text_structure.xml 75.3 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#RyszardZbrzyzny">Otwieram posiedzenie Komisji. Witam wszystkich zgromadzonych. Na wstępie chcę państwa poinformować, że pan minister Jacek Socha przybędzie na drugą część posiedzenia Komisji, ponieważ obecnie przebywa na innym posiedzeniu Komisji. Dzisiejszy porządek dzienny przewiduje rozpatrzenie projektu ustawy budżetowej na 2005 r. w zakresie: części budżetowej 36 - Skarb Państwa, części budżetowej 85 - Budżety wojewodów ogółem, w zakresie działu 758, plany finansowe państwowych funduszy celowych z zał. nr 5: Funduszu Reprywatyzacji, Fundusz Reprywatyzacji Przedsiębiorstw oraz Funduszu Skarbu Państwa, plany finansowe z zał. nr 15: Agencji Nieruchomości Rolnych oraz Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, przychody i rozchody budżetu państwa na 2005 r. z zał. nr 3 w zakresie przychodów z prywatyzacji i ich rozdysponowywania wraz z kierunkami prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r. Dziś rozpatrywaną problematykę można podzielić na 2 części. Pierwsza, ogólna, dotyczy przychodów z prywatyzacji w ujęciu całościowym. Druga to „Kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.”. W związku z tym proponuję, abyśmy rozpatrzyli łącznie pkt 1, 2, 3 i 4, czyli część budżetowa 36 - Skarb Państwa, część budżetowa 85 - Budżety wojewodów ogółem, w zakresie działu 758, plany finansowe państwowych funduszy celowych z zał. nr 5 oraz plany finansowe z zał. nr 15. Na wstępie poproszę, aby głos zabrali przedstawiciele Ministerstwa Skarbu Państwa. Następnie głos zabiorą przedstawiciele instytucji, których dotyczą poszczególne punkty porządku dziennego. Czy państwo posłowie zgadzają się na taki sposób procedowania? Sprzeciwu nie ma. Proszę pana ministra Przemysława Morysiaka o wprowadzenie do tematu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PrzemysławMorysiak">Wszyscy z państwa posłów dysponują pełnym opracowaniem i znają projekt ustawy budżetowej na przyszły rok w zakresie części budżetowej 36. Dlatego pozwolę sobie przekazać wyłącznie ogóle informacje lub podkreślić, niektóre sprawy, które minister skarbu państwa uznał za szczególnie istotne. Na posiedzenie Komisji przybyło wielu reprezentantów ministerstwa, więc sądzę, że nie będzie żadnych problemów z odpowiedziami na najbardziej nawet szczegółowe pytania państwa posłów. Plan budżetu w części dotyczącej Skarbu Państwa podzielony został na dochody i wydatki. Zwrócę uwagę na 3 główne aspekty związane z przychodami i wydatkami. W projekcie budżetu Ministerstwa Skarbu Państwa na 2005 r. ustalono dochody w wysokości 756.000 tys. zł. Jeśli chodzi o 2005 r., to przychody brutto planowane są w kwocie 5.668.100 tys. zł, co obejmują przychody z prywatyzacji pośredniej oraz przychody z prywatyzacji bezpośredniej, natomiast planowana kwota wydatków budżetowych w części 36 to 67.977 tys. zł. Przedstawię poszczególne kategorie. Jak już mówiłem dochody budżetowe przekraczają 170.000 tys. zł. Przedstawię, jak kształtują się one w poszczególnych działach. W dziale 700 - Gospodarka mieszkaniowa zaplanowane zostało 235.000 tys. zł. Kwota ta będzie pochodziła przede wszystkim z wpłat przez Agencję Nieruchomości Rolnych środków stanowiących różnice pomiędzy środkami uzyskanymi z gospodarowania mieniem zasobu nieruchomości rolnych Skarbu Państwa, a środkami wydatkowanymi na realizację zadań z tym związanych. Wpłata ta, zgodnie z przepisami, powinna nastąpić do dnia 30 czerwca 2005 r. W dziale 750 - Administracja publiczna przewiduje się dochody w wysokości 6243 tys. zł. Większość z nich, czyli 6000 tys. zł pochodzić będą z różnych wpłat do budżetu państwa. W dziale 756 - Dochody od osób prawnych, od osób fizycznych i od innych jednostek nieposiadających osobowości prawnej przewidujemy, że dochody będą się kształtować na poziomie niecałych 478.500 tys. zł. Będą to przede wszystkim wpłaty z tytułu akcji i udziałów będących własnością Skarbu Państwa. Jak co roku, ta część uzależniona jest od szeregu czynników, np. kondycji finansowej spółek, decyzji i uchwał walnych zgromadzeń. Przypominam, że nie we wszystkich głos Skarbu Państwa jest decydujący. W trakcie roku budżetowego są prowadzone różnego typu transakcje rynkowe. Są to czynniki, które mogą zmienić wysokość planowanych dochodów. W dziale 758 - Różne rozliczenia planuje się, że dochody wyniosą 36.800 tys. zł. Będzie to wpłata z rozliczenia Funduszu Prywatyzacji, który zgodnie z przygotowaną zmianą ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i prywatyzacji z dniem 1 stycznia 2005 r. miałby ulec likwidacji. To wszystko, jeśli chodzi o dochody. Przychody prognozowane są na poziomie 5.668.100 tys. zł. Większość z nich będzie pochodzić z przychodów z prywatyzacji pośredniej realizowanej przez ministra skarbu państwa, bo aż przeszło 5.390.000 tys. zł. Jeśli chodzi o wydatkowanie tych środków, to trzeba podkreślić, że budżet zostanie zasilony kwotą netto przychodów z prywatyzacji. Są one szacowane na poziomie 4.439.201 tys. zł. Ta kwota zgodnie z planem zostanie przeznaczona na sfinansowanie reformy systemu ubezpieczeń społecznych w wysokości przeszło 4.400.000 tys. zł oraz restrukturyzację i modernizację techniczną sił zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej w wysokości 37.700 tys. zł. W gestii ministra skarbu państwa z kwoty brutto pozostanie ponad 1.100.000 tys. zł, które stanowić będą przychód 3 funduszy: Funduszu Reprywatyzacji, który zostanie zasilony kwotą 152.077 tys. zł, Funduszu Restrukturyzacji Przedsiębiorców - kwota 850.100 tys. zł oraz Funduszu Skarbu Państwa - kwota 113.361 tys. zł. Zgodnie z przepisami w gestii ministra nauki i informatyzacji pozostanie Fundusz Nauki i Technologii Polskiej z planowanym przychodem w wysokości 113.361 tys. zł. Szczególne dane dotyczące realizacji w 2005 r. zadań w zakresie prywatyzacji dokonywanej przez MSP znajdują się w dokumencie pod tytułem: „Kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.”. Omówimy to w drugiej części posiedzenia. Jeśli chodzi o wydatki, to planowana kwota wynika z ustalonego dla MSP limitu w wysokości 67.977 tys. zł. Kwota zaplanowana w projekcie ustawy budżetowej na rok 2005 stanowi 99,9% przewidywanego wykonania planu wydatków w roku 2004. Limit został podzielony w następujący sposób. Dział 100 - Górnictwo i kopalnictwo - 10.000 tys. zł. Kwota ta zostanie przede wszystkim przeznaczona na dotację podmiotową dla Centralnej Pompowni „Bolko” Sp. z o. o. w Bytomiu, tak jak w poprzednich latach. Dział 700 - Gospodarka mieszkaniowa - 208 tys. zł. Środki finansowe będą stanowić dotację dla Agencji Nieruchomości Rolnych na sfinansowanie odpłatnego przejmowania nieruchomości rolnych na rzecz Skarbu Państwa od rolników, którzy nabyli uprawnienia do emerytur i rent. Dział 750 - Administracja publiczna - 51.295 tys. zł. W ramach tego działu istnieje rozdział 75001 - jednostki naczelnych i centralnych organów administracji rządowej, w ramach którego zaplanowano wydatki na poziomie 51.060 tys. zł oraz rozdział 75064 - współpraca naukowo-techniczna z zagranicą - 235 tys. zł. Przyjrzyjmy się nieco bliżej rozdziałowi 75001. W stosunku do planu po zmianach na rok 2004 wydatki te stanowią 108%. Większość w kwocie 51.000 tys. zł stanowią wynagrodzenie osobowe członków korpusu służby cywilnej. Jest ona zdecydowanie podnoszona składkami na ubezpieczenia społeczne. W świetle kontroli NIK, który sprawdzała wykorzystanie środka specjalnego, część zadań finansowanych z tego źródła została przeniesiona bezpośrednio do budżetu. Nie będę już wchodził w szczegóły. Jeśli będą mieli państwo posłowie pytania, to z pewnością udzielimy na nie odpowiedzi. Dział 752 - Obrona narodowa. Na finansowanie zadań z wydatkami obronnymi zaplanowana została na 2005 r. kwota 698 tys. zł, która stanowi niecałe 99% kwoty zaplanowanej w zeszłorocznej ustawie budżetowej. Dział 758 - Różne rozliczenia. Wydatki zaplanowano w kwocie 1866 tys. zł. Będą one związane przede wszystkim ze sfinansowaniem zobowiązań wynikających z umowy podpisanej z bankiem PKO BP SA na obsługę osób uprawnionych do wypłat rekompensat. Dział 921 - Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego. Zaplanowano kwotę 4000 tys. zł. Przedstawiłem rozdysponowanie środków w ramach limitu przyznanego ministrowi skarbu państwa, czyli w ramach 67.967 tys. zł. Sądzę, że mogą państwo wyobrazić sobie w ten sposób, jak będzie wyglądał budżet ministra w przyszłości oraz jak będą kształtowały się przychody z prywatyzacji w tym obszarze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#RyszardZbrzyzny">Proszę przedstawić od razu informację dotyczącą planów finansowych Agencji Nieruchomości Rolnych oraz Zasobu Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PrzemysławMorysiak">Na posiedzenie przybyli przedstawiciele agencji. Najlepiej będzie, jeśli sami omówią ten temat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#RyszardBrzezik">Plan Zasobu Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa na 2005 r. zakłada, że przychody ogółem będą wynosić 1.193.700 tys. zł. Będą się na nie składały przychody ze sprzedaży mienia w wysokości blisko 663.000 tys. zł, z czego 608.000 tys. zł ze sprzedaży gruntów. Zakładamy, że agencja sprzeda w przyszłym roku 150 tys. hektarów, z czego tylko około 2% to grunty nierolne. Średnia zakładana cena gruntów rolnych to około 4 tys. zł za hektar, a gruntów nierolnych około 40 tys. zł za hektar. Ponadto sprzedane zostaną środki trwałe związane z tymi nieruchomościami oraz tzw. pozostałe nieruchomości, czyli budynki, budowle. Szacujemy, że uzyskamy w ten sposób kwotę 35.000 tys. zł. Sprzedane zostanie także 4 tys. mieszkań z ogólnej liczby około 17 tys., które agencja posiada w swoim zasobie. Znaczącą pozycję stanowią przychody z odpłatnego korzystania z mienia, z czego 86% to przychody z dzierżawy. Będą one wynosiły około 253.000 tys. zł. Kwota ta wynika z tego, że w dzierżawie pozostawać będą grunty o powierzchni 2400 tys. hektarów. Przyjęto, że średni czynsz dzierżawny wynosić będzie równowartość około 2 kwintali pszenicy na hektar. Pozostałe przychody z odpłatnego korzystania z mienia Skarbu Państwa, m. in. z użytkowania wieczystego oraz przychody finansowe są w wysokości 160.000 tys. zł. Pochodzić będą one głównie z oprocentowania należności z tytułu sprzedaży rozłożonej na raty. Pozostałe przychody w wysokości blisko 52.000 tys. zł obejmują przychody uzyskiwane przez jednostki gospodarcze zasobu. Warto zaznaczyć, że plan finansowy zasobu na 2005 r. po raz pierwszy obejmuje także wszystkie jego jednostki gospodarcze. Dotychczas do planu wchodziły jedynie ich wyniki. Na koszty w wysokości 1.308.000 tys. zł składają się m. in. wspomniana wpłata do budżetu państwa w wysokości 240.000 tys. zł. Nastąpiła korekta w związku z planowanym przedłużeniem wypłaty stypendiów dla młodzieży pochodzącej z rodzin popegeerowskich. Dotychczasowe rozwiązania przewidywały, że agencja będzie te stypendia wypłacała do końca roku. Przewiduje się zmianę ustawową, wedle której wypłata stypendiów będzie następować do końca roku szkolnego, czyli do czerwca 2005 r. Środki na koszty funkcjonowania agencji, czyli 147.000 tys. zł, wzrosną o 7000 tys. zł. Wynika to z przyjętego w budżecie wzrostu cen towarów i usług, jak również wzrostu wynagrodzeń o 6,74% przy zmniejszeniu zatrudnienia w agencji o 10 etatów. Koszty zagospodarowania zasobem to ponad 920.000 tys. zł, z tego amortyzacja wynosi 234.000 tys. zł, materiały i energia elektryczna 39.000 tys. zł, usługi obce 146.000 tys. zł (remonty, konserwacja dotycząca zasobu, prace geodezyjne, wyceny, obsługa stypendiów, usługi archiwalne, usługi prawne itp.), wynagrodzenia z pochodnymi osób zatrudnionych w jednostkach gospodarczych zasobu (przewidujemy spadek zatrudnienia w tych jednostkach o 500 osób), bezzwrotna pomoc finansowa dla jednostek sektora finansów publicznych 53.000 tys. zł, bezzwrotna pomoc finansowa dla pozostałych jednostek - 36.000 tys. zł, pozostałe koszty rodzajowe 103.700 tys. zł (w tym 60.000 tys. zł to stypendia), pozostałe koszty operacyjne to 87.000 tys. zł, podatki i opłaty - 63.000 tys. zł. Istotny wzrost tej pozycji wynika z faktu, że agencja będzie płatnikiem podatku VAT od sprzedanych nieruchomości nierolnych. W sumie wynik finansowy agencji to strata w wysokości 114.000 tys. zł. Jeśli chodzi o należności i roszczenia, to wyniosą one 1.872.000 tys. zł. Tak duża kwota wynika z faktu, iż agencja większość swojej sprzedaży przeprowadza w systemie ratalnym. Obok narosły także należności, które można nazwać trudno ściągalnymi. Zgodnie z ustawą o agencji nieruchomości rolnych określono limit poręczeń i gwarancji w wysokości 50.000 tys. zł. Jest to znacznie mniej niż w poprzednich latach. Agencja nie korzysta z tej możliwości tak często jak w poprzednich latach, ponieważ nie ma takiej potrzeby. Agencja Nieruchomości Rolnych zasilana jest z dwóch źródeł. Przychodami są środki z zasobu, których koszty funkcjonowania omówiłem przed chwilą, jak również pozostałe przychody w wysokości 2100 tys. zł. Są to głównie przychody z tytułu wynajmu pomieszczeń w budynkach stanowiących majątek agencji. Na koszty w wysokości 139.700 tys. zł składają się: amortyzacja w wysokości 11.000 tys. zł, materiały i energia - 5000 tys. zł, usługi obce - 25.000 tys. zł, wynagrodzenia - blisko 73.000 tys. zł dla 960 pracowników (10 etatów mniej niż w 2004 r.), pochodne od płac i inne koszty funkcjonowania (podróże służbowe, podatki, opłaty, ubezpieczenia majątkowe i osobowe itp.) - 10.000 tys. zł. Są one wyższe o 400 tys. zł niż w bieżącym roku. W sumie wynik finansowy wyniesie 9500 tys. zł. Środki te pozwalają głównie na wydatki majątkowe, tj. zakupy komputerów, software oraz modernizacje budynków. Kolejna pozycja przewiduje 208 tys. zł. Jest to dotacja z budżetu państwa na realizację ustawy o świadczeniach społecznych rolników. Jeśli rolnicy spełniający warunki do uzyskania świadczeń emerytalno-rentowych nie mają następców i nie są w stanie zbyć swojego majątku, wówczas agencja, zgodnie z odpowiednimi przepisami nabywa te nieruchomości. Dotacja jest wydawana właśnie na ten cel. Dziękuję za wysłuchanie mojej prezentacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#RyszardZbrzyzny">Dziękuję za oba wystąpienia. Otwieram dyskusję. Proszę o zgłaszanie pytań, wniosków, uwag do części budżetowej dotyczącej ministra skarbu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#WiesławWoda">Mój głos będzie dotyczy planu finansowego Agencji Nieruchomości Rolnych. Chcę spytać pana dyrektora Ryszarda Brzezika, czy agencja może i będzie w pełnym zakresie realizować ustawowe zdania, choćby w zakresie stypendiów? Agencja ma dokonać wpłaty 240.000 tys. zł do budżetu państwa. Zaplanowano także stratę w wysokości 114.000 tys. zł. Jaka jest przewidywana skala windykacji należności z tytułu czynszu dzierżawnego, który za hektar wynosić będzie równowartość około 2 kwintali pszenicy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#RafałZagórny">Uważam, że powinniśmy oddać głos panu Janowi Wyrowińskiemu, który przygotował opinię na ten temat. Zapoznałem się z nią dokładnie. Sygnalizuje pewne problemy. Myślę, że stanie się ona powodem wielu dyskusji, więc lepiej przedstawić ja na początku posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#RyszardZbrzyzny">Nie widzę żadnych przeszkód. Pan Jan Wyrowiński, przygotował po konsultacjach z Prezydium Komisji, propozycję opinii. Proszę o jej zaprezentowanie. Po wysłuchaniu tego wystąpienia będziemy kontynuować dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#JanWyrowiński">Problem polega na tym, że moja opinia dotyczy głównie „Kierunków prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.”, oczywiście w kontekście dochodów i całej polityki finansowej, wiec nie wiem, czy mam już ją zaprezentować, czy po omówieniu tego dokumentu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#RyszardZbrzyzny">Jeżeli mamy potraktować temat kompleksowo, bo na taki sposób procedowania uzyskaliśmy akceptację, to myślę, że raczej powinien pan wystąpić w drugiej części posiedzenia. Kto z państwa posłów chce zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#KazimierzPietrzyk">Nie mam uwag do projektu budżetu na przyszły rok, ale chcę zadać jedno pytanie. Nie wiem, czy jest to pomyłka, czy świadome działanie. W materiałach, które otrzymaliśmy oraz w „Kierunkach prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.” wyspecyfikowane są sektory, z których planuje się uzyskiwać przychody. Czy rzeczywiście wszystko wskazuje na to, że w 2005 r. nie będzie przeprowadzona jakakolwiek restrukturyzacja czy prywatyzacja sektora wielkiej syntezy chemicznej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#RyszardZbrzyzny">Na temat prywatyzacji, jej kierunków, przychodów z tego tytułu będziemy mówić w drugiej części posiedzenia. Zamknijmy pierwsza część i wówczas przejdziemy do nowego tematu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#ZbigniewWitaszek">Spóźniłem się na posiedzenie Komisji i nie wiem, czy mówiliśmy już o sektorze elektroenergetycznym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#RyszardZbrzyzny">Ten temat poruszymy w drugiej części posiedzenia. Uzupełnię wypowiedź pana posła Wiesława Wody. Proszę powiedzieć, w jakim zakresie i czy w ogóle, jeśli chodzi o funkcjonowanie Agencji Nieruchomości Rolnych, przeszkadza fakt, że nie są do końca uregulowane kwestie związane z reprywatyzacją. Wiem, że przy przyjmowaniu projektu ustawy budżetowej na rok 2004 w zakresie funkcjonowania agencji, były problemy związane z uzyskaniem określonego poziomu przychodów z transakcji, które agencja mogła przeprowadzić. Mam tu na myśli sprzedaż ziemi, w kontekście nieuregulowanych kwestii reprywatyzacyjnych i pewną blokadą tego typu przedsięwzięć. Czy po roku przeszkody uniemożliwiające bardziej efektywne czy intensywne działania agencji w tym zakresie zostały zlikwidowane? Czy mają państwo posłowie pytania? Nie widzę. Proszę pana dyrektora Ryszarda Brzezika o ustosunkowanie się do poruszonych kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#RyszardBrzezik">Zacznę od pytania pana posła Wiesława Wody. Fakt, że agencja wykazuje stratę w układzie memoriałowym, nie oznacza, że nie wypracowuje nadwyżki finansowej. Wśród elementów kosztowych wymieniliśmy amortyzację, która wynosi ponad 215.000 tys. zł. Nadwyżka w wysokości 235.000 tys. zł nie jest zagrożona, ponieważ agencja wypracowuje ją, jako różnicę wpływów i wydatków. Mylące może być ujęcie memoriałowe, w którym wykazywane są pewne składniki kosztu, które nie są wydatkami, a takim składnikiem jest amortyzacja. Jeśli chodzi o dzierżawę i zakładany współczynnik ściągalności należności, to zależy to od roku. Przeciętnie współczynnik ściągalności należności bieżących za czynsz dzierżawny kształtuje się na poziomie 65–70%. W złych latach spada do 55–60%. W przypadku należności z tytułu sprzedaży rozłożonej na raty, według najświeższych danych, współczynnik ściągalności wynosił w pierwszym półroczu tego roku 78,7%. Odrębną sprawą są należności z tytułu rozwiązanych umów i należności przeterminowanych. W sprawach, kiedy dzierżawca nie był w stanie wywiązywać się ze swoich należności, umowa została rozwiązana lub jest w stanie wymówienia, współczynniki ściągalności są znacznie gorsze i nie przekraczają 20%. Sprawy te dotyczą często sytuacji, kiedy nasz partner traci źródło dochodu i stąd gorsze wartości wskaźników. Dlatego pojawiała się, obecnie już zahamowana tendencja, do wzrostu należności trudnościągalnych. Pan poseł Ryszard Zbrzyzny pytał o sprawy reprywatyzacji. Dotychczas nie ustały przyczyny, dla których znaczna część gruntów, zwłaszcza na terenach Polki centralnej, południowej i wschodniej, gdzie zgłoszone zostały roszczenia byłych właścicieli lub ich spadkobierców, miałaby nie być dzierżawiona. Jednakże dzierżawcy, do czasu uregulowania tych spraw nie mogą od nas kupić tej ziemi, mimo że okoliczności wskazywałyby na możliwość przeprowadzenia takiej operacji. Wyczerpują się te fragmenty zasobu, które bez uregulowania kwestii reprywatyzacyjnych można będzie oferować do sprzedaży. Założona wielkość, a więc 150 tys. hektarów jest realna do zaoferowania i zrealizowania. Liczymy, że w 2005 r. uda się to zrealizować, ale z roku na rok, bez uregulowania problemu roszczeń byłych właścicieli, będzie to coraz trudniejsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#RyszardZbrzyzny">Proponuję, abyśmy przeszli do drugiego tematu posiedzenia, a więc do prezentacji w zakresie przychodów z prywatyzacji i ich wydatkowania oraz dokumentu „Kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.”. Opinia naszej Komisji byłaby kompleksowa i stanowiłaby podsumowanie naszej dyskusji. Proszę pana ministra Jacka Sochę o wystąpienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JacekSocha">Przychody z prywatyzacji w przyszłym roku przewidziane są w wysokości 5.668.100 tys. zł. Planujemy, że będą one niższe niż w roku 2004, kiedy, przypomnę, wyniosły 8.835.000 tys. zł Wynika to z faktu, iż w tej chwili mniej jest realizowanych dużych projektów prywatyzacyjnych, a te które mogły być przygotowane, wymagają określonych procesów restrukturyzacyjnych w poszczególnych sektorach. Myślę przede wszystkim o sektorze elektroenergetycznym. W tej chwili przygotowywana jest zmiana programu rządowego dotyczącego tego sektora. Nie przewidujemy istotnych procesów prywatyzacyjnych w tym sektorze. Przychody z prywatyzacji będziemy realizowali z tytułu prywatyzacji pośredniej. Jest tu także bardzo wąska część sektora elektroenergetycznego, rynku kapitałowego, paliwowo-naftowego, farmaceutycznego, hutniczego, gazowniczego i górnictwa węgla kamiennego, a także przemysłu obronnego, transportu stoczniowego, poligrafii, agencji informacyjnych, spirytusowego i cukrownictwa. Powrócimy do procesów prywatyzacyjnych w uzdrowiskach, że względu na zakończenie podziału uzdrowisk według 3 kategorii. Jest to plan możliwy do zrealizowania. Wydaje się, że przychody z prywatyzacji mają na celu nie tylko zabezpieczenie wydatków, które są planowane w budżecie ze względu na uzyskane przychody, ale także ze względu na potrzeby nabywania papierów wartościowych na rynku kapitałowym. Mówiłem już o tym kilka razy. W dokumencie „Kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.” zostały przedstawione cele prywatyzacji, uwarunkowania, zasoby, jakimi dysponujemy oraz wyszczególniono sektory, w których prywatyzacja będzie przeprowadzana. Wydaje mi się, że ten materiał będzie nam się lepiej omawiało, jeśli poznamy opinię pana Jana Wyrowińskiego, a także pytania państwa posłów odnoszące się do poszczególnych spraw i sektorów. Pan poseł Kazimierz Pietrzyk zadał pytanie związane z sektorem wielkiej syntezy chemicznej. Planowane jest wniesienie akcji trzech zakładów wielkiej syntezy chemicznej do Nafty Polskiej S. A. oraz przeprowadzenie procesów prywatyzacyjnych i restrukturyzacyjnych przez tę spółkę. Przygotowujemy z tej chwili materiał na posiedzenie rządu. Planujemy, aby na giełdzie papierów wartościowych, poprzez publiczną ofertę sprzedać akcje Polic oraz Azotów Puławy SA. W innym trybie zamierzamy sprzedać Azoty Kędzierzyn i Tarnów. Nie ma o tym wzmianki w „Kierunkach prywatyzacji...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#RyszardZbrzyzny">Proszę, aby głos zabrał od razu pan Jan Wyrowiński, a później otworzę dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JanWyrowiński">Debata nad „Kierunkami prywatyzacji...” powinna być kluczową debatą dotyczącą problemów prywatyzacji w następnym roku. Niestety życie przyniosło inne scenariusze i ta debata stała się mniej znacząca, mimo, że właśnie podczas tej debaty powinny zapadać decyzje i prezentowane opinie, które minister powinien brać pod uwagę w czasie pracy w następnym roku. Być może pamiętacie państwo zamysł „Kierunków prywatyzacji...”. Oczywiści ranga tego dokumentu zmalała, dlatego że Sejm na początku lat 90. przyjmował go w formie uchwały. Być może gdyby ta praktyka była kontynuowana, to nie trzeba by było podejmować uchwał, które mają taki, a nie inny charakter i czasem z tym dokumentem się nie wiążą. Zacznę od podkreślenia problemów i spraw, którym po raz pierwszy poświęcono tyle uwagi w „Kierunkach prywatyzacji...”. Pierwszy raz w tym dokumencie pojawiła się sprawa pakietu mniejszościowego. To narastało oczywiście. Być może pamiętacie państwo, jak wielu posłów, podejmowało te problematykę, jak sprawę, która powinna zostać rozwiązana. Myślę, że po raz pierwszy w sposób zwarty i logiczny zaproponowano rozwiązania, które mają zmniejszyć problem pakietu mniejszościowego. Jak państwo doskonale wiecie, udział w 25% lub w mniejszym stopniu, czyni ze Skarbu Państwa właściciela pasywnego. Możliwości oddziaływania, jeśli nie ma możliwości zmian statutowych, są znikome. Trzeba zrobić wszystko, aby w sensowny sposób pozbyć się tych pakietów. Myślę, że pozycja, o której nie wspominał pan minister Jacek Socha, a która jest zasygnalizowana w podrozdziale dotyczącym prac regulacyjnych, polegająca na tym, aby w Kodeksie spółek handlowych wprowadzić przymus wykupu pakietu poniżej 5%, idzie w tym kierunku. Druga nowa i pozytywna sprawa, to kwestia mienia polikwidacyjnego. Zgodnie z tym dokumentem problem dotyczy kwoty około 250.000 tys. zł. Mienie to pochodzi głównie z majątku pozostałego po spółkach, które nie wytrzymały warunków umów leasingowych, po likwidowanych przedsiębiorstwach państwowych. Myślę, że propozycje, które zostały zawarte w tym rozdziale, także są godne uznania. Nową sprawą, która, jak sądzę, wynika z temperamentu pana ministra, jest rozszerzona lista ryzyk. Po raz pierwszy pokazano tak bogatą gamę ryzyk, które towarzyszą decyzjom ministra i jego trosce o to, aby jak najbezpieczniej, jak najbardziej przejrzyście sprzedać majątek Skarbu Państwa. Widać także wyraźne uzależnienie rynku kapitałowego od prywatyzacji. Zapewnienie przez ministra skarbu państwa odpowiedniej podaży ofert publicznych ożywi rynek kapitałowy. Jedyne, czego mi brakuje, to fakt, że autorzy tego podrozdziału nie zadali sobie trudu, aby wyliczyć przychody ze wszystkich debiutów, które mają mieć miejsce na rynku ofert publicznych w 2005 r. Są one uwzględnione w danych finansowych dotyczących wszystkich sektorów. Wydaje mi się, że dla klarowności przekazu należy przedstawić je oddzielnie. Oceniam ten dokument pozytywnie, ale wydaje mi się, że należy mieć świadomość pewnej perspektywy czasowej. Jak państwo posłowie doskonale wiecie, rząd przyjął dokument dotyczący prywatyzacji do końca 2006 r. W świetle tego dokumentu 2005 r. jest przedostatnim rokiem realizacji programu. Chcę państwu przypomnieć, że w tym dokumencie, który był także przedmiotem oceny Komisji, sformułowane zostały 2 zasadnicze cele do 2006 r.: zakończenie zasadniczych procesów przekształceń własnościowych polskiej gospodarki oraz określenie docelowego kształtu sektora państwowego oraz jednolitych standardów jego funkcjonowania.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#JanWyrowiński">W dokumencie, który określa kierunki prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, w przedostatnim roku realizacji rządowego programu zabrakło moim zdaniem wyraźnego określenia docelowego kształtu sektora państwowego. Komisja Skarbu Państwa w opinii, którą poświęciła temu programowi, odniosła się do tego problemu, uznając go za poważny mankament tego programu. Wydaje mi się, że rzetelne planowanie procesu prywatyzacji w dwóch latach kończących cały program wymagałoby bardziej konkretnego zdefiniowania w „Kierunkach prywatyzacji...” docelowego kształtu sektora państwowego. Elementem takiej prezentacji powinno być także to, co zostało uwzględnione i jest przedmiotem debaty publicznej, a mianowicie właścicielska obecność państwa, możliwości obrony jego strategicznych interesów. Z tego, co wiemy, ta sprawa jest przedmiotem troski ministerstwa. W „Kierunkach prywatyzacji...”, w rozdziale poświęconym regulacjom prawnym przewidziano zaproponowanie zmian w Kodeksie Spółek Handlowych umożliwiających każdemu akcjonariuszowi mniejszościowemu wyjście ze spółki. Mój drugi zarzut łączy się częściowo z tym, co powiedział pan poseł Kazimierz Pietrzyk. Nie znalazłem w wyliczeniu sektorów, dla których propozycje działań przedstawia się w dziale „Prywatyzacja pośrednia sektora bankowo-ubezpieczeniowego”. Być może ministerstwo uznało, że można spocząć na laurach po prywatyzacji PKO BP SA. Jednakże debata o BGŻ SA, która odbyła się w poprzednim tygodniu na posiedzeniu Komisji, jak również nierozwiązana sprawa PZU, wydaje mi się, że warte są chociażby wymienienia w tym dokumencie. Zaskoczyło mnie także nieporuszenie w dokumencie tematu sektora wielkiej chemii. 2005 r. według dokumentów, którymi dysponuje Komisji, a o których wspominał pan poseł Kazimierz Pietrzyk, ma być ważnym rokiem dla przekształceń własnościowych w tym sektorze. Pan minister wspomniał już o tych działaniach. Powiedzmy otwarcie, że są one bardziej ważkie niż działania w sektorze górniczym, w którym nie podejmie się żadnych działań, które zostały wymienione w dokumencie, tylko zostaną zaproponowane działania natury bardziej ogólnej. Jest to mankamentem tego materiału. W „Kierunkach prywatyzacji...” brakuje mi informacji na temat tego, co będzie działo się w przyszłości w sektorze jednostek badawczo-rozwojowych. Pewne działania zostały podjęte. W zeszłorocznym dokumencie ta tematyka była podejmowana. Trwa pewien proces i warto byłoby zawrzeć informację na ten temat. Muszę odnieść się także do kwestii reprywatyzacji. Nie jest to błahy problem. Dotyczy on niemożności działania w pewnej perspektywie czasowej Agencji Nieruchomości Rolnych. Sprawa ta może jednak do nas wrócić przed Trybunałem w Strasburgu prędzej lub później. W związku z tym w „Kierunkach prywatyzacji...” po raz drugi lub trzeci zaplanowano prace w bieżącej kadencji nad ustawą o rekompensatach z tytułu przejęcia przez państwo nieruchomości i niektórych ruchomości. Trzeba tę sprawę jakoś rozwiązać. Polska jest ostatnim krajem Europy Środkowo-Wschodniej, który nie uporał się z tym problemem. Być może to wyzwanie ma nieco inny charakter w Polsce niż w innych krajach, ale jednak należy mu stawić czoła.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#JanWyrowiński">Komisja zarzucała już ministerstwu brak docelowej perspektywy rozwiązania tego problemu. W programie prywatyzacji do 2006 r. także nie było na ten temat istotnej wzmianki. Wydaje mi się, że tylko przez uchybienie, wśród uwarunkowań prywatyzacji przepisaliście państwo zdanie, które zawierały wszystkie poprzednie „Kierunki prywatyzacji...”, że jednym z powodów, dla których tempo prywatyzacji jest nieco słabsze, jest dekoniunktura na światowych rynkach. Od pewnego czasu mamy koniunkturę w gospodarce światowej, może nieco mniejszą w gospodarce europejskiej. W związku z tym uważam, że nie warto w tak poważnym dokumencie powtarzać pewnych tez, które były prawdziwe w poprzednich latach, ale w tej chwili nie mają złego wpływu na tempo wzrostu gospodarczego w Polsce. Koniunktura na świecie może jedynie te procesy przyspieszyć. Sądzę, że przychody są oszacowane z dużym wyczuciem. Wszystko wskazuje na to, że ten rok będzie pierwszym rokiem od 4 lat, w którym poziom przychodów będzie zbliżony do planowanego. Myślę, że prywatyzacja PKO BP przyniesie taki efekt. Jeśli nie wystąpi połowa ryzyk wymienionych w omówionym przeze mnie rozdziale, to można będzie uzyskać takie przychody. Składam wniosek, aby Komisja przyjęła „Kierunki prywatyzacji...” z uwagami odnoszącymi się do spraw merytorycznych, które wynikały z mojego wystąpienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#RyszardZbrzyzny">Otwieram dyskusję. Kto z państwa posłów chce zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#ZbigniewWitaszek">Moja wypowiedź będzie się wiązać z sektorem elektroenergetycznym. W materiałach, które otrzymaliśmy, napisano, że „w zakresie branży elektroenergetycznej Rada Ministrów w dniu 28 stycznia 2003 r. przyjęła dokument pod nazwą „Program realizacji polityki właścicielskiej Ministra Skarbu Państwa w odniesieniu do sektora elektroenergetycznego”. Procesy konsolidacji i restrukturyzacji wynikające z tego programu, prowadzone są oddzielnie w sektorze wytwarzania, przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej”. Chcę odnieść się do tych trzech zagadnień. Jeśli chodzi o wytwarzanie to Polska nie ma chyba z tym problemu. Moim zdaniem nieuregulowana jest sprawa przesyłu oraz kwestie własnościowe. Osobiście interweniowałem jako poseł w przypadkach związanych z jakością upraw pod słupami wysokiego napięcia. Wojewoda wydawał decyzję, NSA ją uchylał. Z tego, co wiem, sprawy do dziś są nieuregulowane. Następna sprawa dotycząca przesyłu energii. Mieszkam w miejscowości Czosnów. Jest to bardzo zacofane miejsce, jeśli chodzi o energetykę. Codziennie wyłączany jest tam prąd. Nie ma dobrego przesyłu, brak jest dostaw prądu. Wiele przedsiębiorstw chce uciekać z tych terenów z uwagi na to, że ponoszą straty z tytułu ciągłych przerw w dopływie prądu. Myślę, że Ministerstwo Skarbu Państwa, które sprzedało STOEN z nieuregulowanymi sprawami własnościowymi powinno się nad tym zastanowić. Zaraz ludzie zaczną składać pozwy do sądu i starać się o odszkodowania. Poruszałem tę sprawę na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa za poprzedniego ministra, ale nie doczekałem się żadnej odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WiesławWoda">Dość starannie przestudiowałem dokument, który otrzymaliśmy przed dzisiejszym posiedzeniem Komisji, zatytułowany „Kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.”. Mam kilka pytań. Czy dokument ten obejmuje prywatyzacje podmiotów, którą realizuje minister skarbu państwa, czy także podmiotów, dla których organem prowadzącym są inne organy, np. wojewoda lub minister gospodarki? Jeśli nie obejmuje ich, to jest to dokument dość niepełny. Nie ukrywam, że po przestudiowaniu niektórych rozdziałów mam bardzo mieszane uczucia, gdyż niektóre sektory zostały potraktowane bardzo powierzchownie. Jeśli chodzi o rynek kapitałowy, to dokument dotyczy głównie prywatyzacji giełdy papierów wartościowych. Nie porusza się tematów innych podmiotów, choćby głośnej sprawy PZU. Wydaje mi się, że minister powinien zaprezentować Komisji stanowisko w tak ważnych kwestiach. Na spotkaniach wyborcy pytają nas później o konkretne sprawy, firmy i fabryki. Bardzo ogólnie potraktowano też sektor paliwowo-naftowy. Podane są tu wyłącznie założenia, które będzie realizować Nafta Polska SA, ale sprawa sprowadza się ewentualnie do prywatyzacji Grupy Lotos SA. Przy omawianiu sektora hutniczego minister skarbu państwa zapiał, że w tym zakresie ministrem właściwym jest minister gospodarki i pracy. Ostatnio na pierwszych stronach gazet często poruszana jest sprawa prywatyzacji Huty Częstochowa oraz wielu innych. Powinniśmy się dowiedzieć na dzisiejszym posiedzeniu szczegółów dotyczących planów ministerstw. Minister Jacek Socha wspomniał o sektorze wielkiej syntezy chemicznej. Rada Ministrów ma dopiero wypracować stanowisko w tej sprawie. Mamy uchwalić budżet na przyszły rok, więc w tym zakresie powinno być znacznie więcej informacji. Kolejna kwestia nurtuje nie tylko mnie, ale także wielu innych posłów. Jest to mienie polikwidacyjne. Jest to mienie, które pozostaje w zarządzie likwidatorów, którzy procesy likwidacyjne ciągną całymi, długimi latami. Minister skarbu państwa musi podjąć jakąś decyzję. Dość dawno mówiłem już o zakładzie w Kozłowie. Przy trasie Kraków-Warszawa stoi ogromny silos, który od paru lat nie jest w żadne sposób wykorzystywany. Podobnych przykładów mienia, w których Skarb Państwa ma pewną część, jest bardzo wiele, a w dokumencie nie wspomina się na ten temat. Trzeba w jakiś sposób doprowadzić do zakończenia tych procesów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#ZdzisławJankowski">Na początku tej kadencji ministrowie mówili, że sektor energetyczny nie będzie prywatyzowany. W związku z powyższym mam wątpliwości, czy nie zapędziliśmy się w ślepy zaułek. Zastanawiam się, czy nie stanie się tak, że stracimy kontrolę nad sektorem energetycznym, co doprowadzi do krachu całej gospodarki. Moim zdaniem minister powinien powiększać zasoby Skarbu Państwa. Na innych posiedzeniach Komisji poruszałem problem sygnalizowany przez moich wyborców, którzy twierdzą, że w strukturach władzy działają agenci obcych państw. Czy pan minister zdaje sobie z tego sprawę? Czy ktoś pana ministra na to namawia? Czy pan minister podejmuje decyzje? Czy zmiana premiera ma związek z załatwieniem pewnych spraw? Wiadomo, że prąd sprzedaje się, jak ciepłe bułeczki i każdy musi za niego płacić. Jeśli minister sprzeda sektor energetyczny, to czy można będzie to nazwać służbą dla narodu? Boli mnie serce, jak patrzę, że sprzedawana jest jedna z najważniejszych części polskiej gospodarki. 3 lata temu mówiono, że nie będzie prywatyzowana energetyka. Kiedy przyjrzymy się przedsiębiorstwom energetycznym, okaże się, że nie mamy już blisko połowy z nich. Proponuję odrzucić projekt ustawy budżetowej w zakresie przychodów i rozchodów budżetu państwa na 2005 r. z zał. nr 3 w zakresie przychodów z prywatyzacji i ich rozdysponowywania wraz z kierunkami prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r. To wszystko odbywa się na zasadzie ideologii i kierowane jest spoza granic naszego kraju. Jeśli stracimy kontrolę nad ważnymi, strategicznymi sektorami, to stracimy także suwerenność naszego kraju. Nie oszukujmy się. Nie raz już na posiedzeniach tej Komisji mówiłem, że mamy podobną sytuację do osiemnastowiecznej, która doprowadziła do narodowej katastrofy - rozbiorów Polski. Czy posłowie nie zdają sobie z tego sprawy? Czy Sejm oraz jego Komisje mają być rezydencją brukselską zarządzającą w Warszawie? Panowie, jesteście Polakami, czy nie? Powiedzcie wreszcie, czy służycie własnemu narodowi, czy obcemu? Wszystkie podmioty z sektora energetycznego, które zostały sprzedane, kupiły obce państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#RyszardZbrzyzny">Konsekwencją przyjęcia pana posła jest rekonstrukcja ustawy budżetowej, ponieważ z „Kierunków prywatyzacji...” wynikają określone konsekwencje po stronie przychodów i możliwości wydatkowania środków w budżecie państwa, ministra Skarbu Państwa i innych funduszy celowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#ZdzisławJankowski">Jak za półtora roku nie będziemy mieli co sprzedawać, to skąd budżet państwa weźmie środki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#RyszardZbrzyzny">Nie komentuję tego, czy wniosek pana posła jest słuszny czy nie, tylko mówię o poprawności legislacyjnej, czy konsekwencjach tak stawianego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#ZdzisławJankowski">Te ustawy są antypolskie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#GrzegorzGórniak">Jeżeli chodzi o sektor cukrowniczy, to nowelizacja ustawy o regulacji rynku cukru, przeprowadzona dawno temu, stanowi, że 5 cukrowni, czyli Gryfice, Kluczewo, Leśmierz, Pruszcz Gdański i Szczecin miały być włączone do Krajowej Spółki Cukrowej SA w celu podniesienia jej kapitału. Dlaczego do dziś tego nie zrobiono? Czemu także nie podaje się do wiadomości, że firma Pfeifer und Langen jest winna Skarbowi Państwa 6000 tys. euro i kiedy te należności zostaną wyegzekwowane? Dlaczego do dziś nie podjęto żadnych kroków w celu odebrania należności? W dokumencie napisano także o nieodpłatnym udostępnianiu akcji Krajowej Spółki Cukrowej SA. Działania Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwa Skarbu Państwa w sprawie nabycia przez rolników i pracowników akcji, jest niezgodne z ustawą o regulacji rynku cukru, w myśl której rolnicy i pracownicy mają 3 lata na nieodpłatne przejęcie akcji. Dlaczego zapisano ten wymóg czasowy? Pracownicy cukrowni nie mają obecnie pieniędzy i okaże się, że firmy zachodnie będą wykupywać akcje od pracowników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#TadeuszMaćkała">Być może jest to kwestia mojego przeoczenia, ale nie znalazłem informacji jak są szacowane przychody z prywatyzacji przedsiębiorstw, które pozostają w gestii wojewodów. Interesuje mnie, jak postępuje proces prywatyzacji. Widzę, że nakłady na przygotowanie procesu rosną, więc domyślam się, że wojewodowie planują zrealizowanie większej prywatyzacji. Dziwi mnie trochę wydatek inwestycyjny na zakup samochodów służbowych dla delegatur Ministerstwa Skarbu Państwa. Czy tego typu zakup jest skorelowany z ilością spółek w delegaturach? Informacja o tym, że te placówki obejmują cały kraj jest prawdziwa. Nie kwestionuję możliwości zakupu auta, ale interesuje mnie to, czy jest na to prawdziwe zapotrzebowanie, czy ma służyć wygodzie dyrektorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#LeszekSamborski">Mam pytanie dotyczące prywatyzacji, a właściwie tego, na co dokładnie przeznaczane są dochody z tego procesu. W dokumencie zapisano, że 4.400.000 tys. zostanie przeznaczonych na reformę systemu ubezpieczeń społecznych, ale proszę o wytłumaczenie mi, co to oznacza. Moim zdaniem dobrze byłoby, gdybyśmy fundusze uzyskane w procesie prywatyzacji przeznaczali na rozwiązanie problemów związanych z ubezpieczeniami społecznymi. Podejrzewam jednak, że te środki będą na bieżąco przejadane, będzie to „prywatyzacja fiskalna”. Przepraszam, że pytam po raz kolejny, przy różnych okazjach o to samo, ale wydaje mi się, iż jest to bardzo ważna sprawa. Na sali obecny jest pan minister Jacek Socha i 2 podsekretarzy stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa. Chodzi mi o kwestię 2 uzdrowisk w Krakowie. Czy zostały już oddane właścicielom, a jeśli nie, to kiedy to nastąpi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#MarekSuski">Z innych powodów niż pan poseł Zdzisław Jankowski, ale składam wniosek o odrzucenie projektu budżetu w tej części. Uważam, że nie podjęto próby określenia docelowego kształtu sektora państwowego. Stawia to pod znakiem zapytania sens przedstawienia Sejmowi lub Komisji sejmowej takiego programu prywatyzacji. Tak naprawdę jest to tylko przedstawienie tylko niektórych założeń prywatyzacji, które będą realizowane. Prywatyzacja w tak dużym stopniu, w jakim była prowadzona i będzie nadal miała wpływ nie tylko na kształt sektora państwowego, ale na całą gospodarkę. Brak przeprowadzenia reprywatyzacji powoduje, że nasza gospodarka idzie w kierunku przewłaszczenia jej na rzecz pewnych, określonych grup. Chęć dokończenia tego procesu przez obecnie rządzącą ekipę wskazuje, że mimo zapewnień, iż zamierza działać uczciwie, może powodować nowy proces uwłaszczenia nomenklatury, powstanie swoistej renty po utracie władzy. Wszystko zmierza do tego, że SLD straci władzę i na koniec chce jeszcze coś przejąć. Program prywatyzacji jest tak nieprzejrzysty, że można z niego wyciągnąć różne wnioski. Oczywiście równie dobrze można powiedzieć, że tak nie jest, ale kiedy nie ma się pewności, a mamy tak złe doświadczenia o sposobie prowadzenia prywatyzacji przez ten rząd, nie ma żadnych podstaw, aby uwierzyć, że tym razem, nawet najlepiej wyrażane założenia, zostaną zrealizowane. Utraciwszy już całkowicie zaufanie do rządów SLD składam wniosek o odrzucenie tej części projektu budżetu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#RyszardZbrzyzny">Chcę tylko państwu posłom przypomnieć, jaką misję mamy dziś do spełnienia na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa. Celem spotkania Komisji jest wydanie opinii o odpowiedniej części projektu budżetu, która będzie prezentowana w imieniu naszej Komisji na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych. Myślę, że tylko w tej sprawie powinniśmy składać wnioski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#BarbaraBlida">Nie chcę złożyć wniosku o odrzucenie projektu budżetu w tej części, ale o jego uzupełnienie. Mówiąc delikatnie, informacja jest bardzo powierzchowna. Interesuje mnie głownie sektor hutniczy. W dokumencie zapisano, że zajmuje się tym minister gospodarki, ale wiem, że rozmowy w sprawie prywatyzacji Huty Częstochowa SA oraz Walcowni Rur „Jedność” w Siemianowicach Śląskich prowadzi minister gospodarki. Na temat tych 2 podmiotów nie ma w dokumencie ani słowa. Proszę o informację, czy będą one prywatyzowane łącznie. Pracownicy tych przedsiębiorstw, którzy przychodzą do mojego biura poselskiego, od ponad roku nie otrzymują wynagrodzeń. Wszędzie są odsyłani. Zapowiadane są kolejne rozmowy. Nie wiadomo ostatecznie co stanie się z hutą i z tymi ludźmi. Myślę, że minister skarbu państwa powinien czuć się odpowiedzialny za tę sprawę i tych ludzi. Przypomnę panu ministrowi Tadeuszowi Soroce, że w lipcu, kiedy zadawałam pytanie w sprawie Walcowni Rur „Jedność” na posiedzeniu Sejmu obiecano, że w ciągu tygodnia przedsiębiorstwo otrzyma 1000 tys. zł na wynagrodzenia. Do dziś tych pieniędzy nie ma. Pan minister pochopnie rzucił słowa na wiatr, a ludzie zrobili sobie nadzieję. Przychodzą z tym teraz do mnie. Po ostatnich kontaktach, jakie miałam z ministerstwem, zaczęło mi się wydawać, że minister nie czuje się gospodarzem odpowiedzialnym za majątek, który został mu powierzony. Jest to przecież nasze dobro narodowe. Wydaje mi się tak, ponieważ ostatnio zadawałam też pytanie w sprawie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Zaniechano pewnych działań, które powinny zostać podjęte do końca kwietnia tego roku. Od 1 maja przedsiębiorstwo ma oczywiście inny status, mimo że znawcy tematu twierdzą, że Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku nie spełnia 4 warunku, tzw. pomocy publicznej, kwalifikującej przedsiębiorstwo do tego, czy może korzystać w tego rodzaju wsparcia, ponieważ nie produkuje on produktów stanowiących konkurencję dla innego producenta na rynku europejskim. Minister skarbu państwa uparcie mówi, że ta działalność jednak się kwalifikuje, że istnieje konieczność wystąpienia do Komisji Europejskiej. Nawet rzecznik prasowy ministerstwa w odpowiedzi na mój artykuł prasowy sprostował, że cytuję „Istnieje konieczność wystąpienie do Komisji Europejskiej”. Tylko od 1 maja br. minęło już kilka miesięcy. Mówi się, że należy wystąpić, ale nikt nie zapytał czy jest to potrzebne i nikt nie wystąpił. Odnoszę wrażenie, że nie ma gospodarza. Nikt nie wykazuje troski o nasze dobro. Pan minister Dariusz Marzec powtarza, że winien jest zarząd. Ale pytam, kto go powołuje? Przecież zarząd jest powoływany przez radę nadzorczą. Po powołaniu rady nadzorczej i zarządu, to nikt już nie kontroluje co się z tym dalej dzieje. Wszyscy ministrowie po kolei odpowiadają na pisma, pytania na posiedzeniu Sejmu i wszystkie mają właśnie taki charakter. Nikt się nie wstydzi nawet napisać w październiku w gazecie, że istnieje konieczność wystąpienia do Komisji Europejskiej, co nie dzieje się od maja. Nikt nie wystąpił z pytaniem, czy aby rzeczywiście konieczność istnieje, a przy okazji zapytać, czy możemy Wojewódzkiemu Parkowi Kultury i Wypoczynku udzielić takiej pomocy.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#BarbaraBlida">Nie wiem, jak to rozumieć, więc proszę o poważne potraktowanie majątku, który wciąż pozostaje w gestii ministra skarbu państwa. Rozumiem, że pan minister Jacek Socha zajmuje urząd dość krótko, ale moim zdaniem powinien pan spowodować opracowanie rzetelnych reguł, harmonogramu i przekazać posłom bardziej szczegółowego, a nie powierzchownego dokumentu, jakim są „Kierunki prywatyzacji...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#MałgorzataOstrowska">Cechę przypomnieć państwu posłom, że „Kierunki prywatyzacji...” zawsze mają ogólny charakter. Zawsze tak było, stąd zresztą tytuł tego dokumentu. To nie jest spis poszczególnych zadań, podzielonych na dni, miesiące itp., tylko pewna propozycja myślenia o tym, w jakich kierunkach powinny iść dalsze przekształcenia własnościowe w Polsce. Oczywiście chcielibyśmy znać dokładne informacje dotyczące poszczególnych sektorów, ale chcę przypomnieć, że na każdym posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa rozpatrujemy szeroki materiał, który dotyczy danej branży. Przygotowane są przecież także programy sektorowe. Nie oczekujmy zatem, że załącznik do projektu budżetu będzie zbiorem opracowań dotyczących poszczególnych sektorów, ponieważ nie jest to miejsce na taki dokument. Przez wszystkie lata „Kierunki prywatyzacji...” wyglądały podobnie. Nigdy nie oczekiwaliśmy dokładnego materiału, rozumiejąc doskonale, jaki charakter ma ten dokument. Wszystkie kwestie szczegółowe, o których mówiła pani posłana Barbara Blida są opracowywane. Z tego, co mogliśmy usłyszeć na poszczególnych posiedzeniach Komisji, stan prac jest całkiem niezły. Myślę, że będzie jeszcze okazja ku temu, żeby uzupełnić brakujące sprawy jak najszybciej. Na pewno nie mogą one jednak stać się załącznikiem do projektu budżetu. Dlatego sugeruję, abyśmy spróbowali zanotować, skatalogować poszczególne uwagi, które padają na posiedzeniu i spróbowali uzupełnić o te tematy plan pracy Komisji, a projekt budżetu, który dziś rozpatrujemy przyjąć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#RyszardZbrzyzny">Zabiorę głos w dyskusji. Podzielam zdanie wygłoszone przez panią posłankę Małgorzatę Ostrowską. Jak sama nazwa skazuje, ten dokument przedstawia kierunki prywatyzacji, a nie szczegółowe zasady i rozwiązania, harmonogram działań, które będą miały miejsce w 2005 r. Moim zdaniem dokument jest dość obszerny i szczegółowy. Jest w nim zawarte wiele informacji. Można na jego podstawie wyrobić sobie zdanie na temat tego, jakich zdarzeń możemy oczekiwać w 2005 r. Części budżetowe są ze sobą połączone i „Kierunki prywatyzacji...” wiążą się z częściami budżetowymi 63 i 85, które rozpatrywaliśmy w pierwszej części posiedzenia. Istotną sprawą jest to, czego dotychczas rzeczywiście brakowało, czyli przedstawienie informacji na temat regulacji prawnych. Znalazły się tu pewne zapowiedzi. Mają one fundamentalne znaczenie dla dalszej i bliższej przyszłości. Przypomnę choćby zapowiedziane zmiany w Kodeksie Spółek Handlowych. Ważną sprawa, wielokrotnie poruszaną na posiedzeniach Komisji Skarbu Państwa jest kwestia zagospodarowania tzw. „resztówek”, które nie mają płynności finansowej i nie wiadomo było właściwie, w jaki sposób się ich wyzbyć. Jest zapowiedź kodeksowego rozwiązania problemu. Interesujące jest, jakiego kształtu nabierze to w regulacjach prawnych. Ministerstwo usilnie pracuje nad tym i myślę, że niedługo rozwiązanie się pojawi. Ważne są także sprawy związane ze „złotym wetem”. Skarb Państwa powinien mieć decydujący głos, jeśli chodzi o decyzje o charakterze strategicznym, oczywiście nie we wszystkich spółkach, tylko o znaczeniu strategicznym. Te zapowiedzi są moim zdaniem krzepiące, ponieważ zapowiedziano uchwalenie nowych regulacji, które będą służyły interesom Skarbu Państwa. Moim zdaniem brakuje w tym dokumencie informacji na temat kontynuacji działań Skarbu Państwa z 2004 r. dotyczących konsolidacji rynku metali nieżelaznych. Jestem na te sprawy wyczulony, bo wywodzę się z takiego środowiska. Skarb Państwa ma znaczące pakiety akcji w KGHM Polska Miedź SA oraz w Impexmetal SA. Są to duże grupy kapitałowe, spółki publiczne, które grupują wszystkie spółki związane z metalami nieżelaznymi. Mamy teraz wybór, że możemy pozostawić wszystko w rękach wolnego rynku, który ukształtuje całą strukturę sektora, albo też będziemy na to wpływać pozostawiając Skarbowi Państwa funkcje nadzorcze. W obu spółkach Skarb Państwa może kreować określoną politykę. Myślę, że warto zająć się tym tematem. Wobec braku zgłoszeń do dyskusji proszę o udzielenie odpowiedzi pana ministra Jacka Sochę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#JacekSocha">Zgłoszone uwagi są słuszne, ale rzeczywiście wychodzą poza omawiany dokument. „Kierunki prywatyzacji...” pokazują, jak planuje się wpływy z prywatyzacji w danym roku oraz kierunki wydatkowania tych środków. Jeśli posłowie uważają, że potrzebują dodatkowych informacji na temat poszczególnych sektorów, to jesteśmy gotowi bardzo szybko przedstawić je na piśmie, tym bardziej, że poszczególne posiedzenia Komisji Skarbu Państwa dotyczą kolejnych sektorów. Wpływy budżetowe z tytułu działań wojewodów są opisane, jako prywatyzacja bezpośrednia i wynoszą 240.000 tys. zł. „Kierunki prywatyzacji...” dotyczą prywatyzacji realizowanej głównie przez MSP i wojewodów. Pytali państwo posłowie dlaczego na rynku kapitałowym nie ma PZU SA. Jest to spowodowane tym, że nie można obecnie sprzedawać udziałów tej spółki z 2 powodów. Pierwszy jest powodem politycznym. Chodzi o to, aby kontynuować prywatyzację bez wprowadzenia PZU SA na giełdę. Po drugie, wprowadzenie spółki na giełdę jest niemożliwe ze względu na istniejący konflikt pomiędzy Eureko a Skarbem Państwa. Jest to część sektora bankowo-ubezpieczeniowego, w którym obecnie nie przedstawiamy propozycji prywatyzacyjnych, ponieważ nie planuje się kolejnego etapu prywatyzacji PKO BP. Restrukturyzacja BGŻ SA dopiero się rozpoczyna i wydaje się, że jego pojawienie się na giełdzie będzie możliwe dopiero w 2006 r. Jeśli chodzi o BGK, to jego akcji nie sprzedajemy. Na dobrą sprawę w tym sektorze nie pozostało więcej spółek do sprzedaży. Wątek PZU SA jest w tej chwili tak rozbudowany, że trudno przewidzieć, jakie będzie ostateczne rozstrzygnięcie. Powtórzę to, co kiedyś powiedziałem już publicznie, że jeśli przegramy arbitraż, to konsekwencje mogą być daleko idące. Jeśli natomiast go wygramy, to aneksowe umowy prywatyzacyjne podpisane od 1999 r. będą obowiązujące i będzie należało się zastanowić, jak je wykonać. W związku z tym przeprowadziłem analizy, jakie byłyby możliwości doprowadzenia do sytuacji, w której będzie można prowadzić proces prywatyzacji PZU SA. Kiedy uzyskam informację, przekażę je rządowi. W sierpniu zostało zorganizowane przez pana premiera Marka Belkę spotkanie, na którym poinformowano siły polityczne parlamentu, jak wygląda sprawa tuż przed rozpoczęciem arbitrażu. Jeśli chodzi o sektor energetyczny, to nawiążę do „złotego weta”, o którym wspomniał pan poseł Ryszard Zbrzyzny. Wysłaliśmy w tym tygodniu do Komitetu Rady Ministrów projekt ustawy o „złotym wecie”. Spodziewamy się, że będziemy w stanie w strukturach rządowych uzgodnić go do przyszłego czwartku, tak by na posiedzeniu Rady Ministrów znalazł się w porządku dziennym w przyszłym tygodniu. Niebawem zatem będzie przesłany do Sejmu projekt ustawy dającej dodatkowe uprawnienia ministrowi skarbu państwa. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że projekt ten jest osadzony w pewnych realiach Unii Europejskiej i orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Wchodzenie państwa w działalność spółek od strony ekonomicznej jest nieuzasadnione, w związku z tym projekt przewiduje uprawnienia obserwatora i ministra skarbu państwa w takim zakresie, aby majątek spółek o charakterze strategicznym był właściwie kontrolowany, nie był sprzedawany, produkcja zamykana itp. Państwo posłowie zwracali uwagę na brak określenia docelowego sektora państwowego. W zeszłym roku na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa został przyjęty dokument „Program prywatyzacji majątku Skarbu Państwa do 2006 r.”. W tym roku Sejm znacznie wcześniej otrzyma raport o stanie majątku Skarbu Państwa. Przypomnę, że za rok 2002 otrzymał dopiero w początku br. chcemy, aby jeszcze w listopadzie br. trafił do Sejmu „Raport o stanie mienia Skarbu Państwa”. Przygotowujemy też dokument, który ma mieć charakter porównawczy i dotyczyć np. kwestii tego, jaki udział ma Skarb Państwa w sektorze państwowym, ile może go być w przyszłości, a ile jest w UE i innych krajach.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#JacekSocha">W ten sposób państwo posłowie będą mogli wyrobić sobie opinię, co do pewnej perspektywy prywatyzacyjnej. Trzeba pamiętać, że dziś dyskutujemy o perspektywie prywatyzacyjnej na 1 rok, w której określone będą pożądane przychody z prywatyzacji, aby dobrze przygotować kolejne oferty. Pytano także, co stanie się, kiedy nie będzie już przeprowadzanej prywatyzacji. Odpowiem na to tak, że z chęcią przygotowałbym dokument i przeprowadził dyskusję z członkami Komisji Skarbu Państwa na temat efektywności sektora państwowego. Zgadzam się z panią posłanką Barbarą Blidą, że nad przedsiębiorstwami państwowymi czuwa Skarb Państwa, który mianuje członków rady nadzorczej, która z kolei wybiera prezesów. Powstaje jednak pytanie, dlaczego Walcownia Rur „Jedność” kosztuje dziś 750.000 tys. zł, jeśli za taką kwotę można by postawić dwie takie fabryki. Przypominam, że trzeba jeszcze zainwestować ponad 200.000 tys. zł, aby uruchomić cały zakład produkcyjny. W związku z tym szukamy obecnie inwestorów. 4 z nich dostało prawo do przeprowadzenia badania spółki, aby ewentualnie kupić ten podmiot. Jeśli chodzi o Hutę Częstochowa SA, to chcę, aby była ona całkowicie przejrzysta. Sprawa jest rzeczywiście skomplikowana, ponieważ rząd pana premiera Marka Belki otrzymał pewien „produkt prywatyzacyjny”. Powołałem międzyresortowy zespół, aby procesy prywatyzacyjne, które będą następować w Hucie Częstochowa, były dyskutowane i przejrzyste. Trzeba jednak pamiętać, że huta była zadłużona na 1.500.000 tys. zł. Nie jest to świetnie prosperujący zakład, który nie ma obciążeń. Banki żądają zwrotu ponad 700.000 tys. zł. W związku z tym procesy prywatyzacyjne, to tak naprawdę restrukturyzacja całkowicie zadłużonego przedsiębiorstwa. Prosiłem o sporządzenie analiz, które wskażą, jak wygląda przyszłość huty, jeśli Huta Częstochowa SA, ze względu na zmianę koniunktury na rynku, generuje przychody i czy istnieją możliwości restrukturyzacji tego podmiotu także w innej formule. Majątek Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku przekazujemy marszałkowi. Pani posłanka Barbara Blida pytała o możliwość jego dokapitalizowania. Nadal nie mamy pieniędzy na rachunku, z którego można było zrealizować pomoc publiczną 30 kwietnia. Popełniono błąd. Spółki Skarbu Państwa czekały na pieniądze z pomocy publicznej. Nie udało mi się znaleźć pieniędzy, które można byłoby przeznaczyć na pomoc publiczną. Tych pieniędzy po prostu nie było, ponieważ zgodnie z dyscypliną finansową musieliśmy odprowadzić do budżetu państwa na 30 czerwca br. określoną kwotę ze środka specjalnego. W sektorze energetycznym kończymy obecnie przygotowanie korekty programu realizacji polityki właścicielskiej Ministerstwa Skarbu Państwa w tym zakresie. Nieprywatyzowanie tego sektora automatycznie nasuwa pytanie o możliwości inwestowania w jego rozwój. Trzeba pamiętać, że nasi sąsiedzi prowadzą takie inwestycje na dużą skalę. W rozdziale dotyczącym sektora paliwowo-naftowego wspominamy o prywatyzacji Grupy Lotos SA, bo tylko to przewidujemy jako projekt prywatyzacyjny na przyszły rok. Musi zostać uchwalona ustawa o „złotym wecie”, rozwiązana sprawa Naftoportu. Z pewnością przedstawimy państwu projekt dotyczący Grupy Lotos na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa. Będzie to prywatyzacja za pośrednictwem giełdy papierów wartościowych. Jeden z panów posłów pytał o konieczność zakupu samochodów dla delegatur. Bieżąca wartość taboru samochodowego wynosi około 10–12 tys. zł, ponieważ pozostała część uległa amortyzacji.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#JacekSocha">Możemy państwu zaprezentować wyliczenia, które wskazują, że roczne koszty napraw wynoszą około 8 tys. zł. Ze względu na politykę gospodarności lepiej byłoby dokonać zakupu nowych aut, niż naprawiać stare. Możemy informację na ten temat przekazać panu posłowi Tadeuszowi Maćkale na piśmie. Na pytania dotyczące mienia polikwidacyjnego, sektora cukrowego odpowiedzą moi współpracownicy. Na pytanie pana posła Leszka Samborskiego mogę powiedzieć, że z tego, co wiem, wynika, iż uzdrowisko w Krakowie zostało już przekazane właścicielom. Na zakończenie chcę powiedzieć, że z chęcią przedstawimy docelowy model sektora publicznego. Odpowiadając na wystąpienie pana posła Marka Suskiego muszę podkreślić, że nie wiem, co w procesie prywatyzacji zrobił obecny rząd, co pozwalałoby panu posłowi nie wierzyć dokumentowi prezentowanemu przez rząd pana premiera Marka Belki. Pan poseł Ryszard Zbrzyzny pytał o konsolidację sektora metali nieżelaznych. Chcieliśmy sprzedać posiadany pakiet akcji Impexmetal SA. Prowadzone jest postępowanie ofertowe. Wiadomo, że bierze w nim udział 2 uczestników. Jeśli mamy mówić już zupełnie otwarcie, to KGHM Polska Miedź SA nie złożył oferty do nabycia pakietu akcji. Sprawa opisywana na pierwszych stronach niektórych gazet pokazuje, że musimy jeszcze raz przemyśleć i przejrzeć proces sprzedaży tego pakietu, żeby nie popełnić w tym zakresie żadnego błędu. Jeśli chce się coś konsolidować, to trzeba wykazać także wolę i intencję, żeby taka propozycja została skierowana. Pani posłanka Barbara Blida pytała też o sytuację pracowników Walcowni Rur „Jedność”. Z tego, co wiem, zostali oni zatrudnieni przez Towarzystwo Finansowe Silesia. Pani posłanka twierdzi, że nie, a minister Tadeusz Soroka mówi co innego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#BarbaraBlida">Panie ministrze, wie pan tak samo dobrze, jak ja, że im dłużej się buduje, tym jest to droższe. Gdyby pan minister miał trochę czasu i zapoznał się z historią, to dowiedziałby się pan, że w ubiegłym roku na dokończenie zakładu przeznaczono 300.000 tys. zł, z czego do walcowni trafiło 70.000 tys. zł. Resztę pieniędzy stracono na różne sprawy. Skierowałam w tej sprawie do ministra interpelację. Pytałam, czy w stosunku do osób winnych zostały wyciągnięte konsekwencje. Jeśli chodzi o Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku, to można by przekazać majątek, który pozwoliłby na rozpoczęcie jego działalności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#RyszardZbrzyzny">Uzupełnimy informacje także w tym zakresie. Proszę, aby moją wypowiedź uzupełnił pan minister Tadeusz Soroka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#TadeuszSoroka">Rozpocznę od Walcowni Rur „Jedność”. Deklarowałem już, że postaramy się znaleźć środki, aby jej pracownicy mogli dostawać wynagrodzenia w terminie. Trzeba jednak pamiętać o tym, o czym mówiłem w Sejmie, że jest to projekt komercyjny. Minister skarbu państwa nie ma udziału w kapitale zakładowym. Projekt ten był realizowany początkowo prywatnie przez Stalexport, Hutę „Jedność”, Mannesmann, Demag oraz Bank Śląski SA, który rozpoczął finansowanie. Od 3 lat projekt nie jest obsługiwany. Dzięki namowom pana ministra Emila Wąsacza kilka spółek Skarbu Państwa wyłożyło pieniądze. Banki składały deklarację, że jeśli środki się pojawią, to będą one finansowały projekt. Niestety na obiecywaniu się skończyło. Następnie banki stwierdziły, że jeśli Silesia zaangażuje swoje fundusze, a były to pieniądze publiczne, zostanie uruchomione finansowanie projektu. Silesia dała pieniądze, walcownia przekazała je do Banku Śląskiego SA, a finansowanie nadal nie jest realizowane. Pracownicy potrzebni w walcowni zostali przeniesieni do Towarzystwa Finansowego Silesia. Wygląda to w ten sposób, że są pracownikami oddelegowanymi z walcowni do Silesii i tam dostają wynagrodzenie. Wykonują te same czynności, które wykonywali do tej pory. Zrobiliśmy tak dlatego, że nie było możliwości, aby skłonić pozostałych akcjonariuszy, aby partycypowali w kosztach. Skarb Państwa nie może tego zrobić, ponieważ jest to niedopuszczalne. Jest to rozwiązanie, które powoduje, że pracownicy nie czekają na wynagrodzenia. Zgodzę się z panią posłanką Barbarą Blidą, że część z tych osób została zwolniona. Dotyczy to pracowników, wobec których zarząd uznał, że nie są bezwzględnie niezbędni. Ci ludzie nie dostają zaległych wynagrodzeń. Należy tę sprawę uregulować. Tak, jak powiedział pan minister, uruchomiliśmy w tej chwili projekt, mimo, że nie jesteśmy akcjonariuszami Walcowni Rur „Jedność”. Jest 4 kandydatów do zostania inwestorami. Jeśli chodzi o Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku, to wielokrotnie spotykałem się z marszałkiem i proponowałem, aby przejął park. Wojewoda Śląski wystąpił do ministra skarbu państwa z wnioskiem o komercjalizację w celu innym niż prywatyzacja, załączając pismo od marszałka Sejmiku Śląskiego, że jest zainteresowany przejęciem. W związku z tym, że pojawiły się kłopoty finansowe, zaproponowałem, aby minister skarbu państwa przekazał wraz z parkiem inne podmioty, które mają charakter lokalny, regionalny i które mogłyby przynieść dochody. Ostatecznie nie znalazło to pozytywnego rozwiązania. Obecnie marszałek postanowił przejąć ten park. Nie twierdzimy, że nie chcemy pomagać w tym zakresie, ale park powinien znaleźć się w gestii marszałka. Państwo posłowie pytali także o cukrownie. Powstał program inkorporacji 4 cukrowni do Krajowej Spółki Cukrowej SA. Spotkało się to z dużym oporem społecznym w tych cukrowniach, szczególnie w ich kierownictwach. W związku z tym, że nie chcieliśmy robić zamieszania przed kampanią cukrową, doszliśmy do wniosku, że przeprowadzimy to w inny sposób. Powstał program, zarządy uzgodniły szczegóły z Krajową Spółką Cukrową SA.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#TadeuszSoroka">W najbliższym czasie inkorporacja nastąpi bez szkody dla żadnej ze spółek. Przy okazji chcę dodać, że Krajowa Spółka Cukrowa SA ma zabezpieczone kredyty na kampanię cukrową, w związku z tym problem ten przestał być aktualny. Jeśli chodzi o pieniądze od firmy Pfeifer und Langen, nie mogły być ujęte w tym programie, ponieważ nie dotyczą one programu prywatyzacji. Pomiędzy tą spółką, a Skarbem Państwa toczy się spór w sądzie. Pan poseł Grzegorz Górniak pytał o trzyletni termin na nabycie akcji. Minister skarbu państwa zadeklarował, że chciałby jak najszybciej przekazać kontrolę nad Krajową Spółką Cukrową SA pracownikom i plantatorom, aby spółka nabrała charakteru, jakiego w przeszłości życzyli sobie posłowie. chcielibyśmy to zrobić jak najszybciej. Poprawia się sytuacja plantatorów i pracowników. Wydaje się, że jeśli zaproponujemy trzyletni okres, to pracownicy powinni z tego skorzystać i spółka szybciej stanie się własnością polskich rolników i pracowników. Na zakończenie uwaga dotycząca wielkiej syntezy chemicznej. W programie, który był prezentowany na posiedzeniu Komisji sejmowej wynikało, że wszelkie przychody ze sprzedaży, prywatyzacji 6 spółek chemicznych będą przeznaczone na program restrukturyzacji tego sektora. W związku z tym Nafta Polska SA będzie czerpała z tego korzyści, ale przeznaczać je będzie na pomoc tym spółkom. Nie będą to przychody ministra skarbu państwa z prywatyzacji, tylko Nafty Polskiej SA.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#MałgorzataOstrowska">Myślę, że padło już bardzo wiele pytań i wyjaśnień. Posłowie mają wiele obowiązków, także w innych Komisjach. W związku z tym proponuję, abyśmy przystąpili do rozstrzygnięcia. Zgłaszam wniosek formalny o przyjęcie dokumentu przedstawionego przez ministra skarbu państwa i wydanie pozytywnej opinii o projekcie budżetu państwa na 2005 r. w zakresie części budżetowych dotyczących Ministra Skarbu Państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#KazimierzPietrzyk">Składam wniosek o negatywne zaopiniowanie „Kierunków prywatyzacji...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#RyszardZbrzyzny">Zamykam dyskusję. Uzyskaliśmy wiele dodatkowych informacji. Myślę, że członkowie Komisji mają wyrobiony pogląd w sprawie opinii, jaką Komisja powinna wydać. Podsumowując dyskusję mogę stwierdzić, że winniśmy podzielić naszą opinię na 2 części. Pierwsza dotyczyłaby pierwszej części dzisiejszego porządku obrad, a więc części budżetowej 36 - Skarb Państwa wraz z zał. nr 1, 2, 4, 10 i 12, części budżetowej 85 - Budżety wojewodów ogółem w zakresie działu 758, plany finansowe państwowych funduszy celowych z zał. nr 5 oraz planów finansowych z zał. nr 15, czyli Agencji Nieruchomości Rolnych i Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Druga dotyczyłaby „Kierunków prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.” oraz przychodów i rozchodów budżetu państwa na 2005 r. z zał. nr 3. W pierwszej części posiedzenia nie zostały złożone żadne wnioski dotyczące negatywnego zaopiniowania projektu budżetu, więc proponuję wyrażenie pozytywnej opinii. Czy jest sprzeciw wobec takiego postępowania? Tak, jest sprzeciw. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem pozytywnej opinii dla Komisji Finansów Publicznych w zakresie części budżetowej 36 - Skarb Państwa wraz z zał. nr 1, 2, 4, 10 i 12, części budżetowej 85 - Budżety wojewodów ogółem w zakresie działu 758, plany finansowe państwowych funduszy celowych z zał. nr 5 oraz planów finansowych z zał. nr 15, czyli Agencji Nieruchomości Rolnych i Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa? Stwierdzam, że Komisja 13 głosami, przy 1 przeciwnym i 8 wstrzymujących się postanowiła przyjąć pozytywną opinię. Oddam głos panu posłowi Rafałowi Zagórnemu, który przedstawi projekt opinii dotyczącej drugiej części naszego posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#RafałZagórny">Tekst jest dość długi, ale postaram się szybko go przeczytać. „Zgodnie z postanowieniem nr 12 Marszałka Sejmu z dnia 13 października 2004 r. w sprawie podziału części budżetowych i innych planów finansowych pomiędzy Komisje sejmowe przy rozpatrywaniu projektu budżetu na rok 2005, Komisja Skarbu Państwa na posiedzeniu w dniu 20 października rozpatrzyła przychody i rozchody budżetu państwa na 2005 r. z zał. nr 3 w zakresie przychodów z prywatyzacji i ich rozdysponowania wraz z kierunkami prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r. Komisja pozytywnie zaopiniowała projekt ustawy budżetowej na rok 2005 w przedmiotowym zakresie stwierdzając jednocześnie, co następuje”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#RyszardZbrzyzny">Przepraszam panie pośle, ale wszyscy posłowie otrzymali tekst projektu opinii na piśmie i nie ma potrzeby, aby czytać go na głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#RafałZagórny">Przepraszam, nie wiedziałem o tym. Oczywiście nie będę go czytał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#RyszardZbrzyzny">Przypominam, że w związku z tą częścią posiedzenia Komisji został złożony wniosek o negatywne zaopiniowanie. Projekt opinii, który przedstawiał pan poseł Rafał Zagórny, jest projektem prezydium Komisji i dotyczy wydania pozytywnej opinii o projekcie ustawy budżetowej w zakresie przychodów i rozchodów budżetu państwa na 2005 r. z zał. nr 3 w zakresie przychodów z prywatyzacji i ich rozdysponowania wraz z kierunkami prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem pozytywnej opinii z zastrzeżeniami dla Komisji Finansów Publicznych w zakresie przychodów i rozchodów budżetu państwa na 2005 r. z zał. nr 3 w zakresie przychodów z prywatyzacji i ich rozdysponowania wraz z kierunkami prywatyzacji majątku Skarbu Państwa w 2005 r.? Stwierdzam, że Komisja 14 głosami, przy 10 przeciwnych i 2 wstrzymujących się postanowiła przyjąć pozytywną opinię z zastrzeżeniami. Pozostał nam wybór posła sprawozdawcy, który zaprezentuje naszą opinię na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#FranciszekWołowicz">Proponuję na to stanowisko panią posłankę Małgorzatę Ostrowską.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#RyszardZbrzyzny">Czy pani posłanka wyraża zgodę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#MałgorzataOstrowska">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#RyszardZbrzyzny">Stwierdzam, że posłem sprawozdawcą została wybrana pani posłanka Małgorzata Ostrowska. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>