text_structure.xml
22.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 27 stycznia 1966 r. Komisja Kultury i Sztuki, obradująca pod przewodnictwem posła Ryszarda Hajduka (PZPR), rozpatrzyła organizację sieci kin i ich działalność oraz odpowiedzi na dezyderaty.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W obradach udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Sztuki z podsekretarzem stanu - Tadeuszem Zaorskim, dyrektor Zespołu NIK - Jan Dominiewski. przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów i Naczelnego Zarządu Kinematografii.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Informację o organizacji sieci kin i ich działalności złożył podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki - Tadeusz Zaorski (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Koreferat podkomisji DS. kinematografii przedstawiła poseł Maria Lipka (ZSL).</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Ze względu na szczególną rolę filmu w dziedzinie kształtowania świadomości społecznej obywateli, podnoszenia poziomu kulturalnego, zabezpieczenia godziwej rozrywki itd., sprawa warunków w jakich widzowie uczestniczyć mogą w seansach filmowych odgrywa istotną rolę. Warunki te to: właściwie rozbudowana sieć kin, ich wyposażenie techniczne, poziom pracy, polityka repertuarowa. W ostatnich latach obserwuje się zjawisko systematycznego spadku frekwencji w kinach, czego nie można tłumaczyć jedynie rozszerzającym się zasięgiem telewizji. Wydaje się, że podstawowe źródła tego stanu rzeczy leżą w rosnących wymaganiach widzów, których istniejąca sieć kin nie jest w stanie zaspokoić.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Zarówno w małych miastach, jak i na wsi zlokalizowane tam placówki kinowe pracują w nieodpowiednich warunkach lokalowych. Mamy jeszcze tereny, szczególnie w województwach kieleckim, białostockim, krakowskim, łódzkim, rzeszowskim, gdzie sieć kin rozwinięta jest niedostatecznie i wskaźniki ilości miejsc przypadających na 1 000 mieszkańców - bardzo niskie. W ogóle w Polsce wskaźnik ten jest jednym z najniższych w Europie.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Wyposażenie techniczne kin, szczególnie wiejskich, jest niedostateczne, przeważają projektory 16 mm, aparatura jest przestarzała, nietypowa, uniemożliwiająca wyświetlanie nowoczesnych, wartościowych filmów.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Zastrzeżenia budzi gospodarka w kinach; m.in. często spotykanym zjawiskiem jest podejmowanie remontów w nieodpowiednim okresie czasu (sezon jesienno-zimowy) oraz przedłużanie się nadmierne prac remontowych.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Poza wielkimi miastami, stan reklamy filmowej jest niezadowalający, a skromne środki przeznaczane na ten cel, nie w pełni wykorzystane. Pracownicy kinematografii nie zawsze są odpowiednio przeszkalani, w związku z czym nie mogą wywiązywać się w pełni ze swych obowiązków z zakresu oddziaływania na widza, pozyskiwania go itd.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Podkomisja do spraw kinematografii, po zapoznaniu się z sytuacją w tej dziedzinie, uważa za wskazane wysunięcie następujących wniosków:</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">- niepokoją wstępne wytyczne do planu 5-letniego na lata 1966-1970 w zakresie rozwoju ilości miejsc kinowych w kraju; wytyczne te zakładają wzrost miejsc z 728,5 tys. w 1965 r. do 775 tys. na koniec 1970 r. Przyrost 46,5 tys. miejsc stanowi wzrost o 7 proc. podczas gdy prognoza wzrostu ludności wskazuje, że w tym samym okresie ilość mieszkańców wzrośnie o 9 proc. Sytuacja ulegnie zaostrzeniu, jeśli uwzględnić fakt, że w międzyczasie baza lokalowa kinematografii ulegnie pogorszeniu bądź na skutek dewastacji części obiektów, bądź likwidacji kin ulokowanych w zastępczych pomieszczeniach. Mając na uwadze, że w Polsce wskaźnik miejsc w kinach na 1 000 mieszkańców jest jednym z najniższych w Europie oraz, że miejsca kinowe są nierównomiernie rozmieszczone na terenie kraju, nieodzowne jest utrzymanie w końcu bieżącej 5-latki co najmniej obecnego wskaźnika ilości miejsc w kinach w stosunku do ilości mieszkańców; niezbędne jest w związku z tym zrewidowanie dotychczasowych wytycznych i ustalenie ich na poziomie zabezpieczającym pewien wzrost wskaźnika szczególnie w grupie kin państwowych;</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">- w nowobudowanych dzielnicach i osiedlach równolegle z budownictwem mieszkaniowym winny powstawać kompleksowe obiekty kulturalne wyposażone w sale kinowe;</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">- opracować należy zasady organizacyjno-prawne umożliwiające powołanie brygad remontowo budowlanych przy wojewódzkich zarządach kin celem zabezpieczenia wykonawstwa remontów;</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">- zabezpieczyć należy środki finansowe m.in. poprzez przeznaczenie wypracowanej w kinach amortyzacji na remonty tych obiektów;</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">- niezbędne jest opracowanie planet dotyczącego modernizacji kin ze szczególnym uwzględnieniem kin na wsi i w małych miastach;</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">- unowocześnienie techniki kinowej związane jest z uzyskaniem odpowiedniej ilości projektorów 35 i 16 mm; zapotrzebowanie na projektory 35 mm wynosi 250 sztuk rocznie, podczas gdy możliwości produkcyjne - 100 szt. Wynika to z obciążenia zakładów wyspecjalizowanych w tej produkcji dodatkowymi obowiązkami; niezbędne jest więc zabezpieczenie dostatecznej mocy produkcyjnej w przemyśle ciężkim dla wytwarzania potrzebnej ilości aparatów projekcyjnych bądź też stworzenie możliwości ulokowania części tej produkcji w przemyśle terenowym czy spółdzielczym;</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">- należy zanalizować stan sieci kin stałych na wsi i w oparciu o tę analizę zlikwidować kina słabe ekonomicznie przy równoczesnym przekazaniu ich zadań kinom ruchomym, po odpowiednim ich wyposażeniu technicznym;</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">- należy upowszechnić pozytywne doświadczenia z zakresu nadzoru i zarządzania kinami terenowymi przez rady narodowe;</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">- należy wprowadzić nowe zasady podziału kin w zależności od jakości projekcji i standardu wyposażenia zamiast dotychczasowych - na kina wiejskie i miejskie; uelastycznić zasady ustalania cen za bilety; zwiększyć wysiłki w celu poprawy informacji i reklamy filmowej; przyspieszyć rozwój sieci kin studyjnych, które są doskonałym środkiem dla popularyzowania filmów ambitnych i trudnych.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Następnie posłowie wysłuchali specjalnie nagranej audycji Polskiego Radia z cyklu: „Kultura pilnie poszukiwana” poświęconej pracy stałych i ruchomych kin wiejskich.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Na pytania posłów: Stanisława Majkowskiego (PZPR), Witolda Lassoty (SD), Alicji Musiałowej (PZPR), Stanisława Kaliszewskiego (SD), Stanisława Lorentza (SD), Teresy Król (ZSL), odpowiedzi udzielił podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki - Tadeusz Zaorski. Stwierdził on m.in.:</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Z uwagi na niską jakość surowca niezbędnego do sporządzania kopii filmowych, trudno uzyskać istotny postęp w tej dziedzinie. W dodatku, jedyny w Polsce zakład zajmujący się produkcją kopii pracuje w bardzo złych warunkach lokalowych. Oddanie do użytku nowego obiektu, które nastąpi w 1968 r. pozwoli wydatnie na poprawę produkcji kopii, a przede wszystkim na skrócenie czasu między zakupom filmu a dopuszczeniem go do wyświetlania.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Produkujemy rocznie około 600 filmów krótkometrażowych (łącznie z Polską Kroniką Filmową) o różnej tematyce i z różnego zakresu. Ponieważ na ekrany kin w Polsce wchodzi rocznie około 180 filmów fabularnych, stosuje się zasadę stałego związania filmu fabularnego z określonym dodatkiem, kierując się odpowiednimi kryteriami tematycznymi.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Pozostała ilość filmów krótkometrażowych wykorzystywana jest w kinach specjalnych oraz w TV. Część produkowanych krótkometrażówek związana jest z programem szkolnym, a więc nie nadaje się do powszechnej popularyzacji; podobnie rzecz się ma z filmami szkoleniowo instruktażowymi produkowanymi dla potrzeb przemysłu i rolnictwa. Przedsiębiorstwo „Filmos”, dysponujące siecią 165 kin ruchomych dla krótkiego metrażu, zorganizowało w roku ubiegłym 170 tys. projekcji; 43 stałe kina oświatowe dały w 1965 r. - 10 tys. seansów. 8 200 odbiorców filmów krótkometrażowych ma własne projektory (szkoły, muzea, zakłady pracy itd.); wypożyczyły one w roku ubiegłym 149 tys. kopii.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Niezadowalająco przebiegają remonty kin; remontuje się przede wszystkim duże i przynoszące poważne zyski kina w wielkich miastach, natomiast w małych ośrodkach, szczególnie na wsi, gdzie lokale kinowe są na ogół zaniedbane, remonty bądź nie są realizowane, bądź też poważnie się opóźniają. W roku ubiegłym środki rad narodowych przeznaczone na remonty kin wykorzystane zostały tylko w 60-70 proc.; lepiej kształtuje się wykorzystanie środków resortowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#StanisławKaliszewski">Wnioski przedstawione przez resort i podkomisję są w pełni słuszne i zasługują na poparcie. Nie wydaje się, by konkurencja telewizji w zasadniczy sposób hamowała rozwój kinematografii. Widz nie rezygnuje z oglądania filmów w kinie, istotne znaczenie mają jednak warunki techniczne i kulturalne, z jakimi wypada mu się tam zetknąć. Warunki te są w wielu przypadkach niekorzystne, nienależyty bywa często poziom obsługi widza przez personel. Należy podjąć wysiłki zmierzające do usunięcia tych braków.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#StanisławKaliszewski">Niedostateczna jest reklama filmów. Przeznacza się na ten cel wystarczające środki, które jednak nie są racjonalnie wykorzystywane. Nie eksponuje się fotosów mogących zorientować widza o charakterze filmu; dzieje się tak niejednokrotnie nawet wówczas, kiedy fotosy są w dyspozycji kina.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#StanisławKaliszewski">Resort i podkomisja wskazały na szereg możliwości poprawy sytuacji w zakresie upowszechniania filmu i organizacji sieci kin. Realizując te wnioski należałoby na pierwszym miejscu postawić potrzeby małych miast, gdzie kino odgrywa szczególną rolę. Rolę nie tylko w stosunku do mieszkańców danego ośrodka, lecz również w stosunku do mieszkańców okolicznych wsi.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#WitoldLassota">Należałoby rozważyć możliwości koordynacji programu filmowego telewizji z repertuarem kin w skali regionalnej. Niektóre filmy mogłyby mieć dużo szerszy zasięg oddziaływania, gdyby były wyświetlane w telewizji, podczas gdy w kinie nie zyskują powodzenia widzów. Western wyświetlany w telewizji, gdy w kinie idzie nawet wartościowy i atrakcyjny film, obniża natychmiast frekwencję w kinie.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#WitoldLassota">Pożyteczną formą upowszechniania filmu jest wykorzystywanie na projekcje wszelkich nadających się do tego celu sal na wsi. Z pomieszczeń tych korzystają kina ruchome najczęściej 2 razy w tygodniu. Fakt, że na budynku takim jest napis „Kino” zobowiązuje Wojewódzki Zarząd Kinematografii do finansowania konserwacji i remontów budynku; podnosi to siłą rzeczy koszty eksploatacji, a sale te wykorzystywane są przecież i dla innych celów. Należałoby ustalić zasadę wspólnego finansowania remontów takich sal przez rady narodowe i dyrekcje zarządów kinematografii.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#StanisławLorentz">Z tez referatów i przebiegu dyskusji mogłoby wynikać, że postuluje się preferencję dla rozwoju kinematografii, kosztem rozwoju telewizji. Takie postawienie sprawy nie byłoby słuszne. Trzeba przyjąć, że istnieją dziś trzy równoległe tory upowszechniania kultury: teatr, kino i telewizja, Należy ściślej koordynować ich działanie, Sprawa upowszechniania poprzez film oświaty i kultury powinna być rozpatrzona w szerszym zakresie, a nie tylko statystycznie. Mamy na ogół sporo filmów oświatowych; natomiast filmów popularyzujących treści kulturalne produkuje się daleko mniej.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#AlicjaMusiałowa">Szczególnej uwagi wymaga stan kin i repertuar filmowy w małych miastach. Za słaba jest koordynacja repertuarowa między wojewódzkimi zarządami kinematografii i „Filmosem”. Istnieje, dość duży, a powinien być jeszcze większy wybór filmów służących popularyzacji wiedzy praktycznej, które jeśli trafią na ekrany kin - mogą poważnie oddziaływać na poziom kulturalny i cywilizacyjny w małych ośrodkach. W telewizji filmy te również nie są zbyt często wyświetlane należy szerzej włączać je do repertuaru filmowego na wsi i w małych miastach.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#AlicjaMusiałowa">Repertuar filmowy powinien być w znacznie większej mierze niż dotychczas źródłem rozrywki. Szerzej należy uwzględniać zapotrzebowanie widowni na filmy rozrywkowe i widowiskowe, których użyteczność społeczna jest wysoka, zwłaszcza wobec nikłych u nas stosunkowo innych możliwości rozrywki. Słuszna jest koncepcja położenia większego nacisku na wyświetlanie tego rodzaju filmów w kinach i prezentowanie przez telewizję filmów dojrzalszych, trudniejszych w odbiorze.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#RyszardHajduk">W związku z poruszonym problemem roli kina w małym mieście należałoby uwzględnić jeszcze sprawę filmu w miejscowościach wypoczynkowych i uzdrowiskowych. Zajmowała się tym ostatnio wspólna podkomisja wyłoniona przez Komisję Spraw Zagranicznych i Komisję Zdrowia i Kultury Fizycznej w związku z rozpatrywanym programem rozwoju turystyki zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#RyszardHajduk">Celowe byłoby, aby podkomisja DS. kinematografii uwzględniła w planie pracy problemy produkcji i upowszechniania filmów popularno-naukowych, oświatowych i kulturalnych.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#RyszardHajduk">Komisja uchwaliła dezyderaty zaproponowane przez podkomisję.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#RyszardHajduk">Komisja zaznajomiła się z odpowiedziami resortów na uchwalone przez Komisję dezyderaty. Zlecono właściwym podkomisjom ustosunkowanie się do tych odpowiedzi i przedstawienie ewentualnych wniosków na kolejnym posiedzeniu.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#RyszardHajduk">ORGANIZACJA SIECI KIN I ICH DZIAŁALNOŚĆ</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#RyszardHajduk">Informacja złożona przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki - Tadeusza Zaorskiego na posiedzeniu Komisji Kultury i Sztuki w dniu 27 stycznia 1966 r.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#RyszardHajduk">Rola kina i filmu była w ostatnich latach szeroko dyskutowana na tle rozwoju telewizji. Przyjęto niemal jako pewnik, że rozwój telewizji - kina w domu - osłabi znacznie rolę prawdziwego kina. Praktyka światowa nie potwierdziła jednak tej prognozy. O ile w pewnym okresie masowego upowszechnienia telewizji zarysował się wyraźny spadek frekwencji w kinach, to ostatnie lata charakteryzują się odmienną tendencją: liczba widzów w kinach wzrasta i to w takich rozwiniętych krajach jak Stany Zjednoczone, Anglia, Francja, Włochy, co świadczy, że kino powraca do swojej pierwotnej roli - ważnego instrumentu szerzenia kultury.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#RyszardHajduk">W kinematografii światowej wystąpiły nowe zjawiska, które powinny być uwzględnione również i w naszym kraju: dążność do prezentowania widzowi kinowemu - odmiennie niż ma to miejsce w telewizji - filmów o charakterze widowiskowym, kostiumowych, barwnych, szerokoekranowych. Obserwuje się zanik kin małych na rzecz kin panoramicznych wyświetlających filmy na taśmie 70 mm, dobrze wyposażonych, stanowiących miejsce kulturalnego spędzenia czasu i przede wszystkim nastawionych na młodego widza, podczas gdy korzystanie z telewizji staje się udziałem raczej starszego pokolenia.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#RyszardHajduk">Uznając zetem, że kino nie przestało być ważkim elementem rozrywki i ideowego oddziaływania, również i my spojrzeć musimy na ten problem z punktu widzenia zarówno organizacji sieci kin, ich wyposażenia technicznego i warunków komfortu, jak i programowania własnej produkcji filmowej i importu filmów.</u>
<u xml:id="u-6.9" who="#RyszardHajduk">W Polsce, na koniec 1965 r., istniało ogółem 3 877 kin, w tym kin państwowych - 2 874, i kin pozapaństwowych, tj. głównie związkowych, spółdzielczych i prowadzanych przez różne organizacje - 1 003, które podobnie jak kina państwowe są dostępne dla szerokiej publiczności.</u>
<u xml:id="u-6.10" who="#RyszardHajduk">Rozwój sieci kin odbywał się głównie w oparciu o adaptację różnego rodzaju pomieszczeń;</u>
<u xml:id="u-6.11" who="#RyszardHajduk">Stosunkowo mało powstało nowych lokali, które budowano z przeznaczeniem na kina.</u>
<u xml:id="u-6.12" who="#RyszardHajduk">W istniejących kinach jest ogółem ponad 718 tys. miejsc; średnio na 1 000 mieszkańców przypada 22,9 miejsc. Jest to wskaźnik niemały, jeśli uwzględnić, że osiągnięty został w trudnych warunkach. Na wsi przypada obecnie 14 miejsc na 1 000 mieszkańców; w okresie przedwojennym na wsi istniały tylko 3 kina. Mimo poważnego wzrostu wskaźnika ilości miejsc w kinach na 1 000 mieszkańców, Polska znajduje się na jednym z ostatnich miejsc w Europie.</u>
<u xml:id="u-6.13" who="#RyszardHajduk">W latach 1961–65 przybyło; 28 300 miejsc w sieci kin państwowych dzięki uruchomieniu 90 nowych kin kosztem ok. 300 mln. zł. Jeśli uwzględnić przyrost ludności i zużycie pomieszczeń - jest to wzrost niewielki. Przy tak założonych proporcjach przewidywanych i na bieżącą pięciolatkę, nie osiągnie się wydatniejszej poprawy tym więcej, że rady narodowe przeznaczają tylko część funduszów amortyzacyjnych na remonty kapitalne kin. Żywiołowy rozwój telewizji skłaniał niejednokrotnie rady narodowe do sięgania po dochody kin na cele dofinansowania czynów społecznych na rzecz rozbudowy ośrodków telewizyjnych.</u>
<u xml:id="u-6.14" who="#RyszardHajduk">Niezależnie od potrzeb remontowych występuje konieczność modernizacji kin. Na ponad 3 800 kin, aż 2 300 może wyświetlać filmy tylko na taśmie 16 mm, co ogranicza program; występują trudności techniczne przy redukcji szerokości taśmy z 35 na 16 mm, wielu zagranicznych producentów przeciwstawia się redukowaniu szerokości taśmy; nie można w tych kinach wyświetlać filmów szerokoekranowych. Mamy zaledwie 270 kin I kategorii, komfortowych, dostępnych dla wszelkich rodzajów projekcji.</u>
<u xml:id="u-6.15" who="#RyszardHajduk">W latach 1966–70 nakłady inwestycyjne na rozwój sieci powinny wynieść minimum 500 mln zł na prace budowlano-montażowe; pozwoliłoby to utrzymać średni wskaźnik, ilości miejsc na 1 000 mieszkańców; według wstępnych założeń planu przeznacza się na ten cel 300 mln zł.</u>
<u xml:id="u-6.16" who="#RyszardHajduk">Wielkie miasta, np. Łódź, są szczególnie zaniedbane pod względem rozwoju sieci kin. To samo dotyczy nowych dzielnic, a zwłaszcza nowych ośrodków przemysłowych.</u>
<u xml:id="u-6.17" who="#RyszardHajduk">Uwzględnić należy także, że jeszcze długo telewizja nie obejmie swym zasięgiem całego terytorium kraju, a więc te części terytorium, pozbawione możliwości odbioru telewizji, powinny być zasilone odpowiednią siecią kin.</u>
<u xml:id="u-6.18" who="#RyszardHajduk">Przedsięwzięcia resortu kultury i sztuki zmierzają w następujących kierunkach:</u>
<u xml:id="u-6.19" who="#RyszardHajduk">- cały fundusz amortyzacyjny powinien być skierowany na cele rozwoju sieci kin oraz poprawę poziomu technicznego i wyposażenia;</u>
<u xml:id="u-6.20" who="#RyszardHajduk">- w maksymalnym stopniu wyeliminować projekcję filmów 16 mm i przechodzić na filmy 35 mm, co stworzy, większą jednolitość sieci i pozwoli wzbogacić repertuar;</u>
<u xml:id="u-6.21" who="#RyszardHajduk">- przygotować się w bieżącej 5-latce do uruchomienia w kilku ośrodkach wojewódzkich projekcji filmów na taśmie 70 mm i do produkcji takich filmów, tym bardziej, że dają się one łatwiej redukować do mniejszego formatu;</u>
<u xml:id="u-6.22" who="#RyszardHajduk">- odstąpić od dotychczasowego podziału na kina miejskie i kina wiejskie, ustanowić natomiast kategorie kin i zależnie od kategorii ujednolicić ceny baletów, co przy poprawie techniki i komfortu w tych kinach pozwoli zlikwidować obecną ich deficytowość; przykłady wskazują (woj. zielonogórskie), że przy przejściu w kinach wiejskich z taśmy 16 mm na taśmę 35 mm znacznie zwiększyła się frekwencja i wpływy wzrosły 5-krotnie;</u>
<u xml:id="u-6.23" who="#RyszardHajduk">- przyspieszyć remonty kin, poprawić ich wyposażenie przy finansowaniu tych przedsięwzięć z kredytów bankowych, traktując tego rodzaju inwestycję jako szybko rentujące. Na okres spłaty tego kredytu, kina byłyby zwolnione od opłat na rzecz Funduszu Filmowego, z którego finansuje się produkcję filmową;</u>
<u xml:id="u-6.24" who="#RyszardHajduk">- uwzględniając dydaktyczno-wychowawczy zakres programu telewizyjnego potraktować repertuar w kinach w szerszej mierze jako element wypoczynku i kulturalnej rozrywki, dokonać podziału i rejonizacji kin na kina o programie rozrywkowym, o programie treściowo trudniejszym (kina studyjne), na kina wyświetlające np. tylko filmy polskie itd., aby umożliwić widzowi wybór.</u>
<u xml:id="u-6.25" who="#RyszardHajduk">Plan inwestycyjny w tej dziedzinie powinien uwzględniać potrzebę doinwestowania rozwoju sieci kin w ośrodkach pod tym względem zaniedbanych, rozbudowę sieci kin w nowych ośrodkach przemysłowych oraz na tych terenach, które nie będą objęte zasięgiem telewizji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>