text_structure.xml 108 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PoselStanislawPieta">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz projektu ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa komunistycznego.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PoselStanislawPieta">Witam serdecznie posłów, gości i ekspertów.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#PoselStanislawPieta">Na poprzednim posiedzeniu Komisji doszliśmy do art. 10, jeśli chodzi o projekt z druku nr 360. Za chwilę przystąpimy do rozpatrzenia art. 11. Jednak wcześniej chciałbym zapytać przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej, czy akceptują trzymiesięczny termin określony w art. 10.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#DyrektorgeneralnyInstytutuPamieciNarodowejKomisjiSciganiaZbrodniprzeciwkoNarodowiPolskiemuBohdanMarciniak">Termin zależy od liczby osób poddawanych lustracji. Być może po pewnym czasie obowiązywania ustawy dojdzie do tego, że termin trzymiesięczny będzie terminem realnym w okresie, gdy nie będą się odbywały żadne kampanie wyborcze, zwłaszcza te związane z wyborami samorządowymi. Natomiast w początkowym okresie po wejściu w życie ustawy, kiedy właściwie wszystkie osoby podlegające lustracji będą musiały zwrócić się do Instytutu Pamięci Narodowej w sprawie wydania zaświadczenia, wspomniany termin z pewnością nie będzie mógł być dotrzymany.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#DyrektorgeneralnyInstytutuPamieciNarodowejKomisjiSciganiaZbrodniprzeciwkoNarodowiPolskiemuBohdanMarciniak">Przy katalogu osób, który jeszcze nie został przyjęty przez Komisję, ale który został opracowany przez zespół redakcyjny, realnym terminem jest termin roczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy ktoś chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę zgłoszeń. Wobec tego proponuję, abyśmy przyjęli termin zaproponowany przez dyrektora Bohdana Marciniaka.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#PoselStanislawPieta">Na podstawie prac zespołu redakcyjnego mogę powiedzieć, że katalog osób objętych lustracją rozszerzy się, wprawdzie nie tak bardzo, jak początkowo sądziliśmy, ale będzie to znacząco większa grupa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuGrzegorzKozubski">Proponujemy, aby zamiast określenia „rok” użyć wyrazów „12 miesięcy”. Proponujemy też zastąpienie wyrazu „zostać” wyrazem „być”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Chciałbym upewnić się, czy termin dwunastomiesięczny ma być określony jako zasada w art. 10, czy raczej powinien on być zapisany w przepisach przejściowych w odniesieniu do niejakiego „zatoru”, który może wystąpić w pierwotnym etapie wdrażania ustawy. Rozumiem, że jeśli termin ten umieścimy w merytorycznym przepisie art. 10, będzie on obowiązywał jako zasada. Jeśli przyjmiemy taką zasadę i zapiszemy „bez zbędnej zwłoki, ale nie dłużej niż 12 miesięcy”, nie będzie to ze sobą współgrało.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Poseł Sebastian Karpiniuk ma rację, tyle że musimy zdać sobie sprawę, iż pracujemy nad projektem ustawy, która ma nie być ustawą incydentalną, tylko na stałe wejść do porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. Musimy liczyć się z tym, że co cztery lata będzie się pojawiała potrzeba zlustrowania kilkuset tysięcy kandydatów na radnych, wójtów, burmistrzów, prezydentów miast, starostów. Terminy będą wynikały z ordynacji wyborczych. Jednocześnie będzie to powodowało zahamowanie procesów lustracyjnych biegnących zwykłem trybem.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Gdyby chodziło jedynie o wybory, które odbędą się w listopadzie tego roku, wystarczyłaby regulacja zawarta w przepisach przejściowych.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Określenie „bez zbędnej zwłoki” oznacza, że Instytut Pamięci Narodowej natychmiast powinien przystąpić do realizacji zadania, o ile będzie przestrzegana kolejność zgłoszeń. Nie wiem, czy Komisja zaproponuje jakieś priorytety. Wydaje mi się, że w odniesieniu do pierwszego etapu można zapisać pewną kolejność, priorytety w przepisach przejściowych.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">W związku z cyklicznością życia politycznego, zwłaszcza wyborów samorządowych, zlustrowanie kandydatów w ciągu trzech czy pięciu miesięcy jest nierealne. Kiedy zostanie uruchomiona procedura, kiedy stopień przygotowania IPN będzie większy niż w momencie startu, kiedy informatyzacja archiwum będzie bardziej posunięta, termin będzie można skrócić. W tej chwili obawiam się jego skrócenia. Może dojść do takiej sytuacji, że będziemy mieli przepis, który z założenia stanie się przepisem martwym, a Instytut Pamięci Narodowej będzie skarżony za bezczynność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Przyjmijmy pewną roboczą hipotezę. Katalog osób podlegających lustracji, z którego znikają kandydaci na radnych – pozostają tylko radni – spowoduje, że obciążenie Instytutu Pamięci Narodowej zmniejszy się o połowę. Rozumiem, że dyrektor Bohdan Marciniak brał pod uwagę głównie zbliżające się wybory samorządowe i szacowaną liczbę 350 tys. kandydatów na radnych. Liczbę wszystkich lustrowanych szacuje się na około 600-650 tys. osób. Jeżeli hipotetycznie założymy, że wśród tego zbioru nie będzie kandydatów na radnych, dwunastomiesięczny termin będzie mógł ulec skróceniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Obawiam się skrócenia terminu. Biorąc pod uwagę stan przygotowania Instytutu Pamięci Narodowej, stan archiwum, trzeba zdać sobie sprawę, że im krótszy termin, tym bardziej powierzchowne będzie nasze działanie, w tym większej mierze nasze działanie będzie opierało się jedynie na zapisach ewidencyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej proponują termin dwunastomiesięczny bez względu na to, czy w katalogu osób pełniących funkcje publiczne będą umieszczeni kandydaci na radnych, czy nie. Czy tak mam to rozumieć?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Mam jeszcze pytanie do eksperta Krzysztofa Kauby, który pełnił funkcję zastępcy rzecznika interesu publicznego. Ile średnio trwało sprawdzanie oświadczenia lustracyjnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#EkspertKomisjiKrzysztofKauba">Trudno określić średnią, ale na pewno zebranie wszystkich materiałów wymagało okresu dłuższego niż rok.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PoselStanislawPieta">Uznaję, że Komisja przyjęła art. 10 wraz ze zmianą w zakresie terminu. W tej chwili w projekcie przyjmujemy dwunastomiesięczny termin na zakończenie postępowania przed organem zaświadczającym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Mam jeszcze jedną wątpliwość. Celem projektowanej ustawy jest umożliwienie ujawnienia przeszłości osób, które obejmują funkcje państwowe. Jeżeli wprowadzimy tak długi termin, może dojść do sytuacji, że ktoś już nie będzie sprawował funkcji w administracji państwowej, a zaświadczenie otrzyma dopiero po jakimś czasie. Powiedzmy, że ktoś przez pół roku będzie dyrektorem w ministerstwie czy nawet ministrem. Wystąpi o zaświadczenie, a kiedy ono nadejdzie, nie będzie już sprawował swojej funkcji. W tym momencie cała regulacja traci sens.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Chciałbym postawić pytanie, czy przy określeniu tak długiego terminu na wydanie zaświadczenia lustracja wobec osób, które w krótkich okresach pełnią funkcje publiczne, ma sens. Można to odnieść do ministrów, dyrektorów urzędów. Mam wątpliwości, czy roczny termin jest właściwy w stosunku do stanowisk, na których panuje duża rotacja.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Jak widzi to dyrektor Bohdan Marciniak? Być może w tej sytuacji należałoby się zastanowić nad rozróżnieniem terminu wobec poszczególnych kategorii osób. Wiadomo, że sędzią, prokuratorem, adwokatem jest się przez całe życie. Jednak w przypadku osób pełniących funkcję dyrektorów w ministerstwach ministrów termin powinien być krótszy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PoselStanislawPieta">Wydaje się, że jest to słuszna propozycja. W związku z tym chciałbym coś zasugerować. W dniu jutrzejszym zespół redakcyjny zastanowi się nad dodaniem ust. 2 w art. 10, który obejmowałby katalog osób, wobec których utrzymalibyśmy projektowany wcześniej termin trzymiesięczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#DoradcaprawnyKlubuParlamentarnegoPrawaiSprawiedliwosciAndrzejDuda">Z taką zmianą wiąże się zmiana filozofii ustawy. W jaki sposób zostanie zweryfikowana osoba aspirująca do jakiejś funkcji publicznej? Do tej pory zakładaliśmy, że każdy będzie uzyskiwał zaświadczenie. W momencie, kiedy jakieś organy będą miały intencję powołania kogoś na jakąś funkcję, osoba taka powinna przedstawić zaświadczenie. Jeśli dotrze do niej sygnał, że została wyrażania wola powołania jej na daną funkcję, w miarę szybko powinna uzyskać zaświadczenie z Instytut Pamięci Narodowej i przedstawić je jeszcze przed powołaniem. W przypadku wydłużenia terminu takie rozwiązanie zupełnie odpada. Nie jesteśmy w stanie tego zweryfikować. Jeżeli osoby same będą składały wnioski o wydanie zaświadczenia, czy mają pisać: „proszę o wydanie zaświadczenia, ponieważ mam ochotę zostać ministrem”?</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#DoradcaprawnyKlubuParlamentarnegoPrawaiSprawiedliwosciAndrzejDuda">Trzeba by było zmienić filozofię: organ będzie powoływał na funkcję i organ będzie występował o wydanie zaświadczenia powoływanej osobie. Wówczas termin mógłby być krótszy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowIPNKrzysztofZajac">W art. 23 ust. 2 pkt 4 obecnie obowiązującej ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu czytamy, że do zadań Kolegium IPN zalicza się ustalanie priorytetów w sprawach wniosków poszczególnych osób i próśb instytucji oraz organów władzy publicznej i innych podmiotów. Na podstawie owego przepisu w stosunku do wniosków składanych na podstawie projektowanej ustawy Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej będzie mogło ustalić priorytety, tzn. jakiego rodzaju wnioski będą rozpatrywane w pierwszej kolejności. Będzie można ustalić, że np. wnioski osób będących kandydatami na ministrów, prezydentów czy inne szczególnie istotne funkcje będą rozstrzygane w pierwszej kolejności, poza kolejką. W kolejce będą czekały osoby, które z własnej nieprzymuszonej woli będą chciały uzyskać zaświadczenie, w razie gdyby ktoś zaoferował im pełnienie funkcji publicznej, objęcie której uwarunkowane jest posiadaniem zaświadczenia.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegowIPNKrzysztofZajac">Wydaje mi się, że roczny termin w stosunku do osób „standardowych” będzie rozsądnym terminem. Wnioski pozostałych osób ze względu na wagę funkcji, jakie mają sprawować, będą priorytetowo rozpatrywane w krótszym terminie na podstawie uchwały Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Mimo wszystko musi to uregulować ustawodawca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Mówię o przepisie, który obecnie obowiązuje. Nie ulega on zmianie. Nie wprowadzamy tu żadnych nowości. Do tej pory był on stosowany w odniesieniu do wniosków osób pokrzywdzonych. W przyszłości będzie stosowany w odniesieniu do wniosków osób ubiegających się o wydanie zaświadczenia. Zasady będą takie same. Na przykład osoby, które ukończyły 75 lat albo osoby, które szczególnie zasłużyły się na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego, miały ułatwioną ścieżkę, ich wnioski były rozpatrywane szybciej. Jan Nowak-Jeziorański nie czekał, był w grupie pierwszych dziesięciu osób, które otrzymały wgląd w dotyczące ich dokumenty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy wyjaśnienia te są wystarczające?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Mam odmienny pogląd od dyrektora Krzysztofa Zająca. Proszę zwrócić uwagę, że ustawę będzie wykonywało jedenaście oddziałów Instytutu Pamięci Narodowej, co najmniej kilkuset archiwistów. Nie wiem, czy wszystkie te osoby będą miały świadomość, które wnioski powinny być rozstrzygnięte szybciej, a które zgodnie z kolejnością. Czy nie należałoby stworzyć przepisu, który dawałby możliwość rozpatrywania niektórych wniosków szybciej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Jeżeli otrzymamy wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który zechce sprawdzić kandydata na funkcję ministra, rozumie się samo przez się, że zgodnie z uchwałą Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej będzie to wniosek traktowany priorytetowo. Nie przypuszczam, aby którykolwiek z dyrektorów IPN nie był w stanie odczytać pieczęci nagłówkowej. We wniosku będzie też podana przyczyna, dla której Prezydent, Sejm, Senat czy inny uprawniony organ wnosi o wydanie zaświadczenia.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Jeżeli istniałaby taka potrzeba, w ramach elementów, które dotyczą wniosku, możemy dodać punkt obejmujący przewidywaną funkcję. Widząc wpisaną funkcję, do której aspiruje dana osoba, dyrektor oddziału zgodnie z uchwałą Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej będzie klasyfikował wniosek, jeżeli chodzi o kolejność, w jakiej ma być rozpatrzony. W zależności od funkcji, na jaką dana osoba będzie aspirowała, dyrektor będzie rozpatrywał wniosek albo w sposób standardowy, albo w sposób priorytetowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Myślę, że taka poprawka byłaby uzasadniona. Jeżeli osoba będzie występowała we własnym imieniu, może podać nieprecyzyjne informacje odnośnie do tego, w jakim celu ubiega się o zaświadczenie, chyba że zostanie obciążona rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, w naszym konkretnym przypadku za podanie, że występuje w innym celu od celu faktycznego.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Poddaję to pod rozwagę, ponieważ przepis, o którym dyskutujemy, jest istotny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Oczywiście, w formularzu wniosku może znaleźć się stosowne pouczenie, ale nawet gdyby go nie było, każde postępowanie toczące się na podstawie ustawy jest obarczone odpowiedzialnością z art. 233 Kodeksu karnego, odpowiedzialnością za składanie fałszywych zeznań w postępowaniach toczących się na podstawie ustawy. Nawet bez pouczenia każdy powinien mieć tego świadomość, że składając oświadczenia przed organem, który na mocy ustawy wykonuje funkcje publiczne, jest obowiązany do mówienia prawdy pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznać. Oczywiście w formularzu wniosku możemy zawrzeć stosowne pouczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#EkspertKomisjiKrzysztofKauba">Nie ma żadnych przeszkód, aby w ustawie zawrzeć przepis stanowiący, iż informacje dotyczące nowo wybranych posłów i senatorów będą weryfikowane w terminie trzech miesięcy. Myślę, że jest to termin realny, ponieważ nie chodzi o dużą liczbę osób. Wybieramy 460 posłów i 100 senatorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Chciałbym zabrać głos ad vocem do wypowiedzi dyrektora Krzysztofa Zająca. Wymogiem pociągnięcia do odpowiedzialności karnej w sytuacji, o jakiej teraz mówimy, jest pouczenie. Wyraźnie przesądza o tym art. 233 § 2 Kodeksu karnego. Bez pouczenia nie ma mowy o odpowiedzialności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PoselStanislawPieta">Mam wrażenie, że wyczerpaliśmy wszystkie kwestie związane z art. 10.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 11. Najpierw przeczytam jego treść, a potem poproszę o uwagi.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#PoselStanislawPieta">Treść ust. 1 jest następująca: „Przed wydaniem zaświadczenia organ zaświadczający bada dokumenty znajdujące się w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w celu ustalenia, czy w archiwum tym znajdują się dokumenty dotyczące osoby ubiegającej się o wydanie zaświadczenia”.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#PoselStanislawPieta">Czytam treść ust. 2: „Zaświadczenie powinno zawierać:</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#PoselStanislawPieta">1) oznaczenie organu, który je wydał,</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#PoselStanislawPieta">2) datę wydania,</u>
          <u xml:id="u-27.6" who="#PoselStanislawPieta">3) oznaczenie osoby, która ubiegała się o wydanie zaświadczenia, przy czym osobę tę oznacza się poprzez podanie: jej imienia i nazwiska (imion i nazwiska), imion rodziców, daty i miejsca urodzenia, numeru PESEL oraz adresu zamieszkania,</u>
          <u xml:id="u-27.7" who="#PoselStanislawPieta">4) stwierdzenie, czy w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu znajdują się dokumenty (dokument) organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990, dotyczące osoby, która ubiega się o wydanie zaświadczenia,</u>
          <u xml:id="u-27.8" who="#PoselStanislawPieta">5) w przypadku stwierdzenia istnienia dokumentów, o których mowa w pkt 4, podaje się:</u>
          <u xml:id="u-27.9" who="#PoselStanislawPieta">a) treść wszelkich zapisów w źródłach o charakterze ewidencyjnym z podaniem rodzaju tych źródeł takich jak: kartoteki, dziennik rejestracyjny, dziennik koordynacyjny, dziennik korespondencyjny, dziennik archiwalny,</u>
          <u xml:id="u-27.10" who="#PoselStanislawPieta">b) informacje, w jakim charakterze dana osoba występuje w dokumentach innych niż wymienione w lit. a, o ile takie dokumenty istnieją,</u>
          <u xml:id="u-27.11" who="#PoselStanislawPieta">c) tytuły poszczególnych dokumentów, o ile dany dokument został opatrzony tytułem,</u>
          <u xml:id="u-27.12" who="#PoselStanislawPieta">d) określenie charakteru dokumentu (np.: notatka, oświadczenie, przekazanie informacji, zobowiązanie, potwierdzenie przyjęcia korzyści majątkowej, itp.),</u>
          <u xml:id="u-27.13" who="#PoselStanislawPieta">e) rodzaj i wartość korzyści przyjętej od organu bezpieczeństwa państwa, w przypadku istnienia dokumentu stwierdzającego przyjęcie takiej korzyści, przy czym wartość korzyści podaje się wyłącznie w przypadku, gdy korzyść ta miała postać pieniężną lub gdy wartość korzyści mającej postać niepieniężną została określona w treści dokumentu,</u>
          <u xml:id="u-27.14" who="#PoselStanislawPieta">f) informację, czy dokument jest opatrzony podpisem, a także dane osoby, która dokument ten podpisała (imię i nazwisko, a w przypadku funkcjonariusza organu bezpieczeństwa państwa również jego stopień służbowy, o ile dane takie zawarte są w dokumencie i możliwe do odczytania w sposób niewątpliwy),</u>
          <u xml:id="u-27.15" who="#PoselStanislawPieta">g) informacje o miejscu lub miejscach zatrudnienia osoby, wobec której wydawane jest zaświadczenie, o ile informacje takie znajdują się w dokumentach dotyczących danej osoby,</u>
          <u xml:id="u-27.16" who="#PoselStanislawPieta">h) informacje o funkcji lub funkcjach sprawowanych przez osobę, wobec której wydawane jest zaświadczenie, a także zajmowanym przez nią stanowisku lub stanowiskach, o ile informacje takie znajdują się w dokumentach dotyczących danej osoby,</u>
          <u xml:id="u-27.17" who="#PoselStanislawPieta">i) ewentualne uwagi dodatkowe odnoszące się do dokumentów, których istnienie stwierdzono,</u>
          <u xml:id="u-27.18" who="#PoselStanislawPieta">6) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania zaświadczenia”.</u>
          <u xml:id="u-27.19" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 3 jest następujące: „W zaświadczeniu nie podaje się informacji objętych ochroną z uwagi na treść przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych, a także informacji dotyczących szczegółów życia intymnego”.</u>
          <u xml:id="u-27.20" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 4 jest następujące: „W zaświadczeniu nie ujawnia się danych osobowych osób innych niż osoba, wobec której wydaje się to zaświadczenie, o ile osoby te nie były pracownikami lub funkcjonariuszami organu bezpieczeństwa państwa”.</u>
          <u xml:id="u-27.21" who="#PoselStanislawPieta">Treść ust. 5 jest następująca: „Zaświadczenie doręcza się stronie na piśmie, a jeżeli strona działa przez pełnomocnika, zaświadczenie doręcza się jej pełnomocnikowi”.</u>
          <u xml:id="u-27.22" who="#PoselStanislawPieta">Proszę o zgłaszanie uwag do brzmienia art. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#ZastepcadyrektoraBiuraUdostepnianiaiArchiwizacjiDokumentowwIPNPiotrGontarczyk">W trybie roboczym zwracaliśmy uwagę na pewne problemy związane z art. 11 ust. 2 pkt 5. Chodzi o dokładne opisywanie dokumentów, które są zawarte w danym materiale archiwalnym. Obecne brzmienie przepisu wymaga korzystania z wielu narzędzi interpretacji.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#ZastepcadyrektoraBiuraUdostepnianiaiArchiwizacjiDokumentowwIPNPiotrGontarczyk">Znajdowalibyśmy się w komfortowej sytuacji, gdyby każdy dokument był należycie opisany, oznaczony datą itd. W bardzo wielu przypadkach w dokumentach archiwalnych znajdują się rękopisy. Identyfikacja osoby, która podpisała dokument, która go sporządziła, jest wtedy niesłychanie trudna.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#ZastepcadyrektoraBiuraUdostepnianiaiArchiwizacjiDokumentowwIPNPiotrGontarczyk">Cała projektowana ustawa zmierza do ujawniania informacji. W związku z tym Instytut Pamięci Narodowej może mieć wiele pracy związanej z koniecznością identyfikowania dokumentów. Być może należałoby to rozwiązać nieco inaczej. Gdy już jakieś dokumenty są, należałoby umożliwić do nich dostęp np. dziennikarzom czy komukolwiek innemu. O tym decydowałby ustawodawca. Opisywanie, interpretowanie wielu zapisów kancelaryjnych, podpisów, rękopisów będzie bardzo trudne. Są to bowiem wszystko kwestie ocenne, które będą budziły wiele sporów. Będziemy mieli wiele procesów sądowych i takich sytuacji, w których Instytut Pamięci Narodowej nie będzie posiadał narzędzi do tego, żeby sprawdzić, kto podpisał dany dokument albo go sygnował. Są to bardzo trudne kwestie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy ktoś chciałby ustosunkować się do kwestii poruszonych przez dyrektora Piotra Gontarczyka? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#PoselStanislawPieta">Rozumiem, że wątpliwości, o których mówił dyrektor Piotr Gontarczyk, odnoszą się do art. 11 ust. 2 pkt.5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#ZastepcadyrektorabiurawIPNPiotrGontarczyk">Dokładnie tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PoselStanislawPieta">Zwracam się do Instytutu Pamięci Narodowej z prośbą o przygotowanie propozycji takiego brzmienia art. 11 ust. 2 pkt 5, które pozwoliłoby uniknąć zagrożeń, o których poinformował nas dyrektor Piotr Gontarczyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Dziękuję za tę inicjatywę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PoselStanislawPieta">Chciałbym jeszcze spytać o termin. Czy na otrzymanie wspomnianej propozycji moglibyśmy liczyć w dniu jutrzejszym?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Ponieważ i prezes Instytutu Pamięci Narodowej, i dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów, który będzie faktycznie odpowiedzialny za przygotowanie propozycji, przebywają z oficjalną wizytą w Izraelu, proszę o wyznaczenie terminu na przyszły tydzień. Wówczas wszystko byśmy solidnie przygotowali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PoselStanislawPieta">Dobrze, zgadzam się na takie rozwiązanie.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#PoselStanislawPieta">Czy do wcześniej odczytanych przeze mnie przepisów art. 11 ust. 1-5 są jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSGrzegorzKozubski">Przypominam, że sporo kontrowersji wzbudził ust. 3 w art. 11. Chodzi o sformułowanie „szczegóły życia intymnego”. W kilku opiniach, które do nas dotarły, m.in. Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Sądu Najwyższego wskazywano na to, że jest to dość enigmatyczne pojęcie, z którym później mogą być problemy. Nie wiadomo, jak interpretować określenie „szczegóły życia intymnego”. Nie wiadomo, o co może tu chodzić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Moja uwaga dotyczy dokładnie tego samego aspektu, który poruszył przedstawiciel Biura Legislacyjnego. Uważam, że będziemy zmuszeni doprecyzować, co rozumiemy pod pojęciem „szczegóły życia intymnego”. Jeżeli tego nie zrobimy, scedujemy na Instytut Pamięci Narodowej możliwość dokonywania swobodnej interpretacji tego pojęcia.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Zwracam się do dyrektora Bohdana Marciniaka, z którym odbyłem rozmowę na temat odniesienia pojęcia „szczegóły życia intymnego” do obowiązujących przepisów prawa, o wyartykułowanie propozycji, która podczas tej rozmowy się pojawiła, na posiedzeniu Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Wspomniane pojęcie próbowałem odnieść do ustawy o ochronie danych osobowych. Proszę zwrócić uwagę, jak w tamtej ustawie zostały uregulowane tzw. dane wrażliwe. Należałoby to sprawdzić. Niestety, sam tego nie zrobiłem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Proszę przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej, a w szczególności dyrektora Bohdana Marciniaka, o odniesienie tego do obowiązujących przepisów prawa, przede wszystkim do danych wrażliwych, o których mowa w ustawie o ochronie danych osobowych. Być może byłaby to jakaś furtka, która umożliwiałaby nam poruszanie się z większą precyzją. Wiele instytucji, do których zwracaliśmy się o wyrażenie opinii w sprawie projektowanej ustawy, wskazywało na niedookreśloność pewnych przepisów i dowolność interpretacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Chcę wnieść dwie autopoprawki do art. 11.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#PoselArkadiuszMularczyk">W ust. 2 pkt 1 czytamy: „oznaczenie organu, który je wydał”. Proponujemy, aby punkt ten brzmiał następująco: „oznaczenie organu zaświadczającego”. Pojęcia „organ zaświadczający” używamy w całej projektowanej ustawie.</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Z ust. 2 pkt 4 proponujemy wykreślić wyrazy „z lat 1944-1990”. Wyrazy te znajdują się w tytule ustawy. W związku z tym nie musimy ich powtarzać w poszczególnych artykułach.</u>
          <u xml:id="u-40.3" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Odniosę się jeszcze do kwestii szczegółów życia intymnego. W obecnym systemie prawnym pojęcie to z pewnością nie zostało zdefiniowane. Poszukiwania formuły znacznie węższej niż prywatność muszą się odbyć. Rozwiązanie polegające na tym, że chronione są wszystkie dane dotyczące życia prywatnego, musiałoby się odnosić do sformułowań znajdujących się w Kodeksie cywilnym, dotyczących prywatności.</u>
          <u xml:id="u-40.4" who="#PoselArkadiuszMularczyk">W naszym przypadku mamy do czynienia z bardzo szeroką ochroną, a przecież celem projektowanej ustawy nie jest przydzielanie tak szerokiej ochrony, jak to ma miejsce w odniesieniu do dóbr osobistych. Działalność, którą chcemy pokazać, ujawnić, w pewien sposób wkraczała jednak w prywatność. Chcemy chronić jedynie życie intymne, a nie całą sferę prywatności. Można powiedzieć, że w ramach prywatności dochodziło do werbunku pewnych osób czy nawiązywania kontaktów operacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-40.5" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Nie upieramy się przy sformułowaniu „szczegóły życia intymnego”. Zaznaczam jednak, że chodzi nam o znacznie węższe pojęcie niż „prywatność”, które funkcjonuje w obecnym systemie prawnym na gruncie prawa cywilnego i jest pojęciem dosyć szerokim. Naszym zdaniem, takie pojecie nie może znaleźć się w projektowanej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Pojęcie „szczegóły życia intymnego”, podobnie jak pojęcie „szczegóły życia prywatnego”, jest pojęciem niedookreślonym. Doprecyzowanie takich pojęć stanowi zazwyczaj dorobek doktryny i orzecznictwa. Należy zakładać, że podobny proces odbyłby się w odniesieniu do pojęcia „szczegóły życia intymnego”. Stąd pisząc projekt ustawy, zdecydowaliśmy się na jego pozostawienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Mam prośbę do Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu. Gdy będzie to niezbędne z punktu widzenia obrad Komisji, biuro to mogłoby nam przedstawić przepis art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych. W przepisie tym mowa jest o danych wrażliwych, znajduje się w nim katalog owych danych. Wydaje mi się, że można by było ustalić, czy w art. 11 ust. 3 przywołać wspomniany przepis, czy powtórzyć część danych. W ten sposób moglibyśmy wybrnąć ze sformułowania, które budzi tyle wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PoselStanislawPieta">Z taką właśnie prośbą zwracam się do Biura Legislacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#PoselStanislawPieta">Z zastrzeżeniem dotyczącym pkt 5 w ust. 2 oraz kwestii szczegółów życia intymnego, do których to spraw wrócimy na kolejnym posiedzeniu Komisji, uwzględniając zmiany brzmienia pkt 1 i 4 w ust. 2 wprowadzone autopoprawką...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PrzedstawicielkaAustralijskiejGrupyLustracyjnejJadwigaChmielowska">Zauważyłam pewną niejasność w ust. 4, który brzmi: „W zaświadczeniu nie ujawnia się danych osobowych osób innych niż osoba, wobec której wydaje się to zaświadczenie, o ile osoby te nie były pracownikami lub funkcjonariuszami organu bezpieczeństwa państwa”. Czy to oznacza, że dane osobowe tajnych współpracowników nie zostaną ujawnione?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">W zaświadczeniu nie będzie takich danych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PrzedstawicielkaAGLJadwigaChmielowska">To w takim razie gdzie te dane będzie się uzyskiwało? Prace nad ustawą nowelizującą ustawę o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu jeszcze nie zostały zakończone. Tam również nie ma przepisu gwarantującego otrzymanie wspomnianych danych. Być może zostało to już jednak zatwierdzone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">W wersji ustawy o zmianie ustawy o IPN, nad którą pracowaliśmy, zgodnie z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego został zamieszczony przepis, w którym mowa o tym, że każdy zainteresowany ma możliwość dostępu do dokumentów. W zależności od tego, czy taka osoba była, czy nie była współpracownikiem lub funkcjonariuszem, ma ona możliwość albo nie ma możliwości poproszenia o dane bez anonimizacji i w dalszej kolejności o ich ujawnienie. Odnosi się to do każdego zainteresowanego, a nie, jak teraz, do pokrzywdzonego. Każdy zainteresowany będzie mógł żądać udostępnienia dokumentacji bez anonimizacji, a następnie ujawnić dane osobowe osób, które na niego donosiły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Pani Jadwiga Chmielowska zwróciła uwagę na pewna pułapkę, która wkradła się do brzmienia art. 11 ust. 4. Przyjęcie takiego brzmienia przepisu oznaczałoby, że osobie będącej informatorem nie będzie można wydać zaświadczenia, które zawiera dane osobowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PoselStanislawPieta">Jak ustosunkowują się do tego przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Nie podzielamy stanowiska eksperta Janusza Pałubickiego.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Zaświadczenie wydawane jest osobie, która się o to ubiega, bez względu na to, w jakim charakterze jej dane osobowe znajdują się w dokumentach archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej. W art. 11 ust. 2 pkt 3 mowa jest o oznaczeniu osoby, która ubiega się o wydanie zaświadczenia. A więc w zaświadczeniu znajdą się dane osobowe tej osoby. Oprócz tych danych, w zaświadczeniu mają być podane dane osobowe pracowników i funkcjonariuszy, dane osób, które w takim charakterze były zatrudnione i co do statusu których nie ma żadnych wątpliwości, jeśli weźmie się pod uwagę dokumenty. Chodzi o osoby, których kompletne akta osobowe znajdują się w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Nie powinniśmy dać się wciągnąć w pułapkę, jaką byłoby dopisanie do katalogu współpracowników. W tym momencie cała idea projektowanej ustawy ległaby w gruzach. Odeszlibyśmy od tego, co legło u podstaw nowelizacji. Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego poszło właśnie w takim kierunku. Nakazuje ono nie nazywać współpracownikiem osoby, która nie spełnia wszystkich kryteriów określonych przez Trybunał, mimo ewidentnych dowodów archiwalnych na współpracę tej osoby z organami bezpieczeństwa państwa.</u>
          <u xml:id="u-50.3" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Żadnych danych osobowych, poza danymi osobowymi wnioskodawcy oraz funkcjonariuszy, którzy go rozpracowywali, po prostu nie będzie. Zresztą nie wiadomo, czy w ogóle byłyby jakieś inne dane osobowe poza danymi wnioskodawcy. Gdy zastosujemy przepis art. 11 ust. 2 pkt 5, może się okazać, że zaświadczenie według zaproponowanej wersji nie będzie zawierało danych osobowych innych osób. Dopiero wgląd zapewniony projektowaną ustawą w dokumenty archiwalne spowoduje uzyskanie pełnej wiedzy na temat treści dokumentów. Zaświadczenie w ostatecznej postaci nie musi odnosić się do określonego dokumentu. Dopóki nie przesądzimy kwestii treści zaświadczenia, dyskusja nad art. 11 ust. 4 wydaje się przedwczesna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Chciałbym uzupełnić wypowiedź dyrektora Krzysztofa Zająca.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Intencją autorów projektu nie było ujawnianie w zaświadczeniu danych osób, które donosiły. Zaświadczenie odnosi się do osoby, której dotyczy. Ma służyć przyjrzeniu się historii wyłącznie tej osoby, historii, która wynikałaby z dokumentów posiadanych przez Instytut Pamięci Narodowej. Idea była taka, żeby z zaświadczenia wynikała informacja, czy właśnie ta osoba nie pisała donosów do organu bezpieczeństwa państwa. To, kto na tę osobę donosił, stanowi już zupełnie inną kwestię. Uważaliśmy, że zaświadczenie w ogóle tego problemu nie obejmuje w sensie ujawniania danych owych donosicieli. Wystarczy bowiem ujawnienie informacji, że na daną osobę pojawiły się jakieś donosy. To już w jakiś sposób o niej świadczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Na zakończenie dyskusji pragnę zwrócić uwagę, że dane osób, o których przed chwilą mówiono, będą jawne. Każdy będzie mógł sprawdzić, co znajduje się w archiwach na temat osób pełniących funkcje publiczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PoselStanislawPieta">Danych dotyczących tych osób nie będzie w zaświadczeniu, jednak tak czy inaczej będzie można do nich dotrzeć.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#PoselStanislawPieta">Z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 5, którego brzmienie proponuje się zmodyfikować, oraz ust. 3 w odniesieniu do pojęcia „szczegóły życia intymnego”, art. 11 uznaję za przyjęty wraz z autopoprawkami naniesionymi przez posła Arkadiusza Mularczyka.</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 12.</u>
          <u xml:id="u-53.3" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 1 jest następujące: „W przypadku śmierci strony, a także w przypadku, gdy strona lub jej pełnomocnik cofnie złożone podanie, jak również w sytuacji, gdy złożone podanie pochodzi od osoby urodzonej po dniu 31 lipca 1972 roku lub gdy postępowanie okaże się bezprzedmiotowe z innej przyczyny, organ zaświadczający wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Na postanowienie to służy zażalenie”.</u>
          <u xml:id="u-53.4" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 2 brzmi tak: „Postanowienie powinno zawierać:</u>
          <u xml:id="u-53.5" who="#PoselStanislawPieta">1) oznaczenie organu, który je wydał,</u>
          <u xml:id="u-53.6" who="#PoselStanislawPieta">2) datę jego wydania,</u>
          <u xml:id="u-53.7" who="#PoselStanislawPieta">3) oznaczenie strony, to jest: imię i nazwisko tej osoby oraz adres zamieszkania,</u>
          <u xml:id="u-53.8" who="#PoselStanislawPieta">4) powołanie podstawy prawnej,</u>
          <u xml:id="u-53.9" who="#PoselStanislawPieta">5) rozstrzygnięcie,</u>
          <u xml:id="u-53.10" who="#PoselStanislawPieta">6) uzasadnienie faktyczne i prawne,</u>
          <u xml:id="u-53.11" who="#PoselStanislawPieta">7) pouczenie, w jakim trybie służy na to postanowienie zażalenie,</u>
          <u xml:id="u-53.12" who="#PoselStanislawPieta">8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania tego postanowienia”.</u>
          <u xml:id="u-53.13" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 3 ma następującą treść: „Postanowienie doręcza się stronie na piśmie, a jeżeli strona działa przez pełnomocnika, postanowienie doręcza się jej pełnomocnikowi”.</u>
          <u xml:id="u-53.14" who="#PoselStanislawPieta">Czy są uwagi do brzmienia art. 12?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Chcę zgłosić poprawkę redakcyjno–legislacyjną.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Proponuję, aby ust. 1 w art. 12 otrzymał następujące brzmienie: „W przypadku śmierci strony lub cofnięcia podania, a także gdy postępowanie okaże się bezprzedmiotowe z innej przyczyny, organ zaświadczający wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Na postanowienie to służy zażalenie”. Zostałyby skreślone wyrazy: „a także w przypadku, gdy strona lub jej pełnomocnik”, „jak również w sytuacji, gdy złożone podanie pochodzi od osoby urodzonej po dniu 31 lipca 1972 roku”. W sytuacji, gdy złożone podanie pochodziłoby od osoby urodzonej po dniu 31 lipca 1972 roku, organ zaświadczający w ogóle nie powinien wydawać zaświadczenia. Także wyraz „lub” zostałby skreślony.</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Nie wiem, czy sekretarze Komisji odnotowali proponowane brzmienie art. 12 ust.1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PoselStanislawPieta">Proszę o powtórzenie proponowanego brzmienia art. 12 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Przepis ten otrzymałby następujące brzmienie: „W przypadku śmierci strony lub cofnięcia podania, a także gdy postępowanie okaże się bezprzedmiotowe z innej przyczyny, organ zaświadczający wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Na postanowienie to służy zażalenie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Mam pytanie do posła Arkadiusza Mularczyka, który zgłaszał poprawkę redakcyjną do art. 11 ust. 2 pkt 1. W wyniku tej poprawki pkt 1otrzymał brzmienie: „oznaczenie organu zaświadczającego”. Wyrazy „który je wydał” zostały skreślone. Czy podobna poprawka nie powinna być wniesiona do art. 12 ust. 2 pkt 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Do ust. 2 jeszcze nie doszliśmy. Myślałem, że pytanie posła Sebastiana Karpiniuka będzie dotyczyło ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Chcę zgłosić poprawkę do art. 12 ust. 2 analogiczną do tej, o której była mowa przy art. 11. Pkt 1 w art. 12 ust. 2 będzie brzmiał: „oznaczenie organu zaświadczającego”.</u>
          <u xml:id="u-58.2" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Proponuję też, aby w główce ust. 2 po wyrazie „Postanowienie” wpisać wyrazy „o umorzeniu powinno zawierać”. Możemy też zapisać: „Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać..”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#PoselStanislawPieta">Przypominam, że zmiana nastąpiłaby również w art. 12 ust. 2 pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Pkt 1 otrzymałby następujące brzmienie: „oznaczenie organu zaświadczającego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PrzedstawicielkaStowarzyszeniaWolnegoSlowaAnnaKister">Któryś już raz pojawia się magiczna data 31 lipca 1972 roku. Co z osobami urodzonymi po tej dacie, które donosiły? Wiem, że były takie sytuacje. Znam osoby, które znajdowały donosy np. na nauczycieli, z których jednoznacznie wynikało, kto mógł je składać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Pisząc projekt ustawy, przyjęliśmy taką, a nie inną cezurę. Uznaliśmy, że osoby, o których mówiła przedstawicielka Stowarzyszenia Wolnego Słowa, były wówczas niepełnoletnie. W związku z tym, że były to osoby niepełnoletnie, przyjęliśmy założenie, że pomijamy to, co zdziałały w okresie niepełnoletności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Może być tak, że ktoś, otrzymując dotyczące go dokumenty, natrafi na donos złożony przez osobę, która w chwili jego składania nie miała 18 lat, a obecnie pełni jakąś funkcję publiczną. Ktoś, kto natrafił na coś takiego w „swoich” materiałach, może zapragnąć to ujawnić? Co wtedy? Czy ma to jakiekolwiek znaczenie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Z ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu wynika, że istnieje możliwość dostępu do dokumentów i ich opublikowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Czy data, o której mówiłam, nie ma tutaj znaczenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">W przypadku osób urodzonych po dniu 31 lipca 1972 roku nie będą wydawane zaświadczenia. Natomiast będzie możliwy dostęp do dokumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Osoba urodzona po tej dacie może pełnić funkcję publiczną. Każda osoba pełniąca taką funkcję musi wykazać się zaświadczeniem, w którym podaje się, czy współpracowała, czy nie współpracowała z organami bezpieczeństwa państwa. Jakie znaczenie ma fakt współpracy dla osoby urodzonej po dniu 31 lipca 1972 roku? Czy jeżeli nie miała 18 lat, w żadnym wypadku nie traktujemy jej jako współpracownika?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">W ogóle nie traktujemy jej jako współpracownika. Przyjęliśmy założenie, że w tym przypadku nie będzie publikowania. Osoba, która nie była pełnoletnia, nie będzie musiała uzyskiwać zaświadczenia, nawet jeżeli miała jakieś kontakty z organami bezpieczeństwa państwa. Takiej osobie nie można przypisywać moralnej odpowiedzialności z tego tytułu właśnie ze względu na jej niepełnoletność. Stąd wzięła się cezura 31 lipca 1972 roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy są jeszcze jakieś uwagi do art. 12?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#EkspertKomisjiKrzysztofKauba">Mam pewną wątpliwość związaną z tym, że art. 12 ust. 1 przewiduje umorzenie postępowania, jeżeli podanie zostanie cofnięte. Czy zawsze można cofnąć podanie, czy trzeba tu ustalić jakąś cezurę czasową? Instytut Pamięci Narodowej może wykonać wielką pracę, która potem może okazać się bezprzedmiotowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy któryś z przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej chciałby odnieść się do wypowiedzi eksperta Krzysztofa Kauby?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Naszym zdaniem, brzmienie art. 12 ust. 1 jest jak najbardziej prawidłowe. Każdy w każdej chwili może zdecydować, że nie będzie się ubiegał o funkcję publiczną, i w związku z tym cofnąć podanie. Dana osoba może nie chcieć piastować zaszczytnych funkcji. Nie można nakazać komuś samolustracji, gdy nie pełni funkcji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Celem projektowanej ustawy jest uzyskanie wiedzy wyłącznie o tych osobach, które chcą pełnić funkcje publiczne. W związku z tym w art. 12 nie można wprowadzić żadnego ograniczenia czasowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PoselStanislawPieta">Innych uwag do art. 12 nie ma.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#PoselStanislawPieta">Art. 12 uznaję za przyjęty wraz z poprawkami zaproponowanymi wcześniej przez posła Arkadiusza Mularczyka.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 13.</u>
          <u xml:id="u-73.3" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 1: „Zażalenie na postanowienie przysługuje stronie”.</u>
          <u xml:id="u-73.4" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 2 jest następujące: „Zażalenie wnosi się do organu odwoławczego za pośrednictwem organu pierwszej instancji, który wydał zaskarżone postanowienie”.</u>
          <u xml:id="u-73.5" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 3 brzmi tak: „Termin do wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od daty doręczenia postanowienia”.</u>
          <u xml:id="u-73.6" who="#PoselStanislawPieta">Treść ust. 4 jest następująca: „Organ odwoławczy powinien zakończyć postępowanie w terminie 1 miesiąca od daty otrzymania zażalenia wraz z aktami sprawy”.</u>
          <u xml:id="u-73.7" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 5: „W wyniku przeprowadzenia postępowania organ odwoławczy wydaje postanowienie, w którym:</u>
          <u xml:id="u-73.8" who="#PoselStanislawPieta">1) utrzymuje w mocy zaskarżone postanowienie albo</u>
          <u xml:id="u-73.9" who="#PoselStanislawPieta">2) uchyla zaskarżone postanowienie w całości lub w części, a następnie we własnym zakresie wydaje stosowne postanowienie, gdy stwierdzi, że postanowienie wydane przez organ pierwszej instancji zawiera wadę, którą należy usunąć, lecz jednocześnie istniała negatywna przesłanka prowadzenia postępowania przez organ, który wydał postanowienie, albo</u>
          <u xml:id="u-73.10" who="#PoselStanislawPieta">3) uchyla zaskarżone postanowienie w całości i przekazuje sprawę o wydanie zaświadczenia do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji, gdy stwierdzi, że brak było podstaw do wydania postanowienia”.</u>
          <u xml:id="u-73.11" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 6 przyjął następujące brzmienie: „W przypadku śmierci strony, gdy śmierć ta nastąpi w toku postępowania przed organem odwoławczym, a także w przypadku, gdy strona lub jej pełnomocnik cofnie złożone zażalenie, jak również, gdy postępowanie zażaleniowe okaże się bezprzedmiotowe z innych przyczyn, organ odwoławczy wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania przed organem odwoławczym”.</u>
          <u xml:id="u-73.12" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 7 ma następującą treść: „Postanowienie, o którym mowa w ust. 5 i ust. 6, powinno zawierać:</u>
          <u xml:id="u-73.13" who="#PoselStanislawPieta">1) oznaczenie organu, który je wydał,</u>
          <u xml:id="u-73.14" who="#PoselStanislawPieta">2) datę jego wydania,</u>
          <u xml:id="u-73.15" who="#PoselStanislawPieta">3) oznaczenie strony,</u>
          <u xml:id="u-73.16" who="#PoselStanislawPieta">4) powołanie podstawy prawnej,</u>
          <u xml:id="u-73.17" who="#PoselStanislawPieta">5) rozstrzygnięcie,</u>
          <u xml:id="u-73.18" who="#PoselStanislawPieta">6) uzasadnienie faktyczne i prawne,</u>
          <u xml:id="u-73.19" who="#PoselStanislawPieta">7) pouczenie, w jakim trybie służy na to postanowienie skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego,</u>
          <u xml:id="u-73.20" who="#PoselStanislawPieta">8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania tego postanowienia”.</u>
          <u xml:id="u-73.21" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 8 brzmi tak: „Postanowienie, o którym mowa w ust. 5 i ust. 6, doręcza się stronie na piśmie, a jeżeli strona działa przez pełnomocnika, postanowienie doręcza się jej pełnomocnikowi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Zgłaszam kilka autopoprawek do art. 13.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Ust. 1 powinien otrzymać następujące brzmienie: „Zażalenie na postanowienie o umorzeniu przysługuje stronie”.</u>
          <u xml:id="u-74.2" who="#PoselArkadiuszMularczyk">W ust. 2 po kropce proponujemy dodać drugie zdanie w brzmieniu: „Organem odwoławczym jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej”. To doprecyzowanie sprawi, że będzie jasne, do kogo ma być złożone odwołanie od postanowienia o umorzeniu.</u>
          <u xml:id="u-74.3" who="#PoselArkadiuszMularczyk">W ust. 5 pkt 3 proponuję skreślić wyrazy „o wydanie zaświadczenia”. Przepis ten brzmiałby wówczas następująco: „uchyla zaskarżone postanowienie w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania..”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy poseł Arkadiusz Mularczyk ma jeszcze jakieś poprawki do art. 13?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Pkt 1 w art. 13 ust. 7 powinien brzmieć: „oznaczenie organu zaświadczającego”. Skreślamy wyrazy „który je wydał”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Mam pytanie dotyczące art. 13 ust. 4. Czy należy rozumieć, że miesięczny termin płynie inaczej, jeżeli zażalenie nie zostało dostarczone wraz z aktami sprawy, jeżeli np. zostało złożone samo zażalenie, a akta sprawy zostały dostarczone później? Czy bieg terminu rozpoczyna się od wpłynięcia akt sprawy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Dokładnie tak to wygląda w procedurze administracyjnej. Jeżeli ktoś się pomyli i złoży pismo bezpośrednio do organu odwoławczego, organ ten ma obowiązek przekazać zażalenie czy odwołanie – to zależy od tego, z jakim środkiem prawnym mamy do czynienia – organowi, do którego powinno być ono złożone, ponieważ właśnie ten organ posiada akta sprawy. Bez akt sprawy organ odwoławczy nic nie może zrobić. Od momentu, kiedy zażalenie czy odwołanie wraz z aktami sprawy, czyli z merytoryczną dokumentacją trafi do organu, który będzie rozważał kwestię w postępowaniu odwoławczym, tzn. od momentu, kiedy organ będzie w posiadaniu kompletu dokumentów, biegnie termin na rozpatrzenie sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Jeśli strona zmarła, niczego nie można jej doręczyć, nie służy też jej zażalenie. Zastanawiamy się, jak to zapisać, aby uzyskać lepsze brzmienie. W art. 12 ust. 1 jest mowa o śmierci strony. Podobnie w art. 13 ust. 6: „W przypadku śmierci strony, gdy śmierć nastąpiła w toku postępowania przed organom odwoławczym...”, gdy tymczasem w ust. 1 czytamy, że zażalenie przysługuje stronie, a w ust. 8, że postanowienie doręcza się stronie. Oczywiście w takim przypadku nie przysługuje zażalenie. Nie doręcza się też postanowienia.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Nie mamy tu odpowiednika przepisu art. 35a ustawy o IPN, który stanowi, że wszystkie uprawnienia przysługują następcom prawnym.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Nie wiem, czy razi nas tylko forma, w jakiej zostało to zapisane. Najpierw jest mowa o śmierci strony, a potem o tym, że stronie przysługuje zażalenie. Nie można powiedzieć, że zostało to zapisane niepoprawnie pod względem merytorycznym, ale cierpi na tym elegancja iuris.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Przymiot strony może służyć wyłącznie podmiotowi, który posiada zdolność do czynności prawnych. Osoba zmarła takiej zdolności nie posiada, w związku z czym nie jest stroną. Osobie zmarłej niczego się nie doręcza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Jest to oczywiste. Nie mamy zastrzeżeń merytorycznych. Jeśli forma nikomu nie przeszkadza, nie drażni, nie zgłaszamy zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Zastanawiam się, czy informację o tym, że organem drugiej instancji jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej, powinniśmy zawrzeć akurat w tym miejscu. Według mnie, lepszym miejscem byłby art. 7, w którym jest mowa o tym, że organem zaświadczającym w rozumieniu ustawy jest dyrektor oddziału Instytutu właściwy ze względu na miejsce zamieszkania strony. Jeśli w tamtym artykule dopisalibyśmy, że organem odwoławczym jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej, wówczas stosowałoby się to całej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Ponieważ w projektowanej ustawie jest też mowa o innych rozstrzygnięciach, lepiej zapisać w przepisach ogólnych, że Prezes Instytutu Pamięci Narodowej jest właściwy do rozstrzygania jako organ drugiej instancji. Wówczas miałoby to zastosowanie do wszystkich rozstrzygnięć dwuinstancyjnych. Nie powinniśmy zaznaczać tego w każdym przepisie. W projekcie nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu mamy art. 43, w którym uregulowaliśmy ową kwestię, ale tylko w zakresie spraw rozstrzyganych decyzją administracyjną. Tutaj mamy do czynienia z rozstrzygnięciami o innym charakterze. W związku z tym jak najbardziej zasadne jest określenie kompetencji Prezesa Instytut Pamięci Narodowej jako organu drugiej instancji w sprawach zaświadczeń i postanowień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSGrzegorzKozubski">Co zrobić z art. 24 ust. 5? Czy w takiej sytuacji należałoby go wyeliminować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Przepis art. 24 dotyczy decyzji. Akurat ta kwestia jest rozstrzygnięta w ustawie o IPN. Wszystkie sprawy, w których Instytut Pamięci Narodowej wydaje decyzje, w pierwszej instancji są rozstrzygane przez dyrektora, a w drugiej przez prezesa.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Na pewno nie można powiedzieć, że przepis art. 24 należy traktować w taki sam sposób jak art. 12. Tam mamy decyzje, a tu postanowienia i zaświadczenia. Są to akty o trochę innym charakterze.</u>
          <u xml:id="u-84.2" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Przepis art. 24 ust. 5 rzeczywiście nie jest potrzebny. Sprawa zostałaby załatwiona w innym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PoselStanislawPieta">Jak rozumiem, zaproponowano przeniesienie wcześniejszej autopoprawki do art. 7. Chodzi o autopoprawkę wniesioną przez posła Arkadiusza Mularczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Informację o tym, że organem odwoławczym jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej, dodalibyśmy do art. 7 ust. 2 jako drugie zdanie. Można to też sformułować jako ust. 3 w art. 7. Jaka jest opinia Biura Legislacyjnego w tym zakresie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Powinno być to zapisane jako art. 7 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Brzmienie art. 7 ust. 3 byłoby takie: „Organem odwoławczym jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PoselStanislawPieta">Art. 13 uznaję za przyjęty, z uwzględnieniem wcześniej naniesionych poprawek.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 14.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 1 jest następujące: „Na postanowienie wydane przez organ odwoławczy, które kończy postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia, stronie służy skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego”.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 2: „W postępowaniu przed sądami administracyjnymi prowadzonym na skutek wniesienia skargi, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1269 ze zm.).</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#PoselStanislawPieta">Czy ktoś ma uwagi do brzmienia art. 14?</u>
          <u xml:id="u-89.5" who="#PoselStanislawPieta">W ust. 2 jest chyba drobny błąd. Chodzi o sformułowanie: „W postępowaniu przed sądami administracyjnymi prowadzonym na skutek wniesienia skargi…”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSGrzegorzKozubski">Proszę zwrócić uwagę na brzmienie art. 25 ust. 1. W ustępie tym mowa jest o wojewódzkim sądzie administracyjnym w Warszawie. Czy w art. 14 ust. 1 chodzi o sąd warszawski, czy o jakiś inny sąd?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienia przepisów art. 14 ust. 1 oraz art. 25 ust. 1 wyraźnie się różnią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Znajdujące się w art. 25 ust. 1 wyrazy „w Warszawie” nie są potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Siedzibą Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej jest Warszawa. Organem odwoławczym zawsze będzie Prezes IPN. W związku z tym inny sąd administracyjny poza warszawskim nigdy nie będzie właściwy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PoselStanislawPieta">Art. 14 uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 15. Przepis ten ma następujące brzmienie: „Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu prowadzi rejestr zaświadczeń, o których mowa w art. 6, zwany dalej »rejestrem«„.</u>
          <u xml:id="u-93.2" who="#PoselStanislawPieta">Czy są uwagi do brzmienia art. 15? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-93.3" who="#PoselStanislawPieta">Art. 15 uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-93.4" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 16.</u>
          <u xml:id="u-93.5" who="#PoselStanislawPieta">Przepis ust. 1 brzmi tak: „Odpis każdego wydanego zaświadczenia organ, który je wydał, przekazuje do rejestru”.</u>
          <u xml:id="u-93.6" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 2: „W rejestrze każde zaświadczenie przechowuje się w formie odpisu oraz w formie elektronicznej (cyfrowej) kopii tego odpisu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Podobnie jak w poprzednich przypadkach zgłaszam poprawkę polegającą na zastąpieniu wyrazów „organ, który wydał zaświadczenie” wyrazami „organ zaświadczający”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Jak już się upewniałam, chodzi o wszystkie wydane zaświadczenia, a nie tylko o zaświadczenia dla osób starających się o określone stanowiska. W związku z tym chciałabym zadać pytanie. Część zaświadczeń została już wydana. Instytut Pamięci Narodowej nie jest martwą instytucją, a zaświadczenia nie są urzędowo-historycznym materiałem do zarchiwizowania. Dotykają one życia ludzkiego. Co z zaświadczeniami, które zostały już wydane? Co stanie się z możliwością wglądu do owych zaświadczeń? Zamiast środowiskowego szczucia, napuszczania jednego na drugiego, insynuacji, lepsza byłaby możliwość wglądu. Część osób ubiegała się już o zaświadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#PoselStanislawPieta">Proszę przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej o udzielenie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Instytut Pamięci Narodowej do tej pory nie wydał ani jednego zaświadczenia, o którym mowa w projekcie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa komunistycznego. Przepis art. 16 dotyczy zaświadczeń będących przedmiotem projektowanej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Dlatego pytałam o to, co stanie się z zaświadczeniami, które zostały wydane przed wejściem w życie ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Nic się nie stanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Dlaczego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">A co ma się stać? Jeżeli coś miałoby się stać, trzeba by to było zapisać w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Dlatego właśnie pytam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Omawiamy konkretny projekt, wniesiony przez Klub Parlamentarny Prawa i Sprawiedliwości. Jeżeli są zgłaszane jakieś pomysły na nowe rozwiązania, powinny być one kierowane do projektodawców, a nie do Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Wobec tego proszę o przekierunkowanie pytania. Moje pytanie jest nadal aktualne. Chodzi o rzecz bardzo ważną dla oczyszczenia atmosfery wśród ludzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PoselStanislawPieta">Myślę, że kwestię tę będzie mógł rozważyć zespół redakcyjny. Nie sądzę, abyśmy w tej chwili mogli rozwinąć poruszony temat. Jeżeli dojdziemy do jakiegoś ustalenia, wrócimy do niego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Projektowana ustawa dotyczy procedury, która wcześniej wiązała się z oświadczeniami lustracyjnymi. Problemy, które teraz podnosi przedstawicielka Stowarzyszenia Wolnego Słowa, powinny być podnoszone wtedy, gdy rozmawialiśmy o zaświadczeniach na gruncie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Jest mi wszystko jedno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Zaświadczenia będą dotyczyć osób, które mają pełnić funkcje publiczne. Dokumenty dotyczące owych osób będą jawne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">O zaświadczenie może ubiegać się każdy obywatel niezależnie od tego, czy w przyszłości chce pełnić funkcję publiczną, czy nie. Każde zaświadczenie, nawet kogoś, kto nie będzie się ubiegał o funkcję publiczną, znajdzie się w rejestrze. Dlaczego wcześniejsze zaświadczenia mają być gorsze? Czy w ogóle coś się z nimi będzie działo, czy będą weryfikowane? Ludzie już raz czekali po trzy lata na „papierek”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#PoselStanislawPieta">Powrócimy jeszcze do tego tematu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Chciałbym zwrócić uwagę, że wydawane do tej pory przez Instytut Pamięci Narodowej informacje dotyczyły zupełnie czego innego niż to, co jest opisane w projektowanej ustawie. W związku z tym informacje dotyczące np. osób pokrzywdzonych nie mogą być połączone z tym, o czym mówimy teraz, ponieważ są to zupełnie inne rzeczy. Nie da się stworzyć rejestru świadectw ślubów i do owego rejestru dopisać akty zgonu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Nie ma aż takiej różnicy miedzy jednymi a drugimi zaświadczeniami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Jest różnica, ponieważ w projekcie ustawy, który obecnie omawiamy, zostało wyraźnie określone, kto może ubiegać się o zaświadczenia. Niektórzy z tych, którzy będą mogli ubiegać się o zaświadczenie na podstawie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa komunistycznego, nie mogli tego robić na podstawie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PrzedstawicielkaSWSAnnaKister">Ustawa jest dla ludzi, a nie ludzie dla ustawy. Czegoś tu brakuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PoselStanislawPieta">Do tego tematu wrócimy przy innej okazji.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#PoselStanislawPieta">Proponuję, abyśmy art. 16 przyjęli w brzmieniu zawartym w projekcie ustawy. Nikt nie zgłasza sprzeciwu. Art. 16 uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-115.2" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 17.</u>
          <u xml:id="u-115.3" who="#PoselStanislawPieta">Treść ust. 1 jest następująca: „Odpisy zaświadczeń przekazane do rejestru kataloguje się alfabetycznie, według nazwisk osób, wobec których zaświadczenia te zostały wydane”.</u>
          <u xml:id="u-115.4" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 2: „Elektroniczne (cyfrowe) kopie odpisów zaświadczeń kataloguje się alfabetycznie, na zasadzie określonej w ust. 1, w informatycznej bazie zaświadczeń rejestru. W informatycznym katalogu tej bazy zamieszcza się imię i nazwisko (imiona i nazwiska), datę i miejsce urodzenia oraz imiona rodziców osoby, wobec której wydano zaświadczenie”.</u>
          <u xml:id="u-115.5" who="#PoselStanislawPieta">Nie widzę, aby ktoś chciał zgłosić uwagi do art. 17. Wobec tego artykuł ten uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-115.6" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 18.</u>
          <u xml:id="u-115.7" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 1 ma następującą treść: „Każdy ma prawo dostępu do informacji zawartych w informatycznej bazie zaświadczeń rejestru”.</u>
          <u xml:id="u-115.8" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 2 jest następujące: „Za wyjątkiem danych adresowych i numeru PESEL wszelkie zawarte w zaświadczeniach dane osób, wobec których wydano zaświadczenia, są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych”.</u>
          <u xml:id="u-115.9" who="#PoselStanislawPieta">Czytam treść ust. 3: „Na elektronicznych kopiach odpisów zaświadczeń, które przeznaczone są do powszechnego udostępnienia w informatycznej bazie zaświadczeń, dane adresowe oraz numery PESEL winny zostać trwale zakryte lub usunięte tak, aby ich odczytanie nie było możliwe”.</u>
          <u xml:id="u-115.10" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 4 nadano następujące brzmienie: „Powszechny dostęp do informacji zawartych w informatycznej bazie zaświadczeń zapewnia się poprzez Internet”.</u>
          <u xml:id="u-115.11" who="#PoselStanislawPieta">Czy do art. 18 są jakieś pytania, uwagi, propozycje? Nie widzę zgłoszeń. Artykuł ten uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-115.12" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 19, którego treść jest następująca: „Każdy ma prawo dostępu do informacji zawartych w dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990, znajdujących się w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, dotyczących:</u>
          <u xml:id="u-115.13" who="#PoselStanislawPieta">1) osób pełniących funkcje publiczne wskazane w art. 4, lub</u>
          <u xml:id="u-115.14" who="#PoselStanislawPieta">2) osób, wobec których wydano zaświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1”.</u>
          <u xml:id="u-115.15" who="#PoselStanislawPieta">Nadmienię, że przeszliśmy już do omawiania przepisów z rozdziału 4.</u>
          <u xml:id="u-115.16" who="#PoselStanislawPieta">Czy są uwagi do art. 19?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Z tytułu rozdziału proponuję wykreślić sformułowanie „z lat 1944-1990”. To samo sformułowanie proponuje wykreślić z treści art. 19.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#PoselStanislawPieta">Tytuł rozdziału 4 oraz treść art. 19 przyjmujemy ze zmianami zaproponowanymi przez posła Arkadiusza Mularczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Chciałbym jeszcze poddać pod rozwagę Komisji pewną kwestię. Czy w sytuacji, gdy osoba, która nie pełni funkcji publicznej, wystąpi o wydanie zaświadczenia, akta dotyczące tej osoby powinny być jawne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Wystąpienie o zaświadczenie może być drogą pozyskania informacji w odniesieniu do własnej osoby. Nie powinno się ukrywać takiej wiedzy. Uzyskanie określonej informacji może spowodować nieubieganie się o funkcję publiczną.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#PoselSebastianKarpiniuk">W projektowanej ustawie mowa jest o zaświadczeniu. Zgodnie z nowelizowaną ustawą o IPN każdy zainteresowany może wejrzeć w dotyczące go dokumenty, tj. profilaktycznie sprawdzić, czy może ubiegać się o funkcję publiczną, niczego nie ryzykując. Akta powinny być jawne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Wychodziliśmy z założenia, że ktoś, kto występuje o wydanie zaświadczenia, musi liczyć się z tym, że zaświadczenie będzie funkcjonowało w Internecie, zostanie upublicznione, a jego akta staną się aktami otwartymi, do których każdy będzie miał dostęp. Przyjęliśmy taką właśnie zasadę. Jeżeli ktoś tego nie chce, niech nie występuje o zaświadczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PoselStanislawPieta">Nie ma innych uwag do art. 19. Artykuł ten uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 20.</u>
          <u xml:id="u-121.2" who="#PoselStanislawPieta">Brzmienie ust. 1 jest następujące: „Prawo dostępu do informacji, o których mowa w art. 19, podlega wyłączeniu:</u>
          <u xml:id="u-121.3" who="#PoselStanislawPieta">1) w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych,</u>
          <u xml:id="u-121.4" who="#PoselStanislawPieta">2) poprzez wyłączenie dostępu do zawartych w dokumentach informacji o szczegółach życia intymnego osób, których dokumenty te dotyczą”.</u>
          <u xml:id="u-121.5" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 2: „Osoba pełniąca funkcję publiczną, a także osoba, wobec której wydano zaświadczenie, może wyrazić pisemną zgodę na dostęp powszechny lub konkretnej osoby do zawartych w dotyczących jej dokumentach informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2”.</u>
          <u xml:id="u-121.6" who="#PoselStanislawPieta">Ust. 3 brzmi tak: „Za wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wszelkie zawarte w dokumentach informacje o osobach pełniących funkcje publiczne są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">W art. 20 proponujemy zmianę kolejności ustępów. Dotychczasowy ust. 3 byłby ust. 2,</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSGrzegorzKozubski">Zamiast „za wyjątkiem” wpiszmy „z wyjątkiem”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Niech będzie „z wyjątkiem”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PoselStanislawPieta">Wyrazy te znajdą się w ustępie, który teraz będzie ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Ponadto w ustępie tym skreślamy wyrazy „pkt 1 i 2”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy są jeszcze jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">W art. 20 ust. 1 pkt 2 jest mowa o szczegółach życia intymnego. Rozumiem, że sprawa tego sformułowania nie została jeszcze rozstrzygnięta i wrócimy do niej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PrzedstawicielAGLRyszardMajdzik">Może się zdarzyć, że na czyjś temat są zbierane materiały. Nagle okaże się, że jest to osoba kochająca inaczej. Nie ma materiałów wskazujących, że osoba ta donosiła czy robiła cokolwiek innego. Jednak kogoś takiego najłatwiej można było zwerbować. W związku z art. 20 ust. 1 pkt 2, w którym jest mowa o szczegółach życia intymnego, należy coś zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy jeszcze ktoś chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">W art. 20 ust. 1 czytamy: „Prawo dostępu do informacji, o których mowa w art. 19, podlega wyłączeniu..”. W art. 19 jest mowa nie tylko o osobach pełniących funkcje publiczne, ale o wszystkich, wobec których wydano zaświadczenie. Tymczasem, w art. 20 ust. 3 zapisano: „Za wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wszelkie zawarte w dokumentach informacje o osobach pełniących funkcje publiczne są jawne..”. Czy należy to rozumieć w ten sposób, że informacje dotyczące drugiej kategorii osób wymienionej w art. 19 pkt 2 nie są jawne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#PoselStanislawPieta">Proszę posła Arkadiusza Mularczyka, ewentualnie przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej o udzielenie odpowiedzi. Gdyby przedstawiciele Biura Legislacyjnego mieli jakieś uwagi, również proszę o ich zgłaszanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Chodzi też o osoby, którym wydano zaświadczenie. Przepis art. 20 ust. 3 powinien brzmieć następująco: „Za wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 1, wszelkie dane zawarte w dokumentach wobec osób, którym wydano zaświadczenie, są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych”. Wcześniej przepis art. 19 pkt 2 nie był tu ujęty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSGrzegorzKozubski">Proszę o powtórzenie przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Czytam treść art. 20 ust. 3: „Za wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 1, wszelkie zawarte w dokumentach informacje o osobach, którym wydano zaświadczenie, są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Zaświadczenie nie ma nic wspólnego z pełnieniem funkcji publicznych. Bez względu na to, czy wydano zaświadczenie, czy nie, osoba pełniąca funkcje publiczne spełnia kryterium określone w przepisie, dotyczące jej dokumenty są jawne. W związku z tym poprzez odwołanie będziemy tylko ograniczali dostęp. Wystarczy wykreślić wyrazy „o osobach pełniących funkcje publiczne”. Wtedy brzmienie art. 20 ust. 3 byłoby następujące: „Za wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 1, wszelkie zawarte w dokumentach informacje o osobach są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Uważam, że w takim brzmieniu przepis art. 20 ust. 3 będzie przepisem prawidłowo zredagowanym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Proponuję, aby w art. 19 pkt 1 wykreślić wyraz „lub”. Wyraz ten oznacza, że osoba ma pełnić funkcję publiczną i posiadać zaświadczenie. Ogranicza to krąg osób, o których otrzymujemy informacje. Powinniśmy zastosować tu alternatywę rozłączną: albo tak, albo tak, albo tak i tak, tzn. albo pkt 1, albo pkt 2, albo pkt 1 i 2 bez względu na konfigurację. Wystarczy spełnienie jednego z warunków, aby informacja była jawna. W związku z tym wyraz „lub” powinien zostać skreślony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PoselStanislawPieta">Przyjmujemy zaproponowane rozwiązanie odnoszące się do art. 19.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#PoselStanislawPieta">W art. 20 ust. 1 pkt 2 mamy do rozstrzygnięcia kwestię szczegółów życia intymnego. Nie jestem pewien, czy z owym rozstrzygnięciem nie powinniśmy zaczekać na stanowisko Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#PoselArkadiuszMularczyk">Mamy tu do czynienia z problemem, z jakim zetknęliśmy się już wcześniej. Rozumiem, że Biuro Legislacyjne ustali, jakie sformułowanie funkcjonuje w innych ustawach. Dyskusję na ten temat przeprowadzimy na kolejnym posiedzeniu Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PoselStanislawPieta">Postąpimy tak jak przy jednym z wcześniejszych rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#PoselStanislawPieta">Przepis art. 20 uznaję za przyjęty, z wyjątkiem kwestii dotyczącej szczegółów życia intymnego.</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 21. Odczytam jego treść: „Z powszechnego dostępu wyłączone są zawarte w dokumentach dane:</u>
          <u xml:id="u-141.3" who="#PoselStanislawPieta">1) osobowe osób innych niż osoby o których mowa w art. 19, o ile osoby te nie były pracownikami lub funkcjonariuszami organu bezpieczeństwa państwa,</u>
          <u xml:id="u-141.4" who="#PoselStanislawPieta">2) adresowe dotyczące miejsc zamieszkania wszelkich osób wymienionych w treści dokumentów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Proponujemy, aby w art. 21 pkt 2 po wyrazach „adresowe dotyczące miejsc zamieszkania” dopisać wyrazy „i numeru PESEL”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PoselStanislawPieta">Proszę o powtórzenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Odczytam cały pkt 2 po uzupełnieniu: „adresowe dotyczące miejsc zamieszkania i numeru PESEL wszelkich osób wymienionych w treści dokumentów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Nie mamy definicji powszechnego dostępu. Będzie problem interpretacyjny, co to znaczy, że z powszechnego dostępu wyłączone są zawarte w dokumentach dane. W związku z tym proponuję powtórzyć sformułowanie z art. 20 ust. 1: „do informacji, o których mowa w art. 19”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#PoselStanislawPieta">Jak wówczas brzmiałby przepis art. 21?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">„Z dostępu, o którym mowa w art. 19, wyłączone są zawarte w dokumentach dane..”. Zamiast wyrazów „z powszechnego dostępu” zapisalibyśmy „z dostępu, o którym mowa w art. 19”. Można też zapisać: „z dostępu do informacji”. Każdy ma prawo dostępu do informacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#PoselStanislawPieta">Przeczytam treść art. 21: „Z dostępu, o którym mowa w art. 19, wyłączone są zawarte w dokumentach dane:</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#PoselStanislawPieta">1) osobowe osób innych niż osoby, o których mowa w art. 19, o ile osoby te nie były pracownikami lub funkcjonariuszami organu bezpieczeństwa państwa,</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#PoselStanislawPieta">2) adresowe dotyczące miejsc zamieszkania i numeru PESEL wszelkich osób wymienionych w treści dokumentów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Brakuje wyrazów „do informacji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#PoselStanislawPieta">Rozumiem, że wówczas początkowe brzmienie przepisu byłoby następujące: „Z dostępu do informacji..”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">W art. 21 pkt 1 czytamy: „osobowe osób innych niż osoby o których mowa w art. 19”. Czy nie powinniśmy w tym miejscu dodać wyrazów „pkt 1 i 2”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PoselStanislawPieta">Przepis art. 21 wraz z naniesionymi poprawkami uznaję za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#PoselStanislawPieta">Przechodzimy do omówienia art. 22.</u>
          <u xml:id="u-153.2" who="#PoselStanislawPieta">Treść ust. 1 jest następująca: „Informacje, o których mowa w art. 19, z uwzględnieniem art. 20 i art. 21, udostępnia się na wniosek zainteresowanej osoby złożony w formie pisemnej, skierowany do dyrektora oddziału Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy”.</u>
          <u xml:id="u-153.3" who="#PoselStanislawPieta">Czytam brzmienie ust. 2: „Wniosek o udostępnienie informacji powinien zawierać:</u>
          <u xml:id="u-153.4" who="#PoselStanislawPieta">1) oznaczenie organu, do którego wniosek jest skierowany,</u>
          <u xml:id="u-153.5" who="#PoselStanislawPieta">2) oznaczenie wnioskodawcy poprzez podanie: imienia, nazwiska, adresu zamieszkania, imion rodziców, daty i miejsca urodzenia oraz numeru PESEL,</u>
          <u xml:id="u-153.6" who="#PoselStanislawPieta">3) wskazanie osoby, której dotyczyć mają dokumenty, z którymi wnioskodawca chce się zapoznać, a wskazanie to winno nastąpić poprzez podanie: imienia i nazwiska tej osoby, daty i miejsca urodzenia, imion rodziców, a także funkcji publicznej, o której mowa w art. 4, pełnionej przez daną osobę, o ile pełni ona taką funkcję,</u>
          <u xml:id="u-153.7" who="#PoselStanislawPieta">4) podpis wnioskodawcy”.</u>
          <u xml:id="u-153.8" who="#PoselStanislawPieta">Czytam treść ust. 3: „W przypadku stwierdzenia przez organ braków wniosku, przepisy art. 64 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Chciałbym odnieść się do zawartego w ust. 2 pkt 3 sformułowania „daty i miejsca urodzenia, imion rodziców”. Proszę zwrócić uwagę, że osoby pełniące funkcje publiczne z reguły są wymieniane w publicznie dostępnej informacji, z której wynika, kiedy się urodziły, jakie są imiona ich rodziców. W przypadku kandydatów informacje te nie są w ogóle dostępne. Moim zdaniem, nakładanie obowiązku podania owych danych we wniosku może czynić nieskuteczną próbę zasięgnięcia informacji.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Wydaje mi się, że weryfikacja oświadczeń wobec stanu faktycznego znanego w jakiś sposób z życia, a nie z dokumentów, w dużej części może nastąpić jedynie przez dziennikarzy, a nie przez osoby pokrzywdzone, które nie będą wertowały list kandydatów. W tym momencie jednak dziennikarzom zabiera się możliwość dostępu. Skąd oni mają znać wspomniane dane?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Wniosek powinien zawierać co najmniej takie dane jak te publikowane w rejestrze zaświadczeń, w tym dane powszechnie dostępne w Internecie. Problemem może być sytuacja, gdy dostęp do dokumentów ma być zapewniony osobie, której nie wydawano zaświadczenia. Np. dziennikarz będzie musiał uzyskać w inny sposób dane analogiczne do danych publikowanych w internecie w odniesieniu do osób, którym zaświadczenie jest wydawane.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">W omawianym przepisie przepisałbym te informacje, które zostały zawarte jednym z wcześniejszych artykułów. Np. można by powołać się na art. 18. Moim zdaniem, byłoby to wystarczające. Gdybyśmy chcieli wskazać dokładnie, o jakie dane chodzi, najodpowiedniejsze byłoby wskazanie art. 17 ust. 2. W ustępie tym mowa jest o imieniu i nazwisku, dacie i miejscu urodzenia, imionach rodziców. To by wystarczyło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Jak rozumiem, są to dane wystarczające do tego, aby zidentyfikować daną osobę ponad wszelką wątpliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Takie dane musimy otrzymać, żebyśmy mogli dowiedzieć się, o co tak naprawdę ubiega się wnioskodawca. Jest to osoba, której wydano zaświadczenie albo która pełniła funkcję publiczną. Na Instytut Pamięci Narodowej został nałożony dosyć poważny obowiązek sprawdzenia, czy osoba, w stosunku do której nie wydano zaświadczenia, w rzeczywistości pełniła funkcję publiczną podawaną we wniosku. IPN będzie musiał uzyskać od organu posiadającego akta osobowe osoby pełniącej kiedyś funkcję publiczną informacje, czy rzeczywiście taki Jan Kowalski pełnił funkcję sędziego, prokuratora, ministra czy inną funkcję wymienioną w katalogu osób pełniących funkcje publiczne. Jest to poważny obowiązek z urzędu nałożony na Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, polegający na ustaleniu, czy dana osoba określoną funkcję publiczną faktycznie pełniła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#PoselStanislawPieta">Proszę o przytoczenie proponowanego brzmienia art. 22 ust. 2 pkt 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Punkt ten powinien otrzymać następujące brzmienie: „wskazanie osoby, której dotyczyć mają dokumenty, z którymi wnioskodawca chce się zapoznać, a wskazanie to winno nastąpić poprzez podanie: imienia i nazwiska tej osoby, daty i miejsca urodzenia, imion rodziców, a także funkcji publicznej, o której mowa w art. 4, pełnionej przez daną osobę, o ile pełni ona taką funkcję”. Takie brzmienie dzisiaj proponujemy. Sugeruję go nie zmieniać. Treść przepisu art. 22 ust. 2 pkt 3 jest analogiczna do treści innego przepisu dotyczącego dostępu do informacji zawartych w rejestrze.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Proponuję zastanowić się nad właściwością miejscową, określoną w art. 22 ust. 1. W obecnym brzmieniu przepisu zakładamy, że wniosek będzie składany do dyrektora właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Może się jednak okazać, że dwóch dziennikarzy z dwóch krańców Polski jednocześnie złoży wniosek o udostępnienie dokumentów dotyczących np. Prezydenta RP. Przekazanie akt równocześnie do dwóch miejsc nie jest fizycznie możliwe. Powinniśmy przyjąć takie rozwiązanie, aby akta nie krążyły po kraju. Powinien je udostępniać dyrektor oddziału właściwy według miejsca zamieszkania lustrowanego.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Tak czy inaczej dokumenty dotyczące danej osoby musimy zgromadzić. Mogą się one znajdować nie tylko w miejscu jej zamieszkania, ale i w archiwach rozmieszczonych po całej Polsce. Chodzi o to, żeby za każdym razem, gdy złożono wniosek o udostępnienie akt, dokumenty nie krążyły po kraju. Jeden konkretny oddział, właściwy według miejsca zamieszkania osoby lustrowanej, powinien udostępniać do wglądu dotyczące jej dokumenty.</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Jeżeli zachodziłyby jakieś szczególne względy – np. osoba, która wnosi o uzyskanie dostępu, jest chora, jest inwalidą, ma trudności w poruszaniu się – możemy ewentualnie rozważyć na zasadzie wyjątku możliwość przekazania dokumentów do innego miejsca w Polsce. Nie może to być jednak zasada, gdyż moglibyśmy narazić się na zarzut, że określone dokumenty znajdują się „w trasie”. Tak naprawdę do tych dokumentów nikt nie będzie miał dostępu, bo będą one cały czas krążyły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">W moim przekonaniu są to dwie różne sprawy. Informacje udostępnia się na wniosek skierowany do dyrektora oddziału właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Chodzi o to, żeby pewne rzeczy wnioskodawcy ułatwić. Niekoniecznie musi on wiedzieć, gdzie są akta. Składa on do „swojego” oddziału Instytutu Pamięci Narodowej wniosek o udostępnienie mu akt osoby X. O tym, gdzie owe akta będą udostępnione, mowa jest w art. 23 ust. 3. Przepis ten brzmi następująco: „Dokumenty udostępnia się wnioskodawcy wyłącznie w siedzibie Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu lub jego oddziału, po uprzednim zawiadomieniu wnioskodawcy o terminie i miejscu ich udostępnienia”. Może być i tak, że dokumenty zostaną udostępnione w Gdańsku, a wniosek został złożony w Krakowie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Jeżeli organem, który rozpatruje mój wniosek, jest konkretny dyrektor, to ów dyrektor jest również zobowiązany do realizacji tego wniosku. Mogę domagać się od niego realizacji wniosku. Jeżeli zestawimy to z przepisami ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, które w gruncie rzeczy umożliwiają wgląd w miejscu wskazanym przez wnioskodawcę, będziemy mieli sytuację, którą wcześniej opisałem. Akta będą krążyły po kraju.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Chciałbym, żebyśmy określili wprost, że jest jedno konkretne miejsce, w którym akta dotyczące danej osoby się znajdują, w którym są gromadzone. Właściwym powinien być dyrektor wydający zaświadczenie. Tak czy inaczej musi on mieć wgląd w całość dokumentacji dotyczących wspomnianej osoby. Miejsce udostępnienia akt powinno być miejscem najlepiej do tego przygotowanym. W tym miejscu będą znajdować się pracownicy, którzy brali udział w przygotowaniu zaświadczenia, znający sprawę, którzy będą mogli służyć ewentualną pomocą wnioskodawcom. Ta pomoc będzie czasami potrzebna, żeby określone materiały odkodować, żeby lepiej je zrozumieć, żeby przełożyć treść zaświadczenia na treść dokumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">W tym momencie należałoby zapytać przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej, czy nie chcieliby przejść na formę elektroniczną. Prowadzona w tej chwili dyskusja wykazała problem, który kiedyś został odrzucony przez pierwszego Prezesa IPN.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Naszym zamiarem było udostępnianie dokumentów drogą elektroniczną. Wówczas odpadłyby nam problemy związane z wożeniem dokumentów, udostępnianiem ich w różnych miejscach kraju. Poza tym powstałaby możliwość równoczesnego zapoznawania się w wielu oddziałach Instytutu Pamięci Narodowej z dokumentami, które fizycznie znajdują się w jednym miejscu, ale mogą być udostępniane w wielu miejscach. Jeżeli nałożymy na to jeszcze element ochrony niektórych danych dotyczących życia intymnego, usunięcie danych adresowych czy numeru PESEL, zawartych nie w zaświadczeniach, tylko w dokumentach, to proszę zwrócić uwagę, że o wiele łatwiej dokonać takich czynności w dokumencie w postaci elektronicznej.</u>
          <u xml:id="u-162.2" who="#EkspertKomisjiJanuszPalubicki">Czekam na określoną deklarację ze strony Instytutu Pamięci Narodowej, czy jest wola sięgnięcia po opisaną przeze mnie metodę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">Instytut Pamięci Narodowej w niedługim czasie będzie w stanie udostępniać niektóre dokumenty w formie elektronicznej. Na razie będzie to dotyczyło wybranych dokumentów. Przeniesienie na nośniki elektroniczne blisko 90 km akt jest rzeczą niemożliwą do realizacji.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#DyrektorgeneralnyIPNBohdanMarciniak">W moim przekonaniu przepis art. 22 ust. 1 należałoby utrzymać w brzmieniu zaproponowanym w projekcie. Natomiast określenie miejsca, w którym akta mogłyby być udostępniane, jest kwestią organizacyjną. Inaczej nie da się tego rozwiązać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#ZastepcadyrektorabiurawIPNPiotrGontarczyk">W tej chwili znajdujemy się na etapie przygotowań do digitalizacji podstawowych pomocy ewidencyjnych. Jest to proces, który potrwa wiele miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-164.1" who="#ZastepcadyrektorabiurawIPNPiotrGontarczyk">Podam jeden przykład dotyczący udostępnienia dokumentów prezydentowi Lechowi Wałęsie. Kwerenda wykonana na obszarze całego Instytutu Pamięci Narodowej, w różnych jego oddziałach, komendach wojewódzkich (dawnych wojewódzkich urzędach spraw wewnętrznych), w których znajdowały się dokumenty, była operacją, do realizacji której zostało zatrudnionych kilkudziesięciu archiwistów. Operacja ta trwała wiele miesięcy. Właściwie proces ten jeszcze trwa. Ze względów technicznych akta są przechowywane w archiwach położonych najbliżej miejsca, w których wszystko jest scalane. Jeśli chodzi o obszar województwa pomorskiego i województw sąsiednich, takim miejscem jest Gdańsk. Dla innych obszarów takimi miejscami mogą być np. Warszawa, Katowice. Jeżeli zainteresowany sprawą dziennikarz wystąpi z wnioskiem w Katowicach, a podobne wnioski pojawią się jeszcze w dwudziestu innych miejscach, zaś w jednej z jednostek będzie trwał proces scalania, później udostępniania akt, to może się okazać, że dla wielu dziennikarzy, naukowców akta tak naprawdę nie będą dostępne.</u>
          <u xml:id="u-164.2" who="#ZastepcadyrektorabiurawIPNPiotrGontarczyk">Rozumiem argumenty przytoczone przez eksperta Janusza Pałubickiego. Chodzi o standardy obowiązujące w cywilizowanych państwach.</u>
          <u xml:id="u-164.3" who="#ZastepcadyrektorabiurawIPNPiotrGontarczyk">W bibliotece Kongresu znajdują się miliony stron akt. Można do nich dotrzeć za pomocą dwóch guzików komputerowych. Takie usprawnienia są jednak dorobkiem wielu lat. My znajdujemy się na etapie przygotowań do digitalizacji. Nie wiem, czy uzyskamy przyzwolenie społeczne na to, żeby poczekać jeszcze kilka lat na realizację przepisów ustawy. Po upływie tego okresu bylibyśmy przygotowani do udostępniania dokumentów drogą elektroniczną.</u>
          <u xml:id="u-164.4" who="#ZastepcadyrektorabiurawIPNPiotrGontarczyk">Jeżeli projektowana ustawa ma wejść w życie bardzo szybko, akta muszą być udostępniane w formie papierowej. Należy mieć też na uwadze to, że dokumenty często są klauzulowane, że dla tajnych dokumentów trzeba organizować specjalistyczne konwoje. W związku z tym obowiązek przenoszenia akt do innych oddziałów byłby ogromnym utrudnieniem dla realizacji przepisów ustawowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PoselStanislawPieta">Musimy rozstrzygnąć, czy miejscem właściwym będzie miejsce zamieszkania wnioskodawcy, czy miejsce zamieszkania osoby lustrowanej.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#PoselStanislawPieta">Zostało zaprezentowane stanowisko Instytutu Pamięci Narodowej, które powinno nas skłaniać do przyjęcia miejsca zamieszkania osoby lustrowanej jako miejsca właściwego.</u>
          <u xml:id="u-165.2" who="#PoselStanislawPieta">Czy ktoś chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-165.3" who="#PoselStanislawPieta">Uznaję, że Komisja przyjęła brzmienie art. 22 wraz z zaprezentowaną przed chwilą poprawką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Nie wiemy, w jakim brzmieniu przyjęto art. 22 ust.1. Na pewno nie można użyć w tym przepisie określenia „osoba lustrowana”. W projekcie ustawy w ogóle nie występuje takie pojęcie. Można zrobić tak, jak proponował dyrektor Krzysztof Zając, a mianowicie określić właściwość opisowo. Można pokusić się o przyjęcie sformułowania „miejsce zamieszkania osoby, której dotyczą”. Trudno tak na gorąco sformułować odpowiedni zapis. Na pewno nie możemy posłużyć się określeniem „osoby lustrowanej”, gdyż nie występuje ono w projekcie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Mam jeszcze jedna uwagę. Czy w art. 22 ust. 1 koniecznie trzeba dookreślać, że chodzi o wniosek zainteresowanej osoby? W dalszych przepisach nigdzie nie odnosimy się do interesu, nie odnosimy się do tego, czy ma to być interes prawny, czy należy go wykazać. Czy nie wystarczyłoby sformułowanie „udostępnia się na wniosek złożony w formie pisemnej”, skoro nie musimy udowadniać, uprawdopodabniać żadnego interesu? Określenie „zainteresowanej osobie” wprowadza niepewność.</u>
          <u xml:id="u-166.2" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSArturKowalski">Drugi człon art. 22 ust. 1 musi zostać dopracowany, gdyby członkowie Komisji przyjęli inną koncepcję właściwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#PoselStanislawPieta">Z przyjęciem art. 22 powinniśmy się chyba wstrzymać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Stosowne poprawki można szybko zredagować. Przepis art. 22 ust. 1 mógłby otrzymać następujące brzmienie: „Informacje, o których mowa w art. 19, z uwzględnieniem art. 20 i art. 21, udostępnia się na wniosek złożony w formie pisemnej, skierowany do dyrektora oddziału Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której dotyczą informacje”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Ludzie często nie wiedzą, gdzie mieszka dana osoba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Muszą to wiedzieć. Muszą bowiem podać określone informacje we wniosku.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Zaproponowałem sformułowanie „osoby, której dotyczą informacje”. Mamy uzyskać dostęp do informacji dotyczących konkretnej osoby. Składamy więc wniosek do dyrektora właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której dotyczą informacje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PoselStanislawPieta">Czy są uwagi do zaproponowanego przed chwilą brzmienia art. 22 ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#PoselSebastianKarpiniuk">Jeżeli wniosek zostanie złożony niezgodnie z właściwością miejscową, czy z urzędu będzie przekierowywany do właściwego oddziału?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#DyrektorbiurawIPNKrzysztofZajac">Będzie się to odbywało zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#DoradcaprawnyKPPiSAndrzejDuda">Sądzę, że w art. 22 ust. 3 można byłoby skreślić wyrazy „§ 1 i 2”. Art. 64 Kodeksu postępowania administracyjnego ma tylko dwa paragrafy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#PoselStanislawPieta">Wyrazy te skreślamy.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#PoselStanislawPieta">Art. 22 przyjmujemy wraz z poprawkami.</u>
          <u xml:id="u-175.2" who="#PoselStanislawPieta">Zmierzamy do zakończenia dzisiejszego posiedzenia Komisji. Chciałbym podziękować za stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej wyjaśniające kwestie, o które pytaliśmy na jednym z poprzednich posiedzeń. Tekst owego stanowiska został rozdysponowany przez pracowników sekretariatu Komisji.</u>
          <u xml:id="u-175.3" who="#PoselStanislawPieta">Następne posiedzenie Komisji zaplanowano na godz. 15.00 w dniu jutrzejszym w sali nr 118.</u>
          <u xml:id="u-175.4" who="#PoselStanislawPieta">Proponuję, aby zespół redakcyjny zebrał się jutro o godz. 12.00 w sali nr 13 w budynku G.</u>
          <u xml:id="u-175.5" who="#PoselStanislawPieta">Dziękuję za udział w posiedzeniu posłom, przedstawicielom Instytutu Pamięci Narodowej, ekspertom, przedstawicielom Australijskiej Grupy Lustracyjnej oraz wszystkim zaproszonym gościom.</u>
          <u xml:id="u-175.6" who="#PoselStanislawPieta">Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz projektu ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa komunistycznego.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>