text_structure.xml
82.5 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Otwieram posiedzenie Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Stwierdzam kworum i przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia Komisji wobec niewniesienia do niego zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Witam wszystkich zgromadzonych.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Informuję, że projekt porządku dziennego oraz materiały zostały państwu dostarczone. Czy są uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PoselBeataBublewicz">Proszę o umożliwienie mi przedstawienia programu pilotażowego przeciwdziałania agresji i przestępczości wśród dzieci i młodzieży w województwie warmińsko-mazurskim programu, który współtworzę.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Oczywiście, dodamy zatem do pierwszego punktu porządku obrad prezentację pani poseł Beaty Bublewicz.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Najpierw proszę jednak o przedstawienie informacji przedstawicieli resortów.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Czy są jeszcze uwagi do porządku obrad? Nie widzę.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Stwierdzam, że Komisja przyjęła zaproponowany porządek dzienny.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Przechodzimy do realizacji pkt 1 porządku obrad Komisji, czyli zapoznania się z informacją na temat przeciwdziałania poprzez sport agresji i przestępczości wśród dzieci i młodzieży. Jest to analiza porównawcza rozwiązań systemowych stosowanych w wybranych krajach Unii Europejskiej i w Polsce. Myślę, że dzisiejszy temat posiedzenia Komisji wpisuje się doskonale w obecną sytuację, którą interesuje się wiele osób w Polsce. Wiemy, że agresja wśród dzieci i młodzieży w ostatnim okresie bardzo się nasiliła. Pokazują ten temat media. Problem został zauważony dawno również przez MEN, MSWiA, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu. Mam nadzieję, że dzisiejsza dyskusja będzie bardzo cenna dla kwestii przeciwdziałania tego typu agresji i przestępczości.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Proszę o zabranie głosu pana ministra Grzegorza Schreibera.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">Temat dzisiejszego posiedzenia Komisji dotyka z całą pewnością niezwykle ważnego społecznie problemu i wskazania pewnego sposobu jego rozwiązania. Należy stwierdzić, że sport jest jednym ze sposobów dotarcia do młodzieży i rozładowywania postaw agresywnych i aspołecznych wśród młodzieży.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">Na dzisiejsze posiedzenie Komisji przygotowaliśmy materiał w kilku rozdziałach. Pierwsze części materiału zostały poświęcone teoretycznym rozważaniom dotyczącym przyczyn występowania zjawisk agresji i patologii, wskazywania na podkreślenie tych przyczyn. Oczywiście problemy wiążą się z atomizacją życia, biedą społeczną, zwłaszcza w środowiskach, z których wywodzą się młodzi ludzie wykazujący agresywne postawy. Na to – niestety – nakłada się kwestia problemu autentycznych wychowawców. Można spierać się o zakres tego problemu, ale z całą pewnością jest on dostrzegany w środowiskach oświatowych. Brak ciekawej oferty również jest niezmiernie ważną kwestią, szczególnie dla nas, którzy o niej decydują. Chcemy, by się poszerzała, co skutkowałoby większą liczbą młodych ludzi zaangażowanych w sport oraz – pośrednio – w organizowanie imprez sportowych, popularyzowanie postaw sportowych wśród młodzieży. Są to zadania do zrealizowania w przyszłości.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">W dalszej części dokumentu zwracamy uwagę na programy już realizowane przez państwo. Nie obejmują jedynie działań MSport. Są to programy upowszechniania kultury fizycznej i sportu w środowisku wiejskim, akademickim, różnych grupach zawodowych i społecznych oraz sztandarowy program MSport „Sport wszystkich dzieci”. Jednym z kluczowych zadań ostatniego działania jest przyciągnięcie do sportu i wszelkich form aktywności fizycznej jak największej liczby dzieci. Chodzi tu o wypełnianie czasu wolnego dzieci i młodzieży sportem i rekreacją. Są to programy wielokrotnie przedstawiane państwu posłom. Informacja po prostu uzupełnia i systematyzuje tę wiedzę.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">Następnie w materiale mówimy o nowym programie, który zamierzamy od tego roku realizować. Wspólnie z ambasadą brytyjską oraz Ekstraklasą SA Rada Bezpieczeństwa Imprez Sportowych funkcjonująca przy Ministrze Sportu przyjęła program „Edukacja młodych kibiców”. Chcemy adresować go do środowisk uczniowskich, szczególnie na poziomie gimnazjum. Nie ukrywam, a nawet chcę podkreślić, że jest to program wzorowany na programach brytyjskim oraz niemieckim. Przed ostatnimi mistrzostwami świata podobny program był realizowany w Niemczech. Niemcy są zadowoleni z wyników jego realizacji. Przedstawili bardzo ciekawe materiały, które ukazują, że rzeczywiście można przyciągać młodzież i budować inny sposób kibicowania oraz alternatywę wszystkich złych rzeczy, które występują w sporcie.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">Chodzi tu szczególnie o niektóre zachowania kibiców piłki nożnej. Chcemy, aby dobre postawy były promowane i nowy program przyczynił się do korzystnych zmian w sporcie. Na razie będzie to próba. Musimy poczekać na wstępne rezultaty w tym roku. Mam nadzieję, że spotka się on z ciepłym przyjęciem, zwłaszcza w miastach, w których grają kluby pierwszej i drugiej ligi piłkarskiej. Od tych miejsc chcemy zacząć. To nie znaczy, że kluby piłkarskie i ich kibice mają być jedynym adresatem programu. To jest początkowy etap. Jeśli ta inicjatywa przyniesie pozytywne wyniki, to będziemy program rozszerzać.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">W ostatniej części materiału podajemy przykład opracowanych w krajach UE rozwiązań systemowych w zakresie zwalczania agresji kibiców podczas imprez sportowych. Zgodnie z życzeniem Komisji Kultury Fizycznej i Sportu opracowaliśmy ich krótkie przedstawienie.</u>
<u xml:id="u-4.6" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSportuGrzegorzSchreiber">Jeśli będą mieli państwo posłowie szczegółowe pytania, odpowiedzą na nie pracownicy resortu sportu.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Najpierw wysłuchamy wystąpień przedstawicieli ministerstw, a następnie państwo posłowie będą zadawać pytania.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Proszę o zabranie głosu pana ministra Sławomira Kłosowskiego. Myślę, że będzie to ciekawa informacja, tym bardziej że szkoła, która obecnie posiada sporą autonomię, ma pewne szanse realizowania programów stricte autorskich. Chodzi o poszczególnych nauczycieli oraz formy wypracowane przez szkołę. Jest to niewątpliwie szansa, aby odciągać dzieci od zachowań, które powodują różnego rodzaju formy agresji lub przestępczości. Szkoła posiada w związku z tym szansę na pozytywne zmiany. Autonomia powinna być zatem atutem dla nowych rozwiązań.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Bardzo dziękuję za trafne wprowadzenie, jeśli chodzi o realizację zajęć sportowych w różnych formach na terenie szkół. Przygotowaliśmy dla państwa posłów obszerny materiał. Myślę, że traci sens omawianie go bardzo dokładnie. Jeśli państwo posłowie pozwolicie, skoncentrujemy się na odpowiedzi na państwa pytania. Chcę państwu wskazać jedynie zasadnicze kwestie.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">O roli sportu w nauczaniu i wychowaniu powiedziano bardzo wiele. Nie ma potrzeby tego uszczegóławiać i rozwijać. Jest to działalność, która w każdym względzie i pod każdą postacią rozwijana na gruncie szkolnym lub poza szkołą wzbogaca młodego człowieka, rozwija w nim pozytywne cechy charakteru oraz skłania do zdrowej rywalizacji sportowej.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Rozwiązania systemowe dotyczące kultury fizycznej i sportu w poszczególnych krajach UE są różne. Każdy z nich traktuje sport bardzo poważnie. Podejmuje się tam działania celowe, aby od najmłodszego wieku szkolnego do momentu opuszczenia przez ucznia szkoły przygotować młodzież do czynnego uprawiania sportu i traktowania kultury fizycznej jako ważnej dziedziny życia. W Niemczech występuje tzw. piramida podejścia do tego ujęcia sportowego, począwszy od szkół, poprzez kluby sportowe, federacje krajowe oraz zrzeszenia europejskie. W przypadku sportu traktowanego w wymiarze i wartościach, o których mówiłem, Polska nie wypada najgorzej. Zgodnie z zatwierdzonymi przez odpowiednich ministrów programami nauczania wychowania fizycznego w szkołach, jak bywa to organizowane we wszystkich państwach UE, zostaje podany tygodniowy wymiar zajęć sportowych. Długość ich trwania liczona w minutach stawia nas w czołówce rankingu. Przeznaczamy odpowiednią ilość czasu na te zajęcia. Proszę państwa posłów o zwrócenie uwagi na tabelę umieszczoną na str. 5 informacji. Jest w niej podany tygodniowy wymiar wychowania fizycznego w minutach w poszczególnych krajach. W Polsce, w szkole podstawowej dla dzieci w wieku 7-10 lat ta liczba wynosi 135 minut, a dla dzieci w wieku 10-12 lat aż 180 minut. W gimnazjum (wiek 13-16 lat) to również 180 minut tygodniowo, a w szkole ponadgimnazjalnej (17-19 lat) 135 minut tygodniowo.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Formy wykorzystywania czasu przeznaczonego na zajęcia wychowania fizycznego oraz metody i różnorodność prowadzenia zajęć są ściśle związane z poziomem istniejącej szkolnej bazy sportowej, która pozostawia niejednokrotnie wiele do życzenia. Przy stosunkowo dużej liczbie czasu poświęcanego na aktywność sportową niestety różnorodność wykorzystywania bazy jest mała w porównaniu z krajami zachodnioeuropejskimi. W państwach starej UE bardzo często bywa tak, że uczniowie mają szeroką ofertę uczestnictwa w wielu zajęciach sportowych, np. basen lub lodowisko. U nas ta aktywność jest realizowana tradycyjnie w sali gimnastycznej, z którą do tej pory w niektórych miejscach są pewne problemy.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Pole do działania w dziedzinie przeciwdziałania agresji i przestępczości wśród dzieci i młodzieży poprzez sport jest duże. Poruszamy się w dwóch kierunkach. W zakresie zajęć obowiązkowych potwierdzam słowa pana posła Jacka Falfusa, że autonomia szkoły w tworzeniu programów wychowania fizycznego czy szkolnych kultury fizycznej jest spora, co wpływa na zwiększenie zainteresowania uprawianiem sportu.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Drugi obszar obejmuje zajęcia pozalekcyjne. Środki przeznaczane na organizację tych zajęć mogą się zwiększyć w przyszłości, co jest dużą szansą dla Polski na pozytywne zmiany. Nie jest tajemnicą, że MEN w działaniu doskonalenia systemu edukacji w ramach kwoty 700.000 tys. euro postanowiło położyć szczególny nacisk na rozwój zajęć pozalekcyjnych z kultury fizycznej. Można poprzez te działania eliminować pewne przejawy zachowań agresywnych, z pogranicza niedostosowania społecznego, niejednokrotnie wynikających z tego, że młodzież nie ma zagospodarowanego czasu wolnego w odpowiedni sposób. Często alternatywą są subkultury młodzieżowe obecne szczególnie w obrębie dużych blokowisk. To generuje jedynie patologie i problemy.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Z drugiej strony należy jednoznacznie stwierdzić, o czym wspomniał w swoim wystąpieniu pan minister Grzegorz Schreiber, że sport jest formą stanowiącą ujście dla nadpobudliwości młodzieży. Jeśli nie ma właściwych kanałów, to tworzą się zachowania negatywne, również na terenie szkoły.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Mamy głęboką świadomość, że zajęcia pozalekcyjne nie mogą skupiać się jedynie na sporcie. Poprzez zajęcia sportowe będziemy jednak potrafili stworzyć odpowiednią ofertę dla młodego człowieka i odciągnąć go od negatywnych wpływów.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Nie chcę być źle zrozumiany w kwestii zajęć pozalekcyjnych. Odbywają się one w tej chwili powszechnie, jednak w niewystarczającym zakresie.</u>
<u xml:id="u-6.9" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Problemem jest również poziom uczestnictwa młodzieży w obowiązkowych zajęciach wychowania fizycznego. Spotykamy się tu z dużym oporem ze strony uczniów oraz ich rodziców. Borykamy się z tradycyjnym już niestety problemem notorycznego wystawiania przez rodziców zwolnień z zajęć wychowania fizycznego oraz zwolnień lekarskich. Często są to zwolnienia na bardzo długi okres mimo podania dość błahych powodów. Musimy to rozstrzygnąć, ponieważ doświadczenia oraz zaplanowane środki pokazują, że te zajęcia mogą być realizowane w bardzo różny sposób i w dużej liczbie godzin. Ważne jest to, abyśmy zajęciami sportowymi potrafili zainteresować młodzież. Uczniowie powinni chcieć realizować się poprzez sport, a nie unikać lekcji wychowania fizycznego.</u>
<u xml:id="u-6.10" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieEdukacjiNarodowejSlawomirKlosowski">Jedną z podstawowych zasad rządowego programu „Zero tolerancji dla przemocy w szkole” jest rozwijanie zainteresowań sportowych i położenie dużego nacisku na rozwój kultury fizycznej, aby stworzyć odpowiednią ofertę młodzieży i dać jej ciekawe zajęcie.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Dziękuję panu ministrowi i proszę przedstawicieli Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji o zaprezentowanie materiału.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Przedstawię materiał, który został opracowany przez MSWiA. Ministerstwo kładzie ogromny nacisk na podejmowanie działań związanych z przeciwdziałaniem agresji i przestępczości dzieci i młodzieży.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Nawiązując do poprzednich głosów chcę powiedzieć, że służby podległe MSWiA, m.in. Policja, współpracują w ramach programów i szeroko rozumianej prewencji np. ze szkołami, organizacjami pozarządowymi w ramach poprawy bezpieczeństwa.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Jeśli chodzi o programy realizowane cyklicznie i na bieżąco, to m.in. jest to program „Bezpieczna szkoła”. Wspólnie z samorządami i strażą miejską wykonywanych jest szereg czynności zmierzających do tego, aby w rejonach szkół i na drogach prowadzących do nich, a także w samych szkołach przy współpracy z pedagogami i rodzicami dzieci, elementy agresji zostały wyeliminowane o każdej porze dnia i nocy. Wiadomo, że w szkole są dzieci, więc chodzi o ich bezpieczeństwo. Problemem jest także zapewnienie bezpieczeństwa uczniom po zajęciach lekcyjnych, w okolicach szkół, na boiskach szkolnych, gdzie często gromadzi się młodzież w różnym celu. Odbywają się wspólne patrole Policji i Straży Miejskiej, w czasie których służby mają za zadanie eliminować elementy agresji, które mogłyby się przenieść na inne rejony miasta. Przede wszystkim mają działać w porozumieniu z nauczycielami, informować rodziców oraz uświadamiać uczniów, co to jest przestępstwo, jakie są zagrożenia i rola pedagogów i rodziców w procesie eliminowania agresji w szkołach.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Jeśli chodzi o działania służb innych niż Policja, które realizują w ramach swoich zadań programy bezpieczeństwa dotyczące współpracy z dziećmi i eliminowania agresji, należy wymienić Państwową Straż Pożarną; w porozumieniu z Ochotniczą Strażą Pożarną, we współpracy z organizacjami pozarządowymi, np. Polskim Czerwonym Krzyżem, Związkiem Harcerstwa Polskiego czy Caritas Polska organizuje szereg szkoleń wśród młodzieży, spotkań uświadamiających, czym jest zagrożenie, dotyczących przede wszystkim obchodzenia się z urządzeniami niebezpiecznymi, bezpieczeństwa pożarowego. Organizowanych jest szereg aktywnych działań dotyczących OSP, gdzie w ramach harcerskich drużyn pożarniczych odbywają się ćwiczenia, konkursy. Młodzież w ten sposób angażowana jest do aktywnego spędzania czasu wolnego.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Z inicjatywy MSWiA realizowany jest program dotyczący bezpieczeństwa podczas czasu wolnego, w trakcie wakacji lub ferii, „Bezpieczne wakacje” oraz „Bezpieczne ferie”. W porozumieniu z samorządami i organizacjami pozarządowymi, m.in. Strażą Pożarną, podejmowane są działania dotyczące np. lodowisk, tworzenia sztucznych ślizgawek, aby nie dochodziło do tragedii, kiedy dzieci ślizgają się na zamarzniętych zbiornikach wodnych i dochodzi do utonięć. Zorganizowanie miejsc odpowiednio przygotowanych, na zamkniętym terenie, w odpowiednim miejscu zapobiega tragedii i dzieci mogą się bezpiecznie bawić. Władze lokalne przeprowadzają analizy pod kątem bezpieczeństwa, sytuacji w poprzednich latach i na tej podstawie wyciągane są wnioski, a następnie planowane inwestycje. Wiadomo, że młodzież ma dużo czasu podczas ferii i wakacji, więc organizujemy wspólnie z nauczycielami tzw. półkolonie w ramach szkoły, czyli zajęcia kierowane do najmłodszych dzieci, które nie potrafią jeszcze w ogóle organizować sobie zajęć podczas czasu spędzanego przez rodziców w pracy. W zajęciach biorą udział także policjanci dzielnicowi, którzy przeprowadzają akcje i pogadanki na temat bezpieczeństwa. Oczywiście organizują także patrole szkolne, które sprawdzają okolicę, kładąc nacisk na pory wieczorne i miejsca, gdzie gromadzi się młodzież.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Straż Graniczna może w mniejszym zakresie, ale także w ramach swoich kompetencji podczas działań prewencyjno-wychowawczych przedstawia swoje zadania, ich zakres, wyposażenie, charakter pracy itp. W Kętrzynie jest Centrum Szkolenia Straży Granicznej, która na podstawie dwustronnych porozumień współpracuje ze szkołami średnimi, wspierając zajęcia w klasach o profilu obronnym lub wojskowym, a także inne, podobne przedsięwzięcia w tym zakresie w ramach swoich kompetencji.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">MSWiA koordynuje również realizacje rządowego „Program zapobiegania niedostosowaniu społecznemu i przestępczości wśród dzieci i młodzieży”. Jednym z celów tego programu jest zahamowanie dynamiki wzrostu niedostosowania społecznego oraz przestępczości dzieci i młodzieży, a także eliminowanie i łagodzenie drastycznych przejawów niedostosowania społecznego, w szczególności zagrażających zdrowiu i życiu młodego pokolenia oraz pozostawiających trwałe, niekorzystne dla nich w przyszłości skutki. W sierpniu ubiegłego roku Rada Ministrów przyjęła opracowane w MSWiA sprawozdanie z realizacji tego programu w 2005 r. Z dokumentu wynika, że jego wykonawcy planowali ciekawe przedsięwzięcia. Jako przykład można podać imprezy o charakterze sportowym, zawody, olimpiady i turnieje organizowane przez Ochotnicze Hufce Pracy. Imprez odbyło się ponad 3 tys., a wzięło w nich udział 58 tys. młodych ludzi. Opracowane były także programy profilaktyczne, m.in. „Program upowszechniania kultury fizycznej i turystyki wśród młodzieży OHP”, a także organizowanie równych imprez centralnych pod koniec roku szkolnego, na które przyjeżdżała młodzież ze wszystkich województw.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">18 listopada ubiegłego roku Rada Ministrów przyjęła nowy, zintegrowany program ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań „Razem bezpieczniej”. Łączy on działania Policji, administracji rządowej i samorządowej oraz partnerów społecznych zainteresowanych poprawą bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jednym z podstawowych założeń programu jest przekonanie obywateli do nawiązania trwałego kontaktu i naturalnego partnerstwa z Policją oraz innymi instytucjami ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jest to szeroki program, wielokrotnie dyskutowany. Do najważniejszych obszarów zakresu bezpieczeństwa i przestępczości małoletnich, wymagających podjęcia działań w ramach programu zaliczone zostało m.in. bezpieczeństwo w szkole, w drodze do szkoły oraz ze szkoły, a także w miejscach publicznych i miejscach zamieszkania. W porozumieniu z samorządami i organizacjami pozarządowymi oraz wszystkimi ludźmi dobrej woli, którzy mogą brać udział w programie, analizowane są problemy, które dotychczas występowały. W ramach zadań przewidywanych przez program, systematycznie będą realizowane w porozumieniu z wyżej wymienionymi podmiotami działania, które ograniczą liczbę podobnych przypadków, przestępstw i wykroczeń oraz będą dążyły do całkowitego wyeliminowania agresji.</u>
<u xml:id="u-8.8" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Kolejnym narzędziem jest upowszechnienie wizyjnego monitorowania wejść do publicznych i niepublicznych szkól i placówek oświatowych dla dzieci i młodzieży, upowszechnienie w szkołach programów profilaktycznych ukierunkowanych na wyeliminowanie agresji wśród młodzieży oraz używania przez nią substancji psychoaktywnych, usprawnienie systemu prawnego, stworzenie prawnych gwarancji ochrony dzieci i młodzieży, uświadamiania dzieci, czym jest przestępstwo, na czym polega i jak go unikać. Rolą nauczycieli będzie przekazywanie wiedzy rodzicom i dzieciom na ten temat, wskazywanie zagrożeń i ostrzeganie, czym grozi to w przyszłości. Dzieci często nie zdają sobie sprawy z tego, co właśnie zrobiły.</u>
<u xml:id="u-8.9" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Program zakłada także szerszą współpracę ze strażą miejską w ramach tzw. patroli szkolnych. Upublicznienie tego programu i zawartych w nim szczegółów przyniosło wymierne efekty w kontaktach Policji i straży miejskiej ze środowiskiem szkolnym. Do Policji</u>
<u xml:id="u-8.10" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">zaczęło napływać wiele sygnałów do Policji dotyczących niestosownych lub wręcz patologicznych zachowań małoletnich. Zauważamy już pierwszy pozytywny skutek. Następuje otwarcie się szkół i nauczycieli na kontakty z Policją. Już na samym początku cel jest osiągany. Elementy i zadania zawarte w programie są pozytywnie oceniane i widać, że zmierza to w dobrym kierunku.</u>
<u xml:id="u-8.11" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Jeśli chodzi o przeciwdziałanie przemocy wobec dzieci, młodzieży i kobiet, to MSWiA będzie odpowiedzialne za koordynację realizacji wspólnotowego programu przeciwdziałania stosowaniu przemocy wobec dzieci, młodzieży i kobiet oraz chroniący ofiary i grupy ryzyka – DAPHNE III, który będzie obowiązywał w latach 2007-2013. Do najważniejszych celów tego programu należy przede wszystkim walka z wszelkimi formami przemocy: fizycznej, seksualnej i psychicznej wobec dzieci młodzieży i kobiet w szkole i rodzinie oraz zapewnienie wsparcia ofiarom przemocy oraz grupom ryzyka. Grupami docelowymi będą ofiary przemocy oraz kadra nauczycielska i edukacyjna, Policja, Straż Graniczna, pracownicy socjalni, władze lokalne i krajowe, personel medyczny i paramedyczny, pracownicy wymiaru sprawiedliwości, organizacje pozarządowe, związki zawodowe i wspólnoty wyznaniowe. Dostęp do programu DAPHNE III realizowanego od początku bieżącego roku jest otwarty dla publicznych i prywatnych organizacji i instytucji, m.in. organizacji pozarządowych i władz lokalnych, ośrodków naukowych i badawczych zajmujących się zapobieganiem i zwalczaniem przemocy wśród dzieci, młodzieży i kobiet.</u>
<u xml:id="u-8.12" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuBezpieczenstwaPublicznegoMinisterstwaSprawWewnetrznychiAdministracjiPrzemyslawBaszuk">Jeśli będą pytania dotyczące konkretnych programów, to z chęcią na nie odpowiem.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Przedstawiono nam bardzo szeroki wachlarz działań nakierowanych na przeciwdziałanie przestępczości wśród dzieci i młodzieży MSWiA oraz innych służb współpracujących. Chcemy odbyć dyskusję na temat jednego z aspektów, czyli wychowania poprzez sport, więc kwestia przeróżnych działań: sportowych, rekreacyjnych, turystycznych, które mogą dać taki efekt, jest przedmiotem naszego spotkania. Chcemy się zająć wyłącznie tematem wychowania poprzez sport. Wiemy, że kilka lat temu w Ministerstwie Sportu był realizowany całoroczny program dotyczący wychowania poprzez sport. Przeprowadzono szereg działań w tym zakresie. Chcemy się skupić na tym elemencie. Mam nadzieję, że w czasie debaty dojdziemy do wniosków, co jest przeszkodą w skutecznym realizowaniu takiej edukacji wśród dzieci i młodzieży. Sugerowano już, że dzieci trudno nakłonić lub zachęcić do uprawiania sportu, ponieważ zajęcia komputerowe lub inne są dla nich bardziej atrakcyjne. Jest to zatem problem przybliżenia atrakcyjności uprawiania sportu powszechnego najmłodszym, aby w ten sposób mogli spożytkować nadmiar energii, a przy okazji uczynić to dla własnego dobra.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Pani poseł Beata Bublewicz przedstawi swój program. Zajmie to kilka minut, a następnie przejdziemy do dyskusji.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PoselBeataBublewicz">Chcę przedstawić państwu zarys programu pilotażowego, który będzie realizowany w województwie warmińsko-mazurskim we współpracy z Urzędem Marszałkowskim oraz prezydentami miast: Olsztyna i Szczytna. Program zostanie wprowadzony w ciągu najbliższych dwóch miesięcy. Do końca lutego będzie wdrożony.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#PoselBeataBublewicz">Przedstawię pokrótce jego założenia.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#PoselBeataBublewicz">Badania socjologiczne będę prowadziła sama. Jestem z wykształcenia socjologiem, skończyłam Uniwersytet Warszawski. Pisałam pracę magisterską na temat socjologii sportu, monografię na temat Szkoły Mistrzostwa Sportowego im. Mariana Bublewicza w Olsztynie. Zbadałam całą populację sportowców, którzy tam się uczą w szkole podstawowej, gimnazjum oraz liceum. W przypadku omawianego programu – podobnie, samodzielnie będę prowadziła badanie we współpracy z jednym z profesorów Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz z jednym z ekspertów do spraw wychowania fizycznego, który ma doświadczenie w tej dziedzinie.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#PoselBeataBublewicz">Cele programu to przede wszystkim zredukowanie poziomu przestępczości, w tym wśród nieletnich, oraz poprawa społecznego poczucia bezpieczeństwa, przygotowanie młodzieży do realizacji zadań w dziedzinie bezpieczeństwa w ramach UE.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#PoselBeataBublewicz">Przedstawię teraz dane statystyczne województwa warmińsko-mazurskiego, które otrzymałam z Komendy Wojewódzkiej Policji. W porównaniu z krajem te liczby nie są zatrważające, ale biorąc pod uwagę każdy przypadek indywidualnie, to jednak są znaczące. Widać, że od 2005 r. dane nie ulegają większym zmianom. Nieznacznie wzrosła liczba rozbojów, a spadła kradzieży.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#PoselBeataBublewicz">Dane statystyczne dotyczące całej Polski otrzymałam dzięki uprzejmości Komendy Głównej Policji. Widzimy, że liczby są już znacznie większe i dotyczą tysięcy przypadków, a nie setek. Dane także są raczej stabilne, nawet odnotowano nieznaczny spadek w porównaniu z 2004 r. Są to wyniki, które zmuszają do pracy i zmiany sytuacji.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#PoselBeataBublewicz">Warunki realizacji programu to przede wszystkim systemowa współpraca instytucji państwowych i organizacji pozarządowych realizowana w ramach wieloletnich harmonogramów. Nie są to programy jednoroczne. Tylko dłuższa realizacji przyniesie jakiekolwiek skutki. Kolejny warunek to finansowanie działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych możliwych źródeł, w tym także w ramach wsparcia ze strony UE.</u>
<u xml:id="u-10.7" who="#PoselBeataBublewicz">Założenia programu to przede wszystkim zagospodarowanie czasu wolnego poprzez aktywny udział w zajęciach sportowych, udział w imprezach, zawodach, festynach sportowo-rekreacyjnych i kulturalnych, pomoc dla młodzieży pozostającej w trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej. W województwie warmińsko-mazurskim ma to szczególne znaczenie. Należy pamiętać, że jest to jeden z najbiedniejszych regionów naszego kraju.</u>
<u xml:id="u-10.8" who="#PoselBeataBublewicz">Inne założenie to współpraca mająca na celu zagwarantowanie prawidłowości procesów edukacji i wychowania, czyli dom, szkoła i klub sportowy.</u>
<u xml:id="u-10.9" who="#PoselBeataBublewicz">Omówię obszary działań.</u>
<u xml:id="u-10.10" who="#PoselBeataBublewicz">Po pierwsze, działania edukacyjne uprzedzające powstawanie zjawiska agresji, skierowane do rodziców, dzieci i młodzieży oraz trenerów i instruktorów sportowych. Wszyscy wiemy, że profilaktyka jest najtańszą formą zapobiegania wszelkim patologiom, nałogom, chorobom itp. Możemy tu wymienić upowszechnienie wiedzy o rozwoju psychicznym i fizycznym dzieci i młodzieży. Jest to bardzo ważny temat, a niestety dość zaniedbany, szczególnie wśród osób, które zajmują się animowaniem zajęć sportowych. Ważne jest także przekazanie informacji o zagrożeniach społecznych, przyczynach i przejawach oraz następstwach zjawisk patologicznych, w tym uzależnień od narkotyków, alkoholu i papierosów oraz przestępczości nieletnich. Należy też pamiętać o upowszechnianiu przykładów pozytywnych rozwiązań problemu.</u>
<u xml:id="u-10.11" who="#PoselBeataBublewicz">Po drugie, zajęcia pedagogiczne, w tym zajęcia sportowe powstrzymujące negatywny wpływ środowiska i otoczenia kierowane do dzieci i młodzieży poprzez włączanie dzieci i młodzieży w działalność sekcji sportowych, powierzanie im zadań organizacyjnych wymagających współpracy i współdziałania, organizowanie szkolnych i środowiskowych zajęć i imprez sportowych, wykorzystanie sportu jako środka kształtującego model osiągania satysfakcji życiowej, włączanie dzieci i młodzieży do organizowania wycieczek i obozów, wykorzystywanie metody pedagogiki przyrody, co w naszym województwie jest ułatwione ze względu na walory turystyczne i przyrodnicze naszego województwa, organizowanie akcji letnich i sportowych wakacji, skierowanej do dzieci i młodzieży w formie nagrody za całoroczną pracę i udział w imprezach sportowych.</u>
<u xml:id="u-10.12" who="#PoselBeataBublewicz">Po trzecie, działania interwencyjne i resocjalizacyjne kierowane do dzieci i młodzieży popełniających czyny karalne, stworzenie organizacyjnych i kadrowych warunków resocjalizacji dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie oraz popełniających czyny karalne w warunkach środowiska otwartego, opracowanie metodyki alternatywnych form resocjalizacji, np. w warunkach integracyjnych obozów sportowych.</u>
<u xml:id="u-10.13" who="#PoselBeataBublewicz">Czas realizacji tego programu włącznie z analizą otrzymanych wyników i interpretacją określam na maksymalnie 2 lata.</u>
<u xml:id="u-10.14" who="#PoselBeataBublewicz">Założenia programu pilotażowego na bazie województwa warmińsko-mazurskiego to wytypowanie szkół w regionie objętym programem pilotażowym – już to uczyniłam, przeprowadzenie badań naukowych nad poziomem agresji w obiektach pilotażowych – jestem w trakcie tego procesu, opracowanie programów pozalekcyjnych zajęć sportowych skierowanych do dzieci i młodzieży ze szkół objętych programem pilotażowym, realizacji programów w szkołach oraz badań kontrolnych, opracowanie zebranych wyników, opublikowanie wniosków końcowych w mediach, opracowanie założeń programu ogólnopolskiego.</u>
<u xml:id="u-10.15" who="#PoselBeataBublewicz">Partnerami w realizacji programu będą: samorząd województwa warmińsko-mazurskiego, Warmińsko-Mazurskie Kuratorium Oświaty, Prezydent Miasta Olsztyna samorządowe władze lokalne, Komenda Wojewódzka Policji w Olsztynie, Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie, Burmistrz Szczytna, organizacje pozarządowe oraz media.</u>
<u xml:id="u-10.16" who="#PoselBeataBublewicz">Oczekiwane efekty to zmniejszenie poziomu agresji oraz przestępczości wśród nieletnich, podniesienie poziomu sprawności fizycznej dzieci i młodzieży, pozyskanie środków finansowych z funduszy krajowych i unijnych, uzyskanie wiedzy naukowej na temat czynników wywołujących agresję oraz sprzyjających powstawaniu przestępczości i zjawisk patologicznych wśród nieletnich oraz sposób ich niwelowania, integracja działań organów władzy rządowej, władz samorządowych, organizacji pozarządowych oraz instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i kulturę fizyczną w celu przeciwdziałania przestępczości i patologii wśród nieletnich, opracowanie zakresu współpracy oraz projektu porozumienia pomiędzy MSWiA, MEN, MSport w celu realizacji programu ogólnopolskiego.</u>
<u xml:id="u-10.17" who="#PoselBeataBublewicz">Dziękuję za uwagę i jeśli będą mieli państwo jakiekolwiek pytania, to z przyjemnością na nie odpowiem.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Dziękujemy bardzo. Jestem pod wrażaniem tego programu. Życzymy pani poseł, aby jego realizacja się udała, ponieważ skupiła ona w nim wszystkie podmioty życia publicznego, które powinny w szczególny sposób promować tego typu działania na obszarze sobie podległym. Będziemy się przyglądali temu z uwagą. Myślę, że mogę być wyrazicielem zdania całej Komisji, że tego typu inicjatywy, jak pilotażowy program opracowany i wdrażany przez panią poseł Beatę Bublewicz popieramy w całym zakresie. Mam nadzieję, że to przedsięwzięcie się powiedzie. Zapewne niedługo, już za rok będziemy oceniać rezultaty.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Mamy sporo materiału. Dziękuję ministerstwom za jego przygotowanie. Pragnę zwrócić uwagę, że materiał przygotowany przez MSWiA jest jak zwykle bardzo dobrze przygotowany i wartościowy ze względu na szerokie spektrum tematu.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Przystępujemy do dyskusji.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Poseł Czesław Fiedorowicz (niez.):</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">To, że sport jest jedną z najskuteczniejszych form przeciwdziałania agresji i przestępczości wśród dzieci i młodzieży brzmi jak truizm. Myślę, że materiały na ten temat przedstawione, pomysły na pogłębianie tego procesu dowodzą, że nie należy schodzić z obranej ścieżki póki nie znajdziemy lepszych i skuteczniejszych sposobów.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Na wstępie warto na forum Komisji podziękować wszystkim podmiotom i instytucjom, które mają wpływ na realizację tego celu. Oprócz samorządów chodzi oczywiście o rodzinę, szkołę oraz szeroko rozumiane organizacje pozarządowe, w tym kluby sportowe, organizacje środowiskowe. Osoby reprezentujące te instytucje pracują bardzo długo i widzą dalsze potrzeby działań w omawianym dziś zakresie.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Wiemy, że problem przybiera na sile. Powodów tego jest wiele: gwałtownie zachodzące zmiany ustrojowe, upadek autorytetów, problemy w rodzinie oraz wiele innych. Mówię o tym, ponieważ w rzeczywiści istnieje potrzeba poszukiwania niestandardowych działań. 3 ministerstwa przedstawiły materiały, z których wynika myśl realizacji programu. Zostały złożone propozycje oraz informacje o stanie realizacji programów. W materiale resortu sportu są przedstawione enumeratywnie kierunki działań.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Rzadko na posiedzeniu naszej Komisji składamy propozycje wniosków. Za chwilę jednak zgłoszę kilka służących do skonkretyzowania i poszerzenia kilku kwestii. Chcę krótko zwrócić uwagę na kwestie stosunkowo oczywiste, ale wymagające podkreślenia. To, że młodzież i dzieci zajmujące się sportem oraz rekreacją mają mniejsze skłonności i po prostu nie mają czasu na dokonywanie przestępstw, jest sprawą oczywistą. Poprzez uprawianie sportu postawa agresywna jest ograniczana poprzez umiejętność rywalizacji oraz zasady fair play, a także dzięki temu, że sport jest bardzo kulturalną formą spędzania czasu. Wiemy o tym wszyscy. Mamy – niestety – do czynienia z pewną patologią w samym sporcie. Oprócz aktywnego sposobu spędzania czasu, młodzi ludzie są kibicami sportowymi. Nie chcę opisywać tego zjawiska. Wiemy wszyscy, że widowisko sportowe tworzy samo w sobie agresję. Na wielu posiedzeniach Komisji mówimy o tym problemie. Wciąż szukamy złotego środka, jak to zmienić. Tak rozumiane programy, realizowane w szkole w czasie zajęć lub w godzinach pozalekcyjnych, pogłębione przez wychowanie w rodzinie znacząco poprawiają stan rzeczy. Jest rzeczą oczywistą, że społeczeństwa lepiej wychowane, będące na wyższym poziomie rozwoju kulturalnego oraz bardziej zasobne lepiej sobie z tym radzą. Oczywiście występują odstępstwa od normy w przypadku niektórych dyscyplin sportowych oraz państw. Posłużę się przykładem, o którym często wspominam. Kiedy jestem na meczu bundesligi w przygranicznym niemieckim Cottbus, gdzie jeżdżę z młodymi ludźmi z Polski, spotykam się z ich zaskoczeniem nieprawdopodobną kulturą zachowania miejscowych kibiców na meczach piłkarskich. Pytają się, jak to możliwe, że 60 km za granicą Polski występuje zupełnie inne zachowanie. Wydaje mi się, że jest to kwestia dotycząca nieco wyższego poziomu wychowania.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Naturalną rzeczą jest, abyśmy koncentrowali się nie tylko na programach pilotażowych, jaki zaprezentowała pani poseł Beata Bublewicz, ale stworzyli możliwość realizacji powszechnych programów bądź wzmacniali już realizowane. Nie ma nic gorszego niż działalność, której się zaprzestaje wskutek braku dopływu środków, albo natychmiastowa zmiana strategii. Jako członek Komisji opowiadam się za kontynuowaniem programów. Jeśli Ministerstwo Sportu w swoim szeroko i rzetelnie opracowanym materiale wskazuje 5 głównych kierunków działań zapobiegających patologiom poprzez sport, to rozwijając je należy dołożyć wszelkich starań, aby doprowadzić je do końca.</u>
<u xml:id="u-11.9" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Aby nie przedłużać mojej wypowiedzi, chcę złożyć kilka propozycji kierunków działań. Jestem głęboko przekonany o słuszności wzmocnienia rozwoju czy poprawie możliwości realizacji zajęć sportowych, rekreacyjnych, upowszechniania sportu w miejscu zamieszkania. Wiemy, że szkoła jest miejscem, w którym sobie radzimy, jest to zdefiniowane. Władze w Polsce mają dobre pomysły, ale są zbyt małe w porównaniu ze skalą istniejących problemów. Nie dotyczy to tylko marginalizacyjnych obszarów, ale także powszechności odpowiednich programów. W materiałach przekazywanych nam przez resort lub Biuro Analiz Sejmowych wspominane są opisy działań w innych krajach. Wydaje mi się, że bardzo ważną rzeczą jest, aby okres od tego roku przez kilka następnych wykorzystać na pozyskanie na ten cel dużej ilości środków unijnych, które pomogą wdrożyć niezbędne zmiany. Chodzi np. o Europejski Fundusz Społeczny, w którym jest do rozdysponowania blisko 11.000.000 tys. euro, które przez najbliższe 7 lat możemy wykorzystać. Chciałbym, aby duża część z tych środków trafiła na działania w omawianym dziś temacie.</u>
<u xml:id="u-11.10" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Odczytam propozycje dodatkowych kierunków działań, które na piśmie przekażę Sekretariatowi Komisji. Nie są odkrywcze, ale mówią o moim wyobrażeniu następnych kierunków, które powinny zostać podjęte. Są to: poprawa atrakcyjności i różnorodności programów zajęć wychowania fizycznego, zwłaszcza dodatkowych godzin wf. oraz sportowych zajęć pozalekcyjnych, wspieranie programów sportowych i rekreacyjnych zajęć w miejscu zamieszkania dzieci i młodzieży, pozyskiwanie i szkolenie kadr organizatorów zajęć pozalekcyjnych, powszechność kursów młodzieżowych organizatorów sportu i innych form upowszechniających dopływ kadr do organizacji życia sportowego oraz kształtujących pozytywne postawy prosportowe. Zaczyna brakować działaczy sportowych i jeśli powszechnie nie będziemy zachęcali młodych ludzi, aby stawali się działaczami na poziomie szkoły gimnazjalnej, to za chwilę będziemy mieli deficyt. Ostatnią propozycją jest efektywne wykorzystywanie środków pomocowych funduszy europejskich na rzecz realizacji programów mających na celu przeciwdziałanie agresji wśród dzieci i młodzieży poprzez sport. Chodzi głównie o Europejski Fundusz Społeczny oraz program „Młodzież w działaniu”. Dziś na posiedzeniu plenarnym mówiliśmy o tym programie. Jest on tak słabo wykorzystywany, a obejmuje niemałe środki będące zresztą w dyspozycji ministra edukacji narodowej. Kiedy mówimy o europejskim wymiarze tego problemu, to można wykorzystać je odpowiednio. W różnych innych funduszach istnieją również podobne możliwości.</u>
<u xml:id="u-11.11" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Mam kilka pytań do pana ministra Sławomira Kłosowskiego. Chcę zaproponować dyskusję, aby przede wszystkim przedstawiciele ministerstw oraz zaproszeni goście wskazywali na to, co im doskwiera w działalności upowszechniającej sport wśród dzieci i młodzieży. Tego typu wnioski są dla nas pewnego rodzaju obligacją do działania, być może również legislacyjnego. Może należy coś poprawić lub postulować nowe rozstrzygnięcia.</u>
<u xml:id="u-11.12" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Jedno możemy powiedzieć. Słyszeliśmy dziś wiele o różnego rodzaju inicjatywach. Każda z nich jest godna uwagi, a jednak nie mamy dobrego samopoczucia. Agresja wśród dzieci i młodzieży oraz patologiczne zachowania niestety się uaktywniają. Teoretycznie robimy wiele, ale efekty są różne. Na pewno agresja w szkole ostatnio jest dzwonkiem alarmowym, który powinien uświadomić nam, że należy wiele robić, aby zmienić bieżącą sytuację.</u>
<u xml:id="u-11.13" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Brakuje w dyskusji czynnika, jakim jest rodzina. Kryzys tej instytucji jest być może pierwszą i podstawową przyczyną, która pogłębia zły stan rzeczy. Jeśli państwo mają pomysły poprawy przepisów legislacyjnych, bądź podjęcia działań z zakresu działalności parlamentu czy rządu, to bardzo prosimy o formułowanie ich również dzisiaj.</u>
<u xml:id="u-11.14" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Czy pomysł, który zaproponował pan minister Roman Giertych, związany z ograniczeniem czwartej godziny wychowania fizycznego wynikał z tego, że w praktyce słabo wykorzystuje się ten czas lekcyjny? Uznał, że lepiej będzie poświęcić ją na naukę innego przedmiotu? Wiem, że wycofał się z tej propozycji, zresztą Komisja wystosowała w tej sprawie dezyderat. Czy mamy świadomość, jak wykorzystywana jest czwarta godzina wf w szkołach?</u>
<u xml:id="u-11.15" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Jak MSport ocenia aktywność uczniowskich klubów sportowych? Jest to podmiot, który powinien w pierwszej kolejności prowadzić zajęcia pozalekcyjne. Czy kluby są partnerem dla szkoły i działają wspólnie? Czy są traktowane jedynie jako możliwość zarobienia dodatkowych pieniędzy? Z tym pytaniem zwracam się głównie do Ministerstwa Edukacji Narodowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PoselTadeuszTomaszewski">Chcę zapytać o 2 kwestie. Pierwsza dotyczy programu zajęć pozalekcyjnych. Ma ona być finansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego, którego podmiotem wiodącym ma być MEN. Czy przedstawiciele resortów sportu oraz edukacji narodowej są w stałym kontakcie? Na czym mają polegać przesłanki programu? Słyszeliśmy ostatnio w prasie o sporze polegającym na tym, że przedstawiciel rządu powiedział, że on wie najlepiej, jak wydawać te fundusze, a nie jednostki samorządu terytorialnego. Jak daleko są zaawansowane prace nad tym programem? Zapewne na posiedzeniu Komisji zgodnie z decyzją prezydium będziemy zajmować się tylko i wyłącznie tym tematem, ale chcę dowiedzieć się mimo wszystko, jaki jest stan zaawansowania prac nad tym programem i na czym ma on polegać.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PoselTadeuszTomaszewski">Następną kwestią jest ilość dostępnych środków finansowych na wszystkie programy. Chodzi zwłaszcza o programy edukacyjno-wychowawcze poprzez sport. Czy MSport oraz MEN mają plany legislacyjne? W przekazanym nam sprawozdaniu zauważyłem dokładnie rozpisane kwestie możliwości korzystania ze środków funduszu alkoholowego wprowadzone w poprzedniej kadencji Sejmu z inicjatywy posłów, gdzie została dopisana możliwość realizacji zajęć sportowych. Czy katalog możliwych źródeł finansowania i przeznaczania środków z istniejących funduszy zostanie rozszerzony? Czy istnieją jakieś pomysły w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#PoselTadeuszTomaszewski">Spojrzyjmy na środki budżetu Ministerstwa Sportu. Mam przed sobą opracowanie Biura Analiz Sejmowych z 19 grudnia 2006 r., przedstawiające nakłady na sport w krajach UE. Chciałoby się, by ministerstwo miało zupełnie inne instrumenty do działania, jak np. we Francji, gdzie 372.000 tys. euro i 0,13% budżetu jest przeznaczane na sport. Oczywiście trudno to porównywać z Polską, ale chcę powiedzieć o strukturze wydatków wewnątrz budżetu francuskiego przeznaczanego na sport. 112.000 tys. euro jest przeznaczonych na sport wyczynowy, 229.000 tys. euro na promocję sportu powszechnego, na promocję w sporcie poprzez zatrudnienie 16.000 tys. euro oraz 15.000 tys. euro na prewencję poprzez sport. 2 razy więcej środków jest przeznaczane na promocję sportu powszechnego niż na sport wyczynowy. W przypadku Polski jest odwrotnie. Ilość środków finansowych, którymi dysponuje budżet państwa na promocję sportu w ostatnich latach się zmniejszała. Przede wszystkim powodem była konieczność zabezpieczenia podstawowego zadania państwa, czyli sportu wyczynowego. Jeśli zmniejszała się ilość środków finansowych ogółem, to odbywało się to kosztem upowszechniania sportu. Sądzę, że tę tendencję trzeba zatrzymać. Nie mówię w tej chwili o funduszach, ale o budżecie państwa. Decyzja Komisji i rządu, aby zwiększyć środki o 3000 tys. zł jest krokiem w dobrym kierunku. Przy programowaniu pracy i pozyskiwaniu nowych źródeł wsparcia na upowszechnianie sportu resort musi brać to pod uwagę. W następnych latach należy zwiększać nakłady również na upowszechnianie sportu, na programy, które będą wspomagać samorząd terytorialny oraz podmioty pozarządowe. Przypomnę, że 60% wszystkich podmiotów pozarządowych to organizacje z kultury fizycznej. To stanowi wielką siłę. Ten sektor musi mieć jednak świadomość istnienia określonych priorytetów państwa i samorządu, wspieranych instrumentami finansowymi oraz prawnymi. Czeka nas taka praca, więc życzyłbym sobie, aby resort zwrócił wysiłek na tworzenie mechanizmów zasilania finansowego sportu, w tym zwłaszcza upowszechniania. Potrzebne będą również instrumenty podatkowe, które będą zachęcać instruktorów oraz trenerów, aby w większym stopniu wypełniali rolę wolontariuszy w podmiotach pozarządowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PoselStanislawZadora">Chcę poruszyć 2 kwestie. Czy dobrze rozumiem, że MEN w całym problemie jest wiodącym resortem? Chodzi o sprawę niewykorzystania lekcji wychowania fizycznego, jeśli stanowi poważne zjawisko. Czy nie warto pójść w jego kierunku, aby poprzez rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej umożliwić zastępcze zaliczenie zajęć w obiektach szkolnych lub przyszkolnych poprzez godziny wspólnych obozów, wycieczek podczas ferii i wakacji letnich? Najprostszym sposobem opanowania nadmiaru energii, który może wzbudzać agresję, jest właściwe skierowanie go i neutralizację przez sport. Ważne są konsultacje z rodzicami, ponieważ muszą rozumieć, czym jest element kultury fizycznej w ogólnym rozwoju człowieka. Brak zrozumienia oraz lenistwo ze strony dzieci jest często powodem problemów. Wycieczki i obozy, o których wspomniałem, mogą być świetnie połączone z nauką patriotyzmu. Stare powiedzenie: słowa uczą, przykłady kształcą – najlepiej to obrazuje.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#PoselStanislawZadora">Czy we wstępnym mierzeniu się z omawianym dziś problemem MEN konsultował się ze środowiskami katolickich organizacji sportowych? Kiedy słucham i obserwuję od miesięcy narastające zjawiska patologicznych zachowań w szkołach, to przypominam sobie o zdarzeniu z życia św. księdza Jana Bosko. We śnie widział nacierające na niego stado wilków. Pierwszym wrażeniem było potworne przerażenie. Podpowiedź, którą usłyszał, a później realizował całym swym życiem, było zdanie: „nie przerażaj się, ty z tych wilków musisz stworzyć właśnie liderów, przyszłych pasterzy, tych, którzy będą wskazywali drogi dla młodzieży”. Czy ministerstwo ten element bierze pod uwagę, aby młodzież z nadmiarem energii i niemającą właściwych przykładów kierować w stronę dobra? Może należy z agresywnych młodych ludzi tworzyć pomocników, trenerów, instruktorów w różnych dyscyplinach rekreacji i sportu powszechnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PoselWojciechZiemniak">Chcę zmienić odrobinę kierunek dyskusji. Na podstawie własnego doświadczenia chcę powiedzieć, o czym wspominałem już kilkakrotnie, o powołaniu Narodowego Instytutu Wychowania. Byłem dyrektorem szkoły i nauczycielem wychowania fizycznego. Znam wszystkie omawiane dziś problemy z praktyki. Na przykładzie szkoły, którą kierowałem na wsi, chcę pokazać, że jeśli jest chęć, to można wiele zrobić w omawianej dziś dziedzinie. Problem nie dotyczy żadnego z realizowanych programów. Jako dyrektor szkoły nie potrzebowałem dodatkowych instrumentów, chodziło jedynie o to, jak wykorzystam swoje możliwości wraz z nauczycielami. Owszem, potrzebne są pieniądze, ale aktywność i chęć działania jest niezmiernie potrzebna. Jest to trudne wyegzekwować od dyrektorów szkół. Cokolwiek zaproponuje ministerstwo, to nie będzie to równoznaczne z późniejszą 100% realizacją. Problem tkwi w mobilizacji i chęci działania władz szkolnych. Agresję wśród młodzieży można przecież rozładowywać, oprócz sportu, poprzez inne zajęcia kulturalne.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#PoselWojciechZiemniak">Łatwo jest mówić o organizowaniu wyjazdów dla młodzieży szkolnej. Brakuje jednak pomocy w ich realizacji. Hasło, aby organizować wycieczki, musi być poparte odpowiednimi środkami dostępnymi na ten cel. W swojej szkole nie miałem z tym problemów. Młodzież, która do niej uczęszczała, zwiedziła cały świat, łącznie z Australią. Żadne ministerstwo ani PKOl nie pomagały mi finansowo w tych działaniach. Chciałem to zrobić i udawało mi się.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#PoselWojciechZiemniak">Widać wiele przypadków agresji, ale jest mało przykładów dobrego zachowania. Nie pokazujemy dobrych wzorców. Podczas debaty o agresji w sporcie mówiłem, że media pokazują niewłaściwe zachowania kibiców, zamiast zwracać uwagę na pozytywne strony. Podam przykład z ostatniej gali mistrzów sportu. Żadna młodzież z Polski nie była obecna na igrzyskach olimpijskich, czy mistrzostwach Europy w pływaniu, by kibicować sportowcom. Wystąpiłem do „Przeglądu Sportowego”, organizatora gali, aby zaprosili na tę imprezę młodzież. Nie znalazły się dla nich miejsca. To jest problemem. Dużo mówimy o programach, ale nie dyskutujemy o wykonaniu. Brakuje efektów pracy, ale trudno jest podać jednoznaczną i jasną receptę. Ważną kwestią jest pokazywanie młodzieży pozytywnych wzorców. Podawanie przykładów konkretnych działań może wpłynąć mobilizująco na inne podmioty czy ludzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Niedługo Komisja odbędzie posiedzenie w miejscu, w którym pracował pan poseł Wojciech Ziemniak, więc będziemy mogli przyjrzeć się temu z bliska.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Proszę przedstawiciela MEN o odpowiedź na zadane pytania.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PrzedstawicielMinisterstwEdukacjiNarodowejAndrzejWisniewski">Zacznę od odpowiedzi na pytania dotyczące czwartej godziny wychowania fizycznego. Dopuszczalne formy realizacji tych zajęć reguluje rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. Mogą one być przeprowadzane jako formy lekcyjne, pozalekcyjne, szkolne i pozaszkolne. Wybór zależy od potrzeb i zainteresowań dzieci i młodzieży oraz tradycji środowiska szkolnego i lokalnego. Można łączyć godziny zajęć. Możliwa jest zatem realizacja turystyki czy krajoznawstwa. Pozostawiamy to inwencji i pomysłowości nauczycieli.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#PrzedstawicielMinisterstwEdukacjiNarodowejAndrzejWisniewski">MEN organizuje konkurs pod tytułem „Alternatywne programy realizacji wychowania fizycznego i sportu szkolnego”. Chodzi nam o nowe programy, ale już wdrożone i funkcjonujące w szkołach. Nagradzani są nauczyciele, autorzy programów, ale również szkoły. Są to nagrody w postaci sprzętu elektronicznego dla autora oraz szkoły. Szkoła otrzymuje dodatkowo sprzęt sportowy.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#PrzedstawicielMinisterstwEdukacjiNarodowejAndrzejWisniewski">Jeśli chodzi o wykorzystywanie lekcji wf. w zwalczaniu agresji i przemocy w szkole, to podstawowe znaczenie ma autorytet oraz kompetencje nauczyciela. Często nauczyciele wręcz obawiają się swoich wychowanków. To oznacza, że nie posiadają instrumentów lub umiejętności, które mogliby wykorzystać w krytycznych sytuacjach. Kształcenie nauczycieli, w tym również nauczycieli wf., powinno być wzbogacone. Na tym poziomie powinna być przekazywana wiedza na temat, jak rozwiązywać problemy wychowawcze czy radzić sobie z zachowaniami agresywnymi.</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#PrzedstawicielMinisterstwEdukacjiNarodowejAndrzejWisniewski">Szkoła może oczywiście realizować wspaniałe programy wychowawcze. Bez współpracy z rodzicami, organizacjami społecznymi nie uda się tego przeprowadzić. W obecnej sytuacji obserwujemy raczej pozostawienie szkoły jako głównego podmiotu odpowiedzialnego za wychowanie dzieci. Ministerstwo zorganizowało szereg szkoleń na temat prowadzenia wywiadówek, na których są poruszane tematy dotyczące promocji zdrowia. Podczas wywiadówek nauczyciele wf. mogliby poruszać te tematy i wspólnie z rodzicami zastanawiać się nad formami rozwiązań problemów wychowawczych.</u>
<u xml:id="u-16.4" who="#PrzedstawicielMinisterstwEdukacjiNarodowejAndrzejWisniewski">Jeśli chodzi o programy zajęć pozalekcyjnych i środki z Europejskiego Funduszu Społecznego w kwocie 700.000 tys. euro – nie ma jeszcze dokładnych rozwiązań, ale środki mają zostać skierowane na zajęcia pozalekcyjne oraz pozaszkolne. Szczególnie w przypadku zajęć pozaszkolnych należy włączyć w te działania samorządy i wykorzystać obiekty w ich dyspozycji. To nie tylko będą zajęcia sportowe. Musimy dotrzeć do jak największej liczby uczniów. Mogą to być kółka zainteresowań, plenery artystyczne, imprezy kulturalne. Istnieje szeroki wachlarz propozycji. To wymaga przemyślenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PodsekretarzstanuwMSportGrzegorzSchreiber">Chcę podkreślić, że dopiero od ubiegłego roku nastąpiło zatrzymanie spadku finansowania sportu z budżetu państwa. Pozwolę sobie nie zgodzić się z panem posłem Tadeuszem Tomaszewskim, który sugeruje, że nie szukamy innych rozwiązań finansowych, i wskazuje na potrzeby takiego działania. Pragnę przypomnieć, że w poprzedniej kadencji Sejmu spadek wydatków publicznych na sport spowodował szukanie innych rozwiązań. Środki znalazły się dzięki przychodom z opłaty pobieranej za wydawanie koncesji na sprzedaż alkoholu, tzw. kapslowego, które uzupełniało poziom finansowania sportu. Zależy nam oczywiście na tym, aby ten poziom był jeszcze wyższy. To, że udało nam się zatrzymać spadek, jest niewątpliwym sukcesem. Jestem przekonany, że fundusze strukturalne będą traktowane jako środki budżetowe, co niedługo zostanie wprowadzone. Bardzo istotne jest, aby porównać dane krajów zachodniej Europy, na które powoływał się pan poseł Tadeusz Tomaszewski, w takim odniesieniu. Byś może wzrost finansowania sportu osiągniemy dzięki pełniejszemu wykorzystaniu środków unijnych. Myślę, że Europejski Fundusz Społeczny, z którego pozyskiwanie środków zamierza wspierać MSport, w dużym stopniu pozwoli rozwijać zajęcia sportowo-rekreacyjne.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#PodsekretarzstanuwMSportGrzegorzSchreiber">Większość zadanych pytań była kierowana do przedstawicieli MEN. Chcę jednak powiedzieć o uczniowskich klubach sportowych. Są one formułą, na której utrzymaniu bardzo nam zależy. Mamy pełną świadomość tego, że wiele z nich powstało na bazie pewnej możliwości uzyskania sprzętu sportowego. Niestety, od samego początku istnieje zjawisko, że było to w wielu przypadkach traktowane instrumentalnie. Chcemy, aby, jeśli będziemy kontynuować programy w tym zakresie, podejście zostało zmienione. Często spotykam się z sytuacjami, kiedy w szkołach sprzęt sportowy jest wykorzystywany, co jest dobre, ale właścicielem są nieistniejące uczniowskie kluby sportowe, które nie mogą przekazać go szkole. Przekazanie powodowałoby, że sprzęt musiałby zostać zwrócony ministerstwu. Są to pewne nieprawidłowości, które będziemy starali się naprawiać. Myślę, że warto wspierać uczniowskie kluby sportowe, jako bardzo atrakcyjną formę, poprzez którą można dotrzeć do młodych ludzi. Całkowicie zgadzam się z opiniami państwa posłów, że nawet najlepsze programy niczego nie naprawią, jeśli nie znajdziemy i nie dotrzemy do ludzi, którzy je zrealizują. To jest największą bolączką, z którą się spotykamy. Wykształcenie dorosłych osób do działania jako trenera osiedlowego, do pracy z dziećmi w miejscu ich zamieszkania jest ważną kwestią. To z kolei wiąże się jednak z procesem inwestycyjnym. Niewątpliwie braki w tym zakresie są olbrzymie, powstały w wciągu wielu lat. Mamy programy, którymi chcemy zainteresować samorządy terytorialne, aby we współpracy z resortem budowały większą liczbę obiektów. Chodzi nam szczególnie o pływalnie, co do których jest wielkie zainteresowanie. Jak tylko zakończymy program dotyczący budowy sali gimnastycznej w każdej gminie, będziemy mogli skoncentrować się na tej inicjatywie. Proszę pamiętać, że nadal są w Polsce gminy, w których nie ma ani jednej sali gimnastycznej. To jest podstawowym problemem, który musi zostać rozwiązany. Planujemy również budowę obiektów wielofunkcyjnych ze sztuczną nawierzchnią. Są one bardzo popularne na zachodzie Europy. Potrafią przyciągnąć i zachęcić do uprawiania sportu dużą liczbę młodzieży. Do tych wielofunkcyjnych obiektów, które obecnie powstają w naszym kraju, na osiedlach, w różnych miejscowościach, powinniśmy skierować trenerów, którzy potrafiliby zachęcić i zająć się dziećmi. W zeszłym roku realizowaliśmy program budowy takich ośrodków, który w tym roku jest kontynuowany. Jest to bardzo słuszny kierunek działań, który popieramy.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Czy zaproszeni na dzisiejsze posiedzenie goście chcą zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#PrezesPolskiejFederacjiSportuGwardiawiceprezesEuropejskiejPolicyjnejUniiSportuWlodzimierzCias">W związku z informacjami przekazanymi przez przedstawicieli dwóch wiodących resortów w tej sprawie, chcę zaprezentować kilka spraw dotyczących działalności organizacji pozarządowych związanych ze służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo i porządek wewnętrzny w państwie – na świecie i w Polsce. Wypowiadam się w imieniu organizacji, która od lat realizuje działania prewencyjne poprzez kluby sportowe związane, niestety, ostatnio raczej wyłącznie teoretycznie, z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji. Funkcjonując w światowym systemie sportu resortów spraw wewnętrznych mamy najbardziej konkretne doświadczenia, dane, znamy różnorakie koncepcje angażowania dzieci i młodzieży w inspirowane działania sportowe. Kooperując z czterdziestoma europejskimi policyjnymi organizacjami sportowymi, ponieważ jesteśmy członkiem Europejskiej Policyjnej Unii Sportu, i sześćdziesięcioma czterema krajami, z którymi współpracujemy na zasadach określonych w statutach, a które kierują działalnością Międzynarodowej Policyjnej Unii Sportu, mogę powiedzieć, że wszystkie organizacje na całym świecie oraz organy działające na rzecz bezpieczeństwa publicznego, a przede wszystkim policja, są bardzo zaangażowane w tego rodzaju działalność. Jest ona oparta na klubach sportowych związanych z jednostką policji, miejscem funkcjonowania szeryfa czy komendantur policji w Europie i na całym świecie. Trzeba stwierdzić, że przesłanki są bardzo jasne. Funkcjonariusze zdają sobie doskonale sprawę, że najważniejsze jest bycie w środowisku dzieci i młodzieży, proponowanie im zdrowego cieleśnie, duchowo i społecznie sposobu na życie, inspirowanie zdrowej rywalizacji na boiskach sportowych wybijając z głów rywalizację na ulicach, odbywaną pod wpływem alkoholu, narkotyków i chamstwa. Przykłady takie można mnożyć i do przedstawianych wcześniej przez reprezentantów ministerstw wiadomości chcę dodać informację pochodzącą z USA. Funkcjonuje tam P.A.L. – Police Athletic League. Nie jest to liga współzawodnictwa policjantów, choć jest inspirowana przez policyjne kluby sportowe, ale system zorganizowany jest dla dzieci i młodzieży i koordynowany przez policję. Dzieje się tak co roku, w wielu dyscyplinach sportu i w każdym stanie. Policja jest motorem takich działań, bowiem wie doskonale, że podejmuje działania nie tylko ważne społecznie, ale także szalenie ważne i realizowane we własnym, dobrze pojętym interesie zawodowym. W Polsce dzieje się to od lat, ale – niestety – ostatnio są nieco zaniedbywane. Najgorszym elementem wpływającym na rozrywanie tych funkcji, o których mówię, co zauważyli także moi poprzednicy, jest przerywanie zasilania finansowego i możliwości realizacji pewnych programów, co doprowadza do niezborności tych wszystkich działań. Nie musimy kopiować i przenosić na polski grunt systemów i rozwiązań, które prezentowane są w innych krajach, choć wszyscy powinniśmy się doskonalić. Mamy przecież gotowe od lat możliwości strukturalne i wykonawcze. Nie powstały one na kanwie dzisiejszych potrzeb, tylko nauka o sporcie, doświadczenia poprzednich pokoleń i historia sportu polskiego wskazywały na tę potrzebę. Jako absolwent AWF posiadam wiele informacji na ten temat jeszcze ze studiów. Starzejąc się chcemy przenosić te doświadczenia na młodych instruktorów, trenerów, nauczycieli.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#PrezesPolskiejFederacjiSportuGwardiawiceprezesEuropejskiejPolicyjnejUniiSportuWlodzimierzCias">Na zakończenie chcę powiedzieć, że z satysfakcją wysłuchałem prezentacji programu pani poseł Beaty Bublewicz. Od początku 1982 r. wspólnie z Wyższą Szkołą Policji w Szczytnie, a także z innymi szkołami policyjnymi w kraju, jak również z wyższymi i podoficerskimi szkołami pozostałych organów nadzorowanych przez MSWiA, czyli Państwową Strażą Pożarną, Strażą Graniczną, Biurem Ochrony Rządu, wypracowaliśmy pewien sposób postępowania, który można uznać za systemowy. Jest on oparty na wcześniejszych kilkudziesięcioletnich doświadczeniach, a chcę przypomnieć, że sport policyjny w Polsce ma 86 lat. Oparcie na klubach sportowych działających przy jednostkach MSWiA jest oczywiste. Jeśli ten system działający w ramach całego systemu działań kultury fizycznej i sportu jest przerywany, rozrywany i niszczony, to oznacza pewną komplikacje dla wszystkich. Nie dotyczy to tylko sportu funkcjonującego przy jednostkach, o których wspomniałem, ale dotyczy to funkcjonowania sportu w Polsce ogółem. Rozumiem, że potrzeba pewnych modyfikacji ustrojowych dotyczących sportu, ale znamy realia i wystarczy pewna ciągłość, głównie w zasilaniu finansowym, metodycznym i naukowym.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#PrezesPolskiejFederacjiSportuGwardiawiceprezesEuropejskiejPolicyjnejUniiSportuWlodzimierzCias">Wyrażam pogląd, że wiele spraw zostało rozstrzygniętych, opracowanych, ale podobno najgorzej być prorokiem we własnym kraju. To stwierdzenie się sprawdza, dlatego chcę zgłosić chęć pomocy pani poseł Beacie Bublewicz w realizacji programu, ponieważ ogólne zasady, które zostały zaprezentowane, są identyczne z funkcjami wykonywanymi od lat przez Polską Federacje Sportu „Gwardia”.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PrzedstawicielPolskiejFederacjiSportuMlodziezowegoStanislawZantara">Wysłuchaliśmy wielu koncepcji, propozycji. Wydaje mi się, że w każdej pracy powinny być określone formy oceny tego, co się wykonuje i jakie są tego efekty. Wszyscy mówią, że zdrowie obywateli jest bardzo istotne. Bardzo wiele spraw z zakresu przygotowania fizycznego i psychicznego młodzieży oddziałuje później na zasady ich funkcjonowania w całym życiu. Chcę powiedzieć, jak to wygląda faktycznie, ponieważ zajmuję się od dłuższego czasu tymi sprawami, a przez wiele lat byłem przewodniczącym Komisji Koordynującej Wychowanie Fizyczne i Sport Dzieci i Młodzieży w województwie stołecznym. Na całym świecie od wielu lat ocenia się wychowanie fizyczne w szkołach. Mam na myśli testy sprawności ogólnej, międzynarodowe. W materiale mamy podane liczby godzin wychowania fizycznego realizowane w szkołach w poszczególnych państwach. Aż dziwne, że Polska wypada w tym zestawieniu na jednym z najwyższych miejsc. Powiem państwu jednak, jakie są efekty. Nie mamy możliwości sprawdzić wszystkich, ale sprawdziliśmy kadry wojewódzkie, czyli 23 tys. młodzieży. Były to testy sprawności ogólnej, w który jest testem dla populacji, czyli zawodnicy kadry powinni mieć znacznie lepsze i wyższe wyniki. Powiem, jak one wypadły, a jest to przerażające. Gdybyśmy przyjęli, że według tego testu średnia, to minimum, jakie powinien osiągać zawodnik kadry, to takich prawie by nie było. Podzieliliśmy to na dyscypliny, na miejsca. Kiedyś w województwie stołecznym, kiedy działała komisja koordynacyjna, bez specjalnych środków dodatkowych, spowodowaliśmy zdecydowane podniesienie poziomu wychowania fizycznego. Odbyło się to w bardzo prosty sposób. Wychowanie fizyczna, tak jak każdy przedmiot w szkole, ma być oceniane. Musi być na świadectwie, obok ocen z matematyki, fizyki itd. Także ocena z wychowania fizycznego. Kiedyś komisja międzyresortowa była powoływana przez prezydenta. Wydaliśmy polecenie o konieczności wykonywania sprawdzianów ogólnorozwojowych we wszystkich szkołach, po zamknięciu etapów nauczania, czyli po trzeciej, szóstej i ósmej klasie szkoły podstawowej. Doprowadziliśmy do tego, że otrzymywaliśmy nawet 70 tys. wyników sprawdzianów. Stwierdziliśmy po dwóch latach, że prawdopodobnie większość tych wyników jest naciągana, ponieważ nieraz trafialiśmy na dane identyczne jak w rekordach świata. W związku z tym zaczęliśmy przeprowadzać test specjalny. Wezwaliśmy 1800 dzieci z nauczycielami w wyznaczonym dniu i miejscu na sprawdzian ogólny. Przy pierwszym takim sprawdzianie okazało się, że przyjechało jedynie 800 dzieci i tylko 300 potwierdziło wyniki z przesłanych nam wcześniej zestawień. W związku z powyższym wprowadziliśmy ten test jako obowiązkowy i po roku wezwaliśmy ponad tysiąc dzieci. Prawie wszystkie przyjechały i miały wyniki, jak wcześniej podano. Zorganizowanie takiego testu było wielkim przedsięwzięciem, przy którym pracowało 60 osób. Po paru latach otrzymaliśmy wyniki od ponad 4,5 tys osób. Okazało się, że podniósł się poziom wychowania fizycznego w Polsce. Powodem było to, że byli oceniani nauczyciele wf. Mogliśmy bowiem napisać do konkretnej szkoły, że na podstawie otrzymanych wyników możemy stwierdzić, że dany nauczyciel nie pracuje efektywnie.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#PrzedstawicielPolskiejFederacjiSportuMlodziezowegoStanislawZantara">Chcę poruszyć kwestię programów autorskich. Należy zrozumieć zasadniczą kwestię, że człowiek jest tylko człowiekiem. Jeśli nie jest oceniany, to nie można wiele od niego wymagać. Są 3 typy nauczycieli. Jedni są ambitni, którzy wybierają z całej szkoły 15-30 uczniów i nad nimi pracują, by osiągnąć wyniki sportowe, a reszta ich nie interesuje. Jest niewielu, którzy rozumieją właściwe podejście do tej sprawy. Większość – niestety – lekceważy swoją pracę, która często sprowadza się do tego, że uczniowie dostają piłkę i grają sami. To się nie zmieni, dopóki nie zaczniemy odpowiednio oceniać nauczycieli wf. Nie wolno jednak na tym poprzestać, ale należy również wyróżniać. Kto nagradza w ten sposób nauczyciela wf. za dobre prowadzenie zajęć? My to robiliśmy. Ustaliliśmy, że będziemy wyróżniać 30 najlepszych pedagogów w Warszawie z każdego roku oraz 30 najlepszych w postępie. Jeśli w rankingu szkoła przesunęła się z odległej pozycji o wiele miejsc, to należało to również docenić. Ogólne koszty w obrębie stolicy wyniosły około 150 tys. zł, czyli były niewielkie. Kwestią było konsekwentne działanie. Niestety wszyscy byli przeciwni, nauczyciele i przedstawiciele oświaty. W okresie transformacji ustrojowej zostało to przerwane.</u>
<u xml:id="u-20.2" who="#PrzedstawicielPolskiejFederacjiSportuMlodziezowegoStanislawZantara">3 lata temu odbyło się spotkanie Edukacji, Nauki i Oświaty oraz Komisji Kultury Fizycznej i Sportu, na którym omawiany był raport Najwyższej Izby Kontroli. Jego podsumowanie da się skrócić do zdania, że kulturą fizyczną w Polsce nikt się nie zajmuje.</u>
<u xml:id="u-20.3" who="#PrzedstawicielPolskiejFederacjiSportuMlodziezowegoStanislawZantara">Istniał kiedyś departament wychowania fizycznego, a w kuratoriach pracowali wizytatorzy do spraw wychowania fizycznego. Dziś nie ma ani tego departamentu, ani stanowiska wizytatora. W związku z powyższym kto ma się tym zająć?</u>
<u xml:id="u-20.4" who="#PrzedstawicielPolskiejFederacjiSportuMlodziezowegoStanislawZantara">Kilka lat temu sport uprawiało 1500 tys. młodych osób. W tej chwili według danych GUS uprawia go 700 tys. osób, z tego młodzieży około 500 tys. Prowadzimy konsekwentnie system sportu wśród dzieci i młodzieży, w którym bierze udział maksymalnie 180 tys. osób. 3% polskiej młodzieży uprawia kulturę fizyczną i sport, przy średniej 10-30% w krajach zachodniej Europy. W związku z tym w wielu dyscyplinach sportu na olimpiadach małe państwa zdobywają wiele medali. Musimy sobie uświadomić to, że należy podjąć konkretne działania poprzez Komisję Kultury Fizycznej i Sportu, aby to zmienić. Po osiemdziesiątych latach, kiedy nastąpił rozpad sportu związkowego, mówiliśmy, że należy ratować młodzież usportowioną. Poinformowaliśmy Komisję sejmową, że trzeba zrobić szkolenie uzdolnionej sportowo młodzieży. Po dyskusjach Komisja stwierdziła, że jest to konieczność i do dziś to funkcjonuje. Obejmuje to jednak nieco ponad 20 tys. wyselekcjonowanej młodzieży. Ta młodzież, jak mówiłam, na wstępie, jest bardzo źle ogólnie przygotowana. Trenerzy, którzy ją później prowadzą, muszą nadgonić wiele straconego czasu. Nie wiedzą, co maja robić, czy specjalizować młodzież, czy też skupiać się na nadrabianiu braków.</u>
<u xml:id="u-20.5" who="#PrzedstawicielPolskiejFederacjiSportuMlodziezowegoStanislawZantara">Jedyna sprawa, która w tym zakresie ostatnio w Polsce zdecydowanie ruszyła, to budowa obiektów sportowych. Rzeczywiście, realizowanych jest wiele inwestycji. Niestety, musimy sobie zdawać sprawę z tego, że żadne obiekty, nawet najlepsze, nie zastąpią trenera. Nie wiem, czy państwo mają świadomość, że ponad 40 tys. trenerów zdobyło dyplomy, a pracuje w tej chwili według danych GUS 9 tys., z tego 1,5 tys. na pełnym etacie, reszta otrzymuje wynagrodzenie w formie ryczałtu, które wynosi około 500 zł. W związku z powyższym trener, który zarabia 500 zł, a często 200 lub 30 zł, musi pracować w innym miejscu, żeby miał się z czego utrzymać. Taka osoba prowadzi zajęcia będąc zmęczona i nie ma czasu na przygotowanie i analizę treningu. Stworzyliśmy w systemie wyniki na poziomie państwa trzeciego świata. Podchodzę do tego tematu emocjonalnie, ale taka jest sytuacja od długiego czasu. Z tego względu przygotowujemy raport, o którym wcześniej mówiłem. Zarząd dokonuje w nim ostatecznych poprawek, więc jego złożenie jest kwestią dni. Analizujemy dane z całego świata. Dysponuję porównawczymi danymi finansowymi, ile przeznacza się na te kwestie w różnych krajach.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Przepraszam, ale pozwolę sobie panu przerwać, choć oczywiście to, co pan mówi, jest bardzo interesujące. Niestety, mamy ograniczenia czasowe. Bardzo prosimy o przesłanie gotowego raportu do prezydium Komisji. Będą tam cenne uwagi, które zapewne będziemy analizowali.</u>
<u xml:id="u-21.1" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Przeanalizujemy także wnioski i uwagi z dzisiejszej dyskusji i przedstawimy państwu na kolejnym spotkaniu projekt stanowiska Komisji, który następnie roześlemy do właściwych ministerstw.</u>
<u xml:id="u-21.2" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos? Nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-21.3" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Stwierdzam, że Komisja, wobec braku głosów sprzeciwu, przyjęła informację na temat przeciwdziałania poprzez sport agresji i przestępczości wśród dzieci i młodzieży oraz analizę porównawczą rozwiązań systemowych stosowanych w wybranych krajach Unii Europejskiej i w Polsce.</u>
<u xml:id="u-21.4" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Materiały będziemy nadal analizowali. Jeśli chcą państwo złożyć propozycje do projektu stanowiska, to prosimy o kontakt. Proszę pana posła Czesław Fiedorowicza o przesłanie uwag, ponieważ będą one elementem stanowiska Komisji.</u>
<u xml:id="u-21.5" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Zamykam pkt 1 porządku obrad.</u>
<u xml:id="u-21.6" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Dziękuję wszystkim gościom za przybycie i udział w posiedzeniu Komisji.</u>
<u xml:id="u-21.7" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Przechodzimy do spraw bieżących.</u>
<u xml:id="u-21.8" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Kto z państwa chce zabrać głos?</u>
<u xml:id="u-21.9" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Poseł Czesław Fiedorowicz (niez.):</u>
<u xml:id="u-21.10" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Chcę nawiązać do mojego wczorajszego wystąpienia. Sprawa jest błaha, choć można ją traktować jako personalną. Wczoraj dyskutowaliśmy o udziale reprezentantów Komisji w Uniwersjadzie w Turynie. Wiemy o tym, że propozycje udziału otrzymali panowie posłowie Janusz Wójcik oraz Jacek Falfus. Członkiem naszej Komisji jest pan poseł Stanisław Zadora, wieloletni działacz AZS, człowiek sportów zimowych. Pytałem pana posła i powiedział oczywiście, że ma ochotę pojechać jako reprezentant naszej Komisji na Uniwersjadę. Oczywiście nie chcę nic narzucać, ale proszę rozważyć, czy któryś z wyznaczonych panów posłów nie zechciałby zrezygnować z miejsca na rzecz pana posła Stanisława Zadory. Byłaby to bardzo autentyczna reprezentacja. Nie umniejszam roli członków prezydium Komisji, choć uczciwie powiem, że jako wiceprzewodniczący Komisji tylko raz przez cztery lata reprezentowałem Komisję na sportowej imprezie wyjazdowej. Często dawaliśmy możliwość udziału innym posłom, nie tylko z kierownictwa Komisji.</u>
<u xml:id="u-21.11" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Niestety, pan minister Grzegorz Schreiber już opuścił salę, ale chcę przypomnieć, że już kilkakrotnie zgłaszałem prośbę o przedstawienie harmonogramu prac rządu związanych z budową Narodowego Centrum Sportu. Niestety bezskutecznie. Wydaje mi się, że trzeba skierować oficjalne wystąpienie do rządu w tej sprawie. Nie chodzi o żadne złośliwości, ale sprawa jest bardzo istotna, ponieważ dotyczy przygotowania projektu ustawy. Jeżeli Komisja ma rozpatrywać ten problem, to jej członkowie powinni mieć wcześniej możliwość zapoznać się z tym harmonogramem.</u>
<u xml:id="u-21.12" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Jeśli chodzi o drugą kwestię poruszoną przez pana posła Czesława Fiedorowicza, to 15 marca br. odbędzie się posiedzenie Komisji na temat „Rozpatrzenie informacji Ministra Sportu na temat budowy Narodowego Centrum Sportu oraz budowy stadionów piłkarskich przygotowywanych w aspekcie starań Polski do organizacji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej EURO 2012”. Oczywiście wcześniej możemy zdobyć informacje na ten temat. Prezydium to rozważy.</u>
<u xml:id="u-21.13" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Co do pierwszej uwagi pana posła, to na razie marszałek Sejmu nie wyraził zgody na wyjazd dwóch osób. Nie mam zamiaru interweniować w tej sprawie, choć dziś będę widział pana marszałka, więc spytam, jakie są tego powody. Pan poseł Stanisław Zadora rozmawiał ze mną wczoraj na ten temat i jeśli wyjazd doszedłby do skutku, to ja na pewno nie pojadę. Przekazałam panu posłowi, że jeśli będzie możliwa zmiana wydelegowanych osób, to nie ma problemu. Nie wiem, czy będzie możliwa zmiana nazwisk reprezentantów Komisji ze względów organizacyjnych, ważne są kwestie bezpieczeństwa, ale mogę zapewnić, że ja nie pojadę do Turynu.</u>
<u xml:id="u-21.14" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Na zakończenie chcę jeszcze raz pogratulować pani poseł Beacie Bublewicz. Życzymy, aby udało się zrealizować plany związane z przedstawionym programem. Będziemy się temu przyglądać, ponieważ wydaje się, że każdy z nas może podjąć podobne inicjatywy w regionach kraju, w których zostaliśmy wybrani. Mam nadzieję, że program będzie skuteczny i medialny, ponieważ przyczyni się do promowania sportu.</u>
<u xml:id="u-21.15" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Dziękuję wszystkim za udział w spotkaniu.</u>
<u xml:id="u-21.16" who="#PrzewodniczacyposelJacekFalfus">Zamykam posiedzenie Komisji Kultury Fizycznej i Sportu.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>