text_structure.xml 17.1 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 29 czerwca 1966 r. Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów: Jerzego Bukowskiego (bezp.) i Józefa Niedźwieckiego (PZPR), rozpatrzyła wykonanie planu i budżetu za 1965 r. przez Urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Elektronicznej Techniki Obliczeniowej, Instytut Ekonomiki i Organizacji Przemysłu, Urząd Patentowy PRL i Polski Komitet Normalizacyjny.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Urzędu Patentowego PRL z Prezesem - Ignacym Czerwińskim, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z Prezesem - Janem Wodzickim, Urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Elektronicznej Techniki Obliczeniowej - z dyrektorami zespołów - Władysławem Lewickim i Władysławem Madurowiczem, Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przemysłu z wicedyrektorem - Gabrielem Rypińskim, Najwyższej Iżby Kontroli z wicedyrektorem zespołu - Czesławem Trepnerem, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Sprawozdanie z działalności urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Elektronicznej Techniki Obliczeniowej przedstawił poseł Józef Trojok (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Do zadań Pełnomocnika należą sprawy dotyczące elektronicznej techniki obliczeniowej i maszyn analitycznych, w szczególności zagadnienia konstrukcji, produkcji, badań i zastosowań elektronicznych maszyn cyfrowych i analogowych. Pełnomocnik jest równocześnie centralnym dysponentem tych maszyn stosowanych w różnych dziedzinach gospodarki narodowej. W 1965 r. działalność PRETO koncentrowała się m.in. na sprawach prawno-organizacyjnych: opracowano dwie wersje 5-letniego planu rozwoju techniki obliczeniowej, projekt powołania Państwowej Rady Automatyzacji i Mechanizacji przetwarzania informacji, projekt uchwały KERM w sprawie rozwoju Zakładu Elektronicznej Techniki Obliczeniowej i in.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">W 1965 r. podwoiła się w Polsce ilość elektronicznych maszyn cyfrowych.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Z inicjatywy Urzędu Pełnomocnika uruchomiono w minionym roku szkolnym dwie państwowe szkoły techniczne - w Warszawie i we Wrocławiu, przygotowujące techników elektroników i elektromechaników maszyn cyfrowych oraz techników programistów. W SGPiS w Warszawie uruchomiono studia podyplomowe. Podobne studia uruchomiono w Ośrodku Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Lekkiego w Łodzi i w Ośrodku Postępu Technicznego w Katowicach.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Nawiązano w ub. roku współpracę z odpowiednimi instytucjami w krajach RWPG oraz z organizacjami międzynarodowymi i producentami.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">W ub. roku uruchomiono w Katowicach, Warszawie, Poznaniu, Krakowie, Gdańsku, Szczecinie i Łodzi ośrodki obliczeniowe, świadczące usługi dla różnych dziedzin gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Podkreślając duży dorobek Urzędu Pełnomocnika w roku 1965, należy stwierdzić, że tempo rozwoju techniki obliczeniowej nie odpowiada jeszcze potrzebom.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Na pytania posłów Jerzego Bukowskiego (bezp.), Stanisława Opałko (PZPR), Stanisława Prüfera (PZPR), wyjaśnień udzielili dyrektorzy zespołów w Urzędzie Pełnomocnika Rządu do Spraw Elektronicznej Techniki Obliczeniowej - Władysław Lewicki i Władysław Madurowicz, Pytania dotyczyły niedostatecznego zaopatrzenia przedsiębiorstw państwowych w maszyny liczące, w maszyny czterodziałaniowe i sumujące oraz do fakturowania i księgowania, jak również perspektyw uruchomienia własnej produkcji tych maszyn.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">W imieniu stałej podkomisji do spraw normalizacji, patentów i organizacji przemysłu wykonanie zadań przez Instytut Ekonomiki i Organizacji Przemysłu w 1965 r. omówił poseł Władysław Maciejczyk (PZPR):</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Działalność Instytutu koncentrowała się w ub. roku na czterech głównych kierunkach: zarządzanie i organizacja przemysłu, analiza ekonomicznej działalności przedsiębiorstw i branż, gospodarka materiałowa w przemyśle i organizacja produkcji, Z zaplanowanych do wykonania w 1965 r. 55 tematów, zakończono 29.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Zajmowano się m. in, następującymi tematami: charakterystyka zarządzania przemysłem w krajach RWPG, wewnątrzzakładowy rozrachunek gospodarczy w przemyśle chemicznym jako instrument zarządzania przedsiębiorstwem, organizacja obrotu materiałowego, ekonomika zapasów materiałowych, analiza procesu obrotów środkami produkcji, metodyka określania efektywności kapitalnych remontów, wpływ automatyzacji procesu technologicznego na organizację produkcji.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Współpraca lEiOP z przemysłem i innymi placówkami naukowo-badawczymi jest słaba, co odbija się niekorzystnie na realizacji ogólnokrajowych zadań w zakresie organizacji i ekonomiki przemysłu, Wina za ten stan rzecz spada na obydwie strony.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Opałko (PZPR), Jan Dubis (PZPR), Tadeusz Młyńczak (SD), Stanisław Prüfer (PZPR), Bolesław Gregorek (PZPR), Antoni Daniel (PZPR) i Jerzy Bukowski (bezp.); dodatkowych wyjaśnień udzielił wicedyrektor lEiOP - Gabriel Rupiński.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Stwierdzono, że w rozwiązywaniu pilnych zagadnień usprawnienia ekonomiki i organizacji-przedsiębiorstwa oczekują pomocy ze strony Instytutu i podległych mu placówek. Mimo czynionych starań i wysiłków, powiązanie IEiOP z życiowymi potrzebami resortów gospodarczych jest zbyt słabe. Instytut wprowadza ostatnio formę doradztwa ekonomicznego i konsultacji dla przedsiębiorstw w wybranych sprawach ekonomicznych.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Referat o działalności Urzędu Patentowego PRL w 1965 przedstawiła - w imieniu podkomisji do spraw normalizacji, patentów i organizacji przemysłu - poseł Teresa Gąsiorkiewicz (PZPR):</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">W roku ub. nastąpił dalszy szybki rozwój wynalazczości w kraju. Urząd Patentowy dokonał przedsięwzięć organizacyjnych zmierzających do usprawnienia działalności oraz zapewnienia możliwie najsprawniejszej obsługi gospodarki narodowej. Zacieśniła się współpraca Urzędu z resortami i placówkami naukowo-badawczymi przemysłu i PAN oraz z biurami konstrukcyjnymi i projektowymi.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">W 1965 r. zgłoszono do opatentowania 5.128 wynalazków, co w porównaniu z 1964 r. stanowi wzrost o 50 proc., a z 1965 r. - o 56 proc. Wzrost ten mógłby być jeszcze wyższy, gdyby nie niewłaściwy często stosunek administracji do wynalazczości, a zwłaszcza do obliczania efektywności wynalazków i wniosków racjonalizatorskiej oraz wysokości wynagrodzenia za nie.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Rok 1965 był przełomowym pod względem ilości rozpatrzonych przez Urząd zgłoszeń i udzielonych patentów. W tym okresie udzielono o 52 proc. patentów więcej niż w 1964 r.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">W 1965 r. skierowano na szkolenie 555 kandydatów na rzeczników patentowych, szkolenie ukończyło 249 osób. Liczba rzeczników zatrudnionych w gospodarce wynosiła na koniec roku ub. 578. Obecnie jest ich 470, ale jest to nadal za mało w porównaniu z innymi krajami i istniejącymi potrzebami. Nie mają rzeczników patentowych niektóre wielkie zakłady i instytucje przemysłowe. Na szkolenie rzeczników należy więc w najbliższym okresie położyć duży nacisk.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Poważnie rozszerzyła się działalność Urzędu Patentowego w dziedzinie inicjowania i kontroli wdrażania wynalazków do produkcji. Pełniejsza jest obecnie ocena przydatności patentowych wynalazków dla gospodarki narodowej. Ważniejsze wynalazki zostały włączone do NPG i planów resortowych.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Urząd przygotował opracowanie analityczne o stanie i rozwoju wynalazczości w Polsce, W oparciu o dokonaną ocenę sytuacji przygotowany został projekt uchwały KERM w sprawie zabezpieczenia środków i zapewnienia warunków na wykonanie w latach 1967-1970 przez Urząd Patentowy zadań w zakresie wynalazczości i ochrony wynalazków.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">1965 r. był także okresem przełomowym w dziedzinie informacji patentowej.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Urząd pracuje w trudnych warunkach lokalowych, które hamują sprawne wykonywanie wzrastających i ważnych dla gospodarki zadań.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Na pytania posłów: Stanisława Balińskiego (PZPR), Łucji Matuszewskiej (bezp.) i Antoniego Daniela (PZPR) - odpowiedzi udzielił Prezes Urzędu Patentowego PRL - Ignacy Czerwiński.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">W dyskusji poseł Antoni Daniel (PZPR) wskazał na potrzebę wychodzenia szerszym frontem ze sprawami racjonalizacji i wynalazczości. Bardzo użyteczne są narady w sprawie wynalazczości, racjonalizacji, ochrony patentowej itd. w poszczególnych branżach. Wykazała to choćby tego typu narada zorganizowana w Instytucie Metalurgii Żelaza. Trzeba organizować więcej narad, zapewnić w nich udział zjednoczeń przemysłowych, instytutów naukowo-badawczych, organizacji technicznych, związków zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Poseł Jerzy Bukowski (bezp.) zwrócił uwagę, że akcja szkolenia rzeczników patentowych oraz podnoszenia ich kwalifikacji stanowi nadal poważny problem o wzrastającym ciężarze gatunkowym. Dla dobra gospodarki narodowej konieczne jest zwiększenie pomocy przemysłu dla Urzędu Patentowego przy analizie zgłaszanych nowości patentowych z zagranicy.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Niepokojąca staje się sprawa warunków lokalowych, w jakich pracuje Urząd Patentowy. Warunki te uznać należy za zagrażające dobrej pracy Urzędu.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Pozytywny jest fakt dalszego ożywienia się ruchu wynalazczego, co znajduje wyraz w zwiększonej liczbie zgłoszeń wynalazków i patentów.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Im bardziej rozwijać się będzie nasza kooperacja przemysłowa z zagranicą, w tym większym stopniu zagadnienia patentowe warunkować będą wielkość korzyści wynikających z tej formy kontaktów międzynarodowych.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Sprawozdanie z działalności Polskiego Komitetu Normalizacyjnego w 1965 r. przedstawił w imieniu podkomisji poseł Stanisław Prüfer (PZPR):</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">Działalność Komitetu skierowana była przede wszystkim na podniesienie stopnia typizacji i unifikacji produkcji, zwiększenie wymagań jakościowych, silniejszego wiązania opracowywanych norm z zadaniami i zamierzeniami gospodarczymi. Istotnym kierunkiem było też usprawnienie przebiegu prac normalizacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">W 1965 r. opracowano 800 polskich norm. Wskazać należy na trudności w uzgodnieniu z zainteresowanymi placówkami norm charakteryzujących się wysokimi wymaganiami technicznymi.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">W 1965 r. Prezes PKN wydał zarządzenie w sprawie doboru wymagań i ustalania wskaźników w normach, co zasługuje na uwagę dlatego, że wprowadziło zasadę systematycznego przeglądu norm - co 3 lata. W miarę potrzeb norma będzie oczywiście korygowana.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">Polski Komitet Normalizacyjny podjął w roku ub. szereg prac analityczno-badawczych oraz porównawczych. Należy je traktować jako początek analiz w dziedzinie normalizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">W roku ub. przeprowadzone zostały 192 kontrole działalności normalizacyjnej w resortach. Z kontroli wynika, że formy pracy w większości ministerstw i zjednoczeń nie zabezpieczają w pełni prawidłowego funkcjonowania resortowej kontroli stosowania norm.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">Istotnym elementem całokształtu działalności PKN jest działalność dydaktyczna, informacyjna i popularyzacyjna. Przeprowadzono 10 centralnych kursów normalizacyjnych, na których przeszkolono 456 osób. Przekazano do rozpowszechnienia przez krajową sieć informacyjną 7.500 tytułów norm krajowych i zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">Działalność PKN była w roku ubiegłym zgodna z założeniami Narodowego Planu Gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">Na pytania posłów: Władysława Szymczaka (PZPR) i Jerzego Bukowskiego (bezp.) - odpowiedzi udzielił Prezes PKN - Jan Wodzicki.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">Pytania dotyczyły współpracy między Komitetem i resortami oraz Urzędem Miar i Jakości, działalności normalizacyjnej zjednoczeń, które stanowią najsłabsze ogniwo w dziedzinie normalizacji oraz ujęcie w normach zagadnień jakości, trwałości i niezawodności wyrobów.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">Komisja przyjęła sprawozdania z realizacji budżetu i z działalności w 1965 r. Urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Elektronicznej Techniki Obliczeniowej, Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przemysłu, Urzędu Patentowego PRL i Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">Komisja uchwaliła dezyderaty w wyniku rozpatrzenia na poprzednich posiedzeniach realizacji planu i budżetu na 1965 r. przez Ministerstwa: Przemysłu Ciężkiego i Przemysłu Chemicznego.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">W uchwalonych dezyderatach Komisja wskazuje m. in., że:</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">- istnieje pilna potrzeba uaktualnienia wieloletnich programów produkcyjnych dla wszystkich zakładów przemysłu maszyn i sprzętu rolniczego, z uwzględnieniem aktualnego i perspektywicznego wyposażenia technologicznego, przy zachowaniu zasady koncentracji i specjalizacji produkcji;</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">- istnieje pilna potrzeba: rozbudowy zaplecza konstrukcyjno-technologicznego fabryk maszyn rolniczych, szczególnie tam, gdzie częstotliwość zmian profilu produkcyjnego jest duża; wzmożenia wysiłku celem uzyskania wyprzedzenia dokumentacyjnego przy wprowadzeniu zmian w programie produkcji oraz wprowadzenia rygorystycznego obowiązku koordynacji branżowej przez ośrodki branżowe;</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">- niezbędne jest zwrócenie szczególnej uwagi na terminowe dostawy materiałów hutniczych, warunkując rytmiczność produkcji maszyn rolniczych, na radykalną poprawę jakości materiałów zgodnie z wymogami Polskich Norm oraz uruchomienie możliwie najszybciej gięcia profili odpowiednich do produkcji maszyn i sprzętu rolniczego;</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">- wydaje się celowe, aby podjęte przez resort przemysłu ciężkiego spotkania producentów maszyn i sprzętu rolniczego z użytkownikami były upowszechnione i odbywały się systematycznie. Na spotkania te powinni być zapraszani użytkownicy z różnych regionów Polski;</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">- cykl wykonawstwa inwestycyjnego wielu obiektów w przemyśle maszyn rolniczych jest stanowczo za długi; zakłady posiadające odpowiednie środki nie mogą ich często wykorzystać z braku odpowiedniej mocy przerobowej przedsiębiorstw remontowo-budowlanych, Wydaje się pilnie potrzebne szczegółowe rozpoznanie sprawy przez resort oraz prezydia wojewódzkich rad narodowych i podjęcie niezbędnych kroków zaradczych;</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">- niezbędne jest zastosowanie odpowiednich środków ekonomicznych i organizacyjnych dla osiągnięcia poprawy zaopatrzenia przedsiębiorstw przemysłu maszynowego w wyroby hutnicze oraz dla poprawy dyscypliny dostaw kooperacyjnych; te ujemne zjawiska - osłabiające rytmiczność pracy w przemyśle maszynowym - nasilają się w br.;</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#komentarz">- zadania NPG w zakresie inwestycji w przemyśle chemicznym nie zostały w 1965 w pełni wykonane; szczególnie niekorzystnie przebiegała realizacja inwestycji priorytetowych, których przygotowanie ze strony inwestorów i biur projektowych było w wielu przypadkach niedostateczne; ujawniły się braki w zakresie mocy przerobowej, koordynacji, materiałów budowlanych. Biorąc pod uwagę szybko rosnące zadania inwestycyjne chemicznego, Komisja postuluje podjęcie skuteczniejszych kroków zmierzających do poprawy pracy służb inwestycyjnych i wykonawstwa.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>