text_structure.xml
68 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PrzewodniczacyposelZbigniewDolata">Otwieram posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Porządek dzienny posiedzenia został państwu doręczony. Czy ktoś z państwa ma uwagi do zaproponowanego porządku obrad? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PrzewodniczacyposelZbigniewDolata">Bardzo proszę pana ministra Pawła Piotrowskiego o przedstawienie informacji dotyczącej funkcjonowania Krajowej Spółki Cukrowej SA, ze szczególnym uwzględnieniem planów restrukturyzacyjnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Przygotowaliśmy dla państwa pisemną informację dotycząca aktualnego stanu i perspektyw funkcjonowania Krajowej Spółki Cukrowej SA, ze szczególnym uwzględnieniem planów i procesów związanych z restrukturyzacją tego podmiotu.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Chciałbym zacząć od przypomnienia kilku faktów z przeszłości, bowiem ma to istotny wpływ na obecną kondycję Spółki.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA z siedzibą w Toruniu powstała 26 sierpnia 2002 r. w wyniku procesu konsolidacji kilku spółek cukrowych należących do Skarbu Państwa. Chodzi o: Mazowiecko-Kujawską Spółkę Cukrową SA, Poznańsko-Pomorską Spółkę Cukrową SA oraz Lubelsko-Małopolską Spółkę Cukrową SA.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA rozpoczęła działalność 13 września 2002 r. po zarejestrowaniu przez sąd decyzji objętych uchwałami Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy. Obecnie KSC SA skupia cukrownie położone w województwach: zachodniopomorskim, pomorskim, kujawsko-pomorskim, łódzkim, mazowieckim, podlaskim, świętokrzyskim i lubelskim. W momencie inkorporacji, czyli 30 września 2003 r., Spółka stała się scentralizowanym koncernem branżowym, które jako przedsiębiorstwo wielodziałowe funkcjonuje w formie jednolitej spółki akcyjnej. KSC składa się obecnie z centrali oraz 26 oddziałów.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Z chwilą rozpoczęcia działalności Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA znajdowała się w bardzo złej sytuacji finansowej. W wyniku inkorporacji przejmowała zadłużone cukrownie. Cena cukru pozostawała wówczas na poziomie znacznie niższym niż koszt jego wytworzenia, a cukrownie posiadały nadwyżki mocy produkcyjnych. Należało dokonać zmian restrukturyzacyjnych, między innymi w zakresie koncentracji produkcji, centralizacji handlu i zakupu materiałów masowych. Te zadania zostały zrealizowane w latach 2003-2006.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Najważniejszym zadaniem stojącym przed Spółką była koncentracja produkcji. Od samego początku Krajowa Spółka Cukrowa SA systematycznie ograniczała ilość zakładów, w których w poszczególnych kampaniach uruchamiana jest produkcja cukru. Od kampanii 2004/2005 wygaszono produkcję cukru w czterech oddziałach Spółki: w Cukrowni Borowiczki, Cukrowni Klemensów, Cukrowni Sokołów oraz Cukrowni Żnin. Natomiast począwszy od kampanii cukrowniczej 2005/2006 zaprzestano produkcji cukru w dwóch oddziałach Spółki: Cukrownia Janikowo oraz Cukrownia Opole. Ponadto od kampanii 2006/2007 Spółka zaprzestaje produkcji cukru w pięciu kolejnych oddziałach Spółki: Cukrownia Częstocice, Cukrownia Mała Wieś, Cukrownia Ostrowy, Fabryka Cukru w Tucznie oraz Cukrownia Wożuczyn. Łącznie, z cukrowniami wyłączonymi z procesu produkcji cukru przed inkorporacją a wchodzącymi obecnie w skład koncernu Spółka posiada 14 cukrowni nieaktywnych. Kampanię 2006/2007 prowadziło będzie 12 zakładów produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Obok działań zmierzających do koncentracji produkcji, Spółka jednocześnie prowadziła działania wewnątrzorganizacyjne. Efektem tych działań była między innymi centralizacja handlu, która wyeliminowała wewnętrzną konkurencję pomiędzy poszczególnymi cukrowniami w fazie sprzedaży. Dzięki centralizacji sprzedaży zmieniono na korzystniejszą strukturę odbiorców, osiągnięto również skutek w postaci lepszej pozycji negocjacyjnej podczas rozmów z kontrahentami, co dało rezultat w postaci zauważalnego wzrostu cen.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">W tym czasie podjęto działania w zakresie zakupu towarów masowych – takich jak miał węglowy, koks, kamień wapienny czy mazut – materiałów kampanijnych, nasion i środków ochrony roślin. W rezultacie udało się obniżyć ceny zakupu, poprawić warunki płatności oraz gwarancji, a także jakość tych towarów.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Realizacja wyżej wymienionych zadań w znaczny sposób pozwoliła Spółce w znaczący sposób poprawić kondycję finansową. Sytuacja finansowa Krajowej Spółki Cukrowej SA w okresie od dnia inkorporacji do chwili obecnej uległa generalnej poprawie. W 2003 roku, w skład KSC SA wchodziły 24 spółki akcyjne, a kolejne cztery pozostawały poza strukturą koncernu. Jedynie sześć spośród nich zakończyło rok obrotowy 2002/2003 z dodatnim wynikiem finansowym. Sumaryczna strata spółek wyniosła 82,8 mln zł. Dziesięć spółek było finansowanych przy pomocy pożyczek udzielonych przez KSC SA jeszcze przed inkorporacją.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Jak już powiedziałem, sytuacja finansowa Spółki była bardzo trudna. Jedynie w pięciu cukrowniach wskaźniki płynności były na zadowalającym poziomie. Skalę niedoboru finansowego w cukrowniach przed inkorporacją szacowano na 229 mln zł (ujemny kapitał pracujący netto).</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">KSC SA przejęła 217 mln zł kredytów, z czego do spłaty w roku obrotowym 2003/2004 było ponad 156 mln zł. W dniu inkorporacji przeterminowanych było 62,7 mln zł kredytów preferencyjnych jeszcze z poprzedniej kampanii. Dodatkowo zobowiązania sporne przejęte po cukrowniach wynosiły 96 mln zł, z czego zobowiązania podatkowe stanowiły 85 mln zł, a pozostałe zobowiązania sporne 11 mln zł.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Podstawowe zadania w obszarze finansów, które w tamtym okresie stały przed Spółką, to: wydłużenie terminów płatności zobowiązań kredytowych, spłata pozostałych, zaległych zobowiązań i trwałe ustabilizowanie sytuacji finansowej Spółki. Obecna sytuacja finansowa Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA jest znacznie lepsza niż w dniu inkorporacji. Spłacono prawie całość przejętego w wyniku inkorporacji zadłużenia. Bieżący wynik finansowy netto to około 70 mln zł. Płynność finansowa mierzona wartością kapitału pracującego netto osiągnęła około 400 mln zł.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Obecna sytuacja na rynku cukru. Krajowa Spółka Cukrowa SA ma w ej chwili 40% udziału w rynku cukru. W działaniach handlowych Spółka koncentruje się głównie na rynku krajowym, który stanowi rynek zbytu dla około 70 % jej produkcji. Podział rynku cukru w Polsce przedstawia wykres zamieszczony w materiałach: Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA – 39,4%, Südzucker – 25,3%, Nordzucker – 8,6%, BSO – 10,9% oraz Pfeifer&Langen 15,8%.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Pod względem wielkości produkcji KSC SA plasuje się na ósmym miejscu w Unii Europejskiej z rynkowym udziałem na poziomie 4%. Szczegółowe dane także znajdziecie państwo w materiale. Podział rynku cukru w Unii Europejskiej przedstawia się następująco: Südzucker – 21,8%, Nordzucker – 9,1%, BSO – 7,6%, Pfeifer & Langen – 5,0%.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Po przeanalizowaniu pozycji rynkowej Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA można stwierdzić, że zajmuje ona pozycję czołowego producenta cukru w kraju i znaczącego producenta cukru w Unii Europejskiej, bowiem znajduje się w pierwszej dziesiątce. KSC SA działa w sektorze, w którym ze względu na małą liczbę producentów panuje bardzo ograniczona konkurencja. Główne działania polegające na zdobywaniu klienta obywają się w obszarze ceny. Dlatego tak ważna jest przewaga kosztowa nad konkurencją. Można postawić tezę, że w wyniku działań restrukturyzacyjnych i konsolidacyjnych podjętych w latach 2003-2006 KSC SA stała się podmiotem zdolnym do konkurowania zarówno na rynku krajowym jak i na wymagającym rynku unijnym. Jednak, aby tę zdolność utrzymać, zwłaszcza w obliczu reformy rynku cukru w Unii Europejskiej, Spółka musi dokończyć rozpoczęte procesy restrukturyzacyjne.</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Reforma rynku cukru. Głównym czynnikiem, który determinuje obecne działania restrukturyzacyjne w Krajowej Spółce Cukrowej „Polski Cukier” SA, jest wprowadzona od 1 lipca 2006 r. reforma wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru. W materiale znajdziecie państwo nazwy aktów prawnych wprowadzających tę reformę. Chodzi o poszczególne rozporządzenia Rady Europejskiej. Także w materiale przedstawiliśmy założenia wdrażanej reformy. Jak państwo widzicie w tabeli, ceny cukru ulegają znacznym zmianom. W kampanii 2006/2007 referencyjna cena cukru będzie wynosiła prawie 632 euro za tonę. Jednak w 2010 r. będzie to zaledwie kwota 404 euro. Te wartości świadczą o tym, w jakim kierunku zmierza sytuacja na rynku cukru.</u>
<u xml:id="u-2.16" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">W związku z zakończeniem działań restrukturyzacyjnych zaplanowanych na lata 2003-2006 oraz wprowadzeniem reformy rynku cukru Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA opracowała „Plan strategiczny (program restrukturyzacji) Krajowej Spółki Cukrowej SA na lata 2006-2008”. Wymieniony dokument jest kontynuacją „Planu restrukturyzacji Krajowej Spółki Cukrowej SA na lata 2003-2005”, który stanowił podstawę działań realizowanych w okresie od inkorporacji do momentu wprowadzenia reformy rynku cukru.</u>
<u xml:id="u-2.17" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Jedynym sposobem, by Spółka po trzech przejściowych latach reformy mogła kontynuować produkcję cukru i uzyskiwać dodatni wynik finansowy, jest zdecydowane kontynuowanie szeroko zakrojonych działań restrukturyzacyjnych mających na celu obniżenie w Spółce poziomu generowanych kosztów, w tym głównie dalsza koncentracja produkcji, przeprowadzenie w Spółce procesów inwestycyjnych (poprawa zaplecza technicznego), redukcja zatrudnienia oraz zagospodarowanie majątku pozostałego po wygaszeniu produkcji cukru.</u>
<u xml:id="u-2.18" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Plan na lata 2006-2008 zakłada, że aby umożliwić Spółce funkcjonowanie po roku 2009/2010 należy dokończyć proces koncentracji produkcji, tak aby poprzez wzrost przerobu dobowego i wydłużenie kampanii w docelowych cukrowniach znacząco obniżyć jednostkowe koszty produkcji. Zakłada się, że w 2008 roku w KSC SA będzie pracowało 10 cukrowni. Jak już powiedziałem, w kampanii 2006/2007 wyłączono pięć zakładów. W cukrowniach uznanych za docelowe należy do końca zrealizować rozpoczęty program inwestycyjny, gdyż tylko jego pełne wykonanie warunkuje osiągnięcie celów związanych z koncentracją produkcji. Należy również dostosować poziom i wskaźniki zatrudnienia w Spółce do wartości uzyskanych w pozostałych koncernach produkujących cukier w Polsce. Jest to jedno z podstawowych zadań, które zmniejsza koszty produkcji. Trzeba także uruchomić, na szerszą niż dotychczas skalę, tworzenie alternatywnych miejsc pracy w cukrowniach wyłączanych z produkcji. Ma to być wsparcie procesu redukcji zatrudnienia, jak i poszukiwanie innych form prowadzenia efektywnej działalności gospodarczej przy wykorzystaniu posiadanego przez KSC SA potencjału. Należy osiągnąć stałą poprawę organizacji pracy, doskonaląc struktury organizacyjne oraz lepiej wykorzystując posiadane zasoby ludzkie i środki pracy, zarówno w celu obniżenia kosztów jak i wzrostu przychodów Spółki.</u>
<u xml:id="u-2.19" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">W przypadku braku zdecydowanych działań zmierzających do ograniczenia kosztów działalności Spółki we wszystkich jej obszarach, KSC SA po 2008 roku utraciłaby możliwość funkcjonowania na rynku cukru. Biorąc pod uwagę podstawowe założenia ustanawiające reformę, Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA może tracić nawet 107 mln zł rocznie. Taki wynik finansowy jest prawdopodobny, jeśli nie zostaną wdrożone działania restrukturyzacyjne.</u>
<u xml:id="u-2.20" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Poważnym problemem dla Krajowej Spółki Cukrowej SA jest spadek produkcji. Przy wyższej produkcji koszty stałe rozkładają się na większą ilość wyrobów i w efekcie wynik finansowy wzrasta. Wdrożenie reformy powoduje, że Spółka przestaje produkować cukier z kwoty C. W przeprowadzonej symulacji przyjęto, że w roku 2006/2007 dodatkowo wystąpi administracyjne zmniejszenie podstawowego limitu KSC SA o 10,4 %. Spowoduje to konieczność rozliczenia wszystkich kosztów stałych na zmniejszoną produkcję. Dopiero w roku 2007/2008 produkcja wróci do podstawowego limitu w wysokości 636 tys. ton. Minimalnym celem jest podwyższenie marży w drugim, trzecim i czwartym roku reformy, o co najmniej odpowiednio 51 mln zł, 85 mln zł i 107 mln zł, tak aby w kolejnych latach Spółka realizowała dodatni wynik finansowy.</u>
<u xml:id="u-2.21" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Istnieją zagrożenia, które są związane z realizacją wyznaczonych zadań. Jednym z zagrożeń są uwarunkowania związane z poziomem cen referencyjnych i interwencyjnych. Nie można do końca przewidzieć poziomu cen na zreformowanym rynku cukru, dlatego należy wziąć pod uwagę, że ich spadek poniżej przyjętych założeń może znacznie ograniczyć możliwości finansowe Spółki lub wręcz podważyć sens kontynuowania produkcji z powodu braku jej opłacalności. Nieodpowiedni poziom ceny interwencyjnej może ponadto spowodować silne zakłócenia, jeśli nie całkowitą eliminację procesu restrukturyzacji KSC SA.</u>
<u xml:id="u-2.22" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Równie istotna jest kwestia zmiany cen surowca. Drastyczne obniżenie cen płaconych za buraki cukrowe i uszczuplenie przychodów plantatorów może podważyć sens kontynuacji tej produkcji, co w wyniku braku surowca może w najgorszym razie doprowadzić do zaniechania produkcji cukru także przez Krajową Spółkę Cukrową SA.</u>
<u xml:id="u-2.23" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Z procesem przekształceń wiąże się także racjonalizacja bazy surowcowej. W Krajowej Spółce Cukrowej „Polski Cukier” SA w ostatnich latach występuje bardzo silny trend koncentracji uprawy buraków cukrowych. W okresie pięciu ostatnich lat liczba plantatorów spadła z poziomu ponad 44 tys. do niecałych 30 tys. W kampanii 2006/2007 przewiduje się skup surowca głównie w układzie pole-cukrownia. W ten sposób zostanie pozyskane 75% surowca. W takich oddziałach jak Cukrownia Nakło, Cukrownia Kruszwica, Cukrownia Brześć Kujawski oraz Cukrownia Malbork będzie to 100%.</u>
<u xml:id="u-2.24" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">W celu optymalizacji i racjonalizacji bazy surowcowej Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA planuje w kolejnych latach kontynuowanie działań zmierzających do:</u>
<u xml:id="u-2.25" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– koncentracji upraw buraka cukrowego (poprzez przekazywanie przez plantatorów praw do uprawy i dostawy innym plantatorom),</u>
<u xml:id="u-2.26" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– zwiększenia przez cukrownie odbioru buraków w systemie pole-cukrownia,</u>
<u xml:id="u-2.27" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– likwidacji terenowych punktów przeładunkowych,</u>
<u xml:id="u-2.28" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– kompleksowej obsługi plantatorów w zakresie doczyszczania, załadunku i transportu surowca,</u>
<u xml:id="u-2.29" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– poprawy zbiorów surowca i zawartości cukru z hektara.</u>
<u xml:id="u-2.30" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Kolejna ważna kwestia wiąże się z restrukturyzacją zatrudnienia. Realizując przekształcenia organizacyjne oraz założenia związane z redukcją kosztów, Spółka opracowała i wdrożyła, po konsultacjach społecznych, działania osłonowe składające się na „Społeczny Plan Restrukturyzacji Krajowej Spółki Cukrowej SA na lata 2006-2008". Obecnie w Krajowej Spółce Cukrowej „Polski Cukier” SA funkcjonują: program dobrowolnych odejść, program adaptacji zawodowej, program świadczeń relokacyjnych oraz program osłon socjalnych bazujący na zawartym pakiecie socjalnym.</u>
<u xml:id="u-2.31" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Dodatkowo w ramach „Społecznego Planu Restrukturyzacji Krajowej Spółki Cukrowej SA na lata 2006-2008" Spółka zamierza wdrożyć: program osłon socjalnych bazujący na jednolitym zakładowym układzie zbiorowym pracy, program rozwoju przedsiębiorczości oraz program gwarantowanej pracy i płacy.</u>
<u xml:id="u-2.32" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">„Społeczny Plan Restrukturyzacji Krajowej Spółki Cukrowej SA na lata 2006-2008" skierowany jest do pracowników Spółki szczególnie zagrożonych procesami restrukturyzacyjnymi i ma na celu:</u>
<u xml:id="u-2.33" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– stworzenie warunków zapewniających kontynuację zatrudnienia lub innej aktywności zawodowej na zewnętrznym lub wewnętrznym rynku pracy,</u>
<u xml:id="u-2.34" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– rozwój potencjału społecznego i zawodowego, zgodnie z oczekiwaniami rynku pracy i osobistymi preferencjami pracowników,</u>
<u xml:id="u-2.35" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– zapewnienie adekwatnego wsparcia socjalnego pracownikom kończącym pracę w cukrownictwie.</u>
<u xml:id="u-2.36" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Z procesem przekształcania KSC SA wiąże się również restrukturyzacja majątkowa. Krajowa Spółka Cukrowa SA w wyniku przeprowadzanej inkorporacji stała się właścicielem składników majątku o charakterze zarówno produkcyjnym jak i pozaprodukcyjnym. Zagospodarowanie zbędnego majątku stanowi znaczny problem zarówno dla KSC SA jak i pozostałych producentów cukru w Polsce. Prowadzony proces restrukturyzacji majątku Spółki realizowany w ramach przyjętego planu restrukturyzacji ma na celu szybkie i racjonalne zagospodarowanie zbędnego majątku, pozwalające na zmniejszenie kosztów utrzymania oraz pozyskanie dodatkowych środków finansowych. Nastąpi to poprzez:</u>
<u xml:id="u-2.37" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– zagospodarowanie nieruchomości oraz maszyn i urządzeń w ramach Spółki,</u>
<u xml:id="u-2.38" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– sprzedaż zbędnych gruntów, budynków i budowli, oraz maszyn i urządzeń,</u>
<u xml:id="u-2.39" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– wynajem lub wydzierżawienie budynków i budowli,</u>
<u xml:id="u-2.40" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– przekazanie nieruchomości na rzecz gmin, w przypadku gdy w ich zbycie nie przyniosło oczekiwanych rezultatów,</u>
<u xml:id="u-2.41" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">– likwidacji.</u>
<u xml:id="u-2.42" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">We wszystkich oddziałach Krajowej Spółki Cukrowej SA dokonano czynności mających na celu analizę majątku i ocenę jego przydatności w bieżącej działalności Spółki.</u>
<u xml:id="u-2.43" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Jak już powiedziałem, znacznym obciążeniem dla KSC SA są koszty ponoszone w wygaszonych cukrowniach. Są to głównie koszty związane z zatrudnieniem oraz utrzymaniem majątku. W celu zagospodarowania majątku oraz utrzymania zatrudnionych pracowników w oddziałach nieprodukujących cukru Spółka uruchamia procesy produkcji alternatywnej, bądź podejmuje działania związane ze sprzedażą całych kompleksów majątku. I tak w 2005 roku w Cukrowni Rejowiec uruchomiona została produkcja palet typu EPAL i palet budowlanych. W Cukrowni Borowiczki prowadzi się działalność handlowo-usługową polegającą na zaopatrzeniu rolnictwa w środki do produkcji rolnej. Natomiast w roku obrotowym 2006/2007 uruchomiona zostanie produkcja folii oraz opakowań papierowych w Cukrowni Janikowo oraz wapna w Cukrowni Częstocice. Ponadto w Cukrowni Opole zostanie uruchomiona produkcja cukierków.</u>
<u xml:id="u-2.44" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Istotnym elementem zagospodarowania majątku i pracowników jest uruchomienie produkcji energii alternatywnej. Rozpoczęcie inwestycji nastąpi prawdopodobnie w 2007 roku. Początkowo planowano uruchomienie tych projektów w bieżącym roku, lecz ze względu na przeciągające się prace związane z poszukiwaniem inwestora zewnętrznego rozpoczęcie inwestycji uległo opóźnieniu. Poza tym Spółka prowadzi prace związane z wdrożeniem parków przemysłowych. W 2007 roku planuje się uruchomienie takiego kompleksu na bazie majątku Cukrowni Sokołów.</u>
<u xml:id="u-2.45" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">W dniu 19 października 2006 r. Zarząd KSC SA zawarł porozumienie ze Związkami Zawodowymi Cukrowni Wożuczyn regulujące zasady restrukturyzacji i kwestie ochrony socjalnej dla wszystkich pracowników tego oddziału. Przedmiotowe porozumienie przewiduje wdrożenie w 2008 r. działalności alternatywnej polegającej na produkcji soku cukrowego przy wykorzystaniu potencjału technicznego zakładu. Uzyskany produkt byłby następnie surowcem do produkcji bioetanolu. Ponadto w oddziale prowadzona będzie działalność związana z magazynowaniem i konfekcjonowaniem cukru białego.</u>
<u xml:id="u-2.46" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Chciałbym państwa poinformować, że Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA prowadzi rozmowy z deweloperami zmierzające do sprzedaży całego majątku w dużych miastach np. w Szczecinie oraz Gdańsku. Brane jest także pod uwagę wspólne zagospodarowania terenu.</u>
<u xml:id="u-2.47" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Kolejna kwestia dotyczy produkcji alternatywnej i biopaliw. Aktualnie w Krajowej Spółce Cukrowej SA trwają intensywne prace związane z uruchomieniem produkcji biopaliw. Zakończono już działania o charakterze przygotowawczo-studialnym, a zarząd Spółki przyjął „Strategię uruchomienia i rozwoju biopaliw z udziałem KSC SA”. W dokumencie uwzględniono założenia „Programu restrukturyzacji KSC SA na lata 2006-2008”, zgodnie z którym Spółka może przeznaczyć 100 mln zł ze środków własnych na uruchomienie produkcji biopaliw. Przewiduje się uruchomienie produkcji bioetanolu i biodiesla. Priorytetowe jest uruchomienie produkcji bioetanolu. Wynika to z własnych atutów gospodarczych, charakteru posiadanych aktywów rzeczowych jak i bazy surowcowej.</u>
<u xml:id="u-2.48" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">W wariancie optymistycznym zakłada się uruchomienie dwóch instalacji do produkcji bioetanolu. Wynika to z potencjału upraw buraka w regionach lubelskim i kujawskim. Skalę produkcyjną pojedynczej inwestycji szacuje się na około 125 mln litrów produktu rocznie. Ponadto KSC SA zakłada uruchomienie maksymalnie dwóch instalacji do produkcji biodiesla – jednej w regionie zachodnio-pomorskim i jednej w regionie kujawsko-pomorskim. Każda z tych instalacji mogłaby produkować 100 tys. ton produktu rocznie.</u>
<u xml:id="u-2.49" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Zdaniem KSC SA realne jest uruchomienie w latach 2008-2009 co najmniej po jednej instalacji do produkcji bioetanolu oraz biodiesla. Koszt budowy jednej instalacji wynosi około 270 mln zł w przypadku bioetanolu oraz około 140 mln zł w przypadku biodiesla, co razem daje kwotę około 410 mln zł. Spółka pomimo możliwości przeznaczenia na ten cel pewnych własnych środków nie jest w stanie sfinansować takich przedsięwzięć samodzielnie. Z tego powodu założono organizację tych projektów w partnerstwie inwestycyjnym i biznesowym z odpowiednio wyłonionymi inwestorami zewnętrznymi. Tacy inwestorzy zostali przez Spółkę zidentyfikowani i dalsze prace toczą się już z ich udziałem.</u>
<u xml:id="u-2.50" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaPawelPiotrowski">Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA funkcjonuje na rynku od czterech lat. W tym czasie zrealizowano tam wiele zadań restrukturyzacyjnych zmierzających do poprawy kondycji Spółki. Przed zarządem stoją teraz nowe wyzwania. Chodzi o kwestie związane z reformą rynku cukru oraz o inne uwarunkowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PrzewodniczacyposelZbigniewDolata">Zanim przejdziemy do dyskusji chciałbym wyjaśnić, że zaprosiliśmy zarówno zarząd Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA jak i członków rady nadzorczej. Komisja przywiązuje duża wagę do problemów dotyczących plantatorów buraków cukrowych i Krajowej Spółki Cukrowej SA. Restrukturyzacja Spółki wywołuje wiele kontrowersji. To jest bolesny proces i dlatego Komisja chce mieć wiedzę na temat wszystkich kwestii, które się z tym wiążą.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PrzewodniczacyposelZbigniewDolata">Pragnę państwa poinformować, że niestety zostały przełożone głosowania. Początkowo planowano, że odbędą się o godz. 14.00. Przed chwilą dowiedzieliśmy się, że głosowania odbędą się o godz. 11.45. Dlatego proszę wszystkich mówców o zwięzłe wypowiedzi. Jeśli się okaże, że nie zdążymy omówić wszystkich spraw, ogłoszę przerwę i wrócimy do dyskusji po głosowaniach. Od państwa zależy, czy zmieścimy się w wyznaczonym czasie.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#PrzewodniczacyposelZbigniewDolata">O dalsze prowadzenie obrad proszę posła Marka Sawickiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Otwieram dyskusję. Kto z państwa chciałby zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PoselStanislawStec">Przedstawiany materiał otrzymaliśmy kilka dni wcześniej. Każdy szanujący się członek Komisji przeczytał ten dokument przed przyjściem na posiedzenie. W związku z tym uważam, że odczytywanie tego tekstu przez pana ministra Pawła Piotrowskiego nie miało sensu. To był stracony czas. Można było przeznaczyć więcej czasu na dyskusję.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#PoselStanislawStec">Z dużym zainteresowaniem obserwuję działalność Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA. Chciałbym pogratulować członkom zarządu i rady nadzorczej, że radzą sobie w tych trudnych warunkach, przy niewielkim zewnętrznym wsparciu.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#PoselStanislawStec">Bardzo proszę, aby pan prezes Krzysztof Kowa nieco więcej powiedział na temat alternatywnej produkcji, zwłaszcza w zakresie biopaliw. Z przekazanych nam informacji wynika, że w latach 2006-2008 Spółka może przeznaczyć na uruchomienie produkcji biopaliw 100 mln zł. Jakie środki przeznaczono na ten cel w 2006 r? Co zrobiono w tym zakresie? Czy Spółkę stać na wydatkowanie takich środków? Czy prowadzone są rozmowy z bankiem w sprawie kredytowania tej działalności? To jest przyszłościowa produkcja, która powinna być w znaczący sposób współfinansowana przez banki, które dzisiaj mają nadpłynność.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#PoselStanislawStec">A zatem proszę o przekazanie dodatkowych informacji na temat produkcji biopaliw. Jeśli nie będzie to możliwe na dzisiejszym posiedzeniu, to proszę o odpowiedź na piśmie.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#PoselStanislawStec">Pan minister Paweł Piotrowski mówił o tym, że Spółka zaopatruje rolników w środki do produkcji rolnej. Chciałbym prosić o więcej szczegółów na ten temat. Docierają do nas informacje, że przy zaopatrywaniu rolników w nawozy Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA korzysta z pośrednika, a konkretnie z usług firmy „Chemirol”. Uważam, że tak duża spółka jak KSC SA powinna się zaopatrywać w nawozy bezpośrednio u producenta. Wówczas otrzymuje się odpowiednie rabaty. Nie ma potrzeby, aby na tym zarabiał pośrednik. Jeśli państwo nie potraficie dzisiaj wyjaśnić tej kwestii, to bardzo proszę o udzielenie odpowiedzi na piśmie. To bardzo rolników bulwersuje.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PoselStanislawKalemba">Przypominam, że zakończyliśmy proces nowelizacji ustawy dotyczącej działalności Agencji Rynku Rolnego i regulującej rynki rolne, w tym rynek cukru. Rozpatrzyliśmy poprawki Senatu. Sądzę, że ustawa wkrótce zostanie podpisana przez prezydenta. Udało nam się obronić interesy plantatorów buraków cukrowych. Zachowane zostały partnerskie relacje między plantatorami, związkami, Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Agencją Rynku Rolnego. To jest niezwykle ważne.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#PoselStanislawKalemba">Czy została zakończona inkorporacja wszystkich cukrowni? Czy są jeszcze jakieś cukrownie, które pozostają poza koncernem, a jeśli tak, to co w tej sprawie robi Ministerstwo Skarbu Państwa? Moim zdaniem to trwa stanowczo za długo. Jeśli właścicielem akcji jest Skarb Państwa, to dlaczego proces inkorporacji nie został zakończony? W tej sprawie zgłaszamy wnioski praktycznie na każdym posiedzeniu Komisji. Kto przy tym majstruje, kto postępuje w ten sposób, aby nie doszło do przyłączenia cukrowni do KSC SA? Niech interesy plantatorów będą tutaj na pierwszym miejscu. Te pytania kieruję do ministra Skarbu Państwa, który sprawuje nadzór właścicielski nad tymi spółkami.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#PoselStanislawKalemba">Przez kilka lat trwała batalia o utworzenie Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA. Walczyli o to posłowie Gabriel Janowski i Wojciech Zarzycki. Byli ośmieszani w różny sposób. Jeśli dzisiaj polska firma zajmuje ósmą pozycję na liście europejskich producentów cukru, to wynika to z pewnej desperacji tych osób. Szkoda, że przy podejmowaniu takich decyzji potrzebny jest taki trud i takie wyrzeczenia. Gdyby minister Skarbu Państwa podjął wtedy decyzję o przyłączeniu do KSC SA Śląskiej Spółki Cukrowej SA, to dzisiaj bylibyśmy wśród pięciu największych producentów cukru w Unii Europejskich. Wiem, co mówię. Miałem dostęp do tajnych dokumentów. Taka decyzja była możliwa. Szkoda, że tak się nie stało.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#PoselStanislawKalemba">Kolejna kwesta dotyczy wyników finansowych Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA. Uważam, że utworzenie koncernu jest korzystne również dla Skarbu Państwa. Była tutaj mowa o tym, że zadłużenie przejmowanych cukrowni wynosiło około 300 mln zł. W najtrudniejszym momencie Spółce obiecywano wsparcie w wysokości 200 mln zł, z czego otrzymała może jedną trzecią. Koncern spłaca zaciągnięte kredyty i płaci podatki. To jest nie tylko korzystne dla konsumentów i plantatorów, ale również dla Skarbu Państwa.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#PoselStanislawKalemba">Obecnie dochód netto KSC SA wynosi około 70 mln zł. Oby wszystkie polskie firmy osiągały takie wyniki. Mamy świadomość, że w najbliższych latach Spółka będzie musiała zainwestować spore środki w dokończenie procesu restrukturyzacji. Moim zdaniem trzeba to przeprowadzić do końca, bo inaczej tej firmy nie obronimy. Problem polega na tym, jak pogodzić różne interesy plantatorów i pracowników cukrowni. Dlatego tak duże zainteresowanie okazujemy programom związanym z uruchomieniem alternatywnej produkcji.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#PoselStanislawKalemba">Czy przeanalizowano już, jaki będzie koszt wyprodukowania jednego litra bioetanolu w instalacji, która powstanie w jednej z cukrowni? Wydaje mi się, że można zaproponować plantatorom uprawę buraków cukrowych z przeznaczeniem na bioetanol. Oczywiście wiele zależy od polityki rządu i zwolnienia biopaliw z podatku akcyzowego. Skoro jednak rolnicy właściwie nie mają czego produkować w zamian, to warto rozważyć uprawę buraków z myślą o tej nowej technologii. Bardzo proszę o szerszą informację w tym względzie. Przypominam, że na całym świecie realizowane są programy związane z pozyskiwaniem energii odnawialnej. Wszyscy nas już wyprzedzili. Przegraliśmy z hurtownikami, którzy nie chcieli odstąpić nawet kilku procent marży.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PoselJozefPilarz">Mam pytanie do prezesa Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA. Podzielam opinię wygłoszoną przez posła Stanisława Steca. Spółka ma pewne problemy, które od tak nie znikną.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#PoselJozefPilarz">KSC SA podpisuje umowy kontraktacyjne z plantatorami buraków cukrowych. Jakiego areału upraw one dotyczą?</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#PoselJozefPilarz">Jakie firmy zaopatrują Krajową Spółkę Cukrową „Polski Cukier” SA w środki do produkcji rolnej? Myślę, że byłoby dobrze, gdybyśmy te informacje uzyskali na piśmie. Chciałbym poznać ceny zakupu nasion dla plantatorów, środków ochrony roślin oraz nawozów.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#PoselJozefPilarz">Kolejna kwestia dotyczy produkcji bioetanolu. Nie wiem, na jakiej podstawie twierdzicie państwo, że jedna instalacja do produkcji bioetanolu kosztuje 270 mln zł. Chyba, że chodzi o jakieś ogromne ilości biokomponentów. Efekt jest taki, że Spółki nie stać na taką inwestycję i musi być pozyskany zewnętrzny inwestor. Jeśli instalacja kosztuje 270 mln zł, to przy czterech miejscach produkcji trzeba by wydać ogromne pieniądze. Wydaje mi się, że w przypadku wykorzystania surowców odpadowych powstałych podczas produkcji cukru, koszt instalacji jest zupełnie inny.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#PoselJozefPilarz">Kto przygotowywał kalkulację kosztów budowy instalacji do produkcji biopaliw?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PoselJerzyGosiewski">Przytoczę fragment dostarczonego nam materiału: „Podobne działania podjęto w zakresie zakupu towarów masowych (miał węglowy, koks, kamień wapienny, mazut), materiałów kampanijnych, nasion i środków ochrony roślin. W rezultacie udało się obniżyć ceny zakupu, poprawić warunki płatności oraz gwarancji, a także jakość tych towarów”.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#PoselJerzyGosiewski">Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA jest dużą firmą i powinna być bardziej konkurencyjna wobec innych podmiotów. Tym samym w większym stopniu powinna nastąpić poprawa jej kondycji finansowej.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#PoselJerzyGosiewski">Czy są przypadki, że części zakupów dokonuje się przez pośredników? Była tutaj mowa o środkach ochrony roślin. Chciałbym wiedzieć, czy w przypadku zakupu innych środków produkcji także korzystano z pomocy pośredników. Jeżeli tak było, to jest to bardzo poważna sprawa, ponieważ przy tak ogromnych zakupach ze Spółki, która należy do Skarbu Państwa, wypływały znaczne kwoty. Czy ceny kupna tych surowców są zbliżone to cen, które obowiązują innych producentów?</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">W materiale jest mowa o zagospodarowaniu majątku zamykanych cukrowni. Nie jestem zadowolony z tej informacji. Można powiedzieć, że zagospodarowanie polega na tym, że przez kilka lat nikt się tym majątkiem nie interesuje. To, co się nadaje, jest demontowane i przewożone do funkcjonujących zakładów. Natomiast Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA nie podejmuje żadnych działań w celu zagospodarowania majątku poprzez uruchomienie alternatywnej produkcji. Pan minister Paweł Piotrowski mówił o intensywnych pracach zmierzających do uruchomienia produkcji biopaliw. Proszę się tak bardzo nie spieszyć. Cukrownie są zamykane od czterech lat. Nie rozumiem, dlaczego nie produkuje się tam energii elektrycznej czy spirytusu.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Interesuję się tym od lat. Uczestniczyłem w wielu konferencjach. Wiem, że przekształcenie cukrowni w taki sposób, aby mogła produkować biopaliwa, może kosztować około 25 mln zł. Obliczenia przedstawione w materiale dotyczą wielkich koncernów spirytusowych. Trzeba wyraźnie powiedzieć, że w obecnej sytuacji finansowej Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA nie stać na takie przedsięwzięcia. Lepiej zmierzać do celu małymi krokami niż stać w miejscu. Lepiej zrealizować jedno niewielkie zadanie niż pozostać w sferze wielkiego projektowania.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Chciałbym się wypowiedzieć w kwestii Cukrowni Sokołów. Wiem, jakie tam składano oferty. W tej chwili mamy tam do czynienia z dewastacją majątku. Składano wam różne oferty, ale bez rezultatu. Warto się jeszcze raz nad tym zastanowić. W tej cukrowni już dwa lata mogła być prowadzona jakaś produkcja. Brakowało tylko waszej decyzji. Teraz coś się zaczęło tam dziać. Mam nadzieję, że coś z tego wyjdzie. Jednak tak nie można postępować. Po takim przestoju infrastruktura będzie się nadawała tylko do złomowania. Być może o to właśnie chodzi.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Niezależnie od tego, czy lobby naftowe nadal będzie nam przeszkadzać, czy nie, biopaliwa będą w Polsce produkowane. Szkoda tylko, że za chwilę czołowymi producentami biodiesla i bioetanolu będą duże koncerny naftowe. Kto inny miał się tym zajmować. Szkoda straconych dwóch lat. Byłoby dobrze, gdyby Spółka traktowała te sprawy w bardziej praktyczny sposób.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PoselKazimierzPlocke">Powinniśmy dyskutować o procesie restrukturyzacji Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA, natomiast w wypowiedzi pana ministra Pawła Piotrowskiego pojawiło się wiele innych wątków.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#PoselKazimierzPlocke">W materiale czytamy, że „w przypadku braku zdecydowanych działań zmierzających do ograniczenia kosztów działalności Spółki we wszystkich jej obszarach, KSC SA po 2008 roku utraciłaby możliwość funkcjonowania na rynku cukru”. Co to znaczy? Czy to jest rzeczywiste zagrożenie, czy też jest to symulacja, która ma uzmysłowić członkom Komisji konsekwencje pewnych decyzji?</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#PoselKazimierzPlocke">Na stronie nr 7 materiału znajduje się tabela, która bardzo wiele wyjaśnia. Piszecie tam państwo, że problemem dla Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA jest spadek produkcji. Tymczasem według przedstawionych danych, w kolejnych kampaniach produkcja cukru pozostaje na tym samym poziomie. Potem dowiadujemy się, że ujemny wynik finansowy jest wprost proporcjonalny do upływu lat. Rozumiem, że chcecie państwo to zbilansować poprzez podniesienie marży. Czy taka metodologia może być stosowana? Czy przedstawiane nam dane są prawdziwe? Czy to jest symulacja, która nie ma nic wspólnego z rzeczywistością?</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#PoselKazimierzPlocke">Tutaj powinna decydować ekonomia. Spółka musi realizować swoje zadania i być konkurencyjna na rynku.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PrzedstawicielKrajowegoZwiazkuRewizyjnegoRolniczychSpoldzielniProdukcyjnychJacekStaciwa">Docierają do nas sygnały, głównie z terenów województwa lubelskiego i południowo-wschodniej Polski, że cukrownie namawiają plantatorów do zwiększenia produkcji buraków cukrowych. Obiecują, że każda ilość buraków zostanie skupiona. Co prawda nie wiadomo po jakiej cenie, ale wydaje się, że będzie to kwota zapisana w umowie kontraktacyjnej. Czy Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA może zakupić buraki ponad przyznany limit i czy plantatorzy na tym nie stracą? Czy taka sprzedaż nie grozi redukcją limitów w następnych okresach rozliczeniowych?</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Przez wiele lat trwał bój o powołanie Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA. Dzisiaj koncern istnieje i daje sobie radę na rynku. Jest to zasługa Ministerstwa Skarbu Państwa, które moim zdaniem we właściwy sposób sprawuje nadzór nad Spółką, ale również zarządu, który podejmuje korzystne decyzje.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Poseł Stanisław Kalemba też dzielnie walczył o polski cukier. Bardzo za to dziękujemy. Pan poseł mówił o Śląskiej Spółce Cukrowej SA. Nie wolno traktować tej spółki, jako rzeczy nie do odzyskania. Wiemy i mamy na to dowody, że akcje Śląskiej Spółki Cukrowej SA sprzedano z naruszeniem prawa. Dzisiaj należałoby jeszcze raz przejrzeć niektóre dokumenty. Sprzedano, a raczej rozdano za damo szesnaście cukrowni. Oddano je za równowartość gruntów, na których znajduje się Cukrownia Wrocław. Gdy zapytałem o to pana ministra Wiesława Kaczmarka w telewizji w programie „Tydzień”, odpowiedział, że to były tereny nieuzbrojone. Jak to możliwe, żeby cukrownia została wybudowana na nieuzbrojonym terenie?</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Myślę, że w IV Rzeczpospolitej, którą budujemy, takie sprawy powinny zostać wyjaśnione. Podobnie jest w przypadku sprzedaży pięciu cukrowni z grupy kalisko-konińskiej. Pani minister Aldona Kamela-Sowińska sprzedała te cukrownie pod osłoną nocy. To były bardzo dobre zakłady, mimo to koncern Pfeifer & Langen od razu zamknął cztery z nich. Produkcja trwa w tej chwili tylko w Cukrowni Gosławice. Tam oszukano ludzi. Z przykrością muszę przyznać, że związkowcy w tych zakładach dali się uwieść mirażowi kapitału zagranicznego. Dzisiaj tego żałują, bo nie mają pracy i cukrowni.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA pomimo wielu trudności dba o pracowników. Nikt nie został zwolniony z zamykanych cukrowni. Zgadzam się z opinią, że proces uruchamiania alternatywnej produkcji w zamykanych cukrowniach przebiega zbyt wolno. Należałoby zintensyfikować te działania. Być może stosowane procedury są zbyt szczegółowe. Najważniejsze, aby jak najszybciej rozpocząć działania, bo chodzi o zagospodarowanie majątku i stworzenie miejsc pracy. Dzisiaj zakłady produkujące cukier utrzymują pracowników wygaszonych cukrowni. To nie może trwać w nieskończoność, bo miałoby to negatywny wpływ na kondycję finansową Spółki. Dlatego trzeba podjąć szybkie działania. Nowa ustawa dotycząca produkcji biopaliw stwarza duże możliwości.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Zachodnie koncerny zamykają cukrownie i tam nie ma mowy o wypłacie odpraw w wysokości 28 średnich poborów, jak to miało miejsce w Cukrowni Wożuczyn. W jednej z cukrowni w nocy wymieniono ochronę. Rano pracownicy po przyjściu do zakładu dowiedzieli się, że już tu nie pracują. Jeśli ktoś się zgodził odejść, to otrzymywał sześciomiesięczną odprawę oraz trzymiesięczną, zgodnie z Kodeksem pracy. Ci, którzy się nie zgodzili odejść dostali tylko trzymiesięczną odprawę. W krajowej Spółce Cukrowej „Polski Cukier” SA takie zdarzenia nie miały miejsca. Tam wypłaca się wysokie odprawy, co zapewne niekorzystnie wpływa na kondycję finansową Spółki. Jednak nikt nie może zarzucić, że KSC SA nie dba o pracowników.</u>
<u xml:id="u-12.5" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">W Cukrowni Wożuczyn ludzie protestowali, a nawet głodowali. Myślę, że ten konflikt uda się zażegnać i że w końcu będą tam nowe miejsca pracy.</u>
<u xml:id="u-12.6" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Nigdy nie zapomnę, jak pani minister Aldona Kamela-Sowińska przekonywała w telewizji, że biedni ludzie będą musieli obrączki z rąk zdejmować, aby wesprzeć działanie koncernu. To się nie sprawdziło.</u>
<u xml:id="u-12.7" who="#PrzewodniczacysekcjikrajowejNSZZSolidarnoscPracownikowPrzemysluCukrowniczegoStanislawLubas">Myślę, że to co zostało w Polsce jeszcze nierozgrabione, powinno być w odpowiedni sposób zagospodarowane.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PoselWojciechMojzesowicz">Myślę, że Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA powinna poszukiwać także innych rozwiązań niż produkcja cukru. Ceny cukru w pewnym momencie osiągną określony poziom i ani ekspansji ani zysków nie będzie. KSC SA to jest największy koncern spożywczy w Polsce, który wspólnie udało nam się utworzyć. Teraz jest inny etap zmian i widzę, że są tu jeszcze jakieś możliwości. Uważam, że Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA powinna poszerzać zakres działalności, jeśli chodzi o zaopatrywanie rolników w środki do produkcji. Rolnicy tworzą grupy producenckie, które bardzo chętnie podjęłyby współpracę w tym względzie. Mówiliśmy o tym wielokrotnie w ciągu ostatnich pięciu lat. Mówiliśmy o możliwości zakupu nawozów lub środków ochrony roślin. To nie jest marginalna sprawa. Koszt pozyskania środków produkcji ma olbrzymie znaczenie. Spodziewam się, że Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA stanie się graczem na rynku środków do produkcji rolnej. Spółka powinna kupować nawozy i środki ochrony roślin bezpośrednio w fabrykach. W ten sposób można zagospodarować wielu pracowników.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#PoselWojciechMojzesowicz">Kiedy Komisja badała sprawę monopolu na rynku nawozów sztucznych, wmawiano nam, że grupy producenckie są zbyt małe, aby kupować nawozy bezpośrednio w fabrykach. Wydaje mi się jednak, że Spółka jest na tyle dużym podmiotem, żeby podważyć ten argument.</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#PoselWojciechMojzesowicz">Czy KSC SA przy zakupie nawozów lub środków ochrony roślin korzysta z usług pośredników, a jeśli tak to o jakie firmy tutaj chodzi? Kto na tym zarabia? Gdzie kupujecie państwo środki do produkcji rolnej? Jeszcze raz powtarzam, że to jest bardzo ważny element produkcji rolnej. Mam na myśli obniżenie kosztów zaopatrzenia. KSC SA mogłaby się stać znaczącym podmiotem na rynku obrotu środkami do produkcji rolnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PrezesKrajowejRadyIzbRolniczychWiktorSzmulewicz">Myślę, że o Krajowej Spółce Cukrowej „Polski Cukier” SA dobrze świadczy to, że plantatorzy dostarczający buraki do innych cukrowni mówią, iż chętnie by wrócili do „polskiego cukru”. Gdyby prawo pozwalało na taki manewr, to zapewne wielu rolników podpisałoby umowy kontraktacyjne z KSC SA. To dobrze świadczy o Spółce oraz o plantatorach. Jest to jedna z niewielu firm, która zaopatruje plantatorów w środki do produkcji rolnej. Rolnicy mają trudności z zachowaniem odpowiedniej kultury rolnej nie ze względu na brak wiedzy, ale w związku z brakiem środków.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#PrezesKrajowejRadyIzbRolniczychWiktorSzmulewicz">Jednym z powodów powołania KSC SA było przekazanie akcji pracowników i plantatorom. Jeśli Spółka będzie w stanie samodzielnie utrzymać się na rynku, to stanie się własnością plantatorów i pracowników. Gdyby akcje były sprzedawane na giełdzie, to pracowników i plantatorów nie będzie stać na wykupienie większościowego pakietu. Skarb Państwa powinien pomyśleć, co zrobić, aby pracownicy cukrowni i plantatorzy stali się większościowymi udziałowcami. Kiedy to nastąpi? Wiem, że podobnie uczyniono w Niemczech, w których plantatorzy stali się głównymi udziałowcami cukrowni.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Zamykam listę mówców. Bardzo proszę o zabranie głosu pana Krzysztofa Kowę prezesa Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Widzę, że wcześniej o głos prosi jeszcze pan minister Paweł Piotrowski.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PodsekretarzstanuwMSPPawelPiotrowski">Szkoda, że na sali nie ma posła Stanisława Steca, bo chciałem odpowiedzieć na jego pytania. W tej sytuacji proszę o udzielenie głosu przedstawicielom koncernu.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Za chwilę odpowiem na pytania dotyczące finansów Spółki. Następnie pan prezes Janusz Stachowiak wypowie się na temat zakupu środków ochrony roślin i nawozów. Jeśli chodzi o nazwy firm, z którymi współpracujemy w tym zakresie, to odpowiedzi udzielimy na piśmie. W kwestii produkcji bioetanolu wypowie się pan prezes Jarosław Poniatowicz.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Jak już powiedział pan minister Paweł Piotrowski, Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA osiągnęła w tym bieżący wynik finansowy w wysokości 70 mln zł. Są to dane zebrane pod koniec sierpnia. Rok obrachunkowy kończymy we wrześniu. W tej chwili trwają prace nad ustaleniem ostatecznego wyniku finansowego Spółki.</u>
<u xml:id="u-17.2" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">To jest najlepszy wynik od trzech lat. Zysk byłby większy, gdyby nie konieczność tworzenia rezerw. Oczywiście, to nie ma większego wpływu na płynność, która pozostaje na dobrym poziomie. W tej sytuacji jesteśmy w stanie spłacać wszystkie zaległe i bieżące zobowiązania. Nie mamy też kłopotu z uzyskaniem kredytu w bankach komercyjnych.</u>
<u xml:id="u-17.3" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Poseł Stanisław Stec pytał, czy rozmawiamy z bankami w sprawie finansowania alternatywnej działalności w wygaszonych cukrowniach. Tak właśnie jest. Takie rozmowy są prowadzone. Jednak przy finansowaniu alternatywnej działalności brane są pod uwagę również inne źródła.</u>
<u xml:id="u-17.4" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Chciałbym przypomnieć, jakie problemy finansowe miała Spółka trzy lata temu. Środki dla plantatorów wypłacaliśmy z dużym opóźnieniem. Ostatnie należności przelewano dopiero w maju.</u>
<u xml:id="u-17.5" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">To jest bardzo dobry rok dla Spółki oraz całego cukrownictwa. Byłoby dobrze, gdyby w przyszłości ceny cukru utrzymywały się na podobnym poziomie. Musimy jednak pamiętać o wdrażanej reformie rynku cukru. Co roku sytuacja producentów cukru systematycznie się pogarsza. Oznacza to również pogorszenie sytuacji plantatorów. Na podstawie przeprowadzonych analiz można powiedzieć, że z każdym rokiem wynik finansowy będzie coraz gorszy.</u>
<u xml:id="u-17.6" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Poseł Kazimierz Plocke pytał, w jaki sposób interpretować dane zawarte w materiale. Ta analiza pokazuje, co by było, gdyby reforma rynku cukru przebiegała zgodnie z założeniami, ceny cukru kształtowały się na zakładanym poziomie, a w Spółce nie postępowałby proces restrukturyzacji. Mówiąc o procesie restrukturyzacji, nie mam na myśli tylko koncentracji produkcji. Ten efekt w zasadzie został już osiągnięty. Chodzi o inne procesy, choćby centralizacja zakupu środków czy centralizacja sprzedaży cukru. Jeżeli chcemy, aby po Spółka po całkowitym wdrożeniu reformy generowała zyski, to musimy obniżyć koszty o około 10%. Może się wydawać, że to nie jest dużo. Problem polega na tym, że znaczna część kosztów, to są opłaty za surowiec, które właściwie są stałe. Podobnie jest z kosztami związanymi z opłatą restrukturyzacyjną. To jest traktowane jako koszt stały. Jeśli zatem odniesiemy te 10% do kosztów, które możemy ograniczać, to wtedy cięcia są głębsze i sięgają 25%. Zgodnie z planami restrukturyzacji, przy założeniu, że ceny cukru będą się kształtowały na zakładanym poziomie, takie rozwiązania są możliwe. Możliwe jest także wygenerowanie środków na inwestycje.</u>
<u xml:id="u-17.7" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Poseł Stanisław Kalemba pytał, czy zakończono proces inkorporacji wszystkich cukrowni. Inkorporacja objęła wszystkie cukrownie, które Spółka miała obowiązek przyłączyć na mocy ustawy. Ostatnie inkorporowane cukrownie, to są zakłady z Pomorza Zachodniego. Chodzi o Cukrownię Szczecin, Cukrownię Kluczewo, Cukrownię Gryfice i Cukrownię Pruszcz Gdański. Natomiast, nadal oddzielnym podmiotem prawnym pozostaje Cukrownia Leśmierz SA, mimo że Skarb Państwa przekazał Krajowej Spółce Cukrowej „Polski Cukier” SA około 70% jej akcji. Ta cukrownia z nami współpracuje, ale nie jest naszym oddziałem. Do przejęcia tej cukrowni potrzebujemy więcej niż 70% głosów na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy. Około 30% akcji pozostaje w rękach plantatorów i pracowników. Te osoby dwukrotnie głosowały przeciw inkorporacji, ponieważ trzy lata temu do pracowników i plantatorów dotarły informacje, że Cukrownia Leśmierz SA zostanie wygaszona w pierwszej kolejności. To jest zgodna z prawem obrona przed ewentualnym procesem likwidacji tego zakładu.</u>
<u xml:id="u-17.8" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">W dyskusji pojawiła się kwestia spadku produkcji cukru w KSC SA. Zarzucano nam, że mówimy o zmniejszeniu produkcji, a z materiałów wynika coś innego. W przygotowanym dla państwa materiale są dane dotyczące 2006-2007 r. Natomiast zasadnicza zmiana nastąpiła w kampanii 2005-2006. Jeszcze w poprzedniej kampanii Spółka produkowała prawie 800 tys. ton cukru, z czego cukru pozakwotowego około 150 tys. ton. Zgodnie z zasadami reformy rynku cukru, Spółka nie może już produkować cukru pozakwotowego. A zatem w obecnej kampanii możemy wyprodukować o 150 tys. ton cukru mniej. Ponadto na mocy decyzji Komisji Europejskiej każdemu producentowi cukru zmniejszono limity. Oznacza to dodatkowe ograniczenia produkcji w wysokości 60 tys. ton. W obecnej kampanii wyprodukujemy o około 200-210 tys. ton cukru mniej. Natomiast wygaszone cukrownie produkowały około 150 tys. ton. W związku z tym ograniczenia dotkną także obecnie funkcjonujące cukrownie.</u>
<u xml:id="u-17.9" who="#PrezesKrajowejSpolkiCukrowejPolskiCukierSAKrzysztofKowa">Pytaliście państwo, czy Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA skupi wszystkie buraki dostarczone przez plantatorów w tym roku. Wszystko wskazuje na to, że tak będzie i że zapłacimy za ten surowiec tak jak za buraki zakontraktowane. Będzie to zależało od produkcji cukru w tym roku. Jeżeli zmieścimy się w przyznanym i dokupionym limicie, to na pewno nie będą redukowane kontrakty na przyszły rok. Natomiast redukcja zakontraktowanych ilości buraków nastąpiłaby wtedy, gdyby w tym roku Spółka wyprodukowała więcej cukru i w ten sposób przekroczyła przyznane limity.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJanuszStachowiak">Jeśli chodzi o zakup środków do produkcji rolnej, to chciałbym wyjaśnić, że Spółka obsługuje około 30 tys. plantatorów, którzy uprawiają buraki na obszarze prawie 90 tys. ha. Zakupy środków produkcji były prowadzone przez komisję mieszaną, w której zasiadają przedstawiciele plantatorów i pracowników. Nie ukrywam, że nie wszyscy producenci byli zainteresowani bezpośrednią sprzedażą środków Krajowej Spółce Cukrowej SA. Pośrednicy mają wyłączność na sprzedaż pewnych środków chemicznych i nawozów. Nawozy azotowe KSC SA kupiła za kwotę ponad 4 mln zł. W przypadku nawozów wieloskładnikowych zapłaciliśmy ponad 13 mln zł.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJanuszStachowiak">Chciałbym podkreślić, że plantatorzy mogą u nas kupować większe ilości środków ochrony roślin i nawozów pod inne uprawy rolnicze. Warunek jest taki, że wartość zakupu nie może przekroczyć wartości zakontraktowanych buraków. Chodzi o to, że KSC SA gwarantuje wypłatę środków firmom dostarczającym środki produkcji.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJanuszStachowiak">Analizowaliśmy i porównywaliśmy wynegocjowane ceny. Są one niższe od ubiegłorocznych. To świadczy o tym, że centralizacja zakupów, to jest właściwe działanie. Wiem, że zachodnie koncerny wynegocjowały podobne ceny. Tam też środki produkcji kupuje się w systemie scentralizowanym. Chcemy, aby na bazie wygaszonej cukrowni w Borowiczkach powstała spółka, która będzie się zajmowała dystrybucją środków produkcji dla większej liczby rolników. Wyciągniemy wnioski z tej dyskusji i w tym roku zwrócimy się bezpośrednio do producentów nawozów. Ponadto poinformujemy Ministerstwo Skarbu Państwa o złożonych ofertach. Będziemy czekać na reakcję firm, które do tej pory były bardzo oporne, jeśli chodzi o bezpośrednią sprzedaż nawozów do Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">Chciałbym odpowiedzieć na pytania dotyczące produkcji bioetanolu. Zarząd Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” SA przygotował już strategię w zakresie produkcji biopaliw w naszym koncernie. Strategia została zaopiniowana przez radę nadzorczą. W tej chwili jest opracowywany harmonogram prac, w którym określa się termin uruchomienia produkcji biopaliw. Zakłada się, że pierwsza instalacja zacznie funkcjonować na przełomie 2008-2009 r.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">Poseł Stanisław Stec pytał, czy Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA posiada deklarowane 100 mln zł na uruchomienie takiej produkcji. W programie restrukturyzacji na lata 2006-2008 zarezerwowano taką kwotę. Tutaj jest mowa o 130 mln zł. Dodatkowe 30 mln zł będzie pochodziło z majątku, który Spółka wniesie do tych przedsięwzięć.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">Były tutaj zastrzeżenia do wielkości instalacji i kosztów. Była mowa o kwocie 270 mln zł w przypadku uruchomienia produkcji bioetanolu, przy instalacji, w której będzie produkowanych 125 mln litrów spirytusu odwodnionego. Około 140 mln zł trzeba przeznaczyć na uruchomienie produkcji biodiesla w zakładzie, który docelowo będzie produkował około 100 tys. ton tego paliwa.</u>
<u xml:id="u-19.3" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">Prowadzimy badania. Koszty dotyczą dużych instalacji i obejmują zarówno procesy produkcji, jak i składowania oraz utylizacji produktów ubocznych, które powstają przy produkcji bioetanolu i estrów metylowych. Rzeczywiście te koszty są znaczące. Dysponujemy analizami, które wskazują, jaki jest koszt uruchomienia produkcji przy 10 lub 35 mln litrów bioetanolu rocznie. Z naszych obliczeń wynika, że tylko produkcja na dużą skalę będzie docelowo opłacalna. Tylko przy produkcji w tej skali jesteśmy w stanie zyskać o 13% więcej w stosunku do mniejszych instalacji.</u>
<u xml:id="u-19.4" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">Były także prowadzone analizy w zakresie kosztów produkcji jednego litra bioetanolu. Te koszty zależą od wielkości instalacji oraz surowca, z jakiego może być produkowane paliwo i pozostają w przedziale 1,68 zł do 2,03 zł. Sprawdzamy także, jaki jest koszt produkcji przy zastosowaniu określonego surowca. Wiemy, ile kosztowałby list bioetanolu, jeśli do jego produkcji używalibyśmy buraków przeznaczonych do produkcji białego cukru. Wiemy, jaki byłby koszt wsadu surowcowego przy opłacie 80 zł za tonę buraków. Gdyby ten próg został obniżony, opłacalność tego przedsięwzięcia byłaby dużo większa.</u>
<u xml:id="u-19.5" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">W strategii przyjęto pewien model, który chcielibyśmy wdrażać w przypadku produkcji biopaliw. Uważamy, że tylko uruchomienie dużej instalacji daje gwarancję opłacalności tego przedsięwzięcia i utrzymania się na rynku. Są analizy, które wskazują, że KSC SA powinna te inwestycje realizować wspólnie z partnerem. W sferze zaopatrzenia w surowiec dominowałaby Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA. Natomiast, jeśli chodzi o dystrybucję produktu, chcielibyśmy pozyskać partnera, który ma doświadczenie w zakresie tych działań. W sferze produkcji jednakowe znaczenie miałyby oba podmioty. Bardzo ważne jest tutaj zabezpieczenie zbytu tak dużych ilości biopaliw. Dlatego potrzebny jest partner branżowy, który nam by to zagwarantował.</u>
<u xml:id="u-19.6" who="#ZastepcaprezesaKSCSAJaroslawPoniatowicz">Przyjęliśmy pewną hierarchię realizacji. W pierwszej kolejności zostanie uruchomiona produkcja bioetanolu. Wykorzystywanym surowcem będzie sok gęsty produkowany nie tylko w zakładzie wytwarzającym bioetanol. Do produkcji w tej skali potrzebna będzie duża ilość soku. Druga w kolejności jest instalacja do produkcji biodiesla. Jeśli te inwestycje zostaną zrealizowane, chcemy ten proces powtórzyć. Takie są założenia i działania.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zadać pytania?</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PoselWojciechMojzesowicz">Doceniam pracę zarządu KSC SA i współpracę z Komisją. Moim zdaniem macie państwo złych doradców. Planujecie budowę dwóch dużych instalacji wytwarzających po 100 tys. ton estrów. Twórca tej koncepcji nie ma pojęcia o tym, gdzie można pozyskać taką ilość surowca. Chodzi o 500 tys. ton rzepaku. Jeśli instalacja miałaby powstać w województwie kujawsko-pomorskim, to trzeba tam będzie pozyskać 250 tys. ton rzepaku. To jest potencjał Kruszwicy. Taka inwestycja jest nierealna. Proponuję, aby zweryfikować tę koncepcję. Macie państwo kiepskich doradców. Nie ma możliwości kupienia takiej ilości surowca. Po pierwsze nie ma takich pieniędzy, a po drugie zbraknie surowca. W związku z tym budowa tego rodzaju instalacji nie ma sensu. Bardzo proszę o dostosowanie tych planów do możliwości. Na Kujawach można pozyskać maksymalnie 150 tys. ton rzepaku.</u>
<u xml:id="u-21.1" who="#PoselWojciechMojzesowicz">Była tutaj mowa o rachunku ekonomicznym. Nie wiem, jak to możliwe, ale powstają firmy, które budują instalacje za 4-5 mln zł. Uważam, że państwa założenia też trzeba dostosować do realiów. Jeśli nie uruchomimy tej produkcji w najbliższym czasie, to za cztery lata to nie będzie miało sensu. Lepiej wybudować dwie mniejsze instalacje i mieć zabezpieczoną bazę surowcową.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PoselJanLaczny">Otrzymaliśmy bardzo ciekawe informacje. Miałem nie zabierać głosu, ale chciałbym się ustosunkować do wypowiedzi pana prezesa Jarosława Poniatowicza. Pan prezes proponuje 80 zł za tonę buraków. Nie wiem, jaki tu zastosowano rachunek ekonomiczny. Proszę w przyszłości lepiej się przygotowywać do posiedzeń Komisji. Posłowie doskonale się orientują jeśli chodzi o opłacalności produkcji rolnej. Chyba, że państwo zakładacie, że 25% surowca będzie pochodziło z zagranicy. Jednak takie rozwiązanie nie byłoby racjonalne, jeśli mamy na względzie dobro polskiego rolnictwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PoselStanislawKalemba">Najważniejsze jest to, że rośnie wiara w Krajową Spółkę Cukrową SA. Trzeba wierzyć w to, co się robi.</u>
<u xml:id="u-23.1" who="#PoselStanislawKalemba">Uważam, że akcje KSC SA powinny być powoli sprzedawane plantatorom i pracownikom. To leży w interesie Skarbu Państwa. Na tę kwestię nie uzyskaliśmy odpowiedzi. Jaka jest strategia w tym zakresie?</u>
<u xml:id="u-23.2" who="#PoselStanislawKalemba">Kolejna kwestia dotyczy podziału dodatkowego limitu produkcji cukru. Czy Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” SA otrzymała już jakiś limit?</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#PodsekretarzstanuwMSPPawelPiotrowski">Jeśli chodzi o analizy przedprywatyzacyjne KSC SA, to zostały już one złożone w Ministerstwie Skarbu Państwa. W tej chwili przygotowywany jest prospekt emisyjny. Nie jest jeszcze ustalona liczba akcji. Właściwie nie ma zainteresowania nabyciem akcji. Pracownicy i plantatorzy nie chcą kupować akcji dopóki proces restrukturyzacji nie został zakończony.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Informację uznaję za przyjętą.</u>
<u xml:id="u-25.1" who="#PrzewodniczacyposelMarekSawicki">Zamykam posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>