text_structure.xml
24.7 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Początek posiedzenia o godzinie 9 minut 30</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Robert Mamątow</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#RobertMamątow">Serdecznie witam panów senatorów. Serdecznie witam panią i pana z Biura Analiz, Dokumentacji i Korespondencji. Serdecznie witam też panie z sekretariatu komisji.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#RobertMamątow">Jest to nasze trzysta trzydzieste posiedzenie komisji. Mamy na tym posiedzeniu do rozpatrzenia 3 petycje. Pierwszy punkt w porządku obrad obejmuje rozpatrzenie petycji w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej dotyczącej zmiany ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników, w celu poszerzenia kręgu uprawnionych do nieodpłatnego nabywania akcji Skarbu Państwa o emerytowanych pracowników NBP i PBK. Jest to petycja nr P9-20/19.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#RobertMamątow">Bardzo proszę biuro korespondencji o przedstawienie tej petycji.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#RobertMamątow">Proszę bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#MaciejKowalski">Dzień dobry.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#MaciejKowalski">Maciej Kowalski, Dział Petycji i Korespondencji.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#MaciejKowalski">Jest to petycja indywidualna wniesiona przez osobę fizyczną. Dotyczy zmian ustawy o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników w celu poszerzenia kręgu uprawnionych do nieodpłatnego nabycia akcji Skarbu Państwa. Wnosząca petycję na własnym przykładzie i na własnej historii zatrudnienia pokazuje, że pierwotne brzmienie tego przepisu, przepisu art. 2 pkt 5 ustawy, pozbawiło ją oraz wiele innych osób prawa do bezpłatnego nabycia akcji. Akurat w przypadku tej pani chodzi o akcje Powszechnego Banku Kredytowego Spółka Akcyjna. Przepis ten w tamtym czasie, czyli w momencie wprowadzenia ustawy, tj. w 1996 r., określał w sposób jasny i konkretny krąg osób uprawnionych do bezpłatnego nabycia akcji. Autorce petycji nie przysługiwało takie prawo, pomimo 30 lat pracy w Narodowym Banku Polskim i 9 miesięcy pracy w Państwowym Banku Kredytowym, który został skomercjalizowany w 1991 r. W ten sposób powstał Powszechny Bank Kredytowy SA, który następnie został sprywatyzowany, w wyniku czego powstały akcje.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#MaciejKowalski">Wnosząca petycję w 2002 r. próbowała dochodzić swoich praw czy też racji przed sądem, wnosząc pozew przeciwko Skarbowi Państwa i Powszechnemu Bankowi Kredytowemu SA, pozew o wydanie akcji lub ewentualne zasądzenie odszkodowania. W odpowiedzi na ten pozew minister Skarbu Państwa stwierdził, że Narodowy Bank Polski nigdy nie był przedsiębiorstwem państwowym i nigdy nie został sprywatyzowany. W związku z tym czas pracy tej pani w Narodowym Banku Polskim, czyli okres 30 lat nie mógł zostać wliczony autorce petycji do okresu zatrudnienia, co uprawniałoby ją do nabycia akcji. Wnosząca petycję szukała również pomocy u parlamentarzystów, a także u rzecznika praw obywatelskich, który zauważył problem w tamtym czasie, ale nie przyniosło to żadnych skutków i ta pani została z niczym.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#MaciejKowalski">Autorka petycji jest zdania, że proces prywatyzacji po 1989 r. został przeprowadzony w sposób krzywdzący dla obywateli. Jednocześnie podnosi, że wszyscy pracujący niezależnie od miejsca pracy i stanowisk przyczynili się do powstania majątku narodowego, który był prywatyzowany, a zatem powinni uczestniczyć w procesie prywatyzacji na równych zasadach. W związku z powyższym wnioskodawczyni postuluje podjęcie działań mających na celu uchwalenie przepisów, które pozwolą w chwili obecnej na nieodpłatne nabycie akcji nieistniejącego już banku PBK SA lub uzyskanie odszkodowania osobom, które w dniu wejścia w życie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych były na emeryturze i miały wypracowane lata pracy w Narodowym Banku Polskim. Tu jest taka sytuacja, że w momencie, kiedy bank był komercjalizowany, ta pani była już na emeryturze i nie pracowała w tym banku, miała wcześniej wypracowane lata pracy, te 31 lat, ale to nie uprawniało jej do tego. Nie uprawniało to do nabycia akcji z tego względu, że NBP nie był przedsiębiorstwem państwowym.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#MaciejKowalski">Jeżeli chodzi o stan prawny, to konstytucja stanowi, że wszyscy obywatele są równi wobec prawa, mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Jeżeli chodzi o obecny kształt ustawy, o zmianę, o którą wnioskuje wnosząca petycję, to należy podać, iż ustawa zmieniła swój charakter przez zmianę nazwy, z wcześniejszej „ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych” na „ustawę o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników”. Art. 2 pkt 5 mówi o uprawnionych pracownikach – tych, którzy dzisiaj są uprawnieni do nabywania akcji. Może przytoczę tylko 2 z podpunktów tego przepisu. Według ppktu c przez uprawnionych pracowników należy rozumieć osoby, które przepracowały co najmniej 10 lat w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym oraz jego poprzedniku albo w przedsiębiorstwie, które zostało sprywatyzowane przez wniesienie do spółki, oraz jego poprzedniku, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn niedotyczących pracowników. Według ppktu d uprawnieni pracownicy to osoby, które po przepracowaniu 10 lat w przedsiębiorstwie państwowym podlegającym prywatyzacji oraz jego poprzedniku zostały przejęte przez inny zakład pracy w trybie przepisów określonych w kodeksie pracy.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#MaciejKowalski">Zgodnie zaś z art. 36 ustawy uprawnionym pracownikom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia akcji spółki powstałej z przedsiębiorstwa państwowego. Takie akcje zbywa się nieodpłatnie pracownikom w grupach wyodrębnionych ze względu na okresy zatrudnienia uprawnionych pracowników w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym, jego poprzedniku i w spółce powstałej w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego. Uprawnieni pracownicy mogą skorzystać z prawa do nabycia akcji nieodpłatnie, o ile w ciągu 6 miesięcy od dnia wpisania spółki do rejestru złożą pisemne oświadczenie o zamiarze nabycia akcji.</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#MaciejKowalski">Tutaj też trzeba podkreślić, że ustawa o Narodowym Banku Polskim stanowi, że NBP jest bankiem centralnym. Kolejne przepisy mówią o tym, że NBP nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych.</u>
<u xml:id="u-3.8" who="#MaciejKowalski">To tyle, jak mi się wydaje. To jest taki problem natury… no, problem wcześniej zaistniały, który autorka petycji chciałaby teraz w jakiś sposób wyjaśnić, uzyskać zadośćuczynienie i to naprawić. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#RobertMamątow">Ja mam do pana pytanie, niech mi pan odpowie. W tych materiałach, które pan przygotował… Jak to jest, że jedni pracownicy dostali te akcje – bo z tego, co ona pisze, tak wynika – a ona nie? Czy dlatego, że ona była na emeryturze, tak?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#MaciejKowalski">Tak. Pani w 1989 r. – to jest dokładnie określone – przeszła na emeryturę, ale nie pracowała… Według ówczesnych przepisów, na tamten czas, uprawnione do nabycia akcji były tylko te osoby, które pracowały w przedsiębiorstwie państwowym, czyli w Państwowym Banku Kredytowym, a później w Powszechnym Banku Kredytowym SA, i musiał być to okres pracy 10 lat. Jednak ta pani, autorka petycji, nie przepracowała tego okresu, tych 10 lat, pracowała zaś 30 lat wcześniej w oddziale Narodowego Banku Polskiego, który jednak nie jest przedsiębiorstwem państwowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#RobertMamątow">Czy są pytania?</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#RobertMamątow">Proszę bardzo, pan senator Jan Rulewski.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#JanRulewski">Byłem świadkiem takiej historii – nie wszyscy tu mieli ten zaszczyt, a właściwie, moim zdaniem, przykrość uczestniczenia w ogóle w prywatyzacji majątku narodowego – więc muszę zabrać głos.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#JanRulewski">Otóż ta petycja zawiera w sobie dwa rozbieżne oczekiwania. Pani domaga się akcji z tytułu pracy w NBP, jako instytucji, która, zgodnie z tym, co pan powiedział, nie podlegała ustawie o komercjalizacji przedsiębiorstw. Tej ustawie podlegali tylko ci, którzy pracowali w komercjalizowanych przedsiębiorstwach. Powiem więcej, jej żal nie jest jedynym żalem, gdyż również nauczyciele, część służby zdrowia, urzędy wojewódzkie, administracja publiczna – oni także w tym procesie, procesie komercjalizacji, nie uczestniczyli, bo ich miejsca pracy to nie były przedsiębiorstwa, to były instytucje. Niemniej jednak warto pamiętać o tym – być może narażę się tu na złe komentarze, może nie na sali, ale na zewnątrz – że państwo polskie przeprowadziło powszechną prywatyzację przez świadectwa udziałowe, które, krótko mówiąc, można było zamieniać na akcje 512 przedsiębiorstw. Wiemy, że zakończyło się to plajtą, bo z tych 200 zł oferowanych każdemu… No, w końcu wartość tych akcji spadła chyba do 60 zł. Jednak i ta pani, podobnie jak każdy z 27 milionów obywateli, obojętne czy był rencistą, emerytem, czy pracownikiem, tę pulę otrzymała, chyba że tego nie podjęła lub nie zdematerializowała. I teraz ona stawia pytanie, i to jest pytanie do komisji, czy jesteśmy w stanie, zważywszy na istniejące jeszcze przedsiębiorstwa niesprywatyzowane, ale skomercjalizowane, jak np. Elektromis, jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, tą panią i innych, jak rozumiem, zadowolić. Uważam, że to jest bardzo trudne pytanie, na które bez polityki rządu, a nawet więcej, nie tylko rządu, nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#RobertMamątow">Panie Senatorze, poproszę o jakiś wniosek, czy mamy gdzieś występować…</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JanRulewski">Pytanie, czy w planach jest dalsza, powiedziałbym, prywatyzacja z udziałem pracowników dotąd nieobjętych tymi procesami.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#RobertMamątow">To jest pytanie, jak rozumiem, do premiera, tak?</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#JanRulewski">Tak.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#RobertMamątow">Czy są jeszcze pytania, informacje w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#RobertMamątow">Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#RobertMamątow">Przychylam się tutaj do sugestii pana senatora, bo trzeba by było to jakoś tak… Jest to faktycznie trudny do rozwiązania problem. Zdawałoby się z punktu widzenia takiego ludzkiego, że powinno się przyznać rację tej pani, ale patrząc na prawo, jakie wtedy obowiązywało, widać, że jej się to nie należy. Ale wystąpimy z zapytaniem.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#MichałSeweryński">Przepraszam, jeśli wolno, Panie Przewodniczący…</u>
<u xml:id="u-10.7" who="#RobertMamątow">Bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#MichałSeweryński">Musiałem na chwilę wyjść i nie wiem, czy ta sprawa nie była poruszana, ale myślałem tu także o byłych pracownikach, którzy mają spełnione warunki.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#JanRulewski">Emerytach.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#MichałSeweryński">Nie, nie o emerytach, tylko o tych pracownikach, którzy pracowali, potem zmienili zatrudnienie, a w chwili prywatyzacji mieli spełnione warunki…</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#JanRulewski">Aha, stracili uprawnienie.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#MichałSeweryński">…ale już nie byli pracownikami. To równie dobrze ich dotyczy, są w podobnej sytuacji co emeryci: mają wypracowany staż, ale w momencie prywatyzacji czy komercjalizacji już nie byli pracownikami danego przedsiębiorstwa. Tak więc to pytanie można by ewentualnie rozszerzyć, a wtedy staje się jeszcze trudniejsze.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#RobertMamątow">Słusznie, zgadzam się. W takim razie konkluzja jest taka, że występujemy z pismem do premiera z zapytaniem o to, co można by było zrobić w tej sprawie, żeby zadośćuczynić tym ludziom.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#RobertMamątow">Przechodzimy do punktu drugiego: rozpatrzenie petycji w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej dotyczącej zmiany ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, w celu zmiany katalogu czynności służących realizacji celów publicznych. Jest to petycja nr P9-21/19.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#RobertMamątow">Bardzo proszę o przedstawienie tej petycji.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#MonikaRuszczyk">Dziękuję.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#MonikaRuszczyk">Monika Ruszczyk.</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#MonikaRuszczyk">Petycja jest petycją indywidualną wniesioną przez pana Bogdana Żmijewskiego. Autor petycji wnosi o całościową zmianę brzmienia art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który określa cele publiczne dla realizacji pewnych inwestycji. Autor wskazuje, że katalog w obecnym brzmieniu w ustawie jest bardzo ograniczony i uniemożliwia realizację danego celu publicznego, dlatego też należy zmienić katalog. Jeżeli chodzi o propozycje dokładnego brzmienia tego artykułu, to one zostały wskazane już w petycji autora.</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#MonikaRuszczyk">Jeżeli chodzi o stan prawny, to w materiałach do petycji, w informacji o petycji i w załączonym wyciągu z ustawy znajduje się ten artykuł w całości, więc można go sobie porównać.</u>
<u xml:id="u-13.4" who="#MonikaRuszczyk">Dla wskazania… dość istotne jest to, że Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, co prawda w węższym zakresie, ale zajmowała się już petycjami pana Bogdana Żmijewskiego. Były to petycje indywidualne. Na przykład petycja 14/19 – komisja zajmowała się nią w czerwcu – dotyczyła… Autor wnosił o dodanie do celów publicznych: parkingów publicznych, produkcji energii elektrycznej, energii cieplnej, a także umożliwienie wywłaszczenia nieruchomości na cele publiczne podmiotom innym niż Skarb Państwa lub gminy. Komisja wówczas uznała jednogłośnie, że nie należy podejmować dalszych prac nad petycją.</u>
<u xml:id="u-13.5" who="#MonikaRuszczyk">Tutaj też, aby w szerszym kontekście przedstawić sprawę pana Bogdana Żmijewskiego, warto dodać, że do Sejmu wpłynęła dokładnie tożsama petycja, tj. petycja nr 555/19. Ona została złożona 20 maja, a 18 czerwca została skierowana do Komisji do Spraw Petycji. Jak dotąd komisja nie rozpatrzyła jej merytorycznie. Już wcześniej, w kwietniu, wpłynęły do Sejmu podobne petycje pojedyncze tego autora. Wówczas Komisja do Spraw Petycji co do jednej z nich przedłużyła termin, do lipca tego roku, więc też jeszcze nie została ona rozpatrzona merytorycznie, chociaż jest już opinia Biura Analiz Sejmowych. Co do 2 pozostałych zaś, to prace zostały zakończone, w efekcie komisja sejmowa nie uwzględniła żądania będącego przedmiotem petycji. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#RobertMamątow">Otwieram dyskusję.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#RobertMamątow">Proszę bardzo, kto z panów senatorów chciałby zabrać głos?</u>
<u xml:id="u-14.3" who="#RobertMamątow">Nie widzę chętnych.</u>
<u xml:id="u-14.4" who="#RobertMamątow">Ja przychylam się do naszych wcześniejszych decyzji. Uważam, że autor petycji nie ma racji, wnosząc o taką zmianę. Obecne rozwiązanie jest to dobre rozwiązanie i ja bym go nie zmieniał. Wnoszę o niepodejmowanie prac nad tą petycją.</u>
<u xml:id="u-14.5" who="#RobertMamątow">Kto z panów senatorów jest za moim wnioskiem?</u>
<u xml:id="u-14.6" who="#komentarz">8</u>
<u xml:id="u-14.7" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-14.8" who="#RobertMamątow">Komisja w głosowaniu jednogłośnie podjęła decyzję o niepodejmowaniu prac nad petycją nr P9-21/19.</u>
<u xml:id="u-14.9" who="#RobertMamątow">Została do rozpatrzenia ostatnia petycja. Jest to petycja w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej dotyczącej zmiany art. 12 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, w celu wprowadzenia dwuinstancyjności postępowania przy wydaniu zarządzenia o zastosowaniu środków ochrony i pomocy oraz kontroli sądowo-administracyjnej tych zarządzeń. Jest to petycja nr P9-22/19.</u>
<u xml:id="u-14.10" who="#RobertMamątow">Bardzo proszę o przedstawienie tej petycji.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#MaciejKowalski">Dzień dobry.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#MaciejKowalski">Jeszcze raz Maciej Kowalski.</u>
<u xml:id="u-15.2" who="#MaciejKowalski">Jest to petycja indywidualna, wniesiona przez osobę fizyczną. Autor petycji podnosi, że ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka nie przewiduje trybu sądowej kontroli czynności komendanta wojewódzkiego lub stołecznego Policji, jaką jest zarządzenie o odmowie udzielenia środków ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka. Ponadto wnioskodawca uważa, że obecna regulacja, art. 12 ust. 5, która zezwala jedynie na ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ, może prowadzić do sprzeczności tych przepisów z art. 45 konstytucji.</u>
<u xml:id="u-15.3" who="#MaciejKowalski">Autor w celu wprowadzenia dwuinstancyjności postępowania oraz kontroli sądowo-administracyjnej przedstawia 2 rozwiązania. Przygotował on propozycje treści przepisów. Art. 12 ust. 5 miałby brzmieć: „Osoba, której odmówiono udzielenia środków ochrony i pomocy, może w terminie 7 dni od dnia powiadomienia o odmowie złożyć wniosek do Komendanta Głównego Policji (KGP) o ponowne rozpatrzenie sprawy. Właściwy komendant, za pośrednictwem którego złożono wniosek o ponowne rozpoznanie, może przychylić się do wniosku lub niezwłocznie przekazać wniosek wraz z aktami do KGP”. Art. 12 ust. 6: „Od orzeczenia KGP z ust. 5 przysługuje wnioskującemu zażalenie w trybie postępowania przed sądami administracyjnymi do właściwego miejscowo sądu administracyjnego”.</u>
<u xml:id="u-15.4" who="#MaciejKowalski">Jeżeli chodzi o stan prawny, to ustawa o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka określa zasady, warunki i zakres stosowania środków ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka oraz osób im najbliższych, jeżeli w związku z toczącym się albo zakończonym postępowaniem karnym z udziałem pokrzywdzonego lub świadka istnieje zagrożenie życia bądź zdrowia tych osób. Ustawa powstała stosunkowo niedawno, bo w 2014 r. i obejmuje implementację dyrektyw Parlamentu Europejskiego, dyrektywy ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw, a także dyrektywy w sprawie europejskiego nakazu ochrony.</u>
<u xml:id="u-15.5" who="#MaciejKowalski">Do środków ochrony i pomocy należą: ochrona na czas czynności procesowej, ochrona osobista, pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu. Środków ochrony i pomocy udziela komendant wojewódzki bądź stołeczny Policji, w którego okręgu znajduje się miejsce pobytu pokrzywdzonego, świadka lub osób im najbliższych, wobec których ma być stosowany środek ochrony lub pomocy – reguluje to art. 3 ust. 2. Tutaj zgodnie z art. 12 ust. 5 osoba, której odmówiono udzielenia środków ochrony i pomocy, może w terminie 7 dni od dnia powiadomienia o odmowie złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy do tego samego organu, czyli do komendanta stołecznego bądź komendanta wojewódzkiego Policji.</u>
<u xml:id="u-15.6" who="#MaciejKowalski">Tutaj dodam jeszcze taką informację, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że zarządzenia, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, czyli to zarządzenie, o którym tu mówimy, nie mieści się w katalogu aktów prawnych, o których mowa w art. 3 §2 pkty 1–4a prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, i dlatego nie podlega kontroli sądu administracyjnego. Nie jest ono bowiem ani decyzją, ani postanowieniem czy też innym aktem z zakresu administracji publicznej. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#RobertMamątow">Otwieram dyskusję.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#RobertMamątow">Proszę bardzo, czy któryś z panów senatorów się zgłasza?</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#RobertMamątow">Ja mam pewną propozycję. Zgadzam się po części z tą petycją, ale chciałbym też, żebyśmy wystąpili z pismem do ministra sprawiedliwości i z zapytaniem, czy jest to realne do wprowadzenia.</u>
<u xml:id="u-16.4" who="#komentarz">Wypowiedź poza mikrofonem</u>
<u xml:id="u-16.5" who="#RobertMamątow">Proszę bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#JanRulewski">Przyłączam się do tego myślenia pana przewodniczącego, jednak. chciałbym poszerzyć ten wniosek. Sprawa dotyczy bardzo istotnego zjawiska – przeprowadzenia sprawiedliwego procesu, którego podmiotem są świadkowie, dziś instytucja niekiedy bardzo trudna do powołania, o czym się przekonałem, co utrudnia proces. Trudna dlatego, że świadkowie obawiają się – może nie bezpośrednio – restrykcji, zagrożeń, o których tutaj mówi… po prostu jakichś reakcji – bliżej nie będę ich określał, żeby nie wywołać dyskusji. To jest istotne, żeby petytor, który wnosi o większą ochronę… Chodzi o to, że ona nie może być uzależniona tylko od organu administracji, a takim jest Policja, chodzi o to, żeby rzeczywiście sąd mógł na to mieć wpływ. Dlatego, jeśli można, jeśli pan się nie obrazi, Panie Przewodniczący, to pytanie kierowane do ministerstwa sprawiedliwości skierujmy też może do sądu. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#RobertMamątow">Zgadzam się. Oczywiście, im więcej opinii, tym lepiej dla nas, zawsze to jest bardziej przydatne. Tak że co do tego jest zgoda.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#RobertMamątow">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#RobertMamątow">Była to ostatnia petycja do rozpatrzenia na dzisiejszym posiedzeniu.</u>
<u xml:id="u-18.3" who="#RobertMamątow">Dziękuję panom senatorom, dziękuję paniom z Biura Analiz, Dokumentacji i Korespondencji. Dziękuję pani mecenas, dziękuję paniom.</u>
<u xml:id="u-18.4" who="#RobertMamątow">Proszę państwa, chciałbym powiedzieć, że będzie prawdopodobnie dodatkowe posiedzenie Senatu, co wiąże się z tym, że 30 lub 31 sierpnia odbędzie się posiedzenie komisji.</u>
<u xml:id="u-18.5" who="#komentarz">Wypowiedzi poza mikrofonem</u>
<u xml:id="u-18.6" who="#RobertMamątow">Ja przepraszam, nie zamknąłem posiedzenia.</u>
<u xml:id="u-18.7" who="#RobertMamątow">Zamykam posiedzenie komisji w dniu dzisiejszym.</u>
<u xml:id="u-18.8" who="#komentarz">Koniec posiedzenia o godzinie 9 minut 54</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>