości sieci i jakości dróg lokalnych. Zły stan tych dróg powoduje dewastację maszyn i sprzętu rolniczego, a przecież nie na go za wiele.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MariaWyrozębska">Konieczne jest zajęcie się stanem dróg lokalnych na wsi. Dotyczy to m.in. regionu Podlasia, zaniedbanego szczególnie pod tym względem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#JózefMarchewka">Synchronizacja gospodarki drogowej w miastach i na wsi jest niezbędna także w aspekcie wyrównywania różnic w poziomie życia na wsi i w miastach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MichałZubelewicz">Rozdzielenie gestii nad budową i konserwacją dróg pomiędzy resorty gospodarki terenowej i komunikacji jest uzasadnione, ponieważ problemy drogownictwa w miastach są związane najściślej z gospodarką komunalną. 40–50 proc. urządzeń w linii drogi miejskiej nie ma nic wspólnego z drogownictwem. Są to różnego typu urządzenia podziemne.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#MichałZubelewicz">Resort gospodarki terenowej podjął starania, aby powołać zespoły, które koordynowałyby kolejność inwestycji i wykonywania robót na drogach i pod drogami. Taka organizacja musi powstać, aby uniknąć nadmiernych kosztów i strat.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#MichałZubelewicz">Dąży się do zwiększenia w przyszłej 5-latce potencjału przedsiębiorstw specjalistycznych prowadzących roboty drogowe w miastach.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#MichałZubelewicz">Wiceminister komunikacji — Marian Olewiński: Resort komunikacji opracował program takiej modernizacji sieci dróg, która z jednej strony wyrówna dysproporcje między poszczególnymi województwami, z drugiej umożliwi dopuszczenie do ruchu jednostek ciężkich, co pozwoli na realizację planu konteneryzacji przewozów.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#MichałZubelewicz">Pachołki ze starych opon nie wytrzymują warunków atmosferycznych. Sprawę bada Instytut Chemii: jeśli uda się je uodpornić - będą szeroko stosowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#HenrykStawski">Program przewiduje 450 mln złotych nakładów na budowę i konserwację dróg. Ale jest to program na 20 lat, obejmuje bowiem okres od 1971 do 1990 r. W przeliczeniu wypada około 1.000 złotych na jednego mieszkańca rocznie. Tymczasem jeden kilometr dobrej ulicy kosztuje około 15 mln złotych, a mały remont ulicy - przeszło milion złotych za kilometr. Stąd należy te 450 mld złotych traktować jako minimum i dążyć do zwiększenia tych nakładów.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#HenrykStawski">Przewodniczący, obradom poseł Jan Garlicki (SD): W programie, który należy ocenić bardzo pozytywnie - pominięto jednak sprawę czynów społecznych, a właśnie dzięki nim w miastach zrobiono bardzo wiele, przede wszystkim w dziedzinie budowy dróg, oświetlenia ulic oraz zieleni miejskiej. Trzeba o tych formach pamiętać i nadal je rozwijać.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#HenrykStawski">Komisja zleciła podkomisji opracowanie projektu dezyderatów w oparciu o przebieg obrad.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#HenrykStawski">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja wysłuchała informacji wiceministra budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych - Janusza Anuszewskiego o eksporcie budownictwa (Streszczenie informacji Podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#HenrykStawski">Na pytania posłów: Jana Mariańskiego (PZPR), Zdzisława Kwiecińskiego (PZPR), Leszka Strycharskiego (PZPR), Mariana Gotowca (PZPR) oraz Czesława Zaparta (PZPR) odpowiedzi udzielili: wiceminister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych Janusz Anuszewski, dyrektor Zespołu NIK - Józef Ciesielski oraz wicedyrektor Departamentu Ministerstwa Handlu Zagranicznego - B. Doweyko.</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#HenrykStawski">Odpowiedni dotyczyły m.in. importu budownictwa do Polski, rozmiarów importu cementu i perspektyw jego zmniejszenia, efektywności niektórych transakcji eksportu budowlanego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#JanGarlicki">Eksport naszych usług budowlanym jest celowy i opłacalny. Dzięki temu wzbogacamy technologię, poprawiamy zaopatrzenie w sprzęt, nabywamy nowych doświadczeń, a nade wszystko uzyskujemy efekty finansowe. Zamierzenia w tym zakresie dyktowane są także naszą polityką nawiązywania wszechstronnych kontaktów gospodarczych z innymi krajami.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#JanGarlicki">Komisja przyjęła do wiadomości informację resortu budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#JanGarlicki">Komisja uchwaliła dezyderaty w sprawie rozwoju ciepłownictwa i gazownictwa do 1980 r. Problem ten był przedmiotem obrad Komisji w dniu 1 marca br. - por. BPS nr 232/71 kad. W uchwalonych dezyderatach Komisja postuluje:</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#JanGarlicki">- opracowanie szczegółowego programu rozwoju ciepłownictwa i gazownictwa na potrzeby bytowe ludności miast do 1980 r. oraz ustalenie polityki w tych dziedzinach w skali kraju dla poszczególnych województw na okres planu perspektywicznego, skoordynowanie tego programu z rozwojem budownictwa mieszkaniowego w poszczególnych miastach;</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#JanGarlicki">- opracowanie programu rozwoju zaopatrzenie wsi w energię, uwzględniającego potrzeby produkcyjne i bytowe ludności;</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#JanGarlicki">- podjęcie przez państwową Radę Gospodarki Materiałowej działań niezbędnych dla rozwiązania problemu praktycznego wykorzystania pyłów emitowanych przez centralne urządzenia ciepłownicze;</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#JanGarlicki">- zwiększenie dostaw gazu płynnego w granicach, w jakich jest to uzasadnione potrzebami i możliwościami gospodarki narodowej; stworzenie odpowiedniej rozlewni i magazynów oraz punktów zaopatrywania odbiorców w gaz, dostarczenie niezbędnych ilości środków transportowych koniecznych do przewozu gazu importować z zagranicy (cysterny) oraz samochodów dostawczych dla zaopatrywania odbiorców indywidualnych;</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#JanGarlicki">- zabezpieczenie w drodze produkcji krajowej lub importu odpowiedniej, wynikającej z perspektywicznego programu rozwoju ciepłownictwa ilości urządzeń technicznych dla centralnych systemów ciepłowniczych.</u>
          <u xml:id="u-11.8" who="#JanGarlicki">Komisja uchwaliła również dezyderaty w sprawie rozdziału mieszkań przez zakłady pracy. Problem ten był przedmiotem obrad Komisji w dniu 1 marca br. - por. BBS nr 233/Ⅵ kad. W uchwalonych dezyderatach Komisja postuluje:</u>
          <u xml:id="u-11.9" who="#JanGarlicki">- przeprowadzenie przez Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Najwyższą Izbę Kontroli w bieżącym roku kontroli rozdziału mieszkań dokonywanych przez zakłady pracy na podstawie uchwały Rady Ministrów z dnia 19 grudnia...</u>
          <u xml:id="u-11.10" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u>
          <u xml:id="u-11.11" who="#JanGarlicki">... w sprawie zasad przydziału mieszkań pozostających w dyspozycji zakładów pracy;</u>
          <u xml:id="u-11.12" who="#JanGarlicki">- niezwłoczne wydanie przez resorty wytycznych w sprawie trybu i zasad postępowania przy rozdziale mieszkań pozostających w dyspozycji zakładów pracy;</u>
          <u xml:id="u-11.13" who="#JanGarlicki">- biorąc pod uwagę wyniki tych kontroli - przyznawanie na najbliższe lata zakładom pracy takiej ilości mieszkań, jaka wynika z faktycznych potrzeb związanych z koniecznością zwiększenia produkcji;</u>
          <u xml:id="u-11.14" who="#JanGarlicki">- stworzenie mechanizmu działania zabezpieczającego skutecznie przed powstawaniem nieprawidłowości m.in. również w formie przyznania radom narodowym uprawnień do kontroli propozycji zakładów pracy dotyczących przydziałów mieszkań; mieszkania pozostałe po załatwieniu przez zakłady pracy potrzeb wynikających z uchwały Rady Ministrów powinny być zwracane do dyspozycji rad narodowych lub spółdzielni mieszkaniowych, bądź przydzielane przy współudziale rad narodowych - innym pracownikom tych zakładów, uprawnionym do przydziału na ogólnych zasadach.</u>
          <u xml:id="u-11.15" who="#JanGarlicki">[STRESZCZENIE]</u>
          <u xml:id="u-11.16" who="#JanGarlicki">PROGRAM ROZWOJU DROGOWNICTWA MIEJSKIEGO.</u>
          <u xml:id="u-11.17" who="#JanGarlicki">Streszczenie informacji przedstawionej przez Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska Ze względu na brak prawidłowej ewidencji stanu istniejącego oraz planów rozwodu układów komunikacyjnych przeważającej większości miast polskich, potrzeby lat 1971–1990 określone szacunkowo w skali krajowej.</u>
          <u xml:id="u-11.18" who="#JanGarlicki">Wzrost ludności miejskiej o co najmniej 6,5 mln osób do roku 1990 spowoduje znaczny wzrost terenów zainwestowania miejskiego; tereny te wyposażone być muszą w sieć drogową o gęstości, umożliwiającej obsługę tych terenów. Konieczny będzie w związku z tym istotny wzrost długości dróg miejskich.</u>
          <u xml:id="u-11.19" who="#JanGarlicki">Szybki wzrost motoryzacji spowoduje wzrost potrzeb ruchowych i parkingowych wielokrotnie szybszy, niż wzrost liczby mieszkańców. Koncentracja ruchu na obszarze miast - zwłaszcza dużych - doprowadzi do sytuacji krytycznych, obserwowanych w krajach o wysokiej motoryzacji. Stworzy to potrzeby rozwijania nowych jakościowo urządzeń dla komunikacji samochodowej i zbiorowej.</u>
          <u xml:id="u-11.20" who="#JanGarlicki">W „programie” sformułowano zasady polityki komunikacyjnej, jaka powinna być prowadzona w miastach różnej wielkości. W nawiązaniu do tych zasad określono dla lat 1976–1990 zapotrzebowanie na ulice i place, parkingi, obiekty inżynierskie, urządzenia organizacji ruchu oraz oświetlenie ulic. Z ogółu ulic wyróżniono drogi przelotowe, miejskie drogi ruchu szybkiego oraz ulice związane z programem budownictwa mieszkaniowego.</u>
          <u xml:id="u-11.21" who="#JanGarlicki">Szacunek potrzeb opracowano wariantowo, przyjmując różne założenia dot. tempa wzrostu motoryzacji. Wariant najbardziej prawdopodobny skonfrontowano z możliwościami wzrostu potencjału wykonawczego i określono program optymalnego wzrostu urządzeń drogowych.</u>
          <u xml:id="u-11.22" who="#JanGarlicki">Wariant ten przewiduje m.in., że długość ulic o ulepszonej nawierzchni zwiększy się w latach 1976–1990 o 16.500 km, powierzchnia parkingów - o 5.160 ha, przybędzie 190 wielopoziomowych skrzyżowań.</u>
          <u xml:id="u-11.23" who="#JanGarlicki">Realizacja powyższego programu wymaga podjęcia szeregu skoordynowanych działań, zapewniających:</u>
          <u xml:id="u-11.24" who="#JanGarlicki">- usprawnienie i rozwój organizacyjny drogownictwa miejskiego, - zapewnienie środków finansowych dla potrzeb rozwoju i utrzymanie dróg w miastach i osiedlach, - szerokie wprowadzenie postępu technicznego i organizacyjnego, rozwinięcie wykonawstwa robót drogowo-mostowych i robót towarzyszących, - poprawę zaopatrzenia w maszyny, środki transportu i materiały, - rozwój zaplecza naukowo-technicznego, - wzrost kadry drogownictwa miejskiego.</u>
          <u xml:id="u-11.25" who="#JanGarlicki">Kierunki działania oraz konkretne zadania sprecyzowane zostały w „Programie”. Jako najważniejsze zadania wymienić należy przede wszystkim:</u>
          <u xml:id="u-11.26" who="#JanGarlicki">1. Opracowanie szczegółowych plenów i programów rozwoju układów komunikacyjnych dla wszystkich miast.</u>
          <u xml:id="u-11.27" who="#JanGarlicki">2. Wzmocnienie organizacyjne, techniczne i kadrowe miejskich służb drogowych warunkujące poprawę stanu technicznego dróg.</u>
          <u xml:id="u-11.28" who="#JanGarlicki">3. Rozwój potencjału wykonawczego.</u>
          <u xml:id="u-11.29" who="#JanGarlicki">4. Wprowadzenie postępu technicznego w drogownictwie miejskim.</u>
          <u xml:id="u-11.30" who="#JanGarlicki">5. Zapewnienie warunków do usprawnienia organizacji ruchu w miastach.</u>
          <u xml:id="u-11.31" who="#JanGarlicki">6. Intensywny rozwój zaplecza naukowo-technicznego drogownictwa miejskiego.</u>
          <u xml:id="u-11.32" who="#JanGarlicki">Warunkiem osiągnięcia zadowalającego stanu drogownictwa miejskiego około 1990 r. jest uzyskanie odpowiedniego przyspieszenia realizacji tych zadań w latach 1976–1980. Przygotowania do tego przyspieszenie powinny być podjęte jeszcze w trakcie bieżącej 5-latki.</u>
          <u xml:id="u-11.33" who="#JanGarlicki">[STRESZCZENIE]</u>
          <u xml:id="u-11.34" who="#JanGarlicki">ROZWÓJ RESORTU BUDOWNICTWA.</u>
          <u xml:id="u-11.35" who="#JanGarlicki">Streszczenie informacji złożonej przez wiceministra budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych - Janusza Anuszewskiego na posiedzeniu Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej w dniu 27 marca 1973 r.</u>
          <u xml:id="u-11.36" who="#JanGarlicki">W celu zdynamizowania tempa wzrostu zdolności produkcyjnych budownictwa, konieczne jest korzystanie z importu wielu nowoczesnych maszyn i urządzeń budowlanych oraz linii technologicznych dla przemysłu materiałów budowlanych. Wymaga to środków dewizowych na pokrycie kosztów tego importu. Dla zdobycie tych środków resort rozwija eksport budowlany.</u>
          <u xml:id="u-11.37" who="#JanGarlicki">Wstępnie określone wielkości eksportu na lata 1973–75 oraz do 1980 r. pozwolą na stopniowe uzyskanie równowagi między potrzebami importowymi budownictwa, a środkami dewizowymi uzyskanymi drogą eksportu. Duże, większe niż wynoszą nasze zdolności realizacyjne, zapotrzebowanie na te usługi za granicą, pozwala założyć wysoki wzrost eksportu budownictwa do krajów wysoko rozwiniętych oraz wykorzystanie dogodnych warunków współpracy z krajami, które mogą zaspokoić nasze potrzeby importowe. Do 1975 zamierzałby podwoić eksport do krajów kapitalistycznych w stosunku do 1975 r. co oznaczać będzie pięciokrotne przekroczenie założeń planu 5-letniego na ten okres. Eksport do krajów socjalistycznych wzrośnie o ponad 20 proc. w stosunku do założeń planu 5-letniego.</u>
          <u xml:id="u-11.38" who="#JanGarlicki">Opłacalność eksportu budownictwa jest wyższa niż innych rodzajów eksportu.</u>
          <u xml:id="u-11.39" who="#JanGarlicki">Istnieją warunki samofinansowania eksportu budownictwa, dzięki systemowi zaliczek inwestorów zagranicznych i okresowych spłat za wykonane prace, przy jednoczesnym bezpośrednim finansowaniu zakupów sprzętu i materiałów zagranicą. Eksport budownictwa sprzyja przenoszeniu nowej techniki budowlanej do kraju, przyczynie się do podnoszenia kwalifikacji kadr.</u>
          <u xml:id="u-11.40" who="#JanGarlicki">Warunkiem dalszego rozwoju tego eksportu jest przezwyciężenie szeregu występujących jeszcze w tej dziedzinie trudności. Trzeba m.in. przezwyciężyć wyraźną niechęć niektórych władz terenowych do rozwijanie eksportu własnych przedsiębiorstw budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-11.41" who="#JanGarlicki">Resort podejmuje działanie zmierzające do stworzenia systemu zachęt eksportowych dla przedsiębiorstw budowlano montażowych oraz przygotowania odpowiedniego potencjału do realizacji zadań w tym zakresie. Z drugiej strony resort dąży do stworzenia warunków sprzyjających. czynnemu wdrażaniu osiągnięć zagranicznych do praktyki krajowej. Tym celom m.in. ma służyć odpowiednia rotacje zespołów wysyłanych za granicę.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>