text_structure.xml 109 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosełRyszardHayn">Otwieram posiedzenie Komisji. Witam wszystkich obecnych. Zgodnie z zaproponowanym porządkiem obrad w dniu dzisiejszym kontynuować będziemy prace nad projektem ustawy o stanie wyjątkowym. Czy ktoś z państwa ma uwagi do zaproponowanego porządku obrad? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że porządek obrad został przyjęty. Zanim przystąpimy do pracy nad projektem przedstawię państwu dwie informacje. Pierwsza z nich ma charakter organizacyjny. Proponujemy, żeby następne posiedzenie Komisji odbyło się w czwartek, a nie w przyszłym tygodniu. Dzięki temu będziemy mieli wolny cały przedświąteczny tydzień. Posiedzenie Komisji mogłoby odbyć się w dniu 21 marca o godzinie 9. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że propozycja została przyjęta. Biuro Legislacyjne zgłosiło uwagi do treści przyjętych przez Komisję przepisów. Uwagi mają charakter stylistyczny i językowy. Chciałbym, żeby posłowie odnieśli się do tych uwag. Proszę o zabranie głosu przedstawiciela Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Biuro Legislacyjne chce zgłosić poprawki oczyszczające tekst przyjęty przez Komisję. Pierwsza poprawka ma także wymiar merytoryczny i dotyczy art. 3 ust. 2, w którym znajduje się przepis wyliczający, co powinno się znaleźć w rozporządzeniu prezydenta RP o wprowadzeniu stanu wyjątkowego. Proponujemy, żeby do tego przepisu dodać wyrazy „w zakresie dopuszczonym niniejszą ustawą”. Zwrot ten będzie się odnosił do wprowadzanych w rozporządzeniu ograniczeń praw człowieka i obywatela. Przedstawię państwu całe brzmienie tego przepisu. Art. 3 ust. 2 otrzyma brzmienie „W rozporządzeniu o wprowadzeniu stanu wyjątkowego określa się przyczyny wprowadzenia, czas trwania i obszar obowiązywania stanu wyjątkowego oraz w zakresie dopuszczonym niniejszą ustawą rodzaje ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie? Pytanie to kieruję do posłów, przedstawicieli rządu, a także do przedstawicieli Kancelarii Prezydenta RP. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu uznam, że poprawka została przyjęta. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta. Proszę o przedstawienie następnej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Następna poprawka ma charakter redakcyjny. Dotyczy ona art. 4 ust. 2. Proponujemy zmianę szyku wyrazów w tym przepisie. Poprawka polega na przeniesieniu wyrazów „uchwałę Sejmu w tej sprawie”. Wyrazy te powinny znaleźć się po przecinku, a przed wyrazem „ niezwłocznie”.Art. 4 ust. 2 po zmianie otrzyma brzmienie: „W przypadku uchylenia rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, uchwałę Sejmu w tej sprawie niezwłocznie ogłasza się w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej poprawki? Nie widzę zgłoszeń. Wobec braku uwag stwierdzam, że poprawka została przyjęta. Proszę o przedstawienie następnej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Następna poprawka ma także charakter redakcyjny. Dotyczy ona art. 5 ust. 1 i polega na zmianie szyku wyrazów. Art. 5 ust. 1 powinien otrzymać brzmienie: „Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w drodze rozporządzenia przedłuża czas trwania stanu wyjątkowego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Następna poprawka dotyczy art. 10. Proponujemy, żeby w pkt. 1 zrezygnować z wyrazów „na całym terytorium państwa”. Treść pkt. 1 jest całkowicie oddzielna od treści pkt. 2. Przepis zawarty w ust. 1 będzie wskazywał, że określone działania będzie podejmował prezes Rady Ministrów w przypadku, gdy stan wyjątkowy zostanie wprowadzony na obszarze większym niż obszar jednego województwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej poprawki? Wiadomo, że sformułowanie „obszar większy niż obszar jednego województwa” może dotyczyć także całego państwa. Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Następna propozycja dotyczy wyodrębnienia ust. 2 z art. 10 i zapisania go jako odrębnego artykułu. Treść ust. 2 nie ma żadnego związku z treścią ust. 1. W związku z tym proponujemy zmianę jednostki redakcyjnej. Ust. 2 stanie się nowym artykułem, który w tej chwili możemy określić, jako art. 10a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej propozycji? Czy ktoś jest przeciwny jej przyjęciu? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta. W tej sytuacji art. 10 będzie się składał tylko z jednego ustępu, w związku z czym należy skreślić numerację ustępów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Ostatnia uwaga dotyczy posługiwania się zwrotem „zakończenia stanu wyjątkowego” w art. 12. Przypomnę państwu, że we wszystkich wcześniejszych przepisach mówiliśmy o zniesieniu stanu wyjątkowego. Proponujemy, żeby pojęciem tym posługiwać się jednolicie w całej ustawie. Proponujemy, żeby w art. 12 ust. 1 i ust. 4 wyrazy „zakończenia stanu wyjątkowego” zastąpić wyrazami „zniesienia stanu wyjątkowego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta. Czy są inne uwagi do projektu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Przedstawiłem państwu wszystkie uwagi Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosełRyszardHayn">Dziękuję. Na tym zakończyliśmy korektę uchwalonych do tej pory przepisów. W tej chwili przechodzimy do rozpatrywania projektu ustawy. Przypomnę, że na poprzednim posiedzeniu Komisji powstały kontrowersje w związku z treścią art. 11 z przedłożenia rządu. Przed posiedzeniem Komisji wszyscy otrzymali nową propozycję treści art. 11. Rozumiem, że propozycja ta została uzgodniona przez przedstawicieli Ministerstwa Obrony Narodowej oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Proszę o przedstawienie nowej treści art. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#ZbigniewMeres">Przed posiedzeniem Komisji odbyło się spotkanie, na którym uzgodniliśmy treść art. 11. Propozycja została państwu przekazana na piśmie. Proponujemy, żeby art. 11 otrzymał brzmienie: „1. W czasie stanu wyjątkowego prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek prezesa Rady Ministrów, może postanowić o użyciu oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa, jeżeli dotychczas zastosowane siły i środki zostały wyczerpane.2. Użycie oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych, o których mowa w ust. 1, nie może zagrozić ich zdolności do realizacji zadań wynikających z konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ratyfikowanych umów międzynarodowych. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej pozostają pod dowództwem przełożonych służbowych i wykonują zadania wyznaczone przez ministra obrony narodowej, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych. Żołnierzom wyznaczonym do tych oddziałów i pododdziałów przysługują, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań, uprawnienia policjantów określone w art. 15–17 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2002 r. nr 7, poz. 58).4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady użycia oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w czasie stanu wyjątkowego, uwzględniając dostosowanie do stopnia i rodzaju zagrożeń stanowiących przyczyny zagrożenia i trwania stanu wyjątkowego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że propozycja ta została uzgodniona także z przedstawicielami Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Czy ktoś z państwa ma uwagi lub propozycje zmian do ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Chcielibyśmy przedstawić uwagę techniczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#DyrektorbiurawKomendzieGłównejPolicjiZbigniewKrasnodębski">Od 11 marca br. pojawiła się dodatkowa zmiana, którą należałoby uwzględnić w ust. 3. W nawiasie należy odwołać się także do Dziennika Ustaw nr 19, poz. 185.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że przyjmujemy tę uwagę. Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#ZastępcadyrektoradepartamentuwBiurzeBezpieczeństwaNarodowegopłkWojciechLutelmowski">Ja także mam drobną uwagę o charakterze technicznym. W ust. 2 po wyrazach „Sił Zbrojnych” należy dodać wyrazy „Rzeczypospolitej Polskiej”. Przepraszam, ale dopiero przed chwilą zauważyliśmy ten błąd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa jest przeciwny tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta. Proponuję, żebyśmy przystąpili do rozpatrzenia kolejnych ustępów w art. 11. Czy ktoś z państwa ma uwagi do treści ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Nie jestem językoznawcą, ale nie podoba mi się użycie wyrazu „dotychczas”. Prawdopodobnie w przepisie chodzi o siły i środki, które były stosowane wcześniej, przed podjęciem postanowienia o użyciu oddziałów sił zbrojnych. Uważam, że wyraz „dotychczas” ma znaczenie bardziej ogólne. Użycie tego wyrazu razi mnie. Sądzę, że byłoby dobrze, gdyby na ten temat wypowiedział się ktoś, kto ma większe doświadczenie w zakresie językoznawstwa. Wydaje mi się, że możliwe jest znalezienie lepszego zapisu. Może w tej sprawie pomocy udzielą nam przedstawiciele Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Uważamy, że wyraz „dotychczas” często spotykany jest w przepisach prawa. Wydaje się, że przepis nie zmieni swojego znaczenia, jeśli wyraz „dotychczas” zostanie wykreślony. Uważamy, że można pozostawić ten wyraz, ale nic wielkiego się nie stanie, jeśli zostanie on wykreślony. Na pewno nie zmieni to merytorycznego znaczenia ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że zgodnie z tą opinią treść ust. 1 nie ulegnie zmianie. Biuro Legislacyjne uznało, że wyraz „dotychczas” może pozostać w ust. 1. Czy jeszcze ktoś z państwa ma uwagi do ust. 1? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 1 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 2. Czy ktoś z państwa ma pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielKomendyGłównejPolicjiAdamPałafij">W ust. 2 jest mowa o użyciu oddziałów i pododdziałów sił zbrojnych, o których mowa w ust. 1. Jednak w ust. 1 jest mowa o użyciu oddziałów i pododdziałów, a nie o oddziałach i pododdziałach. W związku z tym w ust. 2 powinna być mowa o użyciu oddziałów, o których mowa w ust. 1. Chodzi tu bowiem o specyficzną formę użycia oddziałów wojska do przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa. Rozwiązanie to będzie bardziej trafne, zwłaszcza w kontekście dalszej części przepisu, w której wskazano, że to użycie nie może zagrozić zdolności do realizacji zadań wynikających z konstytucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa jest przeciwny przyjęciu tej poprawki? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta. Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w sprawie ust. 2? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 2 został przyjęty wraz z poprawką. Czy ktoś z państwa ma uwagi do ust. 3? Nie widzę zgłoszeń. Uznaję, że ust. 3 został przyjęty bez uwag. Czy ktoś z państwa ma uwagi do ust. 4? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 4 został przyjęty. Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie art. 11. Przechodzimy do rozpatrzenia przepisów zawartych w rozdziale 3, pt. „ Ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela w czasie trwania stanu wyjątkowego”. Zwracam uwagę, że rząd zaproponował w swoim przedłożeniu zmianę tytułu rozdziału 3. Zgodnie z przedstawioną propozycją rozdział 3 powinien otrzymać tytuł „Zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela”. Uzasadnienie tej zmiany zostało przedstawione na str. 4 propozycji rządu. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę zgłoszeń. Jaka jest opinia Biura Bezpieczeństwa Narodowego? Rozumiem, że Biuro Bezpieczeństwa Narodowego nie zgłasza w tej sprawie uwag. Wobec braku zastrzeżeń uznaję, że tytuł rozdziału 3 został przyjęty w brzmieniu zaproponowanym przez rząd. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 12. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chciałbym przypomnieć, że Komisja przyjęła już ust. 1 i 2 tego artykułu na posiedzeniu w dniu 26 lutego br. Przypomnę, że art. 12 to dawny art. 7, który był rozpatrywany wraz z innymi przepisami zawartymi w rozdziale 1. Komisja podjęła wtedy decyzję o przeniesieniu tego artykułu do rozdziału 3. Przepis miał być usytuowany na początku rozdziału 3. Jednocześnie zwracam uwagę, że we wcześniejszych propozycjach nie było ust. 3. W tej sytuacji ust. 3 nie został przyjęty przez Komisję. Jest to nowa propozycja, która została zgłoszona stosunkowo niedawno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PosełRyszardHayn">W tej sytuacji przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3. Przypomnę, że ust. 3 ma brzmienie: „Straty majątkowe wynikające z ograniczenia w czasie stanu wyjątkowego wolności i praw człowieka i obywatela są wyrównywane w zakresie i trybie określonym odrębną ustawą”. Czy ktoś z państwa ma uwagi lub zastrzeżenia do tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chciałbym przedstawić dość istotną uwagę. Uważamy, że niewskazane jest odwoływanie się do przepisów, których jeszcze nie ma. Przypuszczalnie takie przepisy dopiero powstaną. Z taką sytuacją mieliśmy już do czynienia przy rozpatrywaniu ustawy o stanie klęski żywiołowej. Podjęto wtedy próbę nowelizacji ustawy o ratownictwie medycznym. Do tej ustawy wprowadzono pewne przepisy w przekonaniu, że uchwalona zostanie ustawa o zarządzaniu kryzysowym. Przepisy te funkcjonują w ustawie do chwili obecnej. Jesteśmy zdecydowanie przeciwni wprowadzaniu do projektu ustawy odesłania do przepisów, których jeszcze nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosełRyszardHayn">Chciałbym państwu przypomnieć, że wielokrotnie wskazywano, iż istnieje potrzeba wprowadzenia do ustawy zapisu mówiącego o sposobie wyrównywania strat majątkowych. Tego typu sugestie pojawiały się także w trakcie prac nad ustawą o stanie klęski żywiołowej. Przypominam sobie, że ostatecznie nie wprowadziliśmy takiego zapisu do ustawy o stanie klęski żywiołowej. Zastanawiam się, czy nie należałoby w taki sam sposób postąpić w tym przypadku, żeby zachować porządek i jednolitość rozwiązań. Jaka jest opinia autorów o propozycji wykreślenia tego przepisu? Czy byłby to ciężki grzech?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Proszę, żeby opinię na ten temat przedstawił dyrektor Andrzej Rudlicki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#ZastępcadyrektoradepartamentuwMinisterstwieSprawWewnętrznychiAdministracjiAndrzejRudlicki">Powstaje pytanie, co się stanie, jeśli ust. 3 zostanie wykreślony? W takim przypadku nie będzie żadnego przepisu, dotyczącego problemu wyrównywania strat. Uważamy, że pozostawienie ust. 3 wymuszać będzie podjęcie w tym zakresie działalności legislacyjnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PosełRyszardHayn">Już teraz mogę przyrzec, że wkrótce rozpoczniemy prace nad odpowiednim projektem ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Nie ośmieliłbym się zgłosić takiej uwagi pod adresem parlamentu. My także będziemy pracować nad stworzeniem takich przepisów. Jednak w tym przypadku mamy do czynienia z sytuacją szczególną, która dotyczy stanu nadzwyczajnego. Uważam, że regulacja dotycząca odpowiedzialności za straty majątkowe jest niezwykle potrzebna, chociaż może nie jest niezbędna. Pan poseł zwrócił w swojej wypowiedzi uwagę na to, że taki zapis nie znalazł się w ustawie o stanie klęski żywiołowej. Proponowałbym, żeby zastanowili się państwo nad możliwością uzupełnienia ustawy o taki przepis w trakcie prac w Senacie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosełRyszardHayn">Senat będzie pracował nad ustawą o stanie klęski żywiołowej w dniu jutrzejszym. Jeśli mają państwo jakieś sugestie w sprawie zmiany ustawy, należałoby skierować je do senatorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Wydaje mi się, że będzie to zależeć od decyzji, które zostaną podjęte przez Komisję w dniu dzisiejszym. Jeśli Komisja podejmie decyzję o wykreśleniu ust. 3, nie będziemy zwracać się do Senatu o wpisanie tego przepisu do ustawy o stanie klęski żywiołowej. Nie jest to sprawa decydująca o życiu lub śmierci. Jeśli Komisja postanowi wykreślić ust. 3, nic wielkiego się nie stanie. Wydaje się jednak, że wprowadzenie tego przepisu do ustawy nie jest zwykłym rozwiązaniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PosełLeszekSułek">Uważam, że w ustawie powinien znaleźć się taki zapis. Zgadzam się z wypowiedzią mojego przedmówcy. Dzięki temu będziemy mieć większą pewność, że straty te zostaną w przyszłości wyrównane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PosełRyszardHayn">W takim przypadku każdy obywatel będzie mógł przeczytać, że wyrównanie strat jest zagwarantowane. Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosełRobertSmoleń">Chciałbym zadać pytanie przedstawicielom Biura Legislacyjnego. Możemy sobie wyobrazić, że uchwalona zostanie ustawa bez tego przepisu, która będzie obowiązywała. Czy bez przepisu zawartego w ust. 3 będzie dla wszystkich wystarczająco jasne, jakie przepisy będą stosowane w sprawie wyrównywania strat majątkowych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jest to oczywiste. Ustawa o wyrównywaniu strat majątkowych jest rozwiązaniem fakultatywnym. Może być wydana na podstawie odpowiedniego przepisu konstytucji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Upoważnienie zawarte w konstytucji jest fakultatywne. Nie ma obowiązku, żeby przyjąć tego typu rozwiązanie ustawowe. Natomiast przyjęcie takiego zapisu w rozpatrywanej ustawie oznaczać będzie, że Sejm nałoży na siebie obowiązek dotyczący przyszłego uregulowania w ustawie tych kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PosełRobertSmoleń">Z wyjaśnień przedstawiciela Biura Legislacyjnego wynika, że nie będzie w tej sprawie żadnych wątpliwości. W przypadku wprowadzenia stanu wyjątkowego kwestie dotyczące uregulowania roszczeń będą rozpatrywane na podstawie innej ustawy. Nie mam żadnych wątpliwości, że taką ustawę wkrótce uchwalimy. W tej sytuacji uważam, że lepiej będzie jeśli w ustawie nie będziemy się odwoływać do przepisów, które w tej chwili jeszcze nie istnieją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosełRyszardHayn">Poseł Leszek Sułek opowiadał się za przyjęciem ust. 3. Czy po przedstawionych wyjaśnieniach zmienił pan zdanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PosełLeszekSułek">Podtrzymuję wcześniejszą opinię na ten temat. Przyjęcie tego przepisu w żaden sposób nie zmieni obecnej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosełRyszardHayn">W tej sytuacji musimy podjąć decyzję. Kto z państwa jest za przyjęciem propozycji rządu, a tym samym za przyjęciem ust. 3? Za wnioskiem głosowało 2 posłów, 4 było przeciwnych, 1 wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, że propozycja rządu została odrzucona. Ust. 3 został wykreślony z art. 12. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 13. Zawarte w nim przepisy dotyczą zawieszenia lub ograniczenia praw. Proszę autorów art. 13 o przedstawienie Komisji treści zawartych w nim przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Najpierw chcielibyśmy zgłosić poprawki do art. 13.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Poprawki mają charakter techniczny. Pierwsza z nich dotyczy art. 13 ust. 1 pkt 3. Zamiast niezrozumiałego i obco brzmiącego wyrazu „taż” należy użyć wyrazu „niż”. Jest to błąd komputerowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że jest to poprawka oczywista, którą przyjmujemy bez uwag.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">W ust. 2 proponujemy zmianę szyku wyrazów. Przeczytam państwu nową wersję ust. 2, która - naszym zdaniem - będzie bardziej poprawna. Proponujemy, żeby ust. 2 otrzymał brzmienie: „Przepis ust. 1 nie dotyczy zgromadzeń organizowanych przez kościoły i inne związki wyznaniowe oraz organizacje religijne działające w ich obrębie - w świątyniach, budynkach kościelnych oraz w innych pomieszczeniach służących organizowaniu i sprawowaniu kultu publicznego, a także zgromadzeń organizowanych przez organy państwa lub organy samorządu terytorialnego.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że końcowy fragment zdania zostanie przeniesiony do drugiej linijki. Przystępujemy do rozpatrzenia poszczególnych ustępów art. 13. Czy ktoś z państwa ma uwagi do ust. 1? Jakie jest stanowisko Biura Bezpieczeństwa Narodowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#ZastępcadyrektoraWojciechLutelmowski">Chcę wyjaśnić, że treść tego artykułu uzgodniliśmy wcześniej. W związku z tym nie będziemy zgłaszać do art. 13 żadnych uwag ani poprawek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PosełRyszardHayn">Dziękuję państwu za wyprzedzające podjęcie działań, które ułatwiają pracę Komisji. Czy posłowie mają uwagi do treści ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Opowiadam się za tym, żeby w art. 13 umieścić zapis zgodny z konkordatem, mówiący o obiektach sakralnych i kościelnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PosełRyszardHayn">W którym miejscu miałby znaleźć się taki zapis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">W ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PosełRyszardHayn">W tej chwili rozpatrujemy ust. 1. Czy mają państwo jakieś uwagi do ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Wydaje się, że należy uściślić odesłanie zawarte w ust. 2. Chodzi tu o przepis ust. 1 pkt 1, który dotyczy zgromadzeń. Zgromadzeń nie dotyczy cały ust. 1. Mamy także inną uwagę. W ust. 2 używane jest pojęcie „kult publiczny”. Rozumiem pojęcie kultu religijnego. Chciałbym jednak zapytać, w jakim akcie prawnym występuje pojęcie „kult publiczny”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PosełRyszardHayn">Należy to sprawdzić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Poddaję także pod rozwagę propozycję rozbicia ust. 2 na dwa ustępy. Chodzi mi o organy władzy publicznej, zgodnie z obowiązującym nazewnictwem. Wydaje się, że właśnie o takie organy chodzi w tym przepisie. Jednak w ust. 2 jest mowa o organach państwa lub organach samorządu terytorialnego. Zgodnie z obowiązującym nazewnictwem są to organy władzy publicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Pierwsza uwaga dotyczyła kultu publicznego. Sprawa ta była sprawdzana. Z całą pewnością to pojęcie występuje w ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, chociaż w tej chwili nie mogę podać, w którym artykule. Z premedytacją posłużyliśmy się pojęciem używanym w prawie o zgromadzeniach. Wprowadzając odstępstwo od obowiązujących zasad nie chcemy rozpoczynać dyskusji, o co tu chodzi. Chcemy zachować spójność terminologiczną między ustawą, która gwarantuje te wolności, a ustawą ograniczającą je w stanie nadzwyczajnym. Dlatego przepisowi nadano brzmienie, które mają państwo przed sobą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Osiągnięto spójność przepisu z ustawą z 5 lipca 1990 r. Jednak konstytucja nie posługuje się już pojęciem organu państwa. W zaproponowanym zapisie można przyjąć, że chodzi o organy władzy publicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Nie mogę powiedzieć, że nie ma pan racji. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przyjęcie w projekcie zmian do ustawy z 1990 r. Mam jednak poważne wątpliwości, czy pośpieszne wprowadzenie poprawek nie zepsułoby tej ustawy zamiast ją poprawić. Opowiadamy się za tym, żeby pomiędzy ustawami istniała całkowita spójność terminologiczna. Uważamy, że nie można stosować wybiegów formalnych, które mówić będą, że zwolnienie z tego ograniczenia jest zupełnie czymś innym. Przypomnę, że ustawa przyznaje tym organizacjom prawo do niczym nieskrępowanego organizowania zgromadzeń. Chcieliśmy, żeby nie było żadnych wątpliwości, że w stanie nadzwyczajnym określone organy będą miały takie prawo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#PosełRobertSmoleń">W ust. 1 pkt 3 przewidziano możliwość zawieszenia prawa do akcji protestacyjnych samorządów. O jaki samorząd tu chodzi? Czy przepis dotyczy samorządów terytorialnych, czy też samorządów gospodarczych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o udzielenie odpowiedzi na te pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Jest oczywiste, że w tym przypadku chodzi o samorząd studencki. Przepis dotyczy samorządów, stowarzyszeń i organizacji studenckich. Są to trzy różne formy aktywności zbiorowej studentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PosełRyszardHayn">Zgadzam się z opinią, że jest to mało czytelne. Przepis mówi o zawieszeniu prawa do akcji protestacyjnych samorządów, stowarzyszeń lub organizacji studenckich. Taki zapis może wzbudzać pewne wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Mam propozycję, która powinna rozwiać te wątpliwości. Chciałbym jednak zaznaczyć, że taki sam zapis używany jest w innych przepisach. Sądzę, że wyraz „studenckich” należałoby przenieść przed wyraz „samorządów”. Wtedy nie będzie już żadnych wątpliwości. Przepis będzie mówił o akcjach protestacyjnych studenckich samorządów, stowarzyszeń lub organizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PosełRyszardHayn">Wydaje się, że tak sformułowany zapis jest znacznie lepszy pod względem stylistycznym. Jakie jest stanowisko Biura Legislacyjnego w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Uważamy, że można zastanowić się nad nadaniem temu przepisowi nieco innego brzmienia. Przepis może dotyczyć akcji protestacyjnych samorządów studenckich, stowarzyszeń lub organizacji studenckich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PosełRyszardHayn">Wtedy następować będzie dwukrotne powtórzenie wyrazu „studenckich”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">To prawda. Jednak wtedy nie będzie żadnych wątpliwości, że chodzi tu wyłącznie o samorządy, stowarzyszenia i organizacje działające w środowisku akademickim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#PosełRyszardHayn">Zgłoszono dwie propozycje. Osobiście uważam, że lepszy będzie zapis mówiący o akcjach protestacyjnych studenckich samorządów, stowarzyszeń lub organizacji. Należy uznać, że taki zapis jest najbardziej czytelny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#DyrektorZbigniewKrasnodębski">Dobrym rozwiązaniem może być przyjęcie zapisu „Akcji protestacyjnych studenckich: samorządów, stowarzyszeń lub organizacji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PosełRyszardHayn">Nie jest to zbyt ładne sformułowanie, chociaż dosyć czytelne. Czy są jeszcze jakieś propozycje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PosełMarianKawa">Proponuję, żeby w pkt. 3 napisać o akcjach protestacyjnych studentów zrzeszonych w samorządach, stowarzyszeniach lub organizacjach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#DyrektorZbigniewKrasnodębski">Wydaje się, że należałoby nieco zmodyfikować tę propozycję. Lepiej byłoby mówić o akcjach protestacyjnych organizowanych przez samorządy, stowarzyszenia lub organizacje. Dzięki temu zakaz nie będzie dotyczył wyłącznie członków stowarzyszeń i organizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PosełRyszardHayn">Jaka jest ostateczna propozycja?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosełMarianKawa">Proponuję, żeby ostatni fragment ust. 3 otrzymał brzmienie „oraz akcji protestacyjnych studentów organizowanych przez samorządy, stowarzyszenia lub organizacje studenckie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#PosełRyszardHayn">Taki przepis będzie czytelny, chociaż niezbyt elegancki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Uważam, że proponowane brzmienie nie różni się od propozycji rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PosełRyszardHayn">W takim razie powinniśmy ponownie przeprowadzić analizę pkt. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Moim zdaniem akcje protestacyjne nie są organizowane przez członków samorządów, stowarzyszeń i organizacji. Takie akcje organizują samozwańcze grupy, które nie należą do tego typu organizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#PosełRyszardHayn">W takiej sytuacji powstaje pytanie, czy samozwańcza grupa studentów ma prawo do zorganizowania demonstracji lub akcji protestacyjnej? Powinni uzyskać na to zgodę na zasadach ogólnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#ZastępcadyrektoraWojciechLutelmowski">Czy pojęcie „organizacja studencka” nie obejmuje również studenckich samorządów i stowarzyszeń? Zwracam uwagę, że możemy mieć do czynienia także z innymi studenckimi związkami i klubami. Może w tym przypadku wystarczyłoby, gdyby przepis odnosił się jedynie do studenckich organizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#PosełRyszardHayn">Nie jestem prawnikiem, ale wiem, że pojęcie „samorząd” nie mieści się w pojęciu „organizacja”. Mam wrażenie, że te pojęcia nie są tożsame. Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Zastanawiam się, czy tak szczegółowe wymienianie poszczególnych grup jest potrzebne. Czy zapis zawarty w pkt. 1 nie wyczerpuje wszystkich możliwych sytuacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#PosełMarianKawa">Mam w tej sprawie wątpliwości. W pkt. 3 jest mowa o rolnikach, pracownikach i studentach. Możemy mieć do czynienia z rzemieślnikami oraz innymi grupami zawodowymi. Dlaczego nie obejmuje ich ten przepis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o udzielenie odpowiedzi na te pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">W pkt. 3 w ust. 3 wymienione zostały kategorie osób, których prawa do zrzeszania się w określonej formie zostały wyodrębnione w konstytucji lub w ustawach. Mogę powiedzieć, że nie ma innych grup, które mogą zrzeszać się. Organizacje rzemieślnicze nie zostały wyróżnione w żadnych przepisach. Mieszczą się one w grupie organizacji rejestrowanych jako zrzeszenia lub stowarzyszenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PosełRyszardHayn">Musimy podjąć w tej sprawie decyzję. Proponuję, żeby pkt 3 otrzymał brzmienie zaproponowane przez pana posła, które zostało zmodyfikowane przez przedstawicieli Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zgodnie z tą propozycją w czasie stanu wyjątkowego może być zawieszone prawo do strajków i innych niż strajki form akcji protestacyjnych pracowników i rolników oraz akcji protestacyjnych studentów organizowanych przez samorządy, stowarzyszenia lub organizacje studenckie. Kto z państwa jest za przyjęciem zaproponowanego rozwiązania?Za wnioskiem głosowało 7 posłów, nikt nie był przeciwny, 2 wstrzymało się od głosu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 3 w zaproponowanym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#PosełRobertSmoleń">W związku z tym chciałbym zadać pytanie. Czy zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem samorządy gospodarcze i zawodowe mają prawo do organizowania akcji protestacyjnych? Słyszę, że nie mają takiego prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy mają państwo jeszcze jakieś pytania lub uwagi do art. 13 ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Należałoby zastanowić się nad tym, czy potrzebne jest ograniczenie, które zostało przewidziane w ust. 1 pkt 4 lit. a). Przypomnę, że ograniczenie to dotyczy ustanowienia zakazu tworzenia i rejestracji nowych stowarzyszeń, partii politycznych, związków zawodowych, różnego rodzaju organizacji, ruchów obywatelskich, zrzeszeń i fundacji. Przypominam, że przepis odnosi się do różnego rodzaju organizacji, które jeszcze nie istnieją. Składają one wnioski, które rozpoczynają postępowanie o ich rejestrację. Sąd rejestrowy mieści się w Warszawie. Stan wyjątkowy może być wprowadzony jedynie tam, gdzie ma działać tworzone właśnie stowarzyszenie. Czy istnieje potrzeba wprowadzenia takiego ograniczenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o udzielenie odpowiedzi na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Przypominam, że te ograniczenia nie muszą zostać wprowadzone w każdym przypadku, gdy wprowadzony zostanie stan wyjątkowy. Gdyby nie było takiego zakazu, w dość prosty sposób mógłby być obchodzony zapis przewidziany w ust. 1 pkt 4 lit. b).Możemy wyobrazić sobie sytuację, w której nakazano zaniechanie działalności partii politycznej lub związkowi zawodowemu. Grupa osób zrzeszonych w organizacji, której działalność została zawieszona, może natychmiast wystąpić o zarejestrowanie innej partii, związku lub organizacji. Chcielibyśmy tego uniknąć. Należy pamiętać o tym, że maksymalny czas trwania stanu wyjątkowego nie jest zbyt długi. Wydaje się, że zaproponowane rozwiązanie nie będzie ponad miarę godzić w wolności obywateli, którzy nie będą chcieli obchodzić obowiązujących przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PosełRyszardHayn">Widzę wyraźnie, że to wyjaśnienie uzyskało akceptację. Czy jeszcze ktoś z państwa ma w tej sprawie uwagi lub propozycje? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 1 został przyjęty w brzmieniu zaproponowanym przez rząd. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 2. Czy mają państwo uwagi do ust. 2? Przypominam, że posłanka Krystyna Grabicka proponowała zmianę tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Proponuję, żeby w ust. 2 użyć określenia z konkordatu, które mówi o obiektach sakralnych i kościelnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Należy pamiętać o tym, że na terenie Polski działa kilka kościołów, które mają swoje ustawy. Istnieje także ponad 100 kościołów i związków wyznaniowych, które zostały zarejestrowane na podstawie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. W tej sytuacji w ustawie nie możemy posługiwać się terminem przejętym z konkordatu. Należy zaznaczyć, że termin ten jest węższy niż zapisy obowiązujące wobec innych wyznań. W związku z tym zaproponowaliśmy państwu przyjęcie zapisu przewidzianego w ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Chodziło nam o to, żeby używane nazewnictwo było uniwersalne i w takim samym stopniu dotyczyło kościoła, jak cerkwi, bóżnicy lub świątyni innego wyznania. Bardzo proszę, żeby pani posłanka przyjęła to wyjaśnienie i wyraziła zgodę na przyjęcie uniwersalnego zapisu, który w jednakowy sposób będzie odnosił się do wszystkich legalnie działających w Polsce wyznań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Chciałbym krótko uzupełnić wypowiedź pana dyrektora. Można uznać, że jest to zadziwiające, ale obiekty, które uzyskały w konkordacie eksterytorialność są określone węziej niż w ustawach o stosunku państwa do poszczególnych kościołów, w tym w ustawie o stosunku państwa do kościoła katolickiego. Spod ograniczeń wyłączone zostaną pomieszczenia służące organizacjom kościelnym. Takie pomieszczenia mogą być zlokalizowane poza obiektami sakralnymi i kościelnymi, które stanowią własność kościoła. Przyjmując tę propozycję zawęzilibyśmy swobodę działania organizacji religijnych. Ograniczenie sięgałoby dalej niż jest to konieczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy przyjmuje pani te wyjaśnienia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Muszę stwierdzić, że nie zostałam przekonana. Uważam, że określenie „świątynie i budynki kościelne” jest węższe niż pojęcie „obiekty sakralne i kościelne”. Przepis mówi także o innych pomieszczeniach służących organizowaniu i sprawowaniu kultu publicznego. Szczerze powiem, że zupełnie nie wiadomo, o co chodzi w tym przepisie. Użyto tu pojęcia „kult publiczny”, które nie jest równoznaczne z pojęciem „kult religijny”. Jest to zupełnie inne pojęcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o ponowne wyjaśnienie tej sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Ponownie pytają państwo o pojęcie „kult publiczny”. Pojęcie to zostało przyjęte do określenia jednej z dwóch możliwych form wyznawania religii. Mamy do czynienia z kultem publicznym i kultem prywatnym. W ustawie nie ma żadnej definicji tych pojęć. Należy przez to rozumieć zbiorową formę kultywowania jakiegoś wyznania. To właśnie odróżnia tę formę od kultu prywatnego, który jest uprawiany poza świątyniami i budynkami kościelnymi, albo nie w formie zbiorowej i nie w miejscach publicznych. Takie określenia wydają się zrozumiałe. Ingerencja w zakresie ograniczeń ma sens jedynie do form aktywności religijnej, które wiążą się z działaniem pewnej zbiorowości ludzi, a nie z ich działaniami indywidualnymi. Ograniczać można także działalność prowadzoną w miejscach publicznych, które są dostępne dla nieograniczonej liczby osób. Każda świątynia jest dostępna dla wszystkich. Pojęcia „kult publiczny” używamy dlatego, żeby przepisy te były interpretowane przy pomocy przepisów ustawy regulującej generalne zasady dotyczące gwarancji wolności sumienia i wyznania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Chciałabym zadać dodatkowe pytanie. Czy pojęcie kultu publicznego dotyczy także sekt?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">W znaczeniu pejoratywnym sekta jest organizacją, która nigdy nie została uznana przez organy państwa za związek religijny mogący prowadzić legalną działalność. Jeśli grupa osób wyznających określoną religię uzyska taką aprobatę i uzyska wpis do rejestru związków wyznaniowych, nie jest sektą. Jest to legalnie działający związek wyznaniowy. Sekta wyróżnia się tym, że nie posiada statusu legalności działania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Będę upierała się przy moim wcześniejszym zdaniu. Proszę, żeby mój wniosek został poddany pod głosowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o przedstawienie konkretnej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Proponuję, żeby w ust. 2 wyrazy „w świątyniach, budynkach kościelnych” zastąpić wyrazami „w obiektach sakralnych i kościelnych”. Opowiadam się także za wykreśleniem wyrazów „oraz w innych pomieszczeniach służących organizowaniu i sprawowaniu kultu publicznego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosełRyszardHayn">Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki? Za wnioskiem głosowało 2 posłów, 6 było przeciwnych, 1 wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, że poprawka została odrzucona. Czy mają państwo inne uwagi do ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Raz jeszcze zgłaszam uwagę, która dotyczy sprawowania kultu publicznego. Przejrzałem dokładnie ustawę o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, do której odesłał mnie pan dyrektor. Znalazłem przepis, który mówi o publicznym sprawowaniu kultu. Nie ma jednak przepisu mówiącego o kulcie publicznym. Mówi o tym art. 19, o którym wcześniej mówił dyrektor Andrzej Rudlicki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że w tej sprawie potrzebne będą krótkie konsultacje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Przekonałem przedstawiciela Biura Legislacyjnego, że to pojęcie jest użyte w dalszych przepisach. Jednak zostałem przekonany, że użycie pojęcia „publiczne sprawowanie kultu” będzie w tym przypadku lepsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że jest to zmiana przyjęta w formie autopoprawki po konsultacjach z przedstawicielami Biura Legislacyjnego. Rozumiem, że w ust. 2 wyrazy „i sprawowaniu kultu publicznego” zastępujemy wyrazami „i publicznemu sprawowaniu kultu”. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">W ust. 2 jest mowa o pomieszczeniach służących do publicznego sprawowania kultu. Jaki jest stosunek autorów tego przepisu do publicznego sprawowania kultu na cmentarzach, zwłaszcza w czasie stanu wyjątkowego? Czy ktoś z państwa rozważał ten problem?Zwracam uwagę na to, że cmentarz nie jest pomieszczeniem. Jednak jest to miejsce, w którym można publicznie sprawować kult.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o udzielenie odpowiedzi na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Uroczystości związane z pogrzebem lub pochówkiem są wyłączone spod działania prawa o zgromadzeniach oraz wszelkich innych ograniczeń, które mogą być stosowane w warunkach normalnego funkcjonowania państwa. Uważamy, że nie ma potrzeby, żeby w ustawie zamieszczać jakąkolwiek wzmiankę na ten temat. Stało się tak dlatego, że zgodnie z obowiązującymi przepisami tego typu uroczystości nie są zgromadzeniami. W tym przypadku nie możemy także mówić o publicznym sprawowaniu kultu. Zgodnie z przepisami jest to odrębna forma obrzędowa życia zbiorowego, która nie podlega jakimkolwiek ograniczeniom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Zadając to pytanie nie miałem na myśli uroczystości pogrzebowych. Mówiłem o innych zdarzeniach, a zwłaszcza zgromadzeniach, które można zorganizować na cmentarzu. Podam państwu przykład tego typu zdarzenia, w którym sam uczestniczyłem. Na cmentarzu odbywało się odsłonięcie i poświęcenie pomnika ofiar pewnych wydarzeń. Nie dotyczyło to pochówku. Wydaje się, że na cmentarzu komunalnym lub parafialnym można zorganizować zgromadzenie, które nie będzie miało związku z uroczystościami pogrzebowymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o udzielenie odpowiedzi na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Gdyby doszło do tego, że grupa osób urządziłaby w miejscu przeznaczonym do publicznego sprawowania kultu lub do obrzędów pochówkowych zgromadzenie o zupełnie innym charakterze, byłoby to zgromadzenie nielegalne. Miejsce nie może zalegalizować zgromadzenia. Eksterytorialność jest przymiotem kościoła, a nie dowolnej grupy osób, które znajdą się na określonym terenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PosełRobertSmoleń">Chciałbym przedstawić państwu sugestie dotyczące zmiany redakcyjnej. Przyznam, że razi mnie umieszczenie zgromadzeń organizowanych przez organy państwa lub samorządu terytorialnego pomiędzy sprawy dotyczące publicznego sprawowania kultu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#PosełRyszardHayn">W tej sprawie zaproponowano już zmianę. Czy mają państwo inne uwagi do ust. 2? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 2 został przyjęty wraz ze zmianami, które omówiliśmy wcześniej. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 3. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy uwagę redakcyjną. Proponujemy, żeby wyrazy „na obszarze obowiązywania stanu wyjątkowego” zastąpić wyrazami „na obszarze, na którym wprowadzono stan wyjątkowy”. Jest to zmiana o charakterze redakcyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy przedstawiciele rządu akceptują tę poprawkę? Rozumiem, że tak. Czy ktoś z państwa ma w tej sprawie uwagi lub pytania? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 3 został przyjęty wraz z poprawką. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 14. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Chcielibyśmy zgłosić poprawkę, gdyż zaszła konieczność dokonania pewnych korekt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o przedstawienie poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">W tym przypadku chcielibyśmy zgłosić tylko jedną poprawkę. W ust. 2 znalazł się zwrot „zwana dalej „odosobnionym”.”. Cały ten zwrot powinien zostać przeniesiony do ust. 1. Zwrot ten powinien zostać dodany po wyrazach „każda osoba mająca ukończone 18 lat”.Bez tej zmiany mogłoby dojść do błędnego przekonania, że pojęcie „odosobniony” odnosi się wyłącznie do osób, które mają ukończone 17 lat. Uważamy, że pojęcie to powinno się odnosić do wszystkich osób, które podlegać będą odosobnieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Przyjęcie tej poprawki spowoduje, że wobec osób, które mają ukończone 17 lat, zostanie zastosowane inne rozwiązanie. Osoby te nie będą objęte pojęciem „odosobniony”. W tym przypadku mamy do czynienia ze stosunkowo niewielkim skrótem. Można zastanowić się nad tym, czy w tej sytuacji warto będzie używać tego skrótu. Wydaje się, że lepszym rozwiązaniem byłoby używanie w przepisach pojęcia „osoba odosobniona”. Zwracam uwagę na to, że pojęcie to występuje tylko w art. 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Wydaje się, że ust. 2 można byłoby rozpocząć wyrazami „odosobnionym może być również osoba mająca ukończone 17 lat...”. Oczywiście chodzi tu o sytuację, w której pojęcie „odosobniony” zostało zdefiniowane w ust. 1. Wtedy w ust. 2 następowałoby rozszerzenie definicji z ust. 1. W rozszerzeniu tym stwierdzalibyśmy, kto także może być odosobnionym. Wydaje się, że zmiana przypadku powinna usunąć wątpliwości zgłoszone przez przedstawiciela Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Raz jeszcze sugeruję, żebyśmy zrezygnowali z tego skrótu. Skrót jest niewielki, gdyż zamiast dwóch wyrazów używamy tylko jednego wyrazu. Pojęcie to używane jest tylko w trzech ustępach zawartych w art. 14. Wtedy całkowicie zniknie nam problem rozróżnienia tych osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko przedstawicieli rządu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Uważamy, że Biuro Legislacyjne przedstawiło dobrą propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że rząd przyjmuje tę propozycję. Proszę o przedstawienie treści obu ustępów po zmianach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Najpierw chciałbym przestawić kilka uwag do ust. 1. Zgodnie z zasadami legislacji jeśli mówimy o osobie, nie musimy zaznaczać, że chodzi o każdą osobę. Proponuję zmianę legislacyjną, która polega na wykreśleniu wyrazu „każda” przed wyrazami „osoba mająca ukończone 18 lat”. Następna uwaga dotyczy zapisu mówiącego o państwowych organach ochrony bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego. Czy należy przez to rozumieć organy, o których jest mowa w ust. 4? Czy są jeszcze inne organy, które mogą być określone w ten sposób? Mamy tu do czynienia z kwestią dotyczącą zdefiniowania tych organów. Czy istnieje inna ustawa, w której będziemy posługiwać się tak szerokim pojęciem?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o udzielenie odpowiedzi na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Chodzi tu o te same organy, o których mowa w ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Wydaje się, że w takim przypadku warto byłoby zrezygnować z tak szerokiego zapisu ogólnego. Można uznać, że zapis z projektu prezydenckiego byłby lepszy. W ust. 1 należałoby napisać, że w czasie stanu wyjątkowego może być odosobniona osoba mająca ukończone 18 lat, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że pozostając na wolności będzie prowadziła działalność zagrażającą konstytucyjnemu ustrojowi państwa, bezpieczeństwu obywateli lub porządkowi publicznemu. W dalszej części przepisu znalazło się sformułowanie, które także wzbudza kontrowersje. Chodzi o przypadek, gdy odosobnienie jest niezbędne do zapobieżenia popełnieniu czynu karalnego lub uniemożliwienia ucieczki po jego popełnieniu. Wydaje się, że w tym przypadku przez popełnienie czynu karalnego należy rozumieć przestępstwo. Biuro Legislacyjne stoi na stanowisku, że w takim przypadku nie może być mowy o odosobnieniu, gdyż w grę będą wchodzić przepisy zawarte w Kodeksie karnym oraz Kodeksie postępowania karnego. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji po popełnieniu przestępstwa lub przygotowań do popełnienia przestępstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko rządu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Wydaje się, że w tym przypadku należy wziąć pod uwagę specyfikę sytuacji stanu wyjątkowego. W przypadku popełnienia przestępstwa możliwe jest odosobnienie sprawcy rozumiane jednak jako tymczasowe aresztowanie. Jednak tymczasowe aresztowanie nie może nastąpić w celu zapobieżenia popełnieniu czynu karalnego. Nie istnieje taka przesłanka tymczasowego aresztowania. Jest oczywiste, że wyjątkowo sąd może tymczasowo aresztować osobę, co do której zachodzi podejrzenie, że może ponownie popełnić podobne poważne przestępstwo. Jednak zakres tej przesłanki jest ograniczony. Uważamy, że w stanie wyjątkowym każdy, kto wcześniej naruszył prawo, powinien być pozbawiony ponownej możliwości naruszenia prawa przynajmniej przez kilka miesięcy. Przepis mówi także o odosobnieniu w celu uniemożliwienia ucieczki po popełnieniu czynu karalnego. Mamy tu do czynienia z nieco inną sytuacją. Osoba popełniła przestępstwo. Nie wiadomo jednak, czy wobec tej osoby sąd zastosuje tymczasowe aresztowanie. Z góry nie można przewidzieć, czy sąd uzna stosowanie tego środka zapobiegawczego za konieczne. W tej sytuacji nie wiadomo także, czy w trybie normalnego postępowania karnego osoba ta zostanie pociągnięta do odpowiedzialności karnej. Chodziło nam o zastosowanie takich rozwiązań, które pozwolą na maksymalne zmniejszenie w czasie stanu wyjątkowego potencjalnych zagrożeń kryminalnych. Takie jest uzasadnienie wprowadzenia tych przepisów do projektu ustawy. Byłoby niepożądane, gdyby odosobnienie miało być stosowane wobec osób prowadzących działalność o charakterze politycznym, nawet jeśli faktycznie jest ona skierowana przeciwko konstytucyjnemu ustrojowi państwa. Nie musi to być działalność prowadzona w formach destrukcyjnych. Jednak bez tego rozwiązania nie mielibyśmy instrumentów, które moglibyśmy stosować wobec pospolitych przestępców. Chodzi tu m.in. o przestępstwa o stosunkowo niewielkim ciężarze gatunkowym, które popełniane są w skali masowej. W tym przepisie wypowiedzą się państwo o tym, jaką szansę będą miały organy chroniące porządek publiczny na to, żeby w czasie stanu wyjątkowego poziom bezpieczeństwa był diametralnie inny niż w normalnej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Uważam, że przesłanki, o których pan mówił mieszczą się w pierwszej części przepisu. W mniejszym stopniu będzie chodziło o osoby, które pozostając na wolności będą prowadziły działalność zagrażającą konstytucyjnemu ustrojowi państwa. Jednak w dalszej części jest mowa o osobach, których działalność zagraża bezpieczeństwu obywateli lub porządkowi publicznemu. W dalszej części przepis wchodzi na grunt postępowania karnego. W stanie wyjątkowym sądy będą funkcjonowały w normalny sposób. Na czas stanu wyjątkowego nie zostanie zawieszony Kodeks karny ani Kodeks postępowania karnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Ponownie wracamy do tego samego problemu. Czy procedura karna jest odpowiednim instrumentem do zwalczania zagrożeń kryminalnych w okresie stanu wyjątkowego? Procedura karna przewiduje środki izolacyjne, które mogą być zastosowane dopiero wtedy, gdy Policja lub inne organy ścigania zbiorą dowody uzasadniające przedstawienie zarzutów. Dowody te powinny zawierać przesłanki umożliwiające zastosowanie tymczasowego aresztowania. W czasie stanu wyjątkowego zachodzi potrzeba zastosowania tymczasowego odosobnienia wobec osób, których przestępcza działalność nie wzbudza żadnej wątpliwości. Moja uwaga dotyczy osób, których przestępcza działalność została w dostateczny sposób rozpoznana w ramach prowadzonych przez Policję czynności operacyjnych. Zakładamy, że takie osoby mogłyby prowadzić działalność przestępczą bezkarnie, chociażby ze względu na niemożność znalezienia świadka, który zechciałby złożyć w tej sprawie zeznania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy Biuro Legislacyjne ma propozycje innego zapisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Po wysłuchaniu argumentów skłaniamy się do zaakceptowania stanowiska rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#PosełRyszardHayn">Oznacza to, że nie ma propozycji zmian art. 14 ust. 1. Rozumiem, że ust. 1 zostanie przyjęty bez uwag.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Przypomnę, że wcześniej zgłosiliśmy poprawki do ust. 1. Obecnie ust. 1 ma brzmienie: „W czasie stanu wyjątkowego może być odosobniona osoba mająca ukończone 18 lat, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że pozostając na wolności będzie prowadziła działalność zagrażającą konstytucyjnemu ustrojowi państwa, bezpieczeństwu obywateli lub porządkowi publicznemu, albo gdy odosobnienie jest niezbędne dla zapobieżenia popełnieniu czynu karalnego lub uniemożliwienia ucieczki po jego popełnieniu. Nie narusza to immunitetów wynikających z innych przepisów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że nikt nie zgłasza uwag do tej propozycji. stwierdzam, że ust. 1 został przyjęty w brzmieniu przedstawionym przed chwilą przez Biuro Legislacyjne. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 2. Rozumiem, że w ust. 2 skreślone zostaną wyrazy „zwana dalej odosobnionym”. Czy mają państwo inne uwagi do ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Chciałbym zaproponować szyk wyrazów w ust. 2. Uważam, że ust. 2 powinien otrzymać brzmienie: „Odosobniona może być również osoba mająca ukończone 17 lat”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Sugerujemy, żeby z ust. 2 wykreślić odesłanie do ust. 1. W ust. 1 jest mowa o osobie, która ukończyła 18 lat. Natomiast w ust. 2 jest mowa o osobie, która ukończyła 17 lat. Jest to wyjątek od reguły, która została zapisana w ust. 1. Proponujemy, żeby ust. 2 otrzymał brzmienie: „Odosobniona może być również osoba, która ukończyła 17 lat, jeżeli przeprowadzona uprzednio z nią rozmowa ostrzegawcza okazała się nieskuteczna”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie? Rozumiem, że rząd akceptuje tę propozycję. Czy ktoś z państwa ma w tej sprawie inne zdanie? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 2 został przyjęty. Czy mają państwo uwagi do treści ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Mam uwagę, która dotyczy całego art. 14. Są to przepisy, które w całości obowiązywały w stanie wojennym. Proponuję, żeby art. 14 wykreślić w całości. Mamy tu do czynienia z internowaniem i rozmowami ostrzegawczymi. Czemu to wszystko ma służyć? Znowu będziemy mieli do czynienia z nadużywaniem tych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#PosełRyszardHayn">Właśnie po to rozpatrujemy projekt tej ustawy, żeby nie dochodziło do nadużywania przepisów. Przepisy te mają być stosowane tylko wtedy, gdy zajdzie taka realna potrzeba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Przepis przewiduje, że osoba zostanie odosobniona w przypadku uzasadnionego podejrzenia. Uważam, że za takim pojęciem może kryć się wszystko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#PosełRyszardHayn">W takim razie proszę sformułować to w inny sposób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Nie da się tego zrobić w inny sposób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#PosełRyszardHayn">W takim razie co mamy zrobić? Czy mamy całkowicie zrezygnować z tych przepisów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Tak. Proponuję wykreślenie art. 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy powinniśmy rezygnować ze wszelkich ograniczeń, a także z możliwości internowania lub odosobnienia? Czy uważa pani, że te przepisy nie są potrzebne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#PosłankaKrystynaGrabicka">Uważam, że przepisy zawarte w art. 14 nie są potrzebne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że zgłasza pani wniosek o odrzucenie art. 14. Przystępujemy do głosowania. Kto z państwa jest za wykreśleniem art. 14 z projektu ustawy? Za wnioskiem głosował 1 poseł, 5 było przeciwnych, 1 wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, że wniosek został odrzucony. W tej sytuacji kontynuować będziemy rozpatrywanie przepisów zawartych w art. 14. Czy mają państwo uwagi do ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">W drugim zdaniu jest mowa o miejscu zamieszkania lub pobytu odosobnionego. Chciałbym zaproponować zmianę, gdyż przy obecnej redakcji można uznać, iż przepis mówi o pobycie odosobnionym. Proponuję, żeby wyrazy „lub pobytu odosobnionego” zastąpić wyrazami „lub pobytu osoby odosobnionej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#PosełRyszardHayn">We wcześniejszych przepisach mówiliśmy o osobie odosobnionej. Wykreśliliśmy zapis skracający to pojęcie. Wydaje się, że w tej sytuacji także w ust. 3 powinniśmy mówić o osobie odosobnionej, a nie o odosobnionym. Czy mają państwo inne uwagi do ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nasza uwaga dotyczy sformułowania „miejsce zamieszkania lub pobytu”. Uważamy, że najlepszym rozwiązaniem będzie zastąpienie tego sformułowania pojęciem używanym w ustawie o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Przypominam, że w tej ustawie zamieszkanie jest elementem wchodzącym w skład definicji dotyczącej pobytu stałego. W związku z tym proponujemy, żeby wyrazy „miejsce zamieszkania lub pobytu odosobnionego” zastąpić wyrazami „miejsce pobytu stałego lub czasowego osoby odosobnionej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta. Czy mają państwo inne uwagi do ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Chciałbym uściślić propozycję Biura Legislacyjnego. Wyraz „odosobnionego” ma zostać zastąpiony wyrazem „osoby odosobnionej”. W związku z tym po wyrazach „w drodze zatrzymania” należy dodać wyrazy „tej osoby”. Wtedy przepis ten będzie całkowicie jasny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PosełRyszardHayn">Dziękuję za tę uwagę. Czy ktoś z państwa jest przeciwny przyjęciu tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń. Uznaję, że ust. 3 został przyjęty wraz z przedstawionymi poprawkami. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 4. Czy ktoś z państwa chciałby zgłosić uwagi lub zadać pytania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#PosełZbyszekZaborowski">W ust. 4 wymienione zostały nazwy instytucji zajmujących się bezpieczeństwem i porządkiem publicznym. Wśród nich wymieniony został Urząd Ochrony Państwa. Przypomnę, że Sejm ma uchwalić nową ustawę o agencji wywiadu i kontrwywiadu. Czy po uchwaleniu tej ustawy będziemy musieli dokonać zmiany w ustawie o stanie wyjątkowym?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PosełRyszardHayn">Jeśli taka ustawa zostanie uchwalona, będziemy musieli dostosować się do nowej sytuacji. Jeśli ustawa o stanie wyjątkowym zostanie uchwalona jako pierwsza, nadal będzie obowiązywać ustawa o Urzędzie Ochrony Państwa. Urząd Ochrony Państwa nadal będzie istniał. Jeśli pierwsza zostanie uchwalona ustawa o agencji wywiadu i kontrwywiadu, będziemy musieli wprowadzić odpowiednie zmiany do ustawy o stanie wyjątkowym. Uwaga zgłoszona przez posła Zbyszka Zaborowskiego jest słuszna, gdyż w tej sprawie trzeba będzie coś zrobić. Jednak w tej chwili nie ma żadnego powodu, żeby zmienić zapis mówiący o Urzędzie Ochrony Państwa. Czy są inne uwagi lub pytania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#ZastępcadyrektoraWojciechLutelmowski">Chciałbym zadać pytanie przedstawicielom rządu. Chodzi mi o wszczynanie postępowania w sprawach odosobnienia z urzędu przez wojewodę. Dyskutowaliśmy o tym problemie poprzednio. Proponujemy, żeby wykreślić zapis, który mówi o tym, że postępowanie prowadzone jest z urzędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#PosełRyszardHayn">Wydaje mi się, że nie dysponują państwo aktualną propozycją rządu. Zapis dotyczący prowadzenia tego postępowania z urzędu został wykreślony. W ust. 4 napisano: „Wojewoda, o którym mowa w ust. 3, wszczyna postępowanie w sprawach odosobnienia na wniosek właściwych organów prokuratury, Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej lub Wojskowych Służb Informacyjnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#ZastępcadyrektoraWojciechLutelmowski">W takim razie przepraszam za zgłoszenie tej uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że sprawa została wyjaśniona. Czy mają państwo inne wątpliwości, pytania lub uwagi do ust. 4? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 4 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 5. Czy mają państwo jakieś pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chciałbym zgłosić uwagę redakcyjną. W pierwszym zdaniu tego ustępu użyta została liczba mnoga. W drugim zdaniu użyta została liczba pojedyncza. Uważam, że należy się na coś zdecydować. W obu zdaniach należałoby użyć liczby mnogiej lub liczby pojedynczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#PosełRyszardHayn">W związku z tą uwagą ust. 5 powinien otrzymać brzmienie: „Decyzję w sprawie odosobnienia doręcza się osobie odosobnionej niezwłocznie, nie później niż w ciągu 48 godzin od chwili jej wydania. Decyzję o odosobnieniu uchyla się niezwłocznie, jeżeli ustaną przyczyny odosobnienia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Wydaje mi się, że lepsze byłoby sformułowanie „przyczyny uzasadniające odosobnienie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#PosełRyszardHayn">Uważam, że jest to dobra propozycja. Czy jeszcze ktoś z państwa ma uwagi do ust. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Chciałbym zadać pytanie. Nigdzie nie znalazłem przepisu mówiącego o obowiązku uzasadnienia decyzji o odosobnieniu. Jeżeli takiego obowiązku nie ma we wcześniejszych przepisach, należałoby go wprowadzić do pkt. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#PosełRyszardHayn">Proszę o wyjaśnienie tej sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Naszym zdaniem nie ma potrzeby, żeby o tym wspominać. Będzie to kolejna decyzja administracyjna, która będzie wydawana zgodnie z zachowaniem wszystkich wymogów przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego. Jednym z wymogów określonych w Kodeksie jest obowiązek sporządzenia uzasadnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy mają państwo jeszcze jakieś pytania lub uwagi? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 5 został przyjęty wraz z poprawkami. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 6. Czy ktoś z państwa ma pytania lub uwagi do ust. 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mam uwagę o charakterze formalnym. Należy uzupełnić wykaz adresów publikacyjnych, gdyż jest ich trochę więcej niż podano w tym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#PosełRyszardHayn">Nie widzę dalszych zgłoszeń. Uznaję, że ust. 6 został przyjęty. Proszę Biuro Legislacyjne o uzupełnienie adresów publikacyjnych w tym przepisie. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 7. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chciałbym zgłosić uwagę redakcyjną. Proponuję, żeby wykreślić wyraz „trwania”. Przepis powinien rozpoczynać się wyrazami „W czasie odosobnienia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy są inne uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Także tu wyraz „odosobnionym” należy zastąpić wyrazem „osobą odosobnioną”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PosełRyszardHayn">Jest to oczywiste. Trzeba będzie także zastąpić wyraz „jego” wyrazem „jej”. Pierwsze zdanie w ust. 7 otrzyma brzmienie: „W czasie odosobnienia nie może być rozwiązany stosunek pracy z osobą odosobnioną, chyba że przed odosobnieniem zaistniały z jej winy okoliczności uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia”. Czy mają państwo inne uwagi do ust. 7? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 7 został przyjęty wraz z zaproponowanymi zmianami. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 8. Tu także wyraz „ odosobniony” powinniśmy zastąpić wyrazami „osób odosobnionych”. Czy mają państwo uwagi lub pytania do ust. 8?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W przepisie przyjęto, że pobyt w ośrodkach odosobnienia odbywać się będzie według regulaminu pobytu tych ośrodków. Chciałbym przypomnieć, że istnieje orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, w którym zakwestionowane zostało istnienie regulaminów jako aktów wykonawczych. Sądzę, że więcej może powiedzieć państwu na ten temat przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości. Trybunał Konstytucyjny stanowczo stwierdził, że jest to materia, która powinna być uregulowana w ustawach. W projektach zmian kodeksów znalazły się rozwiązania, które zostały przejęte bezpośrednio z treści tych regulaminów. Wydaje się, że należałoby zrezygnować z zapisu mówiącego o regulaminach pobytu w tych ośrodkach. Należałoby w sposób ogólny sformułować odesłanie do przepisów Kodeksu karnego wykonawczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#PrzedstawicielMinisterstwaSprawiedliwościSławomirGalej">Zgadzam się z uwagą Biura Legislacyjnego. Trybunał Konstytucyjny zakwestionował zamieszczanie regulaminu w przepisach o randze rozporządzenia. Orzeczenie to dotyczyło tymczasowego aresztowania i wykonywania kary pozbawienia wolności. W tym przypadku mamy podobną sytuację, gdyż chodzi tu także o pozbawienie wolności. W projekcie prezydenckim znalazły się rozwiązania, które wcześniej znajdowały się w rozporządzeniach. Wydaje się, że tej sprawy nie można regulować w regulaminie. Trzeba będzie zastosować generalne odniesienie wskazujące, że do pobytu osób w ośrodkach odosobnienia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego. W innym przypadku możemy narazić się na zarzut o braku zgodności tego przepisu z konstytucją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko autorów tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Zgadzamy się z opinią Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#PosełRyszardHayn">W takim razie chciałbym, żebyśmy ustalili treść tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Biuro Legislacyjne proponuje, żeby ust. 8 otrzymał brzmienie: „Do pobytu osób odosobnionych w ośrodkach odosobnienia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego dotyczące praw i obowiązków tymczasowo aresztowanych, wykonywania tymczasowego aresztowania oraz nadzoru penitencjarnego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 8 w brzmieniu zaproponowanym przez Biuro Legislacyjne. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 9. Czy ktoś z państwa ma w tej sprawie pytania lub uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Chcieliśmy zgłosić uwagę, która wiąże się z koniecznością wprowadzenia pewnej korekty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">W ust. 9 należy skreślić wyrazy „oraz określa regulamin pobytu odosobnionych w tych ośrodkach” oraz wyrazy kończące ten przepis „a także środków utrzymania dyscypliny i porządku niezbędnych dla realizacji celów odosobnienia”.W wyniku tej zmiany ust. 9 otrzyma brzmienie: „ Minister sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi ośrodki odosobnienia z uwzględnieniem odpowiedniego stopnia zabezpieczenia tych ośrodków oraz izolacji osób odosobnionych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy ktoś z państwa ma uwagi do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chcieliśmy zgłosić dokładnie taką samą propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#PosełRyszardHayn">Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 9 został przyjęty w nowym brzmieniu. Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie art. 14. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 15. Czy ktoś z państwa ma uwagi do ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Uważam, że przepis należy doprecyzować. W ust. 1 używane jest pojęcie „osoba dorosła”. Jak należy rozumieć to pojęcie? Jakie kryterium wiekowe należy stosować wobec osoby dorosłej?Po przeanalizowaniu odpowiedniego rozdziału ustawy, w której omawiane są problemy dotyczące dowodów osobistych, chcemy przedstawić pewną propozycję. Uważamy, że należałoby odstąpić w tym przepisie od używania pojęć „osoba dorosła” i „osoba małoletnia”. Nie ma wątpliwości, że legitymacja szkolna jest także dowodem tożsamości. Przedstawię państwu roboczą propozycję nadania ust. 1 brzmienia: „Na obszarze obowiązywania stanu wyjątkowego na osobę przebywającą w miejscu publicznym może być nałożony obowiązek posiadania przy sobie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko autorów tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">W tym przepisie należy zaznaczyć, że chodzi o osoby dorosłe, gdyż tylko w odniesieniu do takich osób może być spełniony obowiązek posiadania dowodu osobistego. Osoby małoletnie, które nie uczą się, nie mają szansy na to, żeby dysponowały jakimkolwiek dokumentem potwierdzającym tożsamość. Takim osobom żadne dowody tożsamości nie są wydawane. Chcieliśmy zredagować ten przepis w taki sposób, żeby adresatem określonego w nim obowiązku były osoby, które ten obowiązek będą mogły spełnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Analizowaliśmy ten przepis pod tym samym kątem. Ustawa o ewidencji ludności i dowodach osobistych nakłada obowiązek posiadania dowodów osobistych na osoby małoletnie. Taki obowiązek dotyczy osób, które ukończyły 15 lat życia, jeżeli pozostają w stosunku pracy lub nie zamieszkują wspólnie z osobami, pod których władzą rodzicielską lub opieką się znajdują. Mamy więc różne kryteria wiekowe. Obowiązek można byłoby egzekwować wobec osób, które ukończyły 15 rok życia, na podstawie przepisów zawartych w ustawie o ewidencji ludności i dowodach osobistych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie? Rozumiem, że potrzebna jest krótka konsultacja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Osoba małoletnia może poruszać się samodzielnie. Nie musi przebywać w towarzystwie osoby dorosłej. Nie wiemy, w jaki sposób należałoby traktować takie osoby.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W takim razie powstaje pytanie, co należy rozumieć pod pojęciem „osoba małoletnia”, a co pod pojęciem „osoba dorosła”? Uważam, że przedstawiane przez stronę rządową argumenty nie świadczą o potrzebie utrzymania zaproponowanego przez rząd rozwiązania. Nie określono tu żadnych kryteriów. Mówiłem przed chwilą o tym, że osoba małoletnia, która nie uczy się, nie będzie dysponować legitymacją szkolną. Taka osoba powinna mieć dowód osobisty, tak samo jak osoba dorosła. Przewiduje to ustawa o ewidencji ludności i dowodach osobistych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#PosełRyszardHayn">Proponuję, żebyśmy odłożyli rozstrzygnięcie tej sprawy. Zajmiemy się innymi przepisami. W tym czasie rząd będzie mógł ponownie przemyśleć swoje stanowisko w sprawie tego przepisu. W razie potrzeby będzie możliwość uzgodnienia treści tego przepisu po zakończeniu posiedzenia Komisji. W takim przypadku rozpatrzymy go na następnym posiedzeniu Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 2, w którym wymieniono nakazy i zakazy, które mogą być wprowadzone w czasie stanu wyjątkowego. Zostały one opisane w czterech punktach. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że ust. 2 został przyjęty bez uwag. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 16. Czy ktoś z państwa ma uwagi do ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Proponujemy, żeby w ust. 1 wyraz „lub” po wyrazach „Straży Granicznej” zastąpić przecinkiem, a po wyrazach „Żandarmerii Wojskowej” dodać wyrazy „lub Wojskowych Służb Informacyjnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy mają państwo inne uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Po przeprowadzeniu analizy artykułu dotyczącego rozmowy ostrzegawczej uważamy, że propozycja z projektu prezydenckiego jest nieco lepsza. W ust. 1 przyjęto zasadę, zgodnie z którą rozmowy ostrzegawcze można prowadzić z osobami, które ukończyły 17 lat. Jednak ust. 4 dotyczy osób, które nie ukończyły 17 lat. Oznacza to, że zasada została złamana w ust. 4. Nie określono także dolnej granicy wieku. Nie wiadomo, czy rozmowy ostrzegawcze można prowadzić z osobami, które ukończyły 12 lub 13 lat. W projekcie prezydenta zakładano, że rozmowy będą prowadzone z osobami, które ukończyły 14 lat. Wydaje się, że rozmowa ostrzegawcza powinna oddziaływać przede wszystkim na osobę, z którą się tę rozmowę prowadzi. Wydaje się, że nie jest to poważna dolegliwość. Natomiast w art. 16 założono, że rozmowa ostrzegawcza będzie prowadzona z rodzicami lub opiekunami prawnymi osób, które nie ukończyły 17 roku życia. Czy takie rozwiązanie ma sens? Czy w ten sposób będzie można osiągnąć zakładane skutki?Mamy jeszcze jedną uwagę. Napisano, że wezwanie może być przekazane w dowolnej formie. Rozwiązanie to budzi pewne wątpliwości, gdyż osoba, która nie stawi się na wezwanie, może być sprowadzona na rozmowę przymusowo. Wydaje się, że zbyt daleko idące jest rozwiązanie, które nakazuje stwierdzenie faktu przeprowadzenia rozmowy na odpowiednim formularzu. Czy brak takiego formularza będzie powodować niemożliwość przeprowadzenia rozmowy? Wątpliwości wzbudza także delegacja do wydania rozporządzenia. Przypuszczam, że powstaną problemy, które dotyczyć będą wymyślenia innych sytuacji niż te, które zostały przewidziane w art. 16. Trudno będzie także sformułować przepisy, które zapewnią skuteczne osiąganie celu rozmów ostrzegawczych. Należałoby zastanowić się nad tym, czy przy tak szczegółowych przepisach dotyczących rozmów potrzebne jest upoważnienie Rady Ministrów do wydania aktu wykonawczego, w którym określi się szczegółowy tryb i sposób przeprowadzania rozmów ostrzegawczych. Jeszcze niedawno sam pisałem projekty aktów wykonawczych. Mogę wczuć się w sytuację osoby, która będzie przygotowywać projekt tego rozporządzenia. Mogę jedynie współczuć tej osobie. Będzie ona musiała wymyślić rozwiązania, które można byłoby realizować bez tych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko rządu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Biuro Legislacyjne przedstawiło uwagi o różnym charakterze. Pierwsza z nich dotyczyła wieku osób z którymi przeprowadza się rozmowy ostrzegawcze. Chcę powiedzieć, że świadomie i celowo przyjęliśmy, że rozmowy ostrzegawcze będą przeprowadzane jedynie z osobami, które ukończyły 17 lat. Takie osoby w przypadku naruszenia porządku prawnego podlegają odpowiedzialności karnej na takich samych zasadach, jak dorośli. Przyjęliśmy takie rozwiązanie przede wszystkim ze względów praktycznych. Osoby małoletnie z reguły znajdują się pod jakimś oddziaływaniem władzy rodzicielskiej. Jeśli władza rodzicielska jest nieskuteczna, w pierwszej kolejności należy zwrócić na to uwagę rodziców. Może to być najtańsza droga, która zmierza do osiągnięcia zamierzonego skutku. Nie chcemy, żeby Policja prowadziła rozmowy ostrzegawcze z dziećmi. Nie jest to dobra forma działania Policji. To nie policjant powinien ostrzegać nieletniego, że poniesie odpowiedzialność, jeśli naruszy przepisy prawa. O tym powinien dowiedzieć się w domu od rodziców. Rodzice powinni powstrzymać go od łamania prawa. Jeśli rodzice nie będą mogli go powstrzymać, nie pomoże także rozmowa z policjantem. Następna uwaga dotyczyła formularza, na którym ma być odnotowany fakt przeprowadzenia rozmowy ostrzegawczej. Jest oczywiste, że w tym przypadku chodzi nam o szybki i sprawny przebieg rozmów ostrzegawczych. Jeśli policjanci zostaną wyposażeni w odpowiednie formularze, nie będą się zastanawiać, co i w jaki sposób należy napisać na temat przebiegu przeprowadzonej rozmowy ostrzegawczej. Dzięki temu sposób dokumentowania tych rozmów nie będzie tematem dowcipów. Są także inne, ważniejsze względy. Niezastosowanie się do ostrzeżeń przekazanych w trakcie rozmowy może spowodować skutki w postaci odosobnienia osoby. Mówiliśmy o tym niedawno. W związku z tym należy we właściwy sposób udokumentować fakt przeprowadzenia rozmowy ostrzegawczej. Dlatego właśnie przewidujemy wprowadzenie odpowiedniego formularza. Może wydawać się, że są to rozwiązania kontrowersyjne. Proponujemy ich przyjęcie na podstawie praktycznych doświadczeń związanych ze skutecznością oddziaływania przez Policję na zdemoralizowane osoby nieletnie lub takie, które są na najlepszej drodze do demoralizacji. Zgłoszono także uwagę na upoważnienie do wydania przepisu wykonawczego. Mogę stwierdzić, że w zasadzie zakres tego upoważnienia został przeniesiony z projektu prezydenckiego. Zgadzamy się z uwagą, że zakres projektowanych przepisów wykonawczych jest dość wąski. Możemy zgodzić się na rezygnację z niektórych wytycznych, a zwłaszcza z części mówiącej o skutecznym osiąganiu celu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#DyrektorZbigniewKrasnodębski">Na pewno zauważyli państwo, że temu problemowi poświęciliśmy sporo czasu. Konsultowaliśmy problem z przedstawicielami Ministerstwa Sprawiedliwości, którzy zwrócili uwagę na to, że rozwiązanie zawarte w projekcie prezydenckim narusza prawa dzieci. Wiemy, że decyzje wobec nieletnich podejmuje sąd rodzinny. W związku z tym wypracowaliśmy nowe stanowisko, które zostało całkowicie uzgodnione z przedstawicielami Ministerstwa Sprawiedliwości. Wydaje się, że propozycję rządu można przyjąć w całości. Będzie to najlepsze z możliwych rozwiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Z przedstawionych wyjaśnień zrozumiałem, że nie zakłada się udziału osób, które nie ukończyły 17 lat, w rozmowach ostrzegawczych. W tej sytuacji nie widzę sensu przyjmowania ust. 6, w którym przewidziano możliwość uczestnictwa takich osób w rozmowie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#PosełRyszardHayn">Taka możliwość przewidziana została wtedy, gdy takie jest życzenie rodziców lub opiekunów. Proszę o wyjaśnienie tej sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Na życzenie jednego z rodziców dziecko może brać udział w rozmowie ostrzegawczej. Policja nie będzie się tym problemem zajmować. Natomiast jeśli ktoś nie będzie w stanie sprowadzić własnego dziecka na rozmowę to powie, że nie może wyrazić takiego życzenia, gdyż dziecko uciekło z domu. Wyobrażamy sobie, że istnieją rodzice, którzy będą chcieli wykorzystać wszystkie możliwości wpływu na wychowanie swojego dziecka. W takim przypadku mogą zrobić wszystko, żeby przyprowadzić dziecko na taką rozmowę. Wtedy wspólnie podejmiemy próbę wytłumaczenia, jakie są konsekwencje określonych działań. Rodzice mogą oczekiwać w takim przypadku pomocy. Mogą uznać, że urzędowy autorytet Policji zwiększy siłę ich wychowawczego oddziaływania. Jest to przepis, z którego korzystać będą przede wszystkim rodzice, a nie policjanci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chciałbym zaproponować wprowadzenie korekty do ust. 4, w którym jest mowa o tym, że rozmowę ostrzegawczą przeprowadza się z rodzicami lub rodzicem, albo opiekunem prawnym. W stanowisku rządu znalazła się trafna uwaga, że wystarczające będzie przeprowadzenie rozmowy z jednym z rodziców. W związku z tym proponuję wykreślenie wyrazów „ rodzicami lub”. Wtedy przepis będzie dotyczył przeprowadzenia rozmowy ostrzegawczej z rodzicem albo opiekunem prawnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#PosełRyszardHayn">Jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Przepis zawarty w ust. 4 rozumiemy w taki sposób, że tworzy on możliwość swobodnego podjęcia decyzji w zależności od okoliczności. W każdym przypadku Policja będzie miała rozeznanie dotyczące sytuacji rodzinnej danej osoby. Wtedy trzeba będzie się zastanowić, czy potrzebna będzie jednoczesna obecność obydwojga rodziców. Może zdarzyć się tak, że wychowawczy wpływ rodziców na dziecko jest zróżnicowany. Między rodzicami może występować konflikt na temat sposobu podejścia do dziecka. Policja może wiedzieć, że faktycznie dzieckiem zajmuje się tylko jeden z rodziców, chociaż formalnie obydwoje zamieszkują razem z dzieckiem. W takim przypadku nie ma sensu, żeby rozmawiać z drugim z rodziców. Chodzi przede wszystkim o możliwość swobodnego decydowania. Dlatego przewidziano możliwość przeprowadzenia rozmowy z rodzicami lub z jednym z nich. Wiadomo, że jeśli nie ma rodziców, będziemy mieć do czynienia z jakimś opiekunem prawnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#ZastępcadyrektoraWojciechLutelmowski">Zgadzam się z zastrzeżeniem Biura Legislacyjnego, które dotyczyło daleko idącej formalizacji procesu prowadzenia rozmów ostrzegawczych. Przede wszystkim formalizacja polega na wydaniu rozporządzenia oraz wprowadzenia jednolitego wzoru formularza. Należy sądzić, że przeprowadzane rozmowy ostrzegawcze będą dotyczyły zupełnie innych tematów. Będą także prowadzone przez różne instytucje, które zostały wymienione w ust. 1. W związku z tym mam duże wątpliwości, czy istnieje możliwość sformalizowania rozmów poprzez wydanie rozporządzenia. Nie bardzo mogę sobie wyobrazić, co znajdzie się w formularzu służącym do udokumentowania rozmowy. Uważam, że powinniśmy się dobrze zastanowić nad tymi propozycjami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Można powiedzieć, że każdy policjant, a także każdy uprawniony żołnierz, powinni dobrze wiedzieć, w jaki sposób należy przeprowadzać rozmowy ostrzegawcze. Jeśli nie zostaną określone reguły prowadzenia rozmów, każdy z nich będzie to robił według własnego uznania. Do tego może doprowadzić brak reguł. Być może z tego powodu nic złego się nie stanie. Nie upieramy się przy tym, żeby zachować to rozporządzenie. Zwracamy jedynie uwagę na to, że był to pomysł autorów projektu ustawy. Dlatego jesteśmy zaskoczeni propozycją odejścia od wydania rozporządzenia. Jeżeli propozycja ta uzyska akceptację Komisji, nie będziemy się upierać przy utrzymaniu tego przepisu. Druga uwaga dotyczyła formularza. Chcę państwa zapewnić, że nawet jeśli nie będzie w tej sprawie rozporządzenia, Policja wprowadzi takie formularze. Zrobimy to po to, żeby sposób udokumentowania rozmów ostrzegawczych nie był ilustracją różnic w profesjonalnych umiejętnościach poszczególnych policjantów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy jeszcze ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Wyjaśniał pan sprawę upoważnienia do wydania rozporządzenia, które znajduje się w ust. 7. Przypominam, że zgodnie z przyjętym rozwiązaniem będzie to rozporządzenie Rady Ministrów. Pytałem wcześniej jedynie o to, czy strona rządowa będzie w stanie zrealizować takie upoważnienie. Przedstawiciel rządu powiedział, że wydanie rozporządzenia jest potrzebne i nie widzi problemów z jego przygotowaniem. W tej sytuacji nie mamy zastrzeżeń do tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że jest to problem, z którym rząd będzie musiał sobie jakoś poradzić. Jakie jest ostateczne stanowisko rządu w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Wycofujemy się z tego rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że jest to propozycja całkowitego wykreślenia ust. 7. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#PosełJanKochanowski">Uważam, że uzasadnione jest pozostawienie ust. 7 w art. 16. Myślę, że to rozwiązanie zostało dobrze przemyślane przez stronę rządową. Formularz będzie służył dokumentowaniu przebiegu rozmów. Dzięki rozporządzeniu i formularzowi nie będzie możliwości przeprowadzania rozmów w dowolny sposób. Określone zostaną ramy prowadzenia rozmów ostrzegawczych. Wychodzenie poza te ramy może spotkać się z reprymendą ze strony przełożonych. Osoba prowadząca rozmowę może zostać przywołana do porządku. Uważam, że ust. 7 powinien pozostać w ustawie, gdyż w sposób generalny porządkuje sprawy dotyczące prowadzenia rozmów ostrzegawczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że opowiada się pan za przyjęciem ust. 7 w brzmieniu, które zostało zaproponowane przez rząd. Proszę o przedstawienie ostatecznego stanowiska rządu w tej sprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#KomendantZbigniewMeres">Jednym z celów przyjęcia takiego rozwiązania było wprowadzenie formularza. Zakres regulacji zawartej w rozporządzeniu jest dość szeroki. Wydaje się, że istnieje możliwość zastosowania rozwiązania pośredniego. Rozporządzenie może być utrzymane, ale tylko w pewnym zakresie, dotyczącym przede wszystkim wprowadzenia formularzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#PosełRyszardHayn">Wydaje się, że w tej sytuacji moglibyśmy wrócić do rozwiązania zawartego w projekcie prezydenckim. W art. 15 ust. 6 znalazł się przepis w brzmieniu: „Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi tryb przeprowadzania rozmów ostrzegawczych, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnej organizacji rozmów i osiągnięcia celu rozmowy”. Wydaje się, że do tego przepisu można dodać wyrazy „oraz wzór formularza potwierdzającego przeprowadzenie rozmowy”. Czy mają państwo uwagi do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Przepis ten budzi wątpliwości, gdyż tryb prowadzenia rozmów miałby zostać określony w akcie wykonawczym. Właśnie z tego powodu rząd podjął prace nad zmianą konstrukcji tego upoważnienia. Upoważnienie przewidziane w projekcie prezydenckim ma charakter blankietowy. Tryb jest określony przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, Kodeksu postępowania karnego oraz Kodeksu postępowania cywilnego. Wydaje się, że w akcie wykonawczym nie należy określać trybu prowadzenia rozmów. Przy takim zapisie mógłbym zgodzić się z uwagą przedstawiciela Biura Legislacyjnego, który powiedział, że współczuje osobie mającej przygotować projekt tego rozporządzenia. W tym przypadku wyrazy współczucia powinny być głębokie. Druga uwaga dotyczy formularza. Wydaje się, że nie ma żadnych przeszkód, żeby przyjąć, iż przebieg rozmowy będzie potwierdzany podpisami na protokole. Komendant główny Policji może wydać w tej sprawie polecenie podległym sobie jednostkom i funkcjonariuszom. Sprawa ta może być ujednolicona nawet wtedy, jeśli nie zostanie uregulowana w powszechnie obowiązującym prawie. Wystarczy jeśli w ustawie określony zostanie obowiązek złożenia podpisu przez osobę, która była obecna przy rozmowie. Komendant główny Policji nie może nikomu tego nakazać. Uważam, że będzie to najlepsze rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#PosełRyszardHayn">W takim razie proszę o przedstawienie konkretnej propozycji zapisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#ZastępcadyrektoraAndrzejRudlicki">Proponuję, żeby ust. 7 skreślić w całości. Natomiast w ust. 5 wyrazy „na odpowiednim formularzu” należy zastąpić wyrazami „na protokole”. Można także mówić o protokole z rozmowy, chociaż to uzupełnienie nie jest niezbędne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#PosełRyszardHayn">Rozumiem, że ostatnie zdanie w ust. 5 otrzymałoby brzmienie: „Osoby obecne przy rozmowie potwierdzają przebieg rozmowy podpisami na protokole”. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Uważamy, że jest to dobra propozycja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#PosełRyszardHayn">W wyniku tej zmiany art. 16 będzie się składał z 6 ustępów. Przypomnę, że w ust. 1 rozszerzony został katalog organów, które prowadzić będą rozmowy ostrzegawcze. Do wymienionych w niej instytucji dodano Wojskowe Służby Informacyjne. W ust. 5 przyjęto, że przebieg rozmowy zostanie potwierdzony przez osoby biorące w niej udział poprzez złożenie podpisu na protokole. W tym przypadku protokół zastąpi odpowiedni formularz. Ust. 7 zostanie wykreślony. Czy te propozycje budzą jakieś wątpliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#PosełLeszekSułek">Mam uwagę do ust. 1, w którym przewidziano, że wezwanie na rozmowę ostrzegawczą może być przekazane w dowolnej formie. Uważam, że taki zapis jest mało precyzyjny. Należy także doprecyzować pojęcie „rozmowa ostrzegawcza”. Chodzi o to, żeby nie była to np. rozmowa prowadzona na migi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#PosełRyszardHayn">Wydaje się, że wyraz „rozmowa” oznacza wymianę słów, a nie gestów. Jednak rozmowa może być także prowadzona z osobą, która posługuje się językiem migowym. Czy ktoś z państwa chciałby wypowiedzieć się na temat sposobu wezwania na rozmowę ostrzegawczą?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Chcemy, żeby wszystkie służby działały sprawnie i szybko, bez zbędnego obciążania różnych instytucji. Takie obciążenia występują w przypadku, gdy wezwanie musi być doręczone osobiście lub przesłane. Uważamy, że obowiązujące w tym zakresie przepisy są anachroniczne. Wezwanie może zostać przekazane przez telefon, jeśli rozmówca nie będzie miał wątpliwości, co do tożsamości osoby, która z nim rozmawia i tego, że jest ona funkcjonariuszem państwowym. Funkcjonariusz będzie musiał udokumentować, że dana osoba została wezwana na rozmowę. Funkcjonariusz będzie martwił się o to, żeby mógł to w odpowiedni sposób udowodnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#PosełRyszardHayn">Jest to istotne w sytuacji, gdy zajdzie potrzeba przymusowego doprowadzenia osoby na rozmowę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#PrzedstawicielKGPAdamPałafij">Przebieg rozmowy musi być w odpowiedni sposób udokumentowany. Jeśli nie zostanie udokumentowana, nie będzie wiadomo, o czym funkcjonariusz rozmawiał z tą osobą. Jeśli będzie wiadomo, że funkcjonariusz telefonował do tej osoby, ale nie będzie wiadomo w jakiej sprawie, nie będzie można wyciągnąć żadnych konsekwencji z powodu nie zgłoszenia się na rozmowę. W tym przypadku ryzyko biorą na siebie organy wzywające na rozmowę. Sposób wezwania będzie uzależniony od różnych okoliczności, w tym od miejsca pobytu danej osoby. Jeśli ktoś pracuje, wezwanie może być przekazane do miejsca zatrudnienia. Jeśli osoba dysponuje urządzeniem, które pozwala na odbieranie wiadomości drogą elektroniczną, można to wykorzystać. Wezwanie może być wysłane np. pocztą elektroniczną. W takim przypadku następuje rejestracja przekazu. Wiadomość zostanie przekazana szybko i sprawnie. Uważamy, że nie ma konieczności przesyłania wezwania za pośrednictwem poczty, co jest praktykowane w procedurze karnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#PosełRyszardHayn">Czy po tych wyjaśnieniach pan poseł ma jeszcze jakieś wątpliwości? Rozumiem, że nie. Czy mają państwo inne uwagi lub propozycje zmian do art. 16? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że art. 16 został przyjęty. Otrzymałem informację, że wkrótce rozpoczną się posiedzenia innych komisji. Niektórzy członkowie naszej Komisji będą musieli nas opuścić. Nie chciałbym, żebyśmy rozpatrywali projekt ustawy przy braku kworum. W tej sytuacji proponuję, żebyśmy na tym zakończyli dzisiejsze obrady. Przypominam, że następne posiedzenie Komisji odbędzie się w dniu 21 marca br. o godzinie 9 w tej samej sali. Będzie to ostatnie posiedzenie naszej Komisji przed świętami. Dziękuję państwu za udział w obradach. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>