text_structure.xml
30.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PoselWojciechSzarama">Otwieram posiedzenie Komisji Ustawodawczej. Proponowany porządek dzisiejszych obrad wszyscy otrzymali. Czy są uwagi do tych propozycji? Nie słyszę, a zatem przystępujemy do realizacji punktu pierwszego, w którym mamy wyrazić opinie, w trybie art. 34 ust. 8 regulaminu Sejmu, o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wraz z poprawką.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PoselWojciechSzarama">Proszę przedstawicielkę wnioskodawców o krótkie zaprezentowanie nam tego projektu.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Przypadł mi zaszczyt zaprezentowania w imieniu posłów wnioskodawców tego projektu przed Komisją Ustawodawczą, która zajmowała się już nim od strony formalnej, m.in. jeśli chodzi o zgodność z prawem Unii Europejskiej.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Jako wnioskodawcy uznajemy za rzecz godną poparcia, aby w ustawie o podatku od spadków i darowizn wprowadzić zwolnienie od tego podatku nabycia własności rzeczy oraz praw majątkowych w drodze: spadku, darowizny, zasiedzenia, nieodpłatnego zniesienia współwłasności, zachowku, przez osoby fizyczne zaliczane do I grupy podatkowej. Do grupy tej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Uważamy, że jeśli majątek został nabyty na drodze legalnej i wypracowany przez wiele lat, to już wcześniej poniesione zostały odpowiednie ciężary podatkowe. Jest to zatem wartość rodzinna, która powinna być przeniesiona już bez dodatkowych opłat. Chcemy, aby zwolnienie to dotyczyło również nabycia praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Ponieważ obserwujemy duże zmiany cen rynkowych, uważamy, że w przypadku nabycia spadku lub darowizny, należałoby podwyższyć kwotę wolną od podatku, zarówno w II, jak i w III grupie podatkowej. Bardzo często zdarza się bowiem, że osoby obdarowane w ten sposób nie są w stanie przyjąć tego z uwagi na konieczność wniesienia zbyt dużej opłaty z tytułu podatku. Kwota wolna jest tu zbyt niska i nawet nabycie mieszkania na podstawie spadku lub darowizny wymaga wpłacenia podatku, który przekazywany jest na rzecz jednostek samorządu terytorialnego. Wprawdzie szefowie tych jednostek, a więc wójtowie, burmistrzowie czy prezydenci miast mają uprawnienia do zwolnienia od tych opłat, ale z praktyki wiemy, że są to zwykle sprawy trudne, a ponadto wyraźnie korupcjogenne.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Aby więc wyeliminować dość powszechną skłonność do zaniżania wartości przedmiotu opodatkowania, jak również wszelkie możliwości stosowania tu uznaniowości przy podejmowaniu decyzji, proponujemy rozwiązanie proste i jednoznaczne.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Prawo to dotyczyłoby nieruchomości, ruchomości, a także akcji i obligacji. W trakcie wstępnej dyskusji powstała wątpliwość, że nasza propozycja będzie dotyczyła tylko obywateli polskich, co okazało się niezgodne z prawem Unii Europejskiej. Dlatego też na ręce marszałka Sejmu złożyliśmy autopoprawkę i ta autopoprawka, wraz z uzasadnieniem jest dołączona do projektu. Eliminuje ona całkowicie zaistniałe w pierwotnej wersji błędy.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Naszym zdaniem jest to projekt zgodny z techniką ustawodawczą i dlatego proszę o pozytywne zaopiniowanie go przez Komisję Ustawodawczą.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PoselWojciechSzarama">Proszę o przedstawienie stanowiska Biura Analiz Sejmowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PrzedstawicielBiuraAnalizSejmowychKancelariiSejmuBartoszPawlowski">W zasadzie nie mamy już uwag, ponieważ po zgłoszeniu autopoprawki wycofujemy naszą pierwotną opinię, w której zawarliśmy pewne zastrzeżenia. Projekt jest już zgodny z prawem Unii Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PoselWojciechSzarama">Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos w sprawie tego projektu lub zadać pytanie przedstawicielce wnioskodawców? Nie słyszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Chcę dodać tylko jedną jeszcze uwagę. Dotyczy ona pisma, jakie nadeszło z Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, w którym jest mowa o niezgodności jednego z zapisów naszego projektu z przepisami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Pismo ma datę 17 marca, ale my już 14 marca przekazaliśmy marszałkowi Sejmu autopoprawkę wraz z uzasadnieniem, która to autopoprawka całkowicie likwiduje ową niezgodność.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PoselWojciechSzarama">Przystępujemy do głosowania. Przypominam, że głosujemy zgodnie z zapisem art. 34 ust. 8 regulaminu Sejmu, a więc za niedopuszczalnością przedstawionego projektu ustawy. Aby uznać go za niedopuszczalny potrzebna jest większość 3/5 głosów.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#PoselWojciechSzarama">Kto z członków Komisji jest za tym aby przedstawiony projekt ustawy uznać za niedopuszczalny prawnie?</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#PoselWojciechSzarama">Stwierdzam, że Komisja przy braku głosów „za” i jednym wstrzymującym się, 11 głosami uznała, iż przedstawiony projekt ustawy jest dopuszczalny prawnie i może być skierowany do dalszego procedowania w Sejmie.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#PoselWojciechSzarama">Przechodzimy teraz do drugiego punktu porządku dziennego, czyli wyrażenia opinii w sprawach przed Trybunałem Konstytucyjnym.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#PoselWojciechSzarama">Sprawa o sygn. akt SK 21/04 była już zaopiniowana w poprzedniej kadencji, a ma ją przedstawiać w Trybunale Konstytucyjnym poseł Ryszard Kalisz, który dziś także jest w Trybunale. Proszę zatem przedstawiciela Biura Legislacyjnego o krótkie przypomnienie, o co w tej sprawie chodziło, a następnie przegłosujemy tylko kandydaturę pana posła jako reprezentanta Sejmu.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Sprawa o sygn. akt SK 21/04 dotyczy art. 632 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, który mówi, że „w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego – Skarb Państwa, z wyjątkiem należności adwokackich z tytułu występowania w sprawie obrońcy lub pełnomocnika z wyboru; w uzasadnionych wypadkach sąd jednak może przyznać zwrot całości lub części wynagrodzenia jednego obrońcy”.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Skarżący podnosi, że przepis ten jest niezgodny z art. 2, art. 32 i art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, które mówią o zasadzie sprawiedliwości społecznej i równości społecznej oraz prawie oskarżonego do obrony, jak też prawie do wynagrodzenia za szkody wyrządzone niezgodnie z prawem działaniem organów władzy publicznej.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Odnosząc się do powyższych zarzutów, należy dokonać analizy treści kwestionowanego przepisu Kodeksu postępowania karnego, która w szczególności wskazuje, że ustawodawca dokonał podziału ogółu osób występujących w charakterze oskarżonych w procesie karnym w sprawach z oskarżenia publicznego, a następnie uniewinnionych prawomocnym wyrokiem sądu, na dwie grupy. Do jednej grupy zaliczył oskarżonych, którzy w toku procesu korzystali z pomocy prawnej obrońcy z wyboru; wówczas Skarb Państwa nie refunduje wydatków związanych z opłaceniem należności adwokackiej.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Druga grupa obejmuje osoby uniewinnione, których obrońcą w toku postępowania karnego był adwokat wyznaczony z urzędu, a także osoby, które nie korzystały z pomocy prawnej w ogóle. W tych przypadkach Skarb Państwa ponosi koszty procesu, w tym również opłaty z tytułu należności obrońcy wyznaczonego przez sąd z urzędu.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Niewątpliwie, wspólną cechą tych osób jest to, że przeciwko nim było prowadzone postępowanie karne z oskarżenia publicznego, zakończone prawomocnym orzeczeniem uniewinniającym lub umarzającym postępowanie. Należałoby zatem oczekiwać, że osoby te będą traktowane przez ustawodawcę jednakowo. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego, z konstytucyjnej zasady równości wynika nakaz „jednakowego traktowania podmiotów prawa w obrębie określonej klasy (kategorii). Wszystkie te podmioty prawa charakteryzują się w równym stopniu daną cechą istotną (relewantną) i powinny być traktowane równo, bez zróżnicowań dyskryminujących ani faworyzujących. Prawodawca nie powinien określać kręgu osób uprawnionych w sposób dowolny, co oznacza, że kształtując konkretne prawo, powinien przyznawać je wszystkim podmiotom charakteryzującym się daną cechą istotną”.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Należy zauważyć, że grupa pierwsza osób uniewinnionych, doznaje swego rodzaju „dyskryminacji” polegającej na wyłączeniu Skarbu Państwa z obowiązku ponoszenia należności adwokackiej, jeżeli występował w sprawie obrońca ustanowiony z wyboru.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Przepis wprowadzający zróżnicowanie sytuacji prawnej osób, przeciwko którym prowadzone było postępowanie karne z oskarżenia publicznego, zakończone prawomocnym orzeczeniem uniewinniającym, należy niewątpliwie uznać za naruszenie postanowienia art. 32 ust. 1 konstytucji, wyrażającego zasadę sprawiedliwości społecznej i równości wobec prawa. Odstępstwo od równego traktowania tych osób nie znajduje uzasadnienia w innych wartościach, zasadach czy przepisach ustawy zasadniczej.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMalgorzataWisniewska">Należy także dodać, iż sposób ustanowienia obrońcy, który wystąpił w procesie karnym zakończonym uniewinnieniem oskarżonego, nie może wyłącznie rozstrzygać o prawie do zwrotu kosztów poniesionych przez osobę uniewinnioną, przeciwko której prowadzone było postępowanie z oskarżenia publicznego. Dlatego też uznać należy, iż art. 632 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego jest niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1 i art. 42 ust. 2 Konstytucji RP.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuGrzegorzKozubski">Chciałbym zwrócić państwa uwagę na pewną specyfikę tej sprawy, w której stanowisko zostało już przyjęte i przekazane do Trybunału Konstytucyjnego. Jest jednak jeszcze jedna sprawa, oczekująca na rozpatrzenie przez Komisję Ustawodawczą, która ma sygn. akt SK 36/05 i jest bardzo podobna do tej właśnie, którą referowała moja koleżanka. Ona również dotyczy art. 632 Kodeksu postępowania karnego. Trybunał nie połączył jak widać tych spraw, a my już wstępnie dyskutowaliśmy nad nią i stanowisko jest tu odmienne. My uważamy, że ten przepis jest zgodny z konstytucją w kontekście pewnego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, które już zapadło. Mówi ono, że cechą relewantną jest to, czy ktoś korzysta z pomocy obrońcy z wyboru, czy nie korzysta. Tak orzekł sędzia Mirosław Wyrzykowski i to by sugerowało, że i w sprawie o sygn. akt SK 21/04 Trybunał może uznać, że zaskarżony przepis Kodeksu postępowania karnego jest zgodny z konstytucją.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuGrzegorzKozubski">Ja już rozmawiałem o tym z posłem Ryszardem Kaliszem, który jest zdania, że należałoby poczekać na orzeczenie Trybunału w tej sprawie i dopiero wtedy przygotować opinię w kolejnej sprawie dotyczącej tego samego przepisu. Pan poseł chce tego przepisu bronić.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PoselMaksKraczkowski">To o czym mówi przedstawiciel Biura Legislacyjnego, było już przedmiotem analizy w podkomisji. Zwróciłem uwagę członkom naszego gremium, że te dwie sprawy mają bardzo zbliżony zakres, a konkluzja nasza była podobna do tej, jaką przedstawił pan mecenas. Zastanawialiśmy się też, czy nie należałoby wyeksponować tu stanowiska sędziego Mirosława Wyrzykowskiego, które odnosi się do sprawy wcześniejszej niż ta o sygn. akt SK 21/04 czy SK 36/05.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PoselWojciechSzarama">Ja proponuję abyśmy nie rozstrzygali tej sprawy dziś, ale odłożyli ją do jutra. Pana mecenasa proszę o kontakt z posłem Ryszardem Kaliszem i przekazanie mu, że wobec wątpliwości, jakie się pojawiły, chcielibyśmy, aby podzielił się on z nami swoimi uwagami. Jeśli bowiem jest okazja, aby bronić konstytucyjności danego przepisu lub ustawy, to trzeba to robić. Dotyczy to zwłaszcza takich spraw, gdzie stawiany jest zarzut niezgodności z art. 32 lub 92 konstytucji. Sprawy dotyczące równości i sprawiedliwości a potem odwoływania się do aktów wykonawczych to są zwykle sprawy problematyczne i dlatego powinniśmy dążyć do tego, aby Trybunał Konstytucyjny jak najszerzej traktował możliwość uznawania przepisów ustawowych jako zgodnych z konstytucją.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#PoselWojciechSzarama">W tym przypadku warto więc zastanowić się i zwrócić do marszałka Sejmu, aby zmienił stanowisko w sprawie o sygn. akt SK 21/04.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSGrzegorzKozubski">Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, o którym wspomniałem, dotyczyło przepisu starego Kodeksu postępowania karnego, ale nowy przepis jest praktycznie identyczny i dlatego jest podobnie rozpatrywany.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PoselWojciechSzarama">Ja jednak podtrzymuję swoje stanowisko, że mianowicie wtedy gdy skarga dotyczy art. 32 i art. 92 konstytucji, powinniśmy jednak bronić konstytucyjności zaskarżonych przepisów. Zaczekajmy więc na posła Ryszarda Kalisza, który po świeżych doświadczeniach w Trybunale Konstytucyjnym przedstawi nam swoje stanowisko i wówczas podejmiemy decyzję w tej sprawie.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#PoselWojciechSzarama">Przechodzimy teraz do następnej sprawy, która ma sygn. akt K 26/05, a propozycję opinii przekaże nam przedstawicielka Biura Legislacyjnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Sprawa o sygn. akt K 26/05 dotyczy wniosku Rady Miasta Gdyni o stwierdzenie niezgodności kilkunastu przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w zakresie, w jakim dotyczą one obowiązku zapewnienia przez gminę lokalu socjalnego, a także art. 81 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” z art. 165 ust. 2 i art. 167 ust. 1 i ust. 4 Konstytucji RP. Kolejny zarzut, jaki stawia skarżący dotyczy art. 1046 par. 4 ustawy Kodeks postępowania cywilnego, w części dotyczącej wskazania przez gminę pomieszczenia tymczasowego. Zarzuca się mu niezgodność z art. 2 w związku z art. 7 oraz z art. 167 ust. 1 i ust. 4 Konstytucji RP.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 167 ust. 1 i ust. 4 konstytucji przez wymienione we wniosku przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów, wnioskodawca twierdzi, że wraz ze zwiększeniem zadań gmin nie nastąpiły stosowne zmiany w podziale dochodów publicznych, a tego wymagała konstytucja.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Na posiedzeniu podkomisji przyjęliśmy stanowisko, że zarzuty te uznać należy za niezasadne. Zgodnie bowiem z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego, art. 167 ust. 1 konstytucji zapewnia jednostkom samorządu terytorialnego odpowiedni udział w dochodach publicznych, tak by – z jednej strony – możliwa była realizacja ich zadań, a z drugiej – zawiera zakaz dokonywania takich modyfikacji tych dochodów, które odpowiedniość tego udziału by przekreślały. Sama jednak okoliczność, iż ustawa rozszerza zadania jednostek samorządu terytorialnego, nie może przesądzać o niekonstytucyjności danej regulacji, jeżeli dochody z innych źródeł umożliwiają realizację poszczególnych zadań.</u>
<u xml:id="u-14.3" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">W przedmiotowej sprawie, wnioskodawca powinien wykazać, że na skutek nałożenia bądź rozszerzenia dotychczasowych zadań na gminę, zachodzi dysproporcja w podziale dochodów między administracją rządową a samorządem terytorialnym, która skutkuje niemożliwością wykonywania konstytucyjnych zadań przez samorząd.</u>
<u xml:id="u-14.4" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Mimo że wniosek jest bardzo obszerny, takiej analizy jednak w nim nie przedstawiono i dlatego uznajemy, że zarzuty te są chybione i proponujemy, aby kierując się domniemaniem konstytucyjności orzec o zgodności wymienionych we wniosku przepisów z art. 167 ust. 1 i ust. 4 konstytucji.</u>
<u xml:id="u-14.5" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Wnioskodawca postawił też zarzut naruszenia art. 165 ust. 2 konstytucji przez wymienione we wniosku przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów. My uważamy te zarzuty za nieuzasadnione, bowiem, podobnie jak przy powoływaniu się na niezgodność z art. 167 konstytucji, wnioskodawca nie wykazuje, w jaki sposób naruszona została prawna samodzielność gminy. Nie kwestionuje on poprawności samego rozwiązania pod względem systemowym, ale nie wykazuje, w jaki sposób nałożony obowiązek zapewnienia lokali socjalnych czy też wypłaty odszkodowania, w razie ich niezapewnienia osobie uprawnionej, naruszył samodzielność gminy. Wnioskodawca kwestionuje go jedynie w aspekcie faktycznym, jako pociągający za sobą znaczne wydatki ze strony gminy bez jednoczesnego zwiększenia udziału w dochodach publicznych. Tym samym nie jest to zarzut odnoszący się do art. 165 ust. 2, ale do art. 167 ust. 1 i ust. 4 konstytucji. Proponujemy zatem, aby przepisy te uznać za zgodne z art. 165 ust. 2 konstytucji.</u>
<u xml:id="u-14.6" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Przechodząc do zarzutu niezgodności art. 81 ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe z art. 165 ust. 2 konstytucji należy podkreślić, że jest to przepis, który mówi o roszczeniu, jakie ma to przedsiębiorstwo w stosunku do gminy o pozostawiony majątek wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą. Chodzi tu o nieruchomości i grunty, co do których przedsiębiorstwu PKP przysługuje zawarcie z gminą odpowiedniej umowy.</u>
<u xml:id="u-14.7" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Wnioskodawca zarzuca natomiast, że przekazanie budynków i lokali mieszkalnych w trybie art. 81 wymienionej ustawy jest dodatkowym zadaniem dla gminy, a także stoi w sprzeczności z jej prawem chronioną samodzielnością, bowiem PKP przysługuje roszczenie o zawarcie umowy, a treść tej umowy nie podlega swobodzie kształtowania praw i obowiązków. Otóż, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego, nie ma podstaw, aby przypisać zasadzie samodzielności jednostek samorządu terytorialnego bezwzględnego i absolutnego pierwszeństwa wobec innych zasad konstytucyjnych. Trybunał stwierdził też, że wszelka ingerencja w sferę samodzielności samorządu terytorialnego wymaga zachowania formy ustawowej oraz zupełności uregulowania. Ocena, czy dana regulacja spełnia warunek usprawiedliwionej ingerencji w sferę samodzielności gminy, nie może być, zdaniem Trybunału, dokonana bez wykładni odwołującej się do celu i aksjologii ustawy wprowadzającej ograniczenia.</u>
<u xml:id="u-14.8" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Odnosząc się do postawionego zarzutu, można się zgodzić z twierdzeniem wnioskodawcy, iż ustawodawca nakładając na gminę obowiązek przejęcia budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych wraz z prawem do przynależnej do nich części gruntu i urządzeniami infrastruktury, ogranicza jej swobodę kontraktowania, bowiem PKP SA przysługuje roszczenie o zawarcie takiej umowy. Ingerencja ustawodawcy jest jednak w tym wypadku uprawniona, bo podyktowana koniecznością dokończenia procesu przemian ustrojowych, których elementem jest komercjalizacja, restrukturyzacja i prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe, w tym restrukturyzacja majątkowa polegająca na uwłaszczeniu firmy oraz zagospodarowaniu zbędnego i nadmiernego majątku. Jest to niemal dosłowny cytat z uzasadnienia projektu rządowego z druku sejmowego nr 1368.</u>
<u xml:id="u-14.9" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Regulacja ta służy interesowi publicznemu, realizuje wizję ustawodawcy w osiągnięciu celu ustrojowego w zakresie określonej struktury własności, co Trybunał dopuścił jako jedną z przesłanek ingerencji ustawodawcy w samodzielność gmin. Nie można też pominąć faktu, iż przejmowane nieruchomości mają określoną wartość majątkową, a po ich przejęciu wchodzą w skład gminnego zasobu nieruchomości, a zatem gmina może nimi rozporządzać oraz ubiegać się o dotację celową z budżetu państwa.</u>
<u xml:id="u-14.10" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Kolejny zarzut dotyczący tego artykułu również uważamy za nietrafny, ponieważ przywołane przepisy konstytucji (art. 167 ust. 1 i ust. 4) nie są dla niego odpowiednim wzorcem kontroli. Ponoszenie przez gminę kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości, co podnosi wnioskodawca, nie jest zadaniem publicznoprawnym, lecz ciężarem związanym z własnością nieruchomości. Owszem, gmina, tak jak każdy właściciel, ponosi koszty utrzymania nieruchomości w należytym stanie. Obowiązek ten jednak nie wynika z art. 81 wymienionej ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji PKP, który jest tu zaskarżony, lecz z powszechnie obowiązujących przepisów porządkowych, budowlanych i ochrony środowiska.</u>
<u xml:id="u-14.11" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">W związku z tym uznajemy, że art. 81 jest zgodny z art. 165 ust. 2 i nie jest niezgodny z art. 167 ust. 1 i ust. 4 Konstytucji RP.</u>
<u xml:id="u-14.12" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Ostatni zarzut, jaki stawia Rada Miasta Gdyni, dotyczy niezgodności art. 1046 par. 4 ustawy – Kodeks postępowania cywilnego z art. 2 w związku z art. 7 oraz z art. 167 ust. 1 i ust. 4 Konstytucji RP.</u>
<u xml:id="u-14.13" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Zaskarżony przepis mówi, że: „wykonując obowiązek opróżnienia lokalu, służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, na podstawie tytułu wykonawczego, z którego nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego lub zamiennego, komornik wstrzyma się z wykonaniem czynności do czasu gdy gmina wskaże tymczasowe pomieszczenie lub gdy dłużnik znajdzie takie pomieszczenie”.</u>
<u xml:id="u-14.14" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Chodzi tu o sformułowanie „gmina wskaże”, co do którego wnioskodawca ma wątpliwości, iż nie jest on jasny i budzi uzasadnione obawy, że jego stosowanie przerodzi się w regularny obowiązek. Stoi on także w sprzeczności z zasadami tworzenia prawa, które powinno być zrozumiałe w swoim brzmieniu i stosowaniu oraz poddawać się zasadom wykładni.</u>
<u xml:id="u-14.15" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">My stoimy na stanowisku, że z literalnego brzmienia przepisu wynika, iż na gminie ciąży jedynie obowiązek wskazania, czyli pokazania, wybrania pomieszczenia tymczasowego, a nie obowiązek zapewnienia, czyli dostarczenia takiego pomieszczenia. Wydaje się jednak, że skoro intencją ustawodawcy, nowelizującego art. 1046 k.p.c. było zapobieżenie tzw. eksmisjom „na bruk”, o czym mówi cytat z uzasadnienia projektu rządowego: „dokonywanie eksmisji z lokalu mieszkalnego bez dania eksmitowanemu jakiegokolwiek pomieszczenia jest nieludzkie i z tej racji nie może być dopuszczone przez prawo”, a do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych, w tym przeciwdziałanie bezdomności, to zapis ten należy interpretować jako obowiązek gminy. Należy jednak zauważyć, że obowiązek ten nie zawsze obciąży gminę, ponieważ dłużnik także zobowiązany jest do poszukiwania pomieszczenia zastępczego.</u>
<u xml:id="u-14.16" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuMagdalenaKlorek">Ponieważ powinniśmy bronić tego przepisu, wydaje się nam, że ranga „uchybienia” legislacyjnego nie uzasadnia w tym przypadku zarzutu naruszenia art. 2 w związku z art. 7 Konstytucji RP, ponieważ normę prawną można wywieść w drodze wykładni celowościowej. Zarzut zaś niezgodności tego przepisu z art. 167 konstytucji uznać należy za nieuzasadniony, zgodnie z argumentacją podaną w części stanowiska dotyczącej przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, a tym samym należy orzec jego zgodność z art. 167 ust. 1 i ust. 4 Konstytucji RP.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PoselWojciechSzarama">Czy ktoś chciałby coś jeszcze dodać lub zapytać w tej sprawie? Nie słyszę. Rozumiem, że była ona dyskutowana na posiedzeniu podkomisji i nie budziła żadnych zastrzeżeń. Przy okazji podzielę się pewną uwagą. Otóż, rzeczywiście, na posiedzeniach podkomisji sprawy trybunałowe powinny być omawiane w sposób bardzo wnikliwy i szczegółowy, natomiast proszę, aby później, już podczas posiedzenia Komisji, przedstawiać je w sposób syntetyczny, z wyeksponowaniem tylko najważniejszych elementów.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#PoselWojciechSzarama">Przystępujemy zatem do głosowania.</u>
<u xml:id="u-15.2" who="#PoselWojciechSzarama">Kto z członków Komisji jest za przyjęciem stanowiska w sprawie o sygn. akt K 26/05, zgodnie z propozycją przedstawioną przez Biuro Legislacyjne?</u>
<u xml:id="u-15.3" who="#PoselWojciechSzarama">Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie, 8 głosami, przyjęła stanowisko w tej sprawie.</u>
<u xml:id="u-15.4" who="#PoselWojciechSzarama">Jest propozycja, aby Sejm reprezentował przed Trybunałem w tej właśnie sprawie poseł Stanisław Chmielewski (PO).</u>
<u xml:id="u-15.5" who="#PoselWojciechSzarama">Kto z członków Komisji jest za poparciem tej kandydatury?</u>
<u xml:id="u-15.6" who="#PoselWojciechSzarama">Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie, 8 głosami, poparła kandydaturę posła Stanisława Chmielewskiego, a zatem wystąpimy, w imieniu prezydium, do marszałka o udzielenie panu posłowi stosownego pełnomocnictwa do reprezentowania Sejmu przed Trybunałem Konstytucyjnym.</u>
<u xml:id="u-15.7" who="#PoselWojciechSzarama">To wszystkie sprawy, które dziś rozpatrzyliśmy. W porządku dziennym była jeszcze zapisana sprawa, która miał nam przedstawić poseł Jerzy Kozdroń, ale on teraz przemawia na sali obrad plenarnych, więc do tej sprawy wrócimy na następnym posiedzeniu, podobnie jak do sprawy, której rozstrzygnięcie dziś odłożyliśmy, oczekując stanowiska posła Ryszarda Kalisza.</u>
<u xml:id="u-15.8" who="#PoselWojciechSzarama">Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos w tzw. sprawach różnych?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PoselEdwardOsko">Chciałbym zgłosić swój udział w pracach nad projektem ustawy o zmianie ustawy o kosztach sądowych (druk nr 447). To jest związane z inną ustawą (druk nr 442), przy której także współpracuję w imieniu Komisji Ustawodawczej, gdzie również jest mowa o kosztach sądowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PoselWojciechSzarama">Dziękuję za tę inicjatywę. Rozumiem, że członkowie prezydium Komisji wyrażają zgodę na pana propozycję. Proszę, aby sekretariat przygotował stosowne pismo do przewodniczącego komisji merytorycznej, w której ten projekt ustawy będzie rozpatrywany.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#PoselWojciechSzarama">Wyczerpaliśmy porządek dzienny dzisiejszych obrad – zamykam posiedzenie Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>