text_structure.xml
13.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PosełStanisławIwanicki">Witam wszystkich. Otwieram posiedzenie połączonych Komisji: Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Spraw Zagranicznych. Porządek dzienny zawiera dwa punkty: I czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r. oraz I czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych. Czy do porządku dziennego są jakieś uwagi? Nie słyszę. Stwierdzam, że porządek dzienny został przyjęty.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PosełStanisławIwanicki">Przystępujemy do rozpatrywania pierwszego punktu porządku dziennego. Proszę o zabranie głosu przedstawiciela Ministra Spraw Zagranicznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychRadosławSikorski">Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych została opracowana z uwzględnieniem dotychczas zawartych umów dwustronnych, jak również umów wielostronnych ratyfikowanych przez Polskę w ciągu ostatnich kilku lat. Potrzeba zawarcia tego rodzaju umowy z Republiką Estońską wynika z faktu, iż Estonia nie uznała sukcesji umów zawartych przez były Związek Radziecki i tym samym w stosunkach polsko-estońskich nie mogła być stosowana umowa między PRL a ZSRR o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych, podpisana w Warszawie w dniu 28 grudnia 1957 r.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychRadosławSikorski">Podpisana umowa zawiera między innymi postanowienia dotyczące: kwestii o charakterze ogólnym, w tym określenie dokładnego zakresu obowiązywania umowy; właściwości prawa i sądów w odniesieniu do spraw z zakresu prawa: osobowego, rodzinnego, spraw majątkowych, spadkowych oraz prawa pracy; spraw karnych, w tym kwestii: przejęcia, ścigania, ekstradycji i przekazywania osób skazanych w celu odbycia kary. Umowa wejdzie w życie po upływie 60 dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która to wymiana nastąpi w Warszawie. Zawarcie umowy nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychRadosławSikorski">Ratyfikacja omawianej umowy przyczyni się do zwiększenia ochrony prawnej przyznawanej obywatelom jednego państwa na terytorium drugiego oraz stworzy podstawę stabilnej współpracy sądów i prokuratur obu państw. Umowa podlega ratyfikacji w trybie określonym w art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji, gdyż dotyczy spraw uregulowanych w ustawach: Kodeks postępowania cywilnego, Kodeks postępowania karnego i ustawie - Prawo prywatne międzynarodowe.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychRadosławSikorski">Chcę dodać, że umowy tego typu mamy już z trzydziestoma krajami, w tym z pozostałymi państwami bałtyckimi, a więc nie ma tutaj ryzyka jakiś uregulowań, które budziłyby kontrowersje.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawZagranicznychRadosławSikorski">Przedstawiając powyższe, uprzejmie proszę w imieniu rządu Rzeczypospolitej Polskiej o akceptację ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PosełStanisławIwanicki">Czy macie państwo jakieś pytania lub uwagi? Czy w ramach dyskusji ktoś chciałby zabrać głos? Jeżeli nie macie państwo żadnych uwag, to przejdziemy do punktu drugiego porządku dziennego: I czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">Konwencja Rady Europy o przekazywaniu osób skazanych została sporządzona w Strasburgu dnia 21 marca 1983 roku. W stosunku do Polski konwencja weszła w życie dnia 1 marca 1995 roku. Konwencja reguluje warunki i tryb przekazywania skazanych do państwa, którego są obywatelami w przypadku skazania ich w innym państwie-stronie konwencji. Niezbędnymi warunkami przekazania są: prawomocność orzeczenia skazującego, okres kary pozostałej do wykonania, zgoda obu zainteresowanych państw oraz zgoda skazanego. Wypełnienie tego ostatniego, obligatoryjnego warunku w dwóch typach sytuacji powodowało zasadnicze trudności w realizacji celów konwencji. W pierwszym przypadku sytuacja dotyczyła ucieczki skazanego przed odbyciem kary lub w trakcie jej wykonywania na terytorium państwa, którego jest obywatelem. Nie było wówczas możliwe przekazanie skazanego w trybie konwencji, skoro już przebywał na terytorium państwa, do którego miałoby nastąpić przekazanie. Wyeliminowanie tego niedostatku w Konwencji miało na celu zapobieganie przypadkom bezkarności skazanych. Drugi przypadek odnosił się do dopuszczalności przekazania osoby skazanej w warunkach, gdy wyrokiem sądu lub decyzją administracyjną wydaną w następstwie skazania, orzeczono o wydaleniu skazanego z państwa skazania. Skazany po odbyciu kary pozbawienia wolności z reguły wydalany był do państwa, którego jest obywatelem. Cele kary i potrzeba resocjalizacji przemawiają z reguły za wcześniejszym przekazaniem skazanego do kraju, do którego zostałby przekazany po odbyciu kary. W obydwu wyżej przytoczonych przypadkach brak było uzasadnienia dla zachowania warunku zgody skazanego na przekazanie.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">W celu wyeliminowania ułomności Konwencji państwa-strony Konwencji opracowały protokół dodatkowy, który został otwarty do podpisu w dniu 18 grudnia 1997 roku i Polska ten protokół dodatkowy podpisała w dniu 19 lutego 1998 roku. Postanowienia merytoryczne znajdują się w art. 2 i 3 protokołu. Art. 2 Protokołu dodatkowego zatytułowany: „Uciekinierzy z terytorium państwa skazania” dotyczy sytuacji gdy: „obywatel jednej ze Stron, będąc skazanym prawomocnym wyrokiem orzeczonym na terytorium innej Strony, dążąc do uchylenia się od wykonania kary w Państwie skazania lub dalszego jej wykonywania, ucieka na terytorium Państwa, którego jest obywatelem zanim odbędzie orzeczona kara - Państwo skazania może skierować do tego Państwa wniosek o przejęcie wykonania kary”. W celu zapewnienia obecności skazanego na terytorium państwa wezwanego, państwo wzywające może jeszcze przed przesłaniem dokumentów uzasadniających wniosek zwrócić się o zastosowanie wobec skazanego środków zapobiegawczych. Oczywiście w takim przypadku „Przejęcie wykonywania kary nie wymaga zgody skazanego”. Natomiast zgodnie z art. 3 Protokołu zatytułowanym „Skazani, wobec których orzeczono zakaz pobytu na terytorium Państwa skazania”, państwo wykonania kary może, na wniosek państwa skazania, przejąć skazanego bez jego zgody, jeżeli wyrokiem skazującym lub decyzją administracyjną będącą następstwem wyroku, orzeczony został zakaz przebywania skazanego na terytorium państwa skazania, po zwolnieniu z zakładu karnego. W tym przypadku odstępstwo od wymogu zgody skazanego jest uprawnieniem państwa wezwanego i może ono odmówić wyrażenia zgody na zastosowanie tego trybu w konkretnej sprawie. Protokół dodatkowy ma zastosowanie zarówno do orzeczeń wydanych przed datą jego wejścia w życie, jak i do orzeczeń wydanych po tej dacie. Rozwiązania przyjęte w Protokole rozszerzają istotnie zakres stosowania Konwencji i są zgodne, między innymi z art. 68 Konwencji wykonawczej z Schengen, który również przewiduje odstępstwa od zasady wcześniejszego wyrażania zgody osoby skazanej na jej przekazanie. Ratyfikacja Protokołu nie spowoduje konieczności wprowadzenia zmian ustawowych. Obowiązujący od 1 września 1998 roku Kodeks postępowania karnego przewiduje rozwiązania, które są zgodne z postanowieniami Protokołu dodatkowego. Ratyfikacja tego Protokołu nie spowoduje dodatkowych wydatków ze strony skarbu państwa.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">Związanie się przez Polskę Protokołem dodatkowym ma istotne znaczenie dla trwającego procesu negocjacji o członkostwo Polski w Unii Europejskiej i będzie pozytywnie oddziaływać na współpracę z państwami unijnymi i pozostałymi państwami-stronami Konwencji i Protokołu dodatkowego.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">W związku z tym, w imieniu rządu Rzeczypospolitej Polskiej proszę o akceptację ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych sporządzonego w Strasburgu dnia 18 grudnia 1997 roku.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PosełTadeuszMazowiecki">Wydaje mi się, że wszystko dobrze zrozumiałem, ale mam jedno pytanie, czy te zmiany nie spowodują przypadków, że skazany zostanie oddany wbrew swej woli swojemu państwu, nawet wtedy gdy wyjechał z niego z powodów politycznych i obawia się, że przy wykonaniu kary mogą być w stosunku do niego stosowane jakieś dodatkowe szykany.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">Tutaj mamy do czynienia z przypadkami prawomocnych wyroków, a procedura azylowa to jest zupełnie coś osobnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PosełTadeuszMazowiecki">Mnie chodzi o to, czy zostaje w tym przypadku utrzymana zasada wyrażania zgody przez skazanego, czy nie?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">W tych dwóch przypadkach, których dotyczy Protokół dodatkowy - nie. On właśnie polega na tym, że znosi zasadę zgody skazanego. Zgoda już nie będzie potrzebna, będzie przekazywany nawet wbrew swej woli.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PosełTadeuszMazowiecki">Czy mógłby pan powtórzyć te dwa przypadki?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PodsekretarzstanuRadosławSikorski">Po pierwsze, jeżeli skazany uciekł z kraju, w którym był skazany, do kraju, którego jest obywatelem. Po drugie, jeżeli jest po odbyciu kary i ma już wyrok wydalający z kraju, w którym odbywał karę. Chodzi o to, żeby mógł być przekazany wcześniej i żeby ostatni okres kary, w celach resocjalizacyjnych, odbywał w kraju swojego obywatelstwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PosełStanisławIwanicki">Kto jeszcze chciałby zadać pytanie? Czy ktoś chciałby zabrać głos w dyskusji? Nie widzę.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#PosełStanisławIwanicki">Przystępujemy do wyrażenia opinii o przedstawionych projektach ustaw. W pierwszej kolejności o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych. Ponieważ nie było tu większych kontrowersji, to zastosujemy uproszczoną procedurę głosowania. Jeśli nie usłyszę głosu sprzeciwu, to uznam, że Komisje: Spraw Zagranicznych oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka wyraziły pozytywną opinię o przedstawionym projekcie ustawy. Sprzeciwu nie słyszę. Pozwolicie państwo, że to ja przedstawię ten projekt i wynik naszych prac na forum Sejmu. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że państwo moją propozycję przyjęliście. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#PosełStanisławIwanicki">Przystępujemy do głosowania nad punktem drugim, rządowym projektem ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że obie Komisje wyraziły i w tej sprawie pozytywną opinię. Sprzeciwu, nie słyszę. Proponuję, aby posłem sprawozdawcą był wiceprzewodniczący Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka pan poseł Marek Markiewicz. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że przyjęliście państwo zaproponowaną kandydaturę. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#PosełStanisławIwanicki">Czy są jeszcze jakieś uwagi lub propozycje? Nie ma.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#PosełStanisławIwanicki">Zamykam wspólne posiedzenie połączonych Komisji: Spraw Zagranicznych oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>