text_structure.xml
24.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Posiedzenia rozpoczęto się o godz. 16 m. 10.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#Sprawozdawca">P. Marszałek B. Miedziński zawiadomił, że od P. Prezesa Rady Ministrów nadeszła odpowiedź o interpolację sen. Rudolfa Kornkego w sprawie odznaczeń niepodległościowych dla byłych uczestników powstań Śląskich.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#Sprawozdawca">Sen. Morawski referował następnie nadawę O ratyfikacji nakład płatniczego między Polskę a Francję. Nowy ten układ nie traci nic z korzyści, jakie przyznawał nam poprzedni okład z r. 1937, nawet daje nam pewne nowe awantaże. W układzie przewiduje się, że ogólna wartość wwozu francuskiego do Polski ustalona jest na 80% wartości wywozu naszego do Francji. Ta zasada nie była dotąd w praktyce przeprowadzona wskutek spadku franka francuskiego. Ten etan rzeczy będzie prawdopodobnie zmieniony przez umowę kompensacyjną, zawartą obecnie równocześnie z układem płatniczym. Wśród nowych korzyści, jakie układ dla nas zawiera, ważnym jest, te sumy przekazywane dla studentów polskich uczących się we Francji będą zaliczone do transferu dewiz.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#Sprawozdawca">Ustawę przyjęto bez dyskusji.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#Sprawozdawca">Sen. Skoczylas referował ustawę o stanie wojennym. Ostatnie wydarzenia na terenie międzynarodowym wysuwają na pierwszy plan troskę o obronę Państwa i o wszystko, co zahacza o to zagadnienie.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#Sprawozdawca">Ustawę tę bez zmian w brzmieniu uchwalonym przez Sejm przyjęto.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#Sprawozdawca">Odpowiedzialność karną w przypadkach zbiegostwa do nieprzyjaciela lub poza granicę Państwa referował sprawozdawca sen. Giedroyć. Charakterystyczną cechą projektu jest to, te zastosowania kary pozostawia się kompetencji sądów orzekających, co jest dużym dowodem zaufania do sądownictwa i zasługuje na szczególne podkreślenie.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#Sprawozdawca">Senat przyjął projekt ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#Sprawozdawca">Zapewnienie pracy i zaopatrzenie uczestników walk o Niepodległość przedłożył Wysokiej Izbie sprawozdawca sen. Stryjeński. Zaopatrzenie przyznawane niepodległościowcom będzie w myśl projektu przyznane również osobom nie posiadającym obywatelstwa polskiego, zupełnym sierotom, a wybitnie zasłużeni niepodległościowcy mający pracę będą mogli otrzymywać dodatek do uposażenia. Dzieci niepodległościowców mają mieć te same ulgi w szkołach, co dzieci funkcjonariuszów państwowych.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#Sprawozdawca">Senat przyjął projekt ustawy wraz z redakcyjnymi poprawkami Komisji.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#Sprawozdawca">Sprawozdawca sen. Beczkowicz referował projekt ustawy o przywróceniu mocy obowiązującej ustawy w przedmiocie uznań nazwisk przybranych podczas służby wojskowej. Projekt przewiduje pewne zmiany tej ustawy, z których najważniejszą jest, iż o zmianę nazwiska mogą się ubiegać osoby, które przybrały nazwiska w okresie do dnia 30 czerwca 1922 r., a więc do terminu O 2 lat późniejszego, niż przewidywała dawna ustawa. O zmianę nazwisk mogą się ubiegać nie tylko wojskowi czynnej służby, lecz wszyscy uczestnicy walk ochotniczych. Zmiana ta umożliwia skorzystanie z ustawy uczestnikom walk o ziemię wileńskie i śląskie.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#Sprawozdawca">Senat przyjął projekt ustawy bez zmian.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#Sprawozdawca">Ustawę o wojskowej Szkole Głównej Inżynierii zreferował sprawozdawca sen. Mikłaszewski.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#BolesławMiklaszewski">Art. 1 projektowanej ustawy przekazała te nazwę Istniejącej dotychczas Wyższej Szkoły inżynierskiej na Wojskową Szkołę Główną Inżynierii. Art. 2 głosi, że zadaniem szkoły jest przygotowaniem oficerów-saperów drogą wyższych studiów techniczno-taktycznych na oficerów-fortyfikatorów. W ramach istniejących potrzeb na czas pokoju i wojny. W myśl art. 3 naczelną władzą Szkoły jest Minister Spraw Wojskowych, który sprawuje nad nimi zwierzchni nadzór. Art. 4 mówi o statucie szkoły, który nadaje Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem wyznań Religijnych Oświecenia Publicznego. Art. 5 mówi o władzach Szkoły, na której [nieczytelne] komendant Szkoły, którym może być tylko oficer w służbie stałej. Ma on te same uprawnienia, co rektorzy wyższych szkół akademickich. Po zreferowaniu dalszych artykułów ustawy sprawozdawca stwierdza, że z radością należy powitać fakt powstania Wojskowej Szkoły Głównej Inżynierii, który to fakt ma duże znaczenie dba obronności Państwa.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#BolesławMiklaszewski">Senat przyjął projekt ustawy bez zmian.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#BolesławMiklaszewski">Ustawę o porozumieniach kartelowych referował sprawozdawca sen. Starzyński: w obszernym referacie przedstawił stan historyczny i faktyczny zagadnienia kartelizacji w świecie i w Polsce, po czym umotywował następujące zmiany, zaproponowane przez Komisję Senatu do projektu ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#StefanStarzyński">Ust. 1 art. 1 brzmi w projekcie: „Przepisom niniejszej ustawy podlegają wszelkie porozumienia dwu lub więcej osób zawarte w dowolnej formie prawnej, ograniczające swobodę produkcji przemysłowej lub handlu (porozumienie kartelowe)”. Natomiast Komisja proponuje tekst następujący: „Przepisom ustawy niniejszej podlegają wszelkie porozumienia dwu lub więcej osób zawarte w dowolnej formie prawnej, mające na celu drogą wzajemnych zobowiązań kontrolę lub regulowanie produkcji, zbytu, cen i warunków wymiany dóbr w jakiejkolwiek dziedzinie przemysłu i handlu (kartele, syndykaty itp.)”.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#StefanStarzyński">Prócz tego dodaje się nowy ustęp w brzmieniu „Przepisom ustawy niniejszej podlegają również zrzeszenia przemysłowe utworzone na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o prawie przemysłowym, jeżeli prowadzą działalność kartelową”, Ten ustęp dodaje się w związku ze skreśleniem art. 8 projektu. W zasadzie zrzeszenia przemysłowe nie powinny mieć charakteru kartelowego i zarówno ustawy obowiązujące, jak i dążenia samorządu gospodarczego temu się sprzeciwiają, a jednak dziś jeszcze istnieją kartele w postaci zrzeszeń przemysłowych. Gdyby zatrzymano art. 8 projektu, to stać by się mogło, że kartele ukrywałyby się pod formą zrzeszeń przemysłowych i w razie, gdyby Minister P. i H. nie dostrzegł ich charakteru kartelowego, mogłyby działać bez rejestracji i nie byłyby za to karane. Ponieważ nie ma racji, żeby uprzywilejowywać jedną z form prawnych karteli, przeto skreśla filię ten art. 8, a natomiast dodaje się wspomniany ustęp do art 1.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#StefanStarzyński">W art. 2 skreśla się przykładowe wyliczenie celów porozumień kartelowych. Prawnie wszystkie umowy kartelowe zaczynają się od określenia tego rodzaju celów szlachetnych, a skutek działania karteli był, jak wiadomo, zupełnie inny. Ustawa nie ma potrzeby pouczać członków karter, jakie są cele, które warto wymienić, aby nadać kartelowi cechę niemal instytucji dobra publicznego. Krótko można powiedzieć, że najistotniejszym celem kartelów jest zysk.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#StefanStarzyński">W art. 3 również wprowadza się zmiany. Ustęp 1 otrzymuję brzmienie: „Każde porozumienie kartelowe i jego zmiana podlegają zgłoszeniu do rejestru kartelowego, prowadzonego przez Ministra Przemysłu i Handlu. Zgłoszenie winno nastąpić w ciągu dni 14 od dnia zawarcia porozumienia lub jego zmiany. Porozumienie lub jego zmiana wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia do rejestru.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#StefanStarzyński">Drugi ustęp art, skreśla się i tak samo art. 4.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#StefanStarzyński">Zmianę wprowadza się także do art. 11. Mianowicie na posiedzeniu Komisji Senackiej p. Wiceminister Rose wyjaśnił, że Rządowi chodzi przede wszystkim o to, aby Minister P. i H. miał możność obronienia przed sądem kartelowym swojej decyzji o rozwiązaniu kartelu. Komisja podzieliła ten pogląd i wobec tego proponuje poprawkę do art. 11.</u>
<u xml:id="u-4.6" who="#StefanStarzyński">Oprócz tego Komisja proponuje szereg poprawek redakcyjnych.</u>
<u xml:id="u-4.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#ARose">Wysoka Izbo! W zastępstwie P. Ministra Przemysłu i Handlu, który towarzyscy dziś Panu Prezydentowi w jego podróży po C. O, P-ie, mara zaleczył kilka słów dodać do obszernego sprawozdania o. senatora referenta. Zasadnicza jego teza, iż tendencje kartelizację są u nas nadmierne, pokrywa się całkowicie ze stanowiskiem Rządu, Teoretycznie i praktycznie przeciwdziałać można najłatwiej tym tendencjom tylko prze 2 szerokie dopuszczenie zasady, iż w stosunkach gospodarczych decydować winna swobodna gra sił i wolna konkurencja i to często nawet konkurencja zagraniczna, z chwilą istnienia racjonalnej ochrony rodzimej produkcji, W naszej rzeczywistości zasady tej niestety często realizować nie możemy.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#ARose">Konieczność należytego geograficznego rozmieszczenia produkcji przemysłowej, konieczność oszczędnego posługiwania się naszymi własnymi możliwościami inwestycyjnymi w przemyśle, nasza słabość kapitałowa, a wreszcie konieczność ograniczenia przewozu wszędzie, gdzie to jest możliwe, nie pozwala w częstych bardzo wypadkach na stosowanie zasad wyżej wymienionych i nie pozwala w szczególności na gilotynowanie nadmiernych cen przez przywóz zagraniczny. Ale jeżeli tak jest, to tym bardziej precyzyjny musi być ten instrument prawny, który stwarza dla Ministerstwa Przemysłu i Handlu podstawę do interwencji i do usuwania wszelkich przerostów.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#ARose">W tym tkwi istota nowego projektu, który zgłoszony został przez Rząd Izbom Ustawodawczym.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#ARose">Dawna ustawa pozwalała pozwalała na rozwiązywanie karteli tylko wtedy, gdy istnienie ich zagrażało dobru publicznemu. Rządowi chodziło o to, żeby wyraźnie było powiedziane, iż nawet, jeżeli kartel nie zagraża wręcz dobru publicznemu. Ministrowi Przemysłu i Handlu przysługuje prawo jego rozwiązania, jeżeli krepuje on zasadę swobody produkcji i wymiany bez faktycznych korzyści dla życia gospodarczego.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#ARose">To była w naszym przekonaniu najważniejsza cecha nowego projektu. Łącznie z tym proponowaliśmy, aby w każdej umowie kartelowej cel gospodarczy, któremu kartel winien służyć, winien być ściśle określony z tym, że Minister Przemysłu i Handlu może kartel rozwiązać, jeżeli kartel w czasie swego istnienia nie przyczynia się do realizacji celu, który sam sobie wytknął. Ta zasadnicza zmiana została uwzględniona i w sejmowym tekście i w tekście, w tej chwili zreferowanym przez sen. referenta, i mamy wrażenie, że w ten sposób instrument, na którym opiera się cała kontrola kartelów, będzie w przyszłości doskonalszy od instrumentu dawnego.</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#ARose">Jak dalece ta nowelizacja była potrzebna, świadczy przykład z bardzo niedawnych czasów, kiedy to Ministerstwo Przemysłu i Handlu rozwiązało pewien kartel, ponieważ jedna strona obiecała drugiej stronie odstępne czyli t.zw. przestojowe, z tym że orzeczenie rozwiązujące zostało zdezawuowane przez sąd kartelowy, który w dawnej ustawie nie dopatrzył się należytych podstaw prawnych do rozwiązania tego kartelu. Jesteśmy przekonani, że po tych poprawkach, które do nowej ustawy zostały wprowadzone, tego rodzaju wypadki nie będą mogły się powtarzać.</u>
<u xml:id="u-5.6" who="#ARose">W dalszym ciągu podkreślić pragnę, że wyliczenia przykładowe celów gospodarczych, które były wymienione w projekcie rządowym i które znalazły się również w projekcie sejmowym, oczywiście nie zmieniają istoty rzeczy, o te zostaną w tej chwili skreślone — poprostu dlatego, że były to tylko wyliczenia przykładowe. Najważniejsze jest, żeby pozostały dwie zasady podstawowe, że cele kartelu muszą być w umowie kartelowej wskazane i że nieodciąganie Łych celów może być podstawą do rozwiązania kartelu.</u>
<u xml:id="u-5.7" who="#ARose">Poza tą zasadniczą rzeczą, dwa zagadnienia skoncentrowały dyskusję tak w Sejmie jak i w Komisji Senatu, Pierwsze to jest sprawa definicji karteli. Co do tego muszę stwierdzić, że na zasadzie naszej praktyki definicja, która przyjęła została przez Sejm, nasuwa mniej wątpliwości. Jednakże dotychczasowa definicja, zawarta w ustawie, oczywiście nie uniemożliwia nam pracy. Mimo to prosiłbym Wysoką Izbę, a w szczególności p. sen. referenta, żeby się zgodził, o ile ma być utrzymana definicja z dawne! ustawy, żeby z tej dawnej definicji usunięto kilka usterek, które w praktyce szczególnie wiele trudności nam zrobiły. Ta definicja z dawnej ustawy, która restytuowaną jest wg poprawki co dopiero tutaj zgłoszonej, brzmi następująco: „Przepisom ustawy niniejszej podlegają wszelkie porozumienia dwu lub więcej osób, zawarte w dowolnej formie prawnej, mające na celu drogą wzajemnych zobowiązań kontrolę lub regulowanie produkcji, zbytu, cen i warunków wymiany dóbr w dziedzinie górnictwa, przemysłu i handlu”, P. senator referent zechciał skreślić wyraz „górnictwa”.</u>
<u xml:id="u-5.8" who="#ARose">W dalszym ciągu proponowałbym, aby skreślić wyrazy ja przestaję produkować i wtedy to słowo „wzajemnych” staje się jednostronnym oświadczeniem czyli że nie na tego wzajemnego porozumienia, i istnieje wątpliwość, czy wtedy rozchodzi się o kartel czy nie. Skreślenie tych trzech wyrazów „drogą wzajemnych zobowiązań” nic nie zmienia w istocie rzeczy, a tę specjalną trudność usunie.</u>
<u xml:id="u-5.9" who="#ARose">Druga rzecz — proponowałbym — tam, gdzie jest powiedziane „regulowanie produkcji, zbytu cen i warunków wymiany dóbr”, aby wyraz „i” zastąpić wyrazem „albo”, bo spotkaliśmy się już z taką opinią, że na to, żeby umowa była uznana za kartelową musi być zbieżność tych wszystkie! warunków tj. reglamentacji i produkcji i zbytu 5 cen i warunków wymiany dóbr, podczas gdy w naszym rozumieniu mają być przykładowo wyliczone. Dlatego zmiana „i” na „albo” usuwali nieporozumienia.</u>
<u xml:id="u-5.10" who="#ARose">Wreszcie trzecia poprawka „warunków wymiany dóbr w dziedzinie górnictwa itd.”. Proponuję skreślić wyraz „dóbr”, bo tu mogą być nie tylko dobra wymienione, ale i usługi wymieniane, i tego rodzaju wymiana usług także podpada pod pojęcie umowy kartelowej.</u>
<u xml:id="u-5.11" who="#ARose">W dalszym ciągu chcę zgłosić jeszcze jedną poprawkę, która wyda je mi się redakcyjną. Mianowicie w aft. 17 komisja proponuję w ust. (1) skreślić wyrazy „lub niewpisania do rejestru kartelowego”. Artykuł ten mówi: „kto wykonywa porozumienie kartelowe, nieważne z powodu braku formy pisemnej lub niewpisania do rejestru kartelowego, albo rozwiązane orzeczeniem Ministra Przemysłu i Handlu, podlega karze”. Tutaj jest powiedziane „niewpisania do rejestru handlowego”. W tej chwili komisja senacka zaproponowała, ażeby wpisanie do rejestru kartelowego zastąpić „zgłoszeniem”, ale niezgłoszenie musi w dalszym ciągu podlegać karze, Dlatego proponowałbym, zamiast skreślenia tych wszystkich wyrazów, zastąpić „niewpisanie” „niezgłoszeniem”.</u>
<u xml:id="u-5.12" who="#ARose">Podobnie w art. 20 zaszła poprostu pewna pomyłka w układzie. Mianowicie: art. 20 zaczyna się od ust. „1”, nie mą natomiast dalszych ustępów. Dlatego też myślę, że należy ust. nr 1 skreślić, a w literze „a”, gdzie również jest powołanie się na ust. „1” — słowa te skreślić. Zaczynałby się artykuł od: „sprawy o przestępstwa...” i w punkcie „a”: „ściganie przestępstw następuje na wniosek Ministra...”, już nie trzeba będzie powoływać się na ust. 1, ponieważ innych nie ma.</u>
<u xml:id="u-5.13" who="#ARose">Na zakończenie pragnę zaznaczyć, że zasadnicza poprawka, która wniesiona została tutaj w referacie p. senatora referenta, a polegająca na usunięciu systemu koncesyjnego dla powstawania karteli, jest zupełnie zgodna z tendencjami pierwotnego tekstu rządowego, zgłoszonego do Sejmu, Tym samym nawrót do tej pierwotnej koncepcji rządowej nie może być sprzeczny z tendencjami Ministerstwa Przemysłu i Handlu.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#Sprawozdawca">Sprawozdawca sen. Starzyński poparł poprawki zgłoszone przez Wiceministra Rosego, gdyż są one zgodne z duchem innych poprawek.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#Sprawozdawca">Projekt ustawy o wykonywaniu pracy na rachunek grzywny referował sprawozdawca sen. Głowacki.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#Sprawozdawca">Senat przyjął projekt ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#Sprawozdawca">Prawo o obligacjach przedstawił Wysokiej Izbie sprawozdawca sen. Lelek. W Polsce do obecnej chwili nie posiadamy jednolitej ustawy, obejmującej całokształt kredytu obligacyjnego. Mówca charakteryzuje stan prawny w tej dziedzinie, po czym stwierdza, że prace nad opracowaniem jednolitej polskiej ustawy, obejmującej całokształt zagadnienia kredytu obligacyjnego, podjęła specjalna komisja, wyłoniona przez Ministerstwo Skarbu, Projekt tego prawa został rozesłany w r. 1934 organizacjom gospodarczym. i na podstawie ich uwag został następnie przeredagowany i wniesiony do Izb Ustawodawczych w czasie sesji 1935/36 r. Sejm przyjął ten projekt w dn. 23 lutego 1937 r., a następnie był on rozpatrywany przez Podkomisję Prawniczą Senatu. Projekt ten nie wszedł jednak pod obrady senackiej Komisji Prawniczej z powodu rozwiązania Izb Ustawodawczych. Obecny projekt rządowy z małymi zmianami zasadniczo pokrywa się z redakcją projektu, opracowanego przez podkomisję senacką. Sejm w dniu 22 maja b. r. powyższy projekt ustawy z uwzględnieniem poprawek i zmian, dokonanych przez Komisję Prawniczą Sejmu, uchwalił. Mówca streszcza postanowienia ustawy, po czym przechodzi do omówienia poprawek, zaprojektowanych przez Komisję Prawniczą Senatu. Są to w większości poprawki redakcyjno-stylistyczne, a tylko dwie z nich mają charakter merytoryczny. Te ostatnie dotyczą art, 31 i 33. Mianowicie w projekcie ustawy o obligacjach pominięta została spółdzielczość, która w gospodarce narodowej odgrywa dużą rolę. Toteż Komisja Prawnicza Senatu uznała za celowe dodać do art. 31 pkt 3 który przewiduje, że obligacje mogą emitować również spółdzielnie, działające na terenie całej Rzeczypospolitej, których członkami są wyłącznie inne spółdzielnie centralne spółdzielczej. Taki sam charakter ma poprawka do art. 33, która przeredagowuje pkt 2 tego artykułu w tym sensie, że bankiem w rozumieniu tego artykułu są również; Centralna Małopolska Kasa Oszczędności we Lwowie oraz Centralna Kasa Spółek Rolniczych w Warszawie. W końcu mówca wypowiada się przeciwko wnioskowi mniejszości sen, Zmigrydera-Konopki, który wniósł o skreślenie art 14 ustawy, uzasadniając to obawą, że treść tego artykułu wkłada niezmierną odpowiedzialność na Ministra Skarbu, co w momentach zachwiania się koniunktury mogłoby wpłynąć ujemnie na zaufanie obywateli do papierów wartościowych, wydawanych pod nadzorem Ministerstwa Skarbu, Komisja Prawnicza obaw tych nie podzieliła.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#Sprawozdawca">W obronie swojej poprawki przemówił sen. Zmigryder-Konopka.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#Sprawozdawca">W głosowaniu odrzucono wniosek mniejszości, Przyjęto poprawki komisji i z nimi całą ustawę.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#Sprawozdawca">Uprawnienia Państwowego Instytutu Geologicznego przedłożył Wysokiej Izbie sprawozdawca sen. Przedpełski. Komisja Gospodarcza Senatu, dokładnie rozpatrzywszy projekt, miała pewne zastrzeżenia do art. 3 z którego mogłoby wynikać, że każdy rolnik, kopiący studnię w zwykły, gospodarski sposób, musiałby zgłaszać swoją robotę do Instytutu Geologicznego i przesyłać próbki ziemi, a w wypadkach niezastosowania się do tego przepisu, podlegałby karze aresztu i grzywny. Komisja wnosi odpowiednią poprawkę do art. 3.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#Sprawozdawca">Sen. Barcikowski powołuje się na pismo P. Ministra Przemysłu i Handlu, które wpłynęło po obradach komisji, a w którym P. Minister wyjaśnia, że przy wykonywaniu ustawy nie zamierza kontrolować rolników kopiących studnie, a tylko i jedynie przemysłowców. Mówca prosi o odrzucenie poprawki komisji i pozostawienie art. 3 bez zmiany.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#Sprawozdawca">W głosowaniu Senat przyjął projekt ustawy, odrzucając poprawkę komisji.</u>
<u xml:id="u-6.9" who="#Sprawozdawca">Ustawę o wystawach, targach gospodarczych aukcjach zreferował sprawozdawca sen. Drozdowski.</u>
<u xml:id="u-6.10" who="#Sprawozdawca">Przepisy projektu uzależniają urządzanie wystaw i targów od zezwolenia władzy. Przed uzyskaniem pozwolenia nie wolno przystąpić do urządzania wystaw i targów, ani do ich reklamy i propagandy. Władzy udzielającej zezwolenia stawia się określony termin. Szczegółowo określone są warunki, którym musi odpowiadać starający się o zezwolenie. Udzielanie odznaczeń uzależnia się w myśl przepisów od zgody odnośnego ministra, przy czym udzielanie odznaczeń na targach jest niedopuszczalne, z wyłączeniem targów związanych z produkcja rolniczą.</u>
<u xml:id="u-6.11" who="#Sprawozdawca">Senat przyjął projekt ustawy.</u>
<u xml:id="u-6.12" who="#Sprawozdawca">Po krótkim referacie sen. Drozdowskiego przyjęto bez zmian ustawę o rozciągnięciu na województwo śląskie mocy rozporządzenia Prezydenta o popieraniu elektryfikacji.</u>
<u xml:id="u-6.13" who="#Sprawozdawca">Sen. Przedpełski referował ustawę o popieraniu melioracyj wodnych dla potrzeb rolnictwa.</u>
<u xml:id="u-6.14" who="#Sprawozdawca">Ustawę przyjęto ze zmianami proponowanymi przez Komisje.</u>
<u xml:id="u-6.15" who="#Sprawozdawca">Sprawozdawca sen. ks. Zelek referował nowelę o uporządkowaniu długów rolniczych.</u>
<u xml:id="u-6.16" who="#Sprawozdawca">Należy przygotować grunt pod kredyt. Do tego zmierzał projekt posła Bączkowskiego. Jego obecna redakcja różni się jednak od pierwotnego brzmienia. Nie utrzymano podstawy projektu. Kompromis, jaki został osiągnięty w pewnym stopniu, wraca znów do dawnego systemu połowiczności. Tym nie mniej, biorąc pod uwagę obecną chwilę, w jakiej projekt uchwalamy, trzeba uznać, że stanowi on poważny krok na drodze do poprawy stanu finansowego rolnictwa. Kompromis ten został podyktowany możliwościami Skarbu Państwa, a one w tej chwili muszą decydować.</u>
<u xml:id="u-6.17" who="#Sprawozdawca">W głosowaniu przyjęto zmiany proponowane przez Komisję Rolną Senatu, a wraz z nimi całość ustawy. Przyjęto też zaproponowaną przez Komisję rezolucję, która wzywa Rząd, aby przy zmianie rozporządzenia Ministra Skarbu z grudnia 1934 r. uwzględniono zasadę, że wymagalność rat kapitałowych oraz połowy odsetek i wszelkich innych należności ubocznych za czas do 31 grudnia 1938 r. ulega zawieszeniu i że należności powyższe są płatne po upływie okresu amortyzacyjnego, na który dług został rozłożony.</u>
<u xml:id="u-6.18" who="#komentarz">(Na tym posiedzenie zakończono o godz. 20.)</u>
<u xml:id="u-6.19" who="#Sprawozdawca">P. Marszałek oznajmia, że następne posiedzenie zwołuje na jutro, tj, na wtorek dnia 13 m na godz. 17.</u>
<u xml:id="u-6.20" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia)</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>