text_structure.xml
29.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Porządek dzienny jest państwu znany. Czy są uwagi do porządku dziennego? Nie widzę, w związku z tym uznaję, że dzisiejszy porządek został przyjęty. Proszę o przedstawienie propozycji zawartej w druku nr 1014.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieFinansówJanCzekaj">Przedłożony projekt dotyczy nowelizacji ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe”. Chciałbym skupić się na najistotniejszych rozwiązaniach. Nie będę omawiał szczegółów, ponieważ są one oczywiste. Zasadniczą przesłanką nowelizacji tej ustawy były nieprawidłowości zaobserwowane w sferze kształtowania się przeciętnych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach, które miały ujemne wyniki finansowe. Dotychczasowa ustawa zawierała regulacje, zgodnie z którymi wynagrodzenia wzrastały do poziomu ustalonego przez Komisję Trójstronną. Rozwiązanie to traktowano jako bezwzględne uprawnienie, które posiadali pracownicy, bez względu na sytuację finansową pracodawcy. W związku z tym proponujemy zmianę, w której przeciętny wzrost wynagrodzeń w przedsiębiorstwach byłby uwarunkowany osiągnięciem zysku. Jeżeli przedsiębiorca nie osiąga strat, tylko ma zysk, to wtedy wzrost wynagrodzenia będzie kształtowany przez Komisję Trójstronną. W przypadku gdy przedsiębiorca ponosi straty, to wtedy zostanie zablokowana możliwość wzrostu wynagrodzeń. Przyrost wynagrodzeń byłby także uzależniony od wyniku finansowego osiągniętego w poprzednim roku sprawozdawczym. Zakładamy również, że jeżeli przedsiębiorstwo w danym roku osiągnie zyski pokrywające straty z roku poprzedniego, to również wtedy jest możliwy wzrost przeciętnego wynagrodzenia. Istotną kwestią jest nowelizacja ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji PKP. Nowelizacja zakłada, że podstawą umorzenia zobowiązań finansowych tego przedsiębiorstwa było nieprzekroczenie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia powyżej średniego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych zawartego w ustawie budżetowej. Taka regulacja oznacza, że w przypadku osiągnięcia ujemnego wyniku finansowego przez Polskie Koleje Państwowe, nie zostaną podniesione przeciętne wynagrodzenia. Charakterystyczne jest to, że u wielu przedsiębiorców funkcjonujących ze stratą również występowały przekroczenia wskaźników przyrostu przeciętnego wynagrodzenia. Przykładowo, w Polskich Hutach Stali wynik finansowy brutto wynosił minus 1.123 mln zł, a mimo to, wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia został przekroczony przez dwie huty. W górnictwie węgla kamiennego zanotowano straty w wysokości 1.211 mln zł, natomiast wzrost wynagrodzeń osiągnął poziom 7%. W związku z zaistniałą sytuacją proponujemy nowelizację zmierzającą do ograniczenia przyrostu przeciętnego wynagrodzenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Otwieram dyskusję. Proponowałbym, aby na początku dyskusji głos zabrali przedstawiciele związków zawodowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PrzewodniczącaNZSSSolidarnośćEwaTomaszewska">Na wstępie chciałam poinformować, że mój związek jest przeciwny tej nowelizacji. Przedstawię cztery argumenty. Pierwszy argument. Proszę sobie wyobrazić restrukturyzowaną firmę, w której spada zatrudnienie. Pozostaje zarząd, natomiast zmniejsza się liczba pracowników. To oznacza, że wzrasta średnia płaca bez wydatkowania środków finansowych. Proszę zwrócić uwagę, że od średniej płacy uzależnione są projekty prorozwojowe oraz szkolenie pracowników i zatrudnianie ich na wyższych stanowiskach. Drugi argument to uzależnienie uruchomienia podwyżek płac od wyniku finansowego, który zostałby wskazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym. Co to oznacza? Oznacza to przesunięcie decyzji o podwyżkach na czas dokonania audytu. Jeżeli podwyżka zostanie oznaczona datą podjęcia decyzji, to przeznaczone na nią środki będą rozłożone w taki sposób, że późniejsza ich redystrybucja będzie bardzo kosztowna dla pracodawcy. Rozdzielenie tej sumy na pół roku, a nie na rok, spowoduje wzrost kosztów. Pracodawca może obawiać się takich działań. Trzeci argument. Wynik finansowy firmy jest uzależniony w 80% od działalności zarządu. 10% to są wpływy zewnętrzne, a następne 10% to działania pracowników. Wobec tego, proponowaną nowelizację należy rozumieć jako przeniesienie z zarządów na pracowników finansowych skutków złej działalności firm. Taki jest tego wymiar etyczny. Czwarty argument dotyczy terminu wejścia w życie ustawy. Wskaźnik na rok przyszły został ustalony w projekcie ustawy. Obowiązują jednak nadal pewne zasady naliczeniowe. Powstało już rozporządzenie dotyczące ustalanego wskaźnika i zostało ono przekazane do zaopiniowania. Ustawa ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. Jest to pewnego rodzaju zmiana zasad w sytuacji, kiedy już podjęto część decyzji. Uważam, że nie jest to odpowiednie. Sądzę, że data powinna zostać przesunięta o jeden rok.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PrzedstawicielOgólnopolskiegoPorozumieniaZwiązkówZawodowychIreneuszWiszowaty">Projekt ustawy został skonsultowany w lipcu. Prezydium związku negatywnie zaopiniowało przedstawiony projekt ustawy. Zgodnie z art. 4 obowiązującej ustawy przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalają, w drodze porozumienia, strony upoważnione do zawarcia układu zbiorowego. Porozumienie to powinno uwzględniać sytuację i możliwości finansowe przedsiębiorcy oraz wskaźnik ustalany zgodnie z art. 3 ust. 3, to jest maksymalny wskaźnik miesięcznego przyrostu wynagrodzenia. Należy także uwzględnić orientacyjne wskaźniki przyrostu przeciętnego wynagrodzenia w kolejnych kwartałach roku w stosunku do roku poprzedniego. Jeżeli przedsiębiorstwa ponoszące straty przewidują obniżkę strat lub perspektywę zysków, to wtedy nie muszą być zwalniane z podwyżek wynagrodzeń. Zdaniem Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych zmiana proponowana w art. 2 jest niesłuszna z punktu widzenia gospodarczego, perspektywicznego i społecznego. Należy wziąć pod uwagę, że zgodnie z art. 4 ust. 2 obowiązującej ustawy, porozumienie powinno zostać zawarte do końca lutego każdego roku. W proponowanej zmianie porozumienie jest uzależnione od zatwierdzenia sprawozdania finansowego za poprzedni rok. Wtedy takie porozumienie mogłoby być zawarte dopiero po 30 czerwca. Przywołane przypadki przekroczenia rocznego wskaźnika przyrostu przeciętnego wynagrodzenia w przedsiębiorstwach funkcjonujących ze stratą, w tym przedsiębiorców prowadzących działania naprawcze, wskazują potrzebę umocnienia nadzoru właścicielskiego. Straty finansowe nie mogą jednak stanowić podstawy do pozbawienia większości zatrudnionych pracowników możliwości negocjowania podwyżek wynagrodzeń. Podobnie negatywnie OPZZ ocenił propozycję zmiany terminu zawarcia porozumienia w sprawie przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Powiązanie tego terminu z zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za rok poprzedni spowoduje, że zmiany płacowe u przedsiębiorców nastąpią dopiero w połowie roku, a nie tak jak dotychczas - w pierwszym kwartale roku. Jest to niekorzystne dla pracowników, ponieważ odsuwa w czasie podwyżkę dochodów pracowniczych. Naszym zdaniem, proponowane rozwiązania nie znajdują uzasadnienia, również ze względu na obecną koniunkturę gospodarczą w kraju i za granicą, która wpływa na pogorszenie wyników finansowych większości przedsiębiorców. Jest to jednoznaczne z obniżeniem wyniku finansowego. Taka sytuacja występuje w górnictwie, hutnictwie i PKP. W tej sytuacji jesteśmy zdania, że obecny system negocjacji wysokości wynagrodzeń, jest lepszy, a zarazem zgodny z wymogami gospodarki oraz potrzebami bytowymi załóg. Dyscyplinowanie polityki płacowej, określone w art.6, powinno być egzekwowane bez zmian w ustawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Czy na sali jest obecny przedstawiciel pracodawców? Rozumiem, że nie ma przedstawiciela pracodawców. W tym przypadku proszę o zabranie głosu przez przedstawiciela Polskich Kolei Państwowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#DyrektorwPolskichKolejachPaństwowychStanisławRybak">Projekt nowelizacji ustawy o Polskich Kolejach Państwowych jest pochodną zmiany w ustawie o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnego wynagrodzenia. Nowelizacja ustawy o PKP dotyczy dwóch zagadnień. Pierwsze zagadnienie to zniesienie warunku umorzenia zobowiązań publicznoprawnych w przypadku przekroczenia przeciętnego wzrostu miesięcznego wynagrodzenia. Uważam, że słuszna jest idea nowelizacji w tym przypadku. Drugie zagadnienie to poddanie 27 spółek grupy PKP, pod ogólne zasady ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania wynagrodzeń. Nowe rozwiązania, prezentowane w rządowym projekcie ustawy, dotyczą około 145 tys. osób. Propozycje te, budzą jednak pewne obawy. Całe przedsiębiorstwo Polskie Koleje Państwowe nie osiąga dodatniego wyniku finansowego. Perspektywa jest taka, że tylko jedna spółka „Cargo”, osiągnie dochody. Pozostałe spółki, łącznie z firmą matką, poniosą straty. W związku z tym, istnieje obawa, że we wszystkich spółkach nastąpi zamrożenie płac. W uzasadnieniu rządowym zaznaczono, że nie przekroczyliśmy wskaźnika. Niemniej zaznaczam, że proponowane regulacje dotkną 145 tys. osób.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Czy ta nowelizacja pozwoli ustabilizować sytuację w Polskich Kolejach Państwowych? Czy może dojść do tego, że nowelizacja utrudni działalność przedsiębiorstwa?</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#DyrektorwPKPStanisławRybak">Jeżeli chodzi o restrukturyzację, to w obecnej ustawie zawarto pewne rozwiązania na lata 2000–2002. W projekcie ustawy nie poruszono tego działu, w związku z tym z upływem tego roku skończą się środki pomocowe i fundusze przeznaczone na restrukturyzację zatrudnienia. Proponowane rozwiązania mogą mieć negatywny oddźwięk. Wiadomo mi, że funkcjonuje około 17 związków zawodowych. Jak wcześniej wspomniałem, w skład Polskich Kolei Państwowych wchodzi 27 spółek. Pewne spółki nie działają na zasadach kształtowania dochodów, tylko kosztów. Przychody są niewielkie i wynikają tylko ze sprzedaży nieruchomości bądź dzierżawy. Można powiedzieć, że są to spółki państwowe. Trudno powiedzieć, jak będzie wyglądała sytuacja za dwa lata, lecz na pewno w przyszłym roku nie będzie dodatniego wyniku finansowego, który spowodowałby wzrost wynagrodzeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PosełMarianStępień">Chciałbym zgłosić dwa pytania, które kieruję do pana dyrektora Stanisława Rybaka. Pierwsze pytanie. Czy przeprowadzano konsultacje z organizacjami społecznymi, jednocześnie informując je o trudnej sytuacji Polskich Kolei Państwowych? Czy państwo są świadomi, że rozbicie PKP na drobne spółki, nie było dobrym posunięciem? Celem stworzenia tych spółek była pomoc PKP lecz niestety spółki te - nie udźwignęły ciężaru i nie spełniły powierzonych zadań. Związki zawodowe powinny zrozumieć, że sytuacja jest poważna. Nikt im niczego nie chce zabierać. Chcemy tylko uratować Polskie Koleje Państwowe. Czy związki zawodowe dobrze zostały poinformowane o wszystkich propozycjach rządowych ratujących ich sytuację? Drugie pytanie. Pani Ewa Tomaszewska wspomniała o nadbudowie administracyjnej. Temat ten nie został rozwinięty, lecz domyśliłem się, że chodzi o to, iż pracownicy pracują w nadgodzinach, a środki finansowe przekazywane są na inne cele. Jak wygląda procentowa struktura zatrudnienia pracowników umysłowych i fizycznych?</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#DyrektorwPKPStanisławRybak">Jeżeli chodzi o konsultacje ze związkami zawodowymi, to - niestety - nie posiadam informacji na ten temat, ponieważ projekt ustawy otrzymaliśmy w przeddzień posiedzenia Komisji. Rozumiem, że projekt przechodził uzgodnienia międzyresortowe, a także społeczne. Jeżeli chodzi o rozdrobnienie organizacyjne i kapitałowe w Polskich Kolejach Państwowych, to zaznaczam, że istnieje ustawa, która reguluje całą procedurę dotyczącą tworzenia spółek. Ustawa ta skomplikowała nam niektóre elementy tworzenia nowych spółek, ze względu na dzień wejścia jej w życie. Można polemizować, czy liczba spółek jest właściwa. Część spółek została utworzona przez poprzedni zarząd na podstawie poprzedniej ustawy. Stąd też liczba spółek wynosi 27. Niektóre z tych spółek są pewnego rodzaju zapleczem kolejowym. Podstawowa spółka to PKP. Później w kolejności, to spółka „Cargo”, która zatrudnia 45 tys. pracowników. Następna spółka to „Polskie Koleje Liniowe”. Jest to spółka akcyjna zajmująca się infrastrukturą przewozową. Ważna jest także spółka „InterCity”. Pozostałe spółki mają charakter wspomagający z zakresu energetyki, informatyki i telekomunikacji. Jeżeli chodzi o strukturę układu pracowników administracyjnych i fizycznych, to - niestety - nie posiadam w tej chwili takich informacji. Możemy w późniejszym terminie dostarczyć takie dane.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PosełMarianStępień">Jaka jest, w chwili obecnej, średnia płaca? Chodzi mi tutaj, o spółkę matkę oraz dwie największe spółki.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#DyrektorwPolskichKolejachPaństwowychKatarzynaRomańska">Średnia pensja w całej grupie Polskie Koleje Państwowe, wynosi około 2 tys. zł. Objaśnię kilka spraw. W wyniku komercjalizacji, powstała spółka matka PKP S.A. W wyniku dalszych działań wydzielono spółki córki zajmujące się różnorodną działalnością. Ich podstawową działalnością są przewozy i utrzymanie linii kolejowej. Dokładnie nie wiem, na jakim poziomie kształtują się średnie płace w poszczególnych spółkach. Powiedziałam, o kwocie 2 tys. zł, gdyż takie jest średnie wynagrodzenie w firmie matce. We wszystkich spółkach obowiązują te same zasady wynagradzania określane na podstawie jednolitego systemu zawartego w ponadzakładowym układzie zbiorowym pracy. Obecnie znajdujemy się w trakcie negocjacji nowego ponadzakładowego układu zbiorowego pracy, który umożliwi nam zawarcie w poszczególnych spółkach nowych zakładowych układów zbiorowych. Dopiero wtedy spółki te będą miały wpływ na kształtowanie zasad wynagradzania swoich pracowników. Na dzień dzisiejszy zasady te są jednolite. Stąd ta płaca kształtuje się na tym samym poziomie. Chciałam powiedzieć, że w bieżącym roku nie dokonano żadnych podwyżek płac w całej grupie. Istniały możliwości związane ze stanem prawnym do dokonania takich podwyżek, lecz nie zostały one wdrożone, z uwagi na proponowane zmiany. Zarówno strona pracownicza, jak i pracodawca, ustalili, że wszelkie podwyżki wynagrodzeń będą realizowane dopiero w momencie zarejestrowania ponadzakładowych układów zbiorowych pracy. Dobiegają końca prace nad ponadzakładowym układem zbiorowym pracy. Równolegle w poszczególnych spółkach trwają prace nad zakładowymi zbiorowymi pracy, które wejdą w życie łącznie z ponadzakładowym zbiorowym układem pracy.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PosełEugeniuszWycisło">Moje pytanie kieruję do przedstawiciela rządu. Niezadowolenie budziły wszelkiego rodzaju podwyżki i premie w zakładach ponoszących straty. Generalnie dotyczyło to zarządów i rad nadzorczych. Jakie można zastosować mechanizmy i sankcje, by zablokować podwyżki w zarządach?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PosełHelmutPaździor">W uzasadnieniu na stronie drugiej zapisano, że zobowiązania zostały przekroczone przez dwie huty. Proszę mi powiedzieć, o które huty tutaj chodzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Zrozumiałem, że istota zmiany ma polegać na tym, że nie będzie możliwości podnoszenia wynagrodzeń, w sytuacji kiedy przedsiębiorca ponosi straty. Jaka jest możliwość egzekucji tego zapisu? Kolejne moje pytanie jest uzupełnieniem wypowiedzi pana posła Eugeniusza Wycisło. Dąży się do tego, by zlikwidować prawne naciski załogi do wzrostu wynagrodzeń. Oczywiście, musimy mieć świadomość wysokości tych wynagrodzeń, a także możliwość utrzymania rodzin pracowniczych. Od wielu lat związki zawodowe oraz inne osoby mówiły, o tym, że wzrost wynagrodzeń powinien być powiązany z dochodem przedsiębiorstwa. Jeżeli Ministerstwo Finansów próbuje dyscyplinować najszerszą grupę pracowniczą, to oczekiwalibyśmy także na zdyscyplinowanie kierujących danymi przedsiębiorstwami. Naturalną rzeczą jest to, że związki zawodowe stanowczo bronią pracowników, lecz naturalne jest również to, by ciężary przedsiębiorstw również były odczuwalne przez zarządzających. Mówimy tutaj o podmiotach znajdujących się w gestii Skarbu Państwa, gdzie w zasadzie rząd decyduje o wysokości wynagrodzeń. Mówimy, że podmiot gospodarczy znajduje się w bardzo trudnej sytuacji. Później jest mowa o okresie naprawczym, lecz i tak nie widać żadnych skutków. W końcu dochodzi do upadłości przedsiębiorstwa. W momencie upadłości roszczenia pracownicze są realizowane przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, natomiast odchodzący menadżerowie posiadają kontrakty, w których jest zapisane, że w przypadku upadłości zakładu otrzymają bardzo wysokie odprawy. Naprawdę, niejeden poseł nie pogardziłby taką sumą. Pracownik ma trudniejszą sytuację, ponieważ dla niego nie ma innego wyjścia, jak kurczowo bronić swojego miejsca pracy, a zarazem dochodów. Oczekiwalibyśmy, by Ministerstwo Finansów w dalszych pracach rozważyło ten problem. Częstokroć jest tak, że to menadżerowie cieszą się z upadku firmy, ponieważ mają zagwarantowane ogromne odprawy. Wydaje mi się, że coś jest niedobrego w tym systemie.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PodsekretarzstanuwMFJanCzekaj">Pierwsze pytanie dotyczyło wpływu spadku zatrudnienia na wysokość przeciętnego wynagrodzenia. Przedstawiony przez nas mechanizm uwzględnia ten problem. Ustalenia podejmowane na Komisji Trójstronnej zalecają uwzględnienie tego algorytmu. Krótko mówiąc, zmieniamy bazę, czyli uwzględniamy wpływ zmiany w strukturze zatrudnienia na średnią płacę. Regulacja ta nie jest doskonała, lecz jest to swoisty instrument, który pozwala egzekwować skutki prawne w odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa. Drugie pytanie dotyczyło wprowadzenia miernika zysku netto jako warunkującego wzrost przeciętnych wynagrodzeń. Jestem świadomy tego, że może być to odbierane w kontrowersyjny sposób. Nie ulega wątpliwości, że na wysokość zysku ma wpływ zarząd firmy, lecz czasami dochodzi do takich sytuacji, że naciski płacowe są tak silne, iż kierownictwa nie są w stanie się im przeciwstawić, jeżeli nie posiadają jakiegoś silnego instrumentu. Takie naciski tylko pogłębiają trudną sytuację ekonomiczną przedsiębiorstw. Należy oczywiście wspomnieć o odpowiedzialności w przedsiębiorstwie państwowym. W zakładzie takim działa rada pracownicza, która jest ważnym organem. Załoga nie może być zwolniona z odpowiedzialności za wynagrodzenia. W jednoosobowych spółkach Skarbu Państwa w radzie nadzorczej obligatoryjnie zasiadają pracownicy. Jeżeli określony jest wskaźnik przeciętnego przyrostu wynagrodzeń, to pracownicy traktują to jako należny przyrost wynagrodzeń, pomimo iż w wielu sytuacjach nie jest to możliwe do zrealizowania. Trzecie pytanie dotyczyło terminu podnoszenia wynagrodzeń. Oczywiście, zgadzam się z tym, że pewnym problemem jest uzależnienie podniesienia przeciętnego średniego wynagrodzenia od zatwierdzenia wyniku finansowego. Dotychczasowy termin to luty i marzec. W przedsiębiorstwach państwowych rady pracownicze decydują, kiedy jest przyjmowane sprawozdanie. Oczywiście granicznym terminem jest 30 czerwca, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, by sprawozdania finansowe były wcześniej weryfikowane. O tym decydują zarządy. Mogą umawiać się z biegłymi rewidentami, że chcą mieć wcześniej zatwierdzone sprawozdanie. W praktyce sprawozdania są zatwierdzane znacznie wcześniej, a do 30 czerwca trwają walne zgromadzenia. Czwarte pytanie dotyczyło obowiązujących reguł. Oczywiście, istnieje rozporządzenie w sprawie przyrostu przeciętnego wynagrodzenia. Nie widzę tutaj żadnej sprzeczności. To niczego nie zmienia, natomiast wprowadzamy dodatkowy mechanizm, w którym mówimy, że to, co zostało określone w rozporządzeniu, nie może być zastosowane bez spełnienia określonych warunków zawartych w nowelizacji. Piąta sprawa dotyczyła nadzoru właścicielskiego. Problem ten jest istotny. Istnieje prawna regulacja tej kwestii, tak zwana ustawa „kominowa”, która obejmuje kierownictwa firm państwowych, rady nadzorcze. Istnieje ograniczenie przyrostu wynagrodzeń. Kierownictwo dochodzi do pewnego maksimum i później trudno jest zrealizować dalsze podwyżki. Faktem jest także to, że skuteczność realizacji programów naprawczych jest uzależniona od kierownictwa.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#PodsekretarzstanuwMFJanCzekaj">Często jest tak że, że pewne osoby nie przyjdą pracować za takie pieniądze, ponieważ mogą znaleźć pracę znacznie lżejszą i z wyższym wynagrodzeniem. W wyniku tej regulacji mamy do czynienia z negatywną selekcją kadr kierowniczych. Możemy rozważać słuszność tego rozwiązania z punktu widzenia sprawiedliwości społecznej i etyki, lecz jeżeli warunkiem jest przetrwanie tego przedsiębiorstwa lub poprawa ekonomicznej sytuacji, to można poczekać na pełną sprawiedliwość. Jest to kontrowersyjna sprawa, nie tylko w sektorze państwowym, lecz także prywatnym. Szóste pytanie dotyczyło egzekucji tych przepisów. Oczywiście, mamy taką możliwość w stosunku do przedsiębiorstw, w których posiadamy jakąś władzę właścicielską. Możemy stosować sankcje służbowe w stosunku do dyrektorów. W ostateczności możemy posunąć się do zwolnienia. Siódme pytanie dotyczyło wysokości wynagrodzeń. Jest to złożony problem. Wszyscy wiemy, że wynagrodzenia te są niskie i chcielibyśmy, by były one wyższe. Powinniśmy wiedzieć, że sytuacja jest taka, jaka jest i w najbliższym okresie nie będziemy w stanie podnieść wynagrodzeń. Czasami konieczna jest nawet obniżka wynagrodzeń. Niektóre firmy zgłaszają nam sygnały, że pracownicy rozważają możliwość niekorzystania z podwyżek. Ostatnio omawiany jest program restrukturyzacji górnictwa. Nawet górnicy chcą rezygnować z barbórki, po to, by firma mogła wejść do tego programu. Obserwujemy różnego rodzaju postawy. Generalnie uważamy, że mechanizm ten jest zbyt słaby i kierownictwa przedsiębiorstw nie są w stanie przeciwstawić się żądaniom pracowniczym. Często te żądania są słuszne, lecz w obecnej sytuacji są one niemożliwe do zrealizowania. W związku z tym stwarzamy dodatkowe zapisy, które nie dopuszczą do takich sytuacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Mamy tutaj do czynienia z następująca sytuacją, że z jednej strony mówimy o pogarszającej się sytuacji przedsiębiorstw, a z drugiej strony omawiamy umożliwienie wzrostu wynagrodzeń w przypadku zrealizowania zobowiązań innych podmiotów. Jest to związane z ustawą pomocową dla przedsiębiorstw. Z punktu widzenia ekonomistów jest to bardzo istotne, lecz z punktu widzenia Komisji Polityki Społecznej i Rodziny najistotniejsze są skutki społeczne tej ustawy. Mamy świadomość, że wprowadzenie tych rozwiązań będzie odpowiednie z punktu widzenia ekonomicznego, lecz będzie miało także duże konsekwencje dla niektórych grup społeczno-zawodowych. Jest to problem, na który należy zwrócić uwagę.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#PosełHelmutPaździor">Chciałbym się dowiedzieć, które huty przekroczyły wskaźnik.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PodsekretarzstanuwMFJanCzekaj">Informację przedstawi pani dyrektor Urszula Wierzejska.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#DyrektorwMinisterstwieFinansówUrszulaWierzejska">Pierwsza huta to Huta Sendzimira, natomiast druga to Huta Katowice.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Czy ktoś chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę, w związku z tym zamykam dyskusję. Przechodzimy do procedowania. Proponuję następujący system. Na początku rozpatrzymy tytuł ustawy. Potem rozpatrzymy art. 1, który zawiera trzy zmiany. Później rozpatrzymy art. 2 i art. 3. Czy ktoś ma uwagi do nazwy ustawy? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła tytuł ustawy. Przechodzimy do zmiany 1. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem zmiany 1? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła zmianę 1. Przechodzimy do zmiany 2. Czy są uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Proponowałabym w art. 4a ust. 2 wprowadzić następujący zapis: „w terminie miesiąca od dnia zatwierdzenia”. Zapis ten jest precyzyjniejszy. Proponowałabym także w art. 4a ust. 3 zamiast zapisu: „w terminie 14 dni po upływie terminu określonego w ust. 2” wprowadzić zapis: „w terminie 14 dni od upływu terminu określonego w ust. 2”. Ten zapis jest lepszy.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Są to poprawki redakcyjne. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem zmiany 2 wraz z poprawkami redakcyjnymi zgłoszonymi przez przedstawicielkę Biura Legislacyjnego KS? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła zmianę 2. Przechodzimy do zmiany 3. Czy są uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKS">Proponowałabym zamiast zapisu: „a w trakcie roku obrotowego sytuacja finansowa przedsiębiorcy ulegnie poprawie” zapisać: „ale w trakcie roku finansowego sytuacja finansowa przedsiębiorcy uległa poprawie”. Wydaje mi się, że to stwierdzenie nie powinno być zapisane w czasie przyszłym, ponieważ tutaj chodzi o coś, co już się stało.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Ta poprawka jest także poprawką stylistyczną. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem zmiany 3? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła zmianę 3. Tym samym art. 1 został przyjęty w całości. Przechodzimy do art. 2, który dotyczy zmiany ustawy o Polskich Kolejach Państwowych. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 2? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła art. 2. Przechodzimy do art. 3. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 3? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła art. 3. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem całości projektu ustawy? Stwierdzam, że Komisja 10 głosami za, przy braku głosów przeciwnych i 1 wstrzymującym się, przyjęła w całości projekt zmiany ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#PrzedstawicielkaUrzęduKomitetuIntegracjiEuropejskiejAnnaPawłowska">Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Pozostał nam wybór posła sprawozdawcy. Zgłoszono kandydaturę pana posła Mariana Stępnia. Czy pan poseł wyraża zgodę?</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#PosełMarianStępień">Tak, wyrażam zgodę.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Przechodzimy do głosowania. Czy ktoś jest przeciwny kandydaturze pana posła Mariana Stępnia? Nie widzę, w związku z tym uznaję, że pan poseł Marian Stępień został wybrany na posła sprawozdawcę. Prosiłbym pana posła sprawozdawcę, aby podczas referowania tego projektu uwzględnił społeczny aspekt, którym zajmowaliśmy się w tej debacie, ukazując, że należy szukać rozwiązań zwiększających poziom wynagrodzeń dla załóg pracowniczych. Zamykam posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>