text_structure.xml 120 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Witam posłów i przybyłych gości. Porządek naszego posiedzenia został państwu dostarczony na piśmie. Czy są pytania lub uwagi w tej sprawie? Nie słyszę. Uznaję, że Komisja zaakceptowała zaproponowany porządek obrad. Podkomisja powołana do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych obradowała w dniach: 9 i 23 stycznia, 17, 19 i 20 lutego. Efektem prac podkomisji jest przygotowane sprawozdanie, które dzisiaj będziemy rozpatrywać. Omawiana ustawa jest immanentnie związana z ustawą o indywidualnych kontach emerytalnych, którą Komisja rozpatrzyła dwa tygodnie temu. Między tymi ustawami występuje pewnego rodzaju symbioza, ponieważ obie przewidują możliwość przekazywania środków z indywidualnych kont emerytalnych (IKE) do pracowniczych programów emerytalnych (PPE) i odwrotnie. Ponadto w stosunku do ustaw dzisiaj obowiązujących przepisy ustawy o pracowniczych programach emerytalnych mają wykazywać większą elastyczność, większą dostępność i łatwość w zakładaniu pracowniczych programów emerytalnych i w pewnym stopniu obniżyć koszty ich funkcjonowania. Obecnie działa zaledwie około 200 pracowniczych programów emerytalnych. To zdecydowanie za mało w stosunku do oczekiwań. Pracowniczy program emerytalny jest tworzony w celu gromadzenia środków uczestnika przeznaczonych do wypłaty na starość. Ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych dawała możliwość wykazania indywidualnej przezorności, a omawiana ustawa daje możliwość wykazania grupowej przezorności. Mamy do czynienia z całkiem nową materią, bo w tym przypadku to pracodawca rozpoczyna proces tworzenia pracowniczego programu emerytalnego i to on jest reprezentantem pracowników na dalszych etapach funkcjonowania takiego programu. Pracodawca przedstawia reprezentacji pracowników do negocjacji projekt zakładowej umowy emerytalnej wraz z dokonanym wyborem jednej z form pracowniczych programów emerytalnych, bo jest ich kilka. Jeżeli w zakładzie pracy działa jedna organizacja związkowa, pracodawca zawiera umowę z tą organizacją, jeżeli działa kilka organizacji związkowych, zawiera wspólną umowę ze wszystkimi. Gdy nie ma organizacji związkowej, pracodawca podpisuje umowę z reprezentacją wybraną przez ogólne zebranie załogi. Zakończenie negocjacji reprezentacji pracowników z pracodawcą następuje poprzez podpisanie zakładowej umowy emerytalnej. Umowa ta określa zasady funkcjonowania pracowniczego programu emerytalnego, a jej stronami są - pracodawca i pracownicy. Następnie należy zawrzeć umowę z instytucją finansową. Umowa ta dotyczy formy, w jakiej ma być prowadzony pracowniczy program emerytalny, a zawierana jest pomiędzy pracodawcą a przedstawicielem instytucji finansowej. Pracownicza umowa emerytalna to indywidualna umowa pracownika z pracodawcą, którą podpisuje się po złożeniu przez pracownika dobrowolnej deklaracji uczestnictwa w PPE. Zarówno umowa z instytucją finansową, jak i pracownicza umowa emerytalna muszą być zgodne z zakładową umową emerytalną. Następnie pracodawca składa do Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych wniosek o wpis do rejestru pracowniczych programów emerytalnych. Jeżeli wniosek spełnia wymogi formalne, czyli załączono do niego wszystkie wymagane dokumenty, i merytoryczne, czyli jest zgodny z przepisami ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, KNUiFE wydaje decyzję o wpisie do rejestru pracowniczych programów emerytalnych. Wcześniej mówiłam, że pracownicze programy emerytalne mogą być prowadzone w różnych formach - pracowniczego funduszu emerytalnego, umowy o wnoszeniu przez pracodawcę składek pracowników do funduszu inwestycyjnego, umowy grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem ubezpieczeń oraz umowy grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników z towarzystwem ubezpieczeń, na podstawie której pracownicy staną się jego członkami. Są to trudne pojęcia, ale już w obecnie funkcjonującej ustawie one występują. Komu przysługuje prawo do uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym? Takie prawo przysługuje pracownikowi, który jest zatrudniony u danego pracodawcy nie krócej niż 3 miesiące, chyba że zakładowa umowa emerytalna stanowi inaczej. To jest warunek ustawowy. Uczestnik pracowniczego programu emerytalnego, czyli pracownik lub inna osoba, która przystąpiła do PPE, bo nie wszyscy uczestnicy takiego programu są w pojęciu Kodeksu pracy pracownikami, może w każdym czasie dokonać wypowiedzenia pracowniczej umowy, które składa w formie pisemnej, bądź przez złożenie dyspozycji wypłaty transferowej do innego programu emerytalnego po ustaniu uczestnictwa w dotychczasowym programie i przystąpieniu do nowego programu, bądź w związku z likwidacją programu na skutek spadku wartości środków wniesionych w ramach programu poniżej kwoty ustalonej w umowie z instytucją finansową - w tej sytuacji może nastąpić zwrot środków według dyspozycji uczestnika.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Po spełnieniu przesłanek do wypłaty, określonych w ustawie, uczestnik może zażądać jej dokonania jednorazowo lub w ratach, przelewem lub w gotówce. Wypłata skutkuje utratą prawa do udziału w PPE w przyszłości. Takie są główne tezy ustawy o pracowniczych programach emerytalnych i wszystko to jest rozwinięte w ustawie. Podkomisja oparła się głównie na druku nr 1953, projekt poselski był drukiem pomocniczym, a sprawozdanie jest łączne i dotyczy obu druków. Przy rozpatrywaniu poszczególnych artykułów powiem, jakie zmiany wprowadziła podkomisja w stosunku do przedłożenia rządowego. Przechodzimy do rozpatrywania Projektu ustawy z dnia ... o pracowniczych programach emerytalnych, rozdział 1 Przepisy ogólne. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła tytuł ustawy. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł ustawy. Art. 1 określa zakres przedmiotowy regulacji. Podkomisja dokonała zmiany redakcyjnej, polegającej na zamianie wyrazu „reguluje” wyrazem „określa”. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 1. Art. 2, czyli słowniczek, zawiera definicje określeń zawartych w ustawie i wyjaśnia, co projektodawca rozumie pod danym pojęciem, definiuje pojęcie na użytek ustawy. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? W pkt 1 zdefiniowane jest pojęcie „program”. W przypadku braku bliższego określenia chodzi o program zakładowy lub międzyzakładowy. Pkt 2 definiuje pojęcie „pracownik”. Przyznaję, że długo zastanawialiśmy się nad tą definicją, ponieważ w obowiązującej ustawie pod pojęciem pracownika rozumie się również osobę zatrudnioną na podstawie umowy agencyjnej i umowy zlecenia. Rząd zaproponował wykreślić te osoby, uzasadniając to tym, że skoro mówimy o pracowniczych programach, to powinno to dotyczyć wyłącznie pracowników. Komisja podzieliła stanowisko rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosełArturZawisza">W związku z kontrowersją, o której przed chwilą pani przewodnicząca wspomniała, i w związku z zawężeniem w zaproponowanej przez rząd, a przyjętej przez podkomisję definicji pojęcia „pracownik”, zgłaszam sygnalizowaną już podczas posiedzeń podkomisji propozycję, aby na potrzeby tej ustawy szerzej zdefiniować pojęcie „pracownik”, a to w celu zwiększenia poziomu dobrowolnych oszczędności emerytalnych. Proponuję, aby po tekście zaproponowanym przez podkomisję postawić przecinek, a następnie dopisać wyrazy „osobę zatrudnioną na postawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jeżeli jest ona objęta obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi z tego tytułu”. W tym zapisie nie chodzi o każdą osobę mającą umowę zlecenie lub umowę agencyjną, tylko o taką, która spełnia kryteria zbieżne z definicją pracownika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieGospodarkiPracyiPolitykiSpołecznejKrzysztofPater">Rząd jest przeciwny tej poprawce. Mówimy przecież o pracowniczych programach emerytalnych. Gdybyśmy w ustawie postawili znak równości między pracownikiem i osobą, która przez dłuższy okres - bo mówimy o programie, który ma to do siebie, że jest przedsięwzięciem długoterminowym - jest związana z podmiotem gospodarczym umową zlecenia, to w efekcie ustawa potwierdzałaby, czy zmierzała do utrwalenia patologii, z jaką mamy do czynienia, czyli tzw. samozatrudnienia. Inaczej mówiąc, zmuszania pracowników do różnych form współpracy, byle pracodawca nie wiązał się całym pakietem zobowiązań wobec pracowników wynikających z Kodeksu pracy. Oczywiście byłaby to bardzo zła tendencja. Uważamy, że należy postawić wyraźną granicę pomiędzy pracownikami, którzy mają określone uprawnienia, po to, aby nie wzmacniać i nie zachęcać do różnego typu patologii, cofających nas do wieku XIX.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełArturZawisza">Oczywiście samozatrudnienie, wbrew temu, co mówi pan minister, nie jest patologią. Gdyby było, to musiałoby być traktowane jak inne patologie społeczne, a więc byłoby ścigane prawem. Samozatrudnienie jest jedną z form uczestnictwa w rynku pracy, jedną z form zarabiania pieniędzy, utrzymywania rodzin etc. Moja propozycja uwzględnienia osób zatrudnionych na umowach agencyjnych i umowach zlecenia jest de facto powtórzeniem zapisu z obowiązującej ustawy, więc nie jest to żadne szaleństwo umysłowe, tylko próba kontynuacji tego, co do tej pory istniało i do jakiegoś stopnia się sprawdzało.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zgadzam się z tym, że samozatrudnienie nie jest patologią, ale tylko w przypadku, kiedy wynika z czystych intencji. Gorzej jest, gdy pracodawca zobowiązuje pracowników, żeby ich dotychczasową pracę na podstawie umowy o pracę zamienić na samozatrudnienie. Wtedy rzeczywiście mamy do czynienia z patologią. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki posła Artura Zawiszy, polegającej na uzupełnieniu definicji pojęcia „pracownik” o osoby zatrudnione na podstawie umowy agencyjnej i umowy zlecenia, objęte ubezpieczeniem społecznym? Stwierdzam, że Komisja, przy 2 głosach za, 8 przeciwnych i braku wstrzymujących się, odrzuciła poprawkę posła Artura Zawiszy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Pkt 3 podkomisja skróciła o treść odwołania, czyli wykreśliła wyrazy „prowadzący działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń określonych w dziale I grupa 3 załącznika do tej ustawy”. Związane jest to z faktem, że to określenie stanowi treść merytoryczną i znajduje się w art. 6 ust. 1 pkt 3. Podkomisja dodała pkt 7a, co jest konsekwencją wprowadzenia możliwości dokonania transferu środków z indywidualnego konta emerytalnego do pracowniczego programu emerytalnego i odwrotnie. W pkt 9 zawarliśmy definicję niezrozumiałego powszechnie pojęcia „konwersja”, co uznaliśmy za wskazane ze względu na adresata ustawy, którym są uczestnicy programu. Pkt 10a jest nowym, wypracowanym przez podkomisję punktem, który zawiera definicję pojęcia „osoba uprawniona”, odwołującą się bezpośrednio do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym. W pkt 15 zamieściliśmy pełną nazwę indywidualnego konta emerytalnego, ponieważ w ustawie posługujemy się skrótem IKE. W pkt 16, zawierającym definicję pojęcia „wypłata”, nastąpiła zmiana w stosunku do przedłożenia rządowego. Rząd proponował bowiem, aby pod pojęciem „wypłata” rozumiano wypłatę dokonaną przez uczestnika lub wskazaną przez niego osobę. Ponieważ podkomisja wprowadziła pojęcie „osoba uprawniona”, zamieniliśmy „osobę wskazaną” na „osobę uprawnioną”. Zmiana ta umożliwia transfer środków z IKE do PPE. W pkt 17 również dokonaliśmy zmiany. Polega ona na rozszerzeniu pojęcia „wypłata transferowa”, co jest konsekwencją przyjęcia zasady, że możliwy jest transfer środków z IKE do PPE i odwrotnie. W pkt 18 zrezygnowano z określenia w przepisie formy dokonania zwrotu. Mamy w tej chwili dużo krótszy przepis, który stwierdza, że zwrot to wycofanie środków zgromadzonych w ramach programu w przypadku jego likwidacji, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty lub wypłaty transferowej. Podkomisja dodała pkt 19a. Ponieważ w ustawie operujemy skrótem NIP, w słowniczku należało rozwinąć go. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian do art. 2? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 2. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2. Art. 3 został skrócony przez podkomisję i brzmi: „Program jest tworzony w celu gromadzenia środków uczestnika przeznaczonych do wypłaty”, czyli mówimy w tym miejscu o jego idei. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 3. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 3. Art. 4 pozostawiliśmy bez zmian i brzmi on analogicznie jak art. 5 ust. 3 obecnie obowiązującej ustawy. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 4. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 4. W art. 5 dokonaliśmy wielu zmian mających na celu ułatwienie tworzenia pracowniczych programów emerytalnych. Długo analizowaliśmy każdy problem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam poprawkę polegającą na skreśleniu ust. 3, czyli ustępu mówiącego o tym, że jedna trzecia pracowników mogłaby już tworzyć program. Taki zapis tworzy pewnego rodzaju próg zaporowy, np. związany ze stażem pracy i w ten sposób znacząca część - dwie trzecie pracowników, którzy nie spełniają tego kryterium - byłaby z programu tworzonego przez jedną trzecią wyłączona. W celu zwiększenia dostępności pracowniczych programów emerytalnych zgłaszam propozycję skreślenia ust. 3. Wtedy połowa pracowników może tworzyć program, ale nie ma zagrożenia dodatkowymi rygorami wyłączającymi większość pracowników z programu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Można na tę sprawę spojrzeć również z drugiej strony. W ust. 3 mówi się, że jeżeli pracodawca zatrudnia więcej niż pięciuset pracowników, prawo do uczestnictwa w programie musi przysługiwać co najmniej jednej trzeciej pracowników zatrudnionych u pracodawcy, który tworzy program. Czyli jedna trzecia musi mieć co najmniej trzymiesięczny staż pracy. Poseł Artur Zawisza mówi, że to jest utrudnienie dostępu, a przecież można na to spojrzeć jako na szansę powstania pracowniczego programu emerytalnego w zakładzie, w którym już jedna trzecia zatrudnionych spełnia to kryterium.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Zgłoszona poprawka prowadzi akurat do zawężenia dostępności programów emerytalnych. Ta zmiana została przez nas wprowadzona do projektu ustawy na wniosek partnerów społecznych, uzgodniony w Komisji Trójstronnej. Weźmy taką sytuację. Duży pracodawca nie ma dość pieniędzy, aby zaproponować utworzenie pracowniczego programu emerytalnego dla połowy pracowników. Jeżeli nie damy mu możliwości zaoferowania takiego programu dla jednej trzeciej załogi, tylko będziemy się upierać przy połowie, to on po prostu nic nie zrobi w tym kierunku. A to oznacza ograniczenie dostępności do PPE, bo żaden pracownik nie będzie uczestnikiem programu. Trzecim argumentem jest to, że pracownicy o dłuższym stażu pracy to osoby starsze, które nie mają szans na zebranie w ramach indywidualnych kont emerytalnych wielkich środków i które nie są w II filarze. Wydaje się więc, że takim osobom nie należy zamykać możliwości uczestnictwa w programie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przepraszam, ale to jest jasna sprawa. Mamy wniosek..., przepraszam pana Pawła Pelca, ale szeroką dyskusję przy bardzo aktywnym pana udziale przeprowadziliśmy na posiedzeniu podkomisji. W tej chwili proszę się już powstrzymać. Mamy wniosek posła Artura Zawiszy, aby w art. 5 skreślić ust. 3, który mówi o tym, że jeżeli jest więcej niż pięciuset pracowników, to jedna trzecia musi spełniać kryterium określone w ust. 1. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki posła Artura Zawiszy? Stwierdzam, że Komisja, przy 2 głosach za, 10 przeciwnych i braku wstrzymujących się, odrzuciła poprawkę. Czy są inne uwagi do art. 5? Nie słyszę. Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem art. 5? Stwierdzam, że Komisja 10 głosami, przy braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się przyjęła art. 5. Art. 6 określa cechy produktu oferowanego w ramach pracowniczych programów emerytalnych. Ust. 2 określa możliwość i zasady wnoszenia składek do kilku funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo. Podkomisja dokonała szeregu zmian w tym przepisie. Naszym zdaniem redakcja przepisów ust. 3 i ust. 4 jest teraz bardziej czytelna. Ust. 5 zmierza do ochrony środków przeznaczonych na cele emerytalne przed ich wcześniejszym skonsumowaniem. W pkt 2 ust. 5 stwierdzamy, że umowa powinna przewidywać przeznaczanie co najmniej 85% - rząd proponował 90% - każdorazowej składki podstawowej na ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy. Ust. 6 jest rozwiązaniem analogicznym do zawartego w obecnie obowiązującej ustawie. Celem rozwiązania w ust. 7 jest przeznaczenie środków ze składki dodatkowej na zwiększenie oszczędności emerytalnych. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 6. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 6. Przepisy art. 7 określają zasady postępowania w przypadku połączenia pracodawców prowadzących programy, bo takie sytuacje również mogą się zdarzać. Zawarliśmy instrukcję regulującą te kwestie. Przywoływane są przepisy art. 41, który określa tryb zmiany umowy zakładowej w przypadku likwidacji zarządzającego. Przepisy zobowiązują nowego pracodawcę do przejęcia zobowiązań starego pracodawcy dotyczących uzupełniającego zakładowego lub międzyzakładowego systemu emerytalnego. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 7. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7. Zapisy art. 8 mają na celu umożliwienie realizacji postanowień art. 41, zgodnie z którym w przypadku zwrotu zarządzający lub likwidator zarządzającego przekazuje ze środków uczestnika na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kwotę w wysokości 30% sumy składek podstawowych wpłaconych do programu. To jest ważny zapis chroniący wysokość przyszłych emerytur uczestników programu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Zasada jest taka. Jeżeli pracodawca wpłaca składki do pracowniczego programu emerytalnego, to kwota ta, pomimo iż stanowi podstawę wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych, nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Można więc powiedzieć, że w pewnym sensie pracodawca oszczędza na kosztach pracy. I wszystko jest w porządku, jeżeli wypłata środków gromadzonych w ramach PPE następuje po osiągnięciu wieku emerytalnego, bo wtedy spełnia swoje przeznaczenie, czyli stanowi zabezpieczenie na starość. Natomiast są sytuacje - kiedy następuje likwidacja pracowniczego programu emerytalnego bądź pośrednio, kiedy następuje transfer tych środków na indywidualne konto emerytalne - w których można wyprowadzić te środki przed osiągnięciem wieku emerytalnego, czyli przed ukończeniem 60 lat. Aby przeciwdziałać tego typu działaniom, a równocześnie osiągnąć cel podstawowy, zarówno ustawa o IKE, jak i przez nas omawiana przewiduje, że w takiej sytuacji 30% zaoszczędzonych środków trafia na osobiste konto w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a w przypadku osób starszych podwyższa podstawę wymiaru świadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Proszę jeszcze wyjaśnić, dlaczego to jest 30%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">30% jest swoistą stawką ryczałtową, którą ustaliliśmy w dyskusji z partnerami społecznymi. Podobnie jak w systemie podatkowym, gdzie mamy swoistą sankcję karną w wysokości 75% uzyskanego dochodu. Też można byłoby zapytać, dlaczego to jest 75%, a nie np. 55% lub 60%. Odpowiedź zawsze będzie taka sama. Po prostu uznaliśmy, że stawka ryczałtowa w takiej właśnie wysokości będzie adekwatna do celu, któremu ma to rozwiązanie służyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Oczywiście pytania zadaję w imieniu posłów, którzy nie pracowali w podkomisji. Generalna zasada jest taka. Chcemy chronić wysokość przyszłych emerytur. Pieniądze, które pracodawca przeznacza dla pracowników, częściowo stanowią składkę do pracowniczego programu emerytalnego, częściowo idą na wynagrodzenia i wpływają na wysokość przyszłej emerytury. Jeśli następuje wycofanie pieniędzy z pracowniczego programu emerytalnego - niezależnie od przyczyn, z jakich to wycofanie następuje, nawet jeśli PPE upada - to jego uczestnik może wziąć te pieniądze i skonsumować w danym momencie. Oznacza to, że na starość nic mu nie zostanie. A proszę pamiętać, że emeryturę będzie miał niższą, ponieważ część pieniędzy, która mogła stanowić jego wynagrodzenie, została w formie składek skierowana do PPE. W związku z tym mówimy tak: skoro sam rezygnujesz z przeznaczenia tych pieniędzy na starość, to musisz od tej kwoty zapłacić podatek od dochodów kapitałowych, a z pozostałej części jeszcze 30% idzie na konto Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i ta kwota będzie miała wpływ na wysokość twojej emerytury. Dopiero pozostałość uczestnik może otrzymać do ręki. Naszym zdaniem jest to bardzo słuszny i ważny przepis. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 8. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8. Art. 9 chroni nazwę „program emerytalny” przed tworzeniem programów niezgodnych z przepisami. Później przewidzieliśmy kary, gdyby ktoś używał tej nazwy w sposób nieuprawniony. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 9. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9. Przechodzimy do rozdziału 2 Tworzenie i prowadzenie programu. Art. 10 określa tryb tworzenia programu. Program tworzy się przez zawarcie umowy zakładowej, potem przez zawarcie umowy z instytucją finansową, po czym następuje rejestracja programu. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 10. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10. Art. 11 określa strony umowy zakładowej i zasady wyboru reprezentacji pracowników. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 11. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 11. Art. 12 zawiera regulację, która mówi, kto rozstrzyga spory między stronami. Czy są pytania, uwagi lub propozycje zmian? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 12. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12. Nad art. 13 pracowaliśmy długo i sporo się nagłowiliśmy. Określa on bowiem zawartość umowy zakładowej. Długo szukaliśmy odpowiedzi na pytanie, czy jej treść musi być aż tak szczegółowo określona i co ta umowa ma zawierać. Jednak uznaliśmy, że zarówno ustawa o PPE, jak i o IKE powinna zawierać dość skrupulatnie opisane pewne szczegółowe rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Choć muszę powiedzieć, że zakłady ubezpieczeń buntowały się przeciwko wielu takim szczegółowym zapisom. Dokonaliśmy także zmian, które wyszły nam w trakcie pracy, gdy okazało się, że według projektu rządowego pracodawcy były przypisane czynności, których on nie wykonuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Na posiedzeniu podkomisji obiecaliśmy, że przeanalizujemy jeden temat i przedstawimy propozycję rozwiązania. Przyjęliśmy, że umowa zakładowa może zakazywać wnoszenia składki dodatkowej. Po dyskusji na posiedzeniu podkomisji proponujemy, aby zawęzić tę możliwość wyłącznie do przypadku, gdy program jest prowadzony w formie funduszu emerytalnego, bo wtedy pracodawca może w związku ze składką dodatkową ponosić istotne koszty. We wszystkich pozostałych wypadkach nie ponosi takich kosztów i dlatego nie widzimy potrzeby zakazywania jej wnoszenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mamy składkę podstawową i składkę dodatkową. W art. 13 ust. 1 pkt 10 mówimy, że umowa zakładowa określa minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej. Rząd proponuje, aby brzmienie tego punktu było następujące: „minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej z zastrzeżeniem ust. 3”. A ust. 3 brzmi: „Umowa zakładowa może zakazywać wnoszenia składki dodatkowej jedynie w przypadku, jeżeli program prowadzony jest w formie funduszu emerytalnego”. Czy są uwagi lub pytania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam poprawkę dotyczącą tego samego punktu, która idzie w tym samym kierunku, w którym poszedł rząd, wprowadzając to istotne zastrzeżenie, ale idzie jeszcze dalej. Proponuję skreślić wyrazy „jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”. Znaczyłoby to, że taki zakaz deklarowania składki dodatkowej nie mógłby w ogóle funkcjonować. Intencją tej poprawki jest zwiększenie dostępności deklarowania składki dla wszystkich uczestników PPE po to, by umożliwić im oszczędzanie w tańszej, grupowej formie w sytuacji, gdy mogą zadysponować częścią swojego wynagrodzenia. Rząd proponował wprowadzenie takich zakazów, teraz się po części z tego wycofuje poprzez to zastrzeżenie, z czego trzeba się cieszyć, ale moja propozycja idzie dalej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Proponuje pan wykreślenie wyrazów...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PosełArturZawisza">„...jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”, czyli pozostawienie zapisu „minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej”, w domyśle dowolnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Panie ministrze, proszę wyjaśnić, dlaczego uznaliście za konieczne wprowadzenie zakazu deklarowania składki dodatkowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Pracowniczy program emerytalny jest rozwiązaniem, którego reguły funkcjonowania ustala pracodawca ze związkami zawodowymi lub reprezentacją pracowników. Im więcej elastyczności pozostanie dla obu stron, tym większa jest szansa, że programy te będą uruchamiane. Jeżeli w ustawie zawrzemy odgórny nakaz zrobienia czegoś, zapłacenia za coś, to okaże się, że pracodawca nawet nie zaproponuje swojej załodze utworzenia pracowniczego programu emerytalnego, tym bardziej jeżeli zatrudnia pracowników głównie wysoko zarabiających. Proszę pamiętać, że koszty funkcjonowania pracowniczego towarzystwa emerytalnego pokrywa w całości pracodawca. Więc gdyby musiał jeszcze ponosić spore koszty związane ze składką dodatkową, mógłby dojść do wniosku, że mu się to nie opłaca. Dlatego szukamy równowagi. Mówimy jasno: jeżeli umowa zakładowa tego nie zakazuje. Niech to pracodawca uzgodni z załogą czy składka dodatkowa ma być zakazana, czy nie, a nie decyduje o tym Sejm, Senat i prezydent. Nie zapisujmy w ustawie, że tak ma być, bo okaże się, że pracodawca nie będzie tworzył najtańszej dla pracowników formy oszczędzania na starość, jaką są pracownicze programy emerytalne. Tu trzeba bardzo uważać, bo pewne przeregulowanie i przedobrzenie może doprowadzić do odwrotnego efektu. Trzeba pamiętać, że pierwszy krok w tym wszystkim czyni pracodawca, który proponuje pracownikom PPE. Jeżeli dla niego będzie to nieatrakcyjne, to nigdy nie zrobi tego pierwszego kroku i wtedy myślenie o tym, jaki jest trzeci, dziesiąty i pięćdziesiąty krok, nie ma już sensu. Stąd nasza propozycja, którą zgłaszamy po dyskusji na posiedzeniu podkomisji, a która jest swoistym kompromisem. Nie bawimy się w szczegóły. W wyniku obsługi składki dodatkowej pracodawca zawsze ponosi jakieś drobne koszty, ale jest różnica pomiędzy formami komercyjnymi a formą, którą proponujemy wyłączyć. Prosimy o przyjęcie naszej propozycji, a nie tej szerszej wersji, proponowanej przez posła Artura Zawiszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zwracam uwagę, że na składkę dodatkową mogą sobie pozwolić tylko pracownicy o wysokich uposażeniach. Trudno wyobrazić sobie, żeby osoby o niskich dochodach mogły sobie na nią pozwolić. Uważam, że dobrze jest, jeżeli w umowie powiedziane jest, iż może, a nie musi być ta dodatkowa składka dopuszczona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PosełArturZawisza">Ten sposób argumentacji wymaga polemiki, ponieważ pan minister mówi, żeby tu w Warszawie jednorazowo nie tworzyć restrykcyjnej regulacji, a przecież w przedłożeniu rządowym jest restrykcyjna regulacja, mówiąca o zakazie deklarowania składki dodatkowej. Pan minister mówi, żeby nie przeregulowywać i proponuje dopisanie dodatkowego ustępu, to jest właśnie przeregulowywanie. Istota propozycji składanej przeze mnie jest taka, żeby skreślić zakaz, tak jak w 1968 r. ogłoszono: zakazuje się zakazywać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zostajemy każdy przy swoim zdaniu. Przypomnę, o co chodzi. Poseł Artur Zawisza chce, aby pkt 10 brzmiał: „Umowa zakładowa określa w szczególności: 10) minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej”. Podkomisja zdecydowała się na następujące brzmienie: „Umowa zakładowa określa w szczególności: 10) minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”. Rząd natomiast mówi, że minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej powinno się określić w umowie zakładowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej, a zakaz może dotyczyć jedynie programu prowadzonego w formie funduszu emerytalnego. Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Rozumiem, że pani przewodnicząca podda pod głosowanie poprawkę zgłoszoną przez rząd?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Tak. Najpierw poddam pod głosowanie propozycję rządową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Zgłaszamy do tej propozycji wątpliwości. Nie możemy zrozumieć intencji i wyprowadzić normy prawnej. Propozycja polega na tym, aby pkt 10 brzmiał: „minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej z zastrzeżeniem ust. 3”, a ust. 3 brzmi: „Umowa zakładowa może zakazywać wnoszenia składki dodatkowej jedynie w przypadku, jeżeli program prowadzony jest w formie funduszu emerytalnego”. Jeżeli zakaz miałby dotyczyć jedynie programu prowadzonego w formie funduszu emerytalnego, to wydaje się nam, że w pkt 10 należałoby skreślić wyrazy „jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”, bo inaczej nie wiadomo, o co chodzi. Gdyby zostały skreślone te wyrazy, to ust. 3 powinien raczej brzmieć w ten sposób, że umowa zakładowa może zakazywać wnoszenia składki dodatkowej - ze skreśleniem wyrazu „jedynie” - tylko w przypadku, kiedy program prowadzony jest w formie funduszu emerytalnego. Ale gdyby tak miał brzmieć pkt 10, to mamy kolejne pytanie. Norma prawna przybiera wtedy charakter fakultatywny, czyli zakłada możliwość, a to oznacza, że różne umowy różnie rozstrzygałyby ten problem. Jeżeli intencją jest, aby w odniesieniu do funduszu emerytalnego obowiązywał ogólny zakaz wnoszenia składki dodatkowej, wtedy pkt 10 powinien mieć inne brzmienie, ale jeżeli ma to być norma prawna fakultatywna, to zwracamy uwagę, że u różnych pracodawców będzie to w różny sposób kształtowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Rozumiem, iż rządowi chodzi o to, że w umowie musi być określona minimalna wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, a możliwość zakazania deklarowania składki dodatkowej dopuszcza jedynie w przypadku, kiedy PPE prowadzony jest w formie funduszu emerytalnego. Oznacza to, że jedni mogą mieć program prowadzony w formie funduszu emerytalnego i mieć w umowie składkę dodatkową, a inni prowadząc program w tej samej formie, nie będą mieli składki dodatkowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Poprawki otrzymaliśmy w trakcie posiedzenia, więc nasze uwagi robione są na gorąco. Wydaje się nam, że intencją jest zakaz możliwości deklarowania składki dodatkowej tylko w odniesieniu do programu prowadzonego w formie funduszu emerytalnego. Aby stworzyć normę prawną fakultatywną, czyli możliwość zapisania w umowie zakładowej zakazu wnoszenia składki dodatkowej, to w proponowanym brzmieniu pkt 10 należałoby skreślić wyrazy „jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”, zostawiając wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 3”. I wtedy ust. 3 powinien brzmieć w ten sposób, że umowa zakładowa może zakazywać wnoszenie składki dodatkowej, ze skreśleniem wyrazu „jedynie”. Bo to jest jedyny przypadek, kiedy możliwy będzie zakaz. Konkludując, proponujemy rozważenie skreślenia w pkt 10 wyrazów „jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”, a w dodawanym ust. 3 wyrazu „jedynie”. W tej chwili trudno nam stwierdzić, jak powinna brzmieć w takiej sytuacji poprawka posła Artura Zawiszy, bo tych wyrazów już by nie było w przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Przyjmujemy propozycję Biura Legislacyjnego KS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">W takiej sytuacji, jeśli przegłosujemy propozycję rządową, poprawka posła Artura Zawiszy powinna brzmieć: „z wykreśleniem wyrazów „z zastrzeżeniem ust. 3””, co jest oczywiste. Wyjątkowo udzielam panu głosu, bo w zasadzie dyskusję mamy już za sobą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#WiceprezesUrzęduNadzoruFunduszyEmerytalnychPawełPelc">Zabieram głos, bo mamy do czynienia z nową materią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Ależ my doskonale rozumiemy propozycję rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#WiceprezesUNFEPawełPelc">To jasne, ale rząd użył argumentów, które nie do końca są zgodne ze stanem faktycznym. Rzeczywiście prawdą jest, że w przypadku funduszu emerytalnego koszty działania towarzystwa finansowane są przez pracodawcę, ale tylko w tej części, w której kosztów działalności nie pokrywają opłaty pobierane od aktywów, bo nie ma opłat od składki. W związku z tym dodatkowa składka tak naprawdę nie generuje innego dodatkowego kosztu dla pracodawcy. To jest merytoryczny argument za tym, aby rząd w ogóle z tej restrykcji zrezygnował. Natomiast jeśliby ona musiała pozostać, to - wydaje się - w ust. 3 powinna się pojawić nie umowa zakładowa, tylko statut, ponieważ w przypadku pracowniczego funduszu emerytalnego nie ma umowy zakładowej, tylko mamy statut. Ale namawiam wszystkich do tego, aby zrezygnować z tego ograniczenia, ponieważ nie ma dla niego ratio legis w przypadku pracowniczych funduszy emerytalnych. Koszty związane ze składką dodatkową powodują zwiększenie aktywów i w związku zwiększenie z tym przychodów towarzystwa z tytułu opłaty pobieranej za zarządzanie aktywami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Teraz mam dylemat, bo najbardziej podoba mi się zapis pkt 10 w wersji zaproponowanej przez podkomisję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Jeżeli ktoś myśli, że za 0,6% w skali rocznej znajdziemy zarządzającego aktywami pracowniczego funduszu emerytalnego, to życzę mu powodzenia. W związku z tym nie rozmijamy się za bardzo ze stanem faktycznym. Po drugie - nie ma żadnego przepisu w tej ustawie, który nie pozwalałby zawrzeć zakładowej umowy w przypadku programu oferowanego w formie pracowniczego funduszu emerytalnego. W tym przypadku nie ma umowy z instytucją finansową, ale umowa zakładowa jest, a więc przepis ust. 3 jest prawidłowy. Nasza propozycja jest próbą wsłuchania się w dyskusję na posiedzeniu podkomisji i w argumenty, czy wątpliwości, które przedstawiali posłowie. Partnerzy społeczni obecni na posiedzeniu podkomisji również nie kwestionowali możliwości trochę bardziej elastycznego potraktowania tej normy. Dlatego proponujemy przyjęcie naszej autopoprawki po modyfikacjach zaproponowanych przez Biuro Legislacyjne KS. Natomiast byłoby z naszej strony nieuczciwością wobec pracodawców, gdybyśmy zaakceptowali rozwiązanie zaproponowane przez posła Artura Zawiszę, ponieważ bez względu na to, czy wyraża się to kwotą 50, czy 100 złotych, jest to koszt pracodawcy. Uważamy, że należy pozostawić swobodę kształtowania tych kosztów w dwustronnych negocjacjach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Głosów, które podnosiłyby problem konieczności modyfikacji pkt 10 w ust. 1, na posiedzeniu podkomisji nie było zbyt wiele.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ale najwięcej zastrzeżeń zgłoszono do pkt 10, stąd nasza propozycja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mamy w tej chwili trzy propozycje. Podkomisja zaproponowała, że musi być określona minimalna wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej. Argumentem było to, aby pracodawca wspólnie z załogą decydował o tym, czy dodatkowa składka ma być, czy też nie. Rząd w tej chwili mówi, że może nie być składki dodatkowej tylko w jednym przypadku, kiedy program prowadzony jest w formie funduszu emerytalnego. Pan poseł Artur Zawisza mówi natomiast, że nigdy nie powinno być zakazu określania minimalnej składki dodatkowej. W związku z tym proponuję najpierw przegłosować propozycję podkomisji zawartą w sprawozdaniu, która brzmi: „10) minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania składki dodatkowej, jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje deklarowania składki dodatkowej”. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem Sejmowi art. 13 ust. 1 pkt 10 w wersji sprawozdania podkomisji? Stwierdzam, że Komisja 11 głosami, przy 1 przeciwnym i braku wstrzymujących się, rekomendowała Sejmowi przyjęcie wersji podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam wniosek mniejszości w pierwotnej wersji, skoro Komisja nie uwzględniła poprawki rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy są inne uwagi do art. 13? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem Sejmowi art. 13 w wersji przedstawionej przez podkomisję? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie rekomendowała Sejmowi przyjęcie art. 13. Art. 14 określa warunki funkcjonowania programów międzyzakładowych. Do utworzenia programu międzyzakładowego konieczne jest zawarcie umowy międzyzakładowej i umowy z instytucją finansową wspólnej dla pracodawców, którzy chcą tworzyć program międzyzakładowy. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 14? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 14. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 14. Art. 15 mówi, że umowa międzyzakładowa jest zawierana między reprezentacją pracodawców a międzyzakładową reprezentacją pracowników. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 15? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 15. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 15. W art. 16 podkomisja wykreśliła ust. 2 z propozycji rządowej. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 16? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 16. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 16. Art. 17 określa zasady zawierania przez pracodawcę umowy z zarządzającym, czyli z instytucją, która obraca pieniędzmi, warunki gromadzenia i zarządzania środkami. W przypadku, gdy towarzystwo funduszy inwestycyjnych jest jednocześnie pracodawcą tworzącym program i organem zarządzającego tym programem, nie zawiera się umowy, o której mowa w ust. 1. W ust. 5 stwierdza się, że „umowa z instytucją finansową lub statut funduszu emerytalnego nie może przewidywać żadnych kosztów obciążających uczestnika w przypadku dokonania wypłaty, wypłaty transferowej, wypłaty środków z tytułu dokonywanej wypłaty transferowej lub zwrotu”. W art. 17 podkomisja dokonała wielu zmian. Naszym zdaniem treść artykułu jest teraz bardziej zrozumiała i oddaje intencje projektodawców. Celem regulacji jest uniknięcie konieczności zawierania umowy z samym sobą w przypadku programu tworzonego lub prowadzonego przez pracodawcę będącego zarządzającym tym programem. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 17? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 17. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Art. 18 określa zasady przystąpienia pracownika do programu. Pracownik musi złożyć pisemną deklarację, a jego przystąpienie do programu następuje po upływie jednego miesiąca od momentu złożenia deklaracji. Jeżeli pracownikowi nie przysługuje prawo do uczestniczenia w programie, pracodawca zwraca takiej osobie deklarację wraz z pisemnym uzasadnieniem, a zwrócenie deklaracji powinno nastąpi nie później niż w terminie jednego miesiąca od momentu jej złożenia. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 18? Poseł Artur Zawisza zgłosił poprawkę do tego artykułu, ale nie ma go w tej chwili na sali. W takim razie ogłaszam krótką przerwę do godz. 10.30.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Powracamy do pracy. Przeszliśmy do art. 18, który określa zasady przystąpienia pracownika do programu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosełArturZawisza">Sprawa dotyczy tego samego zagadnienia, o którym dyskutowaliśmy przy art. 13. Proponuję wykreślenie w ust. 3 sformułowania dopuszczającego zakazywania wnoszenia składki dodatkowej. Nowe brzmienie ust. 3 byłoby następujące: „W przypadku, gdy uczestnik zadeklarował wnoszenie składki dodatkowej, deklaracja zawiera również wysokość deklarowanej składki dodatkowej oraz upoważnienie dla pracodawcy do jej naliczania i potrącania z wynagrodzenia oraz dokonania jej przelewu na rachunek uczestnika”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Proponujemy, aby przy wniosku mniejszości do art. 13 zapisać jako konsekwencję poprawkę do art. 18 ust. 3 oraz do art. 25 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Polegałoby to na konsekwentnym skreśleniu sformułowania „jeżeli umowa zakładowa nie zakazuje wnoszenia składki dodatkowej”. Jest to logiczna propozycja, ponieważ nie może być tak, że w jednym artykule Sejm wykreśli to sformułowanie, a w innym pozostawi. Panie mecenasie, wynika z tego, że w tej chwili nie musimy tej poprawki głosować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKSBogdanCichy">Nie, nie trzeba jej głosować. Zostanie ona zapisana przy wniosku mniejszości jako konsekwencja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Dobrze. Więc głosujemy cały artykuł. Kto jest za przyjęciem art. 18? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła art. 18. Art. 19 określa zasady wnoszenia akcji pracodawcy do funduszu emerytalnego. To jest bardzo ważna regulacja, ponieważ rozwiązuje ona sprawę tych pracowników, którzy otrzymują akcje z tytułu prywatyzacji przedsiębiorstwa. Umowa zakładowa może przewidywać, że pracownik będący członkiem funduszu może wnieść do funduszu emerytalnego te akcje. Umowa zakładowa określa terminy i warunki wnoszenia akcji na rachunek ilościowy w funduszu emerytalnym oraz warunki prowadzenia tych rachunków. Uczestnik określa w deklaracji, wynikającą z umowy zakładowej, liczbę akcji pracodawcy, którą wniesie na swój rachunek. Szczegółowe zasady prowadzenia rachunków ilościowych i ich umarzania określa ustawa o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 19? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 19. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 19. Art. 20 określa zasady składania oświadczeń woli przez uczestnika. Zastanawialiśmy się, czy uczestnik powinien być zobowiązany do przekazywania każdorazowo informacji o zmianie danych, np. kiedy zmieni adres. Co się dzieje, kiedy nastąpi likwidacja zakładu pracy, jak za pośrednictwem likwidatora pracownik może takie oświadczenie złożyć, do czego zobowiązany jest syndyk. „Syndyk masy upadłościowej jest obowiązany do powiadomienia uczestników programu o sposobie składania oświadczenia woli w sprawach dotyczących programu w związku z upadłością pracodawcy w terminie 45 dni od dnia ogłoszenia upadłości”. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 20? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 20. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 20. Przechodzimy do art. 21. Faktyczne funkcjonowanie programu powinno zacząć się z chwilą jego rejestracji. Inaczej pod pojęciem programu funkcjonowałoby coś, co nie spełniałoby warunków programu. O tym mówi art. 21. W ust. 2 określamy tryb zmiany umowy. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 21? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 21. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 21. Art. 22 określa zasady udostępniania pracownikom przez pracodawcę informacji o warunkach programu. Muszą być oni informowani w formie łatwej do przyjęcia. Wymienia, co powinna taka informacja zawierać. Nie wszystkim uczestnikom posiedzenia podkomisji podobało się takie rozwiązanie, ale doszliśmy do wniosku, że skoro są to pieniądze pracownika, to pracodawca musi go o tym poinformować „w zwyczajowo przyjętej formie”, co może oznaczać np. informację na tablicy ogłoszeń. Zwracam uwagę na ust. 6, który mówi, że pracodawca jest dodatkowo obowiązany przekazać uczestnikowi pisemną informację o warunkach wypłaty środków gromadzonych w programie: 1) w pierwszym kwartale roku kalendarzowego, w którym uczestnik ten ukończy 60 lat lub 2) w ciągu 30 dni od dnia ustania stosunku pracy z powodu uzyskania wcześniejszych uprawnień emerytalnych. Uczestnik programu wie wtedy, jak może zgromadzone pieniądze wypłacić. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 22? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 22. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 22. Art. 23 określa zasady przekazywania informacji organowi nadzoru. Informacje w formie zbliżonej do zaproponowanej w projekcie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 3, są już obecnie przekazywane i nie wzbudzają zastrzeżeń ze strony pracodawców. Wskazane jest, aby wszyscy zainteresowani dysponowali przynajmniej podstawowymi danymi statystycznymi na temat rozwoju pracowniczego programu emerytalnego. Bez nich również parlament nie mógłby podejmować racjonalnych decyzji, stąd powiedziane jest, że roczna informacja przekazywana jest do 1 marca za rok poprzedni. Pracodawca musi taką informację przekazać organowi nadzoru. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 23? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 23. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23. Art. 24 jest bardzo ważny, bo mówi o tym, że składkę podstawową finansuje pracodawca. Wcześniej mówiliśmy o składce dodatkowej, teraz przechodzimy do regulacji dotyczących składki podstawowej.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Składka podstawowa nie może przekroczyć 7% wynagrodzenia uczestnika. Wysokość składki podstawowej ustala się procentowo od wynagrodzenia, albo w jednakowej kwocie dla wszystkich uczestników, albo procentowo od wynagrodzenia, z określeniem maksymalnej kwoty wysokości tej składki. To są możliwe sposoby określenia składki podstawowej. Decyzję pozostawiliśmy do uznania stronom umowy zakładowej. Składkę podstawową nalicza pracodawca, w terminie miesiąca odprowadza ją w ratach miesięcznych, a jeżeli składnikiem jest wynagrodzenie wypłacane w dłuższych okresach, to w terminie wypłaty tych składników wynagrodzenia. Składka podstawowa nie jest wliczana do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne. W związku z tym, że od kwoty składki podstawowej nie nalicza się składek na ubezpieczenia społeczne, to w przypadku wypłaty zgromadzonych środków przed terminem 30% sumy zgromadzonych składek odprowadza się na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych. Inaczej osoby te w przyszłości otrzymywałyby niższe emerytury. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 24?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PosełArturZawisza">Moja propozycja dotyczy ust. 3, który opisuje, zgodnie z propozycją podkomisji, 3 sposoby ustalania wysokości składki podstawowej. Proponuję, aby skrócić ust. 3 i ograniczyć go do pierwszego punktu. Brzmiałby on tak: „Wysokość składki podstawowej ustala się procentowo od wynagrodzenia”. Poprawka ta ma na celu utrzymanie dotychczasowego nielimitowania poziomu składki podstawowej poza procentowym określeniem jej stosunku do wynagrodzenia. A to pozwalałoby na wyższy łączny poziom dobrowolnych grupowych oszczędności emerytalnych niż w przypadku przyjęcia możliwości zawartych w pkt 2 i 3 tego ustępu, czyli kwotowego limitowania składki podstawowej, co mogłoby przyczynić się do niższego jej ustalenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Ja mam odmienne zdanie. Zwracam uwagę, że w przepisie zawarta jest propozycja posła Artura Zawiszy. Drugi i trzeci sposób naliczania składki, który polega na tym, że można wysokość składki podstawowej ustalać w jednakowej kwocie dla wszystkich pracowników lub może to być pochodna wynagrodzenia, ale górna granica tej składki jest określona, jest w moim przekonaniu bardziej sprawiedliwy w sytuacji, kiedy są duże różnice w zarobkach, a chciałoby się umową zakładową zatrzymać i zachęcić pracowników do pracy w danym przedsiębiorstwie, i to nie tylko tych, którzy mają wysokie zarobki. Czyli w zależności od finansowych możliwości firmy można zastosować różne rozwiązania. Mamy poprawkę zgłoszoną przez posła Artura Zawiszę, który chce, aby wysokość składki podstawowej można było ustalać tylko procentowo od wynagrodzenia. Jako pierwszą poddaję pod głosowanie propozycję podkomisji zawartą w sprawozdaniu. Kto jest za przyjęciem ust. 3 w art. 24 w wersji zaproponowanej przez podkomisję, czyli dającego trzy możliwe formy ustalania wysokości składki podstawowej? Stwierdzam, że Komisja 12 głosami, przy 1 przeciwnym i 1 wstrzymującym się, przyjęła art. 24 ust. 3 w wersji podkomisji zawartej w sprawozdaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem art. 24? Stwierdzam, że Komisja 12 głosami, przy 1 przeciwnym i 1 wstrzymującym się, przyjęła art. 24. Przechodzimy do art. 25, który określa zasady wnoszenia składki dodatkowej. Pamiętajmy, że w tym artykule poseł Artur Zawisza proponuje w ust. 1 skreślić wyrazy „jeżeli umowa zakładowa tego nie zakazuje”. Wysokość składki dodatkowej każdy uczestnik deklaruje sam. Można zmienić wysokość tej składki lub z niej zrezygnować. Suma składek dodatkowych wniesionych do jednego programu w ciągu roku kalendarzowego nie może przekroczyć trzykrotności kwoty odpowiadającej maksymalnej wysokości kwoty wpłaty na IKE, o której mowa w przepisach o indywidualnych kontach emerytalnych. Przypominam, że na IKE można wpłacić półtorakrotność przeciętnego wynagrodzenia. Oznacza to, że limit składek dodatkowych równy jest czterem i pół przeciętnych wynagrodzeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PosełArturZawisza">Niezależnie od konsekwencji w ust. 1 art. 25, by przyjąć inne rozwiązanie dotyczące składki dodatkowej, mam drugą propozycję. Proponuję wykreślenie ust. 3, czyli ustępu limitującego poziom składki dodatkowej, a w mojej ocenie zmniejszającego łączny poziom dobrowolnych grupowych oszczędności emerytalnych. Mam również pewną wątpliwość, czy zawarte w projekcie ustawy wprowadzenie ograniczenia składki dodatkowej nie jest wprowadzeniem ograniczenia ulgi podatkowej w ciągu roku podatkowego, co mogłoby być uznane za sprzeczne z konstytucją. Stąd moja propozycja skreślenia ust. 3 w art. 25.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przypomnę, że poseł Artur Zawisza przy ustawie o indywidualnych kontach emerytalnych również nie zgadzał się na limit 150% przeciętnego wynagrodzenia. Ci, którzy się zgadzali, mówili, że indywidualne konta emerytalne i pracownicze programy emerytalne nie mogą być źródłem szczególnej satysfakcji dla ludzi, których na to stać. Jeśli teraz mówimy, że dodatkowa składka nie może przekroczyć czteroipółkrotności przeciętnego wynagrodzenia, a ta składka jest potrącana z wynagrodzenia przed opodatkowaniem, to siłą rzeczy dotyczyć to będzie tylko ludzi o wysokich dochodach. Ludzie mniej zarabiający w ogóle nie będą mogli sobie pozwolić na składkę dodatkową, bo myśląc o starości, nie mieliby z czego żyć teraz. Więc mówimy tak: ma to służyć przyszłym szansom na godne życie na emeryturze, ale niekoniecznie tworzyć wielkie dysproporcje. Różnimy się w tym momencie w poglądach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Przy zaproponowanym limicie jest to 10 tys. złotych, więc powstaje pytanie, kogo stać na to, aby przekraczać ten próg. Nie obawiałbym się natomiast żadnych wątków konstytucyjnych. Podatek od dochodów kapitałowych też był wprowadzony w trakcie roku. Tutaj nic się nikomu nie zabiera. Po prostu w pewnym momencie w stosunku do stanu obecnego ktoś traci możliwość, a utrata tej możliwości nie musi być związana ze stratą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PosełArturZawisza">Pan minister pyta z pewną sugestią ukrytą między wierszami, kogo stać. W domyśle stać tylko tych najbogatszych, a w jeszcze dalej idącym domyśle nie wiadomo, skąd wywodzących źródła swego bogactwa. A przecież to nie jest tak, że to ja proponuję te wysokie limity. To rząd proponuje te możliwości dla osób bogatych, i to bardzo dobrze, że rząd je proponuje. Tylko proszę mnie tą odpowiedzialnością nie obarczać. Ja chcę, aby nawet i te wysokie limity nie obowiązywały, i to nie z powodu interesu grup ludzi bogatych, tylko z powodu interesu publicznego, jakim jest generalne zwiększenie poziomu dobrowolnych grupowych oszczędności, bo są to pieniądze, które pracują później na całą gospodarkę, na całe społeczeństwo, pracują także na ludzi biednych, patrząc na to w szerszej perspektywie. O tyle nie zgadzam się z tymi domyślnymi sugestiami rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zostajemy przy swoich zdaniach i przechodzimy do głosowania. Jako pierwszy przegłosujemy ust. 3 art. 25. Podkreślam, że w moim przekonaniu te rozwiązania spowodują to, że ludzie o wysokim statusie ekonomicznym nie będą uciekać się do szczególnego traktowania możliwości oszczędzania i uciekać od podatku od dochodów kapitałowych. Kto jest za przyjęciem art. 25 ust. 3 w wersji sprawozdania podkomisji? Stwierdzam, że Komisja 11 głosami, przy 4 przeciwnych i braku wstrzymujących się, przyjęła ust. 3 art. 25 w wersji zaproponowanej przez podkomisję. Kto jest za przyjęciem art. 25? Stwierdzam, że Komisja 12 głosami, przy 4 przeciwnych i braku wstrzymujących się, przyjęła art. 25.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przechodzimy do art. 26, który określa obowiązki pracodawcy odnośnie do zasad wnoszenia składek. Przepis art. 27 znajduje się w obecnie obowiązującej ustawie, tylko jest to art. 31 ust. 1 w innej nieco redakcji. Art. 28 określa zasady postępowania ze środkami w zakresie nieuregulowanym ustawą. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 26, 27 i 28? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 26, 27 i 28. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 26, 27 i 28. Przechodzimy do rozdziału 3 Rejestracja programu. Art. 29 stwierdza, że program podlega rejestracji przez organ nadzoru, a organ nadzoru prowadzi rejestr wszystkich programów. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 29? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 29. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 29. Art. 30 określa zawartość wniosku o rejestrację programu zakładowego, jakie zaświadczenia są niezbędne do zarejestrowania programu, np. zaświadczenie o niezaleganiu ze składkami na ubezpieczenia społeczne i podatkowymi. Niezbędne jest również oświadczenie pracodawcy, że warunki uczestnictwa w programie nie naruszają art. 5. Art. 5 ust. 2 i 3 mówią, że prawo do uczestnictwa w programie mieć musi co najmniej połowa zatrudnionych pracowników lub jedna trzecia, jeśli pracodawca zatrudnia więcej niż 500 osób. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 30? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 30. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 30. Art. 31 określa zawartość wniosku reprezentacji pracodawców o rejestrację programu międzyzakładowego. Z chwilą rejestracji programu na identycznych zasadach dla wszystkich pracodawców stronami umów stają się pracodawca i reprezentacja pracowników. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 31? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 31. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 31. Art. 32 reguluje zasady przystąpienia nowego pracodawcy do zarejestrowanego programu międzyzakładowego. Powiedziane jest, kiedy może to nastąpić, jakie warunki muszą być spełnione, żeby nowy pracodawca do już funkcjonującego zakładowego programu emerytalnego mógł dołączyć. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 32? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32. Art. 33 mówi o trybie zmiany umowy międzyzakładowej na umowę zakładową. Coś się stało, jeden z pracodawców chce wystąpić z umowy międzyzakładowej, bo nie ma środków, drugi doszedł do wniosku, że nie może prowadzić programu, a trzeci chce podtrzymać pracowniczy program emerytalny. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 33? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 33. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 33. Art. 34 określa zakres wpisu do rejestru programów oraz tryb zmiany tego wpisu. Jest powiedziane, że wpis programu do rejestru obejmuje: zawarte we wniosku dane pracodawcy, zarządzającego i warunki uczestnictwa w programie zawarte w umowie zakładowej lub międzyzakładowej oraz formę programu. Pracodawca zobowiązany jest zgłosić do rejestru programów wszelkie zmiany w terminie 30 dni od ich zaistnienia. Z kolei organ nadzoru ma 30 dni na dokonanie zmiany w rejestrze. Jeśli zmiana umowy zakładowej spowodowana jest zmianą statutu funduszu inwestycyjnego lub funduszu emerytalnego, to obowiązuje ona z chwilą wpisu zmiany do rejestru, nie wcześniej niż z chwilą wejścia w życie zmian statutu. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 34? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 34. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 34. W art. 35 podkomisja zmieniła niektóre sformułowania. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 35? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 35. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 35. Art. 36 określa zasady nadzoru nad funkcjonowaniem programów. Zastanawialiśmy się na takimi kwestiami, jak sposób pozyskiwania informacji uzasadniających podejrzenie zaistnienia nieprawidłowości. Czy organ nadzoru powinien otrzymywać wszystkie szczegółowe informacje? Uznaliśmy, że nie musi ich otrzymywać. Jeżeli organ nadzoru poweźmie jakąkolwiek wątpliwość, to sam powinien dochodzić do źródła informacji. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości organ nadzoru wzywa do ich usunięcia w terminie nie krótszym niż 14 dni. Jeżeli nie nastąpi usunięcie nieprawidłowości, to można nałożyć na pracodawcę karę pieniężną do 50 tys. złotych. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 36? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 36. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 36. Art. 37 mówi o tym, jakie są zasady postępowania przed urzędem nadzoru. Jest tu też odwołanie do rozporządzenia, które wyda minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, a które określi sposób prowadzenia rejestru programów, terminy i tryb wydawania wypisów z tego rejestru. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 37? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 37. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 37. Przechodzimy do rozdziału 4 Zawieszanie odprowadzania składek podstawowych i likwidacja programu. Art. 38 określa, na jakich zasadach dokonywane będzie zawieszanie funkcjonowania programu. Chodziło nam o to, aby nie zaprzepaścić szansy przetrwania pracowniczego programu emerytalnego w sytuacjach trudnych dla pracodawcy. Może bowiem zdarzyć się tak, że zakład wpadnie w przejściowe trudności, a pracodawca zlikwiduje program emerytalny. Ludzie nic z tego mieć nie będą. Więc my mówimy, że pracodawca może jednostronnie, co leży w interesie utrzymania programu, zawiesić odprowadzanie składek podstawowych lub czasowo ograniczyć wysokość naliczanej składki. W okresie obejmującym 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych łączny okres jednostronnego zawieszenia nie może być jednak dłuższy niż 3 miesiące. A potem, jeśli umowa zakładowa to przewiduje, łączny okres jednostronnego zawieszenia może wynosić do 6 miesięcy w okresie obejmującym 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Po okresie zawieszenia, jeśli jest to uzasadnione sytuacją finansową, pracodawca musi zawrzeć z reprezentacją pracowników porozumienie o dalszym zawieszeniu naliczania i odprowadzania składki. Czyli przez 3 miesiące może to być na zasadzie decyzji jednostronnej, a później pracodawca już musi zawrzeć porozumienie. Do tych porozumień stosuje się przepisy dotyczące umowy zakładowej. Nie następuje rozwiązanie pracowniczego programu emerytalnego, tylko chwilowe jego zawieszenie. W moim przekonaniu jest to dobry, racjonalny przepis. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 38? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 38. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 38. Art. 39 określa zasady postępowania w przypadku, gdy okres zawieszenia naliczania i odprowadzania składek jest bardzo długi. W okresie obejmującym 4 lata łączny okres obowiązywania porozumienia nie może przekroczyć 24 miesięcy. Mówimy, że po 3 miesiącach „samowoli” pracodawca musi zawrzeć porozumienie z reprezentacją pracowników, ale to porozumienie nie oznacza działania przed długi czas. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 39? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 39. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 39. Art. 40 mówi o likwidacji programu, która może nastąpić w przypadku otwarcia likwidacji zakładu ubezpieczeń, jeśli nie nastąpi przelew praw na rzecz innego zakładu, kiedy wystąpią przesłanki do rozwiązania i w konsekwencji likwidacji wszystkich funduszy inwestycyjnych, w przypadku otwarcia likwidacji funduszu emerytalnego, wypowiedzenia umowy przez instytucję finansową, jeżeli reprezentacja pracowników nie wyrazi zgody na zmianę umowy zakładowej. Likwidacja programu może nastąpić również w przypadku likwidacji lub upadłości pracodawcy, spadku wartości środków zgromadzonych w programie poniżej kwoty ustalonej w umowie zakładowej, podjęcia przez pracodawcę decyzji o likwidacji programu pod warunkiem zawarcia przez pracodawcę porozumienia w tej sprawie z reprezentacją pracowników lub podjęcia przez pracodawcę jednostronnej decyzji pod warunkiem zachowania co najmniej 12-miesięcznego okresu wypowiedzenia. W takich sytuacjach można zgromadzone środki przenieść na indywidualne konto emerytalne lub wejść do innego pracowniczego programu emerytalnego. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 40? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 40. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 40. Art. 41 określa zadania pracodawcy w przypadku likwidacji programu. Jeżeli likwidacja następuje z przyczyn, o których mówiliśmy przed chwilą, to pracodawca musi powiadomić reprezentację pracowników i przedstawić ofertę zawierającą projekt umowy z nową instytucją finansową lub statut funduszu emerytalnego, do którego zamierza przystąpić. Reprezentacja pracowników ma 2 miesiące na przedstawienie swojego stanowiska w sprawie tej oferty. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 41? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 41. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 41. Przechodzimy do rozdziału 5 Zasady wypłat, wypłat transferowych i zwrotu z programu.</u>
          <u xml:id="u-58.2" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mówimy teraz o tym, kiedy i jak można wycofać zgromadzone środki. Wypłata następuje na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat, na wniosek uczestnika po ukończeniu 55 roku życia, jeśli nabył prawo do emerytury, lub po ukończeniu 70 lat, jeśli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków, lub na wniosek osoby uprawnionej w przypadku śmierci uczestnika. Przywołujemy podobne przepisy jak w ustawie o indywidualnych kontach emerytalnych. Tam też powiedzieliśmy, że aby wycofać środki, trzeba mieć prawo do emerytury. Czyli mówimy tak: powinieneś oszczędzać do 60 roku życia, możesz skorzystać z tych środków wcześniej, jeśli jesteś emerytem. Ale mówimy również: skończyłeś 70 lat, nie chciałeś wcześniej skorzystać z tych środków, to wypłata następuje teraz. Wypłata może być dokonana jednorazowo lub ratalnie. Jednorazowa wypłata następuje w terminie nie dłuższym niż 1 miesiąc od dnia złożenia wniosku, a w przypadku wypłaty ratalnej pierwsza rata jest płatna w terminie nie dłuższym niż 1 miesiąc. Jest to ważna sprawa, ponieważ każdy wie, kiedy otrzyma pieniądze. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 42? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 42. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 42. Art. 43 mówi z kolei o wypłacie transferowej. Poprzednio mówiliśmy o wypłacie pieniędzy do kieszeni uczestnika. Teraz również wypłata następuje, ale pieniądz idzie gdzie indziej. Wypłata transferowa jest dokonywana w terminie nie dłuższym niż miesiąc od dnia złożenia wniosku przez uczestnika. Można wskazać inny program, indywidualne konto emerytalne uczestnika lub osoby uprawnionej w przypadku śmierci uczestnika oraz z indywidualnego konta emerytalnego na rachunek uczestnika programu. Wniosek o wypłatę transferową jest równoznaczny z wypowiedzeniem udziału w programie. Nie można jednak dokonać wypłaty transferowej z programu, jeżeli uczestnik pozostaje w stosunku pracy z pracodawcą prowadzącym ten program. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 43? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 43. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 43. Art. 44 mówi z kolei, jakie są zasady dokonywania zwrotu środków z programu. Zwrot następuje wtedy, jeżeli w ciągu miesiąca od powiadomienia o likwidacji programu uczestnik nie wskaże rachunku, na który należy dokonać wypłaty transferowej. Pracodawca, syndyk lub likwidator przekazuje zarządzającemu informację o rachunku bankowym wskazanym przez uczestnika, na który należy dokonać zwrotu kwoty. Likwidator może określić także inne niż przelew formy dokonywania zwrotu. W przypadku braku możliwości przekazania zwracanych środków są one przekazywane do depozytu sądowego i po upływie 20 lat środki te stają się własnością Skarbu Państwa, chyba że uczestnik przed upływem tego okresu wyda dyspozycję przekazania ich na inny rachunek. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 44? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 44. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 44. Art. 45 merytorycznie już omówiliśmy, bo dotyczy on zasad dokonywania zwrotu środków z programu. W przypadku zwrotu zarządzający lub likwidator zarządzającego - bo może zdarzyć się sytuacja, że to zarządzający jest w stanie likwidacji - przekazuje ze środków uczestnika na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 30% sumy składek.</u>
          <u xml:id="u-58.3" who="#PosłankaAnnaBańkowska">To są przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jest to ewidencjonowane na koncie ubezpieczonego, a minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa w rozporządzeniu, co ZUS robi z tymi pieniędzmi. Przypominam, że jest to w interesie osób, które wycofały się z pracowniczego programu emerytalnego i nie mają jeszcze uprawnień emerytalnych. Ze względu na to, że składka podstawowa nie jest obciążona składką na ubezpieczenie społeczne, 30% procent zgromadzonych środków idzie na konto indywidualne takiej osoby w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 45?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">W związku z tym, że Komisja rekomendowała Sejmowi przyjęcie w ustawie o indywidualnych kontach emerytalnych skorygowaną treść przepisu analogicznego do przepisu zawartego w art. 45 ust. 4 pkt 2, proponujemy w omawianej ustawie dokonać takiej samej zmiany. Pkt 2 w ust. 4 brzmiałby: „2) sposób i tryb przeliczenia kwoty, o której mowa w ust. 1, na podstawę wymiaru świadczeń”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Proponuję, abyśmy przyjęli tę zmianę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła poprawkę polegająca na wykreśleniu w ust. 4 pkt 2 wyrazów „jeżeli emerytura uczestnika lub osoby uprawnionej ma być obliczona od podstawy wymiaru”. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam poprawkę do ust. 2 i co za tym idzie, do ust. 3. Chodzi o to, że wśród osób, o których mówi ten artykuł, są również członkowie otwartych funduszy emerytalnych. Proponuję, aby nowy rozszerzony zapis ust. 2 brzmiał: „z kwoty, o której mowa w ust. 1, dwie trzecie stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a jedna trzecia przekazywana jest do otwartego funduszu emerytalnego, którego członkiem jest uczestnik w chwili zwrotu. W przypadku uczestnika nie będącego członkiem żadnego otwartego funduszu emerytalnego cała kwota, o której mowa w ust. 1, stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Do przekazania środków do otwartego funduszu emerytalnego stosuje się odpowiednio przepisy o przekazaniu składek”. To jest jedna część mojej poprawki. Druga, już czysto porządkowa, polega na tym, że w ust. 3 wyrazy „Informacja o kwocie, o której mowa w ust. 1” należy zastąpić wyrazami „Informacja o kwocie stanowiącej przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zgodnie z ust. 2”. Moja poprawka ma na celu potraktowanie części składek przenoszonych w przypadku zwrotu do systemu obowiązkowego tak jak pozostałych składek i ich podział między Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i otwarte fundusze emerytalne w proporcji 2/3 do 1/3, oczywiście tylko w przypadku osób będących członkami otwartych funduszy emerytalnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mam pytanie do pana ministra. Czy ta zmiana, gdybyśmy przyjęli propozycję posła Artura Zawiszy, nie spowoduje, że przyszły emeryt będzie miał gorsze warunki niż w przypadku przyjęcia propozycji zaproponowanej przez podkomisję? Czyli czy jeśli całe 30% przejdzie jako składka do FUS, która jest waloryzowana, nie przyniesie to lepszych efektów niż zaproponowana poprawka?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Oczywiście byłoby to ze stratą dla członka otwartego funduszu emerytalnego, gdyby transfer środków nastąpił na krótko przed osiągnięciem przez niego uprawnień emerytalnych. Należy pamiętać o tym, że w przypadku Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na koncie rejestruje się całą składkę, w przypadku otwartych funduszy emerytalnych potrąca się prowizję. Można powiedzieć, że w dłuższym okresie w wyniku inwestowania tych środków mogłyby one się zwiększyć, czyli mogłoby to przynieść korzyść pracownikowi, ale dla osób tuż przed emeryturą jest to ewidentna strata. To jest pierwszy powód, dla którego nie możemy poprzeć tego rozwiązania. Drugi powód to taki, że w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych funkcjonuje określony system informatyczny. Każde rozwiązanie dodatkowe wymaga stworzenia modułu, czyli zlecenia wykonawcy zrobienia dodatkowego oprogramowania. Inna jest sytuacja, kiedy zapisujemy wszystko na koncie pierwszoobszarowym, zupełnie inna, kiedy trzeba jeszcze do tego dorobić oprogramowanie pod transfer do OFE. Ponieważ skala tego zjawiska byłaby marginalna, mogłoby się w efekcie okazać, że wydajemy z pieniędzy publicznych na oprogramowanie kwotę dodatkową absolutnie zbędną, i to do obsługi zjawiska marginalnego. Po trzecie - przyjęliśmy, że jest to rozwiązanie niejako ryczałtowe, swoista sankcja mająca określony cel społeczny, więc wydaje się, że nie musi tu być pełnej korelacji z systemem powszechnym i że niekoniecznie te środki muszą pójść do otwartych funduszy emerytalnych. I po czwarte wreszcie - jeżeli mówimy o korelacji, to wydaje się, że rozwiązania ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych i pracowniczych programach emerytalnych powinny być ze sobą skorelowane, a w tym zakresie w ustawie o indywidualnych kontach emerytalnych nie padały żadne propozycje. Z tych wszystkich powodów nie popieramy tego rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#PosełArturZawisza">To prawda, że przy obecnych przepisach ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych tej korelacji nie ma, ale ja zgłoszę analogiczną poprawkę do ustawy o IKE, więc ta trudność byłaby do pokonania. Sądzę, że niezależnie od skali zjawiska dla zdecydowanej większości osób, których ten mechanizm dotyczyłby, a więc wycofujących się nie w bezpośredniej bliskości swojej emerytury, moja propozycja przyniosłaby jednak wymierne korzyści zgodnie z analizą, którą pan minister nam przedstawił. Sądzę, że tym razem skórka warta jest wyprawki. A moduły? To nie są chyba jednak rzeczy aż tak skomplikowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#WiceprezesUNFEPawełPelc">Chcę poprzeć tę poprawkę. Ponieważ mówi ona, aby przelewaną kwotę traktować jak składkę, to wydaje się, że nie będzie konieczności robienia dodatkowego oprogramowania. Gdyby pojawiły się specjalne zapisy, które mówiłyby o tym, że nie pobiera się opłaty od składki, to wtedy musiałby być inny sposób identyfikacji i transferu tych środków. Natomiast w sytuacji, gdy one są traktowane jak składka, to wydaje się, że nie ma takiej konieczności. Zwracam również uwagę na symulacje, z których wynika, że mimo iż w obecnym systemie do otwartych funduszy emerytalnych trafia jedynie 1/3 składki emerytalnej, to, jeśli chodzi o wysokość świadczeń, które będą wypłacane, wypłata z II filaru stanowić będzie około połowy świadczenia. Wskazuje to na fakt, że jednak dla ubezpieczonego jest korzystne, żeby tę składkę podzielić zgodnie z założeniami reformy, która polega na dyfersyfikacji strumienia pieniądza. Jest to również korzystne dla gospodarki, ponieważ pieniądze, które trafią do OFE, będą dalej inwestowane tak, jak były inwestowane w przypadku pracowniczego programu emerytalnego. Gdy trafią do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, to zostaną wydane na bieżące świadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przyjmując tę propozycję, należałoby wyznaczyć jakąś granicę wiekową, ponieważ dla niektórych osób byłby to całkowicie nieopłacalny zabieg. Pan dobrze wie, że korzyści są wprost proporcjonalne do czasu, jaki pozostaje do spełnienia warunków umożliwiających wypłatę środków. Jeżeli już o tym mówimy, to nie generalizujmy sprawy pod własne chęci uzasadnienia kwestii, bo mówimy wtedy pół prawdy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Przy składce emerytalnej nie ma proporcji 1/3 do 2/3, w związku z tym to jest jednak całkiem nowa konstrukcja, jakbyśmy na to nie spojrzeli. I wreszcie symulacje. Symulacje w przypadku zjawisk, które mają zaistnieć za 30 czy 40 lat, mają to do siebie, że ten, kto zleca symulację, mówi, co chce uzyskać. A ci, którzy je wykonują, dobierają racjonalne założenia, żeby uzyskać zamierzony efekt. Symulacje, na które powołuje się pan Paweł Pelc, zamawiały zainteresowane towarzystwa, czyli Powszechne Towarzystwa Emerytalne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przepraszam, ale w tej chwili uczestniczy pan w posiedzeniu Komisji i tu obowiązują inne reguły niż na posiedzeniu podkomisji, gdzie z całą życzliwością wszystkie głosy pana traktowałam na równi z rządowym. Przy okazji powiem, że jedno z posiedzeń Komisji poświęcimy możliwościom systemu informatycznego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ zbliżają się terminy ustalania kapitału początkowego. Podczas tego posiedzenia, a powinniśmy to zrobić w miarę szybko, należy omówić wszystkie kwestie dotyczące swobodnego dokonywania zmian w przepisach bez wielkiej mitręgi oraz nakładu czasu i finansów, jeśli chodzi o zmiany w systemie informatycznym. Poseł Artur Zawisza proponuje zmianę w ust. 2, która pociąga konieczność wprowadzenia zmiany w ust. 3. Jako pierwsze głosujemy brzmienie ust. 2 i 3 w wersji zaproponowanej przez podkomisję. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem treści ust. 2 i 3 zaproponowanej przez podkomisję w sprawozdaniu? Stwierdzam, że Komisja 9 głosami, przy 1 przeciwnym i 3 wstrzymujących się, przyjęła treść ust. 2 i 3 w wersji zaproponowanej przez podkomisję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosełArturZawisza">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Teraz przegłosujemy cały art. 45. Kto jest za przyjęciem art. 45 w brzmieniu zaproponowanym przez podkomisję z poprawką zgłoszoną przez rząd? Stwierdzam, że Komisja 9 głosami, przy 1 przeciwnym i 2 wstrzymujących się przyjęła art. 45. Art. 46 i 47. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 46 i 47? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 46 i 47. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 46 i 47. Art. 48 określa zasady dokonania rozrządzenia na wypadek śmierci uczestnika. Uregulowana jest sytuacja, gdy jest jedna i kilka osób uprawnionych do odbioru środków. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 48? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 48. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 48. Art. 49 mówi o tym, że środki ze składki podstawowej nie podlegają egzekucji sądowej i administracyjnej, chyba że powstał obowiązek ich zwrotu albo wypłaty i wtedy podlegają egzekucji od dnia wymagalności. Ograniczenia te nie mają zastosowania do roszczeń alimentacyjnych. Ochrona środków ze składki podstawowej jest zapewniona, chociaż nie przed alimentami. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 49? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 49. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 49. Przechodzimy do rozdziału 6 Przepisy karne. Art. 50 mówi o ochronie pojęcia „program emerytalny”. Podlega karze 1 miliona złotych lub pozbawienia wolności do lat 3, kto używa w sposób nieuprawniony znaku i nazwy w reklamie. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 50? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 50. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 50. Przechodzimy do rozdziału 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe. Art. 51 mówi o zmianach w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to ulgi w opłacie podatku od dochodów kapitałowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PosełAdamOłdakowski">Proponujemy dodać w tym artykule pkt 58a w brzmieniu: „Środki zgromadzone w ramach grupowego ubezpieczenia na życie związanego z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym lub w ramach innej formy grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne przenoszone do zakładowego lub międzyzakładowego programu emerytalnego w rozumieniu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych”. Proponujemy zmianę terminu przyjęcia z 31 grudnia 2004 r. na 31 grudnia 2006 r. Przepraszam, ale poprawka związana jest z art. 55.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Panie pośle, rozumiem, że pan został „wrobiony” przez kolegę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PosełAdamOłdakowski">Nie, nie zostałem „wrobiony”, tylko za wcześnie poprosiłem o głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">To proszę mi wyjaśnić, na czym ma polegać zmiana w art. 51.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PosełAdamOłdakowski">Przepraszam, poprawka dotyczy art. 55.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Więc mamy jasność. Wracamy do art. 51. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 51? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 51. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 51. Art. 51a dotyczy ustawy o zamówieniach publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ponieważ zmieniła się ustawa o zamówieniach publicznych, trzeba, zachowując treść merytoryczną, zmienić przywołanie do nowej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czyli wstęp do art. 51a powinien być następujący: „Art. 51a. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 19, poz. 177) w art. 4 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: 4a) zawierania przez pracodawcę umów o wnoszenie przez pracodawcę składek pracowników do pracowniczego programu emerytalnego”. O co chodzi w tym przypadku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Intencją jest to, aby wybór wykonawcy programu dokonywany przez pracodawcę wspólnie z załogą nie podlegał regułom ustawy - Prawo zamówień publicznych, bo są to pieniądze pracowników. Stawiamy kropkę nad i.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 51a? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 51a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 51a. Art. 52 dotyczy ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw. W art. 38 tej ustawy po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: „3b. Do akcji pracodawcy nabytych od Skarbu Państwa, wnoszonych do funduszu emerytalnego zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), nie stosuje się ograniczeń wynikających z ust. 3”. Proszę nam, panie ministrze, wytłumaczyć, o co chodzi w tej zmianie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ograniczenia przewidują, że następnego dnia po otrzymaniu akcji w ramach procesu prywatyzacji nie można ich zbyć. Natomiast jeśli je oddaje się do pracowniczego programu emerytalnego, to nie stosuje się tej reguły, bo w tym przypadku stosuje się inne zasady.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 52? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 52. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 52. Art. 53 dotyczy ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Tutaj mamy stwierdzenie, że pracownicze towarzystwo może zlecić w całości lub w części innym podmiotom wykonywanie obowiązków w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych. Art. 146 nowelizowane ustawy otrzymuje brzmienie, że nie więcej niż 5% wartości aktywów pracowniczego funduszu może być łącznie ulokowane w akcjach lub innych papierach wartościowych emitowanych przez akcjonariuszy i nie więcej niż 10% wartości aktywów pracowniczego funduszu może być łącznie ulokowane w akcjach lub innych papierach wartościowych. Czyli przedstawiony został sposób lokowania środków zgromadzonych w pracowniczych programach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosełArturZawisza">Mam poprawkę dotyczącą zmiany nr 3 w art. 53. Zmiana nr 3 polega na dopisaniu nowego art. 173a, który pozwala pracowniczemu funduszowi zlecić innym podmiotom w całości lub w części wykonywanie wszelkich obowiązków przewidzianych w niniejszym rozdziale, czyli inaczej, niż gdy była mowa wyłącznie o księgach rachunkowych. Moja propozycja zmierza do tego, aby skreślić zmianę nr 3, czyli nie dopisywać art. 173a w ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Pozwoli to na pozostawienie zarządzania pracowniczym funduszem emerytalnym w rękach pracowniczego towarzystwa emerytalnego. W przeciwnym przypadku pracownicze towarzystwa stają się w polskim systemie prawnym zbędne, natomiast poziom bezpieczeństwa gromadzonych środków przy wyższych kosztach, bo można to komuś innemu zlecić, pozostaje taki sam lub mniejszy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Przecież w tej chwili całość aktywów pracowniczego funduszu może być lokowana w jednostkach uczestnictwa funduszu lub funduszy inwestycyjnych, a więc skierowana do podmiotu, gdzie decyzje inwestycyjne podejmuje ktoś inny. Mało tego, w tym momencie stawki za zarządzanie są konsumowane ze środków należących do członków funduszu, ponieważ wynagrodzenie towarzystwa funduszy inwestycyjnych jest pobierane de facto z aktywów. Jeżeli kupuje się jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, to wartość kapitału jest pomniejszona o to, co konsumuje z tytułu zarządzania towarzystwo funduszy inwestycyjnych. Jeżeli więc mówimy o możliwości podejmowania decyzji inwestycyjnych na zewnątrz, to w art. 173a dochodzi nam druga kategoria podmiotów posiadających zezwolenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych. A w tym wypadku koszty zarządzania pokrywać musiałoby pracownicze towarzystwo emerytalne. W stosunku do obecnego stanu prawnego to jest rozwinięcie dające możliwość osiągnięcia tego samego celu niższymi nakładami czy bez istotnego obciążania członków pracowniczego funduszu emerytalnego. To jest zasadniczy powód, dla którego zgłaszamy tę zmianę. Inną sprawą jest to, że jak świat długi i szeroki zlecanie wykonywania różnych czynności zewnętrznym wyspecjalizowanym podmiotom prowadzi do obniżania kosztów. Nie jest to unikanie jakiejkolwiek odpowiedzialności, jest to tylko zlecenie wykonania pewnej czynności. Odpowiedzialność jest jasna, zdefiniowana, podlega określonemu nadzorowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy pan poseł nadal chce zgłosić poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PosełArturZawisza">Proszę o udzielenie głosu ekspertowi Pawłowi Pelcowi, który - jak widać - nie nadużywa tego prawa podczas dzisiejszego posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Panie pośle, pan sam dobrze się broni...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#PosełArturZawisza">Oczywiście, to ja zgłaszam poprawki i w razie potrzeby komentuję i polemizuję. Podtrzymuję swą prośbę o udzielenie głosu panu Pawłowi Pelcowi. Uważam, że jest to wydłużanie tego łańcuszka bez wystarczającego uzasadnienia. Nie całkiem rozumiem argumentację pana ministra, dlaczego miałoby to powodować taki sam poziom kosztów? Towarzystwo pracownicze jednak nadal istnieje i jakieś swoje koszta ponosi, więc do tych kosztów zwykłych dochodzą koszta zarządzania i wykonywania wszelkich czynności. Nie bardzo widzę tu tę oszczędność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#WiceprezesUNFEPawełPelc">Zwracam tylko uwagę, że przepisy ustawy o otwartych funduszach emerytalnych mówią, że od środków zainwestowanych w jednostki uczestnictwa funduszu inwestycyjnego nie pobiera się opłaty za zarządzanie. Tymczasem w przypadku transferu opłata za zarządzanie byłaby dalej pobierana przez towarzystwo, które faktycznie by nimi nie zarządzało. W mojej ocenie jest to pogorszenie w stosunku do obecnego stanu prawnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Jeżeli mam aktywa pracowniczego funduszu emerytalnego i kupuję za to jednostki uczestnictwa, to po pierwsze - płacę prowizję w związku z tym, że ktoś mi te jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym sprzedaje. Po drugie - w tym momencie mam udział w jakiejś części aktywów funduszu inwestycyjnego. Ten, kto zarządza tym funduszem inwestycyjnym, czyli towarzystwo funduszy inwestycyjnych, umownie mówiąc, „skubie” z tych aktywów opłatę w związku z tym, że to ono nimi zarządza. Więc nie mieszajmy pojęć, bo de facto z aktywów członka funduszu emerytalnego pośrednio opłaca się wynagrodzenia dla towarzystwa funduszy inwestycyjnych. W takim przypadku pracownicze towarzystwo emerytalne nie ma już prawa do tych środków w wysokości 0,6% wartości aktywów z przeznaczeniem na swoją działalność, bo byłoby to już nieprzyzwoite. Jeśli zestawimy to z 2%, które pobiera towarzystwo funduszy inwestycyjnych, to mamy określony efekt. Teraz drugi scenariusz. Jeżeli pracownicze towarzystwo emerytalne zleci firmie zarządzającej aktywami nadzorowanej przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd bezpośrednie zarządzanie, to może zabrać te 0,6% z aktywów funduszu, ale na tym koniec. Resztę musi dopłacać z własnych środków, czyli ze środków pracodawcy. Ja to mogę rozrysować na tablicy, jeżeli będzie taka potrzeba. Pokażę wtedy, że zlecenie podejmowania decyzji inwestycyjnych podmiotom zewnętrznym pozwala na robienie tego samego, tylko z mniejszym obciążeniem członków pracowniczego funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czy nadal pan poseł Artur Zawisza podtrzymuje swoją poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#PosełArturZawisza">Tak, podtrzymuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Pan poseł Artur Zawisza proponuje wykreślić zmianę nr 3. Przechodzimy do głosowania. Kto jest za pozostawieniem zmiany nr 3? Stwierdzam, że Komisja 9 głosami, przy 3 przeciwnych i braku wstrzymujących się postanowiła pozostawić zmianę nr 3. Art. 54 dotyczy ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 54?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Panie ministrze, art. 54 niejako narusza zasady tzw. ustawy kominowej, która odnosi się głównie do sfery publicznej. O ile dobrze rozumiem, to w myśl tego artykułu kadra zarządzająca może nie zachowywać ograniczenia wynagrodzenia, ale przenosić ten wzrost do funduszy pracowniczych. Jeżeli wcześniej przyjęliśmy art. 18, który w jakimś stopniu wprowadza ograniczenia po stronie pracowniczej, to nie wydaje mi się słuszne, aby promować inną grupę zawodową. Po drugie - mówimy o oszczędnym państwie, a nie o przesuwaniu środków do funduszy emerytalnych. Proponuję skreślić ten zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Po pierwsze nie rozumiem, czego dokonaliśmy w art. 18, bo art. 18 dotyczy deklaracji. Musimy rozgraniczyć dwie różne rzeczy - składkę dodatkową i podstawową. Składka dodatkowa...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Proszę nam nie tłumaczyć składki dodatkowej, tylko proszę się odnieść do art. 54 i składki podstawowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Zasada jest prosta. Pracowniczy program emerytalny nie powstanie, jeżeli tego programu nie zaproponuje pracodawca. Jak pokazują doświadczenia pięciu ostatnich lat, w ciągu których powstało około 200 programów, z czego mniej więcej jedna trzecia działa wokół Telekomunikacji Polskiej SA, pracodawca zaproponuje program, jeżeli ci, którzy odpowiadają za tego pracodawcę i kierują nim, będą widzieli w tym jakiś sens, i to sens także dla siebie. Nie mieszajmy do tego tańszego państwa, bo to nie ma nic wspólnego z tańszym państwem. My tu mówimy o instytucjach komercyjnych. Rozgraniczmy dwie rzeczy. Pracodawca musi mieć środki na taki program, więc administracja państwowa nie wejdzie w pracownicze programy. My mówimy o tych, którzy mają środki, czyli osiągają jakiś zysk. Tę propozycję uzgodniliśmy w Komisji Trójstronnej. Rada Ministrów mając pełną świadomość obowiązywania ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, uznała, że przyjęcie tego rozwiązania stwarza szansę dla tysięcy pracowników o niskich dochodach, by zostali objęci pracowniczymi programami emerytalnymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Możliwe, że dla pracodawców zachętą do tworzenia pracowniczych programów emerytalnych będzie art. 54, który mówi, że ustawa „kominowa” ogranicza możliwość wypłacenia pieniędzy pracownikowi, ale...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Wtedy pracodawca musi przekonać pracowników do poziomu składki, bo przecież mamy różne jej formy, nie tylko 7% wynagrodzenia. Mamy również 7% z ograniczeniem kwotowym, co dla pracowników o wyższych dochodach może oznaczać niższy jej poziom, albo mamy zasadę, że wszystkim równo kwotowo, więc nie ma wielkiego ryzyka, że wszyscy zdecydują się na 7%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Panie ministrze, co z tego braku ograniczeń będzie wynikało? - bo taka osoba i tak ma ograniczone wynagrodzenie. To w jakim zakresie nie będziemy stosować braku tych ograniczeń?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ustawa „kominowa” określa z jednej strony limit na wynagrodzenia, z drugiej strony limit na tzw. bonusy - różnego rodzaju dodatki, np. koszty delegacji mogą być wrzucone w te bonusy. Chodzi o to, aby maksymalnie 7% składki podstawowej nie było wliczane do tych limitów. To jest istota tej zmiany. Nasze rozeznanie i doświadczenia ostatnich 6 lat pokazują, że to jest bariera. Część pracodawców mówi głośno i wyraźnie: „A po co ja mam sobie zawracać głowę programem emerytalnym, skoro mnie to nie dotyczy?”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Panie ministrze, zapytam wprost. Ile będzie mógł wynosić bonus dla menedżera firmy państwowej, który będzie mógł być przekazany do funduszu? Czy on przekroczy 7%, czy też nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Taki bonus nigdy nie może przekroczyć 7%. Natomiast jest ileś regulacji, które stwarzają wielkie prawdopodobieństwo, że to będzie o wiele mniej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Wyjaśniam, że 7% to jest limit dla wszystkich i to nie ulega wątpliwości. Oprócz tego może być mniej niż 7%, bo składka może być określona kwotowo lub mieć maksymalny pułap. Natomiast tu chodzi o to, aby to, co stanowi obejście ustawy „kominowej” - wynagrodzenie jest ograniczone ustawą, więc bierze się różne inne świadczenia, aby ominąć ustawę - było uwzględnione jako podstawa do ustalania składki. Dlatego zadałam pomocnicze pytanie, bo my w zakresie wynagrodzeń prawo zwykle obchodzimy, a nie stosujemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">To nie całkiem tak jest. 7% odnosi się do wynagrodzenia, nie do tych bonusów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przepraszam, pracowałam nad tym, ale teraz jak się wczytałam w tekst, to czegoś nie rozumiem. Przepis brzmi: „Ograniczeń wynikających z ustawy - „kominowej” - nie stosuje się do składek podstawowych wnoszonych do pracowniczych programów emerytalnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ale proszę nie zapominać o definicji pojęcia „wynagrodzenie”. Wynagrodzenie, czyli podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika. W ustawie „kominowej” np. kosztów podróży służbowej nie wlicza się do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. A więc 7% odnosi się nie do wszystkich rodzajów świadczeń, które reguluje ustawa „kominowa”. 7% nie odnosi się do całego strumienia świadczeń, tylko do tej części, która w rozumieniu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych traktowana jest jako wynagrodzenie, czyli tej, która stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Jest to węższy strumień środków niż ten, który może zgodnie z ustawą „kominową” być skierowany do danego menedżera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Strasznie pan to zakręcił.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czyli jest to jeszcze mniej pieniędzy, niż wynosi całe wynagrodzenie w rozumieniu ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ustawa ta mówi o wygrodzeniu i o różnego typu bonusach. Nie możemy bonusów, z których istotna część nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, traktować tak jak wynagrodzenia. My odnosimy się tylko do wynagrodzenia i limit 7% odnosi się wyłącznie do wynagrodzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PosełJacekKasprzyk">W takim razie po co wprowadzamy ten zapis? Co by się stało, gdybyśmy nie wprowadzili proponowanego zapisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Bardzo wnikliwie słucham pana ministra, bo na posiedzeniu podkomisji przeszliśmy nad tym bez dyskusji. Uznaliśmy bowiem, że ma to być swoista zachęta i w związku z tym nie stosuje się de facto ograniczeń wynikających z ustawy „kominowej”. Ale dzisiaj im dłużej pana ministra słucham, to się zastanawiam, czy w ogóle ten przepis cokolwiek daje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Ten przepis daje korzyści, bo środki, które są udostępniane pracownikowi - ustawa „kominowa” określa wszelkie możliwe kwestie, kiedy środki finansowe pracodawcy są udostępniane menedżerom - nie muszą stanowić wyłącznie wynagrodzenia. W ustawie są one bardzo szeroko potraktowane. Jedną z niewątpliwych form udostępnienia środków finansowych pracodawcy jest składka podstawowa do pracowniczego programu emerytalnego, bo od tej składki płaci się podatek dochodowy od osób fizycznych. My mówimy tylko tyle, że tych środków nie wlicza się do limitów, które określa ustawa „kominowa”. Nie próbujemy definiować, czy gdyby to było wliczane, to byłoby wliczane do puli wynagrodzenia czy do puli bonusów. Tego po prostu nie wlicza się...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Przepraszam, ale to trzeba wyjaśnić w drugą stronę. Chodzi o to, aby składki, która będzie wnoszona do pracowniczego programu emerytalnego, nie włączać do treści ustawy o wynagrodzeniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi. Czyli ta składka nie stanowi elementu ograniczeń wynikających z ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Rozumiem, że jest 7% i nic ponadto. Wycofuję swoją poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Czyli są to pieniądze niejako obok ustawy „kominowej”, a podstawa do naliczania składki jest ograniczona tą ustawą. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 54? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 54. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 54. Art. 55 określa zasady przekształcania obecnie funkcjonujących form grupowego gromadzenia oszczędności w pracownicze programy emerytalne. Żeby nie było tak, że dzisiejsze zasady oszczędzania zginą, kiedy wejdzie omawiana ustawa. Wiadomo, że od dawna były gromadzone środki w innej formie realizowanej przez grupowe ubezpieczenia na życie. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 55? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 55. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 55. Art. 56 stwierdza, że czynności pracodawcy związane z zawarciem i realizacją umowy zakładowej, naliczaniem i odprowadzaniem składek, wypłatą, wypłatą transferową i zwrotem nie stanowią czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 56? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 56. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 56. Art. 57 stwierdza, że wnioski o rejestrację programów złożone przed dniem wejścia w życie ustawy są rozpatrywane na podstawie przepisów niniejszej ustawy. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 57? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 57. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 57. Przechodzimy do art. 58. Ust. 1 mówi, że pracodawcy prowadzący program w dniu wejścia w życie ustawy są obowiązani dostosować go do przepisów ustawy do dnia 31 grudnia 2005 r. Ust. 2 mówi, że dostosowanie programu do art. 6 ust. 5 pkt 2 i 3 powinno nastąpić do dnia 31 grudnia 2008 r. A ust. 3 miałby brzmieć: „Składki na rzecz osób będących uczestnikami programów w związku z umową agencji lub umową zlecenia mogą być wnoszone nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007 r. Art. 27 stosuje się odpowiednio”. Przeczytałam w tej chwili autopoprawkę rządu do art. 58. Czy są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#PosełArturZawisza">Moja poprawka polega na tym, aby wykreślić ust. 3 w art. 58, niezależnie od autopoprawki rządu. Nie jest to zbieżność z poprawką, którą zgłosiłem do definicji pracownika. Tam proponowałem, aby w ogóle móc nadal uwzględniać osoby pracujące na umowach agencyjnych lub umowach zlecenia jako pracowników w rozumieniu ustawy, co nie zostało przyjęte przez Komisję. Rząd proponuje, aby prawa nabyte zostały zachowane, ale tylko do 31 grudnia 2007 r. Ja proponuję ten przepis skreślić, przez co, jak rozumiem, te prawa nabyte będą zachowane nie do 31 grudnia 2007 r. tylko dotąd, dokąd będą biegły zgodnie ze swą naturą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Po pierwsze, nie nazywałbym tego prawami nabytymi, bo to jest dość szerokie pojęcie. Ja też przychodząc na świat, swego czasu nabyłem jakieś prawa, ale te prawa w międzyczasie się zmieniły. Natomiast gdybyśmy przyjęli propozycję posła Artura Zawiszy, to z chwilą wejścia tej ustawy sytuacja byłaby jasna. Osoby, które są na tych umowach, nie miałyby praw do żadnych składek, ponieważ w myśl tej ustawy nie są pracownikami. W tym momencie wyrzucilibyśmy je z dnia na dzień poza ramy tej ustawy. Zakładam, że nie to było intencją poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Byłby to uboczny efekt, pod warunkiem, że nie przeszedłby wniosek mniejszości, który pan poseł Artur Zawisza składa. Ale gdyby nie przeszedł, to rzeczywiście mielibyśmy taki efekt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#PosełArturZawisza">Przyjmując argument co do skutków prawnych, zmodyfikuję swój wniosek i zaproponuję, aby zachować dotychczasowe brzmienie ust. 3 do przecinka, a więc do wyrazów „do chwili wygaśnięcia tej umowy” i skreślić pozostałą część zdania, czyli wyrazy „jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007 r.”. W moim przekonaniu oddawałoby to intencję, aby uczestnictwo osób z umowami agencyjnymi i zleceniami biegło aż do chwili wygaśnięcia umów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Zwracam jednak uwagę, że byłoby to niezgodne z pojęciem „pracownik”, które przyjęliśmy wcześniej, bo w tym momencie mielibyśmy dłuższe lub krótsze, zależnie od wieku tych osób, ale permanentne, uczestnictwo osób zatrudnionych na umowie agencyjnej lub umowie zleceniu w nowym pojęciu pracowniczych programów emerytalnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#PosełArturZawisza">Byłoby tak, jak mówi pani przewodnicząca, ale tu nie ma sprzeczności z dotychczasowym brzmieniem ustawy. Bo to jest taki zapis, swego rodzaju lex specialis w stosunku do osób, których to dotyczy. Gdyby tak to argumentować, to autopoprawka rządu również jest sprzeczna z przepisami ustawy, bo mimo że ustawa weszła w życie, to jednak kogoś to dotyczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Jaki byłby rezultat pańskiej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#PosełArturZawisza">Rezultat byłby taki, że osoby te byłyby uczestnikami programów aż do wygaśnięcia poszczególnych umów, a nie do końca 2007 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#SekretarzstanuwMGPiPSKrzysztofPater">Niestety, nie można przyjąć również nowej propozycji posła Artura Zawiszy, ponieważ oznaczałoby to, że z chwilą wygaśnięcia umowy zlecenia ta osoba przestaje być uczestnikiem programu. Natomiast w myśl ogólnych reguł uczestnikiem programu można być do 70 roku życia, tylko nie płaci się składek. Wiec to rozwiązanie też nie jest najszczęśliwsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Pan poseł ma prawo formułować wnioski, jakie chce. Efekt byłby taki, rzeczywiście, ale poseł sprawozdawca na sali plenarnej zwróciłby na to uwagę. Istotnie byłby to martwy pieniądz oczekujący na spożytkowanie, kiedy uczestnik spełni kryteria ustawowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PosełArturZawisza">W tej sytuacji wycofuję tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Każda z pana propozycji jest wadliwa w skutkach i nie daje tego efektu, o który panu chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PosełArturZawisza">Ale zgłoszę taką, która nie będzie wadliwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Mamy art. 58 ze zmianą zaproponowaną przez rząd w ust. 3, który brzmi: „Składki na rzecz osób będących uczestnikami programów w związku z umową agencji lub umową zlecenia mogą być wnoszone nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007 r. Art. 27 stosuje się odpowiednio”. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 58? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 58. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 58. Art. 59 mówi, że fundusz emerytalny, do którego pierwsza składka wpłynęła przed dniem wejścia w życie ustawy, jest obowiązany do przekazania po raz pierwszy organowi nadzoru deklaracji zasad polityki inwestycyjnej funduszu do dnia 30 września 2004 r. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 59? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 59. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 59. Art. 60 mówi, że traci moc ustawa o pracowniczych programach emerytalnych z 1997 r. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 60? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 60. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 60. Art. 61 brzmi: „Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2004 r.” Tak samo jak ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych. Czy są uwagi, pytania lub propozycje do art. 61? Nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 61. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 61. Teraz poddam pod głosowanie całą ustawę. Kto jest za rekomendowaniem Sejmowi przyjęcia ustawy? Stwierdzam, że Komisja 11 głosami, przy braku przeciwnych i 3 wstrzymujących się, postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych. Musimy wybrać posła sprawozdawcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PosełJacekKasprzyk">Proponuję przewodniczącą podkomisji, posłankę Annę Bańkowską.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#PosłankaAnnaBańkowska">Gotowa jestem sama się zgłosić, bo to ciężki kawałek chleba. Czy są inne kandydatury? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zaakceptowała moją kandydaturę. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja powierzyła mi funkcję sprawozdawcy. Nie ma na sali przedstawiciela Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Wobec tego wyznaczamy do 19 marca 2004 r. termin przedstawienia opinii o zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej. Czy są jakieś sprawy bieżące? Nie słyszę. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>