text_structure.xml 615 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Wznowienie posiedzenia o godz. 9 min 05)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Marek Jurek oraz wicemarszałkowie Jarosław Kalinowski, Andrzej Lepper i Wojciech Olejniczak)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#Marszałek">Wznawiam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#Marszałek">Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panie i panów posłów: Joannę Skrzydlewską i Beatę Bublewicz oraz Damiana Raczkowskiego i Bogusława Wontora.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#Marszałek">W pierwszej części obrad sekretarzami będą panie posłanki Joanna Skrzydlewska i Beata Bublewicz.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#Marszałek">Protokół i listę mówców prowadzić będą pani poseł Joanna Skrzydlewska i pan poseł Bogusław Wontor.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#Marszałek">Proszę panią poseł sekretarz o odczytanie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">Informuję, że w dniu dzisiejszym odbędą się posiedzenia Komisji:</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Gospodarki wspólnie z Komisją Administracji i Spraw Wewnętrznych - godz. 9.15,</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Etyki Poselskiej - godz. 9.30,</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Ustawodawczej - godz. 11,</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej - godz. 12,</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Skarbu Państwa - godz. 13,</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Regulaminowej i Spraw Poselskich - godz. 14,</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Edukacji, Nauki i Młodzieży wspólnie z Komisją Spraw Zagranicznych - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- do Spraw Kontroli Państwowej - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Kultury Fizycznej i Sportu - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Polityki Społecznej - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Rozwoju Przedsiębiorczości - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Sprawiedliwości i Praw Człowieka - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- do Spraw Służb Specjalnych - godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Gospodarki - godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-3.15" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Rolnictwa i Rozwoju Wsi - godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-3.16" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">- Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz projektu ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa komunistycznego - godz. 16.30.</u>
          <u xml:id="u-3.17" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">Ponadto informuję, że zebranie zespołu międzyparlamentarnego...</u>
          <u xml:id="u-3.18" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#Marszałek">Przepraszam bardzo. Przepraszam panią poseł.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#Marszałek">Panie i panowie posłowie, szczególnie posłowie, którzy uzupełniają karty do głosowania, w tej chwili podawane są komunikaty, które dotyczą naszej pracy w komisjach, dlatego naprawdę proszę o uwagę. Tu nie chodzi o sprawy dodatkowe, tylko naszą pracę.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#Marszałek">Bardzo proszę, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#SekretarzPosełBeataBublewicz">Ponadto informuję, że zebranie Zespołu Międzyparlamentarnego Polsko-Kanadyjskiego odbędzie się dzisiaj o godz. 12 w sali nr 25, budynek G. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#Marszałek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#Marszałek">Właściwe komisje przedłożyły sprawozdanie o projekcie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#Marszałek">Sprawozdanie to zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 453.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#Marszałek">Na podstawie art. 95e regulaminu Sejmu podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#Marszałek">Proponuję, aby w dyskusji nad dodanym punktem Sejm wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#Marszałek">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#Marszałek">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#Marszałek">Punkt ten rozpatrzymy w piątek, po zakończeniu dyskusji nad projektem ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa.</u>
          <u xml:id="u-6.8" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 1. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego.</u>
          <u xml:id="u-6.9" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Stanisława Rydzonia i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-6.10" who="#Marszałek">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-6.11" who="#Marszałek">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-6.12" who="#Marszałek">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 280.</u>
          <u xml:id="u-6.13" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.14" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego, w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 280, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-6.15" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-6.16" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-6.17" who="#Marszałek">W głosowaniu wzięło udział 393 posłów.</u>
          <u xml:id="u-6.18" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm jednogłośnie uchwalił ustawę o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego.</u>
          <u xml:id="u-6.19" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 4. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Finansów Publicznych o poselskim projekcie ustawy o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-6.20" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Krystynę Szumilas oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-6.21" who="#Marszałek">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-6.22" who="#Marszałek">Wobec propozycji nieodsyłania projektu ustawy do komisji zgłoszono sprzeciw.</u>
          <u xml:id="u-6.23" who="#Marszałek">W pierwszej kolejności pod głosowanie poddam wniosek o nieodsyłanie projektu ustawy do komisji.</u>
          <u xml:id="u-6.24" who="#Marszałek">Odrzucenie tej propozycji będzie oznaczało, że Sejm podjął decyzję o skierowaniu projektu ustawy do komisji w celu rozpatrzenia wniosku o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-6.25" who="#komentarz">(Poseł Joanna Senyszyn: Mam pytanie.)</u>
          <u xml:id="u-6.26" who="#Marszałek">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosełJoannaSenyszyn">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu wczorajszym podczas debaty w sprawach dwóch wydziałów teologicznych i prywatnej wyższej szkoły „Ignatianum” w Krakowie zadałam pytanie dotyczące finansowania, a więc pytanie bardzo konkretne. Niestety, zarówno wnioskodawcy, jak i minister uchylili się od odpowiedzi na to pytanie. Ponieważ dotyczy to...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#Marszałek">Pani poseł, proszę o zadanie tego pytania albo wnioskodawcy, albo rządowi, proszę nie relacjonować przebiegu. Proszę o powrót do tematu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełJoannaSenyszyn">Zgodnie z art. 1 ustawy dotyczącej wszystkich tych trzech uczelni mają one otrzymywać dotacje i inne środki z budżetu państwa na zasadach określonych dla uczelni publicznych. Dla uczelni publicznych stosuje się algorytm. W tej chwili wyliczono, że rocznie będą to nakłady wynoszące ok. 11 mln zł. Jednakże w algorytmie tym jest uwzględniana liczba studentów, liczba doktorów, liczba doktorów habilitowanych i liczba profesorów tytularnych. Oznacza to, że jeżeli uczelnie dostaną z budżetu więcej pieniędzy, bo przecież wąskim gardłem są tylko posiadane pieniądze, zwiększą nabór, a także kadrę, to będą dostawać odpowiednio więcej tych pieniędzy. A więc jeżeli przykładowo z 6 do 12 tys. zwiększy się liczba studentów w tych trzech uczelniach, to będą dostawać nie 11 mln tylko 22 mln. Jeżeli ten wzrost będzie jeszcze większy, będzie to oczywiście kwota odpowiednio wyższa. Dlatego pytam, jak wygląda dokładnie ten algorytm i jakie są przewidywania co do wzrostu kadry, bo przecież musimy wiedzieć, czy w ciągu najbliższych 10 lat na te uczelnie wydamy 100 mln, czy jeżeli 10-krotnie zwiększą kadrę, to już będzie miliard złotych. Obciążamy przecież nie tylko budżet przyszłoroczny czy ten za 2, za 5 lat, ale również budżet przyszłych pokoleń i robimy to oczywiście kosztem uczelni państwowych. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#Marszałek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#Marszałek">Bardzo proszę, czy przedstawiciel rządu albo wnioskodawców będzie zabierał głos w tej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#Marszałek">Nie ma...</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#komentarz">(Poseł Robert Tyszkiewicz: W imieniu wnioskodawców.)</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#Marszałek">Przepraszam?</u>
          <u xml:id="u-10.6" who="#komentarz">(Poseł Robert Tyszkiewicz: W imieniu wnioskodawców.)</u>
          <u xml:id="u-10.7" who="#Marszałek">Nie wnioskodawców, tylko chodzi o sprawozdawcę komisji, przepraszam, przejęzyczyłem się.</u>
          <u xml:id="u-10.8" who="#Marszałek">Czy sprawozdawca będzie odpowiadał na to pytanie?</u>
          <u xml:id="u-10.9" who="#komentarz">(Głos z sali: Idzie poseł Szumilas, panie marszałku.)</u>
          <u xml:id="u-10.10" who="#Marszałek">Aha, pani poseł Szumilas idzie, tak?</u>
          <u xml:id="u-10.11" who="#Marszałek">Bardzo proszę panią poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełKrystynaSzumilas">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wczoraj pani poseł otrzymała odpowiedzi na wszystkie zadane pytania.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#PosełKrystynaSzumilas"> Dotacja z budżetu państwa dla szkół publicznych jest określona w budżecie państwa; algorytm dotyczy wszystkich uczelni i zwiększenie liczby studentów dotyczy wszystkich uczelni, więc i te uczelnie, o których w tej chwili mówimy, i wszystkie uczelnie publiczne, zwiększając liczbę studentów, otrzymują środki podzielone algorytmem, ale określone przez Wysoką Izbę w budżecie państwa. </u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#Marszałek">Bardzo dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o nieodsyłanie projektu ustawy do komisji, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#Marszałek">Głosowało 415 posłów. Za oddano 366 głosów, przeciw - 47 głosów, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-12.6" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-12.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-12.8" who="#Marszałek">Przechodzimy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-12.9" who="#Marszałek">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu zawartego w sprawozdaniu w druku nr 389.</u>
          <u xml:id="u-12.10" who="#Marszałek">W pierwszej kolejności poddam pod głosowanie zgłoszony w drugim czytaniu wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.11" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o odrzucenie projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-12.12" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie projektu ustawy w całości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.13" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.14" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.15" who="#Marszałek">Głosowało 416 posłów. Za oddano 48 głosów, przeciw - 368 głosów.</u>
          <u xml:id="u-12.16" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-12.17" who="#Marszałek">Przystępujemy zatem do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-12.18" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie z budżetu państwa, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisję Finansów Publicznych, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.19" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.20" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.21" who="#Marszałek">Głosowało 416 posłów. Za oddano 368 głosów, przeciw - 47 głosów, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-12.22" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.23" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Finansów Publicznych o poselskim projekcie ustawy o finansowaniu Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.24" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Krystynę Szumilas oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-12.25" who="#Marszałek">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.26" who="#Marszałek">Wobec propozycji nieodsyłania projektu ustawy do komisji zgłoszono sprzeciw.</u>
          <u xml:id="u-12.27" who="#Marszałek">W pierwszej kolejności pod głosowanie poddam wniosek o nieodsyłanie projektu ustawy do komisji.</u>
          <u xml:id="u-12.28" who="#Marszałek">Odrzucenie tej propozycji będzie oznaczało, że Sejm podjął decyzję o skierowaniu projektu ustawy do komisji w celu rozpatrzenia wniosku o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.29" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.30" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o nieodsyłanie projektu ustawy do komisji, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.31" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.32" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.33" who="#Marszałek">Głosowało 418 posłów. Za oddano 367 głosów, przeciw - 49 głosów, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-12.34" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-12.35" who="#Marszałek">Przechodzimy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-12.36" who="#Marszałek">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu zawartego w sprawozdaniu w druku nr 390.</u>
          <u xml:id="u-12.37" who="#Marszałek">W pierwszej kolejności pod głosowanie poddam zgłoszony w drugim czytaniu wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.38" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o odrzucenie projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-12.39" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie projektu ustawy w całości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.40" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.41" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.42" who="#Marszałek">Głosowało 416 posłów. Za oddano - 40 głosów, przeciw - 373 głosy, 3 posłów wstrzymało się.</u>
          <u xml:id="u-12.43" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-12.44" who="#Marszałek">Przystępujemy zatem do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-12.45" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o finansowaniu Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie z budżetu państwa, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisję Finansów Publicznych, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.46" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.47" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.48" who="#Marszałek">Głosowało 418 posłów. Za oddano - 368 głosów, przeciw - 49 głosów, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-12.49" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o finansowaniu Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.50" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 6. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Finansów Publicznych o poselskim projekcie ustawy o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.51" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Krystynę Szumilas oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-12.52" who="#Marszałek">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.53" who="#Marszałek">Wobec propozycji nieodsyłania projektu ustawy do komisji zgłoszono sprzeciw.</u>
          <u xml:id="u-12.54" who="#Marszałek">W pierwszej kolejności pod głosowanie poddam wniosek o nieodsyłanie projektu ustawy do komisji.</u>
          <u xml:id="u-12.55" who="#Marszałek">Odrzucenie tej propozycji będzie oznaczało, że Sejm podjął decyzję o skierowaniu projektu ustawy do komisji w celu rozpatrzenia wniosku o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.56" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.57" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o nieodsyłanie projektu ustawy do komisji, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.58" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.59" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.60" who="#Marszałek">Głosowało 419 posłów. Za oddano - 369 głosów, przeciw - 50 głosów.</u>
          <u xml:id="u-12.61" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-12.62" who="#Marszałek">Przechodzimy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-12.63" who="#Marszałek">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu zawartego w sprawozdaniu w druku nr 391.</u>
          <u xml:id="u-12.64" who="#Marszałek">W pierwszej kolejności pod głosowanie poddam zgłoszony w drugim czytaniu wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
          <u xml:id="u-12.65" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o odrzucenie projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-12.66" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie projektu ustawy w całości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.67" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.68" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.69" who="#Marszałek">Głosowało 419 posłów. Za oddano - 51 głosów, przeciw - 368 głosów.</u>
          <u xml:id="u-12.70" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-12.71" who="#Marszałek">Przystępujemy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.72" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o finansowaniu Papieskiego Wy-działu Teologicznego we Wrocławiu z budżetu państwa, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisję Finansów Publicznych, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.73" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.74" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.75" who="#Marszałek">Głosowało 419 posłów. Za oddano 369 głosów, przeciw - 49, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-12.76" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o finansowaniu Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-12.77" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-12.78" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 7. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Gospodarki oraz Komisji Rozwoju Przedsiębiorczości o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz o zmianie innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-12.79" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Jacka Piechotę i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-12.80" who="#Marszałek">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-12.81" who="#Marszałek">Przechodzimy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-12.82" who="#Marszałek">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu zawartego w sprawozdaniu w druku nr 392.</u>
          <u xml:id="u-12.83" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-12.84" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz o zmianie innych ustaw w brzmieniu proponowanym przez Komisję Gospodarki oraz Komisję Rozwoju Przedsiębiorczości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-12.85" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-12.86" who="#Marszałek">Kto wstrzymał się od głosu?</u>
          <u xml:id="u-12.87" who="#Marszałek">Głosowało 421 posłów.</u>
          <u xml:id="u-12.88" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm jednogłośnie uchwalił ustawę o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-12.89" who="#Marszałek">Na tym kończymy turę głosowań przewidzianych na dzisiejsze przedpołudnie.</u>
          <u xml:id="u-12.90" who="#Marszałek">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 9. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej o poselskim projekcie uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie Narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych (druki nr 375 i 419).</u>
          <u xml:id="u-12.91" who="#Marszałek">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Jacka Krupę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Komisji Polityki Społecznej przedstawić sprawozdanie z pierwszego czytania poselskiego projektu uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek...</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#komentarz">(Gwar na sali, dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Jarosław Kalinowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Przepraszam, panie pośle, chwileczkę.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Panie i panowie posłowie, bardzo proszę o podjęcie decyzji albo o pozostaniu na sali obrad, albo nie. I bardzo proszę o zachowanie spokoju, żeby pan poseł mógł przedstawiać sprawozdanie.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Proszę jeszcze chwilę poczekać.</u>
          <u xml:id="u-14.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-14.6" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Panie i panowie posłowie, jeszcze raz proszę o szybkie przemieszczenie się poza salę obrad tych, którzy podjęli taką decyzję.</u>
          <u xml:id="u-14.7" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Mam zaszczyt w imieniu Komisji Polityki Społecznej przedstawić sprawozdanie z pierwszego czytania poselskiego projektu uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie Narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Komisja Polityki Społecznej na posiedzeniu w dniu 21 marca br. przeprowadziła debatę nad proponowaną przez grupę posłów uchwałą. W toku dyskusji, która była prowadzona z udziałem przedstawicieli wnioskodawców projektu uchwały, rządu, gości reprezentujących ogólnopolskie Stowarzyszenie Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym oraz członków komisji poruszono m.in. problem trudnej sytuacji materialnej części osób poddanych represjom w latach 1944–1989.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Komisja ze szczególną uwagą odniosła się do losów osób, których bardzo trudna sytuacja materialna jest bezpośrednią konsekwencją represji, jakim zostały poddane w czasie walki o wolną Polskę. Utrata zdrowia, szans życiowych czy zawodowych będąca bezpośrednim skutkiem represji to najczęstsze przyczyny ich obecnej bardzo trudnej sytuacji materialnej. Zdaniem gości komisji reprezentujących organizacje społeczne problem skrajnego ubóstwa dotyczy grupy kilkuset osób w skali kraju. Członkowie komisji uznali, że pomoc państwa tym osobom powinna być udzielona niezwłocznie.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">50 lat temu w czerwcu poznańscy robotnicy podjęli walkę z aparatem totalitarnego państwa. 20 lat później w obronie godnego życia wystąpili robotnicy Radomia i Ursusa. W grudniu br. minie 25 lat od wprowadzenia stanu wojennego, który tak tragicznie się wpisał w naszą historię. W tych czasach tysiące bezimiennych ludzi walczyły o wolną Polskę, tysiące ludzi poddano represjom, ale to dzięki nim żyjemy dzisiaj w wolnym, demokratycznym kraju. Musimy dzisiaj wyrównać te krzywdy, a przynajmniej wypełnić nasz obowiązek wyrównania strat materialnych - tego wymaga wdzięczność i sprawiedliwość, tego wymaga nasza polska uczciwość. Dotychczasowe regulacje prawne nie stwarzają możliwości zadośćuczynienia, w szczególności nie stwarza takich możliwości ustawa o kombatantach, która nie uwzględnia osób represjonowanych po 1970 r. ani też pewnej kategorii osób represjonowanych przed 1970 r., jak np. uczestników strajków studenckich z 1968 r.</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z satysfakcją pragnę poinformować, że żaden z dyskutantów w trakcie pierwszego czytania nie kwestionował konieczności zadośćuczynienia osobom represjonowanym w latach walki o wolną Polskę, a znajdującym się obecnie w trudnych warunkach materialnych. Wręcz przeciwnie, dominował pogląd o naszej powinności w stosunku do tych osób, które narażały własne życie, siebie i swoje rodziny na represje i utratę bezpieczeństwa socjalnego.</u>
          <u xml:id="u-15.6" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Wysoka Izbo! Komisji Polityki Społecznej rekomenduje Wysokiej Izbie uchwalenie przedmiotowej uchwały w treści zawartej w druku nr 375 jednogłośnie. 21 posłów głosowało za taką rekomendacją, nie było głosów przeciw ani nikt nie wstrzymał się od głosu. Komisja jednak, biorąc pod uwagę szczególnie trudną sytuację socjalną kilkuset represjonowanych osób wymagających natychmiastowej pomocy, a z drugiej strony biorąc pod uwagę niezbędny dla rządu czas na przygotowanie odpowiednich regulacji prawnych oraz długotrwałość procedur legislacyjnych, postanowiła wystosować do pana premiera dezyderat, w którym zwróci się o aktywne działania i podjęcie w trybie określonym w art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych decyzji o przyznaniu osobom żyjącym w skrajnym ubóstwie na skutek represji, jakim zostali poddani w latach 1944–1989, emerytur lub rent.</u>
          <u xml:id="u-15.7" who="#PosełSprawozdawcaJacekKrupa">Zdaniem komisji sytuacja, w której niewielka grupa osób żyje w skrajnym ubóstwie, a ich los jest bezpośrednią konsekwencją represji, jakim zostały poddane, walcząc o wolną Polskę, nie może być akceptowana w niepodległej Rzeczypospolitej. Ci ludzie nie powinni - i nie mogą - dłużej czekać. Tekst dezyderatu zostanie uchwalony na najbliższym posiedzeniu komisji. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-15.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos ma pani poseł Marzena Wróbel, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PosełMarzenaWróbel">Klub Prawa i Sprawiedliwości pozytywnie odnosi się do projektu uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie Narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#PosełMarzenaWróbel">Pragnę państwa poinformować, że dzisiaj do laski marszałkowskiej wpłynie projekt ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń sądowych i pozasądowych, które odnosiły się do osób represjonowanych w związku z działalnością na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#PosełMarzenaWróbel">Nad tym projektem ustawy pracujemy już od stycznia br., jest to właściwie nowelizacja istniejącej już ustawy z 1991 r. Projekt ten zostanie wniesiony... prace nad nim rozpoczęły się w związku z wnioskiem złożonym przez Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” regionu ziemi radomskiej. Zarząd tego regionu wystąpił do mnie z prośbą o wycinkowe anulowanie tychże orzeczeń, zwłaszcza w odniesieniu do robotników biorących udział w protestach w czerwcu 1976 r. W wyniku prac przeprowadzonych w klubie wniosek ten został rozszerzony i będzie on obejmował wszystkie osoby, które podlegały represjom od 1956 r. do końca 1989 r. A więc będzie obejmował tak ważne okresy w życiu naszego narodu, jak marzec 1968 r., grudzień 1970 r., czerwiec 1976 r. i okres tworzenia „Solidarności”, czyli od sierpnia 1980 r. do końca 1989 r. Osoby, które przed sądem udowodnią, iż były represjonowane za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego, będą mogły występować o ewentualne odszkodowanie. Jak mówiłam, ten projekt ustawy wpłynie do laski marszałkowskiej już dzisiaj, bo prace nad tym tekstem zostały już zakończone. Dziękuję państwu bardzo.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos zabierze pani poseł Magdalena Kochan, klub Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PosełMagdalenaKochan">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu dotyczące poselskiego projektu uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych. Mam zaszczyt i osobisty powód, dla którego ten projekt uchwały chciałam relacjonować w imieniu naszego klubu. Pamiętam, jakby to było wczoraj, czołgi pod Stocznią Warskiego w Szczecinie. Pośród nich tłum kobiet. Jesteśmy tam z mamą i podajemy sobie nad głowami zawiniątka z żywnością. To jedyna droga przekazywania żywności dla strajkujących stoczniowców. Z jednego z czołgów wychyla się ku nam twarz bardzo młodego przerażonego żołnierza. Starsza pani stojąca obok mnie mówi do niego: Nie bój się, synku. Za kilkadziesiąt godzin płonie już komitet wojewódzki, padają strzały, są zabici i ranni. Święta Bożego Narodzenia 1970 r. nie są szczęśliwe. Zaraz potem, w 1971 r., rozpoczynają się zwolnienia z pracy, wilcze bilety, relegowania z uczelni, zaczynają się weryfikacje nauczycieli, którzy nie spełniają pokładanych w nich nadziei dotyczących ideologicznych zasad. Potem są ścieżki zdrowia. Jest rok 1981. Stowarzyszenia osób represjonowanych szacują, że ok. 9 tys. osób jest internowanych, ok. 1800 osób - skazanych wyrokami. Lista metod, którymi umiała się posługiwać bezpieka wobec osób walczących o to, żebyśmy dzisiaj w wolnym Sejmie mogli się różnić poglądami, jest naprawdę ogromna i długa.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#PosełMagdalenaKochan">Ustawa, która dzisiaj obowiązuje, a dotyczy osób represjonowanych, jest ustawą kaleką, ponieważ zgubiła lata 1971–1989. A jeśli chodzi o przypadki osób, które miały odwagę podnieść protest wobec tego, co się działo w zniewolonej Polsce, to o nich zapominamy. Bywa tak, że inżynier Stoczni Gdyńskiej wyrzucony z pracy z wilczym biletem dzisiaj ma 566 zł świadczenia z ZUS. Kiedy się odwoływał od tej wysokości świadczenia, usłyszał w sądzie pracy: Proszę się nie przyznawać do tego, nie ma pan czym się chwalić, że był pan trzykrotnie więziony, że był pan bity w tych więzieniach. Niech pan się cieszy, że pan w ogóle coś dostaje.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#PosełMagdalenaKochan">Uważamy, proszę państwa, w klubie Platformy Obywatelskiej, że mamy powinności wobec takich osób, które miały odwagę w tamtych czasach. Mamy jeszcze jedną prośbę, żebyśmy nie upolityczniali tej dyskusji. Szacunek dla tych, którzy walczyli o wolną Polskę, szacunek dla osób, dzięki którym możemy się różnić poglądami, wymaga nie wojny na górze, lecz rzetelnej wobec nich postawy i pamięci. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos zabierze pan poseł Rajmund Moric, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PosełRajmundMoric">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Premierze! Rozpatrywana dzisiaj uchwała Sejmu w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych, ma duże znaczenie moralne, ale i edukacyjne. Jakiż dajemy przykład naszej młodzieży w sytuacji, gdy nie potrafiliśmy do dnia dzisiejszego rozwiązać tego bolesnego problemu? Fakt, że do dziś nie zadośćuczyniono osobom, dzięki którym możemy dzisiaj obradować w wolnym Sejmie wolnej Polski, stanowi powód do wstydu nas wszystkich.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#PosełRajmundMoric">Obowiązujące obecnie przepisy prawa obejmują swym zasięgiem kombatantów i osoby represjonowane do 1970 r., chociaż i tak nie wszystkich, bo np. nie obejmują osób związanych ze strajkami studenckimi w roku 1968. Jeśli chodzi o wyrównanie krzywd osobom represjonowanym po tej dacie, w polskim prawie to nie istnieje. Dlatego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej ze wszech miar popiera inicjatywę poselską polegającą na przyjęciu przez Sejm uchwały wzywającej rząd polski do przygotowania stosownych regulacji prawnych, które obejmą tych, którzy doznali represji w całym okresie powojennym, do momentu przemian ustrojowych i uzyskania niepodległości.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#PosełRajmundMoric">Wysoka Izbo! W okresie międzywojennym II Rzeczpospolita uhonorowała powstańców styczniowych, nadając im stopnie oficerskie oraz zobowiązując wszystkich żołnierzy, bez względu na rangę, do oddawania im honorów. A co myśmy do tej pory zrobili? Prawda, że osoby represjonowane za walkę o wolną Polskę otrzymywały incydentalną pomoc. Była to pomoc płynąca zarówno od osób fizycznych, jak i ze strony Kościoła. Czasem udało się wyrzuconym z pracy za działalność niepodległościową załatwić pracę czy pomóc, przekazując paczkę. Sam osobiście brałem w tym udział, załatwiając pracę ludziom zwalnianym z więzień. Za taką pomoc należy podziękować tym, którzy mieli odwagę ją nieść. Jak mówiłem, była to pomoc doraźna w czasach totalitarnego państwa; ale od 16 lat mamy wolną Polskę i czas, aby pomoc była systemowa. Pomoc wolnego państwa dla jego bohaterów. Prawdą jest też, że już przy „okrągłym stole” niektóre kręgi społeczne widziały konieczność wyrównania krzywd poniesionych w związku z działalnością związkową w czasie stanu wojennego. Jednak mijały lata, zmieniały się obozy rządzące i rządy, a ten bolesny problem nie został rozwiązany.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#PosełRajmundMoric">Wysoka Izbo! Według Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym ok. 200 osób spośród nich żyje na granicy ubóstwa. Osób, które cierpiały za dążenie do niepodległej Polski. Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej, uznając za konieczne systemowe zadośćuczynienie krzywd wszystkim poszkodowanym w walce o wolną Polskę, uważa, że osobom znajdującym się w najtrudniejszej sytuacji należy udzielić pomocy już teraz, nie czekając na rozwiązania ustawowe, które ma przygotować rząd, a które z racji swej procedury są długotrwałe. Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do pana premiera rządu III Rzeczypospolitej Polskiej o natychmiastowe przyznanie emerytur i rent specjalnych osobom najbardziej potrzebującym, o których stowarzyszenie posiada informacje. Pan premier ma obecnie takie możliwości prawne.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#PosełRajmundMoric">Wysoka Izbo! W Polsce przyznaje się rocznie 1500 emerytur i rent specjalnych, więc 200 rent specjalnych nie rozwali budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#PosełRajmundMoric">Wysoka Izbo! Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej ma natomiast nadzieję, że po analizie potrzeb i możliwości rząd przedstawi stosowny sposób zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu żyją obecnie w trudnych warunkach materialnych. My natomiast zobowiązujemy się rozwiązania te szybko uchwalić, bo to jest nasza powinność. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-21.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos zabierze pan poseł Tadeusz Tomaszewski, klub Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Poselski Sojuszu Lewicy Demokratycznej uznaje za w pełni uzasadnioną wolę Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej wyrażoną w projekcie uchwały w sprawie przygotowania przez rząd regulacji prawnych mających na celu zadośćuczynienie osobom, które na skutek represji o wolną Polskę obecnie żyją w bardzo trudnych warunkach materialnych.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Do dnia dzisiejszego w niewielkim zakresie demokratyczne państwo wdrożyło rozwiązania prawne wspierające osoby pokrzywdzone przez system, żyjące na granicy ubóstwa. Za działalność równorzędną z działalnością kombatancką ustawa uznaje: czynny udział w zbrojnym wystąpieniu o wolność i suwerenność Polski w Poznaniu w czerwcu 1956 r., który spowodował śmierć lub uszczerbek na zdrowiu; poniesienie śmierci i uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia na czas powyżej 7 dni w grudniu 1970 r. na Wybrzeżu wskutek działania wojska lub milicji podczas wystąpień wolnościowych.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#PosełTadeuszTomaszewski">W przepisach ustawy o kombatantach nie zostały uwzględnione osoby, które były represjonowane po 1970 r., w stanie wojennym, ani też pewne kategorie osób represjonowanych przed 1970 r., jak uczestnicy strajków studenckich z 1968 r. Do osób represjonowanych zapewne należy zaliczyć uczestników protestów wolnościowych z Radomia i Ursusa, a także uczestników licznych wystąpień w obronie godnego życia, a zwłaszcza warunków ekonomicznych na polskiej wsi, z udziałem rolników.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Warto również wspomnieć o ustaleniach okrągłego stołu, które w części zostały wykonane, a w części dotyczącej przygotowania stosownych rozwiązań prawnych do dnia dzisiejszego nie zostały wdrożone. Dotyczyły one zadośćuczynienia osobom pokrzywdzonym za działalność w wolnych związkach zawodowych, pokrzywdzonym górnikom, a także dziennikarzom, wśród których przeprowadzano stosowne represje.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Sojusz Lewicy Demokratycznej opowiada się za rozdzieleniem spraw kombatantów i osób represjonowanych w polskim ustawodawstwie. Uważamy, że coraz mniejsza grupa kombatantów winna mieć tylko dla tej grupy funkcjonującą regulację prawną zgodnie z priorytetem ustawy zasadniczej. Dla grupy osób uznanych za represjonowanych rząd powinien przygotować i przedstawić Wysokiej Izbie regulację kompleksową, obejmującą wszystkie grupy represjonowane w walce o wolną i niepodległą Polskę. Zdaniem Klubu Poselskiego SLD ustawa powinna obejmować okres od 1939 r. do 1989 r. Nadal, oprócz osób pokrzywdzonych przez aparat państwowy PRL, mamy znaczące grupy osób, u których II wojna światowa pozostawiła trwały uszczerbek na zdrowiu, nieodwracalne skutki psychiczne, a znaczna część tych osób ze względu na stan zdrowia i niskie dochody wymaga szczególnej troski państwa.</u>
          <u xml:id="u-23.5" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Sojusz Lewicy Demokratycznej będzie podejmował działania na rzecz zadośćuczynienia przez państwo małoletnim ofiarom wojny z lat 1939–1945. Chodzi o osoby, które jako dzieci przebywały na deportacji podczas skierowania przymusowego do pracy niewolniczej wraz z rodzicami lub opiekunami prawnymi oraz o osoby, które jako dzieci wykonywały pracę przymusową na rzecz III Rzeszy i byłego Związku Radzieckiego, a praca ta była wykonywana w miejscu zamieszkania. Te osoby nadal, mimo podeszłego wieku, nie mogą doczekać się stosownej regulacji. Bardzo wielu z nich jest obecnych na dyżurach poselskich i na spotkaniach, mówiąc o swoich problemach i oczekując, iż Wysoka Izba podejmie stosowne działania.</u>
          <u xml:id="u-23.6" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Ze względu na trudności budżetowe państwa uchylono ustawę z dnia 20 lipca 2001 r. - przyjętą wówczas, kiedy rządziła prawicowa większość - o świadczeniach dla cywilnych ofiar wojny. Tak się stało ze względu na stan budżetu. Nie wolno nam zapomnieć również o heroicznych czynach polskich saperów, minerów, którzy w okresie od 1945 r. do 1956 r. rozminowywali użytki rolne, drogi, koleje, mosty, miasta, obiekty fabryczne czy kopalnie, a także o cywilnych ofiarach niewybuchów.</u>
          <u xml:id="u-23.7" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Wysoki Sejmie! Sojusz Lewicy Demokratycznej opowiada się za przygotowaniem przez rząd w bieżącym roku kompleksowego rozwiązania prawnego zmierzającego do zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za wolną Polskę w latach 1939–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych. Projekt takich rozwiązań należy poddać debacie społecznej. Uważamy, że społeczeństwo obywatelskie w wolnej Polsce, biorąc pod uwagę stan państwa, w powszechnej debacie wskaże priorytety obowiązku demokratycznego państwa wobec grupy obywateli, którym w pierwszej kolejności należy się pomoc i zadośćuczynienie. Pomoc i zadośćuczynienie za doznane krzywdy w walce o godne życie i niepodległą Polskę.</u>
          <u xml:id="u-23.8" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Dlatego w imieniu Klubu Poselskiego Sojuszu Lewicy Demokratycznej składam stosowną poprawkę, która w uchwale dziś przedłożonej w sprawozdaniu przewiduje, iż kompleksowe działania rządu zmierzające do zadośćuczynienia obywatelom walczącym o wolną i niepodległą Polskę również w czasie wojny i w okresie PRL powinny obejmować lata 1939–1989.</u>
          <u xml:id="u-23.9" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Sojusz Lewicy Demokratycznej w takim stanie będzie głosował za przyjęciem tej uchwały. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-23.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos ma pan poseł Marek Kotlinowski, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosełMarekKotlinowski">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu posłów wnioskodawców miałem zaszczyt prezentować tę uchwałę na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej. Chciałem podziękować za bardzo dobrą dyskusję, za jednogłośne przyjęcie tej uchwały i za deklarację członków Komisji Polityki Społecznej, że będą co parę tygodni pytać pana premiera Marcinkiewicza o to, co w tej sprawie zrobiono. Mam świadomość roli prawnej uchwały. Jest to jak gdyby wyrażenie woli politycznej Sejmu, aby rząd tą sprawą się zajął. Mam świadomość również, że prace nad ustawą, której materia jest bardzo skomplikowana, będą długo trwały. Ale jestem również przekonany, jak większość posłów członków Komisji Polityki Społecznej, że nie można czekać.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#PosełMarekKotlinowski">Panie Ministrze! Rząd ma dzisiaj narzędzia, ma narzędzia w postaci rent specjalnych, ma narzędzia w postaci środków, które może przekazać stowarzyszeniom. Wsparcie udzielone osobom, które są w podeszłym wieku, a żyją w bardzo trudnych warunkach, musi być dostrzeżone przez rząd, który chce budować IV Rzeczypospolitą. Musimy być solidarni. Wtedy, kiedy społeczeństwo polskie było solidarne, było wielkie, było słuchane i szanowane w Europie.</u>
          <u xml:id="u-25.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-25.3" who="#PosełMarekKotlinowski"> Zapomnieliśmy o tym, że solidarność musi w nas trwać. Musimy wzajemnie dostrzegać swoje problemy, a szacunek, wdzięczność i pomoc tym, którzy walczyli o wolną Polskę, jest obowiązkiem. I nie może być tak, że w wielu krajach, na Słowacji, w Czechach, na Węgrzech, takie rozwiązania są wdrożone w życie, a u nas nie. Nie może być tak, że początek walki o wolną Polskę, o wolną Europę Środkowo-Wschodnią, który miał miejsce w Polsce, przyniósł dobre owoce polityczne, a przyniósł hańbę klasie politycznej, że nie pamiętała o tych, którzy dzisiaj żyją za 500, 600 zł, często jako osoby schorowane, często jako osoby, które mają ogromny żal, że nie pamiętamy o nich. </u>
          <u xml:id="u-25.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-25.5" who="#PosełMarekKotlinowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej usłyszeliśmy również świadectwo seniorów, którzy tu przyjechali, którzy bardzo spokojnie, bez emocji, mówili o swojej sytuacji materialnej, mówili o swoich krzywdach, mówili o tym, co ich spotkało w czasie walki o wolną i suwerenną Polskę. Byłem wzruszony spokojem tych ludzi, ogromną godnością, ale jednocześnie cichym oczekiwaniem, że my rozwiążemy ten problem, że Sejm V kadencji będzie miał dość woli politycznej, dość woli współpracy, aby te problemy zostały rozwiązane.</u>
          <u xml:id="u-25.6" who="#PosełMarekKotlinowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Cieszę się bardzo z zapowiadanego dezyderatu Komisji Polityki Społecznej, cieszę się, że jest to jak gdyby następny krok po tej uchwale, krok w dobrym kierunku. Proszę jeszcze raz o to, aby nie ustawać w pytaniach do rządu, co z tą sprawą rząd zamierza zrobić, i aby na bieżąco monitorować obszar tych problemów, które są przed nami do rozwiązania. Jestem przekonany, że pan premier Marcinkiewicz zrobi wszystko, aby za parę tygodni zdać sprawę z tego, jak przebiegają prace nad ustawą i jak przebiegają prace nad bieżącą pomocą dla wszystkich potrzebujących.</u>
          <u xml:id="u-25.7" who="#PosełMarekKotlinowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Proszę przyjąć poprawkę, która jest poprawką wyłącznie legislacyjną, poprawką, która tytułuje tęże uchwałę. Jest to sprawa oczywista, jest to sprawa, która bardzo szybko może być również przyjęta przez Wysoką Izbę. Dziękuję uprzejmie za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-25.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">O zabranie głosu proszę pana posła Mieczysława Kasprzaka, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosełMieczysławKasprzak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego z dużą powagą pochyla się nad projektem uchwały, w której Sejm zwraca się do rządu o zadośćuczynienie osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#PosełMieczysławKasprzak">Dziś tak naprawdę sięgamy pamięcią do tamtych dni, kiedy to wielu Polaków miało nadzieję, że po uzyskaniu po kilkudziesięciu latach niepodległości, okupionej tysiącami ofiar reżimu, zapanuje inny ład gospodarczy i odrobina sprawiedliwości. Rozbudzone nadzieje tamtych dni dla wielu Polaków skończyły się jednak ogromnym rozczarowaniem. Pamiętamy wszyscy drugą Japonię, po 100 mln dla każdego Polaka, powszechne uwłaszczenie, następnie hasła: majątek tyle jest wart, ile można za niego uzyskać, aż po całkiem skrajne - też niewymyślone przez zwykłych ludzi, ale przez elity - hasło, że pierwszy milion trzeba ukraść, a później pieniądze już same będą przychodzić. Tym sposobem, na skutek braku należytej kontroli nad gospodarką, przerostu etosu nad zdrowym gospodarskim myśleniem, dorobek wielu pokoleń został zmarnowany; w wielu przypadkach rozkradziony przez swoich bądź sprzedany za grosze obcym. Tak skończył się mit o wielkiej dziejowej sprawiedliwości. Tak zniszczono cały zryw społeczny tamtych lat, zniszczono zapał do pracy.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#PosełMieczysławKasprzak">Dziś coraz więcej Polaków dochodzi do wniosku, że lepiej wyjechać za granicę i tam pracować dla innych. Wyjeżdżają ludzie młodzi i starsi, robotnicy, inżynierowie, pielęgniarki. W Polsce w wielu zawodach zaczyna brakować rąk do pracy. Ziemia, która jeszcze tak niedawno miała ogromną wartość, coraz częściej leży odłogiem. Miliony ludzi żyją poniżej minimum socjalnego. Szczególne upokorzenie czują dziś ci, którzy bardzo aktywnie walczyli, włączali się przez wiele lat w walkę o polskość. Ludzie, którzy brali czynny udział we wszystkich zrywach społecznych, ci z „Solidarności” i z lat wcześniejszych.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#PosełMieczysławKasprzak">To ludowcy jako pierwsi zapłacili najwyższą cenę w tamtym okresie, bo tuż po wojnie 160 ludowców mikołajczykowskich straciło życie, tysiące zostało osadzonych w więzieniach. Zamykano ludzi, zamykano chłopów, rolników za to, że nie chcieli oddawać obowiązkowych dostaw. Dzisiaj też czują oni żal i mają poczucie krzywdy, kiedy patrzą, co stało się z polskim rolnictwem. Rolnicy, którzy walczyli z kolektywizacją, którzy wiązali wielkie nadzieje z porozumieniami ustrzycko-rzeszowskimi, też czują się zawiedzeni. Jak czują się dziś pozostawieni bez jakiejkolwiek opieki pracownicy byłych pegeerów, gdzie bieda już stała się dziedziczna? Lata więzienia, utrata zdrowia - i dzisiaj wielu z nich nawet nie stać na leki.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#PosełMieczysławKasprzak">Wysoka Izbo! Obszary poczucia krzywdy i rozczarowania są dziś bardzo duże. Ludziom tym należy się satysfakcja moralna, jak również godne uposażenie pozwalające na spokojne życie. Polska nie musi być liberalna ani radykalna, powinna być normalna. PSL, stronnictwo o 110-letniej tradycji, ma prawo i obowiązek przeciwstawiać się tym skrajnościom. Nie możemy pozwolić na pogrążanie naszego kraju w wyniszczającej wojnie skrajności. Reprezentujemy środowiska, dla których codzienna praca i współpraca są najważniejsze. Historia dowodzi, że dokonania ludzkości nie byłyby możliwe bez twórczej współpracy. Uważamy, że potrzeba prawdziwej solidarności - a więc jeden z drugim, a nie jeden przeciwko drugiemu. Solidarny człowiek nie pozostawia drugiego w potrzebie bez pomocy, tak jak uczyniono to w ostatnich latach. Nie uczestniczyliśmy i nie będziemy uczestniczyć w wojnie polsko-polskiej. Ludowcy chcą być wierni swoim ideałom. Dlatego z całą stanowczością popieramy projekt przedstawionej uchwały i będziemy pracować w komisjach nad dobrymi rozwiązaniami w tym zakresie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Klubowi Prawa i Sprawiedliwości pozostały jeszcze 2 minuty.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Bardzo proszę o zabranie głosu pana posła Tadeusza Witę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PosełTadeuszWita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z niezmierną radością słucham tak zgodnych wypowiedzi wszystkich klubów. Wręcz dziwię się, że aż kilkanaście lat musiało minąć, by wszystkie kluby w Sejmie miały na ten temat, który jest przecież drażliwy, bo dotyczy osób, które walczyły o niepodległość Polski, które teraz często żyją w nędzy... nie wierzę w to, że nikt się wcześniej o ich status nie upomniał. Cieszę się, że obecnie powstała taka sytuacja, że wszystkie kluby zgodnie wypowiadają się, i to pozytywnie, o tej inicjatywie.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#PosełTadeuszWita">Szanowni Państwo! Znam taki przypadek, że jedna z osób przesłuchiwanych i więzionych w stanie wojennym w tej chwili, widocznie w akcie miłosierdzia, bo nie miała z czego żyć, została zatrudniona przez ubeka, który ją przesłuchiwał, a który jest właścicielem parkingu. Myślę, że jeżeli oprawcy tych represjonowanych są tak miłosierni, to może należałoby utworzyć specjalny fundusz, z którego by się wypłacało odszkodowania osobom represjonowanym. Sądzę, że takich przypadków możemy poznać więcej. W tym przypadku, o którym mówię, to jest akurat właściciel parkingu, który zatrudnił na swoim parkingu osobę, którą wcześniej przesłuchiwał i prześladował.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#PosełTadeuszWita">Dlatego może do tej beczki miodu, która tutaj w tej chwili powstaje, dobroci ze strony wszystkich klubów, wrzucę łyżkę dziegciu i pod rozwagę Sejmu poddam taki pomysł, aby fundusz przeznaczony na odszkodowania czy emerytury był zasilany z dochodów, z emerytur tych, którzy byli oprawcami w stanie wojennym i oprawcami w czasach niepodległości. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Przechodzimy do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Panie i panowie posłowie, jeżeli ktoś jeszcze chciałby dopisać się do listy posłów pytających, to proszę, aby to niezwłocznie uczynił.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Nie widzę chętnych.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Zamykam listę posłów pytających.</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Czas na zadanie pytania - 1 minuta.</u>
          <u xml:id="u-30.6" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Bardzo proszę, pan poseł Tomasz Latos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosełTomaszLatos">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zdaniem przedstawicieli stowarzyszeń osób represjonowanych Sejm poprzedniej kadencji głosami posłów SLD, nowelizując ustawę o kombatantach, odebrał im niektóre uprawnienia a przywrócił je tzw. utrwalaczom systemu komunistycznego i funkcjonariuszom służb bezpieczeństwa. Sejm, nowelizując ustawę, nie objął jej regulacjami osób represjonowanych w czasie stanu wojennego, o co upominały się środowiska dawnej opozycji antykomunistycznej. W stanowisku stowarzyszeń osób represjonowanych w latach 1980–1990 czytamy: Tak jak komuniści walczyli z żołnierzami AK i WiN, tak postkomuniści identycznymi metodami walczyli i dziś walczą z ludźmi z „Solidarności” represjonowanymi w latach 1980–1989. Mając na uwadze stan prawny po nowelizacji ustawy o kombatantach i niektórych osobach represjonowanych, w wyniku której amnezją i abolicją zostaje objęty jeden z najkrwawszych okresów historii Polski, stan wojenny i okres do 1989 r., Związek Stowarzyszeń Osób Represjonowanych podejmie wszelkie działania w obronie praw ludzi represjonowanych, łącznie z wniesieniem skargi do Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#PosełTomaszLatos">Panie ministrze, czy w związku z powyższym zostaną podjęte prace legislacyjne, które doprowadzą do przyznania słusznych i należnych praw osobom represjonowanym w stanie wojennym? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Marek Polak.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Bardzo proszę o przestrzeganie limitu czasowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PosełMarekPolak">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Pragnę na początku z wielkim szacunkiem i uznaniem pochylić czoło przed tymi, którzy w tym trudnym i pełnym grozy czasie za panowania władzy komunistycznej stawali w obronie wolności i praw pracowniczych, narażali na szykany nie tylko siebie, ale i swoje rodziny, przyjaciół i najbliższych. Tym, którzy odważyli się marzyć i szukać drogi do odrodzonej, demokratycznej i wolnej Polski, ówczesne władze zaoferowały kraty, więzienia i prześladowania. To właśnie dzięki ich odwadze i patriotycznej postawie nie tylko my, Polacy, ale i inne narody możemy żyć w wolnej, demokratycznej i zjednoczonej Europie. Pomimo że wartości, o które walczyli ludzie tamtych dni, zostały urzeczywistnione 16 lat temu, osoby represjonowane w moim przekonaniu do dziś nie uzyskały należnego uznania i zadośćuczynienia ze strony państwa. Dlatego ponawiam zadane już z tej mównicy przeze mnie pytanie: Czy podejmowana uchwała nie powinna dawać uprawnień kombatanckich wszystkim działaczom ruchu wolnościowego, którzy byli więzieni, internowani lub w inny namacalny sposób represjonowani? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Józef Stępkowski, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PosełJózefStępkowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Proszę powiedzieć, dlaczego od roku 1989 nie opracowano żadnego programu, który byłby w stanie zadośćuczynić osobom walczącym za wolną Polskę. Obywatele ci niejednokrotnie za walkę byli więzieni i represjonowani. Nie wynagrodzono w żaden sposób ich cierpień, a wręcz przeciwnie. Dlaczego więc wiele z tych osób żyje w skrajnej nędzy, podczas gdy jednocześnie ich kaci cieszą się dobrym uposażeniem? Co rząd planuje w tej sprawie? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Alfred Budner, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PosełAlfredBudner">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ile jest osób, które walczyły o Polskę w oddziałach AK, Batalionach Chłopskich, Narodowych Siłach Zbrojnych, czy w Siłach Zbrojnych na Zachodzie, prześladowanych w latach czterdziestych, pięćdziesiątych, sześćdziesiątych, siedemdziesiątych, a nawet osiemdziesiątych, niemających środków do życia dzisiaj? I jako przeciwwaga dla tego pytania: Ilu to funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa, Informacji Wojskowej i Służby Bezpieczeństwa pobiera dzisiaj emerytury większe od minimalnych? Czy w ogóle oni mają coś takiego jak emerytury minimalne? Jak długo funkcjonariusze Policji odpowiedzialni za strzelanie do rolników w Cieni Drugiej i w Skrzynkach w Wielkopolsce będą anonimowi? My zabiegamy o to: zbrodnię trzeba nazwać zbrodnią, trzeba ją napiętnować, aby nigdy nie wróciło to, co było. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Poseł Jan Łączny, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PosełJanŁączny">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Uchwała jest jak najbardziej zasadna i Wysoka Izba powinna ją przegłosować. Natomiast mam zastrzeżenie co do jej pełnej nazwy. Napisano, że jest to projekt uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w trudnych warunkach materialnych.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#PosełJanŁączny">Szanowni państwo, mam uwagę co do sformułowania „godne życie narodu”. Walka o godne życie narodu toczy się do dzisiaj. Sądzę, że ci, którzy trwają w tej walce, mając na względzie trudną sytuację, niezbyt godne życie polskich chłopów, pielęgniarek, lekarzy i wielu innych środowisk, również zasługują na uwagę. Andrzej Lepper w swojej walce, niezłomnej walce, pokazał, jak trzeba zabiegać o poprawę losu nas, wszystkich Polaków. Uważam, że uchwała nie powinna zawierać sformułowania „godne życie narodu”, bo tego życia godnego dzisiaj naród polski nie ma.</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Tomasz Markowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosełTomaszMarkowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#PosełTomaszMarkowski">W grudniu ubiegłego roku złożyłem zapytanie poselskie w sprawie zadośćuczynienia finansowego przeznaczonego dla kombatantów wydarzeń z 1970 r. na Wybrzeżu. Okazuje się, że uczestnicy tamtych wydarzeń mieli w późniejszym okresie problemy z zatrudnieniem, nie mogli znaleźć posady nawet po zmianie miejsca zamieszkania ze względu na idący za nimi wilczy bilet. Konsekwencje zaangażowania w działalność opozycyjną odczuwają do dnia dzisiejszego, gdyż problemy z zatrudnieniem, które należy uznać za formę represji w PRL, rzutują na poziom ich emerytur w wolnej Polsce. Niestety w obowiązującym stanie prawnym brak możliwości legalnej pracy nie został zaliczony do kategorii represji i z tego tytułu nie stanowi podstawy do zadośćuczynienia. Czy w tej kwestii rząd znalazłby jakieś rozwiązanie?</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#PosełTomaszMarkowski">Druga sprawa, którą także w praktyce poselskiej się zajmowałem, to bataliony budowlane. Zaraz po wojnie synów kułaków jako element niepewny politycznie, ludzi, którzy podpadli nowej władzy, zagoniono do roboty w nietypowych batalionach. W latach 1949–1959 służyli w wojsku w ramach tzw. służby zastępczej w batalionach budowlanych. W 1995 r. omyłkowo pominięto tę grupę i nie przyznano jej, tak jak np. górnikom pracującym niewolniczo, na podobnych zasadach dodatków do rent i emerytur. Naprawiono to w 2001 r. Ale do tej pory ludzie ci nie otrzymali rekompensaty za lata 1995–2001.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#PosełTomaszMarkowski">I jeszcze jedna uwaga dość istotna. Z tego, co wiem, a wiem, wpłynął do laski marszałkowskiej projekt Prawa i Sprawiedliwości w kwestii zadośćuczynienia, który został uzgodniony z „Solidarnością”. I mam pytanie do wnioskodawcy: Czy nie lepiej zamiast ponaglać rząd, który będzie musiał przygotowywać projekt w ramach uzgodnień międzyresortowych, skupić się nad projektem Prawa i Sprawiedliwości, który już dzisiaj jest w Sejmie? Z tego tytułu ta uchwała jest trochę bezprzedmiotowa. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosełJerzyGosiewski">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wniesienie poselskiego projektu uchwały jest zbieżne z pracami rządu dotyczącymi przygotowania regulacji prawnych zapewniających w ramach możliwości budżetu państwa zadośćuczynienie osobom, które na skutek represji aparatu przymusu PRL za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w trudnych warunkach materialnych. W pracach tych wskazane byłoby zwrócenie uwagi na aspekt nie tylko finansowy, ale również społeczny i moralny proponowanego zadośćuczynienia. Trud i poświęcenie tych osób w walce o prawdę i sprawiedliwość oraz poszanowanie godności człowieka w naszej ojczyźnie nie mogą przejść bez echa w Rzeczypospolitej Polskiej, która dzięki ich ofiarności dziś może cieszyć się bezpieczeństwem międzynarodowym zapewnianym przez Pakt Północno-atlantycki i pełnoprawnym miejscem pośród niepodległych państw Europy i świata.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#PosełJerzyGosiewski">Panie Ministrze! Czy zaproponowane przez rząd rozwiązania w tej sprawie...</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#PosełJerzyGosiewski">Już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-43.4" who="#PosełJerzyGosiewski">...przewidują oprócz aspektu finansowego również aspekt społeczny i moralne zadośćuczynienie?</u>
          <u xml:id="u-43.5" who="#PosełJerzyGosiewski">I drugie: Czy powstaje cały system wsparcia społecznego dla osób poszkodowanych przez zbrodniczy system represji PRL-u?</u>
          <u xml:id="u-43.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Lech Szymańczyk, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PosełLechSzymańczyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie wiem, czy to zrządzenie losu, że dziś projekt uchwały jest rozpatrywany w 17. rocznicę obrad „okrągłego stołu”. Zgłosili go posłowie Ligi Polskich Rodzin, oczywiście ideologicznie przeciwni „okrągłemu stołowi”. Ale nie o tym chcę mówić. 17 lat temu reprezentacja Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, w tym przedstawiciele Federacji Związków Zawodowych Górników, w omawianej sprawie stanęli na takim stanowisku - cytuję: „...jest szacunek pracy, a także godność osobista ludzi, którzy doznali krzywd w wyniku działalności związkowej, powinna być uszanowana, a doznane krzywdy wynagrodzone”. Twórcy porozumienia ustalili, że do dnia 30 kwietnia 1989 r. przyjmą ustawę.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#PosełLechSzymańczyk">Mam pytanie do rządu: Jak długo jeszcze będą czekać poszkodowani? Czy jest wola rządu zrealizowania systemowego rozwiązania tak nabrzmiałego problemu? Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-45.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pani poseł Urszula Augustyn, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosełUrszulaAugustyn">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Od pewnych faktów z historii nie da się uciec, nie można wymazać ich z pamięci, nie można wymazać z pamięci tego, co się stało, choćby to było nie wiadomo jak bardzo wstydliwe. A wręcz przeciwnie, fakt, że to jest dla naszej historii wstydliwe, powinien nas mobilizować do działania. Dzisiaj sytuacja materialna ludzi, którzy narażali za nas życie jest dla nas wstydliwa. Żadne świadczenia materialne nie są w stanie wyrównać krzywd moralnych, jakie ponieśli represjonowani. Jak możemy mówić o sprawiedliwości dziejowej, kiedy internowani i represjonowani żyją dzisiaj na skraju ubóstwa, a aparatczycy SB pobierają kilkakrotnie większe emerytury? To sprawiedliwość powinna nam nakazywać jak najszybsze zmienienie tej sytuacji, zapewnienie ludziom godnych warunków do życia i otoczenie ich należnym szacunkiem.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#PosełUrszulaAugustyn">Pytam więc, czy rząd rozpoczął zapowiadane prace nad porządkowaniem systemu emerytur, szczególnie tych, które rodzą dzisiaj poczucie takiej straszliwej krzywdy, nierówności, niesprawiedliwości społecznej. Czy rząd nawiązał kontakty i podjął współpracę ze stowarzyszeniami skupiającymi pokrzywdzonych i represjonowanych?</u>
          <u xml:id="u-47.2" who="#PosełUrszulaAugustyn">Chcę zwrócić uwagę na to, że te organizacje posiadają wszelkie dane, co z całą pewnością przyspieszy prace nad ustawą, a w tym szczególnym przypadku nie wolno nam marnować czasu. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-47.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Jan Rzymełka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosełJanRzymełka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#PosełJanRzymełka">Tematykę tę poruszałem z tej trybuny już wielokrotnie, przez kilkanaście lat, również jako były represjonowany. Chcę powiedzieć, że do mnie na dyżury przychodzą byli internowani, którzy są bez pracy, bo wilczy bilet ciągnął się za nimi tak długo, że do dzisiaj są bez pracy. Tutaj jest potrzebna w tym kompleksowym rozwiązaniu jedna rzecz - umożliwienie łatwiejszego pozyskania pracy lub przywrócenie im warunków, których zostali pozbawieni.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#PosełJanRzymełka">Druga kategoria osób, o których warto powiedzieć, to są pracownicy naukowi, studenci i ludzie sektora nauki. Z samego Uniwersytetu Śląskiego internowano ponad 100 osób, z czego wiele osób zostało wypchniętych za granicę. Młoda kadra naukowa otrzymywała propozycję wyjazdu - ja sam też dostałem taką propozycję, że otrzymam paszport dla siebie i dla całej rodziny, żebym natychmiast wyjechał - niektórzy poddali się i wyjechali. Powinniśmy im stworzyć możliwość powrotu na uczelnie. To samo dotyczy byłych działaczy NZS. Ja już nie chcę wspominać o tym, że ci, którzy byli internowani w Strzelcach Opolskich, po powrocie musieli oddać kartki na mięso i zapłacić za jedzenie otrzymywane w tym ciężkim więzieniu. Tych paradoksów jest więc wiele.</u>
          <u xml:id="u-49.3" who="#PosełJanRzymełka">Zwracam się do rządu z prośbą o stworzenie w ramach tego kompleksowego rozwiązania sprawy różnych kategorii osób represjonowanych, których dotyczyłaby możliwość powrotu do warunków wcześniejszych. Dotyczy to też inteligencji i osób, które musiały opuścić uczelnie i wyjechać z Polski w 1968 r. Są wśród byłych internowanych i wśród byłych pracowników nauki takie osoby, które chciałyby wrócić, ale właściwie mają zamknięty powrót. Otwórzmy go. Podobnie zrobiły Litwa, Estonia, Łotwa, stworzyły warunki i możliwość powrotu. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-49.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Stanisław Pięta, Prawo i Sprawiedliwość. Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">W takim razie poseł Stanisław Stec, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#PosełStanisławStec">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie kwestionując praw osób represjonowanych, chciałbym się zwrócić do posła sprawozdawcy z pytaniem, czy Komisja Polityki Społecznej nie ma zamiaru opracować dezyderatu do prezesa ZUS-u w sprawie wykorzystania art. 83 ustawy o emeryturach i rentach, aby przyznać renty specjalne byłym pracownikom PGR-ów, którzy nie mają pracy, którzy nie mają prawa do tych świadczeń, bo nie spełnili warunków do otrzymywania renty, czy do emerytury, a pracowali w bardzo ciężkich warunkach. Nie mają obecnie żadnych szans na pracę. Działa Stowarzyszenie Byłych Pracowników PGR, ci ludzie mają znakomite rozeznanie, ilu z tych ludzi żyje w skrajnym ubóstwie. Bardzo proszę Komisję Polityki Społecznej o zastanowienie się przez nad tym tematem. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Andrzej Fedorowicz, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przy okazji tej ustawy chciałbym się dowiedzieć, czy nie grozi nam tutaj rozrost tych wszystkich kombatantów, jak to było w przypadku ZBOWiD-u. Była to taka organizacja, która, im dalej było od wojny, tym bardziej się rozrastała. Dzisiaj, niestety, przypisują sobie chwałę zwycięstwa nad poprzednim systemem ludzie, którzy mieli po 15, po 12 lat albo byli za granicą. I oni dzisiaj są na piedestale, oni sobie poradzili. Natomiast, ukochana „Solidarności” i dziedzice tejże „Solidarności”, zapomnieliście wszyscy o ludziach, którzy po nocach drukowali, byli gospodarzami, narażali się. I nie tyle chodzi o to, że dzisiaj oni są napiętnowani, że oni są prześladowani, bo oni się nigdy o nic nie upomnieli. Jako stary drukarz proszę, abyśmy pamiętali o tych ludziach, którzy przez całą noc drukowali tzw. bibułę, a o godz. 5 szli do zakładu pracy, o ludziach, którzy przez całą noc pilnowali, czy drukarnia jest bezpieczna. O tych ludziach zapomnieliśmy. Beneficjentem zwycięstwa nad tamtym systemem jest „okrągły stół”, a więc postkomuniści i układowcy z „okrągłego stołu”, tzw. postsolidarnościowcy. Proszę, apeluję, pamiętajmy o tych ludziach. Dzisiaj ci ludzie nie upominają się, a żyją w skrajnej nędzy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Tadeusz Tomaszewski, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Panie Marszałku! Panie Ministrze! W lutym br. złożyłem interpelację, na którą otrzymałem odpowiedź od pani minister Joanny Kluzik-Rostkowskiej, która pisze: „Reasumując, pragnę zaznaczyć, że z uwagi na mnogość grup osób poszkodowanych, które ubiegają się o świadczenia, i konieczność precyzyjnego zdefiniowania tych grup, które takim świadczeniem mogłyby zostać objęte, resort pracy i polityki społecznej planuje w najbliższym czasie dokonanie analizy obecnej sytuacji i przeprowadzenie społecznej debaty na ten temat”. Chciałbym zapytać, czy przyjęcie przez Wysoką Izbę tej uchwały spowoduje, że te prace nad przygotowaniem kompleksowego rozwiązania prawnego dotyczącego zadośćuczynienia ze strony państwa osobom poszkodowanym w walce o niepodległą Polskę będą właśnie obejmowały tę debatę publiczną, debatę z organizacjami pozarządowymi skupiającymi osoby poszkodowane, ale także debatę w szerszym zakresie, bo wiadomo, że na dzień dzisiejszy państwa nie stać na to, żeby wszystkim grupom zadośćuczynić, w związku z tym trzeba będzie dokonać pewnego wyboru. Czy przesłanki tej debaty społecznej zostaną uwzględnione przez resort, który będzie przygotowywał stosowne rozwiązania prawne, tak aby one w jakiejś części odzwierciedlały priorytety wynikające z tej debaty? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Aleksander Chłopek, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PosełAleksanderChłopek">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Pamiętamy lata PRL-u i może bardziej niż fakty bezprawia i nadużyć pamiętamy przede wszystkim to poczucie upokorzenia i bezsilności, czasem i utraty nadziei, że może za naszego jeszcze życia doczekamy się sprawiedliwości, takiej prostej i ludzkiej sprawiedliwości, która nagradza dobro, a karze za zło. W tym poczuciu bezsilności nieraz przypominaliśmy sobie mocny i piękny wiersz Miłosza „Który skrzywdziłeś” i powtarzaliśmy jak mantrę jego wersy: „Który skrzywdziłeś człowieka prostego/ Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając,/ Gromadę błaznów koło siebie mając/ Na pomieszanie dobrego i złego, (...) Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta/ Możesz go zabić - narodzi się nowy. Spisane będą czyny i rozmowy”. Nie po raz pierwszy w polskiej historii poeta miał rację, rozmowy zostały spisane.</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#PosełAleksanderChłopek">Pani Minister! Dopiero po 15 latach przyszedł czas pełnego zadośćuczynienia i przywrócenia moralnego ładu. Czy może pani zagwarantować, że to zadośćuczynienie, którego dziś w uchwale domaga się Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, będzie miało wymiar nie tylko finansowy, ale także moralny, przywracając cześć i chwałę i godność represjonowanym? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-57.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Alojzy Lysko, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#PosełAlojzyLysko">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pochylamy się dziś nad losem Polaków, którzy w latach 1944–1989 odważyli się systemowi totalitarnemu powiedzieć: nie. Dziś w wolnej Polsce tym ludziom należy się bez żadnych wątpliwości moralne i materialne zadośćuczynienie. Trzeba uczynić wszystko, co w naszej mocy, aby tak się stało. Ale przy okazji dyskusji nad tą regulacją pragnę upomnieć się również o cywilne ofiary wojny, a więc o tę cząstkę naszego społeczeństwa, która jest najbardziej okaleczona psychicznie i fizycznie. Ich życie powoli się kończy, a ustawa o świadczeniach dla nich wciąż nie wchodzi w życie, choć została uchwalona w 2001 r.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#PosełAlojzyLysko">Pani minister, chciałbym zapytać: kiedy ta ustawa wejdzie w życie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Stanisław Pięta, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PosełStanisławPięta">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Proszę państwa, musimy pamiętać, że robotnicy Poznania, robotnicy Ursusa, wszyscy, którzy mieli wówczas odwagę sprzeciwić się komunistycznemu reżimowi, są ludźmi honoru i niekoniecznie będą zainteresowani występowaniem z prośbami, wnioskami, niekoniecznie będą zainteresowani uczestniczeniem w jakiejś procedurze, bo to, co robili - robili dla Polski, a nie dla jakiejś kombatanckiej renty.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#PosełStanisławPięta">Więc chciałbym zapytać: czy ta projektowana regulacja będzie uwzględniać właśnie tę delikatność natury, tak aby ludzie, którzy dla Polski walczyli, za Polskę cierpieli, mogli otrzymać rzeczywistą pomoc, natomiast żeby nie byli narażeni na upokorzenie. Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-61.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Roman Czepe, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PosełRomanCzepe">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bardzo bym chciał, pewnie my wszyscy chcielibyśmy, żeby na ten problem spojrzeć systemowo, żebyśmy mogli poznać, jakie grupy społeczne, grupy prześladowanych i represjonowanych, zostały już otoczone opieką, w tym szerokim kontekście. Na pewno są otoczeni opieką ci, którzy byli w obozach koncentracyjnych, ci, którzy walczyli czynnie, a teraz są w stowarzyszeniach mundurowych, AK-owskich, kombatanckich itd. Ale m.in. właśnie tu padł głos, że nie są taką opieką objęci ci, którzy byli ofiarami cywilnymi wojny. Do państwa także przychodzą tacy ludzie. Mam takiego petenta, który był ciężko ranny, stracił oko i nie ma z tego tytułu żadnej rekompensaty. To wciąż czeka.</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#PosełRomanCzepe">Jest problem dotyczący sybiraków, a mianowicie nie można udowodnić, że sybiracy chorowali w czasie wywózki, bo jak to udowodnić, lekarza nie było, świadkowie często też nie żyją. I kolejny problem, też tu poruszony - ci ludzie nie ubiegają się o odszkodowania. Trzeba będzie ich znaleźć. I z tego tytułu to też jest ważny problem. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-63.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pani poseł Regina Wasilewska-Kita, Samoobrona, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Jaką procedurę administracyjną należy obrać przy ubieganiu się o przyznanie renty socjalnej, specjalnej, dla osób, które walczyły o wolną i suwerenną Polskę? Znam kilka osób ze Szczecina działających w „Solidarności” stoczniowej, które doznały krzywd od ówczesnej władzy. Krzywdy cielesne doprowadziły u tych osób do nieodwracalnych zmian, co uniemożliwiło im pracę i od 17 lat żyją w skrajnej nędzy. I pomimo 17 lat wolności te osoby przez żadne władze nie mogły być wysłuchane - wielokrotnie poczytywane za niezrównoważone psychicznie, a w jednym przypadku jest przyznany status chorego psychicznie, niesłusznie oczywiście. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-65.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Edward Ośko, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PosełEdwardOśko">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Ligi Polskich Rodzin, wnosząc projekt uchwały, ubolewa, że przez ponad 15 lat władze polskie systemowo nie zajęły się tym tak ważnym problemem. Wiemy, że zdarzały się pojedyncze przypadki przyznawania rent osobom represjonowanym. W związku z tym chcę zadać pytanie uogólniające: czy poprzednie rządy oraz obecny monitorowały w omawianym okresie sytuację osób represjonowanych, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji życiowej i materialnej, i udzieliły im pomocy? Jeżeli tak, to w jakiej formie i przez jakie podmioty pomoc ta jest czy była udzielana? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Zbigniew Dolata, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosełZbigniewDolata">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Cuda się zdarzają. Wyrazem takiego cudu było przemówienie posła Tadeusza Tomaszewskiego, który w imieniu Sojuszu Lewicy Demokratycznej w pełni wsparł projekt uchwały. Uważam, że to jest niezwykły znak, ponieważ w poprzedniej kadencji pan poseł walczył jak lew o uprawnienia kombatanckie dla ubeków. Szkoda, że ta przemiana nie nastąpiła wcześniej. Gdyby tak się stało, od kilkunastu lat kombatanci, represjonowani cieszyliby się już godnymi warunkami życia. Ale dobre i to. Dobrze, że stało się to teraz. W tym czasie, kiedy osoby represjonowane często nie miały za co żyć, ich oprawcy opływali w luksusy.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#PosełZbigniewDolata">I stąd moje pytanie, które kieruję do rządu: czy rząd planuje odebranie funkcjonariuszom UB, SB, zomowcom stopni oficerskich oraz wysokich rent i emerytur? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-69.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Waldemar Andzel, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-70.2" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Tomaszewski: Panie marszałku, sprostowanie.)</u>
          <u xml:id="u-70.3" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Bardzo proszę, panie pośle. W trybie sprostowania, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pan poseł Zbigniew Dolata oświadczył, że miałem zaszczyt w poprzedniej kadencji parlamentu walczyć o uprawnienia dla esbeków i ubeków. Wynika z tego, że nie miał możliwości przeczytania czy zapoznania się z ustawą, która była debatowana w wysokim parlamencie. Otóż walczyliśmy o kwestie dotyczące możliwości przywrócenia uprawnień kombatanckich żołnierzom Batalionów Chłopskich, którzy to żołnierze zostali skierowani jako element patriotyczny do służb państwa PRL. I wówczas za to, że pracowali jako element patriotyczny w milicji czy w prokuraturze, zostali pozbawieni tych uprawnień i do dnia dzisiejszego jako ludzie starsi, często właśnie bez środków do życia czy z małymi środkami, nie mają tych uprawnień.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Walczyliśmy również o to, żeby uprawnienia kombatanckie otrzymali uczestnicy wydarzeń w kopalni „Wujek”. Walczyliśmy również o to, żeby uprawnienia kombatanckie otrzymały wszystkie te osoby, które w czasie wojny przechowywały dzieci, chroniły je przed III Rzeszą, zwłaszcza dzieci pochodzenia żydowskiego. I walczyliśmy również o to, żeby w ustawie kombatanckiej zapisano możliwość przywrócenia uprawnień kombatanckich tym, którzy z bronią w ręku walczyli w latach 1944–1956 z bandami UPA i Werwolfu, pracując w wojsku i milicji. Takie było przesłanie związane z tamtą ustawą kombatancką, dwukrotnie przeprowadzaną w Wysokiej Izbie. Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Zbigniew Dolata. Rozumiem, sprostowanie do sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-72.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Sprostowanie, panie pośle?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PosełZbigniewDolata">Panie marszałku, tak.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#PosełZbigniewDolata">Otóż ja chcę powiedzieć, że takich słów użyłem w kampanii wyborczej, kiedy mówiłem o tym, iż pan poseł Tomaszewski walczył o uprawnienia kombatanckie dla ubeków. Pan poseł oddał sprawę w trybie wyborczym do sądu i tę sprawę przegrał, ponieważ sąd stwierdził, ja mam uzasadnienie, że rzeczywiście pan poseł ubiegał się o uprawnienia kombatanckie dla ubeków, a nie dla osób represjonowanych.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Tomaszewski: Niech pan przeczyta.)</u>
          <u xml:id="u-73.3" who="#PosełZbigniewDolata">Gdyby było inaczej, to pan poseł miał trzy kadencje, żeby tę sprawę załatwić, a w trakcie tych trzech kadencji dwa razy akurat był w ugrupowaniu rządzącym. A więc jeśli przez 8 lat nie potrafił załatwić tej sprawy, to teraz, mogę powiedzieć, dobrze, że się zmienił. Bardzo się z tego cieszę.</u>
          <u xml:id="u-73.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">17. rok już rozpoczął się w naszej nowej Rzeczypospolitej, odrodzonej...</u>
          <u xml:id="u-74.2" who="#komentarz">(Poseł Lech Szymańczyk: Dziś, panie marszałku.)</u>
          <u xml:id="u-74.3" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">...różne ugrupowania i różne formacje, różne strony sceny politycznej miały przewagę w tym parlamencie w tym okresie. I rzeczywiście szkoda, że dopiero dzisiaj... Przerzucanie się odpowiedzialnością jest oczywiście polityczną sprawą i sprawą retoryki, ale jednak różne większości były na tej sali, na to tylko chcę zwrócić uwagę. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-74.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-74.5" who="#komentarz">(Poseł Zbigniew Dolata: Ale PiS nie rządził.)</u>
          <u xml:id="u-74.6" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Tomaszewski: AWS w PiS-ie też był.)</u>
          <u xml:id="u-74.7" who="#komentarz">(Poseł Zbigniew Dolata: Odwrotnie.)</u>
          <u xml:id="u-74.8" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Przechodzimy do zadawania kolejnych pytań.</u>
          <u xml:id="u-74.9" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Waldemar Andzel, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PosełWaldemarAndzel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Wiele krzywd wyrządzono osobom, które walczyły o wolną i lepszą Polskę w latach 1944–1989, a które były represjonowane. Mnie także jest przykro, że Sejm dopiero teraz zajął się tą sprawą, a przez 17 lat nie potrafił w żaden sposób pomóc tym osobom - czy też pomógł im w niewielkim stopniu.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#PosełWaldemarAndzel">Popierając oczywiście projekt uchwały, mam pytanie: Czy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej trwają prace przygotowujące projekt ustawy mający na celu zadośćuczynienie osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych?</u>
          <u xml:id="u-75.2" who="#PosełWaldemarAndzel">Jak liczna jest według szacunków grupa osób kwalifikujących się do objęcia projektem uchwały, a mających dzisiaj do 600 zł świadczenia emerytalnego czy rentowego lub ich w ogóle ich nieposiadających? Ile czasu zajmie Ministerstwu Pracy i Polityki Społecznej opracowanie stosownej ustawy i zmian w innych ustawach? I czy w chwili obecnej jest rozpatrywane dla tej grupy osób, oczywiście nieposiadających żadnych świadczeń, przyznanie rent specjalnych? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-75.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pani poseł Halina Murias, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#PosełHalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Dobrze, że jest ta uchwała dotycząca osób represjonowanych. Trzeba odbyć debatę w tej sprawie i znaleźć właściwe rozwiązanie, rozwiązanie systemowe.</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#PosełHalinaMurias">Panie Marszałku! Mówiąc o rekompensacie, o zadośćuczynieniu osobom, które przysłużyły się Polsce, chciałabym przy tej okazji również wspomnieć o grupie osób, m.in. tzw. junakach, którzy jako młodzi ludzie w wieku 16–21 lat służyli w paramilitarnej organizacji Służba Polsce. Pracowali bezpłatnie i w dodatku wobec nich odbywała się indoktrynacja. Ta grupa osób od dawna domaga się zadośćuczynienia. Są to ludzie starsi, schorowani, z roku na rok jest ich coraz mniej i żyją oni niejednokrotnie na skraju nędzy, mając te marne emerytury czy renty. W tej sprawie jest już projekt złożony w Sejmie przez nasz klub, projekt ten był już czytany w Komisji Polityki Społecznej, powołano podkomisję. Jak dotąd stanowisko rządu nie było pozytywne, pomimo iż projekt był zapisany w pakiecie stabilizacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-77.2" who="#PosełHalinaMurias">Chciałabym zapytać panie ministrze, czy w obliczu szerszego ujęcia problematyki związanej z rekompensatami, o czym dzisiaj mówimy z tej trybuny, rząd podejdzie pozytywnie również do rozwiązania, w jakiejś części, tego problemu związanego z junakami. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-77.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Tadeusz Woźniak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PosełTadeuszWoźniak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Projekt uchwały w sprawie zadośćuczynienia osobom, które na skutek represji za walkę o wolną Polskę i godność życia narodu w latach 1944–1989 żyją obecnie w bardzo trudnych warunkach materialnych, aczkolwiek niezwykle ważny z moralnego punktu widzenia, nie wyczerpuje całości problemu. Osoby walczące w różnoraki sposób o wolną Polskę i godne życie narodu były prześladowane w okresie swojej działalności, były inwigilowane lub bezpośrednio represjonowane. Patrioci polscy żyjący dziś w szczególnie trudnych warunkach materialnych to hańba dla wszystkich rządów po 1989 r., ale nie zapominajmy też o tych działaczach niepodległościowych, których warunki materialne nie są w stanie aż tak opłakanym. Pomimo słusznych intencji projektodawców uchwały uważam, że rząd Rzeczypospolitej Polskiej powinien zająć się kompleksowo problemem osób walczących o wolną Polskę i godne życie narodu w latach 1944–1989. Nie wolno nam zapomnieć o tych, którzy posiadają dziś status osób pokrzywdzonych, ale i o tych, którzy mogą w inny sposób udowodnić swą patriotyczną działalność, a takiego statusu nie posiadają.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#PosełTadeuszWoźniak">Pragnę oddać cześć wszystkim, którzy prowadzili działalność na rzecz wolnej Polski i godnego życia narodu w latach 1944–1989. Wolna Polska ma obowiązek troszczyć się o najlepszych synów i córy w Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Formy zadośćuczynienia mogą być różne: od przyznania uprawnień kombatanckich, poprzez przyznanie odznaczeń państwowych i orderów wolnej Polski, po gratyfikacje finansowe w postaci np. rent specjalnych czy dodatków emerytalnych włącznie. Trzeba nam uczynić wszystko, aby zadośćuczynić tym, którzy nie bali się być Polakami niezależnie od okoliczności. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Jerzy Wenderlich, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PosełJerzyWenderlich">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Sejm wzywa rząd do przygotowania regulacji prawnych w tej sprawie. Chciałbym zapytać, czy pani minister - czy pan minister; nie wiem, kto jest przedstawicielem rządu - nie uważa, że takie przygotowanie powinno być robione, przynajmniej od strony listy osób uprawnionych, w sposób bardzo delikatny, żeby zamiast satysfakcji nie pojawiły się kolejne spory, a tym samym wstyd. Chodzi o to, żeby przygotować listę osób uprawnionych, które nie będą dzielone według takiego oto kryterium: krzywdy lepsze, krzywdy gorsze. I czy nie dobrze by było, żeby strona rządowa w warstwie technicznej, warstwie logistycznej, warstwie zabezpieczania środków finansowych przygotowała tę ustawę, natomiast gdy idzie o listę uprawnionych, żeby włączyć do przygotowań tej listy uprawnionych również wybitne autorytety, historyków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Stanisław Kalemba, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosełStanisławKalemba">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wyrażam zdanie, że tych krzywd wyrządzonych nikt do końca nie jest już w stanie naprawić, to jest po prostu niemożliwe, ale można mówić o zminimalizowaniu tych kosztów. Powiem tak: moim poprzednikiem na stanowisku prezesa Zarządu Wojewódzkiego PSL w Poznaniu był Tadeusz Nowak, który był posłem w latach 1946–1947, kilka lat bez wyroku przesiedział w więzieniach wrocławskich, cudem ocalił życie. Dobrze go znałem, do końca swoich dni nie upominał się, że mu Polska jest coś winna.</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#PosełStanisławKalemba">Mam takie pytanie, bo są stare krzywdy i są nowe, a wnioskodawcy zamknęli to do roku 1989. Zgadzam się, że w wyniku lumpenliberalizmu na przykład byli pracownicy państwowych gospodarstw rolnych zostali załatwieni do końca, bo pracowali 40, 50 lat i nie uzyskali żadnej, chociażby jednej bezpłatnej akcji. Dzisiaj są na bezrobociu, widać, jak wyglądają wioski. A inni pracownicy w bankach, w zacnych instytucjach finansowych, wystarczyło, że trzy lata, pięć lat przepracowali i uzyskali wielkie profity. Czy nie należałoby mimo wszystko rozszerzyć to o krzywdy wyrządzone też po roku 1989?</u>
          <u xml:id="u-83.2" who="#PosełStanisławKalemba">Gdyby pan minister lub przedstawiciel wnioskodawców odnieśli się do tego, jak zrekompensować straty materialne, konkretnie wyliczone z tytułu obowiązkowych dostaw, kiedy przez całe lata za 1/4, 1/5 wartości rolnicy odstawiali zboże, żywiec, itd. Do dzisiaj nic z tego tytułu nie otrzymali i dalej ponoszą konsekwencje, powiedziałbym, uciążliwości prowadzonej polityki. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-83.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Zygmunt Wrzodak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosełZygmuntWrzodak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#PosełZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Trzeba przyjąć z zadowoleniem, że Sejm w końcu zajmuje się tą sprawą i kieruje apel czy wezwanie do rządu, aby rząd przygotował taką nowelizację ustawy, która naprawiałaby krzywdy materialne, ponoszone przez naród polski szczególnie w latach 1944–1956, kiedy kaci spod znaku PPR, UB mordowali kwiat inteligencji narodu polskiego. Sądzę, że ci ludzie zasługują nie tylko na gratyfikacje moralne, pieniężne, ale przede wszystkim należy rozliczyć katów z lat 1944–1956. Wszyscy pomijają jakby w tym rozdaniu tych, którym należy się to za narodowe siły zbrojne, jak również tych, którzy zostali wyrzuceni z naszego państwa, skazani na tułaczkę w stanie wojennym, tych najmocniejszych, silnych przywódców „Solidarności”, którzy kierowali się interesem narodowym, a nie interesem Michnika czy Kuronia. O nich się zapomina, oni rozrzuceni są praktycznie po całej kuli ziemskiej.</u>
          <u xml:id="u-85.2" who="#PosełZygmuntWrzodak">Następna kwestia, to jest osoby, które były w opozycji w stosunku do komunistycznych władz nawet z lat 80. i z tego tytuły miały zaniżone wynagrodzenia. ZUS tak tym ludziom naliczał wynagrodzenia, bo na przykład byli przed okresem emerytalnym, że oczywiście pomijał te wszystkie zaniżone płace i z tego tytułu mają teraz bardzo niskie emerytury tylko dlatego, że sprzeciwiali się władzom komunistycznym. Czy w tym temacie i w tej sprawie również przedstawią państwo takie wyliczenia?</u>
          <u xml:id="u-85.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-86.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos zabierze sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej pan Paweł Wypych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadając na szereg zadanych pytań, chciałbym pozwolić sobie na kilka uwag o charakterze ogólnym. Rząd w pełni podziela zawartą w projekcie uchwały propozycję zadośćuczynienia osobom represjonowanym w latach 1944–1989 i uważa jej realizację za konieczną.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Chciałbym również poinformować Wysoką Izbę, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej bezzwłocznie podejmie działania legislacyjne zmierzające do tego, by stosowną ustawę przyjąć jak najszybciej.</u>
          <u xml:id="u-87.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-87.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Chciałbym również zapewnić Wysoką Izbę, iż zdajemy sobie sprawę z ogromu krzywd i konieczności zadośćuczynienia nie tylko w sferze finansowej. Bardzo chcielibyśmy uniknąć takiego sformułowania, przez które ktoś potraktuje to jak jałmużnę. Chcielibyśmy również mieć taką świadomość, że wszyscy ci, którzy w minionym okresie walczyli o wolną demokratyczną Polskę, walczyli o to, abyśmy potrafili i mogli normalnie żyć, będą mieli również zadośćuczynienie moralne i społeczne.</u>
          <u xml:id="u-87.4" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Pozwolę sobie podzielić się w tej chwili osobistą refleksją. Pamiętam, że mój ojciec, kiedy dostał wreszcie legitymację żołnierza, górnika, był bardzo dumny, ponieważ przez cały szereg lat mówiono mu, że nie był w wojsku. To, że spędził ponad dwa lata w kopalni, cóż to ma za znaczenie. Tym ludziom należy się ta moralna forma zadośćuczynienia.</u>
          <u xml:id="u-87.5" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Chciałbym również zwrócić uwagę Wysokiej Izbie na to, żebyśmy wszyscy mieli świadomość tego, jak bardzo delikatne jest to przedsięwzięcie. To na pewno jest kwestia debaty społecznej, otwarcia się na środowiska wszystkich tych, którzy reprezentują tę grupę naszych rodaków, ale także na współpracę z Instytutem Pamięci Narodowej czy ze środowiskami historyków, naukowców. Będzie to także wymagało określenia wszystkich grup, które są uprawnione do tych form pomocy, jak również rozstrzygnięcia kilku istotnych elementów technicznych, jakie formy będzie musiało mieć to świadczenie, czy jednorazowe, czy stałe, czy ma mieć głównie charakter socjalny, jeżeli tak, to od jakiego poziomu dochodów trzeba będzie brać to pod uwagę. Bardzo istotnym elementem jest też określenie grupy i liczby osób, którym będzie przysługiwało to zadośćuczynienie, ponieważ trzeba cały czas pamiętać jednak o tym, że będzie musiało się to odbywać w ramach możliwości budżetowych państwa.</u>
          <u xml:id="u-87.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Oczywiście bardzo ważne jest sformułowanie swoistej definicji działalności opozycyjnej, tego, jakie kategorie osób i czynów będą mogły być uznawane za ofiary i przejawy represji. Oczywiście trudno nam będzie dookreślić pewne elementy niektórych spraw, chociażby dotyczy to bardzo istotnego dla nas zjawiska zaniżenia zarobków, ale jest to kwestia uzasadnienia uzgodnienia tych wszystkich form.</u>
          <u xml:id="u-87.7" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Oczywiście traktujemy to jako prawo, które będzie musiało bardzo indywidualnie, w bardzo stonowany, delikatny sposób podchodzić do wszystkich problemów, bo dla nas nie ma różnicy w tym, czy są to osoby represjonowane w 1956 r., 1970 r., 1968 r., czy są to przymusowo wcieleni do karnych batalionów pracy, czy są to drukarze, czy są to ci, którzy kolportowali te ulotki. Każdy, kto był represjonowany za działalność na rzecz wolnej Polski, musi być w tym prawie uwzględniony.</u>
          <u xml:id="u-87.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Żeby odpowiedzieć na pytania państwa posłów, usiłowałem je w pewien sposób pogrupować. Idąc kolejno, odpowiadam na pytanie pana posła Latosa. Tak, ministerstwo podejmie działania, żeby takie prawo powstało najszybciej, jak to będzie możliwe.</u>
          <u xml:id="u-87.9" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Kolejne pytanie dotyczyło tego, czy podejmowana uchwała nie powinna dawać uprawnień wszystkim represjonowanym. Na pewno tak - tym, których uznamy w tej ustawie za represjonowanych - będziemy starali się to uwzględnić.</u>
          <u xml:id="u-87.10" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Jeżeli chodzi o pytania dotyczące tego, dlaczego trzeba czekać aż 16 lat i co robiły poprzednie rządy. Jeżeli Wysoka Izba pozwoli, to na to pytanie nie będę odpowiadał. Wydaje mi się, że powinny zrobić w tej kwestii zdecydowanie więcej.</u>
          <u xml:id="u-87.11" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Kolejna uwaga dotyczyła danych statystycznych. Na pytanie pana posła Budnera pozwolę sobie odpowiedzieć w formie pisemnej, po prostu będziemy chcieli przedstawić panu posłowi rzetelne dane.</u>
          <u xml:id="u-87.12" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Jeżeli chodzi o kwestie batalionów budowlanych - to było pytanie pana posła Markowskiego - tutaj mamy raczej do czynienia z dwoma elementami. Po pierwsze, ustawa z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych - tutaj problemem raczej jest tylko weryfikacja tych, którzy w tych batalionach służyli przymusowo. Myślę, że będziemy musieli tę kwestię we współpracy z Ministerstwem Obrony Narodowej rozstrzygać. Tak jak powiedziałem wcześniej - pytanie to zadał pan poseł Gosiewski - chcielibyśmy, żeby zaproponowane rozwiązania, biorąc pod uwagę możliwości budżetowe, wiązały się z zadośćuczynieniem nie tylko finansowym, ale także moralnym oraz z uznaniem społecznym.</u>
          <u xml:id="u-87.13" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Kolejne pytanie postawiła pani poseł Augustyn: Czy rząd rozpoczął prace nad emeryturami? Tak, będziemy chcieli przedstawić pani poseł pełną odpowiedź w formie pisemnej.</u>
          <u xml:id="u-87.14" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">W pytaniach państwa posłów pojawiała się również kwestia różnych kategorii osób represjonowanych, możliwości zadośćuczynienia zawodowego. Na pewno te elementy będą musiały być uwzględnione. Oczywiście wszystkie nasze działania - co państwo posłowie podkreślali - będą musiały być realizowane w ramach możliwości budżetowych państwa.</u>
          <u xml:id="u-87.15" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Jeżeli chodzi o ustawę o cywilnych ofiarach wojny, to chciałbym wyjaśnić, że ta ustawa została uchylona, a zatem powrót do tej debaty będzie wymagał przyjęcia i opracowania ponownie takiego prawa.</u>
          <u xml:id="u-87.16" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Odpowiadam na pytanie pani poseł Wasilewskiej, dotyczące terminu i procedury, jeśli chodzi o renty specjalne. Odpowiemy pani poseł w formie pisemnej, tak by ta procedura została dokładnie przedstawiona. Jeżeli zdaniem pani poseł są osoby, które zasługują na taką formę pomocy, to w ramach tej procedury będzie należało przygotować wnioski.</u>
          <u xml:id="u-87.17" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Odpowiadając na pytanie pana posła Ośko, dotyczące tego, czy poprzednie rządy oraz obecny podejmowały jakieś działania dotyczące wspierania tej grupy osób represjonowanych, chcę powiedzieć, że trzeba pamiętać o tym, iż urząd ds. kombatantów wspiera kombatantów i osoby represjonowane, ale tylko te, które są objęte obowiązującymi aktami legislacyjnymi. A zatem będzie to wymagało rozszerzenia i dlatego będzie potrzebna nowa ustawa.</u>
          <u xml:id="u-87.18" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Jeżeli chodzi o pytanie dotyczące planowanych ewentualnie działań zmierzających do odebrania stopni czy emerytur, to raczej jest to kwestia bardzo indywidualnego i wnikliwego podejścia, aczkolwiek przyznam się, że również w ministerstwie głęboko się zastanawiamy nad tym problemem.</u>
          <u xml:id="u-87.19" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Jeżeli chodzi o pytanie pana posła Andzela, to również chciałbym mieć możliwość przedłożenia informacji statystycznej, bo pytanie dotyczyło również szacowanej grupy osób, które będą podlegały tym rozwiązaniom ustawowym, jak również osób, które są w najtrudniejszej sytuacji. Pozwolę sobie tę odpowiedź przedstawić w formie pisemnej. Jeżeli pan poseł pozwoli, wydaje nam się, że tutaj dezyderat Komisji Polityki Społecznej będzie dla nas bardzo istotnym impulsem do podjęcia stosownych działań.</u>
          <u xml:id="u-87.20" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Pytanie pani poseł Murias: Czy szersze ujęcie uwzględni również junaków Służby Polsce? Problem, jeśli chodzi o tę formację, polega raczej na kwestii zindywidualizowania podejścia, ponieważ jest to formacja, w której zarówno służyły osoby, które były tam przydzielone w sposób przymusowy, była to forma karnej pracy, jak i osoby, które traktowały tę instytucję jako jedną z form instytucji młodzieżowych ówczesnego systemu. A zatem chciałbym, abyśmy mogli przyjrzeć się dokładniej tej kwestii. W tym przypadku chcielibyśmy jednak zachować możliwość indywidualnego podejścia. Podjęcie kompleksowych działań dotyczących różnorodnych form uprawnień, również kwestii odznaczeń, będzie wymagało doprecyzowania.</u>
          <u xml:id="u-87.21" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Chciałbym również odpowiedzieć na pytanie, a właściwie uwagę, pana posła Wenderlicha. Tak, panie pośle, wszystkie te prace będą musiały być oparte na współpracy ze środowiskami osób represjonowanych, jak również trzeba będzie wykorzystać ich doświadczenia, uwagi, a także szeroką debatę społeczną. Wydaje nam się, że jest to obszar działania szczególnie delikatny. Nie chcielibyśmy unikać debaty, chcielibyśmy oprzeć się na doświadczeniach tych środowisk.</u>
          <u xml:id="u-87.22" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Jeżeli chodzi o wypowiedź i pytanie pana posła Kalemby: albo forma, albo jakiś okres historyczny, to nie ulega żadnej wątpliwości, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej zdaje sobie sprawę ze szczególnie trudnej sytuacji w środowiskach wiejskich, zwłaszcza na obszarach byłych PGR. Należy opracować szczegółowe programy dotyczące wspierania zarówno rodzin byłych pracowników państwowych gospodarstw rolnych, jak również dzieci z tych środowisk, stwarzając im szanse edukacyjne i możliwości wspierania aktywną polityką społeczną. Nasuwa się tylko pytanie, czy były to osoby represjonowane. Nie chciałbym w tej chwili łączyć ze sobą tych dwóch pojęć, bo nie ulega wątpliwości, że tej grupie naszych obywateli należy się szczególna uwaga i pomoc, ale tak proste określenie rozwiązania tych gospodarstw mianem represji, wydaje mi się, wymaga szczególnej uwagi.</u>
          <u xml:id="u-87.23" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">I ostatnie pytanie, pana posła Wrzodaka. Zdajemy sobie sprawę z tego, że forma zaniżenia wynagrodzenia, tak naprawdę forma złamania kariery zawodowej czy ograniczania możliwości zwykłego, normalnego, społecznego funkcjonowania na pewno była formą represji. Należy tylko zadać pytanie, w jaki sposób będziemy mogli ten element ująć w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-87.24" who="#SekretarzStanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpołecznejPawełWypych">Kończąc swoje wystąpienie, Wysoka Izbo, chciałbym zwrócić uwagę na jeden element. Zdaję sobie sprawę z tego, że być może pokłady cierpliwości osób, które czekają tyle lat na zadośćuczynienie, już się wyczerpały, ale z drugiej strony wydaje mi się, że jest to tak ważny akt prawny, że chcielibyśmy mieć możliwość przygotowania go w trybie pilnym, ale bez zbędnego pośpiechu, tak by nie pominąć żadnego z elementów, które będą mogły świadczyć o tym, że wreszcie rząd i Sejm Rzeczypospolitej doceniły tych, dzięki którym możemy żyć w demokratycznym państwie. Mam nadzieję, że również państwo posłowie zechcą w dyskusjach w komisjach sejmowych bądź czerpiąc z własnych doświadczeń życiowych włączyć się do tej dyskusji. Mam nadzieję, że uda nam się potraktować tę ustawę jako priorytet w najbliższych pracach ministerstwa. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-87.25" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Czy poseł sprawozdawca odczuwa potrzebę zabrania głosu? Nie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-88.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-88.3" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu uchwały poprawki, proponuję, aby Sejm skierował ponownie ten projekt do Komisji Polityki Społecznej w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-88.4" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-88.5" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-88.6" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 10. porządku dziennego: Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (druk nr 198).</u>
          <u xml:id="u-88.7" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej panią Ilonę Wójcik w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-88.8" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Szanowny Panie Marszałku! Szanowne Panie Posłanki! Szanowni Panowie Posłowie! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt reprezentować społeczny Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Nasze dziecko” na rzecz przywrócenia preferencyjnej 7-procentowej stawki VAT na ubrania dla dzieci. Pragnę przedstawić państwu nasz projekt ustawy, niezwykle krótki, którego przyjęcie będzie sygnałem dla narodu, że państwo dba o rodzinę jako miejsce, w którym wychowuje się kolejne pokolenie Polaków.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Staję przed państwem drugi raz. Sejm poprzedniej kadencji nie zdążył bowiem zakończyć prac nad projektem tej ustawy. Choć poparły naszą inicjatywę dwie komisje sejmowe: Komisja Ustawodawcza i Komisja Finansów Publicznych, oraz większość klubów parlamentarnych, od lewej strony do prawej i od prawej strony do lewej, to jednak zabrakło tego najważniejszego, czyli głosowania nad całością ustawy na plenarnym posiedzeniu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Nasz komitet powstał półtora roku temu. Jego jedynym celem jest doprowadzenie do przywrócenia preferencyjnej stawki VAT na ubrania dla naszych dzieci w takim kształcie, w jakim istniała do wiosny 2004 r. Komitet powstał jako społeczna inicjatywa rodziców, działaczy społecznych, przedsiębiorców z branży tekstylnej, wszystkich grup społecznych, którym dobro rodziny leży na sercu. Naszą inicjatywę poparło wiele środowisk i organizacji, między innymi Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Rzecznik Praw Dziecka, Forum Kobiet Polskich, organizacje harcerskie: Związek Harcerstwa Polskiego, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego i Stowarzyszenie Harcerskie. Wspierały nas także panie z Komitetu na Rzecz Przywrócenia Funduszu Alimentacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Pracując przez prawie 1,5 roku, członkowie komitetu oraz jego współpracownicy zebrali ponad 117 tys. podpisów pod naszym projektem. Nie było to łatwe. Ludzie są zobojętniali i nie wierzą w sukces społecznych, oddolnych inicjatyw. Ja jednak wierzę, że wspólnie uda nam się zrobić coś dobrego, osiągnąć w tej sprawie sukces.</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">W naszym projekcie nie domagamy się wprowadzenia nowych, wcześniej nieznanych preferencji podatkowych. Wręcz przeciwnie, chcemy przywrócić status quo sprzed wprowadzenia wiosną 2004 r. nowej ustawy o podatku od towarów i usług. Chcemy, aby w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wśród towarów objętych preferencyjną 7-procentową stawką VAT w pkt 45 znalazły się ubrania dla dzieci do 150 cm wzrostu. Te 150 cm wiąże się z polskimi normami, zgodnie z którymi dziecięcy rozmiar kończy się właśnie z przekroczeniem 150 cm wzrostu. Obecny zapis w ustawie o podatku od towarów i usług mówi o niższym VAT na ubrania dla niemowląt. My uważamy, że wszystkie ubrania dla dzieci powinny być objęte niższym VAT-em dokładnie z takiego powodu, z jakiego wprowadzono preferencje na odzież dla niemowlaków.</u>
          <u xml:id="u-89.5" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Trudno nam znaleźć logiczne uzasadnienie, dlaczego zlikwidowano preferencję podatkową w odniesieniu do ubrań dla dzieci do 150 cm wzrostu, a wprowadzono dla nowej, nieistniejącej w prawie polskim ani europejskim kategorii niemowlaków. Każdy, kto ma dzieci, wie o tym, że ubrania szybciej zużywają dzieci starsze, plamiąc je, drąc lub po prostu wyrastając z nich. Jeśli ustawodawca chciał ulżyć rodzinom w Polsce, które znajdują się w trudnej sytuacji, a więc, proszę państwa, większości rodzin, to my wychodzimy z naszym projektem naprzeciw tej intencji. Prosimy Wysoką Izbę o przywrócenie niższego VAT na wszystkie ubrania dziecięce, niezależnie od rozmiaru.</u>
          <u xml:id="u-89.6" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Obecnie obowiązujące przepisy o VAT w tym obszarze preferencji na towary dla dzieci są niespójne, nielogiczne i niesprawiedliwe. Wprowadzają zamęt w przepisach podatkowych. Najlepszym przykładem jest obecna sytuacja, w której obuwie dziecięce w całości jest objęte niższym VAT, w przypadku odzieży zaś preferencja dotyczy tylko ubranek dla niemowląt. Oznacza to, że intencja ustawodawcy w przypadku odzieży została całkowicie wypaczona, bo przecież wprowadzenie preferencji dotyczącej VAT na obuwie dla niemowląt to byłby absurd.</u>
          <u xml:id="u-89.7" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Zanim uzasadnię nasz projekt, zacytuję fragment art. 18 oraz ust. 1 art. 71 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a więc państwa, którego osoby zaangażowane w działalność Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Nasze dziecko” są obywatelami. „Rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej”. „Państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej, zwłaszcza wielodzietne i niepełne, mają prawo do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych”.</u>
          <u xml:id="u-89.8" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Tak się składa, proszę państwa, że większość rodzin w Polsce znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Dlatego nie tylko w imieniu prawie 120 tys. osób, ale w imieniu milionów rodzin proszę Wysoki Sejm o uchwalenie ustawy obniżającej VAT na ubrania dla wszystkich dzieci. Nie chcemy kolejnych propozycji zasiłków, bonów na ubrania i tym podobnych rozwiązań, chcemy, żeby ubrania dla dzieci były po prostu tańsze.</u>
          <u xml:id="u-89.9" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Pytanie: Dlaczego należy przywrócić niższy VAT na ubrania dziecięce? Dlatego, że obowiązkiem państwa jest dbałość o rodzinę, miejsce wychowania kolejnych pokoleń Polaków. Dzisiaj polskie rodziny znajdują się w trudnej sytuacji materialnej. Od 2004 r. ceny produktów znacząco wzrosły, ceny ubrań - aż o 15%. Dla ubogich rodzin wielodzietnych, i nie tylko, ubranie dzieci dzisiaj jest bardzo istotnym problemem. Wzrost cen na dziecięce artykuły pierwszej potrzeby powoduje, że młodzi ludzie podchodzą do posiadania dzieci z coraz większą obawą. Skutkuje to ujemnym przyrostem naturalnym, a trzeba pamiętać, że polski system emerytalny jest bardzo wrażliwy na demografię.</u>
          <u xml:id="u-89.10" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Na procesy te zwracał uwagę swego czasu rząd w przedkładanej Sejmowi poprzedniej kadencji informacji o sytuacji demograficznej w Polsce. W informacji tej szczególnie podkreślał skutki negatywnych procesów demograficznych, a takim jest zawężona zastępowalność pokoleń. Zjawisko to jest na tyle głębokie, że może przyspieszyć moment wejścia w trwale ujemny przyrost naturalny ludności. W tej sytuacji nie można straszyć młodych ludzi nieuzasadnionymi i nadmiernymi obciążeniami związanymi z posiadaniem dzieci.</u>
          <u xml:id="u-89.11" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Przy zmniejszającej się dzietności coraz większa część budżetu będzie szła na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych. Tak więc konsumpcja zastąpi inwestycje, bo wychowanie i kształcenie dzieci to inwestycja - jak powiedzieliby doradcy finansowi - o najwyższej stopie zwrotu, zarówno dla rodziny, jak i dla państwa.</u>
          <u xml:id="u-89.12" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Przywrócenie niższego VAT w postulowanym obszarze jest także korzystne dla budżetu państwa. W dłuższym okresie spowoduje wzrost przychodów dla fiskusa. Zwiększona zostanie dostępność towarów, zwiększy się popyt. Istotnie zmniejszy się szara strefa, w której znalazła się w ostatnim roku znaczna część handlu odzieżą dziecięcą. Chcę przypomnieć, że obniżenie podatku CIT oraz akcyzy na alkohol zaowocowało dla budżetu państwa zwiększonymi przychodami.</u>
          <u xml:id="u-89.13" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Wysoka Izbo! Proponowane przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Nasze dziecko” przywrócenie 7-procentowej stawki VAT na ubrania dla dzieci nie jest sprzeczne z normalną praktyką stosowaną w państwach europejskich. W Luksemburgu VAT na ubrania dziecięce wynosi 3%, w Wielkiej Brytanii wynosi 0%, także w Irlandii wynosi 0%. We wszystkich krajach europejskich podstawowa stawka VAT jest dużo niższa niż w Polsce. Nie proponujemy więc niczego, co mogłoby narazić reputację Polski na szwank. To brak preferencji stawia nas w pozycji nierównej wobec wymienionych krajów.</u>
          <u xml:id="u-89.14" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Szanowne Panie i Szanowni Panowie Posłowie! Jak wynika z badań przeprowadzonych przez Pracownię Badań Społecznych, opublikowanych ponad rok temu w „Rzeczypospolitej”, ponad połowa Polaków uważa, że na tle innych podatków najbardziej niesprawiedliwym podatkiem jest VAT na artykuły dla dzieci. Tylko 2% uznało ten podatek za sprawiedliwy. Jak widać, nasz projekt jest projektem większości, nie tylko sejmowej.</u>
          <u xml:id="u-89.15" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Ta sama Pracownia Badań Społecznych podaje, że wychowanie, wyżywienie, ubranie i wykształcenie dziecka w skali roku to koszt dobrego samochodu. Proszę państwa, kogo dzisiaj na to stać? Proszę się zastanowić, ile różnego rodzaju ubrań potrzebuje i zużywa przeciętnie dziecko w ciągu jednego roku. Dla przykładu w okresie zimowym: kurtki, kombinezony, spodnie, bluzy, polary, koszule, swetry, czapki. To samo w okresie wiosennym i letnim. Często w trakcie roku szkolnego mamy imprezy okolicznościowe, a więc: białe bluzki, koszule, spodnie, spódnice, żakiety. W okresie wakacji zielona szkoła: dresy, stroje gimnastyczne, kąpielowe. Jest tego ogromna ilość. A fakt, że dzieci rosną i po prostu wyrastają z ubrań, powoduje, że potrzeba tego jak powszedniego chleba i niemożliwe jest zaoszczędzenie czy zaciśnięcie pasa. Dorosły człowiek może chodzić w jednych spodniach czy w bluzce, koszuli czy kurtce nawet trzy lata. W przypadku dzieci jest to niemożliwe.</u>
          <u xml:id="u-89.16" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Moje dzisiejsze wystąpienie na pewno oglądają osoby zaangażowane w zbieranie podpisów, chcą wiedzieć, czy ich godnie reprezentuję, ale, jak sądzę, chcą też zobaczyć, jak ich posłowie przyjmą ten projekt.</u>
          <u xml:id="u-89.17" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Przy tej okazji chcę bardzo serdecznie podziękować wszystkim ludziom dobrej woli, którzy pomogli nam zbierać podpisy, którzy widzą w naszej inicjatywie szansę na poprawę niedoli rodzin, których większość ledwie wiąże koniec z końcem.</u>
          <u xml:id="u-89.18" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Wysoka Izbo! Kończąc, chciałabym podziękować wszystkim posłankom i posłom, zarówno z komisji sejmowych, które zajmowały się naszą inicjatywą, jak i pozostałym parlamentarzystom wspierających nasz obywatelski projekt ustawy. Widać, że nasz projekt łączy, a nie dzieli. To dla nas bardzo ważny sygnał. Mam nadzieję, że teraz uda się przejść całą ścieżkę legislacyjną i polski Sejm, przywracając niższą stawkę podatku VAT na ubrania dziecięce, udowodni, że los polskich rodzin nie jest mu obojętny. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-89.19" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję pani.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-90.3" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Głos ma pan poseł Jacek Kościelniak, Prawo i Sprawiedliwość. Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosełJacekKościelniak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#PosełJacekKościelniak">Panie Marszałku! Szanowna Wnioskodawczyni! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (druk nr 198). Obywatelski projekt ustawy, będący inicjatywą Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Nasze dziecko” na rzecz ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z Bielska-Białej, został wniesiony do laski marszałkowskiej już w 2004 r. Projekt ten przewiduje wprowadzenie zmian w załączniku nr 3 do ustawy. Przedstawiony projekt ustawy określa wąski zakres regulacji podatkowej dotyczący stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do odzieży dziecięcej. Celem projektowanej nowelizacji jest przywrócenie preferencyjnej 7-procentowej stawki podatku VAT na dostawy wyrobów z dzianin, wyłącznie dla dzieci do 150 cm wzrostu, oraz odzieży i dodatków odzieżowych, z wyjątkiem odzieży skórzanej, wyłącznie dla dzieci do 150 cm wzrostu, w tym bawełnianych pieluch oraz artykułów mundurowych dla zuchów i harcerzy.</u>
          <u xml:id="u-91.2" who="#PosełJacekKościelniak">Projekt ten jest rozpatrywany przez Wysoką Izbę po 31 marca. W tym to właśnie dniu na konferencji prasowej wicepremier, minister finansów pani prof. Zyta Gilowska przedstawiła podstawowe założenia zmian systemu podatkowego w Polsce, omawiając założenia i cele projektu ustawy o zmianie ustaw o podatkach dochodowych, podatku od towarów i usług, ustawy o ubezpieczeniu społecznym oraz ustawy Ordynacja podatkowa. Projekt ten będzie jeszcze przedmiotem uzgodnień międzyresortowych i niebawem trafi do laski marszałkowskiej.</u>
          <u xml:id="u-91.3" who="#PosełJacekKościelniak">W propozycji tej widzimy rewolucyjne podejście do układu finansów publicznych - dochodów i wydatków budżetu państwa - traktowanego jako system naczyń połączonych. Odstępuje się tutaj od rozumowania w kategoriach jednego wyłącznie planu lub jednej drobnej zmiany, a wprowadza się sekwencję kilku zmian, wykorzystując jednocześnie panującą obecnie dobrą koniunkturę gospodarczą. Efektem wprowadzenia zmian, o których wyżej mowa, ma być obniżenie stałych kosztów pracy. Nadmieniam tylko, iż przyrost produktu krajowego brutto liczony w układzie IV kwartał 2005 r. do IV kwartału 2004 r. wynosi 4,2%, a inflacja nie przekracza 0,7 punktu procentowego.</u>
          <u xml:id="u-91.4" who="#PosełJacekKościelniak">Należy zwrócić uwagę, iż obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wykracza poza ramy szóstej dyrektywy Rady Unii Europejskiej. Polska, podpisując traktat akcesyjny, podjęła zobowiązanie do stosowania w krajowym prawodawstwie przepisów zgodnych z przepisami unijnymi. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z szóstą dyrektywą Rady Unii Europejskiej nr 77/388 z dnia 17 maja 1997 r. Dyrektywa ta reguluje zasady harmonizacji przepisów prawnych państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie podatku obrotowego. Tworzy dla państw Unii zręby wspólnego, a zarazem w dużym stopniu ujednoliconego systemu podatku od wartości dodanej. Cechą dyrektyw Unii Europejskiej jest między innymi to, iż akty prawne poszczególnych państw członkowskich dotyczące materii objętej dyrektywą muszą być z nią zgodne.</u>
          <u xml:id="u-91.5" who="#PosełJacekKościelniak">Zakreślając krąg zagadnień uregulowanych szóstą dyrektywą, w pierwszym rzędzie należy wskazać, iż dyrektywa ta reguluje podstawowe pojęcia i zasady konstrukcji podatku VAT. Są to przede wszystkim: podmiot, przedmiot, podstawa opodatkowania i zwolnienia podatkowe. Jednocześnie tam, gdzie dyrektywa wprost na to wskazuje, kraje członkowskie mają możliwość wprowadzenia własnych rozwiązań w zakresie wyżej wskazanych zagadnień. Takich wyjątków nie jest jednak wiele i dotyczą one możliwości zastosowania stawek obniżonych; np. zgodnie z art. 12 ust. 3 lit. a dyrektywy zasadą jest, że stawka obniżona nie może być niższa w państwach członkowskich niż 5% i może być ona stosowana wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług o szczególnym charakterze społecznym, takich jak: dostawy wody, farmaceutyków, produktów żywnościowych, sprzętu medycznego, imprezy sportowe, kulturalne itp.</u>
          <u xml:id="u-91.6" who="#PosełJacekKościelniak">Nadmieniam, że obecnie stosowana stawka podatku w wysokości 7% na odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt oraz obuwie dziecięce jest niezgodna z przepisami wyżej wymienionej dyrektywy. Należy również zauważyć, iż podnoszone w uzasadnieniu przez wnioskodawców problemy interpretacyjne dotyczące pozycji 45. załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług zostały usunięte w ustawie z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, opublikowanej w Dzienniku Ustaw nr 90, poz. 756. Uchwalenie przez Wysoki Sejm zgłoszonych w przedmiotowym projekcie ustawy propozycji zmierzających do dalszego rozszerzenia katalogu preferencji, nieprzewidzianego w dyrektywie, może w efekcie doprowadzić do kolejnego postępowania prowadzonego przez Komisję Europejską w sprawie naruszenia prawa wspólnotowego.</u>
          <u xml:id="u-91.7" who="#PosełJacekKościelniak">Nie bez znaczenia są również skutki budżetowe związane z ewentualnym uchwaleniem tych zmian - skutki wynikające z wyżej wymienionego projektu nie zostały uwzględnione w budżecie 2006 r. Oszacowanie skutków finansowych z tytułu poszerzenia katalogu wyrobów, dla których miałaby być stosowana obniżona stawka podatku, jest trudne ze względu na zbyt małą szczegółowość danych statystycznych w tym zakresie. Ministerstwo Finansów szacuje, że obniżenie stawki podatku od towarów i usług z 22% do 7% na wszystkie ubrania dziecięce określone w projekcie, nawet przy założeniu, że mieszczą się one w kategorii do 150 cm wzrostu dziecka, spowodowałoby ubytek dochodów rzędu 225 mln zł. Skutki te mogą być jeszcze znacznie większe, jeśli po uwzględnieniu kryterium wzrostu dziecka do 150 cm, przy zaliczeniu wyrobów do odzieży dziecięcej, w praktyce część takiej odzieży może być ze stawką preferencyjną sprzedawana również osobom dorosłym. Może to również wiązać się ze stwarzaniem w systemie podatkowym przesłanek mogących prowadzić do naruszenia zasad równej konkurencji na rynku.</u>
          <u xml:id="u-91.8" who="#PosełJacekKościelniak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość opowiada się za tym, aby obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług skierować do Komisji Finansów Publicznych w celu dalszego wnikliwego przeanalizowania zapisów projektu. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-91.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pan poseł Janusz Chwierut, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PosełJanuszChwierut">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowna Pani! Minęło już 5 miesięcy od chwili, kiedy Prawo i Sprawiedliwość - klub i partia - przejęło rządy. Zmiany systemu podatkowego były jednym z głównych elementów programów tej partii. Zasadnicze zmiany podatkowe odkładane są jednak na lata późniejsze. Obciążenia podatkowe w Polsce są nadal jedne z największych w świecie, porównując je z poziomem rozwoju gospodarczego. Zwyciężył fiskalizm nad odważną próbą zmniejszenia podatków, która byłaby szansą na szybszy wzrost gospodarczy i zmniejszenie bezrobocia. Ustawa o podatku od towarów i usług, która jest ważnym elementem systemu podatkowego, zwłaszcza w zakresie funkcjonowania polskiej gospodarki, polskich przedsiębiorców, zawiera liczne błędy. Momentami wręcz dyskryminuje polskich przedsiębiorców. Ustawa tworzona była w dużym pośpiechu. To ustawa, która w dużej mierze wymuszona była faktem naszej integracji z Unią Europejską.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#PosełJanuszChwierut">Niestety największą wadą tej ustawy są wysokie stawki VAT, a zwłaszcza stawka podstawowa 22%. Trzeba wyraźnie podkreślić, że jest to jedna z najwyższych stawek podstawowych Unii Europejskiej. Przykładowo w Luksemburgu jest to 12%, w Hiszpanii - 12%, w Wielkiej Brytanii - 15%, a w Niemczech - 16%, nie mówiąc już o krajach azjatyckich, gdzie podatki pośrednie są dużo niższe niż w Polsce. Przykładowo: Korea Południowa - 10%, Japonia - 6%, a Tajwan - 5%. Unia Europejska proponuje poziom stawki podstawowej w wysokości 15%. O takim modelu tego podatku mówi Platforma Obywatelska w swoim projekcie kompleksowej reformy systemu podatkowego.</u>
          <u xml:id="u-93.2" who="#PosełJanuszChwierut">W przepisach ustawy o VAT są rzeczywiście sztywno określone zasady odstępstw od stosowania stawki podstawowej. Dosyć jasno szósta dyrektywa, a właściwie załącznik H do tej dyrektywy, pokazuje, jakie mogą być odstępstwa, jeżeli chodzi o wykaz towarów i usług, które mogą być opodatkowane stawką zredukowaną.</u>
          <u xml:id="u-93.3" who="#PosełJanuszChwierut">Przedmiotem dzisiejszej debaty jest obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług przewidujący zmianę w załączniku 3 do ustawy, który zawiera wykaz towarów objętych obniżoną stawką podatku VAT. Zgodnie z projektem obniżoną stawką miałaby być również objęta sprzedaż wyrobów dzianych wyłącznie dla dzieci do 150 cm wzrostu oraz odzieży i dodatków odzieżowych z wyjątkiem odzieży skórzanej wyłącznie dla dzieci do 150 cm wzrostu, w tym pieluch bawełnianych oraz artykułów mundurowych dla zuchów i harcerzy.</u>
          <u xml:id="u-93.4" who="#PosełJanuszChwierut">Powyższy projekt zmiany ustawy był przedmiotem procedowania poprzedniej kadencji Sejmu. Wspomnę, podobnie jak pani wnioskodawca, o tym, że nie zakończył on się powodzeniem, dlatego że w dniu 25 lipca 2005 r. projektem zajęła się Komisja Finansów Publicznych, która zaopiniowała go pozytywnie, ale niestety Sejm już tym tematem się nie zajął.</u>
          <u xml:id="u-93.5" who="#PosełJanuszChwierut">Zdaniem mojego klubu, klubu Platformy Obywatelskiej, każdy obywatelski projekt ustawy wymaga szczególnej analizy. Wiemy bowiem, że tego typu inicjatywa wymaga ogromu pracy, a pod dzisiaj omawianym projektem podpisało się 117 tys. Polaków. Tym bardziej należy się pochylić nad tym projektem i dojść do ostatecznych rozstrzygnięć.</u>
          <u xml:id="u-93.6" who="#PosełJanuszChwierut">Mamy jednak pewne wątpliwości, które budzi fakt, że w projekcie określono, iż ubranka dziecięce do 150 cm będą opodatkowane 7-procentową stawką preferencyjną. Do tego trzeba jeszcze dodać, że dotyczy to również mundurów dla zuchów i harcerzy. Rodzą się wątpliwości, dlaczego 150 cm, a nie 140 cm. Może za chwilę będziemy toczyć debatę, że może to być 160 cm. Czy świadczy to o tym, że granica 150 cm wzrostu oznacza, że przestaje się być dzieckiem? Jak zadbamy o uczciwość producentów odzieży? To są nasze wątpliwości i liczymy, że na etapie prac w komisji pomysłodawcy projektu będą w stanie przekonać nas do tego pomysłu.</u>
          <u xml:id="u-93.7" who="#PosełJanuszChwierut">Na koniec pragnę odnieść się do stanowiska rządu do przedmiotowej ustawy. Wspomnę, że poseł Artur Zawisza w trakcie pierwszego czytania obywatelskiego projektu w IV kadencji Sejmu 9 marca 2005 r. mówił, cytuję: Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość jest wysoce usatysfakcjonowany złożonym w Wysokiej Izbie obywatelskim projektem ustawy. Chcę rozpocząć wystąpienie klubowe od złożenia komitetowi inicjatywy ustawodawczej gratulacji, które składam na ręce pani Ilony Wójcik, pełnomocnika komitetu przedstawiającego obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.</u>
          <u xml:id="u-93.8" who="#PosełJanuszChwierut">Jakże odmienne było dzisiaj wystąpienie przedstawiciela klubu Prawa i Sprawiedliwości. Dziś w stanowisku z dnia 27 lutego 2006 r. rządu Kazimierza Marcinkiewicza, reprezentowanego wyłącznie przez Prawo i Sprawiedliwość, czytamy: Rząd jest przeciwny przyjęciu rozwiązań zaproponowanych w obywatelskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.</u>
          <u xml:id="u-93.9" who="#PosełJanuszChwierut">Czy mamy do czynienia z amnezją polityków Prawa i Sprawiedliwości? Państwo, którzy tak mienicie się politykami wspierającymi politykę prorodzinną. Dziwi nas postawa rządu Prawa i Sprawiedliwości, który jednoznacznie negatywnie wypowiada się o projekcie ustawy, nie podejmując żadnych działań w zakresie zmian szóstej dyrektywy w załączniku H, gdzie jest mowa o odstępstwach od stawki podstawowej. Przypomnę, że stawka 7-procentowa w Polsce obowiązuje, przykładowo na obuwie dziecięce i ubranka dla niemowląt.</u>
          <u xml:id="u-93.10" who="#PosełJanuszChwierut">Panie Marszałku! To jest opinia mojego klubu. Od spełnienia tych wszystkich oczekiwań, o których mówiłem, uzależniamy nasze ostateczne poparcie dla tego projektu. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-93.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#WicemarszałekJarosławKalinowski">Pani poseł Renata Beger, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PosełRenataBeger">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Nasze dziecko” złożył na ręce marszałka Sejmu obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Projekt ten dotyczy bardzo wąskiej regulacji w zakresie podatków, to znaczy zmiany stawki podatku VAT na wyroby odzieży dziecięcej. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. wyroby te zostały objęte 22-procentową stawką VAT.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#PosełRenataBeger">Proponowana zmiana rozszerza zakres stosowanej stawki 7-procentowej VAT na odzież dla dzieci do 150 cm wzrostu bez względu na rodzaj tkaniny. Projekt ten nie zyskał aprobaty rządu ze względu na jego niezgodność z przepisami Unii Europejskiej, a konkretnie z szósta dyrektywą Rady Unii Europejskiej z dnia 17 marca 1977 r.</u>
          <u xml:id="u-95.2" who="#PosełRenataBeger">Odzież dziecięca zdaniem rządu nie może korzystać z obniżonej stawki podatku VAT, gdyż nie została wyszczególniona w wykazie aneksu H do ww. dyrektywy. Rząd jednakże podkreśla, iż obecnie stosowana jest już stawka 7-procentowa VAT na odzież dla niemowląt i obuwie dziecięce, co jest niezgodne z przepisami szóstej dyrektywy. Argumentem uzasadniającym stanowisko rządu jest także fakt uszczuplenia z tytułu obniżenia stawki VAT wpływów podatku o ok. 225 mln zł. Takiego stanowiska rządu nie można uznać za prorodzinne.</u>
          <u xml:id="u-95.3" who="#PosełRenataBeger">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W przypadku artykułów dla dzieci zwiększenie stawki podatku od towarów i usług o 15% to dla przeciętnego konsumenta po prostu drastyczna podwyżka. Kogo ona spotkała? Otóż najbardziej bezbronne istoty - dzieci, a także ich rodziców. Nie należy się więc dziwić, że ta grupa społeczna walczy z ogromną determinacją o każdą złotówkę przeznaczoną na potrzeby najmłodszych Polaków. Sejm wręcz powinien przyjrzeć się temu problemowi ze szczególną starannością.</u>
          <u xml:id="u-95.4" who="#PosełRenataBeger">Z zatrwożeniem od pewnego czasu słuchamy statystyk informujących nas o narastającym w naszym kraju kryzysie demograficznym. Od początku lat 90. pojawił się problem nieodtwarzania przez pokolenie dzieci pokolenia swoich rodziców. Na przestrzeni 20 lat liczba urodzin dzieci w danym roku spadła o połowę: z ok. 720 tys. do ok. 340 tys. Te statystyki biją na alarm.</u>
          <u xml:id="u-95.5" who="#PosełRenataBeger">Panie i Panowie Posłowie! Jesteśmy narodem, o którym należy powiedzieć: starzejący się naród. Dlaczego mamy przejść obojętnie obok tych problemów? Czy dlatego, że obniżenie podatku VAT na odzież dziecięcą jest niezgodne z przepisami Unii Europejskiej? A ile jest krajów wywodzących się ze starych państw Unii, które podejmują walkę o wprowadzenie obniżonych stawek podatku od towarów i usług? Dlaczego rząd nie przedstawi nam dla porównania takiego zestawienia? Otóż proszę bardzo, najprostszy przykład to Francja. Toczy ona już długoletni spór z innymi państwami Unii dotyczący obniżenia podatku VAT na posiłki serwowane w restauracjach francuskich. Obecnie opodatkowanie to wynosi 19,6%, a Francja domaga się 5,5%. A przecież prawo unijne nie zezwala na wprowadzenie takiej stawki podatku. Nie zwolniło to jednak rządu francuskiego od nieustających prób przekonania innych partnerów Unii do swojej racji.</u>
          <u xml:id="u-95.6" who="#PosełRenataBeger">Węgry. Węgry w obliczu szalejącego wzrostu cen paliw obniżyły z początkiem tego roku stawkę VAT na paliwa. Wprowadzenie obniżonych stawek VAT przewiduje także rząd fiński. Polski rząd z początkiem roku z pozytywnym skutkiem podjął się walki o obniżenie stawki VAT na polskie mieszkania. W zamian zaoferował swoją zgodę na obniżenie stawek VAT na tzw. usługi pracochłonne.</u>
          <u xml:id="u-95.7" who="#PosełRenataBeger">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Czy takie próby walki o obniżone stawki podatku VAT na artykuły dziecięce podjął nasz rząd? Nie. A nam, Polakom, nie wystarcza papierowa argumentacja rządu. My chcemy, my żądamy konkretnych działań, które udowodnią rzekomą politykę prorodzinną rządu, w tym działań na arenie unijnej. Maksymalna wysokość podatku VAT, 22%, w Polsce, na tle innych członków Unii należy do jednych z najwyższych, na przykład we Francji wynosi ona 19,6%, w Niemczech - 16%, w Austrii - 20%, w Grecji - 18%, w Holandii - 19% i w Portugalii - również 19%. Niemcy należą w Unii do opozycjonistów, jeśli chodzi o obniżanie stawek VAT, ale jeśli ma się VAT nie większy niż 16%, to można być w opozycji. Gdyby Polska miała mieć zmniejszoną stawkę VAT z 22% do 16, to być może nie poszukiwano by możliwości obniżenia stawek podatkowych. Gdy jednak musimy płacić za tak wiele artykułów dziecięcych aż 22% VAT w państwie, którego ostatnie rządy uczyniły tak wiele, by zniechęcić matki do rodzenia i wychowywania dzieci, to dzisiejsze stanowisko rządu jest całkowicie niezrozumiałe i nie możemy się z nim zgodzić. Jak mamy odtwarzać pokolenia Polaków, gdy rodzin nie stać na podstawowe wydatki dla dzieci? Nie stać ich często nie tylko na ubranie, ale także na jedzenie dla dzieci. Na jedną rodzinę przypada obecnie statystycznie około 1,3 dziecka. Dla normalnego funkcjonowania społeczeństwa i narodu powinno być minimum 2,1. Jeśli jednak matka z trudem może utrzymać jedno dziecko, to jak ją przekonać, by urodziła jeszcze jedno lub więcej? Jeżeli zdaniem rządu projekt omawianych zmian nie jest zgodny z prawem unijnym, to niezwłocznie należy podjąć takie działania, aby wprowadzenie zmian stawek podatku na odzież dziecięcą lub podobne artykuły mogło nastąpić zgodnie z prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-95.8" who="#PosełRenataBeger">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Za nieuczciwy należy uznać argument rządu, iż wprowadzenie projektowanych zmian pociągnęłoby za sobą brak wpływów do budżetu w kwocie 225 mln zł. A co się stanie z budżetem, gdy zabraknie nam młodych ludzi, którzy będą mogli wypracować dochody budżetowe i fundusze emerytalne? W granicach 2020 r., zgodnie z prognozami, liczba emerytów wzrośnie o około 50%, natomiast liczba osób wkraczających na rynek pracy spadnie o około 35%. Wypłaty z Funduszu Emerytalnego wzrosną, już teraz budżet państwa dopłaca do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych niewiele poniżej 30 mld zł. Ile ta kwota wzrasta rocznie? Po policzeniu wszystkich zysków i strat z pewnością okaże się, że prognozowany brak wpływów do budżetu w wysokości 225 mln zł z tytułu obniżenia stawki VAT jest kroplą w morzu problemów, z których ważny jest problem eskalowania powodów kryzysu demograficznego.</u>
          <u xml:id="u-95.9" who="#PosełRenataBeger">Nasza siła w Unii Europejskiej to siła około 40 mln Polaków, gdyż pod wieloma innymi względami nie możemy pochwalić się silną pozycją w Europie. Ekonomiści podkreślają, że starzenie się społeczeństwa, w tym obniżenie udziału młodych roczników między 20. a 30. rokiem życia, w każdej populacji skutkuje spadkiem dynamiki społecznej. Społeczeństwa biologicznie młode są energiczne, innowacyjne i przedsiębiorcze, podczas gdy społeczeństwa stare są konsumpcyjne, mało rozwojowe i konserwatywne. Starzenie się polskiego społeczeństwa winno w nas budzić poczucie zagrożenia o przyszłość narodu i tym samym wszelkie wzmożone działania, by zachęcić młodych ludzi do rodzenia i wychowania potomstwa. Nie uzyskamy jednakże tego, między innymi bez zadbania o wysokość nakładów na utrzymanie dziecka. Im mniejsza stawka VAT, tym lepsze warunki materialne dla naszych, polskich dzieci.</u>
          <u xml:id="u-95.10" who="#PosełRenataBeger">Za chybione trzeba uznać stanowisko rządu, iż projektowana zmiana w zakresie skutków dla budżetu nie została w nim przewidziana. Nie ma przeciwwskazań, by projektowane zmiany rozciągnąć w czasie tak, by budżet uporał się ze zmniejszeniem wpływów z tytułu obniżenia stawki podatku VAT.</u>
          <u xml:id="u-95.11" who="#PosełRenataBeger">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Omawiany dziś obywatelski projekt zmian do ustawy VAT udowadnia nam, że społeczeństwo oczekuje na skonkretyzowaną, jednolitą i stabilną politykę prorodzinną rządu, w której znajdzie się miejsce na przedstawienie planu działań na forum unijnym dotyczącego obniżenia stawek podatku VAT na artykuły dziecięce w znacznie większym zakresie niż obecnie.</u>
          <u xml:id="u-95.12" who="#PosełRenataBeger">W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej proszę o skierowanie obywatelskiego projektu ustawy do dalszych prac w sejmowej Komisji Finansów Publicznych. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-95.13" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Bronisław Komorowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Proszę o zabranie głosu w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej pana posła Stanisława Steca.</u>
          <u xml:id="u-96.2" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#PosełStanisławStec">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#PosełStanisławStec">Jestem pod wrażeniem przygotowania się pani Ilony Wójcik do przedstawienia niniejszego projektu Wysokiej Izbie i mogę zapewnić, że w moim odczuciu godnie pani reprezentowała osoby, które podpisały ten projekt ustawy. Gratuluję tego wystąpienia.</u>
          <u xml:id="u-97.2" who="#PosełStanisławStec">Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (druk nr 198) przewiduje wprowadzenie zmian w załączniku nr 3 do ustawy. Załącznik ten zawiera wykaz towarów objętych stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%. Zgodnie z propozycjami zawartymi w projekcie ustawy obniżoną stawką miała być objęta dostawa wyrobów z dzianin wyłącznie dla dzieci do 150 cm wzrostu oraz odzieży i dodatków odzieżowych, z wyjątkiem odzieży skórzanej, również wyłącznie dla dzieci do 150 cm wzrostu, w tym pieluch bawełnianych oraz artykułów mundurowych dla zuchów i harcerzy. Zmiana zaproponowana w przedmiotowym projekcie rozszerza zakres stosowania obecnie obniżonej do 7% stawki podatku od towarów i usług na odzież dla dzieci bez względu na rodzaj tkaniny, z której została wyprodukowana.</u>
          <u xml:id="u-97.3" who="#PosełStanisławStec">Komisja, rząd oraz Biuro Studiów i Ekspertyz stwierdzają, że proponowany projekt ustawy jest niezgodny z przepisami Unii Europejskiej. Ale podkreślić trzeba, że również dotychczasowe rozwiązanie w zakresie opodatkowania stawką 7-procentową odzieży dla niemowląt czy butów dziecięcych jest też niezgodne z przepisami szóstej dyrektywy. W związku z tym mam pytanie do pana ministra: Czy dotychczas Komisja Europejska prowadzi z tego tytułu jakieś postępowanie wyjaśniające w sprawie naruszenia prawa Wspólnoty? Czy przyjęto to do wiadomości przynajmniej w tym czasie, gdy nasz kraj ma pewne okresy przejściowe na stosowanie niższych stawek? Oczywiście akurat nie dotyczy to odzieży dla dzieci. Jest to ważne zagadnienie z punktu widzenia społecznego. Sojusz Lewicy Demokratycznej w pełni docenia problemy związane z utrzymaniem rodzin, z utrzymaniem dzieci, ale oczywiście nie jest to tylko wynik systemu podatkowego, jest to wynik braku stabilizacji pracy i dochodów dla utrzymania rodzin.</u>
          <u xml:id="u-97.4" who="#PosełStanisławStec">Szanując wkład pracy komitetu inicjatywnego w sprawie obywatelskiego projektu ustawy, szanując problem, jakim został on objęty, opowiadamy się za skierowaniem projektu ustawy do Komisji Finansów Publicznych celem jego dopracowania, celem opracowania sprawozdania, które z jednej strony nie będzie skutkowało negatywnymi działaniami związanymi z wykorzystaniem przepisów przez nieuczciwych producentów, a z drugiej strony tym, którzy muszą wydatkować środki na utrzymanie rodzin, stworzy możliwości tańszego zakupu odzieży.</u>
          <u xml:id="u-97.5" who="#PosełStanisławStec">Mam nadzieję, że Komisja Finansów Publicznych, rozpatrując w najbliższym czasie również rządowe propozycje zmian w ustawach podatkowych, potraktuje to zagadnienie priorytetowo, bo ustosunkowując się do wystąpienia pana posła Kościelniaka, który ocenił najnowsze propozycje Ministerstwa Finansów jako rewolucyjne, muszę mieć tutaj trochę odmienne zdanie. Akurat kiedy byłem chory, 31 marca miałem okazję oglądania konferencji prasowej, która przedstawiała propozycje najnowszych rozwiązań podatkowych. Muszę powiedzieć, że przeżyłem rozczarowanie. Po 6 miesiącach pracy, może 5,5, można było przygotować już bardziej konkretne propozycje, gdyż absolutnie nie można ich nazwać rewolucyjnymi; zaproponowanie obniżenia podatków, szczególnie dla najuboższych, dopiero w 2009 r. rozczarowujące. Oczywiście pozytywnie należy określić propozycję waloryzacji progów, ale musimy pamiętać, że podatnicy, którzy są w I grupie podatkowej, czyli 95% podatników skorzysta na tym miesięcznie 4 do 5 zł, jest to symboliczna rzecz. Obniżenie składki rentowej idzie w dobrym kierunku, z tym że dotyczy to tylko osób pracujących i tych o najniższych dochodach też dotknie to symbolicznie. Natomiast nie ma wsparcia w systemie podatkowym dla rencistów, emerytów i dla osób o najniższych dochodach przez znaczące zwiększenie sumy wolnej od podatku.</u>
          <u xml:id="u-97.6" who="#PosełStanisławStec">Również w tych propozycjach nie ma nic na temat obniżenia podstawowej stawki VAT-u. Dużo o tym też dzisiaj mówiono. Nie jest oczywiście możliwe obniżenie tej stawki z 22 do 15, jak proponują przedstawiciele PO, bo musiałoby to powodować zastosowanie jednolitej stawki 15-procentowej na wszystkie produkty, a nie jest to do przyjęcia w przypadku produktów żywnościowych, lekarstw czy omawianych dzisiaj artykułów dla dzieci. W związku z tym trzeba mimo wszystko pokazać docelowe dojście, jakim jest obniżenie stawki podstawowej z 22 np. do 19 czy 18, a w przyszłości byłaby to stawka jeszcze niższa. Proponuje się natomiast ryczałt vatowski dla przedsiębiorców do 35 tys. euro przy jednoczesnym braku możliwości odliczenia VAT-u. Tutaj jest to pewne udogodnienie, bo zakładam, że będzie to prawo wyboru, ale niezrozumiałe jest, panie ministrze, tak radykalne podjęcie decyzji, a przynajmniej próba podjęcia decyzji w zakresie likwidacji karty podatkowej ryczałtu. Na karcie podatkowej albo na ryczałcie są często firmy jednoosobowe, dwuosobowe, których nie stać na prowadzenie nawet tej prostej ewidencji dla celów podatkowych. I jest to rozwiązanie, które powinno być nadal stosowane, bo trudno te małe firmy posądzać o pranie brudnych pieniędzy. Tam ten przekrój, przepływ pieniędzy jest naprawdę niewysoki. I bardzo proszę o przeanalizowanie tego radykalnego rozwiązania, gdyż związek handlu i usług oraz przedsiębiorcy zrzeszeni w izbach rzemieślniczych bardzo protestują przeciw temu rozwiązaniu. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-97.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Proszę o zabranie głosu w imieniu klubu Ligi Polskich Rodzin pana posła Szymona Pawłowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#PosełSzymonPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Liga Polskich Rodzin w sprawie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Na początku chciałbym złożyć przedstawicielom wnioskodawców wyrazy szczerego uznania za to, że podjęli tak ważną inicjatywę, że jeszcze w poprzedniej kadencji Sejmu złożyli omawiany projekt ustawy. Obywatelskie inicjatywy ustawodawcze mają zawsze doniosłe znaczenie i powinny spotykać się z ogromną uwagą ze strony parlamentarzystów. Takie społeczne inicjatywy dowodzą aktywności obywatelskiej Polaków i świadczą o wadze tematów, które podejmują. Dlatego należą się przedstawicielowi wnioskodawców pani Ilonie Wójcik wyrazy szczerego uznania za tak dobrze uargumentowane propozycje. Wyrazy uznania dla wnioskodawców należą się im tym bardziej, że chodzi tutaj przecież o przedsięwzięcie, które po pierwsze, oznacza objęcie większej liczby towarów niższą stawką podatku VAT, czyli jest to częściowe obniżenie podatków, a po drugie, jego przedmiotem są artykuły dziecięce, czyli można powiedzieć, że ustawa ta stanowi element polityki wspierania rodziny. Obniżenie podatków i polityka prorodzinna to dwa fundamenty programu gospodarczego Ligi Polskich Rodzin, dlatego przedłożony projekt ustawy przyjęliśmy z ogromnym zainteresowaniem.</u>
          <u xml:id="u-99.1" who="#PosełSzymonPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wprowadzenie preferencyjnej stawki VAT obejmującej określony zakres towarów to świadomy zabieg, który ma na celu ochronę, wsparcie grona odbiorców lub wytwórców tego towaru. Takie wsparcie z pewnością należy się właśnie rodzicom, które podejmują trud wychowywania dzieci. Wydatki na ubrania dla dzieci stanowią bardzo dużą część wydatków rodziny. Obniżenie stawki VAT na te artykuły z pewnością wpłynęłoby na spadek ich cen, co z kolei wpłynęłoby korzystnie na budżet domowy wielu polskich rodzin. Wprowadzenie preferencyjnej stawki VAT z pewnością doprowadziłoby również do poprawienia sytuacji przedsiębiorstw rodzimej branży tekstylnej, bo obecnie mamy taką sytuację, że rodzice kupują swoim dzieciom - często w szarej strefie, niestety - odzież używaną importowaną z zachodu.</u>
          <u xml:id="u-99.2" who="#PosełSzymonPawłowski">22-procentowa stawka VAT na ubrania dla dzieci obowiązuje w Polsce od dwóch lat. Wynikiem jej wprowadzenia było poszerzenie się szarej strefy na rynku artykułów dziecięcych, wzrost sprzedaży nieewidencjonowanej, na bazarach często sprzedawane były towary importowane z Dalekiego Wschodu.</u>
          <u xml:id="u-99.3" who="#PosełSzymonPawłowski">W stanowisku rządu na temat przedłożonego projektu ustawy czytamy, że nie popiera on zawartych w nim propozycji, powołując się na niezgodność z przepisami Unii Europejskiej. Jak mieliśmy okazję usłyszeć, podobne jest stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości. Mało tego, rząd dodaje również, że obowiązująca już dziś obniżona stawka na odzież dla niemowląt i na obuwie dziecięce jest niezgodna z przepisami Unii Europejskiej. Dziwna to sytuacja, że rząd, zamiast negocjować z Unią w obronie interesów polskich rodzin, z góry zakłada, że to Unia ma rację, i niedługo będziemy musieli rezygnować z preferencyjnej stawki na artykuły dla niemowląt. Mamy obecnie bardzo zagmatwaną sytuację z VAT na artykuły dziecięce. Z ubrań dziecięcych wydzielone zostały ubranka dla niemowląt, natomiast obuwie dziecięce jest w całości objęte stawką preferencyjną. Nie wiem, jak to się stało; nie wiem, jak można to wytłumaczyć, ale tak jest.</u>
          <u xml:id="u-99.4" who="#PosełSzymonPawłowski">Tymczasem w krajach Unii Europejskiej obniżony VAT na wszystkie ubrania dziecięce obowiązuje między innymi w Wielkiej Brytanii, w Irlandii - tam mamy stawkę 0%, i w Luksemburgu - 3%. Stąd nasza wątpliwość, czy rzeczywiście nie można wprowadzić w Polsce preferencyjnej stawki na te towary, zwłaszcza, że Komisja Ustawodawcza Sejmu poprzedniej kadencji uznała przedstawiony projekt ustawy za dopuszczalny.</u>
          <u xml:id="u-99.5" who="#PosełSzymonPawłowski">W związku ze stanowiskiem rządu oraz Prawa i Sprawiedliwości w tej kwestii pragnę przypomnieć członkom rządu i posłom PiS, co mówili na ten temat przed wyborami. Cytuję program przedwyborczy: Program Prawa i Sprawiedliwości, IV Rzeczypospolita, sprawiedliwość dla wszystkich, strona 121. Podobnie jak dotychczas będziemy konsekwentnie zabiegali o jak najniższe stawki VAT na artykuły dziecięce.</u>
          <u xml:id="u-99.6" who="#PosełSzymonPawłowski">Dlatego teraz wylewanie krokodylich łez, że chcielibyśmy obniżyć VAT na ubrania dla dzieci, ale Unia nam na to nie pozwala, traktuję jako dowód swoistego zaniku pamięci, amnezję przedstawicieli waszej formacji. Zwłaszcza w zakresie tego, co obiecywaliście Polakom przed wyborami.</u>
          <u xml:id="u-99.7" who="#PosełSzymonPawłowski">Pragnę też przypomnieć posłom Prawa i Sprawiedliwości, że wasze ugrupowanie opowiedziało się za wejściem Polski do Unii Europejskiej, popieraliście integrację wraz z całym bagażem trudności i ograniczeń, jakie spotkały polską gospodarkę po akcesji.</u>
          <u xml:id="u-99.8" who="#PosełSzymonPawłowski">Klub Parlamentarny Liga Polskich Rodzin stoi na stanowisku, że rząd, zamiast biernie akceptować narzucone przez Unię ograniczenia, powinien raczej domagać się okresów przejściowych lub po prostu negocjować dopisanie do załącznika H szóstej dyrektywy omawianego zakresu towarów. Jak to jest, że Wielka Brytania, Irlandia, Luksemburg mają obniżoną stawkę, i to o wiele bardziej, a Polska mieć jej nie może? Jak to jest, że mamy stawkę preferencyjną na ubrania dla niemowląt, mimo że rząd twierdzi, że jest ona niezgodna z dyrektywą, a nie możemy mieć stawki preferencyjnej na ogół ubrań dla dzieci?</u>
          <u xml:id="u-99.9" who="#komentarz">(Głos z sali: Przez cztery lata...)</u>
          <u xml:id="u-99.10" who="#PosełSzymonPawłowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przy okazji omawiania przedłożonego projektu ustawy warto poświęcić parę chwil omówieniu ogólnego klimatu realizowania polityki prorodzinnej w Polsce. W trakcie kampanii wyborczej PiS bardzo głośno deklarował wprowadzenie szeregu prorodzinnych rozwiązań. Niestety, o wiele gorzej jest z realizacją tych zapowiedzi. Po prawie pół roku funkcjonowania tego rządu możemy stwierdzić jedno: rząd Kazimierza Marcinkiewicza po prostu nie realizuje polityki prorodzinnej. Zaczęło się od najbardziej spektakularnego projektu, od becikowego. Pan premier Marcinkiewicz obiecał nam, Lidze Polskich Rodzin, poparcie dla naszego projektu, które zakładało becikowe dla każdej matki niezależnie od dochodów. Niestety, okazało się, że rząd zgłosił swój kontrprojekt, który tylko i wyłącznie powiększył zasiłek socjalny z tytułu urodzenia dziecka dla najbiedniejszych z dochodami od 500 do 1000 zł, a przeciwko becikowemu w wersji zaproponowanej przez Ligę Polskich Rodzin, czyli dla każdej matki zagłosowała dość egzotyczna koalicja Prawa i Sprawiedliwości i Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-99.11" who="#komentarz">(Głos z sali: No właśnie, wykreślił, nie wiadomo po co...)</u>
          <u xml:id="u-99.12" who="#komentarz">(Głos z sali: Jaka koalicja, takie głosowanie.)</u>
          <u xml:id="u-99.13" who="#PosełSzymonPawłowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Brak zgody na becikowe próbowano tłumaczyć brakiem środków na jego wprowadzenie, co oczywiście nie było prawdą, bo jak się okazało, po przegłosowaniu becikowego w Sejmie pieniądze znalazły się niezwykle szybko. Propozycja rządowa była czystym elementem polityki socjalnej, a nie prorodzinnej.</u>
          <u xml:id="u-99.14" who="#PosełSzymonPawłowski">Podobnie było w przypadku zgłoszonego przez Klub Parlamentarny Liga Polskich Rodzin projektu wydłużenia urlopów macierzyńskich. Szybko pojawił się kontrprojekt, autorstwa PiS oczywiście, zakładający krótsze urlopy macierzyńskie niż proponuje LPR. Czasem wydaje się nam, że Prawo i Sprawiedliwość, rząd po prostu naśladują - można powiedzieć, przedrzeźniają - Ligę Polskich Rodzin i przedkładają swoje projekty ustaw tylko po to, by nie dopuścić do daleko idących zmian na korzyść rodzin.</u>
          <u xml:id="u-99.15" who="#komentarz">(Głos z sali: Taka prawda.)</u>
          <u xml:id="u-99.16" who="#PosełSzymonPawłowski">Zgłosiliśmy również inne projekty realizujące politykę prorodzinną, na przykład prorodzinne rozliczanie podatku dochodowego od osób fizycznych tak, że dochód dzieli się na liczbę osób w rodzinie, czyli rodziców i dzieci na ich utrzymaniu. Inny taki projekt to zakaz handlu w niedzielę. W zasadzie wszystkie te propozycje spotykają się, delikatnie mówiąc, z nieprzychylnym przyjęciem ze strony rządu oraz Prawa i Sprawiedliwości. Rząd przedstawił jedynie propozycję...</u>
          <u xml:id="u-99.17" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-99.18" who="#PosełSzymonPawłowski">Tak, prawda w oczy kole, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-99.19" who="#PosełSzymonPawłowski">Rząd przedstawił jedynie propozycję niewielkiej prorodzinnej ulgi podatkowej dla rodzin z co najmniej trójką dzieci. I tak, według naszych obliczeń, rodzina z trójką dzieci otrzyma ulgę, która w przeliczeniu na jedno dziecko miesięcznie wyniesie niecałe 20 zł.</u>
          <u xml:id="u-99.20" who="#PosełSzymonPawłowski">Warto zaznaczyć, że pierwotnie w planach Ministerstwa Finansów w ogóle nie było miejsca dla ulgi prorodzinnej, dopiero pod naciskiem między innymi Ligi Polskich Rodzin rząd przedstawił propozycję, ale niestety, w atrapowym kształcie, stawiając w ogóle pod znakiem zapytania sens jej wprowadzenia.</u>
          <u xml:id="u-99.21" who="#PosełSzymonPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Liga Polskich Rodzin powoli traci nadzieję na to, że Prawo i Sprawiedliwość przypomni sobie o swoim przedwyborczym programie i zacznie realizować politykę prorodzinną, ale mimo to będziemy się wciąż w tej Izbie upominać o pomoc rodzinie, aż doprowadzimy do tego, że PiS weźmie pod uwagę przynajmniej część swoich przedwyborczych zapowiedzi. Będziemy postulowali kolejne rozwiązania prorodzinne, tak by w Polsce rodzinie było lżej, by posiadanie większej liczby dzieci było przez państwo szanowane, honorowane i wspomagane, zwłaszcza w tak katastroficznej sytuacji demograficznej, w jakiej znajduje się obecnie państwo polskie.</u>
          <u xml:id="u-99.22" who="#PosełSzymonPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedłożony projekt ustawy wpisuje się w działania mające na celu poprawę bytu każdej rodziny, które dla Klubu Parlamentarnego Liga Polskich Rodzin są zawsze priorytetem. Dlatego opowiadamy się za skierowaniem projektu ustawy do dalszych prac w odpowiednich komisjach. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-99.23" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#WicemarszałekBronisławKomorowski">Proszę pana posła Jana Łopatę o zabranie głosu w imieniu klubu PSL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PosełJanŁopata">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Szanowny Panie Ministrze! Projekt ustawy, którym się w tej chwili zajmujemy, przygotowany przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej, a prezentowany przez panią Ilonę Wójcik, za który w imieniu klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego serdecznie dziękuję, został złożony do laski marszałkowskiej w sierpniu 2004 r. Warto wspomnieć tę datę. Była to niewątpliwie społecznie uzasadniona reakcja na uchwaloną 11 marca 2004 r. przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej poprzedniej kadencji ustawę o podatku od towarów i usług, która w znacznym stopniu zmodyfikowała dotychczas obowiązujące zasady opodatkowania, zwłaszcza w zakresie stosowania tak zwanych preferencyjnych stawek tego podatku, co zmieniło dotychczasowe zasady preferencyjne 7-procentowej stawki tego podatku w odniesieniu do odzieży dziecięcej zwiększając o 15% opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży takiej odzieży.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#PosełJanŁopata">Wysoki Sejmie! Jak zaznaczyłem na wstępie, jest to projekt ustawy z 2004 r. Należy zadać sobie pytanie, i takie pytanie stawiam, dlaczego teraz wprowadzono ową ustawę pod obrady Sejmu, dlaczego teraz się nią zajmujemy. Przecież chyba nie dlatego, żeby kluby sejmowe licytowały się, który bardziej dba o dobro i rozwój polskiej rodziny, chyba również nie dlatego, że jak powiadają złośliwi, nieprzychylni rządowi, puste szuflady i brak istotnych projektów ustaw, którymi Sejm mógłby się zająć. Odpowiedź na pytanie postawione przeze mnie może zatem być tylko jedna. Rząd Kazimierza Marcinkiewicza konsekwentnie wykonuje następny zapowiadany krok w stronę poprawy kondycji polskiej rodziny. Z nieukrywanym więc zdziwieniem zapoznałem się z negatywnym stanowiskiem rządu w przedmiotowej sprawie. Ale do tego wrócę za chwilę.</u>
          <u xml:id="u-101.2" who="#PosełJanŁopata">Wysoki Sejmie! Mogłem udzielić sobie takiej odpowiedzi, bo mamy wszak jeszcze w uszach słowa wypowiadane przez premiera w trakcie składania exposé, chociażby takie sformułowanie: „Państwo polskie ma w swojej dyspozycji wiele instrumentów polityki prorodzinnej, które mogą i powinny tworzyć warunki i zachęty do posiadania większej liczby dzieci. Trzeba sięgać po te z nich, które rokują najlepsze długofalowe efekty, i czynić to konsekwentnie w najbliższych latach i dekadach”. Dalej pan premier mówił: „Mój rząd, dostrzegając powagę sytuacji, odrzuca taktyczne myślenie wyłącznie w kategoriach okresu trwania swojej kadencji. Myśli o problemach, które zagrożą sile i stabilności polskiego państwa za kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat”. I tutaj następował katalog, zbiór działań niezamknięty, który upoważnia mnie do stwierdzenia, że omawiana ustawa mieści się również w tym katalogu, gdyż każda preferencyjna stawka podatku VAT, a z takim zjawiskiem mamy tutaj do czynienia, oznacza świadomy zabieg ustawodawcy, który w ten sposób chce stwarzać ochronę lub okazać wsparcie określonemu gronu konsumentów lub producentów. Preferencyjna stawka podatku w zakresie odzieży dziecięcej, jak uzasadniają wnioskodawcy, jest odpowiedzią na trudności, jakie spotykają dzisiaj miliony polskich rodzin i osób podejmujących trud wychowania dzieci. Wprowadzenie zmian, o których dyskutujemy, ograniczy - twierdzą wnioskodawcy - pokusę uciekania w szarą strefę producentów odzieży dziecięcej, wyrówna szanse polskich producentów w starciu z niezaewidencjonowanym importem, z handlem bazarowym.</u>
          <u xml:id="u-101.3" who="#PosełJanŁopata">Wysoki Sejmie! Wszystkie wymienione przeze mnie aspekty i argumenty nie znalazły jednak uznania w oczach rządu, gdyż w stanowisku z 27 lutego br. zawarł on negatywną opinię dotyczącą projektowanych zmian. Podstawowym argumentem rządu na nie jest stwierdzenie niezgodności ustawy z prawem unijnym, z szóstą dyrektywą Rady Unii Europejskiej z dnia 17 maja 1977 r., a konkretnie z art. 12 ust. 3. Przypominam w tym miejscu, że istnieje jednak pozytywna opinia nr 346 z 17 lutego 2005 r. Komisji Ustawodawczej w sprawie zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej. Opinia została podjęta, jak pamiętam, jednogłośnie, a na obradach było 16 osób. Rząd swoje negatywne stanowisko uzasadnia również ewentualnymi skutkami finansowymi dla budżetu, zaznaczając trudności w wyszacowaniu obniżenia dochodów, podając jednak kwotę 225 mln zł. Wydaje się, że jednak uzasadnienie wnioskodawców jest bliższe realiom i przychylam się do konkluzji tego uzasadnienia, że ewentualne skutki w postaci potencjalnego zmniejszenia dochodów z podatku w tym zakresie zostaną zrekompensowane zwiększeniem obrotów wynikającym z większego popytu na odzież.</u>
          <u xml:id="u-101.4" who="#PosełJanŁopata">Wysoki Sejmie! Biorąc pod uwagę powyższe przytoczone przeze mnie argumenty, chcę stwierdzić, że Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego, w imieniu którego miałem przyjemność występować, jest za skierowaniem omawianej ustawy do dalszych prac w odpowiednich komisjach. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-101.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-101.6" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Andrzej Lepper)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-102.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo! Na tym zakończyliśmy wystąpienia klubowe.</u>
          <u xml:id="u-102.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Przystępujemy do zadania pytań.</u>
          <u xml:id="u-102.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Czas na zadanie pytania ustalam na 1,5 minuty.</u>
          <u xml:id="u-102.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Do zadania pytań zapisało się 21 posłów.</u>
          <u xml:id="u-102.5" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Czy jeszcze ktoś z pań i panów posłów chciałby zapisać się do zadania pytania?</u>
          <u xml:id="u-102.6" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-102.7" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Zamykam listę zgłoszonych do zadania pytań.</u>
          <u xml:id="u-102.8" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Pawła Arndta, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-102.9" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#PosełPawełArndt">Panie Marszałku! Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Jednym z głównych argumentów przedstawionych przez rząd w stanowisku, w którym opowiada się on przeciw projektowi ustawy, jest kwestia ubytku dochodów. O tym już na tej sali niejednokrotnie była mowa. Według rządu jest to kwota aż 225 mln zł. Jak zauważył pan poseł Łopata, zupełnie inne stanowisko zawarte jest w uzasadnieniu wnioskodawców. Według wnioskodawców, cytuję, projekt ten nie obciąża budżetu państwa, nie wymaga żadnych wydatków i nie rodzi kosztów. I rzeczywiście w kolejnym zdaniu możemy przeczytać, o czym mówił już pan poseł Łopata, że ewentualne skutki w postaci potencjalnego zmniejszenia dochodów z podatku w tym zakresie zostaną zrekompensowane zwiększeniem obrotów wynikającym z większego popytu na odzież.</u>
          <u xml:id="u-103.1" who="#PosełPawełArndt">Chciałbym więc zapytać i przedstawiciela rządu, i panią przedstawiciel wnioskodawców, jak to możliwe, że jest tak znaczna różnica w ocenie skutków finansowych tego rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pan poseł Henryk Siedlaczek, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-104.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dnia 11 marca 2004 r. Sejm uchwalił ustawę o podatku od towarów i usług. Nowa regulacja zwiększyła dotychczasową preferencyjną stawkę z 7% do 22% w odniesieniu do odzieży dziecięcej. Nie ma wątpliwości, iż zmiana ta była społecznie negatywna. Jednakże trzeba zwrócić uwagę, że wprowadzenie tego przepisu było podyktowane przystosowaniem naszego ustawodawstwa do przepisów Unii Europejskiej. Zmiana w ustawie, zaproponowana przez projektodawców, powraca do regulacji sprzed 11 marca i rozszerza stosowanie obniżonej 7-procentowej stawki podatku od towarów i usług na odzież dla dzieci do 150 cm wzrostu, bez względu na rodzaj tkaniny.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu stwierdziło, iż proponowany projekt ustawy jest niezgodny z prawem Unii Europejskiej, co potwierdził także rząd w swoim stanowisku, postulując odrzucenie. Wnioskodawca w uzasadnieniu kilkakrotnie zwraca uwagę na zasadę solidaryzmu, na którą wielokrotnie powoływał się premier. Wobec powyższego pytam: Czy rząd ma przygotowaną strategię działania w tej sferze życia społecznego? Czy ma przygotowane przepisy - lub plany ich wprowadzenia - których skutek byłby podobny, a jednocześnie nie naruszałby prawa wspólnotowego? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-105.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Tomasza Latosa, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-106.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PosełTomaszLatos">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zabieram głos w dyskusji o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ chciałbym przypomnieć, iż Polskę jako kraj członkowski Unii Europejskiej obowiązują oprócz wewnętrznych również zewnętrzne unijne przepisy. Szósta dyrektywa Rady Unii Europejskiej z 17 maja 1977 r., a dokładnie art. 12 ust. 3, nie przewiduje odstępstw od opodatkowania towarów i usług dla dzieci. Zakładając więc, że podstawowym celem państwa działającego w myśl interesu publicznego winna być harmonizacja polskich przepisów z przepisami dyrektywy Rady Unii Europejskiej, również w zakresie podatków od towarów i usług, zapytuję: Czy harmonizacja polskich przepisów w zakresie podatków od towarów i usług z przepisami dyrektywy Rady Unii Europejskiej koliduje w sposób niemożliwy do zaakceptowania z przedstawionym obywatelskim projektem ustawy?</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#PosełTomaszLatos">Panie Ministrze! W akcję zbierania podpisów pod obywatelskim projektem ustawy przywracającej niższy VAT na dziecięce ubranka zaangażowało się wiele organizacji i instytucji. Czy istnieje możliwość, aby we wspólnej z nimi dyskusji, korzystając z pomocy specjalistów, rozważyć zmianę w ustawie w okresie późniejszym i przygotować ją tak, aby nie była sprzeczna z unijnymi przepisami? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pan poseł Waldemar Nowakowski, Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-108.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosełWaldemarNowakowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pochylamy się dzisiaj nad projektem ustawy, a jest to projekt obywatelski. Dziękuję pani za ten projekt. Uważam, że w polityce prorodzinnej, której wagę tak mocno podkreśla ugrupowanie m.in. PiS, kiedy uchwaliliśmy becikowe, kiedy mówimy o urlopach macierzyńskich, sprawa dzisiejsza jest bardzo istotna i ważna, ponieważ mówi o wydatkach związanych z wychowaniem dzieci i młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-109.1" who="#PosełWaldemarNowakowski">Panie i Panowie Posłowie! Zwracam się z takim pytaniem: Skąd są dane mówiące o tym, że ubytek w budżecie państwa będzie ok. 200 mln zł, kiedy w pierwszej wypowiedzi przedstawiciela PiS było wspomniane, że te dane są bardzo trudno osiągalne. Czy nie jest tak: dyrektywa unijna to nie jest rozporządzenie unijne, pozwala na to, żeby negocjować z Unią w tak ważnych sprawach, które się tu omawia. Może da się to rozwiązać, ponieważ w krajach Unii Europejskiej stawki są również od 0 do 15%. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pani Poseł Halina Molka, Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-110.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Nie ma pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-110.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pan poseł Lech Szymańczyk, Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-110.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PosełLechSzymańczyk">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#PosełLechSzymańczyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ponieważ ten projekt ma dosyć długą historię, był w poprzedniej kadencji Sejmu, mam pytanie do rządu. Mówimy: społeczeństwo obywatelskie, że chcemy mieć i rozwijać społeczeństwo obywatelskie. Pod tym projektem podpisało się 174 tys. obywateli. Mam pytanie: Czy rząd ma wolę rozwiązania tego problemu, czy ma w ogóle chęć podejścia do rozwiązania tego istotnego i dla gospodarki, i dla polskich rodzin problemu? W opinii nr 346 Komisji Ustawodawczej z poprzedniej kadencji uznano, że ten projekt jest dopuszczalny, natomiast szósta dyrektywa i ekspertyza Biura Studiów i Ekspertyz mówi, że nie. W związku z tym zdecydujmy się na coś i odpowiedzmy społeczeństwu, tym 174 tys. obywateli, czy mieli słuszność, angażując się w ten projekt. Proszę o jednoznaczne stanowisko rządu w tej sprawie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pan poseł Alfred Budner, Samoobrona.</u>
          <u xml:id="u-112.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#PosełAlfredBudner">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Co to jest podatek VAT, wszyscy wiemy. Jest to haracz, który konsument musi płacić obligatoryjnie od każdego towaru, który chce posiadać. Należy zastanowić się, czy VAT pobierany u nas uwzględnia dobro rodziny. I nie chodzi mi tu o VAT na Mercedesy czy inne dobra luksusowe. Chodzi mi o towary i usługi dla dzieci, które powinny być zwolnione z tego podatku. Czy nie warto zaprzestać pobierania właśnie tego podatku od dzieci? Niech one rozwijają się w spokoju, niech rosną na prawdziwych obywateli tego kraju. Jeżeli tego nie zrobimy, to w rachunku ciągnionym może nam się to nie opłacić. Po prostu tych obywateli naszego kraju w przyszłości będzie mniej albo będą mieli o wiele gorszy start życiowy. Bierzmy przykład z takich krajów, jak Anglia, Irlandia, gdzie na towary, a szczególnie ubranka, zabawki, jest VAT 0%. Nie można brać haraczu w postaci VAT od nowo narodzonych i wzrastających dzieci, bo w przyszłości tych obywateli może być coraz mniej, a nam, jak w każdym państwie, chodzi o to, żeby przyrost naturalny był dodatni, a widzimy jak jest, obywatele tego kraju znikają. Musimy dokonać wielu ważnych posunięć. Również VAT na odżywki dla dzieci i inne towary tego typu dla nich, a nawet lekarstwa, powinien być zerowy. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Jana Łącznego, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosełJanŁączny">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jak do tej pory, w polskim ustawodawstwie istnieje wiele absurdów. Dotyczy to również tematu dzisiaj omawianego. Chciałbym również podziękować grupie inicjatywnej, obywatelskiej, że państwo podjęliście ten temat. Szanowni Państwo! Panie Ministrze! Dlaczego w innych państwach VAT może być zdecydowanie niższy niż jest w Polsce? Należy sobie odpowiedzieć na to pytanie. Czy aby w Polsce za lumpeksami i szmateksami, jak byśmy to nazwali, nie stoi lobby, gdzie polskie matki, będąc w trudnych warunkach, nie mając możliwości podjęcia pracy, są zmuszane, żeby tam zaopatrywać się w zniszczone ciuchy? Nie będę już mówił po czyich dzieciach. To co, my już dzisiaj jesteśmy w takiej sytuacji? To po wojnie było łatwiej. Moja mama, prowadząc gospodarstwo rolne, niedużo miała pieniążków, ale stać ją było na to, żeby, wychowując czworo dzieci, kupować w sklepie nowe rzeczy. A dzisiaj polskie matki są zmuszane, aby tam pójść i kupować to. Proszę odpowiedzieć,...</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-115.2" who="#PosełJanŁączny">...dlaczego polski rząd nie reaguje na to. Wreszcie skończmy z tym i podejdźmy poważnie do problemów naszych obywateli, naszego społeczeństwa. I co, matka wychowa dzieci, staną się pełnoletnie, samodzielne, nie będą miały miejsca do podjęcia pracy i będą zmuszone wyjechać tam, gdzie są te miejsca pracy? Tam się zarabia na pracujących, są podatki, są godne emerytury dla ludzi, a u nas co mamy? W końcu zastanówmy się, w którym miejscu jesteśmy. Dziękuję serdecznie.</u>
          <u xml:id="u-115.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pani poseł Jadwiga Wiśniewska, jako że pan Tomasz Markowski jest na posiedzeniu komisji i prosił o przesunięcie.</u>
          <u xml:id="u-116.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#PosełJadwigaWiśniewska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Szósta dyrektywa Rady Unii Europejskiej określa podstawowe pojęcia i zasady konstrukcji podatków od towarów i usług. Dyrektywa ta wskazuje, że kraje członkowskie mają możliwość stosowania obniżonych stawek podatku VAT. W związku z tym chciałabym zadać pytanie, czy podczas negocjacji traktatu akcesyjnego rząd poprzedniej kadencji wziął pod uwagę możliwość zastosowania obniżonej stawki na odzież dla niemowląt? I czy w związku z tym, co się stało, z tym grzechem zaniechania, obecny rząd zamierza wprowadzić regulacje obniżające VAT na dziecięce ubrania? A tak nawiasem mówiąc, mniej emocji. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-117.2" who="#komentarz">(Poseł Jan Łączny: Proszę pojechać na wieś i zobaczyć.)</u>
          <u xml:id="u-117.3" who="#komentarz">(Jestem ze wsi. Co, nie widać?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania panią poseł Ewę Malik.</u>
          <u xml:id="u-118.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę nie dyskutować, państwo posłowie, między sobą.</u>
          <u xml:id="u-118.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosełEwaMalik">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Panie ministrze, chcę zapytać o przyczyny, dla których parlament polski w marcu 2004 r. przyjął ustawę o podatku od towarów i usług w wersji, która w sposób ewidentny przyczyniła się - w stopniu trudnym wprawdzie do określenia, ale jednak - do poszerzenia szarej strefy na rynku producentów odzieży dziecięcej. Mam na myśli zalew polskiego rynku towarami, tanią odzieżą z krajów azjatyckich. A dodatkowo wpłynęła na zubożenie polskich rodzin, oczywiście głównie wielodzietnych, tych, wobec których obecny rząd składa deklaracje, że zostaną, poprzez uchwalenie szeregu ustaw prorodzinnych, objęte troskliwą opieką państwa. Wobec faktu, iż dziecięca odzież, wszelkiego rodzaju artykuły dziecięce są objęte 22-procentowym podatkiem od towarów i usług, deklaracje te pozostają nie do końca zrealizowaną obietnicą.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#PosełEwaMalik">Obywatelska inicjatywa nowelizacji ustawy w kierunku przyjęcia zapisu o obniżeniu do 7% podatku VAT w odniesieniu do artykułów dziecięcych wychodzi naprzeciw nadziei, iż nastąpi poprawa sytuacji materialnej polskich rodzin, nie wspominając o tym, że może przyczynić się do ożywienia rodzimego rynku producentów odzieży dziecięcej, a w związku z tym spowodować wzrost zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-119.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-119.3" who="#PosełEwaMalik">Panie marszałku, czy mogę dokończyć?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosełEwaMalik">Wydaje się, iż rozsądną propozycją byłoby podjęcie w tej sytuacji przez rząd polski stosownych negocjacji z przedstawicielami Unii Europejskiej w sprawie objęcia tej sfery usług preferencyjną stawką podatku, tak aby skutki tej regulacji podatkowej były mniej odczuwalne społecznie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-122.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Romana Czepe, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-122.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PosełRomanCzepe">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na początek wyrażam szacunek dla inicjatywy czy tych, którzy to rozpoczęli i dopełnili, i doprowadzili do końca. Jest to bowiem rzeczywiście wyjątkowa chwila. To pokazuje, że każdy punkt, z którym się obywatele nie zgadzają, każdą rzecz, na którą się nie godzą, można doprowadzić aż tutaj, do Wysokiej Izby. A więc raz jeszcze - szacunek dla państwa i chwała.</u>
          <u xml:id="u-123.1" who="#PosełRomanCzepe">Jeśli chodzi o nas, nie tylko to jest problem kobiet, ale także ojców. Jestem ojcem czworga dzieci, wychowanych już, ale także mam wnuki. Każdy z nas zdaje sobie sprawę, jakie to są wielkie koszty. Paradoksalnie w Polsce są najdroższe ubranka. Takie odnoszę wrażenie. Dzisiaj mi mówią to samo, ja to odnoszę do poprzednich lat. W Anglii opłaca się kupić ubranka dla dzieci, w Niemczech, chociaż są tam drogie, i przywieźć je do Polski. Buty są stosunkowo tanie, ale już buty ortopedyczne są drogie. Kupujemy jednorazówki chińskie, kupujemy w szmateksach używane itd. To jest właściwie dla nas dyshonor. A gdzie jest polski rynek? Dlaczego nie chronimy go właśnie w ten sposób, żeby obniżać VAT? Oczywiście kwestia jest bardzo złożona i niech rząd odpowie na pytanie, co robi z tym VAT-em, czy da się to negocjować, skoro już wcześniej stworzono nam taką sytuację, jaką mamy dzisiaj. Kurteczka dla dziecka kosztuje 70 zł, taka zwyczajna kurteczka, spodenki dla półtorarocznego dziecka kosztują 50 zł itd. Dziecko trzeba ubierać, malucha - każdy sobie zdaje z tego sprawę - co miesiąc, ciągle trzeba ubierać. My ubierzemy się w to, co mieliśmy przed rokiem, jeżeli nie mamy jakiegoś zbytniego pojęcia... Przepraszam za ten gest, ten gest mówi o jakimś takim wyszukanym pojęciu estetycznym.</u>
          <u xml:id="u-123.2" who="#PosełRomanCzepe">A zatem co rząd zrobi, aby spełnić oczekiwania rodzin, zwłaszcza biednych rodzin, które chcą ubierać własne dzieci nie w jednorazówki i nie w szmateksach? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-123.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-124.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Jerzego Gosiewskiego, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-124.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PosełJerzyGosiewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Państwo Ministrowie! Szanowna Pani! Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług moim zdaniem dotyczy zbyt wąskiego zakresu regulacji podatkowej. Idea jest bardzo słuszna. Zgodnie jednak z opinią prawną projekt ten nie jest zgodny z art. 12 ust. 3 szóstej dyrektywy, chyba że państwo członkowskie uzyskało zgodę na odstępstwo od tej zasady.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#PosełJerzyGosiewski">Panie Ministrze! Czy rząd zamierza wystąpić o zgodę na obniżenie podatku nie tylko w tym, ale w szerszym zakresie, dotyczącym wszystkich towarów i usług niezbędnych w utrzymaniu i wychowaniu naszych dzieci? Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-125.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Eugeniusza Grzeszczaka, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
          <u xml:id="u-126.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PosełEugeniuszGrzeszczak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Przyłączam się do komplementów, które tu wypowiadali panie i panowie posłowie w imieniu klubów, prezentując stanowiska wobec inicjatywy obywatelskiej. Oczywiście jest ona ze wszech miar cenna.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#PosełEugeniuszGrzeszczak">Moje pytanie zmierza do tego, dlaczego stała się ona nieskuteczna, co zdaniem wnioskodawców spowodowało, że nie doszło do uchwalenia ustawy w poprzedniej kadencji Sejmu. Jak wiemy, odbyło się przecież pierwsze czytanie, bodajże w marcu 2005 r., w lipcu ukazało się sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych, w którym komisja wniosła o uchwalenie ustawy w brzmieniu inicjatywy obywatelskiej.</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#PosełEugeniuszGrzeszczak">Drugie pytanie do resortu: Czy są dane mówiące o tym, na ile dotychczasowa stawka VAT spowodowała zmniejszenie w kraju produkcji odzieży dla dzieci i obrotu nią, ile zniknęło z tego powodu miejsc pracy?</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#PosełEugeniuszGrzeszczak">I wreszcie: Czy można jednoznacznie stwierdzić, że projekt nie jest niezgodny z regulacjami unijnymi? Mamy bowiem różne opinie.</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#PosełEugeniuszGrzeszczak">Gdybym uzyskał odpowiedzi na te pytania, byłbym usatysfakcjonowany.</u>
          <u xml:id="u-127.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pan poseł Lech Kuropatwiński, Samoobrona.</u>
          <u xml:id="u-128.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PosełLechKuropatwiński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#PosełLechKuropatwiński">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Dziś ponownie przyszło nam pochylić się nad inicjatywą komitetu obywatelskiego, który występuje o słuszne sprawy dla naszej przyszłości, przyszłości naszych dzieci, a także tych rodziców, którzy decydują się na stworzenie rodziny, a to spowoduje, że będzie przyrost naturalny, którego Polska potrzebuje. Samoobrona dziękuje komitetowi za tę inicjatywę.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#PosełLechKuropatwiński">1 maja 2004 r. - ta data miała rozwiązać problemy Polski i problemy polskiej rodziny, miało być już tylko lepiej. Jak jest, to widać i słychać, a odczucie obywateli jest odwrotne do obietnic. Biedy przybyło, ubogich widać coraz więcej na ulicach i dworcach, a także bardzo dużo widać ubogich dzieci.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#PosełLechKuropatwiński">Pytam rząd, czy jest za wprowadzeniem tej ustawy, czy ma inne rozwiązania dla polepszenia bytu polskiej rodziny, chociażby tych naszych dzieci, które od młodego wieku ubierałyby się w nową odzież, a dziś ubierają się w odzież z ciucholandów, po dzieciach różnych narodowości, z całego świata. To jest ubliżające dla naszej młodzieży. Myślę, że ten młody człowiek jest od dziecka skażony, poniżony przez swych kolegów z krajów Unii Europejskiej. Czy tak miało być? Odpowiedzmy sobie na to pytanie. I przypomnijmy tym, którzy przed 1 maja namawiali polskie rodziny za głosowaniem za Unią Europejską.</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-129.5" who="#PosełLechKuropatwiński">Panie marszałku...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PosełLechKuropatwiński">Rząd powiedział, że wpływy będą niższe o 225 mln. Jak to się ma do szarej strefy, rynku produkcji, bezrobocia i całej gospodarki? Myślę, że rząd zastanowi się, przyjmie odpowiednie symulacje i podejmie stosowną decyzję. Prosiłbym o odpowiedź: Jeżeli odzież będzie o 15% tańsza, po obniżeniu VAT-u do 7%, czy przeprowadzono symulację, ile wtedy powstanie firm, które będą produkowały polską odzież, ile tysięcy obywateli pójdzie do pracy, ile wpłynie podatku do budżetu państwa? Czy nie więcej niż te 225 mln?</u>
          <u xml:id="u-131.1" who="#PosełLechKuropatwiński">Kończąc, powiem tak: Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej w 2004 r. mówiła, że Unia Europejska nie da nam nic za darmo. To się potwierdza. Dziś musimy wykonywać dyrektywy Unii Europejskiej i to szkodzi właśnie naszym dzieciom. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-131.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-132.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Tadeusza Tomaszewskiego, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-132.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dzisiejszy dzień należy do obywateli. Trzy projekty obywatelskie, dzięki rozwiązaniom konstytucji z 2 kwietnia 1997 r., mają swoje pierwsze czytanie. Ponad pół miliona obywateli dzisiaj wnosi swoje sprawy za pomocą tych inicjatyw obywatelskich.</u>
          <u xml:id="u-133.1" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Inicjatywa dotycząca obniżenia podatku od towarów i usług na wszystkie ubrania dziecięce zasługuje na uwagę i poważne potraktowanie przez Wysoką Izbę wszystkich rozwiązań, mimo że stanowisko rządu w tej sprawie jest negatywne i uwarunkowane naszą obecnością w Unii Europejskiej. Ale chciałbym zapytać pana ministra, jakie w tej chwili rząd podejmuje działania i rozwiązania prawne, które uniemożliwiają napływ do Polski taniej przy cenach dumpingowych odzieży z krajów azjatyckich, w szczególności z Chin To jest bardzo często podnoszone jako element wypierania polskiej produkcji.</u>
          <u xml:id="u-133.2" who="#PosełTadeuszTomaszewski">Po drugie, chciałbym zapytać: Czy w przygotowywanym projekcie nowelizacji ustawy o podatku VAT przewiduje się rozwiązania prorodzinne obniżające koszty utrzymania dzieci? Chodzi o stawki podatku VAT w projektach, które rząd przygotowuje.</u>
          <u xml:id="u-133.3" who="#PosełTadeuszTomaszewski">I po trzecie, jest sprawa procedur, które by musiała przeprowadzić Polska jako strona układu dotyczącego Unii Europejskiej, aby wprowadzić rozwiązania, które wynikają z inicjatywy europejskiej. Jakie procedury należałoby wszcząć, aby można było wprowadzić rozwiązania, o których mowa w projekcie obywatelskim? Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-134.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Marka Polaka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-134.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PosełMarekPolak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Jak pamiętamy, rząd SLD na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwiększył aż o 15% podatek VAT na sprzedaż odzieży dziecięcej. Dzisiejsze polskie młode rodziny, które stanowią jedną z najuboższych grup społecznych, podejmujące trud wychowania swojego potomstwa powinny być w szczególny sposób preferowane i wspierane dzięki prorodzinnej polityce państwa. Obniżenie podatku VAT z 22% do 7% na mocy omawianej dziś ustawy jest tylko jednym z wielu działań, jakie powinny być podejmowane dla obniżenia kosztów ponoszonych przez rodziny wychowujące dzieci. W uzasadnieniu do projektu ustawy znalazłem zapis, że obniżenie wspomnianego podatku w niczym nie obciąży budżetu państwa i nie rodzi żadnych kosztów. Dlatego w trosce o realizację tej ustawy mam pytanie: Czy wejście w życie nowych regulacji prawnych nie pociągnie za sobą żadnych skutków finansowych dla budżetu państwa pomimo oczywistego ograniczenia wpływów z podatku VAT? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Jerzego Wenderlicha, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PosełJerzyWenderlich">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Sprawy związane ze sferą podatkową, rozmaitych dotacji wiążą się z koniecznością nieustannej aktywności. Chciałbym więc zapytać: Ile razy w ostatnim czasie przedstawiciel rządu prowadził negocjacje z przedstawicielami Unii Europejskiej, żeby uzasadnić pokojowo, bez przeciągania liny, bez nerwów, że w tym przypadku Polsce należy się przyznanie możliwości odstąpienia od szóstej dyrektywy i wprowadzenia preferencyjnej stawki VAT. Podobnie już teraz, prewencyjnie i przed czasem, skoro zapowiadacie państwo to, czego nie zapowiadaliście w żadnym akapicie waszego programu wyborczego, że chcecie znieść stawki preferencyjne, czyli podwyższyć stawki VAT-owskie na odzież dla niemowląt i obuwie, nie ma sensu wywieszać białej flagi, ale trzeba zawczasu negocjować, rozmawiać i takie zgody w Unii Europejskiej wyjednywać. Proszę opowiedzieć o tego rodzaju aktywności i o sukcesach na tym polu, które państwo w tych negocjacjach ze strukturami unijnymi odnosicie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Grzegorza Woźnego, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-138.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PosełGrzegorzWoźny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W ostatnich latach po raz kolejny na tej sali dyskutujemy o stawce VAT na odzież dziecięcą. Wiemy już z poprzednich dyskusji, że jest ona niezgodna z szóstą dyrektywą Unii Europejskiej. Ale od tego czasu niestety nic nie zrobiono, żeby załatwić ten bardzo ważny społecznie problem. Dzisiaj po raz kolejny próbujemy marnować zapał, inicjatywę obywatelską tysięcy osób, które zaangażowały się w rozwiązanie tego jakże nabrzmiałego problemu. Panie ministrze, jest kilka innych możliwości, żeby ten problem załatwić, żeby odzież dziecięca była tańsza i bardziej dostępna. Proszę poinformować - może nie jest to bezpośrednio do pana skierowane pytanie, bo dotyczy to przecież również ministra pracy i polityki społecznej - co rząd zamierza zrobić, żeby nie zmarnować tego zapału tysięcy ludzi, którzy zaangażowali się w to, i rozwiązać wreszcie ten problem - czy przez negocjacje z Unią, czy przez dodatki dla dzieci, rodzinne, czy w inny sposób. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zabranie głosu pana posła Kazimierza Chrzanowskiego, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-140.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PosełKazimierzChrzanowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W opinii rządu, która została przedstawiona paniom i panom posłom w sprawie tego projektu ustawy, dochody budżetowe mają zmniejszyć się o 225 mln zł. Chcę zapytać: Na jakiej zasadzie to zostało wyliczone? Bo jeżeli jesteśmy w stanie wyliczyć, jakie będzie zmniejszenie dochodów, to rozumiem - i to jest następne pytanie - że jesteśmy w stanie wyliczyć również wysokość zwiększonych dochodów z tytułu obniżenia stawki VAT do 7%, o czym projektodawcy w swoim projekcie napisali, bo zmniejszenie VAT spowoduje wzrost obrotów, wzrost popytu, a tym samym wzrost dochodów budżetowych, a dodatkowym plusem tego jest likwidacja szarej strefy i wzrost liczby miejsc pracy.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#PosełKazimierzChrzanowski">I następne pytanie: Czy projekt tej ustawy usuwa wątpliwości interpretacyjne, o których w swoim wystąpieniu mówił pan poseł Stec? Chodzi w skrócie o preferencyjne stawki na odzież z dzianin, których już na artykuły z tkanin się nie stosuje? Czy to usuwa te interpretacyjne wątpliwości?</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#PosełKazimierzChrzanowski">I ostatnia sprawa. W ustawie budżetowej założono zwiększenie ściągalności podatku VAT na rok 2006, a tym samym zwiększenie dochodów. Czystka kadrowa, jaka ma miejsce w ostatnim okresie w urzędach skarbowych, i zajmowanie się przez wszystkich tylko zmianami kadrowymi spowoduje stabilizację i zwiększoną aktywność w ściąganiu podatku VAT, czy zakłócenia i opóźnienia w jego ściąganiu? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Henryka Gołębiewskiego, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PosełHenrykGołębiewski">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowna Pani Pełnomocnik Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej! Przyłączam się do wypowiadających się o walorach projektu ustawy. Czuję wszakże pewien niepokój, który chciałbym wyrazić. Badania przeprowadzone kilka lat temu dokumentują, że młodzież polska jest młodzieżą, której średni poziom wzrostu na przestrzeni ostatnich 20 lat zwiększył się chyba o 15 cm. W związku z tym czy wymóg, który jest w państwa propozycji zawarty, aby tyczyło to wyłącznie dzieci mających do 150 cm wzrostu, nie uczyni pewnego dysonansu pomiędzy dziećmi będącymi na przykład w piątej klasie szkoły podstawowej, które posiadają wzrost w granicach 160 cm, bo tak jest to udokumentowane? Tym samym chciałbym zadać pytanie: Na podstawie jakich kryteriów, w oparciu o jakie badania został przez państwa przyjęty wzrost na poziomie 150 cm? Innymi słowy, czy nie należałoby rozważyć wzrostu tego poziomu wysokości, aby tego dylematu, o którym powiedziałem, nie było. Szczególnie mam na uwadze dzieci ze szkół podstawowych. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pan poseł Tomasz Markowski.</u>
          <u xml:id="u-144.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#PosełTomaszMarkowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#PosełTomaszMarkowski">Tak słucham głosów kolegów z SLD, jak to trzeba dzisiaj negocjować, i przypominam sobie poprzednią kadencję Sejmu, kiedy właśnie trwały negocjacje - te negocjacje prowadził przecież rząd Leszka Millera - kiedy myśmy o podatku VAT mówili jako opozycja. Mówiliśmy bardzo stanowczo i jednoznacznie. To nie jest dyskusja, która dopiero teraz się toczy, tylko dyskusja, która już wtedy się toczyła, i wtedy jakoś byliście na to głusi i kiedy negocjacje się odbywały, kiedy były możliwości załatwienia tej sprawy, dużo większe niż w tej chwili, jakoś żeście wtedy nie reagowali, a dzisiaj jesteście pełni zatroskania o sytuację. Jest to taka, delikatnie mówiąc, podwójna moralność. A jeśli chodzi o to nawiązywanie przez was dzisiaj z tej mównicy do czystek, że gdzieś mają miejsce jakieś czystki, to muszę wam powiedzieć, że nigdy w jakichkolwiek czystkach nikt nie osiągnie takiego ideału, jaki osiągnął zaraz po objęciu władzy tenże wzmiankowany przeze mnie rząd Leszka Millera...</u>
          <u xml:id="u-145.2" who="#komentarz">(Poseł Stanisław Stec: Już nie przesadzaj...)</u>
          <u xml:id="u-145.3" who="#PosełTomaszMarkowski">...bo czyściliście tak szybko i sprawnie, jak nikt nigdy w historii Polski nie czyścił.</u>
          <u xml:id="u-145.4" who="#komentarz">(Poseł Grzegorz Woźny: Pytanie.)</u>
          <u xml:id="u-145.5" who="#PosełTomaszMarkowski">A pytanie jest takie: Faktem jest, że mamy problem niezgodności tego projektu z prawem unijnym. Czy rząd nie szuka, czy nie jest w stanie znaleźć innych unormowań prawnych, które rozwiązałyby ten problem, które pozwoliłyby wesprzeć rodzimych producentów odzieży dziecięcej? Jakimi instrumentami rząd w tym zakresie mógłby dysponować?</u>
          <u xml:id="u-145.6" who="#PosełTomaszMarkowski">I refleksja natury ogólnej: Czy nie należałoby się zastanowić nad jakimś rozwiązaniem prawnym, biorąc pod uwagę właśnie ogromną aktywność, zaangażowanie wnioskodawców, 100 tys. podpisów, wielką operację, i czy jednak na poziomie komitetu, który buduje inicjatywę ustawodawczą, nie należałoby sprawdzać danego projektu z obowiązującymi przepisami, z konstytucją i z prawem unijnym, bo szkoda jest takiego wysiłku, który może zostać potem zniweczony poprzez to, że projekt jest niezgodny z konstytucją czy z prawem unijnym? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-145.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Wenderlich: Sprostowanie.)</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pan poseł Wenderlich w ramach sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-146.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PosełJerzyWenderlich">Króciutkie i takie bardzo koleżeńskie jest sprostowanie do wypowiedzi pana posła Tomasza Markowskiego. Otóż pan poseł był łaskaw tak trochę selektywnie zająć się moją wypowiedzią, lokując ją w perspektywie sprzed ponad 2 lat. 2 lata w kategoriach rozmów z Unią Europejską to jest wiek, to milenium. Ja mówiłem o tym, że sukcesy można uzyskiwać, negocjując nieustannie, pozostając w nieustannym tyglu negocjacji i zabiegów. I o to pytam, jak w ostatnim czasie, nie obchodząc prawa Unii Europejskiej, negocjowano, aby uzyskać zgodę na to, by uniknąć obowiązku dostosowywania się do dyrektywy nr 6 Unii Europejskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#komentarz">(Poseł Tomasz Markowski: Mogę, panie marszałku? Jedno zdanie.)</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Ale, panie pośle, to już będzie polemika, a ja naprawdę nie chciałbym tu polemiki. Pan poseł nie odnosił się do źle zrozumianej wypowiedzi pana posła, tylko że pan poseł źle zrozumiał wypowiedź pana posła Wenderlicha.</u>
          <u xml:id="u-148.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo, lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-148.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Natomiast nie włączając się już w polemikę, chciałbym, Wysoka Izbo, powiedzieć, że stoimy przed następnym faktem już dokonanym, że jednak traktat akcesyjny był źle podpisany. Ja nie chcę tutaj mówić, który rząd podpisywał, bo negocjacje prowadziło kilka rządów i wszyscy powinni uderzyć się w pierś, że doprowadzili do tego, że my mamy podatek VAT na odzież dziecięcą 22%, a maksymalne stawki VAT przykładowo wynoszą we Francji 19,6%, w Niemczech - 16, w Austrii - 20, w Grecji - 18, w Holandii i Portugalii - 19. Oczywiście Niemcy będą przeciwni zmniejszeniu stawki VAT dla nas, bo oni mają 16%. Wysoka Izbo, to jest dowód na to, że tak jak w kwestiach kwot produkcyjnych rolniczych, mleka, skrobi, cukru trzeba negocjować z Unią cały czas i z tym się na pewno wszyscy zgadzamy. I nieprawdą jest, że nie można renegocjować niektórych artykułów traktatu akcesyjnego, takie przypadki w dziejach Unii Europejskiej były. Myślę, że rząd zrobi wszystko, aby ta stawka w tym wypadku była zmieniona i inne niekorzystne artykuły też były zmienione. Obywatelskiej inicjatywie ustawodawczej należą się wielkie brawa,...</u>
          <u xml:id="u-148.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-148.6" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">...ale to jednocześnie jest dla nas bardzo wielkie wyzwanie, no i oczywiście też powinno być nam chyba trochę wstyd, że to nie rząd wychodzi z inicjatywą, nie my jako posłowie, ale obywatele upominają się o słuszne sprawy, które dotyczą nas wszystkich.</u>
          <u xml:id="u-148.7" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">O zabranie głosu proszę podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów pana Mirosława Barszcza.</u>
          <u xml:id="u-148.8" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowna Pani! Ja bym chciał odpowiedzieć zbiorczo na niektóre pytania. Na początku notowałem po kolei pytania państwa, ale myślę, że ze względu na to, że ich kierunek i cel się powtarzały w wielu przypadkach, postaram się odpowiedzieć na nie łącznie. Jeżeli pewnych kwestii nie wyczerpię, cały czas oczywiście będę do dyspozycji później.</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Przede wszystkim odnosząc się do kwestii związanych z Unią Europejską - projekt jednoznacznie jest niezgodny z prawem unijnym. Nie ma tutaj najmniejszej wątpliwości co do tego, ponieważ załącznik H do szóstej dyrektywy, który daje państwom członkowskim możliwość stosowania stawek obniżonych w odniesieniu do niektórych towarów, jest bardzo precyzyjny. W tej chwili mamy sygnały przekazywane przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, że lada chwila zostanie wszczęte przeciwko Polsce postępowanie w sprawie stosowania obniżonej stawki VAT na te artykuły niemowlęce, o których dzisiaj wielokrotnie była mowa. Takie postępowanie nas po prostu czeka, jeżeli ta ustawa zostanie przyjęta. Mieliśmy już jeden przykład - zwolnienie z VAT-u dotyczące Internetu, które musiał Sejm poprzedniej jeszcze kadencji w trybie ekspresowym znosić.</u>
          <u xml:id="u-149.2" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Dlaczego inne państwa członkowskie mają stawki obniżone na różne produkty, m.in. na zabawki w Wielkiej Brytanii i w Irlandii? Odpowiedź jest bardzo prosta: Bo sobie wynegocjowały. Wynegocjowały sobie w momencie wchodzenia do Unii Europejskiej. Prawda jest taka, że co sobie któreś państwo wynegocjuje w momencie wejścia do Unii Europejskiej, to ma, a jeżeli sobie nie wynegocjuje, to nie ma. Jeżelibyśmy chcieli teraz mówić o wprowadzeniu stawki obniżonej na produkty takie jak ubranka, to realia negocjacyjne są takie - a każde negocjacje polegają na tym, że coś się daje, a coś się zabiera - że oczywiście możemy wystąpić z taką inicjatywą, tylko musimy mieć świadomość tego, że z czegoś będziemy musieli zrezygnować. I czekam na sugestie państwa, z czego zrezygnować: Z budownictwa? Czy może zrezygnować z książek, czy może zrezygnować z obniżonej stawki VAT na żywność? To jest decyzja polityczna.</u>
          <u xml:id="u-149.3" who="#komentarz">(Poseł Lech Szymańczyk: Nie rezygnować, tylko negocjować, panie ministrze.)</u>
          <u xml:id="u-149.4" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Tak, odnosząc się do tego, w jaki sposób można to teraz zrobić - to nie jest niemożliwe. Istnieje rzeczywiście taka droga, która była przez samą Komisję Europejską otwarta kilka lat temu, mianowicie chodzi o zmianę w samej szóstej dyrektywie, która zawiera załącznik H. Można to zrobić, można doprowadzić do tego, żeby taki załącznik został rozszerzony. I taka była propozycja Komisji Europejskiej, którą Polska bardzo wspierała, to była propozycja, która jeszcze w zeszłym roku i ponad rok temu była przedstawiana. My żeśmy to bardzo wspierali, proponowaliśmy dołączenie do załącznika H, który daje wszystkim państwom członkowskim możliwość stosowania stawek obniżonych, włączenie właśnie artykułów dziecięcych. To było oficjalne stanowisko Polski, wielokrotnie przedstawiane. Niestety w kwestiach podatkowych w Unii Europejskiej obowiązuje zasada jednomyślności i prace nad tym załącznikiem zostały zarzucone. Natomiast jeśli chodzi o efekt ostatnich rozmów w sprawie załącznika K - to jest ten załącznik, o którym było niedawno tyle dyskusji, dotyczący m.in. usług fryzjerskich czy usług w zakresie remontów pomieszczeń mieszkalnych - w trakcie tych rozmów w Wiedniu, w Austrii pani premier Gilowska doprowadziła do tego, że komisja została zobowiązana do wszczęcia prac nad analizą stawek obowiązujących w Unii Europejskiej i przedstawienia rekomendacji. Celem jest wznowienie prac nad załącznikiem H i doprowadzenie do tego, żeby, jeśli chodzi o możliwości stosowania stawek obniżonych w odniesieniu do produktu, to była autonomiczna decyzja państw członkowskich. Rzeczywiście to jest sytuacja niezdrowa, kiedy dwa państwa Unii Europejskiej, Wielka Brytania i Irlandia, mają takie prawo, a inne państwa tego prawa nie mają. A wszystko zależy od zdolności negocjacyjnych negocjatorów w trakcie wchodzenia do Unii Europejskiej. To jest pierwszy obszar zagadnień - kwestie związane z Unią Europejską. Myślę, że wszystkie najważniejsze kwestie tu wyjaśniłem.</u>
          <u xml:id="u-149.5" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Jeśli chodzi o drugą kwestię, o której trzeba wyraźnie powiedzieć, to jest, ogólnie, skuteczność wspierania różnego rodzaju zacnych inicjatyw czy zacnych pomysłów poprzez wprowadzanie jakichś szczególnych preferencji podatkowych, w szczególności jeśli chodzi o stawki VAT-u. Doświadczenie w tym zakresie jest takie, że w zasadzie nie ma to żadnego znaczenia, czy stawka jest niższa czy wyższa. Dlaczego? Mieliśmy przypadki takie już w ustawie VAT-owskiej, co skończyło się kompromitacją, kompletną kompromitacją aparatu skarbowego, ponieważ poprzez specjalne regulacje, specjalne przywileje podatkowe chciano wspierać np. niepełnosprawnych. Mówię o zakładach pracy chronionej, które to regulacje niewielu podatnikom, niewielu niepełnosprawnym pomogły, a spowodowały gigantyczne straty budżetowe wskutek tego, że po prostu nieuczciwi przedsiębiorcy, nieuczciwi podatnicy potrafili wykorzystać te mechanizmy do tego, żeby zaniżać swoje zobowiązania podatkowe. Nie inaczej się dzieje ze stawkami VAT-u. Ta deklaracja w trakcie konferencji prasowej dotycząca poprawy ściągalności - to jest również kwestia uczciwego stosowania stawek VAT.</u>
          <u xml:id="u-149.6" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Proszę państwa, należy mieć świadomość tego, że nie sposób czy może inaczej, bardzo trudno jest sprawdzić podmiot, takiego podatnika, który dokonuje sprzedaży obniżonej, według stawki niższej niż 22%, i wypisuje w fakturze, co mu tylko do głowy przyjdzie, nie sposób sprawdzić, co faktycznie było przedmiotem sprzedaży, w momencie kiedy towar jest sprzedany. Ja sam osobiście widziałem kosiarki elektryczne, które były sprzedawane jako zabawki, widziałem kalesony męskie, które były sprzedawane jako śpioszki dla dzieci. Widziałem wiele różnych takich przypadków, których po prostu nie sposób sprawdzić.</u>
          <u xml:id="u-149.7" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">I prawda jest taka, o czym pani przedstawiciel wnioskodawców, jako właściciel firmy produkującej ubranka dla dzieci, wie na pewno, realia w branży są właśnie takie, że wszystkie t-shirty, które są sprzedawane w wielu sklepach, wszystkie, to przesadziłem oczywiście, nie można stawiać kwantyfikatorów ogólnych, ale duża część t-shirtów, wszelkiego rodzaju ubranek, jest sprzedawana jako ubranka dziecięce, w szczególności jeżeli ta granica będzie tak niewielka, 150 cm, to już naprawdę nie ma dużego rozróżnienia, wówczas można śmiało postawić tezę, że bardzo duża część ubrań będzie sprzedawana jako ubrania dziecięce i nie ma praktycznie nad tym absolutnie żadnej kontroli. To jest druga rzecz.</u>
          <u xml:id="u-149.8" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Trzecia rzecz jest taka, że obniżenie stawki podatku na jakiekolwiek artykuły w żaden sposób nie gwarantuje - przypominam, podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest przecież kupujący, podatnikiem jest firma - że firma, która produkuje i sprzedaje takie produkty, cenę obniży. Może się zdarzyć tak, jak się zdarzyło np. w zeszłym roku, kiedy została znacznie obniżona akcyza na paliwa silnikowe, natomiast ceny benzyn na stacjach benzynowych nie spadły, dlatego że rafinerie zatrzymały cały zysk dla siebie. Podobna sytuacja również może być w przypadku ubranek dziecięcych, że producenci czy dystrybutorzy po prostu zatrzymają całą różnicę albo przynajmniej jakąś istotną jej część dla siebie.</u>
          <u xml:id="u-149.9" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Wszystko wskazuje na to, że, tak jak powiedziałem na początku, prowadzenie polityki prorodzinnej poprzez wprowadzanie obniżonej stawki VAT-u na jakiś określony rodzaj produktów jest nieskuteczne. Może powodować duże komplikacje, jeśli chodzi o kontrolę, może zachęcać podatników do tego, żeby deklarować niezgodne z prawdą przeznaczenie tych towarów. Poza tym też trzeba pamiętać jeszcze o jednej rzeczy, mianowicie o tym, że w takiej sytuacji obniżenie stawki VAT-u na wszystkie ubranka dziecięce nie pomaga wcale najbiedniejszym. Tutaj wielokrotnie padały takie argumenty, że obniżenie stawki VAT-u najbardziej pomoże najbiedniejszym. To jest nieprawda. Jeżeli ktoś jest biedny, tzn. że będzie w stanie kupić, powiedzmy, jedno ubranko za 50 zł, obniżając stawkę VAT-u z 22% do 7% dajemy takiej osobie - zakładając, że producent rzetelny obniży swoją marżę i nie połknie tego zysku z VAT-u - 7 zł. Jeżeli mamy drugą osobę, która ma dużo większe dochody i może tych ubrań kupić dużo więcej, która kupi tych ubranek za 500 zł, to ta osoba dostaje z zysku efektywnie 70 zł, czyli 10 razy więcej. VAT jest takim podatkiem, który jest nazywany często podatkiem degresywnym, tzn. stosując niższe stawki VAT-u, preferuje się i w większym stopniu dotuje właśnie te osoby, które mają do wydania więcej pieniędzy. Jeżeli ktoś wydaje mało pieniędzy, to wtedy mało zaoszczędza na tych stawkach VAT-u.</u>
          <u xml:id="u-149.10" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Dlatego też wprowadzenie 7% stawki VAT-u na wszystkie ubranka dziecięce nie ma absolutnie nic wspólnego z ideą państwa solidarnego, ponieważ to jest, tak jak powiedziałem, dotowanie w większym stopniu tych podmiotów i tych podatników, którzy mają więcej pieniędzy i po prostu więcej pieniędzy wydają.</u>
          <u xml:id="u-149.11" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Co należy robić w ramach rozsądnie prowadzonej polityki prorodzinnej? Należy przede wszystkim zdefiniować kilka obszarów takich, które rzeczywiście przyniosą określony skutek.</u>
          <u xml:id="u-149.12" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Tutaj słyszałem też głos na temat tego, że PiS głosował przeciwko becikowemu, które miałyby otrzymywać wszystkie matki czy wszyscy rodzice. W tym samym wystąpieniu słyszeliśmy również to, że ulgi prorodzinne zaproponowane przez rząd są niewystarczające czy niesatysfakcjonujące i że środki na becikowe się znalazły. No, oczywiście znalazły się, może właśnie kosztem tych ulg prorodzinnych. To jest tak, że żyjemy w jakiejś określonej rzeczywistości, proszę państwa. Znaczy to jest dokładnie tak, że nie ma już w tym kraju maszynki do drukowania pieniędzy, nie można tych pieniędzy po prostu sobie wydrukować. Mamy kotwicę budżetową w wysokości 30 mld zł, której przekroczyć nie możemy. Mamy zobowiązania wobec Unii Europejskiej. Jeżeli ich nie wypełnimy, jeżeli tych pieniędzy wydrukujemy za dużo, wypuścimy je na rynek, co się stanie? Nie dostaniemy dotacji unijnych. To jest proste. Nie dostaniemy dotacji unijnych. Bo takie są wymagania Unii Europejskiej. Jeżeli będziemy sobie postępować, że tak powiem, w ten sposób, wydając i dysponując na prawo i lewo określone środki, taki będzie tego skutek.</u>
          <u xml:id="u-149.13" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">W związku z tym, powtarzam, trzeba realizować postulaty polityki prorodzinnej, trzeba realizować postulaty polityki państwa solidarnego, należy to jednak robić w sposób rozsądny, zastanawiając się nad każdym groszem, który ma się do wydania. Czy bardziej potrzebują tych 600 mln zł te matki, które akurat mają pieniądze na to, żeby wyposażyć swoje dzieci, czy może lepiej te pieniądze przeznaczyć na ulgi prorodzinne? Czy przeznaczyć pieniądze na paliwo rolnicze, czy może przeznaczyć na obniżenie stawki VAT-u na ubrania dziecięce?</u>
          <u xml:id="u-149.14" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">To są trudne wybory. To są trudne wybory, przed którymi staje trzydzieści kilka milionów obywateli tego kraju każdego miesiąca, kiedy dostaje niewielkie pieniądze w postaci pensji i musi się zdecydować, czy kupić jedzenie, czy kupić ubranko dla dzieci, kupić czy może, nie wiem, pojechać na wakacje. To są trudne wybory, których dokonuje każdy Polak, każdy obywatel tego kraju, decydując o wydaniu tych pieniędzy, które ma. My musimy też pamiętać o tym, że mamy jakieś pieniądze do wydania i musimy decydować racjonalnie o tym, w jaki sposób te pieniądze wydawać. Obniżenie stawki do 7% na ubranka dziecięce, w moim głębokim przekonaniu, nie jest działaniem racjonalnym. Te pieniądze będzie można przeznaczyć na wspieranie rodzin znacznie bardziej skutecznie i w znacznie bardziej racjonalny sposób.</u>
          <u xml:id="u-149.15" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Jeszcze chciałbym się tylko w kilku słowach odnieść do propozycji, do głosów krytyki wobec zmian, które przedstawiliśmy na konferencji prasowej 31 marca. Oczywiście to są zmiany niesatysfakcjonujące, mnie samego w głębokim stopniu również one nie satysfakcjonują. Chciałoby się zrobić dużo więcej, dużo więcej dobrego dla podatników, dużo więcej dobrego dla państwa, natomiast, tak jak mówiłem, żyjemy w pewnych realiach i tych realiów po prostu „przeskoczyć” nie możemy. Mamy zobowiązania wobec Unii, mamy zobowiązania wobec własnych obywateli i robiąc coś, podejmując pewne decyzje, musimy po prostu kierować się przede wszystkim zasadą racjonalności. Nie można wszystkiego zrobić od razu, nie od razu Kraków zbudowano.</u>
          <u xml:id="u-149.16" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">Jeżeli mówimy o tym, że zmiany są rozczarowujące - cóż, można się zastanowić, jakie zmiany w podatkach nastąpiły przez ostatnich lat 5 czy 10, i ten katalog nie będzie wcale dużo ciekawszy niż to, co żeśmy przekazali 31 marca. Decyzja o obniżeniu składki rentowej, która zapadła, o 4% to jest decyzja, która właśnie ma na celu również między innymi obniżenie kosztów tych ubranek dziecięcych produkowanych w Polsce. Tak, dokładnie tak. Jeżeli mówimy o nieuczciwej konkurencji, o dumpingu, o tanich ubraniach, które są importowane z Chin do Polski, trzeba zapytać, dlaczego te ubrania wyprodukowane w Chinach są tak tanie. Otóż dlatego, że koszty pracy tam są niskie, dlatego że pensja osoby produkującej ubrania w Chinach wynosi kilkanaście dolarów. W Polsce koszty pracy oczywiście są dużo większe, dlatego że pensje są wyższe, ale przede wszystkim koszty związane z pracą są dużo większe, takie jak na przykład składki na ZUS. Jedyną metodą, którą możemy zastosować, żeby racjonalnie konkurować z tą produkcją chińską, konkurować z produkcją dalekowschodnią, jest obniżanie kosztów pracy w każdy możliwy sposób i jeszcze do tego, o ile to możliwe, nie kosztem pracowników.</u>
          <u xml:id="u-149.17" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieFinansówMirosławBarszcz">W związku z tym decyzja o obniżeniu składek rentowych jest decyzją, której będę bronił jako tej decyzji, która ma na celu właśnie zwiększenie konkurencyjności polskiej gospodarki z jednej strony, a z drugiej strony również obniżkę cen towarów produkowanych przez polskich producentów na polski rynek i nie tylko. Dziękuję serdecznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo! Tak przy okazji wystąpienia pana ministra chciałbym zwrócić uwagę, że często słyszę sformułowanie - i pan minister; przepraszam, że zwracam uwagę, ale naprawdę tego źle się słucha - często mówi się „w tym kraju”. My jesteśmy Polską, to jest nasz kraj, nasza ojczyzna...</u>
          <u xml:id="u-150.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-150.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">.‍.. i nie jesteśmy „w tym kraju”, tylko jesteśmy w Polsce. Poszczególnych posłów to też dotyczy, nie tylko wystąpienia pana ministra.</u>
          <u xml:id="u-150.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców panią Ilonę Wójcik.</u>
          <u xml:id="u-150.5" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dziękuję bardzo za pozytywną opinię i poparcie naszego projektu przez większość klubów parlamentarnych. Jednak zdziwiona jestem ogromnie, jak zmieniły się w ciągu tego roku opinie na temat naszego projektu prezentowane przez niektórych panów posłów. Tam, gdzie liczyliśmy na poparcie, spotkaliśmy się z co najmniej chłodnym przyjęciem, a pamiętam dokładnie wystąpienia sprzed roku, czyli z marca 2005 r., kiedy to większość klubów i kół parlamentarnych popierała naszą inicjatywę. Przypomnieć muszę, że w tym samym czasie posłowie PiS-u złożyli identyczny projekt poselski o identycznej treści. Nie chciałabym przytaczać, co tego dnia mówił poseł Artur Zawisza, który stwierdził - a właściwie to powiem - że wysoce jest usatysfakcjonowany złożonym w Wysokiej Izbie obywatelskim projektem ustawy, że istniejąca ustawa zawiera rażąco niekonsekwentny przepis, wedle którego stawka 7% jest dla obuwia w całości, a w przypadku ubrań - tylko dla niemowląt, że w pełni podziela argumentację Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej w kwestii demografii i że „z zadowoleniem została przyjęta przez wielotysięczną rzeszę naszych członków i przyjaciół dzieci informacja o planowanej zmianie ustawy o podatku od towarów i usług”. Co się zmieniło w ciągu tego roku? Czy tylko dlatego, że wcześniej była to skrajna opozycja, łatwiej było się wypowiadać pochlebnie na temat naszego projektu i składać niezobowiązujące obietnice? Czy punkt widzenia na ważne sprawy państwowe zmienia się wraz ze zmianą zajmowanych stanowisk?</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-151.2" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Stara maksyma polska mówi: „Nikt nie może ci tyle dać, ile ja mogę ci obiecać”. To się właśnie sprawdziło, ale nie wiem, czy do końca, proszę państwa, jest to uczciwe.</u>
          <u xml:id="u-151.3" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zupełnie nie mogę zrozumieć, dlaczego nasz projekt wzbudza tyle kontrowersji i emocji. Mam wrażenie, że nie walczymy o dobro polskich rodzin i polskich dzieci. Przecież to jest nasza wspólna przyszłość i jedynie od nas zależy, w jakich warunkach będą wychowywane nasze dzieci. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z trudnej sytuacji ekonomicznej i materialnej, w jakiej znalazła się przeciętna polska rodzina. Skoro kraje o wiele bogatsze od Polski wprowadziły preferencyjne stawki VAT na odzież dla dzieci, to powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby uzdrowić i zmienić dzisiejszą sytuację.</u>
          <u xml:id="u-151.4" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Odnosząc się do niektórych oświadczeń panów posłów z klubów i kół poselskich, chciałabym przedstawić argumenty, które świadczą o tym, że projekt jest zgodny z prawem unijnym. Opinia Biura Studiów i Ekspertyz w sprawie zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej nie wyczerpuje wszystkich aspektów dzisiejszego zagadnienia. Jako wzorzec zgodności opinia wskazuje art. 12 ust. 3 szóstej dyrektywy dotyczącej VAT. W opinii nie uwzględniono przynajmniej kilku argumentów przemawiających za zgodnością projektu z prawem unijnym. Pierwszym ważnym argumentem jest aktualny stan prawa polskiego. Opinia nie uwzględnia istniejących dziś niezgodności, a po zmianie ustawa nie będzie bardziej niezgodna z prawem Unii Europejskiej niż dzisiaj. Przyjęcie projektu jedynie zlikwiduje wadliwość dziś obowiązujących rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-151.5" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Następnym ważnym argumentem jest stanowisko Unii Europejskiej. Skoro Unia Europejska nie zarzuca Polsce sprzeczności, jak uczyniła to w kwestii VAT-u na Internet, to znaczy, że akceptuje, dopuszcza istniejącą 7-procentową stawkę VAT. Opinia również nie odnosi się do trwających prac nad załącznikiem H zawierającym wykaz towarów i usług, w odniesieniu do których dopuszczono obniżoną stawkę VAT. Wiele państw domaga się trwałego i powszechnego przyjęcia preferencyjnej stawki VAT na odzież dziecięcą. A stanowisko polskiego rządu? W pracach nad nowelizacją szóstej dyrektywy dotyczącej VAT polski rząd zajął stanowisko, zgodnie z którym należy umieścić w załączniku H odzież dziecięcą.</u>
          <u xml:id="u-151.6" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Opinia w ogóle nie odnosi się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W sprawie C-481/98 - Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej - Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał za dopuszczalne stosowanie obniżonej stawki wprowadzonej ze względów społecznych. Orzeczenie to odwołuje się do art. 28 ust. 2a szóstej dyrektywy, która z kolei odwołuje się do drugiej dyrektywy w sprawie podatków pośrednich, art. 17 ostatnie tiret. Ten właśnie przepis pozwala przyjąć jako alternatywę obniżoną stawkę, o ile w oczywisty sposób jest ona przyjęta ze względów społecznych. Być może właśnie to orzeczenie i ta argumentacja sprawiły, że Unia Europejska nie wskazuje Polsce na sprzeczność co do 7-procentowej stawki VAT na ubrania dla dzieci.</u>
          <u xml:id="u-151.7" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Pozostaje jeszcze argument odnoszący się do daty wprowadzenia VAT. Przepisy dyrektywy pozwalają utrzymać stawki preferencyjne VAT państwom, w których obowiązywały one przed przyjęciem szóstej dyrektywy, czyli przed 1991 r. Czy zatem możemy przyjąć, że skoro w Polsce nie było ustawy o podatku od towarów i usług, to obowiązywała wtedy stawka 0%? A może obowiązywało powszechne zwolnienie z VAT? Opinia nie odnosi się w ogóle do możliwości powołania się przez Polskę na taką argumentację.</u>
          <u xml:id="u-151.8" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Uwzględniając powyższe prawne argumenty, opinia w zakresie wzorca zgodności z prawem Unii Europejskiej, jakim jest art. 12 ust. 3 szóstej dyrektywy o VAT, musi być oceniona jako pobieżna i powierzchowna. Myślę, że wszystkie wymienione argumenty potwierdzają opinię komitetu o zgodności projektu z prawem unijnym.</u>
          <u xml:id="u-151.9" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Co zaś tyczy się budżetu. Proszę państwa, do 2004 r. nie było żadnych wpływów związanych z odzieżą dziecięcą, to znaczy, wtedy obowiązywała stawka 7%. Czyli tak naprawdę to nie jest kwota, która się „zgubiła”, tylko jej po prostu nie było. I tak naprawdę nikt nie obliczył, czy budżet zyskał, czy stracił, i nikt nie policzył również strat związanych z brakiem popytu, sprzedaży, zmniejszeniem wpływów w postaci podatków pośrednich i bezpośrednich.</u>
          <u xml:id="u-151.10" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Chciałabym odnieść się również do wypowiedzi pana podsekretarza stanu. Nie wyobrażam sobie tego, panie ministrze, żeby pomylić kalesony męskie ze śpioszkami dziecięcymi.</u>
          <u xml:id="u-151.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-151.12" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik"> Uważam, że jest to nadużycie. Nieuczciwości zdarzają się wszędzie i nie wyeliminuje tego ani 7-procentowy VAT dla dzieci, ani żaden inny.</u>
          <u xml:id="u-151.13" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Skąd w ogóle wziął się rozmiar 150? To są normy polskie, które zostały opracowane wraz z GUS, czyli 11 lat to około 150 cm wzrostu. Na dzień dzisiejszy rzeczywiście dzieci 11-letnie mają wzrost 164, a nawet 170, ale nie żądamy tak wiele. Niech stawka preferencyjna będzie możliwa, dostępna dla dzieci 8-letnich, których te 150 cm dotyczy.</u>
          <u xml:id="u-151.14" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Odpowiadając na pytanie pana posła Grzeszczaka z PSL - jeśli pomyliłam się, przepraszam bardzo, ale nie znam wszystkich - chciałam powiedzieć, że Sejm poprzedniej kadencji nie zdążył zakończyć prac nad projektem tej ustawy. Choć poparły naszą inicjatywę dwie sejmowe Komisje: Ustawodawcza i Finansów Publicznych, oraz większość klubów parlamentarnych, to po prostu zabrakło najważniejszego, czyli głosowania nad całością ustawy na plenarnym posiedzeniu Sejmu. Tylko tyle, zabrakło nam czasu i dlatego musiałam dzisiaj stanąć przed państwem drugi raz.</u>
          <u xml:id="u-151.15" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejIlonaWójcik">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Nie potrafię państwa bardziej przekonać. W imieniu komitetu, który mam zaszczyt reprezentować, oraz w imieniu 117 tys. obywateli Rzeczypospolitej, którzy udzielili temu projektowi poparcia, dziękuję za życzliwość okazaną naszej inicjatywie, czyli naszemu projektowi. Liczę na to, mam nadzieję, że projekt ten stanie się prawem jeszcze w tej kadencji Sejmu. Dziękuję pięknie.</u>
          <u xml:id="u-151.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">W imieniu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej dziękujemy pani za uzasadnienie wniosku i podsumowanie dyskusji nad tym projektem.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo! Marszałek Sejmu po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm skierował obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług zawarty w druku nr 198 do Komisji Finansów Publicznych w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-152.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-152.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-152.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktu 10. porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-152.5" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 11. porządku dziennego: Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA (druk nr 199).</u>
          <u xml:id="u-152.6" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej pana Włodzimierza Tomaszewskiego w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-152.7" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zanim przejdę do prezentacji tego projektu mam do pana marszałka gorącą prośbę. Ponieważ jestem tutaj z wąską grupą ekspertów, którzy pomagali komitetowi w realizacji tego projektu, gorąco prosiłbym o umożliwienie zajęcia miejsca przez przedstawicieli komitetu tutaj w tych ławach, gdyż będzie potem łatwiej komunikować się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Rozumiem. Gdzie są przedstawiciele?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Czwórka osób, które siedzą, tam, na galerii. Jeżeli to jest możliwe, będę bardzo wdzięczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Nie ma żadnych przeszkód.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, jeżeli panowie mają takie życzenie, proszę zająć miejsca w ławach.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo o kontynuowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, a także w imieniu społeczeństwa Łodzi, przedkładam Wysokiej Izbie projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA z prośbą o jego uchwalenie. Projekt ten ma już swoją historię sięgającą poprzedniej kadencji Sejmu i dotyczącą całego minionego 15-lecia zmian ustrojowych w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Pierwsze czytanie społecznego obywatelskiego projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA miało miejsce dnia 6 maja 2005 r. w Wysokiej Izbie. Przedstawiał go wówczas prezydent miasta Łodzi pan Jerzy Kropiwnicki, którego mam dzisiaj zaszczyt zastępować podczas pierwszego czytania w ramach tej kadencji Sejmu. Pragnę przypomnieć, że zarejestrowany przez marszałka Sejmu w dniu 26 listopada 2004 r. komitet w ustawowym terminie zebrał 155777 podpisów obywateli popierających projekt ustawy. Po terminie wpłynęło jeszcze ok. 5 tys. podpisów. Zatem projekt ten poparło ponad 160 tys. osób, głównie mieszkańców Łodzi. Przypomnę, że liczba ludności Łodzi to 750 tys., a więc jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że chodzi o osoby dorosłe, to w tym wypadku widać, jak wielkie jest poparcie mieszkańców Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-157.2" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jednak nie jest to tylko projekt łodzian. Wyszedł z Łodzi, ale jest popierany przez ludzi ze wszystkich stron kraju. Jest to także, co szczególnie warto podkreślić, projekt państwa - posłanek i posłów, i to nie tylko poprzez związek parlamentarzystów z wyborcami. Taki sam projekt ustawy, tylko z innym, szerszym tytułem, o przekształceniu niektórych przedsiębiorstw energetycznych przewidzianych do prywatyzacji, został wniesiony przez państwa posłów w poprzedniej kadencji jako druk sejmowy nr 3558. Co jest bardzo charakterystyczne, 106 podpisanych wówczas pod tym projektem posłów odwzorowało prawie strukturę polityczną obecnego Sejmu. Zatem pod omawianym projektem podpisało się 35 posłów Prawa i Sprawiedliwości z panem prezesem Jarosławem Kaczyńskim, 23 posłów Samoobrony z panem przewodniczącym Andrzejem Lepperem, 17 posłów Platformy Obywatelskiej, 16 posłów Ligi Polskich Rodzin z panem przewodniczącym Romanem Giertychem, 5 posłów Sojuszu Lewicy Demokratycznej, 2 z Socjaldemokracji i 7 z innych kół oraz niezrzeszonych.</u>
          <u xml:id="u-157.3" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Rozpatrywany dzisiaj projekt obywatelski - jeszcze raz podkreślę, o tej samej treści, co poselski, tylko o tytule czytelnym dla podpisujących się pod nim łodzian, a więc nawiązującym do Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi - miał być swoistym zabezpieczeniem społecznym dla inicjatywy poselskiej. To zabezpieczenie okazało się bardzo trafne, bowiem projekt poselski wniesiony już 19 listopada 2004 r., choć doczekał się sprawozdania specjalnie wyłonionej podkomisji nadzwyczajnej przyjętego 13 kwietnia 2005 r., a więc był już, rzec można, oszlifowany pod względem prawnym, przy bardzo sumiennym udziale sejmowego Biura Legislacyjnego, to jednak nie doczekał się drugiego czytania. Projekt obywatelski skierowany 18 maja 2005 r. do tej samej podkomisji nadzwyczajnej mógł w takim procedowaniu wykorzystać dorobek podkomisji w postaci gotowego już sprawozdania. Tak się jednak nie stało i to wbrew woli politycznej większości ugrupowań parlamentarnych. Warto tu odwołać się do dostępnego w zbiorach sejmowych stenogramu z posiedzenia Sejmu w dniu 6 maja 2005 r., kiedy podczas pierwszego czytania tego samego projektu obywatelskiego poparło go 8 z 9 klubów i kół poselskich oraz wniesiono o skierowanie go do komisji sejmowych i rozpatrywanie na szybkiej ścieżce legislacyjnej. Projekt skierowano do podkomisji, jednak wszelkie prace związane z omawianymi ustawami praktycznie zostały zaniechane.</u>
          <u xml:id="u-157.4" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">W tej kadencji Sejmu pozostał obywatelski projekt ustawy będący wyrzutem sumienia w stosunku do tych, którzy do owego zaniechania dopuścili, oraz do tych - należy przypuszczać, że chodzi o tych samych - którzy go wręcz zignorowali, podobnie jak prawo i Wysoką Izbę, doprowadzając w dniu 11 sierpnia do nielegalnej, podkreślam: nielegalnej, sprzedaży Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-157.5" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Co ustawa ma regulować? Wbrew tytułowi, który jak wspomniałem, służył łodzianom do identyfikacji problematyki ustawy, oraz opiniom wyrażanym przez tych samych ludzi z Ministerstwa Skarbu Państwa, a artykułowanym w stanowiskach rządowych, nie jest to studium indywidualnego przypadku. Zespół Elektrociepłowni z Łodzi to jest tylko nazwa w tytule. Ustawa byłaby sprzeczna z konstytucją, gdyby ten projekt odwoływał się tylko do jednego przypadku, do jednego przedsiębiorstwa. Tak jednak nie jest, o czym przekonuje nie tylko treść tej ustawy, ale także stanowisko Biura Legislacyjnego Sejmu poprzedniej kadencji, jak również obszerna ekspertyza znanego konstytucjonalisty prof. Bogusława Banaszaka z Uniwersytetu Wrocławskiego, która była udostępniona podczas wcześniejszych prac i która w dalszym ciągu jest dostępna.</u>
          <u xml:id="u-157.6" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Ustawa dotyczy przede wszystkim przedsiębiorstw energetycznych, które obok wytwarzania energii elektrycznej i ciepła zajmują się również zarządzaniem siecią przesyłową i dystrybucją ciepła. W stosunku do tych przedsiębiorstw ustawa określa dwie fundamentalne zasady, które - co najważniejsze - znajdują swoje odzwierciedlenie w „Programie dla energetyki”, przyjętym przez rząd pana premiera Kazimierza Marcinkiewicza.</u>
          <u xml:id="u-157.7" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Zasada pierwsza dotyczy obowiązkowego rozdziału sfery produkcyjnej od przesyłowej, dystrybucyjnej, w wymienionych przedsiębiorstwach. Projekt przewiduje stosowanie do prywatyzowanych przedsiębiorstw podziału przedsiębiorstwa energetycznego na dwie odrębne spółki:</u>
          <u xml:id="u-157.8" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">1) produkującą ciepło i energię elektryczną w skojarzeniu,</u>
          <u xml:id="u-157.9" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">2) przesyłającą ciepło, czyli dystrybucyjną.</u>
          <u xml:id="u-157.10" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Zasada druga dotyczy uznania, że samorząd terytorialny powinien mieć prawo do udziałów majątkowych zwłaszcza w sferze sieciowej przedsiębiorstw energetycznych stanowiących majątek narodowy w celu umożliwienia skutecznej realizacji zadań własnych gmin w zakresie zaopatrzenia w ciepło. Projekt przewiduje zatem nieodpłatne przekazanie przez Ministerstwo Skarbu Państwa akcji spółki dystrybucyjnej wydzielonej z prywatyzowanego przedsiębiorstwa samorządowi terytorialnemu.</u>
          <u xml:id="u-157.11" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Zasady te służyć mają odbiorcom energii, chroniąc, zgodnie z programem rządowym, przed nieuzasadnionym wzrostem cen poprzez:</u>
          <u xml:id="u-157.12" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">1) stworzenie warunków do rozwoju konkurencji, w tym przypadku na lokalnych rynkach ciepła, której istotą jest nieskrępowany dostęp każdego producenta do sieci, najlepiej pozostającej w rękach publicznych,</u>
          <u xml:id="u-157.13" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">2) pozostawanie sieci w rękach publicznych, dzięki czemu można będzie pozyskiwać środki z Unii Europejskiej na rozbudowę i modernizację sieci i w ten sposób nie obciążać tymi kosztami odbiorcy.</u>
          <u xml:id="u-157.14" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jak wcześniej jednoznacznie zaznaczyłem, ustawa dotyczy dużych przedsiębiorstw - elektrociepłowni zajmujących się także dystrybucją, przesyłem ciepła, a tym samym dotyczy dużych miast, które te przedsiębiorstwa zaopatrują w ciepło. W tym tkwi uzasadnienie tytułu ustawy, która, wprowadzając ogólne, powszechnie obowiązujące normy, będzie mogła być zastosowana do takiego dużego przedsiębiorstwa jak łódzki Zespół Elektrociepłowni zaspokajający 70% potrzeb cieplnych Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-157.15" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Najważniejszy jest jednak fakt - który uzasadnia to, że łódzki Zespół Elektrociepłowni jest wymieniony w tytule ustawy i że jednocześnie do łódzkiego przykładu odwołujemy się w uzasadnieniu - że Łódź jest jedynym dużym miastem w Polsce, w którym produkcja i dystrybucja ciepła znajdowała się w rękach tego samego podmiotu - spółki Skarbu Państwa. W Łodzi, w przeciwieństwie do innych dużych miast polskich, nie można było skomunalizować sieci cieplnej, gdyż sieć ta w 1989 r. decyzją ministra przemysłu została włączona do Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-157.16" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Efektem przyjęcia ustawy będzie wprowadzenie w Łodzi normalności, a więc rozwiązań, jakie funkcjonują we wszystkich dużych miastach Polski. Z informacji przekazanej przez rząd premiera Belki wynikało, że w podobnej sytuacji jak Zespół Elektrociepłowni w Łodzi są trzy przedsiębiorstwa ciepłownicze w Polsce, to znaczy: Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Legnicy, Nadwiślańska Spółka Energetyczna w Brzeszczach i Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Dąbrowie Górniczej. Powyższe informacje byłego rządu są jednak ewidentnie sprzeczne ze stanem faktycznym, gdyż żadne z wymienionych przez rząd przedsiębiorstw nie produkuje prądu w skojarzeniu z produkcją ciepła, a tylko takich przedsiębiorstw dotyczy projekt ustawy. Potwierdza to tym bardziej wadliwość sytuacji, w jakiej znajduje się Łódź.</u>
          <u xml:id="u-157.17" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">O zrozumieniu sytuacji, w jakiej po sprzedaniu Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi wraz z siecią cieplną mogą znaleźć się mieszkańcy miasta, świadczy zgodność środowisk politycznych Łodzi. Uchwały Rady Miejskiej w tej sprawie podejmowane były jednomyślnie, a projekt Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej poparli parlamentarzyści ziemi łódzkiej niezależnie od barw politycznych. Projekt ustawy jest wynikiem sprzeciwu wobec próby sprzedaży lokalnego monopolu naturalnego, jakim jest sieć ciepła. Monopol ten w skojarzeniu z produkcją ciepła po całościowym sprywatyzowaniu stanie się dla lokalnej społeczności najbardziej nieprzyjazną formą organizacyjną związaną z zaopatrzeniem w ciepło.</u>
          <u xml:id="u-157.18" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Nie wdając się w debatę na temat intencji Ministerstwa Skarbu Państwa, poza chęcią pozyskania środków do budżetu warto zwrócić uwagę, że w przypadku łódzkim działania ministerstwa prowadzą do zamiany monopolu państwowego polskiego na monopol państwowy francuski w postaci firmy Dalkia, której udziałowcem jest państwowy francuski koncern Electricite de France.</u>
          <u xml:id="u-157.19" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Realizowana przez Ministerstwo Skarbu Państwa prywatyzacja przedsiębiorstw energetycznych nie może pozbawić gmin możliwości realizacji ich zadań własnych i narażać odbiorców na nieuzasadniony wzrost cen wywołany brakiem możliwości zachowań konkurencyjnych. Art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.</u>
          <u xml:id="u-157.20" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Niestety, jak wcześniej wspomniałem, w dniu 11 sierpnia 2005 r. minister skarbu państwa podpisał umowę sprzedaży firmie Dalkia Polska SA 85% akcji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi, którego sieć cieplna objęta jest projektem ustawy, lekceważąc głosy obywateli popierających projekt ustawy i prace społecznego Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej. Należy jednak podkreślić, że wyżej wymieniona umowa sprzedaży jest nieważna, gdyż podpisanie jej obarczone jest wadą prawną: brakiem ważnej decyzji prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dotyczącej koncentracji akcji przez firmę Dalkia. Miasto Łódź złożyło do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odwołanie od decyzji prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wydanej w dniu 28 kwietnia 2005 r., w sprawie uzyskania zgody przez firmę Dalkia Polska SA na koncentrację akcji, które do chwili obecnej nie zostało rozpatrzone przez sąd. Miasto Łódź złożyło także do Sądu Okręgowego w Łodzi II Wydział Cywilny pozew o ustalenie nieważności umowy sprzedaży akcji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA.</u>
          <u xml:id="u-157.21" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Podpisanie umowy sprzedaży przez ministra skarbu stanowi także naruszenie przepisu art. 2 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 września 2004 r. w sprawie założeń prywatyzacji niektórych przedsiębiorstw ważnych z punktu widzenia strategicznych interesów Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem te dwa fakty: brak ważnej, prawomocnej decyzji opiniującej pozytywnie koncentrację akcji tego przedsiębiorstwa w rękach Dalkii i sprzeciwienie się uchwale sejmowej, to są okoliczności naruszenia prawa przez ministra skarbu poprzedniego rządu, które wskazują na konieczność rozpatrzenia jego odpowiedzialności w tej sprawie przed Trybunałem Stanu.</u>
          <u xml:id="u-157.22" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Wysoka Izbo! Uwzględniając wynegocjowaną cenę transakcji kupna Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi - 903 mln zł, łódzka sieć cieplna została sprzedana za około 300 mln zł, biorąc pod uwagę wartość środków trwałych dotyczących produkcji ciepła oraz przesyłu. Jednak to nie budżet państwa łożył środki na jej powstanie. Łączna kwota nakładów poniesionych na rozbudowę i modernizację łódzkiej sieci cieplnej przez 7 lat, w okresie od 1997 r. do 2004 r., wynosi około 347 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-157.23" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Zgodnie z Prawem energetycznym nakłady te były kosztami uzasadnionymi i zostały uwzględnione w corocznych taryfach. Zatem to mieszkańcy Łodzi oraz łódzkie firmy, kupując ciepło, sfinansowały koszty budowy sieci. I to samorząd, reprezentując lokalną społeczność, winien stać się nieodpłatnie ich właścicielem. Samorząd to też państwo. Przeniesienie majątku w postaci akcji spółki dystrybucyjnej na gminę jest słusznym działaniem państwa w interesie jego obywateli. Ten proceder kilkukrotnego płacenia za tę samą sieć można także zilustrować na przykładzie zwrotu poniesionych nakładów przez Dalkię. Otóż nowelizacja Prawa energetycznego z marca 2005 r. stawia nabywcę Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi w komfortowej sytuacji, dopuszczając uwzględnianie kosztów kapitału jako kosztów uzasadnionych przy ustalaniu taryf za ciepło. W jednej z wypowiedzi premier Marek Belka wyraził pogląd, że stopa zwrotu kapitału może wynosić 14,4%.</u>
          <u xml:id="u-157.24" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Przygotowana przez miasto analiza wpływu prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA na taryfy za ciepło zakładała tę stopę zwrotu zaledwie na poziomie 9%. Oznacza to, że, w zależności od przyjętej stopy zwrotu, po 7–11 latach łodzianie, płacąc za ciepło, zwrócą nabywcy nakłady poniesione na zakup sieci cieplnej, czyli ponownie poniosą koszty nabycia sieci, ale nadal nie będą jej właścicielami.</u>
          <u xml:id="u-157.25" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Nie można się zgodzić z argumentami Ministerstwa Skarbu Państwa poprzedniego rządu, aby nie przekazywać sieci dystrybucyjnej samorządowi Łodzi, bo niektóre samorządy sprzedały bądź mają zamiar sprzedać swoje sieci cieplne. Po pierwsze, sprzedając swój majątek, mogły swobodnie kształtować treść umowy sprzedaży, na przykład gwarantując w nich dostęp do sieci cieplnej innym wytwórcom ciepła. Po drugie, żaden samorząd żadną umową sprzedaży nie zmieni uregulowań ustawy o samorządzie gminnym i nadal zaopatrzenie w ciepło będzie zadaniem własnym samorządu. Jeśli w przyszłości nabywca sieci cieplnej na przykład zbankrutuje, to odpowiedzialny za dostawę ciepła będzie nadal samorząd, a wszelkie konsekwencje poniosą odbiorcy ciepła, mieszkańcy miasta i gmin.</u>
          <u xml:id="u-157.26" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">W opiniach przygotowywanych przez Ministerstwo Skarbu Państwa ciągle ginie aspekt ustrojowy przedstawianej ustawy. Samorząd jest tu traktowany jako coś, co istnieje poza państwem. Prawdopodobnie tylko szczególnemu przypadkowi, gdy chodzi o przygotowanie kolejnego stanowiska przez tych samych ludzi, ale dla nowego rządu, należy przypisać powielenie treści mylących - niezgodnych nie tylko z faktami, ale i z programami rządowymi - jakie zawarto w dokumencie określanym jako stanowisko rządu wobec obywatelskiego projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi z dnia 13 marca 2006 r.</u>
          <u xml:id="u-157.27" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Przepraszam za wyrażenie, ale w trakcie nonsensownego tropienia niekonstytucyjności tego projektu przedkładanego dzisiaj Wysokiej Izbie można by dojść do wniosku, że przekazywanie 15% akcji pracownikom prywatyzowanych spółek Skarbu Państwa, co umożliwia ustawa o prywatyzacji i komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, to także naruszenie konstytucji. Podobnie cały proces zmian ustrojowych i decentralizacji państwa z tej perspektywy stanowiłby naruszenie konstytucji, gdyż przejście majątku narodowego określanego jako majątek Skarbu Państwa w ręce samorządów narusza ten zasób i potencjalne przychody budżetu państwa z tego majątku.</u>
          <u xml:id="u-157.28" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Wysoki Sejmie! Miałem możliwość z obecnym tutaj profesorem Michałem Kuleszą, siedzącym w lewej ławie, pracować nad decentralizacją, przygotowując dziesiątki ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej. W całej reformie ustrojowej największe problemy, które pozostały do dziś, wiążą się z przekazaniem adekwatnych do przekazanych zadań zasobów majątkowych i finansowych. Wtedy, w latach 1997–2001, nie udało się doprowadzić do tego wszystkiego, o co wspólnie zabiegaliśmy z profesorem Kuleszą - przy aktywnym udziale ówczesnego posła Kazimierza Marcinkiewicza - na przykład do przekazania właśnie samorządom zasobów majątkowych niektórych agencji: Agencji Mienia Wojskowego, Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dziś deklaracje premiera Kazimierza Marcinkiewicza nawiązujące do kontynuacji tamtych planów zmian brzmią optymistycznie, jednak nie mogą się one rozbijać o taką argumentację o niekonstytucyjności, jaką ciągle chcą narzucać funkcjonariusze Skarbu Państwa, myląc przy tym pojęcia.</u>
          <u xml:id="u-157.29" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Przedkładana ustawa, wbrew przywoływanej opinii, nie prowadzi wprost do komunalizacji własności Skarbu Państwa. W tym przypadku można jedynie mówić o możliwości nieodpłatnego przekazywania przez Ministerstwo Skarbu Państwa akcji spółki dystrybucyjnej, wydzielonej z prywatyzowanego przedsiębiorstwa, samorządowi terytorialnemu, i to dla realizacji celów publicznych, dla dobra wspólnego. Czy tak rozumiane dobro narusza interes państwa, czy też, wprost odwrotnie, umacnia? Czy, z drugiej strony, praworządność należy dostosowywać do miary materialnej?</u>
          <u xml:id="u-157.30" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Ustawodawca, wprowadzając do konstytucji art. 2, nie ograniczył skutków jego stosowania kosztami finansowymi uchwalanych przepisów. Nie można więc dokonywać obejścia podstawowych norm o charakterze ustrojowym poprzez powoływanie się na treść art. 118 ust. 3 konstytucji. Państwo prawa nie ma bowiem ceny.</u>
          <u xml:id="u-157.31" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">To właśnie poprzedni minister Skarbu Państwa, prywatyzując Zespół Elektrociepłowni w Łodzi bez wydzielenia sieci dystrybucyjnej, przedłożył jednorazowy przychód do budżetu państwa, który, jak wykazałem, sfinansują po raz kolejny mieszkańcy Łodzi, nad długofalowy interes społeczności lokalnej. Wysoka Izba natomiast nie może nie zauważyć, że przekazanie sieci cieplnej samorządowi stwarza możliwości dalszego rozwoju tej sieci przy udziale środków Unii Europejskiej, a niskie ceny ciepła sprzyjać będą przyciąganiu inwestorów do miasta. Trzeba tu bardzo silnie podkreślić - było to czynione w naszych analizach, jak również jest zawarte w uzasadnieniu do projektu ustawy - że przy wizji przejęcia przez Łódź środków, zwłaszcza z Funduszu Spójności, chociażby na modernizację i rozbudowę sieci cieplnej może się okazać, że wzrost cen w ciągu 6 lat, prognozowany na ponad 20%, będzie niższy o połowę i o tyle mniejsze będzie obciążenie mieszkańców Łodzi. Szacujemy, że będzie to w granicach 167 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-157.32" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Oponenci mówią, że miasto nie będzie miało środków na udział własny w inwestycjach unijnych. Nie biorą jednak pod uwagę tego, że obecne nakłady na rozwój sieci cieplnej w Łodzi w wysokości ok. 34 mln zł rocznie są ujęte w taryfie. Beneficjentem pomocy unijnej byłaby zatem gminna spółka dysponująca tymi środkami jako wkładem własnym. Łódź pokazała już, że potrafi pozyskiwać środki na infrastrukturę miejską, uzyskując ponad 1 mld zł pomocy unijnej z funduszy: ISPA, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.</u>
          <u xml:id="u-157.33" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Możliwe zatem byłoby potrojenie obecnych nakładów na sieć cieplną dla przyspieszenia uciepłowienia centrum miasta. Jest to tym bardziej istotne, że zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska wszyscy wojewodowie mieli obowiązek sporządzić programy naprawcze w zakresie ochrony powietrza atmosferycznego, a ponieważ przekroczenia dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń powietrza występują głównie w aglomeracjach miejskich, obowiązki działań naprawczych nakładane są na prezydentów miast.</u>
          <u xml:id="u-157.34" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Wojewoda łódzki nałożył na prezydenta Łodzi obowiązki związane z likwidacją niskiej emisji energetycznej. Obecnie ok. 20% potrzeb cieplnych miasta pokrywane jest z lokalnych palenisk węglowych, powodujących w śródmieściu przekroczenia dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń, jeśli chodzi o pył zawieszony i tlenki azotu.</u>
          <u xml:id="u-157.35" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Prywatny właściciel nie otrzyma pomocy unijnej na rozbudowę sieci. Może jedynie uzyskać pomoc na modernizację źródła ciepła, czyli elektrociepłowni, w celu minimalizacji emisji do atmosfery. Wszystkie natomiast koszty związane z rozbudową i modernizacją sieci uwzględni w taryfie i zapłacą za nią odbiorcy ciepła. Przykładem właściwego działania w tym zakresie jest miasto Kraków, będące właścicielem sieci cieplnej, gdzie na rozbudowę i modernizację sieci cieplnej gmina w 2004 r. otrzymała z Funduszu Spójności 50 mln euro.</u>
          <u xml:id="u-157.36" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Na podstawie przeprowadzonych na zlecenie miasta Łodzi analiz ekonomicznych, prawnych, społecznych oraz zebranych doświadczeń mogę z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że sprzedaż wraz ze źródłami ciepła całego rynku ciepła, sieci dystrybucyjnych może doprowadzić do negatywnych skutków dla gminy i lokalnej społeczności. Już obecnie działania Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA, monopolisty ciepłowniczego - przypomnę raz jeszcze: zaspokajającego ok. 70% potrzeb w zakresie produkcji i dystrybucji ciepła w mieście - prowadzą do utrudnień w dostępie do sieci ciepłowniczej innym ciepłowniczym podmiotom gospodarczym, w tym gminie. Przykładem tu może być miejska ciepłownia Zakład Energetyki Cieplnej „Ustronna”, który przez ponad 10 lat dostarczał ciepło do sieci Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi. Pomimo obowiązujących zapisów w ustawie Prawo energetyczne zakładowi odmówiono podłączenia do sieci, argumentując, że jest to niemożliwe ze względów technicznych. Nie pomogły nawet interwencje w Urzędzie Regulacji Energetyki. Obecnie w sprawie tej trwa postępowanie w Sądzie Antymonopolowym.</u>
          <u xml:id="u-157.37" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Gminna własność sieci cieplnej pozwoliłaby także na rozwój alternatywnych źródeł ciepła, na przykład wykorzystywania wód geotermalnych bądź biomasy. Różni producenci mieliby zatem swobodny dostęp do sieci, która byłaby w rękach publicznych.</u>
          <u xml:id="u-157.38" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Zmierzając do przekazania samorządowi ciepłowniczych sieci dystrybucyjnych w mieście, komitet inicjatywy ustawodawczej ma na celu niedopuszczenie do nieuzasadnionego wzrostu cen ciepła, jako jednego z elementów całego splotu przyczyn ubożenia społeczeństwa. Pragnę zwrócić uwagę, że czynnikiem zasadniczym dla jasności rozliczeń i kontroli kosztów jest rozdział produkcji i dystrybucji ciepła, aby nie dochodziło do zabronionego subsydiowania skrośnego, czyli przenoszenia kosztów między oboma rodzajami działalności. O możliwościach w tym zakresie firm łączących te działalności świadczą dane Urzędu Regulacji Energetyki, według których jednoskładnikowa cena ciepła w przedsiębiorstwach zajmujących się jednocześnie wytwarzaniem i dystrybucją ciepła była wyższa od średniej krajowej o około 20%. Obowiązująca od 3 maja 2005 r. nowelizacja ustawy Prawo energetyczne nakazuje, w ślad za dyrektywami unijnymi, rozdział produkcji i dystrybucji w zakresie energii elektrycznej i gazu. Uregulowania unijne nie obejmują energii cieplnej, gdyż w Europie Zachodniej scentralizowana produkcja ciepła jest rzadkością. Polski rynek energii cieplnej jest największy w Europie, zatem prezentowany projekt ustawy jest dostosowaniem prawa krajowego do rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej oraz do polskiej specyfiki zaopatrzenia w ciepło. Powyższa teza znalazła potwierdzenie w opinii Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-157.39" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Pragnę raz jeszcze szczególnie podkreślić, że w ogłoszonym przez obecny rząd „Programie dla elektroenergetyki” w pkt 3 działania w ramach programu mówi się o zmianie struktury organizacyjnej przedsiębiorstw energetycznych poprzez konsolidację i prywatyzację oraz wydzielenie operatorów systemów dystrybucyjnych, co ma być jednym z czynników gwarantujących rozwój konkurencji. W programie rządowym utworzenie Polskiej Grupy Energetycznej, czyli skonsolidowanego podmiotu składającego się z kilku przedsiębiorstw, warunkuje się wcześniejszym wydzieleniem operatora systemu przesyłowego wraz z majątkiem - siecią przesyłową, która ma być przekazana na bezpośrednią własność Skarbu Państwa. Analogicznie powinno to mieć zastosowanie do sieci cieplnej w stosunku do podmiotu publicznego, jakim jest gmina.</u>
          <u xml:id="u-157.40" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Ponadto pragnę zaznaczyć, że dokument pt. „Solidarne państwo” deklaruje w działaniach ministra gospodarki, pkt IV ppkt 1: Polityki sektorowe, przegląd rozpoczętych prywatyzacji i ocenę pod kątem wyników opracowania szczegółowych analiz prawnych i organizacyjnych dotyczących strategii restrukturyzacji sektora energetycznego, zaś w działaniach ministra skarbu państwa, pkt VI ppkt 4: Zarządzanie majątkiem Skarbu Państwa i polityka prywatyzacyjna to sfera wymagająca bodaj najbardziej radykalnego uporządkowania; polityka dotycząca prywatyzacji jest częścią polityki gospodarczej, nie zaś zbiorem transakcji handlowej. Tak powiada ten program w cytowanym punkcie.</u>
          <u xml:id="u-157.41" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Mając na względzie powyższe zapisy i argumentacje wraz z konkluzją, którą przedstawiłem, cytując poszczególne fragmenty programów rządowych, za kuriozalną należy uznać tę formę zapisu, jaką znaleźliśmy w tekście przedłożonym jako stanowisko rządu do omawianego projektu ustawy. Stwierdza się tam, iż kierunki działania zaproponowane w obywatelskim projekcie ustawy zmniejszałyby znacząco pole decyzyjne „Programu dla elektroenergetyki” zapowiedzianego zarówno w exposé prezesa Rady Ministrów, jak i rządowym programie „Solidarne państwo”. Fakty świadczą o czymś zupełnie odwrotnym, a cytat ten należy traktować - kolejny raz to podkreślam - jako urzędniczy wymysł.</u>
          <u xml:id="u-157.42" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Odnosząc się do przypadku Łodzi, informuję, że według danych Urzędu Regulacji Energetyki cena ciepła jest jedną z wyższych wśród cen największych elektrociepłowni w Polsce, co należy łączyć z efektem konsolidacji pionowej.</u>
          <u xml:id="u-157.43" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Chcę przypomnieć, że wystąpienie mieszkańców Łodzi w tej sprawie ma także szczególny kontekst związany z transformacją naszej gospodarki. W przeciwieństwie do górników, hutników czy stoczniowców, którym kolejne rządy przekazywały istotne wsparcie finansowe w związku z restrukturyzacją tych branż, łódzkie włókniarki nie doczekały się działań osłonowych ze strony państwa. Warto tu przytoczyć znamienne porównania, których autorem był prof. Stefan Krajewski, wojewoda łódzki z poprzedniej kadencji. Otóż w 1998 r. w górnictwie węgla zatrudnionych było 480 tys. osób, a w przemyśle włókienniczym - 335 tys. W 2002 r. w górnictwie zatrudnienie spadło do 166 tys. osób, a w przemyśle włókienniczym do 86 tys. osób. Oznacza to, że w 2002 r. w górnictwie węgla zostało około 34% stanu zatrudnienia z 1998 r., a w przemyśle włókienniczym około 26%. W 1998 r. wynagrodzenie miesięczne w górnictwie węgla kamiennego wynosiło 210% przeciętnego wynagrodzenia w przemyśle włókienniczym, a w 2002 r. wzrosło do 250%. W 2003 r. nominalne dochody brutto do dyspozycji w sektorze gospodarstw domowych plasowały górnictwo śląskie na drugim miejscu po woj. mazowieckim, a woj. łódzkie poniżej średniej krajowej. Stopy bezrobocia były zbliżone.</u>
          <u xml:id="u-157.44" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Konkluzja. Przy tym stanie zmian ustrojowych i restrukturyzacji jedynie gmina, miasto, mieszkańcy ponieśli wprost ciężar tych przekształceń. Można zatem powiedzieć, że Łódź jest w tym zakresie wyjątkiem wśród dużych miast polskich. Uchwalenie przez Sejm niniejszego projektu ustawy będzie więc dla mieszkańców Łodzi aktem sprawiedliwości dziejowej oraz zakończeniem przemian ustrojowych w omawianym obszarze.</u>
          <u xml:id="u-157.45" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Na koniec należy podkreślić, że projektowana ustawa w pełni zabezpiecza interesy pracowników zatrudnionych przy eksploatacji sieci cieplnej, gwarantując im 15% akcji spółki dystrybucyjnej, zgodnie z tym, co praktykuje się na podstawie ustawy o prywatyzacji i komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych. Proszę więc Wysoką Izbę o uchwalenie ustawy. Bardzo dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-157.46" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysłuchaliśmy uzasadnienia projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi (druk nr 199).</u>
          <u xml:id="u-158.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo! Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-158.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-158.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pierwszy głos zabierze pan poseł Adam Hofman w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość. Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#PosełAdamHofman">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rzadko mamy do czynienia w Izbie z pracą nad projektem, który wcześniej został dobrze opracowany; tzn. projekt obywatelski pojawia się w tej Izbie niezmiernie rzadko. Tym bardziej powinniśmy w przypadku takich projektów, podobnie jak w tej sytuacji, zastanowić się nad tym, dlaczego zostały one do nas w ten sposób skierowane. Szczególnie powinniśmy się przyjrzeć tym projektom i zastanowić się nad nimi. 150 tys., około 160 tys. podpisów świadczy o tym, że w przypadku tego projektu był zaangażowany spory ruch społeczny; spory ruch społeczny, który miał miejsce w Łodzi. Włączyli się w to parlamentarzyści, także nasi wyborcy, nasi posłowie, posłowie PiS z miasta Łodzi. Świadczy to na pewno o tym, że jest to temat, który pojawił się nie tylko na ustach mieszkańców Łodzi, ale który musi być poważnym i trwałym elementem problematyki, którą się w Łodzi porusza w związku energią cieplną.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#PosełAdamHofman">Na samym wstępie przedstawiciel wnioskodawców mówił o pierwszej części tego projektu, bo ta pierwsza część tego projektu czy jedna z dwóch części tego projektu odnosi się do rozwiązań szczegółowych, nie ma charakteru normy ogólnej, ale odnosi się do rozwiązań szczegółowych, do rozwiązań, które już w tej chwili, oczywiście przy stanie na dzień dzisiejszy, bo wnioskodawcy mówili, że kwestionują legalność tej prywatyzacji; więc na dzień dzisiejszy w tym stanie prawnym, dopóki nie mamy innego rozstrzygnięcia, po sprzedaży w końcu ubiegłego roku, a właściwie 11 sierpnia 2005 r., 85% akcji spółki na rzecz firmy Dalkia, dzisiaj ta część projektu jest bezprzedmiotowa, to znaczy praca nad tą częścią dotyczącą rozwiązań szczegółowych, czyli Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi, staje się bezprzedmiotowa. Te projekty jednak czy te zapisy w tym projekcie, które mają charakter ogólny, a odnoszą się do wszystkich tego typu sytuacji, w których Skarb Państwa będzie miał zamiar prywatyzować tego typu spółki. W tych sytuacjach ma nastąpić podział tych spółek na dwie odrębne spółki. W jednej z nich nadal ma się znajdować wytwarzanie, a w drugiej mają się znajdować przesył i dystrybucja. Tę drugą część Skarb Państwa miałby w ramach komunalizacji oddać odpowiednim jednostkom samorządu terytorialnego. Właściwie jest kilka argumentów, które pojawiły się w uzasadnieniu i padły już dzisiaj z tej mównicy, a mianowicie te dotyczące zachowania warunków konkurencji, co oczywiście wpływa na ceny. Mamy w uzasadnieniu tego projektu pokazane dość szczegółowo na przykładzie zakładów nie tylko w Łodzi, jak brak konkurencyjności wpływa na ceny energii, co jest istotne dla mieszkańców. To jest jeden zakres argumentów. Inny jest taki, że samorządy mogłyby korzystać ze środków europejskich w ramach rozwoju właśnie w tych zakładach, które będą już własnością konkretnych jednostek samorządowych. Mamy też argument odnoszący się do społecznej kontroli ciepła.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#PosełAdamHofman">Te wszystkie argumenty powodują, że my automatycznie nie powinniśmy, nawet jeśli pojawiają się zastrzeżenia natury prawnej czy formalnoprawnej, bo w stanowisku rządu pojawiają się co do tego projektu też zarzuty o charakterze prawnym dotyczące niezgodności z niektórymi zapisami chociażby konstytucji, nawet jeśli takie argumenty pojawiają się, to my, myślę, nie powinniśmy nie tylko dlatego, że jest to projekt obywatelski, i nie tylko dlatego, że podpisało się pod nim ok. 160 tys. mieszkańców większości miasta Łodzi, nie tylko dlatego, że byli zaangażowani w to parlamentarzyści z różnych partii, i nie tylko dlatego, że ten projekt dotarł do nas właśnie w tej formule, ale także dlatego, że rzeczywiście argumenty, które są podnoszone przez wnioskodawców, a które dotyczą pewnego zaniedbania, nie ostatnio, ale w ogóle w ostatnich 16 latach, pewnego zaniedbania, jeśli chodzi właśnie o politykę prywatyzacyjną państwa i jej styk z samorządami, z jednostkami samorządu terytorialnego, o pewne zaniedbania, które w tej sferze przez ostatnie lata miały miejsce, mianowicie takie, że często nie uwzględnia się tego, co samorząd terytorialny musi, i tego, co samorząd terytorialny może... W tej kwestii, czyli w sprawie zapewnienia dostaw ciepła dla mieszkańców konkretnego miasta - w tej sytuacji mieliśmy podawany przykład miasta Łodzi - samorząd ma prawo oczekiwać, że będą to nie tylko obowiązki, ale także idące za tym uprawnienia, możliwości, środki finansowe czy też, jak w tym przypadku, część zakładów, które mają umożliwić realizację zadań samorządu.</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#PosełAdamHofman">Z tego też właśnie powodu, a także z tych, o których powiedziałem wcześniej, klub Prawa i Sprawiedliwości chciałby, by prace nad tym projektem nadal trwały w odpowiednich komisjach, w Komisji Skarbu Państwa, i jest za skierowaniem tego projektu do dalszych prac nad nim w komisjach. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-159.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">W imieniu Platformy Obywatelskiej głos zabierze pan poseł Andrzej Czerwiński.</u>
          <u xml:id="u-160.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Wysoka Izbo! Przedstawię opinię w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej, ale na początku chciałbym, abyśmy zastanowili się, kiedy przeciętny obywatel zajmuje się ciepłem. Najczęściej wtedy, kiedy dostaje rachunek za ciepło, a jeszcze jak dostaje rachunek po zimie takiej jak ta, która - mam nadzieję - mija, to trudno, żeby nie podchodził bez emocji do tego rachunku. Wtedy zastanawia się: Kto mi to wystawił i jaki ja mogę mieć wpływ na to, żeby ten rachunek był pod kontrolą i żebym wiedział, że płacę za to, co zużyłem? Jest jeszcze drugi aspekt, kiedy ktoś zajmuje się ciepłem: jeśli jest mu zimno. Wtedy po prostu szuka źródła ciepła, chce korzystać z czegoś, co po prostu jest dobrem, jak na samym początku się wydaje, społecznym i publicznym.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Jeśli teraz popatrzymy na statystykę, to zobaczymy, że 70% obciążeń budżetu domowego stanowi opłata za ciepło, czyli zwłaszcza ludzie niezbyt dobrze sytuowani czy zarabiający płacą słone jak dla nich rachunki. I do kogo wtedy obywatel się zwraca? Najczęściej do znajdującej się najbliższej obywatela władzy, czyli do wójta, burmistrza, prezydenta miasta. Rozumiem, że pan prezydent Łodzi ma kolejki ludzi, którzy go pytają, dlaczego jest tak, a nie inaczej, dlaczego pan prezydent nie podejmuje działań. A pan prezydent Łodzi co może powiedzieć? To nie ja, to pan minister, bo akurat największa w Łodzi spółka ciepłownicza jest własnością Skarbu Państwa. A w jaki sposób stała się własnością Skarbu Państwa? Decyzją kiedyś, w 1989 r. ministra gospodarki, który miejskie przedsiębiorstwo ciepłownicze przekształcił w państwową spółkę.</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Rozumiem, że tych spotkań było aż tak wiele, iż samorządowa władza Łodzi poprosiła obywateli Łodzi: ja jako prezydent nie potrafię sam tego wymóc, bo moje podania, pisma lokowane są w koszu czy na półce, czy gdzieś tam w parlamencie, u pana ministra, i proszę, obywatele, pomóżcie, bo być może was rząd, władza nie zlekceważy, będzie mieć szacunek, jest otwarta na dialog. Rozumiem, że inicjatywa przygotowana w taki sposób, później ubrana w przepisy prawne, trafiła do laski marszałkowskiej.</u>
          <u xml:id="u-161.3" who="#PosełAndrzejCzerwiński">I teraz na co chciałbym zwrócić uwagę? Pan poseł Adam Hofman powiedział o tym, że ma doświadczenie i wie, iż trudne projekty powinny być długo dyskutowane, ale wydaje mi się, że jest trochę za mało tych posłów, zwłaszcza z państwa strony, którzy mają to doświadczenie i którzy dyskutowali konkretnie nad tym programem, bo ja mam przy sobie druk nr 3558...</u>
          <u xml:id="u-161.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Jest dosyć sporo.)</u>
          <u xml:id="u-161.5" who="#PosełAndrzejCzerwiński">...i mam wypisanych wnioskodawców poprzedniego projektu ustawy. Był to wspólny projekt Platformy Obywatelskiej, PiS i - szanowny panie marszałku - Samoobrony. Projekt był złożony wtedy, gdy była intencja wspólnej koalicji,...</u>
          <u xml:id="u-161.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-161.7" who="#PosełAndrzejCzerwiński">...to był nasz projekt. Ja się zastanawiam, co się stało, iż słyszę, że to, co przedtem nas połączyło, teraz może nas podzielić. Nie chciałbym w tej chwili wygłaszać żadnej politycznej mowy, tylko chcę powiedzieć, że jestem szczerze zdziwiony. Poprzednio dyskutowaliśmy na projekcie obywatelskim o podobnym charakterze, w przypadku którego przedstawiciel wnioskodawców, rzeczowa, konkretna pani pytała, co się zmieniło, czy punkt siedzenia się zmienił, że przedtem coś nas połączyło, a teraz zastanawiamy się, mówimy, że zobaczymy itd. To jest coś niezrozumiałego, przynajmniej dla mnie.</u>
          <u xml:id="u-161.8" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Chciałbym w tej chwili wyrazić głęboką nadzieję, że właśnie ta debata posłuży do wyciągnięcia merytorycznych argumentów i że połączy nas to, co kiedyś nas połączyło, iż chcielibyśmy, aby obywatel, który pyta prezydenta, samorząd, jaki może mieć wpływ na cenę ciepła, uzyskał konkretną odpowiedź właśnie od tej władzy samorządowej, która ma konkretny wpływ na to, czy zainwestuje, czy pozyska inne środki, czy doprowadzi do konkurencji, czy będzie miała argumenty, narzędzia, które pozwolą o tym decydować.</u>
          <u xml:id="u-161.9" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Chciałbym zwrócić uwagę, że nie jest to przypadek jednorazowy, dotyczący Łodzi, że powinniśmy debatować o pewnym modelu państwa w tym modelu energetycznym. Mamy do wyboru dwie ścieżki, obie możliwe, żeby nie było wątpliwości. Jedna to budowanie skonsolidowanych pionowo firm energetycznych, czyli łączących wytwórcę, dystrybucję, przesył, obrót. Druga ścieżka to model konkurencyjny, rynkowy, czyli w rękach decydenta czy to na poziomie samorządu, czy to spółdzielni mieszkaniowej powinna znajdować się możliwość wyboru, zgłoszenia się do tego, który zaoferuje mi lepszą ofertę, stworzy lepsze warunki, i to jest mój świadomy wybór tej czy innej drogi. Jeśli teraz popatrzymy na ciepłownictwo, bo to jest taki, powiedziałbym, klasyczny model, który powinien być stosowany w energetyce nie tylko cieplnej, ale i w elektroenergetyce, w paliwach płynnych i w gazie.</u>
          <u xml:id="u-161.10" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Parę uwag na temat modelu skonsolidowanego. On ma też i dobre strony, bo na krótką metę duże, silne, potężne, wyposażone w majątek przedsiębiorstwo państwowe czy prywatne, konsolidując na przykład obsługę administracyjną, pewne służby pochodzące z różnych zakładów, może ograniczyć koszty, może również, mając większy majątek, poszukać większego wsparcia bankowego, finansowego na pewne inwestycje, bo ma większy potencjał, kapitał w swoich rękach. To przecież jest normalne, że duży, jeśli już zdominuje rynek, na ten kapitał musi zapracować i jak staje się duży, decyduje o wszystkim, co na danym terenie się dzieje, to musi podnieść cenę, bo praktyki monopolistyczne są proste. Jak się tworzyło do tej pory cenę w energetyce zawodowej czy cieplnej? Sumowało się koszty, dokładało się marżę i wychodziła cena. Nikt nie mógł dyskutować, bo urząd, na przykład regulacji energetyki, tylko patrzył, czy to jest uzasadnione, czy to nie jest coś, co nie mieści się w kategoriach księgowych, i czy jest prawo urzędu, czyli jeśli uzasadnione koszty, to nie ma sprawy, wszystko zgodnie z prawem, a obywatel, klient płaci.</u>
          <u xml:id="u-161.11" who="#PosełAndrzejCzerwiński">A teraz model konkurencyjny, on jest trudny, bo wymaga decyzji, często przyciągnięcia do siebie załogi przedsiębiorstw, które tam pracują, wymaga okresu przejściowego, bo nie jest tak, że na konkurencyjnym rynku od razu przyjdzie obniżenie ceny. Na konkurencyjnym rynku musimy popatrzeć na dłuższy dystans, czy warto nam zainwestować w konkurencję, w ochronę klienta i dopiero z wiarą i z zaangażowaniem, uczestnicząc w procesie przekształceń, za jakiś czas pokazać, że warto zainwestować. Tylko obawiam się, drogi klubie PiS-u, że może się zdarzyć tak, jak zdarzyło się w tamtej kadencji, że doraźne potrzeby zdominowały to perspektywiczne patrzenie. Obawiam się tego, że konieczność pozyskania 5,5 mld z prywatyzacji przedsiębiorstw jest paląca i sprawa jest trudna, a jeśli tego zakładu ciepłowniczego w Łodzi po stronie przychodów czy dochodów nie zaksięgowałby, to skąd się to weźmie. To jest najłatwiejsza decyzja ministra skarbu i, rozumiem, skuteczna decyzja, również polityczna. Chciałbym jednak nakłonić do tego, jeśli deklarujecie państwo chęć prowadzenia dyskusji w komisjach, żebyśmy pochylili się, przyłożyli trochę się do argumentów, do szukania tej perspektywicznej osłony konkurencyjnego rynku. Dlaczego mój niepokój tak strasznie wzrasta? Bo śledzę również przyjętą ostatnio przez Radę Ministrów perspektywę funkcjonowania naszej elektroenergetyki i tam też jest zapisane konsolidowanie pionowe. Nie wiem i obawiam się, czy nie będzie to metoda stosowana w elektroenergetyce, w paliwach, w górnictwie i również w ciepłownictwie.</u>
          <u xml:id="u-161.12" who="#PosełAndrzejCzerwiński">Chciałbym na koniec oddać szacunek inicjatywie łódzkiej, bo to są dodatkowe argumenty i narzędzia w naszych rękach, które mogą przekonać jeszcze wątpiących. Wyrażam wielką nadzieję, zwracam się do posłów PiS-u, do posłów Samoobrony, że tak, jak kiedyś ten temat był wspólny, za chwilę, po posiedzeniach komisji, będziemy mogli powiedzieć, że popieramy to, co jest najlepsze dla klienta. My, w przeciwieństwie do innych klubów, nie zmieniamy zdania, mówię w imieniu Platformy Obywatelskiej, jesteśmy za osłoną obywatela, za gospodarką konkurencyjną i za tym, żeby w perspektywie mogło być lepiej. Nie deklarujemy, że jutro będzie lepiej. Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-161.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pan poseł w ramach sprostowania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#PosełAdamHofman">Sprostowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PosełAdamHofman">Trzymając się sprostowania, powiedziałem, iż dlatego, że jest to projekt obywatelski, należy nad nim pracować szybciej, skuteczniej i sprawniej, a nie dlatego, że jest trudny, to należy pracować dłużej. To tylko prostuję.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#PosełAdamHofman">A co do liczebności, to wydaje mi się, że szanowny klub Platformy Obywatelskiej jest mniej liczny niż klub PiS-u w tej debacie. Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-165.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Procentowo.)</u>
          <u xml:id="u-165.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Ale liczono tzw. doświadczonych posłów.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Myślę, że wszystkim nam zależy na tym, aby obywatele mieli jak najlepiej i chyba nikt nie wycofa się z wcześniejszych deklaracji, z poprzedniej kadencji Sejmu, i ten projekt zyska poparcie Wysokiej Izby.</u>
          <u xml:id="u-166.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">W imieniu klubu Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej głos zabierze pani poseł Wanda Łyżwińska.</u>
          <u xml:id="u-166.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#PosełWandaŁyżwińska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko naszego klubu w sprawie obywatelskiego projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi (druk nr 199).</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#PosełWandaŁyżwińska">W przedstawionym projekcie ustawy proponuje się wprowadzenie nowych zasad prywatyzacji przedsiębiorstw energetycznych będących jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa. Przedsiębiorstwa te, oprócz produkcji energii elektrycznej i cieplnej, zajmują się również zarządzaniem siecią przemysłową i dystrybucją ciepła. Projekt przewiduje podział spółek na wytwarzające energię elektryczną i cieplną oraz na przedsiębiorstwa, które będą zajmowały się zarządzaniem siecią przesyłową i dystrybucją ciepła, przy czym udziały bądź akcje byłyby przekazywane organom właściwym samorządu terytorialnego. Prawa do własności sieci przesyłowej miałyby być przekazywane odpowiednim organom samorządowym.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#PosełWandaŁyżwińska">Rozwiązania proponowane w projekcie ustawy dotyczą głębszego kontekstu niż tylko podziału Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA, dotyczą wielu przedsiębiorstw w kraju działających w sektorze energetycznym. Dotyczą „Programu realizacji polityki właścicielskiej ministra skarbu państwa w odniesieniu do sektora elektroenergetycznego”, „Programu wprowadzania konkurencyjnego rynku energii elektrycznej w Polsce” oraz zalecenia Komisji Europejskiej w sprawie prawa równego dostępu do sieci, które zakładają prywatyzację sektora elektroenergetycznego.</u>
          <u xml:id="u-167.3" who="#PosełWandaŁyżwińska">Doświadczenia, jakie mamy w prywatyzacji poprzez sprzedaż inwestorowi strategicznemu elektrociepłowni w Krakowie, Warszawie i we Wrocławiu, ukazują jednoznacznie, jaki ma ona wpływ na ceny energii cieplnej. Łatwo zauważyć, że ceny w tych przedsiębiorstwach wzrosły prawie dwukrotnie, wyżej niż w zakładach pozostających w rękach Skarbu Państwa. Średnio w kraju energia cieplna staniała. Z czego to wynika? A mianowicie sektor energetyczny jest bardzo specyficzny, jeżeli chodzi o produkcję. Koszty wytwarzania i przesyłania 10% mocy produkcyjnych danej elektrowni jest niewiele niższy niż koszt produkcji 100% mocy wytwórczych, w związku z czym prywatni właściciele będą dążyli do maksymalizacji mocy wytwórczych, a tym samym - zysków, nie zawsze myśląc o bezpieczeństwie energetycznym kraju. Menedżerowie inwestora zawsze będą dążyli do jak najszybszego zwrotu zainwestowanych pieniędzy i maksymalizacji zysków, co jest całkowicie uzasadnione i logiczne z punktu widzenia przedsiębiorstw, nie są przecież instytucjami charytatywnymi, lecz biznesowymi.</u>
          <u xml:id="u-167.4" who="#PosełWandaŁyżwińska">Rodzi się pytanie: kto poniesie koszty tego stanu rzeczy? Wiadomo - społeczeństwo. Zaznaczyć należy, że w ciągu najbliższych dwóch lat ceny energii cieplnej i elektrycznej będą prawdopodobnie wzrastać. Dla energii elektrycznej wzrost może wynieść nawet do 30%, a cieplnej - do 10%. Nie stać Polaków na kolejne podwyżki, gdyż naszym rodakom nie przybywa pieniędzy w takim tempie, w jakim rosną koszty utrzymania, a wielu nadal pozostaje bez pracy. Rząd poprzedniej kadencji zgodził się na prywatyzację w obecnej formie, nie przynosi ona korzyści społeczeństwu. Przy sprzedaży STOEN-u obiecywano efekty w postaci obniżki cen. Co zostało z tych obietnic? Zakład sprzedano poniżej jego wartości, ceny energii rosną, krajowi kooperanci tracą zamówienia.</u>
          <u xml:id="u-167.5" who="#PosełWandaŁyżwińska">Mając na uwadze dotychczasowe doświadczenia, warto się zastanowić nad inną formą restrukturyzacji państwowych przedsiębiorstw. Czy nie byłaby korzystniejsza sprzedaż części akcji spółek przez Giełdę Papierów Wartościowych? Czy nie bardziej korzystne byłoby zatrzymanie przedsiębiorstw i czerpanie zysków poprzez wypłatę dywidendy? Nie pozbywając się majątku, można zasilać budżet z osiąganych zysków. Powyższe rozwiązania nie naruszają zasad konkurencyjności, wypełniają dyrektywę Komisji Europejskiej w zakresie TPA, a zarazem chronią rodzinny rynek energetyczny.</u>
          <u xml:id="u-167.6" who="#PosełWandaŁyżwińska">Dnia 28 marca 2006 r. został przyjęty zaproponowany przez ministra gospodarki i szeroko konsultowany społeczny program dla elektroenergetyki. Zakłada on konsolidację sektora energetycznego i utworzenie 4 grup energetycznych: Polska Grupa Energetyczna, Południowy Koncern Energetyczny, ENEA i Energia, w celu obniżenia kosztów oraz możliwości finansowania inwestycji. Największą z nich miała być Polska Grupa Energetyczna, która według założeń w 65% ma zostać w polskich rękach. Pozostała część majątku ma zostać sprywatyzowana przez giełdę.</u>
          <u xml:id="u-167.7" who="#PosełWandaŁyżwińska">W skład Polskiej Grupy Energetycznej mają wejść BOT Holding, czyli Bełchatów - Opole - Turów, Polskie Sieci Elektroenergetyczne, wydzielone z Polskich Sieci Elektroenergetycznych Operator, Łódzki Zakład Energetyczny Łódź-Teren, grupa L5, ZEORK, Zakład Energetyczny Białystok, Zakład Energetyczny Warszawa-Teren, Lubelskie Zakłady Energetyczne, Zamojska Korporacja Energetyczna, Rzeszowski Zakład Energetyczny i Zespół Elektrowni Dolna Odra. Założeniem programu jest konsolidacja pionowa. Powstanie grup energetycznych umożliwi pozyskanie środków finansowych na niezbędne inwestycje.</u>
          <u xml:id="u-167.8" who="#PosełWandaŁyżwińska">Polska elektroenergetyka potrzebuje znacznych środków na rozbudowę infrastruktury elektroenergetycznej. Ze względu na zwiększające się zapotrzebowanie na energię elektryczną, szczególnie w wielkich aglomeracjach miejskich, jak np. Warszawa, należy natychmiast rozpocząć budowę nowych linii najwyższych napięć, modernizację obecnych linii 220 kV na linie 400 kV, modernizację stacji elektroenergetycznych (wraz ze zmianą napięcia sieci należy wymienić transformatory, osprzęt elektryczny, przystosować sektor elektryczny do wymogów ministra ochrony środowiska), budowę nowych linii transgranicznych łączących Polskę, a zarazem kraje Unii Europejskiej z Litwą oraz obwodem kaliningradzkim, a tym samym z Łotwą, Estonią, uruchomić linie 750 kV z Ukrainą, rozbudować połączenia z Niemcami. Należy również poczynić niezbędne inwestycje w urządzenia ochrony środowiska. Polska zobowiązała się wobec Unii Europejskiej ograniczyć emisję gazów cieplarnianych. Natychmiastowych remontów wymagają zużyte już w znacznym stopniu bloki elektrowni i elektrociepłowni. Wszystkie przedstawione powyżej problemy muszą zostać pilnie rozwiązane w najbliższym czasie dla zaspokojenia bieżącego zapotrzebowania na energię elektryczną i zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego Polski.</u>
          <u xml:id="u-167.9" who="#PosełWandaŁyżwińska">Wstępując do Unii Europejskiej, Polska bezmyślnie zobowiązała się do zlikwidowania długoterminowych kontraktów na dostawę energii elektrycznej, które obowiązywały od wielu lat. Większość z nich do 2006 r. została już zakończona, ale nie wszystkie. Natychmiastowe rozwiązanie kontraktów długoterminowych spowoduje upadek wielu elektrowni, które biorąc kredyty oczekiwały dochodów na określonym poziomie, a takie gwarantowały właśnie im kontrakty. W momencie zerwania umów kontraktowych banki natychmiast upomną się o swoje pieniądze, doprowadzając najprawdopodobniej dobrze prosperujące przedsiębiorstwa do upadku. Inwestycje w elektroenergetykę wymagają znacznych nakładów pieniężnych, nieporównywalnych z inwestycjami w inne sektory gospodarki, oraz odpowiedniego zaangażowania administracji państwowej w realizowane przedsięwzięcia mające na celu pomoc w załatwieniu spraw związanych z własnością gruntu i akceptacją społeczną.</u>
          <u xml:id="u-167.10" who="#PosełWandaŁyżwińska">Energia elektryczna w Polsce jest jeszcze tańsza niż w krajach Unii Europejskiej. Dzięki rozbudowie i budowie linii transgranicznych Polska mogłaby mieć znaczące miejsce na europejskim rynku energetycznym. W 2005 r. wyeksportowaliśmy 10% całej mocy wytworzonej. Z roku na rok wzrasta zapotrzebowanie na energię elektryczną. Konieczna jest budowa nowych, wydajniejszych elektrowni. Powinniśmy się zastanowić nad budową elektrowni atomowej. Niezbędne są konsultacje społeczne ukazujące prawdziwe przesłanki i zagrożenia wynikające z budowy takiej inwestycji. Budowa jest uzasadniona ekonomicznie, jest to najtańsza energia, nieuciążliwa dla środowiska, pozwoli na eksport. Rozwój energetyki wiąże się z powstawaniem nowych miejsc pracy. Według przedstawicieli sektora zaczyna brakować wykwalifikowanych pracowników. Muszą powstać biura projektowe, firmy wykonawcze wyspecjalizowane w pracach branżowych będą musiały zatrudniać więcej pracowników. Niezbędne nakłady finansowe pozwolą naturalnie obniżyć wysokie bezrobocie, szczególnie na terenach nowo budowanych linii i stacji energetycznych. Korzyści społeczne, jakie widzimy, są bardzo wysokie, pod warunkiem, że sektor zostawimy w polskich rękach. Podobne problemy dotyczą ogólnie całej branży energetycznej. Sieci ciepłownicze i wodociągowo-kanalizacyjne, które są własnością miast lub elektrociepłowni, w związku z rozwojem gospodarczym wymagają wielu remontów i nowej budowy.</u>
          <u xml:id="u-167.11" who="#PosełWandaŁyżwińska">Projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA proponuje rozwiązanie umożliwiające zabezpieczenie interesu miasta, a co za tym idzie mieszkańców przed skutkami ewentualnej złej prywatyzacji zespołu elektrociepłowni. Projekt ustawy zakłada wydzielenie niezależnej sieci ciepłowniczej od zakładu wytwarzającego energię i przekazanie prawa własności właściwemu organowi samorządu lokalnego, w tym przypadku dla miasta Łodzi. Założenia dopuszczają powierzenie obsługi ruchowej i zarządzania prywatnemu przedsiębiorcy. Proponowane rozwiązanie zapewni bezpieczeństwo dostaw ciepła mieszkańcom miasta Łodzi, pozwoli uniknąć monopolistycznych praktyk, które może stosować przyszły właściciel Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi. Miasto Łódź jako samorząd ma możliwość wykorzystania unijnych funduszy pomocowych pokrywających część wydatków ponoszonych na modernizację przesyłowych sieci ciepłowniczych. Jednakże istnieje pewne niebezpieczeństwo takiego podziału, czy miasto jest w stanie udźwignąć koszty związane z eksploatacją i modernizacją sieci.</u>
          <u xml:id="u-167.12" who="#PosełWandaŁyżwińska">Zespół Elektrociepłowni w Łodzi ma strategiczne znaczenie dla systemu energetycznego aglomeracji łódzkiej. Zapotrzebowanie w okresie letnim terenu obsługiwanego przez Łódzki Zakład Energetyczny na energię elektryczną wynosi w czasie szczytu południowego 380 MW, a w okresie zimowym wzrasta do 750 MW. Moce wytwórcze Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi wynoszą około 500 MW. Wynika z tego, że nie pozwalają zaspokoić potrzeb mieszkańców miasta Łodzi. Energię trzeba dokupować.</u>
          <u xml:id="u-167.13" who="#PosełWandaŁyżwińska">Rozpatrując projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA oraz projekt prywatyzacji sektora elektroenergetycznego, należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, jakie znaczenie strategiczne dla systemu elektroenergetycznego mają elektrociepłownie łódzkie.</u>
          <u xml:id="u-167.14" who="#PosełWandaŁyżwińska">Klub Parlamentarny Samoobrona popiera obywatelski projekt ustawy z druku nr 199 i wnosi o jego skierowanie do dalszych prac w Komisji Skarbu Państwa. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-167.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Stanowisko klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej przedstawi pan poseł Sylwester Pawłowski.</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#PosełSylwesterPawłowski">Szanowny Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Szanowni Przedstawiciele Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej! Polskie przysłowie mówi: lepiej późno niż wcale. Prawie 6 miesięcy przeleżał w szufladzie projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA zanim w tym samym miejscu, ale w innym czasie i z udziałem innych osób, mógł być ponownie zaprezentowany. To ostatni moment, aby wrócić do projektu, z którym Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji miał okazję się zapoznać. A Łódź, moje rodzinne miasto, a zwłaszcza jego mieszkańcy cierpliwie czekają. Czekają na rozstrzygnięcie Wysokiej Izby w sprawie, za którą opowiedziało się blisko 160 tys. osób. Co piąty łodzianin, składając podpis pod obywatelskim projektem ustawy, jest przekonany, że w polskim parlamencie z uwagą i należną starannością rozpatrzona zostanie wniesiona inicjatywa legislacyjna. Charakteryzująca łodzian cierpliwość została przez pana marszałka wystawiona na ciężką próbę. Rozpoczęta dziś w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej debata tę cierpliwość częściowo nagradza i daje kolejny raz nadzieję na szczęśliwy dla Łodzi finał. Pozytywnego rozstrzygnięcia oczekuje również łódzki samorząd, gotów podjąć się nowego wyzwania. Rada miejska jednomyślnie podejmowała uchwały odnoszące się do omawianej sprawy. Wznosząc się ponad polityczne podziały, łódzcy radni dowiedli, że dobro mieszkańców ich małej ojczyzny jest wartością nadrzędną, a art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym głoszący, że zadania własne gminy obejmują sprawy zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz, nie pozostaje pustym zapisem.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#PosełSylwesterPawłowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedłożony projekt zakłada trwałe rozdzielenie przesyłu i dystrybucji ciepła od jego produkcji oraz oddanie wyodrębnionej sieci pod kontrolę samorządu gminnego, który jest ustawowo odpowiedzialny za zaopatrzenie mieszkańców w energię cieplną. O płynących z tego korzyściach możemy przeczytać w obszernym uzasadnieniu do projektu. Dużo mówił o tym również wiceprezydent Łodzi występujący w imieniu projektodawców. Podkreślić jednak należy, że zmiany strukturalne polegające na oddzieleniu producenta od dystrybutora ciepła stwarzają możliwość zdrowej konkurencji i eliminują praktyki monopolistyczne, co w przyszłości może mieć duże znaczenie dla mieszkańców Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-169.2" who="#PosełSylwesterPawłowski">Złożony do laski marszałkowskiej w Sejmie IV kadencji projekt ustawy był zaopiniowany przez prof. dr. hab. Bogusława Banaszaka, wybitnego konstytucjonalistę. Opinia prawna potwierdzała zgodność projektu z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Podczas pierwszego czytania w dniu 6 maja 2005 r. żaden z mówców, w tym przedstawiciel ministra skarbu państwa, nie podnosił kwestii niekonstytucyjności zapisów ustawowych. Pewne zdziwienie może budzić stanowisko obecnego rządu Rzeczypospolitej Polskiej przesłane do Sejmu 13 marca br., w którym kwestionuje się prawną stronę projektu ustawy i podważa jego zgodność z konstytucją.</u>
          <u xml:id="u-169.3" who="#PosełSylwesterPawłowski">Przytaczając treść art. 10 ustawy zasadniczej, rząd dowodzi, że Sejm wkracza w obszar zastrzeżony dla władzy wykonawczej reprezentowanej przez ministra skarbu państwa. Trudno się z taką interpretacją zgodzić, bowiem proponowane w projekcie ustawy zapisy dotyczące podziału przedsiębiorstwa energetycznego i przekazania samorządowi terytorialnemu udziałów lub akcji nowo utworzonej spółki zarządzającej siecią cieplną i dystrybucją ciepła są niczym innym, jak następstwem decyzji prywatyzacyjnej, ta zaś pozostaje niezmiennie w rękach ministra skarbu państwa i jest nadal jego autonomicznym aktem woli. Kompetencje władzy wykonawczej nie zostają więc naruszone.</u>
          <u xml:id="u-169.4" who="#PosełSylwesterPawłowski">Przywołując art. 118 ust. 3 konstytucji, rząd zarzuca brak rzetelnej analizy finansowej i określenia skutków uchwalenia ustawy, a także brak właściwej listy spółek, które mają podlegać komunalizacji. Jak zatem należy odczytać opinię prawną Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu z dnia 25 listopada 2004 r., w której m.in. czytamy: Po analizie uzasadnienia do projektu ustawy należy stwierdzić, że spełnia ono wymogi wymienione w art. 34 ust. 2 regulaminu Sejmu, to jest po pierwsze, wyjaśnia potrzebę i cel projektu ustawy; po drugie, przedstawia rzeczywisty stan w dziedzinie, która ma być unormowana; po trzecie, wykazuje różnice pomiędzy rozwiązaniami dotychczasowymi a projektowanym stanem prawnym; i po czwarte, przedstawia przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne?</u>
          <u xml:id="u-169.5" who="#PosełSylwesterPawłowski">Również wspomniany art. 118 ust. 3 konstytucji, który brzmi: „Wnioskodawcy, przedkładając Sejmowi projekt ustawy, przedstawiają skutki finansowe jej wykonania”, nie może być podstawą do formułowania zarzutów wobec autorów projektu. Nie ma w konstytucyjnym zapisie nic, co odnosiłoby się do konieczności załączania szczegółowych informacji o przychodach z prywatyzacji lub uwzględniania wykazu spółek, które podlegają komunalizacji.</u>
          <u xml:id="u-169.6" who="#PosełSylwesterPawłowski">Wątpliwy wydaje się także zarzut naruszania przez projekt ustawy art. 146 ust. 4 pkt 4 Konstytucji RP, jak również art. 149 ust. 1. Nie sądzę bowiem, aby przekazanie samorządowi terytorialnemu nieodpłatnie akcji nowo utworzonej spółki było przykładem braku ochrony interesów Skarbu Państwa, natomiast sprzedaż prywatnemu inwestorowi akcji prywatyzowanej spółki była z założenia przykładem dobrej ochrony tychże interesów. W tym miejscu należy również dodać, że prywatyzacja Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA od początku do końca jest zadaniem wyznaczonym przez Radę Ministrów, a projekt ustawy tego nie podważa. Szkoda, że rząd Rzeczypospolitej Polskiej nie zwrócił uwagi na inne zapisy konstytucji i wybiórczo odniósł się do ustawy zasadniczej.</u>
          <u xml:id="u-169.7" who="#PosełSylwesterPawłowski">Warto jednak spojrzeć przez pryzmat konstytucji na samorząd terytorialny jako ważnego partnera także w odniesieniu do działań Skarbu Państwa i procesu prywatyzacji w Polsce. Przytoczę kilka zapisów konstytucyjnych. Art. 15 ust. 1 Konstytucji mówi: „Ustrój terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizację władzy publicznej”. Art. 16 ust. 2: „Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność”. Art. 166 ust. 1: „Zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne”. Szkoda, że dla rządu Rzeczypospolitej Polskiej samorząd pozostaje niechcianym konkurentem zamiast godnym szacunku partnerem.</u>
          <u xml:id="u-169.8" who="#PosełSylwesterPawłowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Nową jakością, z którą przyjdzie się zmierzyć projektodawcom w procesie legislacyjnym, jest podpisana 11 sierpnia 2005 r. przez ministra skarbu państwa umowa sprzedaży firmie Dalkia Polska SA 85% akcji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA. Pozostawiając otwartą sprawę, czy umowa jest obarczona wadą prawną oraz czy jest ważna, nie mogę nie skomentować stwierdzenia rządu, że projekt ustawy jest bezprzedmiotowy w zakresie dotyczącym omawianej spółki. Takie stawianie sprawy jest przejawem lekceważenia opinii społecznej w drugim co do wielkości mieście w Polsce. Jest przykładem nieliczenia się ze zdaniem innych, jest próbą dezawuowania obywatelskiego wysiłku włożonego w przygotowanie projektu legislacyjnego. To także przykład odstępstwa od wcześniej zgłaszanych deklaracji i manifestowanych publicznie postaw. Przypomnę tu już wcześniej cytowane wystąpienie sprawozdawcy - „Program dla elektroenergetyki” czy też dokument „Solidarna Polska”, w których można znaleźć wcześniej cytowane zapisy mówiące, że stoją one w sprzeczności z bieżącą działalnością rządu... Warto pamiętać, panie ministrze, pod jakim sztandarem się służy, jakie deklaracje się głosi i jak w praktyce wdraża się je w życie.</u>
          <u xml:id="u-169.9" who="#PosełSylwesterPawłowski">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! W maju 2005 r. poseł Kazimierz Pietrzyk w imieniu Klubu Parlamentarnego SLD zadeklarował poparcie dla projektu i skierowanie go do dalszych prac w komisjach sejmowych. Dziś przy kolejnym pierwszym czytaniu przedłożonego projektu ustawy podtrzymujemy nasze stanowisko. Klub Poselski Sojuszu Lewicy Demokratycznej w Sejmie V kadencji wyraża uznanie dla wysiłku wielu tysięcy łodzian, którzy utożsamiają się z ustawą, i opowiada się za skierowaniem tegoż projektu do komisji sejmowych w celu dalszego procedowania, pozostawiając Prezydium Sejmu wskazanie, do których komisji projekt ma trafić. Dziękuję, panie marszałku, za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-169.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">W imieniu Ligi Polskich Rodzin stanowisko przedstawi pan poseł Arnold Masin.</u>
          <u xml:id="u-170.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PosełArnoldMasin">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#PosełArnoldMasin">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Obywatelski projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi został przez autorów wniesiony w dniu 25 lutego 2005 r., czyli jeszcze w trakcie IV kadencji Sejmu. Debatujemy nad nim dopiero dzisiaj, choć w podstawowej części projekt ten dawno się już zdezaktualizował. A zdezaktualizował się dlatego, że w dniu 11 sierpnia 2005 r. Skarb Państwa Rzeczypospolitej Polskiej w osobie ministra rządu SLD premiera Marka Belki, notabene łodzianina, nie bacząc na protesty mieszkańców miasta, sprzedał w pośpiechu na rzecz zagranicznego kapitału firmy Dalkia 85% akcji spółki Zespół Elektrociepłowni w Łodzi SA. Mimo to jest jednak bardzo dobry moment na tę debatę ze względu na zbliżające się wybory samorządowe. Dobry, i to podwójnie. Nadarzyła się nam bowiem właśnie sposobność, aby przypomnieć przed wyborami obywatelom, a przede wszystkim mieszkańcom Łodzi, kto odpowiada za dokonaną już wyprzedaż w obce ręce elektrociepłowni w Łodzi, co bez dwóch zdań musi zaowocować, i to już w nieodległej przyszłości, wzrostem cen energii w mieście. Jak już zostało przed chwilą powiedziane, odpowiadają za to postkomuniści z SLD i jej odpadów, na czele z dawnym premierem Markiem Belką.</u>
          <u xml:id="u-171.2" who="#PosełArnoldMasin">Ale oprócz tego nadarza się nam dzisiaj możliwość, aby omówić także stanowisko, jakie w kwestii sprzedaży w obce ręce łódzkich elektrociepłowni, tego niezwykle ważnego dla gminy zakładu, zajmował pan prezydent Kropiwnicki, który został pierwotnie wskazany do reprezentowania Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, a który, jak wiemy, zamierza w najbliższych wyborach ponownie ubiegać się o fotel prezydenta Łodzi. Sprawa ta jest Lidze Polskich Rodzin doskonale znana i powinni ją też poznać łodzianie. W okresie zbierania w Łodzi podpisów pod rozpatrywanym dzisiaj projektem wiele osób zbierających podpisy przekonywało niezgodnie z prawdą mieszkańców, że zbierają podpisy przeciwko sprzedaży elektrociepłowni. Pan Jerzy Kropiwnicki przedstawiany był jako obrońca łódzkiej elektrociepłowni. Tymczasem ani pan prezydent, ani komitet, który reprezentuje, od początku wcale nie byli przeciwni prywatyzacji i sprzedaży Zespołu Elektrociepłowni i nigdy nie podejmowali żadnych działań w jego obronie jako całości. Wynika to zresztą jasno z przedstawionego projektu ustawy i jego uzasadnienia.</u>
          <u xml:id="u-171.3" who="#PosełArnoldMasin">Lansowany przez środowisko obecnego prezydenta obywatelski projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni SA zakładał przekazanie gminie Łódź jedynie miejskiej sieci dystrybucji energii cieplnej...</u>
          <u xml:id="u-171.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Proszę, proszę.)</u>
          <u xml:id="u-171.5" who="#PosełArnoldMasin">...czyli tzw. komunalizację sieci ciepłociągów, poprzez jej wyodrębnienie w oddzielną spółkę Zakład Sieci Cieplnej SA. Rozwiązanie takie oznaczało w praktyce jawne przyzwolenie na sprzedaż zakładów wytwórczych energii cieplnej, czyli elektrociepłowni jako takich.</u>
          <u xml:id="u-171.6" who="#PosełArnoldMasin">Zaproponowane w projekcie połowiczne rozwiązanie pozostawiające w polskich rękach jedynie sieć przesyłową skutkowałoby całkowitą utratą naszej kontroli nad zespołem obecnych miejskich elektrociepłowni w przypadku ich sprzedaży, co nie chroniłoby dostatecznie interesów mieszkańców miasta Łodzi. Rzekoma konkurencja na rynku lokalnych wytwórców energii cieplnej, obiecywana w uzasadnieniu projektu ustawy, która miała podobno zabezpieczać mieszkańców przed drastycznym wzrostem cen energii cieplnej, po prywatyzacji byłaby ułudą ze względu na praktycznie monopolistyczną, i to przez długi czas, pozycję przyszłego właściciela zakładów wytwórczych obecnego Zespołu Elektrociepłowni. A warto sobie zadać takie pytanie: Gdyby przyszła mroźna zima, a elektrociepłownie łódzkie znajdowałyby się w obcych rękach i byłyby praktycznym monopolistą w zakresie dostaw ciepła dla całych dzielnic miasta, to kto by dyktował warunki - właściciel ciepłociągów czy może raczej wytwórca ciepła? Odpowiedź na to pytanie wydaje się dla każdego oczywista. Jest takie stare powiedzenie: Po co sprzedawać kurę, która znosi złote jajka? Elektrociepłownie, także te w Łodzi, są taką złotą kurą. Z tego, co wiadomo, spółka Zespół Elektrociepłowni w Łodzi nie należała do deficytowych, przynosiła zyski i nie była zadłużona. W związku z tym mój klub tym bardziej nie widział i nadal nie widzi żadnego merytorycznego uzasadnienia dla jej prywatyzacji i sprzedaży, a szczególnie w ręce obcego kapitału. Kupując zresztą podobne przedsiębiorstwo, zagraniczny nabywca nie robi tego przecież z powodów charytatywnych, tylko jest pewien czystego zysku.</u>
          <u xml:id="u-171.7" who="#PosełArnoldMasin">Dlaczego zdaniem znanych już nam „wybitnych fachowców od ekonomii”, którzy zrujnowali narodową gospodarkę, nam, Polakom, znów się nie opłacało to, co innym, obcym, będzie się opłacać? Skoro potrzebny był inwestor, dlaczego my, Polacy, nie mogliśmy być tym inwestorem? Przecież nabywca spółki dokona ewentualnych inwestycji niewątpliwie w oparciu o pożyczki bankowe. Dlaczego więc my nie mogliśmy postąpić podobnie?</u>
          <u xml:id="u-171.8" who="#PosełArnoldMasin">Oprócz powiedzenia o złotej kurze jest także inne powiedzenie: Lepszy rydz niż nic. Musimy uczciwie przyznać, że jeśli prywatyzacja i sprzedaż łódzkiego zespołu elektrociepłowni była przesądzona, to na pewno lepiej byłoby mieć w polskich rękach chociaż sieć przesyłową energii cieplnej niż nie mieć nic, inaczej mówiąc, mieć figę z makiem. A ze stanowiska zaprezentowanego przez obecny rząd pana premiera Kazimierza Marcinkiewicza wobec omawianego projektu jasno wynika, że w przedmiotowej sprawie pan premier Marcinkiewicz przewiduje dla nas, Polaków, jedynie taką przysłowiową figę z makiem. Bo chociaż dzisiejsza debata jest spóźniona w odniesieniu do Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi, który został już sprzedany przez poprzedni rząd SLD, proponowane w projekcie rozwiązania mogłyby dotyczyć innych podobnych przedsiębiorstw, które obecny rząd dopiero planuje sprzedać.</u>
          <u xml:id="u-171.9" who="#PosełArnoldMasin">Tymczasem w rządowym stanowisku czytamy, że premier Marcinkiewicz opowiada się za odrzuceniem obywatelskiego projektu ustawy w całości. Wysuwa przy tym wobec projektu ustawy zarzuty nazywane formalnoprawnymi i merytorycznymi, które w rzeczywistości stanowią jedynie preteksty. Prawdziwą istotę rządowego stanowiska zdaje się zawierać sformułowanie, iż - cytuję - kierunki działania zaproponowane w obywatelskim projekcie ustawy zmniejszyłyby znacząco pole decyzyjne Programu dla elektroenergetyki zapowiedzianego zarówno w exposé prezesa Rady Ministrów, jak i w rządowym programie „Solidarne państwo”. W omawianym tu kontekście faktów totalnej wyprzedaży polskiej elektroenergetyki w ręce zagranicznego kapitału program ten zdaje się jednak jawić nie tyle jako „Solidarne państwo”, ile raczej jako program rządowej solidarności z obcym kapitałem.</u>
          <u xml:id="u-171.10" who="#PosełArnoldMasin">Spośród znaczących sił politycznych jedynie LPR od początku była przeciwna jakimkolwiek formom prywatyzacji i sprzedaży w obce ręce przez ministra skarbu państwa całości spółki Zespół Elektrociepłowni w Łodzi SA lub istotnych części jej majątku, tak w zakresie zakładów wytwórczych, jak i sieci przesyłowej. W tej sprawie zajmowaliśmy konsekwentnie niezmienne stanowisko od momentu ujawnienia planów tej tzw. prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-171.11" who="#PosełArnoldMasin">Od 2003 r. Liga Polskich Rodzin podejmowała i podejmuje szereg działań na szczeblu parlamentarnym, samorządowym i obywatelskim, których celem było i jest powstrzymanie szkodliwych dla mieszkańców Łodzi decyzji. Między innymi dwukrotnie zebraliśmy pod protestem w tej sprawie tysiące podpisów. W pierwszym wypadku podpisy łodzian zostały przekazane na ręce ówczesnego premiera Leszka Millera, nawiasem mówiąc, wcześniejszego posła z Łodzi, co pozostało jednak bez jakiegokolwiek echa.</u>
          <u xml:id="u-171.12" who="#PosełArnoldMasin">Na zakończenie dzisiejszego wystąpienia w imieniu Klubu Parlamentarnego Liga Polskich Rodzin powtórzę jeszcze to, o czym mówiłem już w tej Izbie w grudniu 2005 r. przy okazji debaty o bulwersujących wtedy planach sprzedaży w obce ręce Zespołu Elektrowni Dolna Odra. LPR nie godzi się i nigdy nie będzie się godzić na wyprzedaż, na dodatek z reguły po znacznie zaniżonych cenach i w obce ręce, polskiego majątku narodowego i strategicznych gałęzi gospodarki. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Stanowisko klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego przedstawi pan poseł Mieczysław Marcin Łuczak.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Wnioskodawcy! Panie i Panowie Posłowie! Polityczne utarczki w zakresie rozgrywek politycznych i to, kto więcej na tym ugra, zostawmy na boku. Dziś można powiedzieć, że my w woj. łódzkim oczekujemy tej ustawy. Chodzi o to, żebyście nam nie mówili, jak mi już powiedzieli, że łudź się Łódź, a dostaniesz; myślę, że jest to pewnik, że będziemy...</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Szanowni Państwo! Odpowiedzialność samorządu za bezpieczeństwo energetyczne normują odpowiednie przepisy ustawowe i nie podlega to jakiejkolwiek dyskusji. Prezydent, burmistrz, wójt mają obowiązek zapewnić bezpieczeństwo energetyczne. Formy i sposoby pozostają w kompetencji samorządu i normują to zarządzenia wewnętrzne. Wiele na ten temat powiedziano, jeszcze wiele zostanie powiedziane, bo wynika to z konieczności naszych czasów.</u>
          <u xml:id="u-173.2" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Wysoki Sejmie! To nikt inny, jak właśnie Polskie Stronnictwo Ludowe kładło i kładzie nacisk na kwestię odnawialnych form energii, geotermalnych, wiatrowych, wodnych, biomasy i biopaliw. To właśnie na tej sali, gdzie są jeszcze obecni niektórzy posłowie Sejmu IV kadencji, biopaliwa potraktowano w ten sam sposób jak wniosek Łodzi o przejęcie zakładów energetycznych. Obrzydzano to obywatelowi, mówiąc, że niemądry, chcący szkodzić użytkownikom pojazdów PSL chce wprowadzić biopaliwa. A dziś? Dzisiaj wszyscy jak jeden mąż się pod tym podpisują. Tylko ludzie przewidujący i umiejący ocenić zapasy energii potrafią zrozumieć i wyartykułować, że zapasy te kończą się i należy poszukać nowych ich form. Rozumiejąc zarówno ustawową, jak i ekonomicznie uzasadnioną potrzebę prezydenta miasta Łodzi i mieszkańców w zakresie restrukturyzacji i prywatyzacji, a raczej zmiany formy własności Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi Spółka Akcyjna, uważamy, iż należy z pełnym zrozumieniem i troską podejść do problemu. Na przestrzeni kilkunastu lat transformacji ustrojowej w Polsce dokonano bardzo wiele procesów przekształceń własnościowych ocenianych nie zawsze jednoznacznie. Jedynie w przypadkach przekształceń na rzecz samorządów lokalnych są one zawsze prowadzone zgodnie z dobrze rozumianym interesem społecznym. W dniu 25 lutego 2005 r. do laski marszałkowskiej wpłynął obywatelski projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi Spółka Akcyjna. Projektodawcy ustawy kierowali się m.in. intencją zapewnienia warunków konkurencyjności, jak i realizacji zadań własnych gminy (miasta) w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i zadaniach własnych gminy, kierując się tymi przesłankami, wnioskodawcy procedowanego dzisiaj projektu ustawy słusznie podnoszą fakt, iż prywatyzacja przedsiębiorstw energetycznych nie może pozbawiać gmin możliwości realizacji ich zadań własnych i narazić odbiorców (społeczność lokalną, ludzi, którzy nam zaufali) na nieuzasadniony wzrost cen wywołany praktykami monopolistycznymi. Procedowana materia jest mi wyjątkowo bliska, gdyż jestem posłem ziemi łódzkiej.</u>
          <u xml:id="u-173.3" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Oceniając projekt obywatelski, za którym stoi ponad 160 tys. osób, załączone opinie ekspertów i konstytucjonalistów stwierdzające jego zgodność z polskim prawem, nie wnosimy pod tym względem żadnych zastrzeżeń. Co do koniecznego rozdziału produkcji od przesyłu i dystrybucji można mieć wątpliwości. Co może się wydarzyć, kiedy zakłady produkujące ciepło upadną bądź przejdą w inne ręce? Czy nie bezpieczniejsze byłoby przekazanie miastu choćby części zakładów ciepłowniczych i przeniesienie odpowiedzialności za zabezpieczenie energetyczne z ministra na prezydenta miasta? Niestety, stało się inaczej, ale myślę, że istnieje jeszcze szansa na zmianę. Nielogiczne wydaje się tylko takie częściowe przekazywanie majątku elektrociepłowni, dzieląc się w ten sposób. Być może za tym stoją partykularne interesy i pozostanie jeden ogromny monopolistyczny potentat produkujący ciepło.</u>
          <u xml:id="u-173.4" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Co do przesyłu i sieci przesyłowych. Czy zakład zajmujący się dystrybucją nie będzie zorganizowany przypadkiem na wzór już istniejących zakładów przesyłu energii elektrycznej? Czy w perspektywie czynniki podstawowe kosztów wytworzenia energii będą pomijane, a koszty przesyłu będą głównie kształtowały cenę? A może stanie się odwrotnie, że ktoś produkujący energię zażąda ogromnych cen za ciepło dostarczone do sieci? Dlatego też pragnę zwrócić uwagę przyszłemu właścicielowi, aby objął szczególną troską, szczególnym nadzorem i kontrolą wydzielony zakład przesyłu i dystrybucji, a ministrowi polecam zakłady produkcyjne. Jako praktyk samorządowiec jestem przekonany, że dobro społeczności lokalnej, odbiorców, jest dla władz miasta Łodzi dobrem najwyższym, a podział elektrociepłowni podyktowany jest głównie zwiększeniem możliwości pozyskania środków finansowych z funduszy unijnych i innych na modernizację i rozbudowę, a tym samym obniżenie kosztów przesyłu i dystrybucji, co w efekcie końcowym spowoduje obniżenie cen. Przeprowadzone analizy ekonomiczne dowodzą, że w przypadku sprzedaży inwestorowi zewnętrznemu Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi Spółka Akcyjna w obecnej formie ceny ciepła i przesyłu wzrosłyby na przestrzeni 6 lat o ok. 21%, podczas gdy w proponowanym nieodpłatnym przekazaniu miastu, spełniając wcześniej wymienione czynniki, przy dobrze rozumianym zarządzie, na przestrzeni tego samego czasu ceny mogą, ale nie muszą, wzrosnąć maksymalnie o 10%.</u>
          <u xml:id="u-173.5" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Rozdział i utworzenie zakładu przesyłu i dystrybucji daje możliwości tworzenia na rynku łódzkim nowych, konkurencyjnych zakładów wytwarzających energię cieplną z innych niż tradycyjne źródeł. Tym samym powoduje to większe możliwości rozwoju gospodarczego i odnawialnych źródeł energii. Wszystkie wcześniej wymienione działania stwarzają warunki do realizacji przez gminy zobowiązań akcesyjnych Polski wobec Unii Europejskiej. Proces restrukturyzacji i prywatyzacji w Polsce wielu gałęzi gospodarki trwa nieustannie od wielu lat. Boom prywatyzacyjny sięga początku lat 90. i należy go realizować jedynie w imię dobrze rozumianego interesu ogólnospołecznego, a nie nabijania prywatnej kabzy.</u>
          <u xml:id="u-173.6" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Polskie Stronnictwo Ludowe zawsze było i jest za dobrze rozumianą restrukturyzacją i prywatyzacją, a krytycznie oceniało i ocenia niegospodarność i nonszalancję w gospodarowaniu majątkiem publicznym. Z uwagą będziemy obserwować dalsze poczynania w zakresie gospodarki cieplnej i energetycznej w mieście Łodzi i dokonywać obiektywnej oceny.</u>
          <u xml:id="u-173.7" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego, w którego imieniu mam zaszczyt przemawiać, w pełni rozumie i akceptuje przesłanki, którymi kierowali się wnioskodawcy projektu ustawy, szczególnie zważywszy na fakt, iż posiada on typowo prospołeczny charakter. Wymaga on dalszych prac w komisjach sejmowych, za czym klub mój opowiada się jednoznacznie i jednocześnie popiera jego zasadność. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-173.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo! Na tym zakończyliśmy wystąpienia w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Przechodzimy do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-174.3" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-174.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wcześniej chciałbym zapytać jeszcze panie i panów posłów, czy ktoś chciałby zapisać się do zadania pytania? Jeżeli tak, proszę uzupełnić listę.</u>
          <u xml:id="u-174.5" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Czas na zadanie pytania ustalam na 1,5 minuty.</u>
          <u xml:id="u-174.6" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pierwszy pytanie zada pan poseł Alfred Budner, Samoobrona.</u>
          <u xml:id="u-174.7" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#PosełAlfredBudner">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Prywatyzacja w Polsce w ciągu 16 lat przyniosła to, że od 5 do 8 mln ludzi nie ma dzisiaj pracy - w zależności od pory roku, 2 mln ludzi głoduje, dożywiając się na śmietnikach. Mam pytanie, czy państwo chcecie dalej prywatyzować wszystko i za wszelką cenę? Czy energetykę, tzw. srebra rodowe, chcecie dalej sprzedawać? Bo jeżeli tak, to przypominam, co się dzieje z Zakładami Energetycznymi w Warszawie, które zostały sprzedane STOEN - po miesiącu wyłączany jest prąd w Odlewni Żeliwa w Ursusie. Dzisiaj przejeżdżam koło tej fabryki, a tej fabryki już nie ma. Nie ma tysięcy ciągników, nie ma nawet budynku tejże odlewni, ponieważ została rozebrana. To nowy właściciel nie dostarczył prądu, żeby wyciąć konkurencję. Fabryka Kabli w Ożarowie - podobna sprawa.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#PosełAlfredBudner">Panie Ministrze! Co się dzieje z Pątnowem, Adamowem i Koninem - trzema olbrzymimi elektrowniami? Udajecie, że się nic nie dzieje. Przecież tam gołym okiem widać złodziejstwo w prywatyzacji. Jeżeli coś z tym fantem nie zrobicie natychmiast, to 5 mln ludzi w okręgu konińskim pójdzie na bruk, bo do tego doprowadzicie. To, że przedstawiciel ministra przyjeżdża do Konina, nic nie daje. Przestańcie chować głowę w piasek. Tam ludzie wołają o pomstę z powodu tej dzikiej prywatyzacji. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pan poseł Tomasz Latos.</u>
          <u xml:id="u-176.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#PosełTomaszLatos">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zgodnie z projektem ustawy gmina jako podmiot publicznoprawny przejmie prawa własności podmiotu zajmującego się przesyłem i dystrybucją ciepła. Takie rozwiązanie umożliwić ma rozbudowę i modernizację sieci cieplnej przy wykorzystaniu funduszy Unii Europejskiej, na przykład Funduszu Spójności, funduszy strukturalnych. Czy w związku z powyższym zwiększy się dostęp do środków Unii Europejskiej w przypadku publicznej własności dofinansowywanego mienia? Jakie są, panie ministrze, obecnie możliwości prawne korzystania z powyższych środków wspólnotowych i w jakiej skali są one wykorzystywane? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania pana posła Krzysztofa Gadowskiego, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#PosełKrzysztofGadowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA dotyczy również wielu innych przedsiębiorstw z branży. Dlatego, panie ministrze, pytam: Czy resort wie, ile podmiotów, których może dotyczyć ta ustawa, czeka na jej wejście w życie? Co było przeszkodą w uchwaleniu przez Sejm poselskiego projektu ustawy o przekształceniu niektórych przedsiębiorstw energetycznych przewidzianych do prywatyzacji, wniesionego do laski marszałkowskiej w 2004 r.?</u>
          <u xml:id="u-179.1" who="#PosełKrzysztofGadowski">Wracając do projektu omawianej ustawy, proszę o informację: Jak przygotowana jest do podziału spółka akcyjna Zespół Elektrociepłowni w Łodzi? Jaka jest dzisiaj jej kondycja finansowa? Czy przewidywana jest obniżka cen energii cieplnej w najbliższym czasie albo przynajmniej utrzymanie ich na tym samym poziomie? Czy zapisany w art. 4 termin 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy jest wystarczający i bezpieczny do podziału wyżej wymienionej spółki i przeniesienia części majątku do nowo utworzonej spółki?</u>
          <u xml:id="u-179.2" who="#PosełKrzysztofGadowski">Panie Prezydencie Łodzi! Gratuluję konsekwencji w działaniu. Gratuluję obywatelskiej postawy mieszkańców miasta Łodzi. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-179.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Głos ma pan poseł Lech Kuropatwiński.</u>
          <u xml:id="u-180.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#PosełLechKuropatwiński">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#PosełLechKuropatwiński">Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Ponownie omawiamy projekt obywatelski. Chodzi o ustawę o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi. Przed godziną mówiliśmy o inicjatywie obywatelskiej dotyczącej podatku VAT od odzieży dla dzieci. Widać, że społeczeństwo się organizuje i chce przedstawić Wysokiej Izbie, jak trzeba dbać o nasze wspólne sprawy, o majątek narodowy, o jego bezpieczeństwo, o przyszłość naszych obywateli w wolnej Polsce.</u>
          <u xml:id="u-181.2" who="#PosełLechKuropatwiński">W projekcie obywatelskim zapisano, że po przejęciu firmy przez inwestora zewnętrznego ceny wzrosną o ponad 21% w ciągu 6 lat, a gdy to przedsiębiorstwo przejmie gmina Łódź, ceny wzrosną tylko o 10% w ciągu 6 lat, czyli obywatele zapłacą o 160 mln zł mniej. Czy nie jest to argument dla rządu, aby tę restrukturyzację przeprowadzić bardziej przejrzyście i ku zadowoleniu społeczeństwa, chociażby mieszkańców Łodzi? Projekt inicjatywy obywatelskiej jest godny i spełnia wymogi legislacyjne. Co więc jest przeszkodą w przyjęciu tej ustawy przez Wysoką Izbę? Dziś wiele państw dba o to, aby energetyka była w rękach rządu i była zarządzana przez rząd, który będzie dbał o ceny dla obywateli.</u>
          <u xml:id="u-181.3" who="#PosełLechKuropatwiński">Proszę powiedzieć: Jeżeli w Polsce będzie coraz więcej firm z kapitałem zagranicznym, to ceny energii spadną czy wzrosną? Jeżeli gospodarze miasta Łodzi chcą przejąć zespół elektrociepłowni, to co w tym przeszkadza? Nasze rozporządzenia, zapisy konstytucji czy dyrektywy Unii Europejskiej? Proszę o precyzyjną odpowiedź: Jakie istnieją przeszkody prawne - jeżeli takie istnieją?</u>
          <u xml:id="u-181.4" who="#PosełLechKuropatwiński">Następne pytanie. Jakie będą straty dla budżetu państwa, jeżeli do tej prywatyzacji nie dojdzie? Czy przeprowadzono takie wyliczenia strat dla budżetu? Ilu obywateli straci pracę po przejęciu tej elektrociepłowni przez inwestora zewnętrznego i ile to będzie kosztować budżet państwa? Cały ciężar spadnie na zarządzających miastem Łodzią, gdzie obywatele bezrobotni pójdą na zasiłki. I co się wtedy stanie?</u>
          <u xml:id="u-181.5" who="#PosełLechKuropatwiński">Chciałbym na koniec powiedzieć tak: Czy nie są to argumenty, aby tę prywatyzację przeprowadzić zgodnie i dla obywateli Łodzi, którzy się tego domagają? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę o zadanie pytania panią poseł Joannę Skrzydlewską.</u>
          <u xml:id="u-182.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#PosełJoannaSkrzydlewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowni Wnioskodawcy! W uzasadnieniu obywatelskiego projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA czytamy, że przeprowadzona analiza ekonomiczna wykazała, iż w przypadku sprzedaży inwestorowi zewnętrznemu ZEC w Łodzi SA w obecnej formie ceny ciepła oraz usług przesyłowych wzrosną o ok. 21% w ciągu 6 lat, natomiast nieodpłatne przekazanie sieci cieplnej miastu, które będzie mogło uzyskać środki Unii Europejskiej na rozwój sieci, spowoduje średni wzrost tych cen o ok. 10% w identycznej perspektywie czasowej. W drugim przypadku łączne rachunki łodzian za ciepło w okresie 6 lat będą niższe o ok. 162 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#PosełJoannaSkrzydlewska">Dlatego pytam pana ministra: Co stoi na przeszkodzie, aby rząd poparł ten projekt obywatelski? Czy łodzianie przez decyzję rządu będą zmuszeni do płacenia wyższych rachunków za energię? Czy tak ma wyglądać tanie państwo? Panie ministrze, bardzo proszę o szczegółową odpowiedź.</u>
          <u xml:id="u-183.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pani poseł Maria Teresa Nowak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-184.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#PosełMariaTeresaNowak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Z prowadzonej dzisiaj debaty widać, że ciągle nie jest załatwiona sprawa komunalizacji mienia, a zwłaszcza mienia ciepłowniczego. Problem ten jest nierozwiązany od kilkunastu lat i kolejne ekipy nie potrafiły z nim się uporać. Ja wierzę, że ten rząd, ekipa premiera Marcinkiewicza z tym problemem rzeczywiście upora się tak, żeby było to rozwiązane z korzyścią dla mieszkańców naszego kraju. Dlatego zapytam, po pierwsze: Co rząd zamierza zrobić w sprawie komunalizacji mienia? I to nie tylko tego mienia ciepłowniczego, chociaż do pana ministra kieruję pytanie zwłaszcza dotyczące mienia ciepłowniczego.</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#PosełMariaTeresaNowak">Przy tej okazji chcę zwrócić uwagę na palące problemy, które wymagają niezwłocznego rozwiązania, te problemy, które są na Śląsku. Panie ministrze, kiedy zapadną decyzje w sprawie PEC Katowice? Nie będę szczegółowo - bo nie mam na to czasu - omawiała tej sprawy, ale pan minister ją doskonale zna. Kiedy zapadną decyzje w sprawie Elektrociepłowni Tychy, Bytom, Zabrze? Mówi się, że czas to pieniądz, i to jest prawda. Z podjęciem decyzji w tych sprawach nie można już dłużej czekać, bo grozić to może brakiem dostaw ciepła dla mieszkańców Śląska w przyszłym sezonie grzewczym. Całe szczęście, że ten się kończy, ale czasu na podjęcie decyzji już nie ma. Kiedy one zapadną? Panie ministrze, jeżeli pan nie jest w stanie mi dzisiaj odpowiedzieć, to bardzo proszę o konkretną odpowiedź na piśmie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-185.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Wysoka Izbo! Informuję, że listę posłów, którzy chcą zadać pytania w tym punkcie porządku dziennego, w tym momencie zamykam.</u>
          <u xml:id="u-186.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Jeszcze pan poseł?</u>
          <u xml:id="u-186.3" who="#komentarz">(Poseł Jarosław Jagiełło: Jeszcze ja, Jagiełło.)</u>
          <u xml:id="u-186.4" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">To proszę - już informowałem - zapisywać się.</u>
          <u xml:id="u-186.5" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pan poseł Jagiełło.</u>
          <u xml:id="u-186.6" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Czy jeszcze ktoś chciałby zadać pytanie?</u>
          <u xml:id="u-186.7" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-186.8" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Tak że pan poseł Jagiełło jako ostatni zada pytanie.</u>
          <u xml:id="u-186.9" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pan poseł Waldemar Nowakowski, Samoobrona.</u>
          <u xml:id="u-186.10" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#PosełWaldemarNowakowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Państwo reprezentujący obywateli miasta Łodzi! Pochylamy się dzisiaj nad bardzo ważnym projektem, mówiącym o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi. Zdumiewa mnie opinia rządu, że jest to spóźniona inicjatywa. Chciałbym trochę popolemizować na temat tego, czy trafny jest ten projekt. Restrukturyzacja tego zespołu, kwestia przejęcia linii przesyłowej jest bardzo zasadna, dlatego że nie da się nic sprzedać bez przesyłu.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#PosełWaldemarNowakowski">Jest zasadnicze pytanie do ministra. Biorąc pod uwagę stan faktyczny, że dzisiaj 85% tego przedsiębiorstwa jest w rękach kapitału zagranicznego, czy rząd zamierza wrócić do kwestii tej prywatyzacji i unieważnić ją? I czy rząd weźmie pod uwagę to, że nie było opinii Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, kiedy pan minister Socha podjął decyzję o takiej prywatyzacji i tak przyspieszonej? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-187.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Pytanie zada pan poseł Tomasz Markowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#WicemarszałekAndrzejLepper">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#PosełTomaszMarkowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-189.1" who="#PosełTomaszMarkowski">Panie Ministrze! Czy mógłby się pan ustosunkować do zarzutów, które niestety ten projekt rodzi, a mianowicie do zgodności z konstytucją kilku artykułów tego projektu? Bo jest to rzeczywiście zasadniczy problem zgodności konstytucyjnej. Mówię o art. 10, który określa zasadę trójpodziału władzy, ponieważ projekt przewiduje podejmowanie przez Sejm decyzji indywidualnych i konkretnych w sprawach dotyczących mienia Skarbu Państwa, czyli tego, co jest w gestii władzy wykonawczej, o art. 118 ust. 3, ponieważ projekt nie zawiera rzetelnej analizy finansowej skutków uchwalenia ustawy, zwłaszcza że w części szczegółowej, jeśli chodzi o prywatyzację spółki - to się już, można powiedzieć, dokonało - zrealizowanie przez Skarb Państwa przychodów z prywatyzacji, brakuje listy spółek, które mają podlegać komunalizacji, o art. 146 ust. 4 pkt 4, ponieważ wyłącza z zakresu kompetencji Rady Ministrów znaczną część mienia Skarbu Państwa poprzez nieodpłatne przekazanie go na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, i o art. 149 ust. 1, gdyż wkracza w materię kompetencji zastrzeżonych ustawowo dla ministra kierującego określonymi działami administracji rządowej. Czy w jakimś sensie słuszny projekt nie jest jednak niestety w wielu ważnych aspektach niekonstytucyjny?</u>
          <u xml:id="u-189.2" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Wojciech Olejniczak)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Zbigniew Włodkowski, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PosełZbigniewWłodkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Panie Prezydencie Łodzi! Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i zadaniach własnych gminy z zakresu zabezpieczenia energetycznego to prezydent miasta, wójt, czy też burmistrz odpowiadają za zabezpieczenie energetyczne gminy. Dlaczego restrukturyzacja i prywatyzacja Zespołu Elektrociepłowni Łódź SA rozumiana jako nieodpłatne przekazanie dystrybucyjnej sieci ciepłowniczej nie są dogłębne i pełne? Dlaczego nie polegają one na przekazaniu zakładu w całości? Z dostarczonych posłom analiz wynika, że na przestrzeni 6 lat ceny ciepła i przesyłu wzrosną aż o 21% w przypadku prywatyzacji. Jak pan minister wyobraża sobie kontrolę tego i wpływ gminy Łódź na wysokość cen energii cieplnej? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-191.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Cezary Grabarczyk, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#PosełCezaryGrabarczyk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Solidarne państwo to państwo, które staje po stronie obywateli, dokładnie tak jak Platforma Obywatelska staje po stronie obywateli, którzy złożyli swój podpis pod obywatelskim projektem ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi Spółka Akcyjna. I każdy, kto wyraża stanowisko w kwestii tego projektu, musi brać odpowiedzialność za swoje decyzje. Chciałbym zapytać: Czy pan premier, stojący na czele rządu, czy pan minister, przedstawiający dzisiaj w Sejmie stanowisko rządu w kwestii tego projektu, będą mieli odwagę, aby odpowiedzialnie przed mieszkańcami Łodzi w Łodzi - gdzie przyjadą na zaproszenie pana prezydenta - odpowiedzieć, czy w lepszy, skuteczniejszy sposób zapewnią niskie ceny energii, w większym stopniu niż komunalna spółka, która będzie kontrolowana przez samorząd łódzki, zapewnią jakość i stałość dostaw? To są pytania, na które łodzianie chcieliby uzyskać odpowiedzi, ale nie z trybuny, tylko w Łodzi, patrząc w oczy panu premierowi, panu ministrowi. Czy panowie przyjedziecie i odpowiecie na te pytania? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-194.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Iwona Śledzińska-Katarasińska, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#PosełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Wysoka Izbo! Mam pytanie do pana ministra: Kiedy w poprzedniej kadencji premier Marek Belka, notabene pochodzący z Łodzi, i pan minister Jacek Socha, także łodzianin, prywatyzowali zespół elektrociepłowni łódzkich, wbrew opinii już wówczas istniejących 160 tys. łodzian i wbrew zgodnej w miarę opinii liczących się w Łodzi ugrupowań politycznych, to mnie to nie dziwiło. Tamtego rządu nie posądzałam o to, że wsłuchuje się w opinie łodzian, wręcz odwrotnie, dotychczasowi łódzcy premierzy uzyskali taką oto opinię - że premier z Łodzi Łodzi szkodzi. I tak było w tym przypadku. Ale tym razem chcę wierzyć, że jeżeli chodzi o problem, który był bardzo istotnym elementem kampanii wyborczej Prawa i Sprawiedliwości w Łodzi, i słusznie - nie widzę w tym nic złego - problem, dla którego tutaj siedzą posłowie z Łodzi i w Senacie siedzi senator z Łodzi, problem, który pomógł temu ugrupowaniu zdobyć władzę, to ten rząd, po pierwsze, wsłuchuje się w głosy obywateli, po drugie, wie, dlaczego w ogóle rządzi i dzięki czemu między innymi zdobył władzę. Chcę wierzyć - i oczekuję odpowiedzi od pana ministra na to pytania - że pan minister pomoże samorządowi łódzkiemu i łodzianom wsparciem merytorycznym w dążeniu do uznania tamtej decyzji prywatyzacyjnej za niezgodną z prawem. To także bowiem jest potrzebne, nie tylko uchwalenie tej ustawy w Wysokiej Izbie, bo jak sądzę, Wysoka Izba nawet wbrew Prawu i Sprawiedliwości tę ustawę uchwali. Jednak oczekujemy także od ministerstwa skarbu merytorycznego wsparcia w działaniach na rzecz powrotu do sytuacji zgodnej z prawem, bo prywatyzacja zgodna z prawem nie była, nie przemawiały za nią żadne argumenty. Tylko żądza pieniądza kierowała ministrem Sochą, który sprzedawał ten zespół w całości. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-195.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Antoni Mężydło, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#PosełAntoniMężydło">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Po wysłuchaniu wystąpienia pana prezydenta nie sposób się nie zgodzić w tej części, w której pan krytykował strategię energetyczną, ostatnio bardzo mocno forsowaną, polegającą na konsolidacji pionowej. Panie prezydencie, zarówno ja, jak i Prawo i Sprawiedliwość w kampanii wyborczej bardzo mocno opowiadaliśmy się za konkurencyjnością, również w zakresie dystrybucji energii elektrycznej, ze względu na to, że dzisiaj mamy w całym kraju, wszędzie, nie tylko w Łodzi, bardzo wysokie ceny energii elektrycznej. A wynika to z tego, że nie mamy rynków konkurencyjnych. Poprzednio strategią energetyczną zajmowało się ministerstwo skarbu, to, które reprezentuje pan minister Rozwadowski. Wtedy rzeczywiście mówiło się o ograniczonej konsolidacji, jeśli chodzi o łączenie sektora wytwórczego z sektorem dystrybucyjnym, i to zarówno w zakresie dystrybucji hurtowej, jak i detalicznej. Wówczas były nadzieje na to, że polski rynek energetyczny może podlegać zdrowej konkurencji. Okazuje się, że w pewnym momencie zmieniła się tendencja w Unii Europejskiej - tego też nie rozumiem, bo wszystkie dokumenty wskazują raczej na to, jak uargumentował to pan prezydent Tomaszewski, że powinno nastąpić rozdzielenie tych sektorów, sektora wytwórczego od sektora dystrybucyjnego, bo to wspomaga dobrą konkurencję i jest prokonsumenckie - i dzisiaj, jak przedstawia ministerstwo, głównie minister gospodarki, w swojej strategii energetycznej, jest ona taka, że dbamy o to, by wszystkie firmy w Unii Europejskiej, taka jest ogólna tendencja, konsolidowały się pionowo. W jaki sposób będzie zagwarantowane prawo konsumenta do taniej energii elektrycznej? Chciałbym, żeby pan mi to wytłumaczył nie tylko ze względu na bezpieczeństwo energetyczne, bo to jest slogan „bezpieczeństwo energetyczne”, jako że tak naprawdę będziemy mieli bezpieczeństwo energetyczne wtedy, kiedy będziemy mieli dobrą konkurencję, bo wtedy mamy największe bezpieczeństwo, kiedy mamy różne podmioty mogące nam dostarczać energię elektryczną. Również bezpieczeństwo informacyjne mamy dzisiaj na rynku telekomunikacyjnym wtedy, kiedy mamy dużo podmiotów. To są podmioty niepolskie, ale mamy pewne bezpieczeństwo. I myślę, że nie ma żadnego zagrożenia ze strony Związku Radzieckiego, że nam opanuje jakąś firmę telekomunikacyjną...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Nie ma Związku Radzieckiego...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#PosełAntoniMężydło">...i będą mogli przykręcić ten kurek informacyjny. Tego nie ma. To jest bardzo newralgiczny punkt, ale takiego zagrożenia nie ma, więc ja nie wiem skąd ta tendencja. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Zwracam uwagę, że nie ma już Związku Radzieckiego, na szczęście.</u>
          <u xml:id="u-200.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Sylwester Pawłowski, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#PosełSylwesterPawłowski">Szanowny Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Korzystając z faktu, że dzisiaj mamy tak liczną reprezentację Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, pozwolę sobie pod adresem pana prezydenta i towarzyszących mu osób skierować dwa pytania. Pod projektem podpisało się blisko 160 tys. łodzian. To olbrzymi kapitał zaufania i to świadczy również o olbrzymiej nadziei, jaką wiążą z projektem ustawy mieszkańcy Łodzi. Proszę zatem odpowiedzieć na pytanie, jakie wymierne korzyści uzyska przeciętny mieszkaniec Łodzi z chwilą przejęcia przez łódzki samorząd sieci cieplnej w naszym mieście.</u>
          <u xml:id="u-201.1" who="#PosełSylwesterPawłowski">I drugie pytanie: Czy czynione były próby - a jeśli tak, to jakie napotkano trudności - by samorząd mógł przejąć całe przedsiębiorstwo i być właścicielem zarówno zakładu produkcji ciepła, jak również sieci przesyłu i dystrybucji tegoż ciepła do łódzkich mieszkań i zakładów pracy? Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Piotr Krzywicki, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#PosełPiotrKrzywicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oczywiście rozdział dystrybucji energii - nie tylko energii cieplnej, ale każdego rodzaju energii - od produkcji jest moim zdaniem rzeczą niesłychanie ważną i niesłychanie korzystną dla obywateli i nawet w tej trudnej, zagmatwanej sytuacji prawnej, z jaką mamy do czynienia przy tym projekcie, należy zrobić wszystko, by do takiej sytuacji, o jaką wnioskują łodzianie, którzy się podpisali pod tym projektem obywatelskim, doprowadzić.</u>
          <u xml:id="u-203.1" who="#PosełPiotrKrzywicki">Ale mam pytanie do pana ministra - być może jest to również pytanie do pana prezydenta Łodzi - o to, jaką mielibyśmy sytuację, na jakim bylibyśmy etapie w tej chwili, gdyby nie złe i pochopne decyzje poprzedniego rządu, rządu Sojuszu Lewicy Demokratycznej, które tak bardzo zagmatwały sytuację na rynku łódzkim przede wszystkim, ale nie tylko, bo i na rynku dystrybucji, i obrotu energią elektryczną w ogóle w całym kraju, gdyby nie te decyzje, których emanacją dzisiaj w tym momencie jest sprzedaż, moim zdaniem zbyt pochopna, 85% zakładów elektrociepłowniczych w Łodzi. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-203.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Jerzy Zawisza, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#PosełJerzyZawisza">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Ciepło i energia to najważniejszy towar dla producentów. Ten, do kogo należy produkcja i przesył, jest monopolistą. Zadaję więc dwa pytania: Dlaczego w tak krótkim czasie sprzedano 85% wartości majątku ZEC SA firmie zagranicznej, kto za tym stał, co było powodem i na co przeznaczono środki?</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#PosełJerzyZawisza">I drugie pytanie: Czy przeprowadzono symulację, czy i jaki będzie miał wpływ remont ciągów przesyłowych na opłaty za ciepło wnoszone przez mieszkańców Łodzi? Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-205.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Zenon Sylwester Wiśniewski, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#PosełZenonWiśniewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Panie Prezydencie! Popieram działania samorządu miasta Łodzi i żałuję, że w moim rodzinnym mieście Płocku brak tak dobrego gospodarza. Zapis, który tutaj mogę zacytować, a brzmi on następująco: „Prywatyzacja przedsiębiorstw energetycznych nie może pozbawić gmin możliwości realizacji ich zadań własnych i narażać odbiorców na nieuzasadniony wzrost cen wywołany brakiem możliwości i zachowań konkurencyjnych” bardzo mi się podoba, szczególnie to, że samorząd nie chce się pozbawić kontroli nad zadaniami własnymi, które winien realizować. Niemniej jednak muszę przyznać, że w Płocku została sprzedana w roku ubiegłym Płocka Energetyka Cieplna za śmiesznie niskie pieniądze, bo, chociażby licząc metodą odtworzeniową, nowa firma, która by chciała wejść na rynek, musiałaby włożyć dwukrotnie więcej środków niż normalnie.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#PosełZenonWiśniewski">W tej sprawie również interweniowałem u pana ministra, prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ale zostałem wprowadzony w błąd. Dlaczego? Jeszcze w styczniu prezes tegoż urzędu informował mnie, iż nie została wydana żadna opinia, a okazało się, że już 9 grudnia taką opinię wydał dyrektor Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, oddziału mazowieckiego.</u>
          <u xml:id="u-207.2" who="#PosełZenonWiśniewski">W związku z tym mam pytania do pana ministra: Czy w przypadku prywatyzacji tylko spółek komunalnych, czy również spółek Skarbu Państwa potrzebna i niezbędna jest opinia Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów?</u>
          <u xml:id="u-207.3" who="#PosełZenonWiśniewski">I pytanie również jakby z tej samej branży energetycznej: W latach przeszłych mówiło się bardzo głośno i dość dużo o regulacji rzeki Wisły. Wiadomo, iż zapora wodna w mieście Włocławku może nie wytrzymać tego naporu wody, który w tej chwili jest na Wiśle - wszyscy widzimy w telewizji, jak unosi się stan wody. Miała być realizowana zapora wodna w Nieszawie lub w Ciechocinku. Proszę odpowiedzieć na pytanie, czy będzie w tej kadencji Sejmu przez rząd realizowana ta inwestycja. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-207.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Halina Murias, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#PosełHalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Korzystając z okazji, że mówi się o ciepłowni, o komunalizacji, chciałabym zapytać o ciepłownię w Łańcucie, spółkę z o.o., która jest w posiadaniu Skarbu Państwa, a Skarb Państwa przeznaczył ją do prywatyzacji. Na dzień dzisiejszy wiadomo nam, że zgłosiło się kilka podmiotów chcących kupić tę ciepłownię. Przypomnę też, że o tę ciepłownię wystąpiła jednostka samorządowa gminy miasta Łańcut. Z prośbą o wstrzymanie tej prywatyzacji już niejednokrotnie występowałam do pana ministra. Panie ministrze, wstrzymanie prywatyzacji ciepłowni ze strony pana jest jak najbardziej uzasadnione, ponieważ, po pierwsze, to samorząd ma za zadanie zapewnić ciepło mieszkańcom; po drugie, sieci do dystrybucji ciepła są w znacznej części własnością miasta Łańcut; po trzecie, można dołączyć do tego uzasadnienia to, iż obecnie Sejm uchwalił nowelizację ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji, w której to zakłada się komunalizację majątku Skarbu Państwa. Jak wiemy, obecnie projekt znajduje się jeszcze w Senacie, ale mam nadzieję, że w najbliższym czasie zostanie pozytywnie przegłosowany.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#PosełHalinaMurias">Następnym uzasadnieniem jest również to, co, jak uważam, nie powinno być bez znaczenia dla pana ministra - podpisy mieszkańców Łańcuta jako odbiorców ciepła, którzy wystąpili z prośbą, aby ta ciepłownia została przekazana miastu Łańcut.</u>
          <u xml:id="u-209.2" who="#PosełHalinaMurias">Proszę bardzo pana ministra o odpowiedź na pytanie, czy proces prywatyzacji ciepłowni został już wstrzymany z myślą przekazania jej na rzecz miasta Łańcut, czy jeszcze pan minister nie podjął decyzji. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-209.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Halina Molka, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#PosełHalinaMolka">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Szanowni Goście! Wysoka Izbo! W sprawie obywatelskiego projektu ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA powiedziano już z tej trybuny wiele, zarówno w odniesieniu do uzasadnienia merytorycznego jak i w aspektach politycznym czy samorządowym. Nie ma potrzeby, aby to wszystko powtarzać. Spróbuję więc tylko odnieść się do spraw, które z mojego punktu widzenia wydają się najistotniejsze. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy dotyczące zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną oraz gaz. W związku z tym należy uznać za wysoce zasadne bardzo duże zainteresowanie samorządu terytorialnego podejmowaniem wszelkich działań, które w efekcie mogą prowadzić do uruchomienia mechanizmów, w wyniku których mieszkańcy byliby zaopatrywani w energię cieplną po możliwie niskich cenach. Łódź, o czym tu już wspominano, jest jedynym dużym miastem w Polsce, w którym produkcja i dystrybucja ciepła znajduje się w rękach tego samego podmiotu - spółki Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-211.1" who="#PosełHalinaMolka">W związku z toczącą się prywatyzacją przedsiębiorstw energetycznych wnioskodawcy obywatelskiego projektu ustawy wyszli z inicjatywą, która pozwala na rozdzielenie sfery przesyłu i dystrybucji od produkcji ciepła, przyjmując założenie, że dla zachowania warunków konkurencyjności producentów działalność w sferze przesyłu i dystrybucji powinna być pod kontrolą właściwej jednostki samorządu terytorialnego.</u>
          <u xml:id="u-211.2" who="#PosełHalinaMolka">Moje pytanie kieruję do przedstawiciela rządu, który odnosi się do tej ustawy niechętnie. Czy nie wydaje się państwu, że sprywatyzowanie w całości przedsiębiorstwa, które łączy produkcję ciepła i sieć dystrybucyjną, niesie ze sobą niebezpieczeństwo znacznego wzrostu cen ciepła?</u>
          <u xml:id="u-211.3" who="#PosełHalinaMolka">Tego boją się mieszkańcy Łodzi. Nie muszę chyba tutaj powtarzać, że nie są to mieszkańcy najbogatszego miasta w Polsce. To samorząd, który reprezentuje tych właśnie mieszkańców, powinien mieć możliwość podejmowania ostatecznych decyzji w kwestii tego, co jest dla nich lepsze. Bo to samorząd działa w imieniu i w interesie tych mieszkańców. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-212.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Mieczysław Łuczak, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo! Taka refleksja mi się nasunęła w tej chwili, że marszałek - z okręgu piotrkowskiego, wicemarszałek - z okręgu sieradzkiego, czyli problem Łodzi rozwiązany będzie bez problemów.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">Panie ministrze, przecież to nie jest prywatyzacja. To można nazwać komunalizacją - to, o czym dziś dyskutujemy.</u>
          <u xml:id="u-213.2" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">I pytanie moje jest następujące: czy uchylone będą wcześniejsze decyzje w sprawie sprzedaży Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA? A jeżeli nie, to kto otrzyma pozostałą niesprzedaną część udziałów? I czy jest możliwość przekazania tych udziałów na rzecz miasta Łodzi?</u>
          <u xml:id="u-213.3" who="#PosełMieczysławMarcinŁuczak">I następne pytanie. Czy nie lepszym rozwiązaniem problemu ciepłowniczego w kraju, a w szczególności w tym przypadku w Łodzi, byłoby całościowe przekazanie elektrociepłowni administracji samorządowej i całościowe załatwienie problemu? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-213.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-214.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Jarosław Jagiełło, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#PosełJarosławJagiełło">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Ja mam dwa pytania do przedstawiciela Komitetu Inicjatywy Obywatelskiej. Pierwsze pytanie. Czy w wyniku procesu zmian własnościowych na rynku energetyki cieplnej w innych największych miastach Polski jednostki samorządu terytorialnego stały się właścicielami największych zakładów dystrybuujących energię cieplną, istniejących w tych miastach?</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#PosełJarosławJagiełło">I drugie pytanie. Czy komunalizacja, która oznacza, co prawda, nie upaństwowienie, ale jednak uspołecznienie własności dominującego na rynku przesyłu energii cieplnej zakładu nie będzie sprzyjała powstawaniu praktyk monopolistycznych i nie będzie zagrożeniem dla warunków konkurencyjności na tym rynku? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-216.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-216.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pana Piotra Rozwadowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pozwolą państwo, że sobie uporządkuję te pytania, bo chciałbym możliwie skrupulatnie na nie wszystkie odpowiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-217.1" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Na wstępie chcę przypomnieć, że jeden z panów posłów w wystąpieniach klubów poselskich powiedział, że powinniśmy się zastanowić, pod jakim sztandarem służymy, jakie poglądy głosimy. Tak więc chciałbym jednoznacznie oświadczyć, że służymy pod polskim sztandarem, służymy polskim obywatelom i działamy w jak najlepszej wierze, dbając o dobro obywateli naszego kraju.</u>
          <u xml:id="u-217.2" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Jeden z panów posłów stwierdził, że to dobry moment na debatę, bo to jest właśnie moment przed wyborami samorządowymi. Chciałbym wyrazić całkowicie odmienną opinię, że to właśnie jest zły moment na tę debatę, dlatego że w wypowiedziach państwa odnoszących się do tego projektu, a właściwie głównie krytykujących stanowisko rządowe, przedstawiane były przede wszystkim opinie polityczne, opinie demagogiczne, do których nie jestem w stanie się odnieść. Będę mógł odnieść się jedynie do tych argumentów, które są argumentami merytorycznymi.</u>
          <u xml:id="u-217.3" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Tak więc myślę, że przesłaniała tutaj bardzo państwu w wyrażeniu merytorycznych opinii, czy jest coś lepsze czy gorsze, wizja 160 tys. ludzi podpisanych pod tym projektem. Rzeczywiście robi to wrażenie, to jest słuszne, aczkolwiek należy w sposób merytoryczny przyjrzeć się wszystkim faktom.</u>
          <u xml:id="u-217.4" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Chciałbym powiedzieć, że obywatelski projekt ustawy zakłada podział jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wytwarzających i dystrybuujących energię elektryczną oraz ciepło, który ma być dokonany obligatoryjnie, w przypadku przeznaczenia tych spółek do prywatyzacji. I po tym podziale przedsiębiorstwa przesyłowe miałyby być komunalizowane, czyli przeznaczane gminom miejskim.</u>
          <u xml:id="u-217.5" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Projekt ustawy zakłada ponadto restrukturyzację Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi, polegającą na dokonaniu podziału na dwie spółki kapitałowe, których przedmiotem działalności będzie odpowiednio wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła oraz przesył ciepła i jego dystrybucja. I nowo utworzona spółka, której przedmiotem działania byłby przesył i dystrybucja, zostałaby nieodpłatnie nabyta przez miasto Łódź, czyli zostałaby dokonana tzw. komunalizacja.</u>
          <u xml:id="u-217.6" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Chciałbym powiedzieć, że w przypadku tego drugiego obszaru projekt ustawy wydaje się dzisiaj całkowicie bezprzedmiotowy. Panowie czy państwo powtarzali to już kilkakrotnie, ale rzeczywiście w dniu 11 sierpnia 2005 r. Skarb Państwa Rzeczypospolitej Polskiej zbył na rzecz firmy Dalkia Polska pakiet 80% akcji spółki Zespół Elektrociepłowni w Łodzi, z siedzibą w Łodzi. No i z uwagi na fakt dokonania tej transakcji projekt ustawy przedkładany dzisiaj Sejmowi wydaje się bezprzedmiotowy.</u>
          <u xml:id="u-217.7" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Podnoszone tutaj było podczas wystąpień, że sprzedaż ta jest obarczona wadą prawną, ponieważ nie było zgody UOKiK. Tak więc chciałbym powiedzieć, że właśnie wśród szeregu tych różnych demagogicznych wypowiedzi znajdują się również takie, które nie znajdują potwierdzenia, nie są prawdziwe. Decyzja UOKiK wyrażająca zgodę na koncentrację została wydana firmie Dalkia Polska w dniu 28 kwietnia 2005 r.</u>
          <u xml:id="u-217.8" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Chciałbym się krótko odnieść, w ocenie rządu, do kwestii naruszania przez projekt ustawy zasad konstytucyjnych i ustaleń czy też przepisów konstytucji. Jeszcze raz, pomimo krytycznych uwag, chciałbym podnieść, że według opinii rządu projekt narusza art. 10 określający zasadę trójpodziału władzy, gdyż właśnie przewiduje podejmowanie przez Sejm decyzji indywidualnych i konkretnych. Chodzi o konkretną indywidualną spółkę. Naruszone są również: art. 118 ust. 3, art. 146 ust. 4 pkt 4 i art. 149 ust. 1. Są naruszone, ponieważ rzeczywiście nie znajdujemy rzetelnej analizy finansowej skutków uchwalenia ustawy, w szczególności w kontekście dokonanej już prywatyzacji, więc z tego trzeba sobie przede wszystkim zdać sprawę. Szereg innych elementów tej ustawy w naszej opinii narusza właśnie te artykuły konstytucyjne.</u>
          <u xml:id="u-217.9" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Chciałbym się odnieść do kilku, chyba najczęściej powtarzanych, argumentów merytorycznych co do zasadności przeprowadzenia komunalizacji. To znaczy, w sumie najistotniejsze jest pytanie, co jest lepsze dla mieszkańców Łodzi i jaką będą mieli korzyść z tego, że ewentualnie spółka komunalna będzie władała siecią przesyłową ciepłowniczą, i czy to coś zmieni w sposób zasadniczy na plus dla mieszkańców Łodzi, w przeciwieństwie do sytuacji, kiedy włada tym majątkiem przesyłowym spółka prywatna, na dodatek będąca również właścicielem elementów wytwarzających energię elektryczną i ciepło. Spójrzmy znowu na fakty. Fakty są takie, że prywatyzacja nastąpiła w połowie zeszłego roku, zbliżamy się prawie do połowy roku następnego, a taryfy od momentu prywatyzacji za przesył energii nie uległy zmianie. Czyli z taką próbką, ktoś może powiedzieć, niedoskonałą, bo w zbyt krótkim czasie, tego, czy nastąpi jakiś gwałtowny wzrost cen, bo inwestor prywatny będzie chciał tutaj szybko odzyskać zainwestowane pieniądze, mamy właśnie do czynienia, to niejako toczy się na naszych oczach.</u>
          <u xml:id="u-217.10" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Dlaczego tak się dzieje, że taryfy nie uległy zmianie? Ano dlatego, że służą temu inne instrumenty, to znaczy, to nie przedsiębiorca dystrybuujący ciepło decyduje ostatecznie o cenach. Ceny taryfy są zatwierdzane przez Urząd Regulacji Energetyki. Dystrybucja energii jest monopolem naturalnym. Nikt, żaden z odbiorców nie ma przyłączonych do swojego budynku pięciu rur z ciepłem, tylko w sposób naturalny dostawcą jest jeden dostawca. I w takich przypadkach w państwach o wysokim stopniu rozwoju, w państwach europejskich przyjęto metodę właśnie regulacyjną, powołano regulatora, który kontroluje zasadność poziomu kosztów i wyznacza czy ustala wspólnie z przedsiębiorcą dopuszczalny poziom cen.</u>
          <u xml:id="u-217.11" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Bardzo często mieszano tutaj różne pojęcia, chodzi np. o próby znajdowania analogii pomiędzy uskarbowieniem operatora systemu przesyłowego w liniach energetycznych i ewentualnym uskarbowieniem czy też tutaj komunalizacją systemu dystrybucji w postaci linii przesyłowych ciepła. Jest to absolutnie nieuprawniona analogia. Nie chcę tutaj wchodzić w szczegóły, ale również w przypadku dystrybucyjnych sieci elektroenergetycznych nie żądamy od firm, żeby wyzbyły się tego majątku, żeby go skomunalizowały lub uskarbowiły, a jedynie doprowadzenia do pewnej sytuacji, która umożliwia stosowanie tzw. zasady TPA, czyli zasady dostępu podmiotów trzecich jako dostawców energii elektrycznej. Ta zasada, chciałbym powiedzieć, w ciepłownictwie już działa. Dzisiaj spółki dystrybucyjne są zobowiązane do tego, żeby podłączać, na określonych oczywiście warunkach, innych wytwórców ciepła. Znana jest powszechnie, nam również, taka sytuacja, że jedna z ciepłowni miejskich w Łodzi nie została przyłączona do sieci obecnie zarządzanej przez firmę Dalkia, ale nie dlatego, że właśnie firma Dalkia protestowała - odbyło się to na mocy decyzji Urzędu Regulacji Energetyki, ponieważ nie były spełnione odpowiednie wymagania techniczne.</u>
          <u xml:id="u-217.12" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Chciałbym się odnieść jeszcze raz do spodziewanych czy też wyrażanych obaw co do możliwości stosowania praktyk monopolistycznych przez firmy, które z jednej strony wytwarzają energię cieplną, a z drugiej strony dostarczają ją odbiorcom. Kraje wysoko rozwinięte, kraje Unii Europejskiej, postrzegają to tak, i my również prowadzimy taką politykę w Polsce, że aby uchronić się przed takimi zjawiskami, musi być odpowiednio umocowany tzw. regulator, czyli w obszarze energetyki właśnie Urząd Regulacji Energetyki, który ma znaczący wpływ na poczynania tych sektorów monopolistycznych, które są monopolami naturalnymi - trzeba powiedzieć wyraźnie: naturalnymi.</u>
          <u xml:id="u-217.13" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Chciałbym się odnieść również do pewnych fobii czy też nieuzasadnionych, absolutnie nieuzasadnionych, demagogicznych stwierdzeń, że oto ciepło z firm prywatnych kosztuje drożej niż ciepło z firm skomunalizowanych. Znane nam statystyki prowadzone przez Urząd Regulacji Energetyki pokazują zupełnie co innego - pokazują zasadniczo niższą efektywność kosztową spółek komunalnych. I w tym kontekście należałoby też jeszcze raz powiedzieć, że część gmin władających spółkami czy też sieciami ciepłowniczymi zdecydowała się na zbycie tychże z tej racji, że gminy nie radziły sobie z zarządzaniem i nie osiągały zakładanej efektywności. Mówię tutaj o dużych miastach. Mianowicie do takiego sprywatyzowania przez miasto sieci ciepłowniczych doszło we Wrocławiu na przełomie lat 1999–2000, w Poznaniu na przełomie lat 2001–2002, w Gdańsku w roku 2003, w Szczecinie w 2002 r., w Bydgoszczy w 2001 r., w Toruniu w roku 2002, w Gorzowie Wielkopolskim w 2001 r. itd. Zatem nie jest taką oczywistą sprawą to, że zarządzanie komunalne niesie tutaj samo w sobie jakąś wartość dodaną.</u>
          <u xml:id="u-217.14" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Pojawiało się też często w wypowiedziach takie przeciwstawianie konsolidacji konkurencyjności. Był to również problem rozważany przez nas bardzo długo i wnikliwie podczas konstruowania wspomnianego tutaj programu dla elektroenergetyki. Muszę powiedzieć w sposób jednoznaczny, że w wyniku tych analiz należy stwierdzić, że absolutnie nie ma tutaj żadnej korelacji pomiędzy wzrostem czy zmianami cen a stopniem konsolidacji na danych europejskich rynkach energetycznych. Jeżeli tylko skutecznie działa regulator, czyli np. nasz Urząd Regulacji Energetyki, to nie ma żadnych obaw - nie jest tak, żeby konsolidacja pionowa doprowadzała do negatywnych zjawisk.</u>
          <u xml:id="u-217.15" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Teraz, jeżeli państwo pozwolicie, chciałbym się jeszcze odnieść do poszczególnych pytań państwa posłów zadawanych w trakcie debaty. Pierwsze z pytań odnosiło się - poruszane były przeróżne tematy niezwiązane z tematem opiniowania czy też stanowiska wobec projektu ustawy o komunalizacji elektrociepłowni w Łodzi - tak jak inne pytania, które były podnoszone, na przykład w odniesieniu do tego, czy to dobrze, że STOEN zablokował dostawy prądu dla odlewni żeliwa. Był wymieniany też jakiś problem PAK. Chciałem powiedzieć, że to jest oczywiście niedobrze, jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne nie dostarcza energii przedsiębiorstwu produkcyjnemu, ale tak już jest na tym świecie, że rachunki trzeba płacić i trzeba sobie z tego zdawać sprawę. Jeżeli firma doprowadzona jest do takiego stanu, że nie płaci swoich zobowiązań, to trudno wymagać od drugiego podmiotu, żeby wiecznie subsydiował i narażał siebie na straty. Sprawa PAK jest sprawą oddzielną i już kiedyś o tym przed państwem posłami wypowiadałem się. Cała jej trudność jest odziedziczona jak gdyby w spadku po poprzednim rządzie, najbardziej skomplikowały ją decyzje rządu lewicowego i w tej chwili musimy się z tym problemem rzeczywiście dosyć mocno zmagać.</u>
          <u xml:id="u-217.16" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Korzystanie ze środków wspólnotowych przy ewentualnej komunalizacji elektrociepłowni, właściwie nie elektrociepłowni, a sieci przesyłowej ciepła w Łodzi. Gminy i miasta mogą starać się o środki unijne na cele związane z gospodarką ciepłowniczą i jest tak bez konieczności przekazywania im własności podmiotów zajmujących się przesyłem i dystrybucją ciepła. Również same firmy ciepłownicze mogą niezależnie od struktury własnościowej i organizacyjno-prawnej, czyli niezależnie od tego, czy są prywatne, czy komunalne, ubiegać się o unijne środki pomocowe, w tym również związane z ochroną środowiska czy wzrostem konkurencyjności.</u>
          <u xml:id="u-217.17" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Jak spółka przygotowana jest do prywatyzacji czy raczej do tego podziału? Nie jest przygotowana. Spółka została sprzedana, jest w rękach prywatnych i dopiero ewentualnie uchwalenie jakiejś ustawy i likwidowanie wstecz czy też unieważnianie wstecz umowy prywatyzacyjnej wiązałoby się z podjęciem pewnych działań wobec spółki.</u>
          <u xml:id="u-217.18" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Pan poseł Kuropatwiński pytał, w jakim stanie jest obecnie spółka, jaki wynik był za rok 2005. Według wiadomości, którą uzyskałem, spółka elektrociepłownie łódzkie uzyskała wynik ujemny w zeszłym roku na poziomie 24 mln zł. Trzeba powiedzieć wyraźnie, że ten ujemny wynik jest związany z dwoma faktami, przede wszystkim z wypłatą premii prywatyzacyjnej dla pracowników i z utworzeniem rezerw przy przechodzeniu na standardy księgowości międzynarodowej, na międzynarodowy standard rachunkowości.</u>
          <u xml:id="u-217.19" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Jedna z pań posłanek pytała o nasze ideały taniego państwa, jak je realizujemy. W naszej opinii - weźmy pod uwagę to, że statystyki też tak mówią - firmy prywatne zarządzają efektywniej i fakty obserwowane gołym okiem absolutnie to potwierdzają. Wystarczy spojrzeć w Warszawie na spółkę STOEN, która ma prawie najniższe ceny energii właśnie dlatego, że obniżyła swoje koszty i w związku z tym Urząd Regulacji Energetyki nie wyraził zgody na podniesienie taryf. Dziś warszawiacy cieszą się jedną z najtańszych energii elektrycznych w Polsce. Mam nadzieję, że w przypadku innych, dobrych prywatyzacji beneficjentami będą mieszkańcy tych miast, gdzie te prywatyzacje nastąpią.</u>
          <u xml:id="u-217.20" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Padło pytanie odnośnie do PEC Katowice z takim zastrzeżeniem, że wiem o co chodzi. Muszę odpowiedzieć na to pytanie, że część tych decyzji już zapadła i też odpowiem pani posłance, że wie, o jakie decyzje chodzi w odniesieniu do Elektrociepłowni: Bytom, Zabrze, Tychy - są to elektrociepłownie w programie dla elektroenergetyki przeznaczone do prywatyzacji. Proces prywatyzacji Elektrociepłowni Tychy w tej chwili przebiega bardzo szybko.</u>
          <u xml:id="u-217.21" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Czy rząd zamierza unieważnić prywatyzację? Jeżeli będziemy do tego zmuszeni ustawą, to z pewnością będziemy w tym kierunku podejmowali działania. Zapewniam państwa, że w ocenie merytorycznej - podkreślam to jeszcze raz - uważamy, że omawiany dzisiaj projekt ustawy jest absolutnie nieuzasadniony i nie przyniesie on żadnych korzystnych efektów dla mieszkańców Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-217.22" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Pan poseł Włodkowski z PSL pytał, jak kontrolowane będą ceny oferowane przez inwestora zagranicznego. Mówiłem o tym już kilka razy, ale warto to podkreślić jeszcze raz, że właśnie taką rolę kontrolną sprawuje Urząd Regulacji Energetyki. To nie jest absolutnie tak, że zarówno spółka prywatna, jak również komunalna, gdyby taka była, mogą w sposób dowolny kształtować te ceny. Ceny, taryfy podlegają kontroli i uzgodnieniu z Urzędem Regulacji Energetyki.</u>
          <u xml:id="u-217.23" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Pan poseł Grabarczyk z Platformy Obywatelskiej pytał, czy możemy powiedzieć to prosto w twarz mieszkańcom Łodzi. Owszem, mogę to powiedzieć prosto w twarz, bo uważam, że mówię prawdę na ten temat, że ta komunalizacja nie przyniesie absolutnie żadnego efektu dodatniego dla mieszkańców Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-217.24" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Czy rząd pomoże samorządowi w uznaniu prywatyzacji za nieważną? Jeżeli będą ku temu jakieś jasne przesłanki, żeby uznać ją za nieważną, czyli uznać, że coś jest zrobione niezgodnie z prawem - stoimy na straży tego, żeby wszystkie procedury były wykonywane zgodnie z prawem - to wtedy w ten proces z pewnością włączymy się. W takiej sytuacji, jak mówiłem, kiedy w naszej ocenie wszystkie wymagane zgody były uzyskane, nie widzimy podstaw, żeby w tę stronę zmierzać.</u>
          <u xml:id="u-217.25" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Jeszcze raz chciałem odpowiedzieć panu posłowi Mężydło, na pytanie, czy konsolidacja jest uzasadniona, czy jest tak ogólnie w elektroenergetyce, czy należy ją oceniać pozytywnie, czy negatywnie. Wiele dyskutowaliśmy i odpowiadaliśmy na szereg pytań pań posłanek i panów posłów na wspólnym posiedzeniu Komisji: Skarbu Państwa i Gospodarki, ale chciałem jeszcze raz powiedzieć: tak, jeżeli rozsądnie wyważy się konsolidację, jeżeli nie doprowadza do całkowitej monopolizacji, jeżeli odpowiednio wyeksponuje się rolę regulatora, to konsolidacja jest zjawiskiem bardzo korzystnym. Dlaczego jest zjawiskiem korzystnym? Ano dlatego, że umożliwia budowanie podmiotów na tyle dużych, że pozwalają one inwestować w odtwarzanie mocy wytwórczych, to znaczy budować nowe elektrownie, nowe elektrociepłownie. Dzisiaj protezą tego są tzw. kontrakty długoterminowe, które właśnie hamują rzeczywisty rozwój rynku energii elektrycznej. Tylko wyważenie tego w odpowiednich proporcjach i zbudowanie na tyle silnych przedsiębiorstw energetycznych, że będą posiadały środki na odtworzenie mocy wytwórczych, zapewni nam to, co nazywamy bezpieczeństwem energetycznym.</u>
          <u xml:id="u-217.26" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Dzisiaj już wszyscy zapomnieliśmy o stopniach zasilania: dwudziestym czy innym, ale to naprawdę jest bardzo prawdopodobne. Elektrownie w Polsce są dzisiaj mocno zdekapitalizowane. Nie mamy pieniędzy na to, żeby budować nowe. Linie transgraniczne mogą przenieść zaledwie 10% energii nam potrzebnej. Dzisiaj jesteśmy w takiej sytuacji, że tę energię raczej eksportujemy, ale w przypadku niedoborów energii jedynie 10% zapotrzebowania mogłoby być pokrywane z zewnątrz.</u>
          <u xml:id="u-217.27" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Pan poseł Pawłowski - chyba jako jedyny - zadał pytanie skierowane do grupy wnioskodawców, do pana prezydenta Łodzi, dotyczące korzyści, jakie odniesie obywatel Łodzi. Uważam, że to jest bardzo dobre pytanie. Chciałbym usłyszeć, jakie korzyści odniesie obywatel Łodzi, ale też chciałbym, aby to nie była odpowiedź demagogiczna: że będzie lepiej, bo miasto będzie miało jeszcze jedną spółkę, dlatego że z tego jeszcze nic nie wynika. Potrzebne są pewne wyliczenia i uzasadnienie ekonomiczne, żeby można było przedstawić, że ogólnie będzie lepiej. W naszej ocenie, w ocenie rządu, nie ma przesłanek ku temu, żeby to stwierdzić.</u>
          <u xml:id="u-217.28" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Pan poseł Zawisza z Samoobrony zadał pytanie, czy remont przesyłu będzie miał wpływ na ceny energii. Pytanie jest, powiedziałbym, zupełnie oczywiste. Przecież wiadomo, że spółka ciepłownicza będzie prowadziła remont nie po to, żeby wydać na to pieniądze i żeby te pieniądze były wydane bez zwrotu w nieokreślonym czasie, ale oczekuje zwrotu z tego tytułu. Ostatecznie za każdą działalność usługową - jeżeli uznamy dostarczanie ciepła za usługę - musi zapłacić klient końcowy. Niezależnie od tego, czy będzie to robiła spółka prywatna, czy komunalna, zapłaci za to klient końcowy. Przecież miasto nie będzie specjalnie dotowało budowy ciepłociągów, a jeżeli będzie dotowało, to nie będzie miało pieniędzy na inne zadania miejskie.</u>
          <u xml:id="u-217.29" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Padło również pytanie dotyczące tego, czy w przypadku każdego procesu prywatyzacji potrzebna jest opinia UOKiK. Wszędzie tam, gdzie przejmowany jest pakiet większościowy, należy wystąpić o taką opinię, chyba że nabywca złoży odpowiednie oświadczenia stwierdzające, że jego udział w rynku jest tak mały, że w ogóle nie ma zagrożenia zachodzenia zjawisk, które narażałyby w jakiś sposób konkurencję na rynku.</u>
          <u xml:id="u-217.30" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Zadane zostały także pytania dotyczące Elektrociepłowni Łańcut. Chcę powiedzieć, że trwa proces prywatyzacji tej elektrociepłowni, który jest zgodny z rządowym programem dla sektora elektroenergetycznego, w ramach którego w zasadzie wszystkie elektrociepłownie są przeznaczone do prywatyzacji. Jeszcze raz chciałbym podkreślić: prywatyzacja absolutnie nie oznacza czegoś gorszego dla końcowych klientów, dla użytkowników, dla odbiorców ciepła w miastach. Nie ma żadnych przesłanek, żeby w ten sposób twierdzić.</u>
          <u xml:id="u-217.31" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">Czy sprywatyzowanie wszystkiego, zarówno wytwarzania jak i sieci przesyłowych, nie jest zagrożeniem dla stabilności cen ciepła w Łodzi? Jeszcze raz stwierdzam, że ceny nie są ustalane w sposób dowolny. Na ceny ma wpływ regulator. To właśnie Urząd Regulacji Energetyki limituje i uzgadnia wspólnie z dostawcami ciepła taryfy. Jest wręcz odwrotnie: pewna konsolidacja pomiędzy wytwarzaniem a sieciami przesyłowymi umożliwia wykorzystanie efektów synergii, obniżenia kosztów i, co za tym idzie, daje, przynajmniej teoretycznie, możliwość wprowadzenia niższych cen energii.</u>
          <u xml:id="u-217.32" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaPiotrRozwadowski">To właściwie wszystkie odpowiedzi na pytania, które zdążyłem zapamiętać i zapisać. Dziękuję państwu za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Głos zabierze przedstawiciel Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej pan Włodzimierz Tomaszewski.</u>
          <u xml:id="u-218.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Bardzo proszę, panie prezydencie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Muszę powiedzieć, że ta debata - bardzo bogata - do jednego przekonuje: że w Wysokiej Izbie jest stałość poglądów. Gdyby przejrzeć stenogram ze 102. posiedzenia Sejmu w dniu 6 maja 2005 r., zapoznać się z wypowiedziami przedstawicieli poszczególnych klubów, posłów, a także ze stanowiskiem przedstawiciela ministerstwa skarbu, pana ministra, to okazałoby się, że nic nie uległo zmianie. Oznacza to, że jesteśmy w punkcie wyjścia.</u>
          <u xml:id="u-219.1" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jedna mała korekta: wypowiedź przedstawiciela Ligi Polskich Rodzin była trochę mniej konkretna, chyba jednak bardzo wyborcza, natomiast myślę, że to się zmieni, tym bardziej że istota sprawy jest taka sama. Do tego szczegółu jeszcze się odniosę.</u>
          <u xml:id="u-219.2" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Chciałbym bardzo wyraźnie podkreślić, że jeżeli porusza się problem niekonstytucyjności, to można go poruszać tylko w jednym aspekcie, że ktoś rzeczywiście naruszył konstytucję. Wiadomo, kto: poprzedni rząd, który w trakcie procesu legislacyjnego sprzedał nielegalnie Zespół Elektrociepłowni w Łodzi. Natomiast nie mogę zrozumieć, dlaczego broni tego obecny minister. Chciałbym wyłączyć z tego cały rząd i pana premiera, bo, w moim przekonaniu, to również jest wymiarem tej stałości, to znaczy tak naprawdę ci sami urzędnicy osaczają pana ministra, przedstawiają stanowiska, które nie mają nic wspólnego z rzeczywistością.</u>
          <u xml:id="u-219.3" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Panie ministrze, kiedy pan się zapozna dokładnie ze stenogramem z posiedzenia majowego, to przyzna pan, że muszę użyć tych samych argumentów, które tam przedstawił prezydent Jerzy Kropiwnicki, który, ubolewam, nie mógł dzisiaj uczestniczyć w tej sesji, ponieważ zawiadomienie dotarło na początku tego tygodnia i nie był on w stanie zmienić wcześniejszych planów wyjazdowych. Natomiast chcę stwierdzić, że jeżeli pan minister uważa, że sektor energetyczny, będąc w rękach prywatnych, nic nie kosztuje mieszkańca, to jest to jakieś oderwanie od rzeczywistości. Bardzo wyraźnie w swoim wystąpieniu, w prezentacji, mówiłem, że obecnie wszystko, co się dzieje w tym sektorze w Łodzi, jest na koszt mieszkańców. I tak będzie dalej. Jeżeli się przyjrzeć funkcjonowaniu tego sektora w innych państwach, także za oceanem, to zapewniam pana, widzimy, że najtańszy jest sektor komunalny. Dlatego jest najtańszy, bo jest poddany kontroli. Tam, gdzie jest monopol, a jest łatwa możliwość kontroli, najłatwiejsza jest wtedy, jeżeli ktoś jest właścicielem, podmiot publiczny, wtedy można wpływać na to. Oczywiście w przypadku monopolu naturalnego, jakim jest sieć ciepłownicza, można konkurować, w ograniczonym zakresie, ale można konkurować. Właśnie istotą naszego projektu jest to, żeby stworzyć to minimum, jakie się da wydusić w sytuacji konkurencji. A to minimum to jest dostęp do sieci.</u>
          <u xml:id="u-219.4" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Podałem - pan minister zapewne nie słuchał, tak jak pana poprzednik na sesji majowej w ubiegłym roku - przykłady tego monopolu u nas. Jest mały podmiot gospodarczy, mała ciepłownia, która przez wiele lat produkowała i dostarczała ciepło do sieci, a teraz jest od niej odcięta i monopolista robi wszystko, żeby jej do sieci nie dopuścić. I co, będziemy się procesować? Procesujemy się w mieście w tej sprawie, ale w dalszym ciągu ta mała ciepłownia nie mogła swojej produkcji realizować, wiele osób musiało być zwolnionych z pracy z tego powodu, a poza tym urządzenia stały niewykorzystane.</u>
          <u xml:id="u-219.5" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Oczywiście są dylematy w zakresie konkurencji, zresztą nieco różne w przypadku elektroenergetyki i w przypadku ciepłownictwa. Jednak wystąpienie pana ministra tak naprawdę udowadnia, że tezy, jakie państwo formułujecie w programie rządowym, są nieprawdziwe. Jeżeli bowiem mowa jest o tym, że także w elektroenergetyce trzeba konkurować, trzeba być silnym partnerem i ta konsolidacja ma temu służyć, ale państwo zastrzegają w programie rządowym, że polskie sieci energetyczne, czyli sieć, będą z tego wyłączone, bo to będzie Skarbu Państwa, to jest niekonsekwencja, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-219.6" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Wskazywałem w swoim wystąpieniu, że nasz projekt jest w pełni w duchu dokumentów programowych rządu. Nie będę powtarzał tego, co cytowałem w swoim wystąpieniu, ale zacytuję inne fragmenty, które były i są drukowane w oficjalnym biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki. To jest cytat z biuletynu z 2004 r. „Koncesjonowana energetyka cieplna w 2003 r.”, taki jest tytuł tego artykułu w biuletynie. Cytuję ze strony 45 biuletynu: Warto zwrócić uwagę, że wśród przedsiębiorstw ciepłownictwa zawodowego najwyższą jednoskładnikową cenę uzyskały te, które zajmowały się jednocześnie wytwarzaniem ciepła, jego przesyłaniem i dystrybucją oraz obrotem. Tak, jak w Łodzi. Jednoskładnikowa cena w tych przedsiębiorstwach w 2003 r. ukształtowała się na poziomie 34,24 zł za 1GJ. Na tej samej stronie w biuletynie z 2003 r. można przeczytać, że jednoskładnikowa cena ciepła w Polsce wynosiła średnio 28,54 zł za 1GJ, czyli aż o 20% mniej.</u>
          <u xml:id="u-219.7" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Pan minister odwoływał się do Urzędu Regulacji Energetyki, a właśnie dokumenty Urzędu Regulacji Energetyki dokładnie potwierdzają to, o czym mówię. Są oficjalne wystąpienia prezesa Urzędu Regulacji Energetyki - mówiłem o tym w swoim wystąpieniu - które jednoznacznie wskazują, że kontrola tam, gdzie jest połączona działalność (dystrybucja i produkcja), jest mało efektywna. Oczywiście można powiedzieć - to było podejmowane przez pańskich poprzedników - że to w zasadzie dotyczy tylko elektroenergetyki. Właśnie nie, tym bardziej dotyczy to ciepłownictwa.</u>
          <u xml:id="u-219.8" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Proszę zwrócić uwagę, że państwa konsolidacja w zakresie elektroenergetyki jest czyniona pod kątem rynków międzynarodowych: sieć ma być otwarta, w związku z tym trzeba konkurować, muszą być silne podmioty. Jednak w przypadku ciepłownictwa jest to teren zamknięty. Jeżeli ten teren zamknięty oddamy jednemu producentowi i temu samemu producentowi oddamy sieć, to nie ma nawet szans na to, żeby ktokolwiek konkurował. Przykład tego małego zakładu „Ustronna” jest idealnym tego potwierdzeniem.</u>
          <u xml:id="u-219.9" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Są oczywiście także inne cytaty z tego samego biuletynu. Mianowicie taki: Warto zwrócić uwagę, że wśród przedsiębiorstw ciepłownictwa zawodowego najwyższą jednoskładnikową cenę uzyskały te, które zajmowały się jednocześnie wytwarzaniem ciepła, jego przesyłaniem i dystrybucją oraz obrotem.</u>
          <u xml:id="u-219.10" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Pan minister podniósł kwestię, że samorządy, niezależnie od tego, czy są właścicielem sieci, czy też przedsiębiorstw energetycznych produkujących ciepło, mogą ubiegać się o środki unijne, wobec tego chciałbym przywołać problem, jakim jest nieustanne spłacanie przez społeczeństwo, przez mieszkańców tego majątku. Odpis remontowy, modernizacyjny, który jest wkalkulowany w taryfę przez te przedsiębiorstwa, jak powtarzałem, już raz pokrył koszty, wartość całej tej sieci, wycenionej w naszym przekonaniu prawdopodobnie na poziomie 300 mln zł - odwołuję się do przykładu łódzkiego - natomiast my przez 7 lat, płacąc za ciepło, zapłaciliśmy ponad 340 mln zł. My, odbiorcy, w Łodzi spłaciliśmy już dawno wartość tej sieci, a w dalszym ciągu nie jesteśmy jej właścicielami. Mało tego, płacąc zgodnie z taryfą, a przecież dalej będziemy płacić, jednocześnie nie mamy żadnego instrumentu, który by pozwalał na aktywne wzięcie pieniędzy. Już pomijam dostępność tych pieniędzy, bo pieniądze z Funduszu Spójności są przede wszystkim dostępne dla podmiotów publicznych. Chodzi jednak o wkład własny. Wkład własny to jest ten odpis, który my płacimy w taryfie. Ten odpis nie będzie nam dany przez właściciela sieci, gdy nie będzie to właściciel publiczny. Będzie on chciał jak najwięcej na tym zarobić, to jest oczywiste.</u>
          <u xml:id="u-219.11" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">To także jest tajemnica sukcesu przedsiębiorstw komunalnych w warunkach monopolu naturalnego. Jeżeli są efektywnie kontrolowane, są bardziej korzystne dla odbiorców, dla mieszkańców.</u>
          <u xml:id="u-219.12" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">To są warunki superważne, które chciałbym, żeby przyświecały tej ustawie. Pan minister bowiem w ogóle się nie odniósł do istoty tej ustawy. Mówiąc o jej istocie, odwołuję się do programu rządowego, oddzielenia sfery produkcyjnej od dystrybucyjnej, i to oddzielenia przede wszystkim w odniesieniu do dużych podmiotów, takich jak w dużych miastach. Wiadomo, że jeżeli jest mała ciepłownia i malutka sieć, to rozdzielenie tego nie ma sensu, ponieważ nikt inny tam się nie podłączy z produkcją. Jednak w przypadku elektrociepłowni, gdzie jest skojarzona produkcja energii elektrycznej i ciepła, oczywiście to jest potrzebne. W pierwszej części, jeśli chodzi o wagę tego projektu, dotyczy to tej zasady, tego rozdziału. Powinno to być zastosowane do każdego takiego przypadku, żeby sobie zagwarantować konkurencyjność.</u>
          <u xml:id="u-219.13" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Druga kwestia dotyczy tego, czy uda się odzyskać zakład ciepłowniczy, sieć cieplną w Łodzi. W moim przekonaniu, jeżeli rząd - przepraszam, mówiłem, że uważam, że przede wszystkim opory są jeszcze w strukturach ministerstwa - jeżeli ministerstwo z równym zapałem, jak broni innych spraw, innych złych kontraktów prywatyzacyjnych...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Panie prezydencie, przepraszam, ale pan minister reprezentuje rząd; nie ministerstwo, nie siebie, ale reprezentuje rząd i przedstawił stanowisko rządu, więc trzymajmy się tego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Wyraziłem tutaj pogląd - przedstawiałem to zresztą - że są rozbieżne stanowiska, ponieważ stanowisko rządu w programie rządowym jest inne niż stanowisko wobec tego projektu ustawy, w związku z tym brakuje tego...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Wobec tego projektu ustawy... Rozumiem, z tym że chodzi mi tylko o to, aby jeszcze raz wyraźnie powiedzieć, że pan minister reprezentuje rząd i wszystko, co mówi z trybuny sejmowej, mówi w imieniu rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Chciałbym bardzo prosić o to, żeby do tej sprawy i do odpowiedzi na pytania posłów, którzy pytali o to, co minister, co rząd uczyni, żeby odzyskać tę sieć ciepłowniczą i ten zakład sieci cieplnej w Łodzi, podejść z podobną determinacją jak w przypadku innych w tej chwili prowadzonych spraw - zaległych czy też zastanych - prywatyzacyjnych w tym ministerstwie. To znaczy chodzi o to, żeby pomóc nam i wykazać, że decyzja Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów była nieprawomocna. Zgadzam się bowiem, mówiłem to, panie ministrze, że decyzja została wydana chyba 28 października, ale była ona nieprawomocna. Miasto zaskarżyło tę decyzję do sądu antymonopolowego, w związku z tym nie było decyzji prawomocnej, a zatem minister nie spełniał tego warunku, że miał decyzję upoważniającą do takiej sprzedaży. Mówię tutaj o decyzji pozwalającej na koncentrację akcji w gestii Dalkii. I drugi moment, który dziwnym trafem jest pomijany - chodzi o stanowisko Sejmu, bo to przecież uchwała sejmowała rozstrzygała o tym, w strategicznych kwestiach rząd nie podejmuje bowiem decyzji bez stanowiska Sejmu. Takiego stanowiska nie było. Oczywiście był wykorzystany moment w związku z tym, że był już koniec kadencji, ale to nie znaczy, że Sejm zniknął. Sejm w dalszym ciągu funkcjonował - w sensie istnienia parlamentu - do wyborów. Jeżeli była taka pilna sprawa i minister chciał ją rozstrzygnąć, to powinien się odwołać do Sejmu i dopiero potem ją rozstrzygnąć. Natomiast zostało to zrobione potajemnie i naszym zdaniem sprawa ta powinna trafić do Trybunału Stanu; powinno to być rozliczone, jeśli chodzi o działania ministra skarbu państwa poprzedniego rządu.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Teraz chciałbym jeszcze silniej podkreślić to, co podnosiłem w sprawie konstytucyjności. Otóż na ten projekt ustawy nie można patrzeć wyłącznie z perspektywy rachunku ministra skarbu, który wyliczył sobie, ile z tej prywatyzacji dostanie. To jest problem ustrojowy. To jest dokładnie tak samo, jeśli chodzi o problem ustrojowy, czy pracownikom zatrudnionym w zakładzie, w przedsiębiorstwie energetycznym będzie przysługiwać te 15% akcji prywatyzowanego przedsiębiorstwa. Gdyby bowiem przyjąć logikę zawartą w tej wykładni konstytucyjności, to wszystko to jest niezgodne z konstytucją, bo jakim prawem pracownicy w tej sytuacji mają uszczuplać dochody budżetu państwa, przychody ministra skarbu. To tak samo jak decentralizacja i oddanie samorządowi majątku oraz określonych środków finansowych na realizację zadań; to też byłoby nielegalne. Doszlibyśmy do absurdu państwa totalitarnego, że wszystko musi być w jednych rękach i wtedy nikt niczego nie straci. Wykazujemy zaś wprost przeciwnie, że ta swoista decentralizacja, przekazanie tego majątku odbyłoby się w tym wypadku z korzyścią dla mieszkańców. Mówiłem o tym, wyliczaliśmy to, robiliśmy analizy, że jeżeli miasto przejęłoby sieć, jeżeli miasto pozyskałoby środki - a wiemy, że są dzisiaj preferencje w tym zakresie, w zakresie Funduszu Spójności - na modernizację i rozbudowę sieci, to wówczas wszyscy mieszkańcy Łodzi w ciągu 6 lat zaoszczędziliby ponad 160 mln zł. Tych pieniędzy nie wyjmie się im z kieszeni, bo to jest konkret. Mówiłem o tym, odpowiadając na pytania państwa posłów, podkreślam to raz jeszcze.</u>
          <u xml:id="u-223.2" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jeśli chodzi o te szczegółowe pytania, to sięgając do...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Panie prezydencie, chwileczkę. Zwrócę tylko uwagę panom posłom na to, że trwa debata nad określonym punktem. Pan prezydent skończy i wówczas przejdziemy do kolejnego punktu. Jeżeli panowie nie są zainteresowani tym punktem porządku obrad, to nie ma obowiązku, aby panowie uczestniczyli w tej debacie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-224.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Chciałbym bardzo mocno podkreślić, że ustawa nie jest w żadnym razie bezprzedmiotowa, bo, po pierwsze, wprowadza ogólne zasady, regulacje związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstw energetycznych, i to konkretnie wymienionych, w sensie, jakiego rodzaju przedsiębiorstw, które łączą produkcję ciepła z produkcją energii elektrycznej i jednocześnie zajmują się dystrybucją ciepła, czyli chodzi o duże elektrociepłownie. Wprowadzenie reguł, zasad rozdziału tego i tam, gdzie jest to możliwe, przekazanie części dystrybucyjnej w formie akcji spółki wyodrębnionej samorządowi to druga zasada. Jeżeli uda się, tzn. proces odwoławczy samorządu Łodzi, miasta Łodzi powiedzie się i zostanie ta umowa sprzedaży uznana przez sąd za nieważną, bo przypomnę, że odwołaliśmy się do sądu cywilnego w tej sprawie, jeżeli również postępowanie sądowe w zakresie decyzji wydanej przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zostanie pomyślnie zakończone dla samorządu Łodzi, to oczywiście będzie to w pełni przedmiotowa ustawa, także w tej części jednostkowej, indywidualnej. Przypomnę, że konstrukcja tej ustawy jest taka: norma ogólna, a dalej na przykładzie Łodzi jest pokazany sposób postępowania w układzie wykonawczym, tj. takie przykładowe rozporządzenie wykonawcze do tej normy ogólnej, która została określona w art. 1. Proszę zauważyć, że bardzo charakterystyczne jest to odwołanie, jeśli chodzi o art. 7: Rada Ministrów w drodze rozporządzenia ma ustalić zasady i tryb podziału przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 1, przy uwzględnieniu postanowień art. 2–6 ustawy, czyli tego przykładowego zestawu informacji wykonawczych na bazie Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi, jeżeli to oczywiście będzie możliwe. Jeżeli nie będzie to możliwe, to będzie to dokonane tylko na mocy rozporządzenia Rady Ministrów, co jest w pełni wykonalne.</u>
          <u xml:id="u-225.1" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Kolejna kwestia. Chcę bardzo mocno podkreślić, że jeżeli państwo posłowie, jak m.in. pan poseł Masin z Ligi Polskich Rodzin, będą podtrzymywać wnioski dotyczące przejęcia całego przedsiębiorstwa, to jest to w rękach państwa posłów. Obwinianie i mówienie o tym, że to Kropiwnicki nie przedstawił takiej ustawy, która mówiłaby o wszystkim, w sensie przejęcia całego przedsiębiorstwa, to są słowa kierowane pod niewłaściwym adresem, bo oczywiście można opracowywać różne projekty ustaw, które będą mówiły o pełni szczęścia, tylko chodzi o to, na ile to jest realne. Jeżeli wielkim problemem przez lata było przejęcie chociaż części tego przedsiębiorstwa, a przypomnę historię: już w 1991 r. rząd polski podpisał list intencyjny z Bankiem Światowym, w którym deklarował, że lokalne przedsiębiorstwa energetyczne będą przekazywane samorządom, a te większe, o charakterze regionalnym, będą poddane takiej restrukturyzacji i takim zmianom własnościowym, żeby przynajmniej znaczącą część udziałów w tych przedsiębiorstwach oddać samorządom. Przez te lata, bo mamy dzisiaj już piętnastolecie podpisania tamtego listu intencyjnego, nie zostało to dokonane.</u>
          <u xml:id="u-225.2" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">A więc, odwołując się do tych realiów i ciągłego takiego stanowiska różnych rządów, przyjęliśmy to minimum, które jest podstawą, tą gwarancją, że będziemy mieli kontrolę nad tym, że nie będzie w tym zakresie dyktatu monopolisty, że będzie sieć dostępna dla każdego producenta.</u>
          <u xml:id="u-225.3" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jeszcze raz zachęcam, jeżeli ze strony państwa posłów z Ligi Polskich Rodzin będzie taki zapał, to oczywiście bardzo proszę. Co prawda z wystąpienia pana posła nie dowiedziałem się, co będzie dalej, ale mam nadzieję, że tak jak było to deklarowane, przynajmniej w postawie oczekiwań, również będzie to podjęte w sensie praktycznym. Dotyczy to również pytań, które postawili pan poseł Łuczak i pan poseł Pawłowski.</u>
          <u xml:id="u-225.4" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Ja chcę tylko przypomnieć, że dylemat Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi jest związany z tym, że w tym przypadku produkcja energii elektrycznej to nie jest produkcja tylko dla Łodzi, to jest również produkcja na zewnątrz, w związku z czym jest dylemat, czy jedno miasto ma przejmować całe przedsiębiorstwo, które w części tej działalności służy na zewnątrz, regionowi.</u>
          <u xml:id="u-225.5" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Oczywiście my proponujemy w naszej ustawie pewne rozwiązania - w zasadzie, można powiedzieć, te rozwiązania bardziej się rozwinęły w trakcie prac nad projektem poselskim, ale w sprawozdaniu one są zawarte - żeby stworzyć podstawy do tego, że jeżeli gminy będą chciały wspólnie przejmować taką własność, bo oczywiście nikt tych gmin nie będzie przymuszał do tego, iż mają obowiązek to przejmować, to takie możliwości powinny być stworzone i takie zapisy są w tamtym dokończonym sprawozdaniu.</u>
          <u xml:id="u-225.6" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jest to ta bariera, przed którą staliśmy, ponieważ nie wszystkie środowiska chciały zaakceptować projekt dotyczący pełnego przejęcia, i nie komunalizacji, bo już dzisiaj, panie ministrze, w ogóle nie ma mowy o komunalizacji. Na tym etapie możemy mówić tylko o przejmowaniu akcji spółek oddawanych w sposób nieodpłatny przez ministerstwo.</u>
          <u xml:id="u-225.7" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Jeżeli chodzi o jeszcze inne podniesione sprawy, to odpowiem na pytanie pana posła Krzywickiego, co by było, gdyby nie sprzedano. To mielibyśmy otwartą drogę do tego, żeby zrealizować pełen zapis ustawy. Dzisiaj można mówić tylko o tym, jak rozliczyć tych, którzy doprowadzili do takiego galimatiasu, i pytać się, co minister zrobi, żeby pomóc w jego rozwikłaniu.</u>
          <u xml:id="u-225.8" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">To chyba są najważniejsze kwestie, które zostały podniesione. Robię to już syntetycznie. Przepraszam, że nie wywołuję wszystkich spraw podniesionych przez państwa posłów, ale myślę, że najważniejsze sprawy zostały dotknięte, zwłaszcza w kontekście tego, że nic nie ma za darmo, że jeżeli jest zakład produkujący ciepło, to wszystkie prace, remonty, rozbudowa sieci, te wszystkie działania obciążają odbiorców. Mogą być one kontrolowane i mogą być one wtedy mniej obciążające, chociażby poprzez posilenie się pieniędzmi unijnymi, ale także mogą być mniejsze, dlatego że można kontrolować, czy właściciel nie jest za bardzo zachłanny - to jest oczywiste. A najlepiej kontrolować to poprzez konkurencję, przez różnych producentów, którzy będą proponować ceny na tyle, na ile to w monopolu naturalnym jest możliwe, na ile da się podłączać do tej sieci innych producentów, a myślę, że przyszłość wskazuje na to, iż da się.</u>
          <u xml:id="u-225.9" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Notabene tak chyba trochę futurystyczne wizje - oby się jednak spełniły - że zobowiązujemy się wobec Unii zaangażować się w produkcję energii z alternatywnych źródeł, są jednak naszym zobowiązaniem i powinniśmy również... My myślimy w Łodzi o źródłach geotermalnych, o spalaniu biomasy, żeby tę produkcję prowadzić, ale jak możemy potem te pomysły urzeczywistnić, skoro nie mamy dostępu do sieci, bo jest ona w rękach jednego producenta, który koncentruje się tylko na jednym rodzaju produkcji.</u>
          <u xml:id="u-225.10" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">A więc to wszystko wskazuje na to, że chcemy chronić odbiorcę, mieszkańca, a jednocześnie chcemy rozbudowywać, modernizować te sieci, i myślę, że rząd nam w tym pomoże.</u>
          <u xml:id="u-225.11" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Chciałbym serdecznie podziękować państwu posłom za udział w tej debacie, szczególnie chciałbym pokłonić się wszystkim posłom, którzy w ten czy inny przestrzenny sposób, ale także poprzez zamieszkiwanie, związani są i z Łodzią, i z województwem łódzkim, ponieważ państwo szczególnie angażowali się w ten proces legislacyjny. Państwo włączyliście także innych swoich kolegów z wszystkich klubów, bo trzeba powiedzieć, iż jest pełen przekrój polityczny, tak jak już mówiłem chociażby na podstawie poselskiej ustawy, że jak zaznaczyłem sobie kolory wszystkich ugrupowań politycznych, które były reprezentowane podpisami posłów, to były wszystkie barwy. Za to serdecznie dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-225.12" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Dziękuję również panu Rozwadowskiemu, który mimo jeszcze nieprzychylności - myślę, że ona zmieni się na skutek poznania wszystkich szczegółów tej sprawy - jest związany z Łodzią, ponieważ jednym z łódzkich biskupów ordynariuszy był biskup Józef Rozwadowski z Krakowa, notabene szczególnie związany z naszym papieżem Janem Pawłem II. A zatem myślę, że również te związki będą rokowały dobrze na przyszłość.</u>
          <u xml:id="u-225.13" who="#PrzedstawicielKomitetuInicjatywyUstawodawczejWłodzimierzTomaszewski">Panie Marszałku! Chciałbym jednocześnie gorąco prosić, żeby wniosek rozpatrywany w sprawie skierowania tego projektu ustawy do komisji uwzględniał również skierowanie projektu do Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej ze względu na to, że ciągle w tych debatach aspekt ustrojowy ginął, a jak ginął aspekt ustrojowy, to ciągle pojawiała się niekonstytucyjność wydumana. W związku z tym będę wdzięczny za to, żeby także mieć na uwadze to, by spojrzeć na tę sprawę szerzej w wymiarze ustrojowym, a z pewnością posłowie, którzy działają w Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej będą posiadać taką umiejętność z uwagi na 15-letni dorobek związany ze zmianami ustrojowymi w państwie. Dziękuję serdecznie.</u>
          <u xml:id="u-225.14" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie prezydencie.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-226.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Panie prezydencie, w związku z tym, że zgłosił pan wniosek, który regulaminowo może być zgłoszony, będzie konieczne odbycie głosowania nad tym wnioskiem, bo marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu, proponował, aby Sejm skierował obywatelski projekt ustawy o restrukturyzacji i prywatyzacji Zespołu Elektrociepłowni w Łodzi SA, zawarty w druku nr 199, do Komisji Skarbu Państwa oraz Komisji Gospodarki w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-226.3" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Ja rozumiem, że jest sprzeciw ze strony pana prezydenta, bo pan prezydent proponuje, aby wniosek dodatkowo skierować do Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.</u>
          <u xml:id="u-226.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Wniosek jest zasadny.)</u>
          <u xml:id="u-226.5" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">W tym przypadku Sejm musi przegłosować ten wniosek, co odbędzie się podczas serii głosowań.</u>
          <u xml:id="u-226.6" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Do głosowania nad tym wnioskiem przystąpimy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-226.7" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-226.8" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Przejdziemy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego, ale najpierw dwuminutowa przerwa techniczna. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-226.9" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz.16 min 32 do godz. 16 min 36)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Wznawiam obrady.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego: Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej (druk nr 197).</u>
          <u xml:id="u-227.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej panią Bożenę Banachowicz w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej mam zaszczyt przedłożyć projekt ustawy i uzasadnić przed Wysokim Sejmem podjęcie przez obywateli działań na rzecz zmiany ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej w zakresie zagwarantowania tej grupie zawodowej określonego prawem systemu wynagradzania oraz przywileju wcześniejszego przejścia na emeryturę.</u>
          <u xml:id="u-228.1" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie Marszałku! Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Okres transformacji ustrojowej to bardzo trudny czas dla pielęgniarek i położnych, które płaciły, płacą za eksperymenty reformatorów. Dziesięciolecia zaniedbań w ochronie zdrowia były i nadal są powodem sprzeciwu, buntu i protestów naszych zawodów z uwagi na pogarszające się warunki płacy i pracy, nierespektowanie przez pracodawców praw pracowniczych, pogarszający się stan bezpieczeństwa pacjentów. Powszechnie wiadomo, iż do 1999 r. system wynagradzania w ochronie zdrowia był w miarę sprawiedliwy, oparty na rozporządzeniach ministra zdrowia, co nie oznaczało, iż pracownicy byli godnie wynagradzani. Dlatego od 10 lat pielęgniarki i położne domagały się podwyżek płac do poziomu przynajmniej średniej płacy krajowej, dodatków za pracę w warunkach szczególnie szkodliwych i uciążliwych, żądały wykazu chorób zawodowych dla naszej grupy oraz prawa do wcześniejszej emerytury. Środowisko zawodowe zgłaszało kolejnym rządom, parlamentarzystom, iż stan prawny obowiązujący po wprowadzeniu reformy jest niespójny i umożliwia naszym pracodawcom, zarządzającym placówkami ochrony zdrowia, nierespektowanie podwyżek zagwarantowanych na przykład przez rząd w 1999 r., nierespektowanie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu wynagrodzeń. Nasi pracodawcy w okresie transformacji wypowiadali i wypowiedzieli nam roczną trzynastą pensję, wszelkiego rodzaju premie, pomniejszyli wynagrodzenia za pracę, wprowadzali, i wprowadzają nadal własne, wygodne dla nich systemy wynagradzania. Z uwagi na oszczędności dla zakładów pracy pomniejszyli o ponad 50 tys. stan zatrudnienia pielęgniarek i położnych. Wymienione przykłady to świadectwo realizacji indywidualnych, prywatnych, a niekiedy partyjnych polityk finansowych, wynikających ze złego zarządzania i gospodarowania środkami finansowymi.</u>
          <u xml:id="u-228.2" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie Marszałku! Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Utrzymująca się dramatyczna sytuacja pielęgniarek i położnych stała się powodem wniesienia do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projektu zmian ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Jest to wynikiem przekonania, iż konieczne, niezbędne są unormowania prawne, aby pielęgniarki i położne, wykonujące zawody o szczególnej randze społecznej, były wynagradzane na odpowiednim poziomie do zakresu pracy, obowiązków, wykształcenia i roli, jaką odgrywają na rzecz społeczności naszej ojczyzny. Obecny stan faktyczny to wynagrodzenia pielęgniarek i położnych uzależnione od indywidualnego pracodawcy, a zbliżone do minimum płacy krajowej, nieuwzględniające wykształcenia, kwalifikacji i doświadczenia zawodowego. Taki stan spowodował odchodzenie z zawodu, emigrację zawodową i już sprawia, że proces opieki pielęgniarskiej nad społeczeństwem naszego kraju nie jest prawidłowy.</u>
          <u xml:id="u-228.3" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Wysoki Sejmie! Przedłożona Wysokiemu Sejmowi, zawarta w projekcie zmian do ustawy, kwota minimalnego wynagradzania nie ma charakteru stawek wygórowanych. Zakłada ona, że w pierwszym roku po wprowadzeniu zapisów będzie oscylowała w granicach przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Dopiero po 2 latach wynagrodzenie pielęgniarki i położnej może wzrosnąć i kształtować się, w zależności od wykształcenia i specjalizacji, od jednego wynagrodzenia do dwóch średnich przeciętnych wynagrodzeń sektora przedsiębiorstw. Proponowany projekt zmian w zakresie wynagradzania jest szansą uzdrowienia dramatycznej sytuacji, nie spowoduje ujemnych skutków dla budżetu państwa z uwagi na fakt, że środki finansowe mieszczą się w globalnej kwocie finansów ubezpieczenia zdrowotnego oraz w propozycjach i założeniach rządu pana Kazimierza Marcinkiewicza, w którym to wzrost finansów na Narodowy Fundusz Zdrowia na rok 2007 i kolejne lata będzie wydzielony na wynagrodzenia pracownicze.</u>
          <u xml:id="u-228.4" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Zawód pielęgniarki i położnej nie jest jedynym zawodem medycznym mającym ustawę, ale jest jedynym zawodem, dla którego rząd polski w 1991 r. ratyfikował konwencję 149, w której w art. 1 ust. 1 czytamy: Każdy członek, który ratyfikuje niniejszą konwencję, opracuje i będzie stosował w sposób odpowiadający warunkom krajowym taką politykę w zakresie usług i personelu pielęgniarskiego, która będzie zmierzała do zapewnienia usług pielęgniarskich możliwie do najwyższego poziomu zdrowotności.</u>
          <u xml:id="u-228.5" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">W ust. 2 art. 2 czytamy: Rząd winien podjąć niezbędne kroki w celu zapewnienia personelowi pielęgniarskiemu: wykształcenia i wyszkolenia odpowiadającego wykonywanym funkcjom oraz warunków zatrudnienia i pracy, w tym perspektyw zawodowych i wynagrodzenia, które umożliwiałoby przyciąganie personelu do tego zawodu i pozostanie w nim.</u>
          <u xml:id="u-228.6" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">W art. 4 konwencji zapisano, że ustawodawstwo krajowe określić może te warunki.</u>
          <u xml:id="u-228.7" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">W konwencji jest również zapis, iż zważywszy, że ze względu na szczególne warunki, w jakich wykonywany jest zawód pielęgniarki, te normy ogólne powinny być uzupełnione normami odnoszącymi się specjalnie do personelu pielęgniarskiego, mającymi na celu zapewnienie temu personelowi warunków odpowiadających jego roli w dziedzinie ochrony zdrowia i możliwych do zaakceptowania przez ten personel.</u>
          <u xml:id="u-228.8" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Jak wiemy ustawodawstwo krajowe określiło w naszej ustawie o zawodach pielęgniarki i położnej obowiązek dokształcania, doskonalenia zawodowego, zmieniło proces kształcenia w zawodach, przy czym obciążenie kosztami podniesienia kwalifikacji bądź uzyskiwania wykształcenia uzupełniającego obciąża finansowo naszą grupę zawodową. Konwencja 149 wskazuje na prawne możliwości zapisania w ustawie zasad wynagradzania za pracę z określeniem minimalnego wynagrodzenia w publicznej bądź samorządowej ochronie zdrowia. Muszę stwierdzić, że dopóki takich zapisów prawnych nie będzie w ustawie, dopóty płaca pielęgniarki i położnej będzie na tym samym poziomie, jak obecnie.</u>
          <u xml:id="u-228.9" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie i Panowie Posłowie! Jeśli chodzi o sprawę zagwarantowania pielęgniarkom i położnym przejścia na emeryturę po 30 latach pracy, to należy zwrócić uwagę na fakt, iż zawód wykonywany jest w bardzo specyficznych warunkach powodujących, oprócz znacznego obciążenia fizycznego, stałe napięcie psychiczne, stresy. Z tych też względów powinna zaistnieć możliwość prawna skorzystania z prawa do wcześniejszej emerytury, podobnie jak się to dzieje w innych zawodach publicznych, które z uwagi na specyfikę pracy dają taką możliwość i to wielokrotnie na znacznie łagodniejszych warunkach. Na przywilej ten czekają pielęgniarki i położne, ale przede wszystkim te koleżanki pielęgniarki i położne, które ponad 30 lat pracują w systemie pracy zmianowej przy łóżku pacjenta. Proponowany zapis uprawniający pielęgniarki i położne do przejścia na emeryturę po 30-letnim okresie zatrudnienia jest zgodny z prawem unijnym - art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78WE.</u>
          <u xml:id="u-228.10" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Niezbędna do rozwiązania w systemie opieki zdrowotnej jest też problematyka związana z bezpieczeństwem pacjenta, jak i pielęgniarek i położnych. W ustawodawstwie krajowym, np. w rozporządzeniu ministra zdrowia dotyczącym minimalnego zatrudniania pielęgniarek i położnych, jako delegacji do ustawy o zakładach opieki zdrowotnej określona jest metoda naliczania stanu zatrudnienia pielęgniarek i położnych według rodzaju wykonywanych procedur i stanu pacjentów. Proponowany zapis w zmianach, które wnosimy, tj. art. 31b, regulować tylko będzie zatrudnienie pielęgniarek i położnych z uwzględnieniem minimalnych norm zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-228.11" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Jan Paweł II powiedział: człowiek jest podmiotem i twórcą, a praca ma służyć dobru i społeczeństwu. Szczególnie praca pielęgniarki i położnej służy dobru osoby i społeczeństwa. Pielęgniarki i położne towarzyszą ludziom od narodzin do śmierci, asystują w zdrowiu i chorobie. Wybrały zawód ciężki, źle płatny, pełniąc go przeważnie, na dzisiaj właściwie można powiedzieć, bezinteresownie, ofiarnie dla drugiego człowieka. Nikt z pań i panów posłów nie może zaprzeczyć, że pielęgniarki i położne są kręgosłupem personelu medycznego, bo są. Na naszej pracy opiera się ochrona zdrowia i na nas czekają nasi pacjenci. Dziś pielęgniarki i położne nie czekają na pochwały, pracują z poświęceniem, solidnie, pełnią służbę dla drugiego człowieka, udzielają fachowej pomocy, dają otuchę, życzliwość, ale też dziś pielęgniarki wiedzą, że polska rzeczywistość nie zmieniła się dla nich już od ponad 50 lat. Dziś każda pielęgniarka i położna wie, że kołem ratunkowym dla zawodu jest polski parlament, są panie i panowie posłowie, jest rząd pana Kazimierza Marcinkiewicza. I dlatego, mając na uwadze powyższe okoliczności, w imieniu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej wnoszę projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej i proszę o dalsze prace, wierząc, że polski parlament rozwiąże nabrzmiałe problemy pielęgniarek i położnych dla dobra obywateli i ochrony zdrowia, a przede wszystkim dla polskich pielęgniarek. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-228.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-229.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-229.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-229.3" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Proszę o zabranie głosu panią poseł Jolantę Szczypińską, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#PosełJolantaSzczypińska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość przedstawić stanowisko dotyczące obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej - druk sejmowy nr 197. Warto przypomnieć Wysokiej Izbie, że projekt ten wraz z uzasadnieniem i podpisami ponad 100 tys. obywateli, zgodnie z art. 118 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, został przedstawiony przez Komitet Inicjatywy Obywatelskiej marszałkowi Sejmu RP w dniu 14 lutego 2003 r. W dniu 27 czerwca 2003 r. odbyło się pierwsze czytanie i decyzją Wysokiej Izby projekt ten został skierowany do dalszych prac w Komisji Zdrowia, Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Finansów Publicznych. Dzisiaj w sytuacji bardzo dramatycznej dla tysięcy pielęgniarek i położnych ponownie rozpoczynamy debatę bardzo ważną i tak długo oczekiwaną przez to środowisko. Pielęgniarka i położna to zawody o szczególnej randze społecznej i opinia publiczna ocenia je najlepiej pod względem uczciwości i rzetelności zawodowej. Pielęgniarki i położne pracują bowiem ofiarnie i ciężko w bardzo trudnych warunkach, wymagających od nich nie tylko wielkiego wysiłku fizycznego i umysłowego, ale przede wszystkim wysokiej odpowiedzialności, towarzyszą nam od narodzin do śmierci. Temu nikt nie zaprzeczy. Pielęgniarki i położne stanowią również najliczniejszą grupę zawodową w ochronie zdrowia, ale niestety, od wielu lat, a właściwie od zawsze są dyskryminowane jeśli chodzi o warunki wynagradzania. Ten fakt jest, jak sądzę, znany nam wszystkim, problem w tym, że mając wiedzę o tak jawnej niesprawiedliwości, której doświadcza ta grupa, nie dokładamy wystarczających starań, aby ten stan zmienić.</u>
          <u xml:id="u-230.1" who="#PosełJolantaSzczypińska">Wysoki Sejmie! Wynagrodzenie polskich pielęgniarek i położnych od wielu lat kształtuje się na minimalnym poziomie, pomimo że są to zawody zaufania publicznego, a ich wykonywanie służyć ma przede wszystkim realizacji interesu społecznego. Od wielu lat pielęgniarki i położne stale podnoszą swoje kwalifikacje zawodowe, czy to poprzez podejmowanie kształcenia w szkołach wyższych, czy to poprzez uczestnictwo w poszczególnych formach kształcenia podyplomowego. Jednocześnie obowiązek ponoszenia obciążeń finansowych związanych z kształceniem spoczywa wyłącznie na pielęgniarkach, a środki na ten cel przeznaczane z budżetu państwa stanowią jedynie znikomą część w stosunku do potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-230.2" who="#PosełJolantaSzczypińska">Po wejściu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej nastąpił znaczny odpływ polskich pielęgniarek i położnych do innych krajów Wspólnoty. Świetnie wykształcone polskie pielęgniarki i położne są tam cenione i w należyty sposób wynagradzane. Z drugiej strony od roku szkolnego 2003/2004 nie przeprowadza się w Polsce naboru do szkół pielęgniarskich kształcących na poziomie pomaturalnym, co stanowi jedną z przyczyn dramatycznego spadku liczby absolwentów szkół pielęgniarstwa i za kilka lat prowadzić będzie do załamania się sytuacji w ochronie zdrowia i do zamykania wielu oddziałów szpitalnych.</u>
          <u xml:id="u-230.3" who="#PosełJolantaSzczypińska">Wysoki Sejmie! W tej trudnej sytuacji należy już dzisiaj zastanowić się, w jaki sposób zatrzymać pielęgniarki i położne w Polsce. Realizacji tego celu może służyć jedynie znaczne podwyższenie uzyskiwanego przez pielęgniarki i położne wynagrodzenia zasadniczego, przy czym jego wysokość mogłaby być zróżnicowana między innymi w zależności od tego, czy pielęgniarka ukończyła specjalizację czy też nie. Należy zrozumieć, że oprócz gruntownej reformy kształcenia tylko radykalna zmiana zasad wynagradzania zapewni dopływ nowych osób do grupy pielęgniarek i położnych, a z drugiej strony zapobiegnie emigracji zarobkowej do innych krajów Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-230.4" who="#PosełJolantaSzczypińska">Wysoki Sejmie! Pielęgniarki i położne mające obecnie wysokie kwalifikacje zawodowe, doświadczenie, długi staż pracy otrzymują wynagrodzenie zasadnicze zbliżone do minimalnej płacy krajowej, często wypłacane w ratach, ponieważ, jak zwykle, to ich kosztem pracodawca ratuje swoje placówki, mając pewność i świadomość, że etyka zawodowa lub lęk przed utratą zatrudnienia nie pozwoli im na opuszczenie miejsca pracy i narażenie bezpieczeństwa pacjentów. Czy to jest sprawiedliwe? Wszyscy wiemy, że pracodawcy, dokonując oszczędności w swoich zakładach opieki zdrowotnej, nie przestrzegają minimalnych norm zatrudnienia, co z kolei skutkuje sytuacjami wielkiego obciążenia fizycznego i psychicznego pielęgniarek, ale przede wszystkim stanowi zagrożenie bezpieczeństwa życia i zdrowia pacjentów. Do powszechnie znanych, ale przecież nienormalnych należą sytuacje, gdy w szpitalu na dyżurze jedna pielęgniarka sprawuje opiekę nad kilkudziesięcioma pacjentami. Stało się już normą, że brak środków finansowych w zakładach opieki zdrowotnej uzupełniano środkami przeznaczonymi na płace. Pracodawcy wymawiali fundusz nagród, tzw. trzynastą pensję, premie regulaminowe, nie wprowadzali podwyżek płac powyżej inflacji, nie realizowali ustawowych podwyżek płac zgodnie z tzw. ustawą 203, wypowiadali umowy o pracę w zakresie wynagrodzenia zasadniczego. Dlatego też tylko w okresie restrukturyzacji, w roku 2001 z zawodu odeszło ponad 20 tysięcy pielęgniarek i położnych.</u>
          <u xml:id="u-230.5" who="#PosełJolantaSzczypińska">Wielokrotnie, składano w tej Izbie również obietnice, jak się okazywało później, bez pokrycia, poprawy sytuacji tej grupy zawodowej i często pielęgniarki same upominały się i walczyły o należne im prawa do godziwego wynagrodzenia i godnych warunków pracy w marszach, głodówkach, protestach. W 2001 r. wywalczyły uchwalenie ustawy zapewniającej pracownikom ochrony zdrowia 203 zł podwyżki. Co z tego, skoro przez następne lata ponownie zmuszone były w sądach walczyć o swoje należności, co było kolejnym upokorzeniem dla tego środowiska?</u>
          <u xml:id="u-230.6" who="#PosełJolantaSzczypińska">Obecny projekt obywatelski jest kolejną próbą ratowania zawodu o tak szczególnej randze. Przedmiotem obywatelskiego projektu ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej jest wprowadzenie do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej przepisów: po pierwsze, przyznających osobom wykonującym zawód pielęgniarki i położnej prawo do wcześniejszej emerytury po osiągnięciu 30-letniego okresu zatrudnienia bez względu na wiek; po drugie, ustalających minimalne wynagrodzenie zasadnicze pielęgniarki i położnej w stosownym do stanowiska i kwalifikacji wymiarze, nie niższe niż odpowiednio 80, 100, 110 i 120% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego bez nagród z zysku, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, oraz dodatek funkcyjny dla stanowisk kierowniczych w wysokości nie niższej niż 25% wynagrodzenia zasadniczego; po trzecie, gwarantujących wzrost zasadniczego wynagrodzenia w okresie od 1 stycznia 2004 do 31 grudnia 2007 r. w stosunku rocznym o 5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia będącego podstawą wymiaru minimalnego zasadniczego wynagrodzenia.</u>
          <u xml:id="u-230.7" who="#PosełJolantaSzczypińska">Jak wynika z uzasadnienia, główną przesłanką podjęcia obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej jest brak w obecnym stanie prawnym gwarancji zapewnienia pielęgniarkom i położnym godziwych płac, mimo że wykonują zawody o szczególnej randze społecznej. To cenna inicjatywa, koliduje niestety ona z zasadą zreformowanego systemu emerytalnego oraz z regułami prawa pracy ukształtowanego na przestrzeni ostatnich lat. Projekt ten przewiduje nie incydentalny, lecz trwały charakter ingerencji w strefę gospodarki finansowej nie tylko samodzielnych publicznych zakładów, ale i niepublicznych. W odniesieniu do zakładów niepublicznych projektowi można zarzucić naruszenie kierunkowych założeń kodeksowych w dziedzinie polityki płacowej, a także sprzeczność z konstytucyjną zasadą wolności gospodarczej. Trzeba też zaznaczyć istnienie sprzeczności pomiędzy postanowieniami projektu gwarantującymi określoną wysokość minimalnego wynagrodzenia zasadniczego a ustawą o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców. Zgodnie z tą ustawą maksymalny roczny przyrost wynagrodzenia w podmiotach podlegających ustawie w danym roku budżetowym ustalany jest w drodze negocjacji na forum Trójstronnej Komisji do spraw społeczno-gospodarczych lub przez Radę Ministrów, jeżeli Komisja Trójstronna nie poczyni stosownych ustaleń. Przeciętne wynagrodzenie u poszczególnych pracodawców może przekroczyć ten wskaźnik wyłącznie wówczas, gdy uzasadnia to sytuacja finansowa pracodawcy. Prawdopodobnie przez niedopatrzenie zapomniano wyszczególnić w momencie wyliczania minimalnego wynagrodzenia w różnych grupach pielęgniarek i położnych pielęgniarek posiadających licencjat, nie wyszczególniono tej - bardzo licznej przecież - grupy.</u>
          <u xml:id="u-230.8" who="#PosełJolantaSzczypińska">Obywatelski projekt ma wady, które można - i trzeba - naprawić w pracach komisji sejmowej. Wymaga wielu analiz i wyliczeń. Dlatego klub Prawa i Sprawiedliwości, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom środowiska pielęgniarek i położnych, składa wniosek o skierowanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej do dalszych prac legislacyjnych w Komisji Zdrowia, Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Polityki Społecznej.</u>
          <u xml:id="u-230.9" who="#PosełJolantaSzczypińska">Z tego miejsca pragnę złożyć serdeczne podziękowania wszystkim moim koleżankom i kolegom, których przedstawicieli gościmy dzisiaj w Sejmie, za ich dotychczasową ciężką pracę i determinację w walce o należnej im prawa, o godziwą pracę, o godziwe wynagrodzenie. Zapewniam, że klub Prawa i Sprawiedliwości będzie was zawsze wspierał. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-230.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-231.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Głos zabierze pan poseł Maciej Świątkowski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Wysoki Sejmie! W imieniu Platformy Obywatelskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu parlamentarnego wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, który został złożony do laski marszałkowskiej w lutym 2003 r., druk sejmowy nr 197, wraz ze stanowiskiem obecnego rządu wobec tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-232.1" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">W krótkim czasie na forum Wysokiej Izby oraz sejmowej Komisji Zdrowia rozpatrujemy już trzeci projekt ustawy dotyczący działu, jakim jest ochrona zdrowotna, który nie jest projektem rządowym, parlamentarnym ani prezydenckim, ale obywatelskim lub społecznym. Może to świadczyć między innymi o tym, że system opieki zdrowotnej w Polsce od dłuższego czasu funkcjonuje w warunkach kryzysu zarządzania oraz poważnych trudności finansowych. Poddawany niedopracowanym reformom, z rozmytą odpowiedzialnością co do zarządzania, poddawany jest też silnemu i nierzadko destrukcyjnemu działaniu różnych grup interesów. Dlatego wymaga poważnej, kompleksowej przebudowy.</u>
          <u xml:id="u-232.2" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Celem obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, pod którym widnieje 106 600 podpisów obywateli Polski, jest: po pierwsze, możliwość przejścia pielęgniarki i położnej, mającej 30-letni okres zatrudnienia, na emeryturę; po drugie, ustalenie minimalnego zasadniczego wynagrodzenia dla przedstawicieli tych zawodów; po trzecie, zatrudnienie w poszczególnych komórkach organizacyjnych zakładów opieki zdrowotnej pielęgniarek i położonych z uwzględnieniem minimalnych norm.</u>
          <u xml:id="u-232.3" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Platforma Obywatelska widzi potrzebę dyskusji politycznej na forum Wysokiej Izby, a następnie komisji sejmowych nad powyższymi zagadnieniami dotyczącymi trudnych problemów, o które związki zawodowe i korporacja jednej z najważniejszych grup zawodowych funkcjonujących w systemie ochrony zdrowotnej, jakimi są pielęgniarki i położne, zabiegają od dłuższego czasu. Dlatego już w tej części mojej wypowiedzi stwierdzam, że Platforma Obywatelska nie złoży wniosku o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu w Wysokiej Izbie i będzie za przekazaniem projektu tej ustawy do dalszych prac w komisjach.</u>
          <u xml:id="u-232.4" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Zawody pielęgniarki i położnej są szczególne, bo należą do grupy zawodów zaufania publicznego. Wykonywanie ich wymaga specjalnej predyspozycji psychicznych i fizycznych. W Polsce zawód ten jest niedoceniany, czego wyrazem są skandalicznie niskie wynagrodzenia. Ten poziom płac ma swój początek jeszcze w głębokim PRL. W okresie III Rzeczypospolitej Polskiej w wyniku transformacji dla podniesienia prestiżu tych zawodów oraz poprawy spraw socjalnych przy ich wykonywaniu uczyniono bardzo mało. Obecnie pielęgniarki i położne zatrudnione w SP ZOZ na zasadach umowy o pracę zarabiają średnio od 600 do 900 zł. W nowym, zreformowanym od 1999 r. systemie emerytalnym przejście na emeryturę uwarunkowane jest osiągnięciem wieku 60 lat dla kobiet, 65 lat dla mężczyzn. Aktualnie zatrudnia się w SP ZOZ pielęgniarki i położne z uwzględnieniem minimalnych norm zatrudnienia, określonych dla poszczególnych komórek organizacyjnych, ale w rzeczywistości często ma to charakter teoretyczny.</u>
          <u xml:id="u-232.5" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">W eksperckim opracowaniu pt. „Pożądane kierunki zmiany systemu ochrony zdrowia w Polsce. Między racjonowaniem i racjonalizacją” czytamy m.in.: Nasycenie kadrami pielęgniarskimi w Polsce jest już szczególnie niskie. Nie jest to problem odosobniony. Problem niedoboru pielęgniarek jest od pewnego czasu powszechnie występującym w krajach wysoko rozwiniętych. Przyczyną tej tendencji jest nie tylko słaba reakcja systemu edukacyjnego na wzrost popytu na usługi tej grupy zawodowej, lecz także relatywnie trudniejsze warunki pracy niż w innych zawodach oraz ograniczona możliwość kariery zawodowej. Liczne raporty medyczne wskazują, że deficyt kadry pielęgniarskiej może stać się najpoważniejszym zagrożeniem dla jakości opieki zdrowotnej. W odpowiedzi na te ostrzeżenia podejmowane są w wielu krajach działania zachęcające do kształcenia pielęgniarek oraz opracowane są nowe koncepcje zarządzania personelem medycznym, czyniące pracę pielęgniarską bardziej atrakcyjną zarówno pod względem finansowym, jak i możliwości rozwoju kariery. Polska osiąga zaledwie 50% europejskiego poziomu zatrudnienia pielęgniarek i ciągle występuje spadek zatrudnienia (od roku 1996 o kilkanaście procent). Spadek zatrudnienia dotknął szczególnie sektor publiczny, i to w skali większej, niż to planowano w okresie wprowadzania reformy w roku 1999. Wraz ze spadkiem zatrudnienia nastąpiło radykalne ograniczenie kształcenia pielęgniarek. W okresie 1994–2000 liczba absolwentów szkół pielęgniarskich obniżyła się 7-krotnie, z 14 tys. do 2 tys. osób. Pod wpływem raportu ekspertów Unii Europejskiej z 2002 r., ostrzegającego Polskę przed negatywnymi skutkami ograniczenia kształcenia pielęgniarek, w 2003 r. podjęto decyzje sprzyjające ilościowej i jakościowej poprawie kształcenia pielęgniarek. Jeśli w Polsce dokonują się zmiany organizacyjne polegające na przesunięciu prac administracyjnych od lekarzy do personelu pielęgniarskiego, jak to ma miejsce w krajach zachodnich, to przy wzroście potrzeb pielęgnacyjnych ze strony populacji - na skutek starzenia się, deficyt personelu pielęgniarskiego będzie jeszcze silniejszy. Jednocześnie w Polsce nadal silnie mogą działać czynniki motywujące pielęgniarki do wyjazdu do pracy w starzejących się krajach Europy Zachodniej. Nie tylko niskie płace, ale też nierespektowanie ładu płacowego w ochronie zdrowia oraz ciągnące się od lat konflikty w związku z wynagrodzeniami pielęgniarek nie sprzyjają bowiem budowaniu w Polsce optymistycznej ścieżki kariery w tym zawodzie.</u>
          <u xml:id="u-232.6" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Do tego raportu dodałbym jeszcze swoją uwagę. Naturalną populacją rekrutacji przyszłych pielęgniarek i położnych było w dużej mierze środowisko wiejskie i małomiasteczkowe. System szkolenia na poziomie maturalnym w liceach medycznych, istnienie burs z tanim wyżywieniem przy tych szkołach oraz niewątpliwy awans społeczny dobrze wykształconych i praktycznie wykonujących zawód młodych kobiet sprawiał, że nawet niskie płace nie były przeszkodą przy naborze do tak wąsko sprofilowanych szkół zawodowych. Populacja ta jednak się kurczy, głównie z powodów demograficznych, ale także i relatywnie wysokiego obecnie kosztu kształcenia na poziomie licencjackim. Przegłosowana w obecnej kadencji Sejmu jedna z tzw. ustaw becikowych, dotycząca możliwości uzyskania dodatku rodzinnego i ewentualnie stypendium przez dzieci wywodzące się z rodzin rolniczych, pozwala na to, aby dzieci z tego środowiska podjęły kształcenie również w zawodach pielęgniarki i położnej. A zatem z tego, a nie innego powodu Platforma Obywatelska głosowała za tą ustawą, ponieważ ludzie wykształceni, mający zatrudnienie i możliwość kariery zawodowej są naszym potencjalnym elektoratem.</u>
          <u xml:id="u-232.7" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Autorzy tego projektu ustawy, znając obecne uwarunkowania i prognozę na najbliższe lata, właściwie formują żądania. Każde z nich ma jednak swój konkretny wymiar finansowy. I w tej kwestii należy być bliżej oceny rządowej, a nie wnioskodawców, którzy uważają, że ustawa nie spowoduje żadnych ujemnych skutków finansowych dla budżetu państwa, dla pieniędzy publicznych.</u>
          <u xml:id="u-232.8" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Kiedy w roku 1999 wprowadzono w życie reformę systemu ubezpieczeń społecznych, tylko przedstawiciele dwóch zawodów, i to chronionych konstytucją, nie byli zobowiązani do płacenia składek na swoją przyszłą emeryturę. Jednak po przejęciu władzy przez SLD zaczęto tę ustawę najzwyczajniej psuć, co gorsza, nie próbowano nawet rozwiązać zapisanych tam pewnych problemów, chociażby dotyczących emerytur pomostowych. Wszyscy mamy w pamięci to, w jaki sposób i w jakim stylu załatwili sobie emerytury pomostowe górnicy. Te zdarzenia tak utkwiły w pamięci pana premiera Marcinkiewicza, że psującą system ubezpieczeń społecznych ustawę o emeryturach pomostowych, która będzie kosztowała polskich podatników ok. 20 mld zł, zaskarżoną do Trybunału Konstytucyjnego, wycofał. Chciałbym zadać pytanie: Czy porównywalną, a nawet bardziej odpowiedzialną pracę lekarza chirurga też będzie obejmowała emerytura pomostowa np. w wieku 55 lat? Praca pielęgniarek jest również ciężka i często wykonywana w ekstremalnych warunkach. Czy praca pielęgniarki w zespole karetki reanimacyjnej czy w karetce wypadkowej, na oddziale intensywnej terapii, w oddziale ratunkowym, na salach chorych po leczeniu operacyjnym może być wykonywana przez 40 lat? Czy pielęgniarka w wieku 59 lat będzie w stanie pielęgnować nieprzytomnego chorego, który waży ponad 100 kg? Jeżeli już ten rząd przyłożył swoją cegiełkę do psucia ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, to albo będzie solidarny i uwzględni racje innych zawodów co do emerytur pomostowych, albo wycofa się z ustawy górniczej.</u>
          <u xml:id="u-232.9" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">W drugiej poprawce projektu ustawy określono minimalne wynagrodzenie zasadnicze pielęgniarek i położnych na poziomie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Powoduje to pewne skutki finansowe dla sektora finansów publicznych. Rząd Kazimierza Marcinkiewicza przygotowuje ustawę, która zakłada, że cały przyrost środków Narodowego Funduszu Zdrowia w roku 2007 przeznaczony będzie na podwyżki płac. Wymaga to oczywiście zmian w zapisie ustawy o Narodowym Funduszu Zdrowia i wydzielenia takich pieniędzy, aby one, jako znaczone, przeznaczone były na podwyżki płac. Premier szacuje, że będzie to kwota ok. 4 mld zł. Nie wiadomo, czy przeprowadzona symulacja jest na tyle dokładna, aby spodziewać się rzeczywiście takiej kwoty. Przeznaczenie całego przyrostu środków na ochronę zdrowia na płace obniży jednak mimo wszystko ilość pieniędzy na świadczenia zdrowotne i m.in. wydłuży kolejki do usług zdrowotnych oraz nie pozwoli na wprowadzenie nowych procedur medycznych.</u>
          <u xml:id="u-232.10" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Niemniej jednak uważamy, że jest to krok we właściwym kierunku, ponieważ od 7 lat nie było systemowych regulacji płacowych w ochronie zdrowia. Takich kroków powinno być co najmniej trzy, tak aby w przestrzeni paru lat płace w ochronie zdrowia wzrosły do minimalnej pożądanej płacy, a mianowicie o 100% wyższej niż to jest obecnie. Tylko takie decyzje wykonywane w krótkim czasie mogą przynieść zmiany w ochronie zdrowia dotyczące kadry medycznej i personelu pomocniczego, pozwalające z nadzieją spojrzeć na przyszłość pracowników ochrony zdrowia, w tym grupy pielęgniarek i położnych.</u>
          <u xml:id="u-232.11" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Jak wspomniałem, konieczny wzrost płac skonsumuje wszelkie przyrosty środków na ochronę zdrowia w najbliższych latach. W związku z tym trzeba szukać pieniędzy w innym sektorze. Widzę takie możliwości. I tu nasuwają się pytania do rządu. Czy nie można przesunąć pieniędzy z szarej strefy do systemu publicznego? Czy wzrost gospodarczy, większe zarobki, większe zatrudnienie też nie wpłyną na wysokość środków w ochronie zdrowia? Jeśli chodzi o tanie państwo, które tak było propagowane, a rząd idzie jednak w kierunku przeciwnym, to również są środki, które można wygospodarować w budżecie. Tym bardziej że konstytucja nakazuje nam, żeby w 100% zapewnić środki na ochronę zdrowia dla pacjentów i żeby nie było żadnych dopłat. Chodzi tu także o restrukturyzację zakładów opieki zdrowotnej. Są to wyzwania.</u>
          <u xml:id="u-232.12" who="#PosełMaciejŚwiątkowski">Jeszcze jedna uwaga na koniec, jeżeli chodzi o normy. Normy powinny być wprowadzone, ale powiedziałbym w ten sposób: nie rutynowo na łóżka, że jakiś oddział ma ich ileś, np. 30 łóżek, ale na konkretne, wykonane zadania, czyli na ilość hospitalizowanych, ilość świadczonych usług zdrowotnych, ilość operacji, ilość ostrych dyżurów. Powinno się płacić za pewną pracę, a nie tylko za gotowość do pracy. W tej sytuacji powinien być elastyczny rynek zatrudnienia również pielęgniarek i położnych. Jeśli chodzi o pielęgniarki, to jest tu szereg jeszcze innych problemów, ale to już jest temat na inną dyskusję. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-232.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Regina Wasilewska-Kita, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowna Pani Wnioskodawczyni! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu w odniesieniu do projektu przedstawionego w druku nr 197.</u>
          <u xml:id="u-234.1" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Pielęgniarki i położne to zawody o szczególnej randze społecznej, to zawody zaufania publicznego, nie tylko z racji pełnienia obowiązków na rzecz chorych mierzących się ciągle z cierpieniami i śmiercią, ale również z tytułu zatrudnienia w tym zawodzie rzeszy polskich kobiet, bo to właśnie one są w tym zawodzie w większości.</u>
          <u xml:id="u-234.2" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To właśnie dzisiaj debatujemy nad bytem pielęgniarek i położnych, których jest w kraju około 301 tys. według rocznika statystycznego, a według danych z izb pielęgniarskich - 220 tys. Proszę wskazać inną grupę zawodową, która jest tak liczna i która jest tak wykorzystywana w służbie drugiemu człowiekowi.</u>
          <u xml:id="u-234.3" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pomimo niekwestionowanego prestiżu wśród społeczeństwa, jaki zawód ten posiada, praca tej grupy zawodowej została brutalnie poddane grze rynkowej, tak jak cała ochrona zdrowia w Polsce. Prestiż ten, w odróżnieniu od innych zawodów medycznych, nie maleje. Stało się regułą, że to pielęgniarki i położne z wysokimi kwalifikacjami i dużym doświadczeniem otrzymują wynagrodzenie zasadnicze zbliżone do płacy minimalnej. To przecież nie tak dawno, tuż przed wejściem reformy ochrony zdrowia, od 1995 r. mówiło się o zbyt dużej, w stosunku do potrzeb, liczbie pielęgniarek. To skutkowało mniejszym naborem do szkół medycznych, a w konsekwencji prowadziło do ich likwidacji. Niskie płace w tym sektorze dopełniały jeszcze bardziej problemy w zatrudnieniu. Dopiero od 3 lat, a w tym roku coraz głośniej mówi się o tym - dowiadujemy się tego z informacji rządu i mediów, iż w kraju nie mamy za dużo pielęgniarek, a wręcz za mało. Dla porównania, średnia unijna zatrudnienia pielęgniarek wynosi 7,95 na tysiąc mieszkańców, my mamy 4,91 na tysiąc mieszkańców - dane te są za 2001 r., a obecnie jest już poniżej trzech pielęgniarek na tysiąc mieszkańców. W Finlandii, dla porównania, wskaźnik ten wynosi 21,62, w Irlandii - 15,91, Belgii - 10,75, Niemczech - 9. Przyznać trzeba, że jak czyta się statystyki, to w takich krajach, jak w Grecji i w Italii, ten wskaźnik również jest poniżej trzech. Ale wówczas wskaźnik nasycenia personelem medycznym wyższym jest dużo, dużo większy. Przy tak niskim zatrudnieniu i stale zmniejszającej się liczbie pielęgniarek i położnych zadania wynikające z opieki nad chorymi nie maleją, a wręcz rosną. Szczególnie jest to widoczne w lecznictwie szpitalnym, gdyż od 1999 r. mamy wzrost hospitalizacji o 30%, a to właśnie w szpitalach pielęgniarki wykonują katorżniczą pracę. Ten stan rzeczy bardzo dobrze jest ukazywany w liczbie zakładów opieki zdrowotnej, które spełniają wymogi minimalnego zatrudnienia pielęgniarek.</u>
          <u xml:id="u-234.4" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Takich zakładów, które spełniają te normy, szacuje się na około 5%. Tylko już obecnie nikt tych danych nie śledzi i nie analizuje. Przedstawiony projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej umożliwi przechodzenie na wcześniejszą emeryturę po trzydziestoletnim okresie zatrudnienia. Wprowadzając w życie ten punkt ustawy, tak naprawdę należy się liczyć z odejściem z zawodu wielu pielęgniarek. Brakuje w uzasadnieniu, jakie byłyby konsekwencje przyjęcia ustawy dla polskiej ochrony zdrowia i dla systemu ubezpieczeń społecznych. Natomiast propozycje minimalnego wynagrodzenia zasadniczego nie należą do wygórowanych. Dziwi natomiast stanowisko rządu, który negatywnie opiniuje przedstawiony projekt ustawy o zawodzie pielęgniarki i położnej, nie ukazując żadnej alternatywy do przedstawionego projektu. Śmiem domniemywać, iż rząd może nie mieć pomysłu na takie rozwiązania w ochronie zdrowia, które by pozwoliły podnieść płace. Całkowicie brak również pogłębionego stanowiska rządu wobec rozwiązań brytyjskich, francuskich czy może belgijskich. W chaosie, który panuje w polskiej ochronie zdrowia, kierownicy jednostek znaleźli możliwości dające wyższe zarobki. Są to tzw. umowy cywilno-prawne, które funkcjonują w systemie od kilku lat i które wzbudzają wiele emocji i wątpliwości. Nad tą formą zatrudnienia, która określana jest jako hybryda, umowy o pracę, brakuje merytorycznej dyskusji, gdzie stronami byliby: minister zdrowia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Państwowa Inspekcja Pracy, którzy powinni wypracować stanowisko: jak - i ewentualne projekty rozwiązań prawnych.</u>
          <u xml:id="u-234.5" who="#PosełReginaWasilewskaKita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W związku z brakiem rozwiązań systemowych w ochronie zdrowia, a dotyczących formy zatrudnienia oraz warunków płacowych pielęgniarek i położnych, projekt omawianej ustawy winien być skierowany do Komisji Zdrowia, Komisji Finansów Publicznych i Komisji Spraw Społecznych. Rząd powinien natychmiast przystąpić do prac związanych z wypracowaniem jeszcze w tym roku całościowego aktu prawnego dotyczącego zatrudnienia i wynagradzania wszystkich grup zawodowych zatrudnionych w ochronie zdrowia. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-234.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-235.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Ewa Janik, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#PosełEwaJanik">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! 27 grudnia ub.r. został ponownie skierowany do pana marszałka obywatelski projekt o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Przypomnę, że po raz pierwszy to przedłożenie omawiano w Wysokiej Izbie 27 czerwca 2003 r. Dziś mam zaszczyt przedstawić państwu posłom stanowisko klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej do tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-236.1" who="#PosełEwaJanik">Panie i Panowie Posłowie! W uzasadnieniu do omawianego przedłożenia czytamy: „Pielęgniarki i położne jako zawody o szczególnej randze społecznej są od lat wynagradzane na nieodpowiednim poziomie do zakresu pracy, obowiązków i roli, jaką pełnią na rzecz obywateli”.</u>
          <u xml:id="u-236.2" who="#PosełEwaJanik">Nie sposób nie zgodzić się z takim stwierdzeniem, szczególnie w sytuacji, gdy temat płac w służbie zdrowia od co najmniej dwóch miesięcy jest przedmiotem toczącej się batalii, o czym jesteśmy codziennie informowani przez media. Pielęgniarki i położne stanowią najliczniejszą, ponad dwustutysięczną grupę zawodową w ochronie zdrowia, która po raz kolejny zdeterminowana swoimi problemami związanymi z warunkami pracy i płacy podejmuje próby zainteresowania nimi rządzących. Wszyscy pamiętamy strajk pielęgniarek zakończony słynną ustawą 203 - i tu się chciałabym zwrócić do pani poseł Szczypińskiej - uchwalonej nie w 2001, tylko w 2000 r. Pamiętamy także skutki tej ustawy, z którymi służba zdrowia boryka się do dziś. Z dużym szacunkiem należy potraktować inicjatywę środowiska pielęgniarskiego popartą ponad stoma tysiącami podpisów. Stanowi ona, co z całą mocą chcę podkreślić, próbę jedynego, jak dotychczas, systemowego rozwiązania problemu wynagrodzeń w służbie zdrowia. Podobnie jak w 2003 r., mój klub i dziś zdaje sobie sprawę z merytorycznych mankamentów zawartych w projekcie, lecz z szacunku do środowiska i obywateli go popierających uważamy, że należy skierować go do dalszych prac legislacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-236.3" who="#PosełEwaJanik">Wysoka Izbo! Problem płac pracowników zatrudnionych w sektorze opieki zdrowotnej jest nabrzmiały od lat. Jeszcze przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej z powodu niskich wynagrodzeń wiele pielęgniarek i położnych porzucało swój zawód, gdyż podjęcie pracy w gospodarce czy administracji owocowało poprawą warunków materialnych ich rodzin. Otwarcie rynków pracy w krajach Unii Europejskiej spowodowało kolejny odpływ pracowników, na ogół młodych, dobrze wykształconych, którzy z łatwością znajdują zatrudnienie poza granicami kraju i to za wynagrodzenie wielokrotnie przewyższające te uzyskiwane w Polsce. Zawód pielęgniarki i położnej już dziś staje się zawodem niszowym. Z dostępnych opracowań wynika, że w ciągu najbliższych lat zacznie nam brakować w placówkach służby zdrowia pracowników przygotowanych do jego wykonywania. Jeżeli tak się stanie, problem wykroczy poza sferę wynagrodzeń i doprowadzić może w konsekwencji do zakłóceń w realizacji konstytucyjnego obowiązku zabezpieczenia zdrowia obywateli.</u>
          <u xml:id="u-236.4" who="#PosełEwaJanik">Panie i Panowie Posłowie! Wszelkie reformy czy zmiany funkcjonowania służby zdrowia bez uwzględnienia zdecydowanej poprawy sytuacji materialnej jej pracowników z góry skazane są na niepowodzenie. Wprowadzenie prawidłowych relacji między umiejętnościami, poziomem wykształcenia, wykonywaną pracą a płacą pracownika jest koniecznością.</u>
          <u xml:id="u-236.5" who="#PosełEwaJanik">W 2003 r., prezentując stanowisko klubu PiS, pan poseł Piecha, dzisiaj wiceminister zdrowia, mówił (zacytuję tylko jedno zdanie): „Cóż więc skłoniło inicjatorów ustawy do złożenia w Wysokiej Izbie tego projektu? Odpowiedź jest prosta: skrajny brak zaufania i absolutny brak wiary w umiejętności reformatorskie rządu pod kierunkiem Leszka Millera”.</u>
          <u xml:id="u-236.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-236.7" who="#PosełEwaJanik">Mam więc pytanie, panie ministrze: Co zdaniem pana ministra legło u podstaw ponownego złożenia tego projektu? Czy polskie pielęgniarki wyrażają w ten sposób zaufanie do rządu PiS? Stosunkowo prosto na nie odpowiedzieć, panie i panowie posłowie. Tym powodem jest brak rzetelnych rządowych propozycji ustawowych związanych z reformowaniem ochrony zdrowia. Od miesięcy słyszymy, że już niedługo, za miesiąc, za tydzień, Sejm otrzyma projekty rządowe, których efektem będzie systematyczna poprawa funkcjonowania służby zdrowia. I co? I nic. Omawiamy kolejny projekt obywatelski, który siłą rzeczy, biorąc pod uwagę brak zaplecza, jakim dysponuje rząd, jest zapewne niedoskonały, niekoniecznie spójny z innymi ustawami, lecz na pewno świadczy o ogromnej determinacji i w pełni zasługuje na szacunek.</u>
          <u xml:id="u-236.8" who="#PosełEwaJanik">Panie Premierze! Panie Ministrze! Stanowisko rządu PiS z 6 marca br. dotyczące obywatelskiego projektu ustawy bardzo daleko odbiega od stanowiska zajmowanego przed trzema laty przez klub PiS. Łagodzi je nieco obietnica - znów tylko obietnica - nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Szkoda, że nie ma tam zapowiedzi choćby przybliżonego terminu przedłożenia jej Sejmowi. Żałujemy także, że, jak wynika z uchwały Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia z dnia 27 marca br., z którym Ministerstwo Zdrowia prowadzi konsultacje w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, jest znowu tylko rozwiązaniem doraźnym.</u>
          <u xml:id="u-236.9" who="#PosełEwaJanik">W dobrej wierze przyjmujemy zapewnienie rządu, że zapowiadany projekt rządowy przewidujący jednorazowy - podkreślam: jednorazowy - wzrost płac zatrudnionych na umowę o pracę w zakładach opieki zdrowotnej stanowi zapowiedź reformy całego systemu wynagrodzeń w służbie zdrowia. Na te i następne projekty czekamy z niecierpliwością. Wydaje się jednak, że już dziś warto zwrócić uwagę, że obiegowa informacja dotycząca wzrostu płac o 30%, gdy w rzeczywistości w projekcie mówi się o 30-procentowym wzroście kosztów pracy - a to przecież nie to samo, panie ministrze - zaowocuje tym, iż zapowiadany rzeczywisty wzrost płac będzie niższy, dużo niższy.</u>
          <u xml:id="u-236.10" who="#PosełEwaJanik">Ciągle brak odpowiedzi, co dalej. Jeszcze raz chcę podkreślić, że omawiany dziś projekt jest jedyną próbą systemowego rozwiązania kwestii płac w zawodzie pielęgniarki i położnej, nie tylko tych zatrudnionych w publicznej służbie zdrowia, lecz wszystkich zatrudnionych w sektorze, co w świetle faktu, że i w zakładach niepublicznych pracują pracownicy najemni, a co ważniejsze, ich zakłady także finansowane są ze środków publicznych (przecież większość z nich ma podpisane kontrakty z Narodowym Funduszem Zdrowia), czego rząd wydaje się nie zauważać, jest bardzo ważnym problemem.</u>
          <u xml:id="u-236.11" who="#PosełEwaJanik">Panie i Panowie Posłowie! W świetle powyższego klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej wnosi o skierowanie projektu do dalszych prac w komisjach. Mamy także nadzieję, że spowoduje to, że rząd PiS-u wreszcie wywiąże się z obietnic składanych za pośrednictwem mediów i w trakcie spotkań z przedstawicielami zawodów medycznych i równolegle do komisji sejmowych trafią projekty rządowe, co pozwoli Wysokiej Izbie podjąć rzetelną i efektywną pracę. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-236.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-237.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Przemysław Andrejuk, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-238.1" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawiciele środowisk pielęgniarek i położnych! W imieniu Klubu Parlamentarnego Liga Polskich Rodzin chciałbym przedstawić stanowisko klubu dotyczące obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej.</u>
          <u xml:id="u-238.2" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Omawiany projekt ustawy został wniesiony w IV kadencji Sejmu w dniu 14 lutego 2003 r., a więc mniej więcej trzy lata temu. Od tamtego czasu sytuacja polskiej służby zdrowia niewiele się zmieniła, w wielu punktach, głównie płacowych, stała się bardziej drażliwa, nabrzmiała antagonizmami na linii pracodawca - pracownik, często sięgająca w roszczeniach aż do mechanizmów sądowych.</u>
          <u xml:id="u-238.3" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Te trzy ostatnie lata pokazały też, że okres dostosowawczy, jak i ten bezpośrednio po wejściu Polski do struktur Unii Europejskiej, okazał się okresem implantacji prawa europejskiego na nadwiślańskim gruncie, wprowadzania często krępującego nas prawa - ten temat wraca przy różnych punktach prac Wysokiej Izby jak bumerang - ale i regulacji materii ustawodawczej. Niestety do dnia dzisiejszego regulacja nie ujęła płac w Polsce, a szczególnie pracowników służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-238.4" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Na fali ostatnich tygodni, kiedy personel medyczny daje wyraz swojemu niezadowoleniu w organizowanych protestach, można zauważyć, iż uwaga mediów, polityków i społeczeństwa koncentruje się głównie na płacach lekarskich. Sam wielokrotnie łapałem się na niezamierzonym przedstawianiu problematyki służby zdrowia jako problematyki sensu stricto lekarskiej. W tym jednak wielkim kombajnie, jakim jest nasza rodzima służba zdrowia, poczytne i znaczące miejsce zajmują polskie pielęgniarki i położne. Poczytne, bo jak pokazał ostatni sondaż CBOS-u dotyczący klasyfikacji różnych grup zawodowych pod kątem pokładanego w nich zaufania i ich uczciwości, pielęgniarki obok naukowców znalazły się na samym szczycie tejże hierarchii - 60% respondentów wskazało właśnie na pielęgniarki.</u>
          <u xml:id="u-238.5" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Przed dzisiejszą debatą zastanawiałem się, jak w jednym słowie zamknąć dzisiejszą sytuację zawodową pielęgniarek, i tak się złożyło, że pojęcie, które wybrałem, „eksploatacja”, ma głębokie podwaliny w materii, którą porusza obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Te wspomniane przez wnioskodawców podwaliny to czas pracy i płace. Ani jeden, ani drugi czynnik nie są na dzień dzisiejszy adekwatne do pracy, jaką wykonują dzisiaj polskie pielęgniarki. Praca ciężka, długa, eksploatująca - ale niestety wciąż niemająca odbicia w wysokości otrzymywanego wynagrodzenia. Krzywdzące to i niesprawiedliwe.</u>
          <u xml:id="u-238.6" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Przedstawiony projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oparty jest właśnie na czasie pracy, zakłada bowiem umożliwienie pielęgniarkom i położnym przejście na emeryturę po 30 latach pracy, oraz, po drugie, czynniku płacowym, czyli ustaleniu minimalnego zasadniczego wynagrodzenia pielęgniarek i położnych.</u>
          <u xml:id="u-238.7" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Ale teraz sięgając już do samej głębi omawianego projektu, chciałbym przedstawić wątpliwości, jakie mi się nasunęły przy czytaniu, aczkolwiek proszę się nimi nie sugerować, ponieważ ważne będą końcowe konkluzje.</u>
          <u xml:id="u-238.8" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Art. 1 pkt 1, przyznający osobom wykonującym zawód pielęgniarki i położnej prawo do wcześniejszej emerytury. Podczas wertowania różnych materiałów w tym podpunkcie warto zastanowić się nad wskazywaną przez część opinii prawnych relację projektu ustawy do wprowadzanej od 1999 r., czyli już od 7 lat, reformy systemu świadczeń emerytalno-rentowych. Przeciwnicy waszego projektu zarzucają, że wspomniana bowiem reforma ma na celu ograniczenie możliwości uzyskiwania prawa do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i zaostrzenia kryteriów uzyskiwania świadczeń rentowych. Tym samym oparta jest na całkowicie odmiennych założeniach niż przedkładany projekt. Ale pojawia się dosyć słuszne pytanie: Czy po przyjęciu ustawy w tejże materii nie doszłoby do sytuacji, z jaką mieliśmy do czynienia w podobnym przypadku, kiedy Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan wniosła do Trybunału Konstytucyjnego skargę na ustawę o emeryturach górniczych? Upoważniała ona bowiem górników do przejścia na emeryturę po przepracowaniu 25 lat pod ziemią bez względu na wiek - czyli jest taka analogia - a jako kontrargument przytaczano wtedy to, że ustawa narusza zasady sprawiedliwości społecznej i równości. Niemniej jednak chciałbym podkreślić, że poza aspektem prawnym, który może w chwili obecnej budzić pewne wątpliwości, idący z nim parze aspekt solidaryzmu i docenienia ludzkiej pracy, w tym przypadku pracy pielęgniarek, jest po stronie projektodawców. I z tym aspektem Klub Parlamentarny Liga Polskich Rodzin w pełni się zgadza. Natomiast jeżeli chodzi o art. 1 pkt 2 dotyczący szczegółowych zasad wynagradzania pielęgniarek i położnych, to projektodawcy, tworząc ten zapis, oparli się na przeciętnym wynagrodzeniu miesięcznym w sektorze przedsiębiorstw, na bazie którego wskazali cztery progowe wynagrodzenia dla czterech różnych grup pielęgniarek i położnych sklasyfikowanych w zależności od specjalizacji, tytułu magistra i bodajże stażu pracy. Próg wynagrodzeń określono w procentach w stosunku do wspomnianego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-238.9" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Niestety i w tym zapisie tekstu ustawy opiniodawcy doszukali się ewentualnego zagrożenia, jeżeli chodzi o obowiązujące prawo. I o ile przy pierwszym zapisie powoływałem się na górniczy casus, tak także w omawianym przedmiocie tak przypadek ma miejsce. Otóż mieliśmy już w służbie zdrowia próbę rozwiązywania problemów ekonomicznych jednej grupy zawodowej za pomocą regulacji ustawowej, próbę, która, o ironio losu, szczególnie odbiła się właśnie na sytuacji pielęgniarek i położnych. Mam tu na myśli problemy, jakie wywołała ustawa „203”. Tym samym jest to dowód, iż czasami regulacje cząstkowe, doraźne jedynie komplikują sytuację w opiece zdrowotnej i powodują nawarstwianie się problemów. Przy okazji znów słychać głośne pukanie, wręcz dobijanie się do drzwi Ministerstwa Zdrowia, by przedstawiło wielkie rozwiązania systemowe, które zawarłyby w sobie i dzisiaj omawiany temat, tym bardziej że „szkolne praktyki” odkładania pewnych ważnych spraw zostały przeniesione też, co jest wyjątkowo bolesne, do sfery prac poszczególnych rządów. W stanowisku rządu, ale poprzedniego - a przedstawiciele lewicy mówili, że popierają dzisiejszą ustawę - widnieje zapis: „postulaty, które legły u podstaw przedmiotowej inicjatywy ustawodawczej, będą wzięte pod uwagę podczas najbliższych prac rządu”. Tak się niestety nie stało, bo dzisiaj byśmy już nie debatowali nad tym tematem.</u>
          <u xml:id="u-238.10" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Liga Polskich Rodzin jest zaniepokojony coraz dramatyczniejszymi wołaniami służby zdrowia o regulację płac w tym sektorze. Także dzisiejsza debata w pełni wpisuje się w te wołania, jest próbą oddolną, skoro nie widać efektów odgórnych, poprawy sytuacji w polskiej służbie zdrowia. Są liczne wątpliwości, w tym prawne, wskazywane czasami przez prawników, ale intencje, jakie legły u podstaw obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, są intencjami wynikającymi z pewnej desperacji wobec braku gwarantowanego przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej godnego życia. Jego godność przy obecnych płacach polskich pielęgniarek, ale nie tylko, staje pod dużym znakiem zapytania. I nie jest to głos jakiejś grupy posłów, mniejszej, czy też większej, bo te mogą być karykaturą tej czy innej fobii, oczekiwań, koniunktury politycznej danej chwili, ale jest to głos ponad 106 tys. obywateli, którzy podpisali się, i na pewno nie z przypadku, pod projektem tejże ustawy.</u>
          <u xml:id="u-238.11" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Dlatego też w pierwszej kolejności trzeba skoncentrować się na esencji ustawy, tym, co przez nią chcieli powiedzieć projektodawcy - w tym przypadku jest to niezmiernie wyraziste i czytelne - a w drugiej dopiero zastanawiać się nad formułą i jej poprawnością. Oczywiście należy wyjaśnić, jeśli trzeba, pomóc, od tego jesteśmy my, parlamentarzyści, tak aby w przyszłości nie było żadnej kolizji prawnej podczas funkcjonowania tejże ustawy.</u>
          <u xml:id="u-238.12" who="#PosełPrzemysławAndrejuk">Klub Parlamentarny Liga Polskich Rodzin pozytywnie odnosi się do przedstawionego projektu ustawy, a tym samym jest za skierowaniem projektu do dalszych prac parlamentarnych. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-238.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-239.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Aleksander Sopliński, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#PosełAleksanderSopliński">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Przysłuchiwałem się wypowiedziom moich przedmówców i nasunęła mi się pewna refleksja - w tym roku kończę 40 lat swojej zawodowej pracy lekarskiej i od 40 lat cały czas mówimy o niskim wynagrodzeniu pielęgniarek, również lekarzy i innych pracowników służby zdrowia. Przypomina mi się jeszcze pewien fakt. Być może, to jest historia Polski. Za dawnych czasów towarzysz Gomułka mówił: Co tam, nie trzeba podwyższać lekarzom, pielęgniarkom płac, dlatego że oni i tak sobie dorobią. I tak sobie dorabiamy od czterdziestu kilku lat, a może nawet dłużej.</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#PosełAleksanderSopliński">Dlatego też myślę, panie ministrze, że nadszedł czas, by uporządkować pewne sprawy. Omawiany projekt, który dotyczy zmiany sposobu wynagradzania, jak i możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę po 30 latach pracy w zawodzie pielęgniarki i położnej, jest bardzo zasadny. Ten zawód znam bardzo dobrze, dlatego że przez 25 lat uczyłem w szkole pielęgniarskiej, wykładałem tam i wiem, co to znaczy być pielęgniarką, co to znaczy pracować w zawodzie pielęgniarskim. To nie tylko wykonywanie zaleceń lekarskich.</u>
          <u xml:id="u-240.2" who="#PosełAleksanderSopliński">W tej kadencji i poprzednich posłowie Polskiego Stronnictwa Ludowego wielokrotnie występowali z tej trybuny i podkreślali, że finansowanie opieki zdrowotnej jest niewłaściwe, a warunki płacowe fachowych pracowników kompromitują rząd, ale również parlament. Środowiska medyczne, w tym pielęgniarskie, od wielu lat są zwodzone. Ostatnio właściwie zostały doprowadzone do ostateczności. Tą ostatecznością jest ogólnopolski protest, jakże trudny do przeprowadzenia ze względów etycznych przez personel medyczny, w tym również przez położne i pielęgniarki. W takiej sytuacji zwykle każdy szuka winnych, tego, kto odpowiada za zadłużenie zakładów opieki zdrowotnej, kto odpowiada za to, że pacjenci są niezadowoleni, że pracownicy są symbolicznie - podkreślam: symbolicznie - wynagradzani, że lekarze pracują nawet 98, a może i więcej godzin tygodniowo, że płaca pielęgniarek i położnych jest poniżej minimum socjalnego, że lekarze i pielęgniarki - ci, którzy są najlepiej wykształceni, opuszczają kraj, a pozostają u nas w kraju tylko te zmęczone pielęgniarki, które pracują już średnio 25–30 lat, wszystkie zaś młode wyjeżdżają.</u>
          <u xml:id="u-240.3" who="#PosełAleksanderSopliński">Ta sytuacja wymaga ze strony rządu szczególnych działań w interesie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli. Pan minister Religa mówił wielokrotnie - i to są słowa ministra Religi: Płace są skandalicznie niskie. Tak nie może być. A w dalszym ciągu jest. I jak długo będzie, na pewno odpowie nam pan minister. Pan minister Religa twierdzi, że sytuacja poprawi się w 2007 r., że w obecnym roku nie ma najmniejszych szans na regulację płac. Właściwie jak się przeliczy te obiecane 4 mld zł w budżecie w 2007 r., to na płace nie pozostanie wiele, bo ponad miliard, około 1400 mln zł pochłonie ratownictwo medyczne i pozostanie naprawdę niewielka suma, która przejdzie do zakładów pracy, do szpitali, gdzie trzeba spłacić długi, uregulować zadłużenia za leki, remonty, i na płace naprawdę niewiele pozostanie.</u>
          <u xml:id="u-240.4" who="#PosełAleksanderSopliński">Panie i Panowie Posłowie! Mówiąc o odpowiedzialności, musimy powiedzieć, że to my tutaj, na sali obrad, jako władza ustawodawcza jesteśmy odpowiedzialni. To my przecież decydujemy o budżecie, to my przecież decydujemy o wydatkach państwa i dlatego też to my odpowiedzialni jesteśmy za bezpieczeństwo państwa, jak również za bezpieczeństwo zdrowotne. Jesteśmy za to odpowiedzialni.</u>
          <u xml:id="u-240.5" who="#PosełAleksanderSopliński">Aby uchronić naszych pacjentów przed całkowitym poczuciem braku bezpieczeństwa zdrowotnego, personel medyczny ogromnym wysiłkiem i z oddaniem podtrzymuje zły, niedofinansowany system opieki zdrowotnej. Przedstawiony projekt ustawy jest kolejnym obywatelskim projektem dotyczącym zmian w systemie finansowania lecznictwa, w tym płac pielęgniarek i położnych. Tak jakoś dziwnie się składa, że w tym okresie pracy tego parlamentu nie mamy żadnego projektu rządowego, są tylko projekty obywatelskie. Na poprzednim posiedzeniu omawialiśmy projekt, również obywatelski, przedstawiany przez pana prof. Religę. Na dzisiejszej sesji też omawiamy program obywatelski związany z ciepłownictwem. Chciałbym podkreślić, że każda obywatelska inicjatywa ustawodawcza ma szczególny wyraz. Jest wyrażeniem nieprawidłowości lub krzywdy społecznej, ale także wyraża opinie o pracy rządu. Mam nadzieję, że rząd pana premiera Kazimierza Marcinkiewicza, tak prospołeczny, tak wrażliwy, pomoże pracownikom służby zdrowia, pomoże pielęgniarkom, położnym, lekarzom i nam, pacjentom, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-240.6" who="#PosełAleksanderSopliński">Dlatego Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego uważa, że omawiany projekt ustawy, jak i inne obywatelskie projekty ustaw powinny być omawiane łącznie i przekazane do dalszej pracy w komisjach, ponieważ te projekty muszą doprowadzić do pewnych zmian ustawowych, do wprowadzenia przepisów gwarantujących odpowiedni poziom wynagradzania pracowników medycznych. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-240.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-241.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Przystępujemy do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-241.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Panie i panowie posłowie, ustalam czas zadawania pytań na 1 minutę i ostrzegam, że będę przestrzegał tego czasu, i to bardzo, a to z powodu oto takiego, że o godzinie 19.30 rozpoczynają się rekolekcje i do tej godziny powinniśmy zakończyć pracę.</u>
          <u xml:id="u-241.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Ale trzeba dojść do kościoła.)</u>
          <u xml:id="u-241.4" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">No jeżeli marszałek zarządził, że o 19.30 mamy zakończyć pracę, na godz. 20 panie i panowie posłowie mieliby szanse dojść do kościoła. Precyzyjna informacja.</u>
          <u xml:id="u-241.5" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Przystępujemy w takim razie do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-241.6" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pierwsza pytanie zada pani poseł Mirosława Masłowska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#PosełMirosławaMasłowska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Nasze pielęgniarki i położne są bardzo dobrze wykształcone, wysoko oceniane przez społeczeństwo, nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Niestety, są źle wynagradzane za bardzo ciężką pracę. Powoduje to, szczególnie w ostatnich latach, zbiorową emigrację młodych pielęgniarek do krajów Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#PosełMirosławaMasłowska">Panie Ministrze! Jakie będą skutki personalne spowodowane odejściem pielęgniarek po 30 latach pracy na wcześniejszą emeryturę?</u>
          <u xml:id="u-242.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Tomasz Nowak, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#PosełTomaszPiotrNowak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Odkąd pamiętam, III Rzecząpospolitą wstrząsały protesty pielęgniarek. W świadomości powszechnej mamy ugruntowaną wiedzę o ich bardzo złych zarobkach. A także towarzyszy naszej świadomości społecznej przeświadczenie, że pielęgniarki są na straconej pozycji - buntują się, organizują się i nic albo prawie nic nie uzyskują. Ale oto w służbie zdrowia wrze. Już nie tylko pielęgniarki, ale również lekarze, pracownicy medyczni mówią: dosyć, żądamy podwyżek. Rządzący zaczynają szukać czegoś, jakiegoś projektu, który stworzy wrażenie, że coś się jednak robi, i znajdują - obywatelski projekt ustawy z 2003 r. Marszałek przedkłada projekt, a rząd go negatywnie opiniuje, nie przedstawiając jednocześnie swojej koncepcji - koncepcji wyjścia z dramatycznej sytuacji, koncepcji na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#PosełTomaszPiotrNowak">W związku z tym pytam: co wobec powyższego zamierza zrobić resort zdrowia dla zatrzymania pielęgniarek w zawodzie? Co będzie z ochroną zdrowia za 5–10 lat? Kiedy resort przedstawi swoje projekty i jak ocenia jutrzejszy protest środowiska medycznego? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-244.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Henryk Siedlaczek, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Przedmiotem obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej jest wprowadzenie w ustawie z dnia 15 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej uregulowań, które przyznają osobom wykonującym zawód pielęgniarki i położnej prawo do wcześniejszej emerytury po osiągnięciu 30-letniego okresu zatrudnienia, bez względu na wiek. Projekt ustawy określa także minimalne wynagrodzenie zasadnicze pielęgniarki i położnej w stosownym do stanowiska i kwalifikacji wymiarze, nie niższym niż odpowiednio: 80%, 100%, 110% i 120% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego, bez nagród z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS, oraz dodatek funkcyjny do stanowisk kierowniczych w wysokości nie niższej niż 25% wynagrodzenia zasadniczego. Gwarantuje jednocześnie wzrost zasadniczego wynagrodzenia w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2007 r. w stosunku rocznym o 5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia będącego podstawą wymiaru minimalnego zasadniczego wynagrodzenia. Czy jest dopuszczalne ustalanie przyrostu indywidualnych wynagrodzeń pracowników w drodze regulacji ustawowej?</u>
          <u xml:id="u-246.1" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Okoliczności związane z ustawą „203” wyraźnie pokazują, że regulacje cząstkowe, doraźne, jedynie komplikują sytuację w opiece zdrowotnej i powodują nawarstwianie się problemów. Czy z tej perspektywy wydaje się zasadne wprowadzanie podobnych uregulowań prawnych?</u>
          <u xml:id="u-246.2" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Wnioskodawca w uzasadnieniu projektu ustawy stwierdza, że te regulacje nie spowodują żadnych ujemnych skutków dla budżetu państwa. Wyraża pogląd, że zwrot kosztów zatrudnienia pielęgniarek i położnych w samodzielnych publicznych ZOZ, działających w formie jednostek i zakładów budżetowych, odbędzie się w ramach środków finansowych pochodzących z ubezpieczeń zdrowotnych, że nie spowoduje konieczności zaangażowania zwiększonych środków budżetowych. Czy rzeczywiście...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Panie pośle, zadał pan już kilka pytań, przekroczył pan czas o 39 sekund. Musimy kończyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-248.1" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Czy rzeczywiście projekt tej ustawy nie spowoduje potrzeby dodatkowych wydatków z budżetu państwa?</u>
          <u xml:id="u-248.2" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Czy cele ustawy mogą zostać zrealizowane bez zaproponowania dodatkowych regulacji prawnych będących podstawą do ich finansowania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Panie pośle, dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-250.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Tomasz Latos, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-251.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Proszę bardzo o przestrzeganie czasu, dzisiaj jest wyjątkowa sytuacja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#PosełTomaszLatos">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Wszyscy zdajemy sobie sprawę z sytuacji, jaka jest w służbie zdrowia w zakresie płac pracowników etatowych. W szczególnie złej sytuacji są rzeczywiście pielęgniarki. Ja osobiście podziwiam poświęcenie tej grupy zawodowej, mimo tak niskich zarobków. Trzeba się jednocześnie zgodzić z przedstawicielem Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, że przed wprowadzeniem reform służby zdrowia system płac był bardziej sprawiedliwy, choć również na niskim poziomie. Jednak można mieć pewne wątpliwości, czy te zaproponowane zapisy będą możliwe do realizacji, zwłaszcza w niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, w jakim stopniu przyjęcie tych uregulowań, w takiej, a nie innej formie, rozwiąże tę trudną sytuację.</u>
          <u xml:id="u-252.1" who="#PosełTomaszLatos">I jeszcze jedno. W jakim stopniu ta sytuacja wpłynie na i tak trudną sytuację zatrudnienia pielęgniarek właśnie w NZOZ, kiedy to wiemy, że często jedna pielęgniarka jest na dyżurze i...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#PosełTomaszLatos">... bo są braki, jeśli chodzi o zatrudnienie. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-254.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-255.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Waldemar Nowakowski, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#PosełWaldemarNowakowski">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowna Pani Banachowicz! Rozważana przez nas ustawa w moim przekonaniu jest przedmiotem debaty o priorytetach. Każda ustawa ma jakiś cel. Celem tej jest zatrzymanie w kraju oraz utrzymanie ilości pielęgniarek i położnych na poziomie gwarantującym godną opiekę zdrowotną w odniesieniu do społeczeństwa. Ranga tych zawodów jest wysoka, pielęgniarki są na drugim miejscu w rankingu społecznego zaufania. Gorzej jest z wynagrodzeniem. Pytanie do pana, panie ministrze: Czy znana jest dokładnie ilość pielęgniarek i położnych, które wyemigrowały na stałe z Polski, które pracują na emigracji? Czy wykonano symulację prognoz na lata 2007–2015 co do tego, ile pielęgniarek i położnych będzie w 2015 r., jeżeli ta fala emigracyjna się utrzyma? Czy ilość ta zagwarantuje osiągnięcie założonych w strategii rozwoju celów rządu? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-256.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-257.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Jadwiga Wiśniewska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#PosełJadwigaWiśniewska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Szanowne Panie! Szanowni Państwo! Czytany dzisiaj obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o pielęgniarkach i położnych dotyka bardzo ważnego problemu. Nasze zdrowie pozostaje często w rękach zmęczonego i źle opłacanego pracownika służby zdrowia. Obecnie nagminnie możemy spotkać sytuacje, kiedy to jedna pielęgniarka na oddziałach szpitalnych ma pod opieką 20–30 chorych. W podstawowej opiece zdrowotnej na jedną pielęgniarkę przypada 2750 mieszkańców, a na położną 6200 kobiet. Pielęgniarki i położne są nadmiernie obciążone pracą - to zagrożenie dla zdrowia i życia pacjentów. Ta praca, niosąca ze sobą odpowiedzialność za ludzkie życie, jest wynagradzana na poziomie minimum socjalnego. W ostatnich latach spada liczba absolwentów szkół pielęgniarskich - niskie wynagrodzenie nie stanowi motywacji do podjęcia nauki w tym zawodzie, a podwyższenie kwalifikacji wymaga od pielęgniarek i położnych zaangażowania prywatnych środków. Dlatego chcę zapytać pana ministra, czy ministerstwo dostrzega narastający problem emigracji zarobkowej pielęgniarek i jakie działania zamierza podjąć, aby znieść taką oto patologię, że jedna pielęgniarka opiekuje się 20–30 pacjentami. Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-258.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-259.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Ewa Malik, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#PosełEwaMalik">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Szanowni Państwo! W uzasadnieniu omawianego projektu ustawy wskazuje się zwłaszcza na złą sytuację materialną pielęgniarek i położnych spowodowaną w sposób oczywisty dyskryminacją tej grupy zawodowej w odniesieniu do warunków wynagrodzeń i pracy. Relatywnie niskie w stosunku do innych grup zawodowych zarobki pielęgniarek i położnych są odbiciem kondycji całej sfery związanej z opieką zdrowotną w kraju. Ten obywatelski projekt ustawy idzie w kierunku złagodzenia sytuacji, w której pielęgniarki i położne, jako grupa o wynagrodzeniu zasadniczym zbliżonym do minimalnej płacy krajowej, zostały zepchnięte w obszar społeczności o najniższej pozycji społecznej i zawodowej. Ta niska, a spowodowana przecież jedynie nieuzasadnioną dyskryminacją, pozycja społeczna pielęgniarek i położnych odbija się w sposób bardzo dotkliwy na jakości świadczonych społeczeństwu usług medycznych w zakresie ochrony zdrowia. Jednym z negatywnych skutków tej sytuacji jest emigracja zarobkowa wyżej wymienionej grupy, a w związku z tym pojawiają się coraz bardziej wyraźne braki kadrowe w służbie zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-260.1" who="#PosełEwaMalik">Pytanie do pana ministra jest następujące: Jakie działania zamierza pan podjąć w związku z pogłębiającym się problemem braków kadrowych w odniesieniu do omawianej grupy zawodowej? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-260.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-261.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#PosełJerzyGosiewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowne Panie! Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej jest próbą uzdrowienia obecnej sytuacji. Zaniedbania w systemie służby zdrowia znane są od wielu dziesiątków lat. Istniejący stan prawny nie gwarantuje godziwych płac pielęgniarkom i położnym, szczególnie w systemie opieki stacjonarnej. Powoduje to migrację zarobkową lub odchodzenie od zawodu.</u>
          <u xml:id="u-262.1" who="#PosełJerzyGosiewski">Szanowny panie ministrze, jak dalekie zmiany rząd zamierza wprowadzić w opracowywanym projekcie ustawy nowelizującym ustawę z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej?</u>
          <u xml:id="u-262.2" who="#PosełJerzyGosiewski">Panie ministrze, jakie działania zapobiegające wyjazdom do pracy za granicę pielęgniarek i położnych podejmie w najbliższym czasie rząd w celu zapobieżenia powstawaniu ewentualnej luki pośród pracujących w zespołach opieki zdrowotnej pielęgniarek i położnych? Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-262.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-263.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Danuta Pietraszewska, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#PosełDanutaPietraszewska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Wysoka Izbo! Chciałabym zwrócić uwagę na istotny, moim zdaniem, aspekt polityki w służbie zdrowia, który pośrednio ma przełożenie na wysokość wynagrodzenia i poziom zatrudnienia w zakładach opieki zdrowotnej. Od kilku lat w sposób niekontrolowany powiększa się sieć placówek opieki zdrowotnej, szczególnie niepublicznych, w imię nadrzędności zasady konkurencyjności. Kij ma jednak dwa końce. Skutek ekonomiczny dla istniejących już zakładów jest więcej niż opłakany. Ciągle ta sama pula pieniędzy z Narodowego Funduszu Zdrowia dzielona jest pomiędzy coraz większą liczbę ZOZ-ów. Placówki już istniejące mają coraz mniej pieniędzy na wynagrodzenia, a jeszcze mniej na leczenie pacjentów. Pozostają im dwa wyjścia, aby nie zabierać z 20-procentowej puli środków przeznaczonych na pacjentów, muszą zredukować zatrudnienie bądź obniżyć wynagrodzenie pracowników.</u>
          <u xml:id="u-264.1" who="#PosełDanutaPietraszewska">Panie ministrze, czy wojewodowie przed wpisem nowych placówek w rejestr, przed wydaniem zezwoleń nie powinni zasięgać opinii samorządów o zasadności lokalizacji nowych placówek tak, by powstały tam, gdzie istnieją uzasadnione potrzeby społeczne, potrzeby pacjentów? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-264.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-265.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Mieczysław Kasprzak, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#PosełMieczysławKasprzak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Na Podkarpaciu trwa już od dłuższego czasu protest lekarzy. Ten protest nasila się. Lekarze nie wypełniają dokumentacji medycznej, nie wystawiają zwolnień L-4. Zapowiedzieli w najbliższym czasie składanie wypowiedzeń. Do protestów chcą dołączyć się pielęgniarki. Pan minister był w Rzeszowie w poniedziałek. Dzisiaj miało odbyć się spotkanie w Warszawie. Jestem więc ciekawy, jakie są konsekwencje tego spotkania i czy resort widzi tutaj jakieś rozwiązanie, bo ten protest naprawdę zaczyna być niebezpieczny. Jeżeli pielęgniarki złączyły się z lekarzami, to widać tutaj wspólny interes i ogromną determinację w walce przede wszystkim o wynagrodzenia, bo dzisiaj tematem numer jeden są wynagrodzenia. Jaką na dzień dzisiejszy pan minister widzi możliwość wyjścia z tej sytuacji? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-267.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Jerzy Zawisza, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#PosełJerzyZawisza">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zawody pielęgniarki i położnej winny mieć rangę najwyższego uprzywilejowania. Pozwolicie państwo, że nie będę tego uzasadniał.</u>
          <u xml:id="u-268.1" who="#PosełJerzyZawisza">W procedowanej ustawie art. 31a pkt 4 mówi, że dodatek funkcyjny przysługujący pielęgniarce i położnej, której powierzono kierownicze stanowisko, nie może być niższy niż 25% zasadniczego uposażenia. Zadaję pytanie wnioskodawcy: Dlaczego na początku procedowania dajemy możliwość dowolnej interpretacji zapisu ustawy? Jaka jest górna granica tego dodatku, jaka wielokrotność, jeden, dwa, trzy, cztery? Trudno odnieść się do tego.</u>
          <u xml:id="u-268.2" who="#PosełJerzyZawisza">Drugie pytanie do pana ministra jest z tym częściowo związane. Dzisiejsza prasa podała, że okręgowa rada pielęgniarek i położnych nie zaakceptowała uzyskanych kwalifikacji przez absolwentki studiów licencjackich akademii medycznej w specjalności pielęgniarki i położnej. Kto ma wpływ na to? Co ma do powiedzenia Krajowa Rada Akredytacyjna Szkolnictwa Medycznego, która podlega panu ministrowi, a która także akceptowała program nauczania? Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-268.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Małgorzata Stryjska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#PosełMałgorzataStryjska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Mam pytanie do pana ministra. Czy rząd podjął już inicjatywę zmieniającą załącznik do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych? Muszę dodać, że dyrektywa ta ma być implementowana do polskiego prawa już w październiku 2007 r. Drugie pytanie: Ile pielęgniarek zaczynało i kończyło szkoły 20 lat temu, 10 lat temu, 5 lat temu i obecnie? Daty te wymieniam dlatego, że 10 lat temu zlikwidowano licea pielęgniarskie, 5 lat temu zlikwidowano 2-letnie i 2,5-letnie licea pomaturalne, zaś w tej chwili jest duży problem z pielęgniarkami, a trzeba powiedzieć, że w Polsce przypada statystycznie 4,8 pielęgniarki na tysiąc obywateli, natomiast w Unii Europejskiej - średnio 8,6. Nasze pielęgniarki mają w większości 20–30-letni staż pracy. Pielęgniarek będzie stopniowo ubywało. Co rząd zamierza zrobić w tej sprawie? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-270.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-271.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Jan Łopata, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#PosełJanŁopata">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W związku z faktami, argumentami, które padały z tej trybuny, mógłbym dodać następne, z woj. lubelskiego, dotyczące chociażby wyjeżdżania pań pielęgniarek za granicę - około tysiąca już wyjechało - braku możliwości uruchomienia oddziałów. Stanowisko rządu dotyczące tej kwestii jest jednoznacznie negatywne. Pozwolicie państwo, że w szczególności zacytuję jedno zdanie z uzasadnienia. Brzmi ono tak: Ponadto projektowana ustawa nie może wejść w życie z dniem wskazanym w art. 2, to jest z dniem 1 stycznia 2003 r. Wobec powyższego Rada Ministrów negatywnie ocenia obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Doprawdy to jest bardzo merytoryczne uzasadnienie. Panie ministrze, to trąci arogancją. Pytanie: Jeśli ten projekt jest zły i nie daje szans na zmianę sytuacji, to co proponuje rząd, by zmienić ten stan rzeczy? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-273.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Krzysztof Gadowski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#PosełKrzysztofGadowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-274.1" who="#PosełKrzysztofGadowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Jak słyszeliśmy, jest coraz mniej pielęgniarek. Część z nich wyjechała, część wyjeżdża. Spadła liczba osób kształcących się w zawodzie pielęgniarki. Kiedyś kształciło się 14 tys., obecnie kształci się 2 tys. osób. Czy uważa pan, że słuszna była decyzja prowadząca do likwidacji liceów medycznych? W jaki sposób rząd zamierza zatrzymać pielęgniarki w kraju? Czy przewiduje się powrót do kształcenia pielęgniarek i położnych w liceach medycznych? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-274.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-275.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Aleksander Sopliński, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#PosełAleksanderSopliński">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Dwa krótkie pytania. Pierwsze: Jakie działania antykryzysowe w wypadku strajku wprowadzi rząd? Drugie pytanie: Czy rząd przeprowadził analizę kosztów wprowadzenia obywatelskiego projektu, który był dzisiaj omawiany? Jeżeli tak, to jaki jest ten koszt? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-276.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-277.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Marek Polak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#PosełMarekPolak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Według mojej oceny zawody pielęgniarki i położnej są zawodami o szczególnej randze społecznej. Nie mam wątpliwości, że ta praca powinna być traktowana jako praca wykonywana w szczególnych warunkach. Niezrozumiałe moim zdaniem jest to, że pielęgniarki i położne wykonujące tak odpowiedzialne i wymagające odpowiednich kwalifikacji zawody otrzymują wynagrodzenie na poziomie zbliżonym do minimalnej płacy krajowej bądź równym. Myślę, że nadszedł czas i potrzeba, aby taki stan rzeczy jak najszybciej zmienić. Mam pytanie, które kieruję do projektodawców: Z czego wynika zapis w omawianym projekcie ustawy gwarantujący obligatoryjne wynagrodzenie dla pielęgniarek i położnych z tytułem magistra na poziomie 120% średniego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw? Byłoby ono znacznie wyższe od wynagrodzeń pielęgniarek i położnych z wieloletnim stażem. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-279.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Mirosław Pawlak, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#PosełMirosławPawlak">Szanowny Panie Marszałku! Szanowny Panie Ministrze! Szanowna Pani Banachowicz! Podczas dzisiejszej debaty jesteśmy świadomi tego, że na 7 kwietnia, czyli na piątek, jest zapowiedziany ogólnopolski protest lekarzy i całej służby zdrowia, która się solidaryzuje w sytuacji tak ciężkich warunków pracy i płacy. Odbywają się w kraju okręgowe zjazdy lekarzy, pielęgniarek. Uczestniczyłem w moim woj. świętokrzyskim w takim zjeździe, na którym dowiedziałem się o exodusie, o tym, że za granicę wyjechało z woj. świętokrzyskiego 120 lekarzy. Co jest przyczyną? Słabe wynagrodzenie.</u>
          <u xml:id="u-280.1" who="#PosełMirosławPawlak">A teraz mam pytania. Czy resort zdrowia posiada symulację w przedmiocie realnego wzrostu miesięcznego uposażenia pielęgniarki i położnej, gdyby przyjąć realne podwyżki od dnia 1 stycznia 2006 r.? Czy proponowane zmiany do ustawy wymagają, czy też nie, zmiany rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych ZOZ. Jeszcze jedno krótkie pytanie: Jak się kształtują uposażenia pielęgniarek i położnych resortowej służby zdrowia? Mam na myśli służbę zdrowia dla pracowników kolejnictwa. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-280.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-281.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Stanisław Chmielewski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#PosełStanisławMarcinChmielewski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-282.1" who="#PosełStanisławMarcinChmielewski">Szanowne Panie! Panie Ministrze! Moje pytanie kieruję właśnie do pana. Poruszany temat - sprawa wynagrodzeń, warunków pracy pielęgniarek - jest istotny i przedmiot tej debaty jest wprost związany ze wzrostem nakładów na opiekę zdrowotną w naszym kraju, i to nakładów ze środków publicznych. Szacuje się - to jest prawie że pewne - że obecnie to jest około 36–37 mld zł. Z drugiej strony jednak wiadomo, że te relatywnie niskie nakłady publiczne są rekompensowane przez obywateli poprzez opłaty za usługi wykonywane prywatnie. Jest to, według szacunków, 35%.</u>
          <u xml:id="u-282.2" who="#PosełStanisławMarcinChmielewski">Pytanie: Czy rząd, szukając pieniędzy na płace i tym samym na zatrudnienie pielęgniarek, ale i innych pracowników służby zdrowia, ma pomysł, jak przesunąć wydatki prywatne na opiekę zdrowotną do tej sfery publicznej? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-282.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-283.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Władysław Stępień, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#PosełWładysławStępień">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Szanowne Panie! Ponieważ to poparcie dla ustawy było ze strony PiS, pani poseł, takie cieniutkie, a Platforma powiedziała, że nie odrzuca tego projektu, chciałbym zapytać pana ministra, czy rząd popiera tę ustawę i czy rząd jest w stanie zagwarantować środki na jej realizację. Od tych pytań powinniśmy zacząć. To pierwsza sprawa.</u>
          <u xml:id="u-284.1" who="#PosełWładysławStępień">Druga sprawa. Klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej, solidaryzując się z poglądem o konieczności podwyższenia płac lekarzy, przedstawił rządowi interpelację, w której pytamy, czy równolegle z podwyżką płac dla lekarzy, planowaną w wysokości 30%, będą podwyższone płace dla pielęgniarek i położnych. Chciałbym, żeby pan minister, z uwagi na bieżącą sytuację, również się do tego odniósł.</u>
          <u xml:id="u-284.2" who="#PosełWładysławStępień">Chciałbym też powiedzieć, że dobrze się składa, bo od roku 2002 zaczął się po raz kolejny za rządów lewicy wzrost gospodarczy i on jest gwarantem realizacji wszystkich celów, które wynikają z tej ustawy, inicjatywy obywatelskiej, jakże ważnej dla środowiska pielęgniarek i położnych. Trzeba zrobić wszystko, żeby wzrost gospodarczy utrzymać, i trzeba tę grupę wreszcie usatysfakcjonować materialnie, bo na to zasługuje. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-284.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Szanowni państwo, zamykam listę chętnych do zadania pytania.</u>
          <u xml:id="u-285.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Bardzo proszę, pan poseł Jarosław Wałęsa, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#PosełJarosławWałęsa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie zgoła hipotetyczne, ale ono najlepiej ilustruje problem, który chciałbym przedstawić. Skoro panie pielęgniarki chcą - i słusznie - żeby ich pensje były stopniowo podwyższane, to ile proporcjonalnie powinna wynosić pensja lekarza? Jako potencjalny pacjent apeluję o to, żeby w kontekście takich właśnie projektów ustaw, jak ten - a przypominam, że to jest kolejny dzisiaj projekt obywatelski - jak i występujących obecnie protestów pracowników obsługi medycznej rozpocząć poważną i kompleksową debatę na temat systemowych zmian w służbie zdrowia. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-286.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Czesław Hoc, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#PosełCzesławHoc">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pani Przewodnicząca! Wysoka Izbo! Praca pielęgniarek i położnych to praca trudna i odpowiedzialna, wymagająca nie tylko kompleksowej wiedzy, ale także swoistego powołania. Jako lekarz z 26-letnim stażem szczególnie chcę podkreślić, że są one naszymi partnerami w holistycznym ujęciu opieki nad pacjentem; chcę też podkreślić, że jestem dumny z pracy naszych polskich pielęgniarek.</u>
          <u xml:id="u-288.1" who="#PosełCzesławHoc">Chcemy, aby pomagając w chorobie pacjentom, były zadowolone i miały satysfakcję zawodową. Rząd efektywnie pracuje nad poprawą warunków ich pracy. Pytanie dotyczy aktualnego problemu - utraty prawa wykonywania zawodu pielęgniarki po pięcioletniej przerwie. Są to poważne problemy, na przykład praca pielęgniarek w domach pomocy społecznej - już jako opiekunki, a nie jako pielęgniarki.</u>
          <u xml:id="u-288.2" who="#PosełCzesławHoc">Czy, panie ministrze, będą zmiany legislacyjne w tym zakresie? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-288.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-289.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Renata Rochnowska, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#PosełRenataRochnowska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Pani Pełnomocnik! Jest dziwne, iż to nie rząd, nie Sejm Rzeczypospolitej Polskiej okazuje szacunek dla zawodów pielęgniarki i położnej poprzez tworzenie takiego prawa, które pozwoliłoby na godziwą pracę oraz satysfakcjonujące wynagrodzenie i nie zmuszałoby przedstawicieli tych zawodów do realizowania się za granicą. Pielęgniarka i położna to zawody zaufania publicznego o wysokiej ocenie społecznej. Nie znajduje to jednak przełożenia na wynagrodzenie. Chciałabym zapytać, czy rząd przeprowadził stosowną analizę, stosowną symulację odnośnie do skutków finansowych takich działań, by wprowadzenie w życie omawianego projektu nie doprowadziło do pogorszenia sytuacji w zakresie udzielanych świadczeń zdrowotnych. Czyż nie należy dążyć do sprawnego i szybkiego wprowadzenia w życie tej ustawy, rozwiązując po wielu latach problem finansowego niedowartościowania zawodów pielęgniarki i położnej?</u>
          <u xml:id="u-290.1" who="#PosełRenataRochnowska">I pytanie bardziej szczegółowe: Czy zauważalny jest spadek zainteresowania zawodami pielęgniarki i położnej, mam na myśli zarówno szkoły średnie, jak i wyższe? Panie ministrze, padały tutaj różne liczby; chciałabym, aby pan potwierdził te dane lub im zaprzeczył. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-290.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-291.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Lucyna Wiśniewska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#PosełLucynaWiśniewska">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Pani Pełnomocnik! Dobrze, że ostatnio w Sejmie mówimy coraz częściej o ochronie zdrowia, o jej problemach. Niedofinansowanie i zaniedbania w tym zakresie przez dziesiątki lat skutkują obecnie bardzo napiętą sytuacją, planowanymi strajkami. Dobrze jednak, że w świadomości społecznej zaczyna się doceniać ciężką pracę pracowników ochrony zdrowia, bo bez lekarzy i pielęgniarek nie byłoby ani leczenia, ani szpitali.</u>
          <u xml:id="u-292.1" who="#PosełLucynaWiśniewska">Moim zdaniem zarówno praca pielęgniarek, jak i lekarzy wymaga szczególnych predyspozycji fizycznych i psychicznych; trzeba mieć siły, których z upływem lat niestety ubywa.</u>
          <u xml:id="u-292.2" who="#PosełLucynaWiśniewska">Panie Ministrze! Mam konkretne pytanie w związku z problemem, nad którym należałoby się zastanowić: Czy jest szansa na urlopy dla poratowania zdrowia w przypadku pielęgniarek i lekarzy - podobnie jak to jest w przypadku nauczycieli - co pozwoliłoby na regenerację sił i dalszą efektywną jakże potrzebną dla chorych pracę? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-292.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Krystian Łuczak, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#PosełKrystianŁuczak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Komitet Inicjatywy Ustawodawczej w obywatelskim projekcie ustawy przedkłada konkretne propozycje gwarantujące godziwe warunki wynagrodzenia i pracy pielęgniarkom i położnym i to w sytuacji, gdy zobowiązanie to wynika z podpisanej przez Polskę międzynarodowej konwencji nr 149; odpowiedzialność za to spoczywa na rządzie.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#PosełKrystianŁuczak">Pan poseł Sopliński przywołał powiedzenie Gomułki, że lekarzom nic nie potrzeba. Przywołam powiedzenie z początku polskiej transformacji: w Polsce nie potrzeba żadnej polityki - ani gospodarczej, ani zdrowotnej - bo wszystko załatwi niewidzialna ręka rynku. I nie mówię wcale o kamaszach. Dziś, utrzymując się w poetyce omawianego tematu, bardziej niż stwierdzenie z minionej epoki polskie pielęgniarki i położne bolą słowa i czyny, a może ich brak, jeśli chodzi o cały okres 17 lat polskiej transformacji.</u>
          <u xml:id="u-294.2" who="#PosełKrystianŁuczak">Panie Ministrze! Znając pana opozycyjną bojowość z poprzedniej kadencji, proszę, żeby pan powiedział, aby choć trochę ulżyć pielęgniarkom i położnym, o ile złotych, a nie procent, wzrośnie wynagrodzenie pielęgniarek i położnych wynikające z tej kolejnej zapowiedzi rządu wzrostu kosztów pracy dla służby zdrowia o 30% w roku 2007. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-295.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Roman Czepe, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#PosełRomanCzepe">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zastrzeżono mi, że jak powiem coś złego o pielęgniarkach, to mnie z klubu wyrzucą.</u>
          <u xml:id="u-296.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-296.2" who="#PosełRomanCzepe"> Kochane, drogie, wspaniałe, troskliwe pielęgniarki, każdy chciałby dostać się w wasze ręce, ale jednocześnie nie chorować.</u>
          <u xml:id="u-296.3" who="#PosełRomanCzepe">Ja mam bardzo konkretne pytanie, a mianowicie chodzi o monitorowanie sytuacji. Wszyscy ubolewamy, że pielęgniarki wyjeżdżają. Wyjeżdżają, faktycznie wyjeżdżają. Czy jesteśmy świadomi, że w pewnym momencie rzeczywiście ich nie ma? Czy monitorujemy też kwestie wykształcenia, kształcenia? W mojej miejscowości była szkółka, do której chodziły piękne dziewczyny. Nie ma szkoły ani tych dziewczyn, tych liceów pomaturalnych nie ma już w Polsce. A więc w którym momencie świadomi tego, że gdzieś trzeba edukować, zaczniemy tę edukację wprowadzać? Ja tylko powiem na zakończenie, trawestując znane powiedzenie: dzisiaj na tej sali każdy czuje się pielęgniarką.</u>
          <u xml:id="u-296.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-297.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Edward Józef Kiedos, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#PosełEdwardJózefKiedos">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowne Panie! Dobrze, że w czasie, gdy służba zdrowia jest w tak trudnej sytuacji, Wysoka Izba podejmuje debatę nad tak ważną zmianą, jaką jest projekt obywatelski ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Panie ministrze, zarazem dziwi fakt, że stanowisko rządu jest właśnie tak daleko krytyczne.</u>
          <u xml:id="u-298.1" who="#PosełEdwardJózefKiedos">Moje pytanie zatem brzmi tak. Jeżeli stanowisko rządu w stosunku do przedłożonego projektu jest tak daleko negatywne, to jakie i kiedy zamierza rząd przedłożyć własne rozwiązania?</u>
          <u xml:id="u-298.2" who="#PosełEdwardJózefKiedos">Drugie pytanie: Kiedy i o jaką kwotę rząd zamierza dokonać podwyżek w służbie zdrowia, a szczególnie dla środowiska pielęgniarek?</u>
          <u xml:id="u-298.3" who="#PosełEdwardJózefKiedos">I trzecie pytanie: Kiedy w znaczący sposób zostaną oddłużone szpitale, dla których organem założycielskim są powiaty? Pytam, bo najczęściej te długi nie pozwalają dyrektorom dokonać podwyżek, a szczególnie podwyżek dla pielęgniarek. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-298.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-299.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Tadeusz Woźniak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#PosełTadeuszWoźniak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Szanowni Przedstawiciele Wnioskodawców! Mimo że obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, zawarty w druku nr 197, wykazuje liczne mankamenty, to jego intencje nie mogą budzić zastrzeżeń. Polskie pielęgniarki są bardzo dobrze przygotowane merytorycznie i praktycznie do wykonywania tego niezwykle ważnego ze społecznego punktu widzenia zawodu, a właściwie powołania. Być pielęgniarką czy położną to wielka misja osób, które poświęcają się służbie drugiemu człowiekowi. Czas pracy, warunki, wynagrodzenie pielęgniarek i położnych powinny zostać właściwie uregulowane zarówno w prawie, jak i w kontraktach z Narodowym Funduszem Zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-300.1" who="#PosełTadeuszWoźniak">Na to wszystko potrzebna jest nie tylko dobra wola Sejmu i Senatu, ale też realne zabezpieczenie odpowiednich środków finansowych w budżecie i wielki wysiłek całego resortu zdrowia - mam w tym miejscu na myśli również NFZ i pracodawców w SP ZOZ-ach i N ZOZ-ach. Ewentualnie powinny zostać wprowadzone zasadnicze zmiany w sposobie finansowania służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-300.2" who="#PosełTadeuszWoźniak">Panie Ministrze! Jaki jest stan prac nad systemowym rozwiązaniem problemów służby zdrowia? Czy jest realna szansa wyjścia z tej zapaści, w jakiej znalazła się polska służba zdrowia? Jakie są perspektywy wzrostu wynagrodzeń w służbie zdrowia i jaki jest stan realizacji zapisów tzw. ustawy 203 w skali całego kraju? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-300.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-301.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Elżbieta Ratajczak, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#PosełElżbietaRatajczak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Dodam do tego wszystkiego, co usłyszeliśmy, że osoby, które dzisiaj decydują się zostać pielęgniarkami, to osoby z powołaniem do tego zawodu, które nie baczą na wysokość wynagrodzenia. Dodam też do tego wszystkiego, co już powiedziano, że pielęgniarki podlegają poborowi do wojska. To przecież też trzeba wliczyć w ich osobisty koszt wykonywania tego zawodu.</u>
          <u xml:id="u-302.1" who="#PosełElżbietaRatajczak">Mam takie pytanie: Czy resort opracował spójny, logiczny system kształcenia pielęgniarek? Dlaczego pytam? Dlatego że osoba, która ukończyła 2,5-letnie studium medyczne, nieuznawane za studia licencjackie, czyli nieuznawane za studia wyższe, podejmuje dzisiaj tzw. studia pomostowe, płaci za te studia 4 tys. zł albo i więcej, a jej zarobek wynosi 650 zł. Jak połączyć jedno z drugim: najniższe zarobki, a najwyższe koszty uzyskania wyższego wykształcenia? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-303.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Stanisław Lamczyk, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#PosełStanisławLamczyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Mam pytanie do pana ministra: Czy w ramach zaległego wynagrodzenia dla pielęgniarek z tytułu „ustawy 203” nie można by pozwolić pielęgniarkom na bezpłatne ukończenie studiów? Co by to pomogło? Przede wszystkim problem finansowy byłby rozłożony w czasie, a pielęgniarki, które tak mało zarabiają, ukończyłyby studia, które są wymogiem w Unii Europejskiej. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-304.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-305.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Halina Olendzka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#PosełHalinaOlendzka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pani Pełnomocnik! Jestem lekarzem od 35 lat. O tym, jak trudna jest praca pielęgniarki, lekarza nie chcę mówić, bo wszyscy państwo na tej sali wiecie. Istnieją jednakże zaniedbania w służbie zdrowia sięgające dziesięcioleci. Ta czara goryczy w końcu się przepełniła. Grozi nam protest pracowników służby zdrowia. Wobec tej sytuacji mam pytanie do pana ministra. Czy rząd ma strategię rozwiązywania tego problemu - chodzi mi głównie o kształcenie i wynagradzanie pracowników służby zdrowia - oraz czy wobec zbliżającego się protestu pracowników służby zdrowia rząd jest przygotowany na zaspokojenie żądań płacowych? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-306.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-307.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Jako ostatni głos zabierze pan poseł Tadeusz Sławecki, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#PosełTadeuszSławecki">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-308.1" who="#PosełTadeuszSławecki">Panie Marszałku! Szanowne Panie! Panie Ministrze! Mam bardzo krótkie pytanie: Czy w wypadku pozytywnego rozstrzygnięcia ustawowego dotyczącego pielęgniarek widzicie państwo potrzebę uregulowania również sprawy diagnostów laboratoryjnych i osób pracujących w rentgenie? Myślę, że ci ludzie wykonują równie ciężką i odpowiedzialną pracę. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-308.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-309.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-309.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo za dyscyplinę, którą państwo się wykazali. Nie wiem, czy to moja zasługa, czy raczej rekolekcji...</u>
          <u xml:id="u-309.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Nasza, wspólna.)</u>
          <u xml:id="u-309.4" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">...myślę, że bardziej rekolekcji. Można by rzec, że dobrze byłoby, gdyby codziennie były rekolekcje, wówczas nie mielibyśmy problemu z przekraczaniem czasu.</u>
          <u xml:id="u-309.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Wszystkim zależało.)</u>
          <u xml:id="u-309.6" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">W takim razie przechodzimy do wystąpień.</u>
          <u xml:id="u-309.7" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Najpierw przedstawiciel rządu pan minister, sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Bolesław Piecha.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Panie Marszałku! Pani Pełnomocnik! Panie i Panowie Posłowie! Na początku chciałem przedstawić kilka uwag do stanowiska rządu dotyczących tej ustawy, ale przedtem w drodze pewnego wyjątku chciałbym się odnieść do cytatu, który był tu przytoczony bezpośrednio z mojej wypowiedzi z dnia 27 czerwca 2003 r. Składała to moja ulubiona posłanka z SLD pani poseł Janik. Co skłoniło pielęgniarki do tego, żeby złożyć ten projekt? I w związku z tym, czy to pytanie można powtórzyć? Pewne pytania tu się powtarzały, więc muszę wyjaśnić.</u>
          <u xml:id="u-310.1" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Projekt obywatelski rządzi się specjalnymi prawami. Projekt obywatelski w przeciwieństwie do projektów rządowych i poselskich nie ulega przedawnieniu i jakby nie znika z porządku Sejmu, musi być po prostu rozpatrywany w każdej kolejnej kadencji Sejmu dopóki nie będzie albo przyjęty przez Sejm, albo odrzucony. Nie ma innej możliwości.</u>
          <u xml:id="u-310.2" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Pani poseł, ten projekt był złożony i datowany 27 czerwca 2003 r., a więc prawie 2 lata po rozpoczęciu rządów formacji SLD i, tu zmilczę, czyli przez 2 lata rząd chyba niewiele zrobił. Nie będę się wypowiadał na temat krytycznych uwag, które wtedy zgłosiły wszystkie kluby, łącznie z PO i SLD, ponieważ te uwagi dotyczyły również dzisiejszego uzasadnienia stanowiska rządu wobec tej ustawy. Stanowisko rządu się nie zmieniło. Dlaczego się nie zmieniło? Nikt z rządu nie odnosi się i, mówiąc prawdę, nie odnosił się wtedy do w pełni akceptowalnej i pożądanej sytuacji wzrostu płac w ochronie zdrowia, bo tego, proszę państwa, na tej sali nikt nie podważa. To, że pensje pielęgniarek i położnych są takie, a nie inne, nie podlega dyskusji, nikt rozsądny tego nie podważa. Są niskie, wielokrotnie są skandalicznie niskie, z tym się trzeba zgodzić. Natomiast droga obrana do regulacji rozwiązań płacowych, zgodnie ze stanowiskiem rządu, nie jest najlepsza, mówiąc trochę brutalnie: jest zła. Po pierwsze, ta regulacja składa się z dwóch proponowanych rozwiązań. Pierwsze rozwiązanie to jest kwestia głębokiej ingerencji w system zaopatrzenia społecznego, czyli w system rent i emerytur, i byłoby to rozwiązanie niesystemowe. Sądzę, że wobec tej sytuacji, że są wyjątki, zgadzam się, to są górnicy, to są pewne stanowiska pracy, gdzie czynniki szkodliwe są wyjątkowo intensywne, generalnie należałoby rozpatrywać każdy zawód z osobna i każdemu dawać ewentualnie regulacje przejściowe po 25, po 30, może po 35 latach pracy. Ten system również łamie zasadę równości płci, ponieważ pielęgniarki i położne to nie tylko kobiety, zdarzają się też mężczyźni. Wiek jest wyróżnikiem w ustawie o zaopatrzeniu społecznym, czyli w ustawie, mówiąc krótko, emerytalno-rentowej, 65 i 60 lat. To jest pierwsza uwaga.</u>
          <u xml:id="u-310.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Druga uwaga dotyczy ściśle określonych systemów wynagradzania, to jest w dodawanym rozdziale 4a, gdzie enumeratywnie wymienia się pewne kategorie pielęgniarek i położnych i do nich dopisuje się sztywną minimalną płacę w oparciu o średnią krajową. To rozwiązanie również byłoby ewenementem, ponieważ takiego porządku prawnego dla innych zawodów nie przewidziano. W związku z tym rząd ma takie, a nie inne stanowisko, ponieważ nie są to stanowiska systemowe. W związku z tym, że rząd jest absolutnie zdeterminowany, żeby płace w służbie zdrowia wzrosły, żeby nakłady na ochronę zdrowia w kolejnych latach rosły, przygotował pewne rozwiązania. Pewnie są one daleko niedoskonałe, ale nie da się po tylu latach zaniedbań wyciągnąć nagle z kapelusza miliardów złotych. Nie słyszałem tutaj od żadnego z posłów, żeby postulował nagły wzrost składki do 13%, ponieważ burzyłoby to od razu system finansowy, a głównie - siedzi tutaj pan poseł Siedlaczek i mu też odpowiem na ten temat - finanse samorządów, bo na tym słynnym PIT jest jeden z podstawowych dochodów jednostek samorządu terytorialnego. Jeżeli ta składka to zje, to samorządy dochodów indywidualnych nie mają, więc nie jest to takie proste rozwiązanie.</u>
          <u xml:id="u-310.4" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Następna sprawa to jest kwestia budżetu państwa i tego, co nazywamy deficytem budżetowym. Można oczywiście, łamiąc wszelkie zasady, brnąć w dalszym ciągu w zadłużenie i doprowadzać do sytuacji, o której jest mowa w konstytucji, gdy pewne programy naprawcze mogą być tak bolesne, że w świetle rygorów, które narzuca konstytucja, podwyżki płac w służbie zdrowia, nawet gwałtowne, mogłyby być mocno iluzoryczne. Dzisiaj, mniej więcej 2 godziny temu, rozpoczęło się i skończyło spotkanie u pana premiera, w którym brali udział środowiska pracowników służby zdrowia, które są zjednoczone, postulują kwestię podwyżki wynagrodzeń. Na tym spotkaniu został przedstawiony projekt rozwiązania prawnego, jak powiedziałem, niedoskonały, ale Wysoka Izba się nim zajmie i spróbuje znaleźć inne rozwiązania, w których generalnie będzie chodziło o podwyżkę wynagrodzeń pracowników opieki zdrowotnej, i to tylko pielęgniarek. Nie możemy się licytować, czy ważniejsza pielęgniarka, położna, lekarz, diagnosta, technik rentgenowski - wszyscy są ważni. To rozwiązanie zakłada wzrost nakładów, kosztów pracy, ale budżet związany z wynagrodzeniami... Nie koszty pracy, bo zgadzam się z panią poseł, że one są wyjątkowo enigmatyczne i zawierają wiele rzeczy. Natomiast fundusz płac to już jest coś bardziej określonego. To rozwiązanie zakłada podwyżkę ok. 30%.</u>
          <u xml:id="u-310.5" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Pan poseł Łuczak z PSL pytał mnie, ile to może wynieść. Spróbowałem to przeliczyć, wiem, że średnia płaca pielęgniarki i położnej... Odnośnikiem są tylko pielęgniarki i położne pracujące w oparciu o umowę o pracę i Kodeks pracy wraz z przestrzeganiem nadgodzin, dodatków nocnych, świątecznych i 40-godzinny tydzień pracy w ochronie zdrowia, bo taki jest, a nie 42-godzinny. Wyniesie to być może między 400 a 500 zł brutto, ale mówię „średnio”, w związku z tym rozwiązania mogą być jednak inne.</u>
          <u xml:id="u-310.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Czy ten projekt Wysoka Izba przyjmie, zależy od Wysokiej Izby. Czy to jest najlepsze rozwiązaniem - nie. Ale rozumiem, że odwoływanie się do cierpliwości po tylu latach napięć i trudności przy niskich wynagrodzeniach jest niezmiernie trudne, dlatego pewnie cierpliwość środowisk medycznych ma swoje ograniczenia.</u>
          <u xml:id="u-310.7" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Odniosę się konkretnie do pewnych pytań. Przede wszystkim pan poseł Nowak z PO zapytał - troszkę z egzaltacją - o to, czy mogą być tylko projekty obywatelskie, a nie rządowe. Panie pośle, przypominam, że druk jest z 27 grudnia, rząd powstał 2 listopada, ukonstytuował się i zdobył wotum zaufania znacznie później i być może ktoś z pana ugrupowania miał coś w kapeluszu, ale nie był w stanie przejść przez procedurę tworzenia prawa. Pan marszałek doskonale wie, że to są uzgodnienia wewnętrzne, społeczne, międzyresortowe, więc nie mówmy, że to jest wyciąganie z kapelusza. To są projekty, które po prostu przeszły z kadencji na kadencję, i czy nam się to podoba, czy nie, muszą być rozpatrywane.</u>
          <u xml:id="u-310.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Pan poseł Siedlaczek pytał, czy jest możliwe takie rozwiązanie, jak proponują pielęgniarki. Jest, bo takie rozwiązanie istnieje, ale jest to zmiana niosąca poważne następstwa ustrojowe. Takie rozwiązanie w polskim porządku prawnym istnieje. Karta nauczyciela obejmuje taki porządek prawny, że mimo iż są szkoły publiczne, niepubliczne, prywatne, jakiekolwiek, to te przepisy obowiązują w każdej z tych placówek. Czy na to się zdecydujemy? To jest pytanie. Czy to będzie karta pielęgniarki, karta położnej, czy może karta pracownika ochrony zdrowia? Próbowano stworzyć takie regulacje. I tu powiem rzecz niepopularną: sprzeciwił się temu Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy, dziś główny szef akcji protestacyjnych. Było to może 3–4 lata temu. A więc takie rozwiązania były rozważane, niestety temu się sprzeciwiano.</u>
          <u xml:id="u-310.9" who="#komentarz">(Poseł Ewa Janik: Właśnie.)</u>
          <u xml:id="u-310.10" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Ale były one rozważane, niejako w tych ciałach społecznych, niestety, nie uzyskano wtedy konsensusu.</u>
          <u xml:id="u-310.11" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Pytania się powtarzały i oczywiście nie chciałbym się również powtarzać. Bardzo duża część pytań dotyczyła szkolenia pielęgniarek i położnych. Proszę państwa, od 1 maja 2004 r. jesteśmy w Unii Europejskiej i w związku z tym obowiązują nas określone wskazania, które musimy implementować w polski porządek prawny, dyrektywy lub rozporządzenia, które wprowadza się wprost. W dyrektywach tych są zapisy, jak powinno wyglądać kształcenie pielęgniarek, powtórzone w ustawie o zawodzie pielęgniarki i położnej, zawarte są również zapisy o tym, jak będą wzajemnie uznawane zawody, na jakich zasadach. Otóż być może rozwiązaniem jest liceum medyczne, które zniknęło lat temu kilkanaście, ale dzisiaj w europejskim porządku prawnym, a my jesteśmy przecież członkami, takie rozwiązanie nie istnieje; chyba że wprowadzimy kategorię pomocy, asystentki pielęgniarki czy położnej, ale nigdy nie pełnej pielęgniarki. Dzisiaj ustawa mówi wyraźnie - studia licencjackie, dodatkowo pensum godzinowe teoretyczno-praktyczne 4600 godzin.</u>
          <u xml:id="u-310.12" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Wiele nieporozumień wynika z interpretacji dyrektywy i traktatu europejskiego, dotyczą one kwestii, że jeśli chodzi o polską pielęgniarkę, zawód będzie uznawany, jeżeli będzie ona magistrem pielęgniarstwa lub magistrem położnictwa. Nie, proszę państwa, jest to przekłamanie i trochę mam pretensję do naszego Urzędu Integracji Europejskiej, że przeczytano jedno zdanie, a nie cały tekst. Tak, rzeczywiście magister pielęgniarstwa jest uznawany automatycznie, natomiast kwestia licencjatu i spełnienia tych kryteriów wymaga również pewnych działań administracji w innym kraju.</u>
          <u xml:id="u-310.13" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Pytano mnie, ile pielęgniarek wyjechało. Chyba nikt nie odpowie na to pytanie, mogą być tylko szacunkowe dane, natomiast możemy powiedzieć, ile uzyskało czy starało się o zaświadczenia, które by umożliwiły podjęcie pracy w krajach ościennych, głównie w krajach zachodnich. Wiem, że to może być zafałszowane, ponieważ pielęgniarki, które wyjechały, a były absolwentkami liceum medycznego, nie są pielęgniarkami w myśl prawa europejskiego - tych danych nie mam, nie wiem - nie potrzebują one takiego zaświadczenia. Izby wydały dotychczas 3370 zaświadczeń, które umożliwiają pielęgniarkom i położnym przedstawienie stosownych dokumentów w krajach zachodnich i podjęcie pracy. Jaka to liczba? Stanowi to ok. 1,13% wszystkich pielęgniarek i położnych.</u>
          <u xml:id="u-310.14" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">I tu znowu pojawia się ważkie pytanie i ogromne zamieszanie, ponieważ mamy trzy zespoły danych dotyczących tego, ile pielęgniarek i położnych generalnie jest w Polsce. Nie mamy jednego skutecznego rejestru centralnego, mimo że taka próba była wdrażana, jeszcze nie przyniosła efektu. Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych ma określone oprzyrządowanie i powinna niedługo sprostać tym oczekiwaniom i mieć jedną statystykę. Według tej izby zarejestrowanych jest 302 tys. pielęgniarek i położnych, ale wydaje mi się, że część tych pielęgniarek jest nieczynnych zawodowo, tak się zdarza. Z kolei według GUS-u mamy 180 tys., a więc rozbieżność jest ogromna, a według ministerstwa pracy, które monitoruje w jakiś sposób zatrudnienie - 220 tys. Biorąc pod uwagę każdą z tych trzech liczb, to mimo że tak bardzo się różnią, nasz współczynnik liczby pielęgniarek przypadających na 1 tys. ludności jest jednym z niższych w Europie; powiem więcej, niepokojąco niski w Europie, bo wynosi niecałe 5 na 1 tys. mieszkańców.</u>
          <u xml:id="u-310.15" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Czy jesteśmy w stanie zmierzyć się z tym problemem? Dlaczego pielęgniarki niechętnie się kształcą i podejmują pracę? Przyczyn pewnie jest więcej niż jedna, płacowa, ale ta płacowa ma istotne znaczenie. Przyczyn jest więcej, tam, gdzie się zarabia bardzo dużo, rodzimych pielęgniarek też nie przybywa, a raczej ubywa. Cywilizacyjnie praca pielęgniarki niestety jest traktowana jako bardzo trudna, bardzo odpowiedzialna i w zasadzie bliżej jej do powołania niż do normalnej pracy traktowanej z wyboru.</u>
          <u xml:id="u-310.16" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Druga sprawa to kwestia kwalifikacji. Załamało się nasze szkolnictwo medyczne, to prawda, próbujemy je odtworzyć, to prawda. Dzisiaj istnieją 52 szkoły wyższe, są to głównie wyższe szkoły zawodowe, które mają otwarte kierunki pielęgniarskie. Nie jest naszą winą, że część tych szkół kształci w taki sposób, że w efekcie jest kłopot z otrzymaniem prawa wykonywania zawodu. Nie chcę wskazywać winnych, po prostu rada akredytacyjna pewnych rzeczy nie dopatrzyła i nie zauważyła, że ustawa mówi o określonym pensum, określonym suplemencie do dyplomu i że nie wszystkie szkoły to pensum godzinowe spełniały. Na dzisiaj staramy się to uporządkować i jednocześnie staramy się w dużej dyskusji, w debacie prawnej skłonić Naczelną Izbę Pielęgniarek i Położnych, żeby dyplomy dla tych pielęgniarek, które ukończyły studia licencjackie, a brakło im dwie czy trzy godziny, w tym pensum - ja to mówię oczywiście w dużym cudzysłowie - jednak uznać, ponieważ jest przepis, który mówi o praktyce zawodowej, i część tych pielęgniarek, które weszły w studia pomostowe, uzupełniała swoje wykształcenie, to pensum godzinowe wielokrotnie wyrobiła w czasie praktyki zawodowej. Jest na ten temat dyskusja prawna i sądzę, że te rozwiązania są coraz bliższe. Nie chciałbym, żeby pojawiły się pielęgniarki, które ukończyły szkoły licencjackie, nierzadko opłacane z własnych środków, i jednocześnie nie mogły otrzymać prawa wykonywania zawodu. Zrobimy wszystko, żeby ten problem zlikwidować.</u>
          <u xml:id="u-310.17" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Dzisiaj szkolnictwo jest uporządkowane i w zasadzie przestrzegamy kandydatki na pielęgniarki i położne przed podjęciem studiów w różnego rodzaju wyższych szkołach zawodowych, które nam pączkują i niekoniecznie spełniają warunki akredytacji, czyli pensum, odpowiednia liczba pracowników naukowych, itd.</u>
          <u xml:id="u-310.18" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Zgadzam się, co też się zdarza, z panią poseł Pietraszewską z Platformy Obywatelskiej w takiej kwestii, czy przypadkiem zwiększona ilość świadczeniodawców nie spowodowała tego, że jest ogromna stagnacja, jeżeli chodzi o płace w służbie zdrowia. Tak, zgadzam się. Odwołujemy się, mniej czy bardziej, do wolnego rynku. A wolny rynek mówi: kto mi zakaże otworzyć kolejny ośrodek zdrowia, kolejną przychodnię, kto mi zakaże otworzyć nową stację dializ, kolejną linię do hemodynamiki, czyli do mikrokardiologii. Natomiast ci biznesmeni mają jeden cel, zawsze przylatują do jednego punktu. Ten punkt nazywa się płatnik publiczny, czyli Narodowy Fundusz Zdrowia, i poruszają również państwa posłów, są kolejki takich posłów, którzy mówią, żeby temu nowo otwartemu ośrodkowi pomóc. Natomiast ilość środków finansowych, niezależnie od tego, jak będzie wysoka składka, niezależnie od tego, jak będzie ingerował budżet, zawsze będzie ograniczona. To wymaga uporządkowania i być może trzeba pomyśleć o jakiejś geografii - mówię tu o sieci szpitali. W Stanach Zjednoczonych nikt nie otworzy żadnego szpitala, żeby potem leciał do HMO czy jakiegoś innego systemu, który uruchamia pieniądze publiczne, bez uzgodnienia z władzami stanowymi. U nas niestety jest tu absolutnie wolna amerykanka i uchwycenie tego nie jest proste. Nie jest proste, bo nie mamy odpowiednich uregulowań ustawowych, a, jak państwo wiecie, wytyczenie ścieżki autostrady trwa 10 lat, mimo że mamy prawo, które mówi, że w zagospodarowaniu przestrzennym tu wolno, a tam nie wolno tego robić, i mimo to trwa to 10 lat. Nie jest to jednak problem prosty.</u>
          <u xml:id="u-310.19" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Jeszcze dwa czy trzy pytania. Pierwsza sprawa. Pan poseł Sopliński zapytał wprost, ile kosztowałaby realizacja tej ustawy, gdyby przyjąć tylko tę drugą zmianę, która odnosi się do płac, i porównanie ich od średniej krajowej. Oczywiście dane muszą być szacunkowe. W Polsce średnia płaca pielęgniarek i położnych - znowu mówię: średnia, bo takim współczynnikiem musimy się posługiwać - wynosi brutto nieco ponad 1650 zł. Ona obejmuje pielęgniarki i położne pracujące na umowie o pracę i jest niska. Gdybyśmy tylko chcieli doprowadzić do średniej krajowej, mówimy wtedy od razu rocznie - do tych minimów, nic więcej - o 2700 mln, biorąc pod uwagę 220 tys. czynnych zawodowo pielęgniarek. Być może ta liczba byłaby mniejsza, bo część pielęgniarek pracuje w ramach samozatrudnienia i podobno nie narzeka, ale sądzę, że jeżeli państwo będą mieli okazję być w tej Izbie przez 20 lat, to w pańskich biurach poselskich pojawią się pielęgniarki i położne, które zaczną pytać, dlaczego mają niskie emerytury. Tak jak się pojawiają niegdysiejsi taksówkarze, transport ciężki, rzemieślnicy, którzy po prostu kosztem składki na zabezpieczenie społeczne, kosztem urlopu, kosztem chorobowego generalnie uzyskują efekt doraźny. Natomiast myślę, że obowiązek rządu, obowiązek Wysokiej Izby jest taki, żeby myśleć również bardziej perspektywicznie.</u>
          <u xml:id="u-310.20" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Kończąc. Czy i jakie działania będziemy w najbliższym czasie podejmować? O tej ustawie, która będzie próbowała w sposób jednoznaczny odnieść się do podwyżki płac, już państwu mówiłem. Wpłynie pewnie niedługo do Sejmu, Sejm stanie się jej właścicielem i pewnie rozgorzeje ogromna dyskusja. Jak każda ustawa, która wyrosła z emocji, a nie z systemowych przemyśleń, jest ona ustawą bardzo gorącą i będzie budziła różnego rodzaju skojarzenia. Ale tak rząd zadecydował, nie możemy zwlekać. I tak zwlekamy, ponieważ mówimy o 1 stycznia 2007 r.</u>
          <u xml:id="u-310.21" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Czy nakłady wzrosną o 4 mld? Tak, wzrosną o 4 mld. Już jest w uzgodnieniach międzyresortowych nowelizacja ustawy o świadczeniach zdrowotnych, która zakłada inny sposób ustalania, wyższą podstawę naliczania składki od osób bezrobotnych i rolników, czyli z działalności rolniczej się utrzymujących. To jest znaczący wysiłek również budżetu państwa. Dzisiaj ta składka była odliczana od bardzo niskiej podstawy i jeszcze do tego w niepełnym wymiarze, była krocząca - 40, 50, 60% niskiego wskaźnika.</u>
          <u xml:id="u-310.22" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Rząd wyasygnuje także pieniądze na ratownictwo medyczne. Dzisiaj ratownictwo medyczne działa - w sposób dalece niedoskonały, ono jest kojarzone z normalnym pogotowiem ratunkowym, ale w Katowicach w czasie tej tragedii zobaczyli państwo nic innego tylko karetki ratownictwa medycznego. Wiem, że one dzisiaj spełniają również inną rolę, z tym że i karetki wypadkowe, i erki rzadko już jeżdżą do pacjentów z gorączką. Czyli jakby odsuwamy ten model pogotowia ratunkowego jako ambulatorium na kółkach, a bardziej kierujemy pewną część na ratownictwo medyczne. Narodowy Fundusz Zdrowia właśnie za te świadczenia tego pogotowia ratunkowego przecież płaci prawie miliard złotych rocznie. A więc te środki wpłyną do systemu, zostaną uwolnione, bo kolejny miliard czterysta wpłynie z ubezpieczeń.</u>
          <u xml:id="u-310.23" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Staramy się również pomóc szpitalom. Bo tu było stale pytanie, jak ten Sejm pamięta, jak ja pamiętam ustawę „203”. Wpłynie projekt już zaakceptowany przez ministra finansów. Bardzo dziękuję z tego miejsca pani premier Zycie Gilowskiej, że zgodziła się w imieniu Ministerstwa Finansów na znacznie większy procent umorzenia tych pożyczek. To jest również wysiłek. To nie jest tak, że jeżeli... 20% z dwóch miliardów dwustu to się nagle robi pół miliarda złotych. I ta ustawa również trafi do Sejmu. Oczywiście, że część zakładów, które dzisiaj nie były w stanie z różnych przyczyn przystąpić do procesu restrukturyzacji, pewnie skorzysta z pożyczki, a część zakładów z dotacji. Chcemy z tą dotacją otworzyć się na szczególnie trudne sytuacje, na potrzeby będących w trudnej sytuacji instytutów naukowych, gdzie prowadzona jest ogromna, bardzo droga działalność kliniczna. Ponieważ, jak państwo wiecie, akurat ta słynna ustawa „203” nie obejmowała instytutów, czyli nie obejmowała jednostek badawczo-rozwojowych, chcemy im w ten sposób pomóc. Obserwujemy stały spadek zadłużenia. To jest dopiero jaskółka, wiem, że to dalece niewystarczające, ale trwa dyskusja, jak pomóc wyselekcjonowanym szpitalom, które bez pomocy państwa, bez rozwiązań systemowych sobie w żadnej sytuacji nie poradzą. Nie chciałbym przedstawiać dokładnych danych, szczegółów, jest to w fazie badań studyjnych. Natomiast pewnie muszą się znaleźć środki na to, żeby oddłużyć, a jednocześnie w taki sposób, by nie było to oddłużenie bezkarne, czyli wiąże się to z wprowadzeniem zarządu komisarycznego i ewentualnie spłatą zrolowanej w papiery wartościowe o długoletnim okresie wykupu dotacji czy pożyczki.</u>
          <u xml:id="u-310.24" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieZdrowiaBolesławPiecha">Jeżeli chodzi o pytanie pani poseł Stryjskiej, to przyznam się, że wprawiła mnie w niezłe zakłopotanie, ponieważ nie jestem w stanie podać danych statystycznych z ostatnich kilkudziesięciu lat, jak kształtowała się liczba pielęgniarek i położnych oraz współczynniki. Bardzo proszę, pani poseł, żeby pani zechciała przyjąć to wyjaśnienie na piśmie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-311.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł?</u>
          <u xml:id="u-311.2" who="#komentarz">(Poseł Ewa Janik: W trybie sprostowania.)</u>
          <u xml:id="u-311.3" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">W trybie sprostowanie.</u>
          <u xml:id="u-311.4" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł, przypominam, że za chwilę są rekolekcje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#PosełEwaJanik">Króciutko.</u>
          <u xml:id="u-312.1" who="#PosełEwaJanik">Panie Ministrze! Szanowni Państwo! Myślę, że pewnego rodzaju nieporozumienie wyniknęło z cytatu, którego użyłam, z wypowiedzi jeszcze wtedy pana posła Piechy. Jako doświadczony parlamentarzysta wiem, na czym polegają zasady związane z projektem obywatelskim. Ale przecież, panie ministrze, tamta wypowiedź miała charakter polityczny i była kamyczkiem do ogródka rządu SLD. Chodziło o to, że musi się zebrać grupa obywateli, żeby zainteresować problemem Wysoką Izbę. Ja tylko oddałam dzisiaj, posłużywszy się tym samym stwierdzeniem, panie ministrze. Gwoli wyjaśnienia, fakt, projekt został złożony w grudniu, ale omawiamy go w kwietniu. I byłoby cudownie, gdyby projekt obywatelski można było nałożyć na projekt złożony przez resort zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dobrze.</u>
          <u xml:id="u-313.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#PosełEwaJanik">Jeszcze tylko podziękuję za wyrazy sympatii także, pan minister o tym wie, z ogromną sympatią.</u>
          <u xml:id="u-314.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-314.2" who="#PosełEwaJanik"> Dziękuję panu bardzo.</u>
          <u xml:id="u-314.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Szanowni państwo, nie wiem, czy to znowu złożyć na to, że dzisiaj są rekolekcje, ale pani poseł rzeczywiście...</u>
          <u xml:id="u-315.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-315.2" who="#komentarz">(Poseł Ewa Janik: Zawsze lubiłam pana ministra.)</u>
          <u xml:id="u-315.3" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Może nie będę kontynuował.</u>
          <u xml:id="u-315.4" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Przejdziemy w takim razie do wystąpienia przedstawicielki Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej pani Bożeny Banachowicz.</u>
          <u xml:id="u-315.5" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Były pytania, bardzo proszę o odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Przede wszystkim w imieniu Komitetu Inicjatywy Obywatelskiej, w imieniu własnym i całego środowiska pielęgniarek i położnych chciałabym podziękować za to, że ustawa nasza trafi do dalszych prac w komisji, o czym panie i panowie wypowiedzieliście się. Chciałabym też prosić w imieniu środowiska, żeby prace, które będą rozpoczęte, nie były finalizowane na zakończenie działania tego parlamentu albo żeby się nie rozpoczęły w następnym parlamencie. Naprawdę już nie mamy siły czekać na tak potrzebne środki finansowe, które są niezbędne do utrzymywania chociażby naszych rodzin.</u>
          <u xml:id="u-316.1" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie i Panowie Posłowie! Chciałabym jeszcze przekazać informację, a dotyczy ona wystąpienia pana ministra. Według naszej oceny ta średnia, panie ministrze, jest niższa. Cudownie by było, panie ministrze, żebyśmy zarabiały 1600 zł. Chcemy tak naprawdę na początek 80% średniej płacy w kraju. I to by było osiągalne już od 1 stycznia. Mamy w kieszeniach zupełnie inne środki finansowe. Być może, takie środki finansowe są ujęte w danych GUS-u, który przelicza wynagrodzenie pielęgniarek i położnych pracujących 300 albo 400 godzin, bo znamy takie przykłady. Ale pielęgniarce i położnej pracującej na etacie w szpitalu pracodawcy nie dają nawet nadgodzin, bo nie ma na to środków finansowych, i stąd po prostu taka moja niepewność co do danych, które pan przytoczył, panie ministrze. Ja jestem przekonana, że Komitet Inicjatywy Ustawodawczej z panem ministrem, bo o to będziemy się zwracać, pomogą nam uzyskać wszelkiego rodzaju materiały do dalszych prac w komisji, żebyśmy nie szli na posiedzenie komisji, do państwa, bez odpowiednich przekazanych materiałów.</u>
          <u xml:id="u-316.2" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Miałam pytania - nie pamiętam już, kto z pań czy panów posłów skierował konkretne pytania do nas - dlaczego kadra kierownicza i pielęgniarki z wyższym wykształceniem są usytuowane w naszym projekcie na nieco wyższym poziomie finansowania, a kadra kierownicza ma wyszczególniony dodatek, tzw. funkcyjny.</u>
          <u xml:id="u-316.3" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Panie i Panowie! Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wiadomą jest rzeczą, że w naszym kraju kadra kierownicza, nie tylko pielęgniarska czy lekarska, ma naprawdę bardzo wysokie stawki uposażeniowe. My to obserwujemy. Nie szukamy daleko - Narodowy Fundusz Zdrowia. My wiemy, jak tam zarabiają pracownicy, którzy tak naprawdę na co dzień nie mają kontaktu z pacjentem i nie są tak blisko związani z tym, co wykonują pracownicy medyczni. Dlatego uważamy, że ta kadra, która zarządza pielęgniarstwem, powinna być nieco bardziej usatysfakcjonowana, tym bardziej że my dzisiaj wiemy - i to jest do udowodnienia i do przekazania państwu - że pielęgniarka wykształcona najpierw w 2-letnim studium pielęgniarskim maturalnym, kończąca licencjat, kończąca wyższe studia zarabia prawie 900 zł brutto, takie ma wynagrodzenie. Tak że uważamy, że należy uhonorować kadrę pielęgniarską, pielęgniarki i położne po wyższych studiach. My jako Komitet Inicjatywy Ustawodawczej to zrobiłyśmy i liczymy na panie i panów posłów, że przychylą się do tego projektu, tak jak jest to zapisane.</u>
          <u xml:id="u-316.4" who="#PrzedstawicielkaKomitetuInicjatywyUstawodawczejBożenaBanachowicz">Jeszcze raz bardzo serdecznie dziękuję przedstawicielom klubów parlamentarnych i wszystkim paniom i panom posłom, którzy brali udział w dyskusji, w tak bardzo rzeczowej dyskusji na rzecz naszego środowiska. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-316.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, dziękuję pani.</u>
          <u xml:id="u-317.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-317.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, zawarty w druku nr 197, do Komisji Zdrowia w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-317.3" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">W dyskusji zgłoszono wnioski o skierowanie tego projektu ustawy dodatkowo do Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Polityki Społecznej.</u>
          <u xml:id="u-317.4" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Do głosowania nad tymi wnioskami przystąpimy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-317.5" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktów porządku dziennego zaplanowanych na dzień 5 kwietnia br.</u>
          <u xml:id="u-317.6" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Zgłosili się posłowie do oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-317.7" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Informuję, że zgłosiło się 8 posłów.</u>
          <u xml:id="u-317.8" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Mam prośbę: jeżeli ktoś mógłby wygłosić oświadczenie nie w dniu dzisiejszym, a w dniu jutrzejszym, to byłoby to wskazane.</u>
          <u xml:id="u-317.9" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Przystępujemy w takim razie do wygłaszania oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-317.10" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Mirosław Krajewski pragnie dzisiaj wygłosić oświadczenie.</u>
          <u xml:id="u-317.11" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#PosełMirosławKrajewski">Panie Marszałku! Właśnie dzisiaj, bo być może to oświadczenie jutro by nie miało sensu, w związku z tym, że Prezydium Wysokiej Izby najpewniej jutro przedstawi projekt uchwały przypominającej 260. rocznicę urodzin wybitnego naszego rodaka Tadeusza Kościuszki.</u>
          <u xml:id="u-318.1" who="#PosełMirosławKrajewski">Pomysł przygotowania tej uchwały w celu zwrócenia uwagi na tę postać jest godny podkreślenia. Tym właśnie usprawiedliwiam swoje tu oświadczenie. Nie będzie ono przypomnieniem prostych i dość dobrze znanych faktów z biografii naczelnika pierwszego narodowego powstania. Pragnę w kilku myślach zarysować osobowość Kościuszki nie tylko jako wojskowego, ale wskazać na te wątki, które wniosły trwałe elementy do skarbnicy narodowych dziejów i które powinny nas czegoś uczyć.</u>
          <u xml:id="u-318.2" who="#PosełMirosławKrajewski">Kiedy rodziła się myśl insurekcji przeciwko Rosji carskiej, wówczas Kościuszko, 11 września 1793 r. w rozmowie z Franciszkiem Barsem i Józefem Pawlikowskim na podkrakowskim Podgórzu, wypowiedział znakomitą myśl: „Za samą szlachtę bić się nie będę, chcę wolności dla całego narodu”. To się nazywa pro publico bono - działanie na rzecz dobra wspólnego.</u>
          <u xml:id="u-318.3" who="#PosełMirosławKrajewski">Przekonawszy się, że do tej walki i wspólnej sprawy można włączyć najważniejsze i najbardziej uciskane klasy społeczne, zdecydował się wystąpić na czele powstania i wówczas na krakowskim rynku 24 marca 1794 r. zaprzysiągł: „Ja, Tadeusz Kościuszko, przysięgam w obliczu Boga całemu narodowi, iż powierzonej mi władzy na niczyj prywatny ucisk nie użyję (...)”.</u>
          <u xml:id="u-318.4" who="#PosełMirosławKrajewski">Ludzie władzy, którzy, jak pokazują badania, raczej niechętnie odwołują się do tak ważkich i mądrych słów, powinni co jakiś czas sięgnąć do tego fragmentu przysięgi. Warto bowiem pamiętać, że każda władza jest tylko powierzona.</u>
          <u xml:id="u-318.5" who="#PosełMirosławKrajewski">Kościuszko w czasie pełnienia najwyższej władzy - władzy naczelnika powstania, wiedział i rozumiał, co to są niezbędne i konieczne wybory. Pewnie dlatego w odezwie wydanej w obozie pod Mokotowem 24 września 1794 r. apelował: „To jest czas, w którym trzeba poświęcić wiele, żeby wszystko ocalić”. Jakże to fascynujące i roztropne słowa. Ileż to razy powinniśmy do nich sięgać, aby zrozumieć, że trzeba poświęcać nie tylko grupowe, ale i partyjne interesy, by ocalić wszystko. Partyjne interesy są bowiem przeszkodą w rozumieniu tych słów. Nie miał problemu z ich interpretacją nasz narodowy bohater, może dlatego że wówczas jego partią był cały naród.</u>
          <u xml:id="u-318.6" who="#PosełMirosławKrajewski">Naczelnik Kościuszko był człowiekiem prostego serca, człowiekiem, który przeżył nieszczęśliwą miłość, otwartym na drugiego człowieka - człowiekiem serdecznym, acz wielkim. Do swojej armii, do polskich kosynierów przemawiał prosto i skromnie. W czasie bitwy pod Racławicami, która stała się narodowym symbolem, nie rozkazywał grzmiącym poleceniem generała, a powiedział zwyczajnie: „Chłopcy, weźcie mi te armaty”. I zdobyli jego kosynierzy rosyjskie armaty, i zwyciężyli.</u>
          <u xml:id="u-318.7" who="#PosełMirosławKrajewski">Wielkości Kościuszki nie da się przecenić. Do jego nazwiska sięgali Polacy wielokrotnie, nadając imię wielkiego naczelnika szczytom górskim, pamiątkowym kopcom, jednostkom wojskowym, szkołom, fundacjom i szeregowi innych podmiotów.</u>
          <u xml:id="u-318.8" who="#PosełMirosławKrajewski">Szkocki poeta Thomas Campbell w 1804 r. zauważył: „Nadzieja już dobrą przestała być wróżką,/ Wolność oniemiała - kiedy padł Kościuszko”.</u>
          <u xml:id="u-318.9" who="#PosełMirosławKrajewski">Nie pozwólmy zagłuszyć nigdy wolności i nie bądźmy sprawcami jej „oniemienia”.</u>
          <u xml:id="u-318.10" who="#PosełMirosławKrajewski">I jeszcze jedna kwestia. Przyszłe pokolenia powinny wyrażać nieustającą wdzięczność swoim narodowym wieszczom i bohaterom. Ale jak jest z tą cechą u nas - Polaków? Nie mylił się starożytny mąż uczony, który zauważył, że właśnie wdzięczność starzeje się najszybciej. Do dziś, proszę państwa, w stolicy naszego kraju Naczelnik Kościuszko nie ma własnego pomnika. Wyrażam przekonanie, że obywatelska inicjatywa - na czele z profesorem Marianem Drozdowskim - zaowocuje niebawem wzniesieniem pomnika Tadeusza Kościuszki w Warszawie. Czasami po prostu warto być wdzięcznym swoim narodowym bohaterom.</u>
          <u xml:id="u-318.11" who="#PosełMirosławKrajewski">W Stanach Zjednoczonych, oprócz pomnika Kościuszki w Akademii Wojskowej w West Point, wzniesionego już w 1830 r., oraz innego, naprzeciw Białego Domu, jest kilkadziesiąt pomników Kościuszki.</u>
          <u xml:id="u-318.12" who="#PosełMirosławKrajewski">Uchwała Sejmu przypominająca 260. rocznicę urodzin Kościuszki, polskiego bohatera narodowego będącego wzorem patriotyzmu i odwagi, uczciwości i skromności oraz umiłowania wolności, jest potrzebna i ważna. Warto ją zapewne połączyć z przypomnieniem 230. rocznicy ogłoszenia Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych, która przypadnie za kilka tygodni. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-318.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-319.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Witold Hatka, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#PosełWitoldHatka">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Od kilku tygodni z trybuny sejmowej przywołujemy wydarzenia sprzed 25 lat. Jest to prawdziwa historia walki ludu rolniczego o swoje prawa. Dzisiaj ostatnie oświadczenie dotyczące wydarzeń bydgoskiego marca.</u>
          <u xml:id="u-320.1" who="#PosełWitoldHatka">Realizacja esbeckiego scenariusza wymierzonego w strajkujących rolników w Bydgoszczy się nie powiodła. Prowokacji zapobiegł ks. prymas Wyszyński, delegując biskupa Jana Michalskiego z Gniezna, który stał się tarczą obronną przed zaplanowaną przez władze przemocą. Napięcie po pobiciu związkowców utrzymywało się nadal. Dramaturgii dopełniały informacje o rzekomej śmierci Michała Bartoszcze, który, pobity, został przetransportowany na leczenie do Warszawy. W Bydgoszczy 20 marca pojawiły się ulotki napisane, z błędami, w języku niemieckim. Była to niewątpliwie prowokacja SB lub wojskowego kontrwywiadu według jakiegoś scenariusza, mętnie przedstawianego, że w Bydgoszczy panują sympatie proniemieckie.</u>
          <u xml:id="u-320.2" who="#PosełWitoldHatka">Panujące ciągle zagrożenie i wiele prowokacji wymierzonych przeciwko strajkującym rolnikom skutkowały tym, że 27 marca potajemnie dostałem się do siedziby polskiego Episkopatu. Kierowcą samochodu był Maciej Zembaty, artysta powszechnie znany, co miało znaczenie przy licznych kontrolach drogowych. W Episkopacie, prosząc o pomoc, odebrałem zapewnienie, że sprawą rolników już zajął się wielki Prymas. Potwierdził to 2 kwietnia. Prymas Wyszyński napomniał ówczesne władze słowami: „Byłoby rzeczą niezrozumiałą toczenie jakichkolwiek przetargów z ludnością rolniczą o jej prawa w Polsce, zwłaszcza gdy potężnej warstwie robotników przemysłowych prawa te zostały przyznane. To jest żywioł, prąd, który idzie naprzód”.</u>
          <u xml:id="u-320.3" who="#PosełWitoldHatka">Walki o rejestrację rolniczej „Solidarności” nic już nie mogło zatrzymać. Episkopat Polski podjął się skutecznej pomocy strajkującym rolnikom. Przygotowano grunt do rzeczowych rozmów delegacji strajkujących w osobach: Romana Bartoszcze, Witolda Hatki, Kamila Matuszewskiego i Gabriela Janowskiego z reprezentacją rządu - Gucwą i Barcikowskim. W tym samym dniu 6 kwietnia 1981 r. w Sejmie nasza delegacja spotkała się z grupą kilkunastu solidaryzujących się z nami posłów pod przewodnictwem posła Szczepańskiego, pracujących na rzecz tzw. małej ustawy o związkach zawodowych. Prowadziło to do ustanowienia przez ówczesny Sejm aktu prawnego, który decydowałby o legalizacji NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych. 17 kwietnia 1981 r. przybyła do Bydgoszczy rządowa grupa negocjacyjna w składzie: Ciosek, Kacała oraz Piesiewicz. Po 33 dniach strajku w Bydgoszczy zostało podpisane porozumienie kończące zwycięsko prowadzoną walkę o prawa rolnicze - od Ustrzyk, przez Rzeszów do Bydgoszczy.</u>
          <u xml:id="u-320.4" who="#PosełWitoldHatka">Jako uczestnik tamtych historycznych wydarzeń stwierdzam, że nie byłoby zwycięstwa bez wielkiej pomocy ze strony Prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego. Był on dumny, że narodził się jako syn polskiej ziemi, podkreślał to przy każdej okazji. 3 maja Prymas Tysiąclecia, ciężko chory, przeprowadził rozmowę telefoniczną z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. W swoim dzienniku tak zapisał: „Poprosiłem o błogosławieństwo apostolskie. Dziękuję za niezwykłą łaskę i dobroć. Całuję nogi Namiestnika Chrystusa. Informuję o stanie mojej kuracji i ogólnej sytuacji w kraju”.</u>
          <u xml:id="u-320.5" who="#PosełWitoldHatka">Po wywalczeniu przez Episkopat prawa do związków zawodowych dla rolników indywidualnych powstała wielka baza społeczna dla pracy Kościoła - przemysł i wieś. Nie zapomniał wielki Prymas o nas, przysyłając list. Oto treść: „Szanowni Panowie! Z radością dowiedziałem się, że cierpliwa wytrwałość przyniosła owoc, którym jest uznanie Związku Zawodowego Rolników. Jestem przekonany, że spokojna praca umożliwi wydźwignięcie Ojczyzny z moralnych i materialnych zagrożeń, a wszyscy trudzący się na roli nie będą szczędzili wysiłków, aby wspólny nasz dom, Polska, był mieszkaniem ludzi żyjących godnie. Wzywam pomocy Pani Jasnogórskiej i z serca błogosławię. Stefan kardynał Wyszyński, Prymas Polski”.</u>
          <u xml:id="u-320.6" who="#PosełWitoldHatka">Dziękuję, panie marszałku, za umożliwienie wygłoszenia oświadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-321.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pani poseł Beata Dorota Sawicka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#PosełBeataDorotaSawicka">Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Moje oświadczenie składam w związku ze złożeniem przez Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość projektów ustaw: o służbie cywilnej oraz o państwowym zasobie kadrowym, które wprowadzają nowy sposób powoływania na wyższe stanowiska oraz proponują zlikwidowanie Urzędu Służby Cywilnej i Rady Służby Cywilnej.</u>
          <u xml:id="u-322.1" who="#PosełBeataDorotaSawicka">Służba Cywilna jest filarem fundamentów funkcjonowania demokracji. Od działań pracowników, członków służby cywilnej zależy w znacznym stopniu skuteczność wykorzystania funduszy, którymi Unia dysponuje i którymi nam może pomóc. Zgłaszane kolejne zmiany w prawie i postulowane upolitycznienie urzędów pod pozorem ograniczania biurokracji zmierza w prostej linii do jej osłabienia i zniszczenia dorobku ostatnich 16 lat, tak ciężko wypracowanego i okupionego przez społeczeństwo wieloma wyrzeczeniami.</u>
          <u xml:id="u-322.2" who="#PosełBeataDorotaSawicka">Obserwowane przez Platformę Obywatelską, jak i przez całe społeczeństwo w działaniach Prawa i Sprawiedliwości zachowania są niezwykle niebezpieczne, gdyż oznaczają wprost zakwestionowanie i zniszczenie podwalin systemu demokratycznego i tworzą, jak się zdaje, podwaliny do rządów oligarchów władzy, w których system demokratyczny jest tylko przykrywką, zasłoną dla mniej lub bardziej nasilających się form rządów autorytarnych. Przecież służba cywilna została powołana do życia właśnie w celu walki z korupcją i korupcją polityczną. Na tym przykładzie zarysowuje się przejrzysta koncepcja obecnych władz, których celem nie jest tzw. tanie państwo, ale swoje państwo, w którym niszczone i oskarżane są wolne media, atakowani są zarówno przedstawiciele opozycji, jak i hierarchowie kościelni, a odznaczenia przyznawane są osobom odpowiedzialnym za wprowadzenie stanu wojennego i represje wobec ludności.</u>
          <u xml:id="u-322.3" who="#PosełBeataDorotaSawicka">Zmiany w administracji, próba całkowitego podporządkowania sobie całości władzy prowadzi obecnie do osłabienia naszego państwa, w efekcie którego kraj nasz traci nie tylko sterowność gospodarczą, ale również coraz gorzej wypełnia swoje obowiązki wobec obywateli, co doskonale widać w sferze ochrony zdrowia i porządku publicznego.</u>
          <u xml:id="u-322.4" who="#PosełBeataDorotaSawicka">Projekt likwidacji stanowiska szefa Urzędu Służby Cywilnej i Rady Służby Cywilnej złożonej przecież z przedstawicieli wszystkich sejmowych partii, rządu i naukowców, opiniującej projekty zmian w przepisach związanych ze służbą cywilną, która swym głosem doradczym służy premierowi, jest nie tyle niezrozumiały, co wręcz szokujący. Na takie działania nie odważył się nawet za rządów Sojuszu Lewicy Demokratycznej premier Leszek Miller, który mimo tego iż był wielokrotnie krytykowany za swe posunięcia, w wielu sprawach uznawał rację Rady Służby Cywilnej, która tak jego, jak i poprzednich premierów powstrzymywała przed upartyjnieniem wielu stanowisk.</u>
          <u xml:id="u-322.5" who="#PosełBeataDorotaSawicka">Przedstawione przez PiS argumenty nie usprawiedliwiają sięgania do takich, jak za najgorszych czasów komunizmu, metod burzących demokratyczny ustrój naszego kraju. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-322.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-323.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Henryk Siedlaczek, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pielęgniarki i położne od lat wynagradzane są na nieodpowiednim poziomie. Według badań pod względem uczciwości i rzetelności zawodowej zajmują jedno z czołowych miejsc. Nie jest to przypadek, gdyż to właśnie one są najbliżej pacjenta. Obecny stan prawny nie zawiera żadnych uregulowań gwarantujących pielęgniarkom i położnym godziwe płace w systemie opieki zdrowotnej, co zostało zawarte między innymi w uzasadnieniu projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej.</u>
          <u xml:id="u-324.1" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Niestety, rząd nie popiera tegoż obywatelskiego projektu i nie wysuwa propozycji pozytywnych zmian dla tej grupy zawodowej. Zwraca jednocześnie uwagę na wiele niejasności i złych założeń w tym projekcie. W związku z powyższym, mam ogromną nadzieję, że rząd Kazimierza Marcinkiewicza przygotuje i przedstawi Wysokiej Izbie projekt ustaw naprawiających system opieki zdrowotnej i regulujących sytuację pielęgniarek i położnych w całej Polsce.</u>
          <u xml:id="u-324.2" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Projekt ustawy o ratownictwie medycznym w nowym kształcie eliminuje z zespołów ratownictwa medycznego i dyspozytorni pielęgniarki. W chwili obecnej na obszarze działania Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Katowicach około 700 pielęgniarek wykonuje swoją pracę w ramach pomocy doraźnej, między innymi w pogotowiu ratunkowym. Pielęgniarki te posiadają wieloletnie doświadczenie zawodowe i stale podnoszą swoje kwalifikacje zawodowe. Wdrożenie ustawy o ratownictwie medycznym w kształcie obecnie proponowanym nie tylko zniweczy ich trud dostosowania kwalifikacji do obecnie obowiązujących przepisów, ale przede wszystkim pozbawi je dotychczasowych miejsc pracy.</u>
          <u xml:id="u-324.3" who="#PosełHenrykSiedlaczek">Wobec powyższych argumentów stanowczo oświadczam, że powinny zostać zachowane dotychczasowe zasady zatrudniania pielęgniarek w zespołach ratownictwa medycznego oraz dyspozytorniach. Nie należy pozbawiać pracy osób, których doświadczenie i kwalifikacje do tej pory stanowiły niezbędną pomoc medyczną i fachowe wsparcie dla lekarzy ratujących ludzkie życie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-324.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-325.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Jan Jarota, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#PosełJanJarota">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W obecnym czasie przeżywamy rocznicę odejścia do domu Ojca sługi bożego Jana Pawła II. Ten pontyfikat zapewne długo jeszcze będzie przedmiotem retrospekcji, wielorakich analiz i badań naukowych. Należy wskazać, że nasz wybitny rodak swoim świadectwem życia i umierania oraz swoim słowem wycisnął głębokie piętno na życiu milionów ludzi z całego świata.</u>
          <u xml:id="u-326.1" who="#PosełJanJarota">Identyfikując się z szeroką rzeszą kroczących za Janem Pawłem Wielkim, wsłuchanych w Jego słowa, pragnę podzielić się zasadniczym wątkiem myśli tego znakomitego filozofa oraz przewodnika duchowego. Skarbem myśli Jana Pawła II jest antropologia. To w jej świetle dokonuje się ocena bytowania człowieka w społeczeństwie oraz jakości metod życia zbiorowego. Nie można zrozumieć człowieka bez Boga. Aby w pełni dostrzec tożsamość ludzką, przychodzi nam z pomocą wiara oraz objawienie Boże.</u>
          <u xml:id="u-326.2" who="#PosełJanJarota">W Księdze Rodzaju czytamy: „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył, stworzył mężczyznę i niewiastę”. Człowiek stworzony na podobieństwo Boże posiada godność osoby, to znaczy nie jest czymś, ale kimś. Dwa wymiary decydują o wartości człowieka: wymiar naturalny i wymiar nadprzyrodzony. W aspekcie naturalnym wartość osoby ludzkiej wyraża się w zdolności poznawania siebie, panowania nad sobą, dobrowolnego oddawania siebie oraz tworzenia wspólnoty z innymi. W aspekcie nadprzyrodzonym godność osoby wiąże się z faktem stworzenia na obraz Boży oraz faktami wcielenia i odkupienia dokonanymi przez Jezusa Chrystusa.</u>
          <u xml:id="u-326.3" who="#PosełJanJarota">Liczne encykliki oraz inne dokumenty Jana Pawła II uświadamiają nam zasadnicze miejsce biblijnej prawdy o człowieku. Stanowi ona osnowę jego pierwszej encykliki „Redemptor hominis” (”Odkupiciel człowieka”). To właśnie w Chrystusie człowiek odnajduje swoją właściwą wielkość, godność i wartość swego człowieczeństwa. Obrazowanie w sobie Boga jest istotą człowieczeństwa oraz powinno stanowić cel wszelkiej aktywności ludzkiej.</u>
          <u xml:id="u-326.4" who="#PosełJanJarota">Według antropologii Jana Pawła II człowiek jako osoba przerasta sobą całą otaczającą rzeczywistość. Przez swoją inteligencję i pracowitość jest źródłem bogactwa społeczeństwa. Ale również poddany jest w życiu różnorakiej niedoli, co domaga się jeszcze bardziej poszanowania jego godności. Prawo miłosierdzia stanowi centralny temat encykliki „Dives in misericordia” i jest wezwaniem na rzecz ubogich.</u>
          <u xml:id="u-326.5" who="#PosełJanJarota">Respektowanie godności człowieka jest warunkiem poprawnego funkcjonowania społeczeństwa oraz istotnym kryterium humanizmu indywidualnych ludzi lub systemów społeczno-gospodarczych. Należy podkreślić za Janem Pawłem II, iż to sam człowiek powinien starać się bardziej być aniżeli więcej mieć, gdyż tylko prymat osoby wobec rzeczy we właściwy sposób humanizuje stosunki międzyludzkie. „Nie możecie służyć Bogu i mamonie” stanowi ciągle aktualne wyzwanie. Prymat osoby wobec rzeczy powinien wyrażać się również na płaszczyźnie pracy ludzkiej. Wszak „praca jest dla człowieka”, „gospodarka jest dla człowieka”, a nie odwrotnie. Zagadnienie pracy stanowi centralny temat encykliki „Laborem exercens”.</u>
          <u xml:id="u-326.6" who="#PosełJanJarota">Niniejsze wystąpienie ma na celu przypomnienie w bardzo syntetyczny sposób nauki Jana Pawła II o niepowtarzalnej wartości każdej osoby ludzkiej. Prawda ta powinna wyznaczać kierunek wszelkiej działalności oraz kształtować relacje międzyludzkie. W szczególny sposób odnosi się ona do sfery działań parlamentarnych, określanej mianem polityki, w centrum których zawsze powinna znajdować się osoba ludzka i jej dobro. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-327.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Pan poseł Krystian Łuczak, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#PosełKrystianŁuczak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Na początku lat 90., gdy Polska negocjowała z krajami skupionymi w Klubie Paryskim możliwość umorzenia swoich długów, pojawił się pomysł, aby 50-procentowe umorzenie dla Polski zwiększyć o kolejne 10%, przeznaczając te środki na szeroko pojętą ochronę środowiska. Pomysł naszego kraju znalazł zrozumienie u naszych wierzycieli i w konsekwencji zrodziło się pierwsze na świecie pojęcie ekokonwersji.</u>
          <u xml:id="u-328.1" who="#PosełKrystianŁuczak">Podczas konferencji w Oslo w roku 1991 ustalono, że obsługą tych pieniędzy zajmie się wydzielona instytucja, która będzie miała charakter pozarządowy, będą w niej pracować wysokiej klasy specjaliści i będzie ona udzielać dotacji przede wszystkim na inwestycje proekologiczne. W konsekwencji polski rząd zaproponował, aby utworzyć fundację, w której radzie zasiadaliby przedstawiciele państw donatorów oraz polskich instytucji finansowych, ekologicznych, organizacji pozarządowych, a także sprawdzeni, uznani eksperci.</u>
          <u xml:id="u-328.2" who="#PosełKrystianŁuczak">Struktura rady miała gwarantować, by nigdy strona polska nie była w stanie przegłosowywać krajów donatorów. W podpisanych przez nasz kraj sześciu umowach bilateralnych: ze Stanami Zjednoczonymi, Francją, Włochami, Szwajcarią, Szwecją i Norwegią, zaznaczono, że przedsiębiorstwa z krajów, które zamieniły polski dług na inwestycje proekologiczne, będą traktowane fair przy ubieganiu się o zamówienia finansowe z tych środków. Od roku 1992 taka instytucja pod nazwą EkoFundusz funkcjonuje i znakomicie się wywiązuje z postawionych przed nią zadań. Przez prawie 14 lat wspartych zostało wiele setek projektów, a do czystości i jasności procedur, do obiektywizmu w podejmowaniu decyzji nikt nigdy nie wnosił zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-328.3" who="#PosełKrystianŁuczak">W ciągu tych lat żadna z ekip rządzących Polską nie dokonywała zmian ani w składzie rady, ani w składzie zarządu przed upływem kadencji, a wszystkie zasadnicze modyfikacje zasad udzielania dotacji odbywały się na drodze konsensusu pomiędzy wszystkimi stronami procesu ekokonwersji.</u>
          <u xml:id="u-328.4" who="#PosełKrystianŁuczak">Po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej zaistniała nowa sytuacja, w której zgodnie z unijną zasadą w przetargach publicznych - a takie reguły przyjął EkoFundusz - mogą w absolutnej równości uczestniczyć wszyscy uprawnieni. Do przetargów na wyposażenie kotłowni, oczyszczalni ścieków do fundacji zaczęli przystępować dostawcy z Niemiec, Austrii i innych krajów spoza wymienionej szóstki. W konsekwencji na wniosek zagranicznych członków rady w roku 2005 przez okres około 4 miesięcy nie były podejmowane żadne decyzje dotacyjne, a polski rząd wystąpił do Komisji Europejskiej z zapytaniem o możliwość stosowania preferencji krajowych dla środków pochodzących z zamiany polskiego długu na wspieranie ekologii.</u>
          <u xml:id="u-328.5" who="#PosełKrystianŁuczak">Pomimo upływu bez mała roku do dnia dzisiejszego odpowiedź z Komisji Europejskiej nie nadeszła. Wstrzymanie na okres 4 miesięcy decyzji o przyznawaniu dotacji spowodowało w roku ubiegłym niewykonanie planu wydatków na wspieranie projektów przez fundację.</u>
          <u xml:id="u-328.6" who="#PosełKrystianŁuczak">Co w tej sytuacji robi rząd Kazimierza Marcinkiewicza? Minister skarbu w lutym br. występuje do przewodniczącego rady z wnioskiem o odwołanie całego zarządu. Podczas posiedzenia rady 14 marca dochodzi do głosowania nad tym wnioskiem i wskutek przeciwnego stanowiska przedstawicieli krajów donatorów wniosek został oddalony. Wydawało się, że sprawa jest unormowana i instytucja będzie mogła pracować spokojnie. Jednak, pomimo to, iż do 31 grudnia 2005 r. minister skarbu był zobowiązany do zatwierdzenia planu działalności fundacji na rok 2006, nie uczynił tego do dnia dzisiejszego. Można domniemać, że w sposób planowy i systemowy zamierza się uniemożliwić pracę tej instytucji. W marcu natomiast minister skarbu powiększył skład rady do 15 członków i w ten sposób strona polska jest w stanie przegłosować stronę zagraniczną, pomimo że pismem z 29 czerwca 2004 r. na zapytanie przedstawiciela Szwajcarii poprzedni minister skarbu państwa dał zapewnienie, że liczba przedstawicieli strony polskiej może być mniejsza aniżeli zagranicznej. Zabezpieczało to całkowicie interesy krajów donatorów. Aktualny minister skarbu zignorował zdanie swojego poprzednika, co zdecydowanie podważa pozycję Polski w Europie i świecie.</u>
          <u xml:id="u-328.7" who="#PosełKrystianŁuczak">Rząd Federacji Szwajcarii, wzorem Norwegii, zamierza przeznaczyć kwotę około 1 mld euro na dostosowanie poziomu życia w naszym kraju do państw starej Unii. Wyrazić należy obawy, czy partner, jakim miałby być polski rząd, stanowiskiem wobec krajów donatorów ekokonwersji nie oddala perspektywy otrzymywania tych darmowych pieniędzy. Czy pierwsza próba - wprawdzie nieudana - zawłaszczania państwa w obszarze ochrony środowiska, w tym wypadku tak szacownej instytucji, jak EkoFundusz, przez rząd Prawa i Sprawiedliwości leży w polskim interesie? Czy interes partii politycznej, nawet sprawującej aktualnie władzę, można przedkładać przed interes Rzeczypospolitej?</u>
          <u xml:id="u-328.8" who="#PosełKrystianŁuczak">Wysoki Sejmie! Tym oświadczeniem składam protest przeciwko niweczeniu dorobku III Rzeczypospolitej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-329.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Ostatni głos zabierze pan poseł Czesław Hoc, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#PosełCzesławHoc">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-330.1" who="#PosełCzesławHoc">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zainspirowany wczorajszym oświadczeniem Arkadego Radosława Fiedlera, w którym poseł PO szczerze i w sposób zrozumiały dla wszystkich zastanawiał się nad tym, dlaczego nie powstała koalicja PiS z PO, stwierdziłem, że też mogę coś oryginalnego przedstawić w temacie braku porozumienia, nie uzurpując sobie prawa w żadnym razie do poglądu jedynie słusznego. Wczoraj pan Arkady wołał: Donald, Jarek, Bronek, Przemek, „dajcie sobie pyska”, ba, nawet na zgodę chciał sprawę oprzeć o bufet. W swej rozpaczy wspominał Wyspiańskiego, nawiązując do fragmentu „Wesela”, i mówił o chamie oraz o sznurze, który się ostał. Na nic to. Koalicji i porozumienia nadal nie ma. Zatem będzie ona, czy też nie będzie? Kornel Makuszyński w takich sytuacjach zwykł mawiać: Gdy na św. Prota jest pogoda albo słota, to na św. Hieronima jest deszcz albo go ni ma. Koalicji PiS z PO nie ma. Kto zawinił, Prawo i Sprawiedliwość czy też Platforma Obywatelska? Kto ma rację? Kto powinien pójść do Canossy i ukorzyć się przed wyborcami, PiS czy PO? Po czyjej stronie jest prawda? Pośrodku? A może każda prawda ma dwie strony: moją i twoją, jak mawiał Iason Evangelu? A przecież my wiemy, że prawda jest tylko jedna.</u>
          <u xml:id="u-330.2" who="#PosełCzesławHoc">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Najświetniejszy polski komediopisarz, poeta, bajkopisarz, ale i twórca aforyzmów Aleksander Fredro jest autorem takiej oto maksymy: Niemała mądrość mądrze mówić, lecz największa - mądrze czynić. Zatem kto mówił mądrze i mądrze czynił?</u>
          <u xml:id="u-330.3" who="#PosełCzesławHoc">W wyborach parlamentarnych 25 września 2005 r. każdy wybrany poseł zawarł pewien kontrakt, umowę z wyborcą. Najpierw jako kandydat na posła przedstawił swoje postulaty, w których zapewnił, iż jego misją będzie służba publiczna na rzecz dobra małej ojczyzny, regionu i kraju, że będzie działał na rzecz dobra ogólnego. Co niektórzy wtrącali, iż będą myśleć globalnie, a działać lokalnie. Różni różnie pisali w swoich programach wyborczych, ale zawsze w aspekcie pozytywnych i twórczych działań dla innych. Wyborca od początku też wiedział, że partia, która wygra, będzie nadawać ton i kierunek zmianom oraz realizować swoją linię programu. Tak więc wyborca uzbrojony w owe programy wyborcze dnia 25 września 2005 r. wszedł do pomieszczenia zwanego dalej demokracją i wybrał; wybrał Prawo i Sprawiedliwość. W chwilę po wyborach wyborca z przerażeniem stwierdził, że został oszukany. Otóż posłowie PO, z drugim wynikiem, oznajmili, iż wejdą w koalicję, ale pod warunkiem, że ten będzie marszałkiem, drugi ministrem MSWiA, inny wicepremierem, ów prezesem banku i tak dalej. Na osłodę, że przegrali z PiS, jeszcze... większość ministerstw. A tego w umowie z wyborcą nie było. Nie było na ulotce napisane, że będzie koalicja, ale pod warunkiem, że... Tego nie było. A pacta sunt servanda, umów należy dotrzymywać. Dalej posłowie PO, zdawało się, skandowali: my mamy większe prawa. Dlaczego? - pytano. Bo na nas głosowała w większym stopniu inteligencja. Panowie, w demokracji? Wszak w demokracji głosy są równocenne.</u>
          <u xml:id="u-330.4" who="#PosełCzesławHoc">Panie Marszałku! W pewnej anegdocie do mędrca, mistrza w swej dziedzinie, przyszła delegacja bogatego miasta, by mistrz wskazał jednego spośród trzech kandydatów na najwyższy urząd. Nazajutrz mistrz przedstawił każdemu z trzech kandydatów oponenta politycznego i nakazał, by go przekonali do swoich poglądów politycznych. Po dniu przychodzi pierwszy kandydat. Mistrzu - mówi - nie miałem większych kłopotów, praktycznie już po trzech godzinach był mój. Przekonałem go we wszystkim. Mistrzu - mówi drugi kandydat - mój oponent stawiał wielki opór, ale moja perswazja, wyćwiczone gesty, wzorowa technika socjotechniczna, kolejne triki, zaprogramowane pozy i... po blisko 7 godzinach poddał się. Przekonałem go. Trzeci kandydat, skupiony, mówi tak: mistrzu, dyskutowaliśmy długo, wymieniliśmy wiele poglądów, pilnie go słuchałem. Nie wygrałem, ale wiele się nauczyłem. I mistrz wskazał trzeciego kandydata.</u>
          <u xml:id="u-330.5" who="#PosełCzesławHoc">W niedalekiej przeszłości była partia wszystkowiedząca, a jeśli ktoś w rzeczowej i długiej dyskusji z nią się nie zgadzał, to był antysemitą. Tej partii już nie ma. Ani mistrz, ani delegaci nie wskazali ich w wyborach. Zatem żal, że jest nowa stara partia, która wybiera identyczną drogę.</u>
          <u xml:id="u-330.6" who="#PosełCzesławHoc">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Może wskażmy demokrację jako możliwego arbitra. Nadal największym zaufaniem cieszy się pan premier Kazimierz Marcinkiewicz z Prawa i Sprawiedliwości. Zatem możemy ufać jego słowom wypowiedzianym w exposé: W ostatnich tygodniach robiłem wszystko, co było w mojej mocy, aby powstała silna koalicja rządowa złożona z dwóch największych ugrupowań. Ten plan się nie powiódł.</u>
          <u xml:id="u-330.7" who="#PosełCzesławHoc">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przysłowie hiszpańskie głosi: kto nie jest ładny w 20. roku życia ani silny w 30. roku życia, ani bogaty w 40. roku życia, ani mądry w 50., ten nigdy już nie będzie ładny, silny, bogaty ani mądry. A zatem czy w aktualnych realiach, w obecnym rozdaniu sejmowych, po upływie takiego czasu koalicja PiS-PO będzie ładna, silna, bogata i mądra? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-331.1" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
          <u xml:id="u-331.2" who="#WicemarszałekWojciechOlejniczak">Zarządzam przerwę w posiedzeniu do jutra, to jest 6 kwietnia 2006 r., do godz. 9. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-331.3" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu o godz. 19 min 31)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>